12.11.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 291/3

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2019/1890

z dnia 11 listopada 2019 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2019/1894 z dnia 11 listopada 2019 r. w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 11 listopada 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/1894 w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego. Decyzja ta przewiduje zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych niektórych osób, podmiotów lub organów, które są odpowiedzialne za odwierty związane z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań lub są zaangażowane w takie działania, w tym przez planowanie, przygotowywanie, na przykład przez prowadzenie badań sejsmicznych, kierowanie lub wspomaganie takich działań lub uczestniczenie w nich, lub zaangażowane w takie działania lub które udzielają wsparcia finansowego, technicznego lub materialnego dla takich działań, na które to działania Republika Cypryjska nie wyraziła zgody, na jej morzu terytorialnym lub w jej wyłącznej strefie ekonomicznej lub na jej szelfie kontynentalnym, jak również osób z nimi powiązanych. Te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy są wymienione w załączniku do decyzji (WPZiB) 2019/1894.

(2)

Jak stwierdzono w decyzji (WPZiB) 2019/1894, odwierty te naruszają suwerenność Republiki Cypryjskiej lub suwerenne prawa i jurysdykcję Republiki Cypryjskiej na jej morzu terytorialnym, wyłącznej strefie ekonomicznej i szelfie kontynentalnym oraz, gdy działania takie są prowadzone na obszarach, na których granice wyłącznej strefy ekonomicznej i szelfu kontynentalnego nie zostały wytyczone zgodnie z prawem międzynarodowym z udziałem państwa posiadającego przeciwległe wybrzeże, zagrażają one osiągnięciu porozumienia co do wytyczenia granic lub utrudniają osiągnięcie takiego porozumienia. Działania te są sprzeczne z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, w tym z zasadą pokojowego rozwiązywania sporów, i stwarzają zagrożenie dla interesów i bezpieczeństwa Unii. W decyzji tej stwierdzono również, że Rada z zadowoleniem przyjęła zaproszenie do negocjacji z Turcją wystosowane przez rząd Cypru, jak również odnotowuje się, że kwestię wytyczenia granic wyłącznych stref ekonomicznych i szelfu kontynentalnego należy rozwiązać w drodze dialogu i negocjacji w dobrej wierze, z pełnym poszanowaniem prawa międzynarodowego i zgodnie z zasadą stosunków dobrosąsiedzkich.

(3)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz z prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(4)	Uprawnienie do sporządzenia i zmiany wykazu zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę w celu zapewnienia spójności z procesem sporządzania, wprowadzania zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji (WPZiB) 2019/1894.

(5)	Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna obejmować powiadomienie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów o powodach umieszczenia ich w wykazie, tak by umożliwić im zgłoszenie uwag.

(6)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii imiona, nazwiska, nazwy i inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (2) i (UE) 2018/1725 (3).

(7)	Środki te objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu Unii, mające w szczególności zapewnić jednolite stosowanie Traktatu przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(8)	Państwa członkowskie i Komisja powinny informować się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielić się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem.

(9)	Państwa członkowskie powinny określić zasady stosowania sankcji w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wdrożenie. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„roszczenie” oznacza dowolne roszczenie, niezależnie od tego, czy jest dochodzone w postępowaniu sądowym, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, wynikające z umowy lub transakcji, lub pozostające w związku z umową lub transakcją, w szczególności:

(i)	roszczenie o wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji lub pozostającego w związku z umową lub transakcją;

(ii)	roszczenie o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub zabezpieczenia w jakiejkolwiek formie;

(iii)

roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)	powództwo wzajemne;

(v)	roszczenie o uznanie lub wykonanie, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

„umowa lub transakcja” oznacza dowolną transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; na potrzeby niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c)	„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d)	„zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

e)	„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby dowolną zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści ekonomiczne, w tym między innymi:

(i)	gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)	depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii)

papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym i niepublicznym, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv)	odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)	kredyty, tytuł do dokonania potrącenia, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)	akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii)

dokumenty poświadczające udział w środkach finansowych lub zasobach finansowych;

h)	„terytorium Unii” obejmuje terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące własnością, w posiadaniu lub znajdujące się pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I ani na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Załącznik I zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, które, zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 decyzji Rady (WPZiB) 2019/1894, zostały uznane przez Radę za:

odpowiedzialne za odwierty związane z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań, w tym przez planowanie, przygotowywanie, kierowanie lub wspomaganie takich działań lub uczestniczenie w nich, lub zaangażowane w takie działania, na które to działania Republika Cypryjska nie wyraziła zgody, na jej morzu terytorialnym lub w jej wyłącznej strefie ekonomicznej lub na jej na szelfie kontynentalnym, w tym w przypadkach gdy granice wyłącznej strefy ekonomicznej lub szelfu kontynentalnego nie zostały wytyczone zgodnie z prawem międzynarodowym z udziałem państwa posiadającego przeciwległe wybrzeże, działania mogące zagrozić osiągnięciu porozumienia co do wytyczenia granic lub utrudnić osiągnięcie takiego porozumienia;

b)	udzielające wsparcia finansowego, technicznego lub materialnego w odniesieniu do odwiertów związanych z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań, o których mowa w lit. a);

c)	związane z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych wymienionych w załączniku I oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym do zapłacenia za żywność, leki i leczenie, oraz uiszczenia podatków, składek ubezpieczeniowych, opłat z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d)	niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ, co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia, powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich i Komisję o powodach, dla których uważa, że należy wydać specjalne zezwolenie; lub

przedmiotem wpłaty na rachunek lub wypłaty z rachunku misji dyplomatycznej, konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej, konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje, w ciągu dwóch tygodni, pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na mocy ust. 1.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii przed tą datą lub po tej dacie, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim przed tą datą lub po tej dacie;

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)	orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; oraz

d)	uznanie tego orzeczenia lub tej decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. Dane państwo członkowskie informuje, w ciągu dwóch tygodni, pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na mocy ust. 1.

Artykuł 5

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1, pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I jest należna na podstawie umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub zobowiązania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, powstałego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały ujęte w wykazie w załączniku I, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ stwierdził, że:

a)	środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I; oraz

b)	dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2.

2. Dane państwo członkowskie informuje, w terminie dwóch tygodni, pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na mocy ust. 1.

Artykuł 6

1. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwy organ o takich transakcjach.

2. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub

c)	płatności należnych na podstawie orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim lub wykonalnego w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

niezwłocznie przekazują wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)	współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 8

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.

Artykuł 9

1. Zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, jeśli dokonane w dobrej wierze w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego takie działanie ani ich zarządu lub pracowników, chyba że udowodniono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zablokowane na skutek zaniedbania.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 10

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z dowolną umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia o naprawienie szkody lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I;

b)	dowolne osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane na podstawie ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewykonania zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 11

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi odpowiednimi informacjami dostępnymi im w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami:

a)	dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na podstawie art. 2 oraz zezwoleń udzielonych na podstawie art. 3–5;

b)	dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im odpowiednie informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wykonanie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku I.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie fizycznej lub prawnej, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku zgłoszenia uwag lub przedstawienia istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

4. Wykaz w załączniku I jest poddawany regularnym przeglądom, które przeprowadza się co najmniej raz na 12 miesięcy.

5. Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 13

1. W załączniku I określa się powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

2. Załącznik I zawiera dostępne informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska oraz pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów oraz organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę wpisu do rejestru, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 14

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz wprowadzają wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz niezwłocznie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 15

1. Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”) mogą przetwarzać dane osobowe w celu realizacji zadań spoczywających na nich na mocy niniejszego rozporządzenia. Do zadań w tych należy:

a)	jeśli chodzi o Radę – opracowywanie i wprowadzanie zmian do załącznika I;

b)	jeśli chodzi o Wysokiego Przedstawiciela – przygotowywanie zmian do załącznika I;

jeśli chodzi o Komisję:

(i)	dodawanie treści załącznika I do elektronicznego skonsolidowanego wykazu osób, grup i podmiotów podlegających finansowym środkom ograniczającym Unii oraz do interaktywnej mapy sankcji, przy czym zarówno wykaz, jak i mapa są ogólnie dostępne;

(ii)	przetwarzanie informacji na temat wpływu środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, takich jak wartość zamrożonych środków finansowych i informacje o zezwoleniach wydanych przez właściwe organy.

2. Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać, w stosownych przypadkach, odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie, wyroków skazujących takie osoby lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do opracowania załącznika I.

3. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia Rada, służby Komisji wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia oraz Wysoki Przedstawiciel są wyznaczone jako „administratorzy” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły korzystać ze swoich praw zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają swoje właściwe organy i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów stron internetowych właściwych organów wymienionych w załączniku II.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadku gdy niniejsze rozporządzenie określa wymóg powiadamiania bądź informowania Komisji lub innego porozumiewania się z nią, adres i inne dane kontaktowe na potrzeby takiego porozumiewania się wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a)	na terytorium Unii, w tym także w jej przestrzeni powietrznej;

b)	na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)	wobec każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 listopada 2019 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodnicząca

(1) Zob. s. 47 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2

[…]

ZAŁĄCZNIK II

Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adresy na potrzeby powiadomień kierowanych do Komisji

BELGIA

https://diplomatie.belgium.be/nl/Beleid/beleidsthemas/vrede_en_veiligheid/sancties

https://diplomatie.belgium.be/fr/politique/themes_politiques/paix_et_securite/sanctions

https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions

BUŁGARIA

https://www.mfa.bg/en/101

CZECHY

www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html

DANIA

http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.exteriores.gob.es/Portal/en/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Paginas/SancionesInternacionales.aspx

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/

CHORWACJA

http://www.mvep.hr/sankcije

WŁOCHY

https://www.esteri.it/mae/it/politica_estera/politica_europea/misure_deroghe

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/mfa/mfa2016.nsf/mfa35_en/mfa35_en?OpenDocument

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt/sanctions

LUKSEMBURG

https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/mesures-restrictives.html

WĘGRY

http://www.kormany.hu/download/9/2a/f0000/EU%20szankci%C3%B3s%20t%C3%A1j%C3%A9koztat%C3%B3_ 20170214_final.pdf

MALTA

https://foreignaffairs.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/Sanctions-Monitoring-Board.aspx

NIDERLANDY

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

https://www.gov.pl/web/dyplomacja

PORTUGALIA

http://www.portugal.gov.pt/pt/ministerios/mne/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas- restritivas.aspx

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

SŁOWENIA

https://www.gov.si/teme/omejevalni-ukrepi/

SŁOWACJA

https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

https://www.gov.uk/guidance/uk-sanctions

Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

European Commission

B-1049 Brussels, Belgium

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

12.11.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 291/17

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/1892

z dnia 31 października 2019 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1230/2012 w odniesieniu do wymagań w zakresie homologacji typu dla niektórych pojazdów silnikowych wyposażonych w wydłużone kabiny oraz wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych stosowanych w pojazdach silnikowych i ich przyczepach

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 (2) wykonuje rozporządzenie (WE) nr 661/2009 poprzez określenie wymagań w zakresie homologacji typu WE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do ich mas i wymiarów.

(2)

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne, takie jak na przykład chowane lub składane klapy mocowane do tylnej części pojazdów ciężarowych i ich przyczep, a także wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne dla kabin, stanowią dostępną obecnie technologię, która może przyczynić się do poprawy charakterystyki aerodynamicznej pojazdów. Ze względu na swoją konstrukcję wspomniane wyposażenie i urządzenia mogą jednak wystawać poza przedni, tylny lub boczny obrys pojazdów, w których są zamontowane. W związku z tym pojazdy posiadające takie wyposażenie i urządzenia powinny być zwolnione z wymagań dotyczących standardowych wymiarów.

(3)

Dyrektywa Rady 96/53/WE (3) została zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/719 (4) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1242 (5) w celu ustanowienia odstępstwa od ograniczeń dotyczących maksymalnej długości i masy, aby umożliwić wykorzystanie w ruchu transgranicznym odpowiednio pojazdów silnikowych o ulepszonych właściwościach aerodynamicznych i pojazdów silnikowych zasilanych paliwami alternatywnymi lub bezemisyjnych.

(4)

W celu zapewnienia spójności między prawodawstwem w zakresie homologacji typu WE a zharmonizowanymi przepisami dotyczącymi pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Unii konieczne jest ustanowienie wymagań w zakresie homologacji typu w odniesieniu do pojazdów silnikowych z wydłużonymi kabinami oraz wyposażeniem lub urządzeniami aerodynamicznymi w celu zapewnienia, aby przynosiły one korzyści pod względem efektywności energetycznej, lepszej widoczności dla kierowców, bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego oraz bezpieczeństwa i komfortu dla kierowców.

(5)

Organ udzielający homologacji nie może zaświadczyć, że typ wyposażenia i urządzenia aerodynamicznego spełnia odpowiednie wymagania techniczne niezależnie od pojazdu. Takie wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne powinny zatem posiadać homologację typu w odniesieniu do jednego lub większej liczby określonych typów pojazdów lub w odniesieniu do pojazdów generycznych, dla których określono dokładne wymiary i specyfikacje materiałów w miejscu instalacji. Z tego powodu powinny one posiadać homologację typu jako oddzielne zespoły techniczne i należy określić szczegółowe wymogi dotyczące ich homologacji przed wprowadzeniem ich do obrotu. Wydłużone kabiny powinny podlegać odpowiednio homologacji typu pojazdu zgodnie z wymogami dyrektywy 96/53/WE.

(6)	Przestrzeganie przyszłych norm emisji CO2 dla pojazdów ciężkich wymagać będzie stosowania różnych technologii mających na celu poprawę efektywności energetycznej. Jednym z najskuteczniejszych środków poprawy efektywności energetycznej jest zmniejszenie oporu powietrza pojazdów silnikowych.

(7)

Chowane lub składane urządzenia aerodynamiczne montowane z tyłu samochodów ciężarowych i ich przyczep oraz wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne kabin powinny być skonstruowane w taki sposób, by nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. W związku z tym maksymalna szerokość 2,60 m powinna mieć zastosowanie do wszystkich pojazdów, w tym pojazdów chłodni. Ponadto urządzenia aerodynamiczne powinny być w stanie wytrzymać przemieszczanie się powietrza spowodowane okolicznościami operacyjnymi w transporcie intermodalnym.

(8)	Pojazdy silnikowe zasilane paliwami alternatywnymi lub bezemisyjne powinny skorzystać ze zwiększenia dopuszczalnej masy. Dodatkowa masa wymagana z racji technologii paliw alternatywnych lub technologii bezemisyjnej powinna być wyraźnie wskazana na tabliczce znamionowej producenta.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1230/2012.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1230/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1)	art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „Niniejsze rozporządzenie określa wymagania w zakresie homologacji typu WE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do ich mas i wymiarów, a także niektórych oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych dla tych pojazdów.”;

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 25 i 26 otrzymują brzmienie:

„25)

»rozstaw osi« oznacza:

a)	w przypadku pojazdów silnikowych i przyczep z wózkiem skrętnym – odległość w płaszczyźnie poziomej między środkiem pierwszej i ostatniej osi;

b)	w przypadku przyczep z osią centralną, naczep i przyczep ze sztywnym dyszlem – odległość między osią pionową sprzęgu i środkiem ostatniej osi;

26)	»rozstaw osi« oznacza odległość między dwoma kolejnymi osiami; w przypadku przyczep z osią centralną, naczep i przyczep ze sztywnym dyszlem pierwszy rozstaw osi to odległość w płaszczyźnie poziomej między osią pionową przedniego sprzęgu i środkiem pierwszej osi;”;

pkt 33 otrzymuje brzmienie:

„33)	»tylne wychylenie« oznacza odległość między punktem początkowym a rzeczywistym skrajnym punktem osiąganym przez tył pojazdu podczas poruszania się w warunkach określonych w załączniku I część B sekcja 8 lub w załączniku I część C sekcja 7;”;

dodaje się pkt 41 w brzmieniu:

„(41)

»wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne« oznaczają urządzenia lub wyposażenie, które są przeznaczone do zmniejszania oporu aerodynamicznego pojazdów drogowych, z wyjątkiem wydłużonych kabin.”;

dodaje się art. 4a i 4b w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Homologacja typu WE wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych jako oddzielnych zespołów technicznych

1. Producent lub jego przedstawiciel występuje do organu udzielającego homologacji typu o udzielenie homologacji typu WE wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego jako oddzielnego zespołu technicznego.

Wniosek sporządza się zgodnie ze wzorem dokumentu informacyjnego określonym w załączniku V część C.

2. Jeżeli spełniono odpowiednie wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu, organ udzielający homologacji udziela homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego i wydaje numer homologacji typu zgodnie z systemem przydziału numerów określonym w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE.

Państwo członkowskie nie przydziela tego samego numeru innemu typowi oddzielnego zespołu technicznego.

3. Do celów ust. 2 organ udzielający homologacji typu wydaje świadectwo homologacji typu WE sporządzone zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku V część D.

Artykuł 4b

Znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego

Na każdym oddzielnym zespole technicznym zgodnym z typem, w odniesieniu do którego udzielono homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego na mocy niniejszego rozporządzenia, umieszcza się znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego określony w załączniku V część E.”;

4)	w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

5)	w załączniku V wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 października 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 661/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymagań w zakresie homologacji typu dotyczących mas i wymiarów pojazdów silnikowych oraz zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 353 z 21.12.2012, s. 31.

(3) Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 59).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/719 z dnia 29 kwietnia 2015 r. zmieniająca dyrektywę Rady 96/53/WE ustanawiającą dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 115 z 6.5.2015, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1242 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ustanowienia norm emisji CO2 dla nowych pojazdów ciężkich oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 i (UE) 2018/956 oraz dyrektywę Rady 96/53/WE (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 202).

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1230/2012 wprowadza się następujące zmiany:

w części A pkt 1.3 otrzymuje brzmienie:

„1.3.

Wyposażenie i urządzenia, o których mowa w dodatku 1, nie są brane pod uwagę przy określaniu długości, szerokości i wysokości.”;

w części B wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1.3 otrzymuje brzmienie:

„1.3.

Wyposażenie i urządzenia, o których mowa w dodatku 1, nie są brane pod uwagę przy określaniu długości, szerokości i wysokości.”;

dodaje się pkt 1.3.1–1.3.1.3 w brzmieniu:

„1.3.1.

Dodatkowe wymagania dotyczące urządzeń aerodynamicznych, o których mowa w dodatku 1

1.3.1.1.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne nieprzekraczające 500 mm długości w pozycji użytkowej nie mogą zwiększać ogólnej użytkowej przestrzeni ładunkowej. Muszą one być skonstruowane w taki sposób, aby możliwe było ich zablokowanie, gdy są schowane lub złożone oraz gdy znajdują się w pozycji użytkowej. Takie wyposażenie i urządzenia muszą być ponadto zaprojektowane w taki sposób, aby podczas postoju pojazdu były chowane lub składane i nie przekraczały maksymalnej dozwolonej szerokości pojazdu, o której mowa w pkt 1.1.2, o więcej niż 25 mm z każdej jego strony oraz aby nie przekraczały maksymalnej dozwolonej długości pojazdu, o której mowa w pkt 1.1.1, o więcej niż 200 mm (przy czym ich wysokość nad podłożem musi wynosić co najmniej 1 050 mm), aby nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. Ponadto muszą zostać spełnione wymagania określone w pkt 1.3.1.1.1 i 1.3.1.1.3.

1.3.1.1.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.3.1.1.2.

Operator musi mieć możliwość zmiany położenia wyposażenia i urządzenia aerodynamicznego, ich schowania lub złożenia, stosując siłę ręczną nieprzekraczającą 40 daN. Ponadto może się to odbywać również automatycznie.

1.3.1.1.3.

Nie wymaga się, aby wyposażenie i urządzenia były chowane lub składane, jeżeli wymogi dotyczące maksymalnych wymiarów są całkowicie spełnione w każdych warunkach.

1.3.1.2.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne przekraczające 500 mm długości w pozycji użytkowej nie mogą zwiększać ogólnej użytkowej przestrzeni ładunkowej. Muszą one być skonstruowane w taki sposób, aby możliwe było ich zablokowanie zarówno gdy są schowane lub złożone, jak i gdy znajdują się w pozycji użytkowej. Takie urządzenia muszą być ponadto zaprojektowane w taki sposób, aby podczas postoju pojazdu były chowane lub składane i nie przekraczały maksymalnej dozwolonej szerokości pojazdu, o której mowa w pkt 1.1.2, o więcej niż 25 mm z każdej jego strony oraz aby nie przekraczały maksymalnej dozwolonej długości pojazdu, o której mowa w pkt 1.1.1, o więcej niż 200 mm (przy czym ich wysokość nad podłożem musi wynosić co najmniej 1 050 mm), aby nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. Ponadto muszą zostać spełnione wymagania określone w pkt 1.3.1.2.1–1.3.1.2.4.

1.3.1.2.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.3.1.2.2.

1.3.1.2.3.

Po zamontowaniu w pojeździe i znajdując się w pozycji użytkowej, każdy główny element pionowy lub połączenie elementów i główny element poziomy lub połączenie elementów składające się na wyposażenie i urządzenia muszą wytrzymać pionowe i poziome siły uciągu i nacisku skierowane kolejno w górę, w dół, w lewo i w prawo, o wartości 200 daN ± 10 %, przyłożone statycznie do geometrycznego środka odnośnej prostopadłej powierzchni wystającej, przy maksymalnym nacisku 2,0 MPa. Wyposażenie i urządzenia mogą się odkształcać, lecz układ regulacji i blokady nie może uruchamiać się w wyniku przyłożonych sił. Stopień odkształcenia musi być ograniczony w celu zapewnienia, aby w trakcie badania oraz po jego zakończeniu maksymalna dozwolona szerokość pojazdu nie została przekroczona o więcej niż 25 mm z każdej jego strony.

1.3.1.2.4.

W pozycji schowanej lub złożonej każdy główny element pionowy lub połączenie elementów i główny element poziomy lub połączenie elementów składające się na wyposażenie i urządzenia muszą również wytrzymać poziomą siłę uciągu skierowaną wzdłużnie w kierunku tyłu pojazdu, o wartości 200 daN ± 10 %, przyłożoną statycznie do geometrycznego środka odnośnej prostopadłej powierzchni wystającej, przy maksymalnym nacisku 2,0 MPa. Wyposażenie i urządzenia mogą się odkształcać, lecz układ regulacji i blokady nie może uruchamiać się w wyniku przyłożonych sił. Stopień odkształcenia musi być ograniczony w celu zapewnienia, aby maksymalna dozwolona szerokość pojazdu nie została przekroczona o więcej niż 25 mm z każdej jego strony, a maksymalna dozwolona długość pojazdu nie została przekroczona o więcej niż 200 mm.

1.3.1.3.

Upoważniona placówka techniczna sprawdza, w sposób przekonujący dla organu udzielającego homologacji typu, czy wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne zarówno znajdujące się w pozycji użytkowej, jak i schowane lub złożone nie wywierają znaczącego negatywnego wpływu na chłodzenie i wentylację mechanizmu napędowego, układu wydechowego i kabiny pasażerskiej. Wszystkie inne mające zastosowanie wymagania dotyczące układów pojazdu muszą być w pełni spełnione, gdy wyposażenie i urządzenia znajdują się zarówno w pozycji użytkowej, jak i gdy są schowane lub złożone.

W drodze odstępstwa dotyczącego mających zastosowanie wymagań odnoszących się do zabezpieczania przed wjechaniem pod tył pojazdu odległości w płaszczyźnie poziomej między tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne można mierzyć, nie uwzględniając wyposażenia i urządzeń, pod warunkiem że ich długość przekracza 200 mm, są w stanie użytkowym, a podstawowe części elementów umieszczonych na wysokości ≤ 2,0 m nad podłożem mierzonej bez obciążenia są wykonane z materiału o twardości < 60 (A) w skali Shore’a. Przy określaniu twardości pod uwagę nie mogą być brane wąskie żebra, rury i druty metalowe tworzące ramę lub podłoże służące do podtrzymywania podstawowych części elementów. Aby wyeliminować ryzyko uszkodzenia i wgniecenia innych pojazdów w przypadku zderzenia, żadne końce takich żeber, rur i drutów metalowych nie mogą być jednak skierowane do tyłu, zarówno gdy wyposażenie i urządzenie są schowane lub złożone, jak i gdy znajdują się w pozycji użytkowej.

Jako rozwiązanie alternatywne dla odstępstwa, o którym mowa w poprzednim punkcie, odległości w płaszczyźnie poziomej między tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne można mierzyć, nie uwzględniając wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych, pod warunkiem że ich długość przekracza 200 mm, są w stanie użytkowym i te urządzenia lub to wyposażenie są zgodne z przepisami dotyczącymi badań określonymi w dodatku 4.

Odległości w płaszczyźnie poziomej między tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu powinny być jednak mierzone przy wyposażeniu i urządzeniach aerodynamicznych w pozycji schowanej lub złożonej lub z uwzględnieniem długości części wystających zgodnie z pkt 1.6.1 dodatku 4, jeżeli długość ta przekracza długość w pozycji schowanej lub złożonej.”;

dodaje się pkt 2.1.3, 2.1.3.1 i 2.1.3.2 w brzmieniu:

„2.1.3.

W przypadku pojazdów silnikowych zasilanych paliwami alternatywnymi lub bezemisyjnych:

2.1.3.1.

Dodatkową masę, której wymaga technologia paliw alternatywnych technologia bezemisyjna zgodnie z pkt 2.3 i 2.4 załącznika I do dyrektywy 96/53/WE, określa się na podstawie dokumentacji przedstawionej przez producenta. Upoważniona placówka techniczna weryfikuje poprawność zadeklarowanych informacji w sposób przekonujący dla organu udzielającego homologacji typu.

2.1.3.2.

Producent wskazuje następujący dodatkowy symbol oraz wartość dodatkowej masy poniżej lub obok obowiązkowych napisów na tabliczce znamionowej producenta, na zewnątrz wyraźnie oznaczonego prostokąta, który zawiera wyłącznie obowiązkowe informacje.

»96/53/EC ARTICLE 10B COMPLIANT – XXXX KG«

Wysokość znaków symbolu i deklarowanej wartości nie może być mniejsza niż 4 mm.

Ponadto do czasu wprowadzenia specjalnego wpisu w świadectwie zgodności wartość dodatkowej masy podaje się w polu »Uwagi« świadectwa zgodności, aby umożliwić zawarcie tych informacji w pokładowych dokumentach rejestracyjnych pojazdu.”;

dodaje się pkt 2.2.5.1 w brzmieniu:

„2.2.5.1

W przypadku pojazdu przegubowego posiadającego co najmniej 4 osie klasy I, z których dwie są osiami kierowanymi, masa odpowiadająca obciążeniu na przedniej osi kierowanej (osiach kierowanych) nie może w żadnym przypadku być mniejsza niż 15 % technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej »M«.”;

e)	w pkt 6.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Wymogi określone w niniejszym punkcie nie mają zastosowania do trybu zasilania elektrycznego hybrydowych pojazdów elektrycznych.”;

pkt 6.2 otrzymuje brzmienie:

„6.2.

Moc silnika mierzy się zgodnie z regulaminem EKG ONZ nr 85 (*1).

(*1) Dz.U. L 326 z 24.11.2006, s. 55.”;"

g)	w pkt 7.1.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Jeżeli pojazd posiada wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.3.1.1 i 1.3.1.2, przedmiotowe wyposażenie i urządzenia muszą być rozłożone i znajdować się w pozycji użytkowej.”;

dodaje się pkt 7.4 w brzmieniu:

„7.4.

Za zgodą upoważnionej placówki technicznej i organu udzielającego homologacji typu spełnienia wymagań w zakresie zwrotności można dowieść za pomocą symulacji liczbowej zgodnie z załącznikiem XVI do dyrektywy 2007/46/WE. W przypadku wątpliwości upoważniona placówka techniczna lub organ udzielający homologacji typu może wymagać przeprowadzenia pełnego badania fizycznego.”;

i)	w pkt 8.1.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Jeżeli pojazd posiada wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.3.1.1 i 1.3.1.2, przedmiotowe wyposażenie i urządzenia muszą być rozłożone i znajdować się w pozycji użytkowej.”;

dodaje się pkt 8.3 w brzmieniu:

„8.3.

Za zgodą upoważnionej placówki technicznej i organu udzielającego homologacji typu spełnienia wymagań w zakresie maksymalnego tylnego wychylenia można dowieść za pomocą symulacji liczbowej zgodnie z załącznikiem XVI do dyrektywy 2007/46/WE. W przypadku wątpliwości upoważniona placówka techniczna lub organ udzielający homologacji typu może wymagać przeprowadzenia pełnego badania fizycznego.”;

w części C wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1.1.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	2,60 m dla pojazdów wyposażonych w nadwozie z izolowanymi ścianami o grubości co najmniej 45 mm o kodach nadwozia 04 lub 05 wymienionych w dodatku 2 do załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE;”;

pkt 1.3 otrzymuje brzmienie:

„1.3.

Wyposażenie i urządzenia, o których mowa w dodatku 1, nie są brane pod uwagę przy określaniu długości, szerokości i wysokości.”;

dodaje się pkt 1.3.1–1.4.2 w brzmieniu:

„1.3.1.

Dodatkowe wymagania dotyczące urządzeń aerodynamicznych, o których mowa w dodatku 1

1.3.1.1.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne nieprzekraczające 500 mm długości w pozycji użytkowej nie mogą zwiększać użytkowej długości przestrzeni ładunkowej. Muszą one być skonstruowane w taki sposób, aby możliwe było ich zablokowanie zarówno gdy są schowane lub złożone, jak i gdy znajdują się w pozycji użytkowej. Takie wyposażenie i urządzenia muszą być ponadto zaprojektowane w taki sposób, aby podczas postoju pojazdu były chowane lub składane i nie przekraczały maksymalnej dozwolonej szerokości pojazdu o więcej niż 25 mm z każdej jego strony oraz aby nie przekraczały maksymalnej dozwolonej długości pojazdu o więcej niż 200 mm (przy czym ich wysokość nad podłożem musi wynosić co najmniej 1 050 mm), aby nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. Ponadto muszą zostać spełnione wymagania określone w pkt 1.3.1.1.1 i 1.3.1.1.3.

1.3.1.1.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.3.1.1.2.

1.3.1.1.3.

Nie wymaga się, aby wyposażenie i urządzenia były chowane lub składane, jeżeli wymogi dotyczące maksymalnych wymiarów są całkowicie spełnione w każdych warunkach.

1.3.1.2.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne przekraczające 500 mm długości w pozycji użytkowej nie mogą zwiększać użytkowej długości przestrzeni ładunkowej. Muszą one być skonstruowane w taki sposób, aby możliwe było ich zablokowanie zarówno gdy są schowane lub złożone, jak i gdy znajdują się w pozycji użytkowej. Takie urządzenia muszą być ponadto zaprojektowane w taki sposób, aby podczas postoju pojazdu były chowane lub składane i nie przekraczały maksymalnej dozwolonej szerokości pojazdu o więcej niż 25 mm z każdej jego strony oraz aby nie przekraczały maksymalnej dozwolonej długości pojazdu o więcej niż 200 mm (przy czym ich wysokość nad podłożem musi wynosić co najmniej 1 050 mm), aby nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. Ponadto muszą zostać spełnione wymagania określone w pkt 1.3.1.2.1–1.3.1.2.4 poniżej.

1.3.1.2.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.3.1.2.2.

1.3.1.2.3.

1.3.1.2.4.

1.3.1.3.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne kabin, zarówno schowane lub złożone, jak i w pozycji użytkowej, w stosownych przypadkach, muszą być zaprojektowane w taki sposób, by nie przekraczały maksymalnej dozwolonej szerokości pojazdu o więcej niż 25 mm z każdej jego strony oraz by nie wpływały negatywnie na możliwość wykorzystania pojazdu na potrzeby transportu intermodalnego. Ponadto muszą zostać spełnione wymagania określone w pkt 1.3.1.3.1–1.3.1.3.4 poniżej.

1.3.1.3.1.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne przeznaczone do kabin muszą posiadać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.3.1.3.2.

Po zainstalowaniu w pojeździe i, w stosownych przypadkach, zarówno w pozycji schowanej lub złożonej, jak i w pozycji użytkowej żadna część urządzenia ani wyposażenia nie może znajdować się powyżej dolnej krawędzi szyby przedniej, chyba że nie jest bezpośrednio widoczna dla kierowcy z powodu tablicy rozdzielczej lub innych standardowych elementów wyposażenia wnętrza.

1.3.1.3.3.

Wyposażenie i urządzenie muszą być pokryte materiałem pochłaniającym energię. Ewentualnie wyposażenie i urządzenie muszą być wykonane z materiału o twardości < 60 (A) w skali Shore’a zgodnie z pkt 1.3.1.4.

1.3.1.3.4.

Wyposażenie i urządzenie nie może być wykonane z materiału, który jest podatny na łamanie się na fragmenty o ostrych lub poszarpanych krawędziach.

1.3.1.4.

Upoważniona placówka techniczna sprawdza, w sposób przekonujący dla organu udzielającego homologacji typu, czy wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.3.1.1, 1.3.1.2 oraz 1.3.1.3, zarówno znajdujące się w pozycji użytkowej, jak i schowane lub złożone nie zakłócają przedniego pola widzenia kierowcy oraz działania spryskiwaczy i wycieraczek szyby przedniej, jak również czy nie wywierają znaczącego negatywnego wpływu na chłodzenie i wentylację mechanizmu napędowego, układu wydechowego, układu hamulcowego, kabiny pasażerskiej i przestrzeni ładunkowej. Wszystkie inne mające zastosowanie wymagania dotyczące układów pojazdu muszą być w pełni spełnione, gdy wyposażenie i urządzenia znajdują się zarówno w pozycji użytkowej, jak i gdy są schowane lub złożone.

W drodze odstępstwa dotyczącego mających zastosowanie wymagań odnoszących się do zabezpieczania przed wjechaniem pod przód pojazdu odległości w płaszczyźnie poziomej między najbardziej wysuniętą do przodu częścią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne a jego urządzeniem zabezpieczającym przed wjechaniem pod przód pojazdu, a także tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne można mierzyć, nie uwzględniając wyposażenia i urządzeń, pod warunkiem że z tyłu ich długość przekracza 200 mm i są w stanie użytkowym, a z przodu i z tyłu podstawowe części elementów umieszczonych na wysokości ≤ 2,0 m nad podłożem mierzonej bez obciążenia są wykonane z materiału o twardości < 60 (A) w skali Shore’a. Przy określaniu twardości pod uwagę nie mogą być brane wąskie żebra, rury i druty metalowe tworzące ramę lub podłoże służące do podtrzymywania podstawowych części elementów. Aby jednak wyeliminować ryzyko uszkodzenia i wgniecenia innych pojazdów w przypadku zderzenia, żadne końce takich żeber, rur i drutów metalowych nie mogą być skierowane do przodu w przedniej części pojazdu i do tyłu w tylnej części pojazdu, zarówno gdy wyposażenie i urządzenie są schowane lub złożone oraz gdy znajdują się w pozycji użytkowej.

Jako rozwiązanie alternatywne dla odstępstwa dotyczącego urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu, o którym mowa w poprzednim punkcie, odległości w płaszczyźnie poziomej między tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne można mierzyć, nie uwzględniając wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych, pod warunkiem że ich długość przekracza 200 mm, są w stanie użytkowym i te urządzenia lub to wyposażenie są zgodne z przepisami dotyczącymi badań określonymi w dodatku 4.

1.4.	Wydłużone kabiny

1.4.1.

Jeżeli powierzchnia przednia miejsca kabiny pojazdu silnikowego, obejmująca wszystkie wystające elementy zewnętrzne, np. podwozie, zderzak, osłony kół i koła, jest w pełni zgodna z parametrami obrysu trójwymiarowego określonymi w dodatku 5, a długość przestrzeni ładunkowej nie przekracza 10,5 m, pojazd może przekroczyć maksymalną dozwoloną długość określoną w pkt 1.1.1.

1.4.2.

W przypadku, o którym mowa w pkt 1.4.1, producent wskazuje następujący dodatkowy symbol poniżej lub obok obowiązkowych napisów na tabliczce znamionowej producenta, na zewnątrz wyraźnie oznaczonego prostokąta, który zawiera wyłącznie obowiązkowe informacje.

»96/53/EC ARTICLE 9 A COMPLIANT«

Wysokość znaków symbolu nie może być mniejsza niż 4 mm. Tekst »96/53/EC ARTICLE 9 A COMPLIANT« dodaje się również do »uwag« w świadectwie zgodności, aby umożliwić zawarcie tych informacji w pokładowych dokumentach rejestracyjnych pojazdu.”;

dodaje się pkt 2.1.4, 2.1.4.1 i 2.1.4.2 w brzmieniu:

„2.1.4.

W przypadku pojazdów silnikowych zasilanych paliwami alternatywnymi lub bezemisyjnych:

2.1.4.1.

Dodatkową masę, której wymaga technologia paliw alternatywnych technologia bezemisyjna zgodnie z pkt 2.3 załącznika I do dyrektywy 96/53/WE, określa się na podstawie dokumentacji przedstawionej przez producenta. Upoważniona placówka techniczna weryfikuje poprawność zadeklarowanych informacji w sposób przekonujący dla organu udzielającego homologacji typu.

2.1.4.2.

»96/53/EC ARTICLE 10B COMPLIANT – XXXX KG«

Wysokość znaków symbolu i deklarowanej wartości nie może być mniejsza niż 4 mm.

dodaje się pkt 5.1.2 w brzmieniu:

„5.1.2.

Wymogi określone w pkt 5.1 i 5.1.1 nie mają zastosowania do trybu zasilania elektrycznego hybrydowych pojazdów elektrycznych.”;

pkt 5.2 otrzymuje brzmienie:

„5.2.

Moc silnika mierzy się zgodnie z regulaminem EKG ONZ nr 85.”;

w pkt 6.1.1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Jeżeli pojazd posiada wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.3.1.1, 1.3.1.2 i 1.3.1.3, przedmiotowe wyposażenie i urządzenia muszą być rozłożone i znajdować się w pozycji użytkowej lub, w przypadkach stosownych dla wyposażenia i urządzeń wchodzących w zakres pkt 1.3.1.3, muszą znajdować się w stałej pozycji użytkowej.”;

dodaje się pkt 6.4 w brzmieniu:

„6.4.

i)	w pkt 7.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Jeżeli pojazd posiada wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.3.1.1, 1.3.1.2 i 1.3.1.3, przedmiotowe wyposażenie i urządzenia muszą być rozłożone i znajdować się w pozycji użytkowej.”;

dodaje się pkt 7.3 w brzmieniu:

„7.3.

w części D wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1.1.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	2,60 m dla pojazdów wyposażonych w nadwozie z izolowanymi ścianami o grubości co najmniej 45 mm o kodach nadwozia 04 lub 05 wymienionych w dodatku 2 do załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.”;

pkt 1.4 otrzymuje brzmienie:

„1.4.

Wyposażenie i urządzenia, o których mowa w dodatku 1, nie są brane pod uwagę przy określaniu długości, szerokości i wysokości.”;

dodaje się pkt 1.4.1–1.4.1.3. w brzmieniu:

„1.4.1.

Dodatkowe wymagania dotyczące urządzeń aerodynamicznych, o których mowa w dodatku 1

1.4.1.1.

1.4.1.1.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.4.1.1.2.

Operator musi mieć możliwość zmiany położenia wyposażenia i urządzenia aerodynamicznego, ich schowania i złożenia, stosując siłę ręczną nieprzekraczającą 40 daN. Ponadto może się to odbywać również automatycznie.

1.4.1.1.3.

Nie wymaga się, aby wyposażenie i urządzenia były chowane lub składane, jeżeli wymogi dotyczące maksymalnych wymiarów są całkowicie spełnione w każdych warunkach.

1.4.1.2.

1.4.1.2.1.

Wyposażenie i urządzenia muszą uzyskać homologację typu zgodną z niniejszym rozporządzeniem.

1.4.1.2.2.

1.4.1.2.3.

1.4.1.2.4.

1.4.1.3.

Upoważniona placówka techniczna sprawdza, w sposób przekonujący dla organu udzielającego homologacji typu, czy wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne zarówno znajdujące się w pozycji użytkowej, jak i schowane lub złożone nie blokują całkowicie wentylacji przestrzeni ładunkowej. Wszystkie inne mające zastosowanie wymagania dotyczące układów pojazdu muszą być w pełni spełnione, gdy wyposażenie i urządzenia znajdują się zarówno w pozycji użytkowej, jak i gdy są schowane lub złożone.

W drodze odstępstwa dotyczącego mających zastosowanie wymagań odnoszących się do zabezpieczania przed wjechaniem pod tył pojazdu odległości w płaszczyźnie poziomej między tyłem urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu a tylną krawędzią pojazdu posiadającego wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne można mierzyć, nie uwzględniając wyposażenia i urządzeń, pod warunkiem że ich długość przekracza 200 mm, są w stanie użytkowym, a podstawowe części elementów umieszczonych na wysokości ≤ 2,0 m nad podłożem mierzonej bez obciążenia są wykonane z materiału o twardości < 60 (A) w skali Shore’a. Przy określaniu twardości pod uwagę nie mogą być brane wąskie żebra, rury i druty metalowe tworzące ramę lub podłoże służące do podtrzymywania podstawowych części elementów. Aby jednak wyeliminować ryzyko uszkodzenia i wgniecenia innych pojazdów w przypadku zderzenia, żadne końce takich żeber, rur i drutów metalowych nie mogą być skierowane do tyłu w tylnej części pojazdu, zarówno gdy wyposażenie i urządzenie są schowane lub złożone oraz gdy znajdują się w pozycji użytkowej.

pkt 2.2.1 otrzymuje brzmienie:

„2.2.1.

Suma technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej w przednim punkcie sprzęgu, technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy na osie pojedyncze lub grupę (lub grupy) osi oraz technicznie dopuszczalnej masy maksymalnej w tylnym punkcie sprzęgu nie może być mniejsza niż technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu.

M ≤ Σ [m0 + mi + mc] lub M ≤ Σ [m0 + μj + mc]”;

e)	w pkt 3.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Jeżeli przyczepa lub naczepa posiada wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne, o których mowa w pkt 1.4.1.1 lub 1.4.1.2, przedmiotowe wyposażenie i urządzenia muszą znajdować się w pozycji użytkowej i być rozłożone.”;

pkt 3.2 otrzymuje brzmienie:

„3.2.

Naczepę nieposiadającą wyposażenia lub urządzeń aerodynamicznych, o których mowa w pkt 1.4.1.1 lub 1.4.1.2, uważa się za zgodną z wymogami pkt 3.1, jeżeli jej obliczeniowy rozstaw osi »RWB« spełnia następujące wymagania:

RWB ≤ [(12,50 – 2,04)2 – (5,30 + ½W)2]1/2

gdzie:

»RWB«	oznacza odległość między sworzniem osi i osią symetrii osi niekierowanych
»W«	oznacza szerokość naczepy.”;

w dodatku 1 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.

Z zastrzeżeniem dodatkowych ograniczeń przewidzianych w poniższych tabelach, wyposażenie i urządzenia wymienione w tabelach I, II i III nie muszą być uwzględniane przy określeniu i obliczaniu wymiarów zewnętrznych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)	jeżeli urządzenia, z wyjątkiem wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych kabin, są montowane z przodu, mogą one łącznie wystawać o nie więcej niż 250 mm;

b)	wyposażenie i urządzenia, z wyjątkiem wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych, nie mogą zwiększać długości pojazdu o łącznie więcej niż 750 mm;

c)	wyposażenie i urządzenia nie mogą zwiększać szerokości pojazdu o łącznie więcej niż 100 mm.

2.	Wymogi określone w pkt 1 lit. a), b) i c) nie mają zastosowania do urządzeń widzenia pośredniego.”;

w tabeli I wprowadza się następujące zmiany:

wiersz o numerze pozycji 6 otrzymuje brzmienie:

„6.

Sprzęgi mechaniczne

–

–”;

wiersz o numerze pozycji 18 otrzymuje brzmienie:

„18.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne

–

X”;

dodaje się wiersz o numerze pozycji 19 w brzmieniu:

„19.

Anteny stosowane do komunikacji pojazd-pojazd lub pojazd-infrastruktura

X”;

w tabeli II wprowadza się następujące zmiany:

wiersz o numerze pozycji 11 otrzymuje brzmienie:

„11.

Wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne

W przypadku zamontowanych urządzeń i wyposażenia, zarówno schowanych lub złożonych, jak i w pozycji użytkowej, szerokość pojazdu, w tym nadwozia izotermicznego z izolowanymi ściankami, razem ze zmierzonymi częściami wystającymi nie może przekraczać 2 600 mm.

–

X”;

dodaje się wiersz o numerze pozycji 18 w brzmieniu:

„18.

Anteny stosowane do komunikacji pojazd-pojazd lub pojazd-infrastruktura

X”;

dodaje się wiersz o numerze pozycji 19 w brzmieniu:

„19.

Przewody elastyczne systemów monitorowania ciśnienia w oponach, pod warunkiem że nie wystają więcej niż 70 mm po każdej stronie poza obrys poprzeczny pojazdu

X”;

tabela III otrzymuje brzmienie:

„TABELA III

Wysokość pojazdu

		M1	M2	M3	N1	N2	N3	O1	O2	O3	O4
1.	Anteny stosowane do komunikacji radiowej, satelitarnej, pojazd-pojazd lub pojazd-infrastruktura	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
2.	Pantografy lub wysięgniki w pozycji podniesionej	–	–	X	–	–	X	–	–	–	–”;

dodaje się dodatki 4 i 5 w brzmieniu:

„Dodatek 4

Badanie zderzeniowe wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych

Warunki badania wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych

1.1.

Na wniosek producenta badanie przeprowadza się w odniesieniu do jednego z następujących elementów:

1.1.1.

pojazdu należącego do typu, dla którego przeznaczone są wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne;

1.1.2.

elementu nadwozia typu pojazdu, dla którego przeznaczone są wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne; element taki musi być reprezentatywny dla danych typów pojazdu;

1.1.3.

sztywnej ściany.

1.2.

Gdy badanie przeprowadzane jest w sposób określony w pkt 1.1.2 i 1.1.3, elementy wykorzystywane do podłączenia wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych do elementu nadwozia pojazdu lub do sztywnej ściany muszą być równoważne elementom stosowanym do zabezpieczenia wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych zamontowanych w pojeździe. Do każdego urządzenia należy dołączyć instrukcje montażu i obsługi zawierające informacje wystarczające to tego, aby kompetentna osoba mogła zainstalować je w odpowiedni sposób.

1.3.

Na wniosek producenta procedurę badania opisaną w pkt 1.5 można przeprowadzić za pomocą symulacji liczbowej zgodnie z załącznikiem XVI do dyrektywy 2007/46/WE.

Model matematyczny zatwierdza się tylko wtedy, gdy jest on porównywalny z warunkami badania fizycznego. W tym celu przeprowadzane jest badanie fizyczne, aby porównać wyniki otrzymane po zastosowaniu modelu matematycznego z wynikami badania fizycznego. Należy wykazać porównywalność wyników obu badań. Producent sporządza sprawozdanie z walidacji.

Wszelkie zmiany w modelu matematycznym lub w oprogramowaniu, które mogą unieważnić sprawozdanie z walidacji, wymagają ponownej walidacji zgodnie z poprzednim punktem.

1.4.

Warunki przeprowadzania badań lub symulacji

1.4.1.

Pojazd musi stać na poziomej, płaskiej, twardej i gładkiej powierzchni.

1.4.2.

Wszystkie koła przednie muszą być skierowane na wprost.

1.4.3.

Opony muszą być napompowane do ciśnienia zalecanego przez producenta pojazdu.

1.4.4.

Pojazd musi być nieobciążony.

1.4.5.

Jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia siły badawczej wymaganej w pkt 1.5.1.2, pojazd może zostać unieruchomiony w dowolny sposób. Metodę tę określa producent pojazdu.

1.4.6.

Pojazdy wyposażone w zawieszenie hydropneumatyczne, hydrauliczne, pneumatyczne lub układ automatycznego poziomowania w zależności od obciążenia pojazdu należy badać w normalnych warunkach użytkowania tego zawieszenia lub układu określonych przez producenta.

1.5.

Procedura badania

1.5.1.

Badania należy przeprowadzać w celu oceny, czy wyposażenie i urządzenia aerodynamiczne zapewniają określony poziom odkształcenia pod wpływem sił przyłożonych równolegle do osi wzdłużnej pojazdu, jak określono w pkt 1.6.1. Ewentualnie pod wpływem siły urządzenie może również złożyć się lub schować. Spełnienie wymogu, o którym mowa w pkt 1.6.2, weryfikuje się za pomocą trzpieni badawczych odpowiednich do celów badania zderzeniowego. Urządzenie stosowane do rozłożenia siły badawczej na określonej powierzchni płaskiej musi być podłączone do urządzenia uruchamiającego poprzez połączenie obrotowe. W przypadku niezgodności geometrycznych zamiast urządzenia o płaskiej powierzchni można wykorzystać adapter.

1.5.1.1.

Siłę należy przyłożyć równolegle do osi wzdłużnej pojazdu poprzez powierzchnię lub adapter o wysokości nieprzekraczającej 250 mm i szerokości nieprzekraczającej 200 mm oraz o promieniu krzywizny wynoszącym 5 ± 1 mm na krawędziach pionowych. Powierzchnia nie może być trwale przymocowana do wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych i musi być przegubowa we wszystkich kierunkach. Jeżeli badanie przeprowadza się na pojeździe, o którym mowa w pkt 1.1.1, wysokość dolnej krawędzi powierzchni lub adaptera musi być określona przez producenta na obszarze między najniższą krawędzią wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych a punktem górnej krawędzi powierzchni lub adaptera, który znajduje się na wysokości nie większej niż 2,0 m ponad podłożem, gdy wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne jest zamontowane na pojeździe (zob. rys. 1). Punkt ten należy określić dla pojazdu obciążonego o technicznie dopuszczalnej maksymalnej masie całkowitej.

Jeżeli badanie przeprowadza się z wykorzystaniem elementu nadwozia typu pojazdu, o którym mowa w pkt 1.1.2, lub sztywnej ściany, o której mowa w pkt 1.1.3, wysokość środka powierzchni lub adaptera musi być określona przez producenta na obszarze między najniższą krawędzią wyposażenia i urządzenia aerodynamicznego a punktem, który znajduje się na wysokości nie większej niż 2,0 m ponad podłożem, gdy wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne jest zamontowane na pojeździe obciążonym o technicznie dopuszczalnej maksymalnej masie całkowitej pojazdu (zob. rys. 2).

Dokładne położenie środka powierzchni lub adaptera na obszarze przyłożenia sił określa producent. W przypadku gdy wyposażenie i urządzenie aerodynamiczne mają różne stopnie sztywności w obszarze przyłożenia sił (np. ze względu na wzmocnienia, różne materiały lub różną grubość itp.), położenie środka powierzchni lub adaptera musi znajdować się na obszarze o najwyższej odporności na siły zewnętrzne w kierunku wzdłużnym pojazdu.

Rysunek 1

Wysokość punktu pomiarowego

Rysunek 2

Przykładowe stanowisko badawcze

1.5.1.2.

Siłę poziomą wynoszącą maksymalnie 4000 N ± 400 N należy przyłożyć kolejno do dwóch punktów położonych symetrycznie względem linii środkowej pojazdu lub linii środkowej urządzenia na najbardziej wysuniętej do tyłu zewnętrznej krawędzi wyposażenia i urządzenia aerodynamicznego, które jest całkowicie rozłożone lub znajduje się w pozycji użytkowej (zob. rys. 3). Kolejność przykładania sił może być określona przez producenta.

Rysunek 3

Przyłożenie siły

1.6.

Wymagania

1.6.1.

Wyposażenie i urządzenie aerodynamiczne muszą być zamontowane w taki sposób, aby podczas przykładania sił badawczych określonych w pkt 1.5.1.2 wyposażenie i urządzenie zdeformowały się, schowały się lub złożyły, aby długość części wystających – mierzona w poziomym kierunku wzdłużnym w punktach przyłożenia sił – wynosiła ≤ 200 mm. Należy zapisać uzyskaną długość części wystających.

1.6.2.

Wyposażenie i urządzenie aerodynamiczne nie mogą stanowić zagrożenia dla osób znajdujących się w innych pojazdach podczas zderzenia tylnego i nie mogą wpływać na działanie urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu.

Dodatek 5

Trójwymiarowy obrys kabiny

Ogólna procedura sprawdzania zgodności pojazdu silnikowego z parametrami odnoszącymi się do trójwymiarowego obrysu kabiny

1.1.

Granice pionowe strefy oceny kabiny pojazdu silnikowego

1.1.1.

Maksymalną szerokość pojazdu na wysokości miejsca kabiny Wc należy zmierzyć przed pionową płaszczyzną poprzeczną usytuowaną na najbardziej wysuniętej do przodu osi pojazdu silnikowego. Do celów tego pomiaru nie uwzględnia się pozycji wymienionych w dodatku 1.

1.1.2.

Strefę oceny miejsca kabiny pojazdu silnikowego należy brać pod uwagę w taki sposób, aby odpowiadała maksymalnej szerokości Wc . Obszar ten musi być ograniczony pionowymi płaszczyznami wzdłużnymi, które są równoległe do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu silnikowego i oddalone od siebie o szerokość Wc .

1.1.3.

Poziomą odległość wzdłużną Lt należy ustalić od najbardziej wysuniętego do przodu punktu miejsca kabiny pojazdu silnikowego na wysokości ≤ 2 000 mm, mierząc od podłoża bez obciążenia.

Na potrzeby tej oceny odległość Lt należy określić jako 200 mm (zob. rys. 1).

Tylna strona strefy oceny musi być ograniczona pionową płaszczyzną poprzeczną, prostopadłą do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu silnikowego, która znajduje się za wyżej wymienionym najbardziej wysuniętym do przodu punktem odległości Lt.

Rysunek 1

Obrys trójwymiarowy

1.1.4.

Do celów pkt 1.3.3.2 należy uwzględnić przecięcie płaszczyzny tylnej tworzącej bok strefy oceny z obiema nachylonymi płaszczyznami zewnętrznymi – linie Tlef t i Tright . (zob. rys. 2).

Rysunek 2

Obrys trójwymiarowy

1.2.

Poziome granice strefy oceny kabiny pojazdu silnikowego

1.2.1.

W strefie oceny dolna linia powierzchni przedniej musi znajdować się na poziomie podłoża, a górna linia powierzchni przedniej – na wysokości 2 000 mm nad podłożem, mierząc bez obciążenia.

1.3.

Przepisy szczegółowe dotyczące strefy oceny kabiny pojazdów silnikowych

1.3.1.

Do celów niniejszego dodatku należy uwzględnić powierzchnię przednią miejsca kabiny pojazdu silnikowego, niezależnie od rodzaju materiału. Nie uwzględnia się jednak pozycji wymienionych w dodatku 1.

1.3.2.

Nachylenie przedniej części kabiny

1.3.2.1.

Do celów niniejszego dodatku należy brać pod uwagę »nachylenie«, tzn. odchylenie do tyłu powierzchni przedniej miejsca kabiny pojazdu silnikowego od pionu, gdzie każdy punkt położony nad innym punktem znajduje się za tym innym punktem.

1.3.2.2.

W przypadku strefy oceny nachylenia należy uwzględnić najbardziej wysunięty do przodu punkt miejsca kabiny pojazdu silnikowego, o którym mowa w pkt 1.1.3.

Pionowa poprzeczna płaszczyzna przechodząca przez najbardziej wysunięty do przodu punkt kabiny na wysokości ≤ 2 000 mm od podłoża, mierzonej bez obciążenia, jest brana pod uwagę w odniesieniu do jej przecięcia z płaszczyzną poziomą położoną na wysokości 1 000 mm. W takim przypadku tę linię przecinającą należy uznać za podstawową linię obrysu do oceny nachylenia kabiny pojazdu w danej strefie oceny.

1.3.2.3.

Należy przyjąć płaszczyznę obracającą się wokół podstawowej linii obrysu, o której mowa w pkt 1.3.2.2 akapit drugi, odchylonej do tyłu pod kątem 3° od pionu (zob. rys. 3).

Rysunek 3

Nachylenie

1.3.2.4.

Żaden punkt rzeczywistej powierzchni przedniej, znajdujący się w strefie oceny nachylenia, nie może być położony przed odchyloną do tyłu płaszczyzną, o której mowa w pkt 1.3.2.3, kiedy najbardziej wysunięty do przodu punkt miejsca kabiny pojazdu silnikowego dotyka pionowej płaszczyzny poprzecznej.

1.3.3.

Zwężające się boki kabiny pojazdu silnikowego

1.3.3.1.

W strefie oceny miejsca kabiny pojazdu silnikowego powierzchnia przednia musi zwężać się w taki sposób, aby odpowiednie powierzchnie nominalne ogólnie zbliżyły się do wspólnego obszaru znajdującego się przed kabiną i na wzdłużnej płaszczyźnie symetrii pojazdu silnikowego.

1.3.3.2.

Należy wziąć pod uwagę dwie symetryczne płaszczyzny pionowe, jedną po lewej i jedną po prawej stronie, obie nachylone poziomo pod kątem 20° w stosunku do wzdłużnej płaszczyzny symetrii, a tym samym oddalone od siebie o 40°. Płaszczyzny te położone są w taki sposób, że przecinają również odpowiednio linie Tleft i Tright , o których mowa w pkt 1.1.3.

1.3.3.3.

Żaden punkt rzeczywistej powierzchni przedniej, znajdujący się w prawej i lewej strefie zewnętrznej, nie może być położony na zewnątrz odpowiedniej płaszczyzny pionowej, o której mowa w pkt 1.3.3.2, jeżeli najbardziej wysunięty do przodu punkt miejsca kabiny pojazdu silnikowego dotyka pionowej płaszczyzny poprzecznej, o której mowa w pkt 1.3.2.4.

Jeżeli którykolwiek z warunków określonych w niniejszym dodatku nie jest spełniony, uznaje się, że kabina pojazdu silnikowego nie spełnia parametrów obrysu trójwymiarowego, o którym mowa w części C pkt 1.4.1 niniejszego załącznika.

„.

(*1) Dz.U. L 326 z 24.11.2006, s. 55.”;”

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 1230/2012 wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

a)	tytuł otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ A Homologacja typu WE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do mas i wymiarów pojazdu Dokument informacyjny WZÓR”;

dodaje się pkt 2.4.2.1.3 w brzmieniu:

2.4.2.1.3.

Wydłużona kabina zgodna z art. 9a dyrektywy 96/53/WE: tak/nie(1)

dodaje się pkt 2.6.4 w brzmieniu:

2.6.4.

Dodatkowa masa do napędu alternatywnego: … kg”;

dodaje się pkt 3.9 w brzmieniu:

3.9.	Wykaz wyposażenia do napędu alternatywnego (i wskazanie masy części): …”;

dodaje się pkt 9.25–9.27.3 w brzmieniu:

9.25.

Wydłużone kabiny zgodne z art. 9a dyrektywy 96/53/WE:

9.25.1.

Szczegółowy opis techniczny (w tym fotografie i rysunki oraz opis materiałów) części pojazdu w odniesieniu do części C pkt 1.4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1230/2012: …

9.26.

Wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z przodu pojazdu

9.26.1.

Pojazd posiadający wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z przodu: tak/nie(1)

9.26.2.

Numer homologacji typu wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, o ile jest dostępny: ... lub, jeżeli nie jest dostępny:

9.26.3.

Szczegółowy opis (w tym fotografie lub rysunki) wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego:

9.26.3.1.

Budowa i materiały: …

9.26.3.2.

Układ blokady i regulacji: …

9.26.3.3.

Zamocowanie do pojazdu: …

9.27.

Wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z tyłu pojazdu

9.27.1.

Pojazd posiadający wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z tyłu: tak/nie(1)

9.27.2.

Numer homologacji typu wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, o ile jest dostępny ... lub, jeżeli nie jest dostępny:

9.27.3.

Szczegółowy opis (w tym fotografie lub rysunki) wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego:

9.27.3.1.

Budowa i materiały: …

9.27.3.2.

Układ blokady i regulacji: …

9.27.3.3.

Zamocowanie do pojazdu: …

w części B wprowadza się następujące zmiany:

a)	tytuł otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ B Świadectwo homologacji typu WE pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do mas i wymiarów pojazdów WZÓR Format: A4 (210 × 297 mm) ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE ”;

b)	słowa „w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr …/…” zastępuje się słowami „w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr 1230/2012, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) 2019/1892”;

uzupełnienie otrzymuje brzmienie:

„Uzupełnienie

świadectwa homologacji typu WE nr …..

Odstępstwa

1.1.

Pojazd uzyskał homologację typu zgodnie z art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia (tj. wymiary zewnętrzne pojazdu przekraczają maksymalne wymiary, o których mowa w części A, B, C lub D załącznika I): tak/nie (1)

1.2.

Pojazd uzyskał homologację typu do celów art. 8b dyrektywy 96/53/WE (tj. w zakresie wyposażenia lub urządzeń aerodynamicznych instalowanych w tylnej części pojazdu): tak/nie (1)

1.3.

Pojazd uzyskał homologację typu do celów art. 9a dyrektywy 96/53/WE (tj. w zakresie wydłużonej kabiny lub kabiny posiadającej wyposażenie lub urządzenia aerodynamiczne): tak/nie (1)

1.4.

Pojazd uzyskał homologację typu do celów art. 10b dyrektywy 96/53/WE:

1.4.1.

Dodatkowa masa pojazdów zasilanych paliwami alternatywnymi: tak/nie (1)

1.4.2.

Dodatkowa masa pojazdów bezemisyjnych: tak/nie (1)

Pojazd jest wyposażony w zawieszenie pneumatyczne: tak/nie (1)

Pojazd jest wyposażony w zawieszenie uznawane za równoważne zawieszeniu pneumatycznemu: tak/nie (1)

Pojazd spełnia wymagania dla pojazdu terenowego: tak/nie (1)

Uwagi:…

;

(1) Niepotrzebne skreślić."

dodaje się części C, D i E w brzmieniu:

„CZĘŚĆ C

Homologacja typu WE wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego jako oddzielnego zespołu technicznego

Dokument informacyjny

WZÓR

Dokument informacyjny nr... dotyczący homologacji typu WE wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego jako oddzielnego zespołu technicznego.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

Jeżeli oddzielne zespoły techniczne, o których mowa w niniejszym dokumencie informacyjnym, są sterowane elektronicznie, należy dostarczyć informacji dotyczących ich działania.

OGÓLNE

0.1.

Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.

Typ: …

0.3.

Oznakowanie typu, jeśli znajduje się na oddzielnym zespole technicznym (b): …

0.3.1.

Umiejscowienie takiego oznakowania: …

0.5.

Nazwa i adres producenta: …

0.7.

Umiejscowienie i metoda umieszczania znaku homologacji typu WE: …

0.8.

Nazwy i adresy zakładów montujących: …

0.9.

Nazwa i adres przedstawiciela producenta (w stosownych przypadkach): …

9.26.

Wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z przodu pojazdu

9.26.1.

Pojazd posiadający wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z przodu: tak/nie (1)

9.26.2.

Numer homologacji typu wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, o ile jest dostępny: ... lub, jeżeli nie jest dostępny:

9.26.3.

Szczegółowy opis (w tym fotografie lub rysunki) wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego:

9.26.3.1.

Budowa i materiały: …

9.26.3.2.

Układ blokady i regulacji: …

9.26.3.3.

Zamocowanie do pojazdu: …

9.27.

Wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z tyłu pojazdu

9.27.1.

Pojazd posiadający wyposażenie lub urządzenie aerodynamiczne z tyłu: tak/nie

9.27.2.

Numer homologacji typu wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, o ile jest dostępny ... lub, jeżeli nie jest dostępny:

9.27.3.

Szczegółowy opis (w tym fotografie lub rysunki) wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego:

9.27.3.1.

Budowa i materiały: …

9.27.3.2.

Układ blokady i regulacji: …

9.27.3.3.

Zamocowanie do pojazdu: …

Objaśnienia

(b)

Jeżeli oznakowanie typu zawiera znaki nieistotne dla opisu oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, powinny być one przedstawiane w dokumencie za pomocą symbolu »?« (np.ABC??123??).

(1)

Niepotrzebne skreślić.

CZĘŚĆ D

Świadectwo homologacji typu WE wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego jako oddzielnego zespołu technicznego

WZÓR

Format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu

Zawiadomienie dotyczące:

– homologacji typu WE (1)

– rozszerzenia homologacji typu WE (1)

– odmowy udzielenia homologacji typu WE (1)

– cofnięcia homologacji typu WE (1)

typu wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego jako oddzielnego zespołu technicznego

w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr 1230/2012, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) 2019/1892 (2)

Numer homologacji typu WE: …

Powód rozszerzenia: …

SEKCJA I

0.1.

Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.

Typ: …

0.3.

Oznakowanie typu, jeśli znajduje się na oddzielnym zespole technicznym (3): …

0.3.1.

Umiejscowienie takiego oznakowania: …

0.5.

Nazwa i adres producenta: …

0.7.

Umiejscowienie i metoda umieszczania znaku homologacji typu WE: …

0.8.

Nazwy i adresy zakładów montujących: …

0.9.

Nazwa i adres przedstawiciela producenta (w stosownych przypadkach): …

SEKCJA II

Informacje dodatkowe: zob. uzupełnienie.

Upoważniona placówka techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań…

Data sprawozdania z badań: …

Numer sprawozdania z badań: …

Uwagi (o ile istnieją): zob. uzupełnienie.

Miejscowość: …

Data: …

Podpis: …

Załączniki: Pakiet informacyjny

Sprawozdanie z badań

Uzupełnienie

świadectwa homologacji typu WE nr …..

Krótki opis typu oddzielnego zespołu technicznego:…

Szczegółowy opis wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego:

2.1.

Liczba oddzielnych elementów:…

2.2.

Opis konstrukcji i materiałów:…

2.3.

Opis układu blokady i regulacji:…

2.4.

Opis zamocowania do pojazdu:…

2.5.

Oddzielny zespół techniczny półuniwersalny/dla danych pojazdów (1)

Wykaz konkretnych typów pojazdów, dla których oddzielny zespół techniczny otrzymał homologację (w stosownych przypadkach):…

Szczegółowy opis szczegółowych specyfikacji obszaru mocowania na pojazdach w przypadku wyposażenia lub urządzeń aerodynamicznych półuniwersalnych (w stosownych przypadkach):…

Uwagi:…

Znak homologacji typu i jego umiejscowienie:…

CZĘŚĆ E

Znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego

Znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego zawiera:

1.1.

Prostokąt otaczający małą literę »e« i numer wskazujący państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego:

1	Niemcy	19	Rumunia
2	Francja	20	Polska
3	Włochy	21	Portugalia
4	Niderlandy	23	Grecja
5	Szwecja	24	Irlandia
6	Belgia	25	Chorwacja
7	Węgry	26	Słowenia
8	Republika Czeska	27	Słowacja
9	Hiszpania	29	Estonia
11	Zjednoczone Królestwo	32	Łotwa
12	Austria	34	Bułgaria
13	Luksemburg	36	Litwa
17	Finlandia	49	Cypr
18	Dania	50	Malta

1.2.

Obok prostokąta znajduje się »podstawowy numer homologacji« zawarty w sekcji 4 numeru homologacji typu, poprzedzony dwoma cyframi określającymi numer porządkowy przypisany niniejszemu rozporządzeniu lub ostatniej istotnej zmianie technicznej niniejszego rozporządzenia. Obecny numer porządkowy to »00«.

1.3.

W przypadku wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego kabin numer porządkowy poprzedza się symbolem »96/53/EC ARTICLE 9 A COMPLIANT«.

1.4.

W przypadku wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, które ma być umieszczone w tylnej części pojazdu, numer porządkowy poprzedza się symbolem »96/53/EC ARTICLE 8B COMPLIANT«.

Znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego umieszcza się na głównej części wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego w taki sposób, aby nie można go było zetrzeć oraz aby był wyraźnie i łatwo czytelny, nawet gdy urządzenie jest zamontowane w pojeździe.

Przykładowy znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego przedstawiono na rys. 1.

Rysunek 1

Przykładowy znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego

Objaśnienia

Homologacja typu WE jako oddzielnego zespołu technicznego wyposażenia lub urządzenia aerodynamicznego, które ma być instalowane w tylnej części pojazdu (do celów zgodności z art. 8b dyrektywy 96/53/WE) została wydana przez Rumunię pod numerem 0046. Dwie pierwsze cyfry »00« wskazują, że oddzielny zespół techniczny uzyskał homologację zgodnie z niniejszym rozporządzeniem..

(1) Niepotrzebne skreślić.”

(2) Niepotrzebne skreślić.

(3) Jeżeli oznakowanie typu zawiera znaki nieistotne dla opisu oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, powinny być one przedstawiane w dokumencie za pomocą symbolu »?« (np. ABC??123??).

12.11.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 291/47

DECYZJA RADY (WPZiB) 2019/1894

z dnia 11 listopada 2019 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 18 czerwca 2019 r. Rada przywołała i potwierdziła poprzednie konkluzje Rady i Rady Europejskiej, w tym konkluzje Rady Europejskiej z dnia 22 marca 2018 r., w których zdecydowanie potępiła ona ciągłe nielegalne działania Turcji we wschodniej części Morza Śródziemnego i na Morzu Egejskim. Rada wyraziła poważny niepokój w związku z prowadzonymi przez Turcję nielegalnymi odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego; wyraziła również ubolewanie w związku z tym, że Turcja nie zareagowała jeszcze na wielokrotne apele Unii o zaprzestanie tych działań. Rada zwróciła się także do Komisji i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) o bezzwłoczne przedstawienie możliwości podjęcia stosownych środków.

(2)

W dniu 20 czerwca 2019 r. Rada Europejska przywołała i potwierdziła wcześniejsze konkluzje Rady i Rady Europejskiej, w których zdecydowanie potępiono ciągłe nielegalne działania Turcji we wschodniej części Morza Śródziemnego i na Morzu Egejskim. Ponadto Rada Europejska poparła prośbę skierowaną do Komisji i ESDZ o bezzwłoczne przedstawienie wariantów stosownych środków, w tym środków ukierunkowanych.

(3)

W dniu 15 lipca 2019 r. Rada przyjęła konkluzje, w których wyraziła ubolewanie w związku z tym, że pomimo licznych wezwań ze strony Unii do zaprzestania nielegalnych działań we wschodniej części Morza Śródziemnego, Turcja nadal prowadziła odwierty na zachód od Cypru i rozpoczęła drugą operację tego rodzaju na północny wschód od Cypru na wodach terytorialnych tego państwa. Rada powtórzyła, że takie nielegalne działania mają poważny natychmiastowy negatywny wpływ na całokształt stosunków UE z Turcji i ponownie wezwała Turcję do powstrzymania się od takich czynów, działania w duchu dobrego sąsiedztwa i poszanowania suwerenności i suwerennych praw Cypru zgodnie z prawem międzynarodowym. Rada, z zadowoleniem odnotowując zaproszenie ze strony rządu cypryjskiego do negocjacji z Turcją, stwierdziła, że wytyczenie granic wyłącznych stref ekonomicznych i szelfu kontynentalnego powinno nastąpić w drodze dialogu i negocjacji w dobrej wierze, z pełnym poszanowaniem prawa międzynarodowego i zgodnie z zasadą stosunków dobrosąsiedzkich.

(4)

W świetle prowadzonych przez Turcję w dalszym ciągu i nowych nielegalnych odwiertów, Rada postanowiła również zawiesić negocjacje w sprawie kompleksowej umowy o transporcie lotniczym i uzgodniła, że obecnie nie będzie organizowała posiedzeń Rady Stowarzyszenia i kolejnych posiedzeń w ramach dialogu wysokiego szczebla między UE a Turcją. Ponadto Rada zatwierdziła wniosek Komisji, by zmniejszyć pomoc przedakcesyjną dla Turcji na 2020 r. i zwróciła się do Europejskiego Banku Inwestycyjnego, by dokonał przeglądu swojej działalności w zakresie udzielania pożyczek w Turcji, w szczególności w odniesieniu do pożyczek zabezpieczonych przez państwo.

(5)

W konkluzjach tych podkreślono również, że Rada śledzi rozwój sytuacji; Rada zwróciła się także do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”) i Komisji, by w dalszym ciągu prowadzili prace nad ewentualnymi środkami ukierunkowanymi w związku z dalszym prowadzeniem przez Turcję odwiertów we wschodniej części Morza Śródziemnego.

(6)

W dniu 14 października 2019 r., w związku z dalszym prowadzeniem przez Turcję nielegalnych odwiertów we wschodniej części Morza Śródziemnego, Rada potwierdziła swoją pełną solidarność z Cyprem odnośnie do poszanowania jego suwerenności i suwerennych praw zgodnie z prawem międzynarodowym. Przywołała swoje konkluzje z dnia 15 lipca 2019 r., w szczególności przypomniała, że wytyczenie granic wyłącznych stref ekonomicznych i szelfu kontynentalnego powinno nastąpić w drodze dialogu i negocjacji w dobrej wierze, z pełnym poszanowaniem prawa międzynarodowego i zgodnie z zasadą stosunków dobrosąsiedzkich.

(7)

Ponadto Rada zgodziła się, że należy wprowadzić uregulowania dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom fizycznym i prawnym, które są odpowiedzialne za nielegalne odwierty węglowodorów we wschodniej części Morza Śródziemnego lub w nie zaangażowane, i zwróciła się do Wysokiego Przedstawiciela i Komisji, by niezwłocznie przedstawili odpowiednie wnioski.

(8)

W dniu 18 października 2019 r. Rada Europejska zatwierdziła konkluzje Rady z dnia 14 października 2019 r. w sprawie nielegalnych odwiertów prowadzonych przez Turcję w wyłącznej strefie ekonomicznej Cypru i potwierdziła swoją solidarność z Cyprem; stwierdziła również, że będzie nadal śledzić rozwój sytuacji.

(9)

Wspomniane wyżej odwierty naruszają suwerenność Republiki Cypryjskiej lub suwerenne prawa i jurysdykcję Republiki Cypryjskiej na jej morzu terytorialnym, w wyłącznej strefie ekonomicznej i na szelfie kontynentalnym oraz, gdy działania takie są prowadzone na obszarach, na których granice wyłącznej strefy ekonomicznej i szelfu kontynentalnego nie zostały wytyczone zgodnie z prawem międzynarodowym z udziałem państwa posiadającego przeciwległe wybrzeże, zagrażają one osiągnięciu porozumienia co do wytyczenia granic lub utrudniają osiągnięcie takiego porozumienia. Działania te są sprzeczne z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, w tym z zasadą pokojowego rozwiązywania sporów, i stwarzają zagrożenie dla interesów i bezpieczeństwa Unii.

(10)

W związku z powyższym należy nałożyć ukierunkowane środki ograniczające na osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które są odpowiedzialne za odwierty związane z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań lub są zaangażowane w takie działania, w tym przez planowanie, przygotowywanie, na przykład przez prowadzenie badań sejsmicznych, kierowanie lub wspomaganie takich działań lub uczestniczenie w nich, lub zaangażowane w takie działania lub które udzielają wsparcia finansowego, technicznego lub materialnego dla takich działań, na które to działania Republika Cypryjska nie wyraziła zgody, na jej morzu terytorialnym lub w jej wyłącznej strefie ekonomicznej lub na jej szelfie kontynentalnym. Obejmuje to, w przypadkach gdy granice wyłącznej strefy ekonomicznej lub szelfu kontynentalnego nie zostały wytyczone zgodnie z prawem międzynarodowym z udziałem państwa posiadającego przeciwległe wybrzeże, działania, które mogą zagrozić osiągnięciu porozumienia co do wytyczenia granic lub utrudnić osiągnięcie takiego porozumienia.

(11)

Niniejsza decyzja nie powinna utrudniać dostarczania ani ułatwiania dostarczania pomocy humanitarnej. Niniejsza decyzja powinna zostać zmieniona w celu przewidzenia, w stosownych przypadkach, wyłączenia, jeżeli okaże się, że stosowanie środków ograniczających wobec danej wskazanej osoby lub danego wskazanego podmiotu mogłoby utrudnić dostarczanie pomocy humanitarnej.

(12)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub tranzytu przez te terytoria wymienionych w załączniku:

osób fizycznych, które są odpowiedzialne za odwierty związane z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań, w tym przez planowanie, przygotowywanie, kierowanie lub wspomaganie takich działań lub uczestniczenie w nich, lub zaangażowane w takie działania, na które to działania Republika Cypryjska nie wyraziła zgody, na jej morzu terytorialnym lub w jej wyłącznej strefie ekonomicznej lub na jej szelfie kontynentalnym.

Obejmuje to, w przypadkach gdy granice wyłącznej strefy ekonomicznej lub szelfu kontynentalnego nie zostały wytyczone zgodnie z prawem międzynarodowym z udziałem państwa posiadającego przeciwległe wybrzeże, działania, które mogą zagrozić osiągnięciu porozumienia co do wytyczenia granic lub utrudnić osiągnięcie takiego porozumienia;

b)	osób fizycznych, które udzielają wsparcia finansowego, technicznego lub materialnego w odniesieniu do odwiertów związanych z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub wydobycia węglowodorów w rezultacie takich działań, o których mowa w lit. a);

c)	osób fizycznych powiązanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a) i b).

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a)	jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b)	jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub pod auspicjami tej organizacji;

c)	na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d)	na podstawie traktatu pojednawczego (traktatu laterańskiego) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest krajem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznać wyłączenia od środków nałożonych na podstawie ust.1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych i posiedzeniach wspieranych przez Unię lub posiedzeniach, których gospodarzem jest Unia, lub w posiedzeniach, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, podczas których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele odnośnych środków ograniczających.

7. Państwa członkowskie mogą też przyznawać wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy wjazd lub przejazd jest konieczny w związku z uczestnictwem w postępowaniu sądowym.

8. Państwo członkowskie zamierzające przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 6 lub 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Wyłączenie uznaje się za przyznane, o ile co najmniej jeden członek Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym wyłączeniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

9. W przypadku gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6, 7 lub 8 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub tranzyt przez swoje terytorium osób wymienionych w załączniku, zezwolenie jest ściśle ograniczone do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których bezpośrednio dotyczy.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące własnością, w posiadaniu lub znajdujące się pod kontrolą wymienionych w załączniku:

osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które są odpowiedzialne za odwierty związane z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań, w tym przez planowanie, przygotowywanie, kierowanie lub wspomaganie takich działań lub uczestniczenie w nich, lub zaangażowane w takie działania, na które to działania Republika Cypryjska nie wyraziła zgody, na jej morzu terytorialnym lub w jej wyłącznej strefie ekonomicznej lub na jej szelfie kontynentalnym.

b)	osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które udzielają wsparcia finansowego, technicznego lub materialnego dla odwiertów związanych z poszukiwaniem i produkcją węglowodorów lub z wydobyciem węglowodorów w rezultacie takich działań, o których mowa w lit. a);

c)	osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

2. Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku ani na ich rzecz żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze:

są niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodziny pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, opłat z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, opłat za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	są przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	są przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d)	są niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich i Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

mają zostać wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej, misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej, misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, w znajdującym się w załączniku wykazie lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

c)	orzeczenie lub decyzja nie przynoszą korzyści osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku; oraz

d)	uznanie tego orzeczenia lub tej decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, wymienionym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed dniem umieszczenia takiej osoby fizycznej lub prawnej, takiego podmiotu lub takiego organu w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatności nie otrzymuje – bezpośrednio lub pośrednio – osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c)	płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 3

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela, sporządza i zmienia wykaz zamieszczony w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzje, o których mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio – jeżeli adres jest znany – lub poprzez opublikowanie ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 4

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 1 i 2.

2. Załącznik zawiera także – w przypadku gdy są one dostępne – informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszej decyzji, w tym roszczenia o naprawienie szkody lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub zabezpieczeń finansowych w dowolnej formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b)	dowolne osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 6

1. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać dane osobowe w celu realizacji zadań spoczywających na nich na mocy niniejszej decyzji, w szczególności:

a)	jeśli chodzi o Radę, w celu przygotowywania i wprowadzania zmian do załącznika;

b)	jeśli chodzi o Wysokiego Przedstawiciela, w celu przygotowywania zmian do załącznika.

2. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać w stosownych przypadkach odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie, wyroków skazujących takie osoby lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do opracowania załącznika.

3. Na potrzeby niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako „administratorzy” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (1) w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

Artykuł 7

Aby zapewnić maksymalne oddziaływanie środków określonych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 12 listopada 2020 r. i podlega ona stałemu przeglądowi. Obowiązywanie niniejszej decyzji zostaje przedłużone lub, w zależności od przypadku, niniejsza decyzja zostaje zmieniona, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.

Artykuł 9

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 listopada 2019 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodnicząca

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ OSÓB FIZYCZNYCH I PRAWNYCH, PODMIOTÓW I ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 I 2

[…]

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 291

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 12 listopada 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) 2019/1889 z dnia 11 listopada 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/2063 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli	1
	*	Rozporządzenie Rady (UE) 2019/1890 z dnia 11 listopada 2019 r. w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego	3
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2019/1891 z dnia 11 listopada 2019 r. wykonujące rozporządzenie (UE) 2017/2063 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli	13
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/1892 z dnia 31 października 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1230/2012 w odniesieniu do wymagań w zakresie homologacji typu dla niektórych pojazdów silnikowych wyposażonych w wydłużone kabiny oraz wyposażenia i urządzeń aerodynamicznych stosowanych w pojazdach silnikowych i ich przyczepach ( 1 )	17
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1893 z dnia 11 listopada 2019 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2017/2074 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli	42
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1894 z dnia 11 listopada 2019 r. w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego	47
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1895 z dnia 7 listopad 2019 r. uznająca niektóre wyspy Portugalii za wolne od warrozy i zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2013/503/UE (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 7905) ( 1 )	54

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
„1.	Néstor Luis Reverol Torres	Data urodzenia: 28 października 1964 r. Płeć: mężczyzna	Od 2016 r. minister spraw wewnętrznych, sprawiedliwości i pokoju. W kwietniu 2019 r. wyznaczony także wiceprezydentem ds. robót i usług publicznych i sekretarzem wykonawczym Sztabu Generalnego ds. Energii Elektrycznej. Były generalny dowódca Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym stosowanie tortur wobec więźniów (politycznych), oraz represje wobec demokratycznej opozycji w Wenezueli, w tym zakaz i tłumienie demonstracji politycznych, dokonywane przez siły bezpieczeństwa pod jego dowództwem.	22.1.2018
3.	Tibisay Lucena Ramírez	Data urodzenia: 26 kwietnia 1959 r. Płeć: kobieta	Przewodnicząca Krajowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)). Jej działania i strategie podważają demokrację i praworządność w Wenezueli, między innymi związku z tym, że nie zapewniła zachowania bezstronności i niezależności CNE zgodnie z konstytucją Wenezueli, a tym samym ułatwiła utworzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego i ponowny wybór Nicolása Maduro w maju 2018 r. w wyborach prezydenckich, które nie były ani wolne, ani uczciwe.	22.1.2018
6.	Tarek William Saab Halabi	Data urodzenia: 10 września 1963 r. Miejsce urodzenia: El Tigre, stan Anzoátegui, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Wenezuelski prokurator generalny mianowany przez Zgromadzenie Konstytucyjne. Pełniąc tę funkcję, jak i poprzednie funkcje Rzecznika Praw Obywatelskich i przewodniczącego Republikańskiej Rady Moralnej (CMR), podważa demokrację i praworządność w Wenezueli poprzez publiczne popieranie działań wobec przeciwników rządu Wenezueli oraz popieranie pozbawienia Zgromadzenia Narodowego jego uprawnień.	22.1.2018
10.	Jesús Rafael Suárez Chourio	Data urodzenia: 19 lipca 1962 r. Płeć: mężczyzna	Głównodowodzący wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej i szef sztabu generalnego przy głównodowodzącym. Były generalny dowódca wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej i były dowódca wenezuelskiego Kompleksowego Regionu Obrony Strefy Centralnej (REDI Central). Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka dokonane przez siły pod jego dowództwem w czasie jego kadencji jako generalnego dowódcy wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Ludowej, w tym za nadużywanie siły i znęcanie się nad zatrzymanymi. Działał przeciwko opozycji demokratycznej i popierał wykorzystywanie sądów wojskowych do prowadzenia procesów przeciwko protestującym osobom cywilnym.	25.6.2018
13.	Elías José Jaua Milano	Data urodzenia: 16 grudnia 1969 r. Płeć: mężczyzna	Były minister władzy ludowej na rzecz edukacji. Były przewodniczący komisji prezydenckiej na rzecz utworzenia nielegalnego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego. Ze względu na swoją przewodnią rolę w utworzeniu nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego odpowiada za podważanie demokracji i praworządności w Wenezueli.	25.6.2018
15.	Freddy Alirio Bernal Rosales	Data urodzenia: 16 czerwca 1962 r. Miejsce urodzenia: San Cristóbal, stan Táchira, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Szef Krajowego Ośrodka Kontroli Komitetu na rzecz Miejscowych Dostaw i Produkcji (CLAP) oraz zarządzający (hiszp. protector) stanem Táchira. Także komisarz generalny Boliwariańskich Narodowych Służb Wywiadowczych (SEBIN). Jako szef CLAP i zarządzający stanem Táchira może korzystać z Sił Specjalnych (FAES) i wpływać na nominacje sędziów i prokuratorów. Odpowiada za podważanie demokracji przez manipulowanie dystrybucją programów CLAP wśród wyborców. Oprócz tego, jako komisarz generalny SEBIN odpowiada za działania SEBIN obejmujące poważne naruszenia praw człowieka, takie jak arbitralne zatrzymania.	25.6.2018
19.	Nestor Neptali Blanco Hurtado	Data urodzenia: 26 września 1982 r. Numer identyfikacyjny: V‐15222057 Płeć: mężczyzna	Major w Boliwariańskiej Gwardii Narodowej; działał wraz z urzędnikami dyrekcji generalnej kontrwywiadu wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)) co najmniej od grudnia 2017 roku. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach DGCIM.	27.9.2019
21.	Carlos Alberto Calderón Chirinos	Numer identyfikacyjny: V‐10352300 Płeć: mężczyzna	Piastuje wysokie stanowisko (określany jako komisarz, dyrektor i dyrektor generalny) w Boliwariańskich Narodowych Służbach Wywiadowczych (SEBIN). Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach SEBIN. W szczególności brał udział w torturowaniu i okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniu zatrzymanych w należącym do SEBIN więzieniu El Helicoide oraz był odpowiedzialny za popełnianie ww. czynów.	27.9.2019”

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
„1.	Néstor Luis Reverol Torres	Data urodzenia: 28 października 1964 r. Płeć: mężczyzna	Od 2016 r. minister spraw wewnętrznych, sprawiedliwości i pokoju. W kwietniu 2019 r. wyznaczony także wiceprezydentem ds. robót i usług publicznych i sekretarzem wykonawczym Sztabu Generalnego ds. Energii Elektrycznej. Były generalny dowódca Boliwariańskiej Gwardii Narodowej. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym stosowanie tortur wobec więźniów (politycznych), oraz represje wobec demokratycznej opozycji w Wenezueli, w tym zakaz i tłumienie demonstracji politycznych, dokonywane przez siły bezpieczeństwa pod jego dowództwem.	22.1.2018
3.	Tibisay Lucena Ramírez	Data urodzenia: 26 kwietnia 1959 r. Płeć: kobieta	Przewodnicząca Krajowej Rady Wyborczej (Consejo Nacional Electoral (CNE)). Jej działania i strategie podważają demokrację i praworządność w Wenezueli, między innymi związku z tym, że nie zapewniła zachowania bezstronności i niezależności CNE zgodnie z konstytucją Wenezueli, a tym samym ułatwiła utworzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego i ponowny wybór Nicolása Maduro w maju 2018 r. w wyborach prezydenckich, które nie były ani wolne, ani uczciwe.	22.1.2018
6.	Tarek William Saab Halabi	Data urodzenia: 10 września 1963 r. Miejsce urodzenia: El Tigre, stan Anzoátegui, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Wenezuelski prokurator generalny mianowany przez Zgromadzenie Konstytucyjne. Pełniąc tę funkcję, jak i poprzednie funkcje Rzecznika Praw Obywatelskich i przewodniczącego Republikańskiej Rady Moralnej (CMR), podważa demokrację i praworządność w Wenezueli poprzez publiczne popieranie działań wobec przeciwników rządu Wenezueli oraz popieranie pozbawienia Zgromadzenia Narodowego jego uprawnień.	22.1.2018
10.	Jesús Rafael Suárez Chourio	Data urodzenia: 19 lipca 1962 r. Płeć: mężczyzna	Głównodowodzący wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej i szef sztabu generalnego przy głównodowodzącym. Były generalny dowódca wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Narodowej i były dowódca wenezuelskiego Kompleksowego Regionu Obrony Strefy Centralnej (REDI Central). Odpowiada za poważne naruszenia praw człowieka dokonane przez siły pod jego dowództwem w czasie jego kadencji jako generalnego dowódcy wenezuelskiej Boliwariańskiej Armii Ludowej, w tym za nadużywanie siły i znęcanie się nad zatrzymanymi. Działał przeciwko opozycji demokratycznej i popierał wykorzystywanie sądów wojskowych do prowadzenia procesów przeciwko protestującym osobom cywilnym.	25.6.2018
13.	Elías José Jaua Milano	Data urodzenia: 16 grudnia 1969 r. Płeć: mężczyzna	Były minister władzy ludowej na rzecz edukacji. Były przewodniczący komisji prezydenckiej na rzecz utworzenia nielegalnego Narodowego Zgromadzenia Konstytucyjnego. Ze względu na swoją przewodnią rolę w utworzeniu nielegalnego Zgromadzenia Konstytucyjnego odpowiada za podważanie demokracji i praworządności w Wenezueli.	25.6.2018
15.	Freddy Alirio Bernal Rosales	Data urodzenia: 16 czerwca 1962 r. Miejsce urodzenia: San Cristóbal, stan Táchira, Wenezuela Płeć: mężczyzna	Szef Krajowego Ośrodka Kontroli Komitetu na rzecz Miejscowych Dostaw i Produkcji (CLAP) oraz zarządzający (hiszp. protector) stanem Táchira. Także komisarz generalny Boliwariańskich Narodowych Służb Wywiadowczych (SEBIN). Jako szef CLAP i zarządzający stanem Táchira może korzystać z Sił Specjalnych (FAES) i wpływać na nominacje sędziów i prokuratorów. Odpowiada za podważanie demokracji przez manipulowanie dystrybucją programów CLAP wśród wyborców. Oprócz tego, jako komisarz generalny SEBIN odpowiada za działania SEBIN obejmujące poważne naruszenia praw człowieka, takie jak arbitralne zatrzymania.	25.6.2018
19.	Nestor Neptali Blanco Hurtado	Data urodzenia: 26 września 1982 r. Numer identyfikacyjny: V‐15222057 Płeć: mężczyzna	Major w Boliwariańskiej Gwardii Narodowej; działał wraz z urzędnikami dyrekcji generalnej kontrwywiadu wojskowego (Dirección General de Contrainteligencia Militar (DGCIM)) co najmniej od grudnia 2017 roku. Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach DGCIM.	27.9.2019
21.	Carlos Alberto Calderón	Numer identyfikacyjny: V‐10352300 Płeć: mężczyzna	Piastuje wysokie stanowisko (określany jako komisarz, dyrektor i dyrektor generalny) w Boliwariańskich Narodowych Służbach Wywiadowczych (SEBIN). Odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka, w tym tortury, stosowanie nadmiernej siły i znęcanie się nad zatrzymanymi w obiektach SEBIN. W szczególności brał udział w torturowaniu i okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniu zatrzymanych w należącym do SEBIN więzieniu El Helicoide oraz był odpowiedzialny za popełnianie ww. czynów.	27.9.2019”

PT	Portugalia	Wyspa Corvo	PT01300 FLORES (SANTA CRUZ)	Pszczoły (Apis mellifera) w każdym stadium cyklu życia, w tym roje, królowe, kolonie oraz używane ule i ramy
		Wyspa Graciosa	PT05200 GRACIOSA (SANTA CRUZ DA GRACIOSA)
		Wyspa São Jorge	PT02700 SAO JORGE (VELAS)
		Wyspa Santa Maria	PT02500 SANTA MARIA (VILA DO PORTO)
		Wyspa São Miguel	PT02600 SAO MIGUEL (PONTA DELGADA)
		Wyspa Terceira	PT02800 TERCEIRA (ANGRA DO HEROISMO)

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do ostatecznego przyjęcia (UE, Euratom) 2019/1809 budżetu korygującego nr 2 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2019 ( Dz.U. L 284 z 5.11.2019 )	56