1.   Uznaje się, że nie istnieje ryzyko późniejszego przemieszczenia danego towaru do Unii, jeżeli towar ten nie jest uważany za poddawany przetwarzaniu komercyjnemu zgodnie z art. 2 oraz jeżeli:

2.   Ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i ust. 1 lit. b) ppkt (ii) nie mają zastosowania do towarów objętych środkami ochrony handlu przyjętymi przez Unię.

1.   Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) oraz art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) wniosek o pozwolenie na przywóz towarów do Irlandii Północnej bezpośrednim transportem, w celu jego sprzedaży lub ostatecznego wykorzystania przez konsumentów końcowych, składa się do właściwego organu Zjednoczonego Królestwa.

2.   Wniosek o pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje na temat działalności gospodarczej wnioskodawcy, na temat towarów zwykle przywożonych do Irlandii Północnej, a także opis rodzaju rejestrów, systemów i kontroli stosowanych przez wnioskodawcę w celu zapewnienia, że towary objęte pozwoleniem będą właściwie zgłaszane do celów celnych oraz że możliwe będzie przedstawienie dowodów na poparcie zobowiązania, o którym mowa w art. 6 lit. b). Przedsiębiorca przechowuje dowody, np. faktury, za ostatnie pięć lat i dostarcza je właściwym organom na ich żądanie. Wymogi dotyczące danych zawarte we wniosku są szczegółowo określone w załączniku do niniejszej decyzji.

3.   Pozwolenie obejmuje co najmniej następujące informacje:

4.   Przepisy unijnego prawa celnego dotyczące decyzji w sprawie stosowania przepisów prawa celnego mają zastosowanie do wniosków i pozwoleń, o których mowa w niniejszym artykule, w tym w odniesieniu do monitorowania.

5.   W przypadku gdy właściwy organ celny Zjednoczonego Królestwa zauważy celowe niewłaściwe wykorzystanie pozwolenia lub naruszenie warunków pozwolenia określonych w niniejszej decyzji, organ ten zawiesza lub cofa pozwolenie.

1.   Do celów art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) pozwolenie na przywóz towarów do Irlandii Północnej udzielane jest wyłącznie wnioskodawcom spełniającym warunki określone w art. 6, a także następujące warunki:

2.   Pozwoleń udziela się wyłącznie wtedy, gdy organ celny uzna, że będzie w stanie przeprowadzać kontrole nie podejmując nieproporcjonalnych wysiłków administracyjnych, w tym kontrole wszelkich dowodów na to, że towary zostały sprzedane konsumentom końcowym lub były przeznaczone do ostatecznego wykorzystania przez tych konsumentów.

3.   W okresie kończącym się dwa miesiące po wejściu w życie niniejszej decyzji pozwolenie może zostać udzielone tymczasowo, jeżeli wnioskodawca złożył kompletny wniosek, spełnia wymogi ust. 1 lit. b) oraz oświadcza, że spełnia pozostałe warunki udzielenia zezwolenia. Okres obowiązywania tymczasowego pozwolenia jest ograniczony do czterech miesięcy, po upływie których przedsiębiorca musi uzyskać stałe pozwolenie.

1.   Bez uszczerbku dla swoich obowiązków wynikających z art. 5 ust. 4 protokołu, w związku z rozporządzeniem (WE) nr 638/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 (2), Zjednoczone Królestwo co miesiąc przekazuje Unii informacje na temat stosowania art. 5 ust. 1 i 2 protokołu oraz stosowania niniejszej decyzji. Informacje te obejmują ilości i wartości, w formie zagregowanej oraz dla każdej przesyłki, jak również środki transportu, odnoszące się do:

2.   Zjednoczone Królestwo przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, piętnastego dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą informacje.

3.   Informacje przekazuje się przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych.

4.   Na wniosek przedstawicieli Unii, o których mowa w decyzji nr 6/2020 Wspólnego Komitetu z dnia 17 grudnia 2020 r. dotyczącej praktycznych ustaleń roboczych odnoszących się do wykonywania praw przedstawicieli Unii, o których mowa w art. 12 ust. 2 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, i nie rzadziej niż dwa razy w roku, właściwe organy Zjednoczonego Królestwa przekazują tym przedstawicielom informacje, w formie zbiorczej oraz w odniesieniu do poszczególnych pozwoleń, na temat pozwoleń udzielonych na podstawie art. 5–7, w tym informacje o liczbie zatwierdzonych, odrzuconych i cofniętych pozwoleń.

5.   Regularne przekazywanie informacji, o którym mowa powyżej, rozpoczyna się jak najszybciej i nie później niż dnia 15 kwietnia 2021 r. Pierwsze przekazanie informacji obejmuje informacje za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do końca miesiąca poprzedzającego przekazanie.

1.   Początkowy maksymalny łączny roczny poziom objętego wyłączeniem wsparcia dla produktów rolnych innych niż produkty rybołówstwa i akwakultury, o którym mowa w art. 10 ust. 2 Protokołu w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej, wynosi 382,2 mln GBP (1).

2.   Zjednoczone Królestwo może zwiększyć maksymalny łączny roczny poziom wsparcia objętego wyłączeniem, o którym mowa w ust. 1, maksymalnie o dodatkową kwotę 25,03 mln GBP w danym roku, o część kwoty maksymalnego łącznego rocznego poziomu wsparcia objętego wyłączeniem, która nie została wykorzystana w poprzednim roku kalendarzowym.

3.   Maksymalny łączny roczny poziom wsparcia objętego wyłączeniem, o którym mowa w ust. 1, zwiększa się o kwotę 6,8 mln GBP na dany rok:

Lit. b) ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy Zjednoczone Królestwo poinformowało Unię Europejską na co najmniej 10 dni przed skorzystaniem ze zwiększonego łącznego rocznego poziomu wsparcia.

1.   Początkowy maksymalny łączny poziom objętego wyłączeniem wsparcia dla produktów rybołówstwa i akwakultury, o którym mowa w art. 10 ust. 2 Protokołu w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej, wynosi 16,93 mln GBP w ciągu pierwszych pięciu lat od wejścia w życie niniejszej decyzji, jak również w każdym kolejnym okresie pięciu lat. Łączny roczny poziom objętego wyłączeniem wsparcia dla tych produktów nie może jednak przekroczyć 4,01 mln GBP w danym roku.

2.   Następujące operacje nie kwalifikują się do finansowania z kwot, o których mowa w ust. 1:

Wyjątki przewidziane w lit. d) są dopuszczalne pod warunkiem, że działalność połowowa prowadzona przez statek rybacki lub danego rybaka jest faktycznie zawieszona oraz że finansowanie jest przyznane na okres maksymalnie sześciu miesięcy na statek.

1.   Niniejsza decyzja określa praktyczne ustalenia robocze odnoszące się do wykonywania praw Unii za pośrednictwem jej przedstawicieli, o których mowa w art. 12 ust. 2 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej (zwanego dalej „protokołem”).

2.   Do celów niniejszej decyzji „działania objęte zakresem protokołu” oznaczają wszelkie działania organów Zjednoczonego Królestwa związane z wdrażaniem i stosowaniem przepisów prawa Unii mających zastosowanie na mocy protokołu, a także działania związane z wdrożeniem i stosowaniem art. 5 protokołu, w tym decyzji Wspólnego Komitetu przyjętych na jego podstawie, zgodnie z art. 12 ust. 2 protokołu.

1.   Unia zapewnia, aby jej przedstawiciele wykonujący prawa na mocy art. 12 ust. 2 protokołu działali w dobrej wierze i ściśle współpracowali z organami Zjednoczonego Królestwa prowadzącymi działania objęte zakresem protokołu oraz by utrzymywali z nimi ścisły kontakt.

2.   Przedstawiciele Unii wykonujący prawa na mocy art. 12 ust. 2 protokołu nie biorą udziału w żadnych działaniach, które nie są związane z wykonywaniem tych praw.

3.   Wykonując swoje prawo do obecności, przedstawiciele Unii uwzględniają wytyczne dotyczące ich bezpieczeństwa i bezpieczeństwa innych osób przekazane im przez organy Zjednoczonego Królestwa. Przestrzegają oni wszelkich wymogów nałożonych zgodnie z prawem przez organy Zjednoczonego Królestwa odpowiedzialne za egzekwowanie prawa, z zastrzeżeniem tytułu XII i tytułu XIII (art. 120 i 121) części trzeciej umowy o wystąpieniu.

4.   Unia zapewnia, aby jej przedstawiciele mogli ujawniać informacje, które są im znane w związku z wykonywaniem praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu, wyłącznie instytucjom, organom i jednostkom organizacyjnym Unii oraz organom Zjednoczonego Królestwa, chyba że właściwa instytucja, organ lub jednostka organizacyjna Unii upoważniły ich do ujawnienia.

5.   Przedstawiciele Unii mają prawo być obecni podczas działań objętych zakresem Protokołu w Zjednoczonym Królestwie, w tym we wszystkich miejscach, w których towary lub zwierzęta wjeżdżają do Irlandii Północnej lub wyjeżdżają z niej przez port lotniczy lub morski. Przedstawiciele Unii mogą mieć dostęp do obiektów, o których mowa w art. 3 ust. 1, wyłącznie wtedy, gdy obecni są tam przedstawiciele organów Zjednoczonego Królestwa i gdy korzystają z nich do celów prowadzenia działań objętych zakresem Protokołu lub gdy obiekt ma w inny sposób służyć w tym celu. Przedstawiciele Unii mogą towarzyszyć przedstawicielowi organów Zjednoczonego Królestwa, ilekroć ten prowadzi którekolwiek z działań objętych zakresem Protokołu, w tym do celów kontroli miejsc innych niż te, o których mowa w poprzednim zdaniu.

6.   Zjednoczone Królestwo ułatwia obecność przedstawicieli Unii wykonujących prawa na mocy art. 12 ust. 2 protokołu oraz zapewnia wszelkiego rodzaju sprzęt, infrastrukturę publiczną i inne obiekty, takie jak odpowiednio wyposażone stanowiska pracy i odpowiednie połączenia informatyczne, niezbędne do wykonywania zadań przedstawicieli.

7.   Archiwa Unii dotyczące wszelkich informacji na temat jakichkolwiek działań objętych zakresem Protokołu są nietykalne.

8.   Przedstawicielom Unii obecnym w Zjednoczonym Królestwie nie można utrudniać swobodnego przemieszczaniu się w Zjednoczonym Królestwie w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu.

9.   Przy wykonywaniu praw wynikających z art. 12 ust. 2 protokołu, przedstawiciele Unii mają przy sobie kartę identyfikacyjną zawierającą zdjęcie potwierdzającą ich imię i nazwisko i stanowisko oraz instytucję, organ, urząd lub agencję Unii, które reprezentują. Unia wydaje takie karty identyfikacyjne przy użyciu wzoru, który to wzór przekazuje Zjednoczonemu Królestwu w terminie jednego miesiąca od wejścia w życie niniejszej decyzji.

10.   Przedstawiciele Unii, po przybyciu do miejsc, w których wykonują prawa na mocy art. 12 ust. 2 protokołu, okazują kartę identyfikacyjną, o której mowa w ust. 9. Z zastrzeżeniem ust. 3, po należytym zidentyfikowaniu danego przedstawiciela Unii niezwłocznie udziela się mu dostępu do obiektu.

11.   Przedstawiciele Unii są uprawnieni do podróżowania do Zjednoczonego Królestwa w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu bez uprzedniego powiadomienia ani potwierdzenia. Mogą oni podróżować do Zjednoczonego Królestwa na podstawie dokumentu laissez-passer wydanego przez Unię.

12.   Przedstawiciele Unii w Zjednoczonym Królestwie, wraz ze swoimi małżonkami i członkami ich rodzin pozostającymi na ich utrzymaniu, przybywający w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu nie podlegają ograniczeniom imigracyjnym ani formalnościom związanym z rejestracją cudzoziemców.

13.   Podczas pobytu w Zjednoczonym Królestwie w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu przedstawiciele Unii korzystają z takich samych udogodnień w odniesieniu do przepisów walutowych, jakie są zwyczajowo przyznawane urzędnikom organizacji międzynarodowych zamieszkałym w Zjednoczonym Królestwie, i są zwolnieni z krajowego opodatkowania ich dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię lub państwa członkowskie. Takie przywileje i immunitety w zakresie opodatkowania nie mają zastosowania do przedstawiciela Unii, jeżeli jest on obywatelem brytyjskim (innym niż obywatel brytyjski, który jest również obywatelem państwa członkowskiego Unii i nie przebywa w Zjednoczonym Królestwie w chwili powołania) lub ma miejsce stałego zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie.

14.   Podczas pobytu w Zjednoczonym Królestwie w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu przedstawiciele Unii korzystają z prawa do bezcłowego przywozu i powrotnego wywozu swoich mebli i przedmiotów osobistego użytku, w tym pojazdów silnikowych.

15.   Działania przedstawicieli Unii w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z art. 12 ust. 2 protokołu uznaje się, do celów części trzeciej tytuł XII i XIII (art. 120 i 121) umowy o wystąpieniu, za działania Unii zgodnie z umową o wystąpieniu.

1.   Zjednoczone Królestwo przekazuje Unii wykaz organów prowadzących działania objęte zakresem Protokołu wraz z listą ich obiektów.

Zjednoczone Królestwo wyznacza punkt kontaktowy dla każdego organu, o którym mowa w akapicie pierwszym, i przekazuje Unii odpowiednie dane kontaktowe.

2.   Zjednoczone Królestwo niezwłocznie powiadamia Unię o wszelkich zmianach w wykazie, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, lub o wszelkich zmianach punktów kontaktowych lub ich danych.

3.   Unia wyznacza punkt kontaktowy do celów ust. 2.

1.   Przedstawiciel lub punkt kontaktowy Zjednoczonego Królestwa, zależnie od przypadku, niezwłocznie odpowiada na wszelkie wezwania do udzielenia informacji, pozostawiając w ten sposób przedstawicielowi Unii wystarczająco dużo czasu na ocenę informacji do celów wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu.

2.   Jeżeli organy Zjednoczonego Królestwa uznają, że wniosek o udzielenie informacji lub istotność takiego wniosku nie są jasne lub że zakres żądanych informacji powodowałby nadmierne obciążenie w zakresie rozpatrzenia wniosku, mogą zwrócić się do przedstawiciela Unii, który wystąpił z wnioskiem, o wyjaśnienie lub doprecyzowanie tego zakresu.

3.   Wykonując prawa wynikające z art. 12 ust. 2 protokołu i należycie uwzględniając swoje obowiązki, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszej decyzji, przedstawiciele Unii mają prawo zbadać i, w razie potrzeby, skopiować dokumenty i rejestry znajdujące się w posiadaniu organów Zjednoczonego Królestwa, zawierające informacje istotne dla działań objętych zakresem protokołu. Informacje te podlegają ochronie w Unii zgodnie z art. 2 ust. 4.

4.   Przedstawiciele Unii mogą zwrócić się do organów Zjednoczonego Królestwa prowadzących działania objęte zakresem Protokołu o udzielenie istotnych informacji na temat tych działań.

1.   Na wniosek Unii Zjednoczone Królestwo udziela przedstawicielom Unii trwałego i ciągłego dostępu elektronicznego w czasie rzeczywistym do istotnych informacji zawartych w sieciach, systemach informacyjnych i bazach danych Zjednoczonego Królestwa oraz w krajowych modułach Zjednoczonego Królestwa systemów unijnych (zwanych dalej: „systemy informatyczne”) wymienionych w załączniku 1, w zakresie, w jakim jest to niezbędne przedstawicielom Unii do wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu. Unia zapewnia, aby informacje takie były chronione przez jej przedstawicieli zgodnie z ust. 3 i 4.

2.   Na wniosek Unii Zjednoczone Królestwo przyznaje również przedstawicielom Unii elektroniczny dostęp do istotnych informacji zawartych w systemach informatycznych, o których mowa w załączniku 2, w zakresie, w jakim jest to niezbędne przedstawicielom Unii do wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu. Unia zapewnia, aby informacje takie były chronione przez jej przedstawicieli zgodnie z ust. 3 i 4.

3.   Przyznany dostęp, który może być również zdalny, uzależniony jest od przestrzegania przez przedstawicieli Unii wymogów bezpieczeństwa i innych wymogów użytkowników każdego z tych systemów informatycznych.

4.   Unia zapewnia, aby jej przedstawiciele mogli wykorzystywać informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, wyłącznie w celu wykonywania praw na mocy art. 12 ust. 2 protokołu. Unia zapewnia, aby jej przedstawiciele ujawniali informacje, do których mają dostęp na podstawie ust. 1 i 2, wyłącznie instytucjom, organom i jednostkom organizacyjnym Unii oraz organom Zjednoczonego Królestwa, chyba że organy celne Zjednoczonego Królestwa oraz właściwa instytucja, organ lub jednostka organizacyjna Unii upoważniły ich do ujawnienia. Organy celne Zjednoczonego Królestwa nie mogą odmówić udzielenia zgody na takie ujawnienie, poza należycie uzasadnionymi powodami.

5.   Zjednoczone Królestwo powiadamia w odpowiednim czasie Unię o wszelkich zmianach dotyczących istnienia, zakresu lub funkcjonowania systemów informatycznych wymienionych w załączniku 1 i 2 przed wejściem tych zmian w życie.

1.   Przedstawiciele Unii mogą wystąpić – zarówno ustnie, jak i pisemnie – o przeprowadzenie w indywidualnych przypadkach kontroli. W takich wnioskach podaje się należycie uzasadnione powody złożenia wniosku o przeprowadzenie danej kontroli. Wnioski kieruje się zwykle do odpowiedniej osoby odpowiedzialnej za kontakty właściwego organu Zjednoczonego Królestwa, ale wnioski ustne mogą być również kierowane do przedstawiciela organów Zjednoczonego Królestwa.

2.   Organy Zjednoczonego Królestwa niezwłocznie przeprowadzają żądaną kontrolę.

3.   Jeżeli organy Zjednoczonego Królestwa uznają, że uzasadnienie wniosku podane przez przedstawicieli Unii jest niewystarczające lub niejasne, organy Zjednoczonego Królestwa mogą zwrócić się do przedstawicieli Unii o podanie bardziej szczegółowych powodów lub wyjaśnienie ich.