12.3.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 86/2

DECYZJA RADY (UE) 2021/430

z dnia 5 marca 2021 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w odniesieniu do Deklaracji z Kioto w sprawie poprawy zapobiegania przestępczości, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i praworządności: w kierunku realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 na XIV Kongresie ONZ na temat Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, który odbędzie się w dniach 7–12 marca 2021 r. w Kioto (Japonia)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1, art. 83 ust. 1 i art. 84, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

XIV Kongres ONZ na temat Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych odbędzie się w Kioto (Japonia) w dniach 7–12 marca 2021 r. (zwany dalej „kongresem”). Głównym rezultatem kongresu będzie Deklaracja z Kioto w sprawie poprawy zapobiegania przestępczości, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i praworządności: w kierunku realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (zwana dalej „deklaracją z Kioto”). Deklaracja z Kioto ma zostać przyjęta podczas kongresu.

(2)

Deklaracja z Kioto ustanawia ramy polityki ONZ w zakresie zapobiegania przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych na najbliższe pięć lat. Odnosi się ona do związku między rozwojem, z jednej strony, a praworządnością i potrzebą podjęcia skutecznych działań antykorupcyjnych, z drugiej strony, do doniosłości poprawy zapobiegania przestępczości, w tym opartego na dowodach zapobiegania przestępczości, do poprawy systemów sądownictwa karnego oraz do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i pomocy technicznej, aby zapobiegać wszelkim formom przestępczości, w tym terroryzmowi oraz nowym formom przestępczości, takim jak przestępstwa wywierające wpływ na środowisko, i zwalczać takie przestępstwa.

(3)

Unia jest głównym partnerem Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) i finansuje szereg inicjatyw mających na celu zapobieganie przestępczości i jej zwalczanie, takich jak uruchomienie platformy wiedzy na rzecz walki z terroryzmem w kwietniu 2020 r. Na szerszą skalę partnerstwo operacyjne między Unią a UNODC było konsolidowane przez lata poprzez finansowanie różnych projektów.

(4)

Unia skorzystała ze swoich uprawnień ustawodawczych w tych dziedzinach na podstawie art. 82 ust. 1 i art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), aby ustanowić w pełniejszym zakresie przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, poprzez przyjęcie dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE (1), 2011/93/UE (2), 2013/40/UE (3), 2014/42/UE (4), (UE) 2017/541 (5), (UE) 2018/1673 (6) i (UE) 2019/713 (7).

(5)

Tym samym art. 82 ust. 1 i art. 83 ust. 1 TFUE stanowią podstawę prawną do dalszych działań, jakie ma podjąć Unia i jej państwa członkowskie w następstwie kongresu, z poszanowaniem zobowiązania przyjętego w deklaracji z Ad-Dauhy, które to zobowiązanie zostanie powtórzone w deklaracji z Kioto, zgodnie z rezolucją 72/192 Zgromadzenia Ogólnego ONZ.

(6)

Art. 218 ust. 9 TFUE stanowi proceduralną podstawę prawną decyzji Rady dotyczącej stanowiska Unii w sprawie deklaracji z Kioto. Artykuł ten stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje decyzję ustalającą stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne.

(7)

Unia i jej państwa członkowskie chcą odgrywać wiodącą rolę w międzynarodowych działaniach na rzecz zwalczania przestępczości. Podczas pandemii COVID-19 jeszcze bardziej można było odczuć pilną potrzebę zwalczania przestępczości transgranicznej. Przestępcy i zorganizowane grupy przestępcze na całym świecie wykorzystywali pandemię COVID-19, co pokazało, że koordynacja i współpraca zarówno w obszarze zapobiegania przestępczości, jak i wymiaru sprawiedliwości, są kwestią najwyższej wagi.

(8)

Występujące obecnie wyzwania związane z zapobieganiem przestępczości i wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych stwarzają ryzyko dla bezpieczeństwa wewnętrznego Unii, jednak ich zakres wykracza znacznie poza granice Unii. Stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w Kioto, i jego rezultat będą stanowić niepowtarzalną okazję dla Unii i jej państw członkowskich do wzmocnienia ich polityk, tak aby poprawić współpracę na poziomie międzynarodowym prowadzącą do postępów we wdrażaniu Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030.

(9)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w Komisji ONZ ds. Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ (ECOSOC) oraz Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w związku z deklaracją z Kioto, ponieważ deklaracja z Kioto będzie miała wpływ na nowy globalny program UNODC, a także będzie mogła zdecydowanie wpłynąć na treść prawa Unii, mianowicie na wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej.

(10)	Deklaracja z Kioto wzmocni istniejące międzynarodowe ramy prawne i będzie stanowić podstawę do dalszych działań na poziomie unijnym w szeregu obszarów przestępczości. W związku z tym należy zatwierdzić przyjęcie deklaracji z Kioto podczas kongresu.

(11)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i do TFUE, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(12)	Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(13)	Stanowisko Unii ma zostać wyrażone przez działające wspólnie państwa członkowskie biorące udział w kongresie. Zgodnie z obowiązkiem lojalnej współpracy państwa członkowskie Unii będą bronić przedmiotowego stanowiska na kolejnych etapach przyjmowania deklaracji z Kioto,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na XIV Kongresie ONZ w sprawie Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (zwanym dalej „kongresem”), który odbędzie się w Kioto w Japonii w dniach 7–12 marca 2021 r., polega na zatwierdzeniu przyjęcia deklaracji z Kioto w sprawie poprawy zapobiegania przestępczości, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i praworządności: w kierunku realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (zwanej dalej „deklaracją z Kioto”). Projekt deklaracji z Kioto jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Stanowisko, o którym mowa w art. 1, wyrażają działające wspólnie państwa członkowskie Unii biorące udział w kongresie.

Artykuł 3

Przedstawiciele Unii mogą wyrazić zgodę na nieznaczne zmiany w deklaracji z Kioto, bez konieczności przyjęcia przez Radę kolejnej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2021 r.

W imieniu Rady

A.P. ZACARIAS

Przewodniczący

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie zapobiegania handlowi ludźmi i zwalczania tego procederu oraz ochrony ofiar, zastępująca decyzję ramową Rady 2002/629/WSiSW (Dz.U. L 101 z 15.4.2011, s. 1).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/93/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępująca decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW (Dz.U. L 335 z 17.12.2011, s. 1).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotycząca ataków na systemy informatyczne i zastępująca decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW (Dz.U. L 218 z 14.8.2013, s. 8).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 39).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW (Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6).

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1673 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie zwalczania prania pieniędzy za pomocą środków prawnokarnych (Dz.U. L 284 z 12.11.2018, s. 22).

(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/713 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi, zastępująca decyzję ramową Rady 2001/413/WSiSW (Dz.U. L 123 z 10.5.2019, s. 18).

12.3.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 86/5

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/431

z dnia 10 marca 2021 r.

przyznająca niektórym państwom członkowskim odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej

(notyfikowana jako dokument nr C(2021) 1490)

(Jedynie teksty w języku chorwackim, czeskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, szwedzkim i włoskim są autentyczne)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 311/76 w sprawie zestawienia statystyk dotyczących pracowników cudzoziemców (1), w szczególności jego art. 11a,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 zobowiązuje państwa członkowskie do dostarczania statystyk dotyczących imigracji do i emigracji z ich terytoriów, obywatelstwa i kraju urodzenia osób posiadających miejsce zamieszkania na ich terytoriach oraz procedur i postępowań administracyjnych oraz sądowych związanych z imigracją.

(2)	Zgodnie z art. 11a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Komisja może przyznać państwom członkowskim czasowe odstępstwa w oparciu o wnioski uzasadnione koniecznością dokonania poważnych dostosowań krajowych systemów statystycznych, aby zapewnić pełną zgodność z przepisami tego rozporządzenia.

(3)	Wnioski o przyznanie czasowych odstępstw złożyły Belgia, Czechy, Niemcy, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Litwa, Malta, Niderlandy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja i Szwecja.

(4)

Informacje przekazane Komisji na temat tych wniosków wskazują, że wnioski te uzasadnione są potrzebą znacznych dostosowań krajowych systemów statystycznych zainteresowanych państw członkowskich w celu spełnienia nowych wymogów statystycznych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 862/2007 wprowadzonych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/851 (2).

(5)	Wnioskowane odstępstwa należy zatem przyznać Belgii, Czechom, Niemcom, Hiszpanii, Francji, Chorwacji, Włochom, Cyprowi, Litwie, Malcie, Niderlandom, Polsce, Portugalii, Rumunii, Słowacji i Szwecji.

(6)	Postępy w zakresie tych istotnych dostosowań w zainteresowanych państwach członkowskich będą monitorowane przez Komisję.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowionego na mocy art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (3),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 862/2007 określone w załączniku do niniejszej decyzji przyznaje się wymienionym w nim państwom członkowskim.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Chorwacji, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowackiej i Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2021 r.

W imieniu Komisji

Paolo GENTILONI

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 23.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/851 z dnia 18 czerwca 2020 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 862/2007 w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej (Dz.U. L 198 z 22.6.2020, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ ODSTĘPSTW OD ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 862/2007

1. Państwo członkowskie: Belgia

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. c)	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wycofania formalnego i wycofania dorozumianego.
Art. 4 ust. 1 lit. e)	1 rok (2021)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 3 lit. c) i d)	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według decyzji o pozbawieniu, wygaśnięciu, odmowie przedłużenia statusu ochrony.
Art. 4 ust. 3 akapit drugi	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 3.
Art. 4 ust. 4 lit. f), g), h) i i)	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie wszystkich elementów objętych odnośnymi przepisami.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 2	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

2. Państwo członkowskie: Czechy

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 4 lit. f), g), h) i i)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów objętych odnośnymi przepisami.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 1 lit. b)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według otrzymanej pomocy.
Art. 7 ust. 2	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

3. Państwo członkowskie: Niemcy

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.

4. Państwo członkowskie: Hiszpania

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1.
Art. 4 ust. 2, akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 2.
Art. 4 ust. 3, akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 3.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 1 lit. b)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według rodzaju powrotu i otrzymanej pomocy oraz według kraju docelowego.
Art. 7 ust. 2	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

5. Państwo członkowskie: Francja

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według płci i z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.

6. Państwo członkowskie: Chorwacja

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.

7. Państwo członkowskie: Włochy

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. c)	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wycofania formalnego i wycofania dorozumianego.
Art. 4 ust. 1 lit. e)	1 rok (2021)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.

8. Państwo członkowskie: Cypr

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wycofania formalnego i wycofania dorozumianego.
Art. 4 ust. 1 lit. e)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 1 lit. f)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących kolejnych wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1.
Art. 4 ust. 2 lit. b) i c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według decyzji o pozbawieniu, wygaśnięciu, odmowie przedłużenia statusu ochrony.
Art. 4 ust. 2 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 2.
Art. 4 ust. 3 lit. c) i d)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według decyzji o pozbawieniu, wygaśnięciu, odmowie przedłużenia statusu ochrony.
Art. 4 ust. 3 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 3.
Art. 4 ust. 4 lit. f), g), h) i i)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów objętych odnośnymi przepisami.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 1 lit. b)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według rodzaju powrotu i otrzymanej pomocy oraz według kraju docelowego.
Art. 7 ust. 2	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

9. Państwo członkowskie: Litwa

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1.
Art. 4 ust. 2 akapit drugi	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 2.
Art. 4 ust. 3 akapit drugi	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 3.
Art. 4 ust. 4 lit. f), g), h) i i)	1 rok (2021)	Dostarczanie wszystkich elementów objętych odnośnymi przepisami.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według płci i z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 1 lit. b)	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według rodzaju powrotu i otrzymanej pomocy oraz według kraju docelowego.
Art. 7 ust. 2	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

10. Państwo członkowskie: Malta

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. e)	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według płci w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 6 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), art. 6 ust. 1 lit. b) i c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wieku i według płci.

11. Państwo członkowskie: Niderlandy

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 7 ust. 1 lit. b)	2 lata (2021–2022)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według kraju docelowego.
Art. 7 ust. 2	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

12. Państwo członkowskie: Polska

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. e)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 1 lit. f)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących kolejnych wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1.
Art. 4 ust. 2 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 2.
Art. 4 ust. 3 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 3.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do wszystkich danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4.
Art. 6 ust. 1 lit. a) ppkt (ii)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wieku i według płci.

13. Państwo członkowskie: Portugalia

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 7 ust. 2	1 rok (2021)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

14. Państwo członkowskie: Rumunia

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wycofania formalnego i wycofania dorozumianego.
Art. 4 ust. 1 lit. e)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 1 lit. g)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących osób korzystających ze świadczeń materialnych w ramach przyjmowania zapewniających wnioskodawcom odpowiedni poziom życia.
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania.
Art. 7 ust. 2	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki.

15. Państwo członkowskie: Słowacja

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 6 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), art. 6 ust. 1 lit. b) i c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wieku i według płci.

16. Państwo członkowskie: Szwecja

Przedmiotowy przepis	Przyznany okres obowiązywania odstępstwa	Zakres odstępstwa
Art. 4 ust. 1 lit. e)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej rozpatrywanych w ramach procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym.
Art. 4 ust. 1 lit. f)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie wszystkich elementów zbioru danych dotyczących kolejnych wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Art. 4 ust. 1 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich bez opieki w odniesieniu do danych statystycznych objętych art. 4 ust. 1 lit. d).
Art. 4 ust. 2 lit. b) i c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według decyzji o pozbawieniu, wygaśnięciu, odmowie przedłużenia statusu ochrony.
Art. 4 ust. 3 lit. c) i d)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według decyzji o pozbawieniu, wygaśnięciu, odmowie przedłużenia statusu ochrony.
Art. 4 ust. 4 akapit drugi	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych z wyszczególnieniem małoletnich pod opieką i małoletnich bez opieki w odniesieniu do danych statystycznych objętych art. 4 ust. 4 lit. f), g) i h).
Art. 5 ust. 1 akapit trzeci	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według podstaw zatrzymania i miejsca zatrzymania.
Art. 6 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), art. 6 ust. 1 lit. b) i c)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według wieku i według płci.
Art. 7 ust. 1 lit. b)	3 lata (2021–2023)	Dostarczanie danych zdezagregowanych według rodzaju powrotu i otrzymanej pomocy oraz według kraju docelowego.
Art. 9	3 lata (2021–2023)	Zgodność z wymogami art. 9 dotyczącymi jakości danych.

12.3.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 86/14

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2021/432

z dnia 1 marca 2021 r.

zmieniająca decyzję (UE) 2017/1198 w sprawie przekazywania przez właściwe organy krajowe Europejskiemu Bankowi Centralnemu planów finansowania instytucji kredytowych (EBC/2021/7)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (1), w szczególności art. 6 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (2), w szczególności art. 21,

uwzględniając wniosek Rady ds. Nadzoru,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/1198 (3) zobowiązuje właściwe organy krajowe do przekazywania Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) planów finansowania niektórych istotnych i mniej istotnych instytucji kredytowych oraz ustanawia zharmonizowane procedury przekazywania EBC tych planów finansowania.

(2)

W celu zapewnienia spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych oraz ułatwienia składania sprawozdawczości dotyczącej planów finansowania decyzja (UE) 2017/1198 wymaga, aby plany finansowania były przekazywane zgodnie ze zharmonizowanymi wzorami i definicjami określonymi we wzorze planu finansowania załączonym do wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) w sprawie zharmonizowanych definicji i wzorów planów finansowania instytucji kredytowych na podstawie zalecenia A4 zawartego w zaleceniu ERRS/2012/2 (EBA/GL/2014/04) (4).

(3)

Wytyczne EUNB w sprawie zharmonizowanych definicji i wzorów planów finansowania instytucji kredytowych na podstawie zalecenia A4 zawartego w zaleceniu ERRS/2012/2 (EBA/GL/2014/04) zostały uchylone i zastąpione ze skutkiem od dnia 31 grudnia 2020 r. wytycznymi EUNB w sprawie zharmonizowanych definicji i wzorów planów finansowania instytucji kredytowych na podstawie zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 20 grudnia 2012 r. (ERRS/2012/2) (5) (zwanymi dalej „wytycznymi EUNB z 2019 r.”).

(4)

W wyłącznym celu wykonywania zadań powierzonych mu na mocy art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 EBC uznaje się w stosownych przypadkach za właściwy lub wyznaczony organ w uczestniczących państwach członkowskich zgodnie z prawem Unii. W związku z tym EBC jest jednym z adresatów wytycznych EUNB z 2019 r.

(5)

Decyzja EUNB w sprawie sprawozdań nadzorczych składanych EUNB przez właściwe organy (EBA/DC/2020/334) (6), uchylająca decyzję EUNB z dnia 23 września 2015 r. (EBA/DC/2015/130), zobowiązuje właściwe organy do przekazywania danych na temat planów finansowania wszystkich instytucji kredytowych podlegających ich kompetencjom nadzorczym zgodnie z wytycznymi EUNB z 2019 r. Ponadto – na potrzeby określenia terminów przekazywania EUNB danych, o które zwrócono się do właściwych organów – wspomniana decyzja EUNB klasyfikuje wszystkie instytucje kredytowe jako „największe instytucje w państwie członkowskim” lub „mniejsze instytucje”. Właściwe jest, aby EBC uwzględnił te klasyfikacje.

(6)

W celu dostosowania przekazywania EBC przez właściwe organy krajowe planów finansowania instytucji kredytowych do najnowszych zharmonizowanych definicji i wzorów zawartych w wytycznych EUNB z 2019 r. oraz w celu zapewnienia zgodności z decyzją EBA/DC/2020/334 należy odpowiednio zmienić decyzję (UE) 2017/1198,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany decyzji (UE) 2017/1198 (EBC/2017/21)

W decyzji (UE) 2017/1198 (EBC/2017/21) wprowadza się następujące zmiany:

art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Wymogi dotyczące przekazywania planów finansowania

1. Właściwe organy krajowe przekazują EBC plany finansowania zgodne z wytycznymi EUNB w sprawie zharmonizowanych definicji i wzorów planów finansowania instytucji kredytowych na podstawie zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 20 grudnia 2012 r. (ERRS/2012/2) (*1) (zwanymi dalej „wytycznymi EUNB z 2019 r.”) następujących instytucji kredytowych mających siedzibę w ich odpowiednich uczestniczących państwach członkowskich:

a)	istotnych instytucji kredytowych na najwyższym poziomie konsolidacji w uczestniczących państwach członkowskich na zasadzie skonsolidowanej;

b)	istotnych instytucji kredytowych, które nie są częścią nadzorowanej grupy na zasadzie indywidualnej;

c)	mniej istotnych instytucji kredytowych, w odniesieniu do których odpowiedni właściwy organ krajowy gromadzi plany finansowania zgodnie z wytycznymi EUNB z 2019 r.

2. Właściwe organy krajowe, które gromadzą plany finansowania istotnych instytucji kredytowych, które nie są wymienione w ust. 1 lit. a) i b), przekazują te plany finansowania EBC, jeżeli są one zgodne z wytycznymi EUNB z 2019 r.

3. Plany finansowania przedkłada się EBC zgodnie ze zharmonizowanymi instrukcjami i wzorami, o których mowa w wytycznych EUNB z 2019 r. Sprawozdawczym dniem odniesienia planów finansowania jest 31 grudnia poprzedniego roku.

W przypadku gdy przepisy krajowe zezwalają instytucjom kredytowym na przekazywanie informacji finansowych na koniec roku obrachunkowego, który nie pokrywa się z końcem roku kalendarzowego, za sprawozdawczy dzień odniesienia uznaje się ostatni dostępny dzień zakończenia roku obrachunkowego.

(*1) EBA/GL/2019/05. Dostępne na stronie internetowej EUNB.”;"

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Terminy przekazywania danych

1. Odpowiednie właściwe organy krajowe przekazują EBC plany finansowania następujących instytucji kredytowych do godz. 12.00 czasu środkowoeuropejskiego dziesiątego dnia roboczego następującego po dniu 15 marca:

a)	plany finansowania instytucji kredytowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) i b);

b)	plany finansowania instytucji kredytowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2, jeżeli znajdują się one w wykazie największych instytucji w państwie członkowskim opublikowanym przez EUNB zgodnie z art. 2 ust. 6 decyzji EBA/DC/2020/334 (*2).

2. Plany finansowania wszystkich instytucji kredytowych niewymienionych w ust. 1 są przekazywane EBC przez odpowiednie właściwe organy krajowe do godziny 12.00 czasu środkowoeuropejskiego 25. dnia roboczego następującego po dniu 15 marca.

(*2) Dostępne na stronie internetowej EUNB.”;"

w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właściwe organy krajowe monitorują i oceniają jakość i wiarygodność danych udostępnianych EBC. Właściwe organy krajowe stosują odpowiednie zasady walidacji stworzone, aktualizowane i publikowane przez EUNB. Właściwe organy krajowe stosują także dodatkowe kontrole jakości danych określone przez EBC we współpracy z właściwymi organami krajowymi.”;

w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właściwe organy krajowe przekazują dane określone w niniejszej decyzji stosując taksonomię rozszerzalnego języka sprawozdawczości finansowej (eXtensible Business Reporting Language) w celu zapewnienia jednolitego formatu technicznego wymiany danych w związku z wytycznymi EUNB z 2019 r.”;

5)	dodaje się art. 8a w brzmieniu: „Artykuł 8a Pierwszy sprawozdawczy dzień odniesienia w 2021 r. Pierwszym sprawozdawczym dniem odniesienia w 2021 r. zgodnie z art. 3 jest dzień 31 grudnia 2020 r. Stosuje się drugi akapit art. 3 ust. 3.”.

Artykuł 2

Postanowienia końcowe

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem zawiadomienia o niej adresatów.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsza decyzja jest skierowana do właściwych organów krajowych uczestniczących państw członkowskich.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 1 marca 2021 r.

Christine LAGARDE

Prezes EBC

(1) Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.

(2) Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1.

(3) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/1198 z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie przekazywania przez właściwe organy krajowe Europejskiemu Bankowi Centralnemu planów finansowania instytucji kredytowych (EBC/2017/21) (Dz.U. L 172 z 5.7.2017, s. 32).

(4) Dostępne na stronie internetowej EUNB.

(5) EBA/GL/2019/05.

(6) Dostępne na stronie internetowej EUNB.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 86

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 64 12 marca 2021

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		DECYZJE
	*	Decyzja Parlamentu Europejskiego (UE) 2021/429 z dnia 20 stycznia 2021 r. w sprawie przedłużenia czasu trwania mandatu Komisji śledczej do zbadania zarzutów naruszenia prawa Unii i niewłaściwego administrowania w jego stosowaniu w odniesieniu do ochrony zwierząt podczas transportu w Unii i poza nią	1
	*	Decyzja Rady (UE) 2021/430 z dnia 5 marca 2021 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w odniesieniu do Deklaracji z Kioto w sprawie poprawy zapobiegania przestępczości, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i praworządności: w kierunku realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 na XIV Kongresie ONZ na temat Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, który odbędzie się w dniach 7–12 marca 2021 r. w Kioto (Japonia)	2
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/431 z dnia 10 marca 2021 r. przyznająca niektórym państwom członkowskim odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej (notyfikowana jako dokument nr C(2021) 1490)	5
	*	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2021/432 z dnia 1 marca 2021 r. zmieniająca decyzję (UE) 2017/1198 w sprawie przekazywania przez właściwe organy krajowe Europejskiemu Bankowi Centralnemu planów finansowania instytucji kredytowych (EBC/2021/7)	14
		AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
	*	Decyzja NR 2/WE/2020 z dnia 11 lutego 2021 r. Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy Umowy w sprawie wzajemnego uznawania między Wspólnotą Europejską a Japonią odnosząca się do wpisania organów oceny zgodności do wykazu zawartego w załączniku sektorowym dotyczącym końcowych urządzeń telekomunikacyjnych i sprzętu radiowego [2021/433]	17
	*	Decyzja nr 3/WE/2020 z dnia 11 lutego 2020 r. Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy Umowy w sprawie wzajemnego uznawania między Wspólnotą Europejską a Japonią odnosząca się do wpisania organów oceny zgodności do wykazu zawartego w załączniku sektorowym dotyczącym końcowych urządzeń telekomunikacyjnych i sprzętu radiowego [2021/434]	19