(1)

Dyrektywa 2014/94/UE stanowi, że specyfikacje techniczne dotyczące interoperacyjności punktów ładowania i tankowania paliwa powinny zostać określone w normach europejskich lub międzynarodowych. W przypadku norm, które jeszcze nie zostały przyjęte, normalizacja powinna opierać się na normach opracowywanych.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (2) Komisja zwróciła się (3) do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) o opracowanie i przyjęcie stosownych norm europejskich lub o zmianę istniejących norm europejskich w odniesieniu do: dostarczania energii elektrycznej na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej; dostarczania wodoru na potrzeby transportu drogowego; oraz dostarczania gazu ziemnego, w tym biometanu, na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej.

(3)

W następstwie wniosku Komisji M/533 CEN i CENELEC opracowały normy zawierające specyfikacje techniczne dotyczące punktów ładowania przeznaczonych dla autobusów elektrycznych, o których mowa w pkt 1.6 załącznika II do dyrektywy 2014/94/UE.

(4)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję, że złącza typu 2, opisane w normie EN 62196-2, są najwłaściwszym typem dla punktów ładowania o normalnej i dużej mocy na prąd przemienny przeznaczonych dla autobusów elektrycznych.

(5)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję, że złącza uniwersalnego systemu ładowania „Combo 2”, opisane w normie EN 62196-3, powinny być stosowane w punktach ładowania o normalnej i dużej mocy na prąd stały przeznaczonych dla autobusów elektrycznych.

(6)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję że, w celu zapewnienia interoperacyjności, do automatycznych złączy stykowych do ładowania przewodowego autobusów elektrycznych w trybie 4, zgodnie z normą EN 61851-23-1, należy stosować normę EN 50696. Norma ta, wraz z wyżej wymienionymi normami, odegra kluczową rolę we wprowadzaniu autobusów elektrycznych w miastach.

(7)

Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1161 (4) dla autobusów zeroemisyjnych w zamówieniach publicznych zarezerwowano minimalne krajowe poziomy docelowe w wysokości do 22,5 % w latach 2021–2025 oraz 32,5 % w latach 2026–2030. Ponieważ coraz więcej organizatorów transportu publicznego i przewoźników przestawia się na autobusy zeroemisyjne, aby osiągnąć te cele niezbędna staje się pełna interoperacyjność pojazdów i infrastruktury ładowania.

(8)

Należy zapewnić interoperacyjność różnych rodzajów ładowania autobusów elektrycznych w celu stworzenia równych warunków działania dla producentów i operatorów oraz wygenerowania korzyści skali przy jednoczesnym zapewnieniu otwartości na rozwiązania technologiczne. Interoperacyjność ta powinna jeszcze bardziej zwiększyć wykorzystanie inteligentnego ładowania, w tym usług pojazd-sieć.

(9)

Eksperci z państw członkowskich, z którymi przeprowadzono konsultacje za pośrednictwem Komitetu ds. Infrastruktury Paliw Alternatywnych, oraz attaché ds. transportu państw członkowskich przedstawili swoje opinie na temat norm europejskich i specyfikacji technicznych będących przedmiotem niniejszego aktu delegowanego.

(10)

Komisja powinna odpowiednio uzupełnić pkt 1.6 załącznika II do dyrektywy 2014/94/UE, wprowadzając odniesienia do norm europejskich i specyfikacji technicznych opracowanych przez CEN i CENELEC.

(11)

W przypadku gdy nowe specyfikacje techniczne określone w załączniku II do dyrektywy 2014/94/UE należy wprowadzić w drodze aktów delegowanych, należy zastosować 24-miesięczny okres przejściowy,

(1)

Aby uwzględnić zmiany technologiczne i regulacyjne, należy wprowadzić oraz zaktualizować odniesienia do aktów prawnych wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/858 i zawierających wymogi, które muszą spełniać pojazdy, układy, komponenty i oddzielne zespoły techniczne.

(2)

Aby uwzględnić zmiany technologiczne i regulacyjne, należy zaktualizować określony w załączniku VII do rozporządzenia (UE) 2018/858 wykaz aktów prawnych, w odniesieniu do których producent może zostać wyznaczony jako służba techniczna, oraz szczególne warunki, zgodnie z którymi należy korzystać z wyznaczenia do celów samokontroli.

(3)

Załączniki II i VII do rozporządzenia (UE) 2018/858 należy zatem zmienić zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 563/2014 (2) zatwierdzono substancję podstawową chlorowodorek chitozanu i włączono ją do załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (3).

(2)

Po wejściu w życie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 563/2014 zauważono błąd w numerze CAS (Chemical Abstracts Number of the American Chemical Society) zastosowanym w odniesieniu do substancji podstawowej chlorowodorek chitozanu w załącznikach do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 563/2014.

(3)

Numer CAS jest niepowtarzalnym identyfikatorem substancji chemicznej, używanym również przy identyfikacji substancji czynnej stosowanej w środkach ochrony roślin; jest on stosowany jako numer referencyjny w handlu i do celów działań regulacyjnych w odniesieniu do chemikaliów ogółem, nie tylko w odniesieniu do substancji w środkach ochrony roślin.

(4)

Kolumna dotycząca nazwy zwyczajowej i numerów identyfikacyjnych zawiera wpis „Chlorowodorek chitozanu Nr CAS: 9012-76-4”. Numer CAS 9012-76-4 stosuje się jednak do substancji chitozan, natomiast chlorowodorek chitozanu ma numer CAS 70694-72-3. Ze względu na fakt, że w ramach działań związanych z zarządzaniem chemikaliami lub z handlem może dojść do nieporozumień dotyczących identyfikacji substancji, konieczne jest sprostowanie numeru CAS wymienionego w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 563/2014, a co za tym idzie – w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011.

(5)

W celu zapewnienia jasności należy zastąpić załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 563/2014 i odpowiednią pozycję w części C załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(6)

Aby zapewnić jasność i pewność prawa podmiotom gospodarczym i organom egzekwowania prawa, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Przywóz niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych (tj. mandarynek itd.) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej jest objęty ostatecznym cłem antydumpingowym, nałożonym rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1534 (2).

(2)

Toyoshima Share Yidu Foods Co., Ltd (3) (dodatkowy kod TARIC (4) A889), przedsiębiorstwo z siedzibą w Chińskiej Republice Ludowej, którego wywóz do Unii niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych (tj. mandarynek itd.) podlega cłu antydumpingowemu w wysokości 499,6 EUR/t wagi produktu netto, poinformowało Komisję, że z dniem 22 stycznia 2008 r. zmieniło nazwę na „Hubei Fomdas Foods Co., Ltd, Yidu, Hubei”.

(3)

W następstwie zmiany swojej nazwy przedsiębiorstwo zwróciło się w dniu 31 marca 2021 r. do Komisji z prośbą o potwierdzenie, że zmiana nazwy nie wpływa na jego prawo do korzystania ze stawki cła dla nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, stosowanej w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa działającego pod swoją dawną nazwą. Przedsiębiorstwo wyraźnie zaznaczyło, że wnioskuje o to, by zmiana nazwy stała się skuteczna od dnia złożenia wniosku do Komisji, tj. od dnia 31 marca 2021 r.

(4)

Komisja zbadała przedłożone informacje i stwierdziła, że zmiana nazwy została prawidłowo zarejestrowana przez właściwe organy oraz że nie doprowadziła do powstania żadnych nowych powiązań z innymi grupami przedsiębiorstw, które nie były objęte dochodzeniem Komisji. W związku z tym, zmiana nazwy nie ma wpływu na ustalenia zawarte w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/1534, a w szczególności na stawkę cła antydumpingowego mającą zastosowanie do przedsiębiorstwa.

(5)

Biorąc pod uwagę ustalenia przestawione w powyższym motywie, Komisja uznała za stosowne zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/1534 w celu odzwierciedlenia zmienionej nazwy przedsiębiorstwa, któremu przypisano wcześniej dodatkowy kod TARIC A889.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

(1)

Dyrektywą Komisji 2008/127/WE (2) włączono węglan wapnia jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej węglan wapnia, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 sierpnia 2022 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej węglan wapnia złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia i w dniu 23 października 2019 r. przedłożyło go Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji. Urząd podał do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą. Urząd udostępnił również projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim w celu zgłoszenia uwag i rozpoczął konsultacje publiczne na ten temat. Otrzymane uwagi Urząd przekazał Komisji.

(7)

W dniu 9 lutego 2021 r. Urząd przedstawił Komisji wnioski (6), w których określił, czy węglan wapnia ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(8)

W dniu 19 maja 2021 r. Komisja przedstawiła Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz sprawozdanie z odnowienia i projekt rozporządzenia dotyczącego węglanu wapnia.

(9)

Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012, do sprawozdania z odnowienia. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną węglan wapnia ustalono, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione.

(11)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej węglan wapnia opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, które jednak nie ograniczają zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające węglan wapnia. Nie należy zatem utrzymywać ograniczenia do zastosowania w charakterze środka odstraszającego owady.

(12)

Komisja uważa ponadto węglan wapnia za substancję czynną niskiego ryzyka zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Węglan wapnia nie jest substancją potencjalnie niebezpieczną i spełnia warunki określone w pkt 5.1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Należy zatem zatwierdzić węglan wapnia jako substancję niskiego ryzyka.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(14)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/745 (7) przedłużono okres zatwierdzenia węglanu wapnia do dnia 31 sierpnia 2022 r., aby umożliwić zakończenie procedury odnowienia przed upływem okresu zatwierdzenia tej substancji czynnej. Jednak z uwagi na to, że decyzję w sprawie odnowienia podjęto przed upływem tego przedłużonego okresu zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie należy zacząć stosować przed tą datą.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (2) określono substancje czynne uznane za zatwierdzone rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1511 (3) przedłużono okres zatwierdzenia substancji czynnych: chlorotoluron, chlomazon, cypermetryna, daminozyd, deltametryna, fludioksonil, flufenacet, fostiazat, indoksakarb, MCPA, MCPB i prosulfokarb – do dnia 31 października 2021 r., substancji czynnej tritosulfuron – do dnia 30 listopada 2021 r., oraz substancji czynnych: amidosulfuron, bifenoks, klofentezyna, dikamba, difenokonazol, diflufenikan, fenoksaprop-P, fenpropidyna, lenacyl, nikosulfuron, oleje parafinowe, pikloram, siarka i triflusulfuron – do dnia 31 grudnia 2021 r. Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/2104 (4) przedłużono do dnia 31 grudnia 2021 r. okres zatwierdzenia substancji czynnej olej parafinowy. Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/555 (5) przedłużono do dnia 30 listopada 2021 r. okres zatwierdzenia substancji czynnych: chloromekwat, propachizafop i chizalofop-P-etylowy oraz do dnia 31 grudnia 2021 r. – substancji czynnych: 2-fenylofenol (wraz z jego solami takimi jak sól sodowa), dimetachlor, etofenproks, penkonazol, tetrakonazol i trialat. Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1530 (6) przedłużono do dnia 30 listopada 2021 r. okres zatwierdzenia substancji czynnej chizalofop-P-tefurylowy.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 993/2011 (7) zatwierdzenie substancji czynnej 8-hydroksychinolina wygasa z dniem 31 grudnia 2021 r.

(4)

Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 844/2012 (8) złożono wnioski o odnowienie zatwierdzenia tych substancji.

(5)

W związku z tym, że ocena tych substancji czynnych opóźniła się z przyczyn niezależnych od wnioskodawców, prawdopodobnie zatwierdzenia tych substancji czynnych wygasną, zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie ich odnowienia. Należy zatem przedłużyć okresy zatwierdzenia tych substancji.

(6)

Ponadto przedłużenie okresu zatwierdzenia substancji czynnych: 2-fenylofenol (wraz z jego solami takimi jak sól sodowa), 8-hydroksychinolina, amidosulfuron, klofentezyna, chlomazon, daminozyd, fenoksaprop-P, fludioksonil, flufenacet, lenacyl, triflusulfuron i tritosulfuron jest wymagane po to, aby zapewnić czas niezbędny na przeprowadzenie oceny dotyczącej tych substancji czynnych pod kątem właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego zgodnie z procedurą określoną w art. 13 i 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012.

(7)

W przypadkach, w których Komisja ma przyjąć rozporządzenie stanowiące, że zatwierdzenie substancji czynnej, o której mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, nie zostaje odnowione, ponieważ kryteria zatwierdzenia nie zostały spełnione, Komisja ma wyznaczyć taką samą datę wygaśnięcia jak data obowiązująca przed niniejszym rozporządzeniem lub ustalić ją na dzień wejścia w życie rozporządzenia stanowiącego o nieodnowieniu zatwierdzenia substancji czynnej, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. W przypadkach gdy Komisja ma przyjąć rozporządzenie stanowiące o odnowieniu zatwierdzenia substancji czynnej, o której mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, Komisja postara się, stosownie do okoliczności, wyznaczyć najwcześniejszą możliwą datę rozpoczęcia stosowania.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (2) określono substancje czynne uznane za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(2)

Okresy zatwierdzenia substancji czynnych akrynatryna i prochloraz, pierwotnie upływające w dniu 31 grudnia 2021 r., zostały przedłużone rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/291 (3) do dnia 31 grudnia 2023 r.

(3)

Wnioski o odnowienie zatwierdzenia tych substancji czynnych złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (4). W odniesieniu do substancji czynnych akrynatryna i prochloraz wnioskodawcy potwierdzili jednak, że nie popierają już wniosku o odnowienie zatwierdzenia.

(4)

Z uwagi na cel art. 17 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 przedłużenie okresów zatwierdzenia tych substancji czynnych, przewidziane w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/291, nie jest już uzasadnione. Należy zatem przewidzieć wygaśnięcie zatwierdzeń dotyczących akrynatryny i prochlorazu w terminach, które obowiązywałyby bez przedłużenia.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W dniu 17 stycznia 2019 r. Komisja otrzymała złożony przez przedsiębiorstwo Probodelt S. L. wniosek o zatwierdzenie siarczku dimetylu jako substancji podstawowej do stosowania jako nieśmiercionośny środek wabiący żerującego na truflach chrząszcza Leiodes cinnamomeus. W dniach 24 lipca 2019 r. i 25 listopada 2019 r. Komisja otrzymała zmienione wnioski, do których dołączono informacje wymagane na mocy art. 23 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(2)

Dostępne były dwie odpowiednie oceny przeprowadzone zgodnie z innymi przepisami unijnymi, o których mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, a mianowicie ocena dokonana przez panel EFSA ds. dodatków i produktów lub substancji wykorzystywanych w paszach (FEEDAP) (2) oraz ocena dokonana przez panel EFSA ds. materiałów pozostających w kontakcie z żywnością, enzymów oraz substancji pomocniczych w przetwórstwie (CEF) (3). Wyniki tych ocen zostały uwzględnione zarówno przez EFSA, jak i przez Komisję.

(3)

Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o pomoc naukową. W dniu 17 lipca 2020 r. Urząd przedstawił Komisji sprawozdanie techniczne dotyczące siarczku dimetylu (4). Urząd stwierdził, że dostępne informacje na temat siarczku dimetylu nie zostały właściwie uwzględnione przez wnioskodawcę. Z dostępnych opublikowanych informacji wynika, że siarczek dimetylu jest drażniący dla skóry, oczu i dróg oddechowych oraz działa uczulająco na skórę. Urząd stwierdził, że szczegółowe informacje na temat toksyczności ostrej, działania drażniącego, działania uczulającego na skórę i krótkotrwałego narażenia drogą wziewną są publicznie dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) i powinny były zostać włączone do wniosku w celu uzyskania pełnego obrazu substancji podstawowej. Dane toksykologiczne dotyczące dwóch metabolitów siarczku dimetylu są również publicznie dostępne na stronie internetowej ECHA, lecz nie zostały odpowiednio włączone do dokumentacji.

(4)

Urząd zauważył również, że – biorąc pod uwagę ogólny profil toksyczności substancji – nie przedstawiono naukowego uzasadnienia braku obaw dotyczących toksyczności długoterminowej i rakotwórczości.

(5)

Ponadto Urząd stwierdził, że chociaż oczekuje się, iż pozostałości w uprawach będą niskie ze względu na sposób podawania (produkt uwalniający parę w pułapce), należało przedstawić dodatkowe dane, aby wykazać, że spożycie w żywności przez konsumentów nie budzi obaw.

(6)

W dniu 25 marca 2021 r. Komisja przedstawiła sprawozdanie z przeglądu i projekt rozporządzenia na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(7)

Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do sprawozdania technicznego Urzędu i do projektu sprawozdania z przeglądu sporządzonego przez Komisję. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(8)

Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się jednak wyeliminować obaw związanych z przedmiotową substancją.

(9)

W związku z tym nie stwierdzono, że warunki określone w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione. Nie należy zatem zatwierdzać siarczku dimetylu jako substancji podstawowej.

(10)

Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza możliwości złożenia nowego wniosku o zatwierdzenie siarczku dimetylu jako substancji podstawowej zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Dyrektywą Komisji 2008/127/WE (2) w dniu 1 września 2009 r. włączono wodorowęglan potasu jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej wodorowęglan potasu, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 sierpnia 2022 r.

(4)

Wnioski o odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej wodorowęglan potasu złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawcy złożyli dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia i w dniu 19 grudnia 2019 r. przedłożyło go Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji. Urząd podał do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą i rozpoczął konsultacje publiczne w sprawie projektu sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia. Urząd przekazał również projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia wnioskodawcom i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji.

(7)

W dniu 20 kwietnia 2021 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6), w których określił, czy wodorowęglan potasu ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(8)

W dniach 5 i 6 lipca 2021 r. Komisja przedstawiła Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz sprawozdanie z odnowienia i projekt rozporządzenia dotyczącego wodorowęglanu potasu.

(9)

Komisja zwróciła się do wnioskodawców o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012, do sprawozdania z odnowienia. Wnioskodawcy przedstawili uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną wodorowęglan potasu ustalono, że spełnione są kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(11)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej wodorowęglan potasu opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające wodorowęglan potasu. Nie należy zatem utrzymywać ograniczenia do zastosowania wyłącznie w charakterze środka owadobójczego.

(12)

Komisja uważa ponadto wodorowęglan potasu za substancję czynną niskiego ryzyka zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Wodorowęglan potasu nie jest substancją potencjalnie niebezpieczną i spełnia warunki określone w pkt 5.1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W związku z powyższym należy odnowić zatwierdzenie wodorowęglanu potasu jako substancji niskiego ryzyka.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(14)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/745 (7) przedłużono okres zatwierdzenia wodorowęglanu potasu do dnia 31 sierpnia 2022 r., aby umożliwić zakończenie procedury odnowienia przed upływem tego okresu zatwierdzenia. Jednak z uwagi na to, że decyzję w sprawie odnowienia zatwierdzenia podjęto przed tym przedłużonym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie należy zacząć stosować przed tą datą.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową dotykającą świnie utrzymywane i dzikie i może mieć poważny wpływ na odnośną populację zwierząt i rentowność hodowli, powodując zakłócenia w przemieszczaniu przesyłek tych zwierząt i pozyskanych od nich lub z nich produktów w Unii oraz w wywozie do państw trzecich.

(2)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 (2) zostało przyjęte w ramach rozporządzenia (UE) 2016/429 i ustanawia na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia (zainteresowane państwa członkowskie) na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w tym załączniku.

(3)

Obszary wymienione jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 wyznaczono w oparciu o sytuację epidemiologiczną w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii. Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 został ostatnio zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1371 (3) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby w Niemczech, Polsce i na Słowacji.

(4)

Wszelkie zmiany obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 powinny opierać się na sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na obszarach dotkniętych tą chorobą oraz ogólnej sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w danym państwie członkowskim, poziomie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby, a także naukowych zasadach i kryteriach określania podziału na obszary ze względu na afrykański pomór świń oraz wytycznych Unii uzgodnionych z państwami członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i publicznie dostępnych na stronie internetowej Komisji (4). Zmiany takie powinny również uwzględniać normy międzynarodowe, takie jak Kodeks zdrowia zwierząt lądowych (5) Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt oraz uzasadnienia podziału na obszary przedstawione przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich.

(5)

Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/1371 wystąpiły nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w Bułgarii, u dzikich świń w Niemczech, a także u dzikich i utrzymywanych świń w Polsce.

(6)

W sierpniu 2021 r. zaobserwowano trzy ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w regionach Plovdiv i Pazardzhiki w Bułgarii na obszarach obecnie wymienionych jako obszary objęte ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Te ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Bułgarii, wymienione obecnie jako obszary objęte ograniczeniami II w tym załączniku, na których wystąpiły niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny obecnie zostać wymienione w tym załączniku jako obszary objęte ograniczeniami III, a nie jako obszary objęte ograniczeniami II tego załącznika, a obecne granice obszarów objętych ograniczeniami II również należy ponownie określić w celu uwzględnienia tych niedawnych ognisk.

(7)

Ponadto w sierpniu 2021 r. odnotowano kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w kraju związkowym Brandenburgia w Niemczech na obszarach obecnie wymienionych jako obszary objęte ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, położonych w bliskim sąsiedztwie obszarów obecnie wymienionych jako obszary objęte ograniczeniami I. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Niemiec wymienione obecnie jako obszary objęte ograniczeniami I w tym załączniku znajdujące się w bliskim sąsiedztwie obszarów wymienionych w obszarach objętych ograniczeniami II, na których wystąpiły niedawno ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny obecnie zostać wymienione w tym załączniku jako obszary objęte ograniczeniami II, a nie jako obszary objęte ograniczeniami I tego załącznika.

(8)

Dodatkowo w sierpniu 2021 r. zaobserwowano ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w kraju związkowym Brandenburgia w Niemczech na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami I w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. To nowe ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Niemiec, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, na których wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami I również należy ponownie określić w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska.

(9)

Ponadto w sierpniu 2021 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni w województwie dolnośląskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, położonym w bliskim sąsiedztwie obszaru obecnie wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami I. To nowe ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku znajdujące się w bliskim sąsiedztwie obszaru wymienionego w obszarach objętych ograniczeniami III, na których wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika.

(10)

Ponadto w sierpniu 2021 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w województwie dolnośląskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, położonym w bliskim sąsiedztwie obszaru obecnie wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami I. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, znajdujący się w bliskiej odległości od obszaru wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami III, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami III, a nie jako obszar objęty ograniczeniami II tego załącznika, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami I należy ponownie określić i powiększyć w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska.

(11)

Ponadto w sierpniu 2021 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni w województwie zachodniopomorskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami II w załączniku I do ww. rozporządzenia, położonym w bliskim sąsiedztwie obszarów obecnie wymienionych jako obszary objęte ograniczeniami I. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, znajdujący się w bliskiej odległości od obszaru wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami II, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami I należy ponownie określić i powiększyć w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska.

(12)

Ponadto w sierpniu 2021 r. zaobserwowano dwa ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w województwach zachodniopomorskim i mazowieckim w Polsce na obszarach obecnie wymienionych jako obszary objęte ograniczeniami I w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, wymieniony obecnie jako obszary objęte ograniczeniami I w tym załączniku, na których wystąpiły niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny obecnie zostać wymienione w tym załączniku jako obszary objęte ograniczeniami II, a nie jako obszary objęte ograniczeniami I tego załącznika, a obecne granice obszarów objętych ograniczeniami I również należy ponownie określić w celu uwzględnienia tych niedawnych ognisk.

(13)

Ponadto w sierpniu 2021 r. odnotowano wystąpienie dwóch ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w województwie podkarpackim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, wymienione obecnie jako obszary objęte ograniczeniami II w tym załączniku, na których wystąpiły niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny obecnie zostać wymienione w tym załączniku jako obszary objęte ograniczeniami III, a nie jako obszary objęte ograniczeniami II tego załącznika, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami II należy ponownie określić w celu uwzględnienia tych niedawnych ognisk.

(14)

W następstwie tych niedawnych ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w Bułgarii, u dzikich świń w Niemczech i u dzikich i utrzymywanych świń w Polsce oraz biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, podział na obszary w tych państwach członkowskich został ponownie oceniony i zaktualizowany. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy odzwierciedlić w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605.

(15)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Bułgarii, w Niemczech i w Polsce a Słowacji należy wyznaczyć nowe obszary objęte ograniczeniami o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Ponieważ sytuacja w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń jest w Unii bardzo dynamiczna, przy wyznaczaniu tych nowych obszarów objętych ograniczeniami wzięto pod uwagę sytuację na otaczających je obszarach.

(16)

Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem wykonawczym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,