(1)

Choroba koronawirusowa (COVID-19) to choroba zakaźna wywoływana przez nowo odkryty koronawirus (SARS-CoV-2). W dniu 30 stycznia 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała epidemię COVID-19 za stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym. W dniu 11 marca 2020 r. uznała ona COVID-19 za pandemię.

(2)

Pandemia COVID-19 spowodowała bezprecedensowy stan zagrożenia zdrowia publicznego, który pochłonął setki tysięcy ofiar na całym świecie, dotykając w szczególności osoby starsze i osoby cierpiące na choroby współistniejące.

(3)

COVID-19 to złożona choroba, która wpływa na wiele procesów fizjologicznych. Szczepionki przeciwko COVID-19 uznaje się za skuteczny medyczny środek przeciwdziałania w trakcie obecnej pandemii, służący ochronie grup szczególnie wysokiego ryzyka i całej populacji.

(4)

Na podstawie oceny naukowej Europejskiej Agencji Leków Komisja do tej pory dopuściła kilka szczepionek przeciwko COVID-19.

(5)

Mutacje wirusa SARS-CoV-2 są zjawiskiem naturalnym i spodziewanym. Dopuszczone szczepionki niekoniecznie są mniej skuteczne w walce z mutacjami, ale istnieje takie ryzyko.

(6)

W celu zapewnienia ciągłej skuteczności dopuszczonych szczepionek przeciwko COVID-19 konieczne może być ich modyfikowanie w sposób, który obejmuje zmianę ich składu, tak aby chronić przed nowymi szczepami lub wieloma odmianami szczepów w kontekście pandemii lub w inny sposób. Takie zmiany, które obejmują zastąpienie lub dodanie serotypu, szczepu lub antygenu lub połączenia serotypów, szczepów lub antygenów, należy uznać za zmiany w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1234/2008 (3). Niektóre szczepionki opierają się na technologii kwasów nukleinowych w celu uzyskania reakcji immunologicznej. Modyfikacje tych szczepionek mogą obejmować zmiany w sekwencji kodowania.

(7)

Takie samo podejście należy stosować w odniesieniu do wszystkich koronawirusów ludzkich.

(8)

Przepisy dotyczące takich zmian należy uprościć, zwłaszcza w czasie pandemii. Zgodnie z podejściem przyjętym w przypadku szczepionek przeciwko grypie u ludzi procedury powinny mieć zastosowanie do wszystkich szczepionek przeciwko koronawirusowi ludzkiemu i powinny być zgodne z przyśpieszonym harmonogramem. Jeżeli jednak właściwe organy zażądają dodatkowych danych w trakcie oceny, nie powinny być one zobowiązane do podjęcia decyzji do czasu zakończenia oceny tych danych.

(9)

Podczas pandemii w interesie zdrowia publicznego może leżeć przetwarzanie zmian na podstawie mniej kompleksowych danych niż zwykle. Podejście to powinno jednak podlegać wymogowi późniejszego uzupełnienia danych w celu potwierdzenia, że stosunek korzyści do ryzyka pozostaje korzystny.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1234/2008,

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Austrii o rejestrację nazwy „Ennstaler Steirerkas” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, należy zatem zarejestrować nazwę „Ennstaler Steirerkas”,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W szczególności art. 10 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 7 tego rozporządzenia przewiduje szczegółowe procedury przeprowadzania ponownej oceny dodatków dopuszczonych na podstawie dyrektywy Rady 70/524/EWG (2) i dyrektywy Rady 82/471/EWG (3).

(2)

Art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 nakłada na Komisję obowiązek przyjęcia rozporządzenia w sprawie wycofania z obrotu dodatków paszowych, w odniesieniu do których w określonym terminie nie dokonano powiadomienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia. Ten sam obowiązek ma zastosowanie do dodatków paszowych, w odniesieniu do których nie złożono żadnych wniosków zgodnie z art. 10 ust. 2 i 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 przed upływem terminu przewidzianego w tych przepisach lub w odniesieniu do których złożono wniosek, ale następnie go wycofano.

(3)

W związku z tym takie dodatki paszowe powinny zostać wycofane z obrotu. Zważywszy, że art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 nie wprowadza rozróżnienia między zezwoleniami wydawanymi na czas określony a zezwoleniami wydawanymi bez ograniczeń czasowych, w celu zachowania przejrzystości należy zapewnić wycofanie z obrotu dodatków paszowych, których ograniczone okresy zezwolenia na podstawie dyrektywy 70/524/EWG już upłynęły.

(4)

W przypadku dodatków paszowych, w odniesieniu do których wnioski zostały złożone jedynie dla niektórych gatunków zwierząt lub kategorii zwierząt lub wnioski zostały wycofane jedynie dla niektórych gatunków zwierząt lub kategorii zwierząt, wycofanie z obrotu powinno dotyczyć wyłącznie tych gatunków i kategorii zwierząt, dla których nie złożono wniosku lub wycofano wniosek.

(5)

W wyniku wycofania z obrotu dodatków paszowych należy uchylić przepisy dopuszczające te dodatki, w przypadku gdy takie przepisy nadal obowiązują. W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie Komisji (WE) nr 358/2005 (4). Ponadto należy uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 880/2004 (5), ponieważ obie pozycje w załączniku do tego rozporządzenia należy skreślić w wyniku wycofania z obrotu beta-karotenu stosowanego w odniesieniu do kanarków, jak przewidziano w załączniku I rozdział I.A część 2, oraz w wyniku zezwolenia na stosowanie kantaksantyny w odniesieniu do ptaków ozdobnych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/1486 (6). Ponadto w wyniku zarówno zezwolenia na stosowanie kantaksantyny w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1486, jak i wycofania tego dodatku z obrotu w odniesieniu do niedopuszczonych gatunków i zastosowań rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1145 (7), należy uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 775/2008 (8), w którym ustanowiono najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości kantaksantyny.

(6)

W odniesieniu do dodatków paszowych, na które zezwolenia nadal obowiązują w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, należy ustalić okres przejściowy dla zainteresowanych stron, w którym istniejące zapasy przedmiotowych dodatków oraz premiksów, materiałów paszowych i mieszanek paszowych wyprodukowanych z zastosowaniem tych dodatków będą mogły zostać zużyte, przy czym należy wziąć pod uwagę długość okresu przechowywania niektórych rodzajów paszy zawierających przedmiotowe dodatki.

(7)

Wycofanie z obrotu produktów wymienionych w załączniku I nie uniemożliwia udzielenia zezwolenia na ich stosowanie ani objęcia ich środkami dotyczącym ich statusu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(8)

W przypadku kilku substancji, drobnoustrojów oraz preparatów (zwanych dalej „produktami”) nie ma pewności, czy są one dodatkami paszowymi objętymi zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Niepewność ta może wynikać z włączenia niektórych produktów zarówno do rejestru dodatków paszowych, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, jak i do katalogu materiałów paszowych ustanowionego zgodnie z art. 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 (9). Niepewność ta może również wynikać z różnych wątpliwości lub pytań dotyczących klasyfikacji niektórych produktów, wyrażonych przez właściwe organy krajowe odpowiedzialne za kontrole urzędowe lub przez podmioty gospodarcze, z uwzględnieniem w szczególności wytycznych ustanowionych w zaleceniu Komisji 2011/25/UE (10).

(9)

Taka niepewność co do statusu niektórych produktów w odniesieniu do dodatków paszowych objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 może zagrozić wprowadzaniu do obrotu produktów paszowych w całej Unii, ponieważ rozróżnienie między dodatkami paszowymi a innymi produktami paszowymi ma wpływ na warunki ich wprowadzania do obrotu, w zależności od mającego zastosowanie prawodawstwa.

(10)

Aby rozwiać niepewność co do statusu niektórych produktów jako dodatków paszowych, należy przyjąć odpowiednie środki na mocy rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, wyjaśniając ten status. Takie środki zapewniłyby spójność w traktowaniu przedmiotowych produktów i ułatwiłyby pracę właściwych organów krajowych odpowiedzialnych za kontrole urzędowe, a jednocześnie pomogłyby zainteresowanym podmiotom gospodarczym działać w ramach zapewniających odpowiedni poziom pewności prawa.

(11)

Aby ustalić, czy produkty są dodatkami paszowymi objętymi zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, należy odnieść się do wytycznych dotyczących rozróżnienia między dodatkami paszowymi, materiałami paszowymi i innymi produktami, ustanowionych w zaleceniu 2011/25/UE. W szczególności wytyczne te przewidują jednoczesne uwzględnienie kilku kryteriów w ramach indywidualnej oceny w celu stworzenia profilu każdego konkretnego produktu, z uwzględnieniem wszystkich jego cech. Użyteczne kryteria rozróżnienia między dodatkami paszowymi a materiałami paszowymi obejmują metodę produkcji i przetwarzania, definicję chemiczną i poziom normalizacji lub oczyszczenia, warunki bezpieczeństwa i sposób stosowania oraz funkcjonalność danego produktu. Ponadto dla zachowania spójności produkty o podobnych właściwościach powinny być klasyfikowane podobnie.

(12)

Produkty: cytryniany sodu, cytryniany potasu, sorbitol, mannitol i wodorotlenek wapnia są włączone do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty, w odniesieniu do których nie złożono wniosków zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w terminie określonym w tym przepisie. Zostały one również włączone do katalogu materiałów paszowych rozporządzeniem Komisji (UE) nr 575/2011 (11). W wyniku ponownej analizy profilu tych produktów pod kątem kryteriów zaproponowanych w zaleceniu 2011/25/UE stwierdzono jednak, że produkty te należy uznać za dodatki paszowe objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. W szczególności są one określone przez ich szczególne funkcje, o których mowa w rejestrze dodatków paszowych, a ich status dodatków paszowych umożliwia zwiększenie zakresu skutecznego zarządzania nimi pod względem bezpieczeństwa i sposobu stosowania. Ponadto uwzględnia się ich klasyfikację jako dodatków stosowanych w żywności.

(13)

Status produktów: cytryniany sodu, cytryniany potasu, sorbitol, mannitol i wodorotlenek wapnia jako dodatków paszowych powoduje konieczność ich wycofania z obrotu zgodnie z art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Należy jednak przewidzieć dłuższy okres przejściowy na wycofanie z obrotu tych dodatków paszowych i zawierających je pasz, aby uwzględnić niepewność prawa co do ich klasyfikacji i umożliwić zainteresowanym stronom złożenie nowego wniosku o zezwolenie na stosowanie tych dodatków paszowych zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003.

(14)

Większość produktów wymienionych w załączniku II znajduje się w katalogu materiałów paszowych ustanowionym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 68/2013 (12). Wszystkie te substancje są jednak dodatkowo wymienione w rejestrze dodatków paszowych albo zostały wycofane z obrotu jako dodatki paszowe na mocy art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. W celu zapewnienia pewności prawa co do statusu tych produktów ich odpowiednie profile zostały zbadane w świetle kryteriów zaproponowanych w zaleceniu 2011/25/UE, co doprowadziło do wniosku, że produktów tych nie należy już uznawać za dodatki paszowe objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(15)

W odniesieniu do etykietowania produktów wymienionych w załączniku II, które są nadal dopuszczone do obrotu jako dodatki paszowe, oraz etykietowania premiksów, materiałów paszowych i mieszanek paszowych zawierających te produkty, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić dostosowanie się podmiotom działającym na rynku pasz. Co więcej, produkty te należy skreślić z rejestru dodatków paszowych.

(16)

Produkty: ksylitol, mleczan amonu i octan amonu znajdują się w katalogu materiałów paszowych ustanowionym rozporządzeniem (UE) nr 68/2013. Właściwe organy krajowe odpowiedzialne za kontrole urzędowe wyraziły jednak pewne wątpliwości co do ich statusu prawnego, w związku z czym zbadano ich odpowiednie profile w oparciu o kryteria zaproponowane w zaleceniu 2011/25/UE. Na podstawie tego badania stwierdzono, że produkty te należy uznać za dodatki paszowe objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. W szczególności właściwości ksylitolu są bardzo podobne do właściwości mannitolu i sorbitolu, które uznaje się za dodatki paszowe, a klasyfikacja ksylitolu jako dodatku paszowego przez analogię zapewniłaby spójność w traktowaniu tych podobnych produktów. Ponadto uwzględnia się klasyfikację ksylitolu jako dodatku stosowanego w żywności. Jeśli chodzi o mleczan amonu i octan amonu, są to substancje dobrze zdefiniowane chemicznie, które są oczyszczane i pełnią szczególną funkcję określoną w art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, a ich status dodatków paszowych umożliwia zwiększenie zakresu skutecznego zarządzania nimi pod względem bezpieczeństwa i sposobu stosowania. Ponadto klasyfikacja mleczanu amonu i octanu amonu jako dodatków paszowych zapewniłaby spójność z innymi podobnymi produktami uznawanymi za dodatki paszowe, takimi jak propionian amonu lub mrówczan amonu.

(17)

W wyniku klasyfikacji ksylitolu, mleczanu amonu i octanu amonu jako dodatków paszowych objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 należy przewidzieć okres przejściowy, który umożliwi zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowego statusu tych produktów, w tym złożenie wniosku o zezwolenie, oraz jego dalsze przetwarzanie, zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003.

(18)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/2072 (2) ustanowiono przepisy dotyczące paszportów roślin na potrzeby przemieszczania w obrębie terytorium Unii roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów. Ponadto w załączniku III do tego rozporządzenia uznano niektóre państwa członkowskie i obszary w państwach członkowskich za strefy chronione w odniesieniu do niektórych agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej. Niektóre strefy chronione zostały ponadto uznane za tymczasowe strefy chronione do dnia 30 kwietnia 2020 r., aby umożliwić każdemu zainteresowanemu państwu członkowskiemu dostarczenie wszelkich informacji niezbędnych do wykazania, że przedmiotowe agrofagi nie wystąpiły w danym państwie członkowskim lub na danym obszarze, albo niezbędnych do zakończenia lub kontynuowania wysiłków na rzecz zwalczenia danego agrofaga.

(2)

Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że należy rozszerzyć zakres niektórych przepisów wprowadzających wyjątki od wymogu dotyczącego paszportu roślin, określonych w art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072. W szczególności – ze względu na spójność oraz w celu uwzględnienia wszystkich przypadków roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które objęto przepisami – takie wyjątki powinny również obejmować nasiona roślin, produkty roślinne i inne przedmioty, które nie podlegają aktom wykonawczym przyjętym na podstawie art. 28 ust. 1, art. 30 ust. 1 lub art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031.

(3)

W przypadku Włoch terytorium Kampanii i pewne części Piemontu uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. W 2020 r. Włochy przedłożyły informacje wskazujące, że Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. występuje obecnie w gminach Agerola, Gragnano, Lettere, Pimonte i Vico Equense w prowincji Neapol, w gminach Amalfi, Atrani, Conca dei Marini, Corbara, Furore, Maiori, Minori, Positano, Praiano, Ravello, Scala i Tramonti w prowincji Salerno oraz na całym terytorium Piemontu. Powyższych gmin i całego terytorium Piemontu nie należy w związku z tym uznawać za części strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al.

(4)

Ponadto niektóre części terytorium Włoch uznano za tymczasowe strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. do dnia 30 kwietnia 2020 r. Z wyników badań przedstawionych przez Włochy w 2019 r. i 2020 r. wynika, że agrofag kwarantannowy dla strefy chronionej, którego wykryto w sporadycznych i odizolowanych ogniskach w niektórych częściach strefy chronionej, został zwalczony lub jest zwalczany, a pozostałe części strefy chronionej są nadal wolne od tego agrofaga. Informacje te wskazują również na to, że dotychczas żaden proces zwalczania tego organizmu nie trwał dłużej niż dwa lata. W związku z tym uznanie tych części terytorium Włoch za strefę chronioną w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. należy utrzymać bez żadnych ograniczeń czasowych.

(5)

Terytoria Irlandii, Litwy, Słowenii i Słowacji uznano za tymczasowe strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. do dnia 30 kwietnia 2020 r. Z wyników badań przedstawionych przez Irlandię, Litwę, Słowenię i Słowację w 2019 r. i 2020 r. wynika, że agrofag kwarantannowy dla strefy chronionej, którego wykryto w sporadycznych i odizolowanych ogniskach w niektórych częściach stref chronionych, został zwalczony lub jest zwalczany, a pozostałe części strefy chronionej są nadal wolne od tego agrofaga. Informacje te wskazują również na to, że dotychczas żaden proces zwalczania ogniska tego organizmu nie trwał dłużej niż dwa lata. W związku z tym uznanie tych części terytorium Irlandii, Litwy, Słowenii i Słowacji za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. należy utrzymać bez żadnych ograniczeń czasowych.

(6)

Ponadto w 2020 r. Słowacja przedłożyła informacje wskazujące, że Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. występuje obecnie w gminach Valice, Jesenské i Rimavská Sobota w powiecie Rimavská Sobota. Powyższych gmin nie należy w związku z tym uznawać za część strefy chronionej w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al.

(7)

Irlandia wystąpiła z wnioskiem o uznanie swojego terytorium za strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea pityocampa Denis & Schiffermüller. Na podstawie badań przeprowadzonych w latach 2018 i 2019 Irlandia przedstawiła dowody na to, że powyższy agrofag nie występuje na jej terytorium pomimo istnienia tam korzystnych dla niego warunków. Konieczne jest jednak prowadzenie dalszych badań. Należy zatem uznać Irlandię za tymczasową strefę chronioną w odniesieniu do Thaumetopoea pityocampa Denis & Schiffermüller do dnia 30 kwietnia 2023 r.

(8)

W celu zapewnienia spójności ze zmianami w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 zawierającym wykaz stref chronionych i odnośnych agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej, należy wprowadzić odpowiednie zmiany w załącznikach IX i X do wspomnianego rozporządzenia zawierających odpowiednio wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, których wprowadzanie do niektórych stref chronionych jest zakazane, oraz wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które mają być wprowadzane do stref chronionych lub przemieszczane w obrębie tych stref oraz odpowiadające im wymogi szczególne.

(9)

Na podstawie informacji otrzymanych od Portugalii wyspa Terceira została już wyłączona – rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/2210 (3) – z chronionej strefy Portugalii określonej w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do Gonipterus scutellatus Gyllenhal, przy czym w załączniku X do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 nie wprowadzono odpowiedniej zmiany. Należy zatem zmienić odniesienie do tej strefy chronionej w powyższym załączniku.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/2072.

(11)

Aby zapewnić jasność, zmiany dotyczące obszarów, które zostały uznane za strefy chronione na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 do dnia 30 kwietnia 2020 r., powinny mieć zastosowanie z mocą wsteczną od dnia 1 maja 2020 r.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/761 (4) ustanowiono zasady administrowania kontyngentami taryfowymi na przywóz i wywóz produktów rolnych, którymi zarządza system pozwoleń na przywóz i wywóz, a także zastąpiono i uchylono pewną liczbę aktów, które otworzyły te kontyngenty, oraz określono przepisy szczegółowe.

(2)

W celu doprecyzowania, do kiedy państwa członkowskie powinny zgłaszać ilości objęte pozwoleniami oraz informacje związane z elektronicznym systemem rejestracji i identyfikacji podmiotów ubiegających się o pozwolenia („system elektroniczny LORI”), o którym mowa w art. 13 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/760 (5), świadectwa autentyczności i świadectwa IMA 1, należy zmienić art. 16, 17 i 61 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761.

(3)

Przepisy dotyczące ważności świadectw IMA 1 dla przetworów mlecznych należy zmienić i dostosować do ogólnych zasad dotyczących okresu ważności pozwoleń na przywóz. Należy zatem skreślić ostatnie zdanie art. 53 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761.

(4)

W przypadku gdy podmioty drogą elektroniczną składają wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz, powinny mieć również możliwość składania w ten sam sposób oświadczenia o kwalifikowalności importerów ze Stanów Zjednoczonych, które dołącza się do wniosków o pozwolenia na wywóz w ramach kontyngentów na ser otwartych przez Stany Zjednoczone. W związku z tym należy zmienić art. 59 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761.

(5)

Zgodnie z art. 61 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 państwa członkowskie mają obowiązek przekazać Komisji wszystkie dane odnoszące się do podmiotów, które złożyły wnioski o wywóz w ramach kontyngentów na ser otwartych przez Stany Zjednoczone, w tym ich numer EORI. Ponieważ nie wszystkie podmioty muszą posiadać taki numer, państwa członkowskie powinny zgłaszać ten numer tylko w przypadku podmiotów posiadających taki numer. Należy zatem zmienić wspomniany artykuł.

(6)

Zgodnie z art. 71 ust. 3 i art. 72 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 oraz na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia podmioty, które ubiegają się o wywozowe kontyngenty taryfowe administrowane przez państwa trzecie i podlegające szczególnym przepisom UE oraz o przywozowe kontyngenty taryfowe administrowane przy wykorzystaniu dokumentów wydanych przez państwa wywozu, mogą składać w ciągu miesiąca – w dowolnym dniu – więcej niż jeden wniosek o pozwolenie. W celu zapewnienia spójności tej metody administrowania odstępstwo od art. 6 tego rozporządzenia powinno odnosić się do całego artykułu, a nie tylko do jego ust. 1 i 2. Ponadto art. 72 ust. 4 tego rozporządzenia należy sprostować poprzez wprowadzenie specjalnego odniesienia do świadectw IMA 1.

(7)

W celu zapewnienia jasności należy zharmonizować przepisy dotyczące wypełniania sekcji 8 i 24 wniosków o pozwolenia na przywóz i pozwoleń w odniesieniu do wskazania państwa pochodzenia towarów. Należy zatem zmienić art. 22 i 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 oraz odpowiednie pola kontyngentów taryfowych w załącznikach II–XII do tego rozporządzenia.

(8)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/991 (6) otwarto trzy kontyngenty taryfowe na ryż pochodzący z Wietnamu. W celu zharmonizowania administrowania tymi kontyngentami taryfowymi z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/761 tabele i przepisy regulujące te trzy kontyngenty taryfowe należy włączyć do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, a rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/991 należy uchylić. Należy zatem zmienić art. 27 i 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 i włączyć do niego nowy art. 29a.

(9)

Tabelę dotyczącą kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.4450, określoną w załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 należy zaktualizować o nową klasyfikację wołowiny i nową nazwę organu właściwego do wydawania świadectw autentyczności przekazane przez Argentynę.

(10)

Aby uniknąć nieporozumień dotyczących maksymalnego wieku bydła, którego tusze kwalifikują się w ramach kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.4002 określonego w załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, należy zmienić odpowiednią tabelę w tym załączniku.

(11)

Aby wykluczyć polędwicę z produktów kwalifikujących się w ramach kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.4038 i 09.4170 określonych w załączniku X do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, należy zmienić odpowiednie tabele w tym załączniku.

(12)

Odesłanie do art. 61 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (7) w rubryce „Dowód pochodzenia do celów dopuszczenia do obrotu” w tabelach kilku kontyngentów taryfowych nie jest konieczne i może być błędnie interpretowane. Aby uniknąć błędnej interpretacji i związanych z tym problemów dla podmiotów prowadzących działalność handlową, odesłanie to należy skreślić. W tym samym celu należy zmienić art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1988 (8), aby doprecyzować zakres odesłania do art. 61 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Ponadto odniesienie do świadectw autentyczności w art. 4 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1988 należy rozszerzyć na wszystkie dokumenty wymienione w rozdziale II i załączniku II do tego rozporządzenia.

(13)

W celu uproszczenia administrowania kontyngentami taryfowymi regulowanymi rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/1988 należy skreślić niektóre kontyngenty główne na masło i cielęcinę, a odpowiednie podkontyngenty powinny być administrowane jak kontyngenty taryfowe.

(14)

W związku z błędem powstałym przy włączaniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1095/96 (9) do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1988 tabelę dotyczącą kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.0141 należy połączyć ze wszystkimi innymi numerami porządkowymi, które regulują produkty wymienione w jego opisie produktu, ze skutkiem dla bieżącego okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia wykonawcze (UE) 2020/761 i (UE) 2020/1988.

(16)

Aby zapewnić terminowe stosowanie zmian przy składaniu przez podmioty wniosków o pozwolenia w odniesieniu do kontyngentów taryfowych z okresami rozpoczynającymi się w lipcu 2021 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zmiany w kontyngentach taryfowych administrowanych przy wykorzystaniu pozwoleń powinny mieć zastosowanie od pierwszego okresu składania wniosków o pozwolenie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem zmian dotyczących wymogów w zakresie dowodu pochodzenia do celów dopuszczenia do obrotu dla kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.4123, 09.4125, 09.4112, 09.4116, 09.4117, 09.4118, 09.4119, 09.4130 i 09.4154, które to zmiany powinny mieć zastosowanie od początku bieżących okresów obowiązywania kontyngentów taryfowych. Zmiany w kontyngentach taryfowych administrowanych według kolejności zgłoszeń powinny mieć zastosowanie do bieżących okresów obowiązywania kontyngentów taryfowych od ich rozpoczęcia. Zmiany dotyczące włączenia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/991 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 powinny mieć zastosowanie od następnego okresu obowiązywania kontyngentów taryfowych rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 2022 r.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/717 (2) ustanowiono wzory formularzy świadectw zootechnicznych dotyczących zwierząt hodowlanych i ich materiału biologicznego wykorzystywanego do rozrodu. Te wzory formularzy świadectw zootechnicznych opracowano po konsultacji z państwami członkowskimi i odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

(2)

Po dacie rozpoczęcia stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/717 państwa członkowskie i zainteresowane strony powiadomiły Komisję o pewnych praktycznych problemach związanych ze stosowaniem wzorów formularzy świadectw zootechnicznych w odniesieniu do weryfikacji tożsamości zwierząt hodowlanych. Biorąc pod uwagę doświadczenie zdobyte od daty rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia wykonawczego, należy zmienić wzory formularzy świadectw zootechnicznych, aby ułatwić weryfikację tożsamości zwierząt hodowlanych. W świadectwie zootechnicznym – w rubryce dotyczącej wyników weryfikacji tożsamości zwierząt hodowlanych – należy podać szczegółowe informacje lub numer sprawy odnoszący się do bazy danych, w której takie szczegółowe informacje są dostępne. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/717.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zootechniki,

(1)

W dniu 18 września 2020 r. irlandzkie Ministerstwo Rolnictwa, Żywności i Gospodarki Morskiej („właściwy organ”) przyjęło, zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 528/2012, decyzję zezwalającą na udostępnianie na rynku i stosowanie produktów biobójczych zawierających propan-2-ol do stosowania jako produkty do higieny ludzi do dnia 16 marca 2021 r. („działanie”). Zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit drugi tego rozporządzenia właściwy organ poinformował Komisję i właściwe organy pozostałych państw członkowskich o podjętym działaniu i jego uzasadnieniu.

(2)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez właściwy organ działanie było konieczne w celu ochrony zdrowia publicznego. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca stosowanie płynów do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu jako środka zapobiegającego rozprzestrzenianiu się COVID-19, stanowiącego alternatywę dla mycia rąk mydłem i wodą.

(3)

Zalecana przez WHO postać użytkowa na bazie propan-2-olu zawiera propan-2-ol jako substancję czynną. Propan-2-ol jest zatwierdzony do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 1 (higiena ludzi) zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(4)

Od wybuchu pandemii COVID-19 popyt na płyny do dezynfekcji rąk w Irlandii jest niezwykle wysoki, co doprowadziło do bezprecedensowego niedoboru takich produktów na irlandzkim rynku. COVID-19 stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego w Irlandii – aby ograniczyć jego rozprzestrzenianie się, kluczowe znaczenie ma dysponowanie dostateczną ilością produktów dezynfekcyjnych.

(5)

Zgodnie z określonymi w działaniu warunkami przedsiębiorstwa, które zamierzają udostępnić takie produkty na rynku, muszą przedłożyć szczegółowe informacje na ich temat właściwemu organowi, który podejmie decyzję o udzieleniu zezwolenia na udostępnienie tych produktów na rynku.

(6)

W dniu 5 lutego 2021 r. Komisja otrzymała od właściwego organu uzasadniony wniosek o zezwolenie na przedłużenie działania zgodnie z art. 55 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Wniosek złożono w związku z obawami, że po dniu 16 marca 2021 r. COVID-19 może nadal stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, oraz biorąc pod uwagę, że dopuszczenie do obrotu dodatkowych produktów dezynfekcyjnych ma kluczowe znaczenie dla ograniczenia zagrożenia stwarzanego przez COVID-19.

(7)

Według właściwego organu zapotrzebowanie na produkty dezynfekcyjne do celów higieny ludzi utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie ze względu na ciągłe występowanie COVID-19 w Irlandii.

(8)

Właściwy organ zachęcił wszystkie przedsiębiorstwa, które udostępniły swoje produkty na rynku w ramach działania, do jak najszybszego ubiegania się o zwykłe zezwolenie na produkt w celu zmniejszenia luk we wprowadzaniu produktów do obrotu. Niektóre przedsiębiorstwa złożyły wnioski o krajowe zezwolenie na swoje produkty. Na ocenę tych wniosków potrzeba jednak dużo czasu.

(9)

Ponieważ COVID-19 nadal stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego i nie można odpowiednio ograniczyć jego rozprzestrzeniania w Irlandii z powodu braku dodatkowych dopuszczonych do obrotu produktów dezynfekcyjnych, należy zezwolić właściwemu organowi na przedłużenie działania.

(10)

Zważywszy, że termin podejmowania działania upłynął z dniem 17 marca 2021 r., niniejsza decyzja powinna mieć moc wsteczną.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,