8.1.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 5/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/11

z dnia 7 stycznia 2021 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 498/2012 w sprawie przydziału kontyngentów taryfowych mających zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2012/105/UE z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii i tymczasowego stosowania Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacją Rosyjską dotyczącego zarządzania kontyngentami taryfowymi mającymi zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej i Protokołu między Unią Europejską a rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie warunków technicznych przy zastosowaniu tego porozumienia (1), w szczególności jej art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 22 sierpnia 2012 r. Federacja Rosyjska przystąpiła do Światowej Organizacji Handlu. Zobowiązania Federacji Rosyjskiej obejmują kontyngenty taryfowe na wywóz określonych rodzajów drewna iglastego, z których pewna część została przyznana na wywóz do Unii. Zasady zarządzania tymi kontyngentami taryfowymi ustanowione są w Porozumieniu w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacją Rosyjską dotyczącym zarządzania kontyngentami taryfowymi mającymi zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej (2) („porozumienie”) i Protokole między Unią Europejską a rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie warunków technicznych przy zastosowaniu Porozumienia (3) („protokół”). Porozumienie i protokół zostały podpisane w dniu 16 grudnia 2011 r. Były one stosowane tymczasowo od dnia przystąpienia Federacji Rosyjskiej do Światowej Organizacji Handlu.

(2)

Na podstawie art. 4 decyzji 2012/105/UE w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 498/2012 (4) ustanowiono zasady przydziału kontyngentów taryfowych mających zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej. Rozporządzenie to przestanie być stosowane z dniem zakończenia procedury zawarcia protokołu.

(3)	Podczas gdy porozumienie i protokół nadal są tymczasowo stosowane do czasu zakończenia procedur niezbędnych do ich zawarcia, doświadczenie zdobyte w trakcie wdrażania rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 498/2012 ujawniło potrzebę zmiany niektórych jego przepisów.

(4)

Należy wprowadzić zmiany w art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 498/2012 w celu zapewnienia, by w pierwszej części każdego okresu obowiązywania kontyngentu maksymalne uprawnienia importerów tradycyjnych do przywozu – w odniesieniu do dowolnej grupy produktów – nie były mniejsze od tych przyznanych nowym importerom.

(5)

Zgodnie z art. 3 protokołu klasyfikacja produktów objętych opiera się na nomenklaturze taryfowej i statystycznej stosowanej w Federacji Rosyjskiej. Załączniki I i III do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 498/2012 odnoszą się do odpowiednich kodów taryfowych produktów objętych. Biorąc pod uwagę fakt, że nomenklatura została zmieniona od czasu rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu, istnieje potrzeba uwzględnienia tych zmian w załącznikach, aby odzwierciedlić nomenklaturę taryfową i statystyczną obecnie stosowaną w Federacji Rosyjskiej. W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załączniki I i III.

(6)	Środki przewidziane niniejszym rozporządzeniem są zgodne z opinią komitetu ds. drewna ustanowionego decyzją 2012/105/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 498/2012 wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Dodatkowo zastosowanie ma następująca definicja: „grupa produktów” oznacza każdą z dwóch kategorii produktów objętych w zależności od klasyfikacji tych produktów na podstawie nomenklatury taryfowej i statystycznej stosowanej w Federacji Rosyjskiej, a mianowicie świerk i sosnę. Właściwe kody taryfowe stosowane w Federacji Rosyjskiej i odpowiadające im kody Nomenklatury scalonej („CN”) (*1) i TARIC znajdują się w załączniku I.

(*1) Obecnie objęte rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1776 (Dz.U. L 280 z 31.10.2019, s. 1)”;"

art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Co roku Komisja oblicza pułapy mające zastosowanie do każdego importera tradycyjnego dla następnego okresu obowiązywania kontyngentu zgodnie z metodą określoną w art. 6 ust. 2. Jeśli obliczony pułap mający zastosowanie do importera tradycyjnego w odniesieniu do danej grupy produktów jest poniżej maksymalnej wysokości 1,5 % kontyngentu przyznanego nowym importerom zgodnie z art. 4 ust. 3, pułap dla danego importera tradycyjnego ustala się na poziomie 1,5 % kontyngentu dla odnośnej grupy produktów.”;

3)	załącznik I zastępuje się tekstem załącznika I do niniejszego rozporządzenia;

4)	załącznik III zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 stycznia 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 57 z 29.2.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 57 z 29.2.2012, s. 3.

(3) Dz.U. L 57 z 29.2.2012, s. 5.

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 498/2012 z dnia 12 czerwca 2012 r. w sprawie przydziału kontyngentów taryfowych mających zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej (Dz.U. L 152 z 13.6.2012, s. 28).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Właściwe kody taryfowe stosowane w Federacji Rosyjskiej oraz odpowiadające im kody CN i TARIC, o których mowa w art. 2 niniejszego rozporządzenia

	Kod CN	Kod TARIC	Rosyjski kod taryfowy	Pełny opis
1.	ex 4403 23 10	10	4403 23 110 0	Drewno świerkowe z gatunku Picea abies Karst. lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.), o średnicy nie mniejszej niż 15 cm, ale nie większej niż 24 cm, o długości nie mniejszej niż 1,0 m
1.	ex 4403 23 90	10	4403 23 190 0
2.	ex 4403 23 10	10	4403 23 110 0	Drewno świerkowe z gatunku Picea abies Karst. lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.), o średnicy większej niż 24 cm, o długości nie mniejszej niż 1,0 m
2.	ex 4403 23 90	10	4403 23 190 0
3.	ex 4403 24 00	10	4403 24 100 0	Drewno świerkowe z gatunku Picea abies Karst. lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.), surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione, o średnicy mniejszej niż 15 cm
4.	ex 4403 24 00	10	4403 24 100 0	Pozostałe drewno świerkowe z gatunku Picea abies Karst. lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.)
5.	ex 4403 21 10	10	4403 21 110 0	Drewno sosnowe z gatunku Pinus sylvestris L., o średnicy nie mniejszej niż 15 cm, ale nie większej niż 24 cm, o długości nie mniejszej niż 1,0 m
5.	ex 4403 21 90	10	4403 21 190 0
6.	ex 4403 21 10	10	4403 21 110 0	Drewno sosnowe z gatunku Pinus sylvestris L., o średnicy większej niż 24 cm, o długości nie mniejszej niż 1,0 m
6.	ex 4403 21 90	10	4403 21 190 0
7.	ex 4403 22 00	10	4403 22 100 0	Drewno sosnowe z gatunku Pinus sylvestris L. (surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione), o średnicy mniejszej niż 15 cm
8.	ex 4403 22 00	10	4403 22 100 0	Pozostałe drewno sosnowe z gatunku Pinus sylvestris L.

”

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK III

Współczynniki korygujące, o których mowa w art. 11 ust. 2

Rosyjski kod taryfowy

Współczynnik korygujący

4403 23 11 00

4403 23 19 00

4403 24 10 00

0,88

4403 21 11 00

4403 21 19 00

4403 22 10 00

0,87

”

8.1.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 5/5

DECYZJA RADY (UE) 2021/12

z dnia 17 grudnia 2020 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do określenia towarów, dla których nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 50 ust. 2,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwana dalej „Umową o wystąpieniu”) została zawarta przez Unię w drodze decyzji Rady (UE) 2020/135 (1) w dniu 30 stycznia 2020 r. i weszła w życie w dniu 1 lutego 2020 r.

(2)

W art. 166 Umowy o wystąpieniu uprawniono Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 164 Umowy o wystąpieniu (zwany dalej „Wspólnym Komitetem”) do przyjmowania decyzji dotyczących wszelkich kwestii, w przypadku których przewiduje to Umowa o wystąpieniu. Protokół w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej (zwany dalej „Protokołem”) stanowi integralną część uUowy o wystąpieniu.

(3)

W art. 5 ust. 1 Protokołu przewidziano stosowanie ceł obowiązujących w prawie Unii w odniesieniu do towarów przywiezionych do Irlandii Północnej, co do których uznaje się, że istnieje ryzyko ich późniejszego przemieszczenia do Unii. Towary, w przypadku których nie istnieje ryzyko ich przemieszczenia do Unii, nie podlegają żadnym cłom albo podlegają cłom obowiązującym w Zjednoczonym Królestwie.

(4)

Zgodnie z art. 5 ust. 2 Protokołu uznaje się, że istnieje ryzyko, że każdy towar przywieziony do Irlandii Północnej może zostać później przemieszczony do Unii. Aby w przypadku towarów przywożonych do Irlandii Północnej można było uznać, że nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii, należy ustalić, że towary te nie będą tam poddawane przetwarzaniu komercyjnemu i spełniają kryteria ustanowione przez Wspólny Komitet.

(5)

Kryteria dotyczące towarów niepodlegających przetwarzaniu komercyjnemu powinny uwzględniać fakt, że na podstawie art. 4 Protokołu Irlandia Północna jest częścią obszaru celnego Zjednoczonego Królestwa.Powinny one także odzwierciedlać zobowiązanie stron Protokołu, że wykonanie Protokołu powinno mieć jak najmniejszy wpływ na codzienne życie społeczności zarówno w Irlandii, jak i Irlandii Północnej.

(6)

Można uznać, że w odniesieniu do towarów przywiezionych do Irlandii Północnej nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii, w przypadku gdy różnica w stawkach celnych wynosi zero, lub jeżeli w inny sposób zapewnione zostanie, że podmioty gospodarcze nie będą zachęcane do wysyłania towarów do Irlandii Północnej wyłącznie ze względu na obowiązującą stawkę celną.

(7)	Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy art. 164 Umowy o wystąpieniu, w odniesieniu do określenia towarów, co do których nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Decyzja Wspólnego Komitetu zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2020 r.

W imieniu Rady

S. SCHULZE

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady (UE) 2020/135 z dnia 30 stycznia 2020 r. w sprawie zawarcia Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 1.)

PROJEKT

DECYZJA NR …/2020 WSPÓLNEGO KOMITETU USTANOWIONEGO NA MOCY UMOWY O WYSTĄPIENIU ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Z UNII EUROPEJSKIEJ I EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ

z dnia ...

w odniesieniu do określenia towarów, co do których nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii

WSPÓLNY KOMITET,

Uwzględniając Protokół w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w szczególności jego art. 5 ust. 2,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza decyzja określa zasady wykonania art. 5 ust. 2 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej (zwanego dalej „Protokołem”) w odniesieniu do:

a)	warunków pozwalających uznać, że dany towar przywieziony do Irlandii Północnej spoza Unii nie będzie poddawany przetwarzaniu komercyjnemu w Irlandii Północnej;

b)	kryteriów pozwalających uznać, że w przypadku danego towaru przywiezionego do Irlandii Północnej spoza Unii nie istnieje ryzyko, że zostanie on później przemieszczony do Unii.

Artykuł 2

Przetwarzanie niekomercyjne

Towar nie jest uważany za poddawany przetwarzaniu komercyjnemu, jeżeli:

a)	całkowity roczny obrót osoby, która składa zgłoszenie do dopuszczenia do obrotu w odniesieniu do tego towaru lub w imieniu której takie zgłoszenie jest składane („importer”), nie przekracza, w ostatnim pełnym roku obrotowym, kwoty 500 000 GBP; lub

przetwarzanie odbywa się w Irlandii Północnej i ma wyłącznie na celu:

(i)	sprzedaż żywności konsumentowi końcowemu w Zjednoczonym Królestwie;

(ii)	roboty budowlane, w przypadku gdy towary przetworzone stanowią stałą część konstrukcji, która została skonstruowana i zlokalizowana w Irlandii Północnej przez importera;

(iii)

bezpośrednie świadczenie usług zdrowotnych lub opiekuńczych przez importera w Irlandii Północnej;

(iv)	działania nienastawione na zysk w Irlandii Północnej, w przypadku gdy przetworzony towar nie jest następnie sprzedawany przez importera; lub

(v)	ostateczne wykorzystanie przez importera paszy dla zwierząt w obiektach znajdujących się w Irlandii Północnej.

Artykuł 3

Warunki uznania, że nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia danego towaru do Unii

1. Uznaje się, że nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia danego towaru do Unii, jeżeli towar ten nie jest uważany za poddawany przetwarzaniu komercyjnemu zgodnie z art. 2 oraz jeżeli:

w przypadku towarów przywożonych do Irlandii Północnej z innej części Zjednoczonego Królestwa transportem bezpośrednim,

(i)	stawka celna należna zgodnie ze wspólną taryfą celną Unii wynosi zero; lub

(ii)

importer uzyskał, zgodnie z art. 5–7 niniejszej decyzji, pozwolenie na przywóz tego towaru do Irlandii Północnej w celu jego sprzedaży lub ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych znajdujących się w Zjednoczonym Królestwie, w tym w przypadku gdy towar ten został poddany przetwarzaniu niekomercyjnemu zgodnie z art. 2 przed jego sprzedażą konsumentom końcowym lub jego ostatecznym wykorzystaniem przez tych konsumentów;

w przypadku towarów przywożonych do Irlandii Północnej transportem bezpośrednim z innego miejsca pochodzenia niż Unia lub pozostałe części Zjednoczonego Królestwa,

(i)	stawki celne należne zgodnie ze wspólną taryfą celną Unii są równe lub niższe od stawek należnych zgodnie z taryfą celną Zjednoczonego Królestwa; lub

(ii)

importer uzyskał, zgodnie z art. 5–7 niniejszej decyzji, pozwolenie na przywóz tego towaru do Irlandii Północnej w celu jego sprzedaży lub ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych znajdujących się w Irlandii Północnej, w tym w przypadku gdy towar ten został poddany przetwarzaniu niekomercyjnemu zgodnie z art. 2 przed jego sprzedażą konsumentom końcowym lub jego ostatecznym wykorzystaniem przez tych konsumentów, a różnica między cłem należnym zgodnie ze wspólną taryfą celną Unii a cłem należnym zgodnie z taryfą celną Zjednoczonego Królestwa jest niższa niż 3 % wartości celnej towaru.

2. Ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i ust. 1 lit. b) ppkt (ii) nie mają zastosowania do towarów objętych środkami ochrony handlu przyjętymi przez Unię.

Artykuł 4

Określenie należnych ceł

Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (i) oraz art. 3 ust. 1 lit. b) stosuje się następujące zasady:

a)	cło należne za towar zgodnie ze wspólną taryfą celną Unii ustala się zgodnie z zasadami określonymi w unijnych przepisach celnych;

b)	cło należne za towar zgodnie z taryfą celną Zjednoczonego Królestwa ustala się zgodnie z zasadami określonymi w przepisach celnych Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 5

Pozwolenie do celów określonych w art. 3

1. Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) oraz art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) wniosek o pozwolenie na przywóz towarów do Irlandii Północnej bezpośrednim transportem, w celu jego sprzedaży lub ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych, składa się do właściwego organu Zjednoczonego Królestwa.

2. Wniosek o pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje na temat działalności gospodarczej wnioskodawcy, na temat towarów zwykle przywożonych do Irlandii Północnej, a także opis rodzaju rejestrów, systemów i kontroli stosowanych przez wnioskodawcę w celu zapewnienia, że towary objęte pozwoleniem będą właściwie zgłaszane do celów celnych oraz że możliwe będzie przedstawienie dowodów na poparcie zobowiązania, o którym mowa w art. 6 lit. b). Przedsiębiorca przechowuje dowody, np. faktury, za ostatnie pięć lat i dostarcza je właściwym organom na ich żądanie. Wymogi dotyczące danych zawarte we wniosku są szczegółowo określone w załączniku do niniejszej decyzji.

3. Pozwolenie obejmuje co najmniej następujące informacje:

a)	imię i nazwisko osoby, której udzielono pozwolenia („posiadacz pozwolenia”);

b)	niepowtarzalny numer referencyjny nadany decyzji przez właściwy organ celny („numer referencyjny pozwolenia”);

c)	organ, który udzielił pozwolenia;

d)	data wejścia w życie pozwolenia.

4. Przepisy unijnego prawa celnego dotyczące decyzji w sprawie stosowania przepisów prawa celnego mają zastosowanie do wniosków i pozwoleń, o których mowa w niniejszym artykule, w tym w odniesieniu do monitorowania.

5. W przypadku gdy właściwy organ celny Zjednoczonego Królestwa zauważy celowe niewłaściwe wykorzystanie pozwolenia lub naruszenie warunków pozwolenia określonych w niniejszej decyzji, organ ten zawiesza lub cofa pozwolenie.

Artykuł 6

Ogólne warunki udzielania pozwoleń

Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) pozwolenie może zostać udzielone wnioskodawcom, którzy:

spełniają następujące kryteria dotyczące siedziby:

(i)

posiadają w Irlandii Północnej siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności,

—	w których stale obecny jest personel oraz zasoby techniczne, oraz

—	z których towary są sprzedawane konsumentom końcowym lub dostarczane do ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych, oraz

—	w których rejestry i informacje celne, handlowe i transportowe są dostępne w Irlandii Północnej; oraz

(ii)	w przypadku gdy nie posiadają siedziby w Irlandii Północnej, prowadzą operacje celne w Zjednoczonym Królestwie i mają pośredniego przedstawiciela celnego w Irlandii Północnej;

zobowiązują się do przywożenia towarów do Irlandii Północnej wyłącznie w celu sprzedaży lub ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych, w tym w przypadku gdy towary te zostały poddane przetwarzaniu niekomercyjnemu, zgodnie z art. 2, przed ich sprzedażą konsumentom końcowym lub ich ostatecznym wykorzystaniem przez tych konsumentów; oraz, w przypadku sprzedaży konsumentom końcowym w Irlandii Północnej, zobowiązanie, że sprzedaż będzie dokonywana z jednego lub większej ilości fizycznych punktów sprzedaży w Irlandii Północnej, z których dokonywana jest fizyczna sprzedaż bezpośrednia konsumentom końcowym.

Artykuł 7

Szczególne warunki udzielania pozwoleń

1. Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) pozwolenie na przywóz towarów do Irlandii Północnej udzielane jest wyłącznie wnioskodawcom spełniającym warunki określone w art. 6, a także następujące warunki:

a)	wnioskodawca deklaruje, że zgłosi do dopuszczenia do obrotu towary przywożone do Irlandii Północnej zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) lub art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii);

b)	wnioskodawca nie popełnił żadnego poważnego lub powtarzającego się naruszenia prawodawstwa celnego i przepisów podatkowych, w tym również nie figuruje w rejestrze skazanych za poważne przestępstwa karne związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą;

w odniesieniu do towarów, które mają zostać zgłoszone jako towary, co do których nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii, wnioskodawca musi wykazać, że posiada wysoki poziom kontroli swoich operacji i przepływu towarów zapewniony przez system zarządzania rejestrem handlowym oraz – w stosownych przypadkach – transportowym, co umożliwia przeprowadzanie właściwych kontroli oraz dostarczenie odpowiednich dowodów na poparcie zobowiązania, o którym mowa w art. 6 lit. b).

2. Pozwoleń udziela się wyłącznie wtedy, gdy organ celny uzna, że będzie w stanie przeprowadzać kontrole nie podejmując nieproporcjonalnych wysiłków administracyjnych, w tym kontrole wszelkich dowodów na to, że towary zostały sprzedane konsumentom końcowym lub były przeznaczone do ostatecznego wykorzystania przez tych konsumentów.

3. W okresie kończącym się dwa miesiące po wejściu w życie niniejszej decyzji pozwolenie może zostać udzielone tymczasowo, jeżeli wnioskodawca złożył kompletny wniosek, spełnia wymogi ust. 1 lit. b) oraz oświadcza, że spełnia pozostałe warunki udzielenia pozwolenia. Okres obowiązywania tymczasowego pozwolenia jest ograniczony do czterech miesięcy, po upływie których przedsiębiorca musi uzyskać stałe pozwolenie.

Artykuł 8

Wymiana informacji na temat stosowania art. 5 ust. 1 i 2 protokołu

1. Bez uszczerbku dla swoich obowiązków wynikających z art. 5 ust. 4 protokołu, w związku z rozporządzeniem (WE) nr 638/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 (2), Zjednoczone Królestwo co miesiąc przekazuje Unii informacje na temat stosowania art. 5 ust. 1 i 2 protokołu oraz stosowania niniejszej decyzji. Informacje te obejmują ilości i wartości, w formie zagregowanej oraz dla każdej przesyłki, jak również środki transportu, odnoszące się do:

a)	towarów przywożonych do Irlandii Północnej, w odniesieniu do których nie były należne żadne cła zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit pierwszy protokołu;

b)	towarów przywożonych do Irlandii Północnej, w odniesieniu do których należne cła były cłami obowiązującymi w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi protokołu; oraz

c)	towarów przywożonych do Irlandii Północnej, w odniesieniu do których należne cła były zgodne ze wspólną taryfą celną Unii.

2. Zjednoczone Królestwo przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, piętnastego dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą informacje.

3. Informacje przekazuje się przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych.

4. Na wniosek przedstawicieli Unii, o których mowa w {wstawić odniesienie do decyzji Wspólnego Komitetu w sprawie obecności Unii}, i nie rzadziej niż dwa razy w roku, właściwe organy Zjednoczonego Królestwa przekazują tym przedstawicielom informacje, w formie zbiorczej oraz w odniesieniu do poszczególnych pozwoleń, na temat pozwoleń udzielonych na podstawie art. 5–7, w tym informacje o liczbie zatwierdzonych, odrzuconych i cofniętych pozwoleń.

5. Regularne przekazywanie informacji, o którym mowa powyżej, rozpoczyna się jak najszybciej i nie później niż dnia 15 kwietnia 2021 r. Pierwsze przekazanie informacji obejmuje informacje za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do końca miesiąca poprzedzającego przekazanie.

Artykuł 9

Przegląd i wypowiedzenie

Jeżeli jedna ze stron uzna, że dochodzi do znaczącego przekierowania handlu, oszustw lub innych nielegalnych działań, informuje o tym drugą stronę za pośrednictwem Wspólnego Komitetu do dnia 1 sierpnia 2023 r., przy czym strony dokładają wszelkich starań, aby znaleźć obopólnie zadowalające rozwiązanie tej kwestii. Jeżeli strony nie znajdą obopólnie zadowalającego rozwiązania, przepisy art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 5–8 niniejszej decyzji przestają obowiązywać od dnia 1 sierpnia 2024 r., chyba że Wspólny Komitet podejmie przed dniem 1 kwietnia 2024 r. decyzję o dalszym ich stosowaniu.

W przypadku gdy przepisy art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 5–8 niniejszej decyzji przestaną obowiązywać zgodnie z akapitem pierwszym, Wspólny Komitet zmienia niniejszą decyzję do dnia 1 sierpnia 2024 r. w celu wprowadzenia odpowiedniego alternatywnego przepisu obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2024 r., z uwzględnieniem szczególnych okoliczności w Irlandii Północnej i z pełnym poszanowaniem miejsca Irlandii Północnej w ramach obszaru celnego Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.

Sporządzono w …

W imieniu Wspólnego Komitetu

Współprzewodniczący

(1) Rozporządzenie (WE) nr 638/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie danych statystycznych Wspólnoty odnoszących się do handlu towarami między państwami członkowskimi oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3330/91 (Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 1).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23).

ZAŁĄCZNIK

Wniosek o pozwolenie na przywóz towarów do Irlandii Północnej przeznaczonych dla konsumentów końcowych (o którym mowa w art. 5 decyzji)

Informacje dotyczące wniosku

1.	Dokumenty potwierdzające Obowiązkowe dokumenty potwierdzające i informacje dostarczane przez wszystkich wnioskodawców: Dokument założycielski/dowód posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności

Inne dokumenty potwierdzające i informacje dostarczane przez wnioskodawcę:

Wszelkie inne dokumenty lub informacje uzupełniające, które uznaje się za istotne do celów sprawdzenia, czy wnioskodawca spełnia warunki, o których mowa w art. 6 i 7 decyzji.

Należy podać informacje na temat rodzaju dokumentu oraz w stosownych przypadkach, numer identyfikacyjny lub datę wystawienia dokumentów uzupełniających dołączonych do wniosku. Należy wskazać również całkowitą liczbę dołączonych dokumentów.

3.	Data i podpis wnioskodawcy Wnioski składane przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych muszą zostać uwierzytelnione przez osobę składającą wniosek. Data, w której wnioskodawca podpisał lub w inny sposób uwierzytelnił wniosek. Dane wnioskodawcy

4.	Wnioskodawca Wnioskodawcą jest osoba, która składa do organów celnych wniosek o wydanie decyzji. Należy podać imię i nazwisko oraz adres danej osoby.

Numer identyfikacyjny wnioskodawcy

Wnioskodawcą jest osoba, która składa do organów celnych wniosek o wydanie decyzji.

Należy podać numer rejestracyjny i identyfikacyjny przedsiębiorcy (numer EORI) przedmiotowej osoby, określony w art. 1 pkt 18 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (1).

6.	Status prawny wnioskodawcy Status prawny zgodnie z dokumentem założycielskim.

7.	Numer identyfikacyjny (numery identyfikacyjne) VAT Należy podać numer identyfikacyjny VAT, jeżeli został nadany

Działalność gospodarcza

Należy podać informacje na temat działalności gospodarczej wnioskodawcy. Proszę krótko opisać swoją działalność handlową i określić swoją rolę w łańcuchu dostaw (np. producent towarów, importer, sprzedawca detaliczny itp.). Proszę podać:

—	zamierzone wykorzystanie przywożonych towarów, w tym opis rodzaju towarów oraz informację, czy są one poddawane jakiemukolwiek rodzajowi przetwarzania,

—	szacunkową liczbę zgłoszeń do dopuszczenia do obrotu dla przedmiotowych towarów składanych w ciągu roku,

—	rodzaj rejestrów, systemów i kontroli wprowadzonych w celu realizacji zobowiązania, o którym mowa w art. 6 lit. b).

Obroty roczne

Do celów art. 2 decyzji należy podać roczny obrót za ostatni pełny rok obrotowy. W przypadku nowo utworzonego przedsiębiorstwa należy dostarczyć dane i informacje umożliwiające oszacowanie przewidywanego obrotu, np. najnowsze zestawienia przepływów pieniężnych, bilansy oraz prognozy zysków i strat zatwierdzone przez dyrektorów/partnerów/wyłącznego właściciela.

10.

Osoba wyznaczona do kontaktów odpowiedzialna za wniosek

Osoba wyznaczona do kontaktów jest odpowiedzialna za utrzymywanie kontaktów z organami celnymi w kwestiach związanych z wnioskiem.

Należy podać imię i nazwisko osoby wyznaczonej do kontaktów oraz numer telefonu lub adres e-mail (najlepiej funkcyjnej skrzynki pocztowej)

11.

Osoba kierująca przedsiębiorstwem wnioskodawcy lub nadzorująca zarządzanie nim

Do celów art. 7 lit. b) decyzji należy podać imię i nazwisko oraz pełne dane odpowiedniej osoby (osób) zgodnie ze statusem prawnym/formą prawną przedsiębiorstwa wnioskodawcy, w szczególności: dyrektora/kierownika przedsiębiorstwa i ewentualnych dyrektorów zarządu. Dane powinny obejmować: imię i nazwisko, adres, datę urodzenia i krajowy numer identyfikacyjny.

Daty, godziny, okresy i miejsca

12.	Data założenia Cyframi – dzień, miesiąc oraz rok założenia.

13.	Adres siedziby/adres zamieszkania Dokładny adres miejsca siedziby/zamieszkania osoby, w tym identyfikator państwa lub terytorium.

14.	Miejsce prowadzenia dokumentacji Należy podać pełny adres miejsca lub miejsc, w których jest lub ma być prowadzona dokumentacja wnioskodawcy. Kod UN/LOCODE może zastąpić adres, jeśli umożliwia jednoznaczną identyfikację danej lokalizacji.

15.	Miejsce (miejsca) przetwarzania lub wykorzystania Proszę podać adres miejsca lub miejsc, w których towary będą, w stosownych przypadkach, przetwarzane i sprzedawane konsumentom końcowym.

(1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

8.1.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 5/16

DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/14

z dnia 7 stycznia 2021 r.

zmieniająca decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 15 kwietnia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali) (1).

(2)	W dniu 21 lutego 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/312 (2), którą przedłużono EUCAP Sahel Mali do dnia 14 stycznia 2021 r.

(3)	W dniu 13 maja 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/762 (3), którą dostosowano mandat EUCAP Sahel Mali w zakresie przyczyniania się do regionalizacji działań w dziedzinie WPBiO prowadzonych w Sahelu i ustanowiła Komórkę Doradztwa i Koordynacji Regionalnej (RACC).

(4)	W dniu 14 maja 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/652 (4), którą zwiększono finansową kwotę odniesienia dla EUCAP Sahel Mali do dnia 14 stycznia 2021 r.

(5)	W dniach 13 października i 5 listopada 2020 r., w związku z przeglądem strategicznym EUCAP Sahel Mali, Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa zalecił odpowiednio przedłużenie EUCAP Sahel Mali do dnia 31 stycznia 2023 r. i dostosowanie jej mandatu.

(6)	Należy odpowiednio zmienić decyzję 2014/219/WPZiB.

(7)	EUCAP Sahel Mali będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2014/219/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W ramach wsparcia malijskiej dynamiki przywracania władzy państwowej, a także realizacji porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali podpisanego w dniach 15 maja i 20 czerwca 2015 r. oraz w ścisłej koordynacji z innymi podmiotami międzynarodowymi, w szczególności z Wszechstronną Zintegrowaną Misją Stabilizacyjną ONZ w Mali (MINUSMA), EUCAP Sahel Mali wspiera siły bezpieczeństwa wewnętrznego i doradza im we wdrażaniu reformy sektora bezpieczeństwa prowadzonej przez rząd Mali, mając na celu:

a)	poprawę skuteczności operacyjnej sił bezpieczeństwa wewnętrznego;

b)	przywrócenie odpowiednich struktur hierarchii w siłach bezpieczeństwa wewnętrznego poprzez bardziej spójne zarządzanie zasobami;

c)	wzmocnienie roli organów sądowych i administracyjnych w odniesieniu do zarządzania i nadzorowania ich zadań, przyczynianie się do zapobiegania korupcji i bezkarności;

d)	ułatwianie ich ponownego rozmieszczenia w środkowej części Mali; oraz

e)	wspieranie, w ramach stopniowego i modułowego procesu, ponownego rozmieszczenia cywilnych organów administracyjnych Mali do środkowej części Mali, w oparciu o zasady dobrych rządów.”;

2)	w art. 14 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUCAP Sahel Mali w okresie od dnia 15 stycznia 2021 r. do dnia 31 stycznia 2023 r. wynosi 89 100 000 EUR”;

art. 14a ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. RACC realizuje w ścisłej współpracy z istniejącymi misjami w dziedzinie WPBiO w Sahelu następujące cele:

usprawnianie współpracy i koordynacji między strukturami i krajami Grupy Pięciu na rzecz Sahelu w celu zacieśnienia współpracy regionalnej i zwiększenia zdolności operacyjnych w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony, zgodnie z prawem międzynarodowym, prawami człowieka i unijnym strategicznym podejściem w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, przedstawionym przez Radę w jej konkluzjach z dnia 10 grudnia 2018 r.;

b)	przygotowywanie i wspieranie regionalizacji działań w dziedzinie WPZiB w celu wzmocnienia krajowych zdolności krajów Grupy Pięciu na rzecz Sahelu;

c)	ułatwianie i wspieranie organizowania procesu gromadzenia informacji i wymiany informacji ze wszystkimi partnerami Grupy Pięciu na rzecz Sahelu w celu wspierania delegatur Unii w krajach tej grupy oraz sekretariatu partnerstwa na rzecz stabilności i bezpieczeństwa w Sahelu (P3S).”;

4)	w art. 18 zdanie drugie otrzymuje następujące brzmienie: „Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 stycznia 2023 r. ”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 15 stycznia 2021 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 stycznia 2021 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

A.P. ZACARIAS

(1) Dz.U. L 113 z 16.4.2014, s. 21.

(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/312 z dnia 21 lutego 2019 r. zmieniająca i przedłużająca decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali) (Dz.U. L 51 z 22.2.2019, s. 29).

(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/762 z dnia 13 maja 2019 r. zmieniająca decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali) (Dz.U. L 125 z 14.5.2019, s. 18).

(4) Decyzja Rady (WPZiB) 2020/652 z dnia 14 maja 2020 r. zmieniająca decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali) (Dz.U. L 153 z 15.5.2020, s. 5).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 5

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 64 8 stycznia 2021

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/11 z dnia 7 stycznia 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 498/2012 w sprawie przydziału kontyngentów taryfowych mających zastosowanie do wywozu drewna z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej	1
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2021/12 z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do określenia towarów, dla których nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia do Unii	5
	*	Decyzja Rady (UE) 2021/13 z dnia 4 stycznia 2021 r. w sprawie mianowania jednego członka i dwóch zastępców członka Komitetu Regionów zaproponowanych przez Irlandię	14
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2021/14 z dnia 7 stycznia 2021 r. zmieniająca decyzję 2014/219/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali)	16