Dziennik Urzędowy L 340/2021

(4) Dz.U. C 381 z 12.11.2020, s. 4.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/3

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1536

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (obecnie Europejska Agencja Wykonawcza ds. Edukacji i Kultury) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (5), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1653/2004 z dnia 21 września 2004 r. w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych, na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych (8), w szczególności jego art. 66 akapit pierwszy i drugi,

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/776/UE z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego i uchylenia decyzji 2009/336/WE (9),

—

uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2021/173 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającą Europejską Agencję Wykonawczą ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska, Europejską Agencję Wykonawczą ds. Zdrowia i Cyfryzacji, Europejską Agencję Wykonawczą ds. Badań Naukowych, Europejską Radę ds. Innowacji i Agencję Wykonawczą ds. MŚP, Agencję Wykonawczą Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i Europejską Agencję Wykonawczą ds. Edukacji i Kultury oraz uchylającą decyzje wykonawcze 2013/801/UE, 2013/771/UE, 2013/778/UE, 2013/779/UE, 2013/776/UE i 2013/770/UE (10),

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 10.

(9) Dz.U. L 343 z 19.12.2013, s. 46.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/5

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1537

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw (obecnie Agencja Wykonawcza Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/771/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz uchylenia decyzji 2004/20/WE i 2007/372/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela p.o. dyrektor Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, p.o. dyrektor Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Innowacji i ds. MŚP, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 12.

(9) Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 73.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/7

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1538

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/770/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności oraz uchylenia decyzji 2004/858/WE (9),

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2014/927/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniającą decyzję wykonawczą 2013/770/UE w celu przekształcenia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności w Agencję Wykonawczą ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności (10),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela dyrektor Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektor Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 7.

(9) Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 69.

(10) Dz.U. L 363 z 18.12.2014, s. 183.

(11) Dz.U. L 50 z 15.2.2021, s. 9.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/9

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1539

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/779/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/37/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 30.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 58.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/11

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1540

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych (obecnie Europejska Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/778/UE z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/46/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 47.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 54.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/13

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1541

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci (obecnie Europejska Agencja Wykonawcza ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci za rok budżetowy 2019 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/801/UE z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci oraz uchylenia decyzji 2007/60/WE zmienionej decyzją 2008/593/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 370 z 3.11.2020, s. 46.

(9) Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 65.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/15

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1542

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0220/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311) oraz uzupełniające je szczegółowe odpowiedzi,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników za 2019 r. (COM(2020) 265),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2020) 117),

—

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05792/2021 – C9-0037/2021),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 2 i 3,

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu, jak również parlamentom narodowym, krajowym i regionalnym organom kontroli w państwach członkowskich oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 384 z 13.11.2020, s. 180.

(4) Dz.U. C 381 z 12.11.2020, s. 4.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/17

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1543

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja III – Komisja,

—	uwzględniając swoje decyzje w sprawie absolutorium z wykonania budżetów agencji wykonawczych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2021),

A.	mając na uwadze, że budżet Unii jest istotnym narzędziem realizacji wspólnych celów polityki i stanowi średnio 1,0 % dochodu narodowego brutto w UE lub 2,1 % wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych państw członkowskich oraz całkowitych wydatków publicznych w Unii;

mając na uwadze, że przed udzieleniem absolutorium Komisji Parlament sprawdza i ocenia, czy środki zostały prawidłowo wykorzystane oraz czy osiągnięto cele polityczne po audytach wewnętrznych i zewnętrznych, natomiast udzielenie absolutorium potwierdza prawidłowość i efektywność wydatków Komisji pod względem stosunku wartości do ceny;

mając na uwadze, że procedura udzielania absolutorium za 2019 r. obejmuje rok przemian politycznych i instytucjonalnych w związku z wyborami do Parlamentu Europejskiego i jego nową kadencją, która rozpoczęła się 2 lipca 2019 r., oraz powołaniem nowej Komisji, która objęła urząd 1 grudnia 2019 r. i wyznaczyła nowe priorytety polityczne takie jak Europejski Zielony Ład i większe ukierunkowanie na transformację cyfrową Unii oraz ochronę jej wartości i pieniędzy podatników UE;

mając na uwadze, że wybuch pandemii COVID-19 nie wymagał dostosowania danych liczbowych zgłoszonych w rocznym sprawozdaniu finansowym Unii za 2019 r; mając na uwadze, że w 2020 r. i w latach kolejnych pandemia COVID-19 będzie miała znaczący wpływ w skali globalnej, jak również poważne konsekwencje dla budżetu Unii – i w tym względzie musimy ustalić ze szczególną uwagą, czy Komisja wykorzystała budżet Unii skutecznie i przejrzyście, ponieważ począwszy od 2020 r. wdrożenie inicjatyw w zakresie natychmiastowego reagowania Unii będzie miało wpływ na uznawanie, pomiar lub przeklasyfikowanie niektórych aktywów i zobowiązań w sprawozdaniach finansowych Unii;

mając na uwadze, że w bezpośredniej konsekwencji wybuchu pandemii nowego koronawirusa (COVID-19) Komisja Kontroli Budżetowej nie mogła zorganizować ani w pełni przeprowadzić wszystkich zaplanowanych działań związanych ze zwykłą kontrolą wydatków instytucji unijnych, tj. misji informacyjnych, wysłuchań publicznych czy warsztatów, i w związku z tym musiała w jeszcze większym stopniu polegać na pracy Trybunału;

Priorytety polityczne

w odniesieniu do wykonania budżetu Unii podkreśla znaczenie przestrzegania zasady należytego zarządzania finansami zapisanej w art. 317 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), a także znaczenie realizacji priorytetów i celów programów, które przyczyniają się do wzmocnienia integracji europejskiej i jedności Unii;

jest zaniepokojony stanem praworządności w niektórych państwach członkowskich i stratami finansowymi spowodowanymi takimi brakami; oczekuje, że Komisja wykorzysta wszystkie dostępne instrumenty w celu zawieszenia, zmniejszenia i ograniczenia dostępu do finansowania unijnego w takich przypadkach, w tym rozporządzenie o praworządności; podkreśla, że poszanowanie praworządności jest jednym z warunków wstępnych należytego zarządzania finansami, w tym wydajnego i skutecznego przydzielania funduszy europejskich i zarządzania nimi; dlatego z dużym zadowoleniem przyjmuje przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii; z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie przez Komisję prac nad wytycznymi; podkreśla, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) już jednoznacznie stwierdził, że oświadczenia zawarte w konkluzjach Rady Europejskiej nie mogą przeważać nad tekstem rozporządzenia ani go zmieniać;

przypomina, że nieważność rozporządzenia lub jego części może stwierdzić jedynie TSUE; apeluje do Komisji, która stoi na straży traktatów, o stosowanie rozporządzenia od dnia jego wejścia w życie i o uruchomienie mechanizmów praworządności, gdy będzie to konieczne do ochrony interesów finansowych Unii; podkreśla, że rozporządzenie weszło w życie 1 stycznia 2021 r.; przypomina, że Parlament może pociągnąć Komisję do odpowiedzialności w odniesieniu do stosowania rozporządzenia, np. za wszelkie nieuzasadnione opóźnienia, w drodze skargi na bezczynność na mocy art. 265 TFUE; przypomina, że konieczne będzie stosowanie tego rozporządzenia, mającego na celu ochronę funduszy unijnych, do wszystkich zobowiązań i płatności oraz zapewnienie gwarancji dla beneficjentów i odbiorców końcowych;

ubolewa nad faktem, że przy wdrażaniu WPR i polityki spójności w państwach członkowskich UE funkcjonują łącznie 292 systemy sprawozdawcze, co sprawia, że dane są fragmentaryczne i nieporównywalne, oraz uniemożliwia skuteczne wykorzystanie sztucznej inteligencji i dużych zbiorów danych do kontroli funduszy; wyraża ubolewanie, że braki w zakresie ważności i porównywalności danych oraz różny stopień cyfryzacji technologii sprawozdawczych w państwach członkowskich nadal poważnie utrudniają kompleksowy przegląd podziału środków unijnych i ich skuteczną kontrolę; wyraża ubolewanie, że wykrywanie niewłaściwego wykorzystania, nadużyć finansowych i sprzeniewierzenia środków unijnych ogranicza się przeważnie do przypadkowych odkryć dokonywanych przez Komisję i Europejski Trybunał Obrachunkowy (Trybunał) podczas kontroli wyrywkowych lub dochodzeń prowadzonych przez OLAF;

ubolewa nad faktem, że żaden z systemów sprawozdawczych dotyczących WPR i polityki spójności nie zawiera informacji na temat beneficjentów końcowych, że ujawnianie tych informacji nie jest prawnie wymagane oraz że nie wszystkie informacje na temat rzeczywistych beneficjentów przedsiębiorstw są dostępne w krajowych rejestrach centralnych wszystkich państw członkowskich; podkreśla, że taki interoperacyjny system informatyczny nie tylko pozwoliłby na wcześniejsze i skuteczniejsze wykrywanie nadużyć, oszustw, sprzeniewierzeń, konfliktów interesów, podwójnego finansowania i innych problemów systemowych, lecz także umożliwiłby kompleksowy przegląd rzeczywistego podziału funduszy unijnych i potencjalnie niezamierzonej koncentracji w rękach nielicznych oligarchicznych lub nawet przestępczych beneficjentów końcowych; podkreśla, że brak informacji o strukturach własności i rzeczywistych beneficjentach przedsiębiorstw i grup przedsiębiorstw w znacznym stopniu przyczynia się do braku przejrzystości obecnego podziału środków finansowych; ponownie podkreśla kluczowe znaczenie kompleksowych, wiarygodnych i porównywalnych danych dla wydajnej, skutecznej i terminowej kontroli wydatków europejskich oraz ochrony pieniędzy europejskich podatników;

przypomina swój apel do Komisji, aby przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie ustanowienia interoperacyjnego systemu informatycznego umożliwiającego terminowe składanie jednolitych i znormalizowanych sprawozdań przez organy państw członkowskich w obszarze zarządzania dzielonego, zwłaszcza w odniesieniu do WPR i funduszy spójności, w celu wcześniejszego wykrywania błędów systemowych i nadużyć, co wyrażono w sprawozdaniu z udzielenia Komisji absolutorium za rok budżetowy 2018; uważa, że taki system należy aktualizować automatycznie dzięki porównywalnym i aktualnym danym, aby umożliwić monitoring i kontrolę z wykorzystaniem sztucznej inteligencji i dużych zbiorów danych; wzywa Komisję do pilnego wprowadzenia prawnego wymogu publikowania wszystkich informacji o rzeczywistych beneficjentach jako warunku wstępnego korzystania z funduszy unijnych;

podkreśla korzyści, jakie taki interoperacyjny i cyfrowy system przyniósłby władzom państw członkowskich w zakresie kontroli i nadzoru parlamentów i rządów krajowych nad przyznawaniem i dzieleniem pieniędzy podatników krajowych w formie funduszy europejskich oraz nad zarządzaniem nimi; podkreśla, że cyfryzacja sprawozdawczości, monitorowania i audytów Unii powinna zostać przeprowadzona już dawno i jest niezbędna ze względu na transgraniczny charakter niewłaściwego wykorzystywania funduszy, oszustw, sprzeniewierzeń, konfliktów interesów, podwójnego finansowania i innych problemów systemowych; uznaje propozycje Parlamentu i Komisji przedstawione podczas negocjacji w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 (WRF), Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF), rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów (RWP) oraz WPR;

ubolewa, że Rada niechętnie zaangażowała się w negocjacje mające na celu osiągnięcie realnych kompromisów; ubolewa, że w poszczególnych aktach prawnych uzgodniono różne zasady i wymogi dotyczące sprawozdawczości; wzywa Komisję, aby zaproponowała bez zbędnej zwłoki odpowiedni przepis, który zostanie włączony do rozporządzenia finansowego;

przypomina, że w sprawozdaniu w sprawie absolutorium za rok 2018 wezwano Komisję do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium wykazu łącznej kwoty płatności na rzecz wszystkich spółek należących do grupy Agrofert we wszystkich państwach członkowskich oraz wykazu 50 największych odbiorców indywidualnych (osób fizycznych będących beneficjentami rzeczywistymi jednego lub kilku przedsiębiorstw) w każdym państwie członkowskim, a także wykazu 50 największych odbiorców (osób fizycznych i prawnych oraz osób fizycznych będących właścicielami kilku przedsiębiorstw) dotacji unijnych we wszystkich państwach członkowskich; przyjmuje do wiadomości, że Komisja wielokrotnie zwracała się do państw członkowskich o informacje w celu sporządzenia takiego wykazu; głęboko ubolewa, że do dnia przyjęcia niniejszej rezolucji Komisja nie była w stanie dostarczyć wykazu zgodnego z wezwaniem ze względu na brak kompletnych, wiarygodnych i porównywalnych danych dostarczonych przez państwa członkowskie; podkreśla, że ten fakt obrazuje dobitnie pilną potrzebę stworzenia cyfrowego i interoperacyjnego systemu sprawozdawczości i monitorowania w odniesieniu do funduszy objętych zarządzaniem dzielonym; wzywa Komisję do przedstawienia bez dalszej zwłoki wykazu 50 największych indywidualnych beneficjentów końcowych, a także wyczerpującego wykazu wszystkich dotacji otrzymanych przez wszystkie spółki grupy Agrofert w ramach zarządzania dzielonego we wszystkich państwach członkowskich w latach 2014–2020, o co wnioskowano, oraz wzywa państwa członkowskie do pełnej współpracy z Komisją poprzez dostarczenie danych niezbędnych do analizy i sporządzenia tego wykazu;

10.

ponownie apeluje do Komisji o:

—

usunięcie wszelkich barier technicznych i prawnych w zakresie gromadzenia danych dotyczących struktur przedsiębiorstw i beneficjentów rzeczywistych oraz o ustanowienie środków zapewniających cyfrowe i interoperacyjne, znormalizowane gromadzenie informacji na temat odbiorców finansowania unijnego, w tym na temat podmiotów ostatecznie korzystających, bezpośrednio lub pośrednio, z finansowania unijnego oraz ich beneficjentów rzeczywistych;

—

wprowadzenie systemów i instrumentów cyfrowych niezbędnych do obowiązkowego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie między innymi jednolitego narzędzia do eksploracji danych i oceny ryzyka, umożliwiającego Komisji, OLAF-owi i w stosownych przypadkach EPPO dostęp do takich danych dotyczących odbiorców finansowania unijnego (w tym ich beneficjentów rzeczywistych) i ich analizę do celów kontroli i audytu, aby zwiększyć ochronę budżetu Unii i Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy przed nieprawidłowościami, nadużyciami finansowymi i konfliktami interesów;

—

dalsze przywiązywanie najwyższej wagi do należytego zarządzania budżetem UE, w szczególności poprzez wprowadzanie wieloletnich strategii kontroli mających na celu zapobieganie błędom, ich wykrywanie i korygowanie, a także o dalsze uważne monitorowanie wykonania budżetu UE oraz podejmowanie natychmiastowych działań w celu korygowania błędów i odzyskiwania środków nieprawidłowo wydanych przez państwa członkowskie, pośredników lub beneficjentów końcowych;

11.

przypomina, że na podstawie art. 135 rozporządzenia finansowego Komisja ustanowiła system wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES), aby lepiej chronić interesy finansowe Unii, zapewnić należyte zarządzanie finansami i zagwarantować, że te przedsiębiorstwa i beneficjenci rzeczywiści, którzy zostali skazani w związku z nadużyciami finansowymi, korupcją lub inną działalnością przestępczą związaną z wykorzystaniem środków unijnych, lub w odniesieniu do których OLAF wydał zalecenia sądowe do organów karnych państw członkowskich od 1 stycznia 2016 r., nie będą mogły korzystać ze środków unijnych; jest zdania, że narzędzie to mogłoby pomóc instytucjom UE i organom krajowym w skuteczniejszym zwalczaniu korupcji i nadużyć finansowych w państwach członkowskich oraz zapobieganiu im; wyraża ubolewanie, że w bazie danych wymieniono zaledwie kilka podmiotów gospodarczych (pięć według stanu na luty 2021 r.); uważa, że znaczy to, iż EDES nie jest odpowiednio wdrażany;

12.

zwraca się do Komisji, aby przy okazji przeglądu przepisów finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego UE (rozporządzenie finansowe) rozważyła rozszerzenie stosowania EDES na fundusze objęte zarządzaniem dzielonym obejmujące beneficjentów objętych zarządzaniem dzielonym, organy wdrażające instrumenty finansowe i odbiorców końcowych, z poszanowaniem zasad proporcjonalności i adekwatności; zauważa, że zmiany legislacyjne dotyczące wykluczenia z wszystkich funduszy UE w różnych trybach wydatkowania beneficjentów, którzy są również zarejestrowani w ramach zarządzania dzielonego, wiązałyby się dodatkowo z koniecznością zapewnienia państwom członkowskim bezpośredniego dostępu do systemu będącego własnością Komisji i wprowadzania informacji o beneficjentach podlegających ich jurysdykcji; wzywa państwa członkowskie i Komisję do zagwarantowania większej interoperacyjności istniejących europejskich i krajowych baz danych i narzędzi eksploracji danych; przyjmuje do wiadomości, że według EIOD ustanowienie takiej interoperacyjności nie jest problematyczne z punktu widzenia ochrony danych, ale musi opierać się na jasnej podstawie prawnej;

13.

wzywa Komisję do:

—	poinformowania organu udzielającego absolutorium o powodach, dla których EDES zawiera zaledwie bardzo ograniczoną liczbę wpisów;

—

poczynienia niezbędnych kroków w celu poprawy działania, wdrożenia i operacyjności EDES, aby zapewnić umieszczenie w wykazie wszystkich podmiotów gospodarczych, które spełniają kryteria art. 136 ust. 1 lit. c)-h) rozporządzenia finansowego; dokonania przeglądu kryteriów w celu ich uproszczenia i poprawienia możliwości ich zastosowania w praktyce;

—	lepszego wykorzystania tego narzędzia w celu połączenia czarnej listy z OLAF-em i EPPO oraz krajowymi bazami danych, a także do stworzenia automatycznego systemu, który aktualizowałby tę bazę danych o wiarygodne i aktualne informacje;

14.

uważa, zgodnie ze staraniami Komisji, że niezwykle ważne jest znalezienie właściwej równowagi między niskim poziomem błędu, szybkimi płatnościami, rozsądnymi kosztami kontroli i wartością dodaną dla budżetu Unii;

15.

podkreśla, że unijne strategie i instrumenty służące ich realizacji są niezmiernie ważne dla zmniejszenia różnic między państwami członkowskimi i regionami w zakresie spójności, rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, badań i innowacji, spraw wewnętrznych i stosunków zewnętrznych, dla wspieraniu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego, podtrzymywania i propagowania wartości Unii, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla jej obywateli w Unii i na świecie;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja, jako podmiot zarządzający budżetem Unii, odpowiednio dostosowuje swoją wspólną metodykę do specyfiki środowiska ryzyka, kontroli i zarządzania w poszczególnych obszarach wydatków, aby skutecznie wypełniać swoje obowiązki sprawozdawcze i chronić budżet Unii;

17.

zwraca uwagę, że od sierpnia 2018 r. funkcjonuje przewidziana w art. 61 rozporządzenia finansowego rozszerzona definicja konfliktu interesów; podkreśla, że Komisja ma obowiązek dopilnowania, by przepisy te były wdrażane z należytą starannością w całej Unii, a wszelkie formy konfliktu interesów były skutecznie i sprawnie eliminowane w całym okresie wykonywania budżetu Unii; podkreśla znaczenie dostępnych publicznie informacji o beneficjentach końcowych wszystkich unijnych transferów finansowych w zapobieganiu konfliktom interesów przy wykonywaniu budżetu Unii;

18.

ponownie wzywa Komisję, aby zapewniła odpowiednią ocenę środków zapobiegawczych wprowadzonych przez państwa członkowskie w celu unikania konfliktów interesów; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje wytyczne Komisji dotyczące unikania konfliktów interesów w rozumieniu rozporządzenia finansowego przekazane państwom członkowskim w sierpniu 2020 r., których celem jest promowanie jednolitej wykładni i jednolitego wdrażania przepisów w zakresie konfliktów interesów oraz zwiększanie świadomości w kwestii stosowania tych przepisów, np. w kontekście zarządzania dzielonego; wzywa Komisję do upublicznienia tych wytycznych i do dzielenia się informacjami na temat kontroli przeprowadzonych w tym zakresie oraz przykładami dobrych praktyk zarówno z władzami państw członkowskich, jak i z Komisją Kontroli Budżetowej;

19.

jest zaniepokojony możliwą wąską interpretacją art. 61 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 przez czeską agencję płatniczą (Państwowy Rolniczy Fundusz Interwencyjny), która uważa, że nie ma on zastosowania do członków rządu; wzywa Komisję, aby przedstawiła opinię na temat interpretacji wspomnianego artykułu w odniesieniu do krajowych agencji płatniczych; wzywa Komisję, aby dopilnowała przestrzegania i wdrożenia w Republice Czeskiej art. 61 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 oraz zastosowania go w odniesieniu do wszystkich płatności z budżetu UE, w tym płatności bezpośrednich w ramach I filaru WPR, a także do monitorowania niezależnego funkcjonowania agencji płatniczych w tym zakresie;

20.

przypomina, że szereg skandali związanych z podziałem i niewłaściwym wykorzystaniem funduszy unijnych w krajach takich jak Bułgaria, Czechy, Słowacja i Rumunia wywołał w ostatnich miesiącach i latach masowe protesty społeczne, a obywatele Unii zwracali się do instytucji UE, w szczególności do Komisji, o położenie kresu takiemu niewłaściwemu zarządzaniu pieniędzmi publicznymi;

21.

z zadowoleniem przyjmuje nową korporacyjną strategię zwalczania nadużyć finansowych, przyjętą przez Komisję w kwietniu 2019 r. z inicjatywy OLAF-u, której celem jest pogłębianie wiedzy Komisji na temat nadużyć finansowych i zwiększanie jej zdolności analitycznych w zakresie kierowania działaniami służącymi zwalczaniu nadużyć finansowych, zapewnianie ścisłej współpracy między departamentami Komisji i agencjami wykonawczymi w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz poprawa skuteczności nadzoru korporacyjnego Komisji nad zwalczaniem nadużyć finansowych; wzywa Komisję do przygotowania sprawozdania uzupełniającego na temat skuteczności wdrażania strategii i pierwszych osiągniętych wyników oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

22.

podkreśla, że w świetle WRF oraz Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności zasoby finansowe Unii powinny iść w parze ze zwiększającymi się priorytetami i obowiązkami Unii; ochrona interesów finansowych Unii jest sprawą najwyższej wagi i konieczne są jak najintensywniejsze działania na wszystkich szczeblach w celu zapobiegania oszustwom, korupcji i niewłaściwemu wykorzystaniu środków finansowych Unii oraz w celu zwalczania tych zjawisk; wzywa Komisję, by zaproponowała zapewnienie Trybunałowi Obrachunkowemu, OLAF-owi i EPPO wystarczających zasobów finansowych i ludzkich oraz by nadal udzielała im silnego poparcia politycznego, tak aby prowadziły kontrole, dochodzenia i postępowania w celu ochrony interesów finansowych Unii;

23.

jednocześnie zauważa, że coraz częstsze wykorzystywanie mechanizmów finansowych do realizacji polityki Unii w państwach trzecich równolegle z budżetem Unii stwarza ryzyko zmniejszenia rozliczalności i przejrzystości działań i wydatków Unii; nalega, by Komisja dopilnowała uzależnienia pomocy zewnętrznej od poszanowania praworządności i praw człowieka przez kraje mające otrzymać tę pomoc; podkreśla w szczególności potrzebę zagwarantowania, by państwa i strony trzecie lub osoby fizyczne powiązane z funduszami unijnymi lub którym przydziela się fundusze unijne, przestrzegały podstawowych wartości demokratycznych i międzynarodowych standardów w zakresie praw człowieka oraz kierowały się zasadami niestosowania przemocy;

24.

zwraca uwagę, że polityka rozwoju i współpracy ma na celu wyeliminowanie ubóstwa i zmniejszenie nierówności oraz że fundusze powinny docierać wyłącznie do zamierzonych beneficjentów;

25.

podkreśla, że utworzenie urzędu Prokuratury Europejskiej (EPPO) stanowi wielki postęp w ochronie interesów finansowych Unii; przypomina Komisji o kluczowej roli EPPO w ochronie planu naprawy gospodarczej UE w nadchodzących latach; wzywa ponadto wszystkie państwa członkowskie UE do przystąpienia do EPPO i do mianowania swoich prokuratorów na podstawie jasnych i przejrzystych kryteriów;

26.

zwraca uwagę na niedofinansowanie i niedobór personelu EPPO w fazie tworzenia, ale z zadowoleniem przyjmuje znaczne zwiększenie jej budżetu i personelu w porównaniu z pierwotnym wnioskiem; ponownie wyraża sprzeciw wobec redukcji personelu OLAF-u w wyniku przeniesienia stanowisk do EPPO, co doprowadzi do łącznej redukcji 45 stanowisk w OLAF-ie do 2023 r; wzywa Komisję do zwiększenia potencjału EPPO, OLAF-u i Eurojustu poprzez przegląd sytuacji kadrowej w tych instytucjach; wzywa Komisję i organy budżetowe do zwiększenia budżetów OLAF-u, EPPO i Eurojustu, aby mogły one wypełniać swoją misję;

27.

zauważa z niepokojem, że w okresie od stycznia 2015 r. do grudnia 2019 r. w 199 przypadkach organy sądowe nie podjęły żadnej decyzji w następstwie zalecenia OLAF-u, a tylko w 178 przypadkach podjęto jakąkolwiek decyzję (1); wzywa państwa członkowskie do podjęcia odpowiednich działań następczych w związku ze wszystkimi zaleceniami OLAF-u; 1

28.

popiera zalecenia zawarte w sprawozdaniu rocznym Trybunału za rok budżetowy 2019 i w jego sprawozdaniu dotyczącym wykonania budżetu UE oraz zachęca Komisję i inne zaangażowane strony do jak najszybszego wdrożenia tych zaleceń, a także zwraca uwagę na niektóre z najważniejszych i najpilniejszych zaleceń przedstawionych poniżej;

29.

wyraża szczególne zaniepokojenie powtarzającymi się ustaleniami Trybunału, że praca niektórych krajowych organów kontroli lub jednostek certyfikujących jest uważana za zbyt podatną na błędy, a zatem niewiarygodną, co podważa wiarygodność danych wykorzystywanych w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wykonania; wyraża ubolewanie, że Trybunał nie może przedstawić analizy przyczyn leżących u podstaw tych utrzymujących się uchybień w swojej pracy;

30.

wyraża ubolewanie, że Komisja nie przedstawiła merytorycznych spostrzeżeń na temat przyczyn i wszelkich różnic między organami państw członkowskich; wyraża ubolewanie, że brak informacji o przyczynach tych utrzymujących się słabości systemowych w niektórych krajowych organach kontroli utrudnia skuteczne rozwiązanie tych problemów; wzywa Komisję do przeprowadzenia dogłębnej analizy przyczyn i problemów strukturalnych będących przyczyną utrzymujących się słabości systemowych wskazanych przez Trybunał; zwraca się do Komisji, aby uwzględniła też uwagi dotyczące najlepszych praktyk oraz o wydanie na podstawie tej analizy jasnych, praktycznych i łatwych do wdrożenia zaleceń horyzontalnych oraz zaleceń dla poszczególnych krajów skierowanych do władz krajowych, jak opisano szczegółowo w odnośnych rozdziałach niniejszej rezolucji;

31.

wzywa Komisję do zwrócenia większej uwagi i przeznaczenia większych zasobów ludzkich i finansowych Komisji na państwa członkowskie, których systemy zarządzania i kontroli nie są wiarygodne lub są wiarygodne tylko częściowo, w przypadku zwiększonego ryzyka nadużyć finansowych i korupcji związanych z funduszami, a zwłaszcza na państwa członkowskie, które nie dołączyły do Prokuratury Europejskiej;

32.

wzywa, aby jednym z warunków otrzymywania funduszy unijnych przez państwa członkowskie było korzystanie z Arachne;

33.

podkreśla, że obliczony przez Trybunał poziom błędu jest statystycznym podsumowaniem dostarczającym wygodnego pojedynczego wskaźnika legalności i prawidłowości unijnych wydatków, nie daje jednak zróżnicowanego obrazu różnego charakteru i wagi błędów, które się z nim wiążą; przyjmuje do wiadomości, że metodyka Trybunału opiera się na międzynarodowych standardach kontroli obejmujących badanie losowo wybranych transakcji oraz że reprezentatywna próba nie może być w pełni oparta na ryzyku; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał dzieli swoje próby na transakcje wysokiego i niskiego ryzyka; docenia fakt, że Trybunał podaje już konkretne przykłady wykrytych błędów; zachęca Trybunał do uwzględnienia jeszcze bardziej szczegółowych informacji, aby zapewnić w szczególności bardziej geograficzny obraz problemów specyficznych dla danych krajów;

34.

ubolewa nad koncentracją większości płatności bezpośrednich w ramach WPR w rękach niewielu beneficjentów w niektórych państwach członkowskich, zwłaszcza tam, gdzie powstają struktury oligarchiczne, co szkodzi w szczególności drobnym rolnikom i społecznościom wiejskim;

35.

przypomina o potrzebie bardziej sprawiedliwego podziału funduszy WPR, tak aby płatności na hektar były w skali odwrotnie proporcjonalnej do wielkości gospodarstwa/gospodarstw;

36.

wyraża zaniepokojenie doniesieniami o zawłaszczaniu ziemi w niektórych państwach członkowskich i ponownie wzywa Komisję do wprowadzenia skutecznego systemu kontroli, który zagwarantowałby, że beneficjentami uprawnionymi do korzystania ze środków WPR będą wyłącznie osoby uprawiające ziemię i że środki te nie trafią do beneficjentów, którzy nabyli ziemię nielegalnie lub nieuczciwie; w związku z powyższym ponownie nalega na wprowadzenie specjalnego mechanizmu składania skarg na poziomie Unii mający na celu wsparcie rolników lub beneficjentów, którzy zetkną się np. z praktykami zawłaszczania ziemi, wykroczeniami organów krajowych, naciskami ze strony struktur przestępczych lub z przestępczością zorganizowaną, lub osób wykorzystywanych do pracy przymusowej lub niewolniczej, poprzez umożliwienie im szybkiego złożenia skargi do Komisji, którą Komisja powinna zbadać w trybie pilnym (2).

37.

jest nadal zaniepokojony faktem, że zobowiązania pozostające do spłaty stale rosły i sięgnęły 298,0 mld EUR na koniec 2019 r. (w porównaniu z 281,2 mld EUR w 2018 r.); podkreśla, że poziom środków na płatności w budżetach rocznych był w ostatnich latach wyraźnie niższy niż pułap określony w WRF, co w przyszłości może doprowadzić do wyższych potrzeb w zakresie płatności; wyraża zadowolenie, że Komisja uwzględniła szacunkowe przyszłe płatności związane ze wzmocnieniami zaproponowanymi w 2020 r. w ramach reakcji Unii na pandemię koronawirusa w swoim wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie WRF na lata 2021-2027; wzywa Komisję do dokładnego monitorowania wdrożenia w państwach członkowskich, kiedy dochodzi do niepełnego wykorzystania środków, a wskaźniki absorpcji są niskie; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Komisji zmierzające do wprowadzenia zasady n+2 we wszystkich obszarach wydatków i podkreśla potrzebę wprowadzenia innych instrumentów perspektywicznych w celu zastąpienia zasady n+3; ponownie wzywa Komisję do zwiększenia wsparcia technicznego dla władz krajowych, regionalnych i lokalnych, w tym dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego i obywateli, w celu uzyskania lepszych wskaźników absorpcji (3);

38.

przypomina o rosnącej różnicy między zobowiązaniami a płatnościami oraz o wzroście wielkości budżetu Unii (przegląd punktowy w trybie pilnym przygotowany przez Trybunał - „Zobowiązania pozostające do spłaty - pełniejsza analiza”), co stanowi poważne wyzwanie również dla organu udzielającego absolutorium; zauważa, że długoterminowy budżet Unii na lata 2021–2027 wzrósł z 1 083 do 1 800 mld EUR i obejmuje Europejski Instrument na rzecz Odbudowy; wzywa Komisję do monitorowania w regularnych odstępach czasu wdrażania krajowych planów naprawy i zwiększania odporności, aby zapewnić przestrzeganie zasad pomocy państwa, oraz do składania sprawozdań organowi udzielającemu absolutorium; podkreśla, że niezastosowanie się do tego wezwania może doprowadzić do odmowy udzielenia absolutorium za rok 2020;

39.

podkreśla, że w ostatnich latach poziom środków na płatności w budżetach rocznych był wyraźnie poniżej pułapu określonego w WRF, co w przyszłości może doprowadzić do większego zapotrzebowania na płatności i wiąże się z ryzykiem nadwyrężenia budżetu;

40.

ubolewa nad straconą możliwością spożytkowania kwot niewykorzystanych środków na zobowiązania i środków umorzonych w WRF na lata 2021–2027 na spłatę zadłużenia zaciągniętego w celu sfinansowania planu naprawy gospodarczej;

41.

zwraca uwagę na fakt, że w 2019 r. budżet Unii był narażony głównie na ryzyko finansowe związane z operacjami finansowymi w formie pożyczek pokrywanych bezpośrednio z budżetu Unii (53,7%) i operacjami finansowymi realizowanymi w ramach funduszu gwarancyjnego UE (46,3%); zwraca uwagę, że po uwzględnieniu potencjalnych przyszłych płatności dotyczących gwarancji EFIS (Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych), kwota całkowitej ekspozycji na ryzyko ponoszone w ramach budżetu UE wyniosła do końca 2019 r. 90,5 mld EUR; wzywa Komisję, aby przedstawiła pełen obraz ekspozycji budżetu UE w rocznym sprawozdaniu w sprawie gwarancji pokrytych z budżetu ogólnego, w tym ryzyka związanego z gwarancją EFIS oraz z wszystkimi przyszłymi operacjami finansowymi, których może dotyczyć;

42.

43.

zauważa, że Trybunał chce stosować podejście oparte na poświadczeniach; wzywa Trybunał do kontynuowania własnych kontroli wyrywkowych w celu monitorowania poszczególnych transakcji;

44.

wyraża zaniepokojenie faktem, że obecna sytuacja kadrowa jest niewystarczająca, aby sprostać rosnącemu budżetowi UE; podkreśla, że niezbędne jest zwiększenie personelu administracji w Trybunale i odpowiednich sekretariatach w Parlamencie Europejskim; podkreśla, że jeżeli wymogi te nie zostaną spełnione, może to doprowadzić do odmowy udzielenia absolutorium za rok 2020;

45.

zachęca Trybunał do dalszej analizy wykonania budżetu Unii; zauważa, że odpowiednia ocena legalności i prawidłowości działań Unii na rzecz poprawy rozliczalności stanowi podstawę należytego zarządzania finansami; podkreśla, że wskaźniki powinny umożliwiać ocenę sukcesu poszczególnych działań w sposób opisowy i obiektywny, bez wyrażania preferencji politycznych; zwraca uwagę na zalecenie Trybunału, że należy jeszcze bardziej udoskonalić wskaźniki oraz znaleźć lepszą równowagę między wskaźnikami nakładów i wyników oraz rezultatów i oddziaływania; wzywa Komisję do ograniczenia liczby celów i wskaźników do zestawu istotnych i odpowiednich wskaźników wyników i oddziaływania, za pomocą których można najlepiej zmierzyć osiągnięte rezultaty pod względem skuteczności i wartości dodanej wydatków unijnych;

46.

popiera zastrzeżenia przedstawione przez dyrektorów generalnych DG BUDG, RTD, AGRI, REGIO, EMPL, MARE, CLIMA, HOME, JUST, NEAR i REFORM w ich rocznych sprawozdaniach z działalności; jest zdania, że zastrzeżenia te świadczą, że procedury kontrolne wprowadzone przez Komisję i państwa członkowskie mogą dawać niezbędne gwarancje legalności i regularności operacji leżących u podstaw rozliczeń w odpowiednich obszarach polityki tylko wtedy, kiedy z powodzeniem wdrożone zostaną niezbędne procedury korekty;

Poświadczenie wiarygodności przez Trybunał

47.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał uznaje sprawozdanie finansowe Unii za rok 2019 za wiarygodne, oraz że w 2019 r. Trybunał nie stwierdził istotnych błędów w dochodach;

48.

jest zaniepokojony tym, że w związku z tendencją do pogarszania się poziomu błędu w związku z tendencją do pogarszania się poziomu błędu po raz pierwszy od czterech lat Trybunał wydał negatywną opinię na temat legalności i prawidłowości wydatków, na których opierają się rozliczenia;

49.

zauważa jednak, że według Trybunału ogólny poziom błędów pozostał stosunkowo stabilny i wyniósł 2,7 % w 2019 r. w porównaniu z 2,6 % w 2018 r., oraz podkreśla pozytywne elementy w wydatkach UE, przedstawione przez Trybunał, takie jak rozwój zasobów naturalnych i stabilne wyniki w wydatkach administracyjnych;

50.

zauważa, że podane powody negatywnej opinii są następujące: w odniesieniu do wydatków UE Trybunał doszedł do wniosku, że poziom błędów, głównie w płatnościach opartych na zwrocie kosztów, jest wszechobecny oraz że ze względu na sposób, w jaki tworzony jest budżet UE i jak zmienia się on w czasie, wydatki wysokiego ryzyka w 2019 r. stanowią ponad połowę skontrolowanych wydatków (53,1 %), w których nadal występuje istotny poziom błędu szacowany na 4,9 % (w porównaniu z 4,5 % w 2018 r. i 3,7 % w 2017 r.);

51.

zwraca uwagę, że Trybunał skontrolował transakcje o łącznej wartości 126,1 mld EUR (ze 159,1 mld EUR wszystkich wydatków Unii) oraz że dział „Zasoby naturalne” miał największy udział w ogólnej populacji objętej kontrolą Trybunału (47,2 %), a na kolejnych miejscach znalazły się działy „Spójność” (22,5 %) i „Konkurencyjność” (13,2 %); przypomina swoją propozycję, aby Trybunał brał pod uwagę zarówno udział w łącznych wydatkach Unii, jak i ryzyko związane z błędami przy podejmowaniu decyzji w sprawie podziału kolejnego udziału kontroli w populacji;

52.

zwraca uwagę, że w 2019 r. Trybunał podał konkretne poziomy błędu dla trzech działów WRF: „Konkurencyjność” (4 %), „Spójność” (4,4 %), „Zasoby naturalne” (1,9 %), natomiast dla działu „Wydatki administracyjne” Trybunał ocenia, że poziom błędu jest poniżej progu istotności; wskazuje, że Trybunał stwierdził najwyższy szacowany poziom błędu w wydatkach w obszarze „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” (4,4 %), a wydatki na dział „Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” osiągnęły niepokojący poziom błędu wynoszący 4 % (w porównaniu z 2 % w 2018 r.);

53.

przyznaje, że zarządzanie finansowe budżetem Unii poprawiło się z czasem, a poziomy błędu zmniejszyły się do przedziałów zbliżających się w ostatnich latach do progu istotności wynoszącego 2 %, z wyjątkiem niektórych szczególnych obszarów polityki takich jak konkurencyjność, która w większości podlega bezpośredniemu zarządzaniu przez Komisję, gdzie szacowany poziom błędu podwoił się z 2 % w 2018 r. do 4 % w 2019 r;

54.

zauważa, że Trybunał nie oszacował poziomów błędu w obszarach wydatków w dziale 3 WRF „Bezpieczeństwo i obywatelstwo” i 4 „Globalny wymiar Europy”; zaznacza, że przedstawienie poziomów błędu umożliwiłoby dokonanie porównania między latami budżetowymi; w związku z tym ubolewa, że próba dotycząca rozdziałów 7 i 8 jest jeszcze bardziej ograniczona w porównaniu z ubiegłymi latami (z 11 % wydatków objętych kontrolą w 2017 r. do 9,1 % w 2018 r. i 8,9 % w 2019 r.);

55.

wzywa Trybunał do przedstawienia w kolejnym sprawozdaniu rocznym danych na temat poziomu błędu w płatnościach dla każdego obszaru wydatków; zwraca się do Trybunału o rozszerzenie rozdziału „Wydatki administracyjne” w celu przeprowadzenia bardziej dogłębnej analizy wszystkich instytucji; zachęca Trybunał do jak najszybszego wdrożenia wniosku Parlamentu o specjalne niezależne sprawozdanie roczne na temat instytucji Unii; z zadowoleniem przyjmuje refleksję Trybunału w tym zakresie i ma nadzieję, że znajdzie to odzwierciedlenie w jego strategii na lata 2021–2025;

56.

wyraża ubolewanie, że Trybunał nie ocenia wpływu działań naprawczych na ogólny poziom błędu, lecz jedynie na poszczególne działy; zwraca uwagę, że dzięki szczegółowym informacjom o wszystkich działach WRF byłyby niezwykle cenne dla organu udzielającego absolutorium podczas przeprowadzania kontroli; apeluje, aby Trybunał oceniał wpływ działań naprawczych na ogólny poziom błędu;

57.

zwraca uwagę, że ogólne oszacowanie poziomu błędu w budżecie Unii, przedstawione w poświadczeniu wiarygodności Trybunału, nie jest ani miarą nadużyć finansowych, ani nieskuteczności czy marnotrawstwa, lecz stanowi oszacowanie środków, które nie powinny były zostać wypłacone, ponieważ nie zostały wykorzystane zgodnie z obowiązującymi zasadami i przepisami; zauważa, że w 2019 r. Trybunał zgłosił OLAF-owi 9 przypadków podejrzeń o nadużycia finansowe wykrytych podczas kontroli (w 2018 r. również 9), w związku z którymi OLAF wszczął 5 dochodzeń i podjął decyzję o niewszczynaniu dochodzenia w 4 przypadkach;

58.

podkreśla fakt, że tak jak w latach ubiegłych błędy kwalifikowalności (tj. koszty niekwalifikowalne w zestawieniach poniesionych wydatków, a także niekwalifikowalne projekty i działania lub niekwalifikujący się beneficjenci) w płatnościach dokonywanych na zasadzie zwrotu kosztów, w przypadku których wydatki podlegają często złożonym zasadom, miały ponownie największy udział w szacowanym poziomie błędu za 2019 r. w odniesieniu do wydatków obarczonych wysokim ryzykiem na poziomie 74 % (w porównaniu z 68 % w 2018 r.);

59.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Trybunału o zwiększeniu udziału wydatków wysokiego ryzyka w próbie, na które istotny wpływ ma stale rosnący poziom błędu (4,9 % w 2019 r. w porównaniu z 4,5 % w 2018 r. i 3,7 % w 2017 r.); ubolewa, że w przypadku płatności z tytułu uprawnień poziom błędu nie jest jasno określony ilościowo;

60.

ubolewa, że w informacjach i sprawozdaniach, które Komisja otrzymuje od organów państw członkowskich, często brakuje danych o konkretnych rezultatach lub znajdują się zbyt optymistyczne oceny; odnotowuje uwagę Trybunału, że szacunki Komisji w zakresie błędów są zniekształcone przez jej szczególną rolę, co odzwierciedlono w stosowanej przez nią metodyce, oraz przez ograniczenia w kontrolach ex post, stanowiących krytyczny punkt systemu kontroli;

61.

wyraża ubolewanie, że wykryte błędy wskazują na niedociągnięcia w zakresie prawidłowości wydatków zadeklarowanych przez instytucje zarządzające;

Zarządzanie budżetem i finansami

62.

zauważa, że w 2019 r. środki na zobowiązania dostępne w budżecie końcowym zostały niemal w pełni wykorzystane (na poziomie 99,4 %), natomiast stopień wykorzystania środków na płatności był nieznacznie niższy (98,5 %);

63.

odnotowuje, że w 2019 r. przyjęto trzy następujące budżety korygujące, co spowodowało dodanie kwoty 0,4 mld EUR do środków na zobowiązania i 0,3 mld EUR do środków na płatności:

(i)	w budżecie korygującym (BK) nr 1/2019 zapisano nadwyżkę w wysokości 1 802 988 329 EUR wynikającą z wykonania budżetu na rok 2018 jako dochód w budżecie na rok 2019; kwota ta obniżyła roczne wkłady państw członkowskich oparte na DNB;

(ii)	w budżecie korygującym (BK) nr 2/2019 przewidziano dodatkowe 100 mln EUR środków na zobowiązania na programy Horyzont 2020 i Erasmus+ zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady zawartą w porozumieniu w sprawie budżetu na 2019 r.

(iii)

w budżecie korygującym (BK) nr 3/2019 przewidziano niezbędne środki na zobowiązania i płatności w celu uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE) w wysokości 293 551 794 EUR z przeznaczeniem na pomoc dla Rumunii, Włoch i Austrii w następstwie klęsk żywiołowych w tych państwach w 2018 r:

64.

przyznaje, że z uwagi na wieloletni charakter swoich wydatków i strategii kontroli Komisja może stosować korekty do momentu zamknięcia programu finansowania; zauważa ponadto, że chociaż błędy mogą zostać wykryte w danym roku, koryguje się je w tym samym roku lub w kolejnych latach po dokonaniu płatności – aż do momentu zamknięcia programu; wzywa zatem Komisję i państwa członkowskie do dalszego korzystania z możliwości naprawczych, a Komisję do korzystania z dostępnych narzędzi nadzoru zgodnie z jej obowiązkami wynikającymi z różnych sektorowych podstaw prawnych w celu sprowadzenia rzeczywistego i ostatecznego ryzyka w momencie zamknięcia programu znacznie poniżej 2 % i bliżej 0 %;

65.

zauważa, że w 2019 r. środki naprawcze potwierdzone przez Komisję wyniosły 1,5 mld EUR (25 % więcej niż w 2018 r.) i dotyczyły głównie błędów mających wpływ na płatności dokonane w poprzednich latach;

66.

jest głęboko zaniepokojony, że zobowiązania pozostające do spłaty nadal wzrastały i sięgnęły 298,0 mld EUR na koniec 2019 r. (w porównaniu z 281,2 mld EUR w 2018 r.); zauważa, że Trybunał wskazał przyczyny ciągłego wzrostu, takie jak ogólny wzrost wielkości budżetu Unii na przestrzeni czasu; podkreśla, że poziom środków na płatności w budżetach rocznych był w ostatnich latach wyraźnie niższy niż pułap określony w WRF, co może doprowadzić do wyższego zapotrzebowania na płatności w latach 2022 i 2023 oraz stanowić poważne zagrożenie dla płynności budżetu Unii; przyjmuje do wiadomości zobowiązanie Komisji do przeprowadzenia dokładnej analizy środków na płatności potrzebnych do końca roku w ramach przesunięć zbiorczych w celu przedstawienia władzy budżetowej wniosku, czy konieczne jest zwiększenie środków; wzywa Komisję, aby zmniejszyła bieżące zobowiązania pozostające do spłaty i zapobiegała powstawaniu dalszych, jeszcze bardziej poprawiła swoje prognozy finansowe i, w razie konieczności, pomogła krajom znaleźć kwalifikowalne projekty, zwłaszcza projekty o wyraźnej europejskiej wartości dodanej, aby przyspieszyć tempo absorpcji;

67.

z zaniepokojeniem zauważa, że według Trybunału wskaźnik całkowitej absorpcji funduszy ESI (europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych) był niższy niż w analogicznym roku poprzednich WRF, ponieważ do końca 2019 r. z całkowitej kwoty przydziałów z funduszy ESI na bieżące WRF (465 mld EUR) państwom członkowskim wypłacono zaledwie 40 % (w porównaniu z 46 % wypłaconymi do końca 2012 r.); podkreśla wyjaśnienie Komisji, że niższy wskaźnik absorpcji jest częściowo związany z późnym przyjęciem RWP, czasem potrzebnym organom na stworzenie skutecznego programu realizacji i systemów zgodności oraz zmianami wprowadzonymi do rozporządzeń w okresie programowania 2014–2020, takimi jak wysoki poziom rocznych płatności zaliczkowych i nowa zasada dotycząca automatycznego anulowania zobowiązań (n+3); zauważa, że ogólnie tempo absorpcji w 2019 r. pozostało niemal dokładnie takie samo jak w 2018 r.; jest zaniepokojony niskim poziomem wskaźników absorpcji;

68.

przypomina, że wskaźnik absorpcji wyraża stopień, w jakim fundusze unijne przyznane państwom członkowskim zostały wydane na kwalifikowalne projekty, co jest jednym z warunków i wskaźników skutecznej absorpcji w przyszłości; podkreśla w związku z tym, że od końca 2018 r. wskaźnik obowiązujący przy wyborze projektów pozostaje wyższy niż w tym samym okresie referencyjnym w latach 2007–2013; podkreśla ponadto, że do końca czerwca 2020 r. prawie wszystkie (99,2 %) koszty całkowite w wysokości 350 mld EUR przeznaczono na prawie 515 000 projektów;

69.

wyraża ubolewanie, że w wielu państwach nie udziela się większej pomocy technicznej w celu zwiększenia wskaźnika absorpcji oraz zmniejszenia zaległych zobowiązań (RAL)

70.

zauważa, że przed początkiem 2019 r., po pięciu latach obowiązywania bieżących WRF, do ostatecznych odbiorców trafiło około 17 % całkowitych środków z funduszy ESI przekazanych za pośrednictwem instrumentów finansowych objętych zarządzaniem dzielonym (FISM); zauważa jednak, że do połowy września 2020 r. 42 % kwot przeznaczonych na instrumenty finansowe zostało udostępnionych na inwestycje, a 59 % kapitału dostępnego dla FISM trafiło do ostatecznych odbiorców; przypomina o wielokrotnie wyrażanym przez Parlament sceptycyzmie wobec zdecydowanego poparcia Komisji dla instrumentów finansowych;

71.

ubolewa, że sprawozdanie roczne za 2019 r. w sprawie instrumentów finansowych objętych zarządzaniem dzielonym zostało opublikowane po terminie określonym we właściwym rozporządzeniu (4); podziela pogląd Trybunału, że znaczenie sprawozdawczości Komisji w sprawie instrumentów finansowych objętych zarządzaniem dzielonym jest mniejsze, ponieważ jej sprawozdanie roczne w sprawie instrumentów finansowych objętych zarządzaniem dzielonym jest publikowane zbyt późno;

72.

zaznacza, że podobnie jak w latach ubiegłych znaczne kwoty rocznych płatności zaliczkowych w ramach funduszy ESI niewykorzystanych głównie ze względu na opóźnienia w realizacji zostały zwrócone do budżetu Unii (7,7 mld EUR w 2019 r.) jako dochody przeznaczone na określony cel; zwraca uwagę, że 5,0 mld EUR z tej kwoty wykorzystano na płatności z tytułu roszczeń państw członkowskich wykraczające poza budżet zatwierdzony na dany rok w ramach odpowiednich linii budżetowych funduszy ESI, co zapobiegło ich anulowaniu;

73.

przyznaje, że zarządzanie dzielone ma zasadnicze znaczenie dla wdrażania funduszy ESI, co z kolei wymaga skutecznej współpracy administracyjnej między Komisją a państwami członkowskimi; podkreśla uwagę Trybunału, że ryzyko błędu jest wysokie w przypadku wydatków podlegających złożonym zasadom; z zadowoleniem przyjmuje znaczną poprawę w tym zakresie w ciągu ostatnich dziesięciu lat, wynikającą m.in. z działań Komisji oraz zaleceń zarówno Trybunału, jak i Parlamentu; zachęca Komisję, aby dążyła do uproszczenia i ukierunkowania na wyniki;

74.

podkreśla fakt, że w 2019 r. budżet Unii był narażony głównie na ryzyko finansowe związane z operacjami finansowymi w formie pożyczek pokrywanych bezpośrednio z budżetu Unii (53,7 %) i operacjami finansowymi realizowanymi w ramach unijnego funduszu gwarancyjnego (46,3 %); zauważa z ubolewaniem, że kwota całkowitego ryzyka podana przez Komisję nie obejmuje operacji związanych z EFIS, a zatem nie odzwierciedla rzeczywistej ekspozycji finansowej budżetu UE; podkreśla, że po dodaniu potencjalnych przyszłych płatności dotyczących gwarancji EFIS (Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych), kwota całkowitej ekspozycji na ryzyko ponoszone w ramach budżetu Unii wyniosła do końca 2019 r. 90,5 mld EUR;

75.

podkreśla, że Unia w coraz większym stopniu korzystała z instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych udzielonych grupie EBI; przypomina, że obecnie operacje grupy EBI, które nie są finansowane z budżetu Unii, ale służą tym samym celom Unii, nie podlegają uprawnieniom kontrolnym Trybunału; podkreśla, że oznacza to, iż Trybunał nie jest w stanie przedstawić kompletnego obrazu powiązań między operacjami grupy EBI i budżetem Unii; wzywa do sporządzenia protokołu ustaleń między EBI a Parlamentem, aby usprawnić dostęp Parlamentu do dokumentów i danych EBI dotyczących strategicznej orientacji i polityki finansowej, aby zagwarantować większą rozliczalność Banku;

76.

przypomina, że art. 287 ust. 3 TFUE określa uprawnienia kontrolne Trybunału w odniesieniu do EBI; przypomina, że Trybunał jest uprawniony do przeprowadzania kontroli działalności EBI w zakresie zarządzania wydatkami i dochodami Unii; przypomina, że Komisja Kontroli jest uprawniona do kontroli kapitału zakładowego EBI zgodnie z art. 12 Protokołu nr 5 (Statut EBI); przypomina, że art. 308 ust. 3 TFUE zezwala Radzie na zmianę Protokołu w sprawie statutu EBI zwykłą decyzją bez konieczności przeprowadzania pełnej zmiany traktatu; podkreśla większe znaczenie gwarancji unijnych i innych instrumentów finansowych zarządzanych przez EBI w nowych WRF; w związku z tym wzywa Radę do zmiany art. 12 protokołu nr 5, aby przyznać Trybunałowi rolę w kontrolowaniu kapitału akcyjnego EBI; zauważa, że obowiązująca umowa trójstronna między Komisją, EBI i Trybunałem dotycząca audytów operacji finansowanych lub wspieranych z budżetu Unii wygasła w 2020 r; wzywa Komisję, Trybunał i EBI do zwiększenia roli Trybunału i dalszego wzmocnienia jego uprawnień kontrolnych w odniesieniu do działań EBI w ramach odnowienia trójstronnego porozumienia regulującego zasady zaangażowania; popiera wniosek Trybunału o przeprowadzenie audytu operacji, w których EBI wykorzystuje środki nieobjęte budżetem Unii; wzywa również Trybunał do sporządzania zaleceń dotyczących wyników zewnętrznej działalności kredytowej EBI;

77.

zaznacza, że polityka pieniężna spowodowała spadek długoterminowej stopy procentowej wykorzystywanej do wyceny zobowiązań z tytułu świadczeń pracowniczych (stopy dyskontowej), która po raz pierwszy była ujemna, doprowadzając do znacznego wzrostu, o 17,2 mld EUR, zobowiązań w budżecie Unii na koniec roku; przewiduje, że tendencja ta będzie się utrzymywać w miarę dalszego prowadzenia przez EBC akomodacyjnej polityki pieniężnej, i wzywa do wprowadzenia właściwych środków ostrożności;

78.

podkreśla znaczenie ścisłego monitorowania ewentualnego ryzyka korupcji i nadużyć finansowych w przypadku dużych projektów infrastrukturalnych; wzywa do przeprowadzenia uważnej i niezależnej oceny ex ante i ex post projektu, który ma być finansowany;

79.

zachęca Komisję do wspierania państw członkowskich, tak aby podnieść jakość i zwiększyć liczbę kontroli, oraz do wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie walki z nadużyciami finansowymi;

Zalecenia

80.

wzywa Komisję, aby:

—

dokładnie monitorowała potrzeby w zakresie płatności, przygotowała możliwe scenariusze wraz z konkretnymi rozwiązaniami, pamiętając, że Unia nie może działać w oparciu o deficyt budżetowy, i – w ramach przysługujących jej kompetencji instytucjonalnych – podjęła działania mające na celu zagwarantowanie dostępności odpowiednich środków na płatności, biorąc przy tym pod uwagę ryzyko niedoboru środków na płatności oraz nadzwyczajne potrzeby w związku z pandemią COVID-19;

—	dalej sporządzała w następnych WRF sprawozdania roczne dotyczące instrumentów finansowych objętych zarządzaniem dzielonym, w tym na poziomie poszczególnych instrumentów finansowych;

—	przedstawiła pełny obraz ekspozycji budżetu Unii w rocznym sprawozdaniu w sprawie gwarancji pokrytych z budżetu ogólnego, w tym ryzyka związanego z gwarancją EFIS oraz z wszystkimi przyszłymi powiązanymi operacjami finansowymi;

—

przeprowadziła ponowną ocenę, w obliczu kryzysu związanego z COVID-19, czy istniejące mechanizmy służące ograniczeniu ekspozycji budżetu Unii na ryzyko są wystarczające i odpowiednie, oraz dokonała przeglądu docelowych wskaźników zasilenia rezerw w funduszach gwarancyjnych zapewniających gwarancje z budżetu Unii;

—	przedstawiała roczne sprawozdania na temat tego, jak utrzymujące się niskie, bardzo niskie i ujemne stopy procentowe mogą wpłynąć na budżet Unii;

81.

zwraca się do Rady oraz Parlamentu Europejskiego o:

—

wezwanie EBI, by umożliwił Trybunałowi prowadzenie co roku kontroli prawidłowości oraz kontroli osiągniętych wyników w odniesieniu do prowadzonej przez Bank działalności w zakresie finansowania, która nie jest objęta żadnym konkretnym upoważnieniem udzielonym przez Unię; można to zapewnić równolegle z odnowieniem umowy trójstronnej;

Wykonanie budżetu Unii

82.

z zadowoleniem przyjmuje pierwsze odrębne i pełne sprawozdanie Trybunału dotyczące wyników wykonania budżetu Unii – stan na koniec 2019 r. i zachęca Trybunał, aby w nadchodzących latach również sporządzał to sprawozdanie i je rozwijał; przypomina, że konieczne jest większe skupienie się na wynikach, bez zmniejszania obecnego poziomu kontroli zgodności; podkreśla, że ustalenia dotyczące wyników nie powinny prowadzić do uogólnień, lecz raczej do zaleceń dla poszczególnych krajów; zauważa, że odpowiednie analizy ryzyka i zalecenia dotyczące działań dla decydentów politycznych Unii stanowią ważną podstawę politycznego procesu decyzyjnego; uważa, że wskaźniki powinny umożliwiać ocenę sukcesu poszczególnych działań w sposób opisowy i obiektywny, bez wyrażania preferencji politycznych; wzywa Trybunał do skoncentrowania ocen wyników na osiąganiu europejskiej wartości dodanej i efektywnym wykorzystaniu pieniędzy z podatków UE;

83.

podkreśla, że informacje na temat wyników pozwalają ocenić, czy cele unijnych polityk i programów są realizowane wydajnie i skutecznie; sugeruje, by w razie konieczności wprowadzenia usprawnień wykorzystywać informacje na temat wyników w celu zapewnienia wkładu w proces opracowywania koniecznych działań naprawczych i nieustannego monitorowania ich wdrażania; podkreśla, że wyniki funduszy i strategii politycznych Unii jest bardzo trudno zmierzyć i że wymagają one różnych definicji i ukierunkowanych wskaźników dla różnych obszarów wydatkowania i funduszy; jest zdania, że kluczowe wskaźniki skuteczności działania powinny umożliwiać kompleksowy pomiar wyników programów przy użyciu metody analitycznej i bez wskazywania preferencji politycznych; zgadza się z ustaleniami Trybunału, że należy jeszcze bardziej udoskonalić ogólne wskaźniki oraz znaleźć lepszą równowagę między wskaźnikami nakładów i wyników oraz rezultatów i oddziaływania; wzywa Komisję do uproszczenia sprawozdawczości dotyczącej wyników przez ograniczenie liczby celów i wskaźników do mniejszego zestawu istotnych i odpowiednich wskaźników wyników i oddziaływania, za pomocą których można najlepiej zmierzyć osiągnięte rezultaty pod względem skuteczności, opłacalności i wartości dodanej wydatków unijnych;

84.

podkreśla ustalenie Trybunału, zgodnie z którym Komisja ma zadowalające procedury sporządzania sprawozdania rocznego na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników oraz przeglądu wyników programów; zgadza się z Trybunałem, że Komisja powinna przedstawiać informacje na temat wyników osiąganych w ramach programów także po zakończeniu okresu WRF, przynajmniej tak długo, jak dokonywane są znaczne kwoty płatności związanych z danym okresem objętym wieloletnimi ramami finansowymi;

85.

z zadowoleniem przyjmuje uwagę Trybunału, że Komisja zaczęła przeprowadzać systemowe oceny i analizy wyników, prowadzące do wniosków na temat osiągnięcia celów programów; z zadowoleniem zauważa, że Trybunał uważa to za istotny pozytywny krok w kierunku jaśniejszej, bardziej przejrzystej i kompleksowej rocznej sprawozdawczości na temat wyników programów;

86.

zdecydowanie zachęca Komisję, aby jeszcze bardziej poprawiła wiarygodność i dostępność informacji na temat wyników stanowiącą istotne narzędzie oceny powodzenia programów; powinno to obejmować upowszechnienie wniosków z analiz przeprowadzonych przez Radę ds. Kontroli Regulacyjnej, zwłaszcza w zakresie koncepcji i stosowanej metodyki;

87.

jest zaniepokojony oceną Trybunału, że dane z monitoringu państw członkowskich, na których opiera się sprawozdanie roczne z zarządzania i wykonania Komisji oraz deklaracje dotyczące programów, nie są w pełni wiarygodne;

88.

zdecydowanie popiera zalecenie, aby Komisja udoskonaliła wyjaśnienia dotyczące ustalania celów i dodatkowych danych; cele te powinny być konkretne i ambitne, ale realistyczne, a jednocześnie mierzalne na podstawie wiarygodnych danych; podkreśla zarazem, że wskaźniki rezultatu i wskaźniki oddziaływania są bardziej odpowiednie do pomiaru wyników i pozwalają na szerszą ocenę wpływu niż wskaźniki wkładu i produktu;

89.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja dokumentuje w rocznych oświadczeniach programowych dane dotyczące wskaźników, a także wskaźniki bazowe, cele pośrednie i cele końcowe, które stanowią miarę postępów w realizacji ogólnych i szczegółowych celów programów; wzywa Komisję do dopilnowania, aby te wskaźniki bazowe, cele pośrednie i końcowe, których nie można by osiągnąć bez finansowania unijnego i które stanowią wartość dodaną UE, koncentrowały się na osiągnięciu takiej wartości dodanej;

90.

wzywa Komisję, aby zamieszczała w sprawozdaniach na temat wyników następujące elementy: w przypadku gdy dostępne są odpowiednie informacje – obszerniejszą analizę efektywności i oszczędności (opłacalności) programów, bardziej systematyczną analizę istotnych czynników zewnętrznych mających wpływ na wyniki osiągane w ramach programów; jasne oceny wszystkich wskaźników wykonania przedstawionych w sprawozdaniach określające, czy wskaźniki te są na dobrej drodze do osiągnięcia poziomów docelowych; jasne i wyważone oceny wyników obejmujące wszystkie cele programów na odpowiednim poziomie szczegółowości; wzywa Komisję do przyjęcia tych środków w ramach kolejnego absolutorium za rok 2020 ze względu na wszystkie programy przyjęte w kontekście kryzysu COVID-19;

91.

podkreśla, że zgodnie z rozporządzeniem finansowym należyte zarządzanie finansami oznacza skuteczność, efektywność i oszczędność, oraz że Komisja i państwa członkowskie powinny zapewnić ukierunkowanie na wszystkie te trzy elementy; zauważa ponadto, że międzynarodowe wytyczne dotyczące kontroli wyników obejmują obecnie także takie kwestie jak równość, środowisko i etyka, i wzywa Komisję do rozszerzenia ocen na te obszary;

92.

zauważa, że Trybunał ocenił, czy programy we wszystkich głównych obszarach budżetu UE były „na dobrej drodze” do osiągnięcia swoich celów:

93.

Konkurencyjność: z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nic nie wskazuje na to, by miałaby być zagrożona skuteczność unijnego programu badawczego „Horyzont 2020”, a przykłady udanych projektów są liczne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zdaniem Trybunału program ten zapewnia Unii wartość dodaną dzięki swojej wyjątkowości i paneuropejskiemu charakterowi;

94.

Spójność ubolewa, że chociaż Komisja i państwa członkowskie dokonały już przeglądu pierwotnych celów na lata 2014–2020, niewiele ponad jedna trzecia wskaźników dotyczących Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności wykazuje postępy w odpowiednim czasie; przed wybuchem pandemii COVID-19 wszystko wskazywało na to, że większość celów w zakresie zatrudnienia i edukacji prawdopodobnie zostanie osiągnięta do 2020 r., ale postępy w zakresie badań i rozwoju, ubóstwa i włączenia społecznego były wolniejsze; wyraża ubolewanie, że w tym obszarze polityki dane dotyczące wyników własnych Komisji wskazują, iż programy nie spełniają początkowych oczekiwań;

95.

Zasoby naturalne: ubolewa, że kluczowym słabym punktem jest to, że wskaźniki wykonania na lata 2014–2020 nie są oparte na szczegółowej logice interwencji w zakresie udzielania wsparcia finansowego w ramach WPR; na przykład płatności bezpośrednie dla rolników zmniejszyły zmienność dochodów rolników, ale nie są one ukierunkowane na pomoc rolnikom w osiągnięciu odpowiedniego poziomu życia; wyraża ubolewanie, że środki WPR okazały się mieć niewystarczający wpływ na przeciwdziałanie zmianie klimatu;

96.

Bezpieczeństwo i obywatelstwo zauważa, że ze sprawozdań Komisji nie wynika, czy Fundusz Azylu, Migracji i Integracji osiąga postępy w realizacji swojego celu, ale dostępne informacje wskazują na jego znaczenie i wartość dodaną dla Unii; zauważa, że w przypadku integracji i legalnej migracji wskaźniki pokazują osiągnięcia Funduszu w pozytywnym świetle, również dlatego, że nie można jeszcze ocenić skutków długoterminowych (takich jak różnice w perspektywach zatrudnienia migrantów i obywateli UE);

97.

Globalny wymiar Europy zauważa, że Komisja nie udziela informacji wystarczających do przeprowadzenia rzetelnej oceny wyników dwóch instrumentów finansowania, tj. na rzecz współpracy z krajami rozwijającymi się i na rzecz stosunków z południowymi i wschodnimi sąsiadami Unii; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wskaźniki pokazują jednak pozytywną tendencję w zakresie ograniczania ubóstwa, edukacji, równouprawnienia płci i rozwoju społecznego, a także wyraża zaniepokojenie pogarszającą się tendencją w zakresie umacniania demokracji, praworządności i stabilności politycznej;

Sprawozdanie roczne z zarządzania i wykonania

98.

wskazuje, że według Komisji całkowita kwota środków na zobowiązania wykonanych w 2019 r. wyniosła 161 mld EUR: 81 mld EUR przeznaczono na dział 1, którą to kwotę rozdzielono między poddział 1a „Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” (14 % całkowitego budżetu) oraz poddział 1b „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” (35 % całkowitego budżetu), 59 mld EUR na dział 2 „Trwały wzrost gospodarczy: zasoby naturalne” (37 % całkowitego budżetu), 4 mld EUR na dział 3 „Bezpieczeństwo i obywatelstwo”, 12 mld EUR na dział 4 „Globalny wymiar Europy” i 6 mld EUR na „wydatki administracyjne” Komisji w dziale 5;

99.

zauważa, że w swoim rocznym sprawozdaniu z zarządzania i wyników za 2019 r. Komisja podała, że ryzyko przy dokonywaniu płatności wynosi 2,1 %, co mieści się w zakresie szacowanego przez Trybunał poziomu błędu; zauważa, że w przypadku trzech najważniejszych obszarów wydatków (dział 1a WRF: konkurencyjność; 1b: spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna oraz dział 2: zasoby naturalne), własne szacunki Komisji dotyczące poziomu błędu mieszczą się w przedziałach określonych przez Trybunał;

100.

zauważa, że w 2019 r. wydatki z budżetu Unii wyniosły 147 mld EUR, która to kwota została rozłożona na ponad 240 000 płatności; zaznacza, że 71 % budżetu wykonano w ramach zarządzania dzielonego, a pozostała część została spożytkowana bezpośrednio przez Komisję (22 %) albo pośrednio we współpracy z uprawnionymi podmiotami (7 %);

101.

zwraca uwagę na szacunki Komisji, z których wynika, że w 2019 r. wydatki związane z klimatem wyniosły 35 mld EUR, co odpowiada 21 % budżetu Unii, i że w łącznie latach 2014–2020 z budżetu Unii na cele związane z klimatem przeznaczone zostanie 211 mld EUR, czyli 19,8 % łącznych wydatków, co ze względu na niższe wkłady w pierwszych latach tego okresu jest nieznacznie poniżej pierwotnego celu na poziomie 20 %; wzywa Komisję, by dołożyła wszelkich starań w celu zwiększenia wydatków związanych ze zmianą klimatu w latach 2014–2020 z myślą o znacznie ambitniejszych celach na lata 2021-2028;

102.

zauważa, że w swoich rocznych sprawozdaniach z działalności za 2019 r. 11 z 50 dyrektorów generalnych Komisji przedstawiło poświadczenie wiarygodności z zastrzeżeniem, zawierające łącznie 18 zastrzeżeń (w porównaniu z 40 zastrzeżeniami zgłoszonymi przez 20 jednostek organizacyjnych w 2018 r.); podkreśla, że w odniesieniu do 17 zastrzeżeń Komisja zastosowała nową zasadę de minimis i że nie uznaje już tych zastrzeżeń za znaczące;

103.

wskazuje, że według Komisji w 2019 r. zatwierdzone środki naprawcze wyniosły 1,5 mld EUR (25 % więcej niż w 2018 r.); zwraca uwagę na fakt, że w niektórych państwach członkowskich kwoty korekt były znacznie wyższe niż w innych; wzywa Komisję do przyjęcia próby audytowej w celu częstszego objęcia tych krajów regularnymi kontrolami;

104.

podkreśla, że w odniesieniu do 2019 r. szacunki Komisji dotyczące ogólnego ryzyka w momencie zamknięcia wyniosły 0,7 % odnośnych wydatków (w porównaniu z 0,8 % w 2018 r.); odnotowuje, że ze względu na podwyższone ryzyko w momencie dokonywania płatności w odniesieniu do wydatków w obszarze spójności ogólny poziom ryzyka w momencie dokonywania płatności oszacowany przez Komisję był wyższy niż w poprzednich latach i w 2019 r. wyniósł 2,1 % (w porównaniu z 1,7 % w 2018 r.), ale ponieważ szacowane przyszłe korekty również były wyższe (1,4 % w stosunku do 0,9 % w 2018 r.), Komisja uzyskała stabilne ryzyko w momencie zamknięcia, a przy szacowanym ryzyku w momencie zamknięcia na poziomie 2 % uznała, że jej wieloletnie systemy kontroli zapewniają skuteczną ochronę budżetu Unii; zaznacza ponadto, że według własnych szacunków Komisji wydatki obarczone ryzykiem w momencie dokonywania płatności przekraczającym próg istotności były bardzo wysokie i wyniosły 67 mld EUR;

105.

zauważa, że Komisja uznała, iż jej wieloletnie systemy kontroli zapewniają skuteczną ochronę budżetu Unii; zauważa, że Komisja dzieli swój portfel na 2019 r. na warstwy niższego i wyższego ryzyka, stosując kryteria uznane również przez Trybunał i związane z charakterem finansowania, a zwłaszcza z różnicą między dość złożonymi systemami opartymi na zwrocie kosztów (wydatki obarczone wyższym ryzykiem przy płatności powyżej 2 %) a bardziej podatnymi na błędy płatnościami opartymi na uprawnieniach (wydatki obarczone niższym ryzykiem przy płatności poniżej 2 %); zwraca ponadto uwagę, że Komisja szacuje, iż wydatki obarczone wyższym ryzykiem wynoszą 67 mld EUR (46 %), a zatem dotyczą mniejszej części budżetu niż wydatki obarczone niższym ryzykiem, które wynoszą 80 mld EUR (54 %); wzywa Komisję do przyjęcia ambitnego planu działania obejmującego środki pozwalające na znaczne obniżenie tego ryzyka;

106.

zwraca się do Komisji o upewnienie się, że roczne sprawozdanie na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników jest w pełni wiarygodne i nie opiera się na prognozach;

107.

w szczególności wyraża ubolewanie, że Trybunał musiał ponownie zgłosić obawy co do wiarygodności rocznego sprawozdania z działalności w obszarach spójności z powodu niedociągnięć w pracy organów kontrolnych oraz kwestii stwierdzonych w odniesieniu do poziomów błędu rezydualnego podanych w rocznych sprawozdaniach z działalności DG EMPL i DG REGIO;

108.

nie zgadza się z dokonaną przez Komisję oceną jej metodyki obliczania poziomu błędu; mimo że przyznaje, iż wskaźnik ryzyka w zakresie płatności wykorzystany przez Komisję w rocznym sprawozdaniu z działalności jest najbardziej zbliżony do szacowanego przez Trybunał poziomu błędu, należy zauważyć, że istotne elementy sprawiają, iż poziom błędu według Trybunału i Komisji znacznie się różni; w związku z tym ponawia wniosek o szybkie dostosowanie metodyki Komisji do metodyki stosowanej przez Trybunał oraz o informowanie organu kontroli budżetowej tylko o jednym poziomie błędu odpowiadającym poziomowi ryzyka w momencie płatności (poziom błędu w momencie płatności); wzywa Komisję do oddzielnego ujawniania szacunków dotyczących przyszłych korekt (poziom błędu rezydualnego); wzywa Komisję do stosowania spójnej terminologii we wszystkich dyrekcjach generalnych przy zgłaszaniu tych dwóch szacunków;

109.

zwraca się do Komisji o podjęcie niezbędnych działań w celu uzyskania od państw członkowskich wiarygodnych danych dotyczących poziomu błędu w momencie dokonywania płatności; zwraca się do Komisji o terminowe dokonanie odpowiednich korekt w przypadku wykrycia uchybień w kontrolach prowadzonych przez państwa członkowskie;

110.

zauważa z zaniepokojeniem, że w odniesieniu do szacunków Komisji dotyczących ryzyka w momencie dokonywania płatności Trybunał podkreślił pewne wyszczególnione poniżej problemy w kontekście konkretnych działów WRF, i wzywa Komisję do zareagowania na te ustalenia konkretnymi działaniami:

—	„Konkurencyjność”: audyty ex post nie obejmowały głównie płatności lub rozliczeń dokonanych w roku, za który wydawane jest dane poświadczenie wiarygodności, a także nie wszystkie z nich zostały uznane za wiarygodne;

—

„Zasoby naturalne”: w trakcie kontroli przeprowadzonej przez państwo członkowskie, której wyniki widać w statystykach kontroli, nie wykryto wszystkich błędów, a zatem niezbędne były dostosowania ze strony Komisji, przy czym dostosowania Komisji miały najczęściej postać stawek ryczałtowych i istniały pewne ograniczenia co do wiarygodności wyników prac jednostek certyfikujących;

—	„Spójność”: nie wszystkie kontrole przeprowadzone przez instytucje audytowe były rzetelne;

—

„Globalny wymiar Europy”: stwierdzono niewystarczającą liczbę kontroli na miejscu przeprowadzonych w krajach, w których realizowane są projekty, niewystarczające uwzględnienie istotnych aspektów postępowań o udzielenie zamówienia, dużą swobodę przy szacowaniu wpływu poszczególnych błędów oraz brak własnego badania bezpośredniego transakcji skontrolowanych uprzednio przez inne podmioty; wzywa Trybunał do zwiększenia liczby kontroli wyrywkowych poprzez podejście oparte na ryzyku, tak aby w swoich sprawozdaniach dotyczących poziomów błędu uwzględniał w większym stopniu obszary, w których problemy występują najczęściej;

111.

odnotowuje wniosek Trybunału, że sprawozdawczość Komisji na temat wyników staje się bardziej zrównoważona oraz że zarówno roczne sprawozdanie z działalności, jak i deklaracje dotyczące programów, uzupełniają sprawozdawczość na temat osiągnięć programów, w tym informacje na temat obszarów opóźnionych i utrzymujących się wyzwań dla programów;

112.

zachęca Komisję i Trybunał do przyspieszenia procesu udzielania absolutorium za n +1

113.

wzywa Komisję, aby w ramach przydzielanych środków promowała większą równowagę płci i podejście do sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci;

Dochody

114.

zwraca uwagę, że całkowite dochody za 2019 r. wyniosły 163,9 mld EUR;

115.

przypomina, że większość dochodów (88 %) pochodzi z trzech kategorii zasobów własnych:

—	zasoby własne oparte na dochodzie narodowym brutto (DNB) stanowią 64 % dochodów Unii i są wykorzystywane do zrównoważenia budżetu Unii po obliczeniu dochodów ze wszystkich pozostałych źródeł (każde państwo członkowskie wnosi wkład proporcjonalny do swojego DNB);

—

tradycyjne zasoby własne (TZW) stanowią 13 % dochodów Unii i obejmują należności celne z tytułu przywozu towarów pobierane przez państwa członkowskie (do budżetu Unii wpływa 80 % łącznej kwoty tych należności, a państwa członkowskie zatrzymują pozostałe 20 % na pokrycie kosztów związanych z ich poborem);

—	zasoby własne oparte na podatku od wartości dodanej (VAT) stanowią 11 % dochodów Unii (wkłady w ramach tych zasobów są obliczane z wykorzystaniem jednolitej stawki stosowanej w odniesieniu do zharmonizowanych podstaw opodatkowania VAT państw członkowskich);

116.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że prace Komisji nad programowaniem finansowym i budżetem Unii rozpoczęte przed 2019 r. i w jego trakcie doprowadziły do wprowadzenia prawnie wiążącego harmonogramu nowych ogólnounijnych strumieni dochodów lub „zasobów własnych” przeznaczonych na spłatę wspólnych europejskich pożyczek; przypomina o dominującej roli składek z tytułu dochodu narodowego brutto (DNB) w budżecie Unii; podkreśla, że nowe zasoby własne wiążą się ze zmniejszeniem udziału krajowych składek opartych na DNB w finansowaniu rocznego budżetu Unii, a zatem nie przyczyniają się do ogólnego zwiększenia budżetu Unii; wzywa Komisję do zaproponowania dywersyfikacji źródeł dochodów, aby zapewnić Unii rzeczywistą niezależność od składek państw członkowskich przy jednoczesnym znacznym zwiększeniu budżetu na programy Unii;

117.

wskazuje, że dochody obejmują również środki pochodzące z innych źródeł (najważniejszym z tych źródeł są wkłady i zwroty związane z realizacją porozumień i programów unijnych (8 % dochodów Unii), takie jak dochody związane z rozliczaniem środków z EFRG i EFRROW, oraz udział państw niebędących członkami UE w programach badawczych);

118.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Trybunału, aby w ramach badania systemów kontroli wewnętrznej ocenić działania Unii podjęte w celu zmniejszenia luki celnej, która może wpłynąć na wysokość ceł ustalonych przez państwa członkowskie oraz ograniczyć ryzyko, że TZW nie są kompletne;

119.

wyraża zaniepokojenie uchybieniami stwierdzonymi przez Trybunał w pobieraniu przez państwa członkowskie TZW, w szczególności w zarządzaniu przez władze krajowe ustalonymi należnościami, które jeszcze nie zostały pobrane; zaznacza, że ustalenia sformułowane przez Trybunał w państwach członkowskich, w których przeprowadził wizyty kontrolne, dotyczyły szczególnych opóźnień w powiadamianiu o długu celnym, późnej egzekucji takich długów oraz niewystarczającej dokumentacji kontrolnej potwierdzającej, że kwoty należności zaksięgowane na rachunkach są prawidłowe;

120.

odnotowuje niedociągnięcia w zarządzaniu przez państwa członkowskie należnościami, które nie zostały jeszcze pobrane, zgłoszone w 15 z 27 sprawozdań z kontroli na miejscu w zakresie TZW opublikowanych w 2019 r. przez Komisję; jest zdania, że ustalenia zawarte w 10 z 15 wspomnianych sprawozdań, które zostały zaklasyfikowane jako niedociągnięcia o charakterze systemowym, należy udostępniać członkom właściwych komisji Parlamentu;

121.

zauważa z zaniepokojeniem, że kontrole TZW przeprowadzone przez Komisję oraz prace Trybunału ujawniły dwa główne uchybienia w kontrolach państw członkowskich mających na celu zmniejszenie luki celnej; zwraca uwagę na znaczną utratę dochodów Unii i wzywa Komisję oraz Radę do pilnego zajęcia się tymi kwestiami;

—	brak ogólnounijnej harmonizacji przeprowadzania kontroli celnych na terenie unii celnej w celu ograniczenia ryzyka, że wartość importowanych towarów zostanie zaniżona, oraz

—	brak możliwości określenia przez państwa członkowskie, którzy przedsiębiorcy są obarczeni największym ryzykiem na szczeblu unijnym, aby objąć ich audytem po zwolnieniu towarów;

122.

z niepokojem zauważa, że podczas badania systemów kontroli wewnętrznej zarówno w Komisji, jak i w państwach członkowskich, Trybunał stwierdził niedociągnięcia w poszczególnych kategoriach środków własnych; wyraża ubolewanie, że w ocenie Komisji strategie kontroli obowiązujące w 24 z 28 państw członkowskich były niezadowalające lub częściowo niezadowalające, jeśli chodzi o przeciwdziałanie ryzyku zaniżania wartości towarów, co doprowadziło do stwierdzenia przez Trybunał istotnych uchybień w kontrolach państw członkowskich mających na celu zmniejszenie luki celnej;

123.

z ogromnym zaniepokojeniem podkreśla, że na terenie całej unii celnej działania mające na celu określenie, którzy importerzy są obarczeni największym ryzykiem, i ich wybór do objęcia audytem po zwolnieniu towarów są realizowane w ograniczonym zakresie, gdyż nie istnieje dostępna w całej Unii baza danych obejmująca wszystkie przywozy dokonywane przez przedsiębiorców;

124.

przyznaje jednak, że Komisja poczyniła istotne kroki w celu ułatwienia identyfikacji najbardziej ryzykownych podmiotów gospodarczych na szczeblu Unii na potrzeby audytów po zwolnieniu towarów poprzez oznaczanie transakcji uznanych za stwarzające ryzyko finansowe zgodnie z kryteriami ryzyka finansowego oraz aktualizację przewodnika dotyczącego audytu celnego;

125.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja ściśle współpracuje z państwami członkowskimi w celu znalezienia rozwiązań pozwalających na identyfikację importerów działających w państwach członkowskich innych niż te, w których mają siedzibę; wzywa Komisję do poczynienia dalszych postępów, gdy ogólnounijna baza danych obejmująca cały import będzie w pełni dostępna;

126.

zauważa, że z łącznej liczby zastrzeżeń dotyczących VAT, za sprawą których obliczenia podstawy opodatkowania VAT nie zostały sfinalizowane przez okres co najmniej 10 lat, oraz spośród wszystkich punktów otwartych w zakresie TZW, które pozostały nierozstrzygnięte przez ponad pięć lat od momentu przeprowadzenia przez Komisję kontroli na miejscu, zaledwie 15 % zastrzeżeń dotyczących VAT i 34 % punktów otwartych w zakresie TZW pozostawało nierozstrzygniętych od długiego czasu;

127.

odnotowuje, że z ośmiu zgłoszonych przez Komisję i przeanalizowanych przez Trybunał zastrzeżeń dotyczących VAT, które pozostawały nierozstrzygnięte od długiego czasu, pięć odnosiło się do postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wszczętych ze względu na możliwe nieprzestrzeganie przepisów dyrektywy VAT;

128.

z zadowoleniem zauważa, że Komisja ulepsza swoją ocenę ryzyka na potrzeby planowania kontroli i nadal dąży do szybkiego zamknięcia zaległych punktów otwartych, w zależności również od współpracy państw członkowskich;

129.

zauważa z zaniepokojeniem, że w wyniku przeprowadzonej weryfikacji 54 ze 122 punktów otwartych w zakresie TZW, które pozostawały nierozstrzygnięte od długiego czasu, Trybunał stwierdził, że podejmowanie przez Komisję działań następczych i zamykanie takich punktów trwało zbyt długo, co świadczy o niedociągnięciach w działaniach następczych w związku z uchybieniami w TZW wykrytymi w państwach członkowskich; wzywa Komisję do ustanowienia systemu działań następczych umożliwiającego nadawanie priorytetu punktom otwartym w zakresie TZW na podstawie ich istotności (w oparciu o kryterium wpływu finansowego albo na podstawie istotności systemowej w przypadku niedociągnięć o charakterze niefinansowym) oraz do składania sprawozdań organowi udzielającemu absolutorium;

130.

przypomina, że w ramach cyklu wieloletnich weryfikacji DNB Komisja sprawdza, czy procedury stosowane przez państwa członkowskie na potrzeby kompilacji rachunków narodowych są zgodne z ESA 2010 oraz czy dane dotyczące DNB są porównywalne między sobą, wiarygodne i kompletne; zauważa, że w następstwie zamknięcia cyklu weryfikacji zgłoszono nowe, bardziej szczegółowe zastrzeżenia takie jak zastrzeżenie umożliwiające korektę danych dotyczących DNB wszystkich państw członkowskich w celu uwzględnienia dokładniejszych szacunków dotyczących wartości aktywów w dziedzinie badań i rozwoju (B+R) będących w posiadaniu przedsiębiorstw wielonarodowych; oszacowanie ich wartości jest skomplikowane ze względu na globalizację oraz fakt, że tego typu aktywa można łatwo przenieść za granicę (do września 2022 r. Komisja we współpracy z państwami członkowskimi będzie nadal sprawdzać, czy aktywa w dziedzinie badań i rozwoju należące do przedsiębiorstw wielonarodowych są właściwie wycenione na rachunkach narodowych państw członkowskich);

131.

jest głęboko zaniepokojony niekwantyfikowalnym zastrzeżeniem utrzymanym na 2019 r. przez DG BUDG, stwierdzając, że oszustwa polegające na zaniżaniu wartości częściowo przeniosły się do innych państw członkowskich, co w pewnym stopniu wpływa na pobieranie TZW do czasu ostatecznej kwantyfikacji; zauważa, że Komisja przeprowadziła inspekcje dotyczące zaniżania wartości we wszystkich państwach członkowskich i sprawdziła, w jaki sposób państwa członkowskie są zorganizowane w celu rozwiązywania problemów związanych z zaniżaniem wartości, w szczególności w odniesieniu do tekstyliów i obuwia z Chin; zauważa, że odpowiedzialność finansowa państw członkowskich za straty TZW została wyraźnie uwzględniona w trakcie tych kontroli i w odpowiednich sprawozdaniach; zauważa, że Komisja podejmie działania następcze i obciąży państwa członkowskie odpowiedzialnością finansową za ewentualne straty poniesione przez TZW; jest zaniepokojony faktem, że wstępne obliczenia wskazują, iż straty TZW w 2019 r. wyniosą 1 % TZW za 2019 r., co uzasadnia zastrzeżenie w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2019 r; zwraca się do Komisji o niezwłoczne poinformowanie organu udzielającego absolutorium o ustaleniach i skutkach kontroli oraz o wynikach kwantyfikacji po jej zakończeniu;

132.

zauważa, że Dyrekcja Generalna ds. Budżetu (DG BUDG) czwarty rok z rzędu wydała zastrzeżenie dotyczące wartości TZW pobranych przez Zjednoczone Królestwo, co było spowodowane nieprzekazaniem przez ten kraj do budżetu UE nieuregulowanych należności celnych z tytułu przywozu wyrobów włókienniczych i obuwia, podczas gdy zakres nadużycia finansowego związanego z zaniżaniem wartości towarów rozszerzył się na inne państwa członkowskie Unii, co prowadzi do dalszych potencjalnych strat w zakresie TZW;

133.

zauważa, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności za rok 2019 DG BUDG, Zjednoczone Królestwo od dnia 12 października 2017 r. rozpoczęło wdrażanie środków zalecanych przez Komisję, co doprowadziło do radykalnego zmniejszenia strat TZW w 2018 r. (poziom błędu poniżej 1 %);

134.

ubolewa nad faktem, że Zjednoczone Królestwo nadal odmawia przekazania do budżetu UE kwot TZW utraconych w latach 2011–2017 w wysokości 2,679 mld EUR (brutto); zauważa, że władze Zjednoczonego Królestwa przekazały Komisji formalną odpowiedź otrzymaną w dniu 11 lutego 2019 r.; zauważa, że po przeanalizowaniu odpowiedzi Zjednoczonego Królestwa Komisja skierowała sprawę do TSUE w dniu 7 marca 2019 r.; zauważa, że Zjednoczone Królestwo złożyło odpowiedź na skargę w dniu 24 czerwca 2019 r., na którą Komisja odpowiedziała 29 sierpnia 2019 r., na co Zjednoczone Królestwo złożyło duplikę 20 grudnia 2019 r.; zauważa na podstawie pisemnych odpowiedzi Komisji na przesłuchanie w Komisji Kontroli Budżetowej w dniu 11 stycznia 2021 r., że przesłuchanie ustne odbyło się 8 grudnia 2020 r. i choć data wydania ostatecznego wyroku zależy w pełni od uznania Trybunału, Komisja nie spodziewa się orzeczenia przed latem 2021 r; zauważa z zadowoleniem, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z UE nie wpływa negatywnie na możliwość odzyskania żądanych kwot, ponieważ odnoszą się one do importu przed końcem okresu przejściowego;

135.

wskazuje, że według Komisji w 2019 r. przychody oparte na dochodzie narodowym brutto (DNB) były wyższe o 3 mld EUR w następstwie korekt kwot z poprzednich lat (głównie za lata 2012-2017), ponieważ podstawy DNB zaktualizowano o dane rzeczywiste;

Zalecenia

136.

wzywa Komisję, aby:

—

zapewniała państwom członkowskim systematyczne wsparcie przy wyborze importerów obarczonych największym ryzykiem do objęcia audytem po zwolnieniu towarów; w tym celu powinna:

a)	gromadzić i analizować istotne dane dotyczące przywozów na szczeblu unijnym oraz przekazywać wyniki swoich analiz państwom członkowskim;

b)	po uruchomieniu systemu „Surveillance III” – zapewnić wytyczne na temat sposobu przeprowadzania analizy danych w nowym systemie;

—

zmodyfikowała swoje procedury poprzez:

a)	ustanowienie systemu monitorowania punktów otwartych w zakresie TZW w oparciu o kryteria ilościowe i jakościowe, które pozwolą na uszeregowanie niedociągnięć wykrytych w państwach członkowskich według priorytetów;

b)	wskazanie terminów wyeliminowania tych niedociągnięć przez państwa członkowskie oraz terminów podjęcia działań następczych, w tym obliczenia wartości odsetek z tytułu opóźnionych płatności oraz odzyskania kwot, które mają zostać udostępnione na rzecz budżetu Unii;

c)	zadbanie o rzeczywiste uproszczenie procedur dostępu do finansowania i odnośnej dokumentacji, nie naruszając zasad kontroli i monitorowania;

Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

137.

zwraca uwagę, że płatności na poddział 1a „Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” wyniosły 21,7 mld EUR i dokonano ich za pośrednictwem następujących programów i polityk:

—	w dziedzinie badań naukowych – do 55,2 % budżetu poddziału, tj. 11,9 mld EUR;

—	w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu – do 13,2 % budżetu poddziału, tj. 2,8 mld EUR;

—	w dziedzinie transportu i energii – do 11,3 % budżetu poddziału, tj. 2,5 mld EUR;

—	programów kosmicznych – do 7,6 % budżetu poddziału, tj. 1,7 mld EUR;

—	innych działań i programów – do 12,7 % budżetu poddziału, tj. 2,8 mld EUR;

138.

zaznacza, że głównymi programami Komisji są „Horyzont 2020” i Siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (7PR) (5) na rzecz badań naukowych i innowacji, „Erasmus+” w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu, Galileo, EGNOS, ITER i instrument „Łącząc Europę” jako duże projekty infrastrukturalne i EFIS jako fundusz gwarancyjny;

139.

uwzględnia fakt, że większość środków wydatkowanych na przedmiotowe programy jest zarządzana bezpośrednio przez Komisję, w tym agencje wykonawcze, i ma formę dotacji dla prywatnych bądź publicznych beneficjentów uczestniczących w projektach; zauważa, że jeśli chodzi o program „Erasmus+”, większość wydatków jest zarządzana przez agencje krajowe w imieniu Komisji (około 80 % dotacji);

140.

zwraca uwagę, że wyniki polityki w zakresie badań i innowacji są trudne do oceny, ponieważ między finansowaniem projektów a osiągnięciem rezultatów i oddziaływaniem upływa dużo czasu; zauważa ponadto, że sprawozdawczość w tej dziedzinie koncentruje się głównie na pozytywnych osiągnięciach, a nie na krytycznej ocenie wyników i wpływu, co może nie dawać realistycznego obrazu całości wyników; zauważa, że badania naukowe jako dyscyplina wiążą się z ryzykiem w odniesieniu do wyników i nie zawsze można zagwarantować ich pomyślny wynik;

141.

wyraża zaniepokojenie, że wysoki odsetek (w niektórych państwach członkowskich do 25%) środków z programów operacyjnych przeznaczonych na wsparcie MŚP w zakresie przedsiębiorczości i innowacji jest wypłacany dużym przedsiębiorstwom; zwraca się do Komisji o opracowanie skuteczniejszych mechanizmów kontroli dotyczących oświadczeń osób ubiegających się o finansowanie ze środków UE, ponieważ Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła, że w latach 2014-2020 władze polegały wyłącznie na ustawowych oświadczeniach własnych dotyczących własności, wielkości i zadłużenia przedsiębiorstw;

142.

zauważa, że w 2019 r. na politykę w zakresie mobilności i transportu przeznaczono 4 973 mln EUR w środkach na zobowiązania i 2 725 mln EUR w środkach na płatności, z czego kwotą 4 422 mln EUR w środkach na zobowiązania i 2 058 mln EUR w środkach na płatności zatwierdzonych na europejską politykę transportową (06 02) i „Horyzont 2020” – badania naukowe i innowacje związane z transportem (06 03) zarządzała Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci (INEA);

143.

ponownie wyraża poparcie dla dodania do polityki TEN-T filaru mobilności wojskowej w celu zwiększenia naszych zdolności reagowania w sytuacjach nadzwyczajnych po przyjęciu planu działania w marcu 2018 r.; ubolewa, że drastycznie ograniczono wniosek Komisji i Parlamentu dotyczący włączenia nowej puli środków przeznaczonych na potrzeby mobilności wojskowej w wysokości 6,5 mld EUR w ramach budżetu CEF na lata 2021–2027;

144.

z zadowoleniem przyjmuje ogłoszenie zaproszenia do składania wniosków w ramach wieloletniego planu zarządzania CEF w dziedzinie transportu na 2019 r. z budżetem w wysokości 1,4 mld EUR i skupienie się na ukończeniu dziewięciu korytarzy sieci bazowej do 2030 r.;

145.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w 2019 r. projektu „Greening the blue”, którego celem jest ograniczenie emisji i produkcja wydajniejszych systemów napędu z zastosowaniem składanego żagla wiatrowego; zauważa, że został on sfinansowany z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego;

146.

przypomina, że w 2019 r. całkowity budżet dostępny w środkach na zobowiązania na programy i działania Unii w obszarach polityki, którymi zajmuje się Dyrekcja Generalna ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury (DG EAC), wyniósł około 5,66 mld EUR (wzrost o 20 % w porównaniu z 2018 r.), i uważa, że wyniki oceny zarządzania finansowego DG EAC za 2019 r. są ogólnie zadowalające; zauważa, że w przypadku DG EAC w 2019 r. ogólne ryzyko w momencie dokonywania płatności wyniosło 24,88 mln EUR z łącznej kwoty 2 147,18 mln EUR;

147.

dostrzega, że realizacja programu Erasmus+ w 2019 r. była w dużej mierze udana i że wskaźniki wyników, takie jak liczba miejsc obsadzonych w ramach mobilności, przekroczyła odnośne poziomy docelowe Komisji na ten rok; zauważa, że ze względu na opóźnione uruchomienie, nieliczny udział instytucji finansowych oraz brak świadomości wśród studentów w 2019 r. udało się przeprowadzić tylko jedną transakcję na podstawie instrumentu gwarancji kredytów studenckich, i z zadowoleniem przyjmuje decyzję o niewłączaniu tego instrumentu do kolejnego programu Erasmus+ na okres po 31 grudnia 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie o 20 % mobilności uczniów i apeluje, aby mobilność fizyczna, a nie wirtualna pozostała głównym elementem programu Erasmus+; podkreśla, jak ważne jest dalsze wspieranie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz uczenia się w miejscu pracy jako sposób na zwiększenie włączenia społecznego;

148.

wyraża zaniepokojenie doniesieniami, że potencjalni beneficjenci finansowania unijnego w programie Erasmus+ bywają obligowani do przestrzegania przepisów krajowych, które nie są zgodne z zasadami Unii; zaznacza, że Komisja powinna uważnie monitorować sytuację i w razie potrzeby podejmować odpowiednie działania;

149.

wskazuje, że w 2019 r. wielu młodych ludzi przystąpiło do Europejskiego Korpusu Solidarności i wzięło udział w proponowanych projektach, co świadczy o ich wysokim zainteresowaniu angażowaniem się w działania solidarnościowe w całej Europie; wyraża zaniepokojenie rozbieżnością między liczbą wniosków (191 000) a liczbą faktycznie odbytych staży (34 500); ubolewa, że ze staży i miejsc pracy oferowanych w Europejskim Korpusie Solidarności skorzystało bardzo mało młodych ludzi – w latach 2018–2020 staż lub pracę podjęły tylko 72 osoby, czyli mniej niż 1 % wszystkich uczestników projektów; podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej zrównoważonego wskaźnika udziału w projektach w celu dopilnowania, by Europejski Korpus Solidarności rzeczywiście oferował młodym ludziom wiele możliwości;

150.

wzywa Komisję oraz Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, aby zmniejszyły obciążenia biurokratyczne przez uproszczenie procedury składania wniosków i jej dostosowanie do odbiorców docelowych w celu poprawy dostępności zarządzanych przez siebie programów; podkreśla, że potrzebne są lepsze synergie i współpraca z DG EAC, aby usprawnić procedury składania wniosków, oceny i zarządzania, co poprawiłoby jakość i różnorodność wniosków;

Ustalenia Trybunału

151.

uważa za niepokojące, że na 130 zbadanych transakcji błędy wystąpiły w 51 (39 %);

152.

wyraża zaniepokojenie, że na podstawie 28 błędów skwantyfikowanych przez Trybunał szacunkowy poziom błędu na 2019 r. wyniósł 4,0 %, co stanowi wzrost w porównaniu z 2 % w 2018 r.; przypomina, że liczba ta jest zbliżona do poziomów, jakie Trybunał stwierdził w latach 2015, 2016 i 2017;

153.

podkreśla, że wydatki w programie „Horyzont 2020” i 7PR nadal są obarczone wyższym poziomem ryzyka i stanowią główne źródło błędów; tymczasem Trybunał wykrył błędy kwantyfikowalne związane z kosztami niekwalifikowalnymi w 24 z 80 objętych próbą transakcji dotyczących badań naukowych i innowacji (w 3 spośród 10 zbadanych transakcji w ramach 7PR i 21 spośród 70 transakcji w ramach programu „Horyzont 2020”; złożyły się one na 78 % oszacowanego przez Trybunał poziomu błędu w tym poddziale za 2019 r.);

154.

z ogromnym niepokojem podkreśla fakt, że 60 % błędów stanowiły „niekwalifikowalne bezpośrednie koszty personelu”; zaznacza, że pomimo wysiłków zmierzających do uproszczenia zasad deklarowania kosztów personelu w ramach programu „Horyzont 2020” obliczenia tych kosztów stanowią jedno z głównych źródeł błędu w zestawieniach poniesionych wydatków; podziela opinię Trybunału, że metodyka obliczania kosztów personelu stała się w niektórych aspektach bardziej złożona w ramach programu „Horyzont 2020”, co poskutkowało wzrostem ryzyka wystąpienia błędu (z ogólnej liczby 24 transakcji, w przypadku których Trybunał wykrył błędy kwantyfikowalne, 23 dotyczyły nieprawidłowego stosowania metodyki obliczania kosztów personelu);

155.

wyraża ubolewanie, że złożone zasady składania wniosków i długotrwałe procedury stanowią poważne przeszkody, w szczególności dla MŚP, przedsiębiorstw rozpoczynających działalność i osób składających wnioski po raz pierwszy, które nie dysponują znacznymi zasobami i doświadczeniem w zakresie procedur składania wniosków;

156.

zauważa z zaniepokojeniem, że „niezgodne z prawem / dyskryminacyjne kryteria wyboru / udzielenia zamówienia” stanowiły 16 % błędów, a „niekwalifikowalne inne koszty bezpośrednie (VAT, podróże, sprzęt)” – 15 % błędów;

157.

uwzględnia, że w odniesieniu do pozostałych programów i działań Trybunał wykrył błędy kwantyfikowalne w 4 z 50 transakcji ujętych w próbie (błędy te dotyczyły projektów w ramach programu „Erasmus+” oraz instrumentu „Łącząc Europę”);

158.

zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał stwierdził niedociągnięcia w dokumentacji Komisji dotyczącej przeprowadzonych prac kontrolnych, spójności próbkowania i sprawozdawczości, a także w jakości procedur kontrolnych w niektórych skontrolowanych aktach; wskazuje, że Trybunał stwierdził m.in. niekwalifikowalne kwoty, których kontrolerzy nie wykryli z powodu niewystarczających badań w ramach kontroli (głównie w odniesieniu do kosztów personelu), błędną interpretację zasady podwójnego pułapu oraz niewykryte błędy w obliczeniach kosztów personelu; w związku z tym popiera zalecenia Trybunału dotyczące konieczności poprawy sytuacji;

159.

zwraca uwagę, że 22 projekty badawcze skontrolowane przez Trybunał były realizowane w walutach innych niż euro, natomiast kurs wymiany zastosowany w dziesięciu spośród tych projektów nie był zgodny z kursem określonym na podstawie obowiązujących zasad (wpływ finansowy błędów tego rodzaju nie jest sam w sobie istotny, ale częstość występowania wskazuje na brak wiedzy na temat wspomnianych zasad); wzywa Komisję do współpracy z państwami członkowskimi w celu zwrócenia większej uwagi na tę kwestię;

160.

zaznacza, że gdyby Komisja w odpowiedni sposób wykorzystała wszystkie dostępne informacje, szacowany poziom błędu w ramach tego poddziału byłby o 1,1 punktu procentowego niższy;

161.

zauważa z niepokojem, że MŚP są bardziej narażone na błędy niż inni beneficjenci, ponieważ ponad połowa błędów kwantyfikowalnych, które zostały wykryte (17 z 28), dotyczyła finansowania przeznaczonego dla prywatnych beneficjentów, mimo że w próbie transakcji tego rodzaju było zaledwie 42 ze 130 (32 %) (MŚP stanowiły 12 % podmiotów w próbie, ale związanych z nimi było 21 % błędów kwantyfikowalnych); podkreśla, że wynika to z braku zasobów i znajomości skomplikowanych zasad kwalifikowalności;

162.

zauważa, że zwroty wydatków na badania naukowe opierają się na wnioskach złożonych w odniesieniu do kosztów poniesionych przez beneficjentów; zauważa, że wnioski te często podlegają skomplikowanym zasadom i mogą prowadzić do błędów, co pokazują przypadki wskazane przez Trybunał;

163.

uważa zatem, że zmniejszenie poziomu błędu zależy od ciągłego dążenia do uproszczenia; z zadowoleniem przyjmuje uznanie przez Trybunał wysiłków Komisji na rzecz uproszczenia wymogów administracyjnych i finansowych programu „Horyzont 2020”;

164.

w związku z tym przyjmuje do wiadomości, że na ostatnich etapach wdrażania programu „Horyzont 2020” Komisja szerzej wykorzystuje uproszczone opcje kosztów, takie jak finansowanie ryczałtowe, wzmacniając komunikację z beneficjentami i stale ulepszając swoje mechanizmy kontroli; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że program „Horyzont Europa” pójdzie o krok dalej w oparciu o doświadczenia zdobyte w ramach programu „Horyzont 2020”;

165.

odnotowuje wprowadzenie przez Komisję solidnego systemu kontroli ex ante, który obejmuje szczegółowe zautomatyzowane listy kontrolne, pisemne wytyczne i ciągłe szkolenia w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych, co pozwoli beneficjentom skupić się na realizacji ich celów;

166.

wyraża ubolewanie z powodu braku konkretnych danych na temat wykorzystania projektów, którym przyznano Znaki Doskonałości w ramach programów EFRR; zauważa, że Komisja dysponuje jedynie częściowymi informacjami opartymi na dobrowolnych sprawozdaniach organów zarządzających, a programy takie pozostają w gestii poszczególnych okręgów; wzywa Komisję do współpracy z państwami członkowskimi w ramach nowych wieloletnich ram finansowych w celu poprawy systemów monitorowania programów i lepszego pozyskiwania tego rodzaju informacji;

167.

przyjmuje do wiadomości ocenę Komisji, zgodnie z którą instrument „Łącząc Europę” wiąże się z niskim ryzykiem błędu; zwraca się jednak do Komisji, aby wraz z Trybunałem i OLAF-em ściśle monitorowała unijne projekty transportowe, aby zapobiegać nadużyciom finansowym, ponieważ inwestycje publiczne w infrastrukturę są szczególnie narażone na tego rodzaju nadużycia; uważa, że ma to również zasadnicze znaczenie dla zapewnienia użytkownikom najwyższych norm bezpieczeństwa;

168.

przypomina, że w sprawozdaniu specjalnym nr 5/2017 ( „Bezrobocie wśród młodzieży – czy polityka UE wpłynęła na zmianę sytuacji?”) Trybunał stwierdził, że mimo pewnych postępów we wdrażaniu gwarancji dla młodzieży i osiągnięcia pewnych rezultatów, sytuacja nie spełnia wstępnych oczekiwań sformułowanych przy uruchamianiu gwarancji dla młodzieży;

169.

przypomina, że w sprawozdaniu specjalnym nr 22/2018 („Mobilność w ramach programu Erasmus+”) Trybunał stwierdził, że komponent kształcenia i szkolenia zawodowego w programie Erasmus+ mógłby zostać ulepszony, ponieważ dzięki kształceniu i szkoleniu zawodowemu Erasmus+ dociera do bardziej różnorodnych grup obywateli;

170.

odnotowuje sprawozdanie specjalne nr 14/2016 („Unijne inicjatywy polityczne i wsparcie finansowe na rzecz integracji Romów”), zgodnie z którym w ostatniej dekadzie poczyniono znaczne postępy na rzecz integracji Romów, jednak wciąż nie udało się zaradzić przeszkodom w terenie; ubolewa w tym kontekście, że nie zawsze stosowano kryteria „najlepszych praktyk” przyczyniające się do udanego włączenia społecznego Romów, a monitorowanie efektywności projektów było trudne; przypomina, że brak solidnych i kompleksowych danych na temat Romów utrudnia kształtowanie polityki opartej na dowodach na szczeblu unijnym i krajowym; ubolewa, że sytuacja ta może pozostać bez zmian, o ile nie zostaną podjęte szybkie działania;

Zalecenia

171.

wzywa Komisję, aby:

—

jeszcze bardziej uprościła zasady i procedury, zapewniła praktyczne i pragmatyczne wytyczne, w tym sesje informacyjne i szkoleniowe, zwłaszcza dla nowych wnioskodawców, usprawniła pomoc dla MŚP, przedsiębiorstw rozpoczynających działalność i innych wnioskodawców składających wnioski po raz pierwszy, aby wyrównać szanse wnioskodawców o różnym poziomie doświadczenia i zasobów;

—

udoskonaliła własną kampanię informacyjną na temat zasad finansowania obowiązujących w programie „Horyzont 2020” w odniesieniu do obliczania i deklarowania kosztów pracowników, zwracając szczególną uwagę na główne rodzaje błędów, i aby następnie przeprowadziła ukierunkowane kontrole ich zgodności z zasadami;

—	przypominała wszystkim beneficjentom programu „Horyzont 2020” zasady dotyczące obliczania i deklarowania kosztów personelu, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na rodzaje błędów;

—	jeszcze bardziej uprościła zasady dotyczące kosztów personelu w ramach następnego programu ramowego w dziedzinie badań naukowych (program „Horyzont Europa”);

—

w odniesieniu do programu „Horyzont 2020” uwzględniła uwagi, które Trybunał sformułował w wyniku przeglądu audytów ex post, dotyczące dokumentacji, spójności procesu doboru próby oraz jakości procedur kontrolnych; również w ramach trzeciej rundy audytów zleconych do realizacji wykonawcom zewnętrznym podjęła odpowiednie działania mające na celu zapewnienie, by audytorzy dogłębnie znali zasady obowiązujące w programie „Horyzont 2020”, i zweryfikowała jakość prowadzonych przez nich prac;

—

rozwiązała palący problem braku równowagi geograficznej (koncentracji) większości funduszy H2020 przyznanych beneficjentom w kilku najbardziej rozwiniętych państwach członkowskich poprzez zajęcie się źródłem problemu w krajach słabiej rozwiniętych, tj. poprzez wspieranie badań naukowych, współpracy między przemysłem a uniwersytetami, współpracy uniwersytetów z rządami w zakresie tworzenia polityki publicznej, tworzenia nowych programów uniwersyteckich, doskonałości akademickiej itp.;

„Wyniki: Horyzont 2020”

172.

wskazuje, że w kontekście celu szczegółowego nr 5 „wzmocnienie wiodącej pozycji Europy w przemyśle za pomocą badań naukowych, rozwoju technologicznego, demonstracji i innowacji w szeregu kluczowych technologii prorozwojowych i przemysłowych” w dokumencie programowym wskazano na fakt, że ustanowiony dla programu poziom docelowy w zakresie zgłoszeń patentowych prawdopodobnie nie zostanie osiągnięty; tymczasem przedstawiono w nim również informacje o przyznanych patentach, co jest lepszym miernikiem osiągniętych wyników, nie podano jednak żadnych odnośnych poziomów docelowych ani celów pośrednich;

173.

podkreśla, że w kontekście wskaźnika dotyczącego celu szczegółowego 5 „odsetek uczestniczących przedsiębiorstw wprowadzających innowacje, które są nowe dla przedsiębiorstwa lub rynku” w dokumencie programowym nie przedstawiono ani celów pośrednich, ani końcowych dotyczących tego wskaźnika; w związku z tym nie można go wykorzystać do oceny, czy realizacja programu postępuje pomyślnie; wzywa Komisję do aktualizacji deklaracji programowej, tak aby zawierała ona konkretne i wymierne cele pozwalające na ocenę wydajności i skuteczności;

174.

zwraca uwagę, że w kontekście celu szczegółowego nr 8 „poprawa zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli w całym okresie życia” wartość dotyczącą tego celu podano w pozycji dotyczącej 2020 r., ale w rzeczywistości trzeba rozumieć, że należy ją osiągnąć „[…] po zakończeniu ostatnich działań finansowanych w ramach programu »Horyzont 2020«”, podczas gdy w dokumencie programowym zaznaczono, że „wartości docelowe dotyczą całego filaru »Wyzwania społeczne« (cele szczegółowe: 8–14), nie zaś dla każdego celu szczegółowego z osobna”, co sprawia, że porównanie wartości faktycznie osiągniętej i poziomu docelowego jest niemiarodajne;

175.

przyjmuje do wiadomości konkluzje Trybunału w sprawie wyników programu „Horyzont 2020”, w szczególności

—	to, że dostępne informacje są zbyt ograniczone, aby można było w pełni ocenić wyniki programu „Horyzont 2020” na koniec 2019 r; niemniej jednak nic nie wskazuje na to, że miałaby być zagrożona jego skuteczność, a przykłady udanych projektów są bardzo liczne;

—	w przeciwieństwie do skuteczności informacje na temat adekwatności, spójności i unijnej wartości dodanej są dostępne w znacznym stopniu; istnieją silne podstawy, by twierdzić, że program „Horyzont 2020” jest istotny, ponieważ odpowiada on na potrzeby, które ma zaspokajać;

—	w sprawozdaniu rocznym na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników przedstawiono wyniki osiągnięte w ramach poddziału 1a jedynie w bardzo ogólny sposób;

176.

ponownie z zaniepokojeniem zwraca uwagę na znaczny brak równowagi w dokonywanym w ramach programu „Horyzont 2020” przydziale środków finansowych dla naukowców we wszystkich państwach członkowskich; przypomina, że odzwierciedla to różnice w wydatkach krajowych na badania i rozwój; zachęca państwa członkowskie do poprawy zarządzania krajowymi systemami badań i innowacji, aby pobudzać i wspierać uczestnictwo w międzynarodowej współpracy ich krajowych organizacji badawczych; wzywa Komisję, aby ułatwiała upowszechnianie doskonałości poprzez zachęcanie krajowych organizacji badawczych i czołowych europejskich organizacji badawczych do współpracy, udzielanie wsparcia technicznego i tworzenie dodatkowych programów sprzyjających doskonałości;

177.

wzywa Komisję, aby:

—

sprawniej komunikowała się z wnioskodawcami i beneficjentami (ustanowiła lepsze procedury i mechanizmy kontrolne w odniesieniu do wykonywania funkcji punktu pomocy, w szczególności w zakresie OZE, oraz udostępniała informacje na temat narzędzi, za pomocą których beneficjenci mogą zgłaszać przypadki niespójnego traktowania w procesie składania wniosków lub w trakcie realizacji swoich projektów; rozwiązała pozostałe problemy techniczne dotyczące portalu dla uczestników, ulepszyła jego wygląd i poprawiła funkcje nawigacji i wyszukiwania);

—

zintensyfikowała badanie kwot ryczałtowych (w celu przeanalizowania rezultatów zaproszeń do składania wniosków już ogłoszonych w ramach programu „Horyzont 2020”, gdy tylko będą dostępne pierwsze wyniki, oraz sporządzenia sprawozdań w tym zakresie; uruchomiła nowe inicjatywy pilotażowe na większą skalę na potrzeby zidentyfikowania najodpowiedniejszych rodzajów projektów, oceny ewentualnych wad i opracowania stosownych środków zaradczych);

—

rozważyła szersze wykorzystanie dwuetapowej oceny wniosków (w celu zidentyfikowania większej liczby tematów, w przypadku których wykorzystanie dwuetapowej oceny wniosków mogłoby zmniejszyć obciążenie administracyjne dla niewybranych wnioskodawców, co jednocześnie pozwoli skrócić do minimum czas przyznania dotacji, w przypadku gdy kluczową kwestią jest szybkość wprowadzenia na rynek);

—	oceniła, czy projekty opracowane przez Komisję i (współ)finansowane z budżetu UE w związku z europejską strategią w sprawie niepełnosprawności 2010–2020 spełniły wymogi określone w Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem projektów programu „Horyzont 2020”;

—	zapewniła, że na etapie opracowywania i realizacji projektów koszty ponoszone dodatkowo przez osoby niepełnosprawne są w pełni pokrywane z dotacji, oraz zagwarantowała, że istnieją odpowiednie ustalenia dotyczące monitorowania i że ich realizacja jest zabezpieczona,

—	ponownie przeanalizowała warunki wynagradzania ekspertów przeprowadzających ocenę (w celu zaktualizowania dziennej stawki wynagrodzenia oraz ponownej oceny czasu potrzebnego ekspertom na przeprowadzenie rzetelnej oceny wniosków dotyczących projektów);

—

ujednoliciła zasady i wytyczne dla uczestników (w celu utrzymania ciągłości zasad uczestnictwa pomiędzy programami ramowymi tam, gdzie to możliwe, ograniczyła do minimum zmiany w wytycznych podczas wykonywania programu ramowego, uprościła karty czasu pracy, aby uniknąć niepotrzebnego zgłaszania nakładu pracy w podziale na pakiety prac oraz zbadała możliwości szerszego przyjęcia standardowych praktyk w zakresie rachunkowości zarządczej, w szczególności w odniesieniu do kosztów zatrudnienia);

—	poprawiła jakość audytów ex post zlecanych na zewnątrz (usprawniła mechanizmy sprawdzania jakości audytów ex post zlecanych na zewnątrz oraz przyspieszyła takie audyty);

—

w większym stopniu uprościła swoje narzędzia, administrację i wytyczne przeznaczone dla MŚP (tak, aby stanowiły one minimalne obciążenie dla MŚP, w szczególności dla przedsiębiorstw typu start-up, które nie posiadają wystarczających zasobów i pracowników, by poradzić sobie ze złożonością tych narzędzi i wytycznych);

Wyniki: Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS)

178.

przypomina, że ogólnym celem EFIS jest „wspieranie inwestycji przyczyniających się do wzrostu gospodarczego zgodnie z unijnymi priorytetami budżetowymi”; natomiast celem szczegółowym funduszu jest „zwiększenie wolumenu operacji grupy EBI w zakresie finansowania i inwestycji w obszarach priorytetowych”;

179.

zauważa, że według Trybunału EFIS jest na dobrej drodze do osiągnięcia swoich celów, a w szczególności głównego celu, jakim jest uruchomienie inwestycji w wysokości 500 mld EUR;

180.

wyraża zaniepokojenie faktem, że dostępne informacje o wynikach zawierają informacje szczegółowe dotyczące inwestycji uruchomionych w ramach zatwierdzonych operacji, liczby zatwierdzonych projektów, efektów mnożnikowych i pokrycia przez państwa członkowskie, ale żaden z pięciu wskaźników nie pozwala monitorować poziomu ryzyka lub penetracji kluczowych obszarów określonych w celu ogólnym;

181.

zwraca uwagę, że wskaźniki nie mierzą postępów w realizacji celu szczegółowego jako takiego, który polega na zwiększeniu wolumenu operacji EBI, w szczególności operacji obarczonych wyższym ryzykiem;

182.

przypomina, że EFIS był skuteczny w pozyskiwaniu środków na wsparcie znacznych dodatkowych inwestycji, ale w niektórych przypadkach zakres, w jakim EFIS faktycznie doprowadził do dodatkowych inwestycji w gospodarce realnej, został zawyżony (w ocenie EFIS i sprawozdaniu specjalnym Trybunału (6) podkreślono również, że nie można przypisać całego wolumenu finansowania wyłącznie EFIS);

183.

ubolewa, że Komisja nie dokonała właściwej oceny ryzyka „martwego ciągu” finansowania w przypadkach, gdy potrzebne inwestycje mogły zostać sfinansowane z innych źródeł bez udziału środków EFIS;

184.

zwraca uwagę, że zgłoszona szacunkowa wartość uruchomionych inwestycji nie uwzględnia faktu, że niektóre z operacji EFIS zastąpiły inne operacje EBI oraz instrumenty finansowe UE, ani tego, że część wsparcia z EFIS przeznaczono na projekty, które mogłyby zostać sfinansowane z innych źródeł (choć na odmiennych warunkach);

185.

podkreśla, że zgodnie ze sprawozdaniem EBI w sprawie EFIS za 2019 r. większość transakcji EFIS to tzw. działalność specjalna, która z definicji wiąże się z wyższym ryzykiem niż zwykłe operacje EBI (wartość nowych działań tego rodzaju zatwierdzonych w 2019 r. wyniosła 15 mld EUR, co stanowiło około 25 % całkowitej kwoty pożyczek EBI w tym roku, podczas gdy poziom przed EFIS wynosił poniżej 10 %);

186.

podkreśla, że w ramach niezależnej oceny Komisji stwierdzono, że po uruchomieniu EFIS wprowadzono szereg nowych produktów obarczonych wyższym ryzykiem, na przykład instrumenty kapitałowe i instrumenty oparte na podziale ryzyka z udziałem pośredników finansowych w obszarze infrastruktury i innowacji;

187.

zauważa, że Komisja i EBI straciły szansę na wykorzystanie funduszy EFIS do dalszego promowania przejścia od inwestycji w duże projekty infrastrukturalne do mniejszych, nowoczesnych i bardziej zrównoważonych projektów, ponieważ próbowały przede wszystkim ożywić wzrost gospodarczy UE i nie poświęcały zbyt wiele uwagi przyszłemu potencjałowi tych inwestycji; wskazuje na kilka dobrych przykładów takich inwestycji w mniejsze projekty, które EBI wspierał poza Unią;

188.

zwraca uwagę na ocenę Trybunału, zgodnie z którą EFIS wzmocnił niektóre programy Unii, ale tymczasowo pokrył się z innymi;

189.

wyraża zaniepokojenie rozłożeniem geograficznym (na koniec 2019 r. 80 % zatwierdzonych operacji przypadało na UE-15, co przekracza ich znaczenie gospodarcze w Unii mierzone w PKB i nakładach brutto na środki trwałe, podczas gdy na UE-13 przypadło jedynie 10 %, a pozostała część została przeznaczona na kategorię „Inne”, w szczególności na projekty wielonarodowe);

190.

przypomina o potrzebie dostarczania przez EBI jasnych i przystępnych informacji na temat wpływu gospodarczego, społecznego i środowiskowego projektów finansowanych z EFIS oraz wartości dodanej osiągniętej dzięki tym projektom; podkreśla, że dodatkowa ocena wszystkich projektów wspieranych z EFIS powinna być należycie udokumentowana;

191.

wzywa Komisję i EBI, aby:

—

przeprowadziły przegląd w zakresie wykorzystania produktów EBI obarczonych wyższym ryzykiem w ramach EFIS (w przypadku operacji EFIS z udziałem krajowych banków prorozwojowych EBI powinien szukać dodatkowych możliwości stosowania szerszego zakresu produktów finansowania długu podporządkowanego, tam gdzie jest to należycie uzasadnione; pomogłoby to zapewnić, aby finansowanie z EFIS uzupełniało się z finansowaniem z krajowych banków prorozwojowych; EBI powinien również promować stosowanie odpowiednich produktów opartych na podziale ryzyka w przypadku wszystkich krajowych banków prorozwojowych, w szczególności tych, których udział w operacjach EFIS jest obecnie niedostateczny); należy zlecić badanie ryzyka dotyczącego średnio- i długoterminowego profilu ryzyka produktów EBI obarczonych wyższym ryzykiem oferowanych w ramach EFIS;

—

wspierały komplementarność między unijnymi instrumentami finansowymi a unijnymi gwarancjami budżetowymi (w kontekście programów WRF Komisja powinna zaproponować, aby unijne instrumenty finansowe były spójne i komplementarne pod względem odpowiednich celów polityki, jakie należy osiągnąć, tak aby uniknąć rywalizacji między instrumentami);

—

usprawniły ocenę kwestii, czy potencjalne projekty EFIS mogłyby być finansowane z innych źródeł, jak np. w przypadku tzw. straty z tytułu „martwego ciągu”, (EBI powinien ocenić na etapie wyceny projektu prawdopodobne możliwości wykorzystania innych źródeł finansowania; EBI powinien wykorzystywać te informacje przy ocenie kwalifikowalności operacji EFIS);

—

lepiej szacowały wartość uruchamianych inwestycji (metodyka obliczania mnożnika EFIS opracowana wspólnie przez Komisję i EBI powinna zawierać proporcjonalne rozwiązania, tak aby przypadki, gdy Bank wspiera daną inwestycję jednocześnie pośrednio i bezpośrednio w ramach różnych operacji EFIS, były odpowiednio szybko wykrywane i korygowane, co pozwoli uniknąć podwójnego zliczania);

—

poprawiły geograficzny rozkład inwestycji wspieranych w ramach EFIS (Komisja i EBI powinny, za pośrednictwem rady kierowniczej EFIS, określić podstawowe przyczyny stwierdzonego rozkładu geograficznego oraz przedstawić zalecenia dotyczące działań, które należy podjąć w pozostałym okresie realizacji EFIS. Rada kierownicza EFIS powinna ocenić skutki wprowadzonych środków);

Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna

192.

zwraca uwagę, że płatności na poddział 1b „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” wyniosły 53,8 mld EUR i dokonano ich za pomocą następujących programów i polityk:

—	EFRR i innych operacji regionalnych – do 54,9 % budżetu poddziału, tj. 29,6 mld EUR;

—	Funduszu Spójności – do 16,4 % budżetu poddziału, tj. 8,8 mld EUR;

—	Europejskiego Funduszu Społecznego – do 25,9 % budżetu poddziału, tj. 13,9 mld EUR;

—	innych programów – do 2,8 % budżetu poddziału, tj. 1,5 mld EUR;

193.

przypomina ważną rolę wydatków w poddziale 1b WRF „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”, gdyż skupione są one na zmniejszaniu dysproporcji w poziomach rozwoju między państwami członkowskimi i regionami Unii oraz na wzmocnieniu konkurencyjności wszystkich regionów;

194.

przypomina, że w ramach poddziału „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” państwa członkowskie zasadniczo zgłaszają wieloletnie programy operacyjne (PO) na początku każdego okresu programowania na cały okres obowiązywania WRF; po zatwierdzeniu programu operacyjnego przez Komisję odpowiedzialność za jego realizację jest dzielona między Komisję (DG ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej (DG REGIO) i DG ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego (DG EMPL)) a państwa członkowskie;

195.

zauważa, że środki zapobiegawcze podjęte przez DG REGIO w 2019 r. przyniosły pozytywne rezultaty i nie było konieczności zawieszenia płatności z EFRR i Funduszu Spójności w 2019 r., ponieważ władze odpowiedzialne za program terminowo zastosowały wymagane plany działań naprawczych i odstąpiono od przerwania 16 płatności na kwotę 1,1 mld EUR (z 20 na kwotę 1,2 mld EUR); zauważa ponadto, że DG REGIO była w stanie zamknąć 12 z 19 pism ostrzegawczych dotyczących środków naprawczych w przypadkach niedociągnięć systemowych dzięki wdrożeniu niezbędnych punktów wyjścia;

196.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywne działania następcze podjęte przez Komisję w celu wdrożenia zalecenia Trybunału zawartego w sprawozdaniu rocznym za 2018 r. oraz rozpoczęcie opracowywania wytycznych dotyczących zamknięcia, mających na celu zapewnienie, że właściwe ustalenia dotyczące zamknięcia na lata 2014–2020 będą dostępne w odpowiednim czasie, a w każdym razie na długo przed zamknięciem w 2025 r;

197.

z zadowoleniem zauważa, że po przyjęciu nowej strategii Komisji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w dniu 29 kwietnia 2019 r. DG EMPL przeprowadziła analizę ryzyka nadużyć finansowych oraz dokonała przeglądu i aktualizacji wspólnie z DG REGIO i DG MARE „Wspólnej strategii zwalczania nadużyć finansowych” oraz strategii zarządzania bezpośredniego w zakresie zwalczania nadużyć finansowych; odnotowuje, że DG EMPL nadal wnosi wkład w rozwój narzędzia oceny ryzyka Arachne, które pomaga organom krajowym m.in. w określaniu ryzyka nadużyć finansowych;

198.

zauważa, że całkowita liczba trwających dochodzeń OLAF dotyczących obszarów działalności EMPL i wszystkich okresów programowania łącznie na koniec 2019 r. obejmuje 20 spraw związanych z EFS, jedną sprawę dotyczącą FEAD i dwie sprawy związane z wydatkami bezpośrednimi, przy czym główne obszary (potencjalnych) nadużyć finansowych w tych sprawach to nieprzestrzeganie zasad należytego zarządzania finansami, zawyżanie cen oraz nieprzestrzeganie procedur i przepisów dotyczących udzielania zamówień publicznych;

199.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. zakończono działania następcze związane z 10 sprawozdaniami OLAF, dzięki którym za pomocą różnych środków i form udało się ochronić budżet Unii, odzyskując prawie 55,3 mln EUR;

Systemy monitorowania i kontroli: przechowywanie i rejestrowanie danych oraz cyfryzacja sprawozdawczości

200.

przypomina o porozumieniu międzyinstytucjonalnym między Parlamentem Europejskim a Radą; apeluje o wzmocnienie ochrony budżetu Unii i UE nowej generacji przed nieprawidłowościami, w tym nadużyciami finansowymi; wzywa do wprowadzenia znormalizowanych środków służących gromadzeniu, porównywaniu i agregowaniu informacji i danych liczbowych dotyczących końcowych beneficjentów finansowania unijnego na potrzeby kontroli i audytu;

201.

zauważa, że gromadzenie danych na temat osób będących faktycznymi beneficjentami, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania unijnego w ramach zarządzania dzielonego oraz na potrzeby projektów i reform wspieranych przez Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, w tym danych na temat rzeczywistych beneficjentów finansowania, jest niezbędne do zapewnienia skutecznych kontroli i audytów; przepisy dotyczące zbierania i przetwarzania takich danych powinny być zgodne z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych;

202.

zauważa, że w ramach trwającej kontroli Trybunał analizuje znaczenie, wiarygodność i spójność rocznego poziomu wydatków w dziale „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”, który Komisja oblicza w wyniku przeprowadzonych kontroli, i oczekuje na wnioski z tej kontroli;

Ustalenia Trybunału

203.

uważa za głęboko niepokojące, że na podstawie kontroli 236 transakcji, w przypadku których instytucje audytowe nie wykryły 29 błędów, a 64 błędy zostały wcześniej wykryte przez instytucje audytowe i skorygowane przez organy wdrażające program (na kwotę 334 mln EUR w obu okresach programowania łącznie), Trybunał szacuje, że poziom błędu wynosi 4,4 %;

204.

jest rozczarowany tym, że nie udało się obniżyć poziomu błędu do 3 % odnotowanych w 2017 r. pomimo środków upraszczających przewidzianych w rozporządzeniu zbiorczym; jest przekonany, że należy podjąć wysiłki w tym zakresie w następnym okresie programowania;

205.

zauważa, że jak wynika z rocznego sprawozdania Komisji z zarządzania i wyników oraz z rocznych sprawozdań z działalności zainteresowanych dyrekcji generalnych ryzyko w momencie zamknięcia oszacowano na 1,1 % (1,3 % w 2018 r.), a ryzyko w momencie płatności wzrosło z 1,7 % w 2018 r. do przedziału 2,2–3,1 % w 2019 r. dla tego obszaru wydatków i jest w przedziale błędu obliczonym przez Trybunał;

206.

zauważa, że w przypadku EFRR ryzyko w momencie płatności wzrosło z 2 % w 2018 r. do przedziału 2,7–3,8 % w 2019 r., a w przypadku EFS ryzyko w momencie płatności oszacowano w przedziale 1,7 - 2,4%; wskazuje, że Komisja ustaliła, iż wydatki niekwalifikowalne, nieprawidłowości w zakresie zamówień publicznych i kwestie dotyczące ścieżki audytu stanowią główne źródła ustaleń audytowych i nieprawidłowości stwierdzonych w tym obszarze polityki;

207.

zauważa, że w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. DG EMPL zgłosiła kluczowy wskaźnik efektywności (łączny poziom błędu rezydualnego wynoszący 1,7 %) poniżej progu istotności wynoszącego 2 %, jak również „maksymalny poziom” (do 2,4 %), który pozwoliłby uwzględnić ewentualne dalsze błędy w wydatkach na operacje nieobjęte kontrolami Komisji; odnotowuje ponadto, że Trybunał uważa „maksymalny poziom” za bardziej odpowiedni, ponieważ uwzględnia on potencjalny wpływ trwających audytów;

208.

zauważa, że instytucje audytowe zgłosiły 64 błędy kwantyfikowalne stwierdzone w pakietach dokumentów na potrzeby poświadczenia wiarygodności / pakietach zamknięcia w odniesieniu do 236 transakcji ze zbadanej przez Trybunał próby. Błędy te dotyczyły kosztów niekwalifikowalnych (39), zamówień publicznych (24) oraz braku dokumentacji poświadczającej (jeden błąd);

209.

zauważa z niepokojem, że większość błędów dotyczy trzech głównych kategorii:

—	55 % błędów stanowiły „wydatki niekwalifikowalne”; w przypadku pięciu projektów EFRR w okresie programowania 2014–2020 pomoc przyznano beneficjentom lub operacjom niespełniającym warunków kwalifikowalności określonych w odnośnym rozporządzeniu i programach operacyjnych;

—	24 % błędów stanowiły „naruszenia zasad rynku wewnętrznego” (takie jak naruszenia zasad pomocy państwa - 9 % oraz poważne uchybienia w zakresie zgodności z zasadami udzielania zamówień publicznych – 15 %);

—	12 % błędów stanowiły „wydatki niekwalifikowalne”;

210.

zauważa, że Trybunał po raz kolejny wykrył dużą liczbę błędów dotyczących udzielania zamówień publicznych, zasad pomocy państwa i procedur udzielania dotacji, głównie w działach „Spójność” i „Zasoby naturalne”; zwraca uwagę, że błędy te złożyły się na 20 % szacowanego przez Trybunał poziomu błędu w wydatkach obarczonych wysokim ryzykiem (w 2018 r. – 16 %), dlatego też Komisja powinna określić sposoby ograniczenia błędów;

211.

podkreśla, że złożone przepisy przyczyniają się do większego ryzyka błędu; docenia wysiłki Komisji na rzecz ciągłej pracy nad upraszczaniem przepisów i korzystania w większym stopniu z prostszych mechanizmów dostarczania, takich jak uproszczone opcje kosztowe;

212.

jest zdania, że poziom błędu oszacowany przez Trybunał na 2019 r. w wydatkach w tym obszarze należy oceniać w kontekście wieloletniego charakteru programów, a zatem dalsze korekty powinny być dokonywane na późniejszym etapie, co może prowadzić do znacznego ograniczenia ryzyka w momencie zamknięcia programu; zwraca się do Trybunału o przedstawienie sprawozdania zawierającego szacowany poziom błędu po zamknięciu programów polityki spójności na lata 2007–2013;

213.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja opracowała plan działania w zakresie zamówień publicznych, który był kilkakrotnie aktualizowany od 2014 r.;

214.

zauważa z niepokojem, że najczęstszym rodzajem błędu cechującym wydatki z EFS jest brak niezbędnej dokumentacji poświadczającej; zauważa ponadto, że w 2019 r. Trybunał zidentyfikował jeden projekt EFS, który naruszał unijne zasady pomocy państwa;

215.

z niepokojem odnotowuje sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2019, z którego wynika, że większość błędów w wydatkach programów w ramach zarządzania dzielonego ma źródło w błędach w kontrolach przeprowadzanych przez krajowe instytucje audytowe; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez Komisję programów pomocy technicznej na potrzeby współpracy z organami zarządzającymi oraz programów szkoleniowych i pogłębienie danych programów ekspertów krajowych jako narzędzi służących zwiększaniu wiedzy o instrumentach i unikaniu wspomnianych błędów; zwraca uwagę w tym kontekście na konieczność monitorowania strategii Komisji Europejskiej w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz udzielania wsparcia i pomocy państwom członkowskim we wdrażaniu środków zwalczania nadużyć finansowych, w tym analizowania nieprawidłowości zgłaszanych przez państwa członkowskie w przypadku funduszy ESI, jako że należy wyeliminować wszelkie nadużycia finansowe związane z finansowaniem unijnym, aby umocnić zaufanie obywateli do wydatkowania środków i instytucji UE;

216.

zauważa z zaniepokojeniem, że mimo zgłoszenia przez instytucje audytowe wielu nieprawidłowości w projektach objętych badaniem przez Trybunał wciąż liczne błędy pozostały niewykryte lub nie zostały skorygowane na wcześniejszym etapie przez żaden z organów odpowiedzialnych za kontrolę wewnętrzną; zaleca – na podstawie ustaleń i wniosków Trybunału na 2019 r. – aby Komisja przeanalizowała główne źródła niewykrytych błędów i opracowała wraz z instytucjami audytowymi niezbędne środki w celu poprawy wiarygodności zgłaszanych poziomów błędu rezydualnego;

217.

wyraża zaniepokojenie uchybieniami stwierdzonymi podczas oceny prac 18 ze 116 instytucji audytowych w państwach członkowskich objętych próbą Trybunału, które to uchybienia obecnie zmniejszają wiarygodność tych prac (ponownie obliczony poziom błędu przekraczał dwuprocentowy próg istotności w dziewięciu z 20 pakietów dokumentów dotyczących poświadczenia wiarygodności za okres 2014–2020; zauważa obserwację Trybunału, że Komisja uzyskała podobne wyniki w odniesieniu do ośmiu z tych pakietów i skorygowała poziom błędu rezydualnego do wartości powyżej 2 %); wyraża ubolewanie, że Trybunał nie może przedstawić analizy przyczyn tych utrzymujących się uchybień w swojej pracy; wyraża ubolewanie, że również Komisja nie mogła przedstawić znaczących spostrzeżeń na temat przyczyn i wszelkich różnic między organami państw członkowskich w zależności od kraju; wyraża ubolewanie, że brak informacji o przyczynach tych utrzymujących się słabości systemowych w niektórych krajowych instytucjach audytowych utrudnia skuteczne rozwiązanie tych problemów;

218.

zauważa, że w przypadku 120 transakcji objętych próbą (55 %) Trybunał był w stanie sformułować wnioski na podstawie przeglądu prac instytucji audytowych; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że w przypadku 100 transakcji (45 %) Trybunał wykrył niedociągnięcia dotyczące zakresu, jakości lub dokumentacji prac instytucji audytowych, przez co Trybunał musiał ponownie przeprowadzić odpowiednie procedury kontrolne;

219.

podkreśla, że w 2019 r. Komisja przeprowadziła 26 kontroli zgodności (z czego 14 przeprowadziła DG REGIO, a 12 – DG EMPL) w 11 państwach członkowskich i stwierdziła w swoich projektach sprawozdań dotyczących tych kontroli zgodności, że poziomy błędu rezydualnego zgłoszone w rocznych sprawozdaniach z kontroli instytucji audytowych za rok obrachunkowy 2017/2018 były niedoszacowane (w związku z tym Komisja zwiększyła te wartości);

220.

zauważa, że 13 kontroli zgodności (5 przeprowadzonych przez DG REGIO i 8 przez DG EMPL) ukończono do maja 2020 r., jednak w przypadku połowy z tych kontroli obliczone poziomy błędu rezydualnego nie były jeszcze ostateczne;

221.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że począwszy od 2020 r. Komisja zamierza włączyć do zorganizowanej dyskusji z zainteresowanymi instytucjami audytowymi szczegółową analizę dodatkowych błędów wykrytych w ramach audytów unijnych, wraz z zarejestrowanymi działaniami instytucji audytowych, w celu rozwiązania problemu niewykrycia tych błędów;

222.

podziela zadowolenie Trybunału ze wspólnej inicjatywy Komisji i instytucji audytowych oraz skoordynowanych wysiłków na rzecz poprawy dokumentowania pracy instytucji audytowych oraz opracowania w grudniu 2019 r. dokumentu do rozważań na temat dokumentacji audytowej, który choć nie jest obowiązkowy, stanowi pierwszy krok w kierunku poprawy sposobu, w jaki instytucje audytowe wykonują i dokumentują swoją pracę;

223.

z zadowoleniem przyjmuje starania na rzecz uproszczenia wymogów dla kierowników projektów i instytucji zarządzających w państwach członkowskich w ramach okresu programowania 2021–2027 określonego w rozporządzeniu w sprawie wspólnych przepisów i w przypadku funduszy związanych z WRF; podkreśla, że kluczem do rozwiązania tej kwestii są prostsze krajowe zasady kwalifikowalności, które mogą pomóc zmniejszyć obciążenie administracyjne oraz ograniczyć prawdopodobieństwo wystąpienia błędów, zapewniając tym samym wysoki poziom przejrzystości; apeluje o szersze stosowanie uproszczonych metod rozliczania kosztów, które Trybunał uważa również za wielką pomoc dla wnioskodawców i ułatwienie podczas przeprowadzania kontroli; podziela wnioski Trybunału, zgodnie z którymi zmiana zasad wykorzystania funduszy ESI powinna jeszcze bardziej przyspieszyć proces ich wykorzystania; zwraca uwagę na potrzebę ulepszenia metod kontroli na szczeblu krajowym; wzywa Komisję, aby w ramach zorganizowanego dialogu z państwami członkowskimi przeanalizowała praktyki i procedury administracyjne w celu wyeliminowania nieefektywności oraz rozpowszechnienia przykładów skutecznych praktyk i procedur administracyjnych we wszystkich właściwych organach;

224.

odnotowuje na podstawie rocznego sprawozdania z działalności DG EMPL za 2019 r., że DG EMPL uzyskała wystarczającą pewność i stwierdziła, że systemy zarządzania i kontroli programów operacyjnych funkcjonowały zgodnie z założeniami w 2019 r., z wyjątkiem 29 programów EFS/Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i jednego programu FEAD, w przypadku których stwierdzono istotne braki niektórych kluczowych elementów systemów;

225.

zauważa z zadowoleniem, opierając się na rocznym sprawozdaniu z działalności DG EMPL za 2019 r., że DG EMPL podjęła niezbędne działania następcze w odniesieniu do wszystkich zaleceń dotyczących poświadczenia wiarygodności na lata 2015–2018 przedstawionych przez Trybunał oraz że do końca marca 2020 r. żadne z zaleceń Trybunału nie pozostało niewdrożone;

226.

zwraca uwagę, że w praktyce większość zastrzeżeń przedstawionych w rocznych sprawozdaniach z działalności za 2019 r. wynikało głównie z poziomów błędu w zestawieniach wydatków za rok obrachunkowy 2018/2019, które nie zostały jeszcze zatwierdzone, dlatego obie dyrekcje generalne poinformowały, że poziomy błędu za rok obrachunkowy 2018/2019 zostaną potwierdzone najwcześniej w momencie publikacji rocznych sprawozdań z działalności za 2020 r.;

227.

uważa, że przestępczość zorganizowana stanowi zagrożenie dla interesów finansowych UE i pieniędzy podatników w całej UE i wzywa Komisję do podjęcia niezbędnych działań na rzecz walki z przejmowaniem środków unijnych przez sieci przestępcze;

228.

ponownie wyraża swoje niezadowolenie z powodu różnego stosowania metodyki przez Trybunał i Komisję przy wydawaniu opinii na temat legalności i prawidłowości transakcji finansowych;

229.

wyraża ubolewanie, że Komisja nie przestrzega terminów określonych we właściwym rozporządzeniu (7), jeśli chodzi o publikację sprawozdania rocznego na temat „Instrumentów finansowych w ramach funduszy ESI”; ponawia wniosek Parlamentu o opublikowanie sprawozdania do października w celu uwzględnienia jego ustaleń w procedurze udzielania absolutorium; oczekuje od Komisji pozytywnej odpowiedzi na ten konkretny wniosek w celu zwiększenia przejrzystości;

Przegląd Europejskiego Trybunału Obrachunkowego 04/2020 pt. „Działania UE na rzecz rozwiązania problemu odpadów tworzyw sztucznych”

230.

zauważa, że choć nie jest to sprawozdanie z audytu, w ramach tego przeglądu zbadano podejście Unii do kwestii odpadów tworzyw sztucznych na lądzie, określone w strategii na rzecz tworzyw sztucznych z 2018 r;

231.

jest zaniepokojony uwagami Trybunału, że ramy prawne Unii w zakresie zwalczania przestępczości związanej z odpadami charakteryzują się niedociągnięciami polegającymi na braku danych na temat zanieczyszczonych miejsc, a także na temat sankcji i wskaźników ścigania, trudnościami w określeniu, które zachowania stanowią przestępstwa przeciwko środowisku, ze względu na niepewność prawną, taką jak definicja odpadów w porównaniu z pojęciem końca fazy odpadu, brak w unijnych aktach prawnych rozwiązania problemu rosnącego zaangażowania zorganizowanych grup przestępczych w przestępstwa przeciwko środowisku, które są następnie powiązane z innymi przestępstwami, takimi jak pranie pieniędzy, brak zharmonizowanych przepisów unijnych dotyczących połączenia sankcji (administracyjnych/kryminalnych/cywilnych), brak wyspecjalizowanych sił policyjnych, prokuratur i sędziów zajmujących się przestępstwami przeciwko środowisku;

232.

zauważa, że recykling chemiczny może obejmować wiele różnych technologii, które nie są jeszcze technologicznie lub ekonomicznie wykonalną opcją przetwarzania odpadów, podczas gdy składowanie na wysypiskach ma zostać radykalnie ograniczone; jest zdania, że należy radykalnie zwiększyć możliwości recyklingu, aby poprawić technologiczną i ekonomiczną wykonalność recyklingu; jest przekonany, że zwiększenie możliwości legalnego usuwania odpadów z tworzyw sztucznych przez producentów opakowań z tworzyw sztucznych w celu wypełnienia przez nich zobowiązań wynikających z systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta będzie miało pozytywny wpływ na problem nielegalnego handlu odpadami i innych przestępstw związanych z odpadami;

233.

z zadowoleniem przyjmuje zasób własny oparty na nie poddanych recyklingowi plastikowych odpadach opakowaniowych jako dobry instrument zachęcający państwa członkowskie do poprawy recyklingu; podkreśla w związku z tym potrzebę odpowiedniej sprawozdawczości;

Poważne nieprawidłowości i niewłaściwe wykorzystanie funduszy w państwach członkowskich

234.

wyraża ubolewanie, że korelacja między kosztem EFG na jednego pracownika objętego pomocą a stopniem reintegracji jest bardzo słaba lub nie istnieje. Na przykład w Hiszpanii koszt na pracownika wynosi 2 422,74 EUR, a wskaźnik reintegracji wynosi 48 %, podczas gdy w Finlandii koszt wynosi 2 289,81 EUR na osobę, a wskaźnik reintegracji wynosi 83 %. Wskaźniki integracji i koszty znacznie różnią się w poszczególnych państwach członkowskich, jednak nie można stwierdzić, że wyższe kwoty wydawane na mieszkańca przekładają się na wyższy wskaźnik reintegracji. zwraca się do Komisji o dokładne przeanalizowanie tej rozbieżności i zajęcie się nią;

235.

uważa, że gwarancja UE na rzecz młodzieży nie spełnia oczekiwań; wzywa Komisję do zapewnienia, aby programy mające na celu pomoc młodym ludziom nie wzbudzały oczekiwań, których nie można spełnić; nalega, aby Komisja zarządzała oczekiwaniami poprzez wyznaczanie realistycznych i osiągalnych celów i zadań;

236.

zauważa, że w 2019 r. DG EMPL wystosowała 16 pism ostrzegawczych w przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w systemie zarządzania i kontroli; podjęto 12 decyzji o przerwaniu terminów płatności (4 w przypadku Włoch, 3 w przypadku Węgier, 2 w przypadku Zjednoczonego Królestwa i Francji oraz 1 w przypadku Hiszpanii) oraz jedną decyzję o zawieszeniu płatności (Zjednoczone Królestwo-Szkocja);

237.

zauważa, że znaczne zastrzeżenia zgłoszono w odniesieniu do Włoch (15 zastrzeżeń, na kwotę 50,26 mln EUR) i Francji (9 zastrzeżeń, na kwotę 47,95 mln EUR); w przypadku Włoch wynikało to głównie z niedociągnięć systemowych w zamówieniach publicznych, wynikających z niewłaściwej transpozycji dyrektywy w sprawie zamówień publicznych do ustawodawstwa krajowego, natomiast we Francji regionalne organy kontroli nie miały wystarczająco dużo czasu na zakończenie w terminie kontroli operacji 5 programów;

238.

zauważa, że łączna kwota korekt finansowych dokonanych w roku budżetowym 2018-2019 przez państwa członkowskie wyniosła 3,41 mld EUR, z czego 912 mln przypadło na Węgry, 578 mln na Hiszpanię, 368 mln na Słowację, a 236 mln na Polskę; jeżeli chodzi o korekty finansowe wykazane łącznie od początku okresu 2014–2020 przez państwa członkowskie, łączna kwota korekt finansowych dokonanych w roku budżetowym 2018-2019 przez państwa członkowskie wyniosła 6,10 mld EUR, z czego 2,15 mln przypadło na Węgry, 668 mln na Hiszpanię, 647 mln na Słowację, a 459 mln na Polskę;

239.

zauważa z niepokojem, że Dyrekcja Generalna ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej (DG REGIO) w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. musiała wydać dwa zastrzeżenia dotyczące 67 programów EFRR/Funduszu Spójności w okresie programowania 2014–2020 oraz 9 programów EFRR/Funduszu Spójności i jednego programu IPA-CBC w okresie programowania 2007–2013; zwraca uwagę na poważne braki w systemach zarządzania i kontroli prowadzące do zagrożenia wydatków szacowanych na ponad 10 % w odniesieniu do wieloletnich ram na lata 2014–2020; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w zaktualizowanym rozporządzeniu finansowym doprecyzowano pojęcie konfliktu interesów w ramach zarządzania dzielonego;

240.

jest zaniepokojony, że Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia (DG EMPL) w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. musiała zgłosić zastrzeżenie dotyczące okresu 2014–2020 w odniesieniu do EFS / Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI) i Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (FEAD) (30 programów w ramach EFS / YEI i FEAD) zauważa, że ponieważ obie dyrekcje generalne stwierdziły w swoich rocznych sprawozdaniach z działalności, że nie zgłasza się zastrzeżeń w przypadkach, w których potwierdzony poziom błędu rezydualnego za poprzedni rok obrachunkowy wynosił ponad 2 %, ponieważ w przyszłości zastosowane zostaną dodatkowe korekty finansowe, zastrzeżenia Komisji opierają się głównie na tymczasowych poziomach i niekoniecznie muszą obejmować wszystkie istotne rodzaje ryzyka;

241.

jest szczególnie zaniepokojony faktem, że Komisja zakończyła procedurę audytową, która potwierdziła poważne naruszenie przepisów dotyczących konfliktu interesów w Republice Czeskiej;

242.

z niepokojem zauważa, że w sprawozdaniu z audytu DG REGIO stwierdzono trzy dotacje w ramach EFRR, które naruszały czeskie prawo i rozporządzenie UE w sprawie wspólnych przepisów dotyczących EFRR; wyraża zaniepokojenie faktem, że stwierdzono konflikt interesów w zarządzaniu wydatkowaniem europejskich funduszy strukturalnych;

243.

oczekuje, że Komisja poinformuje Parlament i Komisję Kontroli Budżetowej o odpowiedzi rządu czeskiego na zalecenia zawarte w sprawozdaniu; jest oburzony faktem, że ponad 2 lata po rozpoczęciu audytów przez Komisję sytuacja związana z domniemanym konfliktem interesów premiera Czech Andreja Babisza pozostaje nierozwiązana; wzywa Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz kompleksowego i szybkiego rozstrzygnięcia tej procedury, do niezwłocznego opublikowania sprawozdania z audytu, przedstawienia Parlamentowi wniosków oraz, w razie potrzeby, zawieszenia lub odzyskania sprzeniewierzonych środków finansowych; przypomina o swojej rezolucji w sprawie konfliktu interesów premiera Republiki Czeskiej z dnia 19 czerwca 2020 r., w której stwierdzono, że jeżeli konflikt interesów premiera Babisza zostanie potwierdzony, należy go rozwiązać albo premier powinien zrezygnować z pełnienia funkcji publicznych (8);

Zalecenia

244.

wzywa Komisję do:

—

przeprowadzenia dokładnej analizy przyczyn i potencjalnych problemów strukturalnych powodujących utrzymujące się niedociągnięcia systemowe wykrywane corocznie przez Trybunał podczas kontroli oraz zwrócenia szczególnej uwagi na wszelkie potencjalne różnice specyficzne dla poszczególnych krajów; uwzględnienia uwag na temat najlepszych praktyk stosowanych przez władze krajowe, których działalność charakteryzuje niski poziom błędu i których pracę Trybunał uznał za wiarygodną; przeprowadzenia tej analizy w ścisłej współpracy z Trybunałem oraz do aktywnego zaangażowania władz krajowych zarówno w odniesieniu do opisu problemu, jak i potencjalnych rozwiązań;

—	podzielenia się wynikami tej analizy z Trybunałem, organem udzielającym absolutorium i państwami członkowskimi;

—

wydania w oparciu o tę analizę jasnych, praktycznych i łatwych do wdrożenia zaleceń horyzontalnych oraz zaleceń dla poszczególnych krajów skierowanych do władz krajowych; nawiązania zorganizowanego dialogu z organami krajowymi i Trybunałem, aby stale pracować nad budowaniem potencjału i wymianą najlepszych praktyk w celu poprawy wiarygodności pracy krajowych instytucji audytowych; informowania na bieżąco organu udzielającego absolutorium o postępach w tym dialogu;

—

niezwłocznego przedstawienia wyjaśnień dotyczących warunków kwalifikowalności (w tym przez zdefiniowanie, co rozumie się przez operacje „fizycznie ukończone” lub „w pełni zrealizowane”, aby pomóc państwom członkowskim w sprawdzeniu, czy operacje są zgodne z art. 65 ust. 6 RWP i uniknąć sytuacji, w których niekwalifikowalne operacje nie zostaną wykryte);

—

podjęcia działań mających na celu poprawę wiarygodności poziomów błędu rezydualnego zgłaszanych przez instytucje audytowe (przeanalizowała główne przyczyny niewykrytych błędów i we współpracy z instytucjami audytowymi opracowała konieczne działania mające na celu poprawę wiarygodności poziomów błędu rezydualnego zgłaszanych przez te instytucje);

—	przedstawiania mu sprawozdania rocznego wyszczególniającego wkład każdej pozycji budżetowej w realizację celu dotyczącego uwzględniania kwestii klimatu i w wydatki na różnorodność biologiczną, co ułatwi ich monitorowanie;

—

pilnego rozpoczęcia prac – w stosownych przypadkach i zgodnie z przepisami sektorowymi – nad skuteczną metodyką monitorowania wydatków na działania związane z klimatem i ich wyników z myślą o osiągnięciu ogólnego celu wynoszącego co najmniej 30 % całkowitej kwoty budżetu Unii na lata 2021–2027 oraz wydatków z Europejskiego Instrument na rzecz Odbudowy wspierających cele klimatyczne;

—

wprowadzenia w życie razem z państwami członkowskimi jednego zintegrowanego, interoperacyjnego systemu informacji i monitorowania, w tym jednego narzędzia do analizy danych i oceny ryzyka, w celu uzyskania dostępu do odpowiednich danych i możliwości ich analizowania, oraz zwiększenia wiarygodności kontroli z myślą o powszechnym zastosowaniu, w tym przy pomocy instrumentu wsparcia technicznego;

—	wprowadzenia ogólnounijnego mechanizmu składania skarg w celu wsparcia beneficjentów funduszy, którzy spotykają się np. z niewłaściwym zachowaniem władz krajowych, naciskami ze strony struktur przestępczych lub przestępczości zorganizowanej, poprzez umożliwienie im złożenia skargi do Komisji;

—	kontynuowania konsekwentnej i szeroko zakrojonej współpracy z instytucjami audytowymi w celu zapewnienia solidnych ram kontroli, w razie potrzeby poprawiając jakość prac poświadczających oraz zapewniając niezbędne zdolności w zakresie wykrywania i naprawy;

—	zobowiązania instytucji zarządzających do podjęcia działań w celu wyeliminowania najczęstszych błędów i zmniejszenia ryzyka dla przyszłych wydatków oraz poprawy, w razie potrzeby, zdolności wykrywania zarówno weryfikacji zarządzania, jak i audytów;

—	podawania poziomu błędu przy płatnościach, a nie poziomu błędu rezydualnego, aby poprawić ocenę kontroli;

—	współpracy z Trybunałem w celu dalszego dostosowania metod kontroli i interpretacji tekstów prawnych;

—	poświęcenia większej uwagi i udzielenia większego wsparcia technicznego państwom członkowskim, których systemy zarządzania i kontroli nie są wiarygodne lub są wiarygodne tylko częściowo, w przypadku zwiększonego ryzyka nadużyć finansowych i korupcji związanych z funduszami;

—	zwrócenia szczególnej uwagi na umowy ramowe zawierane w ramach procedur udzielania zamówień publicznych, ponieważ związane z nimi nadużycia finansowe i korupcja stanowią podwyższone ryzyko dla interesów finansowych Unii;

—	jak najszybszego ograniczenia zaległości w zakresie zobowiązań;

—

określenia w rocznych sprawozdaniach z działalności, w jaki sposób ponownie wykorzystano kwoty wynikające z korekt finansowych ex post nakładanych przez państwa członkowskie i przez Komisję, w szczególności w tych przypadkach, w których doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innej działalności przestępczej;

—	opublikowania sprawozdania rocznego za 2020 r. dotyczącego „Instrumentów finansowych w ramach funduszy ESI” niezwłocznie, a najpóźniej do października 2021 r., aby umożliwić uwzględnienie ustaleń z sondaży w procedurze udzielania absolutorium;

—	opracowania silnej strategii przeciwdziałania konfliktom interesów wśród polityków wysokiego szczebla; opracowania wraz z państwami członkowskimi skutecznych instrumentów prawnych w celu uniknięcia wspierania struktur oligarchicznych korzystających z unijnych funduszy spójności;

—	informowania Parlamentu o wszelkich dalszych postępach w sprawie konfliktu interesów, o którym mowa w sprawozdaniu z audytu DG REGIO w Republice Czeskiej;

—	zastosowania się do uwag Trybunału dotyczących odpadów z tworzyw sztucznych przy przeglądzie dyrektywy 2008/99/WE, w szczególności w odniesieniu do minimalnych standardów i jasnych definicji różnych przestępstw związanych z odpadami;

—

rozwiązania problemu braku możliwości recyklingu i spalania jako sposobu na ograniczenie przestępstw związanych z odpadami, takich jak handel odpadami, poprzez zwiększenie możliwości legalnego usuwania odpadów z tworzyw sztucznych i ich atrakcyjności ekonomicznej dla producentów odpadów z tworzyw sztucznych;

—

ulepszenia definicji recyklingu i wymogów dotyczących sprawozdawczości w zakresie recyklingu, w szczególności w odniesieniu do zasobów własnych opartych na plastikowych odpadach opakowaniowych niepoddanych recyklingowi; przeprowadzenia oceny możliwości cyfryzacji sprawozdawczości i monitorowania przepływów odpadów między podmiotami gospodarczymi w celu zwiększenia zdolności wykrywania nieprawidłowości i oznak handlu odpadami;

—

przeanalizowania w bliskiej współpracy z właściwymi władzami krajowymi przyczyn niskiego poziomu absorpcji funduszy dostępnych na infrastrukturę gospodarowania odpadami i do poinformowania organu udzielającego absolutorium o ustaleniach; poinformowania organu udzielającego absolutorium o tym, jak Komisja pomaga państwom członkowskim w zwiększeniu wskaźnika absorpcji, oraz do zbadania dalszych możliwości pomocy;

—	poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich przesunięciach funduszy spójności z funduszy przeznaczonych na wspieranie recyklingu i gospodarki odpadami do innych obszarów w związku z pandemią COVID-19;

—

pilnego nadania priorytetu przeglądowi zasadniczych wymagań dotyczących opakowań w celu przyspieszenia dostosowania projektowania i produkcji opakowań z tworzyw sztucznych na korzyść możliwości recyklingu i zrównoważonego rozwoju, tak aby wesprzeć dążenia do osiągnięcia celu dotyczącego recyklingu opakowań z tworzyw sztucznych na 2025 r;

245.

zwraca się do Komisji, w ogólniejszym ujęciu, o jak najszybsze wdrożenie wszystkich zaległych zaleceń Trybunału i przedstawienie szczegółowych sprawozdań z ich wdrożenia, a w dłuższej perspektywie – o uwzględnianie zaleceń Trybunału podczas realizacji działań podejmowanych w ramach nowego EFS+ od roku 2021.

246.

wyraża zdumienie, że nie wszczęto procedur mających na celu zmniejszenie przydziału środków na program poprzez korekty netto w 2019 r., jak podano w sprawozdaniu rocznym DG REGIO za 2019 r; wzywa Komisję do systematycznego nakładania korekt finansowych netto, gdy spełnione są warunki określone w art. 145 ust. 7 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów;

247.

zachęca Komisję do dalszego udzielania wskazówek i wsparcia, jak również do wskazywania i rozpowszechniania dobrych praktyk wśród państw członkowskich;

Wyniki: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) oraz Fundusz Spójności

248.

przypomina, że z funduszy tych finansowana jest polityka UE z w dziedzinie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej (polityka spójności UE), która ma na celu wzmocnienie spójności gospodarczej i społecznej na terytorium UE poprzez zmniejszenie różnic w poziomie rozwoju między poszczególnymi regionami;

249.

przypomina, że wsparciem z EFRR objęte są wszystkie państwa członkowskie, a koncentruje się ono na kilku kluczowych obszarach priorytetowych, takich jak innowacje, badania i wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz gospodarka niskoemisyjna; zauważa, że w 2019 r. Komisja przydzieliła 31,1 mld euro na rzecz budżetu EFRR; przypomina, że Fundusz Spójności zapewnia wsparcie państwom członkowskim o dochodzie narodowym brutto (DNB) na mieszkańca poniżej 90 % średniej UE, że z funduszu tego finansowane są przede wszystkim projekty związane z transeuropejskimi sieciami transportowymi i ze środowiskiem, a jego budżet na 2019 r. wynosił 11,5 mld EUR;

250.

z niepokojem zauważa, że lata po rozpoczęciu okresu programowania 2014–2020 nieco ponad jedna trzecia spośród 72 wskaźników przyjętych dla EFRR i Funduszu Spójności znajdowała się na dobrej drodze do osiągnięcia poziomów docelowych – mimo iż w wielu przypadkach poziomy te zostały skorygowane w dół; przywołuje zalecenie dotyczące dalszej poprawy kluczowych wskaźników wykonania; zauważa jednak, że ograniczenia w zakresie danych uniemożliwiają kontrolerom dokonanie kompleksowej oceny wyników w tym obszarze polityki, ponieważ trudno jest ocenić, czy fundusze osiągnęły lub prawdopodobnie osiągną wyznaczone cele ogólne i szczegółowe, mimo że postępy w zakresie poszczególnych wskaźników można ocenić w odniesieniu do wyznaczonych celów pośrednich i końcowych; wzywa Komisję do opracowania spójnych ram oceny, które pozwoliłyby ocenić, czy cele pośrednie i szczegółowe EFRR i Funduszu Spójności zostały osiągnięte;

251.

jest zaniepokojony poruszonymi przez Trybunał problemami braku kontroli wewnętrznej w państwach członkowskich czy niewiarygodności danych;

252.

z uwagi na fakt, że większość wszystkich wykrytych błędów dotyczyła „niekwalifikowalnych projektów”, podkreśla swoje poważne obawy co do wiarygodności i rzetelności sprawozdań Komisji na temat osiągniętych wyników, ponieważ wszystkie te i podobne (jeszcze niewykryte) projekty nie powinny w żaden sposób przyczyniać się do ogólnej oceny szerszych wyników osiągniętych dzięki unijnej polityce spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej; zaleca, by Komisja ponownie oceniła swój proces sprawozdawczości w zakresie faktycznie osiągniętych wyników;

253.

uznaje znaczenie narzędzi cyfrowych takich jak Arachne w walce z korupcją i sprzeniewierzaniem funduszy unijnych; wzywa wszystkie państwa członkowskie do wdrożenia tych narzędzi bez dalszych opóźnień; wyraża ubolewanie, że nie wszystkie państwa członkowskie korzystają z narzędzia eksploracji danych Arachne w celu poprawy wykrywania nadużyć finansowych; zwraca uwagę, że zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie są odpowiedzialne za zwalczanie nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków polityki spójności i muszą zwiększyć wysiłki na rzecz zapobiegania nadużyciom ich wykrywania we współpracy z EPPO i OLAF-em; podkreśla, że oprócz narzędzia Arachne Komisja powinna poważnie rozważyć wykorzystanie dużych zbiorów danych i innych narzędzi informatycznych nie tylko do prowadzenia dochodzeń, ale także do monitorowania zmian tendencji i zapobiegania innym sposobom niewłaściwego wykorzystania funduszy unijnych;

254.

zwraca uwagę, że oba te fundusze są objęte zarządzaniem dzielonym sprawowanym przez Komisję i państwa członkowskie i są wdrażane za pośrednictwem programów operacyjnych (PO) opracowywanych przez państwa członkowskie i zatwierdzanych przez Komisję;

255.

wyraża zadowolenie, że w swoim pierwszym sprawozdaniu rocznym dotyczącym wyników do końca 2019 r. Trybunał podaje przegląd wyników programu EFRR jako pozytywny przykład jasno sformułowanych wniosków dotyczących celu ogólnego; zachęca DG REGIO do dalszego przedstawiania jasnych wniosków w sekcjach dotyczących wykonania, zarówno w odniesieniu do celów ogólnych, jak i szczegółowych, oraz zachęca inne dyrekcje generalne do podążania za tym dobrym przykładem i do poprawy swoich wniosków poprzez uczynienie ich bardziej treściwymi i jasnymi;

256.

podkreśla, że informacjom pochodzącym z wskaźników rezultatu i produktu towarzyszą wyniki wielu ocen i badań, w których przeanalizowano rezultaty z okresu 2007–2013 oraz z wczesnych etapów programowania i wdrażania programów polityki spójności za okres 2014–2020; podziela obserwację Trybunału, że opóźnienie, z jakim przeprowadzane są te oceny zgodnie z przepisami oznacza, że płynące z nich wnioski są formułowane zbyt późno, by miały jakiekolwiek oddziaływanie na bieżący lub kolejny okres programowania (przykładowo oczekuje się, że wyniki oceny ex post za okres 2014–2020 będą dostępne pod koniec 2025 r., zgodnie z wymogiem przewidzianym w rozporządzeniu w sprawie wspólnych przepisów; do tego czasu okres programowania 2021–2027 znajdzie się już jednak w piątym roku realizacji, a Komisja prawdopodobnie będzie już na zaawansowanym etapie prac nad przygotowaniem wniosków ustawodawczych na okres po 2027 r.);

257.

z niepokojem zauważa, że na koniec szóstego roku wdrażania wskaźniki absorpcji środków w ramach EFRR i Funduszu Spójności są o 6,6 % niższe niż na tym samym etapie poprzedniego okresu programowania; podkreśla, że jest to częściowo spowodowane opóźnieniami na początku okresu programowania; zauważa jednak, że stopień absorpcji europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w 2019 r. był wyższy niż w pozostałych poszczególnych latach WRF 2014–2020; ponadto zwraca uwagę na fakt, że ze względu na zbliżający się koniec okresu kwalifikowalności i z uwagi na okoliczności kryzysu związanego z COVID-19 istnieje ryzyko, że państwa członkowskie będą skupiać się na priorytetowym traktowaniu wskaźników absorpcji kosztem celów dotyczących spójności, wyników i prawidłowości wydatków; podkreśla, że przedkładanie zgodności nad wyniki utrudniłoby osiągnięcie celów polityki spójności i generowałoby niepotrzebne wydatki, w związku z czym wzywa Komisję do opracowania środków upraszczających procedury, które w wyżej wymienionych okolicznościach przyczyniłyby się do odpowiedzialnego i odpowiedniego wykorzystania funduszy, a tym samym do ożywienia gospodarczego w państwach członkowskich, mając na uwadze, że cele państw członkowskich na okres programowania 2021–2027 muszą być o wiele ambitniejsze, jako odpowiedź na gospodarcze i społeczne skutki kryzysu związanego z COVID-19, z myślą o ochronie obywateli, zachowaniu miejsc pracy i stymulowaniu klimatu inwestycyjnego, przy zaangażowaniu wszystkich szczebli sprawowania rządów w opracowywanie i wdrażanie planów odbudowy;

258.

wzywa Komisję do zidentyfikowania regionów, w których wskaźniki wykorzystania środków są niskie, i do zapewnienia im pomocy w poprawie tych wskaźników poprzez określenie zasad, które mogą zwiększyć wydajność i skuteczność Funduszu Spójności;

259.

podkreśla, że w polityce spójności, w ramach której realizowane są duże projekty infrastrukturalne, występują niekiedy duże opóźnienia między rozpoczęciem programu, jego wdrożeniem i osiągnięciem produktów i rezultatów; uważa za niepokojące, że na postępach mogą ponadto niekorzystanie odbijać się stosunkowo niskie poziomy wdrożenia w obszarze polityki spójności w porównaniu z pozostałą częścią budżetu Unii; wskazuje, że powyższe czynniki oraz fakt, że najnowsze dostępne dane (w okresie wdrażania trwającym do końca 2023 r.) dotyczą końca 2018 r., zostały przedstawione przez Trybunał jako utrudniające na obecnym etapie wydanie opinii na temat osiągnięcia celów; wzywa Komisję do zmniejszenia odstępu czasowego między rozpoczęciem programu, jego realizacją oraz wypracowaniem produktów i rezultatów; zauważa, że należy wzmocnić nadzór nad ukończeniem sieci; wzywa Komisję do stworzenia grupy ekspertów udzielającej państwom członkowskim wsparcia w kierowaniu tak dużymi projektami;

260.

jest bardzo zaniepokojony doniesieniami medialnymi o współfinansowanych ze środków EFRR inwestycjach w infrastrukturę na potrzeby kształcenia zawodowego w jednym z państw członkowskich, gdzie przeznaczenie tych budynków zostało zmienione po upływie minimalnego wymaganego okresu trzech lat; ubolewa nad zarzutami oszustwa i osobistego wzbogacenia się w wyniku tej zmiany przeznaczenia; ubolewa, że Komisja nie była w stanie dostarczyć dodatkowych informacji, które rozwiałyby wszelkie pozostałe wątpliwości; z zadowoleniem przyjmuje zamiar podjęcia przez Komisję odpowiednich działań następczych w związku z tymi zarzutami; uważa koncepcję trwałości za ważne zabezpieczenie skutecznego i wydajnego wykorzystania środków unijnych w ramach polityki spójności;

261.

uważa, że prawny wymóg minimalnego czasu trwania wynoszący od trzech do pięciu lat jest zbyt krótki, biorąc pod uwagę znaczne zainwestowane kwoty i długowieczność takich projektów; ubolewa, że współprawodawcy nie zdecydowali się na wprowadzenie dłuższych wymogów dotyczących czasu trwania podczas przeglądu [rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów]; zauważa, że w poszczególnych państwach członkowskich istnieją znaczne różnice w krajowych przepisach dotyczących czasu trwania inwestycji infrastrukturalnych i przedwczesnej zmiany przeznaczenia;

262.

wyraża zaniepokojenie brakiem kontroli i działań następczych w odniesieniu do finansowania przedsiębiorców; wzywa Komisję do opracowania szczegółowej strategii kontroli finansowania; oraz zwraca się do Komisji o ocenę wyników projektów finansowanych w ramach tego mechanizmu finansowego; zachęca Komisję do opublikowania wyników swojej oceny;

263.

odnotowuje inne czynniki istotne przy analizie wyników przeprowadzonej przez Trybunał, które wyjaśniają fakt, że na cele polityki spójności, dotyczące na przykład wskaźników zatrudnienia, rozwoju gospodarczego, klimatu i energii w dużym stopniu wpływa szereg czynników krajowych i zewnętrznych na poziomie europejskim i ogólnoświatowym, jak również że w wielu państwach członkowskich finansowanie zapewniane w ramach polityki spójności stanowi zazwyczaj niewielki ułamek środków przeznaczonych na rozwiązanie powyższych kwestii, w związku z czym bez specjalnie dostosowanych polityk i programów krajowych sprzyjających realizacji celów polityki spójności może ono jedynie w bardzo ograniczonym zakresie wpływać na postępy państw członkowskich na drodze do osiągnięcia tych celów;

264.

zwraca ponadto uwagę na obserwacje Trybunału dotyczące dodatkowych czynników, takich jak fakt, że aby zrealizować cele wysokiego szczebla w ramach polityki spójności, Unia ma do dyspozycji wiele narzędzi, przy czym EFRR i Fundusz Spójności stanowią tylko dwa z nich, że osiągnięciu tych celów służą również inne fundusze i inicjatywy ustawodawcze i że w związku z tym rozróżnienie, które z narzędzi w jakim stopniu przyczyniło się do postępów na drodze do osiągnięcia wartości docelowych, jest często niemożliwe;

265.

ubolewa, że analiza Trybunału oparta na skąpych danych dostępnych na koniec 2018 r. pokazuje, że spośród wszystkich 72 wskaźników tylko w przypadku nieco ponad jednej trzeciej wygląda na to, że zostaną osiągnięte odnośne poziomy docelowe, w przypadku około połowy natomiast poziomy te prawdopodobnie nie zostaną osiągnięte, a w przypadku pozostałych wskaźników Trybunał nie był w stanie wyciągnąć wniosków; ubolewa, że tylko w przypadku 2 z 9 wskaźników związanych z celami ogólnymi, wygląda na to, że zostaną osiągnięte odnośne poziomy docelowe; zauważa jednak, że w odniesieniu do około jednej trzeciej wskaźników, którym wyznaczono cele pośrednie na 2018 r., Trybunał stwierdził, że 70 % z nich zostało osiągniętych lub prawdopodobnie zostanie wkrótce osiągniętych;

266.

mimo iż środki z EFRR i Funduszu Spójności mogą być nadal wypłacane do 2023 r., z niepokojem podkreśla, że ogólnie w przypadku 40 % wskaźników produktu wygląda na to, że zostaną osiągnięte odnośne poziomy docelowe, i że w przypadku wskaźników rezultatu i oddziaływania odsetek ten wynosi zaledwie 10 %;

267.

przypomina, że strategia „Europa 2020” to unijna strategia wysokiego szczebla przyjęta na lata 2010–2020; wskazuje, że w odniesieniu do okresu 2014–2020 Komisja określiła dziewięć wskaźników służących do pomiaru postępów w realizacji celów wyznaczonych w tej strategii w obszarach zatrudnienia, badań i rozwoju, zmiany klimatu, energii, kształcenia, ubóstwa oraz wykluczenia społecznego; zaznacza, że według Komisji i na podstawie danych za 2018 r. poziomy docelowe w zakresie zatrudnienia i kształcenia zostaną prawdopodobnie osiągnięte, natomiast w przypadku badań i rozwoju, zmiany klimatu oraz ubóstwa i włączenia społecznego postępy są wolniejsze, w związku z czym poziomy docelowe najprawdopodobniej nie zostaną osiągnięte;

268.

podkreśla z dużym niepokojem, że spośród 10 wskaźników pochodzących z dokumentu programowego, powiązanych z celem wspierania przejścia na gospodarkę niskoemisyjną we wszystkich sektorach, tylko jeden – „Liczba gospodarstw domowych z lepszą klasą zużycia energii” – znajduje się na dobrej drodze do osiągnięcia odnośnego poziomu docelowego; domaga się od Komisji, także w świetle celów Zielonego Ładu, aby ulepszenia związane z tym celem stały się absolutnym priorytetem;

269.

zaznacza, że w odpowiedzi na wybuch pandemii COVID-19 Unia wprowadziła środki zapewniające państwom członkowskim większą elastyczność w korzystaniu z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (zniesiono na przykład wymóg przeznaczenia określonego odsetka środków z funduszy ESI na kluczowe obszary tematyczne, owa elastyczność zaproponowana we wniosku może jednak mieć niekorzystny wpływ na zdolność UE do osiągania celów ustalonych pierwotnie w programach operacyjnych);

270.

przyznaje, że kryzys związany z COVID-19 stanowi nowe i nieoczekiwane wyzwanie, na które Unia i jej państwa członkowskie muszą zdecydowanie zareagować i zapewnić rozwiązania na szczeblu unijnym i krajowym;

271.

z zadowoleniem przyjmuje rosnącą elastyczność finansową wydatków na politykę spójności, która umożliwia państwom członkowskim wykorzystanie funduszy do finansowania projektów związanych z kryzysem; podkreśla konieczność wspierania ciągłości i ściślejszej współpracy wszystkich zainteresowanych stron związanych z polityką spójności, głównie MŚP, gmin i regionów, które w nadchodzących miesiącach będą zmagać się z bezrobociem i problemami związanymi z opieką zdrowotną;

272.

podkreśla problemy, jakie napotykają pacjenci w Unii w odniesieniu do korzystania z dyrektywy w sprawie transgranicznej opieki zdrowotnej, określone w sprawozdaniu specjalnym Trybunału nr 7/2019, w szczególności w odniesieniu do świadomości potencjalnych pacjentów na temat przysługujących im praw, a także problemów i opóźnień w elektronicznej wymianie między państwami członkowskimi danych dotyczących zdrowia pacjentów oraz dostępu do opieki zdrowotnej dla pacjentów cierpiących na rzadkie choroby;

273.

jest zaniepokojony opinią Trybunału, że wiele wskazuje na to, że Unia nie osiągnie celów klimatycznych i energetycznych ustalonych na 2030 r.; zauważa, że jak wynika z informacji Komisji, odnotowano niewielkie postępy w zakresie ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko wynikającego z wykorzystania zasobów naturalnych; podkreśla uwagę Trybunału, że w przypadku połowy państw członkowskich występowało ryzyko, że nie będą one wytwarzać wystarczającej ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, aby osiągnąć cele wyznaczone na 2020 r.; zwraca uwagę, że w przeglądzie horyzontalnym unijnych działań w dziedzinie energii i zmiany klimatu Trybunał poinformował z kolei, że planowana przez państwa członkowskie redukcja emisji gazów cieplarnianych na poziomie 40 % do 2030 r. nie zostanie zrealizowana; wzywa Komisję do ponownej oceny wyników ze względu na wpływ pandemii wirusa Covid-19 i pakietu dotyczącego Zielonego Ładu;

274.

jest zaniepokojony faktem, że zaledwie połowa z 16 wskaźników powiązanych z celem „Promowanie zrównoważonego transportu i usuwanie niedoborów przepustowości w działaniu najważniejszych infrastruktur sieciowych” jest na dobrej drodze do osiągnięcia poziomów docelowych; ubolewa, że jak wynika z najnowszego sprawozdania, zatwierdzonego przez Komisję, państwa członkowskie obniżyły większość wartości docelowych ustalonych na 2023 r., w niektórych przypadkach w znacznym stopniu (przykładowo łączna wartość docelowa dla EFRR i Funduszu Spójności w przypadku wskaźnika „Całkowita długość nowych linii kolejowych” została obniżona z 947 km do 579 km (tj. o 39 %), a łączna wartość docelowa dla EFRR i Funduszu Spójności w przypadku wskaźnika „Całkowita długość nowych lub zmodernizowanych linii tramwajowych i linii metra” została obniżona z 680 km do 441 km (tj. o 35 %));

275.

przypomina wniosek Parlamentu o utworzenie nowej linii budżetowej przeznaczonej na turystykę, aby wesprzeć ten sektor poważnie dotknięty kryzysem związanym z COVID-19; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał rozpoczął kontrolę projektów turystycznych współfinansowanych ze środków w wysokości 6,4 mld EUR w latach 2007–2013 i ze środków w wysokości 4 mld EUR do tej pory w ramach EFRR i Funduszu Spójności na lata 2014–2020, która to kontrola przyczyni się do poprawy polityki turystycznej UE;

276.

zauważa, że do stycznia 2020 r., tj. przez sześć lat trwania obecnego okresu programowania 2014–2020, wypłacono tylko około 31 % pierwotnie przyznanych środków, co stawia pod znakiem zapytania pełne wdrożenie instrumentu „Łącząc Europę”; wzywa państwa członkowskie do znacznego przyspieszenia inwestycji, a Komisję do zintensyfikowania monitorowania w związku z pilną potrzebą inwestycji w infrastrukturę w celu szybkiego ożywienia gospodarczego po kryzysie związanym z COVID-19;

277.

podkreśla ponownie, że wszystkie wskaźniki w tym obszarze polityki są wskaźnikami produktu (zapewniają przede wszystkim informacje na temat stopnia wdrożenia programu w kontekście wybudowanej infrastruktury), a nie osiągniętych wyników projektów; wzywa Komisję do zaplanowania tej polityki w taki sposób, by umożliwić właściwą bieżącą i śródokresową ocenę osiągniętych wyników i szerszego oddziaływania;

278.

przypomina, że w ramach kontroli przeprowadzonej w 2019 r. Trybunał wskazał w szczególności na niedostateczne wykorzystanie Funduszu Spójności do finansowania nowych linii kolejowych; podkreśla ogromne znaczenie inwestowania w zrównoważone sieci transportowe i wzywa państwa członkowskie o słabych wynikach do zwiększenia wysiłków w tym zakresie;

279.

podkreśla, że w ramach niedawnej kontroli projektów przewodnich z zakresu infrastruktury (9) Trybunał stwierdził, że istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że bazowa sieć transportowa UE osiągnie pełną zdolność operacyjną do 2030 r.; ponadto w przeglądzie horyzontalnym Trybunał podkreślił, że skala dofinansowania unijnego jest ograniczona w porównaniu z całkowitymi potrzebami, w związku z czym środki należy przeznaczać przede wszystkim na priorytety, które wnoszą największą unijną wartość dodaną;

280.

wzywa Komisję, aby dalej rozwijała mechanizm i narzędzia umożliwiające uświadomienie obywatelom i zainteresowanym stronom istnienia projektów turystycznych i transportowych, które finansuje w ramach EFRR i Funduszu Spójności, oraz informowanie o tych projektach;

281.

jest zdania, że – jak Trybunał stwierdził w wyniku kontroli projektów przewodnich z zakresu infrastruktury – prognozy dotyczące ruchu wymagają poprawy i lepszej koordynacji; zwraca uwagę, że prognozy ruchu powinny uwzględniać solidne analizy ekonomiczne oraz analizy kosztów i korzyści, a także powinny być okresowo aktualizowane w celu uwzględnienia ewentualnych opóźnień; podkreśla, że należy unikać niewłaściwego planowania, zwłaszcza w dziedzinie zmiany klimatu, oraz że proces planowania Komisji wymaga poprawy, zwłaszcza jeśli chodzi o wdrażanie wymogów w dziedzinie ochrony środowiska i wykorzystania zasobów;

282.

ubolewa, że we wniosku ustawodawczym Komisji dotyczącym funduszy ESI na lata 2021–2027 wyeliminowano wszystkie wymogi dotyczące oceny mające zastosowanie do dużych projektów, w tym wymóg przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści; co prawda przekłada się to na zmniejszenie obciążenia administracyjnego w ujęciu ogólnym, jednak nad tą korzyścią przeważa zwiększone ryzyko współfinansowania inwestycji, które nie oferują najlepszego stosunku wartości do ceny; zdecydowanie wzywa Komisję do ponownej oceny swojego wniosku;

283.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że europejski akt w sprawie dostępności został ostatecznie przyjęty w 2019 r.; podkreśla jego znaczenie jako pierwszego aktu prawnego w tej dziedzinie w Unii Europejskiej; zwraca się do Komisji o ścisłe monitorowanie postępów państw członkowskich w przyjmowaniu i publikowaniu wszystkich niezbędnych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w celu zapewnienia zgodności z europejskim aktem w sprawie dostępności do dnia 28 czerwca 2022 r.;

284.

stwierdza, że tylko 3 z 9 wskaźników (33 %) z dokumentów programowych, powiązanych z celem szczegółowym EFRR „Wzmacnianie konkurencyjności MŚP”, są na dobrej drodze do osiągnięcia poziomów docelowych, co stanowi niezadowalający wynik; podkreśla, że wszystkie trzy to wskaźniki produktu mierzące liczbę przedsiębiorstw objętych wsparciem z EFRR, natomiast inne wskaźniki, służące między innymi do pomiaru, czy inwestycje prywatne uzupełniają wsparcie publiczne dla przedsiębiorstw oraz czy w przedsiębiorstwach korzystających ze wsparcia nastąpił wzrost zatrudnienia, mogą nie osiągnąć zakładanych poziomów docelowych; wzywa Komisję do zaplanowania tej polityki w taki sposób, by umożliwić właściwą bieżącą i śródokresową ocenę osiągniętych wyników i szerszego oddziaływania, w tym ocenę wpływu polityki zwalczania długotrwałego bezrobocia;

285.

zwraca uwagę, że finansowanie z EFRR było wykorzystywane razem z krajowymi źródłami wsparcia MŚP i stanowiło uzupełnienie istniejących już działań krajowych lub służyło do wyeliminowania luk w systemie wsparcia. Wykazano jednak, że wsparcie (10) z EFRR i z EFS nie doprowadziło do istotnej synergii, pomimo dużego nacisku na ochronę miejsc pracy;

286.

uwzględnia fakt, że w kontekście kontroli na potrzeby poświadczenia wiarygodności za 2019 r. Trybunał ustalił, że ukończono tylko 11 ze 121 projektów współfinansowanych z EFRR i Funduszu Spójności prowadzonych przez 12 państw członkowskich; zauważa, że w przypadku 7 z nich cele osiągnięto w pełni, w ramach 2 cele osiągnięto częściowo, a w dwóch pozostałych cele nie zostały osiągnięte;

287.

z niepokojem zauważa brak jasnych informacji na temat beneficjentów końcowych funduszy spójności i wzywa Komisję do dopilnowania, by gromadzono wszystkie niezbędne informacje na temat ich finansowania, nie tylko na temat pośredników finansowych, ale przede wszystkim na temat beneficjentów końcowych;

288.

podkreśla ogromny potencjał publicznych rejestrów końcowych beneficjentów rzeczywistych, wprowadzonych wraz z piątą dyrektywą w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy w walce z korupcją, niewłaściwym wykorzystaniem funduszy UE i konfliktem interesów; wzywa Komisję do zagwarantowania, że dane dotyczące rzeczywistych beneficjentów spółek zostaną utworzone i udostępnione opinii publicznej;

289.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach stosowanych przez Komisję środków zapobiegawczych DG EMPL nadal wykorzystuje rygorystyczną politykę przerywania i zawieszania płatności w celu ochrony interesów finansowych Unii; w tym kontekście zauważa, że w odniesieniu do EFS / Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i FEAD w 2019 r. przyjęto 12 decyzji o przerwaniu płatności i jedną decyzję o zawieszeniu, a ponadto do zainteresowanych państw członkowskich wysłano 16 pisemnych ostrzeżeń i pięć pism zawiadamiających o możliwości zawieszenia płatności;

290.

jest głęboko zaniepokojony dyskryminacyjnymi działaniami podejmowanymi od 2019 r. przez różne polskie samorządy, które przyjęły tzw. uchwały w sprawie stref wolnych od LGBT lub Samorządową Kartę Praw Rodzin, co dyskryminuje w szczególności rodziny niepełne i rodziny LGBT; zauważa, że organy te otrzymują fundusze ESI i mają wpływ na zarządzanie nimi; podkreśla fakt, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 wykorzystanie funduszy UE musi być zgodne z zasadą niedyskryminacji; uważa, że istnieje poważne ryzyko naruszenia tych przepisów we wspomnianych gminach i regionach; wzywa Komisję do dopilnowania, by fundusze spójności były wydatkowane zgodnie z prawami podstawowymi zapisanymi w traktatach i Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a także z rozporządzeniem w sprawie wspólnych przepisów dotyczących funduszy ESI; wzywa Komisję do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie przestrzegania przepisów dotyczących funduszy ESI w tych regionach, zwłaszcza przepisów o niedyskryminacji, do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tego dochodzenia oraz do wykorzystania wszystkich dostępnych narzędzi, w tym korekt finansowych, jeżeli zgromadzi niezbite dowody na niewłaściwe wykorzystanie funduszy z tych powodów;

Wyniki: Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI)

291.

przyjmuje do wiadomości wniosek Komisji, że jeśli chodzi o wyniki budżetu Unii, większość programów zmierza w kierunku celów określonych na początku okresu programowania, a pomimo opóźnień w uruchamianiu programów spójności na lata 2014–2020 postępy obecnie nabierają tempa; zauważa jednak, że Komisja jest w stanie określić ostateczne wnioski dotyczące wyników dopiero na podstawie szczegółowych ocen po zamknięciu obecnych programów;

292.

podkreśla kluczowe znaczenie EFS oraz zasadniczą rolę Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych we wspieraniu wysokiego poziomu zatrudnienia, tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości, edukacji i szkolenia oraz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym; podkreśla, że konieczne jest zapewnienie EFS i Inicjatywie na rzecz zatrudnienia ludzi młodych stałego wsparcia finansowego i politycznego ze strony Unii oraz instytucji krajowych i regionalnych, aby osiągnęły cele w nadchodzących latach; zwraca uwagę, że w przypadku EFS, który stanowi 94,7 % budżetu DG EMPL na 2019 r., główne nieodłączne ryzyko związane jest ze złożonością finansowanych operacji i działań, typologią i różnorodnością odbiorców oraz wysoką liczbą rocznych interwencji;

293.

zauważa, że Trybunał nie wybrał EFS i FEAD, które zostaną objęte jego pierwszym sprawozdaniem rocznym na temat wykonania budżetu Unii na koniec 2019 r;

294.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia zawarte w ocenie Komisji (luty 2021 r.) dotyczącej wsparcia z EFS w latach 2014–2018 na rzecz zatrudnienia i mobilności zawodowej, włączenia społecznego oraz kształcenia i szkolenia; z zadowoleniem zauważa, że w latach 2014–2018 w działaniach EFS wzięło udział około 23 mln osób, a 52 % uczestników stanowiły kobiety; zauważa ponadto, że spośród osób uczestniczących w działaniach prawie 3,2 mln osób znalazło już zatrudnienie, a 3,9 mln osób pomyślnie zdobyło kwalifikacje;

295.

zauważa, że do 2018 r. wydano 10,4 mld EUR łącznie w ramach EFS i YEI, że 3,8 mln osób poniżej 30. roku życia uczestniczyło w projektach wspierających zatrudnienie młodzieży, a 1,4 mln osób podjęło zatrudnienie bezpośrednio po udziale w projekcie;

296.

zauważa ponadto, że do końca 2018 r. zainwestowano 33,8 mld EUR z EFS na rzecz włączenia społecznego i prawie 6,2 mln osób wzięło udział w działaniach na rzecz włączenia społecznego oraz że spośród nich prawie 700 tys. osób znalazło zatrudnienie, a prawie 400 tys. uzyskało kwalifikacje;

297.

wyraża zadowolenie, że wprowadzenie uproszczonych form kosztów w ramach EFS zmniejszyło obciążenie administracyjne i ułatwiło realizację zarówno dla organów zarządzających programem, jak i jego beneficjentów;

298.

uważa, że w ramach programu prac EaSI na 2019 r. sfinansowano 44 projekty w ramach pięciu zaproszeń do składania wniosków o wartości 29,3 mln EUR; odnotowuje fakt, że w październiku 2019 r. DG EMPL podpisała pierwszą subskrypcję udziałów w Instrumencie Finansowym EaSI, stanowiącym fundusz pożyczkowy o wartości 200 mln EUR, który ma na celu wspieranie udzielania pożyczek mikroprzedsiębiorstwom i przedsiębiorstwom społecznym;

299.

podkreśla potrzebę dalszego zwiększania zasobów w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), aby umożliwić integrację na rynku pracy i dostosowane szkolenia, ponieważ kryzys związany z COVID-19 w nieproporcjonalny sposób wpłynął na zatrudnienie kobiet, w szczególności kobiet pracujących w gospodarce nieformalnej i w niepewnych warunkach pracy, a także w niektórych sektorach silnie dotkniętych kryzysem i mocno sfeminizowanych.

300.

zauważa, że zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w Unii nadal dotyczy średnio więcej niż jednej na pięć osób i jednego na czworo dzieci; przypomina o zobowiązaniu Unii do zapewnienia wsparcia osobom najbardziej potrzebującym za pośrednictwem FEAD i złagodzenia najgorszych form ubóstwa w Unii, takich jak niedobór żywności, bezdomność i ubóstwo dzieci; zauważa, że z pomocy FEAD korzysta rocznie około 13 mln osób, w tym około 4 mln dzieci poniżej 15 roku życia;

Zalecenia

301.

wzywa Komisję, aby:

—

podjęła działania w związku z zarzutem domniemanego oszustwa dotyczącego zmiany przeznaczenia ośrodków szkolenia zawodowego; przeanalizowała, czy w innych państwach członkowskich występują podobne problemy związane z przeznaczaniem na inny cel projektów infrastrukturalnych współfinansowanych przez Unię;

—	bezzwłocznie poinformowała organ udzielający absolutorium o swoich ustaleniach i ewentualnych dalszych działaniach wynikających z tej analizy;

—	przeprowadziła dokładną analizę różnych przepisów krajowych dotyczących trwałości inwestycji infrastrukturalnych i przedwczesnego ponownego wykorzystania oraz podzieliła się tą analizą z organem udzielającym absolutorium;

—	zachęcała państwa członkowskie do tworzenia przepisów krajowych dotyczących odpowiednich okresów trwałości wykraczających poza minimalne wymogi, które obowiązują już w wielu państwach członkowskich;

—	zagwarantowała trwałość inwestycji przez dłuższy czas;

Zasoby naturalne

302.

zwraca uwagę, że płatności na dział „Zasoby naturalne” wyniosły 59,5 mld EUR i dokonano ich za pomocą następujących programów i polityk:

—	płatności bezpośrednich w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) – do 69,5 %, tj. 41,4 mld EUR;

—	wydatków związanych z rynkiem w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) – do 4,0 %, t. 2,4 mld EUR;

—	Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) – do 23,9 %, tj. 14,2 mld EUR;

—	Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) – do 1,4 %, tj. 0,8 mld EUR;

—	innych programów – do 1,2 %, tj. 0,7 mld EUR;

303.

uwzględnia, że istnieją dwa główne zestawy wskaźników, których celem jest monitorowanie wyników WPR; oba opierają się na sprawozdawczości państw członkowskich oraz danych zgromadzonych przez Eurostat;

—	wspólne ramy monitorowania i oceny (CMEF) obejmują 210 wskaźników: 45 wskaźników kontekstu, 84 wskaźniki produktu, 41 wskaźników rezultatu, 24 wskaźniki docelowe i 16 wskaźników oddziaływania;

—	dokumenty programowe w ramach WPR zawierają 63 wskaźniki, w większości pochodzące z CMEF: 6 spośród tych wskaźników ma na celu pomiar oddziaływania w odniesieniu do trzech celów ogólnych; pozostałe to wskaźniki produktu/wkładu, rezultatu oraz oddziaływania związane z celami szczegółowymi;

304.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenie Trybunału, że w płatnościach bezpośrednich EFRG, stanowiących 70 % wydatków w ramach zasobów naturalnych, nadal nie występuje istotny poziom błędu, a szacowany poziom błędu dla wszystkich rozdziałów jest poniżej progu istotności, co świadczy o skuteczności planów działań naprawczych wdrożonych przez państwa członkowskie w poprzednich latach;

305.

zauważa, że w przypadku obu funduszy WPR stały spadek poziomu błędu wynika z zastosowanych skutecznych systemów zarządzania i kontroli, w szczególności Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (IACS);

306.

wyraża zadowolenie, że poziom wydatków na płatności bezpośrednie, w porównaniu z pułapami netto określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013, wynosi od 2017 r. 99 %; zauważa, że w przypadku EFRROW wykonanie budżetu osiągnęło zadowalający poziom średnio 50 % całkowitej puli środków na koniec 2019 r.; apeluje do Komisji o opublikowanie informacji o wydatkach na płatności bezpośrednie i poziomie wykorzystania Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w poszczególnych państwach członkowskich;

307.

podkreśla, że niewłaściwe przydzielanie funduszy WPR, w szczególności płatności bezpośrednich, prowadzi do niepożądanych efektów dystrybucyjnych, takich jak koncentracja dotacji w rękach nielicznych, kapitalizacja cen gruntów rolnych i pogoń za rentą „zielonych inwestorów”, którzy postrzegająpłatności bezpośrednie jako atrakcyjne dywidendy od gruntów rolnych, co podnosi cenę gruntów ze szkodą dla rolników prowadzących działalność na małą i średnią skalę; ubolewa, że obecne przepisy WPR dopuszczają taki co prawda zgodny z prawem, ale niepożądany podział funduszy, i podkreśla pilną potrzebę ustanowienia skutecznych i egzekwowalnych pułapów dla osób fizycznych w celu ograniczenia tych niepożądanych skutków dla WPR na lata 2021–2027; wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia odpowiednich propozycji Parlamentu;

308.

podkreśla potrzebę eliminowania nadmiernych obciążeń administracyjnych, w szczególności w kontekście kolejnych WRF, które utrudniają realizację inwestycji w ramach WPR, oraz konieczność jak największego uproszczenia zobowiązań wynikających z nowej zielonej struktury;

309.

podkreśla, że obecny system kontroli i audytu WPR bardzo skutecznie zapewnia ochronę interesów finansowych Unii, stabilność regulacyjną oraz równe traktowanie rolników i innych beneficjentów; podkreśla, że właściwa realizacja interwencji WPR jest ściśle związana z wywiązywaniem się przez beneficjentów ze zobowiązań określonych na szczeblu Unii;

310.

wyraża zaniepokojenie, że proponowana w ramach nowego modelu realizacji zwiększona elastyczność państw członkowskich w zakresie opracowywania krajowych systemów i przepisów dotyczących kontroli może doprowadzić do rozbieżności w praktykach krajowych oraz pogłębić niewłaściwe wykorzystywanie funduszy unijnych i związane z nimi nadużycia; w związku z tym apeluje do Komisji, by zapobiegła „renacjonalizacji” WPR; jest również głęboko zaniepokojony faktem, że ten nowy model realizacji nie przyczynia się ani do uproszczenia WPR, ani do jej skuteczności, i może zagrozić równemu traktowaniu rolników i państw członkowskich; uważa ponadto, że taki system mógłby doprowadzić do powstania dodatkowych zawiłości i większej redukcji płatności w związku z nieodpowiednim planowaniem budżetowym i dodatkowymi obciążeniami administracyjnymi, tym samym narażając wiarygodność finansową WPR; uważa zatem, że należy wprowadzić odpowiednie gwarancje, aby zapewnić stabilność modelu realizacji WPR pod względem zarządzania finansowego;

311.

wyraża jednocześnie zaniepokojenie, że nowe wymogi prowadzenia zrównoważonej gospodarki rolnej, zwłaszcza w zakresie celów klimatycznych i środowiskowych do roku 2030, przy jednoczesnym zmniejszeniu całkowitego budżetu WPR na lata 2021–2027, mogą utrudnić realizację budżetu w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich zwłaszcza w pierwszym okresie jego wdrażania oraz niosą ryzyko spadku rentowności szczególnie małych gospodarstw rolnych; podkreśla, że wprowadzaniu nowych wymogów WPR musi towarzyszyć adekwatne finansowanie na poziomie Unii;

312.

zwraca uwagę, że minionym roku sektor rolnictwa doznał szczególnego uszczerbku w związku w wybuchem pandemii COVID-19, zwiększając ryzyko niestabilności dochodu podstawowego rolników; uważa zatem, że w nadchodzących latach, w ramach nowego modelu realizacji WPR, należy położyć szczególny nacisk na zapewnienie regularności wypłat dla beneficjentów końcowych WPR;

313.

ostrzega przed ryzykiem, że europejscy podatnicy będą źle postrzegać wydatki publiczne na WPR, jeśli produkty przywożone z państw trzecich nie będą musiały spełniać tych samych norm środowiskowych i norm bezpieczeństwa żywności, które obowiązują w Unii; zwraca się do Komisji o przeprowadzenie przeglądu funkcjonowania klauzul ochronnych w umowach handlowych, aby ułatwić i rozszerzyć ich stosowanie poza konkretne sytuacje rynkowe;

314.

wzywa Komisję do dalszego ścisłego monitorowania istniejących i przyszłych umów handlowych z państwami trzecimi w zakresie norm bezpieczeństwa żywności, norm środowiskowych i norm dotyczących dobrostanu zwierząt; wzywa Komisję, aby zadbała o to, by we wszystkich umowach handlowych znalazł się wyraźny rozdział poświęcony zrównoważonemu rozwojowi oraz by partnerzy handlowi w pełni przestrzegali wymogów w nim zawartych; zauważa potrzebę zapewnienia równych warunków działania również pod względem norm środowiskowych i norm dotyczących dobrostanu zwierząt oraz wzywa Komisję do dalszego rozwijania prawodawstwa dotyczącego należytej staranności w łańcuchu dostaw, aby zagwarantować, że normy dotyczące rolnictwa Unii nie będą podważane ani naruszane.

315.

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie, że w rocznym sprawozdaniu z działalności DG ds. Działań w dziedzinie Klimatu za 2019 r. powtórzono zastrzeżenie dotyczące reputacji oraz podstaw prawnych, finansowych i instytucjonalnych związane z istotnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa stwierdzonymi w obsłudze technicznej i funkcjonowaniu rejestru Unii w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), zgłaszane w rocznych sprawozdaniach z działalności od 2010 r. i potwierdzone w ostatniej ocenie ryzyka; wyraża ubolewanie z powodu utrzymywania się tego zastrzeżenia przez nienormalnie długi okres; wzywa Komisję do szybkiego rozwiązania tej sytuacji;

316.

podkreśla, że DG ds. Działań w dziedzinie Klimatu i DG ds. Budżetu monitorują cel dotyczący uwzględniania kwestii klimatu w WRF na poziomie 20 % oraz że DG ds. Działań w dziedzinie Klimatu wspiera inne dyrekcje generalne we włączaniu kwestii klimatu do ich działań; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 20,9 % budżetu Unii na 2019 r. zostało wydane na działania związane z klimatem, ale ubolewa, że szacuje się, iż w obecnym okresie wieloletnich ram finansowych tendencja ta wyniesie jedynie 19,7 %;

317.

zauważa, że w 2019 r. DG ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności dysponowała budżetem w wysokości 502,85 mln EUR i zatrudniała 772 pracowników; zwraca uwagę, że wskaźniki wykonania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 95,85 % i 94,63 %;

Ustalenia Trybunału

318.

przypomina, że 98 % wydatków w dziale „zasoby naturalne” przypada na wspólną politykę rolną (WPR); odnotowuje, że w przypadku „zasobów naturalnych” poziom błędu kształtuje się poniżej progu istotności, biorąc pod uwagę szacowany przez Trybunał poziom błędu (1,9 %); zauważa, że płatności bezpośrednie, stanowiące 70 % wydatków na „zasoby naturalne”, były znacznie poniżej progu istotności;

319.

odnotowuje pozytywne zmiany w obszarze polityki „zasoby naturalne”, w którym utrzymuje się tendencja spadkowa, a ogólny poziom błędu ustalony przez Trybunał uległ dalszemu obniżeniu do szacowanego poziomu 1,9 %, czyli poniżej progu istotności; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że poziom błędu ustalony przez Trybunał jest bardzo zbliżony do ogólnego poziomu błędu dla WPR podanego w rocznym sprawozdaniu z działalności DG AGRI za 2019 r;

320.

zauważa, że na 251 transakcji zbadanych przez Trybunał błędy wystąpiły w 44 (18 %), a w 207 (82 %) błędów nie stwierdzono; zauważa, że podobnie jak w poprzednich latach 70 % błędów dotyczyło „niekwalifikującego się beneficjenta / niekwalifikowalnego projektu/działania/wydatku”;

321.

zauważa, że spośród 136 skontrolowanych transakcji w ramach rozwoju obszarów wiejskich w 114 nie wystąpiły błędy, w pięciu przypadkach wykryto błędy o wpływie przekraczającym 20 %, w 15 kolejnych transakcjach wystąpiły błędy nieprzekraczające poziomu 20 % skontrolowanej kwoty, a w dwóch płatnościach wykryto niezgodności, które nie miały wpływu finansowego;

322.

zauważa, że w odniesieniu do 68 płatności na rzecz projektów inwestycyjnych, dotyczących np. modernizacji gospodarstw, wsparcia podstawowych usług i odnowy wsi na obszarach wiejskich, inwestycji w zakresie gospodarki leśnej i wsparcia rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, stwierdzono dziewięć błędów, w tym dwa przypadki niespełnienia warunków kwalifikowalności przez beneficjentów lub projekty;

323.

zwraca uwagę, że wśród 68 płatności w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich dokonanych na podstawie powierzchni gruntów rolnych lub liczby zwierząt zadeklarowanych przez rolników lub w związku ze spełnieniem wymogów dotyczących przestrzegania kryteriów środowiskowych lub związanych z klimatem w ośmiu transakcjach wystąpiły niewielkie błędy na poziomie nieprzekraczającym 5 % skontrolowanej kwoty, w jednym przypadku stwierdzono błąd na poziomie między 5–20 % skontrolowanej kwoty, a w dwóch innych przypadkach beneficjenci nie spełnili warunków kwalifikowalności związanych ze środowiskiem lub klimatem, co w obu tych przypadkach przełożyło się na błędy na poziomie przekraczającym 20 % skontrolowanej kwoty;

324.

zauważa, że wydatki obarczone wysokim ryzykiem dotyczyły głównie płatności dokonywanych na zasadzie zwrotu kosztów, np. w obszarze spójności i rozwoju obszarów wiejskich, gdzie wydatkami Unii zarządzają państwa członkowskie; rozumie, że wydatki obarczone wysokim ryzykiem podlegają często złożonym zasadom i kryteriom kwalifikowalności;

325.

zauważa z głębokim niepokojem, że w odniesieniu do 14 transakcji dotyczących środków rynkowych wykryto pięć przypadków (36 %), w których agencje płatnicze dokonały zwrotu kosztów niekwalifikowalnych, w tym trzy przypadki nieprzestrzegania zasad kwalifikowalności, które przełożyły się na błędy na poziomie przekraczającym 20 % skontrolowanej kwoty;

326.

z ogromnym niepokojem zwraca uwagę, że w odniesieniu do sześciu skontrolowanych transakcji dotyczących rybołówstwa, środowiska naturalnego i działań w dziedzinie klimatu w przypadku dwóch projektów (33 %) niektóre zwrócone koszty były niekwalifikowalne;

327.

uważa, że przejrzystość jest podstawowym elementem utrzymania lub zdobycia zaufania obywateli/podatników, a także reputacji WPR; odnotowuje niepokojące wnioski Trybunału, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz liczne apele o poprawę ze strony organu udzielającego absolutorium w sprawie korupcji i braku przejrzystości; odnotowuje ograniczone postępy Komisji; podkreśla, że narzędzie eksploracji danych Arachne w pewnym stopniu, lecz nie całkowicie, przyczynia się do rozwiązania tych problemów i powinno być dalej rozwijane poprzez dodanie innych narzędzi cyfrowych, aby pomóc Komisji w przeprowadzaniu skutecznych kontroli; popiera zalecenie Trybunału dotyczące dzielenia się najlepszymi praktykami w zakresie stosowania Arachne w celu dalszego zachęcania agencji płatniczych do korzystania z tego narzędzia; wyraża głębokie ubolewanie, że system Arachne nie jest wykorzystywany przez wszystkie państwa i ma nadzieję, że zostaną podjęte inicjatywy w tym kierunku; podkreśla, że Komisja powinna wykorzystać system Arachne jako wspólną bazę danych i zdecydowanie promować jego wykorzystanie przez wszystkie państwa członkowskie;

328.

z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie Trybunału zawarte w sprawozdaniu specjalnym nr 18/2019 (11), że sprawozdawczość w zakresie danych Unii dotyczących emisji gazów cieplarnianych jest zgodna z wymogami międzynarodowymi oraz że wykazy emisji polepszyły się na przestrzeni czasu; podkreśla, że potrzebny jest lepszy wgląd w takie sektory, jak rolnictwo i leśnictwo; wzywa Komisję do uwzględnienia zaproponowanych dalszych usprawnień w sprawozdawczości dotyczącej sposobu, w jaki Unia i krajowe strategie polityczne w zakresie łagodzenia zmiany klimatu przyczyniają się do osiągnięcia celów w zakresie redukcji emisji;

329.

zauważa, że DG ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności podała w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. średni poziom błędu rezydualnego wynoszący 0,4 %, który jest znacznie poniżej progu istotności wynoszącego 2 %;

330.

odnotowuje, że odsetek płatności związanych z zarządzaniem dotacjami dokonanych w terminie przez DG ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności wzrósł do 92 % w 2019 r. (83 % w 2018 r.), chociaż pozostaje poniżej celu 95 %;

331.

zwraca uwagę na wyzwania, jakie ponownie określono w rocznym sprawozdaniu z działalności DG ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności w związku z wdrażaniem wspólnych ram finansowych w obszarze łańcucha żywnościowego; zauważa, że brak rezerwy kryzysowej oznacza, że w sytuacjach kryzysowych konieczne jest ponowne przydzielenie środków z innych ważnych działań, podczas gdy nie istnieje ustalona metoda wyceny zwierząt, roślin i produktów, które muszą zostać poddane ubojowi lub zniszczone w ramach środków zapobiegania chorobom;

Prawidłowość wydatków w ramach WPR

332.

odnotowuje opinię Trybunału, że rozszerzenie w 2015 r. roli jednostek certyfikujących o wydawanie opinii na temat prawidłowości wydatków było pozytywną zmianą, a także uznanie przez Trybunał, że zidentyfikował on pewne obszary, w których istnieje możliwość dalszej poprawy, podobne do tych wskazanych przez Komisję; wzywa Komisję do podjęcia niezbędnych środków w celu przezwyciężenia ograniczeń wiarygodności wyników prac jednostek ze względu na uchybienia wykryte przez Komisję i Trybunał w metodyce niektórych jednostek w zakresie doboru próby i kontroli;

333.

wyraża ubolewanie, że Trybunał nie może włączyć do swoich prac analizy przyczyn tych utrzymujących się uchybień, które stwierdził w państwach członkowskich; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja odwiedziła wszystkie jednostki certyfikujące, aby dokonać przeglądu ich prac w zakresie legalności i nieprawidłowości oraz pomóc im w usprawnieniu prac do końca 2019 r., ale ubolewa, że Komisja nie mogła przedstawić ani rzeczowych informacji na temat przyczyn, ani żadnych różnic występujących w poszczególnych państwach członkowskich między jednostkami certyfikującymi; wyraża ubolewanie, że brak informacji na temat przyczyn tych utrzymujących się słabości systemowych w niektórych jednostkach certyfikujących utrudnia skuteczne rozwiązanie tych problemów; wzywa Komisję do przeanalizowania głównych źródeł niewykrytych błędów i do opracowania niezbędnych środków razem z instytucjami audytowymi w celu poprawy wiarygodności zgłaszanych poziomów błędu rezydualnego, zwłaszcza w świetle nowego modelu realizacji WPR, w którym jednostki certyfikujące będą odgrywać bardziej znaczącą rolę; wzywa Komisję do skupienia się w większym stopniu na wiarygodności osiąganych wyników;

334.

zwraca uwagę, że DG AGRI szacowała, że kwota obarczona ryzykiem w momencie dokonywania płatności kształtowała się na poziomie około 1,9 % ogółu wydatków WPR w 2019 r., przy czym poziom ten wyniósł około 1,6 % w przypadku płatności bezpośrednich, 2,7 % w przypadku rozwoju obszarów wiejskich oraz 2,8 %w przypadku środków rynkowych;

335.

zauważa, że w 2019 r. DG ds. Środowiska dysponowała budżetem w wysokości 505,58 mln EUR i zatrudniała 476 pracowników; zwraca uwagę, że wskaźniki wykonania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły na koniec roku ponad 99 %;

336.

z zadowoleniem przyjmuje zmniejszony odsetek płatności dokonanych przez DG ds. Środowiska po przewidzianym prawem terminie w 2019 r. (3,23 % w porównaniu z 8,20 % w 2018 r.);

337.

zauważa, że DG ds. Środowiska podała w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2019 średni poziom błędu rezydualnego wynoszący 0,80 %, nieprzekraczający progu istotności wynoszącego 2 %;

338.

zauważa, że w 2019 r. DG ds. Działań w dziedzinie Klimatu zarządzała środkami w wysokości 140,3 mln EUR w ramach tytułu „Działania w dziedzinie klimatu” w budżecie Unii i zatrudniała 225 pracowników; zwraca uwagę, że wskaźniki wykonania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 99,98 % i 96,41 %;

339.

odnotowuje, że 1,59 % wszystkich płatności DG ds. Działań w dziedzinie Klimatu w 2019 r. dokonano po przewidzianym prawem terminie;

Polityka i procedury zwalczania nadużyć finansowych w ramach WPR

340.

podkreśla, że nadużycie finansowe oznacza działanie lub zaniechanie mające na celu wprowadzenie w błąd i skutkujące nienależnymi płatnościami;

341.

odnotowuje metodykę Trybunału mającą na celu sprawdzenie, czy kontrolowane transakcje są wolne od istotnych nieprawidłowości, wynikających z nadużyć lub niezamierzonych błędów, przypomina, że co roku Trybunał wykrywa przypadki domniemanych nadużyć w wydatkach w ramach WPR, przy czym ryzyko, że nadużycie będzie miało istotny wpływ, jest większe w przypadku płatności wspierających rynek, inwestycji na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i innych płatności, które na ogół podlegają współfinansowaniu na podstawie zwrotu kosztów;

342.

przypomina, że ponieważ WPR jest objęta zarządzaniem dzielonym, za eliminowanie nadużyć odpowiadają wspólnie Komisja i państwa członkowskie; ze strony Komisji odnotowuje, że DG AGRI zapewnia szkolenia i wskazówki dotyczące ryzyka nadużyć finansowych dla organów zarządzania i kontroli państw członkowskich, podczas gdy OLAF prowadzi dochodzenia w sprawach domniemanych nadużyć finansowych we współpracy z krajowymi organami dochodzeniowymi;

343.

odnotowuje, że DG AGRI przyjęła zaktualizowaną strategię zwalczania nadużyć finansowych 20 października 2020 r.;

Sprawiedliwy przydział pomocy w ramach WPR

344.

jest zdania, że w czasie kryzysu związanego ze zmiennością dochodów większe gospodarstwa niekoniecznie potrzebują wsparcia stabilizującego dochody na równi z małymi gospodarstwami, gdyż mogą one korzystać z oszczędności skali, potencjalnie zwiększających ich odporność; uważa, że Komisja powinna dopilnować, by fundusze WPR były rozdzielane w sposób ważony, tak aby płatności na hektar były przydzielane w skali malejącej w stosunku do wielkości gospodarstwa (12);

345.

wzywa Komisję do dopilnowania, by pomoc z WPR była sprawiedliwie przydzielana aktywnym zawodowo rolnikom i nie prowadziła do zawierania umów w sprawie ziemi, które będą korzystne dla wybranej grupy osób mających koneksje polityczne, nazywanych często oligarchami; wzywa Komisję do zebrania informacji na temat naruszeń, obchodzenia przepisów i niezamierzonych skutków obecnych zasad przyznawania środków w ramach WPR; zwraca uwagę, jak ważny jest przejrzysty i silny system zarządzania, a także wzywa Komisję do zwielokrotnienia wysiłków na rzecz zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania (13);

Konflikt interesów, zawłaszczanie ziemi i koncentracja gruntów

346.

z zaniepokojeniem odnotowuje dane Komisji dotyczące podziału płatności bezpośrednich według kategorii płatności w 2019 r., z których wynika, że największa część puli płatności bezpośrednich (58 %) trafia do 15% wszystkich beneficjentów, podczas gdy na większość beneficjentów (75 %) przypada jeszcze mniejsza część płatności bezpośrednich (15%) niż na zaledwie 0,5 % wszystkich beneficjentów, którzy otrzymują ponad 100 000 EUR, czyli 16,3 % wszystkich płatności bezpośrednich;

347.

wyraża głębokie zaniepokojenie, że dotacje w ramach WPR zachęcają gospodarstwa rolne, inwestorów, fundusze hedgingowe, fundacje i bardzo bogate osoby do gromadzenia gruntów, co prowadzi do dalszego wzrostu koncentracji własności ziemskiej; z wielkim zaniepokojeniem zauważa, że powoduje to wzrost cen gruntów rolnych, co coraz bardziej utrudnia małym i średnim rolnikom nabywanie ziemi; stanowczo powtarza, że dopłaty rolne nie mają być bezpiecznym zwrotem z inwestycji ekologicznych;

348.

ponawia swój apel o wprowadzenie maksymalnych kwot płatności, jakie jedna osoba fizyczna może otrzymać z pierwszego i drugiego filaru WPR; jest zdania, że maksymalne kwoty określone dla osób fizycznych są znacznie trudniejsze do obejścia niż pułapy dla osób prawnych; przypomina, że beneficjenci mogą sztucznie dzielić swoje przedsiębiorstwa lub tworzyć dodatkowe przedsiębiorstwa, z których wszystkie mogą otrzymać maksymalną kwotę finansowania, i tym samym obchodzić limit określony dla osoby prawnej; z zadowoleniem przyjmuje intencje zawarte w propozycji, by wszystkie przedsiębiorstwa należące do tej samej grupy uwzględniać jako jednego beneficjenta, ale jest zdania, że jest to niewystarczające: nieprzejrzyste i bardzo złożone struktury przedsiębiorstw, często obejmujące podmioty w kilku państwach członkowskich lub krajach trzecich, sprawiają, że bardzo trudno jest zapewnić, by wszystkie przedsiębiorstwa należące do tej samej grupy były identyfikowane jako takie i faktycznie traktowane jako jeden beneficjent;

349.

ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że dotacje w ramach WPR nadal zachęcają do zawłaszczania gruntów przez struktury przestępcze i oligarchiczne; ponawia pilny apel do Komisji o ustanowienie mechanizmu składania skarg, dzięki któremu rolnicy i MŚP, którzy mają do czynienia z zawłaszczaniem ziemi, poważnymi uchybieniami ze strony władz krajowych, nieprawidłowym lub stronniczym traktowaniem w przetargach lub przy podziale dotacji, naciskami lub zastraszaniem ze strony struktur przestępczych, przestępczości zorganizowanej lub struktur oligarchicznych, a także osoby zmuszane do pracy lub pracy niewolniczej bądź doświadczające innych poważnych naruszeń praw podstawowych mogliby składać skargi bezpośrednio do Komisji; wyraża zadowolenie, że taki mechanizm składania skarg został zaproponowany w nowym rozporządzeniu w sprawie WPR;

350.

zauważa, że podczas audytów DG AGRI w 2017 i 2019 r. wykryto uchybienia w funkcjonowaniu systemu identyfikacji działek rolnych, aplikacji pomocy geoprzestrzennej, jakości kontroli na miejscu, a także nadmierne opóźnienia w przetwarzaniu płatności, w szczególności w przypadku pokrywających się wniosków; przyjmuje z zadowoleniem fakt, że Komisja przerwała płatności, a agencję płatniczą postawiła w stan zawieszenia; zauważa, że niedociągnięcia w systemach zarządzania i kontroli agencji płatniczej są przedmiotem planu działania, o który zwróciła się DG AGRI, i zostały wzmocnione w 2019 r; zauważa, że zagrożona kwota wynosi 3,271 mln EUR w przypadku płatności bezpośrednich i 21,596 mln EUR w przypadku rozwoju obszarów wiejskich, oraz że trwa procedura kontroli zgodności rozliczeń;

351.

jest głęboko zaniepokojony opublikowanym niedawno przez słowacki Najwyższy Urząd Kontroli sprawozdaniem dotyczącym pracy słowackiej Agencji Płatniczej ds. Rolnictwa, w którym stwierdzono brak przejrzystości w zarządzaniu dopłatami bezpośrednimi, a także brak systematycznej kontroli wnioskodawców i odbiorców dopłat (14); wyraża zaniepokojenie, że istnieją pewne zastrzeżenia co do wiarygodności wyników prac jednostek ze względu na uchybienia wykryte przez Trybunał w metodyce doboru próby i mechanizmach kontroli stosowanych przez niektóre jednostki;

352.

zauważa, że OLAF zamknął w 2020 r. trzy dochodzenia administracyjne w sprawie możliwego niewłaściwego wykorzystania funduszy UE na rolnictwo na Słowacji, dotyczące wniosków o płatności bezpośrednie w latach 2013–2019; ubolewa, że stwierdzono, iż przedsiębiorstwo celowo ubiegało się o płatności UE na niekwalifikowalnych gruntach, które były głównie wykorzystywane do działalności pozarolniczej; za niepokojący uważa fakt, że OLAF ustalił również, iż niektóre obszary, o które od lat ubiegały się niektóre przedsiębiorstwa, w rzeczywistości nie były objęte prawnie ważnymi umowami dzierżawy;

353.

zauważa ponadto, że dochodzenia OLAF-u ujawniły szereg niedociągnięć w systemie kontroli i zarządzania płatnościami bezpośrednimi na Słowacji; wyraża ubolewanie, że kontrole dotyczące zgodności z prawem zbycia gruntów przez wnioskodawców są bardzo ograniczone, a kontrole weryfikacyjne ograniczają się do nakładających się na siebie roszczeń; przyjmuje do wiadomości stwierdzenie OLAF-u, że wewnętrzne procedury weryfikacyjne przyjęte przez słowacki organ krajowy odpowiedzialny za zarządzanie gruntami rolnymi będącymi własnością państwa lub gruntami, których prywatny właściciel nie jest znany, powinny zostać ulepszone pod względem przejrzystości i pewności prawnej; zauważa, że z powodu niedociągnięć w procesach weryfikacji OLAF uważa, że nadpłaty mogą wynosić ponad milion EUR;

354.

jest nadal głęboko zaniepokojony doniesieniami o funduszach rolnych trafiających do kieszeni przywódców autokratów i ich wspólników; ponownie podkreśla, że jest to wysoce niesprawiedliwe wobec podatników UE, a w szczególności wobec drobnych producentów rolnych i społeczności wiejskich; podkreśla, że wykorzenienie korupcji i oszustw powinno być nieodłącznym elementem WPR;

355.

podkreśla, że z uwagi na powszechne problemy związane z konfliktem interesów w zakresie dystrybucji unijnych funduszy rolnych nie jest pożądane, by członkowie Rady Europejskiej, ministrowie rolnictwa, urzędnicy lub członkowie ich rodzin podejmowali decyzje w sprawie wsparcia dochodów;

356.

jest zdumiony oceną Komisji, że czeski minister rolnictwa nie znajduje się w sytuacji konfliktu interesów, mimo że otrzymuje znaczne kwoty dotacji w ramach WPR, a jednocześnie jest odpowiedzialny za programowanie programów rolnych w ramach WPR; krytykuje najwyraźniej odmienne interpretowanie i stosowanie art. 61 rozporządzenia finansowego; wzywa Komisję do przedstawienia kompleksowego sprawozdania na temat tego, czy w jakimkolwiek państwie członkowskim prowadzone są kontrole w odniesieniu do członków rządu, oraz do przedstawienia przeglądu tego, którzy członkowie rządów we wszystkich państwach członkowskich otrzymują dotacje w ramach WPR lub polityki spójności;

357.

zwraca uwagę na niedawno przedstawione organowi udzielającemu absolutorium badanie dotyczące identyfikacji bezpośrednich i końcowych beneficjentów wydatków w ramach WPR (15); powtarza wniosek z tego badania, że nadal nie można przedstawić kompleksowego i dostępnego przeglądu tych beneficjentów; w związku z powyższym zwraca się do Komisji, aby we współpracy z agencjami krajowymi opracowała znormalizowany i publicznie dostępny format ujawniania końcowych beneficjentów WPR;

358.

wzywa Komisję do współpracy z państwami członkowskimi w celu dostosowania warunków ustalonych przez władze krajowe w zakresie otrzymywania dotacji na większe projekty, ponieważ obecnie większość środków finansowych w ramach WPR przynosi korzyści dużym przedsiębiorstwom; wzywa Komisję do wydania zaleceń i dostosowania tych warunków, tak aby były one lepiej zharmonizowane w całej UE, przy jednoczesnym poszanowaniu specyfiki krajowej;

359.

wzywa Komisję do poinformowania Parlamentu o wynikach procedury audytu DG AGRI w sprawie przypadku konfliktu interesów w Republice Czeskiej; zwraca się o zwrócenie szczególnej uwagi na płatności dokonywane na rzecz przedsiębiorstw, których bezpośrednim lub pośrednim właścicielem jest premier Czech lub inni członkowie czeskiego rządu;

360.

zauważa, że w odniesieniu do środków rynkowych 6 agencji płatniczych zostało sklasyfikowanych jako zapewniające „ograniczoną pewność z wysokim ryzykiem”: Bułgaria, Hiszpania, Zjednoczone Królestwo, Grecja, Włochy (w odniesieniu do 2 programów pomocy) i Portugalia; najwyższy skorygowany poziom błędu stwierdzono w Bułgarii (11,52 %), a następnie w Polsce (7,15 %) i we Włoszech (6,12 %); DG AGRI zgłosiła 7 zastrzeżeń na poziomie środka: Owoce i warzywa: Programy operacyjne dla organizacji producentów (Zjednoczone Królestwo, Włochy i Portugalia), Oliwa z oliwek (Grecja), Sektor wina (Bułgaria, Włochy), Unijny program dla szkół (Hiszpania); jest szczególnie zaniepokojony sektorem wina, w którym skorygowane poziomy błędu w Bułgarii (15,7 %) i we Włoszech (9,6 %) są bardzo wysokie, a kwoty zagrożone wynoszą ponad 30 mln EUR we Włoszech i 2,3 mln EUR w Bułgarii;

361.

zauważa, że w odniesieniu do płatności bezpośrednich w 18 agencjach płatniczych poziom błędu wynosił od 2 % do 5 %, a w jednej powyżej 5 % (5,2 w Austrii); DG AGRI zgłosiła 17 zastrzeżeń na poziomie agencji płatniczych w przypadku Austrii, Cypru, Danii, Hiszpanii (3 agencje płatnicze), Grecji, Włoch (7 agencji płatniczych), Portugalii, Rumunii i Szwecji;

362.

zastrzeżenie można pogrupować w następujące kategorie: z powodu uchybień w uprawnieniach do płatności (AT, DK, IT, PT, SE), z powodu uchybień w dobrowolnych środkach wsparcia dotyczących zwierząt (AT, GR, RO), z powodu wysokiego zgłoszonego poziomu błędów (CY), w oparciu o ocenę jednostki certyfikującej (ES06), z powodu uchybień w jakości kontroli na miejscu (ES09, ES15, GR, PT, SE), z powodu uchybień w systemie identyfikacji działek rolnych (LPIS) (IT) oraz z powodu uchybień w definicji rodzaju gruntów (RO, SE);

363.

obniżki dokonane w 2019 r. dotyczyły 17 państw członkowskich i całkowitej kwoty 67 764 269,48 EUR, z czego 36 mln przypadło na Włochy, 15 mln na Zjednoczone Królestwo i 8 mln na Hiszpanię;

364.

zauważa, że w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich 30 z 71 agencji płatniczych ma skorygowany poziom błędu powyżej 2 % (w tym 8 powyżej 5 %): Cypr, Niemcy (jedna agencja płatnicza), Estonia, Hiszpania (jedna agencja płatnicza), Francja (jedna agencja płatnicza), Zjednoczone Królestwo (jedna agencja płatnicza), Portugalia i Słowacja; DG AGRI zgłosiła 21 zastrzeżeń na poziomie agencji płatniczych: Austria, Cypr, Niemcy (jedna agencja płatnicza), Dania, Estonia, Hiszpania (dwie agencje płatnicze), Finlandia, Francja (dwie agencje płatnicze), Zjednoczone Królestwo (jedna agencja płatnicza), Chorwacja, Węgry, Irlandia, Włochy (dwie agencje płatnicze), Litwa, Portugalia, Rumunia, Szwecja i Słowacja. Najwyższy skorygowany poziom błędu stwierdzono na Słowacji (10,31 %), następnie na Cyprze (7,63 %) i w Polsce (5,94 %);

365.

zastrzeżenie można pogrupować w następujące kategorie: z powodu nieprawidłowości działań w zakresie rolnictwa ekologicznego (AT, HU); w ramach zalesiania (ES02, PT); oraz w przypadku środka Liderzy i inwestycje prywatne nieobjętego zintegrowanym systemem zarządzania i kontroli (ZSZiK) (DE19), z powodu uchybień w kontrolach na miejscu (CY, DK, FR18, FR19, IT10, SK); zasadność kosztów (ES09, FR19); w kontrolach krzyżowych (ES09, SK); niekwalifikowalność (ES09, CY, RO, SK) i czynni rolnicy (GB07), ze względu na uchybienia w procedurach nadzoru niektórych działań (IT10) oraz w rejestrowaniu maksymalnego kwalifikowalnego obszaru (MEA) w systemie identyfikacji działek rolnych (LPIS) w odniesieniu do środków zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli (IACS) (IT10, IT26), z powodu niedociągnięć w działaniu inwestycyjnym (HR); inwestycje prywatne (LT); leśnictwo, zobowiązania rolno-środowiskowe, ustanawianie grup producentów i środków zarządzania ryzykiem (HU); ze względu na niedociągnięcia w procedurach zamówień publicznych (HU, RO, SK), ze względu na wysoki zgłoszony poziom błędów (CY, DK, EE, ES02, ES09, FR18, FR19 HR, IE, LT, PT), na podstawie oceny jednostki certyfikującej (FI, GB07, HR, IT26, SE);

Zalecenia

366.

wzywa Komisję, aby:

—

przeprowadziła dokładną analizę przyczyn i potencjalnych problemów strukturalnych powodujących utrzymujące się niedociągnięcia systemowe w zakresie wiarygodności i jakości pracy organów certyfikujących wykrywane corocznie przez Trybunał podczas kontroli oraz zwróciła szczególną uwagę na wszelkie potencjalne różnice specyficzne dla poszczególnych krajów; uwzględniła również uwagi na temat najlepszych praktyk stosowanych przez władze krajowe, w których poziom błędów jest niski i których praca została uznana przez Trybunał za wiarygodną; przeprowadziła tę analizę w ścisłej współpracy z Trybunałem oraz aktywnie zaangażowała władze krajowe zarówno w odniesieniu do opisu problemu, jak i potencjalnych rozwiązań;

—	podzieliła się wynikami tej analizy z Trybunałem, organem udzielającym absolutorium i państwami członkowskimi;

—

wydała w oparciu o tę analizę jasne, praktyczne i łatwe do wdrożenia zalecenia horyzontalne oraz zalecenia dla poszczególnych krajów skierowane do władz krajowych; nawiązała zorganizowany dialog z organami krajowymi i Trybunałem, aby stale pracować nad budowaniem potencjału i wymianą najlepszych praktyk w celu poprawy wiarygodności pracy krajowych organów kontroli; informowała na bieżąco organ udzielający absolutorium o postępach w tym dialogu;

—	stale zwiększała jakość i rozszerzała zakres audytu i kontroli prawidłowości i osiągniętych wyników polityki rolnej UE zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim jako kluczowego warunku ochrony interesów finansowych UE;

Wyniki WPR

367.

uważa, że wobec braku konkretnych instrumentów w ramach WPR, które służą zrównoważeniu funkcjonowania łańcucha dostaw żywności, pilne i priorytetowe znaczenie ma kontynuacja prac legislacyjnych, dzięki którym rolnik przestanie być najsłabszym ogniwem tego łańcucha;

368.

podkreśla, że inwestycje przyczyniające się do prężnego, zrównoważonego i opartego na cyfryzacji ożywienia gospodarczego zgodnego z celami rolno-środowiskowo-klimatycznymi przyjętymi w ramach Europejskiego Zielonego Ładu mają podstawowe znaczenie dla rozwoju społecznego i gospodarczego obszarów wiejskich;

369.

podkreśla rolę, jaką w ramach WPR odgrywa podstawowe wsparcie dochodu, oraz jego wkład w utrzymanie działalności rolniczej i hodowlanej, co prowadzi do spowolnienia procesu masowego opuszczania wsi oraz sprzyja ożywieniu i dynamicznemu rozwojowi środowiska wiejskiego;

370.

podkreśla, że wsparcie w ramach WPR dla młodych rolników okazało się być istotnym narzędziem, które należy jeszcze bardziej wzmocnić; uważa, że cyfryzacja i innowacje, a także inwestycje służące rozwojowi krótkich łańcuchów dostaw i sprzedaży bezpośredniej na rzecz konsumentów, mogą być decydującymi instrumentami rewitalizacji obszarów wiejskich, zwiększającymi ich atrakcyjność dla młodych rolników; uważa, że wystarczające i dostępne wsparcie, wraz z uproszczeniem dla beneficjentów końcowych, w szczególności dla młodych rolników, nowych rolników i małych gospodarstw rolnych, powinno być priorytetem dla państw członkowskich przy realizacji planowania strategicznego; podkreśla, że konieczne jest wprowadzenie procedur, na etapie wdrażania krajowych planów strategicznych, które będą dostosowane do konkretnych potrzeb;

371.

zwraca uwagę na dobre ogólne funkcjonowanie dobrowolnych płatności związanych ze wsparciem dla sektorów, w których występuje poważne ryzyko zaprzestania działalności;

372.

zwraca uwagę, że fundusze na rzecz promocji są niezbędne do otwierania i konsolidacji nowych rynków; zachęca Komisję, aby propagowanie modelu ekologicznego było zgodne z innymi podobnie zrównoważonymi modelami, takimi jak produkcja zintegrowana lub rolnictwo precyzyjne;

373.

zauważa, że bardziej ekologiczna WPR, zgodna z porozumieniem paryskim i Europejskim Zielonym Ładem, nie tylko wspierałaby Unię w osiąganiu jej celów, ale także zwiększyłaby skuteczność wykorzystania środków publicznych, ograniczając negatywne efekty zewnętrzne związane z praktykami rolniczymi i przesuwając punkt ciężkości bardziej w kierunku zapobiegania niż naprawiania;

374.

przypomina, że wydatki przyczyniające się do powstrzymania i odwrócenia spadku różnorodności biologicznej powinny być obliczane na podstawie skutecznej, przejrzystej i kompleksowej metodyki określonej przez Komisję we współpracy z Parlamentem i Radą; wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi rocznego sprawozdania przedstawiającego szczegółowo wkład każdej pozycji budżetowej w realizację celu polegającego na przeznaczaniu począwszy od 2024 r. 7,5 % rocznych wydatków w WRF na lata 2021–2027 na cele w zakresie różnorodności biologicznej, a począwszy od 2026 r. 10 % rocznych wydatków w ramach WRF na lata 2021–2027 na cele w zakresie różnorodności biologicznej, aby ułatwić monitorowanie tych wydatków;

375.

uważa za niepokojące, że Trybunał zaobserwował uchybienia w wyborze i stosowaniu wskaźników wykonania:

—	więcej wskaźników odnosi się do nakładów lub produktów, a zatem pokazują one raczej poziom absorpcji niż wyniki czy oddziaływanie polityki:

—	wskaźniki zawarte w dokumentach programowych dostarczają przede wszystkim informacji o produktach, które w porównaniu z rezultatami i oddziaływaniem łatwiej zmierzyć i na które mniejszy wpływ mają czynniki zewnętrzne:

—	14 wskaźników nie ma określonej, skwantyfikowanej wartości docelowej i dlatego wskazują one jedynie tendencje:

—

Dokonanie oceny, jaka część wsparcia trafia do beneficjentów znajdujących się poza grupą docelową, mogłoby usprawnić koncepcję polityki i zwiększyć efektywność WPR. wiązałoby się to ze wskazaniem funduszy WPR wypłacanych beneficjentom, których główną działalnością gospodarczą nie jest rolnictwo; Dane takie mogłyby również pomóc w identyfikacji roszczeń związanych ze znaczną koncentracją gruntów (potencjalnie stanowiących „zawłaszczanie ziemi”). Co więcej, płatności bezpośrednie przyczyniły się do zwiększenia dzierżawy gruntów w niektórych państwach członkowskich, szczególnie gruntów o niskiej wydajności. w ocenie zalecono, by Komisja zbadała oddziaływanie płatności bezpośrednich na wzrost dzierżawy gruntów oraz odpowiednie środki zaradcze;

—	siedem wskaźników nie odnosi się do wyników uzyskanych w ramach WPR, lecz do zapewnienia prawidłowości wydatków, świadomości społecznej na temat WPR oraz wspierania kampanii informacyjnych dotyczących WPR w DG AGRI;

376.

wyraża ubolewanie z powodu niskiego poziomu rolnictwa ekologicznego w Europie, który wynosi zaledwie 7,5 %, biorąc pod uwagę zainwestowane środki; wzywa Komisję do wprowadzenia w WPR modelu opartego na wynikach, który powinien funkcjonować w oparciu o te same wskaźniki, oraz do podawania wartości ilościowych w celu określenia głównych etapów; nalega na konieczność dostarczenia istotnych dodatkowych informacji na temat wyników w zakresie osiągania celów politycznych dotyczących różnorodności biologicznej i działań w dziedzinie klimatu; podkreśla, że potrzebny jest lepszy wgląd w takie sektory, jak rolnictwo i leśnictwo; wzywa Komisję do uwzględnienia zaproponowanych dalszych usprawnień w sprawozdawczości dotyczącej sposobu, w jaki UE i krajowe strategie polityczne w zakresie łagodzenia zmiany klimatu przyczyniają się do osiągnięcia celów w zakresie redukcji emisji; proponuje, aby System Monitorowania Obszarów był obowiązkowy w ramach ZSZiK (Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli) w państwach członkowskich;

377.

wyraża zaniepokojenie ograniczoną dostępnością i publicznym dostępem do danych dotyczących dotacji dla rolnictwa i ich beneficjentów końcowych; jest zdania, że takie informacje powinny być podawane do wiadomości publicznej, ale ściśle zgodnie z przepisami o ochronie danych i z utrwalonym orzecznictwem TSUE w tej sprawie; wzywa Komisję i państwa członkowskie Unii do gromadzenia takich danych i udostępniania ich na powyższych warunkach w sposób przejrzysty i przyjazny dla użytkownika (również w formacie przeznaczonym do odczytu maszynowego), aby umożliwić przejrzystość beneficjentów końcowych i publiczną kontrolę wykorzystania pieniędzy Unii ogólnie, a w szczególności właściwym organom;

378.

zauważa z niepokojem, że zgodnie z obecnymi zasadami przejrzystości w przypadku finansowania WPR dane są dostępne jedynie za okres dwóch lat; apeluje o dłuższy okres w przypadku finansowania WPR, jak ma to miejsce w przypadku funduszy strukturalnych;

379.

zauważa, że w 2019 r. Komisja doprecyzowała ramy prawne mające zastosowanie do bezpośredniego monitorowania za pomocą technologii obrazowania (16); z zadowoleniem przyjmuje uwagi Trybunału (17), że technologie obrazowania niosą ze sobą nadzwyczajne korzyści, takie jak ograniczenie wizyt w terenie, a w konsekwencji ich kosztów administracyjnych, interaktywne podejście do monitorowania, które zapobiega nieprzestrzeganiu przepisów, oraz generowanie użytecznych danych na potrzeby inteligentnego rolnictwa; podkreśla w szczególności, że technologie obrazowania umożliwiłyby monitorowanie całej populacji beneficjentów pomocy, co mogłoby mieć przełomowe znaczenie dla kontroli budżetowej; wzywa Komisję do dokonania przeglądu wskaźników wydajności w zakresie środowiska i klimatu w celu dostosowania ich do kontroli poprzez monitorowanie; wzywa Komisję do usunięcia przeszkód w szerszym stosowaniu technologii obrazowania oraz do zapewnienia zachęt i wsparcia krajowym agencjom płatniczym w stosowaniu kontroli przez monitorowanie;

380.

odnotowuje uwagę Trybunału, że informacje zawarte w sprawozdaniu rocznym na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników są zgodne z podstawowymi danymi zawartymi w deklaracjach programowych, ale sprawozdanie zawiera zbyt optymistyczną wizję osiągnięć i nie analizuje efektywności wydatków; wzywa Komisję do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania na temat środków podjętych w celu sprostania zauważonym przez nią istotnym wyzwaniom związanym z realizacją celów polityki na lata 2014–2020;

381.

odnotowuje uwagę Trybunału, że płatności bezpośrednie zmniejszają niestabilność dochodów (o około 30 %, jak sugeruje badanie oceniające wykorzystujące dane za lata 2010–2015), ale są one w dużej mierze nieukierunkowane; zwraca się do Komisji o zapewnienie większej spójności między celami, do których odnoszą się wskaźniki, a celami polityki polegającymi na zwiększeniu indywidualnych zarobków osób pracujących w rolnictwie przy jednoczesnym ograniczeniu zapotrzebowania na wsparcie bezpośrednie;

382.

z zadowoleniem przyjmuje przegląd wskaźników i celów we wnioskach Komisji dotyczących WPR po 2020 r., który opiera się na uchybieniach stwierdzonych przez Służbę Audytu Wewnętrznego i Trybunał w odniesieniu do wskaźników wspólnych ram monitorowania i oceny, a także na uznaniu potrzeby dalszego rozwoju wskaźników;

383.

odnotowuje uwagę Trybunału, że WPR może potencjalnie przyczynić się do zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych, ale nie ma wystarczających danych do oceny efektywności; odnotowuje ponadto ustalenia Trybunału, że zazielenianie wywarło niewielki wymierny wpływ na praktyki rolnicze i środowisko oraz że pozostało zasadniczo systemem wspierania dochodów;

384.

przyjmuje do wiadomości wskazane przez Trybunał ograniczenia dotyczące skutecznego wkładu środków rolno-środowiskowo-klimatycznych w różnorodność biologiczną i zwraca się do Komisji o zaproponowanie środków mających na celu zwiększenie zasięgu systemów obejmujących znaczną część krajobrazu rolniczego i dotyczących konkretnych rodzajów ryzyka;

385.

odnotowuje skromne osiągnięcia w zakresie środków dotyczących leśnictwa w ramach EFRROW, osiągnięcie w 2018 r. 60 % celu dotyczącego bardziej wydajnych systemów nawadniania ustanowionego na 2023 r. oraz potrzebę dalszego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych pochodzących z rolnictwa i wzywa Komisję do przedstawienia sprawozdania na temat środków podjętych w celu poprawy wyników realizacji WPR w tych obszarach;

386.

odnotowuje uwagę Trybunału, że roczne sprawozdanie na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników zawiera dane na temat miejsc pracy i dostępu do szerokopasmowego internetu, nie zapewnia jednak żadnych istotnych informacji na temat wyników związanych z celem zrównoważonego rozwoju terytorialnego; wyraża głębokie ubolewanie, że 40% wiejskich gospodarstw domowych nadal nie ma dostępu do szybkiego Internetu. nie przyspiesza się cyfryzacji na obszarach wiejskich, aby rozwijać tam zatrudnienie i wspierać gospodarstwa rolne na co dzień;

387.

z zadowoleniem przyjmuje wzrost wskaźnika zatrudnienia na obszarach wiejskich z 63,4 % w 2012 r. do 68,1 % w 2018 r;

388.

odnotowuje liczby, które Trybunał komentuje w odniesieniu do inicjatywy LEADER na koniec 2018 r. (13 337 zarejestrowanych miejsc pracy, co stanowi 30 % celu na 2023 r.), a także fakt, że Komisja nie dysponuje wiarygodnymi danymi na temat miejsc pracy utworzonych w ramach inicjatywy LEADER; zwraca się do Komisji o współpracę z państwami członkowskimi w celu poprawy dostępności wiarygodnych danych dotyczących wdrażania inicjatywy LEADER;

389.

wyraża zaniepokojenie mnogością doniesień medialnych na temat łamania praw pracowników transgranicznych i sezonowych pracowników rolnych w całej UE, w wielu państwach członkowskich; wspiera Komisję w jej wysiłkach na rzecz odmowy pomocy gospodarstwom, które nie przestrzegają praw pracowników sezonowych;

Zalecenia

390.

apeluje do Komisji o:

—	zapewnienie sprawiedliwszego podziału płatności bezpośrednich;

—	dołożenie wszelkich starań w negocjacjach dotyczących WPR, aby zagwarantować, że mechanizm składania skarg przez rolników i MŚP stanie się częścią nowego rozporządzenia w sprawie WPR;

—	dołożenie wszelkich starań w negocjacjach dotyczących WPR, aby zagwarantować, że maksymalne kwoty płatności należnych z pierwszego i drugiego filaru WPR zostaną określone dla każdej osoby fizycznej;

—	zwiększenie wysiłków na rzecz zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania, o częste aktualizowanie analizy zagrożeń związanych z nadużyciami w ramach WPR, a także o priorytetowe przeprowadzenie analizy środków zapobiegawczych państw członkowskich;

—

zapewnienie pełnego i prawidłowego wdrożenia piątej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy we wszystkich państwach członkowskich, w szczególności w odniesieniu do wdrożenia publicznych rejestrów beneficjentów rzeczywistych oraz rejestrów beneficjentów rzeczywistych funduszy powierniczych; zauważa, że górny limit powinien mieć zastosowanie również do przedsiębiorstwa macierzystego, jeżeli takie istnieje, a nie do beneficjenta indywidualnego lub filii, aby uniknąć dzielenia gospodarstw w celu uniknięcia górnego limitu;

—

realizację wniosków Parlamentu, w tym o stworzenie konkretnych mechanizmów oceny koncentracji gruntów we wszystkich państwach członkowskich, oraz określenie beneficjentów końcowych będących właścicielami funduszy unijnych, również za pomocą niepowtarzalnego identyfikatora przedsiębiorstwa na szczeblu unijnym, jak zaproponowano we wstępnych wynikach badania „50 największych beneficjentów funduszy WPR i Funduszu Spójności w każdym państwie członkowskim Unii”;

—

dokonanie dokładniejszej analizy prawodawstwa i polityki w celu zapobiegania masowemu wykupowi gruntów rolnych oraz o sformułowanie wytycznych dotyczących najlepszych praktyk; zachęca państwa członkowskie do stosowania najlepszych praktyk prawodawczych mających ograniczyć problem zawłaszczania gruntów; wzywa Komisję do zwielokrotnienia wysiłków na rzecz zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania; wzywa państwa członkowskie, by wraz z Komisją opracowały odpowiedni unijny instrument prawny pozwalający zapobiegać zawłaszczaniu gruntów;

—	informowanie organu udzielającego absolutorium o wszelkich nowych wydarzeniach dotyczących słowackiej rolniczej agencji płatniczej, w tym o konkretnych informacjach dotyczących korekt finansowych;

—	z uwagi na nieprawidłowości wykryte na Słowacji – o dokonanie przeglądu sytuacji rolniczych agencji płatniczych w państwach członkowskich oraz o zapewnienie ich niezależności i zgodności ich działań z przepisami unijnymi;

—	pełne egzekwowanie rozporządzenia finansowego Unii, zwłaszcza jego art. 61, oraz o dopilnowanie, by rozporządzenie finansowe było stosowane do wszystkich płatności z funduszy unijnych, w tym do bezpośrednich płatności rolnych;

—	przedstawianie Parlamentowi sprawozdania rocznego wyszczególniającego wkład każdej pozycji budżetowej w realizację celu dotyczącego uwzględniania kwestii klimatu i w wydatki na różnorodność biologiczną, co ułatwi ich monitorowanie;

—

pilne rozpoczęcie prac – w stosownych przypadkach i zgodnie z przepisami sektorowymi – nad skuteczną metodyką monitorowania wydatków na działania związane z klimatem i ich wyników z myślą o osiągnięciu ogólnego celu wynoszącego co najmniej 30 % całkowitej kwoty budżetu Unii na lata 2021–2027 oraz wydatków z Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy wspierających cele klimatyczne;

—	zapewnienie niezbędnych środków finansowych na gospodarkę wodną, w tym o wspieranie jakości i ilości zasobów wodnych na terenach rolniczych, leśnych i podmokłych;

Bezpieczeństwo i obywatelstwo

391.

zwraca uwagę, że płatności na dział „Bezpieczeństwo i obywatelstwo” wyniosły 3,3 mld EUR i dokonano ich za pomocą następujących programów, polityk i agencji:

—	w dziedzinie „Migracja i bezpieczeństwo” – do 45,3 % budżetu działu, tj. 1,6 mld EUR;

—	14 agencji zdecentralizowanych (obszar zdrowia: ECDC, EFSA, EMA, ECHA; obszar spraw wewnętrznych: Frontex, EASO, Europol, CEPOL, EU-LISA, EMCDDA; obszar sprawiedliwości: Eurojust, FRA, EIGE, EPPO) – do 29,1 % budżetu działu, tj. 1 mld EUR;

—	programu „Żywność i pasze” – do 7,6 % budżetu działu, tj. 0,2 mld EUR;

—	programu „Kreatywna Europa” – do 7,3 % budżetu działu, tj. 0,2 mld EUR;

—	innych programów (dotyczących konsumentów, sprawiedliwości, praw, równości i obywatelstwa) – do 10,7 % budżetu działu, tj. 0,3 mld EUR;

392.

z zadowoleniem zauważa, że w programie „Kreatywna Europa” w 2019 r. podpisano 1 370 umów o udzielenie dotacji, przekraczając tym samym poziom docelowy Komisji i w pełni wykorzystując dostępne środki budżetowe; przypomina w związku z tym, że sprawiedliwy geograficzny rozkład dotacji ma kluczowe znaczenie dla wykorzystania pełnego bogactwa kultury europejskiej; z zadowoleniem przyjmuje postępy w realizacji projektu pilotażowego dotyczącego programu mobilności artystów oraz specjalistów z sektora kultury i sektora kreatywnego, a także działania przygotowawcze „Europa dla festiwali, festiwale dla Europy” i „Muzyka dla Europy”; korzysta z okazji, by przypomnieć, jak ważne jest zwiększenie budżetu na ten program w celu dalszej poprawy odsetka zaakceptowanych wniosków;

393.

pozostaje zaniepokojony zauważalnym brakiem przejrzystości i rozliczalności w ustaleniach dotyczących udzielania przez Komisję wsparcia finansowego na rzecz Euronews; podkreśla, że Trybunał nie tylko zwraca uwagę na niedociągnięcia dotyczące Euronews, lecz skupia się na mechanizmach monitorowania i oceny stosowanych przez Komisję; wzywa zatem Komisję do zwiększenia przejrzystości w odniesieniu do budżetu na działania multimedialne oraz do poprawy rozliczalności wydatków; zauważa, że w ciągu ostatnich czterech lat Euronews poddano dwóm kontrolom wykonania zadań; uznaje, że w opublikowanej 23 czerwca 2020 r. niezależnej kontroli wykonania zadań finansowanych w ramach linii budżetowej dotyczącej działań multimedialnych stwierdzono, że „Euronews posiada sprawdzone procedury wspierające jakość redakcyjną, równowagę, niezależność i bezstronność oraz że procedury te wydają się skuteczne”; przypomina o potrzebie dalszej bezstronnej oceny w celu zagwarantowania najwyższych standardów przejrzystości i rozliczalności; zwraca się do Komisji o uwzględnienie obaw Parlamentu Europejskiego podczas opracowywania następnej umowy ramowej o partnerstwie w 2021 r.; zwraca się do Komisji o zróżnicowanie kanałów komunikacji finansowanych w ramach linii budżetowej dotyczącej działań multimedialnych;

394.

podkreśla, że beneficjenci programów dotyczących praw, równości i obywatelstwa finansowanych z budżetu UE muszą przestrzegać najwyższych standardów praworządności, niezależności mediów i wolności słowa; ubolewa, że austriacki politolog Farid Hafez wielokrotnie otrzymywał finansowanie z budżetu UE pomimo bliskiego związku ze Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów i z rządem tureckim, które próbują uciszyć niezależnych dziennikarzy i zdusić wolność mediów pod pozorem islamofobii; wzywa Komisję do zmiany kryteriów kwalifikowalności programów dotyczących praw, równości i obywatelstwa finansowanych z budżetu UE, aby uniemożliwić otrzymanie finansowania UE osobom i organizacjom o tak niepokojących poglądach;

395.

z zadowoleniem przyjmuje wyniki w kluczowych obszarach działania dotyczących równości płci, takich jak przemoc ze względu na płeć, osiągnięte za pośrednictwem specjalnych programów, a także wyniki i zakończenie negocjacji w sprawie WRF dotyczących programu na rzecz obywatelstwa, równości, praw i wartości;

396.

wzywa do zbadania synergii między wewnętrznymi i zewnętrznymi programami Unii w celu zapewnienia spójnego i ciągłego podejścia do strategii politycznych zarówno wewnątrz Unii, jak i poza nią, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii związanych z przemocą wobec kobiet lub zwalczaniem handlu ludźmi;

397.

zdecydowanie ponawia swój postulat zwiększenia zasobów przeznaczonych na zapobieganie i zwalczanie przemocy uwarunkowanej płcią w ramach programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”, zwłaszcza w następstwie eskalacji przemocy wobec kobiet podczas kryzysu związanego z COVID-19; ponawia apel o ustanowienie niezależnej linii budżetowej przewidzianej dla wszystkich środków ukierunkowanych konkretnie na równouprawnienie płci, w tym na zwalczanie przemocy uwarunkowanej płcią, co będzie pierwszym krokiem w kierunku poprawy przejrzystości, ułatwienia monitorowania wydatków związanych z płcią oraz otwartego procesu podejmowania decyzji w sprawie środków przeznaczonych na równouprawnienie płci, w którym to procesie Parlament powinien odgrywać zasadniczą rolę jako organ władzy budżetowej;

398.

wyraża zaniepokojenie, że w wewnętrznym przeglądzie wydatków na bieżące programy unijne Trybunał stwierdził, że równouprawnienie płci nie zostało uwzględnione w budżecie Unii w taki sam sposób jak zmiana klimatu czy różnorodność biologiczna, a zamiast tego do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć wykorzystano konkretne programy, głównie te dotyczące zatrudnienia i kwestii społecznych; ubolewa, że nie istnieje żadna metodologia śledzenia wydatków przeznaczonych na równouprawnienie płci; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Trybunału o zbadaniu uwzględniania aspektu płci w budżecie Unii oraz o opublikowaniu sprawozdania z kontroli w pierwszym kwartale 2021 r. (18);

399.

podkreśla, że prawa kobiet i perspektywę równouprawnienia płci należy uwzględniać i gwarantować we wszystkich obszarach polityki, zwłaszcza w świetle wielorakich uwarunkowanych płcią skutków pandemii COVID-19 dla praw kobiet; ponownie apeluje zatem o uwzględnianie aspektu płci na każdym etapie procedury budżetowej, łącznie ze sporządzaniem budżetu z uwzględnieniem aspektu płci i oceną jego wykonania; ponawia swój apel o włączenie wskaźników uwzględniających aspekt płci do wspólnego zestawu wskaźników rezultatu dotyczących wykonania budżetu UE;

400.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że równość płci i uwzględnianie aspektu płci zostały wprowadzone jako jedna z horyzontalnych zasad dotyczących funduszy unijnych w nowych WRF na lata 2021–2027, stanowiąc, że równość płci i uwzględnianie aspektu płci będą teraz traktowane priorytetowo w WRF, ubolewa, że chociaż uwzględnianie aspektu płci zostało już ujęte we wspólnej deklaracji załączonej do WRF na lata 2014–2020, nie zostało w pełni wdrożone w WRF na ten okres; oczekuje, że w przyszłości Komisja będzie poważnie traktować swoje zobowiązania, ściśle monitorując wdrażanie tych horyzontalnych zasad we wszystkich obszarach polityki UE oraz przedstawiając oceny wpływu w aspekcie płci w odniesieniu do wszystkich strategii politycznych i programów;

401.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie do opracowania metodyki monitorowania wydatków na równouprawnienie płci i zwraca się do Komisji o dopilnowanie, by metodyka ta została opracowana do końca 2021 r. w celu jej jak najszybszego wdrożenia;

402.

wyraża zaniepokojenie wzajemnym powiązaniem między atakami na praworządność a ostrym sprzeciwem wobec równouprawnienia płci i praw kobiet; wzywa do zajęcia się tą kwestią w ramach procedury przewidzianej w art. 7 wobec państw członkowskich, których ta kwestia dotyczy;

Ustalenia Trybunału: Roczne zestawienia wydatków dotyczących FAMI/FBW sporządzone przez państwa członkowskie

403.

zwraca uwagę na fakt, że największym obszarem wydatków w tym dziale jest migracja i bezpieczeństwo, oraz fakt, że większość wydatków pochodzi z dwóch funduszy – Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (FAMI) oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW);

404.

zauważa, że Trybunał nie oszacował poziomu błędu w tym dziale WRF, lecz zbadał próbę 19 transakcji, która miała stanowić podstawę ogólnego poświadczenia wiarygodności, a nie być reprezentatywna dla wydatków w tym dziale WRF; zauważa, że próba objęła 8 transakcji w ramach zarządzania dzielonego, 8 transakcji w ramach zarządzania bezpośredniego i 1 transakcję w ramach zarządzania pośredniego oraz że Trybunał stwierdził błędy w siedmiu transakcjach (37 %); przypomina, że zainteresowanie opinii publicznej i polityków tą dziedziną jest znacznie większe niż jej udział finansowy; ponawia swój wniosek do Trybunału o jasne oszacowanie poziomu błędu w dziale „Bezpieczeństwo i obywatelstwo”;

405.

zauważa, że Trybunał nie przedstawił informacji na temat wpływu finansowego, jaki trzy wykryte przez niego błędy kwantyfikowalne miały na kwoty wydatkowane z budżetu UE;

406.

odnotowuje cztery przypadki nieprzestrzegania przepisów prawa dotyczących wyboru projektów i udzielania zamówień publicznych, jednak przypadki te nie miały jednak wpływu na budżet UE;

407.

zauważa, że Trybunał skontrolował prace przeprowadzone przez osiem instytucji odpowiedzialnych za audyt rocznych zestawień wydatków dotyczących FAMI/ISF sporządzonych przez odpowiednie państwa członkowskie oraz za przedłożenie Komisji rocznego sprawozdania z kontroli;

408.

z zadowoleniem zauważa, że instytucje audytowe w państwach członkowskich17 wybrane przez Trybunał do kontroli opracowały i wdrożyły szczegółowe procedury o dostatecznej jakości, aby prowadzić sprawozdawczość zgodnie z przepisami, a także przygotowały szczegółowe programy kontroli i listy kontrolne na poparcie swoich wniosków;

409.

uwzględnia pewnie niedociągnięcia w sporządzonych przez instytucje audytowe rocznych sprawozdaniach z kontroli, które jednak nie mają na tyle istotnego wpływu na zestawienia wydatków, by podważyć wnioski wyciągnięte przez instytucje audytowe, ale stwarzają potencjalne ryzyko niewiarygodności zgłoszonych danych i ograniczonej pewności;

—	problemy związane z doborem próby (zastosowanie metody doboru próby na podstawie analizy ryzyka zamiast losowego doboru próby, nieprawidłowe wartości wykorzystane do określenia rozmiaru próby) w Słowenii;

—	niewłaściwe zestawienie wydatków (organ odpowiedzialny przedłożył instytucji audytowej projekt zestawienia wydatków przed ukończeniem prowadzonych przez siebie kontroli na miejscu) we Włoszech i Słowenii;

—	nieprawidłowe obliczenie i przedstawienie łącznego poziomu błędu lub poziomu błędu rezydualnego w Niemczech i we Włoszech;

—	wyłączenie z populacji kontrolnej pomocy technicznej, o czym nie poinformowano w rocznym sprawozdaniu z kontroli w Słowenii;

—	częściowe wyłączenie z populacji kontrolnej płatności zaliczkowych, o czym nie poinformowano w rocznym sprawozdaniu z kontroli w Niemczech;

—	przydzielenie projektów do dwóch podgrup (płatności zaliczkowe i poniesione wydatki) na potrzeby doboru próby na Cyprze;

410.

zauważa, że instytucje audytowe w państwach członkowskich (19) wybranych przez Trybunał do celów kontroli opracowały szczegółowe programy audytu i listy kontrolne na poparcie formułowanych przez siebie wniosków;

411.

zwraca uwagę na pewne niedociągnięcia w pracach instytucji audytowych stwarzające potencjalne ryzyko niewykrycia wydatków niekwalifikowalnych wydatków, niewiarygodności wniosków z audytu oraz ograniczonej wiarygodności wniosków z audytu, takie jak poniższe przykłady, oraz zwraca się do Komisji i Trybunału o współpracę z krajowymi organami kontrolnymi w celu poprawy tych niedociągnięć:

—	audytorzy nie we wszystkich przypadkach skontrolowali wszystkie kryteria wyboru projektów lub udzielenia zamówień we Włoszech i na Cyprze;

—	niewystarczająca ścieżka audytu lub niedostateczne udokumentowanie prac audytowych w Grecji, na Cyprze, na Litwie, w Zjednoczonym Królestwie;

—	nie we wszystkich przypadkach skontrolowano wszystkie dostępne istotne dowody w celu potwierdzenia kwalifikowalności grup docelowych i zgłoszonych wydatków bądź racjonalności kosztów we Włoszech i na Cyprze;

412.

zwraca uwagę na niedociągnięcia związane z przeprowadzonymi przez Komisję ocenami rocznych sprawozdań z kontroli (20), takie jak:

—	różne definicje „płatności okresowej”, co stwarza ryzyko ograniczenia wartości i kompletności zgłoszonych danych;

—	brak wytycznych Komisji dotyczących sposobu obliczania minimalnego zakresu audytu określonego na poziomie 10 % w przypadku doboru podpróby, co stwarza ryzyko ograniczonej wiarygodności wniosków z audytu i braku pewności co do tych wniosków;

413.

z zadowoleniem przyjmuje ścisłą współpracę między OLAF-em a Trybunałem w zwalczaniu nadużyć finansowych związanych z budżetem; zauważa, że w 2019 r., podobnie jak w 2018 r., Trybunał zgłosił do OLAF-u dziewięć przypadków nadużyć finansowych, a OLAF wszczął dochodzenie w pięciu z nich; zauważa, że główne rodzaje nadużyć finansowych wykrytych przez Trybunał to fałszywe deklaracje wydatków, nieprawidłowości w zamówieniach i sztuczne tworzenie warunków do otrzymania finansowania unijnego;

414.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdania specjalne Trybunału, w szczególności sprawozdania dotyczące azylu, relokacji i powrotów migrantów (21), a także unijnych systemów informacyjnych wspierających kontrolę granic (22) i zwalczania nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków UE (23), zawierających wzmiankę o pozytywnym wpływie ustanowienia Prokuratury Europejskiej w tym względzie;

415.

przypomina o swoim piśmie wysłanym do Komisji w dniu 13 lutego 2020 r. w sprawie wdrożenia dwóch aktów delegowanych, w których dodano instrument wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz do rozporządzenia delegowanego w sprawie Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (UE) 2020/446 (24) oraz dodano nowe działanie szczegółowe do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/445 (25) w sprawie Funduszu Azylu, Migracji i Integracji; zauważa, że akt delegowany dotyczący Funduszu Azylu, Migracji i Integracji nie został wykorzystany; wzywa Komisję do pilnego przedstawienia szczegółowych informacji na temat różnych projektów finansowanych na podstawie rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/446;

416.

zwraca się do Komisji i instytucji audytowych państw członkowskich o zajęcie się wskazanymi przez Trybunał niedociągnięciami dotyczącymi zakresu kontroli, prób i ścieżek audytu w instytucjach audytowych państw członkowskich oraz o złożenie sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

Wyniki: FAMI

417.

podkreśla, że ustanowiono cztery ogólne wskaźniki oddziaływania (dotyczące liczby faktycznie zrealizowanych powrotów w porównaniu z liczbą decyzji nakazujących powrót, odsetka powrotów dobrowolnych, różnicy we wskaźnikach zatrudnienia między obywatelami UE a obywatelami państw trzecich oraz zbieżności wskaźników przyznawania azylu), które nie są bezpośrednio związane z wynikami uzyskanymi w ramach FAMI, choć wydatki z Funduszu mogą przyczyniać się do osiągnięcia odnośnych poziomów docelowych;

418.

z zadowoleniem przyjmuje uwagę Trybunału, że okresowa ocena Komisji wskazuje, iż program FAMI funkcjonuje prawidłowo i że w jego ramach sfinansowano interwencje odpowiadające potrzebom państw członkowskich;

419.

zauważa jednak pewne ograniczenia wskaźników wykonania FAMI, zidentyfikowane przez Trybunał, takie jak to, że dwie trzecie wskaźników to wskaźniki produktu oraz że pięć z 24 związanych ze wskaźnikami celów pośrednich na 2020 r. osiągnięto już w latach ubiegłych, a odnośnych poziomów docelowych nie skorygowano w górę, czego wymaga dobra praktyka zarządzania finansami; w ten sposób uwzględniono by wolę polityczną i możliwość uzyskania większego przyrostu efektywności;

420.

zauważa, że niektóre wskaźniki FAMI nie są na dobrej drodze do osiągnięcia swoich celów, że Komisja nie opracowała ram monitorowania wyników dla projektów finansowanych przez EMAS oraz że roczne sprawozdanie na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników oraz deklaracje programowe zawierają niewiele informacji na temat postępów osiągniętych w ramach ważnych wskaźników; z niepokojem zauważa, że Trybunał stwierdził znaczne opóźnienie w realizacji celu, który w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji wyznaczono w odniesieniu do integracji i legalnej migracji;

421.

zauważa, że ocena wskaźników wyników jest trudna w tym obszarze polityki; wyraża zaniepokojenie, że finansowanie UE nie poprawiło sytuacji humanitarnej w obozach dla uchodźców ani nie zapewniło skutecznej ochrony granic zewnętrznych; wzywa Komisję do przedstawienia szczegółowych wyjaśnień, w szczególności w odniesieniu do procedur przyjmowania na granicach zewnętrznych; wzywa Komisję do zbadania, gdzie dokładnie zainwestowano środki UE w programy FAMI i do jakich konkretnych usprawnień się przyczyniły; domaga się od Komisji odpowiedniego sprawozdania dla każdego z zainteresowanych państw członkowskich;

422.

deficyty te są spowodowane głównie długością procedur azylowych, powolną integracją i niewystarczającymi wskaźnikami powrotów; wzywa Komisję Unii i państwa członkowskie do poczynienia natychmiastowych postępów legislacyjnych;

423.

zwraca się do Komisji o podjęcie środków w celu zaradzenia niedociągnięciu wskazanemu przez Trybunał oraz o poprawę informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników oraz deklaracjach programowych, co pozwoli na lepsze monitorowanie postępów osiągniętych przez Fundusz;

424.

wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że dostępne są jedynie ograniczone zagregowane informacje na temat ogólnych wydatków związanych z EMAS (26) (początkowy przydział środków w wysokości 100 mln EUR zwiększono do 2,2 mld EUR na okres do 2020 r., co stanowi 30 % środków Funduszu, ale Komisja nie opracowała ram monitorowania wyników w odniesieniu do projektów finansowanych ze środków na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych);

425.

wyraża głębokie zaniepokojenie, że sprawozdanie roczne na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników oraz dokumenty programowe zawierają niewiele informacji na temat oszczędności i efektywności we wdrażaniu Funduszu lub na temat opłacalności działań FAMI;

426.

wyraża głębokie zaniepokojenie, że sprawozdanie roczne na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników oraz dokumenty programowe nie zawierają informacji na temat działań służących przyciąganiu wysoko wykwalifikowanych pracowników do UE za pośrednictwem programów legalnej migracji oraz że ustanowione wskaźniki nie są odpowiednie do sprawozdawczości na temat takich działań;

427.

zauważa, że istnieją równolegle dwa finansowane przez UE instrumenty, które zapewniają wsparcie na rzecz tego samego rodzaju działań w zakresie powrotów (programy krajowe FAMI i wsparcie Frontexu w zakresie powrotów), oraz że za koordynację odpowiedzialne są głównie państwa członkowskie; wzywa je zatem do zapewnienia lepszej koordynacji między tymi programami;

428.

zauważa z zaniepokojeniem, że zarówno w przypadku FAMI, jak i FBW państwa członkowskie nie wykorzystały wszystkich dostępnych środków budżetowych; uważa, że jest to szczególnie problematyczne w świetle coraz częstszego wykorzystywania pomocy doraźnej do finansowania strategii politycznych państw członkowskich w tych obszarach; przypomina, że wyzwania związane z bezpieczeństwem i zarządzaniem migracją są dla Unii priorytetem; uznaje wysiłki Komisji w tym zakresie i domaga się ściślejszej współpracy ze strony wszystkich państw członkowskich;

Zalecenia

429.

wzywa Komisję, aby:

—

wydała wytyczne dla instytucji audytowych prowadzących w państwach członkowskich prace w związku z FAMI i FBW, które dotyczyłyby sposobu obliczania zakresu audytu w przypadku doboru podpróby, celem zagwarantowania, by dobrana próba była wystarczająca i odpowiednia, a tym samym dawała audytorowi rozsądną podstawę do wyciągnięcia wniosków na temat całej populacji kontrolnej;

—

przypomniała instytucjom audytowym w państwach członkowskich, prowadzącym prace w związku z FAMI i FBW, że są one zobowiązane do przestrzegania wskazówek Komisji w odniesieniu do doboru próby i obliczania poziomu błędu, przy czym należy stosować losowy dobór próby, zapewnić możliwość doboru każdej jednostki próby w populacji i, w stosownych przypadkach, ekstrapolować wszystkie błędy na populację odniesienia;

—

wydała wytyczne dla instytucji audytowych prowadzących w państwach członkowskich prace w związku z FAMI i FBW, w których poleciłaby im, aby dokumentowały – w wystarczający i odpowiedni sposób – rodzaj, harmonogram i zakres stosowanych przez siebie procedur audytu, uzyskane rezultaty oraz zgromadzone dowody kontroli;

430.

wzywa Komisję, aby:

—	w kolejnych ramach finansowych określiła kryteria przydziału środków EMAS objętych zarządzaniem dzielonym z państwami członkowskimi;

—

wzmocniła ramy monitorowania wyników przez a) dopilnowanie, by wszystkie projekty wspierane z FAMI EMAS zawierały wskaźniki produktu i wyniku, w stosownych przypadkach z jasno określonymi wartościami docelowymi i wyjściowymi, oraz podanie uzasadnienia, jeśli takich wskaźników nie przewidziano; b) monitorowanie wyników uzyskanych w projektach finansowanych z EMAS oraz prowadzenie odnośnej sprawozdawczości; c) opracowanie w odniesieniu do nowych WRF na lata 2021–-2027 wskaźników wspólnych ram monitorowania i oceny FAMI i IMBF, w tym wartości wyjściowych i docelowych, zanim rozpocznie się realizacja projektów z okresu 2021–-2027;

—	wdrożyła środki mające zapewnić wzajemne uzupełnianie się działań i lepszą koordynację między FAMI i EASO/Frontexem (np. w obszarze przymusowych powrotów lub wsparcia na rzecz organów azylowych);

—	wykorzystała pomoc rozwojową jako narzędzie służące do usprawniania współpracy z państwami trzecimi, z których pochodzą migranci (27);

431.

wzywa Komisję do pełnego przestrzegania porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (28), gdyż jest to kwestia związana ze zgodnością z przepisami prawa Unii i zasadą dobrych rządów;

Roczne sprawozdanie z działalności DG HOME za rok 2019

432.

zauważa, że DG ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych podtrzymała dwa zastrzeżenia dotyczące zarządzania dzielonego (jedno dotyczące FAMI i FBW, a drugie dotyczące funduszu SOLID na lata 2007–2013; oba odnoszące się do kilku państw członkowskich) oraz jedno zastrzeżenie dotyczące dotacji w ramach zarządzania bezpośredniego z powodu istotnego poziomu błędu rezydualnego wynoszącego 4,11 % i szacowanego wpływu wynoszącego 7,21 mln EUR; zauważa, że zgodnie ze rocznym sprawozdaniem z działalności Komisji za 2019 r. średni poziom błędu rezydualnego w przypadku FAMI i FBW wynosi 1,57 %, czyli znacznie poniżej progu istotności wynoszącego 2 %; wyraża zaniepokojenie realizacją projektu pomocy nadzwyczajnej „Wzmocnienie działań w zakresie kontroli granicznej na odcinku granicy zewnętrznej Chorwacji ze względu na zwiększoną presję migracyjną”, trwającą od września 2018 r. do końca 2019 r., oraz odnotowuje otwarcie przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich sprawy 1598/2020/MMO dotyczącej tego „w jaki sposób Komisja Europejska monitoruje poszanowanie praw podstawowych i zapewnia poszanowanie tych praw przez władze chorwackie w kontekście operacji zarządzania granicami”; zauważa, że Komisja położyła nacisk na ustanowienie niezależnego mechanizmu monitorowania, jak przewidziano w dotacji; zauważa ponadto, że Komisja ściśle współpracuje z Chorwacją, która wyraziła zamiar wdrożenia tego niezależnego mechanizmu monitorowania; przypomina, że instrumenty finansowania unijnego w zakresie zarządzania granicami wymagają, by wszystkie finansowane działania były zgodne z Kartą praw podstawowych; podkreśla w związku z tym, że przyszła pomoc nadzwyczajna dla Chorwacji na zarządzanie granicami powinna być jej przyznana dopiero po wdrożeniu mechanizmu monitorowania; wzywa Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do regularnego przekazywania Parlamentowi aktualnych informacji w sprawie 1598/2020/MMO;

433.

z zadowoleniem przyjmuje zalecenia wydane przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji dla DG HOME na rok 2019, w tym:

—

przygotowanie i planowanie działalności DG HOME w zakresie audytów (określenie i przedstawienie deklaracji misji oraz mandatu funkcji audytu, dostosowanie ról i obowiązków, zakresów sprawozdawczych oraz celów pośrednich dotyczących rozliczania rachunków; aktualizacja strategii audytów; analiza potrzeb działalności audytowej w zakresie zasobów);

—

wykonanie planu audytów (zaplanowanie i rozpoczęcie audytów jak najszybciej w roku następującym po przyjęciu rocznego programu prac oraz przeglądzie rocznych sprawozdań z kontroli i opinii pokontrolnych; harmonizacja celów pośrednich dotyczących etapów procesu audytu; zapewnienie, aby końcowe sprawozdania z audytów były bezzwłocznie przesyłane do beneficjentów oraz aby działania te podlegały monitorowaniu przez przedstawicieli kadry kierowniczej wyższego szczebla);

—

rozliczanie rachunków (zapewnienie, aby decyzje w sprawie rozliczania były wydawane terminowo; powinna wyjaśnić procedurę dotyczącą rachunków przedstawionych przed końcem roku); dostosowanie procedury rozliczania rachunków do nowej struktury organizacyjnej oraz poprawa komunikacji między jednostkami finansowymi a sektorem audytu (przygotowanie i planowanie działań audytowych; wykonanie planu audytów; rozliczenie rachunków);

Roczne sprawozdanie z działalności DG JUST za rok 2019

434.

podkreśla, że DG ds. Sprawiedliwości i Konsumentów (DG JUST) podtrzymała zastrzeżenie dotyczące istotnego poziomu błędu rezydualnego w dotacjach w ramach zarządzania bezpośredniego, który wynosi 2,65 %; odnotowuje zobowiązanie Komisji do dostosowania metodyki obliczania poziomu błędu w dotacjach z programu „Prawa, równość i obywatelstwo” oraz z programu „Sprawiedliwość” zgodnie z uwagami Trybunału, począwszy od wdrożenia kampanii kontroli ex post za 2020 r.;

435.

z zadowoleniem przyjmuje bieżące wykonywanie przez DG JUST zaleceń wydanych przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji dla DG JUST w sprawie procesu dotyczącego oceny skutków oraz wdrażania wytycznych i zestawu narzędzi w zakresie lepszego stanowienia prawa;

Globalny wymiar Europy

436.

zwraca uwagę, że płatności na dział „Globalny wymiar Europy” wyniosły w 2019 r. 10,1 mld EUR i dokonano ich za pomocą następujących instrumentów szczególnych:

—	„Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI)” – do 26 % budżetu działu „Globalny wymiar Europy”, tj. 2,6 mld EUR;

—	„Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa (ENI)” – do 20,6 % budżetu działu „Globalny wymiar Europy”, tj. 2,1 mld EUR;

—	„Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA)” – do 15,7 % budżetu działu „Globalny wymiar Europy”, tj. 1,6 mld EUR;

—	instrumentu „Pomoc humanitarna” – do 20,4 % budżetu działu „Globalny wymiar Europy”, tj. 2,1 mld EUR;

—	innych działań i programów – do 17,3 % budżetu działu „Globalny wymiar Europy”, tj. 1,7 mld EUR;

437.

przypomina, że główne cele polityczne w dziale 4 budżetu na 2019 r. to między innymi propagowanie wartości Unii za granicą, takich jak demokracja, praworządność oraz poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności, oraz przypomina, że każde działanie finansowane przez Unię musi respektować te podstawowe zasady; z zadowoleniem przyjmuje ustalenia Trybunału dotyczące ogólnie pozytywnej tendencji w zakresie ograniczania ubóstwa, równości płci w edukacji i liczby umów z krajami sąsiadującymi, wyraża jednak zaniepokojenie pogarszającą się tendencją w zakresie umacniania demokracji, praworządności i stabilności politycznej; zdecydowanie pochwala wysiłki społeczeństwa obywatelskiego na całym świecie na rzecz promowania i obrony praw człowieka, zwłaszcza w czasach kurczenia się przestrzeni działania społeczeństwa obywatelskiego i kwestionowania uniwersalności praw człowieka, a także podkreśla znaczenie zasad przejrzystości i odpowiedzialności w odniesieniu do wydatkowania środków publicznych na rzecz społeczeństwa obywatelskiego i zwraca uwagę, jak ważne jest zapobieganie nadużyciom biurokratycznym i podsycaniu nieuzasadnionych podejrzeń;

438.

uwzględnia fakt, że budżet w zakresie działań zewnętrznych wykonują: Dyrekcja Generalna ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju (DG DEVCO), Dyrekcja Generalna ds. Polityki Sąsiedztwa i Negocjacji w sprawie Rozszerzenia (DG NEAR), Dyrekcja Generalna ds. Prowadzonych przez UE Operacji Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej (DG ECHO), Dyrekcja Generalna ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej (DG REGIO) oraz Służba ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej (FPI);

439.

zauważa, że wydatki w tym dziale zrealizowano w ponad 150 krajach z wykorzystaniem różnych instrumentów i metod realizacji, takich jak zamówienia na roboty budowlane / realizacja dostaw / świadczenie usług, dotacje, specjalne pożyczki, gwarancje kredytowe i pomoc finansowa, wsparcie budżetowe i inne ukierunkowane formy pomocy budżetowej;

440.

zauważa, że Trybunał objął badaniem próbę 68 transakcji: 22 transakcji dokonanych przez DG NEAR, 25 transakcji DG DEVCO, 10 transakcji DG ECHO i 11 innych transakcji; oraz siedmiu transakcji pochodzących z badań poziomu błędu rezydualnego przeprowadzonymi przez DG NEAR i DG DEVCO w 2019 r., które zostały dostosowane, tak aby zrównoważyć ograniczenia w zakresie metodyki;

441.

zauważa, że Trybunał stwierdził, iż pomoc UE przyczyniła się do przywrócenia i utrzymania dostępu do bezpiecznej i dobrej jakościowo edukacji podczas kryzysów humanitarnych; z zadowoleniem przyjmuje adekwatność projektów w odniesieniu do zidentyfikowanych problemów; zauważa, że w ramach projektów udało się osiągnąć większość ich celów; popiera zalecenie Trybunału i wzywa Komisję do dopracowania wsparcia dla edukacji w sytuacjach kryzysowych w celu osiągnięcia odpowiedniego poziomu skuteczności i adekwatności;

442.

przypomina, że polityka rozwoju i współpracy ma na celu likwidację ubóstwa i zmniejszenie nierówności i powinna docierać tylko do docelowych beneficjentów;

443.

podkreśla znaczenie aktywnego udziału Parlamentu Europejskiego w opracowywaniu umów o partnerstwie i współpracy z krajami trzecimi; podkreśla, że przyszłe umowy o partnerstwie powinny podlegać kontroli parlamentarnej i opierać się na zasadach solidarności, wspólnej odpowiedzialności, poszanowania praw człowieka, praworządności i międzynarodowego prawa humanitarnego (29);

444.

wyraża zaniepokojenie nawoływaniem do nienawiści i przemocą, prezentowanymi w palestyńskich podręcznikach, wykorzystywanych w szkołach przez UNRWA; wyraża zaniepokojenie poziomem skuteczności mechanizmów UNRWA dotyczących przestrzegania wartości ONZ w materiałach edukacyjnych, które są wykorzystywane do nauczania przez personel UNRWA w szkołach, a które zawierają treści nawołujące do nienawiści i przemocy; nalega, aby UNRWA działała z zachowaniem pełnej przejrzystości i publikowała na otwartej platformie wszystkie swoje materiały edukacyjne dla nauczycieli i uczniów, a także przeglądy wykorzystywanych podręczników kraju przyjmującego w celu zapewnienia, że ich treść jest zgodna z wartościami ONZ i nie szerzy nienawiści; domaga się natychmiastowego usunięcia wszystkich materiałów szkolnych, które nie są zgodne z tymi standardami; podkreśla, że przeznaczenie środków UE, takich jak PEGASE, na wynagrodzenia dla nauczycieli i urzędników służby cywilnej w oświacie musi być uzależnione od zgodności materiałów edukacyjnych i treści dydaktycznych z normami UNESCO w zakresie pokoju, tolerancji, współistnienia i niestosowania przemocy, zgodnie z decyzją podjętą przez unijnych ministrów edukacji 17 marca 2015 r. w Paryżu;

445.

ponownie podkreśla swoje stanowisko, zgodnie z którym pomoc zewnętrzna powinna być w pełni finansowana z budżetu Unii, i podkreśla, że działania w ramach funduszy powierniczych stanowią jedynie rozwiązanie pomostowe do czasu ich pełnego zastąpienia przyszłymi instrumentami finansowania zewnętrznego, w szczególności Instrumentem Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR) oraz Instrumentem Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III); ubolewa, że cele humanitarne, takie jak ochrona godności i praw człowieka migrantów i innych słabszych grup społecznych, takich jak dzieci i kobiety, nie zostały osiągnięte przy realizacji niektórych działań w ramach funduszy powierniczych takich jak fundusz „Madad” i fundusz powierniczy UE dla Afryki; podkreśla, że ochrona praw człowieka wymaga zdecydowanych działań; przypomina ponadto, że poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności oraz propagowanie praworządności, zasad demokratycznych, wolności religii lub przekonań, przejrzystości, dobrych rządów oraz pokoju i stabilności to podstawowe elementy unijnego funduszu powierniczego UE dla Kolumbii; wzywa Komisję do zwiększenia kontroli działań podejmowanych w tym zakresie przez partnerów wykonawczych.

446.

przypomina, że zasadniczym celem pomocy rozwojowej Unii jest ograniczanie ubóstwa oraz że oficjalna pomoc rozwojowa (ODA) ma przede wszystkim wspierać rozwój gospodarczy i dobrobyt w krajach rozwijających się, zgodnie z definicją OECD; podkreśla, że ODA powinna przyspieszać osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju, być zgodna z Agendą ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, w tym zasadą niepozostawiania nikogo w tyle, oraz z zasadami skuteczności pomocy rozwojowej, a także przyczyniać się do zmniejszania nierówności, a ODA związana z migracją i stosowanie szczególnego rodzaju pomocy nie mogą stanowić wyjątku; do usprawnienia procedury przyznawania pożyczek ODA i uczynienia jej bardziej przejrzystą, tak by oficjalna pomoc rozwojowa trafiała tam, gdzie jest najbardziej potrzebna i gdzie ma największy wpływ na rozwój;

447.

podkreśla, że należy połączyć umarzanie długów z dodatkową mobilizacją ODA; uważa również, że umarzaniu długów powinno towarzyszyć zwiększenie zasobów wielostronnych agencji pożyczkowych, w tym poprzez zwiększenie specjalnych praw ciągnienia MFW;

448.

zauważa, że na zapotrzebowanie na ODA wpływa mobilizacja dochodów krajowych, którą utrudnia erozja bazy podatkowej i przenoszenie zysków przez przedsiębiorstwa wielonarodowe; przypomina, że większe uzależnienie krajów rozwijających się od podatku od osób prawnych oznacza, że ponoszą one nieproporcjonalnie duże straty z powodu erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków; wzywa do bardziej aktywnych działań Unii przeciwko temu zjawisku, zgodnie z planem działania z Addis Abeby w sprawie finansowania rozwoju zawartym w Agendzie ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030; podkreśla, że potrzebne są konkretne działania zwiększające mobilizację dochodów krajowych, takie jak walka z korupcją oraz systemy opodatkowania progresywnego, które pozwalają zwalczać unikanie opodatkowania i uchylanie się od opodatkowania;

449.

przypomina, że polityka rolna, polityka rybołówstwa, polityka handlowa, gospodarcza, edukacyjna, migracyjna, środowiskowa, klimatyczna, zagraniczna i bezpieczeństwa oraz polityka Unii w innych dziedzinach wpływają na skuteczność polityki rozwojowej; zauważa, że spójność polityki na rzecz rozwoju, zgodnie z art. 208 TFUE, wiąże się również z należytym zarządzaniem finansami; przypomina, że skuteczność pomocy zależy od spójności polityki na rzecz rozwoju; podkreśla, że aby pomoc była skuteczna, należy nadal dokładać starań, aby przestrzegano zasad spójności polityki na rzecz rozwoju, zwłaszcza w wyżej wymienionych dziedzinach; zwraca się do Komisji, aby podjęła działania w oparciu o zalecenia w sprawozdaniu z zewnętrznej oceny (30) spójności polityki na rzecz rozwoju z 2018 r. oraz aby wykazała zaangażowanie i przydzieliła wystarczającą liczbę pracowników do zadań związanych ze spójnością polityki na rzecz rozwoju;

450.

podkreśla, że zwiększenie skuteczności pomocy rozwojowej, osiągnięcie długotrwałych rezultatów i zaspokojenie lokalnych potrzeb, w szczególności wobec przedłużającego się kryzysu i sytuacji pokryzysowej, wymaga lepszej koordynacji i silniejszego powiązania pomocy humanitarnej z pomocą rozwojową; wzywa Unię, aby pogłębiała takie podejście;

451.

z zadowoleniem przyjmuje przegląd Trybunału z września 2020 r. pt. „Reakcja UE na państwową strategię inwestycyjną Chin”; podkreśla, że Trybunał stwierdził niedociągnięcia w zakresie monitorowania i oceny działań w ramach obecnej strategii Unia-Chiny oraz odnoszącej się do nich sprawozdawczości, w tym jeśli chodzi o finansowanie przez Unię projektów w ramach chińskiej strategii inwestycyjnej, które nie są zgodne z zasadami strategii Unii dotyczącej łączenia Europy i Azji; wzywa do dalszego przekazywania zasobów finansowych i ludzkich niezbędnych do realizacji strategii Unii dotyczącej łączenia Europy i Azji;

452.

z zaniepokojeniem odnotowuje skomplikowaną sytuację na Białorusi; podkreśla, jak ważne jest, aby dokonać przeglądu finansowania UE i dopilnować, by nie trafiało ono do reżimu Łukaszenki, lecz było ukierunkowane na wsparcie społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi;

453.

oczekuje na szczyt Unia–Unia Afrykańska zaplanowany na 2021 r.; uważa, że należy odejść od tradycyjnych stosunków skoncentrowanych na pomocy na rzecz bardziej strategicznego i zintegrowanego partnerstwa na równych zasadach;

Ustalenia Trybunału: DG NEAR

454.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że transakcje związane ze wsparciem budżetowym i z projektami realizowanymi przez organizacje międzynarodowe w ramach „podejścia hipotetycznego” były mniej podatne na błędy oraz że w 2019 r. Trybunał nie wykrył żadnych błędów w tych dziedzinach; zauważa, że jeśli chodzi o prawidłowość transakcji, przyspieszone wsparcie budżetowe na rzecz państw trzecich jest mniej podatne na błędy; niemniej jednak zauważa, że z powodu przepisów prawnych, które pozostawiają szerokie pole dla interpretacji przez Komisję w odniesieniu do oceny, czy ogólne warunki zostały spełnione, „prowadzona przez Trybunał kontrola w zakresie prawidłowości wydatków nie może wykraczać poza moment, w którym Komisja wypłaca pomoc krajowi otrzymującemu, jako że po przekazaniu środków są one włączane do budżetu tego kraju”; zauważa, że grozi to osłabieniem poziomu odpowiedzialności i przejrzystości działań i wydatków Unii; nalega, by Komisja dopilnowała, że dostarczanie pomocy zewnętrznej jest uzależnione od poszanowania praworządności i praw człowieka przez kraje otrzymujące pomoc; podkreśla w szczególności potrzebę zagwarantowania, by państwa i strony trzecie lub osoby fizyczne powiązane z funduszami unijnymi lub którym przydziela się fundusze unijne, przestrzegały podstawowych wartości demokratycznych i międzynarodowych standardów w zakresie praw człowieka oraz kierowały się zasadami niestosowania przemocy;

455.

wzywa Komisję do pełnego wprowadzenia zasady warunkowości oraz regularnych kontroli ex-ante i ex-post prawidłowości i wyników funduszy unijnych przeznaczonych na wsparcie państw trzecich oraz do dopilnowania, aby ramy prawne, które przewidują te instrumenty wsparcia, pozwalały na pełne odzyskanie środków w przypadku wykrycia nieprawidłowości (31);

456.

w odniesieniu do przeprowadzonego przez DG NEAR badania poziomu błędu rezydualnego zauważa z niepokojem, że zdaniem Trybunału:

—

przeprowadzone przez DG NEAR badanie poziomu błędu rezydualnego zawiera ograniczenia, za sprawą których poziom błędu rezydualnego może zostać zaniżony, takie jak nie uwzględnianie w wystarczającym zakresie niektórych aspektów postępowań o udzielenie zamówienia (powody odrzucenia niewybranych kandydatów, spełnienie przez zwycięskiego oferenta wszystkich kryteriów wyboru i udzielenia zamówienia, pełna kontrola procedur zaproszeń do składania wniosków, uzasadnień w przypadku bezpośredniego udzielenia zamówienia) (32);

—	„poziom błędu w dotacjach” w dotacjach objętych zarządzaniem bezpośrednim oblicza się na podstawie poziomu ufności wynoszącego 80 %, podczas gdy, ogólnie rzecz biorąc, poziomy błędu oblicza się na podstawie poziomu ufności wynoszącego 95 %;

—	metoda stosowana do oszacowania poziomu błędu rezydualnego w DG NEAR daje wykonawcy szeroką swobodę interpretacji przy szacowaniu poszczególnych błędów (szczególnie w sytuacji, jeśli w odniesieniu do danej transakcji nie przekazano żadnych dokumentów);

—	w 2018 r. i 2019 r. w przypadku połowy transakcji ujętych w próbie polegano na wynikach wcześniejszych kontroli, ale Trybunał przypomina, że takie podejście nie daje w pełni obrazu poziomu błędu rezydualnego (33);

457.

wyraża zaniepokojenie, że Trybunał nadal ma zastrzeżenia co do wiarygodności wyników badania;

458.

z niepokojem zauważa, że DG NEAR w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. musiała zgłosić zastrzeżenie dotyczące trudności w odpowiednim monitorowaniu wszystkich projektów w Libii i Syrii (zastrzeżenie niekwantyfikowane) oraz zastrzeżenie dotyczące błędów w wydatkach w ramach dotacji na zarządzanie bezpośrednie (zastrzeżenie kwantyfikowane);

459.

zauważa, że Trybunał nie oszacował poziomu błędu dla wydatków w dziale 4 w 2019 r., tak samo jak w 2018 r.; podkreśla, że Trybunał stwierdził ograniczenia, które mogą prowadzić do niedoszacowania poziomu błędu rezydualnego; w pełni popiera zalecenia sformułowane przez Trybunał, w szczególności zalecenie dotyczące potrzeby ujawniania ograniczeń badania poziomu błędu rezydualnego w przyszłych rocznych sprawozdaniach z działalności DG NEAR, a także wzmocnienia kontroli DG NEAR dotyczących instrumentów finansowania zewnętrznego poprzez wykrywanie powtarzających się błędów i zapobieganie im;

460.

odnotowuje monitorowanie przez Trybunał zaleceń sformułowanych w sprawozdaniu rocznym za 2016 r., które wymagały natychmiastowych działań lub miały zostać wdrożone do 2019 r., i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja wdrożyła trzy z nich w całości, a jedno częściowo;

461.

ubolewa, że choć w rezolucji z 13 marca 2019 r. Parlament wezwał Komisję do wykorzystania środków obecnie przyznanych w ramach IPA II na wspieranie – za pośrednictwem specjalnej puli środków zarządzanej bezpośrednio przez Unię – społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka i dziennikarzy w Turcji, a także na zwiększenie możliwości w zakresie nawiązywania kontaktów międzyludzkich, dialogu akademickiego i platform medialnych dla dziennikarzy, Komisja postanowiła wdrożyć działanie IPA 2019/42258 dotyczące współfinansowania zakupu 4 statków dla tureckiej straży przybrzeżnej; ponadto zwraca uwagę, że należy ściśle monitorować wykorzystanie funduszy z Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji w trosce o to, aby środki te były właściwie wydatkowane na projekty dotyczące uchodźców i nie były wykorzystywane do innych celów;

Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 09/2019 „Wsparcie UE dla Maroka – dotychczas osiągnięto ograniczone rezultaty”.

462.

zauważa, że unijne wsparcie budżetowe na rzecz Maroka wyniosło w latach 2014–2018 ogółem około 0,37 % łącznych wydatków z budżetu państwa, przy czym umowy opiewały na kwotę 562 mln EUR, a płatności – 206 mln EUR; przypomina, że Maroko otrzymuje większe unijne wsparcie na rzecz rozwoju niż jakikolwiek inny północnoafrykański kraj oprócz Tunezji i jest jednym z głównych beneficjentów międzynarodowej pomocy rozwojowej;

463.

przypomina, że ENI jest kluczowym instrumentem finansowym wykorzystywanym przez Komisję w jej współpracy z Marokiem i że jego wartość w okresie 2014–2020 wynosi 1 399 mln EUR w zobowiązaniach;

464.

zwraca uwagę, że po wydaniu przez Sąd wyroku w sprawie Sahary Zachodniej w grudniu 2015 r. Maroko zawiesiło w okresie od grudnia 2015r. do stycznia 2019 r. dialog polityczny dotyczący całej polityki zewnętrznej UE: polityki rozwojowej, handlowej, zagranicznej i polityki bezpieczeństwa. polityki rozwojowej, handlowej, zagranicznej i polityki bezpieczeństwa. odnotowuje uwagi Komisji do sprawozdania specjalnego nr 09/2019, że ponieważ „dialog polityczny nigdy nie został zawieszony w okresie trudnych stosunków politycznych między Unią a Marokiem, Komisja uważa, że nie było podstaw do opracowania alternatywnej strategii”;

465.

podkreśla, że Maroko jest wieloletnim i strategicznym partnerem i sąsiadem UE, a owocna współpraca prowadzi do pozytywnych rezultatów;

466.

zauważa, że Trybunał zidentyfikował szereg wyzwań dla wsparcia budżetowego:

—

nieoptymalne ukierunkowanie i koncepcja wsparcia (tj. finansowanie obejmowało zbyt wiele obszarów, Komisja nie opracowała przejrzystej strategii przyszłych relacji z Marokiem w okresie zawieszenia dialogu politycznego, działania darczyńców nie były skoordynowane w jednolity sposób, programy wsparcia budżetowego nie były zaprojektowane z myślą o maksymalizacji oddziaływania);

—	trudności we wdrażaniu wsparcia (tj. opóźnienia, niezadowalająca ocena rezultatów przeprowadzona przez Komisję);

—	brak istotnego oddziaływania programów wsparcia budżetowego (tj. osiągnięto mniej niż połowę celów wsparcia budżetowego w sektorze ochrony zdrowia, opieki społecznej, wymiarze sprawiedliwości itp.);

467.

wzywa Komisję, aby:

—	lepiej ukierunkowała unijne wsparcie budżetowe w Maroku, a mianowicie zastosowała bardziej przejrzystą i lepiej udokumentowaną metodę przydziału środków na rzecz sektorowych programów wsparcia budżetowego i nadal monitorowała wykonanie;

—	udoskonaliła koncepcję wartości docelowych i wyników wykonania;

—	udoskonaliła strategię dialogu merytorycznego i w tym celu przeprowadziła ocenę realizacji strategii dialogu merytorycznego oraz w przejrzysty i odpowiedni sposób zdefiniowała cele i oczekiwane rezultaty dialogu;

—	usprawniła procedury weryfikacji płatności i w tym celu stosowała właściwe metody obliczeń i wypłacała środki tylko wówczas, gdy dostępne są wiarygodne dowody potwierdzające, że wartość docelowa faktycznie została osiągnięta;

—	udoskonaliła procedury monitorowania i w tym celu udoskonaliła oceny strategii dla poszczególnych sektorów i monitorowała realizację tych strategii z wykorzystaniem przewidzianych w nich wskaźników;

—

dokładnie zweryfikowała wykorzystanie środków finansowych Unii przez podmioty trzecie, ich oddziały lub osoby fizyczne, aby upewnić się, że żadne środki finansowe nie są przeznaczone ani powiązane z jakąkolwiek przyczyną lub formą terroryzmu lub radykalizacji religijnej i politycznej; oraz dopilnowała, aby te środki unijne zostały proaktywnie odzyskane, a zaangażowani odbiorcy zostali wykluczeni z przyszłego finansowania unijnego;

468.

przypomina o znaczeniu propagowania za granicą wartości unijnych, takich jak demokracja, praworządność oraz poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności; wzywa zatem Komisję do wykorzystania funduszu przedakcesyjnego do wspierania przemian demokratycznych i zapewnienia właściwego wdrażania polityki publicznej i reform sądownictwa na Bałkanach Zachodnich;

469.

odnotowuje odpowiedzi Komisji na sprawozdanie specjalne nr 09/2019, w szczególności fakt, że Komisja stwierdza, iż współpraca Unii przyczyniła się do wdrożenia reform w Maroku, co miało pozytywny wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy tego kraju;

Ustalenia Trybunału: DG DEVCO

470.

zauważa, że DG DEVCO odpowiada za wdrażanie większości instrumentów pomocy zewnętrznej finansowanych zarówno z budżetu ogólnego Unii, jak i z EFR; przyjmuje do wiadomości, że Trybunał przedstawił w swoim sprawozdaniu rocznym dotyczącym działań finansowanych z 8., 9., 10. i 11. EFR za rok budżetowy 2019 swoje uwagi na temat systemów, ich odpowiedzialności za roczne sprawozdania z działalności oraz oświadczenia dyrektora generalnego na 2019 r., które odnoszą się do całego obszaru odpowiedzialności DG DEVCO:

—	w wydatkach zaksięgowanych w 2019 r. w ramach ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego EFR występuje istotny poziom błędu; według Trybunału szacowany poziom błędu w wydatkach zatwierdzonych w zestawieniach wynosi 3,5 %;

—	43,6 % szacowanego poziomu błędu wynikało z wydatków nieponiesionych (tj. zobowiązań przedstawionych jako wydatki lub niepoprawnie obliczonych kwot zadeklarowanych wydatków);

—	22,1 % szacowanego poziomu błędu wynikało z poważnego naruszenia przepisów dotyczących zamówień publicznych (tj. nieuzasadnionej decyzji komisji oceniającej);

—	12,7 % szacowanego poziomu błędu wynikało z wydatków niekwalifikowalnych (tj. znacznego wzrostu wynagrodzeń pracowników lokalnych po zawarciu umowy);

471.

odnotowuje uwagę Trybunału, że Komisja i jej partnerzy wdrażający popełnili więcej błędów w transakcjach dotyczących prognoz programów, dotacji, umów o przyznanie wkładu zawieranych z organizacjami międzynarodowymi oraz umów o delegowaniu zadań zawartych z agencjami współpracy w państwach członkowskich Unii niż w przypadku innych form wsparcia (takich jak zamówienia na roboty budowlane, realizację dostaw czy świadczenie usług); błędy kwantyfikowalne, składające się na 71,7 % szacowanego poziomu błędu, wystąpiły w 25 (38 %) spośród 65 zbadanych transakcji tego rodzaju; wraca uwagę na opinię Trybunału, że przeprowadzone przez DG DEVCO badanie poziomu błędu rezydualnego nie ma charakteru usługi atestacyjnej ani kontroli; zauważa, że opiera się ono na odnośnej metodyce i na wytycznych z podręcznika udostępnionego przez DG DEVCO; zauważa, że Trybunał wskazuje cztery główne czynniki wpływające na poziom błędu rezydualnego stosowany przez DG DEVCO, takie jak ograniczenia w kontroli postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, bardzo niewielka liczba kontroli na miejscu w krajach, w których realizowane są projekty, metoda stosowana do oszacowania poziomu błędu rezydualnego w DG DEVCO oraz poleganie w pełni lub po części na wcześniejszych pracach kontrolnych; odnotowuje uwagę Trybunału, że w oświadczeniu dyrektora generalnego zawierającym poświadczenie wiarygodności i ujętym w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. nie sformułowano żadnych zastrzeżeń, gdyż dwa zastrzeżenia obowiązujące w 2018 r. zostały zniesione i nie zgłoszono żadnych nowych; przed uchyleniem tych zastrzeżeń w 2019 r. DG DEVCO w 2017 i 2018 r. znacznie ograniczyła ich zakres (tj. odsetek wydatków, do których się one odnosiły), ale nie oznacza to, że przedstawiono prawdziwy i rzetelny obraz ryzyka w całym obszarze odpowiedzialności DG DEVCO;

472.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia Trybunału dotyczące ogólnie pozytywnej tendencji w zakresie ograniczania ubóstwa, równości płci w edukacji i liczby umów z krajami sąsiadującymi; wyraża jednak zaniepokojenie pogarszającą się tendencją w zakresie umacniania demokracji, praworządności i stabilności politycznej;

473.

ponownie wyraża obawy, że coraz częstsze wykorzystywanie instrumentów finansowych do realizacji polityki UE w państwach trzecich podważa poziom rozliczalności i przejrzystości działań Unii; nalega, by Komisja dopilnowała, że dostarczanie pomocy zewnętrznej jest uzależnione od poszanowania praworządności i praw człowieka przez kraje otrzymujące pomoc (34);

474.

wyraża głębokie zaniepokojenie niewłaściwym wykorzystaniem funduszy na rzecz rozwoju do działań skutkujących łamaniem praw człowieka przy zarządzaniu granicami; ubolewa nad zgłoszonymi przypadkami naruszeń praw człowieka związanymi z kryzysowym funduszem powierniczym UE dla Afryki (EUTF) w Libii, Etiopii, Erytrei i Nigrze; wzywa do stworzenia solidnych mechanizmów monitorowania wpływu EUTF na prawa człowieka, a także systemu odpowiedzialności w celu zapobiegania naruszeniom prawa międzynarodowego i zajmowania się nimi; przypomina, że należy przeprowadzić dokładne dochodzenie w sprawie domniemanych naruszeń praw człowieka, w tym naruszeń praw człowieka na granicach UE; ubolewa nad faktem, że w sprawozdaniu Komisji w sprawie rozszerzenia EUTF nie przewidziano żadnej poprawy w tej dziedzinie, i domaga się, by przy okazji rozszerzenia EUTF zapewniono gwarancje poszanowania podstawowych praw człowieka (35);

Wyniki dotyczące Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa (ENI) i Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI)

475.

przypomina, że budżet ENI w WRF na lata 2014–2020 wynosi około 17 mld EUR. Łącznie do końca 2019 r. Komisja zaciągnęła zobowiązania obejmujące 85 % przydzielonych środków i dokonała płatności obejmujących 42 % budżetu;

476.

przypomina, że budżet DCI w WRF na lata 2014–2020 wynosi około 20 mld EUR; łącznie do końca 2019 r. Komisja zaciągnęła zobowiązania obejmujące 84 % przydzielonych środków i dokonała płatności obejmujących 40 % budżetu;

477.

zauważa, że w ramach przeglądu wyników pięciu projektów realizowanych w ramach DCI i trzech projektów realizowanych w ramach ENI Trybunał stwierdził, że w trzech spośród wybranych projektów DCI wystąpiły problemy związane z osiągniętymi wynikami: w dwóch wystąpiły opóźnienia we wdrażaniu, w związku z czym nie zostaną uzyskane w wyznaczonym terminie wszystkie zaplanowane produkty i rezultaty, natomiast w trzecim nie ustalono żadnego poziomu docelowego, który pozwoliłby zmierzyć osiągnięte wyniki; w przypadku projektów realizowanych w ramach ENI nie stwierdzono żadnych problemów związanych z wynikami;

478.

zauważa, że wskaźniki uwzględnione w publikowanych przez Komisję sprawozdaniach wysokiego szczebla na temat wyników pokazują ogólnie korzystną tendencję, jeśli chodzi o ograniczanie ubóstwa, zapewnienie równości płci w dostępie do edukacji, liczbę porozumień zawieranych z krajami sąsiadującymi i rozwój społeczny; wyraża ubolewanie, że dało się zauważyć pogorszenie sytuacji w odniesieniu do konsolidowania demokracji, praworządności i stabilności politycznej;

479.

zwraca uwagę, że wskaźniki te jednak nie zawierały informacji na temat wyników osiągniętych w samych programach – zawarte w nich informacje dotyczyły raczej kontekstu, w jakim programy te funkcjonowały; podkreśla, że zastosowana kombinacja wskaźników nie pozwoliła jasno zobrazować, w jakim zakresie udało się w ramach tych programów osiągnąć oczekiwane produkty i rezultaty, ani nie pozwoliła ustalić, jak te produkty i rezultaty wpływały na oczekiwane oddziaływanie samych programów;

Zalecenia

480.

wzywa Komisję, aby:

—	przedstawiła informacje o ograniczeniach dotyczących badania poziomu błędu rezydualnego w rocznym sprawozdaniu z działalności DG NEAR za 2020 r. i w sprawozdaniach za kolejne lata;

—	niezwłocznie opracowała wytyczne i rygorystyczne kryteria w celu identyfikacji organizacji pozarządowych w jej systemie rachunkowości oraz aby weryfikowała deklarowane samodzielnie dane przedstawiane przez wnioskodawców;

—	zaproponowała zharmonizowaną definicję organizacji pozarządowych oraz specjalną kontrolę funduszy; wzywa Komisję, aby wymagała co roku listy 50 największych beneficjentów;

—

zwiększyła poziom ufności przyjęty przez DG NEAR w metodyce obliczania poziomu błędu w dotacjach do tego samego poziomu, jaki Komisja stosuje do pozostałej populacji wykorzystywanej na potrzeby badania poziomu błędu rezydualnego, tak aby dokładniej odzwierciedlić większe ryzyko w obszarze dotacji objętych zarządzaniem bezpośrednim – do końca 2021 r.;

—

usprawniła kontrole przeprowadzane przez DG NEAR, DG DEVCO, DG ECHO, DG CLIMA i FPI poprzez wykrywanie powtarzających się błędów i zapobieganie im (np. brak systemów rejestracji czasu pracy i wliczanie niekwalifikowalnego podatku VAT do kosztów projektów finansowanych ze środków UE) – do końca 2021 r.;

—	udoskonaliła do końca 2021 r. metodykę i podręcznik wykorzystywane w badaniu poziomu błędu rezydualnego przez uwzględnienie w nich problematycznych kwestii wykazanych przez Trybunał w sprawozdaniu, tak aby poziom błędu podawany w badaniu był bardziej wiarygodny;

—	ponownie zgłaszała zastrzeżenia w odniesieniu do wszystkich obszarów o wysokim poziomie ryzyka, bez względu na to, jaki udział obszary te mają w łącznej kwocie wydatków i jaki wpływ finansowy się z nimi wiąże;

—

—	dopilnowania, by żadne fundusze unijne nie wspierały przymusowej pracy dzieci;

—	dołożenia starań, by środki finansowe Unii nie były wykorzystywane do celów innych niż wyznaczone;

—

wstrzymania lub przeglądu współpracy z państwami trzecimi, w tym do zawieszenia konkretnych funduszy i projektów, które zagrażają prawom człowieka poszkodowanych, w tym również jeżeli państwa trzecie nie przestrzegają w pełni praw podstawowych wynikających zarówno z Konwencji ONZ dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r., jak i z europejskiej konwencji praw człowieka, nie ratyfikowały tych konwencji lub nie przestrzegają konwencji SOLAS ani konwencji SAR;

—	zapewnienia zwiększonej kontroli Parlamentu przy opracowywaniu nowych umów o partnerstwie z krajami trzecimi, które powinny zawsze opierać się na zasadach solidarności, wspólnej odpowiedzialności, poszanowania praw człowieka, praworządności i międzynarodowego prawa humanitarnego;

—	dostarczania szczegółowych informacji na temat decyzji podjętych w komitetach operacyjnych i do zapewnienia, że Parlament będzie reprezentowany na jego spotkaniach;

481.

ponawia swój wniosek do Komisji o pełne i bezzwłoczne wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości (31/1/2019) w sprawie International Management Group (IMG); wzywa Komisję do ponownego rozważenia IMG jako odpowiedniego wykonawcy projektów w krajach znajdujących się w sytuacji kryzysowej, w których organizacja ta dowiodła swojej skuteczności w zarządzaniu programami odbudowy i pomocy finansowanymi przez podmioty europejskie i państwa członkowskie przez ponad 20 lat;

482.

podkreśla, jak ważne jest zwiększenie widoczności, przejrzystości, skuteczności, komplementarności i rozliczalności unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego w kontekście ich obecnej restrukturyzacji; zwraca uwagę na fakt, że wyniki Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa są bardziej udane we wschodnim sąsiedztwie UE, i w związku z tym wzywa do zwiększenia wysiłków na rzecz południowego sąsiedztwa UE w celu sprostania stojącym przed nim wyzwaniom;

483.

wzywa Komisję, by głębiej przeanalizowała, na ile skuteczne dla rozwoju jest subsydiowanie inwestycji prywatnych i zmniejszanie ryzyka finansowego, biorąc pod uwagę zgłaszane niedociągnięcia w mechanizmach łączenia i gwarancji, które wytknięto w niedawnej opinii Trybunału nr 7/2020 dotyczącej sprawozdania Komisji na temat wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (EFZR), według której nie da się ocenić, w jakim stopniu EFZR przyspiesza osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju czy porozumienia paryskiego, ani wykazać, że inwestycje nie nastąpiłyby bez udziału Unii, innymi słowy, wykazać dodatkowości finansowej EFZR; przypomina, że nie wykazując dodatkowości finansowej, Unia narusza przepisy WTO o subsydiowaniu sektora prywatnego i być może marnotrawi środki podatników; podkreśla, że wybierając metody pomocy, należy brać pod uwagę jej skuteczność i konkretny cel, zgodnie z zasadą faworyzowania myślenia strategicznego; zwraca się do ESDZ i do Komisji o przestrzeganie powyższych zasad; uważa, że Komisja i ESDZ powinny priorytetowo traktować sektory, które mogą przyciągać bezpośrednie inwestycje zagraniczne, tworzyć miejsca pracy i zwiększać wywóz, a także działania wspierające dobre zarządzanie, reformy strukturalne, dywersyfikację gospodarczą i walkę z korupcją; podkreśla, że darczyńcy powinni priorytetowo traktować finansowanie w formie dotacji i nie przyznawać pierwszeństwa pożyczkom, które mogą zwiększać zadłużenie; podkreśla, że umarzanie długów może zasadniczo wpływać na ograniczanie ubóstwa; podkreśla, że programy pomocy należy łączyć z analizą zdolności obsługi zadłużenia; wzywa Unię do podjęcia prac nad konkretną inicjatywą umarzania długów głęboko zadłużonych ubogich krajów; przypomina, że pomoc rozwojowa w formie współpracy z sektorem prywatnym musi być zgodna z Wytycznymi ONZ dotyczącymi biznesu i praw człowieka, normami MOP oraz Wytycznymi OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych; podkreśla ponadto, że należy dbać o dobre zarządzanie, ograniczać ubóstwo i tworzyć dobrobyt dzięki zrównoważonym inwestycjom, a także zmniejszać nierówności, wspierać prawa człowieka i normy środowiskowe oraz umacniać pozycję gospodarek lokalnych;

484.

wzywa Komisję, aby systematycznie monitorowała reformy i wyniki oraz wykazała, że wsparcie budżetowe Unii przyczynia się do realizacji programów działań na rzecz rozwoju państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku i zwiększa ich demokratyczną odpowiedzialność;

485.

wzywa do zwiększenia rozliczalności i efektywności w wydatkach Unii na rozwój, gdyż wyniki w obszarze rozwoju powinny być nie tylko określane, lecz także kontrolowane i monitorowane pod kątem wymiernych rezultatów i wpływu na rozwój.

486.

apeluje o więcej niezależnych i publicznie dostępnych ocen cywilnych i wojskowych środków bezpieczeństwa oraz środków wojskowych UE, w szczególności wojskowych misji szkoleniowych UE, budowania potencjału podmiotów wojskowych w państwach trzecich (budowanie zdolności na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju za pośrednictwem Instrumentu na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju) oraz środków zarządzania granicami i migracją, a także ubolewa nad brakiem elastyczności w procedurach administracyjnych i budżetowych/finansowych dotyczących misji cywilnych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO); ponownie wyraża opinię, że Komisja powinna wprowadzić szczegółowe zasady udzielania zamówień publicznych do środków zarządzania kryzysowego w ramach WPBiO, aby ułatwić szybkie i elastyczne prowadzenie misji;

487.

zwraca się do Komisji o dokonanie oceny legalności wycofania funkcji budżetowej z Parlamentu w drodze decyzji Rady w sprawie ustanowienia EAO oraz PESCO; przypomina, że odpowiedni art. 45 ust. 2 i art. 46 ust. 2 TUE przewidują przyjmowanie decyzji większością kwalifikowaną bez prawa weta; przypomina, że wycofanie funkcji budżetowej PE na mocy art. 42 TUE jest możliwe jedynie w odniesieniu do wydatków operacyjnych i wymaga jednomyślnej decyzji Rady;

488.

zważywszy, że EBI odgrywa ważną rolę we wdrażaniu polityki zewnętrznej Unii i udziela 10 % pożyczek poza Unią, ponownie zwraca się z postulatem nadania Trybunałowi uprawnień do kontroli wszystkich operacji EBI i przeprowadzania tych audytów;

Administracja

489.

zauważa, że płatności na „Wydatki administracyjne” wyniosły 10,4 mld EUR w 2019 r. (6,5 % WRF), z czego budżet Komisji stanowi 57,9 %, czyli 6,1 mld EUR;

490.

odnotowuje, że wydatki administracyjne obejmują wydatki na zasoby kadrowe, które stanowią około 60 % łącznych wydatków w tym dziale, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę; Trybunał stwierdził, że jest to obszar niskiego ryzyka;

491.

zauważa, że jeżeli chodzi o Komisję, wykryto szereg błędów dotyczących kosztów personelu i administrowania dodatkami rodzinnymi przez Urząd Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych;

492.

zauważa, że Trybunał bada również prawidłowość informacji zawartych w rocznych sprawozdaniach z działalności Komisji, w tym w sprawozdaniach jej dyrekcji generalnych i biur odpowiedzialnych głównie za wydatki administracyjne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w rocznych sprawozdaniach z działalności nie stwierdzono istotnych poziomów błędu;

493.

zachęca Komisję do podjęcia odpowiednich środków w celu wdrożenia wszystkich zaleceń Trybunału oraz do składania Parlamentowi sprawozdań z rozwoju sytuacji;

Szkoły europejskie

494.

z zadowoleniem odnotowuje, że według Trybunału jakość sprawozdań finansowych poprawiła się w porównaniu z poprzednimi latami; zauważa z niepokojem, że Trybunał nie jest w stanie potwierdzić, że zarządzanie finansami Szkół w 2019 r. było zgodne z regulaminem finansowym szkół europejskich i regulaminem pracowniczym z powodu niedociągnięć ujawnionych w systemach kontroli wewnętrznej w Biurze Centralnym oraz w dwóch wybranych szkołach; wzywa szkoły europejskie do szybkiego zastosowania się do zaleceń Trybunału dotyczących rachunkowości, zamówień publicznych i rekrutacji;

495.

w odniesieniu do szkół europejskich podkreśla znaczenie przestrzegania zasady jednoroczności i zasad sporządzania spisów rzeczowych podczas rozliczeń na koniec roku oraz przestrzegania terminów płatności, zasad udzielania zamówień i przejrzystości procedur rekrutacyjnych.

Zalecenia

496.

wzywa Komisję, aby:

—

ujednoliciła swoje wsparcia dla uczniów kategorii I, tj. dzieci urzędników, którzy decydują się uczęszczać do akredytowanej szkoły europejskiej (obecnie niektóre rodziny urzędników, w zależności od miasta lub kraju, w którym mieszkają, nie otrzymują środków na zapisanie swoich dzieci do szkół akredytowanych, które jednak dają dostęp do tej samej matury);

—

rozwiązała problem nierówności w finansowaniu uczniów kategorii I uczęszczających do szkół akredytowanych, który wynika z sytuacji, gdy czasami zastępują one szkoły europejskie typu I, a czasami znajdują się w nierównej i nieuzasadnionej pozycji konkurencyjnej w zależności od rynku szkolnego, na którym działają;

—

zainterweniowała w celu rozwiązania istotnych problemów wynikających obecnie z polityki tzw. neutralności kosztowej (zob. dokument 2018-10-D-63-en-5), zgodnie z którą szkoły akredytowane nie powinny obciążać finansowo tradycyjnego systemu szkół europejskich, lecz przeciwnie – powinny wziąć na siebie część kosztów generowanych przez istniejący system (36);

Zasoby ludzkie

497.

przyjmuje do wiadomości uwagę Trybunału, że przyjęciu zmienionego regulaminu pracowniczego w 2014 r. towarzyszyło zobowiązanie instytucji i organów do tego, by stopniowo, do 2018 r., zmniejszyć o 5 % liczbę stanowisk (urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony) we własnych planach zatrudnienia w stosunku do sytuacji z 2012 r.;

498.

przyjmuje do wiadomości, że reforma regulaminu pracowniczego z 2014 r. przyniosła oszczędności w wysokości 4,2 mld w WRF 2014–2020, co stanowi 0,4 % całości WRF; przypomina, że reforma z 2014 r. przyniosła niekwestionowane negatywne skutki dla pracowników, co zostało potwierdzone przez Trybunał (37) w 2019 r., i ubolewa, że prawie niemożliwe jest poznanie ich kosztów finansowych, aby uzyskać realistyczny obraz oszczędności; odnotowuje szereg strategii politycznych i działań opracowanych przez Komisję w celu złagodzenia negatywnych skutków i oczekuje, że wyciągnięte wnioski zostaną uwzględnione w nowej strategii Komisji w zakresie zasobów ludzkich, która ma zostać przyjęta w 2021 r; przypomina o poważnych konsekwencjach, jakie cięcia budżetowe w administracji lub redukcja personelu mogą mieć na przyszłość europejskiej służby cywilnej oraz realizację strategii politycznych Unii;

499.

przyjmuje do wiadomości, że Komisja inwestuje w eksplorację danych swojego informatycznego systemu medycznego, aby rozwiązać problem braku danych dotyczących przypadków wypalenia zawodowego; zdecydowanie zachęca Komisję, aby w swojej strategii w zakresie zasobów ludzkich (HR) zapobiegała przypadkom wypalenia zawodowego, identyfikowała je i zarządzała nimi w szerszym kontekście zatrudnienia, obciążenia pracą i dobrego samopoczucia pracowników;

500.

wyraża zaniepokojenie, że Komisja nie opracowała żadnego środka tymczasowego w celu złagodzenia narastającego problemu dysproporcji w sile nabywczej, z jakim borykają się europejscy urzędnicy służby cywilnej oddelegowani do Luksemburga; wskazuje jako istotny przykład, że 16 z 200 odpowiednich kandydatów wybranych przez EPPO odrzuciło ofertę pracy z powodu niewystarczająco wysokiego wynagrodzenia, aby móc mieszkać w Luksemburgu; podkreśla, że oczekuje zawarcia konkretnych propozycji w sprawozdaniu w sprawie metody ustalania wynagrodzeń do 31 marca 2022 r.;

501.

popiera zamiar Komisji dotyczący aktualizacji podejścia przedstawionego w jej komunikacie z 2019 r. „Miejsce pracy przyszłości w Komisji Europejskiej” w świetle kryzysu COVID-19; oczekuje, że Komisja uwzględni na równi efektywne wykorzystanie przestrzeni biurowej oraz zdrowie i dobre samopoczucie pracowników; powtarza, że przedstawiciele pracowników powinni być zawsze zaangażowani w istotne zmiany w organizacji i przestrzeni pracy;

502.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja przyjęła plan działania na rzecz równości i różnorodności w 2018 r. oraz jego wdrożenie w 2019 r; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w odpowiedzi na ankietę pracowniczą dodano konkretne działania; wzywa Komisję do podążania tą samą drogą i podjęcia bardziej szczegółowych działań w odniesieniu do osób, którym przyznano staże w Komisji;

503.

zgadza się ze stwierdzeniem Komisji, że „nadal istnieją różne kulturowe, społeczne i zawodowe oczekiwania wobec mężczyzn i kobiet w odniesieniu do równowagi między pracą płatną a pracą nieodpłatną (związaną z opieką)”; z uznaniem odnotowuje wysiłki Komisji zmierzające do podniesienia świadomości na temat istniejących środków umożliwiających godzenie życia zawodowego i prywatnego, takich jak kursy dla rodziców oraz publikacja pozytywnych przykładów na stronie intranetowej Komisji;

504.

z uznaniem odnotowuje, że Komisja (2014–2019) zrealizowała cel polegający na osiągnięciu 40-procentowego udziału kobiet na stanowiskach kierowniczych do końca swojej kadencji w 2019 r.; przypomina Komisji (2019–2024), że w 2019 r. jej przewodnicząca zobowiązała się do osiągnięcia równości płci na wszystkich szczeblach zarządzania do końca obecnej kadencji i powtórzyła to zobowiązanie w piśmie z misją do komisarza ds. budżetu i administracji;

505.

przyjmuje do wiadomości nowe wytyczne dotyczące wdrażania pomocy dla osób niepełnosprawnych opracowane w 2019 r. w celu finansowego wsparcia pracowników i osób pozostających na ich utrzymaniu w zakresie kosztów niemedycznych związanych z ich niezależnością, integracją społeczną oraz zdolnością fizyczną, umysłową, społeczną i zawodową; zauważa, że wytyczne weszły w życie w maju 2020 r;

506.

zauważa, że w 2019 r. liczba spraw o wsparcie socjalno-finansowe wzrosła o 28 % w porównaniu z 2018 r; z uznaniem zauważa, że wykorzystanie środków na potrzeby osób z niepełnosprawnościami wzrosło o 50 % w porównaniu z 2018 rokiem (z ok. 2 do 3 mln euro);

507.

należycie uwzględnia uwagi i zalecenia Trybunału dotyczące Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (38); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że proces selekcji jest zasadniczo skuteczny w przypadku konkursów na dużą skalę, ale wyraża zaniepokojenie faktem, że proces selekcji nie jest dostosowany do konkursów na małą skalę, ukierunkowanych, które najbardziej odpowiadają obecnym potrzebom rekrutacyjnym instytucji UE; wzywa Komisję do terminowego przedstawienia sprawozdania z wdrożenia tych zaleceń przez EPSO;

508.

zauważa, że w okresie od 2012 r. do 2018 r. instytucje i organy, za wyjątkiem Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, zmniejszyły liczbę stanowisk w swoich planach zatrudnienia o 1 409 (3 %), a równocześnie stopniowo zwiększały poziom zatrudnienia pracowników kontraktowych; w związku z tym zauważa, że odsetek pracowników kontraktowych w łącznej prognozowanej liczbie personelu wzrósł z 17 % do 22 %; wyraża zaniepokojenie możliwymi negatywnymi skutkami zastąpienia urzędników pracownikami kontraktowymi, takimi jak konieczność przekazywania wiedzy i utrata wiedzy po wygaśnięciu umowy, a także perspektywa i bezpieczeństwo zatrudnienia pracowników kontraktowych;

509.

zwraca uwagę, że wzrost liczby pracowników kontraktowych odzwierciedla wpływ na poziom zatrudnienia nowych zadań wynikających z szybko zmieniających się priorytetów, takich jak realizacja nowych programów przekazanych przez Komisję agencjom wykonawczym, co było neutralne pod względem budżetowym i pod względem przeniesionych pracowników Komisji odnotowuje uwagę Trybunału, że wzrost liczby pracowników kontraktowych nastąpił też w reakcji na sytuacje wyjątkowe i nagłe;

510.

ubolewa, że w niektórych instytucjach nastąpił wzrost liczby pracowników kontraktowych zatrudnionych w GF I w następstwie przekształcenia stanowisk dla pracowników sekretariatu i pracowników biurowych zatrudnionych bezterminowo i na czas określony na stanowiska kontraktowe;

511.

zauważa, że na koniec 2018 r. instytucje, organy i agencje wykonawcze zatrudniały 11 962 pracowników kontraktowych, co oznacza wzrost o 37 % od 2012 r.; wskazuje, że większość z nich zatrudniała Komisja Europejska;

512.

nalega, aby Komisja wdrożyła bardziej przejrzystą procedurę mianowania pracowników na wszystkie stanowiska, zwłaszcza stanowiska związane z zarządzaniem; wzywa Komisję do wyjaśnienia dotychczasowej procedury mianowania pracowników, której brak przejrzystości i rozliczalności;

513.

wyraża ubolewanie z powodu utrzymujących się dysproporcji geograficznych w składzie personelu Komisji, zwłaszcza na średnich i wyższych szczeblach kierowniczych; wzywa Komisję do ustanowienia właściwej reprezentacji obywateli ze wszystkich państw członkowskich, przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji i zasług kandydatów, jak wskazano w art. 27 regulaminu pracowniczego urzędników;

514.

zwraca uwagę na znaczną rotację pracowników w agencjach Unii oraz wzywa Komisję, aby pomogła agencjom zaradzić tej sytuacji przez odpowiednie zmiany w polityce kadrowej i społecznej;

515.

zwraca uwagę, że aby strony główne instytucji europejskich były dostępne dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102, potrzebne jest kompleksowe podejście, w tym dostępność krajowych języków migowych; sugeruje, aby organizacje reprezentujące osoby niepełnosprawne zostały zaangażowane w ten proces;

516.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Komisji na rzecz tworzenia bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska pracy i kultury pracy poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami; zwraca się do Komisji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i uwzględniania zasad równych szans w rekrutacji, szkoleniach, rozwoju kariery zawodowej i warunkach pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników w tym zakresie; oraz w sprawie możliwych racjonalnych ulepszeń i modyfikacji budynków instytucji (dostęp, odpowiednie wyposażenie biurowe) z myślą o osobach o ograniczonej sprawności ruchowej lub innych rodzajach niepełnosprawności;

517.

z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcia Europejskiego Urzędu Doboru Kadr i stałe doskonalenie praktyk w zakresie racjonalnych usprawnień dla kandydatów z niepełnosprawnościami lub kandydatów o szczególnych potrzebach; w 2019 r. Urząd opracował ulotkę, ulotkę w alfabecie Braille'a i film animowany w celu wyjaśnienia udogodnień oferowanych kandydatom o szczególnych potrzebach w procedurach selekcji, co umożliwiło 438 kandydatom o szczególnych potrzebach zgłoszenie się do konkursów i selekcji;

518.

ponownie wzywa Komisję do nadania statusowi specjalnych doradców Komisji większej przejrzystości, z jasnym określeniem ich zadań i misji;

519.

w odniesieniu do decyzji kolegium komisarzy z 30 października 2019 r. o umożliwieniu byłym przewodniczącym Komisji pełnienia funkcji reprezentacyjnych po wygaśnięciu mandatu przyjmuje do wiadomości mianowanie byłego przewodniczącego Jeana Claude’a Junckera na stanowisko specjalnego doradcy i ubolewa, że funkcja ta, mimo że nie jest wynagradzana, będzie wiązała się z kosztami, zwłaszcza w przypadku misji, co jest trudne do zrozumienia dla opinii publicznej; zwraca się do Komisji o przedstawienie Parlamentowi szczegółowych informacji na temat skutków finansowych takiej decyzji, tak aby mógł je uwzględnić przy udzielaniu absolutorium w przyszłości;

520.

zachęca Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na relacje z byłymi komisarzami i do starannej oceny potencjalnego ryzyka w tym zakresie;

521.

ponownie wzywa Komisję do egzekwowania obecnych prawnie wiążących zasad kodeksu postępowania dotyczących efektu drzwi obrotowych zarówno w stosunku do Komisji, jak i jej agencji;

522.

zdecydowanie popiera zalecenie Trybunału skierowane do wszystkich instytucji, aby współpracowały nad harmonizacją swoich ram etycznych i chętniej dzieliły się dobrymi praktykami;

523.

wzywa Komisję do podnoszenia poziomu wiedzy pracowników na temat ram etycznych i kultury etycznej; w szczególności wzywa Komisję, aby dopilnowała, by szkolenia w zakresie etyki zawierały praktyczne wskazówki oparte na rzeczywistych przykładach, oraz usprawniła komunikację z pracownikami w kwestiach etycznych; podkreśla, że pracownicy muszą wiedzieć, jak informować o przypadkach nieetycznego postępowania, oraz że trzeba zwiększyć ich poczucie bezpieczeństwa;

Uwagi ogólne

524.

przyjmuje do wiadomości, że rok 2019 był dla Komisji rokiem przejściowym, ponieważ musiała ona zabezpieczyć przejście od Komisji J.C. Junckera do Komisji U. von der Leyen, a także zainicjować swoje nowe priorytety;

525.

wyraża zaniepokojenie decyzją Komisji o udzieleniu zamówienia firmie BlackRock Investment Management na przeprowadzenie badania dotyczącego celów środowiskowych, społecznych i związanych z zarządzaniem; zwraca uwagę na dochodzenie Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich w sprawie możliwości wystąpienia konfliktu interesów (39); wzywa zatem Komisję do aktualizacji wytycznych dotyczących procedur udzielania zamówień publicznych;

526.

wzywa Komisję do wprowadzenia sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju, obejmującej społeczne i środowiskowe aspekty zamówień publicznych; uważa, że dzięki włączeniu standardów odpowiedzialnego biznesu do swojej polityki zamówień publicznych i zakupów Komisja chronić interes publiczny i zapewnić odpowiedzialność wydatków publicznych;

527.

zachęca Komisję do dalszego opierania się na zasadach strategii oprogramowania opartego na otwartym kodzie źródłowym (40) i programu ISA2 (41) w celu zapobieżenia uzależnieniu od dostawcy, zachowania kontroli nad własną infrastrukturą techniczną, przyczynienia się do silniejszych zabezpieczeń prywatności użytkowników i ochrony danych oraz zwiększenia bezpieczeństwa i przejrzystości dla społeczeństwa; zwraca się do Komisji o przyznanie pierwszeństwa rozwiązaniom opartym na otwartym kodzie źródłowym w zamówieniach publicznych i pracach rozwojowych w celu promowania wymiany i ponownego wykorzystania rozwiązań w zakresie oprogramowania, nadania zamówieniom bardziej zrównoważonego i długotrwałego charakteru oraz przestrzegania zasady „publiczne pieniądze, publiczny kod”;

528.

z zadowoleniem przyjmuje międzyinstytucjonalną współpracę w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, w ramach której Komitet Regionów i Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny korzystają z pomocy zespołu reagowania na incydenty komputerowe dla instytucji, organów i agencji UE; zauważa, że wiele projektów cyfryzacji dotyczy cyfryzacji zasobów ludzkich i procesów finansowych, do czego Komitet wykorzystuje systemy SYSPER i ABAC zapewniane przez Komisję; zwraca się do Komisji o zbadanie możliwości wynegocjowania lepszych warunków w celu usprawnienia i uatrakcyjnienia procesu udostępniania aplikacji pod względem finansowym;

529.

podkreśla znaczenie wysiłków DG ds. Tłumaczeń Ustnych mających na celu ułatwienie tłumaczenia na 24 języki urzędowe UE, a nawet na międzynarodowy język migowy, w Komisji oraz innych instytucjach i organach UE; zachęca Komisję do udzielenia pomocy DG SCIC w dalszym zwiększaniu dostępności i obecności międzynarodowego języka migowego, aby zapewnić osobom niepełnosprawnym dostęp do informacji;

530.

jest bardzo zaniepokojony decyzją Komisji o zerwaniu umowy z dostawcą usług gastronomicznych, co doprowadziło do zwolnienia 400 pracowników; pilnie zwraca się do Komisji o zmianę decyzji i zbadanie wszelkich możliwych rozwiązań w celu ochrony pracowników i uniknięcia zwolnień, w tym internalizacji personelu gastronomicznego;

531.

zauważa, że wiele komunikatów i dokumentów jest dostępnych wyłącznie w języku angielskim; zauważa również, że posiedzenia robocze odbywają się bez możliwości tłumaczenia ustnego; wzywa Komisję do przestrzegania zasad oraz poszanowania praw i obowiązków zapisanych w Karcie praw podstawowych, rozporządzeniu nr 1/1958 i w wewnętrznych wytycznych i decyzjach, takich jak kodeks dobrego postępowania administracyjnego; w związku z tym wzywa Komisję do zapewnienia zasobów ludzkich niezbędnych do zagwarantowania poszanowania zasad wielojęzyczności poprzez zwiększenie liczby pracowników odpowiedzialnych za tłumaczenia pisemne i ustne;

Zasady etyczne

532.

przyjmuje do wiadomości wnioski i zalecenia Trybunału zawarte w sprawozdaniu specjalnym zatytułowanym „Ramy etyczne skontrolowanych instytucji Unii – obszar, który można udoskonalić”; powtarza wniosek Trybunału, że „jakiekolwiek nieetyczne postępowanie pracowników i członków instytucji i organów Unii Europejskiej (UE) jest niedopuszczalne. Takie postępowanie – choćby tylko podejrzewane – wzbudza bowiem duże zainteresowanie opinii publicznej i podważa zaufanie do UE”; Nieetyczne zachowanie wiąże się również z ryzykiem korupcji i nadużyć finansowych; wyraża ubolewanie, że w zakresie egzekwowania ram etycznych pozostaje jeszcze wiele do zrobienia; w szczególności wyraża ubolewanie, że stwierdzono uchybienia w różnych kwestiach, a mianowicie:

—

procedury weryfikacji deklaracji i wytyczne dla pracowników dotyczące unikania konfliktu interesów nie są wystarczająco sformalizowane; należy udostępnić jasne i obszerne wytyczne dotyczące wymogów etycznych; to samo dotyczy wytycznych w sprawie konfliktów interesów wynikających z interesów finansowych pracowników, ich działalności po ustaniu zatrudnienia lub działalności zawodowej ich współmałżonka lub partnera;

—

ograniczona kontrola deklaracji członków; podobnie jak w przypadku członków Komisji, Trybunał wyraża ubolewanie z powodu braku standardowych pisemnych procedur kontroli dokładności, wiarygodności lub kompletności informacji przedstawianych w ich deklaracjach, co stwarza ryzyko niespójnej interpretacji obowiązków, przez co instytucja ma mniejsze szanse na wykrycie nieścisłości i innych kwestii, zanim zwrócą one uwagę opinii publicznej, potencjalnie narażając na szwank zaufanie publiczne;

—	niepełna i niejasna polityka w zakresie prezentów i rozrywek, w przypadku Komisji brak definicji prezentów i gościny mającej zastosowanie do posłów;

533.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w znacznej mierze skontrolowane instytucje wprowadziły dla pracowników i członków odpowiednie ramy etyczne, które jednak można jeszcze udoskonalić; zdecydowanie popiera zalecenia Trybunału, takie jak ujednolicenie ram etycznych i poprawa świadomości pracowników;

534.

odnotowuje drugi przegląd wewnętrznych wytycznych Komisji w odniesieniu do przepisów dotyczących zgłaszania nieprawidłowości zawartych w regulaminie pracowniczym; odnotowuje z zadowoleniem 6 zaleceń zawartych w przeglądzie na 2019 r. i wzywa Komisję do złożenia władzy budżetowej sprawozdania z ich wdrożenia; z zadowoleniem przyjmuje aktualizację strony poświęconej zgłaszaniu nieprawidłowości na portalu MyIntracomm w maju 2019 r. oraz dodanie bezpośredniego linku do procedury zgłaszania nieprawidłowości do OLAF-u;

535.

domaga się bardziej proaktywnego podejścia do ochrony sygnalistów; za szczególnie istotną uważa potrzebę wzmocnienia współpracy między OLAF-em a organem powołującym odpowiedzialnym za przyjmowanie środków ochronnych w tych przypadkach, w których ma to zastosowanie; za szczególnie ważne uważa również zalecenia dotyczące nawiązania kontaktu z EPPO w celu zapewnienia skutecznej współpracy i wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie zgłaszania domniemanych nielegalnych działań;

536.

jeśli chodzi o ochronę informatorów, uważa, że bardziej jednolite regulacje dla wszystkich instytucji, oparte na najlepszych praktykach i wyższych standardach, stanowiłyby bardzo potrzebną poprawę;

537.

podkreśla znaczenie wzmocnienia rejestru na rzecz przejrzystości i poprawy jakości jego danych, w szczególności przy okazji porozumienia międzyinstytucjonalnego zawartego w grudniu 2020 r; odnotowuje kontrole jakości przeprowadzone przez Komisję oraz działania sekretariatu rejestru w związku z otrzymanymi ostrzeżeniami; wzywa Komisję do ulepszenia rozwiązania informatycznego w celu przeprowadzania bardziej rygorystycznych kontroli jakości;

538.

podkreśla znaczenie skutecznego i funkcjonującego rejestru na rzecz przejrzystości; ponownie wzywa Komisję do zwrócenia baczniejszej uwagi na zatwierdzanie podmiotów w rejestrze służącym przejrzystości i ich wyrywkowe kontrole; z zaniepokojeniem odnotowuje brak wymogu, by zdecydowana większość decydentów Komisji publikowała informacje o swoich spotkaniach z przedstawicielami grup interesu; wyraża również zaniepokojenie możliwością odbywania przez decydentów Komisji spotkań z lobbystami niezarejestrowanymi w rejestrze na rzecz przejrzystości; wzywa do pełnej przejrzystości w odniesieniu do wszystkich spotkań organizowanych przez Komisję z podmiotami prywatnymi lub ich przedstawicielami, takimi jak organizacje doradcze;

539.

przyjmuje do wiadomości wnioski i techniczne sugestie poprawy przedstawione przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w jego decyzji z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie sposobu, w jaki Komisja radzi sobie z efektem drzwi obrotowych wśród swoich pracowników; wzywa Komisję do podjęcia działań w następstwie decyzji Rzecznika Praw Obywatelskich i odpowiednich zaleceń Trybunału zawartych w jego sprawozdaniu specjalnym w sprawie ram etycznych instytucji UE.

(1) https://ec.europa.eu/anti-fraud/sites/antifraud/files/olaf_report_2019_en.pdf

(2) Ust. 23 rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium za 2018 r.

(3) Ust. 17 rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium za 2018 r.

(4) Art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).

(5) Na lata 2007–2013.

(6) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 03/2019 „Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych – konieczne jest podjęcie działań, by Fundusz osiągnął pełen sukces”, pkt 81.

(7) Art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320)

(8) https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2020-0164_PL.html

(9) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 10/2020, „Unijna infrastruktura transportowa – należy przyspieszyć wdrażanie wielkich projektów, tak aby terminowo osiągnąć efekty na poziomie całej sieci”.

(10) Komisja Europejska, Ocena ex post dotycząca lat 2007–2014, „Support to SMEs – Increasing Research and Innovation in SMEs and SME Development” [Wsparcie na rzecz MŚP – wzrost znaczenia badań naukowych i innowacji w MŚP i rozwoju MŚP], luty 2016 r.

(11) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 18/2019 pt. „Emisje gazów cieplarnianych – choć sprawozdawczość jest odpowiednia, niezbędne są bardziej precyzyjne informacje na temat przyszłych redukcji emisji”, Dz.U. C 400 z 26.11.2019, s. 16.

(12) Pkt 258 rezolucji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2018, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze.

(13) Pkt 260 rezolucji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2018, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze.

(14) https://www.nku.gov.sk/web/sao/news/-/asset_publisher/FaxZbYV7Oqlp/content/direct-aid-in-agriculture-without-targeted-control-with-holes-in-legislation.

(15) https://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2014_2019/plmrep/COMMITTEES/CONT/DV/2021/01-25/Study_Largest50Beneficiaries_EN.pdf

(16) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1804 z dnia 28 października 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 809/2014 w odniesieniu do zmian wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność, kontroli zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz systemu kontroli w odniesieniu do wzajemnej zgodności.

(17) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 04/2020 Wykorzystanie nowych technologii obrazowania na potrzeby monitorowania wspólnej polityki rolnej ogólnie odnotowano stałe postępy, ale w przypadku monitorowania w zakresie klimatu i środowiska zachodziły one wolniej.

(18) https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/INAP20_03/INAP_Gender_equality_PL.pdf

(19) W Niemczech, Grecji, we Włoszech, na Cyprze, Litwie, w Polsce, Zjednoczonym Królestwie i Słowenii.

(20) Z Bułgarii, Czech, Francji, Niderlandów, Austrii, Portugalii, Słowacji, Estonii, Hiszpanii, Islandii, Malty i Finlandii.

(21) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 24/2019: „Azyl, relokacja i powroty migrantów – czas na bardziej stanowcze działania w celu wyeliminowania rozbieżności między celami a osiąganymi rezultatami”

(22) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 20/2019 „Unijne systemy informacyjne wspierające kontrole graniczne – narzędzie efektywne, lecz wymagające bardziej aktualnych i kompletnych danych”

(23) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 01/2019 „Zwalczanie nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków UE – konieczne jest podjęcie działań”

(24) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/446 z dnia 15 października 2019 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 ustanawiającego, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz (Dz.U. L 94 z 27.3.2020, s. 3).

(25) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/445 z dnia 15 października 2019 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 516/2014 ustanawiającego Fundusz Azylu, Migracji i Integracji (Dz.U. L 94 z 27.3.2020, s. 1)

(26) Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych z FAMI

(27) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie poprawy efektywności rozwoju i skuteczności pomocy (2019/2184(INI)).

(28) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1) zastąpione od dnia 16 grudnia 2020 r. porozumieniem międzyinstytucjonalnym między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych (Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 28).

(29) Opinia DEVE w sprawie ochrony praw człowieka i zewnętrznej polityki migracyjnej UE, rozdział 17

(30) https://ec.europa.eu/international-partnerships/external-evaluation-eus-policy-coherence-development-2009-2016_en

(31) Dz.U. C 377 z 9.11.2020, s. 13, s. 211 sprawozdania.

(32) Dz.U. C 377 z 9.11.2020, s. 13, s. 213 sprawozdania.

(33) Dz.U. C 377 z 9.11.2020, s. 13, s. 214 sprawozdania.

(34) Ust. 32 rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 14 maja 2020 r. zawierającej uwagi, które stanowią integralną część decyzji w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018, sekcja III - Komisja i agencje wykonawcze (2019/2055(DEC))

(35) Opinia DEVE w sprawie ochrony praw człowieka i zewnętrznej polityki migracyjnej UE, rozdział 13

(36) Przepis ten stwarza problemy na kilku poziomach. Po pierwsze Biuro Centralne, jak również cały budżet przeznaczony przez Komisję na szkoły europejskie, jest usługą publiczną, która została już opłacona przez państwa członkowskie, a pośrednio przez ich podatników. Po drugie ponieważ szkoły samodzielnie finansują swoją ogólną działalność i nie wymagają żadnej interwencji ze strony Komisji, twierdzenie, że stanowią one dodatkowy koszt, za który powinny być rozliczane, wydaje się sprzeczne z intuicją. Ponieważ umożliwiają otwarcie systemu matury europejskiej oraz kształcenie dzieci urzędników europejskich po znacznie niższych kosztach niż w przypadku szkół europejskich typu I, ich rozwój powinien zostać uwzględniony w budżecie Komisji i w żadnym wypadku nie powinien podlegać opodatkowaniu, które utrudniałoby ich rozwój oraz zmniejszyłoby znaczne oszczędności generowane przez te szkoły na rzecz Unii.

(37) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 15/2019: Wdrożenie w Komisji pakietu reform warunków zatrudnienia z 2014 r. – znaczne oszczędności, jednak nie bez konsekwencji dla pracowników.

(38) Sprawozdanie specjalne Trybunału nr 13/2020 pt. „Europejski Urząd Doboru Kadr – czas dostosować proces doboru pracowników do zmieniających się potrzeb kadrowych”.

(39) https://www.ombudsman.europa.eu/en/case/en/57060

(40) https://ec.europa.eu/info/departments/informatics/open-source-software-strategy_en

(41) https://ec.europa.eu/isa2/isa2_en

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/81

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1544

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja I – Parlament Europejski

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0221/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami za rok budżetowy 2019, sekcja I – Parlament Europejski (3),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (4),

—	uwzględniając poświadczenie (5) wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 i art. 318 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając decyzję Prezydium z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie przepisów wewnętrznych dotyczących wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego, w szczególności jej art. 34,

—	uwzględniając art. 100 i art. 104 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0044/2021),

A.	mając na uwadze, że przewodniczący przyjął sprawozdanie finansowe Parlamentu Europejskiego za rok 2019 w dniu 24 czerwca 2020 r.;

mając na uwadze, że sekretarz generalny, jako główny delegowany urzędnik zatwierdzający, potwierdził w dniu 17 czerwca 2020 r., iż uzyskał wystarczającą pewność, że zasoby przeznaczone na budżet Parlamentu wykorzystano zgodnie z przeznaczeniem oraz zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami, a wprowadzone procedury kontroli dają niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości operacji podstawowych;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził podczas kontroli, iż w odniesieniu do wydatków administracyjnych oraz pozostałych wydatków w 2019 r. nie odnotował istotnych niedociągnięć w zbadanych sprawozdaniach rocznych z działalności instytucji i organów, wymaganych na mocy rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046;

D.	mając na uwadze, że na mocy art. 262 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 każda instytucja unijna musi podjąć wszelkie stosowne działania w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego w sprawie absolutorium;

udziela swojemu przewodniczącemu absolutorium z wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 239 z 20.7.2020, s. 1.

(4) Dz.U. C 377 z 9.11.2020, s. 13.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/83

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1545

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja I – Parlament Europejski

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja I – Parlament Europejski,

—	uwzględniając art. 100 i art. 104 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0044/2021),

mając na uwadze, że w poświadczeniu sprawozdania końcowego księgowy Parlamentu Europejskiego (zwanego dalej „Parlamentem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że przedstawia ono rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową, wyniki operacji i przepływy pieniężne w Parlamencie;

mając na uwadze, że zgodnie ze zwykłą procedurą przesłano 192 pytania do administracji Parlamentu, a otrzymane pisemne odpowiedzi zostały publicznie omówione przez parlamentarną Komisję Kontroli Budżetowej w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet, sekretarza generalnego, dyrektora Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych (zwanego dalej „Urzędem”) oraz audytora wewnętrznego;

C.	mając na uwadze, że zawsze możliwa jest poprawa jakości, wydajności i skuteczności zarządzania finansami publicznymi, zaś kontrola jest konieczna w celu dopilnowania, by przywódcy polityczni i administracja Parlamentu byli rozliczani przed obywatelami Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami przez Parlament

zauważa, że ostateczna kwota środków w budżecie Parlamentu na rok 2019 wyniosła 1 996 978 262 EUR, tj. 18,5 % środków w dziale V wieloletnich ram finansowych (1) przeznaczonych na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych w 2019 r., i w stosunku do budżetu w 2018 r. (1 950 687 373 EUR) kwota ta wzrosła o 2,4 %;

zauważa, że całkowita kwota dochodów zaksięgowanych na dzień 31 grudnia 2019 r. wynosiła 207 521 070 EUR (w porównaniu z 193 998 910 EUR w 2018 r.), w tym 36 566 236 EUR dochodu przeznaczonego na określony cel (w porównaniu z 30 783 590 EUR w 2018 r.);

zwraca uwagę, że 67,8 % łącznej kwoty zobowiązań przeznaczono na cztery rozdziały: rozdział 10 („Członkowie instytucji”), rozdział 12 („Urzędnicy i pracownicy tymczasowi”), rozdział 20 („Budynki i koszty dodatkowe”) oraz rozdział 42 („Wydatki związane z asystentami posłów”), co wskazuje na dużą nieelastyczność w odniesieniu do głównej części wydatków Parlamentu;

odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto rachunki Parlamentu za rok budżetowy 2019:

a)	Dostępne środki (EUR)

środki na 2019 r.:

1 996 978 262

środki przeniesione nieautomatycznie z roku budżetowego 2018:

—

środki przeniesione automatycznie z roku budżetowego 2018:

299 095 028

środki odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel na 2019 r.:

36 566 236

środki przeniesione odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel z 2018 r.:

49 010 988

Ogółem:

2 381 650 514

b)	Wykorzystanie środków w roku budżetowym 2019 (EUR)

zobowiązania:

2 332 411 812

dokonane płatności:

2 035 068 314

środki przeniesione automatycznie, w tym środki wynikające z dochodu przeznaczonego na określony cel:

306 712 540

środki przeniesione nieautomatycznie:

—

środki anulowane:

38 744 124

c)	Wpływy do budżetu (EUR)

otrzymane w 2019 r.:

207 521 070

d)	Całkowity bilans na dzień 31 grudnia 2019 r. (EUR)

1 685 376 397

zwraca uwagę, że zaciągnięto zobowiązania na 98,8 % środków z budżetu Parlamentu, w kwocie 1 973 232 524 EUR, a stopa anulowania wyniosła 1,2 %; odnotowuje z zadowoleniem, że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto bardzo wysoki wskaźnik wykonania budżetu; zauważa, że środki na płatności wyniosły ogółem 1 698 971 864 EUR, co oznacza, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 86,1 %;

zwraca uwagę na fakt, że anulowane środki na rok 2019, w kwocie 23 745 738 EUR, związane były przede wszystkim z wydatkami związanymi z budynkami, jak również z wynagrodzeniami i innymi świadczeniami;

odnotowuje, że w roku budżetowym 2019 zatwierdzono osiemnaście przesunięć zgodnie z art. 31 i 49 rozporządzenia finansowego, na kwotę 76 028 316 EUR, czyli 3,8 % ostatecznych środków; zauważa, że 45,3 % przesunięć związanych było z polityką Parlamentu w zakresie nieruchomości, a w szczególności ze wsparciem finansowym na potrzeby rocznych opłat w odniesieniu do projektu budynku im. Konrada Adenauera; odnotowuje, że przesunięcia związane z odroczeniami w odniesieniu do decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej stanowiły 25 %;

Opinie Trybunału Obrachunkowego na temat wiarygodności rachunków za rok 2019 oraz legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw

przypomina, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) przeprowadza szczegółową kontrolę wydatków administracyjnych i innych wydatków łącznie dla wszystkich instytucji unijnych; zwraca uwagę, że wydatki administracyjne i pochodne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 60 % łącznych wydatków, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę;

stwierdza, że z ogółu dowodów kontroli wynika, iż w wydatkach w dziale „Administracja” nie wystąpił istotny poziom błędu; zauważa także, że na podstawie trzech skwantyfikowanych błędów szacowany poziom błędu w dziale V wieloletnich ram finansowych („Administracja”) jest niższy niż próg istotności;

10.

przyjmuje do wiadomości szczegółowe ustalenia dotyczące Parlamentu zawarte w rocznym sprawozdaniu Trybunału dotyczącym wykonania budżetu Parlamentu za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”); odnotowuje z zaniepokojeniem, że Trybunał stwierdził błędy w jednej płatności na rzecz jednej z europejskich partii politycznych, które dotyczyły braku zgodności z zasadami kwalifikowalności wydatków, a konkretnie nie zostały przedstawione pisemne dokumenty umowne ani dowody dotyczące faktycznie poniesionych kosztów; ubolewa, że Trybunał zgłosił podobne niedociągnięcia w operacjach związanych z grupami politycznymi i europejską partią w swoich sprawozdaniach rocznych w latach 2014, 2015 i 2016; wzywa do zapewnienia większej przejrzystości w wymianie informacji, aby uniknąć takich sytuacji w przyszłości; zauważa jednak, że chociaż zawsze istnieje możliwość poprawy, w ostatnich latach odnotowano wiele pozytywnych zmian;

11.

zwraca uwagę na odpowiedź udzieloną przez Parlament w postępowaniu kontradyktoryjnym z Trybunałem, w której ponownie przeanalizowano i uwzględniono poszczególne przypadki, na które zwrócono uwagę we wnioskach wyciągniętych przez Trybunał; przypomina, że podczas gdy administracja Parlamentu jest służbą zatwierdzającą płatność dotacji na rzecz europejskich partii politycznych, nie jest odpowiedzialna za ich faktyczne wydatkowanie, oraz że same europejskie partie polityczne są odpowiedzialne za legalność i prawidłowość swoich operacji; odnotowuje, że Parlament przekazał europejskim partiom politycznym wszechstronne informacje i wytyczne dotyczące kwestii, w przypadku których zostały stwierdzone problemy; wzywa Trybunał do regularnego kontrolowania wydatków europejskich partii politycznych;

Sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego

12.

zauważa, że na posiedzeniu komisji przedmiotowo właściwej z audytorem wewnętrznym, które odbyło się w dniu 16 listopada 2020 r., audytor wewnętrzny przedstawił swoje sprawozdanie roczne oraz opis przeprowadzonych i zgłoszonych przez siebie prac mających na celu zapewnienie wystarczającej pewności, które w 2019 r. obejmowały następujące kwestie:

—	audyt zamówień i realizacji umów w sektorze usług gastronomicznych (Dyrekcja Generalna ds. Infrastruktury i Logistyki (DG INLO));

—	audyt grup odwiedzających (Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji (DG COMM));

—	audyt dodatku na koszty pomocy parlamentarnej w odniesieniu do asystentów krajowych (Dyrekcja Generalna ds. Finansów (DG FINS));

—	pierwsze sprawozdanie z kontroli systemów informatycznych: zarządzanie uprawnieniami i tożsamością użytkowników;

—	audyt finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (DG FINS);

—	wstępny przegląd ram ochrony danych Parlamentu;

—	działania następcze dotyczące działań otwartych ujętych w sprawozdaniach z audytu wewnętrznego – etapy I i II w 2019 r.;

13.

z zadowoleniem przyjmuje i popiera działania, które audytor wewnętrzny uzgodnił lub uzgadnia obecnie z właściwymi dyrekcjami generalnymi w wyniku zadań mających na celu zapewnienie wystarczającej pewności:

—

w odniesieniu do audytu zamówień i realizacji umów w sektorze usług gastronomicznych (DG INLO): osiągnięcie celów kontroli wewnętrznej dzięki, w szczególności, zapewnieniu dłuższych terminów dla zamówień, które to terminy są proporcjonalne do złożoności specyfikacji; zapewnienie jaśniejszych, istotniejszych i dokładniejszych specyfikacji istotnych warunków zamówienia; zapewnienie przejrzystej oceny ofert opartej na opublikowanych kryteriach i odpowiednio udokumentowanej; zatwierdzanie umów koncesji ad hoc przez służby prawne; krytyczne znaczenie zarządzania zmianami umów koncesji zgodnie z przepisami; poprawa monitorowania zarządzania i sprawozdawczości (Parlament przypomina, że wyżej wymienione działania mają zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania, iż procedury zamówień publicznych przyciągną więcej ofert, co prowadzi do lepszej konkurencji i lepszych usług w określonym czasie; podkreśla znaczenie uwzględnienia kryteriów zrównoważenia środowiskowego i czynników społecznych);

—

w odniesieniu do audytu grup odwiedzających: wzmocnienie zapewniania regularnych płatności i wydajności wdrażania przepisów dotyczących środków finansowych, w tym lepsze definicje kosztów kwalifikowalnych i okresu kwalifikowalności; zwiększenie adekwatności i skuteczności kontroli ex ante i ex post dotyczących zwrotu kosztów; zapewnienie pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami w odniesieniu do pokrywania wydatków grup odwiedzających; środki zapewniające pełne wdrożenie programu grup odwiedzających;

—

w odniesieniu do pierwszego sprawozdania z kontroli systemów informatycznych: zarządzanie uprawnieniami i tożsamością użytkowników: ograniczenie do absolutnego minimum zapewniania prawa uprzywilejowanego dostępu do infrastruktury UNIX/LINUX dla tak zwanych superużytkowników; wzmocnienie kontroli dostępu na szczeblu centralnym względem próby aplikacji o znaczeniu krytycznym; ustanowienie procedur bezpieczeństwa względem kont uprzywilejowanych w celu zdefiniowania zasad kontroli dostępu;

—

w odniesieniu do audytu kosztów pomocy parlamentarnej (DG FINS), skupienie się na zgodności regulacyjnej i należytym zarządzaniu finansami w ramach procesów pokrywania wydatków asystentów krajowych posłów, w szczególności zakresie działań w obszarze zawodowych i umownych obowiązków upoważnionych płatników oraz ich corocznych rozliczeniach księgowych;

—

w odniesieniu do pierwszego etapu audytu finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (DG FINS), skupienie się na procesach rejestrowania europejskich partii i fundacji politycznych oraz monitorowaniu ich kwalifikowalności, współpracy funkcjonalnej między Urzędem a urzędnikiem zatwierdzającym Parlamentu oraz praktycznych aspektach wdrażania głównych przepisów;

—

w odniesieniu do wstępnego przeglądu ram ochrony danych Parlamentu, które zostaną przyjęte w ramach programu prac kontroli wewnętrznej na 2020 r., skupienie się na zapewnianiu zgodności ram ochrony danych Parlamentu z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 (2), zapewnieniu zrównoważonej struktury zarządzania gwarantującej zgodność z obowiązkami dotyczącymi zarządzania danymi osobowymi, wraz ze środkami zabezpieczającymi te dane oraz na wiarygodnej i spójnej sprawozdawczości na temat zarządzania przez instytucję swoimi danymi osobowymi;

14.

zauważa, że w ramach działań następczych w 2019 r. zamknięto 36 spośród 93 działań otwartych; zauważa z zaniepokojeniem, że oprócz tych zatwierdzonych działań podjęto łącznie 124 otwarte działania ujęte w sprawozdaniach z audytu, w tym działania, które nie zostały jeszcze wdrożone, z czego 62 działania wiążą się z istotnym ryzykiem; oczekuje podjęcia wysiłków przez różne dyrekcje generalne w celu zapewnienia zamknięcia zaległych działań oraz wdrożenia uzgodnionych działań w ustalonych terminach; wzywa sekretarza generalnego do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z zamknięcia pozostałych działań w trakcie przesłuchań w Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu w październiku i listopadzie 2021 r.;

Działania w następstwie rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2018

15.

odnotowuje pisemne odpowiedzi udzielone Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu w dniu 21 września 2020 r. w związku z rezolucją w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2018, a także wystąpienie sekretarza generalnego dotyczące poszczególnych kwestii i wniosków zawartych w rezolucji Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2018 oraz wymianę poglądów z posłami, która po nim nastąpiła;

16.

wyraża ubolewanie, że nie wszystkie niezbędne działania zastępcze zostały wdrożone w odpowiedzi na niektóre zalecenia zawarte w rezolucji Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium budżetowego za rok 2018 oraz że w dokumencie dotyczącym działań następczych w związku z udzieleniem absolutorium nie przedstawiono żadnego uzasadnienia takiego stanu rzeczy; zwraca się do sekretarza generalnego o przekazanie Prezydium wszystkich wniosków o podjęcie działań zawartych w rocznych rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, o opracowanie planu działania w celu uwzględnienia zaleceń i podjęcia działań następczych oraz o włączenie wyników tego działania do rocznych sprawozdań z działalności; podkreśla, że sekretarz generalny i wiceprzewodniczący odpowiedzialny za budżet powinni utrzymywać regularne kontakty z Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu w sprawach dotyczących budżetu Parlamentu i jego wykonania; uważa, że powinny one mieć miejsce w ciągu całego roku, a nie tylko w ramach procedury udzielania absolutorium; ponawia swój apel do Prezydium o poprawę przejrzystości procedury decyzyjnej, zwłaszcza w odniesieniu do terminowego publikowania odpowiednich dokumentów i informacji na stronie internetowej Prezydium;

17.

docenia kroki podjęte w celu ułatwienia przejścia na usługi nowego dostawcy dla żłobka Parlamentu; wzywa właściwe służby do ciągłego monitorowania wyników pracy nowego zespołu, w celu zagwarantowania utrzymania zadowalającego poziomu usług, a także, między innymi, w celu dopilnowania, aby zachowano odpowiedni stosunek liczby opiekunów do liczby dzieci;

18.

ubolewa, że nie zostały podjęte dalsze działania dotyczące dobrowolnego funduszu emerytalnego ze względu na liczbę członków funduszu kwestionujących decyzję Prezydium z dnia 10 grudnia 2018 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanym dalej „Trybunałem Sprawiedliwości”); wzywa sekretarza generalnego do natychmiastowego poinformowania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu o orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości;

19.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że znacznie ograniczono wykorzystanie płatności gotówkowych, a posłowie korzystali z oferowanej przez zmieniony regulamin możliwości przekazywania odpowiedzialności finansowej za sponsorowane wizyty specjalistom, tj. upoważnionym płatnikom lub biurom podróży zamiast akredytowanym asystentom parlamentarnym; odnotowuje jednak z zaniepokojeniem, że sekretarz generalny nie wydał jeszcze oceny nowego regulaminu, i wzywa do przygotowania takiej oceny; podkreśla konieczność skonsultowania się z audytorem wewnętrznym w zakresie istniejących procedur podczas przygotowywania takiej oceny;

20.

wyraża ubolewanie z powodu braku równowagi płci wśród kadry kierowniczej administracji Parlamentu; dostrzega jednak pozytywne zmiany w tym względzie i przyjmuje do wiadomości nowe cele; dostrzega potrzebę ciągłego monitorowania tej kwestii;

21.

przypomina o rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2018, w której zwrócono się do Prezydium o zwiększenie liczby osób z niepełnosprawnościami pracujących w administracji Parlamentu;

22.

ponownie wzywa sekretarza generalnego, aby kładł nacisk na potrzebę prawdziwej równowagi geograficznej w postaci proporcjonalnej reprezentacji wszystkich państw członkowskich na wszystkich szczeblach pracowniczych, w tym na najwyższych szczeblach kierowniczych; zauważa trudności, jakie Parlament napotkał przy zatrudnianiu niektórych narodowości; podkreśla znaczenie zwiększania atrakcyjności Parlamentu jako pracodawcy we wszystkich państwach członkowskich;

23.

z zadowoleniem przyjmuje notę sekretarza generalnego w sprawie zarządzania sprawami osób z niepełnosprawnościami w administracji Parlamentu Europejskiego; podkreśla, że dziesięć zobowiązań podjętych w nocie należy nadal realizować w obecnym okresie legislacyjnym w dziedzinie dostępności cyfrowej i fizycznej; zwraca się o informowanie organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

24.

przypomina, że art. 11 Regulaminu wprowadza obowiązek publikowania przez sprawozdawców, kontrsprawozdawców i przewodniczących komisji informacji dotyczących spotkań odbytych z udziałem przedstawicieli grup interesu w trakcie sporządzania sprawozdań; zauważa z zadowoleniem, że od początku nowej kadencji na stronie internetowej Parlamentu dostępna jest niezbędna infrastruktura umożliwiająca posłom publikowanie zaplanowanych spotkań z udziałem przedstawicieli grup interesu w celu zwiększenia przejrzystości; zauważa, że 324 z 705 obecnych posłów opublikowało na stronie internetowej Parlamentu co najmniej jedno spotkanie z przedstawicielem grup interesu do dnia 1 grudnia 2020 r.; zachęca jednak do dalszej poprawy dostępności i użyteczności tego narzędzia, w tym poprzez informowanie sprawozdawców, kontrsprawozdawców i przewodniczących komisji o obowiązku publikowania takich informacji, aby mogło ono spełniać swoją funkcję, jaką jest uczynienie Parlamentu bardziej otwartym, przejrzystym i odpowiedzialnym wobec obywateli;

25.

przypomina, że przewodniczący Parlamentu polecił służbom Parlamentu wprowadzenie szeregu zmian do narzędzia w celu poprawy jego przyjazności dla użytkownika, przede wszystkim poprzez połączenie go z rejestrem służącym przejrzystości i obserwatorium legislacyjnym; wzywa Parlament do wprowadzenia tych zmian bez dalszej zwłoki;

Kontekst ogólny

26.

odnotowuje wymianę poglądów pomiędzy wiceprzewodniczącym odpowiedzialnym za budżet, sekretarzem generalnym i członkami Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu w obecności audytora wewnętrznego i dyrektora Urzędu, która miała miejsce w dniu 16 listopada 2020 r. w kontekście procedury udzielania Parlamentowi absolutorium za 2019 r.;

27.

wskazuje, że wybory europejskie w maju 2019 r. skutkowały podziałem kadencji Parlamentu na dwie połowy w 2019 r., przy czym pierwsza skupiała się na przyjmowaniu przepisów, a druga na rozpoczęciu nowej kadencji parlamentarnej;

28.

zauważa, że 9. kadencja Parlamentu została ukonstytuowana z 61 % nowych posłów, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z poprzednimi kadencjami oraz przewidywanym poziomem wynoszącym 50 %, na podstawie którego ustanowiono budżet Parlamentu na 2019 r.;

29.

przypomina, że trzykrotne odroczenie daty wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii w 2019 r. wywarło istotny wpływ na budżet Parlamentu na 2019 r.; wskazuje, że wynagrodzenia i świadczenia dla brytyjskich posłów i ich asystentów były wypłacane przez okres dłuższy niż pierwotnie przewidywano, co doprowadziło do znacznie wyższej liczby i ogólnego kosztu koniecznych przesunięć budżetowych w ramach budżetu Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje elastyczność zarządzania umowami o pracę akredytowanych asystentów parlamentarnych brytyjskich posłów przez Dyrekcję Generalną ds. Personelu (DG PERS);

30.

odnotowuje z zadowoleniem konsolidację działu obsługi akredytowanych asystentów parlamentarnych jako punktu kompleksowej obsługi, aby zarządzać całym procesem rekrutacji akredytowanych asystentów parlamentarnych, a także rolę DG PERS w ułatwianiu wprowadzania i integracji nowych posłów i akredytowanych asystentów parlamentarnych po wyborach oraz w udanym zarządzaniu zmianą kadencji parlamentarnej za pośrednictwem specjalnej grupy zadaniowej DG PERS ds. wyborów w 2019 r., która sprawiła, że na potrzeby pierwszej sesji miesięcznej 9. kadencji Parlamentu zawarto 1 292 umowy zatrudnienia akredytowanych asystentów parlamentarnych (tj. dla 93 % posłów), zaś do końca roku zawarto 2 017 umów;

31.

wyraża ubolewanie z powodu trudności, jakie posłowie napotykają w szybkim zatrudnieniu asystentów na początku kadencji z powodu zwiększonej aktywności DG PERS; wzywa do wzmocnienia zespołów administracji Parlamentu odpowiedzialnych za rekrutację akredytowanych asystentów parlamentarnych przed rozpoczęciem każdej nowej kadencji, przez okres niezbędny do zatrudnienia przez posłów swoich asystentów, do zapewnienia im kompleksowych szkoleń przed rozpoczęciem kadencji oraz do końca okresu dużego obciążenia pracą;

32.

potwierdza potrzebę wdrożenia przepisów regulaminu pracowniczego dotyczących terminu składania wniosków o dodatek na ponowne zagospodarowanie na równych zasadach dla wszystkich kategorii pracowników; wzywa DG PERS do przyjrzenia się w szczególności przypadkom byłych akredytowanych asystentów parlamentarnych, w odniesieniu do których ustawowy termin nie został prawidłowo zastosowany pod koniec kadencji parlamentarnej w lipcu 2019 r.;

33.

pochwala przejęcie nowych zadań w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi względem stażystów posłów w następstwie decyzji Prezydium o wzmocnieniu ram ich rekrutacji w dniu 2 lipca 2019 r.;

34.

z zadowoleniem przyjmuje udane ukończenie w 2019 r. nowego środowiska pracy dla posłów w Brukseli i Strasburgu; pochwala fakt, że remont wszystkich biur posłów w Brukseli (1 biuro osobiste na posła + 2 biura dla personelu) i w Strasburgu (1 biuro osobiste + 1 biuro dla personelu) został przeprowadzony w rekordowym czasie i przed terminem, a także w ramach budżetu przewidzianego na roboty, a nowe wyposażenie, w tym zintegrowane rozwiązania informatyczne, zostało zainstalowane po kosztach niższych niż pierwotnie przewidywano; odnotowuje, że zmieniony plan przydziału biur dla posłów i grup politycznych opierał się na najbardziej wydajnym wykorzystaniu dostępnej powierzchni biurowej; wyraża ubolewanie, że zasada ta doprowadziła do tego, iż niektóre grupy polityczne mają swoich posłów rozproszonych w różnych budynkach i na różnych piętrach bez logicznego połączenia, co rozbija jedność grup politycznych; wyraża również ubolewanie, że podział biur pomiędzy grupy polityczne skłonił niektóre z nich do przeniesienia się do budynków zewnętrznych, które nie są już związane z główną działalnością Parlamentu, co doprowadziło do strukturalnego oddzielenia personelu od posłów; zwraca uwagę, że budynek Trèves 1 jest słabo wyposażony w usługi i należy nadać priorytet znalezieniu rozwiązań umożliwiających połączenie go z głównymi budynkami;

35.

zauważa, że ustalenia dotyczące pracy zdalnej i wideokonferencji, a także głosowania na odległość są obecnie częścią ustaleń Parlamentu dotyczących pracy posłów; wzywa Prezydium do zbadania, w jaki sposób można nadal oferować te możliwości wszystkim posłom, którzy sobie tego życzą, i ile by to kosztowało, oraz do zbadania możliwości korzystania z tych rozwiązań również w przyszłości, tak aby umożliwić posłom zarówno odbywanie posiedzeń w swoich okręgach wyborczych, jak i z kolegami w Brukseli w ramach tzw. tygodni hybrydowych; zauważa jednak, że fizycznej obecności w pomieszczeniach Parlamentu nie można w pełni zastąpić pracą zdalną;

36.

ubolewa nad faktem, że nie istnieje system gwarantujący, że posłowie, którzy są tymczasowo nieobecni z uzasadnionego powodu, takiego jak urlop macierzyński, urlop rodzicielski, długotrwałe zwolnienie lekarskie lub urlop opiekuńczy, będą mogli nadal wykonywać swoje podstawowe obowiązki, przede wszystkim zabierać głos w debatach i głosować; jest zdania, że stoi to w sprzeczności z podstawowymi wartościami Unii, ponieważ oznacza, że głosowanie na kobietę może wiązać się z tymczasowym brakiem reprezentacji; wzywa Prezydium do zbadania, w jaki sposób można w przyszłości nadal umożliwiać zdalny udział w posiedzeniach oraz jak zapewnić zastępstwo posłów – kobiet i mężczyzn – na urlopie rodzicielskim lub w wyżej wymienionych przypadkach; wzywa Radę do zmiany art. 6 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich (europejska ordynacja wyborcza), aby zaradzić tej sytuacji w odniesieniu do urlopu rodzicielskiego; wzywa Prezydium do wprowadzenia zmian w Regulaminie;

37.

zauważa, że wydawany przez Unię Europejską dokument laissez-passer należy przyznawać członkom, urzędnikom i innym pracownikom Unii, na podstawie warunków określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1417/2013 (3); przypomina, że art. 5 ust. 3 Regulaminu określa prawo wszystkich posłów do wystąpienia z wnioskiem o wydanie unijnego laissez-passer umożliwiającego posłom „swobodne poruszanie się po terytorium państw członkowskich i innych krajów, które uznają go za ważny dokument podróży”, ponieważ dokument laissez-passer jest uznawany za ważny dokument podróży przez organy państw członkowskich; wyraża ubolewanie z powodu doniesień niektórych posłów, że dokument laissez-passer nie jest w pełni uznawany jako ważny dokument podróży w niektórych państwach członkowskich; zwraca się do Parlamentu o zbadanie tych sytuacji i skonsultowanie się z właściwymi organami w celu zapewnienia braku ograniczeń dla posłów w swobodnym przemieszczaniu się w drodze na posiedzenia Parlamentu lub po ich zakończeniu;

38.

przyznaje, że porozumienie między Parlamentem, Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów przyniosło korzyści finansowe i administracyjne, które przyczyniają się do należytego zarządzania finansami odnośnych instytucji; przypomina jednak, że zdaniem Komitetów porozumienie to jest niewyważone i nie było w całości respektowane przez Parlament; uważa, że przedłużenie lub zmiana obecnego porozumienia muszą rozstrzygnąć wszystkie nierozwiązane kwestie; zwraca się do odnośnych instytucji o wspólne przedstawienie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego sprawozdania w sprawie tego porozumienia i jego bieżącego przeglądu;

Komunikacja i wybory

39.

wyraża poparcie dla sposobu, w jaki Parlament zwiększył widoczność wyborów europejskich, przez zbudowanie i stymulowanie aktywności szerokiej sieci mediów, partnerów i wolontariuszy, którzy odgrywali rolę podmiotów opiniotwórczych w ramach swoich sieci, a także przez zaangażowanie się w prace tej sieci; zauważa jednak z niepokojem, że frekwencja w wyborach europejskich w 2019 r. pozostała w niektórych krajach zbyt niska; uważa, że kampania mająca na celu zapewnienie widoczności wyborów europejskich i roli Parlamentu w procesie ustawodawczym powinna mieć charakter stały, ze szczególnym uwzględnieniem tych krajów;

40.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ponad 50 % obywateli Unii uprawnionych do głosowania wzięło udział w wyborach, oraz zauważa z satysfakcją, że frekwencja wzrosła po raz pierwszy od pierwszych wyborów bezpośrednich w 1979 r.; wyraża jednak ubolewanie, że nie zastosowano systemu czołowych kandydatów przy mianowaniu przewodniczącego Komisji Europejskiej, inaczej niż po wyborach w 2014 r.; zauważa, że system ten zwiększa przejrzystość i odpowiedzialność Komisji przed Parlamentem; zauważa, że przewodniczący Komisji Europejskiej uznaje potrzebę poprawy wytycznych politycznych w tej dziedzinie; podkreśla, że zgodnie z wytycznymi politycznymi należy dokonać przeglądu sposobu mianowania i wybierania przywódców instytucji;

41.

podkreśla potrzebę uczynienia europejskiego procesu wyborczego bardziej dostępnym dla osób z niepełnosprawnościami;

42.

zauważa, że konieczne było przeprowadzenie wyborów europejskich również w Zjednoczonym Królestwie oraz że Parlament rozszerzył swoją kampanię informacyjną na Zjednoczone Królestwo;

43.

przypomina, że w 2019 r. DG COMM zatrudniała 813 pracowników i zarządzała 5,3 % całkowitego budżetu Parlamentu;

44.

uważa, że informowanie obywateli Unii o politycznym charakterze Parlamentu i pracy wykonywanej przez jego posłów jest obecnie ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej; zachęca Parlament i jego DG COMM do podejmowania wszelkich wysiłków na rzecz podnoszenia świadomości na temat Parlamentu, jego uprawnień, decyzji i działań wśród mediów, zainteresowanych stron i ogółu społeczeństwa; zwraca się do DG COMM o kontynuowanie wysiłków na rzecz uczynienia strony internetowej Parlamentu bardziej dostępną, intuicyjną, spójną i przyjazną dla użytkownika, ponieważ ma ona zasadnicze znaczenie dla zbliżenia tej instytucji do obywateli;

45.

zauważa, że Prezydium przydzieliło DG COMM zadanie zwiększenia świadomości wśród obywateli w całej Unii na temat nadchodzących wyborów w celu zwiększenia uczestnictwa demokratycznego; z zadowoleniem przyjmuje wkład kampanii informacyjnej Parlamentu dotyczącej wyborów w 2019 r. w najwyższą od 20 lat frekwencję wyborczą; wyraża poparcie dla innowacyjnej instytucjonalnej strategii komunikacyjnej Parlamentu na potrzeby wyborów europejskich w 2019 r., mającej na celu zwiększenie świadomości na temat wyborów i zachęcanie obywateli do głosowania; zauważa, że strategia opierała się na wzmacnianiu relacji z mediami oraz rozwoju solidnej sieci partnerów; uważa, że ogromne znaczenie dla Parlamentu ma ciągłe angażowanie obywateli Unii z wykorzystaniem różnych kanałów komunikacji nie tylko w roku organizacji wyborów, ale podczas całej kadencji; podkreśla znaczenie ustanowienia synergii z istniejącymi kanałami i zacieśnienia współpracy z biurami kontaktowymi Parlamentu Europejskiego w celu uniknięcia powielania działań i efektywnego wykorzystania pieniędzy podatników;

46.

wyraża głębokie zaniepokojenie stroną internetową „EP Today” i jej wprowadzającym w błąd wykorzystaniem nazwy Parlamentu i symboliki Unii; z niepokojem zauważa, że EUvsDesinfo odkryło, iż 99 % artykułów, które pojawiły się na stronie „EP Today” było w rzeczywistości pobrane z innych stron internetowych, takich jak „Voice of America” lub „Russia Today”; jest zaniepokojony faktem, że w następstwie dochodzenia przeprowadzonego przez EU DisinfoLab odkryto, iż trwająca 15 lat szeroko zakrojona operacja wywierania wpływu była z powodzeniem wymierzona w Unię za pomocą ponad 750 fałszywych mediów lokalnych i ponad 10 organizacji pozarządowych typu „zombie”; wyraża zaniepokojenie, że operacja ta z powodzeniem dotarła do posłów i zaangażowała ich, zanim została zidentyfikowana i zbadana; wzywa DG COMM Parlamentu do koordynacji działań z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych i Komisją w celu podjęcia działań w tej sprawie;

47.

zauważa, że przed wyborami i w ich trakcie wszystkie odpowiednie zainteresowane strony Parlamentu były informowane na bieżąco o dezinformacji i zagrożeniach dla Parlamentu ze strony podmiotów dążących do podważenia jedności i europejskiej demokracji; wzywa Parlament do podjęcia konkretnych działań, aby przeciwdziałać dezinformacji za pomocą regularnych informacji i ostrzeżeń oraz do organizowania odpowiednich szkoleń i działań zwiększających świadomość dla posłów, pracowników i odwiedzających; wzywa Parlament do dalszego wzmocnienia komunikacji zewnętrznej na temat swoich działań;

48.

przypomina, w kontekście zdecentralizowanej kampanii wyborczej, o roli biur kontaktowych Parlamentu Europejskiego, które pobudzały zaangażowanie obywateli i mediów dzięki wzmocnionym zespołom prasowym oraz współpracowały w partnerstwie z zainteresowanymi stronami i podmiotami opiniotwórczymi, aby docierać do nowych odbiorców, w szczególności młodego pokolenia; domaga się kontynuowania aktywnej roli biur kontaktowych w państwach członkowskich w całym okresie kadencji;

49.

wyraża zaniepokojenie w związku z dochodzeniem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) w sprawie korzystania przez Parlament z usług firmy zajmującej się kampaniami politycznymi z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki w celu przetwarzania danych osobowych w ramach działań związanych z wyborami europejskimi w 2019 r.; zauważa, że dochodzenie w sprawie korzystania przez Parlament z usług NationBuilder zakończyło się pierwszą w historii naganą EIOD udzieloną instytucji unijnej z powodu naruszenia art. 29 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w odniesieniu do wyboru i zatwierdzenia podwykonawców przetwarzania, z których usług korzystał NationBuilder; zauważa ponadto, że EIOD udzielił następnie drugiej nagany, po tym jak Parlament nie opublikował zgodnej z przepisami polityki prywatności dla strony internetowej „thistimeimvoting” w terminie wyznaczonym przez EIOD; zauważa z zadowoleniem, że w obu przypadkach Parlament działał zgodnie z zaleceniami EIOD; powtarza stwierdzenia EIOD dotyczące zagrożenia, jakie stanowi manipulacja w sieci, oraz tego, jak silne zasady ochrony danych są niezbędne dla demokracji, zwłaszcza w erze cyfrowej;

50.

odnotowuje poszczególne pozycje wydatków z 2019 r. w rozbiciu na następujące pozycje:

Pozycja wydatków	Wydatki w 2019 r.
Koszty personelu	24 293 036 EUR
Koszty budynków	11 051 311 EUR
Koszty ochrony	1 586 598 EUR
Koszty komunikacji	11 906 438 EUR
Ogółem	49 137 382 EUR

51.

odnotowuje, że podczas posiedzenia w dniu 11 lutego 2019 r. Prezydium potwierdziło utrzymanie biura Parlamentu w Londynie; zauważa, że w dniu 5 października 2020 r. Prezydium potwierdziło zamknięcie biura terenowego w Edynburgu do końca 2020 r.; przyznaje, że biuro kontaktowe Parlamentu Europejskiego w Zjednoczonym Królestwie, jak również delegatura Unii Europejskiej przy Zjednoczonym Królestwie, będzie nadal odgrywać kluczową rolę dla Parlamentu w świadczeniu usług na rzecz posłów przebywających na delegacji w Zjednoczonym Królestwie oraz w dalszym angażowaniu obywateli, społeczeństwa obywatelskiego, rządu, środowiska parlamentarnego i mediów w tym państwie; zauważa w związku z tym, że biuro kontaktowe w Zjednoczonym Królestwie współpracuje z delegaturą Unii Europejskiej w ramach odpowiednich kompetencji Parlamentu i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych; przypomina, że status i autonomia personelu Parlamentu w Zjednoczonym Królestwie powinny być zagwarantowane zgodnie z ustalonym modelem biura waszyngtońskiego, które funkcjonuje z powodzeniem; wyraża zatem ubolewanie z powodu odmowy uznania przez rząd Wielkiej Brytanii pełnego statusu dyplomatycznego ambasadora Unii Europejskiej w Wielkiej Brytanii; wzywa Prezydium i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do znalezienia wraz z władzami brytyjskimi praktycznego rozwiązania w celu przyznania statusu dyplomatycznego pracownikom Parlamentu zatrudnionym w biurze kontaktowym w Londynie;

52.

przypomina o wyrażonych już w ubiegłym roku obawach dotyczących decyzji Prezydium z 11 lutego 2019 r. w sprawie wsparcia parlamentarnego dla misji Unii Europejskiej przy ASEAN w Dżakarcie, delegacji Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie oraz delegacji Unii Europejskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku; podkreśla, że wszelkie nowe decyzje muszą opierać się na dokładnej analizie kosztów i korzyści, i powtarza, że ze względu na szczególny charakter tego wsparcia parlamentarnego Komisja Kontroli Budżetowej Parlamentu powinna otrzymać odpowiednie szczegółowe informacje; ubolewa, że nie opracowano jeszcze wymiernych wskaźników; przyjmuje do wiadomości, że sekretarz generalny zamierza wprowadzić wymierne wskaźniki w celu oceny rocznych wyników w ramach cyklu planowania strategicznego, monitorowania i sprawozdawczości Parlamentu; zwraca się do sekretarza generalnego o pilne przeprowadzenie tej oceny i przedstawienie jej, gdy tylko będzie dostępna, Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu;

53.

podkreśla potrzebę ożywienia kultury debaty w Parlamencie; z zadowoleniem przyjmuje decyzję o nałożeniu na posłów obowiązku wygłaszania przemówień z mównicy stojącej przodem do sali plenarnej; uważa, że kulturę debaty można również poprawić poprzez zapewnienie wystarczającej ilości czasu na wymianę argumentów i kontrargumentów, na przykład poprzez rozszerzenie procedury niebieskiej kartki;

Oficjalnie zaproszone grupy odwiedzających

54.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament podejmuje istotne wysiłki, aby udoskonalić usługi oferowane odwiedzającym i poszerzyć ich zakres; przyjmuje z radością imponującą liczbę 1,5 mln odwiedzających wszystkie siedziby Parlamentu w 2019 r., a także wzrost o 26 %, jeżeli chodzi o liczbę osób młodych w porównaniu z 2018 r.;

55.

odnotowuje z zadowoleniem, że w następstwie wprowadzenia w życie w styczniu 2017 r. przez Prezydium nowych przepisów dotyczących przyjmowania grup odwiedzających przeprowadzony został audyt grup odwiedzających obejmujący cały rok 2019, a w grudniu 2019 r. DG COMM zaproponowano plany działania mające na celu wzmocnienie ram zarządzania i kontroli oraz ram regulacyjnych mających zastosowanie do zwrotu kosztów grupom odwiedzających; podkreśla jednak, że nie należy zapominać o celu grup odwiedzających, jakim jest przybliżanie obywatelom Parlamentu, jego obowiązków i interakcji z innymi instytucjami Unii, funkcjonowania Unii oraz jej środowiska, w tym przyjmujących ich miast;

56.

zauważa, że zmienione przepisy dotyczące wypłaty środków finansowych na potrzeby oficjalnie zaproszonych grup odwiedzających weszły w życie 1 stycznia 2017 r.; przypomina, że zgodnie z zasadą braku zysku przewidzianą w tych przepisach opiekunowie grup mają obowiązek zwrotu wszelkich niewykorzystanych środków finansowych po zweryfikowaniu przez służby Parlamentu deklaracji finansowej; domaga się lepszego zagwarantowania, że zarządzanie oficjalnie zaproszonymi grupami odwiedzających jest ściśle zgodne z mającymi zastosowanie przepisami, w tym z procesem zwrotu kosztów związanych z osobami odwiedzającymi z niepełnosprawnościami; ponawia swój apel o usunięcie możliwości wyznaczania akredytowanych asystentów parlamentarnych na opiekunów grupy w celu przekazywania odpowiedzialności finansowej za sponsorowane grupy odwiedzających wyłącznie członkowi grupy lub profesjonalistom, tj. agentom rozliczającym lub biurom podróży;

57.

przypomina, że audytor wewnętrzny Parlamentu rozpoczął w 2019 r. audyt wdrażania nowych przepisów oraz że w swoich wnioskach, sfinalizowanych w 2020 r., audytor wewnętrzny podkreślił, iż środki finansowe na potrzeby grup odwiedzających powinny być coraz bardziej dostosowywane do rzeczywistych kosztów ponoszonych przez grupy, że konieczne jest wzmocnienie kontroli ex ante, gdy wpłacane są pierwsze środki, oraz że należy wzmocnić istniejący system kontroli ex post; powtarza, że wnioski audytora wewnętrznego powinny być brane pod uwagę podczas oceny istniejących procedur i opracowywania ściślejszych kontroli ex ante w celu unikania możliwości akumulacji środków w sposób wymykający się kontroli; domaga się dalszej oceny obecnego poziomu kontroli ex post;

58.

zwraca uwagę, że przyjmowanie oficjalnie zaproszonych grup odwiedzających osób z niepełnosprawnościami może wiązać się z dodatkowymi kosztami i wymaga wyższych wkładów finansowych, dlatego zaleca Prezydium zbadanie możliwości przyznania wyższych środków w celu pokrycia wszystkich kwalifikujących się wydatków takich grup;

59.

popiera działalność Parlamentarium w Brukseli, które przyjęło 307 105 odwiedzających w 2019 r., co stanowi istotny wzrost w porównaniu z 2018 r., a także Domu Historii Europejskiej, który przyjął 199 256 odwiedzających w 2019 r., o 21 % więcej niż w 2018 r.; pochwala sukces centrów Europa Experience w Berlinie, Lublanie, Strasburgu, Helsinkach, Kopenhadze i Tallinnie; odnotowuje, że służby Komisji zdefiniowały wspólny program prac, którego celem jest ukończenie tworzenia centrów Europa Experience we wszystkich państwach członkowskich do 2024 r.;

Budynki

60.

przypomina, że w 2019 r. DG INLO zatrudniała 609 pracowników i zarządzała 12,6 % całkowitego budżetu Parlamentu;

61.

ma świadomość, że w dniu 11 marca 2019 r. Prezydium zatwierdziło nowe podejście do przyszłych propozycji rynku nieruchomości na potrzeby biur kontaktowych Parlamentu Europejskiego i przestrzeni Europa Experience w szeregu państw członkowskich;

62.

ma świadomość znaczenia polityki w zakresie nieruchomości, w szczególności ukończenia ostatecznych robót montażowych w budynku Montoyer 63 w Brukseli, który został przekazany do eksploatacji w 2019 r., a także projektu Adenauer w Luksemburgu, który ma się zakończyć do końca czerwca 2023 r.; rozumie, że w 2019 r. Komisja Budżetowa Parlamentu zatwierdziła przesunięcie zbiorcze w wysokości 31 mln EUR na poczet płatności zaliczkowych w ramach projektu, które nie obejmują kosztów zarządzania projektem, kosztów finansowych, jednostek certyfikowanych itp.; ubolewa nad zwiększonymi kosztami wynikającymi z opóźnień w budowie i zauważa, że transakcje z przedsiębiorstwami budowlanymi (związane z opóźnieniem w realizacji projektu) były konieczne, aby uniknąć dalszych opóźnień i kosztów (między 5 % a 15 % kwoty umowy);

63.

zauważa, że nowa strategia w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r., przyjęta przez Prezydium w kwietniu 2018 r., skupiła się na jeszcze niewystarczająco uwzględnionych potrzebach, w tym dostosowaniu pomieszczeń do zmieniających się schematów posiedzeń (koncepcja sal posiedzeń specjalnie dostosowanych do posiedzeń trójstronnych), rozwijaniu działań lokalnych i zbliżaniu się do obywateli dzięki włączaniu centrów Europa Experience do biur kontaktowych Parlamentu Europejskiego, dalszej poprawie bezpieczeństwa budynków Parlamentu i ich renowacji oraz eliminowaniu luki we wzajemnych połączeniach między centralnymi budynkami Parlamentu dzięki preferowaniu zakupu budynków względem najmu;

64.

wyraża zaniepokojenie z powodu zaległych działań uzgodnionych z audytorem wewnętrznym w 2018 r. w odniesieniu do znacznego ryzyka resztkowego związanego z konserwacją, remontem i eksploatacją budynków; wzywa Prezydium do przyjęcia kompleksowej polityki konserwacji i przedstawienia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium; z zadowoleniem przyjmuje stopniowe wycofywanie umów dotyczących zlecania funkcji zarządzania na zewnątrz oraz wynikające z tego oszczędności;

65.

zauważa, że w przypadku największego projektu budowlanego Parlamentu – rozbudowy budynku im. Konrada Adenauera w Luksemburgu – zbliżono się do zakończenia pierwszego etapu budowy, skrzydła wschodniego; podkreśla, że wieża jest zajmowana przez pracowników Parlamentu od jesieni 2019 r., a pozostała część skrzydła wschodniego ma być stopniowo zajmowana od listopada 2020 r.; zauważa, że budowa skrzydła zachodniego budynku ma rozpocząć się pod koniec 2020 r., a jej zakończenie planowane jest do 2023 r.;

66.

odnotowuje istotne elementy infrastruktury Parlamentu, wśród których można wyszczególnić następujące pozycje:

Budynki w Brukseli	Budynki w Luksemburgu	Budynki w Strasburgu
11 – własność	2 – własność	5 – własność
4 – najem	3 – najem
659 092 m2	343 879 m2	344 283 m2
Biura kontaktowe PE i ich oddziały
Ogółem	37
własność	12
najem	25
powierzchnia	28 383 m2

67.

przypomina, że w 2020 r. Parlament ogłosił międzynarodowy konkurs architektoniczny obejmujący dwie opcje: kompleksowy remont środowiskowy lub przebudowę budynku im. Paula-Henriego Spaaka; podkreśla, że przy remoncie/przebudowie należy brać pod uwagę opłacalność i efektywność energetyczną jako kryteria wiodące; oczekuje, że jak najszybciej zostanie przeprowadzona szczegółowa i publiczna ocena kosztów i efektywności energetycznej wybranej propozycji, w oparciu o podsumowanie wstępnego projektu, który zostanie opracowany przez zwycięskiego architekta w 2021 r. oraz przedstawiony Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu; domaga się, by remont/przebudowa uwzględniały obecne potrzeby Parlamentu, opisane w zaktualizowanej strategii w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r.; podkreśla, że remont/przebudowa powinny uwzględniać również obecne potrzeby posłów i pracowników w związku z ostatnimi ograniczeniami oraz nowymi wymogami zdrowotnymi i bezpieczeństwa;

68.

odnotowuje decyzję Prezydium z dnia 25 listopada 2019 r. w sprawie utworzenia centrów dla odwiedzających Europa Experience we wszystkich państwach członkowskich do końca obecnej kadencji (2024 r.) oraz bieżące tempo wdrażania tej decyzji; wzywa sekretarza generalnego do regularnego informowania parlamentarnej Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej o stanie wdrażania;

69.

z zadowoleniem przyjmuje pomysł, by Parlament zobowiązał się do przeprowadzenia niezbędnego dostosowania i remontu swoich budynków w celu stworzenia środowiska dostępnego dla wszystkich użytkowników zgodnie z normami Unii i krajowymi ramami prawnymi; podkreśla, że prace nad poprawą dostępności dla osób z niepełnosprawnościami i osób o ograniczonej możliwości poruszania się rozpoczęły się już w Strasburgu oraz że projekty takie będą kontynuowane zarówno w Brukseli, jak i w Strasburgu, a także w sześciu biurach kontaktowych Parlamentu Europejskiego; wzywa do kontynuowania takich remontów we wszystkich pozostałych budynkach Parlamentu poprzez przyjęcie zobowiązania do spełnienia funkcjonalnych wymogów dostępności dotyczących otoczenia zabudowanego określonych w załączniku III do dyrektywy (UE) 2019/882 (4), oraz poprzez odwołanie się do odpowiednich norm międzynarodowych i europejskich w odniesieniu do spełnienia tych wymogów w toku postępowań o udzielenie zamówienia, tak aby posłowie, pracownicy i odwiedzający będący osobami z niepełnosprawnościami i osobami o ograniczonej możliwości poruszania się mieli dostęp do budynków i mogli korzystać z ich wyposażenia na równi z innymi osobami, zgodnie z zobowiązaniami określonymi w Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych; podkreśla, że należy udostępnić środki finansowe w celu skutecznego pokrycia tych działań/wydatków;

70.

wyraża zaniepokojenie, że w 2017 r. podjęto decyzję o zamknięciu obiegu ciepłej wody w biurach posłów w Brukseli i Strasburgu, która nadal obowiązuje; zauważa, że decyzja o zaprzestaniu dystrybucji ciepłej wody w biurach posłów w Brukseli i Strasburgu została podjęta przez kwestorów w dniu 24 października 2017 r. w związku z zagrożeniem zdrowia wywołanym obecnością szkodliwych bakterii z rodzaju Legionella w starzejących się i niszczejących systemach hydraulicznych budynków; zauważa, że główne wyzwanie związane z przywróceniem produkcji ciepłej wody w budynkach Parlamentu wynika z faktu, że dokładne oczyszczenie przestarzałej instalacji rurowej, która obejmuje kilka ślepych rur, wymagałoby jej zupełnego wycofania z eksploatacji, oraz że taki projekt na znaczną skalę wymaga szczegółowego studium wykonalności uwzględniającego wpływ przeprowadzek, przeniesień, zapylenia i hałasu na prace legislacyjne posłów; wzywa DG INLO do dalszego wdrażania środków kompensacyjnych;

71.

zauważa, że w 2019 r. ogłoszono pierwsze zaproszenie do składania ofert w celu zawarcia umów na nowe pomieszczenia bankowe i zakończyło się ono tym, że tylko jeden bank zdecydował się złożyć ofertę na tę samą powierzchnię, którą sam wcześniej zajmował; zauważa, że w 2020 r. zorganizowano drugie zaproszenie do składania ofert w celu zajęcia pozostałych dwóch pomieszczeń bankowych i nie otrzymano żadnych ofert; wyraża ubolewanie, że oddział ING był otwarty tylko przez dwa pierwsze miesiące obecnej kadencji parlamentarnej – czas wystarczający na otwarcie rachunków dla wielu nowo wybranych posłów i zatrudnionych akredytowanych asystentów parlamentarnych – a następnie został zamknięty; zauważa, że supermarket również postanowił nie przedłużać swojej koncesji, ale z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w przyszłości na parterze budynku Spinelli będzie znajdować się market spożywczy; zwraca się do administracji o dokonanie przeglądu i uatrakcyjnienie warunków korzystania z koncesji handlowych w celu przyciągnięcia usługodawców wysokiej jakości;

72.

wyraża zaniepokojenie z powodu braku usług w budynku Trèves 1; zwraca się do Parlamentu, aby w pierwszej kolejności rozważył rozwiązanie zapewniające skuteczne połączenie tego budynku z głównymi budynkami Parlamentu, w których odbywa się większość działań parlamentarnych;

73.

zwraca uwagę na niedawne doniesienia mediów, że kamery termowizyjne używane w pomieszczeniach Parlamentu do pomiaru temperatury wszystkich osób wchodzących do Parlamentu zostały wyprodukowane przez firmę Hikvision, przedsiębiorstwo importujące z Chin i produkujące kamery dla prowincji Sinciang w Chinach (5); przypomina, że firma Hikvision została oskarżona o dostarczanie sprzętu do nadzoru do obozów dla internowanych w tej prowincji (6); zauważa, że istnieje niedopuszczalne ryzyko, iż Hikvision, poprzez swoją działalność w Sinciang, przyczynia się do poważnych naruszeń praw człowieka; przypomina, że w 2019 r. Parlament przyznał Ilhamowi Tohti Nagrodę im. Sacharowa na rzecz Wolności Myśli za jego wysiłki na rzecz ochrony praw ludności ujgurskiej w Chinach; uważa zatem, że stosowanie kamer termowizyjnych tego dostawcy w pomieszczeniach Parlamentu jest niedopuszczalne; wzywa sekretarza generalnego do rozwiązania umowy z firmą Hikvision i usunięcia wszystkich kamer termowizyjnych tej firmy z pomieszczeń Parlamentu; podkreśla, że w przyszłości administracja powinna z większą rozwagą podchodzić do wyboru dostawców sprzętu;

Bezpieczeństwo i ochrona

74.

przypomina, że w 2019 r. Dyrekcja Generalna ds. Bezpieczeństwa i Ochrony (DG SAFE) zatrudniała 770 pracowników i zarządzała 1,5 % całkowitego budżetu Parlamentu;

75.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż od 2015 r. nie miał miejsca żaden poważny incydent bezpieczeństwa wewnątrz obiektów Parlamentu; wyraża jednak zaniepokojenie dużą liczbą posłów, sekretariatów grup politycznych i akredytowanych asystentów parlamentarnych będących ofiarami kradzieży w obiektach Parlamentu; zauważa, że szacowana globalna wartość przedmiotów, która wynosi około 60 000 EUR rocznie, utrzymuje się na stabilnym poziomie w okresie ostatnich trzech lat; oczekuje nieprzerwanego wzmacniania poziomu bezpieczeństwa;

76.

odnotowuje natychmiastowe działania, zatwierdzone przez Prezydium na posiedzeniu w dniu 22 lipca 2020 r., które obejmowały kampanię informacyjną, ochronę wartościowego sprzętu informatycznego, wcześniejsze powiadamianie o pracach konserwacyjnych oraz przekazywanie oddzielnych kluczy generalnych dla każdego piętra i ścisłe ograniczenie ich dystrybucji; nie pochwala jednak konkretnych komunikatów i ogólnego tonu kampanii informacyjnej na temat kradzieży w budynkach Parlamentu, gdyż wydają się one raczej obarczać winą posłów i personel niż rozpowszechniać praktyczne zalecenia dotyczące bezpieczeństwa; oczekuje od Parlamentu rozważenia długoterminowych środków w celu zapobiegania kradzieżom, w tym między innymi zaproponowanie różnych poziomów praw dostępu w obiektach Parlamentu, zwiększenie zakresu telewizji przemysłowej oraz dalsze działania związane z polityką zarządzania kluczami, w tym możliwość zainstalowania elektronicznych zamków do drzwi, biorąc pod uwagę konieczną proporcjonalność między potrzebnymi inwestycjami a faktyczną wartością skradzionych przedmiotów, jak również ochronę prywatności;

77.

wzywa do wdrożenia strategii ewakuacji wewnętrznej w sytuacjach nadzwyczajnych dla osób o ograniczonej mobilności lub z niepełnosprawnościami;

78.

z zadowoleniem przyjmuje środki podejmowane w celu zwiększenia bezpieczeństwa budynków Parlamentu, w szczególności kontrolę personelu usługodawców zewnętrznych, oraz internalizację ogólnych usług ochrony w Luksemburgu, zatwierdzoną przez Prezydium w 2012 r., na którą wywarły jednak wpływ roboty budowlane w nowym budynku im. Konrada Adenauera II; podkreśla, że przypadki agresywnych protestujących, którzy wkraczają do instytucji publicznych w państwach członkowskich i grożą pracownikom i posłom, są niepokojące, i dlatego zachęca DG SAFE do oceny obecnych środków bezpieczeństwa i przedstawienia zaleceń dotyczących dalszej poprawy;

79.

popiera międzyinstytucjonalną współpracę w zakresie bezpieczeństwa, w tym podpisanie protokołu ustaleń dotyczącego kontroli personelu usługodawców zewnętrznych pracującego w instytucjach Unii w Belgii, utworzenie międzyinstytucjonalnej grupy roboczej odpowiedzialnej za harmonizację środków bezpieczeństwa stosowanych w biurach kontaktowych Parlamentu i przedstawicielstwach Komisji w państwach członkowskich, bieżącą wspólną analizę przeprowadzaną przez służby bezpieczeństwa instytucji Unii w celu określenia i mapowania najbardziej odpowiednich obszarów wzmocnionej współpracy, a także zakresu tej możliwej współpracy, w tym możliwości dzielenia niektórych usług, oraz postępy we wprowadzaniu międzyinstytucjonalnej przepustki;

80.

z zadowoleniem odnotowuje wszczęcie procedur rynkowych w celu wprowadzenia systemu automatycznego rozpoznawania pojazdów na wszystkich wjazdach i wyjazdach z parkingów, jak również przeprowadzkę do budynku im. Konrada Adenauera II;

81.

przypomina jednak, że publiczny dostęp do Parlamentu to coś, co go wyróżnia, i że należy zachować odpowiednią równowagę z niezbędnymi środkami bezpieczeństwa;

Cyberbezpieczeństwo i bezpieczeństwo ICT

82.

przypomina, że w 2019 r. Dyrekcja Generalna ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego (DG ITEC) zatrudniała 480 pracowników i zarządzała 6 % całkowitego budżetu Parlamentu;

83.

przypomina o zadaniu konsultacyjnym przeprowadzonym przez Służbę Audytu Wewnętrznego dotyczącym poważnego incydentu informatycznego, który wystąpił w 2017 r., i jego wpływu na ciągłość działania; zadanie zawierało trzy zalecenia na temat dodatkowej ochrony infrastruktury ICT Parlamentu, uzupełniające wykaz kluczowych i podstawowych systemów informacyjnych o jaśniejsze przyporządkowanie zadań do aktywów i określające zależności między aktywami, a także uwzględniało potrzebę wyższego poziomu certyfikacji wynajmowanych pomieszczeń mieszczących sprzęt komputerowy Parlamentu w Brukseli;

84.

rozumie znaczenie praw uprzywilejowanego dostępu w pracach w zakresie utrzymania i rozwoju; wzywa DG ITEC do ustanowienia jasnych zasad kontroli dostępu odnoszących się do tych kont uprzywilejowanych oraz do przeglądu przydzielania praw superużytkowników;

85.

zatwierdza uruchomienie nowego projektu centrum danych w celu zastąpienia przestarzałego centrum danych Huizingen poziomu II poziomem IV wymaganym w celu poprawy bezpieczeństwa ICT, odporności i ciągłości działania;

86.

wspiera wysiłki Parlamentu w 2019 r. mające na celu łagodzenie ryzyka dla cyberbezpieczeństwa, w tym zdefiniowanie i opublikowanie ram cyberbezpieczeństwa Parlamentu, systematyczne oceny ryzyka dla cyberbezpieczeństwa w przypadku nowych wrażliwych aplikacji i coroczny test penetracyjny z internetu; wzywa do dalszego identyfikowania i minimalizowania ryzyka oraz wdrożenia zarządzania opartego na ryzyku; wzywa DG ITEC do poprawy zdolności do przywracania do stanu używalności oraz do wdrożenia planu reagowania na cyberincydenty;

87.

podkreśla, że Parlament jest zobowiązany do bezpośredniego zarządzania lub przynajmniej sprawowania bezpośredniej kontroli nad zarządzaniem swoją infrastrukturą krytyczną oraz wrażliwymi, poufnymi danymi; zobowiązuje swoją administrację do wdrożenia tego obowiązku;

88.

przypomina o wartości dodanej wolnego i otwartego oprogramowania w zakresie poprawy bezpieczeństwa, ponieważ umożliwia ono Parlamentowi identyfikację i usuwanie słabych punktów, utrzymanie kontroli nad danymi poprzez hosting na swoich serwerach i projektowanie rozwiązań zgodnie z własnymi specyfikacjami, przy jednoczesnej możliwości uniknięcia efektu uzależnienia od dostawcy;

89.

przypomina, że rozważając nowe aplikacje wewnętrzne, preferuje rozwiązania oparte na wolnym i otwartym oprogramowaniu nad rozwiązania prawnie zastrzeżone; zwraca się o zgłaszanie organom zarządzającym TIK sytuacji, w których nie wybrano rozwiązań oprogramowania otwartego;

90.

dostrzega nieodłączne zagrożenia dla bezpieczeństwa informacji i prywatności, gdy posłowie i pracownicy korzystają z rozwiązań zależnych od stron trzecich w celu wymiany wrażliwych danych bez możliwości kontrolowania przez Parlament sposobu przetwarzania tych danych; zgodnie ze strategicznymi wytycznymi w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego zatwierdzonymi przez Prezydium oraz w celu zaradzenia tej sytuacji zwraca się do Parlamentu o rozważenie umieszczenia na swoich serwerach własnych, opartych na otwartym oprogramowaniu i bezpiecznych rozwiązań w zakresie wirtualnych spotkań i komunikatorów internetowych, tak jak ma to obecnie miejsce w najważniejszych instytucjach państw członkowskich, takich jak francuska administracja centralna i niemiecka Bundeswehra;

91.

pochwala wysiłki DG ITEC zmierzające do połączenia części swojej wiedzy eksperckiej i zasobów w obszarze cyberbezpieczeństwa w ramach zespołu reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE);

Technologia, cyfryzacja i innowacje

92.

z zadowoleniem przyjmuje udane ukończenie w 2019 r. systemu zarządzania finansami Parlamentu, który zaczął obowiązywać w roku budżetowym 2020; wyraża zaniepokojenie przestarzałym sprzętem komputerowym oraz wzywa do kontynuowania modernizacji systemów informatycznych obejmującej odnowienie przestarzałego sprzętu komputerowego i dalszy rozwój strategicznych projektów w obszarach e-Parlamentu, środowiska mobilnego dla posłów i personelu;

93.

wskazuje, że aktualizacje stopni wynagrodzeń pracowników Parlamentu nie są zautomatyzowane i muszą być ręcznie wprowadzane do systemów informatycznych dotyczących zasobów ludzkich; wyraża zaniepokojenie związane z ryzykiem nienależnych płatności dokonywanych w oparciu o nieprawidłowe informacje wynikające z braku automatyzacji płac; wzywa służby Parlamentu do opracowania zrównoważonego systemu informatycznego na potrzeby stopni wynagrodzeń pracowników we współpracy z innymi instytucjami Unii;

94.

aprobuje istotne wysiłki dotyczące ciągłych inwestycji w cyfryzację procesów finansowych, w tym bezproblemowe i udane wdrożenie i stosowanie nowego systemu zarządzania finansami i rachunkowości (SAP) od listopada 2019 r. względem wszystkich transakcji związanych z wykonaniem budżetu, przyjęcie strategii „Renomowanych ośrodków dla usług administracyjnych” w celu poprawy obsługi klientów i sprawności administracyjnej oraz decyzję Prezydium z dnia 17 czerwca 2019 r. o wszczęciu automatyzacji centralnej listy obecności, a także rozszerzenia funkcji e-Portalu jako jednego cyfrowego punktu dla posłów umożliwiającego im zarządzanie swoimi uprawnieniami finansowymi i socjalnymi;

95.

wzywa do poprawy obecnego systemu namierzania i śledzenia kwestii związanych z informatyką między jednostkami operacyjnymi służb Parlamentu w celu zwiększenia wydajności i przejrzystości; podkreśla, że wsparcie na miejscu dla posłów i ich biur często rozwiązuje problemy informatyczne szybciej i skuteczniej niż wsparcie telefoniczne;

96.

wnioskuje o dopilnowanie, by podjęte zostały odpowiednie środki w zakresie bezpieczeństwa dotyczące wdrażania rozwiązań opartych na chmurze dla Parlamentu, w tym rozwiązań umożliwiających jego suwerenność instytucjonalną; podkreśla, że należy to osiągnąć poprzez zapewnienie własności danych, lokalizację danych na terytorium Unii, unikanie efektu uzależnienia od dostawcy oraz podejście oparte na dywersyfikacji dostawców, aby umożliwić płynne przenoszenie pracy i danych między różnymi warstwami chmury hybrydowej (w obiektach, w chmurze prywatnej i publicznej), jak również między dostawcami usług w chmurze w zależności od potrzeb, a nie tylko na etapie wychodzenia z usług w chmurze, a zatem zapewnić większą elastyczność i więcej opcji rozmieszczania danych, jak uzgodniono w grupie roboczej ds. strategii innowacji w dziedzinie TIK i potwierdzono na Prezydium w ubiegłym roku;

97.

przypomina, że te politycznie istotne wymogi polityki dotyczące chmury, tj. dotyczące decyzji na najwyższym szczeblu w sprawie tego, jakie kategorie danych mogą trafić do chmury lub nie, w sprawie definicji suwerennej chmury lub w sprawie wyboru dostawców, zostały wyrażone przez wiceprzewodniczących Parlamentu i muszą zostać uwzględnione w procesie przyjmowania polityki dotyczącej chmury przez Prezydium, przed podpisaniem jakiejkolwiek umowy z dostawcą usług w chmurze;

98.

żąda zapewnienia posłom i asystentom prawa do korzystania z wolnego i otwartego oprogramowania biurowego;

99.

przypomina o potrzebie przyjęcia bardziej przyjaznego dla użytkownika, systematycznego i skoordynowanego podejścia do tworzenia i przekształcania danych będących przedmiotem zainteresowania publicznego w otwarty, nadający się do odczytu maszynowego format, który jest łatwo dostępny dla użytkowników i możliwy do ponownego wykorzystania; ponownie podkreśla znaczenie, jakie dla Parlamentu ma posiadanie własnej polityki otwartych danych; zwraca się do właściwych służb o przedłożenie Prezydium projektu do zatwierdzenia;

100.

przypomina, że nadrzędną zasadą strategii w zakresie chmury jest zabezpieczenie informacji i ochrona danych, co wymaga szczególnej kategoryzacji danych w oparciu o ochronę danych i oceny bezpieczeństwa; zwraca się do Prezydium o zatwierdzenie, po uwzględnieniu analizy ryzyka przygotowanej przez właściwe służby, kategorii danych i aplikacji, które mogą być umieszczone w chmurze, oraz tych, które powinny być przechowywane wyłącznie w Parlamencie;

101.

przypomina o potrzebie zapewnienia braku efektu uzależnienia od dostawcy chmury i osiągnięcia wyższego poziomu bezpieczeństwa poprzez wykorzystanie otwartego oprogramowania i otwartych standardów wszędzie tam, gdzie jest to możliwe;

102.

zwraca się do administracji o utworzenie na stronie internetowej Parlamentu miejsca, w którym dostępne byłyby wyniki głosowania na posiedzeniu plenarnym każdego posła oraz widoczny byłby podział głosów na grupy polityczne i narodowości posłów, jak również istniałaby możliwość porównania tych danych; zachęca właściwe służby do zbadania wykonalności i przetestowania wizualizacji ostatnich podpisanych poprawek w komisjach i na posiedzeniu plenarnym posłów wolontariuszy na ich osobistej stronie internetowej Parlamentu;

103.

z zadowoleniem przyjmuje strategię Digital Workplace4MEP, która wprowadza rozwiązanie sprzyjające mobilności i efektywności; uważa, że wdrożenie wysokiej jakości urządzeń hybrydowych przyczyni się do osiągnięcia celu zarządzania środowiskowego, jakim jest ograniczenie zużycia papieru o 50 % do 2024 r.; oczekuje, że wdrożenie doprowadzi do znacznych oszczędności kosztów w związku z wycofywaniem innych typów urządzeń;

104.

zwraca uwagę na cztery ważne dochodzenia prowadzone przez EIOD, w które zaangażowany jest Parlament, a mianowicie dotyczące wykorzystania NationBuilder do przetwarzania danych osobowych w ramach działań związanych z wyborami europejskimi w 2019 r., nieopublikowania w terminie wyznaczonym przez EIOD zgodnej z przepisami polityki prywatności dla strony internetowej „thistimeimvoting” oraz sprawdzania temperatury ciała, a także strony internetowej poświęconej rezerwacji testów w kontekście kryzysu COVID-19; zauważa, że w pierwszych dwóch przypadkach Parlament działał zgodnie z zaleceniami EIOD; przypomina o wspomnianym wcześniej wstępnym przeglądzie ram ochrony danych Parlamentu; wzywa właściwe służby administracji Parlamentu do wyciągnięcia wniosków ze wspomnianych dochodzeń na przyszłość;

105.

zauważa, że sieć wi-fi dostępna w siedzibie Parlamentu w Brukseli jest często niestabilna i nie zapewnia braku zakłóceń podczas wirtualnych połączeń wideo; zwraca się do Parlamentu o unowocześnienie obecnego systemu do poziomu wydajności niezbędnego dla pełnej zdalnej pracy Parlamentu;

106.

z zadowoleniem przyjmuje dwa europejskie projekty, Red Flags i Digiwhist, które wykorzystują duże zbiory danych do ograniczenia korupcji, i zachęca do korzystania z nowych technologii w ramach cyfryzacji;

Dostęp do przetargów

107.

z zadowoleniem przyjmuje ułatwiony dostęp użytkowników do przetargów w Parlamencie; dąży do dalszego usprawnienia procesu cyfryzacji poprzez zapewnienie odpowiedzi na ogólne często zadawane pytania dotyczące procedur udzielania zamówień publicznych oraz zapewnienie przyjaznego dla użytkownika dostępu;

108.

odnotowuje obecny instrument e-przetargowy TED jako część procesu cyfrowej transformacji zamówień publicznych, podkreślając jednocześnie potrzebę wprowadzenia wielojęzycznej sekcji pytań i odpowiedzi przy jednoczesnym zapewnieniu ich terminowej aktualizacji;

Powstające technologie w zamówieniach publicznych

109.

ponownie podkreśla zaangażowanie Parlamentu na rzecz utrzymania cyfrowej transformacji zamówień publicznych w celu ułatwienia dostępu do zamówień publicznych i promowania cyfrowych innowacji technicznych; zauważa, że przyjęcie przez DG ITEC modelu chmury obliczeniowej pokazuje, jak ważne jest, by zacząć badać potencjał nowych technologii w zamówieniach publicznych;

110.

zauważa, że wartość publicznych zakupów towarów i usług oszacowano na 2 bln EUR, czyli 13,3 % PKB (7); zauważa, że w badaniu zaktualizowanym w 2020 r. pokazano, jak wykorzystuje się nowe technologie, takie jak blockchain, big data, SI, IoT, druk 3D, do osiągnięcia różnych celów: AI& ML może przewidywać przyszły popyt, kategoryzować wydatki na zamówienia, a Chatbot scan pomagać reagować na pytania użytkowników; zauważa również, że blockchain jest wykorzystywany do zapewnienia przejrzystości na różnych etapach zamówień publicznych oraz do zapewnienia cyfrowego zapisu każdej umowy, każdego procesu, każdej płatności oraz wspólnego, pojedynczego źródła danych; zauważa wreszcie, że druk 3D umożliwia bezpośrednią produkcję różnych części (8); zwraca uwagę na fakt, że stosowanie nowych technologii w przetargach publicznych ostatecznie przyczynia się do tak potrzebnej transformacji cyfrowej procesu udzielania zamówień publicznych;

Przejrzystość

111.

z dużym zaniepokojeniem zauważa, że według sprawozdań rocznych rejestru służącego przejrzystości z ubiegłych lat około połowa wszystkich wpisów do rejestru jest nieprawidłowa; obawia się, że rejestr nie może spełnić swojego celu, jakim jest zapewnienie większej przejrzystości w zakresie działalności przedstawicieli grup interesu, jeżeli połowa wpisów do rejestru zawiera informacje niepełne lub nieprawidłowe; wzywa Parlament i Komisję do zajęcia się problemem wysokiego odsetka nieprawidłowych wpisów poprzez zwiększenie, przynajmniej tymczasowo, liczby pracowników sekretariatu wspólnego rejestru na rzecz przejrzystości, systematyczne sprawdzanie wszystkich wpisów pod kątem ich poprawności i kompletności oraz dopilnowanie, aby do rejestru trafiały wyłącznie poprawne wpisy;

112.

przypomina, że art. 4 kodeksu postępowania stanowi, w odniesieniu do interesów finansowych i konfliktu interesów, iż oświadczenia majątkowe posłów mają być przedstawiane w sposób precyzyjny; wyraża ubolewanie, że w niektórych przypadkach oświadczenia dotyczące płatnej lub nieodpłatnej działalności zewnętrznej nie są wystarczająco szczegółowe, co stawia pod znakiem zapytania możliwość sprawdzenia takiej działalności pod kątem potencjalnego konfliktu interesów z działalnością parlamentarną; zauważa, że w przypadkach, w których istnieją powody, by sądzić, że przekazane informacje są nieaktualne, przewodniczący może w stosownych przypadkach zwrócić się do posła o poprawienie oświadczenia w ciągu 10 dni; zwraca się do Prezydium o dokonanie przeglądu formatu oświadczeń; zachęca do konsultacji w tym zakresie z odpowiednimi organami państw członkowskich w celu wymiany najlepszych praktyk;

Rekrutacja

113.

przypomina, że w 2019 r. DG PERS zatrudniała 459 pracowników i zarządzała 48 % całkowitego budżetu Parlamentu;

114.

zauważa, że w wyniku wyborów w 2019 r. odsetek nowych posłów w dziewiątej kadencji osiągnął wysoki poziom 61 %; podkreśla, że w kontekście rosnącej liczby byłych posłów sekretarz generalny i Prezydium powinni ustanowić surowe przepisy regulujące kwestie związane z „prawem drzwi obrotowych” (revolving doors), nakładające na byłych posłów wymóg informowania Parlamentu o ich działalności i zatrudnieniu po zakończeniu mandatu przez okres, który obejmuje co najmniej czas, w którym byli posłowie otrzymują odprawę przejściową na koniec kadencji; wzywa do przeprowadzenia niezależnej oceny, czy taka działalność prowadzi do konfliktu interesów;

115.

jest przekonany, że kluczem do sukcesu Parlamentu jako pracodawcy jest jego atrakcyjność; wyraża głębokie zaniepokojenie trudnościami napotykanymi podczas rekrutacji osób pochodzących z niektórych państw oraz internalizacji niektórych profili zawodowych; ubolewa nad nadmiernym poleganiem Parlamentu na zewnętrznej wiedzy eksperckiej; zauważa, że DG PERS prowadzi obecnie projekt poświęcony przyciąganiu i utrzymaniu największych talentów, którego celem jest udoskonalenie polityki Parlamentu w zakresie przyciągania i utrzymywania talentów oraz zapewnienie wkładu w rozwój długoterminowej strategicznej wizji Parlamentu w sprawie przyszłych miejsc pracy; wzywa sekretarza generalnego, aby dołożył wszelkich starań w celu zwiększenia różnorodności i równowagi geograficznej wśród pracowników Parlamentu w zakresie proporcjonalnej reprezentacji poszczególnych państw członkowskich, również w odniesieniu do liczby osób zajmujących stanowiska kierownicze, oraz przeanalizował wszystkie dostępne opcje w celu zwiększenia konkurencyjności i atrakcyjności Parlamentu jako pracodawcy;

116.

wyraża zaniepokojenie brakiem różnorodności wśród pracowników Parlamentu; wzywa Sekretarza Generalnego, by nadał priorytet zwiększeniu różnorodności; dostrzega trudności w rekrutacji specjalistów ds. informatyki i finansów oraz personelu na niższych szczeblach w Luksemburgu, w szczególności w kategorii AST-SC; podkreśla, że wprowadzenie współczynnika korygującego, który uwzględniałby wyższe koszty utrzymania w tym miejscu pracy, wraz z rekrutacją na wyższe stanowiska, jest niezbędne do rozwiązania tego problemu strukturalnego, i ponawia w związku z tym swój wniosek do Komisji w ramach procedury udzielania absolutorium za rok 2018; podkreśla, że wstępna analiza rzeczowa, którą Trybunał skierował do sekretarza generalnego w tym kontekście, pokazuje, że proces selekcji organizowany przez Europejski Urząd Doboru Kadr nie jest dostosowany do ukierunkowanych konkursów prowadzonych na małą skalę, które najbardziej odpowiadają obecnym potrzebom rekrutacyjnym instytucji Unii; zauważa z zadowoleniem aktywne zaangażowanie Parlamentu w wysiłki międzyinstytucjonalne dotyczące przeglądu aktualnych sposobów prowadzenia konkursów przez Europejski Urząd Doboru Kadr; domaga się opracowania nowych ram selekcji dla specjalistycznych konkursów oraz wprowadzenia mechanizmu regularnego przeglądu procesu selekcji; wzywa sekretarza generalnego do organizowania specjalistycznych konkursów wewnętrznych, w stosownych przypadkach;

117.

wyraża ponadto duże zaniepokojenie, że DG ITEC bardzo trudno jest zatrudnić wystarczająco wysoko wykwalifikowanych specjalistów posiadających bardzo konkretne profile zawodowe, wiedzę i doświadczenie; wzywa Parlament do sprawienia, by wniosek ten został przekazany do Europejskiego Urzędu Doboru Kadr, aby lepiej odpowiadać na takie szczególne potrzeby instytucji Unii, w szczególności związane z wiedzą ekspercką Parlamentu w dziedzinie ICT, w obszarze cyberbezpieczeństwa, przetwarzania w chmurze i sztucznej inteligencji; wyraża ubolewanie z powodu nadmiernego polegania przez Parlament na konsultantach zewnętrznych i podkreśla znaczenie dalszego rozwoju przez DG ITEC swojej strategii „Od konsultantów zewnętrznych do pracowników kontraktowych”, aby zminimalizować ryzyko dla bezpieczeństwa Parlamentu;

118.

przypomina o znaczeniu osiągnięcia sprawiedliwej równowagi geograficznej wśród pracowników Parlamentu; zauważa, że na podstawie stosunku liczby pracowników do liczby posłów z tego samego państwa członkowskiego nie obserwuje się różnic między starszymi a nowszymi państwami członkowskimi pod względem nadmiernej lub niedostatecznej reprezentacji; zauważa, że pięć najwyższych stosunków odnosi się do pracowników z Belgii, Litwy, Estonii, Słowenii i Malty, podczas gdy pięć najniższych do Polski, Niemiec, Austrii, Niderlandów i Cypru; zwraca uwagę, że obecnie Słowenia i Litwa należą do siedmiu państw członkowskich o najwyższym stosunku liczby kierowników do liczby posłów; wzywa Parlament do dopilnowania, by pracownicy na wszystkich szczeblach byli zatrudniani i awansowani na podstawie ich zdolności, wydajności i uczciwości, bez dyskryminacji ze względu na przynależność państwową; domaga się dalszych wysiłków w celu sprawienia, by zatrudnienie w Parlamencie było tak samo atrakcyjne dla wszystkich narodowości Unii;

119.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że promowanie równych szans jest jednym z głównych elementów polityki zasobów ludzkich prowadzonej przez Parlament, ułatwiając zatrudnienie i wzmacnianie integracji osób z niepełnosprawnościami; wyraża zadowolenie z powodu ciągłego wdrażania planu działania w sprawie równouprawnienia płci w drodze konkretnych środków oraz zatwierdzenia przez Prezydium w dniu 13 stycznia 2020 r. zestawu celów dotyczących równowagi płci na wyższych i średnich stanowiskach kierowniczych w Sekretariacie Parlamentu, które należy osiągnąć do 2024 r.: 50 % kobiet na stanowiskach kierowników działów i dyrektorów, 40 % kobiet na stanowiskach dyrektorów generalnych; podkreśla, że Prezydium musi jeszcze bardziej zwiększyć swoje zaangażowanie na rzecz równości płci, zobowiązując się do realizacji bardziej ambitnych celów, które mają zostać osiągnięte do 2022 r.: 50 % kobiet na stanowiskach kierowników działów i dyrektorów, 50 % kobiet na stanowiskach dyrektorów generalnych; wzywa Prezydium do sformułowania ambitnych celów również w odniesieniu do niższych stanowisk kierowniczych;

120.

ponownie podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma wysłuchanie przedstawicieli pracowników podczas omawiania przez Prezydium ogólnych kwestii mających wpływ na politykę kadrową, i ponownie zwraca się do sekretarza generalnego o podjęcie odpowiednich środków w celu wdrożenia tego kluczowego podejścia; ponawia swój wniosek do sekretarza generalnego o podjęcie dalszych kroków w celu zapewnienia przejrzystości i sprawiedliwości w procedurach mianowania kierownictwa wyższego szczebla; zwraca się o pełne wdrożenie środków zalecanych w rezolucji Parlamentu z dnia 18 kwietnia 2018 r., w szczególności o to, by urzędnicy z organów przedstawicielskich pracowników zasiadali w komisjach wybierających kadrę kierowniczą wyższego szczebla w Parlamencie; ponadto wzywa do zapewnienia spójności zewnętrznego publikowania informacji o stanowiskach dla kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz staranności w publikowaniu informacji o wolnych miejscach pracy na tych stanowiskach;

121.

przypomina ustalenia i zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawach połączonych 488/2018/KR i 514/2018/K oraz zwraca się do sekretarza generalnego o dalsze usprawnianie procedur mianowania urzędników wysokiego szczebla w celu zwiększenia przejrzystości i równości; wzywa administrację Parlamentu do corocznego składania sprawozdań w sprawie mianowania urzędników wysokiego szczebla;

Personel, akredytowani asystenci parlamentarni i asystenci krajowi

122.

zwraca uwagę na cel ograniczenia zatrudnienia o 6 %, który w 2019 r. skutkował zlikwidowaniem przez Parlament 59 stanowisk w planie zatrudnienia administracji; dostrzega jednoczesne zwiększenie liczby pracowników kontraktowych; ostrzega przed poważnymi konsekwencjami, jakie cięcia budżetowe w administracji lub jakakolwiek redukcja personelu mogą mieć na przyszłość europejskiej służby cywilnej oraz realizację strategii politycznych Unii; w szczególności wyraża zaniepokojenie negatywnym wpływem tego znacznego ograniczenia, będącego następstwem reformy kadrowej z 2014 r., na wyniki Parlamentu, zarówno w ujęciu krótko-, jak i długoterminowym, uznając jednocześnie potrzebę zapewnienia odpowiedzialnego zarządzania budżetem i podejmowania oszczędności w stosownych przypadkach; zauważa, że zakres obowiązków i odpowiedzialności niektórych komisji Parlamentu uległ zwiększeniu, ponieważ są one obecnie odpowiedzialne za kontrolę środków unijnego planu naprawy gospodarczej Next Generation EU w wysokości 750 mld EUR, które wraz z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2021–2027 wynoszą 1,8 bln EUR; wyraża zaniepokojenie niedoborami personelu administracyjnego w odpowiednich sekretariatach; domaga się ponownej oceny sytuacji kadrowej;

123.

zauważa, że Trybunał stwierdził, iż instytucje unijne zmniejszyły liczbę stanowisk dla urzędników (tj. pracowników stałych i czasowych), stopniowo zwiększając jednocześnie liczbę pracowników kontraktowych (która wzrosła o 121 % w latach 2012–2018, przy czym podobna tendencja utrzyma się w 2019 r.), co doprowadziło do znacznego wzrostu udziału pracowników kontraktowych w ogólnej liczbie zatrudnionych; wyraża głębokie ubolewanie z powodu braku perspektyw kariery dla pracowników kontraktowych w przypadku administracji Parlamentu; zwraca się do sekretarza generalnego, by przeprowadził ocenę ryzyka związanego z zatrudnianiem coraz większej liczby pracowników kontraktowych, w tym niebezpieczeństwa stworzenia dwupoziomowej struktury zatrudnienia w Parlamencie; podkreśla, że zajmowanie podstawowych stałych stanowisk i wykonywanie najważniejszych stałych zadań należy zlecać stałym pracownikom; zauważa, że w sprawozdaniu Trybunału dotyczącym wykonania budżetu Unii za 2019 r. nie zbadano, czy zastępstwa te wynikały z przeniesienia pracowników zatrudnionych w Strasburgu lub Luksemburgu do Brukseli; wzywa dział kadr Parlamentu do dzielenia się informacjami, w ramach rocznej procedury udzielania absolutorium lub poprzez udostępnienie Trybunałowi odpowiednich informacji w celu uwzględnienia ich w kolejnych sprawozdaniach rocznych z wykonania budżetu, na temat przenoszenia pracowników w trzech miejscach pracy Parlamentu od 2012 r.;

124.

ponadto podkreśla fakt, że obecne przepisy dotyczące rozwiązania umowy z akredytowanymi asystentami parlamentarnymi nie przewidują możliwości rozwiązania umowy za obopólną zgodą, co byłoby sposobem na uznanie szczególnych stosunków politycznych między posłami a asystentami, w których obie strony mogą uznać, że wzajemne zaufanie ustało, i skorzystać ze wspólnego rozwiązania bez osłabiania praw socjalnych akredytowanych asystentów parlamentarnych; zauważa, że kwestia ta została podkreślona w kilku sprawozdaniach Parlamentu dotyczących absolutorium i oczekuje, że działania zostaną podjęte jak najszybciej;

125.

zauważa, że pracownicy, którzy pracują w instytucjach Unii krócej niż 10 lat, nie są uprawnieni do unijnych świadczeń emerytalnych i muszą przenieść swoje składki do innego funduszu, zgodnego z przepisami Parlamentu odnoszącymi się do rodzaju funduszy i do wieku emerytalnego; zauważa, że wielu brytyjskich akredytowanych asystentów parlamentarnych nie mogło dokonać przeniesienia do niektórych brytyjskich funduszy emerytalnych, które zdaniem Parlamentu nie spełniają wymogów; zwraca się do sekretarza generalnego, aby pilnie przeanalizował tę kwestię w celu zapewnienia wszystkim pracownikom możliwości dostępu do ich składek;

126.

przypomina, że Parlament wezwał do przyjęcia przepisów unijnych, które przyznają pracownikom prawo do bycia offline bez narażania się na negatywne reperkusje; zwraca się do Parlamentu o promowanie i stosowanie tej zasady również wobec siebie;

127.

jest głęboko zaniepokojony liczbą pracowników przebywających na długotrwałych zwolnieniach chorobowych, ponieważ niektóre z tych przypadków mogą wynikać z wypalenia zawodowego i zakłóceń równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; wzywa administrację i liderów grup politycznych do proaktywnego podejścia do pracowników, których może to dotyczyć, do starannej oceny obciążenia personelu pracą oraz do zapewnienia zrównoważonego podziału zadań; podkreśla w związku z tym znaczenie rozsądnego harmonogramu czasu pracy i unikania posiedzeń poza godzinami pracy, które uniemożliwiają posłom i pracownikom zachowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, przy jednoczesnym uwzględnieniu ram kalendarza parlamentarnego; z zadowoleniem przyjmuje kampanię „Mind Matters” zainicjowaną w 2018 r. przez DG PERS, aby podnosić świadomość i zwalczać stygmatyzację związaną ze zdrowiem psychicznym; wzywa administrację Parlamentu i liderów grup politycznych do przeprowadzenia oceny ryzyka psychologicznego, aby wykrywać ryzyko psychologiczne w środowisku pracy oraz opracować ukierunkowane plany działań w celu jego eliminowania lub łagodzenia jego negatywnego wpływu; wzywa do ponownej oceny mających zastosowanie przepisów, aby umożliwić szybsze zatrudnianie zastępców w przypadkach długoterminowych zwolnień chorobowych;

128.

podkreśla pilną konieczność dokonania przeglądu decyzji Prezydium ustalającej kategorie komisji na podstawie ich obciążenia pracami legislacyjnymi, aby uwzględnić również ich obowiązki związane z budżetem; zauważa, że obecna sytuacja ma szczególnie negatywny wpływ na Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu, która już teraz boryka się z chronicznym niedoborem pracowników i która ma do czynienia z ogromnym obciążeniem pracą ze względu na procedurę udzielania absolutorium, ale ma niewielkie obciążenie pracami legislacyjni; ponownie zwraca się do administracji Parlamentu o znalezienie pilnych rozwiązań mających na celu poprawę sytuacji;

129.

apeluje do sekretarza generalnego o rozwiązanie problemu polegającego na tym, że wynagrodzenia akredytowanych asystentów parlamentarnych muszą być wpłacane wyłącznie na belgijskie konta bankowe, co jest sprzeczne z ideą jednolitej unii walutowej i płatniczej;

130.

z zadowoleniem przyjmuje opracowanie środków zapewniających wkład w lepsze równoważenie życia zawodowego i prywatnego, w tym wdrożenie rozszerzonych możliwości pracy zdalnej dla pracowników Parlamentu oraz środków promujących dobrostan w miejscu pracy; zwraca jednak uwagę na wartość fizycznej obecności w Parlamencie; podkreśla znaczenie ustaleń dotyczących pracy zdalnej i głosowania na odległość dla dalszego zmniejszania śladu węglowego Parlamentu; podkreśla potrzebę zapewnienia pracownikom Parlamentu i posłom możliwości dalszego prowadzenia tzw. posiedzeń hybrydowych oraz głosowania na odległość; wzywa Prezydium do dalszego zapewniania mechanizmów ułatwiających stosowanie tych rozwiązań w przyszłości;

131.

popiera dalsze wdrażanie działań w ramach planu działań na rzecz równości i różnorodności na lata 2014–2019; podkreśla znaczenie większej równowagi płci na wszystkich szczeblach, w tym na szczeblu dyrektorów generalnych; popiera wdrożenie środków określonych w sprawozdaniu „Różnorodność pod względem innym niż płeć w Sekretariacie Parlamentu – stan prac i plan działania”, przyjętym przez Prezydium w dniu 3 kwietnia 2019 r.; ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje utworzenie w 2020 r. dwóch punktów kontaktowych w Parlamencie, jednego zajmującego się kwestiami LGBTI+ i jednego zajmującego się kwestiami dyskryminacji rasowej; oba punkty zarządzane są przez dział ds. równości, włączenia społecznego i różnorodności DG PERS;

132.

przypomina ustalenia i zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich (9); ubolewa nad obecną polityką PE w zakresie urlopów, w wyniku której ojcu bliźniąt przyznano zaledwie 10 dni urlopu okolicznościowego ze względu na brak więzi macierzyńskiej między nim a jego dziećmi; uważa, że jest to znacząca różnica w stosunku do urlopu okolicznościowego ad hoc w wymiarze 20 tygodni, który został przyznany jego mężowi w Komisji; przyjmuje do wiadomości pisemną odpowiedź administracji PE, w której stwierdzono, że służby PE pracują nad nowymi przepisami; wzywa administrację PE do dostosowania swojej polityki w zakresie urlopów okolicznościowych do polityki Komisji, która jest zgodna z najlepszym interesem dziecka;

133.

z zadowoleniem przyjmuje dwa programy pozytywnych działań Parlamentu mające na celu zatrudnienie w ciągu ostatnich dwóch lat 12 niepełnosprawnych pracowników kontraktowych i dwóch stażystów;

134.

popiera wszczęcie kampanii zwiększającej świadomość w 2019 r. w celu promowania polityki zerowej tolerancji wobec mobbingu w miejscu pracy; dostrzega politykę zerowej tolerancji Parlamentu wobec mobbingu na wszystkich szczeblach, w tym posłów, personelu i akredytowanych asystentów parlamentarnych; odnotowuje, że po wyborach w 2019 r. od wszystkich posłów wymagano podpisania deklaracji potwierdzającej ich zobowiązanie do przestrzegania kodeksu właściwego zachowania włączonego do Regulaminu Parlamentu w styczniu 2019 r.; ubolewa jednak, że w 2019 r. zostało otwartych 10 nowych spraw dotyczących mobbingu, z czego 4 przypadki dotyczyły molestowania seksualnego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament organizuje dobrowolne szkolenia dla posłów na temat godności i poszanowania w pracy, aby dawać przykład; w tym kontekście wyraża głębokie ubolewanie, że Prezydium odmówiło wdrożenia wyrażonej przy kilku okazjach woli zgromadzenia plenarnego (10) dotyczącej wprowadzenia obowiązkowych szkoleń w zakresie przeciwdziałania molestowaniu dla wszystkich pracowników i posłów; wzywa Prezydium do bezzwłocznego wdrożenia tego wniosku;

135.

jest zdania, że Parlament powinien zapewnić matkom karmiącym piersią podstawowe udogodnienia w miejscu pracy, w szczególności czas i prywatną przestrzeń inną niż łazienka:

136.

wyraża żal z powodu 38 spraw dotyczących Parlamentu rozpatrywanych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych w 2019 r. dotyczących różnorodnych kwestii, od prawidłowego wykorzystania świadczeń parlamentarnych i zachowania personelu po finansowanie europejskich struktur politycznych; wskazuje, że 14 spraw zostało zamkniętych w 2019 r.; wyraża głębokie zaniepokojenie wysoką liczbą tych spraw; zwraca się do służb parlamentarnych o przeprowadzenie dogłębnej analizy istniejących zagrożeń finansowych, prawnych, etycznych i związanych z uczciwością, które doprowadziły do tych spraw, oraz o zaproponowanie środków zapobiegawczych, aby zagwarantować, że nie powtórzą się one w przyszłości;

137.

odnotowuje brak zarejestrowanych przypadków sygnalizowania nieprawidłowości przez Parlament w 2019 r.; apeluje do Parlamentu o pełne dostosowanie własnych przepisów wewnętrznych zawartych w regulaminie pracowniczym do niedawno przyjętej dyrektywy (UE) 2019/1937 (11), w tym do kompleksowych przepisów i bezpiecznych procedur poprzez utworzenie bezpiecznych kanałów zgłaszania; jest zdania, że ochrona sygnalistów jest nieodłącznym elementem demokracji i ma podstawowe znaczenie dla zapobiegania naruszeniom i nadużyciom oraz ich powstrzymywania; przypomina, że m.in. z powodu typu umowy o pracę akredytowani asystenci parlamentarni znajdują się w trudnej sytuacji; zauważa ponadto, że sygnaliści zasługują na odpowiednią ochronę, podobną do tej, jaka zapewniana jest ofiarom nękania, i że powinna ona również obejmować ustanowienie komitetu doradczego zajmującego się ochroną sygnalistów; wzywa sekretarza generalnego do dopilnowania, aby ochrona zapewniona przez Parlament akredytowanym asystentom parlamentarnym będącym sygnalistami była równoważna ochronie zapewnianej akredytowanym asystentom parlamentarnym, którzy padli ofiarą nękania; zwraca się do Parlamentu, aby w miarę możliwości uświadamiał swoim pracownikom, w jaki sposób chronieni są sygnaliści oraz że ich obowiązkiem, wynikającym z regulaminu pracowniczego, jest zgłaszanie nielegalnych działań lub przypadków niewłaściwego administrowania, a także wzywa Parlament do rozważenia obowiązkowego szkolenia w tym zakresie; ponawia swój wniosek o przeprowadzenie kampanii informacyjnych w tym zakresie;

138.

powtarza apel do administracji Parlamentu, aby jak najwcześniej przed rozpoczęciem kolejnej kadencji zorganizowała obowiązkowe szkolenia lub opracowała publikacje przeznaczone specjalnie dla nowych akredytowanych asystentów parlamentarnych i dotyczące w szczególności kwestii o charakterze finansowym i administracyjnym (zlecenia wyjazdów służbowych, okresowe badania lekarskie, akredytacje, winiety parkingowe, grupy odwiedzających, wystawy itp.), aby uniknąć powtarzających się błędów zakłócających przebieg procedur administracyjnych, które dotyczą tych osób; podkreśla w związku z tym konieczność szkolenia technicznego w zakresie prac komisji parlamentarnych, a także możliwość uczęszczania na kursy językowe poza godzinami pracy;

139.

wyraża poważne zaniepokojenie warunkami pracy w dwóch przedsiębiorstwach zewnętrznych, z którymi Parlament podpisał umowy, a mianowicie w usługach sprzątania i usługach gastronomicznych; wyraża zaniepokojenie z powodu coraz częstszego korzystania z pracowników tymczasowych i zatrudnionych na określony czas, co ma wpływ na ich warunki pracy oraz jakość świadczonych usług; ponawia swój apel skierowany do DG INLO w poprzednich latach o przeprowadzenie niezależnego badania zadowolenia z warunków pracy odnośnych pracowników; wzywa administrację do dokonania oceny polityki Parlamentu w zakresie zamówień publicznych w celu zapewnienia przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy dla personelu podwykonawców; zwraca się do sekretarza generalnego o szybkie przeprowadzenie analizy korzyści, jakie internalizacja tych usług mogłaby przynieść zarówno w odniesieniu do instytucji, jak i praw pracowniczych, oraz o przedstawienie jej, gdy tylko będzie dostępna, Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej;

140.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie szerszego i bardziej zrównoważonego wyboru żywności, w tym wprowadzenie większej różnorodności produktów wegetariańskich i wegańskich, w samoobsługowej stołówce Parlamentu; odnotowuje wszczęcie niezależnego badania zadowolenia klientów za pomocą terminali „Happy or Not” ustawionych w głównych obiektach w Brukseli, Strasburgu i Luksemburgu w celu zidentyfikowania obiektów wymagających zmian i udoskonaleń; zauważa, że terminale „Happy or Not” pokazały ciągłą i stabilną poprawę ocen usług gastronomicznych w budynkach im. Helmuta Kohla i im. Wilfrieda Martensa oraz niższe poziomy zadowolenia w budynkach im. Altiera Spinellego i im. Paula-Henriego Spaaka; domaga się wprowadzenia koniecznych zmian w celu dostosowania się do potrzeb klientów; zauważa, że posiłki niewegetariańskie często kosztują więcej niż wegetariańskie; domaga się, aby wszystkie stołówki w wystarczającym stopniu eksponowały menu dla alergików obok lady i oferowały jeden posiłek bezglutenowy dziennie;

141.

podkreśla, że kryzys związany z COVID-19 wymagał podjęcia decyzji mających bezpośredni wpływ na pracowników Parlamentu Europejskiego, w tym na podwykonawców i pracowników zewnętrznych; wskazuje w tym kontekście m.in. na decyzję o zamknięciu Domu Historii Europejskiej, ośrodków Europa Experience oraz biur łącznikowych UE, a także na zmianę sytuacji zewnętrznych tłumaczy ustnych oraz personelu sprzątającego i konserwatorskiego; przyznaje, że w obecnych okolicznościach związanych z rozprzestrzenianiem się COVID-19 instytucje, w tym Parlament, muszą podejmować decyzje w sposób szybki i niebiurokratyczny, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa i zapewnić bezpieczeństwo swoich pracowników; wzywa jednak Parlament do wywiązywania się w każdej decyzji ze swojej odpowiedzialności społecznej, do unikania lub kompensowania wszelkich zmian w dochodach oraz do unikania wszelkimi niezbędnymi sposobami związanego z pandemią koronawirusa zwalniania osób pracujących w budynkach Parlamentu Europejskiego;

142.

ubolewa nad decyzją grupy COMPASS o zwolnieniu 80 pracowników usług cateringowych do stycznia 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje negocjacje podjęte z grupą COMPASS, które zmniejszyły całkowitą liczbę zwolnień do 49, ale wyraża zdecydowaną dezaprobatę wobec faktu, że nadal planuje się zwolnienia pracowników; zauważa, że zwolnieni pracownicy zostali poinformowani o zwolnieniu na krótko przed Bożym Narodzeniem 2020 r. i w samym środku pandemii; podkreśla, że niektórzy ze zwolnionych pracowników pracowali w obiektach Parlamentu od dziesięcioleci; przypomina o wielokrotnych apelach Parlamentu do przedsiębiorstw w całej Unii o podtrzymanie zatrudnienia pracowników w czasie pandemii; zachęca właściwe organy Parlamentu o zbadanie wszelkich możliwych alternatywnych rozwiązań, które mogłyby zapewnić zatrudnienie wszystkich pracowników stołówki i zwraca się do administracji Parlamentu o znalezienie rozwiązań w ramach dialogu społecznego; zwraca się do Prezydium o przemyślenie polityki Parlamentu w zakresie eksternalizacji; wzywa sekretarza generalnego do niezwłocznego udzielenia odpowiedzi na pismo w sprawie zwolnienia podpisane przez 355 posłów; wzywa do przeprowadzenia oceny polityki Parlamentu w zakresie zamówień publicznych w świetle zwiększenia przejrzystości i przewidywalności warunków pracy w odniesieniu do wszystkich usług podwykonawstwa; wzywa Parlament, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wynikach takiej oceny;

143.

podkreśla, że codzienne posiłki solidarnościowe i inne środki solidarnościowe Parlamentu, zgodnie z decyzją Prezydium, zmniejszyły finansowe, gospodarcze i społeczne skutki dla firm cateringowych i ich pracowników; zauważa, że Parlament stara się uratować jak najwięcej miejsc pracy, które są racjonalne z punktu widzenia zatrudnienia, ale również uzasadnione z perspektywy wykorzystania budżetu Parlamentu;

144.

przyjmuje do wiadomości rozwiązania znalezione dla akredytowanych asystentów parlamentarnych, którzy pracowali podczas dwóch kolejnych kadencji parlamentarnych bez przerwy, lecz którym zabrakło 2 miesięcy do ukończenia dziesięcioletniego stażu pracy potrzebnego do otrzymania uprawnień emerytalnych w ramach systemu uprawnień emerytalnych instytucji Unii; ubolewa, że rozwiązania te udostępniono zbyt późno, pomimo licznych i powtarzających się ostrzeżeń w trakcie poprzedniej kadencji; wyraża również ubolewanie, że znalezione rozwiązanie było wyłącznie rezultatem dobrej woli niektórych posłów, którzy znali sytuację i solidaryzowali się z akredytowanymi asystentami parlamentarnymi; krytykuje również fakt, że administracja nie poinformowała posłów wybranych na nową kadencję parlamentarną o tej kwestii i o tym, że mogą oni w tych przypadkach zawierać umowy na okres krótszy niż sześć miesięcy, w związku z czym wielu z tych akredytowanych asystentów parlamentarnych miało duże trudności ze znalezieniem posła, który byłby skłonny zatrudnić ich na podstawie umowy bez przerwy na krótki okres, a niektórym się to nie udało;

145.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu rzekomej praktyki posłów polegającej na zobowiązywaniu akredytowanych asystentów parlamentarnych do wyjazdu służbowego, w szczególności do Strasburga, bez oficjalnego zlecenia oraz bez pokrycia kosztów wyjazdu służbowego czy kosztów przejazdu; jest zdania, że taka praktyka stwarza pole do nadużyć, ponieważ jeśli asystenci parlamentarni podróżują bez oficjalnego zlecenia delegacji, muszą nie tylko opłacić koszty we własnym zakresie, ale również nie są objęci ubezpieczeniem pracowniczym; ponawia apel do sekretarza generalnego o zbadanie tej sprawy;

146.

po raz kolejny domaga się, aby akredytowani asystenci parlamentarni otrzymywali taką samą dietę dzienną jak pracownicy statutowi za podróże służbowe w celu uczestnictwa w sesjach miesięcznych w Strasburgu; przyjmuje do wiadomości odpowiedź uzupełniającą udzieloną przez sekretarza generalnego na temat różnych przepisów dotyczących zwrotu kosztów podróży służbowych między trzema miejscami pracy Parlamentu, które mają zastosowanie do sekretariatu Parlamentu i akredytowanych asystentów parlamentarnych; ponawia swój apel o zmianę odpowiednich przepisów wymienionych przez sekretarza generalnego;

147.

powtórnie zwraca się do Konferencji Przewodniczących i Prezydium o ponowne rozważenie możliwości, aby pod pewnymi warunkami, które należy ustalić, akredytowani asystenci parlamentarni towarzyszyli posłom w oficjalnych delegacjach i wyjazdach służbowych Parlamentu, o co wnioskowało już kilku posłów; przyjmuje do wiadomości szacowane skutki finansowe przedstawione przez sekretarza generalnego w ramach działań następczych w związku z udzieleniem absolutorium za 2018 r., nalega jednak na ograniczone stosowanie tej możliwości; sugeruje ponowne omówienie tej kwestii na szczeblu Prezydium i Konferencji Przewodniczących;

148.

podkreśla, że należy dokonać przeglądu polityki kadrowej Parlamentu, aby umożliwić instytucji korzystanie z wiedzy fachowej nabytej przez cały personel Parlamentu; uważa, że w związku z tym trzeba zmienić przepisy, aby umożliwić wszystkim kategoriom pracowników, w tym akredytowanym asystentom parlamentarnym, udział w konkursach wewnętrznych, oraz ustanowić programy rozwoju zasobów ludzkich, umożliwiające Parlamentowi utrzymanie wiedzy fachowej tych kategorii pracowników w służbie instytucji;

Rozproszenie geograficzne Parlamentu – jedna siedziba

149.

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy oszacował, iż przeprowadzka ze Strasburga do Brukseli mogłaby przynieść roczne oszczędności rzędu 114 mln EUR oraz jednorazowe oszczędności w wysokości 616 mln EUR w przypadku pomyślnego zbycia budynków w Strasburgu lub jednorazowe koszty w wysokości 40 mln EUR w przypadku niezbycia tych budynków; zauważa, że jedną siedzibę można ustanowić tylko w drodze jednomyślnej zmiany Traktatu; przypomina, że zdecydowana większość posłów Parlamentu wyraziła w różnych rezolucjach poparcie dla jednej siedziby, aby zapewnić skuteczne wydawanie pieniędzy unijnych podatników; wzywa Radę do uwzględnienia stanowiska Parlamentu;

150.

przypomina, że dodatkowe wydatki spowodowane przez podróże do Strasburga są sprzeczne z zasadą należytego zarządzania finansami;

151.

zwraca uwagę na niedawne opracowanie przedłożone parlamentarnej Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (12); podkreśla wniosek z badania, że „w ramach ścieżki neutralności węglowej oczywiste jest, że Parlament musi rozważyć funkcjonowanie w jednej siedzibie”; przypomina, że Parlament zobowiązał się do zmniejszenia swojego śladu węglowego w rezolucji z dnia 28 listopada 2019 r. (13) w sprawie alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej; przypomina, że w tej samej rezolucji Parlament ogłosił stan nadzwyczajny w dziedzinie klimatu i środowiska; zauważa, że Bruksela jest największym ośrodkiem działalności Parlamentu, gości Radę i Komisję, ale także inne zainteresowane strony, organizacje pozarządowe, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i przedstawicielstwa państw członkowskich; uważa zatem, że utrzymanie siedziby w Strasburgu jest rozwiązaniem nieuzasadnionym i nie do przyjęcia;

152.

przypomina, że kryzys związany z COVID-19 stanowi sytuację siły wyższej, która zmusiła Parlament do wykreślenia znacznej części z 12 sesji parlamentarnych w Strasburgu z kalendarza parlamentarnego na 2020 r.; utrzymuje, że koszty i konsekwencje zdrowotne spowodowane przez kryzys związany z COVID-19 nie powinny być potęgowane przez kosztowne przeprowadzki do Strasburga; zdecydowanie wzywa państwa członkowskie, aby w drodze odstępstwa od Traktatu powstrzymały się od nalegania na przeprowadzenie sesji kompensacyjnych w Strasburgu;

Dobrowolny fundusz emerytalny

153.

przypomina, że art. 27 ust. 1 i 2 Statutu posła do Parlamentu Europejskiego stanowi, co następuje: „[u]stanowiony przez Parlament Europejski dobrowolny fundusz emerytalny, w związku z którym posłowie i byli posłowie nabyli już prawa lub są w trakcie ich nabywania, będzie nadal utrzymany dla tych posłów po wejściu w życie niniejszego statutu”, a „[n]abyte prawa i uprawnienia pozostają w pełni w mocy”;

154.

ponadto zauważa, że na koniec 2019 r. wartość netto uwzględnianych aktywów wynosiła 111 mln EUR, a wartość zobowiązań aktuarialnych – 439,6 mln EUR, co oznaczało szacunkowy deficyt aktuarialny w wysokości 328,6 mln EUR; jest bardzo zaniepokojony możliwym wyczerpaniem dobrowolnego funduszu emerytalnego; podkreśla, że obecna sytuacja finansowa funduszu powoduje, że nie może on sprostać swoim przyszłym zobowiązaniom; jest przekonany o potrzebie dalszego wyjaśnienia konsekwencji prawnych przepisów lub ich zmiany; zwraca się do Trybunału o przedstawienie nowej opinii na temat dobrowolnych funduszy emerytalnych, z uwzględnieniem wszystkich możliwości ograniczenia ich deficytu; zauważa, że Parlament będzie czekał na decyzję Trybunału i szybko ją wdroży;

155.

przypomina ust. 118 rezolucji w sprawie absolutorium dla Parlamentu Europejskiego za rok 2017, w której wezwano do zbadania podstaw prawnych dobrowolnego funduszu emerytalnego, a w szczególności, czy Parlament ma prawny obowiązek zagwarantowania, że przyszłe uprawnienia zostaną utrzymane w całości, oraz uzupełnienia ewentualnych deficytów funduszu lub wpłacenia do niego nowych środków, biorąc pod uwagę, że dobrowolny fundusz emerytalny jest funduszem inwestycyjnym typu SICAV zgodnie z prawem luksemburskim, a nie zwykłym funduszem emerytalnym, co oznaczałoby, że zasadniczo nie ma takiego obowiązku; wyraża ubolewanie, że sekretarz generalny nie przedstawił jeszcze żadnych ustaleń w odpowiedzi na wezwanie do zbadania tej kwestii;

156.

przypomina, że te prognozowane przyszłe zobowiązania rozkładają się na kilka dekad, ale jest głęboko zaniepokojony, że podczas gdy łączna kwota wypłacona z dobrowolnego funduszu emerytalnego w 2019 r. wynosi około 18 mln EUR, oczekuje się, że wzrośnie ona do około 20 mln EUR w 2025 r.;

157.

przypomina, że na posiedzeniu w dniu 10 grudnia 2018 r. Prezydium podjęło decyzję o zmianie przepisów mających zastosowanie do systemu emerytalnego przez podwyższenie wieku emerytalnego z 63 do 65 lat i wprowadzenie opłaty w wysokości 5 % na poczet świadczeń emerytalnych dla przyszłych emerytów w celu poprawy jego stabilności; z zadowoleniem stwierdza, że natychmiastowe skutki zmiany przepisów obejmowały oszczędności w 2019 r. w wypłatach emerytur wynoszące około 325 000 EUR, z czego 306 000 EUR wynika z podwyższenia wieku emerytalnego, a 19 000 EUR z wprowadzenia opłaty w wysokości 5 % względem wszystkich emerytur ustanowionych po dniu 1 stycznia 2019 r.; zwraca się do Prezydium o ocenę wszystkich możliwych opcji, jak tylko Trybunał Sprawiedliwości podejmie decyzję dotyczącą obecnych środków, aby znaleźć sprawiedliwe rozwiązanie dla dobrowolnego programu i funduszu emerytalnego, z jednoczesnym ograniczeniem zobowiązań Parlamentu do minimum, ponieważ w grę wchodzą pieniądze unijnych podatników;

158.

wzywa sekretarza generalnego i Prezydium do pełnego przestrzegania statutu posła i do ustanowienia w odniesieniu do funduszu emerytalnego jasnego planu zatwierdzenia i przejęcia przez Parlament jego obowiązków i zobowiązań w odniesieniu do dobrowolnego programu emerytalnego dla posłów do Parlamentu Europejskiego; popiera wniosek Prezydium skierowany do sekretarza generalnego o zbadanie sposobów zapewnienia zrównoważonego finansowania dobrowolnego funduszu emerytalnego zgodnie z postanowieniami Statutu posła do Parlamentu Europejskiego przy jednoczesnym zapewnieniu pełnej przejrzystości; wzywa Prezydium i członków dobrowolnego funduszu emerytalnego do poparcia środków mających na celu ograniczenie deficytu dobrowolnego funduszu emerytalnego;

Aspekt ekologii i zrównoważonego rozwoju w działalności Parlamentu

159.

popiera stosowanie systemu ekozarządzania i audytu (EMAS), który jest stosowanym w Unii instrumentem zarządzania przeznaczonym dla podmiotów publicznych i prywatnych, służącym ocenie i poprawie efektów ich działalności środowiskowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009 (14); dostrzega, że Parlament jest pierwszą instytucją Unii, która stała się neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla w 2016 r. dzięki skompensowaniu 100 % jego niemożliwych do zredukowania emisji; popiera środki podjęte w celu dalszego ograniczania emisji Parlamentu, w tym rozwinięcia celów w zakresie pracy zdalnej w poszczególnych dyrekcjach generalnych, ograniczenia i optymalizacji czasu podróży służbowych oraz zachęcania do korzystania ze zrównoważonych środków transportu, np. poprzez zwiększenie liczby miejsc parkingowych dla rowerów;

160.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 100 % całego papieru w formacie A4 używanego w biurach Parlamentu pochodzi z recyklingu, i z zadowoleniem przyjmuje znaczny spadek zakupów papieru w 2019 r. w porównaniu z 2018 r.; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Parlamentu zmierzające do zwiększenia liczby posiedzeń bez użycia papieru i wzywa do zapewnienia wszystkim posłom, pracownikom i akredytowanym asystentom parlamentarnym większej liczby szkoleń na temat narzędzi bez użycia papieru, które zostały stworzone, aby umożliwić drukowanie mniejszej liczby dokumentów, oraz do prowadzenia dalszych kampanii informacyjnych;

161.

wzywa do szybkiego podjęcia dalszych ambitnych działań i uważa, że ostatecznym celem powinien być Parlament wolny od jednorazowych produktów z tworzyw sztucznych;

162.

dostrzega fakt, że udział energii ze źródeł odnawialnych dostarczanej do Parlamentu w 2019 r. utrzymał się na poziomie 67 %, z czego większość pochodziła z zakupu zielonej energii; wzywa Parlament do dalszego zwiększania udziału procentowego energii odnawialnej dostarczanej do Parlamentu z myślą o jak najszybszym osiągnięciu 100 % dostaw energii odnawialnej, w tym poprzez wykorzystanie dachu Parlamentu do produkcji własnej energii słonecznej;

163.

przypomina, że dyrektywa 2012/27/UE (15) w sprawie efektywności energetycznej stanowi, iż 3% całkowitej powierzchni budynków należy poddawać co roku renowacji w celu spełnienia wymogów minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej; zaleca, by w ramach corocznego planowania budżetu uwzględnić regularną renowację wszystkich budynków oraz by przeznaczyć na ten cel kwotę odpowiadającą 3 % całkowitej powierzchni wszystkich budynków, co odzwierciedlono już w „Strategii w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r.” przyjętej przez Prezydium w dniu 16 kwietnia 2018 r.; uważa taką kwotę za element regularnej i wybiegającej w przyszłość polityki nieruchomości, w której należy również położyć nacisk na gruntowną modernizację i zagwarantować, aby Parlament dążył do maksymalnej poprawy efektywności energetycznej, a tym samym do oszczędniejszego zużycia energii i obniżenia kosztów infrastruktury Parlamentu;

164.

z zadowoleniem przyjmuje udaną internalizację usług przewozów samochodowych i stopniowe przechodzenie na pojazdy bezemisyjne w dążeniu do posiadania floty neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla najpóźniej do 2024 r.; dostrzega dużą liczbę codziennych operacji na dużą skalę oraz pochwala prace służby, która zdobywa wysoki poziom zadowolenia wśród posłów; wzywa sekretarza generalnego do wprowadzenia przyjaznego dla użytkownika systemu rezerwacji online i zbadania możliwości zwiększenia wykorzystania, które w 2019 r. wyniosło zaledwie 3 %, oraz poszerzenia grupy użytkowników rezerwujących samochody na trasie między Brukselą a Strasburgiem w celu zmniejszenia wpływu Parlamentu na środowisko; wnosi o sprawniejsze informowanie o tej możliwości, aby zapewnić, że żaden samochód nie będzie jechał pusty do Strasburga i z powrotem;

165.

wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia przez Prezydium w dniu 16 grudnia 2019 r. nowych ambitnych kluczowych wskaźników efektywności dla systemu zarządzania środowiskowego Parlamentu, w tym cel redukcji emisji dwutlenku węgla o 40 % w terminie do 2024 r. dla nowej kadencji; domaga się skutecznego wdrożenia koniecznych działań, aby osiągnąć ten cel w terminie oraz do regularnego składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań z poczynionych postępów; ponadto wzywa Parlament do ponownej oceny celu EMAS w świetle ograniczenia emisji spowodowanego pandemią COVID-19;

166.

wyraża uznanie dla zaangażowania Parlamentu na rzecz zielonych zamówień publicznych; zauważa, że celem Parlamentu jest zwiększenie odsetka zamówień o ważonej wartości na niektóre priorytetowe produkty klasyfikowane jako „ekologiczne”, „bardzo ekologiczne” lub „ekologiczne z natury”; pochwala fakt, że w 2019 r. 89,1 % zamówień według wartości w priorytetowych kategoriach produktów zostało zaklasyfikowanych jako „ekologiczne”, „bardzo ekologiczne” lub „ekologiczne z natury”; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia przez Prezydium w dniu 16 grudnia 2019 r. nowych ambitnych kluczowych wskaźników efektywności dla zielonych zamówień publicznych, co oznacza że w okresie 2020–2024 średnio 90 % zamówień w priorytetowych kategoriach produktów powinno być zaklasyfikowanych jako „ekologiczne”, „bardzo ekologiczne” lub „ekologiczne z natury”; podkreśla potrzebę dalszego rozwoju zielonych zamówień publicznych poprzez wyznaczenie ambitnych celów w zakresie ekologicznej wartości zamówień w perspektywie średnioterminowej;

167.

z zadowoleniem przyjmuje zamiar wprowadzenia przez Parlament sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju, która obejmie społeczne aspekty zamówień publicznych; wzywa Parlament do monitorowania rozwoju sytuacji w dziedzinie społecznych i zrównoważonych zamówień publicznych, takich jak prace OECD nad zamówieniami publicznymi i odpowiedzialnym prowadzeniem działalności gospodarczej oraz przyszłe prawodawstwo Unii dotyczące należytej staranności przedsiębiorstw; uważa, że dzięki włączeniu standardów odpowiedzialnego biznesu do swojej polityki zamówień publicznych i zakupów Parlament może dawać przykład, chronić interes publiczny i zapewnić odpowiedzialność wydatków publicznych;

168.

z zadowoleniem przyjmuje nową politykę parkingową wprowadzoną na parkingach Parlamentu, mającą na celu promowanie korzystania z pojazdów elektrycznych, a mianowicie rowerów, rowerów transportowych, skuterów i samochodów, dzięki zainstalowaniu elektrycznych stacji ładowania; wzywa do rozszerzenia tej polityki na wszystkie parkingi Parlamentu;

169.

podkreśla, że Parlament Europejski powinien przyjąć na siebie obowiązki odpowiednie do jego zobowiązań w dziedzinie walki ze zmianą klimatu i w konsekwencji wprowadzić odpowiednie środki we wszystkich swoich siedzibach, aby udostępnić pracownikom wystarczającą ilość wewnętrznych i zewnętrznych parkingów dla prywatnych rowerów, zabezpieczonych przed kradzieżą, wandalizmem i warunkami pogodowymi, przynajmniej na takich samych warunkach, jak te oferowane obecnie na parkingu dla samochodów; stwierdza, że bardzo użyteczny mógłby być również system identyfikacji za pomocą winiet;

170.

z zadowoleniem przyjmuje znaczny wzrost użycia rowerów w Brukseli w 2019 r. w porównaniu z 2018 r.;

171.

zauważa wpływ na środowisko naturalne powtarzającego się przenoszenia Parlamentu do Strasburga;

Tłumaczenia ustne i pisemne

172.

przypomina, że w 2019 r. Dyrekcja Generalna ds. Logistyki i Tłumaczeń Konferencyjnych zatrudniała 530 pracowników i zarządzała 2,6 % całkowitego budżetu Parlamentu;

173.

pochwala projekt pojedynczego punktu kontaktowego ds. organizacji konferencji (OSCO), ukończony w 2019 r., który znacznie usprawnił procesy robocze związane z organizacją konferencji oraz pozwolił Dyrekcji Generalnej ds. Logistyki i Tłumaczeń Konferencyjnych stać się pojedynczym interfejsem względem różnorodnych wysokiej jakości usług konferencyjnych dla organizatorów posiedzeń, konferencji i wydarzeń w Parlamencie;

174.

zauważa, że zmieniony Kodeks postępowania w kwestii wielojęzyczności, przyjęty przez Prezydium w lipcu 2019 r., zapewnił zaktualizowane ramy działania oraz wysokiej jakości usługi tłumaczeń ustnych świadczone w sposób zasobooszczędny, dostosowany do potrzeb użytkowników; ubolewa, że zmieniony Kodeks postępowania w kwestii wielojęzyczności nadal przyrównuje oparte na prawie pierwotnym działania związane z wykonaniem budżetu i udzieleniem absolutorium do prac nieustawodawczych, co zobowiązuje Komisję Budżetową i Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu do zwracania się co roku do Prezydium o zezwolenie na przekroczenie rocznej rezerwy wynoszącej 45 stron dla tekstów przedkładanych do tłumaczenia; wzywa Parlament do zapewnienia, by Kodeks postępowania w kwestii wielojęzyczności był stosowany w sposób, który umożliwia Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu pełnienie podstawowych funkcji Parlamentu w zakresie budżetu i absolutorium bez ubiegania się o takie coroczne odstępstwo;

175.

odnotowuje z uznaniem dialog społeczny prowadzony między kierownictwem a przedstawicielami zatrudnionych na stałe tłumaczy ustnych prowadzący do przyjęcia nowych warunków pracy w dniu 8 września 2018 r.; popiera ciągłe wysiłki zarówno przedstawicieli administracji, jak i tłumaczy ustnych podejmowane w celu zagwarantowania w sposób zasobooszczędny pełnej wielojęzyczności;

176.

zauważa, że wiele komunikatów i dokumentów jest dostępnych wyłącznie w języku angielskim; zauważa również, że posiedzenia robocze odbywają się bez możliwości tłumaczenia ustnego; wzywa Parlament do przestrzegania zasad oraz poszanowania praw i obowiązków zapisanych w Karcie praw podstawowych i rozporządzeniu nr 1/1958, a także w wewnętrznych wytycznych i decyzjach, takich jak kodeks dobrego postępowania administracyjnego; w związku z tym wzywa Parlament do zapewnienia niezbędnych zasobów ludzkich w celu zagwarantowania poszanowania wielojęzyczności poprzez zwiększenie liczby pracowników odpowiedzialnych za tłumaczenia pisemne i ustne;

177.

przypomina, że w 2019 r. Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Pisemnych zatrudniała 1 117 pracowników i zarządzała 0,5 % całkowitego budżetu Parlamentu;

178.

pochwala wdrażanie systemu akredytacji zewnętrznych tłumaczy pisemnych, aby zwiększyć jakość tłumaczeń zlecanych na zewnątrz, z naciskiem na korzystanie z usług „akredytowanych” tłumaczy, których zdolności tłumaczeniowe zostały przetestowane, zwiększanie kontroli jakości tłumaczeń zlecanych na zewnątrz przez działy językowe oraz wzmacnianie skutków umownych w przypadku pogorszonej jakości;

179.

wzywa sekretarza generalnego, aby przeanalizował wykonalność wprowadzenia tłumaczenia na międzynarodowy język migowy podczas wszystkich debat plenarnych, zgodnie z wnioskami przyjętymi na posiedzeniu plenarnym, oraz by wdrożył tę decyzję z poszanowaniem zasady równego dostępu dla wszystkich obywateli;

Finanse i administracja

180.

przypomina, że w 2019 r. DG FINS zatrudniała 222 pracowników i zarządzała 22,7 % całkowitego budżetu Parlamentu;

181.

ubolewa nad poważnymi zaległościami w zwrotach kosztów podróży w 2019 r.; domaga się zapewnienia i utrzymania wystarczających zasobów dla DG FINS oraz przydziału tych zasobów w sposób zapobiegający akumulacji zaległości;

182.

zauważa, że w dniu 1 stycznia 2019 r. rozpoczęło działalność nowe biuro podróży Parlamentu Europejskiego; odnotowuje, że posłowie mieli trudności ze skontaktowaniem się z centrum obsługi telefonicznej biura podróży w godzinach pracy i poza nimi; apeluje o poprawę dostępności; zauważa, że w odniesieniu do posłów biuro podróży przestrzega dyrektyw Działu ds. Kosztów Podróży i Pobytu Posłów, zgodnie z którymi oferowane loty powinny zawsze opierać się na najbardziej bezpośredniej trasie między punktem początkowym i docelowym oraz na najtańszych taryfach, w przypadku gdy kilka linii lotniczych proponuje to samo połączenie; odnotowuje, że wszelkie dochody biura podróży wynikające z obrotów związanych ze świadczeniem usług na rzecz Parlamentu muszą być zwracane Parlamentowi; zauważa, że w porównaniu z poprzednim rokiem roczna liczba skarg utrzymała się na stabilnym poziomie, obejmując 63 skargi zarejestrowane w 2019 r., co stanowi 0,043 % z łącznie 144 913 transakcji w tym roku, oraz że większość zarejestrowanych skarg dotyczyła jakości usług świadczonych przez nowe biuro podróży, co wynikało z przekształcenia biura i rozpoczęcia działalności, w tym późnych anulowań i opóźnień podróży;

183.

zdecydowanie kwestionuje ust. 40 rezolucji Parlamentu z dnia 14 maja 2020 r. (16) w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu Europejskiego na rok budżetowy 2021 (2019/2214(BUD)), w którym zwrócono się do Prezydium o dokonanie przeglądu przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego, tak aby posłowie otrzymywali zwrot kosztów biletów lotniczych w klasie ekonomicznej, zakupionych na elastycznych warunkach, na trasach w Unii oraz w drodze wyjątku w przypadku lotów trwających powyżej czterech godzin lub lotów z międzylądowaniem; domaga się dalszego równego traktowania posłów pod względem oferowanych biletów; przypomina także o celu Parlamentu, jakim jest dalsze ograniczanie emisji, oraz podkreśla, że loty bezpośrednie i bilety lotnicze zakupione na elastycznych warunkach są najmniej zanieczyszczającą opcją niezbędnej podróży lotniczej;

Dodatek z tytułu kosztów ogólnych

184.

przypomina decyzję, że wszyscy posłowie winni posiadać osobny rachunek bankowy, aby otrzymywać dodatek z tytułu kosztów ogólnych; z zadowoleniem przyjmuje ścisłą realizację tego obowiązku przez Parlament, co zaowocowało 100 % wskaźnikiem zgodności;

185.

przypomina art. 11 ust. 4 Regulaminu Parlamentu przyjętego przez Prezydium w dniu 11 marca 2019 r., który stanowi, że „[n]a stronie internetowej dla posłów znajdującej się na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego Prezydium zapewnia niezbędną infrastrukturę posłom, którzy pragną, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami statutu posła i przepisami wykonawczymi do niego, dobrowolnie opublikować wyniki kontroli lub potwierdzenie, że korzystanie przez nich z dodatków z tytułu kosztów ogólnych jest zgodne z obowiązującymi przepisami statutu posła i przepisami wykonawczymi do niego”; zauważa, że takie publikacje są dokonywane indywidualnie i opcjonalnie na własną odpowiedzialność posłów, a administracja Parlamentu nie odpowiada za zestawianie przekazanych informacji; wzywa służby Parlamentu do wysyłania posłom corocznego przypomnienia o takiej możliwości; apeluje do Parlamentu, aby regularnie informował organ udzielający absolutorium o liczbie posłów stosujących się do tych zaleceń, tak aby wydawanie pieniędzy unijnych podatników stało się bardziej przejrzyste i rozliczalne;

186.

przypomina, że posłowie wykonują swój mandat w sposób wolny i niezależny, jak stanowi art. 2 Regulaminu; podkreśla, że każdy organ, któremu zlecono opracowanie zasad i norm etycznych, powinien ograniczać się do przydzielonych mu zadań i musi dopilnować, aby jego zalecenia nie ograniczały ani nie utrudniały swobodnego wykonywania mandatu przez posłów;

187.

podkreśla, że dodatek z tytułu kosztów ogólnych ma charakter ryczałtowy i zwraca uwagę na konieczność zachowania niezależności i swobody wykonywania mandatu zgodnie z Regulaminem; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Prezydium o powierzeniu grupie roboczej oceny funkcjonowania dodatku z tytułu kosztów ogólnych w ostatnich latach oraz znalezienia wykonalnych metod w zakresie zarządzania tym dodatkiem; zwraca się do Prezydium o podjęcie decyzji do końca 2021 r.; podkreśla, że zarządzanie dodatkiem z tytułu kosztów ogólnych nie powinno prowadzić do zwiększenia poziomu biurokracji w biurach poselskich i administracji Parlamentu;

188.

podkreśla, że decyzja Prezydium z 2018 r. w sprawie dodatku z tytułu kosztów ogólnych przewiduje, że Prezydium utrzyma tę decyzję do końca 2022 r. oraz oceni ją na podstawie doświadczeń zebranych podczas 9. kadencji parlamentarnej; ubolewa, że Prezydium nadal ignoruje wyrażoną przy wielu okazjach (17) wolę zgromadzenia plenarnego dotyczącą dalszej reformy dodatku na wydatki ogólne, tym samym aktywnie zapobiegając temu, by wydatki posłów z pieniędzy unijnych podatników stały się bardziej przejrzyste i rozliczalne; wzywa Prezydium do natychmiastowego wdrożenia decyzji zgromadzenia plenarnego podjętych na podstawie sprawozdań Parlamentu w sprawie absolutorium za rok 2017 i 2018, wprowadzających zmiany w przepisach regulujących dodatek na wydatki ogólne; podkreśla, że wszelkie nowe dobrowolne lub opcjonalne środki zapewniające większą przejrzystość i rozliczalność finansową nie powinny tworzyć zbędnej biurokracji dla posłów i ich biur;

189.

podkreśla, że dobre rządy opierają się na należytym zarządzaniu finansami i proporcjonalności; zachęca Prezydium do uwzględnienia efektywności kosztowej i proporcjonalności wszelkich dalszych inwestycji oraz korzyści osiąganych dzięki dalszemu wydawaniu pieniędzy podatników i zwiększaniu biurokracji;

Sprawozdanie roczne z udzielonych zamówień

190.

przypomina, że w rozporządzeniu finansowym określono informacje, które należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zauważa, że rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek publikacji udzielonych zamówień o wartości ponad 15 000 EUR, która to kwota odpowiada progowi, powyżej którego obowiązkowa staje się procedura przetargowa;

191.

odnotowuje, że spośród 225 zamówień udzielonych w 2019 r. 83 przyznano na podstawie procedur otwartych lub ograniczonych, przy czym ich wartość wyniosła 597,3 mln EUR, a 141 na podstawie procedur negocjacyjnych o łącznej wartości 208,5 mln EUR; stwierdza, że łączna liczba zamówień udzielonych w ramach procedury negocjacyjnej zwiększyła się jako odsetek całkowitej wartości udzielonych zamówień, z 6 % w 2018 r. do 26 % w 2019 r., a także pod względem wielkości, z 35,86 mln EUR w 2018 r. do 208,53 mln EUR w 2019 r.;

192.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2019 i 2018 r. według rodzaju (z uwzględnieniem umów deweloperskich):

Rodzaj umowy	2019		2018
Rodzaj umowy	Liczba	Odsetek	Liczba	Odsetek
Usługi	177	78 %	199	79 %
Dostawy	33	15 %	37	15 %
Roboty	13	6 %	12	5 %
Budynki	2	1 %	3	1 %
Ogółem	225	100 %	251	100 %

Rodzaj umowy	2019		2018
Rodzaj umowy	Wartość (EUR)	Odsetek	Wartość (EUR)	Odsetek
Usługi	581 610 182	72 %	256 374 627	42 %
Dostawy	85 741 237	10 %	210 526 209	35 %
Roboty	135 211 526	17 %	133 431 628	22 %
Budynki	4 260 000	1 %	5 039 824	1 %
Ogółem	806 822 945	100 %	605 372 288	100 %
(Sprawozdanie roczne w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2019 r., s. 5)

193.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2019 i 2018 r. według rodzaju zastosowanej procedury z uwzględnieniem liczby i wartości:

Rodzaj procedury	2019		2018
Rodzaj procedury	Liczba	Odsetek	Liczba	Odsetek
Otwarta	82	36,44 %	89	35,46 %
Ograniczona	1	0,44 %	5	1,99 %
Negocjacyjna	141	62,68 %	155	61,75 %
Konkurencyjna	—	—	1	0,40 %
Specjalna	1	0,44 %	1	0,40 %
Ogółem	225	100 %	251	100 %

Rodzaj procedury	2019		2018
Rodzaj procedury	Wartość (EUR)	Odsetek	Wartość (EUR)	Odsetek
Otwarta	595 584 380	486 039 380	74	80
Ograniczona	1 735 269	0	83 433 046	14
Negocjacyjna	208 533 296	26	35 859 040	6
Konkurencyjna	—	—	24 221	0
Specjalna	970 000	0	16 600	0
Ogółem	806 822 945	100 %	605 372 288	100 %
(Sprawozdanie roczne w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2019 r., s. 7)

194.

wyraża ubolewanie, że wśród wszystkich przetargów publicznych dotyczących zamówień na zakup towarów i usług przez Parlament znalazło się 1 369 przetargów z udziałem jednego oferenta; zauważa, że przetargi z udziałem jednego oferenta stanowią poważne zagrożenie dla właściwego wydatkowania środków publicznych; wzywa Parlament do zbadania przyczyn widocznego braku konkurencji oraz do podjęcia niezbędnych środków w celu zapobieżenia w przyszłych procedurach pojawianiu się przetargów z udziałem jednego oferenta;

Grupy polityczne (pozycja budżetowa 4 0 0)

195.

odnotowuje, że w 2019 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 przyznane grupom politycznym i posłom niezrzeszonym wykorzystano w sposób przedstawiony poniżej (18):

Grupa	2019 (1)					2018
Grupa	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków	Środki przeniesione na następny okres	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków	Środki przeniesione na następny okres
Europejska Partia Ludowa (PPE)	17 139	4 253	16 993	99,15	4 399	18 282	6 690	20 820	113,88	4 152
Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim (S&D)	14 611	4 807	13 705	93,80	5 710	15 792	5 863	16 888	106,94	4 767
Grupa Renew Europe (dawne Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE))	7 721	1 627	5 510	71,37	3 838	5 823	1 824	6 033	103,61	1 614
Zieloni / Wolne Przymierze Europejskie (Verts/ALE)	5 573	1 388	4 585	82,27	2 376	4 478	1 579	4 669	104,27	1 388
Grupa Tożsamość i Demokracja (ID) (3)	3 244	0	1 629	50,22	1 615
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR)	6 053	1 946	5 730	94,66	2 270	6 182	2 962	7 200	116,47	1 944
Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL)	4 156	1 110	3 731	89,77	1 535	4 443	1 257	4 590	103,31	1 110
Grupa Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej (EFDD) (2)	1 851	1 915	1 508	81,45	0	3 829	1 828	2 725	71,17	1 915
Grupa Europa Narodów i Wolności (ENF) (2)	1 620	653	1 609	99,34	0	3 238	1 094	3 612	111,55	720
Posłowie niezrzeszeni	2 019	367	481	23,84	738	1 153	314	537	46,57	442
Ogółem	63 987	18 067	55 481	86,71	22 482	63 220	23 412	67 073	106,09	18 052

Uwagi do powyższej tabeli:

(1)

Rok 2019 był rokiem wyborczym, w związku z czym grupy polityczne przekazały swoje sprawozdania finansowe w dwóch częściach, względem każdego z dwóch semestrów. W przypadku grup politycznych, które kontynuowały swoją działalność po wyborach europejskich w 2019 r., dane liczbowe dotyczące rocznych środków i wydatków odnoszą się do sumy z obydwu semestrów.

(2)	W przypadku grup politycznych rozwiązanych po wyborach europejskich w 2019 r. dane liczbowe odnoszą się wyłącznie do pierwszego semestru.

(3)	W przypadku grup politycznych, które nie istniały przed wyborami europejskimi w 2019 r., dane liczbowe odnoszą się wyłącznie do drugiego semestru.

196.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niezależni audytorzy zewnętrzni grup politycznych wydali jedynie opinie bez zastrzeżeń za rok budżetowy 2019;

Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych

197.

zauważa, że Urząd został utworzony w 2016 r. w celu oceny wniosków o rejestrację, rejestrowania nowych unijnych partii i fundacji, monitorowania ich finansowania oraz nakładania kar w przypadkach braku wywiązania się z obowiązków; odnotowuje, że stał się on w pełni operacyjny w 2017 r.;

198.

zauważa, że 2018 r. był pierwszym rokiem wdrażania wszystkich części rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 (19), w szczególności w odniesieniu do roli Urzędu; odnotowuje, że zgodnie z rozporządzeniem w 2019 r. Urząd po raz pierwszy dokonał przeglądu sprawozdań finansowych europejskich partii i fundacji politycznych za rok budżetowy 2018;

199.

zauważa, że w ramach wyborów europejskich w 2019 r. Urząd opracował, wraz z DG FINS, zestaw zasad w celu umożliwiania europejskim partiom politycznym korzystania z prawa do prowadzenia kampanii podczas wyborów europejskich, jednocześnie ustanawiając ograniczenia tego prawa; dostrzega praktyczne trudności wynikające z charakteru rozporządzenia i zwraca uwagę na potrzebę jego przeglądu; zauważa automatyczny charakter kar i wskazuje na potrzebę zwiększenia proporcjonalności i elastyczności;

200.

z zadowoleniem przyjmuje orientację Urzędu zmierzającą do większej przejrzystości, co obejmowało publikację, po raz pierwszy w 2020 r., rocznego sprawozdania z działalności za 2019 r. bez ograniczeń w jego udostępnianiu oraz uczestnictwo dyrektora w dorocznym wysłuchaniu w sprawie absolutorium dla Parlamentu w dniu 16 listopada 2020 r.;

201.

wzywa Urząd do dopilnowania, by informacje dotyczące rejestracji i sytuacji finansowej europejskich partii i fundacji politycznych były w największym możliwym zakresie udostępniane publicznie, w sposób przyjazny dla użytkownika, kompletny i aktualizowany;

202.

odnotowuje, że w 2019 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 wykorzystano w następujący sposób (20):

Partia (2019)	Skrót	Zasoby własne	Ostateczny wkład PE (1)	Dochody ogółem	Wkład PE w % wydatków podlegających zwrotowi (maks. 90 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw lub strata)
Europejska Partia Ludowa	PPE	1 751 449	13 433 000	15 184 449	90 %	116 515
Partia Europejskich Socjalistów	PES	1 091 101	8 405 284	9 496 385	90 %	115 131
Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy	ALDE	851 728	4 848 119	5 699 847	90 %	801 704
Europejska Partia Zielonych	EGP	539 667	3 471 165	4 010 832	90 %	603 669
Europejska Partia Lewicy	EL	312 832	1 772 817	2 085 649	90 %	-
Europejska Partia Demokratyczna	PDE	100 944	671 170	772 114	90 %	49 246
Wolne Przymierze Europejskie	ALE	200 053	1 219 623	1 419 676	90 %	55 400
Grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów	Partia ECR	607 157	3 493 333	4 100 490	90 %	158 166
Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny	ECPM	140 512	1 000 214	1 140 726	83 %	—
Grupa Tożsamość i Demokracja	ID	114 250	615 067	729 317	90 %	—
OGÓŁEM		5 709 693	38 929 792	44 639 485		1 899 831

Uwagi:

Uwaga (1): Składa się z drugiej części ostatecznego finansowania na 2018 r. i pierwszej części ostatecznego finansowania na 2019 r., zgodnie z decyzją Prezydium z 18 stycznia 2021 r.

203.

odnotowuje, że w 2019 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 wykorzystano w następujący sposób (21):

Fundacja (2019)	Skrót	Związek z partią	Zasoby własne	Ostateczna kwota dotacji z PE	Dochody ogółem	Dotacje z PE w % kwalifikowalnych wydatków (maks. 95 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw lub strata)
Ośrodek Studiów Europejskich Wilfried Martens	WMCES	PPE	622 669	5 971 543	7 433 520	95 %	255 171
Fundacja Studiów Europejskich i Postępu	FEPS	PES	662 446	5 142 293	5 906 538	92 %	—
Europejskie Forum Liberalne	ELF	ALDE	202 565	1 798 601	2 114 273	95 %	90 914
Europejska Fundacja Zielonych	GEF	EGP	79 513	1 368 333	1 484 738	95 %	—
Transform Europe (Zmienić Europę)	TE	EL	110 698	1 096 144	1 217 889	92 %	7 401
Instytut Europejskich Demokratów	IED	PDE	23 261	421 786	472 185	95 %	—
Fundacja Coppieters	Coppieters	ALE	84 666	534 179	618 845	95 %	38 624
Nowy Kierunek – Fundacja na rzecz Reformy w Europie	ND	Partia ECR	253 558	1 636 452	1 995 962	95 %	—
Sallux	SALLUX	ECPM	23 537	365 590	448 654	95 %	3 282
Fundacja Association pour l'Identite et Democratie	Fundacja ID	ID	23 000	436 999	978 653	95 %	-
OGÓŁEM			2 085 913	18 771 920	22 671 257		395 392

204.

z zadowoleniem przyjmuje, że Komisja zamierza dokonać przeglądu rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/673 (22) pod koniec 2021 r., aby wykroczyć poza obecny cel, jakim jest zajęcie się zasadami finansowania i przejrzystości oraz złagodzenie warunków rejestracji na mocy art. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 i otwarcie członkostwa dla wszystkich obywateli Unii, w celu zapewnienia bardziej integracyjnej reprezentacji partii politycznych działających na szczeblu europejskim;

205.

zauważa z niepokojem, że kilka istniejących ponadnarodowych partii politycznych aktywnych w polityce europejskiej i reprezentowanych w Parlamencie nie może oficjalnie zarejestrować się jako europejskie partie polityczne ze względu na wymogi wymienione w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2018/673, co w konsekwencji utrudnia demokratyczną reprezentację mniejszych partii politycznych na szczeblu europejskim; w związku z tym proponuje, by do końca 2021 r. Komisja przedstawiła ambitny wniosek dotyczący reformy w tym zakresie.

(1) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(3) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1417/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające formę dokumentu laissez-passer wydawanego przez Unię Europejską (Dz.U. L 353 z 28.12.2013, s. 26).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70).

(5) https://www.dw.com/en/exclusive-eu-taps-chinese-technology-linked-to-muslim-internment-camps-in-xinjiang/a-55362125.

(6) https://www.npr.org/2019/10/08/768150426/u-s-blacklists-chinese-tech-firms-over-treatment-of-uighurs?t=1611915285989.

(7) https://ec.europa.eu/trade/policy/accessing-markets/public-procurement/.

(8) https://joinup.ec.europa.eu/sites/default/files/news/2020-06/D.01.06_Final_report_v3.00.pdf.

(9) Zob. „Inicjatywa strategiczna dotycząca prawa niektórych pracowników do urlopu oraz dobra dziecka” (SI/1/2019/AMF).

(10) Rezolucja Parlamentu Europejskiego (UE) 2020/1880 z 14 maja 2020 r. zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2018, sekcja I – Parlament Europejski (ust. 115) (Dz.U. L 417 z 11.12.2020, s. 122); Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 października 2017 r. w sprawie przeciwdziałania molestowaniu seksualnego i wykorzystywaniu seksualnemu w UE (ust. 17) (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 192).

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

(12) https://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2014_2019/plmrep/COMMITTEES/ENVI/DV/2020/11-16/IPOL_STU2020652735_EN.pdf

(13) Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0078.

(14) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1).

(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).

(16) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0123.

(17) Absolutorium za rok 2017: budżet ogólny UE – Parlament Europejski, 26 marca 2019 r.; Absolutorium za rok 2018: budżet ogólny UE – Parlament Europejski, 14 maja 2020 r.

(18) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(19) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1141/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 1).

(20) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(21) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(22) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/673 z dnia 3 maja 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 1141/2014 w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (Dz.U. L 114 I z 4.5.2018, s. 1).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/114

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1546

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020)0288 – C9-0222/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Rady dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Spraw Konstytucyjnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0056/2021),

odracza decyzję w sprawie udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady Europejskiej i Rady za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/115

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1547

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja II – Rada Europejska i Rada,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Spraw Konstytucyjnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0056/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu rocznym za rok 2019 (zwanym dalej „Sprawozdaniem”) stwierdził, iż w odniesieniu do Rady Europejskiej i Rady (zwanych dalej „Radą”) nie odnotowano żadnych poważnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

zauważa z zadowoleniem, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał stwierdził, iż w łącznych płatnościach za rok zakończony dnia 31 grudnia 2019 r. w odniesieniu do wydatków administracyjnych i innych Rady nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy nadzoru i kontroli były skuteczne;

zasadniczo wyraża ubolewanie, że rozdział 9 „Administracja” w sprawozdaniu Trybunału ma raczej ograniczony zakres i wnioski w nim zawarte są ograniczone, niezależnie od faktu, że dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby czynności audytowe związane z tym rozdziałem w większym stopniu koncentrowały się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla Rady;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że budżet Rady jest w większości administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki dotyczące pracowników, budynków, mebli, wyposażenia oraz różnych kosztów bieżących; wyraża ubolewanie, że zgłoszony dawno wniosek o rozdzielenie budżetu Rady Europejskiej i Rady na odrębny budżet dla każdej z tych dwóch instytucji dla potrzeb przejrzystości i w celu zwiększenia odpowiedzialności obu instytucji nie został uwzględniony i wzywa pilnie Radę, podobnie jak robił to wielokrotnie w poprzednich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, do zaplanowania odrębnych budżetów Rady Europejskiej i Rady dla potrzeb przejrzystości i w celu zwiększenia odpowiedzialności i efektywności wydatków obu instytucji;

zauważa, że w 2019 r. Rada dysponowała budżetem ogólnym w wysokości 581 895 459 EUR (w porównaniu z 572 854 377 EUR w 2018 r. i 561 576 000 EUR w 2017 r.), ogólny wskaźnik wykonania wyniósł zaś 92,3 % (w porównaniu z 91,9 % w 2018 r. i 93,8 % w 2017 r.); odnotowuje malejące zwiększenie środków budżetowych o 9 mln EUR (w porównaniu z 11,3 mln EUR w 2018 r. i 16,5 mln EUR w 2017 r.), co stanowi wzrost o 1,6 % (w porównaniu z 2 % w 2018 r. i 3 % w 2017 r.);

przypomina, że środki przeniesione z 2018 r. na 2019 r. wyniosły łącznie 56 599 584 EUR, co odpowiada wskaźnikowi przeniesienia wynoszącemu 10,7 %, przy czym środki te pochodzą głównie z takich kategorii jak systemy komputerowe (19,5 mln EUR), budynki (16,0 mln EUR) i tłumaczenia ustne (11,9 mln EUR); z zadowoleniem przyjmuje fakt wykonania w 2019 r. środków przeniesionych w postaci płatności w łącznej wysokości 49 240 654 EUR, czyli 87,7 %, w tym na systemy komputerowe (18,7 mln EUR), budynki (12,5 mln EUR) i tłumaczenia ustne (10,4 mln EUR);

dostrzega nieznaczny spadek wskaźnika przeniesienia, wynoszącego 9,8 % z 2019 r. na 2020 r. (w porównaniu z 10,7 % z 2018 r. na 2019 r. i 11,5 % z 2017 r. na 2018 r.); przypomina jednak Radzie, że przeniesienia stanowią wyjątek od zasady jednoroczności i powinny odzwierciedlać rzeczywiste potrzeby; wzywa Radę do podjęcia większych starań, aby uniknąć przeszacowań budżetowych;

gratuluje Radzie udanego wskaźnika zobowiązań i płatności wynoszącego 100 % w odniesieniu do linii budżetowej „Koszty podróży służbowych”; odnotowuje również wynoszący 100 % wskaźnik zobowiązań w odniesieniu do „Systemów komputerowych” i „Informacji”, wskazuje jednak na wskaźnik przeniesienia na 2020 r. w tych liniach budżetowych, wynoszący odpowiednio 35,4 % i 32,9 %;

został poinformowany, że liczba posiedzeń „instytucjonalnych” i „innych” w 2019 r. wyniosła 7 668 (w porównaniu z 6 338 w 2010 r.); zauważa, że całkowita liczba posiedzeń zorganizowanych w 2019 r. była o 0,8 % (czyli 65 posiedzeń) niższa w porównaniu z 2018 r. z powodu spadku intensywności działań ustawodawczych w drugim półroczu w związku z wyborami europejskimi i wyborem bądź mianowaniem nowych członków we wszystkich instytucjach Unii;

10.

zauważa, że wraz ze spadkiem intensywności działań związanych z posiedzeniami i pomimo wzrostu ceny bloków tłumaczeniowych o 2 % (o 10 EUR więcej niż w 2018 r.) koszty tłumaczeń ustnych spadły o 11 % (62,2 mln EUR w porównaniu z 70 mln EUR w 2018 r.) oraz że koszty te obejmowały 62 480 dni tłumaczenia ustnego, co stanowi spadek o 13 % w porównaniu z 2018 r.;

11.

zauważa, że liczba aktów prawnych opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w 2019 r. wyniosła 1 326 (w porównaniu z 1 210 w 2018 r., 1 130 w 2017 r. i 825 w 2010 r.); zgadza się, że wzrost liczby aktów prawnych można wyjaśnić głównie potrzebą przyjęcia jak największej liczby aktów prawnych przed wyborami europejskimi w 2019 r.;

12.

przypomina Radzie, że prowadzenie ocen skutków jest jednym z podstawowych czynników określonych w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. oraz wynikających z obietnicy Rady dotyczącej prowadzenia ocen skutków w odniesieniu do istotnych poprawek Rady do wniosków Komisji; wyraża ubolewanie, że Rada do tej pory nie przeprowadziła żadnej oceny skutków w odniesieniu do jakiejkolwiek ze swoich poprawek;

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, wyniki

13.

odnotowuje, w kontekście modernizacji, kroki podjęte przez Radę w celu utworzenia spłaszczonej struktury zarządzania dzięki usunięciu niektórych szczebli hierarchii, aby poprawić komunikację, ułatwić proces podejmowania decyzji oraz upodmiotowić personel, powierzając pracownikom większą odpowiedzialność za poszczególne akta; odnotowuje wprowadzenie sprawdzonego narzędzia informatycznego dla kadr (SYSPER) i innych narzędzi informatycznych wykorzystywanych do zarządzania cyklem życia delegacji; docenia te kroki i zachęca Radę do kontynuowania takich działań;

14.

uznaje, że istnieją ramy kontroli wewnętrznej zapewniające wystarczającą pewność osiągnięcia celów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ani w sprawozdaniach z kontroli przeprowadzonej przez audytora wewnętrznego lub Trybunał, ani w opiniach komitetu ds. audytu nie wspomniano o niewłaściwym wykorzystaniu środków ani o nieprawidłowościach w odniesieniu do 2019 r.; zauważa ponadto, że wszystkie departamenty stosowały zarządzanie ryzykiem, prowadząc rejestry ryzyka zawierające informacje na temat zidentyfikowanych czynników ryzyka, ich ocenę i wybrane sposoby postępowania z ryzykiem; zauważa, że w 2019 r. nie zgłoszono żadnych krytycznych poziomów ryzyka oraz że nie pojawiło się żadne znaczące ryzyko; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 93 % zaleceń wydanych w latach 2016–2018 zostało wdrożonych lub jest w trakcie wdrażania;

15.

z zadowoleniem przyjmuje usprawnienia w systemach zarządzania finansami i wyników finansowych Rady, takie jak rozpoczęcie w październiku 2019 r. projektu w zakresie zintegrowanego planowania finansowego i planowania działań, którego skutkiem będzie połączenie rocznego i wieloletniego planowania budżetowego oraz ustanowienie powiązania – na poziomie poszczególnych działań – między planowaniem finansowym a wykonaniem budżetu;

16.

zauważa, że w kontekście poprawienia pozycji w zakresie przepływów pieniężnych średni termin płatności faktur wyniósł w 2019 r. 19 dni, przy czym maksymalny termin wynosił 30 dni kalendarzowych;

17.

przypomina, że kluczowe wskaźniki efektywności są powszechnie uznanym narzędziem pomiaru osiągnięć w stosunku do celów; wzywa Radę, aby przedstawiła w swoich sprawozdaniach z zarządzania podsumowania najważniejszych kluczowych wskaźników efektywności i związanych z nimi wyników;

Zasoby ludzkie

18.

zauważa, że w planie zatrudnienia na 2019 r. przewidziano 3 033 stanowiska (w porównaniu z 3 031 stanowiskami w 2018 r. i 3 027 stanowiskami w 2017 r.); z zadowoleniem przyjmuje działania mające na celu usprawnienia organizacyjne dzięki przekształceniu 30 stanowisk AST5 w 30 stanowisk AD5 w ramach dalszej modernizacji administracyjnej; ogólnie z zadowoleniem przyjmuje proces modernizacji administracyjnej mający na celu poprawę jakości organizacji Rady i właściwego wykorzystania zasobów;

19.

zwraca się do Rady, aby przedstawiła sprawozdanie z procesu upraszczania i usprawniania procedur kadrowych oraz wszystkich związanych z tym działań, takich jak działania następcze w związku z ankietą przeprowadzoną jesienią 2018 r. wśród personelu, zwiększenie możliwości rozwoju kariery pracowników, zintensyfikowanie wymiany doświadczeń i wiedzy, promowanie nowoczesnych narzędzi komunikacji oraz dalsze zapobieganie ryzyku psychospołecznemu; zachęca Radę do uzupełnienia obecnej elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

20.

z zadowoleniem przyjmuje program pozytywnych działań sekretariatu generalnego Rady na rzecz osób z niepełnosprawnościami odbywających staż, który umożliwia 4–6 płatnych staży w roku dla obywateli Unii z orzeczoną niepełnosprawnością, a także politykę racjonalnego dostosowania prowadzoną przez Radę, która umożliwia osobom z niepełnosprawnościami wykonywanie pracy na równi z innymi;

21.

wzywa Radę, aby przedstawiła sprawozdanie na temat swojego planu działania w sprawie równości płci i środków podjętych w celu zapewnienia równych szans osobom z niepełnosprawnościami w Radzie jako miejscu pracy, a także związanych z nim wdrożonych procedur oraz działań podjętych w celu osiągnięcia równowagi między kobietami a mężczyznami na wszystkich szczeblach hierarchii; ponadto wzywa Radę do przedstawienia informacji na temat odsetka osób z niepełnosprawnością wśród jej pracowników, a także na temat równowagi geograficznej i środków podjętych w celu zapewnienia równowagi;

22.

przypomina rezolucję Parlamentu z 17 grudnia 2020 r. w sprawie potrzeby stworzenia osobnego składu Rady do spraw równości płci, w której zwrócono się do ministrów i sekretarzy stanu odpowiadających za równouprawnienie płci o utworzenie osobnego forum instytucjonalnego umożliwiającego lepsze włączenie równości płci do strategii unijnych i procesów politycznych, koordynację wszystkich powiązanych strategii politycznych i harmonizację ochrony praw kobiet i równości płci w Unii przez podejście intersekcjonalne; podkreśla, że taki specjalny skład może stanowić kluczowy element pozwalający na odblokowanie negocjacji w sprawie głównych dokumentów związanych z równością płci;

23.

wzywa Radę do zajęcia się problemem nierówności płci i nierównowagi geograficznej w celu ustanowienia właściwej reprezentacji obywateli ze wszystkich państw członkowskich, w tym na szczeblu kierowniczym;

Konflikt interesów, molestowanie, sygnalizowanie nieprawidłowości

24.

wyraża ubolewanie, że nie otrzymał więcej informacji na temat postępów w zakresie kultury etycznej i standardów etycznych Rady, takich jak link do specjalnej strony internetowej zawierającej konkretne szkolenia z zakresu etyki publicznej, kodeks postępowania mający zastosowanie do wszystkich pracowników, określający oczekiwania dotyczące uczciwości i wartości etycznych, wewnętrzne wytyczne dotyczące często zadawanych pytań w kwestiach etycznych lub procedury ochrony sygnalistów;

25.

jest świadomy decydującej roli Rady w procedurach nominacji i mianowania w instytucjach i organach Unii, w szczególności w Radzie Europejskiej, Komisji, Europejskim Trybunale Obrachunkowym i komitetach konsultacyjnych (Komitecie Regionów i Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym); stanowczo zaleca dokonanie przeglądu tej roli w świetle przyjętych przez Unię zasad etycznych, takich jak poszanowanie integralności i godności; przypomina stwierdzenie Trybunału, że etyczne postępowanie „przyczynia się (…) do bardziej rzetelnego zarządzania finansami i zwiększenia zaufania publicznego, co jest niezbędne, jeżeli polityka publiczna ma być realizowana skutecznie”, a w szczególności, że „jakiekolwiek nieetyczne postępowanie pracowników i członków instytucji UE wywołuje duże zainteresowanie opinii publicznej i podważa zaufanie do UE”; uważa zatem, że należy unikać mianowania na członków instytucji i organów Unii kandydatów, którzy stanowią zagrożenie dla reputacji Unii jako całości, takich jak kandydaci, których nieetyczne zachowanie zostało potwierdzone przez OLAF lub wobec których toczy się postępowanie sądowe;

26.

wyraża poważne zaniepokojenie powtarzającą się sytuacją nominowania przez Radę kandydatów na członków Trybunału Obrachunkowego wbrew negatywnej opinii na temat kandydata wyrażonej w głosowaniu przeciw przez zdecydowaną większość na posiedzeniu plenarnym Parlamentu ze względu na brak wystarczających kompetencji kandydatów lub brak ich osobistej albo politycznej bezstronności;

27.

wyraża zaniepokojenie, że na oficjalnej stronie internetowej Rady nie ma żadnego działu na temat ram etycznych, zawierającego zasady służące zapobieganiu potencjalnym konfliktom interesów, ich identyfikacji i unikaniu; wzywa Radę, aby dostosowała się w tej kwestii do innych instytucji Unii, na przykład do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, którego strona internetowa zawiera specjalną sekcję poświęconą przejrzystości; wzywa Radę, aby przedstawiła plan wprowadzenia takich środków wraz z jednoznacznie określonymi terminami;

28.

podziela obawy Trybunału dotyczące braku wspólnych unijnych ram etycznych regulujących pracę przedstawicieli państw członkowskich w Radzie; w związku z ponawianymi apelami Trybunału i Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich o zwiększenie etyki i przejrzystości instytucji podkreśla, jak ważne jest, by Rada, w tym przedstawiciele państw członkowskich pracujący w Radzie, harmonizowała zasady etyczne i egzekwowała już istniejące zasady etyczne; przypomina o spoczywającym na Radzie obowiązku zajmowania się konfliktami interesów na wysokim szczeblu, efektem „drzwi obrotowych” i zasadami przejrzystości lobbingu;

29.

stanowczo ponawia apel do Rady o dostosowanie kodeksu postępowania przewodniczącego Rady Europejskiej do kodeksów Parlamentu i Komisji, tak aby wprowadzić zasady dotyczące zatwierdzania działalności związanej z prawodawstwem Unii po opuszczenia Rady przez przewodniczącego Rady Europejskiej;

30.

podkreśla fakt, że w dniu 21 stycznia 2020 r. sekretariat generalny Rady wystosował pismo do delegacji, które zawierało informacje dotyczące działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla sekretariatu generalnego Rady po zakończeniu służby zgodnie z art. 16 akapity trzeci i czwarty Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej w brzmieniu z 2019 r. oraz z przepisami wykonawczymi);

31.

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu konfliktu interesów szeregu przedstawicieli państw członkowskich zaangażowanych w procesy podejmowania decyzji politycznych i budżetowych; powtarza zdecydowany apel Parlamentu do Rady o zadbanie o to, by przedstawiciele państw członkowskich, którzy bezpośrednio korzystają z unijnych dotacji dla przedsiębiorstw będących ich własnością, nie uczestniczyli w odnośnych dyskusjach politycznych lub budżetowych ani w głosowaniu; zwraca się do Rady o dostarczenie Parlamentowi informacji na temat niezbędnych środków wprowadzonych w celu uniknięcia konfliktu interesów;

Budynki

32.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ostateczna płatność kwoty należnej władzom belgijskim za projekt budynku „Europa” nastąpiła w 2019 r., jako że w 2017 r. nie było możliwe podpisanie odnośnego ostatecznego aktu sprzedaży; zauważa, że w odniesieniu do środków w wysokości 4,1 mln EUR przeniesionych na mocy decyzji z 2017 r. na 2018 r. należycie zaciągnięto zobowiązania w 2018 r., ale nie dokonano płatności i zostały one przeniesione z przeznaczeniem na płatności w 2019 r.;

33.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu alarmujących informacji przekazywanych przez media na temat budowy nowego budynku „Europa”; wzywa Radę do przeprowadzenia szczegółowego badania na temat głównego wykonawcy i całego łańcucha podwykonawców (według mediów nawet 12) oraz warunków pracy zatrudnionych pracowników i do przekazania parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej wszystkich ustaleń;

34.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Rady na rzecz zmniejszenia śladu środowiskowego w jej budynkach, które od 2016 r. są zarejestrowane w europejskim systemie ekozarządzania i audytu (EMAS); z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie w październiku 2020 r. szczegółowej deklaracji środowiskowej w oparciu o dane z roku 2019;

Cyfryzacja

35.

zauważa, że w 2019 r. Wydział Usług Cyfrowych (SMART) Rady świadczył tej ostatniej szeroki zakres usług oraz że poczyniono znaczne inwestycje w opracowanie nowych narzędzi, takich jak system zarządzania tłumaczeniami, narzędzie do briefingów, narzędzie Trilogue Table Editor do tworzenia tabel sporządzonych w ramach rozmów trójstronnych i zarządzania nimi, narzędzie EDiT do wspólnego opracowywania i redagowania tekstów legislacyjnych, eAgenda oraz inne platformy techniczne;

36.

zachęca Radę do stosowania otwartych technologii w celu uniknięcia uzależnienia od jednego dostawcy, zachowania kontroli nad własnymi systemami technicznymi, zapewnienia silniejszych zabezpieczeń prywatności i ochrony danych użytkowników, a także zwiększenia bezpieczeństwa i przejrzystości dla opinii publicznej;

37.

zachęca Radę do postępowania zgodnie z zaleceniami Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w kwestii renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej i umowy wdrożeniowej podpisanej między instytucjami Unii a przedsiębiorstwem Microsoft w 2018 r. z myślą o celu, jakim jest osiągnięcie niezależności cyfrowej, uniknięcie uzależnienia od jednego dostawcy i braku kontroli oraz zapewnienie ochrony danych osobowych;

Przejrzystość

38.

odnotowuje fakt, że po zatwierdzeniu przez Radę zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie wytycznych dla państw członkowskich dotyczących sponsorowania oraz regularnych przypomnieniach ze strony Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu sekretariat generalny Rady w dniu 29 czerwca 2020 r. przesłał delegacjom projekt wskazówek dla prezydencji Rady dotyczących najlepszych praktyk w kwestii sponsorowania; przypomina, że konflikt interesów zagraża reputacji Rady i Unii jako całości;

39.

zauważa, że od państw członkowskich oczekuje się finansowania ich własnych prezydencji Rady i wyraża ubolewanie, że uciekają się one do sponsoringu korporacyjnego w celu pokrycia części wydatków; jest wysoce zaniepokojony możliwym uszczerbkiem na reputacji, jaki ta praktyka może wyrządzić Radzie i Unii; wzywa prezydencje, aby unikały uciekania się do sponsoringu korporacyjnego w celu pokrycia wydatków, i w związku z tym zwraca się do Rady o rozważenie włączenia prezydencji do budżetu;

40.

zachęca Radę, aby zapewniła prezydencjom właściwe doradztwo, ustanawiając jasne i przejrzyste zasady dotyczące sponsorowania, zwracając szczególną uwagę na ewentualne konflikty interesów w przypadkach, gdy sektor przedsiębiorstw ma wyraźne interesy w decyzjach podejmowanych przez Radę; wzywa Radę, aby niezwłocznie poczyniła postępy odnośnie do wytycznych oraz w szczególności zastanowiła się nad obecnie niewiążącym charakterem wskazówek;

41.

przypomina, że w 2017 r. Rzecznik wszczęła dochodzenie (OI/2/2017) w sprawie przejrzystości prac legislacyjnych Rady, aby umożliwić obywatelom łatwiejsze śledzenie procesu legislacyjnego Unii; z zadowoleniem przyjmuje niedawne pozytywne przyjęcie przez Rzecznik nowych działań Rady na rzecz przejrzystości, takich jak proaktywne publikowanie sprawozdań z postępów w negocjacjach nad projektami przepisów, co jest w pełni zgodne z propozycjami Rzecznik wynikającymi z jej dochodzeń oraz z wnioskami zawartymi w ostatnich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium;

42.

przypomina, że Parlament w rezolucji z 17 stycznia 2019 r. w sprawie dochodzenia strategicznego OI/2/2017 Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczącego przejrzystości podczas dyskusji ustawodawczych w organach przygotowawczych Rady UE zdecydowanie poparł propozycje Rzecznik dotyczące przejrzystości ustawodawczej, i domaga się, aby Rada jeszcze bardziej poprawiła przejrzystość ustawodawczą, w szczególności przez rejestrowanie i publikowanie stanowisk państw członkowskich oraz udostępnianie większej liczby dokumentów z rozmów trójstronnych; wzywa Radę do zintensyfikowania wysiłków na rzecz przejrzystości, m.in. przez publikowanie dokumentów roboczych Rady w formacie nadającym się do odczytu maszynowego; zwraca się do Rady, aby przedstawiła sprawozdanie na temat innych środków podjętych w celu poprawy przejrzystości ustawodawczej;

43.

zwraca uwagę na decyzję Rzecznik w sprawie 1946/2018/KR, w ramach której Rzecznik zwróciła się do sekretariatu generalnego Rady o prowadzenie pełnej dokumentacji wszelkich spotkań lobbystów z przewodniczącym Rady Europejskiej lub członkami jego gabinetu; zdecydowanie popiera stwierdzenie Rzecznik, że członkowie gabinetu przewodniczącego powinni spotykać się wyłącznie z przedstawicielami grup interesu zarejestrowanymi w rejestrze służącym przejrzystości lub uczestniczyć w wydarzeniach organizowanych tylko przez takich przedstawicieli; wyraża zaniepokojenie, że stwierdzenie to pozostaje niezauważone i wzywa do udzielenia odpowiedzi Rzecznik Praw Obywatelskich;

44.

wyraża zadowolenie, że trzy instytucje (Parlament, Rada i Komisja) potwierdziły wspólne dążenie do osiągnięcia porozumienia w sprawie rejestru służącego przejrzystości tych trzech instytucji, aby zwiększyć przejrzystość kontaktów z przedstawicielami grup interesu; gratuluje Radzie pozytywnych działań i dalszych osiągnięć w czasie prezydencji niemieckiej, które doprowadziły do osiągnięcia w dniu 15 grudnia 2020 r. porozumienia politycznego w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości., i zachęca wszystkie zaangażowane podmioty do podpisania porozumienia międzyinstytucjonalnego zatwierdzonego przez Parlament w dniu 27 kwietnia 2021 r., tak aby rejestr stał się obowiązkowy przez włączenie Rady; wzywa Radę do rozszerzenia zakresu porozumienia przez nałożenie na lobbystów obowiązku rejestracji w celu odbycia spotkania z ambasadorami obecnej i przyszłej prezydencji, a także z ich zastępcami w Komitecie Stałych Przedstawicieli, sekretarzem generalnym i dyrektorami generalnymi Rady;

45.

zauważa, że do Rzecznik wpłynęło siedem skarg i że przeprowadzono jedno dochodzenie strategiczne, przy czym wszystkie skargi dotyczyły przejrzystości; odnotowuje, że spośród siedmiu skarg Rzecznik w dwóch przypadkach uznała, że doszło do niewłaściwego administrowania; zauważa, że jedną sprawę zamknięto, dwie uznano za niewiążące się z niewłaściwym administrowaniem, a pozostałe dwie skargi są nadal rozpatrywane; zauważa, że w ramach dochodzenia, które dotyczyło przejrzystości organów zaangażowanych w przygotowanie posiedzeń Eurogrupy, Rzecznik stwierdziła, że Rada podjęła kroki, aby udoskonalić swoją politykę przejrzystości, i postanowiła zamknąć to dochodzenie strategiczne;

Komunikacja

46.

zgadza się, że poprawa dostępności strony internetowej Rady, stanowiąca część zaleceń z audytu zewnętrznego w 2018 r., była w 2019 r. kwestią priorytetową; z zadowoleniem przyjmuje jako jeden z zachęcających wyników fakt, że tak zwane strony dotyczące polityki, które zawierają ogólne informacje o najważniejszych inicjatywach i przepisach będących przedmiotem dyskusji w Radzie, stanowiły najszybciej rozwijającą się sekcję strony internetowej;

47.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ulepszenia doprowadziły do poprawy komfortu użytkowników tej strony internetowej, w tym osób z niepełnosprawnościami (zgodnie z wynikiem badania dostępności), który wzrósł z 47 % na koniec 2018 r. do 67 % w grudniu 2019 r.; zauważa, że pozostałe zalecenia z audytu, które dotyczą przede wszystkim komfortu użytkowników i standardów tworzenia treści, zostaną zrealizowane w 2020 r.; zwraca się do Rady o dalsze informowanie organu udzielającego absolutorium o wynikach i realizacji zaleceń z audytu, zwłaszcza w odniesieniu do dostępu osób z niepełnosprawnościami;

48.

zauważa, że w 2019 r. w dalszym stopniu ulepszono audiowizualną infrastrukturę nadawczą i środki produkcji Rady w celu zwiększenia efektywności ich działania i sprawienia, by infrastruktura ta nie ulegała dezaktualizacji i była odporniejsza, tak aby móc obsługiwać coraz większe ilości relacji wideo;

Rola Rady w mianowaniu prokuratorów europejskich do Prokuratury Europejskiej EPPO

49.

przypomina, że w 2019 r. i 2020 r. krajowe komisje preselekcyjne nominowały kandydatów do oceny, a europejska komisja selekcyjna obradowała nad kwalifikacjami 22 europejskich prokuratorów do powołania do EPPO w 2020 r.; przypomina, że zgodnie z decyzją wykonawczą Rady (UE) 2018/1696 (1) europejska komisja selekcyjna ocenia kandydatów i przedstawia Radzie ranking, który Rada bierze pod uwagę;

50.

przypomina, że w decyzji wykonawczej (UE) 2020/1117 (2) stwierdza się, że jeżeli chodzi o „kandydatów wskazanych przez Belgię, Bułgarię i Portugalię, Rada nie zastosowała się do niewiążącej kolejności preferencji wskazanej przez komisję selekcyjną; Rada uczyniła to na podstawie innej oceny cech kandydatów, przeprowadzonej przez odnośne organy przygotowawcze Rady”;

51.

przypomina, że 27 lipca 2020 r. Austria, Estonia, Luksemburg i Niderlandy opublikowały oświadczenie, w którym podkreśliły, że „należy unikać konkurencji między rankingami krajowych komisji selekcyjnych a rankingiem europejskiej komisji selekcyjnej, gdyż grozi ona osłabieniem europejskiego składnika procedury powoływania”;

52.

wyraża ubolewanie, że Rada nie udzieliła należytej odpowiedzi na kilka pytań parlamentarnych wymagających odpowiedzi na piśmie w okresie od lipca do września 2020 r., w których zwrócono się do niej o wyjaśnienie, dlaczego postanowiła nie zastosować się do zaleceń europejskiej komisji selekcyjnej, i poproszono o wyjaśnienie procesu oceny, na podstawie której podjęto decyzję o niestosowaniu się do zaleceń europejskiej komisji selekcyjnej;

53.

jest bardzo zaniepokojony doniesieniami mediów, że rząd portugalski przekazał Radzie nieprawdziwe informacje na temat stopnia i doświadczenia kandydata, który zajął drugie miejsce w rankingu europejskiej komisji selekcyjnej, co doprowadziło do jego mianowania na stanowisko portugalskiego prokuratora europejskiego;

54.

przypomina, że prokuratorzy europejscy muszą być niezależni, a wszelkie podejrzenia o interwencję rządu krajowego na korzyść kandydata wbrew zaleceniom europejskiej komisji selekcyjnej miałyby poważny negatywny wpływ na reputację, integralność i niezależność EPPO jako instytucji;

Aktualna sytuacja w przypadku odmowy udzielenia absolutorium

55.

podkreśla uprawnienia Parlamentu do udzielania absolutorium na podstawie art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz odpowiednich przepisów rozporządzenia finansowego i Regulaminu Parlamentu zgodnie z obecną interpretacją i praktyką, mianowicie do udzielania absolutorium, aby utrzymać przejrzystość i zapewnić demokratyczną odpowiedzialność przed podatnikami Unii;

56.

zwraca uwagę, że w ciągu niemal dwudziestu lat Parlament rozwinął praktykę udzielania absolutorium wszystkim instytucjom, organom, urzędom i agencjom Unii;

57.

mając na uwadze, że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wspiera prawo podatników i opinii publicznej do otrzymywania informacji o wykorzystaniu dochodów publicznych;

58.

powtarza, że zarówno otwartość i przejrzystość administracji Unii, jak i ochrona interesów finansowych Unii wymagają otwartej i przejrzystej procedury udzielania absolutorium, w ramach której każda instytucja Unii jest odpowiedzialna za wykonywany przez nią budżet zgodnie z art. 59 rozporządzenia finansowego;

59.

przypomina, że trzeba poprawić współpracę między instytucjami w procedurze udzielania absolutorium w drodze protokołu ustaleń między Parlamentem, Radą i Komisją w sprawie współpracy między Parlamentem a Radą w ramach corocznej procedury udzielania absolutorium;

60.

podkreśla, że w myśl art. 13 Traktatu o Unii Europejskiej każda instytucja działa w granicach uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów, zgodnie z procedurami, na warunkach i w celach w nich określonych oraz że instytucje lojalnie ze sobą współpracują;

61.

przypomina o powtarzających się trudnościach napotykanych dotychczas przy procedurach udzielania absolutorium i wynikających z braku współpracy ze strony Rady, a także przypomina, że Parlament odmówił udzielenia absolutorium sekretarzowi generalnemu Rady za lata budżetowe 2009–2019;

62.

podkreśla, że obecna sytuacja, w której Parlament może jedynie sprawdzać sprawozdania Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz informacje na stronie internetowej Rady, ale nie otrzymuje pisemnych ani ustnych odpowiedzi od Rady w trakcie rocznej procedury udzielania absolutorium, uniemożliwia Parlamentowi podjęcie świadomej decyzji w sprawie udzielenia absolutorium, co ma trwały negatywny wpływ na obie instytucje i dyskredytuje procedurę kontroli politycznej nad zarządzaniem budżetem;

63.

podkreśla potrzebę ponownego rozpoczęcia negocjacji z Radą z myślą o osiągnięciu wzajemnie zadowalającego porozumienia, by wreszcie przełamać obecny impas;

64.

powtarza, że w imieniu Parlamentu działa zespół negocjacyjny i że 25 maja 2020 r. Komisja Kontroli Budżetowej Parlamentu wystosowała do sekretarza generalnego Rady pismo z propozycją rozpoczęcia negocjacji;

65.

nadal jest przekonany, że porozumienie w tej sprawie jest możliwe, i dlatego wzywa Radę do wznowienia tych negocjacji bez zbędnej zwłoki, aby znaleźć rozwiązanie respektujące prawo obywateli w zakresie rozliczalności;

66.

zauważa, że należy rozróżnić role poszczególnych instytucji w procedurach udzielania absolutorium; podkreśla, że Parlament nie uznaje, że obie instytucje odgrywają równoważną i wzajemną rolę w procedurze udzielania absolutorium;

67.

odnosząc się do szczególnej roli Rady jako instytucji wydającej zalecenia dotyczące procedury udzielania absolutorium, ponownie zwraca się do Rady o wydawanie zaleceń dotyczących absolutorium dla pozostałych instytucji Unii;

68.

przyznaje, że pozytywny rozwój tego procesu przerwała pandemia COVID-19; z zaniepokojeniem zauważa jednak, że jesienią 2020 r. wszystkie próby, które Parlament podejmował w celu zorganizowania spotkania z Radą na potrzeby wstępnej wymiany poglądów, zakończyły się niepowodzeniem;

69.

zwraca uwagę, że dopóki strony nie prowadzą negocjacji, poglądy Parlamentu pozostają bez zmian, a negocjacje między stronami są warunkiem wstępnym rozwiązania przedmiotowej kwestii;

70.

przypomina oświadczenia wiceprzewodniczącej Věry Jourovej i komisarza Johannesa Hahna podczas wysłuchań przed Parlamentem w 2019 r., że są oni gotowi zaangażować się w tę sprawę, aby przyczynić się do osiągnięcia większej przejrzystości w zakresie wykonania budżetu Rady; uważa, że negocjacje można rozszerzyć na Komisję, tak aby zapewnić Parlamentowi niezbędne informacje na temat sposobu, w jaki Rada wykonuje swój budżet.

71.

zauważa, że wiele komunikatów i dokumentów jest dostępnych wyłącznie w języku angielskim; zauważa również, że posiedzenia robocze odbywają się bez możliwości tłumaczenia ustnego; wzywa Radę do przestrzegania zasad oraz poszanowania praw i obowiązków zapisanych w Karcie praw podstawowych i rozporządzeniu nr 1/1958, a także w wewnętrznych wytycznych i decyzjach, takich jak kodeks dobrego postępowania administracyjnego; w związku z tym wzywa Radę do zapewnienia zasobów ludzkich niezbędnych do zagwarantowania poszanowania zasad wielojęzyczności poprzez zwiększenie liczby pracowników odpowiedzialnych za tłumaczenia pisemne i ustne;

(1) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1696 z dnia 13 lipca 2018 r. w sprawie zasad działalności komisji selekcyjnej przewidzianej w art. 14 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/1939 wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 282 z 12.11.2018, s. 8).

(2) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1117 z 27 lipca 2020 r. w sprawie powołania prokuratorów europejskich w Prokuraturze Europejskiej (Dz.U. L 244 z 29.7.2020, s. 18).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/122

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1548

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0223/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie (4) wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Prawną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0064/2021),

udziela sekretarzowi Trybunału Sprawiedliwości absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/123

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1549

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Prawną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0064/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii dzięki poprawie przejrzystości i większej odpowiedzialności, jak również znaczenie realizowania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami kadrowymi;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za 2019 r. Trybunał Obrachunkowy nie odnotował w odniesieniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) żadnych istotnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na podstawie przeprowadzonych kontroli Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż w roku zakończonym 31 grudnia 2019 r. w ogóle płatności związanych z wydatkami administracyjnymi i innymi wydatkami TSUE nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy nadzoru i kontroli były skuteczne;

zasadniczo wyraża ubolewanie, że rozdział 9 „Administracja” sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego jest raczej ograniczony pod względem zakresu i wniosków, choć dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby w czynnościach audytowych związanych z tym rozdziałem w większym stopniu koncentrowano się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla TSUE;

odnotowuje, że budżet TSUE wyniósł 429 468 936 EUR (w porównaniu z 410 025 089 EUR w 2018 r. i 399 344 000 EUR w 2017 r.) oraz że wskaźnik wykonania wyniósł 98,7 % (w porównaniu z 99,18 % w 2018 r. i 98,69 % w 2017 r.); odnotowuje wysoki wskaźnik wykonania zarówno w przypadku tytułu 1 (osoby pracujące dla instytucji), jak i tytułu 2 (budynki, meble, wyposażenie i różne wydatki operacyjne) wynoszący 98,4 % (w porównaniu z 99 % w 2018 r. i 98,6 % w 2017 r.) w tytule 1 i 99,6 % (w porównaniu z 99,8 % w 2018 r. i 98,1 % w 2017 r.) w tytule 2;

zauważa, że prawie 75 % budżetu TSUE przeznaczono na wydatki na członków i pracowników (tytuł 1), a prawie 25 % – na wydatki na infrastrukturę (tytuł 2), zwłaszcza na budynki i technologie informacyjne; zauważa, że środki przeniesione z 2018 r. na 2019 r. wynoszą 21 092 468 EUR (głównie z budynków, tj. 15 038 328 EUR), z czego w 2019 r. wykorzystano 87,21 %, podczas gdy w 2018 r. – 85,45 %;

zauważa z niepokojem, że TSUE nadal przeszacowuje niektóre zobowiązania, jak stwierdzono w rezolucji w sprawie absolutorium za 2017 r.: na linię budżetową 104, „wyjazdy służbowe członków”, przeznaczono 299 750 EUR, podczas gdy wypłacona kwota wyniosła 34 340 EUR; na linię budżetową 162, „wyjazdy służbowe osób pracujących dla instytucji”, przeznaczono 498 500 EUR, podczas gdy wypłacona kwota wyniosła 272 898 EUR; na linię budżetową 106, „szkolenia członków”, przeznaczono 270 065 EUR, podczas gdy wypłacona kwota wyniosła 164 263 EUR; na linię budżetową 1612, „szkolenia osób pracujących dla instytucji”, przeznaczono 1 528 061 EUR, podczas gdy wypłacona kwota wyniosła 706 717 EUR; zauważa jednak, że w 2020 r. wypłacono znaczne kwoty z przeniesionych zobowiązań; wzywa TSUE do kontynuowania wysiłków na rzecz zapewnienia należytego zarządzania finansami w odniesieniu do wszystkich linii budżetowych w celu uniknięcia znacznych rozbieżności między zobowiązaniami a płatnościami;

Zasoby kadrowe

odnotowuje, że w 2019 r. TSUE zatrudniał 2 256 osób (w porównaniu z 2 217 w 2018 r. i 2 180 w 2017 r.); zauważa, że podział stanowisk według sektorów działalności pozostaje podobny jak w latach poprzednich, przy czym niemal 85 % stanowisk jest przeznaczonych na działalność sądowniczą i językową; zauważa, że wskaźnik obsadzenia stanowisk utrzymywał się w 2019 r. na bardzo wysokim poziomie (ok. 97 %), podobnie jak w 2018 r.; zwraca jednak uwagę na pewne trudności związane z rekrutacją ze względu na bardziej ograniczone możliwości rozwoju kariery zawodowej oraz niski poziom wynagrodzeń podstawowych w początkowych grupach zaszeregowania przy wysokich kosztach utrzymania w Luksemburgu; wyraża zaniepokojenie z powodu pogłębiającego się problemu, jakim jest spadek siły nabywczej unijnych urzędników służby cywilnej pełniących służbę w Luksemburgu;

zaznacza, że należy zająć się problemem braku równowagi płci w kolegium sędziów; podkreśla zaangażowanie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu na rzecz równowagi płci; zauważa jednak, że wysiłki w dziedzinie równych szans stają się coraz bardziej widoczne na szczeblu administracyjnym, gdzie odsetek kobiet na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla wynosi 41 %, a wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla – 40 %; zauważa, że 39 % ogółu personelu stanowią mężczyźni, a 61 % kobiety, natomiast w przypadku pracowników kategorii AD 46 % to mężczyźni, a 54 % – kobiety;

podkreśla potrzebę większej równowagi geograficznej wśród personelu, w szczególności na stanowiskach kierowniczych, biorąc pod uwagę, że do połowy 2020 r. 15 z 58 kierowników działów (25,8 %) i 2 z 15 dyrektorów (13,3 %) pochodziło z państw członkowskich, które przystąpiły do Unii w maju 2004 r. lub później (w porównaniu z 15 z 57 kierowników działów i 2 z 13 dyrektorów w 2018 r.); apeluje do TSUE, aby podjął wzmożone wysiłki w tym kierunku, zachęcając do kandydowania osoby, których narodowość jest niedostatecznie reprezentowana, oraz wykorzystując wymianę międzyinstytucjonalną;

10.

zwraca się do jednostki TSUE ds. równości szans i różnorodności, aby oceniła możliwości dalszego wzmacniania zasady równości szans i włączania jej do procesu rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także aby podnosiła świadomość pracowników w tych obszarach;

11.

z zaniepokojeniem odnotowuje wysoką liczbą przypadków wypalenia zgłoszonych w ostatnich latach w TSUE; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. TSUE podjął szereg działań, aby zapobiec przypadkom wypalenia i rozwiązać ten problem, takich jak zatrudnienie psychologa, szkolenie personelu i obowiązkowy program szkoleń dla kadry kierowniczej, w którym położono nacisk na dobre samopoczucie pracowników; uważa, że wszelkie decyzje dotyczące cięć budżetowych i środków redukcji personelu powinny być zgodne z zasadą utrzymania wysokiej jakości wyników oraz podejmowane z poszanowaniem dobrego samopoczucia i zadowolenia pracowników i z uwzględnieniem stale rosnącego obciążenia pracą w TSUE w ostatnich latach; wzywa TSUE do ścisłego monitorowania skuteczności nowo wprowadzonych środków będących odpowiedzią na rosnące obciążenie pracą oraz do intensyfikacji starań na rzecz zapobiegania wypaleniu; zachęca Trybunał do uzupełnienia obecnej elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

12.

z zadowoleniem przyjmuje kroki podjęte przez TSUE w celu dokonania oceny, czy poszczególne zespoły i pracownicy są równomiernie obciążeni pracą, tak aby zmniejszyć liczbę przypadków wypalenia i zwiększyć wydajność; zauważa, że prezesi Trybunału Sprawiedliwości i Sądu odpowiadają za przydzielanie spraw z uwzględnieniem aktualnego i przewidywanego obciążenia pracą; podkreśla, że udostępniono narzędzia umożliwiające dokładną ocenę sytuacji, w tym analizę obciążenia pracą co sześć tygodni; zauważa, że w przypadku służb administracyjnych, kadra kierownicza, uwzględniając stały wzrost obciążenia pracą i ograniczoną dostępność zasobów, stale monitoruje obciążenie pracą i jej podział między poszczególnych pracowników, aby móc dokonywać niezbędnych dostosowań;

13.

jest zaniepokojony, że w 2019 r. jedynie 48,5 % staży w TSUE było płatnych; zauważa jednak, że odsetek ten wzrósł z 31,7 % w 2018 r.; uznaje, że rok 2019 był rokiem przejściowym w kierunku stopniowego wprowadzania nowego systemu (decyzja TSUE z 3 grudnia 2018 r. przewidująca możliwość przyjmowania stażystów opłacanych przez instytucje); zauważa, że według szacunków w 2020 r. TSUE będzie wynagradzał 75 % stażystów; zauważa, że wszystkie staże odwołane w związku z kryzysem wywołanym COVID-19 były stażami bezpłatnymi; w trybie pilnym wzywa TSUE do zatrudniania stażystów na podstawie płatnych umów i zapewniania im świadczeń pokrywających co najmniej koszty utrzymania, z wyjątkiem przypadków, gdy stażyści otrzymują wynagrodzenie z innych źródeł, zgodnie z porozumieniami międzyinstytucjonalnymi podpisanymi przez TSUE;

14.

z zadowoleniem zauważa, że w 2019 r. do Sądu dołączyło siedmiu dodatkowych sędziów w ramach trzeciego i ostatniego etapu reformy strukturalnej, która została przyjęta w 2015 r., co doprowadziło do podwojenia liczby sędziów w Sądzie;

15.

zauważa, że w 2019 r. z Trybunału Sprawiedliwości i Sądu odeszło odpowiednio 5 i 8 członków, a liczba nowych członków wyniosła odpowiednio 4 i 14; zauważa, że liczba sędziów w Sądzie wynosi obecnie 52, co jest zgodne z decyzją o stopniowym podwajaniu liczby sędziów; zwraca uwagę, że jakość orzeczeń sądowych i trwająca reforma Sądu nie były przedmiotem kontroli Trybunału Obrachunkowego w 2017 r., ale że Trybunał Obrachunkowy odsyła do art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) 2015/2422, który stanowi, że „[d]o dnia 26 grudnia 2020 r. Trybunał Sprawiedliwości sporządza sprawozdanie z funkcjonowania Sądu dla Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (…) [s]prawozdanie to koncentruje się (…) na efektywności funkcjonowania Sądu, potrzebie i efektywności zwiększenia liczby sędziów do 56, wykorzystaniu i efektywności zasobów oraz tworzeniu kolejnych sądów wyspecjalizowanych lub innych zmianach strukturalnych” (1);

16.

wzywa TSUE do informowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich usprawnieniach w zakresie efektywności procedur administracyjnych, które wydają się niezbędne w obliczu stale rosnącego obciążenia pracą; ponownie podkreśla konieczność trwających reform, tak aby TSUE był dobrze przygotowany do reagowania na przyszłe wyzwania i do dalszej poprawy ogólnych wyników, co pozwoli na uniknięcie nieuzasadnionych opóźnień w rozpatrywaniu spraw;

Polityka etyki i uczciwości

17.

z zadowoleniem przyjmuje zmiany wprowadzone do wewnętrznych ram prawnych dotyczących podróży członków TSUE, w szczególności w odniesieniu do korzystania z samochodów służbowych i kierowców; zauważa, że korzystanie z usług kierowcy jest obecnie możliwe tylko w dwóch konkretnych przypadkach: uprzednio zatwierdzone podróże służbowe odbywane przez członków w celu prowadzenia działalności zewnętrznej (przepisy regulujące takie podróże służbowe nie przewidują sytuacji – poza wyjątkowymi okolicznościami – w której kierowca mógłby zostać poproszony o podróż do kraju pochodzenia członka lub do jakiegokolwiek innego kraju, nie przewożąc tej osoby w pojeździe) oraz przejazdy podyktowane szczególnymi okolicznościami (przyczynami zdrowotnymi lub medycznymi, względami bezpieczeństwa lub ochrony oraz przypadkami siły wyższej);

18.

zauważa, że w 2019 r. zgłoszono jeden domniemany przypadek molestowania i stwierdzono, że domniemane fakty nie stanowią molestowania w rozumieniu art. 12a regulaminu pracowniczego; zauważa, że w 2019 r. zakończono jedno dochodzenie w związku ze skargami pracowników dotyczącymi molestowania oraz że sprawę tę rozpatrzono w drodze dochodzenia administracyjnego prowadzonego przez byłego sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej; zauważa, że nie otrzymano żadnych innych skarg ani nie poniesiono żadnych wydatków związanych z zarządzaniem sprawami sądowymi lub wyrokami; zauważa z zadowoleniem, że zasady i procedury przeciwdziałania molestowaniu są publikowane na stronie intranetowej TSUE z myślą o promowaniu integracyjnego środowiska pracy i zapobieganiu wszelkim formom molestowania;

19.

zauważa, że w 2019 r. odnotowano jeden przypadek informowania o nieprawidłowościach, który był również pierwszym przypadkiem zastosowania przyjętych w 2017 r. przepisów TSUE dotyczących informowania o nieprawidłowościach; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sprawa ta pokazała, iż przepisy są odpowiednie do zakładanych celów; zauważa, że nie uznano za konieczne poinformowania Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), ponieważ informacje dostępne TSUE umożliwiły mu podjęcie odpowiednich decyzji; zwraca się jednak do TSUE o przekazanie sprawozdania w tej sprawie organowi udzielającemu absolutorium;

20.

z zadowoleniem przyjmuje szkolenie zatytułowane „Zasady dobrego postępowania” przeprowadzone w 2019 r. z udziałem 63 pracowników; zauważa, że szkolenie to zorganizowano w celu poinformowania pracowników, również nowo zatrudnionych, o ich obowiązkach wynikających z regulaminu pracowniczego oraz warunków zatrudnienia innych pracowników; zauważa z zadowoleniem, że szkolenia obejmują takie tematy jak molestowanie, informowanie o nieprawidłowościach, zapobieganie konfliktom interesów i inne kwestie etyczne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że również szkolenia finansowe obejmują kwestie informowania o nieprawidłowościach i konfliktów interesów; zachęca TSUE do dalszego systematycznego prowadzenia tego rodzaju szkoleń dla nowych pracowników oraz okresowo dla całego personelu; zachęca TSUE do promowania innych szkoleń o podobnym charakterze;

21.

zauważa, że jeżeli chodzi o sprawy dotyczące skarg wniesionych do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, 1 stycznia 2019 r. toczyły się dwie sprawy, a w 2019 r. wszczęto jedną; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wszystkie te trzy sprawy zamknięto w 2019 r., a Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich nie stwierdził żadnego przypadku niewłaściwego administrowania;

22.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie jednostki ds. równości szans i różnorodności w Dyrekcji Zasobów Ludzkich i Zarządzania Personelem, której celem jest opracowanie i wdrożenie polityki kładącej szczególny nacisk na włączenie zasad równości szans i różnorodności do różnych procedur zarządzania zasobami ludzkimi; zwraca się do TSUE o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z wdrożenia i wyników prac;

23.

jest zaniepokojony, że TSUE nie był w stanie przedstawić informacji na temat wewnętrznych procedur dotyczących efektu „drzwi obrotowych” w odniesieniu do pracowników wyższego szczebla; przypomina wniosek Komisji Kontroli Budżetowej PE w sprawie niezwłocznego przyjęcia i opublikowania ścisłych przepisów w tym zakresie; przypomina również inicjatywę Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich z 2018 r. w sprawie najlepszego sposobu wdrożenia przepisów Regulaminu Pracowniczego dotyczących efektu „drzwi obrotowych”;

24.

zwraca uwagę na obowiązujące przepisy regulujące zatrudnianie członków TSUE po zakończeniu sprawowania urzędu; zauważa, że kodeks postępowania określa różnego rodzaju ograniczenia, takie jak trzyletni okres oczekiwania, podczas którego byli członkowie nie mogą reprezentować stron w sprawach toczących się przed TSUE; ponadto zauważa, że byli członkowie nie mogą być w żaden sposób zaangażowani w sprawy zawisłe przed sądem, którego byli członkami, ani w sprawy związane z innymi sprawami, zarówno zawisłymi, jak i zakończonymi, którymi zajmowali się jako członkowie sądu;

25.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że TSUE – na wniosek Komisji Kontroli Budżetowej PE – opublikował na swojej stronie internetowej wykaz działań zewnętrznych swoich członków; nalega, że w celu zapewnienia przejrzystości należy publikować dalsze szczegółowe informacje dotyczące takich kwestii, jak cel, data i miejsce wymienionych wydarzeń oraz związane z nimi koszty podróży i utrzymania, a także informować, czy koszty te zostały pokryte przez TSUE czy przez stronę trzecią; zauważa, że zaangażowanie w działalność zewnętrzną wymaga uprzedniego zezwolenia, musi wchodzić w zakres obowiązków członków w odniesieniu do rozpowszechniania orzecznictwa i musi być zgodne z wymogami kodeksu postępowania;

26.

zachęca TSUE do wzmożenia wysiłków na rzecz sfinalizowania ogólnego pakietu środków w odniesieniu do kodeksu postępowania personelu; przypomina, że ostatni zmieniony kodeks postępowania dla członków wszedł w życie 1 stycznia 2017 r.; ponownie podkreśla potrzebę wprowadzenia szczegółowych przepisów dotyczących takich kwestii, jak konflikt interesów, działalność zewnętrzna, działalność zawodowa po zakończeniu służby oraz praca zarobkowa małżonków; zauważa, że dodatkowe obciążenie pracą wynikające z obecnej sytuacji zdrowotnej opóźniło ten proces;

27.

zauważa z zaniepokojeniem, że deklaracje interesów nadal mają charakter samodeklaratywny; wzywa TSUE do przyspieszenia analizy możliwości usprawnienia tego mechanizmu w odniesieniu do zasady niezawisłości sędziów oraz do złożenia sprawozdania Komisji Kontroli Budżetowej PE; zauważa, że w chwili objęcia urzędu każdy członek składa oświadczenie majątkowe, które w razie potrzeby aktualizuje; zauważa, że prezes każdego sądu analizuje oświadczenia, aby uniknąć konfliktu interesów przy przydzielaniu spraw poszczególnym sędziom sprawozdawcom; przypomina jednak, że za przegląd oświadczeń majątkowych i ocenę, czy zaistniał konflikt interesów, powinna odpowiadać niezależna strona trzecia;

28.

z zadowoleniem przyjmuje gotowość TSUE do zapewnienia większej przejrzystości; zachęca TSUE do publikowania życiorysów członków na swojej stronie internetowej oraz wzywa TSUE do rozważenia podejścia innych instytucji i państw członkowskich w tej dziedzinie;

Budynki i ochrona

29.

z zadowoleniem przyjmuje zakończenie piątej rozbudowy budynku Palais Trybunału Sprawiedliwości, w tym oddanie do użytku nowej Wieży C w lipcu 2019 r.; odnotowuje, że całkowita powierzchnia wynosi 42 631 m2, z czego około 14 850 m2 stanowi przestrzeń biurową, co umożliwiło TSUE rozwiązanie umowy najmu budynku wynajmowanego w ostatnich latach w dzielnicy Kirchberg; zauważa, że po przeprowadzeniu badania na temat biur typu „open space” dokonano zmian w układzie biur, które okazały się zadowalające i umożliwiły TSUE zapewnienie służbom i pracownikom odpowiednich rozwiązań;

30.

zwraca się do TSUE o przedstawienie sprawozdania z ustaleń odpowiednich komisji ds. równości szans (Intercopec) na temat niepełnosprawności oraz możliwych udogodnień dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi rodzajami niepełnosprawności, w tym ewakuacji tych osób w nagłych wypadkach, co obejmuje wprowadzenie w budynkach TSUE uzasadnionych zmian pod względem dostępu i odpowiedniego wyposażenia biurowego;

31.

zauważa, że TSUE dysponuje organami ds. kryzysu umożliwiającymi mu skuteczną reakcję w każdej sytuacji, tak aby zagwarantować bezpieczeństwo personelu, budynków i informacji oraz zapewnić ciągłość działania, a także że przydatność i właściwe funkcjonowanie tych organów zostały udowodnione podczas kryzysu związanego z COVID-19 w 2020 r.; zauważa, że dodatkowe wydatki w linii budżetowej 2026 „Ochrona i nadzór nad budynkami” w 2019 r. wyniosły około 500 000 EUR;

Wymiar środowiskowy

32.

docenia fakt, że TSUE stale poprawia efekty swojej działalności środowiskowej, stosując rozporządzenie (WE) nr 1221/2009 (2) (EMAS III), które wymaga monitorowania różnych aspektów środowiskowych w oparciu o wskaźniki; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w przypadku większości z 11 wskaźników, w formie stosunku do EPC (ekwiwalent pełnego czasu pracy), zaobserwowano pozytywną tendencję w 2019 r. w porównaniu z rokiem 2015 – bazowym dla systemu EMAS w TSUE; zachęca TSUE do systematycznego ograniczania śladu środowiskowego przez wdrażanie rozwiązań w zakresie pracy neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla oraz korzystanie z czystych źródeł energii;

Komunikacja

33.

z zainteresowaniem zauważa, że jednym z głównych aspektów działań komunikacyjnych TSUE w 2019 r. było zwiększenie wykorzystania zastrzeżonych mediów społecznościowych z myślą o szerszym rozpowszechnianiu informacji; zauważa, że w listopadzie 2019 r. TSUE zaczął aktywnie korzystać z serwisu LinkedIn, aby informować zainteresowane strony o swojej działalności; zachęca TSUE do obecności na bezpłatnych i otwartych portalach mediów społecznościowych, takich jak Mastodon, w celu osiągnięcia jeszcze większej przejrzystości i szerszego zasięgu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. strony internetowe TSUE odwiedzono łącznie 8 150 232 razy (w porównaniu z 8 270 495 w 2018 r.) i zarejestrowano 36 065 064 odsłon (w porównaniu z 32 808 573 w 2018 r.); zauważa, że zarówno w 2018 r., jak i w 2019 r. przewidziano w budżecie łączną kwotę 60 000 EUR na outsourcing części działań związanych z monitorowaniem mediów, których nie można już było prowadzić wewnętrznie ze względu na konieczność przydzielenia niektórym pracownikom innych zadań;

34.

zachęca TSUE do zwiększenia przejrzystości i z zadowoleniem przyjmuje decyzję instytucji o tym, by ogłaszanie wyroków wielkiej izby było transmitowane na żywo za pośrednictwem serwisu Europe by Satellite; zauważa, że transmisja na żywo rozpraw byłaby złożona i kosztowna, ponieważ odbywają się one w 24 językach, a bez dostępu do tłumaczenia symultanicznego zdecydowanej większości obywateli Unii bardzo trudno byłyby je oglądać; z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że od listopada 2019 r. TSUE publikuje na stronie internetowej Sieci Sądowej Unii Europejskiej (RJUE) wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez sądy krajowe, a także wewnętrzne opracowania badawcze i orzeczenia sądów krajowych;

35.

podkreśla rozwój współpracy z sędziami krajowymi, z których 2 824 odwiedziło Trybunał podczas seminariów, szkoleń, wizyt lub staży w 2019 r., w porównaniu z 2 292 w 2018 r.;

36.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywny rozwój RJUE i pochwala TSUE za propagowanie przejrzystości, czego wyrazem było udostępnienie w 2019 r. na jego stronie internetowej dokumentów proceduralnych i doktrynalnych z platformy RJUE zgodnie z zaleceniem Komisji Prawnej Parlamentu zawartym w opinii dla Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu, która to opinia stanowiła część procedury udzielania absolutorium za 2018 r.; pozytywnie ocenia postępy poczynione w dziedzinie cyfrowej, w tym w postaci nowego narzędzia dotyczącego akt sądowych, które ułatwia dostęp do odpowiedniej dokumentacji i informacji w celu rozpatrywania niektórych spraw wniesionych do Trybunału;

Współpraca międzyinstytucjonalna

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że TSUE od zawsze w pełni współpracował z OLAF-em oraz że zamierza tę pozytywną współpracę kontynuować; podkreśla, że w 2019 r., w następstwie dochodzenia przeprowadzonego przez OLAF w 2018 r., zastosowano środek dyscyplinarny, i wskazuje, że OLAF został o tym odpowiednio poinformowany; zauważa ponadto, że w 2019 r. OLAF wszczął dochodzenie, które jest nadal w toku i którego skutkiem był okres intensywnej współpracy z OLAF-em;

38.

z zadowoleniem przyjmuje nowy rozdział dotyczący opłat, usług i kwestii powiązanych w odniesieniu do umów o gwarantowanym poziomie usług podpisanych z innymi instytucjami i organami Unii, zawarty w rocznym sprawozdaniu z działalności TSUE zgodnie z wymogiem zawartym w rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2018; zauważa, że TSUE nadal pracował nad wielowymiarową strategią współpracy międzyinstytucjonalnej, przy czym łączna wartość międzyinstytucjonalnych umów o gwarantowanym poziomie usług wyniosła w 2019 r. 7 852 221 EUR; zwraca uwagę na organizację międzyinstytucjonalnych zaproszeń do składania ofert, w których TSUE pełni funkcję partnera lub lidera, co ma umożliwić skorzystanie z lepszych cen rynkowych i optymalizację związanych z tym kosztów administracyjnych; odnotowuje współpracę w dziedzinie tłumaczeń pisemnych i ustnych w ramach Międzyinstytucjonalnego Komitetu ds. Tłumaczeń Pisemnych i Ustnych;

39.

z zadowoleniem przyjmuje udział TSUE w międzyinstytucjonalnych grupach lub sieciach działających w różnych dziedzinach, takich jak budynki i ochrona, ochrona środowiska, informatyka prawna, szkolenia zawodowe, biblioteka, informacja i komunikacja; zauważa, że wspólne aplikacje wykorzystywane przez TSUE i inne instytucje obejmują główne obszary zarządzania administracyjnego, takie jak zasoby ludzkie, wynagrodzenia, budżet oraz zarządzanie finansami i rachunkowością; zauważa, że TSUE aktywnie współpracuje z Komisją w celu udoskonalenia narzędzia eTranslation; odnotowuje uczestnictwo TSUE w międzyinstytucjonalnej grupie monitorującej z udziałem władz irlandzkich i innych instytucji Unii w celu przygotowania do zniesienia 1 stycznia 2022 r. odstępstwa mającego zastosowanie do języka irlandzkiego;

40.

odnotowuje, że TSUE dokładnie rozważył zalecenia Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu wyrażone w rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium; podkreśla znaczenie tych informacji zwrotnych przedstawionych organowi udzielającemu absolutorium w sprawozdaniu TSUE z działań następczych;

Transformacja cyfrowa i cyberbezpieczeństwo

41.

z zadowoleniem przyjmuje i podkreśla fakt, że w 2019 r., zgodnie ze swoją strategią cyfrową, TSUE kontynuował prace nad programem zintegrowanego systemu zarządzania sprawami (program SIGA), mającym na celu stworzenie zintegrowanego systemu, który zastąpi większość aplikacji sądowych wykorzystywanych przez Trybunał Sprawiedliwości i Sąd; zauważa, że program SIGA uruchomiono w połowie 2018 r. w wyniku zalecenia Trybunału Obrachunkowego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że TSUE nadal poprawia swoją sytuację w zakresie rozwiązań informatycznych; zauważa, że inwestycje w projekty i wyposażenie w 2019 r. były o 1,3 mln EUR wyższe niż w 2018 r.;

42.

zauważa, że TSUE nadal dbał o bezpieczeństwo swoich operacji informatycznych w ścisłej współpracy z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE; zauważa, że w 2019 r. TSUE poradził sobie ze wszystkimi cyberatakami, których był ofiarą, oraz zapewnił ochronę całego otoczenia informatycznego bez poważnych incydentów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że – oprócz środków technicznych i operacyjnych podjętych w celu zapewnienia cyberbezpieczeństwa – w 2019 r. TSUE rozpoczął istotne inicjatywy na rzecz podnoszenia świadomości;

43.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że TSUE wzmocnił swoje wewnętrzne ramy prawne w dziedzinie ochrony danych w celu ustanowienia niezależnych organów nadzoru odpowiedzialnych za monitorowanie przetwarzania danych osobowych przez Trybunał Sprawiedliwości i Sąd podczas wykonywania przez nie funkcji sądowniczych;

44.

zauważa, że TSUE utworzył laboratorium innowacji w celu zbadania możliwości wykorzystania sztucznej inteligencji (AI) w systemach sądowniczych; wyraża zaniepokojenie skutkami stosowania AI w systemach sądowniczych w odniesieniu do praw człowieka; zwraca się do TSUE, aby dostarczył Parlamentowi więcej informacji na temat działalności laboratorium innowacji;

45.

zauważa, że w 2019 r. TSUE był przedmiotem dwóch dochodzeń prowadzonych przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD); zwraca uwagę, że pierwsze dochodzenie, wszczęte w 2018 r., dotyczyło korzystania z usług sieciowych na stronie internetowej TSUE; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku zaleceń EIOD i w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości (3) stronę internetową dostosowano; zauważa, że drugie dochodzenie – w sprawie wykorzystania przez TSUE produktów firmy Microsoft – jest w toku; zauważa, że polityka TSUE zakłada stosowanie podejścia elastycznego polegającego na wykorzystaniu zarówno technologii otwartego oprogramowania, jak i oprogramowania i sprzętu dostępnego na rynku, w zależności od potrzeb;

46.

zachęca TSUE do postępowania zgodnie z zaleceniami EIOD i do renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej i umowy wdrożeniowej podpisanej między instytucjami Unii a przedsiębiorstwem Microsoft w 2018 r. w celu osiągnięcia suwerenności cyfrowej, uniknięcia uzależnienia od jednego dostawcy i braku kontroli oraz zapewnienia ochrony danych osobowych;

47.

z zadowoleniem przyjmuje wzrost wskaźnika wykorzystania aplikacji e-Curia w Trybunale Sprawiedliwości w 2019 r. (80 % wszystkich pism procesowych złożonych do Trybunału w 2019 r. złożono za pośrednictwem tej aplikacji) oraz fakt, że odsetek ten wzrósł jeszcze bardziej w czasie kryzysu związanego z COVID-19 w 2020 r.; zachęca TSUE, aby nadal w możliwie największym stopniu zwiększał wykorzystanie narzędzi cyfrowych w swoich postępowaniach; w pełni rozumie obawy Trybunału Sprawiedliwości, że narzucenie korzystania z aplikacji e-Curia we wszystkich okolicznościach mogłoby być nieproporcjonalne i doprowadzić do ograniczenia dostępu do wymiaru sprawiedliwości;

48.

podkreśla, że uruchomienie aplikacji e-Curia w listopadzie 2011 r. wywarło duży wpływ na obniżenie kosztów pocztowych (o ile w 2011 r. koszty te wyniosły 720 598 EUR, to w 2019 r. jedynie 89 954 EUR, co oznacza spadek o ponad 87 % w ciągu ośmiu lat); ponadto wspiera TSUE w zobowiązaniu do ustanowienia zintegrowanego systemu zarządzania sprawami, co zakłada transformację cyfrową na wszystkich etapach postępowania sądowego w możliwie największym stopniu;

49.

z zadowoleniem przyjmuje stały wzrost liczby użytkowników aplikacji e-Curia (6 588 w 2019 r. w porównaniu z 4 865 w 2018 r.) oraz to, że jest ona wykorzystywana we wszystkich państwach członkowskich, co wskazuje na skuteczność platformy oraz rzeczywiste działania podjęte na rzecz zwiększenia świadomości społeczeństwa co do istnienia, skuteczności i szybkości aplikacji oraz płynących z niej korzyści; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że odsetek pism procesowych składanych za pośrednictwem aplikacji e-Curia wzrósł, osiągając 93 % w przypadku Sądu (w porównaniu z 85 % w 2018 r.) i 80 % w przypadku Trybunału Sprawiedliwości (w porównaniu z 75 % w 2018 r.);

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, wyniki

50.

z zadowoleniem przyjmuje zakończenie w 2019 r. trzeciego etapu reformy strukturalnej, która przyniosła istotne zmiany strukturalne w Sądzie Unii Europejskiej, w szczególności utworzenie wyspecjalizowanych izb zajmujących się sprawami dotyczącymi własności intelektualnej i sprawami pracowniczymi, większe zaangażowanie prezesów i wiceprezesów w prace sądowe oraz modernizację systemów statystycznego monitorowania wyników izb i planowania śródokresowego Sądu;

51.

zauważa, że dwa organy, które wchodzą w skład TSUE, zamknęły w 2019 r. łącznie 1 739 spraw, co świadczy o ich wysokiej wydajności, pomimo nieznacznego spadku w porównaniu z 2018 r. (1 769 spraw); zauważa ponadto, że całkowita liczba spraw wniesionych do obu organów w 2019 r. osiągnęła rekordowy poziom – 1 905 spraw, podczas gdy w 2018 r. wniesiono 1 683 sprawy – i w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie 1 maja 2020 r. mechanizmu wstępnego przyjmowania odwołań do rozpoznania, co powinno zmniejszyć obciążenie Trybunału Sprawiedliwości;

52.

zwraca uwagę, że w 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości odnotował wysoką liczbą nowych spraw (966), co oznacza wzrost o 13,78 % w porównaniu z 2018 r.; zwraca uwagę, że Sąd również odnotował wysoką liczbę nowych spraw wniesionych w 2019 r. – 939, w porównaniu z 834 sprawami wniesionymi w 2018 r.; z zadowoleniem przyjmuje rekordową liczbę spraw rozstrzygniętych przez Trybunał Sprawiedliwości – 865, co stanowi wzrost o 13,8 % w stosunku do 2018 r.; stwierdza z zaniepokojeniem, że liczba spraw rozstrzygniętych przez Sąd w 2019 r. (874) wykazuje znaczny spadek w porównaniu z 2018 r. (1 009);

53.

wyraża jednak zaniepokojenie wzrostem liczby spraw w toku o około 7 % w porównaniu z 2018 r. (2 500 spraw w toku na dzień 31 grudnia 2019 r. w porównaniu z 2 334 na dzień 31 grudnia 2018 r.);

54.

zwraca uwagę, że w 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości zajmował się głównie zagadnieniami z dziedziny konkurencji i pomocy państwa oraz przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, a Sąd – zagadnieniami z dziedziny pomocy państwa oraz własności intelektualnej i przemysłowej; zwraca uwagę, że w przypadku Sądu główne zagadnienia nie zmieniły się w 2019 r. w porównaniu z 2018 r., natomiast Trybunał Sprawiedliwości w 2018 r. zajmował się głównie, oprócz kwestii związanych z przestrzenią wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, zagadnieniami dotyczącymi swobody przemieszczania się, swobody przedsiębiorczości i rynku wewnętrznego, a także własności intelektualnej i przemysłowej;

55.

przypomina, jak ważna jest sprawozdawczość w zakresie najważniejszych kluczowych wskaźników skuteczności działania ustanowionych zgodnie z procesem reform strukturalnych w celu pomiaru osiągnięć na tle celów strategicznych; zwraca się do TSUE, aby w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności przedstawił syntezę;

56.

z zadowoleniem przyjmuje zmianę w strukturze tegorocznego sprawozdania z zarządzania TSUE, w którym informacje przedstawiono w sposób bardziej przejrzysty i zrozumiały;

57.

z zadowoleniem przyjmuje skrócenie średniego czasu trwania postępowań przed Trybunałem Sprawiedliwości i Sądem oraz zauważa, że w 2019 r. odnotowano bardzo znaczny wzrost liczby nowych spraw wniesionych do Trybunału Sprawiedliwości (wzrost o 14 % w porównaniu z 2018 r.), co w dużej mierze można przypisać znacznemu wzrostowi liczby odwołań;

58.

przypomina, że priorytetem TSUE musi być skuteczne i wydajne funkcjonowanie systemu kontroli wewnętrznej; zauważa, że ramy kontroli wewnętrznej, w formie przyjętej decyzją komitetu administracyjnego 29 stycznia 2019 r., opierają się głównie na zasadach autonomii i rozliczalności na każdym szczeblu kierownictwa; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. przygotowano przewodnik dotyczący kontroli wewnętrznej, aby pomóc służbom we wdrażaniu i monitorowaniu nowych ram; zauważa, że ramom tym towarzyszą inne instrumenty scentralizowanej usługi weryfikacji ex ante, wysoce skuteczny zintegrowany system zarządzania rachunkami i budżetem oraz niezależna Służba Audytu Wewnętrznego (IAS);

59.

zauważa, że – jak stwierdzono w sprawozdaniu rocznym IAS – w 2019 r. zakończono audyty w następujących obszarach: „przegląd uczestnictwa w organach międzyinstytucjonalnych” oraz „analiza dobrych praktyk w zakresie nadzoru nad zewnętrznymi dostawcami usług wewnętrznych”; zauważa, że w 2019 r. IAS nadal udzielała porad w kilku obszarach działalności w odniesieniu do reformy struktury sądownictwa i zwiększonego nakładu pracy niektórych służb TSUE;

60.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że IAS regularnie monitoruje działania podejmowane w odpowiedzi na zalecenia sformułowane w audytach z poprzednich lat; zauważa, że w odniesieniu do „przeglądu strategii TSUE w zakresie zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i wszelkiej nielegalnej działalności naruszającej interesy Unii Europejskiej” jednym z głównych zaleceń jest okresowa ponowna ocena rejestrów ryzyka; zwraca ponadto uwagę, że należy usprawnić wymianę informacji; docenia fakt, że na stronie intranetowej dodano sekcję poświęconą etyce i postępowaniu zgodnemu z etyką zawodową; z zadowoleniem przyjmuje również obowiązkowy program szkoleń wprowadzających, obejmujący sesje poświęcone bezpieczeństwu fizycznemu, ochronie danych i bezpieczeństwu informacji;

Wielojęzyczność

61.

zauważa, że TSUE kontynuował prace nad projektem „Optymalizacja wkładu tłumaczeń zewnętrznych”, który uruchomiono w 2015 r.; odnotowuje, że ogólny wskaźnik zlecania na zewnątrz tłumaczeń prawniczych wzrósł z 31,2 % w 2015 r. do 40,6 % w 2019 r.; podkreśla jednak, że zlecanie na zewnątrz ma pewne ograniczenia ze względu na poufność i niewystarczającą podaż; zdaje sobie sprawę, że wszystkie tłumaczenia TSUE to tłumaczenia techniczne, prawnicze i bardzo trudne, co oznacza, że tłumacze niezależni muszą w miarę możliwości być prawnikami lub mieć doświadczenie w tłumaczeniu tekstów prawniczych.

(1) Sprawozdanie specjalne nr 14/2017: „Przegląd wyników dotyczący zarządzania sprawami przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej”.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1).

(3) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 1 października 2019 r., Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. przeciwko Planet49 GmbH, C-673/17, ECLI:EU:C:2019:801.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/131

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1550

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0224/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0059/2021),

udziela sekretarzowi generalnemu Trybunału Obrachunkowego absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(5) Dz.U. L 30 z 28.1.2021, s. 10.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/132

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1551

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0059/2021),

zwraca uwagę, że kontroli rocznego sprawozdania finansowego Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) dokonuje niezależny audytor zewnętrzny w celu zastosowania tych samych zasad przejrzystości i rozliczalności, które Trybunał stosuje do kontrolowanych przez niego jednostek; odnotowuje z zadowoleniem opinię audytora, że sprawozdanie finansowe Trybunału prawidłowo i rzetelnie przedstawia jego sytuację finansową;

zauważa, że w 2019 r. budżet Trybunału wyniósł ogółem 146 890 000 EUR (w porównaniu z 146 469 000 EUR w 2018 r. i 141 240 000 EUR w 2017 r.) oraz że do końca 2019 r. wykorzystano 98 % wszystkich środków budżetowych (w porównaniu z 96,21 % w 2018 r. i 97,73 % w 2017 r.);

przypomina, że budżet Trybunału jest przede wszystkim administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki związane z pracownikami instytucji (Tytuł 1) oraz z budynkami, ruchomościami, wyposażeniem i różnymi kosztami operacyjnymi (Tytuł 2);

przypomina, że wskaźniki wykonania dla Tytułu 2 nie ulegają wystarczającej poprawie: wskaźnik wykonania zobowiązania wynosi 64,17 % (w porównaniu z 59,13 % w 2018 r. i 57,13 % w 2017 r.), natomiast wskaźnik wykonania płatności – 62,21 % (w porównaniu z 55,11 % w 2018 r. i 55,75 % w 2017 r.); podkreśla, że w dokumencie uzupełniającym do rezolucji w sprawie absolutorium za 2018 r. Trybunał potwierdził, że będzie nadal dokładał starań na rzecz poprawy wskaźników wykonania budżetu i uważnie analizował ich preliminarze budżetowe;

odnotowuje uwagę Trybunału, że właściwsze jest monitorowanie wykonania budżetu w ramach Tytułu 2 z perspektywy dwóch lat; stwierdza, że w okresie dwóch lat (2018–2019) dokonano 91,38 % płatności ze środków budżetowych i 98,04 % płatności na zobowiązania;

odnotowuje przedłużenie przeniesienia środków, na przykład w wysokości 3 057 772 EUR w 2019 r. w ramach rozdziału 21 (Przetwarzanie danych, sprzęt i majątek ruchomy: zakup, wynajem i utrzymanie) w porównaniu z 4 310 280 EUR w 2018 r. ze względu na trwające projekty informatyczne; stwierdza, że całkowita kwota środków przeniesionych w ramach Tytułu 2 z 2018 r. na 2019 r. wyniosła 6 068 597 EUR, i uznaje za pozytywne, że skutkowało to dokonaniem płatności w wysokości 5 777 454 EUR ze środków przeniesionych;

zwraca uwagę, że środki przeniesione w ramach Tytułu 1 i 2 z roku budżetowego 2018 na rok budżetowy 2019 wyniosły 7 406 944 EUR i dały podstawę do płatności w wysokości 6 553 576 EUR, co odpowiada wskaźnikowi wykorzystania w wysokości 88,48 %, równemu wskaźnikowi wykorzystania w 2018 r.;

docenia fakt, że Trybunał rozpatruje sugestię zawartą w rezolucji w sprawie absolutorium za 2018 r., zgodnie z którą niezależne sprawozdanie roczne dotyczące instytucji Unii należy przedstawić w ramach debat na temat strategii Trybunału na lata 2021–2025, która powinna zostać przyjęta do końca 2020 r.; w związku z tym ponownie podkreśla potrzebę przeprowadzenia przez Trybunał głębszej analizy każdej z instytucji, aby Parlament mógł wypełniać swoje obowiązki jako organ udzielający absolutorium;

z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Trybunału, zgodnie z wnioskiem Parlamentu, w przygotowanie pierwszego sprawozdania na temat wyników wykonania budżetu Unii, którego celem jest ocena rezultatów uzyskanych na podstawie wydatków z budżetu Unii, w szczególności przedstawienie oceny wyników w ramach każdej polityki Unii; uważa, że kontrola wykonania ma zasadnicze znaczenie dla oceny rzeczywistego wpływu inwestycji unijnych;

10.

ubolewa, że działania podjęte przez Trybunał w następstwie rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2018 dostarczają jedynie ograniczonych odpowiedzi na uwagi Parlamentu; podkreśla, że działania następcze mają kluczowe znaczenie dla stwierdzenia przez Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu, czy Trybunał wdrożył zalecenia Parlamentu; wzywa Trybunał do przedstawienia wszystkich niezbędnych odpowiedzi i bardziej szczegółowych wyjaśnień dotyczących wdrożenia zaleceń Parlamentu w kolejnym sprawozdaniu uzupełniającym, z wyraźnym odniesieniem do każdego ustępu rezolucji w sprawie absolutorium, oraz do dostarczenia wszystkich niezbędnych dokumentów;

11.

powtarza zalecenie Trybunału, aby Komisja co roku publikowała we wcześniejszym terminie sprawozdanie roczne z zarządzania i wykonania w celu zbadania prawidłowości przedstawianych informacji i sporządzenia odnośnego sprawozdania; uznaje ograniczenia wynikające z pandemii COVID-19, które zmusiły Trybunał do opublikowania sprawozdania rocznego za rok 2019 w listopadzie 2020 r.;

Zasoby ludzkie

12.

odnotowuje, że na koniec 2019 r. istniały 853 stanowiska stałe i czasowe w porównaniu z 891 stanowiskami w 2013 r., co stanowi spadek o 4,26 %; zauważa w szczególności, że liczba stanowisk stałych zmniejszyła się o 6,91 punktu procentowego, podczas gdy liczba stanowisk tymczasowych wzrosła o 10,07 punktu procentowego; zwraca się do Trybunału o sprawdzenie, czy rosnąca tendencja do zatrudniania pracowników na stanowiskach tymczasowych odpowiada szczególnym potrzebom Trybunału, czy też jest raczej odpowiedzią na ograniczenia budżetowe; zauważa, że poziom zatrudnienia jest stale kontrolowany, a plan zatrudnienia Trybunału pozostaje niezmieniony w stosunku do 2017 r. i 2018 r. z wynikiem 853 stanowisk; stwierdza, że po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii i zgodnie z wynikiem negocjacji w tej sprawie w 2019 r. dostosowano odpowiednio plan zatrudnienia;

13.

z uznaniem przyjmuje fakt, że Trybunał, zgodnie z przyjętą strategią na lata 2018–2020, rozszerzył współpracę z naukowcami, środowiskiem akademickim i ośrodkami analitycznymi oraz że z dniem 1 czerwca 2020 r. Trybunał oddelegował 15 pracowników do innych organów międzynarodowych; zauważa, że Trybunał regularnie przyjmuje pracowników oddelegowanych z innych instytucji międzynarodowych, a także zapewnia 55 staży (w porównaniu z 60 w 2018 r.) dla absolwentów uniwersytetów na okres od trzech do pięciu miesięcy; zauważa, że w 2019 r. odbyło się sześć nieodpłatnych staży; zwraca się do Trybunału o przyznanie stażystom dodatku pokrywającego co najmniej koszty ich utrzymania, również w przypadku staży krótkoterminowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał zawarł liczne partnerstwa z uniwersytetami i organizacjami zawodowymi na rzecz przyszłej współpracy;

14.

zauważa, że polityka rekrutacyjna Trybunału, oparta na reformie z 2016 r. oraz na ogólnych zasadach i warunkach zatrudnienia w instytucjach Unii, czyni z Trybunału organizację pracującą w trybie zadaniowym; odnotowuje, że pracownicy są przypisani do puli obejmującej cały Trybunał, z której przydziela się zasoby do izb obrachunkowych i zadań; stwierdza, że w procesie przydzielania pracowników pochodzących z puli do zadań Trybunał zwraca szczególną uwagę na to, aby zapewnić dostępność niezbędnej wiedzy fachowej i zasobów ludzkich w odpowiednim czasie oraz odpowiednią rotację pracowników w zespołach dzięki regularnej mobilności;

15.

z uznaniem przyjmuje fakt, że w wyniku badania satysfakcji pracowników przeprowadzonego w 2018 r. Trybunał podejmował działania na rzecz dobrostanu pracowników, takie jak utworzona sieć poufnych osób kontaktowych Trybunału w całej organizacji, w celu zapewnienia specjalistycznego i, w razie potrzeby, anonimowego wsparcia dla pracowników; zauważa, że Trybunał zapewnia również możliwość bezpłatnego skorzystania z pięciu sesji z psychologami, organizuje prezentacje na temat sposobów radzenia sobie z wypaleniem zawodowym, zaś dla kadry kierowniczej – na temat wykrywania przypadków nękania i odpowiedzi na nie;

16.

wyraża zaniepokojenie z powodu spadku liczby kobiet pełniących funkcje kierownicze z 30 % w 2018 r. do 20 % w 2019 r. oraz spadku liczby kobiet kierujących działami z 39 % w 2018 r. do 35 % w 2019 r.; zauważa jednak niewielki wzrost liczby kobiet wchodzących w skład Trybunału z 21 % (sześć z dwudziestu ośmiu członków) do 25 % w 2019 r. (siedem z dwudziestu ośmiu członków); podkreśla zaangażowanie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego na rzecz wspierania procesu przeglądu nominacji członków Trybunału w celu osiągnięcia równowagi płci (w 2019 r. w Trybunale zasiadało siedem kobiet i 21 mężczyzn); przypomina, że do państw członkowskich apeluje się, by aktywniej zachęcały kobiety do ubiegania się o tego rodzaju stanowiska; przypomina, że podczas procedury mianowania Rada powinna zawsze przedstawiać co najmniej dwóch kandydatów – jedną kobietę i jednego mężczyznę;

17.

z zadowoleniem przyjmuje nieustanne starania Trybunału na szczeblu administracyjnym na rzecz promowania równych szans zawodowych dla pracowników, w szczególności na rzecz osiągnięcia równowagi płci na stanowiskach kierowniczych; zauważa, że w 2019 r. Trybunał uruchomił program rozwoju kadry kierowniczej mający na celu rozwijanie umiejętności potencjalnych kierowników przy zapewnieniu równego udziału kobiet i mężczyzn;

18.

docenia udział Trybunału we Wspólnym Komitecie ds. Równych Szans oraz w planie działań na rzecz równości szans na lata 2018–2020, w którym poruszono również kwestie wieku i niepełnosprawności; zwraca się do Trybunału o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z realizacji planu działań;

19.

wzywa Trybunał, aby starał się o dalszą poprawę w zakresie geograficznej równowagi pracowników (szczególnie w grupach funkcyjnych AST 1-4 i 5-9 występuje znaczna nadreprezentacja niektórych narodowości); wzywa Trybunał do przygotowania planu działań w zakresie rekrutacji nowych pracowników z uwzględnieniem równowagi geograficznej, zgodnie z art. 7 regulaminu pracowniczego;

20.

zauważa, że elastyczna organizacja pracy jest dostępna dla wszystkich członków personelu z wyjątkiem niektórych kategorii, w przypadku których nie jest to możliwe ze względów praktycznych; odnotowuje jednak, że zdecydowaną większość pracowników korzystających z tych rozwiązań w 2019 r. stanowiły kobiety (87 % pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i 68 % pracowników, którzy wzięli urlop rodzicielski lub ze względów rodzinnych); wzywa Trybunał, aby przeanalizował tę sytuację w kontekście swojej polityki w zakresie możliwości rozwoju zawodowego i różnorodności; zachęca Trybunał do uzupełnienia elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

21.

podziela uwagi Trybunału dotyczące wysokich kosztów utrzymania w Luksemburgu jako jednego z głównych czynników, które są przyczyną trudności w zakresie zatrudniania i zatrzymywania pracowników; wyraża zaniepokojenie z powodu pogłębiającego się problemu, jakim jest spadek siły nabywczej urzędników służby cywilnej UE pełniących służbę w Luksemburgu;

Budynki, bezpieczeństwo i ochrona

22.

z zadowoleniem przyjmuje modernizację budynku K2 w celu unowocześnienia jego infrastruktury technicznej, z uwzględnieniem nowych kwestii związanych z ochroną środowiska, oraz przekształcenia obecnych pomieszczeń archiwalnych (które nie są już potrzebne w związku z cyfryzacją) w kompleks wspólnych przestrzeni umożliwiających pracę zespołową i sprzyjających dobrostanowi pracowników, takich jak sale konferencyjne i wideokonferencyjne oraz kąciki kawowe;

23.

docenia fakt, że Trybunał przeprowadził w 2017 r. badanie wstępne oraz uwzględnił jego wyniki w obecnym projekcie modernizacji; zauważa, że Trybunał nadal korzysta z indywidualnych biur i dysponuje niewielką przestrzenią umożliwiającą pracę zespołową; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zorganizowano specjalne sesje w celu przedstawienia projektu pracownikom, a uzyskane od nich informacje zwrotne były na ogół pozytywne;

24.

z zadowoleniem przyjmuje poprawę warunków bezpieczeństwa, w szczególności budowę dodatkowych ogrodzeń, nowych barierek parkingowych i terminala wjazdowego na parking w budynku K3, który to projekt zostanie ukończony w 2020 r.; zauważa, że w 2019 r. oprócz stałych wydatków, takich jak okresowe kontrole instalacji, Trybunał zainwestował 123 000 EUR w bezpieczeństwo fizyczne;

25.

zwraca uwagę na środki przyjęte w celu zapewnienia bezpieczeństwa personelu, a mianowicie na plan awaryjny w przypadku poważnych incydentów, wewnętrzną procedurę postępowania w sytuacji ewentualnego wypadku jądrowego oraz umowę o gwarantowanym poziomie usług zawartą z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, umożliwiającą korzystanie z jej porad dotyczących misji do krajów o wysokim i krytycznym poziomie zagrożenia;

Środowisko

26.

zauważa, że pod koniec 2019 r. przeprowadzono kontrolę zewnętrznego systemu ekozarządzania i audytu (EMAS), w wyniku której Trybunał z powodzeniem odnowił certyfikat EMAS na lata 2020–2022 i przyjął nowy plan działania w celu przeciwdziałania kryzysowi klimatycznemu; zwraca uwagę, że bilans emisji CO2 przez Trybunał jest publikowany co roku na jego stronie internetowej, aby umożliwić śledzenie starań, jakie Trybunał podejmuje na rzecz zmniejszenia swojego śladu węglowego w ramach szerszego projektu EMAS i osiągnięcia celu strategii „Europa 2020” w zakresie zrównoważonego rozwoju, który to cel został zatwierdzony przez Radę Europejską w 2010 r.;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo

27.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w połowie 2018 r. Trybunał przyjął plan działania na rzecz cyberbezpieczeństwa obejmujący ramy czasowe trzech lat; odnotowuje, że w 2019 r. osiągnięto następujące cele: skuteczniejsze i regularniejsze naprawianie luk w zabezpieczeniach oprogramowania, zapobieganie nieuprawnionemu dostępowi do usług w chmurze, przegląd strategii bezpieczeństwa informacji oraz poprawa zdolności monitorowania bezpieczeństwa; wyraża zadowolenie z sesji informacyjnej na temat cyberbezpieczeństwa dla pracowników Trybunału; zauważa, że Trybunał korzysta również z usług i infrastruktury w zakresie cyberbezpieczeństwa świadczonych przez zespół reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE;

28.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie komitetu sterującego ds. transformacji Cyfrowej, którego celem jest kontynuacja transformacji cyfrowej audytu w ramach inicjatywy pod nazwą „Transformacja cyfrowa Europejskiego Trybunału Obrachunkowego” („ECA audit goes digital”); zauważa, że w 2019 r. laboratorium Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ECALab) – interdyscyplinarne laboratorium innowacji ukierunkowane na cyfrową transformację kontroli z wykorzystaniem danych i technologii, wsparło dziesięć zadań kontrolnych, w tym projekt pilotażowy dotyczący wykorzystywania dużych zbiorów danych do kontroli wykonania zadań; zwraca się do Trybunału, aby zgłaszał Parlamentowi wszelkie przeszkody napotkane podczas uzyskiwania od instytucji unijnych danych w formacie nadającym się do odczytu maszynowego;

29.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w kwietniu 2019 r. opublikowano decyzję Trybunału nr 6-2019 w sprawie polityki otwartych danych i ponownego wykorzystywania dokumentów oraz że systemy informatyczne Trybunału opierają się na solidnych zasadach architektury, które uwzględniają podejście oparte na stosunku kosztów do korzyści w odniesieniu do głównych technologii nabywanych na poziomie międzyinstytucjonalnym; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z tymi zasadami w Trybunale stosowane są technologie open source; zachęca Trybunał do priorytetowego podejścia do technologii open source, aby uniknąć uzależnienia od jednego dostawcy, zachować kontrolę nad własnymi systemami technicznymi, zapewnić silniejsze gwarancje prywatności i ochrony danych użytkowników oraz zwiększyć bezpieczeństwo i przejrzystość dla opinii publicznej;

30.

odnotowuje z zadowoleniem, że Trybunał ustanowił w 2016 r. plan działań, aby przygotować się do przyjęcia rozporządzenia (UE) 2016/679 (1) i zachować zgodność z nim, od chwili jego wejścia w życie dla instytucji, organów i jednostek organizacyjnych; zauważa, że w 2019 r. dokonano reorganizacji obowiązków w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa informacji, aby podzielić i wzmocnić przydzielone zasoby;

31.

zachęca Trybunał do postępowania zgodnie z zaleceniami Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w kwestii renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej i umowy wdrożeniowej podpisanej między instytucjami Unii a przedsiębiorstwem Microsoft w 2018 r. z myślą o celu, jakim jest osiągnięcie niezależności cyfrowej, uniknięcie uzależnienia od jednego dostawcy i braku kontroli oraz zapewnienie ochrony danych osobowych;

Współpraca międzyinstytucjonalna

32.

zachęca Trybunał do dalszego rozwoju synergii i racjonalizacji z innymi organami unijnymi poprzez współpracę międzyinstytucjonalną; odnotowuje, że Trybunał korzysta z narzędzi i usług oferowanych przez inne instytucje lub wspólnie z nimi, takich jak umowa o gwarantowanym poziomie usług zawarta z Urzędem Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych Komisji, obejmująca zarządzanie emeryturami, prawami finansowymi i listą płac; zauważa, że Trybunał korzysta z narzędzi informatycznych Komisji w takich dziedzinach, jak podróże służbowe, zasoby ludzkie, szkolenia i tłumaczenia pisemne; z zadowoleniem przyjmuje udział we wspólnych procedurach udzielania zamówień z różnymi innymi instytucjami w dziedzinie IT, tłumaczeń itp.;

33.

przyznaje, że zgodnie z metodyką uzgodnioną między instytucjami koszt zlecania tłumaczeń pisemnych do realizacji poza jednostką w 2019 r. wyniósł 2 740 366 EUR, a gdyby odpowiednie tłumaczenia zostały wykonane przez służby wewnętrzne, całkowity koszt tych samych stron wyniósłby 4 647 880 EUR;

34.

zwraca się do Trybunału o przedstawienie informacji na temat wszelkich usprawnień dokonanych w zakresie wydajności procesów administracyjnych, które są niezbędne w świetle stale rosnącego obciążenia pracą; przypomina ponadto o konieczności realizowania obecnych reform w celu zapewnienia, aby Trybunał był dobrze przygotowany do reagowania na przyszłe wyzwania;

35.

zwraca się do Trybunału o zbadanie możliwości wpisania się do rejestru służącego przejrzystości na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług; uznaje współpracę międzyinstytucjonalną między Trybunałem a innymi instytucjami i organami Unii za pośrednictwem umów o gwarantowanym poziomie usług; zwraca się o informacje, czy przed zawarciem jakiejkolwiek umowy przeprowadzana jest ocena kosztów i korzyści;

36.

z zadowoleniem przyjmuje porozumienie administracyjne podpisane w 2019 r. zapewniające ustrukturyzowane ramy współpracy między Trybunałem a Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz wprowadzające ułatwienia w zakresie terminowej wymiany informacji na mocy rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013 (2) i decyzji Trybunału dotyczących dochodzeń wewnętrznych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że porozumienie to zaowocowało już skuteczniejszą współpracą między Trybunałem a OLAF-em, ustanowieniem stałych punktów kontaktowych umożliwiających częstą wymianę informacji oraz szybszym i bardziej regularnym przekazywaniem informacji zwrotnych na temat spraw przekazywanych przez Trybunał do OLAF-u; zauważa, że porozumienie to zawiera również przepisy dotyczące kwestii nieoperacyjnych, takich jak organizacja sesji szkoleniowych, warsztatów i wymiany personelu; odnotowuje, że w 2019 r. Trybunał zgłosił OLAF-owi dziesięć przypadków podejrzeń o nadużycia finansowe w porównaniu z dziewięcioma przypadkami zgłoszonymi w 2018 r. (osiem zidentyfikowanych w trakcie prac kontrolnych i dwa przypadki wypowiedzenia przez osoby trzecie);

37.

zauważa, że Prokuratura Europejska (EPPO) i Trybunał porozumiały się w sprawie omówienia warunków przyszłej umowy administracyjnej w celu określenia ram ich współpracy; zwraca się do Trybunału, aby przekazał odpowiednie informacje Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał przyczynił się do utworzenia służby audytu wewnętrznego Prokuratury Europejskiej;

38.

wyraża zadowolenie w związku z podpisaniem w październiku 2019 r. protokołu ustaleń z Europejskim Bankiem Centralnym (EBC), w którym zawarto praktyczne ustalenia dotyczące wymiany informacji w zakresie działalności nadzorczej EBC;

39.

docenia współpracę Trybunału z najwyższymi organami kontroli państw członkowskich, umożliwiającą mu wspieranie prac w zakresie niezależnej kontroli zewnętrznej w Unii i jej państwach członkowskich; zauważa zaangażowanie Trybunału w prace Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (INTOSAI), Europejskiej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (EUROSAI) oraz Europejskiej Grupy Regionalnej INTOSAI, w szczególności w jej grupach roboczych ds. audytu środowiskowego, technologii informacyjnych oraz audytu funduszy przeznaczonych na katastrofy i klęski żywiołowe, a także w ramach jej grupy zadaniowej ds. audytu i etyki;

40.

zauważa, że Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich zwróciła się do Trybunału (w kontekście konsultacji podjętych ze wszystkimi instytucjami Unii) o przedstawienie uwag do projektu praktycznych zaleceń dla unijnych organów administracji w sprawie użycia języków urzędowych UE w komunikacji ze społeczeństwem (sprawa SI/98/2018/DDJ), do którego Trybunał odniósł się, wykazując, że jego obecna polityka spełnia już obowiązujące wymogi; domaga się, aby w procesie tym uwzględniono krajowe języki migowe;

Informowanie

41.

podkreśla starania Trybunału zmierzające do dalszej poprawy sposobu komunikowania się z zainteresowanymi stronami, mediami i ogółem społeczeństwa; zdaje sobie sprawę, że po wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 r. Trybunał uruchomił portal publikacji zapewniający wszystkim posłom do Parlamentu Europejskiego dostęp do istotnych faktów i danych liczbowych; wyraża zadowolenie, że portal ten jest obecnie również publicznie dostępny na stronie internetowej Trybunału i umożliwia szybkie i łatwe wyszukiwanie sprawozdań i publikacji; z zadowoleniem przyjmuje obecną reorganizację strony internetowej Trybunału, której celem jest zapewnienie większej dostępności i łatwiejszego śledzenia prac i wyników;

42.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał dostrzega duży wzrost zainteresowania mediów, szczególnie w odniesieniu do jego sprawozdań specjalnych;

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, wyniki

43.

uznaje, że Trybunał stosuje zestaw kluczowych wskaźników wykonania w celu monitorowania osiągniętych postępów; zauważa z uznaniem, że analiza Trybunału wykazała, iż 96 % zaleceń zawartych w sprawozdaniu rocznym za rok 2015 oraz 94 % zaleceń zawartych w sprawozdaniach specjalnych za rok 2015 zostało wdrożonych w całości, w przeważającej mierze lub w niektórych aspektach; odnotowuje, że Trybunał wydał 6 sprawozdań rocznych, 36 sprawozdań specjalnych, 3 opinie, 18 wstępnych przeglądów kontroli i 4 inne publikacje, stanowiące część łącznie 67 publikacji wydanych w 2019 r.; zauważa, że w 2019 r. około 52 % zasobów kontrolnych Trybunału zostało wykorzystanych na prace związane z poświadczeniem wiarygodności oraz na kontrole finansowe agencji i innych organów Unii; zwraca się do Trybunału o przedstawienie sprawozdania na temat wpływu i zadowolenia z jego sprawozdań specjalnych i innych produktów, a także na temat wybranych tematów kontroli;

44.

wzywa Trybunał do zbadania sposobów dostarczenia większej ilości informacji na temat wydatków administracyjnych pozostałych instytucji Unii w kontekście absolutorium; ponownie stwierdza, że ogólne podejście kontrolne Trybunału wymaga dalszych prac kontrolnych i lepiej ukierunkowanej oceny; ponawia apel o bardziej szczegółowy przegląd wydatków administracyjnych i działań wspierających innych instytucji Unii, zwłaszcza w odniesieniu do tematów, które stają się coraz ważniejsze, a nawet krytyczne;

45.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Trybunału, zgodnie z rozporządzeniem finansowym, na rzecz sporządzania sprawozdań specjalnych generalnie w ciągu 13 miesięcy, a także zauważa, że średni czas potrzebny na sporządzenie sprawozdań specjalnych w dalszym ciągu przekracza ten termin;

46.

wyraża zadowolenie z kontroli wewnętrznej przeprowadzonej w zakresie kosztów podróży służbowych członków i urzędników wysokiego szczebla, kosztów reprezentacyjnych członków oraz wykorzystania floty samochodowej Trybunału, której celem było sprawdzenie wiarygodności systemów zarządzania i kontroli Trybunału mających zastosowanie do członków i urzędników wysokiego szczebla; zauważa, że zdecydowana większość losowo wybranych operacji poddanych badaniu przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) była zgodna z zasadami i procedurami obowiązującymi w Trybunale;

47.

zauważa, że w swojej opinii z 17 grudnia 2020 r. (3) Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości wskazał, że jeden z członków naruszył kodeks postępowania członków Trybunału, nadużywając praw i przywilejów związanych ze stanowiskiem w ramach czynności niezwiązanych z jego obowiązkami, dopuszczając się nieusprawiedliwionych nieobecności i nie zgłaszając działalności zewnętrznej, przekazując poufne informacje w sposób nieuprawniony, a także pozostając w konflikcie interesów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał zwrócił się do OLAF-u o przeprowadzenie dochodzenia, wniósł sprawę do Trybunału Sprawiedliwości i zobowiązał się zastosować zalecane sankcje w celu odzyskania wszystkich strat dla budżetu Unii;

48.

stwierdza ponadto, że z kontroli wynika, że sprawa tego konkretnego członka objętego dochodzeniem przez OLAF była odosobnionym przypadkiem; odnotowuje, że w sprawozdaniu stwierdzono, że w systemach zarządzania i kontroli Trybunału wykazano pewne uchybienia, które jednak od tego czasu zostały skutecznie usunięte, a – ogólnie rzecz biorąc – obowiązujące obecnie procedury zarządzania i kontroli są zasadniczo wiarygodne; bierze pod uwagę fakt, że Służba Audytu Wewnętrznego wydała zalecenia mające na celu dalsze usprawnienie systemu zarządzania i kontroli, a sprawozdanie z kontroli było ściśle poufne i otrzymali je wszyscy członkowie oraz sekretarz generalny Trybunału;

49.

odnotowuje opinię rzecznika generalnego z 17 grudnia 2020 r., w której wyraźnie stwierdza on, że doszło do naruszenia obowiązków wynikających z pełnienia funkcji członka Trybunału, i zaleca zastosowanie sankcji odpowiadającej pozbawieniu tego konkretnego członka dwóch trzecich uprawnień emerytalnych i związanych z nimi świadczeń od dnia wydania wyroku w niniejszej sprawie;

50.

zauważa, że wszystkie zadania kontrolne z rocznego programu prac Służby Audytu Wewnętrznego na rok 2019 zostały zamknięte, z wyjątkiem trzech, które będą kontynuowane w 2020 r.: „Umowa o świadczenie usług PMO”, „Audyt modelu zarządzania umowami dotyczącymi budynków / obiektów użytkowych” oraz „Szkolenia inne niż językowe”; zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła realizację dwóch pozostałych wybranych zadań z rocznego programu prac na rok 2018; odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego potwierdziła strategiczne znaczenie komitetu horyzontalnego odpowiedzialnego za przeprowadzanie przez Trybunał kontroli zapewnienia jakości związanych z zasadami, standardami i metodyką audytu; z zadowoleniem przyjmuje wdrażanie zalecenia Służby Audytu Wewnętrznego dotyczącego opracowania rozwiązań w zakresie kontroli jakości;

51.

przyjmuje do wiadomości, że Służba Audytu Wewnętrznego dokonała przeglądu projektu decyzji w sprawie ram kontroli wewnętrznej Trybunału w 2019 r.; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego zaproponowała uwzględnienie w projekcie decyzji dodatkowego zapisu nakazującego wyraźne poinstruowanie delegowanych urzędników zatwierdzających o konieczności wdrożenia zasad i aspektów kontroli wewnętrznej w 2019 r. oraz o przeprowadzeniu co najmniej raz w roku ogólnej oceny wdrożenia i funkcjonowania całości ram kontroli wewnętrznej, a także o konieczności przeprowadzenia takiej oceny po raz pierwszy najpóźniej w kontekście rocznego sprawozdania z działalności za rok 2020;

52.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Służba Audytu Wewnętrznego uznała ogólnie za rzetelne kontrole ex post przeprowadzone w większości obszarów wysokiego ryzyka związanych z pracą dyrekcji sekretariatu generalnego, w oparciu o rejestr ryzyka i cele operacyjne; wyraża wdzięczność w związku z otrzymywaniem informacji (w szczególności w kontekście problemów stwierdzonych w przeszłości w wyniku dochodzenia OLAF-u w sprawie jednego z członków Trybunału), z których wynika, że Służba Audytu Wewnętrznego nie stwierdziła żadnych uchybień o takim znaczeniu, które mogłyby poważnie podważyć ogólną wiarygodność systemów kontroli wewnętrznej wprowadzonych przez delegowanego urzędnika zatwierdzającego w odniesieniu do legalności i prawidłowości operacji finansowych w 2019 r.; byłby wdzięczny za takie informowanie na bieżąco również w przyszłości;

53.

zgadza się z obecną strategią Trybunału zmierzającą do zwiększenia wartości dodanej poświadczenia wiarygodności, położenia większego nacisku na aspekty związane z efektywnością działań Unii oraz zagwarantowania jasnego przekazu informacji odbiorcom; zauważa, że w 2019 r. grupa czterech najwyższych organów kontroli (najwyższe organy kontroli w Estonii, Niderlandach, Danii i Stanach Zjednoczonych Ameryki) przeprowadziła przegląd partnerski strategii Trybunału; odnotowuje, że sprawozdanie to zostało opublikowane w marcu 2020 r. i stanowi cenny wkład w opracowanie kolejnej strategii;

Przejrzystość

54.

zauważa, że członkowie są upoważnieni do korzystania z pojazdów służbowych w ramach wykonywania obowiązków służbowych; stwierdza, że korzystanie z samochodów służbowych do innych celów niż podróże służbowe nie jest ujęte w wykonywaniu takich obowiązków oraz że od dnia 1 stycznia 2017 r. koszty i przebieg kilometrów związane z korzystaniem z samochodów służbowych znacznie się zmniejszyły; kładzie nacisk na nowe przepisy dotyczące korzystania z samochodów służbowych i kierowców, aby zagwarantować, że podróże posłów są związane tylko z wykonywaniem ich obowiązków; ponownie wyraża opinię, że wykorzystywanie pojazdów służbowych do celów prywatnych nie powinno mieć miejsca w żadnych okolicznościach, zważywszy, że takie praktyki mogą zaszkodzić reputacji Trybunału i, ogólnie rzecz biorąc, instytucji Unii; zwraca uwagę, że w dniu 1 stycznia 2020 r. weszły w życie nowe przepisy, w których wprowadzono miesięczną składkę w wysokości 100 EUR na nieoficjalne użytkowanie pojazdów, a także odpowiedzialność członków i sekretarza generalnego za niektóre koszty i opłaty;

55.

ubolewa, że Trybunał podjął jedynie bardzo ograniczone działania następcze w odniesieniu do ust. 18 rezolucji o udzieleniu absolutorium za 2018 r. w zakresie potrzeby prowadzenia rejestru urlopów członków Trybunału; zauważa, że Trybunał rozważy przeprowadzenie analizy porównawczej przepisów i najlepszych praktyk istniejących w innych instytucjach Unii w odniesieniu do obecności i nieobecności unijnych osób pełniących wysokie stanowiska publiczne, jak określono w rozporządzeniu (UE) 2016/300 (4); przypomina, że Parlament zdecydowanie wezwał Trybunał, aby ustanowił procedury prowadzenia rejestru urlopów wypoczynkowych, zwolnień chorobowych i nieobecności w pracy członków, tak aby zagwarantować faktyczne odnotowywanie wszystkich urlopów branych przez członków; podkreśla, że obecna praktyka może podważać zaufanie obywateli i instytucji Unii do Trybunału;

56.

zwraca uwagę, że w świetle obowiązku uczestniczenia przez członków we wszystkich posiedzeniach Trybunału, izb i komitetu administracyjnego, do którego należą, sekretariat Trybunału prowadzi listę obecności; stwierdza, że przedstawia ona obecności i nieobecności członków i wskazuje również, które nieobecności są uważane przez prezesa Trybunału za usprawiedliwione; zauważa, że lista obecności jest częścią przepisów Trybunału dotyczących stosowania jego regulaminu wewnętrznego;

Konflikt interesów, molestowanie, sygnalizowanie nieprawidłowości

57.

zwraca się do Trybunału o przedstawienie informacji na temat ustaleń dotyczących trzech skarg w sprawie molestowania, zgłoszonych i zbadanych w 2019 r.; stwierdza, że zostały one rozpatrzone zgodnie z procedurami określonymi w ramach polityki na rzecz utrzymania zadowalającego środowiska pracy i zwalczania mobbingu i molestowania seksualnego; przyjmuje w odniesieniu do wydatków, że dochodzenia w każdej ze spraw były prowadzone wewnętrznie i w związku z tym nie pociągały za sobą żadnych dodatkowych kosztów; przyjmuje z zadowoleniem zamiar przeprowadzania co trzy lata oceny polityki Trybunału w zakresie ochrony pracowników przed molestowaniem i że taka ocena miała być przeprowadzona w 2020 r.;

58.

podkreśla fakt, że najwyższe organy kontroli w Polsce i Chorwacji przeprowadziły wnikliwy przegląd partnerski ram etycznych Trybunału; zauważa, że w opiniach partnerów system kontroli etycznej Trybunału powinien zostać poddany dalszym usprawnieniom poprzez wprowadzenie bardziej kompleksowej oceny ryzyka w zakresie etyki, większą spójność i jasność zasad etycznych oraz poprawę działań informacyjnych i komunikacyjnych;

59.

popiera wnioski wyciągnięte z przeglądu partnerskiego w odniesieniu do potrzeby wprowadzenia systematycznego uaktualniania oświadczeń o braku konfliktu interesów, co zwiększyłoby ich wiarygodność; ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że deklaracje interesów mają charakter oświadczenia własnego, a biorąc pod uwagę obecne ramy prawne, ani Trybunał ani jego Komitet ds. Etyki nie posiadają uprawnień do prowadzenia dochodzeń w celu kontrolowania prawdziwości i kompletności zadeklarowanych danych; wzywa Trybunał do dopilnowania, aby członkowie składali deklaracje interesów, a nie deklaracje o braku konfliktu interesów; podkreśla, że należy wzmocnić obowiązujące procedury, w tym uprawnienia Komitetu ds. Etyki, aby zagwarantować brak konfliktu interesów; podziela stanowisko, że komisja etyki odgrywa kluczową rolę w zakresie, w jakim przewodniczący i członkowie Trybunału mogą zwracać się do niej o poradę we wszelkich kwestiach związanych z etyką i interpretacją kodeksu postępowania; zauważa ponadto, że komisji powierza się zatwierdzanie wszelkich działań zewnętrznych podejmowanych przez jej członków, w tym byłych członków, którzy zamierzają prowadzić działalność w ciągu dwóch lat następujących po ich odejściu z Trybunału, jednak nie można tego uznać za skuteczny instrument zabezpieczający przed konfliktem interesów, co podkreślono już w ubiegłorocznej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium.; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie zmienionego kodeksu postępowania członków i byłych członków Trybunału Obrachunkowego (5), w szczególności szersze informacje wymagane w deklaracjach o braku konfliktu interesów oraz zwiększoną rolę Komitetu ds. Etyki; zauważa, że Trybunał będzie publikować roczne sprawozdanie ze stosowania kodeksu postępowania; zauważa ponadto, że Trybunał dokonuje obecnie przeglądu ram etycznych dotyczących jego personelu.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(3) Opinia rzecznika generalnego Hogana przedstawiona w dniu 17 grudnia 2020 r., Europejski Trybunał Obrachunkowy przeciwko Karelowi Pinxtenowi, C-130/19, ECLI:EU:C:2020:1052.

(4) Rozporządzenie Rady (UE) 2016/300 z dnia 29 lutego 2016 r. w sprawie ustalenia uposażenia osób zajmujących wysokie stanowiska publiczne w UE (Dz.U. L 58 z 4.3.2016, s. 1).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/140

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1552

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0225/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0057/2021),

udziela sekretarzowi generalnemu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/141

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1553

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0057/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii w drodze zwiększania przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

przyjmuje z zadowoleniem, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż w łącznych płatnościach za rok zakończony 31 grudnia 2019 r., obejmujących wydatki administracyjne i inne wydatki Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (zwanego dalej „Komitetem”), nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy nadzoru i kontroli były skuteczne;

przypomina, że budżet Komitetu jest w większości administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki dotyczące pracowników, budynków, mebli, wyposażenia oraz różnych kosztów bieżących;

zasadniczo wyraża ubolewanie, że rozdział 9 „Administracja” w sprawozdaniu rocznym Trybunału za rok 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) ma raczej ograniczony zakres i ograniczone wnioski, pomimo że dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby czynności audytowe związane z tym rozdziałem w większym stopniu koncentrowały się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla Komitetu;

z satysfakcją zauważa, że w swoim sprawozdaniu Trybunał stwierdził, iż nie odnotował istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich Komitetu i udzielania przezeń zamówień;

stwierdza, że w 2019 r. budżet Komitetu wynosił 138 502 768 EUR (w porównaniu z 135 630 905 EUR w 2018 r. i 133 807 338 EUR w 2017 r.), a wskaźnik wykonania wyniósł 98,1 % (w porównaniu z 98,7 % w 2018 r. i 96,5 % w 2017 r.);

zauważa, że Komitet zachował powściągliwość w swoim preliminarzu budżetowym i w dużej mierze zastosował się do wytycznych Komisji, w których zaleca się nominalne zamrożenie wszystkich wydatków niezwiązanych z wynagrodzeniami; zauważa, że w latach 2016–2020 nominalny wzrost budżetu Komitetu wyniósł 9,2 %, co w ujęciu realnym stanowi wzrost o 1,9 %;

ponownie podkreśla, że ostateczna kwota środków przeznaczonych na zwrot kosztów podróży i pobytu członków wyniosła 20 383 977 EUR (w porównaniu z 20 247 625 EUR w 2018 r. i 19 819 612 EUR w 2017 r.), co stanowi stabilny poziom w porównaniu z poprzednimi latami i nie budzi szczególnych obaw; domaga się jednak, aby Komitet częściej stosował nowe technologie i metody pracy oraz w jak największym stopniu korzystał z wideokonferencji;

jest głęboko zaniepokojony prowadzoną przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) sprawą niespójnych deklaracji dotyczących podróży jednego z członków Komitetu na kwotę ok. 91 000 EUR; zauważa, że nienależycie wypłacone kwoty zostały odzyskane; ubolewa, że poprzedni kodeks postępowania nie przewidywał zdecydowanego orzekania winy lub zawieszania członków dopuszczających się oszustw; apeluje do Komitetu o zastosowanie wszystkich dostępnych środków przewidzianych zmienionym kodeksem postępowania w celu podjęcia daleko idących działań przeciwko tego rodzaju oszustwom; zauważa, że zaproponowano ulepszenia obecnych ram zwrotu kosztów podróży i pobytu członków, takie jak ogólny sześciotygodniowy termin składania wniosków o zwrot kosztów, aby skrócić czas oczekiwania na zwrot, przez co zmniejszono również potrzebę przenoszenia środków w tych liniach budżetowych; apeluje jednak o staranne i uważne podejście, a nie szybkie rozstrzyganie spraw deklaracji dotyczących podróży; zauważa, że nie wiadomo, ile przypadków oszustw pozostaje obecnie przedmiotem obserwacji; podkreśla, że presja czasowa nie powinna wpływać negatywnie na sumienną i dokładną ocenę wniosków o zwrot kosztów; apeluje o zwiększenie liczby prób deklaracji dotyczących podróży analizowanych w ramach audytu wewnętrznego Komitetu, by osiągnąć wyższy poziom wykrywalności oszustw związanych z deklaracjami dotyczącymi podróży;

przypomina uwagę zawartą w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium za 2018 r. dotyczącą unikania przeszacowywania budżetu; zauważa jednak, że przenoszenie środków odnosi się głównie do linii budżetowych dotyczących budynków i przetwarzania danych, co wynika z historycznych zaległości w tych liniach budżetowych; zauważa, że kwota przeniesiona w odniesieniu do linii budżetowych dotyczących członków instytucji i delegatów / zwrotu kosztów podróży i pobytu członków była niezbędna w kontekście rozpatrzenia opóźnionych wniosków o zwrot kosztów złożonych przez członków;

10.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wskaźnik wykonania środków przeniesionych z 2018 r. na 2019 r. wyniósł 82,1 % w porównaniu z 77,5 % w odniesieniu do środków przeniesionych z 2017 r. na 2018 r.;

11.

podkreśla fakt, że Komitet zachęca do korzystania ze wspólnych rozwiązań transportowych i ułatwia korzystanie z tanich połączeń lotniczych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komitet wymaga od swojego biura podróży – tego samego co biuro świadczące usługi dla Parlamentu – nie tylko negocjowania specjalnych stawek z liniami lotniczymi, lecz także systematycznego proponowania beneficjentom Komitetu odpowiednich opłacalnych alternatyw na potrzeby ich podróży;

12.

zauważa, że w październiku 2018 r. Komitet ogłosił zaproszenie do składania ofert w celu przeanalizowania i zaproponowania ulepszeń w obecnym systemie w odniesieniu do zwrotu kosztów członkom Komitetu, delegatom i ekspertom; zwraca się do Komitetu, aby przedstawił informacje na temat wyników tej analizy, w szczególności dotyczących możliwych ulepszeń obecnego systemu podróży i zwrotu kosztów, obejmującego różne możliwe scenariusze; zwraca uwagę na opóźnienia w wykonaniu wynikające z kryzysu związanego z COVID-19;

13.

wyraża ubolewanie, że w 2020 r. prezydium Komitetu przyjęło decyzję umożliwiającą zwrot kosztów uczestnictwa zdalnego w przypadkach, w których członek nie mógł udać się do Brukseli wskutek problemów związanych z COVID-19; apeluje do Komitetu o wycofanie tej decyzji, która nie jest współmierna do rzeczywistych kosztów uczestnictwa, stanowi znaczną stratę dla budżetu Unii i szkodzi reputacji Komitetu; zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat skutków finansowych tej decyzji, w tym konkretnych i szczegółowych informacji na temat przyczyn takiego zwrotu kosztów; zwraca się do Komitetu o rozważenie nowych praktyk dotyczących wynagrodzeń w celu zapewnienia uczciwych i proporcjonalnych wynagrodzeń dla członków, które nie opierają się głównie na kosztach podróży i nie zależą jedynie od fizycznej obecności członków w Brukseli;

14.

podkreśla znaczenie roli Komitetu, ale wyraża ubolewanie w odniesieniu dooddziaływania jego prac;

15.

zauważa znaczenie dialogu politycznego między Komitetem a Parlamentem dla zapewnienia istotnego wkładu Komitetu w prace Parlamentu, i w tym kontekście przypomina, że apelował o dalsze działania na rzecz zacieśnienia współpracy politycznej między Komitetem a Parlamentem;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo, bezpieczeństwo

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komitet zastosował się do zalecenia Parlamentu zawartego w ostatnich rezolucjach, aby zwrócić się o zwiększenie odsetka budżetu przeznaczonego na koszty IT (do 4,5 % całkowitego budżetu w porównaniu z 3 % w 2018 r.); zauważa, że w dłuższej perspektywie ten odsetek wynoszący 4,5 % najlepiej byłoby zwiększyć do 6 %, co pozwoliłoby na sprawne wdrożenie strategii cyfrowej w przewidzianych ramach czasowych, jak również umożliwiłoby Komitetowi nadrobienie zaległości i zniwelowanie różnic w stosunku do innych organów Unii; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że całkowite środki przeznaczone na projekty, usługi i wyposażenie IT wzrosły o 13,2 % w porównaniu z 2018 r. oraz że ta pozytywna tendencja utrzymała się w 2020 r.;

17.

jest świadomy faktu, że w czerwcu 2019 r. prezydium Komitetu przyjęło strategię cyfrową, w której przedstawiono wizję środowiska IT Komitetu i określono główne wyzwania w dziedzinie IT; z zadowoleniem przyjmuje takie wyniki, jak moduł portalu dla członków służący wspieraniu posiedzeń odbywających się bez dokumentów w papierowej formie, opracowanie nowej aplikacji zaplecza administracyjnego do przetwarzania zmian w dokumentach oraz obiegu dokumentów i procedur w formie elektronicznej, zwłaszcza w zakresie zarządzania finansami; z zadowoleniem przyjmuje prace związane z projektem cyfrowego miejsca pracy, które obejmują zmianę projektu środowiska użytkownika końcowego i jego podstawowej infrastruktury cyfrowej; zauważa, że w 2019 r. uaktualniono narzędzia służące do automatyzacji prac biurowych oraz poczty i ujednoliconej komunikacji;

18.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komitet, gdy tylko jest to możliwe, korzysta z bezpłatnego i otwartego oprogramowania; zauważa, że w 2019 r. w zasobach pakietów oprogramowania znalazło się 39 aplikacji otwartego oprogramowania;

19.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. urzędnik ds. bezpieczeństwa IT nadal aktywnie działał na rzecz podnoszenia świadomości pracowników w zakresie cyberbezpieczeństwa, w tym zorganizował spotkanie informacyjne dla komitetu sterującego ds. technologii informacyjnych oraz sektorowe spotkania informacyjne na szczeblu poszczególnych departamentów; zauważa, że w 2019 r. uruchomiono dwa dodatkowe projekty dotyczące cyberbezpieczeństwa; zachęca Komitet do dalszej ścisłej współpracy z innymi komitetami, w szczególności Komitetem Regionów (KR), w celu dalszego rozwijania synergii;

20.

z zadowoleniem przyjmuje międzyinstytucjonalną współpracę w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, w ramach której Komitet uzyskał pomoc od zespołu reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE, na przykład w zakresie szkoleń w miejscu pracy na temat bezpieczeństwa danych w chmurze i informacji wywiadowczych o zagrożeniach dla cyberbezpieczeństwa w odniesieniu do ukierunkowanych ataków na organy Unii; zauważa, że wiele projektów cyfryzacji dotyczy cyfryzacji zasobów ludzkich i procesów finansowych, do czego Komitet wykorzystuje systemy SYSPER i ABAC zapewniane przez Komisję; zwraca się do Komitetu o rozważenie możliwości wynegocjowania z Komisją lepszych warunków, aby usprawnić proces dzielenia się aplikacjami i zwiększyć jego atrakcyjność finansową;

21.

zachęca Komitet do postępowania zgodnie z zaleceniami Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w kwestii renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej i umowy wdrożeniowej podpisanej między instytucjami Unii a przedsiębiorstwem Microsoft w 2018 r. z myślą o celu, jakim jest osiągnięcie niezależności cyfrowej, uniknięcie uzależnienia od jednego dostawcy i braku kontroli oraz zapewnienie ochrony danych osobowych;

22.

podkreśla wszystkie inicjatywy w zakresie bezpieczeństwa, takie jak specjalny program szkoleniowy dotyczący zwalczania zagrożeń związanych z przestępstwami i terroryzmem, współpraca z Parlamentem w zakresie specjalnych kursów szkoleniowych dotyczących bezpieczeństwa, dochodzenia w sprawie incydentów związanych z bezpieczeństwem oraz wznowienie wraz z innymi organami Unii kontroli pracowników wykonawców zewnętrznych; odnotowuje wszystkie działania związane z bezpieczeństwem (budynków), których głównym celem jest zwiększenie poziomu bezpieczeństwa i poprawa usług świadczonych na rzecz członków, pracowników i odwiedzających;

23.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie przez Komitet szeregu środków, których celem jest zapewnienie odpowiednich norm bezpieczeństwa budynków, w tym instalację nowego sprzętu do kontroli dostępu; zauważa, że pod względem powiązanych standardów bezpieczeństwa osiągnięto taki sam poziom jak w Parlamencie i Komisji;

Budynki

24.

zauważa, że po zamianie budynków B68 i TRE74 na budynek VMA należy znaleźć dodatkowe biura dla 200 pracowników; zwraca uwagę, że w lutym 2020 r. biura Komitetu i KR-u upoważniły swoich sekretarzy generalnych do podjęcia negocjacji z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w celu zawarcia porozumienia pozwalającego Komitetowi i KR-owi na przejęcie z początkiem 2021 r. umowy najmu budynku Belliard 100; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że o tych wydarzeniach poinformowano komitet pracowniczy i ogół pracowników;

25.

zauważa, że budynek VMA jest w pełni zgodny ze wszystkimi wymogami regulacyjnymi dotyczącymi zastosowań azbestu oraz że we wrześniu 2019 r. wydano świadectwo bezpieczeństwa budynku pod kątem obecności azbestu; wyraża obawy dotyczące zdrowia pracowników i obecności azbestu w budynku VMA, chociaż w świadectwie bezpieczeństwa określającym poziom azbestu stwierdzono, że nie stanowi on żadnego zagrożenia dla użytkowników budynku; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wszystkie istotne informacje na temat azbestu w budynkach Komitetu, takie jak polityka dotycząca azbestu, świadectwa bezpieczeństwa budynków pod kątem obecności azbestu i inwentaryzacja azbestu, opublikowano w intranecie; zauważa, że rozpoczęcie prac renowacyjnych w budynku VMA planowane jest na 2021 r.;

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wspólna grupa robocza ds. budynku VMA określiła zasady przewodnie przyszłego przydziału przestrzeni, a także obiektywne parametry umożliwiające równe traktowanie wszystkich służb i podmiotów; zwraca uwagę, że w proces ten zaangażowani byli przedstawiciele pracowników oraz że pracownicy byli regularnie informowani za pośrednictwem różnych kanałów i będą uczestniczyli w konsultacjach dotyczących nadchodzącego etapu szczegółowego projektowania aranżacji pięter i przydzielania poszczególnych obszarów roboczych zainteresowanym służbom, a także będą zaangażowani w ten etap;

Wymiar środowiskowy

27.

zwraca się do Komitetu o opracowanie całościowego planu zrównoważonego działania; gratuluje Komitetowi stale podejmowanych wysiłków w ramach systemu zarządzania środowiskowego w zakresie zmniejszenia śladu węglowego oraz ograniczenia ilości odpadów tworzyw sztucznych, żywności i papieru; zgadza się, że zmniejszenie śladu węglowego jest jednym z najważniejszych celów na najbliższe lata; apeluje do Komitetu o zwrócenie należytej uwagi na koszyk energetyczny jego źródeł energii elektrycznej i zachęca do zakupu energii elektrycznej generowanej w elektrowniach wiatrowych, słonecznych, bioenergetycznych i wodnych; zachęca Komitet do udziału w projektach w dziedzinach powiązanych z innymi organami Unii oraz do opracowania kompleksowego planu wdrożenia przez Komitet zasad i zaleceń przedstawionych w Europejskim Zielonym Ładzie, przewidującego jako ogólny cel osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2030 r.;

Współpraca międzyinstytucjonalna

28.

jest świadomy istnienia nowej umowy o gwarantowanym poziomie usług między Parlamentem a Komitetem, która zaczęła obowiązywać w 2019 r. i umożliwia Komitetowi korzystanie z usług tłumaczy ustnych Parlamentu (odpłatnie) za każdym razem, gdy Komitet korzysta z pomieszczeń Parlamentu na potrzeby swoich posiedzeń, a czasami również w przypadku posiedzeń w pomieszczeniach Komitetu; uznaje, że umowa ta przyczynia się do optymalizacji wykorzystania tłumaczy ustnych Parlamentu; uznaje istniejące porozumienia o współpracy między Parlamentem, Komitetem i KR; zachęca Komitet do wskazania kolejnych potencjalnych synergii i oszczędności oraz do poszukiwania innych obszarów, w których można by wspólnie korzystać z funkcji wsparcia administracyjnego; jest świadomy wniosków wyrażonych zarówno przez Komitet, jak i KR, w ramach procedury udzielania absolutorium, dotyczących przestrzegania obowiązującej umowy o współpracy, tak aby Komitet i KR otrzymały rekompensatę za stanowiska przeniesione do Parlamentu;

29.

przypomina, że porozumienie o współpracy między Parlamentem a Komitetem z 5 lutego 2014 r. przewiduje rekompensatę za utratę zdolności realizacji tłumaczeń pisemnych przez zapewnienie dodatkowych kwot zarówno Komitetowi, jak i KR-owi; zauważa, że na outsourcing tłumaczeń pisemnych przewidziano kwotę 2 mln EUR z możliwością wykorzystania ewentualnej nadwyżki na dalsze działania polityczne oraz dodatkowo kwotę 1,1 mln EUR na intensywniejsze działania polityczne; zwraca uwagę, że w latach 2015 i 2016 miały miejsce przeniesienia, a w 2017 r. przeprowadzono już redukcję w ramach postępowania pojednawczego; zauważa, że roczne oszczędności wynikające z przeniesienia 36 stanowisk można oszacować na 3,42 mln EUR; zwraca się do Parlamentu, Komitetu i KR o wspólne przedstawienie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego sprawozdania z trwającego przeglądu porozumienia; uznaje, że umowa umożliwia większą elastyczność z korzyścią dlaParlamentu, Komitetu i KR; zauważa, że elementem tej elastyczności jest realokacja środków, których nie wydano na inne obszary polityki;

30.

zgadza się z potrzebą dalszego zacieśniania współpracy politycznej w odniesieniu do rocznego i wieloletniego programowania, wspólnej deklaracji Parlamentu, Rady i Komisji w sprawie priorytetów legislacyjnych i monitorowania rocznego programu prac; zachęca Komitet do pracy nad konkretnymi wnioskami dotyczącymi usprawnionej komunikacji na szczeblu sprawozdawców Komitetu i Parlamentu, w celu wypracowania bardziej usystematyzowanego podejścia do współpracy politycznej;

31.

zauważa, że całkowity koszt zleconych na zewnątrz tłumaczeń pisemnych dla Komitetu i KR-u wyniósł w 2019 r. 6 043 592 EUR, przy czym koszt tłumaczeń dla Komitetu wyniósł 3 550 762 EUR, a całkowity koszt tłumaczeń wewnętrznych wyniósłby 8 781 075 EUR, przy czym koszt tłumaczeń dla Komitetu byłby równy 5 159 101 EUR;

32.

zachęca Komitet do przystąpienia do unijnego rejestru służącego przejrzystości na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług w celu zwiększenia przejrzystości spotkań z lobbystami; docenia współpracę międzyinstytucjonalną w ramach umów o gwarantowanym poziomie usług między Komitetem a innymi instytucjami i organami Unii, na przykład Komisją, w celu dalszej optymalizacji procesów w dziedzinie zasobów ludzkich, finansów, IT i innych obszarów administracji; jest zainteresowany uzyskaniem informacji, czy przed zawarciem jakiejkolwiek umowy przeprowadzana jest ocena kosztów i korzyści;

33.

wyraża zadowolenie z powodu dobrej współpracy między Komitetem a KR-em w obszarze administracji, prowadzącej do znacznej synergii i korzyści skali; zauważa, że obecna umowa o współpracy administracyjnej została przedłużona do końca czerwca 2021 r.; zwraca uwagę, że jak dotąd nie wdrożono dwóch punktów, mianowicie bardziej zrównoważonego podziału stanowisk w ramach wspólnych służb, który to podział obecnie jest korzystniejszy dla KR-u, oraz równego podziału powierzchni (podział powierzchni biurowej wynosił 53 % dla Komitetu i 47 % dla KR-u); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że negocjacje w sprawie odnowienia umowy o współpracy administracyjnej mają na celu dalsze zwiększenie efektywności i osiągnięcie potencjalnych oszczędności;

34.

zwraca się do Komitetu o informowanie go o wszelkich usprawnieniach w zakresie efektywności procesów administracyjnych, które to usprawnienia wydają się konieczne ze względu na ciągle rosnące obciążenie pracą i szybko zmieniający się świat; ponownie podkreśla konieczność realizowania obecnych reform, mających zapewnić Komitetowi dobre przygotowanie do reagowania na przyszłe wyzwania;

Komunikacja

35.

uznaje, że w 2019 r. Komitet dołożył szczególnych starań, aby wesprzeć Parlament w promowaniu wyborów europejskich przez udział w kampanii międzyinstytucjonalnej, w tym w kilkumiesięcznej kampanii w mediach społecznościowych (zbierając niemal 17 000 reakcji, tj. polubień, komentarzy i retweetów, a także osiągając ogólny zasięg 18,4 mln osób); zgadza się, że zasięg działań politycznych Komitetu wykracza poza wskaźniki ilościowe i że Komitet osiąga to nie tylko przez sprawowanie funkcji doradczej wynikającej z traktatów, lecz także dzięki lokalnym działaniom informacyjnym, których celem jest podniesienie świadomości społeczeństwa obywatelskiego na temat prac Komitetu i jego roli w unijnym procesie decyzyjnym;

36.

zauważa, że na koniec 2019 r. główne konto Komitetu na Twitterze obserwowało 43 300 osób, a na Facebooku – 32 600 osób; zauważa, że obecność Komitetu w mediach społecznościowych najszybciej rosła na portalu LinkedIn, na którym w 2019 r. liczba obserwujących wzrosła o 54 %, osiągając na koniec 2019 r. 14 500; zauważa, że dzięki takiemu połączeniu kanałów Komitet dociera do dobrze zrównoważonej grupy obserwujących;

37.

z zadowoleniem przyjmuje starania Komitetu o stworzenie bardziej zróżnicowanego i sprzyjającego włączeniu środowiska i kultury pracy przez działania na rzecz osób z niepełnosprawnościami, takie jak zapewnianie cyfrowej dostępności intranetu i strony internetowej dla osób z zaburzeniami widzenia; zwraca się o podjęcie działań następczych w odniesieniu do uzyskania odpowiednich certyfikatów potwierdzających równość dostępu do stron internetowych dla osób z niepełnosprawnościami;

38.

zauważa, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby strony internetowe instytucji i organów unijnych były dostępne dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, w tym aby były dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje, aby w proces ten były zaangażowane organizacje działające w obszarze niepełnosprawności;

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, finanse

39.

z zadowoleniem przyjmuje starania Komitetu związane z zarządzaniem kryzysowym i ciągłością działania, polegające na utworzeniu strony internetowej, która zawiera wszystkie informacje niezbędne do operacji zapewniających ciągłość działania, w tym aktualne dokumenty dotyczące zarządzania kryzysowego i ciągłości działania oraz zaktualizowany opis poszczególnych zespołów interwencyjnych, ich składu i roli; podkreśla, że we wrześniu 2019 r. odbyło się pierwsze pełnowymiarowe ćwiczenie zespołu repatriacji członków, oparte na czterech scenariuszach, oraz że wnioski z tego ćwiczenia są przedmiotem systematycznych działań następczych;

40.

z niepokojem zauważa, że całkowity roczny budżet Komitetu wzrósł z 108 000 000 EUR w 2006 r. do ponad 138 000 000 EUR w 2019 r., podczas gdy całkowita liczba opinii i sprawozdań przygotowanych przez Komitet znacząco spadła (z 215 w 2018 r. do 127 w 2019 r.); rozumie, że zmniejszenie liczby przedstawianych opinii może być związane z cyklem wyborczym, jednak jest zaniepokojony wzrostem kosztów przypadających na jedną opinię (1,1 mln EUR w 2019 r. w porównaniu z 630 000 EUR w 2018 r.), jak również wyraża obawy dotyczące zlecania prac sprawozdawczych przedsiębiorstwom zewnętrznym; odnotowuje z niepokojem, że zaledwie 55 ze 127 opinii i sprawozdań to opinie sporządzone z własnej inicjatywy;

41.

zauważa, że w 2019 r. najbardziej konsultowana opinia Komitetu (dotycząca łańcucha bloków i technologii rozproszonego rejestru) nie osiągnęła więcej niż 2 500 odsłon, natomiast kolejne pięć pierwszych pod względem popularności opinii osiągnęło liczbę odsłon rzędu 1 000–2 000; zachęca Komitet do zintensyfikowania działań na rzecz szerszego rozpowszechniania jego opinii;

42.

zauważa, że roczne sprawozdanie z działalności za 2019 r. daje jedynie ogólny obraz działalności Komitetu i nie oferuje pogłębionej oceny jakościowej i ilościowej jego pracy; apeluje do Komitetu o wprowadzenie w rocznym sprawozdaniu z działalności kluczowych wskaźników efektywności, takich jak stopień wdrażania zaleceń zawartych w jego opiniach w przepisach Unii, by umożliwić ocenę skutków prac Komitetu;

43.

zwraca się do Komitetu o racjonalizację jego organów wewnętrznych i przekierowanie zakresu kompetencji struktur, jak określono w uzupełnieniu do absolutorium z 2018 r., w tym o przedstawienie wyjaśnień dotyczących oszczędności poczynionych w związku z tym procesem; odnotowuje kroki podjęte przez prezydium z myślą o powołaniu sześcioosobowej grupy ad hoc w celu zapewnienia kompleksowego przeglądu sposobu uproszczenia struktur i organów roboczych Komitetu, w tym kwestii zakresu kompetencji działów oraz Komisji Konsultacyjnej ds. Przemian w Przemyśle; zwraca się do prezydium o rozszerzenie uproszczenia na pozostałe istniejące organy oraz przedstawienie Parlamentowi ustaleń;

44.

uznaje, że Komitet opracował obszerny zestaw kluczowych wskaźników efektywności w odniesieniu do wszystkich swoich obszarów administracji, przy czym niektóre z tych wskaźników służą do pomiaru efektywności (np. terminów realizacji płatności), a inne do pomiaru aktywności (np. wielkości produkcji); zwraca się do Komitetu, aby w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności przedstawił oprócz tych bardzo szczegółowych wskaźników skonsolidowaną wersję głównych celów i osiągniętych wyników;

45.

zauważa, że w 2019 r. przeprowadzono ocenę zgodności ze standardami kontroli wewnętrznej i że wykazała ona poprawę w porównaniu z 2018 r.; zwraca jednak uwagę, że nie wszystkie standardy zostały w pełni wdrożone oraz że określono działania następcze; zauważa, że na 2020 r. przesunięto dwa działania następcze – były to formalna ocena funkcji wrażliwych oraz wdrożenie wieloletniej strategii komunikacji wewnętrznej; przypomina Komitetowi o zawartym w sprawozdaniu Trybunału zaleceniu dotyczącym wdrożenia polityki w zakresie funkcji wrażliwych; przyjmuje do wiadomości odpowiedzi Komitetu, w których wyjaśniono proponowane działania, a także fakt, że działania przygotowawcze rozpoczęły się w pierwszej połowie 2020 r.; zauważa, że Komitet informował, że nowa polityka powinna funkcjonować do 2021 r.; zwraca się do Komitetu o przedstawienie Parlamentowi szczegółowego opisu tej nowej polityki wraz z definicją funkcji wrażliwych oraz stanu realizacji tej polityki;

46.

zauważa, że Komitet wdrożył trzecie działanie następcze względem wspomnianej harmonizacji procesów i procedur w dyrekcjach i jednostkach; wzywa Komitet do utworzenia scentralizowanego rejestru procesów i procedur w celu zapewnienia harmonizacji dokumentacji pisemnej; ponownie podkreśla, że to podejście pomoże zwiększyć poszanowanie istniejących procesów i procedur, oraz popiera to, że wszystkie główne działania Komitetu podlegają procesom lub procedurom;

47.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła dwa audyty – jeden dotyczył przestrzegania terminów instytucjonalnych, a drugi – tłumaczenia ustnego; zauważa, że w odniesieniu do pierwszego audytu Komitet wdraża właśnie środki administracyjne określone w planie działania, takie jak wyeksponowanie terminów instytucjonalnych w dokumentach wykorzystywanych przez Komitet, aby umożliwić mu lepszą organizację pracy oraz spójne gromadzenie danych statystycznych dotyczących przestrzegania terminów przez Komitet; z zadowoleniem przyjmuje dalsze działania Komitetu w celu wnoszenia lepszego wkładu w proces legislacyjny Unii; zwraca uwagę na znaczenie audytu dotyczącego tłumaczeń ustnych, gdyż stanowią one zasadniczy element procesu decyzyjnego Unii, na który wpływają zarówno znaczne cięcia budżetowe, jak i wyższe koszty tłumaczeń ustnych, o czym świadczy fakt, że obecnie Komitet może sobie pozwolić jedynie na około 75 % tłumaczeń ustnych, na które było go stać w 2014 r.; zauważa, że celem tego audytu operacyjnego było zbadanie procedur, w szczególności tego, czy możliwe jest osiągnięcie jakichkolwiek oszczędności bez uszczerbku dla ilości i jakości zapewnianych tłumaczeń ustnych; zwraca uwagę, że w analizie wybranych przypadków wykazano, iż procedury zapewnienia tłumaczeń ustnych były ugruntowane, a tłumaczenie zapewniono zgodnie z zamówieniem; zauważa, że ogólny poziom zadowolenia użytkowników końcowych jest wysoki; zauważa, że uzgodniony plan działania jest obecnie wdrażany i obejmuje bieżące określanie obszarów, w których możliwe są oszczędności;

48.

zwraca uwagę, że w programie prac na 2019 r. zaproponowano audyt dotyczący etyki i dobrostanu w miejscu pracy, ale został on przesunięty do programu prac na 2020 r.; zauważa, że audyt rozpoczął się w 2019 r., ale przyjęte w nim podejście uległo zmianie w następstwie sprawozdania specjalnego dotyczącego etyki, które Trybunał Obrachunkowy opublikował 19 lipca 2019 r.; zauważa, że przy ocenie ram etycznych ustanowionych w Komitecie Służba Audytu Wewnętrznego zamierza stosować podejście wybrane przez Trybunał; zaleca Służbie Audytu Wewnętrznego Komitetu uwzględnienie w audycie wdrażania obecnie reformowanych ram etyki;

49.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 11 500 (79 %) faktur otrzymanych przez Komitet w 2019 r. było w formacie elektronicznym, co jest zgodne z przepisami dyrektywy 2014/55/UE (1); gratuluje Komitetowi osiągnięcia w 2019 r. najwyższego spośród wszystkich organów Unii poziomu wykorzystania faktur elektronicznych, zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym;

50.

podkreśla, że w 2019 r. dział zamówień publicznych zaktualizował pisemne instrukcje i szablony oraz w dalszym ciągu udzielał wskazówek i porad wszystkim zainteresowanym podmiotom finansowym; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że stosowanie szablonów wraz ze specjalistycznymi wskazówkami doprowadziło do znacznej poprawy jakości procedur udzielania zamówień i zmniejszenia liczby błędów wykrytych podczas kontroli ex ante; uznaje, że dział weryfikacji Komitetu ściśle współpracuje z działem zamówień publicznych w celu poprawy skuteczności i efektywności kontroli;

Zasoby ludzkie

51.

zauważa, że w planie zatrudnienia przewidziano w 2019 r. 668 stanowisk – tyle samo co w 2018 r.; zauważa, że nie nastąpiły żadne zmiany kadrowe i że całkowita liczba zatrudnionych pracowników (urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych, oddelegowanych ekspertów krajowych i doradcy medycznego) wynosiła 702 w dniu 31 grudnia 2019 r. (w porównaniu z 705 w 2018 r.);

52.

jest świadomy faktu, że Komitet nadal realizuje swój plan działania na lata 2017–2020 na rzecz równości szans i różnorodności; zauważa, że wśród kadry kierowniczej Komitetu równowaga płci została osiągnięta w 2018 r. i pozostaje ona względnie stabilna; ubolewa, że nowe kierownictwo polityczne Komitetu nie odzwierciedla tej tendencji, ponieważ wśród siedmiu przewodniczących sekcji jest tylko jedna kobieta, a wśród trzech przewodniczących grup nie ma żadnej kobiety, szczególnie mając na uwadze, że w kadencji 2020–2025 w Komitecie zasiada największa liczba nowych członków i kobiet od 2010 r.; z zadowoleniem przyjmuje wydarzenia służące zwiększaniu świadomości organizowane w związku z różnorodnością, takie jak konferencja „Zjednoczeni w różnorodności” poświęcona komunikacji w środowisku wielokulturowym, której celem jest propagowanie relacji w pracy opartych na szacunku przy jednoczesnym uwzględnieniu różnorodności; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności konkretne działania i środki związane z niepełnosprawnością; zachęca jednak Komitet do wprowadzenia konkretnych środków, takich jak obowiązkowe szkolenia w zakresie równouprawnienia płci, aby zapobiegać nieświadomym uprzedzeniom wśród członków komisji selekcyjnych;

53.

dostrzega niewielką poprawę równowagi geograficznej w porównaniu z 2018 r. – 19 % kadry kierowniczej Komitetu pochodzi obecnie z państw członkowskich, które przystąpiły do Unii po 2004 r. (w porównaniu z 16 % w 2017 r. i 18,5 % w 2018 r.); z niepokojem zauważa nadmierną reprezentację osób o określonej przynależności państwowej wśród personelu Komitetu; apeluje do Komitetu o wypracowanie konkretnych środków w celu rozwiązania problemu tego braku równowagi; apeluje do Komitetu o podjęcie kroków w celu osiągnięcia równowagi geograficznej wśród personelu w celu zapewnienia właściwej reprezentacji obywateli wszystkich państw członkowskich, o której mowa w art. 4 regulaminu w odniesieniu do członków prezydium, w tym również na szczeblu kierowniczym;

54.

zwraca się do Komitetu o zgłoszenie do organu udzielającego absolutorium konkretnych osiągnięć planu działania na rzecz równych szans i różnorodności, w szczególności wyników środków zastosowanych w zakresie wzmacniania różnorodności oraz czynienia Komitetu miejscem zatrudnienia w większym stopniu sprzyjającym włączeniu osób z niepełnosprawnościami;

55.

docenia fakt, że po przeprowadzeniu dogłębnej analizy w 2019 r. ukończono tworzenie rejestru stanowisk specjalistycznych, tj. stanowisk nieobjętych programem mobilności, gdyż wcześniej taki wykaz nie istniał; zauważa, że ostateczny wykaz wszystkich stanowisk specjalistycznych objętych wyłączeniem został przekazany wszystkim pracownikom i obejmuje szefa służby prawnej oraz wszystkich prawników Komitetu;

56.

docenia wprowadzenie środków związanych z dobrostanem w miejscu pracy, takich jak ponowne uruchomienie programu mentorskiego dla nowych pracowników, który stanowi element prewencyjnego podejścia w zarządzaniu zagrożeniami psychospołecznymi; zauważa wymianę najlepszych praktyk w celu ciągłego ulepszania tego programu; zwraca uwagę na obszerną aktualizację przepisów dotyczących telepracy, które zapewniają pracownikom większą elastyczność; zachęca Komitet do uzupełnienia wdrażania elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

57.

zauważa z zadowoleniem działania związane z długoterminowym zwolnieniem chorobowym, w szczególności służące ułatwianiu powrotu do pracy;

58.

wyraża poważne obawy, że pewne procedury rekrutacji stosowane przez Komitet budzą publiczne zaniepokojenie; apeluje do Komitetu o określenie jasnych wewnętrznych wytycznych dotyczących publikowania informacji o wakatach oraz jasne zdefiniowanie interesu służby w przypadku tymczasowego przenoszenia personelu; podkreśla znaczenie ścisłego zapewnienia, że każdy etap, bez wyjątku, przeprowadzany jest w pełnej przejrzystości, zgodnie z regulaminem Komitetu oraz regulaminem pracowniczym w całym przebiegu procedury rekrutacji (publikacja, selekcja, spotkania z kandydatami i powołanie), by uniknąć ryzyka dla reputacji nie tylko Komitetu, ale wszystkich jednostek organizacyjnych Unii;

59.

zauważa, że w 2019 r. Komitet przyjął na staże długoterminowe 54 osoby, które otrzymywały miesięczne stypendium na pokrycie kosztów utrzymania, na staże krótkoterminowe – 15 osób, które nie otrzymywały stypendium od Komitetu, i jednego stażystę, który otrzymywał stypendium przyznane przez zewnętrzny organ publiczny; zaleca Komitetowi wypłatę odpowiedniego stypendium również osobom przyjmowanym na staże krótkoterminowe, chyba że otrzymują one wypłaty z innych źródeł;

Przejrzystość

60.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komitet zaczął propagować szacunek w miejscu pracy w celu zapewnienia, aby wszyscy pracownicy byli zaznajomieni z obecnymi ramami etycznymi; zauważa, że w 2019 r. rozpoczęto szeroko zakrojoną kampanię podnoszącą świadomość pod hasłem „respect@work” [Szacunek w pracy], która obejmuje szereg propozycji zawartych w sprawozdaniu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie godności w pracy w instytucjach i agencjach UE (SI/2/2018/AMF); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wzmocniono sieć zaufanych doradców; zauważa, że w następstwie decyzji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich Komitet przyjął wytyczne dotyczące zarządzania konfliktami interesów pracowników w trakcie pełnienia przez nich obowiązków i przekazał odpowiednie informacje całemu personelowi; zwraca uwagę, że wytyczne mają służyć jako praktyczny podręcznik dla pracowników w przypadkach, gdy muszą oni wypełniać pokrywające się funkcje, takie jak funkcje kierownicze, równolegle z działaniami związanymi z reprezentacją personelu; zachęca Komitet do poczynienia dalszych postępów w zakresie działań w reakcji na sprawozdanie Rzecznika;

61.

zwraca się do Komitetu, aby zgłaszał wszelkie osiągnięcia związane z zaleceniem Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, takie jak wytyczne dotyczące działań zewnętrznych; zauważa, że w 2019 r. Rzecznik Praw Obywatelskich opublikowała sprawozdanie na temat publikowania informacji dotyczących byłych pracowników wyższego szczebla w celu egzekwowania rocznego zakazu prowadzenia działalności w zakresie lobbingu i rzecznictwa (SI/2/2017/NF) oraz że Komitet analizował możliwość zmiany swojej decyzji w sprawie działań zewnętrznych; zachęca Komitet do wykorzystania możliwości wzmocnienia systemu w celu uniknięcia potencjalnego konfliktu interesów;

62.

wyraża zaniepokojenie dochodzeniami przeprowadzonymi przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w 2019 r.; zauważa, że zamknięto dwie sprawy dotyczące członków i sprzeniewierzenia środków unijnych; z zadowoleniem zauważa, że Komitet odzyskał te kwoty; zauważa, że otwarto dwie sprawy (jedną dotyczącą członka i jedną dotyczącą pracownika), z których pierwsza sprawa jest w toku, a drugą zamknięto w 2020 r., nie stwierdzając uchybień; zauważa, że w 2020 r. otwarto dwie sprawy, z których jedną, z 2018 r., zamknięto w tym samym roku, potwierdzając oszukańcze działanie ze strony członka, a druga jest w toku; zauważa, że wszczęto inną sprawę przeciwko członkowi, która jest w toku; zauważa, że według najlepszej wiedzy Komitetu obecnie prowadzone są dwa dochodzenia OLAF-u, oba dotyczą członków i nie są związane z molestowaniem;

63.

zauważa, że obecne podejście Komitetu do potwierdzania obecności członków na posiedzeniach jest zgodne z najlepszymi praktykami innych jednostek organizacyjnych Unii, takich jak Parlament i KR; zwraca uwagę, że system wymaga jednego podpisu i oświadczenia o uczestnictwie w posiedzeniu; zauważa, że art. 4 lit. a) statutu finansowego członków stanowi, że aby skorzystać ze zwrotu kosztów lub wypłaty diet, beneficjent musi a) podpisać listę obecności na posiedzeniach, jeżeli taka lista jest prowadzona, b) wypełnić standardowy formularz deklaracji wydatków na każdy dzień posiedzenia oraz c) przedłożyć odpowiednie dokumenty potwierdzające;

64.

wzywa Komitet do informowania organu udzielającego absolutorium o procedurach i procesach, które Komitet wprowadził lub zamierza wprowadzić w celu uniknięcia w przyszłości przypadków molestowania lub podobnych kwestii dotyczących pracowników, tak aby zagwarantować, że nie powtórzą się godne ubolewania wydarzenia, które w przeszłości spowodowały cierpienie ofiar i podważyły reputację Komitetu i Unii w szerszym ujęciu;

65.

ponownie apeluje o jednoznaczną i silną ochronę i środki wsparcia dla ofiar molestowania; apeluje do Komitetu o wprowadzenie konkretnych zasad i procedur dotyczących molestowania, oraz uważa, że brak możliwości narzucenia regulaminu pracowniczego członkowi Komitetu nie może być traktowany jako usprawiedliwienie dla bezczynności;

Odmowa udzielenia absolutorium w 2018 r., konflikt interesów, molestowanie, sygnalizowanie nieprawidłowości

66.

przypomina, że kilku pracowników przez długi czas było nękanych psychicznie przez ówczesnego przewodniczącego Grupy I; ubolewa, że mimo wprowadzonych w Komitecie środków przeciwdziałania molestowaniu nie udało się wcześniej położyć kresu tej sprawie ze względu na wysokie stanowisko jego członka; ubolewa, że środki wprowadzone w celu ochrony ofiar do końca dochodzenia OLAF-u wydają się prowizoryczne i niewystarczające, zwłaszcza w świetle wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z 12 maja 2016 r. w sprawie F-50/15 (2), który powinien był służyć jako lekcja dla Komitetu; zauważa z zaniepokojeniem, że niedociągnięcia w procedurach wewnętrznych, w tym niejasny podział obowiązków w zakresie sprawozdawczości na poziomie kierownictwa wyższego szczebla, doprowadziły do braku działań ze strony administracji Komitetu, co przełożyło się na naruszenie obowiązku staranności i obowiązku zgłaszania OLAF-owi; potępia fakt upływu długiego czasu, jaki zajęło Komitetowi wprowadzenie niezbędnych środków, aby dostosować regulamin wewnętrzny i kodeks postępowania Komitetu w celu uniknięcia takiej sytuacji w przyszłości;

67.

przypomina, że OLAF ustalił ofiary molestowania w dochodzeniu z 2018 r.; ubolewa, że ofiary były zmuszone do wszczęcia procesu z własnych środków z powodu bezczynności administracji Komitetu; zauważa, że działania następcze podjęte w wyniku złożenia formalnych wniosków przez ofiary na podstawie art. 24 regulaminu pracowniczego rozpoczęły się w styczniu 2020 r.; zauważa z zaniepokojeniem, że formalne nadanie statusu ofiar nastąpiło dopiero 2 października 2020 r., chociaż Komitet twierdzi, że w sposób dorozumiany uznał ich status już wiele miesięcy wcześniej;

68.

podkreśla, że uchybienia Komitetu w tej sprawie doprowadziły do istotnej straty środków publicznych w związku z kosztami obsługi prawnej, zwolnieniami chorobowymi, ochroną ofiar, ograniczoną produktywnością, posiedzeniami prezydium i innych organów itp.; uważa zatem, że jest to sprawa budząca niepokój w odniesieniu do rozliczalności, kontroli budżetowej i dobrego zarządzania zasobami ludzkimi w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii; w tym kontekście powtarza, co Trybunał Obrachunkowy stwierdził w sprawozdaniu specjalnym nr 13/2019 pt. „Ramy etyczne skontrolowanych instytucji UE – obszar, który można udoskonalić”, mianowicie że postępowanie etyczne w sferze publicznej przyczynia się do bardziej rzetelnego zarządzania finansami i zwiększenia zaufania publicznego oraz że jakiekolwiek nieetyczne postępowanie pracowników i członków instytucji i organów UE wywołuje duże zainteresowanie opinii publicznej i podważa zaufanie pokładane w instytucjach i organach Unii;

69.

przypomina, że Parlament odmówił udzielenia sekretarzowi generalnemu Komitetu absolutorium za rok budżetowy 2018 r., między innymi z powodu rażącego naruszenia obowiązku staranności i braku działań ze strony administracji, a także z powodu konsekwencji finansowych; przypomina Komitetowi, że odmowa udzielenia absolutorium to poważna sprawa, która wymaga natychmiastowego działania; głęboko ubolewa z powodu braku zdecydowanego działania, szczególnie w kwestii zapobiegania i środków naprawczych, ze strony byłego dyrektora działu zasobów ludzkich i finansów, a obecnie sekretarza generalnego, przed odmową udzielenia absolutorium za 2018 r.;

70.

zauważa, że w procedurach udzielania absolutorium za 2018 r. i częściowo za 2019 r. sekretarz generalny nie był w stanie przedstawić Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu dostatecznych, przejrzystych i wiarygodnych informacji, ponieważ kilkakrotnie zdarzało się, że przedstawione informacje były negowane przez sygnalistów, związki zawodowe Komitetu, zespół obrońców ofiar lub samego sprawcę; apeluje do Komitetu o uwzględnienie szkód wyrządzonych ofiarom i sygnalistom, zarówno w wymiarze materialnym, jak i moralnym, w wyniku niedostatecznego wsparcia oraz braku słusznej rehabilitacji i zadośćuczynienia; jest głęboko zaniepokojony, że ofiary musiały złożyć skargę z powodu bezczynności administracji Komitetu w procedurze rehabilitacji; przypomina Komitetowi, że ma obowiązek chronić ofiary i sygnalistów;

71.

przyznaje, że Komitet dąży do dalszego wzmacniania swojej zdolności do rozwiązywania problemów nieetycznego zachowania; zauważa, że szczegółowy plan działania miał zostać zatwierdzony najpóźniej do końca 2020 r.; przyznaje, że Komitet w dalszym ciągu musi podnosić świadomość pracowników i kierownictwa poprzez bardziej ukierunkowaną komunikację wewnętrzną dotyczącą już dostępnych struktur, które mogą pomóc w rozwiązywaniu wszelkich trudnych sytuacji w miejscu pracy; zwraca się do Komitetu, by szkolenia z etyki i uczciwości zawodowej były obowiązkowe dla jego członków; zwraca się do Komitetu o przedstawienie Parlamentowi kompletnego przeglądu wszystkich podjętych działań;

72.

apeluje do Komitetu o szybkie zawarcie ugody z ofiarami molestowania i niewłaściwego postępowania; uważa, że nowe kierownictwo powinno przyjąć aktywniejszą rolę w negocjowaniu ugody z ofiarami w celu osiągnięcia uczciwej i zadowalającej ugody popieranej przez wszystkie strony, jak również uniknięcia konfliktu interesów; oczekuje, że ugoda z ofiarami będzie oparta na zasadzie przejrzystości i przyzwoitości oraz będzie obejmować publiczne przeprosiny, uczciwe warunki ugody, pełną rehabilitację ofiar w środowisku pracy oraz gwarantowaną ochronę przed niekorzystnymi konsekwencjami sprawy; stanowczo sprzeciwia się wywieraniu jakichkolwiek nacisków na ofiary, by podpisywały klauzule o nieujawnianiu informacji oraz by uniemożliwić im poufne przekazywanie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu jakichkolwiek informacji dotyczących ugody; apeluje do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat oferowanych środków ochronnych i kompensacyjnych; zwraca się do Komitetu, aby przedstawił sprawozdanie na temat obecnej sytuacji ustalonych ofiar;

73.

odnotowuje decyzje podjęte przez zgromadzenie ogólne Komitetu zdecydowaną większością głosów 28 stycznia 2021 r. i z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie nowego kodeksu postępowania, który uchyla i zastępuje kodeks przyjęty w marcu 2019 r., oraz ustanowienie ram etyki i uczciwości zawodowej; zauważa, że kodeks postępowania obejmuje obecnie system sankcji proporcjonalnych do wagi nieetycznego zachowania; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności wprowadzenie kar finansowych i możliwości wydalenia członka z Komitetu; apeluje do Komitetu o egzekwowanie w razie konieczności zaostrzonych sankcji, a także udoskonalonych zapisów dotyczących deklarowania interesów finansowych i konfliktu interesów; apeluje, by Parlament, Rada i Komisja były informowane o nazwiskach członków Komitetu, których uznano za odpowiedzialnych za naruszenie kodeksu postępowania; gratuluje Komitetowi ambitnego, kompleksowego i wzmocnionego kodeksu postępowania, który stanowi odpowiedź na zastrzeżenia Parlamentu, jak również istotne zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; z zadowoleniem zauważa nacisk na stosowne zachowanie członków Komitetu oraz poszanowanie godności i integralności personelu; oczekuje ścisłego przestrzegania przez członków, jak również spójnego podejścia kierownictwa politycznego Komitetu, w tym trzech grup wewnętrznych reprezentujących pracodawców, pracowników i społeczeństwo obywatelskie;

74.

podkreśla, że na podstawie uwag Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu, sprawozdania OLAF-u oraz rozważań komitetu doradczego ds. postępowania członków Komitetu, Komitet ustanowił wspólną wewnętrzną grupę roboczą ds. ram etycznych, której zadaniem jest dokonanie przeglądu wszystkich potencjalnych luk w obecnych ramach w celu przedstawienia zaleceń dotyczących ulepszeń; zauważa, że komitet doradczy ma również możliwość współpracy ze wspólną wewnętrzną grupą roboczą, aby zapewnić spójność ogólnych ram etycznych w ramach Komitetu oraz zbadać ewentualne synergie; zauważa, że komitet doradczy ds. postępowania członków stał się komitetem ds. etyki, a także dodano zapis dotyczący powoływania członków rezerwowych, jak również możliwość wyłączenia się ze składu przez członka lub usunięcie go w przypadku uznania za winnego naruszenia kodeksu postępowania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komitet ma obecnie jednoznaczne uprawnienia do prowadzenia postępowań wyjaśniających, by móc realizować swoją misję, i może korzystać również z porad ekspertów zewnętrznych; zdecydowanie sugeruje, by komitet ds. etyki ustanowił stałe konsultacje ze służbami prawnymi Komitetu, a nie jedynie uczestniczył w nieobowiązkowych konsultacjach, szczególnie gdy toczy się postępowanie wyjaśniające; zauważa, że Komitet zaktualizował również swoje ramy etyki i uczciwości zawodowej przez przyjęcie planu działania na rzecz silniejszych ram etyki, który wszedł w życie 7 stycznia 2021 r.; oczekuje wprowadzenia zestawu stabilnych i solidnych środków ochronnych, zakazu działań odwetowych oraz wsparcia dla ofiar;

75.

zauważa, że mandat udzielony przez prezydium w czerwcu 2020 r. w celu stworzenia projektu zmiany kodeksu postępowania oraz postanowień regulaminu dotyczących kodeksu postępowania został odroczony przez prezydium 15 września 2020 r., ponieważ jeden z członków, będący przewodniczącym Grupy I, zalecił przesunięcie decyzji komisji doradczej dotyczącej regulaminu postępowania na okres po październiku 2020 r.; jest zaniepokojony, że jeden z członków, który został uznany za winnego molestowania, po wydaniu przez OLAF zalecenia był nadal aktywnym członkiem prezydium i zdołał opóźnić przyjęcie nowego kodeksu postępowania członków;

76.

zwraca się do Komitetu o przedstawienie jego służbom prawnym formalnej strategii prac służącej zapewnieniu, aby były one formalnie i systematycznie zaangażowane w najważniejsze sprawy Komitetu niezależnie od tego, czy inne służby podejmą decyzję o zasięgnięciu ich opinii; uważa otrzymane odpowiedzi na pytania w tej kwestii za niedostateczne i zwraca się do Komitetu o przedstawienie Parlamentowi sprawozdania na temat działań podjętych w celu bardziej systematycznego i niezależnego udziału służb prawnych;

77.

docenia fakt, że wewnętrzny audyt w zakresie etyki i uczciwości zawodowej przyjmie formę mapowania, a następnie analizy mającej na celu opracowanie kompleksowego przeglądu zasad, standardów i środków w tej dziedzinie; zauważa, że audyt obejmie również takie kwestie, jak prezenty i rozrywka, działania i prace zewnętrzne, konflikty interesów i zatrudnienie po opuszczeniu administracji unijnej;

78.

jest zaniepokojony, że mimo decyzji prezydium z lipca 2020 r. w dniu 1 grudnia 2020 r. prezydium zatwierdziło powołanie objętego dochodzeniem członka na przedstawiciela Grupy I w kategorii transport, co automatycznie doprowadziło do jego kontaktu z personelem Grupy I, w tym z jego ofiarami;

79.

z zadowoleniem przyjmuje spotkanie z OLAF-em w lipcu 2019 r. mające na celu sprecyzowanie interpretacji umowy administracyjnej między OLAF-em a Komitetem, tak aby ewentualne przypadki molestowania dotyczące członków były traktowane priorytetowo; zauważa, że na tym etapie Komitet nie może polegać na zewnętrznych niezależnych zdolnościach dochodzeniowych w sprawach dotyczących molestowania (poza OLAF-em); zauważa, że kontakty z siecią agencji i z Biurem Dochodzeń i Postępowań Dyscyplinarnych Komisji nie były dotychczas rozstrzygające; docenia fakt, że kwestia ta jest również obecnie rozpatrywana w ramach trwającego przeglądu decyzji w sprawie postępowań administracyjnych;

80.

podkreśla w związku z ustaleniami OLAF-u dotyczącymi molestowania, którego dopuścił się członek Komitetu, oraz zgodnie z decyzją prezydium Komitetu z 9 czerwca 2020 r., że dany członek został w pełni zwolniony ze wszystkich zadań związanych z zarządzaniem i administrowaniem personelem sekretariatu Grupy I do końca swojej kadencji; zauważa, że 7 września 2020 r. członek ten wycofał swoją kandydaturę na stanowisko przewodniczącego Komitetu; żałuje, że z uwagi na prawną zasadę, w myśl której sankcje nie działają wstecz, wzmocniony system sankcji przewidziany zmienionym kodeksem postępowania nie może być zastosowany w tej konkretnej sprawie; jest jednak poważnie zaniepokojony faktem, że sprawca został powołany przez Radę na członka na nową kadencję, a ofiarom i sygnalistom grozi odwet ze strony tego członka lub osób wspierających go w Komitecie; podkreśla, że nie przyznał się on do swoich czynów ani nie wyraził żalu, co świadczy o zupełnym braku autorefleksji i szacunku dla ofiar;

81.

ponownie wyraża zaniepokojenie, że na stronie internetowej Komitetu znajduje się oświadczenie członka, którego dotyczy sprawa, wydane w charakterze przewodniczącego Grupy I, które jest w rzeczywistości osobistym oświadczeniem złożonym w samoobronie, a dodatkową okolicznością obciążającą jest fakt, że wspomniane sprawy toczą się już bądź oczekują na rozpoczęcie przed unijnymi i belgijskimi organami sądowymi;

82.

zauważa, że w kontekście wniosku o zastosowanie środków tymczasowych, który wyżej wspomniany członek złożył w Sądzie Unii Europejskiej (KN przeciwko EKES, T-377/20) w celu doprowadzenia do zawieszenia wykonania decyzji prezydium Komitetu z 9 czerwca 2020 r., Sąd odrzucił wniosek, ponieważ nie spełniał on przesłanki dotyczącej pilności; zauważa, że postępowanie główne w tej sprawie, dotyczące stwierdzenia nieważności wspomnianej decyzji, jest w toku;

83.

zauważa, że na sesji plenarnej Komitetu 15 i 16 lipca 2020 r. potwierdzono decyzję prezydium z 9 czerwca 2020 r. dotyczącą przyłączenia się Komitetu w charakterze strony cywilnej do postępowania, które zostanie wszczęte przez brukselskiego inspektora pracy przed sądem karnym w Brukseli; zauważa, że brukselskiego inspektora pracy poinformowano o uchyleniu immunitetu członka, lecz do tej pory nie otrzymano żadnych dalszych informacji o postępowaniu.

84.

wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że od kwietnia 2021 r. EKES nadal nie wywiązuje się ze swojego obowiązku udzielania pomocy ofiarom molestowania i poważnych uchybień, ponieważ zawarł ugody jedynie z dwiema z czterech ofiar i nie wystosował jeszcze obiecanych publicznych przeprosin;

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/55/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fakturowania elektronicznego w zamówieniach publicznych (Dz.U. L 133 z 6.5.2014, s. 1).

(2) Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 12 maja 2016 r., FS przeciwko Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu (EKES), F-50/15, ECLI:EU:2016:119.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/152

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1554

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0226/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komitetu Regionów dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0055/2021),

udziela sekretarzowi generalnemu Komitetu Regionów absolutorium z wykonania budżetu Komitetu Regionów za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Komitetowi Regionów, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/153

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1555

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VII – Komitet Regionów,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0055/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii w drodze zwiększania przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

zauważa z zadowoleniem, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu rocznym za rok 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału” stwierdził, że w odniesieniu do Komitetu Regionów (zwanego dalej „Komitetem”) nie odnotowano żadnych poważnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał stwierdził, że w łącznych płatnościach za rok budżetowy zakończony dnia 31 grudnia 2019 r. nie wystąpiły istotne błędy w zakresie wydatków administracyjnych i innych wydatków Komitetu oraz że zbadane systemy nadzoru i kontroli były skuteczne;

zasadniczo wyraża ubolewanie, że rozdział 9 „Administracja” w sprawozdaniu Trybunału ma raczej ograniczony zakres i wnioski w nim zawarte są ograniczone, niezależnie od faktu, że dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby w czynnościach audytowych związanych z tym rozdziałem w większym stopniu koncentrowano się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla Komitetu;

przypomina, że budżet Komitetu jest przede wszystkim administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki związane z pracownikami instytucji (Tytuł 1) oraz z budynkami, ruchomościami, wyposażeniem i różnymi kosztami operacyjnymi;

zauważa, że w 2019 r. zatwierdzony budżet Komitetu wyniósł 98 751 000 EUR (w porównaniu z 96 101 000 EUR w 2018 r. i 93 295 000 EUR w 2017 r.); zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania środków na zobowiązania w 2019 r. wyniósł 99,6 % (w porównaniu z 99,3 % w 2018 r. i 98,1 % w 2017 r.) oraz że wskaźnik wykonania płatności w 2019 r. w wysokości 88,8 % był niższy niż wskaźnik wykonania płatności w 2018 r. – 91,0 %, i w 2017 r. – 89,9 %; zauważa jednak, że ostateczny wskaźnik wykonania płatności w 2019 r. będzie wyższy na koniec cyklu budżetowego (po dokonaniu płatności z tytułu środków przeniesionych);

podkreśla, że wskaźnik wykonania zobowiązań z tytułu 1 wyniósł 99,6 %, a z tytułu 2 – 99,7 %; zauważa z zadowoleniem, że na koniec roku kwota w wysokości około 400 000 EUR (0,4 %) pozostała niewykorzystana i w związku z tym zwrócono ją do budżetu Unii, co stanowiło redukcję w porównaniu z rokiem budżetowym 2018, w którym około 700 000 EUR (0,7 %) pozostało niewykorzystane;

Zasoby ludzkie

zauważa, że całkowita liczba pracowników wynosiła 576 w 2019 r. (w porównaniu z 538 w 2018 r. i 533 w 2017 r.); zauważa, że liczba stanowisk w planie zatrudnienia wynosi 491, którą to liczbę Komitet uznaje za niewystarczającą; uznaje wyniki oceny obciążenia pracą zakończonej w 2019 r. w odniesieniu do potencjalnej reorganizacji mającej na celu osiągnięcie dalszego wzrostu wydajności i stworzenia synergii; dysponuje informacją, że Komitet chce, aby władze budżetowe Unii zajęły się tą kwestią i stopniowo równoważyły obecną sytuację kadrową; zachęca Komitet do pogłębienia współpracy administracyjnej z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym (EKES) za pośrednictwem porozumienia o wspólnych służbach w celu łączenia zasobów, aby osiągnąć więcej synergii;

uznaje ciągłe starania Komitetu na rzecz wzmocnienia jego roli politycznej i sprostania rosnącemu zapotrzebowaniu na aktualną wiedzę fachową w dziedzinie polityki i administracji; odnotowuje pulę talentów stworzoną w celu motywowania i zatrzymywania doświadczonych pracowników w Komitecie; zauważa, że pierwszy ogólny konkurs wewnętrzny w historii Komitetu zakończył się w pierwszej połowie 2019 r., a spośród 113 kandydatów na pracowników wyłoniono łącznie 40 laureatów; zwraca się do Komitetu o wyjaśnienie konkretnych perspektyw zawodowych oferowanych laureatom;

zauważa, że szacuje się, iż przeniesienie 24 stanowisk tłumaczeniowych z Komitetu do Parlamentu przyniesie roczne oszczędności w wysokości około 2,9 mln EUR; zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat skutków tego przeniesienia;

10.

wyraża ubolewanie, że od 2018 r. sytuacja w zakresie równowagi płci na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla nie uległa poprawie, jednak pozostaje stosunkowo stabilna, a 35% tych stanowisk jest obsadzonych przez kobiety; zwraca uwagę, że przyjęta została nowa strategia na rzecz równości szans, zawierająca konkretne cele, które mają zostać osiągnięte do 2025 r.; wzywa Komitet do przedstawienia planu działania dotyczącego przyjęcia i planowanego wpływu nowej strategii w zakresie równości szans oraz do corocznego składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z jej wdrożenia i z jej wstępnych wyników;

11.

z zadowoleniem przyjmuje powołanie urzędnika ds. równości szans pracującego centralnie w Dyrekcji ds. Zasobów Ludzkich, a także „objazdowe spotkania dotyczące równości szans”; zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat konkretnych osiągnięć nowej strategii, w tym wyników działań podjętych w celu zwiększenia różnorodności i uczynienia z Komitetu miejsca pracy bardziej sprzyjającego integracji osób z niepełnosprawnościami;

12.

zauważa, że w 2019 r. reprezentowane były wszystkie narodowości Unii, z wyjątkiem Luksemburga; wzywa Komitet do dalszych starań na rzecz osiągnięcia równowagi geograficznej wśród jego pracowników w celu zapewnienia właściwej reprezentacji obywateli wszystkich państw członkowskich, w tym na szczeblu kierowniczym; zachęca Komitet do zwiększenia wysiłków komunikacyjnych w krajach, które są niedostatecznie reprezentowane;

13.

zachęca Komitet, aby kontynuował starania na rzecz osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii, i z zadowoleniem przyjmuje takie działania, jak obowiązkowa obecność obu płci w komisjach selekcyjnych, aktywne zachęcanie kobiet do ubiegania się o wszystkie stanowiska kierownicze, specjalne szkolenia dla kobiet chcących przygotować się do objęcia stanowiska kierowniczego i bardziej elastyczne warunki pracy, w tym możliwość pracy w niepełnym wymiarze godzin i telepracy; zauważa szereg zachęt wprowadzonych przez Komitet, takich jak formalne uznanie obowiązków z zakresu zarządzania poniżej poziomu kierownika działu oraz utworzenie nieformalnej sieci na rzecz równowagi płci na stanowiskach kierowniczych, uruchomionej przy wsparciu administracji;

14.

przyznaje, że nowa strategia na rzecz równości szans koncentruje się również na niepełnosprawności i różnorodności; odnotowuje szkolenia dotyczące nieświadomych uprzedzeń organizowane dla kierowników i pracowników działów kadr zaangażowanych w procedury selekcji; zwraca się do Komitetu o przedstawienie władzy budżetowej sprawozdania na temat konkretnych celów, działań i wskaźników w ramach strategii;

15.

docenia fakt, że Komitet koncentruje się na rozwijaniu i utrzymywaniu wysokiej jakości usług w zakresie zdrowia i dobrego samopoczucia, opartych na profilaktyce i wczesnej interwencji poprzez ścisłą współpracę między zainteresowanymi służbami kadrowymi oraz programy podnoszenia świadomości zarówno wśród kadry kierowniczej, jak i innych pracowników; z zadowoleniem przyjmuje szkolenia prowadzone z udziałem kadry kierowniczej zarówno na szczeblu niższym, średnim, jak i wyższym, dotyczące zarządzania nieobecnościami oraz skutecznej integracji współpracowników po długotrwałej nieobecności; zauważa, że w 2019 r. zarejestrowano dziesięć przypadków wypalenia; zauważa, że służba socjalna Komitetu zapewnia pomoc w okresie choroby i po powrocie do pracy; zwraca się do Komitetu o włączenie wykrywania wypalenia do jego usług w zakresie zdrowia i dobrego samopoczucia; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie elastyczności czasu pracy i telepracy w celu poprawy równowagi między życiem zawodowym a prywatnym pracowników, jak również kontynuację programu zapobiegania stresowi i wypaleniu; zachęca Komitet do uzupełnienia elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

16.

podkreśla, że Komitet wykorzystuje przede wszystkim pracowników kontraktowych w celu zapewnienia odpowiedniego wsparcia w postaci zastępstw w przypadku średnio- i długoterminowych nieobecności oraz w ramach konkretnych projektów w różnych dyrekcjach, co ma na celu zapewnienie dodatkowego wsparcia członkom Komitetu; przypomina jednak, że korzystanie z pracowników kontraktowych wiąże się również ze znaczną utratą wiedzy i doświadczenia przez Komitet po wygaśnięciu ich umów i dlatego zachęca Komitet do kontynuowania negocjacji w sprawie rozszerzenia planu zatrudnienia; zauważa, że w 2019 r., w wyniku współpracy między Komitetem a Parlamentem, liczba pracowników zatrudnionych na podstawie umów długoterminowych zmniejszyła się w dyrekcji tłumaczeń pisemnych Komitetu i w EKES-ie w porównaniu z latami 2013–2017;

17.

zauważa, że Komitet musi zmodernizować swoje systemy kontroli bezpieczeństwa i zapewnić bezpieczne miejsce pracy swoim członkom i personelowi, co wymaga dodatkowych specjalistycznych zasobów, oraz że stosunek zasobów przeznaczonych zarówno na bezpieczeństwo fizyczne, jak i wsparcie informatyczne na jednego pracownika jest bardzo niski w porównaniu z innymi organami Unii; zachęca Komitet do dalszego przygotowywania nowych projektów mających na celu zwiększenie cyberbezpieczeństwa;

18.

zauważa, że Komitet określił dodatkowe projekty w dziedzinie modernizacji administracji i komunikacji, takie jak wsparcie dla lepszego stanowienia prawa poprzez monitorowanie ex ante i ex post wdrażania prawodawstwa unijnego w terenie oraz działania informacyjne mające na celu zaangażowanie w ten proces wszystkich władz lokalnych i regionalnych, oraz że te dodatkowe projekty wymagają odpowiednich zasobów;

Komunikacja

19.

podkreśla, że zewnętrzna ocena strategii komunikacyjnej Komitetu została przeprowadzona zgodnie ze standardami stosowanymi przez wszystkie pozostałe jednostki organizacyjne Unii przy wykorzystaniu wspólnej umowy ramowej; zauważa, że jakość działań komunikacyjnych Komitetu nie zawsze odpowiadała potrzebom odbiorców, ale – ogólnie rzecz biorąc – jest skuteczna, ponieważ kluczowe zainteresowane strony pozytywnie postrzegają Komitet; zachęca Komitet do poprawy komunikacji cyfrowej ze społeczeństwem oraz do zwiększenia widoczności jego badań dla zainteresowanych stron i dla obywateli Unii; zachęca Komitet do nawiązania kontaktu z Parlamentem w celu zacieśnienia współpracy, na przykład poprzez organizowanie wspólnych posiedzeń i wydarzeń;

20.

zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat sposobu, w jaki wdroży zalecenia zawarte w sprawozdaniu z oceny; zauważa, że do największych sukcesów Komitetu w dziedzinie komunikacji należą dialogi obywatelskie z Komisją i dialogi lokalne Komitetu, flagowe wydarzenia EuroPCom (Europejska Konferencja na temat Komunikacji w Sektorze Publicznym) oraz Europejski Tydzień Regionów i Miast;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na początku 2019 r., w oparciu o deklarację z Tallina w sprawie administracji elektronicznej i jej podstawową zasadę „domyślnej cyfrowości”, Prezydium Komitetu przyjęło strategię cyfrową i że po jej przyjęciu rozpoczęto jej wdrażanie; zauważa, że głównymi rezultatami tej strategii są zorientowane na członków systemy informacyjne wspierające pracę polityczną Komitetu, systemy informacyjne wspierające elektroniczne procesy administracyjne oraz program dotyczący cyfrowego miejsca pracy; zachęca Komitet do zwiększenia stopnia cyfryzacji również poprzez współpracę międzyinstytucjonalną;

22.

z zadowoleniem przyjmuje międzyinstytucjonalną współpracę w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, w ramach której Komitet uzyskał pomoc od zespołu reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE, na przykład w zakresie szkoleń w miejscu pracy na temat bezpieczeństwa danych w chmurze i informacji wywiadowczych o zagrożeniach dla cyberbezpieczeństwa w odniesieniu do ukierunkowanych ataków na organy Unii; zauważa, że wiele projektów w zakresie cyfryzacji dotyczy cyfryzacji procesów związanych z zasobami ludzkimi i procesów finansowych, w których Komitet wykorzystuje dostarczone przez Komisję systemy SYSPER i ABAC; zwraca się do Komitetu o zbadanie możliwości wynegocjowania z Komisją lepszych warunków w celu usprawnienia i zwiększenia atrakcyjności finansowej procesu udostępniania aplikacji;

23.

zwraca uwagę, że budżet na IT jest wspólny z EKES-em; podkreśla wzrost budżetu na IT w 2019 r., oparty na przesunięciach budżetowych, z 7 963 825 EUR w 2018 r. do 9 082 838,76 EUR w 2019 r.; z zadowoleniem przyjmuje to, że dział ds. IT pracował nad stworzeniem systemów informatycznych wspierających cztery dziedziny operacyjne, a mianowicie pracę polityczną, zarządzanie dokumentami, komunikację i zasoby ludzkie/finanse, oraz że w odniesieniu do cyfrowego miejsca pracy poczyniono postępy we wszystkich aspektach tego programu;

24.

z zadowoleniem przyjmuje aktywną politykę Komitetu w zakresie technologii otwartego oprogramowania; zachęca Komitet do priorytetowego traktowania tych technologii, aby zapobiec uzależnieniu od dostawcy, zachować kontrolę nad własnymi systemami technicznymi, zapewnić silniejsze gwarancje prywatności i ochrony danych użytkowników, a także zwiększyć bezpieczeństwo i przejrzystość dla społeczeństwa; zauważa, że w 2019 r. w spisie pakietów oprogramowania technologii otwartego oprogramowania uwzględniono 39 aplikacji otwartego oprogramowania oraz że obecnie prowadzone są aktywne projekty mające na celu wdrożenie nowego portalu podpisu cyfrowego i konsoli zarządzania opartych na technologii otwartego oprogramowania;

25.

Budynki, ochrona

26.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie szeregu środków, których celem jest zapewnienie odpowiednich norm bezpieczeństwa budynków, w tym instalację nowego sprzętu do kontroli dostępu oraz instalację nowego systemu telewizji przemysłowej (CCTV); zauważa, że związane z tym normy bezpieczeństwa osiągnęły taki sam poziom jak normy Parlamentu i Komisji, a ponadto rozpoczęto procedurę zamówienia nowego systemu zarządzania odwiedzającymi, który miał być zainstalowany w 2020 r.;

27.

odnotowuje zawarte w strategii Komitetu w zakresie budynków zasady przewodnie, które obejmują koncentrację geograficzną budynków, preferowanie własności zamiast najmu, zrównoważone zarządzanie budynkami i wieloletnie planowanie; zauważa, że grupa robocza utworzona wspólnie z EKES-em ustanowiła wytyczne dotyczące wykorzystania i przyznawania powierzchni biurowych, uwzględniając sytuację w innych organach Unii; docenia to, że parametry te zostały przedstawione przedstawicielom pracowników i z nimi omówione; docenia przejrzyste i oparte na współpracy podejście Komitetu do przedstawicieli pracowników; zauważa, że łącznie 241 stanowisk pracy nie jest wykorzystywanych i zwraca się do Komitetu o wyjaśnienie planów dotyczących tych stanowisk w ramach obecnej strategii w zakresie budynków;

28.

zwraca uwagę, że Komitet wydał wraz z EKES-em instrukcje dotyczące usunięcia azbestu jesienią 2020 r. z pełnym poszanowaniem niezbędnych środków ochrony podczas prac, zgodnie z wnioskiem zawartym w rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2018; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że większość budynków zarówno Komitetu, jak i EKES-u, jest wolnych od azbestu; wyraża zaniepokojenie zdrowiem pracowników i obecnością azbestu w budynku VMA; przyjmuje jednak do wiadomości, że Komitet otrzymał certyfikat bezpieczeństwa budynku pod kątem obecności azbestu;

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, finanse

29.

podkreśla fakt, że Komitet formułuje jasne kluczowe wskaźniki wydajności dla różnych obszarów administracyjnych, formułując cele i wyniki oraz ustalając odpowiadającą temu ilość zasobów ludzkich; zwraca się do Komitetu o przedstawienie w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności, oprócz tych bardzo szczegółowych informacji, skonsolidowanej wersji głównych celów i osiągniętych wyników oraz o zbadanie możliwości zastosowania bardziej przyjaznej dla czytelnika wizualizacji danych w tabelach kluczowych wskaźników wydajności;

30.

zauważa, że w 2019 r. rozpoczęto badanie zgodności i skuteczności, aby ocenić, w jakim stopniu Komitet przestrzega 16 standardów kontroli wewnętrznej; zwraca uwagę, że badanie zgodności z 2019 r. wykazało, iż ogólny stan wdrożenia i skuteczności wymogów pozostaje na zadowalającym i stabilnym poziomie w porównaniu z rokiem 2018; zauważa jednak, że określono obszary wymagające dalszej poprawy, m.in. dostosowania misji i struktury organizacyjnej Komitetu do nowych priorytetów, współpracy administracyjnej pomiędzy Parlamentem a Komitetem, dalszej cyfryzacji przechowywania danych i uproszczenie procesów administracyjnych, a także dogłębnej rewizji istniejącego planu ciągłości działania w związku z doświadczeniami zdobytymi w obecnej sytuacji pandemii COVID-19; wzywa Komitet do przedstawienia sprawozdania z wdrożenia tych bardzo potrzebnych ulepszeń w ramach działań następczych związanych z udzieleniem absolutorium za rok 2019;

31.

zauważa, że monitorowanie funkcji audytu wewnętrznego zapewnia Komitet Audytu, w skład którego wchodzą członkowie Komisji Spraw Finansowych i Administracyjnych Komitetu – po jednym członku z każdej grupy politycznej – oraz jeden doradca zewnętrzny wysokiego szczebla; zauważa, że w 2019 r. Komitet Audytu odbył dwa posiedzenia, na których przedstawiono roczne sprawozdanie z audytu wewnętrznego za rok 2018 oraz program prac na 2020 r., a jego członkowie zostali poinformowani o postępach osiągniętych w odniesieniu do bieżących kontroli i otwartych zaleceń, a także o powiązanych zagrożeniach; zauważa, że 57 % bardzo ważnych zaleceń zamknięto po sześciu miesiącach (cel na lata 2019–2020: 75 %), a 100 % bardzo ważnych zaleceń zamknięto po 12 miesiącach (cel na lata 2019–2020: 100 %); sugeruje, by Komitet włączył streszczenie zaleceń z audytu do swojego rocznego sprawozdania z działalności;

32.

zauważa, że wewnętrzne przepisy finansowe dotyczące wykonania budżetu Komitetu zostały zaktualizowane w dniu 1 stycznia 2019 r. decyzją Komitetu nr 0014/2018 i były wdrażane przez cały 2019 r.; z zadowoleniem zauważa włączenie pracowników operacyjnych jako formalnych uczestników procesu zatwierdzania finansowego, jak również wyznaczenie kierowników odpowiedzialnych za zarządzanie operacyjne jako subdelegowanych urzędników zatwierdzających;

33.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w odniesieniu do roku 2019 wszyscy subdelegowani urzędnicy zatwierdzający podpisali swoje indywidualne poświadczenia wiarygodności, że wszystkie sprawozdania dotyczące wyjątków zostały wymienione w odpowiednich poświadczeniach wiarygodności oraz że wdrażane i monitorowane są środki naprawcze, aby zapobiec powtórzeniu się tych wyjątków;

34.

wzywa Komitet do zwiększenia działań w zakresie analizy sytuacji w celu osiągnięcia w pełni elektronicznego środowiska przetargowego dla wszystkich procedur udzielania zamówień; zauważa, że w związku z tym konieczne byłoby nabycie narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi opracowanego przez Wspólne Centrum Badawcze Komisji, a także opracowanie lub nabycie ulepszonego systemu zarządzania dokumentami zaplecza biurowego; zauważa, że istniejąca procedura „elektronicznego obiegu dokumentów od faktury do płatności” została rozszerzona na szereg dodatkowych jednostek i dyrekcji w roku 2019 oraz że celem Komitetu na najbliższe lata jest dalsze rozszerzenie zakresu stosowania elektronicznego obiegu dokumentów również na inne rodzaje transakcji, z uwzględnieniem dostępnych zasobów informatycznych;

Wielojęzyczność

35.

docenia to, że w oparciu o praktyczne zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla administracji UE dotyczące użycia języków urzędowych UE w komunikacji ze społeczeństwem (sprawa SI/98/2018/DDJ) Komitet dostarczył te praktyczne zalecenia wszystkim pracownikom; zauważa, że w 2019 r. Komitet podjął również inicjatywę wydania przewodnika dotyczącego skarg pracowników do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, aby zapewnić odpowiednie działania następcze;

36.

odnotowuje, że w 2019 r. całkowity koszt zleconych na zewnątrz tłumaczeń wykonanych dla Komitetu i EKES-u wyniósł 6 043 592 EUR, przy czym w odniesieniu do samego Komitetu było to 2 492 830 EUR, natomiast kwota, która stanowiłaby całkowity koszt tłumaczeń wewnętrznych, wynosi 8 781 075 EUR, a w przypadku samego Komitetu 3 621 974 EUR;

37.

zwraca się do Komitetu o przedstawienie informacji na temat trwającego procesu racjonalizacji w dziedzinie tłumaczeń, który polega głównie na łączeniu różnych działów tłumaczeniowych; zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat wzrostu wydajności osiągniętego w wyniku racjonalizacji, a także na temat wszelkich powiązanych zagrożeń;

Współpraca międzyinstytucjonalna

38.

podkreśla znaczenie współpracy międzyinstytucjonalnej i zauważa, że Komitet wypłacił około 6 mln EUR w ramach umów o gwarantowanym poziomie usług zawartych w 2019 r. z innymi organami Unii; zauważa, że współpraca ta zapewnia synergie i stanowi uzupełnienie porozumienia o wspólnych służbach między Komitetem a EKES-em; zauważa, że Komitet odbywa sesje plenarne w siedzibie Parlamentu i Komisji, kupuje usługi w zakresie tłumaczeń ustnych od Parlamentu i Komisji oraz współpracuje z kilkoma organami Unii w dziedzinie zasobów ludzkich, IT i w innych dziedzinach administracji;

39.

docenia umowę o współpracy z dnia 5 lutego 2012 r., która nadal obowiązuje między Komitetem a Parlamentem i która obejmuje współpracę polityczną między Parlamentem a Komitetem oraz współpracę administracyjną między Parlamentem, Komitetem i EKES-em; zwraca się do Komitetu o przekazanie mu informacji o wynikach przeglądu tej umowy;

40.

wzywa Komitet do informowania o wszelkich osiągnięciach związanych z negocjacjami w sprawie nowej umowy o współpracy z Komisją, ponieważ obecna umowa o współpracy z Komisją (z 2005 r. z aneksem z 2007 r.) wygasła z dniem 31 grudnia 2019 r., ale została przedłużona o jeden rok;

41.

zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania na temat wszelkich mechanizmów kontroli w celu zapewnienia skutecznego zarządzania z EKES-em wspólnymi służbami; docenia znaczenie współpracy administracyjnej między Komitetem a EKES-em za pośrednictwem wspólnych służb, w przypadku których Komitet i EKES tworzą pulę około 470 pracowników (z czego około 170 osób pochodzi z Komitetu) i ponad 50 mln EUR rocznie (z czego około 22 mln EUR pochodzi z Komitetu), nie licząc wydatków związanych z wynagrodzeniami; zauważa, że wraz z odnośnymi wydatkami związanymi z wynagrodzeniami roczna wartość pieniężna porozumienia o wspólnych służbach przekracza 100 mln EUR; zauważa, że negocjacje w sprawie nowej umowy o współpracy administracyjnej z EKES (obecna umowa została zawarta na lata 2016–2020) zostały odroczone ze względu na kryzys spowodowany pandemią COVID-19, który pogłębił złożoność zmian mandatu Komitetu na początku 2020 r. i EKES jesienią 2020 r.; zauważa, że w związku z tym Komitet i EKES zgodziły się na przedłużenie okresu obowiązywania dotychczasowej umowy do dnia 30 czerwca 2021 r.;

42.

zachęca Komitet, w świetle umowów o współpracy między Parlamentem, Komitetem i EKES-em; do wskazania kolejnych potencjalnych synergii i oszczędności, w tym do poszukiwania innych obszarów, w których można by wspólnie korzystać z funkcji wsparcia administracyjnego;

43.

podziela opinię Komitetu i EKES-u, że w przypadku przedłużenia okresu obowiązywania obecnej umowy lub zawarcia nowej umowy z Parlamentem trzeba rozstrzygnąć wszystkie nierozwiązane kwestie, takie jak brak równowagi, jeśli chodzi o sytuację Komitetu i EKES-u, które w sumie przeniosły 60 tłumaczy do Parlamentu (24 z Komitetu), a w zamian otrzymały jedynie możliwość korzystania z usług Biura Analiz Parlamentu Europejskiego; zauważa z niepokojem, że w konsekwencji Komitet i EKES musiały zatrudnić pracowników kontraktowych i zlecać na zewnątrz usługi w zakresie tłumaczeń, co doprowadziło do skutecznego ograniczenia budżetu; jest świadomy wniosków wyrażonych zarówno przez Komitet, jak i EKES, w ramach procedury udzielania absolutorium, dotyczących przestrzegania obowiązującej umowy o współpracy, tak aby Komitet i EKES otrzymały rekompensatę za stanowiska przeniesione do Parlamentu; zwraca się do trzech zaangażowanych stron o wspólne złożenie sprawozdania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego w sprawie bieżącej rewizji umowy;

44.

podkreśla uznanie przez Komitet w pisemnych odpowiedziach dla Parlamentu, że współpraca z Parlamentem w 2019 r. nadal opierała się na osiągnięciach z poprzednich lat i ujawniła zadowalające postępy na kilku poziomach, takich jak stosunki między komisjami Komitetu a komisjami Parlamentu, nowe sposoby współpracy, w tym wkład w sprawozdania z wykonania i misje informacyjne, oraz udana i efektywna współpraca za pośrednictwem parlamentarnej intergrupy ds. zmiany klimatu, różnorodności biologicznej i zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że Komitet zwrócił się o dalsze rozwijanie współpracy politycznej przy jednoczesnym poszanowaniu autonomii i specyficznego podejścia poszczególnych komisji parlamentarnych i poszczególnych komisji Komitetu; zauważa, że za sprawą współpracy z Parlamentem Komitet zbudował podstawę trwałych stosunków roboczych z Parlamentem, zintensyfikował współpracę z komisjami parlamentarnymi oraz zapewnił udział w pracach w ramach europejskiego semestru, zarezerwowane miejsce podczas posiedzeń komisji parlamentarnych, możliwość korzystania z usług Biura Analiz Parlamentu Europejskiego, wspólne projekty i synergie w zakresie tłumaczeń, otwarcie dróg między budynkami Parlamentu a budynkami Komitetu i EKES-u, porozumienie o gwarantowanym poziomie usług obejmujące zapewnienie usług w zakresie tłumaczeń ustnych i wsparcia technicznego przez Parlament, regularne korzystanie z budynków Parlamentu w Brukseli oraz biur kontaktowych Parlamentu w państwach członkowskich na potrzeby wydarzeń i działań, zacieśnienie współpracy w dziedzinie informatyki, wzajemny dostęp do stołówek, wiele mechanizmów współpracy w celu zapewnienia spójnego podejścia i stworzenia synergii w dziedzinie informacji i komunikacji, a w razie potrzeby doradztwo prawne Służby Prawnej Parlamentu w sprawach technicznych lub administracyjnych;

45.

zauważa, że współpraca z Parlamentem na szczeblu administracyjnym jest udana; zgadza się z potrzebą dalszego zacieśniania współpracy politycznej w odniesieniu do rocznego i wieloletniego programowania, wspólnej deklaracji Parlamentu, Rady i Komisji w sprawie priorytetów legislacyjnych i monitorowania rocznego programu prac; popiera konkretne zalecenia Komitetu, by wypracować bardziej systematyczne podejście do współpracy politycznej, zważywszy na znaczenie Komitetu jako przedstawiciela regionów i miast w Unii; docenia udział Komitetu we Wspólnym Komitecie ds. Równych Szans;

46.

podkreśla znaczenie promowania zaangażowania władz regionalnych i lokalnych w kształtowanie polityki Unii poprzez ściślejszą współpracę z Komisją i współprawodawcami;

47.

zwraca się do Komitetu o informowanie o wszelkich usprawnieniach w zakresie skuteczności procesów administracyjnych, które to usprawnienia wydają się być nieuniknioną koniecznością z powodu stale rosnącego obciążenia pracą i szybko zmieniającego się świata; ponownie podkreśla konieczność realizowania obecnych reform, mających zapewnić Komitetowi dobre przygotowanie do reagowania na przyszłe wyzwania;

48.

uznaje i z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Komitetu w kampanię wyborczą Parlamentu w 2019 r. poprzez zapewnienie mobilizacji wszystkich jego sieci wewnętrznych i zewnętrznych w celu promowania zarówno kampanii oddolnej „Tym razem głosuję”, jak i internetowego filmu wideo „Wybierz swoją przyszłość”, a także poprzez kontakty Komitetu z mediami społecznościowymi; zachęca do dalszej współpracy w celu stworzenia synergii w dziedzinie komunikacji;

Wymiar środowiskowy

49.

zauważa starania Komitetu w kontekście systemu zarządzania środowiskowego i mające na celu zmniejszenie śladu węglowego oraz ograniczenie ilości odpadów z tworzyw sztucznych i papieru oraz odpadów żywnościowych; zgadza się, że zmniejszenie śladu węglowego jest jednym z najważniejszych celów na najbliższe lata; wzywa Komitet do zwrócenia należytej uwagi na koszyk energetyczny źródeł energii elektrycznej i zachęca do nabywania energii elektrycznej wytwarzanej przez elektrownie wiatrowe, słoneczne, bioelektrownie i elektrownie wodne; zachęca Komitet do udziału w projektach w dziedzinach powiązanych z innymi jednostkami organizacyjnymi Unii oraz do opracowania kompleksowego planu wdrożenia przez Komitet zasad i zaleceń przedstawionych w Europejskim Zielonym Ładzie, przewidującego jako ogólny cel osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2030 r.;

Polityka w zakresie etyki i uczciwości

50.

podkreśla, że w dniu 5 grudnia 2019 r. Komitet przyjął kodeks postępowania dla swoich członków, określający szczegółową procedurę na wypadek domniemanego molestowania pracownika przez członka Komitetu, który to kodeks w dużej mierze opiera się na decyzji Prezydium Parlamentu z dnia 2 lipca 2018 r. w sprawie skarg dotyczących molestowania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wspomniany kodeks postępowania zawiera szereg sankcji mających na celu zapewnienie jego przestrzegania oraz że Komitet ustanowił radę doradczą zajmującą się zagadnieniem molestowania; zwraca się do Komitetu o przedstawienie sprawozdania z wdrażania kodeksu postępowania;

51.

zauważa, że o kodeksie postępowania mowa jest na stronie internetowej członków Komitetu, na której zamieszczony jest także link do odpowiedniej strony; zwraca uwagę, że kodeks postępowania zawiera przepisy, których celem jest zwłaszcza unikanie przypadków konfliktu interesów, w tym obowiązek złożenia oświadczenia majątkowego;

52.

z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie dialogu z różnymi zainteresowanymi stronami w celu dokonania przeglądu obowiązującej decyzji wewnętrznej nr 362/2010 z dnia 29 listopada 2010 r. dotyczącej nękania psychicznego i molestowania seksualnego w miejscu pracy na podstawie wniosku w sprawie zmienionych ram zwalczania molestowania z myślą o poszerzeniu zakresu tej sprawy poprzez włączenie środków zapobiegawczych i środków rozwiązywania konfliktów, a także wzmocnieniu zasady zerowej tolerancji wobec molestowania, w tym poprzez szkolenia dotyczące zapobiegania molestowaniu; wzywa Komitet do jak najszybszego ustanowienia nowych ram w zakresie molestowania oraz do przedstawienia Parlamentowi sprawozdania z działań następczych;

53.

zauważa, że w 2019 r. nie zgłoszono żadnych nowych przypadków informowania o nieprawidłowościach; z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie przez Komitet pod koniec 2019 r. badania na temat świadomości etycznej pracowników, w ramach którego duża liczba pytań dotyczyła zwłaszcza świadomości pracowników w zakresie procedur informowania o nieprawidłowościach, oraz podjęcie w 2020 r. działań następczych w związku z jego wynikami; zauważa, że w decyzji nr 508/2015 określono bezpieczne kanały, którymi dysponują pracownicy, aby wewnętrznie kierować zgłoszenia o nieprawidłowościach do wybranego przez siebie kierownika Komitetu lub bezpośrednio do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); zauważa, że przed wszczęciem takiej procedury można zwrócić się o wskazówki do osób odpowiedzialnych za kwestie etyczne i ustawowe;

54.

zwraca się do Komitetu, aby kierował się dobrym przykładem innych organów i opublikował na swojej stronie internetowej rozdział poświęcony etyce, zawierający zasady służące zapobieganiu potencjalnym konfliktom interesów, ich identyfikacji i unikaniu oraz mające zastosowanie do wszystkich członków i pracowników Komitetu; wyraża zainteresowanie otrzymywaniem aktualnych informacji na temat ram etycznych i związanych z nimi szkoleń z zakresu etyki publicznej, w tym dla nowych pracowników;

55.

zwraca się do Komisji o rozpoczęcie procedury przystąpienia do porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości, które zostało niedawno osiągnięte między Parlamentem, Radą i Komisją; przypomina o znaczeniu wysokiego poziomu przejrzystości w odniesieniu do spotkań lobbystów, którzy mogą wywierać wpływ na członków i pracowników pełniących rolę doradczą wobec instytucji Unii;

56.

powtarza, co Trybunał Obrachunkowy stwierdził w sprawozdaniu specjalnym nr 13/2019 pt. „Ramy etyczne skontrolowanych instytucji UE – obszar, który można udoskonalić”, mianowicie że postępowanie etyczne w sferze publicznej przyczynia się do bardziej rzetelnego zarządzania finansami i zwiększenia zaufania publicznego oraz że jakiekolwiek nieetyczne postępowanie pracowników i członków instytucji i organów UE wywołuje duże zainteresowanie opinii publicznej i podważa zaufanie pokładane w instytucjach UE;

57.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w sprawie M. McCoy’a w odpowiedzi na absolutorium za 2018 r.; odnotowuje pracę kolejnych sprawozdawców i kontrsprawozdawców z ramienia innych instytucji, którzy zainicjowali długo wstrzymywany dialog; przypomina, że trzeci komitet ds. inwalidztwa potwierdził jednogłośnie, że były audytor wewnętrzny Robert McCoy doznał inwalidztwa z przyczyn zawodowych, i że w związku z tym w dniu 26 czerwca 2019 r. Komitet formalnie zgodził się z tym wnioskiem; zwraca uwagę, że zgodnie z art. 78 ust. 5 regulaminu pracowniczego Robert McCoy otrzymał w lipcu 2019 r. zwrot wszystkich składek na system emerytalno-rentowy za okres od dnia rozpoczęcia pobierania renty inwalidzkiej (1 lipca 2007 r.) do dnia poprzedzającego przejście na emeryturę (31 lipca 2010 r.);

58.

przypomina, że w oparciu o rezolucję w sprawie absolutorium za 2017 r. wyznaczono posła do Parlamentu Europejskiego na mediatora oraz że de facto wszystkie strony przystąpiły do procesu mediacyjnego prowadzonego w celu zakończenia sporu między Komitetem a byłym audytorem wewnętrznym Robertem McCoy’em i osiągnięcia polubownego rozwiązania; pierwszy etap mediacji doprowadził do podpisania 4 grudnia 2020 r. wspólnego oświadczenia w sprawie zasad regulujących rozstrzygnięcie sprawy Roberta McCoy’a – sygnalisty działającego w dobrej wierze; zauważa że to zamknęło niefinansową część ugody; przypomina że rozpoczęto również drugi etap mediacji, skupiający się na ugodzie finansowej, który jest obecnie w toku.

59.

docenia wymianę poglądów, która odbyła się w kontekście procedury udzielenia absolutorium za rok 2019 w dniu 10 listopada 2020 r. z udziałem mediatora Roberta McCoy’a i przedstawiciela Komitetu; przypomina, że Robert McCoy i Komitet zostali zaproszeni na posiedzenie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego w wyniku sugestii z 2018 r. sprawozdawcy innych instytucji po zatwierdzeniu przez koordynatorów grup politycznych; podkreśla znaczenie łagodzenia sytuacji i zbliżenia stanowisk Roberta McCoy’a i Komitetu; z zadowoleniem przyjmuje sugestię mediatora dotyczącą spotkania przewodniczącego Komitetu z Robertem McCoy’em jako punktu wyjścia do pojednania przed rozpoczęciem negocjacji;

60.

z zadowoleniem przyjmuje pismo z dnia 10 listopada 2020 r. przesłane do przewodniczącego Komisji Kontroli Budżetowej PE przez przewodniczącego Komisji Spraw Finansowych i Administracyjnych Komitetu, w którym to piśmie potwierdzono gotowość przewodniczącego Komitetu do spotkania z Roberetem McCoy’em; z zadowoleniem przyjmuje kolejne spotkania z udziałem mediatorki, sprawozdawcy ds. absolutorium za rok 2019, byłego audytora wewnętrznego i przedstawicieli Komitetu; z dużym zadowoleniem przyjmuje pismo z 4 grudnia 2020 r., w którym ogłoszono, że pierwszy etap procedury zmierzającej do zawarcia porozumienia został zakończony wspólnym oświadczeniem podpisanym przez przedstawicieli Komitetu i Roberta McCoy’a; zachęca strony do znalezienia porozumienia w sprawie rozliczenia części finansowej i przypomina o swojej dyspozycji w zakresie wsparcia negocjacji; docenia starania podejmowane przez wszystkie strony, przyznaje, że poczyniono ważny pierwszy krok, i uważa, że porozumienie powinno zostać wkrótce osiągnięte.

61.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przewodnicząca i sekretarz generalny Komitetu podjęli zdecydowane zobowiązanie do osiągnięcia polubownego rozwiązania i tym samym zakończenia sprawy; zauważa, że 4 grudnia 2020 r. z udziałem mediatora Parlamentu, Komisja Kontroli Budżetowej Parlamentu, Robert McCoy oraz przewodnicząca i sekretarz generalny Komitetu zawarli wspólne oświadczenie w sprawie zasad regulujących rozwiązanie tej sprawy zgodnie z żądaniami Parlamentu od 2004 r. oraz że Komitet, za zgodą Roberta McCoy’a, opublikował wspólne oświadczenie na swojej stronie internetowej;

62.

przyznaje, że we wspólnym oświadczeniu Komitet w szczególności przyjmuje bez zastrzeżeń sprawozdanie OLAF-u i jego wnioski oraz przyznaje się do błędów i niedociągnięć popełnionych w przeszłości; uznaje, podobnie jak Parlament, że Robert McCoy słusznie przedstawił swoje wątpliwości bezpośrednio Parlamentowi i że Komitet powinien był uczynić więcej, aby spełnić żądania Parlamentu z 2004 r., w tym uznać, że Robert McCoy nie może ponosić żadnych negatywnych konsekwencji w związku ze zgłoszeniem nadużycia; uznaje Roberta McCoy’a za sygnalistę działającego w dobrej wierze, co zostało potwierdzone na gruncie politycznym w 2004 r. przez Parlament, i wyraża ubolewanie, że Robert McCoy nie był chroniony, mimo że Parlament zaoferował mu ochronę jako sygnaliście w 2003 r; szczerze ubolewa nad znaczną szkodą, jaką Komitet wyrządził Robertowi McCoy’owi, nad sposobem, w jaki go potraktował, oraz nad niewystarczającym wypełnieniem obowiązku dochowania należytej staranności; przyznaje, że nigdy nie należało dopuścić do tego, aby sprawa pozostała nierozwiązana przez ponad siedemnaście lat;

63.

zauważa z zadowoleniem, że przewodnicząca i sekretarz generalny Komitetu oficjalnie przeprosili Roberta McCoy’a w związku z tymi wydarzeniami oraz za niewłaściwe potraktowanie jego sprawy przez Komitet, że Komitet i Robert McCoy zobowiązali się do uregulowania finansowych aspektów ugody przy wsparciu Służby Prawnej Parlamentu i pod politycznym kierownictwem Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu oraz że Komitet potwierdził swoje pełne zaangażowanie w przestrzeganie przepisów i zasad ochrony sygnalistów, a w szczególności niezbywalnych zasad sprawiedliwości i uczciwości, wyciągnął niezbędne wnioski ze sprawy Roberta McCoy’a i podjął wszelkie niezbędne kroki w zakresie zarządzania wewnętrznego w celu zagwarantowania, że taka sytuacja nie powtórzy się w przyszłości; wzywa wszystkie strony do możliwie najszybszego osiągnięcia porozumienia w kwestii finansowej;

64.

docenia wysiłki zespołów negocjacyjnych zmierzające do pogodzenia obu stron i wyraża uznanie dla nich za stworzenie potencjalnej podstawy dla uczciwego, sprawiedliwego i odpowiednio honorowego rozwiązania tego sporu;

65.

wzywa wszystkie strony do zawarcia bez dalszej zbędnej zwłoki sprawiedliwej ugody finansowej w ramach działań następczych po wydaniu wspólnego oświadczenia; uznaje szczerość wniosku Komitetu skierowanego do Służby Prawnej Parlamentu o pomoc w zawarciu takiej ugody finansowej;

66.

zauważa, że Komitet został pierwotnie powołany do zajmowania się ważnymi kwestiami, ponieważ około trzy czwarte prawodawstwa unijnego jest wdrażane na szczeblu lokalnym lub regionalnym, z tego powodu było konieczne, aby przedstawiciele lokalni i regionalni mieli głos w opracowywaniu nowych przepisów unijnych; zauważa ponadto, że jego pierwotną misją było zlikwidowanie pogłębiającego się dystansu między społeczeństwem a procesem integracji europejskiej poprzez zaangażowanie reprezentacji regionalnej;

67.

zachęca Komitet do rozważenia przygotowania planu reorganizacji i usprawnienia procesów wewnętrznych, aby uzyskać ściślejszą współpracę z Parlamentem oraz wykorzystać wiedzę Komitetu w bardziej efektywny sposób;

68.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od 2010 r. Komitet publikuje na swojej stronie internetowej roczne sprawozdania z oceny skutków swoich opinii; zwraca się do Komitetu o określenie jasnych i wymiernych kluczowych wskaźników skuteczności działania na kolejne lata w celu optymalizacji jego funkcjonowania.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/162

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1556

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0227/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0065/2021),

udziela Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodniczący

David Maria SASSOLI

Sekretarz Generalny

Klaus WELLE

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/163

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1557

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0065/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium chce podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania demokratycznej legitymacji instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

stwierdza z zadowoleniem, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) nie odnotował żadnych istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach działalności Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich (zwanej dalej „Rzecznik”) dotyczących zasobów ludzkich i zamówień publicznych;

podkreśla, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał stwierdził, iż w roku budżetowym zakończonym 31 grudnia 2019 r. w łącznych płatnościach związanych z wydatkami administracyjnymi Rzecznik nie wystąpiły istotne błędy;

wyraża ubolewanie, jako uwagę ogólną, że – pomimo tego, iż dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem – zakres i wnioski rozdziału 9 „Administracja” sprawozdania rocznego Trybunału są raczej ograniczone; domaga się, aby czynności audytorskie związane z rozdziałem „Administracja” w większym stopniu koncentrowały się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla Rzecznik;

zauważa, że rok 2019 był dla Rzecznik rokiem przejściowym, ponieważ zbiegał się z zakończeniem jej pierwszej kadencji i ponownym wyborem na kadencję 2019–2024; w pełni popiera cele określone przez Rzecznik w ramach jej strategii „W kierunku 2024 r.” przewidzianej na drugą kadencję;

Zarządzanie budżetem i finansami:

zwraca uwagę, że budżet Rzecznik jest w większości administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki dotyczące pracowników, budynków, mebli, wyposażenia oraz różnych kosztów bieżących; zauważa, że w 2019 r. wyniósł on 11 496 261 EUR (w porównaniu z 10 837 545 EUR w 2018 r. i 10 905 441 EUR w 2017 r.);

zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do zobowiązań (w tym środków przeniesionych z 2019 r. na 2020 r.) wynosi 92,3 % (w porównaniu z 95,3 % w 2018 r. i 93,91 % w 2017 r.), a 89,5 % łącznych środków w 2019 r. stanowiły środki na zobowiązania (w porównaniu z 91,3 % w 2018 r. i 86,2 % w 2017 r.);

z zadowoleniem przyjmuje poprawę w zakresie środków przeniesionych, której przykładem jest fakt, że kwota środków przeniesionych z 2019 r. na 2020 r. wyniosła 323 410 EUR, co stanowiło 2,8 % budżetu na 2019 r. (w porównaniu z kwotą 433 866 EUR przeniesioną z 2018 r. na 2019 r., co stanowiło 4 % budżetu na 2018 r.); zauważa ponadto, że wykorzystano 90,36 % środków przeniesionych z 2018 r. na 2019 r. (w porównaniu z 82,64 % w 2017 r.);

dostrzega należyte zarządzanie finansami przez Rzecznik; na przykład w przypadku gdy niepełne wykorzystanie środków w niektórych liniach budżetowych wydaje się mieć charakter systemowy, w kolejnych latach Rzecznik obniżała związane z nimi środki, jak w przypadku linii budżetowej dotyczącej publikacji, którą Rzecznik proaktywnie i stopniowo zmniejszyła z 219 000 EUR w 2017 r. do 123 000 EUR w projekcie budżetu na 2021 r.;

przypomina, że zgodnie z art. 228 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Rzecznik „jest uprawniony do przyjmowania (…) skarg, które dotyczą przypadków niewłaściwego administrowania w działaniach instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych Unii”, z wyłączeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykonującego swoje funkcje sądowe; uznaje, że Rzecznik może prowadzić dochodzenia „z inicjatywy własnej lub w wyniku skargi” (art. 3 ust. 1 Statutu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich) lub „za pośrednictwem członka Parlamentu Europejskiego” (art. 228 ust. 1 TFUE); przypomina, że Rzecznikwykonuje swoje obowiązki zgodnie z Traktatami i udzielonym jej mandatem;

Współpraca międzyinstytucjonalna:

10.

jest świadomy stale rosnącego obciążenia pracą i popiera strategię przyjmowania rozwiązań korporacyjnych tam, gdzie to możliwe, na przykład we współpracy w sprawach administracyjnych z Komisją oraz z Urzędem Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO), w celu ponownego przydzielenia pracowników do rozpatrywania skarg; zauważa, że liczba pracowników na dzień 31 grudnia 2019 r. była mniejsza niż na dzień 31 grudnia 2018 r. (74 stanowiska w porównaniu z 78 stanowiskami); zauważa, że wynika to z wolnych stanowisk, które nie były obsadzone w tym dniu, oraz ze spadku liczby pracowników kontraktowych;

11.

przypomina o swoim poparciu dla wniosku Rzecznik o zwiększenie liczby personelu w celu sprostania narastającemu obciążeniu pracą;

12.

z zadowoleniem przyjmuje umowy o świadczenie usług, takie jak wdrożenie narzędzia korporacyjnego (moduł akt osobowych SYSPER) do zarządzania aktami osobowymi pracowników oraz przekazanie PMO zarządzania uprawnieniami poszczególnych pracowników, co oznacza wzrost wydajności administracyjnej, w szczególności w przypadku mniejszych instytucji; zauważa, że sektor technologii informacyjnych (IT) ściśle współpracuje z Parlamentem i Komisją w zakresie integracji i utrzymania wszystkich unijnych narzędzi korporacyjnych oraz stosowania międzyinstytucjonalnych umów ramowych na usługi informatyczne;

13.

zachęca Rzecznik do utrzymywania i rozszerzania kontaktów z organami na szczeblu unijnym i krajowym z myślą o wymianie informacji i najlepszych praktyk oraz o przyjmowaniu, o ile to możliwe, wspólnego podejścia (jak na przykład w odniesieniu do wytycznych opracowanych przez Międzyinstytucjonalny Komitet Komunikacji Internetowej) do ogólnych kwestii administracyjnych, finansowych, kadrowych i informatycznych, a także do kwestii etyki, przejrzystości i integralności publicznej; z zadowoleniem przyjmuje intensywną wymianę informacji z krajowymi urzędami rzeczników praw obywatelskich oraz organizowanie spotkań między tymi urzędami w celu określenia tematów ewentualnych dochodzeń równoległych;

14.

ponawia apel do Rzecznik o ściślejszą współpracę z Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu polegającą na informowaniu tej komisji w zwięzłej i terminowej formie o istotnych uchybieniach w postaci niewłaściwego administrowania lub negatywnych odpowiedzi instytucji na zalecenia Rzecznik; docenia jednak fakt, że Rzecznik włączyła do swojego sprawozdania rocznego zatytułowanego „Putting it Right” szczegółowy opis sposobu, w jaki instytucje stosują się do jej zaleceń, oraz potwierdzenie przez Rzecznik, że w indywidualnych przypadkach będzie przekazywała zalecenia bezpośrednio właściwej komisji;

Zasoby ludzkie:

15.

ponownie podkreśla potrzebę zapewnienia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii; przyznaje w tym zakresie, że Rzecznik przyjmuje proaktywne podejście do utrzymania równowagi między naborem mężczyzn i kobiet oraz że dysponuje ona wysoko wykwalifikowanym personelem zrównoważonym pod względem płci na stanowiskach kierowniczych;

16.

jest świadomy trudności, jakie napotyka mała instytucja w dążeniu do równowagi geograficznej, ale mimo wszystko zauważa, że w 2019 r. personel Rzecznik składał się z przedstawicieli 20 z 27 narodowości państw członkowskich; zauważa, że na stanowiskach kierowniczych było siedem osób i że były one przedstawicielami pięciu różnych narodowości (niemieckiej, irlandzkiej, włoskiej, polskiej i szwedzkiej), podczas gdy w 2018 r. osoby na stanowiskach kierowniczych reprezentowały sześć różnych narodowości; przyjmuje do wiadomości plany reorganizacji biura Rzecznik w 2020 r. w celu zwiększenia jego wydajności, prowadzące do zmniejszenia liczby stanowisk kierowniczych, przy jednoczesnym uwzględnieniu, na ile to możliwe, równowagi geograficznej;

17.

zauważa, że Rzecznik zaktualizowała swoją politykę różnorodności, która dotyczy niepełnosprawności i równowagi płci; uznaje, że w 2019 r. sfinalizowano wytyczne dotyczące wdrażania polityki przeciwko napastowaniu; zauważa, że w 2019 r. sfinalizowano również szereg innych strategii politycznych i decyzji w zakresie zasobów ludzkich, takich jak dotyczące „powrotu do szkoły”, zwrotu kosztów przeprowadzki, zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy, powrotu do pracy po długotrwałym zwolnieniu lekarskim, podczas gdy prace nad innymi strategiami politycznymi, w tym w zakresie działań zewnętrznych, wciąż trwają;

18.

zachęca Rzecznik do rozwiązywania problemów związanych z personelem i poszukiwania sposobów na poprawę procesów rekrutacji, tak aby wolne stanowiska nie pozostawały nieobsadzone zbyt długo, gdyż ma to bezpośredni negatywny wpływ na rozkład obciążenia pracą i mogłoby, w powiązaniu ze spadkiem liczby pracowników kontraktowych, szkodliwie wpływać na wydajność instytucji;

19.

zauważa elastyczną organizację pracy oferowaną personelowi (elastyczny czas pracy, telepraca i praca w niepełnym wymiarze czasu pracy), jak również szkolenie ze spójności zespołu; zachęca Rzecznik do dalszej poprawy dobrobytu personelu oraz do przeprowadzania ankiet satysfakcji w celu zebrania ewentualnych propozycji poprawy sytuacji; wzywa także Rzecznik do uzupełnienia elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

20.

zwraca się do Rzecznik o przedstawienie sprawozdania z konkretnych osiągnięć zaktualizowanej polityki różnorodności, wyników działań podjętych w celu wzmocnienia różnorodności oraz uczynienia z biura Rzecznik miejsca pracy bardziej integracyjnego względem osób z niepełnosprawnościami;

Konflikt interesów, molestowanie, sygnalizowanie nieprawidłowości:

21.

przypomina o inicjatywie strategicznej Rzecznik SI/2/2018/AMF z 2018 r. w sprawie godności w pracy w instytucjach i agencjach Unii jako o przykładzie najlepszych praktyk w zakresie zapobiegania molestowaniu; zauważa, że podnoszenie świadomości pracowników na temat kwestii związanych z molestowaniem stało się dla Rzecznik kwestią priorytetową, gdyż wszystkim pracownikom oferowane są obowiązkowe szkolenia na temat godności i szacunku w miejscu pracy; odnotowuje szkolenia zorganizowane dla korespondentów ds. etyki i członków komitetu pojednawczego w celu przygotowania ich do pełnienia funkcji w kontekście polityki Rzecznik przeciwko napastowaniu; docenia fakt, że sesje informacyjne na temat etyki obejmujące takie kwestie, jak etyczne postępowanie i zachowanie, molestowanie, sygnalizowanie nieprawidłowości, konflikty interesów i działania zewnętrzne, stały się integralną częścią szkoleń wprowadzających organizowanych przez Rzecznik dla nowych pracowników, jak również stażystów;

22.

gratuluje Rzecznik przyjaznej dla użytkownika strony internetowej, która oprócz wszystkich informacji na temat jej podstawowej działalności zawiera sekcję poświęconą etyce; docenia z uwagi na przejrzystość publikowany na stronie internetowej szczegółowy wykaz wyjazdów służbowych Rzecznik w 2019 r., w tym ich koszty, cel i czas trwania podróży, które to informacje są również dostępne w jej rocznym sprawozdaniu z działalności;

23.

zauważa, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby internetowe strony startowe instytucji europejskich były dostępne dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, w tym dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje, aby w proces ten były zaangażowane organizacje działające w obszarze niepełnosprawności;

24.

docenia pracę Rzecznik w dziedzinie konfliktów interesów, szczególnie w ramach współpracy z Wysokim Urzędem ds. Przejrzystości w Życiu Publicznym (HATVP) we Francji, oraz uczestnictwo w organizowanych w Parlamencie i Europejskim Banku Centralnym wydarzeniach poświęconych temu ważnemu tematowi;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki, kontrola wewnętrzna:

25.

przyjmuje do wiadomości jasno sformułowany zestaw kluczowych wskaźników efektywności Rzecznik; z zadowoleniem przyjmuje zgłoszone przyrosty wydajności, takie jak w przypadku procesów rozpatrywania spraw, gdzie wskaźniki przewyższyły wyniki z poprzedniego roku, na przykład w 91 % spraw decyzję o dopuszczalności podjęto w ciągu jednego miesiąca (w porównaniu z 90 % w 2018 r.), w 63 % spraw dochodzenie zamknięto w ciągu 6 miesięcy (w porównaniu z 57 % w 2018 r.), a w 90 % spraw dochodzenie zamknięto w ciągu 18 miesięcy (w porównaniu z 88 % w 2018 r.);

26.

wzywa Rzecznik do zbadania, w jaki sposób można mierzyć w szerszym ujęciu wpływ dochodzeń Rzecznik i związanych z nimi zaleceń na instytucje Unii; doskonale wie, że zastosowanie się do propozycji jest odnotowywane w konkretnym momencie i nie odzwierciedla zmian, które następują wolniej i często są wynikiem szerzej zakrojonych dochodzeń; odnotowuje ogólny wskaźnik zgodności na poziomie 77 % (w porównaniu z 81 % w 2018 r.); apeluje ponadto, aby odpowiednie dane były przedstawiane jako określone kluczowe wskaźniki efektywności;

27.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że instytucje pozytywnie zareagowały na 90 ze 117 propozycji poprawy, które przedstawiła Rzecznik; zauważa, że propozycje przedstawiono w 69 sprawach, z czego w wyniku 52 spraw instytucje podjęły kroki w celu poprawy funkcjonowania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że jedenaście instytucji osiągnęło 100% wskaźnik zgodności z propozycjami poprawy, podczas gdy Komisja, której dotyczy większość spraw, osiągnęła wskaźnik zgodności wynoszący 70,9 %;

28.

odnotowuje, że w 2019 r. liczba zarejestrowanych skarg wyniosła 2 171 (w porównaniu z 2 160 w 2018 r.), liczba rozpatrzonych nowych spraw wyniosła 2 201 (w porównaniu z 2 180 w 2018 r.), a liczba spraw w ramach mandatu Rzecznik wyniosła 871 (w porównaniu z 880 w 2018 r.); zauważa, że Rzecznik wszczęła 456 nowych dochodzeń na podstawie skarg (w porównaniu z 482 w 2018 r.) i zamknęła rekordową liczbę 552 dochodzeń na podstawie skarg (w porównaniu z 534 w 2018 r.), a w związku z dużym przerobem spraw tylko 117 dochodzeń przeniesiono na 2020 r. (w porównaniu z 222 przeniesionymi na 2019 r.);

29.

zauważa, że kategorie, w których odnotowano największy wzrost liczby skarg to: przestrzeganie praw podstawowych, właściwe korzystanie z uznania administracyjnego (w tym procedury w sprawie uchybienia zobowiązaniom), kultura usług, przejrzystość i poszanowanie praw proceduralnych; zachęca Rzecznik do dalszego przedstawiania Parlamentowi sprawozdań na temat zaleceń dla instytucji Unii w tym względzie;

30.

stwierdza, że w dochodzeniach zamkniętych przez Rzecznik w 2019 r. odnotowano następujące wyniki: w 56 % spraw nie stwierdzono niewłaściwego administrowania, w 33 % spraw sprawę rozwiązała instytucja, osiągnięto rozwiązania lub osiągnięto częściowe rozwiązania, w 5 % spraw dalsze dochodzenie nie było uzasadnione, w 5 % spraw stwierdzono przypadek niewłaściwego administrowania, uzgodniono lub częściowo uzgodniono zalecenie, a w 0,9 % spraw wynik należał do kategorii „Inne”;

31.

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym audytora wewnętrznego za 2018 r. stwierdzono, iż – pod warunkiem zakończenia pozostałych działań w zakresie zarządzania ciągłością działania – systemy zarządzania ryzykiem, kontroli i zarządzania Rzecznik są skuteczne i wydajne oraz dają wystarczającą pewność, że będzie ona stale osiągała swoje cele w zakresie kontroli; zauważa, że Rzecznik opracowała synergie z Komisją, aby wykorzystywać wewnętrzne narzędzia lub usługi na potrzeby zarządzania personelem, zarządzania finansami i prowadzenia księgowości, zamówień publicznych oraz zarządzania misjami i rekrutacją; zwraca się do Rzecznik, aby informowała go o wszelkich działaniach następczych w odniesieniu do przeniesionych działań w zakresie zarządzania ciągłością działania;

32.

zauważa, że odpowiedź Rzecznik zawarta w jej sprawozdaniu z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 dotyczyła procesu przeglądu Statutu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; zauważa, że po przyjęciu nowego rozporządzenia regulującego wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich Rzecznik przeprowadzi odpowiedni przegląd przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia i uwzględni wszelkie zmiany w tym zakresie w przyszłych rocznych sprawozdaniach z działalności;

Przejrzystość:

33.

podkreśla dochodzenie na podstawie skargi, w ramach którego Rzecznik zwróciła się do Sekretariatu Generalnego Rady o prowadzenie pełnej dokumentacji wszelkich spotkań lobbystów z przewodniczącym Rady Europejskiej lub członkami jego gabinetu; zgadza się ze stwierdzeniem Rzecznik, że członkowie gabinetu przewodniczącego powinni spotykać się wyłącznie z przedstawicielami grup interesu zarejestrowanymi w rejestrze służącym przejrzystości lub uczestniczyć w wydarzeniach organizowanych tylko przez takich przedstawicieli;

34.

korzysta z okazji, by pogratulować Rzecznik wszczęcia w 2017 r. dochodzenia (OI/2/2017) w sprawie przejrzystości prac legislacyjnych Rady, aby umożliwić obywatelom łatwiejsze śledzenie procesu legislacyjnego Unii; wyraża zadowolenie z niedawnego pozytywnego przyjęcia przez Rzecznik nowych działań Rady na rzecz przejrzystości, takich jak na przykład proaktywne publikowanie sprawozdań z postępów w negocjacjach nad projektami przepisów, która to zmiana jest zgodna z propozycjami Rzecznik wynikającymi z jej dochodzeń; przypomina jednak opinię Rzecznik, że Rada powinna zwiększyć działania na rzecz przejrzystości między innymi poprzez publikowanie stanowisk państw członkowskich, dokumentów prawodawczych Rady, w tym protokołów posiedzeń grup roboczych, dokumentów z rozmów trójstronnych i innych kluczowych dokumentów roboczych; docenia propozycje Rzecznik służące przyjęciu bardziej systematycznego i skutecznego podejścia do rozwiązywania kwestii przechodzenia byłych członków personelu do sektora prywatnego lub przechodzenia pracowników z sektora prywatnego do Komisji;

35.

uznaje inny dobry przykład, jakim jest sprawozdanie na temat przypadków zastosowania przyspieszonej procedury publicznego dostępu i jej wdrażania; z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną ocenę, z której wynika, że procedura przyspieszona doprowadziła do trzykrotnego skrócenia czasu rozpatrywania spraw dotyczących dostępu do dokumentów;

36.

docenia zakończenie prac nad przyjaznym dla użytkownika podręcznikiem rozpatrywania spraw, łączącym w sposób dynamiczny i zwięzły, a jednocześnie kompleksowy wszystkie procedury rozpatrywania spraw;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik automatycznie publikuje informacje o dochodzeniach na swojej stronie internetowej, chyba że składający skargę wyraźnie zawnioskują o poufność lub sprawa zawiera dane osobowe;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo, ochrona danych:

38.

zwraca się do Rzecznik w kontekście jej polityki na rzecz cyfryzacji, aby w dalszym ciągu rozwijała mechanizmy komunikacji między stroną internetową a systemem zarządzania sprawami przez zapewnienie automatycznego importu informacji ze strony internetowej do systemu zarządzania skargami, co umożliwi skarżącemu dodawanie dalszej korespondencji do skargi złożonej przez internet, oraz aby na potrzeby kontaktu ze skarżącymi w trakcie całego procesu wykorzystywano konto internetowe;

39.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik popiera znaczenie ochrony danych i zobowiązuje się do dalszego zwiększania świadomości użytkowników w zakresie znaczenia ochrony danych w internecie; gratuluje Rzecznik planu działania z 2018 r. dotyczącego unijnego rozporządzenia o ochronie danych, mającego ułatwić instytucjom przystosowanie się do nowych przepisów; gratuluje jej również postępów osiągniętych w realizacji 24 działań określonych w planie na 2019 rok; docenia utworzenie rejestru operacji przetwarzania dokonywanych przez Rzecznik oraz współpracę z Parlamentem Europejskim;

40.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik wykorzystuje bezpłatne otwarte oprogramowanie na potrzeby komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej; docenia fakt, że Rzecznik uznaje wartość dodaną otwartego oprogramowania w celu zwiększenia przejrzystości;

41.

zachęca Rzecznik do postępowania zgodnie z zaleceniami Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczącymi renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej oraz umowy wdrożeniowej, podpisanej przez instytucje Unii i Microsoft w 2018 r., w celu osiągnięcia niezależności cyfrowej, unikania uzależnienia od jednego dostawcy oraz braku kontroli, jak również zapewnienia ochrony danych osobowych;

Komunikacja:

42.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. Rzecznik przekroczyła cele wyznaczone w odniesieniu do mediów społecznościowych; zauważa, że Rzecznik opublikowała 36 717 wpisów na Twitterze (poziom docelowy wynosił 20 000) oraz że liczba obserwujących ją na tym portalu wzrosła z 22 600 na koniec 2018 r. do 26 300 w grudniu 2019 r., co stanowi wzrost o 16 %; zauważa, że najszybciej rozwijającym się kanałem był ten na Instagramie, gdzie liczba odbiorców wzrosła o 47 % w ciągu roku, oraz na LinkedIn, gdzie liczba obserwujących Rzecznik wzrosła o 21 %;

43.

gratuluje Rzecznik uruchomienia w grudniu 2019 r. nowego intranetu, SISTEO, w odniesieniu do którego w 2018 r. rozpoczęto projekt przeglądu mający na celu ułatwienie obiegu informacji oraz dostępu do procesów i narzędzi wewnętrznych, a także aplikacji i platform międzyinstytucjonalnych; z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że w grudniu 2019 r. ukończono projekt ekstranetu europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich;

44.

podkreśla znaczenie dobrze funkcjonującej współpracy europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich, ponieważ prawo i polityka Unii mają coraz większe znaczenie dla codziennego życia obywateli państw członkowskich;

45.

podkreśla drugą edycję zainicjowanej przez Rzecznik nagrody za dobrą administrację, która obejmowała 54 inspirujące projekty głównych instytucji Unii, a także wielu agencji i innych organów, co świadczy o dużym zainteresowaniu tą nagrodą; zauważa, że ogólną nagrodę za dobrą administrację przyznano zespołom Komisji, które pracowały nad inicjatywą Unii mającą na celu zmniejszenie zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi i nagłośnienie tego problemu;

Wymiar środowiskowy:

46.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Rzecznik dotyczące zmniejszenia jej śladu środowiskowego przez konkretne działania takie jak intensywne korzystanie z infrastruktury do prowadzenia wideokonferencji na potrzeby posiedzeń wewnętrznych i międzyinstytucjonalnych, która umożliwiła ograniczenie liczby wyjazdów służbowych; odnotowuje politykę telepracy, z której korzysta wielu pracowników (oraz cały personel podczas kryzysu związanego z COVID-19) i która ogranicza używanie transportu indywidualnego. zachęca Rzecznik do dalszego podejmowania działań służących ograniczaniu śladu węglowego, jak również zwracania uwagi na koszyk energetyczny, z jakiego korzysta instytucja, z naciskiem na promowanie czystych i odnawialnych źródeł energii.

47.

z zadowoleniem przyjmuje podjętą przez biuro Rzecznik inicjatywę służącą zachęcaniu do korzystania z transportu publicznego poprzez zapewnienie wsparcia finansowego na roczne abonamenty oraz ograniczanie dostępnych miejsc parkingowych dla samochodów.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/168

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1558

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0228/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0067/2021),

udziela Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Inspektora Ochrony Danych za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/170

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1559

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0067/2021),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii dzięki poprawie przejrzystości i większej odpowiedzialności, jak również znaczenie realizowania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami kadrowymi;

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”), zgodnie z którym w łącznych płatnościach za rok zakończony dnia 31 grudnia 2019 r. w odniesieniu do wydatków administracyjnych i innych wydatków Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (zwanego dalej „EIOD”) nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy nadzoru i kontroli wydatków administracyjnych i innych wydatków były skuteczne;

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2019 Trybunał nie stwierdził istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach działalności EIOD w odniesieniu do zasobów kadrowych i zamówień publicznych;

zasadniczo wyraża ubolewanie, że rozdział 9 „Administracja” w sprawozdaniu rocznym Trybunału ma raczej ograniczony zakres i wnioski w nim zawarte są ograniczone, niezależnie od faktu, że dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby czynności audytowe związane z rozdziałem Administracja w większym stopniu koncentrowały się na kwestiach o dużym lub nawet decydującym znaczeniu dla EIOD;

stwierdza, że w 2019 r. EIOD dysponował łącznym budżetem w wysokości 16 638 572 EUR (w porównaniu z 14 449 068 EUR w 2018 r. i 11 324 735 EUR w 2017 r.), co stanowi wzrost o 15,15 % w porównaniu z budżetem na 2018 r.; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania budżetu pod względem środków na zobowiązania wynosił 91,97 % (w porównaniu z 93,7 % w 2018 r. i 89 % w 2017 r.); dostrzega pozytywną tendencję w zakresie wskaźnika wykonania płatności, który wyniósł 80,69 % (w porównaniu z 75,2 % w 2018 r. i 77 % w 2017 r.), przy czym wskaźnik przeniesienia środków na płatności wyniósł 12,18 %; wzywa jednak EIOD, by kontynuował wysiłki w zakresie rozważnych prognoz budżetowych;

zauważa, że ogólny wzrost wydatków był głównie konsekwencją podjęcia nowych zadań wynikających z rozporządzenia (UE) 2018/1725 (1), które określa obowiązki instytucji i organów Unii w zakresie ochrony danych osobowych podczas przetwarzania danych osobowych i opracowywania nowych strategii politycznych, był także konsekwencją niezbędnego rozwoju Europejskiej Rady Ochrony Danych (EROD), która powstała 25 maja 2018 r. i dla której EIOD miał stworzyć niezależny sekretariat; uznaje, że rok 2019 był pierwszym pełnym rokiem działalności sekretariatu EROD i wdrażania rozporządzenia (UE) 2018/1725, co uzasadnia wzrost wydatków; związany z tym wzrost przyznanego budżetu wyniósł 51 % (z 3 594 746 EUR w 2018 r. do 5 413 838 EUR w 2019 r.);

z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez EIOD w związku z rezolucją w sprawie absolutorium za 2018 r., na przykład przekazywanie dodatkowych informacji dotyczących wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na płatności w wysokości 75 % za 2018 r., co ostatecznie zaowocowało osiągnięciem wskaźnika wykonania w wysokości 90,79 % całego budżetu na 2018 r. (w tym płatności z przeniesienia);

docenia sumienne i proaktywne działania EIOD w zakresie monitorowania przestrzegania przez instytucje Unii zasad ochrony danych; odnotowuje w szczególności dochodzenie EIOD w sprawie korzystania z usług NationBuilder, amerykańskiego przedsiębiorstwa zajmującego się kampaniami politycznymi, w celu przetwarzania danych osobowych w ramach działań Parlamentu związanych z wyborami europejskimi w 2019 r., a także wytyczne wydane w sprawie wykorzystywania kontroli temperatury ciała przez instytucje Unii w kontekście kryzysu związanego z COVID-19;

Zasoby kadrowe

zauważa, że pod koniec 2014 r. EIOD zatrudniał 55 osób, zaś w 2019 r. już 96 osób, co oznacza prawie podwojenie liczby pracowników; zdaje sobie sprawę, że budżet EIOD ma w większości charakter administracyjny, czyli znaczną jego część przeznacza się na pracowników, budynki, umeblowanie, wyposażenie oraz różne koszty bieżące; zauważa, że znaczną część personelu stanowią pracownicy kontraktowi zatrudnieni na czas określony, np. w celu zastąpienia personelu przebywającego na urlopach wychowawczych lub w celu realizacji konkretnych działań;

odnotowuje znaczny wzrost liczby pracowników kontraktowych w latach 2013–2019 (z 12 do 31 osób) w porównaniu z liczbą urzędników w tym samym okresie (wzrost z 45 do 58 osób); uznaje korzyści płynące z zatrudniania pracowników kontraktowych w zakresie oszczędności kosztowej i elastyczności, ale zwraca się do EIOD o zastanowienie się nad potrzebą oferowania perspektyw zawodowych swoim pracownikom i zatrzymywaniem specjalistycznej wiedzy w instytucji;

10.

odnotowuje, że EIOD zdaje sobie sprawę z większego obciążenia kierownictwa wyższego i średniego szczebla oraz w konsekwencji urzędników prowadzących sprawy ze względu na brak zastępcy Inspektora w okresie wchodzenia w życie nowego rozporządzenia (UE) 2018/1725; wzywa instytucję, by ponownie przeanalizowała swój schemat organizacyjny i przedstawiła władzy budżetowej sprawozdanie;

11.

zwraca uwagę na działania podjęte, by zapewnić dobrostan pracowników; zauważa, że EIOD brał udział w programie Komisji Fit@work; zwraca uwagę, że w 2021 r. EIOD planuje powiększyć swoją siedzibę po tym, jak budynek opuszczą służby Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, i planuje przy tej okazji stworzyć pomieszczenie do odpoczynku i bibliotekę; zauważa, że EIOD zapewnia swym pracownikom informacje dotyczące wsparcia psychospołecznego i medycznego oraz możliwości kontaktu z odpowiednimi placówkami oraz że było to aktywnie realizowane w czasie kryzysu wywołanego pandemią COVID-19; odnotowuje fakt przeprowadzania śródokresowych ocen pracowników (oprócz oficjalnej oceny rocznej), które dają im możliwość nieformalnie zgłosić obawy oraz przekazać uwagi; zachęca Inspektora do uzupełnienia obecnej elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

12.

zauważa, że pracownicy służb EIOD reprezentują 19 narodowości Unii, a stosunek liczby mężczyzn do kobiet wynosił w 2019 r. 39 % do 61 %; odnotowuje, że najważniejszymi działaniami wspierającymi równouprawnienie płci były nominacje na stanowiska kierownicze średniego szczebla (jeden mężczyzna i trzy kobiety); zwraca ponadto uwagę na wprowadzenie większej elastyczności w dziedzinie pracy zdalnej; podkreśla fakt, że kobiety znacznie częściej niż mężczyźni korzystają z elastycznej organizacji pracy; docenia włączenie klauzuli równości szans, zarówno do materiałów wykorzystywanych w procesie rekrutacji, jak i w ogłoszeniach o naborze, zgodnie z którą EIOD jest pracodawcą gwarantującym równe szanse i która zachęca również do ubiegania się o pracę osoby z niepełnosprawnościami; uważa, że należy zachować taką klauzulę i domyślnie włączać ją do wszystkich przyszłych ogłoszeń o naborze;

13.

podkreśla inicjatywy EIOD mające na celu bardziej zrównoważone wykorzystanie przestrzeni biurowej i jej optymalizację oraz zmniejszenie poziomu energii w budynku, takie jak promowanie strukturalnej i okazjonalnej telepracy, a także zwrot 50 % kosztów biletów transportu publicznego pracownikom, którzy przestaną korzystać z biurowych miejsc parkingowych i zwrócą swoją winietę parkingową;

14.

zauważa, że EIOD jest niewielką organizacją, która potrzebuje wysoko wyspecjalizowanego personelu, natomiast wśród pracowników brakuje nieco równowagi geograficznej – w EIOD reprezentowanych jest jedynie 19 narodowości Unii, z czego obywatele Belgii zajmują 28 % stanowisk; zachęca EIOD, by rozważył dalsze środki, aby zapewnić bardziej zrównoważoną reprezentację wszystkich narodowości UE;

Polityka etyki i uczciwości

15.

pozytywnie ocenia przegląd ram etycznych obowiązujących w służbach EIOD, który przeprowadzono 12 listopada 2019 r. zgodnie z nowymi ramami prawnymi, a mianowicie rozporządzeniem (UE) 2018/1725; zwraca szczególnie uwagę na powołanie urzędnika ds. etyki, który posiada wyraźnie określony mandat i jest między innymi zobowiązany do składania zarządowi sprawozdań z wdrażania zasad etyki przynajmniej raz do roku;

16.

wzywa EIOD do przygotowania kodeksu postępowania dla kierownictwa wyższego szczebla (przewodniczącego, wiceprzewodniczących itp.) EROD; podkreśla, że oba zmienione kodeksy postępowania (dla pracowników i EIOD) przyjęto 6 grudnia 2019 r.; zauważa, że w zmienionym kodeksie postępowania dla pracowników położono szczególny nacisk na ochronę sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że dla wszystkich nowo zatrudnionych pracowników zorganizowano sesję informacyjną na temat zasad etyki obowiązujących w służbach EIOD, a także na temat nowego kodeksu postępowania dla pracowników;

17.

pozytywnie odnosi się do faktu, że we wrześniu 2019 r. EIOD przyjął także zmienioną decyzję w sprawie warunków prowadzenia postępowań wewnętrznych dotyczących zapobiegania oszustwom, korupcji oraz wszelkim innym nielegalnym działaniom, które mogłyby szkodzić interesom Unii; odnotowuje, że wagę tego tematu podkreślano podczas spotkań z pracownikami i zgłoszono go jako temat kolejnej sesji informacyjnej dla wszystkich pracowników;

18.

uważa, że klauzula równości szans EIOD stanowi doskonały znak włączania osób z niepełnosprawnościami i zapewniania równych szans, a także zwiększania różnorodności w miejscu pracy;

19.

z uznaniem odnosi się do faktu, że EIOD umieścił wszystkie wytyczne i procedury dotyczące kwestii etycznych w intranecie zaraz po ich przyjęciu; wzywa EIOD do organizowania sesji informacyjnych dla pracowników, w tym nie tylko pracowników nowo zatrudnionych, na temat obowiązujących zasad etyki oraz do wprowadzenia proaktywnego systemu w celu unikania konfliktów w miejscu pracy; przyjmuje do wiadomości zmienioną decyzję w sprawie działań zewnętrznych przyjętą 13 września 2019 r., a także fakt, że odnośne prezentacje zawierające rzeczywiste przykłady przełożono z powodu pandemii;

Budynki

20.

zwraca uwagę, że zgodnie z pierwotnym planem od września 2019 r. EIOD miał zajmować cały budynek MTS; zauważa jednak, że z powodu czynników zewnętrznych przeprowadzka służb Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich opóźniła się, a w konsekwencji nie doszło do powiększenia powierzchni, co wpłynęło na realizację tytułu 2 budżetu EIOD;

21.

zauważa, że nowa decyzja w sprawie telepracy umożliwia personelowi pracę w domu, co pozwala EIOD w większym stopniu korzystać ze wspólnych biur i zaoszczędzić na powiązanych wydatkach;

Współpraca międzyinstytucjonalna

22.

uznaje, że ze względu na bardzo mały rozmiar biura EIOD zawarcie umów o gwarantowanym poziomie usług, takich jak umowy z Komisją w zakresie szkoleń, opieki medycznej, korzystania z systemu Sysper, systemu oceny, wypłaty wynagrodzeń, ubezpieczenia pracowników i organizacji podróży służbowych, a także usług księgowych i usług transportowych, ma istotne znaczenie dla poprawy wydajności; wspiera międzyinstytucjonalne działania EIOD, w tym 60 umów ramowych zainicjowanych przez różne instytucje Unii; zwraca uwagę, że EIOD posiada umowy o gwarantowanym poziomie usług z Parlamentem w zakresie usług informatycznych oraz w dziedzinie obsługi budynków;

23.

wzywa EIOD do zbadania możliwości przystąpienia do rejestru służącego przejrzystości na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług; odnotowuje współpracę międzyinstytucjonalną w ramach umów o gwarantowanym poziomie usług między EIOD a pozostałymi instytucjami i organami Unii; wzywa EIOD, by przed zawarciem jakiejkolwiek umowy przeprowadzał kompleksową i realistyczną analizę kosztów i korzyści;

24.

z zadowoleniem przyjmuje zacieśnienie współpracy między EIOD a krajowymi organami ochrony danych w ramach EROD określoną w RODO w odniesieniu do wspólnych inspekcji, np. Europolu; zgadza się, że w ramach RODO współpraca nie jest już tylko opcją lub zadaniem dodatkowym, lecz stanowi podstawowy i integralny element zadań każdego organu nadzorczego oraz jest ważnym krokiem w kierunku sformalizowania i zintensyfikowania wymiany i współpracy między organami nadzorczymi w Unii;

25.

docenia fakt, że w ciągu ostatnich pięciu lat EIOD współpracował z partnerami regionalnymi i międzynarodowymi pod względem włączenia ochrony danych do umów międzynarodowych oraz zapewnienia spójnej ochrony danych osobowych na świecie; z zadowoleniem odnosi się do faktu, że EIOD poświęcił wiele czasu i wysiłku na zbliżenie do siebie praktyk w dziedzinie ochrony danych na świecie, z uwagi na fakt, że przepływ danych odbywa się w skali międzynarodowej, ponad granicami, zaś przepisy dotyczące ochrony danych nadal ustala się w większości na szczeblu krajowym, a nawet regionalnym;

Cyfryzacja i cyberbezpieczeństwo

26.

zauważa, że sekretariat EROD opracował rozwiązania informatyczne umożliwiające skuteczną i bezpieczną komunikację między członkami EROD, w tym system wymiany informacji na rynku wewnętrznym, w którym od rozpoczęcia stosowania RODO do końca 2019 r. zarejestrowano 807 spraw;

27.

przypomina, że obciążenie pracą EIOD jako organu odpowiedzialnego za monitorowanie przestrzegania przepisów w zakresie ochrony danych w wszystkich agencjach działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSISW) zwiększyło się w ostatnich latach i oczekuje się, że będzie nadal rosnąć w związku ze zwiększającą się cyfryzacją w instytucjach, organach i agencjach Unii;

28.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. EIOD opracował i upublicznił otwarte oprogramowanie do kontroli, tzw. elektroniczny zbieracz dowodów, które zdobyło międzynarodowe uznanie i w 2019 r. otrzymało nagrodę w dziedzinie innowacji; z zadowoleniem odnosi się do faktu, że EIOD stale ocenia inne otwarte oprogramowanie, które można wykorzystać, by poprawiać przejrzystość i unikać efektu uzależnienia od jednego dostawcy; odnotowuje, że niedawno odbyła się seria udanych seminariów internetowych zorganizowanych we współpracy z Uniwersytetem Technicznym w Delfcie, które pomogły we wdrażaniu w sposób sprzyjający prywatności platformy internetowej opartej na otwartym oprogramowaniu BigBlueButton;

29.

z zadowoleniem przyjmuje starania Inspektora EIOD na rzecz poprawy cyfryzacji i cyberbezpieczeństwa instytucji Unii poprzez kontrolę ich stron internetowych za pomocą otwartego oprogramowania, w której wyniku ujawniono, że kilka stron internetowych nie było zgodnych z rozporządzeniem EUDPR lub dyrektywą o e-prywatności oraz nie przestrzegało wytycznych EIOD dotyczących usług sieciowych; zachęca EIOD do składania Parlamentowi sprawozdań na temat wszelkich utrzymujących się problemów związanych z nieprzestrzeganiem przez instytucje przepisów rozporządzenia EUDPR i dyrektywy o e-prywatności;

30.

z zadowoleniem zauważa również, że EIOD skupił się na rozwijaniu wiedzy technicznej i dzieleniu się nią w celu zapewnienia skutecznej ochrony danych, na przykład za pośrednictwem czasopisma TechDispatch, którego publikację rozpoczęto w lipcu 2019 r., opisującego inną, powstającą technologię w każdym numerze, mającego na celu dostarczenie informacji na temat samej technologii, ocenę jej ewentualnego wpływu na prywatność i ochronę danych oraz linki do literatury przedmiotu;

31.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie wewnętrznej grupy zadaniowej ds. COVID-19, która opracowała szereg dokumentów programowych i podręczników technologicznych w celu poprawy zgodności aplikacji do śledzenia kontaktów z zasadami ochrony danych, przekazała Komisji informacje zwrotne na temat rozwiązania interoperacyjnego oraz współpracowała z EROD nad zwalczaniem potencjalnego niewłaściwego wykorzystywania danych cyfrowych w kontekście pandemii; zachęca EIOD do przedstawiania instytucjom w dalszym ciągu szczegółowych opinii dotyczących kwestii ochrony danych, które mogą pojawić się w związku z inicjatywami cyfrowymi wykorzystywanymi do zwalczania pandemii, w tym aplikacjami do śledzenia kontaktów oraz świadectwami szczepień lub testów;

32.

z zadowoleniem przyjmuje działania mające na celu sprawdzenie zgodności z zasadami ochrony danych oraz ocenę organów Unii pod tym względem; zauważa, że działania nadzorcze EIOD opierają się na zasadzie odpowiedzialności i podejściu opartym na analizie ryzyka;

Komunikacja

33.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sekretariat EROD stworzył sieć urzędników ds. komunikacji w organach nadzorczych, aby zapewnić wspólną komunikację na temat wiadomości dotyczących EROD, wspólnych kampanii informacyjnych i wspólnego opracowywania narzędzi komunikacyjnych; zauważa, że w 2019 r. członkowie sieci spotkali się dwukrotnie i przyjęli wspólny plan informacyjny i komunikacyjny EROD na 2020 r.;

34.

zachęca EIOD, by nadal wspierał światową debatę na temat etyki cyfrowej; zwraca uwagę, że rozpoczęto serię seminariów internetowych poświęconych konkretnym kwestiom budzącym zaniepokojenie, seminaria te zostały opublikowane w formie podcastu na stronie internetowej EIOD; pozytywnie odnosi się do toczącej się aktualnie, a pogłębionej na międzynarodowej konferencji w 2019 r., dyskusji na temat etyki cyfrowej, którą kontynuowano podczas warsztatów poświęconych sztucznej inteligencji, etyce i ochronie danych, a także podczas zorganizowanego później wydarzenia poświęconego wpływowi technologii cyfrowych na środowisko;

35.

zauważa, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby strony internetowe instytucji unijnych były dostępne dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, w tym w narodowych językach migowych; sugeruje, aby w proces ten włączyć osoby, których dotyczy niepełnosprawność;

Zarządzanie wewnętrzne, kontrola wewnętrzna, finanse, wyniki

36.

wzywa EIOD do przedstawienia sprawozdania na temat konkretnej roli i zadań skoordynowanego komitetu nadzoru, który powstał w 2019 r. w kontekście przetwarzania danych przez duże systemy informatyczne stosowane w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii; zwraca uwagę, że komitet ten jest niezależny od działalności EROD, posiada własny regulamin wewnętrzny i własne metody pracy, zaś sekretariat EROD zapewnia komitetowi obsługę sekretariatu;

37.

jest świadomy, że EIOD stosuje kilka kluczowych wskaźników skuteczności działania, pomocne, by monitorować wyniki działalności; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że EIOD osiągnął, nawet z nawiązką – w niektórych przypadkach dość znaczną – cele dla sześciu z ośmiu kluczowych wskaźników skuteczności działania, np. liczby spraw rozpatrywanych na szczeblu międzynarodowym (62 w 2019 r., przekroczono zakładane 10) oraz liczby opinii lub komentarzy wydanych w odpowiedzi na wnioski o konsultacje (26 konsultacji w 2019 r., przekroczono cel 10 konsultacji); zachęca EIOD do ścisłego monitorowania i dostosowywania w razie potrzeby gorzej realizowanych celów;

38.

zauważa, że w listopadzie 2019 r. EIOD dokonał przeglądu decyzji w sprawie standardów kontroli wewnętrznej, by zaktualizować ramy prawne mające zastosowanie do EIOD; odnotowuje, że zgodnie z sugestią Trybunału sprawozdanie monitorujące dotyczące standardów kontroli wewnętrznej będzie publikowane raz do roku (zamiast dwa razy w roku) i jest teraz przedstawiane zarządowi; zwraca uwagę, że monitorowanie wdrażania standardów kontroli wewnętrznej należy do obowiązków koordynatora kontroli wewnętrznej, który podlega bezpośrednio dyrektorowi;

39.

zdaje sobie sprawę, że audytor wewnętrzny Komisji jest również audytorem wewnętrznym Inspektora; ubolewa, że w 2019 r. audytor wewnętrzny nie przeprowadził żadnej kontroli, a tylko wydał roczne sprawozdanie z kontroli za 2019 r. zawierające dwa oświadczenia i żadnych otwartych zaleceń; zwraca się do EIOD o wspieranie bliższej współpracy z audytorem wewnętrznym i zapewnienie właściwego przeprowadzania rocznej kontroli;

40.

z zadowoleniem przyjmuje publikację kosztów działań w zakresie kontroli wewnętrznej, które stanowią 3,77 % wydatków EIOD; zauważa, że model obliczeniowy opiera się na jednym ogólnym wskaźniku, który oblicza się przez podzielenie przybliżonego całkowitego kosztu kontroli przez wszystkie wydatki poniesione w ciągu roku (wykonanie budżetu pod względem płatności);

41.

zauważa, że ze względu na zwiększone wydatki znacznie wzrosła liczba wniosków o płatność – z 1 777 transakcji w 2018 r. do 2 653 transakcji w 2019 r.; zgadza się, że większe obciążenie pracą wymaga rozwiązań, aby instytucja mogła efektywniej prowadzić operacje finansowe, z zadowoleniem przyjmuje zatem wprowadzenie elektronicznego obiegu dokumentów od 1 stycznia 2020 r.;

42.

zwraca się do EIOD o przedstawienie sprawozdania na temat wszelkich usprawnień w zakresie skuteczności procedur administracyjnych, które są niezbędnie potrzebne ze względu na coraz większe obciążenie pracą i stały rozrost instytucji; przypomina ponadto, że konieczne jest stałe prowadzenie reform, które zapewnią, że EIOD będzie dobrze przygotowany, by reagować na przyszłe wyzwania w dziedzinie ochrony danych;

43.

z zadowoleniem przyjmuje starania EIOD na rzecz usprawnienia metod pracy, a co za tym idzie uzyskania oszczędności; wzywa EIOD do złożenia władzy budżetowej sprawozdania na temat nowych systemów i aplikacji opracowanych w tej dziedzinie, a mianowicie systemu obiegu dokumentów Speedwell służącego do opłacania faktur oraz systemu Bluebell mającego na celu poprawę wkładu działów w ustanawianie budżetu;

44.

zwraca uwagę, że sekretariat EROD zorganizował 11 posiedzeń plenarnych i 90 posiedzeń podgrup ekspertów; podkreśla, że prawie 70 % dokumentów urzędowych przyjętych przez EROD od maja 2018 r. sporządził zespół prawny sekretariatu EROD; odnotowuje, że EROD przyjęła pięć nowych wytycznych, których celem jest wyjaśnienie zakresu przepisów RODO; zwraca uwagę, że sekretariat EROD jest głównym autorem opinii i decyzji wydawanych w ramach mechanizmu spójności oraz organizatorem wydarzeń z udziałem zainteresowanych stron, których celem jest zebranie uwag i opinii z myślą o opracowaniu wytycznych; zauważa, że jeszcze innym zadaniem EROD jest świadczenie usług doradczych na rzecz prawodawcy;

45.

z zadowoleniem przyjmuje fakt wejścia w życie nowych ram nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych w Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), a także fakt przejęcia przez EIOD odpowiedzialności za monitorowanie przestrzegania przez Eurojust obowiązujących przepisów unijnych w zakresie ochrony danych;

46.

stwierdza, że w 2019 r. EIOD otrzymał 59 dopuszczalnych skarg dotyczących wszczęcia intensywnego dochodzenia, a także że EIOD wydał 48 decyzji w sprawie skarg; zwraca uwagę, że EIOD otrzymał także 151 niedopuszczalnych skarg, z których większość dotyczyła przetwarzania danych na szczeblu krajowym, a nie ich przetwarzania przez instytucję lub organ Unii; zauważa, że EIOD udzielił odpowiedzi na wszystkie niedopuszczalne skargi i skierował skarżących do odnośnych organów;

47.

z zadowoleniem przyjmuje realizację strategii EIOD na lata 2015–2019, w której nacisk położono na cyfryzację, partnerstwa globalne i modernizację ochrony danych oraz wysunięto koncepcje etyki i odpowiedzialności na pierwszy plan dyskusji o ochronie danych i stosowania tej ochrony;

Wymiar środowiskowy

48.

docenia, że EIOD uważnie śledzi inicjatywy w ramach systemu ekozarządzania i audytu EMAS i rozpoczął przekształcanie procesów kadrowych (dobór i ocena), a także procesów finansowych i administracyjnych (płatności i podróże służbowe) w procesy w pełni elektroniczne; zauważa inicjatywy EIOD mające na celu ograniczenie używania plastikowych butelek przez jego pracowników; popiera strategię EIOD, która polega na zapewnieniu pracownikom elastyczniejszych sposobów pracy (telepraca okazjonalna i strukturalna); zauważa, że elastyczna organizacja pracy pomaga ograniczyć zużycie energii przez EIOD, a także przyczynia się do bardziej optymalnego wykorzystania przestrzeni biurowej; zachęca EIOD, by rozważył działania służące dalszemu zmniejszeniu śladu węglowego, takie jak wybór czystych i odnawialnych źródeł energii;

RODO

49.

uznaje, że administratorzy danych i podmioty przetwarzające dane w Unii korzystają obecnie z jednego zbioru przepisów, dzięki któremu rozmówcy są w większym stopniu kierowani do mechanizmu kompleksowej współpracy; przyznaje, że RODO sprawia również, iż unijne ramy prawne są bardziej widoczne na świecie;

50.

docenia fakt, że Inspektor w znacznym stopniu przyczynił się do stworzenia kultury ochrony danych w instytucjach Unii i pomógł podnieść status ochrony danych jako prawa podstawowego zgodnie z art. 8 Karty praw podstawowych UE;

51.

podkreśla ważną rolę EIOD, jaką jest zapewnienie ochrony danych osobowych i prywatności osób fizycznych poprzez monitorowanie przetwarzania danych osobowych przez unijne instytucje, organy i agencje, doradzanie im we wszystkich kwestiach związanych z przetwarzaniem danych osobowych oraz współpracę z krajowymi organami nadzoru w celu zapewnienia spójnej ochrony podstawowych praw i wolności osób fizycznych, w tym prawa do ochrony danych oraz do prywatności niezależnie od miejsca zamieszkania w Unii;

52.

jest jednak zdania, że wdrożenie RODO, pomimo harmonizacji przepisów, może być szczególnym wyzwaniem dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP); zwraca się do EIOD o dalsze zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla MŚP; wzywa EIOD, by rozważył możliwość przeprowadzenia oceny kosztów wdrożenia RODO w najbliższej przyszłości;

53.

wzywa EIOD do wzmożonych wysiłków na rzecz zapewnienia, że instytucje unijne będą w stanie skutecznie wdrażać przepisy o ochronie danych; zwraca uwagę, że w 2019 r. EIOD wszczął cztery postępowania, których celem była poprawa praktyk w zakresie ochrony danych; przyjmuje w szczególności z zadowoleniem postępowanie dotyczące korzystania z produktów i usług firmy Microsoft przez instytucje unijne, które to postępowanie posłużyło za platformę do dyskusji na temat sposobu odzyskania kontroli nad produktami i usługami informatycznymi oferowanymi przez dużych dostawców takich usług, a także na temat potrzeby wspólnego opracowywania umów standardowych zamiast przyjmowania warunków w formie określonej przez tych dostawców.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/176

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1560

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0229/2020) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2019 r. (COM(2020) 268),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 59, 118 i 260–263,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Spraw Zagranicznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0063/2021),

udziela wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jak również Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Sprawozdanie roczne dotyczące wykonania budżetu UE za rok budżetowy 2019, s. 11.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/178

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1561

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Spraw Zagranicznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0063/2021),

A.	mając na uwadze, że wszystkie instytucje Unii są odpowiedzialne przed obywatelami europejskimi za wykorzystanie środków publicznych i zachowują jak największą przejrzystość, aby zapewnić skuteczną kontrolę demokratyczną;

B.	mając na uwadze, że strategiczna komunikacja Unii staje się wysokim priorytetem w agendzie europejskiej, co wymaga od Unii przedstawiania obiektywnych i solidnych narracji w celu zwalczania dezinformacji i zapewnienia większej odporności Unii;

C.	mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci i równouprawnienie płci muszą znaleźć odzwierciedlenie w wewnętrznych systemach organizacji i zarządzania wszystkich instytucji Unii, a także w opracowywaniu i wdrażaniu strategii politycznych wchodzących w zakres ich kompetencji;

Uwagi Europejskiego Trybunału Obrachunkowego

zauważa z zadowoleniem, że, zgodnie z uwagami zawartymi w sprawozdaniu rocznym Trybunału Obrachunkowego („Trybunału”) odnoszącymi się do rozdziału 9 „Administracja – dział 5 WRF”, w próbie transakcji dotyczących Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) trzeci rok z rzędu nie stwierdzono żadnych konkretnych problemów, a w rocznym sprawozdaniu z działalności ESDZ nie stwierdzono istotnego poziomu błędu;

odnotowuje ogólne uwagi Trybunału dotyczące wzrostu liczby pracowników kontraktowych i powiązanych środków budżetowych w latach 2012–2018; zauważa, że w przypadku ESDZ wzrost ten był spowodowany zadaniami odzwierciedlającymi nałożenie na ESDZ nowych obowiązków operacyjnych i politycznych, w szczególności w obszarach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, wdrożeniem planu działania przeciwko dezinformacji, a także pilnym priorytetem, jakim jest wzmocnienie bezpieczeństwa fizycznego i informatycznego w delegaturach UE; zauważa w odniesieniu do ESDZ ogólny wzrost liczby pracowników kontraktowych z 322 do 444 (wzrost o 38 %); popiera wysiłki ESDZ na rzecz wzmocnienia administracji i zwraca się do ESDZ o złożenie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu sprawozdania na temat wyników i skutków zwiększenia liczby pracowników kontraktowych; zachęca ESDZ do stworzenia i udostępnienia wytycznych dotyczących najlepszych praktyk w zakresie przeprowadzania procedur rekrutacyjnych, aby zapewnić otwartość, sprawiedliwość i przejrzystość;

wzywa Trybunał, by zbadał sposoby dostarczania większej ilości informacji na temat wydatków administracyjnych innych instytucji Unii w kontekście absolutorium;

ponownie stwierdza, że ogólne podejście kontrolne wymaga dalszych prac kontrolnych i lepiej ukierunkowanej oceny; ponawia swój apel o bardziej szczegółowy przegląd wydatków administracyjnych i działań wspierających ESDZ, w szczególności w odniesieniu do tematów, które stają się bardziej istotne lub nawet krytyczne dla ESDZ, takich jak zdolności w zakresie komunikacji strategicznej i technologia informacyjna (np. cyberbezpieczeństwo), efektywność globalnego pakietu bezpieczeństwa dla delegatur, infrastruktura czy zarządzanie finansowe i wsparcie administracyjne platformy wsparcia misji w ramach cywilnego wymiaru wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony;

Zasoby ludzkie

zwraca uwagę na rosnącą niestabilność i coraz więcej niespotykanych dotąd wyzwań w środowisku międzynarodowym, co coraz częściej wymaga od Unii, by działała jako podmiot globalny; podkreśla główną rolę ESDZ w prowadzeniu polityki zewnętrznej Unii; zauważa, że wzmocnieniu roli ESDZ nie towarzyszyło odpowiednie zwiększenie liczby pracowników; wzywa do udostępnienia wystarczających zasobów ludzkich, aby nie zagrażać skuteczności Unii na arenie międzynarodowej;

zauważa, że ESDZ odgrywa istotną rolę w zapewnianiu spójności polityki zagranicznej Unii; podkreśla również, że należy zapewnić zasoby niezbędne dla pomyślnego wdrożenia skutecznej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unii;

wzywa ESDZ do wzmocnienia delegatur Unii w krajach Partnerstwa Wschodniego i Bałkanów Zachodnich oraz do utworzenia stanowisk przedstawicieli lokalnych odpowiedzialnych za sprawozdawczość na temat prac legislacyjnych, aby umożliwić Unii lepsze zrozumienie jej sąsiedztwa, a krajom sąsiednim zbliżenie się do unijnego dorobku prawnego; podkreśla potrzebę wspierania tych krajów w ukończeniu reform, a także skuteczniejszego informowania ich obywateli o strategiach politycznych Unii; podkreśla, że trzeba rozwijać bardziej horyzontalne powiązania i wspierać współpracę między delegaturami Unii w regionach Partnerstwa Wschodniego i Bałkanów Zachodnich, w szczególności poprzez ustanowienie regularnej wymiany informacji i wiedzy fachowej oraz innych udanych metod pracy w celu zapewnienia możliwie najlepszej pomocy krajom sąsiadującym zaangażowanym w reformy prodemokratyczne i proeuropejskie; wzywa ESDZ do podjęcia działań w celu rozwiązania problemów, które doprowadziły do błędów wykrytych w zamówieniach publicznych, oraz do zapobieżenia przyszłym naruszeniom odnośnych przepisów;

jest zaniepokojony brakiem równowagi geograficznej w składzie personelu ESDZ, ponieważ jest to powracający problem dotyczący zwłaszcza stanowisk szefów delegatur oraz kierownictwa średniego i wyższego szczebla; zauważa znaczne różnice w reprezentacji krajów o porównywalnej liczbie ludności oraz między krajami Europy Zachodniej i Wschodniej; podkreśla, że ESDZ, podobnie jak wszystkie instytucje europejskie, musi zapewnić proporcjonalną reprezentację wszystkich państw członkowskich przy jednoczesnym uwzględnieniu kompetencji i osiągnięć kandydatów; nalega, aby ESDZ zwiększyła równowagę geograficzną w celu zapewnienia właściwej reprezentacji obywateli wszystkich państw członkowskich, odzwierciedlającej ich różnorodność, zgodnie z art. 27 regulaminu pracowniczego; z zadowoleniem przyjmuje działania ESDZ w zakresie informowania sieci zasobów ludzkich państw członkowskich UE o składzie personelu, publikowania ogłoszeń o wolnych miejscach pracy i promowania krajowych wysiłków na rzecz zwiększenia liczby kandydatów; wzywa ESDZ do złożenia sprawozdania dotyczącego przekroju narodowości w komisji selekcyjnej odpowiedzialnej za zatrudnianie; zwraca się do ESDZ o dostarczenie statystyk dotyczących personelu według narodowości za 2019 r.;

zauważa, że liczba oddelegowanych ekspertów krajowych z państw członkowskich zaczęła nieznacznie wzrastać po dwóch latach stabilizacji (w latach 2017–2018 wynosiła 449, a w 2019 r. – 461), a także zwraca uwagę na ewolucję w kierunku bardziej wyspecjalizowanych profili w przypadku cywilnych oddelegowanych ekspertów krajowych; z satysfakcją odnotowuje nową politykę wewnętrzną dotyczącą oddelegowanych ekspertów krajowych przyjętą w 2019 r. oraz kilka środków mających na celu przywrócenie równowagi w udziale oddelegowanych ekspertów krajowych, a także ograniczenie tworzenia nowych stanowisk oddelegowanych ekspertów krajowych do ekspertów w określonych dziedzinach;

10.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki ESDZ w zakresie prac nad planem działania w sprawie niepełnosprawności i opracowania polityki ESDZ wobec osób niepełnosprawnych, a także zwraca się do ESDZ o poinformowanie organu udzielającego absolutorium o opracowywaniu i realizacji tych polityk oraz podkreśla znaczenie promowania bardziej integracyjnego środowiska pracy za ich pomocą;

11.

zachęca ESDZ do uzupełnienia obecnej elastycznej organizacji pracy o ochronę prawa pracowników do bycia offline;

Polityka równości płci

12.

odnotowuje z zadowoleniem tendencję wzrostową w odniesieniu do odsetka kobiet na stanowiskach kierowniczych, który wynosi 30,3 % (czyli 81 stanowisk) w porównaniu z 27,1 % w 2018 r. i 24,5 % w 2017 r.; odnotowuje również rosnący odsetek kobiet na stanowiskach szefów delegatur: w 2015 r. wynosił on 19,5 %, a w 2019 r. – 27,7 % w 2019 r. (czyli 38 stanowisk ze 137); ponownie wyraża swoje poparcie dla ESDZ w kontynuowaniu wysiłków podejmowanych wraz z państwami członkowskimi na rzecz wprowadzenia większej liczby kandydatów płci żeńskiej; zauważa, że kobiety stanowiły ogółem 47,7 % personelu ESDZ; przypomina, że równowagę płci należy również uwzględniać w odniesieniu do specjalnych przedstawicieli UE, jako że wśród ośmiu specjalnych przedstawicieli UE są tylko dwie kobiety;

13.

wzywa ESDZ do podjęcia szybkich działań na rzecz osiągnięcia celu zakładającego obsadzenie stanowisk kierowniczych wyższego i średniego szczebla w 50 % kobietami, jak określono w trzecim planie działania w sprawie równości płci, w tym za pomocą jasnego harmonogramu i środków, które określają, kiedy i w jaki sposób osiągnąć ten cel; wzywa wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, by zrealizował podjęte zobowiązania w zakresie równości płci i reprezentacji kobiet w swojej służbie;

Zarządzanie budżetem i finansami

14.

przyjmuje do wiadomości trudności operacyjne napotykane przez ESDZ w zarządzaniu finansami sieci delegatur UE w związku z różnymi sytuacjami kryzysowymi; przyznaje, że te sytuacje mogą mieć znaczący wpływ na budżet, a mianowicie na zarządzanie niektórymi wydatkami i kosztami administracyjnymi, takimi jak koszty bezpieczeństwa i ewakuacji, a także dalsze koszty logistyczne związane z pandemią COVID 19; zwraca się do ESDZ o szybkie poinformowanie parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej o skutkach budżetowych i wydatkach poniesionych w związku z pandemią;

15.

zauważa, że całkowity budżet ESDZ na 2019 r. wyniósł 694,8 mln EUR (wzrost o 2,4 % w porównaniu z 2018 r.) z następującym podziałem: 249,7 mln EUR dla siedziby głównej ESDZ i 445,1 mln EUR dla delegatur;

16.

zauważa, że w odniesieniu do wykonania budżetu ESDZ w 2019 r. główne tendencje budżetowe dotyczą wzmocnienia w celu zaradzenia skutkom wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, wzmocnienia sieci regionalnych urzędników ds. bezpieczeństwa i delegatur, dodatkowego personelu dla Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej (EUMS) i Dyrekcji ds. Zarządzania Kryzysowego i Planowania (CMPD), informacji na temat potencjału informatycznego i bezpiecznej komunikacji;

17.

zauważa, że budżet siedziby głównej wyniósł blisko 250 mln EUR, z czego 161,8 mln EUR (64,8 %) przeznaczono na wypłatę wynagrodzeń i innych należności dla pracowników statutowych i pracowników zewnętrznych, 32 mln EUR (3 %) na budynki i koszty powiązane, a 35,3 mln EUR (14 %) na systemy informatyczne, w tym systemy informacji niejawnych, sprzęt i umeblowanie;

18.

zauważa, że budżet delegatur wynoszący 445,1 mln EUR obejmował 129,2 mln EUR (29 %) na wynagrodzenia dla pracowników statutowych, 161,7 mln EUR (36,3 %) na budynki i koszty powiązane, 71,6 mln EUR (16,1 %) na pracowników zewnętrznych i usługi zewnętrzne, 37,8 mln EUR (8,5 %) na inne wydatki dotyczące pracowników oraz 44,7 mln EUR (10 %) na pozostałe wydatki administracyjne;

19.

wzywa ESDZ do zapewnienia delegaturze Unii w Zjednoczonym Królestwie stałego i stabilnego statusu, spójnego z traktatami, oraz do zapewnienia jej zasobów ludzkich i materialnych, których potrzebuje do wykonywania powierzonych jej zadań, zwłaszcza w odniesieniu do monitorowania zgodności z przepisami;

20.

zauważa również, że Komisja przekazała wkład w wysokości 215,8 mln EUR (w porównaniu ze 196,4 mln EUR w 2018 r.) na pokrycie kosztów administracyjnych personelu Komisji pracującego w delegaturach Unii; podział tej kwoty przedstawia się następująco: dział V Komisji – 49,6 mln EUR (podobnie jak w 2018 r.), linie administracyjne programów operacyjnych – 103,1 mln EUR (w porównaniu z 91,8 mln EUR w 2018 r.) oraz Europejski Fundusz Rozwoju (EFR) i fundusze powiernicze – 63,1 mln EUR (w porównaniu z 55 mln EUR w 2018 r.);

21.

zauważa, że w 2019 r. wspólne koszty ogólne wszystkich biur delegatur (wynajem, bezpieczeństwo, sprzątanie i inne koszty ogólne), w tym delegatur EFR, zostały czwarty rok z rzędu w całości sfinansowane z linii budżetowych przeznaczonych na ESDZ;

22.

odnotowuje z uznaniem ogólną poprawę wykonania budżetu ESDZ na rok 2019, jako że wskaźnik wykonania wyniósł 99,94 % w odniesieniu do zobowiązań (w porównaniu z 99,9 % w 2018 r.) i 87,9 % w odniesieniu do płatności (w porównaniu z 84,8 % w 2018 r.);

23.

zauważa, że wartość wszystkich przesunięć dokonanych w ramach budżetu administracyjnego ESDZ wyniosła 20,8 mln EUR (30,8 w 2018 r.), a przesunięcia te spowodowały zmniejszenie budżetu delegatur ESDZ o 1,6 mln EUR i zwiększenie budżetu siedziby głównej o odpowiednią kwotę;

24.

przyznaje, że liczba linii budżetowych wykorzystywanych do finansowania operacji związanych z personelem Komisji w delegaturach (34 różne linie pochodzące z różnych działów budżetu Komisji, plus EFR) zwiększa złożoność zarządzania budżetem; zwraca się do ESDZ, by rozważyła poprawę struktury sprawozdawczości budżetowej w celu ograniczenia tej złożoności;

25.

w związku z tym zachęca ESDZ do dalszego omawiania z Komisją Europejską sposobów usprawnienia w miarę możliwości nomenklatury budżetowej i linii budżetowych, aby ułatwić ogólne zarządzanie budżetem ESDZ; jest zdania, że przyszłe wieloletnie ramy finansowe („WRF”) i związane z nimi zmiany w konstrukcji i strukturze nomenklatury budżetowej i linii budżetowych powinny przyspieszyć ten proces uproszczenia i racjonalizacji budżetu; uważa, że takie zmiany prawdopodobnie poprawią kontrolę kosztów budżetowych i zminimalizują ryzyko błędu; przyjmuje do wiadomości, że na początku 2020 r. ESDZ przedstawiła propozycję znacznego uproszczenia; przyjmuje do wiadomości, że propozycja ta została przełożona na 2022 r. z powodu trwającej pandemii COVID-19, ale że we wrześniu 2020 r. ESDZ przedłożyła Komisji kolejną propozycję dotyczącą uproszczenia;

26.

z uznaniem odnotowuje wszystkie inicjatywy podjęte w celu stopniowej poprawy zarządzania różnymi procesami administracyjnymi ESDZ, co znajduje również odzwierciedlenie w dostosowaniu schematu organizacyjnego ESDZ; ponownie wyraża poparcie dla inicjatywy „Innovative 2019” i zachęca również ESDZ do dalszego udoskonalania różnych działań w zakresie mapowania ryzyka i powiązanych działań łagodzących, a także mapowania wszystkich istniejących podstaw prawnych w celu zapewnienia skuteczniejszego wspólnego podejmowania decyzji;

27.

wzywa ESDZ do lepszego zilustrowania swoich ram zarządzania opartych na wynikach w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności, w oparciu o zestaw odpowiednich kluczowych wskaźników skuteczności działania dla różnych obszarów administracyjnych, w tym odnośnej liczby zasobów ludzkich, w celu lepszej oceny realizacji celów polityki ESDZ;

28.

zauważa, że ESDZ podjęła decyzję o ponownej centralizacji zarządzania niektórymi procesami, aby zapewnić jednolite stosowanie w delegaturach oraz zaradzić powtarzającym się niedociągnięciom operacyjnym i zoptymalizować zarządzanie transakcjami finansowymi; z zadowoleniem przyjmuje te wysiłki oraz pragmatyczne inicjatywy i reakcje ESDZ w odpowiedzi na wcześniejsze obawy wyrażane przez władzę budżetową;

29.

uważa, że przede wszystkim utworzenie centralnej jednostki zajmującej się procedurami udzielania zamówień publicznych o wysokiej wartości oraz wykorzystanie zamówień globalnych dla delegatur to właściwe modele zarządzania i reakcje, biorąc pod uwagę duże obciążenie pracą w niektórych delegaturach o ograniczonych zasobach ludzkich oraz potrzebę skoncentrowania się na pracy politycznej;

30.

uważa, że cyfryzacja zamówień publicznych i zarządzania budżetem ma kluczowe znaczenie; przypomina, że „zarządzanie dokumentacją”, jeden z najsłabszych elementów określonych w poprzednim badaniu kontroli wewnętrznej, zasługuje na regularną uwagę wszystkich zainteresowanych stron ESDZ, aby można było zachować pamięć instytucjonalną i możliwość śledzenia operacji zarządzania; w związku z tym wzywa ESDZ do ulepszenia systemów cyfrowych i systemów zarządzania dokumentami przez wprowadzenie zaawansowanych narzędzi zarządzania i archiwizacji, a także w miarę możliwości zarządzania dokumentami bez użycia papieru;

31.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ korzysta w miarę możliwości z bezpłatnego i otwartego oprogramowania;

32.

zachęca ESDZ do postępowania zgodnie z zaleceniami EIOD i do renegocjowania międzyinstytucjonalnej umowy licencyjnej i umowy wdrożeniowej podpisanej między instytucjami Unii a przedsiębiorstwem Microsoft w 2018 r. w celu osiągnięcia suwerenności cyfrowej, uniknięcia uzależnienia od dostawcy i braku kontroli oraz zapewnienia ochrony danych osobowych;

33.

popiera wysiłki ESDZ na rzecz optymalizacji zarządzania finansowego w ramach rozporządzenia finansowego; rozumie potrzebę pewnej elastyczności operacyjnej w odniesieniu do zarządzania delegaturami, aby można było uniknąć wszelkich przerw w funkcjonowaniu delegatur; przypomina jednak, że wszelkie tymczasowe ustalenia operacyjne, a mianowicie umożliwienie zastępcom szefów delegatur pełnienia funkcji subdelegowanych urzędników zatwierdzających w celu zapewnienia skutecznej ciągłości działania delegatury oraz wykonania budżetu operacyjnego Komisji, są nadal ściśle nadzorowane przez siedzibę główną;

34.

podkreśla, jak ważne jest kontynuowanie racjonalizacji i modernizacji zarządzania finansowego i administracyjnego; z zadowoleniem przyjmuje toczące się dyskusje na temat uproszczenia budżetu ESDZ; w związku z tym zwraca uwagę, że ESDZ powinna kontynuować wysiłki na rzecz uproszczenia linii budżetowych; wzywa do unowocześnienia i uproszczenia administracji ESDZ, także poprzez pełną realizację projektu „Innovative 2019”;

Skuteczność kontroli w zakresie legalności i prawidłowości

35.

odnotowuje wskaźnik anomalii wykrytych w trakcie weryfikacji ex ante zobowiązań i płatności (odpowiednio 308 błędów z 1 193 i 394 z 2 119); wyraża zaniepokojenie faktem, że w obu przypadkach błędy mają charakter administracyjny, tj. dotyczą nieprawidłowych kwot zobowiązań lub braku dokumentów potwierdzających płatności przedstawione do weryfikacji finansowej ex ante; przyjmuje do wiadomości wprowadzenie od stycznia 2020 r. zmienionego wykazu kodów anomalii w celu lepszego zdefiniowania typologii błędów; wzywa ESDZ do badania przypadków błędów administracyjnych i rozwiązywania powodowanych przez nie problemów oraz do informowania Parlamentu o swoich osiągnięciach; apeluje o wdrożenie środków, które przyczyniłyby się do ogólnego zmniejszenia poziomu błędów;

36.

przyjmuje do wiadomości postępy i ciągłe doskonalenie metodologii ex post ESDZ wprowadzonej w 2018 r. w oparciu o wewnętrzną próbę losową, a także przekazywanie poziomów błędu w podziale na główne dziedziny kosztów bieżących związanych z wydatkami na personel, tj. infrastrukturę i inne wydatki operacyjne, bezpieczeństwo oraz IT i telekomunikację;

37.

zauważa, że ESDZ i Trybunał nadal różnie interpretują kwantyfikację błędów proceduralnych w zamówieniach; uważa, że należy podjąć dalsze działania następcze w następnym roku budżetowym w celu udoskonalenia oceny finansowej istotności błędów, które wystąpiły w zarządzaniu budżetem administracyjnym ESDZ;

38.

zwraca się do ESDZ o przedstawienie sprawozdania uzupełniającego za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 262 rozporządzenia finansowego;

Działania w zakresie komunikacji strategicznej

39.

z zadowoleniem odnotowuje wzmocnienie zdolności i zestawu narzędzi ESDZ w zakresie komunikacji strategicznej w celu przeciwdziałania zagrożeniom dezinformacyjnym i zagrożeniom hybrydowym, dzięki utworzeniu trzech grup zadaniowych dla Wschodu, Bałkanów Zachodnich i Południa oraz udziałowi ESDZ w systemie wczesnego ostrzegania utworzonym przez instytucje Unii i państwa członkowskie; zachęca ESDZ, aby wraz z nową specjalną komisją Parlamentu ds. ingerencji zagranicznych kontynuowała rozwój takiej polityki, tak by mogła udoskonalić swoją zdolność reagowania; wyraża uznanie i zadowolenie w związku ze współpracą między ESDZ a licznymi biurami kontaktowymi Parlamentu Europejskiego w celu zwalczania dezinformacji podczas europejskiej kampanii wyborczej;

40.

podkreśla, że rozprzestrzenianie się umyślnej, systematycznej dezinformacji na dużą skalę stanowi poważne strategiczne wyzwanie dla dyplomacji publicznej Unii, na które należy przeznaczyć odpowiednie zasoby finansowe, informatyczne i ludzkie w perspektywie krótkoterminowej; popiera wzmocnienie powiązań między kształtowaniem polityki, dyplomacją publiczną i komunikacją strategiczną;

41.

podkreśla potrzebę strategicznej komunikacji w celu zwalczania ingerencji w złych zamiarach, w tym zagranicznej propagandy i dezinformacji; podkreśla znaczenie grupy zadaniowej ds. komunikacji strategicznej ESDZ i wzywa do utworzenia specjalnych grup zadaniowych ds. komunikacji strategicznej dotyczącej ingerencji pochodzących z Chin i Bliskiego Wschodu, zwłaszcza Iranu, oraz do zapewnienia im dodatkowych niezbędnych zasobów finansowych i ludzkich; podkreśla, że komunikacja strategiczna musi obejmować zwalczanie dezinformacji na temat pandemii COVID-19;

42.

podkreśla, jak ważna jest kultura bezpieczeństwa i ochrony we wszystkich podmiotach, w związku z czym należy zapewnić ESDZ personel, procedury, infrastrukturę, narzędzia (w tym IT) i budżet niezbędne do wykonywania jej funkcji krytycznych i podstawowych w przypadku nieprzewidzianych sytuacji lub sytuacji kryzysowych; wzywa do ograniczenia zagrożeń dla bezpieczeństwa, zwłaszcza związanych z cyberbezpieczeństwem, poprzez zwiększenie środków bezpieczeństwa chroniących infrastrukturę cyfrową ESDZ przed zewnętrznymi zagrożeniami i atakami;

Deklaracje zarządcze

43.

zauważa, że tylko dwie delegatury, tj. delegatura w Syrii (od 2017 r.) i delegatura w Dżibuti, przedstawiły uzasadnione zastrzeżenia w odniesieniu do zarządzania ich wydatkami administracyjnymi, w szczególności związanymi z zamówieniami; wzywa ESDZ do podjęcia niezbędnych działań w celu zbadania tych kwestii;

44.

wzywa ESDZ, by w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności przedstawiła dodatkowe informacje na temat programu kontroli, co pozwoli uzyskać przegląd wyników i funkcjonowania delegatur UE; uważa również, że przydatne będzie lepsze zilustrowanie powiązania kontroli delegatur z ramami uzyskiwania pewności ESDZ oraz pokazanie, w jaki sposób wykorzystanie wyników i zaleceń z kontroli przyczyniło się do większej spójności, jednolitości i skuteczności metod pracy delegatur; podkreśla znaczenie analizy skuteczności i poprawności zarządzania finansami w odnośnych delegaturach;

Zapobieganie nadużyciom finansowym i ich wykrywanie

45.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ stale dostosowuje swoją strategię zwalczania nadużyć finansowych we współpracy ze wszystkimi dyrekcjami generalnymi ds. stosunków zewnętrznych (RELEX) oraz w specjalnym formacie z OLAF; podkreśla, że trzeba podjąć wszelkie niezbędne wysiłki w celu dzielenia się informacjami na temat wyzwań operacyjnych, aby lepiej identyfikować obszary ryzyka w działaniach i programach; wzywa ESDZ do określenia wszelkich możliwych konkretnych dziedzin polityki, w których może być potrzebna ściślejsza współpraca z OLAF w celu skutecznego zapobiegania nadużyciom;

46.

z uznaniem odnotowuje opracowanie wspólnych wytycznych, które zostały sformalizowane w specjalnej strategii zwalczania nadużyć finansowych w zakresie stosunków zewnętrznych, co świadczy już o znacznych postępach; przypomina, że wytyczne te muszą być rozpowszechniane wśród wszystkich szefów delegatur i regularnie oceniane w ramach badania dotyczącego stanu ram kontroli wewnętrznej i dogłębnego mapowania ryzyka; zauważa, że w 2019 r. nie zgłoszono żadnego przypadku domniemanego informowania o nieprawidłowościach;

47.

zauważa, że w 2019 r. ESDZ zgłosiła do OLAF dwie sprawy i została poinformowana o wynikach pięciu dochodzeń OLAF; zachęca ESDZ do wyraźnego określenia obszarów polityki, które stanowią obszar ryzyka, oraz możliwości konfliktu interesów, a także do podnoszenia świadomości szefów delegatur w tym zakresie; zauważa, że 12 % delegatur poinformowało o wykryciu zmian w zakresie ryzyka nadużyć finansowych i że rośnie zapotrzebowanie na szkolenia w zakresie wykrywania nadużyć finansowych (46 % delegatur i 35 % działów w siedzibie głównej);

48.

zachęca ESDZ do rozpoczęcia budowania przyszłej współpracy dwustronnej z Prokuraturą Europejską oraz do włączenia jej jako elementu swojej ogólnej strategii zwalczania nadużyć finansowych; przypomina, że w art. 123 rozporządzenia finansowego przewidziano ustanowienie komitetu ds. audytu wewnętrznego w celu zapewnienia niezależności audytora wewnętrznego ESDZ, monitorowania funkcji audytu wewnętrznego, a także skutecznego wdrażania wydanych zaleceń;

Ramy etyczne

49.

zachęca ESDZ do podnoszenia świadomości pracowników na temat jej ram etycznych i kultury etycznej oraz do poprawienia postrzegania ich przez pracowników poprzez odpowiednią komunikację w kwestiach etycznych; uważa, że szczególną uwagę należy poświęcić temu, czy pracownicy wiedzą, w jaki sposób informować o przypadkach nieetycznego postępowania, oraz zwiększeniu ich poczucia bezpieczeństwa; podkreśla znaczenie identyfikacji i oceny ryzyka związanego z etyką oraz zarządzania nim w ramach corocznej oceny zarządzania ryzykiem;

50.

zachęca ESDZ, by pilnie zajęła się organizowaniem dla pracowników systematycznych szkoleń i sesji uświadamiających dotyczących właściwego postępowania (w zakresie etyki, zwalczania nadużyć finansowych, przeciwdziałania korupcji, przeciwdziałania napastowaniu oraz poziomów poufności); uważa, że takie sesje powinny być częścią obowiązkowych szkoleń wprowadzających dla nowo zatrudnionych pracowników;

51.

uważa również, że należy wziąć pod uwagę normy etyczne, aby uniknąć potencjalnych konfliktów interesów i wycieku szczególnie chronionych wewnętrznych informacji roboczych; popiera określenie przez ESDZ wytycznych w zakresie etyki, uwzględniających specyfikę pracy w delegaturze w celu zmniejszenia ryzyka utraty reputacji przez Unię i ESDZ, zwłaszcza w odniesieniu do szefów delegatur;

52.

zdecydowanie zaleca, aby ESDZ przystąpiła do unijnego rejestru służącego przejrzystości, na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług;

53.

podkreśla konieczność pełnego przestrzegania przez ESDZ wytycznych Komisji dotyczących informowania o nieprawidłowościach, w szczególności w celu ochrony sygnalistów działających w dobrej wierze przed wszelkimi formami szkód;

Konflikt interesów

54.

podkreśla, że sytuacje, w których dochodzi do konfliktu interesów związanego z zatrudnieniem byłych urzędników instytucji publicznych i efektem „drzwi obrotowych”, są częstym problemem w instytucjach Unii; wzywa ESDZ do skutecznego i spójnego stosowania regulaminu pracowniczego, w szczególności art. 16 i innych obowiązujących zasad przewidzianych w nim, w celu zapobiegania konfliktom interesów, zwłaszcza – lecz nie tylko – w odniesieniu do urzędników wyższego szczebla i oddelegowanych ekspertów krajowych; jest zaniepokojony niedawnymi przypadkami efektu „drzwi obrotowych” i wzywa ESDZ, by dokonywała systematycznego przeglądu potencjalnie problematycznych przejść do sektora prywatnego lub organizacji państw trzecich oraz by dalej monitorowała działalność zawodową byłych urzędników wyższego szczebla do końca obowiązkowego okresu karencji;

55.

głęboko ubolewa, że ESDZ przez sześć lat, w tym w 2019 r., nie opublikowała żadnej ze swoich decyzji dotyczących działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla, co stanowi naruszenie obowiązków wynikających z art. 16 regulaminu pracowniczego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ rozpoczęła ich publikację w 2020 r. i opublikowała również decyzje z poprzednich lat; nalega w związku z tym, by ESDZ odtąd corocznie publikowała decyzje dotyczące działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla oraz by stale monitorowała, czy spełniają oni postawione im warunki, a w razie potrzeby podejmowała zdecydowane działania w celu egzekwowania spełniania tych warunków;

56.

zauważa, że ESDZ stosuje zakaz obowiązujący przez pierwsze dwanaście miesięcy dwuletniego okresu karencji w odniesieniu do kierownictwa wyższego szczebla po zakończeniu pełnienia funkcji; przypomina, że obowiązek zachowania poufności jest kluczową zasadą, której muszą przestrzegać byli pracownicy;

57.

podkreśla, że art. 16 umożliwia instytucjom Unii odrzucenie wniosku byłego urzędnika o podjęcie konkretnej pracy, jeżeli restrykcje nie są wystarczające, by chronić uzasadnione interesy instytucji; obawia się, że często niemożliwe jest egzekwowanie warunków obowiązujących w odniesieniu do działalności zawodowej byłych urzędników instytucji publicznych; w związku z tym zachęca instytucje i agencje Unii, aby rozważyły stosowanie pełnego zakresu narzędzi udostępnionych zgodnie z art. 16 regulaminu pracowniczego;

Polityka w zakresie budynków

58.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywną tendencję w zakresie kolokacji, która dotyczy 7 % całkowitej powierzchni biur delegatur; z uznaniem odnotowuje fakt, że ESDZ ustanowiła w 2019 r. 22 nowe projekty kolokacji dotyczące 68 delegatur (w wyniku czego zawarto łącznie 115 umów o kolokacji); zauważa, że obecnie kolokacje dotyczą głównie państw członkowskich i krajów partnerskich (43), DG ECHO (20), innych agencji UE, np. EUIPO, EASA i Frontex (17), EBI (15), SPUE (10) oraz misji w ramach WPBiO – EUBAM i EUCAP (10);

59.

zachęca ESDZ do dalszego podążania w kierunku łączenia środków z państwami członkowskimi w zakresie zarządzania budynkami oraz do dalszego rozwoju współpracy lokalnej, przy czym szczególną uwagę należy poświęcić kwestii najlepszego stosunku jakości do ceny, kwestiom bezpieczeństwa oraz wizerunku i widoczności Unii, a także optymalizacji budżetu;

60.

zauważa z zadowoleniem, że wzrostowi liczby kolokacji towarzyszyła konsolidacja i standaryzacja systemu odzyskiwania kosztów poprzez dalszą centralizację dochodów z kolokacji oraz stosowanie opłat administracyjnych w umowach o uzgodnionym poziomie usług; zauważa, że w 2019 r. wygenerowano dochody w wysokości około 10 mln EUR; wzywa ESDZ do przedstawienia przeglądu podziału tych dochodów w celu zapewnienia przejrzystości;

61.

wyraża ubolewanie z powodu ustaleń Trybunału, zgodnie z którymi jedynie niewielka liczba delegatur Unii jest w pełni dostępna dla osób z niepełnosprawnościami, zwraca się do ESDZ o rozważenie – jeżeli jest to technicznie i finansowo możliwe oraz jeżeli wymagają tego lokalne przepisy – dostosowania biur w celu poprawy dostępności dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się;

62.

zauważa, że odsetek biur będących własnością ESDZ utrzymał się na stałym poziomie i wynosi 19 % biur zajmowanych przez delegatury, a także odnotowuje dalsze perspektywy zakupu w Argentynie i Demokratycznej Republice Konga; zauważa, że 72,8 mln EUR wydano na wynajem budynków biurowych i rezydencji w sieci delegatur, a 19,1 mln EUR na wynajem biur w siedzibie głównej;

63.

z zadowoleniem przyjmuje przegląd polityki mieszkaniowej i zwraca się o poinformowanie Parlamentu w odpowiednim czasie o jego głównych wynikach pod kątem przeglądu wskaźników odniesienia w porównaniu ze wskaźnikami państw członkowskich i innymi organizacjami międzynarodowymi;

64.

z uznaniem odnotowuje, że plan działania ustanowiony przez ESDZ w celu realizacji zaleceń wydanych w sprawozdaniu specjalnym Trybunału z 2016 r. w sprawie polityki ESDZ w zakresie nieruchomości umożliwił osiągnięcie postępów, które zostały przyjęte do wiadomości przez Trybunał;

65.

zachęca ESDZ, by poczyniła dalsze postępy w związku z niewypełnionymi zaleceniami dotyczącymi potrzeby uzyskania przeglądu portfela poprzez monitorowanie stawek rynkowych odnoszących się do biur i rezydencji oraz by rozpoczęła opracowywanie średnio- i długoterminowego planu w uzupełnieniu do obecnego rocznego dokumentu roboczego; przypomina, że na jednego pracownika powinna nadal przypadać powierzchnia biurowa wynosząca 35m2 i wartość ta powinna posłużyć jako stały punkt odniesienia, a dostęp dla osób z niepełnosprawnościami powinien być systematycznie oceniany przy planowaniu przyszłych budynków lub relokacji; wzywa ESDZ do informowania Parlamentu o wszelkich dalszych usprawnieniach;

66.

ubolewa, że z ośmiu zaleceń przedstawionych w sprawozdaniu Trybunału z 2016 r. w sprawie zarządzania przez ESDZ jej budynkami na całym świecie w pełni wdrożono tylko jedno zalecenie, a trzy zalecenia wdrożono w przeważającej mierze; wzywa do szybkiego pełnego wdrożenia wszystkich pozostałych zaleceń;

Środowisko pracy

67.

zauważa, że wzrasta liczba zgłaszanych do służby mediacyjnej przypadków nierozwiązanych sporów dotyczących praw i obowiązków lub różnych rodzajów konfliktów w miejscu pracy; w 2019 r. przypadków takich było 183 (w porównaniu ze 135 przypadkami w 2018 r.); rozumie, że wzrost liczby zgłaszanych służbie mediacyjnej przypadków wskazuje na prawidłowe funkcjonowanie; przyjmuje do wiadomości przyjęcie w 2020 r. nowej decyzji w sprawie służby mediacyjnej ESDZ w celu wzmocnienia istniejących mechanizmów;

68.

wyraża ubolewanie z powodu faktu, że w delegaturach UE nadal pracują stażyści nieotrzymujący wynagrodzenia; zachęca ESDZ do podjęcia działań w celu zapewnienia stażystom środków na utrzymanie; nalega, aby ESDZ zastosowała się do zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i wypłacała wszystkim stażystom odpowiedni dodatek pokrywający przynajmniej koszty utrzymania; zaleca przeznaczenie większych kwot na wynagrodzenia dla stażystów;

Wymiar środowiskowy

69.

z uznaniem odnotowuje fakt, że w 2019 r. ESDZ przyjęła mandat do ustanowienia systemu zarządzania środowiskowego dla siedziby głównej ESDZ z zamiarem rozszerzenia go na sieć delegatur; apeluje do ESDZ o podjęcie wszelkich niezbędnych środków w celu redukcji śladu węglowego w siedzibie głównej i w delegaturach Unii przez wdrożenie procesów elektronicznych i przy skoncentrowaniu się na koszyku energetycznym i na promowaniu odnawialnych źródeł energii.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/187

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1562

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0047/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 z dnia 10 lutego 1975 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (4), w szczególności jego art. 12a,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 (5), w szczególności jego art. 15,

—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów utworzonych na podstawie TFUE oraz Traktatu Euratom, o których mowa w art. 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6), w szczególności jego art. 105,

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 39 z 13.2.1975, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 90.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/189

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1563

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0047/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 z dnia 10 lutego 1975 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (4), w szczególności jego art. 12a,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 (5), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 39 z 13.2.1975, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 90.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/191

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1564

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) (zwanego dalej „Centrum”) jego ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 17 866 920 EUR, co stanowi wzrost o 0,09 % w stosunku do budżetu za rok 2018; mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Centrum za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, co oznacza bardzo nieznaczny spadek o 0,01 % w porównaniu z rokiem 2018; przyjmuje do wiadomości, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 95,12 %, co oznacza spadek o 1,38 % w porównaniu z rokiem 2018;

z zaniepokojeniem zauważa, że ze sprawozdania Trybunału wynika, że Centrum nie zastosowało właściwej metody obliczania składek dla Islandii i Norwegii, w wyniku czego składki te były za niskie;

Wyniki

zauważa, że Centrum stosuje interesujący system pomiaru wyników obejmujący kluczowe wskaźniki skuteczności działania w celu oceny wartości dodanej wynikającej z działań Centrum na poziomie projektów, działań i organizacji, a także inne środki mające na celu poprawę zarządzania budżetem;

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie w latach 2018–2019 większej liczby wskaźników jakościowych, które miały na celu zapewnienie bardziej wyważonego obrazu wyników Centrum; przypomina Centrum, aby regularnie dokonywało przeglądu i aktualizowało swój system pomiaru wyników i kluczowe wskaźniki efektywności w celu zapewnienia skutecznego wkładu i wiedzy fachowej Centrum na szczeblu Unii; zachęca Centrum do uważnego przeanalizowania wyników i wykorzystania ich do poprawy strategii i planowania działań Centrum;

zauważa, że podczas oceny zewnętrznej, której podlegało Centrum w 2017 r. zgodnie z wymogami przepisów finansowych, pozytywnie oceniono pracę Centrum; z zadowoleniem przyjmuje działania planowane w celu realizacji wydanych zaleceń i wzywa Centrum do dalszej współpracy z innymi agencjami; zachęca Centrum do dalszego wdrażania wskaźników pomiaru wyników i do dostosowania metodologii wskaźników wykonania do metodologii innych agencji w celu przedstawienia wdrożonych strategii politycznych w bardziej szczegółowy sposób; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie wskaźnika środowiskowego;

zauważa, że w przekrojowej ocenie unijnych agencji wchodzących w zakres kompetencji Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Zatrudnienia zaproponowano szereg zaleceń dla każdej z agencji, ale zalecenia te nie sugerowały dalszych zmian ustawodawczych ani łączenia bądź zmiany lokalizacji agencji;

docenia wiedzę specjalistyczną Centrum i jego nieustanną wysokiej jakości pracę w celu dostarczania badań, analiz i świadczenia usług doradztwa technicznego na potrzeby strategii politycznych dotyczących kształcenia i szkolenia zawodowego, kwalifikacji i umiejętności, aby promować szkolenia wysokiej jakości, dostosowane do potrzeb jednostek i rynku pracy; zauważa jednak z zaniepokojeniem, że choć kształcenie i szkolenie zawodowe ma pozytywny wizerunek w Unii, jest ono nadal postrzegane jako drugi wybór w porównaniu z kształceniem ogólnym;

przypomina o ważnej roli Centrum w zapewnianiu włączenia umiejętności cyfrowych do kształcenia i szkolenia zawodowego w całej Unii oraz w monitorowaniu wdrażania i wpływu zalecenia Rady z dnia 24 listopada 2020 r. w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego na rzecz trwałej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności (2), nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności oraz planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej;

podkreśla w szczególności istotne znaczenie niedawnych prac Centrum, których celem była pomoc w przeanalizowaniu za pośrednictwem narzędzia Skills-OVATE (narzędzie do analizy europejskich internetowych ofert pracy) wpływu pandemii COVID-19 na zapotrzebowanie na umiejętności i zatrudnienie na unijnym rynku pracy; w tym kontekście podkreśla, że należy zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe i finansowe umożliwiające Centrum dalsze wykonywanie jego programu pracy przy bardzo wysokim wskaźniku realizacji działań;

10.

odnotowuje regularną koordynację i współpracę Centrum z Europejską Fundacją Kształcenia i Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy oraz Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy; zachęca Centrum do kontynuowania tej współpracy, która umożliwia tworzenie synergii, dzielenie się wiedzą, wiedzą fachową i najlepszymi praktykami z wszystkimi agencjami, a także unikanie powielania działań przez zapewnienie wspólnej przestrzeni, w której agencje mogą konsultować się ze sobą na temat wykonywania ich mandatu; z dużym zadowoleniem przyjmuje nową umowę o gwarantowanym poziomie usług z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa, w szczególności w dziedzinach cyfryzacji, zamówień publicznych, ochrony danych i zasobów ludzkich;

11.

z zadowoleniem przyjmuje działania Centrum mające na celu zwiększenie cyfryzacji wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, a także przyspieszenie cyfryzacji procedur; podkreśla, że Centrum powinno zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność dalszego podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

12.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Centrum dotyczącą nowego elementu działań związanego z cyfryzacją, a w szczególności narzędziami internetowymi, przewidującą zapewnianie informacji na temat poszczególnych krajów i większe możliwości wizualizacji danych internetowych, takie jak zasoby służące orientacji w informacjach o rynku pracy lub też prognozy zapotrzebowania na umiejętności; w związku z powyższym zwraca uwagę na ukierunkowane kampanie marketingowe Centrum mające na celu rozpowszechnianie wiedzy o zawartości jego strony internetowej;

13.

z zadowoleniem odnotowuje nową umowę o gwarantowanym poziomie usług z Dyrekcją Generalną ds. Budżetu na migrację do systemu finansowego i rachunkowości Komisji;

Polityka kadrowa

14.

zwraca uwagę, że do 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia wdrożono w 94,51 % i że przyjęto 12 urzędników i 74 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii przewidziano 78 stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony i 13 urzędników (w porównaniu z 92 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. w Centrum pracowało również 25 pracowników kontraktowych i trzech oddelegowanych ekspertów krajowych;

15.

odnotowuje brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Centrum (4 mężczyzn i 2 kobiety); zauważa z zadowoleniem, że zarząd jest prawie zrównoważony pod względem płci (53 % mężczyzn i 47 % kobiet); z zadowoleniem przyjmuje geograficzną reprezentację pracowników w Centrum;

16.

z niepokojem zauważa, że problemy Centrum dotyczące eksternalizacji jego służby prawnej, na które zwrócił uwagę organ udzielający absolutorium i Trybunał w ramach procedury udzielania absolutorium za 2018 r., nadal nie zostały rozwiązane oraz że eksternalizacja zwiększyła obciążenie pracą i koszty dla Centrum; wzywa Centrum do rozważenia przywrócenia wewnętrznej służby prawnej w celu ograniczenia wysokich kosztów i zapewnienia właściwej ścieżki audytu w odniesieniu do wydatków prawnych, a także do dalszego informowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Centrum na rzecz stworzenia bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska i kultury pracy poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami; zwraca się do Centrum o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i integrowania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników na temat tych aspektów; zwraca się do Centrum, by przeanalizowało możliwe racjonalne usprawnienia i modyfikacje w swoich budynkach (dostęp, odpowiedni sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi niepełnosprawnościami;

18.

zachęca Centrum do kontynuowania opracowywania długoterminowych ram polityki kadrowej koncentrujących się na równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwie przez całe życie i rozwoju kariery zawodowej, równowadze płci, telepracy, równowadze geograficznej oraz rekrutacji i integracji osób niepełnosprawnych;

19.

z ubolewaniem stwierdza, że na mocy wyroku Sądu w sprawie T-187/18 Centrum musi wypłacić odszkodowanie w wysokości 40 000 EUR, i zwraca uwagę na znaczenie przestrzegania obowiązujących przepisów prawa pracy w celu uniknięcia takich przypadków w przyszłości;

20.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Centrum na rzecz stworzenia przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz wszystkie środki podejmowane przez Centrum w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii oraz wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

Zamówienia

21.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie e-przetargów i elektronicznego składania ofert w ramach otwartych procedur oraz inicjatywę przystąpienia do międzyinstytucjonalnych umów ramowych Komisji lub innych agencji oraz zorganizowania wspólnych procedur udzielania zamówień z innymi agencjami;

22.

z niepokojem zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału popełniono błędy w zamówieniach i zarządzaniu umowami, że Centrum zaakceptowało zmianę w wykonaniu umowy bez odpowiedniego udokumentowania, czy alternatywa zaproponowana przez wykonawcę była co najmniej równoważna rozwiązaniu zaproponowanemu w ofercie, oraz że Centrum nie zmieniło umowy ramowej zawartej z tym wykonawcą w celu uwzględnienia takiej zmiany; odnotowuje, że Centrum sformalizowało swoje wytyczne dotyczące zarządzania umowami w celu uzupełnienia szkoleń dla pracowników zarządzających umowami, a także przepływu pracy i kontroli na miejscu;

23.

zauważa w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z zaleceniem dotyczącym absolutorium z poprzedniego roku w kwestii dokumentacji i metodyki udzielania zamówień, że wdrażanie jest nadal w toku, a jednocześnie uznaje kroki podjęte w celu wdrożenia zalecenia;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

24.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie prowadzone działania Centrum mające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi, chronić sygnalistów oraz zwalczać molestowanie; zwraca jednak uwagę, że wciąż nie opublikowano 22 deklaracji o braku konfliktu interesów i życiorysów 163 członków i zastępców; przypomina, że wszyscy członkowie i zastępcy, którzy uczestniczą w posiedzeniach zarządu lub korzystają z prawa głosu, muszą złożyć deklarację interesów; wzywa Centrum, by opublikowało deklaracje interesów i życiorysy wszystkich członków zarządu, oraz by poinformowało organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

Kontrole wewnętrzne

25.

zauważa, że w następstwie audytu przeprowadzonego w dniach 14–18 stycznia 2018 r. przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) dotyczącego zarządzania zasobami ludzkimi i etyki w Centrum procedury rekrutacyjne zostały zaktualizowane w celu odzwierciedlenia zalecenia IAS, oraz że zalecenie to, początkowo oznaczone jako krytyczne, zostało zamknięte przez IAS po przeprowadzeniu działań następczych;

26.

odnotowuje, że pięć z sześciu zaleceń z audytu dotyczącego zarządzania zasobami ludzkimi i etyki zostało wdrożonych; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożeniu ostatniego zalecenia;

27.

zauważa, że dyrektor wykonawczy Centrum, jako urzędnik zatwierdzający, przekazał uprawnienia w zakresie wykonania budżetu zastępcy dyrektora i kierownikom departamentów; zauważa, że uprawnienia przekazane zastępcy dyrektora nie są ograniczone maksymalną kwotą na transakcje, podczas gdy uprawnienia przekazane kierownikowi departamentu ds. zasobów i wsparcia są ograniczone maksymalną kwotą 1 500 000 EUR na transakcję dotyczącą tytułu 1 (koszty osobowe), przy czym inne przekazane uprawnienia ograniczone są do środków dostępnych w ramach konkretnych linii budżetowych i do pułapu 1 000 000 EUR na transakcję; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum ustala pułapy finansowe w ramach przekazywanych uprawnień w taki sposób, aby zapewnić równowagę między potrzebą elastyczności a potrzebą nadzoru i kontroli hierarchicznej nad transakcjami;

Inne uwagi

28.

odnotowuje starania na rzecz zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych w Centrum, w szczególności w odniesieniu do szkoleń personelu i podnoszenia jego świadomości;

29.

z zadowoleniem przyjmuje kampanie komunikacyjne Centrum oraz skupianie się na obecności w mediach społecznościowych, interaktywnych narzędziach internetowych i wizualizacjach; zachęca Centrum, by dalej promowało swoje prace, badania i działania w celu zwiększenia swojej widoczności w społeczeństwie;

30.

kwestionuje potrzebę utrzymania zarządu złożonego z 84 osób;

31.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (3) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Dz.U. C 417 z 2.12.2020, s. 1.

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/195

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1565

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0048/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 r. w sprawie utworzenia Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (4), w szczególności jego art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/127 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Fundację na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 (5), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0094/2021),

udziela pełniącej obowiązki dyrektor wykonawczej Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, pełniącej obowiązki dyrektor wykonawczej Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 139 z 30.5.1975, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 74.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/197

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1566

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie (2) wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0048/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 r. w sprawie utworzenia Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (4), w szczególności jego art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/127 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Fundację na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 (5), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0094/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji pełniącej obowiązki dyrektor wykonawczej Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 139 z 30.5.1975, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 74.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 193.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/199

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1567

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0094/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) (zwanej dalej „Fundacją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 21 489 160 EUR, co stanowi wzrost o 3,51 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Fundacji za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, że uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Fundacji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,41 %; przyjmuje do wiadomości, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 80,92 %, co oznacza spadek o 1,78 % w porównaniu z rokiem 2018;

Wyniki

stwierdza, że Fundacja wykorzystuje cztery kluczowe wskaźniki efektywności zawarte w jej systemie monitorowania wyników, który oprócz wspomnianych wskaźników obejmuje także mierniki (inne wskaźniki dotyczące procesów operacyjnych) oraz analizę i ocenę jakościową pozwalające oszacować wartość dodaną jej działań, w tym wynik i skutki, a także poprawić zarządzanie budżetem;

przypomina Fundacji, by dokonywała regularnego przeglądu i aktualizacji swojego systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby zapewnić jej skuteczny wkład i wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Fundację do uważnego przeanalizowania wyników i wykorzystania ich do poprawy jej strategii i planowania działań;

przyjmuje do wiadomości, że osiągnięto 91 % wyników programów prac zaplanowanych na 2019 r. (51 z 56 wyników) oraz że Fundacja wniosła wkład w organizację 212 wydarzeń kształtujących politykę (46 % z nich na szczeblu unijnym);

docenia wysokiej jakości pracę Fundacji służącą poszerzaniu i rozpowszechnianiu wiedzy oraz dostarczaniu opartego na dowodach wsparcia i wiedzy fachowej na rzecz rozwoju polityki dotyczącej warunków życia i pracy, a także rynku pracy i stosunków pracy w całej Unii; uważa w związku z tym za istotne, aby Fundacja kontynuowała współpracę z różnymi wysoko wykwalifikowanymi ekspertami zewnętrznymi; podkreśla znaczenie, autonomię i wartość dodaną Fundacji w dziedzinie jej kompetencji; podkreśla, że należy zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe i finansowe umożliwiające Fundacji dalsze wykonywanie programu prac przy bardzo wysokim wskaźniku realizacji działań;

zauważa, że nowe rozporządzenie ustanawiające Fundacji weszło w życie 20 lutego 2019 r.;

wyraża uznanie dla Fundacji za podejście wspólne z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) oraz Europejską Fundacją Kształcenia (ETF), które umożliwia regularną koordynację ich działań i współpracę; zauważa, że Fundacja wdrożyła działania uzgodnione w planach rocznych z EU-OSHA, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn; zachęca Fundację do dalszego rozwijania synergii, prowadzenia wymiany informacji, dzielenia się wiedzą oraz prowadzenia wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami europejskimi z myślą o poprawie wydajności w odniesieniu do zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa;

z zadowoleniem przyjmuje w szczególności niedawne e-badanie Fundacji pt. „Życie, praca i COVID-19”, którego celem jest uchwycenie dalekosiężnych skutków pandemii COVID-19 dla rynku pracy, warunków pracy i jakości życia w całej UE; uważa, że Fundacja może odegrać kluczową rolę w dalszej analizie wzrostu wykorzystania telepracy i związanych z nią skutków dla równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz jakości warunków pracy, a także w upowszechnianiu najlepszych praktyk i ocenie możliwych reakcji politycznych; uważa, że w swoich przyszłych programach prac Fundacja powinna przeanalizować, we współpracy z Europejskim Urzędem ds. Pracy, opcje polityczne mające na celu poprawę warunków pracy i życia pracowników sezonowych i innych pracowników mobilnych;

podkreśla, że Komisja ma rozpocząć realizację planu działania na rzecz wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych (zwanego dalej „Filarem”) po tym, jak Rada Europejska zatwierdzi Filar podczas szczytu w Porto w maju 2021 r.; zauważa, że badania Fundacji ujawniają złożony wymiar społeczny UE i zawierają sugestię uzupełnienia tablicy wskaźników społecznych towarzyszącej Filarowi o dodatkowe wskaźniki obejmujące jakość pracy, sprawiedliwość społeczną i równe szanse, solidne systemy opieki społecznej i sprawiedliwą mobilność; podkreśla, że Fundacja powinna dysponować odpowiednimi zasobami finansowymi i ludzkimi, aby dalej rozwijać te wskaźniki;

10.

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji w Fundacji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Fundacja powinna nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

11.

zauważa, że w 2018 r. w imieniu Komisji przeprowadzono zewnętrzną ocenę agencji unijnych wchodzących w zakres kompetencji Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego (DG EMPL) Komisji (Eurofound, Cedefop, ETF i EU-OSHA). Ocena ta dotyczyła adekwatności, skuteczności, efektywności i spójności ich działań oraz europejskiej wartości dodanej; zauważa, że Komisja opublikowała główne ustalenia zleconej przez siebie oceny wraz z pełnym sprawozdaniem z oceny czterech agencji unijnych, o których mowa, oraz że Fundacja realizuje działania w odpowiedzi na zalecenia Komisji i przedstawi sprawozdanie na ten temat w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2020 r.; przypomina Komisji, aby monitorowała i oceniała konsekwentne wykorzystywanie wiedzy technicznej i pozostałego potencjału agencji wchodzących w zakres kompetencji DG EMPL w celu wspierania opracowywania i wdrażania strategii politycznych;

12.

zwraca uwagę, że w przekrojowej ocenie unijnych agencji wchodzących w zakres kompetencji DG EMPL zaproponowano szereg zaleceń dla każdej z agencji, ale żadne z nich nie wymagałoby zmian ustawodawczych ani łączenia bądź wspólnej lokalizacji agencji;

13.

wyraża uznanie dla Fundacji za aktualizację jej strategii komunikacyjnej; przypomina, że widoczność w mediach i internecie jest ważna, gdyż pozwala na zapoznanie się z działaniami Fundacji;

14.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Fundacji na rzecz stworzenia przyjaznych dla środowiska ram pracy;

15.

podkreśla, jak ważne jest, by Fundacja pozostała niezależna od pozostałych agencji UE, ale ściśle z nimi współpracowała w celu dalszego tworzenia wartości dodanej;

16.

wzywa Fundację do realizacji przyjętego celu dotyczącego uzyskania certyfikatu w systemie ekozarządzania i audytu UE do 2022 r.;

Polityka kadrowa

17.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97,80 % – przyjęto 11 urzędników i 78 pracowników na czas określony, przy czym budżet Unii przewidywał 91 stanowisk (w porównaniu z 91 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zwraca ponadto uwagę, że w 2019 r. w Fundacji pracowało 11 pracowników kontraktowych i jeden oddelegowany ekspert krajowy;

18.

z zadowoleniem odnotowuje, że osiągnięto równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (jeden mężczyzna i jedna kobieta); ubolewa jednak, że nie osiągnięto równowagi płci w radzie zarządzającej (51 mężczyzn i 33 kobiety); zwraca się do Komisji i państw członkowskich o uwzględnienie znaczenia zapewnienia równowagi płci podczas przedstawiania kandydatur na członków rady zarządzającej Fundacji;

19.

zauważa, że Fundacja przyjęła politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; zauważa, że postępowanie sądowe w sprawie dotyczącej molestowania, którą zgłoszono i zbadano w 2018 r., zostało wszczęte w 2019 r. i jest nadal w toku;

20.

zachęca Fundację do dalszego opracowywania długoterminowych ram polityki kadrowej koncentrujących się na równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwie przez całe życie i rozwoju kariery zawodowej, równowadze płci, telepracy, równowadze geograficznej oraz rekrutacji i integracji osób z niepełnosprawnościami;

Udzielanie zamówień publicznych

21.

w oparciu o sprawozdanie Trybunału zauważa, że w czerwcu 2019 r. Fundacja zawarła umowę ramową na dostawę energii elektrycznej na maksymalną kwotę 170 000 EUR na podstawie negocjacyjnego postępowania o udzielenie zamówienia z jednym kandydatem, bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu; ponieważ wykonawca jest dostawcą detalicznym, dostawy nie są notowane ani kupowane na rynku towarowym, a wyjątek dotyczący negocjacyjnego postępowania o udzielenie zamówienia nie ma zastosowania, co doprowadziło do nieprawidłowości powiązanych umów i związanych z nimi płatności w wysokości 20 255 EUR; na podstawie odpowiedzi Fundacji zauważa, że akceptuje ona tę uwagę i że nowy przetarg, o charakterze konkurencyjnym, został już zaplanowany na początek 2021 r.; zauważa, że zaktualizowano wewnętrzne wytyczne i że zgodnie ze zmienioną interpretacją takich sytuacji należy unikać;

22.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w październiku 2019 r. Fundacja wszczęła negocjacyjne postępowanie o udzielenie zamówienia, którego szacowany budżet wynosił 140 000 EUR, w odniesieniu do umowy ramowej dotyczącej remontu toalet; wybrano jedynego oferenta, a wartość zamówienia wyniosła 176 800 EUR (23 % powyżej progu dla procedury otwartej) (2); choć Fundacja odpowiednio zezwoliła na wyjątek dotyczący negocjacyjnego postępowania o udzielenie zamówienia, nie kwestionuje faktu, że należało zastosować procedurę otwartą; na podstawie odpowiedzi Fundacji zauważa, że udzielenie zamówienia opierało się na opinii, że powtórzenie procedury przetargowej w ramach procedury otwartej nie doprowadziłoby do bardziej opłacalnej ekonomicznie oferty, a informacje na temat udzielonego zamówienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym i na stronie internetowej Fundacji;

23.

zauważa, że w tytule 3 budżetu dokonano przeniesień, których łączna kwota była o 574 000 EUR wyższa niż pierwotnie planowano, co wynikało głównie z nieudanego lub opóźnionego postępowania o udzielenie zamówienia, a także z opóźnień w płatnościach spowodowanych niedociągnięciami w wynikach kilku wykonawców oraz z koncentracji wydatków na wstępie w ramach europejskiego badania warunków pracy w 2020 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów, zarządzanie nimi i przejrzystość

24.

odnotowuje już obowiązujące środki i aktualnie wdrażane działania Fundacji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz ochronie sygnalistów; zauważa, że na stronie internetowej Fundacji nie opublikowano życiorysów i deklaracji interesów niektórych członków rady zarządzającej; wzywa Fundację, by opublikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków rady zarządzającej oraz by poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

Kontrole wewnętrzne

25.

uznaje, że na podstawie oceny ryzyka przeprowadzonej w lutym 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała nowy strategiczny plan audytu wewnętrznego na lata 2019–2021 oraz że Fundacja zaakceptowała propozycję przyszłych tematów audytu w dziedzinie zasobów ludzkich, zamówień publicznych i zarządzania umowami;

26.

dostrzega, że Fundacja przeprowadziła ocenę ex ante dokumentu programowego na lata 2021–2024 oraz że przyjęte zalecenia zostały uwzględnione w planie działania;

27.

zauważa, że w 2018 r. Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła kontrolę wykonania zadań dotyczącą ustalania priorytetów działalności Fundacji i alokacji zasobów oraz że Fundacja podjęła działania w odpowiedzi na wszystkie zalecenia i spodziewa się pozytywnej weryfikacji ze strony Służby Audytu Wewnętrznego w 2020 r.; wzywa Fundację, aby informowała organ udzielający absolutorium o ostatecznym zamknięciu zaleceń;

28.

(2) Art. 175 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 i art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65), ustanawiające próg 144 000 EUR w odniesieniu do zamówień publicznych na dostawy i usługi.

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/203

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1568

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0049/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0086/2021),

udziela dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/205

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1569

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0049/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0086/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 210.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/207

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1570

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0086/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 22 871 576,30 EUR, co stanowi spadek o 0,39 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 % przydzielonego budżetu rocznego, z wyłączeniem przeniesień, co odpowiada wskaźnikowi z 2018 r.; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 78,70 %, co oznacza wzrost o 2,51 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału odnotowano wysoki poziom przeniesień środków na zobowiązania w odniesieniu do wydatków operacyjnych, odzwierciedlających charakter działań Agencji, które obejmują finansowanie badań trwających kilka miesięcy, często wykraczających poza rok budżetowy; zauważa, że według sprawozdania Trybunału Agencja dążyła do poprawy procedur planowania, aby lepiej monitorować opóźnienia między podpisywaniem kolejnych umów, dostawami i płatnościami; zauważa, że według sprawozdania Trybunału 28 % przeniesień w tytule III na 2020 r. zostało dokonane w grudniu 2019 r., podobnie jak w przypadku przeniesień płatności z 2018 r.; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Agencji drugie posiedzenie zarządu odbywa się w grudniu i że jej podstawowa działalność wymaga czasu, a projekty mogą być zamawiane przez instytucje Unii w dowolnym momencie roku; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Agencji Agencja rozpoczęła opracowywanie nowego oprogramowania do monitorowania, które usprawni monitorowanie planowania budżetowego; zauważa, że według sprawozdania Trybunału ustalenie to wskazuje na problem strukturalny i wzywa Agencję do poprawy planowania budżetu i cyklu wykonania budżetu oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o podjętych działaniach;

Wydajność

zauważa, że w swoich ramach pomiaru wyników Agencja stosuje 31 kluczowych wskaźników wykonania do oceny wyników i wpływu jej działań oraz pięć dodatkowych kluczowych wskaźników wykonania w celu poprawy zarządzania budżetem; zauważa, że reforma ram pomiaru wyników miała zostać zakończona w 2020 r.;

przypomina Agencji, by dokonywała regularnego przeglądu i aktualizacji swojego systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby zapewnić jej skuteczny wkład i wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Agencję do uważnego przeanalizowania wyników i wykorzystania ich do poprawy swojej strategii i planowania działań;

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Agencji z innymi agencjami, w szczególności z Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Agencją Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania oraz Europejskim Urzędem Wsparcia w dziedzinie Azylu, aby osiągnąć wspólne cele polityczne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że oprócz tego Agencja regularnie wspiera inne agencje Unii w zakresie obowiązków wynikających z Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; zauważa, że w 2019 r. Agencja przewodniczyła sieci agencji UE ds. doradztwa naukowego; zachęca Agencję, by w przypadku pokrywających się zadań nadal badała możliwości wspólnego wykorzystywania zasobów i personelu z innymi agencjami prowadzącymi podobne działania;

wzywa Agencję do dalszego zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi unijnymi agencjami w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

potwierdza ważną rolę Agencji w promowaniu i zapewnianiu ochrony praw podstawowych osób mieszkających w Unii; przypomina znaczenie Agencji w promowaniu refleksji nad bezpieczeństwem i prawami podstawowymi; podkreśla w szczególności wartość badań i opinii Agencji dla rozwoju i wdrażania prawodawstwa Unii;

uznaje złożony charakter badań prowadzonych przez Agencję, obejmujących prawo i praktyki wszystkich państw członkowskich, oraz dużą liczbę publikacji i sesji szkoleniowych prowadzonych w celu zapewnienia przestrzegania praw podstawowych, co również wnosi wkład w prace różnych organów i agencji Unii; podkreśla w szczególności zaangażowanie Agencji w ochronę słabszych grup społecznych i zwalczanie wszelkiego rodzaju dyskryminacji w Unii; z zadowoleniem przyjmuje proaktywne podejście Agencji wobec Parlamentu i uważa, że Agencja powinna być w stanie przedstawiać opinie na temat wniosków ustawodawczych z własnej inicjatywy i całego zakresu praw chronionych na mocy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym kwestii współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że we wniosku dotyczącym rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (2) jasno określono, że zakres działalności Agencji obejmuje wszystkie kompetencje Unii;

Polityka kadrowa

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98,61 % – przyjęto 71 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 72 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 72 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zatrudniała również 30 pracowników kontraktowych i 8 oddelegowanych ekspertów krajowych;

10.

odnotowuje z uznaniem, że zapewniono równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (3 mężczyzn i 3 kobiety) oraz wśród całego personelu (50 % mężczyzn i 50 % kobiet); z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte przez Agencję w celu zapewnienia zrównoważonego rozkładu geograficznego w zależności od stażu pracy i ról;

11.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie wdrażane działania Agencji mające zapobiegać molestowaniu; zauważa, że w 2019 r. zaktualizowana została polityka Agencji dotycząca ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu w pracy;

12.

odnotowuje, że w 2020 r. dwie sprawy (3) dotyczące zarzucanych naruszeń Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (dalej „regulaminu pracowniczego”) ustanowionych rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (4) oraz naruszeń zasad dobrej administracji zostały oddalone jako bezzasadne, a w dwóch pozostałych sprawach (5) Sąd orzekł na korzyść Agencji zarówno w pierwszej instancji (6), jak i na etapie odwołania;

13.

zachęca Agencję, aby nadal rozwijała długoterminową politykę kadrową, w której uwzględniona zostanie równowaga między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowaga płci, telepraca, równowaga geograficzna oraz rekrutacja i integracja osób z niepełnosprawnościami;

Zamówienia

14.

zauważa, że wprowadzono narzędzia e-zamówień, w tym narzędzia elektronicznego składania ofert, którymi Agencja obecnie posługuje się w swoich otwartych zaproszeniach do składania ofert;

15.

z zadowoleniem odnotowuje, że podjęto działania w związku z uwagą Trybunału dotyczącą trudności, jakie napotkała Agencja przy udzielaniu zamówień na badania, co wynikało z nierealistycznego oszacowania sytuacji na rynku, i że uwagi te zostały uwzględnione i zrealizowane;

16.

zauważa, że Agencja zainwestowała 14 374 EUR w celu sprawdzenia dziewięciu procedur przetargowych o łącznej wartości 5 437 000 EUR, co oznacza, że koszty kontroli każdej procedury wynoszą 1 594 EUR (0,26 % całkowitej szacunkowej wartości zamówienia);

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

17.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzone środki i aktualnie wdrażane działania Agencji związane z zapewnianiem przejrzystości, z zapobieganiem konfliktom interesów i zarządzaniem nimi oraz z ochroną sygnalistów; zauważa, że odnotowano szereg przypadków potencjalnych i domniemanych konfliktów interesów, które zostały ocenione i złagodzone, przy czym żaden nie został zgłoszony w 2019 r.; odnotowuje, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów prawie wszystkich członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla zostały opublikowane na stronie internetowej Agencji; wzywa Agencję do opublikowania pozostałych życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów oraz z zadowoleniem przyjmuje środki już podjęte w celu ograniczenia ryzyka;

18.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku koordynacji między istniejącymi przepisami; apeluje, by rozwiązać te problemy przez ustanowienie wspólnych ram etycznych, które zapewnią stosowanie wysokich norm etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

19.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy wypełniają deklaracje o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające i w związku z tym konieczna jest dodatkowa kontrola;

20.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że oprócz regulaminu pracowniczego Agencja wprowadziła dla swoich pracowników kodeks dobrego postępowania administracyjnego, a także praktyczny przewodnik na temat zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, a narzędzia te oferują kompleksowe informacje i porady w różnych kwestiach, od wskazówek dotyczących zachowania się po przestrzeganie zobowiązań prawnych; zauważa z zadowoleniem, że Agencja zapewnia pracownikom obowiązkowe szkolenia w zakresie przeciwdziałania molestowaniu, a także w zakresie etyki i uczciwości;

21.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja powołała urzędnika ds. etyki pełniącego funkcję pojedynczego punktu kontaktowego i zapewniającego terminowe wdrażanie, monitorowanie i aktualizowanie strategii politycznych, procedur i planów działania związanych z etyką;

22.

odnotowuje wdrożenie strategii Agencji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w 2019 r., ze szczególnym uwzględnieniem postanowień wytycznych Agencji dotyczących informowania o nieprawidłowościach; zachęca Agencję do kontynuowania stosownych prac;

Kontrole wewnętrzne

23.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt dotyczący koncepcji i wdrażania projektu badawczego, w tym powiązanego zamówienia; zauważa, że według Agencji nie zidentyfikowano żadnego krytycznego ryzyka; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach kontroli i działaniach następczych;

24.

zauważa, że w 2018 r. Służba Audytu Wewnętrznego opublikowała sprawozdanie z audytu w zakresie etyki i zarządzania, w którym oceniono koncepcję i skuteczne wdrożenie ram zarządzania i kontroli Agencji w dziedzinie etyki oraz stwierdzono, że ogólnie zostały one odpowiednio opracowane i że wszystkie zalecenia zostały zamknięte, z wyjątkiem jednego, w odniesieniu do którego Służba Audytu Wewnętrznego otrzymała dowody niezbędne do jego zamknięcia;

25.

odnotowuje, że Agencja przyjęła ramy kontroli wewnętrznej oparte na dobrych praktykach międzynarodowych, aby zapewnić realizację celów polityki i zarządzania; zauważa, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła wewnętrzną ocenę stopnia wdrożenia nowych ram kontroli wewnętrznej i stwierdziła, że wszystkie elementy ram kontroli wewnętrznej są obecne i funkcjonują razem w zintegrowany sposób;

Inne uwagi

26.

zauważa, że Agencja korzystała z bezpiecznego rozwiązania poczty elektronicznej oferowanego przez Komisję (SECEM), aby zapewnić bezpieczne przekazywanie szczególnie chronionych informacji jawnych; zauważa ponadto, że Agencja zastosowała się do wszystkich zaleceń w zakresie bezpieczeństwa wydanych przez DIGIT i CERT-UE w odniesieniu do stosowania DRUPAL, technologii wykorzystywanej na stronie internetowej Agencji;

27.

podkreśla znaczenie zwiększenia cyfryzacji Agencji w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami Unii; podkreśla jednak konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

28.

odnotowuje, że Agencja rozpowszechniła 99 941 publikacji drukowanych i znalazła się wśród najważniejszych agencji pod względem zamówień na publikacje w Urzędzie Publikacji Unii Europejskiej; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja jest dobrze reprezentowana w mediach społecznościowych; zachęca Agencję do dalszego promowania jej prac, badań i działań, aby zwiększyć jej widoczność w społeczeństwie;

29.

z uznaniem odnotowuje osiągnięcia Agencji w zakresie zapewnienia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz strategii, a także zachęca Agencję do dalszego stosowania najlepszych praktyk i ich dalszego doskonalenia;

30.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie zachęty ze strony Parlamentu Agencja wprowadziła unijny system informacji o prawach podstawowych (EFRIS) jako narzędzie oceny i analizy międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka;

31.

z zadowoleniem przyjmuje starania Agencji o stworzenie bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska pracy i kultury pracy poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i integrowania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także podnoszenia świadomości pracowników na temat tych aspektów, oraz o ocenę możliwych racjonalnych usprawnień i modyfikacji w budynkach Agencji (dostęp, odpowiedni sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej lub z innymi niepełnosprawnościami;

32.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (7) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) COM(2020)0225.

(3) C-682/19 P – BP przeciwko FRA i T-31/19 AF przeciwko FRA.

(4) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(5) C-669/19 P – B przeciwko FRA i C-601/19 P – BP przeciwko FRA.

(6) T-888/16 – BP przeciwko FRA i T-838/16 BP przeciwko FRA.

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/211

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1571

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0050/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0087/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/213

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1572

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0050/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0087/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 143 z 30.4.2020, s. 17.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/215

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1573

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0087/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 18 178 352,57 EUR, co stanowi wzrost o 12,39 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że można to uzasadnić przede wszystkim uruchomieniem nowego Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej 7 (IPA 7); mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu na poziomie 100 %, co odpowiada wskaźnikowi z 2018 r.; odnotowuje z zadowoleniem, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 98,29 %, co oznacza wzrost o 0,28 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Wyniki

z zadowoleniem zauważa, że w 2019 r. Centrum wprowadziło nowy model pomiaru wyników wykorzystujący dziesięć złożonych kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby mierzyć skuteczność osiągania wyników i efektywność wykorzystania zasobów; zauważa, że wskaźniki te podzielono na 43 bardziej szczegółowe wskaźniki skuteczności działania, dla których określono cele roczne; z zadowoleniem zauważa, że Centrum osiągnęło 39 z 43 celów, pozostałe trzy zrealizowało częściowo, a jeden nie miał zastosowania;

z uznaniem odnotowuje wysoki poziom realizacji programu prac na 2019 r., w odniesieniu do którego monitorowanie kluczowych wskaźników skuteczności działania osiągnięto w przypadku produktów/rezultatów poziomu 1 i przekroczono w przypadku produktów/rezultatów poziomu 2 i 3;

przypomina Centrum o potrzebie regularnego przeglądu i aktualizacji jego systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby zapewnić skuteczny wkład Centrum i jego wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Centrum do uważnego przeanalizowania wyników i ich wykorzystania do poprawy strategii i planowania działań;

podkreśla ważną rolę Centrum w dostarczaniu decydentom politycznym i praktykom analiz i informacji dotyczących narkotyków i narkomanii oraz pojawiających się tendencji w celu skutecznego przeciwdziałania nielegalnemu zażywaniu narkotyków i handlowi nimi oraz w celu przyczynienia się do działań na rzecz zdrowszej Europy w drodze rozwiązywania ważnych kwestii zdrowia publicznego dotyczących narkotyków; przypomina, że handel narkotykami uznano za główne źródło zysków i kanał rekrutacji przestępczości zorganizowanej i terroryzmu, dlatego podkreśla, że Centrum przyczynia się także do bezpieczeństwa w Europie;

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Centrum i Europolu; przyjmuje do wiadomości opublikowanie ich trzeciego wspólnego sprawozdania na temat rynku środków odurzających w UE oraz towarzyszącego mu pakietu informacji cyfrowych; odnotowuje zawarcie w 2019 r. dwóch nowych porozumień roboczych na szczeblu instytucjonalnym z Europejską Agencją Chemikaliów (ECHA) i Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w celu wdrożenia nowych przepisów dotyczących nowych substancji psychoaktywnych; zachęca Centrum do zacieśnienia współpracy z innymi agencjami, organami, urzędami i instytucjami Unii z myślą o tworzeniu nowych możliwości synergii w takich obszarach jak wspólne systemy zamówień publicznych, cyberbezpieczeństwo i transformacja ekologiczna, a także w dziedzinach właściwych jego obszarowi działania;

odnotowuje, że w wyniku zmniejszenia środków budżetowych przeznaczonych na szkolenia Centrum tylko częściowo osiągnęło cel dotyczący liczby dni szkoleniowych na pracownika (zakładany cel – 3 dni, zrealizowany cel – 2,4 dnia);

zauważa, że mimo mniejszego zużycia wody (–20 %) Centrum tylko częściowo osiągnęło cel dotyczący kosztów utrzymania; zauważa, że koszty zużycia energii elektrycznej (+19,6 %) i gazu (+44 %) wzrosły z powodu dodatkowego wykorzystania klimatyzacji w związku z warunkami atmosferycznymi panującymi w Lizbonie, gdzie znajduje się siedziba Centrum; zaleca, aby Centrum skupiło się na oszczędności energii i informowało organ udzielający absolutorium o osiągniętych postępach;

odnotowuje, że ze względu na konieczność oddelegowania pracowników do innych zadań priorytetowych Centrum tylko częściowo osiągnęło cel dotyczący udziału w 14 ważnych wydarzeniach naukowych i praktycznych związanych z narkotykami; zachęca Centrum do dalszego uczestnictwa w takich wydarzeniach, które są istotnym sposobem informowania ogółu społeczeństwa o Centrum;

10.

zauważa z uznaniem, że w sprawozdaniu Komisji z 14 maja 2019 r. w sprawie oceny Centrum (2) stwierdzono, że Centrum działa prawidłowo; z zadowoleniem przyjmuje inne wnioski zawarte w tym sprawozdaniu, zgodnie z którymi Centrum uznaje się za ośrodek doskonałości w Europie i na świecie, informacje opracowywane przez Centrum są poparte faktami, obiektywne, wiarygodne i solidne, działalność Centrum odgrywa istotną rolę na szczeblu unijnym i w różnym stopniu na szczeblu krajowym, prace Centrum są powiązane z pracami instytucji unijnych, innych agencji unijnych i organizacji międzynarodowych, a działania Centrum mają dużą wartość dodaną dla Unii; odnotowuje zawarte w sprawozdaniu zalecenia i wdrożony przez Centrum plan działania; wzywa Centrum, aby informowało organ udzielający absolutorium o realizacji tych zaleceń;

11.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby zapewnić dostępność internetowych stron startowych instytucji Unii dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102 (3), w tym w narodowych językach migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

12.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie projektu współpracy technicznej EU4Monitoring Drugs razem z krajami partnerskimi objętymi europejską polityką sąsiedztwa (EPS), finansowanego z Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na łączną kwotę 3 mln EUR; realizacja projektu ma trwać do końca 2021 r., a jego celem jest wspieranie krajowej i regionalnej gotowości w obszarze EPS do identyfikowania zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa związanych z narkotykami oraz reagowania na nie;

13.

zwraca uwagę na wkład Centrum w opracowywanie agendy i planu działania UE w zakresie środków odurzających na lata 2021–2025 (4) w postaci rocznych raportów, a także na rolę, jaką Centrum odegra w ich wdrażaniu.

Polityka kadrowa

14.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 94,74 % i że przyjęto 9 urzędników oraz 63 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 10 stanowisk dla urzędników i 66 stanowisk dla pracowników na czas określony (w porównaniu z 76 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Centrum zatrudniało również 34 pracowników kontraktowych i 1 oddelegowanego eksperta krajowego;

15.

przypomina, że w kilku agencjach Trybunał zidentyfikował powtarzające się niedociągnięcia związane z korzystaniem z usług pracowników zewnętrznych i tymczasowych; zauważa, że według odpowiedzi Centrum dokonało ono ponownej oceny polityki korzystania z usług pracowników tymczasowych z myślą o jej dalszej racjonalizacji zgodnie z potrzebami operacyjnymi oraz odpowiednimi ramami prawnymi;

16.

zauważa, że według informacji przekazanych przez Centrum w 2019 r. w zarządzie zapewniono niemal pełną równowagę płci (16 mężczyzn i 14 kobiet); z zaniepokojeniem zauważa brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (7 mężczyzn i 2 kobiety); zwraca się do Centrum, aby w przyszłości zapewniło równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla;

17.

z zadowoleniem przyjmuje publikację ogłoszeń o wakatach zarówno na stronie internetowej Centrum, jak i na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr;

18.

zauważa z niepokojem brak równowagi geograficznej wśród personelu; odnotowuje, że znaczny odsetek urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych (około 50 %) stanowią obywatele przyjmującego państwa członkowskiego; wzywa Centrum do pilnego zajęcia się tą kwestią i do poprawy równowagi geograficznej wśród personelu;

19.

zachęca Centrum do opracowania długoterminowych ram polityki kadrowej, aby uwzględnić równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe i rozwój kariery zawodowej przez całe życie, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

20.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu stwierdzonych przez Trybunał w niektórych agencjach, powtarzających się niedociągnięć w korzystaniu z usług pracowników zewnętrznych i pracowników tymczasowych; apeluje o rozwiązanie problemu zależności od naboru kadr z zewnątrz w tej ważnej dziedzinie oraz o stosowanie odpowiednich przepisów prawa pracy; z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź Centrum, z której wynika, że dokonało ponownej oceny polityki korzystania z usług personelu tymczasowego w celu jej dodatkowej racjonalizacji zgodnie z potrzebami operacyjnymi oraz odpowiednimi ramami prawnymi; odnotowuje sprawę, która toczy się przed Trybunałem Sprawiedliwości (5) i dotyczy szeregu kwestii stosowania dyrektywy 2008/104/WE (6) w sprawie pracy tymczasowej w odniesieniu do agencji unijnych; wzywa Centrum, by w jak największej mierze korzystało z pracy osób zatrudnionych na czas nieokreślony;

Zamówienia

21.

z zadowoleniem odnotowuje, że Centrum wprowadziło plan zamówień, który jest zgodny z jego planem zarządzania i który pomyślnie zrealizowano; zauważa, że Centrum stosuje procedurę negocjacyjną szczególnie w przypadku zamówień o niewielkiej wartości; podkreśla nieodłączne ryzyko związane ze stosowaniem procedury negocjacyjnej; zauważa z zaniepokojeniem, że w 85 z 92 procedur, które stanowią 60 % całkowitej wartości zamówień, Centrum udzieliło zamówień bezpośrednich w ramach procedur, w których złożono tylko jedną ofertę; przyznaje, że w większości przypadków były to zamówienia o niewielkiej wartości; zaleca Centrum stosowanie procedur z udziałem wielu kandydatów, nawet w przypadku zamówień o niewielkiej wartości, aby zwiększyć różnorodność opcji; wzywa Centrum do dalszego ścisłego monitorowania zawieranych umów; z zadowoleniem odnotowuje, że Trybunał nie miał uwag do stosowania przez Centrum przepisów dotyczących zamówień publicznych; z zadowoleniem przyjmuje postępy Centrum we wprowadzaniu elektronicznych zamówień publicznych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

22.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Centrum służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz ochronie sygnalistów; zauważa z zadowoleniem, że deklaracje interesów członków i zastępców członków zarządu, dyrektora i członków komitetu naukowego są publikowane na stronie internetowej Centrum; zauważa, że na stronie internetowej Centrum opublikowano również krótkie streszczenie życiorysów dyrektora i członków komitetu naukowego;

23.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać przez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

24.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy wypełniają oświadczenia o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

25.

z zadowoleniem odnotowuje, że zgodnie z wytycznymi i zaleceniami Komisji i Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich w lipcu 2019 r. Centrum przyjęło kodeks postępowania i praktyczne zalecenia dotyczące ewentualnych kontaktów swoich pracowników z przedstawicielami grup interesu;

Cyfryzacja

26.

podkreśla, że należy przyspieszyć w Centrum transformację cyfrową operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Centrum powinno nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

Kontrole wewnętrzne

27.

ubolewa, że w 2019 r. nadal nie zamknięto dwóch od dawna zaległych zaleceń wydanych po przeprowadzonym w 2015 r. audycie Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) dotyczącym zarządzania projektami informatycznymi; zauważa, że Centrum wdrożyło wszystkie zalecenia i formalnie zamknęło je w styczniu 2020 r.;

28.

przyjmuje do wiadomości misję informacyjną IAS dotyczącą potencjalnych uchybień w kontrolach wewnętrznych w Centrum w odniesieniu do zarządzania zasobami kadrowymi; odnotowuje z zadowoleniem, że te potencjalne uchybienia nie dotyczyły nadużyć finansowych; wzywa Centrum do szybkiego zajęcia się kwestiami wskazanymi przez IAS i wdrożenia jej zaleceń oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w realizacji tych zaleceń do czerwca 2021 r.;

29.

z zadowoleniem odnotowuje, że uwzględniono uwagę Trybunału dotyczącą wkładu finansowego Norwegii na rzecz Centrum, który nie był zgodny z zakładanym modelem finansowania, i że wprowadzono odpowiednie środki dostosowawcze;

30.

zauważa, że po wprowadzeniu nowych ram kontroli wewnętrznej w 2017 r. i utworzeniu repozytorium stanu wdrożenia w 2018 r. dyrektor Centrum zatwierdził ostateczną wersję repozytorium nowych ram kontroli wewnętrznej w marcu 2019 r.; zaleca, aby Centrum przeprowadziło roczną ocenę stosowania tych ram oraz złożyło organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie z jej wyników w trakcie procedury udzielania absolutorium za rok 2020;

31.

zauważa, że strategia Centrum w zakresie zwalczania nadużyć finansowych pochodzi z sierpnia 2016 r. i że w skonsolidowanym rocznym sprawozdaniu z działalności Centrum poinformowano o jej pełnym wdrożeniu; zaleca, aby Centrum zaktualizowało tę strategię w drodze uwzględnienia narażenia na ryzyko nadużyć finansowych i odpowiednio dostosowało swój plan działania; apeluje do Centrum, aby poinformowało organ udzielający absolutorium o stanie tej aktualizacji do czerwca 2021 r.;

32.

zachęca Centrum do dalszego promowania jego prac, badań i działań, aby lepiej informować o nich obywateli;

33.

odnotowuje wysiłki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych Centrum;

34.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Centrum na rzecz zapewnienia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy;

35.

(2) COM(2019) 228.

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(4) COM(2020) 606.

(5) C-948/19, Manpower Lit.

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/219

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1574

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0051/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0080/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/221

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1575

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0051/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0080/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

(1) Dz.U. C 165 z 13.5.2020, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/223

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1576

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0080/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Środowiska (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 75 663 812 EUR, co stanowi wzrost o 14,99 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii (86,85 %) oraz ze składek w ramach konkretnych umów, a mianowicie programu Copernicus (13,15 %);

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, co oznacza wzrost o 0,04 % w porównaniu z rokiem 2018; odnotowuje z zaniepokojeniem, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,83 %, co oznacza spadek o 1,23 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Wyniki

zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre elementy jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swoich działań, a do poprawy zarządzania budżetem stosuje inne elementy, takie jak zasoby kadrowe rzeczywiście odpowiadające zasobom ujętym w rocznym planie zatrudnienia, wskaźnik rocznych zobowiązań budżetowych i liczba sesji zarejestrowanych na stronie internetowej Agencji;

zauważa, że trzeci rok z rzędu sekcja „Dane i mapy” była najczęściej odwiedzana na stronie internetowej Agencji i że odnotowano ponad 2,75 mln odsłon tej strony, a serwery map internetowych Agencji otrzymały 375 mln wniosków o skonsultowanie map opracowanych przez Agencję (co stanowi wzrost o 25 % w porównaniu z 2018 r.); uważa, że rozpowszechnianie informacji o środowisku ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu;

podkreśla, że Agencja dostarcza rzetelnych i niezależnych informacji na temat środowiska; wyraża zadowolenie z jakości publikacji Agencji z 2019 r., takich jak sprawozdania na temat przejścia na zrównoważony rozwój w Europie, przystosowania się do zmiany klimatu w sektorze rolnym, zapobiegania powstawaniu odpadów z tworzyw sztucznych, intensywności emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia paliw używanych w transporcie oraz sprawozdanie w sprawie stanu środowiska;

zauważa, że wewnętrzny przegląd funkcjonowania zarządu i biura doprowadził do zwiększenia roli biura, częstszego korzystania z wideokonferencji i ograniczenia podróży członków biura do Kopenhagi;

odnotowuje, że według Agencji stale współpracuje ona z Komisją w celu określenia i uzgodnienia podziału zadań z odpowiednimi służbami Komisji, a tym samym uniknięcia powielania zadań; zauważa, że Agencja nie zidentyfikowała żadnych zadań pokrywających się z zadaniami innych agencji w sieci agencji UE;

zauważa, że Agencja osiągnęła swoje cele na 2019 r. określone w rocznym programie prac Agencji, polegające na zapewnieniu europejskim decydentom i obywatelom dostępu do aktualnych i istotnych informacji oraz wiedzy w celu stworzenia solidnej podstawy dla polityki w dziedzinie środowiska;

zaważa, że w 2019 r. Agencja zainicjowała opracowanie strategii Agencji i Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (EIONET) na lata 2021–2030 oraz że strategia ta została przyjęta w grudniu 2020 r.;

przypomina, że w 2019 r. Agencja uaktywniła nowe przepływy danych na potrzeby monitorowania emisji CO2 z nowych pojazdów ciężkich, wspierała wdrażanie zarządzania unią energetyczną i nadal usprawniała sprawozdawczość środowiskową;

10.

zwraca uwagę, że z okazji 25. rocznicy powstania Agencja przygotowała kilka imprez i publikacji podkreślających pracę wykonaną przez Agencję i jej cele na przyszłość;

11.

zachęca Agencję do współpracy z innymi właściwymi agencjami Unii, by lepiej oceniać wpływ działalności człowieka na środowisko; odnotowuje przykłady działań, jakie Agencja podejmuje wspólnie z innymi agencjami, jak publikacja wraz z Europejską Agencją Bezpieczeństwa Lotniczego raportu z 2019 r. o oddziaływaniu lotnictwa europejskiego na środowisko oraz planowanie wraz z Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób i Komisją innowacyjnego wirtualnego obserwatorium UE ds. zmiany klimatu i zdrowia; wzywa Agencję do dalszego rozszerzania współpracy z innymi agencjami;

12.

podkreśla, że cele Agencji mają charakter ogólnoeuropejski i z tego powodu konieczna jest ścisła współpraca z państwami trzecimi położonymi w Europie; odnotowuje uwagę Agencji, zgodnie z którą nowa strategia EEA-EIONET na lata 2021–2030 określa priorytety polityczne Komisji w odniesieniu do programu Europejskiego Zielonego Ładu na rzecz szerszego obszaru ogólnoeuropejskiego, a także nowe unijne instrumenty finansowe, które zostały opracowane w 2019 r., tak aby mogły wejść w życie na początku 2021 r.;

13.

ubolewa nad tym, że niektóre działania nie mogły zostać w pełni zrealizowane w 2019 r. ze względu na szereg okoliczności; z niepokojem zauważa, że zarząd podkreślił, iż zdolność Agencji do dalszego odpowiedniego reagowania na zmiany polityczne będzie zależała od przydzielenia jej większych zasobów podstawowych bądź od wysunięcia na pierwszy plan lub wstrzymania realizacji bieżących zadań podstawowych; zauważa, że Agencja ocenia obszary, w których przydzielone zasoby przynoszą największą wartość, i dysponuje w projekcie budżetu na 2021 r. dodatkowymi zasobami na dopasowanie nowych zadań do zmian politycznych;

14.

wzywa Agencję do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i intensyfikacji wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

15.

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji Agencji, jeśli chodzi o operacje wewnętrzne i procedury zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

16.

wyraża uznanie dla Agencji za jej proaktywną współpracę z mediami w celu zwiększenia widoczności w mediach, internecie i mediach społecznościowych z myślą o rozpropagowaniu jej działalności;

Polityka kadrowa

17.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96,77 % – przyjęto 3 urzędników i 117 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 124 stanowiska (w porównaniu z 124 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 61 pracowników kontraktowych i 19 oddelegowanych ekspertów krajowych;

18.

stwierdza, że w 2019 r. odnotowano brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (siedmiu mężczyzn i dwie kobiety) oraz w zarządzie (18 mężczyzn i 14 kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci na szczeblu kadry kierowniczej; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania kandydatów na członków zarządu Agencji uwzględniały znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

19.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; zauważa, że w 2019 r. zgłoszono jeden przypadek domniemanego molestowania, który doprowadził do dochodzenia administracyjnego i postępowania dyscyplinarnego;

20.

zauważa, że EEA ma odegrać kluczową rolę (monitorowanie, sprawozdawczość i zatwierdzanie) we wspieraniu działań w ramach Europejskiego Zielonego Ładu i 8. programu działań w zakresie środowiska (2); nalega w związku z tym na zwiększenie budżetu kadrowego Agencji w celu wypełnienia tych zobowiązań; zauważa, że wszelkie przyszłe cięcia będą miały negatywny wpływ na funkcjonowanie Agencji i realizację Europejskiego Zielonego Ładu;

21.

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z zaleceniami Trybunału z poprzednich lat z niepokojem zauważa, że Agencja nie posiada aktualnej strategii dotyczącej newralgicznych stanowisk; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że od 2009 r. Agencja prowadzi wykaz newralgicznych stanowisk oraz że w związku z przeprowadzoną reorganizacją dokonała przeglądu wytycznych dotyczących identyfikacji newralgicznych funkcji i zarządzania nimi oraz sfinalizowała te wytyczne; wzywa Agencję do bezzwłocznego przyjęcia i wdrożenia strategii dotyczącej stanowisk newralgicznych;

22.

zauważa, że, zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym Trybunału Obrachunkowego na temat przyszłości agencji, Agencja stoi w obliczu ryzyka ograniczonych zasobów; wzywa Komisję, aby wspólnie z Agencją opracowała zrównoważony plan mający na celu zapewnienie Agencji zasobów odpowiadających jej potrzebom i zadaniom; wzywa Komisję i Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

23.

wyraża zaniepokojenie z powodu zbyt dużej liczebności zarządu Agencji, ponieważ utrudnia to podejmowanie decyzji i generuje znaczne koszty administracyjne;

24.

zachęca Agencję do opracowania długoterminowych ram polityki kadrowej, aby uwzględnić równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

25.

podkreśla, że sytuacje, w których dochodzi do konfliktu interesów związanego z zatrudnieniem byłych urzędników instytucji publicznych i efektem „drzwi obrotowych”, są problemem wspólnym dla wielu organów i agencji w całej Unii;

Zamówienia

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału, w odniesieniu do zaleceń wydanych na 2019 r. i działań podjętych w następstwie ustaleń z poprzednich lat, zwraca uwagę, że Agencja zawarła umowę o świadczenie usług na kwotę przekraczającą pułap obowiązującej umowy ramowej, ale nie sformalizowała tego w drodze zmiany umowy i nie monitorowała w prawidłowy sposób skumulowanego wykorzystania umowy przed złożeniem nowego zamówienia; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja dopilnowała, by w przyszłości wszelkie zmiany w umowie, w tym pułapu budżetowego, były formalizowane w drodze zmiany umowy, oraz by urzędnikom ds. finansów, zasobów i urzędnikom zatwierdzającym przypominano, że muszą zawsze sprawdzać dostępny budżet umowy w ramach pułapów przed zawarciem umów szczegółowych oraz zapewnić terminową aktualizację narzędzia kontroli systemów; pomimo to wzywa Agencję, by formalizowała zmiany w umowach zgodnie z przepisami dotyczącymi udzielania zamówień publicznych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

27.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz ochronie sygnalistów;

28.

przypomina, że publikacja życiorysów i deklaracji interesów członków zarządu powinna być obowiązkowa, ponieważ obecnie nie wszystkie życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu są publikowane na stronie internetowej Agencji; wzywa Agencję, by publikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu oraz by poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

29.

ponownie wyraża zaniepokojenie, że eksperci wewnętrzni Agencji nie są zobowiązani do składania deklaracji interesów;

30.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach UE;

31.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy wypełniają deklaracje o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny pod kątem przestrzegania norm etycznych; zaznacza jednak, że takie deklaracje własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

32.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) opublikowała sprawozdanie z audytu zamówień publicznych, w którym wskazała jedno bardzo istotne uchybienie związane z monitorowaniem postępowań o udzielenie zamówienia i zarządzaniem umowami; zauważa, że w odpowiedzi na te ustalenia opracowano plan działania, który IAS zaakceptowała;

Zrównoważony charakter

33.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz stworzenia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz wszystkie środki podejmowane przez nią w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii oraz wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów, a także w miarę możliwości ograniczenia i kompensacji emisji CO2 w pomieszczeniach i podczas podróży; ubolewa jednak nad niską efektywnością energetyczną siedziby Agencji;

Inne uwagi

34.

odnotowuje, że Agencja zaangażowała się w proces przygotowań do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, w szczególności że w 2019 r. przygotowała odpowiednie systemy informatyczne;

35.

z zadowoleniem przyjmuje starania Agencji o stworzenie środowiska pracy i kultury pracy, które byłyby bardziej zróżnicowane i integracyjne, poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i integrowania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników na temat tych aspektów oraz o ocenę możliwych racjonalnych usprawnień i modyfikacji w budynkach Agencji (dostęp, odpowiedni sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi niepełnosprawnościami;

36.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, by strony główne instytucji Unii stały się dostępne dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102 (3), w tym dostępne w narodowych językach migowych; proponuje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

37.

zachęca Agencję, by podejmowała dalsze inicjatywy kładące nacisk na rozpowszechnianie wyników swoich badań wśród społeczeństwa oraz by docierała do obywateli za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych mediów;

38.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (4) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2030 r. (COM(2020) 652).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/227

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1577

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0052/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 z dnia 18 lipca 1994 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/126 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 (5), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2021),

udziela dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 58.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/229

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1578

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0052/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 z dnia 18 lipca 1994 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/126 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 (5), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 1.

(5) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 58.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 205.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/231

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1579

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) (przed 20 lutego 2019 r.: Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok 2019 wyniósł 15 739 000 EUR, co stanowi wzrost o 2,03 % w porównaniu z rokiem 2018; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,84 %, co oznacza spadek o 1,74 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 76,33 %, co oznacza wzrost o 8,52 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, w odniesieniu do ustaleń Trybunału dotyczących roku bieżącego i poprzedniego, że środki, na które zaciągnięto zobowiązania, przeniesione z 2019 na 2020 r., były niższe niż te przeniesione z 2018 na 2019 r., ale nadal na wysokim poziomie 3 386 293 EUR, czyli 22 % budżetu Agencji, co wskazuje na przeszacowanie potrzeb budżetowych, które jest sprzeczne z budżetową zasadą jednoroczności; przypomina, że wysokie poziomy przeniesień zostały odnotowane również w odniesieniu do lat budżetowych 2016, 2017 i 2018, oraz wzywa Agencję do przeprowadzenia analizy przyczyn takiego stanu rzeczy i do odpowiedniego usprawnienia planowania budżetowego; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że przeniesione na 2020 r. środki, na które zaciągnięto zobowiązania, dotyczą głównie działań na dużą skalę zaplanowanych na okres 3–4 lat oraz, w mniejszym stopniu, innych działań o charakterze długoterminowym;

Wyniki

zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania w celu oceny wartości dodanej swoich działań, jak również inne środki służące usprawnieniu zarządzania budżetem, takie jak realizacja programu prac, anulowanie środków na płatności oraz zdolność pośredników do nawiązywania kontaktów poprzez tworzenie sieci;

z zadowoleniem przyjmuje, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła ocenę ex post trzech sfinalizowanych przeglądów dotyczących bezpieczeństwa i zdrowia w pracy (BHP), w odniesieniu do chorób związanych z pracą, kosztów i korzyści BHP oraz mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw; zauważa, że ocena ta ma zostać zakończona do trzeciego kwartału 2020 r.;

zauważa, że pod koniec 2016 r., Komisja rozpoczęła wspólną ocenę Agencji i trzech innych agencji w dziedzinie polityki zatrudnienia i spraw społecznych, a mianowicie Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) oraz Europejskiej Fundacji Kształcenia (ETF); w kwietniu 2019 r. Komisja opublikowała dokument roboczy służb Komisji dotyczący oceny, zawierający główny wniosek, że metody stosowane przez Agencję skutecznie zapewniały, iż tematy, na których się ona koncentruje, są istotne i że współpracuje ona z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, lecz że można wprowadzić pewne ulepszenia; zauważa, że zarząd Agencji przyjął plan działania w celu zapewnienia kontynuacji pozytywnych aspektów i wprowadzenia usprawnień tam, gdzie jest to konieczne;

z zadowoleniem przyjmuje dobrą współpracę z Cedefop, Eurofound i ETF; zachęca Agencję do dalszego zwiększania synergii, efektywnej wymiany informacji, dzielenia się wiedzą oraz wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności w odniesieniu do zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa;

zauważa, że Agencja ściśle współpracuje z innymi agencjami w zakresie zagadnień będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w obszarze operacyjnym i wspólnych służb ds. zamówień publicznych, a także przystąpiła do międzyinstytucjonalnych zaproszeń do składania ofert w przetargach z innymi agencjami; zauważa, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła współpracę z Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w celu wdrożenia planu przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej;

z zadowoleniem przyjmuje działania Agencji mające na celu opracowywanie, gromadzenie i dostarczanie wiarygodnych i istotnych informacji, analiz i narzędzi dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym środków zapobiegawczych, które to działania przyczyniają się do kształtowania polityki Unii mającej na celu promowanie zdrowych i bezpiecznych miejsc pracy w całej Unii; podkreśla, że należy zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe i finansowe umożliwiające Agencji dalsze wykonywanie swojego programu pracy przy bardzo wysokim wskaźniku realizacji działań;

10.

zauważa w szczególności rolę, jaką Agencja może odegrać we wspieraniu prac instytucji Unii nad nowymi ramami strategii bezpieczeństwa i higieny pracy, zbliżającym się przeglądem dyrektywy 2004/37/WE (2) oraz sprawozdaniem z własnej inicjatywy w kwestiach ustawodawczych Parlamentu w sprawie ochrony pracowników przed azbestem; uważa, że Agencja może dostarczyć przydatnych informacji i analiz na temat wpływu telepracy i innych rozwiązań cyfrowych – przeznaczonych zarówno dla pracodawców, jak i pracowników – w odniesieniu do BHP w kontekście warunków pracy w czasie pandemii;

11.

zwraca uwagę na istotną rolę Agencji we wdrażaniu zasad zapisanych w Europejskim filarze praw socjalnych; z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zobowiązanie Agencji do zapewnienia wszystkim pracownikom takich samych praw w zakresie BHP, bez względu na wielkość przedsiębiorstwa, rodzaj umowy lub stosunek pracy;

12.

zauważa, że w przekrojowej ocenie unijnych agencji wchodzących w zakres kompetencji Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego zaproponowano szereg zaleceń dla każdej z agencji, ale żadne z nich nie wymagałoby zmian ustawodawczych ani łączenia bądź wspólnej lokalizacji agencji;

13.

zauważa, że w lutym 2019 r. weszło w życie nowe rozporządzenie ustanawiające Agencję, a zarząd przyjął szereg decyzji w celu zapewnienia skutecznego i efektywnego wdrożenia nowego rozporządzenia ustanawiającego;

14.

odnotowuje, że w 2019 r. Agencja obchodziła 25-lecie istnienia oraz że przez cały rok prowadzono działania mające na celu podkreślenie i promowanie tego ważnego wydarzenia;

15.

podkreśla znaczenie zwiększenia cyfryzacji Agencji w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Polityka kadrowa

16.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 100 % – przyjęto 40 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 40 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 40 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. w Agencji pracowało ponadto 23 pracowników kontraktowych;

17.

zauważa, że konieczne są dalsze wysiłki na rzecz osiągnięcia równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (3 mężczyzn i 1 kobieta) oraz w zarządzie (48 mężczyzn i 40 kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci na szczeblu kadry kierowniczej wyższego szczebla; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wzięcie pod uwagę znaczenia zapewnienia równowagi płci podczas przedstawiania kandydatur na członków zarządu Agencji;

18.

Zamówienia

19.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja nabyła usługi związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem trzeciego europejskiego badania przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń (ESENER-3) o wartości 3 134 800 EUR, przekraczając tym samym pułap umowny o 74 100 EUR (2,4 %) bez wprowadzania zmian do umowy; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Komisja potwierdziła niewielką część środków na objęcie badaniem dodatkowych krajów w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej dopiero po zakończeniu przetargu i podpisaniu decyzji o udzieleniu zamówienia, a więc znacznie później niż oczekiwano;

20.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w ramach umowy o świadczenie usług szkoleniowych i w zakresie coachingu Agencja zwracała koszty zakwaterowania na podstawie zryczałtowanej kwoty dziennej, podczas gdy umowa stanowi, że zwroty muszą być oparte na rzeczywistych danych liczbowych wykazanych w dokumentach potwierdzających; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że przyjmuje ona do wiadomości punkt dotyczący brakujących dokumentów potwierdzających koszty zakwaterowania ze względu na pewne niespójności w interpretacji warunków umownych i instrukcji głównej instytucji zamawiającej;

21.

zauważa, że począwszy od końca 2018 r., a także w 2019 r., Agencja sprawnie wprowadziła elektroniczne zamówienia publiczne do swojej działalności oraz że w trakcie 2019 r. nie wpłynęły żadne skargi od niewybranych oferentów, ani nie zostały one skierowane do Rzecznika Praw Obywatelskich; zauważa, że w ciągu roku Agencja dokonała przeglądu i aktualizacji wytycznych dotyczących zamówień publicznych w związku z wdrożeniem systemu elektronicznych zamówień publicznych do zarządzania przetargami i umowami;

22.

zauważa, że w 2019 r. Agencja opracowała strategię konsolidacji swoich zadań w zakresie finansów i zamówień oraz określiła najlepszy dla Agencji model operacyjny w zakresie finansów i zamówień, który zostanie wdrożony w 2020 r;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

23.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, a także zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi; zauważa z zaniepokojeniem, że życiorysy członków zarządu nie były publikowane na stronie internetowej Agencji; odnotowuje ponadto, że nie wszystkie deklaracje o braku konfliktu interesów członków zarządu, z podaniem daty ich przyjęcia, były publikowane na stronie internetowej Agencji; wzywa Agencję, by publikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu oraz by poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

Kontrole wewnętrzne

24.

odnotowuje, że Agencja przygotowuje plan działania dotyczący obszarów potencjalnie wymagających poprawy, o których mowa w opublikowanym w 2019 r. sprawozdaniu Służby Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) z kontroli dotyczącej planowania, budżetowania i monitorowania działań oraz sprawozdawczości; zauważa, że IAS wydała cztery zalecenia, z których żadne nie zostało uznane za kluczowe lub bardzo ważne;

25.

zauważa, że ramy kontroli wewnętrznej zostały przyjęte przez zarząd ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2019 r. i że opierają się one na ramach kontroli wewnętrznej Komisji; zauważa, że w pierwszym kwartale 2020 r. dokonano oceny ram kontroli wewnętrznej za rok sprawozdawczy 2019, która wykazała obecność i adekwatne funkcjonowanie wszystkich elementów kontroli wewnętrznej za ten rok;

Inne

26.

z zadowoleniem przyjmuje działania Agencji w zakresie komunikacji i mediów społecznościowych, które przyczyniają się do szerzenia wiedzy na temat Agencji; zauważa, że Agencja opracowała nowe narzędzia do wizualizacji danych i zaktualizowała sekcję publikacji internetowych, aby informacje były bardziej atrakcyjne i dostępne; zachęca Agencję do dalszego promowania swoich prac, badań i działań w celu zwiększenia jej widoczności w społeczeństwie;

27.

(2) Dyrektywa 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG) (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 50).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/235

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1580

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0053/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0084/2021),

udziela p.o. dyrektorowi Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, p.o. dyrektorowi Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/237

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1581

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0053/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0084/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji p.o. dyrektorowi Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 391 z 18.11.2019, s. 57.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/239

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1582

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0084/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 45 750 404 EUR i w stosunku do roku 2018 był mniejszy o 2,95 %; mając na uwadze, że 86,72 % budżetu Centrum pochodzi z bezpośrednich składek instytucji, innych agencji i organów;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 93,03 %, co oznacza spadek o 1,91 % w porównaniu z rokiem poprzednim; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 85,11 %, co oznacza spadek o 2,82 % w porównaniu z rokiem 2018;

wzywa Centrum do przyjęcia zrównoważonego modelu biznesowego zgodnie z dwuletnim planem transformacji opracowanym w następstwie badania zewnętrznego zatytułowanego „Badanie na temat Centrum Tłumaczeń jako wspólnego dostawcy usług językowych dla agencji i organów UE”; odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Centrum z działań następczych po udzieleniu absolutorium za rok 2018 w 2019 r. monitorowano realizację planu transformacji i odnośnych projektów oraz prowadzono sprawozdawczość na ten temat; zachęca Centrum do pełnego wdrożenia tych działań, które pomogłyby dostosować nowy model biznesowy do rozwoju technologicznego;

zauważa z zaniepokojeniem, że Centrum nie ukończyło realizacji planu zwalczania nadużyć finansowych, który miał zostać wdrożony do końca 2018 r.; zwraca uwagę, że działania, których nie zrealizowano w pełni w ramach planu zwalczania nadużyć finansowych z 2018 r., dodano do zestawu nowych środków w planie zwalczania nadużyć finansowych na lata 2019–2020 i zaplanowano ich pełną realizację do końca 2020 r.; zaleca, aby Centrum informowało organ udzielający absolutorium o opóźnionych działaniach i ich wpływie na ryzyko nadużyć finansowych, na które Centrum byłoby narażone;

ubolewa, że niektóre z rozporządzeń ustanawiających inne agencje nie wymagają od nich korzystania z usług Centrum, i przypomina, że Centrum Tłumaczeń, na podstawie rozporządzenia ustanawiającego, zaspokaja potrzeby służb językowych agencji UE i innych organów UE;

kwestionuje korzyści płynące z faktu, że w zarządzie zasiadają 72 osoby, jako że utrudnia to podejmowanie decyzji;

podkreśla znaczenie zachowania i promowania wielojęzyczności w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii oraz potrzebę równego traktowania wszystkich języków urzędowych; uznaje nieoceniony wkład służb tłumaczeniowych Centrum w sprawne funkcjonowanie instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii oraz w zapewnienie przejrzystości i dostępności ich pracy dla obywateli Unii w ich języku ojczystym;

Wyniki

zwraca uwagę, że Centrum nadal stosuje głównie wskaźniki dotyczące wkładu i wyników jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania, aby ocenić rezultaty swoich działań, a także stosuje szereg wskaźników w celu poprawy zarządzania budżetem; zwraca uwagę na poddaną przeglądowi ocenę ex ante i trwający przegląd ex post programów i działalności Centrum; zachęca Centrum do dalszego opracowywania kluczowych wskaźników skuteczności działania służących ocenie wyników i skutków jego działań, co umożliwi uzyskanie rzetelnych wskazówek na temat sposobu zapewnienia większej wartości dodanej wyników działalności Centrum oraz poprawy jego modelu biznesowego;

zwraca uwagę, że liczba 309 047 stron dokumentów przetłumaczonych, zmodyfikowanych, zredagowanych i zmienionych jest mniejsza o 16,2 % w porównaniu z 2018 r., który był rokiem rekordowym, ale przypomina, że liczba ta była o 2,4 % wyższa niż przewidywano w budżecie początkowym i o 8,3 % wyższa niż przewidywano w budżecie korygującym na 2019 r.;

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie przez Centrum planu działania na rzecz zapewnienia jakości tłumaczeń pisemnych na lata 2019–2020, którego głównym celem jest poprawa jakości usług językowych świadczonych klientom oraz skuteczności operacyjnej Centrum;

10.

zwraca uwagę, że Centrum określa się samo jako wspólny dostawca usług językowych dla agencji unijnych, a jego główna działalność nie pokrywa się z zadaniami innych agencji; odnotowuje ponadto, że Centrum połączyło wysiłki z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz Europejską Agencją Środowiska na rzecz wdrożenia wspólnego narzędzia e-rekrutacji o nazwie Systal, że regularnie dzieli się wiedzą i doświadczeniem z innymi agencjami Unii za pośrednictwem Biura Wsparcia Koordynacji Agencji, a także uczestniczy w posiedzeniach i działaniach sieci agencji UE; zaleca, aby Centrum informowało organ udzielający absolutorium o narzędziu Systal i by nadal aktywnie dzieliło się tym narzędziem z innymi agencjami Unii; zachęca Centrum do kontynuowania współpracy w tej dziedzinie oraz dzielenia się wiedzą i doświadczeniem;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach dwuletniego planu transformacji Centrum uzgodniło program współpracy z Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej obejmujący pięć projektów informatycznych, które nie tylko mają strategiczne znaczenie dla obu organizacji, ale przyniosą korzyści również innym agencjom UE;

12.

z zadowoleniem przyjmuje gotowość Centrum do rozwijania synergii z innymi agencjami, na przykład poprzez wdrożenie narzędzia Systal; wzywa Centrum do dalszego zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

13.

podkreśla, że Centrum rozszerzyło grono swoich klientów poprzez podpisanie umów o współpracy ze Wspólnym Przedsięwzięciem w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali, Europejskim Urzędem ds. Pracy oraz Dyrekcją Generalną ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP w Komisji Europejskiej;

14.

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji Centrum pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Centrum powinno nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami unijnymi; podkreśla jednak konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

Polityka kadrowa

15.

zwraca uwagę, że do 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia wdrożono w 93,26 % i że przyjęto 48 urzędników i 132 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii przewidziano 141 stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony i 52 urzędników (w porównaniu z 189 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); odnotowuje ponadto, że w 2019 r. dla Centrum pracowało 23 pracowników kontraktowych;

16.

z zadowoleniem stwierdza, że w 2019 r. osiągnięto dobrą równowagę płci wśród kadry kierowniczej (60 % mężczyzn i 40 % kobiet) oraz w zarządzie (53 % mężczyzn i 47 % kobiet); z zaniepokojeniem odnotowuje niedostateczną reprezentację mężczyzn w ogólnej liczbie pracowników Centrum (37 % mężczyzn i 63 % kobiet); zwraca się do Centrum, aby w przyszłości zapewniło równowagę płci wśród pracowników;

17.

zwraca uwagę, że Centrum przyjęło politykę ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu; odnotowuje z zadowoleniem, że w 2019 r. Centrum przyjęło nowe wytyczne dotyczące rozwoju kadry kierowniczej, które objęły szkolenie w zakresie zapobiegania molestowaniu wśród całej kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla, kierowników sekcji i potencjalnych kierowników;

18.

zachęca Centrum, aby nadal rozwijało długoterminową politykę kadrową, w której uwzględni równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

Zamówienia

19.

z niepokojem zwraca uwagę, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Centrum podpisało z przedsiębiorstwami z branży IT umowy o świadczenie usług informatycznych, które zawierały niejednoznaczne sformułowanie mogące oznaczać przydzielenie („mise à disposition”) pracowników tymczasowych agencji zamiast świadczenia jasno zdefiniowanych usług informatycznych, co nie byłoby zgodne z unijnymi przepisami socjalnymi i dotyczącymi zatrudnienia; odnotowuje ponadto, że w 2019 r. całkowita kwota płatności dokonanych przez Centrum w tym zakresie wyniosła łącznie 1 207 560 EUR; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Centrum, zgodnie z którą praktyka ta jest realizowana na podstawie międzyinstytucjonalnej umowy ramowej; zwraca uwagę, że przed Trybunałem Sprawiedliwości toczy się obecnie sprawa dotycząca tej praktyki; zaleca, aby Centrum śledziło toczącą się sprawę sądową i informowało organ udzielający absolutorium o jej rozstrzygnięciu i środkach podjętych w celu zastosowania się do tego rozstrzygnięcia;

20.

zwraca uwagę, że jeśli chodzi o działania podjęte w odpowiedzi na ustalenia Trybunału z poprzedniego roku, do końca 2018 r. Centrum wprowadziło e-fakturowanie, lecz nie zaczęło jeszcze stosować elektronicznych procedur przetargowych ani elektronicznego składania ofert – narzędzi, które udostępniła Komisja w celu wprowadzenia jednolitego rozwiązania w zakresie elektronicznej wymiany informacji z podmiotami trzecimi uczestniczącymi w procedurach udzielania zamówień publicznych (e-przetargi); odnotowuje, że w 2019 r. Centrum wprowadziło elektroniczne procedury przetargowe, ale uruchomienie elektronicznego składania ofert opóźniło się z powodu kryzysu związanego z COVID-19 w 2020 r.; wzywa Centrum, aby wprowadziło wszystkie narzędzia w celu usprawnienia zarządzania procedurami udzielania zamówień i by poinformowało organ udzielający absolutorium o ich wdrożeniu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

21.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że Centrum zdecydowało się na publikowanie jedynie deklaracji interesów, a nie życiorysów członków swojego zarządu ze względu na jego wielkość (około 130 członków i zastępców członków); podkreśla, że inne agencje publikują życiorysy członków swoich zarządów, nawet jeśli zarządy te są liczebnie większe od zarządu Centrum; wzywa zatem Centrum, by opublikowało życiorysy wszystkich członków zarządu oraz by poinformowało organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach; zwraca uwagę, że życiorys i deklaracja interesów dyrektora zostały opublikowane na stronie internetowej Centrum;

22.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że chociaż Centrum nie jest finansowane z opłat, zależy ono od dochodów uzyskiwanych od klientów (Centrum stwierdziło, że 99,2 % jego dochodów pochodzi z opłat uiszczanych przez klientów), którzy są reprezentowani w zarządzie Centrum, a zatem istnieje nieodłączne ryzyko konfliktu interesów w odniesieniu do cen produktów oferowanych przez Centrum; odnotowuje, że Centrum utrzymuje rezerwę budżetową („rezerwę na stabilność cen”) jako środek łagodzący skutki budżetowe takich konfliktów interesów, w celu zrównoważenia budżetu w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń lub zmniejszonego popytu; zwraca uwagę, że jest to przede wszystkim środek o charakterze następczym i zachęca Centrum do opracowania również środków zapobiegawczych zapewniających utrzymanie uczciwych cen dla wszystkich klientów Centrum;

Kontrole wewnętrzne

23.

zwraca uwagę, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji przeprowadziła audyt systemu eCdT – narzędzia zarządzania przepływem pracy wykorzystywanego do zarządzania wnioskami klientów o tłumaczenia, i stwierdziła, że utworzone przez Centrum systemy zarządzania i kontroli wewnętrznej dotyczące procesu tłumaczenia i eCdT są ogólnie odpowiednio zaprojektowane, wydajne i skuteczne, jednak określono cztery ważne obszary, w których zalecono usprawnienia; odnotowuje, że Centrum przedstawiło plan działania mający na celu wdrożenie tych zaleceń, który to plan Służba Audytu Wewnętrznego uznała za odpowiedni do ograniczenia zidentyfikowanych zagrożeń;

24.

zwraca uwagę, że po dokonaniu w 2019 r. samooceny standardów kontroli wewnętrznej stwierdzono, że standardy te są stosowane i skuteczne, jednak dyrektor stwierdził, że proces zarządzania ryzykiem powinien być traktowany priorytetowo, aby poprawić jego skuteczność, i powierzył urzędnikowi odpowiedzialnemu za zarządzanie ryzykiem i koordynację kontroli wewnętrznej zadanie dokonania przeglądu lub aktualizacji szeregu dokumentów, takich jak strategia kontroli wewnętrznej, procedura dotycząca funkcji newralgicznych i polityka zarządzania ryzykiem; odnotowuje, że w rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu z działalności Centrum stosuje zarówno standardy kontroli wewnętrznej, jak i zasady kontroli wewnętrznej, aby opisać swoje działania w tym obszarze; zaleca Centrum zapoznanie się ze zmienionymi ramami kontroli wewnętrznej przyjętymi przez Komisję, które wprowadzono w 2017 r., oraz dostosowanie brzmienia skonsolidowanego rocznego sprawozdania z działalności do ram kontroli wewnętrznej;

Inne uwagi

25.

z niepokojem przyjmuje opinię Trybunału – przedstawioną jako „inna kwestia” – zgodnie z którą Centrum nie ujawniło w końcowym sprawozdaniu finansowym odpowiednich informacji na temat wpływu działań związanych z COVID-19 na swoją bieżącą i przewidywaną działalność, zgodnie z najlepszą wiedzą na dzień przekazania tego sprawozdania finansowego; zwraca się do Centrum o przeprowadzenie oceny skutków i przedstawienie jej wyników władzy budżetowej;

26.

odnotowuje, że w Centrum nie stwierdzono żadnych naruszeń ochrony danych, które określono w rozporządzeniu (UE) 2016/679 (2), oraz że nie wniesiono skarg do inspektora ochrony danych Centrum; zwraca jednak uwagę, że ze względu na późne otrzymanie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych Centrum nie było w stanie przedstawić zarządowi w 2019 r. decyzji na mocy art. 25 rozporządzenia (UE) 2016/679, której celem jest zapewnienie ochrony danych już w fazie projektowania i domyślnej ochrony danych; domaga się, by Centrum przyjęło tę decyzję jak najszybciej, aby działać w pełnej zgodności z rozporządzeniem (UE) 2016/679;

27.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Centrum na rzecz stworzenia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz wszystkie środki podejmowane przez Centrum w celu zmniejszenia emisji CO2 i zużycia energii oraz wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

28.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez Centrum w celu zachęcenia do korzystania z bezpłatnego transportu publicznego w Luksemburgu oraz inicjatywy podejmowane w celu zachowania różnorodności biologicznej;

29.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) ( Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1 ).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/243

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1583

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0054/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające unijne procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (4), w szczególności jego art. 68,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0073/2021),

udziela dyrektor zarządzającej Europejskiej Agencji Leków absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor zarządzającej Europejskiej Agencji Leków, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/245

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1584

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0054/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0073/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor zarządzającej Europejskiej Agencji Leków, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 391 z 18.11.2019, s. 51.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/247

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1585

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0073/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Leków (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 346 762 000 EUR, co stanowi wzrost o 2,66 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że Agencja jest finansowana z opłat, a 85,70 % jej dochodów w 2019 r. pochodziło z opłat wnoszonych przez przemysł farmaceutyczny;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,56 %, co oznacza wzrost o 9,42 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 83,05 %, co oznacza wzrost o 9,41 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, że Agencja jest finansowana z opłat, a 85,70 % jej dochodów w 2019 r. pochodziło z opłat wnoszonych przez przemysł farmaceutyczny, 14,29 % z budżetu Unii i 0,01 % z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel;

Wyniki

zauważa, że Agencja stosuje kilka kluczowych wskaźników skuteczności działania, takich jak połączenie wskaźników dotyczących operacji, zarządzania i administrowania, a także wskaźników dotyczących komunikacji i zainteresowanych stron, do pomiaru obciążenia pracą, realizacji programu prac i zadowolenia zainteresowanych stron, a także do oceny wartości dodanej swoich działań; zauważa ponadto, że Agencja stosuje metody planowania i monitorowania budżetu w celu poprawy zarządzania budżetem; wzywa Agencję do oceny złożoności i przejrzystości tych kluczowych wskaźników skuteczności działania oraz do wprowadzenia w razie potrzeby ujednoliceń i uproszczeń;

zauważa, że Agencja współpracuje z innymi agencjami w zakresie generowania wspólnych wyników naukowych i zapewnienia wymiany danych naukowych; zauważa ponadto, że Agencja nadal posiada formalne uzgodnienia robocze z Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejską Agencją Chemikaliów i Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii w celu prowadzenia wzajemnych konsultacji w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania; zauważa, że Agencja uczestniczy we wspólnych zamówieniach z innymi agencjami, a w szczególności z innymi agencjami mającymi siedzibę w Niderlandach; zauważa ponadto, że Agencja była również zaangażowana w usługi w zakresie zamówień publicznych zarządzane przez Komisję;

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła ocenę ryzyka w celu przygotowania swojego planu audytów na lata 2020–2022;

jest zaniepokojony faktem, że rozporządzenie (WE) nr 726/2004 nie zostało jeszcze dostosowane do wspólnego podejścia; wyraża zaniepokojenie częstotliwością przeprowadzania ocen, która w przypadku Agencji wynosi 10 lat;

wzywa Agencję do dalszego rozwijania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

podkreśla potrzebę przyspieszenia cyfryzacji Agencji pod względem jej wewnętrznego funkcjonowania i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podjęcia wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa w celu uniknięcia zagrożeń dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

zauważa, że według sprawozdania specjalnego Trybunału nr 22/2020 pt. „Przyszłość agencji UE – istnieją możliwości, by zwiększyć elastyczność i zacieśnić współpracę” Agencja musi poprawić swoją współpracę z Komisją; wzywa Agencję i Komisję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym zakresie;

10.

podkreśla ważną rolę Agencji w ochronie i promowaniu zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt poprzez ocenę i monitorowanie leków stosowanych u ludzi i zwierząt;

11.

zwraca uwagę na fakt, że w 2019 r. Agencja zaleciła dopuszczenie do obrotu 81 nowych leków (66 do stosowania u ludzi i 15 do stosowania weterynaryjnego) oraz że te nowe leki zawierały 35 nowych substancji czynnych (30 do stosowania u ludzi i 5 do celów weterynaryjnych);

12.

zauważa, że czwarty etap planu ciągłości działania rozpoczął się w dniu 1 stycznia 2019 r. w celu zapewnienia podstawowej działalności Agencji;

Polityka kadrowa

13.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98,65 % – przyjęto 583 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 591 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 591 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zatrudniała 199 pracowników kontraktowych i 31 oddelegowanych ekspertów krajowych;

14.

ponownie wyraża zaniepokojenie brakiem równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji (19 mężczyzn i 11 kobiet) oraz w zarządzie (25 mężczyzn i 13 kobiet); wzywa Agencję do zapewnienia lepszej równowagi płci w przyszłości; wzywa Komisję i państwa członkowskie do uwzględnienia znaczenia zapewnienia równowagi płci przy mianowaniu członków zarządu Agencji;

15.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem z działań następczych za 2018 r. i sprawozdaniem Trybunału za 2019 r. Agencja nadal nie wdrożyła w pełni zeszłorocznego zalecenia dotyczącego korzystania z usług konsultantów zewnętrznych; zauważa jednak, że Agencja zobowiązała się do korzystania z usług takich konsultantów tylko wtedy, gdy jest to konieczne do zwiększenia jej zdolności do realizacji zadań; wzywa Agencję do zakończenia wdrażania tego zalecenia;

16.

wyraża zaniepokojenie faktem, że zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym Trybunału nr 22/2020 Agencja ma trudności z rekrutacją personelu dysponującego niezbędną wiedzą techniczną oraz że w celu wyrównania braku personelu lub ekspertów krajowych Agencja w coraz większym stopniu zleca podstawowe zadania prywatnym wykonawcom, od których może stać się zależna; wzywa Komisję do dokładnego zbadania sytuacji i zapewnienia Agencji niezbędnych środków do zatrudnienia wymaganego personelu; wzywa Komisję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o tej sprawie;

17.

jest zaniepokojony faktem, że według sprawozdania Trybunału 119 konsultantów na miejscu, zatrudnionych przez kilku usługodawców, niektórych z innych państw członkowskich i niektórych z siedzibą w Niderlandach, świadczyło usługi w siedzibie Agencji oraz że Agencja nie była w stanie potwierdzić, czy pracownicy tymczasowi świadczący usługi w pomieszczeniach Agencji kwalifikują się jako pracownicy delegowani na mocy ustawodawstwa niderlandzkiego transponującego dyrektywę 96/71/WE (2) i dyrektywę 2014/67/UE (3); wzywa Agencję do zbadania i rozwiązania tej kwestii;

18.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, aby ułatwić przeprowadzkę z Londynu do Amsterdamu, Agencja wypłacała każdemu pracownikowi, który przeniósł się do Amsterdamu, oraz członkom jego gospodarstwa domowego zryczałtowany dodatek na koszty podróży w wysokości 1 227 EUR na osobę, obliczany na podstawie taryfy klasy biznes, a nie na podstawie taryfy klasy ekonomicznej, jak przewidziano w regulaminie pracowniczym; zauważa, że Agencja wypłaciła 481 pracownikom Agencji i 524 członkom ich gospodarstwa domowego zarówno dodatek przewidziany w regulaminie pracowniczym, jak i nadzwyczajny dodatek z tytułu kosztów podróży, w łącznej wysokości 1 263 305 EUR zamiast 30 562 EUR, co miałoby miejsce w przypadku zastosowania jedynie dodatku na podstawie regulaminu pracowniczego, a szacowana całkowita kwota, która ma zostać wydana na nadzwyczajny dodatek z tytułu kosztów podróży wynosi 1 477 743 EUR;

19.

odnotowuje wysiłki podjęte w celu poprawy dobrego samopoczucia pracowników, w szczególności w odniesieniu do poradnictwa, zajęć sportowych i kursu dobrego samopoczucia;

20.

jest zaniepokojony dużą liczbą członków zarządu Agencji, co utrudnia podejmowanie decyzji i wiąże się ze znacznymi kosztami administracyjnymi;

21.

zachęca Agencję do dalszego opracowywania długoterminowych ram polityki kadrowej uwzględniających równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe i rozwój kariery zawodowej przez całe życie, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz zatrudnianie i integrację osób z niepełnosprawnościami;

22.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; odnotowuje, że w 2019 r. w ramach formalnej procedury zgłoszono i zbadano jeden domniemany przypadek molestowania;

23.

dostrzega wpływ, jaki wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej wywarło na działalność Agencji oraz związane z tym dodatkowe wydatki w wysokości 51,44 mln EUR, obejmujące koszty personelu, biura i przestrzeni pracy związane z przeniesieniem Agencji z Londynu do Amsterdamu; z zadowoleniem przyjmuje stopień, w jakim Agencja zapewniła jakość i ciągłość działań w trakcie relokacji;

Zrównoważony charakter

24.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz stworzenia zielonego miejsca pracy i wszystkie środki podjęte przez Agencję w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii oraz w celu wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

25.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy budynek Agencji, zajmowany przez nią od stycznia 2020 r., jest wysoce energooszczędny i jest wyposażony w energię elektryczną pochodzącą w 100 % z odnawialnych źródeł energii (turbiny wiatrowe i panele słoneczne);

26.

wzywa Agencję, w związku z jej nowo ustanowioną siedzibą, do zwrócenia należytej uwagi na koszyk energetyczny źródeł energii elektrycznej oraz do zachęcania do nabywania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz do podejmowania wszelkich możliwych środków i rozwiązań przyjaznych dla środowiska;

Udzielanie zamówień publicznych

27.

zauważa, że narzędzie elektronicznego składania ofert jest już z powodzeniem wdrażane i stosowane od początku 2019 r. oraz że narzędzie e-fakturowania jest w trakcie wdrażania; wzywa Agencję, aby poinformowała o stanie wdrożenia tego narzędzia;

28.

zauważa, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła postępowania o udzielenie zamówienia na umowy wymagane w odniesieniu do stałego budynku w Amsterdamie, takie jak zamówienie dotyczące ustanowienia nowego podmiotu świadczącego usługi medyczne w nowej siedzibie Agencji;

29.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2019 r. Agencja wszczęła postępowanie o udzielenie zamówienia na dostawę drukarek i zarządzanie punktem załadunku i rozładunku produktów w nowej siedzibie w Amsterdamie oraz że mimo że elementy te nie były ze sobą powiązane, zostały one jednak połączone w jedną część procedury przetargowej na szacunkową łączną kwotę 6 200 000 EUR w okresie nieprzekraczającym sześciu lat; zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w ramach tego zaproszenia wpłynęły tylko dwie oferty; przyjmuje do wiadomości i popiera stanowisko Trybunału, zgodnie z którym instytucje zamawiające powinny dzielić zamówienia na części w celu ułatwienia szerokiej konkurencji i zapewnienia oferentom równego dostępu do procedur przetargowych;

30.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2019 r. Agencja zawarła z trzema przedsiębiorstwami umowę ramową o świadczenie pracy tymczasowej o łącznej maksymalnej wartości 15 450 000 EUR; zauważa ponadto, że zgodnie ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia element cenowy miał współczynnik korygujący wynoszący 40 % oraz że specyfikacja warunków zamówienia przewidywała, że w odniesieniu do tego elementu należy uwzględnić współczynnik przeliczeniowy dla kompleksowej stawki godzinowej i zastosować go do wynagrodzenia brutto za godzinę pracy pracowników tymczasowych należących do określonych kategorii pracowników; z niepokojem zauważa, że Agencja nie zwróciła się o oszacowanie kosztów zatrudnienia brutto dla pracowników tymczasowych w każdej kategorii wymaganych pracowników, co umożliwiłoby Agencji lepszą ocenę, czy marża handlowa lub zysk brutto usługodawcy były racjonalne w porównaniu z podobnymi umowami; wzywa Agencję do usprawnienia procedur udzielania zamówień i planowania, w szczególności w odniesieniu do rozwiązań w zakresie personelu tymczasowego i zewnętrznego;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

31.

przyjmuje do wiadomości istniejące i bieżące działania Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz zapewnienia ochrony sygnalistom; zauważa, że w 2019 r. nie zgłoszono żadnego wewnętrznego przypadku informowania o nieprawidłowościach, ale odnotowano 20 zewnętrznych zgłoszeń sygnalizowania nieprawidłowości; zauważa, że 24 sprawy zostały zamknięte, z czego 13 wszczęto w 2019 r., 11 wszczęto w poprzednich latach, a siedem spraw jest nadal otwartych; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tych sprawach;

32.

zwraca się do Agencji o dopilnowanie, by działy odpowiedzialne za zasoby ludzkie i wytyczne etyczne zapewniały wdrożenie polityki zapobiegania konfliktom interesów i ochrony sygnalistów;

33.

podkreśla, że sytuacje konfliktu interesów po zakończeniu stosunku służby publicznej i tzw. „drzwi obrotowych” stanowią wspólny problem dla wielu organów i agencji Unii;

34.

wzywa Agencję do wdrożenia zaleceń Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich zawartych w decyzji w sprawie 2168/2019/KR dotyczącej zatwierdzenia przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego wniosku jego dyrektora wykonawczego o objęcie funkcji dyrektora generalnego grupy lobbystów finansowych, w szczególności, w razie potrzeby, poprzez powołanie się na możliwość zakazania pracownikom wyższego szczebla zajmowania niektórych stanowisk po zakończeniu ich kadencji, ustanowienie kryteriów określających, kiedy przejście pracowników do sektora prywatnego jest niedozwolone, informowanie osób ubiegających się o stanowiska wyższego szczebla w Agencji o stosowanych kryteriach oraz wprowadzenie wewnętrznych procedur, tak aby w przypadku zmiany miejsca pracy pracownik niezwłocznie tracił dostęp do informacji poufnych;

35.

zauważa, że w 2019 r. Agencja nie zgłosiła żadnego przypadku konfliktu interesów oraz że Agencja opublikowała deklaracje o braku konfliktu interesów złożone przez członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla; zauważa z zadowoleniem, że Agencja opublikowała życiorysy członków zarządu, kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz ekspertów zewnętrznych i wewnętrznych;

36.

podkreśla fakt, że obecne ramy etyczne dla instytucji i agencji Unii mają znaczące wady wynikające z ich fragmentacji i braku koordynacji między istniejącymi przepisami; podkreśla potrzebę rozwiązania tych problemów poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych gwarantujących, że wszystkie instytucje i agencje UE działają zgodnie z wysokimi standardami etycznymi;

37.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy składają oświadczenia o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny w odniesieniu do kwestii poszanowania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające i że w związku z tym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

38.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego spotkała się z Agencją w celu przeprowadzenia oceny ryzyka, która doprowadziła do opracowania trzyletniego strategicznego planu audytu wewnętrznego na lata 2020–2022 oraz że na nadchodzące lata Służba Audytu Wewnętrznego wybrała następujące trzy główne tematy kontroli: „zasoby ludzkie i etyka”, „zarządzanie IT i zarządzanie portfelem” oraz „zarządzanie posiedzeniami komitetów Agencji”;

39.

ubolewa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego nie przeprowadziła żadnych audytów;

40.

zauważa, że w 2019 r. audytor wewnętrzny Agencji przeprowadził działania kontrolne i związane z nimi zadania zgodnie z rocznym planem audytu przyjętym przez zarząd w grudniu 2018 r.; zauważa, że audytor wewnętrzny Agencji przeprowadził trzy kontrole, jedną wymaganą prawem kontrolę nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii i dwa zadania konsultacyjne; zauważa ponadto, że niektóre kontrole zaplanowane na 2019 r. zostały przełożone na późniejszy termin ze względu na przeniesienie Agencji do Niderlandów;

Inne uwagi

41.

zaważa, że Trybunał Obrachunkowy opublikował akapit objaśniający dotyczący noty 3.1.3 do wstępnego sprawozdania finansowego Agencji, w której opisano niepewność związaną z umową najmu dawnych biur Agencji w Londynie, która obowiązuje do 2039 r. i nie zawiera klauzuli o wcześniejszym rozwiązaniu umowy; zauważa, że w dniu 30 marca 2019 r. Agencja przeniosła się do Amsterdamu; zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zawarła z wynajmującym umowę o podnajmie swoich dawnych pomieszczeń biurowych podnajemcy na warunkach zgodnych z warunkami głównej umowy najmu oraz że podnajem będzie obowiązywać do wygaśnięcia umowy najmu Agencji w 2039 r.; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że ponieważ Agencja pozostaje stroną umowy najmu, może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za całą kwotę należną z tytułu umowy najmu, jeżeli podnajemca nie wywiąże się ze swoich zobowiązań; zauważa ponadto, że na dzień 31 grudnia 2019 r. szacowana łączna pozostała kwota czynszu do zapłaty, powiązanych opłat za usługi i kosztów ubezpieczenia wynajmu nieruchomości, które Agencja ma zapłacić do końca okresu najmu, wynosiła 417 000 000 EUR;

42.

zauważa, że sprawozdanie Trybunału zawiera akapit objaśniający w sprawie umowy najmu, która obowiązuje do 2039 r. i nie przewiduje wcześniejszego rozwiązania umowy; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w lipcu 2019 r. Agencja doszła do porozumienia z właścicielem nieruchomości i zdołała podnająć swoje dawne pomieszczenia biurowe ze skutkiem od lipca 2019 r. do czasu wygaśnięcia umowy najmu zawartej przez Agencję; zauważa z zaniepokojeniem, że ponieważ Agencja pozostaje stroną umowy najmu, może odpowiadać za całkowitą kwotę pozostałą do zapłaty na podstawie tej umowy, jeżeli podnajemca nie wywiąże się ze swoich zobowiązań, ale z zadowoleniem przyjmuje fakt, że znaleziono rozwiązanie tego problemu;

43.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem z działań następczych Agencji zarząd Agencji zgadza się z uwagami organu udzielającego absolutorium dotyczącymi obowiązków Agencji związanych z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii i prowadzeniem działalności komercyjnej w państwie trzecim; zauważa ponadto, że zgodnie z odpowiedziami Agencji na sprawozdanie Trybunału Agencja i jej zarząd obawiają się, że zamiast w pełni koncentrować swoje wysiłki na realizacji zadań związanych z ochroną i promowaniem zdrowia publicznego, Agencja jest obecnie zobowiązana do zarządzania nieruchomością komercyjną w państwie trzecim i do przekierowania swoich zasobów ludzkich i finansowych do zadań spoza jej obowiązków w zakresie zdrowia publicznego;

44.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz wzmocnienia jej polityki przejrzystości w odniesieniu do leków i szczepionek przeciwko COVID-19; zauważa, że procedura zatwierdzania szczepionek przeciwko COVID-19 będzie wymagała szybkiej i przejrzystej procedury w Agencji; zauważa, że w odniesieniu do takich szczepionek szczególną uwagę należy zwrócić na przejrzystość danych z badań klinicznych; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Agencji o opublikowaniu sprawozdań z badań klinicznych dotyczących leków i szczepionek przeciwko COVID-19 w ciągu trzech dni od wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; zachęca Agencję do publikowania danych z badań klinicznych przed wydaniem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub, w przypadku jego braku, w odpowiednim czasie; wzywa Agencję do zwrócenia się do sponsorów badań klinicznych o opublikowanie protokołów tych badań przed wydaniem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu;

45.

zwraca uwagę, że konieczne jest kompleksowe podejście, aby strony internetowe instytucji Unii były dostępne dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, zgodnie z wymogami dyrektywy (UE) 2016/2102 (4), w tym poprzez zapewnienie dostępu do krajowych języków migowych; zaleca włączenie w ten proces organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne;

46.

odnotowuje wysiłki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych Agencji; jest zaniepokojony ostatnimi doniesieniami mediów, zgodnie z którymi hakerzy wykradli poufne dokumenty wewnętrzne Agencji i opublikowali je w ciemnej sieci, a także donoszą, że Agencja była narażona na ataki cybernetyczne; wzywa Agencję do podjęcia kompleksowych środków w zakresie cyberbezpieczeństwa w celu uniknięcia takich incydentów w przyszłości;

47.

wzywa Agencję do dalszego zwiększania przejrzystości jej działań; wzywa w szczególności Agencję do jak najszybszego wznowienia swojej polityki w zakresie publikowania danych klinicznych dotyczących produktów leczniczych stosowanych u ludzi („Policy 0070”), która została zawieszona w grudniu 2018 r. i jak dotąd nie została ponownie aktywowana;

48.

zauważa z niepokojem, że Agencja nadal nie zatwierdza wniosków o dostęp do dokumentów przesłanych pocztą elektroniczną i ubolewa, że zwyczajowy czas na udzielenie odpowiedzi na takie wnioski wynosi ponad rok; wzywa Agencję do określenia od chwili obecnej jasnych terminów udzielania odpowiedzi na takie wnioski publicznie oraz do ich przestrzegania;

49.

przypomina Agencji, że rozporządzenie (UE) nr 536/2014 (5) należy stosować w trybie pilnym; przypomina, że można tego dokonać jedynie poprzez uruchomienie w pełni operacyjnego systemu informacji na temat badań klinicznych, czego nie powinno się dalej opóźniać; wzywa Agencję do włączenia do systemu informacji o badaniach klinicznych w pełni publicznej tabeli wyników monitorowania umożliwiającej społeczeństwu monitorowanie i porównywanie wyników właściwych organów krajowych i sponsorów badań klinicznych, w tym terminowego wywiązywania się z ich różnych obowiązków;

50.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (6) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18 z 21.1.1997, s. 1).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”) (Dz.U. L 159 z 28.5.2014, s. 11).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 536/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie badań klinicznych produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz uchylenia dyrektywy 2001/20/WE (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 1).

(6) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/253

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1586

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (przed 12 grudnia 2019 r.: Eurojust) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0055/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (4), w szczególności jej art. 36,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW (5), w szczególności jego art. 63,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2021),

udziela dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_EN.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_EN.pdf.

(4) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.

(5) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/255

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1587

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (przed 12 grudnia 2019 r.: Eurojust) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0055/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (3), w szczególności jego art. 70,

—	uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (4), w szczególności jej art. 36,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_EN.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_EN.pdf.

(4) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.

(5) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.

(1) Dz.U. C 430 z 20.12.2019, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/257

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1588

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (przed 12 grudnia 2019 r.: Eurojust) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 38 954 265 EUR, co stanowi wzrost o 0,90 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,88 %, co stanowi nieznaczny spadek o 0,05 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 90,61 %, co oznacza wzrost o 3,70 % w porównaniu z 2018 r.;

odnotowuje, że w 2019 r. budżet Agencji wynosił 38 100 000 EUR, czyli o 3 000 000 EUR mniej niż postulowano we wniosku Agencji na 2019 r.; zwraca w związku z tym uwagę, że Agencja przedłożyła Komisji wniosek w sprawie budżetu korygującego w celu pokrycia niedoboru wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych; odnotowuje, że w październiku 2019 r. Komisja zatwierdziła przesunięcie 777 000 EUR na rzecz Agencji; podkreśla, że w oczekiwaniu na wynik rozpatrzenia wniosku wprowadzono środki łagodzące, opóźniając szereg działań; wzywa Komisję do podjęcia wzmożonych rozmów z Agencją przed przyszłymi rocznymi przydziałami budżetowymi;

Wydajność

zauważa, że Agencja wykorzystuje pewne narzędzia, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania, aby ocenić wartość dodaną wynikającą z jej działań i inne narzędzia w celu poprawy zarządzania budżetem, takie jak zwiększenie liczby odniesień do Agencji w dokumentach unijnych, odsetek pisemnych formalnych i nieformalnych wkładów do projektów aktów prawnych Unii przyjętych przez instytucje Unii oraz wykonanie budżetu; zauważa, że w rocznym programie prac na 2019 r. Agencja określiła 90 kluczowych wskaźników skuteczności działania, co oznacza zmniejszenie o 24 % kluczowych wskaźników skuteczności działania w porównaniu z kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania określonymi w rocznym programie prac na 2018 r.; zauważa, że wskaźnik realizacji 65 kluczowych wskaźników skuteczności działania, które były odpowiednie, wymierne i możliwe do oceny, wyniósł 71 %, a pozostałe 29 % nie zostało osiągnięte z przyczyn znajdujących się poza kontrolą Agencji, w związku z czym w przyszłych rocznych programach prac zostanie przeprowadzona ponowna ocena wykorzystania tych kluczowych wskaźników skuteczności działania;

przypomina Agencji, by dokonywała regularnego przeglądu i aktualizacji swojego systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby zapewnić skuteczny wkład Agencji i jej wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Agencję do uważnego przeanalizowania wyników takich przeglądów i wykorzystania ich do poprawy swojej strategii i planowania działań;

zauważa, że w dniu 12 grudnia 2019 r., stosując rozporządzenie (UE) 2018/1727 jako nową podstawę prawną, Agencja oficjalnie stała się Europejską Agencją ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust); odnotowuje z uznaniem, że przez cały 2019 r. Agencja zapewniała terminowe wdrożenie wszystkich istotnych zmian wynikających z nowych ram prawnych;

odnotowuje, że etap II restrukturyzacji organizacyjnej Agencji został zakończony w styczniu 2019 r. i że w 2019 r. Agencja skonsolidowała nową strukturę, organizując szkolenia dla pracowników na nowych stanowiskach i prowadząc warsztaty, aby pomóc nowym jednostkom w określaniu ich deklaracji misji;

podkreśla ważną rolę Agencji we wspieraniu właściwych organów państw członkowskich w ściganiu poważnej i zorganizowanej przestępczości transgranicznej;

podkreśla, że w 2019 r. pomoc Agencji była potrzebna w 7 804 dochodzeniach transgranicznych, co stanowi wzrost o 17 % w porównaniu z 2018 r., przy czym 3 892 z tych dochodzeń to nowe sprawy wszczęte w 2019 r., co stanowi wzrost o 9 % w porównaniu z 2018 r.; przypomina, że liczba spraw prowadzonych przez Agencję znacznie wzrosła na przestrzeni lat, nie tylko pod względem liczby, ale również złożoności, i oczekuje się, że wzrost ten utrzyma się w nadchodzących latach; podkreśla zasadniczą rolę Agencji w łańcuchu bezpieczeństwa Unii i zaznacza, że aby Agencja mogła wypełniać swój mandat, jej budżet powinien być współmierny do zadań i priorytetów; zauważa, że pierwszy wniosek Komisji dotyczący budżetu na 2020 r. wskazywał na znaczny niedobór w stosunku do prognozowanych potrzeb Agencji; popiera wspieranie Agencji w celu zapewnienia jej zasobów niezbędnych do wypełniania jej mandatu w łańcuchu bezpieczeństwa;

podkreśla stały wzrost całkowitej liczby spraw wspieranych przez Agencję w ciągu ostatnich pięciu lat i podkreśla niedawną tendencję, zgodnie z którą sprawy kierowane do Agencji stają się coraz bardziej złożone i wymagają wsparcia przez dłuższy czas; podkreśla, że współpraca krajowych organów sądowych i organów ścigania w ramach Agencji w 2019 r. umożliwiła ukrócenie handlu niedozwolonymi środkami odurzającymi o wartości 2,7 mld EUR, a mienie o wartości około 2 mld EUR pochodzące z działalności przestępczej zostało zajęte lub zamrożone; przypomina, że spodziewany jest dalszy wzrost obciążenia pracą w związku z nowym, wzmocnionym mandatem, który wszedł w życie w 2019 r. (2); podkreśla, że w 2019 r. liczba centrów koordynacyjnych wzrosła z 17 do 20 (+19 %), co świadczy o popularności i użyteczności tego narzędzia operacyjnego; podkreśla zasadniczą rolę Agencji we wspieraniu i koordynowaniu pracy krajowych organów sądowych w prowadzeniu dochodzeń i ściganiu przestępczości transgranicznej;

10.

odnotowuje, że Agencja nadal rozwija silną współpracę operacyjną z Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) oraz z innymi partnerami w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, a także z państwami trzecimi; zauważa, że Agencja współpracowała również z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w odniesieniu do toczących się spraw; zauważa, że Agencja uczestniczyła również we wspólnych procedurach udzielania zamówień z Europolem i Europejską Agencją Leków; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja rozpoczęła prace przygotowawcze w celu nawiązania stosunków z nowo utworzoną Prokuraturą Europejską w oczekiwaniu na rozpoczęcie przez nią działalności;

11.

wzywa Agencję do dalszego zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi unijnymi agencjami w celu poprawy wydajności w obszarze zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa);

Polityka kadrowa

12.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98,08 % – przyjęto 204 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 208 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 209 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zatrudniała 17 pracowników kontraktowych i 16,5 spośród 21 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) oddelegowanych ekspertów krajowych;

13.

zauważa z niepokojem, że według przedstawionych danych dotyczących równowagi płci w kolegium w 2019 r. zasiadało w nim 17 mężczyzn i 10 kobiet; apeluje do państw członkowskich, aby przy okazji mianowania kandydatów na członków kolegium Agencji uwzględniały znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

14.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie wdrażane działania Agencji mające zapobiegać molestowaniu; zauważa, że w 2019 r. 12 pracowników zwróciło się o poradę do zaufanego doradcy, co doprowadziło do wszczęcia dwóch nieformalnych procedur; zauważa, że w 2019 r. zgłoszono dwa domniemane przypadki molestowania bez wcześniejszego zaangażowania zaufanych doradców, a dochodzenie miało zostać zakończone w 2020 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o ustaleniach z tego dochodzenia;

15.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz stworzenia bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska pracy i kultury poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnością; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i integrowania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników na temat tych aspektów, a także o rozważenie możliwych racjonalnych usprawnień i modyfikacji w budynkach Agencji (dostęp, odpowiedni sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub osób z innymi niepełnosprawnościami;

16.

z zadowoleniem przyjmuje pełne zastosowanie się do poprzedniej uwagi Trybunału dotyczącej publikacji ogłoszeń o naborze nie tylko na stronie internetowej Agencji i w mediach społecznościowych, ale także na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr;

17.

Zamówienia

18.

w odniesieniu do działań podjętych w następstwie ustaleń Trybunału za poprzedni rok zauważa, że Agencja podpisała umowę ramową na usługi informatyczne z przedsiębiorstwem, które świadczyło tę samą usługę na podstawie poprzedniej umowy ramowej, bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu w trakcie procedury negocjacyjnej; zwraca uwagę, że wszystkie płatności dokonane w ramach tej umowy ramowej i wszystkie związane z nią umowy szczegółowe są nieprawidłowe, a uproszczona procedura jest dopuszczalna jedynie w określonych okolicznościach, których zaistnienia Agencja nie udowodniła; wnioskuje z poprzedniej odpowiedzi Agencji, że procedura negocjacyjna została przeprowadzona na podstawie art. 134 lit. f) zasad stosowania rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2462 (3), które dopuszczają stosowanie tej procedury w przypadku, gdy zmiana dostawcy spowodowałaby niezgodność lub nieproporcjonalne trudności techniczne w użytkowaniu i utrzymaniu sprzętu, w związku z czym rozwiązanie to uznano za najbardziej opłacalne; odnotowuje jednak, iż Agencja przyznała, że odnoszące się do umowy dokumenty potwierdzające nie uzasadniały w odpowiedni sposób zastosowania tej procedury i że Agencja dokłada wszelkich starań, by w przyszłości zapewnić wszelkim tego typu procedurom solidniejsze uzasadnienie; wzywa Agencję do zapewnienia pełnej zgodności z przepisami dotyczącymi zamówień publicznych oraz do zastosowania się do pozostałych uwag Trybunału;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

przyjmuje do wiadomości środki przyjęte przez Agencję i aktualnie wdrażane przez nią działania służące zapewnieniu przejrzystości, a także zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi; zauważa, że zarząd przyjął decyzję 2020-07 z dnia 15 czerwca 2020 r. w sprawie zaktualizowanej strategii Agencji w zakresie zwalczania nadużyć, w której podkreślono potrzebę zwiększenia wiedzy na temat wewnętrznych zasad Agencji dotyczących etyki, a w szczególności konfliktów interesów; zauważa, że w styczniu 2019 r. kolegium Agencji zmieniło wytyczne Agencji dotyczące informowania o nieprawidłowościach oraz że przegląd tych wytycznych jest w toku i miał zostać zakończony w 2020 r.; zauważa, że decyzją kolegium 2020-09 z dnia 15 grudnia 2020 r. przyjęto kodeks etyki dla członków kolegium i zarządu;

20.

ubolewa, że do końca lutego 2021 r. życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu, kierownictwa Agencji i jej dyrektora administracyjnego nadal nie zostały opublikowane na stronie internetowej Agencji, mimo ogłoszenia, że deklaracje interesów będą dostępne w internecie od dnia 15 lutego 2021 r.; wzywa Agencję, aby opublikowała życiorysy i deklaracje interesów oraz poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w tej sprawie;

21.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że problemy te należy rozwiązać przez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich norm etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

22.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy wypełniają deklaracje o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

23.

odnotowuje, że decyzją kolegium Agencji 2019-16 z dnia 10 grudnia 2019 r. przyjęto zmienione ramy kontroli wewnętrznej Agencji; zauważa, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła ocenę wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej, a jej wyniki obejmowały zbiór wewnętrznych zaleceń dotyczących stwierdzonych luk, które uwzględniono przy ocenie stanu kontroli wewnętrznej w 2019 r.;

24.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) wydała siedem zaleceń – z których żadne nie zostało uznane za krytyczne – z audytu dotyczącego współpracy z Europolem, oraz że plan działania na rzecz wdrożenia zaleceń został przedłożony IAS w lipcu 2019 r. i był monitorowany kwartalnie; zauważa, że Agencja ma dwa otwarte zalecenia IAS dotyczące audytu zarządzania kosztami działań; odnotowuje, że Agencja przedłożyła IAS zaktualizowane informacje na temat osiągniętych postępów, określając 8 z 9 niezrealizowanych zaleceń jako wdrożone i gotowe do oceny przez IAS i ostatecznego zamknięcia; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

Zarządzanie środowiskiem

25.

odnotowuje z uznaniem, że budynek Agencji otrzymał znak zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju („bardzo dobry”), a Agencja monitoruje tendencje w zakresie zużycia energii i wody w celu dostosowania praktyk i zmniejszenia zużycia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja dodatkowo poddaje recyklingowi artykuły wielokrotnego użytku i materiały biurowe, a także promuje stosowanie rozwiązań elektronicznych alternatywnych w stosunku do papieru;

Inne uwagi

26.

zauważa, że w odniesieniu do współpracy ze Zjednoczonym Królestwem po wejściu w życie umowy o wystąpieniu Agencja monitorowała negocjacje i określiła obszary oddziaływania i możliwe scenariusze; zauważa, że Zjednoczone Królestwo było piątym krajem pod względem liczby spraw wspieranych przez Agencję;

27.

zachęca Agencję, by nadal promowała swoją działalność w celu zwiększenia jej widoczności w społeczeństwie;

28.

z zadowoleniem przyjmuje nowy regulamin Agencji, jej nowe przepisy dotyczące ochrony danych, bliższą współpracę z Komisją, strategię określającą państwa trzecie i organizacje międzynarodowe, umowę o współpracy z Danią, ustanowienie zarządu, prace przygotowawcze do nawiązania skutecznej współpracy między Agencją a Prokuraturą Europejską oraz dostosowanie harmonogramów i wyników planowania budżetowego;

29.

podkreśla znaczenie poprawy cyfryzacji Agencji, jeśli chodzi o wewnętrzne operacje i procedury zarządzania oraz potrzebę dalszego aktywnego działania Agencji w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

30.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2462 z dnia 30 października 2015 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1268/2012 w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 342 z 29.12.2015, s. 7).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/261

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1589

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0056/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/263

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1590

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0056/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

(1) Dz.U. C 120 z 29.3.2019, s. 20.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/265

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1591

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Fundacji Kształcenia (zwanej dalej „Fundacją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 20 546 000 EUR, co stanowi spadek o 2,00 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi w całości z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Fundacji za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Fundacji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wysokiego wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,96 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,03 % w porównaniu z rokiem 2018; przyjmuje do wiadomości fakt, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 95,91 %, co oznacza spadek o 2,16 % w porównaniu z rokiem 2018;

Wyniki

zauważa, że Fundacja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swoich działań i inne środki, takie jak zaangażowanie zainteresowanych stron, postępy w zakresie rozwoju polityki krajowej i płatności w terminie, do poprawy zarządzania budżetem;

wyraża zadowolenie w związku z działaniami Fundacji na rzecz wsparcia reformy kształcenia zawodowego w krajach sąsiadujących z Unii, krajach objętych procesem rozszerzenia i krajach Azji Środkowej, polegające na wspomaganiu Komisji w realizacji różnych programów kształcenia zawodowego; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności inicjatywę Fundacji „Umiejętności na rzecz rozwoju przedsiębiorczości”, która dotyczy potrzeby dostosowania i poprawy umiejętności, aby umożliwić przedsiębiorstwom reagowanie na wyzwania i stawianie im czoła, w tym wyzwaniom wynikającym z pandemii COVID-19, oraz przyczynić się do bardziej ekologicznych, integracyjnych i innowacyjnych społeczeństw; z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że Fundacja skupia się na osiągnięciu włączenia społecznego poprzez edukację i uczenie się, w szczególności w dokumencie roboczym w sprawie szkoleń i wspierania przedsiębiorczości kobiet zgodnie z 3. planem działania w sprawie równości płci na lata 2021-2025 wymienionym we wspólnym komunikacie Komisji z 25 listopada 2020 r.;

docenia fakt, że Fundacja jest jedyną agencją Unii posiadającą mandat do pracy poza Unią polegającej na wspieraniu unijnych działań zewnętrznych w dziedzinie kształcenia, szkolenia zawodowego, umiejętności i systemów rynku pracy oraz rozwoju kapitału ludzkiego w krajach partnerskich Unii z myślą o zwiększaniu szans na znalezienie pracy i poprawie perspektyw zatrudnienia dla obywateli tych krajów; w tym kontekście podkreśla, że należy zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe i finansowe umożliwiające Fundacji dalsze wykonywanie jej programu pracy przy bardzo wysokim wskaźniku realizacji działań;

zauważa, że Fundacja osiągnęła wskaźnik realizacji działań na poziomie 91 %, a wskaźnik terminowego wykonania zadań wyniósł 85 %, oraz że udało się jej osiągnąć cele dla 14 z 15 kluczowych wskaźników efektywności;

zauważa, że w 2019 r. rada zarządzająca przyjęła nową strategię, w której określono wizję maksymalnego wykorzystania wiedzy i doświadczenia Fundacji w kontekście polityki stosunków zewnętrznych Unii w celu poprawy rozwoju kapitału ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i priorytetów Unii w zakresie stosunków zewnętrznych;

z zadowoleniem przyjmuje dobrą współpracę z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA); zachęca Fundację do kontynuowania aktywnego poszukiwania wzywa dalszej i szerszej współpracy w celu zwiększania synergii, dzielenia się wiedzą i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

podkreśla potrzebę przyspieszenia cyfryzacji Fundacji pod względem jej wewnętrznego funkcjonowania i procedur zarządzania; podkreśla, że Fundacja powinna nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podjęcia wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa w celu uniknięcia zagrożeń dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Polityka kadrowa

10.

zauważa, że 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 100 % – przyjęto 86 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 86 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 86 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. w Fundacji pracowało 41 pracowników kontraktowych oraz że nie było oddelegowanych ekspertów krajowych;

11.

odnotowuje z zadowoleniem, że Fundacja poinformowała, iż uzyskała niemal pełną równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (3 mężczyzn i 2 kobiety) oraz w zarządzie (13 mężczyzn i 15 kobiet);

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja wprowadziła szereg środków przeciwdziałających molestowaniu oraz że w 2019 r. przyjęła nową politykę ochrony godności pracowników;

13.

wzywa Fundację do zwiększenia równowagi geograficznej wśród jej pracowników, w tym na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla, aby zapewnić odpowiednią reprezentację obywateli wszystkich państw członkowskich, odzwierciedlającą różnorodność Unii, jak określono w art. 27 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej;

14.

zachęca Fundację do kontynuowania opracowywania długoterminowych ram polityki kadrowej koncentrujących się na równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwie przez całe życie i rozwoju kariery zawodowej, równowadze płci, telepracy, równowadze geograficznej oraz rekrutacji i integracji osób niepełnosprawnych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

15.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Fundacji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz ochronie sygnalistów; odnotowuje z zadowoleniem, że deklaracje interesów i życiorysy członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla są publikowane na stronie internetowej Fundacji; zauważa, że Fundacja stwierdziła potencjalny konflikt interesów w ramach procedury wyboru w 2019 r. oraz że dyrektor podjął decyzję o odpowiedniej zmianie składu komisji selekcyjnej; zauważa, że Fundacja prowadzi jedną sprawę dotyczącą ujawnienia nieprawidłowości oraz że podejmowane są w związku z tym działania w ramach postępowania dyscyplinarnego; wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

16.

odnotowuje dalsze kroki podejmowane w celu zwiększenia przejrzystości działań Fundacji, takie jak składanie sprawozdań ze spotkań personelu Fundacji z podmiotami zewnętrznymi, w szczególności ze spotkań dyrektora Fundacji z organizacjami i osobami samozatrudnionymi, oraz dostępność tych sprawozdań na stronie internetowej Fundacji;

Zamówienia

17.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja podjęła działania w odpowiedzi na większość uwag poczynionych przez organ udzielający absolutorium w ramach procedury udzielania absolutorium za 2018 r., ale zwraca uwagę na konieczność podjęcia działań w odpowiedzi na uwagi Trybunału dotyczące niekonkurencyjnych elementów cenowych w kryteriach udzielenia zamówienia; zauważa, że nie ma dowodów na to, że w ramach postępowania o udzielenie zamówienia, na podstawie którego na rzecz Fundacji pracowało pięciu pracowników tymczasowych, udzielono zamówienia, które zapewnia najlepszy stosunek wartości do ceny; zgadza się ze spostrzeżeniem Trybunału, że Fundacja powinna stosować kryteria udzielenia zamówienia, które koncentrują się na konkurencyjnych elementach cenowych; stwierdza, że w swojej odpowiedzi, Fundacja w pełni zgadza się z tą kwestią i w kolejnej procedurze dotyczącej pracowników tymczasowych zamierza włączyć konkurencyjne elementy cenowe do kryteriów udzielenia zamówienia;

Kontrole wewnętrzne

18.

uważa, że Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) wydała w 2019 r. jedno bardzo ważne zalecenie i pięć ważnych zaleceń w wyniku przeprowadzonego przez siebie audytu dotyczącego zarządzania zasobami ludzkimi i etyki w ETF; zauważa, że dwa zalecenia zostały formalnie zamknięte przez Służbę Audytu Wewnętrznego w lutym 2020 r. i wrześniu 2020 r.; zauważa w związku z tym, że Fundacja wdrożyła zalecenie uznane za „bardzo ważne” i podjęła działania w celu realizacji pozostałych zaleceń w oczekiwaniu na przegląd przez Służby Audytu Wewnętrznego i formalne zamknięcie;

19.

uważa, że rok 2018 był pierwszym pełnym rokiem wdrażania 17 zasad kontroli wewnętrznej Fundacji; zauważa, że wyniki rocznej oceny zasad kontroli wewnętrznej za 2019 r. były pozytywne, przy czym 16 z 17 zasad oceniono jako dobrze funkcjonujące lub wymagające jedynie niewielkich ulepszeń; wzywa Fundację, aby dalej informowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu poprawy tej sytuacji;

20.

w odniesieniu do działań następczych w związku z uwagami Parlamentu w kontekście absolutorium za 2018 r. zauważa, że w 2018 r. w imieniu Komisji przeprowadzono zewnętrzną ocenę agencji Unii wchodzących w zakres kompetencji DG ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej (DG EMPL), w szczególności Fundacji, Cedefopu, Eurofundu i EU-OSHA, pod kątem ich przydatności, skuteczności, efektywności, spójności i wartości dodanej na szczeblu Unii; stwierdzono, że podejście do zarządzania ryzykiem w Fundacji jest zgodne z podejściem innych agencji i umożliwia kompleksową i spójną kontrolę nad potencjalnym ryzykiem; zauważa, że wszystkie otwarte działania mają zostać zakończone do marca 2021 r.; wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

21.

odnotowuje, że Fundacja zwiększyła obecność w mediach społecznościowych skierowanych do ogółu społeczeństwa w różnych kanałach medialnych oraz że wprowadziła również nową platformę wymiany wiedzy, która przyczynia się do osiągnięcia strategicznego celu, jakim jest stworzenie globalnego centrum wiedzy na temat umiejętności i polityki zatrudnienia w krajach rozwijających się i krajach będących w okresie transformacji; przypomina o znaczeniu, jakie dla popularyzacji prac Fundacji ma dalsze zwiększanie widoczności jej działań w mediach, internecie i mediach społecznościowych;

22.

zauważa, że w przekrojowej ocenie unijnych agencji wchodzących w zakres kompetencji DG EMPL zaproponowano szereg zaleceń dla każdej z agencji, ale żadne z nich nie wymagałoby zmian ustawodawczych ani łączenia bądź wspólnej lokalizacji agencji;

23.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (2) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/268

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1592

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0057/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (4), w szczególności jego art. 19,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0099/2021),

udziela dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/270

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1593

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0057/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (4), w szczególności jego art. 19,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0099/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 229.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/272

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1594

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0099/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 96 792 026,82 EUR, co stanowi spadek o 9,35 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi w całości z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z satysfakcją, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,22 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,20 % w porównaniu z rokiem 2018, oraz że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 96,44 %, co oznacza spadek o 3,60 %;

odnotowuje przyjęcie przepisów finansowych Agencji; z zadowoleniem przyjmuje nowe przepisy dotyczące konfliktu interesów, które wymagają corocznego publikowania deklaracji zobowiązań i poufności;

odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału dotyczącą terminowych płatności oraz fakt, że w 2019 r. w 18 % przypadków Agencja zapłaciła odsetki za opóźnienia w płatnościach; zauważa z zaniepokojeniem, że w latach 2018, 2017 i 2016 Trybunał odnotował podobne lub wyższe poziomy opóźnień; zauważa, że pomimo wysiłków na rzecz zmniejszenia zaległości w tych zwrotach większość opóźnionych płatności dotyczyła zwrotu kosztów podróży uczestników warsztatów; odnotowuje odpowiedź Agencji na uwagę Trybunału; ponownie podkreśla potrzebę zajęcia się problemem opóźnień w płatnościach oraz zmniejszenia ryzyka finansowego i ryzyka utraty reputacji opisanego przez Trybunał; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o wynikach środków podjętych w odniesieniu do opóźnień w płatnościach; podkreśla jednak wysiłki Agencji na rzecz zapewnienia stałego wsparcia technicznego krajowym organizacjom morskim i innym zainteresowanym stronom za pośrednictwem takich warsztatów; wzywa Agencję do opracowania nowych modułów kształcenia na odległość i online w celu dostosowania się do sytuacji zdrowotnej i zmniejszenia kosztów;

Wyniki

zauważa, że na 56. posiedzeniu Rady Administracyjnej w listopadzie Agencja przyjęła pięcioletnią strategię EMSA na lata 2020–2024; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że strategia odnosi się do wyzwań i możliwości stojących przed sektorem morskim, takich jak zerowy poziom zanieczyszczenia, zrównoważony rozwój, cyfryzacja, wymiana danych, bezpieczeństwo i ochrona, zgodność z przepisami i skuteczne egzekwowanie przepisów, oraz że przyczyni się do realizacji głównych ambicji Komisji, której przewodniczy Ursula von der Leyen;

zauważa, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do pomiaru realizacji swojego rocznego programu prac; zauważa, że okresowa ocena Agencji jest głównym instrumentem służącym do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działalności;

z zadowoleniem przyjmuje porozumienie administracyjne z Agencją Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego dotyczące wprowadzenia bezzałogowych / zdalnie pilotowanych statków powietrznych;

wyraża zadowolenie z pomyślnego funkcjonowania od 2017 r. trójstronnego porozumienia roboczego między Agencją, Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA) i Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex); uważa, że porozumienie to stanowi przykład synergii między agencjami europejskimi, który powinien stanowić źródło inspiracji dla innych agencji w innych dziedzinach;

zauważa, że Agencja ściśle współpracuje z innymi agencjami Unii, takimi jak Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej i Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii; zachęca ponadto Agencję, aby aktywnie dążyła do ściślejszej i szerszej współpracy ze wszystkimi agencjami Unii, w szczególności z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA) i Fronteksem, poprzez ustanowienie wspólnych służb nadzoru morskiego oraz wymianę informacji i współdzielenie zdolności;

zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji swoich usług w celu ograniczenia biurokracji;

10.

wzywa Agencję, by skoncentrowała się na rozpowszechnianiu wyników prowadzonych badań w społeczeństwie;

11.

z zadowoleniem przyjmuje, że w drugim pełnym roku prowadzenia przez EMSA operacji z wykorzystaniem zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych Agencja rozbudowała swoje usługi w tej dziedzinie do 642 dni operacyjnych (1 488 godzin lotu) w zakresie funkcji straży przybrzeżnej i wspierania państw członkowskich w operacjach nadzoru morskiego;

12.

z zadowoleniem przyjmuje opracowanie przez Agencję nowych narzędzi monitorowania ruchu morskiego oraz fakt, że od września 2019 r. upoważnionym użytkownikom udostępnia się mapy natężenia ruchu przedstawiające schematycznie ruch statków i przyczyniające się do lepszego zrozumienia ruchu morskiego, w tym oceny ryzyka i planowania ruchu;

13.

podkreśla, że wiedza fachowa i zdolności operacyjne Agencji stwarzają możliwość rozszerzenia jej działań i świadczonych usług na bardziej globalną skalę, co może zwiększyć zasięg unijnych ram regulacyjnych oraz norm w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska;

Polityka kadrowa

14.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96,23 %, co oznacza, że przyjęto 204 urzędników oraz 63 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 212 stanowisk dla urzędników i 66 stanowisk dla pracowników na czas określony (w porównaniu z 212 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że oprócz 30 pracowników kontraktowych opłacanych z budżetu EMSA w 2019 r. w Agencji pracowało 3 pracowników kontraktowych opłacanych z budżetu programu Copernicus i 14 oddelegowanych ekspertów krajowych;

15.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2019 r. w zarządzie Agencji zasiadało jedynie 21 % kobiet (43 mężczyzn i 14 kobiet), natomiast równowagę płci osiągnięto wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (8 mężczyzn i 5 kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci wśród pracowników i kadry kierowniczej wyższego szczebla; nadal apeluje do Komisji i państw członkowskich o uwzględnienie znaczenia równowagi płci podczas wyznaczania kandydatur do zarządu Agencji;

16.

zauważa, że wyniki piątej analizy porównawczej dotyczącej personelu są podobne do wyników z 2018 r.: 19,5 % (20,20 % w 2018 r.) personelu zajmuje się wsparciem administracyjnym i koordynacją, 71,6 % (71,65 %) wykonuje zadania operacyjne, a 8,9 % (8,15 %) zadania związane z finansami i kontrolą;

17.

odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału dotyczącą umowy ramowej z agencją pracy tymczasowej o zapewnienie pracowników tymczasowych, a w szczególności zauważa, że wynagrodzenie pracowników tymczasowych w Agencji było niższe od najniższego możliwego wynagrodzenia, które byłoby należne pracownikowi kontraktowemu zatrudnionemu bezpośrednio przez Agencję do wykonywania tego samego zadania; odnotowuje sprawę toczącą się przed Trybunałem Sprawiedliwości; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, w której stwierdzono, że umowa z agencją pracy tymczasowej została rozwiązana, a w maju 2020 r. podpisano nową umowę ramową; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wyniku sprawy toczącej się przed Trybunałem Sprawiedliwości i o ewentualnych wynikających z tego konsekwencjach finansowych;

Zamówienia

18.

zauważa, że w 2019 r. rozpoczęto 80 postępowań o udzielenie zamówienia, z czego 65 zostało wszczętych (36,93 % procedur otwartych, 10,77 % specjalnych procedur negocjacyjnych i 52,30 % procedur negocjacyjnych);

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału dotyczącą zarządzania konfliktami interesów w procedurach rekrutacyjnych w Agencji oraz fakt, że członkowie komisji selekcyjnej nie zawsze deklarowali osobiste interesy, potencjalnie podając w ten sposób w wątpliwość swoją niezależność w stosunku do kandydatów; wzywa Agencję do dokonania przeglądu wytycznych dotyczących konfliktu interesów, monitorowania przestrzegania tych wytycznych oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o środkach podjętych w celu zapobieżenia takim sytuacjom;

20.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja stosuje i publikuje deklaracje o braku konfliktu interesów i życiorysy członków swojego zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz że wydała wytyczne dotyczące konfliktu interesów i wdrożyła mechanizmy sygnalizowania nieprawidłowości, które są ważnym narzędziem wykrywania nadużyć finansowych, korupcji i poważnych nieprawidłowości;

21.

z niepokojem odnotowuje ustalenie Trybunału, że w procedurach rekrutacyjnych istnieją uchybienia w zakresie stosowania zasady równego traktowania lub przejrzystości oraz braku ścieżki audytu w Agencji;

Kontrole wewnętrzne

22.

odnotowuje ocenę przeprowadzoną przez Agencję, w której stwierdzono, że wszystkie zasady i elementy kontroli wewnętrznej są odpowiednio wdrożone i skuteczne oraz że konieczne są niewielkie usprawnienia;

23.

podkreśla, że dzięki dodatkowym zasobom Agencja mogłaby odgrywać jeszcze istotniejszą rolę we wspieraniu państw członkowskich w ograniczaniu ryzyka środowiskowego związanego z transportem morskim oraz w poprawie ogólnego zrównoważonego charakteru sektora morskiego; przypomina w tym kontekście, że w 2019 r. dzięki systemowi THETIS-MRV zarządzanemu przez Agencję do wiadomości publicznej podano pierwszy bilans emisji CO2 obejmujący prawie 11 000 statków;

24.

z zadowoleniem odnotowuje, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji i Europejski Trybunał Obrachunkowy nie wydały żadnych krytycznych zaleceń ani uwag, które mogłyby prowadzić do sformułowania zastrzeżeń w rocznym poświadczeniu wiarygodności;

25.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia audytu przeprowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego, zgodnie z którymi systemy zarządzania i kontroli EMSA ustanowione na potrzeby wizyt i inspekcji są odpowiednio zaprojektowane, wydajne i skutecznie wdrażane oraz pomagają Agencji w osiąganiu jej celów strategicznych;

Inne uwagi

26.

odnotowuje, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła wdrażanie unijnego systemu ekozarządzania i audytu (EMAS), który powinien prowadzić do rejestracji w EMAS, co wspiera zaangażowanie Agencji na rzecz stworzenia i utrzymania przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz ogólnej poprawy jej efektywności środowiskowej; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o postępach we wdrażaniu tego systemu;

27.

28.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Agencji, że do 2021 r. będzie się ona w 100 % zaopatrywała w energię ze źródeł odnawialnych;

29.

zachęca Agencję, aby zwiększała dostępność swojej strony internetowej w językach innych niż angielski; uważa, że większa różnorodność językowa ułatwi obywatelom europejskim dostęp do informacji, a tym samym zwiększy ich zrozumienie i wiedzę na temat działań Unii w zakresie bezpieczeństwa morskiego;

30.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby internetowe strony startowe instytucji europejskich były dostępne dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102, w tym dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

31.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/275

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1595

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0058/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (4), w szczególności jego art. 121,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0070/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/277

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1596

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0058/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0070/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 60.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/279

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1597

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0070/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 196 411 375 EUR, co stanowi spadek o 0,74 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że 37 643 000 EUR w budżecie Agencji pochodzi z budżetu Unii, natomiast kwota 103 214 000 EUR stanowi dochód z opłat i należności (2);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,69 %, co oznacza spadek o 1,62 % w porównaniu z rokiem 2018; ponadto odnotowuje z zaniepokojeniem, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,06 %, co oznacza spadek o 1,20 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, że wskaźnik anulowania przeniesionych środków nadal wzrastał i sięgnął 3,7% (1,8 % w 2018 r.), lecz wciąż pozostaje poniżej ustalonego przez Komisję limitu 5 %; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pomyślne wykonanie budżetu i poziom anulowania przeniesionych środków oznaczają, że w odniesieniu do dotacji UE na 2021 r. nie zostaną zastosowane żadne kary;

zauważa, że Agencja zakończyła rok z ogólnym deficytem w wysokości 552 000 EUR; odnotowuje, że deficyt związany z opłatami i honorariami odejmuje się od skumulowanej nadwyżki, co zmniejsza ją z 52,2 mln EUR do 51,5 mln EUR; zauważa, że w przypadku działań związanych z opłatami i honorariami dochody w porównaniu z 2018 r. wzrosły o 4,3 mln EUR oraz że w przypadku całej EASA koszty personelu wzrosły o 1,1 mln EUR, koszty administracyjne o 0,65 mln EUR, a koszty operacyjne o 3,4 mln EUR;

zauważa, że na przestrzeni lat Agencja gromadziła nadwyżkę z działalności finansowanej przez sektor lotnictwa, lecz rozporządzenie ustanawiające Agencję nie przewiduje możliwości takiej kumulacji; podkreśla, że nadwyżka ta może okazać się cenna dla równowagi budżetowej Agencji w obliczu poważnego kryzysu gospodarczego w sektorze lotnictwa, który będzie miał wpływ na działalność związaną z opłatami;

Wyniki

zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działalności i inne środki, takie jak terminowe rozpatrywanie zgłoszeń zdarzenia, zatwierdzanie na czas ciągłości organizacji i terminowe postępy, jeśli chodzi o umowy dwustronne, w celu poprawy zarządzania budżetem;

docenia fakt, że Agencja zgromadziła społeczność lotniczą na pierwszym kompleksowym europejskim forum poświęconym bezpieczeństwu lotnictwa (SAFE) w dniach 13–15 maja 2019 r. w Brukseli, podczas którego około 250 osób z całej europejskiej społeczności zajmującej się bezpieczeństwem lotniczym spotkało się, aby podzielić się doświadczeniami i omówić postrzeganie w szerszej perspektywie złożonego obrazu ryzyka dla bezpieczeństwa;

dostrzega, że w 2019 r. poczyniono postępy, jeśli chodzi o program Agencji „Data4Safety”, który zapewni platformę dużych zbiorów danych i lepszą zdolność analizy na szczeblu europejskim, tzn. uzgodniono fazę weryfikacji poprawności projektu i ma się rozpocząć etap wdrażania;

zauważa, że Agencja dzieli zasoby na pokrywające się zadania z innymi agencjami, w szczególności z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejską Fundacją Kształcenia oraz Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, w takich obszarach jak badania, e-uczenie się, usługi w chmurze i LinkedIn oraz szkolenia w dziedzinie świadomości ekologicznej; zdecydowanie zachęca Agencję do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy ze wszystkimi agencjami Unii;

wzywa Agencję, by skoncentrowała się na rozpowszechnianiu wyników prowadzonych badań w społeczeństwie;

10.

zachęca Agencję, aby nadal prowadziła długoterminową politykę kadrową, w której uwzględnia się równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

11.

zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji usług w celu ograniczenia biurokracji;

12.

zauważa, że Agencji udało się zakończyć w ciągu dziewięciu miesięcy proces podobny do certyfikacji nowej wersji pochodnej statku powietrznego, zwykle trwającej od 4 do 5 lat, w ramach badania dotyczącego certyfikacji statków powietrznych prowadzonego w 2020 r.;

13.

przypomina, że jedną z głównych przeszkód w osiągnięciu efektywności pozostaje problem niedoboru pracowników oraz że priorytetowo należy potraktować wsparcie personelu poprzez zapewnienie dodatkowych zasobów;

14.

odnotowuje rolę Agencji polegającą na wsparciu UE w działaniach mających zacieśnić współpracę międzynarodową w dziedzinie transportu lotniczego w wyniku podpisania sześciu nowych porozumień roboczych i dwóch protokołów ustaleń;

Polityka kadrowa

15.

zauważa, że do 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 94,56 % – przyjęto 643 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 680 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 680 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 86 pracowników kontraktowych i 17 oddelegowanych ekspertów krajowych;

16.

zauważa, że w grudniu 2019 r. przewodniczącym zarządu Agencji w miejsce Pekki Henttu (Finlandia) został Piotr Samson (Polska); zauważa, że w grudniu 2019 r. Johann Friedrich Colsman (Niemcy) zastąpił Roba Huysera (Niderlandy) na stanowisku wiceprzewodniczącego zarządu Agencji;

17.

z zaniepokojeniem zauważa odnotowany w 2019 r. brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (18 mężczyzn i 7 kobiet) oraz wśród członków zarządu (61 mężczyzn i 20 kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla i wśród pracowników; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania członków zarządu Agencji brały pod uwagę, jak ważne jest zapewnienie równowagi płci;

18.

pochwala stałe wysiłki Agencji służące zwiększeniu jej efektywności, które doprowadziły do wymiernych redukcji netto nakładów, szacowanych na osiem ekwiwalentów pełnego czasu pracy w porównaniu z 2018 r., co dało oszczędności w kosztach zatrudnienia w wysokości około 960 000 EUR; zauważa, że kolejnych 13 ekwiwalentów pełnego czasu pracy, również uzyskanych dzięki inicjatywom na rzecz efektywności, ponownie zainwestowano w podstawową działalność;

19.

wyraża zaniepokojenie decyzją o zamrożeniu tytułu 1 w budżecie (wydatki związane z personelem) na kolejne 3 lata; domaga się, aby Agencja wyjaśniła powody takiej decyzji, w sytuacji gdy wykonanie budżetu było niższe od wymaganego;

20.

z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Agencję w celu zapewnienia równowagi płci, takie jak zachęcanie kobiet do kandydowania w procedurach naboru, oferowanie korzystnych warunków pracy i elastycznych rozwiązań związanych z macierzyństwem; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie grupy promującej równowagę płci w celu podnoszenia świadomości na temat tych kwestii; ponawia swój apel do państw członkowskich i Komisji o uwzględnianie równowagi płci przy mianowaniu członków zarządu;

21.

z ogromnym zaniepokojeniem odnotowuje decyzję TSUE w sprawie C-310/19 P, w której wydano orzeczenie na korzyść pracownika i uznano za niewłaściwe działanie Agencji, gdyż nie spełniało ono wymogów wynikających z zasady dobrej administracji i obowiązku staranności spoczywającego na organie Unii, takim jak EASA, i w związku z tym stanowiło błąd w świadczeniu usług (3); wyraża głębokie zaniepokojenie, że zarząd nie podjął konkretnych działań następczych w związku z tym orzeczeniem;

22.

ubolewa nad doniesieniami o braku dialogu społecznego w Agencji, który wydaje się być wykorzystywany wyłącznie do informowania o podjętych już decyzjach, a nie do udziału w mechanizmie poważnego dialogu społecznego;

23.

odnotowuje zwiększający się wskaźnik członkostwa w związkach zawodowych w Agencji, ale wyraża zaniepokojenie, że może to być związane z utrzymującymi się napięciami społecznymi;

24.

wzywa zarząd, aby zwrócił baczniejszą uwagę na społeczne aspekty polityki kadrowej oraz podjął poważne kroki w celu ograniczenia niepokojów społecznych w Agencji, a także nawiązał poważny i owocny dialog społeczny;

25.

zwraca się do Agencji, aby przedstawiła informacje na temat środków podjętych w celu zaradzenia tej sytuacji;

Zamówienia

26.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, w przypadku trzech z czterech skontrolowanych postępowań o udzielenie zamówienia Agencja nie opublikowała szacunkowej wielkości zamówienia, co jest wymagane na mocy rozporządzenia finansowego; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja podała wielkość zamówienia we wszystkich czterech procedurach, jednak w przypadku trzech z nich tylko w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, i że Agencja zadba o to, by informacja o wielkości znalazła się w samym ogłoszeniu o zamówieniu lub aby w ogłoszeniu umieszczono odniesienie do sekcji specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w której określono wielkość zamówienia, co zwiększy przejrzystość;

27.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, w przypadku postępowania o udzielenie zamówienia na usługi informatyczne o wartości do 3,5 mln EUR Agencja wymagała od potencjalnych oferentów przedstawienia dowodów na to, że ich minimalny roczny obrót przekracza maksymalną wielkość dozwoloną w rozporządzeniu finansowym; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja będzie w przyszłości szczególnie monitorować i sprawdzać, czy stosowanie tego kryterium jest zgodne z rozporządzeniem finansowym;

28.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, odnośnie do działań w następstwie uwag z poprzednich lat warunki stosowane w umowie ramowej z jednym wykonawcą w 2018 r. i dostrzeżone przez Trybunał także w 2019 r., nie były na tyle szczegółowe, żeby umożliwić uczciwą konkurencję, i nie zapewniały optymalnego wykorzystania środków; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji i wzywa Agencję, aby opracowywała umowy ramowe w taki sposób, aby umożliwić uczciwą konkurencję i zapewnić optymalne wykorzystanie środków;

29.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, odnośnie do działań w następstwie uwag z poprzednich lat, Agencja przeznaczyła środki na umowę z Komisją w sprawie usług archiwizacji około 8 miesięcy po przedłużeniu umowy w 2018 r.; zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem finansowym zobowiązanie do przeznaczenia środków na określony cel powinno zostać zarejestrowane przed zaciągnięciem zobowiązania prawnego; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że wdroży ona system informatyczny, który będzie zapobiegać ryzyku zaciągnięcia zobowiązań prawnych przed podjęciem zobowiązań budżetowych;

30.

zauważa odnośnie do działań w następstwie uwag z poprzednich lat, że od stycznia 2018 r. Agencja daje wszystkim dostawcom możliwość przedkładania faktur elektronicznych; zauważa jednak, że w 2019 r. przetwarzanie faktur otrzymanych drogą elektroniczną i rejestrowanie danych z faktury nadal odbywało się ręcznie;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

31.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie wdrażane działania Agencji mające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi oraz chronić sygnalistów; zauważa, że w 2019 r. w Agencji stwierdzono kilka przypadków potencjalnych konfliktów interesów, ale w większości z nich ryzyko to wyeliminowano poprzez zastosowanie specjalnych środków minimalizujących, a pozostałe przypadki nie wymagały podjęcia żadnych tego rodzaju środków; odnotowuje, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów większości członków zarządu są publikowane na stronie internetowej Agencji, zauważa jednak, że Agencja nie opublikowała na tej stronie życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów wszystkich członków zarządu; wzywa Agencję, by publikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu oraz by poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

32.

zauważa, że Agencja przeprowadziła przegląd przepisów dotyczących konfliktów interesów, obowiązujących pracowników i członków izby odwoławczej, z uwzględnieniem zaleceń zawartych w sprawozdaniu IAS z badania dotyczącego etyki, zapobiegania nadużyciom finansowym i konfliktu interesów wykonanego pod koniec 2018 r., i że Agencja jeszcze bardziej udoskonaliła odnośny mechanizm, opracowując wytyczne dla pracowników i kadry kierowniczej w celu harmonizacji środków minimalizujących, które należy wdrożyć; zauważa, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła prace nad zaleceniami audytorów IAS, które zostaną wdrożone w 2020 r.;

33.

zauważa, że 72 % dochodu Agencji pochodzi z opłat; przyjmuje do wiadomości opinię Agencji, że fakt, iż wnioskodawcy wnoszą opłaty niekoniecznie oznacza konflikt interesów; wzywa Agencję, aby opracowała środki zapobiegawcze i dokonywała regularnej oceny personelu zajmującego się wydawaniem opinii w celu zapewnienia niezależności;

Kontrole wewnętrzne

34.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt outsourcingu, umów partnerstwa i usług wnioskodawców, a końcowe sprawozdanie z audytu przedstawiono na początku 2020 r., oraz że Agencja podejmuje obecnie działania w oparciu o wydane zalecenia;

35.

zauważa, że w 2019 r. jednostka audytu wewnętrznego wykonała pięć kontrolnych zadań atestacyjnych, aby ocenić, czy Agencja przestrzega obowiązujących przepisów, osiąga cele procesu i właściwie ogranicza główne zagrożenia; zauważa, że we wszystkich przeglądach uzyskano potwierdzenie oraz wydano zalecenia w celu dalszej poprawy środowiska kontroli i ogólnej efektywności procedur; zauważa ponadto, że w trzech audytach uzupełniających przeprowadzonych w 2018 r. w jednym przypadku ograniczono ryzyko rezydualne do akceptowalnego poziomu, a w pozostałych dwóch obszarach realizacja pozostałych działań zostanie oceniona w 2020 r.;

36.

zauważa, że zintegrowany system zarządzania Agencji został ponownie certyfikowany w 2019 r. zgodnie z normą ISO 9001:2015 i audytorzy nie stwierdzili niezgodności;

37.

zauważa, że w 2019 r. podczas posiedzenia poświęconego przeglądowi zarządzania dyrektorzy Agencji przeanalizowali skuteczność systemu zarządzania i stwierdzili, że system kontroli wewnętrznej jest w pełni zgodny ze standardami zarządzania Agencji;

Inne uwagi

38.

odnotowuje środki podjęte przez Agencję w celu ograniczenia wszelkiego ryzyka związanego z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, w tym opracowanie planu awaryjnego we współpracy z Komisją; zauważa, że Agencja ściśle współpracowała z Komisją Europejską podczas negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem oraz że ryzyko zakłócenia działalności lotniczej zniknęło wraz z zawarciem umowy o wystąpieniu, która weszła w życie 1 lutego 2020 r.; zauważa, że Agencja przeanalizowała wpływ wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii na zasoby ludzkie i stwierdziła, że może to dotyczyć jedynie stosunkowo niewielkiej liczby pracowników (mniej niż 10); wyraża zaniepokojenie, że pomimo tego stwierdzenia Agencja zwalnia wszystkich pracowników zatrudnionych na stałe posiadających obywatelstwo brytyjskie; zwraca się do Agencji, by przedstawiła Parlamentowi dokładne dane liczbowe, i przypomina Agencji, że polityka Komisji dotycząca wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii ma na celu jak największą ochronę pracowników brytyjskich;

39.

przypomina, że Agencja, sklasyfikowana jako agencja europejskich inwestycji strategicznych, otrzymała w 2018 r. ważne, nowe kluczowe zadania w dziedzinie cyberbezpieczeństwa w lotnictwie, dronów i mobilności powietrznej w miastach, ochrony środowiska, badań i rozwoju oraz współpracy międzynarodowej; z zadowoleniem zauważa, że w 2019 r. Agencja podjęła wiele działań, aby zwiększyć cyberbezpieczeństwo i ochronę posiadanych przez nią rejestrów cyfrowych; w związku z tym wzywa do zapewnienia Agencji odpowiedniego budżetu, aby wyposażyć ją w zasoby niezbędne do wykonywania zadań;

40.

honoruje i podkreśla rolę Agencji w Zielonym Ładzie polegającą na dążeniu do poprawy wpływu lotnictwa na środowisko, m.in. poprzez opracowanie nowych norm emisji CO2 oraz, w szczególności, za pomocą programu oznakowania ekologicznego, zrównoważonych paliw, a także ekologicznej odnowy flot linii lotniczych;

41.

podkreśla znaczne obciążenie pracą spowodowane dochodzeniami w sprawie Boeinga 737 Max; pochwala wysiłki Agencji, aby bezpośrednio podjąć tę misję poprzez opracowanie planu działań naprawczych oraz bardziej tradycyjne zadania; podkreśla, że aby Agencja mogła realizować swoje ważne zadania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony, należy zwiększyć jej zasoby finansowe i ludzkie; przypomina również o roli, jaką Agencja – wraz ze Wspólnymi Przedsięwzięciami „Czyste Niebo 2” i SESAR – odgrywa w ograniczaniu emisji CO2 w przeliczeniu na pasażera;

42.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, by strony główne instytucji europejskich stały się dostępne dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102, w tym dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

43.

(2) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 60.

(3) http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=226987&pageIndex=0&doclang=FR&mode=req&dir=&occ=first&part=1&cid=2775487

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/284

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1598

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0059/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (4), w szczególności jego art. 44,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0097/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/286

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1599

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0059/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0097/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 245.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/288

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1600

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając swoją rezolucję z 16 stycznia 2019 r. w sprawie unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu (1),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0097/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (2) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanego dalej „Urzędem”) jego ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 80 736 785,59 EUR, co stanowi wzrost o 1,96 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Urzędu pochodzi głównie z budżetu Unii (3);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Urzędu za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, co oznacza nieznaczny spadek o 0,01 % w porównaniu z rokiem 2018; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 91,45 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,15 % w porównaniu z rokiem 2018;

zwraca się do Komisji o przyznanie Urzędowi, w należycie uzasadnionych przypadkach, zestawu środków umożliwiających mu wykorzystanie budżetu w sposób jak najbardziej skuteczny, który obejmowałby m.in. możliwość zatrudniania pracowników kontraktowych poza planami zatrudnienia, na czas ograniczony i w ramach rocznej puli środków budżetowych Urzędu; uważa, że taka elastyczność umożliwiłaby szybsze nadrobienie nagromadzonych zaległości wynikających z większego nakładu pracy w różnych obszarach, głównie z powodu dużej luki w zdolności zasobów kadrowych;

Wyniki

zauważa, że Urząd stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania w swoim kompleksowym podejściu do zarządzania opartego na wynikach w celu pomiaru wartości dodanej wynikającej z jego działalności, w szczególności w odniesieniu do wymiany informacji naukowych; zauważa ponadto, że Urząd stosuje inne kluczowe wskaźniki skuteczności działania w celu poprawy zarządzania budżetem; zauważa, że w 2019 r. nie usunięto ani nie dodano żadnych wskaźników;

z satysfakcją odnotowuje dobre wyniki osiągnięte przez Urząd pod względem obecności w mediach społecznościowych oraz fakt, że w 2019 r. rozpatrzono ponad 500 pytań dotyczących produktów regulowanych;

zauważa, że Urząd przeprowadził w 2020 r. ocenę zewnętrzną w kontekście opracowania nowej strategii na 2027 r., aby ocenić poziom realizacji obecnej strategii i zapewnić integrację dodatkowych inicjatyw;

zachęca Urząd do dalszej cyfryzacji oferowanych usług jako sposobu na ograniczenie biurokracji;

z zadowoleniem zauważa, że Urząd dzieli zasoby i działania z Europejską Agencją Chemikaliów, Europejską Agencją Środowiska, Europejską Agencją Leków i Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób w ramach tego samego klastra polityki, pod kierownictwem Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności, Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska i Dyrekcji Generalnej ds. Informatyki; zauważa, że Urząd aktywnie uczestniczy w inicjatywie sieci agencji Unii Europejskiej dotyczącej identyfikacji, wdrażania i monitorowania wspólnych usług, co doprowadziło również do szeregu wspólnych działań i projektów, zwłaszcza w dziedzinie wspólnych zamówień; zdecydowanie zachęca Urząd do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy z agencjami Unii;

zauważa z zaniepokojeniem, że Urząd, należący do unijnych agencji regulacyjnych oceniających ryzyko związane z produktami regulowanymi, nie otrzymuje środków wystarczających do skutecznego wykonywania obowiązków; nalega, aby Urzędowi przyznano zasoby wystarczające do realizacji jego zadań;

podkreśla, że w 2019 r. Parlament przyjął 16 sprzeciwów wobec przywozu genetycznie zmodyfikowanych roślin przeznaczonych do zastosowania w żywności i paszy; podkreśla, że jedną z przyczyn tych sprzeciwów są braki w ocenie ryzyka przeprowadzonej przez panel Urzędu ds. organizmów modyfikowanych genetycznie; wzywa Urząd do pilnego zajęcia się tymi brakami oraz do ich usunięcia; mając na uwadze, że braki te obejmują między innymi brak badania oddziaływania różnych substancji występujących w połączeniu ze sobą pochodzących z pozostałości herbicydów, toksyn Bacillus thuringiensis (Bt) i składników roślinnych, wpływ zwiększonej szybkości opryskiwania herbicydami uzupełniającymi na ogólne bezpieczeństwo genetycznie zmodyfikowanej rośliny, a także brak odpowiednich badań toksyczności białek Bt;

10.

z zadowoleniem stwierdza, że Urząd przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa łańcucha żywnościowego i paszowego w Unii oraz podejmuje znaczne wysiłki, aby zapewnić unijnym podmiotom zarządzającym ryzykiem kompleksowe, niezależne i aktualne doradztwo naukowe w kwestiach związanych z łańcuchem żywnościowym, jasno informować opinię publiczną o wynikach swojej działalności i informacjach stanowiących ich podstawę, a także współpracować z zainteresowanymi stronami i partnerami instytucjonalnymi w celu promowania spójności i zaufania do systemu bezpieczeństwa żywności;

11.

podkreśla, że w 2019 r. Urząd sfinalizował 838 zapytań dzięki opiniom naukowym, sprawozdaniom technicznym i publikacjom uzupełniającym;

12.

z niepokojem zauważa, że w sprawozdaniu specjalnym nr 2/2019 (4) Trybunał stwierdził, iż wzrost liczby wniosków o zezwolenie na nowe substancje doprowadził do znacznych zaległości, zwłaszcza w obszarze regulowanych składników żywności; ubolewa, że państwa członkowskie nie zawsze dostarczają Urzędowi danych potrzebnych do przeprowadzania ocen naukowych;

13.

odnotowuje, że przyjęcie rozporządzenia (UE) 2019/1381 (5) (nowe rozporządzenie w sprawie przejrzystości), w bezpośredniej odpowiedzi na udaną europejską inicjatywę obywatelską w sprawie zakazu stosowania glifosatu, miało na celu poprawę przejrzystości oceny ryzyka w łańcuchu żywnościowym, a w szczególności zwiększenie wiarygodności, obiektywności i niezależności badań wykorzystywanych przez Urząd; zauważa, że w 2019 r. zainwestował on łącznie 3,03 ekwiwalentów pełnego czasu pracy i nieco ponad 196 000 EUR w realizację swojej polityki w zakresie niezależności i zarządzania konfliktami interesów;

Polityka kadrowa

14.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97,81 % – przyjęto 5 urzędników i 308 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 320 stanowisk (w 2018 r. – 319 zatwierdzonych stanowisk); zauważa ponadto, że w 2019 r. Urząd zatrudniał 131 pracowników kontraktowych i 15 oddelegowanych ekspertów krajowych;

15.

uznaje, że równowaga płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Urzędu jest zadowalająca, ponieważ trzy z pięciu należących do niej osób to kobiety; zauważa jednak, że z 15 osób zasiadających w zarządzie Urzędu 4 to kobiety; apeluje do Komisji i państw członkowskich, by podczas mianowania swoich kandydatów na członków zarządu Urzędu uwzględniały znaczenie zapewnienia równowagi płci; z zaniepokojeniem odnotowuje brak równowagi geograficznej w Urzędzie, w którym 46,49 % ogółu pracowników jest tej samej narodowości; zachęca Urząd do podjęcia dalszych działań w celu zapewnienia lepszej równowagi geograficznej, ale docenia poczynione wysiłki;

16.

zauważa, że w 2019 r. na wniosek o przyznanie 25 pracowników kontraktowych przyznano sześciu dodatkowych pracowników kontraktowych w celu uwzględnienia zwiększonego obciążenia pracą w obszarze ocen nowej żywności i ocen zagrożenia powodowanego roślinami wysokiego ryzyka; zauważa, że Urząd zwrócił się o dalsze zwiększenie zasobów;

17.

zauważa, że Urząd przyjął politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; przyjmuje do wiadomości, że Urząd zorganizował obowiązkowe szkolenia zarówno dla pracowników, jak i kadry kierowniczej, udostępnił poufne doradztwo i opublikował pierwsze sprawozdanie na temat przypadków molestowania na swojej stronie intranetowej; zauważa również, że jedynie pracownicy i oddelegowani eksperci krajowi mogą wszcząć formalną procedurę; ubolewa, że w 2019 r. Urząd zgłosił pięć przypadków molestowania – trzy formalnie, a dwa nieformalnie; zauważa, że wprowadzono procedury niezbędne do ich zbadania oraz że nie wszczęto postępowania sądowego w żadnej z tych spraw; wzywa Urząd do poinformowania, czy zostaną wdrożone jakiekolwiek dalsze środki zapobiegające przyszłym przypadkom;

18.

wzywa Urząd do dalszego rozwijania programu dotyczącego etyki w miejscu pracy poprzez opracowanie środków zapewniających ochronę sygnalistów;

Zamówienia

19.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Urząd rozpoczął postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi odpowiedniego lekarza, publikując zaproszenie do składania ofert i specyfikacje techniczne wyłącznie w języku włoskim, mimo że językiem roboczym Urzędu jest język angielski; zauważa również, że przedstawione w specyfikacjach technicznych warunki językowe, które oferent musi spełnić, nie były zgodne z wymogami; zauważa z zaniepokojeniem, że w rezultacie Urząd otrzymał tylko jedną ofertę; odnotowuje odpowiedź Urzędu na ustalenia Trybunału oraz środki podjęte przez Urząd, aby zapobiec powtórzeniu się tego uchybienia;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

20.

odnotowuje z zadowoleniem wprowadzone środki i aktualnie wdrażane działania Urzędu na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje skuteczność kontroli ex post i ex ante wprowadzonych w celu zapobiegania konfliktom interesów, które to kontrole zapobiegły 37 przypadkom konfliktu interesów i doprowadziły do ośmiu ustaleń, z których żadne nie wymagało przyjęcia środków naprawczych;

21.

zauważa, że uwaga Trybunału zawarta w jego sprawozdaniu za 2017 r. dotycząca potrzeby wzmocnienia niezależności księgowego została zamknięta według Urzędu, ale według Trybunału nadal pozostaje otwarta; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Urzędu, że niezależność księgowego jest niekwestionowana, i wzywa Urząd do jak najszybszego uzyskania potwierdzenia przez Trybunał;

22.

ubolewa, że – w odniesieniu do dwuletniego okresu karencji – Urząd wciąż uwzględnia w swojej polityce niezależności obowiązek monitorowania interesów ekspertów wyłącznie w odniesieniu do mandatu grupy naukowej, do której ekspert chce przystąpić; nie zgadza się z twierdzeniem Urzędu, że obecna polityka jest „solidnym i wyrafinowanym sposobem uniknięcia potencjalnych konfliktów”; ponownie wzywa do niezwłocznej zmiany tej polityki, tak by interesy ekspertów rozpatrywano w całym obszarze kompetencji Urzędu, o co Parlament apelował już wielokrotnie; przypomina Urzędowi, że w celu utrzymania niezależności jego paneli Urząd ma dostęp do wszelkiej niezbędnej wiedzy specjalistycznej dzięki możliwości zaproszenia ekspertów do udziału w wysłuchaniach, bez prawa ekspertów do udziału w obradach panelu i sporządzaniu konkluzji;

23.

ubolewa, że finansowania przez przedsiębiorstwa badań objętych zakresem kompetencji Urzędu nie uznano za istotne dla okresu karencji, o ile finansowanie to nie przekracza 25 % łącznego budżetu na badania, którym zarządza dany ekspert lub jego zespół badawczy, oraz że próg ten odnosi się do pojedynczych źródeł finansowania, a nie do wszystkich źródeł prywatnych łącznie; ponownie wzywa do wykreślenia tego progu finansowania z polityki niezależności Urzędu, zgodnie z wielokrotnymi apelami Parlamentu; podkreśla, że całkowite pominięcie przez Urząd obaw Parlamentu dotyczących tego niedociągnięcia w polityce niezależności Urzędu jest nie do przyjęcia;

24.

wzywa Urząd, by dostosował swoje praktyki do zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 7 maja 2020 r. w sprawie 2168/2019/KR, w szczególności, w razie potrzeby, poprzez powołanie się na możliwość zakazania pracownikom wyższego szczebla zajmowania niektórych stanowisk po zakończeniu ich kadencji, ustanowienie kryteriów określających, kiedy przejście pracowników do sektora prywatnego jest niedozwolone, informowanie kandydatów na wyższe stanowiska w Urzędzie o stosowanych kryteriach oraz wprowadzenie wewnętrznych procedur, tak aby w przypadku zmiany miejsca pracy pracownik niezwłocznie tracił dostęp do informacji poufnych;

Kontrole wewnętrzne

25.

zauważa, że sprawozdanie końcowe z kontroli przeprowadzonej przez służbę audytu wewnętrznego w odniesieniu do zarządzania zasobami kadrowymi i etyki zostało opublikowane w 2019 r., i odnotowuje zawarte w nim dwie bardzo ważne uwagi: jedną dotyczącą uchybień w procesie naboru i selekcji oraz drugą dotyczącą uchybień w procesie zarządzania czasem; zauważa, że w 2019 r. służba audytu wewnętrznego rozpoczęła kontrolę dotyczącą oceny i przyjmowania wyników naukowych w dziedzinie składników żywności i opakowań;

26.

zauważa, że zgodnie z zaleceniem Komisji Urząd uczestniczył we wzajemnej ocenie dotyczącej zarządzania ryzykiem między agencjami Unii, zachęcając do wymiany najlepszych praktyk;

27.

z zadowoleniem przyjmuje pełne wdrożenie planu działania w ramach strategii Urzędu w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w następstwie wewnętrznej oceny ryzyka przeprowadzonej zgodnie z metodyką i wytycznymi Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych; zaleca, aby Urząd zaktualizował swoją strategię zwalczania nadużyć finansowych i plan działania służące przeciwdziałaniu ryzyku nadużyć finansowych, na które narażony jest Urząd, oraz aby przedstawił organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie z postępów;

28.

wzywa Urząd, by dążył do rozpowszechniania wyników prowadzonych badań w społeczeństwie;

Inne uwagi

29.

odnotowuje działania Urzędu zmierzające do stworzenia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy; wzywa Urząd do wzmożenia tych wysiłków przez stosowanie się do wytycznych systemu ekozarządzania i audytu Unii Europejskiej i dążenie do większej zrównoważoności;

30.

zauważa, że Urząd przyjął nową zintegrowaną politykę w zakresie bezpieczeństwa informacji, ciągłości działania, ochrony oraz zdrowia i bezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie uwierzytelniania wieloskładnikowego oraz fakt, że konta superużytkowników były jeszcze bardziej ograniczone i przeprowadzono obowiązkowe szkolenia, aby zwiększyć bezpieczeństwo informacji w Urzędzie;

31.

(1) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0023.

(3) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 245.

(4) Sprawozdanie specjalne nr 2/2019 pt. „Zagrożenia chemiczne w żywności – unijna polityka bezpieczeństwa żywności zapewnia ochronę konsumentom, lecz stoją przed nią wyzwania” (Dz.U. C 21 z 17.1.2019, s. 7).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1381 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystości i zrównoważonego charakteru unijnej oceny ryzyka w łańcuchu żywnościowym oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 178/2002, (WE) nr 1829/2003, (WE) nr 1831/2003, (WE) nr 2065/2003, (WE) nr 1935/2004, (WE) nr 1331/2008, (WE) nr 1107/2009, (UE) 2015/2283 oraz dyrektywę 2001/18/WE (Dz.U. L 231 z 6.9.2019, s. 1).

(6) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/292

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1601

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0060/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2021),

udziela dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/294

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1602

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0060/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 192 z 8.6.2020, s. 6.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/296

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1603

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób („Centrum”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 59 206 000 EUR, co stanowi niewielki wzrost o 2,03 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że 97,68 % budżetu Centrum pochodzi z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że wysiłek włożony w monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadził do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,23 %, co oznacza wzrost o 0,71 % w porównaniu z rokiem 2018; odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 81,41 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,19 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Wyniki

zauważa, że Centrum stosuje w swoich jednolitych dokumentach programowych na lata 2020–2022 oraz 2021–2023 szereg kluczowych wskaźników efektywności w celu oceny wartości dodanej swojej działalności, a także, oprócz innych wskaźników, wykaz kluczowych wskaźników efektywności zawarty w dokumencie roboczym służb Komisji z 2015 r. w celu poprawy zarządzania budżetem; odnotowuje, że kluczowe wskaźniki efektywności zostały nieznacznie zmienione, a wykaz został całkowicie zmieniony na potrzeby jednolitego dokumentu programowego na lata 2021–2023; stwierdza, że zrealizowano 90,30 % działań przewidzianych w programie prac na 2019 r.;

zauważa, że Centrum określa status działań podjętych w związku z zaleceniem organu udzielającego absolutorium za ubiegły rok w sprawie roli Centrum w opracowywaniu narzędzi cyfryzacji opieki zdrowotnej w Unii, zwłaszcza w kontekście walki z pandemią, jako „w trakcie realizacji”; wzywa Centrum do terminowego informowania organu udzielającego absolutorium o stanie realizacji planu działania, zwłaszcza w kontekście obecnej pandemii i łagodzenia jej negatywnych skutków;

z zadowoleniem przyjmuje, że Centrum dzieli się najlepszymi praktykami i regularnie współpracuje z innymi agencjami i organami Unii, w szczególności z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejską Agencją Leków, Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii oraz z Komisją, szczególnie z jej Dyrekcją Generalną ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności; zauważa ponadto, że Centrum bierze udział w międzyinstytucjonalnych postępowaniach o udzielenie zamówienia i korzysta ze wspólnych usług, głównie usług informatycznych i ankiet przeprowadzanych wśród pracowników; odnotowuje, że Centrum korzysta również ze wspólnych usług oferowanych przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w zakresie przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej i ciągłości działania; z zadowoleniem przyjmuje stosowanie kluczowych wskaźników efektywności, które służą ocenie współpracy i współdziałania Centrum;

stwierdza, że ocena zewnętrzna za lata 2013–2017 została zakończona w latach 2018–2019, a zalecenia z oceny zostały przyjęte w 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje, że w ocenie stwierdzono, iż Centrum z powodzeniem zapewniało wsparcie w priorytetowych obszarach polityki unijnej i krajowej oraz wykazało zdolność do skutecznego dostosowywania się do zmian politycznych; z satysfakcją zauważa, że Centrum zostało pozytywnie ocenione pod względem spójności swoich działań i koordynacji z innymi właściwymi organami; wzywa Centrum do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania ze stanu prac nad planem działania na rzecz wdrożenia zaleceń wynikających z oceny; jest jednak zdania, że oceny pracy Centrum powinna dokonać Komisja, a nie zarząd Centrum;

przypomina, że Centrum, jako agencja Unii, dysponuje budżetem denominowanym w euro; jednak ze względu na fakt, że jego siedziba znajduje się poza strefą euro (w Szwecji), znaczna część wydatków ponoszona jest w koronach szwedzkich (SEK); ponadto uznaje, że Centrum jest narażone na wahania kursu wymiany, gdyż nie tylko posiada rachunki bankowe w koronach szwedzkich, ale również dokonuje niektórych transakcji w innych walutach obcych;

jest zdania, że Centrum od dawna zmaga się z problemem braku niezbędnych kompetencji i prawa do koordynowania działania; uważa, że bez odpowiednich kompetencji i prawa do lepszej koordynacji z organami krajowymi Centrum nie będzie w stanie spełnić oczekiwań stawianych przed nim w momencie jego powoływania; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji z dnia 11 listopada 2020 r. (2) dotyczący zmiany rozporządzenia (WE) nr 851/2004 (3) i wzmocnienia mandatu Centrum;

wyraża uznanie dla Centrum za jego proaktywną współpracę z mediami w celu zwiększenia widoczności w mediach, internecie i mediach społecznościowych z myślą o zwiększeniu poziomu wiedzy na temat jego działalności;

przypomina, że misją Centrum jest identyfikacja oraz ocena bieżących i pojawiających się zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, jakie niosą ze sobą choroby zakaźne, a także powiadamianie o nich; podkreśla, że w 2019 r. Centrum odpowiedziało na 34 oficjalne wnioski naukowe Komisji (z czego 10 przekazali posłowie) oraz opublikowało w sumie 219 sprawozdań, w tym 24 szybkich ocen ryzyka dotyczących zagrożeń chorobami;

10.

podkreśla, że Trybunał Obrachunkowy w swoim sprawozdaniu specjalnym nr 21/2019 stwierdził (4), iż działania Centrum stanowiły cenne wsparcie dla Komisji i państw członkowskich w zwalczaniu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe;

Polityka kadrowa

11.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 95,56 % – przyjęto 172 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 180 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 180 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Centrum zatrudniało również 96 pracowników kontraktowych i jednego oddelegowanego eksperta krajowego;

12.

zauważa, że Centrum poinformowało o stosunkowo dobrej równowadze płci w 2019 r. wśród członków kadry kierowniczej wyższego szczebla (czterech mężczyzn i dwie kobiety) oraz w zarządzie (12 mężczyzn i 15 kobiet); pochwala geograficzną reprezentację pracowników w Centrum;

13.

wyraża zaniepokojenie z powodu dużej liczebności zarządu Centrum, która utrudnia podejmowanie decyzji i generuje znaczne koszty administracyjne;

14.

15.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie wdrażane działania Centrum mające zapobiegać molestowaniu, z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. nie odnotowano żadnego przypadku mobbingu;

Zrównoważony charakter

16.

wyraża ubolewanie, że Centrum nie wyznaczyło celów w zakresie redukcji emisji CO2; jednak z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Centrum na rzecz stworzenia przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz wszystkie środki podejmowane przez Centrum w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii, a także wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

Udzielanie zamówień publicznych

17.

odnotowuje, że stosowanie elektronicznych procedur zamówień publicznych, opartych na aplikacji e-PRIOR opracowanej przez DG DIGIT Komisji Europejskiej, umożliwiło rozpoczęcie 11 postępowań o udzielenie zamówienia w 2019 r.; zauważa, że nowy wewnętrzny elektroniczny obieg dokumentów w Centrum, obejmujący udzielanie zamówień publicznych, procedury prawne i powiadomienia o zmianach personalnych, zapewnił większą skuteczność procedur i większą zgodność z przepisami; zauważa, że Centrum przeszło na nowy system publikacji ex ante i że wdrożono unijne narzędzie ankietowe;

18.

odnotowuje, że wdrożono dwie z trzech uwag Trybunału, jedną dotyczącą kontroli ex ante przeprowadzonych w odniesieniu do umowy ramowej IT, a drugą dotyczącą umów o świadczenie usług w zakresie sprzętu konferencyjnego i multimedialnego; wzywa Centrum do przedstawienia sprawozdania na temat stanu działań podjętych w celu odpowiedzi na trzecią uwagę, mianowicie w zakresie struktury i dokumentacji kontroli i uzgodnień w odniesieniu do formularzy zamówień, dostaw i faktur;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

z zaniepokojeniem zauważa, że brakuje niektórych deklaracji interesów i życiorysów członków zarządu i forum doradczego; wzywa Centrum, by publikowało deklaracje interesów i życiorysy wszystkich członków zarządu i forum doradczego oraz by poinformowało organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach; zauważa, że Centrum przyjęło politykę niezależności, która rutynowo wymaga zbierania i kontrolowania deklaracji interesów od kadry kierowniczej wyższego szczebla, kluczowych członków personelu i ekspertów zewnętrznych, którzy uczestniczą w działalności naukowej Centrum;

20.

stwierdza, że w 2019 r. Centrum zarejestrowało i zamknęło jedną sprawę dotyczącą informowania o nieprawidłowościach oraz że wprowadzono odpowiednie środki, a także zauważa, że w rezultacie wysłano pracownikom pisemne przypomnienie o ich obowiązkach wynikających z regulaminu pracowniczego; zauważa, że w 2019 r. zidentyfikowano i przeanalizowano 29 potencjalnych konfliktów interesów, po czym podjęto działania zaradcze w odniesieniu do 21 z tych konfliktów interesów; zauważa, że Centrum prowadzi rejestr spotkań z lobbystami i że są one upubliczniane na żądanie; podkreśla, że Centrum musi w dalszym ciągu udoskonalać swoje ramy etyczne, przyjmując środki ochrony sygnalistów;

21.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich unijnych instytucjach i agencjach;

22.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

23.

zauważa, że obecny plan kontroli Centrum obejmuje okres od 2018 do 2020 r.; stwierdza, że uwzględniono wszystkie wcześniejsze uwagi i zalecenia, jak również opracowano odpowiednie plany działania; zauważa, że w wyniku przeprowadzonej w 2019 r. przez Służbę Audytu Wewnętrznego kontroli dotyczącej gotowości i reagowania kryzysowego w Centrum wydano pięć zaleceń, z których dwa zaklasyfikowano jako bardzo ważne, a trzy jako ważne, przy czym wdrożono już jedno bardzo ważne i jedno ważne zalecenie; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o statusie realizacji pozostałych zaleceń;

24.

odnotowuje, że w 2019 r. Centrum udokumentowało w wykazie odstępstw 46 przypadków, które zostały odpowiednio przeanalizowane, oraz że sporządzono plan działania w celu zmniejszenia liczby odstępstw;

25.

zauważa, że w 2019 r. zarząd zatwierdził zaktualizowane ramy kontroli wewnętrznej Centrum oraz jego kodeks postępowania, a także politykę niezależności Centrum w zakresie regulaminu pracowniczego i jego rozporządzenia finansowego;

Inne uwagi

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum opracowało kompleksową strategię mającą na celu osiągnięcie efektywności kosztowej i ochronę środowiska; apeluje do Centrum o zwrócenie należytej uwagi na koszyk energetyczny swoich źródeł energii elektrycznej i zachęca Centrum do pozyskiwania energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii;

27.

z zadowoleniem przyjmuje nowe środki podjęte przez Centrum w celu rozpowszechniania wyników swoich badań wśród ogółu społeczeństwa oraz dotarcia do obywateli za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych narzędzi komunikacji; z zadowoleniem przyjmuje zmiany wprowadzone na stronie internetowej dla różnych zainteresowanych stron; zauważa, że Centrum nie posiada specjalnej polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, ale stosuje kilka strategii politycznych w zakresie bezpieczeństwa, które obejmują politykę w zakresie cyberbezpieczeństwa;

28.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (5) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) COM(2020) 726.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1).

(4) Sprawozdanie specjalne nr 21/2019 „Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe – zagrożenie zdrowotne, które pozostaje problemem dla UE, pomimo postępów w sektorze hodowli zwierzęcej” (Dz.U. C 392 z 19.11.2019, s. 7).

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/300

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1604

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) (przed 27 czerwca 2019 r. – Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA)) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0061/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 526/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 460/2004 (4), w szczególności jego art. 21,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) oraz certyfikacji cyberbezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 526/2013 (akt o cyberbezpieczeństwie) (5), w szczególności jego art. 31,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0085/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 41.

(5) Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/302

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1605

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) (przed 27 czerwca 2019 r. – Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA)) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0061/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 526/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 460/2004 (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0085/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 41.

(5) Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15.

(1) Dz.U. C 120 z 29.3.2019, s. 67.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/304

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1606

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) (przed 27 czerwca 2019 r. – Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA)) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0085/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 16 932 952 EUR, co stanowi wzrost o 47,58 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że wzrost ten wynika głównie z większych wydatków na personel, ICT i podstawowe działania operacyjne w związku z przyjęciem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) oraz certyfikacji cyberbezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 526/2013 (akt o cyberbezpieczeństwie) (2); mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,80 %, co oznacza spadek o 3,18 % w porównaniu z rokiem 2018; zwraca ponadto uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 70,12 %, co oznacza spadek o 18,44 % w porównaniu z rokiem 2018;

Wyniki

zauważa, że Agencja stosuje niektóre kluczowe wskaźniki skuteczności działania do pomiaru wartości dodanej wynikającej z jej działalności oraz do usprawnienia zarządzania budżetem; zauważa, że Agencja wdrożyła ilościowe i jakościowe kluczowe wskaźniki skuteczności działania w celu efektywniejszego pomiaru skutków działań, a także wprowadziła specjalny zestaw kluczowych wskaźników skuteczności działania w celu monitorowania oczekiwań zainteresowanych stron; z zadowoleniem przyjmuje dodanie specjalnych kluczowych wskaźników skuteczności działania związanych z nowym mandatem przyznanym na mocy aktu o cyberbezpieczeństwie;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja podpisała umowę o gwarantowanym poziomie usług z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego, aby zwiększyć efektywność dzięki wspólnemu korzystaniu z usług, dzieleniu się wiedzą i wymianie najlepszych praktyk, w szczególności w dziedzinach narzędzi informatycznych, zarządzania zasobami ludzkimi, zamówień publicznych i ciągłości działania;

Polityka kadrowa

zauważa z zaniepokojeniem, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 79,66 % – przyjęto 47 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 59 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 48 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 26 pracowników kontraktowych i dwóch oddelegowanych ekspertów krajowych; zauważa, że zwiększony plan zatrudnienia wynika z nowego mandatu Agencji, której po przyjęciu aktu o cyberbezpieczeństwie przyznano większe kompetencje i zasoby;

jest bardzo zaniepokojony, że w 2019 r. odnotowano brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz w zarządzie; zachęca Agencję, aby dołożyła starań w celu osiągnięcia większej równowagi płci na wszystkich szczeblach; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania członków zarządu Agencji brały pod uwagę znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

zauważa, że Agencja ma pewne trudności z rekrutacją, przyciągnięciem i zatrzymaniem odpowiednio wykwalifikowanego personelu, głównie z powodu niskich współczynników korygujących stosowanych do wynagrodzeń pracowników w Grecji oraz deficytu specjalistów na rynku bezpieczeństwa informatycznego w Unii; z zadowoleniem przyjmuje środki socjalne wprowadzone w Agencji, aby zwiększyć atrakcyjność, i zauważa, że nowy plan zatrudnienia Agencji umożliwia proponowanie wyższych stanowisk kontraktowych;

zauważa, że trwa przegląd procedur przekazywania obowiązków nowym pracownikom; zauważa również, że procedury przekazywania obowiązków uznaje się za objęte polityką dotyczącą newralgicznych stanowisk; wzywa Agencję, aby przedstawiła informacje o rozwoju sytuacji w przyszłości i przyjęciu polityki dotyczącej newralgicznych stanowisk;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja korzystała z pracowników zatrudnionych tymczasowo lub doraźnie do wykonywania zadań w Agencji, pracownicy ci stanowią 29 % całkowitej siły roboczej, co stanowi wzrost w stosunku do poprzedniego roku, i według Trybunału liczba ta wskazuje na zwiększoną zależność od pracowników doraźnych; zauważa, że w 2019 r. Agencja zapłaciła za te usługi około 923 000 EUR, co stanowi 5,60 % budżetu Agencji; zauważa ponadto, że Trybunał powstrzymał się od sformułowania uwag dotyczących stosowania do agencji unijnych dyrektywy 2008/104/WE (3) w sprawie pracy tymczasowej, ponieważ przed Trybunałem Sprawiedliwości toczy się sprawa dotycząca tej kwestii;

Zamówienia

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje z niepokojem stwierdzone uchybienia w postępowaniach o udzielenie zamówienia, w których w trzech z czterech skontrolowanych przypadków zaobserwowano nakładanie się kryteriów wyboru i kryteriów udzielenia zamówienia, a także brak rozdzielenia stanowiący wadę proceduralną, narażającą Agencję na ryzyko unieważnienia procedur przetargowych; zauważa ponadto, że Agencja nie dotrzymała terminów określonych w rozporządzeniu finansowym dotyczących publikacji ogłoszenia o udzieleniu zamówienia w Dzienniku Urzędowym;

10.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w dwóch z czterech skontrolowanych umów ramowych o świadczenie usług specyfikacja istotnych warunków zamówienia nie zawierała dokładnych informacji na temat metody porównywania ofert finansowych w oparciu o scenariusze, nie zapewniała zatem najbardziej opłacalnej realizacji; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja ustaliła nieprawidłową kwotę progową dla trzech umów, jeśli wziąć pod uwagę zakres i wartość zamówień, oraz że nie przeprowadziła żadnej oceny ryzyka łączącego się z faktyczną realizacją i zależnością finansową, na jaką jest narażona Agencja w związku z ustaloną kwotą zaoferowaną za zamówienie; odnotowuje odpowiedź Agencji na ustalenia Trybunału oraz środki podjęte przez Agencję, aby zapobiec powtórzeniu się tych uchybień;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

11.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie wdrażane działania Agencji mające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi, oraz zauważa, że życiorysy członków zarządu i ich oświadczenia o braku konfliktu interesów są publikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa, że Agencja nie publikuje na swojej stronie internetowej oświadczeń o braku konfliktu interesów ani życiorysów kierownictwa wyższego szczebla, z wyjątkiem życiorysu i oświadczenia dyrektora wykonawczego; wzywa Agencję do publikowania oświadczeń o braku konfliktu interesów i życiorysów kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

Kontrole wewnętrzne

12.

zauważa, że Agencja zaplanowała przyjęcie w 2020 r. nowej polityki dotyczącej newralgicznych stanowisk;

13.

zauważa w odniesieniu do kontroli przeprowadzonej przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) dotyczącej zaangażowania zainteresowanych podmiotów w opracowywanie produktów w ENISA, że jedno ważne zalecenie wciąż nie zostało zrealizowane, ponieważ odpowiednie procedury musiały zostać poddane przeglądowi i zatwierdzone wewnętrznie;

14.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego opublikowała w 2019 r. sprawozdanie na temat zarządzania zasobami ludzkimi i etyki zawodowej – wydano cztery ważne i trzy bardzo ważne zalecenia; zauważa, że uzgodniono z IAS plan działania w celu uwzględnienia tych zaleceń, i wzywa Agencję, aby informowała o stanie ich wdrożenia;

Inne uwagi

15.

z niepokojem zauważa, że Agencja nie opracowała jeszcze formalnej i kompleksowej polityki zarządzania środowiskowego, aby zapewnić przyjazne dla środowiska miejsce pracy; wzywa Agencję, aby podjęła działania w tym zakresie;

16.

zauważa, że Agencja sporządziła 55 sprawozdań i prowadzi aktywne działania propagujące wiedzę o zagadnieniach związanych z cyberbezpieczeństwem;

17.

wzywa Agencję, by skoncentrowała się na rozpowszechnianiu w społeczeństwie wyników prowadzonych badań;

18.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) oraz certyfikacji cyberbezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 526/2013 (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/307

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1607

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0062/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (4), w szczególności jego art. 65,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0077/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/309

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1608

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0062/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (4), w szczególności jego art. 65,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0077/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 70.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/311

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1609

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0077/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 27 139 347 EUR, co stanowi spadek o 5,74 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,98 %, równego wskaźnikowi wykonania z 2018 r.; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 92,22 %, co oznacza wzrost o 3,27 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, że osiągnięto orientacyjne pułapy stosowane przez Trybunał Obrachunkowy do oceny wykonania budżetu na poziomie przeniesień: 10 % w tytule 1 (personel) i 20 % w tytule 2 (wydatki administracyjne); zauważa z ubolewaniem, że orientacyjny pułap w tytule 3 (30 % na wydatki operacyjne) nie został osiągnięty;

zauważa, że większe dochody z opłat są wyrównywane w drodze zmniejszenia dotacji przyznanej Agencji; ubolewa, że Komisja nie uważa zwiększonej aktywności za podstawę do zwiększenia tej dotacji;

zauważa, że w następstwie rozszerzenia mandatu Agencji na mocy nowego rozporządzenia Agencja zaczęła w 2019 r. pobierać honoraria i opłaty za wykonywanie zadań certyfikacyjnych, przy uwzględnieniu szczególnych potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP); zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 w przypadku Agencji honoraria i opłaty stanowią dochody przeznaczone na określony cel; zauważa, że wprowadzono zmiany w przepisach wykonawczych do regulaminu finansowego Agencji;

zauważa, że w 2019 r. w rejestrze niezgodności Agencji zarejestrowano 36 niezgodności ex post (przypadków braku zgodności), w porównaniu z 29 w 2018 r. i 7 w 2017 r.; zauważa, że przypadki braku zgodności dotyczą głównie przepisów regulujących podróże służbowe, zobowiązań ex post, zarządzania umowami i płatności oraz procedur wewnętrznych; zauważa, że Agencja wskazała, iż wprowadzono środki naprawcze i przeprowadzono działania podnoszące świadomość tych zagadnień; wzywa Agencję, aby zahamowała tendencję do wzrostu liczby niezgodności ex post oraz przykładała większą wagę do środków zapobiegawczych;

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji Agencji, jeśli chodzi o jej wewnętrzne funkcjonowanie i zarządzanie, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Wyniki

podkreśla, że Agencja z powodzeniem stosowała kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny własnej efektywności w wykonywaniu zadań; uznaje, że Agencja osiągnęła zadowalający poziom realizacji kluczowych wskaźników skuteczności działania i celów w zakresie produktów; zauważa, że spośród 136 kluczowych wskaźników skuteczności działania 118 zrealizowano w pełni lub częściowo, a 18 nie osiągnięto; odnotowuje w dużej mierze niezadowalające wyniki, jeśli chodzi o kluczowy wskaźnik skuteczności działania nr 5 „Uporządkowanie krajowych przepisów technicznych dotyczących pojazdów we wszystkich państwach członkowskich”, gdzie ostateczny wynik wyniósł 67 %, oraz odnotowuje, że nie wyjaśniono przyczyn takiego wyniku, który jest niski w porównaniu z celem zakładającym 100 %; wzywa Agencję, aby wraz z wynikami kluczowych wskaźników skuteczności działania przedstawiła dodatkowe wyjaśnienia;

wzywa Agencję, by w przypadku pokrywających się zadań zbadała możliwości wspólnego wykorzystywania zasobów z innymi agencjami prowadzącymi podobną działalność; zachęca Agencję do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy ze wszystkimi agencjami Unii; zachęca Agencję do zbadania możliwości dzielenia się personelem w niektórych niespecjalistycznych dziedzinach technicznych i administracyjnych;

wzywa Agencję, by skoncentrowała się na rozpowszechnianiu wyników prowadzonych badań w społeczeństwie;

10.

przypomina, że Agencja dysponuje najmniejszym budżetem wśród agencji transportowych pomimo doskonałej efektywności środowiskowej i innych korzyści płynących z transportu kolejowego; podkreśla w szczególności, że Agencja nie powinna być stawiana w sytuacji, w której czuje się zmuszona ubiegać o dodatkowe wsparcie ze strony Komisji ze względu na niewystarczające zasoby finansowe, zwłaszcza w czasach, gdy koleje stanowią jeden z priorytetów polityki Unii Europejskiej; apeluje o zwiększenie budżetu Agencji, aby zapewnić jej zasoby niezbędne do skutecznego wykonywania uprawnień i wypełniania zadań, w szczególności związanych ze zwiększaniem konkurencyjności, poprawą bezpieczeństwa i interoperacyjnością transgraniczną;

Polityka kadrowa

11.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 93,92 % – przyjęto 139 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 148 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 148 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. w Agencji pracowało ponadto 35 pracowników kontraktowych; zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. w Agencji nie pracowali żadni oddelegowani eksperci krajowi;

12.

jest bardzo zaniepokojony, że w 2019 r. odnotowano brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (89 % mężczyzn i 11 % kobiet) oraz w zarządzie (70 % mężczyzn i 30 % kobiet); apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania członków zarządu Agencji brały pod uwagę, jak ważne jest zapewnienie równowagi płci; zachęca Agencję, aby dołożyła starań w celu osiągnięcia lepszej równowagi płci na wszystkich szczeblach;

13.

14.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu, że promuje zaufanych doradców i zachęca pracowników, aby się do nich zwracali z problemami w tym zakresie; zauważa, że zgłoszono jeden przypadek domniemanego molestowania, lecz w żadnej sprawie nie wszczęto dochodzenia ani nie podjęto kroków prawnych;

15.

zauważa, że wyniki rocznej analizy porównawczej dotyczącej personelu są podobne do wyników z 2018 r.: 19,39 % pracowników wykonuje zadania administracyjne (20,33 % w 2018 r.), 69,95 % zadania operacyjne (68,88 % w 2018 r.), a 11,04 % zadania związane z kontrolą i finansami (10,79 % w 2018 r.);

16.

ubolewa, że w 2019 r. zarządowi nie udało się podjąć decyzji w sprawie systemu językowego Agencji;

Zamówienia

17.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału Agencja nie powołała formalnie co najmniej jednego członka komisji oceniającej postępowanie o udzielenie zamówienia, co zagraża przejrzystości takiego postępowania; odnotowuje odpowiedź Agencji na ustalenia Trybunału oraz środki podjęte przez Agencję, aby zapobiec powtórzeniu się tego uchybienia;

18.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału Agencja zawarła trzy odrębne kaskadowe umowy ramowe z trzema przedsiębiorstwami; na podstawie uwag Trybunału zauważa, że rozporządzenie finansowe stanowi, iż jest to możliwe bez ponownego otwierania procedury przetargowej, pod warunkiem że w umowie ramowej dokładnie określono wszystkie warunki dotyczące realizacji przedmiotowych robót, dostaw lub usług; zauważa, że Trybunał stwierdził, iż umowa ramowa nie jest wystarczająco szczegółowa; ponadto zauważa na podstawie uwag Trybunału, że oferty finansowe oferentów opierały się jedynie na dziennej stawce za jeden dzień pracy, bez uwzględnienia ważnych elementów, takich jak profile pracowników lub złożoność pracy; na podstawie wniosku Trybunału zauważa, że wykorzystanie tego rodzaju umowy ramowej było niewłaściwe, gdy wziąć pod uwagę poziom szczegółowości dostępnych informacji na temat prac, które miały zostać wykonane, oraz że dane finansowe również nie były wystarczająco szczegółowe, aby można było zapewnić wykonanie prac w sposób jak najbardziej ekonomiczny; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, według której przedmiotowa oferta dotyczyła pomocy Agencji w nowym zadaniu, a zatem nie byłoby proporcjonalne zorganizowanie ponownego otwarcia przetargu (co trwa co najmniej 3 tygodnie) na pomoc techniczną (trwającą maksymalnie 15 dni), w sytuacji gdy wymóg prawny oceny kompletności dokumentacji wniosku wynosi jeden miesiąc; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o wydatkach związanych z tymi umowami ramowymi;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

zauważa, że zgodnie z oświadczeniem Agencji jej narażenie na konflikty interesów wzrosło od 16 czerwca 2019 r., kiedy to Agencja stała się organem posiadającym istotne uprawnienia decyzyjne; zauważa, że w maju 2019 r. zarząd Agencji przyjął ramy dobrego postępowania administracyjnego, które zawierają rygorystyczne środki dotyczące zarządzania konfliktami interesów w odniesieniu do osób zaangażowanych we wdrażanie 4. pakietu kolejowego, oraz że zarząd doprecyzował zasady dotyczące prezentów i gościnności, a także korzystania z mediów społecznościowych; wzywa Agencję, aby ściśle monitorowała skuteczność podjętych środków oraz informowała organ udzielający absolutorium o doświadczeniach i ewentualnej potrzebie dostosowań;

20.

zauważa, że Agencja opublikowała na swojej stronie internetowej deklaracje o braku konfliktu interesów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz życiorysy członków zarządu i dyrektora wykonawczego; wzywa Agencję, aby opublikowała życiorysy kadry kierowniczej wyższego szczebla i poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w tej sprawie;

21.

odnotowuje dalsze kroki podejmowane w celu zwiększenia przejrzystości działań Agencji, takie jak składanie sprawozdań ze spotkań personelu Agencji z podmiotami zewnętrznymi, w szczególności ze spotkań dyrektora Agencji z organizacjami i osobami samozatrudnionymi, oraz publikowanie tych sprawozdań na stronie internetowej Agencji;

22.

zauważa, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych zamknął we wrześniu 2019 r. – bez zalecenia jakichkolwiek działań – sprawę dotyczącą podejrzenia nadużycia finansowego, zgłoszonego po raz pierwszy w 2017 r.; zauważa, że w dochodzeniu nie znaleziono żadnych dowodów nadużyć finansowych lub nieprawidłowości mających wpływ na interesy finansowe lub inne interesy Unii;

Kontrole wewnętrzne

23.

odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału, że Komisja na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług wystawiła Agencji fakturę za świadczenie różnych usług informatycznych, ale faktura ta była częściowo oparta na błędnej liczbie użytkowników; zwraca uwagę na ograniczone skutki finansowe zawyżenia rachunku Agencji na kwotę 4 675 EUR; zwraca jednak uwagę na stwierdzone przez Trybunał uchybienia w wewnętrznych kontrolach Agencji, wskazujące na to, że nie przeprowadzono żadnej kontroli, aby upewnić się, że zafakturowana kwota jest zgodna z warunkami umowy o gwarantowanym poziomie usług; wzywa Agencję, aby przeanalizowała stwierdzone uchybienie, wprowadziła środki zapobiegawcze, wyeliminowała stwierdzone zagrożenia oraz do czerwca 2021 r. poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych środkach;

24.

zauważa, że w 2019 r. zamknięto wszystkie, z wyjątkiem jednego, niezrealizowane zalecenia Służby Audytu Wewnętrznego; zauważa, że jedno otwarte zalecenie wynika z audytu zarządzania projektami i usługami przeprowadzonego w 2018 r. i odnosi się do skutecznego wykorzystania Projektu MS; zauważa, że we wrześniu 2020 r. Agencja poinformowała w sprawozdaniu z działań następczych w związku z absolutorium za 2018 r., że zalecenie zostanie zamknięte w czerwcu 2020 r.; przypomina Agencji, że zalecenie to należy wdrożyć zgodnie z uzgodnionym planem działania; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o wdrażaniu tego zalecenia oraz do czerwca 2021 r. przedstawiła wytłumaczenie ewentualnych opóźnień;

25.

zwraca uwagę na rolę Agencji w zapewnianiu bezpieczeństwa i interoperacyjności europejskiego systemu kolejowego oraz w zwiększaniu konkurencyjności kolei w stosunku do innych rodzajów transportu, zmniejszaniu przeszkód administracyjnych i technicznych, promowaniu dostępu do rynku i gwarantowaniu niedyskryminacji, efektywniejszym wykorzystywaniu funduszy publicznych w publicznych usługach transportu kolejowego oraz poprawie zarządzania infrastrukturą; popiera Komisję w dążeniu do uczynienia europejskiego systemu kolejowego światowym liderem, jeżeli chodzi o skuteczność działania w zakresie bezpieczeństwa; apeluje o zwiększenie budżetu Agencji, aby zapewnić jej zasoby niezbędne do skutecznego wykonywania uprawnień i wypełniania zadań, w szczególności związanych ze zwiększaniem konkurencyjności, poprawą bezpieczeństwa i interoperacyjnością transgraniczną;

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od 16 czerwca 2019 r. Agencja z powodzeniem zaczęła pełnić rolę organu UE odpowiedzialnego za wydawanie zezwoleń na wprowadzenie do obrotu pojazdów kolejowych i jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa dla przedsiębiorstw kolejowych oraz za zatwierdzanie urządzeń przytorowych ERTMS, jak przewidziano w ramach prawnych 4. pakietu kolejowego; zauważa, że te dwa zadania zrealizowano w odniesieniu do ośmiu państw członkowskich, które transponowały filar techniczny 4. pakietu kolejowego w 2019 r.; z zadowoleniem przyjmuje dalszy rozwój punktu kompleksowej obsługi; nalega, aby wraz z większymi obowiązkami powierzonymi Agencji otrzymała ona niezbędne zasoby finansowe, materialne i kadrowe w celu skutecznego i wydajnego wykonywania tych nowych i dodatkowych funkcji;

27.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja została poddana drugiemu audytowi nadzorczemu ISO 9001 w celu poświadczenia, że system zarządzania jest zgodny z wymogami ISO, oraz że jednostka certyfikująca nie stwierdziła żadnych niezgodności;

Inne uwagi

28.

zauważa, że Agencja rozpoczęła rozmowy z władzami francuskimi na temat budowy nowego budynku; zachęca Agencję, aby uwzględniła najnowocześniejsze wymogi w zakresie dobrostanu personelu i norm środowiskowych;

29.

z zadowoleniem przyjmuje starania Agencji, aby stworzyć przyjazne dla środowiska naturalnego warunki pracy;

30.

przypomina o znaczeniu, jakie dla poznania prac Agencji ma zwiększenie widoczności jej działań w mediach i internecie;

31.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/315

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1610

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0063/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (4), w szczególności jego art. 20,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0071/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/317

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1611

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0063/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (4), w szczególności jego art. 20,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0071/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 96.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/319

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1612

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0071/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 18 267 682 EUR, co stanowi wzrost o 75,37 % w porównaniu z 2018 r., głównie ze względu na zmiany w zakresie sprawozdawczości dotyczącej ustępów finansowych dotyczących wieloletnich umów o delegowaniu zadań i o przyznanie wkładu; mając na uwadze, że około połowa budżetu Agencji jest finansowana z wkładu Unii, a druga połowa z dochodów przeznaczonych na określony cel z projektów;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłek włożony w monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadził do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,90 %, co oznacza wzrost o 1,93 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,32 %, co oznacza wzrost o 12,81 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Wyniki

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki efektywności do poprawy zarządzania budżetem oraz do pomiaru działań szkoleniowych i ich wpływu, w szczególności poziomu zadowolenia uczestników, w celu oceny wartości dodanej tych działań;

przypomina Agencji, aby regularnie dokonywała przeglądu i aktualizowała swój system pomiaru wyników i kluczowe wskaźniki efektywności w celu zapewnienia skutecznego wkładu i wiedzy fachowej Agencji na szczeblu Unii; zachęca Agencję do uważnego przeanalizowania wyników i wykorzystania ich do poprawy swojej strategii i planowania działań;

zauważa z zadowoleniem, że Agencja skutecznie zrealizowała powierzony jej mandat, a w niektórych przypadkach nawet przekroczyła cele określone w rocznym programie prac na rok 2019;

zwraca uwagę na rolę Agencji w dostarczaniu krajowym ekspertom w dziedzinie ścigania przestępstw informacji na temat najnowszych zmian w dziedzinach bezpieczeństwa, ścigania przestępstw i wymiany informacji oraz w ułatwianiu wymiany najlepszych praktyk;

wyraża zadowolenie z faktu, że działania szkoleniowe Agencji są ściśle dostosowane do wymogów grup EMPACT w ramach cyklu polityki unijnej, a wiedzę fachową uzyskano od państw członkowskich, Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejskiej Sieci Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości, Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu i innych zainteresowanych stron;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła 327 działań szkoleniowych, w których wzięło udział 34 723 funkcjonariuszy policji; wyraża również zadowolenie z faktu, że kolejnych 28 studentów mogło ukończyć studia w ramach wspólnego europejskiego programu studiów magisterskich;

zauważa, że Agencja zleciła usługodawcy zewnętrznemu przeprowadzenie oceny procedury pilotażowej unijnej oceny potrzeb szkoleniowych (EU-STNA) i jej wpływu w celu przygotowania kolejnego etapu planu strategicznego w 2019 r. z myślą o uruchomieniu nowej EU-STNA w 2021 r.;

zauważa, że Agencja uznała cyberprzestępczość za swój główny priorytet na nadchodzące lata oraz że w 2019 r. w ramach CEPOL-u utworzono Akademię ds. Walki z Cyberprzestępczością, mieszczącą się w pomieszczeniach węgierskiego Międzynarodowego Ośrodka Szkoleniowego i stanowiącą platformę w pełni zaprojektowaną do przeszkolenia do 100 uczestników jednocześnie;

10.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja nadal ściśle współpracuje z siecią agencji ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz jej agencjami, w szczególności z Europolem i Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej; zauważa, że dzielą się one działaniami szkoleniowymi i wspólnie organizują kursy; zauważa, że Agencja aktywnie współpracuje z Europejskim Instytutem Innowacji i Technologii (EIT) poprzez wspólne korzystanie z infrastruktury i wspieranie procedur rekrutacji i udzielania zamówień; zauważa, że w październiku 2014 r. Agencja zleciła Komisji usługi księgowe; zachęca Agencję do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy z innymi organami, urzędami i agencjami Unii;

11.

wzywa Agencję do dalszego zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi unijnymi organami, urzędami i agencjami w celu poprawy wydajności w zakresie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa;

12.

zauważa, że po realizowanej co pięć lat okresowej ocenie zewnętrznej zakończonej w styczniu 2016 r., w wyniku której Agencja miała wdrożyć działania naprawcze, do końca 2018 r. należało zakończyć 32 działania w odpowiedzi na 17 zaleceń; zauważa, że od czasu przyjęcia planu działania w 2020 r. zrealizowano 31 działań oraz że jedno działanie, które należy jeszcze wdrożyć, odnosi się do dalszego rozwoju platformy e-learningowej Agencji (LEED);

Polityka kadrowa

13.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 93,75 % – przyjęto 30 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 32 stanowiska dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 32 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 17 pracowników kontraktowych i 5 oddelegowanych ekspertów krajowych;

14.

podkreśla, że w 2019 r. Agencja otrzymała dużą liczbę wniosków dotyczących oferowanych przez nią programów; podkreśla, że Agencja była w stanie zaspokoić jedynie 47 % zapotrzebowania na program wymiany i ze względu na niedobory kadrowe musiała odrzucić 55 % wnioskodawców ubiegających się o kurs poświęcony cyberprzestępczości; wzywa Komisję i współprawodawców do dalszego angażowania się wraz z Agencją w proces przydzielania zasobów budżetowych w celu rozwiązania problemu niedoboru kadr i umożliwienia Agencji pełnego wykonywania jej mandatu;

15.

zauważa, że w 2019 r. osiągnięto niemal równowagę płci na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla (2 mężczyzn i 1 kobieta); jest jednak zaniepokojony brakiem równowagi płci wśród członków zarządów (20 mężczyzn i 8 kobiet); apeluje do Komisji i państw członkowskich o uwzględnienie znaczenia zapewnienia równowagi płci podczas mianowania swoich kandydatów na członków zarządu Agencji;

16.

zauważa, że przeniesienie ze Zjednoczonego Królestwa na Węgry i wynikający z tego niższy współczynnik korygujący stosowany do wynagrodzeń pracowników doprowadziły do dużej rotacji personelu oraz że równowaga geograficzna nie zawsze była utrzymywana ze względu na mniejszą liczbę wniosków z państw członkowskich innych niż państwo przyjmujące; zauważa, że w 2019 r. Agencja nadal otrzymywała dużą liczbę wniosków od obywateli węgierskich oraz że obywatele państwa przyjmującego byli nadal nadreprezentowani w ogólnej liczbie pracowników; zauważa z uznaniem, że w 2019 r. w celu ograniczenia dużej rotacji personelu Agencja nadal podejmowała działania na rzecz utrzymania personelu i ciągłości działania, na przykład poprzez rekrutację pewnej liczby pracowników tymczasowych i oddelegowanych ekspertów krajowych do czasu zakończenia rekrutacji personelu statutowego, dalsze przenoszenie personelu i funkcji oraz utrzymanie rozwiązań socjalnych (np. kształcenie dzieci pracowników), telepracę i elastyczne godziny pracy;

17.

podkreśla trudności napotykane przez Agencję przy rekrutacji i zatrzymywaniu wykwalifikowanego personelu; podkreśla, że współczynniki korygujące różnią się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich, co ma poważny wpływ na zdolność agencji zlokalizowanych w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących do zatrudniania i zatrzymywania pracowników oraz wiedzy fachowej; wzywa Komisję do rozważenia możliwości ustalenia różnych współczynników korygujących na podstawie oceny regionalnej, a nie krajowej; podkreśla, że siedziby agencji znajdujących się w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących znajdują się zazwyczaj w stolicach, gdzie koszty utrzymania są znacznie wyższe niż w innych częściach kraju;

18.

zachęca Agencję do kontynuowania opracowywania długoterminowych ram polityki kadrowej koncentrujących się na równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwie przez całe życie i rozwoju kariery zawodowej, równowadze płci, telepracy, równowadze geograficznej oraz rekrutacji i integracji osób niepełnosprawnych;

19.

przypomina sugestię Trybunału z 2018 r., by publikować ogłoszenia o naborze na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr w celu zwiększenia promocji i uniknięcia wysokich kosztów tłumaczeń pisemnych; odnotowuje, że Agencja publikuje wszystkie ogłoszenia o wolnych stanowiskach na swojej stronie internetowej, w mediach społecznościowych oraz na międzyagencyjnym portalu ofert pracy opracowanym przez sieć agencji UE; wzywa Agencję do podjęcia niezbędnych środków i poinformowania organu udzielającego absolutorium o działaniach podjętych w celu opublikowania ogłoszeń o naborze na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr;

20.

z zadowoleniem przyjmuje starania Agencji o stworzenie bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska pracy i kultury pracy poprzez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i integrowania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników na temat tych aspektów; wzywa Agencję do rozważenia możliwych racjonalnych usprawnień i modyfikacji w jej budynkach, w tym w odniesieniu do dostępu i odpowiedniego sprzętu biurowego dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej lub dla osób z innymi niepełnosprawnościami;

Udzielanie zamówień publicznych

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału z 2018 r. zauważa, że Agencja nie wdrożyła jeszcze wszystkich narzędzi opracowanych przez Komisję w celu zapewnienia jednolitego rozwiązania w zakresie elektronicznej wymiany informacji ze stronami trzecimi uczestniczącymi w procedurach udzielania zamówień publicznych (e-zamówienia); z zadowoleniem zauważa, że w 2018 r. Agencja wprowadziła e-fakturowanie i elektroniczne procedury przetargowe, a w 2019 r. wprowadziła elektroniczne składanie ofert, a tym samym w pełni wdrożyła elektroniczne zamówienia publiczne;

22.

zauważa, że w 2018 r. Agencja zawarła umowę ramową na organizację podróży dla własnych pracowników i uczestników szkoleń, nie zwracając się do zwycięskiego oferenta o wyjaśnienie potencjalnie rażąco niskiej oferty; przyjmuje do wiadomości, że Agencja zmieniła swoją politykę w celu zapewnienia właściwej dokumentacji (potencjalnych) rażąco niskich cen zwycięskiej oferty, co obejmuje specjalny punkt dotyczący żądania i analizy przyczyn potencjalnie rażąco niskich ofert;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

23.

odnotowuje istniejące środki i bieżące wysiłki Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. Agencja opracowała i wprowadziła kodeks postępowania administracyjnego i wytyczne dotyczące informowania o nieprawidłowościach oraz docenia fakt, że deklaracje o braku konfliktu interesów i życiorysy członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla są publikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa z uznaniem, że w 2019 r. zarząd zatwierdził decyzje wykonawcze dotyczące informowania o nieprawidłowościach oraz w sprawie ustanowienia komitetu pracowniczego;

24.

podkreśla, że obecne ramy etyczne mające zastosowanie do instytucji, organów, urzędów i agencji Unii mają istotne braki ze względu na ich rozdrobnienie i brak spójności między obowiązującymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich instytucjach, agencjach i organach Unii;

25.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

26.

zauważa, że w 2019 r. Agencja dokonała przeglądu swoich systemów kontroli wewnętrznej i stwierdziła, że są one skutecznie stosowane i że potrzebne są jedynie niewielkie usprawnienia;

27.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w jednym przypadku zobowiązanie budżetowe w wysokości 180 000 EUR zostało zatwierdzone w systemie rachunkowości memoriałowej (ABAC) przez urzędnika zatwierdzającego, który nie został nienależycie upoważniony, i że w związku z tym Agencja powinna zapewnić zgodność uprawnień do zatwierdzania w systemie ABAC z pisemną decyzją podpisaną przez dyrektora wykonawczego; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że stwierdzona niezgodność została udokumentowana w wykazie odstępstw i przypadków niezgodności, wraz ze środkami usprawniającymi, w celu wzmocnienia kontroli nad uprawnieniami w systemie ABAC; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych środkach naprawczych oraz do unikania w przyszłości wszelkich sytuacji, w których zobowiązania budżetowe są zatwierdzane przez pracowników, którzy nie zostali odpowiednio upoważnieni, a także do zapewnienia pełnej zgodności ze wszystkimi zasadami należytego wykonania budżetu;

28.

ubolewa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w jednym przypadku urzędnik zatwierdzający upoważniony do zaciągania zobowiązań prawnych na kwotę do 60 000 EUR podpisał umowę ramową o wartości 100 000 EUR oraz że dyrektor wykonawczy nie przekazał żadnych konkretnych subdelegacji w czasie swojej nieobecności w celu zapewnienia ciągłości działań Agencji; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że w następstwie ustaleń z audytu przyjęto zmienioną decyzję w sprawie subdelegacji, zwiększającą pułapy przyznane delegowanemu urzędnikowi zatwierdzającemu w celu lepszego zapewnienia ciągłości działań; wzywa dyrektora wykonawczego do zapewnienia ciągłości działania i ciągłości operacyjnej przez cały czas, w tym w przypadku czasowych nieobecności;

29.

zauważa, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła ankietę wśród pracowników w celu pomiaru miękkich środków kontroli (integralność, przywództwo, kompetencje, otwartość i motywacja); zauważa, że Agencja opracowała plan działania mający na celu zwiększenie świadomości pracowników na temat istniejących miękkich środków kontroli;

30.

zauważa, że zgodnie z ustaleniami audytu wewnętrznego Agencja nie dysponuje wystarczającą przestrzenią biurową i miejscem do prowadzenia działań operacyjnych i prowadzi działalność w trzech różnych lokalizacjach, co stwarza dodatkowe wyzwania, w szczególności z punktu widzenia informatyki i obiegu dokumentów; zauważa, że Agencja prowadzi rozmowy z rządem węgierskim w celu znalezienia odpowiedniej przestrzeni biurowej;

31.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała sprawozdanie z audytu pt. „Wdrażanie szkoleń, dzielenie się wiedzą i monitorowanie wyników”, a następnie plan działań naprawczych, który jest obecnie wdrażany; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego dokonała jednego krytycznego ustalenia dotyczącego opracowania i ustanowienia wspólnego europejskiego programu studiów magisterskich; przyjmuje do wiadomości, że zarząd postanowił odroczyć kontynuację wspólnego europejskiego programu studiów magisterskich o jeden rok, aby umożliwić otwarte postępowanie o udzielenie zamówienia w następnym cyklu w celu położenia kresu praktykom niezgodnym z przepisami;

Inne uwagi

32.

zauważa, że w lutym 2017 r. Agencja pomyślnie zakończyła certyfikację systemu zarządzania Agencji ISO 9001:2015 w celu poprawy i lepszego wykazania jej zaangażowania na rzecz jakości; zauważa, że na podstawie pozytywnych wyników audytów nadzorczych przeprowadzonych w 2019 r. i na początku 2020 r. Agencja utrzymała swoją certyfikację;

33.

zauważa z uznaniem, że z powodzeniem uzyskano certyfikat ISO 29993 w odniesieniu do czterech kluczowych rodzajów działań stacjonarnych oraz że w 2019 r. wprowadzono kontrolę jakości przed kursem w odniesieniu do zatwierdzonych działań stacjonarnych;

34.

zauważa, że od początku listopada 2019 r. Agencja ma jednoroczną odnawialną umowę najmu pomieszczeń przy Avenue de la Joyeuse Entrée 17-21 w Brukseli powiązaną z projektem pilotażowym biura łącznikowego w Brukseli, którego celem jest ułatwienie dialogu i wymiany informacji z umiejscowionymi w Brukseli instytucjami Unii i agencjami prowadzącymi działania w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych;

35.

ubolewa, że Agencja nie posiada polityki w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego i ochrony dokumentów cyfrowych będących w jej posiadaniu, co jest dziś bardzo ważne; przyjmuje do wiadomości, że w 2020 r. Agencja wraz z EIT rozpoczęła proces wprowadzania zaawansowanego systemu zarządzania dokumentacją (ARES) jako systemu zarządzania dokumentami; wzywa Agencję do współpracy z innymi organami, urzędami i agencjami Unii przy opracowywaniu i wdrażaniu silnej i wiarygodnej polityki bezpieczeństwa cybernetycznego; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach we wdrażaniu;

36.

podkreśla znaczenie zwiększenia cyfryzacji Agencji w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę, że należy wprowadzić wszelkie niezbędne środki bezpieczeństwa, aby uniknąć zagrożeń dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja przyjęła kompleksową strategię na rzecz cyfryzacji, która odpowiada na jej potrzeby w zakresie cyfryzacji, aby opracować całościową długoterminową wizję rozwoju modelu biznesowego opartego na technologii; zachęca Agencję do dalszego rozwijania strategii cyfryzacji;

38.

zwraca uwagę, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby zapewnić osobom z różnymi rodzajami niepełnosprawności dostęp do stron internetowych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102 (2), w tym poprzez zapewnienie dostępu do krajowych języków migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne;

39.

zauważa, że Agencja nie przeprowadziła kompleksowej analizy wpływu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii na swoją organizację, działalność i rozliczenia; przyjmuje do wiadomości, że Zjednoczone Królestwo nie uczestniczyło w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2015/2219 (3), i tym samym traktuje działania operacyjne Agencji ze Zjednoczonym Królestwem jako działania z państwem trzecim; zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2219 działania operacyjne Agencji z państwami trzecimi są regulowane ustaleniami roboczymi i że takie ustalenia nie istnieją jeszcze ze Zjednoczonym Królestwem;

40.

zauważa, że w 2019 r. Agencji udało się dotrzeć do szerszego grona odbiorców poprzez zwiększenie swojej obecności w mediach społecznościowych;

41.

zachęca Agencję do dalszego promowania jej prac, badań i działań w celu zwiększenia widoczności w społeczeństwie;

42.

odnotowuje starania Agencji, by stworzyć racjonalne pod względem kosztów i przyjazne dla środowiska miejsce pracy; wyraża ubolewanie, że Agencja nie posiada systemu kompensacji emisji dwutlenku węgla, ale na podstawie odpowiedzi Agencji na standardowy kwestionariusz stwierdza, że koszty uczestnictwa w takim systemie nie mogą zostać pokryte z jej ograniczonych zasobów finansowych, oraz przyjmuje do wiadomości, że Agencja zachęca swoich pracowników do korzystania z transportu publicznego w celu ograniczenia emisji i rozważa zwrot kosztów transportu publicznego ponoszonych przez pracowników;

43.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/324

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1613

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0064/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (4), w szczególności jego art. 76,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (5), w szczególności jego art. 116,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0081/2021),

odracza decyzję w sprawie udzielenia dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

(5) Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/326

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1614

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0064/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (5), w szczególności jego art. 116,

—

—	uwzględniając art. 32 oraz art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0081/2021),

odracza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

(5) Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.

(1) Dz.U. C 143 z 30.4.2020, s. 6.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/328

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1615

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0081/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 330 107 000 EUR, co stanowi wzrost o 14,36 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że na mocy art. 80 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/1896 (2) Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna gwarantuje ochronę praw podstawowych przy realizacji swoich zadań wynikających z tego rozporządzenia, zgodnie z właściwym prawem Unii, w szczególności z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i właściwym prawem międzynarodowym, w tym Konwencją dotyczącą statusu uchodźców z 1951 r., protokołem do tej konwencji z 1967 r., Konwencją o prawach dziecka i zobowiązaniami dotyczącymi dostępu do ochrony międzynarodowej, w szczególności zasadą non-refoulement; mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) 2019/1896 nie tylko zapewniło Agencji nowe zasoby w dziedzinie praw podstawowych, ale również wprowadziło nowy kompleksowy wewnętrzny niezależny mechanizm mający na celu monitorowanie zgodności działań operacyjnych Agencji z prawami podstawowymi; mając na uwadze, że mechanizm ten opiera się na wzmocnionej roli i niezależności urzędnika ds. praw podstawowych Agencji, który podlega zarządowi, ale staje się również organem wyznaczonym do powoływania własnego personelu;

mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/1896 urzędnik ds. praw podstawowych ma być wspomagany przez zastępcę urzędnika ds. praw podstawowych i co najmniej 40 obserwatorów praw podstawowych działających pod hierarchicznym nadzorem urzędnika ds. praw podstawowych jako jego „oczy i uszy” w terenie;

mając na uwadze, że w planie działania dotyczącym wdrażania rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej 2.0, który Agencja i Komisja ustanowiły w lipcu 2019 r., podkreślono potrzebę dostosowania odpowiednich ram monitorowania praw podstawowych do litery i ducha rozporządzenia (UE) 2019/1896, w szczególności w zakresie rekrutacji 40 obserwatorów praw podstawowych do 5 grudnia 2020 r.;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe; mając na uwadze, że Trybunał niedawno rozpoczął kontrolę w celu zbadania, czy Agencja zapewniała dotychczas skuteczne wsparcie państwom członkowskim we wdrażaniu europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami, które zostanie zakończone w 2021 r.;

mając na uwadze, że Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich wszczęła dochodzenie (sprawa OI/5/2020/MHZ), aby ocenić, w jaki sposób Agencja postępuje w przypadku zarzucanych naruszeń praw podstawowych, w szczególności w odniesieniu do skuteczności i przejrzystości stosowanego przez Agencję mechanizmu rozpatrywania skarg złożonych przez osoby, które uważają, że ich prawa zostały naruszone w kontekście operacji granicznych Agencji, a także roli i niezależności urzędnika ds. praw podstawowych Agencji;

G.	mając na uwadze, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wszczął dochodzenie dotyczące Agencji w związku z zarzutami molestowania, niewłaściwego postępowania i zawracania migrantów;

H.	mając na uwadze, że od grudnia 2019 r. Agencja wykonuje nowy mandat, który w znaczący i istotny sposób zwiększa liczbę misji i personelu, co wymaga odpowiedniego budżetu;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłek włożony w monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadził do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,84 %, co oznacza wzrost o 1,46 % w porównaniu z 2018 r.; zauważa z niepokojem, że wskaźnik wykonania środków na płatności był niski i wyniósł 69,13 %, co oznacza spadek o 0,56 % w porównaniu z 2018 r.;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w 2019 r. Agencja zawarła z krajami współpracującymi umowy w sprawie finansowania działań operacyjnych na kwotę stanowiącą 55 % budżetu Agencji; zauważa, że Agencja podjęła kroki w celu usprawnienia kontroli ex ante i ponownie wprowadziła kontrole ex post dotyczące zwrotów w 2019 r.; wyraża obawy w związku z tym, że Trybunał położył nacisk na fakt, że zwrot wydatków na wyposażenie nadal opiera się na rzeczywistych kosztach i głęboko ubolewa, że projekt przejścia na zwrot kosztów w oparciu o koszty jednostkowe dotąd nie został zrealizowany; podkreśla, że procedura nie została zakończona, mimo że jest to powtarzająca się sytuacja, którą wskazano w poprzedniej procedurze udzielania absolutorium; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z ogromnym zaniepokojeniem, że kraje współpracujące nie zawsze przedstawiały zestawienia poniesionych wydatków poparte fakturami lub innymi dowodami, należycie potwierdzającymi rzeczywiste koszty operacji, oraz że wystąpiły opóźnienia w dostarczeniu dokumentów potwierdzających; jednocześnie w sprawozdaniu Trybunału podkreślono, że obowiązek przedstawiania w terminie dokładnych dowodów potwierdzających wraz z zestawieniami poniesionych wydatków spoczywa na państwach współpracujących; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że podczas kontroli ex post Agencja potwierdziła kwestionowane wydatki na podstawie wyciągów bankowych, a beneficjenta powiadomiono, że faktury pro forma nie będą już akceptowane jako dokumenty potwierdzające, nawet jeśli takie faktury są zgodne z obowiązującymi krajowymi ramami regulacyjnymi; ponadto opóźnienia w dostarczaniu dokumentów potwierdzających były związane z wdrożeniem uproszczonego systemu dotacji na oddelegowanie funkcjonariuszy, w związku z czym procedura saldowania w 2019 r. została znacznie rozszerzona, aby zapewnić należyte zarządzanie finansami; jest głęboko niezadowolony z braku zaangażowania kierownictwa Agencji w rozwiązanie tego problemu; wzywa Agencję do zaprzestania pozostałych zwrotów kosztów za wszelkie zestawienia poniesionych wydatków, które nie są poparte fakturami; wzywa Agencję do natychmiastowego zakończenia przejścia na zwrot kosztów w oparciu o koszty jednostkowe oraz do pełnego stosowania wszystkich zasad należytego zarządzania finansami;

ubolewa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Agencja zmieniła warunki umowne dotyczące przebudowy siedziby Agencji na późnym etapie realizacji projektu i wprowadziła możliwość płatności zaliczkowych na roboty jeszcze nieukończone, chociaż początkowo płatności miały być dokonywane dopiero po odbiorze robót, zauważa z ogromnym zaniepokojeniem, że konsekwencją była utrata kluczowego elementu kontroli, a wykorzystanie środków nie odzwierciedlało rzeczywistego postępu robót; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że płatności zaliczkowe były rozwiązaniem, które umożliwiło kontynuację przebudowy budynku, oraz że główny mechanizm kontroli Agencji pozostał, ponieważ płatność zaliczkowa została wypłacona wynajmującemu, który nie mógł dokonać płatności na rzecz wykonawcy przed odbiorem przez Agencję części ukończonych robót, a wszelkie niewykorzystane środki zostały zwrócone Agencji przez wynajmującego, przy czym wszystkie te środki były gwarantowane gwarancjami umownymi; wzywa Agencję do przeglądu swoich mechanizmów dotyczących takich płatności i zapewnienia zgodności z zasadami należytego zarządzania finansami;

uważa wyjaśnienie Agencji za zdecydowanie niewystarczające w świetle informacji o możliwym przypadku oszustwa związanego z polskim oprogramowaniem, w przypadku którego zastosowano podobny sposób działania;

zwraca uwagę na niedawne doniesienia medialne o kosztownych corocznych imprezach, na których sfinansowanie przeznaczono prawie pół miliona euro w 2019 r.; przypomina, że Agencja jest finansowana z pieniędzy podatników Unii; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje decyzję Agencji o wstrzymaniu kosztownej corocznej imprezy; wzywa Agencję do bardziej rozważnego wykonywania budżetu przy organizacji wydarzeń;

Wyniki

zauważa, że Agencja stosuje niektóre kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swojej działalności, a także wykorzystuje inne środki, takie jak internetowe sondaże dotyczące poziomu zadowolenia, ocena opóźnień w płatnościach i wskaźnik wakatów, do usprawnienia zarządzania budżetem; wzywa Agencję do wyjaśnienia, dlaczego „odmowa wjazdu” jest częścią kluczowych wskaźników skuteczności działania;

podkreśla kluczową rolę Agencji jako podstawy działań Unii na rzecz ochrony przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz zagwarantowania swobodnego przemieszczania się bez kontroli na granicach wewnętrznych; podkreśla, że Agencja, poprzez wspólne wykorzystanie zasobów i środków na szczeblu Unii w dziedzinie polityki migracyjnej, jest głównym narzędziem solidarności Unii w tym obszarze;

odnotowuje, że rozporządzenie (UE) 2019/1896 zostało przyjęte w dniu 13 listopada 2019 r. i weszło w życie w dniu 4 grudnia 2019 r. oraz obejmuje rozszerzony mandat i zasoby, w tym utworzenie stałej służby posiadającej uprawnienia wykonawcze; zauważa, że Agencja musiała przeprowadzić poważną restrukturyzację wewnętrzną i stanęła przed wyzwaniem określenia nowych zadań w celu wypełnienia postanowień nowego mandatu; zauważa, że Agencja stanęła w obliczu problemu nieprzewidzianego zmniejszenia liczby administratorów, zatrudnionych w 2020 r., co skutkowało wprowadzeniem dostosowań w planie zatrudnienia Agencji; jest zaniepokojony długością trwającej dyskusji między Agencją a Komisją na temat tych dostosowań; wzywa Komisję i Agencję do szybkiego znalezienia odpowiedniego rozwiązania w celu zapewnienia właściwej i terminowej realizacji nowego mandatu Agencji;

podkreśla wyzwania, jakie długi cykl planowania prowadzący do przyjęcia jednolitego dokumentu programowego stwarza dla Agencji z powodu niestabilności warunków, w jakich prowadzi ona działania;

10.

zauważa, że pierwsza techniczna i operacyjna europejska strategia zintegrowanego zarządzania granicami została przyjęta w marcu 2019 r.;

11.

odnotowuje, że Agencja przewodzi inicjatywie utworzenia wspólnej przestrzeni biur łącznikowych w Brukseli dla agencji działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, aby skutecznie wykorzystywać zasoby, dzielić się zapleczem i usługami oraz sprzyjać tworzeniu sieci kontaktów; zauważa ponadto, że finalizowane jest porozumienie administracyjne zawierające wymogi związane ze wspólną przestrzenią biurową i warunkami współpracy między partnerami, a kolejne działania, przewidziane na okres 2020–2021 będą dotyczyć zamawiania oraz wyposażania nowej siedziby i ostatecznie przenoszenia się do niej;

12.

wyraża ogromne zaniepokojenie w związku z ustaleniami Trybunału z poprzedniego roku, że chociaż Agencja przeniosła się do swojej obecnej siedziby w 2014 r., to nadal nie posiada kompleksowego planu ciągłości działania zatwierdzonego przez zarząd; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że opracowywana jest tymczasowa polityka ciągłości działania i plan ciągłości działania, a przyjęcie planu ciągłości działania planowane było na 2020 r.; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o etapach przyjmowania i wdrażania planu ciągłości działania;

13.

zauważa, że zgodnie z art. 80 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/1896 Agencja, przy udziale i po aprobacie urzędnika ds. praw podstawowych, ma opracować, wdrażać i rozwijać strategię i plan działania w zakresie praw podstawowych, w tym skuteczny mechanizm monitorowania przestrzegania praw podstawowych we wszystkich działaniach Agencji; zauważa, że plan działania powinien umożliwić wdrażanie strategii poprzez zapewnienie praktycznych zabezpieczeń praw podstawowych, które ukierunkują wdrażanie działań operacyjnych Agencji; ubolewa, że ten plan działania nie został jeszcze przyjęty;

14.

ubolewa, że mimo wielokrotnych apeli Parlamentu i znaczącego ogólnego wzrostu liczby pracowników Agencji urzędnik ds. praw podstawowych wciąż nie dysponuje odpowiednimi zasobami kadrowymi, co wyraźnie utrudnia mu prawidłowe wykonywanie powierzonych zadań; wzywa Agencję do udostępnienia swojemu urzędnikowi ds. praw podstawowych odpowiednich zasobów i personelu, w szczególności w celu dalszego rozwijania i wdrażania strategii Agencji w zakresie monitorowania i zapewniania ochrony praw podstawowych; przypomina Agencji o znaczeniu przestrzegania regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej ustanowionego rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (3); wzywa Agencję do ustanowienia regularnego mechanizmu, za pomocą którego Agencja informowałaby posłów do Parlamentu Europejskiego o trwających operacjach, w tym o poważnych zdarzeniach i innych doniesieniach o przemocy i nieprzestrzeganiu praw podstawowych na granicy zewnętrznej;

15.

podkreśla znaczenie podniesienia poziomu cyfryzacji w Agencji w zakresie wewnętrznego funkcjonowania i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna nadal proaktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność stosowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa w celu uniknięcia jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w sieci;

16.

odnotowuje na podstawie odpowiedzi Agencji, że utworzono wewnętrzny zespół ds. bezpieczeństwa ICT i cyberbezpieczeństwa; zachęca Agencję do sfinalizowania bez zbędnej zwłoki swojego planu działania na rzecz bezpieczeństwa cybernetycznego na lata 2020–2025; wzywa Komisję do wspierania Agencji w znajdowaniu rozwiązań w celu przyspieszenia cyfryzacji Agencji;

17.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie rejestru dokumentów, lecz uważa, że obecny rejestr nie spełnia wymogów prawnych rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 (4), ponieważ wszystkie dokumenty sporządzone lub przechowywane przez Agencję powinny figurować w rejestrze; przyznaje, że zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia Agencja może odmówić dostępu do dokumentów, jeżeli leży to w interesie publicznym w odniesieniu do bezpieczeństwa publicznego, kwestii obronnych i wojskowych, stosunków międzynarodowych lub polityki finansowej, monetarnej lub gospodarczej Unii lub państwa członkowskiego; ponawia swój apel do Agencji o zapewnienie pełnej przejrzystości wszystkich prowadzonych przez nią działań; w szczególności, biorąc pod uwagę spodziewane dalsze znaczne ogólne zwiększenie budżetu Agencji w nadchodzących latach i poszerzenie zakresu jej obowiązków, wzywa Agencję do przedstawienia bardziej szczegółowych informacji na temat wykonania budżetu w zakresie działań operacyjnych w podziale na rozdziały, z wyszczególnieniem konkretnych działań finansowanych w ramach artykułów i pozycji; ubolewa, że w sprawozdaniu Trybunału Obrachunkowego oceniono jedynie legalność i prawidłowość wydatków Agencji; ze względu na wielkość i zakres budżetu Agencji wzywa Trybunał do przeprowadzenia w przyszłości głębszej oceny wyników Agencji pod kątem jakościowym, gdyż pozwoliłaby ona organowi udzielającemu absolutorium lepiej ocenić sposób wydatkowania budżetu Agencji;

Polityka kadrowa

18.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano jedynie w 75,83 % – przyjęto 367 pracowników na czas określony, chociaż budżet Unii przewidywał 484 stanowiska dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 418 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 214 pracowników kontraktowych i 168 oddelegowanych ekspertów krajowych;

19.

odnotowuje trwającą procedurę rekrutacji urzędnika ds. praw podstawowych, zastępcy urzędnika ds. praw podstawowych i obserwatorów praw podstawowych; podkreśla ścisłą współpracę między Agencją a Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej w 2019 r. w zakresie określenia szczegółowych kryteriów selekcji dotyczących naboru urzędnika ds. praw podstawowych i 40 obserwatorów praw podstawowych; ubolewa jednakże nad opóźnieniami w procedurach naboru; przypomina, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/1896 Agencja była zobowiązana zatrudnić co najmniej 40 obserwatorów praw podstawowych do 5 grudnia 2020 r.; zauważa, że planowano nabór pierwszej grupy obserwatorów praw podstawowych w marcu 2021 r.; zauważa, że zakres obowiązków urzędnika ds. praw podstawowych rozszerzono rozporządzeniem (UE) 2019/1896 i dlatego stanowisko musiało zostać określone jako funkcja kierownicza średniego szczebla, co wymaga specjalnej procedury selekcji; odnotowuje, że te zmiany organizacyjne i personalne wywołały niejasności dotyczące skutków prawnych i wdrażania; apeluje do Agencji o priorytetowe traktowanie kwestii postępowania z prawami podstawowymi; w związku z tym nalega, aby Agencja zatrudniła 40 obserwatorów praw podstawowych na odpowiednim stopniu AD, zgodnie z wymogami art. 110 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/1896, bez dalszej zwłoki i w trybie pilnym oraz zapewniła przyszłym obserwatorom niezbędne uprawnienia do samodzielnego wykonywania obowiązków;

20.

jest zaniepokojony brakiem równowagi płci w Agencji w 2019 r., w szczególności na szczeblu zarządu (48 mężczyzn i 8 kobiet); wzywa Agencję do poprawy znacznego braku równowagi płci na szczeblu zarządu; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas wyznaczania członków zarządu Agencji uwzględniały znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

21.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu dnia 1 sierpnia 2019 r.; wyraża zaniepokojenie pięcioma przypadkami molestowania zgłoszonymi przez Agencję w 2019 r. i zauważa, że niedawno sygnaliści wysunęli kolejne zarzuty dotyczące molestowania; wzywa zarząd do oceny, czy polityka ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu jest prawidłowo wdrażana i skuteczna;

22.

wyraża zaniepokojenie doniesieniami o dziennikarskich dochodzeniach dotyczących stosunku wysokich urzędników do pracowników niższego szczebla; podkreśla w szczególności swoje zaniepokojenie doniesieniami o obraźliwym i lekceważącym zachowaniu pracowników, a także uwagami, że rzekomo mechanizmy kontrolne w Agencji stają się mniej skuteczne; zauważa, że Agencja nie zgłosiła żadnych oficjalnych skarg na te działania; zauważa, że zgodnie z jej mandatem grupa robocza ds. kontroli Fronteksu będzie monitorować wewnętrzne zarządzanie Agencją, w tym procedury zgłaszania i rozpatrywania skarg; zachęca Agencję do współpracy z grupą roboczą ds. kontroli Fronteksu w celu wyjaśnienia wszelkich obaw w tym względzie i podjęcia działań następczych w związku z przyszłymi zaleceniami dotyczącymi tego aspektu funkcjonowania Agencji;

23.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w 2019 r. Agencja nadal rekrutowała nowych pracowników zgodnie ze swoim rozszerzonym mandatem, przyjmując ogółem w ciągu tego roku 218 nowych pracowników; zauważa, że chociaż procedurę rekrutacyjną uznaje się za udaną, Agencja powinna udoskonalić wytyczne dla członków komisji kwalifikacyjnej i dokładniej sprawdzać uprawnienia finansowe kandydatów do wypłaty wynagrodzeń; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja organizuje szkolenia dla członków komisji kwalifikacyjnej, aby upewnić się, że posiadają odpowiednią wiedzę umożliwiającą wypełnianie tej roli, z poszanowaniem marginesu swobody i niezależności właściwych dla każdej komisji kwalifikacyjnej; ponadto informacje na temat praw i świadczeń przysługujących pracownikom zostały zakomunikowane w dniu 6 lutego 2020 r., po opublikowaniu i wykonaniu listy płac; zauważa, że wynagrodzenia nowo przybyłych są sprawdzane pod kątem tych decyzji, a w przypadku wykrycia rozbieżności nowego pracownika należy poinformować o tym do dwunastego dnia miesiąca; z niepokojem odnotowuje ostatnie doniesienia medialne, zgodnie z którymi Agencja nie informowała odpowiednio kandydatów o stanie zaawansowania procedur naboru; zwraca się do Agencji o udoskonalenie komunikacji w tym zakresie;

24.

zauważa, że rok 2019 był czwartym rokiem pięcioletniego planu wzrostu po przyjęciu rozporządzenia (UE) 2016/1624 (5), które znacząco zwiększyło zasoby budżetowe i kadrowe Agencji; zauważa, że Agencja rozpoczęła przejście na system rekrutacji elektronicznej oparty na chmurze obliczeniowej, który miał zacząć funkcjonować latem 2020 r.; zauważa ponadto, że Agencja stoi przed wyzwaniami związanymi z przyciągnięciem odpowiednich kandydatów zewnętrznych i osiągnięciem należytej równowagi geograficznej, głównie ze względu na niski współczynnik korygujący; podkreśla, że współczynniki korygujące znacznie różnią się w poszczególnych państwach członkowskich, co ma poważny wpływ na zdolność agencji zlokalizowanych w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących do rekrutacji i zachowania personelu oraz wiedzy fachowej; podkreśla, że agencje z siedzibą w krajach, w których stosowany jest niski współczynnik korygujący, powinny otrzymać dodatkowe wsparcie ze strony Komisji, aby wdrożyć środki uzupełniające, które zwiększyłyby atrakcyjność tych państw dla obecnych i przyszłych pracowników; wzywa Komisję, aby oceniła wpływ i zasadność stosowania współczynników korygujących dotyczących wynagrodzeń w oparciu raczej o ocenę regionalną niż krajową; podkreśla, że zazwyczaj siedziby agencji zlokalizowanych w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących znajdują się w stolicach, w których koszty życia i utrzymania są znacznie wyższe niż w innych częściach tych krajów;

25.

wyraża głębokie zaniepokojenie, że pomimo świadomości już w marcu 2019 r. zmian, które weszły w życie w grudniu 2019 r. w odniesieniu do roli i kompetencji urzędnika ds. praw podstawowych i obserwatorów praw podstawowych, kierownictwo wykonawcze Agencji nie podjęło niezbędnych środków w celu dostosowania się do tych zmian, co spowodowało powtarzające się opóźnienia we wdrażaniu przepisów dotyczących poszanowania praw podstawowych w Agencji; głęboko ubolewa nad sposobem zastosowanym przez dyrektora wykonawczego, aby pominąć zarząd w procedurze wymiany urzędnika ds. praw podstawowych pod koniec 2019 r.; zauważa z zaniepokojeniem, że procedura rozpoczęła się, gdy urzędnik ds. praw podstawowych wracał po długotrwałej chorobie i poinformowano go o tym z niewielkim wyprzedzeniem; podkreśla, że Agencja musiała zawiesić publikację ogłoszenia o naborze na stanowisko urzędnika ds. praw podstawowych z powodu nieprzestrzegania odpowiednich przepisów; podkreśla uwagi Komisji odnoszące się do tej sytuacji jako „wyraźnie po prostu niezgodną z prawem”; odnotowuje, że obecnie stanowisko urzędnika ds. praw podstawowych zajmuje tymczasowo były członek gabinetu dyrektora wykonawczego; jest poważnie zaniepokojony doniesieniami mediów, że dyrektor wykonawczy wielokrotnie ignorował sprawozdania i rady urzędnika ds. praw podstawowych dotyczące jego działalności w kilku państwach członkowskich; podkreśla, że do lutego 2021 r. Agencja nie zatrudniła ani jednej osoby na stanowisko obserwatora praw podstawowych; wyraża poważne zaniepokojenie uwagami Komisji dotyczącymi niechęci Agencji do wdrażania wytycznych Komisji w sprawie rekrutacji, w tym rekrutacji urzędnika ds. praw podstawowych i obserwatorów praw podstawowych, co dodatkowo utrudnia i opóźnia ten proces; wzywa Agencję do pełnego przestrzegania wszystkich obowiązków wynikających z rozporządzenia (UE) 2019/1896 i do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z poczynionych postępów;

26.

przyjmuje do wiadomości, że urzędnik ds. praw podstawowych został wybrany na posiedzeniu zarządu w marcu i obejmie obowiązki 1 czerwca 2021 r.; zauważa, że od kwietnia 2021 r. 15 kandydatów na stanowiska obserwatorów praw podstawowych przyjęło ofertę pracy Agencji, z czego 10 zostanie zatrudnionych jako AST 4, a 5 – jako AD 7, a przewidywany termin rozpoczęcia przypada na połowę czerwca i początek lipca 2021 r.;

27.

zauważa, że wdrożenie rozporządzenia (UE) 2019/1896 przyniosło zmiany w strukturze organizacyjnej Agencji; odnotowuje, że należało zdefiniować i ocenić zakres kompetencji trzech zastępców dyrektora wykonawczego; zauważa, że zarząd przyjął w grudniu 2020 r. zmienioną strukturę organizacyjną Agencji; podkreśla, że trzej zastępcy dyrektora wykonawczego potrzebują wyraźnie określonych kompetencji i obszarów odpowiedzialności, aby zwiększyć przejrzystość i zdolność do działania;

28.

zachęca Agencję do rozwoju długoterminowej polityki kadrowej, w której uwzględnione zostaną równowaga między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe i rozwój kariery zawodowej przez całe życie, równowaga płci, telepraca, równowaga geograficzna oraz rekrutacja i integracja osób z niepełnosprawnościami;

Udzielanie zamówień publicznych

29.

zaważa, że Agencja, za pośrednictwem swojego biura inspekcji i kontroli, uczestniczy w sieci ds. rozwoju skuteczności działania sieci agencji Unii Europejskiej; zauważa, że Agencja uczestniczy również w sieci urzędników ds. zamówień publicznych agencji Unii Europejskiej, oceniając międzyinstytucjonalne przetargi pod kątem potrzeb i zasobów finansowych;

30.

zauważa, że Agencja zamówiła zdalnie sterowane systemy powietrzne do długotrwałego nadzoru morskiego na średnich wysokościach w ramach umowy ramowej na maksymalną kwotę 50 mln EUR i maksymalny łączny okres obowiązywania umowy wynoszący cztery lata dla każdego z wykonawców w 2020 r.; przypomina, że zarówno ratowanie migrantów znajdujących się w trudnej sytuacji na granicy zewnętrznej, jak i zakup sprzętu technicznego na potrzeby zarządzania granicami są zasadniczymi elementami misji Agencji, i zachęca Agencję do dalszego przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych przy nabywaniu wyposażenia technicznego;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

31.

zauważa niedobór już istniejących środków Agencji dotyczących przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; zauważa, że polityka informowania o nieprawidłowościach została przyjęta w dniu 18 lipca 2019 r. i weszła w życie w dniu 1 sierpnia 2019 r.; ubolewa, że na stronie internetowej Agencji nie opublikowano życiorysów i deklaracji interesów niektórych członków zarządu; wzywa Agencję, aby w celu zwiększenia przejrzystości opublikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu, dyrektora wykonawczego i zastępcy dyrektora wykonawczego oraz poinformowała organ udzielający absolutorium o działaniach podjętych w tym zakresie;

32.

podkreśla zwiększone zaangażowanie Agencji w nowe rodzaje zamówień i przetargów na usługi, wyposażenie, zewnętrzne projekty i badania zlecane w celu spełnienia przepisów rozporządzenia (UE) 2019/1896; przypomina, że porozumienie między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie „rejestru służącego przejrzystości” dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowywanie i realizację polityki Unii Europejskiej (6) („porozumienie międzyinstytucjonalne z 2014 r.”) opiera się na art. 295 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; przypomina, że porozumienie międzyinstytucjonalne z 2014 r. wiąże Parlament i Komisję; przypomina, że w ust. 35 porozumienia międzyinstytucjonalnego z 2014 r. zachęca się Radę Europejską i Radę do przyłączenia się do rejestru, a pozostałe instytucje, urzędy i jednostki organizacyjne UE do korzystania z ram ustanowionych tym porozumieniem; zauważa, że Agencja nigdy oficjalnie nie poinformowała wspólnego sekretariatu o decyzji o korzystaniu z rejestru służącego przejrzystości; wzywa Agencję do ustanowienia spójnego i oficjalnego rejestru, aby zapewnić przejrzystość w zakresie jej interakcji z zainteresowanymi stronami trzecimi, zgodnie z art. 118 rozporządzenia (UE) 2019/1896; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja opracowuje obecnie swój własny rejestr służący przejrzystości, aby uniknąć niejasności dotyczących jej interakcji z zainteresowanymi stronami trzecimi w związku z zamówieniami i przetargami na usługi, wyposażenie lub zewnętrzne projekty i badania; wzywa Komisję, aby pomogła Agencji w określeniu odpowiednich ram dla rejestru, zapewniających jasność prawną w zakresie zasad przejrzystości, przy jednoczesnym uwzględnieniu szczególnej wrażliwości i wymogów bezpieczeństwa, które są konieczne ze względu na charakter działalności Agencji;

33.

z wielkim zaniepokojeniem zauważa, że zgodnie z dochodzeniami dziennikarskimi opartymi na dokumentach udostępnionych przez Agencję na podstawie odpowiednich przepisów dotyczących swobodnego dostępu do informacji w latach 2018–2019 Agencja odbyła kilka spotkań z przedstawicielami branż związanych z jej dziedziną pracy, z których 70 % to były spotkania z przedstawicielami przedsiębiorstw niefigurujących w unijnym rejestrze służącym przejrzystości; zauważa, że w 2019 r. podczas tzw. Dni Przemysłu Agencja odbyła spotkania z wieloma przedsiębiorstwami działającymi w obszarach technologii wojskowej, nadzoru i biostatystyki, w tym z przedsiębiorstwami, które nie zarejestrowały się w unijnym rejestrze służącym przejrzystości; ubolewa, że Agencja nie przedstawiła Parlamentowi prawidłowych informacji dotyczących spotkań z lobbystami w 2019 r.; wzywa Agencję, aby zaktualizowała swoją politykę przejrzystości w celu zapewnienia systematycznego publikowania informacji o spotkaniach z przedstawicielami odnośnych branż z podaniem zakresu, czasu trwania i okazji posiedzeń oraz aby powstrzymała się od spotkań z przedsiębiorstwami, które nie są zarejestrowane w unijnym rejestrze służącym przejrzystości; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o postępach poczynionych w tej sprawie;

34.

podkreśla fakt, że obecne ramy etyczne mające zastosowanie do instytucji, organów, urzędów i jednostek organizacyjnych Unii mają poważne wady ze względu na ich fragmentację i brak koordynacji między obowiązującymi przepisami; podkreśla, że kwestiami tymi należy zająć się, ustanawiając wspólne ramy etyczne, zapewniające stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich instytucjach, organach, urzędach i jednostkach organizacyjnych Unii;

35.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

36.

zauważa, że zgodnie z planem kontroli ex post zakończonych dotacji na lata 2019–2020 biuro inspekcyjne i kontrolne Agencji przeprowadziło inspekcje w 8 państwach członkowskich i 10 instytucjach;

37.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła audyt zarządzania IT i zarządzania projektami, w którego wyniku wydano dwa „bardzo ważne” i dwa „ważne” zalecenia, zaakceptowane przez Agencję, oraz że przyjęto i przedstawiono IAS plan działania na rzecz wdrożenia tych zaleceń;

38.

zauważa, że na dzień 5 lutego 2020 r. pięć zaleceń miało status „gotowe do przeglądu” i oczekiwało na ostateczną decyzję Służby Audytu Wewnętrznego, a 11 zaleceń miało status „w toku” i nadal musi zostać wdrożonych;

39.

w odniesieniu do działań następczych dotyczących uwag Trybunału z poprzedniego roku ubolewa nad faktem, że Agencja nie dysponuje strategią dotyczącą newralgicznych stanowisk, w której newralgiczne funkcje byłyby zidentyfikowane i aktualizowane i w której byłyby określone odpowiednie środki zmniejszające ryzyko działania w interesie osobistym; na podstawie odpowiedzi Agencji przyjmuje do wiadomości, że projekt strategii został sfinalizowany w 2019 r., ale z myślą o ewentualnej ponownej ocenie zawieszono go i miał on zostać przedłożony do przyjęcia w trzecim kwartale 2020 r.; ponagla Agencję do jak najszybszego przyjęcia i wdrożenia takiej strategii, by dostosować się do standardów kontroli wewnętrznej Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o postępach poczynionych w tej dziedzinie;

40.

wzywa Agencję do pilnego podjęcia działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich nieuwzględnionych uwag Trybunału, w tym do przyjęcia i wdrożenia strategii dotyczącej newralgicznych stanowisk zgodnie z własnymi standardami kontroli wewnętrznej oraz rozwiązania problemu ryzyka podwójnego finansowania ze środków Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego zarządzanego przez Komisję i środków Agencji oraz problemu wysokiego poziomu przeniesień;

41.

ponawia apel do Agencji o zapewnienie całkowitej przejrzystości i pełnego poszanowania praw podstawowych we wszystkich jej działaniach; podkreśla, że rozszerzeniu mandatu Agencji powinno towarzyszyć wzmocnienie mechanizmów zapewniających pełne poszanowanie praw podstawowych; zauważa, że egzekwowanie prawa opiera się na zaufaniu publicznym i wymaga przejrzystości; podkreśla ponadto, że sprawowanie władzy jest współmierne do wysokiego poziomu odpowiedzialności i należytej staranności; przypomina wszystkim zaangażowanym stronom, aby wzajemnie szanowały swoje kompetencje i angażowały się w konstruktywną współpracę w celu przezwyciężenia wyzwań związanych z szybkim rozwojem Agencji oraz dalszej realizacji misji i osiągnięcia strategicznych celów Agencji;

Inne uwagi

42.

w świetle uwag i spostrzeżeń organu udzielającego absolutorium dotyczących budowy nowego budynku siedziby i utworzenia szkoły europejskiej w Warszawie zauważa, że w 2019 r. odpowiednia działka została przydzielona Agencji przez władze polskie i trwa planowanie zbudowania do końca 2024 r. pomieszczeń przeznaczonych specjalnie na siedzibę Agencji, oraz że akredytacja szkoły europejskiej była w toku w 2020 r., a szkoła ogłosiła gotowość do rozpoczęcia częściowej działalności od roku szkolnego 2020/2021;

43.

wzywa Agencję, aby nadal zacieśniała współpracę i prowadziła wymianę dobrych praktyk z innymi organami, urzędami i jednostkami organizacyjnymi Unii w celu poprawy efektywności w odniesieniu do zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa;

44.

odnotowuje, że wszystkie cztery toczące się postępowania sądowe zakończyły się rozstrzygnięciem przed końcem 2019 r. i że we wszystkich przypadkach wynik był korzystny dla Agencji; jest głęboko zaniepokojony faktem, że Agencja nakazała odzyskanie kosztów prawnych w wysokości 23 700 EUR od dwóch osób w sprawie Sądu T-31/18 dotyczącej wniosków o dostęp do dokumentów; zauważa, że Trybunał zmniejszył tę kwotę do 10 520 EUR; podkreśla, że obciążanie społeczeństwa obywatelskiego nadmiernie wysokimi opłatami prawnymi ma negatywny wpływ na jego dostęp do wymiaru sprawiedliwości w obszarze dostępu do dokumentów, co jest prawem podstawowym określonym w art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej („Karty”), i podważa prawo do skutecznego środka prawnego na podstawie art. 47 Karty; wzywa Agencję do wycofania wniosku o zwrot kosztów w tej sprawie i powstrzymania się w przyszłości od występowania o zwrot kosztów prawników zewnętrznych od wnioskodawców w sprawach sądowych w oparciu o wnioski o dostęp do informacji;

45.

odnotowuje powtarzające się zarzuty dotyczące współsprawstwa Agencji w łamaniu praw podstawowych przez władze greckie w odniesieniu do jej zaangażowania w zawracanie migrantów; przypomina, że zadaniem Agencji jest kontrola granic, a jednocześnie dopilnowanie, aby kontrole graniczne były przeprowadzane z poszanowaniem praw podstawowych i Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE) 2016/399 (7) oraz w rozporządzeniu (UE) 2019/1896, którego art. 46 nakłada na dyrektora wykonawczego obowiązek zawieszenia, zakończenia lub niepodejmowania działań w przypadku naruszeń praw podstawowych; odnotowuje powołanie grupy roboczej ds. praw podstawowych i prawnych aspektów operacyjnych na Morzu Egejskim; zauważa, że grupa ta zidentyfikowała 13 istotnych incydentów, które następnie zbadano – 8 według sprawozdania końcowego (8) grupy roboczej zarządu Fronteksu zostało wyjaśnionych, a 5 jest nadal rozpatrywanych; podkreśla konieczność zaangażowania grupy roboczej ds. kontroli Fronteksu, powołanej przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Parlamentu, w całkowite wyjaśnienie tych incydentów; wzywa Agencję do regularnego informowania Parlamentu o działaniach Agencji na granicach zewnętrznych; z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia przez Agencję planu działania wdrażającego zalecenia grupy roboczej FRaLO i odpowiadającego na zarzuty wraz z jasnym harmonogramem i bardzo konkretnymi celami (9);

46.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Agencji o zawieszeniu jej operacji na granicy węgierskiej w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie C-808/18 (10); zauważa jednak, że zarzuty dotyczące powszechnego nielegalnego zawracania migrantów przez władze węgierskie zostały już dobrze udokumentowane przez organizację pozarządową – Węgierski Komitet Helsiński; w związku z tym ubolewa nad powolnym tempem działań podejmowanych przez Agencję;

47.

odnotowuje wszczęte przez OLAF dochodzenie dotyczące Agencji; zwraca uwagę na fakt, że grupa robocza ds. kontroli Fronteksu będzie monitorować wszystkie aspekty funkcjonowania Agencji; wzywa Agencję do natychmiastowego poinformowania posłów do Parlamentu Europejskiego o wyniku dochodzenia OLAF-u w odpowiedni i zgodny z prawem sposób, z poszanowaniem poufnego charakteru informacji i zasad ochrony danych;

48.

uważa za niepokojącą reakcję Komisji na zarzuty łamania praw podstawowych przez Agencję; wyraża zaniepokojenie widocznym brakiem konstruktywnej i skutecznej komunikacji oraz współpracy między Komisją a Agencją; apeluje do Komisji i Agencji o usprawnienie komunikacji i współpracy bez zbędnej zwłoki; wzywa Komisję do zapewnienia prawnych wytycznych w celu zapewnienia odpowiednich, zgodnych z prawem i terminowych procedur w sytuacjach krytycznych na granicach zewnętrznych (morskich), biorąc pod uwagę skomplikowane wyzwania geopolityczne związane z tymi operacjami;

49.

zauważa, że oprócz znacznego wzrostu wielkości Agencji, zarówno pod względem budżetu, jak i personelu, Agencja zmieniła również fundamentalnie swój charakter, co najlepiej obrazuje uprawnienie pracowników kategorii 1 stałej służby do noszenia broni i mundurów; zauważa, że te wyjątkowe cechy wyróżniają Agencję spośród wszystkich innych organów, urzędów i jednostek organizacyjnych Unii; w związku z tym wzywa Komisję i państwa członkowskie do określenia, we współpracy z państwami stowarzyszonymi w ramach Schengen, gruntownych ram prawnych, które zawierają wyraźne wytyczne dotyczące wszystkich aspektów tych szczególnych i wyjątkowych działań Agencji;

50.

zauważa, że Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich wszczęła z własnej inicjatywy dochodzenie w sprawie stosowanego przez Agencję mechanizmu rozpatrywania skarg składanych przez osoby, które uważają, że ich prawa podstawowe zostały naruszone w związku z działalnością Agencji; wzywa Agencję do pełnej współpracy w ramach tego dochodzenia i do złożenia sprawozdania, w jaki sposób będzie realizować zalecenia Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich;

51.

zwraca uwagę, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby strony internetowe instytucji, organów, urzędów i jednostek organizacyjnych Unii były dostępne dla osób z wszelkimi rodzajami niepełnosprawności, zgodnie z dyrektywą (UE) 2016/2102 (11), z uwzględnieniem dostępności krajowych języków migowych; sugeruje, aby w proces ten zaangażowane były organizacje reprezentujące osoby niepełnosprawne;

52.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (12) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

53.

podkreśla, że obawy odnoszące się do zarządzania Agencją w 2019 r. nie podważają istnienia, legitymacji ani mandatu Agencji; nadal uważa Agencję za podstawowe narzędzie zarządzania zewnętrznymi granicami Unii mające zapewnić właściwe funkcjonowanie strefy Schengen i swobodę przemieszczania się w obrębie Unii; oczekuje, że Agencja w pełni wdroży zalecenia grupy roboczej FRaLO i przedstawi organowi udzielającemu absolutorium konkretne działania wraz z jasnym harmonogramem w celu rozwiązania stwierdzonych problemów; uważa, że kroki te są warunkiem koniecznym do udzielenia absolutorium Agencji.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1).

(3) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1).

(6) Dz.U. L 277 z 19.9.2014, s. 11.

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).

(8) Fundamental Rights and Legal Operational Aspects of Operations in the Aegean Sea, Final Report of the Frontex Management Board Working Group [Prawa podstawowe i prawne aspekty operacyjne działań na Morzu Egejskim, sprawozdanie końcowe grupy roboczej zarządu Fronteksu], 1 marca 2021 r. (https://frontex.europa.eu/assets/Key_Documents/MB_Documents/Agenda_Point_WG_FRaLO_final_report.pdf).

(9) Komunikat prasowy Fronteksu 2021-03-05 „Plan działania uwzględniający zalecenia zawarte we wstępnym sprawozdaniu grupy roboczej zarządu ds. praw podstawowych oraz prawnych i operacyjnych aspektów operacji. https://frontex.europa.eu/media-centre/news/news-release/roadmap-addressing-recommendations-of-management-board-working-group-lBZxAh.

(10) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 20 grudnia 2020 r., Komisja przeciwko Węgrom, C-808/18, ECLI:EU:C:2020:1029.

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(12) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/337

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1616

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0065/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 912/2010 z dnia 22 września 2010 r. ustanawiające Agencję Europejskiego GNSS, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (4), w szczególności jego art. 14,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0074/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/339

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1617

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0065/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0074/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 430 z 20.12.2019, s. 12.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/341

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1618

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0074/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Europejskiego GNSS (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 33 589 862,79 EUR, co stanowi wzrost o 4,22 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii (2);

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 %, co odpowiada wskaźnikowi z 2018 r.; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 85,95 %, co oznacza wzrost o 2,22 % w porównaniu z 2018 r.;

zauważa, że oprócz swojego budżetu podstawowego Agencja nadal zarządzała dużą kwotą budżetu delegowanego w 2018 r., aby obsłużyć europejski system wspomagania satelitarnego (EGNOS) oraz umowy o delegowaniu zadań dotyczące Galileo, świadczenia usług publicznych o regulowanym dostępie i programu „Horyzont 2020”; zauważa, że w 2019 r. na zobowiązania przeznaczono łącznie 290 696 766,98 EUR z budżetu delegowanego, zaś płatności wyniosły 523 494 171,23 EUR;

Wyniki

zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swoich działań i inne środki służące usprawnieniu zarządzania budżetem, takie jak udział procentowy pomyślnie przeprowadzonych niezależnych ocen słabych stron oraz wskaźnik zobowiązań i płatności dokonanych w wyznaczonym terminie;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od 2015 r. Agencja zleca Komisji usługi księgowe oraz że współdzieli ona jednostkę audytu wewnętrznego z Europejską Agencją Chemikaliów; zachęca Agencję do poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy z agencjami Unii;

wzywa Agencję do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności w takich dziedzinach jak zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo;

zauważa, że w lipcu 2019 r. w Agencji doszło do incydentu, w wyniku którego przez sześć dni nie były dostępne usługi Galileo, w związku z czym w odpowiedniej infrastrukturze Galileo uruchomiono w trybie pilnym procedury naprawcze; zauważa, że Rada ds. Akredytacji Bezpieczeństwa Agencji przeanalizowała dossier dotyczące przerw w świadczeniu usług w latach 2018–2019, zwracając szczególną uwagę na przypadek z lipca 2019 r., i wskazała szereg kwestii i działań, które należy podjąć, aby zwiększyć odporność systemu; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

zaważa, że w lutym 2019 r. uruchomiono cztery nowe satelity;

odnotowuje, że w 2019 r. wyniku konkursu „MyGalileoApp”, w którym uczestniczyło około 150 zespołów, przyznano nagrodę finansową 3 nowym innowacyjnym zastosowaniom Galileo, a tym samym wsparto unijne przedsiębiorstwa typu start-up i młodych innowatorów w rozwijaniu ich potencjału biznesowego;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym Trybunału na temat przyszłości agencji (zwanym dalej „sprawozdaniem specjalnym Trybunału”) Agencja ma w praktyce bardzo ograniczoną autonomię, ponieważ jej głównym zadaniem jest eksploatacja globalnego systemu nawigacji satelitarnej Galileo w ramach umowy o delegowaniu zadań podpisanej z Komisją; wzywa Komisję do dokonania przeglądu autonomii Agencji, w szczególności w odniesieniu do jej kompetencji w zakresie wdrażania umowy o delegowaniu zadań za pomocą szeregu złożonych umów z podmiotami z branży i sektora publicznego; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

10.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym Trybunału, w wyniku kontroli przeprowadzonej w okresie od marca do września 2019 r., Agencja musi znacznie poprawić swoją współpracę z państwami członkowskimi, organami międzynarodowymi i innymi agencjami unijnymi, ponieważ odnotowano, że Agencja posiadała jedynie ograniczone informacje na temat strategii i działań państw członkowskich w ramach wspierania korzystania z usług Galileo; zachęca Agencję do nasilenia współpracy i dzielenia się wiedzą z państwami członkowskimi, organami międzynarodowymi i innymi agencjami Unii w celu większego upowszechnienia usług Galileo i dążenia do wspólnego celu, jakim jest realizacja polityki UE w interesie obywateli Unii; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

11.

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji Agencji w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja musi zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podjęcia wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć zagrożenia bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie; przypomina również o znaczeniu, jakie ma dla Agencji zwiększenie widoczności jej działań w mediach, internecie i mediach społecznościowych;

Incydent związany z Galileo

12.

ubolewa, że 10 lipca 2019 r. podczas aktualizacji systemu doszło do incydentu serwisowego w infrastrukturze naziemnej Galileo, co doprowadziło do sześciodniowej przerwy w świadczeniu pierwszych usług nawigacyjnych i synchronizacyjnych Galileo; z zadowoleniem przyjmuje jednak fakt, że Komisja powołała niezależną komisję śledczą w celu zbadania tego incydentu i przedstawienia zaleceń, które pozwolą uniknąć podobnych zdarzeń w przyszłości;

13.

przypomina, że komisja śledcza stwierdziła niewłaściwą obsługę, anomalię techniczną sprzętu, niestandardową konfigurację sprzętu będącego przedmiotem anomalii; przypomina, że komisja śledcza zidentyfikowała przyczyny źródłowe o różnym charakterze, związane z organizacją i zarządzaniem Galileo, czynnikami ludzkimi, złożoną i niestandardową konfiguracją systemu; wzywa Komisję i Agencję do konsekwentnego stosowania zaleceń komisji śledczej, zwłaszcza w odniesieniu do ciągłości usług i optymalizacji zarządzania Galileo, a także do zapewnienia lepszej komunikacji instytucjonalnej z użytkownikami i państwami członkowskimi w sytuacjach kryzysowych; zwraca się do Komisji i Agencji o regularne informowanie organu udzielającego absolutorium o działaniach następczych;

Polityka kadrowa

14.

zauważa, że zgodnie ze stanem na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia wdrożono w 92,81 %, z figurującymi w nim 129 pracownikami na czas określony ze 139 takich stanowisk dopuszczalnych przez budżet Unii (w porównaniu ze 128 stanowiskami dopuszczalnymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zatrudniała również 55 pracowników kontraktowych i 3 oddelegowanych ekspertów krajowych; stwierdza, że oprócz jednego już przewidzianego stanowiska, w planie zatrudnienia Agencji na rok 2019 przydzielono jej dziesięć dodatkowych stanowisk;

15.

wyraża zaniepokojenie faktem, że według sprawozdania specjalnego Trybunału Agencja ma trudności z rekrutacją pracowników posiadających niezbędną wiedzę techniczną, a w celu zrekompensowania braku stanowisk lub ekspertów krajowych Agencja coraz częściej zleca podstawowe zadania prywatnym wykonawcom, od których może następnie stać się zależna; zwraca się do Komisji o dokładne zbadanie sytuacji i zapewnienie Agencji środków niezbędnych do zatrudnienia koniecznego personelu; wzywa Komisję, by udzieliła organowi udzielającemu absolutorium informacji zwrotnej o tej sprawie;

16.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji i nowe środki wprowadzone w celu przyciągnięcia, rekrutacji i zatrzymania wysoce kompetentnych pracowników;

17.

wyraża ubolewanie z powodu utrzymujących się dysproporcji geograficznych w składzie personelu Agencji, zwłaszcza na średnich i wyższych szczeblach kierowniczych; wzywa Agencję do doprowadzenia do odpowiedniej reprezentacji obywateli wszystkich państw członkowskich, przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji i zasług kandydatów, jak wskazano w art. 27 regulaminu pracowniczego urzędników;

18.

19.

odnotowuje brak równowagi płci w 2019 r. wśród wyższej kadry kierowniczej (7 mężczyzn i 4 kobiety) oraz w zarządzie (24 mężczyzn i 5 kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci na szczeblu kadry kierowniczej wyższego szczebla; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wzięcie pod uwagę znaczenia zapewnienia równowagi płci podczas przedstawiania kandydatur na członków zarządu Agencji;

20.

wyraża zaniepokojenie z powodu zbyt dużej liczebności zarządu Agencji, która utrudnia podejmowanie decyzji i generuje znaczne koszty administracyjne;

Zrównoważony charakter

21.

wyraża ubolewanie, że Agencja jeszcze nie przyjęła celów w zakresie redukcji emisji CO2; wzywa Agencję do stworzenia przyjaznych dla środowiska ram pracy oraz do zmniejszenia śladu węglowego, zużycia energii oraz do opracowania systemu obiegu dokumentów bez użycia papieru;

22.

ubolewa, że energia jest dostarczana za pośrednictwem operatora, który nie podaje szczegółowo udziału źródeł energii, w związku z czym nie można określić wykorzystania energii odnawialnej wykorzystywanej przez Agencję; zachęca Agencję do przejścia do operatora, który jest w stanie dostarczyć szczegółowe informacje na temat źródeł energii;

Zamówienia

23.

w odniesieniu do działań podjętych w związku z ustaleniami Trybunału z 2018 r. zauważa, że przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wszczęto postępowanie sądowe przeciwko Agencji, kwestionujące wynik postępowania o udzielenie zamówienia na umowę ramową dotyczącą eksploatacji systemu satelitarnego Galileo w latach 2017–2027, opiewającą na kwotę 1,5 mld EUR; zauważa, że Eutelsat odstąpił od tej sprawy, a TSUE ją anulował;

24.

w odniesieniu do działań podjętych w związku z ustaleniami Trybunału z poprzedniego roku zauważa, że moduł elektronicznego składania ofert w ramach procedur e-zamówień nie odpowiada złożonym potrzebom Agencji w zakresie zamówień publicznych, i postanowiono, że przetargi nie będą przeprowadzane drogą elektroniczną, a zatem nie korzystano z opracowanych przez Komisję informatycznych narzędzi e-zamówień; w oparciu o odpowiedzi Agencji odnotowuje, że Agencja ponownie nawiązuje kontakty z Komisją w celu oceny możliwości stosowania przetargów elektronicznych w przypadku zamówień, dla których metoda ta może być najbardziej odpowiednia; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

25.

zauważa, że na stronie internetowej Agencji nie opublikowano życiorysów wszystkich członków zarządu Agencji; ponownie wzywa Agencję, aby opublikowała życiorysy wszystkich członków zarządu oraz poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach; zauważa, że sekretariat zarządu oraz koordynator kontroli wewnętrznej przypominają członkom zarządu o konieczności przedkładania brakujących dokumentów i wzywają ich do wywiązania się z tego obowiązku, oraz że deklaracje o braku konfliktu interesów członków zarządu są przechowywane w systemie zarządzania dokumentami Agencji;

26.

zauważa, że na stronie internetowej Agencji opublikowano życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów członków wyższej kadry kierowniczej Agencji; odnotowuje jednak, że na stronie internetowej Agencji nie opublikowano życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów kadry kierowniczej Agencji; zauważa, że Agencja oczekuje na formalne zatwierdzenie przez Komisję przepisów wykonawczych dotyczących konfliktu interesów w celu opublikowania życiorysów kadry kierowniczej na swojej stronie internetowej;

27.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych we wszystkich instytucjach, agencjach i organach Unii;

28.

Kontrole wewnętrzne

29.

w oparciu o sprawozdanie Trybunału zauważa, że Agencja podpisała z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) porozumienia robocze dotyczące wdrażania programów EGNOS i GALILEO, a w 2019 r. Agencja wypłaciła 55,5 mln EUR w ramach porozumienia roboczego EGNOS i 223,7 mln EUR w ramach porozumienia roboczego dotyczącego systemu GALILEO; na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że istnieje ryzyko, iż płatności Agencji na rzecz ESA mogą być obliczane na podstawie niedokładnych kosztów ze względu na brak kompleksowej strategii ex ante lub ex post; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że przeprowadza się kontrolę ex ante w celu potwierdzenia, że kwoty we wnioskach o płatność są zgodne z odpowiednimi planami płatności i płatności zaliczkowych określonymi w umowach roboczych oraz że kontrola ex post nie ma zastosowania, ponieważ Agencja ma wynikający z umowy obowiązek dokonania płatności; w oparciu o odpowiedzi Agencji stwierdza, że w latach 2020–2023 Agencja ma przeprowadzić kontrole ex post, w szczególności pełne uzgodnienie kosztów i działań z zestawieniami poniesionych wydatków;

30.

w oparciu o sprawozdanie Trybunału zauważa, że Agencja doświadcza opóźnień we wdrażaniu nowych ram kontroli wewnętrznej, które miały zostać zatwierdzone w 2019 r., oraz w zatwierdzaniu planu ciągłości działania, który jest przedmiotem dochodzeń następczych prowadzonych przez Trybunał od 2015 r. i który został zatwierdzony dopiero w dniu 15 maja 2020 r., co dowodzi istnienia istotnych słabych punktów wewnątrz Agencji, jeżeli chodzi o jej procedury; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że zamierza ona sfinalizować swoje ramy kontroli wewnętrznej w 2020 r.;

31.

odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) wydała w listopadzie 2019 r. sprawozdanie z kontroli eksploatacji EGNOS, w którym sformułowano pięć ważnych zaleceń i wskazano jedną kwestię do rozważenia; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o postępach dokonanych w tym zakresie;

32.

zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego przeprowadziła w 2019 r. kontrolę „Budowania zdolności pracowników GSA” i chociaż sprawozdania nie sfinalizowano w 2019 r., zaplanowano jednak uwzględnienie w nim jednego bardzo ważnego i czterech ważnych zaleceń; wzywa Agencję do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępu dokonanego w ramach wdrażania tych zaleceń;

33.

zauważa, że w 2019 r. Agencja wybrała firmę audytorską BDO do przeprowadzenia trzech zwyczajowych audytów zewnętrznych dotyczących działalności w 2018 r. w ramach trzech umów o delegowaniu zadań z DG GROW (obecnie DEFIS) dotyczących EGNOS, Galileo i programu „Horyzont 2020”, a w wyniku tych audytów stwierdzono, że środki przekazane przez DG DEFIS zostały odpowiednio wydane; chociaż wykryto pewne błędy, nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości;

34.

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z uwagami organu udzielającego absolutorium z poprzednich lat zauważa, że w 2018 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt „Zarządzanie IT w GSA” oraz że Agencja opracowała plan działania obejmujący sześć działań mających na celu zajęcie się potencjalnymi obszarami wymagającymi poprawy; zauważa, że w marcu 2020 r. Służba Audytu Wewnętrznego zamknęła dwa działania, a Agencja przygotowała całą pozostałą dokumentację dotyczącą pozostałych działań, przy czym Agencja uważa, że po przedłożeniu przygotowanego pakietu Służba Audytu Wewnętrznego będzie w stanie zamknąć większość, jeśli nie wszystkie z pozostałych działań; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Inne uwagi

35.

w świetle uwag i spostrzeżeń organu udzielającego absolutorium dotyczących zobowiązania Agencji do zminimalizowania wszelkich negatywnych skutków decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii zauważa, że niektóre umowy, na które wystąpienie to ma wpływ, zostały przeniesione od wykonawców brytyjskich na przedsiębiorstwa mające siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich, a inne umowy wygasły w sposób naturalny przed datą wystąpienia, oraz że wspomagające centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo (GSMC) zostało przeniesione ze Zjednoczonego Królestwa do Hiszpanii, dzięki czemu zapewniono ciągłość jego działania;

36.

(2) Dz.U. C 430 z 20.12.2019, s. 12.

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/345

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1619

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0066/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (5), w szczególności jego art. 45,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1.

(5) Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/347

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1620

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0066/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (5), w szczególności jego art. 45,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1.

(5) Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18.

(1) Dz.U. C 192 z 8.6.2020, s. 1

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/349

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1621

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 17 247 000 EUR, co stanowi spadek o 0,93 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,88 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,15 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 85,69 %, co oznacza spadek o 1,93 % w porównaniu z rokiem 2018;

Wyniki

z zadowoleniem zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swoich działań i inne środki służące poprawie zarządzania budżetem, takie jak inspekcje i tendencje w zakresie naruszeń, udział w sesjach szkoleniowych i kwartalne wykonanie budżetu;

odnotowuje, że w 2019 r. Agencja zrealizowała w terminie 99 % swoich działań i w pełni wdrożyła roczny plan w zakresie strategii komunikacyjnej; podkreśla, że w 2019 r. Agencja skoordynowała 32 381 inspekcji statków rybackich, które doprowadziły do wykrycia 1 487 domniemanych naruszeń, co stanowi wzrost odpowiednio o 20,2 % i 107,8 % w porównaniu z 2018 r.; uważa, że dane te pokazują, iż inspekcje i działania następcze pozostają podstawowym narzędziem zgodności z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb);

zauważa z zadowoleniem, że Agencja znacznie rozszerzyła zakres swoich działań w 2019 r. bez dodatkowych zasobów; podkreśla w szczególności, że Agencja koordynowała środki monitorowania, kontroli i nadzoru mające zastosowanie do około 45 dodatkowych gatunków ryb w wodach europejskich, w tym wszystkich gatunków podlegających obowiązkowi wyładunku, a także rozszerzyła te działania na połowy rekreacyjne (dorsz zachodniobałtycki);

przypomina o znaczeniu kontrolowania działalności połowowej dla osiągnięcia celów WPRyb; uznaje istotny wkład Agencji w osiągnięcie tych celów; podkreśla, że trwający przegląd rozporządzeń w sprawie kontroli rybołówstwa jeszcze bardziej zwiększy obciążenie pracą Agencji; podkreśla, że zwiększenie zobowiązań nie jest możliwe bez wystarczających zasobów; podkreśla w związku z tym potrzebę zwiększenia zasobów finansowych i ludzkich Agencji w nadchodzących latach;

zauważa, że Agencja, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) oraz Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) przyjęły trójstronne porozumienie robocze określające współpracę między tymi agencjami oraz współpracę z organami krajowymi pełniącymi funkcje straży przybrzeżnej poprzez zapewnianie usług, informacji, sprzętu i szkoleń oraz koordynowanie operacji wielozadaniowych; zauważa, że w 2019 r. Agencja rozszerzyła współpracę operacyjną z Europolem i Eurojustem w ramach europejskiej multidyscyplinarnej platformy przeciwko zagrożeniom przestępstwami, która obejmuje nielegalne połowy; uważa, że rozwiązania te stanowią dobry przykład synergii między agencjami Unii oraz źródło inspiracji dla agencji w innych obszarach;

zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji swoich usług w celu ograniczenia biurokracji;

zauważa, że wyniki drugiej pięcioletniej niezależnej oceny zewnętrznej Agencji za lata 2012–2016 przedstawiono w 2017 r.; zauważa z zadowoleniem, że spośród 11 wydanych zaleceń 10 zostało wdrożonych, a realizacja ostatniego niezrealizowanego zalecenia jest kontynuowana zgodnie z planem działania przedstawionym zarządowi w dniu 22 października 2019 r.;

zauważa, że Agencja we współpracy z forami straży przybrzeżnej wspierała trzecie warsztaty Europejskiego Forum Organów Sprawujących Funkcje Straży Przybrzeżnej poświęcone wielozadaniowym operacjom morskim, które odbyły się w Katanii na Sycylii (Włochy) w dniach 3–5 czerwca 2019 r. z udziałem 90 delegatów z 16 państw członkowskich, EMSA i Fronteksu;

10.

podkreśla, że Agencja wspiera Komisję we współpracy z państwami trzecimi i odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu równych warunków działania z wszystkimi państwami nadbrzeżnymi; podkreśla w związku z tym potrzebę zwiększenia zasobów przydzielonych Agencji w celu sprostania zwiększonemu obciążeniu pracą wynikającemu z wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii oraz potencjalnemu wpływowi nowych stosunków na ramy kontroli rybołówstwa;

Polityka kadrowa

11.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96,72 % – przyjęto 59 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 61 stanowisk (w 2018 r. – 61 zatwierdzonych stanowisk); zauważa ponadto, że w 2019 r. Agencja zatrudniała 10 pracowników kontraktowych i 6 oddelegowanych ekspertów krajowych;

12.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz stworzenia bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska pracy i kultury pracy poprzez działania na rzecz osób niepełnosprawnych; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości dalszego wzmacniania i uwzględniania zasad równych szans w zakresie rekrutacji, szkoleń, rozwoju kariery i warunków pracy, a także o podnoszenie świadomości pracowników na temat tych aspektów; zwraca się do Agencji o zbadanie możliwych racjonalnych usprawnień i dostosowań w jej budynkach (dostęp i niezbędny sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi niepełnosprawnościami;

13.

wyraża głębokie zaniepokojenie całkowitym brakiem równowagi płci na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla i w zarządzie (43 mężczyzn i 13 kobiet); ubolewa, że kobiety stanowią jedynie 26 % personelu w grupie zaszeregowania AD 8 lub wyższej, podczas gdy stanowią prawie połowę wszystkich pracowników; zauważa jednak z zadowoleniem, że liczba ta uległa poprawie o 9 punktów procentowych w porównaniu z 2018 r. i o 2 punkty procentowe w porównaniu z 2017 r.; wzywa Agencję do wzmożenia wysiłków na rzecz poprawy równowagi płci na wszystkich szczeblach; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wzmożenia wysiłków na rzecz zapewnienia równowagi płci przy mianowaniu członków zarządu Agencji;

14.

odnotowuje politykę Agencji mającą na celu promowanie równego traktowania pracowników oraz osiągnięcie równowagi płci pod względem liczby, grupy zaszeregowania i poziomu odpowiedzialności;

15.

zachęca Agencję do opracowania długoterminowej polityki kadrowej, w której uwzględniona zostanie równowaga między życiem zawodowym a prywatnym personelu, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowaga płci, telepraca, niedyskryminacja, równowaga geograficzna oraz rekrutacja i integracja osób z niepełnosprawnościami; zauważa, że Agencja przygotowuje kompleksową strategię w zakresie zasobów ludzkich, która ma zostać zakończona do końca 2020 r.;

Zamówienia

16.

podkreśla, że najważniejszym działaniem w zakresie zamówień publicznych w 2019 r. było opublikowanie dwóch otwartych zaproszeń do składania wniosków dotyczących rozwoju oprogramowania i usług informatycznych oraz usług i materiałów komunikacyjnych;

17.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z celem wszystkich agencji Unii dotyczącym wspólnego działania w zakresie zamówień publicznych Agencja ogłosiła w 2019 r. międzyinstytucjonalną procedurę udzielania zamówień oraz że dwie inne agencje przystąpiły do tej procedury; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o przebiegu wspólnych procedur udzielania zamówień; uznaje tę praktykę za przykład godny naśladowania; zachęca Agencję, aby bardziej szczegółowo zbadała możliwości usprawnienia procedur z innymi instytucjami;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

18.

przyjmuje do wiadomości istniejące i bieżące działania Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; ubolewa, że życiorysy i oświadczenia o braku konfliktu interesów niektórych członków zarządu Agencji nie zostały opublikowane na stronie internetowej Agencji; wzywa Agencję do opublikowania życiorysów i oświadczeń o braku konfliktu interesów wszystkich członków zarządu oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o środkach podjętych w tym zakresie;

19.

podkreśla zobowiązanie Agencji do zwiększenia przejrzystości jej działań poprzez składanie sprawozdań z posiedzeń pracowników Agencji i dyrektora wykonawczego z przedstawicielami grup interesu i dostarczanie informacji na ten temat na stronie internetowej Agencji; ubolewa, że informacje te można znaleźć w części dostępnej wyłącznie w języku angielskim na jej stronie internetowej; zachęca Agencję, aby wypełniła swoje zobowiązanie i regularnie aktualizowała specjalną stronę poświęconą tym informacjom we wszystkich wersjach językowych swojej strony internetowej;

20.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz poprawy widoczności jej działań w tradycyjnej prasie i mediach społecznościowych; uważa, że strategia komunikacyjna Agencji przyczynia się do lepszego zrozumienia przez ogół społeczeństwa roli, organizacji instytucjonalnej i działań Unii w zakresie kontroli rybołówstwa; wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków w tym zakresie oraz do zacieśnienia kontaktów ze społeczeństwem obywatelskim, w szczególności ze środowiskiem naukowym i akademickim;

Kontrole wewnętrzne

21.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała sprawozdanie z audytu wdrażania i oceny wspólnych planów rozwoju oraz że uzgodniono plan działania dotyczący obszarów wymagających poprawy; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych środkach;

22.

zauważa, że w 2018 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała sprawozdanie z audytu planowania, sporządzania budżetu i monitorowania w Agencji oraz że uzgodniono plan działania dotyczący obszarów wymagających poprawy; zauważa, że Agencja wdrożyła cztery z pięciu zaleceń; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych środkach;

23.

zauważa, że w kwietniu 2019 r. zarząd Agencji przyjął zmienione ramy kontroli wewnętrznej, które są zgodne z ramami kontroli wewnętrznej przyjętymi przez Komisję i które są obowiązkowe zgodnie z art. 30 nowego rozporządzenia finansowego EFCA (2); zauważa, że w rocznej ocenie ram kontroli wewnętrznej stwierdzono, iż konieczne są środki w celu dalszej poprawy komponentu dotyczącego działań kontrolnych, w szczególności w obszarze zarządzania umowami; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

24.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2019 r. odnotowano trzy wyjątki i jeden przypadek niezgodności o łącznej wartości nominalnej 46 000 EUR, głównie w związku z późnym podpisaniem zmian w umowie; zauważa, że chociaż transakcje miały wartość nominalną, nie odnotowano żadnego wpływu finansowego/straty dla Agencji oraz że podjęto odpowiednie środki w celu uniknięcia takich błędów; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

Inne uwagi

25.

zauważa, że Agencja rozpoczęła działania na rzecz uzyskania certyfikatu w unijnym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) i podjęła szereg środków mających na celu ograniczenie jej ogólnego wpływu na środowisko; zwraca jednak uwagę, że Agencja nie wdrożyła żadnych dodatkowych środków służących redukcji lub kompensacji emisji CO2;

26.

zauważa, że Agencja przeprowadziła analizę możliwego wpływu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej i określiła niezbędne środki łagodzące;

27.

(2) Decyzja nr 19-W-5 Zarządu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa z dnia 29 sierpnia 2019 r. w sprawie regulaminu finansowego Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (https://www.efca.europa.eu/sites/default/files/AB%20Decision%2019-W-5_Financial%20Regulation.pdf).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/353

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1622

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0067/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (4), w szczególności jego art. 97,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0075/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/355

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1623

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0067/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0075/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 255.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/357

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1624

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0075/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 112 834 290 EUR, co stanowi spadek o 4,99 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że około 39,51 % budżetu Agencji pochodzi z opłat i należności, a 57,61 % z budżetu Unii i państw trzecich (2) (w 2018 r. z opłat i należności pochodziło 72,47 %, a z budżetu Unii i państw trzecich – 26,18 %); zauważa, że znaczne zmiany w strukturze budżetu w porównaniu z poprzednim rokiem są związane z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 (3), w którym przewidziano ostateczny termin rejestracji na rok 2018, a ponieważ w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 nie określono kolejnych terminów rejestracji, nie oczekuje się wzrostów dochodów z opłat rejestracyjnych;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,79 %, co oznacza spadek o 1,13 % w porównaniu z rokiem 2018; odnotowuje z zaniepokojeniem, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 86,09 %, co oznacza spadek o 0,95 % w porównaniu z rokiem 2018;

podkreśla, że Agencja jest częściowo finansowana z opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa, które zwracają się o rejestrację chemikaliów zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1907/2006; zauważa, że obowiązujące opłaty zależą od wielkości przedsiębiorstw i liczby zarejestrowanych chemikaliów (różne progi); zauważa, że ze sprawozdania Trybunału wynika, iż od czasu pierwszych rejestracji w 2009 r. około 26 % przedsiębiorstw zadeklarowało, że należy do grupy mikro-, małych lub średnich przedsiębiorstw; zauważa jednak z niepokojem, że dzięki skutecznemu systemowi weryfikacji ex post Agencja stwierdziła, iż około 50 % nieprawidłowo sklasyfikowało swą wielkość, zaniżając opłaty; podkreśla, że ustalenie to świadczy o ograniczeniach systemu, który w nadmiernym stopniu opiera się na deklaracjach samych wnioskodawców; zauważa, że w celu rozwiązania tej kwestii Agencja wystawiła dotychczas faktury korygujące opłaty rejestracyjne i administracyjne i zainkasowała należności w łącznej wysokości 32,2 mln EUR oraz poczyniła znaczne postępy w odzyskiwaniu nienależnych ulg w opłatach i pobieraniu zaległych opłat administracyjnych; odnotowuje jednak, że wciąż konieczna jest dalsza szeroko zakrojona weryfikacja, a kwota pozostałych niezbędnych korekt na koniec 2019 r. była jeszcze nieznana; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o pracach i osiągnięciach dotyczących dalszego ograniczenia znacznego obciążenia pracą w zakresie weryfikacji oraz do przeprowadzenia korekt opłat; zwraca się do Komisji, aby zaproponowała środki służące rozwiązaniu tej sytuacji, co pozwoli uniknąć nadużyć przy deklarowaniu wielkości wnioskodawców i umożliwi Agencji bardziej stabilne planowanie budżetowe;

w odniesieniu do działań podjętych w następstwie ustaleń Trybunału z roku budżetowego 2018zauważa, że Agencja dysponuje dochodami pochodzącymi zarówno z opłat i należności wnoszonych przez przedsiębiorstwa z sektora, jak i z dotacji równoważącej z budżetu Unii; zauważa, że ponieważ trzeci termin rejestracji określony w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 upłynął w maju 2018 r., od 2019 r. nastąpił znaczny spadek dochodów z opłat i należności i oczekuje się, że tendencja ta się utrzyma; zaznacza, że istnieje zatem ryzyko, iż sytuacja, w której wydatki są stosunkowo niezmienne, a przychody znaczniej mniej przewidywalne, będzie miała negatywny wpływ na działalność Agencji i wykonanie przez nią budżetu; zauważa jednak, że jak wynika z odpowiedzi Agencji, Agencja aktywnie współpracuje z Komisją i prowadzi z nią stale rozmowy, aby zapewnić trwałe finansowanie i przezwyciężyć wyzwania związane z jej modelem finansowania; wzywa Agencję i Komisję do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym zakresie; zwraca uwagę, że funkcjonowanie dzięki przewidywalnej dotacji wyrównawczej z budżetu Unii, w połączeniu z przenoszeniem dochodów z opłat i należności do Komisji, może zagwarantować Agencji bardziej przewidywalne dochody, niezbędne do wypełniania jej mandatu;

Zrównoważony charakter

podkreśla, że w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 (4) (rozporządzenie PIC) i rozporządzenia (UE) 2019/1021 (5) (rozporządzenie dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych) Agencja jest w pełni finansowana z dotacji unijnej, która w 2019 r. wyniosła 1,56 mln EUR (1,10 mln EUR dla trwałych zanieczyszczeń organicznych w 2018 r.);

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz stworzenia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz wszystkie środki podejmowane przez nią w celu zmniejszenia emisji CO2 i zużycia energii oraz wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów; zauważa z zadowoleniem, że dyrektor wykonawczy Agencji zobowiązał się, iż do 2030 r. Agencja osiągnie neutralność pod względem emisji dwutlenku węgla;

Wyniki

zauważa, że Agencja przekształciła swój model zarządzania realizacją celów na potrzeby programu prac na 2019 r. w celu lepszego wykazywania wpływu i rezultatów jej działalności; ubolewa, że w 2019 r. Agencja osiągnęła 34 z 53 celów dotyczących kluczowych wskaźników skuteczności działania; odnotowuje uwagę Agencji, że 19 niezrealizowanych celów dotyczy głównie wskaźników nakładu i produktu, które trudno przewidzieć ze względu na szereg czynników; wzywa Agencję, by dążyła do osiągnięcia 100 % celów dotyczących kluczowych wskaźników skuteczności działania;

przypomina, że Agencja przewodzi działaniom organów regulacyjnych we wdrażaniu unijnych przepisów w dziedzinie chemikaliów z korzyścią dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz innowacyjności i konkurencyjności; zauważa, że dostarcza ona informacje na temat chemikaliów, pomaga przedsiębiorstwom w przestrzeganiu przepisów i wspiera bezpieczne stosowanie chemikaliów;

odnotowuje, iż w 2019 r. Agencja przeszła strategiczną reorganizację i posiada nowy plan strategiczny na lata 2019–2023, obejmujący następujące trzy priorytety strategiczne: identyfikacja substancji potencjalnie niebezpiecznych i zarządzanie ryzykiem związanym z tymi substancjami, bezpieczne i zrównoważone stosowanie chemikaliów w przemyśle oraz zrównoważone zarządzanie chemikaliami za pośrednictwem wdrażania przepisów Unii;

ubolewa, że w planie strategicznym na lata 2019–2023 brakuje jakichkolwiek proaktywnych środków i zasobów służących szybszemu, lepszemu i wymiernemu ograniczeniu liczby badań na zwierzętach oraz zastąpieniu ich metodami nowego podejścia; ponownie podkreśla znaczenie zasady zastąpienia, ograniczenia i udoskonalenia w badaniach na zwierzętach; odnotowuje zalecenie Parlamentu zawarte w rezolucji z dnia 10 lipca 2020 r. w sprawie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (6), zgodnie z którym w Agencji powinien powstać zespół zajmujący się wyłącznie ochroną zwierząt i promowaniem metod badań niewymagających wykorzystania zwierząt; z zaniepokojeniem zauważa, że podczas dyskusji z Komisją Kontroli Budżetowej w dniu 7 stycznia 2021 r. dyrektor Agencji, odpowiadając na pytanie, powiedział, że Agencja nie podjęła działań w następstwie apelu Parlamentu o ograniczenie badań na zwierzętach; wzywa Agencję do zdecydowanego ograniczenia zależności od badań na zwierzętach; wzywa Agencję, by w ramach jej mandatu wnosiła wkład w międzynarodowe działania promujące alternatywne metody badań oraz by regularnie publikowała informacje na temat stosowania metod alternatywnych zgodnie z rozporządzeniem REACH;

10.

uznaje, że nową strukturę organizacyjną, wprowadzoną na początku 2019 r., zaprojektowano w celu zwiększenia wzajemnych połączeń Agencji i ułatwienia metod pracy ukierunkowanych w większym stopniu na współpracę; z zadowoleniem przyjmuje wzrost o 50 % liczby pełnych weryfikacji zgodności substancji w porównaniu z 2018 r., osiągnięty w wyniku większego skupienia się na kontrolach zgodności przez wewnętrzne przesunięcia personelu i bez dodatkowych zasobów przydzielonych Agencji;

11.

zauważa, że Agencja w dalszym ciągu udostępnia swoją jednostką audytu wewnętrznego Agencji Europejskiego GNSS oraz że udzieliła w 2019 r. wsparcia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności w zakresie usług ochrony danych, a ponadto ściśle współpracuje z innymi agencjami, w tym w drodze zapewniania dostępu do usług w kontekście sieci międzyagencyjnej oraz udostępniania zasobów za pomocą protokołów ustaleń; pochwala tę współpracę jako przykład godny naśladowania przez inne agencje; zachęca Agencję do poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy z innymi agencjami Unii; zachęca Agencję, by w przypadku pokrywających się zadań rozpoczęła dyskusję na temat wspólnego wykorzystywania zasobów z innymi agencjami prowadzącymi podobną działalność;

12.

wzywa Agencję do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

13.

zwraca się do Agencji, aby opracowała wytyczne dotyczące minimalnych wymogów informacyjnych niezbędnych do uzasadnienia przyznanych odstępstw od ograniczeń oraz dopilnowała, by nie zatwierdzano żadnych odstępstw, gdy dokumentacja rejestracyjna nie jest zgodna z przepisami ani zaktualizowana;

14.

15.

przypomina o znaczeniu, jakie dla popularyzacji prac Agencji ma zwiększenie widoczności jej działań w mediach, internecie i mediach społecznościowych;

Polityka kadrowa

16.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96,75 %: przyjęto 446 pracowników zatrudnionych na czas określony, przy czym budżet Unii przewidywał 461 stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony (w porównaniu z 452 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 122 pracowników kontraktowych i 14 oddelegowanych ekspertów krajowych;

17.

odnotowuje brak równowagi płci w 2019 r. na wyższych stanowiskach kierowniczych (71 % mężczyzn i 29 % kobiet) oraz w zarządzie (69 % mężczyzn i 31 % kobiet); zwraca się do Agencji, aby w przyszłości zapewniła równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby przy mianowaniu członków zarządu Agencji uwzględniały znaczenie zapewnienia równowagi płci;

18.

zauważa, że Agencja prowadzi politykę przeciwdziałania mobbingowi i stosuje odpowiednie wytyczne; odnotowuje, że Agencja zorganizowała sesje szkoleniowe i umożliwiła korzystanie z poufnego doradztwa; ponadto zauważa, że w 2019 r. rozpoczęto projekt pilotażowy obejmujący mediację w zespołach, w których wystąpiły konflikty; zauważa, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła jedną nieformalną procedurę dotyczącą molestowania;

19.

odnotowuje, że Agencja opublikowała na swojej stronie internetowej, w mediach społecznościowych i na stronie sieci agencji UE ogłoszenia o wolnych stanowiskach w celu rozpowszechnienia tej informacji; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że rozpoczęła przegląd procedur, aby móc publikować ogłoszenia o naborze na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO); apeluje do Agencji, by publikowała ogłoszenia o naborze na stronie internetowej EPSO; wzywa Agencję, aby zbadała dalsze możliwości przyciągnięcia wysoko wykwalifikowanych pracowników dzięki zwiększeniu zasięgu publikacji o wolnych stanowiskach; wzywa Agencję, by skoncentrowała się na rozpowszechnianiu w społeczeństwie wyników prowadzonych badań;

20.

z zadowoleniem przyjmuje starania Agencji o stworzenie bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska i kultury pracy dzięki działaniom na rzecz osób z niepełnosprawnością; zwraca się do Agencji o ocenę możliwości surowszego przestrzegania zasad równości szans oraz stosowania ich podczas rekrutacji i szkoleń, w rozwoju kariery i organizacji pracy, a także o uwrażliwianie pracowników na te kwestie; ponadto zwraca się do Agencji o rozważenie możliwych racjonalnych usprawnień i modyfikacji w jej budynkach (dostęp, odpowiedni sprzęt biurowy) dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi niepełnosprawnościami;

21.

22.

ponadto podkreśla konieczność zapewnienia odpowiedniej liczby personelu odzwierciedlającej potrzeby wynikające z Europejskiego Zielonego Ładu i unijnej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności, planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym oraz w szczególności ambicji osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń, a także konieczność przeznaczenia dodatkowych zasobów na wszelkie dodatkowe wymagane zadania, np. przeprowadzanie przez Agencję własnych ocen substancji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

23.

z zadowoleniem przyjmuje, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej życiorysy wszystkich członków zarządu i komitetów, w tym ich przewodniczących, którzy są pracownikami Agencji, dyrektora wykonawczego i wszystkich członków Rady Odwoławczej; wyraża zadowolenie, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej deklaracje o braku konfliktu interesów wszystkich członków zarządu, kadry kierowniczej wyższego szczebla i przewodniczących komitetów;

24.

wzywa Agencję, aby dostosowała praktyki do zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 7 maja 2020 r. w sprawie 2168/2019/KR, a w szczególności dopilnowała, by w razie potrzeby istniała możliwość powołania się na zakaz zajmowania niektórych stanowisk przez pracowników wyższego szczebla po zakończeniu kadencji, przez określenie kryteriów, kiedy przejście pracowników do sektora prywatnego jest niedozwolone, przez informowanie kandydatów na wyższe stanowiska w Agencji w momencie, gdy ubiegają się o pracę, o stosowanych przez nią kryteriach oraz przez wprowadzenie procedur wewnętrznych, tak aby pracownik tracił dostęp do informacji poufnych natychmiast po podjęciu innej pracy;

25.

z zadowoleniem przyjmuje dalsze kroki podjęte w celu zwiększenia przejrzystości i ochrony sygnalistów, takie jak obowiązkowe internetowe kursy szkoleniowe dla wszystkich pracowników na temat sygnalizowania nieprawidłowości, a także stałe dążenie do budowania świadomości etyki, zarządzania zamówieniami i umowami oraz zapewniania bezpieczeństwa informacji; zauważa, że według Agencji wszystkie spotkania kadry kierowniczej wyższego szczebla z zainteresowanymi stronami są rejestrowane i publikowane na jej stronie internetowej w celu zapewnienia pełnej przejrzystości;

26.

zauważa, że według Agencji jej dochód z opłat przewidzianych w budżecie na 2019 r. stanowi 39,5 % całkowitego dochodu; zauważa, że Agencja posiada godny naśladowania system w zakresie monitorowania konfliktów interesów i zapobiegania im, a także uważa, że istnieje ograniczone niebezpieczeństwo wystąpienia takich konfliktów ze względu na fakt, iż opłaty mają na celu pokrywanie kosztów, i ze względu na regularną ocenę personelu Agencji zaangażowanego w procedurę opracowywania opinii w celu zapewnienia niezależności; zauważa, ż Agencja z zadowoleniem przyjęłaby rozwiązanie, w którym Komisja pobierałaby opłaty w imieniu Agencji, co ułatwiłoby zarządzanie finansami Agencji i pomogło zmniejszyć ryzyko nieprawidłowości; zauważa, że opłaty wnoszone przez przedsiębiorstwa znacznie się różnią w poszczególnych latach, w związku z czym Agencja nie jest w stanie oszacować kwoty dotacji wyrównawczej z budżetu Unii z rozsądnym zapasem, co utrudnia planowanie budżetowe; apeluje o dialog, jak zreformować mechanizm finansowania Agencji w celu zapewnienia jego stabilności;

27.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że problemy te należy rozwiązać w drodze ustanowienia wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich norm etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

28.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy składają oświadczenia o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny w odniesieniu do kwestii poszanowania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

29.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w jednej ze skontrolowanych procedur udzielania zamówień publicznych specyfikacja istotnych warunków zamówienia nie dawała oferentom jasnej informacji, jak powinni wycenić określoną pozycję w ich ofertach finansowych, a ponieważ oferty nie były porównywalne, Agencja postanowiła unieważnić i ponownie rozpocząć procedurę, co spowodowało wydłużenie czasu jej trwania i stworzyło potencjalne ryzyko uszczerbku dla reputacji Agencji; odnotowuje uwagę Agencji, że dokumenty przetargowe uznano za jasne i wyczerpujące, a dodatkowy wysiłek związany z ponownym rozpoczęciem procedury był minimalny i nie miał konsekwencji dla reputacji;

30.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że proces podejmowania decyzji w procedurach rekrutacyjnych nie był wystarczająco uporządkowany i wyczerpujący, aby zapewnić jasną, chronologiczną ścieżkę wskazującą, kiedy dokumenty zostały zatwierdzone i przez kogo; odnotowuje odpowiedź Agencji, że zmieniła swoje procedury, aby zapewnić wysyłanie standardowych wiadomości e-mail do członków komisji selekcyjnej po każdym posiedzeniu w celu zarejestrowania protokołu z posiedzenia i decyzji podjętych przez komisję; ponadto Agencja dopilnowuje, aby po każdym posiedzeniu elektroniczne przepływy zatwierdzeń były finalizowane przed przystąpieniem do selekcji; wzywa Agencję do usprawnienia procedur wyboru, aby zapewnić ich przejrzystość i rzetelne przeprowadzanie;

31.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji przeprowadziła kontrolę poświadczającą w zakresie zarządzania wynikami Agencji, w wyniku której sformułowała jedno bardzo istotne zalecenie dotyczące stosowania czterech kategorii wyników w celu dopilnowania, aby wyniki poszczególnych pracowników był oceniane bez porównywania z wynikami innych pracowników, oraz jedno istotne zalecenie dotyczące zaktualizowania procedury planowania, monitorowania i sprawozdawczości; zauważa, że Agencja podjęła już działania niezbędne do wykonania obu zaleceń;

32.

zauważa z niepokojem, że w maju 2019 r. Agencja stanęła w obliczu kryzysu związanego z awarią wszystkich jej systemów informatycznych podczas migracji serwerów do nowej infrastruktury; kryzys zażegnano w ciągu 48 godzin; zaleca, aby Agencja wdrożyła procedury oparte na najlepszych praktykach informatycznych podczas wykonywania operacji informatycznych, w przypadku których istnieje wysokie ryzyko zakłócenia podstawowych procesów Agencji;

33.

wzywa Agencję do poprawy przejrzystości i łatwości obsługi jej bazy danych oraz poprawy połączeń między oceną a późniejszym zarządzaniem ryzykiem, co na przykład mogłoby obejmować krótką notę na temat substancji zarejestrowanych w bazie danych Agencji, dotyczącą zgodności i statusu oceny dokumentacji, uwzględniającą wynik oceny substancji (czy konieczne jest dalsze zarządzanie ryzykiem), wyraźnie stwierdzającą, czy dokumentacja została uznana za niezgodną z wymogami i na jakiej podstawie, oraz zawierającą wynik decyzji Rady Odwoławczej, jak również działania następcze podjęte lub planowane przez Agencję;

34.

zauważa, że w 2019 r. Agencja opracowała nową strategię i ramy systemu zintegrowanego zarządzania, które zostały zatwierdzone przez zarząd w dniu 15 grudnia 2019 r. i zastąpiły standardy zintegrowanego zarządzania;

35.

zachęca Agencję, by kontynuowała wysiłki zmierzające do przeprowadzania kontroli oceny dokumentacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 oraz zwiększyła skuteczność tego procesu; przypomina, że kontrole oceny dokumentacji dotyczące ponad 2 000 dossier obejmujących 700 substancji wykazały, iż 70 % dokumentacji nie spełniało prawnych wymogów informacyjnych przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 ani nie zawierało informacji wystarczających do tego, by zapewnić stosowanie bezpieczne dla obywateli Unii i środowiska;

Inne uwagi

36.

zauważa, że w dniu 21 grudnia 2019 r., po czterech latach przygotowań do przeniesienia pracowników, rozpoczęła się przeprowadzka Agencji do nowej siedziby w Helsinkach, a pracownicy Agencji mogą korzystać z nowego budynku i w nim pracować od początku stycznia 2020 r.; zwraca się do Agencji, by zadbała o dobrostan pracowników dzięki zapewnieniu im zrównoważonych i ekologicznych warunków pracy;

37.

zauważa, że Agencja opracowała obszerny pakiet komunikacyjny w celu wsparcia przedsiębiorstw i zminimalizowania zakłóceń na rynku w czasie przygotowań do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i w okresie przejściowym; zauważa, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii ma ograniczony wpływ na Agencję;

38.

zauważa z zaniepokojeniem, że Agencja jest zaangażowana w szereg spraw dotyczących sporów sądowych, odwołań i skarg, które skierowano do Rady Odwoławczej Agencji, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, i że większość z tych spraw oddalono (20 z 37);

39.

(2) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 255.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 z dnia 20 czerwca 2019 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 45).

(6) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)02101.

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/362

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1625

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0068/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 jej załącznika,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0088/2021),

udziela dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/363

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1626

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0068/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 jej załącznika,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0088/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/364

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1627

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0088/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków ostateczny budżet Agencji Dostaw Euratomu (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 223 000 EUR, co w porównaniu z 2018 r. stanowi wzrost o 81,30 % spowodowany realizacją umów o świadczenie usług informatycznych, na którą Agencja pod koniec 2019 r. otrzymała od Komisji dodatkowe środki; mając na uwadze, że cały budżet Agencji pochodzi z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 pozwoliły osiągnąć wskaźnik wykonania środków na zobowiązania w wysokości 99,86 %, co w porównaniu z 2018 r. oznacza wzrost o 2,02 %; ubolewa jednak, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 41,05 %, zatem spadł o 31,85 % w stosunku do roku 2018; zauważa, że spadek ten wynika z przeniesienia zobowiązań pozostających do spłaty w wysokości 131 137,56 EUR, czyli 59 % kwot zaangażowanych w związku z podpisanymi umowami o świadczenie usług informatycznych, które nie zostały wykonane przed końcem roku;

Anulowane środki przeniesione

zauważa, że jeśli chodzi o działania podjęte w związku z ustaleniami Trybunału z 2018 r., wskaźnik anulowanych środków budżetowych przeniesionych z 2018 r. na 2019 r. wyniósł 17 %, co świadczy o nieuzasadnionych zobowiązaniach w 2018 r.; wzywa Agencję, by dokonywała przeniesień środków budżetowych jedynie w uzasadnionych przypadkach;

Wyniki

zauważa, że w 2019 r. Agencja w ramach działań prowadzonych na mocy art. 52 Traktatu nadała 178 nowych numerów rejestracyjnych odpowiadających nowym umowom i zmianom lub dodatkom do istniejących umów, a w ramach działań prowadzonych na mocy z art. 75 i 74 Traktatu Agencja nadała 139 nowych numerów rejestracyjnych obejmujących transakcje związane ze świadczeniem usług zakresie dostaw małych ilości materiałów jądrowych; dostrzega nieustające wysiłki Agencji na rzecz dywersyfikacji źródeł dostaw;

zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji oferowanych usług jako sposobu na ograniczenie biurokracji;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia był zrealizowany w 100 %, gdyż na 17 stanowisk (25 w 2018 r.) zatwierdzonych w planie zatrudnienia mianowano 17 urzędników Komisji;

Kontrole wewnętrzne

zauważa, że w 2019 r. Agencja zastosowała standardy kontroli wewnętrznej Komisji dotyczące skutecznego zarządzania zgodnie z komunikatem Komisji z października 2007 r. w sprawie zmiany standardów kontroli wewnętrznej; zauważa, że w 2019 r. Agencja przeprowadziła ocenę ryzyka ze szczególnym uwzględnieniem finansów i IT;

zauważa, że w 2019 r. Agencja rozpoczęła pracę nad nowymi ramami kontroli wewnętrznej z myślą o wprowadzeniu ich w 2020 r.; zachęca Agencję do dalszych działań w tym kierunku i informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym obszarze;

Inne uwagi

zauważa, w kwestii wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, że według wspólnej deklaracji politycznej przyszłe stosunki powinny obejmować umowę o szeroko zakrojonej współpracy jądrowej między Agencją a Zjednoczonym Królestwem w dziedzinie pokojowego wykorzystania energii jądrowej, a jej strony postanawiają współpracować przy dostawach izotopów promieniotwórczych do zastosowań medycznych, wymieniając informacje na ten temat; wzywa Agencję, aby uważnie obserwowała skutki wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i informowała organ udzielający absolutorium o wszelkich zmianach w tym zakresie;

zauważa, że od stycznia do marca 2019 r. Agencją kierował p.o. dyrektora generalnego, a od kwietnia 2019 r. Agencja ma nową dyrektor generalną, którą mianowała Komisja;

10.

wzywa Agencję, by położyła nacisk na rozpowszechnianie wyników swoich badań i działań wśród społeczeństwa za pomocą mediów społecznościowych i innych mediów;

11.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 29 kwietnia 2021 r. (1) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(1) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/366

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1628

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0069/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (4), w szczególności jego art. 60,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0096/2021),

udziela dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/368

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1629

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0069/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0096/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

(1) Dz.U. C 184 z 28.5.2019, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/370

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1630

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0096/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 141 620 456 EUR, co stanowi wzrost o 4,33 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłek włożony w monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadził do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,42 %, co oznacza wzrost o 3,31 % w porównaniu z rokiem 2018; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 86,61 %, co oznacza spadek o 0,31 % w porównaniu z rokiem 2018;

odnotowuje, że w przypadku 20 % płatności wykonanych przez Agencję w 2019 r. wystąpiły opóźnienia; zauważa, że w poprzednich latach wskaźnik opóźnień w płatnościach był jeszcze wyższy, lecz wzywa Agencję, żeby dołożyła starań i realizowała płatności w ustalonych terminach, aby uniknąć ryzyka utraty reputacji; z zadowoleniem przyjmuje działania łagodzące podjęte przez Agencję w tym zakresie, które spowodowały, że w 2019 r. wypłacono nieistotną kwotę odsetek wynoszącą łącznie 1 624,53 EUR;

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2019 r. Agencja często nie dokonywała płatności w ustalonych terminach, narażając się na ryzyko utraty reputacji; zauważa, że według odpowiedzi Agencji w 2019 r. Agencja borykała się z niedoborem pracowników, który dotknął administrację finansową, ale jest świadoma profilu ryzyka związanego z opóźnieniami płatności i uważnie monitoruje co miesiąc kwoty płatności, podjęła też działania łagodzące, aby zapewnić przestrzeganie zasad należytego zarządzania finansami; zauważa, że według odpowiedzi Agencji ogólna wartość faktur zapłaconych z opóźnieniem wyniosła w 2019 r. około 6,6 mln EUR, co stanowi 4,6 % zrealizowanych płatności;

zauważa, że w 2019 r. Agencja otrzymała ostateczny budżet w wysokości 138,3 mln EUR i większą o 15 liczbę stanowisk dla pracowników tymczasowych; podkreśla jednak, że w projekcie preliminarza budżetowego przyjętego przez zarząd Agencji postulowano łączną kwotę 143,3 mln EUR oraz wzrost netto liczby stanowisk o 43 pracowników tymczasowych; podkreśla, że ze względu na braki budżetowe i kadrowe Agencja musiała obniżyć priorytet szeregu celów i działań; apeluje do Komisji i współprawodawców o zintensyfikowanie dialogu z Agencją w celu rozwiązania problemów związanych z brakami budżetowymi i kadrowymi;

Wyniki

z zadowoleniem zauważa, że Agencja wykorzystuje pewne środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działań i inne środki, takie jak wskaźnik wykonania budżetu, wskaźnik realizacji celów programu prac oraz zadowolenie z wizerunku Agencji, do poprawy zarządzania budżetem;

przypomina Agencji, by przeprowadzała regularny przegląd i aktualizację systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, co pozwoli jej wnosić faktyczny wkład i zapewni wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Agencję, aby uważnie analizowała wyniki i wykorzystywała je do udoskonalenia strategii i planowania działań;

zauważa, że Agencja zrealizowała 79 % celów programu prac i 75 % działań ujętych w programie prac na 2019 r.;

z uznaniem zauważa, że w 2019 r. Agencja nadal prowadziła działania i korzystała z usług wspólnie z innymi agencjami Unii, w tym Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, oraz że Agencja przystąpiła do 21 międzyinstytucjonalnych postępowań o udzielenie zamówienia;

wzywa Agencję, aby nadal zwiększała współpracę i wymianę dobrych praktyk z innymi unijnymi agencjami w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

10.

zauważa, że według oceny zarządu obniżono priorytet wielu ważnych projektów i działań i ich nie zrealizowano, ponieważ budżet i plan zatrudnienia Agencji na 2019 r. były znacznie niższe od pierwotnych szacunków i konieczna była gruntowna rewizja rocznego programu prac;

11.

wyraża zadowolenie, że Agencji – we współpracy z eu-LISA – udało się włączyć wyszukiwanie w SIS II do interfejsu użytkownika USE oraz że poczyniono dalsze postępy na drodze do ustanowienia dostępu do VIS; ubolewa jednak, że w 2019 r. nie doszło do utworzenia biura SIRENE w Agencji; zachęca Agencję do intensyfikacji wysiłków, aby bardziej dostosować wewnętrzne zasoby Agencji do rozwoju inicjatyw UE w zakresie interoperacyjności i lepiej je koordynować;

12.

podkreśla ważną rolę Agencji we wspieraniu państw członkowskich w postępowaniach przygotowawczych oraz w dostarczaniu analiz operacyjnych; podkreśla ponadto, że zakres jej zadań został poszerzony i że odgrywa ona coraz większą rolę w zapobieganiu terroryzmowi, cyberprzestępczości i innym poważnym i zorganizowanym formom przestępczości oraz w zwalczaniu tych zjawisk w całej Unii;

13.

zwraca uwagę, że liczba operacji wspieranych przez Agencję zwiększyła się z 1 748 w 2018 r. do 1 921 w 2019 r. (co stanowi wzrost o 9,89 %) oraz że liczba posiedzeń operacyjnych finansowanych przez Agencję wzrosła z 427 w 2018 r. do ponad 500 w 2019 r. (wzrost o 17 %), co wskazuje na wzrost obciążenia pracą Agencji; podkreśla, że w ostatnich latach Agencja wspierała bardzo specjalistyczne dochodzenia w walce z wysoce wyspecjalizowanymi sieciami przestępczości zorganizowanej, handlem narkotykami, nielegalnym usuwaniem odpadów i nielegalnym handlem w ciemnej sieci;

Polityka kadrowa

14.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 92,89 % – przyjęto 549 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 591 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 576 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 196 pracowników kontraktowych i 66 oddelegowanych ekspertów krajowych;

15.

zauważa, że Agencja zakończyła rok 2019 ze wskaźnikiem wakatów wynoszącym 3,6 %, wyższym niż zakładane 2 %; dostrzega, że wprowadzono środki łagodzące, takie jak zwiększenie tempa publikacji ogłoszeń o naborze lub korzystanie z list rezerwowych; zauważa jednak z niepokojem, że Agencja odnotowała również wyższy niż oczekiwano wskaźnik rotacji wynoszący 11,7 %, w porównaniu z 8,7 % w roku poprzednim; odnotowuje, że według odpowiedzi Agencji wskaźnik rotacji był wynikiem dużej liczby rezygnacji i pewnej liczby umów kończących się w 2019 r. oraz że Agencja ściśle monitorowała sytuację; wzywa Agencję do zajęcia się tą kwestią w świetle potencjalnego efektu „drzwi obrotowych”;

16.

stwierdza z dużym zaniepokojeniem, że w 2019 r. odnotowano brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (139 mężczyzn i 28 kobiet), w zarządzie (43 mężczyzn i 10 kobiet) oraz wśród pracowników; zachęca Agencję, aby dołożyła starań w celu osiągnięcia większej równowagi płci na wszystkich szczeblach; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania członków zarządu Agencji brały pod uwagę znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

17.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; zauważa, że w 2019 r. zgłoszono dwa przypadki domniemanego nękania psychicznego i związanego z nim niewłaściwego zachowania, zostały one zbadane w drodze formalnego dochodzenia administracyjnego i decyzja dotycząca jego wyniku miała zostać podjęta w 2020 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o ustaleniach tego dochodzenia;

18.

wyraża zadowolenie, że udało się rozszerzyć zakres istniejącego narzędzia rekrutacji elektronicznej również na stanowiska objęte ograniczeniami; odnotowuje z zadowoleniem, że Agencja zastosowała się do uwagi Trybunału z 2017 r. dotyczącej publikacji ogłoszeń o naborze na stronie internetowej EPSO;

19.

Zamówienia publiczne

20.

z niepokojem odnotowuje ustalenie Trybunału, które odnosi się również do działań następczych podjętych w związku z ustaleniami z poprzedniego roku, że Agencja nieprawidłowo przedłużyła okres obowiązywania umowy ramowej o świadczenie usług w zakresie podróży służbowych, podpisując w 2018 i 2019 r. zmiany do umowy już po jej wygaśnięciu, co sprawia, że zmiany i związane z nimi płatności są nieprawidłowe; odnotowuje odpowiedź Agencji, że przedłużenie w 2019 r. było wynikiem świadomej decyzji biznesowej mającej na celu zachowanie ciągłości działania i nie stanowiło niedociągnięcia w kontroli ex ante oraz że w czwartym kwartale 2020 r. miał się rozpocząć audyt wewnętrzny, aby uzyskać dodatkowe gwarancje co do podejścia Agencji do zarządzania umowami; wzywa Agencję do poprawy prawidłowości transakcji oraz do odpowiedniego wzmocnienia zarządzania umowami i kontroli ex ante;

21.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału warunki zamówienia na meble, akcesoria i usługi powiązane, wymienione w dokumentach dotyczących zaproszenia do składania ofert, nie były wystarczająco szczegółowe, co podważało konkurencyjny charakter postępowania przetargowego; zauważa ponadto, że przed przedłożeniem wykonawcy zamówienia Agencja nie sprawdziła wystarczająco dokładności cen bazowych i obliczenia rabatów stosowanych do pozycji niestandardowych; wzywa Agencję, aby dbała o pełną zgodność z zasadami prawa konkurencji we wszystkich procedurach przetargowych; zauważa, że według odpowiedzi Agencji dokumentacja przetargowa zawierała przedmiot zamówienia oraz mające zastosowanie kryteria wykluczenia, wyboru i udzielenia zamówienia, a tym samym umożliwiała konkurencję, oraz zauważa, że jeśli chodzi o rabat udzielony przez wykonawcę, wykonawca zaoferował wyższą zniżkę niż standardowa stawka zawarta w umowie, w związku z czym Agencja działała, przestrzegając zasad należytego zarządzania finansami, zgodnie z postanowieniami umowy; wzywa Agencję do dopilnowania, aby specyfikacje przetargowe były kompleksowe, tak aby umożliwić uczciwą i skuteczną konkurencję;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

22.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie prowadzone działania Agencji mające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi, chronić sygnalistów oraz zwalczać molestowanie; zauważa, że w 2019 r. zgłoszono dwa przypadki domniemanego nękania psychicznego i związanego z nim niewłaściwego zachowania, zostały one zbadane w drodze formalnego dochodzenia administracyjnego i decyzja dotycząca jego wyniku miała zostać podjęta w 2020 r.; ubolewa, że na stronie internetowej Agencji nie opublikowano życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów niektórych członków zarządu Agencji; ponawia apel do Agencji, by szybko opublikowała życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu oraz poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

23.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady z powodu rozdrobnienia oraz braku koordynacji między istniejącymi przepisami; apeluje, by rozwiązać te problemy przez ustanowienie wspólnych ram etycznych, które zapewnią stosowanie wysokich norm etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

24.

Kontrole wewnętrzne

25.

w związku z uwagami i spostrzeżeniami organu udzielającego absolutorium odnoszącymi się do kontroli zarządzania zasobami ludzkimi i etyki w Agencji przeprowadzonej przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji zauważa, że wydano trzy ważne zalecenia, z których dwa wdrożono w 2019 r., a jedno otwarte zalecenie dotyczące aktualizacji opisu postępowania administracyjnego i procedury dyscyplinarnej miało zostać wdrożone do końca 2020 r.;

26.

zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego ukończyła następujące zadania kontrolne: analiza operacyjna, proces zarządzania dotacjami, zatwierdzanie praw dostępu przyznanych użytkownikom w systemie ABAC oraz audyt laboratorium kryminalistycznego Agencji zgodnie z ISO 17020:2012; zauważa, że chociaż jednostka audytu wewnętrznego stwierdziła, iż kontrole wewnętrzne są prowadzone i są skuteczne, w 2019 r. wydano 41 nowych zaleceń, przy czym wskaźnik wykonania kluczowych i bardzo ważnych zaleceń, które miały zostać ukończone w 2019 r., wynosił 95 %;

27.

zauważa, że w grudniu 2018 r. zarząd przyjął ramy kontroli wewnętrznej Agencji i w ciągu 2019 r. Agencja stwierdziła, że elementy ram kontroli wewnętrznej zostały wdrożone i działają, konieczne są jednak niewielkie usprawnienia;

Inne uwagi

28.

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji operacji wewnętrznych i procedur zarządzania w Agencji; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami Unii; podkreśla jednak konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych w internecie;

29.

zauważa, że w związku z utrzymującą się niepewnością co do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Agencja zbadała w pierwszym kwartale 2019 r. wszystkie możliwości utrzymania skutecznych stosunków operacyjnych ze Zjednoczonym Królestwem jako państwem trzecim;

30.

zachęca Agencję do dalszego promowania jej prac, badań i działań, aby zwiększyć jej widoczność w społeczeństwie;

31.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, by strony główne instytucji Unii stały się dostępne dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102 (2), w tym dostępne w narodowych językach migowych; proponuje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

32.

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/374

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1631

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0070/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0072/2021),

udziela dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/376

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1632

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0070/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0072/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 112.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/378

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1633

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0072/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (zwanego dalej „Instytutem”) za rok budżetowy 2019 wyniósł 7 847 000 EUR, co oznacza spadek o 1,68 % w porównaniu z rokiem 2018; mając na uwadze, że cały budżet Instytutu pochodzi z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,96 %, co oznacza spadek o 0,42 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 82,50 %, co oznacza wzrost o 1,35 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

odnotowuje spadek przeniesionych wydatków operacyjnych Instytutu do 28,01 % w 2019 r. (w porównaniu z 51,29 % w 2016 r.); zauważa, że po raz pierwszy przeniesienia mieszczą się poniżej docelowego progu Trybunału wynoszącego 30 %;

z niepokojem zauważa, że roczny budżet Instytutu opublikowany w 2019 r., lecz następnie znacznie skorygowany, nie obejmował części dochodów przeznaczonych na określony cel w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej; zauważa, że – jak stwierdzono w sprawozdaniu Trybunału – zgodnie z rozporządzeniem finansowym Instytut powinien był uwzględnić tę informację wraz z niezbędnymi deklaracjami w swoim pierwotnie opublikowanym budżecie;

Wyniki

zauważa, że Instytut stosuje niektóre kluczowe wskaźniki skuteczności działania związane z celami operacyjnymi i zarządzaniem zasobami finansowymi i ludzkimi, aby ocenić wartość dodaną swojej działalności i poprawić zarządzanie budżetem; ponadto zauważa, że w 2019 r. Instytut zrealizował 95,80 % działań ujętych w jednolitym dokumencie programowym; z zadowoleniem przyjmuje plan wprowadzenia szczegółowych wskaźników skuteczności działania na potrzeby pomiaru wyników usług horyzontalnych;

odnotowuje, że Instytut współpracuje z Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Eurofoundem w celach badawczych i w zakresie rozpowszechniania informacji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Instytut uczestniczy w sieci agencji zajmujących się wymiarem sprawiedliwości i sprawami wewnętrznymi oraz że rozważa dalsze możliwości dzielenia się zasobami z innymi agencjami; pochwala tę współpracę jako przykład godny naśladowania przez inne agencje unijne;

wzywa Instytut do dalszego zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi i bezpieczeństwo informatyczne);

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie wskaźnika równouprawnienia płci za 2019 r. kładącego szczególny nacisk na równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, co umożliwia nowe spojrzenie na monitorowania wdrażania Europejskiego filaru praw socjalnych i jego inicjatywy „Nowy początek” dotyczącej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji Instytutu pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Instytut powinien nadal aktywnie działać na tym polu, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami unijnymi; podkreśla jednak konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

zwraca uwagę na planowane prace przygotowawcze do kolejnej oceny zewnętrznej; zauważa, że ze względu na wciąż trwające wdrażanie zaleceń z pierwszej oceny oraz na stosunkowo niewielki rozmiar Instytutu zarząd Instytutu odroczył drugą zewnętrzną ocenę z 2020 r. na 2022 r. i podjął decyzję o przeprowadzaniu oceny co siedem lat; wzywa Instytut do zdania sprawy z rozwoju sytuacji w kwestii odroczonej oceny zewnętrznej oraz do wyjaśnienia decyzji o odejściu od zawartego we wspólnym podejściu zalecenia Komisji, by przeprowadzać ocenę co pięć lat; zauważa, że Komisja uznała odroczenie oceny za należycie uzasadnione;

10.

przypomina, że Instytut utworzono, by przyczynił się do równouprawnienia płci i jego lepszego propagowania w Unii, w tym do uwzględniania aspektu płci we wszystkich obszarach polityki Unii oraz w wynikających z nich krajowych strategiach politycznych, by zwalczał dyskryminację ze względu na płeć i podnosił poziom świadomości obywateli Unii co do problematyki równouprawnienia płci;

11.

wyraża zadowolenie z bieżącej współpracy między Instytutem a Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia (komisją FEMM) w Parlamencie, w szczególności z wkładu Instytutu w bieżące prace komisji FEMM dotyczące wpływu pandemii COVID-19 na kobiety, zjawiska przemocy ze względu na płeć, równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, zróżnicowania wynagrodzenia i emerytur ze względu na płeć, sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci oraz opracowania narzędzia parlamentarnego uwzględniającego aspekt płci; zdecydowanie popiera prace Instytutu, który dzięki swoim analizom, badaniom i wysokiej jakości danym umożliwia komisji FEMM właściwe wykonywanie jej prac; zwraca uwagę na cenny wkład, jaki Instytut może wnieść w prace wszystkich komisji Parlamentu na rzecz lepszego uwzględniania perspektywy płci we wszystkich strategii politycznych Unii, oraz zachęca Parlament do nawiązania jeszcze ściślejszej współpracy z Instytutem;

12.

z zadowoleniem przyjmuje prowadzone w 2019 r. przez Instytut prace, w szczególności jego analizę równouprawnienia płci w parlamentach w całej Unii i w Parlamencie;

13.

popiera prace Instytutu jako wnoszące istotny wkład we wspieranie równouprawnienia płci w pracach Komisji, państw członkowskich i Parlamentu dzięki prowadzonym przezeń trafnym analizom i badaniom;

14.

z zadowoleniem przyjmuje jednolity dokument programowy Instytutu na lata 2021–2023 oraz przedstawione w nim główne cele i priorytety;

15.

podkreśla, że głównym zadaniem Instytutu jest gromadzenie, analiza oraz rozpowszechnianie danych i informacji dotyczących równouprawnienia płci, a także opracowywanie, analiza, ocena i rozpowszechnianie odpowiednich narzędzi metodycznych wspierających uwzględnianie równouprawnienia płci we wszystkich politykach Unii i wynikających z nich strategiach krajowych; zachęca do współpracy między Instytutem a innymi agencjami unijnymi, takimi jak Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej, oraz wzywa Komisję do poszanowania szczególnej misji Instytutu i do powstrzymania się od ewentualnego scalenia Instytutu z innymi agencjami unijnymi;

Polityka kadrowa

16.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96,30 %, gdyż przyjęto 26 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 27 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 27 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. w Instytucie pracowało ponadto 12 pracowników kontraktowych i czterech oddelegowanych ekspertów krajowych;

17.

odnotowuje, że ze względu na toczące się postępowanie sądowe w sprawie korzystania z pracy pracowników tymczasowych Trybunał postanowił powstrzymać się od formułowania uwag w punkcie „Inne kwestie” do czasu wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) ostatecznego wyroku; odnotowuje, że w dniu 31 grudnia 2019 r. litewski Sąd Najwyższy skierował do TSUE sześć pytań dotyczących wykładni dyrektywy 2008/104/WE (2) i że może to mieć wpływ na korzystanie przez Instytut z pracy pracowników tymczasowych pod kilkoma względami, w tym pod względem wynagrodzenia; wzywa Instytut do należytego uwzględnienia wyroku TSUE, gdy ten zostanie wydany, oraz do poinformowania Parlamentu o dalszym rozwoju sytuacji;

18.

odnotowuje, że Instytut zgłosił jeden przypadek nękania, który jest przedmiotem dochodzenia od 2018 r.; odnotowuje, że sprawa dotycząca pięciu byłych pracowników Instytutu, którzy oskarżyli Instytut o nadużywanie statusu „pracownika tymczasowego”, jest w toku, i że litewski Sąd Najwyższy skierował pytania do TSUE; odnotowuje, że sprawą początkowo zajmowała się litewska komisja ds. sporów pracowniczych, która orzekła na korzyść pracowników tymczasowych;

19.

wyraża zaniepokojenie roszczeniami byłych pracowników tymczasowych upominającymi się o swoje prawa; odnotowuje, że litewski Sąd Najwyższy zwrócił się do TSUE o ocenę, czy dyrektywa 2008/104/WE ma zastosowanie do agencji unijnych jako organów publicznych prowadzących działalność gospodarczą oraz czy muszą one w pełni stosować się do przepisów art. 5 ust. 1 tej dyrektywy dotyczących praw pracowników tymczasowych do podstawowych warunków pracy i zatrudnienia, w szczególności pod względem wynagrodzenia;

20.

odnotowuje z niepokojem brak równowagi płci w zarządzie (7 mężczyzn i 23 kobiety); z troską zauważa brak mężczyzn w kadrze kierowniczej wyższego szczebla; zwraca się do Instytutu, by w przyszłości wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla zapewnił równowagę płci; apeluje do Komisji i państw członkowskich, by przy wyznaczaniu swoich kandydatów na członków zarządu Instytutu brały pod uwagę znaczenie zapewnienia równowagi płci;

21.

jest zaniepokojony nadreprezentacją jednej płci na wszystkich szczeblach Instytutu i przypomina, że kwestie płci mają znaczenie nie tylko dla kobiet; zachęca Instytut do dołożenia starań, by osiągnąć większą równowagę płci;

22.

zachęca Instytut, by nadal rozwijał długoterminową politykę kadrową uwzględniającą równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, pracę zdalną, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

23.

wzywa do przydzielenia Instytutowi dodatkowych i należytych środków finansowych w celu zwiększenia liczby jego pracowników statutowych i ich kompetencji oraz zwiększenia zdolności Instytutu pod względem badań oraz gromadzenia i analizy danych;

24.

wyraża zaniepokojenie nieprawidłowościami stwierdzonymi przez Trybunał w odniesieniu do wyboru przez Instytut ekspertów zewnętrznych, a konkretnie w związku z systematycznym brakiem wyraźnej ścieżki audytu w procedurach stosowanych przy wyborze ekspertów zewnętrznych i oferowaniu im zleceń; przypomina, że Instytut musi przestrzegać zasad niedyskryminacji i równego traktowania określonych w art. 237 rozporządzenia finansowego; odnotowuje zobowiązanie Instytutu do stosowania udoskonalonych procedur w nowych zaproszeniach do wyrażenia zainteresowania;

Zamówienia

25.

zwraca uwagę, że w 2019 r. zakończono 47 postępowań o udzielenie zamówienia na składniki operacyjne i 62 postępowania o udzielenie zamówienia na składniki administracyjne; zauważa, że Instytut wprowadził wytyczne dotyczące zamówień publicznych w celu poprawy jakości dokumentów i ustanowił wewnętrzną sesję szkoleniową dla nowych pracowników i kierowników projektów; zauważa, że w 2019 r. Instytut wprowadził elektroniczne składanie ofert;

26.

zwraca uwagę, że Trybunał stwierdził brak rzetelnej ścieżki audytu w odniesieniu do procedury wyboru ekspertów zewnętrznych i oferowania im zleceń oraz że nie znalazł dowodów na to, iż ekspertom przydzielano zadania na podstawie wcześniej określonych kryteriów wyboru, zgodnie z którymi ich kwalifikacje oceniono na tle innych potencjalnych kandydatów; odnotowuje, że Trybunał uznał związane z tą procedurą płatności za nieprawidłowe; zauważa, że płatności nie przekraczają progu istotności; zwraca jednak uwagę na systemowy i powtarzający się charakter tego błędu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

27.

odnotowuje wprowadzone przez Instytut środki i aktualnie wdrażane działania na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie deklaracji interesów i życiorysów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla Instytutu na jego stronie internetowej;

Kontrole wewnętrzne

28.

zauważa, że trzy ostatnie zalecenia z audytu przeprowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego w 2017 r. dotyczące zarządzania relacjami z zainteresowanymi stronami i komunikacji zewnętrznej zostały zamknięte; zauważa, że wszystkie zalecenia i zalecenia cząstkowe z audytu Służby Audytu Wewnętrznego dotyczące procesów operacyjnych wspierających zamówienia publiczne zostały zakończone w 2019 r., a ostatnie zalecenie cząstkowe zamknięto na początku 2020 r.;

29.

z niepokojem zauważa, że Trybunał stwierdził, iż od 2016 r. Instytut nie przeprowadza kontroli ex post operacji związanych z wykonaniem budżetu; zauważa, że Trybunał zaleca specjalny program kontroli ex post oparty na konkretnych rodzajach ryzyka;

Inne uwagi

30.

odnotowuje wysiłki Instytutu na rzecz stworzenia miejsca pracy, które będzie racjonalne pod względem kosztów i przyjazne dla środowiska; zauważa, że Instytut powołał urzędnika ds. ekologizacji w celu ograniczenia wpływu działalności Instytutu na środowisko;

31.

odnotowuje postępy Instytutu, jeżeli chodzi o rozpowszechnianie wyników swoich badań wśród ogółu społeczeństwa oraz o komunikację z obywatelami za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych narzędzi komunikacji;

32.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, by strony główne instytucji Unii stały się dostępne dla osób z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102, w tym dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne;

33.

przypomina, że Instytut powinien zwiększyć widoczność swoich działań w środkach przekazu i w internecie, jeśli chce, by były powszechnie znane;

34.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Instytutu na rzecz powołania urzędnika ds. ekologizacji w celu stworzenia przyjaznego dla środowiska otoczenia pracy;

35.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/382

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1634

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0071/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0091/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/384

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1635

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0071/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0091/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 221.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/386

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1636

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0091/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 45 326 900 EUR, co stanowi wzrost o 6,44 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (17 394 600 EUR, czyli w 38,38 %) oraz wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich i obserwatorów (27 160 689,50 EUR, czyli w 59,92 %);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zaniepokojeniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,29 %, co oznacza spadek o 2,56 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa z zaniepokojeniem, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 85,88 %, co oznacza spadek o 2,35 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

odnotowuje paragraf objaśniający w sprawozdaniu Trybunału dotyczący rezerwy w wysokości 10,1 mln EUR związanej z umową najmu biura Urzędu w Londynie; zauważa w szczególności, że część tej rezerwy dotyczy kosztów – w wysokości 3,4 mln EUR – przywrócenia biura w Londynie do jego pierwotnego stanu;

z niepokojem odnotowuje uwagę Trybunału, że skorygowany budżet Urzędu na 2019 r. i jego budżet na 2020 r. nie zawierają odpowiednich informacji na temat wkładów nowego przyjmującego państwa członkowskiego w koszty bieżące Urzędu; wzywa Urząd, aby skorygował to przeoczenie lub z należytą starannością poinformował organ udzielający absolutorium o przyczynach takiego pominięcia;

wyraża zaniepokojenie, że w przeciwieństwie do ustalonego budżetu wkłady właściwych organów krajowych członków EFTA nie zostały obliczone zgodnie ze wzorem określonym w tym samym budżecie, co doprowadziło do zmniejszenia płatności właściwych organów krajowych Unii i EFTA o 0,7 mln EUR; zauważa, że obliczanie składek emerytalnych wymaga dalszego wyjaśnienia; zdaje sobie sprawę z tego, że obliczanie to ma charakter szacunkowy i zależy od składu personelu w trakcie roku oraz możliwości wprowadzania corocznych korekt; wzywa Komisję do dopilnowania, by otrzymano brakujące płatności;

Wyniki

zauważa, że Urząd stosuje niektóre kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jego działalności, a także wykorzystuje inne środki, takie jak odsetek ukończonych rocznych ocen kolegiów nadzorczych, uwagi uczestników seminariów na temat szkoleń oraz wykonanie budżetu, do usprawnienia zarządzania budżetem; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że kluczowe wskaźniki skuteczności działania Urzędu mierzą cały zakres jego działalności oraz że są one dostosowywane w miarę osiągania celów rocznych i wieloletnich;

odnotowuje, że personel administracyjny Urzędu, Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych organizuje regularne spotkania, aby omówić sprawy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, a efektem tego jest wymiana praktyk i wzorców, co prowadzi do przyrostu wydajności; zdecydowanie zachęca Urząd, aby nadal starał się zacieśniać współpracę i zwiększać wymianę dobrych praktyk z innymi zdecentralizowanymi agencjami w celu poprawy wydajności, w szczególności w obszarze zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa;

zauważa, że w 2019 r. Urząd przeniósł swoją siedzibę z Londynu do Paryża i że w ciągu roku oprócz obowiązków wynikających z mandatu Urzędu prowadzono działania związane z przeprowadzką, takie jak migracja do nowych centrów danych, nawiązywanie nowych stosunków z dostawcami usług i inne zadania; dostrzega problemy, z którymi Urząd borykał się w trakcie tych działań, takie jak utrata personelu i know-how oraz ograniczone zasoby przeznaczone na projekt przeniesienia siedziby;

odnotowuje, że dla Urzędu rok 2019 był również rokiem gruntownego przeglądu zadań i uprawnień Europejskich Urzędów Nadzoru i zarządzania nimi, co doprowadziło do zmiany rozporządzenia ustanawiającego Urząd i wzmocnienia roli Urzędu, jeśli chodzi o przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, ochronę konsumentów i stosunki z państwami trzecimi;

uznaje, że skład Rady Organów Nadzoru wydaje się odpowiedni do wypełniania obowiązków Urzędu w zakresie stanowienia przepisów, lecz w mniejszym stopniu nadaje się on do pełnienia funkcji nadzorczych; przypomina w tym kontekście o nowym mandacie Urzędu do walki z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu;

10.

apeluje do Urzędu o poprawę i zintensyfikowanie komunikacji z państwami członkowskimi; wzywa Urząd do poprawy i zacieśnienia współpracy z państwami członkowskimi oraz z bankami krajowymi i komercyjnymi instytucjami bankowymi państw członkowskich;

11.

ubolewa, że Urząd zrealizował jedynie 19 z 30 działań ujętych w programie prac na 2019 r.; zauważa, że przegląd osiągnięć politycznych Urzędu w odniesieniu do jego programu prac na 2019 r., przedstawiony w rocznym sprawozdaniu z działalności, nie daje pełnego obrazu działań realizowanych przez Urząd, ponieważ nie opisano wyników bieżących działań; zauważa z zaniepokojeniem, że spośród działań opisanych w rocznym sprawozdaniu z działalności 17 z 21 zgłoszonych działań zrealizowano (częściowo) oraz że w przypadku dziewięciu działań Urząd przeprowadził dodatkowe poddziałania, siedem poddziałań przełożono, pięć opóźniono, cztery poddziałania zostały anulowane, a jedno jest nadal w toku; wzywa Urząd, aby dokonał oceny niedociągnięć i przyczyn słabych wyników oraz przyjął środki służące poprawie skutecznej realizacji celów programu prac;

12.

podkreśla znaczenie zwiększenia cyfryzacji wewnętrznych operacji i procedur zarządzania Urzędu; podkreśla, że Urząd powinien nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

13.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Urzędu zmierzające do osiągnięcia bardziej skoordynowanego systemu nadzoru w całym europejskim systemie finansowym; podkreśla jego rolę w zapewnieniu stabilnego, dobrze zintegrowanego, wydajnego i bezpiecznego rynku finansowego; podkreśla, że należy chronić konsumentów w Unii w drodze promowania uczciwości i przejrzystości na rynku produktów i usług finansowych, oraz oczekuje na aktualne informacje na temat przyszłych środków, jakie będą podejmowane w tym kierunku, w tym również odpowiedzi na wyzwania związane z cyfryzacją gospodarki i środkami na rzecz zrównoważonego rozwoju;

14.

podkreśla, że nadzór nad publicznym sektorem finansowym wnosi pozytywny wkład w zwalczanie oszustw podatkowych i prania pieniędzy;

15.

przypomina o ważnej roli Urzędu w przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także o nowych uprawnieniach Urzędu w tym zakresie; oczekuje na przedstawienie 10-punktowego planu działania Urzędu na lata 2020–2021, który ma wzmocnić przyszłe ramy wymogów ostrożnościowych i wymogów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy obejmujące systemy obrotu wykorzystujące arbitraż dywidendowy; podkreśla ponadto, że Urząd powinien w pełni wykorzystać uprawnienia przyznane mu na podstawie rozdziału II rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, aby zapewnić prawidłowe i terminowe wykonanie wszystkich działań i zadań oraz zagwarantować realizację zadań i celów określonych w tym rozdziale, w szczególności dotyczących ochrony konsumentów w szybko rozwijającym się obszarze finansów cyfrowych, w tym neobanków;

16.

podkreśla spoczywający na systemie finansowym obowiązek odpowiedniego reagowania na wyzwania związane ze stabilnością finansową, Europejskim Zielonym Ładem i porozumieniem paryskim; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym wysiłki Urzędu zmierzające do pełnego włączenia do jego prac czynników środowiskowych, społecznych i zarządczych; wyraża w szczególności zainteresowanie zamiarem Urzędu, by z czasem zgromadzić dowody na temat ekspozycji związanych z aktywami lub działaniami dotyczącymi zasadniczo celów środowiskowych lub społecznych, oraz oczekuje na zaktualizowane informacje na temat tych prac;

17.

zauważa, że Urząd przeprowadził dochodzenie w sprawie systemów obrotu wykorzystujących arbitraż dywidendowy, takich jak cum-ex lub cum-cum, o które to dochodzenie wnioskował Parlament w rezolucji z 29 listopada 2018 r. w sprawie afery cum-ex – przestępstwa finansowego i luk w obowiązujących ramach prawnych (2); odnotowuje jednak niedociągnięcia sprawozdania, jeśli chodzi o wyjaśnienie tych nielegalnych praktyk, i ubolewa, że dotychczas nie ustalono daty formalnego dochodzenia;

18.

podkreśla, że w swoich działaniach Urząd musi zwracać uwagę na zapewnienie zgodności z prawem Unii, poszanowanie w stosownych przypadkach zasady proporcjonalności jako zasady przewodniej i respektowanie podstawowych zasad rządzących rynkiem wewnętrznym; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie Komitetu Doradczego ds. Proporcjonalności w celu nadzorowania zasady proporcjonalności oraz oczekuje na proponowaną metodykę wnoszenia przez Komitet wkładu w roczny program prac Urzędu;

19.

zauważa, że ponieważ zakres obowiązków Urzędu w coraz większym stopniu przesuwa się z zadań regulacyjnych ku egzekwowaniu i stosowaniu prawa Unii, należy dokonać wewnętrznych przesunięć środków budżetowych i zasobów kadrowych; zwraca uwagę, że ścisłe skoncentrowanie się na mandacie przyznanym przez unijnego prawodawcę zapewni skuteczniejsze i wydajniejsze wykorzystanie zasobów; podkreśla pilną potrzebę przydzielenia Urzędowi wystarczających zasobów, aby umożliwić mu odpowiednie i skuteczne wykonywanie przydzielonych zadań; uważa, że przyszłe obowiązki, które będą wynikały m.in. ze strategii w zakresie finansów cyfrowych, oraz obowiązki związane z walką z praniem pieniędzy wymagają dostosowań pod względem finansowania Urzędu; zauważa, że zwiększanie budżetu powinno odbywać się stopniowo i w sposób ciągły, odpowiednio do rozszerzania kompetencji;

20.

wzywa Urząd, by skoncentrował się na rozpowszechnianiu wśród społeczeństwa wyników prowadzonych badań;

Polityka kadrowa

21.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 99,31 % – przyjęto 144 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 145 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 145 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Urząd zatrudniał ponadto 42 pracowników kontraktowych (w stosunku do 49 zatwierdzonych) i 16 oddelegowanych ekspertów krajowych (wobec 17 zatwierdzonych); zauważa, że rotacja pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych spadła z 12,1 % do 9,0 %;

22.

zauważa, że w Urzędzie nastąpiły zmiany na najwyższych stanowiskach kierowniczych w związku z mianowaniem nowego przewodniczącego w marcu 2019 r. i rezygnacją dyrektora wykonawczego w sierpniu 2019 r.;

23.

z satysfakcją zauważa, że w Urzędzie odnotowano mniej rezygnacji spowodowanych przeniesieniem siedziby, niż zakładano, oraz że przez cały okres przeprowadzki udało się prowadzić podstawową działalność prawie normalnie; docenia to nadzwyczajne zaangażowanie personelu Urzędu;

24.

odnotowuje z zadowoleniem, że Urząd poinformował, iż zatrudnia pracowników 28 narodowości, z czego według informacji Urzędu 50 % stanowią kobiety i 50 % – mężczyźni; zauważa z zaniepokojeniem, że wśród kadry kierowniczej najwyższego szczebla 83 % to mężczyźni, a 17 % kobiety; zwraca się do Urzędu, aby w przyszłości zapewnił równowagę płci wśród kadry kierowniczej najwyższego szczebla;

25.

zachęca Urząd, aby kontynuował opracowywanie długoterminowych ram polityki kadrowej, w których uwzględnia się równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną wśród pracowników oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

Udzielanie zamówień publicznych

26.

zauważa, że Urząd przeprowadził cztery postępowania o udzielenie zamówienia powyżej progu określonego w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE (3) oraz że Urząd zawarł ponadto 14 umów o wartości powyżej 15 000 EUR w wyniku procedur negocjacyjnych;

27.

odnotowuje uwagę Trybunału, że Urząd skorzystał z umowy ramowej z przedsiębiorstwem IT w celu zapewnienia usług konsultantów IT oraz że niektórym z tych konsultantów IT Urząd wydał instrukcje robocze bezpośrednio, co mogło spowodować zatarcie granic między personelem Urzędu a konsultantami; podkreśla ryzyko wynikające z korzystania z usług zewnętrznych konsultantów IT; wzywa Urząd, aby zwrócił szczególną uwagę na zapewnienie bezpieczeństwa operacji i ochrony danych; odnotowuje odpowiedź Urzędu, według której wynikało to z wdrożenia nowego modelu usług IT i powiązanej umowy ramowej oraz że Urząd dąży do pełnego rozwoju zarządzania integracją usług strony trzeciej; wzywa Urząd, aby informował organ udzielający absolutorium o tym procesie rozwoju i ugruntowywania opartego na usługach korzystania z usług IT;

28.

odnotowuje z wielkim zaniepokojeniem uwagę Trybunału, że Urząd naraża się na ryzyko prawne i ryzyko utraty reputacji, korzystając z usług przedsiębiorstwa IT niemającego siedziby w państwie przyjmującym Urzędu w celu pozyskania do pracy w siedzibie Urzędu konsultantów IT, którzy na mocy przepisów prawa francuskiego dotyczących transpozycji dyrektywy o delegowaniu pracowników (4) i dyrektywy w sprawie egzekwowania (5) powinni mieć status pracownika delegowanego, a także nie weryfikując deklaracji zgodności z prawem Unii i prawem krajowym wykonawcy;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

29.

z zadowoleniem przyjmuje dalsze kroki podjęte w celu zwiększenia przejrzystości działań Urzędu, takie jak składanie sprawozdań ze spotkań personelu Urzędu z zewnętrznymi podmiotami oraz publikowanie ich na stronie internetowej Urzędu;

30.

z zadowoleniem zauważa, że deklaracje interesów i życiorysy kadry kierowniczej najwyższego szczebla i wszystkich członków zarządu są publikowane na stronie internetowej Urzędu; zauważa z zaniepokojeniem, że roczne deklaracje interesów publikowane na stronie internetowej opierają się na samoocenie członków zarządu; wzywa Urząd, aby dokonał niezależnej oceny istnienia potencjalnych konfliktów interesów; z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie zakresu konfliktów interesów na osoby niebędące pracownikami poza Radą Organów Nadzoru i zarządem, aby objąć nim stały komitet ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy, komitet ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz niezależne zespoły, w tym zespoły badające przypadki naruszenia prawa Unii;

31.

zauważa, że Urząd ustanowił politykę zapobiegania molestowaniu i związane z nią ramy szkoleniowe;

32.

zauważa, że aby zapewnić pełne dostosowanie, w styczniu 2020 r. Urząd przyjął strategię zwalczania nadużyć finansowych 2019, uwzględniającą aktualizację strategii Komisji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych; zauważa, że w 2019 r. ze względu na przeniesienie siedziby Urzędu i późne zakończenie poprzedniej oceny nie przeprowadzono nowej oceny ryzyka nadużyć finansowych, która jest głównym instrumentem dostosowywania środków zwalczania nadużyć finansowych do strategii Komisji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Urząd do wznowienia rocznej oceny ryzyka nadużyć finansowych oraz, w razie potrzeby, do dostosowania strategii Urzędu w zakresie zwalczania nadużyć finansowych;

33.

przypomina swoją rezolucję z 16 stycznia 2020 r. w sprawie instytucji i organów unii gospodarczej i walutowej: zapobieganie konfliktom interesów związanym z zatrudnianiem byłych urzędników instytucji publicznych (6) oraz decyzję Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich z 18 listopada 2020 r. i jego zalecenie z 7 maja 2020 r. w sprawie 2168/2019/KR; odnotowuje z zaniepokojeniem, że dochodzenie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich zostało podjęte w następstwie decyzji Urzędu, by nie zakazać byłemu dyrektorowi wykonawczemu objęcia funkcji w Stowarzyszeniu Rynków Finansowych w Europie (AFME), i że zgodnie z wnioskiem z dochodzenia Urząd dopuścił się niewłaściwego administrowania, ponieważ nie cofnął niezwłocznie dyrektorowi wykonawczemu dostępu do informacji poufnych; podkreśla, że w tym przypadku można było rozważyć zakaz bezpośredniego przejścia do AFME; przyjmuje do wiadomości zalecenia Rzecznika Praw Obywatelskich i odpowiedź Urzędu, zgodnie z którą w nowej polityce kadrowej uwzględniono te zalecenia; wyraża zadowolenie z przyjęcia przez Radę Organów Nadzoru Urzędu polityki dotyczącej niezależności i procesów decyzyjnych w celu unikania konfliktów interesów, co stanowi pierwszy krok w kierunku zapobiegania konfliktom interesów i odpowiedniego zarządzania nimi oraz wprowadzenia środków przejrzystości; wzywa Urząd, aby zadbał o zgodność wewnętrznych procedur postępowania w przypadku konfliktu interesów z zaleceniami Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, o ile procedury te nie zostały jeszcze w pełni dostosowane; oczekuje na w pełni zaktualizowane informacje na temat podjętych lub przewidywanych środków zapobiegawczych i zarządczych, które mają zapobiec powtórzeniu się takiej sytuacji; podkreśla, że sytuacje, w których dochodzi do konfliktu interesów związanego z zatrudnieniem byłych urzędników instytucji publicznych i efektu „drzwi obrotowych”, są problemem wspólnym dla wielu organów i agencji w całej Unii; zwraca się do Urzędu, by zapobiegał przyszłym przypadkom efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Urząd, aby w celu zwiększenia przejrzystości w zakresie potencjalnych konfliktów interesów oraz pracy zarobkowej po upływie kadencji czerpał inspirację z opublikowanej przez komitet ds. etyki Europejskiego Banku Centralnego opinii na temat przypadków konfliktu interesów i pracy zarobkowej po upływie kadencji; apeluje ponadto do Urzędu, aby stosował się do swoich wytycznych etycznych, co pozwoli chronić uczciwość Urzędu oraz ustanowić sprawiedliwe i odpowiedzialne praktyki;

34.

wzywa Trybunał, aby podczas przyszłych kontroli Urzędu szczególnie uważnie sprawdził, (i) czy pracownicy wyższego szczebla po zakończeniu kadencji objęli określone stanowiska w sektorze finansowym oraz (ii) czy po otrzymaniu informacji o objęciu przez pracowników nowego stanowiska odbierany jest im w odpowiednim czasie dostęp do informacji poufnych;

Kontrole wewnętrzne

35.

odnotowuje, że w styczniu 2020 r. Urząd przyjął i wdrożył zmienione ramy kontroli wewnętrznej; ubolewa, że w 2019 r. nie przeprowadzono rocznej oceny ram kontroli wewnętrznej; wzywa Urząd, aby niezwłocznie przeprowadził roczną ocenę i poinformował organ udzielający absolutorium o jej wynikach w toku rocznej procedury udzielania absolutorium;

36.

odnotowuje, że po zakończeniu przeprowadzki z Londynu do Paryża po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii zrobiono rezerwę w wysokości 10,1 mln EUR na wynajem biura Urzędu w Londynie; proponuje przeprowadzenie kontroli po określeniu wszystkich kosztów i konsekwencji przeniesienia siedziby, tak aby zidentyfikować najlepsze praktyki i obszary wymagające poprawy;

Inne uwagi

37.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Urzędu do zarejestrowania przestrzeni biurowej w unijnym systemie ekozarządzania i audytu; zachęca Urząd, aby bardziej angażował się w tworzenie zrównoważonego środowiska pracy; zachęca Urząd, aby ściśle przestrzegał wytycznych EMAS;

38.

z zadowoleniem przyjmuje dążenie do zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych w Urzędzie, w szczególności kampanie szkoleniowe dla wszystkich pracowników statutowych;

39.

uważa, że Urząd powinien mieć na uwadze nowe wyzwania w dziedzinie cyfryzacji i zrównoważoności; jest zdania, że dążenie do osiągnięcia tych ustalonych celów oraz włączenie ich do ram regulacji i nadzoru powinno zawsze iść w parze ze wzmacnianiem rynku, bez osłabiania jego konkurencyjności i nakładania nadmiernych obciążeń na jego podmioty, w szczególności małe i średnie; uważa, że trzeba zapewnić wystarczające zasoby na monitorowanie realizacji tych celów;

40.

(2) Dz.U. C 363 z 28.10.2020, s. 102.

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

(4) Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18 z 21.1.1997, s. 1).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”) (Dz.U. L 159 z 28.5.2014, s. 11).

(6) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0017.

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/392

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1637

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0072/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/394

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1638

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0072/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

(1) Dz.U. C 391 z 18.11.2019, s. 29.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/396

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1639

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwanego dalej „Urzędem”) jego ostateczny budżet na rok budżetowy 2019 wyniósł 27 138 027,61 EUR, co stanowi wzrost o 7,66 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (10 083 336 EUR, czyli 37,16 %) i z wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich (17 054 691,61 EUR, czyli 62,84 %);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu na poziomie 100 %, podobnie jak w 2018 r.; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 85,63 %, co oznacza wzrost o 0,15 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w dokumentach budżetowych na 2019 r. nie opisano w pełni sposobu obliczania wkładów Unii i właściwych organów krajowych członków EFTA oraz że szacowana wartość wkładów właściwych organów krajowych na poczet pokrywanych przez pracodawcę składek emerytalnych nie została uaktualniona w 2019 r., co skutkowało wyższym wkładem niż wymagany; na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że w jego rozporządzeniu ustanawiającym (szczególnie w art. 62) określono sposób finansowania wkładów Unii i właściwych organów krajowych, które są obliczane według określonego współczynnika ważenia, oraz że faktyczne dane dotyczące emerytur są znane dopiero w grudniu, w związku z czym czas pozostały do końca roku jest niewystarczający do przygotowania korekty budżetu w celu odzwierciedlenia faktycznej kwoty;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału wartość procentowa wkładu właściwych organów krajowych i Unii nie jest spójna z wkładami wniesionymi w 2017 r. (Unia – 37,16 %, właściwe organy krajowe – 62,84 %) i że nadwyżkę z 2017 r. rozdzielono w 2019 r. (Unia – 40 %, właściwe organy krajowe – 60 %); na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że w jego rozporządzeniu ustanawiającym określono sposób finansowania dla Unii (40 %) i właściwych organów krajowych (60 %), jednak z powodu błędnego założenia w latach 2017 i 2019 całkowity odsetek środków odzyskanych od właściwych organów krajowych był wyższy niż w przypadku Unii; zauważa, że Urząd zwrócił Unii pełną nadwyżkę budżetową za 2017 r., a Unia zwróciła ją Urzędowi w 2019 r., stosując pierwotny sposób finansowania 40/60; wzywa Urząd do udoskonalenia strategii w zakresie sprawozdawczości w celu uniknięcia istotnych niespójności w przyszłości;

Wyniki

zauważa z zadowoleniem, że Urząd wykorzystuje niektóre środki, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania, do oceny wartości dodanej swoich działań i inne środki służące poprawie zarządzania budżetem, takie jak średnia liczba respondentów uczestniczących w odpowiednich konsultacjach publicznych dotyczących kwestii ochrony konsumentów oraz wskaźnik wykonania budżetu na poziomie 99 %; z zadowoleniem odnotowuje, że Urząd zrealizował swoje cele w odniesieniu do wszystkich kluczowych wskaźników skuteczności działania;

zauważa, że 91 % programu prac Urzędu, w tym 303 różne produkty i usługi, zostało zrealizowanych z powodzeniem, a w pozostałych 9 % odnotowano niewielkie opóźnienia wynikające z priorytetowego traktowania innych, bardziej naglących potrzeb, uzależnienia od stron zewnętrznych i zmieniających się wymogów;

odnotowuje, że Urząd zastępuje obecny elektroniczny system zarządzania zasobami ludzkimi systemem Sysper udostępnionym przez Komisję; zauważa, że przyniesie to Urzędowi korzyści w postaci niższych kosztów, wzrostu efektywności i synergii; zauważa, że udało się zaradzić opóźnieniom w realizacji projektu związanym z jego skalą i że przewidywane wdrożenie miało nastąpić w 2020 r.; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o konkretnych rezultatach w tym względzie;

z zadowoleniem zauważa, że Urząd aktywnie angażuje się w poszukiwanie możliwości w zakresie efektywności i synergii z innymi agencjami, w szczególności z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego i Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, za pośrednictwem Wspólnego Komitetu Europejskich Urzędów Nadzoru oraz w drodze wspólnych procedur udzielania zamówień; z zadowoleniem przyjmuje informację, że Urząd współpracuje z innymi agencjami w obszarach związanych z FinTech, innowacjami i cyberodpornością; zdecydowanie zachęca Urząd do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy z wszystkimi agencjami Unii;

zachęca Urząd do dalszej cyfryzacji oferowanych usług jako sposobu na ograniczenie biurokracji;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Urzędu na rzecz bardziej skoordynowanego systemu nadzoru w całym europejskim systemie finansowym; podkreśla jego rolę w zapewnieniu stabilnego, dobrze zintegrowanego, wydajnego i bezpiecznego rynku finansowego; podkreśla znaczenie ochrony konsumentów w Unii przez promowanie uczciwości i przejrzystości na rynku produktów i usług finansowych oraz oczekuje na aktualne informacje na temat przyszłych środków podejmowanych w tym kierunku, w tym również odpowiedzi na wyzwania związane z cyfryzacją gospodarki i środkami na rzecz zrównoważonego rozwoju;

10.

z zadowoleniem przyjmuje nowe środki podejmowane przez Urząd w celu zwiększenia ochrony konsumentów, w tym dwustronne wizyty krajowe, które skupiają się na kwestiach postępowania, wsparciu właściwych organów krajowych oraz rozwoju platform współpracy koncentrujących się na kwestiach transgranicznych, aby uwzględnić potrzebę ściślejszego nadzoru w niektórych państwach członkowskich, a tym samym uwzględnić podatność rynków ubezpieczeń na zagrożenia oraz chronić konsumentów przed nieuczciwymi praktykami wielonarodowych zakładów ubezpieczeń;

11.

podkreśla spoczywający na systemie finansowym obowiązek odpowiedniego reagowania na wyzwania związane ze stabilnością finansową, Europejskim Zielonym Ładem i porozumieniem paryskim;

12.

uważa, że zakres odpowiedzialności Urzędu stopniowo wzrastał od czasu jego utworzenia; zauważa, że zwiększanie budżetu powinno odbywać się stopniowo i w sposób ciągły, odpowiednio do rozszerzania kompetencji; uważa, że przyszłe obowiązki, które będą wynikały m.in. ze strategii w zakresie finansów cyfrowych oraz realizacji zobowiązań w zakresie walki z praniem pieniędzy, wymagają dostosowań pod względem finansowania Urzędu;

13.

podkreśla, że w niektórych przypadkach zakresy uprawnień przyjęte na poziomie 1 stanowienia prawa nie uwzględniają minimalnych okresów koniecznych do tego, aby Urząd przeprowadził prace niezbędne do opracowania i przyjęcia środków na poziomie 2, co wymusza realokację zasobów i prowadzi do opóźnień w stosowaniu określonych środków;

14.

zauważa, że ponieważ ciężar obowiązków Urzędu w coraz większym stopniu przesuwa się z zadań regulacyjnych ku egzekwowaniu i stosowaniu prawa unijnego, należy dokonać wewnętrznych przesunięć środków budżetowych i zasobów kadrowych; zwraca uwagę, że ścisłe skoncentrowanie się na mandacie przyznanym przez unijnego prawodawcę zapewni skuteczniejsze i wydajniejsze wykorzystanie zasobów; uważa, że konieczne jest zwiększenie wysiłków w dziedzinie budżetu i zatrudniania pracowników oraz zarządzania obsługą i procedur, aby wspierać konwergencję praktyk nadzorczych i w ten sposób przyczynić się do funkcjonowania jednolitego rynku; podkreśla pilną potrzebę przydzielenia Urzędowi wystarczających zasobów, aby umożliwić mu wykonywanie przydzielonych zadań w odpowiedni i skuteczny sposób;

15.

uważa, że Urząd powinien mieć na uwadze nowe wyzwania w dziedzinie cyfryzacji i zrównoważoności; jest zdania, że dążenie do osiągnięcia tych ustalonych celów oraz włączenie ich do ram regulacji i nadzoru powinno zawsze iść w parze ze wzmacnianiem rynku, bez osłabiania jego konkurencyjnego charakteru i nakładania nadmiernych obciążeń na jego podmioty, w szczególności małe i średnie; uważa, że należy przeznaczyć odpowiednie środki na monitorowanie realizacji tych celów;

16.

podkreśla, że w swoich działaniach Urząd musi zwrócić uwagę na zapewnienie zgodności z prawem Unii, poszanowanie zasady proporcjonalności jako zasady naczelnej i respektowanie podstawowych zasad rządzących rynkiem wewnętrznym;

17.

apeluje do Urzędu o należyte uwzględnienie i wdrożenie zaleceń Trybunału.

18.

wzywa Urząd do zajęcia się długoterminowymi wyzwaniami systemowymi wynikającymi z niskich realnych stóp procentowych, które są szczególnie istotne w przypadku kapitałowych systemów emerytalnych oraz niektórych ubezpieczeń na życie i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, a także do przeanalizowania potencjalnych rozwiązań na szczeblu unijnym, które byłyby korzystne dla konsumentów/inwestorów i zapewniałyby stabilność finansową usługodawców;

19.

zwraca się do Urzędu o proaktywne zajęcie się kwestiami stabilności i różnorodności prywatnych kapitałowych systemów emerytalnych w Unii w sposób chroniący konsumentów/inwestorów, a także integralność rynku;

Polityka kadrowa

20.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98,26 % – przyjęto 113 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 115 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 112 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. Urząd zatrudniał 36 pracowników kontraktowych i 17 oddelegowanych ekspertów krajowych;

21.

zwraca uwagę na brak równowagi płci zgłoszony w 2019 r. w odniesieniu do kadry kierowniczej wyższego szczebla (sześciu mężczyzn i trzy kobiety) oraz zarządu (pięciu mężczyzn i trzy kobiety); zwraca się do Urzędu, aby w przyszłości zapewnił równowagę płci na szczeblu kadry kierowniczej wyższego szczebla; z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Urząd zamiar opublikowania krótkiej listy kandydatów, składającej się z co najmniej jednej kobiety i jednego mężczyzny, na stanowisko przewodniczącego; wzywa Urząd do czerpania inspiracji z inicjatyw Europejskiego Banku Centralnego, które proponują wewnętrzne programy na rzecz promowania kobiet i większej różnorodności personelu; z zadowoleniem przyjmuje geograficzną reprezentację pracowników w Urzędzie;

22.

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku ze sprawozdaniem Trybunału z poprzedniego roku zauważa, że Urząd nie przeszedł jeszcze w pełni od zadań regulacyjnych do zadań nadzorczych oraz że powinien zwiększyć zasoby kadrowe przypisane do zadań nadzorczych; zauważa, że w 2021 r. Urząd planuje przeznaczenie 59,75 dostępnych ekwiwalentów pełnego czasu pracy (EPC) na główne zadania nadzorcze; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

23.

uważa, że Urząd powinien dysponować pewną elastycznością w rekrutacji personelu i zarządzaniu swoimi zasobami, ponieważ musi reagować na pilne, precyzyjne i techniczne potrzeby sektorów, które nadzoruje;

24.

uznaje, że skład Rady Organów Nadzoru Urzędu wydaje się odpowiedni do wypełniania obowiązków Urzędu w zakresie stanowienia przepisów, lecz w mniejszym stopniu do pełnienia funkcji nadzorczych; ponownie wyraża zaniepokojenie, że krajowe organy nadzorcze mają decydujące prawo głosu w najważniejszym organie zarządzającym Urzędu, co oznacza, że mogą podejmować decyzje co do zakresu działań podejmowanych przez Urząd w odniesieniu do oceny swojej własnej skuteczności (wzajemna weryfikacja); podkreśla, że brak środków uniemożliwia Urzędowi wykonywanie swoich obowiązków niezależnie od państw członkowskich (2);

25.

jest zdania, że połączenie doświadczenia publiczno-prywatnego, jakie wnoszą jego pracownicy, jest korzystne dla Urzędu; uważa, że należy zbadać systemy przyciągania talentów z sektora prywatnego do sektora publicznego i odwrotnie, przy zapewnieniu minimalnych zabezpieczeń w celu promowania niezależności obu sektorów; uważa, że wdrażanie przepisów w tej dziedzinie powinno być monitorowane przez wspólne organy Unii i powinno uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

26.

odnotowuje zastosowane przez Urząd środki oraz podejmowane przez niego wysiłki na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; zauważa, że Urząd publikuje na swojej stronie internetowej rejestr spotkań z zewnętrznymi zainteresowanymi stronami; odnotowuje, że w 2019 r. przeanalizowano jeden przypadek konfliktu interesów; zauważa, że niektórych życiorysów i deklaracji interesów członków Rady Organów Nadzoru Urzędu, a także członków zarządu nie opublikowano na stronie internetowej Urzędu; wzywa Urząd, by opublikował życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu oraz by poinformował organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach;

27.

odnotowuje uwagi z poprzedniego roku dotyczące problemu konfliktu interesów wynikającego z efektu „drzwi obrotowych” i podkreśla potrzebę jednolitego podejścia wśród agencji; zauważa, że Komisja zatwierdziła zmienione zasady etyczne Urzędu; wzywa Urząd do dołożenia wszelkich starań, aby zapobiec efektowi „drzwi obrotowych”; wzywa Urząd do skrupulatnego informowania organu udzielającego absolutorium o statusie wniosku o zatwierdzenie zmienionych zasad etyki;

28.

wzywa Urząd do wdrożenia zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie 2168/2019/KR, w szczególności, w razie potrzeby, poprzez powołanie się na możliwość zakazania pracownikom wyższego szczebla zajmowania niektórych stanowisk po zakończeniu ich kadencji, określenie kryteriów umożliwiających pracownikom przeniesienie się do sektora prywatnego, informowanie kandydatów na wyższe stanowiska w Urzędzie o stosowanych kryteriach oraz wprowadzenie wewnętrznych procedur gwarantujących, że w przypadku gdy pracownik zmieni miejsce pracy, niezwłocznie straci dostęp do informacji poufnych; ponadto wzywa Urząd, by rozważył przedłużenie 12-miesięcznego obowiązkowego okresu karencji dla pracowników wyższego szczebla, którzy rozważają objęcie funkcji mogącej powodować konflikty interesów w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w instytucji publicznej;

29.

wzywa Urząd, aby czerpał inspirację z publikacji przez komitetu ds. etyki Europejskiego Banku Centralnego opinii na temat przypadków konfliktu interesów i pracy zarobkowej po zakończeniu mandatu w celu zwiększenia przejrzystości w zakresie potencjalnych konfliktów interesów oraz w sprawie pracy zarobkowej po zakończeniu mandatu;

Kontrole wewnętrzne

30.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) Komisji wydała sprawozdanie z kontroli pt. „Zarządzanie zasobami ludzkimi a etyka”, w którego następstwie przedstawiono sześć zaleceń dotyczących usprawnień i wdrożenia planu działania; zauważa, że pod koniec 2019 r. nadal nie zrealizowano czterech ważnych zaleceń; wzywa Urząd, by poinformował organ udzielający absolutorium o statusie wdrażania tych zaleceń;

31.

zauważa, że IAS rozpoczęła kompleksową kontrolę narzędzi nadzoru w dziedzinie ochrony konsumentów; zauważa, że wyniki tej kontroli i odnośny plan działania miały być dostępne do końca 2020 r.; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wynikach tej kontroli;

32.

zauważa, że w listopadzie 2018 r. zarząd przyjął nowe ramy kontroli wewnętrznej Urzędu, które mają zastosowanie od stycznia 2019 r.; odnotowuje, że Urząd przeprowadził pierwszą roczną ocenę całego systemu w nowych ramach kontroli wewnętrznej oraz stwierdził, że wszystkie elementy i zasady były wdrażane i funkcjonują zgodnie z założeniami; wzywa Urząd do poinformowania, jak uwzględniono w ocenie błędy obliczeniowe przy określaniu wkładów Unii i właściwych organów krajowych członków EFTA i dlaczego w rezultacie nie stwierdzono niedociągnięć w zasadach kontroli wewnętrznej 12 lub 13;

Inne uwagi

33.

w odniesieniu do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii zauważa, że w lutym 2019 r. Urząd wydał zalecenia w sprawie traktowania działalności transgranicznej wynikającej z umów wciąż obowiązujących po dniu wystąpienia oraz że Urząd nadal uważnie monitorował rozwój sytuacji i zgodność z opiniami i zaleceniami dla sektora ubezpieczeń;

34.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych Urzędu;

35.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Urzędu służące stworzeniu opłacalnego i ekologicznego miejsca pracy oraz ograniczeniu i kompensacji emisji CO2 w pomieszczeniach i podczas podróży;

36.

(2) Zob. sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego: „We wszystkich swoich działaniach EIOPA w dużej mierze polega na współpracy z właściwymi organami krajowymi, ale nie zawsze otrzymuje z ich strony pełne wsparcie. […] Z uwagi na fakt, że zadania w obszarze nadzoru wykonuje jedynie 20 pracowników, a kolejnych siedmiu zajmuje się powiązanymi zagadnieniami, EIOPA stoi przed prawdziwym wyzwaniem związanym z realizacją szerokiego zakresu skomplikowanych zadań, za które jest odpowiedzialna”. https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/SR18_29/SR_EIOPA_PL.pdf

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/401

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1640

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0073/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2021),

udziela dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/403

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1641

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0073/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 233.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/405

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1642

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Gospodarczą i Monetarną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 47 379 354 EUR, co stanowi wzrost o 7,21 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (28,73 %), składek krajowych organów nadzoru państw członkowskich (45,76 %) oraz z opłat pobieranych od nadzorowanych podmiotów (24,33 %);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”), iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,95 %, co oznacza nieznaczny spadek o 0,03 % w porównaniu z rokiem 2018; odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 88,77 %, co oznacza spadek o 0,11 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

zwraca uwagę, że w sprawozdaniu Trybunału stwierdzono, iż Urząd, zgodnie z odnośnym rozporządzeniem w sprawie opłat, pobiera opłaty od agencji ratingowych i repozytoriów transakcji oraz że takie opłaty powinny pokrywać wyłącznie wydatki Urzędu związane z nałożonymi opłatami; zauważa jednak, że Trybunał stwierdził, iż pobierane opłaty przewyższają powiązane wydatki, tworząc tym samym nadwyżki; zauważa, że chociaż Urząd postępował zgodnie z wytycznymi Komisji, owe nadwyżki i deficyty mogą prowadzić do finansowania skrośnego różnych działań w ciągu roku; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Urzędu nie doprowadziło to do znacznego powtarzającego się finansowania skrośnego w ramach budżetu Urzędu oraz że w 2019 r. różnica między kosztami nadzoru wyniosła 2,8 % w przypadku agencji ratingowych i 1,8 % w przypadku repozytoriów transakcji; wzywa Urząd do dalszego ograniczania takiego finansowania skrośnego;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału budżet Urzędu obejmuje wkłady wniesione przez właściwe organy krajowe w kwocie 1 363 258 EUR w 2019 r., co zostało oparte na wartościach szacunkowych i nigdy nie skorygowane w celu dostosowania do rzeczywistych danych liczbowych; na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że obliczono zarówno szacowane, jak i rzeczywiste kwoty, ale instrukcje Komisji (Ares(2016)2772696) dotyczące składek emerytalnych wskazują, że agencje nie powinny dostosowywać udziału właściwych organów krajowych w składkach emerytalnych do rzeczywistych poziomów oraz że różnica między faktycznymi a szacowanymi kwotami składek emerytalnych właściwych organów krajowych w 2019 r. była nieistotna, tj. 27 888 EUR;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału opłaty pobierane od agencji ratingowych, zgodnie z odnośnym rozporządzeniem w sprawie opłat, opierają się na ich dochodach jako podmiotów prawnych, ale nie jako grupy lub grupy powiązanych podmiotów, stwarzając tym samym możliwość obniżenia lub uniknięcia opłat poprzez przeniesienie przychodów przez agencje ratingowe podlegające jurysdykcji Unii do powiązanych z nimi podmiotów spoza Unii, a prawdopodobny skutek finansowy tej luki w przepisach nie jest znany; zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału jako że Urząd prawidłowo stosował odnośne rozporządzenie w sprawie opłat, jest on świadomy tego ryzyka, o czym poinformował Komisję. zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Urzędu będzie on aktywnie uczestniczył we wszystkich inicjatywach mających na celu uniknięcie wszelkich luk w odnośnym rozporządzeniu w sprawie opłat;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w odniesieniu do obliczania opłat dla repozytoriów transakcji Urząd przedstawił opinie niezależnych audytorów, w których stwierdzili oni, że ich sprawozdania finansowe za 2018 r. przedstawiają prawdziwy i rzetelny obraz, ale przedłożone informacje na temat pewnej liczby transakcji zgłoszonych repozytoriom transakcji w 2018 r. oraz liczby zarejestrowanych nierozliczonych transakcji na dzień 31 grudnia 2018 r. zostały poddane jedynie ograniczonemu przeglądowi przeprowadzonemu przez niezależnych audytorów; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Urzędu nie ma on podstawy prawnej do żądania od repozytoriów transakcji niezależnych przeglądów ich danych liczbowych, oraz że Urząd zaproponował Komisji zmianę rozporządzenia delegowanego w sprawie opłat pobieranych od repozytoriów transakcji w celu zharmonizowania systemu obliczania zgodnie z zaleceniami Służby Audytu Wewnętrznego; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Urzędu w 2019 r. największe repozytorium transakcji na zasadzie dobrowolności dostarczyło poświadczenie niezależnego audytora w odniesieniu do wszystkich kryteriów zastosowanych w obliczeniach;

Wyniki

z zadowoleniem zauważa, że Urząd wykorzystuje niektóre środki, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej swoich działań i inne środki, takie jak liczba przeprowadzonych wzajemnych ocen, liczba przeanalizowanych kwestii związanych z ryzykiem i wskaźnik wykonania budżetu, w celu poprawy zarządzania budżetem;

zauważa, że Urząd zakończył 95 % działań ujętych w rocznym programie prac w 2019 r., co stanowi wzrost o 5 % w porównaniu z 2018 r.;

zauważa że Urząd, wspólnie z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego i Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, wchodzi w skład Wspólnego Komitetu, który ma za zadanie zapewnić międzysektorową spójność i wspólne stanowiska w dziedzinie nadzoru nad konglomeratami finansowymi oraz w innych kwestiach międzysektorowych, i że dzieli księgowego z Agencją Kolejową Unii Europejskiej (ERA) oraz brał udział w wielu wspólnych zamówieniach z innymi agencjami, zawsze dążąc do zwiększenia efektywności poprzez współpracę; zdecydowanie zachęca Urząd do aktywnego poszukiwania dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy ze wszystkimi agencjami Unii;

10.

podkreśla spoczywający na systemie finansowym obowiązek odpowiedniego reagowania na wyzwania związane ze stabilnością finansową, Europejskim Zielonym Ładem i porozumieniem paryskim; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje starania Urzędu o uwzględnienie w budżecie na 2020 r. dodatkowej liczby ekwiwalentów pełnego czasu pracy w celu realizacji nowego mandatu w zakresie zrównoważonego rozwoju; oczekuje, że w drugiej połowie 2021 r. otrzyma aktualne informacje na temat postępów w tej dziedzinie;

11.

stwierdza, że Urzędowi nadano większe uprawnienia w zakresie nadzoru bezpośredniego i zwiększania konwergencji; z zadowoleniem przyjmuje to zwiększenie odpowiedzialności, lecz ostrzega, że dla skuteczności tego procesu konieczne jest zachowanie jego stopniowego i ciągłego charakteru;

12.

13.

uznaje, że skład Rady Organów Nadzoru Urzędu wydaje się odpowiedni do wypełniania uprawnień regulacyjnych Urzędu, ale w mniejszym stopniu do pełnienia funkcji nadzorczych; uważa, że zdolność Urzędu do uzyskiwania dokładnych informacji od instytucji finansowych jest niewystarczająca, aby mógł on wypełniać swoje różne obowiązki;

14.

podkreśla, że w swoich działaniach Urząd musi zwrócić uwagę na zapewnienie zgodności z prawem Unii, poszanowanie w stosownych przypadkach zasady proporcjonalności i respektowanie podstawowych zasad rządzących rynkiem wewnętrznym; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie Komitetu Doradczego ds. Proporcjonalności w celu nadzorowania zasady proporcjonalności oraz oczekuje na proponowaną metodykę dotyczącą sposobu przekazywania przez Komitet wkładu w roczny program prac Urzędu; podkreśla, że w stosownych przypadkach zasada proporcjonalności powinna stanowić naczelną zasadę działania Urzędu;

15.

zauważa, że ponieważ ciężar obowiązków Urzędu w coraz większym stopniu przesuwa się z zadań regulacyjnych ku egzekwowaniu i stosowaniu prawa unijnego, należy dokonać wewnętrznych przesunięć środków budżetowych i zasobów kadrowych; zwraca uwagę, że ścisłe skoncentrowanie się na mandacie przyznanym przez unijnego prawodawcę zapewni skuteczniejsze i wydajniejsze wykorzystanie zasobów; ostrzega, że w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru konieczne jest, by ESMA mógł podejmować działania w odpowiedzi na zagrożenia lub problemy, które mogą pojawić się na rynku; zauważa, że zwiększanie budżetu powinno odbywać się stopniowo i w sposób ciągły, odpowiednio do rozszerzania kompetencji; uważa, że przyszłe obowiązki, które będą wynikały m.in. ze strategii w zakresie finansów cyfrowych oraz realizacji zobowiązań w zakresie walki z praniem pieniędzy, wymagają dostosowań pod względem finansowania Urzędu; podkreśla pilną potrzebę przydzielenia Urzędowi wystarczających zasobów, aby umożliwić mu wykonywanie przydzielonych zadań w odpowiedni i skuteczny sposób;

16.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Urzędu z 3 listopada 2020 r. z przyspieszonej wzajemnej oceny stosowania wytycznych dotyczących egzekwowania informacji finansowych (ESMA/2014/1293) przez BaFin i FREP w kontekście Wirecard, które ujawniło poważne niedociągnięcia w nadzorze rynkowym i instytucjonalnym, zwłaszcza w odniesieniu do ochrony inwestorów i integralności rynku; sugeruje, by Urząd uwzględnił wnioski wyciągnięte z tego skandalu w swoich wytycznych oraz we wzajemnych ocenach wdrażania tych wytycznych; wzywa Komisję do zaproponowania środków mających na celu dalszą harmonizację przepisów unijnych dotyczących nadzoru finansowego;

17.

dostrzega dochodzenie w sprawie systemów obrotu wykorzystujących arbitraż dywidendowy, takich jak cum-ex lub cum-cum, o które to dochodzenie wnioskował Parlament Europejski w swojej rezolucji z 29 listopada 2018 r. w sprawie afery cum-ex – przestępstwa finansowego i luk w obowiązujących ramach prawnych (2); wyraża zadowolenie z dogłębnego charakteru tego dochodzenia dotyczącego integralności określonego obszaru działania rynków finansowych;

18.

uważa, że Urząd powinien mieć na uwadze nowe wyzwania w dziedzinie cyfryzacji i zrównoważoności; jest zdania, że dążenie do osiągnięcia tych ustalonych celów oraz włączenie ich do ram regulacji i nadzoru musi zawsze iść w parze ze wzmacnianiem rynku, bez osłabiania jego konkurencyjnego charakteru i nakładania nadmiernych obciążeń na jego podmioty, w szczególności małe i średnie; uważa, że należy przeznaczyć odpowiednie środki na monitorowanie realizacji tych celów;

Polityka kadrowa

19.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 73,81 % – przyjęto 155 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 210 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 156 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że stosunkowo niski poziom wykonania planu zatrudnienia można wyjaśnić późniejszym niż oczekiwano przyjęciem przeglądu Europejskiego Urzędu Nadzoru i rozporządzenia (UE) nr 648/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) w sprawie infrastruktury rynku europejskiego, które pozwoliłyby na zatrudnienie dodatkowego personelu Urzędu; zauważa, że w 2019 r. Urząd zatrudniał ponadto 68 pracowników kontraktowych i 10 oddelegowanych ekspertów krajowych;

20.

z zadowoleniem przyjmuje informację, że Urząd jest bliski osiągnięcia równowagi płci w zarządzie (6 mężczyzn i 5 kobiet) oraz na poziomie personelu (52 % mężczyzn i 48 % kobiet); z zadowoleniem zauważa odnotowaną przez Urząd równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla (jeden mężczyzna i jedna kobieta); z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Urząd zamiar opublikowania krótkiej listy składającej się z co najmniej jednej kobiety i jednego mężczyzny na stanowisko przewodniczącego; wzywa Urząd, by przyjął taką samą praktykę przy mianowaniu dyrektora wykonawczego; wzywa Urząd do czerpania inspiracji z inicjatyw Europejskiego Banku Centralnego, które proponują wewnętrzne programy na rzecz promowania kobiet i większej różnorodności personelu;

21.

odnotowuje, że w 2019 r. wskaźnik rotacji pracowników wyniósł 5 %, co odpowiada celowi określonemu przez Urząd na poziomie poniżej 10 %;

22.

zauważa, że Urząd przyjął politykę ochrony godności osoby oraz zapobiegania molestowaniu i nękaniu; zauważa, że co roku dział ds. zasobów ludzkich Urzędu przygotowuje sprawozdanie z działań prowadzonych przez Urząd w celu zapobiegania molestowaniu i nękaniu w miejscu pracy; zauważa ponadto, że dział ds. zasobów ludzkich Urzędu i zaufani doradcy organizują regularne sesje informacyjne;

23.

24.

podziela z zaniepokojeniem uwagę Trybunału, że aby zrekompensować niedobór stanowisk, Urząd w coraz większym stopniu polega na konsultantach i pracownikach tymczasowych, co może stwarzać ryzyko nieodpowiedniego nadzoru nad złożonymi pracami wykonawców zewnętrznych, a także ryzyko sporów umownych z powodu rozmycia odpowiedzialności; uważa, w ramach działań następczych wynikających z ustaleń Trybunału z poprzednich lat, że Urząd korzysta z umów z przedsiębiorstwami IT sformułowanych w sposób, który może wiązać się z zatrudnieniem pracowników tymczasowych zamiast świadczenia jasno określonych usług lub produktów IT; zauważa, że wykorzystanie umów o świadczenie usług informatycznych w celu uzyskania świadczenia pracy byłoby niezgodne z unijnymi przepisami socjalnymi i przepisami prawa pracy i naraziłoby Urząd na ryzyko prawne i ryzyko uszczerbku na reputacji; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Urzędu wszelkie potencjalne zagrożenia w tym kontekście były ograniczone i przyjął on wszystkie niezbędne procedury, aby uniknąć ewentualnych pomyłek w umowach między zamówieniami na usługi informatyczne a przydzielaniem pracowników tymczasowych; wzywa Urząd do dopilnowania, by w umowach wyraźnie rozróżniano zamówienia na usługi informatyczne od oddelegowania pracowników tymczasowych;

Zamówienia

25.

zwraca uwagę na wysiłki Urzędu zmierzające do osiągnięcia większej wydajności poprzez łączenie procedur udzielania zamówień z innymi agencjami; zauważa, że w 2019 r. Urząd wraz z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego podpisał umowę ramową w sprawie usług doradczych w dziedzinie zarządzania infrastrukturą, a obecnie prowadzi procedurę o udzielenie zamówienia na usługi pracowników tymczasowych wraz z trzema innymi agencjami mającymi siedzibę we Francji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

26.

odnotowuje, że 25,41 % budżetu Urzędu pochodziło z opłat pobieranych od nadzorowanych podmiotów; zauważa, że wdrożono środki w celu złagodzenia wszelkich konfliktów interesów oraz że te struktury i procesy zostały poddane audytowi przez organy unijne i audytorów zewnętrznych; wzywa Urząd, aby nadal informował organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu zapewnienia, by nie doszło do żadnego konfliktu interesów; zauważa ponadto, że Urząd jest zdania, że w przypadku pobierania opłat przez Komisję pojawiłyby się niedociągnięcia i zwiększyłoby się ryzyko nieścisłości i błędnych obliczeń, a w konsekwencji nadszarpnięcia reputacji;

27.

28.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd publikuje życiorysy i deklaracje interesów kadry kierowniczej wyższego szczebla;

29.

przypomina uwagi i spostrzeżenia organu udzielającego absolutorium zawarte w rezolucji towarzyszącej decyzji w sprawie absolutorium dla Urzędu za rok budżetowy 2018 dotyczące problemu konfliktu interesów wynikającego z sytuacji „drzwi obrotowych” i podkreśla potrzebę jednolitego podejścia wśród agencji; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

30.

podkreśla znaczenie otwartej, efektywnej i niezależnej administracji dla wszystkich agencji unijnych i dla Unii jako całości; przypomina swoją rezolucję z 16 stycznia 2020 r. w sprawie instytucji i organów unii gospodarczej i walutowej: zapobieganie konfliktom interesów związanym z zatrudnianiem byłych urzędników instytucji publicznych (4), decyzję z 18 listopada 2020 r. oraz zalecenie Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich z 7 maja 2020 r. w sprawie 2168/2019/KR; podkreśla potrzebę stworzenia jednolitych ram prawnych w celu rozwiązania tych kwestii; wzywa Urząd do wdrożenia zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie 2168/2019/KR, w szczególności, w razie potrzeby, poprzez powołanie się na możliwość zakazania pracownikom wyższego szczebla zajmowania niektórych stanowisk po zakończeniu ich kadencji, określenie kryteriów umożliwiających pracownikom przeniesienie się do sektora prywatnego, informowanie kandydatów na wyższe stanowiska w Urzędzie o stosowanych kryteriach oraz wprowadzenie wewnętrznych procedur gwarantujących, że w przypadku gdy pracownik zmieni miejsce pracy, niezwłocznie straci dostęp do informacji poufnych; ponadto wzywa Urząd, by rozważył przedłużenie 12-miesięcznego obowiązkowego okresu karencji dla pracowników wyższego szczebla, którzy rozważają objęcie funkcji mogącej powodować konflikty interesów w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w instytucji publicznej; wzywa Urząd, aby czerpał inspirację z publikacji przez komitetu ds. etyki Europejskiego Banku Centralnego opinii na temat przypadków konfliktu interesów i pracy zarobkowej po zakończeniu mandatu w celu zwiększenia przejrzystości w zakresie potencjalnych konfliktów interesów oraz w sprawie pracy zarobkowej po zakończeniu mandatu;

Kontrole wewnętrzne

31.

w świetle uwag i spostrzeżeń organu udzielającego absolutorium dotyczących sprawozdania Służby Audytu Wewnętrznego Komisji pt. „Przychody i zarządzanie kosztami działań w Europejskim Urzędzie Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych” stwierdza, że podjęto odnośne uzgodnione działania;

32.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego opublikowała sprawozdanie z audytu na temat bezpieczeństwa informatycznego i powiązanych procesów zarządzania oraz że Urząd przygotował plan działania dotyczący obszarów wymagających poprawy; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych w związku z tym środkach;

33.

odnotowuje, że zarząd Urzędu przyjął nowe ramy kontroli wewnętrznej w listopadzie 2018 r.; zauważa, że Urząd przeprowadził pierwszą roczną ocenę skuteczności wdrażania zasad kontroli wewnętrznej w pierwszym kwartale 2020 r. i stwierdził, że system kontroli wewnętrznej funkcjonuje prawidłowo; zauważa, że stwierdzono 24 niedociągnięcia, z których większość była niewielka i żadne z nich nie podważyło istnienia i właściwego funkcjonowania zasad i że były one związane głównie ze środowiskiem kontroli i elementami działań kontrolnych, a także elementami informacji i komunikacji;

Inne uwagi

34.

uważa, że w związku z utrzymującą się niepewnością dotyczącą wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Urząd nadal podejmował praktyczne działania przygotowawcze na wypadek scenariusza braku porozumienia, publikując zaktualizowane oświadczenia i środki dotyczące aplikacji informatycznych i baz danych;

35.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych w Urzędzie;

36.

zauważa, że w listopadzie 2019 r. Urząd przeniósł się do nowej siedziby w Paryżu w budynku znanym jako „iBox”, który posiada wysokiej jakości certyfikat środowiskowy i jest tańszy na metr kwadratowy w porównaniu ze starymi pomieszczeniami;

37.

wzywa Urząd, by skoncentrował się na rozpowszechnianiu wśród społeczeństwa wyników prowadzonych badań;

38.

(2) Dz.U. C 363 z 28.10.2020, s. 102.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0017.

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/410

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1643

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (przed dniem 4 lipca 2019 r.: Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0074/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 24,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (5), w szczególności jego art. 35,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2021),

udziela dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.

(5) Dz.U. L 158 z 14.6.2019, s. 22.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/412

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1644

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (przed 4 lipca 2019 r.: Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0074/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 24,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (5), w szczególności jego art. 35,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.

(5) Dz.U. L 158 z 14.6.2019, s. 22.

(1) Dz.U. C 120 z 29.03.2019, s. 139.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/414

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1645

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (przed 4 lipca 2019 r.: Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 16 147 153 EUR, co stanowi wzrost o 19,06 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi w całości z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,50 %, który przewyższa planowany cel Agencji wynoszący 95 %, a także świadczy o wzroście o 0,25 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 81,35 %, co oznacza wzrost o 1,62 % w porównaniu z rokiem 2018;

Wyniki

zauważa, że Agencja nadal wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działań, w szczególności do oszacowania wpływu i skutków kodeksów sieci, śledzenia wszystkich nakładanych grzywien oraz do poprawy zarządzania budżetem;

zauważa, że Agencji udało się przyjąć istotne decyzje, opinie i zalecenia na unijnych rynkach energii elektrycznej i gazu wskutek przyjęcia rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 (2) (REMIT); zauważa z zaniepokojeniem, że niektóre zadania utraciły priorytet lub nie zostały wykonane z powodu braku zasobów;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja nadal zlecała Komisji usługi rachunkowe i dzieliła zasoby z innymi agencjami unijnymi w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi, budżetu i finansów, a także zamówień i zarządzania infrastrukturą; uważa, że inicjatywa ta stanowi godny naśladowania przykład dla innych instytucji Unii;

podkreśla znaczenie zwiększenia cyfryzacji Agencji w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Agencja powinna nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między unijnymi agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Polityka kadrowa

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 100 % – przyjęto 67 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 67 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 67 stanowiskami zatwierdzonymi w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. Agencja zatrudniała ponadto 26 pracowników kontraktowych i 4 oddelegowanych ekspertów krajowych;

ponownie wyraża zaniepokojenie brakiem równowagi płci na wyższym szczeblu kadry kierowniczej Agencji (5 mężczyzn i 1 kobieta) oraz w zarządzie (11 mężczyzn i 7 kobiet); apeluje do instytucji unijnych o uwzględnienie znaczenia zapewnienia równowagi płci podczas mianowania swoich kandydatów na członków zarządu Agencji;

zauważa z niepokojem, że Agencja wykorzystywała pracowników tymczasowych do wykonywania długoterminowych zadań, aby zrekompensować niedobory pracowników zatrudnionych bezpośrednio;

10.

z zaniepokojeniem zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym ETO nr 22/2020 zatytułowanym „Przyszłość agencji UE – istnieją możliwości, by zwiększyć elastyczność i zacieśnić współpracę” Agencja stoi w obliczu ryzyka ograniczonych zasobów, które prowadzą do obniżenia rangi długiej listy zadań;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja otrzymała dodatkowe środki w ramach pakietu „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”;

12.

zauważa, że Agencja przyjęła decyzję w sprawie ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu, że zorganizowano kilka kursów szkoleniowych w celu uświadomienia pracowników i dostarczenia im informacji oraz że szkolenie to jest obowiązkowe dla wszystkich nowo zatrudnionych osób; zauważa, że zgłoszono jeden przypadek domniemanego molestowania, lecz w żadnym przypadku nie wszczęto dochodzenia ani nie podjęto kroków prawnych;

13.

wyraża zaniepokojenie z powodu zbyt dużej liczebności zarządu Agencji, co komplikuje proces decyzyjny i generuje znaczne koszty administracyjne;

14.

Zrównoważony charakter

15.

wyraża ubolewanie, że Agencja nie wyznaczyła celów w zakresie redukcji emisji CO2; z zadowoleniem przyjmuje jednak wysiłki Agencji na rzecz stworzenia przyjaznej dla środowiska struktury oraz wszystkie środki podjęte przez Agencję w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii, a także wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

Zamówienia

16.

zauważa, że zakończono 67 z 47 postępowań o udzielenie zamówienia zaplanowanych na 2019 r.; zauważa, że w związku z uwagą Trybunału dotyczącą stosowania e-zamówień Agencja wdrożyła e-przetargi w 2019 r., i odnotowuje wdrażanie elektronicznego składania ofert w 2020 r.;

17.

odnotowuje, że Trybunał wydał opinię z zastrzeżeniem dotyczącą legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń, a całkowita nieprawidłowo wypłacona kwota odpowiada 988 138,00 EUR, co stanowi 6,3 % wszystkich płatności dokonanych przez Agencję w 2019 r.; zauważa, że zaobserwowane nieprawidłowe płatności dotyczyły dwóch nieprawidłowych postępowań o udzielenie zamówienia, które nie zostały przeprowadzone zgodnie z procedurami konkurencyjnymi;

18.

odnotowuje odpowiedź Agencji na uwagę Trybunału oraz środki podjęte przez Agencję, aby zapobiec powtórzeniu się nieprawidłowych postępowań o udzielenie zamówienia;

19.

ubolewa, że Trybunał wydał opinię z zastrzeżeniem ze względu na dwa nieprawidłowe postępowania o udzielenie zamówienia, w przypadku których Agencja nie przeprowadziła odpowiednich konkurencyjnych postępowań o udzielenie zamówienia, co oznacza, że wszystkie powiązane z nimi płatności są nieprawidłowe; jest bardzo zaniepokojony tym, że nieprawidłowe płatności, dokonane w ramach umów zawartych w wyniku tych nieprawidłowych postępowań o udzielenie zamówienia, stanowią 6,3 % wszystkich płatności dokonanych przez Agencję w 2019 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

20.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz zagwarantowaniu ochrony sygnalistów; zauważa, że w 2019 r. stwierdzono przypadek konfliktu interesów, w wyniku czego rada organów regulacyjnych i dział kadr dokonały oceny i postanowiły nie podejmować dodatkowych działań;

21.

odnotowuje z zadowoleniem, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów prawie wszystkich członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla są publikowane na stronie internetowej Agencji;

22.

23.

z zaniepokojeniem odnotowuje stwierdzenie Trybunału, że procedury rekrutacyjne nie były należycie stosowane w procesie rekrutacji, co spowodowało, że Agencja nie przestrzegała zasady równego traktowania i nie stosowała skutecznych kontroli wewnętrznych;

24.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych dla wszystkich unijnych instytucji i agencji;

25.

zaznacza, że niektórzy urzędnicy wypełniają oświadczenia o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; podkreśla jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

26.

zauważa, że Agencja poinformowała, iż jej ramy kontroli wewnętrznej są skuteczne i że roczna ocena ich wdrażania nie wykazała braków, z wyjątkiem jednego niewielkiego niedociągnięcia dotyczącego braku wpisów w rejestrze wyjątków; zauważa z niepokojem, że Trybunał stwierdził, iż rejestr wyjątków nie został prawidłowo wypełniony; zaleca, by Agencja rejestrowała w rejestrze wszystkie wyjątki i zdarzenia niezgodne oraz by były one należycie uwzględniane w rocznej ocenie ram kontroli wewnętrznej;

27.

zauważa, że plan audytu strategicznego dla Agencji na okres od 2017 do 2019 r. został w pełni wdrożony, a służba audytu wewnętrznego określiła obszary audytu na następny okres planowania;

28.

zauważa, że w pełni wdrożono trzy z pięciu działań wynikających z oceny ryzyka służby audytu wewnętrznego w obszarach ciągłości działania, zarządzania dokumentami i monitorowania wdrażania kodeksów sieci; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium na temat postępów bieżących działań w zakresie ładu informatycznego i nadzoru rynku w ramach REMIT;

Inne uwagi

29.

zauważa, że Agencja poszukiwała obszarów poprawy w zakresie wymiany informacji i cyberbezpieczeństwa poprzez ustanowienie mechanizmu corocznego przeglądu standardów i wytycznych; przyjmuje do wiadomości utworzenie przez stronę trzecią funkcji kontrolnej w celu oceny procesów Agencji z perspektywy cyberbezpieczeństwa;

30.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz zapewnienia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy;

31.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/418

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1646

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0075/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1971 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Agencję Wsparcia BEREC (Urząd BEREC), zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/2120 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1211/2009 (4), w szczególności jego art. 28,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2021),

udziela dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/420

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1647

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0075/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 1.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 140.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/422

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1648

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) na rok budżetowy 2019 wyniósł 5 653 185 EUR, co stanowi wzrost o 30,53 % w porównaniu z 2018 r. i wynika głównie z zatrudnienia większej liczby pracowników; mając na uwadze, że budżet Urzędu BEREC pochodzi w całości z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Urzędu BEREC za rok budżetowy 2019 (zwanego dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu BEREC jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,93 %, co oznacza wzrost o 0,07 % w porównaniu z rokiem 2018; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 82,68 %, co oznacza spadek o 0,69 % w porównaniu z rokiem 2018;

z niepokojem zauważa, że na Urząd BEREC nadal wpływa duża rotacja personelu, co stanowi poważne zagrożenie dla realizacji programu prac Urzędu BEREC; zauważa ponadto, że po utworzeniu nowych stanowisk w związku z nowym mandatem Urzędu BEREC określonym w rozporządzeniu (UE) 2018/1971 Urząd BEREC zdołał zapewnić szybką rekrutację trzynastu dodatkowych nowych pracowników (trzech pracowników zatrudnionych na czas określony, siedmiu pracowników kontraktowych i trzech oddelegowanych ekspertów krajowych);

Wyniki

uważa, że Urząd BEREC stosuje kilka rodzajów wskaźników będących kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania w celu oceny wartości dodanej wynikającej z jego działalności i w celu poprawy zarządzania budżetem; są to: wskaźnik obsadzenia stanowisk (stosunek planu do faktycznej liczy pracowników), jakość wsparcia dla Urzędu BEREC i jego grup roboczych oraz wskaźnik dostępności narzędzi wspierających;

z niepokojem zauważa, że Urząd BEREC nie dzieli zasobów z innymi agencjami Unii ze względu na ograniczone zasoby własne, co sam potwierdza; zauważa z zaniepokojeniem, że Urząd BEREC nie był w stanie znaleźć partnera do pełnienia funkcji koordynatora kontroli wewnętrznej i urzędnika ds. bezpieczeństwa; zauważa, że Urząd BEREC rozpoczął wspólny projekt (podpisano go w 2019 r.) dotyczący współdzielenia infrastruktury informatycznej z kilkoma wspólnymi przedsięwzięciami; z zadowoleniem przyjmuje ten wspólny projekt i wzywa Urząd BEREC do dalszego eksplorowania możliwości outsourcingu oraz współpracy w zakresie nakładających się zadań z innymi agencjami, urzędami i organami Unii;

wzywa Urząd BEREC do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji Urzędu BEREC w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Urząd BEREC powinien nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Polityka kadrowa

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 87,50 % – przyjęto 14 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 16 stanowisk dla pracowników na czas określony (w porównaniu z 14 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa ponadto, że w 2019 r. dla Urzędu BEREC pracowało również 18 pracowników kontraktowych i sześciu oddelegowanych ekspertów krajowych;

zauważa z zaniepokojeniem, że do dnia 31 grudnia 2019 r. równowaga płci na poziomie personelu spadła o 8 % w porównaniu z 2018 r. (44 % kobiet i 56 % mężczyzn w 2019 r. w porównaniu z 52 % kobiet i 48 % mężczyzn w 2018 r.) oraz na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla (33 % kobiet i 67 % mężczyzn w 2019 r. w porównaniu z 50 % kobiet i 50 % mężczyzn w 2018 r.); zwraca się do Urzędu BEREC, aby w przyszłości zapewnił równowagę płci wśród ogółu personelu i wśród kadry kierowniczej średniego szczebla; z zaniepokojeniem zauważa, że nie osiągnięto równowagi płci w zarządzie, w którym na 28 osób tylko 7 to kobiety; w związku z tym apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby uwzględniły znaczenie zapewnienia równowagi płci podczas mianowania kandydatów na członków zarządu Urzędu BEREC; zauważa, że osiągnięto równowagę geograficzną – Urząd BEREC zatrudnia 32 pracowników z 13 państw członkowskich;

z zaniepokojeniem zauważa, że w 2019 r. średni okres zatrudnienia w Urzędzie BEREC wynosił zaledwie 2,68 lat w porównaniu z okresem 2,7 lat w 2018 r.; zdaje sobie sprawę, że Urzędowi BEREC trudno jest przyciągnąć specjalistów, między innymi z powodu niskiego współczynnika korekty wynagrodzeń dla kraju siedziby Urzędu (78,6% w 2019 r. w porównaniu z 74,9 % w 2018 r.); przyjmuje do wiadomości, że Urząd BEREC stale pracuje nad poprawą warunków zatrudnienia swoich pracowników i stosuje inne środki łagodzące, a także wzywa Urząd BEREC do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tym zakresie;

10.

na podstawie sprawozdania Trybunału zwraca uwagę – w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z uwagami z poprzednich lat – że Urząd BEREC jest nadal zależny od zasobów zewnętrznych, a w szczególności od jednego przedsiębiorstwa w kwestii różnego rodzaju usług (takich jak wsparcie biurowe i sekretarskie, organizacja imprez oraz dobrostan i integracja pracowników), co stwarza zagrożenie dla ciągłości działania;

11.

wyraża zaniepokojenie z powodu zbyt dużej liczebności zarządu Urzędu BEREC, co komplikuje proces decyzyjny i generuje znaczne koszty administracyjne;

12.

zachęca Urząd BEREC do opracowania długoterminowych ram polityki kadrowej, aby uwzględnić równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowagę płci, telepracę, równowagę geograficzną oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami;

Zamówienia

13.

z niepokojem odnotowuje ustalenia zawarte w sprawozdaniu Trybunału w odniesieniu do umowy ramowej o świadczenie usług o szacunkowej wartości 200 000 EUR, podpisanej w maju 2019 r., związane z usprawnieniami potrzebnymi w procedurze otrzymywania i rejestrowania szczegółów ofert, posiadaniem wystarczającej dokumentacji przy ocenie ofert i zachowaniem przejrzystości w postępowaniu o udzielenie zamówienia, aby wykluczyć konflikty interesów; na podstawie odpowiedzi Urzędu BEREC zauważa, że wszystkim oferentom dano możliwość przedstawienia uwag lub wniesienia odwołania, ale żadne odwołania nie wpłynęły; zauważa, że urzędnik zatwierdzający dokonał ponownej oceny stanu faktycznego i stwierdził, że nie istnieje ryzyko wystąpienia konfliktu interesów;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału z niepokojem zauważa, że w grudniu 2018 r. i w styczniu 2019 r. Urząd BEREC podpisał dwie umowy ramowe na zapewnienie szkoleń językowych o łącznej maksymalnej wartości 200 000 EUR,; zauważa jednak, że procedura ta była wadliwa z powodu braku analizy potrzeb, braku analizy rynku i braku oświadczeń dotyczących konfliktu interesów w odniesieniu do członków komisji selekcyjnej; na podstawie odpowiedzi Urzędu BEREC zauważa, że przedmiotowe postępowanie o udzielenie zamówienia miało miejsce, gdy Urząd BEREC stosował zdecentralizowany model udzielania zamówień, natomiast od dnia 1 lipca 2019 r. stosuje się scentralizowaną procedurę udzielania zamówień;

15.

na podstawie sprawozdania Trybunału dotyczącego działań podjętych w związku z uwagami z poprzednich lat zauważa, że do końca 2017 r. Urząd BEREC wprowadził e-przetargi w odniesieniu do niektórych procedur, ale nie wdrożył jeszcze e-fakturowania ani elektronicznego składania ofert; na podstawie odpowiedzi Urzędu BEREC zauważa, że elektroniczne składanie ofert zostało wprowadzone w 2019 r., a wdrażanie systemu fakturowania elektronicznego jest w toku i zależy od dostępności służb Komisji;

16.

z niepokojem zauważa, że Urząd BEREC nie był w stanie rozpocząć pięciu postępowań o udzielenie zamówienia zaplanowanych na 2019 r. ze względu na brak personelu do przeprowadzenia tych postępowań lub ze względu na zmiany w planowaniu i potrzebach, co doprowadziło do podpisania jedynie 44 % umów w ramach planu zamówień publicznych, czyli znacznie poniżej docelowego wskaźnika wynoszącego 90 %; zauważa, że Urząd BEREC zorganizował w 2019 r. wewnętrzne szkolenie na temat jasnego formułowania specyfikacji technicznych dotyczących procesu udzielania zamówień;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Urzędu BEREC służące zapewnieniu przejrzystości, a także zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi; z zadowoleniem zauważa, że zarząd Urzędu BEREC przyjął przepisy dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do członków zarządu (decyzja nr MB/2019/16); zgodnie z nowymi przepisami członkowie zarządu muszą przedkładać swoje życiorysy wraz z deklaracjami interesów, które publikuje się na stronie internetowej Urzędu BEREC; przyjmuje do wiadomości, że życiorysy większości członków zarządu są publikowane na odpowiedniej stronie internetowej; z zaniepokojeniem zauważa jednak, że Urząd BEREC wciąż nie publikuje życiorysów i deklaracji interesów wszystkich członków zarządu na swojej stronie internetowej oraz że nie wszyscy członkowie zarządu stosują się do nowych przepisów; wzywa Urząd BEREC do podjęcia odpowiednich środków w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wewnętrznych na wszystkich szczeblach hierarchii Urzędu BEREC; wzywa Urząd BEREC, by opublikował życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu oraz by poinformował Parlament Europejski o podjętych w związku z tym działaniach;

18.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że problemy te należy rozwiązać przez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich norm etycznych w instytucjach i agencjach Unii;

19.

zaznacza, że niektórzy urzędnicy wypełniają oświadczenia o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; zaznacza jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

20.

zauważa, że w 2019 r. Urząd BEREC przeprowadził wewnętrzną procedurę oceny swoich systemów kontroli wewnętrznej i stwierdził, że zostały one skutecznie wdrożone; zauważa jednak z zaniepokojeniem stwierdzone przez Trybunał uchybienia w zakresie kontroli wewnętrznej w odniesieniu do postępowań o udzielenie zamówienia, które należy również uwzględnić w ocenie Urzędu BEREC dotyczącej jego systemu kontroli wewnętrznej;

21.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała sprawozdanie z audytu pt. „Zamówienia, podróże służbowe i zwrot kosztów poniesionych przez ekspertów”, po którym przedstawiono plan działań naprawczych mający na celu wdrożenie wszystkich zaleceń w latach 2020 i 2021;

Inne uwagi

22.

zauważa, że Urząd BEREC przeprowadził analizę prawdopodobnego wpływu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii i określił niezbędne środki zaradcze; zauważa, że w Urzędzie BEREC nie ma pracowników posiadających jedynie obywatelstwo Zjednoczonego Królestwa, a zatem nie ma zagrożenia dla kwestii kadrowych;

23.

podkreśla, że potrzebne jest kompleksowe podejście, aby strony internetowe agencji, urzędów i organów Unii były dostępne dla osób z niepełnosprawnościami, jak przewidziano w dyrektywie (UE) 2016/2102, w tym dostępne w narodowych językach migowych; sugeruje zaangażowanie w ten proces organizacji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami;

24.

wzywa Urząd BEREC, by skoncentrował się na rozpowszechnianiu w społeczeństwie wyników prowadzonych badań;

25.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/425

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1649

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0076/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0076/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/427

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1650

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0076/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0076/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodniczący

David Maria SASSOLI

Sekretarz Generalny

Klaus WELLE

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(1) Dz.U. C 143 z 30.4.2020, s. 22

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/429

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1651

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0076/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (zwanego dalej „Instytutem”) za rok budżetowy 2019 wyniósł 557 896 982,73 EUR, co stanowi wzrost o 21,80 % w porównaniu z rokiem 2018 r.; mając na uwadze, że łączny wkład Unii do budżetu Instytutu na 2019 r. wyniósł 378 562 704,82 EUR, co stanowi wzrost o 20,99 % w porównaniu z 2018 r.;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Instytutu za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,04 %, co oznacza wzrost o 4,99 % w porównaniu z rokiem 2018; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 97,57 %, co oznacza spadek o 0,23 % w porównaniu z rokiem 2018;

na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że procedury kontrolne Instytutu zasadniczo funkcjonowały zgodnie z założeniami, z wyjątkiem płatności w wysokości 1 200 EUR z tytułu zwrotu kosztów podróży i utrzymania, której nie przewidywała umowa o świadczenie usług; na podstawie odpowiedzi Instytutu dla Trybunału odnotowuje, że przedmiotowa płatność dotyczy kosztów podróży i utrzymania poniesionych przez pracownika tymczasowego, który wykonywał misję w interesie służby, niemniej jednak Instytut przyznał się do błędu i dokona niezbędnych dostosowań prawnych;

Wyniki

przyjmuje do wiadomości, że Instytut wykorzystuje kluczowe wskaźniki efektywności na szczeblu Instytutu oraz wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI); zauważa, że jeśli chodzi o kluczowe wskaźniki efektywności WWiI, Instytut mierzył swoje wyniki za pomocą tradycyjnych kluczowych wskaźników efektywności programu „Horyzont 2020”, takich jak czas oczekiwania na przyznanie dotacji i czas oczekiwania na dokonanie płatności; zauważa, że w ramach działań następczych po ocenie śródokresowej Instytutu przeprowadzonej przez Komisję i badaniu wpływu Instytutu, pracuje on obecnie nad stworzeniem ram oceny społeczno-gospodarczych skutków działalności WWiI;

zauważa, że Instytut zrealizował swój program prac na 2019 r. w 95 %;

zauważa, że Instytut zlecił Komisji usługi rachunkowe i wprowadził narzędzia informatyczne Komisji, takie jak ARES do zarządzania dokumentami i SYSPER do zarządzania zasobami ludzkimi;

odnotowuje, że Instytut określił i ocenił możliwość współpracy i dzielenia się zasobami z Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania oraz że bada dalsze możliwości; wzywa Instytut do podjęcia działań następczych w związku ze wskazanymi możliwościami dzielenia się zasobami; wzywa Instytut do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

podkreśla, że należy wzmocnić transformację cyfrową Instytutu w odniesieniu do operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Instytut powinien nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między unijnymi agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w internecie;

Polityka kadrowa

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97,73 % – przyjęto 43 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 44 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 44 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa, że w 2019 r. w Instytucie pracowało ponadto 22 pracowników kontraktowych, lecz ani jeden oddelegowany ekspert krajowy;

w odniesieniu do równowagi płci zauważa, że w 2019 r. w radzie zarządzającej zasiadało 4 mężczyzn i 8 kobiet; apeluje do Komisji, aby podczas mianowania kandydatów na członków rady zarządzającej Instytutu uwzględniała znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci; zauważa, że w 2019 r. Instytut był dość zrównoważony pod względem płci na poziomie personelu (46 % mężczyzn i 54 % kobiet);

10.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie przez Instytut polityki społecznej, która obejmuje ulepszone pakiety szkolne i przedszkolne oraz finansowanie działań społecznych mających na celu przyciągnięcie i zatrzymanie większej liczby pracowników oddelegowanych za granicę;

11.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że znacznemu zwiększeniu budżetu Instytutu oraz rosnącej liczbie WWiI nie towarzyszył wzrost liczby stanowisk; na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w wieloletnich ramach finansowych (WRF) na lata 2021–2027 budżet Instytutu wzrośnie o dalsze 600 000 000 EUR, czyli o 25 %, w porównaniu z obecnymi WRF, a liczba pracowników pozostanie ograniczona do 70 osób; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa ponadto, że istnieje ryzyko, iż Instytut nie będzie dysponował wystarczającymi możliwościami, aby poradzić sobie ze zwiększonym obciążeniem pracą w przyszłości, oraz że ryzyko to zamiast zostać złagodzone, uległo dalszemu zwiększeniu;

12.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że realizacja uwagi z 2017 r. dotyczącej publikacji ogłoszeń o wolnych stanowiskach pracy jest nadal w toku, ponieważ Instytut nie publikuje konsekwentnie swoich ofert pracy na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr;

13.

Zrównoważony charakter

14.

wyraża ubolewanie, że Instytut nie wyznaczył jak dotąd celów w zakresie redukcji emisji CO2; z zadowoleniem przyjmuje jednak wysiłki Instytutu na rzecz stworzenia przyjaznej dla środowiska struktury oraz wszystkie środki podjęte przez Instytut w celu zmniejszenia śladu węglowego i zużycia energii, a także wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów;

Zamówienia

15.

zauważa, że Instytut uczestniczył w szeregu międzyinstytucjonalnych postępowań o udzielenie zamówienia z Komisją i innymi unijnymi agencjami; zauważa, że w 2018 r. Instytut wprowadził elektroniczne procedury przetargowe i elektroniczne składanie ofert, a w 2019 r. rozpatrzył szereg zaproszeń do składania ofert za pośrednictwem narzędzia do elektronicznych zamówień publicznych;

16.

zauważa, że w 2019 r. Instytut zainicjował nowe działanie monitorujące w zakresie polityki i procedur udzielania zamówień publicznych podmiotów prawnych WWiI i ich centrów kolokacji w ramach działań następczych w związku z powołaniem ekspertów w latach 2016–2017;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Instytutu służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz zagwarantowaniu ochrony sygnalistów; przyjmuje z zadowoleniem, że Instytut opublikował deklaracje interesów oraz życiorysy członków rady zarządzającej i kadry kierowniczej wyższego szczebla na swojej stronie internetowej;

18.

zauważa, że Instytut zgłosił w 2019 r. jedną sprawę dotyczącą ujawnienia nieprawidłowości i że zastosowano przepisy wewnętrzne; wzywa Instytut, aby poinformował organ udzielający absolutorium o rozwoju sytuacji;

19.

uważa, że przeprowadzona w 2019 r. ocena wdrożenia przez WWiI zasad dobrego zarządzania mogłaby zostać jeszcze bardziej udoskonalona, ponieważ niektóre WWiI powinny poprawić swój kodeks dobrego postępowania i politykę w zakresie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz mechanizmy monitorowania; zauważa, że Instytut będzie monitorował ten aspekt w 2020 r. w ramach horyzontalnego działania monitorującego; wzywa Instytut do przedstawienia sprawozdania z wyników;

20.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z ich rozdrobnienia oraz braku spójności między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych dla wszystkich unijnych instytucji i agencji;

21.

podkreśla, że niektórzy urzędnicy wypełniają deklaracje o braku konfliktu interesów i dokonują samooceny przestrzegania norm etycznych; zaznacza jednak, że takie oświadczenia własne i samooceny nie są wystarczające, w związku z czym konieczna jest dodatkowa kontrola;

Kontrole wewnętrzne

22.

zauważa, że 31 stycznia 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła audyt dotyczący weryfikacji ex ante płatności na rzecz WWiI i przesłała notę dotyczącą działań następczych w związku z niezrealizowanymi zaleceniami z audytu dotyczącego monitorowania umów o udzielenie dotacji; zauważa, że jedno zalecenie zostało odpowiednio wdrożone, a dwa zalecenia nie zostały dotąd zrealizowane;

23.

odnotowuje liczbę nierozstrzygniętych kwestii i bieżących działań naprawczych w odpowiedzi na uwagi Trybunału w 2014, 2017 i 2018 r. dotyczących w szczególności warunków finansowania; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Instytutu, że z 19 uwag tylko siedem nie zostało zrealizowanych; ponadto zauważa, że trzy z nich są poza kontrolą Instytutu, a kolejne trzy wymagają dłuższego czasu na ich pełne wdrożenie;

Inne uwagi

24.

wyraża uznanie dla Instytutu za proaktywną współpracę z mediami w celu zwiększenia widoczności w mediach, internecie i mediach społecznościowych z myślą o rozpropagowaniu jego działalności;

25.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Instytut zintensyfikował swoją obecność w mediach społecznościowych, zwiększając ogólne zaangażowanie na różnych platformach mediów społecznościowych; odnotowuje ponadto wysiłki Instytutu służące stworzeniu racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy; wzywa Instytut do dalszego zwiększania obecności w mediach społecznościowych i usprawnienia strategii zrównoważonego rozwoju;

26.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Instytutu na rzecz zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych; odnotowuje proces wdrażania przez Instytut ogólnej polityki bezpieczeństwa informacji, w tym informacyjno-komunikacyjnych aspektów cyberbezpieczeństwa; zwraca się do Instytutu o przedstawienie sprawozdania z wyników tego procesu;

27.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/432

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1652

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0077/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0068/2021),

udziela dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/434

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1653

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0077/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0068/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf.

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 391 z 18.11.2019, s. 41.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/436

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1654

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0068/2021),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2019 wyniósł 102 936 916,68 EUR, co stanowi wzrost o 5,40 % w porównaniu z 2018 r.; mając na uwadze, że budżet Urzędu pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne, oraz wystarczające dowody kontroli potwierdzające, że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe; mając jednak na uwadze, że Trybunał wydał opinię z zastrzeżeniem w związku ze swoimi ustaleniami za lata budżetowe 2016, 2017 i 2018 dotyczącymi legalności i prawidłowości płatności; mając na uwadze, że w odniesieniu do roku budżetowego 2019 Trybunał wykrył kolejny błąd i związane z nim płatności; mając na uwadze, że z wyjątkiem wyników za lata budżetowe 2016, 2017 i 2018 oraz płatności związanych z ustaleniem z 2019 r. Trybunał uznał, że płatności leżące u podstaw rozliczeń za rok zakończony 31 grudnia 2019 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

Działania w następstwie absolutorium za rok 2018

odnotowuje z zadowoleniem, że 16 czerwca 2019 r. mianowano nową dyrektor wykonawczą; z zadowoleniem przyjmuje szczegółowe sprawozdanie Urzędu dotyczące działań następczych w związku z uwagami Parlamentu za rok budżetowy 2019, w szczególności kroków podjętych w dziedzinie zamówień publicznych oraz pomyślnego zawarcia z 2019 r. umowy ramowej dotyczącej pracowników tymczasowych we Włoszech oraz pełnej zgodności wspomnianej umowy z unijnymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych; odnotowuje środki naprawcze wprowadzone w celu poprawy struktury zarządzania oraz przywrócenia przejrzystości i reputacji Urzędu;

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2019 r. Urząd poczynił dalsze postępy w kierunku w pełni skutecznego i wydajnego systemu kontroli wewnętrznej poprzez zajęcie się kwestiami środowisk kontroli, zarządzania ryzykiem, działań kontrolnych, a także działań informacyjnych, komunikacyjnych i monitorujących; z zadowoleniem przyjmuje wniosek z samooceny kontroli wewnętrznej, zgodnie z którym w porównaniu z 2018 r. ogólny status systemów kontroli wewnętrznej uległ w 2019 r. znacznej poprawie;

Wyniki dochodzenia Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

zwraca uwagę, że po otrzymaniu pod koniec 2018 r. sprawozdania Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, które zostało szczegółowo omówione w sprawozdaniu w sprawie absolutorium za 2018 r., Urząd wszczął trzy postępowania dyscyplinarne, które są w toku; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wyniku tych postępowań dyscyplinarnych, jak tylko zostaną zakończone;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 95,22 %, co odpowiada w przybliżeniu wskaźnikowi z 2018 r. (95,02 %); odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,86 %, co oznacza wzrost o 1,78 % w porównaniu z poprzednim rokiem (88,08 %);

przypomina, że zgodnie ze sprawozdaniami Trybunału za lata budżetowe 2016 i 2017 prowadzone przez Urząd postępowania o udzielenie zamówień dotyczących pracowników tymczasowych w Grecji oraz najmu lokali Urzędu na wyspie Lesbos były nieprawidłowe; przypomina, że, jak wynika ze sprawozdania Trybunału za rok budżetowy 2018, Trybunał stwierdził, iż procedury udzielania przez Urząd zamówień dotyczących pracowników tymczasowych we Włoszech były nieprawidłowe, chociaż nie dokonano jeszcze żadnych płatności z tytułu tych umów; z zaniepokojeniem odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału za rok budżetowy 2019 w procedurach Urzędu dotyczących wyboru ekspertów zewnętrznych i zawierania z nimi umów systematycznie brakowało solidnej ścieżki audytu, co z kolei uniemożliwia przedstawienie dowodów na to, że w procedurach wyboru Urząd traktował wszystkich ekspertów jednakowo; przyjmuje do wiadomości, iż, zgodnie z opinią Trybunału, z wyjątkiem skutków opinii z zastrzeżeniem dotyczącej zgodności z prawem i prawidłowości płatności w latach budżetowych 2016, 2017 i 2018 w wysokości 13 868 576 EUR oraz z wyjątkiem błędu stwierdzonego w 2019 r. na kwotę 111 304 EUR, płatności leżące u podstaw rozliczeń za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2019 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach; ubolewa, że, jak stwierdził Trybunał, płatności Urzędu na rzecz pracowników tymczasowych we Włoszech i Grecji były nieprawidłowe; z zadowoleniem stwierdza, że w 2019 r. Urząd wdrożył działania naprawcze w celu wyeliminowania tych nieprawidłowości;

przypomina o znaczeniu Urzędu dla rozwoju wspólnego europejskiego systemu azylowego i podkreśla pozytywny wkład Urzędu w zwiększanie spójności rozpatrywania spraw azylowych, zacieśnianie praktycznej współpracy państw członkowskich w dziedzinie azylu w Europie, wspieranie państw członkowskich w wypełnianiu ich obowiązków związanych z udzielaniem ochrony osobom jej potrzebującym, a także pełnienie roli ośrodka wiedzy specjalistycznej w dziedzinie azylu; przypomina, że w 2019 r. w państwach UE+ małoletni bez opieki złożyli około 17 700 wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej; podkreśla znaczenie zapewnienia specjalnego systemu przyjmowania małoletnich, który chroni ich status;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od 2018 r. Urząd podjął działania następcze w związku z wszystkimi uwagami Trybunału i że w sprawozdaniu Trybunału uznano, iż spośród 61 środków przewidzianych w planie działania 30 środków zostało zakończonych, natomiast 31 miało status „w trakcie wdrażania”; podkreśla, że sprawiedliwe i humanitarne rozpatrywanie wniosków osób ubiegających się o azyl jest priorytetem w Unii; przyjmuje do wiadomości ustalenie Trybunału z 2019 r. dotyczące braku rezerwy w budżecie Urzędu na pokrycie nieprzewidzianych i pilnych potrzeb operacyjnych; przyjmuje zatem z zadowoleniem niedawne utworzenie pozycji budżetowej w celu przyznania rezerwy na nieprzewidziane wydatki niezbędnej do pokrycia wydatków wynikających z nieprzewidzianych i pilnych działań operacyjnych wspierających państwa członkowskie;

Wyniki

z ubolewaniem odnotowuje, że w 2019 r. Urząd zrealizował łącznie 9 871 płatności, z czego 1 312 (13,29 %) było opóźnionych; zwraca uwagę, że za 46 faktur zapłacono odsetki w wysokości 25 652,34 EUR; odnotowuje, że w listopadzie i grudniu 2019 r. nastąpiła poprawa w terminowych płatnościach faktur; zachęca Urząd do utrzymania i poprawy wyników w tym zakresie oraz do dalszego informowania o tej kwestii w rocznym sprawozdaniu z działalności;

z uznaniem odnotowuje postępy poczynione przez Urząd w 2019 r. we wdrażaniu rocznego programu prac; zwraca uwagę, że Urząd z powodzeniem osiągnął 82 % z 347 wcześniej ustalonych rocznych celów, przekroczył oczekiwania w odniesieniu do 43 % kluczowych wskaźników efektywności, osiągnął 31 % kluczowych wskaźników, niemal osiągnął 8 % kluczowych wskaźników i nie osiągnął 8 % tych wskaźników;

10.

zwraca uwagę, że 7 czerwca 2019 r. zarząd przyjął dodatkowe wskaźniki, zmienione następnie 18 lutego 2020 r., w których wzywa się do składania zarządowi kwartalnych sprawozdań w następujących obszarach: realizacja programu prac Urzędu, budżet i finanse, zasoby ludzkie, zaangażowanie personelu, kontrole wewnętrzne i zamówienia publiczne;

Polityka kadrowa

11.

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 75,35 % – przyjęto 214 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 284 stanowiska w tej kategorii pracowników (w porównaniu z 214 stanowiskami przewidzianymi w 2018 r.); odnotowuje, że w 2019 r. dla Urzędu pracowało również 72 pracowników kontraktowych i 9 oddelegowanych ekspertów krajowych; odnotowuje z zadowoleniem, że plan naboru Urzędu przewiduje 500 członków personelu do 2020 r.; zwraca uwagę na fakt, że Urząd nie byłby w stanie udzielić kluczowego wsparcia systemom azylowym państw członkowskich bez skorzystania z usług personelu zatrudnianego na czas określony i oddelegowanych ekspertów krajowych z państw członkowskich; przyjmuje do wiadomości propozycję Urzędu dotyczącą stworzenia interwencyjnej rezerwy ekspertów ds. azylu obejmującej 500 ekspertów z państw członkowskich; wzywa państwa członkowskie i Komisję, aby w trybie pilnym oceniły i rozwiązały tę kwestię, co umożliwi Urzędowi pełne wykonanie powierzonego mu mandatu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sytuacja w dziedzinie rekrutacji znacznie się poprawiła; podkreśla, że Urząd musi nadal czynić postępy w rekrutacji; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o statusie wdrożenia;

12.

ubolewa nad faktem, że Urząd musi stale polegać na pracownikach tymczasowych, aby zrekompensować brak oddelegowanych ekspertów krajowych; wzywa państwa członkowskie, aby wywiązywały się ze swoich zobowiązań dotyczących wysyłania ekspertów krajowych, ponieważ niedotrzymanie tych zobowiązań zmusza Urząd do polegania na wykonawcach zewnętrznych;

13.

zachęca Urząd, aby nadal rozwijał długoterminową politykę kadrową, w której uwzględniona zostanie równowaga między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe przez całe życie i rozwój kariery zawodowej, równowaga płci, telepraca, równowaga geograficzna oraz rekrutacja i integracja osób z niepełnosprawnościami;

14.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że w 2019 r. kadra kierownicza wyższego szczebla składała się z ośmiu mężczyzn i trzech kobiet; stwierdza z zadowoleniem, że osiągnięto właściwą równowagę płci w zarządzie (16 mężczyzn i 16 kobiet); zwraca się do Urzędu, aby w przyszłości zapewnił równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz wśród pracowników;

15.

zwraca uwagę, że w 2019 r. Urząd przyjął politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu;

16.

odnotowuje odpowiedź Urzędu, że w 2019 r. obsadzonych było 81 % stanowisk (co stanowi wzrost o 7 % w porównaniu z 2018 r.) oraz że rotacja zmniejszyła się z 10 % w 2018 r. do 7 % w 2019 r.;

17.

odnotowuje toczącą się przed Trybunałem Sprawiedliwości sprawę (C-948/19, Manpower Lit.) dotyczącą korzystania z usług pracowników tymczasowych, w której poruszono szereg kwestii dotyczących stosowania dyrektywy 2008/104/WE w agencjach unijnych (2);

Zamówienia

18.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Urząd 15 lutego 2019 r. standardowych procedur operacyjnych dotyczących zasad udzielania zamówień i zarządzania umowami oraz kroki podjęte w odniesieniu do szkoleń i komunikacji z biurami terenowymi w kwestiach związanych z zamówieniami;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

19.

przyjmuje do wiadomości ustalenie Trybunału, że osiągnięcie przez Urząd celu redukcji personelu o 5 % doprowadziło do niedoborów w dziedzinie usług informatycznych zarówno w Grecji, jak i we Włoszech, w kwestii terminów i czasu trwania odpowiednich umów, i wyraża zadowolenie z faktu, że Urząd przeformułował swoje wzory umów w celu uwzględnienia wykazu rezultatów, które należy osiągnąć w ramach umowy; wzywa Urząd do zachowania czujności, aby uniknąć dwuznaczności lub błędnego rozumienia stosunku pracy pracownika tymczasowego lub stosunku pracy między Urzędem a konsultantami ICT;

20.

przyjmuje do wiadomości skierowaną do organu udzielającego absolutorium odpowiedź Urzędu w sprawie deklaracji interesów, w której stwierdzono, że przy obejmowaniu stanowiska wszyscy pracownicy podpisują deklarację interesów; zwraca uwagę, że na stronie internetowej Urzędu opublikowano deklarację interesów i życiorysy wszystkich członków zarządu i dyrektor wykonawczej; wzywa Urząd, by pilnie i bez zwłoki publikował na swojej stronie internetowej deklaracje interesów i życiorysy pozostałych członków kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz aby poinformował organ udzielający absolutorium o podjętych w związku z tym działaniach; podkreśla, że takie deklaracje powinny być sporządzane w sposób niezależny i nie powinny opierać się wyłącznie na oświadczeniach własnych;

21.

z zadowoleniem przyjmuje przegląd polityki Urzędu w zakresie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi przeprowadzony w oparciu o najnowsze wytyczne Komisji; zaleca włączenie tej polityki do wszystkich działań Urzędu, takich jak szkolenia, zamówienia publiczne i rekrutacja pracowników;

22.

podkreśla, że w obecnych ramach etycznych mających zastosowanie do instytucji i agencji Unii występują poważne wady wynikające z rozdrobnienia istniejących przepisów i braku koordynacji między nimi; podkreśla, że problemy te należy rozwiązać przez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich norm etycznych we wszystkich instytucjach i agencjach Unii;

23.

24.

odnotowuje z uznaniem, że wzmocniono procesy etyki i uczciwości, w tym poprzez środki podnoszenia świadomości; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez zarząd polityki ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu, wdrożenie procedury mianowania zaufanych doradców, a także wyznaczenie korespondenta ds. etyki będącego członkiem zespołu ds. kadrowych; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu i skuteczności tych środków;

25.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie w drodze decyzji zarządu z dnia 20 września 2019 r. wytycznych dotyczących informowania o nieprawidłowościach i zwraca uwagę, że zespół ds. kadrowych Urzędu poinformował o tym odpowiednio pracowników pocztą elektroniczną; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu i skuteczności tego środka;

Kontrole wewnętrzne

26.

z zadowoleniem przyjmuje wskazane przez Trybunał przywrócenie wewnętrznej służby prawnej, rekrutację pracowników służby prawnej wyższego szczebla i plany dalszego wzmocnienia tej funkcji, zatrudnienie kontrolera ex post oraz ustanowienie nowej służby kontroli wewnętrznej i ex post; odnotowuje, że nadal rozważa się utworzenie jednostki audytu wewnętrznego w oczekiwaniu na wdrożenie analizy efektywności kosztowej;

27.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję dyrektor wykonawczej z 30 września 2019 r. w sprawie identyfikacji newralgicznych funkcji w Urzędzie i zarządzania nimi; wzywa Urząd do udokumentowania kontroli ograniczających ryzyko w przypadkach, w których konieczne są wyjątki od tej listy funkcji;

28.

w odniesieniu do wyzwań związanych z faktem, że Urząd prowadzi działalność w wielu miejscach, zwraca uwagę na wysiłki podejmowane przez Urząd w celu zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami przy podpisywaniu umów najmu biur; odnotowuje, że oczekuje się, iż Urząd wdroży politykę zarządzania lokalami i powiązanymi usługami do pierwszego kwartału 2021 r.; wzywa Urząd do utrzymania równowagi między potrzebami operacyjnymi a koniecznością przestrzegania obowiązujących przepisów;

Inne uwagi

29.

zwraca uwagę, że 26 listopada 2019 r. zarząd Urzędu przyjął nowy schemat organizacyjny; przyjmuje do wiadomości, że wzmocniono struktury zarządzania Urzędu, w tym obowiązki biura wykonawczego; podkreśla znaczenie dalszego wzmocnienia funkcji udzielania zamówień publicznych w świetle bieżących ustaleń Trybunału dotyczących nieprawidłowych procedur i związanych z nimi płatności; odnotowuje odpowiedź Urzędu na ustalenia Trybunału oraz środki podjęte przez Urząd, aby zapobiec ponownemu występowaniu tych uchybień;

30.

zwraca uwagę na doniesienia mediów, według których Urząd nielegalnie gromadził dane osobowe dotyczące migrantów, bez poinformowania o tym osób, których gromadzone dane dotyczyły (3); odnotowuje pismo Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) do Urzędu w sprawie monitorowania mediów społecznościowych, w którym stwierdził on, że działania Urzędu w tym zakresie stanowią naruszenie ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (4); z zadowoleniem przyjmuje podjętą w następstwie pisma przesłanego przez EIOD decyzję Urzędu o wstrzymaniu na czas nieokreślony działalności w zakresie monitorowania mediów społecznościowych;

31.

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji Urzędu w zakresie operacji wewnętrznych i procedur zarządzania; podkreśla, że Urząd powinien nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby za wszelką cenę uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami UE; podkreśla jednak konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

32.

zachęca Urząd do dalszego promowania swoich prac i działań w celu zwiększenia jego widoczności w społeczeństwie;

33.

wzywa Urząd do dalszego zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi unijnymi agencjami w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo);

34.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(3) https://euobserver.com/investigations/146856

(4) https://edps.europa.eu/sites/default/files/publication/19-11-12_reply_easo_ssm_final_reply_en.pdf

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/440

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1655

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0078/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (4), w szczególności jego art. 47,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia ich publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/442

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1656

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05793/2021 – C9-0078/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(2) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7. Sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2019: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AGENCIES_2019/agencies_2019_PL.pdf

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99.

(1) Dz.U. C 107 z 31.3.2020, s. 172.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/444

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1657

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2021),

mając na uwadze, że według zestawienia dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) (zwanej dalej „Agencją”) (1) jej ostateczny budżet na rok 2019 wyniósł 288 403 000 EUR, co stanowi wzrost o 40,23 % w porównaniu z rokiem 2018; mając na uwadze, że wzrost ten był związany z kwotą przeniesioną na kolejny okres rozliczeniowy z 2018 r. oraz zwiększeniem obciążenia pracą i liczby pracowników, a budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

ubolewa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2019 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 44,51 %, co oznacza spadek o 30,67 % w porównaniu z rokiem 2018; zauważa, że niski wskaźnik wykonania był spowodowany brakiem dostosowania planu budżetowego dotyczącego nowych zadań – jak przedstawiono w odpowiednich ocenach skutków finansowych regulacji sporządzonych przez Komisję – do rzeczywistej daty wejścia w życie odpowiednich aktów prawnych lub zakończenia prac nad kolejnymi aktami, a także opóźnionego przyjęcia i wejścia w życie niektórych aktów prawnych; zauważa, że w związku z niskim wskaźnikiem wykonania budżetu Agencja zwróciła Komisji kwotę 66 mln EUR w środkach na płatności, w tym 23 mln EUR, o które nie wnioskowano przy opracowywaniu budżetu, oraz dokonała przeniesienia na następny okres rozliczeniowy kwoty 159 mln EUR w środkach na zobowiązania, co zostało zatwierdzone przez zarząd; zauważa, że kwestionuje to założenia dotyczące planowania zawarte w ocenach skutków finansowych regulacji sporządzonych przez Komisję; stwierdza, że włączenie do budżetu znacznej kwoty środków na wdrożenie nieprzyjętego jeszcze prawodawstwa stanowi poważne zagrożenie dla skutecznego wykorzystania środków, szczególnie tych, o przyznanie których sama Agencja nie wnioskowała; zauważa, że Trybunał zgłosił problem związany z wykonaniem budżetu również w odniesieniu do roku budżetowego 2018; zwraca uwagę, że zgodnie z odpowiedzią Agencji zagrożenia związane z umieszczeniem w budżecie Agencji środków na nieprzyjęte jeszcze prawodawstwo są przedmiotem systematycznych sprawozdań przedstawianych zarządowi; wzywa Agencję, by wspólnie z Komisją lepiej dostosowywała planowanie budżetu do harmonogramu przyjmowania aktów prawnych; wzywa Komisję, by na jak najwcześniejszym etapie włączyła Agencję w przygotowanie odpowiednich ocen skutków finansowych regulacji; zwraca ponadto uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 92,28 %, co oznacza spadek o 1,80 % w porównaniu z rokiem 2018;

zauważa – w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z uwagą organu udzielającego absolutorium przedstawioną w roku poprzednim, dotyczącą porozumienia w sprawie budowy nowej siedziby Agencji w Strasburgu – że w dniach 15 maja 2018 r. i 15 lutego 2019 r. Agencja zarejestrowała odpowiedzi na skargę w Sądzie Unii Europejskiej w Strasburgu oraz że w kwietniu 2019 r. wznowiono rozmowy mające na celu osiągnięcie ugody pozasądowej; zauważa, że między grudniem 2019 r. a kwietniem 2020 r. w sądzie administracyjnym w Strasburgu miała miejsce druga wymiana pism procesowych w obu sprawach (roszczenie finansowe i roszczenie dotyczące przejęcia sądowego) oraz że w dniu 20 maja 2020 r. sąd administracyjny potwierdził, że w przypadku obu spraw zakończono etap postępowania przygotowawczego; zauważa, że rozprawy w obu sprawach odbyły się 23 lipca 2020 r. i że sąd administracyjny w pełni oddalił oba roszczenia; zauważa, że 22 września 2020 r. skarżący wniósł dwa odwołania do administracyjnego sądu apelacyjnego w Nancy; zauważa, że termin składania przez Agencję odpowiedzi na skargę przed administracyjnym sądem apelacyjnym w Nancy upłynął 10 lutego 2021 r.; wzywa Agencję, by powiadomiła organ udzielający absolutorium, gdy tylko administracyjny sąd apelacyjny wyda orzeczenia;

Wyniki

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wykorzystuje pewne narzędzia, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania, do oceny wartości dodanej zapewnianej przez jej działania oraz do poprawy zarządzania budżetem, jak np. liczba zidentyfikowanych krytycznych niedociągnięć podczas testów bezpieczeństwa, odsetek zidentyfikowanych zagrożeń dla bezpieczeństwa zwalczanych przez zagwarantowane kontrole bezpieczeństwa oraz odsetek zrealizowanych lub zaplanowanych działań określonych w rocznym programie prac;

przypomina Agencji o potrzebie regularnego przeglądu i aktualizacji jej systemu pomiaru wyników i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby zapewnić skuteczny wkład Agencji w politykę Unii i jej wiedzę fachową na szczeblu Unii; zachęca Agencję do uważnego przeanalizowania jej systemu pomiaru wyników i wykorzystania tej analizy do poprawy jej strategii i planowania działań;

podkreśla, że Agencja wnosi ważny wkład w zwiększanie bezpieczeństwa w Europie, zachowując wobec powierzonych jej informacji najwyższe poziomy bezpieczeństwa informacji i ochrony danych, zapewniając wysokiej jakości usługi i pomoc w dostosowaniu zdolności technologicznych państw członkowskich do ich potrzeb; zwraca uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla przetwarzanych informacji; przypomina, że nowy mandat Agencji, który wszedł w życie w grudniu 2018 r., zwiększył jej możliwości usprawniania istniejących i wprowadzania nowych systemów informacyjnych; przypomina, że rok 2019 był pierwszym pełnym rokiem po wejściu w życie rozporządzenia (UE) 2018/1726 (2) i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz dostosowania się do tych nowych przepisów;

z uznaniem zauważa, że Agencja dąży do zapewnienia oszczędności kosztowej i ekonomii skali, łącząc zasoby z innymi agencjami oraz za ich pośrednictwem poprzez udział w międzyinstytucjonalnych zaproszeniach do składania ofert oraz poprzez ustalenia umowne z innymi dostawcami usług w celu zmniejszenia kosztów administracyjnych i unikania powielania działań służb horyzontalnych; zachęca Agencję do rozszerzenia jej udziału we współpracy międzyinstytucjonalnej również na dziedziny cyberbezpieczeństwa lub transformacji ekologicznej; stwierdza, że Agencja ściśle współpracuje z agencjami w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz że poczyniono ustalenia robocze i opracowano plany współpracy z Europejskim Urzędem Wsparcia w dziedzinie Azylu, Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania, Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa oraz Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej; zachęca i wzywa Agencję by wciąż aktywnie poszukiwała dalszych i szerszych płaszczyzn współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności, szczególnie w takich dziedzinach jak zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo;

w świetle uwag i komentarzy przedstawionych przez organ udzielający absolutorium w ramach absolutorium za 2018 r. zauważa, że Agencja zarządza trzema oddzielnymi, niezintegrowanymi wielkoskalowymi systemami informatycznymi oraz że różne harmonogramy i ograniczenia dotyczące rozwoju wynikające z niezależnych ram prawnych regulujących działanie tych systemów doprowadziły do odrębnego i niezintegrowanego rozwoju systemów informatycznych; zauważa, że Agencja uruchomiła przetarg na przekrojowy model inżynieryjny, który ma znacznie zwiększyć wydajność i korzyści skali oraz lepiej odzwierciedlić nową strukturę organizacyjną działu operacyjnego i wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

zauważa, że w 2019 r. Agencja uruchomiła program przekształceń przedsiębiorstw pod nazwą eu-LISA 2.0, którego celem jest dostosowanie organizacji Agencji do jej nowego mandatu i zakresu obowiązków przy jednoczesnym zapewnieniu, aby projekt reorganizacji był otwarty i przejrzysty oraz angażował pracowników Agencji; stwierdza, że w dniu 1 września 2019 r. Agencja zakończyła proces zmiany swojej struktury organizacyjnej oraz że zaprojektowano i wdrożono całkowicie nowe struktury macierzy organizacyjnej dla działu operacyjnego i działu ładu korporacyjnego;

z zadowoleniem przyjmuje nową strukturę organizacyjną wprowadzoną przez Agencję, która wzmacnia zdolności niezbędne do planowania operacyjnego i związanych z nim zamówień, w tym zapewnienia wkładu prawnego i technicznego; wzywa jednak do dalszych wysiłków na rzecz zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi zamówień publicznych oraz do dokładniejszych kontroli wewnętrznej i sprawozdawczości;

10.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w realizacji zaleceń Trybunału z poprzednich lat oraz fakt, że od początku 2019 r. Agencja publikuje ogłoszenia o naborze na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Doboru Kadr;

Polityka kadrowa

11.

z zaniepokojeniem zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. plan zatrudnienia zrealizowano jedynie w 89,53 % i choć budżet Unii przewidywał 172 stanowiska dla pracowników zatrudnionych na czas określony, przyjęto tylko 154 osoby (w porównaniu z 136 zatwierdzonymi stanowiskami w 2018 r.); zauważa że, w 2019 r. Agencja zatrudniała dodatkowo 61 pracowników kontraktowych i 8 oddelegowanych ekspertów krajowych;

12.

stwierdza z zaniepokojeniem, że w 2019 r. odnotowano brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla, w zarządzie (50 mężczyzn i 8 kobiet) oraz wśród pracowników; zachęca Agencję do zwiększenia wysiłków na rzecz osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby podczas mianowania członków zarządu Agencji brały pod uwagę znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

13.

14.

zwraca uwagę, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w wyniku kontroli procedur rekrutacyjnych wykazano, że ocena wniosków pod kątem kryteriów kwalifikowalności nie zawsze była wystarczająco rygorystyczna, skutkując w jednym przypadku nierównym traktowaniem kandydatów; zauważa, że z odpowiedzi Agencji wynika, że przyjmuje ona do wiadomości to spostrzeżenie i zobowiązuje się do zapewnienia równego traktowania wszystkich wnioskodawców;

15.

stwierdza, że obciążenie Agencji pracą znacznie wzrosło na przestrzeni lat oraz że ograniczona liczba pracowników to nadal jedno z głównych wyzwań Agencji zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej; zauważa, że Agencja spodziewała się wzrostu liczby pracowników do ponad 300 do końca 2020 r.; uznaje, że zwiększenie liczby pracowników podlega zatwierdzeniu przez Parlament i Radę oraz że Agencja stara się ograniczyć wpływ ograniczonej liczby pracowników poprzez zmianę priorytetów zadań i sprawną rekrutację; zwraca uwagę, że obecna praktyka naboru pracowników niezbędnych do wdrożenia danego aktu prawnego dopiero po jego wejściu w życie powoduje, że działania przygotowawcze związane z wdrożeniem takiego aktu prawnego muszą zostać przeprowadzone w ramach aktualnych możliwości kadrowych, co stanowi obciążenie dla głównego zespołu Agencji i tym samym niesie ze sobą ryzyko osłabienia zdolności Agencji do wykonywania codziennych zadań; apeluje do Komisji o zezwolenie na wcześniejszą rekrutację niektórych pracowników przewidzianych we wniosku dotyczącym aktu prawnego, aby umożliwić Agencji sprawne przygotowanie wdrożenia takiego aktu prawnego;

16.

zwraca uwagę na trudności, jakie napotyka Agencja przy rekrutacji wykwalifikowanego personelu i utrzymaniu takiego personelu przez dłuższy czas; podkreśla ważną rolę, jaką odgrywa pod tym względem coroczna decyzja w sprawie współczynnika korygującego mającego zastosowanie do wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników Unii; podkreśla, że współczynniki korygujące różnią się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich, co ma poważny wpływ na zdolność agencji zlokalizowanych w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących do zatrudniania i zatrzymywania pracowników oraz wiedzy fachowej; wzywa Komisję do rozważenia możliwości ustanowienia różnych współczynników korygujących w oparciu o ocenę regionalną, a nie krajową; podkreśla, że siedziby agencji znajdujących się w państwach członkowskich o niższych współczynnikach korygujących zazwyczaj znajdują się w stolicach, w których koszty życia i utrzymania są znacznie wyższe niż w innych regionach tych państw członkowskich;

17.

zauważa, że z uwagi na skalę i stopień złożoności swoich działań Agencja nie może uniknąć korzystania z usług prywatnych wykonawców i że Agencja korzysta z usług 96 zewnętrznych dostawców usług, nie licząc pracowników przedsiębiorstw, którym zlecono wsparcie Agencji w zakresie zarządzania operacyjnego istniejącymi systemami lub opracowania nowych systemów; stwierdza, że w 2019 r. Agencja wystąpiła o zgodę na zatrudnienie dodatkowych pracowników (17 pracowników kontraktowych), jednak Komisja nie wydała takiej zgody; zauważa, że zależność od prywatnych wykonawców można zmniejszyć wyłącznie dzięki znacznemu zwiększeniu liczby pracowników Agencji, wykraczając poza liczby przewidziane w jej obecnym planie zatrudnienia;

18.

zauważa, że Agencja przyjęła politykę ochrony godności osób i zapobiegania molestowaniu; stwierdza, że w następstwie wniosku złożonego przez jednego z pracowników w październiku 2018 r. Agencja wszczęła w 2019 r. dochodzenie administracyjne, które zakończyło się we wrześniu 2019 r. postępowaniem dyscyplinarnym; przyjmuje do wiadomości, że w odniesieniu do tego środka dyscyplinarnego złożono skargę oraz że Agencja udzieliła odpowiedzi 3 sierpnia 2020 r.; zwraca uwagę, że zainteresowany pracownik wniósł sprawę do Sądu; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o poczynionych postępach i – w stosownych przypadkach – o środkach naprawczych podjętych w następstwie ostatecznej decyzji Sądu; zauważa, że według danych uzyskanych od zaufanych doradców w 2019 r. zgłoszono dziewięć przypadków nękania, jednak w odniesieniu do żadnego z tych przypadków pracownicy nie zwrócili się o wsparcie w drodze formalnego postępowania ani innej procedury nieformalnej;

Zamówienia publiczne

19.

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału płatność w wysokości 284 000 EUR dotycząca zapewnienia „konserwacji naprawczej służącej utrzymaniu Systemu Informacyjnego Schengen w dobrym stanie technicznym” dokonana na podstawie umowy ramowej („umowa o świadczenie usług konserwacyjnych”) odnosiła się do okresu nieobjętego czasem trwania tej umowy ramowej, a w związku z tym nie była zgodna z postanowieniami umownymi; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Agencji ustalenie to dotyczy przedłużenia konserwacji naprawczej Systemu Informacyjnego Schengen z nieuniknionych przyczyn operacyjnych, co zostało już uwzględnione w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Agencji za rok 2018, oraz że nie można było podjąć żadnych działań naprawczych;

20.

zwraca uwagę – w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z ustaleniami Trybunału za poprzedni rok – że formuła oceny określona w specyfikacji istotnych warunków zamówienia dotyczącego konserwacji naprawczej służącej utrzymaniu Systemu Informacyjnego Schengen w dobrym stanie technicznym różniła się od formuły przedstawionej w dokumencie zawierającym pytania i odpowiedzi dla oferentów oraz że Agencja powinna wzmocnić kontrole wewnętrzne związane z zamówieniami; zauważa, że zgodnie z przeprowadzonymi przez Agencję działaniami następczymi ocena ex post nie jest wykorzystywana jako funkcja w procedurze zamówień publicznych z powodu braku przydzielonych zasobów ludzkich, jednak Agencja podjęła kroki w celu ograniczenia podkreślonego w uwagach ryzyka poprzez wzmocnienie zdolności w zakresie zarządzania zamówieniami i dostawcami oraz przypisanie pracownikom odpowiedzialnym za przygotowanie i ocenę przetargu innych ról operacyjnych;

21.

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z ustaleniami Trybunału za poprzedni rok stwierdza, że Agencja podniosła ceny w umowie ramowej bez wprowadzenia w niej zmian i przedłużyła jedno konkretne zamówienie po wygaśnięciu okresu jej obowiązywania; zauważa, że Agencja podjęła działania w celu wzmocnienia zarządzania zamówieniami i dostawcami;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, etyka oraz przejrzystość

22.

odnotowuje już realizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz sygnalizowaniu nieprawidłowości; zauważa, że Agencja ustanowiła przepisy dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do pracowników; zauważa, że w 2019 r. Agencja zorganizowała jedną sesję szkoleniową poświęconą etyce i uczciwości, ze szczególnym uwzględnieniem informowania o nieprawidłowościach i nadużyć finansowych, którą poprowadził przedstawiciel Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), dwie sesje szkoleniowe poświęcone etyce i kodeksowi postępowania obejmujące zapobieganie molestowaniu i sygnalizowanie nieprawidłowości, w której udział wzięli zaufani doradcy Agencji, oraz trzy sesje szkoleniowe poświęcone zarządzaniu konfliktom interesów; stwierdza, że w 2019 r. pracownicy mianowani na stanowisko przedstawicieli lub weryfikatorów w obiegu operacyjnym i finansowym oraz nowo zatrudnieni pracownicy złożyli 106 deklaracji interesów, z czego 21 dotyczyło zadeklarowania interesu, a w przypadku jednego pracownika zalecono, by nie uczestniczył w szeregu działań w celu zachowania zgodności z przepisami regulującymi kwestię zapobiegania konfliktom interesów; zwraca uwagę, iż oczekiwano, że w czerwcu 2020 r. zarząd przyjmie nowe przepisy dotyczące konfliktu interesów, które miałyby zastosowanie do wszystkich pracowników Agencji, w tym do członków kadry kierowniczej wyższego szczebla; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o poczynionych postępach;

23.

podkreśla, że obecne ramy etyczne mające zastosowanie do unijnych instytucji i agencji mają poważne wady ze względu na ich rozdrobnienie i brak koordynacji między istniejącymi przepisami; podkreśla, że kwestie te należy rozwiązać poprzez ustanowienie wspólnych ram etycznych zapewniających stosowanie wysokich standardów etycznych przez wszystkie unijne instytucje i agencje;

24.

25.

zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Agencji nie ma prawnego obowiązku publikowania życiorysów członków zarządu; w związku z tym podkreśla, że agencje Unii powinny być przykładem w kwestiach przejrzystości i apeluje do członków zarządu o opublikowanie życiorysów na stronie internetowej Agencji; stwierdza, że Agencja będzie nadal zachęcała przedstawicieli zarządu do przekazywania swoich życiorysów w celu zwiększenia przejrzystości; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium do czerwca 2021 r. o poczynionych postępach;

Kontrole wewnętrzne

26.

zauważa, że w wyniku kontroli dotyczącej rekrutacji pracowników Agencji, zarządzania i zatrudniania dostawców usług strukturalnych oraz etyki organizacyjnej przeprowadzonej w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego zidentyfikowała dwa „bardzo istotne” problemy; stwierdza, że Agencja wdroży plan działania w odpowiedzi na zalecenia; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu zaleceń z kontroli;

27.

w świetle uwag i spostrzeżeń organu udzielającego absolutorium dotyczących zaleceń z otwartej kontroli odnotowuje, że na koniec 2019 r. wskaźnik wykonania zaleceń pokontrolnych wyniósł 62 % (wdrożono 21 z 34 zaleceń); zauważa, że na koniec 2019 r. otwarte były łącznie 32 zalecenia, z których żadne nie było „krytyczne”; zwraca uwagę, że w 2020 r. Agencja podjęła zdecydowane i pilne działania w celu wykonania opóźnionych zaleceń, w tym przedstawiła zmienione docelowe terminy wdrożenia; wzywa Agencję, aby do czerwca 2021 r. poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu zaleceń z kontroli;

28.

zauważa, że Agencja przyjęła i wdrożyła zmienione ramy kontroli wewnętrznej na początku 2019 r.;

29.

podkreśla, że należy zwiększyć poziom cyfryzacji operacji wewnętrznych i procedur zarządzania w Agencji; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby za wszelką cenę uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszelkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć jakiegokolwiek ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych przez Agencję w internecie;

30.

odnotowuje wysiłki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych Agencji;

Inne uwagi

31.

stwierdza, że w oczekiwaniu na wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Agencja poczyniła wszelkie niezbędne przygotowania, aby przeprowadzić procedurę odłączenia Zjednoczonego Królestwa i ewentualnego usunięcia danych dotyczących Zjednoczonego Królestwa z Systemu Informacyjnego Schengen i europejskiego zautomatyzowanego systemu identyfikacji odcisków palców (Eurodac) w sposób zgodny z ramami prawnymi i w czasie, w którym będzie to wymagane na podstawie tych ram; zauważa, że Agencja poczyniła niezbędne przygotowania do wdrożenia postanowień Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (3) i odpowiednich wytycznych Komisji dotyczących udziału Zjednoczonego Królestwa w organach zarządzających, zarządzaniu zasobami ludzkimi, sprawozdaniach statystycznych i innych istotnych kwestiach dotyczących Agencji;

32.

z zadowoleniem przyjmuje aktywną obecność Agencji w internecie w 2019 r.; zachęca Agencję do dalszego promowania jej prac, badań i działań w celu zwiększenia jej widoczności w społeczeństwie;

33.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99).

(3) Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7.

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0215.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/449

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1658

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 - C9-0029/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2021),

udziela dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/451

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1659

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia rozliczeń Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 - C9-0029/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

(1) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/453

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1660

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2021),

A.	mając na uwadze, że Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało utworzone decyzją 2007/198/Euratom (1) w marcu 2007 r. na okres 35 lat;

B.	mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są Euratom reprezentowany przez Komisję, państwa członkowskie Euratomu oraz państwa trzecie, które zawarły z Euratomem umowę o współpracy w dziedzinie kontrolowanej syntezy jądrowej;

mając na uwadze, że celem Wspólnego Przedsięwzięcia jest wnoszenie przez Unię wkładu w międzynarodowy projekt ITER w zakresie energii termojądrowej, wdrażanie umowy między Euratomem a Japonią w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji oraz przygotowanie do budowy demonstracyjnego reaktora syntezy jądrowej;

D.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło autonomiczną działalność w marcu 2008 r.;

Uwagi ogólne

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa ponadto, że transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego za rok budżetowy 2019 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, wśród objaśnień uzupełniających, zwrócenie uwagi na nowe podstawy projektu ITER zatwierdzone przez Radę ITER w listopadzie 2016 r.; zauważa, że uzyskanie „pierwszej plazmy” i rozpoczęcie etapu operacyjnego szacuje się na 2025 r., natomiast zakończenie etapu budowy – na 2035 r., choć według podstaw z 2010 r. zakończenie etapu budowy miało nastąpić w 2020 r., zaś w nowych podstawach uznaje się to za pierwszy technicznie wykonalny termin zakończenia; na podstawie sprawozdania z postępów Wspólnego Przedsięwzięcia dla Rady i Parlamentu Europejskiego zauważa, że postępy ITER w realizacji fazy „pierwszej plazmy” wynoszą 67,3 %, a fazy budowy ITER – 53,3 %;

z zaniepokojeniem zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie ponownie obliczyło swój wkład w fazę budowy projektu w wysokości 12 000 000 000 EUR, co stanowi wzrost w stosunku do kwoty 6 600 000 000 EUR zatwierdzonej przez Radę UE w 2010 r. (w wartościach z 2008 r.); zauważa, że kwota ta nie uwzględnia nieprzewidzianych zdarzeń, mimo iż Komisja zasugerowała, że właściwe byłoby uwzględnienie ewentualnych nieprzewidzianych opóźnień w realizacji harmonogramu do 24 miesięcy oraz możliwości wzrostu nieplanowanych kosztów o 10–20 %; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich zmianach sytuacji w tym względzie;

zauważa, że w kwietniu 2018 r. upoważniona przez Radę Komisja zatwierdziła w imieniu Euratomu nowe podstawy ITER i potwierdziła zobowiązanie do udostępnienia zasobów w granicach kolejnych wieloletnich ram finansowych; zauważa, że obecne podstawy nakreślone do 2035 r. nadal obowiązują i będą podlegały aktualizacji w listopadzie 2021 r.;

zauważa, że niektórzy członkowie organizacji ITER nie przekazali jeszcze swoich wkładów finansowych; zauważa, że wkłady, które miały wpłynąć do organizacji ITER w 2018 r., wyniosły 119 363 000 EUR, a w 2019 r. 166 240 000 EUR; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o zmianach sytuacji i konkretnym planie działania w tym względzie;

zauważa, że 29 grudnia 2020 r. Zjednoczone Królestwo i Euratom podpisali umowę o współpracy w dziedzinie jądrowej, zgodnie z którą Zjednoczone Królestwo ma uczestniczyć jako członek Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (F4E) zgodnie z decyzją Rady w sprawie F4E i jego statutem; zauważa, że Zjednoczone Królestwo ponownie przystąpi do Euratomu jako członek stowarzyszony i będzie nadal wnosić wkład w F4E i ITER;

ma świadomość, że poza etapem budowy Wspólne Przedsięwzięcie będzie musiało współfinansować etap operacyjny projektu ITER po 2035 r., a następnie etap dezaktywacji i etap likwidacji projektu w ramach porozumienia w sprawie ITER (2); zauważa, że w odniesieniu do etapu dezaktywacji i etapu likwidacji wkład projektu oszacowano odpowiednio na 95 540 000 EUR i 180 200 000 EUR (w wartościach z 2001 r.);

z niepokojem zauważa, że nadal istnieje ryzyko dalszego wzrostu kosztów i opóźnień w realizacji projektu ITER; zauważa, że do marca/kwietnia 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie było w stanie, mimo pewnych opóźnień, dotrzymać terminów dostaw różnych komponentów, zgodnie z harmonogramem do etapu „pierwszej plazmy” pod koniec 2025 r., ale pandemia COVID-19 spowodowała dodatkowe zagrożenia, które są obecnie analizowane i w przypadku których nie jest jasne, czy harmonogram do etapu „pierwszej plazmy” może zostać utrzymany; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach aktualizacji podstaw, która ma nastąpić w listopadzie 2021 r.; sugeruje, że organizacja ITER powinna uwzględnić rozsądne plany na wypadek zdarzeń losowych w każdym zmienionym harmonogramie, aby uniknąć kolejnych rewizji w górę przewidywanych kosztów projektu, uniknąć opóźnień w odniesieniu do przewidywanych terminów osiągnięcia celów pośrednich operacyjności oraz zapewnić najwyższy możliwy poziom wiarygodności harmonogramów, przy jednoczesnym uwzględnieniu konsekwencji sytuacji zdrowotnej na świecie; proponuje w związku z tym uwzględnienie potencjalnych nieprzewidzianych opóźnień mogących wynieść 24 miesięcy i możliwości wzrostu o 10–20 % budżetu zaproponowanego przez Komisję;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że ostateczny dostępny budżet na 2019 r. przewidywał łączną kwotę środków na zobowiązania wynoszącą 729 708 445 EUR oraz kwotę środków na płatności wynoszącą 761 187 699 EUR; zauważa, że stopy wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły odpowiednio 99,8 % i 97,1 % (98,4 % i 96,1 % w 2018 r.);

10.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w 2019 r. budżet na wykonanie rozdziału 3.4 – Inne wydatki operacyjne wzrósł w stosunku do 2018 r. o 85 % do 7 372 404 EUR oraz że ta pozycja budżetowa jest wykorzystywana na różne kategorie wydatków; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że aby zapewnić przestrzeganie zasad specyfikacji budżetu i jego przejrzystości, należy utworzyć oddzielne tytuły dla każdej kategorii wydatków; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do dokonania przeglądu swoich linii budżetowych i metod sprawozdawczości budżetowej oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym względzie;

11.

zauważa, że z kwoty 729 708 445 EUR na środki na zobowiązania 100 % wykorzystano w drodze bezpośrednich zobowiązań indywidualnych (98,4 % w 2018 r.), co oznacza wzrost o 1,6 %;

12.

odnotowuje, że w roku budżetowym 2019 saldo wyniku budżetowego wyniosło 824 174 EUR (w porównaniu z 1 316 734 EUR w 2018 r.);

13.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z ogromnym zaniepokojeniem, że w jednym postępowaniu o udzielenie zamówienia o dużej wartości w 2019 r. początkowo opublikowane harmonogramy i ostateczne terminy Wspólnego Przedsięwzięcia były nierealistyczne, ponieważ nie odzwierciedlały w pełni złożonego charakteru samego procesu (tj. wizyt kontrolnych na miejscu) lub zamówienia; na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia zauważa, że planowany harmonogram zamówień rzeczywiście stanowił wyzwanie, ale był zgodny z wymogami regulacyjnymi, oraz że podjęto wszelkie możliwe kroki w celu zagwarantowania uczciwej i przejrzystej konkurencji; zauważa ponadto, że w sprawozdaniu Trybunału stwierdzono, iż jeżeli chodzi o proces ewaluacji, w jednym przypadku stopień obciążenia administracyjnego wiążącego się z udowodnieniem, że dana certyfikacja jest równoważna z inną określoną certyfikacją – taki był bowiem wymóg w ramach kryteriów wyboru – mógł zniechęcić do składania ofert potencjalnych wykonawców posiadających równoważne certyfikacje; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, że wymóg certyfikacji wynikał z jądrowych ram regulacyjnych w odniesieniu do instalacji ITER zgodnie z prawem francuskim, że złagodzono wpływ na konkurencję, zezwalając na stosowanie równoważnych certyfikatów oraz że nie można było dokonać wstępnej oceny potencjalnie równoważnych certyfikatów; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do starannego i realistycznego zaplanowania oraz rozpoczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, aby uniknąć ewentualnych kredytów w rachunku bieżącym lub opóźnień, a także utraty środków finansowych; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do usprawnienia procesu planowania zamówień poprzez publikowanie od samego początku realistycznych ram czasowych oraz procesu ewaluacji i negocjacji w celu jasnego określenia zakresu negocjacji w dokumentacji przetargowej;

14.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie wdrożyło działania naprawcze w celu wzmocnienia systemu finansowego i kontrolnego z myślą o poprawie przejrzystości oraz że Trybunał ocenił nowy system w ramach procesu kontroli w 2019 r., w którym potwierdzono, że nowe narzędzie informatyczne daje obecnie pewność w zakresie zarządzania podróżami służbowymi i przypisania ich kosztów do różnych rozdziałów budżetu; odnotowuje ponadto na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia, że ustanowi ono specjalną linię budżetową na pokrycie kosztów zinternalizowanych zasobów zewnętrznych, ale nie na inne wydatki operacyjne o charakterze administracyjnym w rozdziale 3.4 – Inne wydatki operacyjne, jako że stanowią one bardzo niską kwotę w porównaniu ze skalą wydatków operacyjnych;

Wyniki

15.

na podstawie rocznej oceny odnotowuje, że zespół oceniający stwierdził, iż poziom kultury bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnym Przedsięwzięciu nie jest zadowalający; odnotowuje i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie wydało nowy plan działania w odpowiedzi na sprawozdanie z audytu nowej jednostki audytu wewnętrznego dotyczące zarządzania bezpieczeństwem jądrowym oraz że audyt umów w zakresie promieniowania neutralnego uznaje się obecnie za w pełni wdrożony;

16.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w 2019 r. rada zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia powołała grupę ad hoc do przeglądu jego systemu sprawozdawczości, zaś grupa ad hoc zaproponowała wprowadzenie nowego systemu zarządzania wartością wypracowaną, co zostało zatwierdzone przez radę zarządzającą w kwietniu 2019 r.; zauważa jednak z zaniepokojeniem, że zaproponowany system zarządzania wartością wypracowaną nie uwzględnia wszystkich zaleceń niezależnych ekspertów i nie zapewnia jasnych informacji co do tego, jakiego rodzaju postęp techniczny został osiągnięty w związku z dotychczas poniesionymi kosztami, biorąc pod uwagę łączne zobowiązania Wspólnego Przedsięwzięcia dotyczące dostaw na rzecz projektu ITER; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że ze względu na znaczenie nowego systemu zarządzania wartością wypracowaną dla śledzenia wyników kluczowe jest to, aby jego skuteczność w fazie realizacji była monitorowana przez Wspólne Przedsięwzięcie oraz aby rada zarządzająca była informowana w przypadku pojawienia się istotnych problemów; podkreśla, że system zarządzania wartością wypracowaną jest zgodny z wymogami rady zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia, składającej się z państw członkowskich, która wyznaczyła specjalną grupę roboczą do opracowania systemu zarządzania wartością wypracowaną zgodnie ze specyfiką Wspólnego Przedsięwzięcia; odnotowuje na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia, że system zarządzania wartością wypracowaną jest obecnie stabilny i jest wynikiem szerokiej interakcji z ekspercką grupą ad hoc ds. planowania wieloletniego; odnotowuje zalecenie tej grupy, zgodnie z którym podręcznikowe środki zarządzania wartością wypracowaną nie są zalecane ze względu na specyfikę Wspólnego Przedsięwzięcia i ilość pracy, jakiej wymagałoby ich wdrożenie, oraz że środki zarządzania wartością wypracowaną należy zamiast tego wykorzystywać do monitorowania wyników Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie uważa, iż nie są konieczne dalsze działania w tym zakresie, gdyż zastosowało się w pełni do decyzji grupy ad hoc ds. planowania wieloletniego; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Wspólne Przedsięwzięcie bardziej spójnej sprawozdawczości na temat wyników projektów poprzez przyjęcie broszury projektowej; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do rozszerzenia systemu zarządzania wartością wypracowaną o kryteria wykorzystane do analizy zaleceń niezależnych ekspertów oraz do zagwarantowania publicznego dostępu do broszury projektowej;

17.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie stosuje kluczowe wskaźniki efektywności w różnych projektach i obszarach programowych, a także wskaźniki techniczne i nietechniczne, oraz że Wspólne Przedsięwzięcie zapewnia utrzymanie podstawy poprzez procesy kontroli zmian wraz z organizacją ITER; zauważa, że wymierny przyrost wydajności osiągnięto dzięki projektom usprawnień mającym na celu optymalizację czasu rekrutacji, czasu zawierania umów oraz podpisywania umów i dokonywania płatności; odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie zakończyło cztery projekty usprawniające procesy szacowania kosztów końcowych, narzędzie do określania odstępstw od umów, zarządzanie dokumentami i zmniejszanie opóźnień w harmonogramie; zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o podjęcie dalszych kroków w celu dostosowania swoich kluczowych wskaźników skuteczności działania w celu jak najlepszego pomiaru zarówno ogólnych wyników, jak i osiągnięcia celów szczegółowych dla danego projektu;

18.

domaga się, by Wspólne Przedsięwzięcie dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej w celu zadbania o to, by odpowiednie zainteresowane strony były świadome jego misji, działań i osiągnięć;

19.

zauważa, że organy zarządzające ściśle monitorowały postępy i wyniki projektów dotyczących budynków i komory próżniowej, utrzymując projekt dotyczący budynków w ramach ustalonego budżetu i przyjmując plan przyspieszenia wykonania projektu dotyczącego komory próżniowej; odnotowuje ponadto nową strategię zawierania umów w zakresie cewek pola poloidalnego, mającą na celu zwiększenie wydajności projektu i ograniczenie ryzyka;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

20.

zauważa, że pod koniec 2019 r. rada zarządzająca przyjęła zaktualizowaną strategię zwalczania nadużyć finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia wraz z planem działania; zauważa ponadto, że wprowadzono nowe ramy polityki zarządzania procesami biznesowymi wraz z pełną identyfikacją procesów i opracowaniem kompletnego portfolio procedur roboczych; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie do dalszego wzmacniania swoich ram etycznych poprzez przegląd i usprawnienie środków zapobiegania molestowaniu, nadużyciom finansowym i konfliktom interesów oraz ochrony sygnalistów;

21.

zauważa, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i urzędnik ds. etyki koordynowali i opracowali strategię zwalczania nadużyć finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia, w tym jego nowy plan działania na lata 2020–2023, dążąc do egzekwowania zarządzania konfliktami interesów, w szczególności w odniesieniu do doboru pracowników i etapu realizacji umowy oraz płatności, a także że strategia ta została przyjęta przez radę zarządzającą pod koniec 2019 r.; zauważa, że jeżeli chodzi o deklaracje interesów, opracowano nowe działania na lata 2020–2023 na podstawie kompleksowej oceny ryzyka przeprowadzonej przez urzędnika ds. ryzyka wraz z urzędnikiem ds. etyki;

22.

zauważa, że zgodnie z przyjętą strategią zwalczania nadużyć finansowych Wspólne Przedsięwzięcie opublikowało życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów członków swojej rady zarządzającej; z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie deklaracji o braku konfliktu interesów członków rady zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa, że niektóre deklaracje mogą być modyfikowane online, zwłaszcza nazwisko; wzywa do aktualizacji tych deklaracji w celu skorygowania tej kwestii;

Personel i rekrutacja

23.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że główne obszary oceny przeprowadzonej przez panel ekspertów zewnętrznych w 2019 r. obejmowały zarządzanie zasobami ludzkimi oraz że panel ten wykrył szereg problemów i zagrożeń na poziomie wyższej kadry kierowniczej i w zakresie kultury korporacyjnej; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że jeśli sytuacja ta nie zostanie rozwiązana, może ona wpłynąć negatywnie na wyniki pracy personelu Wspólnego Przedsięwzięcia; odnotowuje na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia, że jego kierownictwo podejmuje działania poprzez wprowadzenie kompleksowego programu rozwoju przywództwa, obejmującego coaching i ocenę 360o, obok innych środków zalecanych przez oceniających; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, aby pilnie przyjęło zalecenie i przestrzegało go oraz aby unikało narażania na szwank wyników działalności Wspólnego Przedsięwzięcia i dobrostanu jego pracowników;

24.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w wyniku ograniczeń wprowadzonych w planie zatrudnienia dotyczących pracowników etatowych Wspólne Przedsięwzięcie w coraz większym zakresie wykorzystuje zasoby pracowników kontraktowych lub pracowników tymczasowych świadczących usługi w ramach jego struktur, w tym w przypadku stanowisk uważanych za kluczowe dla kompetencji i obowiązków Wspólnego Przedsięwzięcia (takich jak jednostka ds. bezpieczeństwa jądrowego), osiągając już w 2019 r. poziom ok. 62 % swojego personelu statutowego; zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że zarządzający zasobami ludzkimi Wspólnego Przedsięwzięcia nie dysponują aktualnymi informacjami na temat wielkości tych zasobów, ponieważ zarządzanie nimi jest zdecentralizowane na poziomie działów lub dyrekcji, oraz że sytuacja ta stwarza poważne ryzyko związane z zachowaniem kluczowych kompetencji, niejasną odpowiedzialnością, możliwymi sporami sądowymi i mniejszą wydajnością pracowników; zauważa ponadto, że koszty pracowników świadczących usługi w ramach jego struktur są ujmowane w rozdziale 3.4 budżetu – Inne wydatki operacyjne, wraz z różnymi kosztami operacyjnymi, co jest niezgodne z zasadami specyfikacji i przejrzystości budżetu; odnotowuje odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, że począwszy od budżetu na 2021 r. zostanie wprowadzony podział rozdziału 3.4 wraz z utworzeniem specjalnej linii budżetowej przeznaczonej na pokrycie kosztów zinternalizowanych zasobów zewnętrznych; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do dokonania przeglądu i odpowiedniego dostosowania swojej polityki kadrowej, procedur rekrutacji oraz preliminarza kadrowego i budżetowego; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do niezwłocznego zgłaszania Komisji i Europejskiemu Urzędowi Doboru Kadr wszelkich zidentyfikowanych potencjalnych trudności w celu zaradzenia tej sytuacji oraz uniknięcia niedoborów kadrowych i zaległości; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie musi rozważyć potencjalne zagrożenia dla bezpieczeństwa i reputacji, jakie może spowodować nadmierny outsourcing i korzystanie z usług usługodawców zewnętrznych;

25.

zauważa, że pod koniec 2019 r. plan zatrudnienia F4E obejmował 159 kobiet i 279 mężczyzn, przy czym mężczyźni zajmowali większość stanowisk w dwóch z trzech kategorii pracowników, natomiast ponad 50 % unijnych pracowników kontraktowych stanowiły kobiety; zauważa również, że pracownicy Wspólnego Przedsięwzięcia pochodzili z 22 państw członkowskich, że większość pracowników pochodziła z trzech państw członkowskich oraz że z czterech kolejnych państw członkowskich pochodziło po jednym pracowniku; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie do podjęcia wysiłków mających na celu zapewnienie zrównoważonej reprezentacji płci i reprezentacji geograficznej, a jednocześnie przyznaje, że zależy to od kandydatów na wakujące stanowiska lub odpowiadających na zaproszenia do wyrażenia zainteresowania.

26.

odnotowuje na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia, że limity budżetowe na personel statutowy przewidziane w planie zatrudnienia są znacznie poniżej potrzeb projektu ITER oraz że różne działania przewidziane w ramach tego programu zarządzania ryzykiem uruchomionego w kwietniu 2020 r. dotyczą kwestii wymienionych przez Trybunał i zapewniają zabezpieczenia; zauważa ponadto, że analiza kosztów i korzyści oraz analiza porównawcza, o którą komitet ds. administracji i zarządzania zwrócił się w listopadzie 2020 r., umożliwi także dyskusję na temat zależności Wspólnego Przedsięwzięcia od zasobów zewnętrznych i wymogów ustawowych; odnotowuje ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie podjęło środki w celu poprawy procedur naboru pracowników poprzez zwiększenie zgodności i jakości rekrutacji oraz zmniejszenie obciążeń administracyjnych i czasu realizacji, a także że środki te zostały skonsolidowane w zmienionych standardowych procedurach operacyjnych w zakresie naboru wewnętrznego i zewnętrznego, przyjętych w styczniu 2020 r.;

27.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło i przyjęło w 2019 r. własny system zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy w celu ochrony zdrowia pracowników, wynikający z dyrektywy Rady 89/391/EWG (3);

Kontrola wewnętrzna

28.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że rada zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia przyjęła w 2019 r. zmianę strategii kontroli wewnętrznej, która ma na celu zapewnienie dyrektorowi F4E i zewnętrznym zainteresowanym stronom wystarczającej pewności co do stanu kontroli wewnętrznej Wspólnego Przedsięwzięcia, oraz że jest ona skonstruowana zgodnie z trzema głównymi liniami obrony Instytutu Audytorów Wewnętrznych i łączy system jakości całego ITER z ramami kontroli wewnętrznej (ICF) Komisji; odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie posiada system zarządzania ryzykiem na poziomie korporacyjnym i na poziomie projektu, oparty na zintegrowanym systemie zarządzania oraz standardach zarządzania i kontroli wewnętrznej; zauważa, że w ogólnej ocenie zintegrowanego systemu zarządzania stwierdzono, iż system jest ogólnie skuteczny, przy czym konieczne są pewne ulepszenia; zauważa, że poprawa ICF zależy od jasności kluczowych wskaźników skuteczności działania wykorzystywanych do monitorowania skuteczności ustanowionych działań kontrolnych; zauważa, że większość Wspólnych Przedsięwzięć przyjęła nowe ICF Komisji;

29.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zamknęło dwie kontrole ex post dotyczące dotacji, a dwie inne są nadal w toku; odnotowuje, że dotacje stanowią minimalną część budżetu operacyjnego oraz że w 2019 r. zobowiązania Wspólnego Przedsięwzięcia z tytułu dotacji stanowiły jedynie 0,13 % całkowitych operacyjnych środków na zobowiązania; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zorganizowania kontroli ex post wykorzystania bardziej znaczących środków budżetowych;

30.

odnotowuje odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, że zgadza się ono ze znaczeniem skutecznej komunikacji oraz że posiada ono jasno określoną politykę komunikacji zewnętrznej, określającą kluczowe priorytety, cele i oczekiwane rezultaty;

Zamówienia i dotacje na składniki operacyjne

31.

odnotowuje, że w 2019 r. wszczęto 43 postępowania o udzielenie zamówienia na składniki operacyjne, udzielono 74 zamówień i podpisano 75 umów.

(2) Dz.U. L 358 z 16.12.2006, s. 62.

(3) Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy ( Dz.U. L 183 z 29.6.1989, s. 1).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/458

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1661

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0030/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—	uwzględniając art. 32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/460

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1662

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0030/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—	uwzględniając art.32 i 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/462

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1663

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2021),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie SESAR (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało ustanowione w lutym 2007 r. na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 219/2007 (1) z myślą o prowadzeniu programu badań z zakresu zarządzania ruchem lotniczym w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (SESAR), który ma na celu integrację i koordynacje działań badawczo-rozwojowych na potrzeby unowocześnienia zarządzania ruchem lotniczym w Unii; mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz SESAR 1 wynosi 700 000 000 EUR;

B.	mając na uwadze, że w wyniku przyjęcia rozporządzenia Rady (UE) nr 721/2014 (2) program SESAR 2020 wydłużył czas istnienia Wspólnego Przedsięwzięcia do dnia 31 grudnia 2024 r.;

C.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie zostało pomyślane jako partnerstwo publiczno-prywatne, którego członkami założycielami są Unia i Eurocontrol;

D.	mając na uwadze, że wkład Unii (w tym EFTA) na rzecz programu SESAR 2020 (w latach 2014–2024) wyasygnowany z programu „Horyzont 2020” wynosi 585 000 000 EUR;

Uwagi ogólne

odnotowuje, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia („sprawozdanie Trybunału”) uznaje, że sprawozdanie finansowe za 2019 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z regulaminem finansowym Wspólnego Przedsięwzięcia i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

odnotowuje, że Komisja przekazała Wspólnemu Przedsięwzięciu środki finansowe z siódmego programu ramowego i programu „Horyzont 2020”, a także z transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T) w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2007-2013 oraz z instrumentu „Łącząc Europę” w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020;

odnotowuje, że w odpowiedzi na zaproszenie do wyrażenia zainteresowania wydane w 2015 r. członkami Wspólnego Przedsięwzięcia zostało 19 podmiotów publicznych i prywatnych z branży lotniczej;

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło dwa zaproszenia do składania wniosków w ramach programu „Horyzont 2020”, w wyniku których w przypadku zaproszenia Wave 2 wybrano 15 wniosków i uruchomiono 13 projektów, a w przypadku czwartego zaproszenia dotyczącego badań poszukiwawczych wybrano 29 wniosków; zwraca uwagę, że procedura SESAR 2020 Wave 1, zakończona w 2019 r., doprowadziła do powstania 21 rozwiązań SESAR gotowych do zastosowania w przemyśle; odnotowuje, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie realizowało 70 projektów w ramach programu SESAR 2020, w tym 17 projektów dotyczących badań poszukiwawczych, 32 projekty dotyczące badań przemysłowych i walidacji oraz 21 projektów dotyczących wieloskalowych demonstracji (z czego siedem zakończono w trakcie tego roku); zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło zaktualizowany centralny plan zarządzania ruchem lotniczym w Europie na 2020 r. i zapewniło Komisji wsparcie w zakresie technologicznych aspektów jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej;

odnotowuje rosnące znaczenie prac Wspólnego Przedsięwzięcia w świetle pojawiających się technologii umożliwiających budowę autonomicznych i bezzałogowych statków powietrznych;

apeluje o kompleksowy program, obejmujący wszystkie etapy aż do finalizacji fazy opracowywania systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji;

zwraca uwagę, że jednym z głównych osiągnięć Wspólnego Przedsięwzięcia jest swoboda planowania tras umożliwiająca ograniczenie emisji z lotów i zużycia paliwa; uważa, że następca Wspólnego Przedsięwzięcia powinien w dalszym ciągu przyczyniać się do zrównoważonego rozwoju sektora lotniczego, zgodnie z celami Zielonego Ładu; uważa ponadto, że następca ten powinien przyczynić się do uelastycznienia rynku lotniczego i zwiększenia jego odporności na zmiany ruchu, ustanawiając jednolitą europejską przestrzeń powietrzną jako najbardziej efektywną i przyjazną dla środowiska naturalnego przestrzeń powietrzną na świecie;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że całkowity dostępny budżet w 2019 r., w tym ponownie ujęte niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i realokacje na następny rok, składał się ze środków na zobowiązania w wysokości 161 041 597 EUR (z czego 112 618 000 EUR pochodziło z budżetu Unii) i środków na płatności w wysokości 183 279 715 EUR (z czego 113 733 525 EUR pochodziło z budżetu Unii);

zwraca uwagę, że program SESAR 1, wdrażany w ramach siódmego programu ramowego, został formalnie zamknięty w 2016 r., a ostatnie wypłaty płatności korygujących i odzyskania nadpłat na rzecz beneficjentów zakończyły się w 2019 r.; zauważa, że po zamknięciu SESAR 1 Wspólne Przedsięwzięcie stwierdziło nadwyżkę wkładów finansowych otrzymanych od jego członków w wysokości 30 767 098 EUR: w tym kontekście zauważa, że zgodnie z art. 13 aktu założycielskiego członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia mogą oczekiwać zwrotu nadwyżki wkładów dopiero w momencie rozwiązania Wspólnego Przedsięwzięcia, które ma nastąpić do dnia 31 grudnia 2024 r.; zwraca uwagę, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału na podstawie informacji księgowych Wspólnego Przedsięwzięcia Wspólne Przedsięwzięcie musi zwrócić odpowiednim członkom następujące kwoty: około 23 800 000 EUR Komisji, 4 800 000 EUR Eurocontrolowi i 2 100 000 EUR członkom z branży; zwraca uwagę, że – jak przedstawiono w sprawozdaniu Trybunału – Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało Komisję o swojej sytuacji w maju 2018 r. i kwietniu 2019 r., a wobec braku praktycznych rozwiązań umożliwiających wcześniejszy zwrot środki te pozostają we Wspólnym Przedsięwzięciu, przy czym nie są wykorzystywane na projekty badawcze, co jest sprzeczne z zasadą należytego zarządzania finansami; odnotowuje odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, zgodnie z którą projekt decyzji został przesłany zarządowi w celu zapewnienia Wspólnemu Przedsięwzięciu podstawy prawnej do dokonania zwrotu, decyzja ta jest obecnie rozpatrywana w ramach procedury pisemnej, a niezwłocznie po jej przyjęciu Wspólne Przedsięwzięcie dokona zwrotu środków zgodnie z zaleceniami Dyrekcji Generalnej ds. Budżetu, co umożliwi szybkie zamknięcie kont SESAR 1; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich zmianach sytuacji w tym względzie;

10.

odnotowuje, że na koniec 2019 r. łączny wkład Unii w SESAR 1 wynosił 634 136 000 EUR, całkowity wkład Eurocontrol wynosił 560 732 000 EUR, w tym zatwierdzone wkłady niepieniężne o wartości 422 943 000 EUR, a łączna kwota wkładów członków z branży wynosiła 539 780 000 EUR, w tym zatwierdzone wkłady niepieniężne o wartości 514 302 000 EUR; zauważa, że rzeczywisty ogólny wskaźnik realizacji SESAR 1 wynosi 90 %;

11.

odnotowuje, że z dotacji Unii w wysokości 585 000 000 EUR przewidzianej w rozporządzeniu Rady (UE) nr 721/2014 na koniec 2019 r. łączna kwota wkładów pieniężnych Unii (Dyrekcja Generalna ds. Mobilności i Transportu) z programu „Horyzont 2020” na rzecz działań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia wynosiła 330 987 000 EUR; zauważa ponadto, że w odniesieniu do programu „Horyzont 2020” na koniec 2019 r. Eurocontrol wniósł środki pieniężne w łącznej wysokości 13 719 000 EUR i zatwierdzone wkłady niepieniężne o łącznej wartości 59 603 000 EUR, a pozostali członkowie wnieśli środki pieniężne w łącznej wysokości 5 276 000 EUR i zatwierdzone wkłady niepieniężne o łącznej wartości 107 924 000 EUR;

12.

zauważa, że kwota 124,8 mln EUR wykonanych dochodów uzyskanych przez program SESAR 2020 w 2019 r. obejmuje wkład Unii wynoszący 114,1 mln EUR oraz wkład Eurocontrol wynoszący 1,8 mln EUR;

13.

zauważa, że we wspólnych przedsięwzięciach otrzymujących wkład finansowy od prywatnych członków wspólnych przedsięwzięć istnieją różne procedury; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach, co doprowadzi do wspólnej procedury; uważa, że wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie rzeczywista wartość wkładu; wzywa Trybunał do umożliwienia weryfikacji kontroli przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; apeluje również o odpowiednie ramy prawne gwarantujące, że kwota wymaganego wkładu finansowego zostanie osiągnięta przed końcem programu; ramy prawne mogłyby obejmować wymogi dotyczące wnoszenia wkładu prywatnego najpóźniej w tym samym czasie co odpowiadający mu wkład Unii;

14.

zwraca uwagę, że jeżeli chodzi o SESAR 2020 w 2019 r. ostateczna kwota środków na zobowiązania wyniosła 159 845 788 EUR, a ostateczna kwota środków na płatności wyniosła 181 529 090 EUR; zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że odnośnie do wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na 2019 r. dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i na płatności wyniosły odpowiednio 95 % i 83,6 %; zauważa, że projekty w ramach programu „Horyzont 2020” znajdują się na maksymalnym poziomie wzrostu, a SESAR 2020 znajduje się w fazie narastania;

15.

zwraca uwagę, że po opublikowaniu przez Komisję nowego ramowego rozporządzenia finansowego (3) Wspólne Przedsięwzięcie opublikowało w 2019 r. swój nowy regulamin finansowy;

Wyniki

16.

zwraca uwagę na kluczowe wskaźniki skuteczności działania Wspólnego Przedsięwzięcia w 2019 r., w szczególności wspólne kluczowe wskaźniki skuteczności działania w ramach programu „Horyzont 2020” w odniesieniu do monitorowania wyników i kwestii przekrojowych, szczegółowe kluczowe wskaźniki skuteczności działania Wspólnego Przedsięwzięcia oraz wskaźniki dotyczące celów jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej określonych w centralnym planie zarządzania ruchem lotniczym w Europie;

17.

nalega, aby Wspólne Przedsięwzięcie dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej, tak aby odpowiednie zainteresowane strony znały jego zadania, działania i wyniki;

18.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie osiągnęło wszystkie swoje cele określone w jednolitym dokumencie programowym na lata 2019-2021, który w 2019 r. obejmował sześć obszarów działań; zwraca uwagę, że w marcu 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie opublikowało analizę architektury przestrzeni powietrznej, a następnie we wrześniu plan transformacji, określający trzy kluczowe środki operacyjne i techniczne, które należy wdrożyć w perspektywie krótkoterminowej (2020-2025) w celu wprowadzenia zmian przedstawionych w analizie; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie jest na dobrej drodze do osiągnięcia celów i realizacji harmonogramu w zakresie badań naukowych i innowacji, jak określono w centralnym planie zarządzania ruchem lotniczym w Europie z 2015 r.;

19.

odnotowuje zaraportowany efekt mnożnikowy wynoszący 0,79 w 2019 r. oraz prognozowany efekt mnożnikowy na koniec programu wynoszący 1,40, mierzony zgodnie z metodą Komisji zastosowaną w ocenie śródokresowej, a także zauważa, że rzeczywisty efekt mnożnikowy Wspólnego Przedsięwzięcia regularnie zmierza w kierunku zakładanych celów;

20.

zauważa, że w rocznym sprawozdaniu z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia za 2019 r. kluczowe wskaźniki skuteczności działania dotyczące równowagi płci wzrosły w porównaniu z poprzednimi latami, ale mimo to pozostały na niskim poziomie, jako że wśród uczestników projektów w ramach programu „Horyzont 2020” było tylko 19 % kobiet, a wśród koordynatorów projektów 20 %; ubolewa, że nie są dostępne dane za 2019 r. dotyczące odsetka kobiet w grupach doradczych i eksperckich, panelach oceniających i innych organach KE;

21.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału na temat działalności SESAR i wzywa do sporządzania regularnych sprawozdań specjalnych; wzywa Komisję i Trybunał do opracowania dogłębnej metody monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia, z uwzględnieniem wpływu społecznego, wpływu na zatrudnienie oraz wpływu na rynek; wyniki oceny powinny być wykorzystywane z myślą o przyszłości lub w celu redystrybucji finansowania unijnego;

22.

kwestia praw własności intelektualnej musi być uwzględniana we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania; ma to na celu ochronę praw indywidualnych twórców, ale również zawiera szczegółowe informacje o tym, w jaki sposób dane prawo będzie wykorzystywane w przyszłości; zwraca uwagę, że ponieważ działanie jest finansowane między innymi ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste, dostępne dla ogółu społeczeństwa i w razie potrzeby podlegać specjalnym wymogom, np. interoperacyjności; wzywa Komisję do opracowania ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, które to ramy obejmują między innymi specjalne wymogi i podział zysków;

Postępowania o udzielenie zamówienia i procedury naboru pracowników

23.

odnotowuje, że na dzień 31 grudnia 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 40 pracowników (38 pracowników zatrudnionych na czas określony i dwóch oddelegowanych ekspertów krajowych), w porównaniu z 42 pracownikami w planie zatrudnienia (39 stanowisk na czas określony i 3 stanowiska oddelegowanych ekspertów krajowych); zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie wdrożyło system zarządzania zasobami ludzkimi „Sysper for Agencies”, opracowany przez Komisję; zauważa ponadto, że zgodnie z nowym schematem organizacyjnym Wspólne Przedsięwzięcie powołało dyrektora ds. finansowych (zatrudnionego z zewnątrz), wzmacniając swoją funkcję finansową; z zadowoleniem przyjmuje, że 54 % zatrudnionych pracowników to kobiety, ubolewa jednak nad brakiem danych na temat parytetu płci w zależności od rodzaju umowy i stażu pracy;

24.

odnotowuje następujące wyniki przeprowadzonej w 2019 r. analizy porównawczej dotyczącej zasobów ludzkich: 59,29 % stanowisk operacyjnych, 30 % stanowisk administracyjnych i 10,71 % stanowisk finansowych i kontrolnych;

25.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie podpisało 30 umów w sprawie zamówienia publicznego, w tym 24 umowy szczegółowe wdrażające umowy ramowe Wspólnego Przedsięwzięcia i porozumienia międzyinstytucjonalne, oraz przeprowadziło 12 postępowań o udzielenie zamówienia:

Kontrola wewnętrzna

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że jest zobowiązane do wdrożenia nowych ram kontroli wewnętrznej Komisji w oparciu o 17 zasad kontroli wewnętrznej, a także stwierdza, że na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło już analizę luk w oparciu o istniejący system kontroli wewnętrznej i określone wskaźniki (tj. „środki”) w odniesieniu do większości nowych zasad kontroli wewnętrznej i związanych z nimi cech; ponadto na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że większość tych wskaźników odnosiła się raczej do istnienia działania kontrolnego niż do jego skuteczności oraz że Wspólne Przedsięwzięcie nadal musi opracować kolejne odpowiednie kluczowe wskaźniki kontroli, aby ocenić skuteczność swoich działań kontrolnych i wykryć uchybienia w zakresie kontroli; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, w której poinformowało ono, że rozpoczęło wewnętrzny projekt mający na celu opracowanie kolejnych istotnych kluczowych wskaźników kontroli w celu dokonania oceny skuteczności swoich działań kontrolnych i wykrycia niedociągnięć w zakresie kontroli, że działania te będą opierać się na zrealizowanych już pracach prowadzonych od 2017 r. oraz że Wspólne Przedsięwzięcie zamierza wdrożyć je do końca 2020 r.;

27.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w odniesieniu do płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za kontrole ex post odpowiada Wspólna Służba Kontrolna Komisji oraz że na podstawie wyników kontroli ex post dostępnych na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 2,61 % oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 1,61 %; na podstawie wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie programu „Horyzont 2020” zauważa, że realistycznym celem jest ryzyko błędu w przedziale 2–5 %, z uwzględnieniem kosztów kontroli, środków zaproponowanych w celu uproszczenia zasad oraz powiązanego nieodłącznego ryzyka związanego ze zwrotem kosztów projektu badawczego, oraz że ostatecznym celem przy zamykaniu programów, po uwzględnieniu wpływu finansowego wszystkich kontroli, korekt i środków odzyskanych, jest osiągniecie poziomu błędu rezydualnego jak najbardziej zbliżonego do 2 %;

28.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w ramach kontroli płatności z tytułu działalności operacyjnej Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności w ramach programu „Horyzont 2020” dokonanych w 2019 r. na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu stwierdzone w wyniku kontroli ex post oraz że te szczegółowe kontrole nie wykazały istotnych błędów ani uchybień w kontroli u objętych próbą beneficjentów Wspólnego Przedsięwzięcia;

29.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie zorganizowało tylko jedne warsztaty dotyczące zarządzania ryzykiem (w październiku 2019 r.) zamiast dwóch przewidzianych zazwyczaj w jego polityce zarządzania ryzykiem; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do przeprowadzania warsztatów dotyczących zarządzania ryzykiem zgodnie z założeniami jego polityki;

30.

zauważa, że życiorysy i deklaracje interesów zarządu nie są publikowane; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do opublikowania życiorysów i deklaracji interesów zarządu w świetle ram dotyczących przejrzystości oraz do zagwarantowania łatwego dostępu do nich;

Audyty wewnętrzne

31.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie opublikowało swój strategiczny plan audytu wewnętrznego na lata 2019-2021 w maju 2019 r. i że w związku z tym Służba Audytu Wewnętrznego zamierza przeprowadzić audyty w zakresie wykorzystania dotacji i zarządzania programami, procesu walidacji wkładów rzeczowych oraz zarządzania zasobami ludzkimi, a także ewentualnie w dwóch dodatkowych obszarach ryzyka; zauważa, że w 2019 r. jednostka audytu wewnętrznego przeprowadziła ocenę ryzyka nadużyć finansowych, zaktualizowała strategię Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie zwalczania nadużyć finansowych, przeprowadziła konsultacje w zakresie ryzyka i kontroli oraz monitorowała realizację kilku planów działania związanych z wcześniejszymi audytami i działaniami pokontrolnymi; zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie miało żadnych nowych ani niezrealizowanych zaleceń, a w szczególności zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie wdrożyło trzy poprzednie niezrealizowane zalecenia związane z audytem dotyczącym koordynacji ze Wspólnym Centrum Wdrażania (CIC) oraz wdrażania narzędzi i usług CIC.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 721/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 219/2007 w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) w odniesieniu do przedłużenia wspólnego przedsięwzięcia do roku 2024 (Dz.U. L 192 z 1.7.2014, s. 1).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów utworzonych na podstawie TFUE oraz Traktatu Euratom, o których mowa w art. 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (Dz.U. L 122 z 10.5.2019, s. 1).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/466

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1664

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0031/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 110/2014 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 209 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019.

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2”, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/468

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1665

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0031/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2”, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/470

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1666

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2021),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsiębiorstwo „Czyste niebo” zostało ustanowione w grudniu 2007 r. na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 71/2008 (które weszło w życie w dniu 7 lutego 2008 r.) na okres do dnia 31 grudnia 2017 r., a także mając na uwadze, że Wspólne Przedsiębiorstwo rozpoczęło samodzielną działalność w listopadzie 2009 r.;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2” („Wspólne Przedsięwzięcie”), ustanowione na mocy rozporządzenia (UE) nr 558/2014, zastąpiło ze skutkiem od dnia 27 czerwca 2014 r. Wspólne Przedsiębiorstwo „Czyste niebo” w ramach programu „Horyzont 2020”, a tym samym przedłużyło okres jego obowiązywania do dnia 31 grudnia 2024 r.;

C.	mając na uwadze, że główne cele Wspólnego Przedsięwzięcia to przyczynienie się do znacznej poprawy wpływu technologii aeronautycznych na środowisko oraz rozwijanie silnego i konkurencyjnego w skali światowej przemysłu lotniczego i łańcucha dostaw w Europie;

mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, reprezentowana przez Komisję, oraz członkowie prywatni, a mianowicie liderzy i wspólnicy wymienieni w załączniku II do rozporządzenia Rady (UE) nr 558/2014 oraz partnerzy podstawowi wybrani w drodze otwartego, niedyskryminacyjnego i konkurencyjnego zaproszenia do składania wniosków podlegającego niezależnej ocenie zgodnie z art. 4 ust. 2;

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz drugiego etapu działalności Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 1 755 000 000 EUR (w tym środki EFTA) i kwota ta ma zostać wypłacona z budżetu programu „Horyzont 2020”, a minimalny wkład niepieniężny członków prywatnych na rzecz działań dodatkowych wynosi 965 250 000 EUR na okres określony w rozporządzeniu;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w sprawozdaniu w sprawie rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019 („sprawozdanie Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany swych aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa, że transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

uważa, że ostateczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia dostępny w 2019 r. (w tym ponownie wprowadzone niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i środki przydzielone na następny rok) obejmował środki na zobowiązania w wysokości 305 802 617 EUR oraz środki na płatności w wysokości 341 424 430 EUR; zauważa, że wskaźnik wykonania wyniósł 97,68 % w przypadku środków na zobowiązania i 94,69 % w przypadku środków na płatności; zauważa ponadto na podstawie sprawozdania Trybunału, że odnośnie do budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na 2019 r. dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i na płatności wyniosły odpowiednio 99,8 % i 97,3 %;

odnotowuje, że maksymalny wkład Unii na rzecz „Czystego Nieba” w ramach tematu 7 (Transport) siódmego programu ramowego (7PR) wynosił 800 000 000 EUR oraz że wkład Unii wyniósł łącznie 799 957 841 EUR; zauważa, że członkowie z branży (liderzy zintegrowanych demonstratorów technologii i ich członkowie stowarzyszeni) wpłacili łącznie 608 983 634 EUR na projekty 7PR, z czego 594 100 843 EUR to zatwierdzone wkłady niepieniężne, a 14 882 791 EUR to wkłady pieniężne na pokrycie kosztów bieżących;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że program realizowany w ramach 7PR został formalnie zamknięty w 2017 r., a poziom wykorzystania środków wyniósł prawie 100 %. odnotowuje, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie odzyskało jeszcze około 1 135 068 EUR środków pochodzących z zaległych płatności zaliczkowych i wyników kontroli ex post;

zauważa, że do końca 2019 r. z maksymalnej kwoty 1 755 000 000 EUR wkładu Unii z programu „Horyzont 2020” na podstawie rozporządzenia (UE) nr 558/2014 Unia wniosła ogólny wkład w działania operacyjne w ramach programu „Horyzont 2020” w wysokości 1 139 704 889 EUR, natomiast członkowie prywatni wnieśli wkład pieniężny w wysokości 18 815 677 EUR na pokrycie kosztów bieżących i zatwierdzili wkłady niepieniężne na kwotę 273 851 600 EUR na pokrycie kosztów operacyjnych i 899 843 302 EUR na działania dodatkowe;

zauważa, że we wspólnych przedsięwzięciach otrzymujących wkład finansowy od prywatnych członków wspólnych przedsięwzięć istnieją różne procedury; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie rzeczywista wartość wkładu; wzywa Trybunał do kontroli audytów przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; apeluje również o odpowiednie ramy prawne gwarantujące, że kwota wymaganego wkładu finansowego zostanie osiągnięta przed końcem programu; zauważa, że ramy prawne mogłyby obejmować wymogi dotyczące wnoszenia wkładu prywatnego przed wniesieniem odpowiadającego mu wkładu Unii lub w tym samym momencie;

Zaproszenia do składania wniosków

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło jedno zaproszenie do składania wniosków obejmujące 62 tematy (zaproszenie do składania wniosków nr 10), otrzymało 448 kwalifikujących się wniosków w ramach zaproszeń do składania wniosków nr 9 i 10 (na 450) oraz przyjęło 114 wniosków; odnotowuje globalny portfel Wspólnego Przedsięwzięcia obejmujący 574 projekty zaakceptowane w drodze konkurencyjnych zaproszeń do składania wniosków;

odnotowuje, że łączna liczb partnerów podstawowych wynosi 256: 70 z nich to podmioty zależne lub powiązane osoby trzecie, a ponad 58 to małe i średnie przedsiębiorstwa;

zauważa, że w 2019 r. pomyślnie wdrożono dwa zaproszenia do składania wniosków: ósme zaproszenie do składania wniosków w marcu, obejmujące 58 wybranych tematów z 68, oraz dziewiąte zaproszenie do składania wniosków w październiku, obejmujące 53 wybrane tematy z 55; zauważa ponadto, że dziesiąte zaproszenie do składania wniosków zostało ogłoszone w maju 2019 r. i ocenione w listopadzie 2019 r.; zauważa, że na wszystkie dziesięć zaproszeń do składania wniosków odpowiedziało ponad 730 partnerów z 28 różnych krajów, przy czym odnotowano silne zaangażowanie małych i średnich przedsiębiorstw, jeśli chodzi o udział i przyznane dotacje, oraz że w ramach finansowania przyznano około 505 000 000 EUR;

Wyniki

10.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do monitorowania wyników i kwestii przekrojowych w ramach programu „Horyzont 2020” oraz konkretne kluczowe wskaźniki skuteczności działania dotyczące Wspólnego Przedsięwzięcia, takie jak wskaźniki powodzenia tematów zaproszeń, wykonanie planu prac i zakres kontroli ex post;

11.

domaga się, by Wspólne Przedsięwzięcie dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej, by mieć pewność, że odpowiednie zainteresowane strony będą znały jego zadania, działania i wyniki;

12.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie wdrożyło różne narzędzia do monitorowania realizacji swojego programu, a mianowicie kwartalne sprawozdania dotyczące zintegrowanych demonstratorów technologii / platform demonstracyjnych dla innowacyjnych statków powietrznych (ZDT/PDISP), komitety sterujące na poziomie ZDT/PDISP, roczne przeglądy wyników ZDT/PDISP, oraz regularnie składało sprawozdania Radzie Zarządzającej; zauważa ponadto, że spośród 11 celów zgłoszonych w planie prac na lata 2018–2019 3 zostały osiągnięte, a 8 jest w trakcie realizacji, natomiast osiągnięto wszystkie cele administracyjne;

13.

zwraca uwagę na kluczowe etapy osiągnięte w 2019 r. przez demonstratory dużych pasażerskich statków powietrznych i leżące u ich podstaw technologie determinujące przejście z projektu niespecyficznego na konkretny projekt oraz związaną z tym budowę sprzętu, a także zwraca uwagę na wyniki uzyskane w ramach działań w zakresie PDISP regionalnych statków powietrznych, związanych z ekologicznymi samolotami koncepcyjnymi, postępy w zakresie dwóch demonstratorów PDISP szybkiego wiropłatu, a także szereg postępów i rozwijanie działań w zakresie ZDT Płatowce, ZDT Silniki i ZDT Systemy, jak również działań poprzecznych dotyczących ekoprojektu i transportu lotniczego małymi statkami powietrznymi, a także zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie przygotowało się do pierwszej globalnej oceny opracowanych w tym względzie technologii; z zadowoleniem przyjmuje te osiągnięcia, które przyczyniły się do zapewnienia zrównoważonej infrastruktury; z zadowoleniem przyjmuje przejście od wytwarzania energii węglowej na odnawialne źródła energii, które nie tylko zmniejszą emisje gazów cieplarnianych, ale również ograniczą zanieczyszczenie powietrza i w ten sposób przyczynią się do poprawy stanu zdrowia;

14.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w odniesieniu do zaproszeń do składania wniosków dotyczących działań powierzonych Wspólnemu Przedsięwzięciu na koniec 2019 r. wskaźnik realizacji programu „Horyzont 2020” wyniósł 89 %;

15.

przypomina o kluczowej roli, jaką Wspólne Przedsięwzięcie odgrywa w zapewnianiu przyspieszenia netto w zielonych technologiach mających na celu zmniejszenie emisji CO2 i poziomu hałasu powodowanego przez samoloty; uważa, że jego następca, Clean Aviation, odegra ważną rolę w zapewnieniu zaangażowania sektora lotnictwa w Europejski Zielony Ład;

16.

wzywa Komisję do dopilnowania, by przyszły program działań Wspólnego Przedsięwzięcia był zgodny z wymogami i celami przewidzianymi w prawie UE w odniesieniu do łagodzenia zmiany klimatu i cyfryzacji oraz ze strategiami opracowanymi w tym względzie zarówno przez Komisję, jak i przez podmioty z branży;

17.

wzywa Komisję i Trybunał do opracowania dogłębnej metody monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia, z uwzględnieniem wpływu społecznego, wpływu na zatrudnienie oraz wpływu na rynek; wyniki oceny powinny być wykorzystywane z myślą o przyszłości lub w celu redystrybucji finansowania unijnego;

18.

uważa, że we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania, należy uwzględniać kwestię praw własności intelektualnej; przypomina, że prawa własności intelektualnej mają na celu ochronę praw indywidualnych twórców, a zarazem zapewniają szczegółowe informacje o tym, jak prawa te będą wykorzystywane w przyszłości; zauważa, że ponieważ działanie jest finansowane również ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste, dostępne dla ogółu społeczeństwa i w razie potrzeby podlegać specjalnym wymogom, np. interoperacyjności; apeluje do Komisji o zaproponowanie ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, włącznie ze specjalnymi wymogami i podziałem zysków;

19.

stwierdza, że w przedstawionym przez Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo” rocznym sprawozdaniu z działalności za 2019 r. kluczowe wskaźniki skuteczności działania w odniesieniu do równowagi płci w latach 2018 i 2019 wskazują na nieco rosnący udział kobiet, który jednak jest dość niewielki: w programie bierze udział 30 % kobiet, wśród koordynatorów programu jest 16 % kobiet, a rolę doradców i ekspertów w zakresie oceny i analizy oraz w Komitecie Naukowym pełni 9 %–25 % kobiet; zaleca stałą troskę o wzrost wskaźnika udziału kobiet w programie;

Personel i zamówienia publiczne

20.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. obsadzono 34 stanowiska pracowników zatrudnionych na czas określony z 36 zatwierdzonych stanowisk oraz że dodatkowo 6 pracowników kontraktowych i 2 oddelegowanych ekspertów krajowych pracowało we Wspólnym Przedsięwzięciu w 2019 r. zgodnie z planem zatrudnienia;

21.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zainicjowało procedurę rekrutacji na 6 stanowisk; zauważa ponadto, że oprócz stanowisk statutowych Wspólne Przedsięwzięcie korzysta z usług usługodawców zewnętrznych, pięciu pracowników tymczasowych i jednego stażysty w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia dla działań;

22.

odnotowuje, że w 2019 r. Rada Zarządzająca przyjęła nową strukturę organizacyjną, w której dział do spraw prawnych i dział ds. komunikacji podlegają bezpośrednio dyrektorowi wykonawczemu; ponadto przyjmuje do wiadomości, że nowy dyrektor wykonawczy objął stanowisko w dniu 1 lutego 2019 r.; zauważa również, że na początku 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło stosowanie Sysper2, systemu zarządzania zasobami ludzkimi Komisji;

23.

odnotowuje, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie kontynuowało pełne wdrażanie dużej umowy ramowej w dziedzinie komunikacji w odniesieniu do czterech różnych części dotyczących komunikacji, która to umowa obowiązuje w latach 2018–2021, oraz podpisało umowy na ważne projekty ICT, a także umowy ramowe dotyczące różnych usług ICT;

Kontrola wewnętrzna

24.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło solidne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że jest zobowiązane do wdrożenia nowych ram kontroli wewnętrznej Komisji w oparciu o 17 zasad kontroli wewnętrznej; zauważa, że do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie opracowało już kluczowe wskaźniki kontroli dla wszystkich zasad kontroli, tak aby móc oceniać skuteczność swoich działań kontrolnych i wykrywać uchybienia kontroli;

25.

odnotowuje, że w listopadzie 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło procedurę pisemną w celu zatwierdzenia swoich zmienionych przepisów finansowych, zgodnie z zaleceniami Komisji, i przyjęło te przepisy w styczniu 2020 r.;

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w odniesieniu do płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za audyty ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu Komisji oraz że na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 1,30 % oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,92 %; odnotowuje ponadto wniosek Komisji w sprawie rozporządzenia dotyczącego programu „Horyzont 2020”, przewidujący jako ostateczny cel – w odniesieniu do wydatków na badania w ramach tego programu – osiągnięcie przy zamykaniu programów poziomu błędu rezydualnego jak najbardziej zbliżonego do 2 %, już po uwzględnieniu wpływu finansowego wszystkich kontroli, korekt i odzyskanych środków;

27.

zauważa, że w 2019 r. Trybunał, w ramach kontroli z tytułu działalności operacyjnej, zbadał losowo dobraną próbę płatności w ramach programu „Horyzont 2020” dokonanych na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu określone w wyniku audytów ex post, oraz że te szczegółowe kontrole wykazały występowanie błędów systemowych dotyczących zadeklarowanych kosztów osobowych, przy czym głównymi źródłami błędów były: wykorzystanie indywidualnego efektywnego czasu pracy i wykorzystanie stawek jednostkowych, w tym elementów szacunkowych, które znacznie odbiegały od rzeczywistych stawek jednostkowych; zauważa ponadto, że wyniki te wskazują na zwiększone ryzyko błędu w odniesieniu do Wspólnego Przedsięwzięcia wynikające z dużej liczby członków prywatnych i uczestniczących podmiotów powiązanych realizujących projekty Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont 2020”; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o sytuacji w tym względzie;

28.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie jest objęte wspólną strategią w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w ramach programu „Horyzont 2020” koordynowaną przez Komisję; zauważa ponadto, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie podjęło działania w związku z dwoma przypadkami domniemanych nadużyć finansowych, które zgłoszono Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych w 2018 r. i w odniesieniu do których Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych wszczął dochodzenia będące nadal w toku; zauważa również, że zamknięto sprawę potencjalnego nieuczciwego zachowania ze strony beneficjenta w związku z dotacjami Wspólnego Przedsięwzięcia z siódmego programu ramowego i że nie zgłoszono żadnych skutków finansowych ani strat; przyznaje, że w 2019 r. do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych nie zgłoszono żadnego nowego przypadku oraz że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło opracowywanie strategii zwalczania nadużyć finansowych w odniesieniu do procesów wewnętrznych i konkretnego budżetu nieobjętych wspólną strategią zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o sytuacji w tym względzie;

Audyt wewnętrzny

29.

zaważa, że w maju 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie otrzymało nowy strategiczny plan audytu Służby Audytu Wewnętrznego na lata 2019–2021, w którym wybrano trzy potencjalne obszary audytu obarczone znacznym ryzykiem, koncentrujące się na procesach operacyjnych (zarządzanie dotacjami), wdrożeniu nowych zasad kontroli wewnętrznej oraz nowych przepisach dotyczących ochrony danych; zauważa ponadto, że pierwszy audyt w ramach nowego planowania, dotyczący wdrażania umów o udzielenie dotacji, rozpoczął się w listopadzie 2019 r.; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie nie zrealizowało jeszcze kilku zaleceń z poprzedniego audytu, z których dwa uznano za bardzo ważne; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich zmianach sytuacji w tym względzie;

30.

zauważa, że audytor wewnętrzna potwierdziła Radzie Zarządzającej swoją niezależność organizacyjną zgodnie ze standardami Instytutu Audytorów Wewnętrznych (IIA), a jednocześnie zwróciła uwagę na potencjalny brak obiektywności w odniesieniu do kontroli wiarygodności.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/474

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1667

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0032/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/476

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1668

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0032/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

(1) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/478

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1669

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2021),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało ustanowione jako partnerstwo publiczno-prywatne rozporządzeniem (UE) nr 560/2014 (1) na okres 10 lat w celu zgromadzenia wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron i przyczynienia się do tego, by Unia była kluczowym podmiotem w dziedzinie badań naukowych, demonstracji i wdrażania zaawansowanych technologicznie bioproduktów i biopaliw;

B.	mając na uwadze, że na podstawie art. 38 i 43 przepisów finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia, przyjętego decyzją jego Rady Zarządzającej z dnia 14 października 2014 r., księgowy przygotował roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia za rok 2019;

C.	mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, reprezentowana przez Komisję, i partnerzy branżowi, reprezentowani przez Konsorcjum Bioprzemysłu (zwane dalej „BIC”);

Uwagi ogólne

odnotowuje, że maksymalny wkład Unii, włącznie ze środkami EFTA, w działania Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 975 000 000 EUR i jest wypłacany z programu „Horyzont 2020”; zwraca uwagę, że w okresie trwania Wspólnego Przedsięwzięcia członkowie z branży są zobowiązani do wniesienia środków w wysokości co najmniej 2 730 000 000 EUR, na które składa się co najmniej 182 500 000 EUR w postaci wkładów niepieniężnych i pieniężnych na rzecz działań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia oraz wkłady niepieniężne o wartości co najmniej 1 755 000 000 EUR na realizację działań dodatkowych wykraczających poza plan prac Wspólnego Przedsięwzięcia i przyczyniających się do realizacji jego celów;

odnotowuje, że do końca 2019 r. przyjęto 23 z 178 kwalifikujących się wniosków złożonych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków z 2019 r., a umowy o udzielenie dotacji były na etapie przygotowywania; zwraca ponadto uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie realizuje obecnie 124 projektów o łącznej liczbie 1 466 uczestników z 37 krajów, zaś łączna wartość dotacji wynosi 717 000 000 EUR;

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie umożliwiło strukturyzację priorytetów strategicznych bioprzemysłu na różnych obszarach geograficznych, a jednocześnie zapewniło zrównoważony udział przemysłu, środowiska akademickiego oraz małych i średnich przedsiębiorstw; ponadto zwraca uwagę, że misją Wspólnego Przedsięwzięcia jest realizacja, w ramach programu „Horyzont 2020”, strategicznego planu na rzecz innowacji i badań naukowych opracowanego przez BIC i zatwierdzonego przez Komisję; zwraca uwagę, że jeśli chodzi o podział budżetu operacyjnego, przydział środków na działania w zakresie badań naukowych i innowacji oraz inicjatywy przewodnie jest zgodny z celami, natomiast konieczne są dostosowania w odniesieniu do działań demonstracyjnych oraz działań koordynacyjnych i wspierających;

z dużym zaniepokojeniem obserwuje występujące problemy związane z zarządzaniem Wspólnym Przedsięwzięciem i jego przejrzystością, w sytuacji gdy uczestniczące w nim przedsiębiorstwa prywatne sprawują wyłączną kontrolę nad priorytetami partnerstwa (wyłącznie przedstawiciele sektora opracowują strategiczne programy i roczne plany prac Wspólnego Przedsięwzięcia) oraz prywatyzują wyniki i dane dotyczące projektów finansowanych ze środków publicznych; wyraża w tym względzie zaniepokojenie, że przemysł odmawia ujawnienia kluczowych dokumentów takich jak propozycje projektów, dotacje lub umowy dotyczące projektów; przypomina zatem, że dokumenty te dotyczą projektów finansowanych ze środków publicznych; z niepokojem stwierdza, że wymienione problemy są częściowo logiczną konsekwencją struktury i mechanizmów tego partnerstwa publiczno-prywatnego;

wzywa Komisję do zadbania o to, by przyszłe programy działań Wspólnego Przedsięwzięcia były zgodne z wymogami i celami przewidzianymi w prawie unijnym w odniesieniu do łagodzenia skutków zmiany klimatu oraz ze strategiami w tej dziedzinie opracowanymi zarówno przez Komisję, jak i przez sektor;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji i przepływy pieniężne, a także zmiany aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; odnotowuje ponadto, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

na podstawie rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia stwierdza, że ostateczny dostępny budżet na 2019 r. obejmował środki na zobowiązania w wysokości 141 629 433 EUR (w tym 133 608 895 EUR z budżetu Unii) oraz środki na płatności w wysokości 182 118 821 EUR (z czego 145 833 500 EUR pochodziło z budżetu Unii); zwraca ponadto uwagę, że budżet administracyjny obejmował stosunkowo dużą nadwyżkę niewykorzystanych środków budżetowych z poprzednich lat oraz że częściowo ponownie włączone środki zostały wykorzystane w pierwszej kolejności, a o dalszym ponownym włączeniu środków do budżetu na 2020 r. postanowiła Rada Zarządzająca w decyzji podjętej pod koniec 2019 r. i ma ono zostać przewidziane w drodze poprawki budżetowej; odnotowuje, że na koniec 2019 r. wskaźnik wykorzystania budżetu administracyjnego wyniósł 92 %, a wskaźnik wykonania – 78 %; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawy w tej kwestii;

odnotowuje, że, jak wynika ze sprawozdania Trybunału, łączna kwota wkładów niepieniężnych na poczet działań dodatkowych, wynosząca 916 064 000 EUR według stanu na koniec 2019 r., obejmuje około 216 000 000 EUR wkładów przeniesionych, jednak w przypadku których proces zatwierdzania nie został ukończony z powodu pandemii COVID-19; podkreśla, że uczestniczące przedsiębiorstwa przekazały dotychczas jedynie 3,7 % swoich wkładów niepieniężnych oraz że przedsiębiorstwa te odmawiają ujawnienia danych umożliwiających właściwą ocenę owych wkładów niepieniężnych;

zwraca uwagę, że we wspólnych przedsięwzięciach otrzymujących wkład finansowy od swoich prywatnych członków istnieją różne procedury; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie rzeczywista wartość wkładu; wzywa Trybunał do kontroli audytów przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; wzywa również do ustanowienia odpowiednich ram prawnych, które zagwarantują, że uda się osiągnąć wymaganą kwotę wkładu finansowego do końca programu; zwraca uwagę, że ramy prawne mogłyby obejmować wymogi dotyczące wnoszenia wkładu prywatnego przed wniesieniem odpowiadającego mu wkładu Unii lub w tym samym momencie;

10.

odnotowuje, że, jak wynika ze sprawozdania Trybunału, pomimo anulowania 18 000 000 EUR za pomocą pierwszego budżetu korygującego w celu skompensowania ponownego włączenia środków na płatności z poprzednich lat w wysokości 25 486 657 EUR, poziom niewykorzystanych środków na płatności wzrósł do 43 950 700 EUR na koniec 2019 r.; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich zmianach sytuacji w tym względzie;

11.

odnotowuje, że ogólne wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły odpowiednio 87,40 % i 75,87 %; odnotowuje, że, jak wynika ze sprawozdania Trybunału, poziom wykorzystania dostępnych środków na zobowiązania był niski, ponieważ ocena zaproszeń do składania wniosków z 2019 r. wykazała, że złożono mniej niż przewidywano wniosków kwalifikujących się do dofinansowania w ramach określonych tematów; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania budżetu operacyjnego środków na zobowiązania wyniósł 87 %; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do dokonania przeglądu procedur i wymogów dotyczących zaproszeń do składania wniosków oraz do określenia potencjalnych słabości, w tym w odniesieniu do stosunkowo niskiego wskaźnika wykonania;

12.

na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zrealizowało 76 % środków na płatności dostępnych na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” oraz że płatności zaliczkowe na projekty wybrane w ramach zaproszenia do składania wniosków z 2018 r. stanowiły 62 % wartości płatności operacyjnych dokonanych w ciągu roku; zwraca uwagę, że w porównaniu z rokiem 2018 w 2019 r. poczyniono postępy w wykonaniu środków na płatności, pomimo opóźnień w niektórych sprawozdaniach okresowych i faktu, że kwoty niektórych zestawień poniesionych wydatków wykazywały poziom niższy od zakładanego; stwierdza, że potrzeba dokonywania co roku wieloletniej prognozy operacyjnych środków na płatności, wraz z ostatnim rocznym zaproszeniem do składania wniosków w 2020 r., wiążą się z większymi wyzwaniami i większą liczbą transakcji, ponieważ więcej projektów realizowanych jest równolegle; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do ścisłego monitorowania sytuacji, aby uniknąć zaległości, opóźnień w płatnościach i braków kadrowych, które mogłyby poważnie wpłynąć na obciążenie pracą; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do przedstawienia strategii na rzecz podniesienia wskaźnika wykonania środków na płatności;

13.

odnotowuje, że z maksymalnej kwoty 975 000 000 EUR wkładu pieniężnego Unii, który ma zostać przydzielony Wspólnemu Przedsięwzięciu w całym okresie jego funkcjonowania, do końca 2019 r. Unia wniosła łączny wkład w wysokości 414 638 000 EUR, oraz że wkład na 2019 r. wyniósł 150 032 737 EUR;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału zwraca uwagę, że z kwoty co najmniej 182 500 000 EUR wkładów pieniężnych, które mają zostać wniesione przez członków z branży na pokrycie kosztów operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia, do końca 2019 r. wypłacono jedynie 3 250 000 EUR; zwraca ponadto uwagę, że rozporządzenie (UE) nr 560/2014 (2) zostało zmienione w celu umożliwienia członkom z branży wnoszenia wkładów pieniężnych na poziomie projektu oraz że pomimo tej zmiany nadal istnieje wysokie ryzyko, że członkowie z branży nie osiągną minimalnej kwoty wkładów pieniężnych na koniec programu Wspólnego Przedsięwzięcia; przypomina w związku z tym, że wszystkie publiczno-prywatne projekty bioprzemysłu (projekty BBI) miały być finansowane zarówno ze środków publicznych, jak i z wkładów niepieniężnych i wsparcia finansowego ze strony sektora; ubolewa, że z najnowszych dostępnych danych wynika, iż uczestniczące przedsiębiorstwa wniosły jedynie bardzo niewielką kwotę przewidzianych dla nich składek; odnotowuje, że w konsekwencji Dyrekcja Generalna ds. Badań Naukowych i Innowacji Komisji Europejskiej podjęła pod koniec 2018 r. decyzję o zmniejszeniu budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na 2020 r. z 205 000 000 EUR do 140 000 000 EUR; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich zmianach sytuacji w tym względzie;

Wyniki

15.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie stosowało kluczowe wskaźniki skuteczności działania, zgodnie z programem „Horyzont 2020”, a także osiem szczegółowych kluczowych wskaźników efektywności Wspólnego Przedsięwzięcia ustanowionych w strategicznym planie na rzecz innowacji i badań naukowych z 2017 r.; zwraca uwagę, że średni wynik Wspólnego Przedsięwzięcia w odniesieniu do trzech głównych kluczowych wskaźników efektywności (czas na poinformowanie, czas oczekiwania na przyznanie dotacji i czas na dokonanie płatności) w ramach programu „Horyzont 2020” przekracza cele wyznaczone na 2019 r.; odnotowuje, że nowe łańcuchy wartości w bioprzemyśle utworzone dzięki projektom Wspólnego Przedsięwzięcia znacznie przekroczyły cele strategicznego planu;

16.

nalega, aby Wspólne Przedsięwzięcie dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej, tak aby odpowiednie zainteresowane strony znały jego zadania, działania i wyniki;

17.

zwraca uwagę na wartość spodziewanego efektu mnożnikowego wynoszącą 2,11 na koniec 2019 r., która jest niższa od ogólnej wartości docelowej wynoszącej 2,86 na koniec programu; odnotowuje, że spodziewana wartość efektu mnożnikowego jest obliczana z uwzględnieniem wkładów niepieniężnych na poczet działań dodatkowych, w przypadku których proces certyfikacji nie był możliwy ze względu na pandemię COVID-19; odnotowuje, że deklarowany efekt mnożnikowy wzrasta; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do podjęcia ulepszonych działań w celu osiągnięcia zamierzonego efektu mnożnikowego;

18.

zwraca uwagę, że zaproszenia Wspólnego Przedsięwzięcia do składania wniosków są w pełni otwarte na udział wszystkich zainteresowanych stron oraz że wpłynęły wnioski w odpowiedzi na każde z tych zaproszeń; zwraca uwagę, że przyjęte wnioski odpowiadały 81 % ogólnego zakresu tematycznego, przy czym cztery tematy nie zostały uwzględnione; odnotowuje z zadowoleniem, że zaproszenie do składania wniosków z 2019 r. przyciągnęło wnioskodawców ze wszystkich państw członkowskich; zwraca uwagę na ogromne wysiłki Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie informowania o jego celach i wynikach oraz jego apele skierowane do zainteresowanych stron; przyjmuje do wiadomości, że Wspólne Przedsięwzięcie podjęło w 2019 r. działania koncentrujące się na zachęcaniu do wznowienia zaangażowania krajów, które są niedostatecznie reprezentowane w zaproszeniach do składania wniosków; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie do wzmożenia wysiłków na rzecz włączenia tych państw członkowskich, które są stale niedostatecznie reprezentowane w jego zaproszeniach do składania wniosków i finansowanych przez niego projektach; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do podjęcia działań mających na celu zwiększenie zakresu tematycznego;

19.

przyjmuje do wiadomości, że w 2019 r. działania Wspólnego Przedsięwzięcia obejmowały zakończenie przygotowań do zawarcia umowy o udzielenie dotacji w następstwie zaproszenia do składania wniosków z 2018 r., w wyniku którego podpisano 19 umów o udzielenie dotacji;

20.

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału na koniec 2019 r. wskaźnik wykonania programu „Horyzont 2020” wyniósł 63 % w odniesieniu do procedur zaproszeń do składania wniosków dotyczących działań przypisanych Wspólnemu Przedsięwzięciu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia, które obejmuje skutki społeczno-ekonomiczne projektów BBI i ich wpływ na środowisko; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do przedstawienia obszerniejszych danych liczbowych dotyczących wyników spodziewanego wpływu na środowisko, w tym oceny cyklu życia;

22.

wzywa Komisję i Trybunał do opracowania dogłębnej metody monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia, z uwzględnieniem wpływu społecznego, wpływu na zatrudnienie oraz wpływu na rynek; uważa, że wyniki tej oceny należy wykorzystać z myślą o przyszłości lub w celu redystrybucji finansowania unijnego;

23.

stwierdza, że we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania, należy uwzględniać prawa własności intelektualnej; przypomina, że prawa własności intelektualnej mają na celu ochronę praw indywidualnych twórców, a zarazem zapewniają szczegółowe informacje o tym, jak prawa te będą wykorzystywane w przyszłości; zwraca uwagę, że ponieważ działanie jest finansowane również ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste, dostępne dla ogółu społeczeństwa i podlegać specjalnym wymogom; apeluje do Komisji o przedstawienie propozycji ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, włącznie ze specjalnymi wymogami i podziałem zysków;

Postępowania o udzielenie zamówienia i procedury naboru pracowników

24.

odnotowuje, że do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 22 pracowników w porównaniu z 23 przewidzianymi w budżecie; zwraca uwagę, że w 2019 r. wszczęto dwie procedury naboru, jedną na stanowisko pracownika kontraktowego, a drugą – pracownika zatrudnionego na czas określony, a ponadto pod koniec 2019 r. mianowano trzech kandydatów na dwa stanowiska na czas określony i jedno stanowisko pracownika kontraktowego, przy czym osoby te miały objąć funkcje w pierwszym kwartale 2020 r.;

25.

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie osiągnęło sprawiedliwą równowagę płci w poszczególnych organach (komitet naukowy: 60 % kobiet i 40 % mężczyzn; Grupa Przedstawicieli Państw: 48 % kobiet i 52 % mężczyzn; Biuro Programowe: 70 % kobiet i 40 % mężczyzn; eksperci ds. oceny (zaproszenie do składania wniosków z 2019 r.): 46 % kobiet i 54 % mężczyzn; koordynatorzy projektów: 44 % kobiet i 56 % mężczyzn), z wyjątkiem Rady Zarządzającej (20 % kobiet i 80 % mężczyzn); przyjmuje do wiadomości uwagę Wspólnego Przedsięwzięcia, że nie ma ono wpływu na skład Rady Zarządzającej; odnotowuje z zadowoleniem równowagę płci wśród personelu zaangażowanego w projekty Wspólnego Przedsięwzięcia (46 % kobiet i 54 % mężczyzn);

26.

odnotowuje, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie nadal stosowało istniejące umowy ramowe Komisji i umowy o gwarantowanym poziomie usług, a także uruchomiło szczegółowe procedury przetargowe, a ponadto w odniesieniu do pracowników tymczasowych i wspólnych usług informatycznych podpisało również umowy szczegółowe w ramach umów ramowych, którymi zarządza wspólnie z innymi wspólnymi przedsięwzięciami z budynku „White Atrium”; zwraca ponadto uwagę, że na początku 2018 r. Biuro Programowe wdrożyło udoskonaloną wersję wewnętrznej procedury przetargowej i procedury podpisywania umów o udzielenie zamówienia publicznego, a w 2019 r. wprowadziło dalsze usprawnienia i uproszczenia; zwraca uwagę, że wprowadzono system kontroli ex ante w celu zapewnienia prawidłowości wszystkich płatności i zapobiegania podwójnemu finansowaniu, zgodnie ze strategiami kontroli ex ante i zwalczania nadużyć finansowych w ramach programu „Horyzont 2020”; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do uwzględnienia potencjalnego ryzyka związanego z outsourcingiem usług informatycznych do zewnętrznych dostawców; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do przekazania organowi udzielającemu absolutorium dalszych szczegółowych informacji dotyczących zatrudnienia pracowników tymczasowych, a w szczególności tego, czy zatrudnienie to było rozwiązaniem tymczasowym niezbędnym do uporania się z większym obciążeniem pracą;

Audyt wewnętrzny

27.

odnotowuje, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt procedur przyznawania dotacji w ramach programu „Horyzont 2020” wdrożonych przez Wspólne Przedsięwzięcie oraz stwierdziła, że ogólnie Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło skuteczny i wydajny system kontroli wewnętrznej, a także przedstawiła zalecenia; zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło zalecenia i zatwierdziło plan działania; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do bezzwłocznego przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium poziomu wdrożenia tych zaleceń; odnotowuje, że w listopadzie 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego rozpoczęła drugą ocenę ryzyka w celu określenia i priorytetowego traktowania tematów audytu, które będą stanowić strategiczny plan audytu wewnętrznego na lata 2021–2023;

28.

zwraca uwagę, że Biuro Programowe zaplanowało działania mające na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia zidentyfikowanych rodzajów ryzyka lub ich wpływu w przypadku, gdyby stwierdzono ich istnienie, w następstwie corocznej oceny ryzyka rozpoczętej we wrześniu 2019 r., oraz że wdrożono zaplanowane na 2019 r. działania w odpowiedzi na ryzyko; odnotowuje, że od czerwca do września 2019 r. Biuro Programowe przeprowadziło samoocenę standardów kontroli wewnętrznej w celu oceny obecnego poziomu wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej oraz zbadania warunków niezbędnych do przeniesienia ram kontroli wewnętrznej organizacji na wyższy poziom dojrzałości; odnotowuje, że na podstawie tej oceny zidentyfikowano kilka nowych przypadków, a najważniejsze z nich odnoszą się do ustaleń Służby Audytu Wewnętrznego, w związku z którymi do planu działania dodano działania naprawcze; zwraca uwagę, że nie pojawiło się żadne krytyczne ryzyko w odniesieniu do zgodności, skuteczności i wydajności; zwraca ponadto uwagę, że w 2019 r. Biuro Programowe opracowało warunki skutecznego przejścia na nowe ramy kontroli wewnętrznej, zgodnie z najnowszą praktyką organów Unii;

29.

przyjmuje do wiadomości, że, jak wynika ze sprawozdania Trybunału, Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej; zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie musi wdrożyć nowe przedstawione przez Komisję ramy kontroli wewnętrznej oparte na zasadach oraz że do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zakończyło analizę luk na podstawie istniejącego systemu kontroli wewnętrznej i opracowało wskaźniki skuteczności działania w odniesieniu do wszystkich nowych zasad kontroli wewnętrznej oraz ich specyfikę, jak również że w lutym 2020 r. jego zarząd przyjął nowe ramy kontroli wewnętrznej;

30.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie zgłosiło reprezentatywny poziom błędu wynoszący 0,6 %, a poziom błędu rezydualnego – 0,47 % w przypadku projektów w ramach programu „Horyzont 2020” (rozliczanie i płatności końcowe) na podstawie wyników kontroli ex post przeprowadzonej na koniec 2019 r. przez Wspólną Służbę Audytu Komisji, podczas gdy docelowy poziom błędu rezydualnego w momencie zamknięcia programów powinien być jak najbardziej zbliżony do 2 %;

31.

z zaniepokojeniem przyjmuje do wiadomości ustalenie Trybunału, że szczegółowe kontrole wybranych losowo płatności dokonanych w 2019 r. w ramach programu „Horyzont 2020” na poziomie beneficjentów końcowych, przeprowadzone w celu potwierdzenia poziomów błędu w ramach kontroli ex post, wykazały niewielkie błędy kwantyfikowalne związane z deklarowanymi kosztami personelu, przy czym głównymi źródłami błędu były wykorzystanie rocznych stawek godzinowych i zawyżone miesięczne stawki godzinowe; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do starannego monitorowania warunków i deklaracji, na podstawie których dokonywane są płatności, aby zapobiec składaniu niekwalifikowalnych wniosków o płatność w przyszłości;

32.

odnotowuje, że w następstwie przedstawionego w 2017 r. sprawozdania Komisji z oceny śródokresowej Wspólnego Przedsięwzięcia w marcu 2018 r. przyjęto plan działania; zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie monitoruje realizację planu działania oraz że w 2019 r. większość działań była monitorowana zgodnie z uzgodnionymi terminami, podczas gdy inne były jeszcze w toku; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do dołożenia starań, by zakończyć realizację planu działania, i do poinformowania organu udzielającego absolutorium o stanie wykonania do czerwca 2021 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

33.

zwraca uwagę, że pod koniec 2017 r. Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło przepisy dotyczące konfliktu interesów w odniesieniu do wszystkich swoich pracowników i organów oraz że Biuro Programowe opracowało kompleksowy zbiór zasad i procedur, które są skutecznie wdrażane w całej strukturze zarządzania; zwraca ponadto uwagę, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego skontrolowała część tych ram; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do ponownej oceny i aktualizacji przepisów przyjętych w 2017 r.; stwierdza z ubolewaniem, że Wspólne Przedsięwzięcie nie publikuje ani nie udostępnia na żądanie życiorysów ani deklaracji interesów członków swojej kadry kierowniczej ani członków zarządu;

34.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania na temat jego polityki finansowania działalności lobbingowej w przemyśle i działań PR skierowanych do organów regulacyjnych UE;

35.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do szczegółowego poinformowania organu udzielającego absolutorium o środkach, które przyjęło w celu zapobiegania molestowaniu, oszustwom i konfliktom interesów, a także w celu ochrony sygnalistów;

Inne uwagi

36.

zwraca uwagę, że trwają negocjacje i prace przygotowawcze do utworzenia biotechnologicznej Europy opartej na obiegu zamkniętym (CBE) – ewentualnego następcy Wspólnego Przedsięwzięcia; zwraca uwagę, że kluczowe cele CBE powinny obejmować przyjęcie bardziej zrównoważonych i przejrzystych procesów decyzyjnych, stałe monitorowanie wpływu na środowisko i skutków społeczno-ekonomicznych oraz wprowadzenie nowego systemu pomocnego w zapobieganiu problemom związanym z niemożnością wywiązania się przez partnerów prywatnych z ich zobowiązań finansowych; ubolewa, że takich wysiłków na rzecz poprawy sytuacji nie podjęto już w 2019 r. w celu poprawy wyników Wspólnego Przedsięwzięcia i zwiększenia jego przejrzystości.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/483

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1670

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0033/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/485

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1671

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0033/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/487

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1672

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2021),

mając na uwadze, że w grudniu 2007 r. zostało ustanowione na okres 10 lat Wspólne Przedsiębiorstwo na rzecz Realizacji Wspólnej Inicjatywy Technologicznej w zakresie Leków Innowacyjnych (zwane dalej „Wspólnym Przedsiębiorstwem IMI”) w celu znaczącej poprawy skuteczności i wydajności procesu opracowywania leków, co w perspektywie długoterminowej miało doprowadzić do tego, by sektor farmaceutyczny produkował skuteczniejsze i bezpieczniejsze leki innowacyjne;

mając na uwadze, że po przyjęciu rozporządzenia (UE) nr 557/2014 w maju 2014 r. zostało ustanowione na okres do dnia 31 grudnia 2024 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem IMI 2”); mając na uwadze, że w czerwcu 2014 r. zastąpiło ono Wspólne Przedsiębiorstwo IMI i stało się jego następcą, a za cel miało zakończenie prac badawczych w ramach siódmego programu ramowego oraz uruchomienie nowych projektów w ramach programu „Horyzont 2020”;

C.	mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI i Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 są Unia reprezentowana przez Komisję i Europejska Federacja Producentów Leków i Stowarzyszeń Farmaceutycznych (zwana dalej „branżą”);

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI przez okres 10 lat wynosi 1 000 000 000 EUR i kwota ta ma zostać wypłacona z budżetu siódmego programu ramowego, a członkowie założyciele mają wnosić równy wkład na pokrycie bieżących kosztów, przy czym każdy z nich wnosi kwotę nieprzekraczającą 4 % łącznego wkładu Unii;

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 włącznie ze środkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu przez okres 10 lat wynosi 1 638 000 000 EUR, przy czym kwota ta ma zostać wypłacona z budżetu programu „Horyzont 2020”, a członkowie inni niż Komisja mają pokrywać 50 % bieżących kosztów oraz wnosić wkład pieniężny lub niepieniężny (bądź oba te wkłady) w celu pokrycia kosztów operacyjnych o wartości równej wkładowi finansowemu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Obrachunkowego (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2019 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że ostateczny dostępny budżet na 2019 r., włącznie z ponownie ujętymi niewykorzystanymi środkami z poprzednich lat, dochodami przeznaczonymi na określony cel i realokacjami na następny rok, wyniósł 261 371 750 EUR w środkach na zobowiązania (w tym 255 561 977 EUR z budżetu Unii) i 231 316 906 EUR w środkach na płatności (w tym 221 519 271 EUR z budżetu Unii); zauważa, że poziom wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniósł odpowiednio 99,17 % i 96,33 %;

stwierdza, że z 1 000 000 000 EUR wkładów, które członkowie z branży mają wnieść na działalność operacyjną Wspólnego Przedsiębiorstwo IMI, na koniec 2019 r. Wspólne Przedsiębiorstwo IMI zgłosiło i zatwierdziło wkłady pieniężne i niepieniężne od członków prywatnych w wysokości 710 478 000 EUR, a konkretnie 688 580 000 EUR wkładów niepieniężnych i 21 898 000 EUR wkładów pieniężnych; zauważa, że w 2019 r. liczba zatwierdzonych wniosków o zwrot kosztów oraz wkłady niepieniężne były znacznie niższe niż w 2018 r. ze względu na fakt, że liczba projektów Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI spada wraz z kończeniem projektów; zauważa, że na koniec roku 11 z 59 projektów w ramach siódmego programu ramowego wciąż było w toku;

zauważa, że wskaźnik wykorzystania przez Wspólne Przedsiębiorstwo IMI środków na płatności na rzecz projektów objętych siódmym programem ramowym wyniósł 97 %;

zauważa, że z 1 425 000 000 EUR wkładów niepieniężnych i pieniężnych, które mają zostać wniesione przez członków z branży na działalność operacyjną Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, zgłoszono i zatwierdzono wkłady niepieniężne w wysokości 202 598 000 EUR oraz wkłady pieniężne w wysokości 15 554 000 EUR oraz że dodatkowo zgłoszono i zatwierdzono 5 662 000 EUR wkładów pieniężnych i 8 203 000 EUR wkładów niepieniężnych wniesionych przez partnerów stowarzyszonych;

zauważa, że na koniec 2019 r. łączna kwota wkładów ze strony branży i partnerów stowarzyszonych na działalność Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 w ramach programu „Horyzont 2020” wyniosła 232 017 000 EUR, zaś łączna kwota wkładów pieniężnych ze strony Unii wyniosła 423 743 000 EUR; przypomina, że w ocenie śródokresowej Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 Komisja podkreśliła brak przejrzystości co do sposobu obliczania wkładów niepieniężnych branży; ponawia zatem swoje wcześniejsze apele o szczegółowe informacje na temat wkładów niepieniężnych branży, zwłaszcza na temat rodzaju wkładów niepieniężnych i ich wartości;

zauważa, że wspólne przedsięwzięcia otrzymujące wkłady finansowe od prywatnych członków wspólnych przedsięwzięć różnią się procedurami; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; uważa, że wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie rzeczywista wartość wkładu; wzywa Trybunał do kontroli audytów przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; apeluje również o odpowiednie ramy prawne gwarantujące, że wymagany wkład finansowy wpłynie do końca kadencji wspólnych przedsięwzięć, zauważa również, że ramy prawne mogłyby obejmować wymogi dotyczące wnoszenia wkładu prywatnego co najmniej w tym samym czasie co odpowiadającego mu wkładu Unii;

zauważa w kwestii wykonania budżetu na 2019 r. dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020”, że wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i na płatności wyniosły odpowiednio 100 % i 98 %; zauważa, że na koniec 2019 r. 79 z 83 trwających projektów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 było finansowanych z programu „Horyzont 2020”;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w wyniku wdrożenia szeregu środków naprawczych przez Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 w 2019 r. znacznie poprawiło się planowanie i monitorowanie jego zapotrzebowania na nowe środki na płatności; zauważa jednak, że musiało ono zwrócić do budżetu Unii 139 100 891 EUR środków na zobowiązania na 2019 r., ponieważ w planie prac na 2019 r. znalazło się mniej tematów zaproszeń do składania wniosków; zauważa ponadto, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału ze względu na zmniejszone zapotrzebowanie na prace ekspertów ds. oceny Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 wykorzystało tylko 2 821 000 EUR (czyli 49 %) z wynoszącego 5 799 000 EUR dostępnego budżetu na wydatki na infrastrukturę na 2019 r. (tytuł 2 budżetu); wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do dalszego usprawnienia planowania i monitorowania środków na płatności i środków na zobowiązania;

10.

wyraża zaniepokojenie faktem, że branża sprawuje wyłączną kontrolę nad priorytetami Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, że sama opracowuje programy strategiczne i roczne plany prac oraz prywatyzuje wyniki i dane z projektów finansowanych ze środków publicznych;

11.

jest oburzony faktem, że branża, która we Wspólnym Przedsięwzięciu IMI 2 współdecyduje wraz z Komisją, zablokowała wniosek Komisji z 2018 r. w sprawie włączenia do zakresu prac Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 przygotowań do epidemii (tj. przewidywania i przygotowania do epidemii, takich jak epidemia COVID-19); wyraża zaniepokojenie faktem, że branża odmawia ujawniania podstawowych dokumentów, takich jak wnioski projektowe, dotacje lub umowy dotyczące projektów; przypomina w tym względzie, że dokumenty te dotyczą projektów finansowanych ze środków publicznych; stwierdza z ubolewaniem, że wyżej wymienione problemy są po części logiczną konsekwencją struktury i mechanizmów tego partnerstwa publiczno-prywatnego;

Wyniki

12.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 dysponuje 10 kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania, które zostały prześledzone i zgłoszone po raz pierwszy w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2018 r., co w stosownych przypadkach obejmowało również zebranie danych od Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI; zauważa, że z analizy kluczowych wskaźników skuteczności działania wynika, iż pomimo złożonego i długofalowego charakteru projektów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 pewnie zmierzają one teraz, czyli w połowie cyklu programu Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, ku wytyczonym celom oraz są w stanie generować innowacje i wywierać mierzalny wpływ; zauważa, że aby poznać długoterminowe wyniki i skutki swoich programów, Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 przeprowadziło w 2019 r. szeroko zakrojoną ocenę społeczno-gospodarczych skutków 44 ukończonych projektów Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do oceny wpływu jego projektów również na środowisko; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 gromadzi dane do celów sprawozdawczości w oparciu o stosowne standardowe kluczowe wskaźniki skuteczności działania programu „Horyzont 2020”;

13.

zwraca uwagę na przeprowadzoną przez Komisję ostateczną ocenę Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI, z której wynika, że „nie dopatrzono się korzyści społeczno-gospodarczych związanych z działalnością Wspólnego Przedsiębiorstwa IMI”, nie stwierdzono przykładów „udostępniania pacjentom nowych, bezpieczniejszych i skuteczniejszych terapii lub produktów” ani nie skrócono czasu potrzebnego na opracowanie produktu; co więcej, w ocenie stwierdzono, że przedmioty badań naukowych „bliższe interesowi publicznemu niż zagadnienia wskazane przez podmioty z branży” można by identyfikować precyzyjniej w ramach szerszego programu badań oraz „po niższych kosztach dla budżetów publicznych”;

14.

wyraża zaniepokojenie, że w ocenie śródokresowej Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 przeprowadzonej przez Komisję w 2017 r. stwierdzono, że „nie można powiedzieć, iż inicjatywa IMI zapewnia pacjentom nowe, bezpieczniejsze i skuteczniejsze terapie lub produkty” oraz że w związku z tym „trudno jest wykazać wartość dodaną IMI dla pacjentów i ogółu społeczeństwa”;

15.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 powinno kłaść duży nacisk na dziedziny istotne z punktu widzenia zdrowia publicznego oraz na priorytety ujęte w jego strategicznym programie badawczym; zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 ogłosiło trzy zaproszenia do składania wniosków obejmujące łącznie 10 tematów i podpisało 29 umów o udzielenie dotacji na nowe projekty, wkraczając w nowe obszary działalności branży farmaceutycznej, a jednocześnie zacieśniając więzy z innymi sektorami zaangażowanymi w badania naukowe i innowacje w dziedzinie zdrowia;

16.

jest zaniepokojony faktem, że w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 sfinansowano projekty, które umożliwiły przemysłowi farmaceutycznemu lobbowanie u organów regulacyjnych w Unii za osłabieniem standardów oceny bezpieczeństwa nowych produktów farmaceutycznych oraz za przyspieszeniem wydawania pozwoleń na dopuszczenie do obrotu; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do szczegółowego poinformowania organu udzielającego absolutorium o kosztach poniesionych w związku z tymi projektami;

17.

wzywa Komisję do dopilnowania, by przyszły program działań Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 był również zgodny z Programem UE dla zdrowia ustanowionym rozporządzeniem (UE) 2021/522 (1) i ze wszystkimi innymi strategiami Unii w tej dziedzinie;

18.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w odniesieniu do zaproszeń do składania wniosków dotyczących działań powierzonych Wspólnemu Przedsięwzięciu IMI 2 na koniec 2019 r. wskaźnik realizacji programu „Horyzont 2020” wyniósł 75 %;

19.

domaga się, by Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej, by mieć pewność, że odpowiednie zainteresowane strony będą znały jego zadania, działania i wyniki;

20.

zauważa, że w 2019 r. wartość efektu mnożnikowego Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 wyniosła 1,03; z zaniepokojeniem zwraca uwagę, że wskaźnik ten jest niższy od oczekiwań; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do podjęcia kroków na rzecz osiągnięcia tego celu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 za 2019 r. kluczowe wskaźniki skuteczności działania dotyczące równowagi płci w 2019 r. wskazują, że 51 % ogółu pracowników zatrudnionych przy projektach Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 to kobiety, 27 z 89 koordynatorów projektów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 w 2019 r. to kobiety oraz że kobiety stanowią 45–60 % doradców i ekspertów przeprowadzających oceny i analizy oraz pracujących w komitecie naukowym;

22.

wzywa Komisję i Trybunał do opracowania dogłębnej metody monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 oraz metody oceny skutków społecznych, wpływu na zatrudnienie i wpływu na rynek; wyniki tej oceny powinny zostać wykorzystywane z myślą o przyszłości lub w celu redystrybucji finansowania unijnego;

23.

uważa, że we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania, należy uwzględniać kwestię praw własności intelektualnej; przypomina, że prawa własności intelektualnej mają na celu ochronę praw indywidualnych twórców, a zarazem zapewniają szczegółowe informacje o tym, jak prawa te będą wykorzystywane w przyszłości; zauważa, że skoro działanie jest finansowane po części ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste i dostępne dla ogółu społeczeństwa; apeluje do Komisji o zaproponowanie ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, włącznie ze specjalnymi wymogami i podziałem zysków;

Personel i rekrutacja

24.

zauważa, że w grudniu 2019 r. łączna liczba stanowisk obsadzonych we Wspólnym Przedsięwzięciu IMI 2 wynosiła 53 (48 w 2018 r.) na 56 stanowisk ujętych w planie zatrudnienia;

25.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w 2019 r. sytuacja kadrowa Wspólnego Przedsięwzięcia wyraźnie ustabilizowała się, a konkretnie wskaźnik rotacji pracowników zmniejszył się z 21 % do 5,6 %, liczba długoterminowych zwolnień chorobowych spadła z czterech do jednego, a poziom zatrudnienia pracowników tymczasowych zmalał z 5,1 do 3,8 ekwiwalentów pełnego czasu pracy;

26.

zauważa, że pod koniec 2019 r. we Wspólnym Przedsięwzięciu IMI 2 reprezentowane były narodowości 13 państw członkowskich, przy czym cztery narodowości były reprezentowane przez jednego pracownika; zwraca uwagę, że 72 % spośród 53 pracowników stanowiły kobiety, a tylko 28 % to mężczyźni;

27.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do wdrożenia programu obowiązkowych szkoleń dla nowych i już zatrudnionych pracowników;

Audyt wewnętrzny

28.

zauważa, że w czerwcu 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) opublikowała strategiczny plan audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 na lata 2019–2021 w oparciu o wyniki oceny ryzyka przeprowadzonej przez Służbę Audytu Wewnętrznego w grudniu 2018 r.; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 wciąż realizowało plan działania wynikający ze sprawozdania z audytu z 2018 r. pt. „Koordynacja ze Wspólnym Centrum Wsparcia oraz wdrażanie narzędzi i usług CSC we Wspólnym Przedsięwzięciu IMI 2” oraz że w styczniu 2020 r. zrealizowano zalecenie dotyczące wspólnego systemu informatycznego programu „Horyzont 2020”;

Kontrola wewnętrzna

29.

przyjmuje do wiadomości ustalenie Trybunału, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 ustanowiło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że na koniec 2019 r. wdrożyło nowe ramy kontroli wewnętrznej i opracowało wskaźniki służące ocenie skuteczności działań kontrolnych w odniesieniu do wszystkich zasad kontroli wewnętrznej i powiązanych właściwości; ponadto zauważa, że rok 2019 był drugim z kolei, w którym Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 przeprowadziło samoocenę swojej działalności w zakresie kontroli wewnętrznych w nowych ramach; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2, aby przedstawiło organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z tej samooceny;

30.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w odniesieniu do płatności okresowych i końcowych w ramach siódmego programu ramowego Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 przeprowadza kontrole ex post w siedzibach beneficjentów, natomiast w przypadku wniosków o zwrot kosztów z tytułu projektów objętych programem „Horyzont 2020” za kontrole ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu Komisji oraz że na podstawie wyników kontroli ex post dostępnych na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 2,05 % i o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,66 % w przypadku projektów objętych siódmym programem ramowym oraz o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 0,85 % i o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,52 % w przypadku projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenia płatności); zauważa ponadto, że zgodnie z wnioskiem Komisji dotyczącym rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 (2) ostatecznym celem przy zamykaniu programów wieloletnich jest osiągnięcie poziomu błędu rezydualnego jak najbardziej zbliżonego do 2 %, już po uwzględnieniu wpływu finansowego wszystkich kontroli, korekt i odzyskanych środków;

31.

z satysfakcją zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w ramach kontroli płatności z tytułu działalności operacyjnej Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności z programu „Horyzont 2020” dokonanych w 2019 r. na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu stwierdzone w wyniku kontroli ex post oraz że te szczegółowe kontrole nie wykazały istotnych błędów ani uchybień w kontroli u objętych próbą beneficjentów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2;

32.

zauważa, że w 2018 i 2019 r. Trybunał dokonał wyrywkowego przeglądu kontroli ex post przeprowadzonych przez Wspólną Służbę Audytu Komisji i jej zakontraktowanych audytorów zewnętrznych; zauważa, że poziom błędu rezydualnego zgłoszony przez siedem wspólnych przedsięwzięć w ramach programu „Horyzont 2020” (badania w zakresie zarządzania ruchem lotniczym w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, „Czyste niebo”, IMI 2, ogniwa paliwowe i technologie wodorowe, podzespoły i układy elektroniczne na rzecz wiodącej pozycji Europy, bioprzemysł i Shift2Rail) w ich odpowiednich rocznych sprawozdaniach z działalności nie jest bezpośrednio porównywalny z poziomem błędu opublikowanym w sprawozdaniu rocznym Trybunału za 2019 r. dotyczącym wydatków Komisji na badania naukowe;

33.

z satysfakcją zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 nie wykryło żadnych nowych nieprawidłowości lub domniemanych nadużyć finansowych w ramach zarządzania portfelem projektów ani nie podlegało dochodzeniom Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, ani też nie otrzymało od niego żadnych wezwań do udzielenia informacji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

34.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 przyjęło przepisy dotyczące konfliktów interesów oraz opublikowało życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów swoich członków zarządu;

35.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 wprowadziło w życie solidne ramy etyczne dzięki przyjęciu przez radę zarządzającą „Strategii Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych dotyczącej ochrony godności osobistej oraz zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu”; odnotowuje również prace na rzecz przyjęcia przez radę zarządzającą na początku 2020 r. wytycznych Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 dotyczących sygnalizowania nieprawidłowości;

36.

zauważa, że trwają negocjacje i prace przygotowawcze na rzecz ustanowienia Inicjatywy na rzecz innowacji w ochronie zdrowia (IHI), która być może zastąpi Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2; zauważa, że kluczowe cele IHI powinny obejmować wprowadzenie w pełni zrównoważonych i przejrzystych procesów decyzyjnych, stałe monitorowanie skutków środowiskowych i społeczno-gospodarczych oraz ustanowienie nowego systemu, który pomoże zapobiec sytuacji, w której partnerzy prywatni nie będą w stanie wywiązywać się ze swoich zobowiązań finansowych; ubolewa, że nie dokonano takich usprawnień jeszcze w 2019 r. w celu poprawy wyników i przejrzystości Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/522 z dnia 24 marca 2021 r. w sprawie ustanowienia Programu działań Unii w dziedzinie zdrowia („Program UE dla zdrowia”) na lata 2021–2027 oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 282/2014 (Dz.U. L 107 z 26.3.2021, s. 1).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) oraz uchylające decyzję nr 1982/2006/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 104).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/492

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1673

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0034/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019.

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/494

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1674

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0034/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/496

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1675

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (zwanego dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2021),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych (WP FCH) zostało ustanowione rozporządzeniem Rady (WE) nr 521/2008 (1) w maju 2008 r. jako partnerstwo publiczno-prywatne na okres do 31 grudnia 2017 r. w celu zintensyfikowania wysiłków w obszarze badań naukowych i przyspieszenia wdrożenia technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych; mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 521/2008 zostało uchylone rozporządzeniem Rady (UE) nr 559/2014 (2);

B.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie zostało ustanowione rozporządzeniem (UE) nr 559/2014 w maju 2014 r. w celu zastąpienia WP FCH do dnia 31 grudnia 2024 r.;

C.	mając na uwadze, że członkami WP FCH były: Unia, reprezentowana przez Komisję, zrzeszenie branżowe europejskiej wspólnej inicjatywy technologicznej na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych oraz zrzeszenie badawcze N.ERGHY;

mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są: Unia, reprezentowana przez Komisję, New Energy World Industry Grouping AISBL („zrzeszenie branżowe”), które w 2016 r. zmieniło nazwę na Hydrogen Europe, oraz New European Research Grouping on Fuel Cells and Hydrogen AISBL („zrzeszenie badawcze”), które w 2018 r. zmieniło nazwę na Hydrogen Europe Research;

E.	mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii w pierwszą fazę działania Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 470 000 000 EUR z siódmego programu ramowego; mając na uwadze, że wysokość wkładów pozostałych członków musi być przynajmniej równa wysokości wkładu UE;

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 665 000 000 EUR (w tym środki EFTA) z programu „Horyzont 2020”, a członkowie z zrzeszenia branżowego i zrzeszenia badawczego wnoszą łącznie co najmniej 380 000 000 EUR w okresie określonym w rozporządzeniu (UE) nr 559/2014, w tym wkłady rzeczowe na rzecz projektów w ramach programu „Horyzont 2020” finansowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie, a także wkłady niepieniężne na dodatkowe działania (o wartości co najmniej 285 000 000 EUR) oraz wkłady pieniężne na poczet kosztów administracyjnych;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że w sprawozdaniu Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia (zwanego dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdzono, że roczne sprawozdanie finansowe za 2019 r. rzetelnie przedstawia we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z jego regulaminem finansowym oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa ponadto, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że dostępny ostateczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia (obejmujący przywrócenie niewykorzystanych środków z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i przesunięcia na kolejny rok) na rok budżetowy 2019 obejmował środki na zobowiązania w wysokości 91 730 585 EUR i środki na płatności w wysokości 113 855 981 EUR; zauważa, że ogólne wykonanie budżetu na 2019 r. w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosło odpowiednio 85,9 % i 98,4 %;

zauważa, że na koniec 2019 r. z maksymalnego wkładu w wysokości 470 000 000 EUR, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 521/2008, Unia wniosła wkład w łącznej wysokości 421 606 000 EUR z siódmego programu ramowego, w tym 19 107 000 EUR wkładów niepieniężnych oraz że członkowie z zrzeszenia branżowego i zrzeszenia badawczego wnieśli łącznie 447 506 000 EUR w zatwierdzonych funduszach, w tym 429 600 000 EUR zatwierdzonych wkładów rzeczowych na rzecz projektów siódmego programu ramowego; zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie dokonało płatności w wysokości 5 805 092 EUR w ramach siódmego programu ramowego na łączną kwotę 415 313 265 EUR za cały okres 2009–2019 oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 95,1 % w odniesieniu do budżetu dostępnego na projekty siódmego programu ramowego w 2019 r.;

zauważa, że na koniec 2019 r. Unia wniosła wkład w wysokości 420 067 000 EUR w ramach programu „Horyzont 2020” oraz że członkowie z zrzeszenia branżowego i zrzeszenia badawczego wnoszą łącznie 11 707 000 EUR w zatwierdzonych funduszach, w tym 5 376 000 EUR zatwierdzonych wkładów niepieniężnych na rzecz projektów realizowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie w ramach programu „Horyzont 2020” oraz 667 001 000 EUR wkładów niepieniężnych na dodatkowe działania;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że niski poziom wkładów niepieniężnych członków z branży na rzecz działań operacyjnych wynika z tego, że Wspólne Przedsięwzięcie poświadcza wkłady równocześnie z końcowymi zestawieniami poniesionych wydatków, w związku z czym większość zadeklarowanych wkładów jest poświadczana na późniejszym etapie w ramach programu „Horyzont 2020”, kiedy dokonywana jest płatność końcowa za projekty i po przedstawieniu poświadczeń sprawozdania finansowego;

zauważa, że wspólne przedsiębiorstwa otrzymujące wkład finansowy od swoich prywatnych członków stosują różne procedury; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; uważa, że taka wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny umożliwiające określenie rzeczywistej wartości wkładu; wzywa Trybunał do weryfikacji kontroli przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; wzywa również do ustanowienia odpowiednich ram prawnych, które zagwarantują, że uda się osiągnąć wymaganą kwotę wkładu finansowego do końca programu; zauważa, że wspomniane ramy prawne mogłyby obejmować wymogi, zgodnie z którymi wkład prywatny byłby wpłacany najpóźniej w tym samym czasie co odpowiedni wkład Unii;

zauważa, że wskaźnik wykonania budżetu dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wyniósł 86,3 % w odniesieniu do środków na zobowiązania i 100 % w przypadku środków na płatności; zauważa ponadto, że środki na zobowiązania nie zostały w pełni wykorzystane, ponieważ nie przyznano żadnych dotacji w ramach dwóch tematów zaproszenia do składania wniosków na 2019 r.

Wyniki

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie stosuje zarówno szczegółowe kluczowe wskaźniki skuteczności działania w ramach programu „Horyzont 2020”, jak i dwa specyficzne kluczowe wskaźniki skuteczności działania Wspólnego Przedsięwzięcia, służące do pomiaru udziału zasobów przeznaczonych na działalność badawczą, oraz że Wspólne Przedsięwzięcie organizuje projekty demonstracyjne w państwach członkowskich i regionach korzystających z unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; zauważa ponadto, że kluczowe wskaźniki skuteczności działania (ustalone w 2014 r.) zostały zmienione i włączone do addendum do wieloletniego planu prac, zatwierdzonego przez Radę Zarządzającą w czerwcu 2018 r., ponieważ w ostatnich latach nastąpił znaczny postęp technologiczny i pojawiają się nowe zastosowania;

nalega, aby Wspólne Przedsięwzięcie dokonało przeglądu swojej strategii komunikacyjnej, tak aby odpowiednie zainteresowane strony znały jego zadania, działania i wyniki;

10.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. wartość efektu dźwigni wynosiła 2,24, biorąc pod uwagę wkład wszystkich partnerów prywatnych, tj. 1,51 przy uwzględnieniu jedynie członków zrzeszenia branżowego „Hydrogen Europe” i zrzeszenia badawczego „Hydrogen Europe Research”;

11.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zakończyło projekt CertifHy 2, który działa jako katalizator wdrażania ogólnounijnego systemu gwarancji jakości dla ekologicznego i niskoemisyjnego wodoru i stanowi ważny krok w kierunku ewentualnego mechanizmu certyfikacji wodoru w kontekście dyrektywy (UE) 2018/2001 (3); odnotowuje przeprowadzone w 2019 r. przegląd i ocenę incydentów ujętych w europejskiej referencyjnej bazie danych dotyczących bezpieczeństwa technologii wodorowych (HIAD.2.0), która zawiera zalecenia dotyczące przyszłych badań w tej dziedzinie; odnotowuje zmiany wynikające z wniosków zawartych w sprawozdaniu pt. „Ogniwa paliwowe i technologie wodorowe na rzecz zielonej energii w europejskich miastach i regionach”, takie jak zainicjowanie partnerstwa na rzecz europejskich dolin wodorowych (EH-S3P) w ramach platformy inteligentnej specjalizacji, podpisanie umowy w sprawie zarządzania instrumentem wspierającym rozwój projektów pilotażowych oraz włączenie do planu prac na 2019 r. tematu „Dolina H2” na potrzeby dużego projektu demonstracyjnego (projekt przewodni);

12.

zauważa, że w 2019 r. w ramach zaproszenia do składania ofert z 2018 r. podpisano umowy o udzielenie dotacji na dwa duże projekty demonstracyjne (H2Haul i Djewels); zauważa ponadto, że w kontekście udzielania zamówień w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie otrzymało łącznie 43 kwalifikujące się wnioski dotyczące 17 tematów, a beneficjenci pochodzili z 23 państw członkowskich Unii lub państw stowarzyszonych, oraz że podmioty z czterech państw trzecich uczestniczą w siedmiu projektach; zauważa ponadto, że w 2019 r. podpisano wszystkie 17 umów o udzielenie dotacji;

13.

zauważa, że na koniec 2019 r. ogólny portfel projektów Wspólnego Przedsięwzięcia obejmował 155 projektów w ramach siódmego programu ramowego (z czego 150 zostało zamkniętych, a 5 jest nadal w toku) oraz 109 projektów zatwierdzonych w ramach programu „Horyzont 2020” (z czego 11 zostało zamkniętych, a 98 jest nadal w toku); zauważa ponadto, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło zaproszenia do składania ofert na dwa badania, w ramach których podpisano jedną umowę w lipcu 2019 r., oraz że ogłoszono dwa dodatkowe zaproszenia do składania wniosków w celu wsparcia inicjatywy „Mission Innovation” i wspierania rozwoju projektów w regionach, z których oba zostały podpisane w ciągu tego roku;

14.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału na koniec 2019 r. wskaźnik realizacji programu „Horyzont 2020” wyniósł 83 % w odniesieniu do procedur zaproszeń do składania wniosków dotyczących działań przypisanych Wspólnemu Przedsięwzięciu;

15.

przyjmuje do wiadomości, że pod koniec 2019 r. personel Wspólnego Przedsięwzięcia składał się z 27 pracowników z 10 państw członkowskich, i z zadowoleniem zauważa, że wśród tych pracowników osiągnięto niemal równowagę płci (51 % mężczyzn i 49 % kobiet); zauważa również, że w 2019 r. udział kobiet w projektach w ramach programu „Horyzont 2020” wyniósł 27 %, że 23,8 % koordynatorów projektów stanowiły kobiety, a odsetek kobiet w Komitecie Naukowym wynosił 33 %;

16.

wzywa Komisję i Trybunał do opracowania metody szczegółowego monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia, w tym skutków społecznych, wpływu na zatrudnienie i wpływu na rynek; uważa, że wyniki tej oceny powinny być brane pod uwagę przy określaniu przyszłego finansowania unijnego lub redystrybucji finansowania unijnego;

17.

wzywa Komisję do dopilnowania, aby program działań Wspólnego Przedsięwzięcia był w przyszłości zgodny z wymogami i celami w zakresie łagodzenia zmiany klimatu określonymi w prawie UE oraz by był zgodny z odpowiednimi strategiami opracowanymi zarówno przez Komisję, jak i sektor;

18.

uważa, że kwestia praw własności intelektualnej powinna być uwzględniana we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania; przypomina, że prawa własności intelektualnej mają na celu ochronę praw indywidualnych twórców, a także wskazanie, w jaki sposób prawa te będą wykorzystywane w przyszłości; zwraca uwagę, że ponieważ działanie jest finansowane również ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste, dostępne dla ogółu społeczeństwa i podlegać specjalnym wymogom; wzywa Komisję do zaproponowania ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, w tym szczególnych wymogów i podziału zysku;

Audyt wewnętrzny

19.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie udzieliło odpowiedzi na projekt i sprawozdanie końcowe dotyczące nowego strategicznego planu audytu wewnętrznego na lata 2019–2021 przygotowanego przez Służbę Audytu Wewnętrznego oraz że w porozumieniu ze Służbą Audytu Wewnętrznego w 2020 r. rozpocznie się nowy audyt Służby Audytu Wewnętrznego zgodnie ze strategicznym planem audytu wewnętrznego na lata 2019–2021; zauważa ponadto, że w 2019 r. przeprowadzono konsultacje ze Wspólnym Przedsięwzięciem i wniosło ono wkład do Służby Audytu Wewnętrznego w ramach zobowiązania doradczego w kontekście obecnego procesu przekazywania informacji zwrotnych na temat polityki w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego na wniosek wspólnego centrum wdrażania;

20.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. wszystkie zalecenia i plany działania wynikające z poprzednich audytów Służby Audytu Wewnętrznego zostały pomyślnie wdrożone i zamknięte;

Kontrole wewnętrzne

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie wprowadziło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że jest zobowiązane do stosowania nowych ram kontroli wewnętrznej Komisji opartych na 17 zasadach kontroli wewnętrznej; zauważa ponadto, że według sprawozdania Trybunału Obrachunkowego do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło już analizę luk w oparciu o istniejący system kontroli wewnętrznej i opracowało wskaźniki służące ocenie skuteczności nowych zasad kontroli wewnętrznej i ich cech; zauważa, że samoocena ram kontroli wewnętrznej przeprowadzona w 2018 r. doprowadziła do opracowania planu działania oraz że w 2019 r. przeprowadzono wewnętrzną ocenę w celu sprawdzenia zgodności z tym planem działania;

22.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w przypadku płatności okresowych i końcowych w ramach siódmego programu ramowego Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadza kontrole ex post beneficjentów, natomiast w przypadku płatności w ramach programu „Horyzont 2020” odpowiedzialność za kontrole ex post spoczywa na Wspólnej Służbie Audytu Komisji oraz że na podstawie wyników kontroli ex post dostępnych pod koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zgłosiło reprezentatywny poziom błędu wynoszący 2,08 % i poziom błędu resztowego wynoszący 1,08 % w przypadku projektów objętych siódmym programem ramowym oraz o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 0,94 % i o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,7 % w przypadku projektów w ramach programu „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności); zauważa, że we wniosku Komisji dotyczącym rozporządzenia w sprawie programu „Horyzont 2020” stwierdzono, że w przypadku wydatków na badania naukowe w ramach programu „Horyzont 2020” roczne ryzyko błędu wynoszące od 2 % do 5 % jest realistycznym celem, biorąc pod uwagę koszty kontroli, proponowane środki upraszczające mające na celu zmniejszenie złożoności zasad i nieodłącznego ryzyka związanego ze zwrotem kosztów projektu badawczego oraz że ostatecznym celem jest osiągnięcie poziomu błędu resztowego jak najbliższego 2 % w momencie zamknięcia programów, po uwzględnieniu wpływu finansowego wszystkich kontroli, korekt i działań odzyskiwania środków;

23.

zauważa, że w ramach kontroli płatności operacyjnych Trybunał skontrolował losowo płatności w ramach programu „Horyzont 2020” dokonane w 2019 r. na poziomie beneficjentów końcowych w celu potwierdzenia poziomów błędu w kontrolach ex post oraz że te szczegółowe kontrole nie wykazały istotnych błędów ani uchybień w zakresie kontroli u objętych próbą beneficjentów Wspólnego Przedsięwzięcia;

24.

zauważa, że we wrześniu 2019 r. dyrektor wykonawczy przyjął kodeks dobrego postępowania administracyjnego Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa, że decyzją Rady Zarządzającej z grudnia 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło nowe przepisy finansowe zgodnie z modelowym rozporządzeniem finansowym dotyczącym partnerstw publiczno-prywatnych; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło pod koniec 2019 r. procedurę przyjęcia polityki zarządzania dokumentami oraz że ostateczne przyjęcie przewidziano na początek 2020 r.;

25.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie przygotowało kompleksową matrycę ryzyka na 2020 r. (obejmującą ryzyko o niższym priorytecie), która była regularnie oceniana i poddawana przeglądowi przez kierownictwo w ramach stałego procesu oceny ryzyka w celu reagowania na ewentualne zmiany w wewnętrznym i zewnętrznym otoczeniu organizacji, a także dokonała przeglądu aktualnej sytuacji w zakresie istotnych zagrożeń i planów działania zidentyfikowanych w 2018 r.; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie wdraża wspólną strategię zwalczania nadużyć finansowych w dziedzinie badań naukowych.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 521/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustanawiające wspólne przedsiębiorstwo na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych (Dz.U. L 153 z 12.6.2008, s. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82).

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/500

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1676

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0035/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/502

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1677

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021-C9-0035/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/503

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1678

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2021),

A.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) ustanowiono w czerwcu 2014 r. na okres 10 lat na mocy rozporządzenia (UE) nr 642/2014;

mając na uwadze, że jego członkami założycielami są Unia Europejska, reprezentowana przez Komisję, i partnerzy z sektora kolejowego (główne zainteresowane strony, w tym producenci urządzeń kolejowych, przedsiębiorstwa kolejowe, podmioty zarządzające infrastrukturą i ośrodki badawcze), przy czym inne podmioty mogą uczestniczyć we Wspólnym Przedsięwzięciu jako członkowie stowarzyszeni; mając na uwadze, że wkłady członków innych niż Unia nie powinny ograniczać się jedynie do pokrycia kosztów administracyjnych i współfinansowania wymaganego do prowadzenia działań w zakresie badań naukowych i innowacji, lecz powinny również być związane z dodatkowymi działaniami;

mając na uwadze, że głównymi celami Wspólnego Przedsięwzięcia są przyczynianie się do tworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego oraz zwiększanie atrakcyjności, konkurencyjności, zrównoważoności i integracji europejskiego systemu kolejowego, między innymi poprzez ułatwianie przejścia z transportu drogowego i lotniczego na transport kolejowy;

D.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie funkcjonuje autonomicznie od maja 2016 r.;

Uwagi ogólne

zauważa, że w sprawozdaniu Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) w sprawie rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019 (zwanego dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdzono, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany swych aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

odnotowuje, że w okresie określonym w rozporządzeniu maksymalny wkład Unii w działania Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 450 000 000 EUR (w tym składki z EFTA), który należy sfinansować z budżetu programu „Horyzont 2020”; zauważa, że wszyscy członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia inni niż Unia (zrzeszenie branżowe) są zobowiązani do wniesienia środków w wysokości co najmniej 470 000 000 EUR w postaci wkładów niepieniężnych i pieniężnych w wysokości co najmniej 350 000 000 EUR na rzecz kosztów operacyjnych i administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia oraz wkładów niepieniężnych o wartości co najmniej 120 000 000 EUR na rzecz działań dodatkowych Wspólnego Przedsięwzięcia;

zauważa, że we wspólnych przedsięwzięciach otrzymujących wkład finansowy od prywatnych członków wspólnych przedsięwzięć istnieją różne procedury; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; wspólna procedura powinna przewidywać przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie rzeczywista wartość wkładu; wzywa Trybunał do kontroli audytów przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; apeluje również o odpowiednie ramy prawne gwarantujące, że kwota wymaganego wkładu finansowego zostanie osiągnięta przed końcem programu; zauważa, że ramy prawne mogłyby obejmować wymogi dotyczące wnoszenia wkładu prywatnego co najmniej w tym samym czasie co odpowiadającego mu wkładu Unii;

uważa, że łącznie ponad 400 podmiotów publicznych i prywatnych reprezentujących sektor kolejowy uczestniczy w działaniach Shift2Rail w zakresie badań naukowych i innowacji;

podkreślona wkład Wspólnego Przedsięwzięcia w realizację celów Europejskiego Zielonego Ładu; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Shift2Rai w zakresie badań naukowych i innowacji mające na celu stworzenie bardziej zrównoważonego, cyfrowego, konkurencyjnego, niezawodnego i atrakcyjnego systemu kolejowego w Europie;

popiera propozycję ustanowienia europejskiego partnerstwa na rzecz badań i innowacji w dziedzinie kolei w celu zmaksymalizowania sukcesu Wspólnego Przedsięwzięcia; podkreśla potrzebę zbadania możliwości finansowania programów i projektów w ramach programów Unii, takich jak instrument „Łącząc Europę”, europejska agenda cyfrowa, Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Fundusz Spójności, a także potrzebę rozwijania synergii między nowym partnerstwem a istniejącymi mechanizmami finansowania;

uważa, że w ramach programu będącego następcą Shift2Rail należy włączyć do programu badawczego wspólne prace z innymi rodzajami transportu w celu przygotowania gruntu dla płynnego i zintegrowanego transportu; zwraca uwagę, że automatyzacja i cyfryzacja sektora kolejowego powinny być jednym z priorytetów następcy Shift2Rail;

Zarządzanie budżetem i finansami

uważa, że ostateczny budżet dostępny w 2019 r., w tym ponownie wprowadzone niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i środki przydzielone na następny rok, obejmował środki na zobowiązania w wysokości 83 071 000 EUR oraz środki na płatności w wysokości 81 563 000 EUR; zauważa, że w 2019 r. wskaźniki wykorzystania dostępnych środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 97 % i 86 %;

10.

zauważa, że roczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont 2020” na rok 2019 wynosił 80 197 000 EUR w środkach na zobowiązania i 78 569 000 EUR w środkach na płatności; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa ponadto, że na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zrealizowało 100 % środków na zobowiązania i 88 % środków na płatności dostępnych na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” oraz że płatności zaliczkowe na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wybrane w ramach zaproszenia do składania wniosków z 2019 r. stanowiły 65 % wartości płatności operacyjnych dokonanych w ciągu roku;

11.

uważa, że na koniec 2019 r. podmioty z branży wniosły zatwierdzone wkłady w ramach programu „Horyzont 2020” w łącznej wysokości 76 827 000 EUR, w tym zatwierdzone wkłady niepieniężne w łącznej kwocie 68 645 000 EUR oraz dodatkowo łączny wkład niepieniężny na rzecz działań dodatkowych w wysokości 182 506 000 EUR w porównaniu z łącznym wkładem pieniężnym Unii wynoszącym 221 743 000 EUR;

12.

uważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zakwalifikowało i podpisało 17 umów o udzielenie dotacji (z 48 otrzymanych wniosków) zawartych w następstwie zaproszeń do składania wniosków z 2019 r. oraz że jeden temat nie został uwzględniony; zauważa ponadto, że przyznane i podpisane dotacje zostaną przeznaczone na finansowanie działań w zakresie badań naukowych i innowacji do łącznej wysokości 74 760 000 EUR, przy całkowitej wartości 148 551 000 EUR, oraz że w związku z tym pozostali członkowie (członkowie założyciele inni niż Unia i członkowie stowarzyszeni) zgodzili się ograniczyć swoje wnioski o finansowanie do 44,44 % całkowitych kosztów projektu (czyli wartość netto 41,44 % dla innego członka po uwzględnieniu jego zobowiązań); zauważa, że na zaproszenie do składania wniosków z 2019 r. odpowiedziało 90 małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) (20 %), a 40 MŚP zostało zakwalifikowanych do finansowania (44,4 %), a ponadto MŚP stanowią 30 % podmiotów wybranych w ramach projektów dotyczących otwartych zaproszeń do składania wniosków; zauważa, że dwie dotacje związane z zaproszeniem do składania wniosków z 2018 r. podpisano w pierwszym kwartale 2019 r.;

13.

zauważa, że na koniec 2019 r. w toku były 72 projekty (32 zaproszenia adresowane do członków i 40 otwartych zaproszeń): 56 projektów rozdzielono w ramach 6 programów na rzecz innowacji, 10 projektów dotyczących działań przekrojowych i 6 projektów w ramach programu na rzecz innowacji X;

Wyniki

14.

uważa, że Wspólne Przedsięwzięcie stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania specyficzne dla programu „Horyzont 2020”, w celu monitorowania wyników i kwestii przekrojowych, a także specjalne kluczowe wskaźniki skuteczności działania specyficzne dla Wspólnego Przedsięwzięcia, takie jak wskaźniki efektywności systemu transportu kolejowego; zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie kontynuowało prace nad kolejną wersją modelu kluczowych wskaźników skuteczności działania (przedstawioną w 2018 r. jako wersja 1) oraz że na posiedzeniu Rady Zarządzającej w listopadzie 2019 r. przedstawiono narzędzie internetowe modelu kluczowych wskaźników skuteczności działania (Release 2.0);

15.

16.

17.

uważa, że do końca 2019 r. ponad 50 % programu Wspólnego Przedsięwzięcia dotyczącego działań w zakresie badań naukowych i innowacji zostało zrealizowanych w celu osiągnięcia poziomu gotowości technologicznej 6/7 w odniesieniu do demonstracji operacyjnych (których zakończenie jest planowane w 2022 r.) oraz że zasadniczo wszystkie projekty zrealizowały planowane działania, przy czym tylko 8 demonstratorów technologii/obszarów pracy wykonało mniej niż 80 % planowanych działań w ciągu roku (w tym jeden projekt demonstracyjny w zakresie technologii poniżej 50 %), a także że Wspólne Przedsięwzięcie zainicjowało działania w zakresie badań naukowych i innowacji związane z zaproszeniem do składania wniosków z 2019 r.;

18.

uważa, że obecne działania Wspólnego Przedsięwzięcia zmierzają w kierunku zorganizowania demonstracji w 2022 r., że stanowią one fundament bardziej systemowej transformacji kolejowej, która jest strategicznie sterowana przez program Komisji na rzecz cyfryzacji i Zielony Ład, oraz że we wrześniu 2019 r. zorganizowano pierwsze warsztaty dyskusyjne na temat następnego partnerstwa i ambicji sektora kolejowego z udziałem Komisji w charakterze obserwatora; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie przyczyniło się do oceny skutków Shift2Rail koordynowanej przez Dyrekcję Generalną ds. Badań Naukowych i Innowacji oraz do „analizy wspierającej na potrzeby określenia przyszłego partnerstwa w zakresie badań kolejowych i innowacji w ramach kolejnych wieloletnich ram finansowych” koordynowanej przez Dyrekcję Generalną ds. Mobilności i Transportu, a także wsparło opracowanie dokumentu wysokiego szczebla w sprawie następcy przedsięwzięcia Shift2Rail; zauważa, że w październiku 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przedstawiło katalog rozwiązań, w którym podkreśliło korzyści płynące z rozwiązań Shift2Rail dla użytkowników końcowych, operatorów, zarządców infrastruktury lub dostawców, a także określiło terminy dostaw;

19.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poczyniło postępy w realizacji swoich celów, wdrożyło program Shift2Rail i zapewniło skuteczne, efektywne i należyte zarządzanie finansami; zauważa, że całkowity koszt projektu działań przeprowadzonych w 2019 r. szacuje się na 117,5 mln EUR (z czego 98,9 mln EUR dostarczyły inne podmioty);

20.

21.

uważa, że we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania, należy uwzględniać kwestię praw własności intelektualnej; ma to na celu ochronę praw indywidualnych twórców, ale również zawiera szczegółowe informacje o tym, w jaki sposób dane prawo będzie wykorzystywane w przyszłości; zwraca uwagę, że ponieważ działanie jest finansowane również ze środków publicznych, wyniki powinny być przejrzyste, dostępne dla ogółu społeczeństwa i w razie potrzeby podlegać specjalnym wymogom, np. interoperacyjności; wzywa Komisję do zaproponowania ram prawnych dotyczących praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, w tym specjalnych wymogów i podziału zysków;

Personel i zamówienia publiczne

22.

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2019 r. zgodnie z planem zatrudnienia obsadzone były 24 stanowiska, w tym 3 oddelegowanych ekspertów krajowych, 5 pracowników zatrudnionych na czas określony i 16 pracowników kontraktowych, a ponadto w celu zapewnienia ciągłości działania Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło nadzwyczajną procedurę rekrutacji w celu zatrudnienia pracownika kontraktowego na okres jednego roku w celu zastąpienia długotrwale nieobecnego pracownika zatrudnionego na czas określony, jak przewidziano w regulaminie pracowniczym; zauważa dużą rotację personelu Wspólnego Przedsięwzięcia, co wynika z faktu, że w przeciwieństwie do niemal wszystkich innych instytucji, agencji i wspólnych przedsięwzięć Unii, plan zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia przewiduje 25 % stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony i 75 % dla pracowników kontraktowych;

23.

zwraca uwagę, że według rocznego sprawozdania z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia za 2019 r. kluczowe wskaźniki skuteczności działania w zakresie równowagi płci za ten rok wskazują na bardzo niski udział kobiet w Radzie Zarządzającej – jedynie 16%, podczas gdy 33% kobiet uczestniczy w grupie reprezentującej Wspólne Przedsiębiorstwo i 33% w Komitecie Naukowym;

24.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło zaproszenia do składania ofert dotyczące operatorów kolejowych i usług wsparcia na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia, zgodnie z zasadami rozporządzenia finansowego i wytycznymi przedstawionymi przez Komisję, oraz że na koniec 2019 r. dwa zaproszenia do składania ofert nie zostały jeszcze sfinalizowane;

Audyt wewnętrzny

25.

zauważa, że w 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt procesu przyznawania dotacji, od określenia tematów zaproszeń do podpisania umowy o udzielenie dotacji, oraz że w następstwie końcowego sprawozdania z audytu w październiku 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego uznała bieżące wysiłki Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz ścisłego monitorowania czasu trwania etapu przygotowania dotacji, aby zapewnić przestrzeganie celu programu „Horyzont 2020” dotyczącego czasu na udzielenie dotacji; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło wdrażanie działań naprawczych określonych w planie działania w odniesieniu do czterech ważnych zaleceń skierowanych do kierownictwa;

26.

uważa, że do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało, że wszystkie zalecenia wynikające z ograniczonego przeglądu wdrażania standardów kontroli wewnętrznej z 2018 r. zostały wdrożone;

Kontrola wewnętrzna

27.

uważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że jest ono zobowiązane do wdrożenia nowych ram kontroli wewnętrznej Komisji w oparciu o 17 zasad kontroli wewnętrznej; zauważa ponadto, że według sprawozdania Trybunału do końca 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zakończyło już analizę luk przeprowadzoną w oparciu o istniejący system kontroli wewnętrznej i opracowało wskaźniki na potrzeby oceny skuteczności nowych zasad kontroli wewnętrznej i powiązanych właściwości;

28.

uważa, że w kwietniu 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie oceniło swoje działania w zakresie badań naukowych i innowacji w drodze trzeciej bramki kontrolnej, w której uwzględniono wyniki i sprawozdania przedłożone w kontekście rocznego przeglądu projektów na lata 2015–2016 i 2017 koordynowanych przez pozostałych członków, przy jednoczesnym zapewnieniu właściwego stosowania zaleceń sformułowanych podczas poprzedniej oceny bramki kontrolnej; zauważa ponadto, że jakość niektórych przedłożonych wyników była niezadowalająca, że Wspólne Przedsięwzięcie zażądało kilkukrotnego ponownego przedłożenia wyników i zawiesiło sprawozdania techniczne i finansowe oraz że proces ten jest nadal szczególnie wymagający, ponieważ nie ma możliwości wcześniejszego planowania; zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło w ramach niektórych projektów pilotażowy proces ciągłego przeglądu wyników w połączeniu z bramką kontrolną w momencie rocznego przeglądu, który to proces uznano za skuteczny; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do informowania o wszelkich zmianach w tym zakresie;

29.

uważa, że Wspólne Przedsięwzięcie nadal wdrażało strategię zwalczania nadużyć finansowych Shift2Rail na lata 2017–2020, która uzupełnia strategię „Horyzont 2020”; zauważa ponadto, że wykorzystano pięć wskaźników do zgłaszania wyników działań w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania oraz że plan działania na rzecz wdrożenia, obejmujący różne etapy cyklu zwalczania nadużyć finansowych (zapobieganie, wykrywanie, dochodzenia i środki naprawcze), został poddany przeglądowi w 2019 r.;

30.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału za audyty ex post płatności dokonanych przez Wspólne Przedsięwzięcie w ramach programu „Horyzont 2020” jest odpowiedzialna działająca w strukturach Komisji Wspólna Służba Audytu oraz że na podstawie wyników kontroli ex post dostępnych na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 1,54 % oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,91 %; na podstawie wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie programu „Horyzont 2020” zauważa, że realistycznym celem jest ryzyko błędu w skali rocznej mieszczące się w przedziale od 2 do 5 %, biorąc pod uwagę koszty kontroli, proponowane środki upraszczające mające na celu zmniejszenie złożoności przepisów i związanego z tym nieodłącznego ryzyka związanego ze zwrotem kosztów projektu badawczego; zauważa również, że ostatecznym celem jest osiągnięcie poziomu błędu resztowego jak najbliższego poziomowi 2 % w momencie zamknięcia programów po uwzględnieniu skutków finansowych wszystkich audytów, korekt i środków odzyskiwania środków;

31.

zauważa, że Trybunał, w ramach kontroli z tytułu działalności operacyjnej, zbadał losowo dobraną próbę płatności w ramach programu „Horyzont 2020” dokonanych w 2019 r. na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu określone w wyniku audytów ex post oraz że te szczegółowe kontrole wykazały występowanie niewielkich błędów kwantyfikowalnych dotyczących zadeklarowanych kosztów osobowych, przy czym głównymi źródłami błędów były: zadeklarowane godziny pracy przypadające w dni wolne od pracy i zastosowanie stawek jednostkowych, w tym elementów szacunkowych, które znacznie odbiegały od rzeczywistych stawek jednostkowych;

32.

zauważa, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów Rady Zarządzającej nie są publikowane; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do opublikowania życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów Rady Zarządzającej w świetle ram dotyczących przejrzystości oraz do zagwarantowania łatwego do nich dostępu.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/507

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1679

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0036/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0108/2021),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/508

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1680

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2019 (05795/2021 – C9-0036/2021),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) Euratomnr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (3), w szczególności jego art. 71,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0108/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

(1) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/509

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2021/1681

z dnia 29 kwietnia 2021 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2019,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0108/2021),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL „Podzespoły i układy elektroniczne w służbie wiodącej pozycji Europy” (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) ustanowiono w rozumieniu art. 187 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w dniu 6 maja 2014 r. na potrzeby realizacji wspólnej inicjatywy technologicznej „Podzespoły i układy elektroniczne w służbie wiodącej pozycji Europy” (ECSEL) przez okres do dnia 31 grudnia 2024 r.;

B.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie zostało ustanowione na mocy rozporządzenia (UE) nr 561/2014 (1) w maju 2014 r. (rozporządzenie to weszło w życie z dniem 27 czerwca 2014 r.), aby zastąpiło Wspólne Przedsiębiorstwa ARTEMIS i ENIAC oraz stanowiło ich kontynuację;

mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, państwa członkowskie oraz, na zasadzie dobrowolności, państwa stowarzyszone („państwa uczestniczące”), a także stowarzyszenia zrzeszające podmioty prywatne („członkowie prywatni”) reprezentujące należące do nich przedsiębiorstwa oraz inne organizacje prowadzące aktywną działalność w dziedzinie podzespołów i układów elektronicznych w Unii;

mając na uwadze, że wkłady finansowe na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia przewidziane na cały okres realizacji programu „Horyzont 2020” wynoszą maksymalnie 1 184 874 000 EUR ze środków Unii (łącznie ze środkami EFTA) na pokrycie kosztów administracyjnych i operacyjnych, 1 170 000 000 EUR ze strony państw uczestniczących na pokrycie kosztów operacyjnych, która to kwota jest współmierna z wkładem Unii, oraz 1 657 500 000 EUR ze strony członków prywatnych;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2019 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie ze swoimi przepisami finansowymi oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

odnotowuje, że całkowity dostępny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na rok budżetowy 2019 (obejmujący ponownie ujęte w budżecie niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i realokacje na następny rok) obejmował środki na zobowiązania w wysokości 203 966 000 EUR oraz środki na płatności w wysokości 232 545 000 EUR; odnotowuje, że wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 100 % i 80 %;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że na koniec 2019 r. Unia przeznaczyła 637 600 000 EUR z funduszu siódmego programu ramowego na współfinansowanie działań objętych siódmym programem ramowym, a kolejne 17 931 000 EUR na współfinansowanie powiązanych kosztów administracyjnych, oraz że skumulowane zobowiązanie na te działania przejęte przez Wspólne Przedsięwzięcie w czerwcu 2014 r. wynosiło 447 342 072 EUR (101 425 148 EUR od ARTEMIS i 345 916 924 EUR od ENIAC); na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie anulowało około 21 800 000 EUR (około 10 700 000 EUR od ARTEMIS i 11 100 000 EUR od ENIAC) i wypłaciło 372 480 443 EUR (78 362 170 EUR od ARTEMIS i 294 118 273 EUR od ENIAC);

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że wskaźnik wykonania dostępnych na 2019 r. środków na płatności Wspólnego Przedsięwzięcia w kwocie 44 805 000 EUR przeznaczonych na współfinansowanie projektów objętych siódmym programem ramowym wyniósł 45,3 % oraz że tak niski wskaźnik był głównie spowodowany opóźnieniami w wydawaniu przez krajowe organy finansujące (zwane dalej „KOF”) świadectw zakończenia projektu w przypadku objętych siódmym programem ramowym działań będących w trakcie realizacji; zauważa ponadto, że ponieważ program został zamknięty z końcem 2017 r., opóźnienia te zwiększają ryzyko, że środki pochodzące z siódmego programu ramowego już przydzielone Wspólnemu Przedsięwzięciu nie zostaną w pełni wykorzystane; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawy z sytuacji;

zauważa, że od 30 państw uczestniczących wymaga się wniesienia w okresie przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 561/2014 wkładów na działania operacyjne Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont 2020” w wysokości co najmniej 1 170 000 000 EUR oraz że na koniec 2019 r. państwa uczestniczące biorące udział w zaproszeniach do składania wniosków na lata 2014–2018 zaciągnęły zobowiązania na kwotę około 763 530 000 EUR i dokonały płatności w wysokości około 341 600 000 EUR (29,2 % łącznej kwoty wymaganych wkładów); na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że niski poziom wkładów wniesionych przez państwa uczestniczące wynika z faktu, że niektóre z nich uznają koszty i ujmują je w sprawozdaniach przekazywanych Wspólnemu Przedsięwzięciu dopiero po ukończeniu wspieranych przez siebie projektów objętych programem „Horyzont 2020”;

zauważa, że w odniesieniu do minimalnej kwoty 1 657 500 000 EUR wkładów, które mają zostać wniesione przez członków prywatnych (z branży) na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia w okresie przewidzianym dla programu w rozporządzeniu, na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie oszacowało (na podstawie wkładów zgłoszonych, lecz niezatwierdzonych), że członkowie wnieśli wkłady niepieniężne w wysokości 705 410 000 EUR, gdy tymczasem wkład pieniężny Unii na koniec 2019 r. wyniósł 681 483 000 EUR (zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 561/2014 jej maksymalny wkład wynosi 1 184 874 000 EUR), a zatwierdzony wkład niepieniężny przedsiębiorstw – 102 559 000 EUR; zauważa ponadto, że wkłady pieniężne członków z branży wyniosły 14 922 000 EUR; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie może obliczyć faktyczną wartość wkładów niepieniężnych członków z branży dopiero po zatwierdzeniu wkładów państw uczestniczących na zakończenie programu, co wyjaśnia wysoką kwotę zgłoszonych, lecz jeszcze niezatwierdzonych wkładów niepieniężnych ze strony członków z branży; wzywa uczestniczące państwa do wywiązania się ze zobowiązań wynikających z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 561/2014 w odniesieniu do ich wkładów i sprawozdawczości w tym zakresie;

zauważa, że wspólne przedsięwzięcia otrzymujące wkłady finansowe od prywatnych członków różnią się między sobą procedurami; wzywa do harmonizacji obliczania wkładów niepieniężnych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach; sugeruje, by wspólna procedura przewidywała przejrzyste i skuteczne metody oceny, których wynikiem będzie realna wartość wkładu; wzywa Trybunał do udostępniania kontroli audytów przeprowadzanych przez niezależnych audytorów zewnętrznych; apeluje również o odpowiednie ramy prawne gwarantujące, że kwota wymaganego wkładu finansowego zostanie osiągnięta przed końcem programu; zauważa, że ramy prawne mogłyby obejmować wymogi wnoszenia wkładu prywatnego uprzednio lub jednocześnie z odpowiadającym mu wkładem Unii;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że wskaźniki wykonania środków dostępnych na 2019 r. przeznaczonych na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wyniosły 100 % w przypadku środków na zobowiązania i 89 % w przypadku środków na płatności oraz że płatności zaliczkowe na rzecz projektów w ramach programu „Horyzont 2020” wybranych w ramach zaproszeń do składania wniosków z lat 2018 i 2019 stanowiły 67 % wartości dokonanych w ciągu roku płatności z tytułu działalności operacyjnej; zauważa ponadto na podstawie sprawozdania Trybunału, że Wspólne Przedsięwzięcie przeniosło do budżetu operacyjnego na 2019 r. 19 000 000 EUR niewykorzystanych środków na płatności z lat poprzednich, co zwiększyło pierwotny budżet na płatności z tytułu umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020” ze 163 080 000 EUR do 182 147 000 EUR, a także że Wspólne Przedsięwzięcie uzasadniło przeniesienie środków oczekiwanym wzrostem liczby wniosków o pokrycie kosztów w 2019 r. w związku z zaproszeniami do składania wniosków w ramach programu „Horyzont 2020” z lat 2014 i 2015 oraz że na koniec 2019 r. wykorzystano 59 % przeniesionego budżetu;

Wyniki

zauważa, że do pomiaru wyników operacyjnych i wyników programu Wspólne Przedsięwzięcie stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania (KPI) oraz wspólne kluczowe wskaźniki efektywności programu „Horyzont 2020”, a jednocześnie monitoruje za pomocą wskaźników kwestie przekrojowe;

10.

11.

wzywa Komisję i Trybunał do opracowania dogłębnej metody monitorowania wyników w celu oceny wartości dodanej Wspólnego Przedsięwzięcia, z uwzględnieniem skutków społecznych, wpływu na zatrudnienie oraz wpływu na rynek; uważa, że wyniki tej oceny powinny zostać wykorzystane z myślą o przyszłości lub w celu redystrybucji finansowania unijnego;

12.

zauważa, że całkowity efekt mnożnikowy osiągnięty w 2019 r. w związku z programem Wspólnego Przedsięwzięcia (tj. koszt programu „Horyzont 2020” pomniejszony o finansowanie unijne i podzielony przez finansowanie unijne) wynosi 3; zauważa ponadto, że 1 EUR z finansowania w ramach programu „Horyzont 2020” lewaruje również 0,93 EUR z krajowych lub unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych;

13.

zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło trzy zaproszenia do składania wniosków (działania w zakresie badań naukowych i innowacji, działania w zakresie innowacji oraz działania koordynacyjne i wspierające), w których wyniku wybrano 15 z 40 projektów opartych na współpracy: osiem działań w zakresie badań naukowych i innowacji, sześć działań w zakresie innowacji oraz jedno działanie koordynacyjne i wspierające; zauważa ponadto, że podpisano umowy o udzielenie dotacji w odniesieniu do 13 wniosków wybranych w ramach zaproszeń z 2018 r. i że wszystkie te projekty zaczęto realizować w 2019 r.; zauważa ponadto trzy inicjatywy przewodnie – Mobilność.E, Industry4.E i Health.E, które umożliwiają Wspólnemu Przedsięwzięciu dalsze docieranie do innych odbiorców (np. poprzez pomoc w rozwoju wspólnej ze Wspólnym Przedsiębiorstwem IMI działalności w związku z projektem „Trials@Home”, w ramach którego w planie prac na 2020 r. zatwierdzono specjalne zaproszenie do składania wniosków); odnotowuje osiągnięcie przez Wspólne Przedsięwzięcie wszystkich celów operacyjnych na 2019 r.;

14.

15.

odnotowuje opublikowane w lipcu 2020 r. niezależne badanie skutków pt. „Badanie wpływu działań finansowanych przez ECSEL”, w którym stwierdzono, że Wspólne Przedsięwzięcie przyniosło już znaczące rezultaty, zarówno na poziomie gospodarczym, jak i społecznym, tworząc pozytywne ramy budowania zaufania i podejmowania ryzyka oraz wyraźnie przyczyniając się do stworzenia odpowiednich uwarunkowań lub otoczenia dla innowacji, zarówno na poziomie projektów, jak i programu; zauważa ponadto, że w badaniu stwierdzono, iż Wspólne Przedsięwzięcie jest w stanie wspierać badania naukowe i rozwój rozwiązań, z których bezpośrednio korzystają obywatele Unii i które są odpowiedzią na wyzwania społeczne;

16.

zauważa, że we wszystkich umowach, które mogą przynieść zamierzony rezultat lub wynik działania, należy uwzględniać kwestię praw własności intelektualnej; przypomina, że prawa własności intelektualnej mają na celu ochronę praw indywidualnych twórców, a zarazem zapewniają szczegółowe informacje o tym, jak prawa te będą wykorzystywane w przyszłości; zauważa, że skoro działalność jest finansowana również ze środków publicznych, jej wyniki powinny być przejrzyste, ogólnie dostępne i w razie potrzeby podlegać specjalnym wymogom, takim jak interoperacyjność; apeluje do Komisji, by zaproponowała ramy prawne dotyczące praw własności intelektualnej i ich wdrażania na rynku, włącznie ze specjalnymi wymogami i podziałem zysków;

17.

odnotowuje informacje zawarte w rocznym sprawozdaniu z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia za 2019 r. dotyczące równowagi płci w projektach dotyczących podzespołów i układów elektronicznych w służbie wiodącej pozycji Europy, wskazujące, że łączny odsetek kobiet zaangażowanych w takie projekty realizowane w 2019 r. i projekty zgłoszone w tymże roku (realizowane w latach 2014, 2015 i 2016, 2017 i 2018) wyniósł 20 %, z czego 13 % w związku z działalnością badawczą, a 7 % – z działalnością pozabadawczą;

18.

wzywa Komisję do dopilnowania, by w przyszłości program działań Wspólnego Przedsięwzięcia był zgodny z wymogami i celami przewidzianymi w prawie UE w odniesieniu do cyfryzacji oraz ze strategiami w tej dziedzinie opracowanymi zarówno przez Komisję, jak i przez branżę;

Kontrole wewnętrzne

19.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło wiarygodne procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie rozpoczęło jeszcze procesu wdrażania nowych ram kontroli wewnętrznej Komisji (ICF), opartych na 17 zasadach kontroli wewnętrznej, które jest zobowiązane wdrożyć; na podstawie odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia zauważa, że w 2020 r. rozpoczęło ono zgodnie z planem działania przechodzenie na nowe ICF i że ustala ono kryteria monitorowania kontroli wewnętrznej przed zatwierdzeniem ich przez kierownictwo, a ponadto że do czasu zakończenia procesu przechodzenia na nowe ICF nadal stosuje i monitoruje swój kompleksowy zestaw istniejących standardów kontroli wewnętrznej; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

20.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsiębiorstwo podjęło działania w celu dokonania oceny wdrożenia kontroli ex post przez KOF i uzyskało od KOF pisemne oświadczenia, w których zadeklarowały one, iż stosowanie procedur krajowych daje wystarczającą pewność co do legalności i prawidłowości transakcji, lecz że znaczne zróżnicowanie metod i procedur stosowanych przez KOF nie pozwala Wspólnemu Przedsiębiorstwu na obliczenie jednego wiarygodnego ważonego poziomu błędu lub poziomu błędu rezydualnego w odniesieniu do płatności w ramach siódmego programu ramowego; zauważa ponadto na podstawie sprawozdania Trybunału, że w odniesieniu do projektów objętych siódmym programem ramowym płatności dokonane przez Wspólne Przedsięwzięcie w 2019 r. wyniosły 20 305 796 EUR (41 247 048 EUR w 2018 r.), co stanowi 11,2 % (22 % w 2018 r.) łącznych płatności z tytułu działalności operacyjnej dokonanych przez Wspólne Przedsięwzięcie w 2019 r., oraz że w odniesieniu do tych płatności Trybunał zastosował poziom błędu rezydualnego ustalony przez Dyrekcję Generalną Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji dla całego siódmego programu ramowego, który na koniec 2019 r. wynosił 3,52%;

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w odniesieniu do płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za kontrole ex post odpowiada Wspólna Służba Kontrolna Komisji oraz że na podstawie wyników kontroli ex post dostępnych na koniec 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 3 % oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 1,48%; ponadto na podstawie wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie programu „Horyzont 2020” zauważa, że realistycznym celem w przypadku wydatków na badania naukowe w ramach programu „Horyzont 2020” jest ryzyko błędu w przedziale 2–5 % (z uwzględnieniem kosztów kontroli, środków zaproponowanych w celu uproszczenia zasad oraz powiązanego nieodłącznego ryzyka związanego ze zwrotem kosztów projektu badawczego) oraz że ostatecznym celem przy zamykaniu programów (po uwzględnieniu wpływu finansowego wszystkich kontroli, korekt i środków odzyskanych) jest osiągniecie poziomu błędu rezydualnego jak najbardziej zbliżonego do 2 %;

22.

zauważa, że Trybunał zbadał również, w ramach kontroli działalności operacyjnej, losowo dobraną próbę płatności w ramach programu „Horyzont 2020” dokonanych w 2019 r. na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu stwierdzone w wyniku kontroli ex post; zauważa, że szczegółowe kontrole Trybunału wykazały błędy systemowe dotyczące deklarowanych kosztów personelu, przy czym głównymi źródłami błędów były błędne obliczenia stawek godzinowych w przypadku właściciela przedsiębiorstwa i zastosowanie rocznych stawek godzinowych, których podstawą nie był ostatni zamknięty rok budżetowy; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do udoskonalenia systemu deklarowania kosztów personelu oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym względzie;

23.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło w kwietniu 2018 r. plan działania i że niektóre działania zostały już zrealizowane, a większość działań miała zostać zrealizowana w 2019 r., natomiast niektóre z nich uznano za wykraczające poza zakres działalności Wspólnego Przedsięwzięcia;

24.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie uzgodniło harmonogram płatności w celu uregulowania sytuacji polegającej na tym, że członkowi z branży AENEAS nie zostały zafakturowane wkłady pieniężne na pokrycie kosztów administracyjnych w wysokości ponad 1 000 000 EUR, co zauważono w ramach kontroli Trybunału dotyczącej absolutorium za 2018 r., a także że Wspólne Przedsięwzięcie wystawiło już pod adresem AENEAS pierwszy nakaz odzyskania środków w wysokości 549 500 EUR oraz że zgodnie z harmonogramem płatności pozostała kwota w wysokości 550 023 EUR miała zostać pobrana w 2020 r.;

Audyt wewnętrzny

25.

zauważa, że w ostatnim kwartale 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) skontrolowała działania związane z zaleceniami pokontrolnymi, by ocenić postępy we wdrażaniu pozostałych do realizacji zaleceń wynikających z wcześniejszych audytów IAS, oraz że stwierdziła ona, iż wszystkie zalecenia sformułowane w ramach audytu dotyczącego obecnie wspólnego ośrodka wdrażania zostały skutecznie wdrożone; zauważa, iż w odniesieniu do kontroli zarządzania wynikami działań Wspólnego Przedsięwzięcia jedno zalecenie (dotyczące wskaźników wykonania i narzędzi monitorowania) zostało skutecznie wdrożone, a drugie (dotyczące ram wykonania zadań) pozostaje niezrealizowane, gdyż zostało wdrożone tylko częściowo; zauważa, że w lipcu 2019 r. IAS opublikowała strategiczny plan audytu wewnętrznego IAS na lata 2019–2021, który opiera się na wynikach dogłębnej oceny ryzyka przeprowadzonej przez IAS w listopadzie 2018 r.; zauważa ponadto, że zgodnie z tym planem audytu wewnętrznego w 2019 r. rozpoczęto trwający wciąż audyt realizacji i zamknięcia umowy o udzielenie Wspólnemu Przedsięwzięciu dotacji w ramach programu „Horyzont 2020” – w ramach tego audytu ocenie podlega adekwatność koncepcji oraz skuteczność i wydajność istniejących mechanizmów kontroli wewnętrznej;

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie musi usprawnić proces komunikacji wewnętrznej w celu identyfikowania beneficjentów zagrożonych upadłością oraz w celu terminowego informowania o płatnościach zaliczkowych obarczonych ryzykiem nieodzyskania środków i że w związku z tym ujęte w rocznym sprawozdaniu finansowym aktywa płatności zaliczkowych mogą być przeszacowane; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

Zarządzanie zasobami ludzkimi

27.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2019 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 30 z 31 pracowników, ponieważ jedno stanowisko oddelegowanego eksperta krajowego zostało zatwierdzone, lecz nie było jeszcze obsadzone; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie poczyniło znaczne wysiłki na rzecz przygotowania aktualizacji przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/513

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1682

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0270/2020),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2020) 290),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania działań w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 (05282/2021 – C9-0079/2021, 05284/2021 – C9-0080/2021, 05286/2021 – C9-0081/2021, 05289/2021 – C9-0082/2021),

—	uwzględniając sprawozdania Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311),

—

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. (3) i zmienioną w Wagadugu (Burkina Faso) dnia 22 czerwca 2010 r. (4),

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (6),

—

uwzględniając art. 32 Umowy wewnętrznej z dnia 18 września 2000 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi podpisanej w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (7),

—

uwzględniając art. 11 Umowy wewnętrznej z dnia 17 lipca 2006 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy wspólnotowej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2008–2013 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–WE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE (8),

—

uwzględniając art. 11 Umowy wewnętrznej z dnia 24 czerwca 2013 r. i z dnia 26 czerwca 2013 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (9),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 42 rozporządzenia Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającego rozporządzenie (UE) 2015/323 (13),

—	uwzględniając art. 99 i art. 100 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0095/2021),

udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7.

(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(4) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

(5) Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1.

(6) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(7) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(8) Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.

(9) Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(10) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(11) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(12) Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(13) Dz.U. L 307 z 3.12.2018, s. 1.

24.9.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/515

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2021/1683

z dnia 28 kwietnia 2021 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 (COM(2020) 288 – C9-0270/2020),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2020) 290),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2019 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania działań w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019 (05282/2021 – C9-0079/2021, 05284/2021 – C9-0080/2021, 05286/2021 – C9-0081/2021, 05289/2021 – C9-0082/2021),

—	uwzględniając sprawozdania Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2018 (COM(2020) 311),

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (6),

—

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 42 rozporządzenia Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającego rozporządzenie (UE) 2015/323 (13),

—	uwzględniając art. 99 i art. 100 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0095/2021),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2019;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

David Maria SASSOLI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 351 z 21.10.2020, s. 7.