ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236 |
|
![]() |
||
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 64 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1087
z dnia 7 kwietnia 2021 r.
zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 w odniesieniu do aktualizacji odniesień do postanowień konwencji chicagowskiej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (1), w szczególności jego art. 19 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Statki powietrzne inne niż bezzałogowe statki powietrzne oraz ich silniki, śmigła, części i wyposażenie nieinstalowane powinny spełniać wymogi ochrony środowiska. Jest to przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2018/1139 odnoszącym się do konkretnych postanowień konwencji chicagowskiej, które zawierają te wymogi. |
(2) |
W dniu 11 marca 2020 r. podczas piątego posiedzenia na swojej 219. sesji Rada Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego przyjęła poprawkę 13 do tomu I załącznika 16 „Hałas statku powietrznego” do konwencji chicagowskiej, poprawkę 10 do tomu II „Emisje z silników statków powietrznych” do konwencji chicagowskiej oraz poprawkę 1 do tomu III „Emisje CO2 z samolotów” do konwencji chicagowskiej. Poprawki te weszły w życie i zaczęły obowiązywać wszystkie państwa członkowskie w dniu 1 stycznia 2021 r. |
(3) |
Należy zatem zaktualizować odniesienia do przepisów konwencji chicagowskiej, a rozporządzenie (UE) 2018/1139 należy odpowiednio zmienić. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu opierają się na opinii nr 03/2020 wydanej przez Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) zgodnie z art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
„W odniesieniu do hałasu i emisji te statki powietrzne oraz ich silniki, śmigła, części i wyposażenie nieinstalowane muszą spełniać wymogi ochrony środowiska zawarte w poprawce 13 w tomie I, poprawce 10 w tomie II i poprawce 1 w tomie III załącznika 16 do konwencji chicagowskiej, w ich wersjach mających zastosowanie w dniu 1 stycznia 2021 r.”.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/3 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1088
z dnia 7 kwietnia 2021 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 748/2012 w odniesieniu do aktualizacji odniesień do wymogów ochrony środowiska
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (1), w szczególności jego art. 19 ust. 1 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 7 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane 2021/1087 (2) aktualizujące odniesienia do postanowień konwencji chicagowskiej, które zawierają wymogi ochrony środowiska. |
(2) |
Statki powietrzne inne niż bezzałogowe statki powietrzne oraz ich śmigła, części i wyposażenie nieinstalowane powinny spełniać te wymogi ochrony środowiska od dnia 1 stycznia 2021. |
(3) |
Należy zaktualizować odniesienia do wymogów ochrony środowiska w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 748/2012 (3). |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 748/2012. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu opierają się na opinii nr 03/2020 wydanej przez Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) zgodnie z art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) nr 748/2012 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 9 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W drodze odstępstwa od ust. 1 organizacja produkująca może zwrócić się do właściwego organu o zwolnienie ze stosowania wymogów ochrony środowiska, o których mowa w art. 9 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2018/1139.”; |
2) |
w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji 2021/1087 z dnia 7 kwietnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 w odniesieniu do aktualizacji odniesień do postanowień konwencji chicagowskiej (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
pkt 21.A.130 lit. b) ppkt 4 otrzymuje brzmienie:
|
2) |
w pkt 21.A.145 lit. b) zdanie wstępne i pkt 1 otrzymują brzmienie:
|
3) |
pkt 21.A.147 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
4) |
pkt 21.A.801 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
5) |
pkt 21.B.85 otrzymuje brzmienie: „21.B.85 Określenie mających zastosowanie wymogów ochrony środowiska dla certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu
|
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/7 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/1089
z dnia 30 czerwca 2021 r.
ustanawiające zamknięcie połowów żabnicowatych w obszarach 8c, 9 i 10 oraz w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 w odniesieniu do statków pływających pod banderą Francji
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) 2021/92 (2) określono kwoty na rok 2021. |
(2) |
Zgodnie z informacjami otrzymanymi przez Komisję połowy stada żabnicowatych w obszarach 8c, 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 przez statki pływające pod banderą Francji lub zarejestrowane we Francji wyczerpały kwotę przyznaną na 2021 r. |
(3) |
Należy zatem zakazać pewnych rodzajów działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną Francji w odniesieniu do stada żabnicowatych w obszarach 8c, 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 na 2021 r., o której mowa w załączniku, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
1. Z dniem określonym w załączniku zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w art. 1 przez statki pływające pod banderą Francji lub zarejestrowane w tym państwie. W szczególności zakazuje się poszukiwania ryb, zarzucania, nastawiania lub wybierania narzędzi połowowych w celu połowów z tego stada.
2. Przeładunek, zatrzymywanie na statku, przetwarzanie na statku, przenoszenie, umieszczanie w sadzach, tuczenie i wyładowywanie ryb i produktów rybołówstwa z tego stada złowionych przez te statki są dozwolone w odniesieniu do połowów dokonanych przed tą datą.
3. Niezamierzone połowy gatunków z tego stada dokonywane przez te statki wprowadza się na pokład statków rybackich i zatrzymuje na nich, rejestruje, wyładowuje i odlicza od kwot zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3).
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 czerwca 2021 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Virginijus SINKEVIČIUS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/92 z dnia 28 stycznia 2021 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2021 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. L 31 z 29.1.2021, s. 31).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
ZAŁĄCZNIK
Nr |
08/TQ92 |
Państwo członkowskie |
Francja |
Stado |
ANF/8C3411 |
Gatunek |
Żabnicowate (Lophiidae) |
Obszar |
8c, 9 i 10; wody Unii obszaru CECAF 34.1.1 |
Data |
3.6.2021 |
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/10 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/1090
z dnia 2 lipca 2021 r.
zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 71 ust. 3.
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową dotykającą świnie utrzymywane i dzikie i może mieć poważny wpływ na odnośną populację zwierząt i rentowność hodowli, powodując zakłócenia w przemieszczaniu przesyłek tych zwierząt i pozyskanych od nich lub z nich produktów w Unii oraz w wywozie do państw trzecich. |
(2) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 (2) zostało przyjęte w ramach rozporządzenia (UE) 2016/429 i ustanawia na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia (zainteresowane państwa członkowskie) na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w tym załączniku. |
(3) |
Obszary wymienione jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 wyznaczono w oparciu o sytuację epidemiologiczną w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii. Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 został ostatnio zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/994 (3) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby w Polsce i na Słowacji. |
(4) |
Wszelkie zmiany obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 powinny opierać się na sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na obszarach dotkniętych tą chorobą oraz ogólnej sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w danym państwie członkowskim, poziomie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby, a także naukowych zasadach i kryteriach określania podziału na obszary ze względu na afrykański pomór świń oraz wytycznych Unii uzgodnionych z państwami członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i publicznie dostępnych na stronie internetowej Komisji (4). Zmiany takie powinny również uwzględniać normy międzynarodowe, takie jak Kodeks zdrowia zwierząt lądowych (5) Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt oraz uzasadnienia podziału na obszary przedstawione przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich. |
(5) |
Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/994 w Polsce i na Słowacji wystąpiły nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych. |
(6) |
W czerwcu 2021 r. odnotowano kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w powiatach kępińskim, wieruszowskim i łódzkim wschodnim w Polsce na obszarach obecnie niewymienionych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski niewymienione obecnie w tym załączniku, na których wystąpiły te niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny obecnie zostać wymienione w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami III. |
(7) |
Ponadto w czerwcu 2021 r. odnotowano wystąpienie jednego ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w powiecie mieleckim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami II w tym załączniku, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami III, a nie jako obszar objęty ograniczeniami II tego załącznika, a obecne granice obszarów objętych ograniczeniami I i II również należy ponownie określić i powiększyć w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska. |
(8) |
Ponadto czerwcu 2021 r. odnotowano wystąpienie jednego ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w powiecie Lučenec na Słowacji na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Słowacji, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami II w tym załączniku, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami III, a nie jako obszar objęty ograniczeniami II tego załącznika, a obecne granice obszarów objętych ograniczeniami I i II również należy ponownie określić i powiększyć w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska. |
(9) |
W następstwie tych niedawnych ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w Polsce i na Słowacji oraz biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, podział na obszary w tych państwach członkowskich został ponownie oceniony i zaktualizowany. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy odzwierciedlić w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. |
(10) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce i na Słowacji należy wyznaczyć nowe obszary objęte ograniczeniami o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Ponieważ sytuacja w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń jest w Unii bardzo dynamiczna, przy wyznaczaniu tych nowych obszarów objętych ograniczeniami wzięto pod uwagę sytuację na otaczających je obszarach. |
(11) |
Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem wykonawczym do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe. |
(12) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 z dnia 7 kwietnia 2021 r. ustanawiające szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 129 z 15.4.2021, s. 1).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/994 z dnia 18 czerwca 2021 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 219 z 21.6.2021, s. 1).
(4) Dokument roboczy SANTE/7112/2015/Rev. 3 „Zasady i kryteria określania podziału na obszary ze względu na afrykański pomór świń”; https://ec.europa.eu/food/animals/animal-diseases/control-measures/asf_en.
(5) Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE, 28. wydanie, 2019. ISBN tomu I: 978-92-95108-85-1; ISBN tomu II: 978-92-95108-86-8; https://www.oie.int/standard-setting/terrestrial-code/access-online/.
ZAŁĄCZNIK
Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK I
OBSZARY OBJĘTE OGRANICZENIAMI
CZĘŚĆ I
1. Niemcy
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Niemczech:
Bundesland Brandenburg:
|
Bundesland Sachsen:
|
2. Estonia
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Estonii:
— |
Hiiu maakond. |
3. Grecja
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Grecji:
— |
in the regional unit of Drama:
|
— |
in the regional unit of Xanthi:
|
— |
in the regional unit of Rodopi:
|
— |
in the regional unit of Evros:
|
— |
in the regional unit of Serres:
|
4. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Łotwie:
— |
Pāvilostas novada Vērgales pagasts, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Grobiņas novada Medzes, Grobiņas un Gaviezes pagasts. Grobiņas pilsēta, |
— |
Rucavas novada Rucavas pagasts, |
— |
Nīcas novads. |
5. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Litwie:
— |
Klaipėdos rajono savivaldybė: Agluonėnų, Dovilų, Gargždų, Priekulės, Vėžaičių, Kretingalės ir Dauparų-Kvietinių seniūnijos, |
— |
Palangos miesto savivaldybė. |
6. Węgry
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Węgrzech:
— |
Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe, |
— |
Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403250, 403350, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404570, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, |
— |
406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Győr-Moson-Sopron megye 100550, 100650, 100950, 101050, 101350, 101450, 101550, 101560 és 102150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251650, 251750, 251850, 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050, 575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
7. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie opolskim:
|
w województwie zachodniopomorskim:
|
8. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Słowacji:
— |
the whole district of Snina, |
— |
the whole district of Medzilaborce |
— |
the whole district of Stropkov |
— |
the whole district of Svidník, except municipalities included in part II, |
— |
the whole district of whole Kežmarok, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká nad Ipľom, Hrušov, Kleňany, Sečianky, |
— |
in the district of Levice, the municipalities of Ipeľské Úľany, Plášťovce, Dolné Túrovce, Stredné Túrovce, Šahy, Tešmak, |
— |
the whole district of Krupina, except municipalities included in part II, |
— |
the whole district of Banska Bystrica, except municipalities included in part II, |
— |
In the district of Liptovsky Mikulas – municipalities of Pribylina, Jamník, Svatý Štefan, Konská, Jakubovany, Liptovský Ondrej, Beňadiková, Vavrišovo, Liptovská Kokava, Liptovský Peter, Dovalovo, Hybe, Liptovský Hrádok, Važec, Východná, Kráľova Lehota, Nižná Boca, Vyšná Boca, Malužiná, Liptovská Porúbka, Liptovský Ján, Uhorská Ves, Podtureň, Závažná Poruba, Liptovský Mikuláš, Pavčina Lehota, Demänovská Dolina, Gôtovany, Galovany, Svätý Kríž, Lazisko, Dúbrava, Malatíny, Liptovské Vlachy, Liptovské Kľačany, Partizánska Ľupča, Kráľovská Ľubeľa, Zemianska Ľubeľa, |
— |
In the district of Ružomberok, the municipalities of Liptovská Lužná, Liptovská Osada, Podsuchá, Ludrová, Štiavnička, Liptovská Štiavnica, Nižný Sliač, Liptovské Sliače, |
— |
the whole district of Banska Stiavnica, |
— |
the whole district of Žiar nad Hronom. |
CZĘŚĆ II
1. Bułgaria
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Bułgarii:
— |
the whole region of Haskovo, |
— |
the whole region of Yambol, |
— |
the whole region of Stara Zagora, |
— |
the whole region of Pernik, |
— |
the whole region of Kyustendil, |
— |
the whole region of Plovdiv, |
— |
the whole region of Pazardzhik, |
— |
the whole region of Smolyan, |
— |
the whole region of Dobrich, |
— |
the whole region of Sofia city, |
— |
the whole region of Sofia Province, |
— |
the whole region of Blagoevgrad, |
— |
the whole region of Razgrad, |
— |
the whole region of Kardzhali, |
— |
the whole region of Burgas excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Varna excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Silistra, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Ruse, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Veliko Tarnovo, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Pleven, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Targovishte, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Shumen, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Sliven, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Vidin, excluding the areas in Part III. |
2. Niemcy
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Niemczech:
Bundesland Brandenburg:
|
Bundesland Sachsen:
|
3. Estonia
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Estonii:
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Łotwie:
— |
Ādažu novads, |
— |
Aizputes novada Aizputes, Cīravas un Lažas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, Aizputes pilsēta, |
— |
Aglonas novads, |
— |
Aizkraukles novads, |
— |
Aknīstes novads, |
— |
Alojas novads, |
— |
Alsungas novads, |
— |
Alūksnes novads, |
— |
Amatas novads, |
— |
Apes novads, |
— |
Auces novads, |
— |
Babītes novads, |
— |
Baldones novads, |
— |
Baltinavas novads, |
— |
Balvu novads, |
— |
Bauskas novads, |
— |
Beverīnas novads, |
— |
Brocēnu novads, |
— |
Burtnieku novads, |
— |
Carnikavas novads, |
— |
Cēsu novads |
— |
Cesvaines novads, |
— |
Ciblas novads, |
— |
Dagdas novads, |
— |
Daugavpils novads, |
— |
Dobeles novads, |
— |
Dundagas novads, |
— |
Durbes novads, |
— |
Engures novads, |
— |
Ērgļu novads, |
— |
Garkalnes novads, |
— |
Grobiņas novada Bārtas pagasts, |
— |
Gulbenes novads, |
— |
Iecavas novads, |
— |
Ikšķiles novads, |
— |
Ilūkstes novads, |
— |
Inčukalna novads, |
— |
Jaunjelgavas novads, |
— |
Jaunpiebalgas novads, |
— |
Jaunpils novads, |
— |
Jēkabpils novads, |
— |
Jelgavas novads, |
— |
Kandavas novads, |
— |
Kārsavas novads, |
— |
Ķeguma novads, |
— |
Ķekavas novads, |
— |
Kocēnu novads, |
— |
Kokneses novads, |
— |
Krāslavas novads, |
— |
Krimuldas novads, |
— |
Krustpils novads, |
— |
Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Padures, Rumbas, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču, Ēdoles, Īvandes, Kurmāles, Turlavas, Gudenieku un Snēpeles pagasts, Kuldīgas pilsēta, |
— |
Lielvārdes novads, |
— |
Līgatnes novads, |
— |
Limbažu novads, |
— |
Līvānu novads, |
— |
Lubānas novads, |
— |
Ludzas novads, |
— |
Madonas novads, |
— |
Mālpils novads, |
— |
Mārupes novads, |
— |
Mazsalacas novads, |
— |
Mērsraga novads, |
— |
Naukšēnu novads, |
— |
Neretas novads, |
— |
Ogres novads, |
— |
Olaines novads, |
— |
Ozolnieku novads, |
— |
Pārgaujas novads, |
— |
Pāvilostas novada Sakas pagasts, Pāvilostas pilsēta, |
— |
Pļaviņu novads, |
— |
Preiļu novads, |
— |
Priekules novads, |
— |
Priekuļu novads, |
— |
Raunas novads, |
— |
republikas pilsēta Daugavpils, |
— |
republikas pilsēta Jelgava, |
— |
republikas pilsēta Jēkabpils, |
— |
republikas pilsēta Jūrmala, |
— |
republikas pilsēta Rēzekne, |
— |
republikas pilsēta Valmiera, |
— |
Rēzeknes novads, |
— |
Riebiņu novads, |
— |
Rojas novads, |
— |
Ropažu novads, |
— |
Rucavas novada Dunikas pagasts, |
— |
Rugāju novads, |
— |
Rundāles novads, |
— |
Rūjienas novads, |
— |
Salacgrīvas novads, |
— |
Salas novads, |
— |
Salaspils novads, |
— |
Saldus novads, |
— |
Saulkrastu novads, |
— |
Sējas novads, |
— |
Siguldas novads, |
— |
Skrīveru novads, |
— |
Skrundas novada Raņķu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes, |
— |
Smiltenes novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Strenču novads, |
— |
Talsu novads, |
— |
Tērvetes novads, |
— |
Tukuma novads, |
— |
Vaiņodes novada Vaiņodes pagasts un Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem autoceļa P116, P106, |
— |
Valkas novads, |
— |
Varakļānu novads, |
— |
Vārkavas novads, |
— |
Vecpiebalgas novads, |
— |
Vecumnieku novads, |
— |
Ventspils novads, |
— |
Viesītes novads, |
— |
Viļakas novads, |
— |
Viļānu novads, |
— |
Zilupes novads. |
5. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Litwie:
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
— |
Alytaus rajono savivaldybė, |
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
— |
Akmenės rajono savivaldybė, |
— |
Birštono savivaldybė, |
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
— |
Druskininkų savivaldybė, |
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
— |
Joniškio rajono savivaldybė, |
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Eržvilko, Girdžių, Jurbarko miesto, Jurbarkų, Raudonės, Šimkaičių, Skirsnemunės, Smalininkų, Veliuonos ir Viešvilės seniūnijos, |
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
— |
Kalvarijos savivaldybė, |
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Ežerėlio, Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Kulautuvos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos, Užliedžių, Vilkijos, ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kazlų rūdos savivaldybė, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė: Dotnuvos, Gudžiūnų, Kėdainių miesto, Krakių, Pelėdnagių, Surviliškio, Šėtos, Truskavos, Vilainių ir Josvainių seniūnijos dalis į šiaurę ir rytus nuo kelio Nr. 229 ir Nr. 2032, |
— |
Klaipėdos rajono savivaldybė: Judrėnų, Endriejavo ir Veiviržėnų seniūnijos, |
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
— |
Kretingos rajono savivaldybė, |
— |
Lazdijų rajono savivaldybė, |
— |
Marijampolės savivaldybė, |
— |
Mažeikių rajono savivaldybė, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė, |
— |
Pagėgių savivaldybė, |
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
— |
Rietavo savivaldybė, |
— |
Prienų rajono savivaldybė, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Žlibinų, Stalgėnų, Nausodžio, Plungės miesto, Šateikių ir Kulių seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Betygalos, Girkalnio, Kalnujų, Nemakščių, Pagojukų, Paliepių, Raseinių miesto, Raseinių, Šiluvos, Viduklės seniūnijos, |
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Aleksandrijos, Ylakių, Lenkimų, Mosėdžio, Skuodo ir Skuodo miesto seniūnijos, |
— |
Šakių rajono savivaldybė, |
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė, |
— |
Šilutės rajono savivaldybė, |
— |
Širvintų rajono savivaldybė, |
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
— |
Tauragės rajono savivaldybė, |
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė, |
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė, |
— |
Visagino savivaldybė, |
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
6. Węgry
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Węgrzech:
— |
Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye: 250350, 250850, 250950, 251450, 251550, 251950, 252050, 252150, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe. |
7. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie zachodniopomorskim:
|
8. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Słowacji:
— |
the whole district of Gelnica, |
— |
the whole district of Poprad |
— |
the whole district of Spišská Nová Ves, |
— |
the whole district of Levoča, |
— |
in the whole district of Michalovce, |
— |
the whole district of Košice-okolie, |
— |
the whole district of Rožnava, |
— |
the whole city of Košice, |
— |
the whole district of Sobrance, |
— |
the whole district of Vranov nad Topľou, |
— |
the whole district of Humenné, |
— |
the whole district of Prešov, |
— |
in the whole district of Sabinov, |
— |
in the district of Svidník, the whole municipalities of Dukovce, Želmanovce, Kuková, Kalnište, Lužany pri Ondave, Lúčka, Giraltovce, Kračúnovce, Železník, Kobylince, Mičakovce, |
— |
the whole district of Bardejov, |
— |
the whole district of Stará Ľubovňa, |
— |
the whole district of Revúca, |
— |
the whole district of Rimavská Sobota, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities not included in part I |
— |
the whole district of Lučenec, |
— |
the whole district of Poltár |
— |
the whole district of Zvolen, |
— |
the whole district of Detva, |
— |
in the district of Krupina the whole municipalities of Senohrad, Horné Mladonice, Dolné Mladonice, Čekovce, Lackov, |
— |
In the district of Banska Bystica, the whole municipalites of Kremnička, Malachov, Badín, Vlkanová, Hronsek, Horná Mičiná, Dolná Mičiná, Môlča Oravce, Čačín, Čerín, Bečov, Sebedín, Dúbravica, Hrochoť, Poniky, Strelníky, Povrazník, Ľubietová, Brusno, Banská Bystrica, |
— |
the whole district of Brezno. |
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Bułgarii:
— |
the whole region of Gabrovo, |
— |
the whole region of Lovech, |
— |
the whole region of Montana, |
— |
the Pleven region:
|
— |
the Ruse region:
|
— |
the Shumen region:
|
— |
the Silistra region:
|
— |
the Sliven region:
|
— |
the Targovishte region:
|
— |
the Vidin region,
|
— |
the Veliko Tarnovo region:
|
— |
the whole region of Vratza, |
— |
in Varna region:
|
— |
in Burgas region:
|
2. Włochy
Następujące obszary objęte ograniczeniami III we Włoszech:
— |
tutto il territorio della Sardegna. |
3. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Łotwie:
— |
Aizputes novada Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, |
— |
Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296, |
— |
Skrundas novada Rudbāržu, Nīkrāces pagasts, Raņķu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasts (izņemot pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes), Skrundas pilsēta, |
— |
Vaiņodes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106. |
4. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Litwie:
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Seredžiaus ir Juodaičių seniūnijos, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Čekiškės seniūnija, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė: Pernaravos seniūnija ir Josvainių seniūnijos pietvakarinė dalis tarp kelio Nr. 229 ir Nr. 2032, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Alsėdžių, Babrungo, Paukštakių, Platelių ir Žemaičių Kalvarijos seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos ir Ariogalos miesto seniūnijos, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Barstyčių, Notėnų ir Šačių seniūnijos. |
5. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie opolskim:
|
6. Rumunia
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Rumunii:
— |
Zona orașului București, |
— |
Județul Constanța, |
— |
Județul Satu Mare, |
— |
Județul Tulcea, |
— |
Județul Bacău, |
— |
Județul Bihor, |
— |
Județul Bistrița Năsăud, |
— |
Județul Brăila, |
— |
Județul Buzău, |
— |
Județul Călărași, |
— |
Județul Dâmbovița, |
— |
Județul Galați, |
— |
Județul Giurgiu, |
— |
Județul Ialomița, |
— |
Județul Ilfov, |
— |
Județul Prahova, |
— |
Județul Sălaj, |
— |
Județul Suceava |
— |
Județul Vaslui, |
— |
Județul Vrancea, |
— |
Județul Teleorman, |
— |
Judeţul Mehedinţi, |
— |
Județul Gorj, |
— |
Județul Argeș, |
— |
Judeţul Olt, |
— |
Judeţul Dolj, |
— |
Județul Arad, |
— |
Județul Timiș, |
— |
Județul Covasna, |
— |
Județul Brașov, |
— |
Județul Botoșani, |
— |
Județul Vâlcea, |
— |
Județul Iași, |
— |
Județul Hunedoara, |
— |
Județul Alba, |
— |
Județul Sibiu, |
— |
Județul Caraș-Severin, |
— |
Județul Neamț, |
— |
Județul Harghita, |
— |
Județul Mureș, |
— |
Județul Cluj, |
— |
Județul Maramureş. |
7. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Słowacji:
— |
In the district of Lučenec: Lučenec a jeho časti, Panické Dravce, Mikušovce, Pinciná, Holiša, Vidiná, Boľkovce, Trebeľovce, Halič, Stará Halič, Tomášovce, Trenč, Veľká nad Ipľom, Buzitka, Prša, Nitra nad Ipľom, Mašková, Lehôtka, Kalonda, Jelšovec, Ľuboreč, Fiľakovské Kováče, Lipovany, Mučín, Rapovce, Lupoč, Gregorova Vieska, Praha, |
— |
In the district of Poltár: Kalinovo, Veľká Ves, |
— |
the whole district of Trebišov.”. |
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/47 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/1091
z dnia 2 lipca 2021 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/159 nakładające ostateczny środek ochronny w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (1), w szczególności jego art. 16,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich (2), w szczególności jego art. 13,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1029 (3) Komisja przedłużyła obowiązywanie środka ochronnego w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali wprowadzonego na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/159 (4). |
(2) |
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1029 wystąpił błąd pisarski. Podczas gdy całkowite kontyngenty taryfowe („kontyngenty taryfowe”) dla kategorii 4 były prawidłowe, podział na kategorie 4A i 4B, jak również na krajowe i rezydualne kontyngenty taryfowe nie był prawidłowy. |
(3) |
Komisja uważa, że błąd ten należy skorygować w celu umożliwienia właściwego przydziału kontyngentów taryfowych ze skutkiem od dnia 1 lipca 2021 r., |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Środków Ochronnych ustanowionego odpowiednio na podstawie art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/478 i art. 22 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/755, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Część tabeli IV.1 pod tytułem „Wielkość kontyngentów taryfowych” dotyczącą kategorii produktów 4A i 4B w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/159 zastępuje się tabelą w załączniku I.
Artykuł 2
Część tabeli IV.2 pod tytułem „Wielkość globalnych kontyngentów taryfowych w podziale na kwartał” dotyczącą kategorii produktów 4A i 4B w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/159 zastępuje się tabelą w załączniku II.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16.
(2) Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1029 z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/159 w celu przedłużenia środka ochronnego w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali. Dz.U. L 225I z 25.6.2021, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
„4.A |
Produkty walcowane płaskie z powłokami metalowymi |
Kody TARIC: 7210410020 , 7210410030 , 7210490020 , 7210490030 , 7210610020 , 7210610030 , 7210690020 , 7210690030 , 7212300020 , 7212300030 , 7212506120 , 7212506130 , 7212506920 , 7212506930 , 7225920020 , 7225920030 , 7225990011 , 7225990022 , 7225990023 , 7225990041 , 7225990045 , 7225990091 , 7225990092 , 7225990093 , 7226993010 , 7226993030 , 7226997011 , 7226997013 , 7226997091 , 7226997093 , 7226997094 |
Republika Korei |
34 726,32 |
34 726,32 |
33 971,40 |
34 348,86 |
35 768,11 |
35 768,11 |
34 990,54 |
35 379,32 |
36 841,15 |
36 841,15 |
36 040,26 |
36 440,70 |
25 % |
09.8816 |
Indie |
49 638,36 |
49 638,36 |
48 559,27 |
49 098,82 |
51 127,51 |
51 127,51 |
50 016,05 |
50 571,78 |
52 661,34 |
52 661,34 |
51 516,53 |
52 088,93 |
25 % |
09.8817 |
|||
Zjednoczone Królestwo |
32 719,56 |
32 719,56 |
32 008,27 |
32 363,92 |
33 701,15 |
33 701,15 |
32 968,52 |
33 334,83 |
34 712,19 |
34 712,19 |
33 957,57 |
34 334,88 |
25 % |
09.8979 |
|||
Pozostałe państwa |
439 629,02 |
439 629,02 |
430 071,87 |
434 850,45 |
452 817,89 |
452 817,89 |
442 974,02 |
447 895,96 |
466 402,42 |
466 402,42 |
456 263,24 |
461 332,84 |
25 % |
||||
4.B |
Kody CN: 7210 20 00 , 7210 30 00 , 7210 90 80 , 7212 20 00 , 7212 50 20 , 7212 50 30 , 7212 50 40 , 7212 50 90 , 7225 91 00 , 7226 99 10 Kody TARIC: 7210410080 , 7210490080 , 7210610080 , 7210690080 , 7212300080 , 7212506180 , 7212506980 , 7225920080 , 7225990025 , 7225990095 , 7226993090 , 7226997019 , 7226997096 |
Chiny |
118 662,79 |
118 662,79 |
116 083,16 |
117 372,98 |
122 222,67 |
122 222,67 |
119 565,66 |
120 894,17 |
125 889,35 |
125 889,35 |
123 152,63 |
124 520,99 |
25 % |
09.8821 |
|
Republika Korei |
154 003,68 |
154 003,68 |
150 655,77 |
152 329,73 |
158 623,79 |
158 623,79 |
155 175,45 |
156 899,62 |
163 382,50 |
163 382,50 |
159 830,71 |
161 606,61 |
25 % |
09.8822 |
|||
Indie |
70 874,00 |
70 874,00 |
69 333,27 |
70 103,64 |
73 000,22 |
73 000,22 |
71 413,26 |
72 206,74 |
75 190,23 |
75 190,23 |
73 555,66 |
74 372,95 |
25 % |
09.8823 |
|||
Zjednoczone Królestwo |
32 719,56 |
32 719,56 |
32 008,27 |
32 363,92 |
33 701,15 |
33 701,15 |
32 968,52 |
33 334,83 |
34 712,19 |
34 712,19 |
33 957,57 |
34 334,88 |
25 % |
09.8980 |
|||
Pozostałe państwa |
99 301,05 |
99 301,05 |
97 142,33 |
98 221,69 |
102 280,08 |
102 280,08 |
100 056,60 |
101 168,34 |
105 348,48 |
105 348,48 |
103 058,30 |
104 203,39 |
25 % |
((5)) Od 1.7. do 31.3.: 09.8609
Od 1.4 do 30.6: 09.8610
Od 1.4 do 30.6: dla Indii*, Republiki Korei* i Zjednoczonego Królestwa*: 09.8570 *W przypadku wyczerpania kontyngentu taryfowego dla danego państwa zgodnie z art. 1 ust. 5
((6)) Od 1.7. do 31.3.: 09.8611
Od 1.4 do 30.6: 09.8612
Od 1.4 do 30.6: dla Chin*: 09.8581, dla Republiki Korei*: 09.8582, dla Indii*: 09.8583, dla Zjednoczonego Królestwa*: 09.8584 *W przypadku wyczerpania kontyngentu taryfowego dla danego państwa zgodnie z art. 1 ust. 5“
ZAŁĄCZNIK II
„4A |
Pozostałe państwa |
439 629,02 |
439 629,02 |
430 071,87 |
434 850,45 |
452 817,89 |
452 817,89 |
442 974,02 |
447 895,96 |
466 402,42 |
466 402,42 |
456 263,24 |
461 332,84 |
4B |
Pozostałe państwa |
99 301,05 |
99 301,05 |
97 142,33 |
98 221,69 |
102 280,08 |
102 280,08 |
100 056,60 |
101 168,34 |
105 348,48 |
105 348,48 |
103 058,30 |
104 203,39 “ |
DECYZJE
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/51 |
DECYZJA RADY (UE) 2021/1092
z dnia 11 czerwca 2021 r.
ustanawiająca kryteria i procedurę zgłaszania różnic w odniesieniu do norm międzynarodowych przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisana w Chicago w dniu 7 grudnia 1944 r. i regulująca międzynarodowy transport lotniczy (zwana dalej „konwencją chicagowską”), weszła w życie w dniu 4 kwietnia 1947 r. Na jej mocy ustanowiono Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). |
(2) |
Państwa członkowskie Unii są umawiającymi się stronami konwencji chicagowskiej oraz umawiającymi się państwami ICAO, natomiast Unia ma status obserwatora w niektórych organach ICAO. |
(3) |
Na podstawie art. 54 konwencji chicagowskiej Rada ICAO może przyjmować normy międzynarodowe (zwane dalej „normami”) i zalecane metody postępowania w odniesieniu do lotnictwa i oznaczać je jako załączniki do konwencji chicagowskiej (zwane dalej „załącznikami ICAO”), w szczególności w odniesieniu do bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego. |
(4) |
Na podstawie art. 90 konwencji chicagowskiej każdy załącznik ICAO lub każda zmiana załącznika ICAO mają wejść w życie w terminie trzech miesięcy po ich przedłożeniu umawiającym się państwom ICAO albo po upływie dłuższego okresu wyznaczonego przez Radę ICAO, chyba że w międzyczasie większość umawiających się państw ICAO złoży swój sprzeciw. |
(5) |
Gdy normy zostaną przyjęte i staną się skuteczne, będą wiążące dla wszystkich umawiających się państw ICAO, w tym wszystkich państw członkowskich Unii, zgodnie z konwencją chicagowską i w jej ramach. |
(6) |
Na podstawie art. 38 konwencji chicagowskiej każde umawiające się państwo ICAO, które uważa za niemożliwe w praktyce zastosowanie się pod każdym względem do którychkolwiek takich norm lub całkowite dostosowanie wprowadzonych przez siebie przepisów lub metod postępowania do wszelkich norm w przypadku ich zmian, albo które uważa za konieczne wprowadzenie przepisów lub metod postępowania różniących się pod jakimkolwiek względem od przepisów i metod postępowania ustalonych zgodnie z normami, powinno niezwłocznie zgłosić ICAO różnice zachodzące między jego własnymi przepisami lub metodami postępowania a przepisami lub metodami postępowania ustalonymi przez daną normę. W przypadku zmian w normach każde państwo, które nie dokonało odpowiednich zmian we wprowadzonych przez siebie przepisach lub metodach postępowania, powinno zawiadomić o tym Radę ICAO w ciągu sześćdziesięciu dni od daty przyjęcia zmian do danej normy albo wskazać środki, jakie zamierza zastosować. |
(7) |
Przepisy wewnętrzne ICAO, w szczególności określone przez umawiające się państwa ICAO terminy zgłaszania różnic względem norm, a także liczba różnic w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego, które mają być zgłaszane każdego roku, utrudniają ustalenie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w decyzji Rady opartej na art. 218 ust. 9 Traktatu w odpowiednim czasie w odniesieniu do każdej różnicy, którą należy zgłosić. Ponadto normy przyjęte przez Radę ICAO w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego w dużej mierze dotyczą kwestii wchodzących w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Skuteczne i właściwe jest zatem ustanowienie ram dla kryteriów i procedury, których należy przestrzegać przy zgłaszaniu różnic względem norm w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego wchodzących w zakres kompetencji wyłącznych Unii bez uszczerbku dla praw i obowiązków państw członkowskich wynikających z konwencji chicagowskiej. |
(8) |
Z uwagi na specyfikę sektora bezpieczeństwa lotniczego w porównaniu z innymi sektorami, którymi zajmuje się ICAO, w szczególności dużą liczbę norm przyjętych w tym sektorze przez Radę ICAO i liczbę różnic, które należy zgłosić każdego roku, niniejsza decyzja dotyczy szczególnie dziedziny bezpieczeństwa lotniczego i ma na celu usprawnienie procedur i skutecznego rozpatrywania licznych zgłoszeń. Na szczeblu ICAO normy bezpieczeństwa lotniczego zawarte są głównie w załącznikach ICAO 1, 6, 8, 14, 18 i 19. Na szczeblu unijnym wymogi zawarte w tych normach są odzwierciedlone głównie w rozporządzeniu (UE) 2018/1139 Parlamentu Europejskiego i Rady (1) oraz w aktach wykonawczych i delegowanych przyjętych na jego podstawie, w szczególności w rozporządzeniach Komisji (UE) nr 1178/2011 (2), (UE) nr 748/2012 (3), (UE) nr 965/2012 (4), (UE) nr 139/2014 (5), (UE) nr 452/2014 (6), (UE) nr 1321/2014 (7) oraz (UE) 2015/640 (8), a także w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005 (9) i w (UE) nr 376/2014 (10). |
(9) |
Niniejsza decyzja powinna ponadto ograniczać się do stanowisk, jakie mają być zajęte w imieniu Unii w ramach ICAO w obszarach podlegających wyłącznej kompetencji Unii. |
(10) |
Różnice względem norm przyjętych przez Radę ICAO mogą wynikać z prawa Unii z powodu przyjęcia przez tę Radę nowej lub zmienionej normy lub z powodu modyfikacji prawa Unii. W przypadku takich różnic stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii, powinno opierać się na pisemnym dokumencie przedłożonym przez Komisję w odpowiednim czasie Radzie do dyskusji i zatwierdzenia. |
(11) |
Różnice względem norm przyjętych przez Radę ICAO w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego mogą również wynikać ze środków krajowych przyjętych na podstawie art. 71 rozporządzenia (UE) 2018/1139 w razie pilnych nieprzewidywalnych okoliczności, w przypadku gdy środki te różnią się od norm i w związku z tym wymagają zgłoszenia ICAO różnic, zgodnie z art. 38 konwencji chicagowskiej. Należy zatem również określić w niniejszej decyzji procedurę, której powinno się przestrzegać w celu zdefiniowania takich różnic. Procedura ta powinna zależeć od zakresu i okresu obowiązywania przyjętych środków krajowych, zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności, i powinna umożliwiać państwom członkowskim bezzwłoczne wypełnienie ich zobowiązań międzynarodowych wynikających z art. 38 konwencji chicagowskiej. Procedura ta nie powinna naruszać warunków i procedury określonych w art. 71 rozporządzenia (UE) 2018/1139. |
(12) |
Różnice, które należy zgłosić ICAO, powinny w stosownych przypadkach opierać się w szczególności na informacjach dostarczonych przez Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego zgodnie z art. 90 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1139. W przypadku gdy jest to wymagane przez ICAO, różnice powinny być zgodne z formatem określonym przez ICAO w jej formularzu dotyczącym zgłoszenia zgodności lub różnic lub w systemie elektronicznego zgłaszania różnic. W przypadku gdy na podstawie niniejszej decyzji stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii, zostanie określone w pisemnym dokumencie przedłożonym przez Komisję Radzie do dyskusji i zatwierdzenia, dokument taki powinien, w stosownych przypadkach i zależnie od okoliczności, wskazywać, czy państwom członkowskim należy przyznać elastyczność w odniesieniu do zgłaszania danych różnic. Ponadto Komisja powinna dążyć do jak najszybszego rozpoczęcia sporządzania takiego dokumentu, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na przygotowania, w tym na przeprowadzenie odpowiednich konsultacji na szczeblu ekspertów. |
(13) |
Wykonanie niniejszej decyzji nie powinno pociągać za sobą naruszenia zobowiązań państw członkowskich wynikających z prawa Unii lub ich zobowiązań międzynarodowych wynikających z konwencji chicagowskiej, w szczególności w odniesieniu do dotrzymania terminu zgłaszania ICAO różnic. |
(14) |
Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie przez ograniczony okres, tj. do czasu sesji Rady ICAO, która nastąpi po najbliższym posiedzeniu Zgromadzenia ICAO, aby umożliwić Radzie ocenę skuteczności niniejszej decyzji i postanowienie, na podstawie wniosku Komisji, o przedłużeniu jej stosowania lub zmianie jej w inny sposób, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na forum Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) co do zgłaszania różnic względem norm zawartych w załącznikach 1, 6, 8, 14, 18 i 19 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (zwanej dalej „konwencją chicagowską”) w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego, w zakresie, w jakim normy te wchodzą w zakres wyłącznych kompetencji Unii, ustala się zgodnie z kryteriami i procedurą określonymi w art. 2 i 3 niniejszej decyzji.
Artykuł 2
W przypadku gdy prawo Unii różni się od norm, o których mowa w art. 1 niniejszej decyzji, i w związku z tym wymagane jest zgłoszenie różnic ICAO względem tych norm zgodnie z art. 38 konwencji chicagowskiej, Komisja, w odpowiednim czasie i co najmniej dwa miesiące przed upływem jakiegokolwiek terminu wyznaczonego przez ICAO na zgłoszenie różnic, przekazuje Radzie do dyskusji i zatwierdzenia pisemny dokument, oparty w szczególności na informacjach dostarczonych przez Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego Unii Europejskiej (EASA) zgodnie z art. 90 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1139, w stosownych przypadkach, określający szczegółowe różnice, które należy zgłosić ICAO.
Artykuł 3
1. W przypadku gdy państwo członkowskie przyjmuje zgodnie z art. 71 rozporządzenia (UE) 2018/1139 środki krajowe przyznające w odniesieniu do poszczególnych osób fizycznych lub prawnych wyłączenia, których łączny okres obowiązywania nie przekracza ośmiu miesięcy i gdy te środki krajowe różnią się od norm, o których mowa w art. 1 niniejszej decyzji, i wymagają zgłaszania różnic względem tych norm zgodnie z art. 38 konwencji chicagowskiej, to państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję o wszelkich zgłoszonych różnicach.
2. W przypadku gdy wyłączenia przyznane zgodnie z art. 71 rozporządzenia (UE) 2018/1139 mają zasięg ogólny, a ich łączny okres obowiązywania przekracza osiem miesięcy, Komisja – nie później niż dwa tygodnie po poinformowaniu jej przez dane państwo(-a) członkowskie o tych wyłączeniach zgodnie z art. 71 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139 – przekazuje Radzie do dyskusji i zatwierdzenia pisemny dokument, oparty w szczególności na informacjach dostarczonych przez EASA zgodnie z art. 90 ust. 4 tego rozporządzenia, a także na informacjach przekazanych przez państwa członkowskie na mocy art. 71 tego rozporządzenia, określając szczegółowe różnice, które należy zgłosić ICAO.
Artykuł 4
Wykonanie niniejszej decyzji nie pociąga za sobą naruszenia zobowiązań państw członkowskich wynikających z prawa Unii lub ich zobowiązań międzynarodowych wynikających z art. 38 konwencji chicagowskiej.
Artykuł 5
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach ICAO, jest wyrażane przez państwa członkowskie.
Artykuł 6
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 listopada 2022 r. Na wniosek Komisji skierowany Rada może przedłużyć jej stosowanie lub w inny sposób ją zmienić.
Artykuł 7
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 11 czerwca 2021 r.
W imieniu Rady
J.P. MATOS FERNANDES
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 311 z 25.11.2011, s. 1).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 296 z 25.10.2012, s. 1).
(5) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 139/2014 z dnia 12 lutego 2014 r. ustanawiające wymagania oraz procedury administracyjne dotyczące lotnisk zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 44 z 14.2.2014, s. 1).
(6) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 452/2014 z dnia 29 kwietnia 2014 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne dotyczące operacji lotniczych wykonywanych przez operatorów z państw trzecich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 133 z 6.5.2014, s. 12).
(7) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1321/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zatwierdzeń udzielanych organizacjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania (Dz.U. L 362 z 17.12.2014, s. 1).
(8) Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/640 z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie dodatkowych specyfikacji zdatności do lotu dla danego rodzaju operacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 965/2012 (Dz.U. L 106 z 24.4.2015, s. 18).
(9) Rozporządzenie (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE (Dz.U. L 344 z 27.12.2005, s. 15).
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 376/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zgłaszania i analizy zdarzeń w lotnictwie cywilnym oraz podejmowanych w związku z nimi działań następczych, zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 996/2010 oraz uchylenia dyrektywy 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1321/2007 i (WE) nr 1330/2007 (Dz.U. L 122 z 24.4.2014, s. 18).
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/55 |
DECYZJA RADY (UE) 2021/1093
z dnia 28 czerwca 2021 r.
w sprawie ustanowienia przepisów wykonawczych dotyczących inspektora ochrony danych w Radzie, stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 i ograniczeń praw osób, których dane dotyczą, w związku z wykonywaniem zadań inspektora ochrony danych w Radzie oraz uchylenia decyzji Rady 2004/644/WE
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 240 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (1), w szczególności jego art. 45 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2018/1725 ustala zasady i przepisy mające zastosowanie do wszystkich instytucji i organów Unii oraz stanowi o powołaniu inspektora ochrony danych przez każdą instytucję lub organ Unii. |
(2) |
Art. 45 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1725 wymaga przyjęcia przepisów wykonawczych dotyczących inspektora ochrony danych przez każdą instytucję lub organ Unii (zwanych dalej „przepisami wykonawczymi”). Przepisy wykonawcze powinny w szczególności dotyczyć zadań, obowiązków i uprawnień inspektora ochrony danych w Radzie i Sekretariacie Generalnym Rady. |
(3) |
Przepisy wykonawcze powinny ustanawiać procedury dotyczące wykonywania praw przez podmioty, których dane dotyczą, oraz wypełniania obowiązków przez wszystkie zainteresowane podmioty w Radzie i Sekretariacie Generalnym Rady (SGR) w zakresie przetwarzania danych osobowych. |
(4) |
Rozporządzenie (UE) 2018/1725 jasno określa obowiązki administratorów, w szczególności w odniesieniu do praw osób, których dane dotyczą. Przepisy wykonawcze powinny zapewniać, by Rada i SGR wypełniały swoje obowiązki jako administrator w sposób jednolity i przejrzysty. Należy ustanowić przepisy pozwalające ustalić, kto jest odpowiedzialny za operację przetwarzania przeprowadzaną w imieniu Rady lub SGR. W związku z tym należy wprowadzić pojęcie „administratora delegowanego”, aby dokładnie wskazać obowiązki podmiotów SGR, w szczególności w odniesieniu do indywidualnych decyzji dotyczących praw osób, których dane dotyczą. Należy ponadto wprowadzić pojęcie „administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania”, który – na odpowiedzialność administratora delegowanego – został wyznaczony do zapewnienia zgodności z przepisami w praktyce oraz do rozpatrywania wniosków osób, których dane dotyczą, w odniesieniu do operacji przetwarzania. Aby dokładnie określić obowiązki w SGR w odniesieniu do każdej czynności przetwarzania, w zapisie dokonanym w rejestrze należy jednoznacznie wskazać administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania. Powołanie administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania nie uniemożliwia korzystania w praktyce z punktu kontaktowego, na przykład w postaci funkcyjnej skrzynki pocztowej, która zostanie udostępniona osobom, których dane dotyczą. |
(5) |
W niektórych przypadkach kilka dyrekcji generalnych lub służb SGR przeprowadza wspólnie operację przetwarzania w celu realizowania swojej misji. W takich przypadkach powinny one zapewnić istnienie porozumień wewnętrznych w celu przejrzystego określenia swoich odpowiednich obowiązków wynikających z rozporządzenia (UE) 2018/1725, w szczególności w odniesieniu do praw osób, których dane dotyczą, powiadamiania Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) oraz dokonywania zapisów. |
(6) |
Aby ułatwić wykonywanie obowiązków administratorów delegowanych, każda dyrekcja generalna lub inna służba SGR powinna powołać koordynatora ds. ochrony danych. Koordynatorzy ds. ochrony danych powinni wspierać dyrekcję generalną lub inną służbę SGR we wszystkich aspektach ochrony danych osobowych i uczestniczyć w sieci koordynatorów ds. ochrony danych w SGR, aby zapewnić spójne wdrożenie i interpretację rozporządzenia (UE) 2018/1725. |
(7) |
Na podstawie art. 45 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1725 inspektor ochrony danych może wydawać dodatkowe wytyczne dotyczące funkcji koordynatora ds. ochrony danych. |
(8) |
Art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 daje każdej instytucji lub organowi Unii możliwość ograniczenia zastosowania art. 14–17, 19, 20 i 35 tego rozporządzenia, a także zasady przejrzystości określonej w art. 4 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, w zakresie w jakim przepisy tego artykułu odpowiadają prawom i obowiązkom przewidzianym w art. 14–17, 19 i 20 tego rozporządzenia. |
(9) |
W niektórych przypadkach inspektor ochrony danych może być zmuszony do ograniczenia praw osób, których dane dotyczą, by wykonywać zadania w zakresie monitorowania, prowadzenia postępowań wyjaśniających, audytów lub konsultacji określone w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725, przy jednoczesnym poszanowaniu standardów ochrony danych osobowych określonych w tym rozporządzeniu. Konieczne jest przyjęcie przepisów wewnętrznych, na mocy których inspektor ochrony danych może ograniczać prawa osób, których dane dotyczą, zgodnie z art. 25 tego rozporządzenia (zwanych dalej „przepisami wewnętrznymi”). |
(10) |
Przepisy wewnętrzne należy stosować do wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzanych przez Radę i SGR w ramach wykonywania przez inspektora ochrony danych zadań w zakresie monitorowania, prowadzenia postępowań wyjaśniających, audytów lub konsultacji. Przepisy wewnętrzne powinny być również stosowane do operacji przetwarzania, które stanowią część zadań związanych ze sprawowaną przez inspektora ochrony danych funkcją w zakresie prowadzenia postępowań wyjaśniających lub audytów, takich jak postępowania skargowe prowadzone przez inspektora ochrony danych. Przepisy wewnętrzne powinny być również stosowane do monitorowania przez inspektora ochrony danych i konsultacji z inspektorem ochrony danych, w przypadku gdy inspektor ten zapewnia wsparcie i współpracę dyrekcjom generalnym i służbom SGR poza prowadzonymi przez niego administracyjnymi postepowaniami wyjaśniającymi i audytami. |
(11) |
Rada i SGR mogą być zmuszone do stosowania ograniczeń w oparciu o podstawy, o których mowa w art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h) rozporządzenia (UE) 2018/1725, do operacji przetwarzania danych przeprowadzanych w ramach wykonywanych przez inspektora ochrony danych zadań w zakresie monitorowania, prowadzenia postępowań wyjaśniających, audytów lub konsultacji, gdy jest to konieczne do ochrony zadań inspektora ochrony danych, powiązanych postępowań wyjaśniających i postępowań, narzędzi i metod prowadzenia przez inspektora ochrony danych postępowań wyjaśniających i audytów, a także praw innych osób związanych z zadaniami inspektora ochrony danych. |
(12) |
W celu utrzymania skutecznej współpracy Rada i SGR mogą też być zmuszone do stosowania ograniczeń praw osób, których dane dotyczą, w celu ochrony informacji zawierających dane osobowe pochodzących od innych dyrekcji generalnych i służb SGR lub innych instytucji lub organów Unii. W związku z tym inspektor ochrony danych powinien konsultować się z tymi dyrekcjami generalnymi i służbami lub z innymi instytucjami lub organami w kwestii stosownych podstaw oraz konieczności i proporcjonalności takich ograniczeń. |
(13) |
Inspektor ochrony danych – a w stosownych przypadkach dyrekcje generalne i służby SGR – powinny w sposób przejrzysty podchodzić do wszystkich ograniczeń oraz rejestrować każde zastosowanie ograniczeń w odpowiednim systemie zapisów. |
(14) |
Zgodnie z art. 25 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725 administratorzy mogą wstrzymać przekazanie osobie, której dane dotyczą, informacji o powodach zastosowania ograniczenia lub odmówić przekazania takich informacji, jeżeli mogłoby to w jakikolwiek sposób zagrozić celowi ograniczenia. W szczególności gdy stosuje się ograniczenie praw określonych w art. 16 i 35 tego rozporządzenia, zgłoszenie takiego ograniczenia zagrażałoby celowi ograniczenia. W celu zapewnienia, aby prawo osoby, której dane dotyczą, do uzyskania informacji zgodnie z tymi artykułami było ograniczone tylko dopóty, dopóki istnieją powody takiego wstrzymania, inspektor ochrony danych lub stosujące takie ograniczenie dyrekcje generalne lub służby SGR powinny regularnie dokonywać przeglądu swojego stanowiska. |
(15) |
W przypadku ograniczenia innych praw osób, których dane dotyczą, inspektor ochrony danych powinien ocenić w poszczególnych przypadkach, czy powiadomienie o ograniczeniu zagrażałoby jego celowi. |
(16) |
Inspektor ochrony danych powinien przeprowadzić niezależny przegląd stosowania ograniczeń na podstawie niniejszej decyzji przez inne dyrekcje generalne lub służby SGR w celu zapewnienia zgodności z niniejszą decyzją. |
(17) |
Wszelkie ograniczenia stosowane na podstawie niniejszej decyzji powinny być konieczne i proporcjonalne w społeczeństwie demokratycznym. |
(18) |
Zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2018/1725 poinformowano EIOD i skonsultowano się z nim; opinia została wydana (2). |
(19) |
Przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia (UE) 2018/1725 stosuje się bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (3), decyzji Rady2004/338/WE, Euratom (4), w szczególności jej załącznika II, decyzji Rady 2013/488/UE (5), w szczególności części II sekcji VI jej załącznika, jak również decyzji Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa z dnia 25 czerwca 2001 r. (6) |
(20) |
Decyzja Rady 2004/644/WE (7) ustanawia przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001. Rozporządzeniem (UE) 2018/1725 uchylono rozporządzenie (WE) nr 45/2001 ze skutkiem od dnia 11 grudnia 2019 r. W celu zapewnienia, aby zastosowanie miał tylko jeden zestaw przepisów wykonawczych, należy uchylić decyzję 2004/644/WE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
SEKCJA 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsza decyzja ustanawia przepisy i procedury dotyczące stosowania rozporządzenia (UE) 2018/1725 przez Radę i Sekretariat Generalny Rady (SGR) oraz ustanawia dalsze przepisy wykonawcze dotyczące inspektora ochrony danych w Radzie.
2. Niniejsza decyzja ustanawia przepisy, jakie ma stosować Rada i SGR w odniesieniu do wykonywanych przez inspektora ochrony danych zadań w zakresie monitorowania, prowadzenia postępowań wyjaśniających, audytów lub konsultacji, kiedy informują one osoby, których dane dotyczą, o przetwarzaniu ich danych osobowych zgodnie z art. 14, 15 i 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
3. Niniejsza decyzja określa warunki, na jakich Rada i SGR, w odniesieniu do prowadzonych przez inspektora ochrony danych działań w zakresie monitorowania, prowadzenia postępowań wyjaśniających, audytów lub konsultacji, mogą ograniczyć stosowanie art. 4, 14–17, 19, 20 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h) tego rozporządzenia.
4. Niniejszą decyzję stosuje się do przetwarzania danych osobowych przez Radę i SGR w celu wykonywania przez inspektora ochrony danych zdań, o których mowa w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725, lub w związku z wykonywaniem tych zadań.
Artykuł 2
Administrowanie
Do celów niniejszej decyzji Radę i SGR uznaje się za administratora w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
Artykuł 3
Definicje
Na potrzeby niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) |
„inspektor ochrony danych” oznacza osobę wyznaczoną przez Sekretarza Generalnego Rady na podstawie art. 43 rozporządzenia (UE) 2018/1725; |
2) |
„zadania inspektora ochrony danych” oznaczają zadania, o których mowa w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725; |
3) |
„personel SGR” oznacza wszystkich urzędników SGR i inne osoby objęte regulaminem pracowniczym urzędników Unii Europejskiej i warunkami zatrudnienia innych pracowników Unii, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (8) (zwanymi dalej „regulaminem pracowniczym”) lub pracujące na rzecz SGR na podstawie umowy (mianowicie stażyści, konsultanci, wykonawcy, urzędnicy oddelegowani przez państwa członkowskie); |
4) |
„administrator delegowany” oznacza osobę stojącą na czele dyrekcji generalnej lub służby SGR, która to dyrekcja generalna lub służba, samodzielnie lub wspólnie z innymi, określa cele i sposoby przetwarzania danych osobowych w imieniu Rady lub SGR w ramach realizowanej przez siebie misji; |
5) |
„administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania” oznacza członka personelu SGR na średnim lub wyższym szczeblu kierowniczym, który został wyznaczony przez administratora delegowanego do wspierania go w zapewnianiu zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 w odniesieniu do operacji przetwarzania, za które jest odpowiedzialny, oraz do pełnienia funkcji głównego punktu kontaktowego dla osób, których dane dotyczą; |
6) |
„koordynator ds. ochrony danych” oznacza członka personelu SGR wyznaczonego w każdej dyrekcji generalnej lub w innych służbach SGR w porozumieniu z inspektorem ochrony danych, aby wspierać daną dyrekcję generalną lub służbę we wszystkich aspektach ochrony danych osobowych oraz zajmować się jako jej przedstawiciel kwestiami ochrony danych w ścisłej współpracy z inspektorem ochrony danych. |
SEKCJA 2
INSPEKTOR OCHRONY DANYCH
Artykuł 4
Wyznaczenie i status inspektora ochrony danych
1. Sekretarz Generalny Rady wyznacza spośród personelu SGR inspektora ochrony danych i rejestruje go u Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
2. Inspektor ochrony danych jest wybierany na podstawie kwalifikacji zawodowych, a w szczególności wiedzy fachowej na temat prawa i praktyk w dziedzinie ochrony danych oraz umiejętności wypełniania zadań, o których mowa w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725. Inspektor ochrony danych ma również solidną wiedzę na temat SGR, jego struktur oraz przepisów i procedur administracyjnych. Aby wykonywać swoje zadania inspektor ochrony danych jest zwolniony z wszelkich innych zadań w SGR.
3. Inspektor ochrony danych jest wyznaczany na okres pięciu lat i może zostać wyznaczony ponownie.
4. Inspektor ochrony danych i jego pracownicy podlegają bezpośrednio Sekretarzowi Generalnemu Rady i to bezpośrednio jemu składają sprawozdania.
5. Wykonując swoje zadania, inspektor ochrony danych działa w sposób niezależny i nie otrzymuje żadnych instrukcji od Sekretarza Generalnego Rady, administratorów delegowanych, administratorów odpowiedzialnych za operacje przetwarzania ani od żadnej innej osoby dotyczących wewnętrznego stosowania przepisów rozporządzenia (UE) 2018/1725 lub jego współpracy z EIOD.
6. Rada i SGR wspierają inspektora ochrony danych w wykonywaniu przez niego zadań, o których mowa w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zapewniając mu zasoby niezbędne do wykonywania tych zadań, udzielenia dostępu do danych osobowych i operacji przetwarzania, a także do utrzymania jego wiedzy fachowej.
7. Inspektor ochrony danych nie może zostać odwoływany ani ukarany za wykonywanie swoich zadań. Inspektor ochrony danych może zostać odwołany jedynie zgodnie z art. 44 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725. Aby uzyskać zgodę EIOD na takie odwołanie zgodnie z przywołanym artykułem zasięga się opinii EIOD na piśmie. Kopię tej zgody przesyła się inspektorowi ochrony danych.
8. SGR, w szczególności administratorzy delegowani i administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania, zapewniają, by inspektor ochrony danych był właściwie i niezwłocznie włączany we wszystkie sprawy dotyczące ochrony danych osobowych.
Artykuł 5
Zadania i obowiązki
1. Inspektor ochrony danych wykonuje wszystkie zadania określone w art. 45 rozporządzenia (UE) 2018/1725. Inspektor ochrony danych w szczególności:
a) |
zapewnia stosowanie i wdrażanie przez Radę i SGR rozporządzenia (UE) 2018/1725 oraz monitoruje zgodność z tym rozporządzeniem i mającymi zastosowanie ramami prawnymi dotyczącymi ochrony danych osobowych; |
b) |
doradza Sekretarzowi Generalnemu Rady, administratorom delegowanym i administratorom odpowiedzialnym za operacje przetwarzania w kwestiach dotyczących stosowania przepisów o ochronie danych; |
c) |
doradza administratorom delegowanym i administratorom odpowiedzialnym za operacje przetwarzania oraz wspiera ich w przeprowadzaniu oceny skutków dla ochrony danych zgodnie z art. 39 i 40 rozporządzenia (UE) 2018/1725; |
d) |
zapewnia, by operacje przetwarzania nie wpływały negatywnie na prawa i wolności osób, których dane dotyczą; |
e) |
upowszechnia wiedzę na temat mających zastosowanie ram prawnych dotyczących ochrony danych osobowych i przyczynia się do stworzenia kultury ochrony danych osobowych w SGR. |
Sekretarz Generalny Rady, zainteresowani administratorzy, Komitet Pracowniczy i dowolne inne osoby mogą konsultować się z inspektorem ochrony danych, bez korzystania z oficjalnych kanałów, w każdej sprawie dotyczącej stosowania lub wdrażania rozporządzenia (UE) 2018/1725.
2. Inspektor ochrony danych prowadzi rejestr zapisów czynności przetwarzania i udostępnia go publicznie, zgodnie z art. 12.
3. Inspektor ochrony danych prowadzi wewnętrzny rejestr naruszeń ochrony danych osobowych w rozumieniu art. 3 pkt 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
4. Inspektor ochrony danych doradza administratorowi delegowanemu, na wniosek, w sprawie stosowania ograniczenia stosowania art. 14–22, 35 i 36, a także art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
5. Inspektor ochrony danych organizuje regularne posiedzenia koordynatorów ds. ochrony danych i przewodniczy tym posiedzeniom.
6. Inspektor ochrony danych składa roczne sprawozdanie ze swojej działalności Sekretarzowi Generalnemu Rady i udostępnia je personelowi SGR.
7. Inspektor ochrony danych współpracuje z inspektorami ochrony danych wyznaczonymi przez inne instytucje i organy Unii oraz regularnie uczestniczy w posiedzeniach zwoływanych przez EIOD lub inspektorów ochrony danych innych instytucji i organów Unii z myślą o ułatwieniu dobrej współpracy, w szczególności poprzez wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk.
8. Inspektor ochrony danych jest uważany za administratora delegowanego w odniesieniu do operacji przetwarzania przeprowadzanych w ramach wykonywania jego zadań.
Artykuł 6
Uprawnienia
Podczas wykonywania swoich zadań i obowiązków inspektor ochrony danych:
a) |
ma w każdej chwili dostęp do danych będących przedmiotem operacji przetwarzania i do wszystkich biur, urządzeń przetwarzających dane i nośników danych; |
b) |
może wnioskować o opinię prawną Służby Prawnej Rady; |
c) |
może zwrócić się o inne wsparcie do odpowiednich dyrekcji generalnych i służb SGR; |
d) |
może przydzielać akta do odpowiednich dyrekcji generalnych i służb SGR w celu podjęcia odpowiednich działań następczych; |
e) |
może przeprowadzać – na wniosek lub z własnej inicjatywy – postępowania wyjaśniające dotyczące spraw i zdarzeń bezpośrednio związanych z zadaniami inspektora ochrony danych, zgodnie z procedurą określoną w art. 14; |
f) |
może zaproponować środki administracyjne Sekretarzowi Generalnemu Rady i wydać ogólne zalecenia dotyczące właściwego stosowania rozporządzenia (UE) 2018/1725; |
g) |
może formułować zalecenia dla SGR, administratorów delegowanych i administratorów odpowiedzialnych za operacje przetwarzania dotyczące praktycznego usprawnienia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/1725, a także:
|
h) |
może zwrócić się o usługi ekspertów zewnętrznych w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych po uprzednim uzyskaniu zgody urzędnika zatwierdzającego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (9); |
i) |
jest zapraszany do odpowiednich podmiotów zarządzających i komitetów SGR, za każdym razem gdy przedmiotem dyskusji są kwestie związane z przetwarzaniem danych osobowych, i może proponować umieszczenie odpowiednich punktów w porządkach obrad tych podmiotów i komitetów; |
j) |
może zwrócić uwagę organu powołującego SGR na niewywiązywanie się przez członka personelu SGR z obowiązków ustanowionych w rozporządzeniu (UE) 2018/1725 i zasugerować wszczęcie administracyjnego postępowania wyjaśniającego, mając na uwadze ewentualne zastosowanie kar określonych w art. 69 tego rozporządzenia; |
k) |
odpowiada, w porozumieniu z odpowiednimi służbami SGR, za wstępne decyzje w sprawie wniosków o dostęp do dokumentów przechowywanych przez jego biuro na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. |
SEKCJA 3
PRAWA I OBOWIĄZKI PODMIOTÓW W ZAKRESIE OCHRONY DANYCH
Artykuł 7
Konsultowanie się z inspektorem ochrony danych i przekazywanie mu informacji
1. Administratorzy włączają inspektora ochrony danych w planowanie i omawianie działania, które wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych. Inspektor ochrony danych jest informowany o każdej operacji przetwarzania, a także o każdej istotnej zmianie istniejącej operacji przetwarzania.
2. Inspektor ochrony danych jest informowany o projektach wewnętrznych not i decyzji SGR bezpośrednio związanych z wewnętrznym stosowaniem rozporządzenia (UE) 2018/1725.
3. Inspektor ochrony danych jest informowany o wszelkich kontaktach ze stronami zewnętrznymi dotyczących wewnętrznego stosowania rozporządzenia (UE) 2018/1725 oraz o wszelkich kontaktach z EIOD, w szczególności w przypadku konsultowania się z EIOD lub informowania go zgodnie z art. 40 i 41 tego rozporządzenia.
4. W przypadku przetwarzania danych osobowych przez podmiot przetwarzający konsultuje się z inspektorem ochrony danych w sprawie projektów porozumień między współadministratorami oraz projektów klauzul umownych dotyczących ochrony danych lub innych aktów prawnych.
Artykuł 8
Administratorzy delegowani
1. Administratorzy delegowani są odpowiedzialni za zapewnienie, aby wszystkie operacje przetwarzania będące w ich gestii były zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.
2. Administratorzy delegowani w szczególności:
a) |
wyznaczają administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania, który ma wspierać administratora delegowanego w zapewnieniu zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/1725, w szczególności w stosunku do osób, których dane dotyczą; |
b) |
dokonują zapisów czynności przetwarzania, za które odpowiadają, oraz zapewniają, by zapisy i związane z nimi oświadczenie o ochronie prywatności były przekazywane inspektorowi ochrony danych przez administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania w celu wpisania ich do rejestru, o którym mowa a art. 12; |
c) |
są odpowiedzialni za działania podmiotów przetwarzających i podwykonawców przetwarzania, które przetwarzają dane osobowe w ich imieniu, i zapewniają, by przetwarzanie odbywało się na podstawie umowy lub innego aktu prawnego zgodnie z art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1725. |
3. Administratorzy delegowani zapewniają, aby inspektor ochrony danych był terminowo włączany we wszystkie kwestie związane z danymi osobowymi i wprowadzają odpowiednie rozwiązania w celu zapewnienia właściwego włączenia koordynatora ds. ochrony danych we wszystkie kwestie związane z ochroną danych w swojej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR.
4. Administratorzy delegowani zapewniają wprowadzenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych w celu wykazania, że czynności przetwarzania są zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/1725, oraz udzielają personelowi SGR odpowiednich instrukcji, aby zapewnić zarówno poufność przetwarzania, jak i poziom bezpieczeństwa odpowiedni do zagrożeń związanych z przetwarzaniem. Wybierając takie środki mogą zasięgać opinii inspektora ochrony danych.
5. Administratorzy delegowani informują inspektora ochrony danych o rozpatrywaniu wszelkich wniosków otrzymanych od osoby, której dane dotyczą, dotyczących wykonywania przysługujących jej praw i wspierają inspektora ochrony danych i EIOD w wykonywaniu ich obowiązków, w szczególności udzielając informacji w odpowiedzi na ich wnioski w terminie 30 dni.
6. Administratorzy delegowani są odpowiedzialni za stosowanie ograniczenia stosowania art. 14–22, 35 i 36 rozporządzenia (UE) 2018/1725, a także art. 4 tego rozporządzenia, zgodnie z odpowiednimi przepisami wewnętrznymi. Stosując takie ograniczenie, administratorzy delegowani zapewniają udział inspektora ochrony danych w trakcie całej procedury.
7. Administratorzy delegowani zapewniają istnienie wewnętrznych porozumień z innymi dyrekcjami generalnymi lub służbami SGR, jeżeli administrator delegowany przeprowadza operacje przetwarzania wspólnie z tymi dyrekcjami generalnymi lub służbami SGR lub jeżeli przeprowadzają one część operacji przetwarzania administratora delegowanego.
W porozumieniach, o których mowa w akapicie pierwszym, określa się zakres odpowiedzialności administratorów delegowanych i innych dyrekcji generalnych lub służb SGR za niewywiązywanie się z obowiązków w zakresie ochrony danych. W szczególności w porozumieniach tych wskazuje się administratora delegowanego, który określa sposoby i cele operacji przetwarzania, a także administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania odpowiadającego za daną operację oraz, w stosownych przypadkach, osoby lub podmioty udzielające wsparcia administratorowi odpowiedzialnemu za operacje przetwarzania, między innymi za pomocą informacji o ewentualnym naruszeniu ochrony danych lub w zakresie uwzględnienia praw osób, których dane dotyczą.
Artykuł 9
Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania
1. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania wspierają administratora delegowanego w zapewnieniu zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 w odniesieniu do operacji przetwarzania, za które jest odpowiedzialny, i pełnią funkcję głównego punktu kontaktowego dla osób, których dane dotyczą.
2. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania w szczególności:
a) |
przyjmują i rozpatrują wszystkie wnioski osób, których dane dotyczą; |
b) |
przygotowują w porozumieniu z koordynatorem ds. ochrony danych zapisy czynności przetwarzania, za które są odpowiedzialni, oraz związane z nimi oświadczenie o ochronie prywatności; |
c) |
zapewniają, aby umowy lub inne akty prawne regulujące przetwarzanie danych osobowych przez podmiot przetwarzający były zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/1725, oraz konsultują się z inspektorem ochrony danych w sprawie projektów klauzul umownych dotyczących ochrony danych; |
d) |
zapewniają dostępność dokumentacji w celu wykazania zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/1725. |
3. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania bez zbędnej zwłoki informują inspektora ochrony danych osobowych o naruszeniu ochrony danych osobowych i przekazują mu wszelkie informacje niezbędne, aby umożliwić mu zapewnienie wywiązywania się przez Radę z obowiązków dotyczących naruszeń ochrony danych osobowych wynikających z art. 34 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
4. W koordynacji z administratorem delegowanym i inspektorem ochrony danych administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania powiadamiają EIOD w stosownych przypadkach o naruszeniu ochrony danych osobowych. W stosownych przypadkach informują o tym również osoby, których dane dotyczą.
5. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania zapewniają, aby koordynator ds. ochrony danych wiedział o wszelkich kwestiach związanych z ochroną danych.
6. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania oceniają zagrożenie dla praw i wolności osoby, której dane dotyczą, w związku z operacjami przetwarzania, za które są odpowiedzialni, oraz, w stosownych przypadkach, przeprowadzają ocenę skutków dla ochrony danych. Przy przeprowadzaniu tych ocen skutków administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania zasięgają porady inspektora ochrony danych; zasięgają również jego porady w sprawie konieczności przeprowadzenia uprzednich konsultacji zgodnie z art. 39 i 40 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
7. Administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania wykonują wszelkie inne zadania wchodzące w zakres stosowania niniejszej decyzji.
Artykuł 10
Koordynatorzy ds. ochrony danych
1. Każda dyrekcja generalna lub inna służba SGR powołuje, w porozumieniu z inspektorem ochrony danych, co najmniej jednego koordynatora ds. ochrony danych, który ma wspierać administratora delegowanego i administratorów odpowiedzialnych za operacje przetwarzania w swojej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR we wszystkich aspektach związanych z ochroną danych osobowych.
2. Koordynatorów ds. ochrony danych wybiera się na podstawie ich wiedzy i doświadczenia w zakresie funkcjonowania danej dyrekcji generalnej lub innej służby SGR, nadawania się do sprawowania tej funkcji, kompetencji związanych z ochroną danych, wiedzy o zasadach systemów informacyjnych i umiejętności komunikacyjnych. Nowo powołani koordynatorzy ds. ochrony danych muszą ukończyć, w ciągu sześciu miesięcy od powołania, szkolenie w celu zdobycia kompetencji niezbędnych do pełnienia funkcji koordynatora ds. ochrony danych. Koordynator ds. ochrony danych, który pracował wcześniej jako osoba kontaktowa w innej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR w ciągu dwóch lat przed powołaniem, jest zwolniony z tego wymogu szkoleniowego.
3. Funkcja koordynatora ds. ochrony danych wchodzi w skład opisu stanowiska pracy każdego członka personelu SGR powołanego na stanowisko osoby kontaktowej. W rocznym sprawozdaniu z oceny tych osób należy odnieść się do ich obowiązków i osiągnięć.
4. Koordynatorzy ds. ochrony danych są odpowiednio i terminowo włączani we wszystkie kwestie związane z ochroną danych w swojej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR i wykonują swoje obowiązki w ścisłej współpracy z inspektorem ochrony danych.
5. Koordynatorzy ds. ochrony danych mają prawo do otrzymania od administratorów i od personelu odpowiednich i niezbędnych informacji potrzebnych do wykonywania swoich zadań w ramach swojej dyrekcji generalnej lub innej służby SGR. Nie obejmuje to dostępu do danych osobowych przetwarzanych na odpowiedzialność administratora delegowanego. Koordynatorzy ds. ochrony danych mają dostęp do danych osobowych wyłącznie wtedy, gdy jest to niezbędne do wykonywania ich zadań.
6. Koordynatorzy ds. ochrony danych upowszechniają wiedzę o kwestiach związanych z ochroną danych i wspierają administratorów delegowanych w swojej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR w wywiązywaniu się przez nich z obowiązków, w szczególności w odniesieniu do:
a) |
wdrażania rozporządzenia (UE) 2018/1725; |
b) |
ustalania administratorów odpowiedzialnych za operacje przetwarzania, i przygotowanie zapisów czynności przetwarzania i oświadczeń o ochronie prywatności przed ich przekazaniem inspektorowi ochrony danych; |
c) |
sporządzania wykazu wszystkich istniejących operacji przetwarzania danych w dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR. |
7. Koordynatorzy ds. ochrony danych wspierają administratorów odpowiedzialnych za operacje przetwarzania w swojej dyrekcji generalnej lub innej służbie SGR w wywiązywaniu się przez nich z obowiązków, w szczególności w odniesieniu do:
a) |
przygotowywania zapisów czynności przetwarzania i oświadczeń o ochronie prywatności przed ich przekazaniem inspektorowi ochrony danych; |
b) |
dokumentowania operacji przetwarzania; |
c) |
przetwarzania wniosków osób, których dane dotyczą; |
d) |
postępowania w przypadku naruszeń danych osobowych. |
Artykuł 11
Personel SGR
Personel SGR przyczynia się do zapewnienia stosowania i wdrażania rozporządzenia (UE) 2018/1725. Personel SGR nie może mieć dostępu do danych osobowych ani przetwarzać takich danych inaczej niż na polecenie administratora delegowanego lub administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania, chyba że wymaga tego prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego.
SEKCJA 4
INNE OBOWIĄZKI I PROCEDURY
Artykuł 12
Rejestr
1. Inspektor ochrony danych prowadzi rejestr operacji przetwarzania i zapewnia, by był dostępny za pośrednictwem strony inspektora ochrony danych na stronie intranetowej SGR oraz za pośrednictwem strony internetowej Rady.
2. Administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania powiadamia inspektora ochrony danych o każdej operacji przetwarzania i przedkłada zapisy czynności przetwarzania i związane z nimi oświadczenie o ochronie prywatności, korzystając z formularza dostępnego na stronie intranetowej SGR (w zakładce „ochrona danych”). Powiadomienie przesyła się inspektorowi ochrony danych w formie elektronicznej. Po skonsultowaniu się z inspektorem ochrony danych administrator delegowany potwierdza zapisy i związane z nimi oświadczenie o ochronie prywatności, a inspektor ochrony danych publikuje je w rejestrze.
3. Zapisy zawierają wszystkie informacje określone w art. 31 rozporządzenia (UE) 2018/1725. Jednak w wyjątkowych przypadkach informacje wpisane do rejestru przez inspektora ochrony danych mogą być ograniczone do tego, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa szczególnej operacji przetwarzania. Inspektor ochrony danych jest bezzwłocznie powiadamiany przez administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania o każdej zmianie mającej wpływ na takie informacje.
Artykuł 13
Naruszenia ochrony danych
1. W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych administrator delegowany lub administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania zwraca się o wsparcie do koordynatora ds. ochrony danych i bez zbędnej zwłoki informuje inspektora ochrony danych o tym incydencie i przekazuje mu wszelkie niezbędne informacje umożliwiające mu zapewnienie, by Rada wywiązała się z obowiązku zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych i zawiadamiania o takim naruszeniu zgodnie z art. 34 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
2. Inspektor ochrony danych tworzy i prowadzi wewnętrzny rejestr naruszeń ochrony danych osobowych. Administratorzy delegowani i administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania dostarczają informacji niezbędnych do umieszczenia w tym rejestrze.
3. Administratorzy delegowani i administratorzy odpowiedzialni za operacje przetwarzania przygotowują powiadomienie do EIOD w porozumieniu z inspektorem ochrony danych, chyba że jest mało prawdopodobne, aby naruszenie danych osobowych skutkowało zagrożeniem dla praw i wolności osób fizycznych.
Artykuł 14
Postępowania wyjaśniające
1. Inspektor ochrony danych może z własnej inicjatywy lub na wniosek administratora delegowanego, administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania lub podmiotu przetwarzającego, Komitetu Pracowniczego lub dowolnej osoby prowadzić postępowania wyjaśniające dotyczące kwestii i zdarzeń odnoszących się bezpośrednio do jego zadań oraz udziela odpowiedzi osobie, która zwróciła się o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego lub administratorowi delegowanemu, administratorowi odpowiedzialnemu za operacje przetwarzania lub podmiotowi przetwarzającemu.
2. Wnioski o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego są kierowane do inspektora ochrony danych na piśmie. W przypadku oczywistego nadużycia prawa do wniosku o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, na przykład gdy ta sama osoba fizyczna złożyła ostatnio identyczny wniosek, inspektor ochrony danych nie jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi wnioskującemu.
3. W terminie 15 dni od otrzymania wniosku o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego inspektor ochrony danych wysyła osobie, która wystąpiła z wnioskiem, potwierdzenie odbioru, i ustala, czy wniosek należy traktować jako niejawny.
4. Inspektor ochrony danych zwraca się do administratora delegowanego, który odpowiada za operację przetwarzania danych, która jest przedmiotem wniosku o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, o przygotowanie sprawozdania w tej sprawie. Administrator delegowany przedstawia swoją odpowiedź inspektorowi ochrony danych w terminie 15 dni. Inspektor ochrony danych może zwrócić się do administratora delegowanego, administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania, podmiotu przetwarzającego lub innych odpowiednich służb SGR o informacje uzupełniające. Tam, gdzie to stosowne, może zwracać się z prośbą o wydanie opinii w tej kwestii przez Służbę Prawną Rady. Inspektor ochrony danych otrzymuje wymagane informacje lub opinię w terminie 30 dni.
5. Inspektor ochrony danych udziela odpowiedzi osobie, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, nie później niż trzy miesiące od otrzymania wniosku. Bieg tego terminu może zostać wstrzymany do momentu, w którym inspektor ochrony danych otrzyma wszelkie niezbędne informacje, o które się zwrócił.
6. Nikt nie może być niekorzystnie traktowany z powodu zwrócenia uwagi inspektora na domniemane naruszenie rozporządzenia (UE) 2018/1725.
Artykuł 15
Ogólne zasady wykonywania praw przez osoby, których dane dotyczą
1. Prawa osób, których dane dotyczą, określone w art. 14–24 rozporządzenia (UE) 2018/1725 mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę, której dane dotyczą, lub jej należycie upoważnionego przedstawiciela.
2. Osoba, której dane dotyczą, kieruje wnioski na piśmie do administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania wraz z kopią do inspektora ochrony danych. W razie konieczności, inspektor ochrony danych pomaga osobie, której dane dotyczą, w ustaleniu właściwego administratora odpowiedzialnego za operacje przetwarzania. Wniosek można kierować w formie elektronicznej i zawiera on:
a) |
nazwisko, imię oraz dane kontaktowe osoby, której dane dotyczą, oraz datę złożenia wniosku; |
b) |
wskazanie wykonywanego prawa oraz, w stosownych przypadkach, dokumentów uzupełniających związanych z wnioskiem; |
c) |
kategorię lub kategorie danych osobowych, których dotyczy wniosek. |
3. Administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania wysyła osobie, której dane dotyczą, potwierdzenie otrzymania wniosku w terminie pięciu dni roboczych od zarejestrowania wniosku. Jeżeli wniosek jest niejasny lub niekompletny administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania zwraca się o niezbędne wyjaśnienia. Mające zastosowanie terminy, o których mowa w art. 14 ust. 3 i 4 rozporządzenia (UE) 2018/1725, rozpoczynają swój bieg dopiero po przedstawieniu wszystkich niezbędnych wyjaśnień.
4. Administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania weryfikuje tożsamość osoby, której dane dotyczą, zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/1725. W trakcie weryfikacji tożsamości nie rozpoczyna się bieg mających zastosowanie terminów, o którym mowa w art. 14 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.
5. Administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania przychyla się do wniosku osoby, której dane dotyczą, lub przedstawia na piśmie powody całkowitej lub częściowej odmowy w terminach określonych w art. 14 ust. 3 i 4 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
6. W przypadku bardzo złożonego wniosku, nieprawidłowości lub oczywistego nadużycia ze strony osoby, której dane dotyczą, przy wykonywaniu przysługujących jej praw, jeżeli przetwarzanie wniosku może spowodować zagrożenie dla praw i wolności innych osób, których dane dotyczą, lub gdy osoba, której dane dotyczą, zarzuca, że przetwarzanie jest niezgodne z prawem, administrator odpowiedzialny za operacje przetwarzania konsultuje się z inspektorem ochrony danych.
Artykuł 16
Skargi na podstawie art. 90
W przypadku skargi w rozumieniu art. 90 regulaminu pracowniczego (zwanej dalej „skargą na podstawie art. 90”) dotyczącej sprawy związanej z przetwarzaniem danych osobowych organ powołujący konsultuje się z inspektorem ochrony danych. Bez wpływu na dopuszczalność skargi na podstawie art. 90 członek personelu SGR wskazuje w skardze na podstawie art. 90, czy skarga do EIOD została złożona równolegle. Inspektor ochrony danych wydaje swoją opinię na piśmie nie później niż 15 dni roboczych od otrzymania wniosku od organu powołującego. Jeżeli po upływie tego terminu inspektor ochrony danych nie przedstawił swojej opinii, nie jest już ona wymagana. Opinia inspektora ochrony danych nie jest wiążąca dla organu powołującego.
SEKCJA 5
OGRANICZENIA PRAW OSÓB, KTÓRYCH DANE DOTYCZĄ, W ZWIĄZKU Z WYKONYWANIEM ZADAŃ INSPEKTORA OCHRONY DANYCH
Artykuł 17
Zwolnienia i ograniczenia
1. Wykonując swoje obowiązki w odniesieniu do praw osób, których dane dotyczą, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725, Rada lub SGR uwzględniają, czy zastosowanie mają jakiekolwiek wyjątki określone w tym rozporządzeniu.
2. Z zastrzeżeniem art. 18–22 niniejszej decyzji, Rada lub SGR mogą ograniczyć, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h) rozporządzenia (UE) 2018/1725, stosowanie art. 14–17, 19, 20 i 35 tego rozporządzenia, a także stosowanie zasady przejrzystości określonej w art. 4 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, w zakresie, w jakim przepisy tego artykułu odpowiadają prawom i obowiązkom określonym w art. 14–17, 19 i 20 tego rozporządzenia, w przypadku gdy wykonywanie tych praw i obowiązków zagrażałoby wykonywaniu zadań inspektora ochrony danych, między innymi przez ujawnienie jego narzędzi i metod prowadzenia postępowań wyjaśniających i audytów, lub naruszałoby prawa i wolności innych osób, których dane dotyczą.
3. Z zastrzeżeniem art. 18–22 niniejszej decyzji Rada lub SGR mogą ograniczyć prawa i obowiązki, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w odniesieniu do danych osobowych uzyskanych przez inspektora ochrony danych od dyrekcji generalnych lub służb SGR lub innych instytucji lub organów Unii. Rada lub SGR mogą to uczynić, gdy wykonywanie tych praw i obowiązków może zostać ograniczone przez te dyrekcje generalne lub służby SGR lub inne instytucje lub organy na podstawie innych aktów, o których mowa w art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725, lub zgodnie z rozdziałem IX tego rozporządzenia lub zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 (10) lub rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (11).
Przed zastosowaniem ograniczeń w okolicznościach, o których mowa w akapicie pierwszym, Rada lub SGR konsultują się z odpowiednią instytucją lub organem Unii, chyba że jest jasne, że stosowanie ograniczenia jest przewidziane w jednym z aktów, o których mowa w tym akapicie.
4. Wszelkie ograniczenia praw i obowiązków, o których mowa w ust. 2, muszą być konieczne i proporcjonalne oraz uwzględniać zagrożenia dla praw i wolności osób, których dane dotyczą.
Artykuł 18
Przekazywanie informacji osobom, których dane dotyczą
1. SGR publikuje na stronie internetowej Rady noty na temat ochrony danych, w których informuje osoby, których dane dotyczą, o zadaniach inspektora ochrony danych obejmujących przetwarzanie ich danych osobowych.
2. SGR indywidualnie informuje, w odpowiedniej formie, każdą osobę fizyczną, którą uważa za osobę, której dotyczą zadania inspektora ochrony danych.
3. W przypadku gdy SGR ogranicza, całkowicie lub częściowo, przekazywanie informacji osobom, których dane dotyczą, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, zapisuje i rejestruje powody ograniczenia zgodnie z art. 21.
Artykuł 19
Prawo dostępu przysługujące osobom, których dane dotyczą, prawo do usunięcia danych oraz prawo do ograniczenia przetwarzania
1. W przypadku ograniczenia, całkowitego lub częściowego, prawa dostępu do danych osobowych przysługującego osobom, których dane dotyczą, prawa do usunięcia danych lub prawa do ograniczenia przetwarzania, o których mowa odpowiednio w art. 17, 19 i 20 rozporządzenia (UE) 2018/1725, Rada lub SGR informuje zainteresowaną osobę, której dane dotyczą, w odpowiedzi na jej wniosek o dostęp, usunięcie lub ograniczenie przetwarzania, o zastosowanym ograniczeniu i o jego głównych powodach oraz o możliwości złożenia skargi do EIOD lub do skorzystania ze środka ochrony prawnej przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
2. Przekazanie informacji dotyczących powodów ograniczenia, o którym mowa w ust. 1, może zostać wstrzymane, pominięte lub można go odmówić tak długo, jak długo takie przekazanie naruszałoby cel ograniczenia. Rada przekazuje informacje osobie, której dane dotyczą, gdy tylko takie informacje nie zagrażają realizacji tego celu.
3. SGR zapisuje i rejestruje powody ograniczenia zgodnie z art. 21.
Artykuł 20
Zawiadamianie osoby, której dane dotyczą, o naruszeniu ochrony danych osobowych
W przypadku gdy Rada lub SGR ogranicza zawiadomienie osoby, której dane dotyczą, o naruszeniu ochrony danych osobowych, jak określono w art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zapisuje i rejestruje powody ograniczenia zgodnie z art. 21 niniejszej decyzji.
Artykuł 21
Zapisywanie i rejestrowanie ograniczeń
1. SGR zapisuje powody wszelkich ograniczeń zastosowanych zgodnie z niniejszą decyzją, dodając przy tym każdorazowo ocenę ich konieczności i proporcjonalności, z uwzględnieniem odpowiednich elementów art. 25 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
W tym celu w zapisie określa się, w jaki sposób wykonywanie któregokolwiek z praw, o których mowa w art. 14–17, 19, 20 i 35 tego rozporządzenia, lub stosowanie zasady przejrzystości określonej w art. 4 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, mogłoby zagrozić działaniom inspektora ochrony danych wykonywanym na podstawie niniejszej decyzji lub ograniczeniom zastosowanym zgodnie z art. 17 ust. 2 lub 3 niniejszej decyzji, lub jaki negatywny wpływ wywarłoby na prawa i wolności innych osób, których dane dotyczą.
2. Zapis oraz, w stosownych przypadkach, dokumenty zawierające stanowiące jego podstawę elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne zamieszcza się w rejestrze. Udostępnia się je EIOD na żądanie.
Artykuł 22
Okres obowiązywania ograniczeń
1. Ograniczenia, o których mowa w art. 18, 19 i 20, stosuje się tak długo, jak długo mają zastosowanie powody uzasadniające ich zastosowanie.
2. W przypadku gdy powody ograniczenia, o którym mowa w art. 18 i 20, nie mają już zastosowania, SGR znosi ograniczenie i podaje powody ograniczenia osobie, której dane dotyczą. Jednocześnie SGR informuje osobę, której dane dotyczą, o możliwości złożenia w dowolnym momencie skargi do EIOD lub możliwości skorzystania ze środka ochrony prawnej przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
3. SGR dokonuje przeglądu stosowania ograniczeń, o których mowa w art. 18 i 20, co sześć miesięcy od ich przyjęcia, a w każdym razie w momencie zakończenia odpowiedniego zadania inspektora ochrony danych. Po takim zakończeniu SGR monitoruje raz w roku konieczność zachowania jakichkolwiek ograniczeń lub wstrzymania przekazania informacji.
Artykuł 23
Przegląd dokonywany przez inspektora ochrony danych
1. W przypadku gdy inne dyrekcje generalne lub służby SGR stwierdzają, że prawa osoby, której dane dotyczą, powinny zostać ograniczone na podstawie niniejszej decyzji, informują o tym inspektora ochrony danych. Zapewniają ponadto inspektorowi ochrony danych dostęp do zapisów oraz wszelkich dokumentów zawierających stanowiące ich podstawę elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne. Udział inspektora ochrony danych w stosowaniu ograniczeń jest szczegółowo dokumentowany.
2. Inspektor ochrony danych może zwrócić się do danego administratora delegowanego o dokonanie przeglądu stosowania ograniczeń. Dany administrator delegowany informuje na piśmie inspektora ochrony danych osobowych o wyniku wnioskowanego przeglądu.
SEKCJA 6
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 24
Uchylenie
Decyzja 2004/644/WE zostaje uchylona.
Artykuł 25
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 28 czerwca 2021 r.
W imieniu Rady
M. do C. ANTUNES
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.
(2) Opinia z dnia 6 kwietnia 2021 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).
(4) Decyzja Rady 2004/338/WE, Euratom z dnia 22 marca 2004 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 106 z 15.4.2004, s. 22).
(5) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
(6) Decyzja Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa z dnia 25 czerwca 2001 r. w sprawie kodeksu dobrego postępowania administracyjnego dla Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej oraz jego personelu w kontaktach zawodowych ze społeczeństwem (Dz.U. C 189 z 5.7.2001, s. 1).
(7) Decyzja Rady 2004/644/WE z dnia 13 września 2004 r. ustanawiająca reguły wykonawcze dotyczące rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 296 z 21.9.2004, s. 16.).
(8) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53).
(11) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/69 |
DECYZJA RADY (UE) 2021/1094
z dnia 28 czerwca 2021 r.
zmieniająca decyzję 2008/376/WE w sprawie przyjęcia Programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali i wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących tego programu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Protokół (nr 37) w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS oraz w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 2 akapit drugi,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 5 października 2016 r. Unia ratyfikowała Porozumienie paryskie przyjęte w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych (zwane dalej „Porozumieniem paryskim”). W Porozumieniu paryskim zachęca się strony, które je ratyfikowały, do wzmocnienia globalnej reakcji na zagrożenia związane ze zmianą klimatu w celu ograniczenia wzrostu temperatury na świecie do poziomu znacznie poniżej 2 °C. |
(2) |
Zgodnie z Porozumieniem paryskim Komisja opublikowała w dniu 11 grudnia 2019 r. komunikat skierowany do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu, w którym zobowiązała się do stawienia czoła problemom związanym z klimatem i środowiskiem oraz do przekształcenia Unii w sprawiedliwe i prosperujące społeczeństwo żyjące w nowoczesnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce, która w 2050 r. osiągnie zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto i w ramach której wzrost gospodarczy jest oddzielony od wykorzystania zasobów naturalnych. Komunikat w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu, w którym wyznaczono nową strategię na rzecz wzrostu, odnosi się do konieczności wspierania przełomowych technologii czystej stali, dzięki którym najpóźniej w 2030 r. będzie możliwe rozpoczęcie bezemisyjnej produkcji oraz zbadania, czy można wykorzystać na ten cel część funduszy pozostałych po Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali. W komunikacie tym stwierdzono również, że wszystkie działania i polityki Unii powinny zostać połączone, aby pomóc Unii w osiągnięciu pomyślnej i sprawiedliwej transformacji ku zrównoważonej przyszłości. Zgodnie z zasadą „nie szkodzić”, o której mowa w tym komunikacie, dokonywany jest przegląd celów badawczych programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali, tak aby nie obejmowały one już działań, które ugruntowują wydobycie, przetwarzanie i wykorzystanie węgla na niezmienionym poziomie. |
(3) |
Unia realizuje ambitną politykę w dziedzinie działań na rzecz klimatu i ustanowiła ramy regulacyjne z myślą o osiągnięciu celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. W szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 (2) określa podstawy prawne wiarygodnego, kompleksowego, racjonalnego pod względem kosztów, przejrzystego i przewidywalnego zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, które zapewniają osiągnięcie celów na 2030 r. oraz długoterminowych celów i założeń unii energetycznej zgodnie z Porozumieniem paryskim. |
(4) |
W swoim komunikacie do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy oraz planu inwestycyjnego na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu Komisja ogłosiła, że zamierza zaproponować przegląd decyzji Rady 2008/376/WE (3), w celu umożliwienia finansowania dużych i przełomowych projektów badawczo-innowacyjnych w dziedzinie czystej produkcji stali oraz działalności badawczej w sektorze węgla zgodnie z zasadami mechanizmu sprawiedliwej transformacji. |
(5) |
Ponadto w sprawozdaniu w sprawie monitorowania i oceny programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali (zwanego dalej „programem badawczym”) zaleca się zmianę celów badań dotyczących węgla i stali określonych w rozdziale II sekcja 3 i 4 decyzji 2008/376/WE oraz wspieranie przełomowych badań w sektorze stali oraz symbolicznych projektów w sektorze węgla. |
(6) |
Konieczne jest zatem ujednolicenie celów programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali z umowami międzynarodowymi, takimi jak Porozumienie paryskie, a także z naukowymi, technologicznymi i politycznymi celami Unii w zakresie osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. |
(7) |
Współprogramowane partnerstwa wykazały, że są skuteczne pod względem łączenia zasobów na potrzeby wspólnego europejskiego celu badawczego. Aby pomóc w osiągnięciu gospodarki neutralnej dla klimatu do 2050 r., konieczne jest określenie możliwości udzielania wsparcia za pośrednictwem współprogramowanych partnerstw europejskich, w synergii z innymi programami i w odpowiedniej kolejności. Partnerstwo europejskie mogłoby być idealnym instrumentem łączenia zasobów w celu wspierania badań nad przełomowymi technologiami na rzecz redukcji emisji CO2 w sektorze przemysłu stalowego. |
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/376/WE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2008/376/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Program badawczy zapewnia wsparcie na rzecz badań prowadzonych w ramach współpracy w sektorach węgla i stali. W ramach programu badawczego udziela się również wsparcia na rzecz przełomowych technologii czystej stali skutkujących projektami dotyczącymi niemal bezemisyjnej produkcji stali i projektami badawczymi dotyczącymi zarządzania sprawiedliwą transformacją wcześniej działających kopalni węgla lub zamykanych kopalni węgla i infrastruktury towarzyszącej zgodnie z mechanizmem sprawiedliwej transformacji i zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji 2003/76/WE. Program badawczy jest zgodny z politycznymi, naukowymi i technologicznymi celami Unii oraz uzupełnia działania prowadzone w państwach członkowskich i w ramach istniejącego unijnego programu ramowego w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (zwanego dalej »programem ramowym w zakresie badań«).”; |
2) |
art. 4–6 otrzymują brzmienie: „Artykuł 4 Wspieranie sprawiedliwej transformacji sektora węgla i regionów górniczych 1. W ramach projektów badawczych wspiera się przejście na neutralną dla klimatu gospodarkę Unii do 2050 r. w celu wsparcia stopniowego wycofywania paliw kopalnych, opracowania alternatywnych rodzajów działalności w dawnych kopalniach oraz unikania szkód w środowisku spowodowanych przez zamykane kopalnie węgla, wcześniej działające kopalnie węgla i ich otoczenie lub w celu zajęcia się takimi szkodami. Projekty koncentrują się w szczególności na:
2. Szczególną uwagę zwraca się na wzmocnienie wiodącej pozycji Europy w zakresie zarządzania procesem transformacji wcześniej działających kopalni węgla i infrastruktury związanej z węglem poprzez rozwiązania technologiczne i nietechnologiczne, przy równoczesnym wspieraniu transferu technologii i rozwiązań nietechnologicznych. Działania badawcze na rzecz tych celów muszą przedstawiać wymierne korzyści dla klimatu i środowiska zgodnie z celem osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Artykuł 5 Poprawa w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa 1. W projektach obejmujących działania, o których mowa w art. 4 i 6, uwzględnia się kwestie dotyczące bezpieczeństwa w zamykanych kopalniach węgla i wcześniej działających kopalniach węgla w celu poprawy warunków pracy, ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy, a także kwestie środowiskowe mające szkodliwy wpływ na zdrowie. 2. Projekty badawcze koncentrują się na chorobach związanych z działalnością górniczą w celu poprawy stanu zdrowia osób żyjących w regionach górniczych w okresie transformacji. Projekty badawcze zapewniają również środki ochronne w trakcie zamykania kopalni i we wcześniej działających kopalniach. Artykuł 6 Minimalizacja wpływu na środowisko kopalni węgla w okresie transformacji 1. W ramach projektów badawczych dąży się do zminimalizowania wpływu zamykanych kopalni węgla oraz wcześniej działających kopalni węgla na atmosferę, wodę i glebę. Badania naukowe muszą być ukierunkowane na zachowanie i odtworzenie zasobów naturalnych dla przyszłych pokoleń oraz na zminimalizowanie wpływu zamykanych kopalni węgla i wcześniej działających kopalni węgla na środowisko. 2. Pierwszeństwo przyznaje się projektom przewidującym przynajmniej jeden z następujących celów:
|
3) |
uchyla się art. 7; |
4) |
art. 8–10 otrzymują brzmienie: „Artykuł 8 Nowe, zrównoważone i niskoemisyjne wytwarzanie stali i procesy wykończeniowe Badania i rozwój technologiczny mają na celu opracowywanie, demonstrowanie i udoskonalanie niemal bezemisyjnych procesów produkcji stali w celu poprawy jakości produktów i zwiększania produktywności. Znaczna redukcja emisji, zużycia energii, śladu węglowego i innych skutków dla środowiska, jak również ochrona zasobów, stanowią integralną część planowanych działań. Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:
Artykuł 9 Zaawansowane gatunki stali i ich zastosowania Badania i rozwój technologiczny koncentrują się na spełnianiu wymogów użytkowników stali w celu opracowywania nowych niemal bezemisyjnych produktów oraz tworzenia nowych możliwości rynkowych przy jednoczesnym ograniczaniu emisji i wpływu na środowisko. W kontekście technologii, o których mowa w art. 8, projekty badawcze dotyczą co najmniej jednego z następujących obszarów w celu realizacji w Unii niemal bezemisyjnych i zrównoważonych procesów produkcji stali:
Artykuł 10 Ochrona zasobów, ochrona środowiska i gospodarka o obiegu zamkniętym Zarówno w produkcji, jak i użytkowaniu stali kwestie ochrony zasobów, zachowania ekosystemów, przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym oraz bezpieczeństwa stanowią integralną część prac w zakresie badań i rozwoju technologicznego. Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:
|
5) |
w rozdziale II, sekcja 4, dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 10a Zarządzanie personelem i warunki pracy Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:
|
6) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 17a Partnerstwa europejskie 1. Część programu badawczego, mianowicie badania nad przełomowymi technologiami na rzecz redukcji emisji CO2 w sektorze przemysłu stalowego, może być realizowana poprzez współprogramowane partnerstwa europejskie ustanowione zgodnie z zasadami określonymi w art. 10 i w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 (*1). 2. Na potrzeby niniejszego artykułu współprogramowane partnerstwo europejskie oznacza inicjatywę przygotowaną przy wczesnym zaangażowaniu państw członkowskich, w której Unia wraz z partnerami prywatnymi, publicznymi lub zarówno prywatnymi, jak i publicznymi (takimi jak: przedstawiciele przemysłu, szkoły wyższe, organizacje badawcze, podmioty realizujące misję służby publicznej na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym lub międzynarodowym oraz organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym fundacje i organizacje pozarządowe) zobowiązuje się do wspólnego wspierania opracowania i realizacji programu działań badawczych. Współprogramowane partnerstwa europejskie są tworzone na podstawie protokołów ustaleń lub ustaleń umownych między Komisją a takimi partnerami prywatnymi, publicznymi lub zarówno prywatnymi, jak i publicznymi, określających cele partnerstwa, odpowiednie zobowiązania partnerów dotyczące wkładów finansowych, rzeczowych lub zarówno finansowych, jak i rzeczowych, kluczowe wskaźniki efektywności i oddziaływania oraz produkty, jakie mają zostać wygenerowane. Obejmują one identyfikację działań w zakresie uzupełniającej działalności badawczej, które są realizowane przez partnerów i program badawczy. 3. W ramach współprogramowanych partnerstw europejskich program badawczy może zapewniać finansowanie działań kwalifikowalnych na podstawie niniejszej sekcji w formie przewidzianej w art. 30. Może on ponadto zapewniać finansowanie w formie nagród. 4. Finansowanie działań w ramach niniejszej sekcji odbywa się zgodnie ze specjalnymi zaproszeniami do składania wniosków, o których mowa w art. 25 ust. 2 i 3. (*1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji »Horyzont Europa« oraz zasady uczestnictwa i upowszechniania obowiązujące w tym programie oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1290/2013 i (UE) nr 1291/2013 (Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 1).”;" |
7) |
art. 39 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 39 Wyznaczanie niezależnych i wysoko wykwalifikowanych ekspertów Do celów wyznaczania niezależnych i wysoko wykwalifikowanych ekspertów, o których mowa w art. 18, art. 28 ust. 2 i art. 38, stosuje się przepisy art. 237 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (*2). (*2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.).”;" |
8) |
uchyla się art. 41 lit. c). |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 28 czerwca 2021 r.
W imieniu Rady
M. do C. ANTUNES
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 19 maja 2021 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).
(3) Decyzja Rady 2008/376/WE z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie przyjęcia Programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali i wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących tego programu (Dz.U. L 130 z 20.5.2008, s. 7).
5.7.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 236/75 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/1095
z dnia 2 lipca 2021 r.
ustanawiająca metodykę alokacji kosztów związanych z operacjami zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w ramach NextGenerationEU
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (1), w szczególności jego art. 15 ust. 4,
uwzględniając decyzję Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylającą decyzję 2014/335/UE, Euratom (2), w szczególności jej art. 5 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W kontekście reakcji na kryzys związany z COVID-19 przyjęto pakiet na rzecz odbudowy w ramach instrumentu NextGenerationEU („NGEU”) w celu sfinansowania inicjatyw na rzecz odbudowy, przy jednoczesnym ułatwianiu ekologicznej i cyfrowej transformacji gospodarki Unii Europejskiej. W tym względzie programy NGEU to programy finansowane zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2020/2094 (3) w zakresie, w jakim realizują one środki, o których mowa w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia. |
(2) |
Na podstawie art. 5 ust. 1 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053 Komisja jest uprawniona do zaciągania w imieniu Unii pożyczek na rynkach kapitałowych do wysokości 750 000 mln EUR w cenach z 2018 r., z czego maksymalnie 360 000 mln EUR w cenach z 2018 r. może być wykorzystane na udzielanie pożyczek, a maksymalnie 390 000 mln EUR w cenach z 2018 r. może być wykorzystanie na wydatki. |
(3) |
Zgodnie z art. 5 ust. 2 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053 spłata kwoty głównej środków finansowych pożyczonych do wykorzystania na wydatki oraz odnośnych należnych odsetek ma być pokrywana z budżetu Unii. |
(4) |
Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/241 oraz z art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (4) koszty związane z zaciąganiem pożyczek udzielanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/241 mają być ponoszone przez państwo członkowskie będące beneficjentem. |
(5) |
Wraz z wdrożeniem przez Komisję strategii zdywersyfikowanego finansowania w celu realizacji operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU oraz operacji zarządzania długiem w ramach NGEU kapitał nie jest już pozyskiwany w oparciu o poszczególne transakcje. W ramach tego ostatniego modelu koszty finansowania były wyraźnie identyfikowalne i powiązane z konkretną transakcją zaciągnięcia pożyczki, a powiązane koszty mogły zostać przeniesione na beneficjenta pożyczki wraz z wpływami z transakcji zaciągnięcia pożyczki. Natomiast w przypadku strategii zdywersyfikowanego finansowania w ramach NGEU wypłaty w ramach NGEU mają być finansowane poprzez zastosowanie jednej puli finansowania, składającej się z krótko- i długoterminowych instrumentów finansowania, z której środki są pobierane, gdy trzeba dokonać wypłat na rzecz beneficjentów. Strategia zdywersyfikowanego finansowania zapewnia najkorzystniejsze warunki pożyczania znacznych kwot środków o różnych terminach zapadalności. W związku z tym należy opracować specjalne podejście do obliczania i przypisywania kosztów dzielonych związanych z każdą wypłatą na uczciwych, sprawiedliwych i przejrzystych zasadach. |
(6) |
Aby zapewnić to uczciwe, sprawiedliwe i przejrzyste podejście, Komisja powinna wdrożyć wspólną i ujednoliconą metodykę obliczania kosztów, mającą zastosowanie zarówno do wypłat związanych z pożyczkami, jak i do wypłat związanych z zewnętrznymi dochodami przeznaczonymi na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094. |
(7) |
Należy zastosować nową metodykę alokacji kosztów pozwalającą uniknąć subsydiowania skrośnego kosztów jednej kategorii beneficjentów przez inną. Koszty finansowania zewnętrznego przypisane do pożyczek powinny być w pełni przypisane państwom członkowskim, które korzystają z pożyczek zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/241. Koszty finansowania zewnętrznego przypisane do zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094, przypisuje się w całości do budżetu Unii na podstawie rzeczywistych kosztów poniesionych w celu pozyskania i wypłaty odpowiedniej części wpływów na rzecz poszczególnych beneficjentów. Metodyka ta powinna obejmować wszystkie koszty ponoszone przez Komisję w związku z zaciąganiem pożyczek w ramach NGEU, w tym wszystkie koszty administracyjne, oraz powinna zapewniać obliczanie różnych kategorii kosztów w odniesieniu do każdej wypłaty. |
(8) |
W ramach metodyki obliczania i alokacji kosztów należy dokonać rozróżnienia między trzema kategoriami kosztów. Pierwszą z nich są koszty finansowania, które wynikają z oprocentowania i innych opłat, jakie Komisja musi ponieść w związku z poszczególnymi instrumentami wyemitowanymi w celu sfinansowania danych wypłat. Drugą z nich są koszty zarządzania płynnością, czyli koszty ponoszone w związku z kwotami utrzymywanymi tymczasowo na rachunkach płynności jako rezerwy na poczet przyszłych płatności. Trzecią kategorię kosztów stanowią koszty administracyjne związane z budową i utrzymaniem zdolności technicznej i operacyjnej w celu wdrożenia strategii zdywersyfikowanego finansowania. |
(9) |
Obliczanie kosztów finansowania wynikających z długoterminowych transakcji zaciągania pożyczek powinno opierać się na kosztach wynikających ze wszystkich operacji zaciągania pożyczek przeprowadzonych w sześciomiesięcznym okresie, na który zasadniczo przypada data wypłaty. Podział na okresy sześciomiesięczne jest uzasadniony potrzebą zagwarantowania, że koszt finansowania związany z wypłatą środków jest ściśle powiązany z kursami rynkowymi obowiązującymi w momencie dokonywania wypłaty, a nie oparty na kosztach finansowania poniesionych w jakimś odległym okresie. W ten sposób instrumenty finansowania i związane z nimi koszty są przypisywane do odpowiednich przedziałów czasowych. Dokładną pulę instrumentów finansowania ustala się dopiero wraz z zamknięciem sześciomiesięcznego przedziału czasowego. Powinno to umożliwić zastosowanie tych samych kosztów finansowania do każdej równoczesnej wypłaty przypisanej do tego samego przedziału czasowego oraz powinno zapewnić uczciwe, sprawiedliwe i przejrzyste podejście, w szczególności w stosunku do poszczególnych państw członkowskich. Państwa członkowskie i budżet Unii powinny wnieść swój odpowiedni wkład w zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094. W ten sposób unika się arbitralności lub przypadkowości, które charakteryzowały tradycyjny system back-to-back, w którym koszty po stronie konkretnego beneficjenta odpowiadały warunkom, jakie można było uzyskać w danym dniu, w którym zaciągnięto pożyczkę. Z wyjątkiem pierwszego przedziału czasowego, który powinien obejmować okres od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., każdy przedział czasowy powinien obejmować okres sześciu miesięcy, począwszy od dnia 1 stycznia lub 1 lipca. Ostatni aktywny okres przedziału czasowego powinien zakończyć się dnia 31 grudnia 2026 r., co daje jedenaście przedziałów czasowych. Z chwilą gdy finansowane wypłaty zostaną w całości spłacone, przedziały czasowe powinny przestać istnieć. |
(10) |
Podczas gdy stopy procentowe stosowane wobec beneficjentów pożyczek będą stabilne, to w przypadku konieczności zastąpienia w puli finansowania instrumentów, które stają się zapadalne, będzie miało miejsce okresowe ponowne obliczanie stóp w marginalnym zakresie. Komisja będzie rozwijać swoje możliwości w zakresie stosowania instrumentów pochodnych, takich jak swapy, w celu zarządzania ewentualnym pozostałym ryzykiem stopy procentowej i oferowania państwom członkowskim opcji pożyczek o stałej stopie procentowej. Koszty takiego instrumentu o stałej stopie procentowej powinny być ponoszone w całości i wyłącznie przez państwa członkowskie korzystające z tej opcji. |
(11) |
Kwoty wypłat w danym przedziale czasowym powinny być równe kwocie długoterminowych instrumentów finansowania przypisanych do tego przedziału czasowego. W większości przypadków wypłata wpływów będzie miała miejsce w tym samym przedziale czasowym co emisja długoterminowych instrumentów finansowania służących pozyskaniu tych wpływów oraz będzie przypisana do tego samego przedziału czasowego. Nieprzewidziane opóźnienia w dokonywaniu wypłat mogą jednak prowadzić do sytuacji, w której wpływy z finansowania długoterminowego zostały pozyskane, ale nie mogą zostać wypłacone zgodnie z pierwotnym harmonogramem. W takim przypadku wypłata może zostać opóźniona i nastąpić w okresie kolejnego przedziału czasowego. Jeżeli jednak środki na te konkretne potrzeby finansowe zostały już pozyskane i przypisane do poprzedniego przedziału czasowego, nie można ich wykorzystać na inne potrzeby w tym przedziale czasowym. W takich okolicznościach powinno być możliwe przypisanie odpowiednich wypłat do przedziału czasowego, do którego zostały przypisane instrumenty finansowania. Powinna również istnieć możliwość przypisania długoterminowych instrumentów finansowania z kolejnego przedziału czasowego do poprzedniego przedziału czasowego, w przypadku gdy kwota długoterminowych instrumentów finansowania z tego przedziału czasowego nie wystarcza na pokrycie kwoty wypłat. |
(12) |
Komisja będzie musiała również w poprzednim przedziale czasowym przewidzieć potrzeby w zakresie wypłat środków pojawiające się na początkowym etapie następnego przedziału czasowego. W celu uwzględnienia takich sytuacji i zapewnienia dysponowania przez Komisję zasobami dostępnymi na korzystnych warunkach z myślą o dokonywaniu wypłat realizowanych blisko przejścia między przedziałami czasowymi Komisja powinna mieć możliwość przypisania długoterminowych instrumentów finansowania do kolejnego przedziału czasowego. |
(13) |
Główną i definiującą cechą strategii zdywersyfikowanego finansowania jest zdolność do zarządzania płynnością operacji finansowania poprzez dostęp do krótkoterminowych pożyczek i utrzymywanie środków pieniężnych do celów ostrożnościowych. Takie zarządzanie płynnością umożliwi Komisji zaspokojenie wszystkich potrzeb w zakresie płatności i dostosowanie emisji do warunków rynkowych. Zdolność ta powoduje powstanie kosztów pozyskania wpływów poprzez emisję krótkoterminowych papierów wartościowych oraz tymczasowe utrzymywanie części wpływów na rachunku płynnościowym w celu zagwarantowania zdolności do dokonywania wszystkich płatności na żądanie. W niniejszej decyzji należy ustanowić podstawę obliczania tych kosztów płynności i obciążania nimi na uczciwych i sprawiedliwych zasadach wszystkich odpowiednich beneficjentów wpływów w trakcie danego roku. |
(14) |
Wyższe potrzeby w zakresie wypłat środków niż wynosi kwota długoterminowych instrumentów finansowania przypisanych do danego przedziału czasowego lub wypłacanych odsetek mogą skutkować deficytem płynności w danym przedziale czasowym. Niższe potrzeby w zakresie wypłat środków niż wynosi kwota długoterminowych instrumentów finansowania przypisanych do danego przedziału czasowego lub płatności z tytułu wykupu uzyskanych przez NGEU w odniesieniu do zaległych wypłat przypisanych do tego przedziału czasowego mogą skutkować nadwyżką płynności. Wyrównanie tych nadwyżek lub deficytów płynności jest nieuniknionym wymogiem wdrożenia strategii finansowania NGEU. Koszty te nie powinny być ponoszone według odpowiednich przedziałów czasowych, tylko powinny być wyodrębnione i zarządzane jako część odrębnych kosztów zarządzania płynnością. Konieczne jest ustanowienie mechanizmu mającego na celu wyodrębnienie kosztów wynikających z deficytów lub nadwyżek płynności, tak aby mogły one zostać wchłonięte w formie kosztów zarządzania płynnością przez szerszy program finansowania. Komisja powinna korzystać z przedziału zarządzania płynnością, aby wyrównać wszelkie dodatnie lub ujemne salda środków pieniężnych w przedziałach czasowych do łącznej kwoty wypłat. |
(15) |
Wdrożenie strategii zdywersyfikowanego finansowania wymaga nabycia nowych zdolności niezbędnych do uzyskania jak najkorzystniejszego dostępu do rynków kapitałowych oraz zapewnienia utrzymania tej infrastruktury w sposób ciągły i efektywny. Obejmuje to koszty niezbędne do prowadzenia rachunków płynnościowych, do nabycia zdolności do przeprowadzania aukcji eurobonów i euroobligacji oraz do wdrożenia nowych wewnętrznych zdolności przetwarzania danych. Takie koszty, które wynikają bezpośrednio z realizacji operacji zaciągania pożyczek i wypłacania środków w ramach NGEU, należy traktować jako koszty ogólne, w których rozróżnia się koszty związane z ustanowieniem oraz z utrzymaniem infrastruktury zaciągania pożyczek i wypłacania środków w ramach NGEU. Koszty te należy ująć w kosztach obsługi ogólnych kosztów administracyjnych. |
(16) |
Koszty obsługi ogólnych kosztów administracyjnych obejmują wszystkie koszty administracyjne poniesione bezpośrednio podczas wdrażania NGEU. Koszty te występują albo jako koszty utworzenia, związane z jednorazowymi kosztami budowania określonych zdolności operacyjnych, albo jako koszty stałe, które są nieuniknionymi kosztami dającymi się bezpośrednio przypisać do operacji w ramach NGEU i które występują z biegiem czasu. |
(17) |
Podczas gdy koszty stałe powinny stanowić główną część regularnych kosztów rocznych obciążających wypłaty, które mają miejsce w danym roku, koszty utworzenia powinny być naliczane jako opłaty jednorazowe. |
(18) |
Koszty administracyjne ujęte w kosztach obsługi ogólnych kosztów administracyjnych powinny być ograniczone do zamkniętego wykazu kosztów bezpośrednio związanych z NGEU. Zagregowane koszty obsługi ogólnych kosztów administracyjnych stanowią bardzo ograniczoną część zagregowanych kosztów związanych z operacjami w ramach NGEU. W przypadku pojawienia się w przyszłości uzasadnionej potrzeby Komisja przeprowadzi odpowiednie konsultacje, w tym z ekspertami z państw członkowskich, zanim rozszerzy wykaz kosztów administracyjnych. Takie konsultacje zostaną również podjęte przed modyfikacją innych aspektów tej metodyki, które będą miały wpływ na koszty ponoszone przez budżet Unii lub państwa członkowskie. |
(19) |
Proces fakturowania ex post należy opracować w taki sposób, aby zapewnić odzyskiwanie kosztów począwszy od 2022 r. do momentu, w którym koszty nie będą już generowane przez operacje zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzone w ramach NGEU. |
(20) |
Komisja powinna wydać notę potwierdzającą w odniesieniu do każdej wypłaty, czy to w przypadku zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094, czy też w przypadku pożyczek udzielonych państwom członkowskim na mocy rozporządzenia (UE) 2021/241 („pożyczki w ramach RRF”). |
(21) |
Pożyczki udzielane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/241 mają być realizowane na standardowych warunkach finansowych (termin zapadalności i profil spłaty) w odniesieniu do każdej wypłaty dokonywanej na rzecz państw członkowskich. W przypadku wypłat na rzecz zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094, nota potwierdzająca powinna być głównym elementem wspierającym, określającym te warunki finansowe na potrzeby budżetu UE. Nota potwierdzająca służy określeniu wniosku o zwrot kosztów na podstawie zawartych w niej warunków finansowych. Warunki te powinny obejmować datę wypłaty, kwotę wsparcia finansowego oraz datę płatności kosztów finansowania zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094. |
(22) |
Poprzez odpowiednie odniesienia w umowach pożyczki podpisanych przez państwa członkowskie zostanie wyjaśnione, że koszty wypłat oblicza się poprzez zastosowanie metodyki określonej w niniejszej decyzji. |
(23) |
W ramach metodyki alokacji kosztów określono metodę obliczania kosztów zaciągania pożyczek pokrywanych zarówno z budżetu zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit pierwszy decyzji (UE, Euratom) 2020/2053, jak i ponoszonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/241. W związku z tym stanowi to ustalenie w zakresie zarządzania operacjami zaciągania i udzielania pożyczek w rozumieniu art. 5 ust. 3 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053 i art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2021/241. |
(24) |
W celu zapewnienia jednolitej alokacji kosztów w ramach pakietu na rzecz odbudowy NGEU niniejsza decyzja powinna być stosowana od dnia 1 czerwca 2021 r. Ponieważ niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie do transakcji zaciągania pożyczek i wypłat w ramach programu NGEU, które miały miejsce przed jego wejściem w życie, powinna ona wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosowanie niniejszej decyzji do pożyczek udzielanych państwom członkowskim zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/241 powinno rozpocząć się wraz z wejściem w życie odpowiednich umów pożyczek, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
SEKCJA 1
PRZEDMIOT, DEFINICJE I ZASADY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i podstawowe zasady
1. W niniejszej decyzji ustanawia się jedną i ujednoliconą metodykę alokacji kosztów finansowania, zarządzania płynnością i obsługi ogólnych kosztów administracyjnych, poniesionych w wyniku operacji zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzonych w ramach programów finansowanych zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/2094, w zakresie, w jakim wdrażają one środki, o których mowa w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia.
2. Stosowanie metodyki alokacji kosztów odbywa się zgodnie z zasadami sprawiedliwości i równego traktowania, przy jednoczesnym zapewnieniu alokacji kosztów na podstawie względnego udziału otrzymanego wsparcia.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) |
„instrumenty finansowania” oznaczają obligacje, weksle, papiery komercyjne, bony skarbowe lub wszelkie inne odpowiednie transakcje finansowe krótko- lub długoterminowe wydawane w ramach przyjętej przez Komisję strategii finansowania procesu wdrażania operacji zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w ramach NGEU; |
2) |
„umowa pożyczki w ramach RRF” oznacza umowę między Komisją a państwem członkowskim zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/241; |
3) |
„wypłata” oznacza każdą wypłatę na rzecz państwa członkowskiego na podstawie umowy pożyczki w ramach RRF zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/2094 lub stanowiącą zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094; |
4) |
„okres odsetkowy” oznacza okres dwunastu (12) miesięcy lub każdy inny okres, który może zostać określony w nocie potwierdzającej, rozpoczynający się od daty wypłaty lub wcześniejszej daty spłaty odsetek; |
5) |
„zarządzanie płynnością” oznacza zarządzanie przepływami pieniężnymi związanymi z instrumentami finansowania i wypłatami; |
6) |
„operacje zaciągania pożyczek w ramach NGEU” oznaczają operacje na rynkach, w szczególności emisje długu, w celu pożyczenia kwoty do wysokości 750 000 mln EUR w cenach z 2018 r. zgodnie z art. 5 ust. 1 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053, w tym pożyczki rolowane; |
7) |
„operacje zarządzania długiem w ramach NGEU” oznaczają operacje rynkowe związane z długiem wynikającym z operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU w celu optymalizacji struktury długu pozostałego do spłaty oraz ograniczenia ryzyka stopy procentowej, ryzyka płynności i innych rodzajów ryzyka finansowego; |
8) |
„krótkoterminowy instrument finansowania” oznacza finansowanie za pomocą operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU na okres nieprzekraczający jednego roku; |
9) |
„długoterminowy instrument finansowania” oznacza finansowanie za pomocą operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU na okres dłuższy niż jeden rok. |
SEKCJA 2
PRZEDZIAŁY ORAZ OBLICZANIE KOSZTÓW
Artykuł 3
Przedziały czasowe
1. Przedział czasowy jest aktywny przez okres sześciu miesięcy, począwszy od dnia 1 stycznia lub 1 lipca. Pierwszy przedział czasowy obejmuje jednak okres od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. Ostatni okres aktywności przedziału czasowego kończy się dnia 31 grudnia 2026 r.
2. Na przedział czasowy składają się wypłaty dokonane w jego aktywnym okresie oraz związane z nimi instrumenty finansowania przypisane do niego. Wszelkie wypłaty przypisuje się do przedziału czasowego aktywnego w dniu dokonania danej wypłaty.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w przypadku gdy kwota wpływów z długoterminowych instrumentów finansowania przypisanych do poprzedniego przedziału czasowego przekracza kwotę wypłat przypisanych do tego poprzedniego przedziału zgodnie z akapitem pierwszym, wypłaty przypisuje się do tego poprzedniego przedziału czasowego do czasu, aż całkowita kwota wypłat tego poprzedniego przedziału czasowego osiągnie kwotę wpływów z przypisanych do niego długoterminowych instrumentów finansowania.
3. Długoterminowe instrumenty finansowania inne niż te, o których mowa w ust. 4, przypisuje się do przedziału czasowego aktywnego w chwili zakończenia operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU, która generuje te instrumenty.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego:
a) |
instrumenty finansowania pozyskane w celu sfinansowania wypłaty w następnym przedziale czasowym można przypisać do tego przedziału czasowego; |
b) |
w przypadku gdy kwota wypłat na koniec aktywnego przedziału czasowego przekracza kwotę wpływów z długoterminowych instrumentów finansowania, długoterminowe instrumenty finansowania wygenerowane w wyniku operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU przeprowadzonych po zakończeniu aktywnego okresu przedziału czasowego przypisuje się do tego przedziału czasowego do czasu, aż kwota wpływów z długoterminowych instrumentów finansowania osiągnie kwotę wypłat tego przedziału czasowego. |
4. Długoterminowe instrumenty finansowania zastępujące długoterminowe instrumenty finansowania, które stają się zapadalne, przypisuje się do tego samego przedziału czasowego.
Artykuł 4
Przedział zarządzania płynnością
1. Przedział zarządzania płynnością pozostaje aktywny do chwili całkowitej spłaty środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053.
2. Na przedział zarządzania płynnością składają się krótkoterminowe instrumenty finansowania.
Artykuł 5
Obliczanie kosztów
Koszty finansowania, koszty zarządzania płynnością i koszty obsługi ogólnych kosztów administracyjnych oblicza się zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
SEKCJA 3
FAKTUROWANIE
Artykuł 6
Nota potwierdzająca
1. W odniesieniu do każdej wypłaty Komisja wydaje notę potwierdzającą, w której określa się warunki wniosku o zwrot kosztów.
2. W nocie potwierdzającej określa się warunki płatności kosztów finansowania i spłaty kapitału w odniesieniu do każdej wypłaty.
3. Nota potwierdzająca, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące elementy:
a) |
kwotę wypłaty; |
b) |
termin zapadalności; |
c) |
harmonogram spłat; |
d) |
przypisanie wypłaty do przedziału czasowego; |
e) |
okres odsetkowy oraz wskazany termin płatności kosztów finansowania. |
4. Nota potwierdzająca w przypadku pożyczki zawiera również dodatkowe elementy wskazane w umowie pożyczki w ramach RRF.
Artykuł 7
Fakturowanie kosztów finansowania
Komisja wystawia faktury za koszty finansowania na koniec okresu odsetkowego, o którym mowa w art. 2 pkt 4. W odniesieniu do wypłat stanowiących zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2094, faktury mogą być grupowane według kwartału danego roku kalendarzowego.
Artykuł 8
Fakturowanie kosztów zarządzania płynnością
Komisja wystawia faktury za koszty zarządzania płynnością na początku każdego roku kalendarzowego w odniesieniu do kosztów poniesionych w poprzednim roku kalendarzowym.
Artykuł 9
Fakturowanie kosztów obsługi ogólnych kosztów administracyjnych
Komisja wystawia faktury państwom członkowskim, które korzystają z pożyczek w ramach RRF, za koszty obsługi ogólnych kosztów administracyjnych poniesione w poprzednim roku kalendarzowym.
SEKCJA 4
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 10
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 czerwca 2021 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17.
(2) Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1.
(3) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 433I z 22.12.2020 r., s. 23).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
1. Obliczanie kosztów finansowania
Koszty finansowania oblicza się przy zastosowaniu następujących kroków:
|
Krok 1: Obliczanie dziennych kosztów całkowitych poszczególnych instrumentów finansowania w przedziale czasowym lub w przedziale zarządzania płynnością Dzienne skumulowane koszty odsetek oblicza się w następujący sposób:
W przypadku każdego instrumentu finansowania agio/disagio rozkłada się liniowo na cały okres trwania danego instrumentu:
gdzie „cena emisyjna” = cena całkowita (zawierająca opłaty bankowe) W odniesieniu do każdego instrumentu finansowania dzienne koszty całkowite oblicza się w następujący sposób:
|
|
Krok 2: Obliczanie zagregowanych dziennych całkowitych kosztów finansowania Dla każdego przedziału czasowego (TC1–TC11) całkowite koszty dzienne w odniesieniu do danego przedziału przed wyrównaniem sald płynności stanowią sumę wszystkich całkowitych kosztów dziennych poszczególnych instrumentów finansowania przydzielonych do danego przedziału czasowego:
W przypadku przedziału zarządzania płynnością koszty dzienne finansowania oblicza się w następujący sposób:
|
|
Krok 3: Obliczanie dziennego salda płynności w przedziałach czasowych Poziom dziennego salda płynności w danym przedziale czasowym oblicza się w ujęciu dziennym w następujący sposób:
|
|
Krok 4: Obliczanie dziennego kosztu udziału instrumentów finansowych jako nadwyżki płynności w danym przedziale czasowym Dzienne koszty finansowania związane z udziałem instrumentów finansowania w dodatnim wyniku kroku 3 („nadwyżka płynności”) oblicza się w następujący sposób:
|
|
Krok 5: Obliczanie kosztów finansowania przedziału czasowego i kosztów związanych z przedziałem zarządzania płynnością w przypadku przedziału czasowego z nadwyżką płynności Nadwyżka płynności jest przenoszona z odpowiedniego przedziału czasowego do przedziału zarządzania płynnością. Koszty finansowania tego przedziału czasowego, z którego przenoszona jest nadwyżka płynności, oblicza się w następujący sposób:
Koszt przedziału zarządzania płynnością otrzymującego nadwyżkę płynności oblicza się w następujący sposób:
|
|
Krok 6: Obliczanie kosztów finansowania przedziału czasowego z deficytem płynności Ujemy wynik kroku 3 („deficyt płynności”) w danym przedziale czasowym jest wyrównywany poprzez przeniesienie płynności z przedziału zarządzania płynnością według związanych z nim dziennych kosztów finansowania (krok 5).
Dzienne koszty finansowania wypłaty są równe kosztom dziennym finansowania przedziału czasowego po wyrównaniu pomnożonym przez względny udział wypłaty w stosunku do przedziału czasowego, do którego jest ona przydzielona.
|
2. Obliczanie kosztów zarządzania płynnością
Koszty zarządzania płynnością (LIQM) oblicza się za kwartał roku kalendarzowego w następujący sposób:
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego koszty zarządzania płynnością w okresie od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. oblicza się dla tego całego okresu w następujący sposób:
LIQM za kwartał przypisuje się do każdej wypłaty w następujący sposób:
|
|
3. Obliczanie kosztów obsługi ogólnych kosztów administracyjnych
Koszty obsługi ogólnych kosztów administracyjnych obejmują stałe koszty administracyjne i koszty utworzenia dotyczące pożyczek w ramach RRF.
3.1. Obliczanie stałych kosztów administracyjnych
Stałe koszty administracyjne obejmują wszelkie koszty poniesione przez Komisję w związku z wykonywaniem operacji zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w ramach NGEE, na które składają się następujące rodzaje kosztów:
a) |
opłaty prawne, w tym opłaty za opinie prawne; |
b) |
koszty stałe związane z prowadzeniem rachunku; |
c) |
koszty audytu zewnętrznego; |
d) |
opłaty za utrzymanie platformy aukcyjnej; |
e) |
opłaty agencji ratingowych; |
f) |
opłaty za notowanie na giełdzie, podatki, opłaty za rejestrację, publikację i dokonywanie rozliczeń; |
g) |
opłaty za technologie informacyjne; |
h) |
wydatki związane z badaniami rynku. |
O ile koszty takie są typowe dla operacji zaciągania pożyczek w ramach NGUE realizowanych na potrzeby innych programów pomocy finansowej, koszty uwzględniane w obliczeniu oblicza się jako proporcjonalny udział przypisywany do operacji zaciągania pożyczek w ramach NGEU i operacji zarządzania długiem w ramach NGUE w danym roku kalendarzowym. Koszty takie nie występują w odniesieniu do pożyczek w ramach RRF na 2021 r.
Stałe koszty administracyjne oblicza się w następujący sposób:
|
|
Stałe koszty administracyjne przydziela się w następujący sposób:
3.2. Obliczanie i przydzielanie kosztów utworzenia
Koszty utworzenia obejmują wszelkie koszty poniesione przez Komisję w związku z prowadzeniem operacji zaciągania pożyczek i operacji zarządzania długiem w ramach NGUE lub w postaci pomocy technicznej w odniesieniu do tych operacji, w tym koszty związane z:
a) |
założeniem rachunków na potrzeby NGUE; |
b) |
utworzeniem platformy aukcyjnej; |
c) |
utworzeniem narzędzia do zarządzania inwestorami; |
d) |
innymi kosztami dotyczącymi technologii informacyjnych; |
e) |
badaniem rynku; |
f) |
opłatami za konsultacje. |
Koszty utworzenia przypadające na beneficjenta pożyczek w ramach RRF oblicza się poprzez zastosowanie następujących kroków:
i. |
koszty utworzenia w odniesieniu do pożyczek w ramach RRF oblicza się w następujący sposób:
|
ii. |
na lata 2021, 2022 i 2023 koszty utworzenia w odniesieniu do pożyczek w ramach RRF są przydzielane każdemu państwu członkowskiemu, które podpisało umowę pożyczki w ramach RRF, w roku podpisania umowy w następujący sposób:
|
iii. |
począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. wszelkie nieprzydzielone koszty utworzenia oblicza się w następujący sposób:
|
Są one przydzielane jako dodatkowe koszty utworzenia do wypłat na rzecz państw członkowskich na podstawie umowy pożyczki w ramach RRF w następujący sposób:
3.3. Obliczanie kosztów obsługi przypadających na beneficjenta
4. Wykaz/objaśnienie skrótów
ACCdzienne |
Skumulowane koszty odsetkowe każdego instrumentu finansowania w podziale na dni |
ADMIN KoSroczne |
Suma kosztów administracyjnych w danym roku kalendarzowym |
agio/disagiodzienne |
Agio lub disagio w oparciu o całkowitą cenę emisyjną w podziale na dni |
Beneficjent |
Państwa członkowskie otrzymujące wypłaty z tytułu pożyczek w ramach RRF oraz budżet Unii otrzymujący wypłaty jako zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia 2020/2094 |
KoF związane z pojedynczym wnioskiem w TC(x) |
Koszty finansowania związane z danym wnioskiem w przedziale czasowym X |
KoFdzienne przypadające na instrument |
Dzienne koszty finansowania przypadające na dany instrument finansowania |
KoFdzienneLMC po wyrównaniu |
Dzienne koszty finansowania LMC po wyrównaniu |
KoFdzienneLMC przed wyrównaniem |
Dzienne koszty finansowania LMC przed wyrównaniem |
KoFdzienneTC(deficyt) po wyrównaniu |
Dzienne koszty finansowania po wyrównaniu dla przedziałów z początkowym deficytem płynności |
KoFdzienneTC(nadwyżka) po wyrównaniu |
Dzienne koszty finansowania po wyrównaniu dla przedziałów z początkową nadwyżką płynności |
KoFdzienneTC(x) przed wyrównaniem |
Dzienne koszty finansowania przed wyrównaniem przedziału X |
KoFdziennaPłynność nadwyżkaTC(nadwyżka) |
Dzienne koszty finansowania związane z nadwyżką płynności w danym przedziale czasowym |
KoFdziennaPłynność przesunięcie z LMC |
Dzienne koszty finansowania związane z płynnością, która jest przenoszona do LMC |
Kupon |
Odsetki od obligacji płacone przez emitenta |
PłynnośćTC(x) |
Kwota płynności w przedziale czasowym X |
LMC |
Przedział zarządzania płynnością |
LIQMkwartał |
Koszty zarządzania płynnością w ciągu kwartału |
referencyjny |
Kwota nominalna |
ROI zasobów płynnościkwartał |
Zwrot z inwestycji zasobów płynności w ciągu kwartału |
TC(x) |
Łączna suma wniosków i płynności przedziału czasowego X |