---

(1)   Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)   Dz.U. C 325 z 30.9.2019, s. 10.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).

---

(1)   Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)   Dz.U. C 320 z 24.9.2019, s. 9.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).

---

(1)   Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dziennik EFSA 2019; 17(2):5602.

(3)  Dziennik EFSA 2019; 17(3):5603.

---

(1)   Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/129 z dnia 16 stycznia 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 168/2013 w odniesieniu do zastosowania etapu Euro 5 do homologacji typu pojazdów dwu- lub trójkołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 106).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 901/2014 z dnia 18 lipca 2014 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 w odniesieniu do wymogów administracyjnych dotyczących homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trójkołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 249 z 22.8.2014, s. 1).

---

(1)   Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)   Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/47 z dnia 20 stycznia 2020 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 16 z 21.1.2020, s. 31).

(4)  Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/210 z dnia 14 lutego 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2020/47 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 43 z 17.2.2020, s. 77).

Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343, dostępnej pod adresem http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

obejmujący wszystkie obowiązujące teksty w tym:

Suplement 1 do serii poprawek 03 – data wejścia w życie: 16 października 2018 r.

Niniejszy dokument służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych. Autentycznymi i prawnie wiążącymi tekstami są:

—	ECE/TRANS/WP.29/2013/12

—	ECE/TRANS/WP.29/2016/14

—	ECE/TRANS/WP.29/2017/16

—	ECE/TRANS/WP.29/2017/18 oraz

—	ECE/TRANS/WP.29/2018/24

SPIS TREŚCI

REGULAMIN

1.   Zakres

2.   Definicje: Ogólne

3.   Wystąpienie o homologację

4.   Homologacja

5.   Część I: Homologacja typu pojazdu w odniesieniu do palności części stosowanych w pomieszczeniu wewnętrznym, komorze silnika i w każdym oddzielnym przedziale grzewczym oraz w odniesieniu do palności kabli elektrycznych i osłon na kable lub przewodów na kable stosowanych w pojeździe lub odporności na działanie paliw lub smarów materiałów izolacyjnych stosowanych w komorze silnika i w każdym oddzielnym przedziale grzewczym

6.   Część II: Homologacja typu części w odniesieniu do jej palności lub jej odporności na działanie paliw lub smarów

7.   Zmiana typu i rozszerzenie homologacji

8.   Zgodność produkcji

9.   Sankcje z tytułu niezgodności produkcji

10.   Ostateczne zaniechanie produkcji

11.   Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu

12.   Przepisy przejściowe

ZAŁĄCZNIKI

1.   Dokument informacyjny pojazdu

2.   Dokument informacyjny części

3.   Zawiadomienie dotyczące homologacji typu pojazdu

4.   Zawiadomienie dotyczące homologacji typu części

5.   Układy znaków homologacji

6.   Badanie określające szybkość spalania poziomego materiałów

7.   Badanie określające topliwość materiałów

8.   Badanie określające szybkość spalania pionowego materiałów

9.   Badanie określające odporność materiałów na działanie paliw lub smarów

10.   Badanie określające odporność kabli elektrycznych na rozprzestrzenianie się płomienia

1.   ZAKRES

1.1.   Niniejszy regulamin stosuje się do palności (zapalności, szybkości spalania i topliwości) oraz odporności na działanie paliw lub smarów materiałów stosowanych w pojazdach kategorii M3, klasy II i III (1).

Homologacje typu udzielane są zgodnie z:

1.2.   Częścią I – Homologacja typu pojazdu w odniesieniu do palności lub odporności na działanie paliw lub smarów części stosowanych w pomieszczeniu wewnętrznym, komorze silnika i w każdym oddzielnym przedziale grzewczym oraz w odniesieniu do palności kabli elektrycznych i osłon na kable lub przewodów na kable stosowanych do ochrony kabli elektrycznych w pojeździe.

1.3.   Częścią II – Homologacja części instalowanej w pomieszczeniu wewnętrznym, komorze silnika i w każdym oddzielnym przedziale grzewczym w odniesieniu do jej palności lub odporności na działanie paliw lub smarów.

2.   DEFINICJE: OGÓLNE

2.1.   „Producent” oznacza osobę lub podmiot odpowiedzialny wobec organu udzielającego homologacji typu za wszystkie aspekty procesu homologacji typu oraz za zapewnienie zgodności produkcji. Nie jest istotne, czy osoba lub jednostka bezpośrednio uczestniczy we wszystkich etapach wytwarzania pojazdu lub części podlegających procesowi homologacji.

2.2.   „Pomieszczenie wewnętrzne” oznacza jakiekolwiek pomieszczenie przeznaczone dla pasażerów, kierowców lub załogi ograniczone zwróconymi do wewnątrz powierzchniami:

a)

sufitu;

b)

podłogi;

c)	ściany przedniej, ściany tylnej i ścian bocznych;

d)

drzwi;

e)	szyb zewnętrznych.

2.3.   „Komora silnika” oznacza przedział, w którym silnik został zainstalowany, i w którym można zainstalować ogrzewacz spalinowy.

2.4.   „Oddzielny przedział grzewczy” oznacza przedział ogrzewacza spalinowego znajdujący się poza pomieszczeniem wewnętrznym i komorą silnika.

2.5.   „Materiały produkcyjne” oznaczają wyroby w postaci materiałów masowych (np. zwojów materiałów tapicerskich) lub wstępnie ukształtowanych części, dostarczane producentowi do zamontowania w typie pojazdu homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem lub dostarczane do warsztatów do celów konserwacji lub naprawy pojazdu.

2.6.   „Siedzenie” oznacza konstrukcję, wraz z wykończeniem, która może, ale nie musi, być integralną częścią konstrukcji pojazdu, przeznaczoną na miejsce siedzące dla jednej dorosłej osoby. Pojęcie to obejmuje zarówno pojedyncze siedzenie, jak i część siedzenia kanapowego przeznaczoną na miejsce siedzące dla jednej dorosłej osoby.

2.7.   „Grupa siedzeń” oznacza siedzenie kanapowe albo oddzielne siedzenia, zestawione razem bokami (tzn. tak, że przednie zamocowania jednego siedzenia znajdują się w jednej linii lub przed tylnymi zamocowaniami i w jednej linii lub za przednimi zamocowaniami drugiego siedzenia), służące do siedzenia dla jednej lub kilku dorosłych osób.

2.8.   „Siedzenie kanapowe” oznacza kompletną konstrukcję z wykończeniem, przeznaczoną do siedzenia dla więcej niż jednej dorosłej osoby.

2.9.   „Materiał instalowany w pozycji pionowej” oznacza materiały zainstalowane w pomieszczeniu wewnętrznym, komorze silnika i każdym oddzielnym przedziale grzewczym pojazdu o nachyleniu przekraczającym 15 procent od płaszczyzny poziomej, gdy pojazd ma masę w stanie gotowym do jazdy i stoi na gładkim i poziomym podłożu.

2.10.   „Kabel elektryczny” oznacza kabel jednożyłowy lub wielożyłowy, w stosownych przypadkach osłonięty, ekranowany lub nieekranowany, co najmniej dwie żyły obok siebie i połączone, skręcone lub splecione, w tym żyły tworzące jeden zestaw umożliwiający przesył sygnałów elektrycznych z jednego urządzenia do drugiego.

2.11.   „Osłona na kable” oznacza każdą część, która łączy pojedyncze kable w kable wielożyłowe lub wiązkę kabli elektrycznych.

2.12.   „Przewód na kable” oznacza każdą część, która przykrywa kable elektryczne, aby nimi kierować (np. rurki, kanały) lub przymocować kable elektryczne do pojazdu.

3.   WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ

3.1.   O homologację typu pojazdu lub części w zakresie niniejszego regulaminu występuje producent.

3.2.   Do wniosku należy dołączyć dokument informacyjny zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 i załączniku 2.

3.3.   Placówce technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzenie badań homologacyjnych należy przedstawić, co następuje:

3.3.1.   W przypadku homologacji pojazdu: pojazd reprezentatywny dla typu, którego dotyczy wniosek o homologację.

3.3.2.   W przypadku części, które już zostały homologowane: wykaz numerów homologacji typu i oznaczenia typu producenta dla tych części załącza się do wniosku o homologację typu pojazdu.

3.3.3.   W przypadku części bez homologacji typu:

3.3.3.1.   Próbki (których liczba określona jest w załącznikach 6 do 9) części wykorzystanych w pojeździe reprezentatywne dla typu, którego dotyczy wniosek o homologację.

3.3.3.2.   Ponadto należy dostarczyć placówce technicznej jedną próbkę do wykorzystania w przyszłości jako materiał referencyjny.

3.3.3.3.   W przypadku takich urządzeń, jak siedzenia, zasłony, ścianki działowe itd. próbki określone w pkt 3.3.3.1 oraz jedno kompletne urządzenie, tak jak określono powyżej.

3.3.3.4.   Próbki muszą być wyraźnie i trwale oznaczone nazwą handlową lub znakiem towarowym wnioskodawcy oraz oznaczeniem typu.

4.   HOMOLOGACJA

4.1.   Jeżeli typ dostarczony do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu spełnia wymogi odpowiednich części niniejszego regulaminu, należy udzielić homologacji tego typu.

4.2.   Każdemu homologowanemu typowi nadaje się numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry (obecnie 03, co odpowiada serii poprawek 03) oznaczają serię poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany dostosowujące regulamin do postępu technicznego przed datą udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu lub części zgodnie z definicjami niniejszego regulaminu.

4.3.   Zawiadomienie o udzieleniu lub rozszerzeniu homologacji typu na podstawie niniejszego regulaminu należy przesłać Umawiającym się Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin na jednym z formularzy zgodnych ze wzorami zamieszczonymi odpowiednio w załącznikach 3 lub 4 do niniejszego regulaminu.

4.4.   Na każdym pojeździe zgodnym z typem homologowanym na mocy niniejszego regulaminu, w sposób widoczny i w miejscu łatwo dostępnym, określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:

4.4.1.   okrąg otaczający literę „E”, po której następuje numer identyfikujący państwo, które udzieliło homologacji (2);

4.4.2.   numer niniejszego regulaminu, literę „R” i liczbę „I” wskazującą część I niniejszego regulaminu, myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu określonego w pkt 4.4.1.

4.4.3.   Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w państwie, które udzieliło homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, symbol podany w pkt 4.4.1 nie musi być powtarzany. W takim przypadku regulaminy, zgodnie z którymi udzielono homologacji w danym państwie, należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w pkt 4.4.1.

4.4.4.   Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.

4.4.5.   Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.

4.5.   Materiały produkcyjne nie muszą być oznaczone indywidualnie. Jednakże opakowania, w których są one dostarczone, muszą być opatrzone w czytelny sposób międzynarodowym znakiem homologacji zawierającym:

4.5.1.   okrąg otaczający literę „E”, po której następuje numer identyfikujący państwo, które udzieliło homologacji2;

4.5.2.   numer niniejszego regulaminu, literę „R” i liczbę „II” wskazującą część II niniejszego regulaminu, myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu określonego w pkt 4.4.1.

4.5.3.   W pobliżu tego okręgu:

4.5.3.1.   Symbole wskazujące kierunek instalowania materiału:

	dla kierunku poziomego (zob. pkt 6.2.1);
	dla kierunku pionowego (zob. pkt 6.2.3 i 6.2.4);
	dla kierunku poziomego i pionowego (zob. pkt 6.2.1, 6.2.3 i 6.2.4).

4.5.3.2.   Symbol „V” wskazujący, że materiał spełnia wymogi określone w pkt 6.2.2.

4.5.4.   Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.

4.6.   Części mogą być opatrzone znakiem homologacji typu przewidzianym w ust. 4.5.

4.6.1.   Jeśli oznakowanie występuje, to oznakowanie kompletnych części, takich jak siedzenia, ścianki działowe, półki na bagaż itp., musi zawierać symbol „CD” wskazujący, że część homologowano jako kompletne urządzenie.

4.7.   Przykładowe układy znaków homologacji przedstawiono w załączniku 5 do niniejszego regulaminu.

5.   CZĘŚĆ I: HOMOLOGACJA TYPU POJAZDU W ODNIESIENIU DO PALNOŚCI CZĘŚCI STOSOWANYCH W POMIESZCZENIU WEWNĘTRZNYM, KOMORZE SILNIKA I W KAŻDYM ODDZIELNYM PRZEDZIALE GRZEWCZYM ORAZ W ODNIESIENIU DO PALNOŚCI KABLI ELEKTRYCZNYCH I OSŁON NA KABLE LUB PRZEWODÓW NA KABLE STOSOWANYCH W POJEŹDZIE LUB ODPORNOŚCI NA DZIAŁANIE PALIW LUB SMARÓW MATERIAŁÓW IZOLACYJNYCH STOSOWANYCH W KOMORZE SILNIKA I W KAŻDYM ODDZIELNYM PRZEDZIALE GRZEWCZYM

5.1.   Definicja

Do celów części I niniejszego regulaminu:

5.1.1.   „Typ pojazdu” oznacza pojazdy, które nie różnią się pod takimi istotnymi względami jak oznaczenie typu producenta.

5.2.   Specyfikacje

5.2.1.   Aby uzyskać homologację typu materiały wewnątrz i nie więcej niż 13 mm poza pomieszczeniem wewnętrznym, materiały komory silnika, materiały każdego oddzielnego przedziału grzewczego oraz kable elektryczne i osłony na kable lub przewody na kable stosowane w pojeździe, którego dotyczy wniosek o homologację, muszą spełniać wymogi określone w części II niniejszego regulaminu.

5.2.2.   Materiały lub wyposażenie stosowane w pomieszczeniu wewnętrznym, komorze silnika i każdym oddzielnym przedziale grzewczym lub w urządzeniach homologowanych jako części, kablach elektrycznych i osłonach na kable lub przewodach na kable stosowanych w pojeździe muszą być tak zainstalowane, aby zmniejszyć do minimum ryzyko powstania i rozprzestrzeniania się płomieni.

5.2.3.   Takie materiały lub wyposażenie są montowane wyłącznie zgodnie z ich planowanym przeznaczeniem i badaniami, którym je poddano (patrz pkt 6.2.1, 6.2.2, 6.2.3, 6.2.4, 6.2.5, 6.2.6 i 6.2.7), szczególnie w odniesieniu do ich palności i topliwości (w kierunku poziomym/pionowym) oraz ich odporności na działanie paliw lub smarów.

5.2.4.   Kleje używane do przymocowania materiałów stosowanych wewnątrz do ich konstrukcji nośnej nie mogą zwiększać palności materiałów.

6.   CZĘŚĆ II: HOMOLOGACJA TYPU CZĘŚCI W ODNIESIENIU DO JEJ PALNOŚCI LUB JEJ ODPORNOŚCI NA DZIAŁANIE PALIW LUB SMARÓW

6.1.   Definicje

Do celów części II niniejszego regulaminu:

6.1.1.   „Typ części” oznacza części, które nie różnią się pod względem tak istotnych aspektów, jak:

6.1.1.1.   oznaczenie typu przez producenta,

6.1.1.2.   zamierzone zastosowanie (tapicerka siedzenia, wykładzina sufitowa, izolacja itp.),

6.1.1.3.   materiał(-y) zasadniczy(-e) (np. wełna, tworzywo sztuczne, guma, materiały wieloskładnikowe),

6.1.1.4.   liczba warstw w przypadku materiałów złożonych, oraz

6.1.1.5.   inne właściwości, o ile wywierają one dostrzegalny wpływ na spełnienie wymagań określonych w niniejszym regulaminie.

6.1.2.   „Szybkość spalania” oznacza stosunek długości części spalonej mierzonej zgodnie z załącznikiem 6 lub 8 do niniejszego regulaminu do czasu potrzebnego do spalenia tego odcinka. Wyraża się ją w milimetrach na minutę.

6.1.3.   „Materiał złożony” oznacza materiał składający się z kilku warstw podobnych lub różnych materiałów, których płaszczyzny są ściśle ze sobą związane metodą klejenia, powlekania, spawania, zgrzewania itp. Jeżeli różne materiały połączone są ze sobą w sposób nieciągły (na przykład za pomocą szycia, spawania dielektrycznego czy nitowania), wówczas nie uznaje się ich za materiały złożone.

6.1.4.   „Powierzchnia licowa” oznacza stronę materiału, która po jego zamontowaniu w pojeździe jest skierowana do przedziału pasażerskiego, komory silnika i każdego oddzielnego przedziału grzewczego.

6.1.5.   „Tapicerka” oznacza kombinację wewnętrznej wyściółki i zewnętrznego materiału wykończeniowego, które razem tworzą pokrycie ramy siedzenia.

6.1.6.   „Wykładzina” oznacza materiały, które (razem) stanowią podłoże i pokrycie wykańczające sufitu, ścian i podłogi.

6.1.7.   „Materiał(-y) izolacyjny(-e)” oznacza(-ją) materiał(-y) stosowany(-e) do ograniczania przenikania ciepła przez przewodzenie, promieniowanie lub konwekcję oraz do wygłuszania komory silnika i każdego oddzielnego przedziału grzewczego.

6.1.8.   „Odporność na działanie paliw lub smarów” oznacza odporność materiałów na działanie paliw lub smarów mierzoną zgodnie z przepisami załącznika 9 do niniejszego regulaminu.

6.2.   Specyfikacje

6.2.1.   Następujące materiały poddawane są badaniom opisanym w załączniku 6 do niniejszego regulaminu:

a)	materiały i materiały złożone instalowane w pozycji poziomej w pomieszczeniu wewnętrznym; oraz

b)	materiały izolacyjne instalowane w pozycji poziomej w komorze silnika lub w każdym oddzielnym przedziale grzewczym.

Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, biorąc pod uwagę najgorsze wyniki badania, szybkość spalania poziomego wynosi nie więcej niż 100 mm/minutę lub gdy płomień zgaśnie przed osiągnięciem ostatniego punktu pomiarowego.

Materiały spełniające wymogi określone w pkt 6.2.3 uważane są za spełniające wszystkie wymogi określone w niniejszym punkcie.

6.2.2.   Następujące materiały poddawane są badaniom opisanym w załączniku 7 do niniejszego regulaminu:

a)	materiały i materiały złożone instalowane na wysokości większej niż 500 mm nad poduszką siedzenia oraz na suficie pojazdu;

b)	materiały izolacyjne instalowane w komorze silnika lub w każdym oddzielnym przedziale grzewczym.

Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, uwzględniając najgorszy wynik, nie utworzyła się kropla zapalająca watę bawełnianą.

6.2.3.   Następujące materiały poddawane są badaniom opisanym w załączniku 8 do niniejszego regulaminu:

a)	materiały i materiały złożone instalowane w pozycji pionowej w pomieszczeniu wewnętrznymi;

b)	materiały izolacyjne instalowane w pozycji pionowej w komorze silnika lub w każdym oddzielnym przedziale grzewczym.

Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, biorąc pod uwagę najgorsze wyniki badania, szybkość spalania pionowego wynosi nie więcej niż 100 mm/minutę lub gdy płomień zgaśnie przed zniszczeniem jednej z pierwszych nici znacznikowych.

6.2.4.   Materiały osiągające średnie CFE (krytyczny strumień ciepła do wygaśnięcia) o wartości nie mniejszej niż 20 kW/m2 w przypadku badania przeprowadzanego zgodnie z normą ISO 5658-2 (3) uznaje się za zgodne z pkt 6.2.2 i 6.2.3, pod warunkiem że nie zaobserwowano płonących kropli, biorąc pod uwagę najgorsze wyniki badania.

6.2.5.   Wszystkie materiały izolacyjne instalowane w komorze silnika i każdym oddzielnym przedziale grzewczym muszą być poddawane badaniu opisanemu w załączniku 9 do niniejszego regulaminu.

Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, uwzględniając najgorszy wynik badania, wzrost masy badanej próbki nie przekracza 1 g.

Dopuszczalne są otwory konieczne ze względów technicznych, np. rurki lub elementy konstrukcyjne, które muszą przechodzić przez materiał, pod warunkiem że ochrona jest zapewniona (np. środek uszczelniający, taśma).

6.2.6.   Każdy używany w pojeździe kabel elektryczny o długości większej niż 100 mm musi przejść badanie odporności na rozprzestrzenianie się płomienia opisane w załączniku 10 do niniejszego regulaminu. Alternatywnie do tych wymogów można stosować procedurę badania opisaną w normie ISO 6722-1:2011, pkt 5.22. Sprawozdania z badań i homologacje części uzyskane zgodnie z normą ISO 6722:2006, pkt 12 pozostają ważne.

Wystawienie na działanie płomienia badawczego musi się zakończyć:

1)	dla kabli jednożyłowych: a) jeżeli przewód staje się widoczny; lub b) po 15 s w przypadku kabli z przewodami o rozmiarach nie większych niż 2,5 mm2; oraz c) po 30 s w przypadku kabli z przewodami o rozmiarach większych niż 2,5 mm2; lub

2)	w przypadku osłoniętych, ekranowanych i nieekranowanych kabli jedno- lub wielożyłowych o sumie rozmiarów przewodów nie większej niż 15 mm2: a) w momencie, gdy przewód staje się widoczny lub po 30 s, dla wszystkich kabli, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej; lub

3)

w przypadku osłoniętych, ekranowanych i nieekranowanych kabli jedno- lub wielożyłowych o sumie rozmiarów przewodów większej niż 15 mm2 a) zgodnie z pkt 1) lub 2), w zależności od przypadku. Kable elektryczne zgodne z pkt 2) mogą być badane w całości lub oddzielnie. Kable elektryczne zgodne z pkt 3) muszą być badane oddzielnie. Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, biorąc pod uwagę najgorszy wynik badania, płomień spalania materiału izolacyjnego gaśnie w ciągu 70 sekund i co najmniej 50 mm izolacji w górnej części próbki testowej pozostanie niespalone.

6.2.7.   Wszystkie osłony na kable lub przewody na kable o długości przekraczającej 100 mm poddaje się badaniu w celu określenia szybkości spalania materiałów, jak określono w załączniku 8. Wynik badania uznaje się za zadowalający, jeżeli, biorąc pod uwagę najgorsze wyniki badania, szybkość spalania pionowego wynosi nie więcej niż 100 mm/minutę lub gdy płomień zgaśnie przed zniszczeniem jednej z pierwszych nici znacznikowych.

6.2.8.   Przeprowadzenie badań określonych w załącznikach 6–8 nie jest wymagane w odniesieniu do następujących materiałów:

6.2.8.1.   części wykonane z metalu lub szkła;

6.2.8.2.   poszczególne akcesoria siedzenia, o masie materiału niemetalowego mniejszej niż 200 g; jeżeli całkowita masa niemetalowego materiału tych części przekracza 400 g na jedno siedzenie, wówczas każdy materiał musi zostać poddany badaniom;

6.2.8.3.   elementy, których powierzchnia lub objętość nie przekracza odpowiednio:

6.2.8.3.1.   100 cm2 lub 40 cm3 dla elementów, które są połączone z pojedynczymi miejscami siedzącymi;

6.2.8.3.2.   300 cm2 lub 120 cm3 na rząd siedzeń i, maksymalnie, na metr wnętrza pomieszczenia wewnętrznego dla tych elementów, które są rozmieszczone w pojeździe i które nie są połączone z pojedynczymi miejscami siedzącymi;

6.2.8.4.   elementy, w odniesieniu do których nie jest możliwe pobranie próbek o wymiarach określonych w pkt 3.1 załącznika 6, pkt 3 załącznika 7 i pkt 3.1 załącznika 8.

7.   ZMIANA TYPU I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI

7.1.   O każdej zmianie typu pojazdu lub części w związku z niniejszym regulaminem należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typu pojazdu lub części. Organ ten może:

7.1.1.   uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki, i uznać, że pojazdy lub części nadal spełniają odpowiednie wymagania; lub

7.1.2.   zażądać kolejnego sprawozdania z badań od placówki technicznej odpowiedzialnej za ich przeprowadzenie.

7.2.   Umawiająca się Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 4.3 powyżej.

7.3.   Organ udzielający homologacji typu, który udziela rozszerzenia homologacji, nadaje numer seryjny każdemu formularzowi zawiadomienia sporządzonego do celów takiego rozszerzenia i powiadamia o nim pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 lub 4 do niniejszego regulaminu.

8.   ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w dodatku 1 do Porozumienia (E/ECE/TRANS/505/Rev.3) i następującymi wymogami:

8.1.   Pojazdy/części homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem muszą być produkowane w sposób zapewniający ich zgodność z typem homologowanym poprzez spełnienie wymogów określonych w odpowiednich częściach niniejszego regulaminu.

8.2.   Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności produkcji, stosowanych w każdym zakładzie produkcyjnym. Weryfikacji takich dokonuje się zazwyczaj co dwa lata.

9.   SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI

9.1.   Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu/części zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych powyżej.

9.2.   Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorami przedstawionymi w załączniku 3 lub 4 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

10.   OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI

Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji typu pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia organ ten powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 lub 4 do niniejszego regulaminu.

11.   NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA PRZEPROWADZANIE BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU

Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.

12.   PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

12.1.   Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 01, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 01.

12.2.   Po upływie 24 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 01 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin są zobowiązane udzielać homologacji tylko w przypadku, gdy typ pojazdu lub typ części, który ma być homologowany, odpowiada wymogom niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 01.

12.3.   Po upływie 60 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 01 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić pierwszej krajowej lub regionalnej rejestracji (pierwszego dopuszczenia do ruchu) pojazdu niespełniającego wymogów niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 01.

12.4.   Nawet po dacie wejściu w życie serii 01 poprawek do niniejszego regulaminu homologacje części zgodne z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu pozostają ważne i są nadal akceptowane przez Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

12.5.   Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić udzielenia rozszerzenia homologacji udzielonych zgodnie z serią 00 poprawek do niniejszego regulaminu.

12.6.   Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 02 żadne z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie mogą odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 02.

12.7.   Po upływie 48 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 02 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin są zobowiązane udzielać homologacji tylko w przypadku, gdy typ części, który ma być homologowany, odpowiada wymogom niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

12.8.   Po upływie 60 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 02 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji tylko w przypadku, gdy typ pojazdu zgłoszonego do homologacji spełnia wymogi niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

12.9.   Po upływie 96 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 02 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić pierwszej krajowej rejestracji (pierwszego dopuszczenia do ruchu) pojazdu niespełniającego wymogów niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.

12.10.   Nawet po dacie wejścia w życie serii 02 poprawek homologacje części zgodne z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu pozostają ważne i są nadal akceptowane przez Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

12.11.   Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 03 żadne z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie mogą odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 03.

12.12.   Począwszy od 1 września 2019 r., Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin są zobowiązane udzielać homologacji tylko w przypadku, gdy typ pojazdu lub typ części, który ma być homologowany, odpowiada wymogom niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

12.13.   Począwszy od 1 września 2021 r., Umawiające się Strony, stosujące niniejszy regulamin, mogą odmówić pierwszej krajowej rejestracji (pierwszego dopuszczenia do ruchu) pojazdu niespełniającego wymogów niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

12.14.   Nawet po dacie wejścia w życie serii 03 poprawek homologacje części zgodne z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu pozostają ważne i są nadal akceptowane przez Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

---

(1)  Zgodnie z definicją zawartą w ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.6, pkt 2.

(2)  Numery identyfikujące Umawiające się Strony Porozumienia z 1958 r. podano w załączniku 3 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.6 - http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(3)  Norma ISO 5658-2:2006 Reakcja na próby ogniowe. Rozprzestrzenianie płomienia – Część 2: Rozprzestrzenianie boczne dla produktów stosowanych w budownictwie i transporcie w konfiguracji pionowej.

Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343, dostępnej pod adresem http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:

Suplement 1 do pierwotnej wersji regulaminu — data wejścia w życie: 16 października 2018 r.

Niniejszy dokument służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych. Autentycznymi i prawnie wiążącymi tekstami są:

—	ECE/TRANS/WP.29/2016/64 oraz

—	ECE/TRANS/WP.29/2018/14.

SPIS TREŚCI

REGULAMIN

1.   Zakres

2.   Definicje

3.   Wystąpienie o homologację

4.   Homologacja

5.   Specyfikacje

6.   Zmiana typu pojazdu oraz rozszerzenie homologacji

7.   Zgodność produkcji

8.   Sankcje z tytułu niezgodności produkcji

9.   Ostateczne zaniechanie produkcji

10.   Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu

ZAŁĄCZNIKI

1.   Dokument informacyjny

2.   Zawiadomienie

3.   Układy znaków homologacji

1.   ZAKRES

Niniejszy regulamin stosuje się do pojazdów kategorii M1  (1) w odniesieniu do montowania ich opon.

Nie stosuje się go do pojazdów, których warunki użytkowania są niezgodne z cechami charakterystycznymi opon klasy C1 lub C2, oraz do pojazdów w odniesieniu do montowania ich:

a)	zespołu zapasowego do użytku tymczasowego; lub

b)	opon typu „run flat” lub systemów typu „run flat” podczas eksploatacji w trybie pracy „run flat”; lub

c)	systemu monitorowania ciśnienia w oponach.

2.   DEFINICJE

Do celów niniejszego regulaminu:

2.1.   „typ pojazdu w odniesieniu do montowania jego opon” oznacza pojazdy, które nie różnią się między sobą pod takimi zasadniczymi względami, jak typ opon, oznaczenia minimalnych i maksymalnych rozmiarów opon, wymiary i odsadzenia koła, a także prędkość i nośność odpowiednie do montażu oraz cechy charakterystyczne osłon kół;

2.2.   opony klasyfikuje się w następujący sposób:

a)	opony klasy C1 – opony zaprojektowane głównie do stosowania w pojazdach kategorii M 1, N1, O1 oraz O2;

b)	opony klasy C2 – opony zaprojektowane głównie do stosowania w pojazdach kategorii M2, M3, N, O3 i O4 o indeksie nośności w układzie pojedynczym ≤ 121 i indeksie prędkości ≥ „N”;

2.2.1.   „typ opony” oznacza asortyment opon, które nie różnią się między sobą pod względem następujących zasadniczych cech charakterystycznych:

a)	klasa opony: C1 lub C2 zgodnie z opisem w pkt 2.2; oraz

b)	w przypadku opon klasy C1 – cechy charakterystyczne typu opon pneumatycznych zgodnie z definicją w pkt 2.1 regulaminu EKG ONZ nr 30;

c)	w przypadku opon klasy C2 – cechy charakterystyczne typu opon pneumatycznych zgodnie z definicją w pkt 2.1 regulaminu EKG ONZ nr 54;

2.3.   „oznaczenie rozmiaru opony” oznacza oznaczenie zgodne z definicją w pkt 2 regulaminu nr 30 w odniesieniu do opon klasy C1 oraz w pkt 2 regulaminu nr 54 w odniesieniu do opon klasy C2 i C3;

2.4.   „odsadzenie koła” oznacza odległość między płaszczyzną czołową piasty koła a linią środkową obręczy;

2.5.   „budowa opony pneumatycznej” oznacza techniczną charakterystykę osnowy opony;

2.6.   „opona zwykła” oznacza oponę lub oponę typu „run flat” przeznaczoną do normalnego użytkowania drogowego;

2.7.   „opona śniegowa” oznacza oponę, której wzór bieżnika, jego mieszanka lub struktura zostały zaprojektowane przede wszystkim w celu uzyskania podczas jazdy po śniegu osiągów lepszych niż osiągi opony zwykłej w odniesieniu do jej zdolności wprawiania pojazdu w ruch lub utrzymywania jego ruchu;

2.8.   „opona do zastosowań specjalnych” oznacza oponę przeznaczoną do mieszanego zastosowania drogowego i terenowego lub do innych zastosowań specjalnych. Opony te zostały zaprojektowane przede wszystkim w celu uzyskania podczas jazdy w terenie osiągów lepszych niż osiągi zwykłej opony w odniesieniu do jej zdolności wprawiania pojazdu w ruch lub utrzymywania jego ruchu;

2.9.   „opona typu »run flat«” jest zdefiniowana w pkt 2 regulaminu nr 30;

2.10.   „opona zapasowa do zastosowania tymczasowego” oznacza oponę różniącą się od opon przeznaczonych do montowania we wszelkich pojazdach do jazdy w normalnych warunkach drogowych, a przeznaczoną jedynie do zastosowania tymczasowego w ograniczonych warunkach drogowych;

2.11.   „koło” oznacza kompletne koło składające się z obręczy i tarczy koła;

2.12.   „koło zapasowe do zastosowania tymczasowego” oznacza koło różniące się od jednego z normalnych kół stosowanych w danym typie pojazdu, a przeznaczone jedynie do zastosowania tymczasowego w ograniczonych warunkach drogowych;

2.13.   „zespół” oznacza zestaw złożony z koła i opony;

2.14.   „zespół standardowy” oznacza zespół, który można zamontować w pojeździe do celów normalnego działania;

2.15.   „zespół zapasowy” oznacza zespół przeznaczony do zastąpienia zespołu standardowego w przypadku jego awarii, przy czym zespołem zapasowym może być jeden z następujących zespołów;

2.16.   „standardowy zespół zapasowy” oznacza zestaw złożony z koła i opon, który jest identyczny pod względem oznaczeń rozmiaru koła i opony, odsadzenia koła oraz budowy opony z zestawem zamontowanym w tej samej pozycji osi w określonym wariancie i wersji pojazdu w celu normalnego działania, włączając w to koła wyprodukowane z innego materiału oraz takie, które mogą wykorzystywać inny rodzaj nakrętki lub śruby mocującej koło, ale poza tym są identyczne z kołami przeznaczonymi do normalnego działania;

2.17.   „zespół zapasowy do użytku tymczasowego” oznacza zestaw złożony z dowolnego koła i opony, który nie spełnia warunków definicji „standardowego zespołu zapasowego”, ale jest zgodny z jednym z opisów typu zespołu zapasowego do użytku tymczasowego zgodnie z definicją w pkt 2.10 regulaminu nr 64;

2.18.   „indeks prędkości” oznacza symbol zgodnie z definicją w pkt 2 regulaminu ONZ nr 30 w odniesieniu do opon klasy C1 oraz w pkt 2 regulaminu ONZ nr 54 w odniesieniu do opon klasy C2;

2.19.   „indeks nośności” oznacza liczbę związaną z maksymalną dopuszczalną nośnością opony w powiązaniu z definicją w pkt 2 regulaminu ONZ nr 30 w odniesieniu do opon klasy C1 oraz w pkt 2 regulaminu ONZ nr 54 w odniesieniu do opon klasy C2;

2.20.   „maksymalna dopuszczalna nośność” oznacza maksymalną masę, jaką może być obciążona dana opona, gdy jest używana zgodnie z wymogami dotyczącymi użytkowania określonymi przez producenta opony.

3.   WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ

3.1.   O udzielenie homologacji typu pojazdu w odniesieniu do montowania jego opon występuje producent pojazdu lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.

3.2.   Do wniosku dołącza się wymienione niżej dokumenty w trzech egzemplarzach i podaje się następujące dane:

3.2.1.   opis typu pojazdu w odniesieniu do elementów wymienionych w pkt 5.

3.3.   Placówce technicznej przeprowadzającej badania homologacyjne przedstawia się egzemplarz pojazdu reprezentatywny dla typu pojazdu, który ma być homologowany, lub narzędzie do symulacji typu pojazdu, który ma być homologowany.

4.   HOMOLOGACJA

4.1.   Jeżeli typ pojazdu przedstawiony do homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem spełnia wymagania określone w pkt 5, udziela się homologacji tego typu pojazdu.

4.2.   Każdemu homologowanemu typowi pojazdu nadaje się numer homologacji; pierwsze dwie cyfry takiego numeru (00 dla regulaminu w jego pierwotnej wersji) wskazują serię poprawek obejmujących ostatnie poważniejsze zmiany techniczne wprowadzone do regulaminu przed datą udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu w odniesieniu do montowania jego opon.

4.3.   Powiadomienie o homologacji bądź o odmowie lub cofnięciu homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem zostaje przekazane Umawiającym się Stronom Porozumienia, które stosują niniejszy regulamin, w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 oraz fotografii lub schematów dostarczonych przez składającego wniosek w formacie nieprzekraczającym A4 (210 × 297 mm) lub złożonych do tego formatu oraz w odpowiedniej skali.

4.4.   Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zgodny ze wzorem opisanym w załączniku 3, zawierający:

4.4.1.   okrąg otaczający literę „E”, po której następuje numer identyfikujący państwo udzielające homologacji (2);

4.4.2.   numer niniejszego regulaminu, literę „R”, myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu opisanego w pkt 4.4.1.

4.5.   Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w państwie, które udzieliło homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, symbol podany w pkt 4.4.1 nie musi być powtarzany. W takim przypadku numer regulaminu i homologacji oraz dodatkowe symbole należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w pkt 4.4.1.

4.6.   Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.

4.7.   Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu lub w jej pobliżu.

4.8.   Przykładowe znaki homologacji przedstawiono w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.

5.   SPECYFIKACJE

5.1.   Wymogi ogólne

5.1.1.   Z zastrzeżeniem przepisów pkt 5.2.4.2 każda opona zamontowana w pojeździe, włączając w to opony zapasowe, jeśli takie występują, musi spełniać wymagania niniejszego regulaminu.

5.1.2.   Każda opona zainstalowana w pojeździe, włączając w to opony zapasowe, jeśli takie występują, musi spełniać wymagania techniczne i być zgodna z przepisami przejściowymi regulaminów nr 30, 54 i 117, stosownie do przypadku.

5.2.   Wymagania dotyczące osiągów

5.2.1.   Montaż opon

5.2.1.1.   Wszystkie opony normalnie montowane w pojeździe, czyli z wyjątkiem zespołów zapasowych do użytku tymczasowego, muszą mieć taką samą budowę.

5.2.1.2.   Wszystkie opony normalnie montowane na jednej osi muszą być tego samego typu.

5.2.1.3.   Przestrzeń, w której koło się obraca, musi być tak duża, aby przy zastosowaniu największego dopuszczalnego rozmiaru opony i średnicy obręczy ruch koła nie był ograniczony przy uwzględnieniu minimalnego i maksymalnego odsadzenia koła w ramach przewidzianych przez producenta minimalnych i maksymalnych ograniczeń dotyczących zawieszenia i układu kierowniczego. Weryfikuje się to, przeprowadzając próby przy użyciu największych i najszerszych opon, biorąc pod uwagę stosowne tolerancje w zakresie rozmiaru (tj. maksymalny skok) związane z oznaczeniem rozmiaru opony określonym w odpowiednim regulaminie ONZ.

5.2.1.4.   Placówka techniczna lub organ udzielający homologacji typu może się zgodzić na zastosowanie alternatywnej procedury badania (np. wirtualnego badania) dla zweryfikowania, czy spełniono wymagania określone w pkt 5.2.1.3.

5.2.2.   Nośność

5.2.2.1.   Z zastrzeżeniem przepisów pkt 5.2.4 niniejszego regulaminu maksymalna dopuszczalna nośność każdej opony zamontowanej w pojeździe, określona w pkt 5.2.2.2 niniejszego regulaminu, w tym standardowego zespołu zapasowego (jeśli występuje), musi być:

5.2.2.1.1.   w przypadku pojazdu wyposażonego w opony tego samego typu w układzie pojedynczym: równa co najmniej połowie technicznie dopuszczalnego maksymalnego obciążenia osi podanego dla osi najbardziej obciążonej, zgodnie z wartością zadeklarowaną przez producenta pojazdu;

5.2.2.1.2.   w przypadku pojazdu wyposażonego w opony więcej niż jednego typu w układzie pojedynczym: równa co najmniej połowie technicznie dopuszczalnego maksymalnego obciążenia osi, zgodnie z wartością zadeklarowaną przez producenta pojazdu, w odniesieniu do odpowiedniej osi;

5.2.2.1.3.   w przypadku pojazdu wyposażonego w opony klasy C1 w układzie podwójnym (bliźniaczym): równa co najmniej iloczynowi 0,27 i technicznie dopuszczalnego maksymalnego obciążenia osi, zgodnie z wartością zadeklarowaną przez producenta pojazdu, w odniesieniu do odpowiedniej osi;

5.2.2.1.4.   w przypadku osi wyposażonych w opony klasy C2 w układzie podwójnym (bliźniaczym): równa co najmniej iloczynowi 0,25 (w stosunku do indeksu nośności dla układu podwójnego) i technicznie dopuszczalnego maksymalnego obciążenia osi, zgodnie z wartością zadeklarowaną przez producenta pojazdu, w odniesieniu do odpowiedniej osi.

5.2.2.2.   Maksymalną dopuszczalną nośność opony określa się w następujący sposób:

5.2.2.2.1.   w przypadku opon klasy C1 uwzględnia się „maksymalną dopuszczalną nośność” zdefiniowaną w pkt 2 regulaminu ONZ nr 30;

5.2.2.2.2.   w przypadku opon klas C2 uwzględnia się „tabelę zmiany nośności w zależności od prędkości”, o której mowa w pkt 2 regulaminu ONZ nr 54, przedstawiającą, w postaci funkcji indeksów nośności i symboli indeksu prędkości nominalnej, zmiany nośności, jakie może wytrzymać opona pneumatyczna, biorąc pod uwagę maksymalną prędkość konstrukcyjną pojazdu.

5.2.2.3.   Niezbędne informacje na temat nośności opon na wymianę przedstawia producent w instrukcji obsługi dla posiadacza pojazdu lub za pomocą wszelkich innych środków komunikacji w pojeździe.

5.2.3.   Dopuszczalna prędkość

5.2.3.1.   Każda opona normalnie montowana w pojeździe musi być opatrzona indeksem prędkości.

5.2.3.1.1.   W przypadku opony klasy C1 indeks prędkości musi być zgodny z maksymalną prędkością konstrukcyjną pojazdu i uwzględniać, w przypadku opon o indeksie prędkości V, W i Y, maksymalną dopuszczalną nośność opisaną w regulaminie ONZ nr 30.

5.2.3.1.2.   W przypadku opony klasy C2 indeks prędkości musi być zgodny z maksymalną prędkością konstrukcyjną pojazdu i mającą zastosowanie kombinacją nośności i prędkości ustaloną na podstawie „tabeli zmiany nośności w zależności od prędkości” opisanej w pkt 2 regulaminu ONZ nr 54.

5.2.3.2.   Wymagania określone w pkt 5.2.3.1.1 i 5.2.3.1.2 nie mają zastosowania w następujących sytuacjach:

5.2.3.2.1.   w przypadku zespołów zapasowych do użytku tymczasowego, do których stosuje się pkt 5.2.5 niniejszego regulaminu;

5.2.3.2.2.   w przypadku pojazdów wyposażonych normalnie w zwykłe opony i okazjonalnie w opony śniegowe, w którym to przypadku indeks prędkości opony śniegowej musi odpowiadać prędkości większej niż maksymalna prędkość konstrukcyjna pojazdu lub prędkości nie mniejszej niż 160 km/h (lub obu). Niemniej jednak, jeżeli maksymalna prędkość konstrukcyjna pojazdu jest większa niż prędkość odpowiadająca najniższemu indeksowi prędkości montowanych opon śniegowych, wówczas wewnątrz pojazdu w dobrze widocznym miejscu w polu widzenia kierującego pojazdem umieszcza się ostrzeżenie dotyczące maksymalnej prędkości określające najniższą wartość maksymalnej dopuszczalnej prędkości montowanych opon śniegowych;

5.2.3.2.3.   w przypadku pojazdów wyposażonych w opony do zastosowań specjalnych. Niemniej jednak, jeżeli maksymalna prędkość konstrukcyjna pojazdu jest większa niż prędkość odpowiadająca najniższemu indeksowi prędkości montowanych opon do zastosowań specjalnych, wówczas wewnątrz pojazdu w dobrze widocznym miejscu w polu widzenia kierującego pojazdem umieszcza się ostrzeżenie dotyczące maksymalnej prędkości określające najniższą wartość maksymalnej dopuszczalnej prędkości montowanych opon do zastosowań specjalnych;

5.2.3.2.4.   w przypadku pojazdów wyposażonych w pokładowy system spełniający funkcję ogranicznika prędkości, w których symbol indeksu prędkości opon musi być zgodny z prędkością na jaką ustawiony jest limit ograniczenia prędkości. Niemniej jednak, jeżeli producent pojazdu przewidział, że maksymalna prędkość konstrukcyjna pojazdu jest większa niż prędkość odpowiadająca najniższemu indeksowi prędkości montowanych opon, wówczas wewnątrz pojazdu w dobrze widocznym miejscu w polu widzenia kierującego pojazdem umieszcza się ostrzeżenie dotyczące maksymalnej prędkości określające maksymalną dopuszczalną prędkość opon.

5.2.3.3.   Niezbędne informacje na temat dopuszczalnej prędkości w odniesieniu do opon na wymianę producent przedstawia w instrukcji obsługi dla posiadacza pojazdu lub za pomocą wszelkich innych środków komunikacji w pojeździe.

5.2.4.   Przypadki szczególne

5.2.4.1.   W przypadku pojazdów przystosowanych do ciągnięcia przyczepy dodatkowe obciążenie w miejscu urządzenia sprzęgającego przyczepy może powodować przekroczenie maksymalnej dopuszczalnej nośności opon tylnych w przypadku opon klasy C1, ale o nie więcej niż 15 %. W takim przypadku instrukcja obsługi dla posiadacza pojazdu lub inne środki komunikacji, o których mowa w pkt 5.2.3.3, muszą zawierać jasne informacje i porady dotyczące maksymalnej dopuszczalnej prędkości pojazdu podczas ciągnięcia przyczepy, w żadnym wypadku nieprzekraczającej 100 km/h, a także ciśnienia w oponach tylnych, o co najmniej 20 kPa (0,2 bar) większego niż ciśnienie w oponach zalecane podczas normalnej jazdy (tzn. bez przyczepy).

5.2.4.2.   W wyjątkowych przypadkach, w których pojazdy są przystosowane do warunków niekompatybilnych z właściwościami opon klas C1 lub C2 i konieczne jest zatem wyposażenie opon w inne dodatkowe cechy, wymagania pkt 5.1.1 niniejszego regulaminu nie mają zastosowania, o ile spełnione są wszystkie z wymienionych poniżej warunków:

5.2.4.2.1.   opony spełniają wymagania techniczne i są zgodne z przepisami przejściowymi określonymi w regulaminie nr 75 lub regulaminem nr 106; oraz

5.2.4.2.2.   organ udzielający homologacji typu oraz placówka techniczna uznały, że zamontowane opony są odpowiednie do warunków użytkowania pojazdu. Charakter zwolnienia i przyczyny jego udzielenia określa się w sprawozdaniu z badania oraz na formularzu zawiadomienia określonym w załączniku 2.

5.2.5.   Zapasowe koła i opony

5.2.5.1.   W przypadku gdy pojazd wyposażono w standardowy zespół zapasowy, zestaw ten musi być tego samego rozmiaru co opony faktycznie zamontowane w pojeździe.

5.2.5.2.   Każdy pojazd wyposażony w zespół zapasowy do użytku tymczasowego lub opony typu „run flat” musi spełniać przepisy techniczne i przejściowe określone w regulaminie nr 64 w odniesieniu do wymagań dotyczących wyposażenia pojazdów w zespoły zapasowe do użytku tymczasowego i opony typu „run flat”.

Jeśli w celu zamontowania w pojeździe zespołu zapasowego do użytku tymczasowego trzeba zastosować szczególne środki ostrożności (np. zespół zapasowy do użytku tymczasowego może być zamontowany tylko na przedniej osi i z tego względu w przypadku awarii tylnego zespołu standardowego na tylnej osi należy najpierw zamontować przedni zespół standardowy), fakt ten wyraźnie zaznacza się w instrukcji obsługi dla posiadacza pojazdu lub we wszelkich innych środkach komunikacji w pojeździe oraz weryfikuje się zgodność z odpowiednimi elementami pkt 5.2.1.3 niniejszego regulaminu.

6.   ZMIANA TYPU POJAZDU ORAZ ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI

6.1.   O każdej zmianie istniejącego typu pojazdu należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typu pojazdu. W takim przypadku organ udzielający homologacji typu:

a)	postanawia, w porozumieniu z producentem, że należy udzielić nowej homologacji typu; lub

b)	stosuje procedurę przedstawioną w pkt 6.1.1 (Zmiana) oraz, w stosownych przypadkach, procedurę przedstawioną w pkt 6.1.2 (Rozszerzenie).

6.1.1.   Zmiana

W przypadku gdy szczegółowe dane zarejestrowane w dokumentach informacyjnych z załącznika 1 uległy zmianie, a organ udzielający homologacji typu uznaje za mało prawdopodobne, aby wprowadzone modyfikacje miały istotne negatywne skutki, i uznaje, że w każdym razie dany pojazd nadal spełnia wymagania, modyfikacje oznacza się jako „zmianę”.

W takim przypadku organ udzielający homologacji typu wydaje w razie potrzeby zmienione strony dokumentów informacyjnych z załącznika 1, oznaczając każdą zmienioną stronę w sposób jasno wskazujący charakter modyfikacji i datę ponownego wydania. Uznaje się że wymóg ten spełnia ujednolicona, zaktualizowana wersja dokumentów informacyjnych z załącznika 1, której towarzyszy szczegółowy opis modyfikacji.

6.1.2.   Rozszerzenie

Modyfikację oznacza się jako „rozszerzenie”, jeżeli, oprócz zmiany szczegółowych danych zarejestrowanych w dokumentach informacyjnych z załącznika 1,

a)	wymagane są dalsze kontrole lub badania; lub

b)	uległy zmianie jakiekolwiek informacje w dokumencie zawiadomienia (z wyjątkiem jego załączników); lub

c)	wystąpiono o homologację zgodnie z późniejszą serią poprawek po jej wejściu w życie.

6.2.   Umawiające się Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin powiadamia się o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 4.3 powyżej. Ponadto odpowiednio zmienia się spis treści dokumentów informacyjnych i sprawozdań z badań dołączony do dokumentu zawiadomienia z załącznika 1 w celu wskazania daty ostatniej zmiany lub rozszerzenia.

6.3.   Organ udzielający homologacji typu, który udziela rozszerzenia homologacji, nadaje kolejny numer każdemu formularzowi zawiadomienia sporządzonego do celów takiego rozszerzenia.

7.   ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

7.1.   Procedury dotyczące zgodności produkcji muszą odpowiadać ogólnym przepisom określonym w art. 2 Porozumienia i dodatku 2 do Porozumienia (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2) oraz muszą spełniać następujące wymogi:

7.2.   każdy pojazd homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem produkowany jest w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym w drodze spełnienia wymogów określonych w pkt 5;

7.3.   organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym momencie weryfikować metody kontroli zgodności stosowane w każdym z zakładów produkcyjnych. Weryfikacji takiej dokonuje się zazwyczaj co dwa lata.

8.   SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI

8.1.   Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych w pkt 7.

8.2.   Jeżeli Umawiająca się Strona postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

9.   OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI

Jeżeli posiadacz homologacji całkowicie zaprzestanie produkcji określonego typu pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ, który udzielił homologacji, który z kolei bezzwłocznie informuje pozostałe Umawiające się Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin, za pomocą formularza komunikatu zgodnego ze wzorem zamieszczonym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.

10.   NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA PRZEPROWADZANIE BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU

Umawiające się Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu, które udzieliły homologacji i którym należy przesyłać zawiadomienia poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.

---

(1)  Zgodnie z definicją zawartą w ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.6, pkt 2 – www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html.

(2)  Zgodnie z definicją zawartą w załączniku 3 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.6 www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html