ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 63 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1107 z dnia 27 lipca 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument C(2020) 5208) ( 1 ) |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
28.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1103
z dnia 22 lipca 2020 r.
zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych („Brie de Melun” (ChNP))
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Francji o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Brie de Melun” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2). |
(2) |
Pismem z dnia 26 września 2018 r. władze francuskie powiadomiły Komisję, że okres przejściowy, o którym mowa w art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, kończący się dnia 31 grudnia 2022 r., przyznano podmiotom mającym siedzibę we Francji, które spełniają warunki tego artykułu zgodnie z zarządzeniem z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie zmiany specyfikacji produktów o chronionej nazwie pochodzenia „Brie de Melun”, opublikowanym w dniu 6 września 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej. W ramach krajowej procedury sprzeciwu wspomniane podmioty, które zgodnie z prawem wprowadzały do obrotu „Brie de Melun” nieprzerwanie przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających złożenie wniosku, zgłosiły sprzeciw. Jeden podmiot sprzeciwił się następującemu przepisowi: „Utrzymywanie krowy na słomie jest obowiązkowe, przy czym minimalna ilość słomy podczas okresu utrzymywania wynosi średnio 0,5 kg dziennie na krowę mleczną w okresie produkcji w systemie boksów i średnio 5 kg dziennie na krowę mleczną w okresie produkcji w oborze wolnostanowiskowej.”. Przedmiotowy podmiot to EARL de la Mardelle (SIRET: 38514961200017). Dwa podmioty sprzeciwiły się następującym przepisom: „Ilość pasz treściwych ogranicza się do 25 % suchej masy w ramach całkowitej średniej rocznej dawki pokarmowej na krowę mleczną w okresie produkcji dziennie” oraz „Zadawanie paszy zielonej stadu mlecznemu w ujęciu rocznym opiera się na autonomii gospodarstwa w połączeniu z autonomią obszaru: – Autonomia gospodarstwa: Średni roczny udział pasz pochodzących z obszaru geograficznego i pochodzących z gospodarstwa rolnego stanowi co najmniej 50 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej stada; oraz – Autonomia obszaru: Udział pasz pochodzących z obszaru geograficznego stanowi co najmniej 80 % suchej masy w ramach całkowitej dawki pokarmowej stada mlecznego.”. Przedmiotowe podmioty to SCL du Versant laiteux (SIRET: 49225855300014) oraz GAEC Reconnu Patoux (SIRET: 38008216400019). Jeden podmiot sprzeciwił się następującemu przepisowi: „Ilość pasz treściwych ogranicza się do 25 % suchej masy w ramach całkowitej średniej rocznej dawki na krowę mleczną w okresie produkcji dziennie.”. Przedmiotowy podmiot to Houdard Gérard Maurice (SIRET: 39226686200011). |
(3) |
Proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała zatem wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). |
(4) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatem zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Brie de Melun” (ChNP).
Artykuł 2
Ochrona, o której mowa w art. 1, podlega okresowi przejściowemu przyznanemu przez Francję na podstawie art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 podmiotom spełniającym warunki wymienionego artykułu zgodnie z zarządzeniem z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie zmiany specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia „Brie de Melun”, opublikowanym w dniu 6 września 2018 r. w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1107/96 z dnia 12 czerwca 1996 r. w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1).
DECYZJE
28.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242/3 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2020/1104
z dnia 23 lipca 2020 r.
w sprawie potwierdzenia upoważnienia do prowadzenia operacji wojskowej Unii Europejskiej na Morzu Śródziemnym (EUNAVFOR MED IRINI) (EUNAVFOR MED IRINI/1/2020)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38,
uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2020/472 z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej na Morzu Śródziemnym (EUNAVFOR MED IRINI) (1), w szczególności jej art. 8 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 31 marca 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/472, na mocy której ustanowiono i uruchomiono operację wojskową Unii Europejskiej na Morzu Śródziemnym (EUNAVFOR MED IRINI) na okres do dnia 31 marca 2021 r. |
(2) |
Art. 8 ust. 3 decyzji (WPZiB) 2020/472 stanowi, że niezależnie od tego okresu, upoważnienie do prowadzenia operacji potwierdza się co cztery miesiące, oraz że Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa przedłuża operację, chyba że rozmieszczenie zasobów morskich operacji wywołuje efekt przyciągania migracji, co potwierdzają udokumentowane dowody zgromadzone zgodnie z kryteriami określonymi w planie operacji. |
(3) |
Dowódca operacji składał comiesięczne sprawozdania na temat efektu przyciągania migracji. |
(4) |
Upoważnienie do prowadzenia operacji powinno zostać potwierdzone na drugi czteromiesięczny okres trwania jej mandatu, a operację należy odpowiednio przedłużyć, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym potwierdza się upoważnienie do prowadzenia operacji EUNAVFOR MED IRINI, a operacja zostaje przedłużona na okres od dnia 31 lipca 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 23 lipca 2020 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
S. FROM-EMMESBERGER
Przewodniczący
28.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242/4 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2020/1105
z dnia 24 lipca 2020 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/784 upoważniającą Republikę Włoską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 i 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2015/1401 (2) upoważniono Włochy, do dnia 31 grudnia 2017 r., do wprowadzenia wymogu, zgodnie z którym podatek od wartości dodanej (VAT) należny z tytułu dostaw dla organów publicznych musi być wpłacany przez te organy na odrębny i zablokowany rachunek bankowy administracji podatkowej. Ten środek szczególny stanowił odstępstwo od art. 206 i 226 dyrektywy 2006/112/WE dotyczących płatności VAT i zasad fakturowania. |
(2) |
Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2017/784 (3) upoważniono Włochy do stosowania tego środka szczególnego do dnia 30 czerwca 2020 r., a zakres stosowania środka szczególnego został rozszerzony w celu uwzględnienia dostaw dla niektórych przedsiębiorstw kontrolowanych przez organy publiczne oraz dla spółek giełdowych, które znajdują się w indeksie Financial Times Stock Exchange Milano Indice di Borsa („FTSE MIB”). |
(3) |
Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 4 grudnia 2019 r., Włochy wystąpiły o przedłużenie upoważnienia do stosowania środka szczególnego do dnia 31 grudnia 2023 r. oraz o ograniczenie zakresu stosowania środka szczególnego wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług dla organów publicznych. Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 27 marca 2020 r., Włochy zmieniły swój wniosek tak, aby przedmiot wnioskowanego przedłużenia pokrywał się z upoważnieniem przyznanym decyzją wykonawczą (UE) 2017/784. |
(4) |
Pismem z dnia 5 maja 2020 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 6 maja 2020 r. Komisja zawiadomiła Włochy, że posiada wszelkie informacje potrzebne do rozpatrzenia wniosku. |
(5) |
Środek szczególny należy do pakietu środków wprowadzonych przez Włochy, aby zwalczać oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania. Ten pakiet środków, w tym obowiązek fakturowania elektronicznego będący przedmiotem upoważnienia przyznanego decyzją wykonawczą Rady (UE) 2018/593 (4), zastąpił inne środki kontrolne i umożliwia włoskim organom podatkowym kontrolę krzyżową różnych operacji zgłoszonych przez podmioty i monitorowanie dokonywanych przez nich płatności VAT. |
(6) |
Włochy uważają, że zważywszy na pakiet wprowadzonych środków, obowiązek fakturowania elektronicznego zmniejsza czas potrzebny organom podatkowym do stwierdzenia potencjalnego przypadku oszustwa podatkowego lub uchylania się od opodatkowania. Jednakże Włochy uważają również, że w przypadku braku mechanizmu podzielonej płatności wprowadzonego środkiem szczególnym odzyskanie środków od oszustów podatkowych lub osób uchylających się od opodatkowania po przeprowadzeniu kontroli krzyżowej może być niemożliwe w przypadku ich niewypłacalności. A zatem mechanizm podzielonej płatności, jako środek ex ante, okazał się bardziej skuteczny niż obowiązek fakturowania elektronicznego, który sanowi środek ex post. Ostateczne dane dotyczące skuteczności środka szczególnego wskazują, że był on jeszcze bardziej skuteczny, niż oczekiwano. |
(7) |
Jednym ze skutków środka jest to, iż dostawcy będący podatnikami nie są w stanie kompensować podatku VAT zapłaconego od kosztów produkcji podatkiem VAT otrzymanym od swoich dostaw. Tacy dostawcy mogą mieć ciągle nadpłacony podatek i mogą być zmuszeni do zwracania się do administracji podatkowej o skuteczny zwrot podatku VAT otrzymanego od swoich dostaw. Z informacji przekazanych przez Włochy wynika, że podatnicy, którzy dokonują transakcji objętych mechanizmem podzielonej płatności, są priorytetowo uprawnieni do otrzymania zwrotu odpowiedniej nadpłaty z tytułu VAT w ramach limitu nadpłaty wynikającej z takich transakcji. Praktyka ta oznacza, że wnioski o zwrot związane z mechanizmem podzielonej płatności są rozpatrywane w pierwszej kolejności, przed zwrotami niepriorytetowymi, zarówno w trakcie wstępnego badania, jak i na etapie dokonywania płatności. |
(8) |
Zgodnie z motywem 7 decyzji wykonawczej (UE) 2017/784, gdy system złożony z pakietu środków kontroli planowanych przez Włochy zostanie w pełni wdrożony, stosowanie odstępstwa od dyrektywy 2006/112/WE nie powinno być już dłużej konieczne w celu stosowania mechanizmu podzielonej płatności W związku z tym Włochy zapewniły, że nie będą się starały o ponowne przedłużenie odstępstwa umożliwiającego stosowanie mechanizmu podzielonej płatności. Jednak z uwagi na fakt, że wciąż jest zbyt wcześnie, by w pełni ocenić skuteczność tych środków ze względu na ich niedawne wprowadzenie, oraz ze względu na trudną sytuację Włoch w związku z pandemią COVID-19, co utrudnia podatnikom wprowadzenie wymaganych zmian w ich systemach fakturowania, a administracjom podatkowym – dostosowanie swoich systemów kontroli i systemów informatycznych, usunięcie przedmiotowego środka mogłoby mieć znaczące negatywne skutki w zakresie zwalczania uchylania się od opodatkowania i w zakresie poboru VAT, a także kosztów administracyjnych ponoszonych przez podatników w obecnych okolicznościach. Należy zatem przedłużyć upoważnienie dotyczące odstępstwa od dyrektywy 2006/112/WE. |
(9) |
Wnioskowane odstępstwo powinno być ograniczone w czasie, aby umożliwić przeprowadzenie oceny, czy środek szczególny jest właściwy i skuteczny. Upoważnienie zatem należy przedłużyć do dnia 30 czerwca 2023 r., co powinno wystarczyć do oceny skuteczności środków wprowadzonych przez Włochy w celu ograniczenia uchylania się od opodatkowania w przedmiotowych sektorach. |
(10) |
Aby zagwarantować niezbędne działania następcze w ramach wnioskowanego odstępstwa, a w szczególności oceny wpływu na zwrot podatku VAT podatnikom objętym tym odstępstwem, Włochy powinny zostać zobowiązane do przedstawienia Komisji, do września 2021 r., sprawozdania dotyczącego ogólnej sytuacji w zakresie zwrotu podatku VAT, ze szczególnym uwzględnieniem średniego czasu potrzebnego na zwrot tego podatku podatnikom, a także skuteczności środka szczególnego i wszelkich innych środków wprowadzonych przez Włochy w celu ograniczenia uchylania się od opodatkowania w przedmiotowych sektorach. Sprawozdanie to powinno zawierać wykaz różnych wprowadzonych środków wraz z datą ich wejścia w życie. |
(11) |
Środek szczególny jest proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i ograniczony do sektorów, które stwarzają istotne problemy w odniesieniu do uchylania się od opodatkowania. Środek szczególny nie stwarza ponadto niebezpieczeństwa, że uchylanie się od opodatkowania przeniesie się do innych sektorów lub innych państw członkowskich. |
(12) |
Z powodu trudności spowodowanych pandemią COVID-19 postępowanie mające na celu przedłużenie odstępstwa zajęło więcej czasu niż oczekiwano i nie zakończyło się do dnia 30 czerwca 2020 r. Nieprzewidzenie stosowania niniejszej decyzji z mocą wsteczną spowodowałoby, że przedsiębiorstwa stosujące mechanizm podzielonej płatności musiałyby zmienić swoje systemy fakturowania, aby z dnia na dzień uwzględnić te zmiany. Administracja podatkowa musiałaby wprowadzić podobne dostosowania w swoich systemach. Z powodu tych trudności nie wydaje się właściwym wymaganie od przedsiębiorstw i administracji podatkowej dokonywania takich zmian w obecnym momencie. Właściwe jest zatem stosowanie niniejszej decyzji z mocą wsteczną, aby zapewnić ciągłość prawną tego środka. |
(13) |
Odstępstwo nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT. |
(14) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2017/784, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji wykonawczej (UE) 2017/784 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Do dnia 30 września 2021 r. Włochy przedłożą Komisji sprawozdanie na temat ogólnej sytuacji w zakresie zwrotu podatku VAT podatnikom, których dotyczą środki, o których mowa w art. 1 i 2, w szczególności w zakresie średniego czasu trwania procedury zwrotu oraz w zakresie skuteczności tych środków i wszelkich innych środków wprowadzonych przez Włochy w celu ograniczenia uchylania się od opodatkowania w przedmiotowych sektorach. Sprawozdanie to będzie zawierało wykaz poszczególnych wprowadzonych środków wraz z datą ich wejścia w życie.”; |
2) |
w art. 5 datę „30 czerwca 2020 r.” zastępuje się datą „30 czerwca 2023 r.”. |
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 lipca 2020 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
M. ROTH
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2015/1401 z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie upoważnienia Włoch do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 oraz art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 217 z 18.8.2015, s. 7).
(3) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/784 z dnia 25 kwietnia 2017 r. upoważniająca Republikę Włoską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 i 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i uchylająca decyzję wykonawczą (UE) 2015/1401 (Dz.U. L 118 z 6.5.2017, s. 17).
(4) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/593 z dnia 16 kwietnia 2018 r. upoważniająca Republikę Włoską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 99 z 19.4.2018, s. 14).
28.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242/7 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1106
z dnia 24 lipca 2020 r.
w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia na mocy dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do wskaźnika kontroli urzędowych w przypadku inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym dla elitarnego materiału siewnego, materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny i kwalifikowanego materiału siewnego
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 4955)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), w szczególności jej art. 13a,
uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (2), w szczególności jej art. 13a,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), w szczególności jej art. 19,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), w szczególności jej art. 16,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Kwalifikowany materiał siewny roślin pastewnych, roślin zbożowych, buraka oraz roślin oleistych i włóknistych, na podstawie odpowiednio dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, podlega inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym. Co najmniej 5 % upraw takiego materiału siewnego (dalej: „ustalony minimalny wskaźnik w wysokości 5 %”) podlega urzędowej kontroli w terenie. |
(2) |
Elitarny materiał siewny i materiał siewny wyhodowany z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny są kwalifikowane, jeżeli wszystkie uprawy tego materiału siewnego (zwane dalej: „„ustalony wskaźnik w wysokości 100 %”) przeszły urzędowe inspekcje polowe spełniające warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. |
(3) |
W niedawnym tymczasowym doświadczeniu zorganizowanym na podstawie decyzji wykonawczej Komisji 2012/340/UE (5) wykazano, że również w przypadku elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny inspekcja polowa pod nadzorem urzędowym prowadzona przez licencjonowanych i przeszkolonych inspektorów przedsiębiorstwa nasiennego stanowi lepszą alternatywę dla urzędowej inspekcji polowej. Kontrola urzędowa ustalonej części 5 % upraw materiału siewnego była wystarczająca, aby wykazać, że poziom inspekcji polowych pod nadzorem urzędowym może być również odpowiedni dla elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny. Możliwa jest jednak dalsza poprawa, biorąc pod uwagę wyniki dostawców materiału siewnego. |
(4) |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (6) w sprawie kontroli urzędowych ustanawiające zharmonizowane ramy unijne w zakresie organizacji kontroli urzędowych w całym łańcuchu rolno-spożywczym zobowiązuje właściwe organy do przeprowadzania urzędowych kontroli wszystkich podmiotów regularnie, na podstawie oceny ryzyka i z odpowiednią częstotliwością. W oparciu o doświadczenia zdobyte podczas stosowania tych przepisów należy zbadać możliwość przeprowadzania kontroli urzędowej upraw nasiennych w terenie w ramach urzędowego nadzoru prowadzonego z częstotliwościami ustanowionymi zgodnie z podejściem opartym na ryzyku również na podstawie dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. |
(5) |
Dla właściwych organów planowanie częstotliwości kontroli w ramach urzędowego nadzoru, biorąc pod uwagę pewne kryteria dotyczące ryzyka związane z działalnością dostawców materiału siewnego i wcześniejsze wyniki w zakresie zgodności, może stanowić lepszą alternatywę dla ustalonego minimalnego wskaźnika w wysokości 5 % stosowanego w odniesieniu do kwalifikowanego materiału siewnego. W związku z tym niedawnym tymczasowym doświadczeniem należy również zbadać to rozwiązanie dla elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, który poddawany jest inspekcji urzędowej zgodnie ze wskaźnikiem w wysokości 100 %. |
(6) |
Na potrzeby planowania częstotliwości kontroli urzędowych odpowiedzialne organy urzędowe państw członkowskich powinny brać pod uwagę określone kryteria dotyczące ryzyka związane z działalnością dostawców materiału siewnego i wcześniejsze wyniki w zakresie zgodności. Konieczne jest ustanowienie w tym celu zharmonizowanych kryteriów. Należy zatem zorganizować tymczasowe doświadczenie w celu oceny takiej alternatywy. |
(7) |
Należy zwolnić państwa członkowskie uczestniczące w doświadczeniu z obowiązków w zakresie urzędowych inspekcji polowych ustalonego wskaźnika w wysokości 100 % elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny i w zakresie poddawania kontroli ustalonego minimalnego wskaźnika 5 % upraw nasiennych kwalifikowanego materiału siewnego w ramach nadzoru urzędowego przewidzianego w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. |
(8) |
Państwa członkowskie uczestniczące w doświadczeniu powinny co roku przekazywać Komisji i państwom członkowskim sprawozdania w celu informowania pozostałych państw członkowskich i Komisji oraz ułatwienia oceny postępów i monitorowania doświadczenia. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Przedmiot
1. Na poziomie Unii organizuje się tymczasowe doświadczenie („doświadczenie”) w celu oceny, w odniesieniu do urzędowej kontroli upraw do produkcji elitarnego materiału siewnego, materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny i kwalifikowanego materiału siewnego w ramach inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym na podstawie przepisów dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu:
a) |
czy podejście oparte na ryzyku, stosowane zgodnie z art. 3 niniejszej decyzji, może stanowić lepszą alternatywę dla kontroli
|
b) |
czy kryteria oceny ryzyka określone w art. 3 ust. 1 niniejszej decyzji są właściwe. |
2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, to:
a) |
art. 2 ust. 1 lit. B pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 14a lit. a) dyrektywy 66/401/EWG oraz pkt 6 załącznika I do tej dyrektywy; |
b) |
art. 2 ust. 1 lit. C lit. d), art. 2 ust. 1 lit. Ca lit. c), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 2 lit. b), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 3 lit. c), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 14a lit. a) dyrektywy 66/402/EWG oraz pkt 7 załącznika I do tej dyrektywy; |
c) |
art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 21 lit. a) dyrektywy 2002/54/WE oraz część A pkt 4 załącznika I do tej dyrektywy; |
d) |
art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 1 ppkt (ii), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 2 ppkt (iii), art. 2 ust. 5 lit. A lit. c) i art. 18 lit. a) dyrektywy 2002/57/WE oraz pkt 5 załącznika I do tej dyrektywy. |
Artykuł 2
Uczestnictwo państw członkowskich
W doświadczeniu mogą uczestniczyć wszystkie państwa członkowskie.
Państwa członkowskie, które zdecydują się na uczestnictwo w doświadczeniu (zwane dalej „uczestniczącymi państwami członkowskimi”), informują o tym fakcie Komisję i pozostałe państwa członkowskie, podając gatunki, kategorie i regiony objęte doświadczeniem oraz ewentualne ograniczenia.
Uczestniczące państwa członkowskie mogą w każdej chwili zakończyć uczestnictwo poprzez poinformowanie o tym Komisji.
Artykuł 3
Ocena ryzyka
1. Państwa członkowskie przeprowadzają ocenę ryzyka u dostawców materiału siewnego i odpowiednio dostosowują zakres swoich urzędowych kontroli do wysokości między 1 % a 100 % upraw materiału siewnego w odniesieniu do inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym.
Na potrzeby oceny ryzyka dotyczącej dostawców nasion uwzględnia się następujące kryteria:
a) |
gatunki i metody produkcji; |
b) |
obszar produkcji i liczbę pól; |
c) |
działania pod kontrolą dostawcy materiału siewnego; |
d) |
lokalizację działań lub operacji; |
e) |
wszelkie informacje wskazujące na prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd użytkowników materiału siewnego, w szczególności co do tożsamości, zdrowia i jakości, właściwości, składu, ilości, kraju lub obszaru pochodzenia, metody produkcji nasion; |
f) |
historię dostawców materiału siewnego w odniesieniu do wyników kontroli urzędowych i kontroli a posteriori przeprowadzonych na ich uprawach oraz zgodności z wymogami określonymi w ust. 2; |
g) |
wiarygodność i wyniki inspekcji przeprowadzonych przez dostawców materiału siewnego, w szczególności przez licencjonowanego inspektora terenowego lub osobę trzecią na wniosek dostawców materiału siewnego, w tym, w stosownych przypadkach, prywatne systemy zapewniania jakości w celu stwierdzenia zgodności z wymogiem określonym w ust. 2; |
h) |
wszelkie informacje, które mogłyby wskazywać na niezgodność z wymogami określonymi w ust. 2. |
2. Uprawa, która ma być poddana kontroli urzędowej, musi być uprawiana z materiału siewnego, który został poddany urzędowej kontroli a posteriori zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE.
3. Część próbek z partii materiału siewnego z upraw pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownych przypadkach, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego. Państwa członkowskie określają partie materiału siewnego, w odniesieniu do których przeprowadzono kontrole urzędowe zgodnie z podejściem opartym na ryzyku określonym w ust. 1.
4. Uczestniczące państwa członkowskie porównują w odniesieniu do tej samej uprawy z tego samego pola ustalony minimalny wskaźnik w wysokości 5 % upraw nasiennych podlegających kontroli urzędowej z opartą na ryzyku kontrolą urzędową zebranych nasion, w przypadku której nie określono ustalonego minimalnego wskaźnika.
Artykuł 4
Odstępstwa od dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE
Na zasadzie odstępstwa od dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE uczestniczące państwa członkowskie zostają na potrzeby doświadczenia zwolnione z obowiązków w odniesieniu do urzędowej inspekcji polowej materiału elitarnego, materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz urzędowej kontroli kwalifikowanego materiału siewnego, ustanowionych w następujących przepisach:
1) |
art. 2 ust. 1 lit. B pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 14a lit. a) dyrektywy 66/401/EWG oraz pkt 6 załącznika I do tej dyrektywy; |
2) |
art. 2 ust. 1 lit. C lit. d), art. 2 ust. 1 lit. Ca lit. c), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 1 lit. d), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 2 lit. b), art. 2 ust. 1 lit. D pkt 3 lit. c), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 14a lit. a) dyrektywy 66/402/EWG oraz pkt 7 załącznika I do tej dyrektywy; |
3) |
art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv), art. 2 ust. 3 lit. A lit. c) i art. 21 lit. a) dyrektywy 2002/54/WE oraz część A pkt 4 załącznika I do tej dyrektywy; oraz |
4) |
art. 2 ust. 1 lit. c) ppkt (iv), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 1 ppkt (ii), art. 2 ust. 1 lit. d) pkt 2 ppkt (iii), art. 2 ust. 5 lit. A lit. c) i art. 18 lit. a) dyrektywy 2002/57/WE oraz pkt 5 załącznika I do tej dyrektywy. |
Artykuł 5
Składanie sprawozdań
1. Uczestniczące państwa członkowskie przedstawiają Komisji i pozostałym państwom członkowskim za każdy rok, najpóźniej do dnia 31 marca kolejnego roku, sprawozdanie z wyników doświadczenia prowadzonego zgodnie z art. 3.
2. Na zakończenie doświadczenia i zawsze w przypadku zakończenia uczestnictwa uczestniczące państwa członkowskie przedstawiają Komisji i pozostałym państwom członkowskim, do dnia 31 marca kolejnego roku, sprawozdanie końcowe na temat wyników doświadczenia.
Sprawozdanie może obejmować inne informacje, które uczestniczące państwa członkowskie uznają za istotne w związku z celem doświadczenia.
Artykuł 6
Okres
Doświadczenie rozpoczyna się dnia 1 sierpnia 2020 r., a kończy dnia 31 lipca 2027 r.
Artykuł 7
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji
Stella KYRIAKIDES
Członek Komisji
(1) Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2298/66.
(2) Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2309/66.
(3) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 12.
(4) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 74.
(5) Decyzja wykonawcza Komisji 2012/340/UE z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia na mocy dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym dla elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny (Dz.U. L 166 z 27.6.2012, s. 90).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
28.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 242/11 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1107
z dnia 27 lipca 2020 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument C(2020) 5208)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był kilkakrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, które należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2020/1053 (5) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby na Węgrzech, w Polsce i na Słowacji. |
(2) |
Dyrektywą Rady 2002/60/WE (6) ustanowiono minimalne unijne środki w zakresie zwalczania afrykańskiego pomoru świń. W szczególności w art. 9 dyrektywy 2002/60/WE przewidziano ustanowienie okręgów zapowietrzonych i zagrożonych po urzędowym stwierdzeniu rozpoznania afrykańskiego pomoru świń u świń w gospodarstwie, a w art. 10 i 11 tej dyrektywy określono środki, jakie należy wprowadzić w okręgach zapowietrzonych i zagrożonych, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej choroby. Ponadto w art. 15 dyrektywy 2002/60/WE ustanowiono środki, które należy zastosować w przypadku potwierdzenia afrykańskiego pomoru świń u dzików. Niedawne doświadczenia pokazują, że środki określone w dyrektywie 2002/60/WE, w szczególności dotyczące czyszczenia i odkażania zakażonych gospodarstw oraz inne środki związane ze zwalczaniem tej choroby w populacji świń domowych i zdziczałych, są skuteczne w kontrolowaniu rozprzestrzeniania się tej choroby. |
(3) |
Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2020/1053 odnotowano nowe przypadki afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na Łotwie i w Polsce oraz u zdziczałej świni na Słowacji. |
(4) |
W lipcu 2020 r. odnotowano dwa ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w powiecie Skrundas na Łotwie na obszarze obecnie wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Te ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Łotwy, na którym odnotowano ostatnio ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II. |
(5) |
W lipcu 2020 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w gminie Biłgoraj w Polsce na obszarze obecnie wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, na którym odnotowano ostatnio ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II. |
(6) |
W lipcu 2020 r. odnotowano jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni w powiecie Rožňava na Słowacji na obszarze obecnie wymienionym w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Słowacji wymieniony obecnie w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, na którym wystąpił ten ostatni przypadek afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części II tego załącznika, a nie w jego części I. |
(7) |
W następstwie tych niedawnych ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na Łotwie i w Polsce oraz niedawnego przypadku afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni na Słowacji, a także biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Unii, dokonano ponownej oceny i aktualizacji podziału na obszary w tych państwach członkowskich. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
(8) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, na Łotwie, w Polsce i na Słowacji należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Biorąc pod uwagę, że w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE wymieniono obszary, na których sytuacja epidemiologiczna nadal się zmienia i jest bardzo dynamiczna, w przypadku wprowadzenia jakichkolwiek zmian w wykazie obszarów wymienionych w tej części szczególną uwagę należy zwrócić na ich wpływ na obszary otaczające, tak jak to uczyniono w tym przypadku. Części I, II i III tego załącznika powinny zatem zostać odpowiednio zmienione. |
(9) |
Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany wprowadzone niniejszą decyzją w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji
Stella KYRIAKIDES
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1053 z dnia 16 lipca 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 230 I z 17.7.2020, s. 1).
(6) Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ I
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
dans la province de Luxembourg:
|
2. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Hiiu maakond. |
3. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe, |
— |
Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403250, 403350, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404570, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, 406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250350, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 250850, 250950, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251450, 251550, 251650, 251750, 251850, 252150 és 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050,575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
4. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Pāvilostas novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Ventspils novada Jūrkalnes pagasts, |
— |
Grobiņas novads, |
— |
Rucavas novada Dunikas pagasts. |
5. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Klaipėdos rajono savivaldybės: Agluonėnų, Priekulės, Veiviržėnų, Judrėnų, Endriejavo ir Vėžaičių seniūnijos, |
— |
Kretingos rajono savivaldybės: Darbėnų, Kretingos ir Žalgirio seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybės: Nausodžio sen. dalis nuo kelio 166 į pietryčius ir Kulių seniūnija, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Lenkimų, Mosėdžio, Skuodo, Skuodo miesto seniūnijos. |
6. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
7. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
the whole district of Vranov nad Topľou, |
— |
the whole district of Humenné, |
— |
the whole district of Snina, |
— |
the whole district of Sobrance, except municipalities included in part III |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of Tušice, Moravany, Pozdišovce, Michalovce, Zalužice, Lúčky, Závadka, Hnojné, Poruba pod Vihorlatom, Jovsa, Kusín, Klokočov, Kaluža, Vinné, Trnava pri Laborci, Oreské, Staré, Zbudza, Petrovce nad Laborcom, Lesné, Suché, Rakovec nad Ondavou, Nacina Ves, Voľa, Pusté Čemerné and Strážske, |
— |
in the district of Košice - okolie, the whole municipalities not included in Part II, |
— |
in the district of Gelnica, the whole municipalities of Uhorná, Smolník, Smolnícka Huta, Mníšek nad Hnilcom, Prakovce, Helcmanovce, Gelnica, Kojšov, Veľký Folkmár, Jaklovce, Žakarovce and Margecany, |
— |
in the district of Prešov, the whole municipalities of Klenov, Miklušovce, Sedlice, Suchá dolina, Janov, Radatice, Ľubovec, Ličartovce, Drienovská Nová Ves, Kendice, Petrovany, Drienov, Lemešany, Janovík, Bretejovce, Seniakovce, Šarišské Bohdanovce, Varhaňovce, Brestov Mirkovce, Žehňa, Tuhrina, Lúčina and Červenica, |
— |
in the district of Rožňava, the whole municipalities of Bôrka, Brzotín, Drnava, Gočaltovo, Honce, Hrhov, Hrušov, Jablonov nad Turňou, Jovice, Kováčová, Krásnohorská Dlhá Lúka, Krásnohorské Podhradie, Kružná, Kunová Teplica, Lipovník, Lúčka, Pača, Pašková, Pašková, Rakovnica, Rozložná, Rožňavské Bystré, Rožňava, Rudná, Silická Jablonica, Štítnik and Vidová, |
— |
in the district of Revúca, the whole municipalities of Držkovce, Chvalová, Gemerská Ves, Gemerské Teplice, Gemerský Sad, Hucín, Jelšava, Leváre, Levkuška, Licince, Nadraž, Otročok, Polina, Prihradzany, Rašice, Sekerešovo, Šivetice, Kameňany, Višňové and Žiar, |
— |
in the district of Rimavská Sobota, the whole municipalities of Abovce, Barca, Belín, Blhovce, Bottovo, Bátka, Cakov, Chanava, Chrámec, Drňa, Dubno, Dubovec, Dulovo, Figa, Gemerské Dechtáre, Gemerské Michalovce, Gemerský Jablonec, Gortva, Hajnáčka, Hodejov, Hodejovec, Hostice, Hubovo, Ivanice, Janice, Jesenské, Jestice, Kaloša, Kešovce, Kráľ, Lenartovce, Lenka, Martinová, Neporadza, Nová Bašta, Orávka, Pavlovce, Petrovce, Radnovce, Rakytník, Riečka, Rimavská Seč, Rimavské Janovce, Rumince, Stará Bašta, Stránska, Studená, Sútor, Tachty, Uzovská Panica, Valice, Večelkov, Vieska nad Blhom, Vlkyňa, Vyšné Valice, Včelince, Zádor, Číž, Šimonovce, Širkovce, Štrkovec and Žíp, |
— |
in the district of Lučenec, the whole municipalities of Trenč, Veľká nad Ipľom, Jelšovec, Panické Dravce, Lučenec, Kalonda, Rapovce, Trebeľovce, Mučín, Lipovany, Pleš, Fiľakovské Kováče, Ratka, Fiľakovo, Biskupice, Belina, Radzovce, Čakanovce, Šiatorská Bukovinka, Čamovce, Šurice, Halič, Mašková, Ľuboreč, Šíd and Prša, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká Ves nad Ipľom, Sečianky, Kleňany, Hrušov, Vinica, Balog nad Ipľom, Dolinka, Kosihy nad Ipľom, Ďurkovce, Širákov, Kamenné Kosihy, Seľany, Veľká Čalomija, Malá Čalomija, Koláre, Trebušovce, Chrastince, Lesenice, Slovenské Ďarmoty, Opatovská Nová Ves, Bátorová, Nenince, Záhorce, Želovce, Sklabiná, Nová Ves, Obeckov, Vrbovka, Kiarov, Kováčovce, Zombor, Olováry, Čeláre, Glabušovce, Veľké Straciny, Malé Straciny, Malý Krtíš, Veľký Krtíš, Pôtor, Veľké Zlievce, Malé Zlievce, Bušince, Muľa, Ľuboriečka, Dolná Strehová, Vieska, Slovenské Kľačany, Horná Strehová, Chrťany and Závada. |
8. Grecja
Następujące obszary w Grecji:
— |
in the regional unit of Drama:
|
— |
in the regional unit of Xanthi:
|
— |
in the regional unit of Rodopi:
|
— |
in the regional unit of Evros:
|
— |
in the regional unit of Serres:
|
CZĘŚĆ II
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
dans la province de Luxembourg:
|
2. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Haskovo, |
— |
the whole region of Yambol, |
— |
the whole region of Stara Zagora, |
— |
the whole region of Pernik, |
— |
the whole region of Kyustendil, |
— |
the whole region of Plovdiv, |
— |
the whole region of Pazardzhik, |
— |
the whole region of Smolyan, |
— |
the whole region of Burgas excluding the areas in Part III. |
3. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye: 251950, 252050, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe. |
5. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Ādažu novads, |
— |
Aizputes novada, Aizputes un Cīravas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296un Lažas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa caur Miķelīšu mežu līdz autoceļam 1265, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1265 pie Mežmaļiem līdz robežai ar Rīvas upi, Aizputes pilsēta, |
— |
Aglonas novads, |
— |
Aizkraukles novads, |
— |
Aknīstes novads, |
— |
Alojas novads, |
— |
Alūksnes novads, |
— |
Amatas novads, |
— |
Apes novads, |
— |
Auces novads, |
— |
Babītes novads, |
— |
Baldones novads, |
— |
Baltinavas novads, |
— |
Balvu novads, |
— |
Bauskas novads, |
— |
Beverīnas novads, |
— |
Brocēnu novads, |
— |
Burtnieku novads, |
— |
Carnikavas novads, |
— |
Cēsu novads, |
— |
Cesvaines novads, |
— |
Ciblas novads, |
— |
Dagdas novads, |
— |
Daugavpils novads, |
— |
Dobeles novads, |
— |
Dundagas novads, |
— |
Durbes novads, |
— |
Engures novads, |
— |
Ērgļu novads, |
— |
Garkalnes novads, |
— |
Gulbenes novads, |
— |
Iecavas novads, |
— |
Ikšķiles novads, |
— |
Ilūkstes novads, |
— |
Inčukalna novads, |
— |
Jaunjelgavas novads, |
— |
Jaunpiebalgas novads, |
— |
Jaunpils novads, |
— |
Jēkabpils novads, |
— |
Jelgavas novads, |
— |
Kandavas novads, |
— |
Kārsavas novads, |
— |
Ķeguma novads, |
— |
Ķekavas novads, |
— |
Kocēnu novads, |
— |
Kokneses novads, |
— |
Krāslavas novads, |
— |
Krimuldas novads, |
— |
Krustpils novads, |
— |
Kuldīgas novada Ēdoles pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa 1269, 1271, uz austrumiem no autoceļa 1288, uz ziemeļiem no autoceļa P119, Īvandes pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa P119, uz austrumiem no autoceļa 1292, 1279, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1279 no Upītēm līdz autoceļam 1290, Kurmāles pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa 1290, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1290 no Alejām līdz autoceļam 1283, uz austrumiem no autoceļa 1283 un P112, Turlavas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P112, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Padures, Rumbas, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču un Snēpeles pagasts, Kuldīgas pilsēta, |
— |
Lielvārdes novads, |
— |
Līgatnes novads, |
— |
Limbažu novads, |
— |
Līvānu novads, |
— |
Lubānas novads, |
— |
Ludzas novads, |
— |
Madonas novads, |
— |
Mālpils novads, |
— |
Mārupes novads, |
— |
Mazsalacas novads, |
— |
Mērsraga novads, |
— |
Naukšēnu novads, |
— |
Neretas novads, |
— |
Ogres novads, |
— |
Olaines novads, |
— |
Ozolnieku novads, |
— |
Pārgaujas novads, |
— |
Pļaviņu novads, |
— |
Preiļu novads, |
— |
Priekules novads, |
— |
Priekuļu novads, |
— |
Raunas novads, |
— |
republikas pilsēta Daugavpils, |
— |
republikas pilsēta Jelgava, |
— |
republikas pilsēta Jēkabpils, |
— |
republikas pilsēta Jūrmala, |
— |
republikas pilsēta Rēzekne, |
— |
republikas pilsēta Valmiera, |
— |
Rēzeknes novads, |
— |
Riebiņu novads, |
— |
Rojas novads, |
— |
Ropažu novads, |
— |
Rugāju novads, |
— |
Rundāles novads, |
— |
Rūjienas novads, |
— |
Salacgrīvas novads, |
— |
Salas novads, |
— |
Salaspils novads, |
— |
Saldus novads, |
— |
Saulkrastu novads, |
— |
Sējas novads, |
— |
Siguldas novads, |
— |
Skrīveru novads, |
— |
Skrundas novada Raņķu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes, |
— |
Smiltenes novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Strenču novads, |
— |
Talsu novads, |
— |
Tērvetes novads, |
— |
Tukuma novads, |
— |
Vaiņodes novada Vaiņodes pagasts un Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem autoceļa P116, P106, |
— |
Valkas novads, |
— |
Varakļānu novads, |
— |
Vārkavas novads, |
— |
Vecpiebalgas novads, |
— |
Vecumnieku novads, |
— |
Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta, |
— |
Viesītes novads, |
— |
Viļakas novads, |
— |
Viļānu novads, |
— |
Zilupes novads. |
6. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
— |
Alytaus rajono savivaldybė: Alytaus, Alovės, Butrimonių, Daugų, Nemunaičio, Pivašiūnų, Punios, Raitininkų seniūnijos, |
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
— |
Akmenės rajono savivaldybė, |
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
— |
Druskininkų savivaldybė, |
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
— |
Joniškio rajono savivaldybė, |
— |
Jurbarko rajono savivaldybė, |
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
— |
Kalvarijos savivaldybė, |
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos ir Vilkijos seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kazlų rūdos savivaldybė: Kazlų rūdos seniūnija į šiaurę nuo kelio Nr. 230, į rytus nuo kelio Kokė-Užbaliai-Čečetai iki kelio Nr. 2610 ir į pietus nuo kelio Nr. 2610, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė, |
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
— |
Kretingos rajono savivaldybė: Imbarės, Kūlupėnų ir Kartenos seniūnijos, |
— |
Lazdijų rajono savivaldybė, |
— |
Marijampolės savivaldybė: Degučių, Marijampolės, Mokolų, Liudvinavo ir Narto seniūnijos, |
— |
Mažeikių rajono savivaldybė, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio 119 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 2828, Balninkų, Dubingių, Giedraičių, Joniškio ir Videniškių seniūnijos, |
— |
Pagėgių savivaldybė, |
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
— |
Rietavo savivaldybė, |
— |
Prienų rajono savivaldybė: Stakliškių ir Veiverių seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Babrungo, Alsėdžių, Žlibinų, Stalgėnų, Paukštakių, Platelių ir Žemaičių Kalvarijos, Nausodžio sen. dalis nuo kelio Nr. 166 į šiaurės vakarus, Plungės miesto ir Šateikių seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė, |
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Aleksandrijos, Barstyčių, Ylakių, Notėnų ir Šačių seniūnijos, |
— |
Šakių rajono savivaldybė, |
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė, |
— |
Šilutės rajono savivaldybė, |
— |
Širvintų rajono savivaldybė, |
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
— |
Tauragės rajono savivaldybė, |
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė, |
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė: Bartninkų, Gražiškių, Keturvalakių, Kybartų, Klausučių, Pajevonio, Šeimenos, Vilkaviškio miesto, Virbalio, Vištyčio seniūnijos, |
— |
Visagino savivaldybė, |
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
7. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie łódzkim:
|
8. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
in the district of Košice – okolie, the whole municipalities of Belza, Bidovce, Blažice, Bohdanovce, Byster, Čaňa, Ďurďošík, Ďurkov, Geča, Gyňov, Haniska, Kalša, Kechnec, Kokšov- Bakša, Košická Polianka, Košický Klečenov, Milhosť, Nižná Hutka, Nižná Mysľa, Nižný Čaj, Nižný Olčvár, Nový Salaš, Olšovany, Rákoš, Ruskov, Seňa, Skároš, Sokoľany, Slančík, Slanec, Slanská Huta, Slanské Nové Mesto, Svinica, Trstené pri Hornáde, Valaliky, Vyšná Hutka, Vyšná Myšľa, Vyšný Čaj, Vyšný Olčvár, Zdoba, Ždaňa, Hrašovík, Beniakovce, Budimír, Družstevná pri Hornáde, Kostoľany nad Hornádom, Sokoľ, Trebejov, Obišovce, Kysak, Veľká Lodina, Košická Belá, Opátka, Vyšný Klátov, Nižný Klátov, Hýľov, Bukovec, Baška,Nováčany, Hodkovce, Šemša and Malá Ida, |
— |
the whole city of Košice, |
— |
the whole district of Trebišov, except municipalities included in Part III, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of the district not included in Part I and Part III, |
— |
in the district of Revúca, the whole municipalities of Gemer and Tornaľa, |
— |
in the district of Rožňava, the whole municipalities of Ardovo, Bohúňovo, Bretka, Čoltovo, Dlhá Ves, Gemerská Hôrka, Gemerská Panica, Kečovo, Meliata, Plešivec, Silica, Silická Brezová, Slavec, |
9. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Judeţul Bistrița-Năsăud, |
— |
Județul Suceava. |
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Blagoevgrad, |
— |
the whole region of Dobrich, |
— |
the whole region of Gabrovo, |
— |
the whole region of Kardzhali, |
— |
the whole region of Lovech, |
— |
the whole region of Montana, |
— |
the whole region of Pleven, |
— |
the whole region of Razgrad, |
— |
the whole region of Ruse, |
— |
the whole region of Shumen, |
— |
the whole region of Silistra, |
— |
the whole region of Sliven, |
— |
the whole region of Sofia city, |
— |
the whole region of Sofia Province, |
— |
the whole region of Targovishte, |
— |
the whole region of Vidin, |
— |
the whole region of Varna, |
— |
the whole region of Veliko Tarnovo, |
— |
the whole region of Vratza, |
— |
in Burgas region:
|
2. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Aizputes novada Lažas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa caur Miķelīšu mežu līdz autoceļam 1265, uz austrumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1265 pie Mežmaļiem līdz robežai ar Rīvas upi, Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, |
— |
Alsungas novads, |
— |
Kuldīgas novada Gudenieku pagasts, Ēdoles pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa 1269, 1271, uz rietumiem no autoceļa 1288, uz dienvidiem no autoceļa P119, Īvandes pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P119, uz rietumiem no autoceļa 1292, 1279, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1279 no Upītēm līdz autoceļam 1290, Kurmāles pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa 1290, uz rietumiem no autoceļa, kas savieno autoceļu 1290 no Alejām līdz autoceļam 1283, uz rietumiem no autoceļa 1283 un P112, Turlavas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa P112, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296, |
— |
Skrundas novada Rudbāržu, Nīkrāces pagasts, Raņķu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasts (izņemot pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes), Skrundas pilsēta, |
— |
Vaiņodes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106. |
3. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Alytaus rajono savivaldybė: Simno, Krokialaukio ir Miroslavo seniūnijos, |
— |
Birštono savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Čekiškės, Ežerėlio, Kačerginės, Kulautuvos, Raudondvario, Ringaudų ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kazlų Rūdos savivaldybė: Antanavo, Jankų, Kazlų rūdos seniūnijos dalis Kazlų Rūdos seniūnija į pietus nuo kelio Nr. 230, į vakarus nuo kelio Kokė-Užbaliai-Čečetai iki kelio Nr. 2610 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 2610, Plutiškių seniūnijos, |
— |
Marijampolės savivaldybė: Gudelių, Igliaukos, Sasnavos ir Šunskų seniūnijos, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 119 ir į pietus nuo kelio Nr. 2828, Čiulėnų, Inturkės, Luokesos, Mindūnų ir Suginčių seniūnijos, |
— |
Prienų rajono savivaldybė: Ašmintos, Balbieriškio, Išlaužo, Jiezno, Naujosios Ūtos, Pakuonio, Prienų ir Šilavotos seniūnijos, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybės: Gižų ir Pilviškių seniūnijos. |
4. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
5. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Zona orașului București, |
— |
Județul Constanța, |
— |
Județul Satu Mare, |
— |
Județul Tulcea, |
— |
Județul Bacău, |
— |
Județul Bihor, |
— |
Județul Brăila, |
— |
Județul Buzău, |
— |
Județul Călărași, |
— |
Județul Dâmbovița, |
— |
Județul Galați, |
— |
Județul Giurgiu, |
— |
Județul Ialomița, |
— |
Județul Ilfov, |
— |
Județul Prahova, |
— |
Județul Sălaj, |
— |
Județul Vaslui, |
— |
Județul Vrancea, |
— |
Județul Teleorman, |
— |
Judeţul Mehedinţi, |
— |
Județul Gorj, |
— |
Județul Argeș, |
— |
Judeţul Olt, |
— |
Judeţul Dolj, |
— |
Județul Arad, |
— |
Județul Timiș, |
— |
Județul Covasna, |
— |
Județul Brașov, |
— |
Județul Botoșani, |
— |
Județul Vâlcea, |
— |
Județul Iași, |
— |
Județul Hunedoara, |
— |
Județul Alba, |
— |
Județul Sibiu, |
— |
Județul Caraș-Severin, |
— |
Județul Neamț, |
— |
Județul Harghita, |
— |
Județul Mureș, |
— |
Județul Cluj, |
— |
Judeţului Maramureş. |
6. Słowacja
— |
Region Trebišov – municipalities located east of river Bodrog |
— |
Region Michalovce – municipalities: Odorín, Petríkovce, Malčice, Markovce, Sliepkovce, Budkovce, Slavkovce, Zemplínske Kopčany, Malé Raškovce, Veľké Raškovce, Beša, Ižkovce, Drahňov, Stretavka, Stretava, Palín, Senné, Pavlovce nad Uhom, Krišovská Liesková, Vojany, Čičarovce, Veľké Kapušany, Čierne Pole, Kapušianske Kľačany, Ptrukša, Veľké Slemence, Ruská, Budince, Maťovské Vojkovce, Bajany, Vysoká nad Uhom; |
— |
Region Sobrance – municipalities Lekárovce, Pinkovce, Záhor, Bežovce; |
CZĘŚĆ IV
Włochy
Następujące obszary we Włoszech:
— |
tutto il territorio della Sardegna. |