(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zawiera wykaz osób, grup i podmiotów, których fundusze oraz zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 3 stycznia 2022 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych podjął decyzję o wykreśleniu pięciu wpisów z wykazu osób, grup i podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002,

(1)

Protokół do Konwencji o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego („konwencja barcelońska”) w sprawie zapobiegania zanieczyszczaniu Morza Śródziemnego przez zatapianie odpadów ze statków i statków powietrznych lub spalanie na morzu oraz w sprawie usuwania skutków takiego zanieczyszczania („protokół w sprawie zatapiania odpadów”) został zawarty przez Unię w drodze decyzji Rady 77/585/EWG (1) i wszedł w życie w dniu 15 kwietnia 1978 r.

(2)

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt (iii) konwencji barcelońskiej posiedzenie Umawiających się Stron tej konwencji i protokołów do niej ma przyjąć zmiany do załączników do protokołów do konwencji.

(3)

W dniach od 7 do 10 grudnia 2021 r. podczas swojego 22. posiedzenia Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej mają przyjąć decyzję („decyzja Umawiających się Stron”) zmieniającą załącznik do protokołu w sprawie zatapiania odpadów w zakresie czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu kryteriów regulujących wydawanie zezwoleń na zatapianie substancji na morzu, z uwzględnieniem art. 6 protokołu w sprawie zatapiania odpadów.

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii podczas posiedzenia Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, gdyż decyzja Umawiających się Stron dotyczy przyjęcia zmian w załącznikach do protokołu w sprawie zatapiania odpadów, które będą wiążące dla Unii.

(6)

Ponieważ planowane zmiany załącznika do protokołu w sprawie zatapiania odpadów spowodują aktualizację wymogów dotyczących ochrony Morza Śródziemnego, będą miały wpływ na międzynarodowe zobowiązania i ambicje Unii oraz poprawę ochrony środowiska, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Zmieniony protokół do konwencji o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego (zwanej dalej „konwencją barcelońską”) dotyczący ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej został zawarty przez Unię w drodze decyzji Rady 1999/801/WE (1) i wszedł w życie w dniu 11 maja 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt (iii) konwencji barcelońskiej posiedzenie Umawiających się Stron tej konwencji i protokołów do niej ma przyjąć zmiany do załączników do protokołów do konwencji.

(3)

Oczekuje się, że podczas swojego 22. posiedzenia w dniach od 7 do 10 grudnia 2021 r. Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej przyjmą decyzję (zwaną dalej „decyzją Umawiających się Stron”) zmieniającą załączniki I, II i IV do Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej w celu uwzględnienia postępu regulacyjnego, naukowego i technicznego związanego ze źródłami lądowymi i działalnością lądową, który osiągnięto zarówno na poziomie regionalnym, jak i światowym.

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do tych obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii podczas posiedzenia Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, gdyż decyzja Umawiających się Stron dotycząca przyjęcia zmian w załącznikach I, II i IV do Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej, będzie wiążące dla Unii.

(6)

Ponieważ planowane zmiany załączników I, II i IV do Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej spowodują aktualizację wymogów dotyczących ochrony Morza Śródziemnego, będą miały wpływ na międzynarodowe zobowiązania i ambicje Unii oraz poprawę ochrony środowiska, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Protokół do Konwencji o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego (zwana dalej „konwencją barcelońską”) dotyczący ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem powstałym w wyniku działalności poszukiwawczej i wydobywczej na szelfie kontynentalnym oraz na dnie morskim i w jego podglebiu (zwany dalej „protokołem o działalności na morzu”) został zawarty przez Unię w drodze decyzji Rady 2013/5/UE (1) i wszedł w życie w dniu 29 marca 2013 r.

(2)

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt (iii) konwencji barcelońskiej, na posiedzeniu Umawiające się Strony tej konwencji i protokołów do niej ma przyjąć zmiany do załączników do protokołów do konwencji.

(3)

Oczekuje się, że podczas swojego 22. posiedzenia w dniach od 7 do 10 grudnia 2021 r. Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej przyjmą decyzję (zwaną dalej „decyzją Umawiających się Stron”) zmieniającą załączniki I, II, III i IV oraz załącznik VII, sekcja A do Protokołu o działalności na morzu.

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do tych obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii podczas posiedzenia Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, gdyż decyzja Umawiających się Stron dotycząca przyjęcia zmian w załącznikach I, II, III i IV oraz załącznika VII sekcji A do protokołu o działalności na morzu, będzie wiążąca dla Unii.

(6)

Ponieważ planowane zmiany załączników I, II, III i, IV oraz załącznika VII sekcji A do protokołu o działalności na morzu spowodują aktualizację wymogów dotyczących ochrony Morza Śródziemnego, będą miały wpływ na międzynarodowe zobowiązania i ambicje Unii oraz poprawę ochrony środowiska, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Zmieniona konwencja o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego (zwana dalej „konwencją barcelońską”) została zawarta przez Unię w drodze decyzji Rady 1999/802/WE (1) i weszła w życie w dniu 9 lipca 2004 r.

(2)

Zgodnie z art. 18 ust. 2 ppkt (vii) konwencji barcelońskiej posiedzenie Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej ma rozważyć i podjąć wszelkie działania, które mogą być niezbędne, aby osiągnąć cele konwencji barcelońskiej i protokołów do niej. Zgodnie z postanowieniem 43 regulaminu posiedzenia Umawiających się stron protokoły lub statut finansowy i decyzje merytoryczne mają być przyjmowane większością dwóch trzecich głosów obecnych i głosujących Umawiających się Stron, chyba że konwencja barcelońska stanowi inaczej.

(3)

Oczekuje się, że podczas swojego 22. posiedzenia w dniach 7–10 grudnia 2021 r. Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej przyjmą decyzję (zwaną dalej „decyzją Umawiających się Stron”) do przedłożenia na 78. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego („MEPC 78”) Międzynarodowej Organizacji Morskiej w 2022 r. wniosku w sprawie wyznaczenia Morza Śródziemnego w całości jako obszaru kontroli emisji tlenków siarki („Med SOx ECA”), a także określenia daty wejścia w życie.

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do tych obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii podczas posiedzenia Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, gdyż decyzja Umawiających się Stron dotyczy złożenia na posiedzeniu MEPC 78 wniosku w imieniu organizacji, której Unia jest stroną, w sprawie wyznaczenia Morza Śródziemnego w całości jako obszaru kontroli emisji tlenków siarki („Med SOx ECA”), a zatem stanowi akt mający skutki prawne.

(6)

Ponieważ celem decyzji Umawiających się Stron jest doprowadzenie do aktualizacji wymogów dotyczących ochrony Morza Śródziemnego, co jest zgodne z ambicją Unii, aby zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska morskiego i chronić zdrowie ludzi, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Zmieniony Protokół do Konwencji o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego (zwanej dalej „konwencją barcelońską”) dotyczący ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowych został zawarty przez Unię w drodze decyzji Rady 1999/801/WE (1) i wszedł w życie w dniu 11 maja 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowych posiedzenie Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej ma przyjąć regionalne plany działania zawierające środki i harmonogramy ich realizacji.

(3)

Na 22. posiedzeniu w dniach od 7 do 10 grudnia 2021 r. Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej mają przyjąć decyzję (zwaną dalej „decyzją Umawiających się Stron”) w sprawie zmiany regionalnego planu zarządzania odpadami morskimi w regionie Morza Śródziemnego (zwanego dalej „planem regionalnym”) w ramach art. 15 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowych. Decyzja Umawiających się Stron będzie zawierała nowe definicje i rozszerzy zakres środków w czterech kluczowych obszarach (instrumenty gospodarcze, gospodarka o obiegu zamkniętym w zakresie tworzyw sztucznych, lądowe źródła odpadów morskich i morskie źródła odpadów morskich).

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do tych obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy określić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na posiedzeniu Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, ponieważ decyzja Umawiających się Stron dotyczy przyjęcia zmian w regionalnym planie, które będą wiążące dla Unii na podstawie art. 15 ust. 3 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowych.

(6)

Ponieważ przewidywane zmiany w planie regionalnym są zgodne z celami Unii w zakresie zmniejszenia zanieczyszczenia i poprawy ochrony środowiska, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Zmieniony protokół do Konwencji o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego (zwanej „konwencją barcelońską”) dotyczący ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowych został zawarty przez Unię decyzją Rady 1999/801/WE (1) i wszedł w życie w dniu 11 maja 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej posiedzenie Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej ma przyjąć regionalne plany działania zawierające środki i harmonogramy ich realizacji.

(3)

Oczekuje się, że na 22. posiedzeniu w dniach 7–10 grudnia 2021 r. Umawiające się Strony konwencji barcelońskiej i protokołów do niej przyjmą decyzję (zwaną dalej „decyzją Umawiających się Stron”) o przyjęciu regionalnych planów oczyszczania ścieków komunalnych oraz gospodarowania osadami ściekowymi (zwanych dalej „planami regionalnymi”), w ramach art. 15 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej.

(4)

Decyzja Umawiających się Stron odnosi się do ochrony środowiska, do której zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) Traktatu stosują się kompetencje dzielone między Unią a jej państwami członkowskimi. Decyzja Umawiających się Stron nie wchodzi w zakres obszaru w dużej mierze objętego unijnymi przepisami dotyczącymi takiej ochrony. Unia nie zamierza korzystać z możliwości wykonywania swoich kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do tych obszarów objętych zakresem decyzji Umawiających się Stron, w odniesieniu do których nie wykonywała jeszcze swoich kompetencji wewnętrznie.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na posiedzeniu Umawiających się Stron konwencji barcelońskiej i protokołów do niej, ponieważ decyzja Umawiających się Stron dotyczy przyjęcia planów regionalnych, które będą wiążące dla Unii zgodnie z art. 15 ust. 3 Protokołu dotyczącego ochrony Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem ze źródeł i działalności lądowej.

(6)

Ponieważ celem planów regionalnych jest uaktualnienie wymogów dotyczących ochrony Morza Śródziemnego, zmiana międzynarodowych zobowiązań i ambicji Unii oraz poprawa ochrony środowiska, Unia powinna poprzeć przyjęcie decyzji Umawiających się Stron,

(1)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/746 (2) przyjmuje się, że wyroby zgodne z odpowiednimi normami zharmonizowanymi lub odpowiednimi częściami takich norm, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, są zgodne z wymogami tego rozporządzenia w zakresie objętym tymi normami lub ich częściami.

(2)

Od dnia 26 maja 2022 r. rozporządzenie (UE) 2017/746 zastąpi dyrektywę 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3).

(3)

Decyzją wykonawczą C(2021) 2406 (4) Komisja zwróciła się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (Cenelec) z wnioskiem o dokonanie przeglądu istniejących norm zharmonizowanych dotyczących wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro opracowanych na potrzeby dyrektywy 98/79/WE oraz o opracowanie nowych norm zharmonizowanych na potrzeby rozporządzenia (UE) 2017/746.

(4)

Na podstawie wniosku określonego w decyzji wykonawczej C(2021) 2406 CEN i Cenelec dokonali przeglądu istniejących norm zharmonizowanych EN ISO 11737-1:2018, EN ISO 13408-6:2011, EN ISO 13485:2016, EN ISO 15223-1:2016 oraz EN ISO 17511:2003 w celu uwzględnienia najnowszego postępu naukowo-technicznego oraz dostosowania ich do wymogów rozporządzenia (UE) 2017/746. Doprowadziło to do przyjęcia zmienionych norm zharmonizowanych EN ISO 13408-6:2021 dotyczących aseptycznego przetwarzania produktów ochrony zdrowia, EN ISO 15223-1:2021 dotyczącej symboli, które mają być stosowane w informacjach dostarczanych przez wytwórcę oraz EN ISO 17511:2021 w sprawie wymagań dotyczących ustalania spójności pomiarowej wartości wyznaczonych dla kalibratorów, materiałów do kontroli poprawności pomiaru oraz próbek pochodzących od ludzi oraz zmiany EN ISO 11737-1:2018/A1:2021 na normę zharmonizowaną EN ISO 11737-1:2018 dotyczącą sterylizacji produktów stosowanych w ochronie zdrowia oraz zmiany EN ISO 13485:2016/A11:2021 na normę zharmonizowaną EN ISO 13485:2016 dotyczącą systemów zarządzania jakością.

(5)

Komisja wraz z CEN i Cenelec oceniła, czy normy zharmonizowane poddane rewizji przez CEN i Cenelec są zgodne z wnioskiem o określonym w decyzji wykonawczej C(2021) 2406.

(6)

Normy zharmonizowane EN ISO 13408-6:2021, EN ISO 15223-1:2021 i EN ISO 17511:2021 oraz zmiany EN ISO 11737-1:2018/A1:2021 i EN ISO 13485:2016/A11:2021 spełniają założone wymagania określone w rozporządzeniu (UE) 2017/746. Odniesienia do tych norm należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(7)

Załącznik do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2021/1195 (5) zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby rozporządzenia (UE) 2017/746. Aby zawrzeć w jednym akcie odniesienia do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby rozporządzenia (UE) 2017/746, odniesienia do norm EN ISO 13408-6:2021, EN ISO 15223-1:2021 i EN ISO 17511:2021 oraz do zmian EN ISO 11737-1:2018/A1:2021 i EN ISO 13485:2016/A11:2021 należy włączyć do tej decyzji wykonawczej.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2021/1195.

(9)

Zgodność z normą zharmonizowaną stanowi podstawę do domniemania zgodności z odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami określonymi w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym od dnia publikacji odniesienia do takiej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie w dniu jej opublikowania,