ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 408

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 64
17 listopada 2021


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1997 z dnia 15 listopada 2021 r. w sprawie zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2018/1994 upoważniającej Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

1

 

*

Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1998 z dnia 15 listopada 2021 r. upoważniająca Estonię do zastosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

3

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1999 z dnia 15 listopada 2021 r. r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2016/1215 w odniesieniu do posiadacza zezwolenia na wprowadzanie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz jego przedstawiciela w Unii (notyfikowana jako dokument nr C(2021) 8000)  ( 1 )

6

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

*

Decyzja nr 1/2021 Komitetu UPG ustanowionego na mocy Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony z dnia 20 października 2021 r. w sprawie przyjęcia procedur rozstrzygania sporów i kodeksu postępowania arbitrów [2021/2000]

8

 

*

Decyzja NR 2/2021 Komitetu UPG ustanowionego na mocy Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między wybrzeżem kości słoniowej, z jednej strony, a wspólnotą europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony z dnia 20 października 2021 r. w sprawie przyjęcia listy arbitrów [2021/2001]

19

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

DECYZJE

17.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 408/1


DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2021/1997

z dnia 15 listopada 2021 r.

w sprawie zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2018/1994 upoważniającej Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE określają prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług wykorzystywanych przez podatnika do celów jego opodatkowanych transakcji. Art. 26 ust. 1 lit. a) wspomnianej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(2)

Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2018/1994 (2) upoważniono Chorwację, do dnia 31 grudnia 2021 r., do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia VAT zapłaconego przy zakupie i leasingu określonych samochodów osobowych posiadających maksymalnie osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy, w tym przy zakupie wszystkich dostarczanych lub świadczonych w związku z tymi samochodami towarów i usług, jeżeli samochody te nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Upoważnienie to zwalniało również podatników z obowiązku uznawania korzystania z takich samochodów osobowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej za świadczenie usług za wynagrodzeniem.

(3)

W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 31 marca 2021 r., Chorwacja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w celu ograniczenia prawa do odliczania podatku VAT w związku z wydatkami dotyczącymi niektórych samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej (zwanego dalej „środkiem szczególnym”).

(4)

Chorwacja stosuje art. 168a ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do VAT od wydatków związanych z innymi dobrami ekonomicznymi stanowiącymi część majątku przedsiębiorstwa na podstawie art. 168a ust. 2 tej dyrektywy. Decyzja wykonawcza (UE) 2018/1994 powinna była zatem zawierać odniesienie do art. 168a dyrektywy 2006/112/WE.

(5)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE, Komisja pismem z dnia 22 kwietnia 2021 r. poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Chorwację. Pismem z dnia 23 kwietnia 2021 r. Komisja poinformowała Chorwację, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(6)

Zgodnie z wymogiem określonym w art. 6 akapit trzeci decyzji wykonawczej (UE) 2018/1994 Chorwacja przedłożyła sprawozdanie zawierające przegląd stawki procentowej mającej zastosowanie do ograniczenia prawa do odliczenia VAT. W oparciu o obecnie dostępne informacje Chorwacja potwierdziła, że ograniczenie do wysokości 50 % jest wciąż uzasadnione i pozostaje właściwe.

(7)

Biorąc pod uwagę pozytywny wpływ środka szczególnego na obciążenia administracyjne podatników i organów podatkowych przez uproszczenie poboru VAT oraz zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania wynikające z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji, należy upoważnić Chorwację do dalszego stosowania środka szczególnego. Przedłużenie obowiązywania środka szczególnego powinno być ograniczone w czasie do dnia 31 grudnia 2024 r., tak aby można było ocenić jego skuteczność oraz stwierdzić, czy stawka procentowa jest odpowiednia.

(8)

W przypadku gdy Chorwacja uzna, że konieczne jest dalsze przedłużenie obowiązywania środka szczególnego, powinna przedłożyć Komisji wniosek o jego przedłużenie, wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stosowanej stawki procentowej, do dnia 31 marca 2024 r.

(9)

Środek szczególny wpłynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2018/1994,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji wykonawczej (UE) 2018/1994 wprowadza się następujące zmiany:

1)

tytuł otrzymuje brzmienie:

„Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1994 z dnia 11 grudnia 2018 r. upoważniająca Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej”;

2)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE Chorwacja zostaje niniejszym upoważniona do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczanego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej.”;

3)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Ewentualny wniosek o przedłużenie upoważnienia przewidzianego niniejszą decyzją przedkłada się Komisji do dnia 31 marca 2024 r. wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stawki procentowej określonej w art. 1.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Chorwacji.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 listopada 2021 r.

W imieniu Rady

J. BORRELL FONTELLES

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1994 z dnia 11 grudnia 2018 r. upoważniająca Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 320 z 17.12.2018, s. 35).


17.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 408/3


DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2021/1998

z dnia 15 listopada 2021 r.

upoważniająca Estonię do zastosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE ustanawia prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego od dostarczanych mu towarów i świadczonych na jego rzecz usług, które są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Zgodnie z art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy za świadczenie usług uznaje się użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(2)

Decyzją wykonawczą Rady 2014/797/UE (2) upoważniono Estonię do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia VAT od zakupu, leasingu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i przywozu niektórych samochodów osobowych, a także do zwolnienia podatnika z obowiązku rozliczania się z VAT w przypadku wykorzystywania pojazdów objętych ograniczeniem do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, do dnia 31 grudnia 2017 r.

(3)

Na podstawie decyzji wykonawczej (UE) 2017/1854 (3) przedłużono okres obowiązywania decyzji wykonawczej 2014/797/UE do dnia 31 grudnia 2020 r.

(4)

W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 12 lutego 2021 r., Estonia zwróciła się do Komisji o upoważnienie jej do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w celu ograniczenia prawa do odliczenia w odniesieniu do zakupu, leasingu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i przywozu niektórych samochodów osobowych wykorzystywanych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (zwanego dalej „szczególnym środkiem”).

(5)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 19 marca 2021 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Estonię. Pismem z dnia 23 marca 2021 r. Komisja zawiadomiła Estonię, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(6)

Dokładne określenie zakresu wykorzystywania samochodów osobowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest często bardzo trudne, a jeżeli jest to możliwe – procedura jest zwykle uciążliwa. W ramach upoważnienia, którego dotyczy wniosek, kwota podatku VAT od wydatków podlegających odliczeniu w przypadku samochodów osobowych, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, stanowić zryczałtowaną stawkę procentową. W oparciu o obecnie dostępne informacje władze Estonii uznają, że właściwa jest stawka 50 %. Jednocześnie w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zawiesić wymóg rozliczania się z VAT w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeśli zostały one objęte ograniczeniami. Taki szczególny środek eliminuje konieczność prowadzenia ewidencji dotyczącej prywatnego wykorzystywania samochodów firmowych, a jednocześnie uniemożliwia uchylanie się od opodatkowania wynikające z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji.

(7)

Ograniczenie prawa do odliczenia na podstawie wnioskowanego upoważnienia powinno mieć zastosowanie do podatku VAT zapłaconego w związku z zakupem, leasingiem, nabyciem wewnątrzwspólnotowym i przywozem określonych samochodów osobowych oraz związanymi z tymi samochodami wydatkami, w tym zakupem paliwa.

(8)

Wnioskowane upoważnienie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kilogramów i posiadających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy, ponieważ skala wykorzystywania do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej samochodów osobowych o masie przekraczającej 3 500 kilogramów lub posiadających więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy jest nieznaczna ze względu na właściwości tych samochodów lub rodzaj działalności gospodarczej, do której są wykorzystywane. Należy również przedstawić szczegółowy wykaz określonych samochodów osobowych wyłączonych z takiego upoważnienia w oparciu o ich konkretne wykorzystanie.

(9)

Upoważnienie powinno być ograniczone w czasie do dnia 31 grudnia 2024 r. w celu umożliwienia weryfikacji konieczności i skuteczności stosowania tego szczególnego środka oraz wskaźnika stosunku między wykorzystaniem do celów działalności gospodarczej i do innych celów będącego podstawą tego upoważnienia.

(10)

W przypadku gdyby Estonia uznała, że konieczne jest przedłużenie upoważnienia na okres po 2024 r., powinna do dnia 31 marca 2024 r. przedłożyć Komisji wniosek o przedłużenie wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stosowanej stawki procentowej.

(11)

Szczególny środek wpłynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznego spożycia konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Estonię do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, jeżeli wydatki te obejmują zakup, leasing, nabycie wewnątrzwspólnotowe lub przywóz samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, jak również wydatki związane z konserwacją i naprawą takich samochodów oraz z zakupem paliwa do takich samochodów.

Artykuł 2

Na zasadzie odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Estonia nie uznaje wykorzystywania samochodu osobowego wchodzącego w skład aktywów przedsiębiorstwa podatnika do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą za świadczenie usług za wynagrodzeniem, jeśli samochód ten został objęty ograniczeniem dopuszczonym na mocy art. 1 niniejszej decyzji.

Artykuł 3

1.   Niniejsza decyzja ma zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kilogramów i mających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy.

2.   Niniejsza decyzja nie ma zastosowania do następujących kategorii samochodów osobowych:

a)

samochodów zakupionych w celu odsprzedaży, wynajmu lub leasingu;

b)

samochodów wykorzystywanych do przewozu pasażerów za opłatą, w tym usług taksówkowych;

c)

samochodów wykorzystywanych do świadczenia usług nauki jazdy.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2024 r. Ewentualny wniosek o przedłużenie upoważnienia przewidzianego niniejszą decyzją przedkłada się Komisji do dnia 31 marca 2024 r. wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stawki procentowej określonej w art. 1.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Estońskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 listopada 2021 r.

W imieniu Rady

J. BORRELL FONTELLES

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Rady 2014/797/UE z dnia 7 listopada 2014 r. upoważniająca Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 48).

(3)  Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/1854 z dnia 10 października 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/797/UE upoważniającą Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 265 z 14.10.2017, s. 17).


17.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 408/6


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/1999

z dnia 15 listopada 2021 r. r.

zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2016/1215 w odniesieniu do posiadacza zezwolenia na wprowadzanie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz jego przedstawiciela w Unii

(notyfikowana jako dokument nr C(2021) 8000)

(Jedynie teksty w języku francuskim i niderlandzkim są autentyczne)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 i art. 21 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przedsiębiorstwo BASF Agricultural Solutions Seeds US LLC z siedzibą w Stanach Zjednoczonych jest posiadaczem zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, dopuszczonych decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/1215 (2). Przedsiębiorstwo BASF Agricultural Solutions Seeds US LLC jest reprezentowane w Unii przez BASF SE z siedzibą w Niemczech. Przedsiębiorstwo BASF Belgium Coordination Center CommV z siedzibą w Belgii jest oddziałem przedsiębiorstwa BASF SE.

(2)

Pismem z dnia 26 kwietnia 2021 r. przedsiębiorstwo BASF Belgium Coordination Center CommV poinformowało Komisję, że przedsiębiorstwo BASF Agricultural Solutions Seeds US LLC przeniosło swoje prawa i obowiązki związane z zezwoleniem na wprowadzenie do obrotu genetycznie zmodyfikowanej soi FG72 na przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG z siedzibą w Szwajcarii, reprezentowane w Unii przez Syngenta Crop Protection NV/SA z siedzibą w Belgii ze skutkiem od dnia 2 czerwca 2020 r.

(3)

Pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection NV/SA poinformowało Komisję, że przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG wyraziło zgodę na to przeniesienie.

(4)

Wnioskowane zmiany mają charakter czysto administracyjny i w związku z tym nie wymagają przeprowadzenia ponownej oceny przedmiotowych produktów.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2016/1215.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany w decyzji wykonawczej (UE) 2016/1215

W decyzji wykonawczej (UE) 2016/1215 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Posiadacz zezwolenia

Posiadaczem zezwolenia jest przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG, Szwajcaria, reprezentowane w Unii przez Syngenta Crop Protection NV/SA, Belgia.”;

2)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Adresat

Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Syngenta Crop Protection AG, Rosentalstrasse 67, CH-4058 Basel, Szwajcaria, reprezentowanego w Unii przez Syngenta Crop Protection NV/SA, Avenue Louise, 489, BE-1050 Brussels, Belgia.”;

3)

w załączniku lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

Wnioskodawca i posiadacz zezwolenia:

Nazwa: Przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG

Adres: Rosentalstrasse 67, CH-4058 Basel, Szwajcaria,

reprezentowane w Unii przez Syngenta Crop Protection NV/SA, Avenue Louise, 489, 1050 Brussels, Belgia.”.

Artykuł 2

Adresat

Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Syngenta Crop Protection AG, Rosentalstrasse 67, CH-4058 Basel, Szwajcaria, reprezentowanego w Unii przez Syngenta Crop Protection NV/SA, Avenue Louise, 489, 1050 Brussels, Belgia.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji

Stella KYRIAKIDES

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/1215 z dnia 22 lipca 2016 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 (MST-FGØ72-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. L 199 z 26.7.2016, s. 16).


AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

17.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 408/8


DECYZJA nr 1/2021 KOMITETU UPG USTANOWIONEGO NA MOCY WSTĘPNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE GOSPODARCZYM MIĘDZY WYBRZEŻEM KOŚCI SŁONIOWEJ, Z JEDNEJ STRONY, A WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z DRUGIEJ STRONY

z dnia 20 października 2021 r.

w sprawie przyjęcia procedur rozstrzygania sporów i kodeksu postępowania arbitrów [2021/2000]

KOMITET UPG,

uwzględniając Wstępną umowę o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Abidżanie w dniu 26 listopada 2008 r. i tymczasowo stosowaną od dnia 3 września 2016 r., w szczególności jej art. 59 ust. 1 i art. 73,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 59 ust. 1 Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwanej dalej „umową”) stanowi, że procedury rozstrzygania sporów przewidziane w rozdziale 3 (Procedury i rozstrzyganie sporów) tytułu V (Unikanie i rozstrzyganie sporów) umowy określone są przez regulamin, który zostanie przyjęty przez Komitet UPG.

(2)

Zgodnie z art. 73 umowy Komitet UPG, do celów wykonania umowy, jest odpowiedzialny za zarządzanie wszystkimi dziedzinami objętymi umową i za realizację wszystkich zadań, o których w niej mowa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Ustanawia się procedury rozstrzygania sporów i załączony do nich kodeks postępowania arbitrów, zamieszczone w załączniku.

2.   Przedmiotowe procedury i kodeks postępowania ustanawia się, nie naruszając postanowień szczególnych zawartych w umowie ani postanowień szczególnych, które mogą zostać przyjęte przez Komitet UPG.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 października 2021 r.

W imieniu Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej

Kalilou SYLLA

W imieniu Unii Europejskiej

Cristina MIRANDA GOZALVEZ


ZAŁĄCZNIK

PROCEDURY ROZSTRZYGANIA SPORÓW

Artykuł 1

Definicje

Do celów stosowania niniejszych procedur rozstrzygania sporów (zwanych dalej „regulaminem”):

„doradca”: oznacza osobę fizyczną wyznaczoną przez Stronę w celu doradzania lub pomocy tej Stronie w związku z procedurą arbitrażową;

„zespół arbitrażowy”: oznacza zespół powołany na mocy art. 50 umowy;

„arbiter”: oznacza członka zespołu arbitrażowego powołanego na mocy art. 50 umowy;

„asystent”: oznacza osobę fizyczną, która zgodnie z zasadami powołania arbitra prowadzi badania dla tego arbitra lub pomaga temu arbitrowi;

„dzień”: oznacza dzień kalendarzowy;

„dzień wolny od pracy”: oznacza sobotę, niedzielę i jakikolwiek inny dzień wyznaczony przez jedną ze Stron jako dzień wolny od pracy do celów stosowania niniejszego regulaminu;

„przedstawiciel Strony”: oznacza pracownika lub inną osobę fizyczną powołaną przez departament rządowy lub agencję rządową lub jakikolwiek inny podmiot publiczny Strony, która to osoba reprezentuje Stronę podczas sporu związanego z umową;

„strona skarżona”: oznacza Stronę, w stosunku do której istnieje domniemanie, że dopuściła się naruszenia postanowień, o których mowa w art. 46 umowy;

„strona skarżąca”: oznacza Stronę, która domaga się powołania zespołu arbitrażowego na podstawie art. 49 umowy.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.   Postanowienia niniejszego regulaminu postępowania uzupełniają i uszczegóławiają postanowienia umowy, mianowicie jej art. 49 i następne dotyczące arbitrażu.

2.   Niniejszy regulamin ma umożliwić Stronom rozstrzyganie sporów, jakie mogą powstać między nimi, za pomocą wspólnie uzgodnionego rozwiązania przyjętego w drodze mechanizmu arbitrażu.

3.   Strony mogą skorzystać z arbitrażu przy wykonywaniu umowy w celu rozstrzygnięcia sporów, jakie mogą powstać między nimi.

Artykuł 3

Wszczęcie procedury arbitrażowej i powiadomienia

1.   Procedurę arbitrażową uznaje się za wszczętą w dniu, w którym strona skarżona i Komitet UPG otrzymały wniosek o powołanie zespołu arbitrażowego, zgodnie z art. 49 ust. 2 umowy.

2.   Przez „powiadomienie” w rozumieniu niniejszego regulaminu rozumie się wnioski, zawiadomienia, oświadczenia pisemne i inne dokumenty związane z procedurą arbitrażową, przy czym:

a)

powiadomienia pochodzące od zespołu arbitrażowego – przekazuje się równocześnie obu Stronom;

b)

powiadomienia pochodzące od jednej ze Stron i skierowane do zespołu arbitrażowego – przesyła się równocześnie do wiadomości drugiej Strony;

c)

powiadomienia pochodzące od jednej ze Stron i skierowane do drugiej Strony – przesyła się, w stosownych przypadkach, równocześnie do wiadomości zespołu arbitrażowego.

3.   Powiadomień dokonuje się pocztą elektroniczną lub, w stosownych przypadkach, za pomocą dowolnych innych środków łączności, które zapewniają rejestrację wysłania. Powiadomienie uznaje się za doręczone w dniu jego wysłania, chyba że zostanie udowodnione, że było inaczej.

4.   Powiadomienia kieruje się, odpowiednio, do Dyrekcji Generalnej ds. Handlu Komisji Europejskiej Unii Europejskiej oraz do koordynatora wyznaczonego przez Wybrzeże Kości Słoniowej.

5.   Drobne błędy pisarskie w powiadomieniach związanych z procedurą arbitrażową można poprawiać, wysyłając nowe powiadomienie, w którym wyraźnie wskazuje się wprowadzone zmiany.

6.   Jeżeli ostatni dzień dostarczenia powiadomienia przypada na dzień wolny od pracy w Wybrzeżu Kości Słoniowej lub w Unii Europejskiej, powiadomienie to można dostarczyć w następnym dniu roboczym. Nie można uznać, że powiadomienie lub wniosek, niezależnie od jego charakteru, zostało otrzymane w dniu wolnym od pracy.

7.   W zależności od charakteru kwestii będących przedmiotem sporu, kopie wszystkich wniosków i powiadomień skierowanych do Komitetu UPG zgodnie z niniejszym regulaminem przesyła się także innym zainteresowanym organom instytucjonalnym.

Artykuł 4

Wyznaczanie arbitrów

1.   Jeżeli, zgodnie z art. 50 umowy, arbiter jest wybierany w drodze losowania, przewodniczący Komitetu UPG bezzwłocznie informuje obie Strony o dacie, godzinie i miejscu losowania.

2.   Losowanie przeprowadza się z udziałem przedstawicieli Stron.

3.   Przewodniczący Komitetu UPG informuje na piśmie każdą wybraną osobę o jej wyznaczeniu jako arbitra. Każda z tych osób informuje obie Strony w terminie pięciu dni od dnia powiadomienia o wyznaczeniu, czy będzie mogła pełnić obowiązki arbitra.

4.   Arbitrów wybiera się w drodze losowania spośród osób oficjalnie zaproponowanych przez jedną ze Stron lub obie Strony, jeżeli nie sporządzono listy arbitrów, o której mowa w art. 64 umowy, lub jeżeli nie zawiera ona wystarczającej liczby nazwisk w chwili złożenia wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 umowy.

Artykuł 5

Konsultacje między Stronami i zespół arbitrażowy

1.   O ile Strony nie postanowią inaczej, spotykają się one z zespołem arbitrażowym w ciągu siedmiu dni od dnia jego powołania w celu ustalenia kwestii, które Strony lub zespół arbitrażowy uznają za stosowne, w tym:

a)

wynagrodzenie i zwroty wydatków wypłacane arbitrom, które mają być zgodne ze standardami Światowej Organizacji Handlu (WTO);

b)

wynagrodzenie dla każdego asystenta arbitra, którego łączna kwota nie może przekraczać 50 % całkowitego wynagrodzenia tego arbitra;

c)

harmonogram procedury arbitrażowej.

2.   Arbitrzy i przedstawiciele Stron mogą brać udział w tym spotkaniu za pośrednictwem telefonu lub wideokonferencji.

3.   O ile Strony nie postanowią inaczej w ciągu pięciu dni od dnia powołania zespołu arbitrażowego, zakres zadań zespołu arbitrażowego obejmuje:

„zbadanie, w świetle odpowiednich postanowień umowy, kwestii, o której mowa we wniosku o powołanie zespołu arbitrażowego, wydanie decyzji w sprawie zgodności danego środka z postanowieniami, o których mowa w art. 46 umowy, oraz wydanie decyzji zgodnie z art. 52, 62 i 63 umowy”.

4.   Strony przekazują zespołowi arbitrażowemu uzgodniony zakres zadań w ciągu trzech dni roboczych od uzgodnienia przez nie zakresu zadań.

Artykuł 6

Oświadczenia pisemne

Strona skarżąca składa wstępne oświadczenie pisemne nie później niż dwadzieścia dni od dnia powołania zespołu arbitrażowego. Strona skarżona składa pisemne oświadczenie przeciwne nie później niż dwadzieścia dni od daty dostarczenia początkowego oświadczenia pisemnego.

Artykuł 7

Działanie zespołów arbitrażowych

1.   Wszystkie posiedzenia zespołu arbitrażowego prowadzi jego przewodniczący. Zespół arbitrażowy może nadać swojemu przewodniczącemu uprawnienie do podejmowania decyzji o charakterze administracyjnym i proceduralnym w danej dziedzinie.

2.   Zgodnie z art. 9 niniejszego regulaminu w rozprawach uczestniczą arbitrzy i wezwane osoby. O ile w umowie lub niniejszym regulaminie nie ustalono inaczej i nie naruszając art. 9 ust. 5 niniejszego regulaminu, zespół arbitrażowy może prowadzić swoje działania za pomocą telefonu, faksu lub wszelkich innych środków, w tym informatycznych.

3.   W obradach zespołu arbitrażowego mogą brać udział wyłącznie arbitrzy, jednak zespół arbitrażowy może zezwolić na obecność asystentów podczas obrad.

4.   Za przygotowanie decyzji odpowiada wyłącznie zespół arbitrażowy; przygotowania decyzji nie można delegować.

5.   Wnioski, ustalenia i zalecenia zespołu arbitrażowego, o których mowa w art. 51 i 52 umowy, powinny, w miarę możliwości, być przyjmowane w drodze konsensusu; jeżeli konsensus nie jest możliwy, są one przyjmowane większością głosów członków zespołu. Arbitrzy nie mogą wydawać indywidualnych opinii w kwestiach, co do których członkowie zespołu nie są jednomyślni.

6.   W przypadku pojawienia się kwestii proceduralnych, których nie regulują postanowienia tytułu V umowy (Unikanie i rozstrzyganie sporów), zespół arbitrażowy po konsultacji ze Stronami może przyjąć odpowiednią procedurę, która jest zgodna z przedmiotowymi postanowieniami i która zapewnia równe traktowanie Stron.

7.   Jeżeli zespół arbitrażowy uzna za stosowne zmienić jeden z terminów procedury inny niż terminy ustalone w tytule V umowy (Unikanie i rozstrzyganie sporów) lub wprowadzić jakiekolwiek inne dostosowanie o charakterze proceduralnym lub administracyjnym, informuje Strony na piśmie o przyczynach takiej zmiany lub dostosowania oraz o terminie, który należy zmienić, lub niezbędnym dostosowaniu. Zespół arbitrażowy może przyjąć takie zmiany lub dostosowania po konsultacji ze Stronami.

8.   Wszelkie terminy ustalone w niniejszym regulaminie mogą zostać zmienione za obopólną zgodą Stron. Na wniosek jednej ze Stron zespół arbitrażowy może zmienić terminy mające zastosowanie do procedury.

9.   Na wspólny wniosek Stron zespół arbitrażowy może zawiesić procedurę w dowolnym momencie na okres uzgodniony przez Strony, ale nie dłuższy niż dwanaście następujących po sobie miesięcy.

10.   W przypadku zawieszenia procedury stosowne terminy przedłuża się o okres odpowiadający okresowi zawieszenia procedury prowadzonej przed zespołem arbitrażowym. Zespół arbitrażowy może wznowić procedurę w dowolnym momencie na wspólny wniosek Stron lub po upływie uzgodnionego okresu zawieszenia na pisemny wniosek jednej ze Stron. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się przewodniczącego zespołu arbitrażowego oraz, w stosownych przypadkach, drugą Stronę. Jeżeli procedura przed zespołem arbitrażowym została zawieszona na okres dłuższy niż dwanaście następujących po sobie miesięcy, uprawnienia zespołu arbitrażowego wygasają i procedura prowadzona przed zespołem arbitrażowym zostaje zakończona. Strony mogą w każdej chwili postanowić o zakończeniu procedury prowadzonej przed zespołem arbitrażowym. Strony wspólnie powiadamiają przewodniczącego zespołu arbitrażowego o takiej decyzji.

11.   Zakończenie działalności zespołu arbitrażowego odbywa się bez uszczerbku dla praw Stron w innych procedurach dotyczących tej samej kwestii w ramach tytułu V umowy (Unikanie i rozstrzyganie sporów).

Artykuł 8

Zastąpienie

1.   Jeżeli arbiter nie może uczestniczyć w procedurze, wyłącza się lub musi zostać zastąpiony, wybiera się jego zastępcę zgodnie z art. 50 umowy.

2.   Jeżeli Strona uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania arbitrów i w związku z tym powinien zostać zastąpiony, Strona ta powiadamia drugą Stronę w ciągu piętnastu dni od dnia dowiedzenia się o okolicznościach domniemanego niespełniania wymogów kodeksu postępowania arbitrów przez tego arbitra.

3.   Strony przeprowadzają konsultacje w ciągu piętnastu dni od dnia powiadomienia, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Strony powiadamiają arbitra o domniemanym niespełnianiu przez niego wymogów i mogą zwrócić się do niego o podjęcie kroków niezbędnych do zaradzenia tej sytuacji. Mogą one również, za obopólną zgodą, odwołać takiego arbitra i wybrać nowego arbitra zgodnie z procedurą określoną w art. 50 ust. 2 umowy i, w stosownych przypadkach, art. 50 ust. 3 umowy.

4.   Jeżeli Strony nie dojdą do porozumienia co do potrzeby zastąpienia arbitra innego niż przewodniczący, każda ze Stron może wnioskować o przekazanie tej sprawy przewodniczącemu zespołu arbitrażowego, od którego decyzji nie przysługuje odwołanie.

5.   Jeżeli, w wyniku złożenia takiego wniosku, przewodniczący uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania arbitrów, wybiera się nowego arbitra zgodnie z art. 50 ust. 3 umowy.

6.   Jeżeli jedna ze Stron uzna, że przewodniczący zespołu arbitrażowego nie spełnia wymogów kodeksu postępowania arbitrów, Strony konsultują się i mogą postanowić o odwołaniu przewodniczącego oraz wybrać nowego przewodniczącego zgodnie z procedurą określoną w art. 50 umowy.

7.   Jeżeli Strony nie dojdą do porozumienia co do potrzeby zastąpienia przewodniczącego, każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o przekazanie tej sprawy jednej z osób znajdujących się na liście osób wybranych do pełnienia roli przewodniczącego zespołu arbitrażowego, sporządzonej zgodnie z art. 64 umowy. Osoba ta wybierana jest w drodze losowania przez przewodniczącego Komitetu UPG. Wybrana w ten sposób osoba decyduje, czy przewodniczący spełnia wymogi kodeksu postępowania arbitrów. Od jej decyzji nie przysługuje odwołanie.

8.   W przypadku uznania, że przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania arbitrów, dokonuje się wyboru nowego przewodniczącego zgodnie z art. 50 ust. 3 umowy.

Artykuł 9

Rozprawy

1.   Na podstawie harmonogramu ustalonego zgodnie z art. 5 ust. 1 oraz po konsultacji ze Stronami i pozostałymi arbitrami przewodniczący zespołu arbitrażowego powiadamia Strony o dacie, godzinie i miejscu rozprawy. Informacje te podawane są do wiadomości publicznej przez Stronę odpowiedzialną za organizację logistyczną procedury, z zastrzeżeniem art. 11.

2.   O ile Strony nie postanowią inaczej, rozprawa odbywa się w Brukseli, gdy stroną skarżącą jest Wybrzeże Kości Słoniowej, i w Abidżanie, gdy stroną skarżącą jest Unia Europejska.

3.   Zespół arbitrażowy może wyznaczyć dodatkowe rozprawy, jeżeli Strony wyrażą na to zgodę.

4.   Wszyscy arbitrzy są obecni przez cały czas trwania rozprawy.

5.   W rozprawie mogą brać udział następujące osoby, niezależnie od tego, czy procedura ma charakter jawny, czy nie:

a)

przedstawiciele Stron;

b)

doradcy Stron;

c)

personel administracyjny, tłumacze ustni i pisemni, sprawozdawcy;

d)

asystenci arbitrów;

e)

eksperci wybrani przez zespół arbitrażowy zgodnie z art. 60 umowy.

6.   Najpóźniej pięć dni przed rozprawą każda ze Stron doręcza zespołowi arbitrażowemu i drugiej Stronie listę imion i nazwisk osób fizycznych, które w imieniu danej Strony przedstawią na rozprawie argumenty ustne lub oświadczenia, oraz innych przedstawicieli lub doradców Stron, którzy wezmą udział w rozprawie.

7.   Zespół arbitrażowy kieruje rozprawą w następujący sposób, zapewniając, by strona skarżąca i strona skarżona dysponowały takim samym czasem:

Argumenty

a)

argumenty strony skarżącej;

b)

argumenty strony skarżonej;

Kontrargumenty

a)

odpowiedź strony skarżącej;

b)

odpowiedź strony skarżonej.

8.   Zespół arbitrażowy może kierować pytania do każdej ze Stron w dowolnym momencie w trakcie trwania rozprawy.

9.   Zespół arbitrażowy zapewnia przygotowanie protokołu rozprawy i jego przekazanie Stronom w terminie piętnastu dni od daty rozprawy. Strony mogą zgłaszać uwagi dotyczące protokołu, a zespół arbitrażowy może te uwagi uwzględnić, w ciągu pięciu dni od przekazania protokołu.

10.   W ciągu dziesięciu dni od rozprawy każda ze Stron może przedstawić arbitrom i drugiej Stronie dodatkowe oświadczenie pisemne dotyczące wszelkich kwestii, które zostały podniesione w trakcie rozprawy.

Artykuł 10

Pytania pisemne

1.   Zespół arbitrażowy może w każdym momencie procedury zwracać się z pytaniami pisemnymi do jednej lub obu Stron. Każda ze Stron otrzymuje kopię wszystkich pytań, z jakimi zwrócił się zespół arbitrażowy.

2.   Strona dostarcza również drugiej Stronie kopię swoich pisemnych odpowiedzi na pytania zespołu arbitrażowego. Stronie umożliwia się przedstawienie pisemnych uwag do odpowiedzi drugiej Strony w ciągu pięciu dni roboczych od dnia otrzymania przedmiotowej odpowiedzi.

Artykuł 11

Przejrzystość i poufność

1.   Strona i zespół arbitrażowy zapewniają poufność wszelkich informacji przedstawionych zespołowi arbitrażowemu przez drugą Stronę, które zostały uznane przez tę Stronę za poufne. Jeżeli oświadczenie Strony złożone zespołowi arbitrażowemu zawiera informacje poufne, Strona ta przekazuje także, w terminie piętnastu dni od dnia przedstawienia takiego oświadczenia, jawną wersję tego oświadczenia, która może zostać publicznie udostępniona.

2.   Żadne z postanowień niniejszego regulaminu nie wyklucza możliwości publicznego ujawnienia przez Stronę jej własnych stanowisk o ile, odnosząc się do informacji przedstawionych przez drugą Stronę, Strona nie ujawnia żadnych informacji, które druga Strona uznała za poufne.

3.   Zespół arbitrażowy zbiera się przy drzwiach zamkniętych, gdy oświadczenia i argumenty Strony zawierają poufne informacje handlowe. Strony zapewniają poufność rozpraw zespołu arbitrażowego, jeżeli odbywają się one przy drzwiach zamkniętych.

Artykuł 12

Kontakty ex parte

1.   Zespół arbitrażowy nie spotyka się ani nie kontaktuje z żadną ze Stron pod nieobecność drugiej Strony.

2.   Arbitrzy nie mogą omawiać jakichkolwiek aspektów sprawy będącej przedmiotem procedury ze Stroną lub Stronami pod nieobecność pozostałych arbitrów.

Artykuł 13

Oświadczenia amicus curiae

1.   Podmioty pozarządowe utworzone na terytorium jednej ze Stron mogą przekazywać zespołowi arbitrażowemu pisma amicus curiae zgodnie z ust. 2–5.

2.   Jeżeli Strony nie postanowią inaczej w ciągu pięciu dni od dnia powołania zespołu arbitrażowego, zespół ten może przyjmować oświadczenia pisemne, o które nie występował, pod warunkiem że zostały one złożone w ciągu dziesięciu dni od dnia powołania zespołu arbitrażowego, mają bezpośredni związek ze sprawą rozpatrywaną przez zespół arbitrażowy i w żadnym razie nie są dłuższe, wraz z załącznikami, niż piętnaście stron maszynopisu.

3.   Każde oświadczenie zawiera informacje dotyczące osoby je składającej, niezależnie od tego, czy jest nią osoba fizyczna lub prawna, w tym informacje dotyczące charakteru jej działalności i źródła finansowania, oraz określa, jaki interes ma dana osoba w danej procedurze arbitrażowej. Oświadczenie sporządza się w językach wybranych przez Strony zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2.

4.   Oświadczenia doręcza się Stronom, które mogą przedstawić swoje uwagi. Strony mogą przedstawić zespołowi arbitrażowemu swoje uwagi w terminie dziesięciu dni od dnia przekazania oświadczenia.

5.   Zespół arbitrażowy wymienia w swojej decyzji wszystkie otrzymane oświadczenia, które są zgodne z niniejszym regulaminem. Zespół arbitrażowy nie jest zobowiązany do odnoszenia się w swojej decyzji do argumentów przedstawionych w takich oświadczeniach.

Artykuł 14

Nagłe przypadki

W nagłych przypadkach, o których mowa w art. 52 ust. 2 i art. 55 ust. 2 umowy, zespół arbitrażowy, po konsultacji ze Stronami, dostosowuje według swojego uznania terminy, o których mowa w niniejszym regulaminie, i powiadamia Strony o tych dostosowaniach.

Artykuł 15

Koszty

1.   Każda Strona ponosi koszty swojego uczestnictwa w procedurze arbitrażowej.

2.   Strona skarżona odpowiada za organizację logistyczną procedury arbitrażowej, w szczególności za organizację rozpraw, oraz ponosi wszelkie koszty wynikające z organizacji logistycznej rozprawy. Strony ponoszą natomiast wspólnie, w równym stopniu inne wydatki administracyjne związane z procedurą arbitrażową, a także wypłacają wynagrodzenia i dokonują zwrotu wydatków arbitrów i ich asystentów.

Artykuł 16

Język roboczy procedury, tłumaczenia pisemne i ustne

1.   Podczas konsultacji, o których mowa w art. 50 ust. 2 umowy, a najpóźniej w trakcie spotkania, o którym mowa w art. 5 ust. 1 niniejszego regulaminu, Strony dokładają wszelkich starań, by uzgodnić wspólny język roboczy będący językiem urzędowym wspólnym dla obu Stron.

2.   Jeżeli Strony nie są w stanie uzgodnić wspólnego języka roboczego, każda Strona zapewnia tłumaczenie swoich oświadczeń pisemnych na język, który wybrała druga Strona, chyba że oświadczenia te zostały sporządzone w jednym z języków roboczych WTO. Strona skarżąca organizuje tłumaczenie ustne oświadczeń ustnych na języki wybrane przez Strony.

3.   Sprawozdania i decyzje zespołu arbitrażowego sporządza się w języku lub językach wybranych przez Strony. Jeżeli Strony nie uzgodniły wspólnego języka roboczego, sprawozdanie okresowe i końcowe zespołu arbitrażowego publikuje się w jednym z języków roboczych WTO.

4.   Strony ponoszą w równym stopniu wszelkie koszty związane z tłumaczeniem pisemnym decyzji zespołu arbitrażowego na język lub języki wybrane przez Strony.

5.   Strony mogą przedstawić uwagi dotyczące poprawności dowolnej przetłumaczonej wersji dokumentu przygotowanej zgodnie z niniejszym regulaminem.

6.   Każda ze Stron ponosi koszty tłumaczenia swoich oświadczeń pisemnych. Strony ponoszą w równym stopniu wszelkie koszty tłumaczenia decyzji zespołu arbitrażowego.

Artykuł 17

Obliczanie terminów

Wszystkie terminy określone w tytule V (Unikanie i rozstrzyganie sporów) umowy i w niniejszym regulaminie, łącznie z terminami dotyczącymi doręczania decyzji przez zespół arbitrażowy, mogą zostać zmienione za porozumieniem Stron i są liczone w dniach od dnia następującego po wykonaniu czynności lub wystąpieniu zdarzenia, do którego się odnoszą, chyba że postanowiono inaczej.

Artykuł 18

Pozostałe procedury

Terminy określone w niniejszym regulaminie dostosowuje się do terminów szczególnych przewidzianych przy wydawaniu decyzji przez zespół arbitrażowy w ramach procedur na podstawie art. 54–57 umowy.


Załącznik do procedur rozstrzygania sporów

KODEKS POSTĘPOWANIA ARBITRÓW

Artykuł 1

Definicje

Do celów stosowania niniejszego regulaminu:

„arbiter”: oznacza członka zespołu arbitrażowego powołanego na mocy art. 50 umowy,

„asystent”: oznacza osobę fizyczną, która zgodnie z zasadami powołania arbitra prowadzi badania dla tego arbitra lub pomaga temu arbitrowi,

„kandydat”: oznacza osobę, której imię i nazwisko znajduje się na liście arbitrów, o której mowa w art. 64 umowy i którą bierze się pod uwagę przy wyborze arbitrów na podstawie art. 50 umowy,

„mediator”: oznacza osobę fizyczną, która prowadzi mediacje zgodnie z art. 48 umowy,

„personel”: w stosunku do arbitra oznacza osoby fizyczne, którymi kieruje i nad którymi sprawuje nadzór arbiter, inne niż asystenci.

Artykuł 2

Podstawowe zasady

1.   W celu zachowania prawości i niezależności mechanizmu rozstrzygania sporów każdy kandydat i arbiter:

a)

zapoznaje się z niniejszym kodeksem postępowania;

b)

jest niezależny i bezstronny;

c)

unika bezpośrednich lub pośrednich konfliktów interesów;

d)

unika naruszeń etyki zawodowej i działań mogących wskazywać na naruszenie etyki zawodowej lub obowiązku zachowania bezstronności;

e)

przestrzega wysokich standardów postępowania; oraz

f)

nie ulega wpływom własnych interesów, naciskom zewnętrznym, wpływom politycznym, żądaniom społecznym, lojalności wobec Strony ani obawom przed krytyką.

2.   Arbiter nie może, w sposób bezpośredni lub pośredni, zaciągać żadnych zobowiązań ani przyjmować korzyści mogących zakłócić właściwe wykonywanie jego zadań lub tworzyć wrażenie zakłócenia w jakikolwiek sposób ich właściwego wykonywania.

3.   Arbiter nie wykorzystuje swojego stanowiska w zespole arbitrażowym do realizacji interesów osobistych lub prywatnych. Arbiter unika podejmowania działań, które mogą wskazywać, że inne osoby mają możliwość wywierania na niego wpływu.

4.   Arbiter nie dopuszcza do tego, aby obecne lub przeszłe powiązania lub zobowiązania finansowe, handlowe, zawodowe, osobiste lub społeczne miały wpływ na jego postępowanie lub osąd.

5.   Arbiter unika nawiązywania kontaktów lub uzyskiwania korzyści finansowych, które mogą mieć wpływ na jego bezstronność lub mogą racjonalnie wskazywać na naruszenie etyki zawodowej lub obowiązku zachowania bezstronności.

Artykuł 3

Obowiązek ujawnienia informacji

1.   Kandydat, przed potwierdzeniem swojego wyboru na arbitra na podstawie art. 50 umowy, składa oświadczenie dotyczące wszelkich interesów, stosunków lub spraw, które mogą mieć wpływ na jego niezależność lub bezstronność lub które mogą racjonalnie wskazywać na naruszenie etyki zawodowej lub obowiązku zachowania bezstronności w ramach procedury.

2.   W tym celu kandydat podejmuje starania, aby, w możliwym zakresie, rozpoznać takie interesy, stosunki i sprawy, w tym interesy finansowe, zawodowe lub interesy pracownicze lub rodzinne.

3.   Obowiązek złożenia oświadczenia przewidziany w ust. 1 niniejszego artykułu ma charakter ciągły, co oznacza, że arbiter musi składać oświadczenia dotyczące tego rodzaju interesów, stosunków lub spraw, które mogą ujawnić się na dowolnym etapie procedury.

4.   Kandydat lub arbiter informuje Komitet UPG o wszelkich kwestiach dotyczących rzeczywistego lub ewentualnego naruszenia niniejszego kodeksu postępowania bezzwłocznie po otrzymaniu informacji o nich; kwestie te są następnie rozpatrywane przez Strony.

Artykuł 4

Obowiązki arbitrów

1.   Po wyrażeniu zgody na wyznaczenie arbiter może rozpocząć wykonywanie swoich obowiązków i dokonuje tego w sposób sumienny i sprawny w trakcie całej procedury, przestrzegając przy tym zasad uczciwości i staranności.

2.   Arbiter rozważa jedynie kwestie podnoszone w trakcie procedury, które są konieczne do wydania decyzji i nie powierza wykonania tego obowiązku żadnej innej osobie.

3.   Arbiter podejmuje wszelkie niezbędne kroki, aby zapewnić, by jego asystenci i personel zapoznali się z postanowieniami art. 2, 3, 4 i 6 niniejszego kodeksu postępowania oraz przestrzegali tych postanowień.

Artykuł 5

Obowiązki byłych arbitrów

Byli arbitrzy są zobowiązani unikać działań mogących wskazywać, że wykonując swoje zadania, byli stronniczy lub odnosili jakiekolwiek korzyści z decyzji zespołu arbitrażowego.

Artykuł 6

Poufność

1.   Arbitrzy ani byli arbitrzy nie ujawniają ani nie wykorzystują w żadnym momencie jakichkolwiek niedostępnych publicznie informacji dotyczących procedury lub uzyskanych w trakcie procedury, z wyjątkiem ich ujawnienia lub wykorzystania do celów tej procedury, i w żadnym przypadku nie ujawniają ani nie wykorzystują takich informacji do uzyskania osobistych korzyści lub korzyści na rzecz innej osoby lub w celu zaszkodzenia interesom innych osób.

2.   Arbiter nie ujawnia decyzji zespołu arbitrażowego ani jej części przed jej opublikowaniem zgodnie z art. 63 umowy.

3.   Arbiter ani były arbiter w żadnym momencie nie ujawnia treści obrad zespołu arbitrażowego ani poglądów innego członka zespołu.

Artykuł 7

Koszty

Każdy arbiter rejestruje czas, jaki on i jego asystenci poświęcili procedurze, oraz poniesione przez siebie i swoich asystentów wydatki i przedstawia Stronom końcowe rozliczenie w tym zakresie.

Artykuł 8

Mediatorzy

Niniejszy kodeks postępowania stosuje się mutatis mutandis do mediatorów.


17.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 408/19


DECYZJA NR 2/2021 KOMITETU UPG USTANOWIONEGO NA MOCY WSTĘPNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE GOSPODARCZYM MIĘDZY WYBRZEŻEM KOŚCI SŁONIOWEJ, Z JEDNEJ STRONY, A WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z DRUGIEJ STRONY

z dnia 20 października 2021 r.

w sprawie przyjęcia listy arbitrów [2021/2001]

KOMITET UPG,

uwzględniając Wstępną umowę o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Abidżanie w dniu 26 listopada 2008 r. i tymczasowo stosowaną od dnia 3 września 2016 r., w szczególności jej art. 64 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Wstępna umowa o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwana dalej „umową”) stanowi, że Komitet UPG sporządzi listy piętnastu osób chcących i mogących pełnić rolę arbitra do celów rozstrzygania sporów między Stronami,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Zgodnie z art. 64 ust. 1 umowy sporządza się listę piętnastu osób chcących i mogących pełnić rolę arbitra (zwaną dalej „listą arbitrów”), zamieszczoną w załączniku do niniejszej decyzji.

2.   Listę arbitrów sporządza się z zastrzeżeniem postanowień szczególnych zawartych w umowie oraz postanowień szczególnych, które mogą zostać przyjęte przez Komitet UPG.

Artykuł 2

Lista arbitrów może zostać zmieniona w drodze decyzji Komitetu UPG przyjętej zgodnie z art. 67 umowy.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej podpisania.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2021 r.

W imieniu Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej

KalilouSYLLA

W imieniu Unii Europejskiej

CristinaMIRANDA GOZALVEZ


ZAŁĄCZNIK

Lista arbitrów (art. 64 ust. 1 umowy)

Arbitrzy wybrani przez Wybrzeże Kości Słoniowej:

 

Abbe YAO – Wybrzeże Kości Słoniowej

 

Abdouramane OUATTARA – Wybrzeże Kości Słoniowej

 

Joachim BILE AKA – Wybrzeże Kości Słoniowej

 

Narcisse AKA – Wybrzeże Kości Słoniowej

 

Karim FADIKA – Wybrzeże Kości Słoniowej

Arbitrzy wybrani przez Unię Europejską:

 

Claus Dieter EHLERMANN – Niemcy

 

Giorgio SACERDOTI – Włochy

 

Jacques BOURGEOIS – Belgia

 

Pieter Jan KUIJPER – Niderlandy

 

Hélène RUIZ FABRI – Francja

Arbitrzy wybrani wspólnie przez obie Strony:

 

Martial AKAKPO – Togo

 

Anna KOUYATE – Mali

 

Thomas COTTIER – Szwajcaria

 

Merit E. JANOW – Stany Zjednoczone

 

Helge SELAND – Norwegia