(1)

W dniu 19 lipca 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/1188 (2) dotycząca wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001, ustanawiające uaktualnioną listę osób, grup i podmiotów, do których zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 2580/2001 (zwaną dalej „listą”).

(2)

W przypadkach gdy było to wykonalne, Rada przedstawiła wszystkim osobom, grupom i podmiotom uzasadnienie umieszczenia ich na liście.

(3)

Poprzez ogłoszenie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Rada poinformowała osoby, grupy i podmioty wymienione na liście, że postanowiła pozostawić je na tej liście. Rada poinformowała również zainteresowane osoby, grupy i podmioty, że mają możliwość zwrócenia się do Rady o uzasadnienie umieszczenia ich na liście, jeśli takie uzasadnienie nie zostało im jeszcze przekazane.

(4)

Rada dokonała przeglądu listy zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001. Podczas przeglądu Rada uwzględniła uwagi przedłożone jej przez zainteresowanych oraz uaktualnione informacje otrzymane od właściwych władz krajowych dotyczące statusu umieszczonych na liście osób i podmiotów na poziomie krajowym.

(5)

Rada potwierdziła, że właściwe władze, o których mowa w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska Rady 2001/931/WPZiB (3), podjęły decyzje – w odniesieniu do wszystkich osób, grup i podmiotów umieszczonych na liście – w których stwierdza się uczestnictwo tych osób, grup i podmiotów w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB. Rada uznała też, że osoby, grupy i podmioty, do których zastosowanie mają art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, powinny nadal być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 2580/2001.

(6)

Rada uznała, że nie ma już podstaw do pozostawienia jednej z osób na liście, do której zastosowanie mają art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(7)

Należy odpowiednio zaktualizować listę oraz uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/1188,

(1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 753/2011 (2) nadaje skuteczność środkom ograniczającym przyjętym na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(2)

W dniu 22 grudnia 2021 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) przyjęła rezolucję nr 2615 (2021). W rezolucji tej wprowadzono w szczególności nowe zwolnienie ze środków ograniczających w odniesieniu do pomocy humanitarnej i innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie w Afganistanie.

(3)

W dniu 3 lutego 2022 r. Rady przyjęła decyzję (WPZiB) 2022/153 (3) w sprawie zmiany decyzji 2011/486/WPZiB zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 2615 (2021).

(4)

Zmiany te wchodzą w zakres stosowania Traktatu, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania zmienionych przepisów we wszystkich państwach członkowskich.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 753/2011,

(1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 101/2011 (2) wdraża zamrożenie aktywów na podstawie decyzji 2011/72/WPZiB przeciwko niektórym osobom i podmiotom, które zostały wskazane jako odpowiedzialne za sprzeniewierzenie środków finansowych państwa tunezyjskiego.

(2)

W dniu 3 lutego 2022 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2022/154 (3) zmieniającą decyzję 2011/72/WPZiB w odniesieniu do warunków, zgodnie z którymi środki finansowe osoby zmarłej mogą pozostać zamrożone.

(3)

Zmiana ta jest objęta zakresem Traktatu i w związku z tym w celu jej wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na poziomie Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania we wszystkich państwach członkowskich.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 101/2011,

(1)

W ramach porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczącego zmiany koncesji w odniesieniu do wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej („porozumienie”), zawartego na mocy decyzji Rady (UE) 2021/803 (2), zmienia się kontyngenty taryfowe dotyczące śledzia w odniesieniu do wielkości przywozu. Porozumienie weszło w życie z dniem 10 maja 2021 r.

(2)

Zmianę tę należy uwzględnić w rozporządzeniu (WE) nr 32/2000.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 32/2000.

(4)

Z uwagi na konieczność wdrożenia porozumienia w trybie pilnym niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Ponieważ zmiana wprowadzona niniejszym rozporządzeniem ma zastosowanie do okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego, który trwa w dniu wejścia w życie rozporządzenia, konieczne jest ustanowienie przepisów przejściowych w odniesieniu do tego okresu,

(1)

W dniu 10 grudnia 2001 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2001/875/WPZiB (1) w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie (SPUE). Mandat SPUE w Afganistanie kilkakrotnie przedłużano, ostatnio na mocy decyzji Rady (WPZiB) 2017/289 (2), do dnia 31 sierpnia 2017 r.

(2)

W dniu 30 maja 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/369/WPZiB (3) w sprawie utworzenia misji policyjnej Unii Europejskiej w Afganistanie (EUPOL AFGANISTAN). EUPOL AFGANISTAN kilkakrotnie przedłużano, ostatnio decyzją Rady (WPZiB) 2016/2040 (4) do dnia 15 września 2017 r.

(3)

W dniu 1 maja 2021 r. talibowie rozpoczęli ofensywę i zaczęli przejmować stopniowo rosnącą liczbę okręgów w Afganistanie. W dniu 15 sierpnia 2021 r. siły talibów opanowały Kabul i obaliły konstytucyjnie utworzony rząd.

(4)

W oświadczeniu z dnia 31 sierpnia 2021 r. w sprawie sytuacji w Afganistanie Rada stwierdziła, że „ewakuacja naszych obywateli oraz w miarę możliwości Afgańczyków, którzy współpracowali z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, i ich rodzin, jest prowadzona w trybie priorytetowym i będzie kontynuowana”.

(5)

W swoich konkluzjach z dnia 15 września 2021 r. w sprawie Afganistanu Rada stwierdziła, że „od sierpnia 2021 r. społeczność międzynarodowa, w tym Unia Europejska i jej państwa członkowskie, podjęła w skrajnych okolicznościach zbiorowe wysiłki służące ewakuacji tysięcy obywateli Unii Europejskiej i obywateli państw trzecich, w tym Afgańczyków, którzy pracowali dla misji dyplomatycznych, a także innych Afgańczyków narażonych na ryzyko ze względu na ich zasadnicze zaangażowanie na rzecz naszych wspólnych wartości. Było to prawdziwym dowodem solidarności Unii Europejskiej.”.

(6)

W tych wyjątkowych okolicznościach Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) od dnia 1 czerwca 2021 r. organizowała i zarządzała ewakuacją Afgańczyków, zwłaszcza tych, którzy pracowali dla SPUE w Afganistanie lub dla misji EUPOL AFGANISTAN, innych Afgańczyków znajdujących się w szczególnie trudnym położeniu, którzy współpracowali z Unią, oraz ich bliskich krewnych pozostających na ich utrzymaniu. Tego rodzaje ewakuacje należy kontynuować w 2022 r. Wykaz osób kwalifikujących się do ewakuacji sporządziła ESDZ według stanu na dzień 1 października 2021 r. W razie potrzeby, wykaz ten może zostać zmieniony przez ESDZ

(7)

Działania operacyjne w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa powinny wspierać te ewakuacje,

(1)

W dniu 27 grudnia 2001 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB (1).

(2)

W dniu 19 lipca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/1192 (2) dotyczącą aktualizacji listy osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB (zwanej dalej „listą”).

(3)

Zgodnie z art. 1 ust. 6 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB niezbędne jest dokonywanie, w regularnych odstępach czasu, przeglądu nazwisk lub nazw osób, grup i podmiotów na liście w celu upewnienia się, czy istnieją podstawy do utrzymania ich na tej liście.

(4)

W niniejszej decyzji zawarto wynik przeglądu przeprowadzonego przez Radę w odniesieniu do osób, grup i podmiotów, do których zastosowanie mają art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(5)

Rada potwierdziła, że właściwe władze, o których mowa w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, podjęły decyzje – w odniesieniu do wszystkich osób, grup i podmiotów umieszczonych na liście – w których stwierdza się uczestnictwo tych osób, grup i podmiotów w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB. Rada uznała też, że osoby, grupy i podmioty, do których zastosowanie mają art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, powinny nadal być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi we wspólnym stanowisku 2001/931/WPZiB.

(6)

Rada uznała, że nie ma już podstaw do pozostawienia jednej z osób na liście.

(7)

Należy odpowiednio zaktualizować listę oraz uchylić decyzję (WPZiB) 2021/1192,

(1)

W dniu 1 sierpnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/486/WPZiB.

(2)

W dniu 22 grudnia 2021 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję nr 2615 (2021), w której wyrażono głębokie zaniepokojenie w związku z sytuacją humanitarną w Afganistanie, w tym brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, i przypomniano, że w nieproporcjonalnym stopniu dotyka ona kobiety, dzieci i osoby należące do mniejszości.

(3)

Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) w swojej rezolucji nr 2615 (2021) zdecydowała, że pomoc humanitarna i inne działania mające na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb mieszkańców Afganistanu nie stanowią naruszenia pkt 1 lit. a) rezolucji RB ONZ nr 2255 (2015), zdecydowanie zachęcając przy tym podmioty zapewniające taką pomoc i prowadzące działania na podstawie rezolucji RB ONZ nr 2615 (2021) do dołożenia rozsądnych starań, by zminimalizować korzyści – bez względu na to, czy byłoby to wynikiem bezpośrednich dostaw czy przekierowania – dla osób i podmiotów wskazanych w wykazie sankcji na mocy rezolucji RB ONZ nr 1988 (2011).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/486/WPZiB.

(5)

Niezbędne jest podjęcie przez Unię dalszych działań w celu wdrożenia niektórych środków zawartych w niniejszej decyzji,

(1)

W dniu 31 stycznia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/72/WPZiB (1).

(2)

Na podstawie przeglądu decyzji 2011/72/WPZiB należy określić warunki, zgodnie z którymi środki finansowe osoby zmarłej mogą pozostać zamrożone.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/72/WPZiB,

(1)

W dniu 5 maja 2021 r. Urząd Zjednoczonego Królestwa ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa, działający w imieniu Urzędu Irlandii Północnej ds.. Zdrowia i Bezpieczeństwa, („właściwy organ Zjednoczonego Królestwa”) przyjął, zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 528/2012, decyzję zezwalającą na udostępnianie na rynku i stosowanie produktu biobójczego Clinisept + Skin Disinfectant do dnia 1 listopada 2021 r. („działanie”). Zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit drugi tego rozporządzenia właściwy organ Zjednoczonego Królestwa poinformował Komisję i właściwe organy pozostałych państw członkowskich o podjętym działaniu i jego uzasadnieniu.

(2)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez właściwy organ Zjednoczonego Królestwa działanie było konieczne w celu ochrony zdrowia publicznego. W dniu 11 marca 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oświadczyła, że chorobę koronawirusową (COVID-19) można scharakteryzować jako pandemię. Rząd Zjednoczonego Królestwa uznał ryzyko dla Zjednoczonego Królestwa za „wysokie”, a w dniu 23 marca 2020 r. weszły w życie ograniczenia. WHO zaleca stosowanie płynów do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu jako środka zapobiegającego rozprzestrzenianiu się COVID-19, stanowiącego alternatywę dla mycia rąk mydłem i wodą.

(3)

Clinisept + Skin Disinfectant zawiera aktywny chlor uwalniany z podchlorynu sodu jako substancję czynną. Aktywny chlor uwalniany z podchlorynu sodu jest zatwierdzony do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 1, tj. „higiena ludzi”, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(4)

Od wybuchu pandemii COVID-19 popyt na płyny do dezynfekcji rąk w Zjednoczonym Królestwie jest niezwykle wysoki, co doprowadziło do bezprecedensowego niedoboru tych produktów. Przed podjęciem działania w Zjednoczonym Królestwie zatwierdzonych było na podstawie rozporządzenia (UE) nr 528/2012 zaledwie kilka rodzajów płynów do dezynfekcji rąk. COVID-19 stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego w Zjednoczonym Królestwie, a dodatkowe płyny do dezynfekcji rąk mają ogromne znaczenie dla zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się.

(5)

W dniu 29 października 2021 r. Komisja otrzymała od właściwego organu Zjednoczonego Królestwa uzasadniony wniosek, złożony w imieniu Urzędu ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Irlandii Północnej, o zezwolenie na przedłużenie działania w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Uzasadniony wniosek złożono w związku z obawami, że po dniu 1 listopada 2021 r. COVID-19 może nadal stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, oraz biorąc pod uwagę, że dopuszczenie do obrotu dodatkowych płynów do dezynfekcji rąk ma kluczowe znaczenie dla ograniczenia zagrożeń stwarzanych przez COVID-19.

(6)

Według właściwego organu Zjednoczonego Królestwa popyt na środki do dezynfekcji rąk pozostaje wysoki, w związku z czym potrzeba przedłużyć działanie w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej.

(7)

Przedsiębiorstwa, które uzyskały odstępstwa dotyczące płynów do dezynfekcji rąk zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 528/2012 po deklaracji WHO w sprawie pandemii, zachęca się do jak najszybszego wystąpienia o zwykłe pozwolenie na produkt. Do tej pory właściwy organ Zjednoczonego Królestwa nie otrzymał jednak żadnych nowych wniosków o zwykłe pozwolenie na produkt.

(8)

Ponieważ COVID-19 nadal stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego, a zagrożenia tego nie można odpowiednio ograniczyć w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej ze względu na brak dopuszczenia do obrotu dodatkowych płynów do dezynfekcji rąk, należy zezwolić właściwemu organowi Zjednoczonego Królestwa na przedłużenie działania w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej.

(9)

Zważywszy, że termin podejmowania działania upłynął z dniem 1 listopada 2021 r., niniejsza decyzja powinna mieć moc wsteczną.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,