(1)

Zgodnie z art. 75 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 od dnia 16 października do dnia 30 listopada państwa członkowskie mogą wypłacać zaliczki w wysokości do 50 % w przypadku płatności bezpośrednich na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (2) oraz do 75 % w przypadku środków obszarowych i działań związanych ze zwierzętami w ramach rozwoju obszarów wiejskich na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (3).

(2)

Art. 75 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 stanowi, że płatności, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, w tym zaliczek na płatności bezpośrednie, nie można dokonać przed zakończeniem kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu przeprowadzanych na podstawie art. 74 tego rozporządzenia. W art. 75 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w przypadku środków obszarowych i działań związanych ze zwierzętami w ramach rozwoju obszarów wiejskich zezwala się jednak na wypłacenie zaliczek po zakończeniu kontroli administracyjnych przeprowadzanych na podstawie art. 59 ust. 1 tego rozporządzenia.

(3)

Ze względu na obecną sytuację związaną z pandemią COVID-19 oraz znaczne ograniczenia przemieszczania, jakie wprowadzono w państwach członkowskich, we wszystkich państwach członkowskich wystąpiły nadzwyczajne trudności administracyjne. Trudności te mogą spowodować opóźnienie w kontrolach, a co za tym idzie – w wypłacaniu pomocy. Jednocześnie rolnicy są narażeni na zakłócenia gospodarcze spowodowane pandemią oraz borykają się z trudnościami finansowymi i problemami z płynnością finansową.

(4)

Z uwagi na wyjątkowy charakter tych okoliczności należy złagodzić te trudności poprzez wprowadzenie odstępstwa od art. 75 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, aby zezwolić państwom członkowskim na wypłacenie beneficjentom zaliczek za rok 2020 w wyższej wysokości.

(5)

Ponadto w związku z bezprecedensowymi i wyjątkowymi okolicznościami należy wprowadzić odstępstwo od art. 75 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, aby umożliwić wypłacanie zaliczek na płatności bezpośrednie po zakończeniu kontroli administracyjnych określonych w art. 28 i 29 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 (4). Odstępstwo takie nie może jednak zakłócać należytego zarządzania finansami ani stać w sprzeczności z wymogiem dotyczącym wystarczającego poziomu ufności. W związku z powyższym państwa członkowskie stosujące takie odstępstwo są odpowiedzialne za wprowadzenie wszelkich niezbędnych środków w celu zapewnienia, by zapobiegano dokonywaniu nadpłat oraz by wszelkie nienależne kwoty były szybko i faktycznie odzyskiwane. Ponadto stosowanie tego odstępstwa powinno być objęte deklaracją zarządczą, o której mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w odniesieniu do roku budżetowego 2021.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych, Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich i Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,

(1)

Ze względu na obecną pandemię COVID-19 oraz znaczne ograniczenia przemieszczania, jakie wprowadzono w państwach członkowskich, we wszystkich państwach członkowskich wystąpiły nadzwyczajne trudności administracyjne w odniesieniu do planowania i wykonywania w wymaganym terminie wymaganej liczby kontroli na miejscu. Trudności te mogą spowodować opóźnienie w kontrolach, a co za tym idzie – w wypłacaniu pomocy. Jednocześnie rolnicy są narażeni na zakłócenia gospodarcze spowodowane pandemią i borykają się z trudnościami finansowymi oraz problemami z płynnością finansową.

(2)

Ze względu na bezprecedensowy charakter tych okoliczności należy złagodzić te trudności poprzez ustanowienie odstępstw od różnych rozporządzeń wykonawczych mających zastosowanie w dziedzinie wspólnej polityki rolnej w odniesieniu do niektórych kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu.

(3)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 809/2014 (4) ustanowiono przepisy dotyczące, między innymi, terminów powiadamiania o danych kontrolnych i statystykach kontroli obejmujących poprzedni rok kalendarzowy, terminów kontroli na miejscu, wskaźników kontroli w przypadku niektórych kontroli na miejscu w ramach systemu zintegrowanego – w tym w odniesieniu do systemów pomocy obszarowej innych niż płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, płatności z tytułu zazieleniania, środków rozwoju obszarów wiejskich i systemów pomocy związanej z produkcją zwierzęcą – oraz zwiększenia lub zmniejszenia wskaźnika kontroli w odniesieniu do niektórych systemów. Ponadto rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 809/2014 zawiera przepisy dotyczące kontroli na miejscu odnoszących się do kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań i innych obowiązków w odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich i wniosków o płatność w ramach środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą, wskaźników kontroli dotyczących środków rozwoju obszarów wiejskich niezwiązanych z obszarem ani produkcją zwierzęcą oraz minimalnych wskaźników kontroli odnoszących się do zasady wzajemnej zgodności.

(4)

Art. 9 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 wymaga, aby do dnia 15 lipca każdego roku państwa członkowskie powiadamiały Komisję o danych kontrolnych i statystykach z kontroli obejmujących poprzedni rok kalendarzowy w odniesieniu do wszystkich systemów płatności bezpośrednich, środków rozwoju obszarów wiejskich i pomocy technicznej oraz środków wsparcia w sektorze wina, o późniejszych zmianach w sprawozdaniu dotyczącym opcji wybranych do kontroli wymogów w zakresie zasady wzajemnej zgodności i właściwych organów kontroli odpowiedzialnych za kontrolowanie wymogów i norm w zakresie zasady wzajemnej zgodności oraz o sprawozdaniu dotyczącym środków podjętych w zakresie zarządzania dobrowolnym wsparciem związanym z produkcją i jego kontroli w odniesieniu do poprzedniego roku kalendarzowego. Biorąc pod uwagę obecną sytuację, termin ten należy przedłużyć do dnia 15 września 2020 r.

(5)

W art. 24 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 wymaga się, aby właściwy organ przeprowadzał inspekcje fizyczne w terenie, w przypadku gdy fotointerpretacja obrazów satelitarnych lub lotniczych nie dostarcza jednoznacznych wyników dotyczących zgodności z kryteriami kwalifikowalności lub właściwej powierzchni obszaru, który jest przedmiotem kontroli administracyjnej lub kontroli na miejscu. Ze względu na obecne bezprecedensowe okoliczności należy zachęcać do przeprowadzania kontroli z wykorzystaniem teledetekcji i stosowania nowych technologii, takich jak systemy bezzałogowych statków powietrznych, zdjęcia geotagowane, odbiorniki globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS) połączone z europejskim systemem wspomagania satelitarnego (EGNOS) i Galileo, dane zbierane przez satelity Sentinel programu Copernicus, oraz do wykorzystywania innych odpowiednich dokumentów jako dowodów w celu sprawdzenia zgodności z kryteriami kwalifikowalności, zobowiązaniami lub innymi obowiązkami w odniesieniu do danego systemu pomocy lub środka wsparcia, a także zgodności z wymogami i normami mającymi znaczenie dla zasady wzajemnej zgodności.

(6)

Szereg obowiązków wynikających z rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (5) w odniesieniu do zazieleniania opiera się na konkretnych i zróżnicowanych terminach ich spełnienia i w związku z tym wymagają one kontroli na miejscu w przedmiotowych ramach. Środki wprowadzone przez państwa członkowskie w 2020 r. w celu walki z obecną pandemią COVID-19 wpływają na możliwość przeprowadzenia wymaganych kontroli na miejscu w sposób dokładny i w terminie odpowiadającym tym obowiązkom. W związku z tym w odniesieniu do niektórych kontroli, które należy przeprowadzić w 2020 r., konieczne jest wprowadzenie odstępstwa od art. 30–33a i art. 68 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 i zmniejszenie minimalnego wskaźnika kontroli na miejscu w porównaniu z normalnymi wskaźnikami kontroli w przypadku obowiązków, odpowiednio, w zakresie zazieleniania i zasady wzajemnej zgodności. Biorąc pod uwagę charakter obowiązków i proporcjonalność działań kontrolnych w kontekście pandemii, populację kontrolną należy ograniczyć zgodnie z obowiązkami mającymi zastosowanie do beneficjentów oraz do użytkowania przedmiotowych gruntów.

(7)

Art. 42 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 zawiera przepisy dotyczące kontroli na miejscu w celu sprawdzenia, czy spełnione są wszystkie kryteria kwalifikowalności, zobowiązania i inne obowiązki, które to kontrole obejmują wszystkie zwierzęta, w odniesieniu do których złożono wnioski o przyznanie pomocy lub wnioski o płatność w ramach systemów pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą, które mają być poddane kontroli. W świetle obecnej sytuacji należy przewidzieć, że w przypadku gdy państwa członkowskie nie mają możliwości przeprowadzenia tych kontroli na miejscu zgodnie z tym przepisem, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przeprowadzaniu tych kontroli w odniesieniu do roku składania wniosków 2020 w dowolnym momencie roku, o ile kontrole te nadal umożliwiają sprawdzanie warunków kwalifikowalności.

(8)

W odniesieniu do środków rozwoju obszarów wiejskich niezwiązanych z obszarem ani produkcją zwierzęcą art. 48 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 stanowi, że kontrole administracyjne dotyczące operacji inwestycyjnych obejmują przynajmniej jedną wizytę odnośnie do operacji będącej przedmiotem wsparcia lub miejsca inwestycji w celu weryfikacji jej realizacji. W świetle obecnych okoliczności należy przewidzieć, że w przypadku gdy państwa członkowskie nie mają możliwości przeprowadzenia żadnych wizyt przed przyznaniem płatności końcowych, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastąpieniu takich wizyt odpowiednimi dowodami w postaci dokumentów, o ile mają zastosowanie środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19.

(9)

Art. 50 ust. 1, art. 60 ust. 2 i art. 52 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 zawierają przepisy dotyczące kontroli na miejscu i kontroli ex post w odniesieniu do środków rozwoju obszarów wiejskich niezwiązanych z obszarem ani produkcją zwierzęcą. Biorąc pod uwagę obecną sytuację, państwa członkowskie powinny mieć możliwość zmniejszenia liczby tych kontroli lub zastąpienia ich poprzez odpowiednie dowody w postaci dokumentów.

(10)

Przepisy w sprawie izolacji wprowadzone w niektórych państwach członkowskich w celu ochrony zdrowia publicznego znacznie ograniczyły przemieszczanie, a tym samym uniemożliwiły rzeczywiste przeprowadzenie kontroli na miejscu w przypadkach, w których inspektorzy byli poddani ograniczeniom uniemożliwiającym odbywanie wizyt u beneficjentów lub fizyczne dotarcie do gospodarstw. Uwzględniając bezprecedensowy charakter tych okoliczności, w odniesieniu do 2019 r. wyjątkowo należy zaakceptować, że w tych państwach członkowskich przeprowadzono mniejszą liczbę kontroli. W celu zapewnienia przejrzystości i równego traktowania przyjęcie niższego wskaźnika kontroli w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 oraz – w przypadku środków rozwoju obszarów wiejskich niezwiązanych z obszarem ani produkcją zwierzęcą – w odniesieniu do roku kalendarzowego 2019 powinno być ograniczone do przypadków, w których na szeroką skalę obowiązywały ograniczenia w zakresie przemieszczania, w szczególności z wyznaczeniem konkretnego dnia, w którym wprowadzono izolację, co uniemożliwiło wykonanie odpowiednich kontroli.

(11)

Odstępstwa od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny pozwolić państwom członkowskim na uniknięcie opóźnień w stosowaniu środków kontroli i w rozpatrywaniu wniosków o przyznanie pomocy, a tym samym na uniknięcie opóźnień w płatnościach na rzecz beneficjentów za rok 2020. Państwa członkowskie korzystające z tych odstępstw powinny dążyć do wykorzystania alternatywnych źródeł dowodów, które mogą obejmować kontrole dokumentów, wykorzystanie nowych technologii lub wiarygodne dowody dostarczone przez beneficjenta, w celu zastąpienia informacji zwykle uzyskiwanych z kontroli, które zostałyby przeprowadzone w normalnych okolicznościach. Odstępstwa takie nie mogą jednak zakłócać należytego zarządzania finansami ani stać w sprzeczności z wymogiem dotyczącym wystarczającego poziomu ufności. W związku z powyższym państwa członkowskie stosujące wspomniane odstępstwa są odpowiedzialne za wprowadzenie wszelkich niezbędnych środków w celu zapewnienia, by zapobiegano nadpłatom oraz by wszczynano odzyskiwanie nienależnych kwot. Ponadto stosowanie tych odstępstw powinno być objęte deklaracją zarządczą, o której mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w odniesieniu do roku budżetowego 2020 i 2021.

(12)

W rozporządzeniach wykonawczych Komisji (UE) nr 180/2014 (6) i (UE) nr 181/2014 (7) przewiduje się wskaźniki kontroli w odniesieniu do kontroli szczególnych środków w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii i dla mniejszych wysp Morza Egejskiego. Biorąc pod uwagę środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19, które dotyczą również najbardziej oddalonych regionów Unii i mniejszych wysp Morza Egejskiego, należy wprowadzić odstępstwo od tych rozporządzeń, dostosowując wskaźniki kontroli na miejscu za rok 2020.

(13)

Art. 27 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/892 (8) określa, że kontrole na miejscu obejmują próbę stanowiącą przynajmniej 30 % łącznej wnioskowanej pomocy w każdym roku, oraz przewiduje, że każda organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów, które realizują program operacyjny, kontrolowane są przynajmniej raz na trzy lata. Art. 27 ust. 7 tego rozporządzenia przewiduje, że działania realizowane w indywidualnych gospodarstwach członków organizacji producentów objętych próbą, o której mowa w art. 27 ust. 2 tego rozporządzenia, są przedmiotem przynajmniej jednej wizytacji mającej na celu sprawdzenie przeprowadzania działań. Ze względu na środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19 państwa członkowskie mogą nie być w stanie spełnić tych wymogów i w związku z tym powinny mieć możliwość zastosowania niższego odsetka tych kontroli w roku 2020 oraz nie powinny być poddawane w 2020 r. wymogom w zakresie częstotliwości wizytacji w organizacjach producentów.

(14)

Art. 29 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892 stanowi, że kontrole pierwszego szczebla operacji wycofania obejmują 100 % ilości produktów wycofanych z rynku, z wyjątkiem produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji, w odniesieniu do których na podstawie art. 29 ust. 3 tego rozporządzenia państwa członkowskie mogą poddawać kontroli mniejszy odsetek, ale nie mniej niż 10 % danej ilości w ciągu roku gospodarczego dla danej organizacji producentów. Ze względu na środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19 państwa członkowskie mogą nie być w stanie spełnić tego wymogu i powinny mieć możliwość kontroli w 2020 r. mniejszego odsetka, ale nie mniej niż 10 % danej ilości w ciągu roku gospodarczego dla danej organizacji producentów, również w odniesieniu do wszystkich innych produktów wycofanych, niezależnie od ich przeznaczenia.

(15)

Art. 30 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892 stanowi, że każda kontrola obejmuje próbę stanowiącą przynajmniej 5 % ilości wycofanych podczas danego roku gospodarczego przez daną organizację producentów. Ze względu na środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19 państwa członkowskie mogą nie być w stanie spełnić tego wymogu i powinny mieć możliwość stosowania w 2020 r. prób stanowiących przynajmniej 3 % ilości wycofanych podczas roku gospodarczego 2019 przez daną organizację producentów.

(16)

W związku z kryzysem spowodowanym pandemią COVID-19 państwa członkowskie nie będą miały fizycznej możliwości przeprowadzenia w 2020 r. systematycznych i opartych na próbie kontroli na miejscu w odniesieniu do operacji objętych wsparciem na podstawie art. 45–52 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (9). W związku z tym należy wprowadzić odstępstwo od art. 32 ust. 1 i art. 42 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1150 (10) w odniesieniu do roku budżetowego 2019–2020, aby umożliwić państwom członkowskim określenie kontroli, które są równoważne systematycznym kontrolom na miejscu – takich jak opatrzone datą zdjęcia, opatrzone datą sprawozdania z nadzoru z wykorzystaniem dronów, kontrole administracyjne lub wideokonferencje z beneficjentami – i które gwarantują przestrzeganie przepisów dotyczących programów wsparcia w sektorze wina przed dokonaniem płatności. Odstępstwo to powinno mieć zastosowanie niezależnie od tego, czy państwa członkowskie wprowadziły środki w celu walki z pandemią COVID-19.

(17)

Z tego samego powodu nie jest również fizycznie możliwe, aby państwa członkowskie w odniesieniu do roku budżetowego 2019–2020 przeprowadziły, w terminie określonym w art. 43 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1150, systematyczne kontrole na miejscu w odniesieniu do operacji zielonych zbiorów objętych wsparciem na podstawie art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. W związku z tym należy wprowadzić odstępstwo w celu odroczenia zakończenia kontroli do dnia 15 września 2020 r.

(18)

W art. 27 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/274 (11) określono liczbę próbek świeżych winogron, które należy pobrać z winnic w okresie, w którym na przedmiotowej działce odbywa się zbiór, w celu utworzenia analitycznej bazy danych izotopowych, o której mowa w art. 39 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 (12). W przypadkach, w których kryzys wynikający z pandemii COVID-19 uniemożliwia państwom członkowskim przeprowadzenie takich kontroli, państwa członkowskie powinny mieć możliwość odstąpienia od minimalnej liczby próbek, niezależnie od tego, czy wprowadziły środki mające na celu walkę z pandemią COVID-19.

(19)

Art. 31 ust. 2 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/274 stanowi, że państwa członkowskie przeprowadzają coroczne kontrole na miejscu przynajmniej 5 % wszystkich plantatorów winorośli określonych w rejestrze winnic. W przypadkach, w których kryzys wynikający z pandemii COVID-19 przez długi okres uniemożliwia przeprowadzenie takich kontroli w kilku państwach członkowskich produkujących wino, odsetek ten powinien zostać zmniejszony w odniesieniu do roku 2020. Odstępstwo to powinno mieć zastosowanie niezależnie od tego, czy państwa członkowskie wprowadziły środki w celu walki z pandemią COVID-19. Z tego samego powodu państwa członkowskie powinny mieć możliwość czasowego zawieszenia systematycznych kontroli na miejscu, o których mowa w art. 31 ust. 2 lit. c) tego rozporządzenia i które mają być przeprowadzane na obszarach uprawy winorośli, które nie są ujęte w dokumentacji plantatora winorośli w roku 2020.

(20)

W art. 10 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/39 (13) określono zakres, treść, harmonogram i sprawozdawczość w odniesieniu do kontroli na miejscu przeprowadzanych przez państwa członkowskie w ramach programu, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 („program dla szkół”). Środki wprowadzone przez państwa członkowskie w celu walki z pandemią COVID-19 mogły uniemożliwić im spełnienie w terminie określonym w art. 10 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/39 wymagań określonych w art. 10 ust. 3 tego rozporządzenia, dotyczących liczby kontroli na miejscu w odniesieniu do roku szkolnego 2018/2019. Należy zatem zapewnić państwom członkowskim elastyczność poprzez przedłużenie okresu przeprowadzania tych kontroli na miejscu w odniesieniu do roku szkolnego 2018/2019.

(21)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1368 (14) dotyczące pomocy w sektorze pszczelarskim zawiera przepisy dotyczące monitorowania i kontroli odpowiedniego wdrażania krajowych programów pszczelarskich, faktycznie poniesionych wydatków i prawidłowej liczby uli deklarowanej przez pszczelarzy. Zgodnie z art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia państwa członkowskie gwarantują, by kontroli na miejscu podlegało co najmniej 5 % wnioskodawców ubiegających się o pomoc w ramach ich programów pszczelarskich. Środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19 mogą prowadzić do trudności w przeprowadzeniu liczby kontroli na miejscu koniecznych do osiągnięcia tego progu. Należy zatem zapewnić państwom członkowskim elastyczność, umożliwiając odstępstwo od tego wymogu. Takie odstępstwo nie powinno jednak prowadzić do zwiększenia ryzyka nienależnych płatności. W związku z tym każde obniżenie liczby kontroli na miejscu powinno być w jak największym stopniu zastąpione kontrolami alternatywnymi.

(22)

Agencje płatnicze w państwach członkowskich przeprowadzają obecnie kontrole produktów przechowywanych na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1882 (15). Środki wprowadzone w celu walki z pandemią COVID-19 mogą mieć wpływ na zgodność z wymogami dotyczącymi kontroli na miejscu w zakresie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania na podstawie art. 60 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1240 (16). Należy zapewnić państwom członkowskim elastyczność poprzez przedłużenie okresu przeprowadzania tych kontroli lub przez zastąpienie ich innymi odpowiednimi dowodami. Należy zatem wprowadzić odstępstwo od niektórych przepisów rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240 w odniesieniu do produktów przechowywanych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1882.

(23)

Komitet ds. Funduszy Rolniczych, Komitet ds. Płatności Bezpośrednich, Komitet ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Komitet ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydały opinii w terminie ustalonym przez przewodniczącego,

(1)

Obowiązki sprawozdawczości statystycznej określone w odpowiednich rozporządzeniach Europejskiego Banku Centralnego (EBC) odzwierciedlają potrzeby Eurosystemu w zakresie danych statystycznych, jednak panująca obecnie pandemia koronawirusa (choroba COVID-19) może stanowić poważne wyzwanie dla podmiotów sprawozdających.

(2)

Dlatego też może zaistnieć potrzeba przedłużenia terminów przekazywania niektórych informacji statystycznych na określony czas. Aby odnieść zamierzony skutek, decyzja o przedłużenia terminów powinna zostać podjęta szybko i sprawnie.

(3)

Szybka reakcja na sytuację pandemiczną wymaga wejścia niniejszego rozporządzenia w życie w dniu następującym po dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/287/UE (2) ustanawia się kryteria tworzenia i oceny europejskich sieci referencyjnych („sieci”) i ich członków oraz ułatwienia wymiany informacji i wiedzy specjalistycznej w odniesieniu do tworzenia i oceny tych sieci. W art. 6 tej decyzji wezwano państwa członkowskie do powołania zarządu państw członkowskich w celu podjęcia decyzji w sprawie zatwierdzania propozycji sieci, członkostwa w sieciach i rozwiązania sieci. Państwa członkowskie powołały zarząd państw członkowskich, który następnie zatwierdził 23 sieci w grudniu 2016 r. i jedną w lutym 2017 r. Wszystkie sieci rozpoczęły działalność w 2017 r.

(2)

W decyzji wykonawczej Komisji 2019/1269/UE (3) wprowadzono zmiany do decyzji wykonawczej 2014/287/UE i wprowadzono między innymi pojęcie zarządu dla każdej sieci oraz terminy, w jakich zarządy te mogą wydawać projekty opinii i ostateczne opinie w sprawie wniosków o członkostwo.

(3)

W art. 8 decyzji wykonawczej 2014/287/UE określono zatem procedurę składania wniosków o członkostwo w istniejących sieciach, w tym konkretne terminy, których muszą przestrzegać zarządy sieci oraz składający wniosek świadczeniodawcy.

(4)

Zaproszenie do uczestnictwa w istniejących sieciach ogłoszono w 2019 r., a ocena otrzymanych wniosków jest w toku.

(5)

Ze względu na wybuch pandemii COVID-19 wysiłki świadczeniodawców i pracowników służby zdrowia w Unii są w pełni skierowane na walkę z obecnym kryzysem w dziedzinie zdrowia publicznego. W szeregu wniosków od różnych zarządów sieci zwrócono uwagę Komisji, że te wyjątkowe okoliczności uniemożliwiają zarządom i wnioskodawcom dotrzymanie terminów określonych w art. 8 decyzji wykonawczej 2014/287/UE.

(6)

Aby umożliwić należytą kontynuację procedury oceny po ustaniu wyjątkowych okoliczności związanych z obecnym stanem zagrożenia zdrowia publicznego, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w istniejących sieciach, które było w toku w dniu 31 marca 2020 r., powinno zostać zawieszone na okres od dnia 1 kwietnia do dnia 31 sierpnia 2020 r. W celu zapewnienia pełnej przejrzystości służby Komisji powinny poinformować wszystkie zarządy sieci, wnioskodawców i państwa członkowskie o zawieszeniu i jego przyczynach.

(7)

Aby rozwiać wątpliwości dotyczące wniosków oczekujących na rozpatrzenie w trakcie pandemii, niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu.

(8)

Ze względu na pewność prawa należy ją stosować z mocą wsteczną od dnia 1 kwietnia 2020 r.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 16 dyrektywy 2011/24/UE,