(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Huile de noix du Périgord” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, należy zatem zarejestrować nazwę „Huile de noix du Périgord”,

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Chorwacji o rejestrację nazwy „Rudarska greblica” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Rudarska greblica” powinna zatem zostać zarejestrowana,

(1)

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1137 (3) przewiduje kontrole zdrowia roślin i środki, które należy wprowadzić w odniesieniu do drewnianych materiałów opakowaniowych stosowanych w transporcie określonych towarów pochodzących z Białorusi i Chin, i miała zastosowanie do dnia 30 czerwca 2020 r. Przepisy te miały zastosowanie w uzupełnieniu przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2125 (4) dotyczącego określonych kontroli urzędowych drewnianych materiałów opakowaniowych.

(2)

Kontrole zdrowia roślin przeprowadzone przez państwa członkowskie na podstawie decyzji wykonawczej (UE) 2018/1137 wykazały, że znakowanie drewnianych materiałów opakowaniowych stosowanych w transporcie niektórych towarów pochodzących z Białorusi i Chin nie zawsze jest zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/2031. Ponadto kontrole zdrowia roślin przeprowadzone przez państwa członkowskie na podstawie ich ocen ryzyka, zarejestrowane w systemie TRACES i wcześniej w systemie internetowym EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek, wykazały, że znakowanie drewnianych materiałów opakowaniowych stosowanych w transporcie niektórych towarów pochodzących z Indii nie zawsze jest zgodne z tym rozporządzeniem.

(3)

Niezgodności stwierdzone przez państwa członkowskie wskazują, że istnieje ryzyko wprowadzenia żywych agrofagów w drewnianym materiale opakowaniowym stosowanym w transporcie niektórych towarów z tych trzech krajów pochodzenia, tj. z Białorusi, Chin i Indii, oraz że towary te powinny podlegać szczegółowym kontrolom.

(4)

Aby zapobiec skutkom takiej niezgodności w przyszłości, należy przyjąć środki w odniesieniu do drewnianych materiałów opakowaniowych do transportu niektórych towarów pochodzących z Białorusi, Chin i Indii.

(5)

Aby zapewnić lepsze przygotowanie organów przeprowadzających odpowiednie kontrole zdrowia roślin, właściwe organy lub podmioty zaangażowane w przywóz określonych towarów, którym towarzyszy drewniany materiał opakowaniowy, powinny powiadomić o tym z wyprzedzeniem właściwy organ w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia, gdy tylko dowiedzą się o przybyciu tego drewnianego materiału opakowaniowego.

(6)

Drewniany materiał opakowaniowy stosowany w przypadku dostaw określonych towarów powinien podlegać regularnym kontrolom zdrowia roślin. W oparciu o określone zagrożenie fitosanitarne, w celu zapewnienia, aby kontrolowana próba była reprezentatywna, wskaźnik tych kontroli nie powinien być niższy niż 15 % przywożonego drewnianego materiału opakowaniowego określonych towarów.

(7)

W celu zapewnienia, aby swobodny przepływ drewnianych materiałów opakowaniowych, jak również określonych towarów w obrębie terytorium Unii nie stwarzał zagrożeń fitosanitarnych, do momentu zakończenia kontroli zdrowia roślin powinny one podlegać przepisom unijnym dotyczącym dozoru celnego.

(8)

Kontrole zdrowia roślin powinny odbywać się w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia na terytorium Unii lub w punktach kontroli, o których mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625, w celu zapewnienia, aby kontrole te były przeprowadzane w najbardziej odpowiednich obiektach.

(9)

Do celów jasności prawa należy uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2018/1137 i zastąpić ją niniejszym rozporządzeniem, aby uwzględnić rozporządzenia (UE) 2016/2031 i (UE) 2017/625, które mają zastosowanie od dnia 14 grudnia 2019 r.

(10)

Aby państwa członkowskie miały czas na dostosowanie się do wymogów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono mieć zastosowanie od dnia 1 marca 2021 r.

(11)

Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dnia 31 grudnia 2023 r., aby zapewnić czas na monitorowanie sytuacji i ustalenie zgodności drewnianego materiału opakowaniowego i odpowiednich przesyłek z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (UE) 2016/2031.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

„drewniany materiał opakowaniowy” oznacza każdy produkt z drewna w postaci skrzyń, pudeł, klatek, bębnów i podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i pozostałych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich i drewna sztauerskiego, niezależnie od tego, czy są one faktycznie wykorzystywane w transporcie wszelkiego rodzaju przedmiotów; nie obejmuje to drewna surowego o grubości 6 mm lub mniejszej, drewna przetworzonego uzyskanego przy pomocy kleju, wysokiej temperatury i ciśnienia lub przy pomocy ich dowolnej kombinacji ani drewna sztauerskiego używanego do zabezpieczenia przesyłek drewna, zbudowanego z drewna tego samego typu i tej samej jakości co drewno w przesyłce;

2)

„określone towary” oznaczają towary spełniające wszystkie poniższe kryteria:

1)

właściwe organy lub podmioty, które są odpowiedzialne za wprowadzenie danego drewnianego materiału opakowaniowego lub które wiedzą o jego przybyciu na terytorium Unii, z wyprzedzeniem powiadamiają właściwy organ w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia, że dany drewniany materiał opakowaniowy zostanie wprowadzony na terytorium Unii;

2)

kontrole zdrowia roślin przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia wykazują, że dany drewniany materiał opakowaniowy spełnia wymogi art. 43 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2016/2031.

(1)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 roczny pułap wydatków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) na lata 2021–2027 składa się z kwot maksymalnych podpułapu na wydatki związane z rynkiem i płatności bezpośrednie określonych w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 (2).

(2)

Zgodnie z art. 11 ust. 6 akapit trzeci rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (3) kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji o zmniejszeniu kwoty płatności bezpośrednich zgodnie z art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia i o szacunkowej kwocie wynikającej ze zmniejszenia na rok kalendarzowy 2020. Zgodnie z art. 7 ust. 2 wymienionego rozporządzenia szacunkową kwotę wynikającą z tego zmniejszenia udostępnia się jako unijne wsparcie finansowane z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit szósty rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji o udostępnieniu określonego odsetka swojego rocznego pułapu krajowego dla płatności bezpośrednich na rok kalendarzowy 2020 jako dodatkowego wsparcia w ramach EFRROW w roku budżetowym 2021.

(4)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 akapit szósty rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji o udostępnieniu jako płatności bezpośrednie w roku kalendarzowym 2020 określonej kwoty wsparcia, które ma być sfinansowane z EFRROW w roku budżetowym 2021.

(5)

Właściwe pułapy krajowe określone w załącznikach II i III do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zostały odpowiednio dostosowane.

(6)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 podpułap dla wydatków związanych z rynkiem i płatności bezpośrednich w ramach wieloletnich ram finansowych określony w załączniku I do tego rozporządzenia powinien zostać dostosowany w drodze dostosowania technicznego przewidzianego w art. 4 tego rozporządzenia po przesunięciach środków między EFRROW a płatnościami bezpośrednimi.

(7)

Konieczne jest zatem dostosowanie salda netto dostępnego na wydatki EFRG na lata budżetowe 2021–2027. W celu zachowania jasności należy także opublikować kwoty, które mają być udostępnione na rzecz EFRROW.

(1)

Dyrektywą Komisji 2008/127/WE (2) włączono wyciąg z czosnku jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej wyciąg z czosnku, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 sierpnia 2021 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej wyciąg z czosnku złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia i w dniu 28 marca 2019 r. przedłożyło go Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)

Urząd podał do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą. Urząd udostępnił również projekt sprawozdania z oceny w sprawie odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim w celu zgłoszenia uwag i rozpoczął konsultacje publiczne na ten temat. Otrzymane uwagi Urząd przekazał Komisji.

(8)

W dniu 16 kwietnia 2020 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6) dotyczące tego, czy wyciąg z czosnku ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W dniach 16 i 17 lipca 2020 r. Komisja przedstawiła Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz sprawozdanie w sprawie odnowienia zatwierdzenia wyciągu z czosnku, a w dniu 4 grudnia 2020 r. – projekt rozporządzenia przewidującego odnowienie zatwierdzenia tej substancji czynnej.

(9)

W odniesieniu do kryteriów identyfikacji właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, wprowadzonych rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/605 (7) w wnioskach Urzędu wskazano, że wyciąg z czosnku uznaje się za niespełniający kryteriów dotyczących zaburzeń endokrynologicznych u ludzi i organizmów innych niż zwalczane, określonych odpowiednio w pkt 3.6.5 i 3.8.2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2018/605.

(10)

Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012, do sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(11)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną wyciąg z czosnku ustalono, że spełnione są kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(12)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej wyciąg z czosnku opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające wyciąg z czosnku.

(13)

Należy zatem odnowić zatwierdzenie wyciągu z czosnku.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(15)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1160 (8) przedłużono okres zatwierdzenia wyciągu z czosnku do dnia 31 sierpnia 2021 r., aby umożliwić zakończenie procedury odnowienia przed wygaśnięciem zatwierdzenia tej substancji czynnej. Jednakże z uwagi na to, że decyzję w sprawie odnowienia zatwierdzenia podjęto przed przedłużonym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 marca 2021 r.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 (3) ustanowiono wymogi w zakresie wystawiania świadectw weterynaryjnych dotyczących przywozu do Unii oraz tranzytu przez Unię, w tym składowania podczas tranzytu, drobiu i produktów drobiowych („towary”). Rozporządzenie to stanowi, że towary mogą być przywożone do Unii i przewożone tranzytem przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w kolumnach 1 i 3 tabeli w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(2)

W rozporządzeniu (WE) nr 798/2008 ustanowiono także warunki uznania państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy za wolne od wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI).

(3)

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (umowa o wystąpieniu), w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, dyrektywy 2002/99/WE i 2009/158/WE, jak również oparte na nich akty Komisji, mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu.

(4)

Dlatego Zjednoczone Królestwo, z wyłączeniem Irlandii Północnej, jest wymienione w tabeli w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 jako państwo trzecie, w przypadku którego z niektórych części jego terytorium, w zależności od obecności HPAI, dozwolony jest przywóz niektórych towarów drobiowych do Unii i ich tranzyt przez terytorium Unii. Regionalizacja Zjednoczonego Królestwa została określona w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, zmienionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/24 (4).

(5)

W dniu 27 stycznia 2021 r. Zjednoczone Królestwo potwierdziło obecność HPAI podtypu H5N8 w gospodarstwie drobiarskim na wyspie Anglesey w Walii.

(6)

Organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół gospodarstwa, gdzie wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania HPAI i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. Ponadto organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa potwierdziły, że niezwłocznie zawiesiły wydawanie świadectw weterynaryjnych dla przesyłek towarów przeznaczonych na wywóz do Unii z całego terytorium Zjednoczonego Królestwa, z wyłączeniem Irlandii Północnej.

(7)

Zjednoczonego Królestwo przedłożyło Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków, które zostały przeanalizowane przez Komisję. Na podstawie tej oceny należy wprowadzić ograniczenia dotyczące wprowadzania do Unii towarów z obszaru Walii dotkniętego HPAI, które zostały objęte ograniczeniami przez organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa ze względu na obecne ognisko choroby.

(8)

Należy zatem zmienić wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa w tabeli w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, tak aby uwzględnić obecną sytuację epidemiologiczną w tym państwie trzecim.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 zawiera wykaz instytucji publicznych, korporacji i agend, osób fizycznych i prawnych oraz podmiotów byłego rządu Iraku objętych na podstawie tego rozporządzenia zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych znajdujących się poza Irakiem w dniu 22 maja 2003 r.

(2)

W następstwie przeglądu technicznego załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 z wykazu osób i podmiotów, w odniesieniu do których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych, należy skreślić jeden podmiot.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003,