ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 255
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 64
16 lipca 2021

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2021/1169 z dnia 13 lipca 2021 r. w sprawie zmiany decyzji 1999/70/WE dotyczącej zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych, w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska

1

 

 

ZALECENIA

 

*

Zalecenie Rady (UE) 2021/1170 z dnia 15 lipca 2021 r. zmieniające zalecenie (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia

3

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

*

Decyzja nr 1/2021 Komitetu ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria z dnia 30 czerwca 2021 r. zmieniająca załącznik 1 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie przewozu kolejowego i drogowego rzeczy i osób oraz decyzję nr 2/2019 Komitetu w sprawie środków przejściowych służących utrzymaniu płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską [2021/1171]

7

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

DECYZJE

16.7.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 255/1

DECYZJA RADY (UE) 2021/1169

z dnia 13 lipca 2021 r.

w sprawie zmiany decyzji 1999/70/WE dotyczącej zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych, w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27.1,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 6 maja 2021 r. udzielone Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska (EBC/2021/22) (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro, mają być badane przez niezależnych zewnętrznych biegłych rewidentów wyznaczonych na zalecenie Rady Prezesów EBC i zatwierdzonych przez Radę Unii Europejskiej.

(2)

W 2017 r. Národná banka Slovenska wybrał na swoich zewnętrznych biegłych rewidentów na lata obrachunkowe 2017–2020 – z możliwością przedłużenia mandatu na lata obrachunkowe 2021–2023 – firmę Deloitte Audit s.r.o.

(3)

Mandat aktualnych zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska, firmy Deloitte Audit s.r.o., zakończył się po przeprowadzeniu badania za rok obrachunkowy 2020, zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/1849 (2).

(4)

Národná banka Slovenska zamierza przedłużyć mandat Deloitte Audit s.r.o. na rok obrachunkowy 2021. Przedłużenie to jest możliwe zgodnie z ustaleniami umownymi pomiędzy Národná banka Slovenska a Deloitte Audit s.r.o.

(5)

Rada Prezesów Europejskiego Banku Centralnego zaleciła wyznaczenie firmy Deloitte Audit s.r.o. na zewnętrznego biegłego rewidenta Národná banka Slovenska na rok obrachunkowy 2021.

(6)

Decyzję Rady 1999/70/WE (3) należy zmienić stosownie do zalecenia Rady Prezesów EBC,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 1 ust. 16 decyzji 1999/70/WE otrzymuje brzmienie:

„16.   Firma Deloitte Audit s.r.o. zostaje niniejszym zatwierdzona jako zewnętrzny biegły rewident Národná banka Slovenska w odniesieniu do roku obrachunkowego 2021.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Europejskiego Banku Centralnego.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2021 r.

W imieniu Rady

A. ŠIRCELJ

Przewodniczący

(1)   Dz.U. C 187 z 17.5.2021, s. 1.

(2)  Decyzja Rady (UE) 2017/1849 z dnia 10 października 2017 r. w sprawie zmiany decyzji 1999/70/WE dotyczącej zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych, w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Národná banka Slovenska (Dz.U. L 264 z 13.10.2017, s. 5).

(3)  Decyzja Rady 1999/70/WE z dnia 25 stycznia 1999 r. dotycząca zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych (Dz.U. L 22 z 29.1.1999, s. 69).

ZALECENIA

16.7.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 255/3

ZALECENIE RADY (UE) 2021/1170

z dnia 15 lipca 2021 r.

zmieniające zalecenie (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. b) i e) i art. 292 zdanie pierwsze i drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 30 czerwca 2020 r. Rada przyjęła zalecenie w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia (1) („zalecenie Rady”).

(2)

Od tego czasu Rada przyjęła zalecenia: (UE) 2020/1052 (2), (UE) 2020/1144 (3), (UE) 2020/1186 (4), (UE) 2020/1551 (5), (UE) 2020/2169 (6), (UE) 2021/89 (7), (UE) 2021/132 (8), (UE) 2021/767 (9), (UE) 2021/892 (10), (UE) 2021/992 (11) i (UE) 2021/1085 (12) zmieniające zalecenie Rady (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia.

(3)

W dniu 20 maja 2021 r. Rada przyjęła zalecenie 2021/816 zmieniające zalecenie Rady (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia (13) w celu aktualizacji kryteriów stosowanych na potrzeby dokonania oceny, czy podróż inna niż niezbędna z państw trzecich jest bezpieczna i czy należy na nią zezwolić.

(4)

Zalecenie Rady stanowi, że państwa członkowskie powinny w skoordynowany sposób stopniowo, począwszy od dnia 1 lipca 2020 r., znosić tymczasowe ograniczenie dotyczące innych niż niezbędne podróży do UE w odniesieniu do rezydentów państw trzecich wymienionych w załączniku I do zalecenia Rady. Co dwa tygodnie wykaz państw trzecich, o którym mowa w załączniku I, powinien podlegać przeglądowi i – stosownie do przypadku – ewentualnej aktualizacji, dokonywanych przez Radę w ścisłym porozumieniu z Komisją oraz ze stosownymi agencjami i służbami UE, po dokonaniu ogólnej oceny opartej na metodyce, kryteriach i informacjach, o których mowa w zaleceniu Rady.

(5)

Od tego czasu – w ścisłym porozumieniu z Komisją oraz ze stosownymi agencjami i służbami UE – toczą się w Radzie dyskusje na temat przeglądu wykazu państw trzecich zawartego w załączniku I do zalecenia Rady oraz z zastosowaniem kryteriów i metod określonych w zaleceniu Rady zmienionym zaleceniem 2021/816. W wyniku tych dyskusji należy zmienić wykaz państw trzecich zawarty w załączniku I. Mianowicie z wykazu należy usunąć Rwandę i Tajlandię oraz dodać Ukrainę.

(6)

Kontrola graniczna leży nie tylko w interesie państwa członkowskiego, na którego granicach zewnętrznych jest ona dokonywana, lecz także w interesie wszystkich państw członkowskich, które zniosły kontrolę na granicach wewnętrznych. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić koordynację środków podejmowanych na granicach zewnętrznych w celu zapewnienia dobrze funkcjonującej strefy Schengen. W tym celu, począwszy od dnia 15 lipca 2021 r., państwa członkowskie powinny w skoordynowany sposób kontynuować znoszenie tymczasowego ograniczenia dotyczącego innych niż niezbędne podróży do UE w odniesieniu do rezydentów państw trzecich, specjalnych regionów administracyjnych oraz innych jednostek i władz terytorialnych wymienionych w załączniku I do zalecenia Rady zmienionego niniejszym zaleceniem.

(7)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego zalecenia, nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania – w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego zalecenia – podejmuje decyzję, czy dokona jego transpozycji.

(8)

Niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (14); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu, nie jest nim związana ani go nie stosuje.

(9)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE (15).

(10)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE (16) w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (17).

(11)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE (18) w związku z art. 3 decyzji 2011/350/UE (19),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

W zaleceniu Rady (UE) 2020/912, zmienionym zaleceniami (UE) 2020/1052, (UE) 2020/1144, (UE) 2020/1186, (UE) 2020/1551, (UE) 2020/2169, (UE) 2021/89, (UE) 2021/132, (UE) 2021/767, (UE) 2021/816, (UE) 2021/892, (UE) 2021/992 i (UE) 2021/1085, w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia wprowadza się następujące zmiany:

1)

pkt 1 akapit pierwszy zalecenia Rady otrzymuje brzmienie:

1.

Począwszy od dnia 15 lipca 2021 r., państwa członkowskie powinny w sposób skoordynowany stopniowo znosić tymczasowe ograniczenie dotyczące innych niż niezbędne podróży do UE w odniesieniu do rezydentów państw trzecich wymienionych w załączniku I;

2)

załącznik I do zalecenia otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Państwa trzecie, specjalne regiony administracyjne oraz inne jednostki i władze terytorialne, których rezydentów nie powinno dotyczyć tymczasowe ograniczenie na granicach zewnętrznych dotyczące innych niż niezbędne podróży do UE:

I.

PAŃSTWA

1.

ALBANIA

2.

ARMENIA

3.

AUSTRALIA

4.

AZERBEJDŻAN

5.

BOŚNIA I HERCEGOWINA

6.

PAŃSTWO BRUNEI DARUSSALAM

7.

KANADA

8.

IZRAEL

9.

JAPONIA

10.

JORDANIA

11.

LIBAN

12.

CZARNOGÓRA

13.

NOWA ZELANDIA

14.

KATAR

15.

REPUBLIKA MOŁDAWII

16.

REPUBLIKA MACEDONII PÓŁNOCNEJ

17.

ARABIA SAUDYJSKA

18.

SERBIA

19.

SINGAPUR

20.

KOREA POŁUDNIOWA

21.

UKRAINA

22.

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

23.

CHINY ((*))

II.

SPECJALNE REGIONY ADMINISTRACYJNE CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ

Specjalny Region Administracyjny Hongkong

Specjalny Region Administracyjny Makau

III.

JEDNOSTKI ORAZ WŁADZE TERYTORIALNE, KTÓRE NIE SĄ UZNAWANE ZA PAŃSTWA PRZEZ PRZYNAJMNIEJ JEDNO PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE

Kosowo (*)

Tajwan
.

((*))  Z zastrzeżeniem potwierdzenia zasady wzajemności."

(*)  Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ 1244(1999) oraz opinią MTS w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa."

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lipca 2021 r.

W imieniu Rady

G. DOVŽAN

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 208 I z 1.7.2020, s. 1.

(2)   Dz.U. L 230 z 17.7.2020, s. 26.

(3)   Dz.U. L 248 z 31.7.2020, s. 26.

(4)   Dz.U. L 261 z 11.8.2020, s. 83.

(5)   Dz.U. L 354 z 26.10.2020, s. 19.

(6)   Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 75.

(7)   Dz.U. L 33 z 29.1.2021, s. 1.

(8)   Dz.U. L 41 z 4.2.2021, s. 1.

(9)   Dz.U. L 165 I z 11.5.2021, s. 66.

(10)   Dz.U. L 198 z 4.6.2021, s. 1.

(11)   Dz.U. L 221 z 21.6.2021, s. 12.

(12)   Dz.U. L 235 z 2.7.2021, s. 27.

(13)   Dz.U. L 182 z 21.5.2021, s. 1.

(14)  Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).

(15)   Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.

(16)   Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

(17)  Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).

(18)   Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.

(19)  Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

16.7.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 255/7

DECYZJA nr 1/2021 KOMITETU DS. TRANSPORTU LĄDOWEGO WSPÓLNOTA/SZWAJCARIA

z dnia 30 czerwca 2021 r.

zmieniająca załącznik 1 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie przewozu kolejowego i drogowego rzeczy i osób oraz decyzję nr 2/2019 Komitetu w sprawie środków przejściowych służących utrzymaniu płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską [2021/1171]

KOMITET,

uwzględniając Umowę z dnia 21 czerwca 1999 r. między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie przewozu kolejowego i drogowego rzeczy i osób (1) (zwaną dalej „Umową”), w szczególności jej art. 52 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 51 ust. 2 Umowy Komitet ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria (dalej „Wspólny Komitet”) monitoruje i egzekwuje postanowienia Umowy oraz wprowadza w życie klauzule dotyczące dostosowania i przeglądu, o których mowa w jej art. 52 i 55.

(2)

Zgodnie z art. 52 ust. 4 Umowy Wspólny Komitet przyjmuje, między innymi, decyzje zmieniające załącznik 1 w celu uwzględnienia w nim, w razie potrzeby i na zasadzie wzajemności, zmian wprowadzonych w przedmiotowych przepisach lub podejmuje decyzje dotyczące wszelkich innych środków służących zapewnieniu właściwego funkcjonowania Umowy.

(3)

Szwajcaria zamierza stosować przepisy prawne równoważne z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (2) i dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 (3). Decyzją nr 2/2019 z dnia 13 grudnia 2019 r. (4) Wspólny Komitet, z jednej strony, zmienił załącznik 1 do Umowy w celu uwzględnienia w nim nowych materialnych przepisów tych dyrektyw, a z drugiej strony przyjął przepisy przejściowe w celu utrzymania płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską w oczekiwaniu na zmianę Umowy zgodnie z obowiązującymi procedurami. Te przepisy przejściowe pierwotnie miały zastosowanie do dnia 31 grudnia 2020 r. Decyzją nr 2/2020 z dnia 11 grudnia 2020 r. (5) Wspólny Komitet przedłużył termin do dnia 31 grudnia 2021 r.

(4)

Termin poddania przeglądowi niektórych szwajcarskich przepisów krajowych wymienionych w załączniku 1 do Umowy, które mogłyby być niezgodne z technicznymi specyfikacjami interoperacyjności, i które należy poddać przeglądowi w celu ich zniesienia, zmiany lub utrzymania, należy ustalić na dzień następnego posiedzenia Komitetu, a najpóźniej na dzień 31 grudnia 2021 r.

(5)

W załączniku 1 do Umowy należy wymienić przypadki szczególne, o których mowa w art. 4 ust. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797, które mogą być przewidziane dla każdej technicznej specyfikacji interoperacyjności w celu zachowania, we właściwy sposób, zgodności istniejącego systemu kolei, zarówno pod względem sieci, jak i pojazdów.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Załącznik 1 do Umowy zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Art. 6 ust. 3 decyzji 2/2019 Wspólnego Komitetu z dnia 13 grudnia 2019 r. otrzymuje brzmienie:

„3.   Załącznik 1 określa mające zastosowanie przepisy krajowe i szczególne przypadki, które mogą być niezgodne z prawem UE. Jeżeli do dnia 31 grudnia 2021 r. nie zostanie stwierdzona zgodność z prawem Unii, wspomniane przepisy krajowe i szczególne przypadki nie mogą być dłużej stosowane, chyba że Wspólny Komitet postanowi inaczej.”.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Bruksela, dnia 30 czerwca 2021 r.

W imieniu Unii Europejskiej

Przewodniczący

Kristian SCHMIDT

W imieniu Konfederacji Szwajcarskiej

Przewodniczący Delegacji Szwajcarii

Peter FÜGLISTALER

(1)   Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 91.

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44).

(3)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 102).

(4)   Dz.U. L 13 z 17.1.2020, s. 43.

(5)   Dz.U. L 15 z 18.1.2021, s. 34.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK 1

OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY

Zgodnie z art. 52 ust. 6 niniejszej Umowy, Szwajcaria stosuje przepisy prawne równoważne z wymienionymi poniżej przepisami:

Odpowiednie przepisy prawa unijnego

Sekcja 1 – Dostęp do zawodu

—

Dyrektywa 2006/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy (wersja skodyfikowana) (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, s. 82).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 51), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 72), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1).

Do celów niniejszej Umowy:

a)

Unia Europejska i Konfederacja Szwajcarska zwalniają z obowiązku posiadania świadectwa kierowcy wszystkich obywateli Konfederacji Szwajcarskiej, państw członkowskich Unii Europejskiej i państw wchodzących w skład Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

b)

Konfederacja Szwajcarska może zwolnić z obowiązku posiadania świadectwa kierowcy obywateli państw innych niż państwa wymienione w lit. a) jedynie po uprzedniej konsultacji z Unią Europejską i po uzyskaniu jej zgody;

c)

przepisy rozdziału III rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 (dotyczące kabotażu) nie mają zastosowania.

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 88), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1).

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia przepisy rozdziału V rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 (dotyczące kabotażu) nie mają zastosowania.

—

Decyzja Komisji 2009/992/UE z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie minimalnych wymogów dotyczących danych, które mają być wprowadzane do krajowego rejestru elektronicznego przedsiębiorców transportu drogowego (Dz.U. L 339 z 22.12.2009, s. 36).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1213/2010 z dnia 16 grudnia 2010 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące połączenia krajowych rejestrów elektronicznych przedsiębiorców transportu drogowego (Dz.U. L 335 z 18.12.2010, s. 21).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 361/2014 z dnia 9 kwietnia 2014 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 w odniesieniu do dokumentów dotyczących międzynarodowego autokarowego i autobusowego przewozu osób oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2121/98 (Dz.U. L 107 z 10.4.2014, s. 39).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniające załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 74 z 19.3.2016, s. 8).

Sekcja 2 – Normy socjalne

—

Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 35).

—

Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U. L 226 z 10.9.2003, s. 4).

—

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1).

—

Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 35), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. (Dz.U. L 74 z 19.3.2016, s. 8).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 581/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie maksymalnych okresów na wczytanie odpowiednich danych z jednostek pojazdowych oraz kart kierowców (Dz.U. L 168 z 2.7.2010, s. 16).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/68 z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie wspólnych procedur i specyfikacji koniecznych do wzajemnego połączenia elektronicznych rejestrów kart kierowcy (Dz.U. L 15 z 22.1.2016, s. 51), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1503 z dnia 25 sierpnia 2017 r. (Dz.U. L 221 z 26.8.2017, s. 10).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/799 z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 ustanawiającego wymogi dotyczące budowy, sprawdzania, instalacji, użytkowania i naprawy tachografów oraz ich elementów składowych (Dz.U. L 139 z 26.5.2016, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/502 z dnia 28 lutego 2018 r. (Dz.U. L 85 z 28.3.2018, s. 1).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/548 z dnia 23 marca 2017 r. ustanawiające standardowy formularz pisemnego oświadczenia w sprawie usunięcia lub naruszenia plomby tachografu (Dz.U. L 79 z 24.3.2017, s. 1).

—

Decyzja Komisji (UE) 2017/1013 z dnia 30 marca 2017 r. ustalająca znormalizowany formularz sprawozdawczy przewidziany w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 153 z 16.6.2017, s. 28).

Sekcja 3 – Normy techniczne

Pojazdy silnikowe

—

Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Dz.U. L 42 z 23.2.1970, s. 16), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/34/WE z dnia 14 czerwca 2007 r. (Dz.U. L 155 z 15.6.2007, s. 49).

—

Dyrektywa Rady 88/77/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają zostać podjęte przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników z wymuszonym zapłonem napędzanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, s. 33), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/27/WE z dnia 10 kwietnia 2001 r. (Dz.U. L 107 z 18.4.2001, s. 10).

—

Dyrektywa Rady 91/671/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach poniżej 3,5 tony (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 26), ostatnio zmieniona dyrektywą wykonawczą Komisji 2014/37/UE z dnia 27 lutego 2014 r. (Dz.U. L 59 z 28.2.2014, s. 32).

—

Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz.U. L 57 z 2.3.1992, s. 27), zmieniona dyrektywą 2002/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U. L 327 z 4.12.2002, s. 8).

—

Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów kołowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 59), zmieniona dyrektywą 2002/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. (Dz.U. L 67 z 9.3.2002, s. 47).

—

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2411/98 z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie uznawania w ruchu wewnątrzwspólnotowym znaków wyróżniających państwo członkowskie, w którym zarejestrowano pojazdy silnikowe i ich przyczepy (Dz.U. L 299 z 10.11.1998, s. 1).

—

Dyrektywa 2000/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz.U. L 203 z 10.8.2000, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2010/47/UE z dnia 5 lipca 2010 r. (Dz.U. L 173 z 8.7.2010, s. 33).

—

Dyrektywa 2005/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, które należy podjąć przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników o zapłonie iskrowym zasilanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 275 z 20.10.2005, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2008/74/WE z dnia 18 lipca 2008 r. (Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 51).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 133/2014 z dnia 31 stycznia 2014 r. (Dz.U. L 47 z 18.2.2014, s. 1).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/1004 z dnia 22 czerwca 2016 r. (Dz.U. L 165 z 23.6.2016, s. 1).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 582/2011 z dnia 25 maja 2011 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz zmieniające załączniki I i III do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 167 z 25.6.2011, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 627/2014 z dnia 12 czerwca 2014 r. (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 28).

—

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/45/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz uchylająca dyrektywę 2009/40/WE (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 51).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 540/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie poziomu dźwięku pojazdów silnikowych i zamiennych układów tłumiących oraz zmieniające dyrektywę 2007/46/WE i uchylające dyrektywę 70/157/EWG (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 131), zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/1576 z dnia 26 czerwca 2017 r. (Dz.U. L 239 z 19.9.2017, s. 3).

Transport materiałów niebezpiecznych

—

Dyrektywa Rady 95/50/WE z dnia 6 października 1995 r. w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 249 z 17.10.1995, s. 35), ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/54/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. (Dz.U. L 162 z 21.6.2008, s. 11).

—

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13), ostatnio zmieniona dyrektywą delegowaną Komisji (UE) 2020/1833 z dnia 2 października 2020 r. (Dz.U. L 408 z 4.12.2020, s. 1).

Do celów niniejszej Umowy w Szwajcarii obowiązują następujące odstępstwa od dyrektywy 2008/68/WE:

1.    Transport drogowy

Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.

RO - a - CH - 1

Przedmiot: transport w cysternach oleju napędowego i oleju opałowego z numerem UN 1 202.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 1.1.3.6 i 6.8.

Treść załącznika do dyrektywy: odstępstwa dotyczące przewożonych ilości na jednostkę transportową, przepisy dotyczące budowy cystern.

Treść ustawodawstwa krajowego: cysterny, które nie zostały zbudowane zgodnie z pkt 6.8, lecz zgodnie z prawodawstwem krajowym, o pojemności do 1 210 l i są używane do transportu oleju opałowego lub oleju napędowego z numerem UN 1 202, mogą korzystać ze zwolnień w pkt 1.1.3.6 ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: punkty 1.1.3.6.3 lit. b) i 6.14 dodatku 1 do rozporządzenia w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

RO - a - CH - 2

Przedmiot: zwolnienie z wymogu posiadania dokumentu przewozowego w odniesieniu do niektórych ilości towarów niebezpiecznych, określonych w pkt 1.1.3.6.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 1.1.3.6 i 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.

Treść ustawodawstwa krajowego: transport zabrudzonych pustych pojemników należących do kategorii transportowej 4 oraz pełnych lub pustych butli gazowych do aparatów oddechowych używanych przez służby ratunkowe lub jako sprzęt do nurkowania, w ilościach nieprzekraczających limitów określonych w pkt 1.1.3.6, nie podlega obowiązkowi posiadania dokumentu przewozowego, o którym mowa w pkt 5.4.1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.6.3 lit. c) dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

RO - a - CH - 3

Przedmiot: transport zabrudzonych pustych cystern przez firmy serwisujące magazyny cieczy zanieczyszczających wodę.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 6.5, 6.8, 8.2 i 9.

Treść załącznika do dyrektywy: budowa, wyposażenie i kontrola cystern i pojazdów; szkolenie kierowców.

Treść ustawodawstwa krajowego: pojazdy i zabrudzone puste cysterny/pojemniki używane przez firmy serwisujące magazyny cieczy zanieczyszczających wodę do przechowywania cieczy w trakcie obsługi technicznej cystern stacjonarnych nie podlegają wymogom w zakresie budowy, wyposażenia i kontroli ani wymogom w zakresie etykietowania i znakowania przy użyciu pomarańczowej tabliczki, określonym przez ADR. Podlegają one szczegółowym wymogom etykietowania i znakowania, a kierowca pojazdu nie ma obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w pkt 8.2.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.6.3.10 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.

RO - bi - CH - 1

Przedmiot: transport odpadów z gospodarstw domowych zawierających towary niebezpieczne na składowiska śmieci.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 2, 4.1.10, 5.2 i 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: klasyfikacja, opakowania zbiorcze, znakowanie i etykietowanie, dokumentacja.

Treść ustawodawstwa krajowego: przepisy obejmują zasady dotyczące uproszczonej klasyfikacji przez eksperta uznanego przez właściwy organ odpadów z gospodarstw domowych zawierających niebezpieczne towary (z gospodarstw domowych) pod kątem użycia odpowiednich pojemników i szkolenia kierowców. Odpady z gospodarstw domowych niemożliwe do sklasyfikowania przez eksperta mogą być przewożone do zakładu przerobu odpadów komunalnych w niewielkich ilościach możliwych do zidentyfikowania poprzez opakowanie i jednostkę transportową.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.7 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).

Uwagi: przepisy te mogą być stosowane wyłącznie w odniesieniu do transportu odpadów z gospodarstw domowych zawierających towary niebezpieczne pomiędzy publicznymi zakładami przerobu odpadów komunalnych a składowiskami śmieci.

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

RO - bi - CH - 2

Przedmiot: transport zwrotny sztucznych ogni.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 2.1.2, 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: klasyfikacja i dokumentacja.

Treść ustawodawstwa krajowego: w celu ułatwienia transportu zwrotnego ogni sztucznych z numerami UN 0335, 0336 i 0337 z punktów sprzedaży detalicznej do dostawców przewidziano zwolnienia dotyczące podania w dokumencie przewozowym masy netto i klasyfikacji wyrobów.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.8 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).

Uwagi: przy wyrobach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej szczegółowa kontrola zawartości wszystkich składników każdego opakowania niesprzedanych wyrobów w odniesieniu do każdej pozycji jest praktycznie niemożliwa.

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

RO - bi - CH - 3

Przedmiot: świadectwo szkolenia ADR dla przejazdów związanych z transportem uszkodzonych pojazdów, przejazdów związanych z naprawą, przejazdów wykonywanych w celu przeprowadzenia przeglądu pojazdu-cysterny/cysterny oraz przejazdów wykonywanych pojazdami-cysternami przez ekspertów odpowiedzialnych za przegląd danego pojazdu.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: pkt 8.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: kierowcy pojazdów muszą mieć ukończone kursy szkoleniowe.

Treść ustawodawstwa krajowego: szkolenie i świadectwo w zakresie ADR nie są wymagane dla przejazdów związanych z transportem uszkodzonych pojazdów lub jazdami próbnymi po naprawie, podróży wykonywanych w celu przeprowadzenia przeglądu pojazdu-cysterny lub jego cysterny oraz podróży wykonywanych przez ekspertów odpowiedzialnych za przegląd pojazdu-cysterny.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: instrukcje z dnia 30 września 2008 r. Departamentu Federalnego ds. Środowiska, Transportu, Energii i Komunikacji (DETEC) dotyczące przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

Uwagi: w niektórych przypadkach uszkodzone pojazdy lub naprawiane pojazdy, a także pojazdy-cysterny przygotowywane do przeglądu technicznego lub kontrolowane w trakcie takiego przeglądu nadal zawierają towary niebezpieczne.

Wymagania pkt 1.3 i 8.2.3 nadal mają zastosowanie.

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

2.    Transport kolejowy

Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.

RA - a - CH - 1

Przedmiot: transport w cysternach oleju napędowego i oleju opałowego z numerem UN 1 202.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do wymienionej dyrektywy: pkt 6.8.

Treść załącznika do dyrektywy: przepisy dotyczące budowy cystern.

Treść ustawodawstwa krajowego: dopuszcza się cysterny, które nie zostały zbudowane zgodnie z pkt 6.8, lecz zgodnie z prawodawstwem krajowym, o pojemności do 1 210 l i używane do transportu oleju opałowego lub oleju napędowego z numerem UN 1 202.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: załącznik do rozporządzenia DETEC z dnia 3 grudnia 1996 r. dotyczącego przewozu towarów niebezpiecznych koleją i kolejami linowymi (RSD, RS 742.401.6) oraz rozdział 6.14 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. dotyczącego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR, RS 741.621).

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

RA - a - CH - 2

Przedmiot: dokument przewozowy.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do wymienionej dyrektywy: pkt 5.4.1.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacje ogólne wymagane w dokumencie przewozowym.

Treść ustawodawstwa krajowego: W dokumencie przewozowym można stosować termin grupowy, jeżeli do tego dokumentu przewozowego załączony jest wykaz zawierający informacje wymagane zgodnie z powyższym.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: załącznik do rozporządzenia DETEC z dnia 3 grudnia 1996 r. dotyczącego przewozu towarów niebezpiecznych koleją i kolejami linowymi (RSD, RS 742.401.6).

Data ważności: 1 stycznia 2023 r.

—

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/35/UE z dnia 16 czerwca 2010 r. w sprawie ciśnieniowych urządzeń transportowych oraz uchylająca dyrektywy Rady 76/767/EWG, 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG oraz 1999/36/WE (Dz.U. L 165 z 30.6.2010, s. 1).

Sekcja 4 – Prawa dostępu i przewozu kolejowego

—

Dyrektywa Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych (Dz.U. L 237 z 24.8.1991, s. 25).

—

Dyrektywa Rady 95/18/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie wydawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym (Dz.U. L 143 z 27.6.1995, s. 70).

—

Dyrektywa Rady 95/19/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za infrastrukturę (Dz.U. L 143 z 27.6.1995, s. 75).

—

Dyrektywa 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei) (Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2014/88/WE z dnia 9 lipca 2014 r. (Dz.U. L 201 z 10.7.2014, s. 9).

—

Dyrektywa 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 51), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/554 z dnia 5 kwietnia 2019 r. (Dz.U. L 97 z 8.4.2019, s. 1).

—

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 653/2007 z dnia 13 czerwca 2007 r. w sprawie stosowania wspólnego europejskiego wzoru certyfikatów bezpieczeństwa i wniosków o ich wydanie zgodnie z art. 10 dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w sprawie okresu ważności certyfikatów bezpieczeństwa wydanych na mocy dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 153 z 14.6.2007, s. 9), zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 445/2011 z dnia 10 maja 2011 r. (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 22).

—

Decyzja Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmująca wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE (Dz.U. L 305 z 23.11.2007, s. 30), zmieniona decyzją Komisji 2011/107/UE z dnia 10 lutego 2011 r. (Dz.U. L 43 z 17.2.2011, s. 33).

—

Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 14).

—

Dyrektywa 2008/57/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (przekształcenie) (Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2014/38/UE z dnia 10 marca 2014 r. (Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 20).

—

Decyzja Komisji 2009/965/CE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie dokumentu referencyjnego, o którym mowa w art. 27 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz.U. L 341 z 22.12.2009, s. 1), ostatnio zmieniona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/2299 z dnia 17 listopada 2015 r. (Dz.U. L 324 z 10.12.2015, s. 15).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 36/2010 z dnia 3 grudnia 2009 r. w sprawie wspólnotowych wzorów licencji maszynisty, świadectw uzupełniających, uwierzytelnionych odpisów świadectw uzupełniających oraz wniosków o wydanie licencji maszynisty zgodnie z dyrektywą 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 13 z 19.1.2010, s. 1).

—

Decyzja Komisji 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE stosowanych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (Dz.U. L 319 z 4.12.2010, s. 1).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1158/2010 z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do zgodności z wymogami dotyczącymi uzyskania kolejowych certyfikatów bezpieczeństwa (Dz.U. L 326 z 10.12.2010, s. 11).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1169/2010 z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do zgodności z wymogami dotyczącymi uzyskania kolejowych autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa (Dz.U. L 327 z 11.12.2010, s. 13).

—

Rozporządzenie (UE) nr 201/2011 z dnia 1 marca 2011 r. w sprawie wzoru deklaracji zgodności z dopuszczonym typem pojazdu szynowego (Dz.U. L 57 z 2.3.2011, s. 8).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 445/2011 z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie systemu certyfikacji podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 653/2007 (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 22).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 454/2011 z dnia 5 maja 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Aplikacje telematyczne dla przewozów pasażerskich« transeuropejskiego systemu kolei (Dz.U. L 123 z 12.5.2011, s. 11), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/775 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 103).

—

Decyzja wykonawcza Komisji 2011/665/UE z dnia 4 października 2011 r. w sprawie europejskiego rejestru typów pojazdów kolejowych dopuszczonych do eksploatacji (Dz.U. L 264 z 8.10.2011, s. 32), zmieniona rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

—

Decyzja Komisji 2011/765/UE z dnia 22 listopada 2011 r. w sprawie kryteriów uznawania ośrodków szkoleniowych prowadzących szkolenia zawodowe dla maszynistów, kryteriów uznawania egzaminatorów maszynistów, jak również kryteriów organizowania egzaminów zgodnie z dyrektywą 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 314 z 29.11.2011, s. 36).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1078/2012 z dnia 16 listopada 2012 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do monitorowania, która ma być stosowana przez przedsiębiorstwa kolejowe i zarządców infrastruktury po otrzymaniu certyfikatu bezpieczeństwa lub autoryzacji bezpieczeństwa oraz przez podmioty odpowiedzialne za utrzymanie (Dz.U. L 320 z 17.11.2012, s. 8).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 321/2013 z dnia 13 marca 2013 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Tabor – wagony towarowe« systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające decyzję 2006/861/WE (Dz.U. L 104 z 12.4.2013, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 402/2013 z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w zakresie wyceny i oceny ryzyka i uchylające rozporządzenie (WE) nr 352/2009 (Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 8), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1136 z dnia 13 lipca 2015 r. (Dz.U. L 185 z 14.7.2015, s. 6).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Infrastruktura« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1300/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności odnoszących się do dostępności systemu kolei Unii dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 110), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/772 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 1).

W Szwajcarii zastosowanie ma następujący przepis krajowy, o którym mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

CH-TSI PRM-001 (wersja 2.0 z czerwca 2021 r.): Autonomiczny dostęp do pociągów

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1301/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Energia« systemu kolei w Unii (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 179), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

w Szwajcarii zastosowanie mają następujące szczególne przypadki, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

Stały przypadek szczególny CH-STI ENE-001: skrajnia obciążenia pantografu (odnośny artykuł TSI 4.2.10 (2))

W przypadku nowych, zaktualizowanych lub odnowionych podsystemów »Energia« w ramach szwajcarskiej sieci interoperacyjnej skrajnia obciążenia pantografu jest określona zgodnie z przepisami wykonawczymi rozporządzenia w sprawie kolei z dnia 15 grudnia 1983 r. (DE-OCF), wersja z dnia 1.11.2020 r., ad art. 18, tor normalny, DE 18, rysunki, rys. 12 i ad art. 18/47, DE 18.2/47.2, kontur odniesienia, rozdz. 14, w następujący sposób:

—

OCF S1: geometria ślizgacza pantografu typu 1 450 mm z rogami z materiału izolacyjnego

—

OCF S2: geometria ślizgacza pantografu typu 1 450 mm lub typu 1 600 mm z rogami z materiału izolacyjnego

—

OCF S3: geometria ślizgacza pantografu typu 1 600 mm

—

OCF S4: geometria ślizgacza pantografu typu 1 950 mm

Uwaga: Aby poruszać się na istniejących odcinkach, elektryczne pojazdy kolejowe (tabor) muszą być wyposażone w pantograf, którego ślizgacz ma szerokość 1 450 mm (z rogami z materiału izolacyjnego), zgodnie z rys. B.1 w normie EN 50367:2020.

—

Stały przypadek szczególny CH-STI ENE-002: Poświadczenie średniego napięcia użytkowego (odnośny artykuł TSI 6.2.4.1)

Jako rozwiązanie alternatywne wobec oceny średniego napięcia użytecznego zgodnie z projektem normy EN 50388:xxxx, pkt 15.4, działanie zasilania energią elektryczną można również ocenić za pomocą:

—

porównania z odniesieniem dotyczącym sytuacji, w której zastosowano rozwiązanie w zakresie zasilania energią elektryczną w przypadku podobnego lub trudniejszego rozkładu jazdy. Odniesienie musi dotyczyć podobnej lub większej:

—

odległości od węzła stabilizowanego (stacji przemienników częstotliwości),

—

impedancji systemu sieci trakcyjnej,

—

orientacyjnej wielkości Umean useful dla prostych przypadków skutkujących zwiększeniem dodatkowej zdolności do celów zapotrzebowania ze strony ruchu w przyszłości.

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1302/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 228), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

w Szwajcarii zastosowanie mają następujące szczególne przypadki, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

Stały przypadek szczególny CH-STI LOC&PAS-004: siła przemieszczenia torów (odnośny artykuł TSI 4.2.3.4)

Maksymalna dopuszczalna siła przemieszczenia torów (suma sił prowadzących) na oś jest ograniczona po stronie infrastruktury przez dopuszczalny opór poślizgowy torów. Biorąc pod uwagę konstrukcję nawierzchni torowej w Szwajcarii, jako wartość regulacyjną do obliczenia maksymalnej dopuszczalnej siły przemieszczenia torów należy stosować współczynnik α = k1 = 0,85.

Współczynnik α = k1 = 1,0 może być stosowany w wyjątkowych przypadkach i wymaga specjalnych kontroli.

Dynamiczne badania homologacyjne przeprowadza się na podstawie współczynnika α = k1 = 0,85.

—

Stały przypadek szczególny CH-STI LOC&PAS-005: niedobór przechyłki (odnośne artykuły STI LOC&PAS 4.2.3.4.2 i STI WAG 4.2.3.5)

Dopuszczalna prędkość jazdy w szwajcarskiej sieci kolejowej jest określona na podstawie niedoboru przechyłki 130 mm (pociągi towarowe) i 150 mm (pociągi pasażerskie); te niedobory przechyłki są akceptowane bez dalszego badania. W celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji należy zatem zbadać pojazdy pod kątem takich niedoborów przechyłki.

Pojazdy, które nie zostały zbadane pod kątem takich niedoborów przechyłki, nie mogą być eksploatowane w szwajcarskiej sieci kolejowej.

—

Stały przypadek szczególny CH-STI LOC&PAS-017: kontur odniesienia (tor): ogólne (odnośny artykuł TSI »Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski« 4.2.3.1)

Zgodność skrajni OCF z międzynarodowymi skrajniami normy EN 15273-1:2013 jest następująca:

—

Skrajnia G1: dopuszczenie bez ograniczeń.

—

Skrajnia GA: dopuszczenie z ograniczeniami w skrajni OCF O1. Wzory związane ze skrajnią G1 mają być stosowane do obliczania skrajni kinematycznej taboru (części górnej) dla wszystkich wysokości h. W Szwajcarii, stosowanie cech szczególnych określonych w normie EN 15273-2, załącznik B, B.3.3.1, B.3.4.1, B.3.5.1 i B.3.6.1 nie jest dozwolone dla wysokości h > 3,250 m. Skrajnia OCF O1 przyjmuje obciążenia standardowe dla GA, jak określono w karcie UIC 506, załącznik B, art. B.1.1.

—

Skrajnia GB: dopuszczenie z ograniczeniami w skrajni OCF O2. Wzory związane ze skrajnią G1 mają być stosowane do obliczania skrajni kinematycznej taboru (część górna) dla wszystkich wysokości h. W Szwajcarii, stosowanie cech szczególnych określonych w normie EN 15273-2, załącznik B, B.3.3.1, B.3.4.1, B.3.5.1 i B.3.6.1 nie jest dozwolone dla wysokości h > 3,250 m. Skrajnia OCF O2 przyjmuje obciążenia standardowe dla GB, jak określono w karcie UIC 506, załącznik B, art. B.1.1.

—

Skrajnia GC: dopuszczenie bez ograniczeń w skrajni OCF O4.

Skrajnię infrastruktury (część górną) dla wszystkich rodzajów skrajni (np. OCF O1, OCF O2 i OCF O4) oblicza się zgodnie z normą EN 15273-1:2013, załącznik C, C.2.1, tabela C1 (odpowiednio załącznik C, C.2.3, tabela C4), z zastrzeżeniem referencyjnych profili kinematycznych i powiązanych zasad obliczeniowych. W Szwajcarii nie jest dozwolone stosowanie wzorów podanych w normie EN 15273-3:2013, załącznik C, tabele C.2 i C.3 (dla wysokości h > 3,250 m).

—

Stały przypadek szczególny CH-TSI LOC&PAS-028: kontur odniesienia, drzwi (odnośny artykuł STI LOC&PAS 4.2.3.1)

Drzwi wejściowe spełniające wymagania kart UIC 560 rozdz. 1.1.4–1.1.4.3 są dozwolone. Zasadniczo zastosowanie mają następujące punkty:

Zgodność skrajni OCF z międzynarodowymi skrajniami normy EN 15273-1:2013 jest następująca:

—

Skrajnia G1: dopuszczenie bez ograniczeń.

—

Skrajnia GA: dopuszczenie z ograniczeniami w skrajni OCF O1. Wzory związane ze skrajnią G1 mają być stosowane do obliczania skrajni kinematycznej taboru (części górnej) dla wszystkich wysokości h. W Szwajcarii, stosowanie cech szczególnych określonych w normie EN 15273-2, załącznik B, B.3.3.1, B.3.4.1, B.3.5.1 i B.3.6.1 nie jest dozwolone dla wysokości h > 3,250 m. Skrajnia OCF O1 przyjmuje obciążenia standardowe dla GA, jak określono w karcie UIC 506, załącznik B, art. B.1.1.

—

Skrajnia GB: dopuszczenie z ograniczeniami w skrajni OCF O2. Wzory związane ze skrajnią G1 mają być stosowane do obliczania skrajni kinematycznej taboru (część górna) dla wszystkich wysokości h. W Szwajcarii, stosowanie cech szczególnych określonych w normie EN 15273-2, załącznik B, B.3.3.1, B.3.4.1, B.3.5.1 i B.3.6.1 nie jest dozwolone dla wysokości h > 3,250 m. Skrajnia OCF O2 przyjmuje obciążenia standardowe dla GB, jak określono w karcie UIC 506, załącznik B, art. B.1.1.

—

Skrajnia GC: dopuszczenie bez ograniczeń w skrajni OCF O4.

Skrajnię infrastruktury (część górną) dla wszystkich rodzajów skrajni (np. OCF O1, OCF O2 i OCF O4) oblicza się zgodnie z normą EN 15273-1:2013, załącznik C, C.2.1, tabela C1 (odpowiednio załącznik C, C.2.3, tabela C4), z zastrzeżeniem referencyjnych profili kinematycznych i powiązanych zasad obliczeniowych. W Szwajcarii nie jest dozwolone stosowanie wzorów podanych w normie EN 15273-3:2013, załącznik C, tabele C.2 i C.3 (dla wysokości h > 3,250 m).

W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

CH-TSI LOC&PAS-001 (wersja 1.0 z listopada 2015 r.): szerokość nabieżnika ślizgacza;

—

CH-TSI LOC&PAS-002 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): wąskie zwrotnice/testy prowadzenia w zwrotnicach;

—

CH-TSI LOC&PAS-003 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): wąskie zakręty r < 250 m;

—

CH-TSI LOC&PAS-006 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): homologacja taboru kolejowego z systemem przechyłu w ramach kategorii N;

—

CH-TSI LOC&PAS-007 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): smarowanie obrzeży kół;

—

CH-TSI LOC&PAS-009 (wersja 1.0 z listopada 2015 r.): emisje spalin z silników z pojazdów z silnikiem cieplnym (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/1628; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-011 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): ograniczenie mocy trakcyjnej;

—

CH-TSI LOC&PAS-012 (wersja 1.0 z lipca 2016 r.): admitancja;

—

CH-TSI LOC&PAS-013 (wersja 1.0 z lipca 2016 r.): interakcja: pantograf / sieć trakcyjna;

—

CH-TSI LOC&PAS-014a (wersja 2.0 z czerwca 2021 r.): właściwości taboru dotyczące zgodności z systemami wykrywania pociągów w oparciu o obwody torowe;

—

CH-TSI LOC&PAS-014b (wersja 2.0 z czerwca 2021 r.): właściwości taboru dotyczące zgodności z systemami wykrywania pociągów na podstawie liczników osi;

—

CH-TSI LOC&PAS-019 (wersja 2.0 z listopada 2019 r.): sygnał »non leading input« dla pojazdu wiodącego (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-020 (wersja 2.0 z listopada 2019 r.): sygnał »sleeping input« w zespole trakcyjnym (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-022 (wersja 2.1 z listopada 2021 r.): reset ręcznego hamulca bezpieczeństwa;

—

CH-TSI LOC&PAS-025 (wersja 2.0 z listopada 2019 r.): zabezpieczenie urządzenia służącego do odłączania urządzenia pokładowego ETCS (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-026 (wersja 2.0 z listopada 2019 r.): zakaz SIGNUM/ZUB w pojazdach wyposażonych w ERTMS/ETCS Baseline 3;

—

CH-TSI LOC&PAS-027 (wersja 2.0 z listopada 2019 r.): zdalne sterowanie ręczne podczas pracy manewrowej (tryb »shunting«) (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r. );

—

CH-TSI LOC&PAS-030 (wersja 2.0 z listopada 2021 r.): stosowanie układów hamulcowych bez tarcia;

—

CH-TSI LOC&PAS-031 (wersja 2.1 z listopada 2020 r.): bezpieczne odcięcie trakcji (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-035 (wersja 2.1 z listopada 2020 r.): wystarczająca skuteczność hamowania podczas hamowania awaryjnego (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-036 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): pojazdy z pulpitem sterowniczym dla obu kierunków jazdy (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI LOC&PAS-037: (wersja 1.0 z czerwca 2019 r.): hamulec roboczy ETCS (service brake) (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) nr 1302/2014; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1303/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie aspektu »Bezpieczeństwo w tunelach kolejowych« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 394), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1304/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Tabor kolejowy – hałas«, zmieniające decyzję 2008/232/WE i uchylające decyzję 2011/229/UE (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 421).

—

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych wchodzącego w skład systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 62/2006 (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 438), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/778 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 356).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/171 z dnia 4 lutego 2015 r. w sprawie niektórych aspektów procedury wydawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym (Dz.U. L 29 z 5.2.2015, s. 3).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/909 z dnia 12 czerwca 2015 r. w sprawie zasad obliczania kosztów, które są ponoszone bezpośrednio jako rezultat przejazdu pociągu (Dz.U. L 148 z 13.6.2015, s. 17).

—

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44); w Szwajcarii stosuje się wyłącznie następujące przepisy: art. 7 (ust. 1–3), 8–10, 12, 15, 17, 21 (bez ust. 7), 22–25, 27–42, 44, 45 i 49 oraz załączniki II, III i IV.

—

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 102); w Szwajcarii stosuje się wyłącznie następujące przepisy: art. 9, 10 (bez ust. 7), 13, 14 i 17 oraz załącznik III.

—

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/919 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemów »Sterowanie« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 158 z 15.6.2016, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/776 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 108).

W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

CH-TSI CCS-003 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): aktywacja/dezaktywacja transmisji pakietu 44 do systemów ZUB/SIGNUM;

—

CH-TSI CCS-006 (wersja 2.1 z listopada 2020 r.): utrata sygnału »non leading permitted« w trybie »non leading« (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r. );

—

CH-TSI CCS-007 (wersja 3.0 z listopada 2020 r.): wymóg dotyczący krzywych hamowania dla ERTMS/ETCS Baseline 2;

—

CH-TSI CCS-008 (wersja 3.0 z czerwca 2021 r.): minimalna implementacja »Change Requests«;

—

CH-TSI CCS-011 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): funkcja Euroloop;

—

CH-TSI CCS-015 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): jednoczesne zarządzanie dwoma kanałami danych GSM-R;

—

CH-TSI CCS-016 (wersja 3.0 z czerwca 2021 r.): Stosowanie parametrów i funkcji właściwych dla państwa;

—

CH-TSI CCS-018 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): zakaz Level STM/NTC w odniesieniu do ZUB/SIGNUM;

—

CH-TSI CCS-019 (wersja 3.0 z listopada 2020 r.): automatyczne wznawianie i wyświetlanie danych dotyczących pociągu (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI CCS-022 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): cofanie w trybie »Unfitted«;

—

CH-TSI CCS-023 (wersja 2.0 z czerwca 2019 r.): wyświetlanie wiadomości tekstowych;

—

CH-TSI CCS-024 (wersja 3.0 z czerwca 2021 r.): Elastyczne wprowadzanie danych;

—

CH-TSI CCS-026 (wersja 2.1 z listopada 2020 r.): monitorowanie elektroniczne urządzeń torowych z pojazdu (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI CCS-032 (wersja 2.1 z listopada 2020 r.): wprowadzanie niepowtarzalnego numeru pociągu w urządzeniu pokładowym ETCS i GSM-R CabRadio (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r. );

—

CH-TSI CCS-033 (wersja 1.1 z listopada 2020 r.): funkcje GSM-R Voice (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI CCS-034 (wersja 1.0 z czerwca 2019 r.): tryb »non leading«;

—

CH-TSI CCS-035 (wersja 1.0 z czerwca 2019 r.): teksty do wyświetlania na DMI (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.);

—

CH-TSI CCS-038 (wersja 1.1 z listopada 2020 r.): informacja o znaczącym rozszerzeniu przedziału ufności w odometrii (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r. );

—

CH-CSM-RA-001 (wersja 1.0 z czerwca 2019 r.): koncepcja argumentacji pewności zabezpieczeń na potrzeby uzyskania homologacji ETCS w Szwajcarii (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r. );

—

CH-CSM-RA-002 (wersja 1.0 z czerwca 2019 r.): wymogi w odniesieniu do prędkości powyżej 200 km na godz. (przepis potencjalnie niezgodny z rozporządzeniem (UE) 2016/919; przepis ten należy poddać przeglądowi przed dniem 31 grudnia 2021 r.).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. ustanawiające uzgodnienia praktyczne na potrzeby procesu udzielania zezwoleń dla pojazdów kolejowych i zezwoleń dla typu pojazdu kolejowego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (Dz.U. L 90 z 6.4.2018, s. 66).

—

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/761 z dnia 16 lutego 2018 r. ustanawiające wspólne metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do nadzoru sprawowanego przez krajowe organy ds. bezpieczeństwa po wydaniu jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 i uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 1077/2012 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 16).

—

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/762 z dnia 8 marca 2018 r. ustanawiające wspólne metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do wymogów dotyczących systemu zarządzania bezpieczeństwem na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 1158/2010 i (UE) nr 1169/2010 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 26).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/763 z dnia 9 kwietnia 2018 r. ustanawiające praktyczne zasady wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstwom kolejowym na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 653/2007 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 49).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/250 z dnia 12 lutego 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji WE i certyfikatów dotyczących składników interoperacyjności i podsystemów kolei w oparciu o model deklaracji zgodności z dopuszczonym typem pojazdu kolejowego oraz w oparciu o procedury weryfikacji WE podsystemów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 201/2011 (Dz.U. L 42 z 13.2.2019, s. 9).

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/773 z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemu »Ruch kolejowy« systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające decyzję Komisji 2012/757/UE (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 5).

W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:

—

CH-TSI OPE-006 (wersja 1.0 z lipca 2020 r.): Kolejowe procedury operacyjne: koncepcje komunikacji;

—

CH-TSI OPE-007 (wersja 1.0 z lipca 2020 r.): kolejowe procedury operacyjne, bez podstaw w TSI »Ruch kolejowy«;

—

CH-TSI OPE-008 (wersja 1.0 z lipca 2020 r.): przepisy, które dotyczą wyłącznie zarządców infrastruktury lub odnoszą się wyłącznie do przedsiębiorstw kolejowych.

—

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/777 z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie wspólnych specyfikacji rejestru infrastruktury kolejowej i uchylające decyzję wykonawczą 2014/880/UE (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 312).

—

Zalecenie Komisji (UE) 2019/780 z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie praktycznych zasad wydawania autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa zarządcom infrastruktury (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 390).

Sekcja 5 – Inne dziedziny

—

Dyrektywa Rady 92/82/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatków akcyzowych dla olejów mineralnych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 19).

—

Dyrektywa 2004/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa dla tuneli w transeuropejskiej sieci drogowej (Dz.U. L 167 z 30.4.2004, s. 39).

—

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/96/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej (Dz.U. L 319 z 29.11.2008, s. 59).

—

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. dotyczące praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 1).
”