ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 349

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 64
4 października 2021


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) 2021/1750 z dnia 28 września 2021 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/440 w sprawie przydziału uprawnień do połowów na podstawie Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim oraz protokołu wykonawczego do niej

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1751 z dnia 1 października 2021 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do jednolitych formatów i wzorów na potrzeby powiadomień o ustaleniu niewykonalności włączenia uprawnień do umorzenia i konwersji do postanowień umownych ( 1 )

5

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1752 z dnia 1 października 2021 r. ustanawiająca zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w odniesieniu do obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych dotyczących selektywnej zbiórki odpadów będących jednorazowymi butelkami na napoje z tworzyw sztucznych

19

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1753 z dnia 1 października 2021 r. w sprawie równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych niektórych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ( 1 )

31

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

4.10.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 349/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2021/1750

z dnia 28 września 2021 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/440 w sprawie przydziału uprawnień do połowów na podstawie Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim oraz protokołu wykonawczego do niej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 29 listopada 2018 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2019/440 (1) dotyczące przydziału uprawnień do połowów na podstawie umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim (zwanej dalej „umową w sprawie połowów”).

(2)

W dniu 4 marca 2019 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2019/441 (2) dotyczącą zawarcia umowy w sprawie połowów i protokołu wykonawczego do niej.

(3)

Rozporządzenie (UE) 2019/440 przydziela uprawnienia do połowów państwom członkowskim, w tym Wielkiej Brytanii, między innymi w kategorii 6 – połowy pelagiczne na skalę przemysłową.

(4)

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (3) (zwaną dalej „umową o wystąpieniu”) Zjednoczone Królestwo nie jest już państwem członkowskim Unii począwszy od dnia 1 lutego 2020 r. Okres przejściowy przewidziany w umowie o wystąpieniu upłynął w dniu 31 grudnia 2020 r. W związku z powyższym Zjednoczone Królestwo nie jest już uprawnione to korzystania z tych uprawnień do połowów po tym dniu i uprawnienia te powinny zostać przekazane państwom członkowskim od dnia 1 stycznia 2021 r.

(5)

Ponowny przydział uprawnień do połowów powinien być przejrzysty i proporcjonalny do pierwotnego przydziału kwot.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/440.

(7)

Ze względu na jego wpływ na działalność połowową w 2021 r. niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie wpływa na zasady pewności prawa i ochronę uzasadnionych oczekiwań, ponieważ uprawnienia, których to dotyczy, nie zostały wykorzystane przez Zjednoczone Królestwo i zostały zwiększone dla odnośnych państw członkowskich.

(8)

Mając na uwadze pilny charakter związany ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia z mocą wsteczną, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w dniu jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Art. 1 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/440 otrzymuje brzmienie:

„1.   Uprawnienia do połowów ustanowione na podstawie protokołu wykonawczego do umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim (zwanej dalej »umową w sprawie połowów«) przydziela się państwom członkowskim w następujący sposób:

Kategoria połowów

Rodzaj statku

Państwo członkowskie

Licencje lub kwoty

1.

Tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne na północy; połowy pelagiczne

Sejnery < 150 pojemności brutto (GT)

Hiszpania

22

2.

Tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne na północy

Taklowce głębinowe < 40 GT

Hiszpania

25

Portugalia

7

Taklowce głębinowe ≥ 40 GT < 150 GT

Portugalia

3

3.

Tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne na południu

Sznury haczykowe i wędy < 150 GT na statek

Łącznie ≤ 800 GT

Hiszpania

10

4.

Połowy denne

Taklowce głębinowe ≤ 150 GT

Hiszpania

7

Portugalia

4

Trawlery ≤ 750 GT

Łącznie ≤ 3 000 GT

Hiszpania

5

Włochy

0

5.

Połowy tuńczyka

Statki do połowu wędami

Hiszpania

23

Francja

4

6.

Połowy pelagiczne na skalę przemysłową

85 000 ton (t) w 2019 r.

90 000 t w 2020 r.

100 000 t rocznie w 2021 i 2022 r.

Podział statków upoważnionych do połowów:

 

10 statków ≥ 3 000 GT i < 7 765 GT

 

4 statki ≥ 150 GT i < 3 000 GT

 

4 statki < 150 GT

2019: 85 000 t

 

Niemcy

6 871,2 t

Litwa

21 986,3 t

Łotwa

12 367,5 t

Niderlandy

26 102,4 t

Irlandia

3 099,3 t

Polska

4 807,8 t

Zjednoczone Królestwo

4 807,8 t

Hiszpania

496,2 t

Portugalia

1 652,2 t

Francja

2 809,3 t

 

2020: 90 000 t

 

Niemcy

7 275,4 t

Litwa

23 279,6 t

Łotwa

13 095,0 t

Niderlandy

27 637,9 t

Irlandia

3 281,6 t

Polska

5 090,6 t

Zjednoczone Królestwo

5 090,6 t

Hiszpania

525,4 t

Portugalia

1 749,4 t

Francja

2 974,5 t

 

2021 i 2022: 100 000 t w każdym roku

 

Niemcy

8 568,4 t

Litwa

27 417,0 t

Łotwa

15 422,3 t

Niderlandy

32 549,8 t

Irlandia

3 864,9 t

Polska

5 995,4 t

Hiszpania

618,8 t

Portugalia

2 060,3 t

Francja

3 503,1 t”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 września 2021 r.

W imieniu Rady

S. KUSTEC

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Rady (UE) 2019/440 z dnia 29 listopada 2018 r. w sprawie przydziału uprawnień do połowów na podstawie Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim oraz protokołu wykonawczego do niej (Dz.U. L 77 z 20.3.2019, s. 1).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2019/441 z dnia 4 marca 2019 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim, protokołu wykonawczego do niej oraz wymiany listów towarzyszącej umowie (Dz.U. L 77 z 20.3.2019, s. 4).

(3)  Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7.


4.10.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 349/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/1751

z dnia 1 października 2021 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do jednolitych formatów i wzorów na potrzeby powiadomień o ustaleniu niewykonalności włączenia uprawnień do umorzenia i konwersji do postanowień umownych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jej art. 55 ust. 8 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 55 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE stanowi, że w określonych warunkach państwa członkowskie mają zobowiązać instytucje i podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), c) i d) tej dyrektywy, do włączenia do postanowień umownych postanowienia, zgodnie z którym kontrahent umowy lub instrumentu ustanawiających zobowiązanie uznaje, że zobowiązanie to może podlegać uprawnieniom do umorzenia i konwersji.

(2)

Art. 55 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2014/59/UE zobowiązuje państwa członkowskie do zapewnienia, aby w przypadku gdy taka instytucja lub taki podmiot ustali, że włączenie takiego postanowienia jest niewykonalne z punktu widzenia prawa lub z innych względów („ustalenie niewykonalności uznania umownego”), instytucja ta powiadamiała (lub podmiot ten powiadamiał) o tym ustaleniu organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(3)

Do Komisji należy przyjęcie wykonawczych standardów technicznych mających na celu określenie jednolitych formatów i wzorów na potrzeby takich powiadomień przekazywanych organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(4)

Jednolite formaty i wzory na potrzeby powiadomień o ustaleniu niewykonalności uznania umownego powinny być opracowane w taki sposób, aby zapewniały miarodajną i jednolitą ocenę takiego ustalenia przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w całej Unii.

(5)

Aby poprawić jakość danych i zapewnić porównywalność, pozycje danych określone we wzorach powiadomień powinny być zgodne z jednolitym modelem punktów danych. Korzystanie z jednolitego modelu punktów danych stanowi powszechną praktykę w sprawozdawczości do celów nadzoru. Jednolity model punktów danych powinien obejmować strukturalną reprezentację pozycji danych oraz identyfikować wszystkie istotne koncepcje biznesowe na potrzeby jednolitego powiadamiania o ustaleniu niewykonalności uznania umownego.

(6)

Aby zapewnić jakość, spójność i dokładność zgłaszanych pozycji danych, pozycje danych powinny podlegać wspólnym zasadom walidacji.

(7)

Z uwagi na ich szczególny charakter zasady walidacji i definicje punktów danych podlegają regularnej aktualizacji, tak aby zapewnić ich stałą zgodność z obowiązującymi wymogami regulacyjnymi, analitycznymi i informatycznymi. Należy ustanowić rygorystyczne kryteria jakościowe dotyczące szczegółów jednolitego modelu punktów danych oraz szczegółów wspólnych zasad walidacji, które zostaną opublikowane w formie elektronicznej przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego na jego stronie internetowej.

(8)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(9)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu standardów wykonawczych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Informacje, które należy przekazać w powiadomieniu o ustaleniu niewykonalności uznania umownego

Do celów dokonania powiadomienia zgodnie z art. 55 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2014/59/UE instytucja lub podmiot, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), c) lub d) tej dyrektywy, przekazuje organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji informacje określone we wzorach zawartych w załączniku I. Wzory te wypełnia się zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

Artykuł 2

Format przekazywania informacji

1.   Instytucje i podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), c) lub d) dyrektywy 2014/59/UE, przekazują informacje, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, w formatach wymiany i przedstawiania danych określonych przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

2.   Przekazując informacje, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, instytucje i podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), c) lub d) dyrektywy 2014/59/UE, przestrzegają definicji punktów danych ujętych w jednolitym modelu punktów danych, o którym mowa w załączniku III, oraz zasad walidacji, o których mowa w załączniku IV.

Artykuł 3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).


AŁĄCZNIK I

N 00.01 – Identyfikacja powiadomienia

 

 

 

 

 

 

Kolumny

Identyfikacja

0010

Wiersze

Identyfikator powiadomienia

0010

 

Data powiadomienia

0020

 

Rodzaj powiadomienia

0030

 

Data odniesienia dla wzorów N 01.01 i N 01.02

0040

 

Data odniesienia dla wzoru N 02.00

0050

 

Mająca zastosowanie waluta

0060

 

Nazwa instytucji lub podmiotu

0070

 

Kod

0080

 

Rodzaj kodu

0090

 

Osoba wyznaczona do kontaktów

0100

 

E-mail

0110

 

Telefon

0120

 

 

 

 

 

N 01.01 – Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na umowy/instrumenty

 

 

Rodzaj powiadomienia

 

 

 


IDENTYFIKATOR ZOBOWIĄZANIA

ISTOTNA ZMIANA?

OSTATECZNY TERMIN ZAPADALNOŚCI

PODLEGA ODNOWIENIU?

CZĘSTOTLIWOŚĆ ODNOWIENIA

UMOWA/INSTRUMENT

NIEWYKONALNOŚĆ

KONTRAHENT

OPIS

RODZAJ ZOBOWIĄZANIA

PRAWO WŁAŚCIWE

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM ZGODNIE Z PRAWEM PAŃSTWA TRZECIEGO

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM W PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM SIEDZIBY

KWOTA NOMINALNA W GŁÓWNEJ WALUCIE PIERWOTNEJ

GŁÓWNA WALUTA PIERWOTNA

KWOTA NOMINALNA W WALUCIE LOKALNEJ

WARUNKI

KATEGORIA

PRZYCZYNY SPEŁNIENIA WARUNKÓW

OPINIA PRAWNA?

NAZWA

KOD

RODZAJ KODU

KOD KRAJOWY

0010

0020

0030

0040

0050

0060

0070

0080

0090

0100

0110

0120

0130

0140

0150

0160

0170

0180

0190

0200

0210

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

N 01.02 – Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na kategorie

 

 

 

 

 

KATEGORIA

CAŁKOWITA WARTOŚĆ ZOBOWIĄZAŃ W WALUCIE LOKALNEJ W KATEGORII

PRZYCZYNY SPEŁNIENIA KRYTERIÓW KATEGORII/WARUNKÓW

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM

LICZBA ZOBOWIĄZAŃ BAZOWYCH

0010

0020

0030

0040

0050

 

 

 

 

 

N 02.00 – Klasy zobowiązań pod względem niewypłacalności

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM

 

 

KWOTA NOMINALNA ŁĄCZNYCH ZOBOWIĄZAŃ AKTUALNIE ZGŁOSZONYCH ORGANOWI DS. RESTRUKTURYZACJI I UPORZĄDKOWANEJ LIKWIDACJI

POZOSTAJĄCA DO SPŁATY KWOTA ŁĄCZNYCH ZOBOWIĄZAŃ O DANYM STOPNIU UPRZYWILEJOWANIA

 

 

W TYM: WYŁĄCZONE Z UMORZENIA LUB KONWERSJI DŁUGU

W TYM: ZOBOWIĄZANIA PODLEGAJĄCE PRAWU PAŃSTWA TRZECIEGO

W TYM: NIEZAWIERAJĄCE UZNANIA UMOWNEGO

W TYM: AKTUALNIE ZGŁOSZONE ORGANOWI DS. RESTRUKTURYZACJI I UPORZĄDKOWANEJ LIKWIDACJI

0010

0020

0030

0040

0050

0060

0070

 

 

 

 

 

 

 


ZAŁĄCZNIK II

Instrukcje dotyczące wypełniania powiadomienia o ustaleniu niewykonalności uznania umownego uprawnień do umorzenia i konwersji

CZĘŚĆ I: INSTRUKCJE OGÓLNE

Niniejszy załącznik zawiera instrukcje dotyczące wypełniania przez instytucję lub podmiot powiadomienia o ustaleniu niewykonalności uznania umownego uprawnień do umorzenia i konwersji.

Każde powiadomienie może odnosić się do szeregu umów/instrumentów lub szeregu kategorii zobowiązań (w stosownych przypadkach), które spełniają warunki niewykonalności umownego uznania umorzenia lub konwersji długu zgodnie z art. 55 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2014/59/UE.

Instytucja lub podmiot mogą przedstawić dodatkową dokumentację, w tym opinię prawną lub kopię umowy, jeżeli uznaje się to za właściwe dla uzasadnienia powiadomienia. Właściwy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określa sposób, w jaki należy przedstawić taką dodatkową dokumentację.

Jeżeli zawarte w niniejszym załączniku pole służące do przedstawienia informacji nie ma zastosowania do określonego rodzaju umowy i instytucja lub podmiot uzasadnią ten fakt wobec organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, nie muszą one podawać informacji w tym polu.

1.   Struktura powiadomienia

Informacje wymagane w powiadomieniu przekazuje się w drodze wypełnienia następujących wzorów określonych w załączniku I:

a)

„Identyfikacja powiadomienia” (N 00.01), który należy stosować w celu przekazania informacji służących identyfikacji samego powiadomienia oraz instytucji lub podmiotu przekazujących powiadomienie organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

b)

„Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na umowy/instrumenty” (N 01.01), który należy stosować w celu przekazania informacji na temat zobowiązań spełniających warunki niewykonalności umownego uznania umorzenia lub konwersji długu zgodnie z art. 55 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2014/59/UE;

c)

„Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na kategorie” (N 01.02), który należy stosować w celu przekazania informacji na temat kategorii zobowiązań spełniających warunki niewykonalności umownego uznania umorzenia lub konwersji długu, jeżeli zgodnie z art. 55 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE właściwy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzna za konieczne określenie kategorii zobowiązań;

d)

„Klasy zobowiązań pod względem niewypłacalności” (N 02.00), który należy stosować w celu przekazania informacji na temat stopnia uprzywilejowania zobowiązań zgodnie z krajowym prawem dotyczącym niewypłacalności do celów art. 55 ust. 2 akapit piąty dyrektywy 2014/59/UE.

2.   Zakres konsolidacji

Instytucje i podmioty przesyłają powiadomienia na zasadzie indywidualnej.

CZĘŚĆ II: INSTRUKCJE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH WZORÓW

3.   N 00.01 – Identyfikacja powiadomienia

3.1.   Instrukcje dotyczące poszczególnych wierszy

Wiersze

Instrukcje

0010

Identyfikator powiadomienia

Każde powiadomienie posiada niepowtarzalny identyfikator przypisany przez instytucję lub podmiot dokonujące powiadomienia.

Identyfikator powiadomienia dotyczy powiadomienia [zgłoszenia], a nie zobowiązania lub kategorii. Powiadomienie umożliwia włączenie dowolnej liczby zobowiązań lub kategorii, jaka istnieje w momencie dokonywania powiadomienia.

Instytucja lub podmiot przypisuje identyfikator powiadomienia, który musi być niepowtarzalny dla każdego powiadomienia.

0020

Data powiadomienia

Instytucje i podmioty podają datę wysłania powiadomienia do organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

0030

Rodzaj powiadomienia  (1)

Instytucje i podmioty wskazują rodzaj pozycji, które są przedmiotem powiadomienia w danym zgłoszeniu, w następujący sposób:

a)

tylko umowy/instrumenty (należy stosować wyłącznie wzór N 01.01);

b)

tylko kategorie zobowiązań (należy stosować wyłącznie wzór N 01.02);

c)

zarówno umowy/instrumenty, jak i kategorie zobowiązań (do celów tego samego powiadomienia należy stosować zarówno wzór N 01.01, jak i wzór N 01.02).

0040

Data odniesienia dla wzorów N 01.01 i N 01.02

Instytucje i podmioty wskazują datę odniesienia dla informacji zawartych w powiadomieniach dokonanych z zastosowaniem wzoru N 01.01 i wzoru N 01.02.

0050

Data odniesienia dla wzoru N 02.00

Instytucje i podmioty wskazują datę odniesienia dla informacji zawartych we wzorze N 02.00.

0060

Mająca zastosowanie waluta

Instytucje i podmioty wskazują walutę odniesienia dla kwot podanych we wzorze N 01.01, kolumna 0130; wzorze N 01.02, kolumna 0020; oraz wzorze N 02.00.

Podana wartość pola odnosi się do waluty urzędowej państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę instytucja dokonująca powiadomienia. Wartość musi odpowiadać kodowi alfabetycznemu waluty zgodnie z normą ISO 4217.

0070

Nazwa instytucji lub podmiotu

Nazwa instytucji lub podmiotu dokonujących powiadomienia.

0080

Kod

Kod instytucji lub podmiotu dokonujących powiadomienia. W przypadku instytucji kodem jest 20-cyfrowy alfanumeryczny kod identyfikatora podmiotu prawnego (LEI). W przypadku innych podmiotów kodem jest 20-cyfrowy alfanumeryczny kod LEI lub – jeżeli kod taki jest niedostępny – kod zgodny z jednolitą kodyfikacją mającą zastosowanie w Unii lub – jeżeli kod taki nie jest dostępny – kod krajowy.

Kod musi być spójny z kodem zgłoszonym dla tej samej instytucji lub tego samego podmiotu zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1624 (2). Pole dla kodu musi zawsze posiadać wartość.

0090

Rodzaj kodu

Instytucja lub podmiot określa rodzaj kodu podanego w kolumnie 0080 jako „kod LEI” lub „kod inny niż LEI”. Pole dla rodzaju kodu musi zawsze posiadać jedną z tych wartości.

0100

Osoba wyznaczona do kontaktów

Instytucje i podmioty podają imię i nazwisko osoby, z którą należy się kontaktować w przypadku, gdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji potrzebuje wyjaśnień dotyczących powiadomienia.

0110

E-mail

Instytucje i podmioty podają adres poczty elektronicznej osoby, o której mowa w wierszu 0100 „Osoba wyznaczona do kontaktów”.

0120

Telefon

Instytucje i podmioty podają numer telefonu osoby, o której mowa w wierszu 0100 „Osoba wyznaczona do kontaktów”.

4.   N 01.01 – Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na umowy/instrumenty

4.1.   Uwagi ogólne

Ze wzoru N 01.01 należy korzystać na potrzeby zgłoszeń do celów powiadomień dotyczących umów na zasadzie indywidualnej. Wzór N 01.01 umożliwia dokonanie zgłoszenia obejmującego szereg umów w ramach tego samego powiadomienia. Wzór ten stosuje się do dokonywania następujących powiadomień dotyczących:

a)

umów/instrumentów stwarzających nowe zobowiązania: umowy/instrumenty, które nie zostały wcześniej zgłoszone organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

b)

umów/instrumentów zmieniających istniejące zobowiązania: jeżeli umowa lub instrument dotyczące istniejącego zobowiązania zostały uprzednio zgłoszone organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i oceniono je jako spełniające warunek niewykonalności, zmieniające umowy lub instrumenty muszą mieć ten sam identyfikator zobowiązania (kolumna 0010) jak zgłoszone uprzednio, a pozostałe kolumny wypełnia się tylko wtedy, jeżeli nastąpiły zmiany. W szczególności kolumnę 0020 „Istotna zmiana?” wypełnia się, w stosownych przypadkach, tylko w odniesieniu do umów zmieniających istniejące zobowiązania;

c)

pozycje pozabilansowe: instytucje i podmioty podają stopień uprzywilejowania zobowiązania, który powstałby w momencie aktywacji pozycji pozabilansowej.

Jeżeli dane nie są dostępne lub nie mają zastosowania, instytucje i podmioty nie wypełniają następujących kolumn: 0020, 0030, 0050, 0090, 0130, 0150 i 0210.

4.2.   Instrukcje dotyczące poszczególnych kolumn

Kolumny

Odniesienia prawne i instrukcje

0010

IDENTYFIKATOR ZOBOWIĄZANIA

Identyfikator zobowiązania jest niepowtarzalnym identyfikatorem wygenerowanym przez instytucję lub podmiot dokonujące powiadomienia i jest stosowany we wszystkich powiadomieniach w celu zidentyfikowania danego zobowiązania. Instytucja lub podmiot może stosować wewnętrzny kod zobowiązania.

0020

ISTOTNA ZMIANA?

Pole to wypełnia się jedynie w odniesieniu do umów/instrumentów zmieniających istniejące zobowiązania. Instytucja lub podmiot dokonujące powiadomienia wskazują, czy zmiany istniejącego zobowiązania uznaje się za istotne.

Instytucje i podmioty stosują jedną z następujących wartości:

Tak

Nie

0030

OSTATECZNY TERMIN ZAPADALNOŚCI

Termin, w którym należy spłacić całość kwoty głównej zobowiązania oraz odsetki z jego tytułu (na podstawie dokumentacji umownej dotyczącej transakcji).

Należy podać dzień, miesiąc i rok ostatecznego terminu zapadalności. Konkretny dzień podaje się, gdy informacja ta jest dostępna, w przeciwnym razie podaje się pierwszy dzień miesiąca.

0040

PODLEGA ODNOWIENIU?

Instytucje i podmioty stosują jedną z następujących wartości:

Tak

Nie

W kolumnie tej wpisuje się „Tak”, jeżeli umowa zawiera wyraźne postanowienie dotyczące jej odnawialności.

0050

CZĘSTOTLIWOŚĆ ODNOWIENIA

Jeżeli w kolumnie 0040 wpisano „Tak”, instytucje i podmioty określają częstotliwość odnowienia terminu zapadalności w miesiącach.

0060–0130

UMOWA/INSTRUMENT

0060

OPIS

Instytucje i podmioty zamieszczają opis umowy/instrumentu o długości maksymalnie 300 znaków. W polu tym należy podać główne cechy umowy/instrumentu nieuwzględnione w innych polach niniejszego powiadomienia (np. cel/istota zobowiązania, to, czy instrument podlega umorzeniu lub konwersji zgodnie z właściwym prawem państwa trzeciego).

0070

RODZAJ ZOBOWIĄZANIA

Instytucje i podmioty określają umowę/instrument jako należące do jednego z następujących rodzajów:

a)

depozyty międzybankowe

b)

depozyty u klientów niebędących bankami

c)

instrumenty pochodne

d)

zaciągnięte pożyczki i kredyty/finansowanie

e)

finansowanie handlu

f)

usługi operacyjne, które nie mają kluczowego znaczenia dla funkcjonowania podmiotu

g)

inne

Jeżeli zastosowanie ma więcej niż jeden rodzaj, należy wybrać rodzaj, który najlepiej opisuje cel umowy/instrumentu.

0080

PRAWO WŁAŚCIWE

Instytucje i podmioty podają trzyliterowy alfabetyczny kod (zgodnie z ISO 3166-1) państwa, którego prawo reguluje daną umowę/dany instrument.

0090

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM ZGODNIE Z PRAWEM PAŃSTWA TRZECIEGO

Instytucja lub podmiot podaje wartość odpowiadającą rankingowi zobowiązania w skali od 1 do X, gdzie 1 oznacza zobowiązania o najwyższym stopniu podporządkowania, a X zobowiązania o najwyższym stopniu uprzywilejowania, zgodnie z tym co określono w mających zastosowanie przepisach prawa państwa trzeciego regulujących dane zobowiązanie.

Instytucja stara się uzyskać informację na temat tego rankingu od właściwego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub, jeżeli tego rodzaju oficjalny ranking nie istnieje, określa samodzielnie stosowną wartość (w skali od 1 do X) na podstawie rankingu zobowiązań zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa państwa trzeciego.

0100

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM W PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM SIEDZIBY

Instytucje i podmioty podają wartość odpowiadającą rankingowi zobowiązania w skali od 1 do X, gdzie 1 oznacza zobowiązania o najwyższym stopniu podporządkowania, a X zobowiązania o najwyższym stopniu uprzywilejowania, zgodnie z tym co określono w odpowiednich przepisach prawa mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym instytucja lub podmiot dokonujące powiadomienia mają swoją siedzibę.

0110

KWOTA NOMINALNA W GŁÓWNEJ WALUCIE PIERWOTNEJ

Instytucje i podmioty podają kwotę nominalną zobowiązania określoną w umowie/instrumencie.

W przypadku umów ramowych instytucja lub podmiot podaje maksymalną kwotę, jaką spodziewa się osiągnąć na podstawie tej umowy ramowej lub maksymalną kwotę dozwoloną na mocy umowy ramowej.

Jeżeli umowa/instrument ma więcej niż jedną walutę, instytucje i podmioty zgłaszają kwotę nominalną w dominującej walucie umowy.

0120

GŁÓWNA WALUTA PIERWOTNA

Instytucje i podmioty przypisują kod ISO waluty odpowiadający walucie, w której denominowane jest zobowiązanie na mocy umowy. Stosuje się trzyliterowy kod jednostki waluty zgodny z normą ISO 4217.

Jeżeli umowa ma więcej niż jedną walutę, instytucje i podmioty zgłaszają dominującą walutę umowy.

0130

KWOTA NOMINALNA W WALUCIE LOKALNEJ

Instytucje i podmioty wypełniają tę kolumnę, jeżeli walutą podaną w kolumnie 0110 nie jest waluta lokalna właściwa dla siedziby instytucji lub podmiotu. Instytucje i podmioty stosują kurs walutowy obowiązujący w dniu dokonania powiadomienia.

0140–0190

NIEWYKONALNOŚĆ

0140

WARUNKI

Instytucje i podmioty określają warunek (warunki), zgodnie z którym(i) ich zdaniem włączenie postanowienia umownego jest niewykonalne z punktu widzenia prawa lub z innych względów, jak określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2021/1527 (3).

Instytucje i podmioty przedstawiają kombinację mających zastosowanie warunków (mogą wskazać tylko jeden warunek lub maksymalnie wszystkie pięć warunków):

a)

warunek a) – włączenie postanowienia umownego stanowiłoby naruszenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych państwa trzeciego regulujących zobowiązanie;

b)

warunek b) – włączenie postanowienia umownego byłoby sprzeczne z wyraźnym i wiążącym poleceniem organu państwa trzeciego;

c)

warunek c) – zobowiązanie wynika z instrumentów lub umów zawartych zgodnie z międzynarodowymi znormalizowanymi warunkami lub protokołami, których instytucja lub podmiot nie są w stanie zmienić;

d)

warunek d) – zobowiązanie jest regulowane przez postanowienia umowne, które instytucja lub podmiot muszą zaakceptować, aby móc uczestniczyć w usługach podmiotu organu spoza Unii lub korzystać z tych usług, i których instytucja lub podmiot nie są w stanie zmienić;

e)

warunek e) – zobowiązanie jest należne wierzycielowi komercyjnemu lub handlowemu i dotyczy dostawy towarów lub świadczenia usług, które, choć nie mają krytycznego znaczenia, są wykorzystywane do codziennego funkcjonowania operacyjnego instytucji lub podmiotu, a instytucja lub podmiot nie są w stanie zmienić tych postanowień umownych.

Zgłasza się wszystkie warunki mające zastosowanie.

0150

KATEGORIA

Instytucje i podmioty wskazują kategorie zobowiązań określone w stosownych przypadkach przez właściwy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 55 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE.

0160

PRZYCZYNY SPEŁNIENIA WARUNKÓW

Instytucje i podmioty jasno opisują przyczyny, dla których dokonały ustalenia niewykonalności, wynikające z warunków zgłoszonych w kolumnie 0140.

Informacje podane w tym polu są istotne dla ustalenia, czy zgłoszona umowa / zgłoszony instrument spełnia warunki niewykonalności i w związku z tym stanowią podstawę dla dokonywanej przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oceny ustalenia dokonanego przez instytucję.

Instytucje i podmioty muszą unikać nadmiernie ogólnikowych uzasadnień w rodzaju „produkt nie może być stosowany” lub „utrata konkurencyjności” i muszą przedstawić bardziej szczegółowe uzasadnienia, aby umożliwić organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podjęcie świadomej decyzji.

0170

OPINIA PRAWNA?

Instytucje i podmioty informują organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, czy istnieje opinia prawa dotycząca niewykonalności zgłoszonej w odniesieniu do danego zobowiązania.

Instytucje i podmioty stosują jedną z następujących wartości:

Tak

Nie

Jeżeli instytucje lub podmioty podają „Tak”, przekazują one tę opinię prawną organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przy pomocy środków określonych przez ten organ.

0180–0210

KONTRAHENT

Instytucje i podmioty podają tożsamość kontrahenta danego zobowiązania.

0180

NAZWA

Podana nazwa jest nazwą pojedynczego kontrahenta.

W przypadku umów wielostronnych instytucja albo wskazuje głównego kontrahenta, albo podaje wartość „umowa wielostronna”.

0190

KOD

Kod jako element identyfikatora wiersza musi być niepowtarzalny dla każdego podmiotu dokonującego powiadomienia. W przypadku instytucji kodem tym jest kod LEI. W przypadku innych podmiotów kodem tym jest kod LEI lub – jeżeli kod LEI nie jest dostępny – kod krajowy. Kod ten jest niepowtarzalny i stosowany konsekwentnie we wszystkich wzorach i w czasie. Pole dla kodu musi zawsze posiadać wartość.

0200

RODZAJ KODU

Instytucje lub podmioty określają rodzaj kodu podanego w kolumnie 0190 jako „kod LEI” lub „kod krajowy”.

0210

KOD KRAJOWY

Instytucje lub podmioty mogą również podać kod krajowy, jeżeli stosują kod LEI jako identyfikator w kolumnie 0190 „Kod”.

5.   N 01.02 – Niewykonalność umownego uznania umorzenia lub konwersji długu w podziale na kategorie

5.1.   Uwagi ogólne

Ze wzoru N 01.02 należy korzystać w celu przekazania powiadomień dotyczących kategorii zobowiązań, jeżeli zgodnie z art. 55 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE właściwy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzna za konieczne określenie kategorii zobowiązań, dla których możliwe jest ustalenie niewykonalności włączenia uznania umownego.

5.2.   Instrukcje dotyczące poszczególnych kolumn

Kolumny

Odniesienia prawne i instrukcje

0010

KATEGORIA

Instytucje i podmioty wskazują kategorię zobowiązań określoną przez właściwy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 55 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, w odniesieniu do której dokonują przekazania powiadomienia.

Powiadomienie przy użyciu wzoru N 01.02 może obejmować tyle kategorii zobowiązań, ile jest koniecznych.

0020

CAŁKOWITA WARTOŚĆ ZOBOWIĄZAŃ W WALUCIE LOKALNEJ W KATEGORII

Instytucje i podmioty podają oczekiwaną łączną kwotę zobowiązań dla każdej ze zgłoszonych kategorii wskazanych w kolumnie 0010.

Kwota ta stanowi szacunkową maksymalną kwotę, jaka może zostać osiągnięta w ramach danej kategorii w okresie sześciu miesięcy od daty powiadomienia.

Kwotę tę wyraża się w walucie państwa członkowskiego, w którym instytucja lub podmiot ma swoją siedzibę.

Jeżeli w okresie sześciu miesięcy od dokonania powiadomienia instytucja lub podmiot stwierdzi, że wartość zobowiązań w danej kategorii wzrosła o ponad 10 % zgłoszonej kwoty, instytucja lub podmiot przekazuje kolejne powiadomienie organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

0030

PRZYCZYNY SPEŁNIENIA KRYTERIÓW KATEGORII / WARUNKÓW

Instytucje i podmioty wyjaśniają przyczyny zgłoszenia danych kategorii zobowiązań.

Uzasadnienie to będzie stanowić podstawę dokonywanej przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oceny powiadomienia dotyczącego niewykonalności.

0040

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM

Instytucje i podmioty podają wartości odpowiadające rankingowi zobowiązań w każdej kategorii w kolumnie 0010 w skali od 1 do X, gdzie 1 oznacza zobowiązania o najwyższym stopniu podporządkowania, a X zobowiązania o najwyższym stopniu uprzywilejowania, zgodnie z tym co określono w odpowiednich przepisach prawa mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym instytucja lub podmiot dokonujące powiadomienia mają swoją siedzibę.

0050

LICZBA ZOBOWIĄZAŃ BAZOWYCH

Instytucje i podmioty podają szacunkową maksymalną liczbę umów/instrumentów, które mają być utrzymywane w ramach danej kategorii zobowiązań w okresie sześciu miesięcy od daty powiadomienia.

6.   N 02.00 – Klasy zobowiązań pod względem niewypłacalności

6.1.   Uwagi ogólne

Instytucje lub podmioty wypełniają wzór N 02.00 w odniesieniu do ostatniego kwartału, za który dostępne są dane (4), z wyjątkiem wartości w kolumnie 0070.

Co do zasady kwoty zgłaszane w tym wzorze stanowią wartości kwot pozostających do spłaty, z wyjątkiem kolumny 0070. Pozostająca do spłaty kwota roszczenia lub instrumentu jest sumą kwoty głównej roszczenia lub instrumentu i odsetek naliczonych od tego roszczenia lub instrumentu. Pozostająca kwota należna jest równa wartości roszczenia, z jakim wierzyciel mógłby wystąpić w ramach postępowania upadłościowego. Wartości w kolumnie 0070 powinny odzwierciedlać całkowitą kwotę zgłoszoną we wzorach N 01.01 i N 01.02, a zatem powinny stanowić maksymalną przewidywaną wartość, jaka może zostać osiągnięta w ramach aktualnie zgłoszonych umów/instrumentów lub kategorii.

W przypadku pozycji pozabilansowych instytucje i podmioty podają stopień uprzywilejowania zobowiązania w postępowaniu upadłościowym, który powstałby w momencie aktywacji danej pozycji pozabilansowej.

Wszystkie wartości w tym wzorze podaje się w walucie lokalnej państwa członkowskiego, w którym instytucja lub podmiot ma swoją siedzibę.

6.2.   Instrukcje dotyczące poszczególnych kolumn

Kolumny

Odniesienia prawne i instrukcje

0010

STOPIEŃ UPRZYWILEJOWANIA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM

Instytucja lub podmiot podaje wartość odpowiadającą rankingowi zobowiązania w skali od 1 do X, gdzie 1 oznacza zobowiązania o najwyższym stopniu podporządkowania, a X zobowiązania o najwyższym stopniu uprzywilejowania, zgodnie z tym co określono w przepisach prawa krajowego mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym instytucja lub podmiot ma swoją siedzibę.

We wzorze N 02.00 każdy stopień uprzywilejowania w postępowaniu upadłościowym podanego we wzorze N 01.01, kolumna 0100, oraz we wzorze N 01.02, kolumna 0040, przedstawia się w osobnym wierszu.

0020

POZOSTAJĄCA DO SPŁATY KWOTA ŁĄCZNYCH ZOBOWIĄZAŃ O DANYM STOPNIU UPRZYWILEJOWANIA

Całkowita pozostająca do spłaty kwota wszystkich zobowiązań dla danego stopnia uprzywilejowania w postępowaniu upadłościowym podanego w kolumnie 0010.

0030

W TYM: ZOBOWIĄZANIA PODLEGAJĄCE PRAWU PAŃSTWA TRZECIEGO

W kolumnie tej należy podać pozostającą do spłaty kwotę zobowiązań podlegających prawu państwa trzeciego.

0040

W TYM: NIEZAWIERAJĄCE UZNANIA UMOWNEGO

W kolumnie tej należy podać pozostającą do spłaty kwotę wszystkich zobowiązań podlegających prawu państwa trzeciego, które nie zawierają umownego uznania umorzenia lub konwersji długu zgodnie z wymogiem art. 55 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE. Wartość ta będzie równa kwocie pozostającej do spłaty.

Wartość tę oblicza się jako sumę wszystkich zobowiązań, które spełniają następujące warunki:

(a)

zobowiązania nadal istnieją;

(b)

zobowiązania są regulowane prawem państwa trzeciego;

(c)

zobowiązania nie przewidują postanowienia dotyczącego uznania umownego zgodnie z wymogiem art. 55 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE;

(d)

zobowiązania nie są wyłączone z umorzenia lub konwersji długu;

(e)

zobowiązania nie stanowią depozytów, o których mowa w art. 108 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2014/59/UE.

0050

W TYM: AKTUALNIE ZGŁOSZONE ORGANOWI DS. RESTRUKTURYZACJI I UPORZĄDKOWANEJ LIKWIDACJI

W kolumnie tej należy podać pozostającą do spłaty kwotę wszystkich zobowiązań lub kategorii zobowiązań zgłoszonych we wzorach N 01.01 i N 01.02 odnośnego powiadomienia.

0060

W TYM: WYŁĄCZONE Z UMORZENIA LUB KONWERSJI DŁUGU

Kolumna ta obejmuje zobowiązania, które są wyłączone ze stosowania instrumentu umorzenia lub konwersji długu zgodnie z art. 44 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE lub które mogą podlegać dowolnemu warunkowi określonemu w art. 44 ust. 3 tej dyrektywy.

0070

KWOTA NOMINALNA ŁĄCZNYCH ZOBOWIĄZAŃ AKTUALNIE ZGŁOSZONYCH ORGANOWI DS. RESTRUKTURYZACJI I UPORZĄDKOWANEJ LIKWIDACJI

W kolumnie tej należy podać całkowitą wartość (sumę) nominalnych lub maksymalnych oczekiwanych kwot zobowiązań lub kategorii zobowiązań zgłoszonych we wzorach N 01.01 i N 01.02 odnośnego powiadomienia.


(1)  Wzór N 02.00 należy przedłożyć we wszystkich przypadkach opisanych w lit. a), b) i c).

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1624 z dnia 23 października 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do procedur i standardowych formularzy i szablonów stosowanych do przekazywania informacji do celów sporządzenia planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE oraz uchylające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1066 (Dz.U. L 277 z 7.11.2018, s. 1).

(3)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/1527 z dnia 31 maja 2021 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących umownego uznania uprawnień do umorzenia i konwersji (Dz.U. L 329 z 17.9.2021, s. 2).

(4)  Ostatni kwartał, za który dostępne są dane, odpowiada terminom przekazania informacji w ramach sprawozdawczości kwartalnej: 12 maja (dla dnia odniesienia: 31 marca), 11 sierpnia (dla dnia odniesienia: 30 czerwca), 11 listopada (dla dnia odniesienia: 30 września) i 11 lutego (dla dnia odniesienia: 31 grudnia).


ZAŁĄCZNIK III

Jednolity model punktów danych

Wszystkie pozycje danych określone w załącznikach do niniejszego rozporządzenia są przekształcane w jednolity model punktów danych, który stanowi podstawę jednolitych systemów informatycznych instytucji i organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

Jednolity model punktów danych spełnia następujące kryteria:

a)

stanowi uporządkowane przedstawienie wszystkich pozycji danych określonych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia;

b)

identyfikuje wszystkie koncepcje biznesowe określone w załącznikach do niniejszego rozporządzenia;

c)

zawiera słownik danych określający nazwy tabel, nazwy rzędnych, nazwy osi, nazwy domen, nazwy wymiarów i nazwy członków;

d)

zawiera metryki określające właściwość lub ilość punktów danych;

e)

zawiera definicje punktów danych wyrażone jako kombinacje charakterystycznych cech, które jednoznacznie identyfikują dany koncept finansowy;

f)

zawiera wszystkie odpowiednie specyfikacje techniczne konieczne do opracowania narzędzi informatycznych do celów sprawozdawczości zapewniających jednolite dane na potrzeby restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.


ZAŁĄCZNIK IV

Zasady walidacji

Pozycje danych określone w załączniku I podlegają zasadom walidacji zapewniającym jakość i spójność danych. Zasady walidacji spełniają następujące kryteria:

a)

definiują związki logiczne pomiędzy odpowiednimi punktami danych;

b)

zawierają filtry i warunki wstępne definiujące zbiór danych, do którego ma zastosowanie zasada walidacji;

c)

umożliwiają sprawdzenie spójności zgłaszanych danych;

d)

umożliwiają sprawdzenie dokładności zgłaszanych danych;

e)

określają wartości domyślne, które są stosowane w przypadku niezgłoszenia odpowiedniej informacji.


DECYZJE

4.10.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 349/19


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/1752

z dnia 1 października 2021 r.

ustanawiająca zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w odniesieniu do obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych dotyczących selektywnej zbiórki odpadów będących jednorazowymi butelkami na napoje z tworzyw sztucznych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko (1), w szczególności jej art. 9 ust. 3 i art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie (UE) 2019/904 określono cele w zakresie selektywnej zbiórki odpadów będących jednorazowymi butelkami na napoje z tworzyw sztucznych wymienionymi w części F załącznika do tej dyrektywy („odpady będące jednorazowymi butelkami”). Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/904 cel na 2025 r. wynosi 77 % wagowo wszystkich takich jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, a cel na 2029 r. wynosi 90 %. Komisja ma określić metodę obliczania i weryfikacji tych celów w zakresie selektywnej zbiórki oraz format, w jakim państwa członkowskie mają zgłaszać dane na temat odpadów będących jednorazowymi butelkami zbieranych selektywnie każdego roku.

(2)

W celu zapewnienia porównywalności danych konieczne jest określenie szczegółowych zasad określania punktów, w których mierzy się masę zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami. Przepisy te powinny uwzględniać istniejące praktyki selektywnej zbiórki oraz ilość innych materiałów i substancji obecnych w zebranych odpadach oprócz takich butelek.

(3)

W celu zapewnienia porównywalności danych, które mają być zgłaszane, należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące sposobu stosowania dwóch alternatywnych metod, o których mowa w art. 9 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/904, określania ilości takich jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu.

(4)

Aby zapewnić dokładność danych dotyczących masy zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami, format zgłaszania danych powinien zapewniać identyfikację wszystkich parametrów istotnych dla obliczenia ilości zebranych selektywnie odpadów będących jednorazowymi butelkami oraz przedstawienie opisu metod stosowanych do obliczania i weryfikacji danych dotyczących tych parametrów.

(5)

Choć obowiązek prowadzenia selektywnej zbiórki odpadów wymaga, by odpady były rozdzielane zależnie od ich rodzaju i charakteru, powinno być możliwe prowadzenie wspólnej zbiórki niektórych rodzajów odpadów, pod warunkiem że nie będzie to stanowić przeszkody dla wysokiej jakości recyklingu – zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami i zgodnie z art. 10 ust. 2 i art. 10 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2008/98/WE.

(6)

Metoda obliczania i weryfikacji celów w zakresie selektywnej zbiórki dla odpadów będących jednorazowymi butelkami, o których mowa w art. 9 ust. 3 dyrektywy (UE) 2019/904, jest ściśle powiązana z formatem zgłaszania danych w zakresie takiego selektywnego zbierania, o którym mowa w art. 13 ust. 4 tej dyrektywy, z uwagi na przedmiot tych środków i kontekst, w jakim mają one być stosowane. Należy zatem przyjąć niniejszy akt na podstawie obu tych przepisów, aby zapewnić spójność między przepisami dotyczącymi obliczania, weryfikacji i sprawozdawczości w zakresie selektywnej zbiórki odpadów będących jednorazowymi butelkami oraz ułatwić dostęp do tych przepisów.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 39 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Metoda obliczania i zgłaszania ilości selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

1.   Ilość selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami na napoje z tworzyw sztucznych wymienionymi w części F załącznika do dyrektywy (UE) 2019/904 („odpady będące jednorazowymi butelkami”) oblicza się, dzieląc masę selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami przez masę takich jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu („jednorazowe butelki wprowadzone do obrotu”). Otrzymany wskaźnik wyraża się w procentach.

2.   Państwa członkowskie stosują wzory określone w załączniku I w celu obliczenia ilości selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami.

Artykuł 2

Metoda określania masy selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

1.   Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami obejmuje masę ich zakrętek i wieczek.

2.   Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami nie obejmuje masy jakichkolwiek pozostałości napojów.

3.   Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami może obejmować masę etykiet i klejów tylko wtedy, gdy jest ona również uwzględniona w masie jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu.

4.   Odpady będące jednorazowymi butelkami uznaje się za zebrane selektywnie, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

a)

odpady będące jednorazowymi butelkami były zbierane w celu recyklingu oddzielnie od wszelkich innych odpadów;

b)

odpady będące jednorazowymi butelkami były zbierane razem z innymi frakcjami odpadów opakowaniowych w ramach odpadów komunalnych lub z innymi niebędącymi opakowaniami frakcjami tworzyw sztucznych, metalu, papieru lub szkła odpadów komunalnych zbieranych selektywnie w celu recyklingu, oraz

(i)

w systemie zbierania odpadów nie są zbierane odpady, które mogą zawierać substancje niebezpieczne;

(ii)

zbieranie odpadów, a następnie ich sortowanie są zaprojektowane i przeprowadzane w taki sposób, aby zminimalizować zanieczyszczenie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami odpadami z tworzyw sztucznych niepochodzącymi z takich butelek i innymi odpadami

(iii)

podmioty gospodarujące odpadami ustanawiają systemy zapewniania jakości w celu sprawdzenia, czy spełnione są warunki określone w ppkt (i) oraz (ii).

5.   Systemy zapewniania jakości, o których mowa w ust. 4 lit. b) ppkt (iii):

a)

uwzględniają adekwatność personelu, jego wiedzę i umiejętności oraz organizację pomieszczeń i sprzętu w zakresie niezbędnym do zapewnienia, że zebrane odpady będące jednorazowymi butelkami spełniają warunki określone w ust. 4 lit. b) ppkt (i) oraz (ii);

b)

przeprowadzają weryfikację zgodnie z ustalonymi wcześniej instrukcjami i procedurami;

c)

muszą zostać poświadczone przez niezależną osobę trzecią.

6.   Masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranymi selektywnie zgodnie z ust. 4 lit. a) mierzy się w punkcie, w którym są one zbierane, lub na wyjściu z operacji sortowania. Masę takich butelek będących odpadami można obliczyć poprzez policzenie butelek, pod warunkiem że zastosowane są wskaźniki przeliczenia, które uwzględniają masę każdej wielkości butelki, rodzaj polimeru, z którego zrobione są butelki oraz wieczka i zakrętki, a także straty w kolejnych czynnościach sortowania.

7.   Masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranymi selektywnie zgodnie z ust. 4 lit. b) mierzy się na wyjściu z operacji sortowania, gdzie były one oddzielane od innych odpadów, z którymi zostały zebrane.

8.   W przypadku gdy odpady będące jednorazowymi butelkami i inne odpady opakowaniowe z tego samego polimeru są obecne na wyjściu z operacji sortowania, masa odpadów będących jednorazowymi butelkami jest proporcjonalna do udziału odpadów będących jednorazowymi butelkami na wejściu do operacji sortowania. Udział ten ustala się na podstawie reprezentatywnego doboru próby i późniejszej analizy składu lub przy zastosowaniu rejestrów elektronicznych.

Artykuł 3

Metoda określania masy jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu

1.   Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu obejmuje wyłącznie masę takich butelek, które zostały wprowadzone do obrotu po napełnieniu ich napojem.

2.   W przypadku znacznego przywozu, wywozu lub innego rodzaju przemieszczania takich butelek na terytorium Unii przez podmioty gospodarcze lub osoby fizyczne na własny użytek, masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu może zostać dostosowana w celu uwzględnienia takich przemieszczeń.

3.   W przypadkach gdy państwa członkowskie określają masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu na podstawie masy odpadów wytworzonych z takich produktów, o których mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy (UE) 2019/904, masa tych odpadów obejmuje:

a)

selektywnie zebrane odpady będące jednorazowymi butelkami, niezależnie od tego, czy spełniają one wymogi określone w art. 2 ust. 4 lit. a) i b);

b)

odpady będące jednorazowymi butelkami zebrane jako zmieszane odpady komunalne;

c)

odpady będące jednorazowymi butelkami wyrzucone jako odpady poza systemami zbierania odpadów, niezależnie od tego, czy zostały one następnie zebrane.

Masę butelek, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b) i c), oblicza się z zastosowaniem metody pobierania próbek i analizy składu odpadów określonej w art. 4.

Artykuł 4

Metoda pobierania próbek i analiza składu odpadów w celu obliczenia masy odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych jako zmieszane odpady komunalne lub wyrzuconych jako odpady

1.   Gromadzenie danych na potrzeby analizy składu odpadów opiera się na badaniach i pobieraniu reprezentatywnych próbek. Przy gromadzeniu danych uwzględnia się:

a)

sezonowe wahania ilości odpadów będących jednorazowymi butelkami wyrzuconych jako odpady poza systemami zbierania odpadów;

b)

różnice w poziomach urbanizacji;

c)

różnice w częstotliwości, rodzaju i lokalizacji zbierania odpadów komunalnych.

2.   Gromadzenie i analiza danych, o których mowa w ust. 1, obejmują całe terytorium danego państwa członkowskiego.

Artykuł 5

Zbieranie i zgłaszanie danych

1.   Zbieranie danych w celu obliczenia masy odpadów będących jednorazowymi butelkami i jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu zgodnie z art. 2 i 3 odbywa się co roku. W celu zbierania i zgłaszania danych państwa członkowskie wykorzystują, w miarę możliwości, rejestry elektroniczne.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają dane, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. c) dyrektywy (UE) 2019/904, w formacie określonym w załączniku II do niniejszej decyzji i przedkładają sprawozdanie z kontroli jakości, o którym mowa w art. 13 ust. 2 tej dyrektywy, w odniesieniu do tych danych w formacie określonym w załączniku III do niniejszej decyzji.

3.   Komisja publikuje dane przekazane przez państwa członkowskie, chyba że państwo członkowskie przedstawi w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 2, uzasadniony wniosek o wstrzymanie publikacji niektórych danych.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 155 z 12.6.2019, s. 1.

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).


ZAŁĄCZNIK I

METODY OBLICZANIA ILOŚCI SELEKTYWNIE ZEBRANYCH ODPADÓW BĘDĄCYCH JEDNORAZOWYMI BUTELKAMI

ASCB = (WSCB apart + WSCB blended)/(WBPM + WEWG) × 100 %

gdzie:

ASCB

oznacza ilość zebranych selektywnie w celu recyklingu odpadów będących jednorazowymi butelkami, o których mowa w art. 1

WSCB apart

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych oddzielnie od wszelkich innych odpadów w celu recyklingu zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. a)

WSCB blended

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych selektywnie w celu recyklingu razem z innymi odpadami zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b)

WBPM

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2

WEWG

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzanych do obrotu, określaną na podstawie masy odpadów wytwarzanych przez takie produkty, o których mowa w art. 3 ust. 3

WBPM = WBPM gross – WB out + WB in

WBPM gross

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, o których mowa w art. 3 ust. 1

WB out

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały wywiezione lub przemieszczone do innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze lub przez osoby fizyczne na ich własny użytek, o czym mowa w art. 3 ust. 2.

WB in

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przywiezione lub otrzymane od innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze lub przez osoby fizyczne na ich własny użytek, o czym mowa w art. 3 ust. 2.

WB out = B out moved to other MS  + W  B out exp  + W  B out moved to other MS by natural persons  + W  B out by natural persons

B out moved to other MS

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone do innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze

B out exp

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały wywiezione przez podmioty gospodarcze

B out moved to other MS by natural persons

oznacza szacowaną masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone do innego państwa członkowskiego przez osoby fizyczne na ich własny użytek

B out by natural persons

oznacza szacowaną masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały wywiezione przez osoby fizyczne na ich własny użytek

WB in = B in from other MS  + W  B in imported  + W  B in moved from other MS by natural persons + W  B in by natural persons

B in from other MS

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały otrzymane z innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze

B in imported

oznacza masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przywiezione przez podmioty gospodarcze

B in moved from other MS by natural persons

oznacza szacowaną masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone z innego państwa członkowskiego przez osoby fizyczne na ich własny użytek

B in by natural persons

oznacza szacowaną masę jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przywiezione przez osoby fizyczne na ich własny użytek

WEWG = TWSCB + Wother SCB + WMSW + Wlitter

TWSCB

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych selektywnie w celu recyklingu zgodnie z wymogami ustalonymi w art. 2 ust. 4 lit. a) i b), jak określono w art. 3 ust. 3 lit. a)

Wother SCB

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych selektywnie w celu recyklingu niezgodnie z wymogami ustalonymi w art. 2 ust. 4 lit. a) i b), jak określono w art. 3 ust. 3 lit. a)

WMSW

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych jako zmieszane odpady komunalne, jak określono w art. 3 ust. 3 lit. b)

Wlitter

oznacza masę odpadów będących jednorazowymi butelkami wyrzuconych poza systemami zbierania odpadów, jak określono w art. 3 ust. 3 lit. c)


ZAŁĄCZNIK II

FORMAT ZGŁASZANIA DANYCH

I.   Format zgłaszania danych obliczonych na podstawie metody określonej w art. 3

Tabela 1

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu obliczona zgodnie z art. 3 (w tonach)

PAŃSTWO:

 

ROK REFERENCYJNY:

 

Masa jednorazowych butelek w tonach obliczona zgodnie z art. 3 ust. 1

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu (1)

 

Dostosowanie masy jednorazowych butelek obliczonej zgodnie z art. 3 ust. 2

 

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przywiezione przez podmioty gospodarcze  (2)

 

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały otrzymane z innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze  (3)

 

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały wywiezione przez podmioty gospodarcze  (4)

 

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone do innych państw członkowskich przez podmioty gospodarcze  (5)

 

Szacowana masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały wywiezione przez osoby fizyczne na ich własny użytek  (6)

 

Szacowana masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przywiezione przez osoby fizyczne na ich własny użytek  (7)

 

Szacowana masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone do innego państwa członkowskiego przez osoby fizyczne na ich własny użytek  (8) )

 

Szacowana masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, które zostały przemieszczone z innego państwa członkowskiego przez osoby fizyczne na ich własny użytek  (9)

 

Dostosowana masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu  (10)

 

 

Masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu, określona na podstawie masy odpadów wytwarzanych z takich produktów obliczona zgodnie z art. 3 ust. 3

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych selektywnie w celu recyklingu zgodnie z wymogami ustalonymi w art. 2 ust. 4 lit. a) i b) (11)

 

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych selektywnie niezgodnie z wymogami ustalonymi w art. 2 ust. 4 lit. a) i b) (12)

 

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych jako zmieszane odpady komunalne  (13)

 

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami wyrzuconych poza systemami zbierania odpadów  (14)

 

Uwaga:

Pola ciemnoszare: sprawozdawczość dobrowolna

II.   Format zgłaszania danych obliczonych na podstawie metody określonej w art. 2 ust. 4

Tabela 2

Masa zebranych selektywnie w celu recyklingu odpadów będących jednorazowymi butelkami obliczona zgodnie z art. 2 ust. 4 (w tonach)

PAŃSTWO:

 

ROK REFERENCYJNY:

 

 

 

a)

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych oddzielnie od wszelkich innych odpadów  (15)

 

b)

Masa odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych razem z innymi odpadami  (16)

 

Uwaga:


(1)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 1. (W  BPM gross )

(2)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B in imported )

(3)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W B in from other MS)

(4)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B out exp )

(5)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B out moved to other MS )

(6)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B out by natural persons )

(7)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B in by natural persons )

(8)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W  B out moved to other MS by natural persons )

(9)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W B in moved from other MS by natural persons)

(10)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 2. (W BPM )

(11)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 3 lit a). (TW SCB )

(12)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 3 lit a). (W  other SCB )

(13)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 3 lit b). (W  MSW )

(14)  Obliczona zgodnie z art. 3 ust. 3 lit c). (W  litter )

(15)  Obliczona zgodnie z art. 2 ust. 4 lit a). (WSCB apart)

(16)  Zbierane razem z innymi frakcjami odpadów opakowaniowych w ramach odpadów komunalnych lub z innymi nieszkodliwymi, nieopakowaniowymi frakcjami tworzyw sztucznych, metalu, papieru lub szklanych odpadów komunalnych zbieranych selektywnie w celu recyklingu i obliczonych zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b). (W SCB blended)


ZAŁĄCZNIK III

FORMAT SPRAWOZDANIA Z KONTROLI JAKOŚCI

I.   Informacje ogólne

1.1.

Państwo członkowskie:

 

1.2.

Organizacja przedkładająca dane i opis:

 

1.3.

Imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za kontakty:

 

1.4.

Adres e-mail:

 

1.5.

Numer telefonu do kontaktów:

 

1.6.

Rok referencyjny:

 

1.7.

Data/wersja dostawy:

 

1.8.

Link do publikacji danych przez państwo członkowskie (jeżeli dotyczy):

 

II.   Opis instytucji biorących udział w gromadzeniu danych

Nazwa instytucji

Opis kluczowych obowiązków

 

 

 

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

III.   Opis zastosowanych metod

3.1.   Jednorazowe butelki wprowadzone do obrotu (załącznik II tabela 1)

3.1.1.   Opis metody badań i analizy składu

W przypadku gdy masa jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu jest określana na podstawie masy odpadów wytworzonych z takich produktów, opis metody zastosowanej do pobierania próbek i analizy składu odpadów, o której mowa w art. 4.

 

Zastosowana metoda

Uwzględnione odchylenia

Jednorazowe butelki zebrane jako zmieszane odpady komunalne

 

 

Jednorazowe butelki wyrzucone jako odpady poza systemami zbierania odpadów

 

 

3.1.2.   Opis wszelkich istotnych niespójności między masą jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu a masą wytworzonych odpadów opakowaniowych lub wszelkie inne powiązane kwestie

W stosownych przypadkach, opis planowanych lub zastosowanych środków naprawczych.

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

3.2.   Informacje dotyczące selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami (załącznik II tabela 2)

3.2.1.   Opis metod i źródeł służących do określania masy selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

Wyjaśnienie praktyk, które są brane pod uwagę przy obliczaniu udziału selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami oraz metod określania, że jakość odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych razem z innymi odpadami jest porównywalna z jakością odpadów będących jednorazowymi butelkami zebranych oddzielnie od wszelkich innych odpadów. Obejmuje dokumentację systemów zapewniania jakości i weryfikacji przez stronę trzecią, które zostały ustanowione przez podmioty gospodarujące odpadami w celu sprawdzenia, czy spełnione są warunki określone w art. 2 ust. 4 lit. b) ppkt (i) oraz (ii).

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

IV.   Weryfikacja danych i system kontroli

4.1.   Weryfikacja danych dotyczących selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

Procedury weryfikacji i kontroli

Zastosowane do danych dotyczących

Dodatkowe uwagi, w stosownych przypadkach

Jednorazowe butelki wprowadzone do obrotu

(tak/nie)

Odpady będące jednorazowymi butelkami (tak/nie)

Odpady będące jednorazowymi butelkami zebrane oddzielnie od wszelkich innych odpadów, jak określono w art. 2 ust. 4 lit. a)

(tak/nie)

Odpady będące jednorazowymi butelkami zebrane razem z innymi odpadami, jak określono w art. 2 ust. 4 lit. b)

(tak/nie)

Dostosowanie w celu uwzględnienia innych materiałów zebranych w drodze selektywnej zbiórki, które nie są częścią butelek jednorazowego użytku  (1) (tak/nie)

Kontrole kompletności danych

 

 

 

 

 

 

Kontrole krzyżowe

 

 

 

 

 

 

Kontrole szeregów czasowych

 

 

 

 

 

 

Kontrole audytowe

 

 

 

 

 

 

Inne (określić)

 

 

 

 

 

 

4.2.   Opis głównych czynników wpływających na dokładność zgłaszanych danych dotyczących odpadów będących jednorazowymi butelkami, jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu lub selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

Potencjalne czynniki wpływające na wiarygodność danych

Czynniki

Opis sposobu, w jaki wpływa to na dokładność danych oraz metod zastosowanych w celu zminimalizowania wpływu nieprawidłowych danych

Jednorazowe butelki wprowadzone do obrotu

(tak/nie)

Odpady będące jednorazowymi butelkami

(tak/nie)

Selektywnie zbierane odpady będące jednorazowymi butelkami

(tak/nie)

Błędy próby  (2) (np. współczynniki zmienności)

 

 

 

 

Błędy pokrycia  (3) (np. zasady de minimis, pokrycie regionalne)

 

 

 

 

Błędy pomiarów  (4) (np. jednostka pomiaru, materiał, który nie jest częścią pustej jednorazowej butelki, ani jej zakrętki lub wieczka)

 

 

 

 

Instrumenty do badania zbierania danych  (5) (np. badanie kwestionariuszy)

 

 

 

 

Błędy przetwarzania  (6) (np. identyfikacja błędów, korekta błędów)

 

 

 

 

Błędy braku odpowiedzi  (7)

 

 

 

 

Błędy w założeniach modelu  (8)

 

 

 

 

Inne (proszę określić)

 

 

 

 

4.3.   Wyjaśnienie zakresu i ważności badań w celu zebrania danych dotyczących odpadów będących jednorazowymi butelkami, jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu lub selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

4.4.   Różnice w stosunku do danych zgłoszonych za poprzednie lata referencyjne

Istotne zmiany w metodzie obliczania stosowanej w bieżącym roku referencyjnym w porównaniu z metodą obliczania zastosowaną w poprzednich latach referencyjnych, o ile wystąpiły (w szczególności korekt retrospektywnych, ich charakteru oraz tego, czy w odniesieniu do danego roku należy zgłosić przerwę w szeregu).

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

4.5.   Wyjaśnienie różnicy w masie

Jeżeli zgłoszone dane wykazują więcej niż 10 % odchylenia w stosunku do danych przedłożonych za poprzedni rok referencyjny.

Przyczyny różnicy lub różnic w masie odpadów będących jednorazowymi butelkami, jednorazowych butelek wprowadzonych do obrotu lub selektywnie zebranych odpadów będących jednorazowymi butelkami.

Odpady będące jednorazowymi butelkami, jednorazowe butelki wprowadzone do obrotu lub selektywnie zebrane odpady będące jednorazowymi butelkami

Odchylenie (%)

Główna przyczyna odchylenia

 

 

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.

V.   Poufność

Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie publikacji niektórych danych w niniejszym sprawozdaniu wraz z wykazem konkretnych części, w przypadku których zażądano wstrzymania publikacji.

 

VI.   Główne krajowe strony internetowe, dokumenty referencyjne i publikacje

Nazwa i adres głównych stron internetowych, dokumentów referencyjnych i publikacji związanych z przedmiotowym gromadzeniem danych.

 

W stosownych przypadkach dodać wiersze.


(1)  Etykiety, kleje, pozostałości napojów zawartych w butelkach i wszelkie inne materiały, które nie są częścią butelek jednorazowego użytku lub ich zakrętek i wieczek.

(2)  Proszę opisać szacowane współczynniki zmienności i metody zastosowane do szacowania wariancji.

(3)  Proszę opisać rodzaj i wielkość błędów pokrycia.

(4)  Proszę opisać instrumenty, których celem jest ograniczenie potencjalnego ryzyka i uniknięcie błędów.

(5)  Proszę opisać instrumenty i metody stosowane w celu zapewnienia jakości i odpowiednich instrumentów gromadzenia danych.

(6)  Proszę opisać etapy przetwarzania danych między gromadzeniem danych a tworzeniem statystyk oraz wymienić wszelkie wykryte błędy przetwarzania i ich zakres.

(7)  Proszę opisać wskaźniki braku odpowiedzi jednostki i pozycji dla głównych zmiennych i metody imputacji (jeżeli występują).

(8)  Proszę opisać rodzaj i wielkość błędów w założeniach modelu.


4.10.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 349/31


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/1753

z dnia 1 października 2021 r.

w sprawie równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych niektórych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5, art. 142 ust. 2 i art. 391 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Instytucje muszą spełniać wymogi kapitałowe w sposób, który odpowiednio uwzględnia ryzyka podejmowane przez te instytucje, w tym ryzyko kredytowe, biorąc pod uwagę różne konteksty geograficzne, w których prowadzą one działalność. Ryzyko kredytowe ponoszone przez instytucje, związane z ekspozycjami wobec podmiotów zlokalizowanych poza Unią, jest zdeterminowane – przy założeniu, że wszystkie inne czynniki pozostają jednakowe – przez jakość odpowiednich ram regulacyjnych i nadzoru mających zastosowanie do tych podmiotów w danym państwie trzecim.

(2)

Instytucje muszą również ograniczać swoje ekspozycje wobec pojedynczych klientów, aby uniknąć narażenia na nadmierne ryzyko koncentracji. Przy obliczaniu swoich ekspozycji wobec pojedynczych klientów instytucje mogą mieć możliwość nieuwzględniania w tych obliczeniach niektórych rodzajów ekspozycji wobec instytucji. Jednak w przypadku, gdy klienci są zlokalizowani poza Unią, możliwość traktowania ich jako instytucje zależy również od jakości odpowiednich ram regulacyjnych i nadzoru mających zastosowanie do tych podmiotów w danym państwie trzecim.

(3)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 (2) wprowadzono, między innymi, w art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przepis upoważniający Komisję do przyjmowania decyzji wykonawczych dotyczących tego, czy państwo trzecie stosuje ostrożnościowe wymogi nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne z wymogami stosowanymi w Unii, do celów określenia sposobu traktowania ekspozycji zgodnie z przepisami części czwartej rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Do celów art. 391 tego rozporządzenia należy zatem ustanowić wykaz państw trzecich i terytoriów trzecich, których ostrożnościowe wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne z wymogami stosowanymi w Unii. Ze względu na pewność prawa oraz spójność niezbędne jest włączenie do jednej decyzji wszystkich przepisów dotyczących równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013. Należy zatem uchylić i zastąpić decyzję wykonawczą Komisji 2014/908/UE (3).

(4)

Art. 107 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 umożliwia instytucjom traktowanie ekspozycji wobec firm inwestycyjnych, instytucji kredytowych i giełd z państw trzecich jako ekspozycji wobec instytucji wyłącznie wtedy, gdy dane państwo trzecie stosuje w odniesieniu do danego podmiotu ostrożnościowe wymogi nadzorcze i regulacyjne, które są co najmniej równoważne z wymogami stosowanymi w Unii.

(5)

W art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4 i art. 116 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 określono szczegółowe wagi ryzyka mające zastosowanie do ekspozycji wobec rządów centralnych, banków centralnych, samorządów regionalnych, władz lokalnych i podmiotów sektora publicznego zlokalizowanych w państwach trzecich, które stosują środki nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.

(6)

W art. 153 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustanowiono wzór, zgodnie z którym oblicza się kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dla ekspozycji wobec przedsiębiorstw, instytucji, rządów centralnych i banków centralnych według metody wewnętrznych ratingów (metoda IRB), oraz określono parametry, które należy stosować na potrzeby tych obliczeń, w tym współczynnik korelacji. W art. 153 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 określono współczynnik korelacji mający zastosowanie do dużych podmiotów sektora finansowego. Zgodnie z art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) tego rozporządzenia, aby podmiot sektora finansowego był objęty zakresem definicji „dużego podmiotu sektora finansowego”, podmiot ten lub jedna z jego jednostek zależnych musi podlegać prawu państwa trzeciego, które stosuje wymogi nadzoru ostrożnościowego co najmniej równoważne wymogom stosowanym w Unii.

(7)

Art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 umożliwia instytucjom mającym siedzibę w Unii traktowanie, do celów części czwartej tego rozporządzenia, ekspozycji wobec przedsiębiorstwa prywatnego lub publicznego z siedzibą w państwie trzecim jako ekspozycji wobec instytucji, jeżeli dane przedsiębiorstwo, gdyby miało siedzibę w Unii, byłoby uznawane za „instytucję” w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia oraz jeżeli posiada ono zezwolenie przyznane w państwie trzecim, które stosuje ostrożnościowe wymogi nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne z wymogami stosowanymi w Unii.

(8)

Aby określić odpowiednie ekspozycje ważone ryzykiem na potrzeby obliczenia wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego związanego z ekspozycjami wobec niektórych kategorii podmiotów zlokalizowanych w państwach trzecich, a także odpowiedni sposób traktowania kontrahentów do celów części czwartej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, Komisja przeprowadziła ocenę równoważności środków nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich z odpowiadającymi im środkami nadzorczymi i regulacyjnymi w Unii.

(9)

Równoważność została ustalona na podstawie opartej na wynikach analizy środków ostrożnościowych, regulacyjnych i nadzorczych państwa trzeciego, w ramach której bada się ich zdolność do osiągnięcia tych samych celów ogólnych jak te, które przyświecają środkom ostrożnościowym, nadzorczym i regulacyjnym Unii. Cele te odnoszą się w szczególności do stabilności i integralności zarówno krajowego, jak i światowego systemu finansowego w jego całości, skuteczności i adekwatności ochrony deponentów i innych konsumentów korzystających z usług finansowych, współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, do których zalicza się również organy regulacyjne i organy nadzoru, niezależności i skuteczności nadzoru, a także do skutecznego wdrażania i egzekwowania stosownych standardów uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym. Aby osiągnąć te same cele ogólne jak te, które przyświecają środkom ostrożnościowym, nadzorczym i regulacyjnym Unii, środki ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne państwa trzeciego powinny spełniać szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy wymogów nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do odpowiednich kategorii instytucji finansowych.

(10)

Do celów art. 114, 115 i 116 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 równoważność należy ustalić przez odniesienie do środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji kredytowych, ponieważ to w ramach tych środków określa się zwykle wagi ryzyka na potrzeby obliczenia wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego.

(11)

Do celów art. 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 równoważność powinna ograniczać się do środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do przedsiębiorstw z państwa trzeciego, których główny przedmiot działalności jest porównywalny z głównym przedmiotem działalności instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej, zgodnie z definicjami zawartymi w art. 4 ust. 1 pkt 27 tego rozporządzenia i przy uwzględnieniu definicji zawartej w art. 4 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia.

(12)

Do celów art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 równoważność powinna ograniczać się do środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do przedsiębiorstw z państwa trzeciego, których główny przedmiot działalności jest porównywalny z głównym przedmiotem działalności instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia.

(13)

Biorąc pod uwagę niezależne oceny dokonywane przez organizacje międzynarodowe, takie jak oceny przeprowadzone przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych, Komisja oceniła środki nadzorcze i regulacyjne niektórych państw trzecich mające zastosowanie do instytucji kredytowych, firm inwestycyjnych i giełd. Analiza ta umożliwiła Komisji przyjęcie decyzji wykonawczej 2014/908/UE ustanawiającej pierwotny wykaz państw trzecich i terytoriów trzecich uznawanych za równoważne pod względem środków nadzorczych i regulacyjnych do celów ustalenia sposobu traktowania odpowiednich kategorii ekspozycji, o których mowa w art. 107, 114, 115, 116 i 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(14)

W zamierzeniu wykaz państw uznawanych za równoważne zawarty w decyzji wykonawczej 2014/908/UE nie miał być ani wyczerpujący, ani ostateczny. W wyniku regularnego monitorowania zmian środków nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich i terytoriów trzecich prowadzonego w celu oceny równoważności tych środków ze środkami stosowanymi w Unii wspomnianą decyzję wykonawczą zmieniono następnie na mocy decyzji wykonawczych Komisji (UE) 2016/230 (4), 2016/2358 (5), 2019/536 (6) i 2019/2166 (7). Na mocy tych decyzji rozszerzono wykazy państw trzecich i terytoriów trzecich uznawanych za równoważne, uwzględniając dostępne źródła informacji, w tym oceny dokonane przez organizacje międzynarodowe, a następnie przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB).

(15)

Również po przyjęciu decyzji wykonawczej (UE) 2019/2166 Komisja monitorowała odpowiednie zmiany ram ostrożnościowych, nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich, uwzględniając dostępne źródła informacji, w tym oceny dokonane przez EUNB. W wyniku jednej z takich ocen EUNB wydał zalecenie, zgodnie z którym ramy ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne mające zastosowanie do instytucji kredytowych w Bośni i Hercegowinie oraz w Macedonii Północnej powinny zostać uznane za równoważne z ramami prawnymi Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5, art. 142 ust. 2 i art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(16)

Komisja stwierdza, że przeprowadzona przez EUNB ocena ram ostrożnościowych, nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji w Bośni i Hercegowinie oraz w Macedonii Północnej obejmowała wyłącznie instytucje kredytowe, które uzyskały zezwolenie na mocy odpowiedniego prawa krajowego. Niniejsza decyzja nie powinna zatem mieć zastosowania do innych podmiotów mających siedzibę w Bośni i Hercegowinie oraz w Macedonii Północnej.

(17)

Przy uwzględnieniu zalecenia EUNB oraz w oparciu o własną ocenę Komisja stwierdziła, że Bośnia i Hercegowina oraz Macedonia Północna wprowadziły środki ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne, które są zgodne z szeregiem standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających zasadnicze elementy środków ostrożnościowych, nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do instytucji kredytowych. W związku z tym wymogi ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne mające zastosowanie do instytucji kredytowych zlokalizowanych w Bośni i Hercegowinie oraz w Macedonii Północnej należy uznać za co najmniej równoważne wymogom mającym zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5, art. 142 ust. 2 i art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(18)

Bośnia i Hercegowina oraz Macedonia Północna powinny zatem zostać włączone do odpowiednich wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne z wymogami unijnymi do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.

(19)

W wyniku dokonanych dotychczas ocen Komisja stwierdziła, że Argentyna, Australia, Bośnia i Hercegowina, Brazylia, Kanada, Chiny, Wyspy Owcze, Grenlandia, Guernsey, Hongkong, Indie, Wyspa Man, Japonia, Jersey, Meksyk, Monako, Nowa Zelandia, Macedonia Północna, Arabia Saudyjska, Serbia, Singapur, Republika Południowej Afryki, Korea Południowa, Szwajcaria, Turcja i USA wprowadziły środki ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne, które są zgodne z szeregiem standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających zasadnicze elementy środków ostrożnościowych, nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do instytucji kredytowych. W związku z tym wymogi ostrożnościowe, nadzorcze i regulacyjne mające zastosowanie do instytucji kredytowych zlokalizowanych w tych krajach należy uznać za co najmniej równoważne wymogom mającym zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5, art. 142 ust. 2 i art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(20)

W wyniku dokonanych dotychczas ocen Komisja stwierdziła, że Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Hongkong, Indonezja, Japonia (tylko podmioty działające na rynku instrumentów finansowych typu I), Meksyk, Korea Południowa, Arabia Saudyjska, Singapur, Republika Południowej Afryki i USA wprowadziły środki nadzorcze i regulacyjne, które są zgodne z szeregiem standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających zasadnicze elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do firm inwestycyjnych. W związku z tym wymogi nadzorcze i regulacyjne mające zastosowanie do firm inwestycyjnych zlokalizowanych w tych państwach trzecich należy uznać za co najmniej równoważne wymogom mającym zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5, art. 142 ust. 2 i art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(21)

W wyniku dokonanych dotychczas ocen Komisja stwierdziła, że Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Indie, Indonezja, Japonia, Meksyk, Korea Południowa, Arabia Saudyjska, Singapur, Republika Południowej Afryki i USA wprowadziły środki nadzorcze i regulacyjne, które są zgodne z szeregiem standardów operacyjnych odzwierciedlających zasadnicze elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do giełd. W związku z tym wymogi nadzorcze i regulacyjne tych państw trzecich mające zastosowanie do giełd należy uznać za co najmniej równoważne wymogom stosowanym w Unii do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, przy ograniczeniu do ekspozycji wobec giełd zlokalizowanych w tych państwach trzecich.

(22)

Wykazy państw trzecich i terytoriów trzecich uznawanych za równoważne do celów odpowiednich przepisów rozporządzenia (UE) nr 575/2013, nie są wyczerpujące. Komisja, przy wsparciu EUNB, będzie w dalszym ciągu regularnie monitorować ewolucję środków nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich i terytoriów trzecich w celu aktualizacji, stosownie do potrzeb i co najmniej raz na pięć lat, wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich określonych w niniejszej decyzji, uwzględniając w szczególności zmiany środków nadzorczych i regulacyjnych w Unii oraz w kontekście międzynarodowym, a także w świetle nowych dostępnych źródeł odpowiednich informacji.

(23)

Regularny przegląd wymogów ostrożnościowych i nadzorczych mających zastosowanie w państwach trzecich i na terytoriach trzecich wymienionych w załącznikach I–VI do niniejszej decyzji powinien pozostać bez uszczerbku dla możliwości dokonania przez Komisję szczególnego przeglądu dotyczącego określonego państwa trzeciego lub terytorium trzeciego w dowolnym momencie poza terminem ogólnego przeglądu, w przypadku gdy rozwój sytuacji sprawia, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny uznania równoważności dokonanego na mocy niniejszej decyzji. Taka ponowna ocena może doprowadzić do cofnięcia uznania równoważności.

(24)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Bankowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do instytucji kredytowych do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku I do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do instytucji kredytowych środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii.

Artykuł 2

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do firm inwestycyjnych do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie wymienione w załączniku II do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do firm inwestycyjnych środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii.

Artykuł 3

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do giełd do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie wymienione w załączniku III do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do giełd środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii.

Artykuł 4

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do ekspozycji wobec rządów centralnych, banków centralnych, samorządów regionalnych, władz lokalnych i podmiotów sektora publicznego do celów art. 114, 115 i 116 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4 i art. 116 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku IV do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii w odniesieniu do instytucji kredytowych.

Artykuł 5

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych do celów art. 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 142 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku V do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii.

Artykuł 6

Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do instytucji do celów art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Do celów art. 391 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku VI do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące środki nadzorcze i regulacyjne równoważne środkom stosowanym w Unii.

Artykuł 7

Uchylenie

Decyzja wykonawcza2014/908/UE traci moc. Odesłania do uchylonej decyzji traktuje się jako odesłania do niniejszej decyzji zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VII.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni, wskaźnika stabilnego finansowania netto, wymogów w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, ryzyka kredytowego kontrahenta, ryzyka rynkowego, ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, ekspozycji wobec przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, dużych ekspozycji, wymogów dotyczących sprawozdawczości i ujawniania informacji, a także rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 150 z 7.6.2019, s. 1).

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/908/UE z dnia 12 grudnia 2014 r. w sprawie równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych niektórych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 359 z 16.12.2014, s. 155).

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/230 z dnia 17 lutego 2016 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 41 z 18.2.2016, s. 23).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2358 z dnia 20 grudnia 2016 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 348 z 21.12.2016, s. 75).

(6)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/536 z dnia 29 marca 2019 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 92 z 1.4.2019, s. 3).

(7)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2166 z dnia 16 grudnia 2019 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do włączenia Serbii i Korei Południowej do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 328 z 18.12.2019, s. 84).


ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 (INSTYTUCJE KREDYTOWE)

1)

Argentyna

2)

Australia

3)

Bośnia i Hercegowina

4)

Brazylia

5)

Kanada

6)

Chiny

7)

Wyspy Owcze

8)

Grenlandia

9)

Guernsey

10)

Hongkong

11)

Indie

12)

Wyspa Man

13)

Japonia

14)

Jersey

15)

Meksyk

16)

Monako

17)

Nowa Zelandia

18)

Macedonia Północna

19)

Arabia Saudyjska

20)

Serbia

21)

Singapur

22)

Republika Południowej Afryki

23)

Korea Południowa

24)

Szwajcaria

25)

Turcja

26)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 (FIRMY INWESTYCYJNE)

1)

Australia

2)

Brazylia

3)

Kanada

4)

Chiny

5)

Hongkong

6)

Indonezja

7)

Japonia (tylko podmioty działające na rynku instrumentów finansowych typu I)

8)

Meksyk

9)

Korea Południowa

10)

Arabia Saudyjska

11)

Singapur

12)

Republika Południowej Afryki

13)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 (GIEŁDY)

1)

Australia

2)

Brazylia

3)

Kanada

4)

Chiny

5)

Indie

6)

Indonezja

7)

Japonia

8)

Meksyk

9)

Korea Południowa

10)

Arabia Saudyjska

11)

Singapur

12)

Republika Południowej Afryki

13)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 (INSTYTUCJE KREDYTOWE)

1)

Argentyna

2)

Australia

3)

Bośnia i Hercegowina

4)

Brazylia

5)

Kanada

6)

Chiny

7)

Wyspy Owcze

8)

Grenlandia

9)

Guernsey

10)

Hongkong

11)

Indie

12)

Wyspa Man

13)

Japonia

14)

Jersey

15)

Meksyk

16)

Monako

17)

Nowa Zelandia

18)

Macedonia Północna

19)

Arabia Saudyjska

20)

Serbia

21)

Singapur

22)

Republika Południowej Afryki

23)

Korea Południowa

24)

Szwajcaria

25)

Turcja

26)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 (INSTYTUCJE KREDYTOWE I FIRMY INWESTYCYJNE)

Instytucje kredytowe:

1)

Argentyna

2)

Australia

3)

Bośnia i Hercegowina

4)

Brazylia

5)

Kanada

6)

Chiny

7)

Wyspy Owcze

8)

Grenlandia

9)

Guernsey

10)

Hongkong

11)

Indie

12)

Wyspa Man

13)

Japonia

14)

Jersey

15)

Meksyk

16)

Monako

17)

Nowa Zelandia

18)

Macedonia Północna

19)

Arabia Saudyjska

20)

Serbia

21)

Singapur

22)

Republika Południowej Afryki

23)

Korea Południowa

24)

Szwajcaria

25)

Turcja

26)

Stany Zjednoczone

Firmy inwestycyjne równoważne „instytucji” zdefiniowanej w art. 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013:

1)

Australia

2)

Brazylia

3)

Kanada

4)

Chiny

5)

Hongkong

6)

Indonezja

7)

Japonia (tylko podmioty działające na rynku instrumentów finansowych typu I)

8)

Meksyk

9)

Korea Południowa

10)

Arabia Saudyjska

11)

Singapur

12)

Republika Południowej Afryki

13)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6 (INSTYTUCJE KREDYTOWE I FIRMY INWESTYCYJNE)

Instytucje kredytowe:

1)

Argentyna

2)

Australia

3)

Bośnia i Hercegowina

4)

Brazylia

5)

Kanada

6)

Chiny

7)

Wyspy Owcze

8)

Grenlandia

9)

Guernsey

10)

Hongkong

11)

Indie

12)

Wyspa Man

13)

Japonia

14)

Jersey

15)

Meksyk

16)

Monako

17)

Nowa Zelandia

18)

Macedonia Północna

19)

Arabia Saudyjska

20)

Serbia

21)

Singapur

22)

Republika Południowej Afryki

23)

Korea Południowa

24)

Szwajcaria

25)

Turcja

26)

Stany Zjednoczone

Firmy inwestycyjne równoważne „instytucji” zdefiniowanej w art. 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013:

1)

Australia

2)

Brazylia

3)

Kanada

4)

Chiny

5)

Hongkong

6)

Indonezja

7)

Japonia (tylko podmioty działające na rynku instrumentów finansowych typu I)

8)

Meksyk

9)

Korea Południowa

10)

Arabia Saudyjska

11)

Singapur

12)

Republika Południowej Afryki

13)

Stany Zjednoczone


ZAŁĄCZNIK VII

TABELA KORELACJI

Niniejsza decyzja

Decyzja 2014/908/UE

Artykuł 1

Artykuł 1

Artykuł 2

Artykuł 2

Artykuł 3

Artykuł 3

Artykuł 4

Artykuł 4

Artykuł 5

Artykuł 5

Artykuł 6

-

Artykuł 7

-

Artykuł 8

-