6.9.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 230/3

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1389

z dnia 4 września 2019 r.

upoważniająca do stosowania odstępstw od rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 oraz od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do spełniania określonych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania za rok składania wniosków 2019 w Belgii, Hiszpanii, we Francji, na Litwie, w Polsce i Portugalii

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 6438)

(Jedynie teksty w języku francuskim, hiszpańskim, litewskim, niderlandzkim, polskim i portugalskim są autentyczne)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (1), w szczególności jego art. 69 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W tytule III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 przewiduje się płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska („płatność z tytułu zazieleniania”). Praktyki te obejmują dywersyfikację upraw i obszary proekologiczne. Dodatkowe przepisy dotyczące tych praktyk określono w rozdziale 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 (2).

(2)

Na podstawie art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 do celów dywersyfikacji upraw grunt ugorowany jest uznawany za uprawę inną niż trawa lub inne zielne rośliny pastewne. Oznacza to, że grunty, na których odbywał się wypas lub z których zebrano plony do celów produkcyjnych, nie mogą być uznane za grunty ugorowane.

(3)	Zgodnie z art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 grunty ugorowane mogą zostać uznane za obszar proekologiczny do celów art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, pod warunkiem że nie prowadzi się na nich produkcji rolnej.

(4)

Na podstawie art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą zostać uznane za obszar proekologiczny do celów art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, pod warunkiem że zostały one ustanowione poprzez wysianie mieszanki gatunków roślin uprawnych oraz pod warunkiem że warunki określone w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zostały spełnione. Państwa członkowskie muszą ustanowić wykaz mieszanek gatunków roślin uprawnych, które mają być stosowane, oraz ustalić na poziomie krajowym, regionalnym, podregionalnym lub na poziomie gospodarstwa okres, przez jaki należy utrzymywać międzyplony lub okrywę zieloną zadeklarowane jako obszar proekologiczny. Okres ten nie może być krótszy niż osiem tygodni. Ponadto obszary międzyplonów lub okrywy zielonej nie obejmują obszarów upraw ozimych, które są wysiewane jesienią, zwykle z przeznaczeniem do zbiorów lub do wypasu.

(5)

Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia zdecydowały, że obszary gruntów ugorowanych, spełniające kryteria określone art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, oraz obszary międzyplonów lub okrywy zielonej, spełniające kryteria określone w art. 45 ust. 9 wspomnianego rozporządzenia, mogą zostać uznane za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) oraz i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(6)

Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia poinformowały Komisję, że dotkliwa susza, jakiej doświadczyły te państwa wiosną i latem, wywarła skumulowane skutki ze szkodą dla działalności rolniczej, wywierając presję na plony roślin wykorzystywanych do żywienia zwierząt, w szczególności na użytki zielone i pastwiska.

(7)	Klęska suszy doprowadziła do obniżenia rezerw zielonki w sektorach produkcji zwierzęcej i uniemożliwiła zgromadzenie zapasów. Sytuacja ta wzbudziła obawy, w szczególności ze względu na rosnące koszty wynikające z niedoboru produkcji, co zagraża rentowności przedmiotowych gospodarstw.

(8)

Aby umożliwić rolnikom na dotkniętych suszą obszarach wykorzystanie w jak największym stopniu dostępnych obszarów do celów żywienia zwierząt, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia zwróciły się z wnioskiem o zezwolenie na stosowanie odstępstwa od określonych warunków związanych z płatnością z tytułu zazieleniania w odniesieniu do gruntów ugorowanych, co do których stwierdzono, że spełniają wymogi w zakresie dywersyfikacji upraw lub obszaru proekologicznego zgodnie z, odpowiednio, art. 44 ust. 4 i art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(9)

Z tych samych powodów Belgia, Francja, Litwa i Polska zwróciły się z wnioskiem o zezwolenie na stosowanie odstępstwa od określonych warunków związanych z płatnością z tytułu zazieleniania w odniesieniu do obszarów międzyplonów lub okrywy zielonej, które zostały uznane za spełniające wymogi obszaru proekologicznego zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(10)

Oprócz tego niektórzy rolnicy we Francji, na Litwie i w Polsce nie byli w stanie wysiać międzyplonów ani okrywy zielonej we właściwym czasie ze względu na ekstremalne warunki pogodowe, które sprawiły, że stan gleby był nieodpowiedni do podjęcia prac przygotowawczych. W związku z tym będą oni mieli trudności z realizacją planu upraw, jeżeli okres, podczas którego muszą być utrzymywane obszary międzyplonów, nie zostanie skrócony, zwłaszcza jeśli planują oni następnie wysiew upraw ozimych. Jeżeli rolnicy nie wykorzystają tego optymalnego czasu, powstanie ryzyko, że będą zmuszeni zasiać uprawy ozime w złych warunkach, a to zagroziłoby przyszłym plonom tych upraw.

(11)

Z uwagi na dotkliwość suszy w 2019 r. na dotkniętych nią obszarach i jej skutki należy przewidzieć odstępstwa od art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do gruntów ugorowanych do celów dywersyfikacji upraw, od art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do gruntów ugorowanych do celów kwalifikacji jako obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 oraz od art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do obszarów międzyplonów lub okrywy zielonej w celu uznania ich za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(12)

W celu spełnienia wymogów określonych w art. 69 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 niniejsza decyzja powinna jednak przewidywać odstępstwa od obowiązku dywersyfikacji upraw i utrzymywania obszarów proekologicznych jedynie w takim zakresie i przez taki okres, w jakim jest to niezbędne. Dlatego odstępstwa przewidziane w niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie do rolników prowadzących gospodarstwa na obszarach formalnie uznanych przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich za dotknięte suszą, która doprowadziła do znacznych niedoborów zasobów zielonki. Należy również ustanowić dalsze warunki w celu odpowiedniego ukierunkowania odstępstwa.

(13)

Biorąc pod uwagę dostępność innych instrumentów oraz specyfikę dotkniętych suszą obszarów, w tym istniejące systemy rolnicze i użytkowanie gruntów, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny mieć możliwość zdecydowania, które z tych odstępstw mają zastosowanie na dotkniętych suszą obszarach i w jakim zakresie, o ile spełnione są warunki określone w niniejszej decyzji. Przy podejmowaniu decyzji w sprawie zastosowania odstępstw na dotkniętych suszą obszarach państwa te powinny należycie uwzględnić cele praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, a w szczególności konieczność wystarczającej ochrony jakości gleby oraz jakości zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej, zwłaszcza w okresach najbardziej newralgicznych dla kwitnienia i lęgu ptaków.

(14)	Aby zapewnić skuteczność odstępstw dopuszczonych na mocy niniejszej decyzji, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny podjąć swoje decyzje w terminie 14 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji oraz powiadomić Komisję o swoich decyzjach w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia.

(15)

Aby umożliwić Komisji monitorowanie właściwego stosowania odpowiednich przepisów oraz skutków odstępstw, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny dostarczyć informacje na temat liczby hektarów objętych odstępstwem na potrzeby oceny wpływu odstępstw na cele środowiskowe w zakresie dywersyfikacji upraw i obszarów proekologicznych ustanowionych na mocy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Informacje te należy dostarczyć Komisji do dnia 15 grudnia 2019 r. z wykorzystaniem istniejących instrumentów zarządzania. W tym samym terminie Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny przedstawić Komisji ocenę wpływu odstępstwa na cele środowiskowe oraz cele związane z różnorodnością biologiczną i klimatem w kontekście obszarów proekologicznych, międzyplonów i dywersyfikacji upraw oraz, w stosownych przypadkach, opis środków mających na celu ograniczenie stwierdzonych negatywnych skutków.

(16)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres odstępstw

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za uprawy odrębne, mimo że na gruntach tych odbywał się wypas lub zebrano z nich plony do celów produkcyjnych.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za obszar proekologiczny zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, mimo że na gruntach tych odbywał się wypas lub zebrano z nich plony do celów produkcyjnych.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Francja, Litwa i Polska mogą podjąć decyzję o dowolnym z poniższych kryteriów uznania za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, a mianowicie:

a)	że obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą zostać ustanowione bez wysiewu mieszanki gatunków roślin uprawnych, pod warunkiem że zasiane rośliny są trawami lub innymi zielnymi roślinami pastewnymi;

b)	że obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą obejmować obszary upraw ozimych, które są wysiewane jesienią, zwykle z przeznaczeniem do zbiorów lub do wypasu.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Francja, Litwa i Polska mogą skrócić minimalny obowiązkowy okres, w którym należy utrzymywać obszary międzyplonów lub okrywy zielonej zgodnie z tym przepisem, pod warunkiem że następnie zostaną wysiane uprawy ozime.

Artykuł 2

Obszary objęte odstępstwami

Decyzje, o których mowa w art. 1, mają zastosowanie wyłącznie do obszarów, na których znajdują się poszkodowane zwierzęta gospodarskie lub w przypadku art. 1 ust. 4 – do obszarów, na których stan gleby był nieodpowiedni do celów prac przygotowawczych przed siewem w odpowiednim czasie, co uniemożliwia przestrzeganie art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, i które zostały oficjalnie uznane przez właściwe organy Belgii, Hiszpanii, Francji, Litwy, Polski i Portugalii za dotknięte klęską suszy w 2019 r.

Artykuł 3

Termin

Decyzje, o których mowa w art. 1, są podejmowane w ciągu 14 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Powiadomienia

1. W terminie 7 dni od daty podjęcia decyzji, o których mowa w art. 1, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powiadamiają Komisję o:

a)	obszarach oficjalnie uznanych przez właściwe organy za dotknięte klęską suszy w 2019 r.;

b)	decyzjach podjętych na podstawie art. 1, w tym o charakterze odstępstw stosowanych na poziomie NUTS 3 oraz o uzasadnieniu stosowania odstępstw na danych obszarach.

2. Najpóźniej do dnia 15 grudnia 2019 r. Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powiadamiają Komisję o liczbie gospodarstw, w których zastosowano odstępstwa przewidziane w art. 1, oraz o liczbie hektarów, w odniesieniu do których zastosowano odstępstwa przewidziane w art. 1. Informacje te są przekazywane na poziomie NUTS 3. W tym samym terminie Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia przedstawiają Komisji ocenę wpływu odstępstwa na cele środowiskowe oraz cele związane z różnorodnością biologiczną i klimatem w kontekście obszarów proekologicznych, międzyplonów i dywersyfikacji upraw oraz, w stosownych przypadkach, opis środków mających na celu ograniczenie stwierdzonych negatywnych skutków.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Portugalskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 września 2019 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 639/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 1).

6.9.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 230/7

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1383 z dnia 8 lipca 2019 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 w zakresie systemów zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach zarządzania ciągłą zdatnością do lotu oraz złagodzenia wymagań dotyczących obsługi technicznej i zarządzania ciągłą zdatnością do lotu w stosunku do statków powietrznych lotnictwa ogólnego

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 228 z dnia 4 września 2019 r. )

Strona 2, art. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1321/2014 wprowadza się następujące zmiany:

art. 3 otrzymuje brzmienie:

»Artykuł 3

Wymagania dotyczące ciągłej zdatności do lotu

1. Ciągłą zdatność do lotu statków powietrznych, o których mowa w art. 1 lit. a), oraz instalowanych w nich podzespołów zapewnia się zgodnie z wymaganiami załącznika I (część M), z wyjątkiem statków powietrznych wymienionych w ust. 2 akapit pierwszy, do których zastosowanie mają wymagania załącznika Vb (część ML).

2. Wymagania załącznika Vb (część ML) stosuje się do następujących statków powietrznych innych niż skomplikowane statki powietrzne z napędem silnikowym:

a)	samoloty o maksymalnej masie startowej nie większej niż 2 730 kg;

b)	wiropłaty o maksymalnej masie startowej nie większej niż 1 200 kg, certyfikowane dla maksymalnie 4 osób;

c)	inne statki powietrzne ELA2.

W przypadku gdy statki powietrzne, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), są wymienione w certyfikacie przewoźnika lotniczego posiadanym przez przewoźnika lotniczego koncesjonowanego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1008/2008, zastosowanie mają wymagania załącznika I (część M).

3. W certyfikacie przewoźnika lotniczego posiadanym przez przewoźnika lotniczego koncesjonowanego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1008/2008, wymienia się statki powietrzne określone w ust. 2 akapit pierwszy lit. a), b) i c), w przypadku których spełnione są wszystkie poniższe wymagania:

a)	właściwy organ zatwierdził program obsługi technicznej statku powietrznego zgodnie z pkt M.A.302 załącznika I (część M);

b)	wykonano należytą obsługę zgodnie z programem obsługi technicznej, o którym mowa w lit. a), i poświadczono to zgodnie z pkt 145.A.48 i pkt 145.A.50 załącznika II (część 145);

c)	przeprowadzono przegląd zdatności do lotu i wydano nowe poświadczenie przeglądu zdatności do lotu zgodnie z pkt M.A.901 załącznika I (część M).

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, ciągła zdatność do lotu statków powietrznych, o których mowa w art. 1 lit. a), posiadających zezwolenie na lot, jest zapewniana na podstawie szczególnych warunków ciągłej zdatności do lotu określonych w zezwoleniu na lot wydanym zgodnie z załącznikiem I (część 21) do rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 (*1).

5. Programy obsługi technicznej statków powietrznych, o których mowa w art. 1 lit. a), spełniające wymagania określone w pkt M.A.302 załącznika I (część M), mające zastosowanie przed dniem 24 września 2019 r., uznaje się za spełniające wymagania określone w pkt M.A.302 załącznika I (część M) lub pkt ML.A.302 załącznika Vb (część ML), stosownie do przypadku, zgodnie z ust. 1 i 2.

6. Operatorzy zapewniają ciągłą zdatność do lotu statków powietrznych, o których mowa w art. 1 lit. b), oraz instalowanych w nich podzespołów zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku Va (część T).

7. Ciągła zdatność do lotu samolotów o certyfikowanej maksymalnej masie startowej 5 700 kg lub mniejszej, wyposażonych w kilka silników turbośmigłowych, wymaga spełnienia wymagań mających zastosowanie do statków powietrznych innych niż skomplikowane statki powietrzne z napędem silnikowym określonymi w pkt M.A.201, pkt M.A.301, pkt M.A.302, pkt M.A.601 i pkt M.A.803 załącznika I (część M), w pkt 145.A.30 załącznika II (część145), w pkt 66.A.5, pkt 66.A.30, pkt 66.A.70, dodatkach V i VI do załącznika III (część 66), w pkt CAMO.A.315 załącznika Vc (część CAMO) oraz w pkt CAO.A.010 i dodatku I do załącznika Vd (część CAO) w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do statków powietrznych innych niż skomplikowane statki powietrzne z napędem silnikowym.

(*1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).«;"

art. 4 otrzymuje brzmienie:

»Artykuł 4

Zatwierdzanie organizacji zaangażowanych w zapewnianie ciągłej zdatności do lotu

1. Organizacje zaangażowane w zapewnianie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych i instalowanych w nich podzespołów, w tym obsługi technicznej, są zatwierdzane, na ich wniosek, przez właściwy organ zgodnie z wymaganiami załącznika II (część 145), załącznika Vc (część CAMO) lub załącznika Vd (część CAO), stosownie do danej organizacji.

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1, do dnia 24 września 2020 r. organizacje mogą, na wniosek, uzyskać zatwierdzenie wydawane przez właściwy organ zgodnie z wymaganiami podsekcji F i podsekcji G załącznika I (część M). Zatwierdzenia te obowiązują do dnia 24 września 2021 r.

3. Zatwierdzenia obsługi technicznej wydane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie ze specyfikacją certyfikacyjną JAR-145, o której mowa w załączniku II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 (*2), i ważne przed dniem 29 listopada 2003 r. uznaje się za wydane zgodnie z wymaganiami załącznika II (część 145) do niniejszego rozporządzenia.

4. Na wniosek organizacji posiadających ważne zatwierdzenie wydane zgodnie z podsekcją F lub podsekcją G załącznika I (część M) lub załącznikiem II (część 145), właściwy organ wydaje formularz 3-CAO określony w dodatku 1 do załącznika Vd (część CAO).

Przywileje takiej organizacji wynikające z zatwierdzenia wydanego zgodnie z załącznikiem Vd (część CAO) odpowiadają przywilejom wynikającym z zatwierdzenia wydanego zgodnie z podsekcją F lub podsekcją G załącznika I (część M) lub załącznikiem II (część 145). Jednakże przywileje te nie mogą wykraczać poza przywileje organizacji, o której mowa w sekcji A załącznika Vd (część CAO).

Organizacja może skorygować wszelkie niezgodności z załącznikiem Vd (część CAO) do dnia 24 września 2021 r. Jeżeli po upływie tego terminu niezgodności nie są skorygowane, zatwierdzenie zostaje cofnięte.

Do czasu, gdy organizacja spełni wymagania załącznika Vd (część CAO), lub do dnia 24 września 2021 r., w zależności od tego, która z tych dwóch dat przypada wcześniej, jest ona certyfikowana i nadzorowana zgodnie z podsekcją F lub podsekcją G załącznika I (część M) albo załącznikiem II (część 145), stosownie do przypadku.

5. Ważne zatwierdzenia organizacji zarządzania ciągłą zdatnością do lotu, wydane zgodnie z podsekcją G załącznika I (część M), uznaje się za wydane zgodnie z załącznikiem Vc (część CAMO).

Organizacja może skorygować wszelkie niezgodności z załącznikiem Vc (część CAMO) do dnia 24 września 2021 r.

Jeżeli organizacja dokona korekty niezgodności do tego dnia, właściwy organ wydaje nowy certyfikat zatwierdzenia na formularzu 14 zgodnie z załącznikiem Vc (część CAMO). Jeżeli po upływie tego terminu niezgodności nie są skorygowane, zatwierdzenie zostaje cofnięte.

Do czasu, gdy organizacja spełni wymagania załącznika Vc (część CAMO), lub do dnia 24 września 2021 r., w zależności od tego, która z tych dwóch dat przypada wcześniej, jest ona certyfikowana i nadzorowana zgodnie z podsekcją G załącznika I (część M).

6. Poświadczenia obsługi i autoryzowane poświadczenia obsługi, wydane przed dniem 28 października 2008 r. przez organizację obsługi technicznej zatwierdzoną zgodnie z wymaganiami prawa krajowego państwa członkowskiego, w którym organizacja ta ma siedzibę, w odniesieniu do statków powietrznych innych niż skomplikowane statki powietrzne z napędem silnikowym użytkowanych w lotniczych przewozach niezarobkowych, w tym wszelkich instalowanych w nich podzespołów, uznaje się za wydane zgodnie z pkt M.A.801 i pkt M.A.802 załącznika I (część M) oraz pkt 145.A.50 załącznika II (część 145).

(*2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4).«;"

art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

»1. Personel poświadczający musi posiadać kwalifikacje zgodne z wymaganiami załącznika III (część 66), z wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt M.A.606 lit. h), pkt M.A.607 lit. b), pkt M.A.801 lit. d) i pkt M.A.803 załącznika I (część M), w pkt ML.A.801 lit. c) i pkt ML.A.803 załącznika Vb (część ML), w pkt CAO.A.035 lit. d) i pkt CAO A.040 lit. b) załącznika Vd (część CAO) oraz w pkt 145.A.30 lit. j) i dodatku IV do załącznika II (część 145).«;

dodaje się art. 7a w brzmieniu:

»Artykuł 7a

Właściwe organy

1. W przypadku gdy państwo członkowskie wyznacza więcej niż jeden podmiot jako właściwy organ mający niezbędne uprawnienia i przydzielone obowiązki w zakresie certyfikacji osób i organizacji podlegających niniejszemu rozporządzeniu oraz sprawowania nad nimi nadzoru, spełnione muszą być następujące wymagania:

a)	obszary kompetencji każdego z tych właściwych organów są wyraźnie określone, w szczególności pod względem zakresu obowiązków i ograniczeń geograficznych;

b)	działania tych organów są skoordynowane, tak aby zapewnić skuteczny system certyfikacji i nadzoru w stosunku do wszystkich organizacji i osób podlegających niniejszemu rozporządzeniu w zakresie ich odnośnych kompetencji.

2. Państwa członkowskie muszą zapewnić, aby członkowie personelu ich właściwych organów nie prowadzili czynności w zakresie certyfikacji i nadzoru, jeżeli istnieją przesłanki wskazujące, iż mogłoby to bezpośrednio lub pośrednio prowadzić do konfliktu interesów, w szczególności w kontekście więzi rodzinnych lub interesów finansowych.

3. W przypadku gdy jest to konieczne do wykonywania zadań w zakresie certyfikacji lub nadzoru wynikających z niniejszego rozporządzenia, właściwe organy są uprawnione do:

a)	badania rejestrów, danych, procedur i wszelkich innych materiałów istotnych z punktu widzenia realizacji zadań w zakresie certyfikacji lub nadzoru;

b)	kopiowania lub pobierania wyciągów z tych rejestrów, danych, procedur i pozostałych materiałów;

c)	zwracania się do wszelkich członków personelu tych organizacji o przedstawienie ustnych wyjaśnień na miejscu;

d)	dostępu do stosownych obiektów, miejsc operacji lub środków transportu będących własnością tych osób lub przez nie użytkowanych;

e)	przeprowadzania audytów, badań, ocen, inspekcji, w tym niezapowiedzianych inspekcji, w odniesieniu do tych organizacji;

f)	w stosownych przypadkach wprowadzania lub inicjowania środków egzekucyjnych.

4. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3, są wykonywane zgodnie z przepisami prawa danego państwa członkowskiego.«;

5)	uchyla się art. 9;

6)	w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

7)	w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia;

8)	w załączniku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia;

9)	w załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia;

10)	w załączniku Va wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

11)	tekst znajdujący się w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia wprowadza się jako załącznik Vb;

12)	tekst znajdujący się w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia wprowadza się jako załącznik Vc;

13)	tekst znajdujący się w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia wprowadza się jako załącznik Vd.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 24 marca 2020 r.”.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 230

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 6 września 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Nota dotycząca wejścia w życie Umowy między Unią Europejską a Islandią i Norwegią w sprawie procedury przekazywania osób	1
		DECYZJE
	*	Decyzja przedstawicieli rządów państw członkowskich (UE, Euratom) 2019/1388 z dnia 4 września 2019 r. w sprawie mianowania sędziego Sądu	2
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1389 z dnia 4 września 2019 r. upoważniająca do stosowania odstępstw od rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 oraz od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do spełniania określonych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania za rok składania wniosków 2019 w Belgii, Hiszpanii, we Francji, na Litwie, w Polsce i Portugalii (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 6438)	3

	Sprostowania
*	Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1383 z dnia 8 lipca 2019 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (UE) nr 1321/2014 w zakresie systemów zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach zarządzania ciągłą zdatnością do lotu oraz złagodzenia wymagań dotyczących obsługi technicznej i zarządzania ciągłą zdatnością do lotu w stosunku do statków powietrznych lotnictwa ogólnego ( Dz.U. L 228 z 4.9.2019 )	7
*	Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1384 z dnia 24 lipca 2019 r. zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 965/2012 i (UE) nr 1321/2014 w odniesieniu do użytkowania statków powietrznych wymienionych w certyfikacie przewoźnika lotniczego do operacji niezarobkowych i operacji specjalistycznych, ustanowienia wymogów operacyjnych dotyczących przeprowadzania lotów próbnych po obsłudze, ustanowienia przepisów dotyczących operacji niezarobkowych z udziałem zmniejszonego personelu pokładowego na pokładzie oraz wprowadzenia aktualizacji redakcyjnych dotyczących wymogów w zakresie operacji lotniczych ( Dz.U. L 228 z 4.9.2019 )	10