Artykuł 1

Przedmiot

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„typ pojazdu” oznacza grupę pojazdów, zgodnie z definicją w części B załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/858;

2)	„typ pojazdu w odniesieniu do wymaganych przepisami oznakowań” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi istotnymi względami, jak: a) elementy składowe numeru identyfikacyjnego pojazdu; b) właściwości i umiejscowienie wymaganych przepisami oznakowań;

3)	„tabliczka znamionowa” oznacza tabliczkę lub etykietę umieszczoną przez producenta na pojeździe, która spełnia główne wymogi techniczne niezbędne do identyfikacji pojazdu oraz która dostarcza właściwym organom odpowiednich informacji dotyczących maksymalnych dopuszczalnych mas całkowitych;

4)	„numer identyfikacyjny pojazdu” (VIN) oznacza alfanumeryczny kod przypisany pojazdowi przez producenta w celu zapewnienia właściwej identyfikacji każdego pojazdu;

5)

„typ pojazdu w odniesieniu do miejsca do montowania i mocowania tablic rejestracyjnych” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak: a) wymiary miejsca do montowania i mocowania przednich i tylnych tablic rejestracyjnych; b) położenie miejsca do montowania i mocowania przednich i tylnych tablic rejestracyjnych; c) kształt powierzchni do montowania i mocowania przednich i tylnych tablic rejestracyjnych;

6)	„typ pojazdu w odniesieniu do wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami jak właściwości wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej lub kształt, wielkość i właściwości szyby przedniej i jej montowania;

7)	„typ spryskiwacza szyby przedniej” oznacza grupę spryskiwaczy szyby przedniej, które nie różnią się między sobą pod takimi istotnymi względami, jak: charakterystyka pracy pompy, zastosowane materiały, pojemność zbiornika płynu, ilość dysz, rozmiary, grubość ścianek czy kształt spryskiwaczy;

8)	„wycieraczki szyby przedniej” oznaczają układ składający się z urządzenia do wycierania zewnętrznej powierzchni szyby przedniej wraz z wyposażeniem dodatkowym i urządzeniami sterującymi niezbędnymi do włączania i wyłączania urządzenia;

9)	„spryskiwacz szyby przedniej” oznacza układ składający się z urządzeń do magazynowania, przenoszenia i kierowania płynu na zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej wraz z urządzeniami sterującymi niezbędnymi do włączania i wyłączania urządzenia;

10)

„typ pojazdu w odniesieniu do osłon kół” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak właściwości osłon kół lub minimalna i maksymalna wielkość opon i kół nadających się do zamontowania, biorąc pod uwagę odpowiednie obwiednie opony, wielkości obręczy i przesunięcia koła;

11)

„typ pojazdu w odniesieniu do odszraniających i odmgławiających instalacji szyby przedniej” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak: a) cechy instalacji odszraniających i odmgławiających; b) zewnętrzne i wewnętrzne kształty i układy z zakresu 180o przedniego pola widzenia kierowcy, które mogą wpływać na widoczność; c) kształt, wymiary, grubość i właściwości szyby przedniej oraz jej montowanie; d) maksymalna liczba miejsc siedzących;

12)	„instalacja odszraniająca” oznacza instalację służącą do roztapiania szronu lub lodu na zewnętrznej powierzchni szyby przedniej;

13)	„instalacja odmgławiająca” oznacza instalację służącą do usuwania zamglenia wewnętrznej powierzchni szyby przedniej;

14)	„typ pojazdu w odniesieniu do zaczepów holowniczych” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak właściwości zaczepów holowniczych;

15)	„zaczep holowniczy” oznacza urządzenie w kształcie haka, ucha lub w innym kształcie, do którego można przymocować część łączącą, taką jak hol sztywny lub linka holownicza;

16)

„typ pojazdu w odniesieniu do osłon przeciwrozbryzgowych kół” oznacza pojazdy kompletne, niekompletne lub skompletowane, które nie różnią się pod względem: a) typu urządzenia przeciwrozbryzgowego kół zamontowanego w pojeździe; b) oznaczenia typu osłony przeciwrozbryzgowej kół nadanego przez producenta;

17)

„typ urządzenia przeciwrozbryzgowego kół” oznacza urządzenia, które nie różnią się pod względem następujących głównych cech: a) zasada fizyczna przyjęta w celu ograniczenia emisji (pochłanianie energii wody, separator powietrza/wody); b) materiały; c) kształt; d) wymiary, w stopniu, w jakim mogą one wpływać na zachowanie się materiału;

18)	„osłona przeciwrozbryzgowa kół” oznacza układ ograniczający rozbryzgiwanie wody wyrzucanej w górę przez koła pojazdu będącego w ruchu, składający się z błotnika, fartuchów przeciwdeszczowych i falban wyposażonych w urządzenie przeciwrozbryzgowe kół;

19)	„urządzenie przeciwrozbryzgowe kół” oznacza część osłony przeciwrozbryzgowej kół, która może zawierać separator powietrza/wody i pochłaniacz energii;

20)

„typ pojazdu w odniesieniu do sygnalizatora zmiany biegów” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami jak parametry funkcjonalne sygnalizatora zmiany biegów oraz logika określania przez sygnalizator zmiany biegów chwili wskazania punktu zmiany biegów, w tym: a) wskazywania zmiany biegu na wyższy przy określonych prędkościach obrotowych silnika; b) wskazywania zmiany biegu na wyższy, kiedy dane mapy zużycia paliwa przez silnik pokazują, że na wyższym biegu zostanie osiągnięta określona minimalna poprawa zużycia paliwa; c) wskazywania zmiany biegu na wyższy, kiedy na wyższym biegu można osiągnąć wymagany moment obrotowy;

21)

„parametry funkcjonalne sygnalizatora zmiany biegów” oznaczają zestaw parametrów wejściowych, takich jak prędkość obrotowa silnika, zapotrzebowanie mocy, moment obrotowy oraz ich zmienność w czasie, określających wskazanie sygnalizatora, jak również funkcjonalną zależność wskazań sygnalizatora od tych parametrów;

22)	„typ pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak właściwości stopni służących do wsiadania, uchwytów i stopni nadwozia;

23)	„typ pojazdu w odniesieniu do cofania” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak właściwości urządzenia cofania;

24)	„typ pojazdu w odniesieniu do mas i wymiarów” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod żadnym z następujących aspektów: a) nazwa handlowa lub znak towarowy producenta; b) klasyfikacja; c) główna funkcja;

25)	„wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne” oznaczają urządzenia lub wyposażenie, które są przeznaczone do zmniejszania oporu aerodynamicznego pojazdów drogowych, z wyjątkiem wydłużonych kabin;

26)

„typ układu przechowywania wodoru” oznacza zespół komponentów, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak stan przechowywanego paliwa wodorowego lub sprężonego gazu, nominalne ciśnienie robocze, konstrukcja, materiały, pojemność i wymiary fizyczne zbiornika, a także konstrukcja, materiały oraz zasadnicze właściwości urządzeń nadmiarowych ciśnieniowych, zaworów zwrotnych i zaworów odcinających;

27)	„typ pojazdu w odniesieniu do bezpieczeństwa związanego z wodorem” oznacza grupę pojazdów, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak podstawowa konfiguracja i główne właściwości układu zasilania wodorem;

28)

„typ komponentu wodorowego” oznacza grupę komponentów wodorowych, które nie różnią się pod takimi zasadniczymi względami, jak stan przechowywanego paliwa wodorowego lub sprężonego gazu, działanie komponentu i jego konstrukcja, materiały, pojemność i wymiary fizyczne zbiornika, a także konstrukcja, materiały i wymiary fizyczne.

Artykuł 3

Wniosek o udzielenie homologacji typu

Artykuł 4

Udzielenie homologacji typu

Artykuł 5

Wniosek o udzielenie homologacji typu UE typu pojazdu w odniesieniu do niektórych układów pojazdów

Artykuł 6

Udzielenie homologacji typu UE pojazdu w odniesieniu do niektórych układów pojazdów

Artykuł 7

Wniosek o udzielenie homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do układów i wyposażenia

Wnioski o udzielenie homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do każdego z następujących układów i wyposażenia sporządza się zgodnie z odpowiednim wzorem dokumentu informacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/858:

a)	spryskiwacze szyby przedniej, stosując wzór zawierający informacje wymienione w załączniku IV część 1 sekcja B;

b)	osłona przeciwrozbryzgowa kół, stosując wzór zawierający informacje wymienione w załączniku VIII część 1 sekcja B;

c)	przedni układ zabezpieczający, stosując wzór zawierający informacje wymienione w załączniku XII część 1;

d)	wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne, stosując wzór zawierający informacje wymienione w załączniku XIII część 1 sekcja B.

Artykuł 8

Udzielenie homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego

Artykuł 9

Wniosek o udzielenie homologacji typu UE jako komponentowi

Wnioski o udzielenie homologacji typu UE komponentu w odniesieniu do następujących komponentów wodorowych sporządza się zgodnie z odpowiednim wzorem dokumentu informacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/858 i zawierają one informacje wymienione w załączniku XIV część 1 sekcja B:

a)	układy przechowywania skroplonego wodoru (LHSS), w tym ich zbiorniki, nadciśnieniowe urządzenia zabezpieczające i urządzenia odcinające, w odniesieniu do ich bezpieczeństwa i kompatybilności materiałowej;

b)	układy przechowywania sprężonego wodoru, w tym ich zbiorniki i główne urządzenia zamykające, obejmujące TPRD, zawory zwrotne i automatyczne zawory odcinające, w odniesieniu do ich kompatybilności materiałowej.

Artykuł 10

Udzielanie homologacji typu UE komponentu

Artykuł 11

Znak homologacji typu

Artykuł 12

Przepis przejściowy

Artykuł 13

Przekazywanie informacji

W celu oceny potrzeby dalszych zmian producenci i organy udzielające homologacji typu udostępniają Komisji, na jej wniosek, informacje określone w załączniku IX części 1, 2 i 3. Komisja i jej przedstawiciele traktują te informacje w sposób poufny.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 6 lipca 2022 r.

ZAŁĄCZNIK I

HOMOLOGACJA TYPU W OBSZARACH OBJĘTYCH REGULAMINAMI ONZ

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny

WZÓR

Dokument informacyjny nr… dotyczący homologacji typu UE pojazdu w odniesieniu do układu/komponentu/oddzielnego zespołu technicznego (1) w odniesieniu do regulaminu ONZ nr …, zmienionego serią poprawek … / zmienionego suplementem … do … serii poprawek (1), dotyczącego …, sporządzony i sformatowany zgodnie z numeracją pozycji w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 (2).

Poniższe informacje, w stosownych przypadkach, należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

INFORMACJE OGÓLNE

0.1.

Marka (nazwa handlowa producenta):

0.2.

Typ:

0.2.1.

Nazwa(-y) handlowa(-e) (o ile występuje(-ą)):

0.3.

Sposób identyfikacji typu, jeżeli oznaczono na pojeździe / komponencie / oddzielnym zespole technicznym (1) (3):

0.3.1.

Umiejscowienie tego oznakowania:

0.4.

Kategoria pojazdu (4):

0.5.

Nazwa przedsiębiorstwa i adres producenta:

0.8.

Nazwy i adresy zakładów montażowych:

0.9.

Nazwa i adres przedstawiciela producenta (w stosownych przypadkach):

1.

OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1.

Fotografie, ilustracje lub rysunki reprezentatywnego pojazdu / komponentu / oddzielnego zespołu technicznego (1):

Wszelkie zawarte w poniższych pozycjach i danych informacje o pojeździe, komponencie lub oddzielnym zespole technicznym dostarcza się w porozumieniu ze służbą techniczną i organem udzielającym homologacji typu odpowiedzialnym za udzielanie homologacji typu UE, o którą wystąpiono we wniosku. Dokument zawierający wspomniane informacje może zostać sporządzony zgodnie ze wzorem dokumentu informacyjnego, jeśli wzór taki przewidziano w regulaminie ONZ nr …, w przeciwnym razie należy go w miarę możliwości sporządzić zgodnie z numeracją pozycji podaną w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 (to jest w kompletnym wykazie informacji do celów homologacji typu UE pojazdów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych), uwzględniając wszelkie dodatkowe informacje lub szczegółowe dane wymagane do celów homologacji zgodnie z regulaminem ONZ nr ….

Objaśnienia

Numeracja dokumentu informacyjnego zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2018/858

(1)	Niepotrzebne skreślić.

(2)

Jeżeli w odniesieniu do części składowej (np. komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego) udzielono homologacji typu, nie trzeba jej opisywać, jeżeli zawarto odniesienie do tej homologacji. Podobnie nie ma potrzeby opisywania danej części, jeśli jej budowę przedstawiono na dołączonych schematach lub rysunkach. Dla każdej pozycji, do której dołącza się rysunki, ilustracje lub fotografie, podać numery odpowiednich załączonych dokumentów.

(3)	Jeśli sposób identyfikacji typu zawiera znaki niemające znaczenia dla opisu pojazdu, układu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, objętych tym dokumentem informacyjnym dotyczącym homologacji typu, znaki te przedstawia się w dokumentacji symbolem „?” (np. ABC??123??).

(4)	Sklasyfikowane według definicji zawartej w części A załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/858.

CZĘŚĆ 2

WZÓR

Format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU

Identyfikacja organu udzielającego homologacji typu

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do układu/komponentu/oddzielnego zespołu technicznego (1) zgodnych z wymogami określonymi w regulaminie ONZ nr… zmienionego serią poprawek … / zmienionego suplementem … do … serii poprawek (1), w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2019/2144 ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1):

SEKCJA I

0.

INFORMACJE OGÓLNE

0.1.

Marka (nazwa handlowa producenta):

0.2.

Typ:

0.2.1.

Nazwa(-y) handlowa(-e) (o ile występuje(-ą)):

0.3.

Sposób identyfikacji typu, jeżeli oznaczono na pojeździe / komponencie / oddzielnym zespole technicznym (1):

0.3.1.

Umiejscowienie tego oznakowania:

0.4.

Kategoria pojazdu (2):

0.5.

Nazwa i adres producenta:

0.8.

Nazwy i adresy zakładów montażowych:

0.9.

Nazwa i adres przedstawiciela producenta (w stosownych przypadkach):

1.

OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1.

Fotografie lub rysunki egzemplarza typu pojazdu:

SEKCJA II

1.

Informacje dodatkowe (jeżeli dotyczy): zob. uzupełnienie.

2.

Służba techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań:

3.

Data sprawozdania z badań:

4.

Numer sprawozdania z badań:

5.

Ewentualne uwagi: zob. uzupełnienie.

6.

Miejscowość:

7.

(Data):

8.

(Podpis):

Załączniki:

—	Pakiet informacyjny

—	Sprawozdanie z badań

—	Wypełniony formularz zawiadomienia zgodny z odpowiednim wzorem przedstawionym w obowiązującym regulaminie ONZ, niezawierający jednak wzmianki o udzieleniu lub rozszerzeniu homologacji ONZ ani numeru homologacji typu ONZ

---

(1)  Niepotrzebne skreślić.

(2)  Sklasyfikowane według definicji zawartej w części A załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/858.

(3)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK II

TABLICZKA ZNAMIONOWA I NUMER IDENTYFIKACYJNY POJAZDU

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny do celów homologacji typu UE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do tabliczki znamionowej i numeru identyfikacyjnego pojazdu (VIN)

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE pojazdu w odniesieniu do tabliczki znamionowej i numeru identyfikacyjnego pojazdu.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.6.

0.6.1.

0.6.2.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

9.

9.17.

9.17.1.

9.17.2.

9.17.3.

9.17.4.

9.17.4.1.

9.17.4.2.

9.17.4.3.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

Sekcja A

Specyfikacje techniczne

1.   Tabliczka znamionowa producenta

1.1.

Przepisy ogólne:

1.1.1.

Każdy pojazd musi być wyposażony w tabliczkę znamionową producenta zgodną z opisem zawartym w niniejszej części.

1.1.2.

Tabliczkę znamionową producenta montuje producent pojazdu lub przedstawiciel producenta pojazdu.

1.1.3.

Tabliczka znamionowa producenta ma postać: a) prostokątnej metalowej płytki; albo b) prostokątnej etykiety samoprzylepnej.

1.1.4.

Metalowe płytki mocuje się za pomocą nitów lub równoważnych środków.

1.1.5.

Etykiety muszą być zabezpieczone przy użyciu plomb, odporne na fałszerstwa i ulegać zniszczeniu przy próbie usunięcia.

1.2.

Informacje, które umieszcza się na tabliczce znamionowej producenta.

1.2.1.

Na tabliczce znamionowej producenta należy umieścić w sposób trwały następujące informacje w podanej kolejności: a) nazwa przedsiębiorstwa producenta; b) numer homologacji typu całego pojazdu; c) etap kompletacji, w przypadku drugiego i kolejnych etapów pojazdów budowanych wieloetapowo, o których mowa w pkt 4.2 załącznika IX do rozporządzenia (UE) 2018/858; d) numer identyfikacyjny pojazdu; e) maksymalna masa całkowita; f) maksymalna masa całkowita zespołu; g) maksymalne masy całkowite na każdą oś, podane w kolejności od przodu do tyłu.

1.2.2.

Wysokość znaków, o których mowa w pkt 1.2.1 lit. d), nie może być mniejsza niż 4 mm.

1.2.3.

Wysokość znaków informacji, o których mowa w pkt 1.2.1, innych niż numer identyfikacyjny pojazdu, nie może być mniejsza niż 2 mm.

1.3.

Przepisy szczegółowe

1.3.1.

Przyczepy

1.3.1.1.

W przypadku przyczepy należy podać maksymalne obciążenie pionowe na punkcie sprzęgu pojazdu.

1.3.1.2.

Punkt sprzęgu należy traktować jako oś. Oś ta ma numer „0”.

1.3.1.3.

Pierwszą oś oznacza się cyfrą „1”, drugą – cyfrą „2” itd., a oddziela się je myślnikiem.

1.3.1.4.

Masę zespołu, o której mowa w pkt 1.2.1 lit. f), pomija się.

1.3.2.

Pojazdy ciężkie

1.3.2.1.

W przypadku pojazdów kategorii N3, O3 lub O4 należy podać maksymalną masę całkowitą na grupę osi. Wpis dotyczący „Grupy osi” oznacza się literą „T”, po której następuje myślnik.

1.3.2.2.

W przypadku pojazdów kategorii M3, N3, O3 lub O4 na tabliczce znamionowej producenta producent może również podać zamierzoną maksymalną dopuszczalną masę całkowitą do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych.

1.3.2.2.1.

Część tabliczki znamionowej producenta, na której podaje się masy, należy podzielić na dwie kolumny: zamierzone maksymalne masy całkowite do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych należy podać w lewej kolumnie, a maksymalne masy całkowite w prawej kolumnie.

1.3.2.2.2.

W nagłówku lewej kolumny należy podać dwuliterowy kod państwa, w którym pojazd ma zostać zarejestrowany. Kod ma być zgodny z normą ISO 3166-1:2006.

1.3.2.3.

Wymogi określone w pkt 1.3.2.1 nie mają zastosowania w przypadkach gdy: a) maksymalna masa całkowita na grupę osi stanowi sumę technicznie dopuszczalnych maksymalnych mas całkowitych na poszczególne osie wchodzące w skład danej grupy osi; b) do oznaczenia masy maksymalnej na każdą oś wchodzącą w skład danej grupy osi dodano literę „T” jako sufiks; oraz c) gdy mają zastosowanie wymogi zawarte w pkt 1.3.2.2, dopuszczalna masa maksymalna do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych na grupę osi stanowi sumę dopuszczalnych mas maksymalnych do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych na poszczególne osie wchodzące w skład danej grupy osi.

1.4.

Informacje dodatkowe

1.4.1.

Producent może podać dodatkowe informacje pod nakazanymi oznakowaniami lub wzdłuż nich, na zewnątrz wyraźnie zaznaczonego prostokąta zawierającego wyłącznie informacje, o których mowa w pkt 1.2 i 1.3.

1.5.

Wzory tabliczki znamionowej producenta

1.5.1.

Przykłady różnych możliwych wzorów tabliczki znamionowej producenta przedstawiono w sekcji B.

1.5.2.

Dane podane we wzorach są fikcyjne.

1.6.

Wymogi w zakresie umiejscowienia na pojeździe

1.6.1.

Tabliczkę znamionową producenta należy umieścić w sposób trwały w miejscu widocznym i łatwo dostępnym.

1.6.2.

Umiejscowienie należy wybrać tak, aby część, na której mocuje się tabliczkę, nie podlegała wymianie podczas użytkowania.

2.   Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN)

2.1.

VIN musi składać się z następujących trzech członów i cyfry kontrolnej: (a) światowy kod identyfikujący producenta (WMI); (b) człon opisujący pojazd (VDS); (c) człon identyfikujący pojazd (VIS).

2.2.

WMI musi składać się z kodu producenta pojazdu, który umożliwia identyfikację producenta.

2.2.1.

Kod ten musi składać się z trzech znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, nadanych przez właściwy organ państwa, w którym znajduje się siedziba główna producenta.

2.2.2.

Właściwy organ musi podejmować działania w porozumieniu z organizacją międzynarodową określoną w normie ISO 3780:2009 „Pojazdy drogowe. Światowy kod identyfikujący producenta (WMI)”.

2.2.3.

Jeżeli całkowita produkcja producenta wynosi mniej niż 500 pojazdów rocznie, trzecim znakiem jest zawsze „9”. Aby zidentyfikować takich producentów, właściwy wyżej wymieniony organ, o którym mowa w pkt 2.2, musi wyznaczyć też trzeci, czwarty i piąty znak VIS.

2.3.

VDS musi składać się z pięciu znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, które opisują ogólne cechy pojazdu. Jeżeli producent nie wykorzystuje co najmniej jednego z pięciu znaków, w niewykorzystane miejsca należy wstawić znaki alfanumeryczne wybrane przez producenta, aby całkowita liczba wymaganych znaków wynosiła pięć.

2.4.

Na dziewiątej pozycji w VIN znajduje się cyfra kontrolna, która jest matematycznie poprawna zgodnie ze wzorem określonym w sekcji C.

2.5.

VIS musi składać się z ośmiu znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, przy czym cztery ostatnie znaki to wyłącznie cyfry. VIS, wraz z numerami WMI i VDS, musi umożliwiać jednoznaczną identyfikację danego pojazdu. W każde niewykorzystane miejsce należy wstawić cyfrę „0”, aby całkowita liczba znaków wynosiła osiem.

2.6.

Wysokość znaków w VIN umieszczonym na podwoziu nie powinna być mniejsza niż 7 mm.

2.7.

Między znakami nie może występować przerwa.

2.8.

Wykorzystywanie liter „I”, „O” lub „Q” jest zabronione.

2.9.

Początek i koniec VIN należy oznaczyć pojedynczym symbolem wybranym przez producenta. Symbol ten nie powinien być wielką literą alfabetu łacińskiego ani cyfrą arabską.

2.9.1.

Można odstąpić od wymogu określonego w pkt 2.9, jeżeli VIN umieszczono w jednym wierszu.

2.9.2.

Jeżeli VIN umieszczono w dwóch wierszach, wymóg określony w pkt 2.9 obowiązuje w odniesieniu do każdego wiersza.

2.10.

Wymogi dotyczące umiejscowienia VIN na pojeździe

2.10.1.

VIN nanosi się w jednym wierszu.

2.10.1.1.

W przypadku gdy z przyczyn technicznych takich jak brak miejsca VIN nie może zostać naniesiony w jednym wierszu, organ krajowy może, na wniosek producenta, dopuścić naniesienie VIN w dwóch wierszach. W takich przypadkach nie można dzielić członów, o których mowa w pkt 2.1.

2.10.2.

VIN nanosi się na podwoziu, na ramie lub na innej podobnej części poprzez wytłaczanie bądź wybijanie.

2.10.3.

Zamiast wybijania wykorzystywane mogą być wszelkie inne techniki, co do których dowiedziono, że zapewniają taki sam poziom odporności na manipulacje przez osoby niepowołane lub na fałszerstwo.

2.10.4.

VIN musi być umieszczony w widocznym i łatwo dostępnym miejscu w taki sposób, aby oznaczenia tego nie można było usunąć ani zniszczyć.

2.10.5.

VIN umieszcza się po prawej stronie pojazdu.

Sekcja B

Wzór tabliczki znamionowej

1.   WZÓR A

dla pojazdów kategorii M1 i N1

JERMY CLARKFILS AUTOMOBILES S.A. e2*2018/858*11460 VRZUA5FX29J276031 1 850  kg 3 290  kg 1 – 1 100  kg 2 – 880 kg

Przykład tabliczki znamionowej producenta pojazdu kategorii M1, któremu udzielono homologacji typu we Francji.

2.   WZÓR B

dla pojazdów kategorii M2, M3, N2 i N3

DEMURO VEICOLI COMMERCIALI S.P.A. e3*2018/858*52288 ZCFC35A3405850414
(IT) 17 990  kg 40 000  kg 1 – 7 100  kg 2 – 11 500  kg T – kg	17 990  kg 44 000  kg 1 – 7 100  kg 2 – 11 500  kg T – kg

Przykład tabliczki znamionowej producenta pojazdu kategorii N3, któremu udzielono homologacji typu we Włoszech.

Uwaga:

kolumna po lewej stronie jest opcjonalna

3.   WZÓR C

dla pojazdów kategorii O1 i O2

KAPITÅN SLØW e5*2018/858*11460 YSXFB56VX71134031 1 500  kg 0 – 100 kg 1 – 1 100  kg 2 – 880 kg

Przykład tabliczki znamionowej producenta pojazdu kategorii O2, któremu udzielono homologacji typu w Szwecji.

4.   WZÓR D

dla pojazdów kategorii O3 i O4

Jalo Pnik CO. TD e8*2018/858*10036 2T0YX646XX7472266
(CZ) 34 000  kg 0 – 8 000  kg 1 – 9 000  kg 2 – 9 000  kg 3 – 9 000  kg T – 27 000  kg	37 000  kg 0 – 8 000  kg 1 – 10 000  kg 2 – 10 000  kg 3 – 10 000  kg T – 30 000  kg

Przykład tabliczki znamionowej producenta pojazdu kategorii O4, któremu udzielono homologacji typu w Republice Czeskiej.

Uwaga:

kolumna po lewej stronie jest opcjonalna

5.   WZÓR E

dodatkowa tabliczka dla pojazdów budowanych wieloetapowo (zgodnie z pkt 4.2 załącznika IX do rozporządzenia (UE) 2018/858)

HaMsTeR conversions LLP e49*2018/858*01912 Etap 3 VRZUA5FX29J276031 1 900  kg kg 1 – 1 200  kg 2 – kg

Przykład tabliczki znamionowej producenta dla budowanego wieloetapowo pojazdu kategorii N1, któremu udzielono homologacji typu na Cyprze. Na tej tabliczce podaje się maksymalną masę całkowitą, co oznacza, że zmieniono ją na obecnym etapie homologacji. Na tej tabliczce nie podaje się maksymalnej masy całkowitej zespołu, co oznacza, że nie zmieniono jej na obecnym etapie homologacji. Ponadto nie podano pozycji „0”, co oznacza, że pojazd jest przeznaczony do ciągnięcia przyczepy. Na tej tabliczce podaje się maksymalną masę całkowitą na pierwszą oś, co oznacza, że zmieniono ją na obecnym etapie homologacji. Na tej tabliczce nie podaje się maksymalną masę całkowitą na drugą oś, co oznacza, że nie zmieniono jej na obecnym etapie homologacji.

Sekcja C

Cyfra kontrolna

1.   Cyfrę kontrolną określa się poprzez przeprowadzenie obliczeń matematycznych określonych w pkt 1.1–1.4.

1.1.

Do każdej liczby w VIN należy przypisać jej rzeczywistą wartość matematyczną, a do każdej litery przypisać określoną poniżej wartość: A = 1 J = 1 S = 2 B = 2 K = 2 T = 3 C = 3 L = 3 U = 4 D = 4 M = 4 V = 5 E = 5 N = 5 W = 6 F = 6 P = 7 X = 7 G = 7 R = 9 Y = 8 H = 8   Z = 9

1.2.

Należy pomnożyć przypisaną wartość dla każdego znaku w VIN przez wagę pozycji określoną poniżej: 1. = 8 10. = 9 2. = 7 11. = 8 3. = 6 12. = 7 4. = 5 13. = 6 5. = 4 14. = 5 6. = 3 15. = 4 7. = 2 16. = 3 8. = 10 17. = 2 9. = cyfra kontrolna

1.3.

Należy dodać otrzymane iloczyny i podzielić sumę przez 11.

1.4.

Cyfra kontrolna (cyfra od 0 do 9 lub litera X) wynika z reszty ułamkowej albo z równoważności dziesiętnej reszty (zaokrąglonej do najbliższej części tysięcznej), zgodnie z poniższą tabelą. Cyfra kontrolna Reszta ułamkowa Równoważność dziesiętna reszty 0 0 0 1 1/11 0,091 2 2/11 0,182 3 3/11 0,273 4 4/11 0,364 5 5/11 0,455 6 6/11 0,545 7 7/11 0,634 8 8/11 0,727 9 9/11 0,818 X 10/11 0,909

CZĘŚĆ 3

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do tabliczki znamionowej i numeru identyfikacyjnego pojazdu zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

---

(1)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK III

MIEJSCE DO MONTOWANIA I MOCOWANIA PRZEDNICH I TYLNYCH TABLIC REJESTRACYJNYCH

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny do celów homologacji typu UE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do miejsca do montowania i mocowania przednich i tylnych tablic rejestracyjnych

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE pojazdu silnikowego lub przyczepy w odniesieniu do miejsca do montowania i mocowania przednich o tylnych tablic rejestracyjnych.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

2.

2.4.

2.4.2.

2.4.2.3.

2.6.

9.

9.14.

9.14.1.

9.14.2.

9.14.3.

9.14.4.

9.14.5.

9.14.5.1.

9.14.5.2.

9.14.5.3.

9.14.5.4.

9.14.6.

9.14.7.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

SPECYFIKACJE TECHNICZNE

1.

Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

1.1.

„w zasadzie płaska powierzchnia” oznacza powierzchnię z materiału stałego, w tym także o fakturze siatki lub krat, której promień krzywizny wynosi co najmniej 3 000 mm;

1.2.

„powierzchnia o fakturze siatki” oznacza powierzchnię równomiernie pokrytą wzorem w formie otworów okrągłych, owalnych, prostokątnych, kwadratowych lub w kształcie rombu równomiernie rozłożonych w odstępach nieprzekraczających 15 mm;

1.3.

„powierzchnia kratowana” oznacza powierzchnię pokrytą równoległymi kratami rozłożonymi równomiernie w odstępach nieprzekraczających 15 mm;

1.4.

„powierzchnia nominalna” oznacza teoretyczną, geometrycznie doskonałą powierzchnię, która nie uwzględnia nierówności powierzchni takich jak wypukłości lub wgłębienia;

1.5.

„wzdłużna płaszczyzna symetrii pojazdu” oznacza płaszczyznę symetrii pojazdu lub, jeśli pojazd nie jest symetryczny, wzdłużną płaszczyznę pionową przechodzącą przez środek osi pojazdu;

1.6.

„nachylenie” oznacza stopień odchylenia kątowego w stosunku do płaszczyzny pionowej.

2.

Wymogi techniczne

2.1.

Na pojazdach należy przewidzieć miejsce do montowania i mocowania tylnych tablic rejestracyjnych.

2.1.1.

Na pojazdach silnikowych kategorii M i N należy ponadto przewidzieć miejsce do montowania i mocowania przednich tablic rejestracyjnych.

2.1.2.

Na pojazdach kategorii O2, O3 i O4 należy przewidzieć dwa oddzielne miejsca do montowania i mocowania tylnych tablic rejestracyjnych (tj. umożliwiające opcjonalną identyfikację pojazdu ciągnącego, jeżeli wymaga tego organ krajowy).

2.2.

Kształt i wymiary miejsca do montowania tablicy rejestracyjnej

2.2.1.

Wyznaczone miejsce do montowania musi obejmować prostokątny obszar o następujących minimalnych wymiarach: „tablica szeroka” szerokość: 520 mm wysokość: 120 mm albo „tablica wysoka” szerokość: 340 mm wysokość: 240 mm.

2.3.

Montowanie i mocowanie przednich i tylnych tablic rejestracyjnych.

2.3.1.

Powierzchnia do montowania przedniej lub tylnej tablicy rejestracyjnej musi być płaska lub prawie płaska, o prostokątnym kształcie.

2.3.1.1.

Adapter lub wspornik tablicy może stanowić podstawę miejsca do montowania tablicy rejestracyjnej, jeżeli jest on dostępny jako wyposażenie standardowe. Może być zaprojektowany w taki sposób, że jest przymocowany do pojazdu tylko w połączeniu z tablicą rejestracyjną.

2.3.1.2.

Producent pojazdu może zapewnić opcjonalne lub alternatywne miejsca na tablice rejestracyjne na pojeździe, pod warunkiem że również spełniają wymagania.

2.3.2.

W powierzchni, która będzie zakryta przednią lub tylną tablicą rejestracyjną, mogą znajdować się otwory lub szczeliny; nie mogą mieć one jednak więcej niż 75 mm wysokości bez względu na ich szerokość.

2.3.3.

W powierzchni, która będzie zakryta przednią lub tylną tablicą rejestracyjną, mogą znajdować się wypukłości, pod warunkiem, że nie odstają one na więcej niż 5,0 mm od powierzchni nominalnej. Nie należy uwzględniać płatów bardzo miękkich materiałów, takich jak pianka lub filc, użytych w celu wyeliminowania wibracji tablicy rejestracyjnej.

2.3.4.

Miejsce do zamontowania przedniej lub tylnej tablicy rejestracyjnej musi być takie, aby po zamocowaniu tablicy testowej, określonej w pkt 3.4, zgodnie z instrukcjami producenta, spełnione były następujące wymagania:

2.3.4.1.

Położenie miejsca do montowania przedniej lub tylnej tablicy rejestracyjnej:

2.3.4.1.1.

Miejsce do montowania tablicy rejestracyjnej w przedniej części pojazdu musi umożliwiać umieszczenie tablicy między dwiema równoległymi wzdłużnymi płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez zewnętrzne krańce pojazdu, nie biorąc pod uwagę żadnych urządzeń widzenia pośredniego. Samo wyznaczone miejsce nie może stanowić najszerszego miejsca pojazdu.

2.3.4.1.2.

Miejsce do montowania tablicy rejestracyjnej w tylnej części pojazdu musi umożliwiać umieszczenie tablicy między dwiema równoległymi wzdłużnymi płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez zewnętrzne krańce pojazdu, nie biorąc pod uwagę żadnych urządzeń widzenia pośredniego. Samo wyznaczone miejsce nie może stanowić najszerszego miejsca pojazdu.

2.3.4.1.3.

Przednie i tylne tablice rejestracyjne powinny być prostopadłe (±5°) do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu mierzonej w środku tablicy.

2.3.4.2.

Położenie przedniej i tylnej tablicy rejestracyjnej w stosunku do pionowej płaszczyzny poprzecznej:

2.3.4.2.1.

Tablica może być odchylona od pionu pod kątem nie mniejszym niż – 5° i nie większym niż 30°, pod warunkiem że wysokość górnej krawędzi tablicy nie przekracza 1 500 mm od powierzchni podłoża.

2.3.4.2.2.

Tablica może być odchylona od pionu pod kątem nie mniejszym niż – 15° i nie większym niż 5°, jeżeli wysokość górnej krawędzi tablicy przekracza 1 500 mm od powierzchni podłoża.

2.3.4.3.

Odległość przedniej i tylnej tablicy rejestracyjnej od powierzchni podłoża:

2.3.4.3.1.

Odległość dolnej krawędzi tablicy przedniej od powierzchni podłoża nie może być mniejsza niż 100 mm.

2.3.4.3.2.

Odległość dolnej krawędzi tablicy tylnej od powierzchni podłoża nie może być mniejsza niż 200 mm.

2.3.4.3.3.

Odległość górnej krawędzi przedniej i tylnej tablicy od powierzchni podłoża nie może przekraczać 1 500 mm.

2.3.4.3.3.1.

W przypadku pojazdów specjalnego przeznaczenia, gdy spełnienie wymogu dotyczącego wysokości miejsca na przednią lub tylną tablicę rejestracyjną nie jest możliwe ze względu na budowę pojazdu, maksymalna wysokość może, na zasadzie odstępstwa od pkt 2.3.4.3.3, przekraczać 1 500 mm, pod warunkiem że jest ona tak blisko tej granicy, jak pozwalają na to właściwości konstrukcyjne pojazdu.

2.3.4.4.

Widoczność geometryczna:

2.3.4.4.1.

Przednie i tylne tablice rejestracyjne muszą być widoczne w całej przestrzeni ograniczonej czterema następującymi płaszczyznami: a) dwie płaszczyzny pionowe dotykające dwóch bocznych krawędzi tablicy i tworzące ze wzdłużną płaszczyzną symetrii pojazdu kąt 30° mierzony na zewnątrz w lewo i w prawo; b) płaszczyzna dotykająca górnej krawędzi tablicy i odchylona o kąt 15° w górę od poziomu; c) płaszczyzna pozioma przebiegająca przez dolną krawędź tablicy, w przypadku gdy odległość górnej krawędzi tablicy od powierzchni podłoża nie przekracza 1 500 mm; d) płaszczyzna dotykająca dolnej krawędzi tablicy i odchylona o kąt 15° w dół od poziomej, w przypadku gdy odległość górnej krawędzi tablicy od powierzchni podłoża przekracza 1 500 mm. Tablica przednia musi być widoczna od przodu pojazdu, a tablica tylna musi być widoczna od tyłu pojazdu.

2.3.4.4.2.

W opisanej powyżej przestrzeni nie można umieszczać żadnych elementów strukturalnych, nawet w pełni przezroczystych.

2.3.4.5.

Odstęp pomiędzy krawędziami zamontowanej i przymocowanej tablicy rejestracyjnej a rzeczywistą powierzchnią miejsca przeznaczonego na tablicę nie może przekraczać 5,0 mm wzdłuż całego obwodu tablicy.

2.3.4.5.1.

Odstęp ten może być przekroczony, jeżeli mierzony jest w miejscu występowania otworu lub szczeliny w powierzchni o fakturze siatki lub między równoległymi bokami powierzchni kratowanej.

2.3.5.

Faktyczne położenie i kształt zamontowanej i zamocowanej tablicy testowej określone powyżej, a w szczególności wynikający z niego promień krzywizny, należy wziąć pod uwagę przy określaniu wymogów dotyczących urządzeń oświetleniowych tylnej tablicy rejestracyjnej.

2.4.

Inne wymogi

2.4.1.

Tablica rejestracyjna nie może stanowić podstawy ani części podstawy do zamocowania, zamontowania lub przypięcia, dowolnej innej części, komponentu lub urządzenia pojazdu (np. nie można przymocować do tablicy rejestracyjnej obudowy urządzenia oświetleniowego).

2.4.2.

W wyniku usunięcia tablicy rejestracyjnej nie może się poluzować ani oderwać żadna część, adapter tablicy, komponent ani urządzenie pojazdu.

2.4.3.

Kiedy tablica rejestracyjna jest przymocowana, jej widoczność nie może się zmniejszać w normalnych warunkach użytkowania, w szczególności z powodu drgań i sił dynamicznych, takich jak siły wiatru w trakcie jazdy.

2.4.4.

Niedozwolone jest montowanie tablicy rejestracyjnej w miejscu, które w normalnych warunkach jazdy może się łatwo obracać w stosunku do konstrukcji pojazdu w górę lub w dół poza wartości kątowe określone w pkt 2.3.4.2.1 i 2.3.4.2.2 (tj. zamknięte drzwi lub panele wejściowe).

2.4.5.

W przypadku gdy producent pojazdu deklaruje, że pojazd silnikowy nadaje się do holowania ładunków (pkt 2.11.5. dokumentu informacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/858), a jakakolwiek część odpowiedniego mechanicznego urządzenia sprzęgającego, niezależnie od tego, czy jest czy nie jest ona montowana w typie pojazdu silnikowego, może (częściowo) zasłaniać miejsce do montowania i mocowania tylnej tablicy rejestracyjnej, zastosowanie mają następujące zasady: a) instrukcja użytkowania pojazdu silnikowego (np. podręcznik użytkownika, instrukcja obsługi pojazdu) musi wyraźnie wskazywać, że instalowanie mechanicznego urządzenia sprzęgającego, które nie może być łatwo usunięte lub przesunięte, nie jest dozwolone, b) w instrukcji należy również jasno określić, że mechaniczne urządzenie sprzęgające, jeżeli jest zamocowane, musi być zawsze usunięte lub przesunięte, gdy nie jest używane, oraz c) w przypadku homologacji typu układu pojazdu zgodnie z regulaminem ONZ nr 55 (1) należy zapewnić, aby przepisy dotyczące usuwania, przesuwania lub alternatywnej lokalizacji były również w pełni przestrzegane w odniesieniu do instalacji oświetlenia i miejsca do montowania i mocowania tylnej tablicy rejestracyjnej.

3.

Procedura badania

3.1.

Ustalenie odchylenia w pionie oraz odległości testowej tablicy rejestracyjnej od powierzchni podłoża.

3.1.1.

Pojazd należy umieścić na gładkiej powierzchni poziomej. Przed dokonaniem pomiarów koła kierowane muszą być ustawione na wprost, a masa pojazdu musi być dostosowana do masy pojazdu gotowego do jazdy, ale bez kierowcy.

3.1.2.

Jeżeli pojazd wyposażony jest w zawieszenie hydropneumatyczne, hydrauliczne lub pneumatyczne, lub inne urządzenie, które można dostosować w zależności od obciążenia, należy go badać z zawieszeniem lub urządzeniem w normalnych warunkach użytkowania podanych przez producenta.

3.1.3.

Jeżeli główna i widoczna strona testowej tablicy rejestracyjnej jest skierowana do dołu, pomiar odchylenia należy wyrazić jako kąt ujemny (ze znakiem minus).

3.2.

Elementy wystające należy zmierzyć prostopadle i bezpośrednio w kierunku powierzchni nominalnej, która ma być przykryta tablicą rejestracyjną.

3.3.

Pomiar odstępu pomiędzy krawędzią zamontowanej i przymocowanej testowej tablicy rejestracyjnej i powierzchnią należy przeprowadzać prostopadle i bezpośrednio w kierunku rzeczywistej powierzchni, pokrytej tablicą.

3.4.

Tablica rejestracyjna wykorzystywana do sprawdzenia zgodności musi mieć jeden z dwóch rozmiarów określonych w pkt 2.2.1. i grubość nieprzekraczającą 4,0 mm. Narożniki muszą mieć promień 10 mm.

CZĘŚĆ 3

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (2) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do miejsc na tablice rejestracyjne zgodnie z wymogami określonymi w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (2):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

---

(1)  Regulamin nr 55 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji mechanicznych elementów sprzęgających zespołów pojazdów (Dz.U. L 153 z 15.6.2018, s. 179).

(2)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK IV

WYCIERACZKI I SPRYSKIWACZE SZYBY PRZEDNIEJ

CZĘŚĆ 1

Sekcja A

Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu UE pojazdów silnikowych w odniesieniu do wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE pojazdu silnikowego w odniesieniu do wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

3.

3.2.

3.2.1.8.

3.2.5.

3.2.5.1.

3.2.5.2.

3.2.5.2.1.

3.2.5.2.2.

3.3.

3.3.1.1.

3.3.1.2.

3.3.2.

3.3.2.3.

3.4.

3.4.1.

3.4.2.

3.4.4.

3.4.4.5.

3.4.4.6.

4.

4.7.

9.

9.2.

9.4.

9.4.1.

9.5.

9.5.1.

9.5.1.1.

9.5.1.2.

9.5.1.3.

9.5.1.4.

9.5.1.5.

9.6.

9.6.1.

9.7.

9.7.1.

9.8.

9.8.2.

9.10.

9.10.3.

9.10.3.5.

9.10.3.5.1.

9.10.3.6.

9.10.3.6.1.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

Sekcja B

Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu UE spryskiwaczy szyby przedniej jako oddzielnych zespołów technicznych

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE spryskiwacza szyby przedniej jako oddzielnego zespołu technicznego.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

Jeżeli układy, komponenty lub oddzielne zespoły techniczne, o których mowa w niniejszym dokumencie informacyjnym, są sterowane elektronicznie, należy dostarczyć informacje dotyczące ich działania.

0.

0.1.

0.2.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.7.

0.8.

0.9.

9.7.

9.7.1.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

SPECYFIKACJE TECHNICZNE

1.

Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

1.1.

„obszar wycieraczek szyby przedniej” oznacza powierzchnię szyby przedniej, która jest wycierana przez pióra wycieraczek w czasie normalnego działania wycieraczek szyby przedniej;

1.2.

„przerywana praca wycieraczek” oznacza samoczynny nieciągły tryb pracy wycieraczek, w którym po każdym pełnym cyklu działania wycieraczki zatrzymują się na pewien czas w jednym ustalonym położeniu;

1.3.

„urządzenie sterujące spryskiwacza” oznacza urządzenie do ręcznego włączania i wyłączania spryskiwacza;

1.4.

„pompa spryskiwacza” oznacza urządzenie do przesyłania płynu ze zbiornika spryskiwacza na zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej;

1.5.

„dysza” oznacza urządzenie służące do kierowania płynu na szybę przednią;

1.6.

„układ w pełni zalewany” oznacza instalację, która została włączona w normalnych warunkach i w której płyn został przepompowany przez przewody i wyrzucony przez dysze;

1.7.

„powierzchnia oczyszczona” oznacza uprzednio brudną powierzchnię, na której po całkowitym wyschnięciu nie ma śladów kropel ani pozostałości brudu;

1.8.

„pole widzenia A” oznacza powierzchnię testową A określoną w pkt 2.2 załącznika 21 do regulaminu ONZ nr 43 w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji materiałów oszklenia bezpiecznego i ich instalacji w pojazdach (1);

1.9.

„pole widzenia B” oznacza zmniejszoną powierzchnię testową B określoną w pkt 2.4 załącznika 21 do regulaminu ONZ nr 43, nie wyłączając powierzchni określonej w pkt 2.4.1 (tj. pole widzenia A jest uwzględnione);

1.10.

„trójwymiarowy układ odniesienia” oznacza siatkę odniesienia opisaną w załączniku 1 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3);

1.11.

„główny wyłącznik pojazdu” oznacza urządzenie, za pomocą którego układ elektroniczny pojazdu zostaje włączony do normalnego trybu pracy ze stanu wyłączenia, na przykład gdy pojazd jest zaparkowany bez obecności kierowcy.

2.

Wymogi techniczne

2.1.

Wycieraczki szyby przedniej.

2.1.1.

Każdy pojazd, który ma szybę przednią, musi być wyposażony w wycieraczki szyby przedniej, które po włączeniu głównego wyłącznika pojazdu są gotowe do działania i których włączenie wymaga od kierowcy jedynie ustawienia urządzenia sterującego włączaniem i wyłączaniem wycieraczek w pozycji włączonej.

2.1.1.1.

Wycieraczki szyby przedniej muszą składać się z co najmniej jednego ramienia wycieraczki wyposażonego w łatwo wymienne pióro wycieraczki.

2.1.2.

Obszar wycieraczek szyby przedniej musi zajmować co najmniej 98 % pola widzenia A.

2.1.3.

Obszar wycieraczek szyby przedniej musi zajmować co najmniej 80 % pola widzenia B.

2.1.4.

Obszar wycieraczek szyby przedniej musi spełniać wymogi określone w pkt 2.1.2 i 2.1.3, gdy wycieraczki pracują z prędkością wycierania zgodną z pkt 2.1.5.1, co sprawdza się w warunkach określonych w pkt 3.1.10–3.1.10.3.

2.1.5.

Wycieraczki szyby przedniej muszą mieć co najmniej dwie prędkości wycierania:

2.1.5.1.

prędkość w zakresie od 10 do 55 cyklów na minutę;

2.1.5.2.

prędkość wynoszącą co najmniej 45 pełnych cyklów na minutę.

2.1.5.3.

Różnica pomiędzy największą i mniejszą prędkością wycierania musi wynosić co najmniej 15 cyklów na minutę.

2.1.5.4.

W celu spełnienia wymogów określonych w pkt 2.1.5.1–2.1.5.3 można zastosować przerywaną pracę wycieraczek szyby przedniej.

2.1.6.

Prędkości, o których mowa w pkt 2.1.5–2.1.5.3, sprawdza się w warunkach określonych w pkt 3.1.1–3.1.6 i pkt 3.1.8.

2.1.7.

W przypadku zatrzymania pracy wycieraczek szyby przedniej poprzez ustawienie urządzenia sterującego w pozycji wyłączonej ramiona i pióra wycieraczek muszą powrócić automatycznie do swojej pozycji spoczynkowej.

2.1.8.

Instalacja wycieraczek szyby przedniej musi wytrzymywać przeciążenie przez co najmniej 15 sekund. Dopuszcza się stosowanie urządzeń bezpiecznikowych, pod warunkiem że powrót do stanu początkowego wymaga jedynie uruchomienia urządzenia sterującego wycieraczek szyby przedniej.

2.1.9.

Zdolność wycieraczek szyby przedniej do wytrzymania przeciążenia, o której mowa w pkt 2.1.8, należy sprawdzać w warunkach określonych w pkt 3.1.7.

2.1.10.

Jeżeli położenie spoczynkowe ramion lub piór wycieraczek szyby przedniej znajduje się w polu widzenia B, to musi istnieć możliwość ręcznego przemieszczenia ramion wycieraczek w taki sposób, aby pióra wycieraczek zostały odsunięte od powierzchni szyby przedniej, umożliwiając ręczne oczyszczenie szyby przedniej.

2.1.11.

Wycieraczki szyby przedniej muszą być zdolne do działania przez 120 sekund na suchej szybie przedniej w temperaturze otoczenia wynoszącej – 18 °C bez pogorszenia działania.

2.1.12.

Działanie wycieraczek szyby przedniej w temperaturze – 18 °C należy sprawdzać w warunkach określonych w pkt 3.1.11.

2.1.13.

Wycieraczki szyby przedniej muszą zachować zgodność z wymogami określonymi w pkt 2.1.2 bez pogorszenia skuteczności działania w warunkach pracy z największą prędkością wycierania przy wystawieniu na względną prędkość powietrza równą 80 % maksymalnej prędkości konstrukcyjnej pojazdu lub równą 160 km/h, w zależności od tego, która wartość jest mniejsza. Pole widzenia A szyby przedniej należy przygotować zgodnie z pkt 3.1.8 i 3.1.9. W warunkach tych należy sprawdzać zjawiska aerodynamiczne związane z wielkością i kształtem szyby przedniej oraz ramion i piór wycieraczek, z uwzględnieniem pkt 3.1.9.1. W czasie trwania badania pióra wycieraczek muszą pozostawać w styku z powierzchnią szyby przedniej, a całkowite oderwanie pióra od powierzchni szyby jest niedopuszczalne. Pióra wycieraczek powinny stykać się na całej długości z powierzchnią szyby przedniej w granicach obszaru określonego w pkt 2.1.2 w czasie każdego pełnego cyklu, a częściowe oderwanie pióra od powierzchni szyby w czasie ruchu wycieraczki do góry lub w dół jest niedopuszczalne.

2.2.

Spryskiwacz szyby przedniej.

2.2.1.

Każdy pojazd, który ma szybę przednią, musi być wyposażony w spryskiwacz szyby przedniej, który po włączeniu głównego wyłącznika pojazdu jest gotowy do działania i który jest w stanie wytrzymać obciążenia i ciśnienia powstające w wyniku zatkania dysz, kiedy spryskiwacz jest uruchamiany zgodnie z procedurą określoną w pkt 3.2.1.1–3.2.1.1.2.

2.2.2.

Skuteczność działania spryskiwacza szyby przedniej nie może ulegać pogorszeniu pod wpływem cyklów zmian temperatury zgodnie z pkt 3.2.1–3.2.5.

2.2.3.

Spryskiwacz szyby przedniej musi rozpryskiwać płyn na docelowy obszar szyby przedniej bez występowania wycieków, rozłączenia przewodów ani wadliwego działania dysz w czasie pracy w normalnych warunkach i w zakresie temperatury otoczenia od – 18 °C do 80 °C. Ponadto w przypadku zatkania dysz w instalacji nie może dojść do wycieków ani rozłączenia przewodów.

2.2.4.

Spryskiwacz szyby przedniej musi dostarczać wystarczającą ilość płynu do oczyszczenia co najmniej 60 % pola widzenia A, w warunkach określonych w pkt 3.2.6–3.2.6.4.

2.2.5.

Musi istnieć możliwość ręcznego uruchomienia spryskiwacza szyby przedniej za pomocą urządzenia sterującego spryskiwacza. Dopuszcza się również włączanie i wyłączanie spryskiwacza w połączeniu lub w sposób skoordynowany z dowolnym innym układem pojazdu.

2.2.6.

Pojemność zbiornika z płynem musi wynosić ≥1,0 litra.

3.

Procedura badania

3.1.

Warunki badania wycieraczek szyby przedniej.

3.1.1.

Badania opisane poniżej należy wykonywać w warunkach określonych w pkt 3.1.2–3.1.5, o ile nie określono inaczej.

3.1.2.

Temperatura otoczenia musi wynosić od 5 °C do 40 °C.

3.1.3.

Szyba przednia musi być zwilżona przez cały czas.

3.1.4.

W przypadku elektrycznej instalacji wycieraczek szyby przedniej muszą być spełnione następujące warunki dodatkowe:

3.1.4.1.

Na początku badania wszystkie akumulatory muszą być całkowicie naładowane.

3.1.4.2.

Silnik, jeżeli jest zamontowany, musi pracować z prędkością nie większą niż 30 % prędkości odpowiadającej maksymalnej mocy silnika. Jeżeli jednak warunek ten nie może być spełniony z powodu określonej strategii sterowania silnikiem, na przykład w przypadku pojazdów hybrydowych z napędem elektrycznym, to należy wyznaczyć inny możliwy do wykonania scenariusz z uwzględnieniem prędkości obrotowej silnika oraz czasowego lub ciągłego braku pracującego silnika podczas normalnych warunków jazdy. Jeżeli wycieraczki szyby przedniej są w stanie spełnić wymogi bez udziału pracującego silnika, wówczas nie trzeba włączać silnika.

3.1.4.3.

Światła mijania muszą być włączone.

3.1.4.4.

Wszystkie zamontowane układy ogrzewania, wentylacji, odszraniania i odmgławiania (niezależnie od ich umiejscowienia w pojeździe) muszą pracować w warunkach maksymalnego poboru prądu elektrycznego.

3.1.5.

Wycieraczki szyby przedniej działające na zasadzie sprężonego powietrza lub podciśnienia muszą zapewniać ciągłą pracę przy wymaganych prędkościach wycierania niezależnie od prędkości obrotowej lub obciążenia silnika ani od minimalnych i maksymalnych stanów naładowania akumulatora określonych przez producenta dla normalnego działania.

3.1.6.

Prędkości wycierania wycieraczek szyby przedniej muszą spełniać wymogi określone w pkt 2.1.5–2.1.5.3 po wstępnym 20-minutowym czasie pracy na mokrej szybie przedniej.

3.1.7.

Wymogi określone w pkt 2.1.8 uważa się za spełnione, jeżeli wycieraczki wytrzymują unieruchomienie ramion w pozycji odpowiadającej połowie cyklu przez 15 sekund przy urządzeniu sterującym wycieraczek szyby przedniej ustawionym na maksymalną prędkość wycierania.

3.1.8.

Zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy dokładnie odtłuścić za pomocą spirytusu denaturowanego lub równoważnego środka odtłuszczającego. Po wysuszeniu należy stosować nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 10 % roztwór amoniaku. Powierzchnię należy pozostawić do wyschnięcia i następnie wytrzeć suchą tkaniną bawełnianą.

3.1.9.

Na zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy nanieść jednolitą warstwę mieszaniny testowej zgodnej z pkt 4 i pozostawić do wyschnięcia.

3.1.9.1.

W przypadku gdy zewnętrzna powierzchnia szyby przedniej została przygotowana zgodnie z pkt 3.1.8 i 3.1.9, w czasie odpowiednich badań można zastosować spryskiwacz szyby przedniej.

3.1.10.

Obszar wycieraczek szyby przedniej, o którym mowa w pkt 2.1.4, należy wyznaczać w następujący sposób:

3.1.10.1.

Zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy przygotować zgodnie z pkt 3.1.8 i 3.1.9.

3.1.10.2.

Aby sprawdzić, czy spełnione są wymogi określone w pkt 2.1.2 i 2.1.3, należy uruchomić wycieraczki szyby przedniej, z uwzględnieniem pkt 3.1.9.1, oraz zaznaczyć obrys obszaru wycieraczek szyby przedniej i porównać go z obrysem pól widzenia A i B.

3.1.10.3.

Służba techniczna może dopuścić inną procedurę badania (np. badanie wirtualne) do celów sprawdzania zgodności z wymogami określonymi w pkt 2.1.2 i 2.1.3.

3.1.11.

Wymogi określone w pkt 2.1.11 muszą być spełnione w temperaturze otoczenia – 18 ± 3 °C, w której pojazd przebywa od co najmniej czterech godzin. Pojazd należy przygotować do działania w warunkach określonych w pkt 3.1.4–3.1.5. W czasie badania wycieraczki muszą pracować normalnie, ale przy największej prędkości wycierania. Nie stosuje się wymogów odnośnie do obszaru wycieraczek szyby przedniej.

3.2.

Warunki badania spryskiwacza szyby przedniej.

3.2.1.

Badanie nr 1 Spryskiwacz szyby przedniej należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia 20 °C ± 2 °C na co najmniej cztery godziny. Woda musi się ustabilizować w tej temperaturze.

3.2.1.1.

Wszystkie otwory wylotowe dysz należy zatkać w miejscu, z którego z dysz wydostaje się płyn, a następnie uruchomić urządzenie sterujące spryskiwacza szyby przedniej sześć razy w ciągu jednej minuty, przy czym każde uruchomienie musi trwać co najmniej trzy sekundy.

3.2.1.1.1.

Jeżeli spryskiwacz szyby przedniej jest uruchamiany siłą mięśni kierowcy, to przyłożona siła powinna wynosić od 11,0–13,5 daN w przypadku pompy ręcznej. W przypadku pompy nożnej siła ta powinna wynosić 40,0–44,5 daN.

3.2.1.1.2.

W przypadku pomp elektrycznych napięcie probiercze nie może być mniejsze od napięcia znamionowego ani nie może go przekraczać o więcej niż 2 wolty.

3.2.1.2.

Działanie spryskiwacza szyby przedniej na koniec badania musi być zgodne z pkt 2.2.3.

3.2.2.

Badanie nr 2 Spryskiwacz szyby przedniej należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej – 18 ± 3 °C na co najmniej cztery godziny. Woda nie musi się ustabilizować w tej temperaturze.

3.2.2.1.

Urządzenie sterujące spryskiwacza szyby przedniej należy uruchomić sześć razy w ciągu jednej minuty, przy czym każde uruchomienie musi trwać co najmniej trzy sekundy, zgodnie z pkt 3.2.1.1.1 i 3.2.1.1.2. Układ należy następnie umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej 20 °C ± 2 °C do całkowitego stopienia lodu. Woda nie musi się ustabilizować w tej temperaturze. Działanie spryskiwacza szyby przedniej należy następnie sprawdzić poprzez uruchomienie układu zgodnie z pkt 3.2.1.1 i 3.2.1.2.

3.2.3.

Badanie nr 3 Badanie cykliczne odporności na niską temperaturę

3.2.3.1.

Spryskiwacz szyby przedniej należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej – 18 ± 3 °C na co najmniej cztery godziny, tak aby zamarzła cała objętość wody w spryskiwaczu. Układ należy następnie umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej 20 °C ± 2 °C do całkowitego roztopienia lodu, ale nie dłużej niż na cztery godziny. Powyższy cykl zamrażania i rozmrażania należy powtórzyć sześć razy. Na koniec, po umieszczeniu spryskiwacza szyby przedniej w temperaturze otoczenia wynoszącej 20 ± 2 °C i całkowitym roztopieniu lodu, przy czym woda nie musi się ustabilizować w ww. temperaturze, należy sprawdzić działanie spryskiwacza szyby przedniej poprzez uruchomienie instalacji zgodnie z pkt 3.2.1.1–3.2.1.2.

3.2.3.2.

Spryskiwacz szyby przedniej należy napełnić wodą i w pełni zalać przy pomocy płynu do spryskiwacza przeznaczonego do niskich temperatur, składającego się z 50 % roztworu metanolu lub alkoholu izopropylowego w wodzie o twardości nie większej niż 205 mg/l (Ca). Układ należy następnie umieścić w temperaturze otoczenia – 18 ± 3 °C na co najmniej cztery godziny. Płyn nie musi się ustabilizować w tej temperaturze. Działanie spryskiwacza szyby przedniej należy następnie sprawdzić poprzez uruchomienie układu zgodnie z pkt 3.2.1.1 i 3.2.1.2.

3.2.4.

Badanie nr 4 Badanie cykliczne odporności na wysoką temperaturę

3.2.4.1.

Jeżeli część instalacji spryskiwacza szyby przedniej znajduje się w komorze silnikowej, to układ należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia 80 ± 3 °C na co najmniej osiem godzin. Woda nie musi się ustabilizować w tej temperaturze. Działanie spryskiwacza szyby przedniej należy następnie sprawdzić poprzez uruchomienie układu zgodnie z pkt 3.2.1.1 i 3.2.1.2.

3.2.4.2.

Jeżeli żadna część instalacji spryskiwacza szyby przedniej nie znajduje się w komorze silnikowej, to układ należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia 80 ± 3 °C na co najmniej osiem godzin. Woda nie musi się ustabilizować w tej temperaturze. Następnie układ należy umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej 20 °C ± 2 °C. Po ustabilizowaniu się temperatury wody działanie spryskiwacza szyby przedniej należy sprawdzić poprzez uruchomienie instalacji zgodnie z pkt 3.2.1.1 i 3.2.1.2. Później układ należy napełnić wodą, w pełni zalać i umieścić w temperaturze otoczenia wynoszącej 60 ± 3 °C na co najmniej osiem godzin. Woda nie musi się ustabilizować w tej temperaturze. Działanie spryskiwacza szyby przedniej należy następnie sprawdzić poprzez uruchomienie układu zgodnie z pkt 3.2.1.1 i 3.2.1.2. Ewentualnie, na życzenie producenta, badanie spryskiwacza szyby przedniej może być wykonane w warunkach określonych w pkt 3.2.4.1.

3.2.5.

Badania spryskiwacza szyby przedniej określone w pkt 3.2.1–3.2.4.2 należy wykonywać kolejno na tej samej instalacji spryskiwacza szyby przedniej. Badania można wykonywać na instalacji zamontowanej w typie pojazdu, dla którego wnioskuje się o homologację typu UE, albo oddzielnie. W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego instalację należy badać oddzielnie.

3.2.6.

Badanie nr 5 Badanie wydajności spryskiwacza szyby przedniej

3.2.6.1.

Spryskiwacz szyby przedniej należy napełnić wodą i w pełni zalać. Przy nieruchomym pojeździe i w warunkach w miarę bezwietrznych można wyregulować ustawienie dysz, w taki sposób, aby były skierowane na obszar docelowy na zewnętrznej powierzchni szyby przedniej.

3.2.6.2.

Zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy przygotować zgodnie z pkt 3.1.8 i 3.1.9.

3.2.6.3.

Spryskiwacz szyby przedniej należy uruchomić zgodnie z instrukcją producenta, z uwzględnieniem pkt 3.2.1.1.1 i 3.2.1.1.2. Całkowity czas trwania badania nie może przekraczać 10 pełnych cyklów automatycznego działania wycieraczek szyby przedniej pracujących z największą prędkością wycierania.

3.2.6.4.

W celu sprawdzenia zgodności z wymogami określonymi w pkt 2.2.4 należy wyznaczyć obrys powierzchni oczyszczonej, który następnie porównuje się z obrysem pola widzenia A. Jeżeli dla obserwatora wyraźnie oczywiste jest, że spełniono wymogi, to nie wymaga się wyznaczania obrysów.

3.2.7.

Badania określone w pkt 3.2.6–3.2.6.4 należy wykonywać zawsze na typie pojazdu, którego dotyczy wniosek o udzielenie homologacji typu UE, nawet jeżeli w pojeździe zamontowany jest homologowany oddzielny zespół techniczny.

4.

Specyfikacje dotyczące mieszaniny testowej do badań wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej

4.1.

Mieszanina testowa, o której mowa w pkt 3.1.9, musi mieć następujący skład:

4.1.1.

Woda o twardości poniżej 205 mg/l (Ca): 92,5 % objętościowo.

4.1.2.

nasycony wodny roztwór soli (chlorek sodu): 5,0 % objętościowo.

4.1.3.

Pył o składzie zgodnym ze specyfikacjami z pkt 4.1.3.1–4.1.3.2.6 poniżej: 2,5 % objętościowo.

4.1.3.1.

Analizy pyłu testowego

4.1.3.1.1.

68 ± 1 % SiO2 wagowo

4.1.3.1.2.

4 ± 1 % Fe2O3 wagowo

4.1.3.1.3.

16 ± 1 % Al2O3 wagowo

4.1.3.1.4.

3 ± 1 % CaO wagowo

4.1.3.1.5.

1,0 ± 0,5 % MgO wagowo

4.1.3.1.6.

4 ± 1 % zasad wagowo

4.1.3.1.7.

2,5 ± 0,5 % strata przy prażeniu wagowo

4.1.3.2.

Rozkład wielkości cząstek pyłu gruboziarnistego

4.1.3.2.1.

12 ± 2 % cząstek o wielkości 0–5 μm

4.1.3.2.2.

12 ± 3 % cząstek o wielkości 5–10 μm

4.1.3.2.3.

14 ± 3 % cząstek o wielkości 10–20 μm

4.1.3.2.4.

23± 3 % cząstek o wielkości 20–40 μm

4.1.3.2.5.

30 ± 3 % cząstek o wielkości 40–80 μm

4.1.3.2.6.

9 ± 3 % cząstek o wielkości 80–200 μm

CZĘŚĆ 3

Sekcja A

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (2) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do wycieraczek i spryskiwaczy szyby przedniej zgodnie z wymogami określonymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (2):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

Sekcja B

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (ODDZIELNY ZESPÓŁ TECHNICZNY)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (3) homologacji typu oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do typu spryskiwaczy szyby przedniej zgodnie z wymogami określonymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (3):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru C w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru C w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

Sekcja C

ZNAK HOMOLOGACJI TYPU UE ODDZIELNEGO ZESPOŁU TECHNICZNEGO

1.

Znak homologacji typu UE oddzielnych zespołów technicznych, o którym mowa w art. 38 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/858, obejmuje:

1.1.

Prostokąt otaczający małą literę „e”, po której następuje numer określający państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu UE komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego zgodnie z tabelą: 1 Niemcy 2 Francja 3 Włochy 4 Niderlandy 5 Szwecja 6 Belgia 7 Węgry 8 Republika Czeska 9 Hiszpania     13 Luksemburg 12 Austria 17 Finlandia 18 Dania 19 Rumunia 20 Polska 21 Portugalia 23 Grecja 24 Irlandia 25 Chorwacja 26 Słowenia 27 Słowacja 29 Estonia 32 Łotwa 34 Bułgaria 36 Litwa 49 Cypr 50 Malta

1.2.

Obok prostokąta znajdują się dwie cyfry oznaczające serię poprawek, w których określono wymogi, które spełnia ten oddzielny zespół techniczny, obecnie „00”, a następnie spacja i pięciocyfrowy numer, o którym mowa w pkt 2.4 załącznika IV do rozporządzenia (UE) 2018/858.

2.

Znak homologacji typu oddzielnych zespołów technicznych musi być nieusuwalny i wyraźnie czytelny.

3.

Przykładowy znak homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego przedstawiono na rys. 1.

Rysunek 1

Przykładowy znak homologacji typu UE oddzielnego zespołu technicznego

Objaśnienie

Legenda

Homologacja typu UE oddzielnego zespołu technicznego została wydana w Niderlandach pod numerem 00406. Dwie pierwsze cyfry »00« wskazują, że oddzielny zespół techniczny uzyskał homologację zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

---

(1)  Regulamin nr 43 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji materiałów oszklenia bezpiecznego i ich instalacji w pojazdach (Dz.U. L 42 z 12.2.2014, s. 1).

(2)  Niepotrzebne skreślić.

(3)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK V

OSŁONY KÓŁ

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu UE pojazdów w odniesieniu do osłon kół

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE pojazdu w odniesieniu osłon kół.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

1.3.

1.3.2.

1.3.3.

2.

2.3.

2.3.1.

2.3.2.

2.3.3.

2.3.4.

2.4.

2.4.1.

2.4.1.2.

2.4.1.3.

2.4.2.

2.4.2.2.

2.4.2.3.

2.6.

6.

6.2.1.

6.6.

6.6.1.

6.6.1.1.

6.6.1.1.1.

6.6.1.1.2.

itd.

6.6.4.

9.

9.16.

9.16.1.

9.16.2.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

Specyfikacje techniczne

1.

Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

1.1.

„obwiednia opony” oznacza maksymalną szerokość przekroju opony i jej zewnętrzną średnicę, uwzględniając tolerancje dopuszczone i określone zgodnie z homologacją komponentu;

1.2.

„urządzenie umożliwiające jazdę na śniegu” oznacza łańcuch śniegowy lub inne równoważne urządzenie zapewniające przyczepność na śniegu, które może być zamontowane na zespole opona/koło pojazdu i które samo nie jest oponą śniegową, oponą zimową, oponą wielosezonową ani jakąkolwiek inną oponą.

2.

Wymogi techniczne

2.1.

Przepisy ogólne

2.1.1.

Każde koło w pojeździe należy wyposażyć w osłonę koła.

2.1.2.

Osłona koła może składać się z części nadwozia lub oddzielnych błotników i musi być zaprojektowana w taki sposób, aby chronić w możliwie największym stopniu innych użytkowników dróg przed odrzucanymi kamieniami, błotem, lodem, śniegiem i wodą oraz aby ograniczyć niebezpieczeństwo spowodowane kontaktem z kołami w ruchu.

2.2.

Wymogi szczegółowe

2.2.1.

Osłony kół muszą spełniać wymogi określone w pkt 2.2.1.1–2.2.1.4, przy masie pojazdu dostosowanej do podanej przez producenta masy pojazdu gotowego do jazdy z dodatkowym pasażerem w pierwszym rzędzie miejsc siedzących, w stosownych przypadkach, i przy kołach kierowanych znajdujących się w położeniu na wprost.

2.2.1.1.

W części utworzonej przez płaszczyzny promieniowe pod kątem 30° do przodu i 50° do tyłu ze środka kół (zob. rys. 1) całkowita szerokość (q) osłony koła musi być wystarczająca co najmniej do przykrycia całkowitej szerokości opony (b) z uwzględnieniem obwiedni opony jak i najwyższych wartości dla zespołu opona/koło podanych przez producenta. W przypadku kół bliźniaczych należy uwzględnić obwiednię opony i całkowitą szerokość dwóch opon (t).

2.2.1.1.1.

Do celów określenia szerokości, o których mowa w pkt 2.2.1.1, nie należy uwzględniać znakowania (oznakowania) i dekoracji, ochronnych obręczy lub ożebrowań na ścianach opony.

2.2.1.2.

Tylna część osłony koła nie może się kończyć ponad płaszczyzną poziomą położoną 150 mm ponad osią obrotową kół, a ponadto:

2.2.1.2.1.

W przypadku kół pojedynczych przecięcie tylnej krawędzi osłony koła z płaszczyzną poziomą, o której mowa w pkt 2.2.1.2 (zob. rys. 1 pkt A), musi leżeć poza środkową wzdłużną płaszczyzną symetrii opony.

2.2.1.2.2.

W przypadku kół bliźniaczych przecięcie tylnej krawędzi osłony koła z płaszczyzną poziomą, o której mowa w pkt 2.2.1.2 (zob. rys. 1 pkt A), przy kole zewnętrznym musi leżeć poza środkową wzdłużną płaszczyzną symetrii opony zewnętrznej.

2.2.1.3.

Obrys i położenie każdej osłony koła muszą znajdować się tak blisko opony, jak to możliwe. W szczególności w obrębie części utworzonej przez płaszczyzny promieniowe określonej w pkt 2.2.1.1 muszą być spełnione następujące wymogi:

2.2.1.3.1.

Głębokość (p) wnęki umieszczonej na pionowej płaszczyźnie osi opony, mierzona od zewnętrznej i wewnętrznej krawędzi osłony koła przy pionowej wzdłużnej płaszczyźnie przechodzącej przez środek opony wewnątrz osłony koła, musi wynosić co najmniej 30 mm. Ta głębokość (p) może być stopniowo zmniejszana do zera w kierunku płaszczyzn promieniowych określonych w pkt 2.2.1.1.

2.2.1.3.2.

Odległość (c) między niższą krawędzią osłony koła a osią przechodzącą przez środek obrotu koła nie może przekraczać 2 × r, gdzie (r) jest statycznym promieniem opony.

2.2.1.4.

W przypadku pojazdów mających regulowaną wysokość zawieszenia muszą być spełnione wymogi określone w pkt 2.2.1.3.1 i 2.2.1.3.2, gdy pojazd znajduje się w normalnej pozycji gotowej do jazdy określonej przez producenta.

2.2.2.

Osłony kół mogą się składać z kilku komponentów, pod warunkiem że po ich złożeniu nie ma żadnych przerw między poszczególnymi częściami lub wewnątrz nich.

2.2.3.

Osłony kół muszą być mocno zamocowane. Mogą one być jednak zdejmowane w całości albo w częściach.

2.3.

Stosowanie urządzeń umożliwiających jazdę na śniegu

2.3.1.

W przypadku pojazdów, w których tylko dwa koła są napędzane, producent musi zaświadczyć, że pojazd został tak zaprojektowany, aby można było zastosować przynajmniej jeden typ urządzenia umożliwiającego jazdę na śniegu na co najmniej jednym z zespołów opona/koło homologowanych dla osi napędzanej pojazdu. Urządzenie umożliwiające jazdę na śniegu i zespoły opona/koło właściwe dla typu pojazdu muszą zostać określone przez producenta w pkt 6.6.4 dokumentu informacyjnego.

2.3.2.

W przypadku pojazdów, w których napędzane są wszystkie koła, łącznie z pojazdami, w których osie napędzane mogą być odłączane ręcznie albo automatycznie, producent musi zaświadczyć, że pojazd został tak zaprojektowany, aby można było zastosować przynajmniej jeden typ urządzenia umożliwiającego jazdę na śniegu na co najmniej jednym z zespołów opona/koło homologowanych dla przynajmniej jednej osi napędzanej tego typu pojazdu, która nie może być odłączana. Urządzenie umożliwiające jazdę na śniegu i zespoły opona/koło właściwe dla typu pojazdu muszą zostać określone przez producenta w pkt 6.6.4 dokumentu informacyjnego.

2.3.3.

Producent pojazdu musi dołączyć odpowiednie instrukcje dotyczące właściwego użytkowania określonych urządzeń umożliwiających jazdę na śniegu do instrukcji obsługi pojazdu silnikowego (np. podręczniku użytkownika, instrukcji obsługi pojazdu).

Rysunek 1

Schemat osłony koła

Objaśnienie

(1)

Szerokość koła (b) ustala się w górnej części opony (przekrój szerokości opony między płaszczyznami promieniowymi, określonej w pkt 2.2.1.1).

CZĘŚĆ 3

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do osłon kół zgodnie z wymogami określonymi w załączniku V do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

---

(1)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK VI

ODSZRANIAJĄCE I ODMGŁAWIAJĄCE INSTALACJE SZYBY PRZEDNIEJ

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu unijny pojazdów silnikowych w odniesieniu do odszraniających i odmgławiających instalacji szyby przedniej

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu UE pojazdu silnikowego w odniesieniu do odszraniających i odmgławiających instalacji szyby przedniej.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1

0.4.

0.5.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

1.6.

1.8.

3.

3.1.

3.1.1.

3.2.

3.2.1.

3.2.1.1.

3.2.1.2.

3.2.1.3.

3.2.1.6.

3.2.1.8.

3.2.2.

3.2.2.1.

3.2.5.

3.2.5.1.

3.2.5.2.

3.2.5.2.1.

3.2.5.2.2.

3.2.7.

3.2.7.1.

3.2.7.2.

3.2.7.2.1.

3.2.7.2.2.

3.2.7.2.3.

3.2.7.2.3.1.

3.2.7.2.3.2.

3.2.7.2.4.

3.2.7.2.5.

3.2.7.3.

3.2.7.3.1.

3.2.7.3.2.

3.2.7.3.2.1.

3.2.7.3.2.2.

3.3.

3.3.1.

3.3.1.1.1.

3.3.1.2.

3.3.2.

3.3.2.1.

3.3.2.2.

3.3.2.3.

3.3.2.4.

3.4.

3.4.1.

3.4.2.

3.4.3.

3.4.3.1.

3.4.3.1.1.

3.4.3.1.2.

3.4.3.1.3.

3.4.4.

3.4.4.1.

3.4.4.2.

3.4.4.3.

3.4.4.4.

3.4.4.5.

3.4.4.6.

3.6.

3.6.1.

3.6.1.1.

3.6.1.2.

3.6.1.2.1.

3.6.1.2.2.

3.6.2.

3.6.3.

9.

9.1.

9.2.

9.3.

9.3.1.

9.4.

9.4.1.

9.4.2.

9.5.

9.5.1.

9.5.1.1.

9.5.1.2.

9.5.1.3.

9.5.1.4.

9.5.1.5.

9.6.

9.6.1.

9.7.

9.7.1.

9.8.

9.8.1.

9.8.2.

9.10.

9.10.1.

9.10.1.1.

9.10.1.3.

9.10.3.

9.10.3.1.

9.10.3.1.1.

9.10.3.5.

9.10.3.5.1.

9.10.3.6.

9.10.3.6.1.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

Specyfikacje techniczne

1.   Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

1.1.

„obszar odszraniany” oznacza obszar szyby przedniej, którego zewnętrzna powierzchnia jest sucha lub pokryta roztopionym, lub częściowo roztopionym (mokrym) szronem, który może być usunięty za pomocą wycieraczek szyby przedniej pojazdu;

1.2.

„zamglenie” oznacza warstwę skroplin na wewnętrznej części powierzchni oszklonej szyby przedniej;

1.3.

„obszar odmgławiony” oznacza obszar szyby przedniej, którego uprzednio zamglona wewnętrzna powierzchnia pozostaje sucha bez żadnych kropli ani śladów wody;

1.4.

„pole widzenia A” oznacza powierzchnię testową A określoną w pkt 2.2 załącznika 21 do regulaminu ONZ nr 43;

1.5.

„pole widzenia B” oznacza zmniejszoną powierzchnię testową B określoną w pkt 2.4 załącznika 21 do regulaminu ONZ nr 43, nie wyłączając powierzchni określonej w pkt 2.4.1 (tj. pole widzenia A jest uwzględnione);

1.6.

„główny wyłącznik pojazdu” oznacza urządzenie, za pomocą którego układ elektroniczny pojazdu zostaje włączony do normalnego trybu pracy ze stanu wyłączenia, na przykład gdy pojazd jest zaparkowany bez obecności kierowcy;

2.   Wymogi techniczne

2.1.   Odszranianie szyby przedniej

2.1.1.

Każdy pojazd, który ma szybę przednią, musi być wyposażony w instalację do usuwania szronu i lodu z zewnętrznej oszklonej powierzchni szyby przedniej. Instalacja odszraniająca szyby przedniej musi być wystarczająco skuteczna, aby zapewnić odpowiednią widoczność przez szybę przednią przy niskich temperaturach.

2.1.2.

Skuteczność instalacji należy sprawdzić poprzez określenie obszaru odszranianego szyby przedniej w określonych odstępach czasu od rozruchu, po tym jak przez pewien okres pojazd znajdował się w zimnej komorze.

2.1.3.

Wymogi ustanowione w pkt 2.1.1 i 2.1.2 należy sprawdzić za pomocą metod określonych w pkt 3.1.

2.1.4.

Spełnione muszą zostać następujące wymogi:

2.1.4.1.

Po 20 minutach od rozpoczęcia badania pole widzenia A musi zostać odszronione w 80 %.

2.1.4.2.

Po 25 minutach od rozpoczęcia badania obszar odszraniany szyby przedniej od strony pasażera musi być porównywalny z obszarem, o którym mowa w pkt 2.1.4.1, od strony kierowcy.

2.1.4.3.

Po 40 minutach od rozpoczęcia badania pole widzenia B musi zostać odszronione w 95 %.

2.2.   Odmgławianie szyby przedniej

2.2.1.

Każdy pojazd, który ma szybę przednią, musi być wyposażony w instalację do usuwania zamglenia z wewnętrznej oszklonej powierzchni szyby przedniej.

2.2.2.

Instalacja odmgławiająca musi być wystarczająco skuteczna, aby przywrócić widoczność przez szybę przednią w przypadku gdy jest ona zamglona. Jej skuteczność należy zmierzyć zgodnie z procedurą opisaną w pkt 3.2.

2.2.3.

Spełnione muszą zostać następujące wymogi:

2.2.3.1.

Pole widzenia A musi być w 90 % odmgławione w 10 minut.

2.2.3.2.

Pole widzenia B musi być w 80 % odmgławione w 10 minut.

3.   Procedury badania

3.1.   Odszranianie szyby przedniej

3.1.1.

Badanie należy wykonać w jednej z następujących temperatur wybranej przez producenta: – 8 °C ± 2 °C lub – 18 °C ± 3 °C.

3.1.1.1.

Badanie należy przeprowadzać w zimnej komorze wystarczająco obszernej, aby zmieścił się cały pojazd, z wyposażeniem umożliwiającym utrzymanie w komorze jednej z wymienionych w 3.1.1 temperatur przez okres przeprowadzania testu oraz utrzymanie obiegu zimnego powietrza. Zimną komorę należy utrzymywać w określonej temperaturze badania lub w niższej temperaturze przez co najmniej 24 godziny przed rozpoczęciem okresu, podczas którego pojazd jest wystawiony na zimno.

3.1.2.

Przed badaniem zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy całkowicie odtłuścić za pomocą spirytusu denaturowanego lub równoważnego środka odtłuszczającego. Po wysuszeniu należy stosować nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 10 % roztwór amoniaku. Powierzchnię należy pozostawić ponownie do wyschnięcia, a następnie wytrzeć suchą bawełnianą szmatką.

3.1.3.

Pojazd z wyłączonym silnikiem należy przetrzymać w temperaturze badania przez nie mniej niż 10 godzin przed rozpoczęciem badania.

3.1.3.1.

Jeżeli jest możliwe sprawdzenie, czy temperatura płynu chłodzącego silnik pojazdu oraz oleju silnikowego ustabilizowała się na poziomie temperatury badania, okres, o którym mowa w pkt 3.1.3, może zostać skrócony.

3.1.4.

Po zalecanym w pkt 3.1.3 okresie ekspozycji na całą zewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy nałożyć równą warstwę lodu w ilości 0,044 g/cm2 za pomocą wodnego pistoletu natryskowego pracującego pod ciśnieniem roboczym równym 3,5 bara ±0,2 bara.

3.1.4.1.

Dyszę spryskiwacza, wyregulowaną na pełny zakres strumienia i maksymalny przepływ, należy ustawić prostopadle do oszklonej powierzchni w odległości 200–250 mm, a następnie przesunąć ją wzdłuż szyby przedniej od jednej do drugiej strony tak, aby utworzyć równą warstwę lodu.

3.1.4.1.1.

W celu spełnienia wymogów określonych w pkt 3.1.5 można wykorzystać pistolet natryskowy posiadający dyszę o średnicy 1,7 mm oraz o natężeniu przepływu 0,395 l/min, zdolny do wytworzenia strumienia o średnicy 300 mm na powierzchni oszklonej z odległości 200 mm od tej powierzchni. Można również wykorzystać wszelkie inne urządzenia, dzięki którym zostaną spełnione te wymogi.

3.1.5.

Po uformowaniu się lodu na szybie przedniej pojazd należy przetrzymać w zimnej komorze przez dodatkowy okres nie krótszy niż 30 minut i nie dłuższy niż 40 minut.

3.1.6.

Po upływie określonego w pkt 3.1.5 okresu jeden lub dwóch obserwatorów wchodzi do pojazdu, po czym może być uruchomiony główny wyłącznik pojazdu i dowolny silnik – jeżeli jest to konieczne – za pomocą zewnętrznych urządzeń. Okres badania musi rozpocząć się niezwłocznie po aktywowaniu głównego wyłącznika pojazdu.

3.1.6.1.

Jeżeli pojazd jest wyposażony w silnik, prędkości obrotowe silnika mogą zostać dostosowane zgodnie z zaleceniami producenta dotyczącymi ogrzewania przy rozruchu przy niskich temperaturach podczas pierwszych pięciu minut badania.

3.1.6.2.

Podczas ostatnich 35 minut badania (lub podczas całego badania, jeżeli nie jest przeprowadzana pięciominutowa procedura ogrzewania) ma zastosowanie, co następuje:

3.1.6.2.1.

Silnik, jeżeli jest zamontowany, musi pracować z prędkością nie większą niż 50 % prędkości odpowiadającej maksymalnej mocy silnika. Jeżeli jednak okazuje się to niewykonalne ze względu na specyficzne strategie sterowania silnikiem, np. w przypadku pojazdów hybrydowych z napędem elektrycznym, należy określić najgorszy realistyczny scenariusz. W scenariuszu tym należy uwzględnić prędkości obrotowe silnika, okresowy lub zupełny brak pracy silnika w normalnych warunkach jazdy przy temperaturze otoczenia wynoszącej – 8 °C lub – 18 °C, w zależności od tego, którą z nich producent wybrał jako temperaturę badania. Jeżeli instalacja może spełnić wymogi dotyczące odszraniania przy wyłączonym silniku, silnik nie musi w ogóle pracować.

3.1.6.3.

Na początku badania wszystkie akumulatory muszą być całkowicie naładowane. Jednak akumulatory wysokonapięciowe pojazdów z elektrycznym mechanizmem napędowym muszą być naładowane do >60 %

3.1.6.4.

Podczas badania napięcie na zaciskach urządzenia odszraniającego nie może przekraczać o więcej niż 20 % znamionowych wartości dla instalacji.

3.1.6.5.

Temperaturę w komorze pomiarowej należy mierzyć na poziomie środka szyby przedniej, w punkcie nienarażonym w sposób znaczący na ciepło pochodzące z badanego pojazdu.

3.1.6.6.

Pozioma składowa prędkości powietrza chłodzącego komorę, zmierzona bezpośrednio przed badaniem w środkowej płaszczyźnie pojazdu w punkcie znajdującym się 300 mm od podstawy szyby przedniej na wysokości połowy odcinka między podstawą i górą szyby przedniej, musi być możliwie najniższa, a w każdym razie mniejsza niż 8 km/h.

3.1.6.7.

Jeżeli zostały zamontowane, maska silnika, dach, wszystkie drzwi, okna i otwory wentylacyjne, z wyjątkiem wlotów i wylotów układu ogrzewania i wentylacji, muszą być zamknięte; jedno okno lub dwa okna mogą być otwarte na ogólną pionową odległość 25 mm, jeżeli żąda tego producent pojazdu.

3.1.7.8.

Przełączniki sterowania instalacją odszraniającą pojazdu muszą być ustawione zgodnie z zaleceniami producenta pojazdu dla temperatury badania.

3.1.6.9.

Wycieraczki szyby przedniej mogą być używane podczas badania, o ile nie wymagają obsługi ręcznej innej niż uruchamianie przełączników wewnątrz pojazdu.

3.1.7.

Obserwatorzy muszą obrysowywać obszar odszraniany na wewnętrznej powierzchni szyby przedniej w odstępach pięciominutowych od momentu rozpoczęcia badania.

3.1.8.

W chwili ukończenia badania należy odnotować i zaznaczyć wzór obszaru odszranianego obrysowanego na wewnętrznej powierzchni szyby przedniej zgodnie z wymaganiami pkt 3.1.7 w celu określenia pola widzenia A i B na szybie przedniej.

3.2.   Odmgławianie szyby przedniej

3.2.1.

Przed badaniem zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy całkowicie odtłuścić za pomocą spirytusu denaturowanego lub równoważnego środka odtłuszczającego. Po wysuszeniu należy stosować nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 10 % roztwór amoniaku. Powierzchnię należy pozostawić ponownie do wyschnięcia, a następnie wytrzeć suchą bawełnianą szmatką.

3.2.2.

Badanie należy przeprowadzać w komorze środowiskowej wystarczająco obszernej, aby zmieścił się cały pojazd, zdolnej do wytworzenia i utrzymania temperatury badania wynoszącej – 3 °C ± 1 °C przez cały okres badania.

3.2.2.1.

Temperaturę w komorze pomiarowej należy mierzyć na poziomie środka szyby przedniej, w punkcie nienarażonym w sposób znaczący na ciepło pochodzące z badanego pojazdu.

3.2.2.2.

Pozioma składowa prędkości powietrza chłodzącego komorę, zmierzona bezpośrednio przed badaniem w środkowej płaszczyźnie pojazdu w punkcie znajdującym się 300 mm od podstawy szyby przedniej na wysokości połowy odcinka między podstawą i górą szyby przedniej, musi być możliwie najniższa, a w każdym razie mniejsza niż 8 km/h.

3.2.2.3.

Jeżeli zostały zamontowane, maska silnika, dach, wszystkie drzwi, okna i otwory wentylacyjne, z wyjątkiem wlotów i wylotów układu ogrzewania i wentylacji, muszą być zamknięte; od początku badania odmgławiania jedno lub dwa okna mogą być otwarte na ogólną pionową odległość 25 mm, jeżeli żąda tego producent pojazdu.

3.2.3.

Zamglenie musi być wytwarzane za pomocą wytwornicy pary opisanej w pkt 4. Wytwornica musi zawierać wystarczającą ilość wody do wytworzenia co najmniej 70 ± 5 g/h pary na każde miejsce siedzące zaprojektowane przez producenta, w temperaturze otoczenia – 3 °C.

3.2.4.

Wewnętrzną powierzchnię szyby przedniej należy wyczyścić w sposób określony w pkt 3.2.1 po umieszczeniu pojazdu w komorze środowiskowej. Temperaturę otoczenia należy następnie obniżyć i ustabilizować na poziomie – 3 °C ± 1 °C. Pojazd z wyłączonym silnikiem należy przetrzymać w temperaturze badania przez nie mniej niż 10 godzin przed rozpoczęciem badania. Jeżeli jest możliwe sprawdzenie, czy temperatura płynu chłodzącego silnik pojazdu oraz oleju silnikowego ustabilizowała się na poziomie temperatury badania, okres ten może zostać skrócony.

3.2.5.

Wytwornicę pary należy umieścić tak, aby jej wyloty znajdowały się w środkowej wzdłużnej płaszczyźnie pojazdu na wysokości 580 ± 80 mm ponad punktem R lub punktem odniesienia siedzenia kierowcy (tj. punktem konstrukcyjnym określonym przez producenta pojazdu w odniesieniu do trójwymiarowego układu odniesienia określonego w załączniku IV część 2 pkt 1.10). Zazwyczaj umieszcza się ją za przednimi siedzeniami, jeżeli jednak konstrukcja pojazdu to uniemożliwia, wytwornicę można umieścić w dogodnej pozycji wysunięcia do przodu najbliższej tej wspomnianej powyżej.

3.2.6.

Po pięciominutowym działaniu wytwornicy wewnątrz pojazdu jeden obserwator lub dwóch obserwatorów wchodzi szybko do pojazdu, otwierając którekolwiek z drzwi w czasie nie przekraczającym 8 sekund, i siada na przednich siedzeniach, a wydajność wytwornicy jest zmniejszana o 70 ± 5 g/h na każdego obserwatora.

3.2.7.

Po upływie minuty od momentu wejścia obserwatorów do pojazdu można uruchomić główny wyłącznik pojazdu i dowolny silnik – jeżeli jest to konieczne – za pomocą zewnętrznych urządzeń. Okres badania musi rozpocząć się niezwłocznie po aktywowaniu głównego wyłącznika pojazdu.

3.2.7.1.

Silnik, o ile pojazd jest w niego wyposażony, musi pracować przy prędkości obrotowej nie większej niż 50 % prędkości odpowiadającej maksymalnej mocy użytkowej. Jeżeli jednak okazuje się to niewykonalne ze względu na specyficzne strategie sterowania silnikiem, np. w przypadku pojazdów hybrydowych z napędem elektrycznym, należy określić najgorszy realistyczny scenariusz. W scenariuszu tym należy uwzględnić prędkości obrotowe silnika, okresowy lub zupełny brak pracy silnika w normalnych warunkach jazdy przy temperaturze otoczenia wynoszącej – 1 °C. Jeżeli instalacja może spełnić wymogi dotyczące odmgławiania przy wyłączonym silniku, silnik nie musi w ogóle pracować.

3.2.7.2.

Urządzenie do sterowania instalacją odmgławiającą pojazdu należy ustawić zgodnie z zaleceniami producenta pojazdu dla temperatury badania.

3.2.7.3.

Na początku badania wszystkie akumulatory muszą być całkowicie naładowane. Jednak akumulatory wysokonapięciowe pojazdów z elektrycznym mechanizmem napędowym muszą być naładowane do > 60 %

3.2.7.4.

Napięcie na zaciskach urządzenia odmgławiającego nie może przekraczać znamionowych wartości dla instalacji o więcej niż 20 %.

3.2.8.

Na końcu badania należy odnotować i zaznaczyć wzór odmgławionego obszaru w celu określenia pola widzenia A i B na szybie przedniej.

4.   Cechy wytwornicy pary.

4.1.

Wytwornica pary wykorzystywana do badań musi mieć następujące ogólne cechy:

4.1.1.

Zbiornik na wodę musi mieć pojemność co najmniej 2,25 litra.

4.1.2.

Utrata ciepła w temperaturze wrzenia nie może przekraczać 75 W w temperaturze otoczenia wynoszącej – 3 °C ± 1 °C.

4.1.3.

Wentylator musi mieć wydajność 0,07–0,10 m3/min przy ciśnieniu statycznym 0,5 milibara.

4.1.4.

Sześć otworów wylotowych pary musi być umieszczone w górnej części wytwornicy, na całym obwodzie w równych odległościach (zob. rys. 1).

4.1.5.

Wytwornicę należy skalibrować w temperaturze – 3 °C ± 1 °C, aby uzyskać odczyt dla każdych 70 ± 5 g/h wydajności, maksymalnie do n-krotności tej liczby, gdzie n jest maksymalną liczbą miejsc siedzących wyznaczoną przez producenta. Rysunek 1 Schematy wytwornicy pary

4.2.

Określone części muszą mieć następujące wymiary i być wykonane z następujących materiałów:

4.2.1.

Dysza

4.2.1.1.

Wymiary:

4.2.1.1.1.

Długość: 100 mm.

4.2.1.1.2.

Średnica wewnętrzna: 15 mm.

4.2.1.2.

Materiał:

4.2.1.2.1.

Mosiądz.

4.2.2.

Komora dyspersyjna

4.2.2.1.

Wymiary:

4.2.2.1.1.

Średnica zewnętrzna rury: 75 mm.

4.2.2.1.2.

Grubość ścianek: 0,38 mm.

4.2.2.1.3.

Długość: 115 mm.

4.2.2.1.4.

Sześć równomiernie rozmieszczonych otworów o średnicy 6,3 mm znajdujących się 25 mm nad dnem komory dyspersyjnej.

4.2.2.2.

Materiał:

4.2.2.2.1.

Mosiądz.

CZĘŚĆ 3

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do odszraniających i odmgławiających instalacji szyby przedniej zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VI do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

---

(1)  Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK VII

URZĄDZENIA HOLOWNICZE

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu UE pojazdów silnikowych w odniesieniu do zaczepów holowniczych

WZÓR

Dokument informacyjny nr … do celów homologacji typu UE pojazdu silnikowego w odniesieniu do zaczepów holowniczych.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki lub ilustracje muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

0.

0.1.

0.2.

0.2.1.

0.3.

0.3.1.

0.4.

0.5.

0.8.

0.9.

1.

1.1.

2.

2.8.

2.11.5.

12.

12.3.

12.3.1.

12.3.2.

12.3.3.

Objaśnienia

Niniejszy dokument informacyjny jest oparty na wzorze określonym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 i należy go uzupełnić odpowiednimi informacjami dotyczącymi wymienionych powyżej punktów zgodnie z tym wzorem.

CZĘŚĆ 2

Specyfikacje techniczne

1.   Wymogi techniczne

1.1.   Minimalna liczba zaczepów.

1.1.1.

Wszystkie pojazdy silnikowe muszą być wyposażone w zaczep holowniczy umieszczony z przodu pojazdu.

1.1.2.

Pojazdy należące do kategorii M1, zgodnie z definicją zawartą w części A załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/858, z wyjątkiem pojazdów nieprzystosowanych do holowania ładunków, muszą być także wyposażone w zaczep holowniczy umieszczony z tyłu pojazdu.

1.1.3.

Tylny zaczep holowniczy może być zastąpiony mechanicznym urządzeniem sprzęgającym, zgodnie z definicją zawartą w regulaminie ONZ nr 55 przy założeniu, że spełnione są wymogi określone w pkt 1.2.1.

1.2.   Obciążenie i stabilność

1.2.1.

Każdy zaczep holowniczy, w jaki wyposażony jest pojazd, musi wytrzymać obciążenie statyczną siłą rozciągającą oraz ściskającą o wartości równej sile grawitacji działające na co najmniej połowę maksymalnej masy całkowitej pojazdu.

2.   Procedura badania

2.1.

Każdy zaczep holowniczy, w jaki wyposażony jest pojazd, należy poddać obciążeniom próbnym, zarówno rozciągającym jak i ściskającym.

2.2.

Obciążenia próbne należy stosować w kierunku poziomym wzdłużnym w stosunku do pojazdu.

CZĘŚĆ 3

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU UE (UKŁAD POJAZDU)

Zawiadomienie dotyczące udzielenia/rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1) homologacji typu pojazdu w odniesieniu do zaczepów holowniczych zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VII do rozporządzenia (UE) 2021/535 [Proszę wstawić odesłanie do niniejszego rozporządzenia] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …/…

Numer świadectwa homologacji typu UE:

Powód rozszerzenia/odmowy/cofnięcia (1):

SEKCJA I

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją I wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

SEKCJA II

(Należy wypełnić zgodnie z sekcją II wzoru B w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683)

---

(1)  Niepotrzebne skreślić.