19.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/250

z dnia 16 lutego 2021 r.

rozporządzenie Rady (EWG) nr 95/93 w odniesieniu do tymczasowego złagodzenia zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie w portach lotniczych Unii w związku z kryzysem związanym z COVID-19

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kryzys związany z COVID-19 doprowadził do gwałtownego spadku natężenia ruchu lotniczego w wyniku znacznego spadku popytu i bezpośrednich środków zastosowanych przez państwa członkowskie i państwa trzecie w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się COVID-19. Od 1 marca 2020 r. kryzys niekorzystnie wpływa na przewoźników lotniczych i tendencja ta utrzyma się prawdopodobnie w najbliższych latach.

(2)

Zaistniała sytuacja jest poza kontrolą przewoźników lotniczych i doprowadziła do dobrowolnego lub narzuconego odwoływania oferowanych przez nich usług lotniczych. W szczególności dobrowolne odwoływanie chroni kondycję finansową przewoźników lotniczych i pozwala uniknąć niekorzystnych skutków środowiskowych wynikających z wykonywania pustych lub prawie pustych przelotów wyłącznie w celu zachowania związanych z nimi czasów na start lub lądowanie.

(3)

Dane liczbowe opublikowane przez Eurocontrol, który jest menedżerem sieci ds. funkcji sieciowych ruchu lotniczego w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, wskazują na utrzymujący się spadek natężenia ruchu lotniczego w stosunku do poprzedniego roku o około 74 % począwszy od połowy czerwca 2020 r.

(4)

Na podstawie znanych rezerwacji z wyprzedzeniem, prognoz Eurocontrol i prognoz epidemiologicznych nie można przewidzieć, kiedy prawdopodobnie zakończy się okres bardzo mocnego spadku popytu spowodowanego kryzysem związanym z COVID-19. Najnowsze prognozy Eurocontrol wskazują, że ruch lotniczy w lutym 2021 r. będzie odpowiadał zaledwie około połowie poziomu z lutego 2020 r. Prognozy dotyczące okresu po tej dacie zależą od szeregu nieznanych czynników, takich jak dostępność szczepionek przeciw COVID-19. W tych okolicznościach przewoźnicy lotniczy, którzy nie wykorzystują swoich czasów na start lub lądowanie zgodnie ze wskaźnikiem wymaganego wykorzystania czasów na start lub lądowanie określonym w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 95/93 (3), nie powinni automatycznie tracić prawa pierwszeństwa do serii czasów na start lub lądowanie określonego w art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia, które w innych okolicznościach by im przysługiwało. W niniejszym rozporządzeniu powinno się ustanowić zasady szczególne w tym celu.

(5)

Przepisy te powinny też dotyczyć potencjalnego negatywnego wpływu na konkurencję między przewoźnikami lotniczymi. W szczególności należy zapewnić, aby przewoźnicy lotniczy gotowi świadczyć usługi mieli prawo wykorzystywać niewykorzystaną przepustowość oraz by mogli utrzymać odnośne czasy na start lub lądowanie w perspektywie długoterminowej. Powinno to pozwolić utrzymać zachęty dla przewoźników lotniczych do wykorzystywania przepustowości portów lotniczych, co z kolei byłoby korzystne dla konsumentów.

(6)

Zgodnie z tymi zasadami należy zatem określić na ograniczony okres warunki, na jakich przewoźnicy lotniczy zachowują uprawnienia do serii czasów na start lub lądowanie na podstawie art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 95/93 oraz ustanowić wymogi dotyczące udostępniania przez przewoźników lotniczych, których to dotyczy, niewykorzystanej przepustowości.

(7)

W okresie, w którym kryzys związany z COVID-19 negatywnie odbija się na transporcie lotniczym, należy rozszerzyć definicję terminu „nowy podmiot”, aby zwiększyć liczbę objętych nią przewoźników lotniczych, dając tym samym większej liczbie przewoźników lotniczych możliwość rozpoczęcia i rozszerzenia działalności, jeżeli taki jest ich zamiar. Należy jednak ograniczyć przywileje przysługujące objętym tą definicją przewoźnikom lotniczym do faktycznych nowych operatorów, wykluczając wszelkich przewoźników lotniczych, którzy wraz ze swoją spółką dominującą lub własnymi spółkami zależnymi lub spółkami zależnymi swojej spółki dominującej posiadają ponad 10 % całkowitej liczby czasów na start lub lądowanie przydzielonych na dany dzień w jakimkolwiek porcie lotniczym.

(8)

W okresie stosowania złagodzonych zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie, w systemie przydziału czasów na start lub lądowanie powinno się uwzględniać wysiłki przewoźników lotniczych, którzy wykonali loty z wykorzystaniem czasów na start lub lądowanie należących do serii, do której na podstawie art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 95/93 uprawniony jest inny przewoźnik lotniczy, ale które zostały udostępnione koordynatorowi czasów na start lub lądowanie w celu tymczasowego ponownego przydziału. W związku z tym przewoźnicy lotniczy, którzy wykorzystali co najmniej pięć czasów na start lub lądowanie z serii, powinni mieć pierwszeństwo przy przydzielaniu odnośnych serii na następny równoważny okres rozkładowy, o ile nie wystąpi o nie przewoźnik lotniczy uprawniony do tych czasów na podstawie tych artykułów.

(9)

Wprowadzenie szczególnych środków sanitarnych związanych z COVID-19 w portach lotniczych może zmniejszyć dostępną przepustowość, w związku z czym konieczne może być ustanowienie szczególnych parametrów koordynacyjnych COVID-19. W takich sytuacjach, a także w celu umożliwienia właściwego stosowania tych parametrów, koordynatorzy powinni być uprawnieni do dostosowywania harmonogramu czasów na start lub lądowanie przydzielonych przewoźnikom lotniczym na podstawie art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 95/93 lub do anulowania takich czasów na start lub lądowanie w okresie rozkładowym, w którym mają zastosowanie szczególne środki sanitarne związane z COVID-19.

(10)

Aby ułatwić wykorzystanie przepustowości portów lotniczych w letnim okresie rozkładowym w 2021 r., przewoźnikom lotniczym powinno się zezwolić na zwracanie do koordynatora historycznych przydziałów czasu na start lub lądowanie przed rozpoczęciem okresu rozkładowego, tak aby można je było ponownie przydzielić na zasadzie ad hoc. Przewoźnicy lotniczy zwracający pełne serie czasów na start lub lądowanie przed upływem terminu ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu powinni zachować przysługujące im uprawnienia do tej samej serii czasów na start lub lądowanie w tym porcie lotniczym w letnim okresie rozkładowym w 2022 r. Z myślą o pozostałych środkach łagodzenia zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie zawartych w niniejszym rozporządzeniu, przewoźnikom lotniczym posiadającym znaczną liczbę czasów na start lub lądowanie w danym porcie lotniczym należy zezwolić na zwrot w ten sposób nie więcej niż połowy ich czasów na start lub lądowanie.

(11)

Z zastrzeżeniem spoczywającego na państwach członkowskich obowiązku przestrzegania prawa Unii, a w szczególności przepisów określonych w Traktatach oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 (4), negatywne skutki ewentualnych środków przyjętych przez organy publiczne państw członkowskich lub państw trzecich w celu zaradzenia rozprzestrzenianiu się COVID-19 i ograniczających w ostatniej chwili możliwości podróżowania nie powinny być przerzucane na przewoźników lotniczych i powinny być łagodzone w przypadku, gdy środki te mają istotny wpływ na rentowność lub możliwość podróżowania lub popyt na dane trasy. Powinno to obejmować środki, które prowadzą do częściowego lub całkowitego zamknięcia granicy lub przestrzeni powietrznej lub częściowego lub całkowitego zamknięcia lub zmniejszenia przepustowości danych portów lotniczych, ograniczeń dotyczących przemieszczania się załóg lotniczych, które znacznie utrudniają świadczenie usług lotniczych, poważnych utrudnień w podróżowaniu pasażerów z dowolnym przewoźnikiem na danej trasie, w tym ograniczeń podróży, ograniczeń przemieszczania się lub ograniczeń związanych z kwarantanną w państwie lub regionie docelowym lub ograniczeń dostępności usług niezbędnych do bezpośredniego wspierania świadczenia usługi lotniczej. Środki łagodzące powinny zapewniać, aby przewoźnicy lotniczy nie byli karani za niewykorzystanie czasów na start lub lądowanie, kiedy jest ono wynikiem takich środków ograniczających, które w momencie przydzielania czasów na start lub lądowanie nie były jeszcze opublikowane. Ukierunkowane złagodzenie skutków nałożenia takich środków powinno być ograniczone w czasie i w każdym przypadku nie powinno przekraczać dwóch następujących po sobie okresów rozkładowych.

(12)

W okresach, w których na popyt znacząco wpływa kryzys związany z COVID-19, przewoźników lotniczych należy w niezbędnym zakresie zwolnić z wymogów dotyczących wykorzystania czasów na start lub lądowanie w celu zachowania uprawnień do tych czasów na start lub lądowanie w kolejnym równoważnym okresie rozkładowym. Powinno to umożliwić przewoźnikom lotniczym zwiększenie oferty usług, kiedy pozwolą na to okoliczności. Ustalony w tym celu niższy wskaźnik minimalnego wykorzystania czasów na start lub lądowanie powinien uwzględniać prognozy dotyczące ruchu lotniczego na 2021 r., począwszy od początku 2021 r., które przewidywały 50 % natężenia ruchu z 2019 r., niepewność wynikającą z kryzysu związanego z COVID-19 oraz przywracanie ufności konsumenckiej i natężenia ruchu.

(13)

Aby uwzględnić zmieniający się wpływ kryzysu związanego z COVID-19 oraz wynikający z tego brak jasności co do kierunku, w jakim będzie zmieniało się natężenie ruchu w perspektywie średnioterminowej, a także w celu elastycznego reagowania na wyzwania – w przypadku, gdy jest to bezwzględnie konieczne i uzasadnione – przed którymi stoi w konsekwencji sektor transportu lotniczego, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany okresu stosowania złagodzonych zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie oraz wartości procentowych wskaźnika minimalnego wykorzystania czasów na start lub lądowanie w określonym przedziale. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (5). W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(14)

Aby móc poczynić niezbędne przygotowania w odpowiednim czasie, przewoźnicy lotniczy i koordynatorzy muszą być świadomi warunków, jakie należy stosować w odniesieniu do wykorzystywania czasów na start lub lądowanie w danym okresie rozkładowym. Komisja powinna w związku z tym dążyć do jak najszybszego przyjęcia aktów delegowanych i w każdym przypadku przyjmować tego rodzaju akty przed upływem terminu zwrotu czasów na start lub lądowanie określonego w art. 10 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 95/93.

(15)

Porty lotnicze, dostawcy usług lotniskowych i przewoźnicy lotniczy potrzebują informacji na temat dostępnej przepustowości na potrzeby odpowiedniego planowania. Przewoźnicy lotniczy powinni udostępnić koordynatorowi – możliwie jak najszybciej i nie później niż trzy tygodnie przed planowaną datą lotu – w celu ewentualnego ponownego przydziału na rzecz innych przewoźników lotniczych czasy na start lub lądowanie, których nie zamierzają wykorzystać. W przypadku wielokrotnego i umyślnego naruszania tego wymogu lub innych wymogów ustanowionych w rozporządzeniu (EWG) nr 95/93 przez przewoźników lotniczych, powinni oni podlegać odpowiednim sankcjom lub równoważnym środkom.

(16)	Jeżeli koordynator jest przekonany, że przewoźnik lotniczy zaprzestał działalności w danym porcie lotniczym, powinien natychmiast pozbawić tego przewoźnika lotniczego czasów na start lub lądowanie i umieścić je w puli w celu ponownego przydziału na rzecz innych przewoźników.

(17)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie zasad szczególnych i zwolnienie z ogólnych zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie przez ograniczony okres w celu złagodzenia skutków kryzysu związanego z COVID-19 dla ruchu lotniczego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skalę działania i skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu

(18)

Z uwagi na pilną potrzebę wynikającą z nadzwyczajnych okoliczności wywołanych kryzysem związanym z COVID-19, uznano za właściwe przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(19)	Aby umożliwić szybkie zastosowanie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w trybie pilnym, następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (EWG) nr 95/93 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się punkt w brzmieniu:

„ba)

w okresie, o którym mowa w art. 10a ust. 3, »nowy podmiot« oznacza:

(i)

przewoźnika lotniczego ubiegającego się, jako część serii przydziałów czasów na start lub lądowanie, o przydziały czasu na start lub lądowanie w porcie lotniczym danego dnia, w przypadku gdy, jeżeli wniosek przewoźnika został zaakceptowany, będzie posiadał w sumie nie więcej niż siedem przydziałów czasu na start lub lądowanie danego dnia w danym porcie lotniczym; lub

(ii)

przewoźnika lotniczego ubiegającego się o serię przydziałów na start lub lądowanie w celu świadczenia ciągłej regularnej usługi pasażerskiej między dwoma portami lotniczymi w Unii, w przypadku gdy najwyżej dwóch innych przewoźników lotniczych prowadzi tą samą ciągłą regularną usługę między tymi portami lotniczymi w danym dniu, w przypadku gdy, jeżeli wniosek przewoźnika został zaakceptowany, przewoźnik lotniczy mimo wszystko będzie posiadał mniej niż dziewięć przydziałów czasu na start lub lądowanie danego dnia w danym porcie lotniczym na tą ciągłą usługę.

Przewoźnik lotniczy, który wraz ze swoją spółką dominującą, własnymi spółkami zależnymi lub spółkami zależnymi swojej spółki dominującej posiada ponad 10 % wszystkich czasów na start lub lądowanie przydzielonych na dany dzień w danym porcie lotniczym, nie może być uważany za nowy podmiot w tym porcie lotniczym;”;

dodaje się literę w brzmieniu:

„n)

»parametry koordynacyjne COVID-19« oznaczają zmienione parametry koordynacyjne, powodujące zmniejszenie dostępnej przepustowości portu lotniczego w koordynowanym porcie lotniczym w wyniku wprowadzenia przez państwa członkowskie szczególnych środków sanitarnych w odpowiedzi na kryzys związany z COVID-19.”;

art. 7 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1. Przewoźnicy lotniczy prowadzący działalność lub zamierzający prowadzić działalność w portach lotniczych z organizacją rozkładów lub w koordynowanych portach lotniczych przedkładają odpowiednio organizatorowi rozkładów lub koordynatorowi wszelkie istotne wymagane przez nich informacje. Wszelkie istotne informacje należy przedłożyć w formacie i w terminie określonym przez organizatora rozkładów lub koordynatora. W szczególności przewoźnik lotniczy powiadamia koordynatora, wraz z wnioskiem o przydział, czy będzie korzystał ze statusu nowego podmiotu, zgodnie z art. 2 lit. b) lub ba), w odniesieniu do czasów na start lub lądowanie wskazanych we wniosku.”;

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w ust. 2 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 7, 8a i 9, art. 10 ust. 1 i 2a oraz art. 14, ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania, jeżeli spełnione są następujące warunki:”;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2a. W okresie, o którym mowa w art. 10a ust. 3, serię czasów na start lub lądowanie, zwróconą do puli czasów na start lub lądowanie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu na koniec okresu rozkładowego (zwanego dalej »referencyjnym okresem rozkładowym«), przydziela się, na wniosek, na następny równoważny okres rozkładowy przewoźnikowi lotniczemu, który wykorzystał co najmniej pięć czasów na start lub lądowanie z danej serii po zastosowaniu art. 10a ust. 7 w referencyjnym okresie rozkładowym, pod warunkiem że serii czasów na start lub lądowanie nie przydzielono już na następny równoważny okres rozkładowy zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu przewoźnikowi lotniczemu, któremu seria ta została przydzielona pierwotnie.

W przypadku gdy więcej niż jeden wnioskodawca spełnia wymogi akapitu pierwszego, pierwszeństwo przyznaje się przewoźnikowi lotniczemu, który wykorzystał większą liczbę czasów na start lub lądowanie z danej serii.”;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„6a. W okresie, w którym zastosowanie mają parametry koordynacyjne COVID-19, oraz aby umożliwić właściwe stosowanie tych parametrów koordynacyjnych, koordynator, po wysłuchaniu zainteresowanego przewoźnika lotniczego, może zmienić harmonogram wnioskowanych lub przydzielonych czasów na start lub lądowanie przypadających w okresie określonym w art. 10a ust. 3 lub je anulować. W tym kontekście koordynator uwzględnia dodatkowe zasady i wytyczne, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, na warunkach w nim określonych.”;

w art. 8a ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

a)	Czasów na start lub lądowanie przydzielonych nowemu podmiotowi, jak określono w art. 2 lit. b) lub ba), nie można przenosić zgodnie z ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu na okres dwóch równoważnych okresów rozkładowych, z wyjątkiem przypadku zgodnego z prawem przejęcia działalności upadłego przedsiębiorstwa.
b)	Czasów na start lub lądowanie przydzielonych nowemu podmiotowi, jak określono w art. 2 lit. b) ppkt (ii) i (iii) lub w art. 2 lit. ba) ppkt (ii), nie można przenosić na inne trasy zgodnie z ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu na okres dwóch równoważnych okresów rozkładowych, chyba że nowy podmiot będzie traktowany z takim samym pierwszeństwem na nowej trasie jak na trasie pierwotnej.
c)	Czasów na start lub lądowanie przydzielonych nowemu podmiotowi, jak określono w art. 2 lit. b) lub ba), nie można wymieniać zgodnie z ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu na okres dwóch równoważnych okresów rozkładowych, chyba że ma to na celu uzyskanie lepszego terminu czasu na start lub lądowanie dla tych usług w odniesieniu do terminów będących przedmiotem pierwotnego wniosku.”;

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2a. Niezależnie od ust. 2 seria czasów na start lub lądowanie przydzielonych na okres rozkładowy od dnia 28 marca 2021 r. do dnia 30 października 2021 r. uprawnia przewoźnika lotniczego do takiej samej serii czasów na start lub lądowanie w okresie rozkładowym od dnia 27 marca 2022 r. do dnia 29 października 2022 r., pod warunkiem że przewoźnik lotniczy udostępni koordynatorowi pełną serię czasów na start lub lądowanie do ponownego przydziału przed dniem 28 lutego 2021 r. Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie do serii czasów na start lub lądowanie, które zostały przydzielone temu samemu przewoźnikowi w okresie rozkładowym od dnia 29 marca 2020 r. do dnia 24 października 2020 r. Liczba czasów na start lub lądowanie, z których dany przewoźnik lotniczy może skorzystać na mocy niniejszego ustępu, jest ograniczona do 50 % liczby czasów na start lub lądowanie przydzielonych temu samemu przewoźnikowi w okresie rozkładowym od dnia 29 marca 2020 r. do dnia 24 października 2020 r.; nie dotyczy to przewoźnika lotniczego, któremu przydzielono średnio mniej niż 29 czasów na start lub lądowanie tygodniowo w poprzednim równoważnym okresie rozkładowym w danym porcie lotniczym.”;

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

dodaje się literę w brzmieniu:

„e)

w okresie, o którym mowa w art. 10a ust. 3, wprowadzenie przez organy publiczne środków mających na celu przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się COVID-19 na jednym końcu trasy, w odniesieniu do której dane czasy na start lub lądowanie zostały wykorzystane lub miały zostać wykorzystane, pod warunkiem że środki te nie były opublikowane w momencie przydziału serii czasów na start lub lądowanie, mają istotny wpływ na rentowność lub możliwość podróży lub popyt na danych trasach oraz że powodują one którąkolwiek z poniższych sytuacji:

(i)	częściowe lub całkowite zamknięcie granicy lub przestrzeni powietrznej lub częściowe albo całkowite zamknięcie lub zmniejszenie przepustowości danego portu lotniczego przez znaczną część odpowiedniego okresu rozkładowego,

(ii)

poważne utrudnienia w podróżowaniu pasażerów z dowolnym przewoźnikiem na danej bezpośredniej trasie przez znaczną część odpowiedniego okresu rozkładowego, obejmujące:

—	ograniczenia podróży ze względu na narodowość lub miejsce zamieszkania, zakaz wszelkich niekoniecznych podróży lub zakaz lotów z lub do niektórych krajów lub obszarów geograficznych,

—	ograniczenia przemieszczania się lub kwarantannę lub izolację w granicach kraju lub regionu, w którym znajduje się port lotniczy przeznaczenia (w tym punkty pośrednie),

—	ograniczenia dostępności usług niezbędnych do bezpośredniego wsparcia świadczenia usługi lotniczej,

(iii)

ograniczenia przemieszczania się załóg lotniczych znacznie utrudniające wykonywanie przewozów lotniczych z lub do obsługiwanych portów lotniczych, w tym nagłe zakazy wjazdu lub unieruchomienie załogi w nieoczekiwanych miejscach w wyniku kwarantanny.”;

(ii)

dodaje się akapit w brzmieniu:

„Lit. e) ma zastosowanie w okresie, w którym stosuje się określone w nim środki, i przez dodatkowy okres nieprzekraczający sześciu tygodni w granicach określonych w akapitach trzecim, czwartym i piątym. Jeżeli jednak środki, o których mowa w lit. e), przestają mieć zastosowanie, gdy do końca okresu rozkładowego pozostaje mniej niż sześć tygodni, lit. e) ma zastosowanie do pozostałej części sześciotygodniowego okresu wyłącznie w przypadku gdy w kolejnym okresie rozkładowym czasy na start lub lądowanie są wykorzystywane na tej samej trasie.

Lit. e) ma zastosowanie wyłącznie do czasów na start lub lądowanie wykorzystywanych przez przewoźnika lotniczego na trasach, na których były one już wykorzystywane przed opublikowaniem środków, o których mowa w tej literze.

Lit. e) przestaje mieć zastosowanie w przypadku gdy przewoźnik lotniczy wykorzystuje dane czasy na start lub lądowanie do zmiany trasy na taką, która nie podlega środkom wprowadzonym przez organy publiczne.

Przewoźnicy lotniczy mogą uzasadnić niewykorzystanie danego czasu na start lub lądowanie zgodnie z lit. e) przez maksymalnie dwa następujące po sobie okresy rozkładowe.”;

c)	ust. 6 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Wśród wniosków nowych podmiotów, pierwszeństwa udziela się przewoźnikom lotniczym kwalifikującym się do statusu nowego podmiotu na podstawie art. 2 lit. b) ppkt (i) i (ii), art. 2 lit. b) ppkt (i) i (iii) lub art. 2 lit. ba) ppkt (i) i (ii).”;

art. 10a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 10a

Przydział czasów na start lub lądowanie w związku z kryzysem związanym z COVID-19

1. Na użytek art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 koordynatorzy przyjmują, że czasy na start lub lądowanie przydzielone na okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 27 marca 2021 r. zostały wykorzystane przez przewoźnika lotniczego, któremu zostały pierwotnie przydzielone.

2. Na użytek art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 koordynatorzy przyjmują, że czasy na start lub lądowanie przydzielone na okres od dnia 23 stycznia 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. zostały wykorzystane przez przewoźnika lotniczego, któremu zostały pierwotnie przydzielone, w odniesieniu do usług lotniczych między portami lotniczymi w Unii a portami lotniczymi w Chińskiej Republice Ludowej albo w Specjalnym Regionie Administracyjnym Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej.

3. W odniesieniu do czasów na start lub lądowanie, które nie zostały udostępnione koordynatorowi w celu ponownego przydziału zgodnie z art. 10 ust. 2a w okresie od dnia 28 marca 2021 r. do dnia 30 października 2021 r. oraz do celów art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2, jeżeli przewoźnik lotniczy wykaże wobec koordynatora, że dane serie czasów na start lub lądowanie zostały wykorzystane, jak stwierdził koordynator, przez tego przewoźnika lotniczego przez przynajmniej 50 % czasu podczas okresu rozkładowego, na który zostały przydzielone, przewoźnik lotniczy jest uprawniony do tej samej serii czasów na start lub lądowanie w następnym równoważnym okresie rozkładowym.

W odniesieniu do okresu, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, wartość procentowa, o której mowa w art. 10 ust. 4 oraz w art. 14 ust. 6 lit. a), wynosi 50 %.

4. W odniesieniu do czasów na start lub lądowanie od dnia 9 kwietnia 2020 r. do dnia 27 marca 2021 r., ust. 1 ma zastosowanie wyłącznie w przypadku gdy przewoźnik lotniczy zwrócił koordynatorowi odpowiednie niewykorzystane czasy na start lub lądowanie w celu ponownego przydziału innym przewoźnikom lotniczym.

5. Jeżeli na podstawie danych opublikowanych przez Eurocontrol, który jest menedżerem sieci ds. funkcji sieciowych ruchu lotniczego w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, Komisja stwierdzi, że utrzymuje się i że zgodnie z prognozami Eurocontrol prawdopodobnie utrzyma się ograniczenie natężenia ruchu lotniczego w porównaniu z poziomem w analogicznym okresie 2019 r., a także uzna, na podstawie najlepszych dostępnych danych naukowych, że wynika to z kryzysu związanego z COVID-19, przyjmuje ona zgodnie z art. 12a akty delegowane w celu odpowiedniej zmiany okresu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania – o ile jest to bezwzględnie konieczne w celu uwzględnienia zmieniającego się wpływu kryzysu związanego z COVID-19 na natężenie ruchu lotniczego – aktów delegowanych zgodnie z art. 12a w celu zmiany wartości procentowych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w zakresie od 30 % do 70 %. W tym celu Komisja uwzględnia zmiany, które nastąpiły od dnia 20 lutego 2021 r., na podstawie następujących elementów:

a)	publikowane przez Eurocontrol dane dotyczące natężenia ruchu i prognozowanego ruchu;

b)	zmiany tendencji w ruchu lotniczym podczas okresów rozkładowych z uwzględnieniem zmian zaobserwowanych od początku kryzysu związanego z COVID-19; oraz

c)	wskaźniki odnoszące się do popytu na lotnicze przewozy pasażerskie i towarowe, w tym tendencje dotyczące wielkości floty, wykorzystania floty i współczynników wypełnienia miejsc w samolocie.

Akty delegowane na podstawie niniejszego ustępu przyjmuje się nie później niż w dniu 31 grudnia w odniesieniu do następnego letniego okresu rozkładowego i nie później niż w dniu 31 lipca w odniesieniu do następnego zimowego okresu rozkładowego.

6. W przypadku gdy ze względu na długotrwały wpływ kryzysu związanego z COVID-19 na sektor transportu lotniczego w Unii Europejskiej, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 12b.

7. W okresie, o którym mowa w ust. 3, przewoźnicy lotniczy udostępniają koordynatorowi w celu ponownego przydziału innym przewoźnikom lotniczym wszelkie czasy na start lub lądowanie, których nie zamierzają wykorzystać, nie później niż trzy tygodnie przed datą operacji.”;

7)	w art. 12a ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 10a, powierza się Komisji do dnia 21 lutego 2022 r.”;

w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

a)	ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje lub równoważne środki wobec przewoźników lotniczych, którzy wielokrotnie i umyślnie naruszają przepisy niniejszego rozporządzenia.”;

w ust. 6 dodaje się następującą literę:

„c)

Jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 10a ust. 3, na podstawie dostępnych mu informacji koordynator stwierdzi, że przewoźnik lotniczy zaprzestał działalności w porcie lotniczym i nie jest już w stanie wykorzystać przydzielonych mu czasów na start lub lądowanie, po wysłuchaniu danego przewoźnika lotniczego, koordynator pozbawia tego przewoźnika lotniczego danej serii czasów na start lub lądowanie w odniesieniu do pozostałego czasu okresu rozkładowego i umieszcza ją w do puli.”;

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 lutego 2021 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

D. M. SASSOLI

Przewodniczący

W imieniu Rady

A. P. ZACARIAS

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 27 stycznia 2021 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 2021 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 15 lutego 2021 r.

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 95/93 z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych Wspólnoty (Dz.U. L 14 z 22.1.1993, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3).

(5) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

19.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/23

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/255

z dnia 18 lutego 2021 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pandemia COVID-19 ma w dalszym ciągu wpływ na międzynarodowe i europejskie lotnictwo cywilne, sprawiając, że przeprowadzanie kontroli na miejscu w celu wyznaczenia i ponownego wyznaczenia przewoźników lotniczych i operatorów ładunków lotniczych w państwach trzecich zgodnie z pkt 6.8 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 (2) nadal jest poważnie utrudnione z obiektywnych powodów, nad którymi ci przewoźnicy lub operatorzy ładunków lotniczych nie mają kontroli.

(2)

Należy zatem przedłużyć stosowanie alternatywnego i przyspieszonego procesu zatwierdzania unijnych środków ochrony lotnictwa w odniesieniu do podmiotów łańcucha dostaw do Unii dotkniętych pandemią COVID-19, poza termin określony w pkt 6.8.1.7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.

(3)

W ramach Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) i Światowej Organizacji Celnej (WCO) Unia promowała opracowanie międzynarodowej koncepcji polityki dotyczącej danych ładunku przekazywanych przed załadunkiem (PLACI), stosowanej do opisu konkretnego zbioru danych 7 + 1 (3) zgodnie z ramami norm SAFE Światowej Organizacji Celnej (SAFE FoS). Dane dotyczące przesyłek, dostarczane organom regulacyjnym przez spedytorów, przewoźników lotniczych, operatorów pocztowych, integratorów, zarejestrowanych agentów lub inne podmioty jak najszybciej przed załadowaniem ładunku na statek powietrzny w ostatnim punkcie odlotu, umożliwiają wdrożenie dodatkowej warstwy ochrony, która polega na przeprowadzeniu przez urząd celny wprowadzenia analizy zagrożenia i ryzyka przed odlotem.

(4)

Przed załadunkiem towarów na statek powietrzny odlatujący z państwa trzeciego należy w związku z tym jak najszybciej po otrzymaniu minimalnego zestawu danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej, o której mowa w art. 106 ust. 2 i 2a rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (4), przeprowadzić na potrzeby ochrony lotnictwa cywilnego pierwszą analizę ryzyka dotyczącą towarów wprowadzanych na obszar celny Unii drogą powietrzną. Wymóg przeprowadzenia pierwszej analizy ryzyka powinien mieć zastosowanie od dnia 15 marca 2021 r.

(5)

W art. 186 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (5) określono proces analizy ryzyka i kontroli wdrażany przez urząd celny pierwszego wprowadzenia, a w art. 182 tego rozporządzenia ustanowiono system kontroli importu (ICS2), opracowany przez Komisję i państwa członkowskie we wzajemnym porozumieniu, jako zharmonizowany unijny interfejs dla przedsiębiorców do przedkładania informacji, składania wniosków o sprostowanie, składania wniosków o unieważnienie, przetwarzania i przechowywania danych zawartych w przywozowych deklaracjach skróconych oraz do wymiany powiązanych informacji z organami celnymi.

(6)

Ponieważ, począwszy od dnia 15 marca 2021 r., wyniki analizy ryzyka związanego z danymi ładunku przekazywanymi przed załadunkiem mogą wymagać zastosowania szczególnych łagodzących środków ochrony lotnictwa przez operatorów uczestniczących w łańcuchu dostaw do Unii podczas ich operacji wykonywanych w państwie trzecim, należy pilnie wprowadzić odpowiednie przepisy wykonawcze dotyczące ochrony lotnictwa cywilnego.

(7)

Obecna pandemia COVID-19 poważnie wpływa na zdolność portów lotniczych w Unii do zakończenia procesu instalowania systemów wykrywania materiałów wybuchowych (EDS) spełniających normę 3. Komisja i państwa członkowskie są nadal bardzo zaangażowane w zakończenie wdrażania najnowszej technologii kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego. Opracowano nowy plan działania, aby umożliwić dodatkową elastyczność w dostosowywaniu się do obecnej sytuacji, zgodnie z mechanizmem ustalania priorytetów w oparciu o kategorie portów lotniczych, a także aby uwidocznić wprowadzanie wyższych norm w zakresie skuteczności wykrywania.

(8)

Doświadczenia zdobyte podczas wdrażania rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 wskazują na potrzebę dokonania pewnych zmian w trybach wprowadzania w życie niektórych wspólnych podstawowych norm. Należy dostosować warunki wdrażania niektórych z tych norm, aby doprecyzować, zharmonizować, uprościć i wzmocnić niektóre szczególne środki ochrony lotnictwa, zwiększyć jasność prawa, ujednolicić wspólną interpretację przepisów oraz zapewnić jak najlepsze wdrożenie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Pkt 1 i 22 załącznika stosuje się jednak od dnia 15 marca 2021 r., pkt 2 załącznika stosuje się od dnia 1 marca 2022 r., a pkt 14 stosuje się od dnia 1 lipca 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 299 z 14.11.2015, s. 1).

(3) Nazwa nadawcy, adres nadawcy, nazwa odbiorcy, adres odbiorcy, liczba opakowań, całkowita masa brutto, opis ładunku oraz spedytorski lub kapitański lotniczy list przewozowy.

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się pkt 6.0.4 w brzmieniu:

„6.0.4.

Do celów niniejszego załącznika »dane ładunku przekazywane przed załadunkiem« lub »PLACI« oznaczają proces pierwszej analizy ryzyka do celów ochrony lotnictwa w odniesieniu do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii (*) drogą powietrzną.

(*) Ponieważ Islandia nie jest częścią obszaru celnego Unii, do celów pkt 6.8.7 niniejszego załącznika Islandia jest uznawana za państwo trzecie.”;"

dodaje się pkt 6.1.4, 6.1.5 i 6.1.6 w brzmieniu:

„6.1.4.

Dostęp ładunku i poczty do stref zastrzeżonych lotniska może zostać przyznany wyłącznie po ustaleniu, do której z poniższych kategorii należy podmiot przewożący przesyłkę ze strefy ogólnodostępnej:

a)	zarejestrowany agent;

b)	znany nadawca;

c)	przewoźnik wyznaczony zgodnie z pkt 6.6.1.1 lit. c), przewożący przesyłki, w odniesieniu do których zastosowano wcześniej środki kontroli w zakresie ochrony;

d)	żaden z podmiotów, o których mowa w lit. a), b) i c).

6.1.5.

Jeżeli zastosowanie ma pkt 6.1.4 lit. c), zarejestrowanemu agentowi, przewoźnikowi lotniczemu lub zarządzającemu portem lotniczym udostępnia się kopię podpisanej deklaracji zawartej w dodatku 6-E, dającej dostęp do stref zastrzeżonych lotniska, chyba że spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a)	przewoźnik sam jest zarejestrowanym agentem;

b)	przewóz odbywa się w imieniu zarejestrowanego agenta lub przewoźnika lotniczego odbierającego przesyłkę w strefach zastrzeżonych lotniska.

Przedstawienie przez przewoźnika kopii podpisanej deklaracji zawartej w dodatku 6-E można zastąpić równoważnym mechanizmem uprzedniego powiadamiania punktu dostępu, zapewnianym albo przez znanego nadawcę lub zarejestrowanego agenta poza portem lotniczym, w imieniu którego przewóz jest wykonywany, albo przez zarejestrowanego agenta lub przewoźnika lotniczego odbierającego przesyłkę w strefie zastrzeżonej lotniska.

6.1.6.

Przesyłki zawierające ładunek lub pocztę, w odniesieniu do których nie zastosowano wcześniej środków kontroli w zakresie ochrony, mogą zostać dopuszczone do stref zastrzeżonych lotniska pod warunkiem zastosowania jednego z następujących wariantów:

a)	poddanie kontroli bezpieczeństwa przed ich wprowadzeniem do tej strefy, zgodnie z pkt 6.2 i na odpowiedzialność odbierającego przesyłkę zarejestrowanego agenta lub przewoźnika lotniczego;

b)	eskorty do pomieszczeń zarejestrowanego agenta lub przewoźnika lotniczego znajdujących się w strefach zastrzeżonych lotniska, za które odpowiadają.

Od momentu dostawy przesyłki takie są zabezpieczone przed nieupoważnioną ingerencją do czasu poddania ich kontroli bezpieczeństwa.

Personel eskortujący takie przesyłki lub zabezpieczający je przed nieupoważnioną ingerencją został zatrudniony zgodnie z pkt 11.1.1 i przeszkolony co najmniej zgodnie z pkt 11.2.3.9.”;

pkt 6.3.1.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

właściwy organ lub unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa, działający w imieniu organu, sprawdza program ochrony przed przeprowadzeniem wizji lokalnej wymienionych lokalizacji w celu dokonania oceny, czy wnioskodawca spełnia wymogi rozporządzenia (WE) nr 300/2008 i aktów wykonawczych przyjętych na jego podstawie.

Z wyjątkiem wymogów dotyczących kontroli bezpieczeństwa określonych w pkt 6.2, sprawdzenie lokalizacji wnioskodawcy przez właściwy organ celny, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (*), traktuje się jako wizję lokalną, jeżeli przeprowadzono je nie wcześniej niż 3 lata przed dniem, w którym wnioskodawca ubiega się o zatwierdzenie jako zarejestrowany agent. Wnioskodawca udostępnia do dalszej inspekcji pozwolenie AEO i odpowiednią ocenę organów celnych.

(*) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).”;"

pkt 6.3.1.4 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Z wyjątkiem wymogów dotyczących kontroli bezpieczeństwa określonych w pkt 6.2 sprawdzenie lokalizacji zarejestrowanego agenta przez właściwy organ celny, przeprowadzone zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, traktuje się jako wizję lokalną.”;

pkt 6.3.1.5 otrzymuje brzmienie:

„6.3.1.5.

W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że zarejestrowany agent utracił zdolność przestrzegania wymogów rozporządzenia (WE) nr 300/2008, cofa podmiotowi status zarejestrowanego agenta dla określonej lub określonych lokalizacji.

Bezzwłocznie po cofnięciu statusu, a w każdym razie nie później niż w terminie 24 godzin od cofnięcia, właściwy organ zapewnia odnotowanie zmiany statusu byłego zarejestrowanego agenta w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw«.

W przypadku gdy zarejestrowany agent nie jest już posiadaczem pozwolenia AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (*) i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, lub jeżeli jego pozwolenie AEO zawieszono z powodu nieprzestrzegania art. 39 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i art. 28 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, właściwy organ podejmuje odpowiednie działania w celu zapewnienia zgodności zarejestrowanego agenta z wymogami rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

Zarejestrowany agent informuje właściwy organ o wszelkich zmianach związanych z jego pozwoleniem AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia (UE) 2015/2447.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).”;"

pkt 6.3.1.8 otrzymuje brzmienie:

„6.3.1.8.

Właściwy organ udostępnia organom celnym wszelkie informacje dotyczące statusu zarejestrowanego agenta, jakie mogą być istotne w odniesieniu do posiadania pozwolenia AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Informacje te obejmują informacje dotyczące nowych zatwierdzeń zarejestrowanych agentów, cofnięcia statusu zarejestrowanego agenta, ponownego zatwierdzenia oraz inspekcji, harmonogramów działań weryfikacyjnych i wyników tych czynności.

Zasady tej wymiany informacji ustala się między właściwym organem i krajowymi organami celnymi.”;

pkt 6.3.2.6 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g)	otrzymany od właściwego organu niepowtarzalny identyfikator każdego zarejestrowanego agenta, który zaakceptował status ochrony nadany przesyłce przez innego zarejestrowanego agenta, w tym w trakcie operacji transferu.”;

w pkt 6.3.2.6 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Ładunek transferowy lub pocztę transferową, w odniesieniu do których przewoźnik lotniczy lub zarejestrowany agent działający w jego imieniu nie jest w stanie potwierdzić w dokumentacji towarzyszącej informacji wymaganych na mocy niniejszego punktu lub pkt 6.3.2.7, stosownie do przypadku, poddaje się kontroli bezpieczeństwa przed załadunkiem na pokład statku powietrznego przed kolejnym lotem.”;

pkt 6.4.1.2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

sprawdzenie lokalizacji wnioskodawcy przez właściwy organ celny, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, traktuje się jako wizję lokalną, jeżeli przeprowadzono je nie wcześniej niż 3 lata przed dniem, w którym wnioskodawca ubiega się o zatwierdzenie jako znany nadawca. W takich przypadkach wnioskodawca musi podać informacje wymagane w części pierwszej »listy kontrolnej zatwierdzania znanych nadawców« zawartej w dodatku 6-C i przesłać je do właściwego organu, razem z deklaracją zobowiązań, którą podpisuje prawny przedstawiciel wnioskodawcy lub osoba odpowiedzialna za ochronę tego podmiotu.

Wnioskodawca udostępnia do dalszej inspekcji pozwolenie AEO i odpowiednią ocenę organów celnych.

Podpisaną deklarację zatrzymuje właściwy organ lub unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa, który udostępnia ją właściwemu organowi na jego wniosek;”;

10)	pkt 6.4.1.4 akapit trzeci otrzymuje brzmienie: „Sprawdzenie lokalizacji znanego nadawcy przez właściwy organ celny, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, traktuje się jako wizję lokalną.”;

11)

pkt 6.4.1.5 otrzymuje brzmienie:

„6.4.1.5.

W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że znany nadawca utracił zdolność przestrzegania wymogów rozporządzenia (WE) nr 300/2008, cofa podmiotowi status znanego nadawcy dla określonej (określonych) lokalizacji.

Bezzwłocznie po cofnięciu statusu, a w każdym razie nie później niż w terminie 24 godzin od cofnięcia, właściwy organ zapewnia odnotowanie zmiany statusu znanego nadawcy w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw«.

W przypadku gdy znany nadawca nie jest już posiadaczem pozwolenia AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, lub jeżeli jego pozwolenie AEO zawieszono z powodu nieprzestrzegania art. 39 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i art. 28 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, właściwy organ podejmuje odpowiednie działania w celu zapewnienia zgodności znanego nadawcy z wymogami rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

Znany nadawca informuje właściwy organ o wszelkich zmianach związanych z jego pozwoleniem AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.”;

12)

pkt 6.4.1.7 otrzymuje brzmienie:

„6.4.1.7.

Właściwy organ udostępnia organom celnym wszelkie informacje dotyczące statusu znanego nadawcy, jakie mogą być istotne w odniesieniu do posiadania pozwolenia AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Informacje te obejmują informacje dotyczące nowych zatwierdzeń znanych nadawców, cofnięcia statusu znanego nadawcy, ponownego zatwierdzenia oraz inspekcji, harmonogramów działań weryfikacyjnych i wyników tych czynności.

Zasady tej wymiany informacji ustala się między właściwym organem i krajowymi organami celnymi.”;

13)

pkt 6.5.1 otrzymuje brzmienie:

„6.5.1.

Zarejestrowany agent prowadzi bazę danych zawierającą wszystkie następujące informacje o każdym uznanym nadawcy wyznaczonym przez niego przed dniem 1 czerwca 2017 r.:

a)	dane dotyczące przedsiębiorstwa, zawierające adres siedziby podany w dobrej wierze;

b)	charakter prowadzonej działalności;

c)	dane kontaktowe, w tym dane osoby odpowiedzialnej/osób odpowiedzialnych za ochronę;

d)	numer referencyjny VAT lub numer ewidencyjny w rejestrze przedsiębiorstw;

e)	podpisaną »Deklarację zobowiązań – uznany nadawca« zawartą w dodatku 6-D.

Jeżeli uznany nadawca jest posiadaczem pozwolenia AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i w art. 33 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, numer pozwolenia AEO jest przechowywany w bazie danych, o której mowa w akapicie pierwszym.

Bazę tę udostępnia się właściwemu organowi na potrzeby inspekcji.”;

14)

dodaje się pkt 6.6.1.3, 6.6.1.4 i 6.6.1.5 w brzmieniu:

„6.6.1.3.

Przewoźnik zapewnia, aby personel odbierający, przewożący, przechowujący i dostarczający ładunek lotniczy i pocztę lotniczą, w odniesieniu do których zastosowano środki kontroli w zakresie ochrony, przeszedł co najmniej:

a)	sprawdzenie uczciwości, polegające na sprawdzeniu tożsamości i życiorysu lub dostarczonych referencji;

b)	ogólne szkolenie w zakresie świadomości ochrony lotnictwa cywilnego, zgodnie z pkt 11.2.7.

6.6.1.4.

Każdy z członków personelu przewoźnika, któremu udzielono nienadzorowanego dostępu do ładunku i poczty podczas wykonywania któregokolwiek z zadań, o których mowa w pkt 6.6.1.3, lub podczas wdrażania środków kontroli w zakresie ochrony określonych w niniejszym rozdziale:

a)	pomyślnie przeszedł sprawdzenie przeszłości;

b)	odbył szkolenie w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, zgodnie z pkt 11.2.3.9.

6.6.1.5.

W przypadku gdy przewoźnik korzysta z usług innego przedsiębiorstwa w celu wykonywania jednego lub większej liczby zadań, o których mowa w pkt 6.6.1.3, takie inne przedsiębiorstwo musi spełniać następujące warunki:

a)	podpisać z przewoźnikiem umowę na świadczenie usług przewozowych;

b)	powstrzymać się od zlecania dalszego podwykonawstwa;

c)	wdrożyć przepisy pkt 6.6.1.3 i 6.6.1.4, stosownie do przypadku.

Podwykonujący przewoźnik ponosi pełną odpowiedzialność za cały przewóz wykonywany w imieniu agenta lub nadawcy.”;

15)

zdanie wprowadzające w pkt 6.8.1.7 otrzymuje brzmienie:

„W okresie od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r. właściwy organ może odstąpić od procedury ustanowionej w pkt 6.8.2 i tymczasowo wyznaczyć przewoźnika lotniczego jako przewoźnika ACC3, w przypadku gdy zatwierdzenie unijnych środków ochrony lotnictwa nie mogło nastąpić z obiektywnych przyczyn związanych z kryzysem wywołanym przez pandemię COVID-19, pozostających poza zakresem odpowiedzialności danego przewoźnika lotniczego. Wyznaczenie podlega następującym warunkom:”;

16)

pkt 6.8.3.6 i 6.8.3.7 otrzymują brzmienie:

„6.8.3.6.

Po wdrożeniu środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w pkt 6.8.3.1–6.8.3.5, przewoźnik ACC3 lub zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3) odpowiedzialny za stosowanie środków kontroli w zakresie ochrony zapewniają, aby dokumentacja towarzysząca, w formie lotniczego listu przewozowego, równoważnego dokumentu pocztowego lub oddzielnej deklaracji, dostarczona w formie elektronicznej lub na piśmie, zawierała co najmniej następujące informacje:

a)	niepowtarzalny alfanumeryczny identyfikator przewoźnika ACC3;

b)	status ochrony przesyłki, o którym mowa w pkt 6.3.2.6 lit. d), wydany stosownie do przypadku przez ACC3 lub zarejestrowanego agenta zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3);

c)	w stosownych przypadkach niepowtarzalny identyfikator przesyłki, taki jak numer spedytorskiego lub kapitańskiego lotniczego listu przewozowego;

d)	opis zawartości przesyłki lub, w stosownych przypadkach, wskazanie konsolidacji;

e)	powody wydania statusu ochrony, obejmujące zastosowane środki lub metody kontroli bezpieczeństwa lub podstawę zwolnienia przesyłki z kontroli bezpieczeństwa, z zastosowaniem norm przyjętych w systemie deklaracji ICAO dotyczących ochrony przesyłki.

W przypadku konsolidacji przewoźnik ACC3 lub zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3), który dokonał konsolidacji, zachowuje informacje określone w akapicie pierwszym lit. a)–e) w odniesieniu do każdej pojedynczej przesyłki przynajmniej do przewidywanego czasu przylotu przesyłek do pierwszego portu lotniczego w Unii lub przez 24 godziny, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy.

6.8.3.7.

Każdy przewoźnik lotniczy przybywający z państwa trzeciego wymienionego w dodatku 6-F zapewnia zgodność z mającymi zastosowanie elementami określonymi w pkt 6.8.3.6 w odniesieniu do ładunku i poczty przewożonych na pokładzie. Dokumentacja towarzysząca takim przesyłkom musi przynajmniej spełniać wymogi systemu deklaracji dotyczących ochrony przesyłki ICAO lub alternatywnego systemu dostarczającego w równoważny sposób wymagane informacje.”;

17)

pkt 6.8.3.9 otrzymuje brzmienie:

„6.8.3.9.

Z przesyłkami tranzytowymi lub transferowymi przylatującymi z państwa trzeciego nieobjętego przepisami pkt 6.8.3.8, których dokumentacja towarzysząca nie spełnia wymogów określonych w pkt 6.8.3.6, postępuje się przed kolejnym lotem zgodnie z pkt 6.2.”;

18)

zdanie wprowadzające w pkt 6.8.4.11 otrzymuje brzmienie:

„W okresie od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r. właściwy organ może odstąpić od procedury ustanowionej w pkt 6.8.5 i tymczasowo wyznaczyć podmiot z państwa trzeciego jako agenta RA3 lub nadawcę KC3, w przypadku gdy zatwierdzenie unijnych środków ochrony lotnictwa nie mogło nastąpić z obiektywnych przyczyn związanych z kryzysem wywołanym przez pandemię COVID-19, pozostających poza zakresem odpowiedzialności danego podmiotu. Wyznaczenie podlega następującym warunkom:”;

19)

pkt 6.8.4.12 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	wyznaczenie przyznaje się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy i może ono podlegać przedłużeniu w okresie odstępstwa, jak określono w pkt 6.8.4.11.”;

20)	uchyla się pkt 6.8.5.5, 6.8.5.6 i 6.8.5.7;

21)

pkt 6.8.6.1 ppkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

W przypadku gdy Komisja lub właściwy organ ujawni poważne uchybienie dotyczące działalności przewoźnika ACC3, agenta RA3 lub nadawcy KC3, które uznaje się za mające istotny wpływ na całościowy poziom ochrony lotnictwa w Unii, lub otrzyma pisemne informacje na temat takiego uchybienia:

a)	bezzwłocznie powiadamia o tym przewoźnika lub podmiot, którego to dotyczy, wzywając go do złożenia wyjaśnień oraz do wprowadzenia odpowiednich środków w odniesieniu do tego poważnego uchybienia;

b)	bezzwłocznie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję.

Poważne uchybienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może zostać stwierdzone podczas jednej z następujących czynności:

1)	podczas działań w zakresie monitorowania zgodności;

2)	podczas badania dokumentacji, w tym sprawozdania zatwierdzającego unijne środki ochrony lotnictwa w odniesieniu do innych podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw przewoźnika ACC3, agenta RA3 lub nadawcy KC3;

3)	po otrzymaniu od innych organów lub operatorów rzeczowych pisemnych informacji dotyczących działalności danego przewoźnika ACC3, agenta RA3 lub nadawcy KC3, w formie udokumentowanych dowodów wyraźnie wskazujących na naruszenia bezpieczeństwa.”;

22)

dodaje się pkt 6.8.7 w brzmieniu:

„6.8.7. Dane ładunku przekazywane przed załadunkiem (PLACI)

6.8.7.1.

Zgodnie z art. 186 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 analizę PLACI przeprowadza się przed odlotem z państwa trzeciego, po otrzymaniu przez organ celny pierwszego miejsca wprowadzenia minimalnego zestawu danych w przywozowej deklaracji skróconej, o którym mowa w art. 106 ust. 2 i 2a rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (*).

6.8.7.2.

W trakcie analizy PLACI i jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by urząd celny pierwszego wprowadzenia podejrzewał, że przesyłka wprowadzana na obszar celny Unii drogą powietrzną może stanowić poważne zagrożenie dla lotnictwa cywilnego, przesyłkę tę traktuje się jako ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka (HRCM) zgodnie z pkt 6.7.

6.8.7.3.

Przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba w państwie trzecim innym niż wymienione w dodatku 6-F i Islandia po otrzymaniu od urzędu celnego pierwszego wprowadzenia powiadomienia wymagającego traktowania przesyłki jako ładunku lub poczty wysokiego ryzyka (HRCM) zgodnie z pkt 6.8.7.2:

a)	stosuje w odniesieniu do konkretnej przesyłki środki kontroli w zakresie ochrony wymienione w pkt 6.7.3 i 6.7.4 załącznika do decyzji wykonawczej C(2015) 8005 w przypadku przewoźnika ACC3 lub agenta RA3 zatwierdzonego do przeprowadzania takich kontroli w zakresie ochrony;

zapewnia zgodność przewoźnika ACC3 lub agenta RA3 zatwierdzonego do przeprowadzania takich kontroli w zakresie ochrony z przepisami określonymi w lit. a). W przypadku gdy przesyłka ma zostać przekazana lub została przekazana innemu operatorowi, podmiotowi, lub organowi w celu zastosowania środków kontroli w zakresie ochrony, informuje się o tym urząd celny pierwszego wprowadzenia. Wspomniany inny operator, podmiot lub organ zapewnia wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w lit. a), i potwierdza przewoźnikowi lotniczemu, operatorowi, podmiotowi lub osobie, od której przesyłka została odebrana, zarówno wdrożenie takich środków kontroli w zakresie ochrony, jak i ich wyniki;

c)	potwierdza urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia zarówno wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w lit. a), jak i ich wyniki.

Akapit pierwszy lit. a) i b) nie ma zastosowania w przypadku, gdy wymagane środki kontroli w zakresie ochrony zastosowano wcześniej. Jeżeli jednak istnieją konkretne informacje o zagrożeniu, które stały się dostępne dopiero po zastosowaniu poprzednich środków kontroli w zakresie ochrony, przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba mogą zostać wezwane do powtórzenia kontroli w zakresie ochrony przy użyciu konkretnych środków i metod oraz o dostarczenie potwierdzenia, jak określono w akapicie pierwszym lit. c). Przewoźnika lotniczego, operatora, podmiot lub osobę można powiadamiać o wszelkich elementach i informacjach niezbędnych do skutecznego osiągnięcia celu w zakresie ochrony.

6.8.7.4.

Po otrzymaniu powiadomienia od urzędu celnego pierwszego wprowadzenia wymagającego traktowania przesyłki jako ładunku lub poczty wysokiego ryzyka (HRCM) zgodnie z pkt 6.8.7.2 przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba w państwie trzecim innym niż wymienione w dodatku 6-F i Islandia:

a)	w odniesieniu do konkretnej przesyłki wdraża co najmniej środki kontroli w zakresie ochrony ustanowione w załączniku 17 ICAO w odniesieniu do ładunku lub poczty wysokiego ryzyka (**);

zapewnia spełnienie wymogów określonych w lit. a) przez operatora, podmiot lub organ zatwierdzonych przez odpowiedni właściwy organ w państwie trzecim do przeprowadzania takich kontroli w zakresie ochrony. W przypadku gdy przesyłka ma zostać przekazana lub została przekazana innemu operatorowi, podmiotowi, lub organowi w celu zastosowania środków kontroli w zakresie ochrony, informuje się o tym urząd celny pierwszego wprowadzenia. Wspomniany inny operator, podmiot lub organ zapewnia wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w lit. a), i potwierdza przewoźnikowi lotniczemu, operatorowi, podmiotowi lub osobie, od której przesyłka została odebrana, zarówno wdrożenie takich środków kontroli w zakresie ochrony, jak i ich wyniki;

c)	potwierdza urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia zarówno wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w lit. a), jak i ich wyniki.

6.8.7.5.

W trakcie analizy PLACI i jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by urząd celny pierwszego wprowadzenia podejrzewał, że przesyłka wprowadzana na obszar celny Unii drogą lotniczą może stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa, prowadzące do wystawienia powiadomienia o odmowie załadunku, przesyłka ta nie jest ładowana na pokład statku powietrznego lub z niego wyładowywana, stosownie do przypadku.

6.8.7.6.

Przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba w państwie trzecim, otrzymawszy od urzędu celnego pierwszego wprowadzenia powiadomienie zakazujące załadunku przesyłki na pokład statku powietrznego zgodnie z pkt 6.8.7.5:

a)	dopilnowuje, aby przesyłka znajdująca się w jego posiadaniu nie została załadowana na pokład statku powietrznego lub została natychmiast wyładowana, jeżeli już się tam znajduje;

b)	przekazuje urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia na obszar celny Unii potwierdzenie, że nakaz został wykonany;

c)	współpracuje z odpowiednimi organami państwa członkowskiego, w którym znajduje się urząd celny pierwszego wprowadzenia;

d)	informuje właściwy organ ds. ochrony lotnictwa cywilnego państwa, w którym znajduje się przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba otrzymująca powiadomienie oraz państwa trzeciego, w którym przesyłka jest aktualnie dostępna, jeżeli są to różne państwa.

6.8.7.7.

Jeżeli przesyłka znajduje się już u innego przewoźnika lotniczego, operatora lub podmiotu w łańcuchu dostaw, przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba otrzymująca powiadomienie o odmowie załadunku określone w pkt 6.8.7.5 niezwłocznie informuje tego przewoźnika lotniczego, operatora, podmiot lub osobę, że ma:

a)	zapewnić zgodność z przepisami pkt 6.8.7.6 lit. a), c) i d);

b)	potwierdzić zastosowanie pkt 6.8.7.6 lit. b) przewoźnikowi lotniczemu, operatorowi, podmiotowi lub osobie, która otrzymała powiadomienie określone w pkt 6.8.7.5.

6.8.7.8.

Jeżeli statek powietrzny znajduje się już w powietrzu, a przesyłka, w odniesieniu do której urząd celny pierwszego wprowadzenia powiadomił zgodnie z pkt 6.8.7.5, że nie należy jej załadować, znajduje się na pokładzie, przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba otrzymująca powiadomienie niezwłocznie informuje:

a)	odpowiednie organy państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 6.8.7.6 lit. c), na potrzeby poinformowania odpowiednich organów państwa członkowskiego pierwszego przelotu w Unii i nawiązania z nimi kontaktu;

b)	właściwy organ ds. ochrony lotnictwa cywilnego państwa trzeciego, w którym znajduje się przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba otrzymująca powiadomienie oraz państwa trzeciego, z którego nastąpił wylot, jeżeli są to różne państwa.

6.8.7.9.

Po otrzymaniu powiadomienia od urzędu celnego pierwszego wprowadzenia, który wydał powiadomienie zgodnie z pkt 6.8.7.5, właściwy organ tego samego państwa członkowskiego, stosownie do przypadku, dokonuje wdrożenia lub zapewnia wdrożenie odpowiednich protokołów awaryjnych w zakresie ochrony zgodnie z krajowym programem ochrony lotnictwa cywilnego danego państwa członkowskiego i międzynarodowymi normami i zalecanymi metodami postępowania w zakresie zarządzania kryzysowego i reagowania na akty bezprawnej ingerencji, bądź podejmuje współpracę w zakresie wszelkich dalszych działań, w tym koordynację z organami państwa trzeciego, z którego nastąpił wylot oraz, w stosownych przypadkach, państwa lub państw tranzytu lub transferu.

6.8.7.10.

Przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba w państwie trzecim, otrzymawszy powiadomienie wydane przez organ celny państwa trzeciego stosującego system analizy danych ładunku przed załadunkiem zgodnie z zasadami określonymi w normach SAFE Światowej Organizacji Celnej, zapewnia zastosowanie wymogów określonych w pkt 6.8.7.3 i 6.8.7.4 oraz w pkt 6.8.7.6, 6.8.7.7, 6.8.7.8.

Niniejszy punkt ma zastosowanie wyłącznie do przesyłek zawierających ładunek lub pocztę, które spełniają dowolne z poniższych kryteriów:

a)	są przewożone w celu tranzytu lub transferu w unijnym porcie lotniczym przed dotarciem do miejsca przeznaczenia w porcie lotniczym znajdującym się w państwie trzecim organu celnego dokonującego powiadomienia;

b)	są przewożone w celu tranzytu lub transferu w unijnym porcie lotniczym przed innym tranzytem lub transferem w porcie lotniczym znajdującym się w państwie trzecim organu celnego dokonującego powiadomienia;

Do celów spełnienia wymogów określonych w pkt 6.8.7.6 lit. c) i pkt 6.8.7.8 lit. a) przewoźnik lotniczy, operator, podmiot lub osoba, otrzymawszy powiadomienie w państwie trzecim, niezwłocznie informuje odpowiednie organy państwa członkowskiego pierwszego lądowania w Unii.

Jeżeli statek powietrzny znajduje się już w powietrzu, informacje przekazuje się odpowiednim organom państwa członkowskiego pierwszego przelotu w Unii, które zapewniają realizację działań, o których mowa w pkt 6.8.7.9, w koordynacji z odpowiednimi organami państwa członkowskiego pierwszego lądowania w Unii.

Odpowiednie organy zarówno państwa członkowskiego pierwszego przelotu w Unii, jak i państwa członkowskiego pierwszego lądowania w Unii informują odpowiedni organ celny.

(*) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1)."

(**) Przewoźnicy lotniczy, operatorzy i podmioty w Islandii stosują pkt 6.7.3 i 6.7.4 załącznika do decyzji wykonawczej C(2015) 8005.”;"

23)	w pkt 11.6.3.6 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Właściwy organ udostępnia upoważnianym przez siebie podmiotom zatwierdzającym odpowiednie części prawodawstwa niedostępnego publicznie i programów krajowych odnoszące się do operacji i obszarów podlegających zatwierdzeniu.”;

24)

pkt 11.6.3.8 otrzymuje brzmienie:

„11.6.3.8.

Właściwy organ działający w charakterze podmiotu zatwierdzającego może dokonywać walidacji wyłącznie w odniesieniu do przewoźników lotniczych, operatorów i podmiotów, za które odpowiada lub za które odpowiada właściwy organ innego państwa członkowskiego, o ile organ ten wyraźnie zwrócił się o to lub go do tego wyznaczył.”;

25)

dodaje się pkt 11.6.3.11 w brzmieniu:

„11.6.3.11.

Wyznaczenie unijnego podmiotu zatwierdzającego ds. ochrony lotnictwa jest ważne przez okres nieprzekraczający pięciu lat.”;

26)

pkt 11.6.4.1 otrzymuje brzmienie:

„11.6.4.1.

Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa:

a)	nie jest uznawany za wyznaczony do momentu umieszczenia jego danych w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw«;

b)	otrzymuje dokument potwierdzający jego status od właściwego organu lub w jego imieniu;

c)	nie może dokonywać walidacji unijnych środków ochrony lotnictwa, jeżeli posiada status podmiotu zatwierdzającego ds. ochrony lotnictwa w ramach równoważnego systemu obowiązującego w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej, chyba że zastosowanie ma pkt 11.6.4.5.

Unijne podmioty zatwierdzające ds. ochrony lotnictwa wymienione w »unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw« w powiązaniu z właściwym organem mogą dokonywać walidacji wyłącznie przewoźników lotniczych, operatorów lub podmiotów, za które ten właściwy organ odpowiada.”;

27)

pkt 11.6.5.6 otrzymuje brzmienie:

„11.

6.5.6. Sprawozdanie sporządza się domyślnie w języku angielskim i przedstawia się je właściwemu organowi oraz zatwierdzanemu podmiotowi, nie później niż w ciągu jednego miesiąca od daty wizji lokalnej.

Właściwy organ ocenia sprawozdanie zatwierdzające w terminie nie dłuższym niż sześć tygodni od jego otrzymania.

Jeżeli sprawozdanie dotyczy przewoźnika lotniczego, operatora lub podmiotu podlegającego zatwierdzeniu do celów istniejącego wyznaczenia, które wygasa po okresach, o których mowa w powyższych ustępach, właściwy organ może wyznaczyć dłuższy okres na zakończenie oceny.

W takim przypadku właściwy organ zapewnia zakończenie procesu przed upływem ważności statusu, chyba że do pomyślnego zakończenia oceny niezbędne są dalsze informacje i dodatkowe dowody w postaci dokumentów.

W terminie trzech miesięcy od daty otrzymania sprawozdania podmiot zatwierdzający otrzymuje pisemną informację zwrotną dotyczącą jakości sprawozdania oraz, w stosownych przypadkach, wszelkie zalecenia i uwagi, jakie właściwy organ może uznać za konieczne. W stosownych przypadkach kopię tych informacji zwrotnych przekazuje się właściwemu organowi, który zatwierdził podmiot zatwierdzający.

Do celów wyznaczenia innych przewoźników lotniczych, operatorów lub podmiotów, jak przewidziano w niniejszym rozporządzeniu, właściwy organ może zażądać i otrzymuje od właściwego organu, który sporządził sprawozdanie zatwierdzające w swoim języku narodowym lub wymagał tego od podmiotu zatwierdzającego dokonującego walidacji, przedstawienia kompletnej kopii całego sprawozdania zatwierdzającego w języku angielskim w terminie piętnastu dni.”;

28)

pkt 12.0.2.1 otrzymuje brzmienie:

„12.0.2.1.

Z zastrzeżeniem przepisów pkt 12.0.5 wymieniony niżej sprzęt służący do ochrony może być zainstalowany po dniu 1 października 2020 r. wyłącznie w przypadku, gdy zostało mu przyznane oznakowanie »pieczęć UE« lub »oczekiwanie na pieczęć UE«, oznaczające statusy, o których mowa w pkt 12.0.2.5:

a)	bramki do wykrywania metali (WTMD);

b)	systemy wykrywania materiałów wybuchowych (EDS);

c)	urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD);

d)	systemy wykrywania płynnych materiałów wybuchowych (LEDS);

e)	urządzenia do wykrywania metali (MDE);

f)	urządzenia do prześwietlania osób;

g)	urządzenia do kontroli butów;

h)	urządzenia do wykrywania oparów materiałów wybuchowych (EVD).”;

29)

pkt 12.0.2.3 otrzymuje brzmienie:

„12.0.2.3.

Oznakowanie »pieczęć UE« przyznaje się w odniesieniu do sprzętu służącego do ochrony, który jest badany przez ośrodki badawcze wdrażające środki kontroli jakości zgodnie ze wspólnym procesem oceny Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego pod nadzorem właściwego organu.”;

30)

pkt 12.0.5.3. otrzymuje brzmienie:

„12.0.5.3.

Sprzęt służący do ochrony zatwierdzony na poziomie krajowym na podstawie pkt 12.0.5.1 lub 12.0.5.2 nie otrzymuje automatycznie oznakowania »pieczęć UE«.”

31)

dodaje się pkt 12.3.1 w brzmieniu:

„12.3.1.

Najpóźniej od dnia 1 stycznia 2023 r. wszystkie zainstalowane urządzenia przeznaczone do kontroli bezpieczeństwa ładunku i poczty, a także poczty przewoźnika lotniczego i materiałów przewoźnika lotniczego podlegających środkom kontroli w zakresie ochrony zgodnie z rozdziałem 6, muszą być wieloobrazowe.

Właściwy organ może, z przyczyn obiektywnych, zezwolić na stosowanie jednoobrazowych urządzeń rentgenowskich zainstalowanych przed dniem 1 stycznia 2023 r. do następujących terminów:

a)	jednoobrazowych urządzeń rentgenowskich zainstalowanych przed dniem 1 stycznia 2016 r., najpóźniej do dnia 31 grudnia 2025 r.;

b)	jednoobrazowych urządzeń rentgenowskich zainstalowanych od dnia 1 stycznia 2016 r. przez okres maksymalnie dziesięciu lat od daty ich instalacji lub najpóźniej do dnia 31 grudnia 2027 r., w zależności od tego, która z tych dat przypadnie wcześniej.

Właściwy organ informuje Komisję, w przypadku gdy stosuje przepisy akapitu drugiego.”;

32)

pkt 12.4.2 otrzymuje brzmienie:

„12.4.2. Normy dotyczące systemów wykrywania materiałów wybuchowych (EDS)

12.4.2.1.

Wszystkie urządzenia EDS muszą spełniać następujące wymogi:

a)	urządzenia zainstalowane przed dniem 1 września 2014 r. muszą spełniać co najmniej normę 2;

b)	urządzenia zainstalowane od dnia 1 września 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r. muszą spełniać co najmniej normę 3;

c)	urządzenia zainstalowane od dnia 1 września 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2026 r. muszą spełniać co najmniej normę 3.1;

d)	urządzenia zainstalowane od dnia 1 września 2026 r. muszą spełniać co najmniej normę 3.2.

12.4.2.2.

Norma 2 traci moc z dniem 1 września 2021 r.

12.4.2.3.

Do celów umożliwienia przedłużenia stosowania EDS spełniających normę 2 wyróżnia się cztery kategorie portów lotniczych:

a)	kategoria I – port lotniczy obsługujący w 2019 r. ponad 25 mln pasażerów;

b)	kategoria II – port lotniczy z regularnymi połączeniami do co najmniej jednego z państw trzecich wymienionych w dodatku 5-A do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

c)	kategoria III – w każdym państwie członkowskim port lotniczy o najwyższym natężeniu ruchu w 2019 r., jeżeli nie został jeszcze wymieniony w kategorii I lub II;

d)	kategoria IV – pozostałe porty lotnicze.

12.4.2.4.

Właściwy organ może zezwolić na stosowanie od dnia 1 września 2021 r. EDS spełniających normę 2, zgodnie z poniższą tabelą i do dnia:

	urządzenia EDS spełniające normę 2 zainstalowane przed dniem 1 stycznia 2011 r.	urządzenia EDS spełniające normę 2 zainstalowane od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 1 września 2014 r.
Porty lotnicze kategorii I	1 marca 2022 r.	1 marca 2023 r.
Porty lotnicze kategorii II lub III	1 września 2022 r.	1 września 2023 r.
Porty lotnicze kategorii IV	1 marca 2023 r.	1 marca 2024 r.

12.4.2.5.

Właściwy organ informuje Komisję, gdy zezwala na dalsze stosowanie EDS normy 2 od dnia 1 września 2021 r.

12.4.2.6.

Wszystkie EDS przeznaczone do kontroli bagażu kabinowego muszą spełniać co najmniej normę C1.

12.4.2.7.

Wszystkie EDS przeznaczone do kontroli bagażu kabinowego zawierającego komputery przenośne i inne duże urządzenia elektryczne muszą spełniać co najmniej wymogi normy C2.

12.4.2.8.

Wszystkie EDS przeznaczone do kontroli bagażu kabinowego zawierającego komputery przenośne i inne duże urządzenia elektryczne oraz płyny, aerozole i żele muszą spełniać co najmniej normę C3.

12.4.2.9.

Wszystkie urządzenia EDS spełniające normę C3 uznaje się za równoważne z urządzeniami LEDS spełniającymi normę 2 w zakresie kontroli bezpieczeństwa płynów, aerozoli i żeli.”.

(*) Ponieważ Islandia nie jest częścią obszaru celnego Unii, do celów pkt 6.8.7 niniejszego załącznika Islandia jest uznawana za państwo trzecie.”;

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).”;

(**) Przewoźnicy lotniczy, operatorzy i podmioty w Islandii stosują pkt 6.7.3 i 6.7.4 załącznika do decyzji wykonawczej C(2015) 8005.”;«

19.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/36

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/256

z dnia 18 lutego 2021 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do wpisu dotyczącego Zjednoczonego Królestwa w wykazie państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium niektórych produktów drobiowych w związku z wysoce zjadliwą grypą ptaków

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 formułę wprowadzającą, art. 8 pkt 1 akapit pierwszy, art. 8 pkt 4 oraz art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (2), w szczególności jej art. 23 ust. 1, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 (3) ustanowiono wymogi w zakresie wystawiania świadectw weterynaryjnych dotyczących przywozu do Unii oraz tranzytu przez Unię, w tym składowania podczas tranzytu, drobiu i produktów drobiowych („towary”). Rozporządzenie to stanowi, że towary mogą być przywożone do Unii i przewożone tranzytem przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w kolumnach 1 i 3 tabeli w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(2)	W rozporządzeniu (WE) nr 798/2008 ustanowiono także warunki uznania państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy za wolne od wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI).

(3)

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (umowa o wystąpieniu), w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, dyrektywy 2002/99/WE i 2009/158/WE, jak również oparte na nich akty Komisji, mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu.

(4)

Dlatego Zjednoczone Królestwo, z wyłączeniem Irlandii Północnej, jest wymienione w tabeli w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 jako państwo trzecie, w przypadku którego z niektórych części jego terytorium, w zależności od obecności HPAI, dozwolony jest przywóz niektórych towarów drobiowych do Unii i ich tranzyt przez terytorium Unii. Regionalizacja Zjednoczonego Królestwa została określona w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, zmienionego rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/169 (4).

(5)	W dniu 12 lutego 2021 r. Zjednoczone Królestwo potwierdziło obecność HPAI podtypu H5N1 w gospodarstwie drobiarskim w Glenrothes w Szkocji.

(6)

Organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół gospodarstwa, gdzie wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania HPAI i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. Ponadto organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa potwierdziły, że niezwłocznie zawiesiły wydawanie świadectw weterynaryjnych dla przesyłek towarów przeznaczonych na wywóz do Unii z całego terytorium Zjednoczonego Królestwa, z wyłączeniem Irlandii Północnej.

(7)

Zjednoczonego Królestwo przedłożyło Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków, które zostały przeanalizowane przez Komisję. Na podstawie tej oceny należy wprowadzić ograniczenia dotyczące wprowadzania do Unii towarów z obszaru Szkocji dotkniętego HPAI objętego ograniczeniami przez organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa ze względu na obecne ognisko choroby.

(8)	Należy zatem zmienić wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa w tabeli w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, tak aby uwzględnić obecną sytuację epidemiologiczną w tym państwie trzecim.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(2) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 226 z 23.8.2008, s. 1).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/169 z dnia 11 lutego 2021 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do wpisu dotyczącego Zjednoczonego Królestwa w wykazie państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium niektórych produktów drobiowych w związku z wysoce zjadliwą grypą ptaków (Dz.U. L 49 z 12.2.2021, s. 18).

ZAŁĄCZNIK

W części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa otrzymuje brzmienie:

„GB – Zjednoczone Królestwo (*1)	GB-0	Cały kraj	SPF
	GB-0	Cały kraj	EP, E
	GB-1	Całe Zjednoczone Królestwo z wyjątkiem obszaru GB-2	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N			A
			WGM
			POU, RAT	N
	GB-2	Terytorium Zjednoczonego Królestwa obejmujące:
	GB-2.1	Hrabstwo North Yorkshire: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N54,30 i W1,47	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	6.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	6.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	6.1.2021
	GB-2.2	Hrabstwo North Yorkshire: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N54,29 i W1,45	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	8.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	8.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	8.1.2021
	GB-2.3	Hrabstwo Norfolk: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,49 i E0,95	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	10.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	10.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	10.1.2021
	GB-2.4	Hrabstwo Norfolk: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,72 i E0,15	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	11.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	11.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	11.1.2021
	GB-2.5	Hrabstwo Derbyshire: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,93 i W1,57	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	17.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	17.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	17.1.2021
	GB-2.6	Hrabstwo North Yorkshire: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N54,37 i W2,16	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	19.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	19.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	19.1.2021
	GB-2.7	Orkady: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N59,28 i W2,44	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	20.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	20.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	20.1.2021
	GB-2.8	Hrabstwo Dorset: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N51,06 i W2,27	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	20.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	20.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	20.1.2021
	GB-2.9	Hrabstwo Norfolk: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,52 i E0,96	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	23.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	23.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	23.1.2021
	GB-2.10	Hrabstwo Norfolk: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,52 i E0,95	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	28.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	28.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	28.1.2021
	GB-2.11	Hrabstwo Norfolk: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10,4 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N52,53 i E0,66	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	7.2.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	7.2.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	7.2.2021
	GB-2.12	Hrabstwo Devon: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N50,70 i W3,36	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	1.1.2021	31.1.2021	A
			WGM	P2	1.1.2021	31.1.2021
			POU, RAT	N P2	1.1.2021	31.1.2021
	GB-2.13	Blisko Amlwch, wyspa Anglesey, Walia: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N53,38 i W4,30	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	27.1.2021		A
			WGM	P2	27.1.2021
			POU, RAT	N P2	27.1.2021
	GB-2.14	Blisko Redcar, Redcar i Cleveland, Anglia: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N54,57 i W1,07	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	8.2.2021		A
			WGM	P2	8.2.2021
			POU, RAT	N P2	8.2.2021
	GB-2.15	Glenrothes, Fife, Szkocja: obszar położony w obrębie okręgu, którego promień wynosi 10 km, a środek wyznaczają współrzędne WGS84 N56,23 i W3,02	BPP, BPR, DOC, DOR, HEP, HER, SRP, SRA, LT20	N P2	12.2.2021		A
			WGM	P2	12.2.2021
			POU, RAT	N P2	12.2.2021

(*1) Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, do celów niniejszego załącznika odniesienia do Zjednoczonego Królestwa nie obejmują Irlandii Północnej.”.

19.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/41

DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/257

z dnia 18 lutego 2021 r.

w sprawie wsparcia Planu działania z Oslo dotyczącego wprowadzania w życie Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Unia powinna dążyć do zapewnienia wysokiego stopnia współpracy we wszelkich dziedzinach stosunków międzynarodowych, co ma służyć, między innymi, utrzymaniu pokoju, zapobieganiu konfliktom i umacnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych.

(2)

W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła europejską strategię bezpieczeństwa, w której wskazano globalne wyzwania i zagrożenia oraz zaapelowano o międzynarodowy porządek oparty na określonych regułach, którego podstawą będą skuteczny multilateralizm i dobrze funkcjonujące instytucje międzynarodowe.

(3)

Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz ich zniszczeniu (zwana dalej „konwencją”) weszła w życie 1 marca 1999 r. Stanowi ona jedyny kompleksowy instrument międzynarodowy zapewniający kompleksową reakcję na położenie kresu cierpieniu i ofiarom powodowanym przez miny przeciwpiechotne, w tym zakazu ich używania, składowania, produkcji, handlu nimi, ich przekazywania oraz zapewnienia ich rozminowywania, a także do pomocy ofiarom. Od dnia 1 czerwca 2013 r. wszystkie państwa członkowskie są stronami konwencji.

(4)	W dniu 23 czerwca 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/487/WPZiB (1) wspierające powszechne stosowanie i wprowadzanie w życie konwencji.

(5)

W dniu 3 grudnia 2009 r. podczas drugiej konferencji przeglądowej konwencji państwa-strony (zwane dalej „państwami-stronami”) przyjęły Plan działania z Kartageny na lata 2010–2014 dotyczący powszechnego stosowania i wprowadzania w życie wszystkich aspektów konwencji. Na dziesiątym posiedzeniu państw stron w 2010 r państwa-strony konwencji przyjęły także „Wytyczne państw-stron dla jednostki wsparcia dla wdrażania konwencji”, w których uzgodniły, że jednostka wspierająca realizację konwencji (zwana dalej „jednostką wspierającą”) powinna doradzać państwom-stronom i udzielać im wsparcia technicznego w zakresie powszechnego stosowania i wprowadzania w życie konwencji, ułatwiać komunikację między państwami-stronami oraz propagować komunikację i wymianę informacji na temat konwencji zarówno w stosunku do państw niebędących stronami, jak i społeczeństwa. Na czternastym posiedzeniu państw-stron w 2015 r. państwa-strony przyjęły decyzję w sprawie poprawy zarządzania finansowego i przejrzystości działań jednostki wspierającej. W decyzji tej określono warunki, na jakich jednostka wspierająca może prowadzić działania lub realizować projekty, które nie widnieją w jej rocznym budżecie, w tym zainicjowane przez państwa-strony lub państwa niebędące stronami konwencji.

(6)	W dniu 13 listopada 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/700/WPZiB (2) wspierającą realizację planu działania z Cartageny na lata 2010–2014.

(7)

W dniu 27 czerwca 2014 r. podczas trzeciej konferencji przeglądowej konwencji, państwa-strony przyjęły plan działania z Maputo na lata 2014 - 2019, mający na celu poczynienie znacznych i trwałych postępów we wprowadzaniu w życie konwencji w okresie 2014-2019 oraz wspólnie zadeklarowały, że będą dążyły do osiągnięcia celów konwencji „w jak najpełniejszym zakresie do roku 2025”.

(8)

W swoich konkluzjach z 16 i 17 czerwca 2014 r. na temat trzeciej konferencji przeglądowej konwencji Rada przypomniała, że cała Unia dąży do realizacji celów konwencji oraz że Unia i jej państwa członkowskie od dawna popierają rozminowywanie oraz niszczenie składowanych min przeciwpiechotnych, a także popierają pomoc dla ofiar wybuchów tych min. W konkluzjach tych ponownie zapewniono o niesłabnącym poparciu Unii dla państw-stron w pełnej i skutecznej realizacji tej konwencji oraz przypomniano o zobowiązaniu Unii do propagowania powszechnego stosowania konwencji, zapewniania zasobów w celu finansowania działań dotyczących min oraz zapewniania konkretnej i trwałej pomocy ofiarom wybuchu min przeciwpiechotnych oraz rodzinom i społecznościom tych ofiar.

(9)	W dniu 4 sierpnia 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/1428 (3), w sprawie wsparcia realizacji planu działania z Maputo na lata 2014–2019.

(10)

W dniu 25 czerwca 2019 r. Rada przyjęła konkluzje dotyczące stanowiska UE w sprawie zaostrzenia zakazu stosowania min przeciwpiechotnych w świetle 4. konferencji przeglądowej konwencji o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych, która odbędzie się w Oslo w dniach 25–29 listopada 2019 r. Rada uznała, że konwencja – dwadzieścia lat po jej wejściu w życie – stanowi sukces w dziedzinie dyplomacji rozbrojeniowej i odzwierciedla wartości reprezentowane przez Unię: międzynarodowy porządek oparty na zasadach, którego fundamentem jest poszanowanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego. Ponadto, Rada przyznała, że celów konwencji nie udało się jeszcze w pełni osiągnąć.

(11)

Na 4. konferencji przeglądowej konwencji, która odbyła się w Oslo w 2019 r., państwa-strony przyjęły Plan działania z Oslo na lata 2020–2024. Plan działania z Oslo określa działania, jakie państwa-strony powinny podjąć w latach 2020–2024, by wspierać realizację konwencji w oparciu o osiągnięcia poprzednich planów działania. W ramach swojego mandatu jednostka wspierająca realizację konwencji ma przynieść państwom-stronom pomoc w realizacji ich zobowiązań wynikających z konwencji oraz ich zobowiązań w ramach Planu działania z Oslo na lata 2020–2024,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ

Artykuł 1

1. Aby zwiększyć bezpieczeństwo ludzi poprzez wsparcie realizacji planu działania z Oslo na lata 2020-2024 (zwanego dalej „Planem działania z Oslo”), przyjętego przez państwa-strony podczas 4. konferencji przeglądowej Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz ich zniszczeniu (zwanej dalej „konwencją”), w ramach europejskiej strategii bezpieczeństwa, a także zgodnie z odpowiednimi decyzjami wspólnoty międzynarodowej Unia dąży do osiągnięcia następujących celów:

a)	wspierania wysiłków państw-stron na rzecz realizacji badań i rozminowywania, oraz edukacji na temat zagrożenia związanego z minami i zmniejszenia obciążeń regulacyjnych Planu działania z Oslo;

b)	wspierania wysiłków państw-stron na rzecz realizacji tych aspektów Planu działania z Oslo, które dotyczą pomocy ofiarom;

c)	propagowania powszechnego stosowania konwencji i promowania norm przeciwko jakimkolwiek zastosowaniom wobec jakichkolwiek przypadków użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz ich niszczenia;

wspierania wysiłków tych państw-stron konwencji, które zachowują miny przeciwpiechotne do dozwolonych celów, by zwiększać zdolności sprawozdawcze i zapewnić, że liczba takich zachowanych min nie przekroczy minimalnej liczby bezwzględnie koniecznej, oraz – w miarę możliwości – poprzez szukanie alternatyw dla wykorzystywania uzbrojonych min przeciwpiechotnych do celów szkolenia i badań;

wykazywania trwałego zobowiązania Unii i jej państw członkowskich do realizowania konwencji oraz ich zdecydowanej woli współpracy z tymi państwami-stronami, które potrzebują pomocy w wypełnianiu ich zobowiązań wynikających z konwencji, i udzielania im takiej pomocy, w ten sposób wzmacniając przewodnią rolę Unii w realizacji założenia przyświecającego konwencji: ostatecznego zakończenia cierpień i utraty życia powodowanych przez miny przeciwpiechotne.

2. Cele, o których mowa w ust. 1, są realizowane w taki sposób, aby wzmocnić związaną z konwencją tradycję partnerstwa i współpracy między państwami, organizacjami pozarządowymi i innymi organizacjami, w tym przedstawicielami społeczności, których dotyczy problem min. Wszystkie działania będą zapewniać inkluzywne podejście na wszystkich szczeblach.

3. Aby osiągnąć cele, o których mowa w ust. 1, Unia wspiera następujące projekty:

a)	wsparcie dla wdrażania art. 5 konwencji, dla współpracy i pomocy międzynarodowej oraz dla przejrzystości i wymiany informacji;

b)	wsparcie w zapewnianiu pomocy ofiarom, współpracy i pomocy międzynarodowej oraz przejrzystości i wymiany informacji;

c)	wsparcie w wysiłkach na rzecz powszechnego stosowania i propagowania norm konwencji;

d)	wsparcie dla alternatyw dla stosowania uzbrojonych min przeciwpiechotnych do celów szkolenia i dla zwiększenia współpracy i pomocy;

wykazanie zaangażowania Unii i jej państw członkowskich i zapewnienie ich widoczności, w szczególności poprzez coroczne spotkania informacyjne w celu upublicznienia działań przewidzianych w niniejszej decyzji i ich wyników oraz poprzez organizację wydarzenia zamykającego, tym samym podkreślając wkład Unii we wdrażanie konwencji.

4. Szczegółowy opis działań, które należy podjąć, aby osiągnąć cele, o których mowa w ust. 1, znajduje się w załączniku.

Artykuł 2

1. Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „wysokim przedstawicielem”).

2. Techniczną realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 3, powierza się jednostce wspierającej reprezentowanej przez Międzynarodowe Centrum Humanitarnego Rozminowywania w Genewie.

3. Jednostka wspierająca wykonuje swoje zadania, o których mowa w art. 1 ust. 3 pod zwierzchnictwem wysokiego przedstawiciela. W tym celu wysoki przedstawiciel dokonuje niezbędnych ustaleń z Międzynarodowym Centrum Humanitarnego Rozminowywania w Genewie.

Artykuł 3

1. Finansowa kwota odniesienia na realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 3, wynosi 2 658 139 EUR.

2. Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami pokrywanymi z kwot określonych w ust. 1. W tym celu zawiera z Międzynarodowym Centrum Humanitarnego Rozminowywania w Genewie umowę w sprawie finansowania, która zobowiązuje jednostkę wspierającą do zapewnienia identyfikowalności i widoczności wkładu Unii stosownie do jego wielkości.

4. Komisja dąży do zawarcia umowy w sprawie finansowania, o której mowa w ust. 3, w jak najkrótszym terminie po wejściu w życie niniejszej decyzji. Informuje Radę o wszelkich trudnościach z tym związanych i o dacie zawarcia tej umowy.

5. Jednostka wspierająca wdraża projekty, o których mowa w art. 1 ust. 3, zgodnie z decyzją w sprawie poprawy zarządzania finansowego i przejrzystości działań jednostki wspierającej podjętej w 2015 r. na czternastym posiedzeniu państw-stron. Jednostka wspierająca dostarcza, oprócz innych sprawozdań, sprawozdania opisowe i kwartalne oraz matrycę logiczną działań, przedstawione w załączniku.

Artykuł 4

Wysoki przedstawiciel informuje Radę o wynikach wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez jednostkę wspierającą. Na podstawie tych sprawozdań Rada dokonuje oceny. Komisja dostarcza informacji na temat aspektów finansowych wykonania niniejszej decyzji.

Artykuł 5

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

2. Niniejsza decyzja wygasa 48 miesięcy od dnia zawarcia porozumienia o finansowaniu, o którym mowa w art. 3 ust. 3 lub sześć miesięcy po dniu jej przyjęcia, jeżeli do tego czasu nie zawarto porozumienia o finansowaniu.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2021 r.

W imieniu Rady

A.P. ZACARIAS

Przewodniczący

(1) Wspólne działanie Rady 2008/487/WPZiB z dnia 23 czerwca 2008 r. wspierające w ramach Europejskiej strategii bezpieczeństwa powszechne stosowanie i wprowadzanie w życie Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (Dz.U. L 165 z 26.6.2008, s. 41).

(2) Zob. decyzja Rady 2012/700/WPZiB z dnia 13 listopada 2012 r. w ramach europejskiej strategii bezpieczeństwa wspierającej realizację planu działania z Cartageny na lata 2010–2014 przyjętego przez państwa strony Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (Dz.U. L 314 z 14.11.2012, s. 40).

(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/1428 z dnia 4 sierpnia 2017 r. w sprawie wsparcia realizacji planu działania z Maputo dotyczącego wprowadzania w życie Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (Dz.U. L 204 z 5.8.2017, s. 101).

ZAŁĄCZNIK

PROJEKT WSPIERAJĄCY PLAN DZIAŁANIA Z OSLO DOTYCZĄCY WPROWADZANIA W ŻYCIE KONWENCJI Z 1997 R. O ZAKAZIE UŻYCIA, SKŁADOWANIA, PRODUKCJI I PRZEKAZYWANIA MIN PRZECIWPIECHOTNYCH ORAZ O ICH ZNISZCZENIU

Kontekst

Przyczynianie się do zwiększenia bezpieczeństwa ludzi, zgodnie z założeniami europejskiej strategii bezpieczeństwa, poprzez propagowanie akceptacji norm i wdrażania Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (zwanej dalej „konwencją”). Projekt popierany przez Unię wspierałby wysiłki państw-stron na rzecz wdrożenia różnych aspektów Planu działania z Oslo na lata 2020–2024, przyjętego na 4. konferencji przeglądowej konwencji w listopadzie 2019 r.

Proponowany projekt opierałby się na wspólnym działaniu 2008/487/WPZiB i decyzjach Rady 2012/700/WPZiB oraz (WPZiB) 2017/1428, stanowiąc wkład w przygotowania do 5. konferencji przeglądowej konwencji w 2024 r.

Projekt 1: Wspieranie rozminowywania (art. 5 konwencji), współpracy i pomocy międzynarodowej (art. 6 konwencji) oraz przejrzystości i wymiany informacji (art. 7 konwencji)

1.1. Cele

—	Zwiększenie zdolności do zgłaszania i rozwiązywania problemu zanieczyszczenia minami przeciwpiechotnymi, w tym, w stosownych przypadkach, minami o improwizowanym charakterze.

—	Zapewnienie dostosowanej do kontekstu edukacji na temat ryzyka związanego z minami i działań na rzecz jego zmniejszenia.

—	Ustanowienie trwałych zdolności krajowych umożliwiających zajęcie się wcześniej nieznanymi obszarami zaminowanymi.

—	Zintensyfikowanie regularnego dialogu z zainteresowanymi stronami.

—	Zbadanie możliwości współpracy (międzynarodowej, regionalnej, trójstronnej i południe-południe) w celu sprostania pozostałym wyzwaniom.

—	Poprawa sprawozdawczości zgodnie z Planem działania z Oslo i jego wskaźnikami.

1.2. Opis

Z uwzględnieniem wkładu Komitetu ds. Wdrażania Art. 5 dotyczącego wyboru krajów/regionów będących beneficjentami, w obu Amerykach, Europie, Azji Środkowej lub Południowo-Wschodniej, w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA), w Rogu Afryki i w regionach subsaharyjskich odbędzie się maksymalnie pięć wydarzeń krajowych/regionalnych.

Krajowe lub regionalne dialogi zainteresowanych stron mają na celu dalszą poprawę współpracy i pomocy w realizacji działań ujętych w Planie działania z Oslo związanych z art. 5, 6 i 7 konwencji. W niektórych przypadkach w ramach dialogów kładzie się szczególny nacisk na zgłaszanie min przeciwpiechotnych o improwizowanym charakterze. W kwestii dialogów krajowych priorytetowo traktowane byłyby wymagające wsparcia państwa, w których zbliżają się terminy rozminowywania (art. 5 konwencji). Ponadto można by prowadzić dialogi w państwach, które są bliskie zakończenia usuwania min lub niedawno to uczyniły zgodnie z działaniem nr 26 w Planie działania z Oslo.

Opierając się na dotychczasowych sukcesach, wydarzenia te uwzględniałyby różne potrzeby i perspektywy kobiet, dziewcząt, chłopców i mężczyzn w społecznościach, w których występuje problem min, oraz partnerów zajmujących się działaniami dotyczącymi min i gromadziłyby informacje na temat tych potrzeb i perspektyw na poziomie projektowania, zarządzania i wdrażania.

Dialogi byłyby organizowane i wspierane przez jednostkę wspierającą realizację konwencji (zwanej dalej „jednostką wspierającą”) i państwo-stronę będące beneficjentem wraz z odpowiednią organizacją międzyrządową będącą partnerem lub współgospodarzem wydarzenia.

W duchu współpracy, na którym zasadza się konwencja, zaangażowane byłyby odpowiednie podmioty unijne i państwa członkowskie, komitety ds. wdrażania art. 5 i komitet ds. poprawy współpracy i pomocy, przedstawiciele darczyńców, agencje ONZ, międzynarodowe i krajowe organizacje zajmujące się rozminowywaniem, Międzynarodowa kampania na rzecz zakazu min przeciwpiechotnych oraz inne zainteresowane strony. Jeżeli zaangażowanie to przerodzi się w sponsorowanie, to podlegałoby warunkom, które zostaną określone w ocenie wpływu na budżet.

Działania następcze realizowane przez jednostkę wspierającą mogą być podejmowane w odpowiedzi na zalecenia będące rezultatem dialogów lub wynikające z uwag stosownego komitetu lub odpowiedniej decyzji państw-stron (np. decyzji w sprawie wniosków o przedłużenie). Kontynuując ustaloną praktykę, w przypadku gdy państwa-strony będące beneficjentami są zaangażowane w „koalicje” z innymi państwami lub partnerstwa z Unią czy państwami członkowskimi, jednostka wspierająca współpracowałaby ze wszystkimi stronami.

1.3. Rezultaty

—	Przedstawiciele państw zdobywają dalszą wiedzę na temat sposobu zapewnienia realizacji Planu działania z Oslo poprzez wielostronne konsultacje z członkami społeczności, których dotyczy problem.

—	Przedstawiciele państw zyskują świadomość dotyczącą potrzeby stworzenia, jak najszybciej i na długo przed ukończeniem prac, krajowych zdolności do zajmowania się po zakończeniu prac nowymi lub wcześniej nieznanymi obszarami zaminowanymi.

—	Przedstawiciele państw budują zdolności w celu poprawy sprawozdawczości w zakresie Planu działania z Oslo zgodnie z przewodnikiem dotyczącym sprawozdawczości.

—	Przedstawiciele państw dowiadują się o dostępnych formach współpracy i pomocy wspierających ich wysiłki wdrożeniowe jak również kroki, jakie mogą podjąć w celu zachęcania do takiej współpracy i pomocy, w tym poprzez ustanowienie krajowych platform działań dotyczących min.

—	Przedstawiciele państw dowiadują się o wyzwaniach i lukach w realizacji swoich zobowiązań wynikających z Planu działania z Oslo i oceniają w szczególności jak te zobowiązania mają się w stosunku do wskaźników określonych w tym planie.

—	Na podstawie dialogów przedstawiciele państw rozważają zmianę, aktualizację lub opracowanie krajowych strategii lub planów rozminowywania.

—	Uwzględnia się różne perspektywy i potrzeby kobiet, dziewcząt, chłopców i mężczyzn oraz potrzeby osób, które przeżyły wybuch min, i dotkniętych społeczności

1.4. Beneficjenci

—	Kobiety, dziewczęta, chłopcy i mężczyźni, których życie jest zagrożone obecnością lub podejrzeniem obecności min przeciwpiechotnych w państwach-stronach, które są w trakcie wykonywania zobowiązań wynikających z art. 5 konwencji lub które niedawno wypełniły takie obowiązki.

—	Przedstawiciele państw zajmujący się kwestiami związanymi z wdrażaniem konwencji, a w szczególności aspektami związanymi z rozminowywaniem oraz informowaniem na temat zagrożenia minami i zmniejszaniem go.

Projekt 2: Wspieranie wdrażania pomocy na rzecz ofiar, współpracy i pomocy międzynarodowej (art. 6 konwencji) oraz przejrzystości i wymiany informacji (art. 7 konwencji)

2.1. Cele

Państwa-strony wdrażają pomoc dla ofiar w ramach szerzej rozumianych praw osób niepełnosprawnych i podejść rozwojowych uwzględniających zróżnicowane potrzeby – ze względu na płeć – osób, które przeżyły wybuch min, w tym potrzeby takich osób mieszkających na obszarach wiejskich i oddalonych.

2.2. Opis

Przyjmując Plan działania z Oslo, państwa strony potwierdziły swoje zobowiązanie do „zapewnienia pełnego, równego i skutecznego uczestniczenia w życiu społecznym osób, które przeżyły wybuch min, w oparciu o poszanowanie praw człowieka, równość płci, włączenie społeczne i niedyskryminację”.

Dzięki wsparciu finansowemu udzielanemu zgodnie z decyzją (WPZiB) 2017/1428 oraz w ramach działań następczych po światowej konferencji, o której mowa w decyzji 2012/700/WPZiB, osoby zajmujące się pomocą ofiarom i prawami osób niepełnosprawnych z państw-stron i państw niebędących stronami, w których znajduje się znaczna liczba osób, które przeżyły wybuch miny, spotkały się na światowej konferencji w celu dalszego zacieśnienia partnerstw ze środowiskiem praw osób niepełnosprawnych na szczeblu krajowym i międzynarodowym.

Osiągnięto to dzięki udziałowi odpowiednich ministerstw krajowych oraz rozległej wiedzy fachowej dostarczonej przez specjalnego wysłannika Sekretarza Generalnego ONZ ds. niepełnosprawności i dostępności, Światową Organizację Zdrowia (WHO), Międzynarodową Organizację Pracy (MOP), Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) oraz wyspecjalizowane organizacje będące członkami Międzynarodowej kampanii na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych, między innymi takich jak Humanity and Inclusion.

W oparciu o te osiągnięcia niniejszy projekt wspierałby trzecią światową konferencję z udziałem doświadczonych praktyków w dziedzinie pomagania ofiarom, specjalnego wysłannika ONZ ds. niepełnosprawności i dostępności oraz członka Komitetu Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, w celu dokonania przeglądu realizacji Planu działania z Oslo i przyczynienia się do opracowania nowego planu działania, który ma zostać przyjęty przez społeczność międzynarodową w 2024 r. Konferencja taka odbyłaby się co najmniej rok przed 5. konferencją przeglądową; wziąłby w niej udział i wniósł swój wkład nominowany przewodniczący konferencji przeglądowej.

Przy udziale Komitetu ds. Pomocy na rzecz Ofiar w wyborze krajów/regionów będących beneficjentami, w ramach projektu rozszerzono by pomoc dla państw-stron w drodze dialogów z zainteresowanymi stronami na szczeblu krajowym lub regionalnym podczas maksymalnie pięciu wydarzeń zorganizowanych w obu Amerykach, Europie, Azji Środkowej lub Południowo-Wschodniej, w regionie MENA, w Rogu Afryki i w regionach subsaharyjskich. Celem tych dialogów byłoby wspieranie państw-stron we wzmacnianiu ich wielosektorowych wysiłków na rzecz zapewnienia, by wdrażanie pomocy na rzecz ofiar było zgodne z odpowiednimi postanowieniami Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych. Celem tych dialogów byłoby wzmocnienie i zapewnienie włączenia i skutecznego udziału ofiar wybuchu min i ich organizacji przedstawicielskich w dyskusjach mających na celu mobilizację i zabezpieczenie zasobów oraz zagwarantowanie usług z perspektywy praw człowieka. W celu dalszego wzmacniania tych więzi i utrzymania spójnego planu budowania i rozwijania zdolności krajowych, ramach projektu planowane byłoby również, w razie potrzeby, zorganizowanie spotkań ekspertów ds. pomocy na rzecz ofiar przed spotkaniami państw-stron, a w każdym razie co najmniej trzech razy.

Czerpiąc z dotychczasowych sukcesów, wydarzenia te uwzględniałyby różne potrzeby i perspektywy kobiet, dziewcząt, chłopców i mężczyzn, którzy przeżyli wybuch min przeciwpiechotnych, społeczności, w których występuje problem min, i grup zajmujących się prawami osób niepełnosprawnych, w tym osób zamieszkujących obszary wiejskie i oddalone, które przeżyły wybuch min. Zapewniłoby to wartość dodaną wysiłkom podejmowanym na szczeblu krajowym.

Dialogi byłyby organizowane i współprowadzone przez jednostkę wspierająca i państwo-stronę będące beneficjentem oraz, w stosownych przypadkach, przez regionalną organizacją międzyrządową będącą współorganizatorem dialogu. W duchu współpracy, która stanowi podstawę konwencji, zaangażowane zostaną odpowiednie podmioty unijne i państwa członkowskie, Komitety ds. Pomocy na rzecz Ofiar oraz Komitet ds. Poprawy Współpracy i Pomocy, przedstawiciele darczyńców, agencje ONZ, w tym WHO i Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, międzynarodowe i krajowe organizacje zajmujące się rozminowywaniem, MKCK oraz inne zainteresowane strony, takie jak Międzynarodowa kampania na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych i organizacje członkowskie, takie jak HI. Jeżeli dojdzie do sponsorowania, takie zaangażowanie podlegałoby warunkom, które zostaną określone w ocenie wpływu na budżet.

Działania następcze popierane przez jednostkę wspierającą mogą być podejmowane w odpowiedzi na zalecenia będące rezultatem dialogów lub wynikające z uwag stosownego komitetu lub odpowiednich wniosków z krajowych/regionalnych dialogów. Obejmowałoby to sponsorowanie odpowiednich specjalistów zajmujących się pomocą dla ofiar lub przedstawicieli organizacji stowarzyszających osoby, które przeżyły wybuch min, by mogli uczestniczyć w wizytach technicznych czy w formalnych lub nieformalnych spotkaniach konwencji. Kontynuując ustaloną praktykę, w przypadku gdy państwa-strony będące beneficjentami są zaangażowane w „koalicje” z innymi państwami lub partnerstwa z Unią czy państwami członkowskimi, jednostka wspierająca współpracowałaby ze wszystkimi stronami.

2.3. Rezultaty

—	Przedstawiciele państw poszerzają swoją wiedzę na temat tego, jak najlepiej zapewnić wielosektorowy sposób reagowania, by wypełniać swoje zobowiązania w zakresie pomocy ofiarom, a także włączyć pomoc ofiarom do szerszych krajowych polityk, planów i ram prawnych.

—	Państwa zyskują świadomość, że należy wyznaczyć odpowiedni organ rządowy do nadzorowania włączenia pomocy na rzecz ofiar w szersze ramy, a także że w celu wspierania ofiar wybuchu min należy opracować plan działania oparty na konkretnych, wymiernych, realistycznych i określonych w czasie celach.

—

Państwa zwiększają inkluzywny charakter swojego podejścia do pomocy na rzecz ofiar, w szczególności poprzez uwzględnianie lub zwiększenie udziału w planowaniu krajowym oraz w ramach delegacji związanych z działaniami w ramach projektu organizacji osób, które przeżyły wybuch min, lub organizacji zajmujących się prawami osób niepełnosprawnych.

—	Przedstawiciele państw dowiadują się o wyzwaniach i lukach w realizacji swoich zobowiązań wynikających z Planu działania z Oslo i oceniają w szczególności jak te zobowiązania mają się w stosunku do wskaźników określonych w tym planie.

—	Na podstawie dialogów przedstawiciele państw rozważają zmianę, aktualizację lub opracowanie swoich krajowych strategii dotyczących osób z niepełnosprawnościami.

—	W następstwie działań w ramach projektu organizacje zajmujące się prawami osób, które przeżyły wybuch min, i prawami osób niepełnosprawnych dalej rozwijają swoje zdolności i/lub nabywają coraz większe uprawnienia.

—	Przedstawiciele państw budują zdolności w celu poprawy sprawozdawczości w zakresie Planu działania z Oslo zgodnie z przewodnikiem dotyczącym sprawozdawczości.

—	Państwa i organizacje reprezentujące ofiary wzmacniają partnerstwa z odpowiednimi społecznościami zajmującymi się kwestiami humanitarnymi, budowaniem pokoju, rozwojem i prawami człowieka, mając na uwadze Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030.

2.4. Beneficjenci

—	Kobiety, dziewczęta, chłopcy i mężczyźni ranni w wyniku stosowania min przeciwpiechotnych i innych środków wybuchowych pozostałych po wojnie oraz inne ofiary wybuchu min,, w tym z obszarów wiejskich i oddalonych.

—	Eksperci krajowi pracujący nad zagadnieniami dotyczącymi pomocy na rzecz ofiar.

—	Specjaliści ds. praw osób niepełnosprawnych pracujący w państwach, w których mieszka znaczna liczba osób, które przeżyły wybuch min.

Projekt 3: Wspieranie wysiłków na rzecz powszechnego stosowania i propagowania norm konwencji

3.1. Cel

Państwa niebędące stronami są coraz bliższe przystąpienia, a właściwi urzędnicy mają coraz bardziej pozytywny stosunek do konwencji lub międzynarodowej normy zakazującej stosowania min przeciwpiechotnych.

3.2. Opis

W Planie działania z Oslo w sprawie świata wolnego od min państwa zobowiązują się „do propagowania i obrony” standardów ustanowionych konwencją i że nie będą „szczędziły wysiłków, by upowszechniać Konwencję” na podstawie swoich „zobowiązań na mocy prawa międzynarodowego, w tym międzynarodowego prawa humanitarnego”.

W Planie działania z Oslo określono dwa działania mające na celu zwiększenie liczby członków konwencji i wzmocnienie jej norm. W działaniach nr 11 i 12 Planu działania z Oslo wzywa się państwa-strony do „wykorzystania wszystkich dostępnych sposobów propagowania ratyfikacji/przystąpienia do konwencji przez państwa niebędące stronami, w tym poprzez zachęcanie ich do udziału w pracach konwencji”; oraz dalsze „wspieranie powszechnego przestrzegania norm i celów konwencji”.

W tym celu i przy udziale przewodniczącego konwencji i nieformalnej grupy na rzecz powszechnego stosowania konwencji, w stosownych przypadkach, w ramach projektu prowadzone byłyby różnorodne działania na rzecz powszechnego stosowania. Obejmowałyby one wizyty na wysokim szczeblu, spotkania techniczne lub warsztaty, sponsorowanie udziału właściwych urzędników z państw docelowych w posiedzeniach konwencji oraz spotkania na szczeblu ambasadorów w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych lub w jednej z jej pomocniczych biur regionalnych.

Co najmniej pięć działań zostałoby zrealizowanych przy wsparciu społeczności konwencji, w tym państw członkowskich Unii i delegatur unijnych w państwach docelowych. Kontynuując utrwaloną praktykę, w przypadku gdy Unia lub jej państwa członkowskie uczestniczą w koalicjach państw lub partnerstwach w państwach docelowych, jednostka wspierająca współpracowałaby ze wszystkimi stronami.

W miarę możliwości podejście polityczne na wysokim szczeblu będzie kontynuowane w formie warsztatów technicznych opartych na wkładzie ekspertów z państw prowadzących działania na rzecz powszechnego stosowania konwencji, Międzynarodowej kampanii na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych, MKCK, zespołów krajowych ONZ lub odpowiednich organizacji. Warsztaty te byłyby prowadzone na szczeblu krajowym, subregionalnym lub regionalnym z odpowiednim ministerstwem/odpowiednimi ministerstwami lub instytucją/instytucjami państw docelowych. W ramach projektu starano by się sponsorować udział odpowiednich delegatów z państw docelowych w posiedzeniach konwencji. Zapewniłoby to państwom-stronom możliwość podejmowania dalszych działań wraz z państwami docelowymi, a te ostatnie byłyby nadal zainteresowane posiedzeniami konwencji. Jednostka wspierająca koordynowałaby takie sponsorowanie, dozwolone na mocy oceny wpływu na budżet.

Ponadto jednostka wspierająca zorganizowałaby kolejne spotkanie techniczne na szczeblu krajowym, subregionalnym lub regionalnym z państwem niebędącym stroną, które wcześniej nie było objęte decyzją Unii lub wspólnym działaniem Unii.

3.3. Rezultaty

—	Decydenci w państwach niebędących stronami zdobywają większą wiedzę na temat konwencji i określonych w niej norm lub dostępnego wsparcia prowadzącego do przystąpienia.

—	Właściwi urzędnicy państwowi lepiej rozumieją prace prowadzone w ramach konwencji;

—	Państwa niebędące stronami publicznie wyrażają coraz większą gotowość lub pozytywny stosunek do realizacji konwencji i jej norm (np. uczestniczą w formalnym lub nieformalnym posiedzeniu konwencji).

—	W wyniku misji krajowe podmioty zajmujące się działaniami dotyczącymi min lub podmioty działające na rzecz powszechnego stosowania konwencji mają większą motywację, by działać na rzecz powszechnego stosowania.

—	Rola Unii w propagowaniu konwencji i określonych w niej norm zostaje podkreślona wśród społeczności konwencji, urzędników unijnych oraz państw niebędących stronami konwencji.

—	co najmniej jedno państwo docelowe niebędące stroną składa dobrowolne sprawozdanie na podstawie art. 7.

3.4. Beneficjenci

—	Państwa, które jeszcze nie ratyfikowały konwencji, nie zatwierdziły jej, nie zaakceptowały ani do niej nie przystąpiły.

—	Państwa-strony, organizacje międzynarodowe i organizacje pozarządowe uczestniczące w działaniach na rzecz upowszechnienia stosowania konwencji.

—	Kobiety, dziewczęta, chłopcy i mężczyźni w państwach, w których wprowadzono zakaz stosowania min lądowych.

Projekt 4: Wsparcie dla alternatyw dla stosowania uzbrojonych min przeciwpiechotnych do celów szkoleniowych (art. 3 konwencji), oraz dla zwiększenia współpracy i pomocy (art. 6)

4.1. Cel

Państwa, które zachowują miny przeciwpiechotne do dozwolonych celów, postępują zgodnie z działaniem nr 16 wymienionym w Planie działania z Oslo, w tym poprzez zwiększenie sprawozdawczości, oraz z działaniem nr 17 Planie działania z Oslo, badając alternatywę dla uzbrojonych min przeciwpiechotnych.

4.2. Opis

Obecnie 66 państw-stron ma zachowanych ponad 150 000 min przeciwpiechotnych do dozwolonych celów na mocy art. 3 konwencji. Chociaż z informacji otrzymanych od państw-stron wynika, że liczba ta maleje, kilka państw-stron od wielu lat nie przedkłada rocznych informacji na temat zachowanych min przeciwpiechotnych, wymaganych w ramach przejrzystości.

W celu wsparcia państw-stron, które mogą chcieć podjąć działania nr 16 i 17 wymienione w Planie działania z Oslo, proponowany projekt, przy udziale przewodniczącego konwencji, wspierałby krajowe lub regionalne seminarium z udziałem co najmniej dwóch państw ubiegających się o taką pomoc. Państwa-strony, w tym państwa członkowskie, oraz odpowiednie organizacje mogą przedstawić wyciągnięte wnioski i plany działania mające na celu zastąpienie uzbrojonych min przeciwpiechotnych do celów szkoleniowych. Kontynuując utrwaloną praktykę, w przypadku gdy Unia lub jej państwa członkowskie uczestniczą w koalicjach państw lub partnerstwach z państwami-stronami będącymi beneficjentami, jednostka wspierająca współpracowałaby ze wszystkimi stronami.

W ramach projektu wspierano by również warsztat techniczny na temat alternatyw dla stosowania uzbrojonych min przeciwpiechotnych. W stosownych przypadkach lub w miarę możliwości zachęca się państwa członkowskie Unii i inne państwa-strony do dzielenia się doświadczeniami zdobytymi w zakresie rozwiązań alternatywnych w zakresie szkoleń i badań lub niszczenia zachowanych min przeciwpiechotnych, co przyczyniłoby się do dalszej poprawy współpracy i pomocy wśród społeczności konwencji. W tym celu w projekcie uczestniczyłyby również Komitet ds. Przestrzegania poprzez Współpracę oraz Komitet ds. Poprawy Współpracy i Pomocy.

4.3. Rezultaty

—	Państwa-strony zwiększają sprawozdawczość w zakresie art. 3 konwencji w rocznych sprawozdaniach na temat przejrzystości.

—	Państwa-strony, które mają taką możliwość, angażują się we współpracę i pomoc na rzecz państw-stron pragnących podjąć działania dotyczące zobowiązań określonych w art. 3 oraz dotyczące działań nr 16 i 17 wymienionych w Planie działania z Oslo.

—	Państwa-strony, które mają zachowaną dużą liczbę min przeciwpiechotnych, nabywają zaktualizowaną wiedzę, a co najmniej jedno państwo-strona podejmuje działania na rzecz stosowania alternatywnych sposobów prowadzenia szkoleń.

4.4. Beneficjenci

—	Państwa strony mające zobowiązania na mocy art. 3.

—	Urzędnicy państwowi odpowiedzialni za programy szkoleń w zakresie rozminowywania.

—	Kobiety, dziewczęta, chłopcy i mężczyźni w państwach-stronach, w których niszczone są wcześniej zachowane miny przeciwpiechotne.

Projekt 5: Wykazywanie zaangażowania Unii i jej państw członkowskich oraz zapewnienie ich widoczności.

5.1. Cel

Społeczność konwencji i państwa-strony będące beneficjentami zyskują wiedzę na temat wkładu Unii i jej państw członkowskich we wdrażanie konwencji; z kolei urzędnicy unijni i jej państw członkowskich są informowani na temat niniejszej decyzji i sposobu, w jaki może ona odnosić się do ich pracy.

5.2. Opis

Zgodnie z poprzednimi decyzjami Rady i wspólnym działaniem jednostka wspierająca zobowiązałaby się do podkreślenia roli Unii i jej państw członkowskich w społeczności konwencji oraz w państwach będących beneficjentami i państwami docelowymi. W tym celu i w ramach planu komunikacji i widoczności jednostka wspierająca organizowałaby regularne spotkania informacyjne, w szczególności podczas posiedzeń konwencji na etapie realizacji projektu oraz organizowałaby wydarzenie inauguracyjne i zamykające.

Jednostka wspierająca prowadziłaby kampanie medialne i publikacje propagujące realizację konwencji. Zapewniłaby podkreślenie roli Unii w tej kampanii.

Zgodnie z wcześniejszą praktyką składałaby Unii comiesięczne sprawozdania opisowe i państwom członkowskim oraz kwartalne sprawozdania z realizacji projektu.

5.3. Rezultaty

—	Urzędnicy Unii i jej państw członkowskich będą informowani o niniejszej decyzji i jej ewentualnym związku z ich pracą.

—	Uwaga państw-stron konwencji i światowej społeczności zainteresowanej bezpieczeństwem ludzi zostanie zwrócona na ogólne zaangażowanie Unii i państw członkowskich w realizację konwencji i działania dotyczące min.

—	Zwiększona zostanie wiedza na temat celów konwencji w społeczności międzynarodowej.

19.2.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/55

DECYZJA KOMISJI (UE, Euratom) 2021/259

z dnia 10 lutego 2021 r.

ustanawiająca przepisy wykonawcze dotyczące bezpieczeństwa przemysłowego w odniesieniu do dotacji niejawnych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 249,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (1),

uwzględniając decyzję Komisji (UE, Euratom) 2015/443 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie bezpieczeństwa w Komisji (2),

uwzględniając decyzję Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (3),

uwzględniając decyzję Komisji (UE, Euratom) 2017/46 z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych w Komisji Europejskiej (4),

po konsultacji z Grupą Ekspertów ds. Bezpieczeństwa Komisji, zgodnie z art. 41 ust. 5 decyzji (UE, Euratom) 2015/444,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 41, 42, 47 i 48 decyzji (UE, Euratom) 2015/444 stanowią, że w przepisach wykonawczych w zakresie bezpieczeństwa przemysłowego, regulujących kwestie takie jak przyznawanie umów o udzielenie dotacji niejawnych, świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, poświadczenia bezpieczeństwa osobowego, wizyty, przekazywanie i przenoszenie informacji niejawnych UE (EUCI), mają zostać ustanowione bardziej szczegółowe przepisy w celu uzupełnienia i wsparcia rozdziału 6 decyzji.

(2)

Decyzja (UE, Euratom) 2015/444 stanowi, że realizacja umów o udzielenie dotacji niejawnych musi odbywać się w ścisłej współpracy z krajową władzą bezpieczeństwa, wyznaczoną władzą bezpieczeństwa lub dowolnym innym właściwym organem danych państw członkowskich. Państwa członkowskie uzgodniły, że zapewnią, aby podmioty podlegające ich jurysdykcji i mogące otrzymywać lub tworzyć informacje niejawne pochodzące z Komisji były odpowiednio sprawdzone i by były w stanie zapewnić odpowiednią ochronę na właściwym poziomie bezpieczeństwa równoważnym poziomowi ochrony przyznawanemu na mocy przepisów bezpieczeństwa Rady Unii Europejskiej dotyczących ochrony informacji niejawnych UE, którym nadano odpowiadającą im klauzulę tajności, jak określono w umowie między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie ochrony informacji niejawnych wymienianych w interesie Unii Europejskiej (2011/C 202/05) (5).

(3)

Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa uzgodnili, że zapewnią maksymalną spójność w stosowaniu przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony EUCI przez te instytucje, uwzględniając ich szczególne potrzeby instytucjonalne i organizacyjne, zgodnie z deklaracjami załączonymi do protokołu z posiedzenia Rady, na którym przyjęto decyzję Rady 2013/488/UE (6) w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE.

(4)

Przepisy wykonawcze Komisji w zakresie bezpieczeństwa przemysłowego w odniesieniu do dotacji niejawnych powinny zatem zapewniać również maksymalny poziom spójności i uwzględniać wytyczne w sprawie bezpieczeństwa przemysłowego, zatwierdzone przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Rady w dniu 13 grudnia 2016 r.

(5)	W dniu 4 maja 2016 r. Komisja przyjęła decyzję (7) upoważniającą członka Komisji odpowiedzialnego za kwestie bezpieczeństwa do przyjęcia w imieniu Komisji i na jej odpowiedzialność przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 60 decyzji (UE, Euratom) 2015/444,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. W niniejszej decyzji ustanawia się przepisy wykonawcze dotyczące bezpieczeństwa przemysłowego w odniesieniu do dotacji niejawnych w rozumieniu decyzji (UE, Euratom) 2015/444, w szczególności jej rozdziału 6.

2. W niniejszej decyzji określono szczegółowe wymogi mające na celu zapewnienie ochrony informacji niejawnych UE (EUCI) przy publikacji zaproszeń do składania wniosków oraz przy przyznawaniu dotacji i wdrażaniu umów o udzielenie dotacji niejawnych zawartych przez Komisję Europejską.

3. Niniejsza decyzja dotyczy dotacji związanych z wykorzystaniem informacji niejawnych opatrzonych następującymi klauzulami tajności:

a)	RESTREINT UE/EU RESTRICTED;

b)	CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL;

c)	SECRET UE/EU SECRET.

4. Niniejszą decyzję stosuje się, nie naruszając przepisów szczegółowych zawartych w innych aktach prawnych, takich jak akty dotyczące Europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego.

Artykuł 2

Zakres obowiązków wewnątrz Komisji

1. W ramach obowiązków urzędnika zatwierdzającego instytucji udzielającej dotacji, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046, osoba pełniąca tę funkcję zapewnia zgodność dotacji niejawnej z decyzją (UE, Euratom) 2015/444 oraz przepisami wykonawczymi do tej decyzji.

2. W tym celu dany urzędnik zatwierdzający na wszystkich etapach korzysta z doradztwa organu ds. bezpieczeństwa Komisji w zakresie kwestii odnoszących się do elementów dotyczących bezpieczeństwa w umowie o udzielenie dotacji niejawnej, programie lub projekcie, a także informuje lokalnego pełnomocnika ochrony o zawartych umowach o udzielenie dotacji niejawnych. Decyzję o poziomie klauzul tajności nadawanych poszczególnym kwestiom podejmuje instytucja udzielająca dotacji z należytym uwzględnieniem treści przewodnika nadawania klauzul.

3. W przypadku stosowania instrukcji bezpieczeństwa programu lub projektu określonych w art. 5 ust. 3 instytucja udzielająca dotacji oraz organ ds. bezpieczeństwa Komisji wypełniają obowiązki nałożone na nie w tych instrukcjach.

4. W zakresie przestrzegania wymagań określonych w niniejszych przepisach wykonawczych organ ds. bezpieczeństwa Komisji prowadzi ścisłą współpracę z krajowymi władzami bezpieczeństwa (KWB) i wyznaczonymi władzami bezpieczeństwa (WWB) danego państwa członkowskiego, w szczególności w zakresie świadectw bezpieczeństwa przemysłowego (SBP) i poświadczeń bezpieczeństwa osobowego (PBO), procedur przeprowadzania wizyt i planów przewozu.

5. W przypadku gdy dotacjami zarządzają agencje wykonawcze UE lub inne podmioty finansujące i nie mają zastosowania przepisy szczegółowe określone w innych aktach prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 4:

a)	delegujący departament Komisji wykonuje prawa odnoszące się do wytwórcy EUCI wytworzonych w związku z dotacjami, o ile jest to przewidziane w uzgodnieniach dotyczących delegowania;

b)	delegujący departament Komisji odpowiada za określenie klauzuli tajności;

c)	wnioski o uzyskanie poświadczenia bezpieczeństwa oraz powiadomienia kierowane do KWB lub WWB są wysyłane za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji.

ROZDZIAŁ 2

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU ZAPROSZEŃ DO SKŁADANIA WNIOSKÓW O DOTACJE NIEJAWNE

Artykuł 3

Podstawowe zasady

1. Niejawne części dotacji realizują wyłącznie beneficjenci zarejestrowani w państwie członkowskim lub beneficjenci zarejestrowani w państwie trzecim lub utworzeni przez organizację międzynarodową, jeżeli takie państwo trzecie lub taka organizacja międzynarodowa zawarły umowę o bezpieczeństwie informacji z Unią lub porozumienie administracyjne z Komisją (8).

2. Przed ogłoszeniem zaproszenia do składania wniosków o dotacje niejawne instytucja udzielająca dotacji określa klauzulę tajności wszelkich informacji, które mogą zostać przekazane wnioskodawcom. Instytucja udzielająca dotacji określa również maksymalny poziom klauzuli tajności wszelkich informacji wykorzystywanych lub generowanych w toku realizacji umowy o udzielenie dotacji, programu lub projektu, lub co najmniej przewidywaną ilość i rodzaj informacji, które zostaną wytworzone lub wykorzystane, a także konieczność stosowania systemu teleinformatycznego (CIS) umożliwiającego korzystanie z informacji niejawnych.

3. Instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby zaproszenia do składania wniosków o dotacje niejawne zawierały informacje o szczególnych obowiązkach dotyczących bezpieczeństwa związanych z informacjami niejawnymi. Dokumentacja zaproszenia do składania wniosków zawiera wyjaśnienia dotyczące harmonogramu, zgodnie z którym beneficjenci mają uzyskać SBP, jeżeli są one wymagane. Załączniki I i II zawierają przykładowe wzory informacji dotyczących warunków zaproszenia.

4. Instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET były ujawniane wnioskodawcom dopiero po podpisaniu przez nich umowy poufności zobowiązującej ich do korzystania z EUCI i ochrony takich informacji zgodnie z decyzją (UE, Euratom) 2015/444, przepisami wykonawczymi do tej decyzji oraz mającymi zastosowanie przepisami krajowymi.

5. W przypadku udzielania wnioskodawcom informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, minimalne wymogi, o których mowa w art. 5 ust. 7 niniejszej decyzji, zostają uwzględnione w zaproszeniu do składania wniosków lub w umowie o zachowaniu poufności zawartej na etapie składania wniosków.

6. Wszyscy wnioskodawcy i beneficjenci, którzy muszą korzystać z informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET lub przechowywać takie informacje w swoich obiektach na etapie składania wniosków lub na etapie realizacji umowy o udzielenie dotacji niejawnej, posiadają SBP na wymaganym poziomie, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 9. Poniżej przedstawiono trzy możliwe scenariusze na etapie składania wniosków o dotacje niejawne związane z wykorzystaniem EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET:

brak dostępu do EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET na etapie składania wniosków:

Jeżeli zaproszenie do składania wniosków dotyczy dotacji związanej z wykorzystaniem EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, ale wnioskodawca nie musi wykorzystywać takich informacji na etapie składania wniosków, wówczas wnioskodawcy nieposiadającego SBP na wymaganym poziomie nie można wykluczyć z procesu składania wniosków ze względu na brak SBP;

b)	dostęp do EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET w obiektach instytucji udzielającej dotacji na etapie składania wniosków: Dostęp zostaje udzielony pracownikom wnioskodawcy posiadającym PBO na wymaganym poziomie oraz zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu;

korzystanie z EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET lub przechowywanie takich informacji w obiektach wnioskodawcy na etapie składania wniosków:

Jeżeli zaproszenie do składania wniosków zawiera wymóg, zgodnie z którym wnioskodawcy muszą korzystać z EUCI lub przechowywać EUCI we własnych obiektach, wówczas wnioskodawca musi posiadać SBP na wymaganym poziomie. W takiej sytuacji przed przekazaniem wnioskodawcy jakichkolwiek materiałów oznaczonych jako informacje niejawne UE (EUCI) instytucja udzielająca dotacji uzyskuje za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji zaświadczenie od odpowiedniej KWB lub WWB, że dany wnioskodawca uzyskał odpowiednie SBP. Dostęp zostaje udzielony pracownikom wnioskodawcy posiadającym PBO na wymaganym poziomie oraz zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu.

7. Zasadniczo posiadanie SBP lub PBO do celów uzyskania dostępu do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED nie jest wymagane ani na etapie składania wniosków, ani w toku wykonania umowy o udzielenie dotacji. Jeżeli na podstawie krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych, wymienionych w załączniku IV, państwa członkowskie wymagają posiadania SBP lub PBO w odniesieniu do umów o udzielenie dotacji lub umów o podwykonawstwo na poziomie RESTREINT UE/EU RESTRICTED, takie krajowe regulacje nie mogą nakładać żadnych dodatkowych obowiązków na pozostałe państwa członkowskie ani wykluczać wnioskodawców, beneficjentów lub podwykonawców z państw członkowskich, w których nie obowiązują takie wymogi dotyczące SBP lub PBO w zakresie dostępu do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, z wykonania powiązanych umów o udzielenie dotacji lub umów o podwykonawstwo lub z procedury ubiegania się o takie umowy. Takie umowy o udzielenie dotacji wykonuje się w państwach członkowskich zgodnie z ich krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

8. Jeżeli posiadanie SBP jest konieczne do przeprowadzenia zaproszenia do składania wniosków lub wykonania umowy o udzielenie dotacji niejawnej, instytucja udzielająca dotacji przedstawia za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji wniosek do KWB lub WWB beneficjenta, korzystając z arkusza informacyjnego dotyczącego świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego lub jakiegokolwiek ustanowionego równoważnego formularza elektronicznego. Dodatek D do załącznika III zawiera przykładowy arkusz informacyjny dotyczący SBP (9). Odpowiedzi na przedstawiony arkusz informacyjny dotyczący SBP udziela się w miarę możliwości w terminie dziesięciu dni roboczych od daty złożenia wniosku.

9. W przypadku gdy w dotacjach niejawnych wymagających posiadania SBP uczestniczą instytucje rządowe państw członkowskich lub instytucje będące pod kontrolą rządów państw członkowskich oraz gdy SBP nie są wydawane dla tych instytucji na podstawie przepisów prawa krajowego, instytucja udzielająca dotacji sprawdza u odpowiedniej KWB lub WWB, za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji, czy te instytucje rządowe są w stanie korzystać z EUCI na wymaganym poziomie.

10. Jeżeli posiadanie PBO jest konieczne do wykonania umowy o udzielenie dotacji niejawnej oraz jeżeli zgodnie z przepisami krajowymi przed udzieleniem PBO konieczne jest uzyskanie SBP, instytucja udzielająca dotacji sprawdza u KWB lub WWB beneficjenta, za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji, korzystając z arkusza informacyjnego dotyczącego SBP, czy beneficjent posiada SBP lub czy proces udzielania SBP jest w toku. W takim przypadku Komisja nie wydaje wniosków o udzielenie PBO z wykorzystaniem z arkusza informacyjnego dotyczącego poświadczenia bezpieczeństwa osobowego.

Artykuł 4

Zawieranie umów o podwykonawstwo w przypadku dotacji niejawnych

1. Warunki zlecenia przez beneficjenta podwykonawstwa zadań obejmujących EUCI zostają określone w zaproszeniu do składania wniosków i w umowie o udzielenie dotacji. Warunki te zawierają wymóg, zgodnie z którym wszystkie arkusze informacyjne dotyczące SBP przedkłada się za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji. Podwykonawstwo wymaga uzyskania uprzedniej pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji. W stosownych przypadkach podwykonawstwo musi być zgodne z aktem podstawowym ustanawiającym program.

2. Podwykonawstwo w odniesieniu do niejawnych części dotacji zleca się wyłącznie podmiotom zarejestrowanym w państwie członkowskim, lub podmiotom zarejestrowanym w państwie trzecim lub utworzonym przez organizację międzynarodową, jeżeli takie państwo trzecie lub taka organizacja międzynarodowa zawarły umowę o bezpieczeństwie informacji z Unią lub porozumienie administracyjne z Komisją (10).

ROZDZIAŁ 3

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU DOTACJI NIEJAWNYCH

Artykuł 5

Podstawowe zasady

1. Przy udzielaniu dotacji niejawnej instytucja udzielająca dotacji wraz z organem ds. bezpieczeństwa Komisji zapewniają, aby obowiązki beneficjenta dotyczące ochrony EUCI wykorzystywanych lub wygenerowanych w toku wykonywania umowy o udzielenie dotacji stanowiły integralną część umowy o udzielenie dotacji. Wymogi bezpieczeństwa dotyczące poszczególnych dotacji zawarte są w dokumencie określającym aspekty bezpieczeństwa (DOAB). Przykładowy wzór DOAB przedstawiono w załączniku III.

2. Przed podpisaniem umowy o udzielenie dotacji niejawnej instytucja udzielająca dotacji zatwierdza przewodnik nadawania klauzul (PNK) dotyczący przewidzianych do wykonania zadań i informacji generowanych w toku realizacji dotacji lub w stosownych przypadkach na poziomie programu lub projektu. PNK stanowi część DOAB.

3. Wymogi bezpieczeństwa dotyczące poszczególnych programów lub projektów zawarte są w instrukcjach bezpieczeństwa programu lub projektu (IBP). IBP można opracować, korzystając z przepisów zawartych we wzorze DOAB, jak określono w załączniku III. IBP opracowują służby Komisji zarządzające programem lub projektem, w ścisłej współpracy z organem ds. bezpieczeństwa Komisji, a następnie przedkładają je do zaopiniowania Grupie Ekspertów ds. Bezpieczeństwa Komisji. Jeżeli dana umowa o udzielenie dotacji stanowi część programu lub projektu objętego własnymi IBP, DOAB umowy o udzielenie dotacji ma formę uproszczoną i zawiera odesłanie do przepisów bezpieczeństwa określonych w IBP programu lub projektu.

4. Z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 3 ust. 9, umowa o udzielenie dotacji niejawnej nie może zostać podpisana do czasu potwierdzenia przez KWB lub WWB wnioskodawcy jego SBP lub – w przypadku gdy umowa o udzielenie dotacji niejawnej jest przyznawana konsorcjum – do czasu potwierdzenia przez KWB lub WWB co najmniej jednego wnioskodawcy wchodzącego w skład konsorcjum (lub w razie potrzeby większej liczby wnioskodawców) SBP tego wnioskodawcy.

5. Co do zasady i o ile inne odpowiednie przepisy nie stanowią inaczej, instytucję udzielającą dotacji uznaje się za wytwórcę EUCI wytworzonych w celu wykonania umowy o udzielenie dotacji.

6. Instytucja udzielająca dotacji powiadamia za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji KWB lub WWB wszystkich beneficjentów i podwykonawców o podpisaniu umów o udzielenie dotacji niejawnych lub umów o podwykonawstwo obejmujących elementy niejawne oraz o wszelkich przypadkach przedłużenia obowiązywania lub przedterminowego rozwiązania takich umów o udzielenie dotacji lub umów o podwykonawstwo. W załączniku IV znajduje się wykaz wymogów krajowych.

7. Umowy o udzielenie dotacji obejmujące informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED zawierają klauzulę dotyczącą bezpieczeństwa, na mocy której przepisy określone w dodatku E do załącznika III są wiążące dla beneficjentów. Takie umowy o udzielenie dotacji zawierają DOAB, w którym określa się co najmniej wymogi dotyczące korzystania z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, w tym elementy potwierdzające informacje i szczególne wymogi, które muszą spełnić beneficjenci w odniesieniu do uzyskania akredytacji swojego CIS wykorzystującego informacje z klauzulą RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

8. Jeżeli wymagają tego krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze państw członkowskich, KWB lub WWB zapewniają, aby podlegający ich jurysdykcji beneficjenci lub podwykonawcy przestrzegali obowiązujących przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, a także przeprowadzają wizyty weryfikacyjne w obiektach beneficjentów lub podwykonawców znajdujących się na podlegającym im terytorium. Jeżeli KWB lub WWB nie ma takiego obowiązku, instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby beneficjenci przestrzegali przepisów dotyczących wymaganego poziomu bezpieczeństwa, określonych w dodatku E do załącznika III.

Artykuł 6

Dostęp pracowników beneficjentów i podwykonawców do EUCI

1. Instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby umowy o udzielenie dotacji niejawnych zawierały postanowienia wskazujące, że pracownicy beneficjentów lub podwykonawców, którzy do wykonania umowy o udzielenie dotacji niejawnej lub umowy o podwykonawstwo obejmującej elementy niejawne potrzebują dostępu do EUCI, mogą uzyskać taki dostęp, pod warunkiem że:

a)	ustalono, że kierują się zasadą ograniczonego dostępu;

b)	otrzymali od KWB lub WWB lub jakiegokolwiek innego właściwego organu ds. bezpieczeństwa poświadczenie bezpieczeństwa do odpowiedniego poziomu informacji niejawnych z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET;

c)	zostali poinformowani o obowiązujących przepisach bezpieczeństwa służących ochronie EUCI i potwierdzili, że zapoznali się ze swoimi obowiązkami w zakresie ochrony takich informacji.

2. W stosownych przypadkach dostęp do EUCI musi również być zgodny z aktem podstawowym ustanawiającym program i musi uwzględniać wszelkie dodatkowe oznaczenia określone w PNK.

3. Jeżeli beneficjent lub podwykonawca zamierza zatrudnić obywatela państwa trzeciego na stanowisku wymagającym dostępu do EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, zadaniem beneficjenta lub podwykonawcy jest wszczęcie procedury sprawdzającej w zakresie poświadczenia bezpieczeństwa wobec takiej osoby zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w miejscu, w którym ma zostać udzielony dostęp do EUCI.

Artykuł 7

Dostęp ekspertów uczestniczących w kontrolach, przeglądach lub audytach do EUCI

1. W przypadku gdy do udziału w kontrolach, przeglądach lub audytach przeprowadzanych przez instytucję udzielającą dotacji lub w przeglądach wyników beneficjentów, które wymagają dostępu do informacji niejawnych z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, zaangażowano osoby zewnętrzne („ekspertów”), podpisanie umowy z takimi osobami jest możliwe wyłącznie wówczas, gdy otrzymały one od KWB lub WWB lub jakiegokolwiek innego właściwego organu ds. bezpieczeństwa poświadczenia bezpieczeństwa do odpowiedniego poziomu tych informacji. Instytucja udzielająca dotacji za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji kontroluje postępowanie sprawdzające dotyczące ekspertów i w stosownych przypadkach wnioskuje do KWB lub WWB o wszczęcie takiego postępowania co najmniej sześć miesięcy przed rozpoczęciem wykonywania ich odpowiednich umów.

2. Przed podpisaniem swoich umów eksperci zostają poinformowani o obowiązujących przepisach bezpieczeństwa służących ochronie EUCI i potwierdzają, że zapoznali się ze swoimi obowiązkami w zakresie ochrony takich informacji.

ROZDZIAŁ 4

WIZYTY ZWIĄZANE Z UMOWAMI O UDZIELENIE DOTACJI NIEJAWNYCH

Artykuł 8

Podstawowe zasady

1. Jeżeli instytucji udzielającej dotacji, ekspertom, beneficjentom lub podwykonawcom niezbędny jest w kontekście wykonania umowy o udzielenie dotacji niejawnej dostęp do informacji niejawnych z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET w ich obiektach, organizowane są wizyty w porozumieniu z KWB lub WWB lub jakimikolwiek innymi właściwymi organami bezpieczeństwa.

2. Wizyty, o których mowa w ust. 1, podlegają następującym wymogom:

a)	wizyta przeprowadzana jest w celach oficjalnych związanych z dotacją niejawną;

b)	każda osoba wizytująca posiada PBO na wymaganym poziomie i kieruje się zasadą ograniczonego dostępu do EUCI wykorzystywanych lub generowanych w toku realizacji dotacji niejawnej.

Artykuł 9

Wnioski o wizyty

1. Wizyty beneficjentów lub podwykonawców w obiektach innych beneficjentów lub podwykonawców lub w obiektach instytucji udzielającej dotacji, które obejmują dostęp do informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, organizuje się zgodnie z następującą procedurą:

a)	Pełnomocnik ochrony obiektu wysyłający osobę wizytującą wypełnia wszystkie stosowne części wniosku o wizytę i składa wniosek do KWB lub WWB właściwej dla danego obiektu. Wzór formularza wniosku o wizytę przedstawiono w dodatku C do załącznika III.

b)	KWB lub WWB właściwa dla obiektu wysyłającego musi potwierdzić PBO osoby wizytującej przed złożeniem wniosku o wizytę do KWB lub WWB właściwej dla wizytowanego obiektu (lub do organu ds. bezpieczeństwa Komisji, jeżeli wizyta ma przebiegać w obiektach należących do instytucji udzielającej dotacji).

c)	Pełnomocnik ochrony obiektu wysyłającego uzyskuje wówczas od swojej KWB lub WWB odpowiedź KWB lub WWB wizytowanego obiektu (lub organu ds. bezpieczeństwa Komisji) zawierającą zatwierdzenie wniosku o wizytę albo jego odrzucenie.

d)	Wniosek o wizytę uznaje się za zatwierdzony, jeżeli w terminie do pięciu dni roboczych przed datą wizyty nie zostaną zgłoszone żadne zastrzeżenia.

2. Wizyty urzędników instytucji udzielającej dotacji lub ekspertów lub audytorów w obiektach beneficjentów lub podwykonawców, które obejmują dostęp do informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, organizuje się zgodnie z następującą procedurą:

a)	Osoba wizytująca wypełnia wszystkie stosowne części wniosku o wizytę i składa wniosek do organu ds. bezpieczeństwa Komisji.

b)	Organ ds. bezpieczeństwa Komisji potwierdza PBO osoby wizytującej przed złożeniem wniosku o wizytę do KWB lub WWB właściwej dla wizytowanego obiektu.

c)	Organ ds. bezpieczeństwa Komisji uzyskuje odpowiedź KWB lub WWB wizytowanego obiektu zatwierdzającą albo odrzucającą wniosek o wizytę.

d)	Wniosek o wizytę uznaje się za zatwierdzony, jeżeli w terminie do pięciu dni roboczych przed datą wizyty nie zostaną zgłoszone żadne zastrzeżenia.

3. Wniosek o wizytę może dotyczyć pojedynczej wizyty albo powtarzających się wizyt. W przypadku powtarzających się wizyt wniosek o wizytę może obowiązywać maksymalnie przez rok od daty początkowej określonej we wniosku.

4. Okres ważności wniosku o wizytę nie może przekraczać okresu ważności PBO osoby wizytującej.

5. Zasadniczo wniosek o wizytę należy przedstawiać właściwemu organowi bezpieczeństwa, któremu podlega wizytowany obiekt, w terminie co najmniej 15 dni roboczych przed datą wizyty.

Artykuł 10

Procedury przeprowadzania wizyt

1. Przed umożliwieniem osobom wizytującym dostępu do EUCI pełnomocnik ochrony wizytowanego obiektu stosuje wszystkie procedury bezpieczeństwa i wszystkie zasady związane z wizytą określone przez właściwą KWB lub WWB.

2. Osoby wizytujące potwierdzają swoją tożsamość po przybyciu do wizytowanego obiektu, okazując ważny dokument tożsamości lub paszport. Takie informacje potwierdzające tożsamość muszą odpowiadać informacjom przedstawionym we wniosku o wizytę.

3. Wizytowany obiekt zapewnia przechowywanie rejestrów z danymi dotyczącymi wszystkich osób wizytujących, m.in. ich imion i nazwisk, nazwy reprezentowanej organizacji, daty wygaśnięcia PBO, daty wizyty oraz imion i nazwisk osób, u których przeprowadzana jest wizyta. Takie dane przechowuje się przez okres co najmniej pięciu lat lub, w razie potrzeby, przez dłuższy okres, jeżeli stanowią tak krajowe zasady i przepisy w państwie, na którego terenie znajduje się wizytowany obiekt.

Artykuł 11

Wizyty organizowane bezpośrednio

1. W kontekście konkretnych projektów właściwe KWB lub WWB i organ ds. bezpieczeństwa Komisji mogą uzgodnić procedurę, zgodnie z którą pełnomocnik ochrony osoby wizytującej i pełnomocnik ochrony wizytowanego obiektu mogą bezpośrednio organizować wizyty dotyczące konkretnej dotacji niejawnej. Wzór przeznaczonego do stosowania w tym celu formularza przedstawiono w dodatku C do załącznika III. Taka szczególna procedura zostaje określona w IBP lub w ramach innego rodzaju szczególnych ustaleń. W takich przypadkach nie mają zastosowania procedury określone w art. 9 i art. 10 ust. 1.

2. Wizyty obejmujące dostęp do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED są organizowane bezpośrednio między podmiotami wysyłającymi i wizytowanymi bez konieczności przestrzegania procedury opisanej w art. 9 i art. 10 ust. 1.

ROZDZIAŁ 5

PRZEKAZYWANIE I PRZENOSZENIE EUCI W TOKU WYKONYWANIA UMÓW O UDZIELENIE DOTACJI NIEJAWNYCH

Artykuł 12

Podstawowe zasady

Instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby wszystkie decyzje związane z przekazywaniem i przenoszeniem EUCI były zgodne z decyzją (UE, Euratom) 2015/444 i przepisami wykonawczymi do tej decyzji oraz z warunkami umowy o udzielenie dotacji niejawnej, w tym z uwzględnieniem zgody wytwórcy.

Artykuł 13

Elektroniczne korzystanie

1. Elektroniczne korzystanie z EUCI i przekazywanie ich odbywa się zgodnie z rozdziałami 5 i 6 decyzji (UE, Euratom) 2015/444 i przepisami wykonawczymi do tej decyzji.

Systemy teleinformatyczne będące własnością beneficjenta i używane przy korzystaniu z EUCI w toku wykonania umowy o udzielenie dotacji („CIS beneficjenta”) podlegają akredytacji przez odpowiedzialny organ ds. akredytacji bezpieczeństwa (SAA). Wszelkie elektroniczne przekazywanie EUCI podlega ochronie przy użyciu produktów kryptograficznych zatwierdzonych zgodnie z art. 36 ust. 4 decyzji (UE, Euratom) 2015/444. Środki bezpieczeństwa TEMPEST są wdrażanie zgodnie z art. 36 ust. 6 tej decyzji.

2. Akredytację bezpieczeństwa CIS beneficjenta obsługującego EUCI z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED oraz jakichkolwiek jego połączeń międzysystemowych można zlecić pełnomocnikowi ochrony beneficjenta, jeżeli krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze dopuszczają taką możliwość. Jeżeli zadanie to zostaje oddelegowane, beneficjent odpowiada za wdrożenie minimalnych wymogów bezpieczeństwa opisanych w DOAB przy korzystaniu z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED za pomocą CIS. Odpowiednie KWB lub WWB oraz SAA pozostają jednak odpowiedzialne za ochronę informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, z których korzysta beneficjent, a także zachowują prawo do kontroli środków bezpieczeństwa wprowadzonych przez beneficjenta. Ponadto beneficjent przekazuje instytucji udzielającej dotacji, a jeżeli jest to wymagane zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, właściwemu krajowemu SAA oświadczenie o zgodności poświadczające, że CIS beneficjenta i związane z nim połączenia międzysystemowe otrzymały akredytację do korzystania z EUCI z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED (11).

Artykuł 14

Transport przez kurierów komercyjnych

Transport EUCI przez kurierów komercyjnych musi być zgodny z odpowiednimi przepisami decyzji Komisji (UE, Euratom) 2019/1962 (12) w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących korzystania z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED oraz decyzji Komisji (UE, Euratom) 2019/1961 (13) w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących korzystania z informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET.

Artykuł 15

Przenoszenie osobiste

1. Osobiste przenoszenie informacji niejawnych podlega rygorystycznym wymogom bezpieczeństwa.

2. Pracownicy beneficjenta w Unii mogą osobiście przenosić informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, pod warunkiem że spełnione są następujące wymogi:

a)	Zastosowano nieprzezroczyste opakowanie lub kopertę bez żadnych oznaczeń wskazujących, że w środku znajdują się informacje niejawne.

b)	Informacje niejawne przez cały czas znajdują się w posiadaniu osoby je przenoszącej.

c)	Koperta lub opakowanie nie są po drodze otwierane.

3. Warunki osobistego przenoszenia informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET przez pracowników beneficjenta na terenie państw członkowskich są ustalane z wyprzedzeniem przez podmiot wysyłający i otrzymujący. Organ lub obiekt przesyłający przekazuje organowi lub obiektowi otrzymującemu informacje na temat przesyłki, w tym numer referencyjny, poziom klauzuli tajności, oczekiwany czas otrzymania oraz imię i nazwisko kuriera. Tego rodzaju osobiste przenoszenie jest dozwolone, pod warunkiem że spełnione są następujące wymogi:

a)	Informacje niejawne przenoszone są w dwóch kopertach lub opakowaniach.

b)	Zewnętrzne opakowanie lub koperta są zabezpieczone i nie zawierają żadnych oznaczeń wskazujących na poziom klauzuli tajności zawartości, który wskazano na wewnętrznej kopercie.

c)	EUCI przez cały czas znajdują się w posiadaniu osoby je przenoszącej.

d)	Koperta lub opakowanie nie są po drodze otwierane.

e)	Koperta lub opakowanie są przenoszone w aktówce wyposażonej w zamek lub w podobnym zatwierdzonym pojemniku o takim kształcie i masie, że może on przez cały czas znajdować się w posiadaniu osoby go przenoszącej bez umieszczania w luku bagażowym.

f)	Kurier ma przy sobie list kurierski wydany przez właściwy organ bezpieczeństwa, któremu podlega, upoważniający kuriera do przewozu wskazanej przesyłki niejawnej.

4. W przypadku osobistego przenoszenia informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET przez pracowników beneficjenta między państwami członkowskimi zastosowanie mają następujące przepisy dodatkowe:

a)	Kurier odpowiada za bezpieczne przechowanie materiałów niejawnych do momentu ich przekazania odbiorcy.

W przypadku naruszenia bezpieczeństwa KWB lub WWB właściwa dla nadawcy może żądać od organów państwa, w którym doszło do naruszenia bezpieczeństwa, przeprowadzenia dochodzenia, przedstawienia ustaleń z takiego dochodzenia oraz w stosownych przypadkach wszczęcia postępowania sądowego lub podjęcia innych działań.

c)	Przed przejęciem przesyłki kurier został powiadomiony o wszystkich obowiązkach dotyczących bezpieczeństwa, których należy przestrzegać podczas przenoszenia informacji, i podpisał stosowne oświadczenia.

d)	Do listu kurierskiego załączona zostaje instrukcja przeznaczona dla kuriera.

e)	Kurier otrzymał wcześniej opis przesyłki i trasy.

f)	Dokumenty zostają zwrócone wydającej je KWB lub WWB po zakończeniu podróży lub odbiorca przechowuje je i udostępnia do celów monitorowania.

g)	Jeżeli organy celne, imigracyjne lub policja graniczna zażądają okazania przesyłki do kontroli, dopuszcza się otwarcie i zobaczenie przez takie organy części przesyłki wystarczających do stwierdzenia, że zawiera ona wyłącznie zadeklarowane materiały.

h)	Organy celne należy wezwać do uhonorowania faktu wystawienia przez władzę publiczną dokumentów przewozowych i dokumentów uwierzytelniających posiadanych przez kuriera.

Jeżeli organy celne otwierają przesyłkę, musi to się odbywać poza zasięgiem wzroku osób nieupoważnionych i w miarę możliwości w obecności kuriera. Kurier musi poprosić o ponowne zapakowanie przesyłki i zażądać od organów przeprowadzających kontrolę ponownego zapieczętowania przesyłki i pisemnego potwierdzenia, że przesyłka została otwarta przez te organy.

5. Osobiste przenoszenie przez pracowników beneficjenta informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET do państwa trzeciego lub do organizacji międzynarodowej podlega postanowieniom umowy o bezpieczeństwie informacji lub postanowieniom porozumienia administracyjnego zawartych odpowiednio między Unią albo Komisją a takim państwem trzecim albo taką organizacją międzynarodową.

ROZDZIAŁ 6

PLANOWANIE CIĄGŁOŚCI DZIAŁANIA

Artykuł 16

Plany awaryjne i środki naprawcze

Instytucja udzielająca dotacji zapewnia, aby umowa o udzielenie dotacji niejawnej zawierała wymóg, zgodnie z którym beneficjent musi opracować firmowe plany awaryjne w celu ochrony wszelkich EUCI wykorzystywanych w kontekście dotacji niejawnej w sytuacjach awaryjnych i wprowadzić środki zapobiegawcze i naprawcze w kontekście planowania ciągłości działania służące zminimalizowaniu skutków incydentów związanych z wykorzystywaniem EUCI oraz z ich przechowywaniem. Beneficjenci potwierdzają instytucji udzielającej dotacji, że wprowadzili swoje firmowe plany awaryjne.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2021 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącą,

Johannes HAHN

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(2) Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 41.

(3) Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53.

(4) Dz.U. L 6 z 11.1.2017, s. 40.

(5) Dz.U. C 202 z 8.7.2011, s. 13.

(6) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

(7) Decyzja Komisji z dnia 4 maja 2016 r. w sprawie upoważnienia związanego z bezpieczeństwem [C(2016) 2797 final].

(8) Na stronie internetowej Komisji można znaleźć wykaz umów zawartych przez UE i porozumień administracyjnych zawartych przez Komisję Europejską, na których podstawie można prowadzić wymianę informacji niejawnych UE z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

(9) Struktura innych formularzy znajdujących się w użyciu może różnić się od modelu przedstawionego w niniejszych przepisach wykonawczych.

(10) Na stronie internetowej Komisji można znaleźć wykaz umów zawartych przez UE i porozumień administracyjnych zawartych przez Komisję Europejską, na których podstawie można prowadzić wymianę informacji niejawnych UE z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

(11) Minimalne wymogi dotyczące systemów teleinformatycznych, w których korzysta się z EUCI z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, określono w dodatku E do załącznika III.

(12) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2019/1962 z dnia 17 października 2019 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących korzystania z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED (Dz.U. L 311 z 2.12.2019, s. 21).

(13) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2019/1961 z dnia 17 października 2019 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących korzystania z informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET (Dz.U. L 311 z 2.12.2019, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

ZAPROSZENIE DO SKŁADANIA WNIOSKÓW – STANDARDOWE INFORMACJE

(dostosować do stosowanego zaproszenia do składania wniosków)

Bezpieczeństwo

Projekty obejmujące informacje niejawne UE należy poddawać kontroli bezpieczeństwa w celu uzyskania zezwolenia na finansowanie i mogą one również podlegać konkretnym przepisom bezpieczeństwa (szczegółowo określonym w dokumencie określającym aspekty bezpieczeństwa (DOAB) załączonym do umowy o udzielenie dotacji).

W przepisach tych (regulowanych decyzją Komisji (UE, Euratom) 2015/444 (1) lub przepisami krajowymi) przewidziano na przykład, że:

—	projekty obejmujące informacje z klauzulą tajności TRES SECRET UE/EU TOP SECRET (lub równoważną) NIE mogą być finansowane,

—	informacje niejawne muszą być oznaczone zgodnie z mającymi zastosowanie instrukcjami bezpieczeństwa w DOAB,

—

informacje o klauzuli tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub wyższej (oraz RESTREINT UE/EU RESTRICTED, jeżeli wymagają tego przepisy krajowe):

—	można tworzyć lub uzyskiwać do nich dostęp wyłącznie w obiektach posiadających poświadczenie bezpieczeństwa przemysłowego wydane przez właściwą krajową władzę bezpieczeństwa (KWB) zgodnie z przepisami krajowymi,

—	można wykorzystywać wyłącznie w strefie bezpieczeństwa akredytowanej przez właściwą KWB,

—	mogą być udostępniane wyłącznie osobom i wykorzystywane wyłącznie przez osoby posiadające ważne poświadczenie bezpieczeństwa osobowego (PBO) i spełniające zasadę ograniczonego dostępu,

—	pod koniec okresu trwania umowy o udzielenie dotacji informacje niejawne należy albo zwrócić, albo kontynuować ich ochronę zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami,

—

zadania obejmujące informacje niejawne UE (EUCI) można zlecać w ramach podwykonawstwa wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą instytucji udzielającej dotacji i wyłącznie podmiotom mającym siedzibę w państwie członkowskim UE lub w państwie niebędącym członkiem UE związanym umową o bezpieczeństwie informacji zawartą z UE (lub porozumieniem administracyjnym zawartym z Komisją),

—	ujawnianie EUCI osobom trzecim wymaga uzyskania uprzedniej pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w zależności od rodzaju zadania przed podpisaniem umowy o udzielenie dotacji może być wymagane przedstawienie poświadczenia bezpieczeństwa przemysłowego. W okresie przygotowania dotacji instytucja udzielająca dotacji dokona w każdym przypadku oceny potrzeby przedstawienia poświadczenia bezpieczeństwa i ustali termin jego dostarczenia. Należy zauważyć, że w żadnym wypadku nie ma możliwości podpisania jakiejkolwiek umowy o udzielenie dotacji, dopóki co najmniej jeden z beneficjentów w konsorcjum nie posiada poświadczenia bezpieczeństwa przemysłowego.

Umowę o udzielenie dotacji można uzupełnić o dodatkowe zalecenia dotyczące bezpieczeństwa w postaci oczekiwanych wyników w zakresie bezpieczeństwa (np. ustanowienie grupy doradczej ds. bezpieczeństwa, ograniczenie poziomu szczegółowości informacji, zastosowanie fikcyjnych scenariuszy, wykluczenie wykorzystania informacji niejawnych itp.).

Beneficjenci muszą zapewnić, aby ich projekty nie podlegały krajowym/obowiązującym w państwie trzecim wymaganiom z zakresu bezpieczeństwa, które mogłyby mieć wpływ na wykonanie umowy o udzielenie dotacji lub zagrażać udzieleniu dotacji (np. ograniczenia związane z technologią, krajowa klauzula tajności itp.). O wszelkich potencjalnych problemach związanych z bezpieczeństwem należy niezwłocznie poinformować instytucję udzielającą dotacji.

[dodatkowy WARIANT dotyczący ramowych umów o partnerstwie: W przypadku ramowych umów o partnerstwie zarówno wnioski o zawarcie ramowej umowy o partnerstwie, jak i wnioski o udzielenie dotacji mogą podlegać obowiązkowej kontroli bezpieczeństwa.]

(1) Zob. decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).

ZAŁĄCZNIK II

STANDARDOWE KLAUZULE UMÓW O UDZIELENIE DOTACJI

(dostosować do stosowanej umowy o udzielenie dotacji)

13.2. Bezpieczeństwo – Informacje niejawne

Strony muszą wykorzystywać informacje niejawne (UE lub krajowe) zgodnie z mającymi zastosowanie unijnymi lub krajowymi przepisami dotyczącymi informacji niejawnych (w szczególności z decyzją Komisji (UE, Euratom) 2015/444 (1) i przepisami wykonawczymi do niej).

Szczegółowe przepisy bezpieczeństwa (w stosownych przypadkach) zostały wskazane w załączniku 5.

ZAŁĄCZNIK 5

Bezpieczeństwo – Informacje niejawne UE

[WARIANT dotyczący działań obejmujących informacje niejawne UE (standard): Jeżeli w ramach działania wykorzystuje się lub generuje informacje niejawne UE, należy je traktować zgodnie z przewodnikiem nadawania klauzul (PNK) i dokumentem określającym aspekty bezpieczeństwa (DOAB) określonymi w załączniku 1 oraz decyzji (UE, Euratom) 2015/444 i przepisach wykonawczych do niej, do chwili zniesienia klauzuli tajności.

Dokumenty zawierające informacje niejawne UE należy przedkładać zgodnie ze specjalnymi procedurami ustalonymi z instytucją udzielającą dotacji.

Zadania obejmujące informacje niejawne UE można zlecać w ramach podwykonawstwa wyłącznie za uprzednią wyraźną pisemną zgodą instytucji udzielającej dotacji i wyłącznie podmiotom mającym siedzibę w państwie członkowskim UE lub w państwie niebędącym członkiem UE związanym umową o bezpieczeństwie informacji zawartą z UE (lub porozumieniem administracyjnym zawartym z Komisją).

Informacji niejawnych UE nie można ujawniać żadnej osobie trzeciej (w tym uczestnikom zaangażowanym we wdrażanie działania) bez uprzedniego uzyskania wyraźnej pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji.]

(1) Zob. decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).

ZAŁĄCZNIK III

[Załącznik IV (do ………)]

DOKUMENT OKREŚLAJĄCY ASPEKTY BEZPIECZEŃSTWA (DOAB) (1)

[Wzór]

Dodatek A

WYMAGANIA W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA INFORMACJI

Instytucja udzielająca dotacji musi włączyć do dokumentu określającego aspekty bezpieczeństwa (DOAB) następujące wymagania w zakresie bezpieczeństwa. Niektóre klauzule mogą nie mieć zastosowania do umowy o udzielenie dotacji. Zostały one ujęte w nawiasy kwadratowe.

Lista klauzul nie jest wyczerpująca. W zależności od charakteru umowy o udzielenie dotacji niejawnej możliwe jest dodanie dalszych klauzul.

WARUNKI OGÓLNE [N.B.: mają zastosowanie do wszystkich umów o udzielenie dotacji niejawnych]

W niniejszym dokumencie określającym aspekty bezpieczeństwa (DOAB), stanowiącym integralną część umowy o udzielenie dotacji niejawnej [lub umowy o podwykonawstwo obejmującej elementy niejawne], opisano wymagania w zakresie bezpieczeństwa odnoszące się do konkretnej umowy. Niespełnienie tych wymagań może stanowić wystarczającą podstawę do rozwiązania umowy o udzielenie dotacji.

Beneficjenci dotacji podlegają wszystkim obowiązkom określonym w decyzji Komisji (UE, Euratom) 2015/444 (2) (zwanej dalej „DK 2015/444”) oraz w przepisach wykonawczych do niej (3). Jeżeli beneficjent dotacji napotka problem związany ze stosowaniem mających zastosowanie ram prawnych w państwie członkowskim, musi zwrócić się do organu ds. bezpieczeństwa Komisji oraz do krajowej władzy bezpieczeństwa (KWB) lub do wyznaczonej władzy bezpieczeństwa (WWB).

Informacje niejawne wytworzone podczas wykonywania umowy o udzielenie dotacji należy oznaczyć jako informacje niejawne UE (EUCI) na poziomie klauzuli tajności, jak określono w przewodniku nadawania klauzul (PNK) w dodatku B do niniejszego dokumentu. Odstępstwo od poziomu klauzuli tajności określonego w PNK jest dopuszczalne wyłącznie pod warunkiem uzyskania pisemnego pozwolenia instytucji udzielającej dotacji.

Prawa dotyczące wytwórcy wszelkich EUCI wytworzonych i wykorzystywanych w celu wykonania umowy o udzielenie dotacji niejawnej wykonuje Komisja jako instytucja udzielająca dotacji.

Bez pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji beneficjent lub podwykonawca nie może wykorzystywać żadnych informacji ani materiałów dostarczonych przez instytucję udzielającą dotacji lub wytworzonych w jej imieniu w żadnym innym celu niż cel umowy o udzielenie dotacji.

Jeżeli do wykonania umowy o udzielenie dotacji wymagane jest świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego (SBP), beneficjent musi zwrócić się do instytucji udzielającej dotacji o rozpatrzenie wniosku o wydanie SBP.

Beneficjent ma obowiązek badać wszelkie przypadki naruszenia bezpieczeństwa związane z EUCI i możliwie jak najszybciej zgłaszać je instytucji udzielającej dotacji. Beneficjent lub podwykonawca niezwłocznie zgłasza KWB lub WWB oraz, w przypadku gdy jest to dozwolone na podstawie krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych, organowi ds. bezpieczeństwa Komisji, wszystkie przypadki, co do których wiadomo, lub co do których istnieją powody, by podejrzewać, że EUCI dostarczone lub wytworzone zgodnie z umową o udzielenie dotacji zostały utracone lub ujawnione osobom nieupoważnionym.

Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie dotacji beneficjent lub podwykonawca ma obowiązek jak najszybciej zwrócić instytucji udzielającej dotacji wszelkie posiadane EUCI. Jeżeli jest to wykonalne, beneficjent lub podwykonawca może zniszczyć EUCI, zamiast je zwracać. Należy to zrobić zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi kraju, w którym beneficjent ma siedzibę, po uzyskaniu uprzedniej zgody organu ds. bezpieczeństwa Komisji i według jego instrukcji. EUCI muszą zostać zniszczone w taki sposób, by nie mogły zostać całkowicie lub częściowo odtworzone.

W przypadku gdy beneficjent lub podwykonawca jest upoważniony do zachowania EUCI po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie dotacji lub jej rozwiązaniu, EUCI muszą nadal podlegać ochronie zgodnie z DK 2015/444, a także przepisami wykonawczymi do niej (4).

10.

Elektroniczne wykorzystywanie, przetwarzanie i przekazywanie EUCI musi odbywać się zgodnie z przepisami określonymi w rozdziale 5 i 6 DK 2015/444. Obejmują one między innymi wymóg, by systemy teleinformatyczne będące własnością beneficjenta i używane do celów wykorzystywania EUCI na potrzeby realizacji umowy o udzielenie dotacji (zwane dalej „CIS beneficjenta”) podlegały akredytacji (5); by każda transmisja elektroniczna EUCI była chroniona za pomocą produktów kryptograficznych zatwierdzonych zgodnie z art. 36 ust. 4 DK 2015/444 oraz by środki bezpieczeństwa TEMPEST były wdrożone zgodnie z art. 36 ust. 6 DK 2015/444.

11.

Beneficjent lub podwykonawca posiada firmowe plany awaryjne w celu ochrony wszelkich EUCI wykorzystywanych podczas wykonywania umowy o udzielenie dotacji niejawnej w sytuacjach awaryjnych oraz wprowadza środki zapobiegawcze i naprawcze służące zminimalizowaniu skutków incydentów związanych z wykorzystywaniem EUCI oraz z ich przechowywaniem. Beneficjent lub podwykonawca musi poinformować instytucję udzielającą dotacji o swoich firmowych planach awaryjnych.

UMOWY O UDZIELENIE DOTACJI WYMAGAJĄCE DOSTĘPU DO INFORMACJI Z KLAUZULĄ TAJNOŚCI RESTREINT UE/EU RESTRICTED

12.

Co do zasady poświadczenie bezpieczeństwa osobowego (PBO) nie jest wymagane dla zachowania zgodności z umową o udzielenie dotacji (6). Informacje lub materiały z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED mogą być jednak dostępne wyłącznie dla pracowników beneficjenta, którzy potrzebują tych informacji w celu wykonania umowy o udzielenie dotacji (zasada ograniczonego dostępu), zostali poinformowani przez pełnomocnika ochrony beneficjenta o swoich obowiązkach i o konsekwencjach naruszenia bezpieczeństwa tych informacji oraz narażenia ich na szwank, i którzy zaakceptowali na piśmie konsekwencje niezapewniania ochrony EUCI.

13.

Z wyjątkiem przypadku, w którym instytucja udzielająca dotacji wyraziła pisemną zgodę, beneficjent lub podwykonawca nie może udostępniać informacji lub materiałów z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED żadnemu podmiotowi ani osobie, poza pracownikami objętymi zasadą ograniczonego dostępu.

14.

Beneficjent lub podwykonawca musi zachować oznaczenia klauzuli tajności informacji niejawnych wytworzonych lub dostarczonych podczas wykonywania umowy o udzielenie dotacji i nie może znieść klauzul tajności informacji bez uzyskania pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji.

15.

Informacje lub materiały z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED muszą być przechowywane w zamkniętym meblu biurowym, gdy nie są wykorzystywane. Przekazywane dokumenty muszą być umieszczone w nieprzezroczystej kopercie. Dokumenty muszą przez cały czas znajdować się w posiadaniu osoby sprawującej nad nimi pieczę i nie mogą być po drodze otwierane.

16.

Beneficjent lub podwykonawca może przekazać instytucji udzielającej dotacji dokumenty z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, korzystając z usług komercyjnych przedsiębiorstw kurierskich, za pośrednictwem usług pocztowych, osobiście lub drogą elektroniczną. W tym celu beneficjent lub podwykonawca musi postępować zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa programu (lub projektu) (IBP) wydaną przez Komisję lub z przepisami wykonawczymi Komisji dotyczącymi bezpieczeństwa przemysłowego w odniesieniu do dotacji niejawnych (7).

17.

Kiedy dokumenty z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED przestają już być potrzebne, należy je zniszczyć w taki sposób, by nie mogły zostać całkowicie lub częściowo odtworzone.

18.

Akredytację bezpieczeństwa CIS beneficjenta wykorzystującego EUCI na poziomie RESTREINT UE/EU RESTRICTED oraz jakiekolwiek połączenia międzysystemowe można zlecić pełnomocnikowi ochrony beneficjenta, jeżeli krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze dopuszczają taką możliwość. W przypadku gdy akredytacja zostaje w taki sposób zlecona, KWB, WWB lub organy ds. akredytacji bezpieczeństwa (SAA) pozostają odpowiedzialne za ochronę wszelkich informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED wykorzystywanych przez beneficjenta i zachowują prawo do kontroli środków bezpieczeństwa wprowadzonych przez beneficjenta. Ponadto beneficjent przekazuje instytucji udzielającej dotacji, a jeżeli jest to wymagane zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, właściwemu krajowemu SAA stwierdzenie zgodności poświadczające, że CIS beneficjenta i związane z nim połączenia międzysystemowe otrzymały akredytację do korzystania z EUCI z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI Z KLAUZULĄ TAJNOŚCI RESTREINT UE/EU RESTRICTED W SYSTEMACH TELEINFORMATYCZNYCH (CIS)

19.

Wymagania minimalne dla CIS, w których wykorzystuje się informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, przedstawiono w dodatku E do DOAB.

WARUNKI, NA KTÓRYCH BENEFICJENT MOŻE ZLECIĆ PODWYKONAWSTWO

20.

Beneficjent musi uzyskać zgodę instytucji udzielającej dotacji, zanim zleci podwykonawstwo jakiejkolwiek części umowy o udzielenie dotacji niejawnej.

21.

Nie można zlecać podwykonawstwa podmiotowi zarejestrowanemu w państwie niebędącym członkiem UE ani podmiotowi należącemu do organizacji międzynarodowej, jeżeli to państwo niebędące członkiem UE lub ta organizacja międzynarodowa nie zawarły umowy o bezpieczeństwie informacji z UE lub umowy administracyjnej z Komisją.

22.

W przypadku gdy beneficjent zlecił podwykonawstwo, postanowienia umowy o udzielenie dotacji dotyczące bezpieczeństwa stosuje się odpowiednio do podwykonawcy (podwykonawców) i jego (ich) pracowników. W takiej sytuacji na beneficjencie spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie, aby wszyscy podwykonawcy stosowali te zasady w swoich własnych umowach o podwykonawstwo. Aby zapewnić odpowiednią kontrolę bezpieczeństwa, organ ds. bezpieczeństwa Komisji powiadamia KWB lub WWB beneficjenta i podwykonawcy o wszelkich powiązanych umowach o podwykonawstwo obejmujących elementy niejawne z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET. W stosownych przypadkach należy przekazać KWB lub WWB beneficjenta i podwykonawcy egzemplarz przepisów bezpieczeństwa dotyczących umowy o podwykonawstwo. KWB i WWB wymagające powiadomienia o przepisach bezpieczeństwa zawartych w umowach o udzielenie dotacji niejawnych z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED wymieniono w załączniku do przepisów wykonawczych Komisji dotyczących bezpieczeństwa przemysłowego odnoszących się do umów o udzielenie dotacji niejawnych (8).

23.

Beneficjent nie może przekazać żadnych EUCI podwykonawcy bez uprzedniej pisemnej zgody instytucji udzielającej dotacji. Jeżeli EUCI mają być przekazywane podwykonawcom często lub regularnie, instytucja udzielająca dotacji może wyrazić zgodę na określony okres (np. 12 miesięcy) lub na czas trwania umowy o podwykonawstwo.

WIZYTY

Jeżeli standardowa procedura wniosku o wizytę (RFV) ma być stosowana do wizyt obejmujących informacje z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET, instytucja udzielająca dotacji musi uwzględnić pkt 24, 25 i 26 i usunąć pkt 27. W przypadku gdy wizyty dotyczące informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET są organizowane bezpośrednio między instytucjami wysyłającymi i przyjmującymi, instytucja udzielająca dotacji musi usunąć pkt 25 i 26, a uwzględnić jedynie pkt 27.

24.

Wizyty dotyczące dostępu lub potencjalnego dostępu do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED są organizowane bezpośrednio między instytucjami wysyłającymi i przyjmującymi, bez konieczności przestrzegania procedury opisanej w pkt 25–27 poniżej.

[25.

Wizyty dotyczące dostępu lub potencjalnego dostępu do informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET podlegają następującej procedurze:

a)	pełnomocnik ochrony obiektu wysyłającego osobę wizytującą wypełnia wszystkie odpowiednie części wniosku o wizytę (dodatek C) i składa wniosek do KWB lub WWB właściwej dla danego obiektu;

b)	KWB lub WWB właściwa dla obiektu wysyłającego musi potwierdzić PBO osoby wizytującej przed złożeniem wniosku o wizytę do KWB lub WWB właściwej dla wizytowanego obiektu (lub do organu ds. bezpieczeństwa Komisji, jeżeli wizyta ma przebiegać w obiektach należących do instytucji udzielającej dotacji);

c)	pełnomocnik ochrony obiektu wysyłającego uzyskuje wówczas od swojej KWB lub WWB odpowiedź KWB lub WWB wizytowanego obiektu (lub organu ds. bezpieczeństwa Komisji) zawierającą zatwierdzenie wniosku o wizytę albo jego odrzucenie;

d)	wniosek o wizytę uznaje się za zatwierdzony, jeżeli w terminie do pięciu dni roboczych przed datą wizyty nie zostanie zgłoszony żaden sprzeciw.]

[26.

Przed udzieleniem osobie wizytującej (osobom wizytującym) dostępu do informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET wizytowany obiekt musi otrzymać zgodę swojej KWB lub WWB.]

[27.

Wizyty dotyczące dostępu lub potencjalnego dostępu do informacji z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub SECRET UE/EU SECRET są organizowane bezpośrednio między instytucjami wysyłającymi i wizytowanymi (przykład formularza, który można wykorzystać w tym celu, zamieszczono w dodatku C).]

28.

Osoby wizytujące muszą potwierdzić swoją tożsamość po przybyciu do wizytowanego obiektu, okazując ważny dokument tożsamości lub paszport.

29.

Obiekt, w którym odbywa się wizyta, musi zapewnić przechowywanie danych wszystkich osób wizytujących. Muszą one obejmować imiona i nazwiska, nazwę reprezentowanej organizacji, datę wygaśnięcia PBO (w stosownych przypadkach), datę wizyty oraz imię i nazwisko odwiedzanej osoby. Takie dane przechowuje się, bez uszczerbku dla europejskich przepisów w zakresie ochrony danych, przez okres co najmniej pięciu lat lub, w stosownych przypadkach, zgodnie z przepisami krajowymi.

WIZYTY OCENIAJĄCE

30.

Organ ds. bezpieczeństwa Komisji może we współpracy z właściwą KWB lub WWB przeprowadzić wizyty w obiektach beneficjenta lub podwykonawcy, aby sprawdzić, czy przestrzegane są wymagania bezpieczeństwa w zakresie przetwarzania EUCI.

PRZEWODNIK NADAWANIA KLAUZUL

31.

Przewodnik nadawania klauzul (PNK) obejmuje wykaz wszystkich elementów umowy o udzielenie dotacji, które są niejawne lub takie się staną w toku wykonywania umowy o udzielenie dotacji, zasady przeprowadzania utajniania i mające zastosowanie poziomy klauzuli tajności. PNK stanowi integralną część tej umowy o udzielenie dotacji i znajduje się w dodatku B do niniejszego załącznika.

Dodatek B

PRZEWODNIK NADAWANIA KLAUZUL

[konkretny tekst dopasowuje się w zależności od przedmiotu umowy o udzielenie dotacji]

Dodatek C

WNIOSEK O WIZYTĘ (WZÓR)

DOKŁADNA INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O WIZYTĘ

(Wniosek należy złożyć w języku angielskim)

HEADING

Należy zaznaczyć pole wyboru dotyczące rodzaju wizyty, rodzaju informacji oraz wskazać liczbę wizytowanych miejsc i liczbę osób wizytujących.

4.	ADMINISTRATIVE DATA

Wypełnia KWB/WWB.

5.	REQUESTING ORGANISATION OR INDUSTRIAL FACILITY

Należy podać pełną nazwę oraz adres pocztowy.

W tym należy wskazać odpowiednio miasto, państwo i kod pocztowy.

6.	ORGANISATION OR INDUSTRIAL FACILITY TO BE VISITED

Należy podać pełną nazwę oraz adres pocztowy. W tym należy wskazać miasto, państwo, kod pocztowy, numer teleksu lub faksu (w stosownych przypadkach), numer telefonu i adres poczty elektronicznej. Należy podać imię i nazwisko oraz numer telefonu/faksu i adres poczty elektronicznej swojego głównego punktu kontaktowego lub osoby, z którą umówiono się na wizytę.

Uwagi:

1)	Podanie prawidłowego kodu pocztowego jest istotne, ponieważ przedsiębiorstwo może posiadać kilka różnych obiektów.

2)	Podczas składania wniosku w formie papierowej można użyć załącznika 1, jeżeli wizyta ma obejmować co najmniej dwa obiekty w związku z tą samą sprawą. Jeżeli wykorzystywany jest załącznik, w pkt 3 należy napisać: „SEE ANNEX 1, NUMBER OF FAC.:..” (należy podać liczbę obiektów).

7.	DATES OF VISIT

Należy podać dokładną datę lub zakres dat (od–do), w których ma się odbyć wizyta w formacie „dzień – miesiąc – rok”. W stosownych przypadkach należy w nawiasie wskazać datę lub zakres dat, w których ma się odbyć kolejna wizyta.

8.	TYPE OF INITIATIVE

Należy określić, czy wizyta ma się odbyć na prośbę organizacji wnioskującej lub obiektu wnioskującego, czy też na zaproszenie obiektu wizytowanego.

9.	THE VISIT RELATES TO:

Należy podać pełną nazwę projektu, umowy lub zaproszenia do składania ofert, stosując jedynie powszechnie używane skróty.

10.	SUBJECT TO BE DISCUSSED/ JUSTIFICATION

Należy podać krótkie uzasadnienie powodu (powodów) wizyty. Nie należy używać nieobjaśnionych skrótów.

Uwagi:

W przypadku powtarzających się wizyt w punkcie tym należy wpisać „Recurring visits” („Powtarzające się wizyty”) jako pierwsze słowa w tym polu (np. „Recurring visits to discuss_____”).

11.	ANTICIPATED LEVEL OF CLASSIFIED INFORMATION TO BE INVOLVED

Odpowiednio zgłosić SECRET UE/EU SECRET (S-UE/EU-S)

lub

CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL (C-UE/EU-C).

12.	PARTICULARS OF VISITOR

Uwaga: jeżeli jest więcej osób wizytujących niż dwie, należy użyć załącznika 2.

13.	THE SECURITY OFFICER OF THE REQUESTING ENTITY

W tej pozycji należy podać imię i nazwisko, numer telefonu, numer faksu i adres poczty elektronicznej pełnomocnika ochrony obiektu wnioskującego.

14.	CERTIFICATION OF SECURITY CLEARANCE

Wypełnia instytucja certyfikująca.

Uwagi dla instytucji certyfikującej:

a)	Należy podać imię i nazwisko, adres, numer telefonu, numer faksu i adres poczty elektronicznej (dopuszcza się wcześniejsze wydrukowanie).

b)	Punkt ten należy podpisać i opatrzyć pieczęcią (w stosownych przypadkach).

15.	REQUESTING SECURITY AUTHORITY

Wypełnia KWB/WWB.

Uwagi dla KWB/WWB:

a)	Należy podać imię i nazwisko, adres, numer telefonu, numer faksu i adres poczty elektronicznej (dopuszcza się wcześniejsze wydrukowanie).

b)	Punkt ten należy podpisać i opatrzyć pieczęcią (w stosownych przypadkach).

Należy wypełnić wszystkie pola i złożyć formularz wniosku za pośrednictwem kanałów międzyrządowych (9).

WNIOSEK O WIZYTĘ

(WZÓR)

TO: _______________________________________

1.	TYPE OF VISIT REQUEST

2.	TYPE OF INFORMATION

SUMMARY

☐

Single

☐

Recurring

☐

Emergency

☐

Amendment

☐

Dates

☐

Visitors

☐

Facility

For an amendment, insert the NSA/DSA original RFV Reference No_____________

☐

C-UE/EU-C

☐

S-UE/EU-S

No of sites: _______

No of visitors: _____

4.	ADMINISTRATIVE DATA:

Requester:

To:

NSA/DSA RFV Reference No________________

Date (dd/mm/yyyy): _____/_____/_____

5.	REQUESTING ORGANISATION OR INDUSTRIAL FACILITY:

NAME:

POSTAL ADDRESS:

E-MAIL ADDRESS:

FAX NO:

TELEPHONE NO:

6.	ORGANISATION(S) OR INDUSTRIAL FACILITY(IES) TO BE VISITED (Annex 1 to be completed)

7.	DATE OF VISIT (dd/mm/yyyy): FROM _____/_____/_____ TO _____/_____/_____

TYPE OF INITIATIVE:

☐	Initiated by requesting organisation or facility

☐	By invitation of the facility to be visited

9.	THE VISIT RELATES TO CONTRACT:

10.	SUBJECT TO BE DISCUSSED/REASONS/PURPOSE (Include details of host entity and any other relevant information. Abbreviations should be avoided):

11.	ANTICIPATED HIGHEST CLASSIFICATION LEVEL OF INFORMATION/MATERIAL OR SITE ACCESS TO BE INVOLVED:

12.	PARTICULARS OF VISITOR(S) (Annex 2 to be completed)

13.	THE SECURITY OFFICER OF THE REQUESTING ORGANISATION OR INDUSTRIAL FACILITY:

NAME:

TELEPHONE NO:

E-MAIL ADDRESS:

SIGNATURE:

14.	CERTIFICATION OF SECURITY CLEARANCE LEVEL:

NAME:

ADDRESS:

TELEPHONE NO:

E-MAIL ADDRESS:

SIGNATURE:

DATE (dd/mm/yyyy): _____/_____/_____

15.	REQUESTING NATIONAL SECURITY AUTHORITY/DESIGNATED SECURITY AUTHORITY:

NAME:

ADDRESS:

TELEPHONE NO:

E-MAIL ADDRESS:

SIGNATURE:

DATE (dd/mm/yyyy): _____/_____/_____

16.	REMARKS (Mandatory justification required in the case of an emergency visit):

ANNEX 1 to RFV FORM

ORGANISATION(S) OR INDUSTRIAL FACILITY(IES) TO BE VISITED

NAME:

ADDRESS:

TELEPHONE NO:

FAX NO:

NAME OF POINT OF CONTACT:

E-MAIL:

TELEPHONE NO:

NAME OF SECURITY OFFICER OR

SECONDARY POINT OF CONTACT:

E-MAIL:

TELEPHONE NO:

NAME:

ADDRESS:

TELEPHONE NO:

FAX NO:

NAME OF POINT OF CONTACT:

E-MAIL:

TELEPHONE NO:

NAME OF SECURITY OFFICER OR

SECONDARY POINT OF CONTACT:

E-MAIL:

TELEPHONE NO:

(Continue as required)

ANNEX 2 to RFV FORM

PARTICULARS OF VISITOR(S)

SURNAME:

FIRST NAMES (as per passport):

DATE OF BIRTH (dd/mm/yyyy):____/____/____

PLACE OF BIRTH:

NATIONALITY:

SECURITY CLEARANCE LEVEL:

PP/ID NUMBER:

POSITION:

COMPANY/ORGANISATION:

SURNAME:

FIRST NAMES (as per passport):

DATE OF BIRTH (dd/mm/yyyy):____/____/____

PLACE OF BIRTH:

NATIONALITY:

SECURITY CLEARANCE LEVEL:

PP/ID NUMBER:

POSITION:

COMPANY/ORGANISATION:

(Continue as required)

Dodatek D

ARKUSZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY ŚWIADECTWA BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO (WZÓR)

1. WPROWADZENIE

1.1.

W załączeniu znajduje się przykładowy arkusz informacyjny dotyczący świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego służący do szybkiej wymiany informacji między krajową władzą bezpieczeństwa (KWB) lub wyznaczoną władzą bezpieczeństwa (WWB), innymi właściwymi krajowymi organami ds. bezpieczeństwa i organem ds. bezpieczeństwa Komisji (działającym w imieniu instytucji udzielających dotacji) na temat świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego (SBP) obiektu zaangażowanego w ubieganie się o dotacje niejawne lub umowy o podwykonawstwo lub w wykonywanie tych umów.

1.2.

Arkusz informacyjny dotyczący SBP jest ważny tylko wtedy, gdy nosi pieczęć właściwej KWB, WWB lub innego właściwego organu.

1.3.

Arkusz informacyjny dotyczący SBP dzieli się na sekcję obejmującą wniosek i sekcję obejmującą odpowiedź i może być wykorzystywany do celów określonych powyżej lub do jakichkolwiek innych celów wymagających podania statusu SBP danego obiektu. KWB lub WWB musi podać powód wniesienia zapytania w polu 7 sekcji dotyczącej wniosku.

1.4.

Dane zamieszczone w arkuszu informacyjnym dotyczącym SBP są zazwyczaj jawne; dlatego też arkusze informacyjne dotyczące SBP powinny być przesyłane między odpowiednimi KWB/WWB/Komisją drogą elektroniczną.

1.5.

KWB/WWB powinny dołożyć wszelkich starań, aby odpowiedzieć na wniosek zawarty w arkuszu informacyjnym dotyczącym SBP w terminie dziesięciu dni roboczych.

1.6.

Gdyby w związku z tym zapewnieniem miały zostać przekazane informacje niejawne lub zawarta umowa o udzielenie dotacji lub o podwykonawstwo, należy powiadomić wydającą KWB lub WWB.

Procedury i instrukcje dotyczące wypełniania arkusza informacyjnego dotyczącego świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego

Poniższe dokładne instrukcje przeznaczone są dla KWB lub WWB lub dla instytucji udzielającej dotacji oraz organu ds. bezpieczeństwa Komisji, które wypełniają arkusz informacyjny dotyczący SBP. Najlepiej jest wypełnić wniosek wielkimi literami.

NAGŁÓWEK

Wnioskodawca podaje pełną nazwę KWB/WWB oraz państwa.

1.	RODZAJ WNIOSKU

Wnioskująca instytucja udzielająca dotacji wybiera pole wyboru odpowiadające wnioskowi zawartemu w arkuszu informacyjnym dotyczącym SBP. Należy uwzględnić stopień poświadczenia bezpieczeństwa, którego dotyczy wniosek. Należy stosować następujące skróty:

SECRET UE/EU SECRET = S-UE/EU-S

CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL = C-UE/EU-C

CIS = system teleinformatyczny do przetwarzania informacji niejawnych

2.	DANE PODMIOTU

Zawartość pól 1–6 jest oczywista.

W polu 4 należy podać standardowy dwuliterowy kod. Pole 5 jest opcjonalne.

3.	POWÓD ZŁOŻENIA WNIOSKU

Należy podać konkretny powód składania wniosku, wskaźniki projektu, numer zaproszenia do składania wniosków lub dotacji. Należy określić potrzeby w zakresie przechowywania, poziom klauzuli tajności CIS itp.

Należy uwzględnić wszelkie terminy / daty upływu ważności / daty przyznania, które mogą mieć wpływ na zakończenie procedury wydawania SBP.

4.	WNIOSKUJĄCA KWB/WWB

Należy podać imię i nazwisko faktycznego wnioskodawcy (w imieniu KWB/WWB) oraz datę złożenia wniosku w formacie liczbowym (dd/mm/rrrr).

5.	SEKCJA DOTYCZĄCA ODPOWIEDZI

Pola 1–5: należy wybrać odpowiednie pola.

Pole 2: jeżeli procedura wydawania SBP jest w toku, zaleca się, aby podać wnioskodawcy czas potrzebny na przetworzenie wniosku (jeżeli jest znany).

Pole 6:

a)	Chociaż walidacja różni się w zależności od państwa lub nawet obiektu, zaleca się podanie daty upływu ważności SBP.

b)	W przypadku gdy zapewnienie SBP jest ważne na czas nieokreślony, można wykreślić to pole.

c)	Zgodnie z odpowiednimi przepisami i rozporządzeniami krajowymi wnioskodawca lub beneficjent albo podwykonawca odpowiada za złożenie wniosku o wznowienie SBP.

UWAGI

Można tu zamieścić dodatkowe informacje na temat SBP, obiektu lub poprzednich punktów.

7.	WYDAJĄCA KWB/WWB

Należy podać imię i nazwisko organu wydającego (w imieniu KWB/WWB) oraz datę odpowiedzi w formacie liczbowym (dd/mm/rrrr).

ARKUSZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY ŚWIADECTWA BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO (WZÓR)

Należy wypełnić wszystkie pola i przekazać formularz za pośrednictwem kanałów międzyrządowych lub między rządem i organizacją międzynarodową.

WNIOSEK O ZAPEWNIENIE ŚWIADECTWA BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO

DO: ____________________________________

(Nazwa państwa KWB/WWB)

W stosownych przypadkach należy wypełnić odpowiednie pola:

[ ] wydanie zapewnienia SBP na poziomie: [ ] S-UE/EU-S [ ] C-UE/EU-C

dla obiektu wymienionego poniżej

[ ] w tym ochrona materiałów/informacji niejawnych

[ ] w tym system teleinformatyczny (CIS) służący do przetwarzania informacji niejawnych

[ ] rozpoczęcie, bezpośrednie lub na odpowiedni wniosek beneficjenta lub podwykonawcy, procesu uzyskiwania SBP do poziomu … włącznie, z ochroną na poziomie … i CIS na poziomie …, jeżeli obiekt nie ma obecnie takiego poziomu zdolności.

Należy potwierdzić prawidłowość danych obiektu wymienionego poniżej i, w razie potrzeby, wprowadzić zmiany / dodatkowe informacje.

1.	Pełna nazwa obiektu:

Zmiany / dodatkowe informacje:

…

2.	Pełny adres obiektu:

…

3.	Adres pocztowy (jeżeli inny niż w pkt 2)

…

4.	Kod pocztowy

…

5.	Imię i nazwisko pełnomocnika ochrony ……………………………………………………………… ………………………………………………………………

6.	Numer telefonu / numer faksu / adres poczty elektronicznej pełnomocnika ochrony

…

7.	Powód (powody) złożenia niniejszego wniosku: (należy podać dane dotyczące etapu przed zawarciem umowy (wyboru wariantu), dotacji lub umowy o podwykonawstwo, programu/projektu itp.) …

Wnioskująca KWB/WWB/instytucja udzielająca dotacji: Nazwa: …

Data: (dd/mm/rrrr)…

ODPOWIEDŹ (w terminie dziesięciu dni roboczych)

Niniejszym zaświadcza się, że:

1.	[ ] powyższy obiekt posiada SBP do poziomu [ ] S-UE/EU-S włącznie [ ] C-UE/EU-C włącznie.

2.	Powyższy obiekt jest zdolny do ochrony informacji / materiałów niejawnych: [ ] tak, na poziomie: … [ ] nie.

3.	powyższy obiekt posiada akredytowany/zatwierdzony CIS: [ ] tak, na poziomie: … [ ] nie.

4.	[ ] w odpowiedzi na powyższy wniosek rozpoczęto proces przyznawania SBP. Zostaną Państwo powiadomieni o przyznaniu lub odmowie przyznania SBP.

5.	[ ] powyższy obiekt nie posiada SBP.

6.	Niniejsze zapewnienie SBP wygasa w dniu: … (dd/mm/rrrr) lub w dniu określonym przez KWB/WWB. Zostaną Państwo powiadomieni w przypadku wcześniejszego unieważnienia informacji zamieszczonych powyżej lub jakichkolwiek ich zmian.

Uwagi:

…

Wydająca KWB/WWB Nazwa:…

Data: (dd/mm/rrrr)…

Dodatek E

Minimalne wymogi dotyczące ochrony EUCI w formie elektronicznej z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED przetwarzanych przez CIS beneficjenta

Ogólne

Na beneficjencie musi spoczywać odpowiedzialność za zapewnienie, aby ochrona informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED spełniała minimalne wymogi bezpieczeństwa określone w niniejszej klauzuli dotyczącej bezpieczeństwa oraz wszelkie pozostałe wymogi dodatkowe zalecane przez instytucję udzielającą dotacji lub w stosownych przypadkach przez krajową władzę bezpieczeństwa (KWB) lub wyznaczoną władzę bezpieczeństwa (WWB).

Na beneficjencie spoczywa odpowiedzialność za wdrożenie wymogów bezpieczeństwa określonych w niniejszym dokumencie.

Do celów niniejszego dokumentu system teleinformatyczny (CIS) obejmuje wszystkie urządzenia używane do wykorzystywania, przechowywania i przekazywania EUCI, w tym stacje robocze, drukarki, kopiarki, faksy, serwery, systemy zarządzania siecią, sterowniki sieciowe i sterowniki komunikacji, laptopy, notebooki, tablety, smartfony i przenośne urządzenia pamięciowe, m.in. pamięć USB, płyty CD, karty SD itp.

Specjalne urządzenia, takie jak produkty kryptograficzne, muszą być chronione zgodnie z dedykowanymi procedurami bezpiecznej eksploatacji systemu (SecOP).

Beneficjenci muszą utworzyć strukturę odpowiedzialną za zarządzanie bezpieczeństwem CIS, w których korzysta się z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, i wyznaczyć pełnomocnika ochrony odpowiedzialnego za dany obiekt.

Zabrania się użytkowania rozwiązań IT (sprzętu, oprogramowania lub usług) stanowiących własność prywatną pracowników beneficjenta do celów przechowywania lub przetwarzania informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

Akredytację CIS beneficjenta, w których korzysta się z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, musi potwierdzić organ ds. akredytacji bezpieczeństwa (SAA) danego państwa członkowskiego lub zadanie przeprowadzenia takiej akredytacji musi zostać powierzone pełnomocnikowi ochrony beneficjenta, jeżeli krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze dopuszczają taką możliwość.

Jedynie informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, które zostały zaszyfrowane przy użyciu zatwierdzonych produktów kryptograficznych, mogą być wykorzystywane, przechowywane lub przekazywane (przewodowo lub bezprzewodowo) podobnie jak wszelkie inne informacje jawne wynikające z umowy o udzielenie dotacji. Takie produkty kryptograficzne musi zatwierdzić UE lub państwo członkowskie.

Obiekty zewnętrzne wykorzystywane przy pracach konserwacyjnych / naprawach muszą być umownie zobowiązane do przestrzegania mających zastosowanie przepisów dotyczących korzystania z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, jak określono w niniejszym dokumencie.

10.

Na wniosek instytucji udzielającej dotacji lub odpowiednich KWB, WWB lub SAA beneficjent musi przedstawić dowody na przestrzeganie klauzuli dotyczącej bezpieczeństwa zawartej w umowie o udzielenie dotacji. Jeżeli wniosek dotyczy również przeprowadzenia audytu i kontroli procesów i obiektów beneficjenta w celu zapewnienia zgodności z tymi wymogami, beneficjenci zezwalają przedstawicielom instytucji udzielającej dotacji, KWB, WWB lub SAA lub odpowiedniego organu ds. bezpieczeństwa UE na przeprowadzenie takiego audytu i takiej kontroli.

Ochrona fizyczna

11.

Strefy, w których CIS wykorzystuje się do wyświetlania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, lub strefy, w których znajdują się serwery, systemy zarządzania siecią, sterowniki sieciowe i sterowniki komunikacji dla takich CIS, muszą stanowić odrębne, kontrolowane strefy, w których stosuje się odpowiedni system kontroli dostępu. Dostęp do tych odrębnych, kontrolowanych stref powinny mieć jedynie osoby posiadające specjalne upoważnienie. Nie naruszając przepisów pkt 8, sprzęt opisany w pkt 3 należy przechowywać w takich odrębnych, kontrolowanych strefach.

12.

Należy wdrożyć mechanizmy lub procedury bezpieczeństwa regulujące wprowadzanie lub podłączanie przenośnych komputerowych nośników danych (w tym pamięci USB, urządzeń pamięci masowej lub płyt CD-RW) do elementów CIS.

Dostęp do CIS

13.

Dopuszcza się dostęp do CIS beneficjenta, w których korzysta się z EUCI, wyłącznie na zasadzie ograniczonego dostępu i uwierzytelnienia pracowników.

14.

W odniesieniu do wszystkich CIS należy prowadzić aktualne wykazy upoważnionych użytkowników. Wszyscy użytkownicy muszą przejść proces uwierzytelnienia za każdym razem, gdy rozpoczynają sesję przetwarzania.

15.

Hasła, które stanowią element większości środków bezpieczeństwa w zakresie potwierdzenia tożsamości i uwierzytelnienia, muszą składać się co najmniej z dziewięciu znaków, wśród których oprócz liter muszą znajdować się cyfry i znaki specjalne (jeżeli pozwala na to system). Hasła należy zmieniać co najmniej co 180 dni. Hasła należy zmieniać jak najszybciej w sytuacji, w której przestają być bezpieczne lub zostaną ujawnione osobie nieupoważnionej, lub w przypadku podejrzenia, że mogło dojść do takiej sytuacji.

16.

Wszystkie CIS muszą posiadać wewnętrzne środki kontroli dostępu, aby uniemożliwić nieupoważnionym użytkownikom uzyskanie dostępu lub wprowadzenie zmian do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED oraz wprowadzenie zmian do środków kontroli systemu i bezpieczeństwa. Użytkownicy zostają automatycznie wylogowani z CIS, jeżeli ich terminale pozostawały nieaktywne przez wcześniej określony czas, lub po 15 minutach braku aktywności CIS musi aktywować wygaszacz ekranu chroniony hasłem.

17.

Każdy użytkownik CIS otrzymuje unikalne konto użytkownika i identyfikator użytkownika. Konto użytkownika musi zostać automatycznie zablokowane po pięciu kolejnych nieudanych próbach logowania.

18.

Wszyscy użytkownicy CIS muszą zostać powiadomieni o obowiązkach i procedurach, których muszą przestrzegać w celu ochrony informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED wykorzystywanych w CIS. Użytkownicy muszą pisemnie potwierdzić, że zapoznali się z obowiązkami i procedurami, których należy przestrzegać, a obowiązki te i procedury muszą być udokumentowane.

19.

Użytkownicy i administratorzy muszą mieć dostęp do procedur bezpiecznej eksploatacji systemu, które muszą obejmować opisy ról zabezpieczeń i powiązany wykaz zadań, instrukcji i planów.

Odpowiedzialność, audyt i reagowanie na zdarzenia

20.

Aby uzyskać dostęp do CIS, należy każdorazowo zalogować się.

21.

Należy rejestrować następujące zdarzenia:

a)	wszystkie próby logowania, zarówno udane, jak i nieudane;

b)	zdarzenia wylogowania (w tym w stosownych przypadkach z powodu upływu limitu czasu);

c)	tworzenie, usuwanie lub zmiany praw i uprawnień dostępu;

d)	tworzenie, usuwanie lub zmiany haseł.

22.

W przypadku wszystkich wyżej wymienionych zdarzeń należy wskazać co najmniej następujące informacje:

a)	typ zdarzenia;

b)	ID użytkownika;

c)	datę i godzinę;

d)	ID urządzenia.

23.

Zapisy aktywności powinny pomóc pełnomocnikowi ochrony w analizie potencjalnych zdarzeń naruszających bezpieczeństwo. Jeżeli dojdzie do zdarzenia naruszającego bezpieczeństwo, zapisy te mogą być przydatne w razie wszelkich postępowań prawnych. Wszystkie zapisy dotyczące bezpieczeństwa powinny być regularnie sprawdzane w celu identyfikacji potencjalnych zdarzeń naruszających bezpieczeństwo. Zapisy aktywności muszą być zabezpieczone przed nieuprawnionym usunięciem lub nieuprawnioną zmianą.

24.

Beneficjent musi posiadać ustaloną strategię reagowania na zdarzenia naruszające bezpieczeństwo. Użytkowników i administratorów należy poinstruować, jak mają reagować na zdarzenia, jak je zgłaszać i co robić w sytuacji awaryjnej.

25.

Naruszenie bezpieczeństwa lub podejrzenie naruszenia bezpieczeństwa w przypadku informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED należy zgłaszać instytucji udzielającej dotacji. Zgłoszenie musi zawierać opis informacji, których bezpieczeństwo zostało naruszone, oraz opis okoliczności naruszenia lub podejrzewanego naruszenia. Wszyscy użytkownicy CIS muszą wiedzieć, w jaki sposób należy zgłaszać pełnomocnikowi ochrony każde faktyczne lub podejrzewane zdarzenie naruszające bezpieczeństwo.

Tworzenie sieci kontaktów i połączenia międzysystemowe

26.

Jeżeli CIS beneficjenta, w którym wykorzystuje się informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, jest połączony z CIS nieposiadającym akredytacji, fakt ten znacząco zwiększa zagrożenie zarówno dla bezpieczeństwa CIS, jak i dla bezpieczeństwa informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED wykorzystywanych w takim CIS. Dotyczy to internetu oraz innych publicznych lub prywatnych CIS, w tym innych CIS należących do danego beneficjenta lub podwykonawcy. W takim przypadku beneficjent musi przeprowadzić ocenę ryzyka w celu zidentyfikowania dodatkowych wymogów bezpieczeństwa, które należy wdrożyć w ramach procesu akredytacji bezpieczeństwa. Beneficjent przekazuje instytucji udzielającej dotacji, a jeżeli jest to wymagane zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, właściwemu SAA, stwierdzenie zgodności poświadczające, że CIS beneficjenta i związane z nim połączenia międzysystemowe otrzymały akredytację do korzystania z EUCI z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

27.

Zdalny dostęp z innych systemów do usług LAN (np. zdalny dostęp do poczty elektronicznej i zdalna obsługa systemu) jest zabroniony, chyba że w porozumieniu z instytucją udzielającą dotacji wdrożono specjalne środki bezpieczeństwa, które – jeżeli wymagają tego krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze – zostały zatwierdzone przez właściwy SAA.

Zarządzanie konfiguracją

28.

Należy zapewnić dostęp do szczegółowej konfiguracji sprzętu i oprogramowania, jak określono w dokumentacji dotyczącej akredytacji/zatwierdzenia (w tym schemat systemu/sieci) i jej regularną obsługę.

29.

Pełnomocnik ochrony beneficjenta musi dokonywać kontroli konfiguracji sprzętu i oprogramowania w celu zapewnienia, aby nie doszło do nieuprawnionego wprowadzenia sprzętu lub oprogramowania.

30.

Zmiany konfiguracji CIS beneficjenta muszą być oceniane pod kątem wpływu na zabezpieczenia oraz zatwierdzane przez pełnomocnika ochrony oraz – jeżeli wymagają tego krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze – przez SAA.

31.

Co najmniej raz na kwartał system należy skanować pod kątem wszelkich luk w zabezpieczeniach. Należy zainstalować i aktualizować oprogramowanie wykrywające złośliwe oprogramowanie. W miarę możliwości powinno ono posiadać krajowy certyfikat lub uznany certyfikat międzynarodowy, a w przeciwnym razie powinno stanowić powszechnie uznany standard branżowy.

32.

Beneficjent musi opracować plan ciągłości działania. Konieczne jest ustanowienie procedur awaryjnych dotyczących:

a)	częstotliwości tworzenia kopii zapasowych;

b)	wymogów w zakresie przechowywania na miejscu (ogniotrwałe pojemniki) lub poza obiektem;

c)	kontroli uprawnionego dostępu do kopii zapasowych.

Czyszczenie i niszczenie

33.

CIS lub nośniki danych, na których kiedykolwiek znajdowały się informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, należy czyścić w następujący sposób stosowany do całego systemu lub nośnika danych przed ich usunięciem:

dane w pamięci flash (np. pamięć USB, karty SD, dysk SSD, dysk hybrydowy) muszą zostać nadpisane co najmniej trzykrotnie – po czym należy przeprowadzić weryfikację, aby mieć pewność, że odzyskanie oryginalnej zawartości pamięci jest niemożliwe – lub usunięte za pomocą zatwierdzonego oprogramowania do usuwania danych;

b)	dane na nośnikach magnetycznych (np. dyskach twardych) muszą zostać nadpisane lub nośniki te należy poddać demagnetyzacji;

c)	nośniki optyczne (np. płyty CD i DVD) należy zniszczyć w niszczarce lub rozdrobnić;

d)	w przypadku wszelkich pozostałych nośników danych należy skonsultować się z instytucją udzielającą dotacji lub, w stosownych przypadkach, z KWB, WWB lub SAA w sprawie wymogów bezpieczeństwa, które należy spełnić.

34.

Wszelkie nośniki danych należy oczyścić z informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED zanim zostaną przekazane jakiemukolwiek podmiotowi nieuprawnionemu do uzyskania dostępu do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED (np. do celów konserwacyjnych).

(1) Niniejszy wzór DOAB ma zastosowanie w sytuacji, gdy Komisję uznaje się za wytwórcę informacji niejawnych wytworzonych i wykorzystywanych w celu wykonania umowy o udzielenie dotacji. Jeżeli wytwórcą informacji niejawnych wytworzonych i wykorzystywanych w celu wykonania umowy o udzielenie dotacji nie jest Komisja i jeżeli państwa członkowskie korzystające z dotacji ustanowiły szczegółowe ramy bezpieczeństwa, zastosowanie mogą mieć inne wzory DOAB.

(2) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).

(3) Instytucja udzielająca dotacji powinna zamieścić w umowie odpowiednie odniesienia po przyjęciu wspomnianych przepisów wykonawczych.

(4) Instytucja udzielająca dotacji powinna zamieścić w umowie odpowiednie odniesienia po przyjęciu wspomnianych przepisów wykonawczych.

(5) Strona przeprowadzająca akredytację będzie musiała dostarczyć instytucji udzielającej dotacji stwierdzenie zgodności za pośrednictwem organu ds. bezpieczeństwa Komisji oraz we współpracy ze stosownym krajowym organem ds. akredytacji bezpieczeństwa (SAA).

(6) Jeżeli beneficjenci pochodzą z państw członkowskich wymagających poświadczeń bezpieczeństwa osobowego lub świadectw bezpieczeństwa przemysłowego w przypadku dotacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED, instytucja udzielająca dotacji sporządza w DOAB wykaz takich wymagań dotyczących PBO i SBP w odniesieniu do rzeczonych beneficjentów.

(7) Instytucja udzielająca dotacji powinna zamieścić w umowie odpowiednie odniesienia po przyjęciu wspomnianych przepisów wykonawczych.

(8) Instytucja udzielająca dotacji powinna zamieścić w umowie odpowiednie odniesienia po przyjęciu wspomnianych przepisów wykonawczych.

(9) Jeżeli uzgodniono, że wizyty obejmujące dostęp lub potencjalny dostęp do EUCI z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET można organizować bezpośrednio, wypełniony formularz można złożyć bezpośrednio do pełnomocnika ochrony obiektu, w którym planowana jest wizyta.

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(13) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

ZAŁĄCZNIK IV

Świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego i poświadczenie bezpieczeństwa osobowego w przypadku beneficjentów lub podwykonawców w odniesieniu do informacji z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED oraz KWB/WWB, które należy powiadomić o umowach o udzielenie dotacji niejawnych obejmujących informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED (1)

Państwo członkowskie	SBP		Powiadomienie KWB lub WWB o umowie o udzielenie dotacji lub umowie o podwykonawstwo obejmującej informacje z klauzulą tajności R-UE/EU-R		PBO
Państwo członkowskie	TAK	NIE	TAK	NIE	TAK	NIE
Belgia		X		X		X
Bułgaria		X		X		X
Czechy		X		X		X
Dania	X		X		X
Niemcy		X		X		X
Estonia	X		X			X
Irlandia		X		X		X
Grecja	X			X	X
Hiszpania		X	X			X
Francja		X		X		X
Chorwacja		X	X			X
Włochy		X	X			X
Cypr		X	X			X
Łotwa		X		X		X
Litwa	X		X			X
Luksemburg	X		X		X
Węgry		X		X		X
Malta		X		X		X
Niderlandy	X (wyłącznie w odniesieniu do umów o udzielenie dotacji i umów o podwykonawstwo związanych z obronnością)		X (wyłącznie w odniesieniu do umów o udzielenie dotacji i umów o podwykonawstwo związanych z obronnością)			X
Austria		X		X		X
Polska		X		X		X
Portugalia		X		X		X
Rumunia		X		X		X
Słowenia	X		X			X
Słowacja	X		X			X
Finlandia		X		X		X
Szwecja		X		X		X

(1) Te wymogi krajowe dotyczące SBP/PBO i powiadomień o umowach o udzielenie dotacji obejmujących informacje z klauzulą tajności RESTREINT UE/EU RESTRICTED nie mogą nakładać żadnych dodatkowych obowiązków na inne państwa członkowskie ani na podlegających ich jurysdykcji beneficjentów i podwykonawców.

Uwaga: powiadamianie o umowach o udzielenie dotacji obejmujących informacje z klauzulą tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i SECRET UE/EU SECRET jest obowiązkowe.

ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ KRAJOWYCH WŁADZ BEZPIECZEŃSTWA / WYZNACZONYCH DZIAŁÓW WŁADZ BEZPIECZEŃSTWA ODPOWIEDZIALNYCH ZA PROWADZENIE PROCEDUR ZWIĄZANYCH Z BEZPIECZEŃSTWEM PRZEMYSŁOWYM

BELGIA

Krajowa władza bezpieczeństwa

FPS Foreign Affairs

Rue des Petits Carmes 15

1000 Brussels

Tel.: +32 25014542 (Sekretariat)

Faks: +32 25014596

E-mail: nvo-ans@diplobel.fed.be

BUŁGARIA

State Commission on Information Security – National Security Authority

4 Kozloduy Street

1202 Sofia

Tel.: +359 29835775

Faks: +359 29873750

E-mail: dksi@government.bg

Defence Information Service at the Ministry of Defence (security service)

3 Dyakon Ignatiy Street

1092 Sofia

Tel.: +359 29227002

Faks: +359 29885211

E-mail: office@iksbg.org

State Intelligence Agency (security service)

12 Hajdushka Polyana Street

1612 Sofia

Tel.: +359 29813221

Faks: +359 29862706

E-mail: office@dar.bg

State Agency for Technical Operations (security service)

29 Shesti Septemvri Street

1000 Sofia

Tel.: +359 29824971

Faks: +359 29461339

E-mail: dato@dato.bg

(Wyżej wymienione właściwe organy przeprowadzają postępowanie sprawdzające na potrzeby wydawania SBP osobom prawnym ubiegającym się o zawarcie umowy obejmującej elementy niejawne oraz PBO osobom fizycznym wykonującym umowę obejmującą elementy niejawne na potrzeby tych organów.)

State Agency National Security (security service)

45 Cherni Vrah Blvd.

1407 Sofia

Tel.: +359 28147109

Faks: +359 29632188, +359 28147441

E-mail: dans@dans.bg

(Wyżej wymienione służby bezpieczeństwa przeprowadzają postępowanie sprawdzające na potrzeby wydawania SBP i PBO wszystkim pozostałym osobom prawnym i osobom fizycznym w państwie ubiegającym się o zawarcie umowy obejmującej elementy niejawne lub umowy o udzielenie dotacji niejawnej lub o wykonanie umowy obejmującej elementy niejawne lub umowy o udzielenie dotacji niejawnej.)

CZECHY

Krajowa władza bezpieczeństwa

Industrial Security Department

PO BOX 49

150 06 Praha 56

Tel.: +420 257283129

E-mail: sbr@nbu.cz

DANIA

Politiets Efterretningstjeneste

(Duńska Służba Wywiadowcza ds. Bezpieczeństwa)

Klausdalsbrovej 1

2860 Søborg

Tel.: +45 33148888

Faks: +45 33430190

Forsvarets Efterretningstjeneste

(Duńska Służba Wywiadowcza ds. Obrony)

Kastellet 30

2100 Copenhagen Ø

Tel.: +45 33325566

Faks: +45 33931320

NIEMCY

Kwestie dotyczące polityki bezpieczeństwa przemysłowego, SBP, planów przewozu (z wyjątkiem produktów kryptograficznych / poufnych informacji handlowych):

Federal Ministry for Economic Affairs and Energy

Industrial Security Division – RS3

Villemombler Str. 76

53123 Bonn

Tel.: +49 228996154028

Faks: +49 228996152676

E-mail: dsagermany-rs3@bmwi.bund.de (adres e-mail biura)

Standardowe wnioski w sprawie wizyty ze strony przedsiębiorstw niemieckich / w przedsiębiorstwach niemieckich:

Federal Ministry for Economic Affairs and Energy

Industrial Security Division – RS2

Villemombler Str. 76

53123 Bonn

Tel.: +49 228996152401

Faks: +49 228996152603

E-mail: rs2-international@bmwi.bund.de (adres e-mail biura)

Plany przewozu dotyczące materiałów kryptograficznych:

Federal Office for Information Security (BSI)

National Distribution Agency / NDA-EU DEU

Mainzer Str. 84

53179 Bonn

Tel.: +49 2289995826052

Faks: +49 228991095826052

E-mail: NDAEU@bsi.bund.de

ESTONIA

National Security Authority Department

Estonian Foreign Intelligence Service

Rahumäe tee 4B

11316 Tallinn

Tel.: +372 6939211

Faks: +372 6935001

E-mail: nsa@fis.gov.ee

IRLANDIA

National Security Authority Ireland

Department of Foreign Affairs and Trade

76-78 Harcourt Street

Dublin 2

D02 DX45

Tel.: +353 14082724

E-mail: nsa@dfa.ie

GRECJA

Hellenic National Defence General Staff

E’ Division (Security INTEL, CI BRANCH)

E3 Directorate

Industrial Security Office

227-231 Mesogeion Avenue

15561 Holargos, Athens

Tel.: +30 2106572022, +30 2106572178

Faks: +30 2106527612

E-mail: daa.industrial@hndgs.mil.gr

HISZPANIA

Autoridad Nacional de Seguridad

Oficina Nacional de Seguridad

Calle Argentona 30

28023 Madrid

Tel.: +34 912832583, +34 912832752, +34 913725928

Faks: +34 913725808

E-mail: nsa-sp@areatec.com

W odniesieniu do informacji na temat programów obejmujących elementy niejawne: programas.ons@areatec.com

W kwestiach dotyczących poświadczeń bezpieczeństwa osobowego: hps.ons@areatec.com

Odnośnie do planów przewozu i wizyt międzynarodowych: sp-ivtco@areatec.com

FRANCJA

Krajowa władza bezpieczeństwa (KWB) (w odniesieniu do polityki i wdrażania w dziedzinach innych niż obronność)

Secrétariat général de la défense et de la sécurité nationale

Sous-direction Protection du secret (SGDSN/PSD)

51 boulevard de la Tour-Maubourg

75700 Paris 07 SP

Tel.: +33 171758193

Faks: +33 171758200

E-mail: ANSFrance@sgdsn.gouv.fr

Wyznaczona władza bezpieczeństwa (w odniesieniu do wdrażania w dziedzinie obronności)

Direction Générale de l’Armement

Service de la Sécurité de Défense et des systèmes d’Information (DGA/SSDI)

60 boulevard du général Martial Valin

CS 21623

75509 Paris CEDEX 15

Tel.: +33 988670421

E-mail: formularze i wychodzące wnioski w sprawie wizyty: dga-ssdi.ai.fct@intradef.gouv.fr

przychodzące wnioski w sprawie wizyty: dga-ssdi.visit.fct@intradef.gouv.fr

CHORWACJA

Office of the National Security Council

Croatian NSA

Jurjevska 34

10000 Zagreb

Tel.: +385 14681222

Faks: +385 14686049

E-mail: NSACroatia@uvns.hr

WŁOCHY

Presidenza del Consiglio dei Ministri

D.I.S. - U.C.Se.

Via di Santa Susanna 15

00187 Roma

Tel.: +39 0661174266

Faks: +39 064885273

CYPR

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΑΣ

Εθνική Αρχή Ασφάλειας (ΕΑΑ)

Λεωφόρος Στροβόλου, 172-174

Στρόβολος, 2048, Λευκωσία

Τηλέφωνα: +357 22807569, +357 22807764

Τηλεομοιότυπο: +357 22302351

E-mail: cynsa@mod.gov.cy

Ministry of Defence

National Security Authority (NSA)

172-174, Strovolos Avenue

2048 Strovolos, Nicosia

Tel.: +357 22807569, +357 22807764

Faks: +357 22302351

E-mail: cynsa@mod.gov.cy

ŁOTWA

Krajowa władza bezpieczeństwa

Constitution Protection Bureau of the Republic of Latvia

P.O. Box 286

Riga LV-1001

Tel.: +371 67025418, +371 67025463

Faks: +371 67025454

E-mail: ndi@sab.gov.lv, ndi@zd.gov.lv

LITWA

Lietuvos Respublikos paslapčių apsaugos koordinavimo komisija

(Komisja Koordynacji Ochrony Informacji Niejawnych Republiki Litwy)

Krajowa władza bezpieczeństwa

Pilaitės pr. 19

LT-06264 Vilnius

Tel.: +370 70666128

E-mail: nsa@vsd.lt

LUKSEMBURG

Autorité Nationale de Sécurité

207, route d’Esch

L-1471 Luxembourg

Tel.: +352 24782210

E-mail: ans@me.etat.lu

WĘGRY

National Security Authority of Hungary

H-1399 Budapest P.O. Box 710/50

H-1024 Budapest, Szilágyi Erzsébet fasor 11/B

Tel.: +36 13911862

Faks: +36 13911889

E-mail: nbf@nbf.hu

MALTA

Director of Standardisation

Designated Security Authority for Industrial Security

Standards & Metrology Institute

Malta Competition and ConsumerAffairs Authority

Mizzi House

National Road

Blata I-Bajda HMR9010

Tel.:+356 23952000

Faks: +356 21242406

E-mail: certification@mccaa.org.mt

NIDERLANDY

Ministry of the Interior and Kingdom Relations

PO Box 20010

2500 EA The Hague

Tel.: +31 703204400

Faks: +31 703200733

E-mail: nsa-nl-industry@minbzk.nl

Ministry of Defence

Industrial Security Department

PO Box 20701

2500 ES The Hague

Tel.: +31 704419407

Faks: +31 703459189

E-mail: indussec@mindef.nl

AUSTRIA

Federal Chancellery of Austria

Department I/10, Federal Office for Information Security

Ballhausplatz 2

10104 Vienna

Tel.: +43 153115202594

E-mail: isk@bka.gv.at

WWB w branży wojskowej:

BMLV/Abwehramt

Postfach 2000

1030 Vienna

E-mail: abwa@bmlvs.gv.at

POLSKA

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Departament Ochrony Informacji Niejawnych

ul. Rakowiecka 2A

00-993 Warszawa

Tel.: +48 225857944

Faks: +48 225857443

E-mail: nsa@abw.gov.pl

PORTUGALIA

Gabinete Nacional de Segurança

Serviço de Segurança Industrial

Rua da Junqueira no 69

1300-342 Lisboa

Tel.: +351 213031710

Faks: +351 213031711

E-mail: sind@gns.gov.pt, franco@gns.gov.pt

RUMUNIA

Oficiul Registrului Național al Informațiilor Secrete de Stat - ORNISS

Rumuńska krajowa władza bezpieczeństwa – ORNISS – National Registry Office for Classified Information)

4th Mures Street

012275 București

Tel.: +40 212075115

Faks: +40 212245830

E-mail: relatii.publice@orniss.ro, nsa.romania@nsa.ro

SŁOWENIA

Urad Vlade RS za varovanje tajnih podatkov

Gregorčičeva 27

1000 Ljubljana

Tel.: +386 14781390

Faks: +386 14781399

E-mail: gp.uvtp@gov.si

SŁOWACJA

Národný bezpečnostný úrad

(Krajowa władza bezpieczeństwa)

Departament Poświadczania Bezpieczeństwa

Budatínska 30

851 06 Bratislava

Tel.: +421 268691111

Faks: +421 268691700

E-mail: podatelna@nbu.gov.sk

FINLANDIA

Krajowa władza bezpieczeństwa

Ministerstwo Spraw Zagranicznych

P.O. Box 453

FI-00023 Government

E-mail: NSA@formin.fi

SZWECJA

Krajowa władza bezpieczeństwa

Utrikesdepartementet (Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

UD SÄK / NSA

SE-103 39 Stockholm

Tel.: +46 84051000

Faks: +46 87231176

E-mail: ud-nsa@gov.se

DSA

Försvarets Materielverk (Swedish Defence Materiel Administration)

FMV Säkerhetsskydd

SE-115 88 Stockholm

Tel.: +46 87824000

Faks: +46 87826900

E-mail: security@fmv.se

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 58

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 64 19 lutego 2021

Spis treści		I Akty ustawodawcze	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/250 z dnia 16 lutego 2021 r. rozporządzenie Rady (EWG) nr 95/93 w odniesieniu do tymczasowego złagodzenia zasad wykorzystywania czasów na start lub lądowanie w portach lotniczych Unii w związku z kryzysem związanym z COVID-19 ( 1 )	1

	II Akty o charakterze nieustawodawczym
	ROZPORZĄDZENIA
*	Rozporządzenie Rady (UE) 2021/251 z dnia 18 lutego 2021 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 314/2004 dotyczącego środków ograniczających w związku z sytuacją w Zimbabwe	9
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/252 z dnia 29 stycznia 2021 r. wprowadzające odliczenie od portugalskiej kwoty połowowej dotyczącej sardeli europejskiej, z powodu przełowienia w poprzednim roku	12
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/253 z dnia 17 lutego 2021 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 314/2004 dotyczące środków ograniczających w związku z sytuacją w Zimbabwe	15
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/254 z dnia 18 lutego 2021 r. zmieniające rozporządzenia wykonawcze (UE) 2020/761 i (UE) 2020/1988 oraz rozporządzenia (WE) nr 218/2007 i (WE) nr 1518/2007 w odniesieniu do przywozu produktów pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa oraz wyłączające te produkty z kontyngentów taryfowych z trwającymi okresami obowiązywania	17
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/255 z dnia 18 lutego 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego ( 1 )	23
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/256 z dnia 18 lutego 2021 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do wpisu dotyczącego Zjednoczonego Królestwa w wykazie państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium niektórych produktów drobiowych w związku z wysoce zjadliwą grypą ptaków ( 1 )	36
	DECYZJE
*	Decyzja Rady (WPZiB) 2021/257 z dnia 18 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia Planu działania z Oslo dotyczącego wprowadzania w życie Konwencji z 1997 r. o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu	41
*	Decyzja Rady (WPZiB) 2021/258 z dnia 18 lutego 2021 r. dotycząca zmiany decyzji 2011/101/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Zimbabwe	51
*	Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2021/259 z dnia 10 lutego 2021 r. ustanawiająca przepisy wykonawcze dotyczące bezpieczeństwa przemysłowego w odniesieniu do dotacji niejawnych	55

	Nazwisko i imię (i ewentualne pseudonimy)	Informacje identyfikujące	Powody umieszczenia w wykazie
2.	MUGABE, Grace	ur. 23.7.1965 paszport AD001159 dowód tożsamości 63-646650Q70	Była sekretarz Ligi Kobiet ZANU-PF (Zimbabwe African National Union – Patriotic Front), zaangażowana w działania poważnie podważające zasady demokracji, poszanowania praw człowieka i państwa prawa. W 2002 r. przejęła majątek „Iron Mask”; przypuszcza się, że czerpie duże nielegalne zyski z wydobycia diamentów.
5.	CHIWENGA, Constantine	Wiceprezydent Były dowódca Sił Zbrojnych Zimbabwe, emerytowany generał, ur. 25.8.1956 paszport AD000263 dowód tożsamości 63-327568M80	Wiceprezydent i były dowódca Sił Zbrojnych Zimbabwe. Członek wspólnego dowództwa operacyjnego współdziałający w tworzeniu represyjnej polityki państwa lub kierowaniu nią. Wykorzystywał wojsko do akcji zajmowania gospodarstw rolnych. Podczas wyborów w 2008 r. był jedną z głównych osób planujących akty przemocy powiązane z procesem wyborów prezydenckich.
7.	SIBANDA, Phillip Valerio (alias Valentine)	Dowódca Sił Zbrojnych Zimbabwe Były dowódca Armii Krajowej Zimbabwe, generał, ur. 25.8.1956 lub 24.12.1954 dowód tożsamości 63-357671H26	Dowódca Sił Zbrojnych Zimbabwe i były dowódca Armii Krajowej Zimbabwe. Starszy rangą wojskowy powiązany z rządem i współdziałający w tworzeniu represyjnej polityki państwa lub kierowaniu nią.

	Nazwa	Informacje identyfikujące	Powody umieszczenia w wykazie
1.	Zimbabwe Defence Industries	10th floor, Trustee House, 55 Samora Machel Avenue, PO Box 6597, Harare, Zimbabwe	Powiązane z Ministerstwem Obrony i frakcją ZANU-PF w rządzie.