ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 71
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 63
6 marca 2020

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2020/370 z dnia 5 marca 2020 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2020/371 z dnia 5 marca 2020 r. w sprawie wykonania art. 21 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/44 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

5

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2020/372 z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Rady Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do przyjęcia poprawek do załączników 1, 3, 4, 6, 10, 11, 13, 14, 15, 16 i 18 do konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym

8

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2020/373 z dnia 5 marca 2020 r. zmieniająca decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

10

 

*

Decyzja Wykonawcza Rady (WPZiB) 2020/374 z dnia 5 marca 2020 r. dotycząca wykonania decyzji (WPZiB) 2015/1333 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

14

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

6.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2020/370

z dnia 5 marca 2020 r.

dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 208/2014 z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 5 marca 2014 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 208/2014.

(2)

Z przeglądu dokonanego przez Radę wynika, że wpisy dotyczące dwóch osób należy skreślić, a informacje dotyczące prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej zawarte w załączniku I należy uaktualnić.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 208/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 208/2014 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2020 r.

W imieniu Rady

T. ĆORIĆ

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 66 z 6.3.2014, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 208/2014 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w sekcji „A. Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2” skreśla się wpisy dotyczące następujących osób:

11.

Mykola Yanovych Azarov (Mykoła Janowycz Azarow);

18.

Edward Stavytskyi (Edward Stawicki);

2)

sekcja „B. Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej” otrzymuje następujące brzmienie:

„B.

Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej

Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej na podstawie ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego

Art. 42 ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego (»kodeks postępowania karnego«) przewiduje, że każdej osobie podejrzanej lub oskarżonej w postępowaniu karnym przysługuje prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej. Obejmują one: prawo do informacji o czynie zabronionym, o którego popełnienie dana osoba jest podejrzana lub oskarżona; prawo do szybkiego uzyskania jasnych informacji o prawach przysługujących danej osobie na mocy kodeksu postępowania karnego; prawo dostępu do obrońcy po uprzednim złożeniu stosownego wniosku; prawo do składania wniosków o czynności procesowe; oraz prawo do zaskarżania orzeczeń, decyzji, czynności i zaniechań śledczego, prokuratora i sędziego śledczego. Art. 306 kodeksu postępowania karnego przewiduje, że skargi dotyczące orzeczeń, działań lub zaniechań śledczego lub prokuratora muszą być rozpatrywane przez sędziego śledczego miejscowego sądu w obecności skarżącego lub jego obrońcy lub przedstawiciela prawnego. Art. 308 kodeksu postępowania karnego stanowi, że skargi dotyczące niedochowania przez śledczego lub prokuratora rozsądnego terminu w trakcie postępowania przygotowawczego mogą być wnoszone do prokuratora nadzorującego i muszą zostać rozpatrzone w terminie trzech dni od ich wniesienia. Ponadto art. 309 kodeksu postępowania karnego wskazuje orzeczenia sędziów śledczych, od których przysługuje apelacja, podczas gdy inne orzeczenia mogą być poddawane kontroli sądowej w toku postępowań przygotowawczych w sądzie. Co więcej, pewne śledcze czynności procesowe są możliwe jedynie na podstawie orzeczenia sędziego śledczego lub sądu (np. zajęcie mienia na podstawie art. 167 – 175 oraz środki pozbawienia wolności na podstawie art. 176 – 178 kodeksu postępowania karnego).

Stosowanie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do każdej z osób wymienionych w wykazie

1.

Viktor Fedorovych Yanukovych (Wiktor Fedorowycz Janukowycz)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Fedorowycza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności pisma z dnia 26 września 2014 r. i z dnia 8 października 2014 r. dotyczące wysłania pisemnego zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, informacja o tym, że w dniu 27 lipca 2015 r. została wydana zgoda na specjalne postępowanie przygotowawcze in absentia, szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz fakt, że od decyzji z dnia 27 września 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy. Rada posiada również w swoich aktach dowód na to, że w dniu 30 września 2019 r. uwzględniono niedawny wniosek obrony.

2.

Vitalii Yuriyovych Zakharchenko (Witali Jurijowycz Zacharczenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Witalija Jurijowycza Zacharczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Witalija Jurijowycza Zacharczenki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Ponadto od decyzji z dnia 19 lutego 2019 r. o zawieszeniu postępowania przygotowawczego przysługiwał środek odwoławczy.

3.

Viktor Pavlovych Pshonka (Wiktor Pawłowycz Pszonka)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Pawłowycza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 22 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy, oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Pawłowycza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

6.

Viktor Ivanovych Ratushniak (Wiktor Iwanowycz Ratuszniak)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Ponadto od decyzji z dnia 19 lutego 2019 r. o zawieszeniu postępowania przygotowawczego przysługiwał środek odwoławczy.

7.

Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Ołeksandr Wiktorowycz Janukowycz)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji zawartych w aktach Radywynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowycza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz orzeczenie sędziego śledczego z dnia 27 czerwca 2018 r. anulujące postanowienie prokuratury o odrzuceniu wniosku obrony w sprawie umorzenia postępowania.

9.

Artem Viktorovych Pshonka (Artem Wiktorowycz Pszonka)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Artema Wiktorowycza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 29 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Artema Wiktorowycza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

12.

Serhiy Vitalyovych Kurchenko (Serhij Witaliowycz Kurczenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Witaliowycza Kurczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 7 marca 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia. Ponadto obrona została powiadomiona o zakończeniu postępowania przygotowawczego w dniu 28 marca 2019 r. i uzyskała dostęp do akt w celu zapoznania się

13.

Dmytro Volodymyrovych Tabachnyk (Dmytro Wołodymyrowycz Tabacznik)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Radywynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 8 maja 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

15.

Serhiy Hennadiyovych Arbuzov (Serhij Hennadijowycz Arbuzow)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Hennadijowycza Arbuzowa były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności pismo z dnia 24 kwietnia 2017 r. dotyczące wysłania pisemnego zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, orzeczenia sędziego śledczego z dnia 19 grudnia 2018 r., 18 marca 2019 r. i 29 lipca 2019 r. uwzględniające wniosek obrony skierowany przeciwko bezczynności Prokuratury Generalnej, orzeczenie sędziego śledczego z dnia 10 sierpnia 2017 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 4 listopada 2019 r. i 5 listopada 2019 r. o odrzuceniu wniosku obrony o wyznaczenie terminu zakończenia postępowania przygotowawczego.

17.

Oleksandr Viktorovych Klymenko (Ołeksandr Wiktorowycz Kłymenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowycza Kłymenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 1 marca 2017 r. i 5 października 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia, orzeczenia sędziego śledczego z dnia 8 lutego 2017 r. i 19 sierpnia 2019 r. o zgodzie na zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania oraz trwający proces zapoznawania się obrony z materiałami postępowania karnego.”.

6.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/5

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2020/371

z dnia 5 marca 2020 r.

w sprawie wykonania art. 21 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/44 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2016/44 z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (1), w szczególności jego art. 21 ust. 5,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 18 stycznia 2016 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2016/44.

(2)

W dniu 25 lutego 2020 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwanej dalej „RB ONZ”), powołany na podstawie rezolucji RB ONZ nr 1970 (2011), zaktualizował dane pięciu osób objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) 2016/44,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 2016/44 wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2020 r.

W imieniu Rady

T. ĆORIĆ

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 12 z 19.1.2016, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (UE) 2016/44 pozycje 6, 9, 23, 25 oraz 27 otrzymują brzmienie:

„6.   Imię i nazwisko: 1. ABU 2: ZAYD 3: UMAR 4: DORDA

Tytuł: brak danych Funkcja : a) dyrektor – organizacja bezpieczeństwa zewnętrznego. b) szef agencji wywiadu zewnętrznego. Data urodzenia:4 kwietnia 1944 r.Miejsce urodzenia: Alrhaybat Potwierdzony alias: Dorda Abuzed OE Niepotwierdzony alias: brak danych Obywatelstwo: brak danych Nr paszportu: libijski, numer FK117RK0, wydany 25 listopada 2018 r., wydany w Trypolisie (Data upływu ważności: 24 listopada 2026 r.) Krajowy numer identyfikacyjny: brak danych Adres: Libia (Domniemany status / miejsce pobytu: Egipt) Data umieszczenia w wykazie:26 lutego 2011 r. (wpis zmieniony 27 czerwca 2014 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania). Umieszczony w wykazie 17 marca 2011 r. na podstawie pkt 17 rezolucji nr 1970 (zamrożenie aktywów). Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/.”

„9.   Imię i nazwisko: 1. AISHA 2: MUAMMAR MUHAMMED 3: ABU MINYAR 4: QADHAFI

Tytuł: brak danych Funkcja:Data urodzenia:1 stycznia 1978 r.Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia Potwierdzony alias: Aisha Muhammed Abdul Salam (Nr paszportu libijskiego: 215215 Niepotwierdzony alias: brak danych Nr paszportu: a) omański, numer 03824970; wydany 4 maja 2014 r. w Maskacie, Oman (Data upływu ważności: 3 maja 2024 r.b) libijski 428720 c) B/011641 Krajowy numer identyfikacyjny: 98606612 Adres: Sułtanat Omanu (Domniemany status/miejsce pobytu: Sułtanat Omanu) Data umieszczenia w wykazie:26 lutego 2011 r. (wpis zmieniony 11 listopada 2016 r., 26 września 2014 r., 21 marca 2013 r., 2 kwietnia 2012 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów). Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/.”

„23.   Imię i nazwisko: 1. AHMAD 2: OUMAR 3: IMHAMAD 4: AL-FITOURI

Tytuł: brak danych Funkcja: Dowódca bojówki Anas al-Dabbashi, przywódca międzynarodowej siatki handlu ludźmi Data urodzenia:7 maja 1988 r.Miejsce urodzenia: (prawdopodobnie Sabratha, okolica Talil) Potwierdzony alias: brak danych Niepotwierdzony alias: a) Al-Dabachi b) Al Ammu c) The Uncle d) Al-Ahwal e) Al Dabbashi Obywatelstwo: Libia Nr paszportu: libijski nr LY53FP76; wydany 29 września 2015 r. wydany w Trypolisie Krajowy numer identyfikacyjny: 119880387067 Adres: a) Garabulli, Libia b) Zawiya, Libia c) Dbabsha-Sabaratah Data umieszczenia w wykazie:7 czerwca 2018 r. (wpis zmieniony 17 września 2018 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 22 lit. a) rezolucji nr 1970 (2011); pkt 4 lit. a) rezolucji nr 2174 (2014); pkt 11 lit. a) rezolucji nr 2213 (2015). Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/.

Informacje dodatkowe

Ahmad Imhamad jest dowódcą bojówki Anas al-Dabbashi, która działała wcześniej na wybrzeżu między miejscowościami Sabratha i Melita. Imhamad jest ważnym przywódcą nielegalnej działalności związanej z handlem migrantami. Klan i bojówka al-Dabbashiego utrzymują także stosunki z grupami terrorystycznymi i stosującymi przemoc ugrupowaniami ekstremistycznymi. Imhamad działa obecnie wokół miejscowości Zawiya, po wybuchu w październiku 2017 r. gwałtownych starć z innymi bojówkami i rywalizującymi organizacjami przemytników w okolicach wybrzeża. W starciach tych zginęło ponad 30 osób, w tym cywilów. W reakcji na swoje usunięcie Ahmad Imhamad publicznie przyrzekł 4 grudnia 2017 r., że wróci do Sabrathy wzmocniony i z bronią w ręku. Istnieje wiele dowodów na to, że bojówka Imhamada bierze bezpośredni udział w nielegalnym handlu migrantami i ich przemycie oraz że jego bojówka kontroluje miejsca wyjazdu migrantów, obozy, bezpieczne kryjówki i statki. Istnieją informacje potwierdzające ustalenia, że Imhamad narażał migrantów (w tym osoby małoletnie) na przebywanie w ciężkich warunkach i niejednokrotnie na śmiertelne niebezpieczeństwo na lądzie i na morzu. W wyniku gwałtownych starć między bojówką Imhamada i innymi bojówkami, do których doszło w miejscowości Sabratha, znaleziono tysiące migrantów (wielu w ciężkim stanie); większość z nich była przetrzymywana w ośrodkach kontrolowanych przez brygadę Martyrs Anas al-Dabbashi i bojówkę al-Ghul. Klan al-Dabbashiego i powiązana z nim bojówka Anas al-Dabbashi od dawna utrzymują kontakty z Islamskim Państwem w Lewancie (ISIL) i stowarzyszonymi z nim ugrupowaniami.

W szeregach oddziałów al-Dabbashiego znajduje się kilku członków ISIL, m.in. Abdallah al-Dabbashi, »kalif« ISIL z Sabrathy. Według doniesień Imhamad brał także udział w zorganizowaniu zabójstwa Sami Khalifa al-Gharabliego, któremu rada gminy Sabratha powierzyła w lipcu 2017 r. zadanie zwalczania przemytu migrantów. Działalność Imhamada w dużej mierze przyczynia się do intensyfikacji przemocy i zwiększenia poczucia braku bezpieczeństwa na zachodzie Libii oraz zagraża pokojowi i stabilności w Libii i krajach sąsiednich.”

„25.   Imię i nazwisko: 1. MOHAMMED 2: AL AMIN 3: AL-ARABI 4: KASHLAF

Tytuł: brak danych Funkcja: Przywódca brygady Shuhada al-Nasr, dowódca straży rafinerii naftowej w miejscowości Zawiya Data urodzenia:2 grudnia 1985 r.Miejsce urodzenia: Zawiya, Libia Potwierdzony alias: brak danych Niepotwierdzony alias: a) Kashlaf b) Koshlaf c) Keslaf d) al-Qasab Obywatelstwo: libijskie Nr paszportu: C17HLRL3, wydany 30 grudnia 2015 r. w Zawiya Krajowy numer identyfikacyjny: Brak danych Adres: Zawiya, Libia Data umieszczenia w wykazie:7 czerwca 2018 r. (wpis zmieniony 17 września 2018 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 22 lit. a) rezolucji nr 1970 (2011); pkt 4 lit. a) rezolucji nr 2174 (2014); pkt 11 lit. a) rezolucji nr 2213 (2015).

Informacje dodatkowe

Mohammed al-Hadi jest dowódcą brygady Shuhada al Nasr w miejscowości Zawiya w zachodniej Libii. Jego bojówka kontroluje rafinerię w miejscowości Zawiya, najważniejszy ośrodek operacji przemycania migrantów. Al-Hadi kontroluje również ośrodki detencyjne, w tym ośrodek Nasr – nominalnie będący pod kontrolą DCIM. Jak potwierdzają różne źródła, sieć al-Hadiego jest jedną z najbardziej dominujących w obszarze przemytu i wykorzystywania migrantów w Libii. Al-Hadi ma szerokie kontakty z przywódcą lokalnej jednostki straży przybrzeżnej w miejscowości Zawiya, al-Rahmanem al-Miladem; jednostki straży przechwytują łodzie z migrantami należące często do rywalizujących ze sobą sieci przemytniczych. Migranci są następnie przewożeni do ośrodków detencyjnych kontrolowanych przez bojówkę Al Nasra, gdzie według doniesień są przetrzymywani w strasznych warunkach. Panel ekspertów ds. Libii zgromadził dowody na temat migrantów, którzy często byli bici, a inni, w szczególności kobiety z państw subsaharyjskich i Maroka, były sprzedawane na lokalnym rynku jako »niewolnice seksualne«. Panel stwierdził również, że al-Hadi współpracuje z innymi grupami zbrojnymi i że w 2016 i 2017 roku wielokrotnie brał udział w gwałtownych starciach.”

„27.   Imię i nazwisko: 1. IBRAHIM 2: SAEED 3: SALIM 4: JADHRAN

Tytuł: brak danych Funkcja: przywódca zbrojnych bojówek Data urodzenia:29 października 1982 r.Miejsce urodzenia: brak danych Potwierdzony alias: Ibrahim Saeed Salem Awad Aissa Hamed Dawoud Al Jadhran Niepotwierdzony alias: brak danych Obywatelstwo: Libia Nr paszportu: S/263963. wydany 8 listopada 2012 r.Krajowy numer identyfikacyjny: a) 119820043341 b) Numer dowodu tożsamości: 137803 Adres: brak danych Data umieszczenia w wykazie:11 września 2018 r. (zmieniony 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: nazwisko matki Salma Abdula Younis. Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróży, zamrożenie aktywów). Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: www.interpol.int/en/notice/search/un/xxxx.

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 11 lit. b), c) i d) rezolucji nr 2213 (2015); pkt 11 rezolucji nr 2362 (2017).

Informacje dodatkowe

—

Libijska Prokuratura Generalna wydała nakaz aresztowania powyższej osoby i wysunęła wobec niej oskarżenie o popełnienie szeregu przestępstw.

—

Powyższa osoba przeprowadziła działania zbrojne i ataki na instalacje naftowe w regionie »naftowego półksiężyca« skutkujące ich zniszczeniem, przy czym ostatni taki incydent miał miejsce w dniu 14 czerwca 2018 r.

—

Ataki w regionie »naftowego półksiężyca« spowodowały wiele ofiar śmiertelnych wśród jego mieszkańców i naraziły życie cywilów na niebezpieczeństwo.

—

Ataki w różnych okresach w latach 2013–2018 skutkowały zahamowaniem libijskiego eksportu ropy naftowej, co doprowadziło do znacznych strat dla libijskiej gospodarki.

—

Powyższa osoba podejmowała próby nielegalnego eksportu ropy naftowej.

—

W celu przeprowadzania powtarzających się ataków wymierzonych w region »naftowego półksiężyca« osoba ta werbuje zagranicznych bojowników.

—

Powyższa osoba, poprzez swoje czyny, podważa stabilność Libii oraz stanowi przeszkodę na drodze do rozwiązania kryzysu politycznego przez strony w tym kraju i do wdrożenia planu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych.”.

DECYZJE

6.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/8

DECYZJA RADY (UE) 2020/372

z dnia 27 lutego 2020 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Rady Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do przyjęcia poprawek do załączników 1, 3, 4, 6, 10, 11, 13, 14, 15, 16 i 18 do konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (zwana dalej „konwencją chicagowską”), która reguluje międzynarodowy transport lotniczy, weszła w życie w dniu 4 kwietnia 1947 r. Ustanowiła ona Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

(2)

Państwa członkowskie Unii są umawiającymi się stronami konwencji chicagowskiej oraz członkami ICAO, natomiast Unia ma status obserwatora w niektórych organach ICAO.

(3)

Zgodnie z art. 54 konwencji chicagowskiej Rada ICAO ma przyjmować międzynarodowe normy i zalecane metody postępowania.

(4)

Na swojej 219. sesji, która rozpocznie się w dniu 2 marca 2020 r., Rada ICAO ma przyjąć szereg poprawek do załączników 1, 3, 4, 6, 10, 11, 13, 14, 15, 16 i 18 do konwencji chicagowskiej (zwanymi dalej „poprawkami”) w obszarach bezpieczeństwa, ochrony środowiska i żeglugi powietrznej.

(5)

Po ich przyjęciu, poprawki będą wiążące dla wszystkich państw członkowskich ICAO, w tym wszystkich państw członkowskich Unii, zgodnie z konwencją chickagowską oraz w zakresie określonym w tej konwencji, i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii.

(6)

Należy zatem ustalić stanowisko, jakie powino zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady ICAO w odniesieniu do poprawek.

(7)

Zakres niniejszej decyzji powinien ograniczać się do treści poprawek, w zakresie, w jakim treść ta należy do obszaru, który w znacznej cześci objęty jest wspólnymi zasadami UE. Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na podział kompetencji między Unią i państwami członkowskimi w dziedzinie lotnictwa.

(8)

Stanowisko Unii w ramach Rady ICAO powinno polegać na popieraniu kierunków polityki wyrażonych w poprawkach, ponieważ przyczyniają się one do poprawy bezpieczeństwa lotniczego i norm środowiskowych.

(9)

Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie państwa członkowskie Unii będące członkami Rady ICAO,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) na jej 219. sesji w odniesieniu do przyjęcia poprawek do załączników 1, 3, 4, 6, 10, 11, 13, 14, 15, 16 i 18 do konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (1) wyrażają działające wspólnie państwa członkowskie Unii będące członkami Rady ICAO.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 lutego 2020 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

D. HORVAT

(1)  Zob. dok. ST 6180/20 na stronie http://register.consilium.europa.eu.

6.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/10

DECYZJA RADY (WPZiB) 2020/373

z dnia 5 marca 2020 r.

zmieniająca decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 5 marca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/119/WPZiB (1).

(2)

Z przeglądu decyzji 2014/119/WPZiB wynika, że stosowanie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom należy przedłużyć do dnia 6 marca 2021 r., wpisy dotyczące dwóch osób należy skreślić, a informacje dotyczące prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej zawarte w załączniku należy uaktualnić.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2014/119/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2014/119/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 5 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 6 marca 2021 r.”;

2)

w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2020 r.

W imieniu Rady

T. ĆORIĆ

Przewodniczący

(1)  Decyzja Rady 2014/119/WPZiB z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. L 66 z 6.3.2014, s. 26).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 2014/119/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

w sekcji „A. Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 1” skreśla się wpisy dotyczące następujących osób:

11.

Mykola Yanovych Azarov (Mykoła Janowycz Azarow);

18.

Edward Stavytskyi;

2)

sekcja „B. Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej” otrzymuje następujące brzmienie:

„B.

Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej

Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej na podstawie ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego

Art. 42 ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego (»kodeks postępowania karnego«) przewiduje, że każdej osobie podejrzanej lub oskarżonej w postępowaniu karnym przysługuje prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej. Obejmują one: prawo do informacji o czynie zabronionym, o którego popełnienie dana osoba jest podejrzana lub oskarżona; prawo do szybkiego uzyskania jasnych informacji o prawach przysługujących danej osobie na mocy kodeksu postępowania karnego; prawo dostępu do obrońcy po uprzednim złożeniu stosownego wniosku; prawo do składania wniosków o czynności procesowe; oraz prawo do zaskarżania orzeczeń, decyzji, czynności i zaniechań śledczego, prokuratora i sędziego śledczego. Art. 306 kodeksu postępowania karnego przewiduje, że skargi dotyczące orzeczeń, działań lub zaniechań śledczego lub prokuratora muszą być rozpatrywane przez sędziego śledczego miejscowego sądu w obecności skarżącego lub jego obrońcy lub przedstawiciela prawnego. Art. 308 kodeksu postępowania karnego stanowi, że skargi dotyczące niedochowania przez śledczego lub prokuratora rozsądnego terminu w trakcie postępowania przygotowawczego mogą być wnoszone do prokuratora nadzorującego i muszą zostać rozpatrzone w terminie trzech dni od ich wniesienia. Ponadto art. 309 kodeksu postępowania karnego wskazuje orzeczenia sędziów śledczych, od których przysługuje apelacja, podczas gdy inne orzeczenia mogą być poddawane kontroli sądowej w toku postępowań przygotowawczych w sądzie. Co więcej, pewne śledcze czynności procesowe są możliwe jedynie na podstawie orzeczenia sędziego śledczego lub sądu (np. zajęcie mienia na podstawie art. 167 – 175 oraz środki pozbawienia wolności na podstawie art. 176 – 178 kodeksu postępowania karnego).

Stosowanie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do każdej z osób wymienionych w wykazie

1.

Viktor Fedorovych Yanukovych (Wiktor Fedorowycz Janukowycz)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Fedorowycza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności pisma z dnia 26 września 2014 r. i z dnia 8 października 2014 r. dotyczące wysłania pisemnego zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, informacja o tym, że w dniu 27 lipca 2015 r. została wydana zgoda na specjalne postępowanie przygotowawcze in absentia, szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz fakt, że od decyzji z dnia 27 września 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy. Rada posiada również w swoich aktach dowód na to, że w dniu 30 września 2019 r. uwzględniono niedawny wniosek obrony.

2.

Vitalii Yuriyovych Zakharchenko (Witali Jurijowycz Zacharczenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Witalija Jurijowycza Zacharczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Witalija Jurijowycza Zacharczenki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Ponadto od decyzji z dnia 19 lutego 2019 r. o zawieszeniu postępowania przygotowawczego przysługiwał środek odwoławczy.

3.

Viktor Pavlovych Pshonka (Wiktor Pawłowycz Pszonka)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Pawłowycza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 22 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy, oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Pawłowycza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

6.

Viktor Ivanovych Ratushniak (Wiktor Iwanowycz Ratuszniak)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Ponadto od decyzji z dnia 19 lutego 2019 r. o zawieszeniu postępowania przygotowawczego przysługiwał środek odwoławczy.

7.

Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Ołeksandr Wiktorowycz Janukowycz)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji zawartych w aktach Radywynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowycza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz orzeczenie sędziego śledczego z dnia 27 czerwca 2018 r. anulujące postanowienie prokuratury o odrzuceniu wniosku obrony w sprawie umorzenia postępowania.

9.

Artem Viktorovych Pshonka (Artem Wiktorowycz Pszonka)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Artema Wiktorowycza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 29 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Artema Wiktorowycza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

12.

Serhiy Vitalyovych Kurchenko (Serhij Witaliowycz Kurczenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Witaliowycza Kurczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 7 marca 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia. Ponadto obrona została powiadomiona o zakończeniu postępowania przygotowawczego w dniu 28 marca 2019 r. i uzyskała dostęp do akt w celu zapoznania się

13.

Dmytro Volodymyrovych Tabachnyk (Dmytro Wołodymyrowycz Tabacznik)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Radywynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 8 maja 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

15.

Serhiy Hennadiyovych Arbuzov (Serhij Hennadijowycz Arbuzow)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Hennadijowycza Arbuzowa były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności pismo z dnia 24 kwietnia 2017 r. dotyczące wysłania pisemnego zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, orzeczenia sędziego śledczego z dnia 19 grudnia 2018 r., 18 marca 2019 r. i 29 lipca 2019 r. uwzględniające wniosek obrony skierowany przeciwko bezczynności Prokuratury Generalnej, orzeczenie sędziego śledczego z dnia 10 sierpnia 2017 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 4 listopada 2019 r. i 5 listopada 2019 r. o odrzuceniu wniosku obrony o wyznaczenie terminu zakończenia postępowania przygotowawczego.

17.

Oleksandr Viktorovych Klymenko (Ołeksandr Wiktorowycz Kłymenko)

Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

Z informacji w aktach Rady wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowycza Kłymenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 1 marca 2017 r. i 5 października 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia, orzeczenia sędziego śledczego z dnia 8 lutego 2017 r. i 19 sierpnia 2019 r. o zgodzie na zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania oraz trwający proces zapoznawania się obrony z materiałami postępowania karnego.”.

6.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/14

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2020/374

z dnia 5 marca 2020 r.

dotycząca wykonania decyzji (WPZiB) 2015/1333 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2015/1333 z dnia 31 lipca 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylającą decyzję 2011/137/WPZiB (1), w szczególności jej art. 12 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 31 lipca 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/1333.

(2)

W dniu 25 lutego 2020 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwanej dalej „RB ONZ”), powołany na podstawie rezolucji RB ONZ nr 1970 (2011) zaktualizował dane pięciu osób objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i III do decyzji (WPZiB) 2015/1333,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załącznikach I i III do decyzji (WPZiB) 2015/1333 wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2020 r.

W imieniu Rady

T. ĆORIĆ

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 206 z 1.8.2015, s. 34.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i III do decyzji (WPZiB) 2015/1333 pozycje 6, 9, 23, 25 i 27 otrzymują brzmienie:

„6.   Imię i nazwisko: 1: ABU 2: ZAYD 3: UMAR 4: DORDA

Tytuł: brak danych Funkcja: a) dyrektor – organizacja bezpieczeństwa zewnętrznego. b) szef agencji wywiadu zewnętrznego. Data urodzenia:4 kwietnia 1944 r.Miejsce urodzenia: Alrhaybat Potwierdzony alias: DORDA Abuzed OE Niepotwierdzony alias: brak danych Obywatelstwo: brak danych Numer paszportu: (libijski) FK117RK0, wydany 25 listopada 2018 r. w Trypolisie (termin upływu ważności:24 listopada 2026 r.) Krajowy numer identyfikacyjny: brak danych Adres: Libia (domniemany status / miejsce pobytu: Egipt) Data umieszczenia w wykazie:26 lutego 2011 r. (wpis zmieniony 27 czerwca 2014 r., 1 kwietnia 2016 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania). Umieszczony w wykazie 17 marca 2011 r. na podstawie pkt 17 rezolucji nr 1970 (zamrożenie aktywów). Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5938451”

„9.   Imię i nazwisko: 1: AISHA 2: MUAMMAR MUHAMMED 3: ABU MINYAR 4: QADHAFI

Tytuł: brak danych Funkcja: brak danych Data urodzenia:1 stycznia 1978 r.Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia Potwierdzony alias: Aisha Muhammed Abdul Salam (nr paszportu libijskiego: 215215) Niepotwierdzony alias: brak danych Obywatelstwo: brak danych Nr paszportu: a) (omański) 03824970, wydany 4 maja 2014 r. w Maskacie, Oman (termin upływu ważności: 3 maja 2024 r.) b) (libijski) 428720 c) B/011641 Krajowy numer identyfikacyjny: 98606612 Adres: Sułtanat Omanu (domniemany status/miejsce pobytu: Sułtanat Omanu Data umieszczenia w wykazie:26 lutego 2011 r. (wpis zmieniony 11 listopada 2016 r., 26 września 2014 r., 21 marca 2013 r., 2 kwietnia 2012 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów). Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5525815”

„23.   Imię i nazwisko: 1: AHMAD 2: OUMAR 3: IMHAMAD 4: AL-FITOURI

Tytuł: brak danych Funkcja: dowódca bojówki Anas al-Dabbashi, przywódca międzynarodowej siatki handlu ludźmi Data urodzenia:7 maja 1988 r.Miejsce urodzenia: (prawdopodobnie Sabratha, okolica Talil) Potwierdzony alias: brak danych Niepotwierdzony alias: a) Al-Dabachi b) Al Ammu c) The Uncle d) Al-Ahwal e) Al Dabbashi Obywatelstwo: Libia Nr paszportu: (libijski) LY53FP76, wydany 29 września 2015 r. w Trypolisie Krajowy numer identyfikacyjny: 119880387067 Adres: a) Garabulli, Libia b) Zawiya, Libia c) Dbabsha-Sabaratah Data umieszczenia w wykazie:7 czerwca 2018 r. (wpis zmieniony 17 września 2018 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 22 lit. a) rezolucji nr 1970 (2011); pkt 4 lit. a) rezolucji nr 2174 (2014); pkt 11 lit. a) rezolucji nr 2213 (2015). Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/.

Informacje dodatkowe

Ahmad Imhamad jest dowódcą bojówki Anas al-Dabbashi, która działała wcześniej na wybrzeżu między miejscowościami Sabratha i Melita. Imhamad jest ważnym przywódcą nielegalnej działalności związanej z handlem migrantami. Klan i bojówka al-Dabbashiego utrzymują także stosunki z grupami terrorystycznymi i stosującymi przemoc ugrupowaniami ekstremistycznymi. Imhamad działa obecnie wokół miejscowości Zawiya, po wybuchu w październiku 2017 r. gwałtownych starć z innymi bojówkami i rywalizującymi organizacjami przemytników w okolicach wybrzeża. W starciach tych zginęło ponad 30 osób, w tym cywilów. W reakcji na swoje usunięcie Ahmad Imhamad publicznie przyrzekł 4 grudnia 2017 r., że wróci doSabrathy wzmocniony i z bronią w ręku. Istnieje wiele dowodów na to, że bojówka Imhamada bierze bezpośredni udział w nielegalnym handlu migrantami i ich przemycie oraz że jego bojówka kontroluje miejsca wyjazdu migrantów, obozy, bezpieczne kryjówki i statki. Istnieją informacje potwierdzające ustalenia, że Imhamad narażał migrantów (w tym osoby małoletnie) na przebywanie w ciężkich warunkach i niejednokrotnie na śmiertelne niebezpieczeństwo na lądzie i na morzu. W wyniku gwałtownych starć między bojówką Imhamada i innymi bojówkami, do których doszło w miejscowości Sabratha, znaleziono tysiące migrantów (wielu w ciężkim stanie); większość z nich była przetrzymywana w ośrodkach kontrolowanych przez brygadę Martyrs Anas al-Dabbashi i bojówkę al-Ghul. Klan al-Dabbashiego i powiązana z nim bojówka Anas al-Dabbashi od dawna utrzymują kontakty z Islamskim Państwem w Lewancie (ISIL) i stowarzyszonymi z nim ugrupowaniami.

W szeregach oddziałów al-Dabbashiego znajduje się kilku członków ISIL, m.in. Abdallah al-Dabbashi, »kalif« ISIL z Sabrathy. Według doniesień Imhamad brał także udział w zorganizowaniu zabójstwa Sami Khalifa al-Gharabliego, któremu rada gminy Sabratha powierzyła w lipcu 2017 r. zadanie zwalczania przemytu migrantów. Działalność Imhamada w dużej mierze przyczynia się do intensyfikacji przemocy i zwiększenia poczucia braku bezpieczeństwa na zachodzie Libii oraz zagraża pokojowi i stabilności w Libii i krajach sąsiednich.”

„25.   Imię i nazwisko: 1: MOHAMMED 2: AL AMIN 3: AL-ARABI 4: KASHLAF

Tytuł: brak danych Funkcja: przywódca brygady Shuhada al-Nasr, dowódca straży rafinerii naftowej w miejscowości Zawiya Data urodzenia:2 grudnia 1985 r.Miejsce urodzenia: Zawiya, Libia Potwierdzony alias: brak danych Niepotwierdzony alias: a) Kashlaf b) Koshlaf c) Keslaf d) al-Qasab Obywatelstwo: Libia Nr paszportu: C17HLRL3, wydany 30 grudnia 2015 r. w Zawiya Krajowy numer identyfikacyjny: brak danych Adres: Zawiya, Libia Data umieszczenia w wykazie:7 czerwca 2018 r. (wpis zmieniony 17 września 2018 r., 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 22 lit. a) rezolucji nr 1970 (2011); pkt 4 lit. a) rezolucji nr 2174 (2014); pkt 11 lit. a) rezolucji nr 2213 (2015).

Informacje dodatkowe

Mohammed al-Hadi jest dowódcą brygady Shuhada al Nasr w miejscowości Zawiya w zachodniej Libii. Jego bojówka kontroluje rafinerię w miejscowości Zawiya, najważniejszy ośrodek operacji przemycania migrantów. Al-Hadi kontroluje również ośrodki detencyjne, w tym ośrodek Nasr – nominalnie będący pod kontrolą DCIM. Jak potwierdzają różne źródła, sieć al-Hadiego jest jedną z najbardziej dominujących w obszarze przemytu i wykorzystywania migrantów w Libii. Al-Hadi ma szerokie kontakty z przywódcą lokalnej jednostki straży przybrzeżnej w miejscowości Zawiya, al-Rahmanem al-Miladem; jednostki straży przechwytują łodzie z migrantami należące często do rywalizujących ze sobą sieci przemytniczych. Migranci są następnie przewożeni do ośrodków detencyjnych kontrolowanych przez bojówkę Al Nasra, gdzie według doniesień są przetrzymywani w strasznych warunkach. Panel ekspertów ds. Libii zgromadził dowody na temat migrantów, którzy często byli bici, a inni, w szczególności kobiety z państw subsaharyjskich i Maroka, były sprzedawane na lokalnym rynku jako »niewolnice seksualne«. Panel stwierdził również, że al-Hadi współpracuje z innymi grupami zbrojnymi i że w 2016 i 2017 roku wielokrotnie brał udział w gwałtownych starciach.”

„27.   Imię i nazwisko: 1: IBRAHIM 2: SAEED 3: SALIM 4: JADHRAN

Tytuł: brak danych Funkcja: przywódca zbrojnych bojówek Data urodzenia:29 października 1982 r.Miejsce urodzenia: brak danych Potwierdzony alias: Ibrahim Saeed Salem Awad Aissa Hamed Dawoud Al Jadhran Niepotwierdzony alias: brak danych Obywatelstwo: Libia Nr paszportu: S/263963, wydany 8 listopada 2012 r.Krajowy numer identyfikacyjny: a) 119820043341 b) Numer dowodu tożsamości: 137803 Adres: brak danych Data umieszczenia w wykazie:11 września 2018 r. (wpis zmieniony 25 lutego 2020 r.) Pozostałe informacje: nazwisko matki Salma Abdula Younis. Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 15 i 17 rezolucji nr 1970 (zakaz podróży, zamrożenie aktywów). Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: www.interpol.int/en/notice/search/un/xxxx.

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 11 lit. b), c) i d) rezolucji nr 2213 (2015); pkt 11 rezolucji nr 2362 (2017).

Informacje dodatkowe

—

Libijska Prokuratura Generalna wydała nakaz aresztowania powyższej osoby i wysunęła wobec niej oskarżenie o popełnienie szeregu przestępstw.

—

Powyższa osoba przeprowadziła działania zbrojne i ataki na instalacje naftowe w regionie »naftowego półksiężyca« skutkujące ich zniszczeniem, przy czym ostatni taki incydent miał miejsce w dniu 14 czerwca 2018 r.

—

Ataki w regionie »naftowego półksiężyca« spowodowały wiele ofiar śmiertelnych wśród jego mieszkańców i naraziły życie cywilów na niebezpieczeństwo.

—

Ataki w różnych okresach w latach 2013–2018 skutkowały zahamowaniem libijskiego eksportu ropy naftowej, co doprowadziło do znacznych strat dla libijskiej gospodarki.

—

Powyższa osoba podejmowała próby nielegalnego eksportu ropy naftowej.

—

W celu przeprowadzania powtarzających się ataków wymierzonych w region »naftowego półksiężyca« osoba ta werbuje zagranicznych bojowników.

—

Powyższa osoba, poprzez swoje czyny, podważa stabilność Libii oraz stanowi przeszkodę na drodze do rozwiązania kryzysu politycznego przez strony w tym kraju i do wdrożenia planu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych.”.