6.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1158

z dnia 5 sierpnia 2020 r.

w sprawie warunków regulujących przywóz żywności i pasz pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (2), w szczególności jego art. 54 ust. 4 akapit pierwszy lit. b) oraz art. 90 akapit pierwszy lit. a), c) i f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 733/2008 (3) ustanowiono maksymalne dozwolone poziomy skażenia w pewnych produktach rolnych pochodzących z państw trzecich. Stanowi ono także, że państwa członkowskie są zobowiązane do kontrolowania takich produktów rolnych w celu zapewnienia zgodności z poziomami skażenia określonymi w wymienionym rozporządzeniu przed dopuszczeniem tych produktów do obrotu. Rozporządzenie to wygasło dnia 31 marca 2020 r. Biorąc pod uwagę, że w zaleceniu Komisji 2003/274/Euratom (4) odniesiono się do maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia ustanowionych wspomnianym rozporządzeniem Rady, należy zmienić to zalecenie, aby uwzględniało maksymalne poziomy ustanowione niniejszym rozporządzeniem.

(2)

W następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu w dniu 26 kwietnia 1986 r. zostały uwolnione do atmosfery znaczne ilości pierwiastków radioaktywnych, których oddziaływanie było odczuwalne w wielu państwach trzecich. Takie skażenie może nadal stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii, dlatego zasadne jest wprowadzenie na szczeblu Unii środków, które zapewnią bezpieczeństwo pasz i żywności pochodzących lub wysyłanych z tych państw trzecich.

(3)

W art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość przyjęcia pewnych środków na szczeblu Unii dotyczących żywności i pasz przywożonych z państwa trzeciego, jeżeli jest ewidentne, że taka żywność lub takie pasze prawdopodobnie stworzą poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt lub środowiska oraz że takie ryzyko nie może być wystarczająco objęte za pomocą środków wprowadzonych przez dane państwo lub państwa członkowskie. Zgodnie z praktyką przyjętą po wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima, począwszy od rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 297/2011 (5), polegającą na opieraniu takich środków na art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 178/2002, Komisja proponuje wprowadzenie środków następczych na podstawie tego przepisu.

(4)

W swoich opiniach z dnia 15 listopada 2018 r. (6) oraz 13 czerwca 2019 r. (7) grupa ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, potwierdziła, że mające obecnie zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy skażenia mleka, produktów mlecznych oraz „środków spożywczych dla niemowląt” radioaktywnym cezem na poziomie 370 Bq/kg, a wszystkich pozostałych produktów na poziomie 600 Bq/kg zapewniają odpowiedni stopień ochrony. Ponieważ w opinii grupy ekspertów „środki spożywcze dla niemowląt” oznaczają środki spożywcze przeznaczone dla dzieci do lat trzech, właściwe jest stosowanie terminu „środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci” zgodnie z definicjami niemowląt i małych dzieci zawartymi w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 (8). Pozostałe produkty, których dotyczy maksymalny poziom 600 Bq/kg, to żywność, w tym żywność o mniejszym znaczeniu, inna niż środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci, oraz pasze w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Rady (Euratom) 2016/52 (9).

(5)

Pewne produkty pochodzące z państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu nadal wykazują skażenie radioaktywnym cezem przekraczające wspomniane powyżej maksymalne dozwolone poziomy. Poczynione w ostatnich latach ustalenia dostarczyły dowodów na to, że skażenie cezem-137 wskutek wypadku w Czarnobylu pozostaje na wysokim poziomie w przypadku szeregu produktów pochodzących od gatunków mieszkających i rosnących w lasach i na obszarach leśnych. Wiąże się to z utrzymującymi się znaczącymi poziomami radioaktywnego cezu w tym ekosystemie i jego 30-letnim czasem połowicznego rozpadu.

(6)

Chociaż nuklid promieniotwórczy cez-134, którego czas połowicznego rozpadu wynosi około 2 lat, całkowicie się rozłożył od wypadku w Czarnobylu, wydaje się właściwe, aby maksymalny poziom odnosił się tylko do cezu-137, ponieważ z analitycznego punktu widzenia analiza cezu-134 stanowi dodatkowe obciążenie.

(7)

W ciągu ostatnich 10 lat w ramach systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (RASFF) zgłaszano przypadki nieprzestrzegania maksymalnych poziomów w przesyłkach grzybów przywożonych z szeregu państw trzecich. W ciągu tych ostatnich 10 lat w ramach RASFF zgłoszono kilka przypadków nieprzestrzegania maksymalnych poziomów w przesyłkach żurawin, borówek czarnych oraz innych owoców i produktów pochodnych z rodzaju Vaccinium, a także w przypadku mięsa zwierząt łownych.

(8)

Wynika z tego, że żywność i pasze przywożone z niektórych państw trzecich mogą być dotknięte skażeniem promieniotwórczym, a zatem mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska, które to zagrożenie wymaga zastosowania środków na szczeblu Unii, zanim produkty te zostaną wprowadzone na rynek unijny.

(9)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1635/2006 (10) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 733/2008. Zobowiązano w nim państwa członkowskie do zapewnienia, by właściwe organy państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu wystawiały w odniesieniu do niektórych produktów rolnych świadectwa wywozowe potwierdzające, że produkty, do których zostały one dołączone, są zgodne z maksymalnymi dozwolonymi poziomami skażenia określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 733/2008. Konkretne zainteresowane państwa trzecie są wymienione w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1635/2006.

(10)	W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1609/2000 (11) ustanowiono wykaz produktów, do których zastosowanie mają przepisy rozporządzenia (WE) nr 733/2008.

(11)

Rozporządzeniem (UE) 2017/625 do jednolitych ram legislacyjnych włączono przepisy mające zastosowanie do kontroli urzędowych zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii, dokonywanych w celu weryfikacji przestrzegania przepisów Unii dotyczących łańcucha rolno-spożywczego; reguluje ono także obowiązek okazania pewnych kategorii towarów z niektórych państw trzecich w punktach kontroli granicznej w celu przeprowadzenia kontroli urzędowych przed ich wprowadzeniem do Unii.

(12)	Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli urzędowych przy wprowadzaniu do Unii, należy ustanowić jednolity wzór świadectwa urzędowego na potrzeby wprowadzania do Unii żywności i pasz podlegających specjalnym warunkom dotyczącym wprowadzania do Unii.

(13)

Świadectwa urzędowe powinny być wydawane w formie papierowej albo elektronicznej. W związku z tym, oprócz wymogów określonych w tytule II rozdział VII rozporządzenia (UE) 2017/625, należy ustanowić wspólne wymogi dotyczące wydawania świadectw urzędowych w obu przypadkach. W tym zakresie w art. 90 akapit pierwszy lit. f) tego rozporządzenia przewidziano przyjęcie przez Komisję przepisów dotyczących wydawania świadectw elektronicznych oraz stosowania podpisów elektronicznych, w tym w odniesieniu do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem. Ponadto należy ustanowić przepisy zapewniające, aby wymogi dotyczące świadectw urzędowych nieprzedłożonych w systemie zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC), ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/628 (12), miały również zastosowanie do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(14)

W celu uniknięcia niewłaściwych praktyk i nadużyć należy określić przypadki, w których zastępcze świadectwo urzędowe może zostać wydane, oraz wymogi, które musi spełniać takie świadectwo. Takie przypadki określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/628 w odniesieniu do świadectw urzędowych wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem. Aby zapewnić spójne podejście, należy przewidzieć, że w przypadku wystawiania świadectw zastępczych świadectwa urzędowe wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem powinny zostać zastąpione zgodnie z procedurami dotyczącymi świadectw zastępczych określonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/628.

(15)

Ze względu na długotrwałe skutki skażenia promieniotwórczego na tym etapie nie należy zmieniać wykazu państw trzecich dotkniętych wypadkiem w Czarnobylu. W wykazie nie należy natomiast uwzględniać Bułgarii i Rumunii, które w międzyczasie stały się państwami członkowskimi. W wykazie nie powinny także figurować Liechtenstein ani Norwegia, które należą do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), w związku z czym nie podlegają odnośnym kontrolom. Przeglądu niniejszego rozporządzenia pod kątem wykazu dotkniętych państw trzecich należy dokonać do dnia 31 marca 2030 r. Jednocześnie na wcześniejszym etapie można dokonać dostosowania środków w poszczególnych państwach, jeżeli szczegółowa analiza poziomu skażenia w danym państwie wskazuje na niższe poziomy.

(16)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dodano do wykazu państw objętych rozporządzeniem (WE) nr 733/2008 w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/595 od dnia następującego po dniu, w którym prawo Unii przestaje mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie (13). Rozporządzenie (WE) nr 733/2008 włączono następnie do załącznika 2 do Protokołu w sprawie Irlandii i Irlandii Północnej do umowy o wystąpieniu (14). Zgodnie z art. 6 ust. 3 umowy o wystąpieniu odniesienie to obejmuje również rozporządzenie (WE) nr 1635/2006. Oznacza to, że na potrzeby stosowania rozporządzeń (WE) nr 1635/2006 oraz (WE) nr 733/2008 w związku z rozporządzeniem (UE) 2019/595, a także niniejszego rozporządzenia zastępującego te akty, w odniesieniu do Irlandii Północnej Zjednoczone Królestwo musi stosować niniejsze rozporządzenie tak, jakby Irlandia Północna była państwem członkowskim Unii. Irlandii Północnej nie należy zatem uwzględniać w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, natomiast pozostałą część Zjednoczonego Królestwa należy uwzględnić w tym załączniku. Ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy jedynie państw trzecich, dodanie Zjednoczonego Królestwa do załączników ma zastosowanie dopiero od dnia, w którym prawo Unii nie ma już zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z umową o wystąpieniu.

(17)

Biorąc pod uwagę doświadczenie związane z dotychczasowymi kontrolami oraz niewielką liczbę przypadków przekroczenia maksymalnych dozwolonych poziomów, uznaje się za wystarczające, aby wymagać kontroli dokumentacji wszystkich przesyłek grzybów, z wyjątkiem grzybów uprawnych, a także dzikich żurawin, borówek czarnych oraz innych owoców i produktów pochodnych z rodzaju Vaccinium, do których dołączono świadectwo urzędowe, uzupełnionych o kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie, w tym analizę laboratoryjną pod kątem obecności radioaktywnego cezu, które obejmują 20 % tych przesyłek.

(18)	Ponieważ niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenia (WE) nr 1609/2000 oraz (WE) nr 1635/2006, wspomniane rozporządzenia należy uchylić.

(19)	Aby umożliwić sprawne przejście na nowe środki, należy zapewnić środek przejściowy w odniesieniu do przesyłek opatrzonych świadectwami wydanymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1635/2006, pod warunkiem że świadectwa takie wydano przed dniem 1 września 2020 r.

(20)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie dotyczy żywności, w tym żywności o mniejszym znaczeniu, oraz pasz w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (Euratom) 2016/52 pochodzących z państw trzecich wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia lub wysłanych z tych państw („produkty”) i przeznaczonych do wprowadzenia na rynek Unii.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do następujących kategorii przesyłek, o ile ich masa brutto nie przekracza 10 kg produktu świeżego lub 2 kg produktu suszonego:

a)	przesyłek wysłanych jako próbki handlowe, próbki laboratoryjne lub przedmioty wystawowe, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu;

b)	przesyłek żywności i paszy, które stanowią część bagażu osobistego pasażerów i są przeznaczone do konsumpcji osobistej lub użytku własnego;

c)	przesyłek o charakterze niehandlowym wysyłanych do osób fizycznych i nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu;

d)	przesyłek przeznaczonych do celów naukowych.

W razie wątpliwości dotyczących zamierzonego zastosowania produktów, o których mowa w lit. b) i c), ciężar dowodu spoczywa, odpowiednio, na właścicielu bagażu osobistego oraz na odbiorcy przesyłki.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„punkt kontroli granicznej” oznacza „punkt kontroli granicznej” zdefiniowany w art. 3 pkt 38 rozporządzenia (UE) 2017/625;

2)	„przesyłka” oznacza „przesyłkę” zdefiniowaną w art. 3 pkt 37 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 3

Warunki wprowadzania do Unii

1. Produkty można wprowadzać do Unii tylko wówczas, gdy spełniają wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.

2. Produkty muszą spełniać poniższe całkowite maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego cezem-137:

a)	370 Bq/kg w przypadku mleka i produktów mlecznych oraz środków spożywczych dla niemowląt i małych dzieci zdefiniowanych w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 609/2013;

b)	600 Bq/kg w przypadku wszystkich pozostałych produktów, których dotyczy rozporządzenie.

3. Do każdej przesyłki zawierającej produkty wymienione w załączniku II, opisane właściwymi kodami Nomenklatury scalonej, pochodzące z państw trzecich wymienionych w załączniku I, dołącza się świadectwo urzędowe, o którym mowa w art. 4. Każdą przesyłkę identyfikuje się za pomocą kodu identyfikacyjnego, który jest wskazany na świadectwie urzędowym oraz we wspólnym zdrowotnym dokumencie wejścia zgodnie z art. 56 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 4

Świadectwo urzędowe

1. Świadectwo urzędowe, o którym mowa w art. 3 ust. 3, wydaje właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia lub państwa trzeciego, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli państwo to jest inne niż państwo pochodzenia, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

2. Świadectwo urzędowe spełnia następujące wymogi:

a)	zawiera kod identyfikacyjny przesyłki, do której się odnosi, określony w art. 3 ust. 3;

b)	jest wydane, zanim przesyłka, której dotyczy, znajdzie się poza kontrolą właściwego organu państwa trzeciego wystawiającego świadectwo;

c)	zachowuje ważność nie dłużej niż przez 4 miesiące od daty wydania, a w żadnym przypadku nie dłużej niż 6 miesięcy od daty wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w ust. 6.

3. Świadectwo urzędowe, które nie zostało przedłożone w systemie zarządzania informacjami do celów kontroli urzędowych (IMSOC) przez właściwy organ państwa trzeciego wydającego świadectwo, musi również spełniać wymogi dotyczące wzorów świadectw urzędowych nieprzedkładanych w systemie IMSOC, określone w art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/628.

4. Właściwe organy mogą wydać świadectwo zastępcze wyłącznie zgodnie z zasadami określonymi w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/628.

5. Świadectwo urzędowe wypełnia się na podstawie instrukcji określonych w załączniku IV.

6. Świadectwo urzędowe stanowi zaświadczenie o tym, że produkty są zgodne z maksymalnymi dozwolonymi poziomami określonymi w art. 3 ust. 2. Świadectwu urzędowemu towarzyszą wyniki pobierania próbek i analiz przeprowadzonych na danej przesyłce przez właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia lub państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia.

Artykuł 5

Kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii

1. Przesyłki, o których mowa w art. 3 ust. 3, podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przy ich wprowadzeniu na terytorium Unii oraz w punktach kontroli.

2. Właściwe organy punktów kontroli granicznej przeprowadzają kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie, w tym analizę laboratoryjną pod kątem obecności radioaktywnego cezu-137, które obejmują 20 % tych przesyłek.

Artykuł 6

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Organy celne zezwalają na dopuszczenie do obrotu przesyłek produktów, o których mowa w art. 3 ust. 3, wyłącznie po przedstawieniu należycie wypełnionego wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia przewidzianego w art. 57 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625, potwierdzającego, że przesyłka jest zgodna z obowiązującymi przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia.

Artykuł 7

Przegląd

Komisja przeprowadza przegląd niniejszego rozporządzenia najpóźniej do dnia 31 marca 2030 r.

Szczegółową ocenę poziomu skażenia w państwach trzecich, o których mowa w załączniku I, przeprowadza się na podstawie dostępnych wyników kontroli oraz, w stosownych przypadkach, na podstawie wyników tej oceny; państwa trzecie wymienione w załączniku I, produkty wymienione w załączniku II oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 2, poddaje się odpowiednio przeglądowi przed tym dniem.

Artykuł 8

Uchylenia

Rozporządzenia (WE) nr 1609/2000 i (WE) nr 1635/2006 tracą moc.

Artykuł 9

Przepis przejściowy

W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 grudnia 2020 r. zezwala się na wprowadzenie do Unii przesyłek produktów, o których mowa w art. 3 ust. 3, do których dołączono odpowiednie świadectwa wystawione przed dniem 1 września 2020 r. zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1635/2006.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 733/2008 z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z krajów trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 201 z 30.7.2008, s. 1).

(4) Zalecenie Komisji 2003/274/Euratom dotyczące ochrony i informowania społeczeństwa o narażeniu wynikającym z utrzymującego się skażenia radioaktywnym cezem pewnych występujących w naturze środków spożywczych, które to skażenie jest skutkiem wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 99 z 17.4.2003, s. 55).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 297/2011 z dnia 25 marca 2011 r. wprowadzające specjalne warunki regulujące przywóz paszy i żywności pochodzących lub wysyłanych z Japonii w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima (Dz.U. L 80 z 26.3.2011, s. 5).

(6) Opinia grupy ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, dotycząca przedłużenia okresu obowiązywania ostatniego rozporządzenia w sprawie skutków wypadku w Czarnobylu – rozporządzenia Rady nr 733/2008 zmienionego rozporządzeniem Rady nr 1048/2009 (przyjęta na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2018 r.), dostępna pod adresem:

https://ec.europa.eu/energy/sites/ener/files/opinion_on_prolongation_of_post-chernobyl_regulations_15_november_2018.pdf

(7) Opinia grupy ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, dotycząca projektu wniosku w sprawie rozporządzenia wykonawczego wprowadzającego warunki regulujące przywóz żywności, żywności o mniejszym znaczeniu i pasz pochodzących z państw trzecich po wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (przyjęta na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2019 r.), dostępna pod adresem: https://ec.europa.eu/energy/sites/ener/files/opinion_on_implementing_regulation_on_post-chernobyl_measures_13_june_2019.pdf

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35).

(9) Rozporządzenie Rady (Euratom) 2016/52 z dnia 15 stycznia 2016 r. określające maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego żywności i pasz po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego oraz uchylające rozporządzenie (Euratom) nr 3954/87 oraz rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 944/89 i (Euratom) nr 770/90 (Dz.U. L 13 z 20.1.2016, s. 2).

(10) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1635/2006 z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 306 z 7.11.2006, s. 3).

(11) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1609/2000 z dnia 24 lipca 2000 r. ustanawiające wykaz produktów wyłączonych z zakresu zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (Dz.U. L 185 z 25.7.2000, s. 27).

(12) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/628 z dnia 8 kwietnia 2019 r. dotyczące wzorów świadectw urzędowych dla określonych zwierząt i towarów oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2005 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/759 w odniesieniu do tych wzorów świadectw (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 101).

(13) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/595 z dnia 11 kwietnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1635/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 z powodu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Dz.U. L 103 z 12.4.2019, s. 22).

(14) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz państw trzecich określonych w art. 1 ust. 1

Albania

Białoruś

Bośnia i Hercegowina

Kosowo (1)

Macedonia Północna

Mołdawia

Czarnogóra

Rosja

Serbia

Szwajcaria

Turcja

Ukraina

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii, z wyłączeniem Irlandii Północnej (2)

(1) Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

(2) Stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym prawo Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na mocy umowy o wystąpieniu.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz produktów, do których mają zastosowanie warunki ustanowione w art. 3 ust. 3

Kod CN	Opis
ex 0709 51 00	grzyby z rodzaju Agaricus, świeże lub schłodzone, inne niż grzyby uprawne
ex 0709 59	inne grzyby, świeże lub schłodzone, inne niż grzyby uprawne
ex 0710 80 61	grzyby z rodzaju Agaricus (niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, inne niż grzyby uprawne
ex 0710 80 69	pozostałe grzyby (niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, inne niż grzyby uprawne
ex 0711 51 00	grzyby z rodzaju Agaricus, zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, inne niż grzyby uprawne
ex 0711 59 00	pozostałe grzyby zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, inne niż grzyby uprawne
ex 0712 31 00	grzyby z rodzaju Agaricus, suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne
ex 0712 32 00	uszaki (Auricularia spp.), suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne
ex 0712 33 00	trzęsaki (Tremella spp.), suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne
ex 0712 39 00	pozostałe grzyby, suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne
ex 2001 90 50	grzyby przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne
ex 2003	grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne
ex 0810 40	dzikie żurawiny, dzikie borówki czarne i inne dzikie owoce z rodzaju Vaccinium, świeże
ex 0811 90 50	dzikie owoce z rodzaju Vaccinium myrtillus, niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
ex 0811 90 70	dzikie owoce z gatunków Vaccinium myrtilloides i Vaccinium angustifolium, niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
ex 0812 90 40	dzikie owoce z gatunku Vaccinium myrtillus, zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
ex 2008 93	dzikie żurawiny (Vaccinium macrocarpon, Vaccinium oxycoccos, Vaccinium vitis-idaea), inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone
ex 2008 99	inne dzikie owoce z rodzaju Vaccinium, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone
ex 2009 81	soki z dzikich żurawin (Vaccinium macrocarpon, Vaccinium oxycoccos, Vaccinium vitis-idaea), niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej
ex 2009 89	pozostałe soki z dzikich owoców z rodzaju Vaccinium, niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej

ZAŁĄCZNIK III

WZÓR ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 4 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2020/1158 W SPRAWIE WARUNKÓW REGULUJĄCYCH PRZYWÓZ ŻYWNOŚCI I PASZ POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW TRZECICH W NASTĘPSTWIE WYPADKU W ELEKTROWNI JĄDROWEJ W CZARNOBYLU

ZAŁĄCZNIK IV

INSTRUKCJE WYPEŁNIANIA ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO, O KTÓRYM MOWA W ART. 4 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO KOMISJI (UE) 2020/1158 W SPRAWIE WARUNKÓW REGULUJĄCYCH PRZYWÓZ ŻYWNOŚCI I PASZ POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW TRZECICH W NASTĘPSTWIE WYPADKU W ELEKTROWNI JĄDROWEJ W CZARNOBYLU

Ogólne

Aby potwierdzić wybrany wariant, proszę zaznaczyć odpowiednią rubrykę, wpisując „V” lub „X”.

Odniesienie do „ISO” za każdym razem oznacza międzynarodowy standardowy kod dla danego państwa, złożony z dwóch liter i zgodny z międzynarodową normą ISO 3166 alpha-2 (1).

W rubrykach I.15, I.18 i I.20 można wybrać tylko jeden wariant.

O ile nie wskazano inaczej, wypełnienie tych rubryk jest obowiązkowe.

Jeżeli odbiorca, punkt kontroli granicznej (PKG) wprowadzenia lub dane dotyczące transportu (tj. środki i data) zmienią się po wydaniu świadectwa, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę musi powiadomić o tym właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia. Zmiana taka nie może skutkować wnioskiem o wydanie świadectwa zastępczego.

W przypadku przedłożenia świadectwa w IMSOC stosuje się, co następuje:

—	pozycje lub rubryki określone w części I stanowią słowniki danych dla elektronicznej wersji świadectwa urzędowego;

—	kolejność rubryk w części I wzoru świadectwa urzędowego oraz wielkość i kształt tych rubryk mają charakter orientacyjny;

—	w przypadku gdy wymagana jest pieczęć, jej elektronicznym odpowiednikiem jest pieczęć elektroniczna. Pieczęć taka musi być zgodna z przepisami dotyczącymi wydawania świadectw elektronicznych, o których mowa w art. 90 akapit pierwszy lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625.

Część I: Dane przesyłki

Państwo:	Nazwa państwa trzeciego wydającego świadectwo.
Rubryka I.1.	Nadawca/eksporter: nazwa (imię i nazwisko) i adres (ulica, miasto i region, prowincja lub państwo, w zależności od przypadku) wysyłającej przesyłkę osoby fizycznej lub prawnej, która musi znajdować się w państwie trzecim.
Rubryka I.2.	Nr referencyjny świadectwa: niepowtarzalny obowiązkowy kod przypisany przez właściwy organ państwa trzeciego zgodnie z jego własną klasyfikacją. Ta rubryka jest obowiązkowa dla wszystkich świadectw, które nie są przedkładane w systemie IMSOC.
Rubryka I.2.a.	Nr referencyjny IMSOC: niepowtarzalny kod referencyjny przypisywany automatycznie przez system IMSOC, jeżeli świadectwo jest zarejestrowane w tym systemie. Rubryki tej nie należy wypełniać, jeżeli świadectwo nie jest przedkładane w systemie IMSOC.
Rubryka I.3.	Właściwy organ centralny: nazwa organu centralnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.
Rubryka I.4.	Właściwy organ lokalny: w stosownych przypadkach nazwa organu lokalnego w państwie trzecim wydającym świadectwo.
Rubryka I.5.	Odbiorca/importer: nazwa (imię i nazwisko) i adres osoby fizycznej lub prawnej w państwie członkowskim, dla której przesyłka jest przeznaczona.
Rubryka I.6.	Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę: imię i nazwisko lub nazwa oraz adres osoby w Unii Europejskiej odpowiedzialnej za przesyłkę przedstawioną w PKG i składającej niezbędne oświadczenia właściwym organom jako importer lub w imieniu importera. To pole jest nieobowiązkowe.
Rubryka I.7.	Państwo pochodzenia: nazwa i kod ISO państwa, z którego towary pochodzą, w którym zostały wyhodowane, zebrane lub wyprodukowane.
Rubryka I.9.	Państwo przeznaczenia: nazwa i kod ISO państwa przeznaczenia produktów (w UE).
Rubryka I.11.	Miejsce wysyłki: nazwa i adres gospodarstw lub zakładów, z których pochodzą produkty. Dowolny dział przedsiębiorstwa w sektorze spożywczym. Należy podać jedynie nazwę zakładu wysyłającego produkty. W przypadku handlu z udziałem więcej niż jednego państwa trzeciego (handel trójstronny) miejscem wysyłki jest zakład w ostatnim państwie trzecim w łańcuchu wywozu, z którego ostateczna przesyłka jest transportowana do Unii Europejskiej.
Rubryka I.12.	Miejsce przeznaczenia: informacja ta jest nieobowiązkowa. W przypadku wprowadzania do obrotu: miejsce, do którego produkty są wysyłane w celu ostatecznego rozładunku. W stosownych przypadkach podać nazwę, adres i numer zatwierdzenia gospodarstw lub zakładów miejsca przeznaczenia.
Rubryka I.14.	Data i godzina wyjazdu: data wyruszenia środka transportu (samolot, statek, kolej lub pojazd drogowy).
Rubryka I.15.	Środek transportu: środek transportu opuszczający państwo trzecie wysyłki. Rodzaj transportu: samolot, statek, kolej, pojazd drogowy lub inne. „Inne” oznaczają rodzaje transportu nieobjęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2005 (2). Dane identyfikacyjne środka transportu: w przypadku samolotu – numer lotu, w przypadku statku – nazwa(-y) statku, w przypadku kolei – numer identyfikacyjny pociągu i numer wagonu, w przypadku transportu drogowego – numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy. W przypadku promu należy podać także dane identyfikacyjne pojazdu drogowego, numer tablicy rejestracyjnej i w stosownych przypadkach numer tablicy rejestracyjnej przyczepy oraz nazwę planowanego promu.
Rubryka I.16.	PKG wprowadzenia: należy podać nazwę PKG i jego kod identyfikacyjny przypisany przez system IMSOC.
Rubryka I.17.	Dokumenty towarzyszące: Sprawozdanie z laboratorium: należy podać numer referencyjny oraz datę wydania sprawozdania/wyników analiz laboratoryjnych, o których mowa w art. 4 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1158 Pozostałe: rodzaj i numer referencyjny dokumentu należy podać, jeżeli przesyłce towarzyszą inne dokumenty, takie jak dokument handlowy (np. numer lotniczego listu przewozowego, numer konosamentu lub numer handlowy pociągu lub pojazdu drogowego).
Rubryka I.18.	Warunki transportu: kategoria wymaganej temperatury podczas transportu produktów (temp. otoczenia, schłodzony, zamrożony). Można wybrać tylko jedną kategorię.
Rubryka I.19.	Nr kontenera/pojemnika/nr plomby: w stosownych przypadkach odpowiednie numery. Jeżeli towary są przewożone w zamkniętych kontenerach/pojemnikach, należy podać numer kontenera/pojemnika. Należy podać tylko numer plomby urzędowej. Urzędowa plomba oznacza, że plomba jest przymocowana do kontenera, pojazdu ciężarowego lub wagonu kolejowego pod nadzorem właściwego organu wydającego świadectwo.
Rubryka I.20.	Cel certyfikacji: proszę podać zamierzone zastosowanie produktów zgodnie z odpowiednim unijnym świadectwem urzędowym. Spożycie przez ludzi: wyłącznie produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Rubryka I.22.	Rynek wewnętrzny: w przypadku wszystkich przesyłek przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii Europejskiej.
Rubryka I.23.	Łączna liczba opakowań: liczba opakowań. W przypadku przesyłek luzem rubryka ta jest nieobowiązkowa.
Rubryka I.24.	Ilość: Całkowita masa netto: jest ona zdefiniowana jako masa samego produktu bez bezpośrednich pojemników i opakowań. Całkowita masa brutto: masa całkowita w kilogramach. Jest ona zdefiniowana jako łączna masa produktów oraz bezpośrednich pojemników wraz z całym opakowaniem, lecz z wyłączeniem kontenerów transportowych i innego wyposażenia transportowego.
Rubryka I.25.	Opis towarów: należy podać odpowiedni kod systemu zharmonizowanego (kod HS) oraz tytuł określony przez Światową Organizację Celną, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (3). Opis celny w razie potrzeby uzupełnia się dodatkowymi informacjami wymaganymi do klasyfikacji produktów. Podać gatunki, rodzaje produktów, liczbę opakowań, rodzaj opakowania, numer partii, masę netto i konsumenta finalnego (tj. produkty są pakowane z przeznaczeniem dla konsumentów finalnych). Gatunek: nazwa systematyczna lub określona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej. Rodzaj opakowania: należy podać rodzaj opakowania zgodnie z definicją podaną w zaleceniu nr 21 (4) UN/CEFACT (Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu).

Część II: Zaświadczenie

Ta część musi zostać wypełniona przez urzędnika wystawiającego świadectwo, upoważnionego przez właściwy organ państwa trzeciego do podpisania świadectwa urzędowego, jak przewidziano w art. 88 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Rubryka II.	Informacje dotyczące zdrowia: proszę wypełnić tę część zgodnie ze szczególnymi wymogami zdrowotnymi Unii Europejskiej dotyczącymi charakteru produktów, jak określono w umowach o równoważności zawartych z niektórymi państwami trzecimi lub w innych przepisach Unii Europejskiej, np. przepisach dotyczących certyfikacji. Jeżeli świadectwo urzędowe nie jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika certyfikującego lub całkowicie usunięte ze świadectwa. Jeżeli świadectwo urzędowe jest przedkładane w IMSOC, oświadczenia, które nie są potrzebne, muszą zostać wykreślone lub całkowicie usunięte ze świadectwa.
Rubryka II.a.	Nr referencyjny świadectwa: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.
Rubryka II.b.	Nr referencyjny IMSOC: ten sam kod referencyjny co w rubryce I.2.a. Obowiązkowy tylko w przypadku świadectw urzędowych wydanych w IMSOC.
Urzędnik certyfikujący:	Urzędnik właściwego organu państwa trzeciego, upoważniony do podpisywania świadectw urzędowych wydawanych przez takie organy: imię i nazwisko wielkimi literami, kwalifikacje i tytuł, w stosownych przypadkach numer identyfikacyjny i oryginalna pieczęć właściwego organu oraz data podpisania.

(1) Wykaz nazw państw i przypisanych im kodów znajduje się pod adresem: http://www.iso.org/iso/country_codes/iso-3166-1_decoding_table.htm.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1).

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(4) Najnowsza wersja: zmiana 9. załączników V i VI opublikowana pod adresem: http://www.unece.org/tradewelcome/un-centre-for-trade-facilitation-and-e-business-uncefact/outputs/cefactrecommendationsrec-index/list-of-trade-facilitation-recommendations-n-21-to-24.ahtml.

6.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/14

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1159

z dnia 5 sierpnia 2020 r.

zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 i (UE) 2015/640 w odniesieniu do wprowadzenia nowych dodatkowych wymogów w zakresie zdatności do lotu

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (1), w szczególności jego art. 17 ust. 1 lit. h),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na podstawie art. 76 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1139 Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego („Agencja”) wydaje specyfikacje certyfikacyjne (ang. certification specifications) i regularnie je aktualizuje. Nie ma jednak obowiązku stosowania się do zaktualizowanej wersji specyfikacji certyfikacyjnych przy produkcji lub eksploatacji statku powietrznego, którego projekt już certyfikowano. W związku z tym, w celu utrzymania w Unii wysokiego poziomu bezpieczeństwa lotniczego i wymogów środowiskowych, należy wprowadzić wymóg zgodności takich statków powietrznych z dodatkowymi wymogami w zakresie zdatności do lotu, które nie były włączone do pierwotnej specyfikacji certyfikacyjnej w momencie certyfikacji projektu. Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/640 (2) określa te dodatkowe wymogi w zakresie zdatności do lotu. Rozporządzenie to należy obecnie zmienić w celu dodania nowych wymogów dotyczących starzejących się statków powietrznych.

(2)

W 2007 r. Agencja wydała akceptowalne sposoby spełnienia wymagań 20-20, które zawierają wskazówki techniczne dotyczące opracowania programu trwałej integralności strukturalnej, którego celem jest zapewnienie bezpiecznej eksploatacji starzejących się statków powietrznych przez cały okres ich eksploatacji. Ze względu na niewiążący charakter akceptowalnych sposobów spełnienia wymagań ich stosowanie w całej Unii może nie być spójne. W związku z tym mogą być użytkowane obecnie duże statki powietrzne, które zostały zaprojektowane, zmodyfikowane lub poddane naprawom bez właściwego podejścia do oceny tolerancji na uszkodzenia, rozległych uszkodzeń zmęczeniowych i zapobiegania korozji. W rozporządzeniu (UE) 2015/640 należy wprowadzić dodatkowe wymogi w zakresie zdatności do lotu starzejących się statków powietrznych w celu zapobieżenia katastrofalnym awariom spowodowanym zmęczeniem, w tym rozległymi uszkodzeniami zmęczeniowymi i korozją.

(3)

Każdy statek powietrzny można uznać za starzejący się od momentu jego wyprodukowania. Starzenie się statku powietrznego zależy od takich czynników jak: wiek, liczba cykli lotów i liczba godzin lotu. Poszczególne elementy statku powietrznego starzeją się w różny sposób, a do czynników starzenia należy zmęczenie wynikające z powtarzających się cykli, zużycia, pogorszenia się stanu i korozji. Czynniki te mogą powodować poważne zagrożenie bezpieczeństwa, jeżeli nie zarządza się nimi odpowiednio przez cały okres eksploatacji statku powietrznego. Doświadczenie z obsługi pokazuje, że trzeba ciągle aktualizować wiedzę na temat integralności strukturalnej starzejących się statków powietrznych. W związku z tym w rozporządzeniu (UE) 2015/640 należy wprowadzić nowe wymogi dotyczące aktualizacji wiedzy na temat czynników związanych ze starzeniem się, w oparciu o doświadczenie operacyjne w czasie rzeczywistym oraz wykorzystanie nowoczesnych narzędzi analizy i testowania.

(4)

Wymogi dotyczące starzenia się statków powietrznych powinny zapewnić, aby posiadacze zatwierdzenia projektu opracowywali dane i stosowali niezbędne procedury, instrukcje i podręczniki w celu zapobiegania awariom związanym ze starzeniem się struktury w wyniku korozji i zmęczenia oraz udostępniali je operatorom. Aby to osiągnąć, posiadacze zatwierdzenia projektu powinni być zobowiązani do opracowania kompleksowego programu trwałej integralności strukturalnej dla danego typu statku powietrznego oraz do oceny wprowadzonych zmian i projektów napraw pod kątem tolerancji na uszkodzenia. Jednocześnie operatorzy powinni być zobowiązani do uwzględniania tych danych w swych programach obsługi technicznej przy zapobieganiu negatywnym skutkom zmian i napraw dla każdego płatowca i opracowywaniu związanych z tym wymogów w zakresie obsługi technicznej.

(5)

W celu zapewnienia stosowania tych danych, procedur, instrukcji i podręczników użytkownika, opracowywanych na podstawie tych nowych wymogów, również przy konserwacji dużych samolotów, przepisy pkt M.A.302 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 (3) muszą odnosić się do wymogów wprowadzonych w części-26 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2015/640.

(6)

Obecnie w państwach członkowskich zarejestrowanych jest kilkaset dużych samolotów wyposażonych w przedziały ładunkowe lub bagażowe klasy D. Ryzyko niekontrolowanych pożarów w tego rodzaju przedziałach uznaje się za wysokie, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że w ostatnich latach nastąpił wzrost przewozu akumulatorów litowych w przedziałach ładunkowych lub bagażowych, i stwierdzono towarzyszące mu ryzyko ucieczki termicznej i wybuchu pożarów związanych z tymi bateriami.

(7)

We wrześniu 2007 r. Agencja wprowadziła nowe normy projektowe, usuwając przedziały ładunkowe i bagażowe klasy D ze specyfikacji certyfikacyjnych dla dużych samolotów. Normy te służą zmniejszeniu ryzyka zranienia lub śmierci w przypadku pożaru podczas lotu w przedziale ładunkowym lub bagażowym, ale mają one zastosowanie wyłącznie do dużych samolotów certyfikowanych na podstawie wniosków złożonych po wrześniu 2007 r. Biorąc pod uwagę, że niektóre duże samoloty mogą nie spełniać tych norm, oraz mając na uwadze charakter i ryzyko operacji realizowanych przy użyciu dużych samolotów, normy te powinny obowiązywać w odniesieniu do wszystkich dużych samolotów certyfikowanych przez Agencję.

(8)

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat najczęstszą przyczyną wypadków na całym świecie były przypadki wypadnięcia z drogi startowej, stanowiące poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa lotniczego. W rocznym przeglądzie bezpieczeństwa za 2018 r. EASA wskazała wypadnięcie z drogi startowej jako jeden z dwóch najważniejszych czynników ryzyka. Ponadto w tym samym okresie i w odniesieniu do tej samej populacji, przypadki wypadnięcia z drogi startowej stanowiły 30 % wypadków bez ofiar śmiertelnych. Liczba przypadków wypadnięcia z drogi startowej podczas lądowania zwiększyła się wraz ze wzrostem natężenia ruchu. Ponieważ oczekuje się, że ruch lotniczy będzie nadal rósł na całym świecie, a także w Europie, można oczekiwać dalszego wzrostu liczby przypadków wypadnięcia z drogi startowej, jeżeli nie zostaną podjęte żadne działania.

(9)

W styczniu 2020 r. Agencja wprowadziła nowe normy projektowe dotyczące instalacji systemów wspierających załogi w podejmowaniu decyzji podczas podejścia i lądowania. Normy te mają na celu zmniejszenie ryzyka wypadnięcia z drogi startowej podczas lądowania. Biorąc pod uwagę charakter i ryzyko operacji wykonywanych przy użyciu dużych samolotów, te nowe normy powinny obowiązywać w odniesieniu do wszystkich dużych statków powietrznych certyfikowanych przez Agencję.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia Komisji (UE) nr 1321/2014 oraz (UE) 2015/640. Z uwagi na trwającą pandemię COVID-19 dodano okres przejściowy w celu uniknięcia dodatkowego obciążenia branży w czasie kryzysu oraz ułatwienia przestrzegania nowych zasad i procedur wprowadzanych niniejszym rozporządzeniem.

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu oparte są na opiniach nr 12/2016 (4) i nr 04/2019 (5) wydanych przez Agencję zgodnie z art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139.

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 127 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1139,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I (część M) do rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W rozporządzeniu (UE) 2015/640 wprowadza się następujące zmiany:

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne dodatkowe specyfikacje zdatności do lotu dotyczące ciągłej zdatności do lotu i poprawy bezpieczeństwa statków powietrznych.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

operatorów:

(i)	statków powietrznych zarejestrowanych w państwie członkowskim;

(ii)	statków powietrznych zarejestrowanych w państwie trzecim i eksploatowanych przez operatora, nad którym nadzór zapewnia państwo członkowskie;

b)	posiadaczy certyfikatu typu, ograniczonego certyfikatu typu, uzupełniającego certyfikatu typu lub zatwierdzenia zmiany i naprawy zatwierdzonego przez Agencję zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 748/2012 (*) lub uznanego za wydane zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia;

wnioskodawców ubiegających się o certyfikat typu lub o ograniczony certyfikat typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, w odniesieniu do którego wniosek złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r. i który wydano wraz z certyfikatem po dniu 26 sierpnia 2020 r., w przypadku gdy jest to określone w załączniku I (część-26).

(*) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).”;"

(2)

w art. 2 dodaje się lit. e)–o) w brzmieniu:

„e)

»ograniczenia ważności« (ang. limit of validity) oznacza, w kontekście danych inżynieryjnych wspierających strukturalny program obsługi technicznej, okres, wyrażony jako łączna liczba cykli lotu lub godzin lotu, bądź obie te wartości, co do którego wykazano, że w jego trakcie w samolocie nie dojdzie do rozległych uszkodzeń zmęczeniowych;

»sekcja dotycząca ograniczeń zdatności do lotu« (ang. airworthiness limitation section) oznacza sekcję w instrukcjach zapewnienia ciągłej zdatności do lotu, która określa, zgodnie z wymogami pkt 21.A.61, 21.A.107 i 21.A.120 A załącznika I (część 21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012, ograniczenia zdatności do lotu ustalające z góry każdy obowiązkowy termin wymiany, częstotliwość przeglądów oraz odnośną procedurę przeglądów;

»program zapobiegania i kontroli korozji« (ang. corrosion prevention and control programme) oznacza dokument, który odzwierciedla systematyczne podejście do zapobiegania i kontroli korozji podstawowej struktury samolotu, obejmujący podstawowe czynności związane z korozją, w tym inspekcje, obszary, których te czynności dotyczą, określone poziomy korozji i okresy zgodności (progi wdrażania i częstotliwość powtórzeń). Podstawowy program zapobiegania i kontroli korozji ustanawia posiadacz certyfikatu typu, a operatorzy mogą go dostosowywać w celu stworzenia programu zapobiegania i kontroli korozji w ramach programu obsługi technicznej specyficznego dla ich operacji;

»rozległe uszkodzenia zmęczeniowe« (ang. widespread fatigue damage) oznacza jednoczesne występowanie w wielu miejscach w strukturze samolotu takiej wielkości i liczby pęknięć, że struktura ta nie spełnia już wymagań wytrzymałości na uszkodzenia lub szczątkowej siły zastosowanych przy jej certyfikacji;

i)	»struktura podstawowa« (ang. baseline structure) odnosi się do struktury, która została zaprojektowana na podstawie certyfikatu typu dla danego modelu samolotu (tj. odpowiada dostarczanej konfiguracji modelu samolotu);

j)	»krytyczna pod względem zmęczeniowym struktura podstawowa« (ang. fatigue-critical baseline structure) oznacza strukturę podstawową samolotu, którą posiadacz certyfikatu typu zaklasyfikował jako strukturę krytyczną pod względem zmęczeniowym;

»krytyczna pod względem zmęczeniowym struktura zmodyfikowana« (ang. fatigue-critical modified structure) oznacza każdą krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę samolotu, którą dodano lub którą objęto zmianą projektu typu samolotu, a która nie została już ujęta w wykazie jako część krytycznej pod względem zmęczeniowym struktury podstawowej;

»ocena tolerancji na uszkodzenia« (ang. damage tolerance evaluation) jest procesem, który prowadzi do określenia działań w zakresie utrzymania niezbędnych do wykrywania pęknięć zmęczeniowych, które mogłyby przyczynić się do katastrofalnego uszkodzenia. Przy zastosowaniu do napraw i zmian ocena tolerancji uszkodzeń obejmuje ocenę naprawy lub zmiany oraz struktury krytycznej pod względem zmęczeniowym, której dotyczy naprawa lub zmiana;

»inspekcja tolerancji na uszkodzenia« (ang. damage tolerance evaluation) oznacza udokumentowany wymóg inspekcji lub inne czynności w zakresie obsługi technicznej opracowane przez posiadaczy certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu w wyniku oceny tolerancji na uszkodzenia. Inspekcja tolerancji na uszkodzenia obejmuje obszary, które należy poddać inspekcji, metodę inspekcji, procedury inspekcji (w tym kolejne etapy inspekcji oraz kryteria akceptacji i odrzucenia), wartość progową dla inspekcji i wszelkie powtarzające się przedziały czasu związane z tymi inspekcjami. Inspekcje tolerancji na uszkodzenia mogą również określać czynności w zakresie obsługi technicznej, takie jak wymiana, naprawa lub modyfikacja;

»wytyczne dotyczące oceny napraw« (ang. repair evaluation guideline) oznaczają proces ustanowiony przez posiadacza certyfikatu typu, który pomaga operatorom we wdrożeniu inspekcji tolerancji na uszkodzenia w odniesieniu do napraw mających wpływ na struktury krytyczne pod względem zmęczeniowym, aby zapewnić trwałą integralność strukturalną przy wszystkich istotnych naprawach;

o)	»struktura krytyczna pod względem zmęczeniowym« (ang. fatigue-critical structure) oznacza strukturę samolotu podatną na pęknięcia zmęczeniowe, które mogłyby doprowadzić do katastrofalnego uszkodzenia samolotu.”;

3)	w załączniku I (część-26) wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 26 luty 2021 r., z wyjątkiem pkt 4 załącznika II, który stosuje się od dnia 26 sierpnia 2023 r..

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/640 z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie dodatkowych specyfikacji zdatności do lotu dla danego rodzaju operacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 965/2012 (Dz.U. L 106 z 24.4.2015, s. 18).

(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1321/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zatwierdzeń udzielanych organizacjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania (Dz.U. L 362 z 17.12.2014, s. 1).

(4) Opinia 12/2016: Struktury starzejących się statków powietrznych.

(5) Opinia 04/2019: Zmniejszenie liczby przypadków wypadnięcia z drogi startowej oraz przedziały klasy D.

ZAŁĄCZNIK I

W lit. d) w punkcie M.A.302 załącznika I (część M) do rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 dodaje się ppkt 3 w brzmieniu:

„3)	mającymi zastosowanie przepisami załącznika I (część-26) do rozporządzenia (UE) 2015/640.”.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku I (część-26) do rozporządzenia Komisji (UE) 2015/640 wprowadza się następujące zmiany:

spis treści otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Część-26

DODATKOWE SPECYFIKACJE ZDATNOŚCI DO LOTU W ODNIESIENIU DO OPERACJI

SPIS TREŚCI

PODCZĘŚĆ A — POSTANOWIENIA OGÓLNE

26.10

26.10 Właściwy organ

26.20

Wyposażenie tymczasowo niedziałające

26.30

Wykazanie zgodności

PODCZĘŚĆ B — DUŻE SAMOLOTY

26.50

Fotele, koje, pasy bezpieczeństwa i uprzęże

26.60

Lądowanie awaryjne – warunki dynamiczne

26.100

Położenie wyjść awaryjnych

26.105

Dostęp do wyjść awaryjnych

26.110

Oznakowania wyjść awaryjnych

26.120

Oświetlenie awaryjne wnętrza i jego działanie

26.150

Wnętrza przedziałów

26.155

Palność wykładzin przedziałów ładunkowych

26.156

Materiały do izolacji termicznej lub akustycznej

26.157

Przekształcenie przedziałów klasy D

26.160

Zabezpieczenie pożarowe toalet

26.170

Gaśnice

26.200

Ostrzeganie dźwiękowe podwozia

26.205

Systemy ostrzegania i informacji o przekroczeniu drogi startowej

26.250

Działanie systemów drzwi kabiny załogi lotniczej – pojedyncza niesprawność

26.300

Program trwałej integralności strukturalnej starzejących się samolotów – wymagania ogólne

26.301

Plan zapewnienia zgodności dla posiadaczy ograniczonych certyfikatów typu

26.302

Zmęczenie i ocena tolerancji na uszkodzenia

26.303

Ograniczenia ważności

26.304

Program zapobiegania i kontroli korozji

26.305

Okres ważności programu trwałej integralności strukturalnej

26.306

Krytyczna pod względem zmęczeniowym struktura podstawowa

26.307

Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla zmian wprowadzonych w strukturze krytycznej pod względem zmęczeniowym

26.308

Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla wykonanych napraw struktury krytycznej pod względem zmęczeniowym

26.309

Wytyczne dotyczące oceny napraw

26.330

Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla istniejących uzupełniających certyfikatów typu, innych wprowadzonych poważnych zmian i wykonanych napraw mających wpływ na te zmiany lub uzupełniające certyfikaty typu

26.331

Plan zapewnienia zgodności dla posiadaczy uzupełniających certyfikatów typu

26.332

Identyfikacja zmian mających wpływ na strukturę krytyczną pod względem zmęczeniowym

26.333

Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla uzupełniających certyfikatów typu i napraw dotyczących tych uzupełniających certyfikatów typu, zatwierdzonych w dniu 1 września 2003 r. lub później

26.334

Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla uzupełniających certyfikatów typu oraz innych zmian i związanych z nimi napraw, zatwierdzonych przed dniem 1 września 2003 r.

26.370

Zadania zapewniania ciągłej zdatności do lotu i program obsługi technicznej statku powietrznego

PODCZĘŚĆ C – DUŻE ŚMIGŁOWCE

26.400

Gaśnice

Dodatek I – Wykaz modeli samolotów nieobjętych niektórymi przepisami załącznika I (część-26);

;

pkt 26.10 otrzymuje brzmienie:

„26.10 Właściwy organ

Do celów niniejszego załącznika właściwym organem, któremu operatorzy muszą wykazać zgodność statku powietrznego, którego projekt uzyskał już certyfikat, z wymaganiami niniejszego załącznika, jest organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym operator ma główne miejsce prowadzenia działalności.

Do celów niniejszego załącznika właściwym organem, któremu posiadacze certyfikatów typu, ograniczonych certyfikatów typu, uzupełniających certyfikatów typu, zatwierdzeń zmian i projektów napraw muszą wykazać zgodność istniejących certyfikatów typu, ograniczonych certyfikatów typu, uzupełniających certyfikatów typu, zatwierdzeń zmian i projektów naprawy z wymaganiami niniejszego załącznika, jest Agencja.”;

w pkt 26.30 wprowadza się następujące zmiany:

lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

„a)

Zgodnie z art. 76 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1139 Agencja wydaje specyfikacje certyfikacyjne jako standardowy sposób wykazania zgodności z niniejszym załącznikiem. Specyfikacje certyfikacyjne muszą być dostatecznie szczegółowe i konkretne, aby wskazać warunki, które muszą zostać spełnione, by mogła zostać wykazana zgodność z wymaganiami niniejszego załącznika.

Operatorzy i posiadacze certyfikatu typu, ograniczonego certyfikatu typu, uzupełniającego certyfikatu typu lub zatwierdzenia projektu zmiany i naprawy mogą wykazać zgodność z wymaganiami niniejszego załącznika, wykazując zgodność z dowolnym z poniższych:

(i)	specyfikacją wydaną przez Agencję na podstawie niniejszego punktu lit. a) lub równoważną specyfikacją certyfikacyjną wydaną przez Agencję zgodnie z pkt 21.B.70 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012;

(ii)	normami technicznymi zapewniającymi równoważny poziom bezpieczeństwa co środki zawarte w tych specyfikacjach certyfikacyjnych.”;

dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)

Posiadacze certyfikatu typu, ograniczonego certyfikatu typu, uzupełniającego certyfikatu typu lub zatwierdzenia projektu zmiany i naprawy udostępniają każdemu znanemu operatorowi statków powietrznych wszelkie zmiany Instrukcji zapewnienia ciągłej zdatności do lotu, które są wymagane do wykazania zgodności z niniejszym załącznikiem. Do celów niniejszego rozporządzenia Instrukcje zapewnienia ciągłej zdatności do lotu obejmują również inspekcje tolerancji na uszkodzenia (DTI), wytyczne dotyczące oceny napraw (REG), referencyjny program zapobiegania i kontroli korozji (CPCP), a także wykaz struktur krytycznych pod względem zmęczeniowym (FCS) i sekcji dotyczących ograniczeń zdatności do lotu (ALS).”;

dodaje się pkt 26.157 w brzmieniu:

„26.157 Przekształcenie przedziałów klasy D

Operatorzy dużych samolotów użytkowanych w zarobkowym transporcie lotniczym, którym wydano certyfikat typu w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później, zapewniają, by:

a)	w przypadku samolotów, których eksploatacja obejmuje przewóz pasażerów, każdy przedział ładunkowy lub bagażowy klasy D, niezależnie od objętości, był zgodny ze specyfikacjami certyfikacyjnymi mającymi zastosowanie do przedziału klasy C;

b)	w przypadku samolotów, których eksploatacja obejmuje wyłącznie przewóz ładunków, każdy przedział ładunkowy lub bagażowy klasy D, niezależnie od objętości, był zgodny ze specyfikacjami certyfikacyjnymi mającymi zastosowanie do przedziału klasy C albo do przedziału klasy E.”;

dodaje się pkt 26.205 w brzmieniu:

„26.205 Systemy ostrzegania i informacji o przekroczeniu drogi startowej

Operatorzy dużych samolotów użytkowanych w zarobkowym transporcie lotniczym zapewniają, aby każdy samolot, w odniesieniu do którego pierwsze indywidualne świadectwo zdatności do lotu wydano w dniu 1 stycznia 2025 r. lub później, był wyposażony w system ostrzegania i informacji o przekroczeniu drogi startowej.

System ten musi być zaprojektowany w sposób pozwalający na zmniejszenie ryzyka wypadnięcia z drogi startowej przez wyjechanie wzdłuż osi podczas lądowania dzięki ostrzeganiu załogi lotniczej, podczas lotu i na ziemi, w przypadku gdy samolot może nie być w stanie zatrzymać się na odcinku dostępnym do końca drogi startowej.”;

Dodaje się pkt 26.300, 26.301, 26.302, 26.303, 26.304, 26.305, 26.306, 26.307, 26.308, 26.309, 26.330, 26.331, 26.332, 26.333, 26.334 i 26.370 w brzmieniu:

„26.300 Program trwałej integralności strukturalnej starzejących się samolotów – wymagania ogólne

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, w odniesieniu do którego wniosek o certyfikat typu złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r., opracowuje program trwałej integralności strukturalnej dla struktur starzejących się samolotów, który spełnia wymagania określone w pkt 26.301–26.309.

Lit. a) nie ma zastosowania do modeli samolotów, dla których certyfikat typu wydano przed dniem 26 lutego 2021 r. i które spełniają jeden z następujących warunków:

(i)	są wymienione w tabeli A.1 w dodatku 1 do niniejszego załącznika;

(ii)	nie są eksploatowane po dniu 26 lutego 2021 r.;

(iii)

nie zostały certyfikowane do celów operacji cywilnych z ładunkiem użytkowym lub pasażerami;

(iv)

wydano na nie ograniczony certyfikat typu przed dniem 26 lutego 2021 r. zgodnie z wymaganiami dotyczącymi tolerancji na uszkodzenia, pod warunkiem że nie są użytkowane po osiągnięciu 75 % projektowego okresu eksploatacji i są wykorzystywane głównie do wsparcia operacji produkcyjnych posiadaczy homologacji typu;

(v)	wydano na nie ograniczony certyfikat typu i zostały zaprojektowane głównie do gaszenia pożarów.

Wyjątki przewidziane w lit. b) ppkt (ii)–(v) stosuje się jedynie po przedłożeniu Agencji przez posiadacza certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przed dniem 27 maja 2021 r. do zatwierdzenia wykazu identyfikującego typ i modele samolotu, zmiany lub numery seryjne wraz z informacjami uzasadniającymi umieszczenie danego samolotu w wykazie.

Do modeli samolotów, dla których pierwszy certyfikat typu wydano przed dniem 26 lutego 2021 r. i w odniesieniu do których wprowadzona zmiana lub wykonana naprawa nie została wdrożona w żadnym samolocie będącym w eksploatacji w dniu 26 lutego 2022 r., lub później; pkt 26.307 lit. a) ppkt (ii) oraz lit. a) ppkt (iii) i pkt 26.308 lit. a) ppkt (ii) nie mają zastosowania, jeżeli przed dniem 26 lutego 2022 r. posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedłoży Agencji do zatwierdzenia wykaz wszystkich zmian i napraw.

26.301 Plan zapewnienia zgodności dla posiadaczy ograniczonych certyfikatów typu

(i)	opracowuje plan zgodności w zakresie trwałej integralności strukturalnej, w którym opisuje planowane wykazanie zgodności z wymaganiami określonymi w pkt 26.302–26.309;

(ii)	przedkłada Agencji plan zgodności w zakresie trwałej integralności strukturalnej, o którym mowa w ppkt (i), przed dniem 27 maja 2021 r. do zatwierdzenia.

Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c):

(i)	opracowuje plan zgodności w zakresie trwałej integralności strukturalnej, w którym opisuje planowane wykazanie zgodności z wymaganiami określonymi w pkt 26.303–26.306;

(ii)	przedkłada Agencji plan zgodności w zakresie trwałej integralności strukturalnej, o którym mowa w ppkt (i), przed dniem 27 maja 2021 r. lub przed wydaniem certyfikatu, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, do zatwierdzenia.

26.302 Zmęczenie i ocena tolerancji na uszkodzenia

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, certyfikowanego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, w odniesieniu do którego wniosek o certyfikat typu złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r., przeprowadza ocenę zmęczenia i tolerancji na uszkodzenia struktury samolotu oraz opracowuje inspekcję tolerancji na uszkodzenia, która pozwoli uniknąć katastroficznych uszkodzeń spowodowanych zmęczeniem przez cały okres eksploatacji samolotu.

Jeżeli dokumentacja opisująca inspekcję tolerancji na uszkodzenia, o której mowa w lit. a), została już zatwierdzona przez Agencję zgodnie z załącznikiem I (część 21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012, posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada tę dokumentację Agencji przed dniem 26 lutego 2023 r. do zatwierdzenia.

26.303 Ograniczenia ważności

(i)	określa ograniczenia ważności (LOV) i włącza je do zmienionej ALS;

(ii)

określa dotychczasowe i nowe czynności w zakresie obsługi technicznej, od których zależą ograniczenia ważności, oraz opracowuje informacje o usługach niezbędne operatorom do realizacji tych czynności w zakresie obsługi technicznej i przekazuje Agencji informacje o usługach w odniesieniu do czynności w zakresie obsługi technicznej zgodnie z wiążącym harmonogramem uzgodnionym z agencją.

Konfiguracje struktury samolotów, które należy ocenić na potrzeby ustalenia ograniczeń ważności, obejmują wszystkie warianty modeli i instrumenty zatwierdzone w ramach certyfikatu typu przed dniem 26 lutego 2021 r. oraz wszystkie zmiany strukturalne i modyfikacje konfiguracji struktury tych samolotów wymagane na mocy dyrektywy zdatności do lotu wydanej przed dniem 26 lutego 2021 r.

Na zasadzie odstępstwa od lit. a) ppkt (ii) posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym nie jest zobowiązany do opracowania i przedłożenia Agencji informacji na temat usług w zakresie czynności obsługi technicznej mających zastosowanie do modelu samolotu, który nie będzie wykorzystywany po planowanej dacie przedłożenia informacji o usługach w ramach tej obsługi technicznej. Aby zastosować ten wyjątek, posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu informuje Agencję nie później niż w dniu, w którym model samolotu zostaje wycofany z eksploatacji.

Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji do zatwierdzenia opracowane zgodnie z lit. a) zmiany sekcji dotyczącej ograniczeń zdolności do lotu, o których mowa w tym ustępie, wraz z wiążącym harmonogramem, przed upływem terminów określonych w ppkt (i)–(iii):

(i)	26 sierpnia 2022 r. w odniesieniu do struktury krytycznej pod względem zmęczeniowym, której podstawa certyfikacji nie obejmuje oceny tolerancji na uszkodzenia;

(ii)	26 lutego 2026 r. w odniesieniu do struktury samolotu, która w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia zmieniającego była przedmiotem trwającego pełnego badania zmęczeniowego;

(iii)

26 lutego 2025 r. w odniesieniu do wszystkich innych struktur samolotu.

Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), dla dużego samolotu z napędem turbinowym o maksymalnej masie startowej powyżej 34 019 kg (75 000 lbs):

(i)	określa ograniczenia ważności i włącza je do sekcji dotyczącej ograniczeń zdolności do lotu;

(ii)

Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), przedkłada Agencji do zatwierdzenia ograniczenia ważności określone zgodnie z lit. c) i sekcję dotyczącą ograniczeń zdatności do lotu, o której mowa w tej literze, wraz z wiążącym harmonogramem.

Z obowiązków, o których mowa w lit. d), należy wywiązać się w następujących terminach:

(i)	przed datą zatwierdzoną przez Agencję w planie wnioskodawcy ubiegającego się o przeprowadzenie testów i analiz każdej struktury samolotu, w odniesieniu do której wymagane jest przeprowadzenie nowych pełnych badań zmęczeniowych, aby pomóc w ustanowieniu ograniczeń ważności;

(ii)	przed dniem 26 lutego 2025 r. w odniesieniu do wszystkich innych struktur samolotu.

26.304 Program zapobiegania i kontroli korozji

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, w odniesieniu do którego wniosek o certyfikat typu złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r., zobowiązany jest do opracowania referencyjnego programu zapobiegania i kontroli korozji.

Jeżeli podstawowy program zapobiegania i kontroli korozji, o którym mowa w lit. a), został już zatwierdzony przez Agencję zgodnie z pkt 21.A.3B lit. c) ppkt 1 załącznika 1 do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 lub w zatwierdzonym przez Agencję sprawozdaniu rady kontroli obsługi technicznej, posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji program zapobiegania i kontroli korozji przed dniem 26 lutego 2023 r. do zatwierdzenia.

c)	Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c) dla dużego samolotu z napędem turbinowym, zobowiązany jest do opracowania referencyjnego programu zapobiegania i kontroli korozji przed wydaniem certyfikatu typu.

26.305 Okres ważności programu trwałej integralności strukturalnej

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, w odniesieniu do którego wniosek o certyfikat typu złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r., opracowuje i wdraża proces zapewniający zachowanie ważności programu trwałej integralności strukturalnej przez cały okres eksploatacji samolotu, z uwzględnieniem doświadczenia eksploatacyjnego i bieżących operacji.

Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji opis procesu, o którym mowa w lit. a), przed dniem 26 lutego 2023 r. do zatwierdzenia. Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu wdraża ten proces w ciągu 6 miesięcy od jego zatwierdzenia przez Agencję.

Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), dla dużego samolotu z napędem turbinowym, opracowuje i wdraża proces zapewniający zachowanie ważności programu trwałej integralności strukturalnej przez cały okres eksploatacji samolotu, z uwzględnieniem doświadczenia eksploatacyjnego i bieżących operacji. Przedkłada Agencji opis procesu przed dniem 26 lutego 2023 r. lub przed wydaniem certyfikatu, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, do zatwierdzenia, i wdraża ten proces w ciągu 6 miesięcy od jego zatwierdzenia przez Agencję.

26.306 Krytyczna pod względem zmęczeniowym struktura podstawowa

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, w odniesieniu do którego wniosek o certyfikat typu złożono przed dniem 1 stycznia 2019 r., certyfikowanego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, identyfikuje krytyczne pod względem zmęczeniowym struktury podstawowe (FCBS) dla wszystkich wariantów modeli samolotu i instrumentów objętych certyfikatem typu lub ograniczonym certyfikatem typu i sporządza ich wykaz.

b)	Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji wykaz struktur, o których mowa w lit. a), przed dniem 26 sierpnia 2021 r. do zatwierdzenia.

c)	Po zatwierdzeniu przez Agencję wykazu, o którym mowa w lit. a), posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu, udostępnia ten wykaz podmiotom i osobom, które są zobowiązane do spełnienia wymogów pkt 26.330 i 26.370.

Wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), dla dużego samolotu z napędem turbinowym, który ma być certyfikowany do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, identyfikuje krytyczne pod względem zmęczeniowym struktury podstawowe (FCBS) dla wszystkich wariantów modeli samolotu i instrumentów objętych certyfikatem typu lub ograniczonym certyfikatem typu i sporządza ich wykaz. Przedkłada Agencji wykaz tych struktur przed dniem 26 sierpnia 2021 r. lub przed wydaniem certyfikatu, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, do zatwierdzenia.

e)	Po zatwierdzeniu przez Agencję wykazu, o którym mowa w lit. d), wnioskodawca ubiegający się o certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c), udostępnia ten wykaz podmiotom i osobom, które są zobowiązane do spełnienia wymogów pkt 26.370.

26.307 Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla zmian wprowadzonych w strukturze krytycznej pod względem zmęczeniowym

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, uprawniającego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, w odniesieniu do krytycznej pod względem zmęczeniowym struktury zmodyfikowanej (FCMS) i zmian wprowadzonych do dnia 26 lutego 2021 r.:

(i)	dokonuje przeglądu zmian wprowadzonych w projekcie (modyfikacji projektu) i identyfikuje wszystkie zmiany, które mają wpływ na krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę podstawową (FCBS), zidentyfikowaną zgodnie z pkt 26.306;

(ii)	w odniesieniu do każdej zmiany zidentyfikowanej zgodnie z lit. a) ppkt (i) identyfikuje wszelkie związane z nią krytyczne pod względem zmęczeniowym struktury zmodyfikowane;

(iii)

w odniesieniu do każdej zmiany zidentyfikowanej zgodnie z lit. a) ppkt (i) przeprowadza się ocenę tolerancji na uszkodzenia oraz opracowuje i dokumentuje związane z nią inspekcje tolerancji na uszkodzenia.

b)	Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji wykaz krytycznych pod względem zmęczeniowym struktur zmodyfikowanych, o których mowa w lit. a) ppkt (ii), przed dniem 26 lutego 2022 r. do zatwierdzenia.

c)	Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przekazuje Agencji dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia, w tym inspekcje tolerancji na uszkodzenia, wynikające z oceny przeprowadzonej zgodnie z lit. a) ppkt (iii) przed dniem 26 sierpnia 2022 r. do zatwierdzenia.

Po zatwierdzeniu przez Agencję wykazu krytycznych pod względem zmęczeniowym struktur zmodyfikowanych, przedłożonego zgodnie z lit. b), posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu udostępnia ten wykaz podmiotom i osobom, które są zobowiązane do spełnienia wymogów pkt 26.330 i 26.370.

26.308 Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla wykonanych napraw struktury krytycznej pod względem zmęczeniowym

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, uprawniającego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, w odniesieniu do opublikowanych napraw przeprowadzonych do dnia 26 lutego 2021 r.;

(i)	dokonuje przeglądu danych dotyczących napraw i identyfikuje każdą naprawę ujętą w danych, która ma wpływ na krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę podstawową i krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę zmodyfikowaną, określone zgodnie z pkt 26.306 lit. a) i pkt 26.307 lit. a) ppkt (ii);

(ii)	przeprowadza ocenę tolerancji na uszkodzenia w odniesieniu do każdej naprawy określonej zgodnie z lit. a) ppkt (i), chyba że przeprowadzono ją wcześniej.

Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia, w tym inspekcję tolerancji na uszkodzenia, wynikające z oceny przeprowadzonej zgodnie z lit. a) ppkt (ii) przed dniem 26 maja 2022 r. do zatwierdzenia, chyba że zostały już zatwierdzone zgodnie z pkt 21.A.435 lit. b) ppkt 2 załącznika I (część-21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 przed dniem 26 sierpnia 2022 r.

26.309 Wytyczne dotyczące oceny napraw

Posiadacz wydanego w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu dla dużego samolotu z napędem turbinowym, uprawniającego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, w przypadku gdy certyfikat typu lub ograniczony certyfikat typu wydano przed dniem 11 stycznia 2008 r., opracowuje wytyczne dotyczące oceny napraw (REG), ustalając:

(i)	proces przeprowadzania badań na samolocie, którego to dotyczy, umożliwiający identyfikację i dokumentację wszystkich istniejących napraw mających wpływ na strukturę krytyczną pod względem zmęczeniowym określoną zgodnie z pkt 26.306 lit. a) i pkt 26.307 lit. a) ppkt (ii);

(ii)	proces, który umożliwia operatorom zaliczenie inspekcji tolerancji na uszkodzenia w odniesieniu do napraw określonych zgodnie z lit. a) ppkt (i);

(iii)

harmonogram realizacji, który określa ramy czasowe przeprowadzenia badań samolotów, zaliczenia inspekcji tolerancji na uszkodzenia oraz ich włączenia do programu obsługi technicznej operatora samolotu.

b)	Posiadacz certyfikatu typu lub ograniczonego certyfikatu typu przedkłada Agencji wytyczne dotyczące oceny napraw, opracowane zgodnie z lit. a), przed dniem 26 lutego 2023 r. do zatwierdzenia.

26.330 Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla istniejących uzupełniających certyfikatów typu, innych wprowadzonych poważnych zmian i wykonanych napraw mających wpływ na te zmiany lub uzupełniające certyfikaty typu

Posiadacz uzupełniającego certyfikatu typu wydanego przed 26 lutego 2021 r. w przypadku poważnej zmiany lub posiadacz zatwierdzenia poważnej zmiany uznanej za zatwierdzoną zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 748/2012, w odniesieniu do dużych samolotów certyfikowanych w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później i uprawniającego do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub co najmniej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, wspierają operatorów zobowiązanych do przestrzegania przepisów pkt 26.370 lit. a) ppkt (ii), korygując negatywne skutki tych zmian i związanych z nimi napraw dla struktury samolotu i spełniają wymagania określone w pkt 26.331–26.334.

Lit. a) nie ma zastosowania do poważnych zmian i napraw modeli samolotów certyfikowanych po raz pierwszy przed dniem 26 lutego 2021 r., jeżeli dany model samolotu spełnia jeden z następujących warunków:

(i)	został wymieniony w tabeli A.1 w dodatku 1;

(ii)	nie jest eksploatowany po dniu 26 lutego 2021 r.;

(iii)

nie został certyfikowany do celów operacji cywilnych z ładunkiem użytkowym lub pasażerami;

(iv)

posiada ograniczony certyfikat typu i uzyskał certyfikację zgodnie z wymaganiami dotyczącymi tolerancji na uszkodzenia, pod warunkiem że nie jest użytkowany po osiągnięciu 75 % projektowego okresu eksploatacji i jest wykorzystywany głównie do wsparcia operacji produkcyjnych posiadaczy ograniczonych certyfikatów typu;

(v)	wydano na niego ograniczony certyfikat typu i został zaprojektowany głównie do gaszenia pożarów;

c)	Lit. a) nie ma zastosowania do poważnych zmian i napraw samolotu certyfikowanego po raz pierwszy przed dniem 26 lutego 2021 r., jeżeli zmiany lub naprawy nie zostały ani nie zostaną wprowadzone w żadnym samolocie eksploatowanym w dniu 26 sierpnia 2022 r. lub później.

Wyjątki, o których mowa w lit. b) ppkt (ii)–(v) i lit. c), mają zastosowanie dopiero po przedłożeniu przez posiadacza Agencji do zatwierdzenia wykazu zmian, które mają wpływ na krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę podstawową, wraz z informacjami uzasadniającymi umieszczenie każdej zmiany w wykazie, przed dniem 26 lutego 2022 r. do zatwierdzenia.

26.331 Plan zapewnienia zgodności dla posiadaczy uzupełniających certyfikatów typu

Posiadacz zatwierdzenia zmiany:

a)	opracowuje plan zgodności, który spełnia wymagania określone w pkt 26.332–26.334;

b)	przedkłada Agencji plan zgodności, o którym mowa w lit. a), przed dniem 25 sierpnia 2021 r. do zatwierdzenia.

26.332 Identyfikacja zmian mających wpływ na strukturę krytyczną pod względem zmęczeniowym

Posiadacz zatwierdzenia zmiany:

(i)	dokonuje przeglądu zmian i identyfikuje te zmiany, które mają wpływ na krytyczną pod względem zmęczeniowym strukturę podstawową;

(ii)	w odniesieniu do każdej zmiany określonej zgodnie z lit. a) ppkt (i) identyfikuje wszelkie związane z nią krytyczne pod względem zmęczeniowym struktury zmodyfikowane;

(iii)

identyfikuje opublikowane naprawy mające wpływ na każdą zmianę określoną zgodnie z lit. a) ppkt (i).

Posiadacz zatwierdzenia zmiany, które wydano w dniu 1 września 2003 r. lub później, opracowuje i przedkłada Agencji wykaz zmian i krytycznych pod względem zmęczeniowym struktur zmodyfikowanych, określonych zgodnie z lit. a) ppkt (i) oraz (ii), przed dniem 26 lutego 2022 r. do zatwierdzenia, a po zatwierdzeniu przez Agencję udostępnia ten wykaz osobom i podmiotom, które są zobowiązane do spełnienia wymogów pkt 26.370 lit. b) ppkt (ii).

Posiadacz zatwierdzenia zmiany, które wydano przed dniem 1 września 2003 r.:

(i)	opracowuje i przedkłada Agencji wykaz zmian określonych zgodnie z lit. a) ppkt (i) przed dniem 26 lutego 2022 r. do zatwierdzenia;

(ii)

na wniosek operatora zobowiązanego do spełnienia wymogów pkt 26.370 lit. a) ppkt (ii) – w odniesieniu do danej zmiany, identyfikuje i sporządza wykaz wszelkich krytycznych pod względem zmęczeniowym struktur zmodyfikowanych związanych z tą zmianą i przedkłada te dane do zatwierdzenia Agencji w terminie 12 miesięcy od daty wniosku operatora;

(iii)

po zatwierdzeniu wszelkich danych przedłożonych zgodnie z lit. c) ppkt (i) oraz (ii) udostępnia te dane osobom i podmiotom, które są zobowiązane do spełnienia wymogów pkt 26.370 lit. b) ppkt (ii).

26.333 Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla uzupełniających certyfikatów typu i napraw dotyczących uzupełniających certyfikatów typu zatwierdzonych w dniu 1 września 2003 r. lub później

Posiadacz zatwierdzenia zmiany, które wydano w dniu 1 września 2003 r. lub później:

(i)	w odniesieniu do zmian i opublikowanych napraw określonych zgodnie z pkt 26.332 lit. a) ppkt (i) oraz (iii) przeprowadza ocenę tolerancji na uszkodzenia;

(ii)	opracowuje i dokumentuje odpowiednią inspekcję tolerancji na uszkodzenia, chyba że została już przeprowadzona.

Posiadacz zatwierdzenia zmiany przedkłada Agencji dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia uzyskane z oceny tolerancji na uszkodzenia przeprowadzonej zgodnie z lit. a) ppkt (i) przed dniem 26 lutego 2023 r. do zatwierdzenia, chyba że zostały już zatwierdzone zgodnie z pkt 21.B.111 załącznika I (część-21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012.

Na zasadzie odstępstwa od lit. b), w przypadku zmian, w odniesieniu do których w ramach certyfikacji nie obowiązuje wymóg oceny tolerancji na uszkodzenia, posiadacz zatwierdzenia zmiany określonego w lit. a) przekazuje Agencji do zatwierdzenia dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia uzyskane z oceny tolerancji na uszkodzenia przeprowadzonej zgodnie z lit. a), w późniejszym z następujących terminów:

(i)	przed rozpoczęciem eksploatacji samolotu z taką wprowadzoną zmianą zgodnie z załącznikiem IV (część CAT) do rozporządzenia (UE) nr 965/2012 (*); lub

(ii)	przed dniem 26 lutego 2023 r.

26.334 Dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia dla uzupełniających certyfikatów typu oraz innych zmian i związanych z nimi napraw, zatwierdzonych przed dniem 1 września 2003 r.

Posiadacz zatwierdzenia zmiany, które wydano przed dniem 1 września 2003 r.:

(i)	w odniesieniu do zmian i opublikowanych napraw określonych zgodnie z pkt 26.332 lit. a) ppkt (i) oraz (ii) przeprowadza ocenę tolerancji na uszkodzenia;

(ii)	opracowuje i dokumentuje odpowiednią inspekcję tolerancji na uszkodzenia, chyba że została już przeprowadzona.

Posiadacz zatwierdzenia zmiany przekazuje Agencji do zatwierdzenia dane dotyczące tolerancji na uszkodzenia uzyskane z oceny przeprowadzonej zgodnie z lit. a) ppkt (i), w późniejszym z następujących terminów:

(i)	przed rozpoczęciem eksploatacji samolotu z taką wprowadzoną zmianą zgodnie z załącznikiem IV (część CAT) do rozporządzenia (UE) nr 965/2012; lub

(ii)	przed dniem 26 lutego 2023 r.

26.370 Zadania zapewniania ciągłej zdatności do lotu i program obsługi technicznej statku powietrznego

Operatorzy lub właściciele dużych samolotów z napędem turbinowym certyfikowanych w dniu 1 stycznia 1958 r. lub później zapewniają ciągłą zdatność do lotu struktur starzejących się samolotów, opracowując program obsługi technicznej statku powietrznego przewidziany w pkt M.A.302 załącznika I (część M) do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1321/2014 (**) który obejmuje:

(i)	dla samolotów certyfikowanych do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub powyżej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, zatwierdzony program inspekcji tolerancji na uszkodzenia;

(ii)

dla samolotów eksploatowanych zgodnie z załącznikiem IV (część CAT) do rozporządzenia (UE) nr 965/2012, certyfikowanych do przewozu co najmniej 30 pasażerów lub powyżej 3 402 kg (7 500 lbs) ładunku użytkowego, środki ograniczania niekorzystnego wpływu napraw i modyfikacji na strukturę krytyczną pod względem zmęczeniowym oraz na inspekcje przewidziane w lit. a) ppkt (i);

(iii)

dla samolotów o certyfikowanej maksymalnej masie startowej (MTOW) powyżej 34 019 kg (75 000 lbs), zatwierdzone ograniczenia ważności;

(iv)	program zapobiegania i kontroli korozji.

Do obowiązków, o których mowa w lit. a), zastosowanie mają następujące terminy:

(i)	przegląd programu obsługi technicznej statku powietrznego pod kątem spełnienia wymagań określonych w lit. a) ppkt (i), (ii) oraz (iv) przeprowadza się przed dniem 26 lutego 2024 r. lub przed eksploatacją samolotu, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;

(ii)

przegląd programu obsługi technicznej statku powietrznego pod kątem spełnienia wymagań określonych w lit. a) pkt (iii) przeprowadza się przed dniem 26 sierpnia 2021 r. lub 6 miesięcy po publikacji ograniczenia ważności lub przed eksploatacją samolotu, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

W odniesieniu do modelu samolotu certyfikowanego po raz pierwszy przed dniem 26 lutego 2021 r., który:

(i)	nie jest eksploatowany po dniu 26 lutego 2024 r., nie stosuje się lit. a) ppkt (i), (ii) oraz (iv);

(ii)	nie jest eksploatowany po dniu 26 sierpnia 2021 r., nie stosuje się lit. a) ppkt (iii);

(iii)

jest objęty ograniczonym certyfikatem typu wydanym przed dniem 26 lutego 2021 r. zgodnie z wymaganiami dotyczącymi tolerancji na uszkodzenia, pod warunkiem że nie jest użytkowany po osiągnięciu 75 % projektowego okresu eksploatacji i jest wykorzystywany głównie do wsparcia operacji produkcyjnych posiadaczy homologacji typu, nie stosuje się lit. a) ppkt (i), (ii) oraz (iv).

d)	W odniesieniu do modelu samolotu z ograniczonym certyfikatem typu wydanym przed 26 lutego 2021 r., którego głównym celem jest gaszenie pożarów, nie stosuje się lit. a) ppkt (i) oraz lit. a) ppkt (ii).

(*) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 296 z 25.10.2012, s. 1)."

(**) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1321/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zatwierdzeń udzielanych organizacjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania (Dz.U. L 362 z 17.12.2014, s. 1).”,"

dodaje się dodatek 1 w brzmieniu:

„Dodatek 1

Wykaz modeli samolotów nieobjętych niektórymi przepisami załącznika I (część-26)

Tabela A.1

Posiadacz certyfikatu typu	Typ	Modele	Przepisy załącznika I (część-26), które NIE mają zastosowania
Boeing Company	707	Wszystkie	26.301 do 26.334
Boeing Company	720	Wszystkie	26.301 do 26.334
Boeing Company	DC-10	DC-10-10 DC-10-30 DC-10-30F	26.301 do 26.334
Boeing Company	DC-8	Wszystkie	26.301 do 26.334
Boeing Company	DC-9	DC-9-11, DC-9-12, DC-9-13, DC-9-14,DC-9-15, DC-9-15F, DC-9-21, DC-9-31,DC-9-32, DC-9-32 (VC-9C), DC-9-32F,DC-9-32F (C-9 A, C-9B), DC-9-33F, DC-9-34, DC-9-34F, DC-9-41, DC-9-51	26.301 do 26.334
Boeing Company	MD-90	MD-90-30	26.301 do 26.334
FOKKER SERVICES B.V.	F27	Model 100, 200, 300, 400, 500, 600, 700	26.301 do 26.334
FOKKER SERVICES B.V.	F28	Model 1000, 1000C, 2000, 3000, 3000C, 3000R, 3000RC, 4000	26.301 do 26.334
GULFSTREAM AEROSPACE CORPORATION	G-159	G-159 (Gulfstream I)	26.301 do 26.334
GULFSTREAM AEROSPACE CORPORATION	G-II_III_IV_V	G-1159 A (GIII) G-1159B (GIIB) G-1159 (GII)	26.301 do 26.334
KELOWNA FLIGHTCRAFT LTD.	CONVAIR 340/440	440	26.301 do 26.334
LEARJET INC.	Learjet 24/25/31/36/35/55/60	24,24 A,24B,24B-A,24D, 24D-A,24F,24F-A,25,25B,25C,25D,25F	26.301 do 26.334
LOCKHEED MARTIN CORPORATION	1329	Wszystkie	26.301 do 26.334
LOCKHEED MARTIN CORPORATION	188	Wszystkie	26.301 do 26.334
LOCKHEED MARTIN CORPORATION	382	382, 382B, 382E, 382F, 382G	26.301 do 26.334
LOCKHEED MARTIN CORPORATION	L-1011	Wszystkie	26.301 do 26.334
PT. DIRGANTARA INDONESIA	CN-235	Wszystkie	26.301 do 26.334
SABRELINER CORPORATION	NA-265	NA-265-65	26.301 do 26.334
VIKING AIR LIMITED	SD3	SD3-30 Sherpa SD3 Sherpa	26.301 do 26.334
VIKING AIR LIMITED	DHC-7	Wszystkie	26.301 do 26.334
VIKING AIR LIMITED	CL-215	CL-215-6B11	26.301 do 26.334
TUPOLEV PUBLIC STOCK COMPANY	TU-204	204-120CE	26.301 do 26.334

6.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/32

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1161

z dnia 4 sierpnia 2020 r.

ustanawiająca listę obserwacyjną substancji do celów monitorowania obejmującego całą Unię w zakresie polityki wodnej na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 5205)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środowiskowych norm jakości w dziedzinie polityki wodnej, zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy Rady 82/176/EWG, 83/513/EWG, 84/156/EWG, 84/491/EWG i 86/280/EWG oraz zmieniającą dyrektywę 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jej art. 8b ust. 5 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 8b ust. 1 dyrektywy 2008/105/WE przewidziano ustanowienie listy obserwacyjnej substancji, w odniesieniu do których gromadzone mają być dane z monitorowania obejmującego całą Unię, w celu wspierania przyszłych działań w zakresie szeregowania według priorytetów zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2). Pierwsza taka lista obserwacyjna miała wskazywać – w odniesieniu do każdej substancji – matryce do monitorowania oraz możliwe metody analizy niepowodujące nadmiernych kosztów.

(2)

Substancje, które mają zostać umieszczone na liście obserwacyjnej, muszą być wybierane spośród tych, w przypadku których dostępne informacje wskazują, że mogą one na poziomie Unii stanowić znaczne ryzyko dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem, lecz w przypadku których dane z monitorowania są niewystarczające do określenia rzeczywistego ryzyka. Możliwość umieszczenia na liście obserwacyjnej powinna dotyczyć substancji wysoce toksycznych stosowanych w wielu państwach członkowskich i uwalnianych do środowiska wodnego, lecz nie poddawanych monitorowaniu lub monitorowanych rzadko. W takim procesie selekcji należy uwzględnić informacje wyszczególnione w art. 8b ust. 1 lit. a)–e) dyrektywy 2008/105/WE, szczególną uwagę poświęcając nowym substancjom zanieczyszczającym.

(3)

Monitorowanie substancji znajdujących się na liście obserwacyjnej powinno doprowadzić do wygenerowania wysokiej jakości danych dotyczących stężeń tych substancji w środowisku wodnym; dane te powinny nadawać się do wykorzystania przy ocenie ryzyka służącej do ustalenia substancji priorytetowych, przeprowadzonej w ramach osobnego przeglądu zgodnie z art. 16 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE. Substancje, które w ramach takiego przeglądu uznano za stwarzające znaczne ryzyko, należy wziąć pod uwagę przy włączaniu do wykazu substancji priorytetowych. Należy wówczas także określić środowiskową normę jakości, której państwa członkowskie będą musiały przestrzegać. Propozycja włączenia substancji do wykazu substancji priorytetowych wymagałaby przeprowadzenia oceny skutków.

(4)

Pierwsza lista obserwacyjna substancji została określona w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/495 (3), zawierała dziesięć substancji lub grup substancji i wskazywała matryce monitorowania, możliwe metody analizy niepowodujące nadmiernych kosztów oraz maksymalne dopuszczalne granice wykrywalności metody.

(5)

Zgodnie z art. 8b ust. 2 dyrektywy 2008/105/WE Komisja ma co dwa lata aktualizować listę obserwacyjną. Podczas aktualizowania listy Komisja ma usuwać z niej każdą substancję, w odniesieniu do której można sporządzić ocenę ryzyka, o której mowa w art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE, bez dodatkowych danych z monitorowania.

(6)	Lista obserwacyjna została uaktualniona w 2018 r.; zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/840 (4) usunięto z niej pięć substancji oraz dodano trzy substancje tak, że lista ta zawierała osiem substancji lub grup substancji.

(7)

Zgodnie z art. 8b ust. 2 dyrektywy 2008/105/WE okres ciągłego monitorowania w odniesieniu do każdej poszczególnej substancji na liście obserwacyjnej nie może przekraczać czterech lat. W związku z tym w 2019 r. zaprzestano monitorowania pięciu substancji lub grup substancji znajdujących się na liście obserwacyjnej od 2015 r., a mianowicie: 17-alfa-etynyloestradiolu (EE2), 17-beta-estradiolu (E2) i estronu (E1), grupy antybiotyków makrolidowych, metiokarbu i grupy neonikotynoidów. Uzyskane dane z monitorowania zostaną rozważone w kontekście szeregowania substancji, o którym mowa w art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE.

(8)

Na podstawie danych z monitorowania uzyskanych od 2018 r. w odniesieniu do pozostałych trzech substancji: metaflumizonu, amoksycyliny i cyprofloksacyny Komisja stwierdziła, że uzyskano niewystarczające dane wysokiej jakości z monitorowania i w związku z tym substancje te powinny pozostać na liście obserwacyjnej.

(9)

W 2019 r. Komisja zebrała dane dotyczące szeregu innych substancji, które mogłyby zostać włączone do listy obserwacyjnej. Komisja uwzględniła różne rodzaje istotnych informacji, o których mowa w art. 8b ust. 1 dyrektywy 2008/105/WE, i zasięgnęła opinii ekspertów z państw członkowskich oraz grup zainteresowanych podmiotów. Substancje, w przypadku których istnieją wątpliwości co do ich toksyczności bądź wrażliwość, wiarygodność lub porównywalność dostępnych metod monitorowania nie są odpowiednie, nie powinny być umieszczane na liście obserwacyjnej. Za odpowiednie substancje kandydackie uznane zostały: antybiotyk z grupy sulfonamidów sulfametoksazol oraz antybiotyk z grupy diaminopirymidyn trimetoprym, lek antydepresyjny wenlafaksyna i jej metabolit O-demetylowenlafaksyna, grupa trzech azolowych substancji farmaceutycznych (klotrimazol, flukonazol i mikonazol) oraz siedem pestycydów azolowych (imazalil, ipkonazol, metkonazol, penkonazol, prochloraz, tebukonazol, tetrakonazol), a także fungicydy famoksadon i dimoksystrobina. Włączenie tych różnych substancji farmaceutycznych jest zgodne ze Strategicznym podejściem Unii Europejskiej do substancji farmaceutycznych w środowisku (5), a uwzględnienie tych dwóch antybiotyków jest również zgodne z Europejskim planem działania „Jedno zdrowie” na rzecz zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (6), w którym poparto wykorzystanie listy obserwacyjnej w celu „poszerzenia wiedzy na temat występowania i rozprzestrzeniania się środków przeciwdrobnoustrojowych w środowisku”.

(10)

Zgodnie z art. 8b ust. 1 dyrektywy 2008/105/WE Komisja określiła możliwe metody analizy proponowanych substancji. W odniesieniu do każdej substancji, w tym w odniesieniu do każdej pojedynczej substancji w grupie, w odpowiedniej matrycy granica wykrywalności metody powinna znajdować się na poziomie nie wyższym niż specyficzne dla danej substancji przewidywane stężenie niepowodujące zmian w środowisku.

(11)

Sulfametoksazol i trimetoprym są zwykle, ale nie zawsze, stosowane łącznie ze względu na ich deklarowany efekt synergiczny; mogą one i powinny być analizowane łącznie, nawet jeśli nie znajdują się w jednej grupie na liście. Wenlafaksyna i jej metabolit znajdują się w jednej grupie ze względu na ich potencjalny efekt addytywny; mogą one i powinny być analizowane łącznie. Substancje azolowe są pogrupowane ze względu na to, że mają one ten sam sposób działania i mogą również mieć efekt addytywny, chociaż ich emisje pochodzą z różnych źródeł i mogą ulegać zmianom w czasie; także one mogą i powinny być analizowane łącznie. Dwa fungicydy, których emisje również ulegają zmianom, mogą – ale nie muszą – być analizowane łącznie.

(12)

Uznaje się, że metody analityczne wymienione na liście obserwacyjnej nie powodują nadmiernych kosztów. Jeżeli na podstawie nowych, uzyskanych w przyszłości informacji w odniesieniu do określonych substancji zmniejszone zostanie przewidywane stężenie niepowodujące zmian w środowisku, o ile substancje te będą nadal znajdować się na liście, może zaistnieć konieczność obniżenia maksymalnej dopuszczalnej granicy wykrywalności metody.

(13)	Dla celów porównywalności wszystkie substancje należy monitorować w całych próbkach wody.

(14)	Ze względu na jasność prawa załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2018/840 należy zastąpić w całości. Należy zatem uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2018/840.

(15)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 21 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Określona w art. 8b dyrektywy 2008/105/WE lista obserwacyjna substancji do celów monitorowania obejmującego całą Unię znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Decyzja wykonawcza (UE) 2018/840 traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Virginijus SINKEVIČIUS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 84.

(2) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/495 z dnia 20 marca 2015 r. ustanawiająca listę obserwacyjną substancji do celów monitorowania obejmującego całą Unię w zakresie polityki wodnej na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE (Dz.U. L 78 z 24.3.2015, s. 40).

(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/840 z dnia 5 czerwca 2018 r. ustanawiająca listę obserwacyjną substancji do celów monitorowania obejmującego całą Unię w zakresie polityki wodnej na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE i uchylająca decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2015/495 (Dz.U. L 141 z 7.6.2018, s. 9).

(5) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego Strategiczne podejście Unii Europejskiej do substancji farmaceutycznych w środowisku (COM(2019) 128 final).

(6) Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego „Europejski plan działania »Jedno zdrowie« na rzecz zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe” (COM(2017) 339 final).

ZAŁĄCZNIK

Lista obserwacyjna substancji do celów monitorowania w całej Unii, określona w art. 8b dyrektywy 2008/105/WE

Nazwa substancji/grupy substancji	Numer CAS (1)	Numer UE (2)	Orientacyjna metoda analityczna (3) (4)	Maksymalna dopuszczalna granica wykrywalności metody (ng/l)
Metaflumizon	139968-49-3	604-167-6	LLE-LC-MS-MS lub SPE-LC-MS-MS	65
Amoksycylina	26787-78-0	248-003-8	SPE-LC-MS-MS	78
Cyprofloksacyna	85721-33-1	617-751-0	SPE-LC-MS-MS	89
Sulfametoksazol (5)	723-46-6	211-963-3	SPE-LC-MS-MS	100
Trimetoprym (5)	738-70-5	212-006-2	SPE-LC-MS-MS	100
Wenlafaksyna i O-demetylowenlafaksyna (6)	93413-69-5 93413-62-8	618-944-2 700-516-2	SPE-LC-MS-MS	6
Związki azolowe (7)			SPE-LC-MS-MS
Klotrimazol Flukonazol Imazalil Ipkonazol Metkonazol Mikonazol Penkonazol Prochloraz Tebukonazol Tetrakonazol	23593-75-1 86386-73-4 35554-44-0 125225-28-7 125116-23-6 22916-47-8 66246-88-6 67747-09-5 107534-96-3 112281-77-3	245-764-8 627-806-0 252-615-0 603-038-1 603-031-3 245-324-5 266-275-6 266-994-5 403-640-2 407-760-6		20 250 800 44 29 200 1 700 161 240 1 900
Dimoksystrobina	149961-52-4	604-712-8	SPE-LC-MS-MS	32
Famoksadon	131807-57-3	603-520-1	SPE-LC-MS-MS	8,5

(1) Chemical Abstracts Service.

(2) Numer Unii Europejskiej.

(3) W celu zapewnienia porównywalności wyników z różnych państw członkowskich wszystkie substancje muszą być monitorowane w całych próbkach wody.

(4) Metody ekstrakcji:

LLE – ekstrakcja za pomocą rozpuszczalnika

SPE – ekstrakcja do fazy stałej

Metody analityczne:

LC-MS-MS – chromatografia cieczowa połączona z tandemową spektrometrią mas z potrójnym kwadrupolem.

(5) Sulfametoksazol i trimetoprym analizuje się łącznie w tych samych próbkach, ale zgłasza się je jako stężenia pojedynczych substancji.

(6) Wenlafaksynę i O-demetylowenlafaksynę analizuje się łącznie w tych samych próbkach, ale zgłasza się je jako stężenia pojedynczych substancji.

(7) Związki azolowe analizuje się łącznie w tych samych próbkach, ale zgłasza się je jako stężenia pojedynczych substancji.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 257

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 63 6 sierpnia 2020

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1158 z dnia 5 sierpnia 2020 r. w sprawie warunków regulujących przywóz żywności i pasz pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1159 z dnia 5 sierpnia 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 i (UE) 2015/640 w odniesieniu do wprowadzenia nowych dodatkowych wymogów w zakresie zdatności do lotu	14
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1160 z dnia 5 sierpnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: siarczan glinowo-amonowy, krzemian glinu, mączka z krwi, węglan wapnia, dwutlenek węgla, wyciąg z krzewu herbacianego, pozostałości destylacji tłuszczu, kwasy tłuszczowe C7–C20, wyciąg z czosnku, kwas giberelinowy, gibereliny, proteiny hydrolizowane, siarczan żelaza, diatomit (ziemia okrzemkowa), oleje roślinne/olej rzepakowy, wodorowęglan potasu, piasek kwarcowy, olej z ryb, środki odstraszające zapachem, pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego/tłuszcz owczy, feromony łuskoskrzydłych o łańcuchach prostych, tebukonazol i mocznik ( 1 )	29
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1161 z dnia 4 sierpnia 2020 r. ustanawiająca listę obserwacyjną substancji do celów monitorowania obejmującego całą Unię w zakresie polityki wodnej na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE (notyfikowana jako dokument nr C(2020) 5205) ( 1 )	32
		AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
	*	Decyzja nr 1/2020 Wspólnego Komitetu WE/Wyspy Owcze z dnia 27 lipca 2020 r. zmieniająca protokoły 1 i 4 do Umowy między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych, z drugiej strony [2020/1162]	36

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/1146 z dnia 31 lipca 2020 r. zmieniającej decyzję wykonawczą (UE) 2019/1956 w odniesieniu do norm zharmonizowanych dotyczących niektórych urządzeń gospodarstwa domowego, bezpieczników termicznych, urządzeń w sieciach kablowych służących do rozprowadzania sygnałów telewizyjnych, sygnałów dźwiękowych i usług interaktywnych, wyłączników do urządzeń, gaszenia łuku i spawania łukowego, złączek instalacyjnych wtykowo-nasadkowych do trwałych połączeń w instalacjach stałych, transformatorów, dławików, zasilaczy i zespołów takich urządzeń, systemu przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych, opasek przewodów i systemów prowadzenia przewodów, aparatów i łączników sterowniczych, oświetlenia awaryjnego, układów elektronicznych stosowanych w oprawach oświetleniowych oraz lamp wyładowczych ( Dz.U. L 250 z 3.8.2020 )	39