(1)

Zgodnie z art. 287 pkt 13 dyrektywy 2006/112/WE Malta może przyznać zwolnienie z podatku VAT podatnikom zaliczającym się do jednej z trzech kategorii: podatnikom, których roczny obrót nie przekracza 37 000 EUR, w przypadku gdy ich działalność gospodarcza polega głównie na dostawie towarów; podatnikom, których roczny obrót nie przekracza 24 300 EUR, w przypadku gdy ich działalność gospodarcza polega głównie na świadczeniu usług o niskiej wartości dodanej (wysokie nakłady); oraz podatnikom, których roczny obrót nie przekracza 14 600 EUR w innych przypadkach, mianowicie w przypadku świadczenia usług o wysokiej wartości dodanej (niskie nakłady).

(2)

Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2018/279 (2) Malta została upoważniona do stosowania, do dnia 31 grudnia 2024 r., środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 287 pkt 13 dyrektywy 2006/112/WE w celu przyznania zwolnienia z VAT podatnikom, których działalność gospodarcza polega głównie na świadczeniu usług o wysokiej wartości dodanej (niskie nakłady) i których roczny obrót nie przekracza 20 000 EUR.

(3)

W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 20 października 2020 r., Malta wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do stosowania, do dnia 31 grudnia 2024 r., środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 pkt 13 dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającego Malcie przyznanie zwolnienia z VAT podatnikom, których działalność gospodarcza polega głównie na świadczeniu usług o niskiej wartości dodanej (wysokie nakłady) lub usług o wysokiej wartości dodanej (niskie nakłady) i których roczny obrót nie przekracza 30 000 EUR (zwanego dalej „środkiem stanowiącym odstępstwo”). Komisja zwróciła się o dodatkowe informacje związane z wnioskiem, które przekazano w piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 9 listopada 2020 r.

(4)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 17 grudnia 2020 r. Komisja przekazała wniosek Malty pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 18 grudnia 2020 r. Komisja zawiadomiła Maltę, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.

(5)

Biorąc pod uwagę oczekiwania, że podwyższony próg zmniejszy obowiązki związane z VAT, a zatem również obciążenie administracyjne i koszty przestrzegania przepisów dla małych przedsiębiorstw oraz uproszczenie poboru VAT dla organów podatkowych, a także biorąc pod uwagę znikomy wpływ na całkowite dochody z tytułu VAT pobierane przez Maltę na etapie ostatecznej konsumpcji, należy upoważnić Maltę do stosowania środka stanowiącego odstępstwo.

(6)

Środek stanowiący odstępstwo nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii pochodzące z VAT, ponieważ Malta dokona obliczenia rekompensaty zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 (3).

(7)

Upoważnienie do stosowania środka stanowiącego odstępstwo powinno być ograniczone w czasie. Takie ograniczenie w czasie powinno być wystarczające, aby umożliwić ocenę skuteczności i adekwatności progu. Ponadto art. 287 dyrektywy 2006/112/WE został uchylony dyrektywą Rady (UE) 2020/285 (4), która ustanawia prostsze przepisy dotyczące VAT dla małych przedsiębiorstw, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2025 r. Należy zatem upoważnić Maltę do stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r.

(8)

Należy w związku z tym uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2018/279,

(1)

W dniu 19 czerwca 2020 r. estońska Rada ds. Zdrowia („właściwy organ”) przyjęła zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 528/2012 decyzję zezwalającą na udostępnianie na rynku i stosowanie przez użytkowników zawodowych produktu biobójczego Biobor JF do usuwania drobnoustrojów ze zbiorników paliwa i układów paliwowych statków powietrznych do dnia 16 grudnia 2020 r. („działanie”). Zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit drugi tego rozporządzenia właściwy organ poinformował Komisję i właściwe organy pozostałych państw członkowskich o podjętym działaniu i jego uzasadnieniu.

(2)

Według informacji przekazanych przez właściwy organ działanie było konieczne w celu ochrony zdrowia publicznego. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne zbiorników paliwa i układów paliwowych statku powietrznego może prowadzić do nieprawidłowego działania silnika statku powietrznego i zagrażać jego zdatności do lotu, zagrażając w ten sposób bezpieczeństwu pasażerów i załogi. Pandemia COVID-19 i wynikające z niej ograniczenia lotów doprowadziły do tymczasowego zaparkowania wielu samolotów. Unieruchomienie statku powietrznego jest czynnikiem pogarszającym zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

(3)

Biobor JF zawiera 2,2’-(1-metylotrimetylenodioksy)bis-(4-metylo-1,3,2-dioksaborinan) (numer CAS 2665-13-6) i 2,2’-oksybis-(4,4,6-trimetylo-1,3,2-dioksaborinan) (numer CAS 14697-50-8), substancje czynne do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 6 jako środki do konserwacji produktów podczas przechowywania, jak określono w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Ponieważ te substancje czynne nie są wymienione w załączniku II do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1062/2014 (2), nie są one uwzględnione w programie pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 528/2012. W związku z tym art. 89 tego rozporządzenia nie ma do nich zastosowania i muszą one zostać poddane ocenie i zatwierdzeniu przed wydaniem pozwolenia również na poziomie krajowym na produkty biobójcze zawierające te substancje.

(4)

W dniu 16 grudnia 2020 r. Komisja otrzymała od właściwego organu uzasadniony wniosek o przedłużenie działania zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Uzasadniony wniosek został złożony w związku z obawami, że bezpieczeństwo transportu lotniczego może być nadal zagrożone przez zanieczyszczenie mikrobiologiczne zbiorników paliwa i układów paliwowych statków powietrznych po dniu 16 grudnia 2020 r., oraz w związku z argumentem, że Biobor JF ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania takiego zanieczyszczenia mikrobiologicznego.

(5)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez właściwy organ jedyny alternatywny produkt biobójczy zalecany przez producentów statków powietrznych i silników do usuwania zanieczyszczenia mikrobiologicznego (Kathon™ FP 1.5) wycofano z obrotu w marcu 2020 r. ze względu na stwierdzenie poważnych nieprawidłowości w działaniu silników po zastosowaniu tego produktu.

(6)

Mechaniczne usuwanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego ze zbiorników paliwa i układów paliwowych statków powietrznych nie zawsze jest możliwe, a uzgodnione procedury lotnicze wymagają zastosowania produktu biobójczego nawet wtedy, gdy możliwe jest czyszczenie mechaniczne. Ponadto mechaniczne usuwanie zanieczyszczeń naraziłoby pracowników na toksyczne gazy, należy więc go unikać.

(7)

Zgodnie z informacjami, którymi dysponuje Komisja, producent Biobor JF przedsięwziął kroki, aby uzyskać zwykłe pozwolenie na produkt, a wniosek o zatwierdzenie zawartych w produkcie substancji czynnych ma zostać złożony w najbliższej przyszłości. Zatwierdzenie substancji czynnych, a następnie wydanie pozwolenia na produkt biobójczy stanowiłoby trwałe rozwiązanie na przyszłość, ale na zakończenie tych procedur potrzeba dużo czasu.

(8)

Brak zwalczania zanieczyszczenia mikrobiologicznego zbiorników paliwa i układów paliwowych statków powietrznych może zagrażać bezpieczeństwu transportu lotniczego, a zagrożeniu temu nie można odpowiednio zapobiec poprzez zastosowanie innego produktu biobójczego lub innych środków. Należy zatem zezwolić właściwemu organowi na przedłużenie działania.

(9)

Zważywszy, że termin podejmowania działania upłynął z dniem 16 grudnia 2020 r., niniejsza decyzja powinna mieć moc wsteczną.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych, w tym wyboru i wyznaczania ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt. Ośrodki referencyjne Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt wspierają działania horyzontalne Komisji i państw członkowskich w obszarze wymogów dotyczących dobrostanu zwierząt, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/329 (2) wyznaczono ośrodek referencyjny Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt, który zgodnie ze swoim programem prac koncentruje się na świniach, a rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1685 (3) wyznaczono ośrodek referencyjny Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt w odniesieniu do drobiu i innych małych zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych.

(3)

Następnie, zgodnie z art. 95 rozporządzenia (UE) 2017/625, Komisja przeprowadziła publiczną procedurę wyboru w drodze zaproszenia do wyboru i wyznaczenia ośrodka referencyjnego Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt w odniesieniu do przeżuwaczy i koniowatych.

(4)

Komisja ds. oceny i wyboru powołana do celów procedury wyboru, o której mowa w motywie 3, stwierdziła, że konsorcjum kierowane przez Szwedzki Uniwersytet Rolniczy i Szwedzki Ośrodek ds. Dobrostanu Zwierząt (Szwecja), w skład którego wchodzą również Uniwersytet Zasobów Naturalnych i Nauk Biologicznych (Austria), Ellinikos Georgikos Organismos-Dimitra/Weterynaryjny Instytut Badawczy (Grecja), Narodowy Instytut ds. Badań w dziedzinie Rolnictwa, Żywności i Środowiska (Francja), University College Dublin (Irlandia) oraz Istituto Zooprofilattico Sperimentale dell’Abruzzo e del Molise „G. Caporale” (Włochy) („konsorcjum”) spełnia wymogi określone w art. 95 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625 i powinno odpowiadać za realizację zadań określonych w art. 96 tego rozporządzenia w odniesieniu do przeżuwaczy i koniowatych.

(5)

Należy zatem wyznaczyć konsorcjum jako ośrodek referencyjny Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt w odniesieniu do przeżuwaczy i koniowatych, który będzie odpowiedzialny za działania pomocnicze uwzględnione w rocznych lub wieloletnich programach prac ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej. Te programy prac powinny zostać określone zgodnie z celami i priorytetami stosownych programów prac przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 36 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 (4).

(6)

Art. 95 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 zawiera wymóg, aby wyznaczenie ośrodka referencyjnego Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt było dokonywane na określony okres lub poddawane regularnym przeglądom. W związku z tym co pięć lat należy dokonywać przeglądu wyznaczenia ośrodka referencyjnego Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt w odniesieniu do przeżuwaczy i koniowatych.

(7)

Wyznaczony ośrodek referencyjny Unii Europejskiej do spraw dobrostanu zwierząt w odniesieniu do przeżuwaczy i koniowatych powinien otrzymać czas na przygotowanie swojego programu prac na następny okres budżetowy. Niniejsza decyzja powinna być zatem stosowana od dnia 1 czerwca 2021 r.,