ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182 |
|
![]() |
||
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 62 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1162
z dnia 1 lipca 2019 r.
zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wzorów świadectw weterynaryjnych BOV–X, OVI–X, OVI-Y i RUM oraz wykazów krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych zwierząt kopytnych i świeżego mięsa
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 pkt 1 i 4 oraz art. 9 ust. 2 lit. b) i art. 9 ust. 4 lit. b),
uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG (2), w szczególności jej art. 6 ust. 1, art. 7 lit. e) oraz art. 13 ust. 1 lit. e),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2010 (3) ustanawia się między innymi wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych do celów wprowadzania do Unii określonych przesyłek żywych zwierząt, w tym przesyłek zwierząt kopytnych. W części 1 załącznika I do tego rozporządzenia ustanawia się wykaz krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolony jest przywóz takich przesyłek do Unii, oraz określa się warunki szczegółowe dotyczące wprowadzania takich przesyłek z niektórych krajów trzecich. |
(2) |
W części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 określono wzory świadectw weterynaryjnych dla bydła domowego (w tym gatunków Bubalus i Bison oraz ich krzyżówek) przeznaczonego do hodowli lub produkcji po przywozie (BOV–X), dla owiec domowych i kóz domowych (Ovis aries i Capra hircus) przeznaczonych do hodowli lub produkcji po przywozie (OVI–X), dla owiec domowych i kóz domowych (Ovis aries i Capra hircus) przeznaczonych do natychmiastowego uboju po przywozie (OVI-Y) i dla zwierząt należących do rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla) (z wyjątkiem bydła domowego (w tym gatunków Bubalus i Bison oraz ich krzyżówek), owiec domowych (Ovis aries), kóz domowych (Capra hircus), świniowatych (Suidae) i pekari (Tayassuidae)) oraz należących do rodzin nosorożcowatych (Rhinocerotidae) i słoniowatych (Elephantidae) (RUM). Świadectwa te obejmują gwarancje dotyczące krwotocznej choroby zwierzyny płowej, która jest chorobą wirusową przeżuwaczy, niezaraźliwą i przenoszoną przez niektóre gatunki kuczmanów z rodzaju Culicoides. |
(3) |
Kanada (CA-0) jest wymieniona w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 jako państwo, z którego dozwolony jest przywóz do Unii przesyłek niektórych zwierząt kopytnych zgodnie ze wzorami świadectw weterynaryjnych POR-X, BOV–X, OVI–X, OVI-Y i RUM. |
(4) |
Kanada zwróciła się o uznanie jej za państwo sezonowo wolne od krwotocznej choroby zwierzyny płowej. W tym celu Kanada przedstawiła w roku 2016 informacje wykazujące, że warunki pogodowe w Kanadzie w okresie pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja nie pozwalają na cyrkulację gatunków z rodzaju Culicoides, które są wektorami przenoszącymi zarówno wirus choroby niebieskiego języka, jak i wirus krwotocznej choroby zwierzyny płowej. |
(5) |
Informacje przedstawione przez Kanadę zostały uznane przez Komisję za zgodne z normami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) dotyczącymi wykazywania sezonowego braku choroby niebieskiego języka, jak również z wymogami unijnymi (4) mającymi zastosowanie do przemieszczania w obrębie Unii zwierząt podatnych na zarażenie tą chorobą. Na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/384 (5) Kanadzie przyznano zatem status państwa sezonowo wolnego od choroby niebieskiego języka w okresie pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja. |
(6) |
Normy Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) dotyczące wykazywania sezonowego braku krwotocznej choroby zwierzyny płowej odpowiadają normom dotyczącym choroby niebieskiego języka. Należy zatem przyznać Kanadzie status państwa wolnego od krwotocznej choroby zwierzyny płowej w takim samym okresie pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja. |
(7) |
Wykaz i warunki szczegółowe ustanowione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 należy zatem zmienić w odniesieniu do wprowadzania do Unii niektórych zwierząt kopytnych, które są podatne na zarażenie krwotoczną chorobą zwierzyny płowej, z kraju lub terytorium sezonowo wolnego od tej choroby, a także w odniesieniu do uznania Kanady za państwo wolne od tejże krwotocznej choroby zwierzyny płowej w okresie od dnia 1 listopada do dnia 15 maja. |
(8) |
Wzory świadectw weterynaryjnych BOV–X, OVI–X, OVI-Y i RUM określone w części 2 wspomnianego załącznika należy również zmienić w celu wprowadzenia odpowiednich poświadczeń zdrowia zwierząt dotyczących zwierząt, które pochodzą z kraju lub terytorium sezonowo wolnego od krwotocznej choroby zwierzyny płowej. |
(9) |
W rozporządzeniu (UE) nr 206/2010 ustanawia się także warunki szczegółowe dotyczące wprowadzania do Unii przesyłek świeżego mięsa niektórych zwierząt kopytnych. W załączniku II do tego rozporządzenia ustanawia się wykaz krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolony jest przywóz takich przesyłek do Unii, oraz określa wzory świadectw weterynaryjnych odnoszących się do przedmiotowych przesyłek i warunki szczegółowe obowiązujące w odniesieniu do przywozu z niektórych krajów trzecich. |
(10) |
Obecnie tylko jedno z terytoriów Argentyny wymienione jako „AR-2” w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 jest upoważnione do wywozu do Unii świeżego mięsa z kością pochodzącego od bydła i owiec oraz od przeżuwaczy utrzymywanych w warunkach fermowych i przeżuwaczy dzikich. Właściwe organy Argentyny zwróciły się do Komisji z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa z kością niektórych zwierząt kopytnych z innej części terytorium Argentyny, znanej pod nazwą „Patagonia Norte A”. Region ten, składający się z części prowincji Neuquén, Río Negro i Buenos Aires, które uprzednio wchodziły w skład terytorium AR-1, został w 2013 r. uznany przez OIE za wolny od pryszczycy bez szczepień (6). |
(11) |
Służby Komisji przeprowadziły w marcu 2018 r. audyt, aby ocenić, czy środki nadzoru i regionalizacji w odniesieniu do pryszczycy w strefie „Patagonia Norte A” zapewniają odpowiednie gwarancje dotyczące wprowadzania do Unii świeżego mięsa pochodzącego od bydła, owiec oraz przeżuwaczy utrzymywanych w warunkach fermowych i przeżuwaczy dzikich, niepoddawanego odkostnianiu i dojrzewaniu. Wyniki audytu były korzystne. |
(12) |
Należy zatem odpowiednio zmienić część 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w celu aktualizacji podziału Argentyny na regiony oraz w celu zezwolenia na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa z kością niektórych zwierząt kopytnych z nowej części terytorium Argentyny. |
(13) |
Ponadto dozwolony jest przywóz do Unii świeżego mięsa dzikich zwierząt kopytnych zgodnie ze wzorem świadectwa weterynaryjnego RUW z trzech terytoriów Argentyny wymienionych jako wolne od pryszczycy, niezależnie od tego, czy prowadzi się szczepienia. Jeżeli szczepienia są prowadzone, zastosowanie mają dodatkowe gwarancje dotyczące dojrzewania, pomiaru pH i odkostniania świeżego mięsa. W części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 umieszczono jednak przypis w celu wyłączenia z zakresu tego zezwolenia niektórych okręgów prowincji Corrientes, w których w 2006 r. odnotowano ogniska pryszczycy. Właściwe organy Argentyny złożyły do Komisji wniosek o skreślenie tego przypisu w celu odzwierciedlenia obecnej sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt w tych okręgach. Komisja uważa, że obecna sytuacja w zakresie zdrowia zwierząt w tych okręgach uzasadnia skreślenie tego przypisu. Należy zatem odpowiednio zmienić część 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w celu skreślenia przypisu, o którym mowa. |
(14) |
W wyniku wysiłków Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) na rzecz ułatwienia dialogu Ateny i Skopje zawarły w czerwcu 2018 r. porozumienie dwustronne („porozumienie znad Prespy”) w celu zmiany stosowanego tymczasowo przez ONZ odniesienia do byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii. Porozumienie to zostało obecnie ratyfikowane przez oba państwa, a Republika Macedonii Północnej oficjalnie powiadomiła UE o jego wejściu w życie. |
(15) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(2) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 321.
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiające wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 73 z 20.3.2010, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1266/2007 z dnia 26 października 2007 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących dyrektywy Rady 2000/75/WE w odniesieniu do kontroli, monitorowania, nadzoru i ograniczeń przemieszczeń niektórych zwierząt należących do gatunków podatnych na zarażenie chorobą niebieskiego języka (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 37).
(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/384 z dnia 2 marca 2017 r. zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wzorów świadectw weterynaryjnych BOV–X, OVI–X, OVI-Y i RUM oraz wykazów krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych zwierząt kopytnych i świeżego mięsa (Dz.U. L 59 z 7.3.2017, s. 3).
(6) http://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Animal_Health_in_the_World/map/A_Argentina.jpg
ZAŁĄCZNIK
1)
W załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
a) |
w części 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
b) |
w części 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2)
w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 wprowadza się następujące zmiany:
a) |
wpis dotyczący Argentyny otrzymuje brzmienie:
|
b) |
wiersz dotyczący MK-0 otrzymuje brzmienie:
|
c) |
skreśla się przypisy w brzmieniu:
|
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/33 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1163
z dnia 5 lipca 2019 r.
zmieniające i ustanawiające jednolity wykaz w załącznikach zawierających dane kontaktowe właściwych organów państw członkowskich oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej, do niektórych rozporządzeń dotyczących środków ograniczających
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (1), w szczególności jego art. 7, rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z organizacjami ISIL (Daisz) i Al-Kaida (2), w szczególności jego art. 7 ust. 1 lit. b), rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (3), w szczególności jego art. 6a, rozporządzenie Rady (WE) nr 1210/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. dotyczące niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2465/96 (4), w szczególności jego art. 11 ust. c), rozporządzenie Rady (WE) nr 314/2004 z dnia 19 lutego 2004 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Zimbabwe (5), w szczególności jego art. 11 ust. a), rozporządzenie Rady (WE) nr 1183/2005 z dnia 18 lipca 2005 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko osobom naruszającym embargo na broń w odniesieniu do Demokratycznej Republiki Konga (6), w szczególności jego art. 9 ust. 6, rozporządzenie Rady (WE) nr 305/2006 z dnia 21 lutego 2006 r. nakładające szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom podejrzanym o udział w zabójstwie byłego premiera Libanu Rafika Haririego (7), w szczególności jego art. 8 ust. 1 lit. b), rozporządzenie Rady (WE) nr 765/2006 z dnia 18 maja 2006 r. dotyczące środków ograniczających wobec Białorusi (8), w szczególności jego art. 8, rozporządzenie Rady (WE) nr 1412/2006 z dnia 25 września 2006 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Libanu (9), w szczególności jego art. 5, rozporządzenie Rady (UE) nr 1284/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. wprowadzające pewne szczególne środki ograniczające wobec Republiki Gwinei (10), w szczególności jego art. 15, rozporządzenie Rady (UE) nr 101/2011 z dnia 4 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji (11), w szczególności jego art. 11, rozporządzenie Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (12), w szczególności jego art. 11, rozporządzenie Rady (UE) nr 359/2011 z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (13), w szczególności jego art. 11, rozporządzenie Rady (UE) nr 753/2011 z dnia 1 sierpnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie (14), w szczególności jego art. 10, rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (15), w szczególności jego art. 31, rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (16), w szczególności jego art. 45, rozporządzenie Rady (UE) nr 377/2012 z dnia 3 maja 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec niektórych osób, podmiotów i organów zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Republiki Gwinei Bissau (17), w szczególności jego art. 10, rozporządzenie Rady (UE) nr 401/2013 z dnia 2 maja 2013 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie i uchylające rozporządzenie (WE) nr 194/2008 (18), w szczególności jego art. 7, rozporządzenie Rady (UE) nr 208/2014 z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (19), w szczególności jego art. 13, rozporządzenie Rady (UE) nr 224/2014 z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej (20), w szczególności jego art. 16, rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (21), w szczególności jego art. 13, rozporządzenie Rady (UE) nr 747/2014 z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 131/2004 i rozporządzenie (WE) nr 1184/2005 (22), w szczególności jego art. 14, rozporządzenie Rady (UE) nr 833/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. dotyczące środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (23), w szczególności jego art. 7, rozporządzenie Rady (UE) nr 1352/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie (24), w szczególności jego art. 14, rozporządzenie Rady (UE) 2015/735 z dnia 7 maja 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie Południowym oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 748/2014 (25), w szczególności jego art. 19, Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1755 z dnia 1 października 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Burundi (26), w szczególności jego art. 12, rozporządzenie Rady (UE) 2016/44 z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (27), w szczególności jego art. 20 lit. a), rozporządzenie Rady (UE) 2016/1686 z dnia 20 września 2016 r. nakładające dodatkowe środki ograniczające przeciwko ISIL (Daisz) i Al-Kaidzie oraz osobom fizycznym i prawnym, podmiotom lub organom z nimi związanymi (28), w szczególności jego art. 17, rozporządzenie Rady (UE) 2017/1509 z dnia 30 sierpnia 2017 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 329/2007 (29), w szczególności jego art. 46 lit. a), rozporządzenie Rady (UE) 2017/1770 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (30), w szczególności jego art. 12 ust. 5, rozporządzenie Rady (UE) 2017/2063 z dnia 13 listopada 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli (31), w szczególności jego art. 17 ust. 5, rozporządzenie Rady (UE) 2018/1542 z dnia 15 października 2018 r. w sprawie środków ograniczających proliferację i stosowanie broni chemicznej (32), w szczególności jego art. 12 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolity wykaz danych kontaktowych właściwych organów państw członkowskich oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji, w celu zharmonizowania i zaktualizowania danych kontaktowych właściwych organów państw członkowskich wskazanych w niektórych rozporządzeniach dotyczących środków ograniczających. |
(2) |
Jednolity wykaz danych kontaktowych właściwych organów państw członkowskich oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji, ustanowione w niniejszym rozporządzeniu zastępują wykazy ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2580/2001, rozporządzeniu Rady (WE) nr 881/2002, rozporządzeniu Rady (WE) nr 147/2003, rozporządzeniu Rady (WE) nr 1210/2003, rozporządzeniu Rady (WE) nr 314/2004, rozporządzeniu Rady (WE) nr 1183/2005, rozporządzeniu Rady (WE) nr 305/2006, rozporządzeniu Rady (WE) nr 765/2006, rozporządzeniu Rady (WE) nr 1412/2006, rozporządzeniu Rady (UE) nr 1284/2009, rozporządzeniu Rady (UE) nr 101/2011, rozporządzeniu Rady (UE) nr 270/2011, rozporządzeniu Rady (UE) nr 359/2011, rozporządzeniu Rady (UE) nr 753/2011, rozporządzeniu Rady (UE) nr 36/2012, rozporządzeniu Rady (UE) nr 267/2012, rozporządzeniu Rady (UE) nr 377/2012, rozporządzeniu Rady (UE) nr 401/2013, rozporządzeniu Rady (UE) nr 208/2014, rozporządzeniu Rady (UE) nr 224/2014, rozporządzeniu Rady (UE) nr 269/2014, rozporządzeniu Rady (UE) nr 747/2014, rozporządzeniu Rady (UE) nr 833/2014, rozporządzeniu Rady (UE) nr 1352/2014, rozporządzeniu Rady (UE) 2015/735, rozporządzeniu Rady (UE) 2015/1755, rozporządzeniu Rady (UE) 2016/44, rozporządzeniu Rady (UE) 2016/1686, rozporządzeniu Rady (UE) 2017/1509, rozporządzeniu Rady (UE) 2017/1770, rozporządzeniu Rady (UE) 2017/2063 oraz rozporządzeniu Rady (UE) 2018/1542, i w związku z powyższym wymienione rozporządzenia powinny zostać odpowiednio zmienione, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik do rozporządzenia Rady (WE) nr 2580/2001 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 147/2003 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Załącznik V do rozporządzenia Rady (WE) nr 1210/2003 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 314/2004 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 6
Załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 1183/2005 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 7
Załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 305/2006 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 765/2006 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 9
Załącznik do rozporządzenia Rady (WE) nr 1412/2006 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 10
Załącznik III do rozporządzenia Rady (UE) nr 1284/2009 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 11
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 12
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 13
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 359/2011 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 14
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 753/2011 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 15
Załącznik III do rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 16
Załącznik X do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 17
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 377/2012 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 18
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 401/2013 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 19
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 208/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 20
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 224/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 21
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 22
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 747/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 23
Załącznik I do rozporządzenia Rady (UE) nr 833/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 24
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) nr 1352/2014 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 25
Załącznik III do rozporządzenia Rady (UE) 2015/735 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 26
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) 2015/1755 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 27
Załącznik IV do rozporządzenia Rady (UE) 2016/44 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 28
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) 2016/1686 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 29
Załącznik I do rozporządzenia Rady (UE) 2017/1509 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 30
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) 2017/1770 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 31
Załącznik III do rozporządzenia Rady (UE) 2017/2063 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 32
Załącznik II do rozporządzenia Rady (UE) 2018/1542 zastępuje się wykazem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 33
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Szef Służby ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej
(1) Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 70.
(2) Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 9.
(3) Dz.U. L 24 z 29.1.2003, s. 2.
(4) Dz.U. L 169 z 8.7.2003, s. 6.
(5) Dz.U. L 55 z 24.2.2004, s. 1.
(6) Dz.U. L 193 z 23.7.2005, s. 1.
(7) Dz.U. L 51 z 22.2.2006, s. 1.
(8) Dz.U. L 134 z 20.5.2006, s. 1.
(9) Dz.U. L 267 z 27.9.2006, s. 2.
(10) Dz.U. L 346 z 23.12.2009, s. 26.
(11) Dz.U. L 31 z 5.2.2011, s. 1.
(12) Dz.U. L 76 z 22.3.2011, s. 4.
(13) Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 1.
(14) Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 1.
(15) Dz.U. L 16 z 19.1.2012, s. 1.
(16) Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1.
(17) Dz.U. L 119 z 4.5.2012, s. 1.
(18) Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 1
(19) Dz.U. L 66 z 6.3.2014, s. 1.
(20) Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 1.
(21) Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.
(22) Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 1.
(23) Dz.U. L 229 z 31.7.2014, s. 1.
(24) Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 60.
(25) Dz.U. L 117 z 8.5.2015, s. 13.
(26) Dz.U. L 257 z 2.10.2015, s. 1.
(27) Dz.U. L 12 z 19.1.2016, s. 1.
(28) Dz.U. L 255 z 21.9.2016, s. 1.
(29) Dz.U. L 224 z 31.8.2017, s. 1.
(30) Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
BELGIA
https://diplomatie.belgium.be/nl/Beleid/beleidsthemas/vrede_en_veiligheid/sancties
https://diplomatie.belgium.be/fr/politique/themes_politiques/paix_et_securite/sanctions
https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions
BUŁGARIA
https://www.mfa.bg/en/101
REPUBLIKA CZESKA
www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html
DANIA
http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/
NIEMCY
http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html
ESTONIA
http://www.vm.ee/est/kat_622/
IRLANDIA
http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519
GRECJA
http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html
HISZPANIA
http://www.exteriores.gob.es/Portal/en/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Paginas/SancionesInternacionales.aspx
FRANCJA
http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/
CHORWACJA
http://www.mvep.hr/sankcije
WŁOCHY
https://www.esteri.it/mae/it/politica_estera/politica_europea/misure_deroghe
CYPR
http://www.mfa.gov.cy/mfa/mfa2016.nsf/mfa35_en/mfa35_en?OpenDocument
ŁOTWA
http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539
LITWA
http://www.urm.lt/sanctions
LUKSEMBURG
https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/mesures-restrictives.html
WĘGRY
http://www.kormany.hu/download/9/2a/f0000/EU%20szankci%C3%B3s%20t%C3%A1j%C3%A9koztat%C3%B3_20170214_final.pdf
MALTA
https://foreignaffairs.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/Sanctions-Monitoring-Board.aspx
NIDERLANDY
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties
AUSTRIA
http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=
POLSKA
https://www.gov.pl/web/dyplomacja
PORTUGALIA
http://www.portugal.gov.pt/pt/ministerios/mne/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx
RUMUNIA
http://www.mae.ro/node/1548
SŁOWENIA
http://www.mzz.gov.si/si/omejevalni_ukrepi
SŁOWACJA
https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu
FINLANDIA
http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet
SZWECJA
http://www.ud.se/sanktioner
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions
Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:
European Commission |
Service for Foreign Policy Instruments (FPI) |
EEAS 07/99 |
B-1049 Brussels, Belgia |
E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu |
DECYZJE
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/41 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2019/1164
z dnia 2 lipca 2019 r.
przedłużająca mandat szefa Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EUBAM Rafah) (EU BAM Rafah/1/2019)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2005/889/WPZiB z dnia 25 listopada 2005 r. ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EUBAM Rafah) (1), w szczególności jego art. 10 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 10 ust. 1 wspólnego działania 2005/889/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 Traktatu, do podejmowania odpowiednich decyzji w celu sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad Misją Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EUBAM Rafah), w tym decyzji w sprawie mianowania szefa misji. |
(2) |
W dniu 8 grudnia 2017 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2017/2430 (2) w sprawie mianowania Günthera FREISLEBENA szefem misji EUBAM Rafah od dnia 4 grudnia 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. |
(3) |
W dniu 3 lipca 2018 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2018/1004 (3) w sprawie przedłużenia mandatu Günthera FREISLEBENA jako szefa misji EU BAM Rafah od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. |
(4) |
W dniu 28 czerwca 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/1115 (4) w sprawie przedłużenia mandatu misji EUBAM Rafah od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. |
(5) |
Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował przedłużenie mandatu Günthera FREISLEBENA jako szefa misji EUBAM Rafah od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym przedłuża się mandat Günthera FREISLEBENA jako szefa misji EUBAM Rafah od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2019 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
S. FROM-EMMESBERGER
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 327 z 14.12.2005, s. 28.
(2) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2017/2430 z dnia 8 grudnia 2017 r. w sprawie mianowania szefa Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (EU BAM Rafah/2/2017) (Dz.U. L 344 z 23.12.2017, s. 9).
(3) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2018/1004 z dnia 3 lipca 2018 r. w sprawie przedłużenia mandatu szefa Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (EU BAM Rafah/1/2018) (Dz.U. L 180 z 17.7.2018, s. 22).
(4) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1115 z dnia 28 czerwca 2019 r. w sprawie zmiany wspólnego działania 2005/889/WPZiB ustanawiającego Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EUBAM Rafah) (Dz.U. L 176 z 1.7.2019, s. 6).
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/43 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2019/1165
z dnia 2 lipca 2019 r.
w sprawie przedłużenia mandatu szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2019)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,
uwzględniając decyzję Rady 2013/354/WPZiB z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (1), w szczególności jej art. 9 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 9 ust. 1 decyzji 2013/354/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 Traktatu, do podejmowania odpowiednich decyzji w celu sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad Misją Policyjną Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS), w tym decyzji w sprawie mianowania szefa misji. |
(2) |
W dniu 28 września 2017 r. KPiB przyjął decyzję EUPOL COPPS/1/2017 (2) w sprawie mianowania Kauka AALTOMAA szefem misji EUPOL COPPS od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. |
(3) |
W dniu 3 lipca 2018 r. KPiB przyjął decyzję EUPOL COPPS/1/2018 (3) w sprawie przedłużenia mandatu Kauka AALTOMAA jako szefa misji EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. |
(4) |
W dniu 28 czerwca 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/1114 (4) w sprawie przedłużenia EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. |
(5) |
Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował, aby przedłużyć mandat Kauka AALTOMAA jako szefa misji EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Przedłuża się mandat Kauka AALTOMAA jako szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2019 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
S. FROM-EMMESBERGER
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 185 z 4.7.2013, s. 12.
(2) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2017/1802 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie mianowania szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2017) (Dz.U. L 259 z 7.10.2017, s. 20).
(3) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2018/1005 z dnia 3 lipca 2018 r. w sprawie przedłużenia mandatu szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2018) (Dz.U. L 180 z 17.7.2018, s. 23).
(4) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1114 z dnia 28 czerwca 2019 r. zmieniająca decyzję 2013/354/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (Dz.U. L 176 z 1.7.2019, s. 5).
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/44 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1166
z dnia 28 czerwca 2019 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2018/1113 w odniesieniu do przedstawiciela posiadacza zezwolenia
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4604)
(Jedynie teksty w języku niderlandzkim i niemieckim są autentyczne)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 11 ust. 3 i art. 23 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Przedsiębiorstwo Monsanto Europe S.A./N.V. jest przedstawicielem w Unii przedsiębiorstwa Monsanto Company z siedzibą w Stanach Zjednoczonych zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/1113 (2) w sprawie zezwolenia na genetycznie zmodyfikowaną żywność i paszę na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Współposiadaczami tego zezwolenia są Monsanto Company z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz KWS SAAT SE z siedzibą w Niemczech. |
(2) |
W piśmie z dnia 27 sierpnia 2018 r. Komisja została poinformowana, że przedsiębiorstwo Monsanto Europe S.A./N.V., przedstawiciel w Unii przedsiębiorstwa Monsanto Company w odniesieniu do tego zezwolenia, zmieniło formę prawną i przyjęło nazwę Bayer Agriculture BVBA, Belgia. W piśmie z dnia 4 września 2018 r. Komisja poinformowała przedsiębiorstwo Bayer Agriculture BVBA, że zezwolenia, których to dotyczy, będą musiały zostać odpowiednio zmienione. |
(3) |
W dniu 14 lutego 2019 r. przedsiębiorstwo KWS SAAT SE, Niemcy, potwierdziło na piśmie swoją zgodę na zmianę przedstawiciela. |
(4) |
Wprowadzenie wnioskowanej zmiany wymaga zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2018/1113. |
(5) |
Proponowane zmiany w decyzjach o udzieleniu zezwolenia mają charakter czysto administracyjny i nie pociągają za sobą nowej oceny przedmiotowych produktów. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji wykonawczej (UE) 2018/1113 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 6 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: „przedsiębiorstwo Monsanto Company, Stany Zjednoczone, reprezentowane przez Bayer Agriculture BVBA, Belgia”; |
2) |
art. 8 lit. b) otrzymuje brzmienie: „przedsiębiorstwa Bayer Agriculture BVBA, Scheldelaan 460, 2040 Antwerp, Belgia”; |
3) |
lit. a) załącznika otrzymuje brzmienie:
|
Artykuł 2
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do:
a) |
przedsiębiorstwa KWS SAAT SE, Grimsehlstrasse 31, 37574 Einbeck, Niemcy; |
b) |
przedsiębiorstwa Bayer Agriculture BVBA, Scheldelaan 460, 2040 Antwerp, Belgia. |
Sporządzono w Brukseli dnia 28 czerwca 2019 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1113 z dnia 3 sierpnia 2018 r. odnawiająca zezwolenie na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, żywności i paszy wyprodukowanych z genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego H7-1 (KM-ØØØH71-4) (Dz.U. L 203 z 10.8.2018, s. 32).
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/46 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1167
z dnia 28 czerwca 2019 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/2453 w odniesieniu do posiadaczy zezwoleń i przedstawicieli
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4610)
(Jedynie teksty w języku niderlandzkim i niemieckim są autentyczne)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 i art. 21 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Przedsiębiorstwo Bayer CropScience N.V. z siedzibą w Belgii jest przedstawicielem Bayer CropScience LP z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz posiadaczem zezwolenia na genetycznie zmodyfikowany rzepak zatwierdzony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/2453 (2). |
(2) |
Przedsiębiorstwo Monsanto Europe S.A. z siedzibą w Belgii jest przedstawicielem Monsanto Company z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz posiadaczem zezwolenia na genetycznie zmodyfikowany rzepak zatwierdzony wspomnianą decyzją wykonawczą. |
(3) |
Pismem z dnia 1 sierpnia 2018 r. przedsiębiorstwa Bayer CropScience N.V. z siedzibą w Belgii oraz Bayer CropScience LP z siedzibą w Stanach Zjednoczonych zwróciły się do Komisji z wnioskiem o przeniesienie ich praw i obowiązków, które wiążą się ze wszystkimi zezwoleniami i oczekującymi na rozpatrzenie wnioskami dotyczącymi produktów genetycznie zmodyfikowanych na rzecz przedsiębiorstwa BASF Agricultural Solutions Seed US LLC z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. W piśmie z dnia 19 października 2018 r. przedsiębiorstwo BASF Agricultural Solutions Seed US LLC potwierdziło swoją zgodę na to przeniesienie i upoważniło BASF SE z siedzibą w Niemczech do występowania jako jego przedstawiciel w Unii. |
(4) |
Pismem z dnia 27 sierpnia 2018 r. przedsiębiorstwo Monsanto Europe N.V. z siedzibą w Belgii poinformowało Komisję, że przedsiębiorstwo Monsanto Europe S.A./N.V. Belgia zmieniło formę prawną i przyjęło nazwę „Bayer Agriculture BVBA” z siedzibą w Belgii. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2017/2453. |
(6) |
Proponowane zmiany w decyzji o udzieleniu zezwolenia mają charakter czysto administracyjny i nie pociągają za sobą nowej oceny przedmiotowych produktów. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji wykonawczej (UE) 2017/2453 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 7 ust. 1 lit. a) wyrażenie „przedsiębiorstwo Monsanto Europe S.A. z siedzibą w Belgii” zastępuje się wyrażeniem „przedsiębiorstwo Bayer Agriculture BVBA, Belgia”; |
2) |
w art. 7 ust. 1 lit. b) wyrażenie „Bayer CropScience N.V. z siedzibą w Belgii, występujące w imieniu Bayer CropScience LP, Stany Zjednoczone” zastępuje się wyrażeniem: „przedsiębiorstwo BASF Agricultural Solutions Seed US LLC reprezentowane przez BASF SE, Niemcy.”; |
3) |
art. 9 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 9 Adresaci Niniejsza decyzja skierowana jest do:
|
4) |
w załączniku lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do:
a) |
przedsiębiorstwa Bayer Agriculture BVBA, Scheldelaan 460, 2040 Antwerp, Belgia; |
b) |
przedsiębiorstwa BASF SE, Carl-Bosch-Str. 38, 67063 Ludwigshafen, Niemcy. |
Sporządzono w Brukseli dnia 28 czerwca 2019 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/2453 z dnia 21 grudnia 2017 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, produktów zawierających genetycznie zmodyfikowany rzepak MON 88302 × Ms8 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8 × ACS-BNØØ3-6), MON 88302 × Ms8 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8) oraz MON 88302 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACS-BNØØ3-6), składających się z niego lub z niego wyprodukowanych (Dz.U. L 346 z 28.12.2017, s. 31).
8.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/48 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/1168
z dnia 5 lipca 2019 r.
w sprawie mianowania członków Komitetu Starszych Inspektorów Pracy na nową kadencję
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Komisji 95/319/WE z dnia 12 lipca 1995 r. ustanawiającą Komitet Starszych Inspektorów Pracy (1), w szczególności jej art. 5,
uwzględniając listę nominowanych osób przedłożoną przez państwa członkowskie,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 5 ust. 1 decyzji 95/319/WE stanowi, że w skład Komitetu wchodzi jeden pełnoprawny członek z każdego państwa członkowskiego oraz że dla każdego pełnoprawnego członka istnieje możliwość wyznaczenia zastępcy. |
(2) |
Art. 5 ust. 2 tej decyzji stanowi, że pełnoprawni członkowie Komitetu oraz ich zastępcy mianowani są przez Komisję na wniosek państwa członkowskiego. |
(3) |
Art. 5 ust. 3 tej decyzji stanowi, że kadencja członków Komitetu trwa trzy lata i jest odnawialna. |
(4) |
Poprzednia kadencja Komitetu zakończyła się dnia 31 grudnia 2018 r. |
(5) |
W związku z tym Komisja musi mianować członków Komitetu na okres trzech lat na podstawie propozycji przedłożonych przez państwa członkowskie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Osoby wymienione w załączniku do niniejszej decyzji są mianowane na pełnoprawnych członków Komitetu Starszych Inspektorów Pracy oraz ich zastępców na okres trzech lat od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.
2. Lista członków Komitetu publikowana jest w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
Państwo członkowskie |
Członek pełnoprawny |
Zastępca członka |
Belgia |
Paul TOUSSEYN |
Luc VAN HAMME |
Bułgaria |
Miroslava ANGELOVA |
Irena DIMITROWA |
Czechy |
Rudolf HAHN |
Pavel HEISIG |
Dania |
Vibe WEST |
Annemarie KNUDSEN |
Niemcy |
Kai-Michael SCHÄFER |
Helmut GOTTWALD |
Estonia |
Maret MARIPUU |
Silja SOON |
Irlandia |
Mark CULLEN |
P.J. CLAFFEY |
Grecja |
Panagiota KATSAKIORI |
Chrysoula TOUFEKOULA |
Hiszpania |
Mariá Soledad SERRANO PONZ |
Adrián GONZÁLEZ MARTÍN |
Francja |
Laurent VILBOEUF |
Jessy PRETTO |
Chorwacja |
Miroslav BABIĆ |
Branko MESIĆ |
Włochy |
Danilo PAPA |
Roberta FABRIZI |
Cypr |
Anastasios YIANNAKI |
Aristodemos ECONOMIDES |
Łotwa |
Renārs LŪSIS |
Linda MATISĀNE |
Litwa |
Jonas GRICIUS |
Dalia LEGIENE |
Luksemburg |
Marco BOLY |
Patrice FURLANI |
Węgry |
Péter NESZTINGER |
Dániel MOLNÁR |
Malta |
Mark GAUCI |
Vincent ATTARD |
Niderlandy |
M.J. (Marc) KUIPERS |
Rits DE BOER |
Austria |
Gertrud BREINDL |
Alexandra MARX |
Polska |
Wiesław ŁYSZCZEK |
Bogdan DRZASTWA |
Portugalia |
Maria Luísa TORRES DE ECKENROTH GUIMARÃES |
Maria Fernanda FERREIRA CAMPOS |
Rumunia |
Od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 2 czerwca 2019 r.: Dantes Ioan BRATU |
Ioan Cosmin CONSTANTIN |
Stan na dzień 3 czerwca 2019 r.: Mihail Adrian OPRESCU |
||
Słowenia |
Jadranko GRLIĆ |
Slavko KRIŠTOFELC |
Słowacja |
Karol HABINA |
Miroslava MOŠONOVÁ |
Finlandia |
Raimo ANTILA |
Arto TERONEN |
Szwecja |
Håkan OLSSON |
Pia ZÄTTERSTRÖM |
Zjednoczone Królestwo |
David SNOWBALL |
Kären CLAYTON |