(1)

Decyzją wykonawczą Rady 2014/921/UE (2) Chorwacja została upoważniona do zastosowania do dnia 19 grudnia 2020 r. zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE w odniesieniu do oleju napędowego wykorzystywanego do obsługi specjalistycznego sprzętu do humanitarnego rozminowywania (zwanego dalej „zwolnieniem podatkowym”).

(2)

W dniu 18 września 2020 r. Chorwacja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania zwolnienia podatkowego w okresie od dnia 20 grudnia 2020 r. do dnia 19 grudnia 2026 r. Na wniosek Komisji Chorwacja przekazała w dniach 13 października i 6 listopada 2020 r. dodatkowe informacje potwierdzające.

(3)

Celem Chorwacji, realizowanym przy pomocy zwolnienia podatkowego, które zamierza nadal stosować, jest przyspieszenie rozminowywania pozostałych zaminowanych obszarów w różnych regionach. Zwolnienie podatkowe miałoby bezpośredni pozytywny wpływ na życie i zdrowie ludzi żyjących w tych regionach.

(4)

Zwolnienie podatkowe powinno być ograniczone do dopuszczonych maszyn specjalnego przeznaczenia zaprojektowanych i wyprodukowanych konkretnie w celu oczyszczania zaminowanych obszarów.

(5)

Zwolnienie podatkowe powinno być ograniczony do zaminowanych obszarów znajdujących się na terytorium Chorwacji.

(6)

Zwolnienie podatkowe powinno mieć zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działania w zakresie humanitarnego rozminowywania w Chorwacji, żadnemu podmiotowi nie zostanie zatem przyznana korzyść ekonomiczna.

(7)

W związku z tym zwolnienie podatkowe jest dopuszczalne z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i konieczności zapewnienia uczciwej konkurencji, a także jest zgodny z polityką Unii w dziedzinie zdrowia, środowiska, energii i transportu.

(8)

Każde upoważnienie przyznawane na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE musi być ściśle ograniczone w czasie. W celu zagwarantowania przedmiotowym podmiotom gospodarczym wystarczającego stopnia pewności i wystarczającego czasu na zakończenie procesu rozminowywania zaminowanych obszarów upoważnienie powinno zostać udzielone na okres sześciu lat.

(9)

Aby zapewnić pewność prawa podmiotom gospodarczym biorącym udział w operacjach rozminowywania oraz aby uniknąć potencjalnego wzrostu obciążenia administracyjnego wynikającego ze zmian obowiązującej stawki podatkowej, Chorwacja powinna mieć możliwość nieprzerwanego stosowania zwolnienia podatkowego. Należy zatem udzielić wnioskowanego upoważnienia ze skutkiem od dnia 20 grudnia 2020 r., w celu zachowania ciągłości w stosunku do wcześniejszych uregulowań na podstawie decyzji wykonawczej 2014/921/UE.

(10)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa,

(1)

Celem dyrektywy 92/83/EWG jest stworzenie w dziedzinie opodatkowania alkoholu warunków zapewniających ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Art. 27 ust. 1 dyrektywy 92/83/EWG określa objęte tą dyrektywą produkty, które mają być zwolnione z podatku akcyzowego przez państwa członkowskie. Art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG przewiduje zwolnienie dla objętych tą dyrektywą produktów denaturowanych, wykorzystywanych do wytwarzania wszelkich produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. System ustanowiony w dyrektywie 92/83/EWG jest systemem wzajemnej akceptacji. Po zwolnieniu z podatku akcyzowego wyrobu objętego art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG w którymkolwiek państwie członkowskim, wyrób taki można swobodnie przemieszczać w całej Unii i nie podlega on opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Art. 27 ust. 5 dyrektywy 92/83/EWG zezwala państwom członkowskim na odmowę przyznania takiego zwolnienia, jeżeli dany produkt powoduje wystąpienie wypadków uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużyć.

(2)

Pismem z dnia 3 czerwca 2016 r. Litwa powiadomiła Komisję, zgodnie z art. 27 ust. 5 dyrektywy 92/83/EWG, o swojej odmowie przyznania zwolnienia z podatku akcyzowego przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG w odniesieniu do alkoholu etylowego denaturowanego alkoholem izopropylowym w ilości nieprzekraczającej 10 litrów na 1 hektolitr alkoholu etylowego absolutnego stosowanego w niektórych produktach do płukania jamy ustnej i płynach kosmetycznych (zwanych dalej „przedmiotowymi produktami”). Litwa jest zdania, że przedmiotowe produkty spowodowały na Litwie występowanie wypadków uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużyć.

(3)

W dniu 15 czerwca 2016 r. Komisja przekazała komunikat Litwy pozostałym państwom członkowskim i zwróciła się do nich o przedstawienie uwag.

(4)

Na posiedzeniu Komitetu ds. Podatku Akcyzowego w dniu 8 listopada 2016 r. państwa członkowskie uzgodniły, że grupa projektowa Fiscalis ds. warunków zakończenia prac nad alkoholem całkowicie lub częściowo denaturowanym musi przeanalizować formuły służące do denaturacji produktów kosmetycznych i produktów higieny osobistej oraz wydać opinię na temat formuły, która jest dla tych produktów odpowiednia. Komitet ma powrócić do tej kwestii po wydaniu opinii przez grupę projektową Fiscalis. Grupa projektowa Fiscalis zauważyła, że taką samą formułę jak w przedmiotowych produktach, stosuje się w wielu innych produktach, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Jednakże te inne produkty nie powodowały występowania wypadków uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania ani nadużyć. Opodatkowanie wszystkich produktów denaturowanych z wykorzystaniem tej formuły byłoby zatem nieproporcjonalne. W związku z tym pismem z dnia 21 stycznia 2019 r. Komisja wezwała Litwę do przedstawienia nie formuły denaturującej, lecz szczegółowego opisu przedmiotowych produktów.

(5)

W piśmie z dnia 21 sierpnia 2019 r. Litwa przedstawiła dodatkowe informacje na temat przedmiotowych produktów. Komisja przekazała te informacje pozostałym państwom członkowskim. W swoim piśmie Litwa wyjaśniła, że chodzi o produkty do płukania jamy ustnej o nazwach towarowych „Classic” i „Crystal” oraz oparte na alkoholu etylowym płyny do celów kosmetycznych o nazwach towarowych „Yellow”, „Citrus”, „Green”, „Citrina”, „Red”, „Avietė”, „Blue” i „Juodieji serbentai”, o objętościowej zawartości alkoholu odpowiednio około 20 % lub 60 %. Przedmiotowe produkty nie są stosowane do celów higienicznych lub kosmetycznych wskazanych na etykiecie. Zgodnie z tym pismem podmioty gospodarcze wprowadzają przedmiotowe produkty do obrotu wśród wrażliwych grup ludności litewskiej z przeznaczeniem do spożycia jako trujące napoje alkoholowe, nie usuwając toksycznego środka skażającego, co jest szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Przedmiotowe produkty wykorzystywane są do spożycia przez ludzi, w związku z czym Litwa uważa, że nie powinny one korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego. Litwa stwierdziła w swoim piśmie, że prowadzi to do nadużyć, o których mowa w art. 27 dyrektywy 92/83/EWG.

(6)

Ponadto Litwa oszacowała, że w latach 2009–2016 całkowita wielkość sprzedaży przedmiotowych produktów na rynku litewskim wynosiła około 1 500 000 litrów, co oznacza około 11 500 000 EUR utraconych dochodów z podatku akcyzowego, czyli 1 % całkowitego dochodu z podatku akcyzowego od alkoholu etylowego na Litwie w tym okresie. Litwa stwierdziła w swoim piśmie, że prowadzi to do nadużyć, a także omijania i unikania opodatkowania, o których mowa w art. 27 dyrektywy 92/83/EWG.

(7)

Na posiedzeniu Komitetu ds. Podatku Akcyzowego w dniu 15 listopada 2019 r. państwa członkowskie omówiły opodatkowanie produktów oraz dowody przedstawione przez Litwę wskazujące na uchylanie się od opodatkowania, unikanie opodatkowania oraz nadużycia. Państwa członkowskie wyraziły swoje poparcie dla zajęcia się tą kwestią na Litwie. Ponadto państwa członkowskie wyraziły swoje poparcie dla rozwiązania problemu poważnego ryzyka, polegającego na tym, że podmioty gospodarcze mogłyby łatwo zmienić nazwę marki przedmiotowych produktów lub wprowadzić inne zmiany w celu obejścia odmowy przyznania zwolnienia na podstawie art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG.

(8)

Komisja uważa, że konsumpcja przedmiotowych produktów jako odurzających napojów alkoholowych stanowi niewłaściwe wykorzystanie, mające poważne negatywne skutki dla zdrowia i dochodów podatkowych.

(9)

Podmioty gospodarcze wprowadzające do obrotu przedmiotowe produkty korzystają z korzystniejszego systemu podatku akcyzowego niż system mający zastosowanie do napojów alkoholowych. Litwa wykazała również znaczne uszczuplenie dochodów z podatku akcyzowego od alkoholu etylowego, w związku z wykorzystywaniem go w przedmiotowych produktach. W oparciu o dostarczone przez Litwę dowody, które ze względu na swój charakter są trudne do uzyskania, oraz w oparciu o szacunki dotyczące utraconych wpływów z podatku akcyzowego, Komisja uważa, że przedmiotowe produkty powodują uchylanie się od opodatkowania, unikanie opodatkowania oraz nadużycia.

(10)

Biorąc pod uwagę, że przedmiotowe produkty są przyczyną omijania i unikania opodatkowania oraz nadużyć, Litwa powinna zostać upoważniona do odmowy przyznania w odniesieniu do tych produktów zwolnienia na podstawie art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG.

(11)

Ponadto Komisja jest zdania, że podmioty gospodarcze wytwarzające przedmiotowe produkty mogłyby łatwo obejść odmowę przyznania zwolnienia na podstawie art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy 92/83/EWG, zmieniając element danych produktów, taki jak nazwa marki. Aby zapobiec takiemu obchodzeniu przepisów, Litwa powinna również zostać upoważniona do odmowy przyznania takiego zwolnienia w odniesieniu do innych podobnych, opartych na alkoholu etylowym płynów do celów kosmetycznych i produktów do płukania ust, które spożywane są jako napoje alkoholowe.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Podatku Akcyzowego,

(1)

Od 2020 r. zgłaszano przypadki zakażenia wirusem SARS-CoV-2 u norek w niektórych państwach członkowskich i państwach trzecich oraz ustalono, że wirus może przenosić się z ludzi na norki oraz z norek na ludzi. Ponadto w jednym państwie członkowskim odnotowano przypadki choroby COVID-19 u ludzi wywołanej przez warianty wirusa SARS-CoV-2 związane z norkami.

(2)

W dniu 12 listopada 2020 r. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) opublikowało, z udziałem Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), szybką ocenę ryzyka dotyczącą wykrywania nowych wariantów SARS-CoV-2 związanych z norkami (2) („szybka ocena ryzyka przeprowadzona przez ECDC”).

(3)

W ramach szybkiej oceny ryzyka przeprowadzonej przez ECDC stwierdzono, że ogólny poziom ryzyka dla zdrowia ludzi stwarzanego przez warianty SARS-CoV-2 związane z norkami można określić jako oscylujący od niskiego w przypadku ogółu populacji do bardzo wysokiego w przypadku osób należących ze względów zdrowotnych do grup ryzyka i narażonych w trakcie pracy. W ramach szybkiej oceny ryzyka przeprowadzonej przez ECDC wskazano również, że konieczne są dalsze badania, aby ocenić, czy warianty SARS-CoV-2 związane z norkami mogą mieć wpływ na ryzyko ponownego zakażenia, ograniczenie skuteczności szczepionek lub mniejsze korzyści płynące z leczenia.

(4)

Aby zmniejszyć ryzyko dla zdrowia publicznego, w ramach szybkiej oceny ryzyka przeprowadzonej przez ECDC zaleca się, aby organy krajowe rozważyły wprowadzenie środków ukierunkowanych na fermy norek, pracowników ferm norek i społeczności mające kontakt z fermami norek. Środki te powinny obejmować badania przeprowadzane u ludzi, sekwencjonowanie, scharakteryzowanie właściwości antygenowych, zakaźność wirusa, jak również monitorowanie zwierząt i nadzór nad zwierzętami w fermach norek w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się wariantów SARS-CoV-2 ze zwierząt na ludzi.

(5)

W dniu 20 stycznia 2021 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) wydały wspólną trójstronną ocenę ryzyka dotyczącą pojawiających się zagrożeń na styku człowiek-zwierzęta-ekosystemy, która dotyczyła SARS-CoV-2 u zwierząt wykorzystywanych jako zwierzęta futerkowe (3). W tejże ocenie ryzyka zaleca się, aby badania zwierząt na obecność SARS-CoV-2 opierały się na analizie ryzyka i były brane pod uwagę jedynie jako część szerszej reakcji na COVID-19 w ramach podejścia „Jedno zdrowie”, z odpowiednim uwzględnieniem systemu wczesnego ostrzegania i nadzoru opartego na definicjach przypadków u pracowników gospodarstw i zwierząt. Zgodnie ze wspomnianą oceną ryzyka w przypadku ognisk SARS-CoV-2 obejmujących fermy zwierząt futerkowych zaleca się sekwencjonowanie wirusów wyodrębnionych w związku z przypadkami zachorowań u ludzi i norek, w tym analizę filogenetyczną i porównanie sekwencji genetycznych, aby zrozumieć kierunek zakażeń (mianowicie czy przenoszą się one ze zwierząt na zwierzęta, ze zwierząt na ludzi, z ludzi na zwierzęta czy z ludzi na ludzi) oraz zidentyfikować i ocenić wszelkie pojawiające się mutacje.

(6)

W dniu 18 lutego 2021 r. EFSA, przy udziale ECDC, opublikowała sprawozdanie naukowe na temat monitorowania zakażeń SARS-CoV-2 u łasicowatych (4) („sprawozdanie EFSA”). W sprawozdaniu EFSA wskazano, że po pojawieniu się w fermach norek SARS-CoV-2 rozprzestrzenia się w nich bardzo skutecznie poprzez bezpośredni i pośredni kontakt. Przyczyną pojawienia się zakażeń SARS-CoV-2 w fermach byli prawdopodobnie zakażeni ludzie. W sprawozdaniu EFSA stwierdzono, że prowadzenie nadzoru nad pracownikami w fermach norek jest ważnym krokiem w kierunku umożliwienia wczesnego wykrywania zakażeń. W tymże sprawozdaniu wskazano również, że na SARS-CoV-2 podatne są także jenoty (Nyctereutes procyonoides).

(7)

W sprawozdaniu EFSA zaleca się, aby wszystkie fermy norek, które nie są jeszcze zakażone, zostały uznane za narażone na zakażenie, ponieważ choroba u ludzi jest szeroko rozpowszechniona, w związku z czym celem monitorowania powinno być wczesne wykrywanie.

(8)

Zgodnie ze sprawozdaniem EFSA jednym z celów monitorowania powinno być monitorowanie ewolucji wirusa SARS-CoV-2. Analiza genetyczna ma istotne znaczenie dla scharakteryzowania wirusa SARS-CoV-2 oraz dla wykrycia ewentualnych mutacji wirusa, a także dla określenia pochodzenia i źródła wirusa. Wykrycie ewentualnych mutacji wirusa ma szczególne znaczenie dla zdrowia publicznego, gdyż umożliwia wczesne zidentyfikowanie nowych wariantów wirusa, które mogą mieć wpływ na diagnostykę, przenoszenie zakażenia, dotkliwość choroby lub skuteczność szczepionek.

(9)

Utrzymywane i dzikie jenoty należy uznać za podatne na zakażenie SARS-CoV-2. OIE, w swoich wytycznych dotyczących pracy z utrzymywanymi w warunkach fermowych zwierzętami gatunków podatnych na zakażenie SARS-CoV-2 (5), wezwała państwa do monitorowania zwierząt podatnych na zakażenie SARS-CoV-2, takich jak norki i jenoty, a także ludzi pozostających w bliskim kontakcie z nimi, poprzez przyjęcie podejścia „Jedno zdrowie”. Komisja powinna ustanowić programy monitorowania dotyczące chorób odzwierzęcych w celu określenia szczegółowych zasad monitorowania tego szczególnego odzwierzęcego czynnika chorobotwórczego, ponieważ dyrektywa 2003/99/WE przewiduje takie monitorowanie z myślą o gromadzeniu skoordynowanych danych, ułatwieniu zestawiania i porównywania danych oraz lepszej identyfikacji ryzyka, a tym samym umożliwieniu dalszych działań w stosownych przypadkach. W motywach tej dyrektywy wspomniano, że choroby odzwierzęce przenoszone przez źródła inne niż żywność, w szczególności przez populacje dzikich zwierząt i zwierząt domowych, stanowią przedmiot zaniepokojenia. Ponadto wspomniano w nich, że gromadzenie danych dotyczących występowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych u zwierząt i ludzi oraz w żywności i paszach jest konieczne do ustalenia tendencji i źródeł chorób odzwierzęcych. Wspomniano w nich również, że priorytetowo należy traktować te choroby odzwierzęce, które stanowią największe ryzyko dla zdrowia ludzi, lecz że systemy monitorowania powinny również ułatwiać wykrywanie pojawiających się lub nowych chorób odzwierzęcych oraz nowych szczepów odzwierzęcych czynników chorobotwórczych.

(10)

Aby umożliwić dodatkową ocenę ryzyka w ramach podejścia „Jedno zdrowie” oraz dostarczyć danych na rzecz możliwych opcji zarządzania ryzykiem wynikającym z krążenia wariantów SARS-CoV-2 związanych z norkami u zwierząt należących do rodziny Mustelidae i u jenotów oraz by zidentyfikować te opcje, należy niezwłocznie ustanowić skuteczny, zharmonizowany system monitorowania i sprawozdawczości umożliwiający gromadzenie i wymianę wszystkich istotnych informacji.

(11)

Aby ułatwić wdrożenie i skoncentrować zasoby na grupach podwyższonego ryzyka, system monitorowania ustanowiony w niniejszym akcie powinien obejmować wszystkie utrzymywane zwierzęta z rodziny Mustelidae i jenoty, lecz w odniesieniu do aktywnych działań monitorujących priorytetowo należy traktować zakłady liczące ponad 500 dorosłych zwierząt hodowlanych, w związku z czym w załączniku II do niniejszego aktu należy określić zasady pobierania próbek i badań na obecność SARS-CoV-2 u zwierząt w tych priorytetowo traktowanych zakładach. Jednocześnie należy zapewnić monitorowanie bierne u wszystkich utrzymywanych i dzikich zwierząt z rodziny Mustelidae i jenotów, aby zagwarantować badanie konkretnych sytuacji, w związku z czym w załączniku III do niniejszego aktu należy określić zasady dotyczące systemu pobierania próbek na potrzeby monitorowania biernego wszystkich takich zwierząt utrzymywanych lub dzikich.

(12)

Ze względu na pilną potrzebę dodatkowej oceny ryzyka, jakie stwarza sytuacja epidemiologiczna w Unii w odniesieniu do występowania SARS-CoV-2 u norek i innych zwierząt z rodziny Mustelidae oraz u jenotów, a także aby ocenić wykonalność środków, państwa członkowskie powinny przydzielić zasoby wymagane do ustanowienia systemu monitorowania oraz składać Komisji regularne sprawozdania na temat występowania tego zakażenia u utrzymywanych lub dzikich zwierząt z rodziny Mustelidae oraz u jenotów. Art. 3 dyrektywy 2003/99/WE przewiduje publikację danych przez państwa członkowskie. Aby zapewnić właściwe informowanie o ryzyku w Unii, Komisja powinna publikować na swojej stronie internetowej, wyłącznie w celach informacyjnych, streszczenie informacji zgromadzonych w odniesieniu do SARS-CoV-2 ze względu na znaczenie informowania o ryzyku w odniesieniu do tego wirusa.

(13)

Aby umożliwić usystematyzowane zgłaszanie przypadków wystąpienia SARS-CoV-2 u norek i innych zwierząt z rodziny Mustelidae i u jenotów, w niniejszej decyzji należy ustanowić wzór sprawozdania, minimalne wymogi informacyjne oraz format danych w podziale na ogniska choroby i gatunki podatne na wirus SARS-CoV-2. Z tego wzoru sprawozdania należy korzystać do celów sprawozdawczości dotyczącej tego wirusa.

(14)

W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/2183 (6), którą stosuje się do dnia 20 kwietnia 2021 r., ustanowiono zasady dotyczące niektórych środków ochronnych w odniesieniu do zgłaszania zakażenia SARS-CoV-2 u norek i innych zwierząt z rodziny Mustelidae oraz u jenotów. Podstawą decyzji wykonawczej (UE) 2020/2183 jest art. 9 ust. 4 dyrektywy Rady 89/662/EWG (7) oraz art. 10 ust. 4 dyrektywy Rady 90/425/EWG (8). Środki ustanowione w tej decyzji wykonawczej okazały się skuteczne, więc w niniejszej decyzji należy ustanowić podobne środki.

(15)

Należy pilnie zgromadzić dane wymagane do dalszej oceny ryzyka dla zdrowia ludzi, do umożliwienia wczesnego ostrzegania o wystąpieniu SARS-CoV-2 u norek i innych zwierząt z rodziny Mustelidae i u jenotów oraz do monitorowania rozwoju wirusa.

(16)

Do celów monitorowania chorób ogólne zasady obliczania liczebności próby określone w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE (9) odnoszą się do potrzeby obliczenia liczebności próby na podstawie takich czynników jak wielkość populacji, struktura badania, przewidywana częstość występowania i możliwość pojawienia się skupisk choroby, pożądany poziom ufności oraz wyniki zastosowanych testów. W sprawozdaniu EFSA określono konkretne wartości procentowe szacowanej częstości występowania w odniesieniu do SARS-CoV-2 pozwalające uzyskać dany wskaźnik ufności, które są wykorzystywane do ustalenia szacowanej częstości występowania opisanej w załączniku II. Te poziomy szacowanej częstości występowania i ufności wpływają bezpośrednio, wraz z innymi czynnikami, na przewidywaną liczebność próby. Zasady te należy uwzględnić w planie pobierania próbek określonym w niniejszej decyzji.

(17)

Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w zakresie SARS-CoV-2 u norek i innych zwierząt z rodziny Mustelidae, niniejszą decyzję należy stosować do dnia 31 marca 2022 r. W przypadku zmian w sytuacji epidemiologicznej długość okresu stosowania niniejszej decyzji zostanie poddana przeglądowi przez Komisję.

(18)

Decyzję wykonawczą (UE) 2020/2183 należy uchylić i zastąpić niniejszą decyzją.

(19)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1.

2.

3.

4.