(1)

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 zawiera wykaz instytucji publicznych, korporacji i agend oraz osób fizycznych i prawnych, podmiotów byłego rządu Iraku objętych zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych znajdujących się poza Irakiem w dniu 22 maja 2003 r. zgodnie z tym rozporządzeniem.

(2)

Dnia 2 stycznia 2020 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ podjął decyzję o wykreśleniu piętnastu pozycji z wykazu osób lub podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003,

(1)

Rozporządzenie SMEFF przewiduje przyjęcie aktów wykonawczych ustanawiających techniczne wymogi operacyjne dotyczące zapisu, formatu i przekazywania informacji, o których mowa w tytułach II, III i IV tego rozporządzenia.

(2)

Art. 40 rozporządzenia SMEFF stanowi, że wymiana informacji, o których mowa w tytułach II, III i IV tego rozporządzenia, odbywa się w formie elektronicznej. Należy ustanowić wymogi dotyczące elektronicznego wypełniania i przekazywania tych danych oraz określić ich format, a także ustanowić procedurę zmiany formatu.

(3)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/218 (2) zobowiązuje państwa członkowskie do przekazywania Komisji informacji dotyczących własności, charakterystyki statków i narzędzi oraz działalności unijnych statków rybackich pływających pod ich banderą. Informacje dostępne w tej bazie danych powinny być wykorzystywane w ramach wymiany informacji na temat upoważnień do połowów zgodnie z wymogami rozporządzenia SMEFF.

(4)

Informacje zawarte w unijnej bazie danych dotyczącej upoważnień do połowów, ustanowionej zgodnie z art. 39 rozporządzenia SMEFF, mogą zawierać dane osobowe, w tym identyfikatory statków oraz nazwy/nazwiska i dane kontaktowe właścicieli statków. Przetwarzanie takich danych osobowych jest niezbędne do skutecznego zarządzania danymi i wymiany informacji zgodnie z wymogami rozporządzenia SMEFF. Przez cały czas i na wszystkich poziomach należy zapewnić przestrzeganie obowiązków ochrony danych osobowych określonych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (3) i (UE) 2016/679 (4). Aby zapewnić zrównoważone zarządzanie zewnętrzną flotą rybacką i działalnością połowową prowadzoną na wodach UE przez statki pływające pod banderą państwa trzeciego, należy przechowywać dane przez okres 10 lat. W niektórych przypadkach dane należy przechowywać przez okres dłuższy niż 10 lat.

(5)

Państwom członkowskim należy zapewnić wystarczającą ilość czasu na dostosowanie krajowych systemów do nowych wymogów dotyczących danych, określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

(1)

W październiku 2007 r. rozporządzeniem Rady (WE) nr 1184/2007 (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz nadtlenosiarczanów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „Chiny”) („środki pierwotne”). Dwóm przedsiębiorstwom przyznano traktowanie na zasadach rynkowych („MET”), przy czym jedno z przedsiębiorstw objęto indywidualnym cłem antydumpingowym w wysokości 24,5 %. W przypadku drugiego przedsiębiorstwa stwierdzono, że nie stosuje ono dumpingu, i nie objęto go środkami. Wszystkie inne przedsiębiorstwa obowiązuje stawka celna w wysokości 71,8 %. W następstwie przeglądu wygaśnięcia w grudniu 2013 r. Rada przedłużyła okres obowiązywania środków antydumpingowych rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1343/2013 (3) („obowiązujące środki”).

(2)

Po publikacji zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu obowiązujących środków (4) spółki RheinPerChemie GmbH i United Initiators GmbH („wnioskodawcy”) reprezentujące 100 % łącznej unijnej produkcji nadtlenosiarczanów złożyły wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(3)

W dniu 17 grudnia 2018 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (5) („zawiadomienie o wszczęciu”) wszczęcie przeglądu wygaśnięcia środków mających zastosowanie na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(4)

W dniu 26 września 2019 r. Komisja z własnej inicjatywy wszczęła dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia obowiązujących środków antydumpingowych przez przedsiębiorstwo ABC Chemicals (Shanghai) Co. Ltd – przedsiębiorstwo, co do którego w pierwotnym dochodzeniu stwierdzono, że nie stosuje dumpingu – i poddała przywóz produktu objętego przeglądem przez to przedsiębiorstwo wymogowi rejestracji (6). Wynik przedmiotowego dochodzenia w sprawie przeglądu wygaśnięcia w żaden sposób nie przesądza o wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków.

(5)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 września 2018 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(6)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. W szczególności skontaktowała się z wnioskodawcami, znanymi producentami eksportującymi w ChRL, znanymi niepowiązanymi importerami w Unii oraz władzami ChRL.

(7)

Wszystkie zainteresowane strony wezwano do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Zainteresowane strony miały również możliwość złożenia wniosku o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oświadczyła, że może dokonać kontroli wyrywkowej producentów eksportujących z ChRL i importerów niepowiązanych zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Tylko jeden producent eksportujący – United Initiators (Hefei) Co. Ltd i jego spółka dominująca, United Initiators (Shanghai) Co., Ltd – zgłosił się i przedstawił wymagane informacje. W związku z tym nie było konieczne dokonanie doboru próby producentów eksportujących.

(9)

Kilku importerów zgłosiło się przy wszczęciu dochodzenia, ale żaden z nich nie zajmował się przywozem znacznych ilości produktu objętego przeglądem w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Z tego względu Komisja nie dokonała kontroli wyrywkowej importerów.

(10)

Komisja udostępniła kwestionariusze wszystkim eksporterom i przesłała je producentom i użytkownikom unijnym. Komisja wysłała również kwestionariusz rządowi ChRL. Odpowiedzi otrzymano od dwóch producentów unijnych oraz jednego producenta eksportującego z ChRL.

(11)

Komisja zweryfikowała wszelkie informacje, które uznała za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz do określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących zainteresowanych stron:

(12)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych we wniosku o dokonanie przeglądu, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie przeglądu, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(13)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do podjęcia decyzji o ewentualnym zastosowaniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich znanych producentów w ChRL o dostarczenie wymaganych w załączniku III do zawiadomienia informacji na temat materiałów stosowanych do produkcji produktu objętego przeglądem. Jedyny producent, który przesłał odpowiedź w ramach kontroli wyrywkowej, przedstawił również informacje wymagane zgodnie z załącznikiem III.

(14)

Ponadto aby uzyskać informacje uznane przez Komisję za niezbędne w toku prowadzonego przez siebie dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja przesłała kwestionariusz również do rządu ChRL. W kwestionariuszu tym zwrócono się do rządu ChRL o przedstawienie swoich opinii na temat dowodów zawartych we wniosku przedstawionym przez wnioskodawców, wszelkich innych dowodów zawartych w aktach, dotyczących istnienia znaczących zakłóceń, m.in. dowodów przedstawionych w dokumencie roboczym służb Komisji dotyczącym znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej na potrzeby dochodzeń w sprawie ochrony handlu („sprawozdanie”) (7), a także na temat zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w rozpatrywanej sprawie. Komisja nie otrzymała od rządu ChRL żadnej odpowiedzi.

(15)

Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.

(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(17)

W dniu 15 stycznia 2019 r. Komisja pierwszą notą do akt (8) („nota z dnia 15 stycznia”) poinformowała wszystkie zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, z których może skorzystać w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) akapit drugi rozporządzenia podstawowego. Na podstawie odpowiedzi do załącznika III do zawiadomienia o wszczęciu Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, m.in. materiałów, energii i siły roboczej, wykorzystywanych w produkcji nadtlenosiarczanów. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja na ówczesnym etapie zidentyfikowała Turcję jako najbardziej odpowiedni kraj reprezentatywny.

(18)

Komisja dała wszystkim zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia uwag. Komisja otrzymała uwagi od wnioskodawców.

(19)

Komisja odniosła się do przedstawionych uwag w drugiej nocie (9) dotyczącej źródeł do celów określenia wartości normalnej z dnia 6 maja 2019 r. („nota z dnia 6 maja”). W nocie z dnia 6 maja Komisja doprecyzowała wykaz czynników produkcji i ponowiła stwierdzenie, że Turcja jest najbardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.

(20)

Produktem objętym przeglądem są nadtlenosiarczany (nadsiarczany), w tym siarczan nadtlenomonosiarczanu potasu, pochodzące z ChRL, objęte obecnie kodami CN 2833 40 00 i ex 2842 90 80 (kod TARIC 2842908020) („produkt objęty przeglądem”).

(21)

Nadtlenosiarczany używane są jako środki inicjujące lub utleniacze w wielu zastosowaniach. Do przykładowych zastosowań należą m.in. wykorzystanie ich jako inicjatory reakcji polimeryzacji w produkcji polimerów, jako środek do wytrawiania płytek obwodu drukowanego lub jako środek wybielający w produkcji kosmetyków do włosów.

(22)

Jak ustalono w toku pierwotnego dochodzenia, nadtlenosiarczany sprzedawane przez przemysł Unii w Unii, nadtlenosiarczany produkowane i sprzedawane na krajowym rynku ChRL oraz nadtlenosiarczany przywożone do Unii z ChRL posiadają takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz mają takie samo przeznaczenie końcowe. Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(23)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(24)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(25)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” („koszty administracyjne, koszty sprzedaży i koszty ogólne” zwane dalej „kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi”). Jak dokładniej wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i brak jakichkolwiek zarzutów ze strony producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(26)

Art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego stanowi, co następuje. „[Z]naczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(27)

Wynika z tego, że oceniając istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego przeglądem w kraju wywozu. Wspominany wykaz nie ma jednak charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również uwzględniać ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu.

(28)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(29)

Zgodnie z tym przepisem Komisja wydała sprawozdanie (zob. motyw 14), w którym wykazano istnienie istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki w ChRL, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia elektryczna, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach, w tym w sektorze nadtlenosiarczanowym. Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania.

(30)

Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia („wniosek”) dostarczył dodatkowych dowodów na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze nadtlenosiarczanowym w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b), które stanowią uzupełnienie sprawozdania. Wnioskodawcy przedstawili dowody na to, że na produkcję i sprzedaż produktu objętego przeglądem mają wpływ (przynajmniej potencjalnie) zakłócenia wskazane w sprawozdaniu, w szczególności wysoki poziom ingerencji państwa w sektor nadtlenosiarczanowy.

(31)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całego narodu i zbiorowa własność ludu pracującego”. Gospodarka państwowa stanowi „wiodącą siłę gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia poprawy sytuacji gospodarczej i wzrostu gospodarczego” (10). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Podstawowym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (11).

(32)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh”). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „[s]ystem socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej” dodano nowe zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (12). Świadczy to o skali kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. Ta kontrola rządowa jest nierozerwalnie związana z systemem chińskim, a jej zakres jest większy niż w innych państwach, w których szeroka kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem sił rynkowych.

(33)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich gałęzi przemysłu/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. W niektórych planach wyznaczono wyraźne cele w zakresie produkcji. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach władzy stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, w związku z czym podmioty gospodarcze są zmuszone do przestrzegania priorytetów określonych w planach (13).

(34)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.3.2.9 poniżej) (14). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Chociaż te obszary sektora finansowego mają mniejsze znaczenie niż sektor bankowy, ich instytucjonalna i operacyjna struktura nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (15).

(35)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (16). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (17).

(36)

Podsumowując, chiński model gospodarczy opiera się na pewnych podstawowych zasadach, które zapewniają liczne interwencje rządowe i sprzyjają takim interwencjom. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (18).

(37)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo oraz przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(38)

Jedyny chiński producent nadtlenosiarczanów, który współpracował z Komisją w niniejszym dochodzeniu, jest przedsiębiorstwem prywatnym. Komisja nie posiada dokładnych informacji dotyczących struktury własności innych przedsiębiorstw działających w sektorze nadtlenosiarczanowym w ChRL.

(39)

Jeżeli chodzi o kontrolę i nadzór nad polityką sprawowane przez państwo lub wytyczne wydane przez państwo, rząd i KPCh utrzymują struktury zapewniające im możliwość nieustannego wywierania wpływu na przedsiębiorstwa. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa. Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze nadtlenosiarczanowym zostały omówione bardziej szczegółowo w sekcji 3.1.2.4 poniżej. Z uwagi na opisaną poniżej dużą skalę kontroli rządu i interwencji rządowych w sektorze chemicznym nawet prywatni producenci nadtlenosiarczanów nie mogą prowadzić w nim działalności na warunkach rynkowych.

(40)

Rząd ChRL posiada możliwość ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Zgodnie z chińskim ustawodawstwem komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych, stanowią kolejny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdym przedsiębiorstwie należy utworzyć organ KPCh (w którym zasiadać będzie co najmniej trzech członków KPCh, zgodnie z konstytucją KPCh) (19); przedsiębiorstwa są ponadto zobowiązane do stworzenia warunków zapewniających temu organowi partyjnemu możliwość skutecznego działania. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (20). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierają coraz większą presję na zapewnienie im możliwości podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (21). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce. Komisja stwierdziła, że przepisy te mają również zastosowanie do producentów nadtlenosiarczanów i dostawców materiałów do ich produkcji.

(41)

W pierwotnym dochodzeniu dotyczącym nadtlenosiarczanów w szczególności ustalono w odniesieniu do jednego przedsiębiorstwa, że większość dyrektorów zasiadających w zarządzie przedsiębiorstwa – włącznie z prezesem, który posiadał znaczny udział w przedsiębiorstwie – to te same osoby, które zasiadały w zarządzie jeszcze przed prywatyzacją, i zostali mianowani przez instytucje państwowe. Ustalono również, że są oni członkami KPCh. Ponadto przedsiębiorstwo nie mogło przedstawić dowodów na dokonanie płatności za udziały podczas procesu prywatyzacji (22).

(42)

W przypadku innego przedsiębiorstwa, które zostało utworzone jako przedsiębiorstwo państwowe, a następnie zostało sprywatyzowane w 2000 r., w toku pierwotnego dochodzenia wykazano, że trzy osoby, które pełniły funkcje zarządcze przed prywatyzacją, przeprowadziły przekształcenia własnościowe w przedsiębiorstwie i utrzymały kontrolę na głównymi organami decyzyjnymi przedsiębiorstwa. Ustalono, że wspomniane trzy osoby są członkami KPCh (23). W odniesieniu do trzeciego przedsiębiorstwa objętego dochodzeniem w dochodzeniu pierwotnym ustalono, że kapitał wykorzystany do założenia przedsiębiorstwa pochodzi z przedsiębiorstw będących wspólną własnością pod zarządem obecnego prezesa przedsiębiorstwa (24).

(43)

Obecność państwa na rynkach finansowych i ingerencja państwa w funkcjonowanie tych rynków (zob. również sekcja 3.3.2.8 poniżej), a także ingerencja państwa w dostawy surowców i materiałów do produkcji dodatkowo zakłóca działanie rynku (25).

(44)

Na podstawie powyższych ustaleń i w świetle braku informacji ich podważających Komisja stwierdziła, że obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze nadtlenosiarczanowym, jak również ich obecność w sektorze finansowym i innych sektorach materiałów do produkcji wraz z mechanizmami, które opisano w sekcji 3.3.2.3 i w sekcjach kolejnych, umożliwia rządowi ChRL ingerowanie w ceny i koszty.

(45)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki, cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (26).

(46)

Najbardziej kompleksowym i szczegółowym dokumentem programowym dotyczącym chińskiego sektora chemicznego jest 13. plan pięcioletni dla przemysłu petrochemicznego i chemicznego (2016–2020) („plan”). Na przykład w odniesieniu do amoniaku, kluczowego surowca do produkcji nadtlenosiarczanów, plan zakłada skoncentrowanie się na ułatwieniu realizacji drugiego etapu budowy zakładu produkcji amoniaku w Cangzhou Zhengyuan, którego moce produkcyjne mają wynosić 600 000 ton (27). Zgodnie z planem zasadniczo nie wolno budować nowych instalacji wykorzystujących bezdymny węgiel kamienny i gaz ziemny jako surowiec do produkcji syntetycznego amoniaku. Zamiast tego podstawą do tworzenia nowych ogniw w łańcuchu przemysłowym, takich jak przemysł węglowo-chemiczny, powinien być rozwój przewagi konkurencyjnej przemysłu (28). W planie promowane są również grupy technologii i urządzeń zapewniających roczną produkcję syntetycznego amoniaku i syntetycznego metanolu przekraczającą milion ton (29).

(47)

W odniesieniu do innego kluczowego surowca, kwasu siarkowego, 13. plan pięcioletni dla przemysłu petrochemicznego („plan pięcioletni”) prowincji Hebei stanowi przykład przeniesienia celów polityki z poziomu krajowego na kolejny poziom administracji. Po dokonaniu przeglądu osiągnięć uzyskanych w ramach 12. planu pięcioletniego w planie zidentyfikowano główne problemy na nadchodzący okres pięciu lat, takie jak potrzeba poprawy struktury produktu (30).

(48)

Jeżeli chodzi o inny surowiec, wodorotlenek potasu, sole potasowe wymieniono w 13. planie pięcioletnim dotyczącym zasobów mineralnych. W planie zidentyfikowano szereg problemów w sektorze górniczym: interwencje rządowe w zakresie alokacji zasobów są nadal stosunkowo liczne, zasady rynkowe mające zastosowanie do zezwoleń na wydobycie nie są kompleksowe, a system rynku nowoczesnego górnictwa nie został jeszcze ukończony (31). Sól potasowa jest jednym z minerałów określanych jako „strategiczne”. Jednym z wyraźnych celów planu jest konsolidacja bazy soli potasowej w Qinghai Chaerhan i Xinjiang Lopnur, utrzymanie wskaźnika krajowej samowystarczalności na poziomie 55–60 % oraz kontrola intensywności wydobycia soli potasowej i nowych wzrostów mocy produkcyjnych (32).

(49)

Ponadto inne ingerencje państwa mają wpływ na łańcuch dostaw głównych surowców i energii w całych Chinach. Można zaobserwować wysoki poziom ingerencji państwa w sektorze energii elektrycznej, nadmierne moce produkcyjne, różnice w poziomie cen lub preferencyjne ceny energii elektrycznej, które są ukierunkowane na obniżenie wysokości rachunków za energię elektryczną w sektorze nadtlenosiarczanowym w Chinach (33). W odniesieniu do siarczanu amonu funkcjonują programy subsydiowania, w szczególności programy podatkowe, udostępnianie gruntów, programy pożyczkowe, dotacje oraz inne programy (34). W odniesieniu do wodorotlenku sodu (sody kaustycznej): energia elektryczna dostarczana jest po niższych cenach (35).

(50)

Dlatego też stwierdza się, że rząd ChRL prowadzi szereg polityk publicznych, które wywierają wpływ na działanie sił rynkowych w sektorze produkcji nadtlenosiarczanów, w tym na surowce wykorzystywane w sektorze nadtlenosiarczanów. Środki te zaburzają prawidłowe funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(51)

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w aktach, można odnieść wrażenie, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż – mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na podobnych zasadach co analogiczne prawo obowiązujące w innych państwach – system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym, niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości utrzymuje się na zaskakująco niskim poziomie, biorąc pod uwagę wielkość chińskiej gospodarki; jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy może być fakt, że przepisy regulujące przebieg postępowań upadłościowych cechują się szeregiem braków, co skutecznie zniechęca zainteresowane podmioty do występowania o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w toku postępowań upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (36).

(52)

Ponadto, jeżeli chodzi o prawo własności gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów, w systemie praw własności ChRL można zaobserwować szczególnie rażące braki (37). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – dzięki temu wprowadzono np. postępowania przetargowe w tym zakresie. Przepisy te są jednak nagminnie łamane: w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (38). Ponadto organy niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (39).

(53)

Dlatego też przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa własności zdają się nie funkcjonować w prawidłowy sposób, co prowadzi do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz zakłóceń związanych z procesem przydzielania i nabywania gruntów w ChRL. Przepisy te mają zastosowanie również w odniesieniu do sektora nadtlenosiarczanowego i podmiotów dostarczających surowce dla tego sektora. W odniesieniu do dwóch producentów nadtlenosiarczanów Komisja ustaliła, że zakłócenia przeniesiono z gospodarki nierynkowej, w szczególności w odniesieniu do kosztów nabytych praw do użytkowania gruntów (40). Niedawne dochodzenia przeprowadzone w innych sektorach również potwierdziły przyznawanie praw do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia (41).

(54)

W związku z powyższym, a także w świetle braku współpracy w tym zakresie, Komisja stwierdziła, że w sektorze nadtlenosiarczanowym dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

(55)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. ChRL nie ratyfikowała szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy („MOP”), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (42). Zgodnie z przepisami chińskiego prawa krajowego w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (43). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (44). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(56)

Żadne materiały dostępne w aktach tego dochodzenia nie wskazują, że sektor nadtlenosiarczanowy nie podlega chińskiemu systemowi prawa pracy. W rzeczywistości wydaje się, że na sektor ten w równym stopniu wpływają zakłócenia kosztów wynagrodzeń – zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL).

(57)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że koszty wynagrodzeń w sektorze nadtlenosiarczanowym, uwzględniając sektor, w którym wytwarza się produkt objęty przeglądem, były zniekształcone.

(58)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(59)

Po pierwsze chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (45), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (46), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z polityką przemysłową państwa (47). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (48).

(60)

Chociaż uznaje się, że mogą istnieć różne instrumenty prawne odnoszące się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, stosowne dowody wskazują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych (49). Ten sam wniosek zawarto również w ustaleniach dokonanych w toku wcześniejszych dochodzeń w sprawie ochrony handlu (50).

(61)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (51).

(62)

Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(63)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(64)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. W istocie odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowi 45 % wszystkich kredytów, a wykorzystanie kredytów celowych wydaje się większe, skoro odsetek ten znacznie wzrósł od 2015 r. pomimo pogarszających się warunków ekonomicznych (52). Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(65)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn (53).

(66)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują poważne problemy systemowe i zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(67)

Żadne materiały dostępne w aktach przedmiotowego dochodzenia nie wskazują, że producenci nadtlenosiarczanów lub dostawcy surowców i innych materiałów do produkcji nie korzystają z tego systemu finansowego.

(68)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że producenci nadtlenosiarczanów mieli dostęp do finansowania uzyskiwanego dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa.

(69)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu nie ograniczają się do żadnego szczególnego sektora przemysłu. Z dostępnych dowodów wynika natomiast, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.1.2.1–3.1.2.8 oraz w częściach A i B sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki.

(70)

Do produkcji nadtlenosiarczanów niezbędne są kluczowe surowce. W przypadku gdy producenci kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na wspomniane wcześniej takie same zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Pracownicy mogą zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają oni systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(71)

W rezultacie nie tylko nie można wykorzystać cen sprzedaży krajowej nadtlenosiarczanów, lecz również wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano powyżej. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia.

(72)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.1.2.2–3.1.2.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze nadtlenosiarczanowym (w tym w odniesieniu do produktu objętego przeglądem), wykazała, że ceny lub koszty, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie oraz wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL i ograniczonych informacji na temat tych kwestii udzielonych przez producentów eksportujących w ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych.

(73)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji. Komisja przypomniała, że nie przedstawiono żadnych argumentów przemawiających za tym, iż niektóre koszty krajowe były niezniekształcone zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(74)

Komisja dokonała wyboru reprezentatywnego kraju, uwzględniając takie kryteria, jak:

(75)

Według danych, do których dostęp ma Komisja, produkt objęty przeglądem jest wytwarzany w ograniczonej liczbie krajów oraz przez ograniczoną liczbę producentów. Główne ośrodki produkcyjne znajdowały się w Chińskiej Republice Ludowej, Indiach, UE, Turcji, Japonii i Stanach Zjednoczonych Ameryki.

(76)

Spośród krajów, w których prowadzona jest produkcja, jedynie Turcja znajduje się na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co Chińska Republika Ludowa według indeksu Banku Światowego.

W związku z tym na podstawie powyższych kryteriów wskazano Turcję jako jedyny możliwy reprezentatywny kraj.

(77)

Jedyna strona, która zgłosiła uwagi – wnioskodawcy – poparła ten wybór. W związku z brakiem jakichkolwiek uwag wyrażających sprzeciw wobec wykorzystania Turcji jako reprezentatywnego kraju Komisja potwierdziła swoje ustalenia w kwestii reprezentatywnego kraju i skonstruowała wartość normalną na podstawie danych z Turcji.

(78)

Aby obliczyć konstruowaną wartość normalną, Komisja zastosowała następującą metodę. Po pierwsze, ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Następnie pomnożyła współczynniki wykorzystania materiałów, pracy i energii elektrycznej zaobserwowane na poziomie procesu produkcyjnego współpracującego producenta eksportującego przez niezniekształcone koszty na jednostkę odnotowane w reprezentatywnym kraju, tj. w Turcji.

(79)

Po drugie, do określonych powyżej kosztów produkcji Komisja dodała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk tureckiego przedsiębiorstwa Ak-Kim Kimya Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi („Ak-kim”). Ak-kim było jedynym przedsiębiorstwem produkującym nadtlenosiarczany w reprezentatywnym kraju, w odniesieniu do którego dane były publicznie dostępne zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym – wobec braku uwag zainteresowanych stron – uznano Ak-kim za przedsiębiorstwo odpowiednie do ustalenia niezakłóconej i uzasadnionej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(80)

Na podstawie powyższego w odniesieniu do współpracującego producenta eksportującego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego typu produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(81)

W swoich notach z dnia 15 stycznia i z dnia 6 maja Komisja oznajmiła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zamierza wykorzystać dane z takich źródeł, jak:

(82)

W poniższej tabeli podsumowano czynniki produkcji wykorzystane do obliczeń wraz z odpowiadającymi im kodami HS i wartościami jednostkowymi pochodzącymi z GTA lub tureckich baz danych, uwzględniając należności celne przywozowe i koszt transportu.

Tabela 1

Czynniki produkcji

(83)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Wykluczono przywóz z ChRL ze względu na istniejące znaczące zakłócenia w tym państwie, jak stwierdzono w sekcji 3.1.2 powyżej. Po wykluczeniu ChRL przywóz z innych państw trzecich pozostawał reprezentatywny, a jego wielkość odpowiadała od 48 % do 100 % łącznej wielkości przywozu do Turcji.

(84)

W odniesieniu do należności celnych przywozowych Komisja zauważyła, że Turcja przywoziła przedmiotowe surowce z ponad 70 państw przy różnych poziomach stawek należności celnych przywozowych i przy znacznym zróżnicowaniu wielkości przywozu. W związku z powyższym oraz uwzględniając fakt, że w ramach przeglądu wygaśnięcia nie ma konieczności obliczenia dokładnego marginesu dumpingu, ale trzeba ustalić prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu, Komisja obliczyła należności celne przywozowe dla poszczególnych surowców na podstawie reprezentatywnych wielkości przywozu z ograniczonej liczby państw, które w odniesieniu do większości surowców odpowiadały za prawie cały przywóz i w żadnym punkcie za mniej niż 90 % łącznego przywozu.

(85)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez współpracującego producenta eksportującego z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezakłóconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezakłócony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek między surowcem producenta eksportującego i zgłoszonymi kosztami transportu jako przesłankę do oszacowania niezakłóconych kosztów surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(86)

Turecki Instytut Statystyczny publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki. Komisja wykorzystała zgłoszone informacje na temat wynagrodzeń w przemyśle wytwórczym za 2016 r. dla działalności gospodarczej C.20 (Produkcja chemikaliów i produktów chemicznych) (59), zgodnie z klasyfikacją NACE Rev. 2 (60). Średnią miesięczną wartość z 2016 r. należycie skorygowano o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika cen producenta (61) publikowanego przez Turecki Instytut Statystyczny.

(87)

Ceny energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych w Turcji publikuje Turecki Instytut Statystyczny w swoich okresowych komunikatach prasowych. Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim zakresie zużycia wyrażonych w kuruszach/KWh (62), które opublikowano dnia 26 marca 2019 r. (odnosiły się one do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym) (63).

(88)

Para nie stanowi przedmiotu handlu transgranicznego i nie posada kodu HS. W związku z tym aby ustalić niezakłóconą wartość pary, Komisja najpierw obliczyła udział procentowy pary w całkowitych pozostałych czynnikach, a następnie ten sam udział procentowy policzyła od całkowitego niezakłóconego kosztu tych samych czynników produkcji.

(89)

Komisja zastosowała tę samą metodę względem innych kosztów bezpośrednich odpowiadających wspólne za około 2 % łącznej wartości czynników produkcji zgłoszonych przez producenta eksportującego.

(90)

Do ustalenia niezniekształconej wartości pośrednich kosztów produkcji Komisja wykorzystała odsetek kosztów produkcji, jaki pośrednie koszty produkcji stanowią w strukturze kosztów współpracującego producenta eksportującego. Dokładniej rzecz ujmując, Komisja wyraziła najpierw rzeczywiste pośrednie koszty produkcji poniesione przez współpracującego producenta eksportującego jako udział procentowy w całkowitych rzeczywistych kosztach produkcji. Następnie Komisja policzyła ten sam udział procentowy od niezniekształconej wartości kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji. Komisja uznała, że w tym przypadku takie podejście jest uzasadnione, ponieważ nie można było uzyskać żadnych publicznie dostępnych danych dotyczących pośrednich kosztów produkcji poniesionych przez tureckiego producenta wybranego na potrzeby obliczania kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków (zob. motyw 91), kwota obliczona w ten sposób odzwierciedla rzeczywiste czynniki produkcji wykorzystywane przez poszczególnych producentów eksportujących, a następnie zostaje pomnożona przez niezakłócony koszt produkcji z użyciem odpowiedniego reprezentatywnego kraju.

(91)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) akapit czwarty rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(92)

Aby ustalić niezniekształconą wartość kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysk, Komisja wykorzystała dane finansowe jedynego tureckiego przedsiębiorstwa wytwarzającego produkt objęty przeglądem – Ak-Kim Kimya Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi – jak podano w bazie danych Orbis (64). W oparciu o dostępne informacje na temat przedsiębiorstwa, jego działalność gospodarcza w znacznej mierze dotyczyła produktu objętego przeglądem oraz w oparciu o informacje zawarte w sprawozdaniach finansowych, w tym okresie nie miała miejsca żadna sytuacja, która mogłaby spowodować konieczność dostosowania zgłoszonych danych.

(93)

W rezultacie następujące pozycje zostały dodane do niezniekształconych kosztów produkcji:

(94)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym współpracujący producent eksportujący sprzedawał w Unii jedynie znikome ilości produktu. Z tego powodu ceny uznano za niereprezentatywne. Komisja nie uznała zatem tej sprzedaży za wiarygodną podstawę do ustalenia ceny eksportowej na potrzeby obliczeń dumpingu.

(95)

Według danych podanych w COMEXT praktycznie cały przywóz do Unii z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym pochodził od eksportera, w przypadku którego w pierwotnym dochodzeniu stwierdzono, że nie stosuje dumpingu (65), i który nie podlega obecnemu przeglądowi.

(96)

Zgodnie z metodą zastosowaną w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia Komisja porównała zatem cenę eksportową współpracującego producenta eksportującego stosowaną przy wywozie do państw trzecich (66) z wartością normalną, aby zbadać prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(97)

Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a cenami eksportowymi stosowanymi przy wywozie do pozostałych części świata, Komisja należycie uwzględniła w formie dostosowań różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Komisja dostosowała ceny sprzedaży eksportowej FOB z uwzględnieniem frachtu śródlądowego, kosztów przeładunku i załadunku, pakowania, opłat bankowych i kosztów kredytu, podczas gdy ceny sprzedaży CIF dostosowała również z uwzględnieniem ubezpieczenia morskiego i przewozu drogą morską.

(98)

Ponieważ producent eksportujący zapłacił pełen VAT od swojej sprzedaży eksportowej, Komisja dostosowała konstruowaną wartość normalną z uwzględnieniem pełnego VAT.

(99)

Komisja ustaliła zatem, że producent współpracujący prowadził sprzedaż do wszystkich państw trzecich po cenach o ponad 20 % niższych niż wartość normalna.

(100)

W ChRL funkcjonuje 15 producentów produktu objętego przeglądem. We wniosku o dokonanie przeglądu wnioskodawcy oszacowali w oparciu o badania wewnętrzne (67), że Chiny posiadają znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych na poziomie co najmniej 75 000 ton rocznie (68). Takiej wielkości moce produkcyjne oznaczają, że Chiny mogłyby same zaspokoić całkowitą konsumpcję w Unii, którą w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oszacowano na 35 000–45 000 ton.

(101)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że Chiny są jednym z największych producentów nadtlenosiarczanów na świecie i posiadają znaczną ilość wolnych mocy produkcyjnych; gdyby uchylono środki, nadtlenosiarczany te można by łatwo wywieźć do Unii.

(102)

Rynek Unii, ze względu na jego stosunkowo duży rozmiar i stały wzrost konsumpcji jak określono w sekcji 5.2, pozostaje ponadto atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących.

(103)

W związku z powyższym Komisja uznała, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obecnie obowiązujących środków. W szczególności z poziomu wartości normalnych ustalonego dla Chin, poziomu cen eksportowych producenta współpracującego stosowanego na rynkach państw trzecich, atrakcyjności rynku Unii oraz istnienia w ChRL znacznych mocy produkcyjnych wynika, że prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia obecnie obowiązujących środków jest wysokie.

(104)

Nadtlenosiarczany produkuje w Unii dwóch producentów. Ich produkcja stanowiła w ODP 100 % ogólnej produkcji unijnej. Obaj producenci poparli wniosek o dokonanie przeglądu i współpracowali w toku dochodzenia.

(105)

Wspomniane dwa przedsiębiorstwa stanowią zatem przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i będą one zwane dalej „przemysłem Unii”.

(106)

W celu ochrony poufności zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego dane dotyczące wspomnianych dwóch producentów unijnych przedstawiono w formie zindeksowanej lub jako przedziały.

(107)

Analizę danych dotyczących przywozu dokonano na poziomie kodów CN dla trzech głównych rodzajów produktu podobnego, mianowicie nadsiarczanu amonu, nadsiarczanu sodu i nadsiarczanu potasu oraz na poziomie kodu TARIC dla czwartego rodzaju, nadtlenomonosiarczanu potasu. Analiza przywozu została uzupełniona danymi zebranymi zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(108)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu Unii na rynku Unii oraz danych Eurostatu dotyczących przywozu zarówno na poziomie kodów CN, jak i na poziomie kodów TARIC. Rzeczone wielkości sprzedaży zostały poddane kontroli krzyżowej i w razie potrzeby zaktualizowane w odniesieniu do zweryfikowanych informacji od producentów unijnych.

(109)

W okresie badanym konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:

Tabela 2

Konsumpcja

(110)

Konsumpcja w Unii w okresie badanym wzrosła o 8 %.

(111)

Jak wspomniano w motywie 95 powyżej, prawie cały przywóz z ChRL pochodzi od jedynego chińskiego producenta, u którego w pierwotnym dochodzeniu nie stwierdzono stosowania dumpingu. Ponieważ przywóz, którego dotyczą środki, jest znikomy (udział w rynku na poziomie poniżej 1 %), Komisja uznała, że ceny były niereprezentatywne. W rezultacie Komisja stwierdziła, że analiza zmian cen przywozu produktów po cenach dumpingowych nie jest możliwa. Z tego samego powodu nie można było obliczyć podcięcia cenowego związanego z tym przywozem.

(112)

W poniższej tabeli przedstawiono wielkość przywozu, ceny oraz udział w rynku dotyczące innych krajów, jak również przywozu produktów z Chin po cenach niedumpingowych w okresie badanym. Ze względu na poufność, o której mowa w motywie 106 powyżej, dane dotyczące udziału w rynku oraz wielkości przywozu produktów z Chin po cenach niedumpingowych ujawniono w formie zindeksowanej.

Tabela 3

Przywóz z innych państw trzecich oraz przywóz produktów z Chin po cenach niedumpingowych

(113)

Wielkość przywozu z innych państw trzecich (w tym przywozu produktów z Chin po cenach niedumpingowych) na rynek Unii wzrosła o około 25 % w okresie badanym, a średnia cena wzrosła o około 6 % w tym samym okresie. Udział innych państw trzecich w rynku (w tym przywozu produktów z Chin po cenach niedumpingowych) również wzrósł o około 16 % w tym samym okresie. Jednocześnie przemysł Unii podwyższył swoje ceny średnio o 5 %, jak wspomniano w motywie 124 poniżej.

(114)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na dany przemysł Unii obejmowała ocenę wszystkich czynników ekonomicznych i wskaźników oddziałujących na stan tego przemysłu w okresie badanym.

(115)

W okresie badanym produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu Unii kształtowały się następująco:

Tabela 4

(116)

Wynika z tego, że nastąpił niewielki wzrost mocy produkcyjnych (o 2–4 %), ale wielkość produkcji i wykorzystanie mocy produkcyjnych pozostały na stabilnym poziomie.

(117)

W okresie badanym sprzedaż w Unii przez przemysł Unii kształtowała się następująco:

Tabela 5

(118)

Sprzedaż przemysłu Unii na rynku Unii utrzymywała się w okresie badanym na stabilnym poziomie. Udział przemysłu Unii w rynku jednak stopniowo spadł w tym samym okresie o około 7 %, podczas gdy konsumpcja w Unii wzrosła o 8 %.

(119)

Poziom zatrudnienia i wydajność przemysłu Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 6

(120)

Zatrudnienie wzrastało w całym okresie badanym i zwiększyło się o 3 %. Wydajność siły roboczej producentów unijnych, mierzona jako produkcja (w tonach) na osobę zatrudnioną w ciągu roku, pozostała w okresie badanym bez zmian. Jest to częściowo wynik starań przemysłu Unii w latach poprzednich, chcącego sprostać presji wywieranej w tamtym czasie przez przywóz produktów z ChRL po cenach dumpingowych, zwiększającego wydajność do wysokich poziomów jeszcze przed rozpoczęciem okresu badanego.

(121)

W okresie badanym wzrost konsumpcji w Unii wyniósł 8 punktów procentowych. Przemysł Unii nie mógł jednak skorzystać na tym nieznacznym wzroście konsumpcji, ponieważ w okresie badanym nadal tracił udział w rynku.

(122)

Poziomy zapasów producentów unijnych objętych kontrolą wyrywkową kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 7

(123)

Chociaż stan zapasów przemysłu Unii na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł między 2015 r. a ODP, ich poziom pozostaje stosunkowo niski w stosunku do poziomu produkcji.

(124)

Średnie jednostkowe ceny sprzedaży stosowane wobec klientów niepowiązanych w Unii i średnie jednostkowe koszty produkcji producentów unijnych objętych kontrolą wyrywkową kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 8

(125)

W okresie badanym koszt przemysłu Unii wzrósł o 3–5 %. W tym samym czasie jego ceny wzrosły o 4–6 %, w związku z czym przemysł Unii był w stanie pokryć wzrost kosztu, podnosząc ceny.

(126)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych objętych kontrolą wyrywkową, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. W okresie badanym rentowność przemysłu Unii wahała się między najniższą wartością na poziomie 6–8 % w 2016 r. a najwyższą wartością w wysokości 8–10 % w 2017 r. oraz poniżej zysku docelowego ustalonego w pierwotnym dochodzeniu (tj. 12,0 %).

(127)

W okresie badanym przepływy pieniężne przemysłu Unii wzrosły o 3 %, natomiast poziom inwestycji pozostawał stabilny.

(128)

Między 2015 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym zwrot z inwestycji, definiowany jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji, wzrósł o 10 %. W tym samym okresie średnie poziomy płac nieznacznie wzrosły, wykazując tę samą tendencję co jednostkowy koszt produkcji.

(129)

Jak wyjaśniono powyżej, w okresie badanym nie dokonywano przywozu produktów po cenach dumpingowych z ChRL, w związku z czym nie można było ocenić wielkości marginesu dumpingu.

(130)

W okresie badanym przemysł Unii wykazywał oznaki poprawy po wcześniejszym dumpingu. Produkcja unijna, wykorzystanie mocy produkcyjnych, sprzedaż i inwestycje utrzymywały się na stałym poziomie, natomiast w przypadku przepływów pieniężnych i zwrotu z inwestycji odnotowano pozytywne zmiany. Przemysł Unii nawet nieznacznie zwiększył zatrudnienie w okresie badanym. Chociaż wielkość sprzedaży nie odzwierciedlała wzrostu popytu na rynku Unii, ponieważ utrzymywała się na stałym poziomie w okresie badanym, Komisja stwierdziła jednak, że sytuacja przemysłu Unii uległa poprawie po wcześniejszym dumpingu.

(131)

Odnotowano poprawę sytuacji przemysłu Unii w okresie badanym. Większość wskaźników szkody wykazywało tendencję pozytywną lub stabilną. Fakt, że przemysł Unii odniósł korzyści ze środków, ilustruje między innymi wysoki poziom wykorzystania mocy produkcyjnych oraz wzrost przepływów pieniężnych i zwrotu z inwestycji. Obecny na rynku Unii przywóz z ChRL pochodzi od jedynego chińskiego producenta, u którego w pierwotnym dochodzeniu nie stwierdzono stosowania dumpingu. W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(132)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała następnie prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia istotnej szkody, gdyby środki wprowadzone wobec ChRL wygasły.

(133)

Analizie poddano następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku Unii, w tym rozważania na temat istnienia środków antydumpingowych lub środków wyrównawczych dotyczących nadtlenosiarczanu w innych państwach trzecich, zachowanie cenowe chińskich producentów eksportujących na rynkach innych państw trzecich oraz wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(134)

ChRL jest zdecydowanie największym eksporterem produktu objętego przeglądem na świecie. UE była dla ChRL trzecim najważniejszym rynkiem eksportowym, jak wynika z łącznej wartości przeznaczonej na wywóz w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (69).

(135)

Jak wyjaśniono powyżej w motywach 100–101, producenci w ChRL posiadają znaczne moce produkcyjne i szacowane znaczne wolne moce produkcyjne, które istotnie przekraczają łączną konsumpcję w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(136)

Rynek Unii jest największym importerem produktu objętego przeglądem na świecie (70). Ponadto, jak pokazano w tabeli 1 powyżej, między 2015 r. a ODP konsumpcja produktu objętego postępowaniem w Unii wzrosła o 8 %. Pokazuje to, że konsumpcja w Unii pozostaje na wysokim poziomie i wzrasta. Rynek Unii, ze względu na jego stosunkowo duży rozmiar i stały wzrost konsumpcji, pozostaje atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących.

(137)

Ponadto w innych państwach trzecich, takich jak Stany Zjednoczone i Indie, obowiązują środki ochrony handlu wobec wywozu produktu objętego przeglądem, utrudniając chińskim producentom eksportującym prowadzenie wywozu na te rynki i dodatkowo zwiększając atrakcyjność rynku Unii, na który można przekierować ten wywóz.

(138)

Kolejnym czynnikiem potwierdzającym atrakcyjność rynku Unii jest strategia cenowa chińskich producentów eksportujących. W tym kontekście przeprowadzono analizę na podstawie porównania cen sprzedaży producentów unijnych i cen ex-works naliczanych państwom trzecim przez chińskiego współpracującego producenta, sprowadzonymi do poziomu CIF przez dodanie kosztów transportu i ubezpieczenia wywozu do Unii i skorygowanymi o koszty poniesione po przywozie i cła konwencyjne. Obliczenia te wykazały, że chińskie ceny eksportowe są o 26 % niższe niż ceny sprzedaży producentów unijnych, jeżeli dokonuje się porównania na tym samym poziomie. Taką samą analizę przeprowadzono na podstawie wszystkich chińskich cen eksportowych zgłoszonych państwom trzecim (z wyłączeniem Unii) w Global Trade Atlas. Obliczenia te wykazały, że chińskie ceny eksportowe są o 18 % niższe niż ceny sprzedaży producentów unijnych, jeżeli dokonuje się porównania na tym samym poziomie. W związku z tym istnieją podstawy, aby spodziewać się, że w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków towary przywożone z Chin będą wprowadzane na rynek Unii po cenach niższych niż ceny naliczane przez przemysł Unii.

(139)

Ze względu na duże wolne moce produkcyjne w ChRL atrakcyjność rynku Unii oraz zachowania cenowe chińskich producentów eksportujących, jak podsumowano powyżej w motywach 134–138, prawdopodobne jest, że w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków znaczne ilości tanich nadtlenosiarczanów byłyby dostępne do sprzedaży/przekierowania do Unii już w perspektywie krótkoterminowej.

(140)

W związku z tym przemysł Unii, który obecnie jest w stanie zaspokoić popyt Unii, prawdopodobnie doświadczy utraty wielkości sprzedaży, jak również udziału w rynku Unii.

(141)

Aby ocenić prawdopodobny wpływ na przemysł Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków, Komisja przeprowadziła analizę możliwych skutków dla cen sprzedaży, wielkości sprzedaży i rentowności przemysłu Unii, jeżeli tanie towary przywożone z Chin zostałyby wprowadzone na rynek Unii w znacznych ilościach.

(142)

W tym względzie przypomina się, że gdy środki wygasły w latach 2002–2007, chiński przywóz produktów po cenach dumpingowych istotnie wzrósł z 200 ton w 2001 r. do niemal 9 000 ton w 2006 r., co doprowadziło do spadku cen, utraty udziału w rynku i znacznego spadku rentowności przemysłu Unii.

(143)

Na podstawie dotychczasowych doświadczeń i obecnej sytuacji konkurencyjnej przemysłu Unii Komisja zbadała sposób, w jaki dopuszczenie do wygaśnięcia środków prawdopodobnie wpłynęłoby na wskaźniki szkody. W związku z tym Komisja przeprowadziła symulację na podstawie następujących założeń:

(144)

Symulacja wykazała, że po roku wygaśnięcie środków spowodowałoby spadek wielkości sprzedaży przemysłu Unii o około 13 %, a po dwóch latach – o 20 %, jak również spadek ceny sprzedaży przemysłu Unii wynoszący w przybliżeniu 15 %. W związku z tym po roku dane liczbowe dotyczące rentowności zmieniłyby się z obecnych poziomów na sytuację bliską powodowaniu strat dla przemysłu Unii, a po dwóch latach – na sytuację powodującą straty.

(145)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że uchylenie środków dotyczących przywozu z ChRL prawdopodobnie w krótkim okresie spowodowałoby ponowne wystąpienie istotnej szkody dla przemysłu Unii.

(146)

W motywie 144 powyżej stwierdzono, że w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków antydumpingowych prawdopodobnie nastąpiłoby poważne pogorszenie sytuacji przemysłu Unii. W związku z tym utrzymanie środków działałoby na korzyść przemysłu Unii, ponieważ producenci unijni byliby w stanie utrzymać wielkość sprzedaży, udział w rynku, rentowność i ogólnie pozytywną sytuację ekonomiczną. Natomiast wygaśnięcie środków mogłoby zagrozić rentowności przemysłu Unii, ponieważ istnieją powody, aby oczekiwać przeniesienia chińskiego przywozu na rynek Unii po cenach dumpingowych i w znacznych ilościach, co doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

(147)

Żaden z użytkowników, z którymi się skontaktowano, nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jeden użytkownik, Wacker Chemie AG, przedłożył jednak oświadczenie, w którym twierdził, że należy zakończyć stosowanie środków z różnych względów, do których odniesiono się poniżej.

(148)

Po pierwsze użytkownik twierdził, że w przemyśle Unii nastąpiły pozytywne zmiany pomimo znacznego przywozu z Chin i dużego przywozu z innych źródeł po porównywalnych cenach/często spadających cenach. W związku z tym przemysł Unii powinien być w stanie przetrwać jeszcze większą konkurencję ze strony przywozu z Chin. Po drugie Wacker Chemie twierdził, że producenci unijni są w stanie podnieść ceny na rynku UE bez względu na spadek kosztów produkcji. Ponadto zniesienie środków zwiększyłoby konkurencję na rynku i zdolność realizacji zamówień publicznych na nadtlenosiarczany po konkurencyjnych cenach ze wszystkich źródeł.

(149)

Jak wspomniano w sekcji 4.7 powyżej, Komisja stwierdziła, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i zwiększył swoje ceny sprzedaży w okresie badanym. Ten wzrost ceny sprzedaży związany był jednak z równoważnym wzrostem kosztu produkcji (zob. motyw 125). Jeżeli chodzi o ceny importowe i wielkość przywozu z ChRL, Komisja przypomniała, że praktycznie wszelki przywóz do Unii z ChRL pochodzi od eksportera, w przypadku którego w pierwotnym dochodzeniu stwierdzono, że nie stosuje dumpingu i który nie podlega obecnemu przeglądowi. Ponadto przywóz z innych państw trzecich był dokonywany po cenach porównywalnych do cen przemysłu Unii i wykazywał on raczej tendencję wzrostową, a nie spadkową. W toku dochodzenia ujawniono również, że ze względu na charakter produktu, a także kilka źródeł dostaw dostępnych na rynku, użytkownicy mogą z łatwością zmieniać dostawców. W związku z tym Komisja odrzuciła argument użytkownika.

(150)

Ponadto w toku pierwotnego dochodzenia ujawniono, że wpływ produktu objętego przeglądem na koszty produktów przetworzonych jest raczej marginalny, a wpływ cła antydumpingowego był znikomy (71). Użytkownicy nie przekazali informacji, które podważyłyby wnioski wyciągnięte w toku wcześniejszych dochodzeń, dotyczące faktu, że wpływ cła na ich działalność będzie marginalny.

(151)

Żaden z importerów, z którymi się skontaktowano, nie dokonywał przywozu produktu objętego przeglądem w znacznych ilościach, w związku z czym nie wymagano od nich przedłożenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Żaden z importerów, którzy zgłosili się do Komisji na początku przeglądu, nie przedstawił uwag.

(152)

W toku dochodzenia potwierdzono, że importerzy mogą z łatwością dokonywać zakupów z różnych źródeł dostępnych obecnie na rynku, w szczególności od przemysłu Unii, eksporterów ze Stanów Zjednoczonych i chińskich eksporterów prowadzących sprzedaż po cenach niedumpingowych. W pierwotnym dochodzeniu Komisja ustaliła, że odsetek przywozu nadtlenosiarczanów stanowił 0,03–1,3 % całkowitego obrotu importerów (72). W związku z tym, wobec braku dowodów, które podważyłyby to ustalenie, oraz biorąc pod uwagę, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz produktu objętego przeglądem był nieznaczny, Komisja stwierdziła, że środki nie będą miały nieproporcjonalnego wpływu na importerów.

(153)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja wyważyła różne konkurencyjne interesy i w szczególny sposób uwzględniła konieczność zabezpieczenia przemysłu Unii przed prawdopodobnym ponownym wystąpieniem szkody. Wobec braku dowodów, które podważyłyby ustalenia z pierwotnego dochodzenia, Komisja stwierdziła, że nie dotyczy to importerów w tak znaczący sposób, aby utrzymanie środków miało być wyraźnie nieproporcjonalne. W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu obowiązywania obecnych środków antydumpingowych.

(154)

W dniu 8 listopada 2019 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe („ostateczne ujawnienie”), i wezwała strony do przedstawienia uwag. Komisja nie otrzymała od zainteresowanych stron żadnych uwag dotyczących sprzeciwu wobec ujawnionych ustaleń.

(155)

Komisja rozpatrzyła i w stosownych przypadkach uwzględniła uwagi przedstawione przez zainteresowane strony.

(156)

Z powyższego wynika, że należy utrzymać środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu nadtlenosiarczanów pochodzących z Chin.

(157)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są środki szczególne zapewniające odpowiednie stosowanie ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, do którego nie dołączono takiej faktury, powinien podlegać cłu antydumpingowemu obowiązującemu wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(158)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie powinna być ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich powinny bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach – mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celu weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(159)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu, w szczególności po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach można wszcząć dochodzenie w sprawie obejścia środków, o ile spełnione zostaną odpowiednie warunki. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(160)

Jeżeli przedsiębiorstwo objęte indywidualną stawką cła antydumpingowego zmieni nazwę, może zwrócić się o dalsze stosowanie tej stawki. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (73). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma do niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na jego prawo do korzystania ze stawki celnej, która ma do niego zastosowanie, zawiadomienie informujące o zmianie nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(161)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (74), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(162)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,

(1)

Zgodnie z art. 51 ust. 2 Umowy Komitet ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria (dalej „Wspólny Komitet”) monitoruje i egzekwuje postanowienia Umowy oraz wprowadza w życie klauzule dotyczące dostosowania i przeglądu, o których mowa w jej art. 52 i 55.

(2)

Zgodnie z art. 52 ust. 4 Umowy Wspólny Komitet przyjmuje, między innymi, decyzje zmieniające załącznik 1 w celu uwzględnienia w nim, w razie potrzeby i na zasadzie wzajemności, zmian wprowadzonych w przedmiotowych przepisach lub podejmuje decyzje dotyczące wszelkich innych środków służących zapewnieniu właściwego funkcjonowania Umowy.

(3)

Decyzja nr 1/2013 Wspólnego Komitetu (1) przewiduje uznawanie, na zasadzie wzajemności, certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstw kolejowych wydanych przez krajowe organy ds. bezpieczeństwa państwa członkowskiego lub Szwajcarii zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/49/WE (2). Przewiduje ona również uznawanie, na zasadzie wzajemności, deklaracji WE zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji, certyfikatów weryfikacji WE, zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów, pojazdów i typu pojazdu, a także jednostek notyfikowanych na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (3).

(4)

W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (4) określono nowe wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu składników interoperacyjności, podsystemów i pojazdów kolejowych. W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 (5) określono nowe zasady wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstwom kolejowym. Dyrektywy te powierzają również nowe funkcje Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”). Agencja jest w szczególności odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń na wprowadzenie pojazdu do obrotu i zezwoleń na dopuszczenie typu pojazdu zgodnie z art. 21 i 24 dyrektywy (UE) 2016/797 (dalej „zezwoleń UE na użytkowanie pojazdów kolejowych”) oraz za wydawanie jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa zgodnie z art. 10 dyrektywy (UE) 2016/798 (dalej „jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa”). Państwa członkowskie dokonują transpozycji tych dyrektyw do dnia 16 czerwca 2019 r., a państwa członkowskie, które odpowiednio powiadomiły Komisję i Agencję, najpóźniej do dnia 16 czerwca 2020 r. Dyrektywy 2004/49/WE i 2008/57/WE tracą moc i zostają zastąpione dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 ze skutkiem od dnia 16 czerwca 2020 r.

(5)

Ponadto Szwajcaria zamierza stosować przepisy prawne równoważne z dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798. Należy zatem włączyć do Umowy nowe istotne przepisy dyrektyw (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 w drodze zmiany załącznika 1.

(6)

Umowa w obecnej formie nie przewiduje możliwości wykonywania przez instytucje ani organy Unii Europejskiej uprawnień w Szwajcarii, ani też nie uprawnia Wspólnego Komitetu do zmiany Umowy w tym celu. Zgodnie z obowiązującymi procedurami w oczekiwaniu na zmianę Umowy, aby utrzymać płynny ruch kolejowy między Szwajcarią a Unią Europejską należy ustanowić przepisy przejściowe. W tym celu należy wyjaśnić, że zgodność z obowiązującymi wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa i interoperacyjności w Szwajcarii można ustalić na łącznej podstawie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub unijnego zezwolenia dla pojazdu wydanych przez Agencję z jednej strony i weryfikacji przez Szwajcarię zgodności z krajowymi przepisami szwajcarskimi z drugiej strony. Odnośnie do wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń UE na użytkowanie pojazdów kolejowych, do celów wydawania certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów w szwajcarskiej sieci kolejowej, Agencja powinna traktować jako dowód przeprowadzoną przez Szwajcarię ocenę zgodności w wymogami szwajcarskich przepisów odpowiadających odnośnym przepisom prawa Unii Europejskiej.

(7)

Należy wzajemnie uznawać certyfikaty WE i deklaracje WE ustanowione na podstawie dyrektywy (UE) 2016/797.

(8)

Aby ograniczyć obciążenie administracyjne, należy zezwolić wnioskodawcom na jednoczesne ubieganie się o wydanie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub unijnego zezwolenia na użytkowanie pojazdu wydanych przez Agencję, jak również na weryfikację przez Szwajcarię przestrzegania jej przepisów krajowych. W tym celu należy też umożliwić wnioskodawcom korzystanie z punktu kompleksowej obsługi, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 (6). Należy przyznać Szwajcarii dostęp do punktu kompleksowej obsługi, a Agencja i Szwajcaria powinny współpracować w zakresie niezbędnym do wykonania niniejszej decyzji.

(9)

Przepisy krajowe, o których mowa w art. 13 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/797 i w art. 8 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/798, mające zastosowanie do wydawania certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów kolejowych na terytorium Szwajcarii (dalej „przepisy krajowe”) należy notyfikować na potrzeby publikacji za pomocą systemu elektronicznego, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) 2016/796. Obszary, w których obowiązują szwajcarskie przepisy krajowe, powinny zostać wymienione w załączniku 1 do Umowy.

(10)

Szwajcaria i Unia Europejska zobowiązały się do usunięcia zbędnych przepisów krajowych, które stanowią przeszkodę dla interoperacyjności i płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską. Niektóre krajowe przepisy szwajcarskie wymienione w załączniku 1 do Umowy mogą być niezgodne z technicznymi specyfikacjami interoperacyjności i powinny przed dniem 31 grudnia 2020 r. zostać poddane przeglądowi prowadzącemu do ich wyeliminowania, zmiany lub utrzymania.

(11)

Należy uchylić decyzję Wspólnego Komitetu nr 1/2013. Z uwagi na fakt, że zgodnie z dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 niektóre państwa członkowskie mają transponować te dyrektywy dopiero do dnia 16 czerwca 2020 r., do tego dnia art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 tej decyzji Wspólnego Komitetu nadal powinny mieć zastosowanie w odniesieniu do tych państw członkowskich.

(12)

Deklaracje WE zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji, certyfikaty weryfikacji WE oraz zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów, pojazdów i danego typu pojazdów, a także certyfikaty bezpieczeństwa uznane zgodnie z decyzją nr 1/2013 powinny być nadal uznawane na warunkach, na których zostały wydane.

(13)

Przepisy przejściowe niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie do dnia 31 grudnia 2020 r., w oczekiwaniu na zmianę Umowy w celu rozszerzenia na szwajcarską sieć kolejową roli Agencji w dziedzinie certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów kolejowych, Wspólny komitet powinien rozważyć przedłużenie obowiązywania środków przejściowych po dniu 31 grudnia 2020 r., jeżeli jest prawdopodobne, że przepisy prawne równoważne z rozporządzeniem (UE) 2016/796, dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 nie będą stosowane do dnia 31 grudnia 2020 r.,