4.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1147

z dnia 31 lipca 2020 r.

udzielające pozwolenia unijnego na pojedynczy produkt biobójczy „ClearKlens product based on IPA”

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 44 ust. 5 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 maja 2016 r. przedsiębiorstwo Diversey Europe Operations B.V. złożyło, zgodnie z art. 43 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012, wniosek o udzielenie pozwolenia na pojedynczy produkt biobójczy o nazwie „ClearKlens product based on IPA”, należący do grupy produktowej 2 zgodnie z opisem w załączniku V do tego rozporządzenia, z pisemnym potwierdzeniem, że właściwy organ Niderlandów zgodził się dokonać oceny wniosku. Wniosek został zarejestrowany w rejestrze produktów biobójczych pod numerem BC-HD024462-61.

(2)	„ClearKlens product based on IPA” zawiera propan-2-ol jako substancję czynną, która figuruje w unijnym wykazie zatwierdzonych substancji czynnych, o którym mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)	W dniu 3 czerwca 2019 r. właściwy organ oceniający przedłożył Europejskiej Agencji Chemikaliów („Agencja”), zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012, sprawozdanie z oceny i wnioski ze swojej oceny.

(4)	W dniu 17 stycznia 2020 r. Agencja przedstawiła Komisji opinię (2), projekt charakterystyki produktu biobójczego „ClearKlens product based on IPA” i ostateczne sprawozdanie z oceny dotyczące pojedynczego produktu biobójczego zgodnie z art. 44 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(5)

W opinii stwierdzono, że „ClearKlens product based on IPA” jest „pojedynczym produktem biobójczym” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. r) rozporządzenia (UE) nr 528/2012, że kwalifikuje się on do pozwolenia unijnego zgodnie z art. 42 ust. 1 tego rozporządzenia i że, z zastrzeżeniem zgodności z projektem charakterystyki produktu biobójczego, spełnia on warunki określone w art. 19 ust. 1 tego rozporządzenia.

(6)	W dniu 3 lutego 2020 r. Agencja przekazała Komisji projekt charakterystyki produktu biobójczego we wszystkich językach urzędowych Unii zgodnie z art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(7)	Komisja zgadza się z opinią Agencji i uważa, że w związku z tym należy udzielić pozwolenia unijnego na „ClearKlens product based on IPA”.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedsiębiorstwu Diversey Europe Operations B.V. udziela się pozwolenia unijnego o numerze EU-0022128-0000 na udostępnianie na rynku i stosowanie pojedynczego produktu biobójczego „ClearKlens product based on IPA” zgodnie z charakterystyką produktu biobójczego określoną w załączniku.

Pozwolenie unijne jest ważne od dnia 24 sierpnia 2020 r. do dnia 31 lipca 2030 r.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 lipca 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(2) Opinia ECHA z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie pozwolenia unijnego na „ClearKlens product based on IPA” (ECHA/BPC/236/2019).

ZAŁĄCZNIK

Charakterystyka produktu biobójczego

ClearKlens product based on IPA

Grupa produktowa 2 – Środki dezynfekujące lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt (Środki dezynfekujące)

Numer pozwolenia: EU-0022128-0000

Numer zasobu w R4BP: EU-0022128-0000

1. INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

1.1. Nazwa(-y) handlowa(-e) produktu

Nazwa handlowa

ClearKlens IPA

ClearKlens IPA 70 %

ClearKlens IPA 70 % v/v

ClearKlens IPA VH1

ClearKlens IPA Airless

ClearKlens IPA Pouch

ClearKlens IPA Non Sterile

ClearKlens IPA Non Sterile VH1

ClearKlens IPA SS

ClearKlens IPA SS VH1

ClearKlens IPA RTU

ClearKlens IPA RTU VH1

Texwipe® Sterile 70 % Isopropanol

VH01 ClearKlens IPA

1.2. Posiadacz pozwolenia

Nazwa i adres posiadacza pozwolenia	Nazwa	Diversey Europe Operations B.V.
	Adres	Maarssenbroeksedijk 2, 3542 DN, Utrecht, Netherlands
Numer pozwolenia	EU-0022128-0000
Numer zasobu w R4BP	EU-0022128-0000
Data udzielenia pozwolenia	24.8.2020
Data ważności pozwolenia	31.7.2030

1.3. Producent/producenci produktu

Nazwa producenta

Diversey Europe Operations B.V.

Adres producenta

Maarssenbroeksedijk 2, 3542 DN Utrecht Niderlandy

Lokalizacja zakładów produkcyjnych

Avenida Conde Duque 5, 7 y 9; Poligono Industrial La Postura, 28343 Valdemoro (Madrid) Hiszpania

Strada Statale 235, 26010 Bagnolo Cremasco (CR) Włochy

Cotes Park Industrial Estate, DE55 4PA Somercotes Alfreton Zjednoczone Królestwo

Rembrandtlaan 414, 7545 ZW Enschede Niderlandy

Morschheimer Strasse 12, 67292 Kirchheimbolanden Niemcy

Nazwa producenta	Multifill BV
Adres producenta	Constructieweg 25a, 3640 AJ Mijdrecht Niderlandy
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	Constructieweg 25a, 3640 AJ Mijdrecht Niderlandy

Nazwa producenta	Flexible Medical Packaging Ltd
Adres producenta	Unit 8, Hightown, White Cross Industrial Estate, LA1 4XS Lancaster, Lancashire Zjednoczone Królestwo
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	Unit 8, Hightown, White Cross Industrial Estate, LA1 4XS Lancaster, Lancashire Zjednoczone Królestwo

Nazwa producenta	Ardepharm
Adres producenta	Les Iles Ferays, 07300 Tournon-sur-Rhône Francja
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	Les Iles Ferays, 07300 Tournon-sur-Rhône Francja

Nazwa producenta	Entegris Cleaning Process (ECP) S.A.S
Adres producenta	395 rue Louis Lépine, 34000 Montpellier Francja
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	395 rue Louis Lépine, 34000 Montpellier Francja

1.4. Producent(-ci) substancji czynnych

Substancja czynna	Propan-2-ol
Nazwa producenta	INEOS Solvents GmbH
Adres producenta	Anckelmannsplatz, D-20537 Hamburg Niemcy
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	Shamrockstrasse 88, D-44623 Herne Niemcy Römerstrasse 733, D-47443 Moers Niemcy

Substancja czynna	Propan-2-ol
Nazwa producenta	Shell Chemicals Europe B.V.
Adres producenta	Postbus 2334, 3000 CH Rotterdam Niderlandy
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	Vondelingenweg 601, 3196 KK Rotterdam-Pernis Niderlandy

Substancja czynna	Propan-2-ol
Nazwa producenta	Exxon Mobil Chemicals
Adres producenta	Hermeslaan 2, 1831 Machelen Belgia
Lokalizacja zakładów produkcyjnych	4045 Scenic Highway, LA 70805 Baton Rouge Stany Zjednoczone Southampton, SO45 1TX Hampshire Zjednoczone Królestwo

2. SKŁAD I POSTAĆ UŻYTKOWA PRODUKTU

2.1. Informacje jakościowe i ilościowe dotyczące składu produktu

Nazwa zwyczajowa	Nazwa IUPAC	Funkcja	Numer CAS	Numer WE	Zawartość (%)
Propan-2-ol		Substancja czynna	67-63-0	200-661-7	63,1

2.2. Rodzaj postaci użytkowej

AL – Ciecz

3. ZWROTY WSKAZUJĄCE RODZAJ ZAGROŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia

Wysoce łatwopalna ciecz i pary.

Działa drażniąco na oczy.

Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.

Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.

Zwroty wskazujące środki ostrożności

Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. – Nie palić.

Unikać wdychania rozpylonej cieczy.

Dokładnie umyć ręcepo użyciu.

Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.Przechowywać w chłodnym miejscu.

Usuwać zawartość do zgodnie z krajowymi przepisami..

Usuwać pojemnik do zgodnie z krajowymi przepisami..

W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody.

W przypadku pożaru: Użyć pianki odpornej na alkohol do gaszenia.

4. ZASTOSOWANIE (ZASTOSOWANIA) OBJĘTE ZEZWOLENIEM

4.1. Opis użycia

Tabela 1 Zastosowanie # 1 – PT02: Środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni – profesjonaliści – przecieranie mopem

Grupa produktowa	Gr. 02 – Środki dezynfekcyjne lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt
W stosownych przypadkach, dokładny opis zastosowania objętego pozwoleniem	Nie dotyczy
Zwalczany(-e) organizm(-y) (w tym etap rozwoju)	Nazwa zwyczajowa: Bakterie Etap rozwoju: Brak danych Nazwa zwyczajowa: Drożdże Etap rozwoju: Brak danych
Obszar zastosowania	Wewnątrz Gotowy do użycia środek dezynfekujący do czystych, nieporowatych, twardych powierzchni w zakładach produkcyjnych farmaceutycznych i kosmetycznych z częstotliwością wymiany powietrza 60 razy na godzinę lub częściej, oraz pomieszczeniach czystych z częstotliwością wymiany powietrza 150 razy na godzinę lub częściej.
Sposób(-oby) nanoszenia	Dezynfekcja przy użyciu mopa –
Stosowane dawki i częstotliwość stosowania	Użyć 18,4 ml produktu na m2 powierzchni. – 0
Kategoria(-e) użytkowników	Profesjonalny
Wielkości opakowań i materiały opakowaniowe	Pojemniki (polietylen wysokiej gęstości) HDPE, (Polipropylen)PP, (polietylen)PE): 1–20 l

4.1.1. Instrukcja użytkowania dla danego zastosowania

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni.

Umyć i osuszyć powierzchnię przed dezynfekcją. Zamoczyć mopa w środku dezynfekującym i przetrzeć powierzchnię mopem. Całkowicie zwilżyć powierzchnię. Poczekać na działanie co najmniej 30 sekund.

Użyte mopy muszą być przechowywane w zamkniętych pojemnikach.

4.1.2. Środki ograniczające ryzyko dla danego zastosowania

Stosować produkt w odpowiednio wentylowanych pomieszczeniach. Wymagana minimalna częstotliwość wymiany powietrza to:

—	60 razy na godzinę w farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych;

—	150 razy na godzinę w pomieszczeniach czystych.

Nie używać więcej niż 18,4 ml produktu na m2.

4.1.3. Gdy dotyczy danego zastosowania, szczegóły dotyczące prawdopodobnych, bezpośrednich lub pośrednich działań niepożądanych, instrukcje w zakresie pierwszej pomocy oraz środki ochrony środowiska w nagłych wypadkach

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.1.4. Gdy dotyczy danego zastosowania, instrukcje w zakresie bezpiecznego usuwania produktu i jego opakowania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.1.5. Gdy dotyczy danego zastosowania,warunki przechowywania oraz długość okresu przechowywania produktów biobójczych w normalnych warunkach przechowywania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.2. Opis użycia

Tabela 2 Zastosowanie # 2 – PT02: Środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni – profesjonaliści – szmatka

Grupa produktowa

Gr. 02 – Środki dezynfekcyjne lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt

W stosownych przypadkach, dokładny opis zastosowania objętego pozwoleniem

Nie dotyczy

Zwalczany(-e) organizm(-y) (w tym etap rozwoju)

Nazwa zwyczajowa: Bakterie

Etap rozwoju: Brak danych

Nazwa zwyczajowa: Drożdże

Etap rozwoju: Brak danych

Obszar zastosowania

Wewnątrz

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do czystych, nieporowatych, twardych powierzchni w laboratoriach z częstotliwością wymiany powietrza 8 razy na godzinę lub częściej, farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych z częstotliwością wymiany powietrza 60 razy na godzinę lub częściej, oraz pomieszczeniach czystych z częstotliwością wymiany powietrza 150 razy na godzinę lub częściej.

Sposób(-oby) nanoszenia

Dezynfekcja przy użyciu szmatki

Stosowane dawki i częstotliwość stosowania

Użyć 18,4 ml produktu na m2 powierzchni. – 0

Kategoria(-e) użytkowników

Profesjonalny

Wielkości opakowań i materiały opakowaniowe

—	Pojemniki (Polietylen wysokiej gęstości (HDPE), Polipropylen (PP, PE (Polietylen)): 1–20 l

—	Pojemniki (HDPE, PP, PE) z pompką: 200 l (wyłącznie do pomieszczeń czystych)

—	DPPL(duży pojemnik do przewozu luzem) z pompką (HDPE, PP, PE): 950 l i 1 000 l (wyłącznie do pomieszczeń czystych)

4.2.1. Instrukcja użytkowania dla danego zastosowania

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni.

Umyć i osuszyć powierzchnię przed dezynfekcją. Zamoczyć szmatkę w środku dezynfekującym i przetrzeć powierzchnię. Całkowicie zwilżyć powierzchnię. Poczekać na działanie co najmniej 30 sekund. W pomieszczeniach czystych dokładna wymagana ilość produktu może być również dozowana za pomocą lancy o niskim natężeniu przepływu lub do wiadra poprzez system rur. Użyte szmatki muszą być wyrzucane w zamkniętych pojemnikach.

4.2.2. Środki ograniczające ryzyko dla danego zastosowania

Stosować produkt w odpowiednio wentylowanych pomieszczeniach. Wymagana minimalna częstotliwość wymiany powietrza to:

—	8 razy na godzinę w laboratoriach;

—	60 razy na godzinę w farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych;

—	150 razy na godzinę w pomieszczeniach czystych.

Nie używać więcej niż 18,4 ml produktu na m2.

W przypadku dezynfekcji przez przecieranie można rozważyć zastosować następujący osobisty środek ograniczający ryzyko, chyba że można go zastąpić środkami technicznymi i/lub organizacyjnymi: Podczas posługiwania się produktem stosować ochronę oczu.

4.2.3. Gdy dotyczy danego zastosowania, szczegóły dotyczące prawdopodobnych, bezpośrednich lub pośrednich działań niepożądanych, instrukcje w zakresie pierwszej pomocy oraz środki ochrony środowiska w nagłych wypadkach

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.2.4. Gdy dotyczy danego zastosowania, instrukcje w zakresie bezpiecznego usuwania produktu i jego opakowania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.2.5. Gdy dotyczy danego zastosowania,warunki przechowywania oraz długość okresu przechowywania produktów biobójczych w normalnych warunkach przechowywania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.3. Opis użycia

Tabela 3 Zastosowanie # 3 – PT02: Środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni – profesjonaliści – rozpylanie

Grupa produktowa

Gr. 02 – Środki dezynfekcyjne lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt

W stosownych przypadkach, dokładny opis zastosowania objętego pozwoleniem

Nie dotyczy

Zwalczany(-e) organizm(-y) (w tym etap rozwoju)

Nazwa zwyczajowa: Bakterie

Etap rozwoju: Brak danych

Nazwa zwyczajowa: Drożdże

Etap rozwoju: Brak danych

Obszar zastosowania

Wewnątrz

Sposób(-oby) nanoszenia

Dezynfekcja przy użyciu rozpylacza

Opcjonalnie możliwe jest przecieranie w celu rozprowadzenia produktu.

Stosowane dawki i częstotliwość stosowania

Użyć 18,4 ml produktu na m2 powierzchni. – 0

Kategoria(-e) użytkowników

Profesjonalny

Wielkości opakowań i materiały opakowaniowe

—	Worek z rozpylaczem (PE): 0,9–20 l

—	Worek w butelce (wielowarstwowy koekstrudowany, pięciowarstwowy worek poli(etylen-co-octan winylu)) (EVA/)EVA(chlorek poliwinylidenu)/(PVDC)/EVA/EVA w butelce z HDPE, PP lub PE): 0,9–2 l

—	Butelka z rozpylaczem (HDPE, PP, PE): 0,5–1,5 l

—	Butelka z rozpylaczem typu airless (polietylen niskiej gęstości(LDPE): 0,25–1 l

4.3.1. Instrukcja użytkowania dla danego zastosowania

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do nieporowatych, twardych powierzchni.

Umyć i osuszyć powierzchnię przed dezynfekcją. Rozpylić na powierzchnię, w razie potrzeby przetrzeć w celu rozprowadzenia produktu. Całkowicie zwilżyć powierzchnię. Poczekać na działanie co najmniej 30 sekund. Użyte szmatki muszą zostać usunięte w zamkniętych pojemnikach.

Liczba aplikacji według typu opakowania niezbędna do uzyskania dawki 18,4 ml produktu na m2 powierzchni:

—	Worek z rozpylaczem: zastosować 19 rozpyleń na m2 powierzchni;

—	Sterylny rozpylacz (worek w butelce): zastosować 16 rozpyleń na m2 powierzchni;

—	Butelka z rozpylaczem: zastosować 14 rozpyleń na m2 powierzchni;

—	Butelka z rozpylaczem typu airless: zastosować 21 rozpyleń na m2 powierzchni.

4.3.2. Środki ograniczające ryzyko dla danego zastosowania

Stosować produkt w odpowiednio wentylowanych pomieszczeniach.Wymagana minimalna częstotliwość wymiany powietrza to:

—	8 razy na godzinę w laboratoriach;

—	60 razy na godzinę w farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych;

—	150 razy na godzinę w pomieszczeniach czystych.

Gdy dotyczy danego zastosowania, szczegóły dotyczące

4.3.3. Gdy dotyczy danego zastosowania, szczegóły dotyczące prawdopodobnych, bezpośrednich lub pośrednich działań niepożądanych, instrukcje w zakresie pierwszej pomocy oraz środki ochrony środowiska w nagłych wypadkach

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.3.4. Gdy dotyczy danego zastosowania, instrukcje w zakresie bezpiecznego usuwania produktu i jego opakowania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.3.5. Gdy dotyczy danego zastosowania,warunki przechowywania oraz długość okresu przechowywania produktów biobójczych w normalnych warunkach przechowywania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.4. Opis użycia

Tabela4 Zastosowanie # 4 – PT02: Środek dezynfekujący do nieporowatych rękawiczek – profesjonaliści – dezynfekcja nieporowatych rękawiczek

Grupa produktowa

Gr. 02 – Środki dezynfekcyjne lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt

W stosownych przypadkach, dokładny opis zastosowania objętego pozwoleniem

Nie dotyczy

Zwalczany(-e) organizm(-y) (w tym etap rozwoju)

Nazwa zwyczajowa: Bakterie

Etap rozwoju: Brak danych

Nazwa zwyczajowa: Drożdże

Etap rozwoju: Brak danych

Obszar zastosowania

Wewnątrz

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do czystych, nieporowatych, rękawiczek w laboratoriach z częstotliwością wymiany powietrza 8 razy na godzinę lub częściej, farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych z częstotliwością wymiany powietrza 60 razy na godzinę lub częściej, oraz pomieszczeniach czystych z częstotliwością wymiany powietrza 150 razy na godzinę lub częściej.

Sposób(-oby) nanoszenia

Środek dezynfekujący do nieporowatych rękawiczek

Stosowane dawki i częstotliwość stosowania

Nałóż 3 ml na rękawiczki. – 0

Kategoria(-e) użytkowników

Profesjonalny

Wielkości opakowań i materiały opakowaniowe

Dozowanie automatyczne:

—	Opakowania (HDPE, PP, PE): 1–20 l

—	Opakowania (HDPE, PP, PE) z pompką: 200 l (wyłącznie do pomieszczeń czystych)

—	DPPL z pompką (HDPE, PP, PE): 950 l i 1 000 l (wyłącznie do pomieszczeń czystych)

Dozowanie ręczne:

—	Worek z rozpylaczem (PE): 0,9–20 l

—	Worek w butelce (wielowarstwowy koekstrudowany, pięciowarstwowy worek EVA/EVA/PVDC/EVA/EVA w butelce z HDPE, PP lub PE): 0,9–2 l

—	Butelka z rozpylaczem (HDPE, PP, PE): 0,5–1,5 l

—	Butelka z rozpylaczem typu airless (LDPE): 0,25–1 l

4.4.1. Instrukcja użytkowania dla danego zastosowania

Gotowy do użycia środek dezynfekujący do nieporowatych rękawiczek.

Dozowanie automatyczne:

Nanieść 3 ml produktu bezpośrednio na czyste dłonie w rękawiczkach, rozprowadzić równomiernie i całkowicie zwilżyć powierzchnię. Poczekać na działanie co najmniej 30 sekund.

Dozowanie ręczne:

Rozpylić 3 ml produktu bezpośrednio na czyste dłonie w rękawiczkach, rozprowadzić równomiernie i całkowicie zwilżyć powierzchnię. Poczekać na działanie co najmniej 30 sekund.

Liczba aplikacji według typu opakowania niezbędna do naniesienia 3 ml produktu na czyste dłonie w rękawiczkach:

—	Worek z rozpylaczem: zastosować 3 rozpylenia produktu na obie dłonie;

—	Sterylny rozpylacz (worek w butelce): zastosować 3 rozpylenia produktu na obie dłonie;

—	Butelka z rozpylaczem: zastosować 3 rozpylenia produktu na obie dłonie;

—	Butelka z rozpylaczem typu airless: zastosować 4 rozpylenia produktu na obie dłonie.

4.4.2. Środki ograniczające ryzyko dla danego zastosowania

Stosować produkt w odpowiednio wentylowanych pomieszczeniach. Wymagana minimalna częstotliwość wymiany powietrza to:

—	8 razy na godzinę w laboratoriach;

—	60 razy na godzinę w farmaceutycznych i kosmetycznych zakładach produkcyjnych;

—	150 razy na godzinę w pomieszczeniach czystych.

4.4.3. Gdy dotyczy danego zastosowania, szczegóły dotyczące prawdopodobnych, bezpośrednich lub pośrednich działań niepożądanych, instrukcje w zakresie pierwszej pomocy oraz środki ochrony środowiska w nagłych wypadkach

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.4.4. Gdy dotyczy danego zastosowania, instrukcje w zakresie bezpiecznego usuwania produktu i jego opakowania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

4.4.5. Gdy dotyczy danego zastosowania,warunki przechowywania oraz długość okresu przechowywania produktów biobójczych w normalnych warunkach przechowywania

Patrz ogólne instrukcje użycia.

5. OGÓLNE WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE STOSOWANIA (1)

5.1. Instrukcje stosowania

Patrz instrukcje specyficzne dla zastosowania.

5.2. Środki zmniejszające ryzyko

Podczas obchodzenia się z produktem nosić nowe rękawiczki ochronne odporne na chemikalia (materiał, z którego wykonane są rękawiczki, powinien zostać określony przez posiadacza pozwolenia w informacji o produkcie).

Unikać kontaktu z oczami.

5.3. Szczegóły dotyczące prawdopodobnych, bezpośrednich lub pośrednich działań niepożądanych, instrukcje w zakresie pierwszej pomocy oraz środki ochrony środowiska w nagłych wypadkach

Wdychanie: może powodować senność lub zawroty głowy.

Kontakt z oczami: powoduje poważne podrażnienie.

W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić warunki do odpoczynku w pozycji umożliwiającej swobodne oddychanie. W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub z lekarzem.

W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów. W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

Środki ostrożności w zakresie ochrony środowiska:

Produkt nie powinien dostać się do wody ściekowej ani rowów melioracyjnych w stanie nierozcieńczonym lub niezneutralizowanym.

Zapobiegać przedostaniu się do kanalizacji, wód powierzchniowych i gruntowych. Rozcieńczyć dużą ilością wody.

Metody i materiały zapobiegające rozprzestrzenianiu się skażenia i służące do usuwania skażenia. Zebrać za pomocą materiału wiążącego ciecze (piasek, diatomit, uniwersalne materiały wiążące, trociny).

5.4. Instrukcje w zakresie bezpiecznego usuwania produktu i jego opakowania

Produkt i jego opakowanie muszą być usuwane w sposób bezpieczny, zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi usuwania odpadów niebezpiecznych. Unieszkodliwiać lub spalać zgodnie z lokalnymi przepisami.

5.5. Warunki przechowywania oraz długość okresu przechowywania produktów biobójczych w normalnych warunkach przechowywania

Okres ważności: 2 lata.

Przechowywać jedynie w pierwotnym opakowaniu.

Przechowywać z dala od bezpośredniego światła słonecznego oraz w temperaturze poniżej 30 °C.

Przechowywać w zamkniętym opakowaniu.

6. INNE INFORMACJE

Produkt zawiera propan-2-ol (nr CAS: 67-63-0), dla którego uzgodniona europejską wartość referencyjna dla użytkownika profesjonalnego i stosowaną do oceny ryzyka tego produktu. wynosi 129,28 mg/m3

(1) Instrukcje użytkowania, środki zmniejszające ryzyko oraz pozostałe wskazówki dotyczące stosowania na podstawie niniejszego punktu obowiązują w przypadku wszystkich zastosowań objętych pozwoleniem.

4.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/12

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1148

z dnia 31 lipca 2020 r.

określające specyfikacje metodologiczne i techniczne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/792 w odniesieniu do zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/792 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 (1), w szczególności jego art. 3 ust. 6, 8, 9 i 10, art. 4 ust. 4, art. 7 ust. 6 oraz art. 9 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2016/792 ustanawia wspólne ramy tworzenia zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP), zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych przy stałych stawkach podatkowych (HICP-CT), wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych zamieszkiwanych przez właściciela (OOH) oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych (HPI).

(2)

Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/792 Komisja powinna włączyć, w zakresie zgodnym z tym rozporządzeniem, odpowiednie przepisy rozporządzeń Komisji (WE) nr 1749/96 (2) i (WE) nr 2214/96 (3), rozporządzenia Rady (WE) nr 1687/98 (4), rozporządzeń Komisji (WE) nr 2646/98 (5) i (WE) nr 1617/1999 (6), rozporządzenia Rady (WE) nr 2166/1999 (7), rozporządzeń Komisji (WE) nr 2601/2000 (8), (WE) nr 2602/2000 (9), (WE) nr 1920/2001 (10), (WE) nr 1921/2001 (11) i (WE) nr 1708/2005 (12), rozporządzenia Rady (WE) nr 701/2006 (13) oraz rozporządzeń Komisji (WE) nr 330/2009 (14), (UE) nr 1114/2010 (15) i (UE) nr 93/2013 (16), przyjętych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 (17), zmniejszając tym samym w odpowiednim zakresie łączną liczbę aktów wykonawczych.

(3)	Państwa członkowskie powinny co roku aktualizować wagi wskaźników częściowych zharmonizowanych wskaźników. W związku z tym konieczne jest określenie zasad dotyczących obliczania wag.

(4)	Z uwagi na to, że nie jest możliwa obserwacja wszystkich transakcji w odniesieniu do docelowego ogółu towarów i usług HICP, należy ustanowić zasady doboru próby.

(5)	Za pomocą HICP mierzy się zmiany cen konsumpcyjnych. Aby zapewnić stosowanie przez państwa członkowskie pojęcia „cena” w sposób zharmonizowany, należy ustanowić przepisy dotyczące traktowania cen.

(6)	HICP powinien stanowić miarę rzeczywistej zmiany cen, która jest nieobarczona zmianą jakości. W związku z tym konieczne jest ustanowienie zasad dotyczących podmian i korekt jakości.

(7)	Zharmonizowane wskaźniki powinny być nawiązywanymi łańcuchowo co roku wskaźnikami typu Laspeyresa. W związku z tym należy zdefiniować elementarne agregaty i określić metody łączenia cen obserwowanych w celu tworzenia elementarnych wskaźników cen.

(8)	Aby zapewnić wysoką jakość szybkich szacunków HICP i umożliwić Komisji (Eurostatowi) obliczenie niezbędnych agregatów, państwa członkowskie, których walutą jest euro, powinny przekazywać szybkie szacunki w takim samym podziale jak HICP.

(9)	Opublikowane zharmonizowane wskaźniki i ich wskaźniki częściowe mogą być poddawane rewizji. Konieczne jest zatem określenie warunków, na jakich należy dokonywać rewizji.

(10)	W celu uzyskania od wszystkich państw członkowskich wiarygodnych i porównywalnych wyników należy ustanowić i utrzymywać wspólne ramy metodologiczne opracowywania HICP-CT.

(11)	Państwa członkowskie powinny przekazywać wskaźnik cen OOH oraz HPI w określonym podziale.

(12)	Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji (Eurostatowi) dane i metadane zgodnie z określonymi standardami i procedurami wymiany.

(13)	W ramach Europejskiego Systemu Statystycznego należy opracować praktyczne wytyczne i zalecenia dotyczące odpowiednich kwestii pomiaru i opracowywania HICP, w szczególności w odniesieniu do korekty jakości, opracowywania wskaźników i traktowania cen.

(14)

Należy uchylić rozporządzenia (WE) nr 1749/96, (WE) nr 2214/96, (WE) nr 1687/98, (WE) nr 2646/98, (WE) nr 1617/1999, (WE) nr 2166/1999, (WE) nr 2601/2000, (WE) nr 2602/2000, (WE) nr 1920/2001, (WE) nr 1921/2001, (WE) nr 1708/2005, (WE) nr 701/2006, (WE) nr 330/2009, (UE) nr 1114/2010 i (UE) nr 93/2013.

(15)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite warunki tworzenia:

a)	zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (HICP) i zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych przy stałych stawkach podatkowych (HICP-CT); oraz

b)	wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych zamieszkiwanych przez właściciela (OOH) oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych (HPI).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„udział w wydatkach” oznacza udział procentowy w całkowitych wydatkach pieniężnych na spożycie w sektorze gospodarstw domowych, określonych w załączniku;

2)	„waga wskaźnika częściowego” oznacza wagę dla dowolnej kategorii europejskiej klasyfikacji spożycia indywidualnego według celu (ECOICOP), określonej w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2016/792, ujętej w HICP;

3)	„docelowy ogół towarów i usług” HICP oznacza wszystkie transakcje uwzględnione w wydatkach pieniężnych na spożycie w sektorze gospodarstw domowych;

4)	„oferowany produkt” oznacza produkt określony przez jego cechy, czas i miejsce zakupu oraz warunki dostawy, w odniesieniu do którego obserwowana jest cena;

5)	„produkt jednorodny” oznacza zbiór oferowanych produktów, w którym nie występują istotne różnice jakości i dla którego obliczana jest cena średnia;

6)	„produkt indywidualny” oznacza oferowany produkt lub produkt jednorodny;

7)	„próba docelowa” oznacza zbiór produktów indywidualnych przynależących do transakcji z docelowego ogółu towarów i usług, dla którego dane dotyczące cen mają być wykorzystywane do opracowywania HICP;

8)	„różnica jakości” oznacza różnicę między cechami, czasem, miejscem zakupu lub warunkami dostawy dwóch produktów indywidualnych, jeżeli jest to istotne z perspektywy konsumenta;

9)	„produkt zamienny” oznacza produkt indywidualny, który zastępuje inny produkt indywidualny w próbie docelowej;

10)	„korekta jakości” oznacza procedurę zwiększania lub zmniejszania ceny obserwowanej produktu zamiennego lub produktu podmienianego o wartość różnicy jakości między nimi;

11)	„cena obserwowana” oznacza cenę konsumpcyjną produktu indywidualnego, stosowaną przez państwo członkowskie do opracowywania HICP;

12)	„cena szacunkowa” oznacza cenę ustaloną na podstawie odpowiedniej procedury szacowania;

13)	„elementarny agregat” oznacza najmniejszy agregat stosowany we wskaźniku typu Laspeyresa;

14)	„elementarny wskaźnik cen” oznacza wskaźnik dla elementarnego agregatu lub wskaźnik dla warstwy w ramach elementarnego agregatu;

15)	„tranzytywność” oznacza właściwość, przez którą wskaźnik, który porównuje okresy a) i b) pośrednio przez okres c), jest identyczny jak wskaźnik, który porównuje okresy a) i b) bezpośrednio;

16)	„odwracalność w czasie” oznacza właściwość, przez którą wskaźnik między okresami a) i b) jest równy odwrotności tego samego wskaźnika między okresami b) i a);

17)

„zwrot kosztów” oznacza częściową lub pełną zapłatę przez sektor instytucji rządowych i samorządowych lub instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych za zatwierdzone zakupy określonych produktów, zdefiniowanych w pkt 4.108–4.110 załącznika A do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (18) (ESA 2010), przez gospodarstwa domowe;

18)	„zachęta do zakupu” oznacza zmianę, często tymczasową, cech produktu indywidualnego poprzez zwiększenie ilości produktu, dołączenie do niego innego darmowego produktu indywidualnego lub zaoferowanie klientowi innych korzyści;

19)	„faktyczne składki” oznaczają kwoty zapłacone za określoną polisę ubezpieczeniową w celu uzyskania ochrony ubezpieczeniowej w ustalonym okresie czasu;

20)	„ukryta opłata za usługę” oznacza produkcję instytucji ubezpieczeniowych zdefiniowaną w pkt 16.51 załącznika A do ESA 2010;

21)	„odszkodowania i świadczenia z tytułu pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych” oznaczają odszkodowania i świadczenia zdefiniowane w pkt 4.114 załącznika A do ESA 2010;

22)

„produkt sezonowy” oznacza produkt indywidualny, który jest dostępny do zakupu lub kupowany w znacznych ilościach według powtarzającego się modelu tylko w niektórych okresach roku. W zależności od danego miesiąca produkt jest uznawany za oferowany albo w sezonie, albo poza sezonem. Okres, w którym trwa sezon, może być w poszczególnych latach różny;

23)	„cena typowa” oznacza cenę szacunkową produktu sezonowego, która nie jest ceną wyjątkową jak na przykład cena wyprzedaży na koniec sezonu;

24)	„metoda imputacji sezonowej” oznacza metodę, w ramach której szacuje się ceny produktów sezonowych poza sezonem przy wykorzystaniu oszacowania pozasezonowego lub oszacowania całosezonowego;

25)

„oszacowanie pozasezonowe” oznacza procedurę mającą na celu uzyskanie ceny szacunkowej produktu sezonowego, w której:

a)	w pierwszym miesiącu okresu poza sezonem stosuje się cenę typową z poprzedniego okresu obejmującego sezon;

w kolejnych miesiącach okresu poza sezonem cena szacunkowa jest równa cenie z poprzedniego miesiąca skorygowanej o średnią zmianę cen obserwowanych w odniesieniu do wszystkich produktów sezonowych w sezonie w tej samej grupie, klasie lub podklasie ECOICOP lub w tym samym agregacie na dowolnym poziomie niższym niż podklasa;

26)

„oszacowanie całosezonowe” oznacza procedurę mającą na celu uzyskanie ceny szacunkowej produktu sezonowego, w której:

a)	w pierwszym miesiącu okresu poza sezonem stosuje się cenę typową z poprzedniego okresu obejmującego sezon;

w kolejnych miesiącach okresu poza sezonem cena szacunkowa jest równa cenie z poprzedniego miesiąca skorygowanej o średnią zmianę cen obserwowanych w odniesieniu do wszystkich produktów indywidualnych w tej samej grupie, klasie lub podklasie ECOICOP lub w tym samym agregacie na dowolnym poziomie niższym niż podklasa;

27)	„metoda wag sezonowych” oznacza traktowanie produktów sezonowych, w którym wagi dla produktów sezonowych w okresie poza sezonem wynoszą zero lub są ustalone na zero;

28)	„taryfa” oznacza wykaz cen i warunków dotyczących produktu, który jest zróżnicowany w zależności od zakupionych ilości, czasu konsumpcji lub cech nabywców;

29)	„rewizja” oznacza zmianę wskaźników lub wag opublikowanych przez Komisję (Eurostat). Zmiana między szybkim szacunkiem a HICP dla tego samego miesiąca referencyjnego nie jest uznawana za rewizję;

30)	„wstępne dane” oznaczają wskaźniki lub wagi, które mają zostać sfinalizowane przez państwo członkowskie w jednym z późniejszych miesięcy;

31)

„sektor instytucji rządowych i samorządowych” oznacza instytucje rządowe na szczeblu centralnym, instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym, instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym oraz fundusze zabezpieczenia społecznego, zgodnie z definicją zawartą w pkt 2.113–2.117 załącznika A do ESA 2010;

32)	„podatki od produktów” oznaczają podatki do zapłacenia od jednostki określonego towaru lub określonej usługi, wyprodukowanych lub będących przedmiotem transakcji, zgodnie z definicją zawartą w pkt 4.16-4.20 załącznika A do ESA 2010;

33)

„indywidualne podatki wchodzące w zakres HICP-CT” oznaczają indywidualne podatki od produktów, które odnoszą się do spożycia w gospodarstwach domowych i są zaliczane do następujących kategorii, zdefiniowanych w tablicy 9 załącznika B do ESA 2010 („Szczegółowe wpływy z podatków i składek na ubezpieczenia społeczne według rodzaju podatku i składki na ubezpieczenia społeczne oraz podsektora otrzymującego, w tym wykaz podatków i składek na ubezpieczenia społeczne według klasyfikacji narodowej”):

a)	D.211 Podatki typu podatku od towarów i usług (VAT);

b)	D.2122e Podatki od określonych usług;

c)	D.214a Podatki akcyzowe i podatki konsumpcyjne (inne niż te zaliczane do podatków i ceł związanych z importem);

d)	D.214d Podatki od rejestracji samochodów;

e)	D.214e Podatki od widowisk;

f)	D.214g Podatki od składek ubezpieczeniowych;

g)	D.214h Pozostałe podatki od określonych usług;

h)	D.214l Inne podatki od produktów, gdzie indziej niesklasyfikowane.

ROZDZIAŁ 2

ZHARMONIZOWANY WSKAŹNIK CEN KONSUMPCYJNYCH I ZHARMONIZOWANY WSKAŹNIK CEN KONSUMPCYJNYCH PRZY STAŁYCH STAWKACH PODATKOWYCH

Artykuł 3

Wagi

1. Państwa członkowskie obliczają wagi wskaźników częściowych i wagi elementarnych agregatów stosowane we wskaźniku dla roku t w następujący sposób:

do dnia 31 grudnia 2022 r. do otrzymywania udziałów w wydatkach na poziomie podklasy i rozdzielania ich między elementarne agregaty w podklasie wykorzystuje się dane z zakresu rachunków narodowych za rok t-2 oraz wszelkie dostępne i właściwe informacje pochodzące z badań budżetów gospodarstw domowych i innych źródeł danych. Od dnia 1 stycznia 2023 r. do otrzymywania udziałów w wydatkach na poziomie podklasy i rozdzielania ich między elementarne agregaty w podklasie wykorzystuje się dane z zakresu rachunków narodowych za rok t-2, które mogą zostać uzupełnione danymi z ostatniego badania budżetów gospodarstw domowych i z innych źródeł;

b)	dokonuje się przeglądu i aktualizacji udziałów w wydatkach za rok t-2, tak aby były one reprezentatywne dla roku t-1;

c)	udziały w wydatkach dla elementarnych agregatów koryguje się o odpowiednią zmianę ceny między rokiem t-1 a grudniem roku t-1.

2. Wagi wskaźników częściowych utrzymuje się na stałym poziomie przez cały rok kalendarzowy.

3. Waga elementarnego agregatu jest utrzymywana na stałym poziomie przez cały rok kalendarzowy, chyba że wykaz elementarnych agregatów w ramach podklasy jest korygowany w celu odzwierciedlenia istotnych zmian w docelowym ogóle towarów i usług.

4. Waga wskaźnika częściowego dla każdego działu, grupy lub klasy ECOICOP jest równa sumie wag wskaźników częściowych dla kategorii składowych danego działu, danej grupy lub klasy. Suma wszystkich wag wskaźników częściowych na każdym poziomie ECOICOP wynosi 1 000.

5. Waga wskaźników częściowych dla każdej podklasy jest równa sumie wag elementarnych agregatów tej podklasy.

6. Wagi wskaźników częściowych, które odnoszą się do pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych, ustala się w oparciu o zagregowane wydatki gospodarstw domowych na ukryte opłaty za usługę.

7. Wydatki na spożycie finansowane z odszkodowań i świadczeń z tytułu pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych, w tym z płatności dokonywanych bezpośrednio przez instytucje ubezpieczeniowe, uwzględnia się w wagach wskaźników częściowych odpowiednich kategorii ECOICOP.

Artykuł 4

Dobór próby i reprezentatywność

1. Państwa członkowskie opracowują próbę docelową, która jest reprezentatywna dla docelowego ogółu towarów i usług, poprzez zdefiniowanie elementarnych agregatów i wybór produktów indywidualnych dla tych elementarnych agregatów.

2. Liczba produktów indywidualnych i elementarnych agregatów zależy od wagi podklasy i wariancji zmian cen produktów indywidualnych należących do danej podklasy.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby próba docelowa pozostawała reprezentatywna dla docelowego ogółu towarów i usług w czasie poprzez przeprowadzanie co najmniej raz w roku przeglądu i aktualizacji próby docelowej, jak również poprzez wybór produktów zamiennych.

4. W próbie docelowej reprezentowane są produkty, w przypadku których udział w wydatkach wynosi co najmniej jedną część na tysiąc.

Artykuł 5

Traktowanie cen

1. Do opracowywania HICP państwa członkowskie stosują ceny obserwowane. Państwa członkowskie stosują ceny szacunkowe wyłącznie do celów określonych w art. 9, 11 i 14.

2. Ceny obserwowane w odniesieniu do produktów w sektorze zdrowia, edukacji i ochrony socjalnej są cenami po odjęciu zwrotów kosztów.

3. Zmiany cen obserwowanych lub warunków taryfy wykazuje się w HICP jako zmiany cen.

4. Jeżeli ceny obserwowane powiązane są ze wskaźnikami, zmiany wynikające ze zmian wskaźnika wykazuje się w HICP jako zmiany cen.

5. Jeżeli dochód gospodarstwa domowego jest warunkiem decydującym o cenie, zmiany cen obserwowanych wynikające ze zmian w dochodach gospodarstw domowych wykazuje się w HICP jako zmiany cen.

6. Cenami obserwowanymi w przypadku ubezpieczeń są faktyczne składki.

7. Jeżeli produkt indywidualny udostępniono konsumentom bezpłatnie, a później cena jest naliczana, wykazuje się to w HICP jako wzrost ceny. Jeżeli natomiast naliczono cenę za produkt indywidualny, który jest następnie udostępniany konsumentom bezpłatnie, wykazuje się to w HICP jako spadek ceny.

Artykuł 6

Rabaty i zachęty do zakupu

1. Państwa członkowskie uwzględniają rabaty, które:

a)	można przyporządkować do produktu indywidualnego; oraz

b)	można uzyskać w momencie zakupu.

W miarę możliwości uwzględnia się rabaty, które są dostępne tylko dla ograniczonej grupy konsumentów.

2. Zachęty do zakupu traktuje się zgodnie z art. 10 i 11.

Artykuł 7

Opłaty za usługi proporcjonalne do cen transakcji

1. W HICP uwzględnia się opłaty, które są pobierane bezpośrednio od konsumentów w zamian za świadczoną usługę i mogą być wyrażone jako zryczałtowana opłata lub odsetek ceny transakcji. Jeżeli cena usługi jest określona jako odsetek ceny transakcji, jako cenę obserwowaną przyjmuje się ten odsetek pomnożony przez cenę reprezentatywnej transakcji jednostkowej.

2. Zmiany opłat za usługi wynikające ze zmian ceny reprezentatywnej transakcji jednostkowej wykazuje się w HICP jako zmiany cen.

3. Jeżeli nie można dokonać pomiaru zmiany ceny reprezentatywnej transakcji jednostkowej, szacuje się ją za pomocą odpowiedniego wskaźnika cen.

Artykuł 8

Obserwacja cen

1. Cena obserwowana towaru jest uwzględniana w HICP w odniesieniu do miesiąca, w którym mogą mieć miejsce transakcje po tej cenie.

2. Cena obserwowana za usługę jest uwzględniana w HICP w odniesieniu do miesiąca, w którym może rozpocząć się korzystanie z danej usługi.

3. Jeżeli cena danej usługi zależy od czasu między nabyciem a rozpoczęciem świadczenia usługi, państwa członkowskie biorą pod uwagę ceny, które są reprezentatywne dla nabycia usługi.

4. Ceny obserwowane odnoszą się do co najmniej 1 tygodnia roboczego w połowie miesiąca lub w okolicach połowy miesiąca.

5. Jeżeli wiadomo, że w ciągu miesiąca ceny produktu indywidualnego są zmienne, ceny obserwowane odnoszą się do okresu dłuższego niż 1 tydzień.

Artykuł 9

Szacowanie cen

1. Jeżeli nie można zaobserwować ceny produktu indywidualnego w próbie docelowej, stosuje się cenę szacunkową na okres nie dłuższy niż 2 miesiące, po upływie którego wybiera się produkt zamienny. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do produktów sezonowych ani innych produktów indywidualnych, co do których przewiduje się, że będą ponownie dostępne.

2. Jako ceny szacunkowej nie stosuje się wcześniejszej ceny obserwowanej, chyba że można uzasadnić, że jest ona właściwym szacunkiem.

Artykuł 10

Podmiany

1. Państwa członkowskie dokonują wyboru produktu zamiennego, który jest podobny do produktu niedostępnego, przy jednoczesnym zapewnieniu dalszej reprezentatywności próby docelowej.

2. Państwa członkowskie nie wybierają produktów zamiennych w oparciu o podobną cenę.

Artykuł 11

Korekta jakości

1. Jeżeli nie ma różnicy jakości między produktem podmienianym a jego zamiennikiem, państwa członkowskie porównują ceny obserwowane bezpośrednio. W przeciwnym razie państwa członkowskie dokonują korekty jakości.

2. Państwa członkowskie dokonują korekty jakości równej pełnej różnicy w cenie między produktem podmienionym z miesiąca m-1 a jego zamiennikiem w miesiącu m tylko wówczas, gdy może to być uzasadnione jako odpowiedni szacunek różnicy jakości.

Artykuł 12

Elementarne wskaźniki cen

1. Ceny produktów indywidualnych są agregowane w celu uzyskania elementarnych wskaźników cen przy wykorzystaniu jednego z następujących wariantów:

a)	formuła wskaźnika, która zapewnia tranzytywność. Przy stosowaniu tranzytywnych formuł wskaźnika nie dokonuje się rewizji wskaźnika cen z poprzednich okresów; lub

b)	formuła wskaźnika, która zapewnia odwracalność w czasie i służy do porównywania cen produktów indywidualnych w bieżącym okresie z cenami tych produktów w okresie bazowym. Okres bazowy nie może być często zmieniany, jeżeli taka zmiana prowadzi do istotnego naruszenia zasady tranzytywności.

2. Formułę wskaźnika, która jest spójna z formułami opisanymi w ust. 1, wykorzystuje się do uzyskania wskaźnika cen dla elementarnego agregatu z co najmniej dwóch elementarnych wskaźników cen.

Artykuł 13

Uwzględnianie wskaźników częściowych po okresie odniesienia wskaźnika

Każdy wskaźnik częściowy, który jest uwzględniany w HICP po okresie odniesienia wskaźnika, zostaje powiązany z grudniem danego roku i jest stosowany od stycznia roku kolejnego.

Artykuł 14

Produkty sezonowe

Jeżeli produkty sezonowe są w próbie do badania w ramach elementarnego agregatu, państwa członkowskie do opracowywania wskaźnika cen dla tego agregatu stosują metodę imputacji sezonowej lub metodę wag sezonowych.

Artykuł 15

Podział szybkich szacunków

Państwa członkowskie, których walutą jest euro, przekazują Komisji (Eurostatowi) szybkie szacunki dotyczące wszystkich wskaźników częściowych w swoich HICP.

Artykuł 16

Finalizacja wstępnych danych

W przypadku gdy państwo członkowskie przekazuje wskaźniki częściowe lub ich wagi jako wstępne dane, finalizuje je w ramach wysyłki danych w miesiącu kolejnym.

Artykuł 17

Rewizje z powodu błędów

1. Państwa członkowskie korygują błędy i bez nieuzasadnionej zwłoki przekazują Komisji (Eurostatowi) zrewidowane wskaźniki częściowe lub wagi wskaźników częściowych.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) informacje na temat przyczyny błędu najpóźniej wraz z przekazaniem zrewidowanych danych.

Artykuł 18

Inne rewizje

1. Moment dokonania i długość rewizji innych niż te, o których mowa w art. 16 i 17, oraz ich uwzględnianie w HICP są koordynowane z Komisją (Eurostatem).

2. Państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi) szacunki dotyczące zrewidowanych wskaźników częściowych HICP nie później niż 3 miesiące przed planowanym wprowadzeniem proponowanej rewizji.

Artykuł 19

Publikowanie rewizji

Z wyjątkiem rewizji, o których mowa w art. 16, wszelkie rewizje HICP ogółem są publikowane, wraz z wyjaśnieniem, na stronie internetowej krajowego organu odpowiedzialnego za opracowywanie HICP.

Artykuł 20

Rewizja wag wskaźników częściowych

Nie naruszając przepisów art. 16 i 17, nie dokonuje się rewizji wag wskaźników częściowych.

Artykuł 21

Zharmonizowany wskaźnik cen konsumpcyjnych przy stałych stawkach podatkowych

1. Indywidualny podatek wchodzący w zakres HICP-CT jest uwzględniany, jeżeli dochód roczny z jego tytułu stanowi co najmniej 2 % sumy wszystkich indywidualnych podatków wchodzących w zakres HICP-CT, pobieranych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych.

2. Roczny dochód z podatków uwzględniany w HICP-CT obejmuje co najmniej 90 % sumy wszystkich indywidualnych podatków wchodzących w zakres HICP-CT, pobieranych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych.

3. HICP-CT opracowuje się w taki sam sposób jak HICP, z wyjątkiem tego, że ceny obserwowane są korygowane w taki sposób, by stawki podatku od produktów były w okresie obserwacji utrzymywane na stałym poziomie w porównaniu z okresem odniesienia cen.

4. Zmiany stawek podatkowych są odzwierciedlane w HICP-CT:

a)	w miesiącu, w którym stosuje się nową stawkę w odniesieniu do produktu indywidualnego i uwzględnia ją w cenie obserwowanej; lub

w pierwszym pełnym miesiącu, w którym nowa stawka ma zastosowanie. Zmiany stawek, które wchodzą w życie pierwszego dnia miesiąca, są odzwierciedlane w HICP-CT w danym miesiącu. Zmiany stawek, które wchodzą w życie w danym miesiącu w późniejszym czasie, są odzwierciedlane w HICP-CT w miesiącu kolejnym.

ROZDZIAŁ 3

WSKAŹNIK CEN NIERUCHOMOŚCI MIESZKALNYCH ZAMIESZKIWANYCH PRZEZ WŁAŚCICIELA ORAZ WSKAŹNIK CEN NIERUCHOMOŚCI MIESZKALNYCH

Artykuł 22

Podział wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych zamieszkiwanych przez właściciela

Wskaźnik cen OOH obejmuje następujące kategorie wydatków:

a)	O.1 Wydatki związane z użytkowaniem mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela;

b)	O.1.1 Nabywanie mieszkań;

c)	O.1.1.1 Nowe mieszkania;

d)	O.1.1.1.1 Zakup nowych mieszkań;

e)	O.1.1.1.2 Mieszkania wybudowane przez ich właścicieli i większe renowacje;

f)	O.1.1.2 Istniejące mieszkania nowo nabyte przez gospodarstwa domowe;

g)	O.1.1.3 Inne usługi związane z nabywaniem mieszkań;

h)	O.1.2 Własność mieszkań;

i)	O.1.2.1 Większe naprawy i czynności konserwacyjne;

j)	O.1.2.2 Ubezpieczenie związane z mieszkaniami;

k)	O.1.2.3 Inne usługi związane z własnością mieszkań.

Artykuł 23

Podział wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych

HPI obejmuje następujące kategorie wydatków:

a)	H.1 Zakup mieszkań;

b)	H.1.1 Zakup nowych mieszkań;

c)	H.1.2 Zakup istniejących mieszkań.

Artykuł 24

Wagi

Każdego roku państwa członkowskie opracowują i przekazują Komisji (Eurostatowi) jeden zestaw wag w odniesieniu do wskaźników cen OOH i jeden zestaw w odniesieniu do HPI w podziale określonym odpowiednio w art. 22 i 23.

Artykuł 25

Opracowywanie wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych zamieszkiwanych przez właściciela

Wskaźnik cen OOH opiera się na podejściu „nabycia netto”, przy pomocy którego mierzy się zmiany cen płaconych przez konsumentów za nabycie nieruchomości mieszkalnych nowo zakupionych przez gospodarstwa domowe, oraz zmiany innych kosztów związanych z własnością i przeniesieniem własności nieruchomości mieszkalnych.

ROZDZIAŁ 4

STANDARDY I TERMINY WYMIANY DANYCH I METADANYCH

Artykuł 26

Standardy wymiany danych i metadanych

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) dane i metadane w formie elektronicznej za pośrednictwem usług pojedynczego punktu kontaktowego zgodnie ze standardami wymiany danych i metadanych statystycznych.

2. Dane poufne zdefiniowane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (19) oznacza się odpowiednio przy przekazywaniu ich Komisji (Eurostatowi).

Artykuł 27

Terminy wymiany metadanych

1. Państwa członkowskie dokonują corocznie przeglądu i aktualizacji swoich metadanych HICP i HICP-CT w odniesieniu do bieżącego roku i przekazują te metadane Komisji (Eurostatowi) do dnia 31 marca.

2. Państwa członkowskie dokonują corocznie przeglądu i aktualizacji metadanych wskaźnika cen OOH i HPI w odniesieniu do bieżącego roku i przekazują te metadane Komisji (Eurostatowi) do dnia 30 czerwca.

ROZDZIAŁ 5

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 28

Uchylenie

Rozporządzenia (WE) nr 1749/96, (WE) nr 2214/96, (WE) nr 1687/98, (WE) nr 2646/98, (WE) nr 1617/1999, (WE) nr 2166/1999, (WE) nr 2601/2000, (WE) nr 2602/2000, (WE) nr 1920/2001, (WE) nr 1921/2001, (WE) nr 1708/2005, (WE) nr 701/2006, (WE) nr 330/2009, (UE) nr 1114/2010 i (UE) nr 93/2013 tracą moc.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 lipca 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 11.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1749/96 z dnia 9 września 1996 r. w sprawie wstępnych środków koniecznych do wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen towarów konsumpcyjnych (Dz.U. L 229 z 10.9.1996, s. 3).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2214/96 z dnia 20 listopada 1996 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (ZWCK): przekazywanie i upowszechnianie wskaźników częściowych ZWCK (Dz.U. L 296 z 21.11.1996, s. 8).

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1687/98 z dnia 20 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1749/96 dotyczące objęcia towarów i usług zharmonizowanym wskaźnikiem cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 214 z 31.7.1998, s. 12).

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2646/98 z dnia 9 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania taryf w zharmonizowanych wskaźnikach cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 335 z 10.12.1998, s. 30).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1617/1999 z dnia 23 lipca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania ubezpieczenia w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych oraz modyfikujące rozporządzenie Komisji (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 192 z 24.7.1999, s. 9).

(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/1999 z dnia 8 października 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania produktów w sektorach ochrony zdrowia, edukacji i ochrony socjalnej w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 266 z 14.10.1999, s. 1).

(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2601/2000 z dnia 17 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do określenia momentu wprowadzania cen zakupu do zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 300 z 29.11.2000, s. 14).

(9) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2602/2000 z dnia 17 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania obniżek cen w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 300 z 29.11.2000, s. 16).

(10) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1920/2001 z dnia 28 września 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania opłat za usługi proporcjonalnych do wartości transakcji w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 261 z 29.9.2001, s. 46).

(11) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1921/2001 z dnia 28 września 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 odnośnie do minimalnych norm dla korekt zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2602/2000 (Dz.U. L 261 z 29.9.2001, s. 49).

(12) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1708/2005 z dnia 19 października 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do wspólnego okresu odniesienia dla zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 274 z 20.10.2005, s. 9).

(13) Rozporządzenie Rady (WE) nr 701/2006 z dnia 25 kwietnia 2006 r. ustanawiające zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do zakresu czasowego zbierania danych dotyczących cen w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 122 z 9.5.2006, s. 3).

(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 330/2009 z dnia 22 kwietnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 odnośnie do minimalnych norm dla traktowania produktów sezonowych w zharmonizowanych wskaźnikach cen konsumpcyjnych (ZWCK) (Dz.U. L 103 z 23.4.2009, s. 6).

(15) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1114/2010 z dnia 1 grudnia 2010 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm jakości ważenia zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (HICP) i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/97 (Dz.U. L 316 z 2.12.2010, s. 4).

(16) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 93/2013 z dnia 1 lutego 2013 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych w odniesieniu do ustanawiania wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela (Dz.U. L 33 z 2.2.2013, s. 14).

(17) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 257 z 27.10.1995, s. 1).

(18) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).

(19) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

ZAŁĄCZNIK

Wydatki pieniężne na spożycie w sektorze gospodarstw domowych

Wydatki pieniężne na spożycie w sektorze gospodarstw domowych zdefiniowano w art. 2 pkt 20 rozporządzenia (UE) 2016/792.

Przy bardziej szczegółowym określaniu jakości wag wydatki pieniężne na spożycie obejmują następujące przykłady wydatków pieniężnych na spożycie w sektorze gospodarstw domowych, zdefiniowanych w następujących literach pkt 3.95 załącznika A do ESA 2010:

—	lit. c), d), h) oraz i),

—	część lit. e), która dotyczy usług finansowych w zamian za opłatę bezpośrednią, część lit. f), która dotyczy usług w zakresie pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych w kwocie ukrytej opłaty za usługę.

Wydatki pieniężne na spożycie obejmują również dodatki mieszkaniowe, które są częścią pozycji D.632 zdefiniowanej w pkt 4.109 załącznika A do ESA 2010.

Wydatki pieniężne na spożycie nie obejmują następujących przykładów wydatków pieniężnych na spożycie w sektorze gospodarstw domowych, zdefiniowanych w następujących literach pkt 3.95 załącznika A do ESA 2010:

—	lit. a), b) i g).

Wydatki pieniężne na spożycie nie obejmują również następujących przykładów, które nie są częścią wydatków pieniężnych na spożycie w sektorze gospodarstw domowych:

—	lit. a)–f) w pkt 3.96 załącznika A do ESA 2010, z wyjątkiem części dotyczącej dodatków mieszkaniowych pozycji D.632 zdefiniowanej w pkt 4.109 załącznika A do ESA 2010,

—	podatki dochodowe, zdefiniowane w pkt 4.78 załącznika A do ESA 2010,

—	dochody z tytułu własności, zdefiniowane w pkt 4.41 załącznika A do ESA 2010,

—	faktyczne składki na ubezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców, zdefiniowane w pkt 4.92 załącznika A do ESA 2010,

—	składki na udziale własnym z tytułu pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych, zdefiniowane w pkt 4.112 załącznika A do ESA 2010,

—	transfery bieżące pomiędzy gospodarstwami domowymi, zdefiniowane w pkt 4.129 załącznika A do ESA 2010,

—	grzywny i kary nakładane na jednostki instytucjonalne przez sądy lub kolegia sądowe, zdefiniowane w pkt 4.132 załącznika A do ESA 2010.

Transakcje pieniężne to takie transakcje, w przypadku których zaangażowane w nie jednostki dokonują lub otrzymują płatności czy też zaciągają zobowiązania lub otrzymują aktywa wyrażone w jednostkach pieniężnych. Transakcje, które nie pociągają za sobą wymiany gotówki czy aktywów lub zobowiązań wyrażonych w jednostkach pieniężnych, są transakcjami niepieniężnymi.

4.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/24

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1149

z dnia 3 sierpnia 2020 r.

zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do diizocyjanianów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 68 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Diizocyjaniany mają zharmonizowaną klasyfikację jako substancje działające uczulająco na drogi oddechowe kategorii 1 oraz jako substancje działające uczulająco na skórę kategorii 1 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2). Diizocyjaniany są wykorzystywane jako podstawowe składniki chemiczne w wielu różnych sektorach i zastosowaniach, w szczególności między innymi w piankach, materiałach uszczelniających i powłokach w całej Unii.

(2)

W dniu 6 października 2016 r. Niemcy przedłożyły Europejskiej Agencji Chemikaliów („Agencja”) dokumentację (3) na podstawie art. 69 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 („dokumentacja zgodna z załącznikiem XV”) w celu wszczęcia procedury wprowadzania ograniczenia określonej w art. 69–73 tego rozporządzenia. W dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV wskazano, że działanie uczulające na układ oddechowy, zarówno ze względu na narażenie przez skórę, jak i przez drogi oddechowe na diizocyjaniany, prowadzi do astmy zawodowej u pracowników, którą uznano za istotny problem w zakresie zdrowia w Unii. Roczna liczba przypadków chorób zawodowych spowodowanych przez diizocyjaniany (szacowana na ponad 5 000) jest uważana za niedopuszczalnie wysoką. W dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV wykazano, że działania w skali całej Unii są konieczne i proponowane w celu ograniczenia zastosowań przemysłowych i profesjonalnych oraz wprowadzania do obrotu diizocyjanianów w ich postaci własnej oraz jako składnika innych substancji i w mieszaninach.

(3)

Ograniczenie zaproponowane w dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV ma na celu ograniczenie wykorzystania diizocyjanianów w zastosowaniach przemysłowych i profesjonalnych do przypadków, w których wdraża się połączenie środków technicznych i organizacyjnych, oraz zastosowano minimalny ustandaryzowany kurs szkoleniowy. Informacje o tym, jak uzyskać dostęp do kursu, powinny być przekazywane w ramach całego łańcucha dostaw, a podmioty wprowadzające te substancje i mieszaniny do obrotu powinny być odpowiedzialne za zapewnienie dostępności szkoleń dla odbiorców takich substancji lub mieszanin.

(4)

W dniu 5 grudnia 2017 r. działający w Agencji Komitet ds. Oceny Ryzyka (RAC) wydał opinię (4), zgodnie z którą proponowane ograniczenie, zmienione przez RAC, jest najbardziej odpowiednim i efektywnym ogólnounijnym środkiem ograniczającym ryzyko wynikające z narażenia na działanie tych substancji. Ponadto Komisja uznała, że wdrożenie zmienionego proponowanego ograniczenia ograniczyłoby również liczbę przypadków zapalenia skóry związanych z diizocyjanianami.

(5)

RAC stwierdził, że odpowiednie szkolenie jest podstawową koniecznością oraz że każdy pracownik zajmujący się diizocyjanianami powinien posiadać wystarczającą wiedzę na temat zagrożeń związanych z tymi substancjami oraz świadomość zagrożeń związanych z ich zastosowaniami, jak również wystarczającą wiedzę na temat dobrych praktyk i odpowiednich środków zarządzania ryzykiem, z uwzględnieniem prawidłowego stosowania odpowiednich środków ochrony indywidualnej. RAC zauważa, że potrzebne są szczególne działania szkoleniowe w celu zwiększenia świadomości na temat znaczenia ochrony zdrowia dzięki odpowiednim środkom zarządzania ryzykiem i sposobom bezpiecznego postępowania.

(6)

RAC uznał, że wartość graniczna wynosząca 0,1 % wagowo, ustalona dla diizocyjanianów w substancji lub w mieszaninie, odpowiada najniższemu dopuszczalnemu stężeniu dla szczególnych diizocyjanianów sklasyfikowanych jako substancje działające uczulająco na drogi oddechowe kategorii 1. RAC zgodził się również z przedkładającym dokumentację, że wdrożenie indykatywnej lub wiążącej wartości narażenia zawodowego nie byłoby wystarczające do zmniejszenia liczby przypadków astmy zawodowej do jak najmniejszego poziomu, ponieważ obecnie nie jest znana żadna wartość progowa dla działania uczulającego diizocyjanianów.

(7)

W dniu 15 marca 2018 r. działający w ramach Agencji Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych („SEAC”) przyjął opinię (5), w której potwierdził wniosek RAC, że z uwagi na społeczno-gospodarcze korzyści i koszty proponowane ograniczenie jest najbardziej odpowiednim ogólnounijnym środkiem przeciwdziałania stwierdzonym zagrożeniom. SEAC stwierdził ponadto, że proponowane ograniczenie jest przystępne kosztowo dla odnośnych łańcuchów dostaw.

(8)	SEAC zalecił czterdziestoośmiomiesięczne odroczenie terminu stosowania ograniczenia, aby zapewnić wszystkim podmiotom wystarczającą ilość czasu na pełne wdrożenie wymogów dotyczących ograniczenia.

(9)	Opinie RAC i SEAC na temat proponowanego ograniczenia skonsultowano również z forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, i uwzględniono otrzymane zalecenia.

(10)

W dniu 9 maja 2018 r. Agencja przedłożyła Komisji opinie RAC i SEAC. Na podstawie tych opinii Komisja stwierdza, że stosowanie lub wprowadzanie do obrotu diizocyjanianów w ich postaci własnej, jako składników innych substancji i w mieszaninach stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Komisja uważa, że ograniczenie tego ryzyka wymaga podjęcia działań w skali całej Unii.

(11)

Biorąc pod uwagę dokumentację zgodną z załącznikiem XV oraz opinie RAC i SEAC, Komisja uważa, że należy ustanowić minimalny wymóg w zakresie szkoleń dla użytkowników przemysłowych i profesjonalnych, bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych obowiązków krajowych w państwach członkowskich. Komisja uważa również, że informacje na temat tego wymogu powinny zostać umieszczone wewnątrz opakowania.

(12)

Do celów ewentualnych przyszłych zmian obecnego ograniczenia państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji, zgodnie z art. 117 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, wszelkie ustalone wymogi w zakresie szkoleń, liczbę zgłoszonych przypadków astmy zawodowej oraz zawodowych chorób układu oddechowego i zawodowych chorób skóry, wszelkie krajowe poziomy narażenia zawodowego oraz informacje na temat działań w zakresie egzekwowania prawa.

(13)

Nie naruszając przepisów Unii dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, w szczególności dyrektywy Rady 98/24/WE w sprawie środków chemicznych (6), ograniczenie to ma na celu zwiększenie zdolności pracodawców do osiągnięcia wyższego poziomu kontroli ryzyka. Małe i średnie przedsiębiorstwa odniosą korzyści z przyjęcia niniejszego aktu, który w jeszcze większym stopniu wzmocni wdrażanie obecnych wymogów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy poprzez zapewnienie specjalnych programów szkoleniowych w zakresie diizocyjanianów w całym łańcuchu dostaw.

(14)	Podmiotom gospodarczym należy zapewnić wystarczająco długi okres na dostosowanie się do nowych wymogów. Okres przejściowy wynoszący trzy lata jest odpowiedni, aby umożliwić zainteresowanym pracownikom odbycie wymaganych szkoleń.

(15)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(16)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006, Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(3) https://echa.europa.eu/documents/10162/63c411e5-cf0f-dc5e-ff83-1e8de7e4e282

(4) https://echa.europa.eu/documents/10162/737bceac-35c3-77fb-ba7a-0e417a81aa4a

(5) https://echa.europa.eu/documents/10162/d6794aa4-8e3a-6780-d079-77237244f5f9

(6) Dyrektywa Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (Dz.U. L 131 z 5.5.1998, s. 11).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dodaje się pozycję w brzmieniu:

„74. Diizocyjaniany, O = C=N-R-N = C=O, w których R jest alifatycznym lub aromatycznym podstawnikiem węglowodorowym o nieokreślonej długości

Nie mogą one być stosowane jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych po dniu 24 sierpnia 2023 r., chyba że:

a)	stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub

b)	pracodawca lub osoba samozatrudniona zapewniają, aby użytkownicy przemysłowi lub profesjonalni ukończyli szkolenia w zakresie bezpiecznego stosowania diizocyjanianów przed rozpoczęciem używania tych substancji lub mieszanin.

Nie mogą być wprowadzane do obrotu jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych po dniu 24 lutego 2022 r., chyba że:

a)	stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub

dostawca zapewnia, aby odbiorca substancji lub mieszanin otrzymał informacje dotyczące wymogów, o których mowa w pkt 1 lit. b), oraz umieszcza następujące oświadczenie na opakowaniu w sposób wyraźnie oddzielony od reszty informacji na etykiecie: »Od dnia 24 sierpnia 2023 r. wymagane jest odbycie odpowiedniego szkolenia przed użyciem przemysłowym lub profesjonalnym.«.

Na potrzeby niniejszego wpisu »użytkownicy przemysłowi i profesjonalni« oznaczają jakiegokolwiek pracownika lub pracownika samozatrudnionego posługującego się diizocyjanianami w ich postaci własnej bądź jako składnika innych substancji lub w mieszaninach do celów zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, lub nadzorującego takie czynności.

Szkolenia, o których mowa w pkt 1 lit. b) muszą obejmować instrukcję kontroli narażenia przez skórę i drogi oddechowe na diizocyjaniany w miejscu pracy bez uszczerbku dla jakichkolwiek krajowych dopuszczalnych wartości narażenia lub innych odpowiednich środków zarządzania ryzykiem na poziomie krajowym. Szkolenia te powinien prowadzić specjalista ds. bezpieczeństwa i higieny pracy z uprawnieniami uzyskanymi w ramach odpowiedniego szkolenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenie musi obejmować co najmniej:

a)	elementy szkolenia wymienione w pkt 5 lit. a) dla wszystkich zastosowań przemysłowych i profesjonalnych;

elementy szkolenia wymienione w pkt 5 lit. a) i b) odnośnie do następujących zastosowań:

—	postępowanie z mieszaninami w pojemnikach otwartych w temperaturze otoczenia (z uwzględnieniem tuneli piankowych),

—	natryskiwanie w wentylowanej kabinie,

—	nakładanie wałkiem,

—	nakładanie pędzlem,

—	nakładanie metodą zanurzania i polewania,

—	mechaniczna obróbka końcowa (np. cięcie) nie w pełni utwardzonych artykułów, które nie są już ciepłe,

—	sprzątanie i odpady,

—	wszelkie inne zastosowania o podobnym narażeniu przez skórę lub narażeniu przez drogi oddechowe;

elementy szkolenia wymienione w pkt 5 lit. a), b) i c) odnośnie do następujących zastosowań:

—	postępowanie z nie w pełni utwardzonymi artykułami (np. niedawno utwardzanymi nadal ciepłymi),

—	zastosowania w odlewnictwie,

—	konserwacja i naprawy wymagające dostępu do urządzeń,

—	otwarta obróbka ciepłych lub gorących preparatów (> 45 °C),

—	natryskiwanie na powietrzu, przy ograniczonej wentylacji lub tylko z wentylacją naturalną (z uwzględnieniem dużych hal przemysłowych) lub natryskiwanie wysokoenergetyczne (np. pianki, elastomery),

—	oraz wszelkie inne zastosowania o podobnym narażeniu przez skórę lub narażeniu przez drogi oddechowe.

Elementy szkolenia:

szkolenie ogólne, w tym szkolenie internetowe, w tematach:

—	chemia diizocyjanianów,

—	zagrożenia związane z toksycznością (z uwzględnieniem toksyczności ostrej),

—	narażenie na działanie diizocyjanianów,

—	dopuszczalne wartości narażenia zawodowego,

—	sposób powstawania działania uczulającego,

—	zapach jako wskaźnik zagrożenia,

—	znaczenie lotności dla powstawania zagrożeń,

—	lepkość, temperatura i masa cząsteczkowa diizocyjanianów,

—	higiena osobista,

—	wymagane środki ochrony indywidualnej, z uwzględnieniem instrukcji praktycznych w zakresie ich prawidłowego użytkowania i ich ograniczeń,

—	ryzyko kontaktu ze skórą i narażenia przez drogi oddechowe,

—	ryzyko związane ze stosowanym procesem aplikacji,

—	system ochrony skóry i dróg oddechowych,

—	wentylacja,

—	oczyszczanie, wycieki, konserwacja,

—	usuwanie pustych opakowań,

—	ochrona osób postronnych,

—	określenie krytycznych etapów obróbki produktu,

—	szczególne krajowe systemy kodów (w stosownych przypadkach),

—	bezpieczeństwo behawioralne,

—	świadectwo lub dokument potwierdzający pomyślne ukończenie szkolenia;

szkolenie na poziomie średniozaawansowanym, w tym szkolenie internetowe, w tematach:

—	dodatkowe aspekty bezpieczeństwa behawioralnego,

—	konserwacja;

—	zarządzanie zmianą,

—	ocena istniejących instrukcji w zakresie bezpieczeństwa,

—	ryzyko związane ze stosowanym procesem aplikacji,

—	świadectwo lub dokument potwierdzający pomyślne ukończenie szkolenia;

szkolenia na poziomie zaawansowanym, w tym szkolenia internetowe, w tematach:

—	wymagana dodatkowa certyfikacja niezbędna dla określonych zastosowań objętych zakresem szkolenia,

—	natryskiwanie poza kabiną,

—	otwarta obróbka ciepłych lub gorących preparatów (> 45 °C);

—	świadectwo lub dokument potwierdzający pomyślne ukończenie szkolenia.

Szkolenie musi być zgodne z przepisami ustanowionymi przez państwo członkowskie, w którym prowadzą działalność użytkownicy przemysłowi lub profesjonalni. Państwa członkowskie mogą wdrożyć lub w dalszym ciągu stosować swoje wymogi krajowe dotyczące stosowania substancji i mieszanin, o ile spełnione są minimalne wymogi określone w pkt 4 i 5.

Dostawca, o którym mowa w pkt 2 lit. b) zapewnia, aby odbiorca otrzymał materiały szkoleniowe i przeszedł szkolenia zgodnie z pkt 4 i 5 w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego (państw członkowskich), do którego (których) dostarczane są substancje lub mieszaniny. Szkolenia muszą uwzględniać specyfikę dostarczanych produktów, w tym skład, opakowanie i przeznaczenie.

8.	Pracodawca lub osoba samozatrudniona dokumentują zaliczenie szkoleń, o których mowa w pkt 4 i 5. Szkolenia powtarza się przynajmniej co pięć lat.

W sprawozdaniach przedkładanych na podstawie art. 117 ust. 1 państwa członkowskie uwzględniają następujące informacje dotyczące:

a)	wszelkich ustanowionych wymogów w zakresie szkoleń i innych środków zarządzania ryzykiem związanych z zastosowaniami przemysłowymi i zawodowymi diizocyjanianów przewidzianych w prawie krajowym;

b)	liczby zgłoszonych i uznanych przypadków astmy zawodowej i zawodowych chorób układu oddechowego oraz zawodowych chorób skórnych związanych z diizocyjanianami;

c)	krajowych dopuszczalnych wartości narażenia dla diizocyjanianów, jeżeli występują;

d)	informacji na temat działań w zakresie egzekwowania przepisów związanych z przedmiotowym ograniczeniem.

10.	Niniejsze ograniczenie stosuje się, nie naruszając innych przepisów unijnych dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy.”

4.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/30

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1150

z dnia 3 sierpnia 2020 r.

zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 5454)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był kilkakrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, które należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2020/1107 (5) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby na Łotwie, w Polsce i na Słowacji.

(2)

Dyrektywą Rady 2002/60/WE (6) ustanowiono minimalne unijne środki w zakresie zwalczania afrykańskiego pomoru świń. W szczególności w art. 9 dyrektywy 2002/60/WE przewidziano ustanowienie okręgów zapowietrzonych i zagrożonych po urzędowym stwierdzeniu rozpoznania afrykańskiego pomoru świń u świń w gospodarstwie, a w art. 10 i 11 tej dyrektywy określono środki, jakie należy wprowadzić w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej choroby. Ponadto w art. 15 dyrektywy 2002/60/WE ustanowiono środki, które należy zastosować w przypadku potwierdzenia afrykańskiego pomoru świń u dzików. Niedawne doświadczenia pokazują, że środki określone w dyrektywie 2002/60/WE, w szczególności dotyczące czyszczenia i odkażania zakażonych gospodarstw oraz inne środki związane ze zwalczaniem tej choroby w populacji świń domowych i zdziczałych, są skuteczne w kontrolowaniu rozprzestrzeniania się tej choroby.

(3)	Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2020/1107 odnotowano nowe przypadki afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na Litwie i w Polsce oraz u zdziczałych świń w Polsce i na Słowacji.

(4)

W lipcu 2020 r. odnotowano pięć ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w powiatach biłgorajskim, ełckim, garwolińskim, zielonogórskim i olsztyńskim w Polsce na obszarach ujętych obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE lub na obszarach wymienionych obecnie w części III załącznika, znajdujących się w pobliżu obszarów obecnie wymienionych w części II tego załącznika. Te ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, na których odnotowano ostatnio te ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinny być teraz wymienione w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II; natomiast obszar Polski wymieniony w części II tego załącznika, znajdujący się w pobliżu obszarów wymienionych w części III, na których wystąpiły te ostatnie przypadki afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części III tego załącznika, a nie w jego części II.

(5)

W lipcu 2020 r. odnotowano trzy przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w powiecie zambrowskim, jarosławskim i krośnieńskim w Polsce na obszarach ujętych obecnie w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE lub na obszarach wymienionych obecnie w części II tego załącznika, znajdujących się w pobliżu obszarów obecnie wymienionych w części I tego załącznika. Te przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, na których wystąpiły niedawno przypadki afrykańskiego pomoru świń, powinny teraz być wymienione w części II tego załącznika, a nie w jego części I; natomiast obszar Polski wymieniony w części I tego załącznika, znajdujący się w pobliżu obszarów wymienionych w części II, na których wystąpiły te ostatnie przypadki afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części II tego załącznika, a nie w jego części I.

(6)

W lipcu 2020 r. odnotowano dwa przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w powiatach Rimavská Sobota i Roznava na Słowacji na obszarach obecnie wymienionych w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Te przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Słowacji wymienione obecnie w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, na których wystąpiły te ostatnie przypadki afrykańskiego pomoru świń, powinny być teraz wymienione w części II tego załącznika, a nie w jego części I.

(7)

W lipcu 2020 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w rejonie Plungė na Litwie na obszarze obecnie wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Litwy, na którym odnotowano ostatnio ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II.

(8)

W następstwie tych niedawnych ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na Litwie i w Polsce oraz niedawnych przypadków afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń na Słowacji, a także biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Unii, dokonano ponownej oceny i aktualizacji podziału na obszary w tych państwach członkowskich. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(9)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, na Litwie, w Polsce i na Słowacji należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Biorąc pod uwagę, że w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE wymieniono obszary, na których sytuacja epidemiologiczna nadal się zmienia i jest bardzo dynamiczna, w przypadku wprowadzenia jakichkolwiek zmian w wykazach obszarów wymienionych w tych częściach szczególną uwagę należy zwrócić na ich wpływ na obszary otaczające, tak jak to uczyniono w tym przypadku. Należy zatem odpowiednio zmienić części I, II i III tego załącznika.

(10)	Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany wprowadzone niniejszą decyzją w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe.

(11)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Stella KYRIAKIDES

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1107 z dnia 27 lipca 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 242 z 28.7.2020, s. 11).

(6) Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27).

ZAŁĄCZNIK

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1. Belgia

Następujące obszary w Belgii:

dans la province de Luxembourg:

la zone est délimitée, dans le sens des aiguilles d’une montre, par:

Frontière avec la France,

Rue Mersinhat à Florenville,

La N818jusque son intersection avec la N83,

La N83 jusque son intersection avec la N884,

La N884 jusque son intersection avec la N824,

La N824 jusque son intersection avec Le Routeux,

Le Routeux,

Rue d’Orgéo,

Rue de la Vierre,

Rue du Bout-d’en-Bas,

Rue Sous l’Eglise,

Rue Notre-Dame,

Rue du Centre,

La N845 jusque son intersection avec la N85,

La N85 jusque son intersection avec la N40,

La N40 jusque son intersection avec la N802,

La N802 jusque son intersection avec la N825,

La N825 jusque son intersection avec la E25-E411,

La E25-E411jusque son intersection avec la N40,

N40: Burnaimont, Rue de Luxembourg, Rue Ranci, Rue de la Chapelle,

Rue du Tombois,

Rue Du Pierroy,

Rue Saint-Orban,

Rue Saint-Aubain,

Rue des Cottages,

Rue de Relune,

Rue de Rulune,

Route de l’Ermitage,

N87: Route de Habay,

Chemin des Ecoliers,

Le Routy,

Rue Burgknapp,

Rue de la Halte,

Rue du Centre,

Rue de l’Eglise,

Rue du Marquisat,

Rue de la Carrière,

Rue de la Lorraine,

Rue du Beynert,

Millewée,

Rue du Tram,

Millewée,

N4: Route de Bastogne, Avenue de Longwy, Route de Luxembourg,

Frontière avec le Grand-Duché de Luxembourg,

Frontière avec la France, jusque son intersection avec la Rue Mersinhat à Florenville.

2. Estonia

Następujące obszary w Estonii:

—	Hiiu maakond.

3. Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

—

Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe,

—	Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—

Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403250, 403350, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404570, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, 406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250350, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 250850, 250950, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251450, 251550, 251650, 251750, 251850, 252150 és 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—

Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050,575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

4. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—	Pāvilostas novads,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Ventspils novada Jūrkalnes pagasts,

—	Grobiņas novads,

—	Rucavas novada Dunikas pagasts.

5. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Klaipėdos rajono savivaldybės: Agluonėnų, Priekulės, Veiviržėnų, Judrėnų, Endriejavo ir Vėžaičių seniūnijos,

—	Kretingos rajono savivaldybės: Darbėnų, Kretingos ir Žalgirio seniūnijos,

—	Plungės rajono savivaldybės: Nausodžio sen. dalis nuo kelio 166 į pietryčius ir Kulių seniūnija,

—	Skuodo rajono savivaldybės: Lenkimų, Mosėdžio, Skuodo, Skuodo miesto seniūnijos.

6. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gminy Wielbark i Rozogi w powiecie szczycieńskim,

gminy Janowiec Kościelny, Janowo i część gminy Kozłowo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Rączki – Kownatki – Gardyny w powiecie nidzickim,

powiat działdowski,

gminy Dąbrówno, miasto Ostróda i część gminy wiejskiej Ostróda położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 w powiecie ostródzkim,

gminy Kisielice, Susz, Iława z miastem Iława, Lubawa z miastem Lubawa, w powiecie iławskim,

gmina Grodziczno w powiecie nowomiejskim,

w województwie podlaskim:

gminy Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew i część gminy Kulesze Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię koleją w powiecie wysokomazowieckim,

gminy Miastkowo, Nowogród, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim,

gminy Szumowo, Zambrów z miastem Zambrów i część gminy Kołaki Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

w województwie mazowieckim:

powiat ostrołęcki,

powiat miejski Ostrołęka,

gminy Bielsk, Brudzeń Duży, Drobin, Gąbin, Łąck, Nowy Duninów, Radzanowo, Słupno i Stara Biała w powiecie płockim,

powiat miejski Płock,

powiat sierpecki,

powiat żuromiński,

gminy Andrzejewo, Brok, Małkinia Górna, Stary Lubotyń, Szulborze Wielkie, Wąsewo, Zaręby Kościelne i Ostrów Mazowiecka z miastem Ostrów Mazowiecka w powiecie ostrowskim,

gminy Dzierzgowo, Lipowiec Kościelny, miasto Mława, Radzanów, Szreńsk, Szydłowo i Wieczfnia Kościelna, w powiecie mławskim,

powiat przasnyski,

powiat makowski,

gminy Gzy, Obryte, Zatory, Pułtusk i część gminy Winnica położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

gminy Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Wyszków, Zabrodzie i część gminy Somianka położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Kowala, Wierzbica, część gminy Wolanów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie radomskim,

powiat miejski Radom,

powiat szydłowiecki,

powiat gostyniński,

w województwie podkarpackim:

gminy Chłopice, Rokietnica, gmina wiejska Jarosław, część miasta Jarosław położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 94, część gminy Radymno położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę A4, w powiecie jarosławskim,

gminy Medyka, Orły, Stubno, Żurawica, Przemyśl w powiecie przemyskim,

gminy Przeworsk z miastem Przeworsk, Gać Jawornik Polski, Kańczuga, Tryńcza i Zarzecze w powiecie przeworskim,

powiat łańcucki,

gminy Trzebownisko, Głogów Małopolski i część gminy Sokołów Małopolski położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim,

gminy Dzikowiec, Kolbuszowa, Niwiska i Raniżów w powiecie kolbuszowskim,

gminy Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec z miastem Mielec, Padew Narodowa, Przecław, Tuszów Narodowy w powiecie mieleckim,

w województwie świętokrzyskim:

powiat opatowski,

powiat sandomierski,

gminy Bogoria, Łubnice, Oleśnica, Osiek, Połaniec, Rytwiany i Staszów w powiecie staszowskim,

gmina Skarżysko Kościelne w powiecie skarżyskim,

gmina Wąchock, część gminy Brody położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 oraz na południowy - zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie, drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy oraz na północ od drogi nr 42 i część gminy Mirzec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

powiat ostrowiecki,

gminy Gowarczów, Końskie i Stąporków w powiecie koneckim,

w województwie łódzkim:

gminy Łyszkowice, Kocierzew Południowy, Kiernozia, Chąśno, Nieborów, część gminy wiejskiej Łowicz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącej od granicy miasta Łowicz do zachodniej granicy gminy oraz część gminy wiejskiej Łowicz położona na wschód od granicy miasta Łowicz i na północ od granicy gminy Nieborów w powiecie łowickim,

gminy Biała Rawska, Cielądz, Rawa Mazowiecka z miastem Rawa Mazowiecka i Regnów w powiecie rawskim,

powiat skierniewicki,

powiat miejski Skierniewice,

gminy Białaczów, Mniszków, Paradyż, Sławno i Żarnów w powiecie opoczyńskim,

gminy Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki z miastem Tomaszów Mazowiecki i Żelechlinek w powiecie tomaszowskim,

w województwie pomorskim:

gminy Ostaszewo, miasto Krynica Morska oraz część gminy Nowy Dwór Gdański położona na południowy - zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim,

gminy Lichnowy, Miłoradz, Nowy Staw, Malbork z miastem Malbork w powiecie malborskim,

gminy Mikołajki Pomorskie, Stary Targ i Sztum w powiecie sztumskim,

powiat gdański,

Miasto Gdańsk,

powiat tczewski,

powiat kwidzyński,

w województwie lubuskim:

gmina Gubin z miastem Gubin w powiecie krośnieńskim,

gminy Międzyrzecz, Pszczew, Trzciel w powiecie międzyrzeckim,

część gminy Lubrza położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A2, część gminy Łagów położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A2, część gminy Zbąszynek położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od Zbąszynia do Świebodzina oraz część położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od miasta Zbąszynek w kierunku zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 1210F, a następnie przez drogę 1210F biegnącą od skrzyżowania z linia kolejową do zachodniej granicy gminy, część gminy Szczaniec położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Świebodzin położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie świebodzińskim,

gminy Cybinka, Ośno Lubuskie i Rzepin w powiecie słubickim,

gmina Sulęcin i część gminy Torzym położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A2 w powiecie sulęcińskim,

w województwie dolnośląskim:

gminy Bolesławiec z miastem Bolesławiec, Gromadka i Osiecznica w powiecie bolesławieckim,

gmina Węgliniec w powiecie zgorzeleckim,

gminy Chocianów, Polkowice, część gminy Przemków położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12, w powiecie polkowickim,

gmina Jemielno, Niechlów i Góra w powiecie górowskim,

gmina Rudna i Lubin z miastem Lubin w powiecie lubińskim,

w województwie wielkopolskim:

gminy Krzemieniewo, Rydzyna, część gminy Święciechowa położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12w powiecie leszczyńskim,

powiat nowotomyski,

gminy Granowo, Grodzisk Wielkopolski i część gminy Kamieniec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim,

gminy Czempiń, miasto Kościan, część gminy wiejskiej Kościan położona na północny – zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5 oraz na wschód od linii wyznaczonej przez kanał Obry, część gminy Krzywiń położona na wschód od linii wyznaczonej przez kanał Obry w powiecie kościańskim,

powiat miejski Poznań,

gminy Rokietnica, Suchy Las, Mosina, miasto Luboń, miasto Puszczykowo, część gminy Komorniki położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5, część gminy Stęszew położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 5 i 32 i część gminy Kórnik położona na zachód od linii wyznaczonych przez drogi: nr S11 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 434 i drogę nr 434 biegnącą od tego skrzyżowania do południowej granicy gminy w powiecie poznańskim,

gminy Pniewy, Szamotuły, część gminy Duszniki położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 92 oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 306, część gminy Kaźmierz położona na północ i na zachód od linii wyznaczonych przez drogi: nr 92 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Witkowice – Gorszewice – Kaźmierz (wzdłuż ulic Czereśniowa, Dworcowa, Marii Konopnickiej) – Chlewiska, biegnącą do wschodniej granicy gminy w powiecie szamotulskim.

7. Słowacja

Następujące obszary na Słowacji:

—	the whole district of Vranov nad Topľou,

—	the whole district of Humenné,

—	the whole district of Snina,

—	the whole district of Sobrance, except municipalities included in part III

—

in the district of Michalovce, the whole municipalities of Tušice, Moravany, Pozdišovce, Michalovce, Zalužice, Lúčky, Závadka, Hnojné, Poruba pod Vihorlatom, Jovsa, Kusín, Klokočov, Kaluža, Vinné, Trnava pri Laborci, Oreské, Staré, Zbudza, Petrovce nad Laborcom, Lesné, Suché, Rakovec nad Ondavou, Nacina Ves, Voľa, Pusté Čemerné and Strážske,

—	in the district of Košice - okolie, the whole municipalities not included in Part II,

—	in the district of Gelnica, the whole municipalities of Uhorná, Smolnícka Huta, Mníšek nad Hnilcom, Prakovce, Helcmanovce, Gelnica, Kojšov, Veľký Folkmár, Jaklovce, Žakarovce, Margecany, Henclová and Stará Voda,

—

in the district of Prešov, the whole municipalities of Klenov, Miklušovce, Sedlice, Suchá dolina, Janov, Radatice, Ľubovec, Ličartovce, Drienovská Nová Ves, Kendice, Petrovany, Drienov, Lemešany, Janovík, Bretejovce, Seniakovce, Šarišské Bohdanovce, Varhaňovce, Brestov Mirkovce, Žehňa, Tuhrina, Lúčina and Červenica,

—	in the district of Rožňava, the whole municipalities of Brzotín, Gočaltovo, Honce, Jovice, Kružná, Kunová Teplica, Pača, Pašková, Pašková, Rakovnica, Rozložná, Rožňavské Bystré, Rožňava, Rudná, Štítnik, Vidová, Čučma and Betliar,

—	in the district of Revúca, the whole municipalities of Držkovce, Chvalová, Gemerské Teplice, Gemerský Sad, Hucín, Jelšava, Leváre, Licince, Nadraž, Prihradzany, Sekerešovo, Šivetice, Kameňany, Višňové, Rybník and Sása,

—	in the district of Rimavská Sobota, municipalities located south of the road No.526 not included in Part II”

—

in the district of Lučenec, the whole municipalities of Trenč, Veľká nad Ipľom, Jelšovec, Panické Dravce, Lučenec, Kalonda, Rapovce, Trebeľovce, Mučín, Lipovany, Pleš, Fiľakovské Kováče, Ratka, Fiľakovo, Biskupice, Belina, Radzovce, Čakanovce, Šiatorská Bukovinka, Čamovce, Šurice, Halič, Mašková, Ľuboreč, Šíd and Prša,

—

in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká Ves nad Ipľom, Sečianky, Kleňany, Hrušov, Vinica, Balog nad Ipľom, Dolinka, Kosihy nad Ipľom, Ďurkovce, Širákov, Kamenné Kosihy, Seľany, Veľká Čalomija, Malá Čalomija, Koláre, Trebušovce, Chrastince, Lesenice, Slovenské Ďarmoty, Opatovská Nová Ves, Bátorová, Nenince, Záhorce, Želovce, Sklabiná, Nová Ves, Obeckov, Vrbovka, Kiarov, Kováčovce, Zombor, Olováry, Čeláre, Glabušovce, Veľké Straciny, Malé Straciny, Malý Krtíš, Veľký Krtíš, Pôtor, Veľké Zlievce, Malé Zlievce, Bušince, Muľa, Ľuboriečka, Dolná Strehová, Vieska, Slovenské Kľačany, Horná Strehová, Chrťany and Závada.

8. Grecja

Następujące obszary w Grecji:

—

in the regional unit of Drama:

—	the community departments of Sidironero and Skaloti and the municipal departments of Livadero and Ksiropotamo (in Drama municipality),

—	the municipal department of Paranesti (in Paranesti municipality),

—	the municipal departments of Kokkinogeia, Mikropoli, Panorama, Pyrgoi (in Prosotsani municipality),

—	the municipal departments of Kato Nevrokopi, Chrysokefalo, Achladea, Vathytopos, Volakas, Granitis, Dasotos, Eksohi, Katafyto, Lefkogeia, Mikrokleisoura, Mikromilea, Ochyro, Pagoneri, Perithorio, Kato Vrontou and Potamoi (in Kato Nevrokopi municipality),

—

in the regional unit of Xanthi:

—	the municipal departments of Kimmerion, Stavroupoli, Gerakas, Dafnonas, Komnina, Kariofyto and Neochori (in Xanthi municipality),

—	the community departments of Satres, Thermes, Kotyli, and the municipal departments of Myki, Echinos and Oraio and (in Myki municipality),

—	the community department of Selero and the municipal department of Sounio (in Avdira municipality),

—

in the regional unit of Rodopi:

—	the municipal departments of Komotini, Anthochorio, Gratini, Thrylorio, Kalhas, Karydia, Kikidio, Kosmio, Pandrosos, Aigeiros, Kallisti, Meleti, Neo Sidirochori and Mega Doukato (in Komotini municipality),

—	the municipal departments of Ipio, Arriana, Darmeni, Archontika, Fillyra, Ano Drosini, Aratos and the Community Departments Kehros and Organi (in Arriana municipality),

—	the municipal departments of Iasmos, Sostis, Asomatoi, Polyanthos and Amvrosia and the community department of Amaxades (in Iasmos municipality),

—	the municipal department of Amaranta (in Maroneia Sapon municipality),

—

in the regional unit of Evros:

—	the municipal departments of Kyriaki, Mandra, Mavrokklisi, Mikro Dereio, Protokklisi, Roussa, Goniko, Geriko, Sidirochori, Megalo Derio, Sidiro, Giannouli, Agriani and Petrolofos (in Soufli municipality),

—	the municipal departments of Dikaia, Arzos, Elaia, Therapio, Komara, Marasia, Ormenio, Pentalofos, Petrota, Plati, Ptelea, Kyprinos, Zoni, Fulakio, Spilaio, Nea Vyssa, Kavili, Kastanies, Rizia, Sterna, Ampelakia, Valtos, Megali Doxipara, Neochori and Chandras (in Orestiada municipality),

—	the municipal departments of Asvestades, Ellinochori, Karoti, Koufovouno, Kiani, Mani, Sitochori, Alepochori, Asproneri, Metaxades, Vrysika, Doksa, Elafoxori, Ladi, Paliouri and Poimeniko (in Didymoteixo municipality),

—

in the regional unit of Serres:

—

the municipal departments of Kerkini, Livadia, Makrynitsa, Neochori, Platanakia, Petritsi, Akritochori, Vyroneia, Gonimo, Mandraki, Megalochori, Rodopoli, Ano Poroia, Katw Poroia, Sidirokastro, Vamvakophyto, Promahonas, Kamaroto, Strymonochori, Charopo, Kastanousi and Chortero and the community departments of Achladochori, Agkistro and Kapnophyto (in Sintiki municipality),

—	the municipal departments of Serres, Elaionas and Oinoussa and the community departments of Orini and Ano Vrontou (in Serres municipality),

—	the municipal departments of Dasochoriou, Irakleia, Valtero, Karperi, Koimisi, Lithotopos, Limnochori, Podismeno and Chrysochorafa (in Irakleia municipality).

CZĘŚĆ II

1. Belgia

Następujące obszary w Belgii:

dans la province de Luxembourg:

la zone est délimitée, dans le sens des aiguilles d’une montre, par:

La Rue de la Station (N85) à Florenville jusque son intersection avec la N894,

La N894 jusque son intersection avec la rue Grande,

La rue Grande jusque son intersection avec la rue de Neufchâteau,

La rue de Neufchâteau jusque son intersection avec Hosseuse,

Hosseuse,

La Roquignole,

Les Chanvières,

La Fosse du Loup,

Le Sart,

La N801 jusque son intersection avec la rue de l’Accord,

La rue de l’Accord,

La rue du Fet,

La N40 jusque son intersection avec la E25-E411,

La E25-E411 jusque son intersection avec la N81 au niveau de Weyler,

La N81 jusque son intersection avec la N883 au niveau d’Aubange,

La N883 jusque son intersection avec la N88 au niveau d’Aubange,

La N88 jusque son intersection avec la N811,

La N811 jusque son intersection avec la rue Baillet Latour,

La rue Baillet Latour jusque son intersection avec la N88,

La N88 (rue Baillet Latour, rue Fontaine des Dames, rue Yvan Gils, rue de Virton, rue de Gérouville, Route de Meix) jusque son intersection avec la N981,

La N981 (rue de Virton) jusque son intersection avec la N83,

La N83 (rue du Faing, rue de Bouillon, rue Albert 1er, rue d’Arlon) jusque son intersection avec la N85 (Rue de la Station) à Florenville.

2. Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

—	the whole region of Haskovo,

—	the whole region of Yambol,

—	the whole region of Stara Zagora,

—	the whole region of Pernik,

—	the whole region of Kyustendil,

—	the whole region of Plovdiv,

—	the whole region of Pazardzhik,

—	the whole region of Smolyan,

—	the whole region of Burgas excluding the areas in Part III.

3. Estonia

Następujące obszary w Estonii:

—	Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond).

4. Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

—

Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—

Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye: 251950, 252050, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe.

5. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—	Ādažu novads,

—

Aizputes novada, Aizputes un Cīravas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296un Lažas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa caur Miķelīšu mežu līdz autoceļam 1265, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1265 pie Mežmaļiem līdz robežai ar Rīvas upi, Aizputes pilsēta,

—	Aglonas novads,

—	Aizkraukles novads,

—	Aknīstes novads,

—	Alojas novads,

—	Alūksnes novads,

—	Amatas novads,

—	Apes novads,

—	Auces novads,

—	Babītes novads,

—	Baldones novads,

—	Baltinavas novads,

—	Balvu novads,

—	Bauskas novads,

—	Beverīnas novads,

—	Brocēnu novads,

—	Burtnieku novads,

—	Carnikavas novads,

—	Cēsu novads,

—	Cesvaines novads,

—	Ciblas novads,

—	Dagdas novads,

—	Daugavpils novads,

—	Dobeles novads,

—	Dundagas novads,

—	Durbes novads,

—	Engures novads,

—	Ērgļu novads,

—	Garkalnes novads,

—	Gulbenes novads,

—	Iecavas novads,

—	Ikšķiles novads,

—	Ilūkstes novads,

—	Inčukalna novads,

—	Jaunjelgavas novads,

—	Jaunpiebalgas novads,

—	Jaunpils novads,

—	Jēkabpils novads,

—	Jelgavas novads,

—	Kandavas novads,

—	Kārsavas novads,

—	Ķeguma novads,

—	Ķekavas novads,

—	Kocēnu novads,

—	Kokneses novads,

—	Krāslavas novads,

—	Krimuldas novads,

—	Krustpils novads,

—

Kuldīgas novada Ēdoles pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa 1269, 1271, uz austrumiem no autoceļa 1288, uz ziemeļiem no autoceļa P119, Īvandes pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa P119, uz austrumiem no autoceļa 1292, 1279, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1279 no Upītēm līdz autoceļam 1290, Kurmāles pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa 1290, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1290 no Alejām līdz autoceļam 1283, uz austrumiem no autoceļa 1283 un P112, Turlavas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P112, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Padures, Rumbas, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču un Snēpeles pagasts, Kuldīgas pilsēta,

—	Lielvārdes novads,

—	Līgatnes novads,

—	Limbažu novads,

—	Līvānu novads,

—	Lubānas novads,

—	Ludzas novads,

—	Madonas novads,

—	Mālpils novads,

—	Mārupes novads,

—	Mazsalacas novads,

—	Mērsraga novads,

—	Naukšēnu novads,

—	Neretas novads,

—	Ogres novads,

—	Olaines novads,

—	Ozolnieku novads,

—	Pārgaujas novads,

—	Pļaviņu novads,

—	Preiļu novads,

—	Priekules novads,

—	Priekuļu novads,

—	Raunas novads,

—	republikas pilsēta Daugavpils,

—	republikas pilsēta Jelgava,

—	republikas pilsēta Jēkabpils,

—	republikas pilsēta Jūrmala,

—	republikas pilsēta Rēzekne,

—	republikas pilsēta Valmiera,

—	Rēzeknes novads,

—	Riebiņu novads,

—	Rojas novads,

—	Ropažu novads,

—	Rugāju novads,

—	Rundāles novads,

—	Rūjienas novads,

—	Salacgrīvas novads,

—	Salas novads,

—	Salaspils novads,

—	Saldus novads,

—	Saulkrastu novads,

—	Sējas novads,

—	Siguldas novads,

—	Skrīveru novads,

—	Skrundas novada Raņķu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes,

—	Smiltenes novads,

—	Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

—	Strenču novads,

—	Talsu novads,

—	Tērvetes novads,

—	Tukuma novads,

—	Vaiņodes novada Vaiņodes pagasts un Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem autoceļa P116, P106,

—	Valkas novads,

—	Varakļānu novads,

—	Vārkavas novads,

—	Vecpiebalgas novads,

—	Vecumnieku novads,

—	Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta,

—	Viesītes novads,

—	Viļakas novads,

—	Viļānu novads,

—	Zilupes novads.

6. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Alytaus miesto savivaldybė,

—	Alytaus rajono savivaldybė: Alytaus, Alovės, Butrimonių, Daugų, Nemunaičio, Pivašiūnų, Punios, Raitininkų seniūnijos,

—	Anykščių rajono savivaldybė,

—	Akmenės rajono savivaldybė,

—	Biržų miesto savivaldybė,

—	Biržų rajono savivaldybė,

—	Druskininkų savivaldybė,

—	Elektrėnų savivaldybė,

—	Ignalinos rajono savivaldybė,

—	Jonavos rajono savivaldybė,

—	Joniškio rajono savivaldybė,

—	Jurbarko rajono savivaldybė,

—	Kaišiadorių rajono savivaldybė,

—	Kalvarijos savivaldybė,

—	Kauno miesto savivaldybė,

—

Kauno rajono savivaldybė: Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos ir Vilkijos seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907,

—	Kazlų rūdos savivaldybė: Kazlų rūdos seniūnija į šiaurę nuo kelio Nr. 230, į rytus nuo kelio Kokė-Užbaliai-Čečetai iki kelio Nr. 2610 ir į pietus nuo kelio Nr. 2610,

—	Kelmės rajono savivaldybė,

—	Kėdainių rajono savivaldybė,

—	Kupiškio rajono savivaldybė,

—	Kretingos rajono savivaldybė: Imbarės, Kūlupėnų ir Kartenos seniūnijos,

—	Lazdijų rajono savivaldybė,

—	Marijampolės savivaldybė: Degučių, Marijampolės, Mokolų, Liudvinavo ir Narto seniūnijos,

—	Mažeikių rajono savivaldybė,

—	Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio 119 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 2828, Balninkų, Dubingių, Giedraičių, Joniškio ir Videniškių seniūnijos,

—	Pagėgių savivaldybė,

—	Pakruojo rajono savivaldybė,

—	Panevėžio rajono savivaldybė,

—	Panevėžio miesto savivaldybė,

—	Pasvalio rajono savivaldybė,

—	Radviliškio rajono savivaldybė,

—	Rietavo savivaldybė,

—	Prienų rajono savivaldybė: Stakliškių ir Veiverių seniūnijos,

—	Plungės rajono savivaldybė: Žlibinų, Stalgėnų, Nausodžio sen. dalis nuo kelio Nr. 166 į šiaurės vakarus, Plungės miesto ir Šateikių seniūnijos,

—	Raseinių rajono savivaldybė,

—	Rokiškio rajono savivaldybė,

—	Skuodo rajono savivaldybės: Aleksandrijos ir Ylakių seniūnijos,

—	Šakių rajono savivaldybė,

—	Šalčininkų rajono savivaldybė,

—	Šiaulių miesto savivaldybė,

—	Šiaulių rajono savivaldybė,

—	Šilutės rajono savivaldybė,

—	Širvintų rajono savivaldybė,

—	Šilalės rajono savivaldybė,

—	Švenčionių rajono savivaldybė,

—	Tauragės rajono savivaldybė,

—	Telšių rajono savivaldybė,

—	Trakų rajono savivaldybė,

—	Ukmergės rajono savivaldybė,

—	Utenos rajono savivaldybė,

—	Varėnos rajono savivaldybė,

—	Vilniaus miesto savivaldybė,

—	Vilniaus rajono savivaldybė,

—	Vilkaviškio rajono savivaldybė: Bartninkų, Gražiškių, Keturvalakių, Kybartų, Klausučių, Pajevonio, Šeimenos, Vilkaviškio miesto, Virbalio, Vištyčio seniūnijos,

—	Visagino savivaldybė,

—	Zarasų rajono savivaldybė.

7. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gminy Kalinowo, Stare Juchy, część gminy Prostki położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy łączącą miejscowości Żelazki – Dąbrowskie – Długosze do południowej granicy gminy i część gminy wiejskiej Ełk położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 667 biegnącą od miejscowości Bajtkowo do miejscowości Nowa Wieś Ełcka, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Ełk biegnącą od miejscowości Nowa Wieś Ełcka do wschodniej granicy gminy w powiecie ełckim,

gminy Elbląg, Gronowo Elbląskie, Milejewo, Młynary, Markusy, Rychliki i Tolkmicko w powiecie elbląskim,

powiat miejski Elbląg,

powiat gołdapski,

gminy Orzysz, Pisz, Ruciane - Nida oraz część gminy Biała Piska położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę 667 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Biała Piska, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 biegnącą od miejscowości Biała Piska do wschodniej granicy gminy w powiecie piskim,

gmina Górowo Iławeckie z miastem Górowo Iławeckie w powiecie bartoszyckim,

gminy Biskupiec, Kolno, Purda, Stawiguda,, Olsztynek, część gminy Świątki położona na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Pasłęka, część gminy Barczewo położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Gietrzwałd położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie olsztyńskim,

gminy Grunwald, Łukta, Małdyty, Miłomłyn, Miłakowo, część gminy wiejskiej Ostróda położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 i część gminy Morąg położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od Olsztyna do Elbląga w powiecie ostródzkim,

część gminy Ryn położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową łączącą miejscowości Giżycko i Kętrzyn w powiecie giżyckim,

gminy Braniewo i miasto Braniewo, Frombork, Lelkowo, Pieniężno, Płoskinia oraz część gminy Wilczęta położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 509 w powiecie braniewskim,

gmina Reszel, część gminy Kętrzyn położona na południe od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn biegnącej do granicy miasta Kętrzyn, na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 591 biegnącą od miasta Kętrzyn do północnej granicy gminy oraz na zachód i na południe od zachodniej i południowej granicy miasta Kętrzyn, miasto Kętrzyn i część gminy Korsze położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na wschód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

gminy Lubomino i Orneta w powiecie lidzbarskim,

gmina Nidzica i część gminy Kozłowo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Rączki – Kownatki – Gardyny w powiecie nidzickim,

gminy Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Szczytno i miasto Szczytno i Świętajno w powiecie szczycieńskim,

powiat mrągowski,

gmina Zalewo w powiecie iławskim,

w województwie podlaskim:

gminy Orla, Rudka, Brańsk z miastem Brańsk, Boćki w powiecie bielskim,

gminy Radziłów, Rajgród Wąsosz, część gminy wiejskiej Grajewo położona na południe o linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy łączącą miejscowości: Mareckie – Łękowo – Kacprowo – Ruda, a następnie od miejscowości Ruda na południe od rzeki Binduga uchodzącej do rzeki Ełk i następnie na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Ełk od ujścia rzeki Binduga do wschodniej granicy gminy w powiecie grajewskim,

powiat moniecki,

powiat sejneński,

gminy Łomża, Piątnica, Jedwabne, Przytuły i Wiznaw powiecie łomżyńskim,

powiat miejski Łomża,

gminy Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja i Siemiatycze z miastem Siemiatycze w powiecie siemiatyckim,

powiat hajnowski,

gminy Klukowo, Szepietowo, Kobylin-Borzymy, Nowe Piekuty, Sokoły i część gminy Kulesze Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie wysokomazowieckim,

gmina Rutki i część gminy Kołaki Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

powiat kolneński z miastem Kolno,

gminy Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Duże, Gródek, Michałowo, Supraśl, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady, Choroszcz i część gminy Poświętne położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 681 w powiecie białostockim,

gminy Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki Wiżajny oraz część gminy Bakałarzewo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę 653 biegnącej od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 1122B oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1122B biegnącą od drogi 653 w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą 1124B i następnie na północny wschód od drogi nr 1124B biegnącej od skrzyżowania z drogą 1122B do granicy z gminą Raczki w powiecie suwalskim

powiat miejski Suwałki,

powiat augustowski,

powiat sokólski,

powiat miejski Białystok,

w województwie mazowieckim:

powiat siedlecki,

powiat miejski Siedlce,

gminy Bielany, Ceranów, Kosów Lacki, Repki i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim,

powiat węgrowski,

powiat łosicki,

powiat ciechanowski,

powiat sochaczewski,

powiat zwoleński,

gminy Garbatka – Letnisko, Gniewoszów i Sieciechów w powiecie kozienickim,

powiat lipski,

gminy Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedlnia Letnisko, Pionki z miastem Pionki, Skaryszew, Jedlińsk, Przytyk, Zakrzew, część gminy Wolanów położona na północ od drogi nr 12 i w powiecie radomskim,

gminy Bodzanów, Bulkowo, Staroźreby, Słubice, Wyszogród i Mała Wieś w powiecie płockim,

powiat nowodworski,

powiat płoński,

gminy Pokrzywnica, Świercze i część gminy Winnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

powiat wołomiński,

część gminy Somianka położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Borowie, Garwolin z miastem Garwolin, Górzno, Miastków Kościelny, Parysów, Pilawa, Żelechów, część gminy Wilga położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Wilga biegnącą od wschodniej granicy gminy do ujścia do rzeki Wisły w powiecie garwolińskim,

gmina Boguty – Pianki w powiecie ostrowskim,

gminy Stupsk, Wiśniewo i Strzegowo w powiecie mławskim,

powiat miński,

powiat otwocki,

powiat warszawski zachodni,

powiat legionowski,

powiat piaseczyński,

powiat pruszkowski,

powiat grójecki,

powiat grodziski,

powiat żyrardowski,

gminy Białobrzegi, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Wyśmierzyce w powiecie białobrzeskim,

powiat przysuski,

powiat miejski Warszawa,

w województwie lubelskim:

powiat bialski,

powiat miejski Biała Podlaska,

gminy Aleksandrów, Biszcza, Józefów, Potok Górny, część gminy Tarnogród położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835, część gminy Księżpol położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy z miejscowości Tarnogród do miejscowości Korchów Pierwszy, a następnie przez miejscowość Zawadka do miejscowości Budzyń oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy przez miejscowość Budzyń do skrzyżowania z droga biegnącą do miejscowości Zawadka, część gminy Turobin położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835 w powiecie biłgorajskim,

gminy Batorz, Godziszów, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki i część gminy Chrzanów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy od miejscowości Braniew Ordynacka łącząca miejscowości Chrzanów – Dąbrowa – Malinie do wschodniej granicy gminy w powiecie janowskim,

powiat puławski,

gminy Kłoczew, Nowodwór, Ułęż, miasto Dęblin i część gminy Ryki położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy i łączącą miejscowości Ownia – Krainów do skrzyżowania z drogą nr S17, a następnie na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S17 biegnącą od tego skrzyżowania do skrzyżowania z drogą nr 48 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 48w powiecie ryckim,

gminy Adamów, Krzywda, Stoczek Łukowski z miastem Stoczek Łukowski, Wola Mysłowska, Trzebieszów, Stanin, gmina wiejska Łuków i miasto Łuków w powiecie łukowskim,

gminy Bychawa, Głusk, Jabłonna, Krzczonów, Garbów Strzyżewice, Wysokie, Bełżyce, Borzechów, Niedrzwica Duża, Konopnica, Wojciechów i Zakrzew w powiecie lubelskim,

gminy Abramów, Kamionka, Michów, Uścimów w powiecie lubartowskim,

gminy Mełgiew, Rybczewice, Piaski i miasto Świdnik w powiecie świdnickim,

gmina Fajsławice, część gminy Żółkiewka położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 842 i część gminy Łopiennik Górny położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 w powiecie krasnostawskim,

powiat hrubieszowski,

gminy Krynice, Rachanie, Tarnawatka, Łaszczów, Telatyn, Tyszowce i Ulhówek w powiecie tomaszowskim,

gminy Białopole, Chełm, Dorohusk, Dubienka, Kamień, Leśniowice, Ruda- Huta, Sawin, Wojsławice, Żmudź w powiecie chełmskim,

powiat miejski Chełm,

gmina Adamów, Miączyn, Sitno, Komarów-Osada, Krasnobród, Łabunie, Zamość, Grabowiec i część gminy Skierbieszów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 843 w powiecie zamojskim,

powiat miejski Zamość,

powiat kraśnicki,

powiat opolski,

gminy Dębowa Kłoda, Jabłoń, Podedwórze, Sosnowica w powiecie parczewskim,

gminy Stary Brus, Wola Uhruska, część gminy wiejskiej Włodawa położona na południe od południowej granicy miasta Włodawa i część gminy Hańsk położona na wschód od linii wyznaczonej od drogi nr 819 w powiecie włodawskim,

gmina Kąkolewnica, Komarówka Podlaska i Ulan Majorat w powiecie radzyńskim,

w województwie podkarpackim:

powiat stalowowolski,

gminy Horyniec-Zdrój, Oleszyce, Lubaczów z miastem Lubaczów, Wielkie Oczy i część gminy Cieszanów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 865 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 863, a następnie na zachód od drogi nr 863 biegnącej do miejscowości Lubliniec i dalej na zachód od drogi biegnącej przez Nowy Lubliniec do północnej granicy gminy w powiecie lubaczowskim,

gmina Sieniawa, część gminy Adamówka położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835 w powiecie przeworskim,

gminy Laszki, Wiązownica i część gminy Radymno położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A4 z miastem Radymno w powiecie jarosławskim,

gmina Kamień, część gminy Sokołów Małopolski położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim,

gminy Cmolas i Majdan Królewski w powiecie kolbuszowskim,

powiat leżajski,

powiat niżański,

powiat tarnobrzeski,

w województwie pomorskim:

gminy Dzierzgoń i Stary Dzierzgoń w powiecie sztumskim,

gmina Stare Pole w powiecie malborskim,

gminy Stegny, Sztutowo i część gminy Nowy Dwór Gdański położona na północny - wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminyw powiecie nowodworskim,

w województwie świętokrzyskim:

gmina Tarłów i część gminy Ożarów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 w powiecie opatowskim,

część gminy Brody położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 oraz na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 0618T biegącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie oraz przez drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

w województwie lubuskim:

powiat wschowski,

gminy Bobrowice, Maszewo, część gminy Krosno Odrzańskie położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 29, a następnie przez drogę nr 29 biegnącą od tego skrzyżowania do południowej granicy gminy, część gminy Bytnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F w powiecie krośnieńskim,

część gminy Torzym położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę A2 w powiecie sulęcińskim,

gminy, Kolsko, część gminy Kożuchów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 283 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 290 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 290 biegnącej od miasta Mirocin Dolny do zachodniej granicy gminy, część gminy Bytom Odrzański położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 293 i 326, część gminy Nowe Miasteczko położona na zachód od linii wyznaczonych przez drogi 293 i 328, część gminy Siedlisko położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od rzeki Odry przy południowe granicy gminy do drogi nr 326 łączącej się z drogą nr 325 biegnącą w kierunku miejscowości Różanówka do skrzyżowania z drogą nr 321 biegnącą od tego skrzyżowania w kierunku miejscowości Bielawy, a następnie przedłużoną przez drogę przeciwpożarową biegnącą od drogi nr 321 w miejscowości Bielawy do granicy gminy w powiecie nowosolskim,

gminy Babimost, Kargowa, Nowogród Bobrzański, Trzebiechów część gminy Bojadła położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 278 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 282 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 282 biegnącej od miasta Bojadła do zachodniej granicy gminy i część gminy Sulechów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S3 w powiecie zielonogórskim,

powiat żarski,

gminy Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Szprotawa, Wymiarki, Żagań, miasto Żagań, miasto Gozdnica, część gminy Niegosławice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 328 w powiecie żagańskim,

część gminy Lubrza położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę A2, część gminy Łagów położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę A2, część gminy Skąpe położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę 1157F biegnącą od wschodniej granicy gminy do miejscowości Węgrzynice i następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 1225F biegnącą do miejscowości Skąpe i następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 277 biegnącą od miejscowości Skąpe do południowej granicy gminy, część gminy Zbąszynek położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od Zbąszynia do Świebodzina oraz część położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od miasta Zbąszynek w kierunku zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 1210F, a następnie przez drogę 1210F biegnącą od skrzyżowania z linia kolejową do zachodniej granicy gminy, część gminy Szczaniec położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Świebodzin położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie świebodzińskim,

w województwie dolnośląskim:

gmina Pęcław, część gminy Kotla położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Krzycki Rów, część gminy wiejskiej Głogów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 12, 319 oraz 329, część miasta Głogów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie głogowskim,

gmina Grębocice w powiecie polkowickim,

w województwie wielkopolskim:

powiat wolsztyński,

gminy Rakoniewice, Wielichowo i część gminy Kamieniec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim,

gminy Wijewo, część gminy Włoszakowice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi 3903P biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Boguszyn, a następnie przez drogę łączącą miejscowość Boguszyn z miejscowością Krzycko aż do południowej granicy gminy i część gminy Święciechowa położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie leszczyńskim,

część gminy Śmigiel położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 3903P biegnącej od południowej granicy gminy przez miejscowości Bronikowo i Morowice aż do miejscowości Śmigiel do skrzyżowania z drogą 3820P i dalej drogą 3820P, która przechodzi w ul. Jagiellońską, następnie w Lipową i Glinkową, aż do skrzyżowania z drogą S5, następnie przez drogą nr S5 do północnej granicy gminy w powiecie kościańskim,

w województwie łódzkim:

gminy Drzewica, Opoczno i Poświętne w powiecie opoczyńskim,

gmina Sadkowice w powiecie rawskim.

8. Słowacja

Następujące obszary na Słowacji:

—	in the district of Gelnica, the whole municipality of Smolník,

—

in the district of Košice – okolie, the whole municipalities of Belza, Bidovce, Blažice, Bohdanovce, Byster, Čaňa, Ďurďošík, Ďurkov, Geča, Gyňov, Haniska, Kalša, Kechnec, Kokšov- Bakša, Košická Polianka, Košický Klečenov, Milhosť, Nižná Hutka, Nižná Mysľa, Nižný Čaj, Nižný Olčvár, Nový Salaš, Olšovany, Rákoš, Ruskov, Seňa, Skároš, Sokoľany, Slančík, Slanec, Slanská Huta, Slanské Nové Mesto, Svinica, Trstené pri Hornáde, Valaliky, Vyšná Hutka, Vyšná Myšľa, Vyšný Čaj, Vyšný Olčvár, Zdoba, Ždaňa, Hrašovík, Beniakovce, Budimír, Družstevná pri Hornáde, Kostoľany nad Hornádom, Sokoľ, Trebejov, Obišovce, Kysak, Veľká Lodina, Košická Belá, Opátka, Vyšný Klátov, Nižný Klátov, Hýľov, Bukovec, Baška,Nováčany, Hodkovce, Šemša and Malá Ida, Dvorníky-Včeláre, Zádiel, Hosťovce, Chorváty, Turnianska Nová Ves, Žarnov, Peder, Janík, Rešica, Buzica, Nižný Lánec, Perín-Chym, Hačava, Háj, Štós

—	the whole city of Košice,

—	the whole district of Trebišov, except municipalities included in Part III,

—	in the district of Michalovce, the whole municipalities of the district not included in Part I and Part III,

—	in the district of Revúca, the whole municipalities of Gemer,Tornaľa, Žiar, Gemerská Ves, Levkuška, Otročok, Polina, Rašice,

—

in the district of Rimavská Sobota, the whole municipalities of Abovce, Barca, Bátka, Cakov, Chanava, Dulovo, Figa, Gemerské Michalovce, Hubovo, Ivanice, Kaloša, Kesovce, Kráľ, Lenartovce, Lenka, Neporadza, Orávka, Radnovce, Rakytník, Riečka, Rimavská Seč, Rumince, Stránska, Uzovská Panica, Valice, Vieska nad Blhom, Vlkyňa, Vyšné Valice, Včelince, Zádor, Číž, Štrkovec Tomášovce and Žíp,

—	in the district of Rožňava, the whole municipalities of Ardovo, Bohúňovo, Bretka, Čoltovo, Dlhá Ves, Gemerská Hôrka, Gemerská Panica, Kečovo, Meliata, Plešivec, Silica, Silická Brezová, Slavec,

9. Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

—	Judeţul Bistrița-Năsăud,

—	Județul Suceava.

CZĘŚĆ III

1. Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

—	the whole region of Blagoevgrad,

—	the whole region of Dobrich,

—	the whole region of Gabrovo,

—	the whole region of Kardzhali,

—	the whole region of Lovech,

—	the whole region of Montana,

—	the whole region of Pleven,

—	the whole region of Razgrad,

—	the whole region of Ruse,

—	the whole region of Shumen,

—	the whole region of Silistra,

—	the whole region of Sliven,

—	the whole region of Sofia city,

—	the whole region of Sofia Province,

—	the whole region of Targovishte,

—	the whole region of Vidin,

—	the whole region of Varna,

—	the whole region of Veliko Tarnovo,

—	the whole region of Vratza,

—

in Burgas region:

—	the whole municipality of Burgas,

—	the whole municipality of Kameno,

—	the whole municipality of Malko Tarnovo,

—	the whole municipality of Primorsko,

—	the whole municipality of Sozopol,

—	the whole municipality of Sredets,

—	the whole municipality of Tsarevo,

—	the whole municipality of Sungurlare,

—	the whole municipality of Ruen,

—	the whole municipality of Aytos.

2. Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

—

Aizputes novada Lažas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa caur Miķelīšu mežu līdz autoceļam 1265, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1265 pie Mežmaļiem līdz robežai ar Rīvas upi, Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296,

—	Alsungas novads,

—

Kuldīgas novada Gudenieku pagasts, Ēdoles pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa 1269, 1271, uz rietumiem no autoceļa 1288, uz dienvidiem no autoceļa P119, Īvandes pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P119, uz rietumiem no autoceļa 1292, 1279, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1279 no Upītēm līdz autoceļam 1290, Kurmāles pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa 1290, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1290 no Alejām līdz autoceļam 1283, uz rietumiem no autoceļa 1283 un P112, Turlavas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa P112, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296,

—	Skrundas novada Rudbāržu, Nīkrāces pagasts, Raņķu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasts (izņemot pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes), Skrundas pilsēta,

—	Vaiņodes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106.

3. Litwa

Następujące obszary na Litwie:

—	Alytaus rajono savivaldybė: Simno, Krokialaukio ir Miroslavo seniūnijos,

—	Birštono savivaldybė,

—

Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Čekiškės, Ežerėlio, Kačerginės, Kulautuvos, Raudondvario, Ringaudų ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907,

—	Kazlų Rūdos savivaldybė: Antanavo, Jankų, Kazlų rūdos seniūnijos dalis Kazlų Rūdos seniūnija į pietus nuo kelio Nr. 230, į vakarus nuo kelio Kokė-Užbaliai-Čečetai iki kelio Nr. 2610 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 2610, Plutiškių seniūnijos,

—	Marijampolės savivaldybė: Gudelių, Igliaukos, Sasnavos ir Šunskų seniūnijos,

—	Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 119 ir į pietus nuo kelio Nr. 2828, Čiulėnų, Inturkės, Luokesos, Mindūnų ir Suginčių seniūnijos,

—	Plungės rajono savivaldybė: Alsėdžių, Babrungo, Paukštakių, Platelių ir Žemaičių Kalvarijos seniūnijos,

—	Prienų rajono savivaldybė: Ašmintos, Balbieriškio, Išlaužo, Jiezno, Naujosios Ūtos, Pakuonio, Prienų ir Šilavotos seniūnijos,

—	Skuodo rajono savivaldybės: Barstyčių, Notėnų ir Šačių seniūnijos,

—	Vilkaviškio rajono savivaldybės: Gižų ir Pilviškių seniūnijos.

4. Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gminy Bisztynek, Sępopol i Bartoszyce z miastem Bartoszyce w powiecie bartoszyckim,

gminy Kiwity i Lidzbark Warmiński z miastem Lidzbark Warmiński w powiecie lidzbarskim,

gminy Srokowo, Barciany, część gminy Kętrzyn położona na północ od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn biegnącej do granicy miasta Kętrzyn oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 591 biegnącą od miasta Kętrzyn do północnej granicy gminy i część gminy Korsze położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na zachód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

część gminy Wilczęta położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 509 w powiecie braniewskim,

część gminy Morąg położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od Olsztyna do Elbląga w powiecie ostródzkim,

gminy Godkowo i Pasłęk w powiecie elbląskim,

powiat olecki,

powiat węgorzewski,

gminy Kruklanki, Wydminy, Miłki, Giżycko z miastem Giżycko i część gminy Ryn położona na północ od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn w powiecie giżyckim,

gminy Jeziorany, Jonkowo, Dywity, Dobre Miasto, część gminy Świątki położona na wschód od linii wyznaczonej przez rzekę Pasłęka, część gminy Gietrzwałd położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową i część gminy Barczewo położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie olsztyńskim,

powiat miejski Olsztyn,

część gminy Prostki położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy łączącą miejscowości Żelazki – Dąbrowskie – Długosze do południowej granicy gminy, część gminy wiejskiej Ełk położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 667 biegnącą od miejscowości Bajtkowo do miejscowości Nowa Wieś Ełcka, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Ełk biegnącą od miejscowości Nowa Wieś Ełcka do wschodniej granicy gminy w powiecie ełckim,

część gminy Biała Piska położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę 667 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Biała Piska, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 biegnącą od miejscowości Biała Piska do wschodniej granicy gminy w powiecie piskim,

w województwie podlaskim:

gminy Wyszki, Bielsk Podlaski z miastem Bielsk Podlaski w powiecie bielskim,

gminy Łapy, Juchnowiec Kościelny, Suraż, Turośń Kościelna, część gminy Poświętne położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 681 w powiecie białostockim,

gminy Perlejewo i Drohiczyn w powiecie siemiatyckim,

gmina Ciechanowiec w powiecie wysokomazowieckim,

część gminy Bakałarzewo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę 653 biegnącej od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 1122B oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1122B biegnącą od drogi 653 w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą 1124B i następnie na południowy- zachód od drogi nr 1124B biegnącej od skrzyżowania z drogą 1122B do granicy z gminą Raczki w powiecie suwalskim,

gmina Szczuczyn, część gminy wiejskiej Grajewo położona na północ o linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy łączącej miejscowości: Mareckie – Łękowo – Kacprowo – Ruda, a następnie od miejscowości Ruda na północ od rzeki Binduga uchodzącej do rzeki Ełk i następnie na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Ełk od ujścia rzeki Binduga do wschodniej granicy gminy i miasto Grajewo w powiecie grajewskim,

w województwie mazowieckim:

gminy Łaskarzew z miastem Łaskarzew, Maciejowice, Sobolew, Trojanów i część gminy Wilga położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Wilga biegnącą od wschodniej granicy gminy do ujścia do rzeki Wisły w powiecie garwolińskim,

gminy Jabłonna Lacka, Sabnie i Sterdyń w powiecie sokołowskim,

gmina Nur w powiecie ostrowskim,

gminy Grabów nad Pilicą, Magnuszew, Głowaczów, Kozienice w powiecie kozienickim,

gmina Stromiec w powiecie białobrzeskim,

w województwie lubelskim:

gminy Bełżec, Jarczów, Lubycza Królewska, Susiec, Tomaszów Lubelski i miasto Tomaszów Lubelski w powiecie tomaszowskim,

gminy Wierzbica, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny z miastem Rejowiec Fabryczny, Siedliszcze w powiecie chełmskim,

gminy Izbica, Gorzków, Rudnik, Kraśniczyn, Krasnystaw z miastem Krasnystaw, Siennica Różana i część gminy Łopiennik Górny położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17, część gminy Żółkiewka położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 842 w powiecie krasnostawskim,

gmina Stary Zamość, Radecznica, Szczebrzeszyn, Sułów, Nielisz, Zwierzyniec i część gminy Skierbieszów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 843 powiecie zamojskim,

gminy Biłgoraj z miastem Biłgoraj, Frampol, Goraj, Łukowa, Obsza, Tereszpol, część gminy Tarnogród położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835, część gminy Księżpol położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy z miejscowości Tarnogród do miejscowości Korchów Pierwszy, a następnie przez miejscowość Zawadka do miejscowości Budzyń oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy przez miejscowość Budzyń do skrzyżowania z droga biegnącą do miejscowości Zawadka, część gminy Turobin położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835 w powiecie biłgorajskim,

gmina Dzwola i część gminy Chrzanów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej granicy gminy od miejscowości Branew Ordynacka łącząca miejscowości Chrzanów – Dąbrowa – Malinie do wschodniej granicy gminy w powiecie janowskim,

gminy Hanna, Wyryki, Urszulin, część gminy Hańsk położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 819 i część gminy wiejskiej Włodawa położona na północ od linii wyznaczonej przez północną granicę miasta Włodawa i miasto Włodawa w powiecie włodawskim,

powiat łęczyński,

gmina Trawniki w powiecie świdnickim,

gminy Serokomla i Wojcieszków w powiecie łukowskim,

gminy Milanów, Parczew, Siemień w powiecie parczewskim,

gminy Borki, Czemierniki, Radzyń Podlaski z miastem Radzyń Podlaski, Wohyń w powiecie radzyńskim,

gminy Lubartów z miastem Lubartów, Firlej, Jeziorzany, Kock, Niedźwiada, Ostrów Lubelski, Ostrówek, Serniki w powiecie lubartowskim,

gminy Jastków, Niemce i Wólka w powiecie lubelskim,

powiat miejski Lublin,

gmina Stężyca i część gminy Ryki położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy i łączącą miejscowości Ownia – Krainów do skrzyżowania z drogą nr S17, a następnie na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S17 biegnącą od tego skrzyżowania do skrzyżowania z drogą nr 48 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 48 w powiecie ryckim,

w województwie podkarpackim:

gminy Narol, Stary Dzików i część gminy Cieszanów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 865 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą 863, a następnie na zachód od drogi nr 863 biegnącej do miejscowości Lubliniec i dalej na zachód od drogi biegnącej przez Nowy Lubliniec do północnej granicy gminy w powiecie lubaczowskim,

część gminy Adamówka położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 835 w powiecie przeworskim,

w województwie lubuskim:

gminy Nowa Sól i miasto Nowa Sól, Otyń oraz część gminy Kożuchów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 283 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 290 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 290 biegnącej od miasta Mirocin Dolny do zachodniej granicy gminy, część gminy Bytom Odrzański położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 293 i 326, część gminy Nowe Miasteczko położona na wschód od linii wyznaczonych przez drogi 293 i 328, część gminy Siedlisko położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od rzeki Odry przy południowe granicy gminy do drogi nr 326 łączącej się z drogą nr 325 biegnącą w kierunku miejscowości Różanówka do skrzyżowania z drogą nr 321 biegnącą od tego skrzyżowania w kierunku miejscowości Bielawy, a następnie przedłużoną przez drogę przeciwpożarową biegnącą od drogi nr 321 w miejscowości Bielawy do granicy gminy w powiecie nowosolskim,

gminy Czerwieńsk, Świdnica, Zabór, część gminy Bojadła położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 278 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 282 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 282 biegnącej od miasta Bojadła do zachodniej granicy gminy i część gminy Sulechów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S3 w powiecie zielonogórskim,

część gminy Niegosławice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 328 w powiecie żagańskim,

powiat miejski Zielona Góra,

część gminy Skąpe położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę 1157F biegnącą od wschodniej granicy gminy do miejscowości Węgrzynice i następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 1225F biegnącą do miejscowości Skąpe i następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 277 biegnącą od miejscowości Skąpe do południowej granicy gminy w powiecie świebodzińskim,

gmina Dąbie, część gminy Krosno Odrzańskie położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 29, a następnie przez drogę nr 29 biegnącą od tego skrzyżowania do południowej granicy gminy, część gminy Bytnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 1157F w powiecie krośnieńskim,

w województwie wielkopolskim:

gminy Buk, Dopiewo, Tarnowo Podgórne, część gminy Komorniki położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5, część gminy Stęszew położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 5 i 32 w powiecie poznańskim,

część gminy Duszniki położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 92 oraz na południe od linii wyznaczonej przez droge nr 92 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 306, część gminy Kaźmierz położona na południe i na wschód od linii wyznaczonych przez drogi: nr 92 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Witkowice – Gorszewice – Kaźmierz (wzdłuż ulic Czereśniowa, Dworcowa, Marii Konopnickiej) – Chlewiska, biegnącą do wschodniej granicy gminy w powiecie szamotulskim,

gminy Lipno, Osieczna, część gminy Włoszakowice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi 3903P biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Boguszyn, a następnie przez drogę łączącą miejscowość Boguszyn z miejscowością Krzycko aż do południowej granicy gminy w powiecie leszczyńskim,

powiat miejski Leszno,

część gminy Śmigiel położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 3903P biegnącej od południowej granicy gminy przez miejscowości Bronikowo i Morowice aż do miejscowości Śmigiel do skrzyżowania z drogą 3820P i dalej drogą 3820P, która przechodzi w ul. Jagiellońską, następnie w Lipową i Glinkową, aż do skrzyżowania z drogą S5, następnie przez drogą nr S5 do północnej granicy gminy, część gminy wiejskiej Kościan położona na południowy – wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 5 oraz na zachód od linii wyznaczonej przez kanał Obry, część gminy Krzywiń położona na zachód od linii wyznaczonej przez kanał Obry w powiecie kościańskim.

w województwie dolnośląskim:

gminy Jerzmanowa, Żukowice, część gminy Kotla położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Krzycki Rów, część gminy wiejskiej Głogów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 12, 319 oraz 329, część miasta Głogów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie głogowskim,

gminy Gaworzyce, Radwanice i część gminy Przemków położona na północ od linii wyznaczonej prze drogę nr 12 w powiecie polkowickim.

5. Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

—	Zona orașului București,

—	Județul Constanța,

—	Județul Satu Mare,

—	Județul Tulcea,

—	Județul Bacău,

—	Județul Bihor,

—	Județul Brăila,

—	Județul Buzău,

—	Județul Călărași,

—	Județul Dâmbovița,

—	Județul Galați,

—	Județul Giurgiu,

—	Județul Ialomița,

—	Județul Ilfov,

—	Județul Prahova,

—	Județul Sălaj,

—	Județul Vaslui,

—	Județul Vrancea,

—	Județul Teleorman,

—	Judeţul Mehedinţi,

—	Județul Gorj,

—	Județul Argeș,

—	Judeţul Olt,

—	Judeţul Dolj,

—	Județul Arad,

—	Județul Timiș,

—	Județul Covasna,

—	Județul Brașov,

—	Județul Botoșani,

—	Județul Vâlcea,

—	Județul Iași,

—	Județul Hunedoara,

—	Județul Alba,

—	Județul Sibiu,

—	Județul Caraș-Severin,

—	Județul Neamț,

—	Județul Harghita,

—	Județul Mureș,

—	Județul Cluj,

—	Judeţul Maramureş.

6. Słowacja

—	Region Trebišov – municipalities located east of river Bodrog

—

Region Michalovce – municipalities: Odorín, Petríkovce, Malčice, Markovce, Sliepkovce, Budkovce, Slavkovce, Zemplínske Kopčany, Malé Raškovce, Veľké Raškovce, Beša, Ižkovce, Drahňov, Stretavka, Stretava, Palín, Senné, Pavlovce nad Uhom, Krišovská Liesková, Vojany, Čičarovce, Veľké Kapušany, Čierne Pole, Kapušianske Kľačany, Ptrukša, Veľké Slemence, Ruská, Budince, Maťovské Vojkovce, Bajany, Vysoká nad Uhom;

—	Region Sobrance – municipalities Lekárovce, Pinkovce, Záhor, Bežovce;

CZĘŚĆ IV

Włochy

Następujące obszary we Włoszech:

—	tutto il territorio della Sardegna.

”.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 252

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 63 4 sierpnia 2020

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1147 z dnia 31 lipca 2020 r. udzielające pozwolenia unijnego na pojedynczy produkt biobójczy ClearKlens product based on IPA ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1148 z dnia 31 lipca 2020 r. określające specyfikacje metodologiczne i techniczne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/792 w odniesieniu do zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych ( 1 )	12
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2020/1149 z dnia 3 sierpnia 2020 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do diizocyjanianów ( 1 )	24
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1150 z dnia 3 sierpnia 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2020) 5454) ( 1 )	30