15.4.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 129/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/605

z dnia 7 kwietnia 2021 r.

ustanawiające szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt” (1)), w szczególności jego art. 71 ust. 3.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową dotykającą świnie utrzymywane i dzikie i może mieć poważny wpływ na odnośną populację zwierząt i rentowność hodowli, powodując zakłócenia w przemieszczaniu przesyłek tych zwierząt i pozyskanych od nich lub z nich produktów w Unii oraz w wywozie do państw trzecich. W przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń istnieje ryzyko, że czynnik chorobotwórczy może rozprzestrzeniać się między zakładami, w których utrzymywane są świnie, oraz w metapopulacjach dzikich świń. Rozprzestrzenianie się choroby może znacząco wpłynąć na wydajność sektora rolnego, zarówno ze względu na straty bezpośrednie, jak i pośrednie.

(2)

Od 1978 r. wirus afrykańskiego pomoru świń występuje na Sardynii we Włoszech, a od 2014 r. ogniska tej choroby pojawiły się w innych państwach członkowskich, jak również w sąsiednich państwach trzecich. Obecnie afrykański pomór świń można uznać za chorobę endemiczną w populacjach świń w szeregu państw trzecich graniczących z Unią i stanowi on stałe zagrożenie dla populacji świń w Unii. Obecna sytuacja związana z afrykańskim pomorem świń stanowi również ryzyko dla zdrowia utrzymywanych świń na niedotkniętych chorobą obszarach państw członkowskich, w których obecnie choroba ta występuje, a także utrzymywanych świń w innych państwach członkowskich, w szczególności w kontekście przemieszczania przesyłek świń i towarów pochodzących od świń.

(3)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (2) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich, a decyzję tę wielokrotnie zmieniano w celu uwzględnienia przede wszystkim zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do tej choroby oraz nowych dowodów naukowych. Decyzja ma zastosowanie do dnia 21 kwietnia 2021 r.

(4)

W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono nowe ramy legislacyjne dotyczące zapobiegania chorobom przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz ramy legislacyjne dotyczące zwalczania takich chorób. Afrykański pomór świń wchodzi w zakres definicji choroby umieszczonej w wykazie w tym rozporządzeniu i podlega ustanowionym w nim przepisom dotyczącym zapobiegania chorobom i ich zwalczania. Ponadto w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1882 (3) afrykański pomór świń umieszczono w wykazie jako chorobę kategorii A, D i E dotykającą świniowate, natomiast rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/687 (4) uzupełnia przepisy dotyczące zwalczania chorób kategorii A, B i C określone w rozporządzeniu (UE) 2016/429, w tym środki zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń. Te trzy akty prawne stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r.

(5)

Konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń określonych w decyzji wykonawczej 2014/709/UE do nowych ram legislacyjnych dotyczących zdrowia zwierząt ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2016/429 oraz w celu poprawy zwalczania tej choroby w Unii poprzez uproszczenie przepisów unijnych, tak aby umożliwić skuteczniejsze i szybsze wdrożenie środków zwalczania chorób. Konieczne jest również dostosowanie w możliwie największym stopniu przepisów unijnych do norm międzynarodowych, takich jak normy określone w rozdziale 15.1 „Zakażenie wirusem afrykańskiego pomoru świń” Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (5) (kodeks OIE). Środki zwalczania określone w niniejszym rozporządzeniu powinny uwzględniać doświadczenia zdobyte podczas stosowania decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(6)

Sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich dotkniętych tą chorobą oraz na świecie stwarza wysokie ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby w Unii. Ogólne środki zwalczania chorób ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2016/429 oraz w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/687 nie obejmują wszystkich szczegółowych informacji i aspektów związanych z rozprzestrzenianiem się i sytuacją epidemiologiczną w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób na warunkach stosownych do sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii.

(7)

Niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić podejście oparte na regionalizacji, które należy stosować oprócz środków zwalczania chorób ustanowionych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/687, oraz zawierać wykaz obszarów objętych ograniczeniami w państwach członkowskich, w których wystąpiły ogniska afrykańskiego pomoru świń lub narażonych na ryzyko z powodu bliskości takich ognisk. Te obszary objęte ograniczeniami powinny być zróżnicowane w zależności od sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń i poziomu ryzyka oraz sklasyfikowane jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III, przy czym obszar objęty ograniczeniami III obejmuje obszary, które charakteryzuje najwyższy poziom ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby i najbardziej dynamiczna sytuacja w zakresie choroby u utrzymywanych świń. Powinny one zostać wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia z uwzględnieniem informacji przekazanych przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego w odniesieniu do sytuacji w zakresie choroby, naukowo udowodnionych zasad i kryteriów geograficznego określania regionalizacji ze względu na afrykański pomór świń oraz wytycznych Unii uzgodnionych z państwami członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz oraz publicznie dostępnych na stronie internetowej Komisji (6), poziomu ryzyka rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń i ogólnej sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w zainteresowanym państwie członkowskim oraz w stosownych przypadkach na sąsiednich obszarach.

(8)

Wszelkie zmiany dotyczące obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny opierać się na ustaleniach podobnych do tych, które wykorzystano przy sporządzaniu wykazu, oraz powinny uwzględniać normy międzynarodowe, takie jak rozdział 15.1 „Zakażenie wirusem afrykańskiego pomoru świń” kodeksu OIE, takie jak wskazanie braku choroby przez okres co najmniej 12 miesięcy w danej strefie lub danym kraju. W niektórych sytuacjach, biorąc pod uwagę uzasadnienie przedstawione przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego oraz zasady opierające się na podstawach naukowych i kryteria geograficznego określania regionalizacji ze względu na afrykański pomór świń oraz wytyczne dostępne na poziomie Unii, okres ten należy skrócić do trzech miesięcy.

(9)

Jeśli chodzi o ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń, przemieszczanie przesyłek świń i różnych towarów pochodzących od świń stwarza różne poziomy ryzyka. Zasadniczo przemieszczanie przesyłek utrzymywanych świń, materiału biologicznego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ze świń z obszarów objętych ograniczeniami stwarza wyższy poziom ryzyka pod względem narażenia i konsekwencji niż przemieszczanie przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym w szczególności świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, jak wskazano w opinii naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności na temat afrykańskiego pomoru świń przyjętej w dniu 11 marca 2010 r. (7) W związku z tym należy zakazać przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń i różnych produktów pochodzących ze świń z obszarów objętych ograniczeniami II i III wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia w sposób proporcjonalny do występującego ryzyka i z uwzględnieniem przepisów określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/687 i rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/2154 (8).

(10)

Przepisy ustanowione w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/686 (9) uzupełniają rozporządzenie (UE) 2016/429 w odniesieniu do zatwierdzania zakładów zajmujących się materiałem biologicznym, rejestrów zakładów zajmujących się materiałem biologicznym, które to rejestry mają być prowadzone przez właściwe organy, obowiązków w zakresie prowadzenia dokumentacji przez podmioty, wymagań w zakresie identyfikowalności i zdrowia zwierząt, a także wymagań w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt i powiadamiania dotyczących przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek zawierających materiał biologiczny niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się przenośnych chorób zwierząt w Unii za pośrednictwem tych produktów. Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłania do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 w odniesieniu do informacji, które musi przechowywać właściwy organ zatwierdzonych zakładów zajmujących się materiałem biologicznym świń.

(11)

Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 (10) ustanawia przepisy w zakresie zdrowia zwierząt dla produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w celu zapobieżenia ryzyku stwarzanemu przez te produkty uboczne dla zdrowia zwierząt oraz zminimalizowania tego ryzyka. Ponadto w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 142/2011 (11) ustanowiono niektóre przepisy dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, w tym przepisy dotyczące wymogów w zakresie certyfikacji w odniesieniu do przemieszczania przesyłek tych produktów ubocznych w Unii. Te akty prawne nie obejmują wszystkich szczegółowych informacji i aspektów związanych z rozprzestrzenianiem się afrykańskiego pomoru świń poprzez produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III oraz produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub z dzikich świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III. W związku z tym właściwe jest ustanowienie w niniejszym rozporządzeniu środków szczególnych w zakresie zwalczania chorób związanych z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i ich przemieszczaniem z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III.

(12)

Aby uwzględnić poszczególne poziomy ryzyka zależnie od rodzaju towarów pochodzących od świń oraz sytuacji epidemiologicznej w państwach członkowskich i na obszarach objętych ograniczeniami, których dotyczy rozprzestrzenianie się afrykańskiego pomoru świń, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć pewne zakazy dotyczące przemieszczania różnych rodzajów towarów pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń w handlu, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić pewne odstępstwa od tych zakazów oraz warunki szczegółowe. Odstępstwa te powinny również uwzględniać ogólne przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt i zwalczania tych chorób, określone już w rozporządzeniu (UE) 2016/429 i w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/687, oraz zasady kodeksu OIE w odniesieniu do środków zmniejszających ryzyko w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń.

(13)

Przemieszczanie zwierząt utrzymywanych przeznaczonych do niezwłocznego uboju zasadniczo stwarza mniejsze ryzyko rozprzestrzeniania się chorób zwierząt niż inne rodzaje przemieszczania zwierząt utrzymywanych, pod warunkiem że stosuje się środki zmniejszające ryzyko. W związku z tym zainteresowanym państwom członkowskim należy zezwolić wyjątkowo na przyznawanie odstępstw od niektórych zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń przeznaczonych do niezwłocznego uboju z obszarów objętych ograniczeniami II i III do rzeźni znajdującej się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w tym samym państwie członkowskim. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić warunki szczegółowe dla tych odstępstw w celu zapewnienia, aby przemieszczanie przesyłek utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III nie stwarzało ryzyka rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń.

(14)

Odstępstwa dotyczące przemieszczania niektórych utrzymywanych świń z obszaru objętego ograniczeniami II do innych obszarów objętych ograniczeniami II lub III w innym państwie członkowskim są uzasadnione pod warunkiem zastosowania specjalnych środków zmniejszających ryzyko. Wymaga to ustanowienia bezpiecznej procedury odrębnego przesyłania pod ścisłym nadzorem właściwych organów państwa członkowskiego wysyłki, tranzytu i przeznaczenia.

(15)

Art. 143 rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że przemieszczaniu zwierząt, w tym utrzymywanych świń, towarzyszyć muszą świadectwa zdrowia zwierząt. Jeżeli odstępstwa od zakazu przemieszczania utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III mają zastosowanie do przesyłek utrzymywanych świń przeznaczonych do przemieszczania wewnątrzunijnego, te świadectwa zdrowia zwierząt powinny zawierać odniesienie do niniejszego rozporządzenia, aby zapewnić, by zawierały właściwe i dokładne informacje dotyczące zdrowia zwierząt. Konieczne jest ograniczenie ryzyka wynikającego z przemieszczania przesyłek oraz przemieszczania na własny użytek świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń, ciał dzikich świń, które są przeznaczone do spożycia przez ludzi, oraz dzikich świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego oraz do innych państw członkowskich. Ryzyko rozprzestrzeniania się choroby należy ograniczyć, zakazując przemieszczania tych produktów oraz przemieszczania dzikich świń przez podmioty, jak określono w art. 101 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/688 (12), w obrębie i z państw członkowskich.

(16)

Art. 167 ust. 1 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że świadectwa zdrowia zwierząt wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia muszą towarzyszyć przesyłkom produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym produktów ze świń, które to produkty są dopuszczone do przemieszczania z obszaru objętego ograniczeniami ustanowionego zgodnie z art. 71 ust. 3 tego rozporządzenia, pod warunkiem zastosowania określonych środków zwalczania chorób. Jeżeli w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym przewidziano odstępstwa od zakazów przemieszczania przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III, towarzyszące świadectwa zdrowia zwierząt powinny zawierać odniesienie do niniejszego rozporządzenia, aby zapewnić, by zawierały właściwe i dokładne informacje dotyczące zdrowia zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/2154.

(17)

Przemieszczanie przesyłek świeżego lub przetworzonego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I i II lub utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i poddanych ubojowi na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, powinno podlegać mniej rygorystycznym wymaganiom dotyczącym certyfikacji w celu uniknięcia niepotrzebnych i zbyt uciążliwych ograniczeń w handlu. Powinna istnieć możliwość zezwolenia na przemieszczanie odpowiednich przesyłek w obrębie terytorium tego samego państwa członkowskiego i do innych państw członkowskich na podstawie znaków jakości zdrowotnej lub znaków identyfikacyjnych stosowanych w zakładach, pod warunkiem że zakłady te wyznaczono zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Właściwe organy powinny wyznaczać zakłady, w których utrzymywane są świnie, jedynie w przypadku, gdy pozyskane od nich lub z nich w tych zakładach produkty, które kwalifikują się do przemieszczania poza obszary objęte ograniczeniami I, II i III, są wyraźnie oddzielone od zwierząt i produktów, które nie kwalifikują się do takich przemieszczeń, na które udzielono zezwolenia. Świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III oraz świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II, jeśli nie spełniono szczegółowych warunków udzielania zezwolenia na przemieszczanie tych przesyłek poza obszar objęty ograniczeniami II przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, należy oznaczać specjalnymi znakami jakości zdrowotnej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(18)

Ponadto przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub z utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami III wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, powinno podlegać bardziej rygorystycznym warunkom. W szczególnych sytuacjach świeże mięso pozyskane od lub z utrzymywanych świń należy oznakować zgodnie z wymogami dotyczącymi znakowania świeżego mięsa z obszarów zapowietrzonych i zagrożonych określonymi w załączniku IX do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 lub świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub z utrzymywanych świń należy oznakować specjalnymi znakami, których nie można pomylić ze znakiem jakości zdrowotnej, o którym mowa w art. 48 rozporządzenia (UE) 2019/627 (13), ani ze znakiem identyfikacyjnym przewidzianym w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 853/2004 (14).

(19)

Art. 15 rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że właściwy organ podejmuje właściwe kroki, aby poinformować społeczeństwo o charakterze wszelkiego ryzyka stwarzanego przez zwierzęta lub produkty oraz o środkach, które zostały wprowadzone lub są planowane w celu zapobiegania temu ryzyku lub jego kontroli. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć szczególne obowiązki informacyjne dotyczące afrykańskiego pomoru świń, które uwzględniałyby ryzyko związane z przemieszczaniem przesyłek zakażonych zwierząt, skażonych produktów mięsnych oraz nielegalnego usuwania tusz. Niezwykle ważne jest zatem zapobieganie rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń związanemu z działalnością człowieka oraz zapewnienie skutecznego udostępniania podróżnym, w tym podróżującym drogą lądową lub koleją, informacji dotyczących środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, w tym ograniczeń w przemieszczaniu utrzymywanych świń i odpowiednich produktów. Z tego powodu państwa członkowskie powinny zapewnić, aby przewoźnicy osób i podmioty świadczące usługi pocztowe zwracali uwagę podróżnych przemieszczających się z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia na ograniczenia związane z kontrolą w zakresie zdrowia zwierząt obowiązujące na tych obszarach. Informacje takie powinny być dostosowane do poziomu ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby. Ponadto skoordynowane działanie właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich, którego celem jest zwalczanie ryzyka rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń, powinno zapewnić, aby informacje rozpowszechniane w ramach specjalnych kampanii podnoszenia świadomości społecznej były dostosowane do celu.

(20)

Doświadczenie zdobyte w zwalczaniu afrykańskiego pomoru świń w Unii pokazuje, że pewne środki zmniejszające ryzyko i wzmocnione środki bioasekuracji są konieczne w celu zapobiegania tej chorobie, jej zwalczania i eliminacji w zakładach, w których utrzymywane są świnie. Środki te należy określić w załączniku II do niniejszego rozporządzenia i powinny one obejmować zakłady podlegające odstępstwom ustanowionym w odniesieniu do przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III.

(21)

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (umowa o wystąpieniu), w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, rozporządzenie (UE) 2016/429, jak również oparte na nim akty Komisji, mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu. W związku z tym odniesienia do państw członkowskich zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny obejmować Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

(22)	Ponieważ rozporządzenie (UE) 2016/429 stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od tej daty.

(23)

Niniejsze rozporządzenie powinno być nadal stosowane przez okres co najmniej siedmiu lat, biorąc pod uwagę doświadczenie Unii w zwalczaniu afrykańskiego pomoru świń oraz obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do tej choroby w zainteresowanych państwach członkowskich. Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się następujące przepisy:

na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez państwa członkowskie (15), w których występują obszary objęte ograniczeniami I, II lub III wymienione w załączniku I (zainteresowane państwa członkowskie).

Te środki szczególne w zakresie zwalczania chorób stosuje się w odniesieniu do utrzymywanych i dzikich świń oraz do produktów pozyskanych od lub ze świń w uzupełnieniu środków stosowanych na obszarach zapowietrzonych, zagrożonych i buforowych oraz w strefach objętych zakażeniem ustanowionych przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zgodnie z art. 21 ust. 1 i art. 63 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez wszystkie państwa członkowskie.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

przemieszczania przesyłek:

(i)	świń utrzymywanych w zakładach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary;

(ii)	materiału biologicznego, produktów pochodzenia zwierzęcego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z utrzymywanych świń, o których mowa w lit. a) ppkt (i);

przemieszczania:

(i)	przesyłek dzikich świń we wszystkich państwach członkowskich;

(ii)

przesyłek i przemieszczania na własny użytek przez myśliwych produktów pochodzenia zwierzęcego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III lub przetwarzanych w zakładach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III;

c)	podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo spożywcze zajmujących się przesyłkami, o których mowa w lit. a) i b);

d)	wszystkich państw członkowskich w zakresie podnoszenia świadomości na temat afrykańskiego pomoru świń.

3. Przepisy, o których mowa w ust. 1, obejmują następujące kwestie:

a)	w rozdziale II określono przepisy szczególne dotyczące ustanawiania obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń oraz stosowania środków szczególnych w zakresie zwalczania chorób we wszystkich państwach członkowskich;

b)	w rozdziale III określono środki szczególne w zakresie zwalczania chorób mające zastosowanie do przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III oraz pozyskanych od nich lub z nich produktów w zainteresowanych państwach członkowskich;

c)	w rozdziale IV określono środki szczególne zmniejszające ryzyko związane z afrykańskim pomorem świń dla podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo spożywcze w zainteresowanych państwach członkowskich;

d)	w rozdziale V określono środki szczególne w zakresie zwalczania chorób mające zastosowanie do dzikich świń w państwach członkowskich;

e)	w rozdziale VI określono szczególne obowiązki państw członkowskich w zakresie informowania i szkolenia;

f)	W rozdziale VII określono przepisy końcowe.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/687.

Zastosowanie mają ponadto następujące definicje:

a)	„świnia” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodziny świniowatych wymienione w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/429;

b)	„materiał biologiczny” oznacza nasienie, oocyty i zarodki świń pozyskane od lub z utrzymywanych świń do celów sztucznego rozrodu;

c)	„obszar objęty ograniczeniami I” oznacza obszar o precyzyjnie wyznaczonych granicach geograficznych w państwie członkowskim wymieniony w załączniku I część I, objęty środkami szczególnymi w zakresie zwalczania chorób i graniczący z obszarami objętymi ograniczeniami II lub III;

d)	„obszar objęty ograniczeniami II” oznacza obszar o precyzyjnie wyznaczonych granicach geograficznych w państwie członkowskim wymieniony w załączniku I część II, objęty środkami szczególnymi w zakresie zwalczania chorób;

e)	„obszar objęty ograniczeniami III” oznacza obszar o precyzyjnie wyznaczonych granicach geograficznych w państwie członkowskim wymieniony w załączniku I część III, objęty środkami szczególnymi w zakresie zwalczania chorób;

f)	„państwo członkowskie uprzednio uznawane za wolne od choroby” oznacza państwo członkowskie, w którym w okresie poprzednich dwunastu miesięcy u utrzymywanych świń nie potwierdzono afrykańskiego pomoru świń;

g)	„materiały kategorii 2” oznaczają produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pozyskane od lub z utrzymywanych świń;

h)	„materiały kategorii 3” oznaczają produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pozyskane od lub z utrzymywanych świń.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE USTANAWIANIA OBSZARÓW OBJĘTYCH OGRANICZENIAMI I, II I III W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA OGNISKA AFRYKAŃSKIEGO POMORU ŚWIŃ ORAZ STOSOWANIA ŚRODKÓW SZCZEGÓLNYCH W ZAKRESIE ZWALCZANIA CHORÓB WE WSZYSTKICH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Artykuł 3

Przepisy szczególne dotyczące ustanawiania obszarów objętych ograniczeniami i stref objętych zakażeniem w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń

W przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń właściwy organ państwa członkowskiego ustanawia:

a)	w przypadku wystąpienia ogniska choroby u utrzymywanych świń obszar objęty ograniczeniami zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 i zgodnie z warunkami określonymi w tym artykule; albo

b)	w przypadku wystąpienia ogniska choroby u dzikich świń strefę objętą zakażeniem zgodnie z art. 63 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

Artykuł 4

Przepisy szczególne dotyczące ustanawiania dodatkowego obszaru objętego ograniczeniami w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń

1. W przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń właściwy organ państwa członkowskiego może ustanowić, na podstawie kryteriów i zasad wyznaczania granic geograficznych obszarów objętych ograniczeniami określonych w art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, dodatkowy obszar objęty ograniczeniami graniczący z ustanowionym obszarem objętym ograniczeniami lub ustanowioną strefą objętą zakażeniem, o której mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, i odgraniczający je od obszarów nieobjętych ograniczeniami.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby dodatkowy obszar objęty ograniczeniami, o którym mowa w ust. 1, odpowiadał obszarowi objętemu ograniczeniami I wymienionemu w załączniku I część I zgodnie z art. 5.

Artykuł 5

Przepisy szczególne dotyczące umieszczania w wykazie obszarów objętych ograniczeniami I w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń na obszarze państwa członkowskiego graniczącym z obszarem, na którym oficjalnie nie potwierdzono ogniska afrykańskiego pomoru świń

1. Po wystąpieniu ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń na obszarze państwa członkowskiego graniczącym z obszarem, na którym oficjalnie nie potwierdzono żadnego ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych lub dzikich świń, obszar, na którym nie potwierdzono żadnego ogniska, umieszcza się w wykazie, w stosownych przypadkach, w załączniku I część I jako obszar objęty ograniczeniami I.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby po umieszczeniu obszaru w wykazie w załączniku I część I jako obszaru objętego ograniczeniami I niezwłocznie dostosowano dodatkowy obszar objęty ograniczeniami ustanowiony zgodnie z art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, aby obejmował co najmniej odpowiedni obszar objęty ograniczeniami I umieszczony w wykazie w załączniku I dla tego państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego niezwłocznie ustanawia odpowiedni dodatkowy obszar objęty ograniczeniami zgodnie z art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, jeśli obszar objęty ograniczeniami I umieszczono w wykazie w załączniku I.

Artykuł 6

Przepisy szczególne dotyczące umieszczania w wykazie obszarów objętych ograniczeniami II w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w państwie członkowskim

1. Po wystąpieniu ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń na obszarze państwa członkowskiego obszar ten umieszcza się w wykazie w załączniku I część II jako obszar objęty ograniczeniami II.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia niezwłoczne dostosowanie strefy objętej zakażeniem ustanowionej zgodnie z art. 63 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687, aby obejmowała ona co najmniej odpowiedni obszar objęty ograniczeniami II umieszczony w wykazie w załączniku I do niniejszego rozporządzenia dla tego państwa członkowskiego.

Artykuł 7

Przepisy szczególne dotyczące umieszczania w wykazie obszarów objętych ograniczeniami III w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych świń w państwie członkowskim

1. Po wystąpieniu ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych świń na obszarze państwa członkowskiego obszar ten umieszcza się w wykazie w załączniku I część III jako obszar objęty ograniczeniami III.

W przypadku potwierdzenia wyłącznie pierwszego i jedynego ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych świń na obszarze państwa członkowskiego uprzednio uznawanego za wolny od choroby obszaru tego nie umieszcza się w wykazie w części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia jako obszaru objętego ograniczeniami III.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia niezwłoczne dostosowanie obszaru objętego ograniczeniami ustanowionego zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687, aby obejmował co najmniej odpowiedni obszar objęty ograniczeniami III umieszczony w wykazie w załączniku I do niniejszego rozporządzenia dla tego państwa członkowskiego.

Artykuł 8

Ogólne stosowanie środków szczególnych w zakresie zwalczania chorób na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III

Zainteresowane państwa członkowskie stosują środki szczególne w zakresie zwalczania chorób określone w niniejszym rozporządzeniu na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III oprócz środków zwalczania chorób, które należy stosować zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/687:

a)	na obszarach objętych ograniczeniami ustanowionych zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	w strefach objętych zakażeniem ustanowionych zgodnie z art. 63 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI SZCZEGÓLNE W ZAKRESIE ZWALCZANIA CHORÓB MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO PRZESYŁEK ŚWIŃ UTRZYMYWANYCH NA OBSZARACH OBJĘTYCH OGRANICZENIAMI I, II I III ORAZ POZYSKANYCH OD NICH LUB Z NICH PRODUKTÓW W ZAINTERESOWANYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

SEKCJA 1

Stosowanie szczegółowych zakazów w odniesieniu do przesyłek utrzymywanych świń i pozyskanych od nich lub z nich produktów w zainteresowanych państwach członkowskich

Artykuł 9

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zakazuje przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że zakaz przewidziany w ust. 1 nie ma zastosowania do przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I do zakładów znajdujących się na innych obszarach objętych ograniczeniami I, II i III lub poza tymi obszarami, pod warunkiem że zakład przeznaczenia znajduje się na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego.

Artykuł 10

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek materiału biologicznego pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zakazuje przemieszczania przesyłek materiału biologicznego pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary.

Artykuł 11

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zakazuje przemieszczania przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że zakaz przewidziany w ust. 1 nie ma zastosowania do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami II i III i poddanych ubojowi w rzeźniach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami II i III, pod warunkiem że te produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w zakładach i podczas transportu są wyraźnie oddzielone od produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III.

Artykuł 12

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zakazuje przemieszczania przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że zakaz przewidziany w ust. 1 nie ma zastosowania do produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, które to produkty poddano odpowiedniej obróbce zgodnie z załącznikiem VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13

Ogólne zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń i pozyskanych od nich lub z nich produktów, które uznaje się za powodujące ryzyko rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zakazać w obrębie terytorium tego samego państwa członkowskiego przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń i produktów pozyskanych od lub z utrzymywanych świń, jeżeli właściwy organ uzna, że zachodzi ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń na te utrzymywane świnie bądź pozyskane od nich lub z nich produkty, z nich lub za ich pośrednictwem.

SEKCJA 2

Ogólne i szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

Artykuł 14

Ogólne warunki odstępstw od szczegółowych zakazów dotyczących przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

1. Na zasadzie odstępstwa od szczegółowych zakazów przewidzianych w art. 9 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary w przypadkach objętych art. 22, 23, 24, 25, 28 i 29 oraz w przypadku spełnienia szczegółowych warunków przewidzianych w tych artykułach, oraz:

a)	zgodnie z ogólnymi warunkami określonymi w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687; oraz

zgodnie z dodatkowymi ogólnymi warunkami dotyczącymi:

(i)	przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III określonych w art. 15;

(ii)	zakładów, w których utrzymywane są świnie, znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III określonych w art. 16;

(iii)

środków transportu stosowanych do przewożenia utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III określonych w art. 17.

2. Przed udzieleniem zezwoleń przewidzianych w art. 22–25 i art. 28–30 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego przeprowadza ocenę ryzyka wynikającego z takich zezwoleń, przy czym w ocena ta musi wskazywać, że ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń jest znikome.

3. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że dodatkowe ogólne warunki, o których mowa w art. 15 i 16, nie mają zastosowania do przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych w rzeźniach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, pod warunkiem że:

a)	utrzymywane świnie muszą zostać przeniesione do innej rzeźni ze względu na wyjątkowe okoliczności, takie jak poważna awaria w rzeźni;

rzeźnia przeznaczenia znajduje się:

(i)	na obszarach objętych ograniczeniami I, II lub III położonych w tym samym państwie członkowskim; albo

(ii)	w wyjątkowych okolicznościach, takich jak brak rzeźni, o których mowa w lit. b) ppkt (i), poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II lub III na terytorium tego samego państwa członkowskiego;

c)	na przemieszczenie zezwala właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego.

Artykuł 15

Dodatkowe ogólne warunki związane z przemieszczaniem przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zezwala na przemieszczanie świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary w przypadkach objętych art. 22–25 i art. 28–30 oraz w przypadku spełnienia szczegółowych warunków przewidzianych w tych artykułach, pod warunkiem że:

świnie utrzymywano w zakładzie dokonującym wysyłki i nie przemieszczano ich z tego zakładu przez okres co najmniej 30 dni poprzedzających datę przemieszczenia lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, a w tym okresie nie wprowadzono żadnych innych utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami II i III do:

(i)	tego zakładu; albo

(ii)

jednostki epidemiologicznej, w której całkowicie odseparowano świnie, które mają być przemieszczone. Właściwy organ określa, po przeprowadzeniu oceny ryzyka, granice takiej jednostki epidemiologicznej, potwierdzając, że struktura, rozmiar i odległość między różnymi jednostkami epidemiologicznymi oraz prowadzone działania zapewniają oddzielne obiekty do zakwaterowania, utrzymywania i karmienia utrzymywanych świń, tak aby wirus afrykańskiego pomoru świń nie mógł rozprzestrzeniać się z jednej jednostki epidemiologicznej do drugiej;

badanie kliniczne świń utrzymywanych w zakładzie dokonującym wysyłki, w tym tych zwierząt, które mają być przemieszczane lub wykorzystane do pobrania materiału biologicznego, z pozytywnymi wynikami w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń przeprowadził:

(i)	urzędowy lekarz weterynarii;

(ii)	w okresie ostatnich 24 godzin poprzedzających przemieszczanie przesyłki świń lub poprzedzających pobranie materiału biologicznego; oraz

(iii)

zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 oraz częścią A.1 załącznika I do tego rozporządzenia;

w razie konieczności zgodnie z instrukcjami właściwego organu przed datą przemieszczenia przesyłki z zakładu dokonującego wysyłki lub przed datą pobrania materiału biologicznego przeprowadzono badania w kierunku identyfikacji patogenów:

(i)	po badaniu klinicznym, o którym mowa w lit. b), w odniesieniu do świń utrzymywanych w zakładzie, w tym tych zwierząt, które mają być przemieszczane lub wykorzystane do pobrania materiału biologicznego; oraz

(ii)	zgodnie z pkt A.2 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego uzyskuje, w stosownych przypadkach, negatywne wyniki badań w kierunku identyfikacji patogenów, o których mowa w ust. 1 lit. c), przed udzieleniem zezwolenia na przemieszczenie przesyłki.

3. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że w przypadku przemieszczania przesyłek utrzymywanych świń z zakładów dokonujących wysyłki znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I i II poza te obszary do zakładów znajdujących się w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, badanie kliniczne, o którym mowa w ust. 1 lit. b):

a)	przeprowadza się wyłącznie w odniesieniu do zwierząt, które mają zostać przemieszczone; lub

nie musi zostać przeprowadzone, pod warunkiem że:

(i)

urzędowy lekarz weterynarii przeprowadzał wizyty w zakładzie dokonującym wysyłki z częstotliwością, o której mowa w art. 16 lit. a) ppkt (i), i wszystkie wizyty urzędowego lekarza weterynarii w okresie co najmniej dwunastu miesięcy poprzedzających datę przemieszczenia zakończyły się korzystnym wynikiem, wskazującym, że:

—	w zakładzie dokonującym wysyłki wdrożono wymagania w zakresie bioasekuracji, o których mowa w art. 16 lit. b),

—

urzędowy lekarz weterynarii przeprowadził podczas tych wizyt badanie kliniczne z wynikiem korzystnym w kierunku afrykańskiego pomoru świń w odniesieniu do świń utrzymywanych w zakładzie dokonującym wysyłki zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 oraz częścią A.1 załącznika I do tego rozporządzenia;

(ii)	w zakładzie dokonującym wysyłki stosowano ciągły nadzór, o którym mowa w art. 16 lit. c), w okresie co najmniej dwunastu miesięcy poprzedzających datę przemieszczenia.

Artykuł 16

Dodatkowe ogólne warunki związane z zakładami, w których utrzymywane są świnie, znajdującymi się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zezwala wyłącznie na przemieszczanie świń utrzymywanych w zakładach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary w przypadkach objętych art. 22–25 i art. 28–30 oraz w przypadku spełnienia szczegółowych warunków przewidzianych w tych artykułach, pod warunkiem że:

urzędowy lekarz weterynarii przeprowadził wizytę w zakładzie dokonującym wysyłki co najmniej raz po umieszczeniu obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w wykazie w załączniku I do niniejszego rozporządzenia lub w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających przemieszczenie, a urzędowi lekarze weterynarii przeprowadzają w zakładzie regularne wizyty, jak przewidziano w art. 26 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687, w następujący sposób:

(i)	na obszarach objętych ograniczeniami I i II: co najmniej dwa razy do roku, w odstępach co najmniej czterech miesięcy między takimi wizytami;

(ii)	na obszarze objętym ograniczeniami III: przynajmniej raz na trzy miesiące.

Właściwy organ może podjąć decyzję o przeprowadzaniu wizyt w zakładzie na obszarze objętym ograniczeniami III z częstotliwością, o której mowa w lit. a) ppkt (i), na podstawie korzystnego wyniku ostatniej wizyty po umieszczeniu obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w wykazie w załączniku I do niniejszego rozporządzenia lub w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających przemieszczenie, wskazując, że w zakładzie tym wdrożono wymagania w zakresie bioasekuracji, o których mowa w lit. b), i stosuje się ciągły nadzór, o którym mowa w lit. c);

zakład dokonujący wysyłki wdraża wymagania w zakresie bioasekuracji w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń:

(i)	zgodnie z wzmocnionymi środkami bioasekuracji określonymi w załączniku II; oraz

(ii)	zgodnie z ustaleniami zainteresowanego państwa członkowskiego;

w zakładzie dokonującym wysyłki stosuje się ciągły nadzór poprzez badania w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń:

(i)	zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 oraz załącznikiem I do tego rozporządzenia;

(ii)	z wynikiem negatywnym w każdym tygodniu na co najmniej dwóch pierwszych martwych utrzymywanych świniach w wieku powyżej 60 dni lub, w przypadku braku takich martwych zwierząt w wieku powyżej 60 dni, na wszystkich martwych utrzymywanych świniach po odsadzeniu, w każdej jednostce epidemiologicznej;

(iii)

co najmniej w okresie monitorowania afrykańskiego pomoru świń określonym w załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 przed przemieszczeniem przesyłki z zakładu dokonującego wysyłki.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że ogrodzenie chroniące stada, przewidziane w pkt 2 lit. h) załącznika II, o którym mowa w ust. 1 lit. b) ppkt (i) niniejszego artykułu, nie jest wymagane w przypadku zakładów, w których utrzymywane są świnie, przez okres trzech miesięcy od potwierdzenia pierwszego ogniska afrykańskiego pomoru świń w tym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

a)	właściwy organ państwa członkowskiego przeprowadził ocenę ryzyka wynikającego z takiej decyzji, przy czym z oceny tej wynika, że ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń jest znikome;

b)	wprowadzono alternatywny system zapewniający odseparowanie świń utrzymywanych w zakładach od dzikich świń w państwach członkowskich, w których występuje populacja dzikich świń;

c)	utrzymywane świnie z tych zakładów nie są przemieszczane do innych państw członkowskich.

Artykuł 17

Dodatkowe ogólne warunki związane ze środkami transportu stosowanymi do przewożenia świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zezwala wyłącznie na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary, jeśli środki transportu stosowane do przewożenia tych przesyłek:

a)	spełniają wymogi określone w art. 24 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687; oraz

b)	są czyszczone i odkażane zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 pod kontrolą lub nadzorem właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego.

SEKCJA 3

obowiązki podmiotów w zakresie świadectw zdrowia zwierząt

Artykuł 18

Obowiązki podmiotów w zakresie świadectw zdrowia zwierząt do celów przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary

Podmioty przemieszczają przesyłki świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego w przypadkach objętych art. 22–25 i art. 28–30, jeśli przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera co najmniej jedno z następujących poświadczeń zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

a)	„Świnie utrzymywane na obszarze objętym ograniczeniami I przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”;

b)	„Świnie utrzymywane na obszarze objętym ograniczeniami II przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”;

c)	„Świnie utrzymywane na obszarze objętym ograniczeniami III przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

W przypadku przemieszczania w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego właściwy organ może jednak zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 143 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2016/429.

Artykuł 19

Obowiązki podmiotów w zakresie świadectw zdrowia zwierząt do celów przemieszczania przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III

1. Podmioty przemieszczają przesyłki świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I i II poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego w przypadkach objętych art. 38 i 39, jeśli przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 167 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera:

a)	informacje wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2154. oraz

co najmniej jedno z następujących poświadczeń zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

(i)	„Świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”;

(ii)	„Świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

2. Podmioty przemieszczają przesyłki przetworzonych produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	produkty pochodzenia zwierzęcego zostały poddane odpowiedniemu procesowi obróbki zmniejszającej ryzyko określonemu w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 167 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera:

(i)	informacje wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2154; oraz

(ii)

następujące poświadczenie zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

„Przetworzone produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

3. Podmioty przemieszczają przesyłki świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i poddanych ubojowi w rzeźniach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, jeśli przesyłkom tym towarzyszy:

a)	świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 167 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera informacje wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2154; oraz

następujące poświadczenie zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

„Świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i poddanych ubojowi na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

4. Podmioty przemieszczają przesyłki przetworzonych produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i przetwarzanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	produkty pochodzenia zwierzęcego zostały poddane odpowiedniemu procesowi obróbki zmniejszającej ryzyko określonemu w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 167 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera:

(i)	informacje wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2154; oraz

(ii)

następujące poświadczenie zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

„Przetworzone produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i przetworzone na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

5. W przypadkach przemieszczania przesyłek, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 4, w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego właściwy organ może zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 167 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2016/429.

6. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zdecydować, że znak jakości zdrowotnej lub, w stosownych przypadkach, znak identyfikacyjny, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 853/2004, umieszczony na świeżym lub przetworzonym mięsie, produktach mięsnych, w tym na osłonkach, w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1 niniejszego rozporządzenia lub zakładach zajmujących się świeżym lub przetworzonym mięsem, produktami mięsnymi, w tym osłonkami, uzyskanymi ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I lub obszarach poza strefami zamkniętymi I, II i III, może zastąpić świadectwo zdrowia zwierząt przy przemieszczaniu następujących przesyłek:

a)	świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I i II poza te obszary w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, jak określono w ust. 1;

b)	przetworzonych produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I i II poza te obszary w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, jak określono w ust. 2;

świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i poddanych ubojowi w rzeźniach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, jak określono w ust. 3;

przetworzonych produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III i przetworzonych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego, jak określono w ust. 4.

Artykuł 20

Obowiązki podmiotów w zakresie świadectw zdrowia zwierząt do celów przemieszczania przesyłek materiału biologicznego pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych w zakładach znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

Podmioty przemieszczają przesyłki materiału biologicznego pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego w przypadkach objętych art. 31 i 32, jeśli przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 161 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera co najmniej jedno z następujących poświadczeń zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

a)	„Materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”;

b)	„Materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

W przypadku przemieszczania w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego właściwy organ może jednak zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 161 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2016/429.

Artykuł 21

Obowiązki podmiotów w zakresie świadectw zdrowia zwierząt do celów przemieszczania przesyłek materiału kategorii 2 i 3 pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

Podmioty przemieszczają przesyłki materiału kategorii 2 i 3 pozyskanego od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego lub do innego państwa członkowskiego w przypadkach objętych art. 33–37, jeśli przesyłkom tym towarzyszy:

a)	dokument handlowy, o którym mowa w rozdziale III załącznika VIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011; oraz

b)	świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 22 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

W przypadku przemieszczania w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego właściwy organ może jednak zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 22 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

SEKCJA 4

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I poza ten obszar

Artykuł 22

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I poza ten obszar

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami I poza ten obszar do:

zakładu znajdującego się na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego:

(i)	na innym obszarze objętym ograniczeniami I;

(ii)	na obszarach objętych ograniczeniami II i III;

(iii)

poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III;

b)	zakładu znajdującego się na terytorium innego zainteresowanego państwa członkowskiego;

c)	państw trzecich.

2. Właściwy organ udziela zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wyłącznie gdy spełniono:

a)	ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 16 i 17.

SEKCJA 5

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar

Artykuł 23

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do zakładu znajdującego się na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego:

a)	na innym obszarze objętym ograniczeniami II;

b)	na obszarach objętych ograniczeniami I i III;

c)	poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III.

2. Właściwy organ udziela zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wyłącznie gdy spełniono:

a)	ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2 oraz art. 15, 16 i 17.

3. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby świnie podlegające przemieszczaniu, na które udzielono zezwolenia, o którym to przemieszczaniu mowa w ust. 1, pozostawały w zakładzie przeznaczenia co najmniej przez okres monitorowania określony w załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 dla afrykańskiego pomoru świń.

Artykuł 24

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do rzeźni znajdującej się na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego do celów niezwłocznego uboju

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do rzeźni znajdującej się na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	utrzymywane świnie są przemieszczane do celów niezwłocznego uboju;

b)	rzeźnia przeznaczenia została wyznaczona zgodnie z art. 41 ust. 1.

2. Właściwy organ udziela zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wyłącznie gdy spełniono:

a)	ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 16 i 17.

Artykuł 25

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do obszaru objętego ograniczeniami II lub III na terytorium innego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do zakładu znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II lub III na terytorium innego państwa członkowskiego.

2. Właściwy organ udziela zezwoleń, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2 oraz art. 15, 16 i 17;

c)	ustanowiono procedurę odrębnego przesyłania zgodnie z art. 26;

utrzymywane świnie spełniają wszelkie inne dodatkowe odpowiednie gwarancje związane z afrykańskim pomorem świń na podstawie korzystnego wyniku oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się tej choroby:

(i)	wymagane przez właściwy organ zakładu dokonującego wysyłki;

(ii)	zatwierdzone przez właściwe organy państw członkowskich tranzytu i zakładu przeznaczenia przed przemieszczeniem utrzymywanych świń;

e)	w okresie co najmniej ostatnich dwunastu miesięcy nie potwierdzono urzędowo wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń u utrzymywanych świń zgodnie z art. 11 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 w zakładzie dokonującym wysyłki;

f)	podmiot powiadomił właściwy organ z wyprzedzeniem o planowanym przemieszczeniu przesyłki utrzymywanych świń zgodnie z art. 152 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/429 i art. 96 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688.

3. Właściwy organ zakładu dokonującego wysyłki:

a)	sporządza wykaz zakładów, które spełniają gwarancje, o których mowa w ust. 2 lit. d);

b)	niezwłocznie powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o gwarancjach przewidzianych w ust. 2 lit. d) oraz o zatwierdzeniu przez właściwe organy przewidzianym w ust. 2 lit. d) ppkt (ii).

4. Zatwierdzenie, o którym mowa w ust. 2 lit. d) ppkt (ii), oraz niezwłoczne powiadomienie, o którym mowa w ust. 3 lit. b), nie są wymagane, gdy zakład dokonujący wysyłki, miejsca tranzytu i zakład przeznaczenia znajdują się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, które to obszary sąsiadują ze sobą, co zapewnia przemieszanie utrzymywanych świń wyłącznie przez którykolwiek z tych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III zgodnie ze szczegółowymi warunkami przewidzianymi w art. 22 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

Artykuł 26

Szczegółowa procedura odrębnego przesyłania dotycząca przyznawania odstępstw odnośnie do przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do obszaru objętego ograniczeniami II lub III na terytorium innego państwa członkowskiego

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego ustanawia procedurę odrębnego przesyłania przewidzianą w art. 25 ust. 2 lit. c) w odniesieniu do przemieszczania przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do zakładu znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II lub III w innym państwie członkowskim pod kontrolą właściwych organów:

a)	zakładu dokonującego wysyłki;

b)	miejsca tranzytu;

c)	zakładu przeznaczenia.

2. Właściwy organ zakładu dokonującego wysyłki:

zapewnia, aby każdy środek transportu służący do celów przemieszczenia, o którym mowa w ust. 1:

(i)	był indywidualnie wyposażony w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu jego położenia w czasie rzeczywistym;

(ii)

został zaplombowany przez urzędowego lekarza weterynarii niezwłocznie po załadunku przesyłki utrzymywanych świń; wyłącznie urzędowy lekarz weterynarii lub organ egzekwowania prawa zainteresowanego państwa członkowskiego, zgodnie z ustaleniami z właściwym organem, może w stosownych przypadkach złamać plombę i zastąpić ją nową;

b)	powiadamia z wyprzedzeniem właściwy organ miejsca zakładu przeznaczenia oraz, w stosownych przypadkach, właściwy organ miejsca tranzytu o zamiarze wysłania przesyłki utrzymywanych świń;

c)	ustanawia system, zgodnie z którym podmioty mają obowiązek niezwłocznie powiadomić właściwy organ miejsca zakładu dokonującego wysyłki o każdym zdarzeniu lub o każdej awarii środka transportu służącego do przewozu przesyłki utrzymywanych świń;

zapewnia opracowanie planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, systemu hierarchii służbowej oraz niezbędnych zasad współpracy między właściwymi organami, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), w razie możliwych wypadków podczas transportu, poważnej awarii lub jakichkolwiek oszukańczych działań ze strony podmiotów.

Artykuł 27

Obowiązki właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego miejsca zakładu przeznaczenia dla przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II na terytorium innego państwa członkowskiego

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego miejsca zakładu przeznaczenia dla przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II na terytorium innego państwa członkowskiego:

a)	niezwłocznie powiadamia właściwy organ zakładu dokonującego wysyłki o przybyciu przesyłki;

zapewnia, aby utrzymywane świnie:

(i)	pozostawały w zakładzie przeznaczenia co najmniej przez okres monitorowania określony w załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 dla afrykańskiego pomoru świń; albo

(ii)	były przemieszczane bezpośrednio do rzeźni wyznaczonej zgodnie z art. 41 ust. 1 tego rozporządzenia.

SEKCJA 6

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III poza ten obszar

Artykuł 28

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III poza ten obszar do obszaru objętego ograniczeniami II na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9, w wyjątkowych okolicznościach, gdy wskutek tego zakazu w zakładzie, w którym utrzymywane są świnie, pojawiają się problemy związane z dobrostanem zwierząt, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III poza ten obszar do zakładu znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2 oraz art. 15, 16 i 17;

c)	zakład przeznaczenia należy do tego samego łańcucha dostaw i utrzymywane świnie zostaną przemieszczone w celu zakończenia cyklu produkcji.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby utrzymywane świnie nie były przemieszczane z zakładu przeznaczenia znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II co najmniej przez okres monitorowania określony w załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 dla afrykańskiego pomoru świń.

Artykuł 29

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III poza ten obszar do celów niezwłocznego uboju na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 9, w wyjątkowych okolicznościach, gdy wskutek zakazu, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w zakładzie, w którym utrzymywane są świnie, pojawiają się problemy związane z dobrostanem zwierząt, oraz w przypadku ograniczeń logistycznych dotyczących możliwości ubojowych rzeźni znajdujących się na obszarze objętym ograniczeniami III i wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1 lub w przypadku braku wyznaczonej rzeźni na obszarze objętym ograniczeniami III, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczenie – do celów niezwłocznego uboju – świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III poza ten obszar do rzeźni wyznaczonej zgodnie z art. 41 ust. 1 w tym samym państwie członkowskim i jak najbliżej zakładu dokonującego wysyłki znajdującego się:

a)	na obszarze objętym ograniczeniami II;

b)	na obszarze objętym ograniczeniami I, jeżeli nie ma możliwości przeprowadzenia uboju zwierząt na obszarze objętym ograniczeniami II;

c)	poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III, jeżeli nie ma możliwości przeprowadzenia uboju zwierząt na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego udziela zezwolenia przewidzianego w ust. 1 wyłącznie pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 oraz art. 16 i 17.

3. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby:

a)	utrzymywane świnie były przeznaczone do niezwłocznego uboju bezpośrednio w rzeźni wyznaczonej zgodnie z art. 41 ust. 1;

po przybyciu do wyznaczonej rzeźni świnie z obszaru objętego ograniczeniami III były utrzymywane oddzielnie od innych świń i były poddawane ubojowi:

(i)	określonego dnia, gdy poddaje się ubojowi wyłącznie świnie z obszaru objętego ograniczeniami III; albo

(ii)	na koniec dnia, w którym przeprowadza się ubój, w celu zapewnienia, aby następnie nie były poddawane ubojowi inne utrzymywane świnie;

c)	po zakończeniu uboju świń z obszaru objętego ograniczeniami III, a przed rozpoczęciem uboju innych utrzymywanych świń rzeźnia musi zostać oczyszczona i zdezynfekowana zgodnie z instrukcjami właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego.

4. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zapewnia, aby:

a)	produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III i przemieszczone poza ten obszar były przetwarzane lub usuwane zgodnie z art. 33 i 36;

b)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III i przemieszczone poza obszar objęty ograniczeniami III były przetwarzane i przechowywane zgodnie z art. 40.

SEKCJA 7

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III poza te obszary do zatwierdzonego zakładu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego

Artykuł 30

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III do zatwierdzonego zakładu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego znajdującego się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 9 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III do zatwierdzonego zakładu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego znajdującego się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w obrębie tego samego państwa członkowskiego, w którym to zakładzie:

a)	utrzymywane świnie są niezwłocznie uśmiercane; oraz

b)	powstałe produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego udziela zezwolenia przewidzianego w ust. 1 wyłącznie pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2 i art. 17.

SEKCJA 8

Szczegółowe warunki udzielania zezwolenia na przemieszczanie przesyłek zawierających materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar

Artykuł 31

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek zawierających materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 10 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek zawierających materiał biologiczny z zakładu zajmującego się materiałem biologicznym znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II do innego obszaru objętego ograniczeniami II oraz do obszarów objętych ograniczeniami I i III lub poza obszary objęte ograniczeniami I, II i III na terytorium tego samego państwa członkowskiego pod warunkiem że:

a)	materiał biologiczny pobrano lub wyprodukowano, przetworzono i przechowywano w zakładach i został pozyskany od lub z utrzymywanych świń spełniających warunki określone w art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 oraz art. 16;

b)	samce-dawcy i dawczynie świnie były utrzymywane w zakładach zajmujących się materiałem biologicznym, do których nie wprowadzano żadnych innych świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III przez okres co najmniej 30 dni przed datą pobrania lub produkcji materiału biologicznego.

Artykuł 32

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek zawierających materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II z tego obszaru do obszarów objętych ograniczeniami II i III na terytorium innego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 10 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek zawierających materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II z zatwierdzonego zakładu zajmującego się materiałem biologicznym znajdującego się na obszarze objętym ograniczeniami II do obszarów objętych ograniczeniami II i III na terytorium innego zainteresowanego państwa członkowskiego pod warunkiem że:

a)	materiał biologiczny pobrano lub wyprodukowano, przetworzono i przechowywano w zakładach zajmujących się materiałem biologicznym zgodnie z warunkami określonymi w art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 oraz art. 16;

samce-dawcy i dawczynie świnie były utrzymywane w zatwierdzonych zakładach zajmujących się materiałem biologicznym, do których nie wprowadzano żadnych innych świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III przez okres co najmniej 30 dni przed datą pobrania lub produkcji materiału biologicznego;

przesyłki zawierające materiał biologiczny spełniają wszelkie inne odpowiednie gwarancje zdrowia zwierząt w oparciu o korzystny wynik oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń:

(i)	wymagane przez właściwe organy zakładu dokonującego wysyłki;

(ii)	zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego zakładu przeznaczenia przed przemieszczeniem materiału biologicznego.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego:

sporządza wykaz zatwierdzonych zakładów zajmujących się materiałem biologicznym, które spełniają warunki określone w ust. 1 i które są upoważnione do przemieszczania materiału biologicznego z obszaru objętego ograniczeniami II w tym zainteresowanym państwie członkowskim do obszarów objętych ograniczeniami II i III w innym zainteresowanym państwie członkowskim; wykaz ten zawiera informacje na temat zatwierdzonych zakładów zajmujących się materiałem biologicznym świń, które to informacje właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego musi przechowywać, jak określono w art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/686;

b)	udostępnia publicznie wykaz, o którym mowa w lit. a), na swojej stronie internetowej i aktualizuje go;

c)	udostępnia Komisji i państwom członkowskim link do strony internetowej, o której mowa w lit. b).

SEKCJA 9

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary

Artykuł 33

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczenie przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary do zakładu zatwierdzonego przez właściwy organ w celu przetworzenia, usunięcia jako odpadu poprzez spalenie lub usunięcia lub utylizacji poprzez łączne spalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o czym mowa w art. 24 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, znajdującego się poza obszarami objętymi ograniczeniami II lub III w obrębie tego samego państwa członkowskiego, pod warunkiem że środek transportu jest indywidualnie wyposażony w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu jego położenia w czasie rzeczywistym.

2. Przewoźnik odpowiedzialny za przemieszczenie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w ust. 1:

a)	umożliwia właściwemu organowi kontrolę za pośrednictwem systemu nawigacji satelitarnej ruchu środków transportu w czasie rzeczywistym;

b)	przechowuje elektroniczne zapisy tego przemieszczenia przez okres co najmniej dwóch miesięcy od daty przemieszczenia.

3. Właściwy organ może podjąć decyzję, aby system nawigacji satelitarnej, o którym mowa w ust. 1, zastąpić indywidualnym plombowaniem środków transportu, pod warunkiem że:

a)	przesyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III przemieszcza się wyłącznie w obrębie tego samego państwa członkowskiego do zastosowań, o których mowa w ust. 1;

każdy środek transportu jest plombowany przez urzędowego lekarza weterynarii niezwłocznie po załadunku przesyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego; wyłącznie urzędowy lekarz weterynarii lub organ egzekwowania prawa państwa członkowskiego, zgodnie z ustaleniami z właściwym organem, może w stosownych przypadkach złamać plombę i zastąpić ją nową.

Artykuł 34

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek obornika pozyskanego od świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary w obrębie tego samego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek obornika, w tym ściółki i zużytej ściółki, pozyskanego od świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, na składowisko odpadów znajdujące się poza tymi obszarami w obrębie tego samego państwa członkowskiego zgodnie ze szczegółowymi warunkami określonymi w art. 51 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek obornika, w tym ściółki i zużytej ściółki, pozyskanego od świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II do celów przetworzenia lub usunięcia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 w zakładzie zatwierdzonym w odniesieniu do tych celów w obrębie terytorium tego samego państwa członkowskiego.

3. Przewoźnik odpowiedzialny za przemieszczanie przesyłek obornika, w tym ściółki i zużytej ściółki, o których mowa w ust. 1 i 2:

a)	umożliwia właściwemu organowi kontrolę za pośrednictwem systemu nawigacji satelitarnej ruchu środków transportu w czasie rzeczywistym;

b)	przechowuje elektroniczne zapisy tego przemieszczenia przez okres co najmniej dwóch miesięcy od daty przemieszczenia.

4. Właściwy organ może podjąć decyzję, aby system nawigacji satelitarnej, o którym mowa w ust. 3 lit. a), został zastąpiony indywidualnym zaplombowaniem środków transportu, pod warunkiem że każdy środek transportu jest plombowany przez urzędowego lekarza weterynarii niezwłocznie po załadunku przesyłki obornika, w tym ściółki i zużytej ściółki, o której mowa w ust. 1 i 2.

Wyłącznie urzędowy lekarz weterynarii lub organ egzekwowania prawa państwa członkowskiego, zgodnie z ustaleniami z właściwym organem, może w stosownych przypadkach złamać plombę i zastąpić ją nową.

Artykuł 35

Szczegółowe warunki udzielania zezwolenia na przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 3 pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II poza te obszary w obrębie tego samego państwa członkowskiego w celu przetworzenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. a), e) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek zawierających materiały kategorii 3 pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do zakładu zatwierdzonego przez właściwy organ do celów dalszego przetworzenia w przetworzony materiał paszowy, do celów produkcji przetworzonej karmy dla zwierząt domowych, produktów pochodnych przeznaczonych do wykorzystania poza łańcuchem paszowym lub przekształcenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub kompost zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. a), e) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, znajdującego się poza obszarem objętym ograniczeniami II w obrębie tego samego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2;

c)	materiały kategorii 3 pochodzą od utrzymywanych świń oraz z zakładów, które spełniają warunki ogólne określone w art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 16;

materiały kategorii 3 pozyskano od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II i poddanych ubojowi:

(i)

na obszarze objętym ograniczeniami II:

—	tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego; albo

—	innego zainteresowanego państwa członkowskiego zgodnie z art. 25;

albo

(ii)	poza obszarem objętym ograniczeniami II w tym samym zainteresowanym państwie członkowskim zgodnie z art. 24;

e)	środki transportu są indywidualnie wyposażone w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu ich położenia w czasie rzeczywistym;

przesyłki zawierające materiały kategorii 3 przemieszcza się z rzeźni wyznaczonej zgodnie z art. 41 ust. 1 bezpośrednio do:

(i)	zakładu przetwórczego w celu przetwarzania produktów pochodnych, o których mowa w załączniku X do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;

(ii)	zakładu produkującego karmę dla zwierząt domowych zatwierdzonego w odniesieniu do produkcji przetworzonej karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w rozdziale II pkt 3 lit. a) i lit. b) ppkt (i)–(iii) załącznika XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;

(iii)

wytwórni biogazu lub kompostowni zatwierdzonych do celów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w kompost lub biogaz zgodnie ze standardowymi parametrami przekształcania, o których mowa w rozdziale III sekcja 1 załącznika V do rozporządzenia (UE) nr 142/2011; lub

(iv)	zakładu przetwórczego do celów przetwarzania produktów pochodnych, o których mowa w załączniku XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011.

2. Przewoźnik odpowiedzialny za przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 3:

a)	umożliwia właściwemu organowi kontrolę za pośrednictwem systemu nawigacji satelitarnej ruchu środków transportu w czasie rzeczywistym;

b)	przechowuje elektroniczne zapisy tego przemieszczenia przez okres co najmniej dwóch miesięcy od daty przemieszczenia.

3. Właściwy organ może podjąć decyzję, aby system nawigacji satelitarnej, o którym mowa w ust. 1 lit. e), zastąpić indywidualnym plombowaniem środków transportu, pod warunkiem że:

materiały kategorii 3:

(i)	pozyskano od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II;

(ii)	przemieszcza się wyłącznie w obrębie tego samego państwa członkowskiego do zastosowań, o których mowa w ust. 1;

każdy środek transportu jest plombowany przez urzędowego lekarza weterynarii niezwłocznie po załadunku przesyłki materiałów kategorii 3; wyłącznie urzędowy lekarz weterynarii lub organ egzekwowania prawa państwa członkowskiego, zgodnie z ustaleniami z właściwym organem, może w stosownych przypadkach złamać plombę i zastąpić ją nową.

Artykuł 36

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 2 pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III poza te obszary w celu przetworzenia i usunięcia w innym państwie członkowskim

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z materiałów kategorii 2 pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III do zakładu przetwórczego do celów przetworzenia metodami 1–5, jak określono w rozdziale III załącznika IV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011, lub do spalarni lub współspalarni odpadów, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, znajdującego się w innym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2;

c)	środki transportu są indywidualnie wyposażone w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu ich położenia w czasie rzeczywistym;

2. Przewoźnik odpowiedzialny za przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 2:

a)	umożliwia właściwemu organowi kontrolę za pośrednictwem systemu nawigacji satelitarnej ruchu środków transportu w czasie rzeczywistym; oraz

b)	przechowuje elektroniczne zapisy tego przemieszczenia przez okres co najmniej dwóch miesięcy od daty przemieszczenia.

3. Właściwe organy państw członkowskich wysyłki i przeznaczenia przesyłki materiałów kategorii 2 zapewniają kontrolę tej przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Artykuł 37

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 3 pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar w celu przetworzenia lub przekształcenia w innym państwie członkowskim

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek zawierających materiały kategorii 3 pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do zakładu zatwierdzonego przez właściwy organ do celów przetworzenia materiałów kategorii 3 w przetworzoną paszę, przetworzoną karmę dla zwierząt domowych, produkty pochodne przeznaczone do wykorzystania poza łańcuchem paszowym lub przekształcenia materiałów kategorii 3 w biogaz lub kompost zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. a), e) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, znajdującego się w innym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2;

c)	materiały kategorii 3 pochodzą od utrzymywanych świń oraz z zakładów, które spełniają warunki ogólne określone w art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 16;

materiały kategorii 3 pozyskano od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II i poddanych ubojowi:

(i)

na obszarze objętym ograniczeniami II:

—	tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, albo

—	innego zainteresowanego państwa członkowskiego zgodnie z art. 25;

albo

(ii)	poza obszarem objętym ograniczeniami II w tym samym zainteresowanym państwie członkowskim zgodnie z art. 24;

e)	środki transportu są indywidualnie wyposażone w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu ich położenia w czasie rzeczywistym;

produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przemieszcza się bezpośrednio z rzeźni wyznaczonej zgodnie z art. 41 ust. 1 do:

(i)	zakładu przetwórczego do celów przetwarzania produktów pochodnych, o których mowa w załącznikach X i XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;

(ii)	zakładu produkującego karmę dla zwierząt domowych zatwierdzonego w odniesieniu do produkcji przetworzonej karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w rozdziale II pkt 3 lit. b) ppkt (i), (ii) i (iii) załącznika XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;

(iii)

2. Przewoźnik odpowiedzialny za przemieszczanie przesyłek materiałów kategorii 3:

a)	umożliwia właściwemu organowi kontrolę za pośrednictwem systemu nawigacji satelitarnej ruchu środków transportu w czasie rzeczywistym; oraz

b)	przechowuje elektroniczne zapisy przemieszczenia przez okres co najmniej dwóch miesięcy od daty przemieszczenia.

SEKCJA 10

Artykuł 38

Szczegółowe warunki udzielania zezwolenia na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 12 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskano od lub ze świń utrzymywanych w zakładach, które spełniają ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 1 lit. b) i c), art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 16;

c)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, wyprodukowano w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1.

2. Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 12, jeżeli warunki określone w ust. 1 nie są spełnione, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, wyprodukowano w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1;

świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki,

(i)

wyłącznie w przypadku świeżego mięsa, są oznakowane i przemieszczane zgodnie ze szczegółowymi warunkami udzielania zezwoleń na przemieszczanie świeżego mięsa pozyskanego od lub ze zwierząt utrzymywanych należących do gatunków umieszczonych w wykazie z niektórych zakładów określonych w art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 do zakładu przetwórczego w celu poddania jednemu z procesów obróbki zmniejszającej ryzyko określonych w załączniku VII do tego rozporządzenia;

albo

(ii)

oznakowano zgodnie z art. 44 specjalnym znakiem jakości zdrowotnej lub, w stosownych przypadkach, znakiem identyfikacyjnym, który nie jest owalny i którego nie można pomylić ze znakiem jakości zdrowotnej lub znakiem identyfikacyjnym, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 853/2004; oraz

(iii)

są przeznaczone do przemieszczania wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego.

Artykuł 39

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do innych państw członkowskich oraz do państw trzecich

Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 12 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II poza ten obszar do innego państwa członkowskiego oraz do państw trzecich, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2;

c)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskano od lub ze świń utrzymywanych w zakładach, które spełniają ogólne warunki określone w art. 15 i 16;

d)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, wyprodukowano w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1.

Artykuł 40

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III do innych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III lub poza obszary objęte ograniczeniami I, II i III na terytorium tego samego państwa członkowskiego

Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 12 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie przesyłek świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III do innych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III lub poza obszary objęte ograniczeniami I, II i III na terytorium tego samego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

a)	spełnione są ogólne warunki określone w art. 28 ust. 2–7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687;

b)	spełnione są dodatkowe ogólne warunki określone w art. 14 ust. 2;

świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskano od lub ze świń:

(i)	utrzymywanych w zakładach, które spełniają warunki ogólne określone w art. 15 i 16; oraz

(ii)

poddanych ubojowi:

—	w obrębie tego samego obszaru objętego ograniczeniami III, lub

—	poza obszarem objętym ograniczeniami III po dokonaniu dopuszczonego przemieszczenia zgodnie z art. 29;

świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, wyprodukowano w zakładach wyznaczonych zgodnie z art. 41 ust. 1; oraz

(i)

albo

(ii)

(iii)

są przeznaczone do przemieszczania wyłącznie w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ IV

ŚRODKI SZCZEGÓLNE ZMNIEJSZAJĄCE RYZYKO ZWIĄZANE Z AFRYKAŃSKIM POMOREM ŚWIŃ DLA PODMIOTÓW PROWADZĄCYCH PRZEDSIĘBIORSTWO SPOŻYWCZE W ZAINTERESOWANYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Artykuł 41

Specjalne wyznaczenie rzeźni, zakładów rozbioru, chłodni, zakładów przetwórstwa mięsnego i zakładów obróbki dziczyzny

1. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego wyznacza, na wniosek podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze, zakłady do celów:

niezwłocznego uboju utrzymywanych świń z obszarów objętych ograniczeniami II i III:

(i)	w obrębie tych obszarów objętych ograniczeniami II i III;

(ii)	poza tymi obszarami objętymi ograniczeniami II i III, o czym mowa w art. 24 i 29;

b)	rozbioru, przetwarzania i przechowywania świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pochodzących od świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, o czym mowa w art. 38, 39 i 40;

przyrządzania mięsa zwierząt łownych, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1.18 załącznika I do rozporządzenia (WE) 853/2004, oraz przetwarzania i przechowywania świeżego mięsa i produktów mięsnych pochodzących od dzikich świń, pozyskanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, jak przewidziano w art. 48 i 49 niniejszego rozporządzenia;

przyrządzania mięsa zwierząt łownych, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1.18 załącznika I do rozporządzenia (WE) 853/2004, oraz przetwarzania i przechowywania świeżego mięsa i produktów mięsnych pochodzących od dzikich świń, jeżeli zakłady te znajdują się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, jak przewidziano w art. 48 i 49 niniejszego rozporządzenia.

2. Właściwy organ może podjąć decyzję, że wyznaczenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w przypadku zakładów przetwarzających świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, dokonujących ich rozbioru i je przechowujących, które to mięso i produkty pozyskano od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III oraz od lub z dzikich świń na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, oraz zakładów, o których mowa w ust. 1 lit. d), pod warunkiem że:

a)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pochodzące od świń oznakowano w tych zakładach specjalnym znakiem jakości zdrowotnej lub, w stosownych przypadkach, znakiem identyfikacyjnym, o którym mowa w art. 44;

b)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pochodzące od świń z tych zakładów są przeznaczone wyłącznie dla tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego;

c)	produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pochodzące od świń z tych zakładów są przetwarzane lub usuwane wyłącznie w tym samym państwie członkowskim zgodnie z art. 33.

3. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego:

a)	udostępnia Komisji i innym państwom członkowskim link do strony internetowej właściwego organu wraz z wykazem wyznaczonych zakładów i ich działalności, o których mowa w ust. 1;

b)	zapewnia aktualność wykazu, o którym mowa w lit. a).

Artykuł 42

Szczegółowe warunki wyznaczania zakładów do celów niezwłocznego uboju świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego wyznacza zakłady do celów niezwłocznego uboju świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, wyłącznie pod warunkiem że:

ubój świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami II i III oraz świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, podlegających dozwolonym przemieszczeniom, o którym mowa w art. 24 i 29, oraz wytwarzanie i przechowywanie produktów z tych świń odbywa się oddzielnie od uboju świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III oraz od produkcji i przechowywania produktów z tych świń, które nie spełniają odpowiednich:

(i)	dodatkowych warunków ogólnych określonych w art. 15, 16 i 17; oraz

(ii)	warunków szczegółowych przewidzianych w art. 24 i 29;

b)	podmiot prowadzący zakład dysponuje udokumentowanymi instrukcjami lub procedurami zatwierdzonymi przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego, mającymi zapewnić spełnienie warunków określonych w lit. a).

Artykuł 43

Szczegółowe warunki wyznaczania zakładów do celów rozbioru, przetwarzania i przechowywania świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego wyznacza zakłady do celów rozbioru, przetwarzania i przechowywania świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III podlegających dozwolonemu przemieszczeniu, o którym mowa w art. 38, 39 i 40, wyłącznie pod warunkiem że:

rozbiór, przetwarzanie i przechowywanie świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych poza obszarami objętymi ograniczeniami II i III oraz od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III przeprowadza się oddzielnie od świeżego mięsa i produktów mięsnych, w tym osłonek, pozyskanych od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III, które nie spełniają:

(i)	dodatkowych warunków ogólnych określonych w art. 15, 16 i 17; oraz

(ii)	warunków szczegółowych przewidzianych w art. 38, 39 i 40;

b)	podmiot prowadzący zakład dysponuje udokumentowanymi instrukcjami lub procedurami zatwierdzonymi przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego, mającymi zapewnić spełnienie warunków określonych w lit. a).

Artykuł 44

Specjalne znaki jakości zdrowotnej lub znaki identyfikacyjne

Właściwy organ zainteresowanych państw członkowskich zapewnia, aby następujące produkty pochodzenia zwierzęcego były oznakowane specjalnym znakiem jakości zdrowotnej lub, w stosownych przypadkach, znakiem identyfikacyjnym, który nie jest owalny i którego nie można pomylić ze znakiem jakości zdrowotnej ani znakiem identyfikacyjnym przewidzianym w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 853/2004:

a)	świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami III, jak określono w art. 40 lit. d) ppkt (ii);

świeże mięso i produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II, jeśli nie spełniono szczegółowych warunków udzielania zezwolenia na przemieszczanie tych przesyłek poza obszar objęty ograniczeniami II przewidzianych w art. 38 ust. 1, jak określono w art. 38 ust. 2 lit. b) ppkt (ii):

c)	świeże mięso i produkty mięsne pochodzące od dzikich świń przemieszczanych w obrębie obszaru objętego ograniczeniami I lub poza ten obszar z zakładu wyznaczonego zgodnie z art. 41 ust. 1, jak przewidziano w art. 49 ust. 1 lit. c) ppkt (iii) tiret pierwsze.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI SZCZEGÓLNE W ZAKRESIE ZWALCZANIA CHORÓB MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO DZIKICH ŚWIŃ W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Artykuł 45

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania dzikich świń

Właściwe organy wszystkich państw członkowskich zakazują przemieszczania dzikich świń przez podmioty zgodnie z art. 101 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688:

a)	na całym terytorium danego państwa członkowskiego;

z całego terytorium danego państwa członkowskiego do;

(i)	innego państwa członkowskiego oraz

(ii)	państw trzecich.

Artykuł 46

Szczegółowe zakazy dotyczące przemieszczania w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z tych obszarów świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi

1. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zakazują przemieszczania w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z tych obszarów przesyłek świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi.

2. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zakazują przemieszczania w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z tych obszarów świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi:

a)	na własny użytek domowy;

w związku z działalnością myśliwych, którzy dostarczają małe ilości zwierzyny łownej lub mięsa zwierząt łownych bezpośrednio do konsumenta końcowego lub lokalnego zakładu detalicznego bezpośrednio zaopatrującego konsumenta końcowego, jak przewidziano w art. 1 ust. 3 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 47

Ogólne zakazy dotyczące przemieszczania przesyłek produktów pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, ze względu na ryzyko rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zakazać na terytorium tego samego państwa członkowskiego przemieszczania świeżego mięsa, produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, jeżeli właściwy organ uzna, że zachodzi ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń na te dzikie świnie bądź pozyskane od nich lub z nich produkty, z nich lub za ich pośrednictwem.

Artykuł 48

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z tych obszarów przesyłek przetworzonych produktów mięsnych pozyskanych od lub z dzikich świń

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 46 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z tych obszarów przesyłek przetworzonych produktów mięsnych pozyskanych od lub z dzikich świń z zakładów znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III:

a)	do innych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III położonych w tym samym zainteresowanym państwie członkowskim;

b)	do obszarów znajdujących się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III położonych w tym samym zainteresowanym państwie członkowskim; oraz

c)	do innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

2. Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego zezwala na przemieszczanie przesyłek przetworzonych produktów mięsnych pozyskanych od lub z dzikich świń z zakładów znajdujących się na obszarze objętym ograniczeniami I, II i III, o których mowa w ust. 1, wyłącznie pod warunkiem że:

a)	w odniesieniu do każdej dzikiej świni wykorzystywanej do produkcji i przetwarzania produktów mięsnych na obszarze objętym ograniczeniami I, II i III przeprowadzono badania w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń;

b)	właściwy organ uzyskał negatywne wyniki badań w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń, o których mowa w lit. a), przed procesem obróbki, o którym mowa w lit. c) ppkt (ii);

produkty mięsne pozyskane od lub z dzikich świń:

(i)	zostały wyprodukowane oraz były przetwarzane i przechowywane w zakładach wyznaczonych na podstawie art. 41 ust. 1; oraz

(ii)	zostały poddane odpowiedniemu procesowi obróbki zmniejszającej ryzyko w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego z obszarów objętych ograniczeniami zgodnie z załącznikiem VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń.

Artykuł 49

Szczegółowe warunki stosowania odstępstw zezwalających na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz z obszaru objętego ograniczeniami I świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 46 ust. 1 i 2 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie w obrębie obszaru objętego ograniczeniami I oraz z tego obszaru świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, na inne obszary objęte ograniczeniami I, II i III lub na obszary znajdujące się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w tym samym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

a)	w odniesieniu do każdej odpowiedniej dzikiej świni przeprowadzono badania w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń przed przemieszczeniem świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z tych dzikich świń;

b)	właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego uzyskał negatywne wyniki badań w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń, o których mowa w lit. a), przed przemieszczeniem;

świeże mięso, produkty mięsne i wszelkie inne produkty pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, są przemieszczane w obrębie obszaru objętego ograniczeniami I lub poza tym obszarem w tym samym państwie członkowskim:

(i)	na własny użytek domowy; lub

(ii)

(iii)

z zakładów wyznaczonych na podstawie art. 41 ust. 1, w których świeże mięso i produkty mięsne oznaczono:

—	specjalnym znakiem jakości zdrowotnej lub znakiem identyfikacyjnym zgodnie z art. 44 lit. c); albo

—	zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 i są one przemieszczane do zakładu przetwórczego w celu poddania ich jednemu z odpowiednich procesów obróbki zmniejszającej ryzyko określonych w załączniku VII do tego rozporządzenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 46 ust. 2 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w obrębie obszarów objętych ograniczeniami II i III w tym samym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

w odniesieniu do każdej odpowiedniej dzikiej świni przeprowadzono badania w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń przed przemieszczeniem świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z tych dzikich świń bądź ich ciał, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi;

b)	właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego uzyskał negatywne wyniki badań w kierunku identyfikacji patogenów wywołujących afrykański pomór świń, o których mowa w lit. a), przed przemieszczeniem;

świeże mięso, produkty mięsne i wszelkie inne produkty pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, są przemieszczane w obrębie obszarów objętych ograniczeniami II i III w tym samym państwie członkowskim:

(i)	na własny użytek domowy; lub

(ii)	zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687 i są one przemieszczane do zakładu przetwórczego w celu poddania ich jednemu z odpowiednich procesów obróbki zmniejszającej ryzyko określonych w załączniku VII do tego rozporządzenia.

Artykuł 50

Obowiązki podmiotów dotyczące świadectw zdrowia zwierząt do celów przesyłek świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w odniesieniu do przemieszczania poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III

Podmioty przemieszczają poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III przesyłki świeżego mięsa, produktów mięsnych i wszelkich innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń i ciał dzikich świń, które to mięso i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, wyłącznie:

a)	w przypadkach objętych art. 48 i 49; oraz

wówczas, gdy przesyłkom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt przewidziane w art. 167 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, które zawiera:

(i)	informacje wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2154; oraz

(ii)

co najmniej jedno z następujących poświadczeń zgodności z wymogami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu:

—	„Świeże mięso i produkty mięsne oraz wszelkie inne produkty pochodzenia zwierzęcego z obszaru objętego ograniczeniami I pozyskane od lub z dzikich świń przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”,

—	„Ciała dzikich świń, które są przeznaczone do spożycia przez ludzi, z obszaru objętego ograniczeniami I przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”,

—	„Przetworzone produkty mięsne z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III pozyskane od lub z dzikich świń przy zastosowaniu szczególnych środków zwalczania afrykańskiego pomoru świń ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/605.”.

W przypadku przemieszczania w obrębie tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego właściwy organ może jednak zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 167 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2016/429.

Artykuł 51

Szczegółowe warunki udzielania zezwolenia na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz poza tymi obszarami przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pozyskanych od lub z dzikich świń

1. Na zasadzie odstępstwa od zakazów określonych w art. 46 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz poza tymi obszarami przesyłek produktów pochodnych pozyskanych od lub z dzikich świń do innych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III lub do obszarów znajdujących się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w tym samym państwie członkowskim oraz do innych państw członkowskich, o ile produkty pochodne poddano obróbce, w wyniku której nie stwarzają one żadnego ryzyka w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń.

2. Na zasadzie odstępstwa od zakazów określonych w art. 46 ust. 1 właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może zezwolić na przemieszczanie w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz poza tymi obszarami przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń do innych obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz do obszarów znajdujących się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w tym samym państwie członkowskim, pod warunkiem że:

a)	produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są gromadzone, transportowane i usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009;

w przypadku przemieszczania poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III środki transportu są indywidualnie wyposażone w system nawigacji satelitarnej w celu ustalania, transmisji i zapisu ich położenia w czasie rzeczywistym. Przewoźnik umożliwia właściwemu organowi kontrolę w czasie rzeczywistym ruchu środka transportu i prowadzi rejestry elektroniczne tego ruchu przez co najmniej dwa miesiące od chwili przemieszczenia przesyłki.

Artykuł 52

Obowiązki podmiotów dotyczące świadectw zdrowia zwierząt do celów przemieszczania przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego

Podmioty przemieszczają przesyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub z dzikich świń poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III na terytorium tego samego zainteresowanego państwa członkowskiego w przypadku, o którym mowa w art. 51 ust. 2, wyłącznie wówczas, gdy przesyłkom tym towarzyszy:

a)	dokument handlowy, o którym mowa w rozdziale III załącznika VIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011; oraz

b)	świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 22 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

Właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może jednak zdecydować, że świadectwa zdrowia zwierząt nie trzeba wydawać, jak przewidziano w art. 22 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687.

ROZDZIAŁ VI

SZCZEGÓLNE OBOWIĄZKI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH W ZAKRESIE INFORMOWANIA I SZKOLENIA

Artykuł 53

Szczególne obowiązki zainteresowanych państw członkowskich w zakresie informowania

1. Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej operatorzy kolei, autokarów, portów lotniczych i portów, biura podróży, organizatorzy polowań i operatorzy pocztowi byli zobowiązani do zwracania uwagi swoich klientów na środki szczególne w zakresie zwalczania chorób ustanowione w niniejszym rozporządzeniu przez przekazywanie w odpowiedni sposób informacji na temat głównych zakazów ustanowionych w art. 9, 11, 12, 45 i 46 podróżnym przemieszczającym się z obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz klientom korzystającym z usług pocztowych.

W tym celu zainteresowane państwa członkowskie organizują i przeprowadzają regularne kampanie na rzecz podnoszenia świadomości publicznej, aby propagować i rozpowszechniać informacje na temat środków szczególnych w zakresie zwalczania chorób, ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Zainteresowane państwa członkowskie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz o następujących kwestiach:

a)	zmianach sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na swoim terytorium;

b)	wynikach nadzoru nad afrykańskim pomorem świń przeprowadzonego na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III oraz na obszarach znajdujących się poza obszarami objętymi ograniczeniami I, II i III w przypadku utrzymywanych i dzikich świń;

c)	innych środkach i inicjatywach wprowadzonych w celu zapobiegania afrykańskiemu pomorowi świń, jego zwalczania i eliminacji.

Artykuł 54

Szczególne obowiązki zainteresowanych państw członkowskich w zakresie szkolenia

Zainteresowane państwa członkowskie organizują i przeprowadzają regularnie lub w odpowiednich odstępach czasu specjalne szkolenia na temat ryzyka afrykańskiego pomoru świń oraz możliwych środków zapobiegania, zwalczania i eliminacji przynajmniej dla następujących grup docelowych:

a)	lekarzy weterynarii;

b)	rolników utrzymujących świnie;

c)	myśliwych.

Artykuł 55

Szczególne obowiązki wszystkich państw członkowskich w zakresie informowania

1. Wszystkie państwa członkowskie zapewniają, by

na wszystkich trasach w obrębie głównej infrastruktury lądowej, takich jak międzynarodowe szlaki komunikacyjne i kolejowe, oraz w obrębie powiązanych lądowych sieci transportowych, odpowiednie informacje na temat ryzyka przenoszenia afrykańskiego pomoru świń oraz na temat środków szczególnych w zakresie zwalczania chorób, ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, były podawane do wiadomości podróżnych:

(i)	w sposób widoczny i wyraźny;

(ii)

prezentowane w sposób łatwo zrozumiały dla podróżnych przybywających:

—	do obszarów objętych ograniczeniami I, II i III oraz powracających z takich obszarów, lub

—	do państw trzecich narażonych na ryzyko rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń oraz powracających z takich państw;

wprowadzono niezbędne środki w celu podniesienia świadomości wśród zainteresowanych stron działających w sektorze utrzymywanych świń, w tym małych zakładów, na temat ryzyka wprowadzenia wirusa afrykańskiego pomoru świń oraz w celu udzielenia im w najodpowiedniejszy sposób najwłaściwszych informacji na temat wzmocnionych środków bioasekuracji dla zakładów, w których utrzymywane są świnie, znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III, jak przewidziano w załączniku II, w szczególności środków, które mają być stosowane na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III.

2. Wszystkie państwa członkowskie podnoszą świadomość na temat afrykańskiego pomoru świń wśród:

a)	społeczeństwa, jak przewidziano w art. 15 rozporządzenia (UE) 2016/429;

lekarzy weterynarii, rolników i myśliwych oraz udzielają im najodpowiedniejszych informacji na temat zmniejszania ryzyka i wzmocnionych środków bioasekuracji, jak przewidziano w:

(i)	załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

(ii)	wytycznych unijnych w sprawie afrykańskiego pomoru świń uzgodnionych z państwami członkowskimi na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz;

(iii)

dostępnych dowodach naukowych dostarczonych przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności;

(iv)	Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 56

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r. do dnia 20 kwietnia 2028 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

(2) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1882 z dnia 3 grudnia 2018 r. w sprawie stosowania niektórych przepisów dotyczących zapobiegania chorobom oraz ich zwalczania do kategorii chorób umieszczonych w wykazie oraz ustanawiające wykaz gatunków i grup gatunków, z którymi wiąże się znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w tym wykazie (Dz.U. L 308 z 4.12.2018, s. 21).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/687 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących zapobiegania niektórym chorobom umieszczonym w wykazie oraz ich zwalczania (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 64).

(5) https://www.oie.int/en/standard-setting/terrestrial-code/access-online/

(6) https://ec.europa.eu/food/animals/animal-diseases/control-measures/asf_en

(7) Dziennik EFSA 2010;8(3):1556.

(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/2154 z dnia 14 października 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do wymagań w zakresie zdrowia zwierząt, certyfikacji i powiadamiania na potrzeby przemieszczania w obrębie terytorium Unii produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze zwierząt lądowych (Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 5).

(9) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/686 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do zatwierdzania zakładów zajmujących się materiałem biologicznym oraz wymagań w zakresie identyfikowalności i zdrowia zwierząt dotyczących przemieszczania w obrębie terytorium Unii materiału biologicznego niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 1).

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).

(11) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).

(12) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/688 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do wymagań w zakresie zdrowia zwierząt dotyczących przemieszczania zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 140).

(13) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/627 z dnia 15 marca 2019 r. ustanawiające jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 w odniesieniu do kontroli urzędowych (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 51).

(14) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

(15) Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, do celów niniejszego rozporządzenia odniesienia do państw członkowskich obejmują „Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej”.

ZAŁĄCZNIK I

OBSZARY OBJĘTE OGRANICZENIAMI

CZĘŚĆ I

1. Estonia

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Estonii:

—	Hiiu maakond.

2. Węgry

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Węgrzech:

—

Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe,

—	Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—

Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403250, 403350, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404570, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, 406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250350, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 250850, 250950, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251450, 251550, 251650, 251750, 251850, 252150 és 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—

Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050, 575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

3. Łotwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Łotwie:

—	Pāvilostas novada Vērgales pagasts,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Grobiņas novads,

—	Rucavas novada Dunikas pagasts.

4. Litwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Litwie:

—	Klaipėdos rajono savivaldybė: Agluonėnų, Dovilų, Gargždų, Priekulės, Vėžaičių, Kretingalės ir Dauparų-Kvietinių seniūnijos,

—	Palangos miesto savivaldybė.

5. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Wielbark i Rozogi w powiecie szczycieńskim,

—	gminy Janowiec Kościelny, Janowo i część gminy Kozłowo położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie nidzickim,

—	gminy Iłowo-Osada, Lidzbark, Płośnica, Rybno, miasto Działdowo, część gminy wiejskiej Działdowo położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejowe biegnące od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie działdowskim,

—

gminy Kisielice, Susz, miasto Iława i część gminy wiejskiej Iława położona na na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 521 biegnącą od zachodniej granicy gminy do zachodniej granicy miasta Iława oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od południowej granicy gminy miasta Iława przez miejscowość Katarzynki do południowej granicy gminy w powiecie iławskim,

—	powiat nowomiejski.

w województwie podlaskim:

—	gminy Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew i część gminy Kulesze Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię koleją w powiecie wysokomazowieckim,

—	gminy Miastkowo, Nowogród, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim,

—	gminy Szumowo, Zambrów z miastem Zambrów i część gminy Kołaki Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

w województwie mazowieckim:

—	powiat ostrołęcki,

—	powiat miejski Ostrołęka,

—	gminy Bielsk, Brudzeń Duży, Drobin, Gąbin, Łąck, Nowy Duninów, Radzanowo, Słupno i Stara Biała w powiecie płockim,

—	powiat miejski Płock,

—	powiat sierpecki,

—	powiat żuromiński,

—	gminy Andrzejewo, Brok, Stary Lubotyń, Szulborze Wielkie, Wąsewo, Ostrów Mazowiecka z miastem Ostrów Mazowiecka, część gminy Małkinia Górna położona na północ od rzeki Brok w powiecie ostrowskim,

—	gminy Dzierzgowo, Lipowiec Kościelny, miasto Mława, Radzanów, Szreńsk, Szydłowo i Wieczfnia Kościelna, w powiecie mławskim,

—	powiat przasnyski,

—	powiat makowski,

—	gminy Gzy, Obryte, Zatory, Pułtusk i część gminy Winnica położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

—	gminy wyszkowski,

—	gminy Jadów, Strachówka i Tłuszcz w powiecie wołomińskim,

—	gminy Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek i miasto Węgrów w powiecie węgrowskim,

—	gminy Kowala, Wierzbica, część gminy Wolanów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie radomskim,

—	powiat miejski Radom,

—	gminy Jastrząb, Mirów, Orońsko w powiecie szydłowieckim,

—	powiat gostyniński,

w województwie podkarpackim:

—	gminy Pruchnik, Rokietnica, Roźwienica, w powiecie jarosławskim,

—	gminy Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Żurawica, Przemyśl w powiecie przemyskim,

—	powiat miejski Przemyśl,

—

gminy Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, część gminy wiejskiej Przeworsk położona na zachód od miasta Przeworsk i na zachód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 biegnącą od granicy z gminą Tryńcza do granicy miasta Przeworsk, część gminy Zarzecze położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1594R biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Zarzecze oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogi nr 1617R oraz 1619R biegnącą do południowej granicy gminy w powiecie przeworskim,

—	powiat łańcucki,

—	gminy Trzebownisko, Głogów Małopolski i część gminy Sokołów Małopolski położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim,

—	gminy Dzikowiec, Kolbuszowa, Niwiska i Raniżów w powiecie kolbuszowskim,

—	gminy Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec z miastem Mielec, Padew Narodowa, Przecław, Tuszów Narodowy w powiecie mieleckim,

w województwie świętokrzyskim:

—	powiat opatowski,

—	powiat sandomierski,

—	gminy Bogoria, Łubnice, Oleśnica, Osiek, Połaniec, Rytwiany i Staszów w powiecie staszowskim,

—	gminy Bliżyn, Skarżysko-Kamienna, Suchedniów i Skarżysko Kościelne w powiecie skarżyskim,

—

gmina Wąchock, część gminy Brody położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 oraz na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie, drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy oraz na północ od drogi nr 42 i część gminy Mirzec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

—	powiat ostrowiecki,

—	gminy Fałków, Ruda Maleniecka, Radoszyce, Smyków, część gminy Końskie położona na zachód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na południe od linii kolejowej w powiecie koneckim,

—	gminy Mniów i Zagnańsk w powiecie kieleckim,

w województwie łódzkim:

—

gminy Łyszkowice, Kocierzew Południowy, Kiernozia, Chąśno, Nieborów, część gminy wiejskiej Łowicz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącej od granicy miasta Łowicz do zachodniej granicy gminy oraz część gminy wiejskiej Łowicz położona na wschód od granicy miasta Łowicz i na północ od granicy gminy Nieborów w powiecie łowickim,

—	gminy Cielądz, Rawa Mazowiecka z miastem Rawa Mazowiecka w powiecie rawskim,

—	gminy Bolimów, Głuchów, Godzianów, Lipce Reymontowskie, Maków, Nowy Kawęczyn, Skierniewice, Słupia w powiecie skierniewickim,

—	powiat miejski Skierniewice,

—	gminy Mniszków, Paradyż, Sławno i Żarnów w powiecie opoczyńskim,

—	gminy Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki z miastem Tomaszów Mazowiecki i Żelechlinek w powiecie tomaszowskim,

—	gmina Aleksandrów w powiecie piotrkowskim,

w województwie pomorskim:

—

gminy Ostaszewo, miasto Krynica Morska oraz część gminy Nowy Dwór Gdański położona na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim,

—	gminy Lichnowy, Miłoradz, Nowy Staw, Malbork z miastem Malbork w powiecie malborskim,

—	gminy Mikołajki Pomorskie, Stary Targ i Sztum w powiecie sztumskim,

—	powiat gdański,

—	Miasto Gdańsk,

—	powiat tczewski,

—	powiat kwidzyński,

w województwie lubuskim:

—	gminy Przytoczna, Pszczew, Skwierzyna i część gminy Trzciel położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 w powiecie międzyrzeckim,

—	gminy Lubniewice i Krzeszyce w powiecie sulęcińskim,

—	gminy Bogdaniec, Deszczno, Lubiszyn i część gminy Witnica położona na północny - wschód od drogi biegnącej od zachodniej granicy gminy od miejscowości Krześnica, przez miejscowości Kamień Wielki – Mościce – Witnica – Kłopotowo do południowej granicy gminy w powiecie gorzowskim,

w województwie dolnośląskim:

—	gminy Bolesławiec z miastem Bolesławiec, Gromadka i Osiecznica w powiecie bolesławieckim,

—	gmina Węgliniec w powiecie zgorzeleckim,

—	gmina Chocianów i część gminy Przemków położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie polkowickim,

—	gmina Jemielno, Niechlów i Góra w powiecie górowskim,

—	gmina Rudna i Lubin z miastem Lubin w powiecie lubińskim,

w województwie wielkopolskim:

—	gminy Krzemieniewo, Rydzyna, część gminy Święciechowa położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12w powiecie leszczyńskim,

—	część gminy Kwilcz położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 24, część gminy Międzychód położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 24 w powiecie międzychodzkim,

—	gminy Lwówek, Kuślin, Opalenica, część gminy Miedzichowo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92, część gminy Nowy Tomyśl położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 305 w powiecie nowotomyskim,

—	gminy Granowo, Grodzisk Wielkopolski i część gminy Kamieniec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim,

—	gmina Czempiń, miasto Kościan, część gminy wiejskiej Kościan położona na północny – zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5 oraz na wschód od linii wyznaczonej przez kanał Obry, część gminy Krzywiń położona na wschód od linii wyznaczonej przez kanał Obry w powiecie kościańskim,

—	powiat miejski Poznań,

—

gminy Buk, Dopiewo, Komorniki, Tarnowo Podgórne, Stęszew, Swarzędz, Pobiedziska, Czerwonak, Mosina, miasto Luboń, miasto Puszczykowo i część gminy Kórnik położona na zachód od linii wyznaczonych przez drogi: nr S11 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 434 i drogę nr 434 biegnącą od tego skrzyżowania do południowej granicy gminy, część gminy Rokietnica położona na południowy zachód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy w miejscowości Krzyszkowo do południowej granicy gminy w miejscowości Kiekrz oraz część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na południe od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie poznańskim,

—	gmina Kiszkowo i część gminy Kłecko położona na zachód od rzeki Mała Wełna w powiecie gnieźnieńskim,

—

gminy Lubasz, Czarnków z miastem Czarnków, część gminy Połajewo na położona na północ od drogi łączącej miejscowości Chraplewo, Tarnówko-Boruszyn, Krosin, Jakubowo, Połajewo – ul. Ryczywolska do północno-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Wieleń położona na południe od linii kolejowej biegnącej od wschodniej granicy gminy przez miasto Wieleń i miejscowość Herburtowo do zachodniej granicy gminy w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim,

—

gminy Duszniki, Kaźmierz, Pniewy, Ostroróg, Wronki, miasto Szamotuły i część gminy Szamotuły położona na zachód od zachodniej granicy miasta Szamotuły i na południe od linii kolejowej biegnącej od południowej granicy miasta Szamotuły, do południowo-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Obrzycko położona na zachód od drogi nr 185 łączącej miejscowości Gaj Mały, Słopanowo i Obrzycko do północnej granicy miasta Obrzycko, a następnie na zachód od drogi przebiegającej przez miejscowość Chraplewo w powiecie szamotulskim,

—	gmina Budzyń w powiecie chodzieskim,

—	gminy Mieścisko, Skoki i Wągrowiec z miastem Wągrowiec w powiecie wągrowieckim,

—	gmina Dobrzyca i część gminy Gizałki położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 w powiecie pleszewskim,

—	gmina Zagórów w powiecie słupeckim,

—	gmina Pyzdry w powiecie wrzesińskim,

—	gminy Kotlin, Żerków i część gminy Jarocin położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr S11 i 15 w powiecie jarocińskim,

—	gmina Rozdrażew, część gminy Koźmin Wielkopolski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 15, część gminy Krotoszyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 15 oraz na wschód od granic miasta Krotoszyn w powiecie krotoszyńskim,

—	gminy Nowe Skalmierzyce, Raszków, Ostrów Wielkopolski z miastem Ostrów Wielkopolski w powiecie ostrowskim,

—	powiat miejski Kalisz,

—	gminy Ceków-Kolonia, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Mycielin, Opatówek, Szczytniki w powiecie kaliskim,

—	gmina Malanów i część gminy Tuliszków położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 72 w powiecie tureckim,

—	gminy Rychwał, Rzgów, część gminy Grodziec położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 443, część gminy Stare Miasto położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę nr A2 w powiecie konińskim,

w województwie zachodniopomorskim:

—

część gminy Dębno położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na północ od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na północ od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim,

—

gminy Chojna, Trzcińsko-Zdrój oraz część gminy Cedynia położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 124 biegnącą od zachodniej granicy gminy do miasta Cedynia, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 125 biegnącą od miasta Cedynia do wschodniej granicy gminy w powiecie gryfińskim.

6. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Słowacji:

—	the whole district of Vranov nad Topľou, except municipalities included in part II,

—	the whole district of Humenné,

—	the whole district of Snina,

—	the whole district of Medzilaborce,

—	the whole district of Stropkov,

—	the whole district of Svidník, except municipalities included in part II,

—	the whole district of Stará Ľubovňa, except municipalities included in part II,

—	the whole district of whole Kežmarok,

—	the whole district of Poprad,

—	in the district of Rožňava, the whole municipalities of Dobšiná,Vlachovo, Gočovo, Kobeliarovo, Markuška, Koceľovce, Vyšná Slaná Rejdová, Čierna Lehota, Slavošovce, Rochovce, Brdárka, Hanková, Slavoška, Dedinky, Stratená,

—	the whole district of Revúca, except municipalities included in part II,

—	in the district of Michalovce, the whole municipality of Strážske,

—	in the district of Rimavská Sobota, municipalities located south of the road No.526 not included in part II,

—	the whole district of Lučenec, except municipalities included in part II,

—	the whole district of Veľký Krtíš, except municipalities included in part II,

—	in the district of Zvolen, the whole municipality of Lešť,

—	in the district of Detva, the whole municipality of Horný Tisovník.

7. Grecja

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Grecji:

—	in the regional unit of Drama:

—	the community departments of Sidironero and Skaloti and the municipal departments of Livadero and Ksiropotamo (in Drama municipality),

—	the municipal department of Paranesti (in Paranesti municipality),

—	the municipal departments of Kokkinogeia, Mikropoli, Panorama, Pyrgoi (in Prosotsani municipality),

—	the municipal departments of Kato Nevrokopi, Chrysokefalo, Achladea, Vathytopos, Volakas, Granitis, Dasotos, Eksohi, Katafyto, Lefkogeia, Mikrokleisoura, Mikromilea, Ochyro, Pagoneri, Perithorio, Kato Vrontou and Potamoi (in Kato Nevrokopi municipality),

—	in the regional unit of Xanthi:

—	the municipal departments of Kimmerion, Stavroupoli, Gerakas, Dafnonas, Komnina, Kariofyto and Neochori (in Xanthi municipality),

—	the community departments of Satres, Thermes, Kotyli, and the municipal departments of Myki, Echinos and Oraio and (in Myki municipality),

—	the community department of Selero and the municipal department of Sounio (in Avdira municipality),

—	in the regional unit of Rodopi:

—	the municipal departments of Komotini, Anthochorio, Gratini, Thrylorio, Kalhas, Karydia, Kikidio, Kosmio, Pandrosos, Aigeiros, Kallisti, Meleti, Neo Sidirochori and Mega Doukato (in Komotini municipality),

—	the municipal departments of Ipio, Arriana, Darmeni, Archontika, Fillyra, Ano Drosini, Aratos and the Community Departments Kehros and Organi (in Arriana municipality),

—	the municipal departments of Iasmos, Sostis, Asomatoi, Polyanthos and Amvrosia and the community department of Amaxades (in Iasmos municipality),

—	the municipal department of Amaranta (in Maroneia Sapon municipality),

—	in the regional unit of Evros:

—	the municipal departments of Kyriaki, Mandra, Mavrokklisi, Mikro Dereio, Protokklisi, Roussa, Goniko, Geriko, Sidirochori, Megalo Derio, Sidiro, Giannouli, Agriani and Petrolofos (in Soufli municipality),

—	the municipal departments of Dikaia, Arzos, Elaia, Therapio, Komara, Marasia, Ormenio, Pentalofos, Petrota, Plati, Ptelea, Kyprinos, Zoni, Fulakio, Spilaio, Nea Vyssa, Kavili, Kastanies, Rizia, Sterna, Ampelakia, Valtos, Megali Doxipara, Neochori and Chandras (in Orestiada municipality),

—	the municipal departments of Asvestades, Ellinochori, Karoti, Koufovouno, Kiani, Mani, Sitochori, Alepochori, Asproneri, Metaxades, Vrysika, Doksa, Elafoxori, Ladi, Paliouri and Poimeniko (in Didymoteixo municipality),

—	in the regional unit of Serres:

—

the municipal departments of Kerkini, Livadia, Makrynitsa, Neochori, Platanakia, Petritsi, Akritochori, Vyroneia, Gonimo, Mandraki, Megalochori, Rodopoli, Ano Poroia, Katw Poroia, Sidirokastro, Vamvakophyto, Promahonas, Kamaroto, Strymonochori, Charopo, Kastanousi and Chortero and the community departments of Achladochori, Agkistro and Kapnophyto (in Sintiki municipality),

—	the municipal departments of Serres, Elaionas and Oinoussa and the community departments of Orini and Ano Vrontou (in Serres municipality),

—	the municipal departments of Dasochoriou, Irakleia, Valtero, Karperi, Koimisi, Lithotopos, Limnochori, Podismeno and Chrysochorafa (in Irakleia municipality).

8. Niemcy

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Niemczech:

Bundesland Brandenburg:

—	Landkreis Dahme-Spreewald:

—	Gemeinde Alt Zauche-Wußwerk,

—	Gemeinde Byhleguhre-Byhlen,

—	Gemeinde Märkische Heide,

—	Gemeinde Neu Zauche,

—	Gemeinde Schwielochsee mit den Gemarkungen Groß Liebitz, Guhlen, Mochow und Siegadel,

—	Gemeinde Spreewaldheide,

—	Gemeinde Straupitz,

—	Landkreis Märkisch-Oderland:

—	Gemeinde Neuhardenberg,

—	Gemeinde Gusow-Platkow,

—	Gemeinde Lietzen,

—	Gemeinde Falkenhagen (Mark),

—	Gemeinde Zeschdorf,

—	Gemeinde Treplin,

—	Gemeinde Lebus mit den Gemarkungen Wüste-Kunersdorf, Wulkow bei Booßen, Schönfließ, Mallnow – westlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Fichtenhöhe – westlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Lindendorf – westlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Vierlinden – westlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Müncheberg mit den Gemarkungen Trebnitz und Jahnsfelde,

—	Gemeinde Letschin mit den Gemarkungen Steintoch, Neu Rosenthal, Letschin, Kiehnwerder, Sietzing, Kienitz, Wilhelmsaue, Posedin, Solikante, Klein Neuendorf, Neubarnim, Ortwig, Groß Neuendorf, Ortwig Graben, Mehrin-Graben und Zelliner Loose,

—	Gemeinde Seelow – westlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Landkreis Oder-Spree:

—	Gemeinde Storkow (Mark),

—	Gemeinde Wendisch Rietz,

—	Gemeinde Reichenwalde,

—	Gemeinde Diensdorf-Radlow,

—	Gemeinde Bad Saarow,

—	Gemeinde Rietz-Neuendorf mit den Gemarkungen Buckow, Glienicke, Behrensdorf, Ahrensdorf, Herzberg, Görzig, Pfaffendorf, Sauen, Wilmersdorf (G), Neubrück, Drahendorf, Alt Golm,

—	Gemeinde Tauche mit den Gemarkungen Briescht, Kossenblatt, Werder, Görsdorf (B), Giesendorf, Wiesendorf, Wulfersdorf, Falkenberg (T), Lindenberg,

—	Gemeinde Steinhöfel mit den Gemarkungen Demnitz, Steinhöfel, Hasenfelde, Ahrensdorf, Heinersdorf, Tempelberg,

—	Gemeinde Langewahl,

—	Gemeinde Berkenbrück,

—	Gemeinde Briesen (Mark),

—	Gemeinde Jacobsdorf,

—	Landkreis Spree-Neiße:

—	Gemeinde Jänschwalde,

—	Gemeinde Peitz,

—	Gemeinde Tauer,

—	Gemeinde Turnow-Preilack,

—	Gemeinde Drachhausen,

—	Gemeinde Schmogrow-Fehrow,

—	Gemeinde Drehnow,

—	Gemeinde Guben mit der Gemarkung Schlagsdorf,

—	Gemeinde Schenkendöbern mit den Gemarkungen Grabko, Kerkwitz, Groß Gastrose,

—	Gemeinde Teichland,

—	Gemeinde Dissen-Striesow,

—	Gemeinde Heinersbrück,

—	Gemeinde Briesen,

—	Gemeinde Forst,

—	Gemeinde Wiesengrund,

—	Gemeinde Groß Schacksdorf-Simmersdorf,

—	Gemeinde Neiße-Malxetal,

—	Gemeinde Jämlitz-Klein Düben,

—	Gemeinde Tschernitz,

—	Gemeinde Döbern,

—	Gemeinde Felixsee,

—	Gemeinde Spremberg mit den Gemarkungen Lieskau, Schönheide, Graustein, Türkendorf, Groß Luja, Wadelsdorf, Hornow,

—	Gemeinde Neuhausen/Spree mit den Gemarkungen Kathlow, Haasow,

—	Stadt Cottbus mit den Gemarkungen Dissenchen, Döbbrick, Merzdorf, Saspow, Schmellwitz, Sielow, Willmersdorf,

—	kreisfreie Stadt Frankfurt (Oder),

Bundesland Sachsen:

—	Landkreis Görlitz:

—	Landkreis Görlitz nördlich der Bundesautobahn 4 sofern nicht bereits Teil des gefährdeten Gebietes.

CZĘŚĆ II

1. Bułgaria

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Bułgarii:

—	the whole region of Haskovo,

—	the whole region of Yambol,

—	the whole region of Stara Zagora,

—	the whole region of Pernik,

—	the whole region of Kyustendil,

—	the whole region of Plovdiv,

—	the whole region of Pazardzhik,

—	the whole region of Smolyan,

—	the whole region of Burgas excluding the areas in Part III.

2. Estonia

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Estonii:

—	Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond).

3. Węgry

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Węgrzech:

—

Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—

Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye: 251950, 252050, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe.

4. Łotwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Łotwie:

—	Ādažu novads,

—	Aizputes novada Aizputes, Cīravas un Lažas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, Aizputes pilsēta,

—	Aglonas novads,

—	Aizkraukles novads,

—	Aknīstes novads,

—	Alojas novads,

—	Alsungas novads,

—	Alūksnes novads,

—	Amatas novads,

—	Apes novads,

—	Auces novads,

—	Babītes novads,

—	Baldones novads,

—	Baltinavas novads,

—	Balvu novads,

—	Bauskas novads,

—	Beverīnas novads,

—	Brocēnu novads,

—	Burtnieku novads,

—	Carnikavas novads,

—	Cēsu novads

—	Cesvaines novads,

—	Ciblas novads,

—	Dagdas novads,

—	Daugavpils novads,

—	Dobeles novads,

—	Dundagas novads,

—	Durbes novads,

—	Engures novads,

—	Ērgļu novads,

—	Garkalnes novads,

—	Gulbenes novads,

—	Iecavas novads,

—	Ikšķiles novads,

—	Ilūkstes novads,

—	Inčukalna novads,

—	Jaunjelgavas novads,

—	Jaunpiebalgas novads,

—	Jaunpils novads,

—	Jēkabpils novads,

—	Jelgavas novads,

—	Kandavas novads,

—	Kārsavas novads,

—	Ķeguma novads,

—	Ķekavas novads,

—	Kocēnu novads,

—	Kokneses novads,

—	Krāslavas novads,

—	Krimuldas novads,

—	Krustpils novads,

—	Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Padures, Rumbas, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču, Ēdoles, Īvandes, Kurmāles, Turlavas, Gudenieku un Snēpeles pagasts, Kuldīgas pilsēta,

—	Lielvārdes novads,

—	Līgatnes novads,

—	Limbažu novads,

—	Līvānu novads,

—	Lubānas novads,

—	Ludzas novads,

—	Madonas novads,

—	Mālpils novads,

—	Mārupes novads,

—	Mazsalacas novads,

—	Mērsraga novads,

—	Naukšēnu novads,

—	Neretas novads,

—	Ogres novads,

—	Olaines novads,

—	Ozolnieku novads,

—	Pārgaujas novads,

—	Pāvilostas novada Sakas pagasts, Pāvilostas pilsēta,

—	Pļaviņu novads,

—	Preiļu novads,

—	Priekules novads,

—	Priekuļu novads,

—	Raunas novads,

—	republikas pilsēta Daugavpils,

—	republikas pilsēta Jelgava,

—	republikas pilsēta Jēkabpils,

—	republikas pilsēta Jūrmala,

—	republikas pilsēta Rēzekne,

—	republikas pilsēta Valmiera,

—	Rēzeknes novads,

—	Riebiņu novads,

—	Rojas novads,

—	Ropažu novads,

—	Rugāju novads,

—	Rundāles novads,

—	Rūjienas novads,

—	Salacgrīvas novads,

—	Salas novads,

—	Salaspils novads,

—	Saldus novads,

—	Saulkrastu novads,

—	Sējas novads,

—	Siguldas novads,

—	Skrīveru novads,

—	Skrundas novada Raņķu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes,

—	Smiltenes novads,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Strenču novads,

—	Talsu novads,

—	Tērvetes novads,

—	Tukuma novads,

—	Vaiņodes novada Vaiņodes pagasts un Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem autoceļa P116, P106,

—	Valkas novads,

—	Varakļānu novads,

—	Vārkavas novads,

—	Vecpiebalgas novads,

—	Vecumnieku novads,

—	Ventspils novads,

—	Viesītes novads,

—	Viļakas novads,

—	Viļānu novads,

—	Zilupes novads.

5. Litwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Litwie:

—	Alytaus miesto savivaldybė,

—	Alytaus rajono savivaldybė,

—	Anykščių rajono savivaldybė,

—	Akmenės rajono savivaldybė,

—	Birštono savivaldybė,

—	Biržų miesto savivaldybė,

—	Biržų rajono savivaldybė,

—	Druskininkų savivaldybė,

—	Elektrėnų savivaldybė,

—	Ignalinos rajono savivaldybė,

—	Jonavos rajono savivaldybė,

—	Joniškio rajono savivaldybė,

—	Jurbarko rajono savivaldybė: Eržvilko, Girdžių, Jurbarko miesto, Jurbarkų, Raudonės, Šimkaičių, Skirsnemunės, Smalininkų, Veliuonos ir Viešvilės seniūnijos,

—	Kaišiadorių rajono savivaldybė,

—	Kalvarijos savivaldybė,

—	Kauno miesto savivaldybė,

—

Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Ežerėlio, Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Kulautuvos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos, Užliedžių, Vilkijos, ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907,

—	Kazlų rūdos savivaldybė,

—	Kelmės rajono savivaldybė,

—	Kėdainių rajono savivaldybė: Dotnuvos, Gudžiūnų, Kėdainių miesto, Krakių, Pelėdnagių, Surviliškio, Šėtos, Truskavos, Vilainių ir Josvainių seniūnijos dalis į šiaurę ir rytus nuo kelio Nr. 229 ir Nr. 2032,

—	Klaipėdos rajono savivaldybė: Judrėnų, Endriejavo ir Veiviržėnų seniūnijos,

—	Kupiškio rajono savivaldybė,

—	Kretingos rajono savivaldybė,

—	Lazdijų rajono savivaldybė,

—	Marijampolės savivaldybė,

—	Mažeikių rajono savivaldybė,

—	Molėtų rajono savivaldybė,

—	Pagėgių savivaldybė,

—	Pakruojo rajono savivaldybė,

—	Panevėžio rajono savivaldybė,

—	Panevėžio miesto savivaldybė,

—	Pasvalio rajono savivaldybė,

—	Radviliškio rajono savivaldybė,

—	Rietavo savivaldybė,

—	Prienų rajono savivaldybė,

—	Plungės rajono savivaldybė: Žlibinų, Stalgėnų, Nausodžio, Plungės miesto, Šateikių ir Kulių seniūnijos,

—	Raseinių rajono savivaldybė: Betygalos, Girkalnio, Kalnujų, Nemakščių, Pagojukų, Paliepių, Raseinių miesto, Raseinių, Šiluvos, Viduklės seniūnijos,

—	Rokiškio rajono savivaldybė,

—	Skuodo rajono savivaldybės: Aleksandrijos, Ylakių, Lenkimų, Mosėdžio, Skuodo ir Skuodo miesto seniūnijos,

—	Šakių rajono savivaldybė,

—	Šalčininkų rajono savivaldybė,

—	Šiaulių miesto savivaldybė,

—	Šiaulių rajono savivaldybė,

—	Šilutės rajono savivaldybė,

—	Širvintų rajono savivaldybė,

—	Šilalės rajono savivaldybė,

—	Švenčionių rajono savivaldybė,

—	Tauragės rajono savivaldybė,

—	Telšių rajono savivaldybė,

—	Trakų rajono savivaldybė,

—	Ukmergės rajono savivaldybė,

—	Utenos rajono savivaldybė,

—	Varėnos rajono savivaldybė,

—	Vilniaus miesto savivaldybė,

—	Vilniaus rajono savivaldybė,

—	Vilkaviškio rajono savivaldybė,

—	Visagino savivaldybė,

—	Zarasų rajono savivaldybė.

6. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Kalinowo, Stare Juchy, Prostki oraz gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

—	powiat elbląski,

—	powiat miejski Elbląg,

—	powiat gołdapski,

—	powiat piski,

—	gminy Górowo Iławeckie z miastem Górowo Iławeckie i Sępopol w powiecie bartoszyckim,

—

gminy Biskupiec, Kolno, część gminy Olsztynek położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr S51 biegnącą od wschodniej granicy gminy do miejscowości Ameryka oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą S51 do północnej granicy gminy, łączącej miejscowości Mańki – Mycyny – Ameryka w powiecie olsztyńskim,

—

gminy Dąbrówno, Grunwald, część gminy Małdyty położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7, część gminy Miłomłyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7, część gminy wiejskiej Ostróda położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 oraz na południe od drogi nr 16, część miasta Ostróda położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 w powiecie ostródzkim,

—	powiat giżycki,

—	powiat braniewski,

—	powiat kętrzyński,

—	gminy Lubomino i Orneta w powiecie lidzbarskim,

—	gmina Nidzica i część gminy Kozłowo położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie nidzickim,

—	gminy Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Szczytno i miasto Szczytno i Świętajno w powiecie szczycieńskim,

—	powiat mrągowski,

—

gminy Lubawa, miasto Lubawa, Zalewo i część gminy wiejskiej Iława położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 521 biegnącą od zachodniej granicy gminy do zachodniej granicy miasta Iława oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od południowej granicy gminy miasta Iława przez miejscowość Katarzynki do południowej granicy gminy w powiecie iławskim,

—	powiat węgorzewski,

—	część gminy wiejskiej Działdowo położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejowe biegnące od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie działdowskim,

w województwie podlaskim:

—	powiat bielski,

—	powiat grajewski,

—	powiat moniecki,

—	powiat sejneński,

—	gminy Łomża, Piątnica, Jedwabne, Przytuły i Wizna w powiecie łomżyńskim,

—	powiat miejski Łomża,

—	powiat siemiatycki,

—	powiat hajnowski,

—	gminy Ciechanowiec, Klukowo, Szepietowo, Kobylin-Borzymy, Nowe Piekuty, Sokoły i część gminy Kulesze Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie wysokomazowieckim,

—	gmina Rutki i część gminy Kołaki Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

—	powiat kolneński z miastem Kolno,

—	powiat białostocki,

—

gminy Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki Wiżajny oraz część gminy Bakałarzewo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę 653 biegnącej od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 1122B oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1122B biegnącą od drogi 653 w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą 1124B i następnie na północny - wschód od drogi nr 1124B biegnącej od skrzyżowania z drogą 1122B do granicy z gminą Raczki w powiecie suwalskim,

—	powiat miejski Suwałki,

—	powiat augustowski,

—	powiat sokólski,

—	powiat miejski Białystok,

w województwie mazowieckim:

—	powiat siedlecki,

—	powiat miejski Siedlce,

—	gminy Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sterdyń i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim,

—	gminy Grębków i Wierzbno w powiecie węgrowskim,

—	powiat łosicki,

—	powiat ciechanowski,

—	powiat sochaczewski,

—	gminy Policzna, Przyłęk, Tczów i Zwoleń w powiecie zwoleńskim,

—	powiat kozienicki,

—	gminy Chotcza i Solec nad Wisłą w powiecie lipskim,

—	gminy Gózd, Jastrzębia, Jedlnia Letnisko, Pionki z miastem Pionki, Skaryszew, Jedlińsk, Przytyk, Zakrzew, część gminy Iłża położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9, część gminy Wolanów położona na północ od drogi nr 12 w powiecie radomskim,

—	gminy Bodzanów, Bulkowo, Staroźreby, Słubice, Wyszogród i Mała Wieś w powiecie płockim,

—	powiat nowodworski,

—	powiat płoński,

—	gminy Pokrzywnica, Świercze i część gminy Winnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

—	gminy Dębówka, Klembów, Poświętne, Radzymin, Wołomin, miasto Kobyłka, miasto Marki, miasto Ząbki, miasto Zielonka w powiecie wołomińskim,

—

gminy Borowie, Garwolin z miastem Garwolin, Miastków Kościelny, Parysów, Pilawa, część gminy Wilga położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Wilga biegnącą od wschodniej granicy gminy do ujścia do rzeki Wisły, część gminy Górzno położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Łąki i Górzno biegnącą od wschodniej granicy gminy, następnie od miejscowości Górzno na północ od drogi nr 1328 W biegnącej do drogi nr 17, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od drogi nr 17 do zachodniej granicy gminy przez miejscowości Józefów i Kobyla Wola w powiecie garwolińskim,

—	gminy Boguty – Pianki, Zaręby Kościelne, Nur i część gminy Małkinia Górna położona na południe od rzeki Brok w powiecie ostrowskim,

—	gminy Stupsk, Wiśniewo i Strzegowo w powiecie mławskim,

—	gminy Chlewiska i Szydłowiec w powiecie szydłowieckim,

—	powiat miński,

—	powiat otwocki,

—	powiat warszawski zachodni,

—	powiat legionowski,

—	powiat piaseczyński,

—	powiat pruszkowski,

—	powiat grójecki,

—	powiat grodziski,

—	powiat żyrardowski,

—	powiat białobrzeski,

—	powiat przysuski,

—	powiat miejski Warszawa,

w województwie lubelskim:

—	powiat bialski,

—	powiat miejski Biała Podlaska,

—	gminy Batorz, Godziszów, Janów Lubelski, Modliborzyce i Potok Wielki w powiecie janowskim,

—	gminy Janowiec, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Markuszów, Nałęczów, Puławy z miastem Puławy, Wąwolnica i Żyrzyn w powiecie puławskim,

—	gminy Nowodwór, miasto Dęblin i część gminy Ryki położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową powiecie ryckim,

—	gminy Adamów, Krzywda, Stoczek Łukowski z miastem Stoczek Łukowski, Wola Mysłowska, Trzebieszów, Stanin, Wojcieszków, gmina wiejska Łuków i miasto Łuków w powiecie łukowskim,

—	powiat lubelski,

—	powiat miejski Lublin,

—	gminy Niedźwiada, Ostrów Lubelski, Serniki i Uścimów w powiecie lubartowskim,

—	powiat łęczyński,

—	powiat świdnicki,

—	gminy Fajsławice, Gorzków, Izbica, Krasnystaw z miastem Krasnystaw, Kraśniczyn, Łopiennik Górny, Siennica Różana i część gminy Żółkiewka położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 842 w powiecie krasnostawskim,

—

gminy Chełm, Ruda – Huta, Sawin, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny z miastem Rejowiec Fabryczny, Siedliszcze, Wierzbica, część gminy Dorohusk położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Wojsławice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę 1839L, część gminy Leśniowice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę 1839L w powiecie chełmskim,

—	powiat miejski Chełm,

—	powiat kraśnicki,

—	powiat opolski,

—	powiat parczewski,

—	powiat włodawski,

—	powiat radzyński,

w województwie podkarpackim:

—	powiat stalowowolski,

—	gminy Oleszyce, Lubaczów z miastem Lubaczów, Wielkie Oczy w powiecie lubaczowskim,

—	część gminy Kamień położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19, część gminy Sokołów Małopolski położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim,

—	gminy Cmolas i Majdan Królewski w powiecie kolbuszowskim,

—	gminy Grodzisko Dolne, część gminy wiejskiej Leżajsk położona na południe od miasta Leżajsk oraz na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę San, w powiecie leżajskim,

—

gmina Jarocin, część gminy Harasiuki położona na północ od linii wyznaczona przez drogę nr 1048 R, część gminy Ulanów położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Tanew, część gminy Nisko położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 oraz na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 19, część gminy Jeżowe położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 w powiecie niżańskim,

—	powiat tarnobrzeski,

w województwie pomorskim:

—	gminy Dzierzgoń i Stary Dzierzgoń w powiecie sztumskim,

—	gmina Stare Pole w powiecie malborskim,

—	gminy Stegny, Sztutowo i część gminy Nowy Dwór Gdański położona na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim,

w województwie świętokrzyskim:

—	gmina Tarłów i część gminy Ożarów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 w powiecie opatowskim,

—

część gminy Brody położona na zachód od linii kolejowej biegnącej od miejscowości Marcule i od północnej granicy gminy przez miejscowości Klepacze i Karczma Kunowska do południowej granicy gminy oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 i na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie oraz przez drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

—	gmina Gowarczów, część gminy Końskie położona na wschód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na północ od linii kolejowej w powiecie koneckim,

w województwie lubuskim:

—	powiat wschowski,

—	gmina Kostrzyn nad Odrą i część gminy Witnica położona na południowy zachód od drogi biegnącej od zachodniej granicy gminy od miejscowości Krześnica, przez miejscowości Kamień Wielki – Mościce – Witnica – Kłopotowo do południowej granicy gminy w powiecie gorzowskim,

—	gminy Gubin z miastem Gubin, Maszewo i część gminy Bytnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F w powiecie krośnieńskim,

—	powiat słubicki,

—	gminy Słońsk, Sulęcin i Torzym w powiecie sulęcińskim,

—	gminy Bledzew i Międzyrzecz w powiecie międzyrzeckim,

—

gminy Kolsko, część gminy Kożuchów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 283 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 290 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 290 biegnącej od miasta Mirocin Dolny do zachodniej granicy gminy, część gminy Bytom Odrzański położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 293 i 326, część gminy Nowe Miasteczko położona na zachód od linii wyznaczonych przez drogi 293 i 328, część gminy Siedlisko położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od rzeki Odry przy południowe granicy gminy do drogi nr 326 łączącej się z drogą nr 325 biegnącą w kierunku miejscowości Różanówka do skrzyżowania z drogą nr 321 biegnącą od tego skrzyżowania w kierunku miejscowości Bielawy, a następnie przedłużoną przez drogę przeciwpożarową biegnącą od drogi nr 321 w miejscowości Bielawy do granicy gminy w powiecie nowosolskim,

—

gminy Nowogród Bobrzański, Trzebiechów część gminy Bojadła położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 278 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 282 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 282 biegnącej od miasta Bojadła do zachodniej granicy gminy i część gminy Sulechów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S3 w powiecie zielonogórskim,

—	powiat żarski,

—	gminy Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Szprotawa, Wymiarki, Żagań, miasto Żagań, miasto Gozdnica, część gminy Niegosławice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 328 w powiecie żagańskim,

—	gminy Lubrza, Łagów i Świebodzin w powiecie świebodzińskim,

w województwie dolnośląskim:

—	gmina Pęcław, część gminy Kotla położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Krzycki Rów, część gminy wiejskiej Głogów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 12, 319 oraz 329, część miasta Głogów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie głogowskim,

—	gminy Grębocice i Polkowice w powiecie polkowickim,

w województwie wielkopolskim:

—	gminy Przemęt i Wolsztyn w powiecie wolsztyńskim,

—	gmina Wielichowo część gminy Kamieniec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 i część gminy Rakoniewice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 305 w powiecie grodziskim,

—	gminy Lipno, Osieczna, Wijewo, Włoszakowice i część gminy Święciechowa położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie leszczyńskim,

—	gmina Śmigiel, część gminy wiejskiej Kościan położona na południowy – wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5 oraz na zachód od linii wyznaczonej przez kanał Obry, część gminy Krzywiń położona na zachód od linii wyznaczonej przez kanał Obry w powiecie kościańskim,

—	powiat miejski Leszno,

—	powiat obornicki,

—	część gminy Połajewo na położona na południe od drogi łączącej miejscowości Chraplewo, Tarnówko-Boruszyn, Krosin, Jakubowo, Połajewo - ul. Ryczywolska do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim,

—

gmina Suchy Las, część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na północ od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Rokietnica położona na północ i na wschód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy w miejscowości Krzyszkowo do południowej granicy gminy w miejscowości Kiekrz w powiecie poznańskim,

—

część gminy Szamotuły położona na wschód od wschodniej granicy miasta Szamotuły i na północ od linii kolejowej biegnącej od południowej granicy miasta Szamotuły do południowo-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Obrzycko położona na wschód od drogi nr 185 łączącej miejscowości Gaj Mały, Słopanowo i Obrzycko do północnej granicy miasta Obrzycko, a następnie na wschód od drogi przebiegającej przez miejscowość Chraplewo w powiecie szamotulskim.

w województwie łódzkim:

—	gminy Białaczów, Drzewica, Opoczno i Poświętne w powiecie opoczyńskim,

—	gminy Biała Rawska, Regnów i Sadkowice w powiecie rawskim,

—	gmina Kowiesy w powiecie skierniewickim,

w województwie zachodniopomorskim:

—

gmina Boleszkowice i część gminy Dębno położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na południe od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na południe od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim,

—

gminy Mieszkowice, Moryń, część gminy Cedynia położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 124 biegnącą od zachodniej granicy gminy do miasta Cedynia, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 125 biegnącą od miasta Cedynia do wschodniej granicy gminy w powiecie gryfińskim.

7. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Słowacji:

—	the whole district of Gelnica,

—	the whole district of Spišská Nová Ves,

—	the whole district of Levoča,

—	in the district of Michalovce, the whole municipalities of the district not included in Part I,

—	the whole district of Košice-okolie,

—	the whole district of Rožnava, except the municipalities included in Part I,

—	the whole city of Košice,

—	the whole district of Sobrance,

—

in the district of Vranov nad Topľou, the whole municipalities of Zámutov, Rudlov, Jusková Voľa, Banské, Cabov, Davidov, Kamenná Poruba, Vechec, Čaklov, Soľ, Komárany, Čičava, Nižný Kručov, Vranov nad Topľou, Sačurov, Sečovská Polianka, Dlhé Klčovo, Nižný Hrušov, Poša, Nižný Hrabovec, Hencovce, Kučín, Majerovce, Sedliská, Kladzany and Tovarnianska Polianka, Herrmanovce nad Topľou, Petrovce, Pavlovce, Hanušovce nad Topľou, Medzianky, Radvanovce, Babie, Vlača, Ďurďoš, Prosačov, Remeniny, Skrabské, Bystré, Petkovce, Michalok, Vyšný Žipov, Čierne nad Topľou, Zlatník, Hlinné, Jastrabie nad Topľou, Merník,

—	the whole district of Prešov,

—	in the whole district of Sabinov,

—	in the district of Svidník, the whole municipalities of Dukovce, Želmanovce, Kuková, Kalnište, Lužany pri Ondave, Lúčka, Giraltovce, Kračúnovce, Železník, Kobylince, Mičakovce,

—	the whole district of Bardejov,

—	in the district of Stará Ľubovňa, the whole municipalities of Kyjov, Pusté Pole, Šarišské Jastrabie, Čirč, Ruská Voľa nad Popradom, Obručné, Vislanka, Ďurková, Plaveč, Ľubotín, Orlov,

—	in the district of Revúca, the whole municipalities of Gemer, Tornaľa, Žiar, Gemerská Ves, Levkuška, Otročok, Polina, Rašice, Licince, Leváre, Držkovce, Chvalová, Sekerešovo, Višňové, Gemerské Teplice, Gemerský Sad, Hucín, Jelšava, Nadraž, Prihradzany, Šivetice, Kameňany,

—

in the district of Rimavská Sobota, the whole municipalities of Abovce, Barca, Bátka, Cakov, Chanava, Dulovo, Figa, Gemerské Michalovce, Hubovo, Ivanice, Kaloša, Kesovce, Kráľ, Lenartovce, Lenka, Neporadza, Orávka, Radnovce, Rakytník, Riečka, Rimavská Seč, Rumince, Stránska, Uzovská Panica, Valice, Vieska nad Blhom, Vlkyňa, Vyšné Valice, Včelince, Zádor, Číž, Štrkovec Tomášovce, Žíp, Španie Pole, Hostišovce, Budikovany, Teplý Vrch, Veľký Blh, Janice, Chrámec, Orávka, Martinová, Bottovo, Dubovec, Šimonovce, Širkovce Drňa, Hostice, Gemerské Dechtáre, Jestice, Petrovce, Dubno, Gemerský Jablonec,

—

in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities of Ľuboriečka, Muľa, Dolná Strehová, Závada, Pravica, Chrťany, Senné, Brusník, Horná Strehová, Slovenské Kľačany, Vieska, Veľký Lom, Suché Brezovo, Horné Strháre, Dolné Strháre, Modrý Kameň,Veľký Krtíš, Veľké Zlievce, Malé Zlievce, Veľké Stračiny, Malé Stračiny, Bušince, Čeláre, Gabušovce, Zombor, Olováry, Malý Krtíš, Nová Ves

—	in the district of Lučenec the whole municipalities of Kalonda, Panické Dravce, Halič, Mašková, Lehôtka, Ľuboreč, Jelšovec, Veľká nad Ipľom, Trenč, Rapovce, Mučín, Lipovany.

8. Niemcy

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Niemczech:

Bundesland Brandenburg:

—	Landkreis Oder-Spree:

—	Gemeinde Grunow-Dammendorf,

—	Gemeinde Mixdorf

—	Gemeinde Schlaubetal,

—	Gemeinde Neuzelle,

—	Gemeinde Neißemünde,

—	Gemeinde Lawitz,

—	Gemeinde Eisenhüttenstadt,

—	Gemeinde Vogelsang,

—	Gemeinde Ziltendorf,

—	Gemeinde Wiesenau,

—	Gemeinde Friedland,

—	Gemeinde Siehdichum

—	Gemeinde Müllrose,

—	Gemeinde Groß Lindow,

—	Gemeinde Brieskow-Finkenheerd,

—	Gemeinde Ragow-Merz,

—	Gemeinde Beeskow,

—	Gemeinde Rietz-Neuendorf mit den Gemarkungen Groß Rietz und Birkholz,

—	Gemeinde Tauche mit den Gemarkungen Stremmen, Ranzig, Trebatsch, Sabrodt, Sawall, Mitweide und Tauche,

—	Landkreis Dahme-Spreewald:

—	Gemeinde Jamlitz,

—	Gemeinde Lieberose,

—	Gemeinde Schwielochsee mit den Gemarkungen Goyatz, Jessern, Lamsfeld, Ressen, Speichrow und Zaue,

—	Landkreis Spree-Neiße:

—	Gemeinde Schenkendöbern mit den Gemarkungen Stakow, Reicherskreuz, Groß Drewitz, Sembten, Lauschütz, Krayne, Lübbinchen, Grano, Pinnow, Bärenklau, Schenkendöbern und Atterwasch,

—	Gemeinde Guben mit den Gemarkungen Bresinchen, Guben und Deulowitz,

—	Landkreis Märkisch-Oderland:

—	Gemeinde Zechin,

—	Gemeinde Bleyen-Genschmar,

—	Gemeinde Golzow,

—	Gemeinde Küstriner Vorland,

—	Gemeinde Alt Tucheband,

—	Gemeinde Reitwein,

—	Gemeinde Podelzig,

—	Gemeinde Letschin mit der Gemarkung Sophienthal,

—	Gemeinde Seelow – östlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Vierlinden – östlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Lindendorf – östlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Fichtenhöhe – östlich der Bahnstrecke RB 60,

—	Gemeinde Lebus mit den Gemarkungen Lebus und Mallnow – östlich der Bahnstrecke RB 60,

Bundesland Sachsen:

—

Landkreis Görlitz:

—	Gemeinde Bad Muskau,

—	Gemeinde Krauschwitz i.d. O.L. östlich der Linie: Straßenzug B115/B156 nördlicher Teil (Jämlitzer Weg) bis Abzweig Forstweg, weiter entlang des Wildzaunes: Forstweg – Bautzener Straße – Waldstück „Drachenberge” – S126 bis B115,

—	Gemeinde Hähnichen östlich der B115,

—	Gemeinde Horka nördlich der Bahnstrecke DB6207 „Roßlau (Elbe) – Horka – Grenze DE/PL”,

—	Gemeinde Neißeaue nördlich der Bahnstrecke DB6207 „Roßlau (Elbe) – Horka – Grenze DE/PL”,

—	Gemeinde Niesky östlich der B115 und nördlich der Bahnstrecke DB6207 „Roßlau (Elbe) – Horka – Grenze DE/PL”,

—	Gemeinde Rietschen östlich der B115,

—	Gemeinde Rothenburg/O.L. nördlich der Bahnstrecke DB6207 „Roßlau (Elbe) – Horka – Grenze DE/PL”,

—	Gemeinde Weißkeißel östlich der B115 sowie Gebiet westlich der B115 und nördlich der S126 (Friedhof).

CZĘŚĆ III

1. Bułgaria

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Bułgarii:

—	the whole region of Blagoevgrad,

—	the whole region of Dobrich,

—	the whole region of Gabrovo,

—	the whole region of Kardzhali,

—	the whole region of Lovech,

—	the whole region of Montana,

—	the whole region of Pleven,

—	the whole region of Razgrad,

—	the whole region of Ruse,

—	the whole region of Shumen,

—	the whole region of Silistra,

—	the whole region of Sliven,

—	the whole region of Sofia city,

—	the whole region of Sofia Province,

—	the whole region of Targovishte,

—	the whole region of Vidin,

—	the whole region of Varna,

—	the whole region of Veliko Tarnovo,

—	the whole region of Vratza,

—	in Burgas region:

—	the whole municipality of Burgas,

—	the whole municipality of Kameno,

—	the whole municipality of Malko Tarnovo,

—	the whole municipality of Primorsko,

—	the whole municipality of Sozopol,

—	the whole municipality of Sredets,

—	the whole municipality of Tsarevo,

—	the whole municipality of Sungurlare,

—	the whole municipality of Ruen,

—	the whole municipality of Aytos.

2. Łotwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Łotwie:

—	Aizputes novada Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296,

—	Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296,

—	Skrundas novada Rudbāržu, Nīkrāces pagasts, Raņķu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasts (izņemot pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes), Skrundas pilsēta,

—	Vaiņodes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106.

3. Litwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Litwie:

—	Jurbarko rajono savivaldybė: Seredžiaus ir Juodaičių seniūnijos,

—	Kauno rajono savivaldybė: Čekiškės seniūnija, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907,

—	Kėdainių rajono savivaldybė: Pernaravos seniūnija ir Josvainių seniūnijos pietvakarinė dalis tarp kelio Nr. 229 ir Nr. 2032,

—	Plungės rajono savivaldybė: Alsėdžių, Babrungo, Paukštakių, Platelių ir Žemaičių Kalvarijos seniūnijos,

—	Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos ir Ariogalos miesto seniūnijos,

—	Skuodo rajono savivaldybės: Barstyčių, Notėnų ir Šačių seniūnijos.

4. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Bisztynek i Bartoszyce z miastem Bartoszyce w powiecie bartoszyckim,

—	gminy Kiwity i Lidzbark Warmiński z miastem Lidzbark Warmiński w powiecie lidzbarskim,

—

gminy Łukta, Morąg, Miłakowo, część gminy Małdyty położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7, część gminy Miłomłyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7, część gminy wiejskiej Ostróda położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 oraz na północ od drogi nr 16, część miasta Ostróda położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr w powiecie ostródzkim,

—	powiat olecki,

—

gminy Barczewo, Gietrzwałd, Jeziorany, Jonkowo, Dywity, Dobre Miasto, Purda, Stawiguda, Świątki, część gminy Olsztynek położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr S51 biegnącą od wschodniej granicy gminy do miejscowości Ameryka oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą S51 do północnej granicy gminy, łączącej miejscowości Mańki – Mycyny – Ameryka w powiecie olsztyńskim,

—	powiat miejski Olsztyn,

w województwie podlaskim:

—

część gminy Bakałarzewo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę 653 biegnącej od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 1122B oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1122B biegnącą od drogi 653 w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą 1124B i następnie na południowy - zachód od drogi nr 1124B biegnącej od skrzyżowania z drogą 1122B do granicy z gminą Raczki w powiecie suwalskim,

w województwie mazowieckim:

—

gminy Łaskarzew z miastem Łaskarzew, Maciejowice, Sobolew, Trojanów, Żelechów, część gminy Wilga położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Wilga biegnącą od wschodniej granicy gminy do ujścia do rzeki Wisły, część gminy Górzno położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Łąki i Górzno biegnącą od wschodniej granicy gminy, następnie od miejscowości Górzno na południe od drogi nr 1328 W biegnącej do drogi nr 17, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od drogi nr 17 do zachodniej granicy gminy przez miejscowości Józefów i Kobyla Wola w powiecie garwolińskim,

—	część gminy Iłża położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 w powiecie radomskim,

—	gmina Kazanów w powiecie zwoleńskim,

—	gminy Ciepielów, Lipsko, Rzeczniów i Sienno w powiecie lipskim,

w województwie lubelskim:

—	powiat tomaszowski,

—

gminy Białopole, Dubienka, Kamień, Żmudź, część gminy Dorohusk położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Wojsławice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę 1839L, część gminy Leśniowice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę 1839L w powiecie chełmskim,

—	gmina Rudnik i część gminy Żółkiewka położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 842 w powiecie krasnostawskim,

—	powiat zamojski,

—	powiat miejski Zamość,

—	powiat biłgorajski,

—	powiat hrubieszowski,

—	gminy Dzwola i Chrzanów w powiecie janowskim,

—	gmina Serokomla w powiecie łukowskim,

—	gminy Abramów, Kamionka, Michów, Lubartów z miastem Lubartów, Firlej, Jeziorzany, Kock, Ostrówek w powiecie lubartowskim,

—	gminy Kłoczew, Stężyca, Ułęż i część gminy Ryki położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie ryckim,

—	gmina Baranów w powiecie puławskim,

w województwie podkarpackim:

—	gminy Cieszanów, Horyniec-Zdrój, Narol i Stary Dzików w powiecie lubaczowskim,

—	gminy Kuryłówka, Nowa Sarzyna, miasto Leżajsk, część gminy wiejskiej Leżajsk położona na północ od miasta Leżajsk oraz część gminy wiejskiej Leżajsk położona na wschód od linii wyznaczonej przez rzekę San, w powiecie leżajskim,

—

gminy Krzeszów, Rudnik nad Sanem, część gminy Harasiuki położona na południe od linii wyznaczona przez drogę nr 1048 R, część gminy Ulanów położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Tanew, część gminy Nisko położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 oraz na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 19, część gminy Jeżowe położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 w powiecie niżańskim,

—	gminy Chłopice, Jarosław z miastem Jarosław, Laszki, Wiązownica, Pawłosiów, Radymno z miastem Radymno, w powiecie jarosławskim,

—	gmina Stubno w powiecie przemyskim,

—	część gminy Kamień położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 19 w powiecie rzeszowskim,

—

gminy Adamówka, Sieniawa, Tryńcza, miasto Przeworsk, część gminy wiejskiej Przeworsk położona na wschód od miasta Przeworsk i na wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 biegnącą od granicy z gminą Tryńcza do granicy miasta Przeworsk, część gminy Zarzecze położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1594R biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Zarzecze oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogi nr 1617R oraz 1619R biegnącą do południowej granicy gminy w powiecie przeworskim,

w województwie lubuskim:

—

gminy Nowa Sól i miasto Nowa Sól, Otyń oraz część gminy Kożuchów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 283 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 290 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 290 biegnącej od miasta Mirocin Dolny do zachodniej granicy gminy, część gminy Bytom Odrzański położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 293 i 326, część gminy Nowe Miasteczko położona na wschód od linii wyznaczonych przez drogi 293 i 328, część gminy Siedlisko położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od rzeki Odry przy południowe granicy gminy do drogi nr 326 łączącej się z drogą nr 325 biegnącą w kierunku miejscowości Różanówka do skrzyżowania z drogą nr 321 biegnącą od tego skrzyżowania w kierunku miejscowości Bielawy, a następnie przedłużoną przez drogę przeciwpożarową biegnącą od drogi nr 321 w miejscowości Bielawy do granicy gminy w powiecie nowosolskim,

—

gminy Babimost, Czerwieńsk, Kargowa, Świdnica, Zabór, część gminy Bojadła położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 278 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 282 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 282 biegnącej od miasta Bojadła do zachodniej granicy gminy i część gminy Sulechów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S3 w powiecie zielonogórskim,

—	część gminy Niegosławice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 328 w powiecie żagańskim,

—	powiat miejski Zielona Góra,

—	gminy Skąpe, Szczaniec i Zbąszynek w powiecie świebodzińskim,

—	gminy Bobrowice, Dąbie, Krosno Odrzańskie i część gminy Bytnica położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F w powiecie krośnieńskim,

—	część gminy Trzciel położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 w powiecie międzyrzeckim,

w województwie wielkopolskim:

—	gmina Zbąszyń, część gminy Miedzichowo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 92, część gminy Nowy Tomyśl położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 305 w powiecie nowotomyskim,

—	gmina Siedlec w powiecie wolsztyńskim,

—	część gminy Rakoniewice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 305 w powiecie grodziskim,

—	gminy Chocz, Czermin, Gołuchów, Pleszew i część gminy Gizałki położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 w powiecie pleszewskim,

—	część gminy Grodziec położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 w powiecie konińskim,

—	gminy Blizanów, Stawiszyn, Żelazków w powiecie kaliskim,

w województwie dolnośląskim:

—

gminy Jerzmanowa, Żukowice, część gminy Kotla położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Krzycki Rów, część gminy wiejskiej Głogów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 12, 319 oraz 329, część miasta Głogów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie głogowskim,

—	gminy Gaworzyce, Radwanice i część gminy Przemków położona na północ od linii wyznaczonej prze drogę nr 12 w powiecie polkowickim,

w województwie świętokrzyskim:

—	część gminy Brody położona na wschód od linii kolejowej biegnącej od miejscowości Marcule i od północnej granicy gminy przez miejscowości Klepacze i Karczma Kunowska do południowej granicy gminy w powiecie starachowickim.

5. Rumunia

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Rumunii:

—

Zona orașului București,

—	Județul Constanța,

—	Județul Satu Mare,

—	Județul Tulcea,

—	Județul Bacău,

—	Județul Bihor,

—	Județul Bistrița Năsăud,

—	Județul Brăila,

—	Județul Buzău,

—	Județul Călărași,

—	Județul Dâmbovița,

—	Județul Galați,

—	Județul Giurgiu,

—	Județul Ialomița,

—	Județul Ilfov,

—	Județul Prahova,

—	Județul Sălaj,

—	Județul Suceava

—	Județul Vaslui,

—	Județul Vrancea,

—	Județul Teleorman,

—	Judeţul Mehedinţi,

—	Județul Gorj,

—	Județul Argeș,

—	Judeţul Olt,

—	Judeţul Dolj,

—	Județul Arad,

—	Județul Timiș,

—	Județul Covasna,

—	Județul Brașov,

—	Județul Botoșani,

—	Județul Vâlcea,

—	Județul Iași,

—	Județul Hunedoara,

—	Județul Alba,

—	Județul Sibiu,

—	Județul Caraș-Severin,

—	Județul Neamț,

—	Județul Harghita,

—	Județul Mureș,

—	Județul Cluj,

—	Județul Maramureş.

6. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Słowacji:

—	the whole district of Trebišov.

7. Włochy

Następujące obszary objęte ograniczeniami III we Włoszech:

tutto il territorio della Sardegna.

ZAŁĄCZNIK II

WZMOCNIONE ŚRODKI BIOASEKURACJI DLA ZAKŁADÓW, W KTÓRYCH UTRZYMYWANE SĄ ŚWINIE, ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W OBRĘBIE OBSZARÓW OBJĘTYCH OGRANICZENIAMI I, II I III

(o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. b) ppkt (i))

Następujące wzmocnione środki bioasekuracji, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. b) ppkt (i), mają zastosowanie do zakładów, w których utrzymywane są świnie, znajdujących się na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III w zainteresowanych państwach członkowskich w przypadku dozwolonych przemieszczeń przesyłek zawierających:

a)	świnie utrzymywane na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III przemieszczane poza te obszary, jak przewidziano w art. 22, 23, 24, 25, 28 i 29;

b)	materiał biologiczny pozyskany od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II przemieszczany poza ten obszar, jak przewidziano w art. 31 i 32;

c)	produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarze objętym ograniczeniami II przemieszczane poza ten obszar, jak przewidziano w art. 35 i 37;

d)	świeże mięso, produkty mięsne, w tym osłonki, pozyskane od lub ze świń utrzymywanych na obszarach objętych ograniczeniami II i III przemieszczane poza te obszary, jak przewidziano w art. 38, 39 i 40.

Podmioty prowadzące zakłady, w których utrzymywane są świnie, znajdujące się w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w zainteresowanych państwach członkowskich w przypadku dozwolonych przemieszczeń poza te obszary, zapewniają stosowanie w zakładach, w których utrzymywane są świnie, następujących wzmocnionych środków bioasekuracji:

brak bezpośredniego lub pośredniego kontaktu między utrzymywanymi świniami oraz co najmniej:

(i)	innymi utrzymywanymi świniami z innych zakładów;

(ii)	dzikimi świniami;

b)	odpowiednie środki higieniczne, takie jak zmiana odzieży i obuwia przy wchodzeniu do i opuszczaniu pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie;

c)	mycie i odkażanie rąk oraz odkażanie obuwia przy wchodzeniu do pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie;

d)	brak kontaktu z utrzymywanymi świniami przez okres co najmniej 48 godzin po polowaniu na dzikie świnie lub jakimkolwiek innym kontakcie z dzikimi świniami;

e)	zakaz wstępu nieupoważnionych osób lub środków transportu do zakładu, w tym do pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie;

f)	odpowiednie prowadzenie ewidencji osób i środków transportu mających dostęp do zakładu, w którym utrzymywane są świnie;

pomieszczenia i budynki zakładu, w którym utrzymywane są świnie, muszą:

(i)	być zbudowane w taki sposób, aby żadne inne zwierzęta nie mogły wejść do pomieszczeń i budynków ani mieć kontaktu z utrzymywanymi świniami, ich paszą i materiałem ściółkowym;

(ii)	umożliwiać mycie i odkażanie rąk;

(iii)

umożliwiać czyszczenie i odkażanie pomieszczeń;

(iv)	posiadać odpowiednie warunki do zmiany obuwia i odzieży przy wejściu do pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie;

h)	posiadać ogrodzenia ochronne co najmniej pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie, oraz budynków, w których przechowuje się paszę i ściółkę;

musi istnieć plan bioasekuracji zatwierdzony przez właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego z uwzględnieniem profilu zakładu i ustawodawstwa krajowego; ten plan bioasekuracji obejmuje co najmniej:

(i)	ustanowienie „czystych” i „brudnych” stref dla pracowników, właściwych dla typologii gospodarstw, takich jak przebieralnie, prysznice, jadalnie;

(ii)	ustanowienie i, w stosownych przypadkach, przegląd rozwiązań logistycznych dotyczących wprowadzania do zakładu nowych utrzymywanych świń;

(iii)

procedury czyszczenia i dezynfekcji obiektów, środków transportu, wyposażenia i higieny personelu;

(iv)	przepisy dotyczące żywności dla personelu znajdującego się na miejscu oraz zakaz utrzymywania świń przez personel, tam gdzie jest to istotne i w stosownych przypadkach;

(v)	specjalny, powtarzający się program podnoszenia świadomości dla personelu w zakładzie;

(vi)	ustanowienie i, w stosownych przypadkach, przegląd rozwiązań logistycznych w celu zapewnienia właściwego rozdzielenia różnych jednostek epidemiologicznych oraz uniknięcia bezpośredniego lub pośredniego kontaktu świń z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i innymi jednostkami;

(vii)

procedury i instrukcje dotyczące egzekwowania wymogów w zakresie bioasekuracji podczas budowy lub naprawy pomieszczeń lub budynków;

(viii)

audyt wewnętrzny lub samoocena w celu egzekwowania środków bioasekuracji.

15.4.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 129/73

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/607

z dnia 14 kwietnia 2021 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej rozszerzone na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Poprzednie dochodzenia i obowiązujące środki

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1193/2008 (2) Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”, „Chiny” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”) („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej „pierwotnym dochodzeniem”. Środki przyjęły formę cła ad valorem w wysokości od 6,6 % do 42,7 %.

(2)

Decyzją 2008/899/WE (3) Komisja Europejska („Komisja”) przyjęła zobowiązania cenowe zaproponowane przez sześciu chińskich producentów eksportujących (w tym grupę producentów eksportujących) wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych („CCCMC”). Producentami były przedsiębiorstwa: Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd. (obecnie COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co., Ltd.); Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd.; RZBC Co., Ltd. i RZBC (Juxian) Co., Ltd.; TTCA Co., Ltd.; Weifang Ensign Industry Co., Ltd. oraz Yixing Union Biochemical Co., Ltd. (obecnie Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd.).

(3)	Decyzją 2012/501/UE (4) Komisja wycofała zobowiązanie złożone przez jednego producenta eksportującego – Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd. („Laiwu Taihe”).

(4)	Rozporządzeniem (UE) 2015/82 (5) Komisja ponownie nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL w następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

(5)	Rozporządzeniem (UE) 2016/32 (6) Komisja rozszerzyła zakres środków dotyczących przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji.

(6)	Rozporządzeniem (UE) 2016/704 (7) Komisja wycofała zobowiązanie w odniesieniu do dwóch kolejnych przedsiębiorstw w oparciu o ustalenie naruszeń zobowiązania oraz braku możliwości monitorowania jego wykonania, co uzasadniało wycofanie przyjęcia zobowiązania.

(7)	Rozporządzeniem (UE) 2018/1236 (8) Komisja zakończyła dochodzenie dotyczące możliwego obejścia środków wprowadzonych wobec przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin, poprzez przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Kambodży, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kambodży.

(8)	Obecnie obowiązujące cła antydumpingowe wynoszą od 15,3 % do 42,7 % w przypadku przywozu od współpracujących producentów eksportujących, natomiast stawka celna w wysokości 42,7 % ma zastosowanie do przywozu od wszystkich innych przedsiębiorstw.

1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia

(9)	W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (9) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(10)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 21 października 2019 r. przez przedsiębiorstwa N.V. Citrique Belge S.A. i Jungbunzlauer Austria AG („wnioskodawcy”) w imieniu producentów unijnych reprezentujących 100 % całkowitej produkcji unijnej kwasu cytrynowego. W uzasadnieniu wniosku o dokonanie przeglądu podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

1.3. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia

(11)

Po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, oraz po konsultacji z Komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W dniu 20 stycznia 2020 r. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (10) („zawiadomienie o wszczęciu”).

1.4. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

(12)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

1.5. Zainteresowane strony

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawców, znanych producentów eksportujących, władze chińskie, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu przeglądu oraz zaprosiła ich do uczestnictwa.

(14)	Zainteresowane strony miały również możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

1.6. Kontrola wyrywkowa

(15)	W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

1.6.1. Brak kontroli wyrywkowej producentów unijnych

(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja stwierdziła, że dwaj znani producenci unijni, N.V. Citrique Belge S.A. i Jungbunzlauer Austria AG, muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu. Komisja wezwała również innych producentów unijnych i reprezentujące ich zrzeszenia do zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza. Nie zgłosił się żaden inny producent unijny ani reprezentujące go zrzeszenie.

1.6.2. Kontrola wyrywkowa importerów

(17)	Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(18)	Jeden importer niepowiązany dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne.

1.6.3. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w Chinach

(19)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(20)	Czterech producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne.

(21)

Ogólnie rzecz biorąc, współpraca chińskich producentów eksportujących była niewystarczająca. W rzeczywistości Laiwu Taihe, największy producent eksportujący odpowiadający za ponad 53 % wywozu z Chin do Unii, nie współpracował w obecnym przeglądzie wygaśnięcia. Zamiast tego Komisja wykorzystała dane otrzymane od czterech współpracujących producentów eksportujących.

1.7. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu

(22)

W momencie wszczęcia postępowania Komisja udostępniła w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie internetowej DG ds. Handlu kwestionariusze przeznaczone dla producentów unijnych, importerów, użytkowników i producentów eksportujących w Chinach (11). Ponadto Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia w Chinach znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(23)	Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od wnioskodawców, jednego importera, czterech użytkowników i czterech producentów eksportujących. Rząd ChRL nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczące istnienia znaczących zakłóceń w Chinach.

1.8. Weryfikacja

(24)

Z powodu wybuchu pandemii COVID-19 i wynikających z niej środków wprowadzonych w celu powstrzymania jej rozprzestrzeniania się, które to środki wyszczególniono w zawiadomieniu opublikowanym w aktach sprawy („zawiadomienie w sprawie COVID-19” (12)), Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych zgodnie z art. 16 rozporządzenia podstawowego na terenie podmiotów, które przedłożyły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(25)

Zamiast tego Komisja zdalnie przeprowadziła kontrole krzyżowe wszystkich informacji, które uznała za niezbędne do celów ustaleń. Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe następujących przedsiębiorstw/stron:

Producenci unijni:

—	S.A. Citrique Belge N.V., Tienen, Belgia,

—	Jungbunzlauer Austria AG, Wiedeń, Austria i Jungbunzlauer Ladenburg GmbH, Ladenburg, Niemcy.

Użytkownicy:

—	Reckitt Benckiser (ENA) BV, Schiphol, Niderlandy,

—	Henkel AG & Co. KGaA, Düsseldorf, Niemcy.

Producenci eksportujący w Chinach:

—	COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co. Ltd., Changchun, prowincja Jilin, Chińska Republika Ludowa,

—	Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd., Yixing, prowincja Jiangsu, Chińska Republika Ludowa,

—	RZBC Group, Rizhao, prowincja Szantung, Chińska Republika Ludowa,

—	Weifang Ensign Industry Co., Ltd., Weifang, prowincja Szantung, Chińska Republika Ludowa.

1.9. Procedura określania wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego

(26)	W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(27)

W związku z tym, w celu zebrania danych niezbędnych do ostatecznego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w Chinach o dostarczenie informacji wymaganych w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, dotyczących czynników produkcji stosowanych do produkcji kwasu cytrynowego. Czterech chińskich producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(28)

Komisja przesłała również kwestionariusz do rządu ChRL w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla jej dochodzenia w odniesieniu do rzekomych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Rząd ChRL nie udzielił jednak odpowiedzi na pytania zawarte w tym kwestionariuszu. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(29)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W odpowiedzi na zawiadomienie o wszczęciu CCCMC zgłosiła uwagi dotyczące istnienia znaczących zakłóceń. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano poniżej w sekcji 3.2.

(30)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(31)

W dniu 5 marca 2020 r. Komisja opublikowała pierwszą notę do akt dotyczącą określenia wartości normalnej („nota z dnia 5 marca 2020 r.”), w której zwróciła się o opinię zainteresowanych stron na temat odpowiednich źródeł, z których Komisja może skorzystać w celu określenia wartości normalnej, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) akapit drugi rozporządzenia podstawowego (13). W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywanych przez producentów eksportujących w produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na tym etapie Komisja wskazała następujące potencjalnie reprezentatywne kraje: Brazylia, Kolumbia i Tajlandia. W dniu 13 marca 2020 r. na wniosek CCCMC Komisja ujawniła załącznik IV do noty z dnia 5 marca 2020 r. zawierający publicznie dostępne dane Global Trade Atlas („GTA”) (14), które służby Komisji zaproponowały wykorzystać w odniesieniu do materiałów wsadowych oraz produktów ubocznych wymienionych w nocie z dnia 5 marca 2020 r.

(32)	Komisja dała wszystkim zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia uwag. Komisja otrzymała uwagi od czterech chińskich producentów eksportujących, CCCMC i wnioskodawców. Rząd ChRL nie przedstawił żadnych uwag.

(33)

Komisja odniosła się do otrzymanych uwag dotyczących noty z 5 marca w drugiej nocie dotyczącej źródeł wykorzystanych do celów określenia wartości normalnej z dnia 30 listopada 2020 r. („nota z dnia 30 listopada 2020 r.”) (15). Komisja sporządziła również tymczasowy wykaz czynników produkcji i stwierdziła, że na tym etapie ma zamiar wykorzystać Kolumbię jako reprezentatywny kraj w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag i otrzymała je od wnioskodawców oraz CCCMC. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano poniżej w sekcjach 3.3 oraz 3.4.

2. PRODUKT OBJĘTY PRZEGLĄDEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty przeglądem

(34)	Produktem objętym niniejszym przeglądem jest ten sam produkt co w pierwotnym dochodzeniu i poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, tj. kwas cytrynowy i cytrynian trisodu, dihydrat, obecnie objęty kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00 (kod TARIC 2918150011 i 2918150019) („produkt objęty przeglądem”).

(35)

Kwas cytrynowy ma wiele zastosowań jako regulator kwasowości i pH np. w detergentach dla gospodarstwa domowego, napojach, żywności, kosmetykach oraz produktach leczniczych. Głównymi surowcami do jego produkcji są: cukier/melasa, tapioka, kukurydza lub glukoza (otrzymywana ze zbóż) oraz różne środki do wgłębnej fermentacji mikrobiologicznej węglowodanów.

2.2. Produkt podobny

(36)

W toku pierwotnego dochodzenia oraz poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym przeglądzie wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

—	produkt objęty przeglądem pochodzący z państwa, którego dotyczy postępowanie,

—	produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku krajowym państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz

—	produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny.

(37)	Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2.3. Argumenty dotyczące zakresu produktu

(38)

Komisja nie otrzymała żadnych argumentów dotyczących zakresu produktu. CCCMC zauważyła w swoich uwagach dotyczących wszczęcia postępowania, że produkt objęty przeglądem, zgodnie z definicją w zawiadomieniu o wszczęciu, obejmuje rodzaje produktu objęte pierwotnymi środkami, jak również rodzaje produktu objęte pierwszym przeglądem wygaśnięcia.

3. DUMPING

3.1. Uwagi wstępne

(39)	Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku Chin.

(40)

Łączne zadeklarowane moce produkcyjne współpracujących producentów eksportujących wynosiły około 72 % łącznych szacowanych chińskich mocy produkcyjnych. Ze względu na niski poziom współpracy Komisja zastosowała art. 18 oraz oparła swoje ustalenia na dostępnych faktach dotyczących chińskiego rynku kwasu cytrynowego, w tym dotyczących produkcji, mocy produkcyjnych oraz wolnych mocy produkcyjnych.

(41)

Przedstawione poniżej ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji wystąpienia dumpingu oparto w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, statystykach opartych na danych przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego („baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6”) oraz na odpowiedziach w ramach kontroli wyrywkowej przekazanych w chwili wszczęcia dochodzenia, oraz informacjach przekazanych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ponadto Komisja korzystała z innych źródeł publicznie dostępnych informacji, takich jak bazy danych GTA oraz Orbis Bureau van Dijk (16) („Orbis”).

3.2. Wartość normalna

(42)	Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(43)

Art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego stanowi jednak, że w przypadku stwierdzenia, że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia oraz wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski.

(44)	Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL właściwe było zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

3.2.1. Istnienie znaczących zakłóceń

3.2.1.1. Wprowadzenie

(45)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

—	„rynek jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz kraju wywozu lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz;

—	obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny lub koszty;

—	polityka publiczna lub działania publiczne, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych;

—	brak, dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów dotyczących upadłości, prawa spółek czy prawa rzeczowego;

—	zniekształcone koszty wynagrodzeń;

—	dostęp do finansowania uzyskuje się dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa”.

(46)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego przeglądem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(47)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(48)

Na podstawie tego przepisu Komisja sporządziła sprawozdanie krajowe dotyczące Chin (zwane dalej „sprawozdaniem” lub „sprawozdaniem dotyczącym Chin”) (17), w którym wykazano istnienie znaczącej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł stalowy i chemiczny). W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania.

(49)

Złożony przez wnioskodawcę wniosek o dokonanie przeglądu oprócz powtórzenia ustaleń poczynionych w sprawozdaniu, w szczególności w sektorze chemicznym, zawierał dodatkowe informacje na temat poprzednich amerykańskich postępowań antydumpingowych dotyczących kwasu cytrynowego, a w szczególności ustalenia z ostatniego postępowania, opublikowane w „Issues and Decision Memorandum for the Final Results of Countervailing Duty Administrative Review: Citric Acid and Certain Citrate Salts” dnia 7 grudnia 2015 r. W szczególności wnioskodawca odniósł się do ustaleń dotyczących: polityki kredytowej (pożyczki oprocentowane poniżej stawek rynkowych przyznane podmiotom działającym w przemyśle kwasu cytrynowego przez banki będące własnością państwa); obniżonych stawek podatku dochodowego (przemysł kwasu cytrynowego korzystający z obniżonych stawek podatku dochodowego i ubiegający się o ulgi podatkowe przy zakupie sprzętu domowego); tańszego dostępu do surowców pomocniczych, zwłaszcza chemikaliów, w tym kwasu siarkowego, sody kaustycznej, węgla bitumicznego, węglanu wapnia lub wapna; gruntów (ustalenia dotyczące praw do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia); energii elektrycznej (ustalenie Departamentu Handlu Stanów Zjednoczonych, zgodnie z którym przedsiębiorstwo objęte dochodzeniem otrzymało energię elektryczną za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia), a także subsydiów w postaci bezpośredniego przekazania środków oraz odliczenia od podatku ekologicznego.

(50)

Jak wskazano odpowiednio w motywach 23 i 28, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy, w tym sprawozdania, ani też nie dostarczył dodatkowych dowodów przedstawionych przez wnioskodawcę, jeżeli chodzi o istnienie znaczących zakłóceń lub zasadność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(51)	W odpowiedzi na wszczęcie sprawy CCCMC przekazała uwagi w tej kwestii w imieniu współpracujących członków organizacji producentów CCCMC.

(52)

Przede wszystkim CCCMC stwierdziła, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są niezgodne z prawem WTO. Po pierwsze, CCCMC utrzymywała, że w porozumieniu antydumpingowym WTO („ADA”) nie uznaje się pojęcia znaczących zakłóceń w ramach art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, które dopuszcza skonstruowanie wartości normalnej tylko w przypadku braku sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym. CCCMC zauważyła, że w tym artykule nie wskazano znaczących zakłóceń jako przypadku, w którym dopuszczalne byłoby skonstruowanie wartości normalnej. Po drugie, CCCMC twierdziła, że nawet jeśli pojęcie znaczących zakłóceń byłoby zgodne z prawem WTO, to skonstruowana wartość musiałaby zostać obliczona zgodnie z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego i jego wykładnią wskazaną przez Organ Apelacyjny WTO w sprawie UE – Biodiesel (DS478). Po trzecie, CCCMC wskazała, że nawet jeżeli koncepcja „zwykłego obrotu handlowego” nie jest wyraźnie określona w porozumieniu antydumpingowym, to zgodnie z art. 2.2.1 sprzedaż produktu można uznać za sprzedaż, która nie odbywa się w zwykłym obrocie handlowym, i można jej nie uwzględniać „tylko wtedy, jeżeli […] taka sprzedaż jest realizowana w wydłużonym czasie w znacznych ilościach i po cenach, które nie gwarantują pokrycia wszystkich kosztów […]”. Po czwarte, porozumienie antydumpingowe zawiera wymóg, aby wartość normalna została określona w oparciu o ceny lub koszty sprzedaży, które odzwierciedlają cenę lub poziom kosztu w kraju pochodzenia. Cena skonstruowana na podstawie reprezentatywnego kraju nie może zatem odzwierciedlać ceny i poziomu kosztu w kraju wywozu. Zgodnie z CCCMC prawo WTO nie zawiera żadnych przepisów, które dopuszczają wykorzystanie danych z państwa trzeciego.

(53)

Komisja uznała, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywoływanym przez CCCMC. Komisja jest zdania, że – zgodnie z opinią zespołu orzekającego WTO i Organu Apelacyjnego w sprawie UE – Biodiesel (DS473) – przepisy rozporządzenia podstawowego mające zastosowanie ogólnie do wszystkich członków WTO, w szczególności art. 2 ust. 5 akapit drugi, zezwalają na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych w przypadku, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach wspomniany przepis przewiduje konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(54)

Następnie CCCMC utrzymywała, że w przedmiotowej sprawie nie ma dowodu na występowanie znaczących zakłóceń. Po pierwsze, CCCMC stwierdziła, że wnioskodawcy nie przedstawili wystarczających dowodów na istnienie znaczących zakłóceń, które mogłyby uzasadniać wszczęcie postępowania zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w szczególności z uwagi na fakt, że dowody były bardzo ogólne i nie odnosiły się konkretnie do przemysłu kwasu cytrynowego. Po drugie, sprawozdanie opublikowano w grudniu 2017 r., podczas gdy ODP w niniejszym dochodzeniu obejmował rok 2019. Zgromadzone w sprawozdaniu dowody były zatem nieaktualne i nie odzwierciedlały sytuacji przemysłu kwasu cytrynowego w przedmiotowej sprawie. Po trzecie, w sprawie Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze (Chiny) (art. 21 ust. 5) (DS437) Organ Apelacyjny stwierdził, że „należy określić i odpowiednio wyjaśnić istnienie zakłóceń cen będących wynikiem interwencji rządowej” oraz że „ustaleń należy dokonywać […] indywidualnie dla każdego przypadku”. CCCMC utrzymywała zatem, że sprawozdanie jest nieadekwatnym źródłem do wykorzystana jako dowód w sprawie przemysłu kwasu cytrynowego, ponieważ opisano w nim zakłócenia w szerszym sektorze przemysłu chemicznego. Po czwarte, CCCMC argumentowała, że amerykańskie postępowania antydumpingowe, do których odnieśli się wnioskodawcy, nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczą ustaleń dokonanych przed ODP.

(55)

W odpowiedzi Komisja przypomniała, że w sekcji 4.1 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów na chińskim rynku kwasu cytrynowego, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia w chińskich sektorach surowców, petrochemicznym i chemicznym. Komisja stwierdziła, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Co więcej, podczas gdy ustalenia poczynione w toku dochodzeń w sprawie dumpingu przeprowadzonych przez władze innych państw nie stanowią automatycznie dowodów na zakłócenia w dochodzeniach antydumpingowych UE, mogą one zawierać elementy dowodowe istotne dla zilustrowania występowania pewnych nieprawidłowości na odpowiednim rynku w kraju wywozu, tak jak miało to miejsce w przedmiotowym przypadku w odniesieniu do chińskiego przemysłu kwasu cytrynowego.

(56)

Odnosząc się do argumentu o nieaktualności sprawozdania, Komisja przypomniała, że do tej pory nie przedstawiono dowodów na nieaktualność sprawozdania. Wręcz przeciwnie, Komisja zauważyła w szczególności, że główne dokumenty programowe i dowody zawarte w sprawozdaniu, w tym odpowiednie plany pięcioletnie i przepisy mające zastosowanie do produktu objętego przeglądem, były wciąż aktualne w ODP oraz że ani CCCMC, ani pozostałe strony nie udowodniły, że było inaczej.

(57)

Komisja przypomniała ponadto, że sprawa Stany Zjednoczone – Środki Wyrównawcze (Chiny) (DS437) nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w tym dochodzeniu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, a nie porozumienia antydumpingowego. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej w motywach 49 i 55, przedstawione dowody jasno odnosiły się do chińskiego rynku kwasu cytrynowego, a więc do produktu objętego dochodzeniem w przedmiotowej sprawie. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(58)

Jeśli chodzi o ostatni argument CCCMC, zgodnie z którym ustalenia poczynione w toku amerykańskich postępowań antydumpingowych nie mają znaczenia w tej sprawie, Komisja zauważa, że dowody wymienione przez wnioskodawcę w zawiadomieniu o wszczęciu obejmują również ustalenia inne niż te poczynione w toku dochodzeń prowadzonych przez Stany Zjednoczone, szczególnie szereg dowodów, których podstawę stanowi sprawozdanie. Dowody te uznano za wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Mając na uwadze, że dochodzenie prowadzone przez Stany Zjednoczone miało miejsce przed ODP, uwagi przekazane przez wnioskodawców na etapie wszczęcia postępowania posłużyły jako dodatkowe wskazanie potwierdzające nieprawidłowości na rynku chińskim.

(59)

Ponadto CCCMC przekazała uwagi odnośnie do pierwszej noty dotyczącej źródeł służących do określenia wartości normalnej. W uwagach tych CCCMC po pierwsze podtrzymała swoje obserwacje dotyczące wszczęcia postępowania. Po drugie, stwierdziła, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego niezniekształconymi cenami lub wartościami odniesienia należy zastąpić wyłącznie te koszty produkcji i sprzedaży, w przypadku których potwierdzono zakłócenia. W szczególności CCCMC zauważyła, że wnioskodawcy nie udowodnili, iż koszty pracy w Chinach są zniekształcone, w związku z czym Komisja powinna była zastosować skuteczne koszty pracy przedstawione przez producentów eksportujących. CCCMC uznała za bezpodstawne zastępowanie kosztów pracy kosztami w państwie trzecim, ponieważ wpływało na nie szereg czynników, takich jak związek między podażą a popytem na danym rynku, stopień automatyzacji produkcji i poziom cen towarów w regionie, w którym zlokalizowani byli producenci. CCCMC dodała, że koszty pracy różnią się nie tylko w poszczególnych państwach, ale także u poszczególnych chińskich producentów. Co więcej, CCCMC stwierdziła, że koszty energii różnią się w zależności od szeregu czynników, w tym od rodzaju energii i jej dostępności na danym obszarze, technologii produkcji energii, związku między podażą a popytem itp. Ceny energii w jednym kraju nie mogą zatem odzwierciedlać poziomu cen energii w normalnych warunkach rynkowych w innym kraju.

(60)

Komisja zauważyła, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen krajowych i kosztów w tym kraju, Komisja może skonstruować wartość normalną dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Art. 2 ust. 6a lit. a) dopuszcza zastosowanie kosztów krajowych tylko wówczas, gdy potwierdzono, że koszty te nie są zniekształcone. W świetle dostępnych dowodów nie można było jednak ustalić, że indywidualne koszty pracy i energii lub inny wkład w koszty produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem były niezniekształcone. Jak wykazano w sekcjach 3.2.1.1–3.2.1.9, Komisja ustaliła istnienie znaczących zakłóceń w przemyśle kwasu cytrynowego i nie istniały żadne dowody świadczące o tym, że czynniki produkcji poszczególnych producentów eksportujących były niezniekształcone.

(61)

W każdym razie koszty pracy i energii obliczono na podstawie odpowiednich ilości pracy i energii wykorzystanych w procesie produkcyjnym zgodnie z deklaracją producentów eksportujących. Ilości pracy i energii odpowiadała zatem ich rzeczywistemu wykorzystaniu przez chińskich producentów, a jedynie koszty pracy i energii zastąpiono niezniekształconą wartością dotyczącą reprezentatywnego kraju. Choć koszty pracy i energii mogą rzeczywiście różnić się do pewnego stopnia na poszczególnych obszarach geograficznych, Komisja wykorzystuje wyłącznie koszty, które nie podlegają zniekształceniom w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Komisja opublikowała dwie noty do akt na temat czynników produkcji, dając stronom duże możliwości wnoszenia uwag, w tym poprzez wskazywanie wszelkich możliwych nieprawidłowości lub innych względów, które mogą potencjalnie wpływać na nie w reprezentatywnym kraju lub reprezentatywnych krajach. W tym kontekście zainteresowane strony nie podważały poziomu kosztów pracy lub energii w odpowiednim reprezentatywnym kraju określonych w nocie z dnia 30 listopada 2020 r. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(62)

Po trzecie, CCCMC stwierdziła, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego ocenę dotyczącą istnienia znaczących zakłóceń należy przeprowadzić dla każdego producenta eksportującego oddzielnie. Komisja musiała zatem przeanalizować sytuację każdego objętego próbą chińskiego producenta i w odniesieniu do każdego z nich zdecydować, czy którykolwiek z czynników kosztów produkcji i sprzedaży jest zniekształcony.

(63)

Komisja zwróciła uwagę na fakt, że istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ustala się na poziomie ogólnokrajowym, a zatem dotyczy ono wszystkich producentów eksportujących w tym kraju, jak ma to miejsce w omawianym przypadku. W każdym razie, jak wspomniano w motywie 60, zgodnie z tym samym przepisem rozporządzenia podstawowego można wykorzystać koszty krajowe, jeżeli stwierdzone zostanie, że znaczące zakłócenia nie mają na nie wpływu, w których to przypadkach tego rodzaju koszty wykorzystuje się do obliczenia wartości normalnej. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(64)

W oddzielnych uwagach producenci eksportujący Weifang Ensign Industry, RZBC i Jiangsu Guoxin Union Energy podtrzymali argumenty CCCMC zawarte w pierwszej nocie. Co więcej, w uwagach COFCO Bio–Chemical Energy (Yushu) ten producent eksportujący stwierdził, że stosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest sprzeczne z przepisem art. 2.2 porozumienia antydumpingowego.

(65)	Komisja zauważa, że kwestię zgodności art. 2 ust. 6a z prawem WTO wyjaśniono już powyżej w motywie 53.

(66)	Po ujawnieniu CCCMC, a także Weifang Ensign Industry, RZBC oraz Jiangsu Guoxin Union Energy („trzej producenci eksportujący”) przedstawiły szereg uwag dotyczących występowania znaczących zakłóceń.

(67)

Po pierwsze, CCCMC i trzej producenci eksportujący powtórzyli argument, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z art. 2.2.1.1 i 2.2 porozumienia antydumpingowego oraz z ustaleniami poczynionymi w następujących sprawach WTO: UE – Biodiesel (Argentyna) (ustalenia zespołu orzekającego i Organu Apelacyjnego), UE – Biodiesel (Indonezja) (ustalenia zespołu orzekającego), Ukraina – Azotan amonu (ustalenia zespołu orzekającego i Organu Apelacyjnego), Australia – Papier do kopiowania (ustalenia zespołu orzekającego) oraz UE – Metody dostosowania kosztów (ustalenia zespołu orzekającego). Strony te odnoszą się w szczególności do ustaleń zawartych w sprawozdaniu zespołu orzekającego dotyczącym tej ostatniej sprawy, tj. do faktu, że domniemana rosyjska interwencja rządowa/domniemane zakłócenie na rynku nie stanowiły odpowiedniej podstawy do stwierdzenia, że zapisy księgowe producentów eksportujących nie odzwierciedlały w sposób uzasadniony kosztów związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem.

(68)

Komisja przypomniała, że żadna z wyżej wymienionych spraw WTO nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ani przesłanek jego stosowania. Ponadto okoliczności faktyczne tych spraw różnią się od okoliczności faktycznych i kryteriów stanowiących podstawę do zastosowania metodyki na podstawie tego przepisu rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do sporu WTO UE – Metody dostosowania kosztów Komisja przypomniała, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO – nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. W każdym razie w sprawozdaniu zespołu orzekającego wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. Zespół orzekający uznał, że przepisy te mają inną istotę i inne skutki prawne niż przepisy art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które były przedmiotem tego sporu, i że przepisy art. 2 ust. 6a nie zastąpiły odnośnych przepisów w chwili ich wprowadzenia (18). W związku z tym ustalenia poczynione w wyżej wymienionych sprawach nie mają znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a, który jest nowym przepisem i nigdy nie był przedmiotem żadnego postępowania w ramach WTO oraz nie zastępuje art. 2 ust. 5 ani art. 2 ust. 3. Ustalenia te nie mają zatem znaczenia dla oceny zgodności art. 2 ust. 6a z odpowiednimi zasadami WTO. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(69)

Po drugie, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że pomimo ustaleń WTO, o których mowa w motywie 67, stanowiących integralną część ustaleń UE dotyczących wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, ujawnienie nie zawierało żadnego uzasadnienia zgodności tego przepisu z postanowieniami art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego i odpowiadającymi przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Nie wskazywało ono również żadnego związku między art. 2 ust. 6a a potencjalną „szczególną sytuacją na rynku”, o której mowa w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, oraz odpowiadającymi przepisami art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Ponadto CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli, że Komisja nie przedstawiła wyjaśnienia, w jaki sposób wykorzystanie przez Komisję danych z państwa trzeciego byłoby uzasadnione przepisami art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego. W związku z tym CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że Komisja nie wyjaśniła spójności prawnej art. 2 ust. 6a z cytowanym orzecznictwem WTO.

(70)

Komisja przypomniała w pierwszej kolejności, że przepisy art. 2 ust. 5 i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego mają zastosowanie do dochodzeń antydumpingowych, o ile spełnione są właściwe przesłanki określone w tych odpowiednich przepisach. Przepisy art. 2 ust. 6a dotyczą natomiast szczególnego przypadku dochodzeń w sprawie produktów pochodzących z państw, w których potwierdzono występowanie znaczących zakłóceń, przy czym występowanie tych znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny krajowe nie są odpowiednie do celów obliczania wartości normalnej. Procedura stosowana na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego oraz istota oceny różnią się zatem od tych stosowanych na podstawie art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Argumenty CCCMC i trzech producentów eksportujących opierają się na założeniu, że przepisy art. 2 ust. 6a są w sposób konieczny powiązane z przepisami art. 2 ust. 5 i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, i w związku z tym CCCMC i trzej producenci eksportujący twierdzą, iż Komisja powinna prawnie uzasadnić zastosowanie metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a zgodnie z przepisami art. 2 ust. 5 lub art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Powyższe założenie CCCMC i trzech producentów eksportujących miało charakter czysto spekulacyjny, ponieważ art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego stanowi, że gdy zostaną spełnione odpowiednie przesłanki jego zastosowania, wówczas należy zastosować metodykę określoną w tym artykule. Przepis ten nie zawiera wymogu przeprowadzenia jakiejkolwiek dodatkowej analizy prawnej na podstawie art. 2 ust. 3 lub art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego – ani tym bardziej leżącego u ich podstaw orzecznictwa – jak błędnie przyjmują CCCMC i trzej producenci eksportujący. Przepisy te są od siebie niezależne. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(71)

Po trzecie, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ustalenia zespołu orzekającego w sprawie UE – Metody dostosowania kosztów dotyczące stosowania art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego mają również zastosowanie do jego art. 2 ust. 6a. CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli też, że ujawnienie nie odnosi się do dostosowań dokonanych w danych kolumbijskich w celu odzwierciedlenia kosztów produkcji w Chinach, co byłoby wymaganym krokiem na podstawie art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, który przewiduje dostosowanie wszelkich danych z państw trzecich wykorzystywanych przez organ prowadzący dochodzenie, niezbędnych do odzwierciedlenia kosztów produkcji w kraju pochodzenia.

(72)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że, jak już wyjaśniono w motywach 68 i 70, ustalenia poczynione w toku dotychczasowych dochodzeń WTO, w tym w dochodzeniu w sprawie UE – Metody dostosowania kosztów, nie dotyczyły konkretnie stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Co najistotniejsze, ustalenia poczynione w tym sporze nie są prawomocne, biorąc pod uwagę, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od nich, a co za tym idzie – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO – nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. Ponadto w sprawozdaniu zespołu orzekającego stwierdzono wyraźnie, że odpowiednie przepisy nie mają tej samej istoty co art. 2 ust. 6a i mają inne skutki prawne niż art. 2 ust. 6a. Co równie istotne, jak wyjaśniono w motywie 53 i omówiono dokładniej w motywie 74 poniżej, odpowiednie orzecznictwo WTO dopuszcza wykorzystanie danych z państwa trzeciego w uzasadnionych przypadkach. W odniesieniu do danych kolumbijskich CCCMC i trzej producenci eksportujący po raz kolejny opierają swoje argumenty na założeniu, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego są ze sobą powiązane. Jak wyjaśniono szczegółowo poniżej w sekcjach 3.3–3.8 niniejszego rozporządzenia oraz w konkretnych ujawnieniach, Komisja wykorzystała odpowiednie dane z Kolumbii (lub z innych źródeł w odniesieniu do niektórych czynników produkcji) w pełni zgodnie z przepisami art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Dokonano pewnych dostosowań odpowiedniej wartości, aby uzyskać niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia w celu skonstruowania wartości normalnej. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(73)

Po czwarte, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ujawnione przez Komisję stwierdzenie prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w motywach 170–186 ujawnienia oraz jej zamiar utrzymania obowiązujących środków nie są uzasadnione w świetle ustaleń zespołu orzekającego w sprawie UE – Metody dostosowania kosztów dotyczących stosowania art. 11 ust. 3 porozumienia antydumpingowego. CCCMC i trzej producenci eksportujący wezwali Komisję do wyjaśnienia i szczegółowego uzasadnienia jej twierdzenia prawnego zawartego w motywie 53 ujawnienia, że metodyka oparta na art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest zgodna z obowiązującymi postanowieniami porozumienia antydumpingowego i z orzecznictwem.

(74)

Komisja podkreśla po raz kolejny, że ustalenia zawarte w przedmiotowym sprawozdaniu zespołu orzekającego WTO nie są prawomocne, biorąc pod uwagę, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od nich, a co za tym idzie – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO – nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. Ponadto zespół orzekający wyraźnie orzekł, że art. 2 ust. 6a wykracza poza jego zakres uprawnień, biorąc pod uwagę odmienną istotę i odmienne skutki prawne tego przepisu w porównaniu z art. 2 ust. 5. Co więcej, jak wyjaśniono w motywie 53, Komisja uznała, że zgodnie z ustaleniami poczynionymi w sprawie WTO UE – Biodiesel (DS473) przepisy rozporządzenia podstawowego mające zastosowanie ogólnie do wszystkich członków WTO, w szczególności jego art. 2 ust. 5 akapit drugi, zezwalają na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych w przypadku, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Ponieważ Organ Rozstrzygania Sporów WTO nie dokonał żadnych konkretnych ustaleń dotyczących przepisów art. 2 ust. 6a, Komisja uznała, że jeżeli ustalenia poczynione w sprawie UE – Biodiesel (DS473) zostaną uznane za odpowiednie w tym innym kontekście i w tych innych okolicznościach objętych art. 2 ust. 6a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, będą one w każdym razie w pełni spójne z możliwością wykorzystania danych spoza kraju do pozyskania niezniekształconych wartości w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Argument ten został zatem odrzucony.

(75)

Po piąte, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że od czasu wygaśnięcia Protokołu w sprawie przystąpienia Chin do WTO w grudniu 2016 r. w ramach WTO nie ma podstawy prawnej do stosowania obliczenia wartości normalnej poza ramami porozumienia antydumpingowego WTO. W związku z tym UE jest zobowiązana na mocy swoich zobowiązań międzynarodowych do ścisłego przestrzegania postanowień art. 2 porozumienia antydumpingowego dotyczących określania wartości normalnej.

(76)

Na początku Komisja przypomniała, że w postępowaniach antydumpingowych dotyczących produktów z Chin przy określaniu wartości normalnej nadal mają zastosowanie części sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO, które nie wygasły, zarówno w odniesieniu do normy gospodarki rynkowej, jak i w odniesieniu do stosowania metodyki, która nie jest oparta na ścisłym porównaniu z chińskimi cenami lub kosztami. Ponadto Komisja przypomniała, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wprowadzono rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2321 (19), w którym wskazano art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej jako jego podstawę prawną. Jak również wyjaśniono w motywie 53, przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami UE, w tym z odpowiednimi zasadami WTO. Ponieważ w sekcji 3.2.1 Komisja stwierdziła, że właściwe jest zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w niniejszym dochodzeniu i że przepis ten jest w pełni zgodny z zasadami WTO, argument ten odrzucono.

(77)

Po szóste, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ustalenia poczynione w toku dochodzenia opierały się zasadniczo na sprawozdaniu Komisji z 2017 r., które nie odnosi się konkretnie do sektora kwasu cytrynowego, lecz raczej bardziej ogólnie do sektora chemicznego w szerszym ujęciu, do rynków surowców wyższego szczebla lub do elementów chińskiej gospodarki i polityki rządu chińskiego, które zdecydowanie nie są specyficzne dla sektora kwasu cytrynowego. W tym zakresie CCCMC i trzej producenci eksportujący zauważyli, że zgodnie z ustaleniami Organu Apelacyjnego WTO w sprawie Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze Komisja jest zobowiązana do indywidualnego określenia wszelkich zakłóceń. CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że nie zgadzają się ze stwierdzeniem Komisji, iż ustalenia te są nieistotne w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczą Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych („porozumienie SCM”). CCCMC i trzej producenci eksportujący podkreślili, że ustalenia te są istotne również w przedmiotowej sprawie.

(78)

Komisja przypomniała, że w ramach porozumienia SCM kontekst zakłóceń jest rozpatrywany ze szczególnego punktu widzenia subsydiowania, które powodują one na rzecz producentów eksportujących. Skutkiem tego postępowania jest zastosowanie cła wyrównawczego obliczonego konkretnie na podstawie kwoty subsydiowania wyrządzającego szkodę, ustalonej przez organ prowadzący dochodzenie. Natomiast w kontekście antydumpingowym zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego analiza nie skupia się na tym, czy zakłócenia te są równoznaczne z subsydium stanowiącym podstawę środków wyrównawczych i czy spełniają odpowiednie przesłanki, ale czy są one znaczące w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) i tym samym uzasadniają zastosowanie metodyki obliczania wartości normalnej przewidzianej w tym przepisie. Leżący u podstaw porządek prawny oraz leżące u podstaw okoliczności i kontekst są różne, służą różnym celom i wywołują różne skutki prawne. W związku z tym Komisja podtrzymała swoją opinię, że ustalenia w wyżej wymienionej sprawie nie mają znaczenia dla obecnego dochodzenia, a co za tym idzie odrzuciła ten argument.

(79)

Jeżeli chodzi o argument, zgodnie z którym sprawozdanie Komisji z 2017 r. nie zawiera rozdziału poświęconego konkretnie kwasowi cytrynowemu, Komisja zwróciła uwagę na fakt, że potwierdzenie istnienia znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi, w którym wytwarza się produkt objęty dochodzeniem. W sprawozdaniu opisano różne rodzaje zakłóceń istniejących w ChRL – zakłócenia te mają charakter przekrojowy i występują w całej chińskiej gospodarce, wywierając wpływ na ceny lub surowce i koszty produkcji produktu objętego dochodzeniem. Ponadto sprawozdanie nie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, ponieważ istnieją dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane w tym celu. Jak wyjaśniono w sekcjach 3.2.1.2–3.2.1.9 poniżej, przemysł wytwarzający kwas cytrynowy jest przedmiotem szeregu interwencji rządowych opisanych w sprawozdaniu (uwzględnienie tego sektora w planach pięcioletnich i innych dokumentach, zakłócenia związane z surowcami, zakłócenia finansowe itp.), które zostały jednoznacznie wymienione w niniejszym rozporządzeniu i do których niniejsze rozporządzenie się odnosi. Ponadto w motywach 94, 97, 100 i 101 niniejszego rozporządzenia wyszczególniono również szereg zakłóceń wywierających wpływ na sektor kwasu cytrynowego lub na powiązane z tym sektorem surowce i materiały do produkcji, poza znaczącymi zakłóceniami opisanymi już w sprawozdaniu. Okoliczności rynkowe oraz strategie i plany leżące u podstaw znaczących zakłóceń nadal wywierają wpływ na sektor kwasu cytrynowego i powiązane z nim koszty produkcji, mimo że sprawozdanie zostało opublikowane w grudniu 2017 r. Żadna ze stron nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów prowadzących do przeciwnych wniosków. Argument ten został zatem odrzucony.

(80)

Po siódme, CCCMC i trzej producenci eksportujący argumentowali, że chociaż Komisja wymieniła różne przewodnie koncepcje rządowe i przepisy wykonawcze, które dopuszczają, a nawet wyraźnie sankcjonują interwencje rządowe w gospodarkę, Komisja nie wykazała istnienia faktycznych zakłóceń będących ich konsekwencją. CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez Organ Apelacyjny w sprawie Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze „należy określić i odpowiednio wyjaśnić istnienie zakłóceń cen będących wynikiem interwencji rządowej” oraz „ustaleń należy dokonywać indywidualnie dla każdego przypadku”. CCCMC i trzej producenci eksportujący argumentowali ponadto, że analiza zakłócenia cen przeprowadzona przez Komisję musi być dokonana w odniesieniu do poszczególnych producentów i kosztów, ponieważ jakakolwiek faktyczna interwencja rządowa może mieć miejsce na przykład na różnych szczeblach rządowych i w odniesieniu do różnych regionów w kraju, a tym samym nie wpływać w ten sam sposób na wszystkich producentów produktu objętego dochodzeniem we wszystkich częściach kraju.

(81)

Komisja przypomniała, że art. 2 ust. 6a lit. b) stanowi, iż przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń Komisja musi rozważyć „potencjalny wpływ” elementów wymienionych w tym artykule. Z ustaleń zawartych w sekcjach 3.2.1.2–3.2.1.9 niniejszego rozporządzenia wynika, że chińscy producenci kwasu cytrynowego mają preferencyjny dostęp do finansowania przez państwo i że w całym kraju występują zakłócenia w odniesieniu do wszystkich sześciu elementów wskazujących na zakłócenia, które wymieniono w art. 2 ust. 6a lit. b). Dlatego też obecność takich zakłóceń w sektorze ma znaczenie dla oceny istnienia zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b). Komisja przypomniała ponadto, że niezależnie od tego, czy na producentów eksportujących rzeczywiście miała wpływ bezpośrednia ingerencja państwa, taka jak otrzymywanie subsydiów, prawdopodobne jest, że na ich dostawców lub inne podmioty działające na rynkach wyższego lub niższego szczebla w procesie produkcji produktu objętego postępowaniem miała wpływ ingerencja państwa, taka jak preferencyjny dostęp do finansowania, co stanowi dodatkowy wskaźnik świadczący o tym, że ceny lub koszty nie są wynikiem działania sił rynkowych. Jeżeli chodzi o odniesienie do ustaleń WTO w sprawie Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze, jak wyjaśniono w motywach 57 i 78, Komisja powtarza, że nie są one istotne w kontekście niniejszego dochodzenia, ponieważ dotyczą instrumentu antysubsydyjnego, a w każdym razie nie zmieniają one ustaleń dotyczących występowania znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(82)

CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli również, że w ujawnieniu nie przytoczono żadnych przypadków faktycznej interwencji rządowej w działalność chińskich producentów kwasu cytrynowego, której skutkiem było zakłócenie cen tych producentów, zarówno w przypadku odniesień do ogólnej polityki lub ogólnych planów rządowych, jak i konkretnie w odniesieniu do domniemanej interwencji rządowej w sektorze kwasu cytrynowego. Jako przykład CCCMC i trzej producenci eksportujący przytoczyli plan rządowy, o którym mowa w motywie 76 ujawnienia i w którym zachęca się producentów kwasu cytrynowego do tworzenia większych przedsiębiorstw poprzez łączenie i reorganizację. CCCMC i trzej producenci eksportujący twierdzili, że wspomniany plan odnosi się jedynie do niektórych prowincji, regionów lub obszarów produkcji, co oznacza, że nawet zachęta nie obejmuje kompleksowo wszystkich producentów w całych Chinach, co ponownie uzasadniałoby analizę i ujawnienie w odniesieniu do poszczególnych producentów. Ponadto CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że zwykła „zachęta” nie jest w rzeczywistości równoznaczna z faktyczną interwencją mającą na celu wymuszenie połączeń/reorganizacji, a Komisja nie przedstawiła przykładów faktycznej interwencji. CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili co więcej, że ten sam dokument obejmował inne środki, takie jak stosowanie norm ochrony środowiska, działania na rzecz weryfikacji czystej produkcji oraz kompleksowe udoskonalenia w zakresie oszczędności energii i redukcji emisji, zmniejszenie zużycia energii i wody oraz promowanie czystej produkcji i recyklingu. Stosowanie wszystkich tych środków byłoby skuteczniejsze, gdyby jednostki produkcyjne były większe, do czego zachęcano.

(83)

Komisja przypomniała, że rządowe „zachęty” do pewnych działań, takich jak połączenia i reorganizacje w celu utworzenia większych konglomeratów, nie są jedynie pustymi deklaracjami i zaleceniami, lecz istnieją faktyczne zachęty finansowe wspierające zalecenia rządu w oficjalnych planach (zob. w szczególności sekcja 3.2.1.8 i motyw 110). Nawet jeżeli w oparciu o swój plan rząd chiński nie zmuszałby ani nie zobowiązywałby przedsiębiorstw do grupowania się w większe podmioty – co nie jest prawdą – przedsiębiorstwa decydujące się na zastosowanie się do zaleceń zawartych w planie mogą w każdym razie uzyskać pewne korzyści finansowe lub korzystne warunki kredytowania, w związku z czym działanie sił rynkowych, które kierowałoby przedsiębiorstwami w przypadku braku takich planów, jest zakłócone. W każdym razie analiza i ustalenia zawarte w sekcjach 3.2.1.2–3.2.1.9 niniejszego rozporządzenia wyraźnie wskazują na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze kwasu cytrynowego oraz na fakt, że mogą one mieć wpływ na dostawców surowców zaopatrujących producentów produktu objętego postępowaniem.

(84)

W związku z tym Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w ChRL właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w chińskiej gospodarce ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Na tej podstawie argumenty te zostały odrzucone.

3.2.1.2. Znaczące zakłócenia wpływające na ceny i koszty krajowe w Chinach

(85)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Pojęcie to jest zapisane w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką Chin. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całych osób i zbiorowa własność osób pracujących”. Gospodarka państwowa jest „wiodącą siłą gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia konsolidacji i wzrostu” (20). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do tego, że Chiny znajdują się na podstawowym etapie socjalizmu, i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na rozwijanie ich obok własności państwowej (21).

(86)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh”). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „System socjalistyczny jest systemem podstawowym Chińskiej Republiki Ludowej” wprowadzono nowe drugie zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (22). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym Chin. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(87)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (23). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(88)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, podczas gdy w poprzednich cyklach planowania było to stałym elementem. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach sprawowania rządów stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.2.1.5 poniżej) (24).

(89)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) (25). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (26).

(90)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co daje organom decyzyjnym szeroki margines swobody (27). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (28).

(91)

Podsumowując, chiński model gospodarczy opiera się na pewnych podstawowych zasadach, które zapewniają liczne interwencje rządowe i sprzyjają takim interwencjom. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (29).

3.2.1.3. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego: rynek jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz kraju wywozu lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz

(92)	Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki Chin.

(93)

Rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw państwowych i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Odbywa się to zazwyczaj poprzez rotację kadr między organami rządowymi a przedsiębiorstwami państwowymi, poprzez powoływanie członków Partii do organów wykonawczych przedsiębiorstw państwowych i poprzez tworzenie komórek partyjnych w przedsiębiorstwach (zob. również sekcja 3.2.1.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora przedsiębiorstw państwowych (30). W zamian przedsiębiorstwa państwowe mają szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (31). Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze kwasu cytrynowego omówiono bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1.4 poniżej.

(94)

W szczególności w sektorze kwasu cytrynowego widoczne jest, że określona część przedsiębiorstw stanowi własność rządu ChRL. W toku dochodzenia wykazano, że co najmniej trzech producentów eksportujących, COFCO, Jiangsu Guoxin Union Energy i Laiwu Taihe, to przedsiębiorstwa państwowe. Ponadto, zgodnie z 13. pięcioletnim planem dotyczącym przetwórstwa zboża i oleju, przemysł kwasu cytrynowego zachęca się do tworzenia większych przedsiębiorstw poprzez połączenia i reorganizacje (32). Ta zachęta jest dowodem zaangażowania rządu w sprawy przemysłu.

(95)

Z uwagi na dużą skalę interwencji rządowych w przemyśle kwasu cytrynowego i przewagę przedsiębiorstw państwowych w tym sektorze nawet prywatni producenci nie mogą prowadzić w nim działalności na warunkach rynkowych. W istocie w sektorze kwasu cytrynowego zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne podlegają nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak określono w sekcji 3.2.1.5 poniżej.

3.2.1.4. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego: obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny lub koszty

(96)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (33), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdej spółce należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składają się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (34)), a spółka zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywierała presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (35). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (36). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów kwasu cytrynowego i dostawców materiałów do jego produkcji.

(97)

Szczególnie w sektorze kwasu cytrynowego, jak już wskazano, niektórzy producenci są własnością państwa. Ponadto w toku tego dochodzenia ustalono, że pięciu producentów kwasu cytrynowego, w tym Cofco, Weifang Ensign, RZBC, Jiangsu Guoxin oraz Laiwu Taihe Biochemistry, ma powiązania z KPCh wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla, jak również uczestniczy w działaniach dotyczących rozbudowy partii.

(98)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (37). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze kwasu cytrynowego i w innych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

3.2.1.5. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego: polityka publiczna lub działania publiczne, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych

(99)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (38).

(100)

Chociaż sam przemysł kwasu cytrynowego nie jest jedną z kluczowych gałęzi przemysłu w Chinach, surowce używane do produkcji kwasu cytrynowego są w Chinach ściśle regulowane. Główny surowiec, jakim jest kukurydza, podlega intensywnej regulacji.

(101)

Chiny przechowują duże ilości zapasów kukurydzy, co pozwala rządowi sztucznie obniżać lub podnosić ceny tego towaru poprzez kupno lub sprzedaż dużych ilości kukurydzy na rynku. Mimo że Chiny zaczęły zajmować się problemem nadmiernych rezerw kukurydzy w 2016 r., to wciąż posiadają bardzo duże zapasy, które mają zakłócający wpływ na ceny (39). Ponadto rząd kontroluje poszczególne aspekty całego łańcucha wartości kukurydzy, takie jak subsydia dla produkcji kukurydzy (40) oraz nadzór nad przetwarzaniem: „[w]szystkie władze lokalne rozszerzą monitorowanie i analizę podaży kukurydzy i popytu na nią w odpowiednich obszarach, wzmocnią nadzór na etapie realizacji i po zakończeniu realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy, będą wspierać równowagę między podażą kukurydzy a popytem na nią oraz zapewnią krajowe bezpieczeństwo żywnościowe” (41). W ChRL obowiązują również środki kontroli inwestycji: „[z]łożenie wniosku w sprawie realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy podlega zharmonizowanemu zarządzaniu zgodnie z zarządzeniem Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej nr 673” (42). To zaangażowanie rządu w cały łańcuch wartości wywiera – przynajmniej potencjalnie – zakłócający wpływ na ceny.

(102)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wsparciu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji kukurydzy; przy czym kukurydza jest głównym surowcem wykorzystywanym do produkcji kwasu cytrynowego. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

3.2.1.6. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego: brak, dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów dotyczących upadłości, prawa spółek czy prawa rzeczowego

(103)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że wynika to z faktu, że chociaż chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do zasad stosowanych w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż Chiny, to system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym, niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości utrzymuje się na zaskakująco niskim poziomie, biorąc pod uwagę wielkość chińskiej gospodarki; jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy może być fakt, że przepisy regulujące przebieg postępowań upadłościowych cechują się szeregiem braków, co skutecznie zniechęca zainteresowane podmioty do występowania o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w toku postępowań upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (43).

(104)

Oprócz tego niedociągnięcia w systemie praw własności w Chinach są szczególnie oczywiste w odniesieniu do własności gruntów i praw do użytkowania gruntów (44). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane: w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (45). Ponadto organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (46).

(105)

Komisja wstępnie stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób, co prowadzi tym samym do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w Chinach. Producenci kwasu cytrynowego – podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki – podlegają tym przepisom, a więc podlegają odgórnym zakłóceniom wynikającym z ich dyskryminującego stosowania lub niedostatecznego egzekwowania. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(106)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze kwasu cytrynowego dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego przeglądem.

3.2.1.7. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego: zniekształcone koszty wynagrodzeń

(107)

W Chinach nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. Chiny nie ratyfikowały szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy („MOP”), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (47). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (48). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (49). Ustalenia te prowadzą do zniekształcenia kosztów wynagrodzeń w Chinach.

(108)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor kwasu cytrynowego nie podlega opisanemu powyżej chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze kwasu cytrynowego występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

3.2.1.8. Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego: dostęp do finansowania uzyskuje się dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa

(109)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w Chinach podlega różnym zakłóceniom.

(110)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (50), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych, banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (51), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (52). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (53).

(111)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu poszczególnych instrumentów prawnych.

(112)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (54).

(113)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (55). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(114)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(115)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania mechanizmów rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. W istocie odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowi 45 % wszystkich kredytów, a wykorzystanie kredytów celowych wydaje się większe, skoro odsetek ten znacznie wzrósł od 2015 r. pomimo pogarszających się warunków ekonomicznych. Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(116)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w Chinach wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(117)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w Chinach występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(118)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor kwasu cytrynowego lub dostawcy tego sektora byliby wyłączeni z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

3.2.1.9. Systemowy charakter opisanych zakłóceń

(119)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.2.1.1–3.2.1.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.2.1.6–3.2.1.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(120)

Komisja przypomniała, że do produkcji kwasu cytrynowego niezbędny jest szeroki zakres materiałów, w tym kukurydza, suszone bataty, kwas siarkowy, kwas chlorowodorowy, węgiel kamienny itp. Zgodnie z dowodami zawartymi w aktach większość producentów eksportujących objętych próbą pozyskiwała wszystkie materiały w Chinach, a przywożone materiały stanowią znikomą część surowców tych producentów eksportujących, którzy zaopatrują się za granicą. W przypadku gdy producenci kwasu cytrynowego kupują lub zawierają umowy na te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane powyżej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Być może pożyczyli środki finansowe, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(121)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej kwasu cytrynowego nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że każdy materiał do produkcji produkowany w Chinach, nawet jeśli łączy w sobie kilka czynników produkcji, jest narażony na znaczące zakłócenia. Identyczna sytuacja dotyczy każdego z materiałów do produkcji materiałów. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

3.2.1.10. Wniosek

(122)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.2.1.2–3.2.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do chińskich interwencji w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak również w sektorze kwasu cytrynowego (w tym w odniesieniu do produktu objętego przeglądem), wykazała, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(123)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

3.3. Kraj reprezentatywny

(124)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała odpowiedni reprezentatywny kraj w celu ustalenia niezniekształconych cen lub wartości odniesienia dla kosztów produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem na podstawie następujących kryteriów:

—	poziom rozwoju gospodarczego podobny do poziomu rozwoju gospodarczego Chin. W tym celu Komisja rozważyła państwa o dochodzie narodowym brutto podobnym do dochodu Chin na podstawie bazy danych Banku Światowego,

—	produkcja produktu objętego przeglądem w tym państwie,

—	dostępność odpowiednich danych publicznych w tym państwie, oraz

—	w przypadku gdy istnieje kilka potencjalnych reprezentatywnych krajów, pierwszeństwo powinno zostać przyznane, w stosownych przypadkach, państwu z odpowiednim poziomem ochrony socjalnej i ochrony środowiska.

(125)

Komisja opublikowała dwie noty do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej oraz reprezentatywnego kraju na tej podstawie.

(126)

W nocie z dnia 5 marca 2020 r. Komisja przekazała szczegółowe informacje na temat wspomnianych powyżej kryteriów oraz zidentyfikowała Brazylię, Kolumbię i Tajlandię jako potencjalne odpowiednie reprezentatywne kraje. Komisja zidentyfikowała również producentów produktu objętego przeglądem w potencjalnych odpowiednich reprezentatywnych krajach, dla których znalazła publicznie dostępne dane finansowe.

(127)

Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na ten temat. Komisja otrzymała uwagi dotyczące różnych aspektów wyboru reprezentatywnego kraju od CCCMC, od czterech współpracujących producentów eksportujących oraz od przemysłu Unii.

(128)

W swoich uwagach z dnia 23 marca 2020 r. CCCMC i czterej chińscy producenci eksportujący wskazali, że najlepszym reprezentatywnym krajem byłaby Brazylia. Po pierwsze, jak wynika z bazy danych Banku Światowego, dochód narodowy brutto Brazylii jest najbliższy chińskiemu, podczas gdy dochód narodowy brutto Kolumbii i Tajlandii jest znacznie niższy. Ponadto w ostatnich latach dwa przedsiębiorstwa w Brazylii zidentyfikowane jako producenci kwasu cytrynowego wypracowały zyski. Brazylia posiada także odpowiedni poziom ochrony socjalnej i ochrony środowiska. Jednocześnie CCCMC i współpracujący producenci eksportujący wyrazili swój sprzeciw wobec wyboru Kolumbii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Twierdzili, że pewne dane dotyczące przywozu z Kolumbii o niektórych czynnikach produkcji nie były dostępne lub reprezentatywne. Twierdzili również, że ceny importowe Kolumbii niektórych kluczowych surowców (tj. kwasu siarkowego, kwasu chlorowodorowego i węgla kamiennego) były znacznie i nieracjonalnie wyższe niż ceny pozostałych potencjalnych reprezentatywnych krajów, a więc nie powinny być uważane za niezniekształcone ceny, które mogą być wykorzystane do skonstruowania wartości normalnej kwasu cytrynowego.

(129)

CCCMC i współpracujący producenci eksportujący stwierdzili również, że Tajlandia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ dwóch z trzech zarejestrowanych producentów kwasu cytrynowego było nierentownych w 2018 r., a trzeci koncentrował się głównie na rynkach eksportowych.

(130)

W swoich uwagach przemysł Unii uznał, że Kolumbia była najodpowiedniejszym wyborem do określenia niezniekształconych kosztów. Podkreślił, że dane finansowe przedsiębiorstw w Tajlandii nie zostały poddane kontroli, co znacznie obniżyło ich wartość pod względem wiarygodności. Ponadto twierdził, że większościowym właścicielem dwóch z trzech zarejestrowanych producentów w Tajlandii zorientowanych na wywóz były chińskie przedsiębiorstwa lub państwo chińskie. Jeżeli chodzi o Brazylię, przemysł Unii argumentował, że dwa brazylijskie przedsiębiorstwa należą do grup, a wpływ grupy na dane finansowe wydawał się trudny do oszacowania, przy czym przedsiębiorstwa te również sprzedawały różnorodne produkty.

(131)

Komisja, po szczegółowej analizie przedstawionych powyżej argumentów, opublikowała w dniu 30 listopada 2020 r. drugą notę, w której odniosła się do wszystkich tych uwag na podstawie kryteriów wymienionych powyżej i poinformowała zainteresowane strony o swoich wstępnych wnioskach. W niniejszej nocie Komisja stwierdziła, że zamierza wykorzystać Kolumbię jako odpowiedni reprezentatywny kraj, jeżeli istnienie znaczących zakłóceń zostanie potwierdzone. Komisja wskazała ponadto, że do obliczenia wartości normalnej może również zastosować odpowiednie niezniekształcone międzynarodowe ceny, koszty lub wartości odniesienia, a dla niezniekształconych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków może uwzględnić wszystkie odpowiednie alternatywy dostępne zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. W szczególności, ponieważ jedyna kolumbijska spółka wytwarzająca produkt objęty przeglądem miała w 2018 r. niską rentowność, a w 2017 r. przynosiła straty – podobnie jak w przypadku producentów w Tajlandii i Brazylii – Komisja uwzględniłaby nowsze dane, gdyby były dostępne i gdyby wykazywały one rozsądny poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz rentowność. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag.

(132)

Komisja otrzymała uwagi od CCCMC i producentów unijnych odnośnie do noty z dnia 30 listopada 2020 r.

(133)

W swoich uwagach z dnia 9 grudnia 2020 r. CCCMC utrzymywała, że Kolumbia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem i że zamiast niej należy wybrać Brazylię. Argumentowała ona, że przyczyną niższych cen importowych kukurydzy w Brazylii są korzyści płynące z odległości transportu i ilości, a nie jakiekolwiek zakłócenia. Następnie argumentowano, że jeżeli nie można wykorzystać brazylijskich cen importowych, należy wykorzystać ceny międzynarodowe, a nie zupełnie wykluczać Brazylię jako potencjalny reprezentatywny kraj. CCCMC utrzymywała także, że Kolumbia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ zarejestrowany producent miał nieuzasadnione wydatki operacyjne.

(134)

Przemysł Unii utrzymywał, że Kolumbia była najbardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem. Biorąc pod uwagę, że kolumbijska spółka produkująca produkt objęty przeglądem ponosiła straty lub miała niską rentowność w roku 2018, jak również w 2019, z których to lat dane zostały udostępnione w międzyczasie, jeden z producentów unijnych wskazał szereg spółek produkujących produkt podobny do produktu objętego przeglądem. W szczególności wspomniany producent unijny skoncentrował się na spółkach produkujących składniki dla sektora produkcji napojów, sektora usług sprzątania, przemysłu żywieniowego, medycznego i farmaceutycznego w Kolumbii, przy czym z danych finansowych tych sektorów wynikało, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski zgodne z przepisami rozporządzenia podstawowego są na rozsądnym poziomie.

(135)

Komisja przeanalizowała szczegółowo wszystkie argumenty przedstawione przez wszystkie strony. Jeżeli chodzi o Tajlandię, Komisja zgodziła się z CCCMC i wspomnianym producentem unijnym, że nie jest ona odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ producenci produktu objętego przeglądem ponoszą straty lub są jednostkami zależnymi od spółek chińskich, a określone czynniki produkcji są objęte ograniczeniami wywozowymi. Co więcej, spółki wytwarzające produkt objęty przeglądem nie wykazały rozsądnego poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. W związku z powyższym Tajlandia została odrzucona.

(136)

Komisja skoncentrowała więc swoją analizę na Brazylii i Kolumbii. Najpierw Komisja przeanalizowała, czy występowały ograniczenia wywozowe lub inne zakłócenia dotyczące głównych czynników produkcji. Głównym czynnikiem produkcji produktu objętego przeglądem jest kukurydza odpowiadająca za ponad 70 % całkowitego kosztu materiałów wsadowych dla producentów eksportujących. Komisja zauważyła, że ilość przywozu kukurydzy do Brazylii wynosiła jedynie 1,5 mln ton – dla porównania krajowa produkcja kukurydzy w Brazylii wynosiła ponad 100 mln ton (56). CCCMC zakwestionowała fakt, że te wielkości przywozu kukurydzy do Brazylii są niskie. Porównując je jednak z rozmiarami produkcji brazylijskiej, te wielkości przywozu odpowiadają jedynie 1,5 % produkcji. Mając na uwadze bardzo ograniczoną wielkość przywozu względem dużej produkcji krajowej, Komisja sprawdziła również ceny importowe do Brazylii i zauważyła, że różniły się one znacznie od międzynarodowych cen kukurydzy. W swoich uwagach do noty z dnia 30 listopada CCCMC zakwestionowała znaczną różnicę cen i poprosiła o dodatkowe informacje na temat porównania cen. Średnia międzynarodowa cena kukurydzy w 2019 r., do której odniosła się Komisja w nocie z dnia 30 listopada, wynosiła 151 EUR/tonę na podstawie ceny FOB zgodnie z IndexMundi (57), podczas gdy średnia cena importowa GTA kukurydzy do Brazylii wynosiła jedynie 116 EUR/tonę na podstawie ceny FOB. Wartość ta jasno pokazuje, że ceny importowe do Brazylii były znacznie niższe niż wskaźnik cen międzynarodowych.

(137)

Ponadto CCCMC argumentowała, że ceny importowe kukurydzy były niższe w Brazylii niż w Kolumbii z powodu niższych kosztów transportu, ponieważ przywozy do Brazylii były realizowane głównie z krajów sąsiednich, takich jak Argentyna i Paragwaj, podczas gdy Kolumbia importuje kukurydzę głównie ze Stanów Zjednoczonych i Argentyny. Twierdzenie to nie było uzasadnione, gdyż CCCMC nie wskazała faktycznego pochodzenia ani portu przybycia w poszczególnych państwach, nie wykazała też występowania kosztów transportu kukurydzy do poszczególnych państw. Argument ten został zatem odrzucony.

(138)

CCCMC utrzymywała także, że chińscy producenci kupują duże ilości swojej krajowej kukurydzy. Twierdziła ona zatem, że cena importowa Brazylii lepiej odzwierciedlałaby sytuację kupna kukurydzy przez chińskich producentów. Jak zauważyła Komisja, argument ten nie ma związku z faktem, że wielkości przywozu do Brazylii są obiektywnie niskie w porównaniu z rozmiarem produkcji krajowej, co podważa reprezentatywność ceny importowej kukurydzy do Brazylii. Argument ten nie przeczy również konkluzji, że ceny importowe do Brazylii różnią się znacznie od międzynarodowych cen kukurydzy, co jest prawdopodobnie spowodowane niskim poziomem przywozu i znacznym rozmiarem produkcji krajowej. Argument ten został zatem odrzucony.

(139)

CCCMC argumentowała następnie, że nawet jeżeli ceny importowe kukurydzy do Brazylii nie mogą zostać użyte z uwagi na swoją niereprezentatywność, co nie jest prawdą, Brazylia wciąż powinna zostać wybrana jako reprezentatywny kraj, a zamiast cen importowych do Brazylii należy zastosować odpowiednią niezniekształconą cenę międzynarodową kukurydzy.

(140)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że – jak wyjaśniono w dalszej części tej sekcji – uznała Kolumbię za odpowiedni reprezentatywny kraj w niniejszym dochodzeniu na podstawie istotnych elementów wymienionych w rozporządzeniu podstawowym, takich jak dostępność właściwszych danych finansowych dotyczących producentów produktów podobnych do kwasu cytrynowego w porównaniu z Brazylią. Jeżeli chodzi o wielkość kolumbijskiego przywozu oraz cen kukurydzy, zgodnie z IndexMundi całkowita produkcja krajowa kukurydzy w Kolumbii wynosi 1,5 mln ton, podczas gdy – zgodnie z danymi GTA – przywóz kukurydzy oscyluje na poziomie 5,5 mln ton, co odpowiada 365 % produkcji. To porównanie pokazuje, że wielkości przywozu do Kolumbii w przeciwieństwie do Brazylii wydają się reprezentatywne, biorąc pod uwagę rozmiar produkcji krajowej. Jeżeli chodzi o ceny kukurydzy, wskazana w GTA średnia cena importowa kukurydzy do Kolumbii za 2019 r. wynosiła 174 EUR/tonę na podstawie CIF, a więc była dużo bardziej zbliżona do średniej międzynarodowej ceny kukurydzy wynoszącej 151 EUR/tonę na podstawie ceny FOB i bardziej z nią zgodna, biorąc pod uwagę, że międzynarodowa cena importowa na podstawie CIF byłaby wyższa. Z uwagi na fakt, że Kolumbię uważa się za odpowiedni reprezentatywny kraj pod innymi względami, jak szczegółowo wyjaśniono poniżej, ceny importowe kukurydzy do Kolumbii są w dużej mierze zgodne z międzynarodowymi cenami kukurydzy; nie ma również żadnego dowodu na jakiekolwiek zakłócenie, które wpłynęłoby na ceny kukurydzy w Kolumbii; nie ma powodu, by wybrać Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj i użyć międzynarodowej wartości odniesienia zamiast cen importowych do odpowiedniego reprezentatywnego kraju, jak zalecono w art. 2 ust. 6a lit. a) akapit drugi tiret pierwsze.

(141)

Mając na uwadze pozostałe czynniki produkcji, w przeciwieństwie do Kolumbii w Brazylii (wymóg posiadania pozwolenia na wywóz wapna) i Tajlandii (wymóg posiadania pozwolenia na wywóz gipsu) obowiązują ograniczenia wywozowe dla określonych czynników produkcji, co potwierdza stosowny wykaz OECD (58). Podczas gdy waga tych czynników w koszcie produkcji określonych producentów eksportujących jest mniejsza i nie zastosowano jej do wszystkich producentów eksportujących, stanowiło to kolejny istotny element wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju.

(142)

Przy wyborze odpowiedniego reprezentatywnego kraju Komisja przeanalizowała również możliwość uzyskania dostępu do publicznych danych finansowych przez producentów produktu objętego przeglądem w Tajlandii, Brazylii i Kolumbii zgodnie z rozporządzeniem podstawowym.

(143)

Ponieważ Tajlandii nie uznano za odpowiedni reprezentatywny kraj, jak wyjaśniono w motywie 117, Komisja w swojej analizie porównawczej skoncentrowała się na Brazylii i Kolumbii.

(144)

W odniesieniu do Brazylii i Kolumbii Komisja wskazała w nocie z dnia 5 marca spółki produkujące kwas cytrynowy w tych państwach. W tym czasie ani w Brazylii, ani w Kolumbii nie było producentów, który osiągnęli rozsądne zyski za 2018 r.

(145)

W nocie z dnia 30 listopada 2020 r. Komisja stwierdziła, że kolumbijska spółka Sucroal SA, w przypadku której informacje na temat kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków były publicznie dostępne, jest odpowiednią spółką reprezentatywną, ponieważ wytwarza produkt objęty przeglądem i produkty o zakresie zbliżonym do kwasu cytrynowego. Jednocześnie spółka Sucroal SA wykazała niski poziom rentowności w 2018 r. i poniosła straty w 2017 r.

(146)

Podobna sytuacja miała miejsce w Brazylii, gdzie brazylijska spółka, której dane finansowe były dostępne publicznie – duży konglomerat produkujący szerszy zakres produktów, w tym kwas cytrynowy – wykazała niską rentowność za 2018 r. Komisja zasygnalizowała w nocie z dnia 30 listopada 2020 r., że jeśli za 2019 r. dostępne będą nowsze dane, Komisja może z nich korzystać, o ile wykazane zostanie w nich, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz rentowność są na rozsądnym poziomie lub – w przeciwnym wypadku – Komisja rozważy wszystkie dostępne odpowiednie alternatywy.

(147)

Po publikacji wspomnianej noty z dnia 30 listopada 2020 r. w bazie danych Orbis udostępniono dane z 2019 r. dla Sucroal SA. Z uwagi na to, że spółka Sucroal SA poniosła straty w 2019 r., danych finansowych dotyczących tej spółki nie można uznać za właściwe dla ustalenia niezniekształconego poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków.

(148)

Komisja rozważyła zatem odpowiednie alternatywy. W szczególności w sytuacjach, gdy żaden producent produktu objętego przeglądem w potencjalnym reprezentatywnym kraju nie wykazuje, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski są na rozsądnym poziomie, Komisja może wziąć pod uwagę producentów produktu należących do tej samej ogólnej kategorii lub sektora produktu objętego przeglądem, w odniesieniu do którego publicznie dostępne są dane finansowe wskazujące na to, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski są na rozsądnym poziomie.

(149)

CCCMC stwierdziła, że skoro spółka Sucroal SA wykazała straty za 2019 r., Kolumbii nie należy brać pod uwagę jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, a zamiast niej należy wybrać Brazylię. CCCMC zauważyła, że zarejestrowany producent Cargill Agricola ponownie zanotował zyski w 2019 r., dlatego też jego koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski odpowiadały potrzebom dochodzenia. Komisja zauważyła jednak, że zyski spółki Cargill Agricola wynosiły mniej niż jeden procent jej obrotu w 2019 r. i były tym samym nawet niższe niż jej zysk w 2018 r. Był to podobnie niski poziom zysku co w przypadku Sucroal SA w tym samym roku i nie uznano go za rozsądny zysk. Argument ten został zatem odrzucony.

(150)

W swoich dwóch zestawach uwag przemysł Unii zasugerował wykorzystanie danych uzyskanych od spółek z tego samego kraju, wytwarzających towary należące do tej samej kategorii lub prowadzących działalność w tym samym przemyśle wytwórczym co produkt objęty przeglądem. Przedstawiono propozycję kategorii producentów składników na potrzeby przemysłu produkcji napojów, środków czyszczących, żywności oraz przemysłu medycznego i farmaceutycznego w Kolumbii wraz z wykazem jedenastu spółek prowadzących działalność w tym samym sektorze.

(151)

Biorąc pod uwagę wszystkie fakty ustalone podczas dochodzenia i otrzymane uwagi, Komisja przeszukała bazę danych Orbis pod kątem produktów opatrzonych kodem NAICS 325998 (Wszystkie inne niesklasyfikowane produkty chemiczne i wytwarzanie preparatów). Jest to ten sam kod, którego używają zarówno Cargill Agricola SA, jak i Sucroal SA. W wyniku tego wyszukiwania o wiele większą liczbę spółek wykazujących rozsądny poziom zysków znaleziono w Kolumbii niż w Brazylii, co świadczy o tym, że dostępność publicznych danych finansowych była również reprezentatywna i wiarygodna w Kolumbii. Ponadto, aby zawęzić wyniki tego wyszukiwania do tych spółek, które wytwarzają produkt podobny do kwasu cytrynowego, Komisja przeprowadziła szczegółową analizę funkcjonowania i produkcji w odniesieniu do wszystkich rentownych spółek kolumbijskich. Używając opisu swojej działalności gospodarczej dostępnej w bazie danych Orbis, Komisja ostatecznie wskazała siedem spółek w Kolumbii, które wytwarzają produkty należące do kategorii zbliżonej do kwasu cytrynowego. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk tych spółek uznano za wiarygodne. Dla porównania Komisja zauważyła, że w Brazylii nie było spółek prowadzących działalność w tej samej dziedzinie, które miałyby w Orbisie publicznie dostępne dane finansowe za 2019 r.

(152)

Spółki kolumbijskie zidentyfikowane w ten sposób przez Komisję odpowiadały spółkom zidentyfikowanym przez przemysł Unii jako odpowiednie spółki w tej samej ogólnej kategorii lub sektorze produktu objętego przeglądem. Przemysł Unii zasugerował oprócz tych siedmiu spółek cztery inne spółki z Kolumbii, w przypadku których dane finansowe lub opis działalności nie były jednak łatwo dostępne w bazie danych Orbis. W związku z powyższym spółki te nie zostały uwzględnione przy ustalaniu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(153)

Uwzględniając wszystkie powyższe elementy, w szczególności dostępne dane finansowe i reprezentatywność ceny importowej kukurydzy stanowiącej główny czynnik produkcji, Komisja stwierdziła zatem, że Kolumbia jest odpowiednim reprezentatywnym krajem do celów obliczenia wartości normalnej w niniejszym dochodzeniu.

(154)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący zakwestionowali dokonany przez Komisję wybór Kolumbii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Powtórzyli oni wcześniej wspomniane twierdzenie, że wybór Kolumbii nie był zasadny, biorąc pod uwagę fakt, że jedyny kolumbijski producent kwasu cytrynowego nie był rentowny w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, w przeciwieństwie do producenta brazylijskiego. Powtórzyli także wcześniej wspomniane twierdzenie, że ceny kukurydzy w Brazylii nie były zniekształcone. Biorąc pod uwagę, że do argumentów tych odniesiono się już w motywach 136 i 149 niniejszego rozporządzenia oraz że nie przedstawiono żadnych nowych dowodów w tym zakresie, argumenty te odrzucono.

(155)

Wspomniane strony twierdziły ponadto, że Komisja wykorzystała dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz rentowności kolumbijskich przedsiębiorstw działających w innych sektorach produktów, nie dowodząc, że przedsiębiorstwa te mają taki sam poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysków jak producenci kwasu cytrynowego.

(156)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wartość normalną konstruuje się na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, jeżeli obecność znaczących zakłóceń jest potwierdzona. Konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zyski. Biorąc pod uwagę, że dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysku kolumbijskiej spółki Sucroal SA nie mogły zostać wykorzystane z powodów wyjaśnionych w motywach 145 i 147, Komisja wykorzystała dane dotyczące najbliższego sektora obejmującego produkt objęty dochodzeniem, w przypadku którego wyżej wymienione elementy kosztów uznano za niezniekształcone i odpowiednie. Nie przedstawiono żadnych dowodów pozwalających na podważenie tego wniosku, a w szczególności dowodów pozwalających uznać, że poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków kolumbijskich przedsiębiorstw z sektora najbardziej zbliżonego do sektora kwasu cytrynowego nie był odpowiedni zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(157)

Komisja zauważyła ponadto, że – w przeciwieństwie do przemysłu Unii – CCCMC i współpracujący producenci eksportujący nie dostarczyli ani nie zaproponowali wykazu producentów w tym samym potencjalnym reprezentatywnym kraju, wytwarzających towary należące do tej samej lub podobnej kategorii bądź prowadzących działalność w tym samym lub podobnym przemyśle wytwórczym co produkt objęty przeglądem, których dane finansowe Komisja mogłaby wykorzystać.

(158)

W związku z tym i z powodów wymienionych w motywie 151 Komisja uznała dane finansowe siedmiu wskazanych przez nią przedsiębiorstw z Kolumbii wytwarzających produkty należące do kategorii produktów zbliżonych do kwasu cytrynowego za rozsądny odpowiednik reprezentujący niezniekształcone koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zyski do wykorzystania przy konstruowaniu wartości normalnej w toku dochodzenia. Argument CCCMC i trzech współpracujących producentów eksportujących został zatem odrzucony.

3.4. Źródła, na podstawie których ustalono poziom niezniekształconych kosztów

(159)

Na podstawie informacji przedstawionych przez zainteresowane strony oraz innych odpowiednich informacji dostępnych w aktach Komisja sporządziła wykaz czynników produkcji oraz źródeł, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do wytworzenia produktu objętego przeglądem.

(160)

Komisja zidentyfikowała także źródła, które należy wykorzystać w celu skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego (GTA, krajowe dane statystyczne itp.). W tej samej nocie Komisja ustaliła kody systemu zharmonizowanego (kody HS) czynników produkcji, które uwzględniono początkowo do wykorzystania w analizie GTA na podstawie informacji przekazanych przez zainteresowane strony.

(161)

W nocie z dnia 30 listopada 2020 r. Komisja potwierdziła, że skorzysta z danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów czynników produkcji, w tym surowców.

3.5. Źródła wykorzystane w przypadku energii elektrycznej, wody i kosztów pracy

3.5.1. Energia elektryczna

(162)

W przypadku energii elektrycznej Komisja wykorzystała łatwo dostępną cenę od spółki Enel, głównego dostawcy energii elektrycznej w Kolumbii. To źródło zapewnia jedną średnią miesięczną cenę energii elektrycznej.

3.5.2. Woda

(163)

Opłata za zużycie wody pobierana przez spółkę Acueducto, która jest odpowiedzialna za dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków w Bogocie, była łatwo dostępna. Informacje te umożliwiły identyfikację taryf mających zastosowanie do użytkowników przemysłowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.5.3. Praca

(164)

Komisja wykorzystała dane statystyczne Międzynarodowej Organizacji Pracy do określania wynagrodzeń w Kolumbii (59). Przedstawiają one informacje na temat miesięcznych wynagrodzeń pracowników w przemyśle wytwórczym oraz średnią liczbę godzin przepracowywanych w tygodniu w Kolumbii w 2019 r.

(165)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących źródeł wykorzystanych do ustalenia niezniekształconych kosztów energii elektrycznej, wody i pracy, dlatego wykorzystała te źródła do ustalenia wartości normalnej.

3.6. Źródła wykorzystane w przypadku kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków

(166)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna powinna obejmować niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. Ponadto należało ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji.

(167)

W celu ustalenia niezniekształconej wartości kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków Komisja wykorzystała odsetek kosztów produkcji, jakie reprezentują koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski w reprezentatywnych spółkach w Kolumbii, jak wyjaśniono w sekcji 3.3.

(168)

Uzyskane wartości wyrażone jako procent przychodów wyniosły 14,2 % dla zysku i 17 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych.

3.7. Surowce

(169)

W odniesieniu do wszystkich surowców i materiałów pomocniczych Komisja oparła się na cenach importowych stosowanych w reprezentatywnym kraju. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że wpływ na te ceny miały te same zakłócenia. Podobnie wykluczono również dane dotyczące przywozu w odniesieniu do przywozów w reprezentatywnym kraju z krajów niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (60).

(170)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju. Na późniejszym etapie, w trakcie obliczeń indywidualnych marginesów dumpingu, do ceny importowej Komisja dodała krajowe koszty transportu specyficzne dla danej firmy. Koszty transportu krajowego w przypadku wszystkich surowców opierały się na zweryfikowanych danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących.

(171)

W odniesieniu do surowców o niewielkim wpływie pod względem kosztów, których przedsiębiorstwa nie zgłosiły w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, koszty te uwzględniono w kosztach ogólnych produkcji, jak wyjaśniono w sekcji 3.8. Czynniki produkcji wyrażone jako koszty ogólne są wymienione w ujawnieniach odnoszących się do danego przedsiębiorstwa.

(172)

Przemysł Unii zauważył w swoich uwagach z dnia 16 marca 2020 r., że w przypadku niektórych surowców albo nie istniały żadne średnie wartości przywozu, albo średnie wartości dotyczyły małych ilości i w związku z tym były niewiarygodne, albo też istniały inne przyczyny, które budziły wątpliwości co do ich wiarygodności. Zasugerował w związku z tym, że w takich przypadkach należy wykorzystać wartości z danych statystycznych dla regionu lub z badań rynkowych dostawców takich jak ArgusMedia, AgroChart czy IntraTec.

(173)

Przemysł Unii powtórzył w swoich uwagach z dnia 11 grudnia 2020 r., że w przypadku Kolumbii koszty produkcji można określić na podstawie danych liczbowych dotyczących przywozu i dostępnych danych publicznych dotyczących cen energii elektrycznej, wody, a także danych publicznych dotyczących kosztów pracy. Podkreślił, że niektóre średnie wartości przywozu dla mniej ważnych czynników kosztów wydają się wysokie i zasugerował, aby zastąpić je danymi od wyspecjalizowanych usługodawców danych.

(174)

W swoim wniosku z dnia 23 marca 2020 r. CCCMC stwierdziła, że niektóre ceny importowe pewnych kluczowych materiałów, takich jak węgiel, kwas siarkowy i kwas chlorowodorowy, w Kolumbii były rażąco wysokie, a zatem niereprezentatywne. Twierdziła również, że istniały duże różnice między ujawnionymi cenami importowymi Kolumbii, Tajlandii i Brazylii oraz że ceny importowe różniły się znacznie nawet w przypadku tego samego materiału przywożonego z tego samego kraju, co mogło wynikać z różnic jakościowych w ramach tego samego kodu HS. CCCMC wezwała Komisję do zidentyfikowania przyczyn tych różnic i zajęcia się nimi. Komisja uwzględniła ten argument i tam, gdzie było to uzasadnione, zastąpiła niereprezentatywne ceny importowe wiarygodnymi źródłami, jak wyszczególniono w tabeli A poniżej.

(175)

CCCMC stwierdziła również, że skoro niektóre surowce używane do produkcji produktu objętego przeglądem są kupowane na rynku krajowym w Chinach, nieuzasadnione jest po prostu stosowanie cen importowych z konkretnego kraju trzeciego, ponieważ te ostatnie ceny prawdopodobnie obejmują wyższą wysyłkę/koszty dostawy niż w przypadku surowców kupionych na rynku krajowym. Dotyczy to zwłaszcza niebezpiecznych chemikaliów, takich jak kwas siarkowy i kwas chlorowodorowy, które są dostarczane przy wykorzystaniu specjalnych pojazdów. W związku z powyższym CCCMC uznała, że należy wprowadzić odpowiednie dostosowania, aby zapewnić obiektywne porównanie.

(176)

W odniesieniu do tego argumentu Komisja zauważyła, że z powodów przedstawionych w sekcji 3.2.1 powyżej stosuje w obecnym przeglądzie wygaśnięcia art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym Komisja stara się ustalić niezniekształcone koszty w odpowiednim reprezentatywnym kraju w celu zapewnienia, by zastosowany koszt nie był zniekształcony i był oparty na łatwo dostępnych danych. Wobec braku jakichkolwiek informacji o możliwych zakłóceniach na rynku reprezentatywnego kraju w odniesieniu do wyżej wspomnianych niebezpiecznych chemikaliów oraz wobec braku danych dostarczonych przez CCCMC na uzasadnienie swojego twierdzenia dotyczącego wysokich kosztów transportu uważa się, że wartość przywozu reprezentatywnego kraju spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego i zapewnia rozsądne oszacowanie ceny w reprezentatywnym kraju, w tym kosztów transportu. Ponadto, ponieważ przywożone materiały do produkcji konkurują pod względem cen na rynku krajowym reprezentatywnego kraju, Komisja uznała je za wiarygodny odpowiednik.

(177)

W konsekwencji Komisja zastosowała ceny importowe GTA do Kolumbii. W przypadku gdy ceny te nie były reprezentatywne lub były z innych względów niewiarygodne, poszukiwane były międzynarodowe wartości odniesienia. Jeżeli były one niedostępne, zastosowano wiarygodne ceny z innych źródeł, jak wyszczególniono w tabeli A poniżej.

(178)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez zainteresowane strony i zgromadzone podczas zdalnych kontroli krzyżowych, w stosownych przypadkach zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i kody taryfowe stosowane w Brazylii, Kolumbii lub Tajlandii:

Tabela A

Czynnik produkcji	Kod taryfowy	Źródło danych dotyczących przywozu, które Komisja zamierza wykorzystać	Jednostka miary
Surowce/materiały zużywalne
Kukurydza	1005901100	GTA Kolumbia (61)	KG
Suszone bataty	0714209000	GTA Kolumbia	KG
Chlorek sodu/sól odpowiednia do spożycia przez ludzi	2501009100 /2501001000 , 2501002000 , 2501009200 , 2501009900	GTA Kolumbia	KG
Kwas siarkowy	2807 00 10	GTA Brazylia	KG
Siarka/siarka ciekła	2503000000	GTA Kolumbia	KG
Kwas chlorowodorowy	2806 10 20	GTA Brazylia	KG
Węgiel aktywny	3802100000	GTA Kolumbia	KG
Mączka wapienna/mąka	2521 00 00	GTA Brazylia	KG
Substancja przeciwpieniąca	3402200000 /3402909000	GTA Kolumbia	KG
Ziemia krzemionkowa	2512000000 /3802901000	GTA Kolumbia	KG
Perlit	2530100000	GTA Kolumbia	KG
Amylaza (Glukoamylaza)/enzym scukrzający	3507909000	GTA Kolumbia	KG
Wapń	2805 12 00	GTA Brazylia	KG
Soda kaustyczna (wodorotlenek sodu)	2815110000 /2815120000	GTA Kolumbia	KG
Ciekłe alkalia	2815120000	GTA Kolumbia	KG
Nadtlenek wodoru	2847000000	GTA Kolumbia	KG
Mąka (z pszenicy lub mieszanki żyta z pszenicą)	1101000000	GTA Kolumbia	KG
Mąka drzewna	4405000000	GTA Kolumbia	M3
Tlenek wapnia	2825904000	GTA Kolumbia	KG
Wapno palone	2522100000	GTA Kolumbia	KG
Otręby kukurydziane	2302100000	GTA Kolumbia	KG
Ciecz z namaczania zboża	1901901000	GTA Kolumbia	KG
Węglan wapnia/kalcyt	2836500000	GTA Kolumbia	KG
Aktywowana glina	3802901000	GTA Kolumbia	KG
Pomocniczy materiał filtracyjny (perlit)	2530100000	GTA Kolumbia	KG
Dioctan sodu	2915292000	GTA Kolumbia	KG
Kwas cytrynowy	2918140000	GTA Kolumbia	KG
Cytrynian sodu	2918153000	GTA Kolumbia	KG
Inhibitor korozji i kamienia	2921 59	GTA Brazylia	KG
Węgiel surowy/muł węglowy	2701 19 00	GTA Brazylia	KG
Olej napędowy	2710192100	GTA Kolumbia	M3
Opakowanie – torba foliowa	3923299000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – miękka taca	3923900000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – paleta	4421999000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – papierowe pudełko	4819200000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – papierowa torba	4819301000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – papierowa torba	4819400000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – worek tkany	6305331000	GTA Kolumbia	Sztuka
Opakowanie – mocna torba foliowa	3920100000	GTA Kolumbia	Sztuka
Produkty uboczne/odpady
Gaz	2705000000	GTA Kolumbia	KG
Wysokobiałkowe odpady/pozostałości skrobi kukurydzianej	2303100000	GTA Kolumbia	KG
Zboża paszowe	2303300000	GTA Kolumbia	KG
Siarczan wapnia	2833299000	GTA Kolumbia	KG
Inne produkty odpadowe przemysłu chemicznego (granulowany osad)	3825 90 00	GTA Brazylia	KG
Olej z kiełków kukurydzy/Olej kukurydziany	1518009000 /1515290000	GTA Kolumbia	KG
Grys kukurydziany/pozostałości skrobi kukurydzianej	2303100000	GTA Kolumbia	KG
Mąka pszenna glutenowa	1109000000	GTA Kolumbia	KG
Grzybnia (preparat stosowany w paszy dla zwierząt)	2309909000	GTA Kolumbia	KG
Zarodki zbóż	1104300000	GTA Kolumbia	KG
Proszek kalcytu	2836500000	GTA Kolumbia	KG
Gips	2520100000	GTA Kolumbia	KG
Popiół/żużel	2621900000	GTA Kolumbia	KG
Pozostałość po ekstrakcji oleju z kiełków kukurydzy	23069010 /90	GTA Tajlandia	KG
Gluten skrobi kukurydzianej/proszek	2302100000	GTA Brazylia	KG
Proszek białkowy w granulach (pozostałość kukurydzy)	2302100000	GTA Brazylia	KG
Osady filtracyjne białka (pozostałość kukurydzy)	2302100000	GTA Brazylia	KG
Spryskana łuska kukurydzy	2302100000	GTA Brazylia	KG

3.8. Obliczanie wartości normalnej

(179)

Komisja obliczyła wartość normalną w opisanych poniżej etapach.

(180)

Najpierw Komisja ustaliła niezniekształcone koszty produkcji (obejmujące konsumpcję surowców, pracę i energię). Zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe na podstawie wyżej wymienionych źródeł do rzeczywistej konsumpcji poszczególnych czynników produkcji objętych próbą producentów eksportujących.

(181)

Następnie Komisja dodała koszty ogólne produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji. Koszty ogólne produkcji, jakie ponieśli współpracujący producenci eksportujący zostały powiększone o koszty surowców i materiałów dodatkowych, o których mowa w motywie 171, i wyrażone następnie jako udział w kosztach produkcji faktycznie poniesionych przez poszczególnych producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(182)

Na koniec Komisja zastosowała do powyższego obliczenia koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz średnią ważoną zysku siedmiu kolumbijskich producentów składników dla sektora produkcji napojów, sektora usług sprzątania, przemysłu żywieniowego, medycznego i farmaceutycznego.

(183)

Wartości wyrażone jako procent kosztów produkcji wyniosły 24,82 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i 20,72 % dla zysku. Wartości wyrażone jako procent przychodów wyniosły 17 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i 14,2 % dla zysku.

(184)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu w odniesieniu do każdego z czterech współpracujących producentów eksportujących.

3.9. Cena eksportowa

(185)

Współpracujący producenci eksportujący prowadzili wywóz do Unii bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów. Cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za produkt objęty przeglądem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

3.10. Porównanie

(186)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową współpracującego producenta eksportującego na podstawie ceny ex-works.

(187)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie w stosownych i uzasadnionych przypadkach dokonano odliczeń ze względu na koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, koszty dodatkowe, koszty pakowania oraz koszty kredytowe, opłaty bankowe i prowizje.

3.11. Marginesy dumpingu dla współpracujących producentów eksportujących

(188)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego przeglądem zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(189)

Na tej podstawie średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynoszą 42 % dla Weifang Ensign Industry Co., Ltd i 144 % dla COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co. Ltd. Nie obliczono dumpingu dla RZBC Group (RZBC (Juxian) Co., Ltd. i powiązanego przedsiębiorstwa handlowego RZBC Imp. & Exp. Co., Ltd.) ani dla Jiangsu Guoxin Union Energy Co. Ltd, które podlegają zobowiązaniom cenowym, jak wyjaśniono w motywie 191.

3.12. Marginesy dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących

(190)

Komisja ustaliła również średni margines dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących. Na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego zastosowano najwyższy margines dumpingu współpracujących producentów, zważywszy także na znacznie niższy poziom cen eksportowych u przedsiębiorstw niewspółpracujących.

3.13. Wniosek dotyczący kontynuacji dumpingu

(191)

Łącznie większości chińskiego wywozu do UE (70– 90 %) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dokonano po cenach w znaczącym stopniu dumpingowych. Pozostałej części chińskiego wywozu dokonało dwóch współpracujących producentów eksportujących, w przypadku których nie stwierdzono dumpingu. Tych dwóch producentów eksportujących podlega zobowiązaniom cenowym, a ich wywóz do Unii miał miejsce po minimalnej cenie importowej. Ich ceny eksportowe do Unii uznano zatem za będące pod wpływem zobowiązań, a co za tym idzie niewystarczająco wiarygodne do określenia na ich podstawie, czy dumping będzie miał miejsce w kontekście niniejszego przeglądu wygaśnięcia.

(192)

Podsumowując, dumping miał miejsce w przypadku znacznej większości chińskiego wywozu do Unii. Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

4. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI DUMPINGU

(193)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz atrakcyjność rynku unijnego; związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich a poziomem cen w Unii; oraz praktyki mające na celu obejście środków.

(194)

Jak wspomniano powyżej, zgłosiło się tylko czterech chińskich producentów eksportujących. Komisja dysponowała zatem ograniczonymi informacjami na temat produkcji i wolnych mocy produkcyjnych przekazanymi przez chińskich producentów eksportujących.

(195)

Z tego powodu większość przedstawionych poniżej ustaleń, które dotyczą kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu, należało oprzeć na innych źródłach, mianowicie na bazach danych Eurostatu i GTA oraz informacjach przedłożonych przez przemysł Unii we wniosku o dokonanie przeglądu. Analiza tych informacji wykazała, co następuje.

4.1. Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w państwie, którego dotyczy postępowanie

(196)

W oparciu wyłącznie o odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez współpracujących producentów eksportujących dochodzenie ujawniło wolne moce produkcyjne na poziomie około 129 000 ton, co odpowiada od 20 % do 40 % unijnego popytu. Szacuje się, że w ODP całkowite chińskie moce produkcyjne są od trzech do czterech razy większe niż całkowita konsumpcja unijna.

(197)

Chiński popyt krajowy oszacowano na około 465 000 ton – mniej niż 24 % krajowych mocy produkcyjnych. Dodatkowo planowane dalsze zwiększenia mocy produkcyjnych wskazują, że w 2021 r. moce te osiągną poziom całkowitej światowej konsumpcji (62) – zwiększając w jeszcze większym stopniu istniejącą nadwyżkę chińskich mocy produkcyjnych. Te nowe moce produkcyjne najprawdopodobniej przełożą się na jeszcze większy nacisk na wywóz, także ze względu na lukę między mocami produkcyjnymi a wskazanym wyżej poziomem popytu krajowego. Jest bardzo mało prawdopodobne, aby chińska konsumpcja krajowa wzrosła do poziomu, który mógłby wchłonąć istniejące moce produkcyjne, nie mówiąc o zwiększonych. Ponadto obecność istniejących już środków na szeregu innych rynków wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych, jeśli środki unijne zostaną uchylone.

4.2. Atrakcyjność rynku unijnego

(198)

Atrakcyjność rynku unijnego dla chińskiego wywozu była oczywista, zważywszy na ciągłą, masową obecność nawet przy obowiązujących środkach – sięgającą od 30 % do 50 % udziału w rynku unijnym.

(199)

Ponadto za atrakcyjnością rynku unijnego przemawiał fakt, że chiński inwestor buduje w Unii nowy zakład o mocy produkcyjnej do 60 000 ton (63).

(200)

Ponadto chiński wywóz na inne ważne rynki, takie jak Stany Zjednoczone, Brazylia, Kolumbia, Indie czy Tajlandia, ograniczały środki ochrony handlu.

(201)

Prócz tego atrakcyjność rynku unijnego potwierdzały elementy cenowe omówione w niniejszym dokumencie.

4.3. Związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich a poziomem cen w Unii

(202)

Ceny eksportowe czterech przedsiębiorstw współpracujących stosowane w wywozie do państw trzecich były o 20–40 % niższe od cen eksportowych do Unii, co dodatkowo podkreśla atrakcyjność rynku unijnego.

4.4. Praktyki mające na celu obejście środków

(203)

Praktyki mające na celu obejście środków za pośrednictwem Malezji, które doprowadziły do nałożenia ceł zapobiegających obchodzeniu środków w styczniu 2016 r., o których mowa w motywie 5, w jeszcze większym stopniu dowodziły atrakcyjności rynku unijnego dla chińskiego wywozu.

4.5. Możliwe ceny i marginesy dumpingu w przypadku uchylenia środków

(204)

Jak wyjaśniono powyżej, dumping miał miejsce w przypadku przeważającej części chińskiego wywozu.

(205)

Ponadto wszystko wskazywało na to, że w przypadku wygaśnięcia środków sprzedaż będzie się odbywać po cenach dumpingowych.

(206)

Po pierwsze, fakt, że wszystkie przedsiębiorstwa ze zobowiązaniami prowadziły sprzedaż po dokładnej minimalnej cenie importowej zgodnej ze zobowiązaniem, wskazywał na to, że zobowiązanie traktowano jako cenę minimalną. W przypadku nieobecności takiego minimum oraz w obliczu konkurencji w postaci pozostałego chińskiego wywozu po cenie od 30 % do 40 % niższej niż przewidziana w zobowiązaniu przedsiębiorstwa musiałyby sprzedawać po tych niższych cenach, aby utrzymać się na rynku. Doprowadziłoby to najprawdopodobniej do podwyższenia marginesów dumpingu dla wszystkich przedsiębiorstw podlegających zobowiązaniu.

(207)

Po drugie, można uznać, że praktyki mające na celu obejście środków były dodatkową przesłanką wskazującą na interes eksporterów związany z wejściem na rynek unijny oraz niezdolność do konkurowania na tym rynku na poziomie niedumpingowym. Nieuczciwa praktyka cenowa była również stosowana przez chińskie przedsiębiorstwa podczas wywozu na inne rynki, co pokazuje duża liczba środków ochrony handlu dotyczących kwasu cytrynowego w państwach trzecich, o których wspomniano w motywie 200.

(208)

Po trzecie, ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich przez cztery przedsiębiorstwa współpracujące były o wiele niższe niż stosowane w przypadku wywozu do Unii, co wskazuje na prawdopodobieństwo dalszego spadku cen eksportowych, a zatem i dalszego wzrostu marginesów dumpingu, jeśli środki wygasną.

4.6. Wniosek

(209)

Powyższa analiza ukazała, że dumping nadal ma miejsce i że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje duże prawdopodobieństwo wzrostu marginesów dumpingu, przy czym obecność przywozu na atrakcyjny rynek unijny byłaby jeszcze wyraźniejsza.

(210)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący zakwestionowali ustalenia dotyczące wolnych mocy produkcyjnych. Twierdzili oni, że według własnych obliczeń Komisji wolne moce produkcyjne zmniejszyły się ze 192 000 ton w 2015 r. (poprzedni przegląd) do 129 000 ton w ODP, co przeczy zatem ustaleniu, że coraz większe wolne moce produkcyjne przekładają się na większy nacisk na wywóz. Komisja zauważyła, że oceniła wolne moce produkcyjne w oparciu o dane uzyskane od współpracujących producentów eksportujących. Nie byli to jednak ci sami współpracujący producenci eksportujący co w toku poprzedniego przeglądu. Z tego powodu porównanie dokonane przez CCCMC i trzech współpracujących producentów eksportujących jest błędne. W każdym razie 129 000 ton nadal stanowi ogromną nadwyżkę mocy produkcyjnych. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(211)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili, że Komisja nie zweryfikowała wiarygodności i prawidłowości dowodów dotyczących planowanego wzrostu mocy produkcyjnych przedstawionych przez przemysł Unii. Komisja zauważyła, że dokonała starannego przeglądu uwag przedstawionych w tym zakresie zarówno przez przemysł Unii, jak i przez CCCMC, i że przegląd ten nie skutkował ujawnieniem żadnych elementów, które mogłyby zmienić jej ustalenia przedstawione w motywie 197.

(212)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili, że wniosek Komisji, iż ceny eksportowe do Unii spadną do poziomu państw trzecich w przypadku braku nowych środków, jest całkowitą spekulacją. Podnieśli oni również, że Komisja nie przedstawiła żadnych danych ilościowych ani analiz na poparcie swojego wniosku, że w przypadku braku środków wywóz z ChRL prawdopodobnie wzrósłby i odbywałby się przy wyższych marginesach dumpingu. Ponadto ich zdaniem Komisja nie przedstawiła solidnego uzasadnienia ekonomicznego, dlaczego chińscy producenci eksportujący mieliby znacznie obniżyć swoje ceny stosowane przy wywozie do Unii w przypadku braku odnowienia środków.

(213)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że dochodzenie wyraźnie wykazało, iż dumping jest kontynuowany nawet w oparciu o ceny eksportowe, których poziom ustala się na podstawie minimalnej ceny importowej zawartej w zobowiązaniach. Ceny producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniom były znacznie niższe, co wyraźnie wskazuje, że ceny prawdopodobnie spadłyby w przypadku braku zobowiązań. Ponadto Komisja ustaliła, że ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Unii były znacznie wyższe niż ceny eksportowe stosowane przy wywozie na inne rynki w przypadku wszystkich producentów eksportujących podlegających zobowiązaniom, co wskazuje, że rynek unijny przyciągnąłby wzrost przywozu. Elementy te, wraz ze znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi w ChRL, wyraźnie przemawiały za twierdzeniem, że w przypadku uchylenia środków wywóz do Unii będzie prawdopodobnie nadal prowadzony po cenach dumpingowych i w większych ilościach.

5. SZKODA

5.1. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej

(214)

Produkt podobny był wytwarzany przez dwóch producentów w Unii w ODP. Ci dwaj producenci reprezentują przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(215)

Biorąc pod uwagę, że przemysł Unii obejmuje tylko dwóch producentów, Komisja przedstawiła w niniejszym rozporządzeniu pewne dane liczbowe z wykorzystaniem przedziałów lub wskaźników, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego, aby chronić informacje poufne.

(216)

Całkowitą produkcję unijną w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ustalono na 300 000–350 000 ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez dwóch producentów unijnych.

5.2. Konsumpcja w Unii

(217)

Komisja ustaliła poziom konsumpcji na wolnym rynku unijnym na podstawie sprzedaży na wolnym rynku prowadzonej przez przemysł Unii oraz przywozu z ChRL i innych państw trzecich, jak wskazano w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu i statystykach przywozu opartych na bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(218)

Konsumpcja na wolnym rynku unijnym kształtowała się następująco:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii (w tonach)

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Całkowita konsumpcja w Unii	500 000 –550 000	535 000 –585 000	535 000 –585 000	515 000 –565 000
Indeks	100	107	107	103
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(219)

Konsumpcja w Unii początkowo wzrosła o 7 %, osiągając wartość szczytową w latach 2017 i 2018. Pomiędzy 2018 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym konsumpcja nieco zmalała, pozostała jednak o 3 % wyższa niż na początku okresu badanego.

(220)

Powodem wzrostu konsumpcji kwasu cytrynowego był wzrost konsumpcji produktów, w których stosuje się produkt objęty przeglądem, w różnych gałęziach przemysłu, takich jak sektor spożywczy, sektor detergentów używanych w gospodarstwach domowych, sektor farmaceutyczny i kosmetyczny. Co więcej, prawodawstwo wymagające zastąpienia fosforanów w środkach czystości wykorzystywanych w gospodarstwach domowych przyczyniło się do wzrostu konsumpcji produktu objętego przeglądem, ponieważ kwas cytrynowy jest jednym z najbardziej odpowiednich zamienników fosforanów w tego rodzaju produktach.

5.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie

5.3.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie

(221)

Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Udział przywozu w rynku ustalono na podstawie bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 oraz na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przekazanych przez przemysł Unii.

(222)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Wielkość przywozu z Chin	207 295	190 750	223 185	205 595
Indeks	100	92	108	99
Udział w rynku (%)	40–45	34–39	40–45	38–43
Indeks	100	86	100	96
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(223)

Wielkość przywozu z Chin była znacząca w całym okresie badanym i pozostawała na niemal tym samym poziomie przez cały okres objęty dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 2016 r. Mniejszy przywóz w 2017 r. i wyższy w 2018 r. są związane z faktem, że kwas cytrynowy jest produktem transportowanym w dużych ilościach i taką właśnie dużą ilość wprowadzono na rynek unijny w styczniu 2018 r., w związku z czym przypisano ją do przywozu z 2018 r. (przywóz w styczniu 2018 r. był o około 50 % wyższy niż w grudniu 2017 r.) Ogólnie rzecz biorąc, wielkość przywozu z Chin pozostawała niezmieniona.

(224)

Udział przywozu kwasu cytrynowego z Chin w rynku był znaczący i mieścił się zasadniczo w granicach 40 %, z niewielkim spadkiem o 1,4 punktu procentowego w okresie badanym. Ponieważ przywóz z innych państw również zmalał, jak opisano w motywach 234–235, Komisja stwierdziła, że zwiększony popyt w okresie badanym został zaspokojony przez wzrost produkcji przemysłu Unii.

5.3.2. Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz podcięcie cenowe

(225)

Komisja określiła ceny przywozu w oparciu o bazę danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Średnia cena importowa w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 3

Ceny importowe (EUR/t)

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Chiny	736,7	773,8	738,2	701,9
Indeks	100	105	100	95
Źródło: Baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(226)

Cena kwasu cytrynowego przywożonego z Chin w okresie badanym utrzymywała się na stałym poziomie. Ogólnie rzecz biorąc, cena chińskiego kwasu cytrynowego spadła o 5 % w porównaniu z 2016 r. Ceny importowe z Chin pozostały znacznie niższe w porównaniu do cen unijnych, co przedstawiono w tabeli 8.

(227)

Wzrost cen importowych w 2017 r. może być związany ze wzrostem konsumpcji, który, jak wyjaśniono w motywie 219, był w 2017 r. szczególnie wysoki z uwagi na zmianę w prawodawstwie dotyczącą fosforanów opisaną w motywie 220. To zwiększenie popytu spowodowało wzrost cen importowych. Ceny spadły ponownie w latach 2018 i 2019, kiedy popyt się wyrównał.

(228)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

a)	średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu naliczanych przez producentów unijnych klientom niepowiązanym na rynku Unii, skorygowanych do poziomu ex-works; oraz

odpowiednich średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu od współpracującego chińskiego producenta na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku Unii, ustalonych na podstawie CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht), obejmujących cło antydumpingowe i z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi cło i koszty ponoszone po przywozie.

(229)

Poniżej przedstawiono dwa poziomy marginesów podcięcia cenowego; pierwszy obejmuje współpracujących producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniu wspomnianemu w motywie 189. Drugi poziom obejmuje również trzech producentów współpracujących, którzy podlegali zobowiązaniu. Rozróżnienia dokonano, ponieważ na ceny przedsiębiorstw podlegających zobowiązaniu miały wpływ warunki zobowiązania.

(230)

W odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących podcięcie cenowe nie mogło zostać ustalone przy wykorzystaniu cen za rodzaj produktu, ponieważ takie informacje nie były dostępne. W związku z powyższym podcięcie cenowe zostało ustalone poprzez porównanie ogólnych średnich ważonych cen sprzedaży dla producentów unijnych i niewspółpracujących chińskich producentów eksportujących.

(231)

Porównań cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównań wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego dla producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniom na poziomie wyższym niż 19 % i na poziomie wyższym niż 10 % w przypadku producentów eksportujących podlegających zobowiązaniom.

5.4. Przywóz z państw trzecich innych niż Chiny

(232)

Przywóz kwasu cytrynowego z państw trzecich innych niż Chiny prowadzony był głównie z Kambodży, Kolumbii i Tajlandii.

(233)

Wielkość (łączna) przywozu, jak również udział w rynku oraz trendy cenowe dotyczące przywozu kwasu cytrynowego z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 4

Przywóz z państw trzecich

Państwo		2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Tajlandia	Wielkość sprzedaży (w tonach)	19 410	20 163	13 203	13 305
	Indeks	100	104	68	69
	Udział w rynku (%)	< 5	< 5	< 5	< 5
	Średnia cena (w EUR)	817	887	847	784
	Indeks	100	109	104	96
Pozostałe państwa trzecie	Wielkość sprzedaży (w tonach)	10 331	18 612	7 909	7 194
	Indeks	100	180	77	70
	Udział w rynku (%)	< 5	< 5	< 5	< 5
	Średnia cena (w EUR)	1 094	1 001	1 251	1 265
	Indeks	100	92	114	116
Łącznie ze wszystkich państw trzecich	Wielkość sprzedaży (w tonach)	29 741	38 775	21 112	20 500
	Indeks	100	130	71	69
	Udział w rynku (%)	5-10	5-10	< 5	< 5
	Średnia cena (w EUR)	913	942	998	952
	Indeks	100	103	109	104
Źródło: Baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(234)

Najwyższa wielkość przywozu kwasu cytrynowego z państw trzecich innych niż Chiny w okresie badanym pochodziła z Tajlandii. W okresie badanym przywóz z Tajlandii zmniejszył się o 31 %. W każdym roku okresu badanego ceny podążały za tendencją zmian cen chińskiego przywozu, ale były o 11–15 % wyższe.

(235)

W okresie badanym przywóz kwasu cytrynowego ze wszystkich państw trzecich zmniejszył się o 30 %. Jego ceny były również wyższe w porównaniu do cen przywozu z Chin.

5.5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

5.5.1. Uwagi ogólne

(236)

Ocena warunków ekonomicznych przemysłu Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

5.5.2. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(237)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 5

Wielkość produkcji unijnej, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Wielkość produkcji (w tonach)	300 000 –350 000	342 000 –392 000	339 000 –389 000	327 000 –377 000
Indeks	100	114	113	109
Moce produkcyjne (w tonach)	350 000 –400 000	381 000 –431 000	395 000 –445 000	395 000 –445 000
Indeks	100	109	113	113
Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)	90–100	90–100	90–100	87–97
Indeks	100	105	100	97
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(238)

W okresie badanym wielkość produkcji wzrosła o 9 %, przy czym największą produkcję osiągnięto w 2017 r. (kiedy była ona o 14 % większa niż w 2016 r.) Tendencja związana z wielkością produkcji przemysłu Unii w znacznym stopniu wpisuje się w tendencję konsumpcji w Unii.

(239)

W okresie badanym moce produkcyjne stale rosły i w porównaniu z 2016 r. były o 13 % wyższe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(240)

W okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych ulegało wahaniom, osiągając najniższy poziom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, o 3 % niższy niż w 2016 r.

5.5.3. Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(241)

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży w Unii i jej udział w rynku

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Łączna wielkość sprzedaży na rynku unijnym (w tonach)	250 000 – 300 000	292 000 – 342 000	280 000 – 330 000	275 000 – 325 000
Indeks	100	117	112	110
Sprzedaż na rynku zmonopolizowanym	0–5 000	0–5 000	0–5 000	0–5 000
Sprzedaż na wolnym rynku	245 000 –300 000	287 000 –342 000	275 000 –330 000	270 000 –325 000
Indeks	100	116	112	110
Udział w rynku sprzedaży wolnorynkowej (%)	50–60	54–64	52–62	54–64
Indeks	100	109	104	107
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(242)

Sprzedaż na rynku zmonopolizowanym, związana głównie z wytwarzaniem produktów specjalistycznych i specjalnych soli, w których wykorzystuje się kwas cytrynowy jako materiał wsadowy, pozostawała na niskim poziomie, poniżej 5 000 ton w każdym roku okresu badanego, a zatem nie wywarła znaczącego wpływu na sytuację przemysłu Unii, w tym jego udział w rynku.

(243)

Sprzedaż zmieniała się podobnie do tendencji produkcji i wzrosła w okresie badanym o 10 %, przy czym najwyższy poziom osiągnęła w 2017 r.

(244)

W każdym roku okresu badanego udział przemysłu Unii w rynku wynosił od 50 % do 64 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrósł on o około 4 punkty procentowe.

5.5.4. Zatrudnienie i wydajność

(245)

Zatrudnienie i wydajność w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność w Unii

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Liczba pracowników	600–650	624–674	642–692	642–792
Indeks	100	104	107	107
Wydajność (jednostka/pracownik)	500–550	550–600	530–580	510–560
Indeks	100	110	106	102
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(246)

W okresie badanym liczba zatrudnionych wyrażona w ekwiwalentach pełnego czasu pracy wzrosła o około 7 %, osiągając poziom ponad 640 pracowników w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(247)

W okresie badanym wydajność wzrosła tylko nieznacznie, o około 2 %. W tym kontekście wydajność jest wyrażona w liczbie ton na liczbę zatrudnionych (ekwiwalenty pełnego czasu pracy) w ciągu roku.

5.5.5. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(248)

Zobowiązanie dotyczące poziomu cen dużych chińskich producentów eksportujących, określające minimalny poziom odpowiednich chińskich cen eksportowych, łagodziło wpływ faktycznych marginesów dumpingu na przemysł Unii.

(249)

Można zatem stwierdzić, że sytuacja przemysłu Unii poprawiła się od czasu szkody wyrządzonej w przeszłości przez dumping ze strony chińskich producentów eksportujących. Podczas okresu badanego postępował proces poprawy sytuacji przemysłu Unii, co przedstawia korzystna tendencja głównych wskaźników szkody.

5.5.6. Ceny i czynniki wpływające na ceny

(250)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Średnia jednostkowa cena sprzedaży na wolnym rynku (EUR/t)	1 000 –1 100	980–1 080	1 010 –1 110	1 010 –1 110
Indeks	100	98	101	101
Jednostkowy koszt produkcji (EUR/t)	800–900	760–860	824–924	840–940
Indeks	100	95	103	105
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(251)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii utrzymywały się na bardzo stabilnym poziomie i wzrosły w okresie badanym tylko o 1 %.

(252)

W okresie tym jednostkowy koszt produkcji ulegał wahaniom, osiągając w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom o 5 % wyższy w porównaniu z 2016 r. Wzrost kosztów w połączeniu z jedynie niewielkim wzrostem cen sprzedaży spowodował spadek zyskowności, jak opisano w motywie 257.

5.5.7. Koszty pracy

(253)

Średnie koszty pracy producentów unijnych w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Średnie koszty pracy na pracownika (EUR)	70 000 –80 000	70 000 –80 000	71 400 –81 400	72 800 –82 800
Indeks	100	100	102	104
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(254)

Średnie koszty pracy producentów unijnych wzrosły w okresie badanym o 4 %, a więc mniej niż wyniosła inflacja w Unii w tym okresie.

5.5.8. Zapasy

(255)

Stan zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach)	20 000 –25 000	16 200 –21 200	24 400 –39 400	24 000 –28 000
Indeks	100	81	122	120
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji (%)	5–10	3–8	5–10	5–11
Indeks	100	71	107	110
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(256)

Stan zapasów producentów unijnych na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł w okresie badanym. Po rosnącej sprzedaży i produkcji poziom zapasów utrzymuje się na stabilnym poziomie. O wiele niższy poziom zapasów był wyjątkiem, który wystąpił na koniec 2017 r. Wyjątek ten jest związany ze wzrostem popytu na kwas cytrynowy, co było wynikiem zastąpienia fosforanów w składzie chemicznym pewnych produktów, jak wyjaśniono w motywie 220.

5.5.9. Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

(257)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

	2016	2017	2018	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Rentowność sprzedaży na rynku unijnym na rzecz niepowiązanych klientów (% obrotu ze sprzedaży)	15–20	18–23	14–19	11–16
Indeks	100	120	94	79
Przepływy środków pieniężnych Indeks	100	140	100	102
Inwestycje (EUR)	40 000 000 –50 000 000	35 600 000 –45 600 000	31 200 000 –41 200 000	39 600 000 –49 600 000
Indeks	100	89	78	99
Zwrot z inwestycji (%)	30–40	37–48	27–38	26–36
Indeks	100	125	92	86
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(258)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(259)

Zyskowność osiągnęła najwyższy poziom w 2017 r. Ta wyjątkowa sytuacja była związana z zastąpieniem fosforanów, jak opisano w motywie 220, a wyższą zyskowność w tym roku należy wiązać ze wzrostem popytu w tym konkretnym roku. Ogólna rentowność przemysłu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła powyżej 10 %.

(260)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Ich dynamika pozostawała na podobnym poziomie w całym okresie badanym z wyjątkiem roku 2017.

(261)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Jego zmiany były zbliżone do zmian rentowności i utrzymywały się na satysfakcjonującym poziomie w całym okresie badanym.

(262)

Żaden z producentów unijnych nie odnotował jakichkolwiek trudności związanych z pozyskiwaniem kapitału w okresie badanym.

5.6. Wnioski dotyczące szkody

(263)

Większość wskaźników szkody takich jak produkcja, wielkość sprzedaży, zatrudnienie, moce produkcyjne, wydajność i przepływy środków pieniężnych kształtowało się dodatnio. O ile zmiany wskaźników finansowych takich jak rentowność i zwrot z inwestycji są ujemne, o tyle ich wartości bezwzględne są satysfakcjonujące i nie wskazują na występowanie istotnej szkody.

(264)

Komisja stwierdziła zatem, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

6. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

6.1. Uwagi ogólne

(265)

Komisja stwierdziła w motywie 262, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym, i oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody pierwotnie spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Chin, gdyby zezwolono na wygaśnięcie środków zastosowanych wobec przywozu z Chin (64).

(266)

Powyższe trendy dotyczące cen i wielkości przywozu produktu objętego przeglądem z Chin wykazują, że o ile chińscy eksporterzy utrzymali znaczącą obecność na rynku unijnym, o tyle obowiązujące środki (cło i zobowiązania) doprowadziły do poprawy warunków rynkowych. Przemysł unijny był głównym beneficjentem tych zmian, ponieważ obecność innych państw trzecich na rynku była niewielka. Wskazuje to, że usunięcie szkody wynika głównie z istnienia obowiązujących środków.

(267)

Jak wspomniano w motywach 196 i 197, producenci eksportujący w ChRL dysponują ogromnymi i rosnącymi wolnymi mocami produkcyjnymi, a zatem mogą bardzo szybko zwiększyć swój wywóz. Ponadto mając na uwadze wyższe ceny na rynku Unii w porównaniu do cen na większości rynków państw trzecich, prawdopodobne jest, że znaczące ilości obecnie wywożone do tych państw mogłyby także zostać przekierowane na rynek Unii, jeżeli dopuszczono by do wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(268)

Ponadto na głównych rynkach międzynarodowych obowiązują środki ochrony handlu dotyczące chińskiego kwasu cytrynowego. Chińscy producenci eksportujący będą zatem mieli większe trudności w sprzedaży na tych rynkach niż na niechronionym rynku unijnym, jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(269)

Dodatkowo poziom cen chińskich eksporterów znacznie podcinał ceny przemysłu Unii nawet przy obowiązujących środkach. Bez ceł podcięcie cenowe ze strony producentów eksportujących bez zobowiązań przekroczyłoby 29 %. Powyższe elementy odzwierciedlają poziomy cen, które prawdopodobnie stosowaliby chińscy producenci eksportujący na rynku unijnym w przypadku braku środków. Bez wdrożenia środków przemysł Unii nie byłby w stanie utrzymać swoich cen i prawdopodobnie poniósłby straty, tak jak w pierwotnym dochodzeniu.

(270)

Prawdopodobieństwo pojawienia się taniego wywozu z Chin w przypadku braku środków antydumpingowych jest potwierdzone przez liczne dochodzenia antydumpingowe w sprawie chińskiego kwasu cytrynowego w innych państwach, o których mowa w motywie 200.

(271)

Połączenie dużych zdolności eksportowych chińskich producentów i wyrządzających szkodę cen bezpośrednio doprowadziłoby do gwałtownej utraty sprzedaży przemysłu Unii lub spadku jego cen, czego skutkiem byłoby głębokie pogorszenie sytuacji finansowej, zagrażające przetrwaniu przemysłu Unii – co pokazuje zakończenie działalności innych producentów unijnych, jak wspomniano w motywie 276.

(272)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili w odniesieniu do prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, że w przypadku wygaśnięcia środków zwiększony przywóz po niższych cenach nie miałby sensu z handlowego ani rynkowego punktu widzenia. Ponadto CCCMC podniosła również, że środki ochrony handlu w innych państwach nie wpłynęłyby znacząco na proces podejmowania decyzji przez producentów eksportujących z Chin. Twierdzenia te nie zostały uzasadnione ani nie wykazały w żaden sposób, że szeroki wachlarz elementów merytorycznych i rozumowanie, które przedstawiono powyżej, były nieprawidłowe. Komisja zauważyła także, że ceny importowe bez ceł, jak pokazano w tabeli 3, są już znacznie poniżej kosztów produkcji przemysłu Unii (jak pokazano w tabeli 11). W związku z tym nawet utrzymanie tak niskich cen importowych wywarłoby nacisk na przemysł Unii, który prawdopodobnie ponownie przełożyłby się na powstanie szkody. Nie można zatem przyjąć wspomnianych argumentów.

(273)

W związku z powyższym stwierdza się, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chin po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

7. INTERES UNII

(274)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

7.1. Interes przemysłu unijnego

(275)

Obaj producenci unijni, którzy reprezentowali wspólnie 100 % produkcji unijnej, współpracowali w niniejszym dochodzeniu. Jak stwierdzono w motywie 263, sytuacja przemysłu Unii poprawiła się po szkodzie spowodowanej wcześniejszym dumpingiem, a jego działania są rentowne, gdy nie podlegają nieuczciwej konkurencji z przywozem towarów po cenach dumpingowych.

(276)

Przemysł Unii podejmował działania w odpowiedzi na zwiększony popyt na kwas cytrynowy, realizując inwestycje niezbędne do zwiększenia swoich mocy produkcyjnych i tworząc plany dalszego rozwoju.

(277)

Ponadto uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do wzrostu nieuczciwej konkurencji ze strony chińskiego przywozu po cenach dumpingowych, zagrażając dalszej działalności pozostałych producentów w ramach rentownego przemysłu. Przypomina się, że trzech producentów w Unii zakończyło działalność przed wprowadzeniem środków wobec chińskiego przywozu.

(278)

Komisja stwierdziła zatem, że utrzymanie obowiązujących środków leży w interesie przemysłu Unii.

7.2. Interes importerów niepowiązanych

(279)

Jak stwierdzono w motywie 18, tylko jeden niepowiązany importer przedłożył odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu. Obecne dochodzenie nie wzbudziło zatem dużego zainteresowania importerów.

(280)

Importerzy kwasu cytrynowego są często przedsiębiorcami szerszej gamy produktów chemicznych, a więc nie ograniczają się do kwasu cytrynowego. Ponadto przedsiębiorcy przywożą produkty chemiczne z innych państw trzecich oprócz Chin i prowadzą też handel produktami wytwarzanymi przez przemysł Unii. W związku z powyższym oczekuje się, że potencjalny wpływ utrzymania ceł na importerów będzie bardzo ograniczony.

7.3. Interes użytkowników

(281)

Jak określono w motywie 23, Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od czterech użytkowników z sektora zdrowia, przemysłu kosmetycznego i środków higieny domowej. Pomimo tego, że przemysł produktów żywnościowych i napojów jest największym użytkownikiem kwasu cytrynowego, żaden użytkownik z tego przemysłu nie współpracował w dochodzeniu.

(282)

Dla większości użytkowników kwas cytrynowy stanowi niewielką lub nawet nieistotną część struktury kosztów. W niektórych specyficznych rodzajach produktów, w szczególności w obszarze środków higieny domowej, na przykład tabletek do zmywarek, zawartość kwasu cytrynowego jest znacznie wyższa.

(283)

W swoich uwagach współpracujący użytkownicy twierdzili, że sytuacja przemysłu Unii w pełni się poprawiła, i wskazali, że przemysł ten nie jest w stanie w pełni zaspokoić popytu w Unii. W uwagach wspomniano również, że zwłaszcza w przypadku produktów o wyjątkowo wysokiej zawartości kwasu cytrynowego produkcja tych produktów w Unii jest mniej konkurencyjna w porównaniu z krajami, w których kwas cytrynowy nie jest objęty cłami. Użytkownicy wskazali także na dobrą sytuację finansową producentów unijnych.

(284)

Obowiązujące środki nie wpłynęły na dostępność kwasu cytrynowego ze źródeł spoza Unii, co potwierdza utrzymująca się znaczna obecność chińskiego wywozu. W Unii planowane jest zwiększenie mocy produkcyjnych zarówno przez producentów unijnych, jak i przez chińskie inwestycje w Unii, o których mowa w motywie 199.

(285)

Rentowność współpracujących użytkowników była wysoka, a dla zdecydowanej większości użytkowników wpływ finansowy kosztu kwasu cytrynowego jako surowca był znikomy. Dla użytkowników zajmujących się produkcją produktów z wyższą zawartością kwasu cytrynowego produkty te stanowiły jedynie część znacznie szerszego asortymentu. Podczas poprzedniego przeglądu wygaśnięcia, kiedy więcej użytkowników współpracowało w dochodzeniu, Komisja ustaliła, że kwas cytrynowy stanowi nie więcej niż 5 % kosztów surowców użytkowników wytwarzających produkty chemiczne. Wpływ środków na tych użytkowników uznano zatem za ograniczony.

(286)

Podsumowując, pozytywny wpływ środków na przemysł unijny zdecydowanie przewyższał ograniczony negatywny wpływ obowiązujących środków na użytkowników.

7.4. Inne czynniki – bezpieczeństwo źródeł dostaw

(287)

Bezpieczeństwo dostaw jest ważnym elementem rynku kwasu cytrynowego. W większości zastosowań kwasu cytrynowego współczynnik ceny był znikomy, natomiast dostępność produktu objętego przeglądem jako surowca miała kluczowe znaczenie. W przypadku braku środków przetrwanie przemysłu Unii byłoby zagrożone, a skutki wykraczałyby poza sam przemysł, na przykład doprowadzając do ograniczenia dostępnych źródeł dostaw lub konkurentów na rynku.

7.5. Wnioski dotyczące interesu Unii

(288)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków w odniesieniu do przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin nie leży w interesie Unii.

8. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(289)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące kwasu cytrynowego z Chin.

(290)

W świetle wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej („Zjednoczone Królestwo”) z Unii Europejskiej, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2021 r., Komisja przeanalizowała również wpływ takiego wystąpienia na wnioski z przeglądu wygaśnięcia.

(291)

W tym kontekście Komisja zauważyła, że udział łącznego przywozu kwasu cytrynowego do Zjednoczonego Królestwa w łącznym przywozie do UE-28 podczas całego okresu badanego był niższy niż 10 % (źródło: baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6). Ograniczenie rynku wewnętrznego do UE-27 nie miałoby wpływu ani na atrakcyjności rynku Unii, ani na poziom cen przywozu produktu objętego postępowaniem w Unii.

(292)

Sprzedaż przez dwóch jedynych producentów unijnych do Zjednoczonego Królestwa była tego samego rzędu wielkości.

(293)

W odniesieniu do dwóch chińskich producentów eksportujących, w których przypadku obliczono margines dumpingu, jak wyjaśniono w motywie 189, pominięcie sprzedaży eksportowej do Zjednoczonego Królestwa w obliczeniach marginesu dumpingu nie miałoby większego wpływu niż 1 punkt procentowy. Zarazem nie zmieniłyby się również marginesy dumpingu dla producentów niewspółpracujących.

(294)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że wyniki niniejszego dochodzenia prowadzające do utrzymania środków antydumpingowych nie różniłyby się niezależnie od tego, czy w analizie Zjednoczone Królestwo zostałoby wzięte pod uwagę, czy też nie. Żadna z zainteresowanych stron nie zgłosiła uwag w tej kwestii.

(295)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji.

(296)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (65), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(297)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego i cytrynianu trisodu, dihydratu, objętych obecnie kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00 (kody TARIC 2918150011 i 2918150019), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Stawki ostatecznego cła antydumpingowego mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i wytwarzanego przez wymienione przedsiębiorstwa, są następujące:

Przedsiębiorstwo	Ostateczne cło antydumpingowe (%)	Dodatkowy kod TARIC
COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co. Ltd – No 1 Dongfeng Avenue, Wukeshu Economic Development Zone, Changchun City 130401, ChRL	35,7	A874
Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd. — No 89, Changjiang Street, Laiwu City, Shandong Province, ChRL	15,3	A880
RZBC Co., Ltd. – No 9 Xinghai West Road, Rizhao City, Shandong Province, ChRL	36,8	A876
RZBC (Juxian) Co., Ltd. – No 209 Laiyang Road, Juxian Economic Development Zone, Rizhao City, Shandong Province, ChRL	36,8	A877
TTCA Co., Ltd. – West, Wenhe Bridge North, Anqiu City, Shandong Province, ChRL	42,7	A878
Weifang Ensign Industry Co., Ltd. – No 1567 Changsheng Street, Changle, Weifang, Shandong Province, ChRL	33,8	A882
Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd. – No 1 Redian Road, Yixing Economic Development Zone, Jiangsu Province, ChRL	32,6	A879
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	42,7	A999

3. Ostateczne cło antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, określone w ust. 2, zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz tego samego kwasu cytrynowego i cytrynianu trisodu, dihydratu wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (kody CN ex 2918 14 00 (kod TARIC 2918140010) i ex 2918 15 00 (kod TARIC 2918150011).

4. Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi zawierać oświadczenie następującej treści, opatrzone datą i podpisem pracownika podmiotu wystawiającego fakturę, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska: „Ja, niżej podpisany, poświadczam, że (ilość) (produkt objęty przeglądem) sprzedana na wywóz do Unii Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez (nazwa i adres przedsiębiorstwa) (dodatkowy kod TARIC) w [państwo, którego dotyczy postępowanie]. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą.”. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje cło mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

5. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

1. Przywożone towary zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu, zafakturowane przez przedsiębiorstwa, których zobowiązania zostały przyjęte przez Komisję i których nazwy zostały ujęte w decyzji 2008/899/WE zmienionej decyzją 2012/501/UE i rozporządzeniem (UE) 2016/704, są zwolnione z cła antydumpingowego nałożonego zgodnie z art. 1, pod warunkiem że:

a)	produkty te są wytworzone, wysłane i zafakturowane bezpośrednio przez wyżej wymienione przedsiębiorstwa pierwszemu niezależnemu klientowi w Unii; oraz

b)	produktom tym towarzyszy faktura w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku do niniejszego rozporządzenia; oraz

c)	towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu:

a)	zawsze, gdy w odniesieniu do przywozu określonego w ust. 1 zostanie ustalone, że nie jest spełniony co najmniej jeden z warunków wymienionych w tym ustępie; lub

b)	gdy Komisja wycofa swoją zgodę na zobowiązanie, zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (66), rozporządzeniem lub decyzją, które(-a) odnosi się do konkretnych transakcji, oraz gdy Komisja stwierdzi, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 1.

(3) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 62.

(4) Dz.U. L 244 z 8.9.2012, s. 27.

(5) Dz.U. L 15 z 22.1.2015, s. 8.

(6) Dz.U. L 10 z 15.1.2016, s. 3.

(7) Dz.U. L 122 z 12.5.2016, s. 19.

(8) Dz.U. L 231 z 14.9.2018, s. 20.

(9) Dz.U. C 165 z 14.5.2019, s. 3.

(10) Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. C 18 z 20.1.2020, s. 3).

(11) Link do strony internetowej dotyczącej konkretnej sprawy: https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2432.

(12) Zawiadomienie dostępne w aktach sprawy pod numerem t20.002450.

(13) Zawiadomienie dostępne w aktach sprawy pod numerem t20.002149.

(14) Baza danych obejmująca informacje handlowe dostarczona przez IHS Markit, https://ihsmarkit.com/products.html.

(15) Zawiadomienie dostępne w aktach sprawy pod numerem t20.007937.

(16) Baza danych finansowych spółki dostarczona przez Bureau Van Dijk www.bvdinfo.com.

(17) Dokument roboczy służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu z dnia 20 grudnia 2017 r., SWD(2017) 483 final/2 („sprawozdanie”).

(18) WTO DS494, UE – Metody dostosowania kosztów, pkt 7.76, 7.80 i 7.81.

(19) Dz.U. L 338 z 19.12.2017, s. 1.

(20) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 6–7.

(21) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 10.

(22) Dostępne pod adresem: http://www.fdi.gov.cn/1800000121_39_4866_0_7.html (ostatni dostęp w dniu 15 lipca 2019 r.).

(23) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 20-21.

(24) Sprawozdanie – rozdział 3, s. 41, 73–74.

(25) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 120-121.

(26) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 122–135.

(27) Sprawozdanie – rozdział 7, s. 167–168.

(28) Sprawozdanie – rozdział 8, s. 169–170, 200–201.

(29) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 15–16, sprawozdanie – rozdział 4, s. 50, s. 84, sprawozdanie – rozdział 5, s. 108–109.

(30) Sprawozdanie – rozdział 3, s. 22–24 i rozdział 5, s. 97–108.

(31) Sprawozdanie – rozdział 5, s. 104–109.

(32) Zob. 13. pięcioletni plan przetwórstwa zboża i oleju, sekcja IV.2.1, dostępny pod adresem http://www.gov.cn/xinwen/2017-01/03/content_5155835.htm (ostatni dostęp w dniu 21 grudnia 2020 r.).

(33) Sprawozdanie – rozdział 5, s. 100–101.

(34) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 26.

(35) Sprawozdanie – rozdział 2, s. 31–32.

(36) Dostępne pod adresem: https://www.reuters.com/article/us-china-congress-companies-idUSKCN1B40JU (ostatni dostęp w dniu 15 lipca 2019 r.).

(37) Sprawozdanie – rozdziały 14.1–14.3.

(38) Sprawozdanie – rozdział 4, s. 41–42, 83.

(39) Sprawozdanie – rozdział 12, s. 319.

(40) Informacje na temat subsydiów dostępne na stronie Ministerstwa Rolnictwa: http://www.moa.gov.cn/gk/zcfg/qnhnzc/201904/t20190416_6179338.htm.

(41) Zob. obwieszczenie NDRC 2017/627 uchylające obwieszczenie NDRC dotyczące spraw związanych z zarządzaniem projektami z zakresu wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy, dostępne pod adresem: https://www.ndrc.gov.cn/fggz/cyfz/zcyfz/201704/t20170417_1149901.html.

(42) Ibid.

(43) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 138–149.

(44) Sprawozdanie – rozdział 9, s. 216.

(45) Sprawozdanie – rozdział 9, s. 213–215.

(46) Sprawozdanie – rozdział 9, s. 209–211.

(47) Sprawozdanie – rozdział 13, s. 332–337.

(48) Sprawozdanie – rozdział 13, s. 336.

(49) Sprawozdanie – rozdział 13, s. 337–341.

(50) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 114–117.

(51) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 119.

(52) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 120.

(53) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 121–122, 126–128, 133–135.

(54) Zob. dokument roboczy MFW „Resolving China’s Corporate Debt Problem” sporządzony przez Wojciecha Maliszewskiego, Serkana Arslanalpa, Johna Caparusso, José Garrido, Si Guo, Joonga Shika Kanga, W. Raphaela Lama, T. Daniela Law, Wei Liao, Nadię Rendak, Philippe’a Wingendera, Jiangyan, październik 2016 r., WP/16/203.

(55) Sprawozdanie – rozdział 6, s. 121–122, 126–128, 133–135.

(56) https://www.indexmundi.com/agriculture/?commodity=corn

(57) https://www.indexmundi.com/commodities/?commodity=corn&months=60&currency=eur

(58) https://qdd.oecd.org/subject.aspx?Subject=ExportRestrictions_IndustrialRawMaterials

(59) https://www.ilo.org/ilostat/faces/oracle/webcenter/portalapp/pagehierarchy/Page21.jspx?_afrLoop=2007202804813928&_afrWindowMode=0&_afrWindowId=ejmgka3iz_63#!%40%40%3F_afrWindowId%3Dejmgka3iz_63%26_afrLoop%3D2007202804813928%26_afrWindowMode%3D0%26_adf.ctrl-state%3Dejmgka3iz_119

(60) Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33. Art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego stanowi, że ceny krajowe w tych krajach nie mogą być wykorzystywane do określania wartości normalnej oraz w każdym razie takie dane dotyczące przywozu były znikome.

(61) Informacje dostępne pod adresem: http://www.gtis.com/gta/.

(62) Komisja podała informację o poziomie mocy produkcyjnych w Chinach wraz z materiałami źródłowymi w dokumentacji udostępnionej zainteresowanym stronom do wglądu dnia 7 czerwca 2020 r., nr akt t20.004035.

(63) China-CEE Institute: „China and Hungary: 70 years of bilateral relations in a changing world” [„Chiny i Węgry: 70 lat stosunków dwustronnych w zmieniającym się świecie”], grudzień 2019 r., s. 75.

(64) Zob. sprawozdanie Organu Apelacyjnego, United States – Anti-Dumping Measures on Oil Country Tubular Goods (OCTG) from Mexico (Stany Zjednoczone – Środki antydumpingowe nałożone na przewody i rury głębinowe z Meksyku) (WT/DS282/AB/R), pkt 108 i 122–123.

(65) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(66) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

ZAŁĄCZNIK

Na fakturze handlowej towarzyszącej sprzedaży przez dane przedsiębiorstwo do Unii Europejskiej towarów objętych zobowiązaniem wskazuje się następujące informacje:

1.	Nagłówek „FAKTURA HANDLOWA TOWARZYSZĄCA TOWAROM, KTÓRE SĄ OBJĘTE ZOBOWIĄZANIEM”.

2.	Nazwa przedsiębiorstwa wystawiającego fakturę handlową.

3.	Numer faktury handlowej.

4.	Data wystawienia faktury handlowej.

5.	Dodatkowy kod TARIC, w ramach którego towary wskazane na fakturze mają być poddane odprawie celnej na granicy Unii Europejskiej.

Dokładny opis towarów zawierający:

—	numer kodu produktu (PCN) używany do celów zobowiązania,

—	pełny opis słowny towarów odpowiadający danemu PCN,

—	numer kodu produktu w przedsiębiorstwie (CPC),

—	kod TARIC,

—	ilość (podana w tonach).

Opis warunków sprzedaży, w tym:

—	cena za tonę,

—	obowiązujące warunki płatności,

—	obowiązujące warunki dostawy,

—	bonifikaty i rabaty ogółem.

8.	Nazwa przedsiębiorstwa będącego importerem w Unii Europejskiej, na rzecz którego przedsiębiorstwo bezpośrednio wystawiło fakturę handlową towarzyszącą towarom, które są objęte zobowiązaniem.

Nazwisko pracownika przedsiębiorstwa wystawiającego fakturę handlową oraz poniższe podpisane oświadczenie:

„Ja, niżej podpisany, zaświadczam, że sprzedaż towarów, których dotyczy niniejsza faktura, przeznaczonych do bezpośredniego wywozu do Unii Europejskiej, jest dokonywana w ramach i na warunkach zobowiązania złożonego przez (PRZEDSIĘBIORSTWO) i przyjętego przez Komisję Europejską na mocy decyzji wykonawczej (UE) 2015/87. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą”.

15.4.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 129/119

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/608

z dnia 14 kwietnia 2021 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1793 w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonujące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) nr 178/2002

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (2), w szczególności jego art. 47 ust. 2 akapit pierwszy lit. b), art. 54 ust. 4 akapit pierwszy lit. a) i b) oraz art. 90 akapit pierwszy lit. a), b) i c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/1793 (3) ustanowiono przepisy dotyczące tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych przy wprowadzaniu na terytorium Unii niektórych rodzajów żywności i pasz niepochodzących od zwierząt z niektórych państw trzecich – wymieniono je w załączniku I do tego rozporządzenia wykonawczego, oraz ustanowiono specjalne warunki regulujące wprowadzanie do Unii niektórych rodzajów żywności i pasz z niektórych państw trzecich ze względu na ryzyko zanieczyszczenia mikotoksynami, w tym aflatoksynami, pozostałościami pestycydów, pentachlorofenolem i dioksynami oraz ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego – wymieniono je w załączniku II do tego rozporządzenia wykonawczego.

(2)

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1793 ustanowiono wymogi dotyczące wzoru świadectwa urzędowego do celów wprowadzania do Unii przesyłek żywności i paszy wymienionych w załączniku II do tego rozporządzenia wykonawczego oraz przepisy dotyczące wydawania takiego świadectwa, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1715 (4) system TRACES jest składnikiem systemu IMSOC umożliwiającym przeprowadzenie całego procesu wydawania świadectw drogą elektroniczną, co zapobiega ewentualnym nieuczciwym lub oszukańczym praktykom w odniesieniu do świadectw urzędowych. W związku z tym w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1793 określono wzór świadectwa urzędowego, który jest zgodny z systemem TRACES.

(3)

Wymogi dotyczące certyfikacji określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1793 są spójne z wymogami ustanowionymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/628 (5) w odniesieniu do świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2235 (6) uchyla i zastępuje rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/628 z dniem 21 kwietnia 2021 r., zmieniając i wyjaśniając wymogi dotyczące wzorów świadectw urzędowych określonych w tym rozporządzeniu wykonawczym.

(4)

W szczególności w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2235 wprowadzono rozróżnienie między świadectwami urzędowymi wydawanymi na papierze, elektronicznymi świadectwami urzędowymi wydanymi zgodnie z wymogami art. 39 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1715 a świadectwami urzędowymi wydanymi w formie papierowej oraz wypełnionymi w systemie TRACES i z niego wydrukowanymi. Ponadto w tym rozporządzeniu wykonawczym ustanowiono wymogi językowe dotyczące świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii, aby ułatwić kontrole urzędowe w punktach kontroli granicznej wprowadzenia do Unii. Aby dostosować świadectwa urzędowe dla różnych kategorii towarów i zapewnić spójność z nowymi wymogami w zakresie certyfikacji zawartymi w świadectwach urzędowych do celów wprowadzania do Unii ustanowionymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2235, należy zmienić art. 11 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

(5)	Art. 12 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 stanowi, że wykazy zawarte w jego załącznikach I i II podlegają regularnemu przeglądowi nie rzadziej niż co sześć miesięcy w celu uwzględnienia nowych informacji dotyczących ryzyka i niezgodności z przepisami Unii.

(6)

Występowanie i znaczenie niedawnych incydentów związanych z żywnością zgłaszanych za pośrednictwem systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach („RASFF”), ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 178/2002, oraz informacje dotyczące kontroli urzędowych przeprowadzanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do żywności i pasz niepochodzących od zwierząt wskazują, że wykazy określone w załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 powinny zostać zmienione.

(7)

W szczególności, ze względu na wysoką częstotliwość przypadków niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii w odniesieniu do zanieczyszczenia salmonellą, wykrytych podczas kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1793 w 2019 r. i w pierwszej połowie 2020 r., oraz ze względu na dużą liczbę powiadomień w systemie RASFF w tym okresie, należy zwiększyć częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do pieprzu czarnego (Piper nigrum) z Brazylii, z 20 % do 50 %.

(8)

Ze względu na wysoką częstotliwość przypadków niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii w odniesieniu do zanieczyszczenia pozostałościami pestycydów, wykrytych podczas kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1793 w drugiej połowie 2019 r. i w pierwszej połowie 2020 r., należy zwiększyć częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do papryki (innej niż słodka) (Capsicum spp.) z Tajlandii, z 10 % do 20 %.

(9)

Ze względu na wysoką częstotliwość przypadków niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii w odniesieniu do zanieczyszczenia aflatoksynami, wykrytych podczas kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1793 w drugiej połowie 2019 r. i w pierwszej połowie 2020 r., oraz ze względu na dużą liczbę powiadomień w systemie RASFF w pierwszej połowie 2020 r., należy zwiększyć częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do orzeszków ziemnych z Indii, z 10 % do 50 %.

(10)

Papryka słodka (Capsicum annuum) z Turcji została już wymieniona w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 ze względu na ryzyko zanieczyszczenia pozostałościami pestycydów. W przypadku przesyłek papryki (innej niż słodka) (Capsicum spp.) z Turcji dane wynikające z powiadomień otrzymanych za pośrednictwem systemu RASFF w pierwszej połowie 2020 r. wskazują na pojawienie się nowych zagrożeń dla zdrowia ludzi ze względu na możliwe zanieczyszczenie pozostałościami pestycydów, co wymaga zwiększonego poziomu kontroli urzędowych. Należy zatem zmienić aktualną pozycję dotyczącą papryki słodkiej (Capsicum annuum) z Turcji w celu uwzględnienia wszystkich gatunków papryki Capsicum spp.

(11)

W odniesieniu do owoców kolcowoju pospolitego (jagód Goji) z Chin wymienionych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 – ze względu na ryzyko zanieczyszczenia pozostałościami pestycydów, a w odniesieniu do suszonych winogron z Turcji wymienionych w tym załączniku – ze względu na ryzyko zanieczyszczenia ochratoksyną A, dostępne informacje za drugą połowę 2019 r. i pierwszą połowę 2020 r. wskazują na ogólnie zadowalający poziom zgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii. Ponieważ zwiększony poziom kontroli urzędowych nie jest już uzasadniony w przypadku tych towarów, należy skreślić pozycje dotyczące tych towarów z załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

(12)

W przypadku orzeszków ziemnych z Brazylii, które wymieniono w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 ze względu na ryzyko zanieczyszczenia aflatoksynami, częstotliwość niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii, które wykryto w trakcie kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie, zmniejszyła się w drugiej połowie 2019 r. i utrzymywała się na niskim poziomie w pierwszej połowie 2020 r. Należy zatem skreślić pozycję dotyczącą orzeszków ziemnych z Brazylii z załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, włączyć ją do załącznika I do tego rozporządzenia wykonawczego oraz ustalić częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich na poziomie 10 %.

(13)

W przypadku orzeszków ziemnych z Chin, które wymieniono w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 ze względu na ryzyko zanieczyszczenia aflatoksynami, częstotliwość niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii, które wykryto w trakcie kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie, zmniejszyła się w drugiej połowie 2019 r. i pierwszej połowie 2020 r. Należy zatem skreślić pozycję dotyczącą orzeszków ziemnych z Chin z załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, włączyć ją do załącznika I do tego rozporządzenia wykonawczego oraz ustalić częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich na poziomie 10 %. Ze względu na wielkość handlu tym towarem częstotliwość ta jest wystarczająca do zapewnienia odpowiedniego poziomu monitorowania.

(14)

W przypadku orzechów laskowych z Turcji, które wymieniono w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 ze względu na ryzyko zanieczyszczenia aflatoksynami, częstotliwość niezgodności z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w przepisach Unii, które wykryto w trakcie kontroli urzędowych przeprowadzonych przez państwa członkowskie, zmniejszyła się w drugiej połowie 2019 r. i pierwszej połowie 2020 r. Należy zatem skreślić pozycję dotyczącą orzechów laskowych z Turcji z załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, włączyć ją do załącznika I do tego rozporządzenia wykonawczego oraz ustalić częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich na poziomie 5 %. Ze względu na wielkość handlu tym towarem częstotliwość ta jest wystarczająca do zapewnienia odpowiedniego poziomu monitorowania.

(15)

Środki spożywcze zawierające liście betelu (Piper betle) lub składające się z nich, pochodzące lub wysyłane z Bangladeszu, są wymienione w załączniku IIa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 ze względu na ryzyko zanieczyszczenia salmonellą. W związku z tym od czerwca 2014 r. przywóz tych produktów do Unii jest zakazany. Bangladesz przedstawił pisemne gwarancje, przedkładając w dniu 27 lipca 2020 r. nowy plan działania przewidujący środki obejmujące wszystkie etapy łańcucha produkcji, który to plan Komisja oceniła jako zadowalający. W następstwie tej oceny należy skreślić z załącznika IIa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 pozycję dotyczącą środków spożywczych zawierających liście betelu (Piper betle) lub składających się z nich, pochodzących lub wysyłanych z Bangladeszu, włączyć ją do załącznika II do tego rozporządzenia wykonawczego oraz ustalić częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich na poziomie 50 %.

(16)

W celu zapewnienia skutecznej ochrony przed potencjalnymi zagrożeniami dla zdrowia wynikającymi z zanieczyszczenia mikrobiologicznego lub chemicznego nasion sezamu w kolumnach odnoszących się do „kodu CN” w tabelach w załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 należy dodać kod CN prażonych nasion sezamu w wierszach odnoszących się do „nasion sezamu (Żywność)”.

(17)

W części II wzoru świadectwa urzędowego w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 określono informacje dotyczące zdrowia, które urzędnik wydający świadectwo ma podać podczas wypełniania świadectwa. W celu zapewnienia pewności prawa należy wyjaśnić, że informacje dotyczące zdrowia w odniesieniu do żywności lub paszy niepochodzących od zwierząt mogą obejmować więcej niż jedno zaświadczenie, w przypadku gdy takie zaświadczenie jest obowiązkowe na podstawie art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793 w związku z załącznikiem II do tego rozporządzenia wykonawczego.

(18)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1793. W celu zapewnienia spójności i jasności należy w całości zastąpić załączniki I, II, IIa i IV do tego rozporządzenia wykonawczego.

(19)	Ponieważ rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2235 stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r., art. 1 pkt 1 niniejszego rozporządzenia również powinien mieć zastosowanie od tej daty.

(20)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1793

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1793 wprowadza się następujące zmiany:

art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Świadectwo urzędowe

1. Każdej przesyłce żywności i paszy wymienionej w załączniku II towarzyszy świadectwo urzędowe zgodne ze wzorem określonym w załączniku IV („świadectwo urzędowe”).

2. Świadectwo urzędowe spełnia następujące wymogi:

a)	świadectwo urzędowe jest wydawane przez właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia lub państwa trzeciego, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli państwo to jest inne niż państwo pochodzenia;

b)	świadectwo urzędowe zawiera kod identyfikacyjny przesyłki, do której się odnosi, określony w art. 9 ust. 1;

c)	świadectwo urzędowe jest opatrzone podpisem urzędnika certyfikującego oraz pieczęcią urzędową;

d)	jeżeli świadectwo urzędowe zawiera liczne lub alternatywne oświadczenia, urzędnik certyfikujący przekreśla, parafuje i opatruje pieczęcią zbędne oświadczenia lub całkowicie usuwa je ze świadectwa;

świadectwo urzędowe składa się z następujących elementów:

(i)	pojedynczego arkusza papieru;

(ii)	kilku arkuszy papieru, przy czym wszystkie arkusze są niepodzielne i stanowią integralną całość;

(iii)

zestawu stron kolejno ponumerowanych w sposób wskazujący, iż stanowią one część skończonego ciągu;

f)	jeżeli świadectwo urzędowe składa się z zestawu stron, o którym mowa w lit. e) ppkt (iii) niniejszego ustępu, na każdej stronie znajduje się niepowtarzalny kod, o którym mowa w art. 89 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625, oraz podpis urzędnika certyfikującego i pieczęć urzędowa;

g)	świadectwo urzędowe przedstawia się właściwemu organowi w punkcie kontroli granicznej wprowadzenia do Unii, w którym przesyłka podlega kontrolom urzędowym;

h)	świadectwo urzędowe wydaje się, zanim przesyłka, której dotyczy, znajdzie się poza kontrolą właściwych organów państwa trzeciego wystawiającego świadectwo;

i)	świadectwo urzędowe sporządza się w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym znajduje się punkt kontroli granicznej wprowadzenia do Unii;

j)	świadectwo urzędowe zachowuje ważność nie dłużej niż przez cztery miesiące od daty wydania, a w żadnym przypadku nie dłużej niż sześć miesięcy od daty wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w art. 10 ust. 1.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. i) państwo członkowskie może wyrazić zgodę na sporządzanie świadectw w innym języku urzędowym Unii oraz dołączanie do nich w stosownych przypadkach tłumaczenia poświadczonego.

4. Kolor podpisu i kolor pieczęci, innej niż pieczęć tłoczona lub znak wodny, o których mowa w ust. 2 lit. c), muszą różnić się od koloru druku.

5. Ust. 2 lit. c)–g) oraz ust. 4 nie mają zastosowania do elektronicznych świadectw urzędowych wydanych zgodnie z wymogami art. 39 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1715 (*1).

6. Ust. 2 lit. d), e) i f) nie ma zastosowania do świadectw urzędowych wydanych w formie papierowej oraz wypełnionych w systemie TRACES i z niego wydrukowanych.

7. Właściwe organy mogą wydać świadectwo zastępcze wyłącznie zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/2235 (*2).

8. Świadectwo urzędowe wypełnia się na podstawie uwag określonych w załączniku IV.

(*1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych oraz jego składników systemowych (rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC) (Dz.U. L 261 z 14.10.2019, s. 37)."

(*2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2235 z dnia 16 grudnia 2020 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt, wzorów świadectw urzędowych i wzorów świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii i przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek niektórych kategorii zwierząt i towarów oraz urzędowej certyfikacji dotyczącej takich świadectw i uchylające rozporządzenie (WE) nr 599/2004, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 636/2014 i (UE) 2019/628, dyrektywę 98/68/WE oraz decyzje 2000/572/WE, 2003/779/WE i 2007/240/WE (Dz.U. L 442 z 30.12.2020, s. 1).”;"

2)	załączniki I, II, IIa i IV zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 1 pkt 1 stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1793 z dnia 22 października 2019 r. w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonujące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) nr 178/2002 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009, (UE) nr 884/2014, (UE) 2015/175, (UE) 2017/186 i (UE) 2018/1660 (Dz.U. L 277 z 29.10.2019, s. 89).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające zasady funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych i jego składników systemowych (rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC) (Dz.U. L 261 z 14.10.2019, s. 37).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/628 z dnia 8 kwietnia 2019 r. dotyczące wzorów świadectw urzędowych dla określonych zwierząt i towarów oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2005 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/759 w odniesieniu do tych wzorów świadectw (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 101).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2235 z dnia 16 grudnia 2020 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt, wzorów świadectw urzędowych i wzorów świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii i przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek niektórych kategorii zwierząt i towarów oraz urzędowej certyfikacji dotyczącej takich świadectw i uchylające rozporządzenie (WE) nr 599/2004, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 636/2014 i (UE) 2019/628, dyrektywę 98/68/WE oraz decyzje 2000/572/WE, 2003/779/WE i 2007/240/WE (Dz.U. L 442 z 30.12.2020, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Żywność i pasza niepochodzące od zwierząt, z niektórych państw trzecich, podlegające tymczasowemu zwiększeniu kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej i punktach kontroli

Wiersz

Żywność i pasze

(zamierzone zastosowanie)

Kod CN (1)

Podpozycja TARIC

Państwo pochodzenia

Zagrożenie

Częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich (%)

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Boliwia (BO)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Pieprz czarny (Piper nigrum)

(Żywność – nierozgniatana ani niemielona)

ex 0904 11 00

Brazylia (BR)

Salmonella (2)

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Brazylia (BR)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Chiny (CN)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Słodka papryka (Capsicum annuum)

(Żywność – rozgniatana lub mielona)

ex 0904 22 00

Chiny (CN)

Salmonella (6)

Herbata, nawet aromatyzowana

(Żywność)

0902

Chiny (CN)

Pozostałości pestycydów (3) (7)

Oberżyny (bakłażany) (Solanum melongena)

(Żywność – świeża lub schłodzona)

0709 30 00

Republika Dominikańska (DO)

Pozostałości pestycydów (3)

—	Słodka papryka (Capsicum annuum)

—	0709 60 10 ; 0710 80 51

Republika Dominikańska (DO)

Pozostałości pestycydów (3) (8)

—	Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

—	ex 0709 60 99 ;

ex 0710 80 59

—	Wspięga chińska (Vigna unguiculata ssp. sesquipedalis, Vigna unguiculata ssp. unguiculata)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

—	ex 0708 20 00 ;

ex 0710 22 00

—	Słodka papryka (Capsicum annuum)

—	0709 60 10 ; 0710 80 51

Egipt (EG)

Pozostałości pestycydów (3) (9)

—	Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

—	ex 0709 60 99 ;

ex 0710 80 59

Nasiona sezamu

(Żywność)

—	1207 40 90

Etiopia (ET)

Salmonella (2)

—	ex 2008 19 19

—	ex 2008 19 99

—	Orzechy laskowe w łupinkach

—	0802 21 00

Gruzja (GE)

Aflatoksyny

—	Orzechy laskowe łuskane

—	0802 22 00

—	Mąka, mączka i proszek z orzechów leszczyny

—	ex 1106 30 90

—	Orzechy laskowe inaczej przetworzone lub zakonserwowane

(Żywność)

—	ex 2008 19 19 ;

ex 2008 19 95 ;

ex 2008 19 99

Olej palmowy

(Żywność)

1511 10 90 ;

1511 90 11 ;

Ghana (GH)

Barwniki Sudan (10)

ex 1511 90 19 ;

1511 90 99

Liście curry (Bergera/Murraya koenigii)

(Żywność – świeża, schłodzona, mrożona lub suszona)

ex 1211 90 86

Indie (IN)

Pozostałości pestycydów (3) (11)

Ketmia jadalna

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 99 90 ;

Indie (IN)

Pozostałości pestycydów (3) (12)

ex 0710 80 95

Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.)

(Żywność – świeża lub schłodzona)

0708 20

Kenia (KE)

Pozostałości pestycydów (3)

Seler chiński (Apium graveolens)

(Żywność – świeże lub schłodzone zioła)

ex 0709 40 00

Kambodża (KH)

Pozostałości pestycydów (3) (13)

Wspięga chińska

(Vigna unguiculata ssp. sesquipedalis, Vigna unguiculata ssp. unguiculata)

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

ex 0708 20 00 ;

Kambodża (KH)

Pozostałości pestycydów (3) (14)

ex 0710 22 00

Rzepa biała (Brassica rapa ssp. rapa)

(Żywność – przetworzona lub zakonserwowana octem lub kwasem octowym)

ex 2001 90 97

11; 19

Liban (LB)

Rodamina B

Rzepa biała (Brassica rapa ssp. rapa)

(Żywność – przetworzona lub zakonserwowana solanką lub kwasem cytrynowym, niezamrożona)

ex 2005 99 80

Liban (LB)

Rodamina B

Papryka (słodka lub inna niż słodka)

(Capsicum spp.)

(Żywność – suszona, pieczona, rozgniatana lub mielona)

0904 21 10 ;

Sri Lanka (LK)

Aflatoksyny

ex 0904 21 90 ;

ex 0904 22 00 ;

11; 19

ex 2005 99 10 ;

10; 90

ex 2005 99 80

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Madagaskar (MG)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Owoce chlebowca (Artocarpus heterofillas)

(Żywność – świeża)

ex 0810 90 20

Malezja (MY)

Pozostałości pestycydów (3)

Nasiona sezamu

(Żywność)

—	1207 40 90

Nigeria (NG)

Salmonella (2)

—	ex 2008 19 19

—	ex 2008 19 99

Mieszanki przypraw

(Żywność)

0910 91 10 ;

0910 91 90

Pakistan (PK)

Aflatoksyny

Nasiona arbuza (Egusi, Citrullus spp.) i produkty pochodne

(Żywność)

ex 1207 70 00 ;

Sierra Leone (SL)

Aflatoksyny

ex 1208 90 00 ;

ex 2008 99 99

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Senegal (SN)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Rzepa biała (Brassica rapa ssp. rapa)

(Żywność – przetworzona lub zakonserwowana octem lub kwasem octowym)

ex 2001 90 97

11; 19

Syria (SY)

Rodamina B

Rzepa biała (Brassica rapa ssp. rapa)

(Żywność – przetworzona lub zakonserwowana solanką lub kwasem cytrynowym, niezamrożona)

ex 2005 99 80

Syria (SY)

Rodamina B

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 60 99 ;

Tajlandia (TH)

Pozostałości pestycydów (3) (15)

ex 0710 80 59

—	Orzechy leszczyny (Corylus sp.) w łupinach

—	0802 21 00

Turcja (TR)

Aflatoksyny

—	Orzechy leszczyny (Corylus sp.) bez łupin

—	0802 22 00

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające orzechy leszczyny

—	ex 0813 50 39 ;

ex 0813 50 91 ;

ex 0813 50 99

—	Pasta z orzechów leszczyny

—	ex 2007 10 10 ;

ex 2007 10 99 ;

ex 2007 99 39 ;

05; 06

ex 2007 99 50 ;

ex 2007 99 97

—	Orzechy leszczyny, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób, włączając mieszanki

—	ex 2008 19 12 ;

ex 2008 19 19 ;

ex 2008 19 92 ;

ex 2008 19 95 ;

ex 2008 19 99 ;

ex 2008 97 12 ;

ex 2008 97 14 ;

ex 2008 97 16 ;

ex 2008 97 18 ;

ex 2008 97 32 ;

ex 2008 97 34 ;

ex 2008 97 36 ;

ex 2008 97 38 ;

ex 2008 97 51 ;

ex 2008 97 59 ;

ex 2008 97 72 ;

ex 2008 97 74 ;

ex 2008 97 76 ;

ex 2008 97 78 ;

ex 2008 97 92 ;

ex 2008 97 93 ;

ex 2008 97 94 ;

ex 2008 97 96 ;

ex 2008 97 97 ;

ex 2008 97 98

—	Mąka, mączka i proszek z orzechów leszczyny

—	ex 1106 30 90

—	Olej z orzechów leszczyny

(Żywność)

—	ex 1515 90 99

Mandarynki (włącznie z tangerynami i satsumami); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe

(Żywność – świeża lub suszona)

0805 21 ;

0805 22 ;

0805 29

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (3)

Pomarańcze

(Żywność – świeża lub suszona)

0805 10

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (3)

Granaty

(Żywność – świeża lub schłodzona)

ex 0810 90 75

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (3) (16)

—	Słodka papryka (Capsicum annuum)

—	Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

—	0709 60 10 ; 0710 80 51 ;

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (3) (17)

—	ex 0709 60 99 ;

ex 0710 80 59

Nieprzetworzone całe, mielone, rozdrobnione, łupane, siekane pestki moreli przeznaczone do wprowadzenia do obrotu i przeznaczone dla konsumentów końcowych (18) (19)

(Żywność)

ex 1212 99 95

Turcja (TR)

Cyjanek

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 60 99 ;

Uganda (UG)

Pozostałości pestycydów (3)

ex 0710 80 59

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Stany Zjednoczone (US)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Pistacje w łupinach

—	0802 51 00

Stany Zjednoczone (US)

Aflatoksyny

—	Pistacje bez łupin

—	0802 52 00

—	Pistacje prażone

—	ex 2008 19 13 ;

ex 2008 19 93

—	Morele suszone

—	0813 10 00

Uzbekistan (UZ)

Siarczyny (20)

—	Morele inaczej przetworzone lub zakonserwowane

(Żywność)

—

2008 50

—	Liście kolendry

—	ex 0709 99 90

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (3) (21)

—	Bazylia (pospolita, azjatycka)

—	ex 1211 90 86

—

Mięta

—	ex 1211 90 86

—	Pietruszka – nać

(Żywność – świeże lub schłodzone zioła)

—	ex 0709 99 90

Ketmia jadalna

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 99 90 ;

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (3) (21)

ex 0710 80 95

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 60 99 ;

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (3) (21)

ex 0710 80 59

(1) Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu CN muszą zostać poddane kontroli, kod CN jest oznaczony „ex”.

(2) Pobieranie próbek i analizy przeprowadza się zgodnie z procedurami pobierania próbek i referencyjnymi metodami badania określonymi w pkt 1 lit. a) załącznika III.

(3) Pozostałości przynajmniej pestycydów wymienionych w programie kontroli przyjętym zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającego dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1), które to pestycydy mogą być badane metodami wielopozostałościowymi opartymi na GC-MS i LC-MS (pestycydów, które należy monitorować tylko w produktach pochodzenia roślinnego lub na ich powierzchni).

(4) Pozostałości amitrazu.

(5) Pozostałości nikotyny.

(6) Pobieranie próbek i analizy przeprowadza się zgodnie z procedurami pobierania próbek i referencyjnymi metodami badania określonymi w pkt 1 lit. b) załącznika III.

(7) Pozostałości tolfenpiradu.

(8) Pozostałości amitrazu (amitrazu, w tym metabolitów zawierających grupę funkcyjną 2,4-dimetyloaniliny, wyrażonych jako amitraz), diafentiuronu, dikofolu (sumy izomerów p, p’ i o,p’), ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu).

(9) Pozostałości dikofolu (sumy izomerów p, p’ i o,p’), dinotefuranu, folpetu, prochlorazu (sumy prochlorazu i jego metabolitów zawierających grupę funkcyjną 2,4,6-trichlorofenolu, wyrażonej jako prochloraz), tiofanatu metylowego i triforyny.

(10) Do celów niniejszego załącznika nazwa „barwniki Sudan” odnosi się do następujących substancji chemicznych: (i) Sudan I (numer CAS 842-07-9); (ii) Sudan II (numer CAS 3118-97-6); (iii) Sudan III (numer CAS 85-86-9); (iv) Szkarłat GN; lub Sudan IV (numer CAS 85-83-6).

(11) Pozostałości acefatu.

(12) Pozostałości diafentiuronu.

(13) Pozostałości fentoatu.

(14) Pozostałości chlorobufamu.

(15) Pozostałości formetanatu (sumy formetanatu i jego soli wyrażonej jako formetanat (chlorowodorek formetanatu)), protiofosu i triforyny.

(16) Pozostałości prochlorazu.

(17) Pozostałości diafentiuronu, formetanatu (sumy formetanatu i jego soli wyrażonej jako formetanat (chlorowodorek formetanatu)) i tiofanatu metylowego.

(18) „Produkty nieprzetworzone” zgodnie z definicją w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

(19) „Wprowadzanie do obrotu” oraz „konsument końcowy” zgodnie z definicjami „wprowadzania na rynek” i „konsumenta finalnego” w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

(20) Metody referencyjne: EN 1988-1:1998, EN 1988-2:1998 lub ISO 5522:1981.

(21) Pozostałości ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu), fentoatu i kwinalfosu.

ZAŁĄCZNIK II

Żywność i pasze z niektórych państw trzecich, podlegające szczególnym warunkom wprowadzania na terytorium Unii ze względu na ryzyko zanieczyszczenia mikotoksynami, w tym aflatoksynami, pozostałościami pestycydów, pentachlorofenolem i dioksynami oraz zanieczyszczenia mikrobiologicznego

1. Żywność i pasze niepochodzące od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) ppkt (i)

Wiersz

Żywność i pasze (zamierzone zastosowanie)

Kod CN (1)

Podpozycja TARIC

Państwo pochodzenia

Zagrożenie

Częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich (%)

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Argentyna (AR)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Orzechy leszczyny (Corylus sp.) w łupinach

—	0802 21 00

Azerbejdżan (AZ)

Aflatoksyny

—	Orzechy leszczyny (Corylus sp.) bez łupin

—	0802 22 00

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające orzechy leszczyny

—	ex 0813 50 39 ;

ex 0813 50 91 ;

ex 0813 50 99

—	Pasta z orzechów leszczyny

—	ex 2007 10 10 ;

ex 2007 10 99 ;

ex 2007 99 39 ;

05; 06

ex 2007 99 50 ;

ex 2007 99 97

—	Orzechy leszczyny, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób, włączając mieszanki

—	ex 2008 19 12 ;

ex 2008 19 19 ;

ex 2008 19 92 ;

ex 2008 19 95 ;

ex 2008 19 99 ;

ex 2008 97 12 ;

ex 2008 97 14 ;

ex 2008 97 16 ;

ex 2008 97 18 ;

ex 2008 97 32 ;

ex 2008 97 34 ;

ex 2008 97 36 ;

ex 2008 97 38 ;

ex 2008 97 51 ;

ex 2008 97 59 ;

ex 2008 97 72 ;

ex 2008 97 74 ;

ex 2008 97 76 ;

ex 2008 97 78 ;

ex 2008 97 92 ;

ex 2008 97 93 ;

ex 2008 97 94 ;

ex 2008 97 96 ;

ex 2008 97 97 ;

ex 2008 97 98

—	Mąka, mączka i proszek z orzechów leszczyny

—	ex 1106 30 90

—	Olej z orzechów leszczyny

(Żywność)

—	ex 1515 90 99

—	Środki spożywcze zawierające liście betelu (Piper betle) lub składające się z nich

(Żywność)

ex 1404 90 00 (10)

Bangladesz (BD)

Salmonella (6)

—	Orzechy brazylijskie w łupinach

—	0801 21 00

Brazylia (BR)

Aflatoksyny

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające orzechy brazylijskie w łupinach

(Żywność)

—	ex 0813 50 31 ;

ex 0813 50 39 ;

ex 0813 50 91 ;

ex 0813 50 99

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Egipt (EG)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Pieprz z rodzaju Piper; owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta, suszone lub rozgniatane, lub mielone Imbir, szafran,

—

0904

Etiopia (ET)

Aflatoksyny

—	kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i pozostałe przyprawy korzenne

(Żywność — suszone przyprawy)

—

0910

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Ghana (GH)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Gambia (GM)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Gałka muszkatołowa (Myristica fragrans)

(Żywność – suszone przyprawy)

0908 11 00 ;

0908 12 00

Indonezja (ID)

Aflatoksyny

Liście betelu (Piper betle L.)

(Żywność)

ex 1404 90 00

Indie (IN)

Salmonella (2)

Papryka (słodka lub inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – suszona, pieczona, rozgniatana lub mielona)

0904 21 10 ;

Indie (IN)

Aflatoksyny

ex 0904 22 00 ;

11; 19

ex 0904 21 90 ;

ex 2005 99 10 ;

10; 90

ex 2005 99 80

Gałka muszkatołowa (Myristica fragrans)

(Żywność – suszone przyprawy)

0908 11 00 ;

0908 12 00

Indie (IN)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Indie (IN)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Guma guar

(Żywność i pasze)

ex 1302 32 90

Indie (IN)

Pentachlorofenol i dioksyny (3)

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 60 99 ;

Indie (IN)

Pozostałości pestycydów (4) (5)

ex 0710 80 59

Nasiona sezamu

(Żywność)

—	1207 40 90

Indie (IN)

Salmonella (6)

Pozostałości pestycydów (4) (11)

—	ex 2008 19 19

—	ex 2008 19 99

—	Pistacje w łupinach

—	0802 51 00

Iran (IR)

Aflatoksyny

—	Pistacje bez łupin

—	0802 52 00

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające pistacje

—	ex 0813 50 39 ;

ex 0813 50 91 ;

ex 0813 50 99

—	Pasta z pistacji

—	ex 2007 10 10 ;

ex 2007 10 99 ;

ex 2007 99 39 ;

03; 04

ex 2007 99 50 ;

ex 2007 99 97

—	Pistacje, przetworzone lub zakonserwowane, włączając mieszanki

—	ex 2008 19 13 ;

ex 2008 19 93 ;

ex 2008 97 12 ;

ex 2008 97 14 ;

ex 2008 97 16 ;

ex 2008 97 18 ;

ex 2008 97 32 ;

ex 2008 97 34 ;

ex 2008 97 36 ;

ex 2008 97 38 ;

ex 2008 97 51 ;

ex 2008 97 59 ;

ex 2008 97 72 ;

ex 2008 97 74 ;

ex 2008 97 76 ;

ex 2008 97 78 ;

ex 2008 97 92 ;

ex 2008 97 93 ;

ex 2008 97 94 ;

ex 2008 97 96 ;

ex 2008 97 97 ;

ex 2008 97 98

—	Mąka, mączka i proszek z pistacji

(Żywność)

—	ex 1106 30 90

Nasiona arbuza (Egusi, Citrullus spp.) i produkty pochodne

(Żywność)

ex 1207 70 00 ;

Nigeria (NG)

Aflatoksyny

ex 1208 90 00 ;

ex 2008 99 99

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

ex 0709 60 99 ;

Pakistan (PK)

Pozostałości pestycydów (4)

ex 0710 80 59

—	Orzeszki ziemne w łupinkach

—	1202 41 00

Sudan (SD)

Aflatoksyny

—	Orzeszki ziemne łuskane

—	1202 42 00

—	Masło orzechowe

—	2008 11 10

—	Orzeszki ziemne inaczej przetworzone lub zakonserwowane

—	2008 11 91 ; 2008 11 96 ; 2008 11 98

—	Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych

—	2305 00 00

—	Mąki i mączki z orzeszków ziemnych

(Żywność i pasze)

—	ex 1208 90 00

Nasiona sezamu

(Żywność)

—	1207 40 90

Sudan (SD)

Salmonella (6)

—	ex 2008 19 19

—	ex 2008 19 99

—	Suszone figi

—	0804 20 90

Turcja (TR)

Aflatoksyny

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające figi

—	ex 0813 50 99

—	Pasta z suszonych fig

—	ex 2007 10 10 ;

ex 2007 10 99 ;

ex 2007 99 39 ;

01; 02

ex 2007 99 50 ;

ex 2007 99 97

—	Suszone figi, przetworzone lub zakonserwowane, włączając mieszanki

—	ex 2008 97 12 ;

ex 2008 97 14 ;

ex 2008 97 16 ;

ex 2008 97 18 ;

ex 2008 97 32 ;

ex 2008 97 34 ;

ex 2008 97 36 ;

ex 2008 97 38 ;

ex 2008 97 51 ;

ex 2008 97 59 ;

ex 2008 97 72 ;

ex 2008 97 74 ;

ex 2008 97 76 ;

ex 2008 97 78 ;

ex 2008 97 92 ;

ex 2008 97 93 ;

ex 2008 97 94 ;

ex 2008 97 96 ;

ex 2008 97 97 ;

ex 2008 97 98 ;

ex 2008 99 28 ;

ex 2008 99 34 ;

ex 2008 99 37 ;

ex 2008 99 40 ;

ex 2008 99 49 ;

ex 2008 99 67 ;

ex 2008 99 99

—	Mąka, mączka lub proszek z suszonych fig

(Żywność)

—	ex 1106 30 90

—	Pistacje w łupinach

—	0802 51 00

Turcja (TR)

Aflatoksyny

—	Pistacje bez łupin

—	0802 52 00

—	Mieszanki orzechów lub owoców suszonych zawierające pistacje

—	ex 0813 50 39 ;

ex 0813 50 91 ;

ex 0813 50 99

—	Pasta z pistacji

—	ex 2007 10 10 ;

ex 2007 10 99 ;

—	Pistacje, przetworzone lub zakonserwowane, włączając mieszanki

—	ex 2007 99 39 ;

03; 04

ex 2007 99 50 ;

ex 2007 99 97 ;

ex 2008 19 13 ;

ex 2008 19 93 ;

ex 2008 97 12 ;

ex 2008 97 14 ;

ex 2008 97 16 ;

ex 2008 97 18 ;

ex 2008 97 32 ;

ex 2008 97 34 ;

ex 2008 97 36 ;

ex 2008 97 38 ;

ex 2008 97 51 ;

ex 2008 97 59 ;

ex 2008 97 72 ;

ex 2008 97 74 ;

ex 2008 97 76 ;

ex 2008 97 78 ;

ex 2008 97 92 ;

ex 2008 97 93 ;

ex 2008 97 94 ;

ex 2008 97 96 ;

ex 2008 97 97 ;

ex 2008 97 98

—	Mąka, mączka i proszek z pistacji

(Żywność)

—	ex 1106 30 90

Liście winorośli

(Żywność)

ex 2008 99 99

11; 19

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (4) (7)

Nasiona sezamu

(Żywność)

—	1207 40 90

Uganda (UG)

Salmonella (6)

—	ex 2008 19 19

—	ex 2008 19 99

Pitahaya (smoczy owoc)

(Żywność – świeża lub schłodzona)

ex 0810 90 20

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (4) (8)

2. Żywność wieloskładnikowa, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) ppkt (ii)

Wiersz	Żywność wieloskładnikowa zawierająca poszczególne produkty wymienione w pkt 1 niniejszego załącznika ze względu na ryzyko zanieczyszczenia aflatoksynami w ilości powyżej 20 % w pojedynczym produkcie albo łącznie w produktach wymienionych w wykazie
	Kod CN (12)	Opis (13)
1	ex 1704 90	Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao, inne niż guma do żucia, nawet pokryta cukrem
2	ex 1806	Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao
3	ex 1905	Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby

(1) Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu CN muszą zostać poddane kontroli, kod CN jest oznaczony „ex”.

(2) Pobieranie próbek i analizy przeprowadza się zgodnie z procedurami pobierania próbek i referencyjnymi metodami badania określonymi w pkt 1 lit. b) załącznika III.

(3) Sprawozdanie z analizy, o którym mowa w art. 10 ust. 3, jest sporządzane przez laboratorium upoważnione zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 na potrzeby analizy pentachlorofenolu (PCP) w żywności i paszy.

W sprawozdaniu z analizy określa się:

a)	wyniki pobierania próbek i analizy obecności PCP przeprowadzonych przez właściwe organy państwa pochodzenia lub właściwe organy państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia;

b)	niepewność pomiaru odnoszącą się do wyniku analizy;

c)	granicę wykrywalności odnoszącą się do metody analitycznej; oraz

d)	granicę oznaczalności odnoszącą się do metody analitycznej.

Ekstrakcji przed analizą dokonuje się za pomocą zakwaszonego rozpuszczalnika. Analizę przeprowadza się zgodnie ze zmodyfikowaną wersją metody QuEChERS, określoną na stronach internetowych laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej ds. pozostałości pestycydów lub zgodnie z równie wiarygodną metodą.

(4) Pozostałości przynajmniej pestycydów wymienionych w programie kontroli przyjętym zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającego dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1), które to pestycydy mogą być badane metodami wielopozostałościowymi opartymi na GC-MS i LC-MS (pestycydów, które należy monitorować tylko w produktach pochodzenia roślinnego lub na ich powierzchni).

(5) Pozostałości karbofuranu.

(6) Pobieranie próbek i analizy przeprowadza się zgodnie z procedurami pobierania próbek i referencyjnymi metodami badania określonymi w pkt 1 lit. a) załącznika III.

(7) Pozostałości ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu) i metrafenonu.

(8) Pozostałości ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu), fentoatu i kwinalfosu.

(9) Opis towarów jest zgodny z kolumną zawierającą opisy w Nomenklaturze scalonej ustanowionej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(10) Środki spożywcze zawierające liście betelu (Piper betle) lub składające się z nich, w tym, ale nie wyłącznie, te zgłoszone w ramach kodu CN 1404 90 00.

(11) Pozostałości tlenku etylenu (suma tlenku etylenu i 2-chloroetanolu wyrażona jako tlenek etylenu).

(12) Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu CN muszą zostać poddane kontroli, kod CN jest oznaczony „ex”.

(13) Opis towarów jest zgodny z kolumną zawierającą opisy w Nomenklaturze scalonej ustanowionej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

ZAŁĄCZNIK IIa

Żywność i pasze z niektórych państw trzecich podlegające zawieszeniu wprowadzania do Unii, o którym mowa w art. 11a

Wiersz

Żywność i pasze

(zamierzone zastosowanie)

Kod CN (1)

Podpozycja TARIC

Państwo pochodzenia

Zagrożenie

—	Środki spożywcze składające się z suszonej fasoli

(Żywność)

—	0713 35 00

—	0713 39 00

—	0713 90 00

Nigeria (NG)

Pozostałości pestycydów

(1) Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu CN muszą zostać poddane kontroli, kod CN jest oznaczony „ex”.

ZAŁĄCZNIK IV

WZÓR ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 11 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2019/1793 NA POTRZEBY WPROWADZANIA DO UNII NIEKTÓRYCH RODZAJÓW ŻYWNOŚCI LUB PASZ

PAŃSTWO

Świadectwo na potrzeby wprowadzania do Unii żywności lub paszy

Część II: Zaświadczenie

II.	Informacje dotyczące zdrowia

II.a	Nr referencyjny świadectwa

II.b	Nr referencyjny IMSOC

II.1.

Ja, niżej podpisany(-a), oświadczam, że znam odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1), rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1), rozporządzenia (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającego wymagania dotyczące higieny pasz (Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1), i zaświadczam, że

(1) Albo

[II.1.1.

☐

żywność w przesyłce, o której mowa powyżej, o kodzie identyfikacyjnym … (podać kod identyfikacyjny przesyłki, o której mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1793), została wyprodukowana zgodnie z wymogami rozporządzeń (WE) nr 178/2002 i (WE) nr 852/2004, a w szczególności:

—	produkcja podstawowa tej żywności oraz powiązane z nią działania wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 są zgodne z ogólnymi przepisami dotyczącymi higieny określonymi w części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 852/2004;

—	(1) (2) oraz – w przypadku każdego etapu produkcji, przetwarzania i dystrybucji po produkcji podstawowej i powiązanych operacji:

—	obchodzono się z nią i była ona w stosownych przypadkach przygotowywana, pakowana i przechowywana w odpowiednich warunkach higienicznych zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004; oraz

—	pochodzi ona z zakładu lub zakładów, w których wdrażany jest program oparty na zasadach analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004;]

(1) albo

[II.1.2.

☐

pasza w przesyłce, o której mowa powyżej, o kodzie identyfikacyjnym ... (podać kod identyfikacyjny przesyłki, o której mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793), została wyprodukowana zgodnie z wymogami rozporządzeń (WE) nr 178/2002 i (WE) nr 183/2005, a w szczególności:

—	produkcja podstawowa tej paszy oraz powiązane z nią działania wymienione w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 są zgodne z przepisami określonymi załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 183/2005;

—	(1) (2) oraz – w przypadku każdego etapu produkcji, przetwarzania i dystrybucji po produkcji podstawowej i powiązanych operacji:

—	obchodzono się z nią i była ona w stosownych przypadkach przygotowywana, pakowana i przechowywana w odpowiednich warunkach higienicznych zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 183/2005; oraz

—	pochodzi ona z zakładu lub zakładów, w których wdrażany jest program oparty na zasadach analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.]

II.2

Ja, niżej podpisany(-a), zgodnie z przepisami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1793 z dnia 22 października 2019 r. w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonującego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) nr 178/2002 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009, (UE) nr 884/2014, (UE) 2015/175, (UE) 2017/186 i (UE) 2018/1660 (Dz.U. L 277 z 29.10.2019, s. 89), zaświadczam, że:

[II.2.1.

☐

Zaświadczenie dotyczące żywności i pasz niepochodzących od zwierząt, wymienionych w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, jak również żywności wieloskładnikowej wymienionej w tym załączniku ze względu na ryzyko zanieczyszczenia mikotoksynami

—

z przesyłki opisanej powyżej pobrano próbki zgodnie z:

☐	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 401/2006 w celu określenia poziomu aflatoksyny B1 oraz poziomu całkowitego zanieczyszczenia aflatoksynami w przypadku żywności

☐	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 152/2009 w celu określenia poziomu aflatoksyny B1 w przypadku paszy

dnia … (data), poddane analizom laboratoryjnym w dniu … (data)

w … (nazwa laboratorium) metodami obejmującymi co najmniej zagrożenia określone w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

—	informacje dotyczące metod analiz laboratoryjnych oraz wszystkie wyniki są załączone i wskazują na zgodność z przepisami Unii dotyczącymi najwyższych dopuszczalnych poziomów aflatoksyn.]

(3) lub

[II.2.2.

☐

—	z przesyłki opisanej powyżej pobrano próbki zgodnie z dyrektywą Komisji 2002/63/WE w dniu: … (data), poddane analizom laboratoryjnym w dniu … (data) w … (nazwa laboratorium) metodami obejmującymi co najmniej zagrożenia określone w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

—	informacje dotyczące metod analiz laboratoryjnych oraz wszystkie wyniki są załączone i wskazują na zgodność z przepisami Unii dotyczącymi najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów.]

(3) lub

[II.2.3.

☐

Zaświadczenie w odniesieniu do gumy guar wymienionej w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, w tym w odniesieniu do żywności wieloskładnikowej wymienionej w tym załączniku – ze względu na ryzyko zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami

—	z przesyłki opisanej powyżej pobrano próbki zgodnie z dyrektywą Komisji 2002/63/WE w dniu: … (data), poddane analizom laboratoryjnym w dniu … (data) w … (nazwa laboratorium) metodami obejmującymi co najmniej zagrożenia określone w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

—	informacje dotyczące metod analiz laboratoryjnych oraz wszystkie wyniki są załączone i wskazują, że towary nie zawierają więcej niż 0,01 mg/kg pentachlorofenolu.]

(3) lub

[II.2.4.

☐

Zaświadczenie dotyczące żywności niepochodzącej od zwierząt, wymienionej w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793, jak również żywności wieloskładnikowej wymienionej w tym załączniku ze względu na ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego

—

z przesyłki opisanej powyżej pobrano próbki zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793

dnia … (data), poddane analizom laboratoryjnym w dniu … (data)

w … (nazwa laboratorium) metodami obejmującymi co najmniej zagrożenia określone w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793.

—	informacje dotyczące metod analiz laboratoryjnych oraz wszystkie wyniki są załączone i wskazują na nieobecność salmonelli w 25 g.]

II.3	Niniejsze świadectwo wystawiono zanim przesyłka, do której się ono odnosi, znalazła się poza kontrolą wydającego je organu.

II.4	Niniejsze świadectwo zachowuje ważność przez cztery miesiące od daty wydania, a w żadnym przypadku nie dłużej niż sześć miesięcy od daty wyników analiz laboratoryjnych.

Uwagi

Zob. uwagi dotyczące wypełniania w niniejszym załączniku.

Część II:

(1)	Niepotrzebne usunąć lub skreślić (np. żywność lub paszę)

(2)	Ma zastosowanie wyłącznie w przypadku etapów produkcji, przetwarzania i dystrybucji po produkcji podstawowej i powiązanych operacji:

(3)	Niepotrzebne usunąć lub skreślić, w przypadku gdy nie wybierają Państwo tego punktu w ramach zaświadczenia.

(4)	Kolor podpisu musi różnić się od koloru druku. Ta sama zasada dotyczy pieczęci innych niż wytłoczone lub znaki wodne.

Urzędnik certyfikujący:

Imię i nazwisko (wielkimi literami):

Kwalifikacje i tytuł:

Data:

Podpis:

Pieczęć

UWAGI DOTYCZĄCE WYPEŁNIANIA WZORU ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 11 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2019/1793 NA POTRZEBY WPROWADZANIA DO UNII NIEKTÓRYCH RODZAJÓW ŻYWNOŚCI LUB PASZ

Ogólne

Aby potwierdzić wybrany wariant, proszę zaznaczyć odpowiednią rubrykę, wpisując „V” lub „X”.

Odniesienie do „ISO” za każdym razem oznacza międzynarodowy standardowy kod dla danego państwa, złożony z dwóch liter i zgodny z międzynarodową normą ISO 3166 alpha-2 (1).

W rubrykach I.15, I.18 i I.20 można wybrać tylko jeden wariant.

O ile nie wskazano inaczej, wypełnienie tych rubryk jest obowiązkowe.

Jeżeli odbiorca, punkt kontroli granicznej (PKG) wprowadzenia lub dane dotyczące transportu (tj. środki i data) zmienią się po wydaniu świadectwa, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę musi powiadomić o tym właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia. Zmiana taka nie może skutkować wnioskiem o wydanie świadectwa zastępczego.

W przypadku gdy świadectwo jest przedkładane w systemie zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC), stosuje się, co następuje:

—	pozycje lub rubryki określone w części I stanowią słowniki danych dla elektronicznej wersji świadectwa urzędowego;

—	kolejność rubryk w części I wzoru świadectwa urzędowego oraz wielkość i kształt tych rubryk mają charakter orientacyjny;

—	w przypadku gdy wymagana jest pieczęć, jej elektronicznym odpowiednikiem jest pieczęć elektroniczna. Pieczęć taka musi być zgodna z przepisami dotyczącymi wydawania świadectw elektronicznych, o których mowa w art. 90 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625.

Część I: Dane przesyłki

Państwo:	Nazwa państwa trzeciego wydającego świadectwo.
Rubryka I.1.	Nadawca/eksporter: nazwa (imię i nazwisko) i adres (ulica, miasto i region, prowincja lub państwo, w zależności od przypadku) wysyłającej przesyłkę osoby fizycznej lub prawnej, która musi znajdować się w państwie trzecim.
Rubryka I.2.	Nr referencyjny świadectwa: niepowtarzalny obowiązkowy kod przypisany przez właściwy organ państwa trzeciego zgodnie z jego własną klasyfikacją. Ta rubryka jest obowiązkowa dla wszystkich świadectw, które nie są przedkładane w systemie IMSOC.
Rubryka I.2.a	Nr referencyjny IMSOC: niepowtarzalny kod referencyjny przypisywany automatycznie przez system IMSOC, jeżeli świadectwo jest zarejestrowane w tym systemie. Rubryki tej nie należy wypełniać, jeżeli świadectwo nie jest przedkładane w systemie IMSOC.
Rubryka I.3.	Właściwy organ centralny: nazwa organu centralnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.
Rubryka I.4.	Właściwy organ lokalny: w stosownych przypadkach nazwa organu lokalnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.
Rubryka I.5.	Odbiorca/importer: nazwa (imię i nazwisko) i adres osoby fizycznej lub prawnej w państwie członkowskim, dla której przesyłka jest przeznaczona.
Rubryka I.6.	Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę: imię i nazwisko lub nazwa oraz adres osoby w Unii Europejskiej odpowiedzialnej za przesyłkę przedstawioną w PKG i składającej niezbędne oświadczenia właściwym organom jako importer lub w imieniu importera. To pole jest nieobowiązkowe.
Rubryka I.7.	Państwo pochodzenia: nazwa i kod ISO państwa, z którego towary pochodzą, w którym zostały wyhodowane, zebrane lub wyprodukowane.
Rubryka I.8.	Nie dotyczy.
Rubryka I.9.	Państwo przeznaczenia: nazwa i kod ISO państwa przeznaczenia produktów, będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej.
Rubryka I.10.	Nie dotyczy.
Rubryka I.11.	Miejsce wysyłki: nazwa i adres gospodarstw lub zakładów, z których pochodzą produkty. Dowolny dział przedsiębiorstwa w sektorze spożywczym lub sektorze pasz. Należy podać jedynie nazwę zakładu wysyłającego produkty. W przypadku handlu z udziałem więcej niż jednego państwa trzeciego (handel trójstronny) miejscem wysyłki jest zakład w ostatnim państwie trzecim w łańcuchu wywozu, z którego ostateczna przesyłka jest transportowana do Unii Europejskiej.
Rubryka I.12.	Miejsce przeznaczenia: informacja ta jest nieobowiązkowa. W przypadku wprowadzania do obrotu: miejsce, do którego produkty są wysyłane w celu ostatecznego rozładunku. W stosownych przypadkach podać nazwę, adres i numer zatwierdzenia gospodarstw lub zakładów miejsca przeznaczenia.
Rubryka I.13.	Miejsce załadunku: nie dotyczy.
Rubryka I.14.	Data i godzina wyjazdu: data wyruszenia środka transportu (samolot, statek, kolej lub pojazd drogowy).
Rubryka I.15.	Środek transportu: środek transportu opuszczający państwo trzecie wysyłki. Rodzaj transportu: samolot, statek, kolej, pojazd drogowy lub inne. „Inne” oznaczają rodzaje transportu nieobjęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2005 (2). Identyfikacja środka transportu: w przypadku samolotu – numer lotu, w przypadku statku – nazwa(-y) statku, w przypadku kolei – numer identyfikacyjny pociągu i numer wagonu, w przypadku transportu drogowego – numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy. W przypadku promu należy podać dane identyfikacyjne pojazdu drogowego, numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy oraz nazwę planowanego promu.
Rubryka I.16	PKG wprowadzenia: należy podać nazwę PKG i jego kod identyfikacyjny przypisany przez system IMSOC.
Rubryka I.17.	Dokumenty towarzyszące: Sprawozdanie z laboratorium: należy podać numer referencyjny oraz datę wydania sprawozdania/wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1793. Inne: rodzaj i numer referencyjny dokumentu należy podać, jeżeli przesyłce towarzyszą inne dokumenty, takie jak dokumenty handlowe (np. numer lotniczego listu przewozowego, numer konosamentu lub numer handlowy pociągu lub pojazdu drogowego).
Rubryka I.18.	Warunki transportu: kategoria wymaganej temperatury podczas transportu produktów (temp. otoczenia, schłodzony, zamrożony). Można wybrać tylko jedną kategorię.
Rubryka I.19.	Nr kontenera/pojemnika/nr plomby: w stosownych przypadkach odpowiednie numery. Jeżeli towary są przewożone w zamkniętych kontenerach/pojemnikach, należy podać numer kontenera/pojemnika. Należy podać tylko numer plomby urzędowej. Urzędowa plomba oznacza, że plomba jest przymocowana do kontenera, pojazdu ciężarowego lub wagonu kolejowego pod nadzorem właściwego organu wydającego świadectwo.
Rubryka I.20.	Cel certyfikacji: proszę podać zamierzone zastosowanie produktów zgodnie z odpowiednim unijnym świadectwem urzędowym. Spożycie przez ludzi: wyłącznie produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi. Pasza: wyłącznie produkty przeznaczone na pasze.
Rubryka I.21.	Nie dotyczy.
Rubryka I.22.	Rynek wewnętrzny: w przypadku wszystkich przesyłek przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii Europejskiej.
Rubryka I.23.	Łączna liczba opakowań: liczba opakowań. W przypadku przesyłek luzem rubryka ta jest nieobowiązkowa.
Rubryka I.24.	Ilość: Całkowita masa netto: jest ona zdefiniowana jako masa samego produktu bez bezpośrednich pojemników i opakowań. Całkowita masa brutto: masa całkowita w kilogramach. Jest ona zdefiniowana jako łączna masa produktów oraz bezpośrednich pojemników wraz z całym opakowaniem, lecz z wyłączeniem kontenerów transportowych i innego wyposażenia transportowego.
Rubryka I.25.	Opis towarów: należy podać odpowiedni kod systemu zharmonizowanego oraz tytuł określony przez Światową Organizację Celną, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (3). Opis celny w razie potrzeby uzupełnia się dodatkowymi informacjami wymaganymi do klasyfikacji produktów. Podać gatunki, rodzaje produktów, liczbę opakowań, rodzaj opakowania, numer partii, masę netto oraz wskazać konsumenta finalnego, jeżeli produkty są pakowane z przeznaczeniem dla konsumenta finalnego. Gatunek: nazwa systematyczna lub określona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej. Rodzaj opakowania: należy określić rodzaj opakowań zgodnie z definicją podaną w załącznikach V i VI do zalecenia nr 21 UN/CEFACT (Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu).

Część II: Zaświadczenie

Ta część musi zostać wypełniona przez urzędnika wystawiającego świadectwo, upoważnionego przez właściwy organ państwa trzeciego do podpisania świadectwa urzędowego, jak przewidziano w art. 88 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Rubryka II.	Informacje dotyczące zdrowia: proszę wypełnić tę część zgodnie ze szczególnymi wymogami zdrowotnymi Unii Europejskiej dotyczącymi charakteru produktów, jak określono w umowach o równoważności zawartych z niektórymi państwami trzecimi lub w innych przepisach Unii Europejskiej, np. przepisach dotyczących certyfikacji. Spośród punktów II.2.1, II.2.2, II.2.3 i II.2.4 należy wybrać punkt odpowiadający kategorii produktu i zagrożeniu(-ach), w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie. Jeżeli świadectwo urzędowe nie jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika certyfikującego lub całkowicie usunięte ze świadectwa. Jeżeli świadectwo urzędowe jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone lub całkowicie usunięte ze świadectwa.
Rubryka II.a.	Nr referencyjny świadectwa: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.
Rubryka II.b.	Nr referencyjny IMSOC: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.a, obowiązkowy wyłącznie w przypadku świadectw urzędowych wydanych w systemie IMSOC.
Urzędnik certyfikujący:	Urzędnik właściwego organu państwa trzeciego, upoważniony do podpisywania świadectw urzędowych wydawanych przez właściwy organ: imię i nazwisko wielkimi literami, kwalifikacje i tytuł, w stosownych przypadkach numer identyfikacyjny i oryginalna pieczęć właściwego organu oraz data podpisania.

(1) Wykaz nazw państw i przypisanych im kodów znajduje się pod adresem:http://www.iso.org/iso/country_codes/iso-3166-1_decoding_table.htm.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1).

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 129

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 64 15 kwietnia 2021

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 z dnia 7 kwietnia 2021 r. ustanawiające szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/606 z dnia 14 kwietnia 2021 r. zmieniające załącznik I, załączniki IV–XIII i załącznik XVI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/405 w odniesieniu do wpisów dotyczących Białorusi i Zjednoczonego Królestwa oraz terytoriów zależnych Korony Brytyjskiej Guernsey, Wyspy Man i Jersey w wykazach państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( 1 )	65
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/607 z dnia 14 kwietnia 2021 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej rozszerzone na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036	73
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/608 z dnia 14 kwietnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1793 w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonujące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) nr 178/2002 ( 1 )	119
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/609 z dnia 14 kwietnia 2021 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/439 w odniesieniu do norm zharmonizowanych dotyczących opakowań dla finalnie sterylizowanych wyrobów medycznych oraz sterylizacji produktów stosowanych w ochronie zdrowia	150
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/610 z dnia 14 kwietnia 2021 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/437 w odniesieniu do norm zharmonizowanych dotyczących medycznych środków transportu i ich wyposażenia, urządzeń do anestezji i oddychania, biologicznej oceny wyrobów medycznych, opakowań dla finalnie sterylizowanych wyrobów medycznych, sterylizacji produktów stosowanych w ochronie zdrowia, badań klinicznych wyrobów medycznych na ludziach, nieaktywnych implantów chirurgicznych, wyrobów medycznych wykorzystujących tkanki zwierzęce i ich pochodne, elektroakustyki i medycznych urządzeń elektrycznych	153
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/611 z dnia 14 kwietnia 2021 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/438 w odniesieniu do norm zharmonizowanych dotyczących biologicznej oceny wyrobów medycznych, opakowań dla finalnie sterylizowanych wyrobów medycznych, sterylizacji produktów stosowanych w ochronie zdrowia i badań klinicznych wyrobów medycznych na ludziach	158

	Sprostowania
*	Sprostowanie do rozporządzenia Rady (UE) nr 509/2012 z dnia 15 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii ( Dz.U. L 156 z 16.6.2012 )	161
*	Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 ( Dz.U. L 3 z 5.1.2005 )	162
*	Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/878 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniającej dyrektywę 2013/36/UE w odniesieniu do podmiotów zwolnionych, finansowych spółek holdingowych, finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej, wynagrodzeń, środków i uprawnień nadzorczych oraz środków ochrony kapitału ( Dz.U. L 150 z 7.6.2019 )	163