27.6.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 173/3

PROTOKÓŁ

wykonawczy do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau (2019–2024)

Artykuł 1

Okres stosowania i uprawnienia do połowów

Uprawnienia do połowów przyznane statkom Unii Europejskiej (zwanymi dalej „statkami unijnymi”) na mocy art. 5 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau (1) (zwaną dalej „Umową”) są określane zgodnie z niniejszym artykułem:

1. W pierwszym i drugim roku stosowania niniejszego protokołu uprawnienia do połowów są wyrażane jako nakład połowowy (oparte na pojemności rejestrowej brutto – GRT) w następujący sposób:

gatunki denne (skorupiaki, głowonogi i ryby) i małe gatunki pelagiczne:

(i)	trawlery krewetkowe zamrażalnie: 3 700 GRT rocznie;

(ii)	trawlery zamrażalnie do połowów ryb i głowonogów: 3 500 GRT rocznie;

(iii)

trawlery do połowów małych gatunków pelagicznych: 15 000 GRT rocznie;

gatunki daleko migrujące (gatunki wymienione w załączniku I do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.) z wyłączeniem gatunków z rodziny Alopiidae, gatunków z rodziny Sphyrnidae oraz następujących gatunków: Cetorhinus maximus, Rhincodon typus, Carcharodon carcharias, Carcharinus falciformis, Carcharinus longimanus.

(i)	sejnery zamrażalnie do połowów tuńczyka i taklowce: 28 statków;

(ii)	klipry tuńczykowe: 13 statków.

2. Począwszy od trzeciego roku stosowania niniejszego protokołu, uprawnienia do połowów są wyrażane jako limity połowowe według gatunków (oparte na całkowitych dopuszczalnych połowach – TAC) w następujący sposób:

gatunki denne (skorupiaki, głowonogi i ryby) i małe gatunki pelagiczne:

(i)	trawlery krewetkowe zamrażalnie: 2 500 ton rocznie;

(ii)	trawlery zamrażalnie, trawlery do połowów ryb: 11 000 ton rocznie;

(iii)

trawlery zamrażalnie, trawlery do połowów głowonogów: 1 500 ton rocznie;

(iv)	trawlery do połowów małych gatunków pelagicznych: 18 000 ton rocznie;

gatunki daleko migrujące (gatunki wymienione w załączniku 1 do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.) z wyłączeniem gatunków z rodziny Alopiidae, gatunków z rodziny Sphyrnidae oraz następujących gatunków: Cetorhinus maximus, Rhincodon typus, Carcharodon carcharias, Carcharinus falciformis, Carcharinus longimanus,

(i)	sejnery zamrażalnie do połowów tuńczyka i taklowce: 28 statków;

(ii)	klipry tuńczykowe: 13 statków.

3. Przejściu od systemu zarządzania w oparciu o nakład połowowy (opartego na GRT) do systemu opartego na limicie połowowym (opartego na TAC) będzie towarzyszyć wprowadzenie systemu elektronicznego raportowania połowów (Electronic Reporting System – ERS) i przetwarzania tak przekazanych danych dotyczących połowów. W tym celu przed trzecim rokiem stosowania niniejszego protokołu wspólny komitet, o którym mowa w art.10 Umowy (zwany dalej „wspólnym komitetem”), opracuje wytyczne dotyczące jednolitego stosowania tego systemu przez wszystkie floty przemysłowe.

4. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się z zastrzeżeniem art. 8 i 9.

Artykuł 2

Okres obowiązywania

Niniejszy protokół i załącznik do niego obowiązują przez okres pięciu od daty pierwszego dnia ich tymczasowego stosowania zgodnie z art. 16, chyba że nastąpi wypowiedzenie zgodnie z art. 15.

Artykuł 3

Zasady

1. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa w obszarze połowowym Republiki Gwinei Bissau (zwanej dalej „Gwineą Bissau”) w oparciu o zasadę niedyskryminacji. Gwinea Bissau zobowiązuje się nie przyznawać warunków technicznych korzystniejszych niż warunki zawarte w niniejszym protokole flotom zagranicznym działającym w jej obszarze połowowym, posiadającym taką samą charakterystykę techniczną i poławiającym te same gatunki.

2. Strony zobowiązują się do wdrożenia niniejszego protokołu zgodnie z art. 9 Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony (2), ostatnio zmienionej (zwanej dalej „umową z Kotonu”) w odniesieniu do elementów zasadniczych dotyczących praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa oraz elementu podstawowego dotyczącego dobrej administracji, zrównoważonego rozwoju oraz zrównoważonego i prawidłowego zarządzania środowiskiem.

3. Strony zobowiązują się podawać do wiadomości publicznej i wymieniać informacje na temat wszelkich umów zezwalających statkom zagranicznym na dostęp do obszaru połowowego Gwinei Bissau oraz związanego z tym nakładu połowowego, w szczególności na temat liczby wydanych upoważnień i dokonanych połowów.

4. Zgodnie z art. 5 Umowy statki unijne mogą podejmować działalność połowową w obszarze połowowym Gwinei Bissau, jedynie jeśli posiadają upoważnienie do połowów wydane na mocy niniejszego protokołu, zgodnie z załącznikiem do niego.

Artykuł 4

Rekompensata finansowa

1. Rekompensata finansowa przewidziana w art. 7 Umowy jest ustalona na okres, o którym mowa w art. 1 niniejszego protokołu, i wynosi 15 600 000 EUR rocznie.

2. Rekompensata finansowa obejmuje:

a)	kwotę roczną za dostęp do zasobów rybnych w obszarze połowowym Gwinei Bissau, ustaloną na poziomie 11 600 000 EUR; oraz

b)	specjalną kwotę w wysokości 4 000 000 EUR rocznie przeznaczoną na wsparcie realizacji sektorowej polityki rybołówstwa Gwinei Bissau.

3. Kwota odpowiadająca opłatom należnym od armatorów z tytułu upoważnień do połowów wydanych na podstawie art. 4 Umowy i zgodnie z trybem określonym w rozdziale II niniejszego protokołu, szacowana jest na około 4 000 000 EUR.

4. Ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się z zastrzeżeniem art. 8, 9, 14, 15 i 16.

5. Płatność rekompensaty finansowej z tytułu ust. 2 lit. a) i b) następuje najpóźniej 90 dni po dacie rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu i najpóźniej 30 dni po rocznicy tymczasowego wejścia w życie protokołu w odniesieniu do kolejnych lat.

6. Przeznaczenie rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. a), podlega wyłącznej kompetencji władz Gwinei Bissau.

7. Płatności przewidziane w niniejszym artykule są przelewane na odrębny rachunek skarbu państwa otwarty w banku centralnym Gwinei Bissau, dane dotyczące tego rachunku są przekazywane corocznie przez ministerstwo rybołówstwa. Rekompensata finansowa określona w ust. 2 lit. b), przeznaczona na wsparcie sektorowe, jest udostępniana Gwinei Bissau na rachunku Skarbu Państwa. Dane dotyczące rachunku bankowego są przekazywane co roku Komisji Europejskiej przez organ Gwinei Bissau.

Artykuł 5

Wsparcie sektorowe

1. Wsparcie sektorowe w ramach niniejszego protokołu przyczynia się do realizacji krajowej strategii na rzecz rybołówstwa i niebieskiej gospodarki. Ma ono na celu zrównoważone zarządzanie zasobami rybnymi i rozwój sektora, w szczególności poprzez:

—	wzmocnienie monitorowania i kontroli działalności połowowej i nadzoru nad nią (w tym poprzez zainstalowanie i uruchomienie systemu ERS);

—	wzmocnienie gromadzenia i przetwarzania danych do celów naukowych oraz zdolności w zakresie analizy i oceny zasobów rybnych i łowisk;

—	wzmocnienie zdolności operatorów rybołówstwa;

—	wsparcie tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;

—	wzmocnienie współpracy regionalnej;

—	poprawę warunków wywozu produktów rybołówstwa oraz promowanie inwestycji w tym sektorze;

—	rozwój infrastruktury istotnej dla rybołówstwa;

—	wspieranie niebieskiej gospodarki i rozwoju akwakultury.

2. Wspólny komitet przyjmuje, nie później niż w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, wieloletni program sektorowy oraz warunki jego stosowania, w szczególności:

a)	roczne i wieloletnie wytyczne, zgodnie z którymi jest wykorzystywana rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b);

cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej służące promowaniu zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów wyrażonych przez Gwineę Bissau w ramach krajowej polityki rybołówstwa i innych odpowiednich obszarów polityki, w szczególności jeśli chodzi o wsparcie tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, nadzór, kontrolę i walkę z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami (zwanymi dalej „połowami NNN”), jak również priorytety w zakresie wzmocnienia zdolności badawczo-naukowych Gwinei Bissau w sektorze rybołówstwa;

c)	kryteria i procedury, w tym w razie konieczności wskaźniki budżetowe i finansowe, które należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny uzyskanych wyników w skali rocznej.

3. Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez strony w ramach wspólnego komitetu.

4. Każdego roku Gwinea Bissau sporządza sprawozdanie z postępów w realizacji projektów finansowanych ze wsparcia sektorowego, które to sprawozdanie będzie analizowane przez wspólny komitet. Przed wygaśnięciem niniejszego protokołu Gwinea Bissau przedstawi również sprawozdanie końcowe.

5. Unia Europejska (zwana dalej „Unią”) może częściowo lub całkowicie zmienić lub zawiesić płatność specjalnej rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 4 ust. 2 lit. b), w przypadku gdy rekompensata finansowa nie jest wypłacana lub w przypadku gdy wspólny komitet stwierdzi w wyniku przeprowadzonej oceny, że osiągnięte wyniki nie są zgodne z planem.

6. Płatność rekompensaty finansowej wznawia się po przeprowadzeniu przez strony konsultacji i osiągnięciu przez nie porozumienia, gdy wyniki realizacji ją uzasadniają. Płatność specjalnej rekompensaty finansowej nie może jednak nastąpić w terminie przekraczającym okres sześciu miesięcy po wygaśnięciu niniejszego protokołu.

7. Strony zapewniają widoczność działań finansowanych ze wsparcia sektorowego.

Artykuł 6

Współpraca naukowo-badawcza w dziedzinie odpowiedzialnego rybołówstwa

1. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa i zwalczania połowów NNN w obszarze połowowym Gwinei Bissau w oparciu o zasadę niedyskryminowania żadnej z flot prowadzących działalność na tych wodach oraz w oparciu o zasady zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi i ekosystemami morskimi.

2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu, Unia i Gwinea Bissau współpracują w celu monitorowania stanu zasobów i łowisk w obszarze połowowym Gwinei Bissau.

3. Strony zobowiązują się do promowania przestrzegania zaleceń Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF), jak również współpracy na szczeblu podregionu w zakresie odpowiedzialnego zarządzania łowiskami, w szczególności w ramach Podregionalnej Komisji ds. Rybołówstwa (SRFC).

4. Strony przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu przyjęcia, w razie potrzeby oraz za obopólną zgodą, nowych środków zapewniających zrównoważone zarządzanie zasobami rybnymi.

Artykuł 7

Wspólny komitet naukowy

1. Wspólny komitet naukowy, o którym mowa w art. 4 Umowy (zwany dalej „wspólnym komitetem naukowym”), składa się z naukowców mianowanych w takiej samej liczbie przez każdą ze stron. Za zgodą stron udział we wspólnym komitecie naukowym może zostać rozszerzony na obserwatorów, w szczególności na przedstawicieli regionalnych organizacji zarządzania rybołówstwem takich jak CECAF.

2. Wspólny komitet naukowy zbiera się co najmniej raz w roku zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy. Zasadniczo spotkania w ramach komitetu odbywają się naprzemiennie w Gwinei Bissau i Unii. Na wniosek jednej ze stron można zwołać również więcej takich spotkań. Strony przewodniczą spotkaniom naprzemiennie.

3. Zadania wspólnego komitetu naukowego obejmują między innymi następujące działania:

a)	zestawianie danych dotyczących nakładu połowowego i połowów flot krajowych i zagranicznych prowadzących działalność połowową w obszarze połowowym Gwinei Bissau oraz poławiających gatunki objęte niniejszym protokołem;

b)	proponowanie, monitorowanie i analiza corocznych procesów oceny stanowiących wkład do oceny zasobów i pozwalających określić uprawnienia do połowów i możliwości eksploatacji gwarantujących ochronę zasobów i ich ekosystemów;

c)	na tej podstawie – opracowanie corocznego sprawozdania naukowego na temat łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu;

d)	formułowanie, z własnej inicjatywy lub na wniosek wspólnego komitetu lub jednej ze stron, wszelkich opinii naukowych dotyczących środków zarządzania, które mogłyby zostać uznane za niezbędne do zrównoważonej eksploatacji zasobów i łowisk objętych niniejszym protokołem;

4. W oparciu o zalecenia i rezolucje przyjęte w ramach ICCAT oraz w świetle najlepszych dostępnych opinii naukowych, takich jak opracowane przez CECAF, a także, w stosownych przypadkach, wyników posiedzeń wspólnej naukowej grupy roboczej, wspólny komitet przyjmuje środki w celu zapewnienia zrównoważonego zarządzania gatunkami ryb objętymi niniejszym protokołem oraz dotyczące działalności statków unijnych.

Artykuł 8

Przegląd uprawnień do połowów i środków technicznych

1. W przypadku podjęcia przez Gwineę Bissau, na podstawie opinii wspólnego komitetu naukowego, decyzji o częściowym lub czasowym zamknięciu łowiska ze względu na wprowadzenie środka ochrony zasobów, wspólny komitet zbiera się w celu przeanalizowania podstaw tej decyzji, oszacowania skutków zamknięcia dla działalności połowowej statków unijnych w ramach Umowy oraz w celu zdecydowania o ewentualnych środkach naprawczych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wspólny komitet dochodzi do porozumienia co do proporcjonalnej redukcji rekompensaty finansowej przewidzianej Umową, należnej od Unii Europejskiej oraz, w razie potrzeby, co do rekompensaty należnej armatorom.

3. Wszelkie zamknięcia łowiska na skutek decyzji Gwinei Bissau w następstwie opinii naukowej są stosowane w sposób niedyskryminujący do wszystkich statków zainteresowanych tym łowiskiem, w tym statków krajowych i statków pływających pod banderą państwa trzeciego.

4. Uprawnienia do połowów, o których mowa w art. 1, mogą zostać zmienione za porozumieniem w ramach wspólnego komitetu na podstawie zalecenia wspólnego komitetu naukowego. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a), zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis, a w niniejszym protokole i załączniku do niego nanosi się niezbędne zmiany.

5. W razie potrzeby wspólny komitet będzie mógł zbadać i dostosować za porozumieniem postanowienia w sprawie warunków technicznych dotyczących prowadzenia połowów i zasad stosowania niniejszego protokołu i załączników do niego, w tym warunki realizacji wsparcia sektorowego.

Artykuł 9

Zwiady rybackie i nowe uprawnienia do połowów

1. W przypadku gdy statki Unii Europejskiej będą zainteresowane podjęciem działalności połowowej, która nie została opisana w art. 1, oraz w celu przetestowania wykonalności technicznej i opłacalności ekonomicznej nowych łowisk, można przyznać upoważnienia na doświadczalne prowadzenie takiej działalności, zgodnie z obwiązującymi przepisami Gwinei Bissau. W miarę możliwości ten zwiad rybacki prowadzony jest z wykorzystaniem dostępnej lokalnej specjalistycznej wiedzy naukowej i technicznej. Zwiady rybackie mają na celu przetestowanie wykonalności technicznej i opłacalności ekonomicznej nowych łowisk.

2. Komisja Europejska powiadamia organ Gwinei Bissau o wnioskach o licencję na zwiad rybacki przyznawanej na podstawie dokumentacji technicznej, określając szczegółowo:

a)	docelowe gatunki;

b)	dane techniczne statku;

c)	doświadczenie oficerów statku w zakresie odnośnej działalności połowowej;

d)	wniosek dotyczący parametrów technicznych połowów (czas trwania, narzędzia, rejony poszukiwań itp.).

e)	rodzaj danych zgromadzonych w celu zapewnienia naukowego monitorowania wpływu tej działalności połowowej na zasoby oraz ekosystemy.

3. licencje na prowadzenie zwiadu rybackiego są przyznawane maksymalnie na sześć miesięcy. Uiszcza się za nie opłaty ustalone przez organ Gwinei Bissau.

4. W czasie trwania całego zwiadu rybackiego na statku jest obecny obserwator naukowy państwa bandery i obserwator wyznaczony przez Gwineę Bissau.

5. Wielkość połowów dozwolonych podczas zwiadu rybackiego określa organ Gwinei Bissau. Połowy ze zwiadu rybackiego pozostają własnością zarządzającego statkiem. Nie można zatrzymywać na statku lub wprowadzać do obrotu ryb o nieprzepisowych rozmiarach lub ryb, których połów nie jest dozwolony przez obowiązujące ustawodawstwo Gwinei Bissau.

6. Do celów analizy szczegółowe wyniki zwiadu rybackiego są przekazywane wspólnemu komitetowi oraz wspólnemu komitetowi naukowemu.

7. W przypadku gdy statki unijne byłyby zainteresowane podjęciem działalności połowowej, która nie została określona w art. 1, strony konsultują się w ramach wspólnego komitetu naukowego. Strony uzgadniają warunki mające zastosowanie do tych nowych uprawnień do połowów i wprowadzają zmiany w niniejszym protokole i jego załączniku, do czasu wygaśnięcia niniejszego protokołu. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) niniejszego protokołu, zostaje w związku z tym zwiększona. Określone w załączniku opłaty od właścicieli statków i warunki, którym oni podlegają, należy odpowiednio zmienić.

Artykuł 10

Integracja gospodarcza podmiotów z Unii w sektorze rybołówstwa Gwinei Bissau

1. Strony zobowiązują się do promowania integracji gospodarczej podmiotów unijnych w całym sektorze rybołówstwa Gwinei Bissau, w szczególności poprzez tworzenie wspólnych przedsiębiorstw i realizację infrastruktury.

2. Strony współpracują w celu uwrażliwienia unijnych podmiotów prywatnych na istnienie możliwości handlowych i przemysłowych, w szczególności w zakresie inwestycji bezpośrednich, w całym sektorze rybołówstwa Gwinei Bissau.

3. W tym samym celu Gwinea Bissau będzie mogła przyznać zachęty podmiotom unijnym uczestniczącym w takich inwestycjach.

4. Strony współpracują w celu określenia odpowiednich możliwości inwestycyjnych i instrumentów finansowych na potrzeby realizacji konkretnych działań lub projektów.

5. Wspólny komitet będzie coroczne zdawał sprawozdanie z wdrażania niniejszego artykułu.

Artykuł 11

Wymiana informacji

1. Strony zobowiązują się do preferowania systemów elektronicznych do wymiany informacji i dokumentów związanych z wykonywaniem protokołu.

2. Wersja elektroniczna dokumentów przewidzianych w niniejszym protokole będzie uznawana za całkowicie równoważną ich wersji papierowej.

3. Strony powiadamiają się niezwłocznie o wszelkich awariach systemu informatycznego. Informacje i dokumenty związane ze stosowaniem Umowy są wówczas automatycznie zastępowane ich wersją papierową zgodnie z zasadami określonymi w załączniku do niniejszego protokołu.

Artykuł 12

Poufność danych

1. Strony zobowiązują się, aby wszystkie dane osobowe dotyczące statków Unii i ich działalności połowowej uzyskane w ramach Umowy były zawsze traktowane z ostrożnością i zgodnie z zasadami poufności i ochrony danych.

2. Strony dopilnowują, aby udostępniane były jedynie zagregowane dane związane z działalnością połowową floty Unii w obszarze połowowym Gwinei Bissau, zgodnie z odnośnymi postanowieniami ICCAT i innych organizacji ds. rybołówstwa, regionalnych lub podregionalnych.

3. Dane, które można uznać za poufne, powinny być wykorzystywane przez właściwe organy wyłącznie na potrzeby wykonania Umowy oraz zarządzania rybołówstwem, monitorowania, kontroli i nadzoru nad nim.

4. W odniesieniu do danych osobowych przekazywanych przez Unię wspólny komitet może ustanowić odpowiednie gwarancje i środki prawne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (3) (ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych, RODO).

Artykuł 13

Przepisy mające zastosowanie

1. Działania statków unijnych prowadzących działalność na wodach Gwinei Bissau, podlegają ustawodawstwu Gwinei Bissau, chyba że Umowa, niniejszy protokół oraz załącznik i dodatki do niego stanowią inaczej.

2. Strony powinny się wzajemnie informować na piśmie o wszelkich zmianach w ich polityce i ich odpowiednich przepisach dotyczących rybołówstwa. Zmiany legislacyjne lub regulacyjne wywierające skutki techniczne na działalność połowową mają zastosowanie do statków unijnych po upływie trzech miesięcy od oficjalnego powiadomienia o nich.

Artykuł 14

Zawieszenie wykonywania niniejszego protokołu

1. Wykonywanie niniejszego protokołu, w tym płatność rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) i b), mogą zostać zawieszone po przeprowadzeniu konsultacji w ramach wspólnego komitetu, jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków dotyczących:

a)	nadzwyczajnych okoliczności, innych niż zjawiska naturalne, uniemożliwiających prowadzenie działalności połowowej w obszarze połowowym Gwinei Bissau;

b)	znaczących zmian w opracowywaniu i wdrażaniu polityki rybołówstwa jednej bądź drugiej strony naruszających postanowienia niniejszego protokołu;

c)	w przypadku uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 tej umowy;

d)	niedokonania przez Unię płatności rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 4 ust. 2 lit. a) z powodów innych niż określone w lit. c) niniejszego ustępu;

e)	poważnego i nierozstrzygniętego sporu między stronami dotyczącego interpretacji i wykonania Umowy lub niniejszego protokołu.

2. Płatność rekompensaty finansowej wznawia się po przeprowadzeniu przez strony konsultacji i przywróceniu sytuacji sprzed wypadków, o których mowa w ust. 1. Płatność rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b) nie może jednak nastąpić w terminie przekraczającym okres 6 miesięcy od wygaśnięcia niniejszego protokołu.

3. Upoważnienia do połowów przyznane statkom unijnym mogą zostać zawieszone wraz ze wstrzymaniem płatności rekompensaty finansowej na mocy art. 4 ust. 2 lit. a). W razie wznowienia wypłaty ważność upoważnień do połowów przedłuża się o czas odpowiadający okresowi zawieszenia działalności połowowej. Wszelkie działania statków unijnych w obszarze połowowym Gwinei Bissau zostają przerwane w okresie, na jaki następuje zawieszenie.

4. Zawieszenie wykonywania niniejszego protokołu jest uzależnione od powiadomienia przez zainteresowaną stronę o swoim zamiarze na piśmie i na co najmniej trzy miesiące przed planowanym wejściem w życie tego zawieszenia, z wyjątkiem przypadku przewidzianego w ust. 1 lit. c), który powoduje natychmiastowe zawieszenie. W tym czasie strony rozpoczynają konsultacje w ramach wspólnego komitetu.

5. W przypadku zawieszenia strony będą kontynuować konsultacje w celu osiągnięcia polubownego rozwiązania sporu. Z chwilą znalezienia takiego rozwiązania, wznawiane jest wykonywanie niniejszego protokołu, a kwota rekompensaty finansowej jest zmniejszana proporcjonalnie i pro rata temporis, w zależności od okresu, w którym wykonywanie niniejszego protokołu było zawieszone.

Artykuł 15

Wypowiedzenie

1. W przypadku wypowiedzenia niniejszego protokołu strona wypowiadająca powiadamia drugą stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia niniejszego protokołu na piśmie, co najmniej na sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to staje się skuteczne.

2. Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, powoduje rozpoczęcie konsultacji przez strony.

Artykuł 16

Tymczasowe stosowanie

Niniejszy protokół jest tymczasowo stosowany od dnia jego podpisania.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejszy protokół wchodzi w życie z dniem, w którym strony powiadomią się nawzajem o dopełnieniu koniecznych procedur.

Съставено в Брюксел на петнадесети юни две хиляди и деветнадесета година.

Hecho en Bruselas, el quince de junio de dos mil diecinueve.

V Bruselu dne patnáctého června dva tisíce devatenáct.

Udfærdiget i Bruxelles den femtende juni to tusind og nitten.

Geschehen zu Brüssel am fünfzehnten Juni zweitausendneunzehn.

Kahe tuhande üheksateistkümnenda aasta juunikuu viieteistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα πέντε Ιουνίου δύο χιλιάδες δεκαεννέα.

Done at Brussels on the fifteenth day of June in the year two thousand and nineteen.

Fait à Bruxelles, le quinze juin deux mille dix-neuf.

Sastavljeno u Bruxellesu petnaestog lipnja godine dvije tisuće devetnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì quindici giugno duemiladiciannove.

Briselē, divi tūkstoši deviņpadsmitā gada piecpadsmitajā jūnijā.

Priimta du tūkstančiai devynioliktų metų birželio penkioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenkilencedik év június havának tizenötödik napján.

Magħmul fi Brussell, fil-ħmistax-il jum ta’ Ġunju fis-sena elfejn u dsatax.

Gedaan te Brussel, vijftien juni tweeduizend negentien.

Sporządzono w Brukseli dnia piętnastego czerwca roku dwa tysiące dziewiętnastego.

Feito em Bruxelas, em quinze de junho de dois mil e dezanove.

Întocmit la Bruxelles la cincisprezece iunie două mii nouăsprezece.

V Bruseli pätnásteho júna dvetisícdevätnásť.

V Bruslju, dne petnajstega junija leta dva tisoč devetnajst.

Tehty Brysselissä viidentenätoista päivänä kesäkuuta vuonna kaksituhattayhdeksäntoista.

Som skedde i Bryssel den femtonde juni år tjugohundranitton.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За Република Гвинея Бисау

Por la República de Guinea-Bissau

Za Republiku Guinea-Bissau

For Republikken Guinea-Bissau

Für die Republik Guinea-Bissau

Guinea-Bissau Vabariigi nimel

Για την Δημοκρατία της Γουινέας-Μπισάου

For the Republic of Guinea-Bissau

Pour la République de Guinée-Bissau

Za Republiku Gvineju Bissau

Per la Repubblica di Guinea-Bissau

Gvinejas-Bisavas Republikas vārdā –

Bisau Gvinėjos Respublikos vardu

A Bissau-guineai Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Ginea Bissaw

Voor de Republiek Guinee-Bissau

W imieniu Republiki Gwinei Bissau

Pela República da Guiné-Bissau

Pentru Republica Guineea-Bissau

Za Guinejsko-bissauskú republiku

Za Republiko Gvinejo Bissau

Guinea-Bissaun tasavallan puolesta

För Republiken Guinea-Bissau

(1) Dz.U. L 342 z 27.12.2007, s. 5.

(2) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW W OBSZARZE POŁOWOWYM GWINEI BISSAU PRZEZ STATKI UNIJNE

ROZDZIAŁ I

Postanowienia ogólne

1. Wyznaczanie właściwego organu

Na potrzeby niniejszego załącznika, oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odniesienie do Unii lub do Gwinei Bissau jako właściwego organu oznacza:

—	w odniesieniu do Unii: Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem delegatury Unii w Gwinei Bissau;

—	w odniesieniu do Gwinei Bissau: organ administracji rządowej odpowiedzialny na rybołówstwo.

2. Obszar połowowy objęty zezwoleniem:

Obszar połowowy objęty zezwoleniem, w którym statki unijne są upoważnione do połowów, odpowiada obszarowi połowowemu Gwinei Bissau, wraz z częścią odpowiadającą strefie wspólnej między Gwineą Bissau a Senegalem, zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau oraz odpowiednimi, mającymi zastosowanie konwencjami międzynarodowymi, w których Gwinea Bissau jest stroną.

Linie podstawowe określa prawo krajowe.

3. Wyznaczenie lokalnego agenta

Z wyjątkiem tuńczykowców każdy statek unijny, który chce otrzymać upoważnienie do połowów na mocy niniejszego protokołu, musi być reprezentowany przez agenta zamieszkałego w Gwinei Bissau.

4. Rachunek bankowy

Przed wejściem w życie niniejszego protokołu Gwinea Bissau przesyła Unii numer rachunku bankowego/rachunków bankowych, na który/na które mają być wpłacane kwoty należne od statków unijnych na podstawie Umowy. Kwoty należne z tytułu kosztów przelewów bankowych ponosi armator.

5. Punkty kontaktowe

Strony informują się wzajemnie o swoich odpowiednich punktach kontaktowych umożliwiających wymianę informacji na temat wykonania niniejszego protokołu, w szczególności kwestii związanych z wymianą danych globalnych dotyczących połowów i nakładu połowowego, procedur dotyczących upoważnień do połowów i wdrażania wsparcia sektorowego.

ROZDZIAŁ II

Upoważnienia do połowów

Sekcja 1

Mające zastosowanie procedury

1. Warunki niezbędne do uzyskania upoważnienia do połowów – kwalifikowalne statki

Upoważnienia do połowów, o których mowa w art. 6 Umowy, są wydawane, pod warunkiem że statek jest wpisany do unijnego rejestru statków rybackich i przestrzega przepisów rozporządzenia Parlamentu europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (1). Armator, kapitan lub sam statek powinni wywiązać się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nich działalności połowowej w Gwinei Bissau.

2. Wniosek o wydanie upoważnienia do połowów

Unia przedkłada Gwinei Bissau wniosek o wydanie upoważnienia do połowów dla każdego statku, który chce prowadzić połowy w ramach Umowy, na co najmniej 40 dni przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności, używając formularza znajdującego się w dodatku do załącznika do niniejszego protokołu.

Do każdego wniosku o wydanie upoważnienia do połowów, składanego po raz pierwszy na podstawie niniejszego protokołu, lub składanego po wprowadzeniu zmian technicznych w danym statku, muszą być dołączone:

a)	dowód uiszczenia opłaty ryczałtowej za wnioskowany okres ważności upoważnienia do połowów;

b)	nazwisko i adres lokalnego agenta, jeśli taki istnieje;

c)	w odniesieniu do trawlerów – dowód uiszczenia opłaty ryczałtowej związanej z obecnością obserwatora;

d)	w odniesieniu do trawlerów – poświadczenie pojemności statku wydane przez państwo bandery.

Podczas odnowienia upoważnienia do połowów w ramach niniejszego protokołu w odniesieniu do statków, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składa się wniosek o odnowienie upoważnienia, któremu towarzyszy wyłącznie dowód uiszczenia opłaty i, w stosownych przypadkach, opłaty o stawce ryczałtowej związanej z obecnością obserwatora.

3. Wydanie upoważnienia do połowów

Gwinea Bissau wydaje oryginał upoważnienia do połowów w terminie 25 dni od otrzymania kompletnego wniosku i co najmniej na 15 dni przed rozpoczęciem okresu połowowego. Upoważnienie to jest wysyłane do armatorów:

—	w odniesieniu do trawlerów – za pośrednictwem agentów, z kopią do Unii; oraz

—	w odniesieniu do tuńczykowców – za pośrednictwem delegatury Unii w Gwinei Bissau.

Jeśli chodzi o tuńczykowce, właściwy organ przesyła niezwłocznie kopię tego upoważnienia do połowów drogą elektroniczną armatorowi oraz, w stosownych przypadkach, jego lokalnemu agentowi, z kopią dla Unii. Ważność tej kopii wygasa po otrzymaniu oryginału upoważnienia do połowów. Kopia ta, znajdująca się na pokładzie tuńczykowca, jest ważna przez 40 dni, w czasie których uznawana jest za równoważną z oryginałem.

W przypadku odnowienia upoważnienia do połowów w okresie obowiązywania niniejszego protokołu nowe upoważnienie do połowów zawiera wyraźne odniesienie do początkowego upoważnienia do połowów.

Unia przekazuje upoważnienie do połowów armatorowi lub jego agentowi. W przypadku gdy biura Unii są zamknięte, Gwinea Bissau może wydać upoważnienie do połowów bezpośrednio armatorowi lub jego agentowi i przesłać jego kopię Unii.

4. Wykaz statków upoważnionych do połowów

Po wydaniu upoważnienia do połowów Gwinea Bissau niezwłocznie opracowuje dla każdej kategorii statków ostateczny wykaz statków upoważnionych do połowów w jej obszarze połowowym. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz drogą elektroniczną Unii.

5. Okres ważności upoważnienia do połowów

Upoważnienia do połowów są wydawane na okres trzech, sześciu lub dwunastu miesięcy.

Do celów określenia początku okresu ważności „okres roczny” oznacza:

a)	podczas pierwszego roku stosowania niniejszego protokołu – okres od dnia rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania do dnia 31 grudnia tego samego roku;

b)	następnie – każdy pełny rok kalendarzowy;

c)	podczas ostatniego roku obowiązywania niniejszego protokołu – okres od dnia 1 stycznia do dnia, w którym niniejszy protokół wygasa.

Trzymiesięczny lub sześciomiesięczny okres ważności rozpoczyna się z pierwszym dniem każdego miesiąca. Ważność upoważnień do połowów nie może jednak przekraczać dnia 31 grudnia roku wydania upoważnienia.

6. Przechowywanie upoważnień do połowów na statku

Upoważnienie do połowów musi stale znajdować się na statku.

Niemniej tuńczykowce i taklowce powierzchniowe są upoważnione do prowadzenia połowów od chwili wpisania do wykazu tymczasowego, o którym mowa powyżej. Statki takie stale przechowują wykaz tymczasowy do chwili wydania upoważnienia do połowów.

7. Przeniesienie upoważnienia do połowów

Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu.

Jednakże w przypadku działania siły wyższej oraz na wniosek Unii upoważnienie do połowów zastępuje się nowym upoważnieniem, wydanym dla statku podobnego do statku, który jest zastępowany.

Przeniesienia dokonuje się poprzez zwrot upoważnienia do połowów przez armatora lub jego agenta w Gwinei Bissau oraz niezwłoczne wydanie przez Gwineę Bissau upoważnienia do połowów zastępującego poprzednie. Zastępcze upoważnienie do połowów jest wydawane bez dalszej zwłoki armatorowi lub jego agentowi po oddaniu upoważnienia do połowów, które ma być zastąpione, z chwilą przeprowadzenia kontroli technicznej zgodnie z pkt 9 niniejszego rozdziału. Takie upoważnienie zaczyna obowiązywać z dniem oddania upoważnienia do połowów, które ma być zastąpione.

W odniesieniu do trawlerów, jeżeli pojemność statku zastępującego jest większa niż statku zastępowanego, uzupełnienie opłaty zostanie obliczone proporcjonalnie do różnicy pojemności i pozostałego okresu ważności. Tę opłatę uzupełniającą uiszcza armator z chwilą przeniesienia upoważnienia do połowów.

Gwinea Bissau aktualizuje niezwłocznie wykaz statków upoważnionych do połowów. Nowy wykaz jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz Unii.

8. Statki pomocnicze

Na wniosek Unii Gwinea Bissau zezwala statkom unijnym posiadającym upoważnienie do połowów wspomaganie przez statki pomocnicze. Statki pomocnicze muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego Unii lub należeć do przedsiębiorstwa unijnego oraz nie mogą posiadać sprzętu połowowego.

Gwinea Bissau sporządza wykaz statków pomocniczych posiadających upoważnienia oraz przesyła go niezwłocznie krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz Unii.

Statki pomocnicze muszą posiadać zezwolenie wydane w tym celu zgodnie z prawem Gwinei Bissau, za wniesieniem opłaty rocznej.

9. Kontrola techniczna obowiązująca trawlery

Raz do roku lub po zmianie pojemności statku, lub też jeżeli stosowanie innych narzędzi połowowych może spowodować zmianę kategorii połowowej, każdy trawler Unii zawija do portu Bissau w celu odbycia kontroli technicznej zgodnie z obowiązującymi przepisami Gwinei Bissau.

Kontrola techniczna ma na celu sprawdzenie zgodności charakterystyki technicznej statku i znajdujących się na nim narzędzi połowowych, jak również przestrzegania zasad dotyczących zdrowia i okrętowania marynarzy krajowych.

Gwinea Bissau musi przeprowadzić kontrolę techniczną w nieprzekraczalnym terminie 48 godzin od przybycia trawlera do portu, o ile jego przybycie zostało uprzednio zgłoszone.

Po zakończeniu kontroli technicznej Gwinea Bissau niezwłocznie wydaje kapitanowi statku świadectwo zgodności.

Świadectwo zgodności jest ważne jeden rok. Jednakże zmiana kategorii połowowej z lub na kategorię połowów krewetek wymaga nowego świadectwa zgodności. Ponadto nowe świadectwo zgodności jest konieczne w przypadku opuszczenia przez statek obszaru połowowego Gwinei Bissau na okres dłuższy niż 45 dni.

Świadectwo zgodności musi stale znajdować się na statku.

Koszty związane z kontrolą techniczną ponosi armator, a ich wysokość jest obliczana zgodnie ze wskaźnikiem przewidzianym w przepisach Gwinei Bissau. Takie koszty nie mogą być wyższe niż kwoty należne z tytułu tych samych usług świadczonych statkom krajowym lub statkom pływającym pod banderą państwa trzeciego.

Sekcja 2

Opłaty i zaliczki

Wysokość opłaty zryczałtowanej ustalana jest dla każdej kategorii statku w arkuszach technicznych znajdujących się w dodatku do niniejszego załącznika. Powyższa kwota obejmuje wszelkie lokalne i krajowe podatki, z wyjątkiem opłat portowych oraz należności za świadczenie usług.

Jeżeli okres ważności upoważnienia do połowów jest krótszy niż jeden rok, kwota opłaty ryczałtowej jest dostosowywana proporcjonalnie do długości wnioskowanego okresu ważności. W stosownych przypadkach taką dostosowaną kwotę zwiększa się o dodatkową sumę należną z tytułu okresów trzymiesięcznych lub sześciomiesięcznych zgodnie ze wskaźnikami ustalonymi w odpowiednich arkuszach technicznych.

ROZDZIAŁ III

Techniczne środki ochrony

Środki techniczne stosowane w odniesieniu do statków unijnych posiadających upoważnienie do połowów dotyczące obszaru połowowego, narzędzi połowowych i poziomu przyłowów są określone dla każdej kategorii połowów w arkuszach technicznych znajdujących się w dodatku do niniejszego załącznika.

Tuńczykowce i taklowce powierzchniowe przestrzegają wszelkich zaleceń przyjętych przez ICCAT.

ROZDZIAŁ IV

Raportowanie połowów

1. Dziennik połowowy

Kapitan statku unijnego prowadzący połowy na mocy Umowy prowadzi dziennik połowowy. Jeśli chodzi o tuńczykowce, dziennik połowowy jest zgodny z obowiązującymi rezolucjami ICCAT w sprawie gromadzenia i przekazywania danych dotyczących działalności połowowej.

Kapitan zapisuje każdego dnia w dzienniku połowowym ilość każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażoną w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan wymienia również połowy o wyniku zerowym.

W razie potrzeby kapitan zapisuje również codziennie w dzienniku połowowym ilości każdego gatunku wyrzucone do morza, wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk.

Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, drukowanymi literami, i podpisywany przez kapitana.

Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego.

2. Raportowanie połowów

2.1. Pierwszy i drugi rok stosowania niniejszego protokołu – system zarządzania w oparciu o nakład połowowy

Kapitan deklaruje połowy statku poprzez złożenie Gwinei Bissau dzienników połowowych za okres obecności statku w obszarze połowowym Gwinei Bissau.

Kapitan przesyła dzienniki połowowe do Gwinei Bissau na adres e-mail udostępniony mu w tym celu. Gwinea Bissau potwierdza niezwłocznie odbiór zwrotną pocztą elektroniczną.

Alternatywnie dzienniki połowowe można też przekazywać w następujący sposób:

a)	w przypadku zawinięcia do portu w Gwinei Bissau oryginał każdego dziennika połowowego jest przekazywany przedstawicielowi dyrekcji generalnej ds. połowów przemysłowych ministerstwa ds. połowów Gwinei Bissau (zwanej dalej „dyrekcją generalną ds. połowów”), który poświadcza odbiór na piśmie;

w przypadku wyjścia z obszaru połowowego Gwinei Bissau bez uprzedniego zawijania do któregoś z jej portów – oryginał każdego dziennika połowowego jest przesyłany pocztą w terminie 14 dni po zawinięciu do jakiegokolwiek innego portu, a w każdym razie w terminie 30 dni od dnia wyjścia z obszaru połowowego Gwinei Bissau.

Kapitan przesyła Unii kopie wszystkich dzienników połowowych. W odniesieniu do sejnerów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych kapitan przesyła również kopie wszystkich dzienników połowowych do jednego z następujących instytutów naukowych:

a)	IRD (Institut de recherche pour le développement);

b)	IEO (Instituto Español de Oceanografia) lub

c)	IPMA (Instituto Português do Mar e da Atmosfera).

Powrót statku do obszaru połowowego Gwinei Bissau w okresie ważności posiadanego przez niego upoważnienia do połowów wymaga sporządzenia nowego raportu połowowego

W przypadku naruszenia postanowień niniejszego rozdziału Gwinea Bissau może zawiesić upoważnienie do połowów dla danego statku do czasu otrzymania brakujących raportów połowowych i ukarać armatora zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi. W przypadku ponownego naruszenia tych postanowień Gwinea Bissau może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów. Gwinea Bissau informuje niezwłocznie Unię o wszelkich karach nałożonych w takich przypadkach.

2.2. Począwszy od trzeciego roku stosowania niniejszego protokołu – system zarządzania w oparciu o kwoty

Kapitan statku unijnego, który dokonuje połowów w ramach Umowy, prowadzi dziennik połowowy zgodnie z obowiązującymi rezolucjami i zaleceniami ICCAT. Kapitan odpowiada za rzetelność danych wpisanych do elektronicznego dziennika połowowego.

Każdy statek unijny posiadający licencję wydaną na mocy niniejszego protokołu musi być wyposażony w system elektronicznego raportowania połowów (zwany dalej „systemem ERS”) umożliwiający rejestrowanie i przekazywanie danych o działalności połowowej statku (zwanych dalej „danymi ERS”).

Szczegółowe zasady informowania o połowach są następujące:

kapitanowie wszystkich statków prowadzących działalność w ramach niniejszego protokołu na wodach Gwinei Bissau wypełniają codziennie elektroniczny dziennik połowowy i wysyłają go za pośrednictwem systemu ERS (dodatek 4 do niniejszego załącznika) lub w przypadku jego nieprawidłowego funkcjonowania – pocztą elektroniczną do CMR państwa bandery i do CMR Gwinei Bissau w terminie siedmiu dni od opuszczenia obszaru połowowego.

W elektronicznym dzienniku połowowym należy określić ilość każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO, złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażoną w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan wymienia również połowy o wyniku zerowym. Kapitan zapisuje również ilości odrzutów każdego gatunku, wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk.

Dane ERS są przekazywane przez statek do jego państwa bandery, które zapewnia ich automatyczną dostępność Gwinei Bissau. Państwo bandery zapewnia otrzymanie i zarejestrowanie danych w komputerowej bazie danych umożliwiającej bezpieczne przechowywanie tych danych przez co najmniej 36 miesięcy.

Państwo bandery i Gwinea Bissau gwarantują, że są wyposażone w sprzęt komputerowy i oprogramowanie niezbędne do automatycznego przekazywania danych ERS w formacie określonym w pkt 3 dodatku 4 do niniejszego załącznika.

Przekazywanie danych ERS musi odbywać się przy użyciu elektronicznych środków komunikacji, którymi zarządza Komisja Europejska, służących do standardowej wymiany danych dotyczących połowów.

W przypadku naruszenia przepisów dotyczących raportowania połowów Gwinea Bissau może zawiesić upoważnienie do połowów dla danego statku do czasu otrzymania brakujących deklaracji połowowych i ukarać armatora zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego prawa krajowego. W przypadku ponownego naruszenia tych postanowień Gwinea Bissau może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów. Gwinea Bissau informuje niezwłocznie Unię o wszelkich karach nałożonych w takich przypadkach.

Państwo bandery i Gwinea Bissau wyznaczają swoich korespondentów ERS, którzy będą pełnić funkcję punktów kontaktowych w przypadku pytań związanych z wykonywaniem niniejszego załącznika. Państwo bandery i Gwinea Bissau przekazują sobie nawzajem dane kontaktowe swojego korespondenta ERS i, w stosownych przypadkach, niezwłocznie aktualizują te informacje.

3. Przejście na system elektroniczny

Strony porozumiewają w ramach wspólnego komitetu w sprawie zasad przejścia na system ERS, w którym statki unijne rejestrują i przekazują Gwinei Bissau drogą elektroniczną dane dotyczące operacji połowowych przeprowadzonych na mocy Umowy, zgodnie z postanowieniami określonymi w dodatku do niniejszego załącznika.

Przejście powinno dokonać się nie później niż na początku trzeciego roku stosowania niniejszego protokołu.

4. Końcowe rozliczenie opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe

Unia określa dla każdego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego, w oparciu o ich deklaracje połowowe, rozliczenie końcowe opłat należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za rok poprzedni.

Unia przedstawia rozliczenie końcowe Gwinei Bissau do dnia 31 maja roku następującego po roku, w którym dokonano połowów.

Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry uiszczona w celu uzyskania upoważnienia do połowów, armator wpłaca niezwłocznie saldo Gwinei Bissau. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.

ROZDZIAŁ V

Wyładunki i przeładunki

1. Wyładunek i przeładunek połowów

Kapitan statku unijnego, który chce wyładować lub przeładować w porcie Bissau połowy dokonane w obszarze połowowym Gwinei Bissau, powinien zgłosić przedstawicielowi dyrekcji generalnej ds. połowów przemysłowych, na co najmniej 24 godziny przed wyładunkiem lub przeładunkiem:

a)	nazwę statku unijnego, który dokona wyładunku lub przeładunku;

b)	port wyładunku lub przeładunku;

c)	planowany dzień i godzinę wyładunku lub przeładunku;

d)	ilości (wyrażone w kilogramach masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk) każdego gatunku, który ma być wyładowany lub przeładowany (zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO);

e)	w przypadku przeładunku – nazwa statku przyjmującego.

W przypadku przeładunku kapitan musi upewnić się, czy statek odbierający posiada zezwolenie wydane przez właściwe organy na prowadzenie takiej operacji.

Operacji przeładunku powinno dokonać się na redzie portu Bissau, którego współrzędne geograficzne zostaną przekazane przez właściwy organy kapitanowi i agentowi statku. Przeładunek na morzu jest zakazany.

Naruszenie tych postanowień pociąga za sobą nałożenie sankcji przewidzianych w przepisach Gwinei Bissau.

2. Wkład rzeczowy w bezpieczeństwo żywnościowe

Trawlery podlegają obowiązkowi wyładunku części połowów w Gwinei Bissau ze względów bezpieczeństwa żywnościowego kraju. Wyładunki przeprowadza się w następujący sposób:

—	2,5 ton na kwartał i na statek w odniesieniu do statków poławiających ryby/głowonogi;

—	1,25 ton na kwartał i na statek w odniesieniu do statków poławiających skorupiaki.

Aby ułatwić wdrożenie takiego środka, wkłady od poszczególnych statków mogą być zgrupowane (kilka statków) i udostępnione w sposób skumulowany (na kilka kwartałów). Wyładunków dokonuje się w porcie Bissau, a odbiór jest potwierdzany przez przedstawiciela dyrekcji generalnej ds. połowów przemysłowych.

Przedstawiciel dyrekcji generalnej ds. połowów przemysłowych sporządza i regularnie podpisuje formularz odbioru przedmiotowych wkładów rzeczowych, po czym przekazuje go kapitanowi.

Wyładunki te mogą podlegać zasadom, które zostaną określone w drodze porozumienia stron.

ROZDZIAŁ VI

Kontrola i inspekcja

1. Wejście na obszar połowowy i opuszczenie go

Każde wejście statku unijnego posiadającego upoważnienie do połowów na obszar połowowy Gwinei Bissau i wyjście z niego, muszą być zgłoszone Gwinei Bissau w terminie 24 godzin przed wejściem lub wyjściem. Termin ten skraca się do 4 godzin dla tuńczykowców i taklowców powierzchniowych.

Zgłaszając wejście lub wyjście, statek podaje w szczególności:

a)	planowany dzień, godzinę i punkt wejścia lub opuszczenia;

b)	ilości każdego gatunku znajdujące się na statku, określone za pomocą kodu Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

c)	zestawienie form produktów.

Zgłoszenie odbywa się w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną lub, jeśli jest to niemożliwe, faksem lub drogą radiową, na adres elektroniczny, numer telefonu lub pod częstotliwością podanymi przez Gwineę Bissau. Gwinea Bissau powiadamia niezwłocznie odnośne statki i Unię o wszelkiej zmianie adresu elektronicznego, numeru faksu lub częstotliwości.

Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau bez uprzedniego zgłoszenia tego jest uważany za statek dokonujący połowów bez upoważnienia.

2. Komunikaty dotyczące pozycji statków – system VMS

Podczas przebywania w obszarze połowowym Gwinei Bissau statki unijne muszą być wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (VMS), który zapewnia automatyczne, stałe i cogodzinne przekazywanie informacji o ich pozycji do CMR ich państwa bandery.

Zabrania się przemieszczania, odłączania, niszczenia, uszkadzania lub blokowania systemu stałego monitorowania położenia wykorzystującego łączność satelitarną umieszczonego na statku w celu transmitowania danych oraz celowego modyfikowania lub fałszowania danych przekazywanych lub rejestrowanych przez ten system.

Przesłania komunikatów dokonuje się w pierwszej kolejności za pośrednictwem systemu VMS/ERS lub – w przypadku jego awarii – pocztą elektroniczną, faksem lub przez radio. Gwinea Bissau powiadamia niezwłocznie odnośne statki i Unię o wszelkich zmianach adresu elektronicznego, numeru telefonu lub częstotliwości przekazywania danych.

Każdy komunikat o pozycji musi zawierać:

a)	identyfikację statku;

b)	ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzną) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

c)	dzień i godzinę zarejestrowania pozycji;

d)	prędkość i kurs statku; oraz

e)	oraz musi być skonfigurowany w formacie podanym w dodatku 3.

Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau bez uprzedniego zgłoszenia swojej obecności jest uważany za statek dokonujący połowów nielegalnie.

3. Inspekcja na morzu i w porcie

Inspekcji na morzu w obszarze połowowym Gwinei Bissau lub w porcie, prowadzonej w odniesieniu do statków unijnych posiadających upoważnienie do połowów, będą dokonywać statki i inspektorzy Gwinei Bissau, co do których istnieje możliwość jednoznacznej identyfikacji jako odpowiedzialnych za kontrolę połowów.

Przed wejściem na statek inspektorzy Gwinei Bissau uprzedzają statek unijny o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy przed rozpoczęciem inspekcji będą musieli przedstawić swoją tożsamość i potwierdzić status inspektorów. Mogą im towarzyszyć, w stosownych przypadkach, przedstawiciele sił bezpieczeństwa Gwinei Bissau, zgodnie z międzynarodowym prawem morskim.

Inspektorzy Gwinei Bissau pozostaną na statku unjnym jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Dokonają oni inspekcji w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku.

Gwinea Bissau może zezwolić inspektorom akredytowanym przez Unię na udział w inspekcji w charakterze obserwatorów.

Kapitan statku unijnego ułatwia wejście na pokład i wykonywanie pracy inspektorom Gwinei Bissau.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Gwinei Bissau sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku unijnego ma prawo wprowadzić swoje komentarze do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji podpisuje inspektor, który je sporządził, oraz kapitan statku unijnego.

Inspektorzy Gwinei Bissau przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku unijnego przed opuszczeniem statku. Gwinea Bissau przesyła Unii kopię sprawozdania z inspekcji w terminie ośmiu dni od zakończenia inspekcji

4. Kontrola połowów

W pierwszych dwóch latach stosowania niniejszego protokołu z zastosowaniem systemu zarządzania opartego na GRT operacje kontroli polegające na pobieraniu próbek w celu sprawdzenia zgodności połowów z informacjami podanymi w dziennikach połowowych będą odbywały się rotacyjnie raz na kwartał, za każdym razem w odniesieniu do jednej trzeciej unijnych trawlerów upoważnionych do połowów.

Każda operacja kontroli będzie przeprowadzana po zakończeniu rejsu w terminie 24 godzin od powiadomienia o niej i nie potrwa dłużej niż cztery godziny.

Operacje te odbędą się w miejscu, którego współrzędne geograficzne zostaną przekazane przez właściwy organy kapitanowi i agentowi statku.

Począwszy od trzeciego roku stosowania niniejszego protokołu z zastosowaniem systemu zarządzania opartego na TAC, częstotliwość operacji kontroli połowów zostanie poddana przeglądowi, aby uwzględnić wprowadzenie weryfikacji danych dotyczących połowów w systemie ERS.

ROZDZIAŁ VII

Naruszenia przepisów

1. Postępowanie w przypadku naruszenia przepisów

Wszelkie naruszenie przepisów niniejszego załącznika przez statek unijny posiadający upoważnienie do połowów musi być wymienione w sprawozdaniu z inspekcji.

Podpisanie sprawozdania z inspekcji przez kapitana nie narusza prawa armatora do obrony przed zarzutem naruszenia przepisów.

2. Zatrzymanie statku – spotkanie informacyjne

Jeżeli ustawodawstwo krajowe przewiduje to w odniesieniu do zgłoszonego naruszenia, każdy statek unijny, który naruszył przepisy, może być zmuszony do zatrzymania swojej działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do któregoś z portów Gwinei Bissau.

Gwinea Bissau zgłasza Unii w terminie maksymalnie 48 godzin każde zatrzymanie statku unijnego posiadającego upoważnienie do połowów. Do zgłoszenia załącza się dowody na istnienie zgłoszonego naruszenia przepisów.

Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko kapitanowi lub załodze danego statku lub ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, na wniosek Unii Gwinea Bissau przeprowadza w następnym dniu roboczym po otrzymaniu informacji o zatrzymaniu statku spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery może wziąć udział w takim spotkaniu informacyjnym.

3. Sankcje za naruszenie przepisów – postępowanie ugodowe

Kara za ujawnione naruszenie przepisów jest określana przez Gwineę Bissau zgodnie z odpowiednimi przepisami swojego prawa krajowego.

Jeżeli rozstrzygnięcie kwestii naruszenia przepisów wymaga postępowania sądowego, przed jego rozpoczęciem prowadzone jest postępowanie ugodowe pomiędzy Gwineą Bissau a Unią w celu określenia rodzaju i wymiaru kary. W takim postępowaniu ugodowym może wziąć udział przedstawiciel państwa bandery. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej cztery dni po zgłoszeniu zatrzymania statku.

4. Postępowanie sądowe – gwarancja bankowa

Jeżeli postępowanie ugodowe nie powiedzie się a sprawa dotycząca naruszenia przepisów zostaje wniesiona przed właściwy organ sądowy, armator statku, który naruszył przepisy, składa gwarancję bankową w banku wyznaczonym przez Gwineę Bissau, której wysokość ustalona przez Gwineę Bissau, pokrywa koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualnymi odszkodowaniami. Gwarancja bankowa pozostaje zablokowana do czasu zakończenia postępowania sądowego.

Gwarancja bankowa jest odblokowana i zwracana zarządzającemu statkiem niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:

a)	w całości, jeśli nie zastosowano żadnej kary; albo

b)	do wysokości salda, jeśli kara skutkowała grzywną nieprzekraczającą gwarancji bankowej.

Gwinea Bissau informuje Unię o wynikach postępowania sądowego w terminie ośmiu dni od wydania wyroku.

5. Zwolnienie statku

Statek i jego kapitan mogą opuścić port po uiszczeniu kary wynikającej z postępowania ugodowego lub po złożeniu gwarancji bankowej.

ROZDZIAŁ VIII

Zaokrętowanie marynarzy

1. Liczba marynarzy, którzy mają być zaokrętowani

W okresie ważności swego upoważnienia do połowów każdy trawler Unii zaokrętuje marynarzy Gwinei Bissau w następujących limitach:

a)	pięciu marynarzy dla statków pojemności nieprzekraczającej 250 GRT;

b)	sześciu marynarzy dla statków pojemności pomiędzy 250 a 400 GRT;

c)	siedmiu marynarzy dla statków pojemności pomiędzy 400 a 650 GRT;

d)	ośmiu marynarzy dla statków o pojemności przekraczającej 650 GRT.

Armatorzy statków unijnych dokładają starań, aby zaokrętować dodatkowych marynarzy krajowych.

2. Wybór marynarzy

Właściwy organ Gwinei Bissau sporządza i prowadzi orientacyjny wykaz wykwalifikowanych marynarzy posiadających w szczególności świadectwo ukończenia kursu w zakresie bezpieczeństwa na morzu (zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht – STCW), którzy mogą być zaokrętowani na statki unijne. Wykaz ten, jak również jego zaktualizowane wersje, przesyłany jest Unii.

Wykaz, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest sporządzany na podstawie kryteriów pozwalających wybrać kompetentnych i wykwalifikowanych marynarzy. Marynarz musi posiadać:

a)	ważny paszport Gwinei Bissau;

b)	ważną książeczkę żeglarską potwierdzającą, że przeszedł podstawowe szkolenie z zakresu bezpieczeństwa na morzu dla załóg statków rybackich zgodnie ze mającymi zastosowanie normami międzynarodowymi;

c)	udokumentowane doświadczenie zdobyte na statkach rybackich do połowów przemysłowych;

d)	ważne orzeczenie lekarskie potwierdzające jego zdolność do wykonywania obowiązków na pokładzie statku rybackiego.

Armator bądź jego agent mogą dokonać wyboru spośród marynarzy znajdujących się w wykazie. Powiadamiają Gwineę Bissau o ich przyjęciu do załogi.

3. Umowa o pracę marynarzy

Umowa o pracę marynarzy jest zawierana pomiędzy armatorem lub jego agentem oraz marynarzem, w odpowiednich przypadkach reprezentowanym przez związek zawodowy, w powiązaniu z Gwineą Bissau. Umowa o pracę określa dzień i port zaokrętowania.

Umowa o pracę zapewnia marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który obowiązuje w Gwinei Bissau. Zawiera również ubezpieczenie na wypadek śmierci, ubezpieczenie zdrowotne i od nieszczęśliwych wypadków.

Strony umowy o pracę otrzymują po jednym jej egzemplarzu.

Marynarzom Gwinei Bissau przysługują podstawowe prawa pracownicze określone w Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP). Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do zbiorowych negocjacji oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i wykonywania zawodu.

4. Wynagrodzenie marynarzy

Wynagrodzenie marynarzy Gwinei Bissau jest wypłacane przez armatora. Jego wysokość jest ustalana z chwilą wydania upoważnienia do połowów oraz za obopólną zgodą armatora lub jego agenta i Gwinei Bissau.

Wynagrodzenie marynarzy nie może być niższe od wynagrodzenia stosowanego dla załóg w Gwinei Bissau, ani od norm przewidzianych przez MOP.

5. Obowiązki marynarza

Marynarz musi stawić się przed kapitanem przydzielonego mu statku w przeddzień zaokrętowania, którego datę wskazano w jego umowie o pracę. Kapitan informuje marynarza o dniu i godzinie zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w dniu i o godzinie wyznaczonej do zaokrętowania lub jeżeli jego kwalifikacje nie pokrywają się z oczekiwaniami kapitana, jego umowę o pracę uznaje się za rozwiązaną. Zostaje on zastąpiony innym marynarzem z Gwinei Bissau, tak aby nie opóźniało to wypłynięcia statku.

ROZDZIAŁ IX

Obserwatorzy

1. Obserwacja działalności połowowej

Statki posiadające upoważnienie do połowów są objęte systemem obserwacji ich działalności połowowej wykonywanej w ramach Umowy.

W odniesieniu do tuńczykowców i taklowców powierzchniowych strony konsultują się niezwłocznie z innymi zainteresowanymi państwami w sprawie ustalenia systemu obserwatorów regionalnych oraz wyboru właściwej organizacji ds. rybołówstwa.

Inne statki przyjmują na pokład obserwatora wyznaczonego przez Gwineę Bissau. Jeżeli obserwator nie stawi się w uzgodnionym miejscu i czasie, należy go zastąpić, by statek mógł bez zwłoki rozpocząć swe działania.

2. Wyznaczone statki i obserwatorzy

Z chwilą wydania upoważnienia do połowów Gwinea Bissau informuje Unię i armatora lub jego agenta o wyznaczonych statkach i obserwatorach, jak również o czasie obecności obserwatora na każdym statku. Gwinea Bissau informuje niezwłocznie Unię i armatora lub jego agenta o wszelkich zmianach dotyczących wyznaczonych statków i obserwatorów.

Czas przebywania obserwatora na statku nie może przekraczać czasu niezbędnego do wykonania przez niego swoich obowiązków.

3. Opłata ryczałtowa

Z chwilą uiszczania opłaty armator wypłaca Gwinei Bissau ryczałtową kwotę w wysokości 8 000 EUR rocznie za każdy trawler, dostosowaną proporcjonalnie do okresu ważności upoważnienia do połowów wyznaczonych statków.

4. Wynagrodzenie obserwatora

Wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie społeczne pokrywane są przez Gwineę Bissau.

5. Warunki przyjęcia na statek

Obserwator jest traktowany na statku jak oficer. Przy zakwaterowaniu obserwatora na statku uwzględnia się jednak strukturę techniczną statku.

Koszty zakwaterowania i wyżywienia na statku pokrywa armator.

Kapitan podejmuje wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego przy wykonywaniu jego zadań.

Obserwatorowi udostępnia się wszelkie urządzenia niezbędne do wypełniania jego obowiązków. Zapewnia mu się dostęp do środków komunikacji niezbędnych do wypełniania jego zadań, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku bezpośrednio związanych z wykonywanymi przez niego zadaniami.

6. Obowiązki obserwatora

Podczas przebywania na statku obserwator:

e)	podejmuje wszelkie odpowiednie starania, aby nie zakłócać ani nie utrudniać działań połowowych;

f)	szanuje materiały i sprzęt znajdujące się na statku;

g)	zachowuje poufność wszelkich dokumentów należących do danego statku.

7. Zaokrętowanie i wyokrętowanie obserwatora

Armator lub jego agent informują Gwineę Bissau, na 10 dni przed zaokrętowaniem, o dniu, godzinie i porcie zaokrętowania obserwatora. Jeżeli obserwator wchodzi na statek za granicą, jego koszty dotarcia do portu zaokrętowania pokrywa armator.

Jeżeli obserwator nie opuszcza statku w którymś z portów Gwinei Bissau, armator pokrywa koszty jak najszybszego powrotu obserwatora do Gwinei Bissau.

8. Zadania obserwatorów

Obserwator wykonuje następujące zadania:

a)	obserwuje działalność połowową prowadzoną przez statek;

b)	weryfikuje pozycję statku podczas wykonywania przez niego działań połowowych;

c)	realizuje operacje w ramach programu naukowego, w tym pobiera próbki biologiczne;

d)	sporządza wykaz używanych narzędzi połowowych;

e)	sprawdza dane połowowe połowów prowadzonych w obszarze połowowym Gwinei Bissau zarejestrowane w dzienniku połowowym;

f)	sprawdza procentowy udział przyłowów na podstawie tego, co zostało określone w arkuszach dla każdej kategorii i szacuje połowy odrzucone;

g)	w ramach wykonywania obowiązków przekazuje swoje obserwacje raz dziennie, w tym informacje o ilościach połowów głównych i przyłowów na pokładzie.

9. Sprawozdanie obserwatora

Przed opuszczeniem statku obserwator przedstawia kapitanowi statku swoje sprawozdanie. Kapitan statku ma prawo wprowadzić swoje uwagi do sprawozdania obserwatora. Sprawozdanie jest podpisywane przez obserwatora i kapitana. Kapitan otrzymuje kopię sprawozdania obserwatora.

Obserwator przekazuje swoje sprawozdanie Gwinei Bissau. Dane dotyczące połowów i odrzutów są przekazywane Instytutowi Naukowemu Gwinei Bissau (CIPA), który, po ich przetworzeniu i analizie, przedstawia je na forum wspólnego komitetu naukowego. Kopia sprawozdania obserwatora przesyłana jest drogą elektroniczną do Unii.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).

Dodatki do załącznika

Dodatek 1

Formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów

Dodatek 2

Arkusze techniczne w podziale na kategorie

Dodatek 3

System monitorowania statków (VMS)

Dodatek 4

Wdrożenie elektronicznego systemu raportowania działalności połowowej (system ERS)

Dodatek 1

Formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów

UMOWA O PARTNERSTWIE W SPRAWIE POŁOWÓW POMIĘDZY REPUBLIKĄ GWINEI BISSAU A UNIĄ EUROPEJSKĄ

Tekst z obrazka

Dodatek 2

Arkusze techniczne w podziale na kategorie

ARKUSZ 1

KATEGORIA POŁOWÓW 1 – TRAWLERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW RYB I GŁOWONOGÓW

1.	Obszar połowowy

Poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, położony na północy, do azymutu 268°.

2.	Dopuszczalne narzędzia połowowe

2.1	Dopuszcza się klasyczny włok rozpornicowy i inne narzędzia selektywne.

2.2	Dopuszcza się wytyki.

2.3

W odniesieniu do wszystkich narzędzi połowowych zabrania się wszelkich sposobów lub urządzeń powodujących zmniejszanie światła oczek sieci lub mających na celu ograniczenie ich selektywnego działania. Jednakże w celu ochrony przed zużyciem i rozrywaniem dozwolone jest mocowanie – wyłącznie do dolnej ściany worka włoka dennego – fartuchów ochronnych z sieci lub innego materiału. Fartuchy te są mocowane tylko wzdłuż przednich i bocznych krawędzi worka włoka. Na górnej ścianie włoka mogą znajdować się urządzenia ochronne, pod warunkiem że składają się one tylko z jednego kawałka sieci, z takiego samego materiału jak worek, o wielkości oczek w zwarciu równej co najmniej trzysta milimetrów.

2.4	Zabrania się podwajania włókien (pojedynczych czy też wielokrotnych) tworzących worek włoków.

3.	Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek

70 mm

Przyłowy

Podczas dwóch pierwszych lat stosowania niniejszego protokołu, na koniec rejsu połowowego statki nie mogą posiadać na pokładzie więcej niż 5 % skorupiaków liczonych w stosunku do łącznej wielkości połowów dokonanych na obszarze połowowym Gwinei Bissau.

Począwszy od trzeciego roku stosowania niniejszego protokołu:

na koniec rejsu połowowego statki do połowu ryb nie mogą posiadać na pokładzie więcej niż 5 % skorupiaków i więcej niż 15 % głowonogów liczonych w stosunku do łącznej wielkości połowów dokonanych na obszarze połowowym Gwinei Bissau. Połowy kałamarnic (Todarodes sagittatus i Todarapsis eblanae) są dozwolone i liczone razem z gatunkami docelowymi.

Na koniec rejsu połowowego statki do połowu głowonogów nie mogą posiadać na pokładzie więcej niż 60 % ryb i więcej niż 5 % skorupiaków liczonych w stosunku do łącznej wielkości połowów dokonanych na obszarze połowowym Gwinei Bissau.

Wszelkie przekroczenie odsetków dozwolonych przyłowów podlega karze zgodnie z prawem Gwinei Bissau.

Strony przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu dostosowania dozwolonego odsetka na podstawie zaleceń naukowych wspólnego komitetu naukowego.

5.	Dopuszczalna pojemność/Opłaty

5.1	Dopuszczalna pojemność (GRT) przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

3 500 GRT rocznie

5.2	Opłaty w EUR za GRT przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

282 EUR/GRT/rok

W przypadku licencji trzymiesięcznych i sześciomiesięcznych opłaty są obliczane według proporcjonalnej podstawy zgodnie z okresem ważności, plus odpowiednio 4 % i 2,5 %.

5.3	Dopuszczalna pojemność (TAC) począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

11 000 ton rocznie dla ryb dennych

1 500 ton rocznie dla głowonogów

5.4	Opłaty w EUR za tonę począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

90 EUR/t dla ryb dennych

270 EUR/t dla głowonogów

ARKUSZ 2

KATEGORIA POŁOWÓW 2 – TRAWLERY KREWETKOWE

1.	Obszar połowowy

Poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, położony na północy, do azymutu 268°.

2.	Dopuszczalne narzędzia połowowe:

2.1	Dopuszcza się klasyczny włok rozpornicowy i inne narzędzia selektywne.

2.2	Dopuszcza się wytyki.

2.3

2.4	Zabrania się podwajania włókien (pojedynczych czy też wielokrotnych) tworzących worek włoków.

3.	Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek

50 mm

Przyłowy

4.1	Na koniec rejsu połowowego statki do połowu krewetek nie mogą posiadać na pokładzie więcej niż 15 % głowonogów i więcej niż 70 % ryb liczonych w stosunku do łącznej wielkości połowów dokonanych na obszarze połowowym Gwinei Bissau.

4.2	Wszelkie przekroczenie odsetków dozwolonych przyłowów podlega karze zgodnie z prawem Gwinei Bissau.

4.3	Strony przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu dostosowania dozwolonego odsetka na podstawie zaleceń naukowych wspólnego komitetu naukowego.

5.	Dopuszczalna pojemność/Opłaty

5.1	Dopuszczalna pojemność (GRT) przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

3 700 GRT rocznie

5.2	Opłaty w EUR za GRT przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

395 EUR/GRT/rok

W przypadku licencji trzymiesięcznych i sześciomiesięcznych opłaty są obliczane według proporcjonalnej podstawy zgodnie z okresem ważności, plus odpowiednio 4 % i 2,5 %.

5.3	Dopuszczalna pojemność (TAC) począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

2 500 ton rocznie

5.4	Opłaty w EUR za tonę począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

280 EUR/t

ARKUSZ 3

KATEGORIA POŁOWÓW 3 – KLIPRY TUŃCZYKOWE

1.	Obszar połowowy:

1.1	Poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, położony na północy, do azymutu 268°.

1.2	Klipry tuńczykowe są upoważnione do połowów z wykorzystaniem żywej przynęty w celu dokonania połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau.

2.	Dopuszczalne narzędzia połowowe:

2.1

Wędy

2.2	Okrężnice z żywą przynętą: 16 mm

Przyłowy:

3.1

Zgodnie z Konwencją o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt oraz odpowiednimi rezolucjami ICCAT zakazane są połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), alopiasa (Alopias superciliosus), głowomłota pospolitego z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo), żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) i żarłacza jedwabistego (Carcharhinus falciformis). Połowy piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane.

3.2	Strony prowadzą konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu aktualizacji tego wykazu na podstawie zaleceń naukowych.

4.	Dopuszczalna pojemność / Opłaty

4.1	Roczna zaliczka ryczałtowa

2 500 EUR za 45,5 ton na statek

4.2	Dodatkowa opłata za każdą złowioną tonę

55 EUR/t

4.3	Liczba statków upoważnionych do połowów

13 statków

ARKUSZ 4

KATEGORIA POŁOWÓW 4 – SEJNERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW TUŃCZYKA I TAKLOWCE

1:	Obszar połowowy:

Poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, położony na północy, do azymutu 268°.

2.	Dopuszczalne narzędzia połowowe:

Węda oraz takle powierzchniowe

Przyłowy:

Zgodnie z Konwencją o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt oraz z odpowiednimi rezolucjami ICCAT zakazane są połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), alopiasa (Alopias superciliosus), głowomłota pospolitego z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo), żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) i żarłacza jedwabistego (Carcharhinus falciformis). Połowy piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane.

Strony prowadzą konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu aktualizacji tego wykazu na podstawie zaleceń naukowych.

4.	Dopuszczalna pojemność / Opłaty

4.1	Roczna zaliczka ryczałtowa

4 500 EUR za 64,3 ton na statek

3 000 EUR za 54,5 ton na statek

4.2	Dodatkowa opłata za każdą złowioną tonę

70 EUR/t dla sejnerów

55 EUR/t dla taklowców

4.3	Opłaty stosowane do statków pomocniczych

3 000 EUR/t/statek

4.4	Liczba statków upoważnionych do połowów

28 statków

ARKUSZ 5

KATEGORIA POŁOWÓW 5 – STATKI DO POŁOWÓW MAŁYCH GATUNKÓW PELAGICZNYCH

1.	Obszar połowowy

Poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, położony na północy, do azymutu 268°.

2.	Dopuszczone statki i narzędzia połowowe

Dopuszcza się jedynie statki o pojemności mniejszej niż 5 000 GT zgodnie z prawem Gwinei Bissau.

Dopuszczone narzędzia połowowe to włok pelagiczny i okrężnica przemysłowa.

3.	Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek

70 mm dla sieci włoka

Przyłowy:

4.1	Na koniec rejsu połowowego trawlery nie mogą posiadać na pokładzie więcej niż 10 % ryb innych niż pelagiczne, więcej niż 10 % głowonogów i więcej niż 5 % skorupiaków liczonych w stosunku do łącznej wielkości połowów dokonanych na obszarze połowowym Gwinei Bissau.

4.2	Wszelkie przekroczenie odsetków dozwolonych przyłowów podlega karze zgodnie z prawem Gwinei Bissau.

4.3	Strony przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu w celu dostosowania dozwolonego odsetka na podstawie zaleceń naukowych wspólnego komitetu naukowego.

5.	Dopuszczalna pojemność / Opłaty

5.1	Dopuszczalna pojemność (GRT) przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

15 000 GRT rocznie

5.2	Opłaty w EUR za GRT przez dwa pierwsze lata stosowania niniejszego protokołu

250 EUR/GRT/rok

W przypadku licencji trzymiesięcznych i sześciomiesięcznych opłaty są obliczane według proporcjonalnej podstawy zgodnie z okresem ważności, plus odpowiednio 4 % i 2,5 %.

5.3	Dopuszczalna pojemność (TAC) począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

18 000 ton rocznie

5.4	Opłaty w EUR za tonę począwszy od trzeciego roku do końca stosowania niniejszego protokołu

100 EUR/t (statek o pojemności powyżej 1 000 GT)

75 EUR/t (statek o pojemności równej lub mniejszej niż 1 000 GT)

Określenie terminu „rejs połowowy”:

Długość rejsu unijnego połowowego statku do celów niniejszego dodatku określa się następująco:

—	bądź jako okres pomiędzy wejściem do i wyjściem z obszaru połowowego Gwinei Bissau;

—	bądź jako okres pomiędzy wejściem do obszaru połowowego Gwinei Bissau a przeładunkiem;

—	bądź jako okres pomiędzy wejściem do obszaru połowowego Gwinei Bissau a wyładunkiem w Gwinei Bissau;

Dodatek 3

SYSTEM MONITOROWANIA STATKÓW (VMS)

1. Komunikaty dotyczące pozycji statków – system VMS

Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu do obszaru połowowego Gwinei Bissau będzie oznaczona kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje są oznaczone kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z obszaru połowowego Gwinei Bissau, która jest oznaczona kodem „EXI”.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji należy rejestrować w sposób bezpieczny i przechowywać przez okres trzech lat.

2. Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS

Kapitan powinien stale zapewniać, aby system VMS był w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery.

W razie awarii system VMS statku jest naprawiany lub zastępowany w terminie 30 dni. Po upływie tego terminu statek przestanie być upoważniony do prowadzenia połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau.

Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy w obszarze połowowym Gwinei Bissau, powinny przekazywać komunikaty o pozycji do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery pocztą elektroniczną, drogą radiową lub faksem z częstotliwością co najmniej co cztery godziny, podając wszelkie wymagane informacje.

3. Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji do Gwinei Bissau

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do ośrodka monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau. CMR państwa bandery i CMR Gwinei Bissau przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Gwinei Bissau odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej komunikacji.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau informuje ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i Unię o wszelkich zakłóceniach w odbiorze następujących po sobie komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił opuszczenia obszaru połowowego.

4. Nieprawidłowe działanie systemu łączności

Gwinea Bissau zapewnia zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery oraz informuje niezwłocznie Unię o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez wspólny komitet.

Kapitan będzie uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS statku mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów dotyczących pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązujących przepisach Gwinei Bissau.

5. Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów dotyczących pozycji

Na podstawie dowodów w postaci dokumentów, które wskazują na zaistnienie naruszenia, Gwinea Bissau może zwrócić się z prośbą do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery, wysyłając kopię prośby do Unii, o skrócenie w okresie wyznaczonym na przeprowadzenie dochodzenia przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku do trzydziestu minut. Gwinea Bissau musi przesłać wspomniane dowody do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery i Unii. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery wysyła niezwłocznie z nową częstotliwością komunikaty o pozycji do Gwinei Bissau.

Po zakończeniu okresu wyznaczonego na prowadzenie śledztwa Gwinea Bissau informuje ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i Unię o ewentualnych czynnościach następczych.

6. Bezpieczne przesyłanie komunikatów VMS do Gwinei Bissau

Dane	Kod	Obowiązkowe (O)/nieobowiązkowe (F)	Treść
Początek rejestracji	SR	O	Szczegółowe dane systemu wskazujące początek rejestracji
Adresat	AD	O	Szczegółowe dane komunikatu – adresat; kod Alfa 3 państwa (ISO-3166)
Nadawca	FR	O	Szczegółowe dane komunikatu – nadawca; kod Alfa 3 państwa (ISO-3166)
Państwo bandery	FS	O	Szczegółowe dane komunikatu – bandera; kod Alfa 3 (ISO-3166)
Typ komunikatu	TM	O	Szczegółowe dane komunikatu – typ komunikatu (ENT, POS, EXI, MAN)
Radiowy sygnał wywoławczy (IRCS)	RC	O	Szczegółowe dane statku – międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (IRCS)
Wewnętrzny numer referencyjny dla strony umawiającej się	IR	F	Szczegółowe dane statku – niepowtarzalny numer umawiającej się strony; kod Alfa 3 (ISO-3166), po którym następuje numer
Zewnętrzny numer referencyjny	XR	O	Szczegółowe dane statku – numer widoczny na burcie (ISO 8859.1)
Szerokość geograficzna	LT	O	Szczegółowe informacje o pozycji statku – pozycja w stopniach i dziesiętnych stopni N/S DD.ddd (WGS84)
Długość geograficzna	LG	O	Szczegółowe informacje o pozycji statku – pozycja w stopniach i dziesiętnych stopni E/W DD.ddd (WGS84)
Kurs	CO	O	Kurs statku w skali 360°
Prędkość	SP	O	Prędkość statku w dziesiętnych węzła
Data	DA	O	Szczegółowe informacje o pozycji statku – dzień i godzina zarejestrowania pozycji UTC (RRRRMMDD)
Godzina	TI	O	Szczegółowe informacje o pozycji statku – dzień i godzina zarejestrowania pozycji UTC (GGMM)
Koniec rejestracji	ER	O	Szczegółowe dane systemu wskazujące koniec rejestracji

W celu umożliwienia ośrodkowi monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau identyfikacji nadającego ośrodka monitorowania rybołówstwa przy transmisji wymagane jest podanie następujących informacji:

adresu IP lub DNS serwera ośrodka monitorowania rybołówstwa;

certyfikatu SSL (pełny wykaz organów certyfikacyjnych).

Każda transmisja danych ma strukturę:

używane znaki muszą być zgodne z normą ISO 8859.1;

podwójny ukośnik (//) i litery „SR” wskazują początek komunikatu;

Każda dana jest zidentyfikowana kodem i oddzielona od innych podwójnym ukośnikiem (//);

pojedynczy ukośnik (/) oznacza oddzielenie kodu od danych;

litery „ER” oraz podwójny ukośnik (//) wskazują koniec komunikatu.

Dodatek 4

Wdrożenie elektronicznego systemu rejestrowania działalności połowowej (system ERS)

Rejestrowanie danych dotyczących połowów i przekazywanie raportów za pośrednictwem systemu ERS

Kapitan statku unijnego posiadającego upoważnienie wydane na mocy niniejszego protokołu ma obowiązek, podczas przebywania w obszarze połowowym Gwinei Bissau:

rejestrować każde wejście do obszaru połowowego i każde opuszczenie go specjalnym komunikatem wskazującym ilości każdego gatunku znajdujące się na statku w chwili tego wejścia do obszaru połowowego lub opuszczenia go, a także datę, godzinę i pozycję tego wejścia lub opuszczenia. Komunikat ten jest przekazywany najpóźniej dwie godziny przed wejściem lub opuszczeniem ośrodka monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau za pomocą systemu ERS lub innego środka komunikacji;

b)	rejestrować każdego dnia pozycję statku w południe, jeżeli nie dokonano żadnego połowu;

rejestrować – w odniesieniu do każdej przeprowadzonej operacji połowowej – pozycję tej operacji, rodzaj narzędzi połowowych, ilości każdego złowionego gatunku, z rozróżnieniem połowów zatrzymanych na statku i odrzutów. Wszystkie gatunki muszą być identyfikowane za pomocą kodów FAO alfa 3; ilości wyraża się w kilogramach masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

przekazywać codziennie do państwa bandery, najpóźniej o godz. 24 „00:00”, dane zapisane w elektronicznym dzienniku połowowym; to przekazywanie odbywa się każdego dnia przebywania w obszarze połowowym, również w przypadku braku połowów. Ma ono także miejsce przed każdym opuszczeniem obszaru połowowego.

Kapitan odpowiada za dokładność rejestrowanych i przekazywanych danych.

Zgodnie z rozdziałem IV załącznika do niniejszego protokołu państwo bandery udostępnia dane ERS ośrodkowi monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau.

Dane w formacie UN/CEFACT są przekazywane siecią FLUX udostępnioną przez Komisję Europejską.

W przypadku jej braku, do zakończenia okresu przejściowego dane są przekazywane przez DEH (Data Exchange Highway) w formacie EU-ERS (v 3.1).

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery automatycznie i niezwłocznie przekazuje bieżące komunikaty (COE, COX, PNO) nadawane przez statek do ośrodka monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau. Inne rodzaje komunikatów są również przekazywane automatycznie raz dziennie, licząc od dnia faktycznego wykorzystania formatu UN-CEFACT lub, w oczekiwaniu na to, są niezwłocznie udostępniane ośrodkowi monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau, na wniosek złożony automatycznie do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa bandery przez centralny węzeł Komisji Europejskiej. Od chwili faktycznego wprowadzenia nowego formatu, ten ostatni sposób udostępniania będzie dotyczyć jedynie określonych wniosków dotyczących danych historycznych.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau niezwłocznie potwierdza otrzymanie wysłanych do niego danych ERS komunikatem zwrotnym z potwierdzeniem odbioru, potwierdzając ważność otrzymanego komunikatu. Nie przekazuje się potwierdzenia odbioru danych, które Gwinea Bissau otrzymuje w odpowiedzi na złożony przez nią wniosek. Gwinea Bissau traktuje wszystkie dane ERS w sposób poufny.

Awaria elektronicznego systemu przesyłania na statku lub systemu łączności

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i ośrodek monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau informują się niezwłocznie o wszelkich zdarzeniach, które mogłyby zakłócić przekazywanie danych ERS jednego lub większej liczby statków.

Jeżeli ośrodek monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau nie otrzymuje danych, które powinny być przekazywane przez statek, informuje o tym niezwłocznie ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery szuka jak najszybciej przyczyn braku otrzymania danych ERS i informuje ośrodek monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau o wynikach tego dochodzenia.

Jeżeli nastąpi awaria w przekazywaniu między statkiem a ośrodkiem monitorowania rybołówstwa państwa bandery, ten ostatni zgłasza to niezwłocznie kapitanowi lub operatorowi statku lub jego/ich przedstawicielowi(-om). Po otrzymaniu tego zgłoszenia kapitan statku przekazuje brakujące dane właściwym organom państwa bandery za pomocą wszelkich odpowiednich środków łączności codziennie najpóźniej o godzinie 24:00:00.

W przypadku awarii elektronicznego systemu przesyłania na statku kapitan lub operator statku zapewnia naprawę lub wymianę systemu ERS w terminie 10 dni od wykrycia awarii. Po tym terminie statek nie jest już upoważniony do prowadzenia połowów w obszarze połowowym i musi go opuścić lub zawinąć do portu w Gwinei Bissau w ciągu 24 godzin. Statek jest upoważniony do opuszczenia tego portu lub do powrotu na obszar połowowy, dopiero gdy ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery stwierdzi, że system ERS znów działa prawidłowo.

Jeżeli brak otrzymywania danych ERS przez Gwineę Bissau wynika z awarii systemów elektronicznych kontrolowanych przez Unię lub Gwineę Bissau, dana strona niezwłocznie podejmuje działania mające na celu jak najszybsze usunięcie awarii. Druga strona jest niezwłocznie powiadamiana o rozwiązaniu problemu.

10.

Co 24 godziny, przy pomocy wszelkich dostępnych środków łączności, ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery wysyła do ośrodka monitorowania rybołówstwa Gwinei Bissau, wszystkie dane ERS otrzymane przez państwo bandery od chwili ostatniego przekazu. Ta sama procedura może być stosowana na wniosek Gwinei Bissau w przypadku konserwacji systemu trwającej ponad 24 godziny, która ma wpływ na systemy kontrolowane przez Unię. Aby statków Unii nie uznano za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS, Gwinea Bissau informuje swoje właściwe służby kontrolne o awarii lub konserwacji systemu. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery upewnia się, że wprowadzono brakujące dane do prowadzonej przez niego zgodnie z pkt 3 elektronicznej bazy danych.

27.6.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 173/52

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1094

z dnia 17 czerwca 2019 r.

upoważniająca państwa członkowskie do przyjęcia określonych odstępstw na podstawie dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4303)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (1), w szczególności jej art. 6 ust. 2 i 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Sekcja I.3 załącznika I oraz sekcja II.3 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE zawierają wykazy odstępstw krajowych, umożliwiających uwzględnienie szczególnych okoliczności krajowych. Niektóre państwa członkowskie zwróciły się o przyznanie kilku nowych odstępstw krajowych oraz wprowadzenie kilku zmian w zatwierdzonych odstępstwach.

(2)	Należy dopuścić te odstępstwa.

(3)	Ponieważ sekcja I.3 załącznika I oraz sekcja II.3 załącznika II wymagają w związku z tym modyfikacji, należy – w celu zapewnienia przejrzystości – zastąpić je w całości.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2008/68/WE.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych ustanowionego dyrektywą 2008/68/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Upoważnia się państwa członkowskie wymienione w załączniku do stosowania odstępstw w nim określonych w odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw.

Odstępstwa te stosuje się bez dyskryminacji.

Artykuł 2

W sekcji I.3 załącznika I oraz sekcji II.3 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 czerwca 2019 r.

W imieniu Komisji

Violeta BULC

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i II do dyrektywy 2008/68/WE wprowadza się następujące zmiany:

załącznik I sekcja I.3. otrzymuje brzmienie:

„I.3. Odstępstwa krajowe

Odstępstwa przyznane państwom członkowskim dotyczące transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw na podstawie art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/68/WE.

Numeracja odstępstw: RO-a/bi/bii-MS-nn

RO	=	transport drogowy
a/bi/bii	=	art. 6 ust. 2 lit. a)/lit. b) ppkt (i)/lit. b) ppkt (ii)
MS	=	skrót nazwy państwa członkowskiego
nn	=	liczba porządkowa

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE

AT Austria

RO-a-AT-1

Przedmiot: Małe ilości wszystkich klas z wyjątkiem 1, 6.2 i 7

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 3.4

Treść załącznika do dyrektywy: Transport towarów niebezpiecznych pakowanych w ograniczonych ilościach

Treść przepisów krajowych: Do 30 kg lub litrów towarów niebezpiecznych nienależących do kategorii transportu 0 lub 1 w opakowaniach wewnętrznych LQ lub w opakowaniach zgodnie z ADR; w przypadku towarów w stałym stanie skupienia – możliwe jest pakowanie łączne w kartonach poddanych testom i oznaczonym literą X.

Użytkownicy końcowi mają możliwość odebrania ich ze sklepu i oddania, detaliści zaś przewożenia ich do użytkowników końcowych lub między swoimi sklepami.

Pułap na jednostkę transportową wynosi 333 kg lub litrów, a dopuszczalny zasięg to 100 km.

Kartony muszą być oznaczone w sposób jednolity i zaopatrzone w uproszczony dokument przewozowy.

Zastosowanie mają tylko nieliczne przepisy dotyczące załadunku i przeładunku.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: -

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

BE Belgia

RO–a–BE–1

Przedmiot: Klasa 1 – Małe ilości.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.3.6

Treść załącznika do dyrektywy: pkt 1.1.3.6 ogranicza do 20 kg ilość górniczych materiałów wybuchowych, które można przewozić w zwykłych pojazdach.

Treść przepisów krajowych: Podmiotom gospodarczym prowadzącym składy odległe od punktów zaopatrzenia można zezwolić na transport maksymalnie 25 kg dynamitu lub silnych materiałów wybuchowych i 300 detonatorów w zwykłych pojazdach silnikowych z zastrzeżeniem warunków określonych przez służbę ds. materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Article 111 de l'arrêté royal 23 septembre 1958 sur les produits explosifs.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2020 r.

RO–a–BE–2

Przedmiot: Transport nieoczyszczonych pustych pojemników po produktach różnych klas.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.1.6

Treść przepisów krajowych: wskazanie w dokumencie przewozowym: »nieoczyszczone puste opakowania po produktach różnych klas«.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Dérogation 6-97.

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–a–BE–3

Przedmiot: Przyjęcie RO–a–UK–4.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo 4-2004

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–a–BE–4

Przedmiot: Zwolnienie ze wszystkich wymogów ADR w odniesieniu do transportu krajowego maksymalnie 1 000 zużytych jonowych czujników dymu z prywatnych gospodarstw domowych do zakładu przetwarzania w Belgii, za pośrednictwem punktów zbiórki przewidzianych w scenariuszu selektywnej zbiórki czujników dymu.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Wszystkie wymogi.

Treść przepisów krajowych: Wykorzystanie jonowych czujników dymu w gospodarstwach domowych nie podlega regulacyjnemu nadzorowi radiologicznemu, jeżeli czujnik dymu należy do homologowanego typu. Transport takich czujników dymu do użytkownika końcowego jest również zwolniony z wymogów ADR (zob. 1.7.1.4 lit. e)).

Dyrektywa 2002/96/WE (w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego) zobowiązuje do selektywnej zbiórki zużytych czujników dymu przeznaczonych do przetworzenia obwodów oraz, w przypadku jonowych czujników dymu, do usunięcia substancji radioaktywnych. W celu umożliwienia takiej selektywnej zbiórki opracowano scenariusz mający za zadanie zachęcenie gospodarstw domowych do przekazywania zużytych czujników dymu do punktów zbiórki, z których czujniki takie mogą być przewiezione do zakładu przetwarzania, niekiedy poprzez drugi punkt zbiórki lub miejsce tymczasowego składowania.

W punktach zbiórki udostępnione zostaną opakowania metalowe, w których umieścić można nie więcej niż 1 000 czujników dymu. Z punktów zbiórki jedno takie opakowanie z czujnikami dymu może zostać przetransportowane wraz z innymi odpadami do tymczasowego składowiska lub zakładu przetwarzania. Opakowanie opatruje się etykietą z napisem »czujnik dymu«.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: scenariusz selektywnej zbiórki czujników dymu objęty jest warunkami usuwania homologowanych przyrządów, przewidzianymi w art. 3.1.d.2 dekretu królewskiego z dnia 20 lipca 2001 r.: rozporządzenie w sprawie powszechnej ochrony przed promieniowaniem.

Uwagi: Odstępstwo to jest niezbędne w celu umożliwienia selektywnej zbiórki zużytych jonowych czujników dymu.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2020 r.

DE Niemcy

RO–a–DE–1

Przedmiot: Opakowania mieszane i ładunki mieszane części samochodowych o oznaczeniu klasyfikacyjnym 1.4G razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (n4).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 4.1.10 oraz 7.5.2.1

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące opakowań mieszanych i ładunków mieszanych.

Treść przepisów krajowych: Towary o numerach UN 0431 i UN 0503 można ładować razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (produkty związane z produkcją samochodów) w pewnych ilościach, wymienionych w zwolnieniu. Nie wolno przekraczać wartości 1 000 (porównywalne z pkt 1.1.3.6.4).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 28.

Uwagi: Zwolnienie jest konieczne w celu zapewnienia szybkiej dostawy części samochodowych związanych z bezpieczeństwem zależnie od miejscowego zapotrzebowania. Z powodu dużej różnorodności zakresu produktów składowanie tych produktów przez miejscowe stacje obsługi nie jest powszechne.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–DE–2

Przedmiot: Zwolnienie z wymagania posiadania dokumentu przewozowego i zgłoszenia nadania dotyczących niektórych ilości towarów niebezpiecznych określonych w podrozdziale 1.1.3.6 (n1).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.1.1 oraz 5.4.1.1.6

Treść załącznika do dyrektywy: Treść dokumentu przewozowego.

Treść przepisów krajowych: Dotyczy wszystkich klas z wyjątkiem klasy 7: nie wymaga się dokumentu przewozowego, jeśli ilość przewożonych towarów nie przekracza ilości podanych w pkt 1.1.3.6.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 18.

Uwagi: Informację zawartą w oznaczeniach i etykietach uważa się za wystarczającą na potrzeby transportu krajowego, ponieważ dokument przewozowy nie zawsze jest właściwy w przypadkach, gdy chodzi o dystrybucję lokalną.

Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję pod nr 22 (zgodnie z art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE).

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–DE–3

Przedmiot: Transport wzorców miary i pomp paliwowych (pustych, nieoczyszczonych).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Przepisy dotyczące towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223.

Treść załącznika do dyrektywy: Instrukcje dotyczące pakowania, oznakowania, dokumentów, transportu i przeładunku, instrukcje dla załogi pojazdu.

Treść przepisów krajowych: Specyfikacja mających zastosowanie przepisów i przepisów pomocniczych dotyczących stosowania odstępstwa; do 1 000 l: porównywalne z pustymi, nieoczyszczonymi opakowaniami; powyżej 1 000 l: zgodność z określonymi przepisami dotyczącymi cystern, transport wyłącznie pustych i nieczyszczonych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 24.

Uwagi: Lista nr 7, 38, 38a.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–DE–5

Przedmiot: Pozwolenie na stosowanie opakowań kombinowanych.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 4.1.10.4 MP2

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz stosowania opakowania kombinowanego.

Treść przepisów krajowych: Klasy 1.4S, 2, 3 oraz 6.1; pozwolenie na stosowanie opakowania kombinowanego w przypadku przedmiotów ujętych w klasie 1.4S (naboje do broni ręcznej), aerozoli (klasa 2) oraz materiałów czyszczących i do obróbki ujętych w klasach 3 i 6.1 (wymienione numery UN) stanowiących zestawy przeznaczone do sprzedaży w opakowaniu kombinowanym w grupie opakowaniowej II oraz w małych ilościach.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 21.

Uwagi: Lista nr 30*, 30a, 30b, 30c, 30d, 30e, 30f, 30g.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

DK Dania

RO–a–DK–2

Przedmiot: Transport drogowy w tym samym pojeździe opakowań z materiałami wybuchowymi i opakowań z detonatorami.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5.2.2

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące opakowań mieszanych.

Treść przepisów krajowych: W transporcie drogowym towarów niebezpiecznych należy przestrzegać zasad ADR.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 729 of 15. august 2001 om vejtransport of farligt gods § 4, stk. l.

Uwagi: Istnieje praktyczna potrzeba umożliwienia pakowania razem substancji wybuchowych i detonatorów w tym samym pojeździe w czasie ich transportu z miejsca ich składowania do miejsca używania i z powrotem.

Po zmianie duńskich przepisów w zakresie transportu towarów niebezpiecznych władze duńskie zezwolą na tego rodzaju transport na następujących warunkach:

1.	przewozi się nie więcej niż 25 kg substancji wybuchowych w grupie D;

2.	przewozi się nie więcej niż 200 sztuk detonatorów w grupie B;

3.	detonatory i substancje wybuchowe muszą być pakowane oddzielnie w opakowanie z certyfikatem ONZ zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 2000/61/WE zmieniającej dyrektywę 94/55/WE;

odległość między opakowaniem zawierającym detonatory i opakowaniem zawierającym substancje wybuchowe musi wynosić co najmniej 1 metr. Odległość ta musi być zachowana nawet po gwałtownym hamowaniu. Opakowania zawierające substancje wybuchowe i opakowania zawierające detonatory muszą być umieszczone w sposób pozwalający na ich szybkie usunięcie z pojazdu;

5.	należy przestrzegać wszystkich innych zasad dotyczących transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–DK–3

Przedmiot: Transport drogowy opakowań lub artykułów zawierających odpady lub pozostałości niektórych klas towarów niebezpiecznych zebranych z gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w celu ich unieszkodliwienia.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Części i działy 2, 3, 4.1, 5.1, 5.2, 5.4, 6, 8.1 oraz 8.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Zasady klasyfikacji, przepisy szczególne, przepisy dotyczące opakowań, procedury nadawcze, wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań, ogólne wymagania dotyczące jednostek transportowych i przewożonego wyposażenia oraz wymagania dotyczące szkoleń.

Treść przepisów krajowych: Opakowania wewnętrzne lub artykuły zawierające odpady lub pozostałości niektórych klas towarów niebezpiecznych zebranych z gospodarstw domowych lub przedsiębiorstw w celu ich unieszkodliwienia mogą być umieszczane razem w określonych opakowaniach zewnętrznych lub opakowaniach zbiorczych i przewożone zgodnie ze specjalnymi procedurami nadawczymi obejmującymi szczególne ograniczenia w zakresie opakowania i oznakowania. Ilość niebezpiecznych towarów na opakowanie wewnętrzne, opakowanie zewnętrzne lub jednostkę transportową jest ograniczona.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 818 af 28. juni 2011 om vejtransport af farligt gods § 4, stk. 3.

Uwagi: Nie jest możliwe, aby podmioty gospodarujące odpadami zastosowały wszystkie przepisy sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE w przypadku, gdy odpady lub pozostałości towarów niebezpiecznych są zbierane z gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w celu ich unieszkodliwienia. Odpady znajdują się zazwyczaj w opakowaniach, w których dokonano sprzedaży detalicznej.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2025 r.

ES Hiszpania

RO-a-ES-1

Przedmiot: Oznakowanie kontenerów

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.1.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera, MEGC, kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej.

Treść przepisów krajowych: Nalepka nie musi być umieszczana na kontenerach przewożących sztuki przesyłek, w przypadku ich używania wyłącznie w transporcie drogowym. Wyłączenie to nie ma zastosowania do klas 1 lub 7.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Real Decreto 97/2014. Anejo 1. Apartado 8.

Uwagi: Jeżeli kontener, inny niż kontener-cysterna, jest używany wyłącznie w transporcie drogowym i nie jest powiązany z żadną operacją transportu intermodalnego, pełni on funkcje nadwozia wymiennego. Nadwozia wymienne używane do przewozu towarów pakowanych nie wymagają stosowania żadnego rodzaju nalepek ostrzegawczych, z wyjątkiem klas 1 i 7.

W związku z tym uznano, że należy wyłączyć kontenery używane jako nadwozia wymienne wyłącznie przy operacjach transportu drogowego z wymogu oznakowania, z wyłączeniem kontenerów przewożących towary klasy 1 lub 7.

W ramach tego wyłączenia w odniesieniu do warunków bezpieczeństwa kontenery są zaliczane do nadwozi wymiennych; nie ma powodów, aby nakładać więcej wymogów na kontenery niż na nadwozia wymienne, ponieważ spełniają one więcej wymogów bezpieczeństwa ze względu na ich szczególny projekt i konstrukcję. Pozostałe wymogi dotyczące oznakowania i umieszczania nalepek obowiązujące dla pojazdów przewożących towary niebezpieczne muszą być zgodne z przepisami rozdziału 5.3 sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2025 r.

FI Finlandia

RO–a–FI–1

Przedmiot: Transport pewnych ilości towarów niebezpiecznych w autobusach

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a)

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 1, 4 i 5.

Treść załącznika do dyrektywy: Odstępstwa, przepisy dotyczące opakowań, oznaczania i dokumentacji.

Treść przepisów krajowych:

W autobusach z pasażerami można przewozić jako ładunek niewielkie ilości towarów niebezpiecznych, tak aby ich całkowita ilość nie przekraczała 200 kilogramów. W autobusie osoba prywatna może przewozić towary niebezpieczne, o których mowa w sekcji 1.1.3, jeżeli towary te zostały zapakowane do sprzedaży detalicznej i są przeznaczone do osobistego użytku. Całkowita ilość substancji ciekłych łatwopalnych w pojemnikach do wielokrotnego napełniania nie może przekraczać 5 litrów.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Rozporządzenie fińskiej agencji ds. bezpieczeństwa transportu w sprawie drogowego transportu towarów niebezpiecznych i dekret rządowy w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych (194/2002)

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–FI–2

Przedmiot: Opis pustych cystern w dokumencie przewozowym.

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a)

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 5, 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy:

Postanowienia szczególne dotyczące przewozu w pojazdach-cysternach lub jednostkach transportowych z więcej niż jednym zbiornikiem

Treść przepisów krajowych:

W przypadku przewozu pustych, nieoczyszczonych pojazdów-cystern lub jednostek transportowych posiadających jeden zbiornik lub więcej zbiorników oznaczonych zgodnie z pkt 5.3.2.1.3 ostatnim przewożonym ładunkiem wskazanym w dokumencie przewozowym może być substancja o najniższej temperaturze zapłonu.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Rozporządzenie fińskiej agencji ds. bezpieczeństwa transportu w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–FI–3

Przedmiot: Etykietowanie i oznaczenie jednostki transportowej przewożącej materiały wybuchowe.

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a)

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.2.1.1

Treść załącznika do dyrektywy: Ogólne przepisy dotyczące oznaczania przy użyciu pomarańczowej tabliczki.

Treść przepisów krajowych:

Jednostki transportowe (zazwyczaj furgonetki) przewożące małe ilości materiałów wybuchowych (maksymalnie 1 000 kg masy netto) do kopalni odkrywkowych i na tereny prowadzenia robót mogą być oznakowane z przodu i z tyłu za pomocą tabliczki przedstawionej w modelu nr 1.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Rozporządzenie fińskiej agencji ds. bezpieczeństwa transportu w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

FR Francja

RO–a–FR–2

Przedmiot: Transport odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń, objętych kodem UN 3291 o masie mniejszej lub równej 15 kg.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść przepisów krajowych: Zwolnienie z wymogów ADR dotyczących transportu odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń, objętych kodem UN 3291 o masie mniejszej lub równej 15 kg.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route — Article 12.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–FR–5

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w pojazdach pasażerskich transportu publicznego (18).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Transport pasażerów i towarów niebezpiecznych.

Treść przepisów krajowych: Transport towarów niebezpiecznych innych niż towary należące do klasy 7, dozwolony w pojazdach transportu publicznego jako przewóz bagażu podręcznego: stosuje się jedynie przepisy odnoszące się do pakowania, znakowania i etykietowania paczek, określone w pkt 4.1, 5.2 i 3.4.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 29 mai 2009 relatif au transport des marchandises dangereuses par voies terrestres, annexe I paragraphe 3.1.

Uwagi: W bagażu podręcznym dopuszcza się jedynie przewóz towarów niebezpiecznych przeznaczonych do osobistego lub zawodowego użytku własnego. Osobom cierpiącym na zaburzenia oddechowe zezwala się na przewożenie przenośnych naczyń z gazem w ilości niezbędnej na jedną podróż.

Data utraty mocy prawnej: 28 lutego 2022 r.

RO–a–FR–6

Przedmiot: Transport własny małych ilości towarów niebezpiecznych (18).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek posiadania dokumentu przewozowego.

Treść przepisów krajowych: Transport własny małych ilości towarów niebezpiecznych innych niż towary należące do klasy 7, nieprzekraczających ograniczeń określonych w pkt 1.1.3.6, nie podlega obowiązkowi posiadania dokumentu przewozowego określonemu w pkt 5.4.1.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 29 mai 2009 relatif au transport des marchandises dangereuses par voies terrestres annexe I, paragraphe 3.2.1.

Data utraty mocy prawnej: 28 lutego 2022 r.

RO–a–FR–7

Przedmiot: Transport drogowy próbek substancji chemicznych, mieszanin i wyrobów zawierających towary niebezpieczne do celów nadzoru rynku.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Części od 1 do 9.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy ogólne, klasyfikacja, przepisy szczególne i zwolnienia dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych pakowanych w ograniczonych ilościach, przepisy dotyczące wykorzystania opakowań oraz cystern, procedury nadawcze, wymagania dotyczące konstrukcji opakowań, przepisy dotyczące warunków transportu, przeładunku, załadunku i rozładunku, wymagania dotyczące sprzętu transportowego i operacji transportowych, wymagania dotyczące konstrukcji i zatwierdzania pojazdów.

Treść przepisów krajowych: Próbki substancji chemicznych, mieszanin i wyrobów zawierających materiały niebezpieczne i przewożone do analizy w ramach nadzoru rynku muszą być zapakowane w opakowania kombinowane. Muszą być one zgodne z przepisami dotyczącymi maksymalnych ilości w odniesieniu do opakowania wewnętrznego w zależności od rodzaju przewożonych towarów niebezpiecznych. Opakowanie zewnętrzne musi spełniać wymogi dotyczące skrzyń ze sztywnego tworzywa sztucznego (4H2, rozdział 6.1 sekcja I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE). Opakowanie zewnętrzne musi zawierać oznakowanie z pkt 3.4.7 sekcja I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE oraz musi być opatrzone napisem »Próbki do analizy« (w języku francuskim: Echantillons destinés à l'analyse). Jeżeli przepisy te są przestrzegane, przewóz nie podlega przepisom sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 12 décembre 2012 modifiant l'arrêté du 29 mai 2009 relatif aux transports de marchandises dangereuses par voies terrestres

Uwagi: Zwolnienie przewidziane w pkt 1.1.3 sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE nie obejmuje transportu próbek towarów niebezpiecznych do analizy realizowanego przez właściwe organy lub w ich imieniu. W celu zapewnienia skutecznego nadzoru rynku Francja wprowadziła procedurę opartą na systemie mającym zastosowanie do ograniczonych ilości, aby zapewnić bezpieczeństwo transportu próbek zawierających towary niebezpieczne. Z uwagi na fakt, iż stosowanie przepisów tabeli A nie zawsze jest możliwe, limit ilości dla opakowania wewnętrznego określono w bardziej funkcjonalny sposób.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2025 r.

HU Węgry

RO-a-HU-1

Przedmiot: Przyjęcie RO-a-DE-2

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: A nemzeti fejlesztési miniszter rendelete az ADR Megállapodás A és B Mellékletének belföldi alkalmazásáról

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

RO-a-HU-2

Przedmiot: Przyjęcie RO-a-UK-4

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: A nemzeti fejlesztési miniszter rendelete az ADR Megállapodás A és B Mellékletének belföldi alkalmazásáról

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

IE Irlandia

RO–a–IE–1

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu zawartego w rozdziale 5.4.0 ADR dotyczącego dokumentu przewozowego w związku z przewozem pestycydów klasy 3 ADR, wymienionych w pkt 2.2.3.3 jako pestycydy FT2 (temp. zapł. < 23 oC) oraz klasy 6.1 ADR, wymienionych w podrozdziale 2.2.61.3 jako pestycydy T6, płynne (temperatura zapłonu nie mniejsza niż 23 oC), gdy ilości przewożonych towarów niebezpiecznych nie przekraczają ilości określonych w podrozdziale 1.1.3.6 ADR.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg posiadania dokumentu przewozowego.

Treść przepisów krajowych: Dokument przewozowy nie jest wymagany do przewozu pestycydów klasy 3 oraz 6.1 ADR, gdy ilości przewożonych towarów niebezpiecznych nie przekraczają ilości określonych w podrozdziale 1.1.3.6 ADR.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Regulation 82(9) of the Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 2004.

Uwagi: Wymóg zbędny i uciążliwy w przypadku transportu lokalnego i dostawy takich pestycydów.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–IE–4

Przedmiot: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 5.3, 5.4, części 7 oraz w załączniku B do ADR w odniesieniu do przewozu butli gazowych do dystrybutorów (do napojów), w przypadkach gdy przewożone są one tym samym pojazdem, co napoje (do których będą używane).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3, 5.4, 7 oraz załącznik B.

Treść załącznika do dyrektywy: Oznaczanie pojazdów, dokumentacja do przewozu oraz przepisy dotyczące sprzętu transportowego i przewozów.

Treść przepisów krajowych: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 5.3, 5.4, części 7 oraz w załączniku B do ADR w odniesieniu do butli gazowych używanych w dystrybutorach do napojów w przypadkach, gdy butle te przewożone są tym samym pojazdem, co napoje (do których będą używane).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Proponowana zmiana do Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004.

Uwagi: Główna działalność polega na dystrybucji opakowań z napojami, które nie są substancjami objętymi zakresem ADR, razem z małą liczbą niewielkich butli zawierających gazy stosowane w dystrybutorach tych napojów.

Poprzednio objęte art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–IE–5

Przedmiot: Zwolnienie w odniesieniu do transportu krajowego na terenie Irlandii z wymagań określonych w postanowieniach dotyczących konstrukcji i testowania naczyń oraz ich stosowania, zawartych w działach 6.2 oraz 4.1 ADR dotyczących butli oraz bębnów ciśnieniowych zawierających gazy klasy 2, które transportowano w sposób multimodalny, łącznie z przewozem drogą morską, w przypadku gdy (i) butle i bębny ciśnieniowe są konstruowane, testowane i wykorzystywane zgodnie z kodeksem IMDG;, (ii) butle i bębny ciśnieniowe nie są ponownie napełniane w Irlandii, ale są zwracane jako nominalnie puste do kraju pochodzenia, z którego przewieziono je w sposób multimodalny; oraz (iii) butle i bębny ciśnieniowe są rozprowadzane lokalnie w małych ilościach.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.4.2, 4.1 oraz 6.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące przewozu w ramach transportu multimodalnego, włącznie z przewozem drogą morską, wykorzystywania butli i bębnów ciśnieniowych w przypadku gazów klasy 2 ADR oraz konstrukcji i badania butli i bębnów ciśnieniowych w przypadku gazów klasy 2 ADR.

Treść przepisów krajowych: Postanowienia działu 4.1 oraz 6.2 nie mają zastosowania do butli i bębnów ciśnieniowych zawierających gazy klasy 2, pod warunkiem że (i) butle i bębny ciśnieniowe są konstruowane i testowane zgodnie z kodeksem IMDG; (ii) butle i bębny ciśnieniowe są wykorzystywane zgodnie z kodeksem IMDG; (iii) butle i bębny ciśnieniowe zostały przetransportowane do nadawcy środkami transportu multimodalnego, włącznie z przewozem drogą morską; (iv) transport butli i bębnów ciśnieniowych do użytkownika końcowego obejmuje tylko jedną podróż, od odbiorcy transportu multimodalnego (o którym mowa w ppkt (iii)), zakończoną w trakcie jednego dnia; (v) butle i bębny ciśnieniowe nie są ponownie napełniane na terytorium państwa, ale są zwracane jako nominalnie puste do kraju pochodzenia, z którego przewieziono je w sposób multimodalny (o którym mowa w ppkt (iii))); oraz (vi) butle i bębny ciśnieniowe są rozprowadzane lokalnie na terytorium państwa w małych ilościach.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Proponowana zmiana do Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004.

Uwagi: Gazy zawarte w butlach i bębnach ciśnieniowych są zgodne ze specyfikacją określoną przez użytkowników końcowych, na skutek czego muszą być sprowadzane spoza obszaru objętego zakresem obowiązywania ADR. Po użyciu nominalnie puste butle i bębny ciśnieniowe muszą zostać zwrócone do kraju pochodzenia w celu ich ponownego napełnienia specjalnie określonymi gazami – nie mogą być one ponownie napełniane w Irlandii ani w żadnej części obszaru objętego zakresem obowiązywania ADR. Mimo że nie są one zgodne z ADR, są one zgodne z kodeksem IMDG i akceptowane do jego celów. Transport multimodalny, rozpoczynający się z obszaru nieobjętego zakresem obowiązywania ADR, powinien zakończyć się w siedzibie importera, skąd butle i bębny ciśnieniowe mają zostać przekazane użytkownikom końcowym lokalnie na terytorium Irlandii i w małych ilościach. Przewóz taki w granicach Irlandii wchodzić będzie w zakres zmienionego art. 6 ust. 9 dyrektywy 94/55/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–IE–6

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu zawartego w niektórych przepisach sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE dotyczących opakowań, oznaczania i etykietowania małych ilości (poniżej ograniczeń określonych w pkt 1.1.3.6) przeterminowanych artykułów pirotechnicznych o kodach klasyfikacyjnych 1.3G, 1.4G oraz 1.4S klasy 1 według sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE, oznaczonych odpowiednimi numerami identyfikacyjnymi substancji UN 0092, UN 0093, UN 0191, UN 0195, UN 0197, UN 0240, UN 0312, UN 0403, UN 0404, UN 0453, UN 0505, UN 0506 lub UN 0507, w przypadku przewozu do koszar lub na poligony wojskowe w celu ich unieszkodliwienia.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 1, 2, 4, 5 i 6

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy ogólne. Klasyfikacja. Przepisy dotyczące opakowań. Przepisy dotyczące przesyłek. Konstrukcja i badanie opakowań.

Treść przepisów krajowych: Przepisy sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE dotyczące opakowań, oznaczania i etykietowania przeterminowanych artykułów pirotechnicznych oznaczonych odpowiednimi numerami identyfikacyjnymi UN 0092, UN 0093, UN 0191, UN 0195, UN 0197, UN 0240, UN 0312, UN 0403, UN 0404, UN 0453, UN 0505, UN 0506 lub UN 0507 w przypadku przewozu do koszar lub na poligony wojskowe nie mają zastosowania pod warunkiem przestrzegania ogólnych przepisów sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE dotyczących opakowań oraz pod warunkiem zamieszczenia w dokumencie przewozowym informacji dodatkowych. Odstępstwo ma zastosowanie wyłącznie do transportu lokalnego do koszar lub na poligony wojskowe małych ilości przeterminowanych artykułów pirotechnicznych w celu ich bezpiecznego unieszkodliwienia.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: S.I. 349 of 2011 Regulation 57(f) and (g).

Uwagi: Przewóz małych ilości »przeterminowanych« morskich artykułów pirotechnicznych, szczególnie dostarczanych przez właścicieli łodzi rekreacyjnych oraz dostawców okrętowych do koszar lub na poligony wojskowe w celu ich bezpiecznego unieszkodliwienia sprawiał problemy, szczególnie w związku z wymaganiami dotyczącymi opakowań. Odstępstwo to dotyczy transportu lokalnego małych ilości (poniżej ilości określonych w pkt 1.1.3.6), obejmującego wszystkie numery UN przypisane morskim artykułom pirotechnicznym.

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

RO–a–IE–7

Przedmiot: Przyjęcie RO-a-UK-4

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: -

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

PT Portugalia

RO-a-PT-3

Przedmiot: Przyjęcie RO-a-UK-4

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: –

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2022 r.

SE Szwecja

RO-a-SE-1

Przedmiot: Przyjęcie RO-a-FR-7

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a) (niewielkie ilości)

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 1–9.

Treść dyrektywy:

Odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om visa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RO–a–UK–1

Przedmiot: Przewóz niektórych towarów zawierających materiały radioaktywne stanowiące niewielkie zagrożenie, takich jak zegary, zegarki, czujniki dymu, tarcze kompasów (E1).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Większość wymogów ADR.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu materiałów klasy 7.

Treść przepisów krajowych: Całkowite zwolnienie z przepisów krajowych w zakresie niektórych produktów handlowych zawierających ograniczone ilości materiałów radioaktywnych. (Urządzenie świetlne przeznaczone do noszenia przez ludzi; w jakimkolwiek pojeździe lub wagonie kolejowym maksymalnie 500 wykrywaczy dymu do użytku domowego, których indywidualna aktywność nie przekracza 40 kBq; lub w jakimkolwiek pojeździe bądź wagonie kolejowym maksymalnie pięć urządzeń świetlnych z trytem gazowym, których indywidualna aktywność nie przekracza 10 GBq).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002: Regulation 5(4)(d). The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(10).

Uwagi: Odstępstwo to jest środkiem krótkoterminowym, koniecznym do chwili włączenia do ADR zmian podobnych do przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA).

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–2

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu posiadania dokumentu przewozowego dotyczącego niektórych ilości towarów niebezpiecznych (innych niż towary klasy 7), określonych w pkt 1.1.3.6 (E2).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.3.6.2 oraz 1.1.3.6.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienie z niektórych wymagań w zakresie określonych ilości przypadających na jednostkę transportową.

Treść przepisów krajowych: Dokument przewozowy nie jest wymagany w transporcie ograniczonych ilości, z wyjątkiem przypadków gdy stanowią one część większego ładunku.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(7)(a).

Uwagi: Zwolnienie to jest odpowiednie na potrzeby transportu krajowego, w którym dokument przewozowy nie zawsze jest właściwy w przypadkach, gdy chodzi o dystrybucję lokalną.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–3

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu wyposażenia w urządzenia gaśnicze pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze o niskim poziomie zagrożenia (E4).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.1.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg posiadania urządzeń gaśniczych w pojazdach.

Treść przepisów krajowych: Uchyla wymóg posiadania gaśnic przeciwpożarowych przy przewozie tylko opakowań objętych wyłączeniem (UN 2908, 2909, 2910 i 2911).

Ogranicza zakres wymogu do przypadków, gdy przewożona jest jedynie mała liczba opakowań.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002: Regulation 5(4)(d).

Uwagi: Przewóz sprzętu gaśniczego jest w praktyce nieistotny w transporcie towarów o numerach UN 2908, 2909, 2910 i 2911, które często mogą być przewożone w małych pojazdach.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–4

Przedmiot: Dystrybucja towarów w opakowaniach wewnętrznych do detalistów lub użytkowników (z wyłączeniem towarów klas 1, 4.2, 6.2 i 7) z miejscowych składów dystrybucyjnych do detalistów lub użytkowników oraz od detalistów do użytkowników końcowych (N1).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść przepisów krajowych: Opakowania nie muszą mieć oznaczeń RID/ADR lub UN bądź być oznaczone w inny sposób, jeśli zawierają towary w ograniczonych ilościach określonych w wykazie 3.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7(4) and Regulation 36 Authorisation Number 13.

Uwagi: Wymagania ADR są nieodpowiednie dla końcowych etapów przewozu ze składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika bądź od detalisty do użytkownika końcowego. Celem niniejszego odstępstwa jest umożliwienie przewozu naczyń wewnętrznych z towarami przeznaczonymi do dystrybucji lokalnej na ostatnim etapie dystrybucji lokalnej bez opakowania zewnętrznego.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–5

Przedmiot: Dopuszczenie innej »maksymalnej ilości całkowitej przypadającej na jednostkę transportową« dla towarów klasy 1 w kategoriach 1 i 2 z tabeli w pkt 1.1.3.6.3 (N10).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.3.6.3. oraz 1.1.3.6.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia odnoszące się do ilości przewożonych na jednostkę transportową.

Treść przepisów krajowych: Ustanowienie zasad dotyczących zwolnień w zakresie ograniczeń ilościowych i mieszanych ładunków materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 13 and Schedule 5; reg. 14 and Schedule 4.

Uwagi: Celem jest umożliwienie wprowadzenia różnych ograniczeń ilościowych dla towarów klasy 1, mianowicie »50« dla kategorii 1 i »500« dla kategorii 2. Na potrzeby obliczania ładunków mieszanych stosuje się mnożniki »20« dla kategorii transportu 1 i »2« dla kategorii transportu 2.

Poprzednio objęte art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–6

Przedmiot: Zwiększenie maksymalnej masy netto artykułów wybuchowych dopuszczalnych w pojazdach EX/II (N13).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5.5.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia przewożonych ilości substancji i artykułów wybuchowych.

Treść przepisów krajowych: Ograniczenia przewożonych ilości substancji i artykułów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 13, Schedule 3.

Uwagi: Przepisy Zjednoczonego Królestwa dopuszczają maksymalną masę netto 5 000 kg w przypadku pojazdów typu II w grupach zgodności 1.1C, 1.1D, 1.1E i 1.1 J.

Wiele artykułów klas 1.1C, 1.1D, 1.1E i 1.1 J przewożonych w Unii to duże lub wielkogabarytowe przedmioty, a ich długość przekracza 2,5 m. Są to głównie artykuły wybuchowe do celów wojskowych. Ograniczenia konstrukcyjne pojazdów EX/III (wymaga się, aby były to pojazdy zamknięte) powodują duże trudności przy załadunku i rozładunku tego rodzaju artykułów. Niektóre artykuły wymagają specjalnych urządzeń załadowczych i rozładowczych na początku i końcu transportu. W praktyce urządzenia tego rodzaju rzadko występują. W Zjednoczonym Królestwie używa się niewielu pojazdów EX/III i wymóg konstruowania dalszych specjalistycznych pojazdów EX/III do przewozu tego typu materiałów wybuchowych byłby niezwykle uciążliwy dla branży.

W Zjednoczonym Królestwie wojskowe materiały wybuchowe są przewożone głównie przez przewoźników komercyjnych i dlatego nie mogą oni korzystać ze zwolnień dla pojazdów wojskowych przewidzianych w dyrektywie 2008/68/WE. W celu rozwiązania tego problemu Zjednoczone Królestwo zawsze zezwalało na przewóz w pojazdach EX/II do 5 000 kg tego typu artykułów. Obecne ograniczenie nie zawsze wystarcza, gdyż jeden artykuł może zawierać więcej niż 1 000 kg materiału wybuchowego.

Od 1950 r. miały miejsce tylko dwa przypadki (oba w latach pięćdziesiątych) eksplozji materiałów wybuchowych o wadze ponad 5 000 kg. Wypadki te były spowodowane zapaleniem się opony i przeniesieniem ognia przez gorący układ wydechowy do osłony. Pożary mogłyby wystąpić przy mniejszym ładunku. Nie było ofiar śmiertelnych lub rannych.

Istnieją dowody doświadczalne sugerujące, że jest mało prawdopodobne, aby przy prawidłowo zapakowanych artykułach wybuchowych eksplozja mogła być skutkiem uderzenia, np. przy zderzeniu pojazdów. Dowody pochodzące ze sprawozdań wojskowych i danych z prób uderzeń pocisków wskazują, że do wywołania eksplozji nabojów potrzebna jest prędkość zderzenia przekraczająca prędkość otrzymywaną w próbie spadowej z wysokości 12 m.

Obecne normy bezpieczeństwa nie byłyby naruszone.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–7

Przedmiot: Zwolnienie z wymagań w zakresie kontroli małych ilości niektórych towarów klasy 1 (N12).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.4 oraz 8.5 S1(6).

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania w zakresie kontroli pojazdów przewożących niektóre ilości towarów niebezpiecznych.

Treść przepisów krajowych: Przewiduje urządzenia bezpiecznego parkowania i kontroli, lecz nie wymaga, aby niektóre ładunki klasy 1 były nadzorowane przez cały czas, jak wymaga się tego w ADR, dział 8.5 S1(6).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 24.

Uwagi: W kontekście krajowym wymagania ADR w zakresie nadzoru nie zawsze są wykonalne.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–8

Przedmiot: Złagodzenie ograniczeń w zakresie transportu mieszanych ładunków materiałów wybuchowych oraz materiałów wybuchowych z innymi towarami niebezpiecznymi, w wagonach, pojazdach i kontenerach (N4/5/6).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5.2.1. oraz 7.5.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia w zakresie niektórych typów ładunków mieszanych.

Treść przepisów krajowych: Przepisy krajowe są mniej restrykcyjne w zakresie mieszanych ładunków materiałów wybuchowych, pod warunkiem że tego rodzaju transport może być wykonany bez ryzyka.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, Regulation 18.

Uwagi: Zjednoczone Królestwo pragnie dopuścić kilka wariantów zasad dotyczących równoczesnego przewozu materiałów wybuchowych różnych rodzajów oraz materiałów wybuchowych razem z innymi towarami niebezpiecznymi. Każdy wariant ma mieć ograniczenia ilościowe dotyczące jednego lub wielu elementów składowych ładunku i będzie dopuszczony, pod warunkiem że »przedsięwzięto wszelkie uzasadnione, wykonalne praktycznie środki celem uniemożliwienia stykania się materiałów wybuchowych lub stwarzania zagrożenia w inny sposób przez wszystkie tego rodzaju towary«.

Przykłady wariantów, które chce dopuścić Zjednoczone Królestwo:

Materiały wybuchowe o numerach klasyfikacyjnych UN 0029, 0030, 0042, 0065, 0081, 0082, 0104, 0241, 0255, 0267, 0283, 0289, 0290, 0331, 0332, 0360 lub 0361 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi, którym przypisano w klasyfikacji numer UN 1942. Ilość towaru o numerze UN 1942 dopuszczoną do przewozu ogranicza się przez uznanie go za materiał wybuchowy o kodzie 1.1D.

Materiały wybuchowe o numerach UN 0191, 0197, 0312, 0336, 0403, 0431 lub 0453 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi (z wyjątkiem gazów łatwopalnych, substancji zakaźnych i substancji toksycznych) w ramach kategorii transportu 2 lub z towarami niebezpiecznymi w ramach kategorii transportu 3 lub w ramach dowolnej ich kombinacji, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych dla kategorii transportu 2 nie przekracza 500 kg lub 500 l, a całkowita masa netto tego rodzaju materiałów wybuchowych nie przekracza 500 kg.

Materiały wybuchowe o kodzie klasyfikacyjnym 1.4G można przewozić z płynami i gazami łatwopalnymi w ramach kategorii transportu 2 lub z gazami niepalnymi i nietoksycznymi w ramach kategorii transportu 3 bądź w dowolnej ich kombinacji w tym samym pojeździe, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych razem wziętych nie przekracza 200 kg lub 200 l, a całkowita masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 20 kg.

4.	Artykuły wybuchowe o numerach w klasyfikacji UN 0106, 0107 lub 0257 można przewozić z artykułami wybuchowymi z grup zgodności D, E lub F, których są one składnikami. Całkowita ilość materiałów wybuchowych o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 nie może przekraczać 20 kg.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–a–UK–9

Przedmiot: Alternatywa dla umieszczania pomarańczowych tabliczek w przypadku małych przesyłek materiałów promieniotwórczych w małych pojazdach.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg umieszczania pomarańczowych tabliczek na małych pojazdach przewożących materiały promieniotwórcze.

Treść przepisów krajowych: Zezwala się na wszelkie odstępstwa zatwierdzone zgodnie z odnośną procedurą. Wnioskowane odstępstwo jest następujące:

Pojazdy muszą:

a)	być opatrzone plakietkami zgodnie z właściwymi postanowieniami ADR, rozdział 5.3.2; lub

b)	w przypadku pojazdów przewożących nie więcej niż dziesięć opakowań zawierających materiały promieniotwórcze nierozszczepialne lub rozszczepialne i gdy suma indeksów przewozowych tych opakowań nie przekracza 3, mogą mieć oznakowanie zgodne z wymogami przepisów krajowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002, Regulation 5(4)(d).

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-a-UK-10

Przedmiot: Transport odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń, objętych kodem UN 3291 o masie mniejszej lub równej 15 kg.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: wszystkie przepisy.

Treść przepisów krajowych: Zwolnienie z wymagań określonych w sekcji I.1 załącznika I dotyczących transportu odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń, objętych numerem UN 3291 o masie mniejszej niż lub równej 15 kg.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Przedmiotowe odstępstwo zostało początkowo wprowadzone na mocy The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2009.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2023 r.

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE

BE Belgia

RO–bi–BE–4

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w cysternach w celu ich likwidacji w drodze spalania.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 3.2.

Treść przepisów krajowych: W drodze odstępstwa od tabeli w dziale 3.2 dopuszcza się używanie, pod pewnymi warunkami, kontenera-cysterny o kodzie cysterny L4BH zamiast kodu cysterny L4DH w transporcie płynu reagującego z wodą, toksycznego, III, bez innych określeń.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Dérogation 01 — 2002.

Uwagi: Przepis ten można stosować wyłącznie do transportu odpadów niebezpiecznych na krótkie odległości.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2020 r.

RO–bi–BE–5

Przedmiot: Transport odpadów do zakładów unieszkodliwiania odpadów.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.2, 5.4, 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, oznakowanie i wymogi dotyczące opakowania.

Treść przepisów krajowych: Zamiast dokonywania klasyfikacji odpadów zgodnie z ADR, odpady przypisywane są do różnych grup (palne rozpuszczalniki, farby, kwasy, akumulatory itp.) w celu zapobieżenia niebezpiecznym reakcjom w obrębie jednej grupy. Wymagania dotyczące produkcji opakowań są mniej restrykcyjne.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté royal relatif au transport des marchandises dangereuses par route

Uwagi: Przepis ten może być stosowany w odniesieniu do transportu małych ilości odpadów do zakładów unieszkodliwiania odpadów.

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–6

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–5

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo 01-2004

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–7

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE-6

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo 02-2003

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–8

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–UK–2

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté royal relatif au transport des marchandises dangereuses par route

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–10

Przedmiot: Transport w bliskim sąsiedztwie terenów przemysłowych łącznie z transportem po drodze publicznej.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść przepisów krajowych: Odstępstwa dotyczą dokumentacji, świadectwa kierowcy, etykietowania lub oznakowania opakowań.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwa 10-2012, 12-2012, 24-2013, 31-2013, 07-2014, 08-2014, 09-2014 i 38-2014.

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–11

Przedmiot: Odbiór butli gazowych propanowo-butanowych bez odpowiedniego oznakowania.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.2.2.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Na butlach gazowych muszą być umieszczane etykiety dotyczące zagrożeń.

Treść przepisów krajowych: W trakcie odbioru butli zawierających gazy objęte pozycją UN 1965 brakujących etykiet dotyczących zagrożeń nie trzeba zastępować, jeżeli pojazd jest prawidłowo oznakowany (model 2.1).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo 14-2016

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–12

Przedmiot: Transport UN 3509 w kontenerach do przewozu luzem krytych opończą.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 7.3.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: UN 3509 musi być przewożony w zamkniętych kontenerach do przewozu luzem.

Treść przepisów krajowych: UN 3509 może być przewożony w kontenerach do przewozu luzem krytych opończą.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo 15-2016.

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

RO–bi–BE–13

Przedmiot: Transport butli zgodnych z zaleceniami DOT.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Od 6.2.3.4 do 6.2.3.9.

Treść załącznika do dyrektywy: Butle gazowe muszą być produkowane i testowane zgodnie z rozdziałem 6.2 ADR.

Treść przepisów krajowych: Butle gazowe konstruowane i testowane zgodnie z zaleceniami Departamentu Transportu Stanów Zjednoczonych (DOT) mogą być wykorzystywane do transportu gazów ujętych w ograniczonym wykazie załączonym do odstępstwa.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo BWV01-2017.

Data utraty mocy prawnej: 31 grudnia 2022 r.

DE Niemcy

RO–bi–DE–1

Przedmiot: Rezygnacja z niektórych danych w dokumencie przewozowym (n2).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Treść dokumentu przewozowego.

Treść przepisów krajowych: Dotyczy wszystkich klas z wyjątkiem klas 1 (z wyjątkiem 1.4S), 5.2 i 7:

w dokumencie przewozowym nie jest wymagane wskazanie:

a)	odbiorcy w przypadku dystrybucji lokalnej (z wyjątkiem pełnego ładunku i transportu na niektórych trasach);

b)	liczby i typu opakowań, jeśli nie stosuje się pkt 1.1.3.6 i jeśli pojazd spełnia wszystkie wymogi przepisów załączników A i B;

c)	w przypadku pustych, nieoczyszczonych cystern wystarczy dokument przewozowy dotyczący ostatniego ładunku.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 18.

Uwagi: Stosowanie wszystkich przepisów jest niewykonalne w tego rodzaju ruchu drogowym.

Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję pod nr 22 (na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE).

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–DE–3

Przedmiot: Transport opakowanych odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1–5.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, pakowanie i znakowanie.

Treść przepisów krajowych: Klasy od 2 do 6.1, 8 i 9: Pakowanie kombinowane i transport niebezpiecznych odpadów w pakunkach i DPPL; odpady muszą być zapakowane w opakowania wewnętrzne (w formie, w jakiej zostały zebrane) i zaklasyfikowane do określonych grup odpadów (w celu uniknięcia niebezpiecznych reakcji w obrębie grupy odpadów); wykorzystanie specjalnych pisemnych instrukcji odnoszących się do grup odpadów i stosowanych jako list przewozowy; zbiórka odpadów domowych i laboratoryjnych itp.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 20.

Uwagi: Lista nr 6*.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-bi-DE-5

Przedmiot: Transport lokalny substancji o numerze UN 3343 (nitrogliceryna w mieszaninie, odczulonej, ciekłej, zapalnej, nieujętej w innych grupach, zawierającej nie więcej niż 30 % nitrogliceryny w masie) w kontenerach-cysternach, objęty odstępstwem od przepisów określonych w sekcji I.1 pkt 4.3.2.1.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 3.2, 4.3.2.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące wykorzystania kontenerów-cystern.

Treść przepisów krajowych: Transport lokalny nitrogliceryny (UN 3343) w kontenerach-cysternach na krótkich odcinkach, z zastrzeżeniem spełniania następujących warunków:

1. Wymogi dotyczące kontenerów-cystern

1.1.

Wykorzystywane mogą być wyłącznie specjalnie dopuszczone w tym celu kontenery-cysterny, które pod pozostałymi względami są zgodne z przepisami dotyczącymi konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzenia modelu konstrukcyjnego, badań, etykietowania i eksploatacji zawartymi w rozdziale 6.8 w sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE.

1.2.

Mechanizm zamykający kontener cysternę musi składać się z systemu obniżającego ciśnienie, który – poddany ciśnieniu wewnętrznemu w wysokości 300 kPa (3 barów) powyżej ciśnienia otoczenia – otwiera skierowany w górę otwór o powierzchni uwalniającej ciśnienie wynoszącej co najmniej 135 cm2 (średnica 132 mm). Po uruchomieniu mechanizmu otwór nie może się ponownie zamykać. Jako instalację zabezpieczającą można stosować jeden element bezpieczeństwa lub więcej takich elementów posiadających taki sam mechanizm aktywacji i podobną powierzchnię uwalniającą ciśnienie. Typ konstrukcji instalacji zabezpieczającej powinien pomyślnie przejść badanie typu i homologację typu przeprowadzone przez odpowiedzialny organ.

2. Oznakowanie

Każdy kontener-cysternę należy oznakować z obu stron etykietą ostrzegającą o niebezpieczeństwie zgodnie ze wzorem 3 określonym w sekcji I.1 pkt 5.2.2.2.2 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE.

3. Przepisy dotyczące eksploatacji

3.1.

Należy zapewnić, aby podczas transportu nitrogliceryna była równomiernie rozmieszczona we flegmatyzatorze oraz aby nie dochodziło do rozdzielenia.

3.2.

Podczas załadunku i rozładunku zabrania się pozostawania wewnątrz pojazdu lub na pojeździe, chyba że w celu obsługi urządzeń służących do załadunku i rozładunku.

3.3.

W miejscu rozładunku należy całkowicie opróżnić kontenery-cysterny. Jeśli ich całkowite opróżnienie nie jest możliwe, po rozładunku należy je szczelnie zamknąć do czasu ich ponownego napełnienia.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: odstępstwo Nadrenia Północna–Westfalia.

Uwagi: Dotyczy lokalnego transportu drogowego w kontenerach-cysternach na krótkich odcinkach między dwoma określonymi miejscami produkcji w ramach procesu przemysłowego. W celu wytworzenia produktu farmaceutycznego roztwór żywicy, zapalny (UN 1866), grupa opakowaniowa II jest dostarczany – w ramach transportu zgodnego z przepisami – w 600-litrowych kontenerach-cysternach z miejsca produkcji A do miejsca produkcji B. Tutaj dodaje się roztwór nitrogliceryny i następuje zmieszanie, w którego wyniku powstaje kleista mieszanina zawierająca nitroglicerynę, odczulona, ciekła, zapalna, nieujęta w innych grupach, zawierająca nie więcej niż 30 % nitrogliceryny (UN 3343) w masie, do dalszego wykorzystania. Transport zwrotny tej substancji do miejsca produkcji A odbywa się również we wspomnianych kontenerach-cysternach, które zostały specjalnie skontrolowane i zatwierdzone przez właściwy organ na potrzeby danej operacji transportowej oraz opatrzone kodem kontenera L10DN.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

RO-bi-DE-6

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE – 6.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: § 1 Absatz 3 Nummer 1 der Gefahrgutverordnung Straße, Eisenbahn und Binnenschifffahrt (GGVSEB)

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-bi-DE-7

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-BE-10

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Data utraty mocy prawnej: 20 marca 2021 r.

DK Dania

RO–bi–DK–1

Przedmiot: UN 1202, 1203, 1223 i klasa 2 – dokument przewozowy nie jest wymagany.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagany dokument przewozowy.

Treść przepisów krajowych: W transporcie produktów z ropy naftowej klasy 3, UN 1202, 1203 i 1223 oraz gazów klasy 2 w związku z dystrybucją (towary dostarczane do dwóch lub więcej odbiorców i odbiór zwróconych towarów w podobnych sytuacjach) dokument przewozowy nie jest konieczny, pod warunkiem że pisemne instrukcje, poza informacją wymaganą w ADR, podają informację o numerze UN, nazwę i klasę.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 729 af 15.8.2001 om vejtransport af farligt gods.

Uwagi: Powodem wprowadzenia tego odstępstwa krajowego jest rozwój urządzeń elektronicznych umożliwiających np. spółkom naftowym stosowanie w sposób ciągły urządzeń elektronicznych do przekazywania do pojazdów informacji zawierających dane o kliencie. Ponieważ informacja ta jest niedostępna na początku transportu i jest przekazywana do pojazdu w trakcie transportu, nie jest możliwe sporządzenie dokumentów przewozowych przed rozpoczęciem transportu. Ten rodzaj transportu jest ograniczony do określonych obszarów.

Odstępstwo dla Danii dotyczące podobnego przepisu na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–DK–2

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–6

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 437 af 6. juni 2005 om vejtransport af farligt gods, as amended.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–DK–3

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–UK–1

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 437 af 6. juni 2005 om vejtransport af farligt gods, as amended.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–DK–4

Przedmiot: Transport drogowy niektórych klas towarów niebezpiecznych zebranych z gospodarstw domowych i przedsiębiorstw do pobliskich składowisk odpadów lub zakładów przetwarzania pośredniego w celu ich unieszkodliwienia.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Części od 1 do 9.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy ogólne, przepisy dotyczące klasyfikacji, przepisy szczególne, przepisy dotyczące opakowań, procedury nadawcze, wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań, przepisy dotyczące warunków transportu, przeładunku, załadunku i rozładunku, wymagania dotyczące załóg, wyposażenia, eksploatacji i dokumentów pojazdów, wymagania dotyczące konstrukcji i zatwierdzania pojazdów.

Treść przepisów krajowych: Towary niebezpieczne z gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw mogą, pod pewnymi warunkami, być przewożone do pobliskich składowisk odpadów lub do zakładów przetwarzania pośredniego w celu ich unieszkodliwienia. Przepisy, które muszą być przestrzegane, zależą od charakteru transportu i związanego z nim ryzyka, np. od ilości towarów niebezpiecznych na opakowanie wewnętrzne, opakowanie zewnętrzne i/lub na jednostkę transportową, oraz od tego, czy przewóz towarów niebezpiecznych ma charakter dodatkowy w stosunku do głównej działalności przedsiębiorstwa.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bekendtgørelse nr. 818 af 28. juni 2011 om vejtransport af farligt gods § 4, stk. 3.

Uwagi: Nie jest możliwe, aby podmioty gospodarujące odpadami i przedsiębiorstwa stosowały wszystkie przepisy sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE, w sytuacji gdy odpady, które mogą zawierać pozostałości towarów niebezpiecznych, są przewożone z gospodarstw domowych lub przedsiębiorstw do pobliskich składowisk odpadów w celu ich unieszkodliwienia. Odpadami są zwykle opakowania, które były pierwotnie przewożone zgodnie z odstępstwem określonym w pkt 1.1.3.1 lit. c) w sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE lub sprzedawane w handlu detalicznym. Odstępstwo określone w pkt 1.1.3.1 lit. c) nie ma jednak zastosowania do przewozu odpadów do składowisk, a przepisy rozdziału 3.4 sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE nie są odpowiednie dla przewozu opakowań wewnętrznych będących odpadami.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2025 r.

EL Grecja

RO–bi–EL–1

Przedmiot: Odstępstwo w zakresie wymagań bezpieczeństwa dotyczących cystern stałych (pojazdów-cystern) o masie brutto poniżej 4 ton wykorzystywanych w transporcie lokalnym oleju napędowego (UN 1202), po raz pierwszy zarejestrowanych w Grecji między dniem 1 stycznia 1991 r. a dniem 31 grudnia 2002 r.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.6.3.6, 6.8.2.4.2, 6.8.2.4.3, 6.8.2.4.4, 6.8.2.4.5, 6.8.2.1.17-6.8.2.1.22, 6.8.2.1.28, 6.8.2.2, 6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące konstrukcji, urządzeń, homologacji typu, kontroli i badań oraz oznaczania cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu »nadwozie wymienne«, ze ściankami zbiornika wykonanymi z metali oraz pojazdów baterii i wieloelementowych kontenerów gazowych (MEGC).

Treść przepisów krajowych: Przepis przejściowy: Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) o masie brutto poniżej 4 ton wykorzystywane w transporcie lokalnym oleju napędowego (UN 1202), zarejestrowane po raz pierwszy w Grecji między dniem 1 stycznia 1991 r. a dniem 31 grudnia 2002 r., których grubość ścianki zbiornika jest mniejsza niż 3 mm, mogą być nadal używane. Ma on odnosić się do transportu lokalnego pojazdami zarejestrowanymi w tym okresie. Ten przepis przejściowy będzie obowiązywał w odniesieniu do pojazdów-cystern tylko wtedy, gdy są one przekształcane zgodnie z pkt. 6.8.2.1.20 i dostosowane zgodnie z:

1.	przepisami ADR w zakresie kontroli i badań: 6.8.2.4.2, 6.8.2.4.3, 6.8.2.4.4, 6.8.2.4.5;

2.	cysterny muszą spełniać wymagania pkt 6.8.2.1.28, 6.8.2.2.1 i 6.8.2.2.2.

W polu »Uwagi« w dowodzie rejestracyjnym pojazdu wpisuje się: »WAŻNY DO 30.6.2021 r.«.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Τεχνικές Προδιαγραφές κατασκευής, εξοπλισμού και ελέγχων των δεξαμενών μεταφοράς συγκεκριμένων κατηγοριών επικινδύνων εμπορευμάτων για σταθερές δεξαμενές (οχήματα-δεξαμενές), αποσυναρμολογούμενες δεξαμενές που βρίσκονται σε κυκλοφορία (Wymagania w zakresie konstrukcji, urządzeń, kontroli i badania cystern stałych (pojazdów-cystern) i odejmowalnych będących w eksploatacji, w odniesieniu do niektórych kategorii towarów niebezpiecznych).

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

ES Hiszpania

RO–bi–ES–2

Przedmiot: Specjalny sprzęt do dystrybucji bezwodnego amoniaku.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 6.8.2.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: W celu uniknięcia jakichkolwiek strat w ładunku w przypadku uszkodzenia osprzętu zewnętrznego (rur, bocznych urządzeń odcinających) wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo muszą być chronione przed niebezpieczeństwem ich skręcenia w wyniku naprężeń zewnętrznych lub powinny być tak skonstruowane, aby były odporne na działanie takich naprężeń. Musi istnieć możliwość zabezpieczenia urządzeń napełniających i spustowych (w tym kołnierzy lub korków gwintowanych) oraz ochronnych zaślepek (jeżeli występują) przed przypadkowym otwarciem.

Treść przepisów krajowych: Cysterny stosowane w rolnictwie do dystrybucji i stosowania bezwodnego amoniaku, które zostały wprowadzone do użytku przed dniem 1 stycznia 1997 r., mogą być wyposażone w zewnętrzny, zamiast wewnętrznego, osprzęt bezpieczeństwa, pod warunkiem że osprzęt ten zapewnia przynajmniej taką samą ochronę, jak ściana cysterny.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Real Decreto 97/2014. Anejo 1. Apartado 3.

Uwagi: Przed dniem 1 stycznia 1997 r. typ cysterny wyposażonej w zewnętrzny osprzęt bezpieczeństwa był stosowany wyłącznie w rolnictwie do dawkowania bezwodnego amoniaku bezpośrednio do gleby. Obecnie nadal używane są różne cysterny tego rodzaju. Cysterny te w stanie załadowanym rzadko poruszają się po drogach, są natomiast wykorzystywane wyłącznie do rozrzucania nawozów w dużych gospodarstwach.

Data utraty mocy prawnej: 28 lutego 2022 r.

FI Finlandia

RO–bi–FI–1

Przedmiot: Zmiana informacji w dokumencie przewozowym dotyczącym substancji wybuchowych.

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. a)

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.2.1 lit. a)

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy szczególne dla klasy 1.

Treść przepisów krajowych:

W dokumencie przewozowym dozwolone jest podawanie liczby detonatorów (1 000 detonatorów odpowiada 1 kg materiałów wybuchowych) zamiast rzeczywistej masy substancji wybuchowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Rozporządzenie fińskiej agencji ds. bezpieczeństwa transportu w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych

Uwagi:

Informacja uznawana jest za wystarczającą dla transportu krajowego. Odstępstwo to jest stosowane głównie na potrzeby przemysłu materiałów wybuchowych w odniesieniu do małych ilości materiałów przewożonych w transporcie lokalnym.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–FI–3

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–DE–1.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych:

Data utraty mocy prawnej: 28 lutego 2022 r.

RO–bi–FI–4

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-SE-6.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Dekret rządowy w sprawie świadectwa dla kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne (401/2011).

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

FR Francja

RO–bi–FR–1

Przedmiot: Stosowanie dokumentów z transportu morskiego jako dokumentów przewozowych w przewozach na krótkich odcinkach po rozładunku statku.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1

Treść załącznika do dyrektywy: Informacja podawana w dokumentach stosowanych jako dokumenty przewozowe dotyczące towarów niebezpiecznych.

Treść przepisów krajowych: Dokumentu z transportu morskiego używa się jako dokumentu przewozowego w promieniu 15 km.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route — Article 23-4.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–FR–3

Przedmiot: Transport stałych zbiorników zasobnikowych LPG (18).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść przepisów krajowych: Transport stałych zbiorników zasobnikowych LPG podlega zasadom szczególnym. Stosowany tylko na krótkich odcinkach.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route — Article 30.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-bi-FR–4

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-UK-2

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 29 mai 2009 modifié relatif aux transports de marchandises dangereuses par voies terrestres.

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2022 r.

RO–bi–FR–5

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-BE-5

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: -

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2024 r.

RO–bi–FR–6

Przedmiot: Transport odpadów zawierających wolny azbest.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 4.1.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Instrukcja pakowania P002.

Treść przepisów krajowych: Transport odpadów zawierających wolny azbest (UN 2212 AZBEST AMFIBOLOWY (amozyt, tremolit, aktynolit, antofilit, krokidolit) lub UN 2590 AZBEST CHRYZOTYLOWY) z terenów budowy:

—	odpady są transportowane w wywrotkach,

—	odpady są zapakowane w worki kontenerowe – składane worki o wymiarze koryta wywrotki, szczelnie zamknięte w sposób zapobiegający uwalnianiu włókien azbestu podczas transportu,

—	worki kontenerowe są zaprojektowane tak, aby mogły wytrzymać obciążenia związane z normalnymi warunkami transportu oraz z rozładowaniem na składowisku,

—	spełnione są pozostałe warunki, które mają zastosowanie w ramach ADR.

Wydaje się, że warunki te są szczególnie dostosowane do transportu dużych ilości odpadów powstałych w wyniku robót drogowych lub usuwania azbestu z budynków. Warunki te są również dostosowane do ostatecznego składowania odpadów na zatwierdzonych składowiskach i zapewniają większą łatwość załadunku, a tym samym lepszą ochronę pracowników przed azbestem w porównaniu z warunkami mającymi zastosowanie zgodnie z instrukcją pakowania P002 w rozdziale 4.1.4 ADR.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: -.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2024 r.

HU Węgry

RO-bi-HU-1

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-SE-3

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: A nemzeti fejlesztési miniszter rendelete az ADR Megállapodás A és B Mellékletének belföldi alkalmazásáról

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

IE Irlandia

RO–bi–IE–3

Przedmiot: Zwolnienie pozwalające na załadunek i rozładunek towarów niebezpiecznych, do którego odnosi się przepis szczególny CV1 w pkt 7.5.11 lub S1 w pkt 8.5, w miejscu publicznym bez specjalnego pozwolenia uzyskanego od właściwych organów.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5 oraz 8.5.

Treść załącznika do dyrektywy: Dodatkowe przepisy dotyczące załadunku, rozładunku i przeładunku.

Treść przepisów krajowych: Załadunek i rozładunek towarów niebezpiecznych w miejscu publicznym jest dozwolony bez specjalnego pozwolenia uzyskanego od organu właściwego w ramach odstępstwa od wymogów pkt 7.5.11 lub pkt 8.5.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Regulation 82(5) of the Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004.

Uwagi: W ramach transportu krajowego, odbywającego się w obrębie danego państwa, przepis ten stanowi znaczne obciążenie dla właściwych organów.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–IE–6

Przedmiot: Zwolnienie z wymagania zawartego w pkt 4.3.4.2.2, zgodnie z którym elastyczne rury napełniające i spustowe, które nie są na stałe przymocowane do ścianki zbiornika pojazdu-cysterny, mają być puste w czasie transportu.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 4.3

Treść załącznika do dyrektywy: Wykorzystanie pojazdów-cystern.

Treść przepisów krajowych: Nie wymaga się, aby zwoje elastycznych przewodów giętkich (w tym stałe przewody rurowe połączone z tymi przewodami), przymocowane do pojazdów-cystern biorących udział w dystrybucji detalicznej produktów naftowych oznaczonych numerami identyfikacyjnymi substancji UN 1011, UN 1202, UN 1223, UN 1863 i UN 1978, były puste podczas przewozu drogowego, pod warunkiem że podjęte są odpowiednie środki w celu zapobieżenia jakimkolwiek stratom ładunku.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Regulation 82(8) of the Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004.

Uwagi: Elastyczne przewody giętkie przymocowane do pojazdów-cystern prowadzących dostawy do domów muszą być zawsze pełne, nawet podczas transportu. System spustowy znany jest jako system »mokrej linii« i wymaga, aby miernik i przewód giętki pojazdu-cysterny były zalane, co zapewnia, że klient otrzymuje odpowiednią ilość produktu.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–IE–7

Przedmiot: Zwolnienie z niektórych wymagań określonych w pkt 5.4.0, pkt 5.4.1.1.1 i pkt 7.5.11 ADR w odniesieniu do transportu luzem saletry amonowej o numerze UN 2067 z portów do odbiorców.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.0, 5.4.1.1.1 oraz 7.5.11.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg dotyczący oddzielnego dokumentu przewozowego określającego poprawną całkowitą ilość konkretnego ładunku dla każdej podróży oraz wymóg dotyczący czyszczenia pojazdu przed każdą podróżą i po niej.

Treść przepisów krajowych: Proponowane odstępstwo mające na celu wprowadzenie modyfikacji wymagań ADR dotyczących dokumentu przewozowego oraz czyszczenia pojazdu; uwzględnienie praktycznych aspektów transportu hurtowego z portu do odbiorcy.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Proponowana zmiana do Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004.

Uwagi: Przepisy ADR wymagają a) odrębnego dokumentu przewozowego określającego całkowitą masę przewożonych towarów niebezpiecznych w odniesieniu do danego ładunku; oraz b) stosowania specjalnego przepisu »CV24« dotyczącego czyszczenia w odniesieniu do wszystkich ładunków przewożonych między portem i odbiorcą podczas rozładunku statku przewożącego ładunki masowe. Ponieważ transport ten jest transportem lokalnym i ponieważ dotyczy on rozładunku statku przewożącego ładunki masowe, w tym ładunki wieloelementowe [przeładowywane tego samego dnia lub w czasie kolejnych dni] tej samej substancji pomiędzy statkiem przewożącym ładunki masowe i odbiorcą, pojedynczy dokument przewozowy określający przybliżoną całkowitą masę każdego ładunku powinien być dokumentem wystarczającym, a stosowanie specjalnego przepisu »CV24« nie powinno być wymagane.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-bi-IE-8

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych między terenami prywatnymi i innym pojazdem w bezpośrednim sąsiedztwie tych terenów lub pomiędzy dwiema częściami terenów prywatnych położonych w swoim bezpośrednim sąsiedztwie, ale oddzielonych drogą publiczną.

Odniesienie do załącznika do dyrektywy: sekcja I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

Treść przepisów krajowych: Zaprzestanie stosowania regulacji, w przypadku gdy pojazd jest używany do przewozu towarów niebezpiecznych

a)	między terenami prywatnymi i innym pojazdem w bezpośrednim sąsiedztwie tych terenów; lub

b)	pomiędzy dwiema częściami terenów prywatnych położonych w swoim bezpośrednim sąsiedztwie, które mogą być oddzielone drogą publiczną,

pod warunkiem że transportu dokonuje się najbardziej bezpośrednią drogą.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: European Communities (Carriage of Dangerous Goods by Road and Use of Transportable Pressure Equipment) Regulations 2011 and 2013, Regulation 56.

Uwagi: W przypadku gdy towary są przewożone między dwoma częściami terenów prywatnych lub między terenami prywatnymi i powiązanym pojazdem, które są oddzielone drogą publiczną, mogą wystąpić różne sytuacje. Ta forma transportu nie stanowi przewozu towarów niebezpiecznych w zwykłym znaczeniu, a w związku z tym regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych nie muszą być stosowane. Zob. również RO-bi-SE-3 i RO-bi-UK-1.

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

NL Niderlandy

RO–bi–NL–13

Przedmiot: Program transportu domowych odpadów niebezpiecznych 2015.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.3.6, 3.3, 4.1.4, 4.1.6, 4.1.8, 4.1.10, 5.1.2, 5.4.0, 5.4.1, 5.4.3, 6.1, 7.5.4, 7.5.7, 7.5.9, 8 oraz 9.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia dotyczące określonych ilości; przepisy szczególne; użycie opakowań; użycie opakowań zbiorczych; dokumentacja; konstrukcja i badanie opakowań; załadunek, rozładunek i przeładunek; obsada; wyposażenie; eksploatacja; pojazdy i dokumentacja; konstrukcja i homologacja pojazdów.

Treść przepisów krajowych: Przepisy odnoszące się do transportu niewielkich ilości zebranych domowych odpadów niebezpiecznych, jak również krajowych odpadów niebezpiecznych od przedsiębiorstw, które są dostarczone we właściwym opakowaniu o maksymalnej pojemności 60 litrów. Biorąc pod uwagę niewielkie ilości w każdym przypadku oraz zróżnicowany charakter różnorodnych substancji, nie jest możliwe prowadzenie operacji transportowych w pełnej zgodności z zasadami ADR. W związku z tym w ramach wymienionego wyżej programu proponuje się wersję uproszczoną, odbiegającą od niektórych przepisów ADR.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Program dotyczący transportu domowych odpadów niebezpiecznych 2015.

Uwagi: Program ustanowiono w celu umożliwienia osobom fizycznym oddawania niewielkich ilości odpadów chemicznych w jednym miejscu. Przedmiotowe substancje obejmują pozostałości, takie jak odpady farb. Poziom zagrożenia minimalizuje się przez wybór środków transportu, uwzględniając między innymi stosowanie specjalnych elementów do transportu i tabliczek »Zakaz palenia« oraz żółtej migającej lampy, dobrze widocznych dla ludności. Kwestią zasadniczą w odniesieniu do transportu jest zagwarantowanie bezpieczeństwa. Można to osiągnąć, np. transportując przedmiotowe substancje w szczelnych opakowaniach, co pozwoli uniknąć rozproszenia bądź ryzyka wycieku toksycznych oparów lub ich gromadzenia się w pojeździe. Pojazd jest na stałe wyposażony w przedziały odpowiednie do przechowywania różnych kategorii odpadów i zapewniające ochronę przed przetaczaniem się oraz przypadkowym przemieszczeniem, a także niezamierzonym otwarciem. Jednocześnie, bez względu na niewielkie ilości przewożonych odpadów, w związku ze zróżnicowanym charakterem odnośnych substancji obsługujący transport musi posiadać świadectwo stwierdzające jego kompetencje zawodowe. Ze względu na brak wiedzy ze strony osób prywatnych w zakresie poziomów zagrożenia związanych z takimi substancjami, należy zapewnić instrukcje na piśmie, zgodnie z wymogami załącznika do programu.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

PT Portugalia

RO–bi–PT–1

Przedmiot: Dokumentacja transportowa dla UN 1965.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.

Treść przepisów krajowych: Właściwą nazwę przewozową podaną w dokumencie przewozowym, zgodnie z sekcją 5.4.1 RPE (Regulamento Nacional de Transporte de Mercadorias Perigosas por Estrada), w przypadku przemysłowych gazów butanu i propanu objętych pozycją grupową »UN 1965 Mieszanina skroplonych węglowodorów gazowych, bez innych określeń«, przewożonych w butlach, można zastąpić następującymi innymi nazwami handlowymi:

»UN 1965 Butan« w przypadku mieszanin A, A01, A02 oraz A0, zgodnie z podsekcją 2.2.2.3 RPE, przewożonych w butlach;

»UN 1965 Propan« w przypadku mieszaniny C, zgodnie z podsekcją 2.2.2.3 RPE, przewożonej w butlach.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Despacho DGTT 7560/2004 z dnia 16 kwietnia 2004, zgodnie z art. 5, nr 1 Decreto-Lei nr 267-A/2003 z dnia 27 października.

Uwagi: Uznaje się znaczenie ułatwienia podmiotom gospodarczym wypełniania dokumentów przewozowych dotyczących towarów niebezpiecznych, pod warunkiem, że takie ułatwienie nie narusza bezpieczeństwa prowadzonych działań.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–PT–2

Przedmiot: Dokumentacja transportowa dotycząca pustych nieoczyszczonych cystern i kontenerów.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.

Treść przepisów krajowych: W przypadku powrotnego przewozu pustych cystern i kontenerów, w których przewożono towary niebezpieczne, dokument przewozowy określony w sekcji 5.4.1 RPE można zastąpić dokumentem przewozowym wydanym dla bezpośrednio poprzedzającego go przewozu dokonanego w celu dostawy tych towarów.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Despacho DGTT 15162/2004 z dnia 28 lipca 2004, zgodnie z art. 5, nr 1 Decreto-Lei nr 267-A/2003 z dnia 27 października.

Uwagi: Obowiązek polegający na posiadaniu przy przewozie pustych cystern i kontenerów, które zawierały towary niebezpieczne, dokumentu przewozowego zgodnego z RPE powoduje w niektórych przypadkach praktyczne trudności, które można ograniczyć do minimum bez naruszania bezpieczeństwa.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

SE Szwecja

RO–bi–SE–1

Przedmiot: Transport odpadów niebezpiecznych do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 5 i 6.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść przepisów krajowych: Przewozu opakowań zawierających towary niebezpieczne jako odpady dokonuje się zgodnie z przepisami ADR, od których dozwolone są tylko nieliczne wyjątki. Zwolnienia są dozwolone nie dla wszystkich typów substancji i artykułów.

Główne wyjątki to:

Małe opakowania (mniej niż 30 kg) towarów niebezpiecznych stanowiących odpady mogą być umieszczane w opakowaniach, w tym DPPL i dużych opakowaniach, z pominięciem przepisów podsekcji 6.1.5.2.1, 6.1.5.8.2, 6.5.6.1.2, 6.5.6.14.2, 6.6.5.2.1 oraz 6.6.5.4.3 sekcji I.1 załącznika I do niniejszej dyrektywy. Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, nie muszą być badane pod kątem przygotowania do przewozu przy użyciu reprezentatywnej próby małych opakowań wewnętrznych.

Jest to dozwolone pod warunkiem że:

—	opakowania, DPPL i duże opakowania są zgodne z typem, który został poddany badaniom i homologowany zgodnie z grupą opakowaniową I lub II stosownych przepisów pkt 6.1, 6.5 lub 6.6 sekcji I.1 załącznika I do niniejszej dyrektywy,

—	małe opakowania są pakowane z użyciem materiału pochłaniającego, który zatrzymuje wszelkie płyny, które mogą przedostać się do zewnętrznych opakowań, DPPL lub dużych opakowań podczas przewozu, oraz

—	masa brutto opakowań, DPPL lub dużych opakowań zbiorczych przygotowanych do przewozu nie może przekraczać dopuszczalnej masy brutto wskazanej w oznaczeniach UN typu dla I lub II grupy opakowaniowej w odniesieniu do opakowań, DPPL i dużych opakowań, oraz

—	w dokumencie przewozowym dodaje się następujące zdanie: »zapakowane zgodnie z częścią 16 ADR-S«.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Dodatek S – Szczegółowe przepisy dotyczące drogowego transportu krajowego towarów niebezpiecznych wydane zgodnie z ustawą dotyczącą transportu towarów niebezpiecznych.

Uwagi: Podpunkty 6.1.5.2.1, 6.1.5.8.2, 6.5.6.1.2, 6.5.6.14.2, 6.6.5.2.1 i 6.6.5.4.3 sekcji I.1 załącznika I do niniejszej dyrektywy są trudne do zastosowania, ponieważ opakowania, DPPL i duże opakowania należy testować przy użyciu reprezentatywnej próby odpadów, które trudno przewidzieć z wyprzedzeniem.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–2

Przedmiot: Nazwa i adres nadawcy w dokumencie przewozowym.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacje ogólne wymagane w dokumencie przewozowym.

Treść przepisów krajowych: Przepisy krajowe stanowią, że nazwa i adres nadawcy nie są wymagane, jeśli zwraca się w ramach systemu dystrybucji puste, nieoczyszczone opakowanie.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: W większości przypadków zwracane puste, nieoczyszczone opakowanie zawiera jeszcze małe ilości towarów niebezpiecznych.

Niniejsze odstępstwo jest stosowane głównie przy zwrotach przez branże pustych, nieoczyszczonych pojemników na gaz, które wymienia się na pełne pojemniki.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–3

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w bliskim sąsiedztwie obiektu przemysłowego obiektów przemysłowych), w tym transport drogami publicznymi między różnymi częściami obiektu (obiektów).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące transportu towarów niebezpiecznych po drogach publicznych.

Treść przepisów krajowych: Transport w bliskim sąsiedztwie obiektu przemysłowego (obiektów przemysłowych), w tym transport drogami publicznymi między różnymi częściami obiektu (obiektów). Odstępstwa dotyczą etykietowania i oznaczania opakowań, dokumentów przewozowych, świadectwa kierowcy i świadectwa homologacji zgodnie z częścią 9.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Istnieje szereg sytuacji, w których towary niebezpieczne są przewożone między terenami położonymi po przeciwnych stronach drogi publicznej. Ta forma transportu nie stanowi przewozu towarów niebezpiecznych drogą prywatną i dlatego powinna być związana z odpowiednimi wymaganiami. Por. również z art. 6 ust. 14 dyrektywy 96/49/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–4

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych zajętych przez organy władzy publicznej.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załącznik A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Treść przepisów krajowych: Odstępstwa od przepisów są dopuszczalne w przypadkach uzasadnionych względami ochrony pracy, zagrożeniami związanymi z rozładunkiem, koniecznością przedstawienia dowodów itp.

Odstępstwa od przepisów są dopuszczalne jedynie przy zachowaniu zadowalającego poziomu bezpieczeństwa w warunkach normalnego przewozu.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Odstępstwa te mogą być stosowane jedynie przez organy zajmujące towary niebezpieczne.

Niniejsze odstępstwo odnosi się do transportu lokalnego, może nim być np. przewóz towarów zajętych przez policję, takich jak materiały wybuchowe lub skradziona własność. Problemem przy tego typu towarach jest brak pewności co do klasyfikacji. Poza tym towary te często nie są opakowane ani oznaczone, ani opatrzone etykietą zgodnie z ADR. Każdego roku policja dokonuje kilkuset tego rodzaju przewozów. W przypadku przemycanego alkoholu wysokoprocentowego musi on być przewieziony z miejsca konfiskaty do miejsca składowania w celach dowodowych, a następnie do miejsca zniszczenia, przy czym te dwa ostatnie miejsca mogą być znacznie od siebie oddalone. Dopuszczalne są następujące odstępstwa: a) opakowania nie muszą posiadać etykiet; oraz b) nie muszą być stosowane opakowania homologowane. Jednakże każda paleta zawierająca tego rodzaju opakowania musi mieć odpowiednią etykietę. Wszystkie pozostałe wymagania muszą być spełnione. Każdego roku ma miejsce około 20 tego rodzaju przewozów.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–5

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w obrębie i w bezpośredniej bliskości portów.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.1.2, 8.1.5, 9.1.2

Treść załącznika do dyrektywy: dokumenty przewożone w jednostkach transportowych; każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne musi być wyposażona w określone urządzenia; homologacja pojazdów.

Treść przepisów krajowych:

Dokumenty (z wyjątkiem świadectwa kierowcy) nie muszą być przewożone w jednostce transportowej.

Jednostka transportowa nie musi być wyposażona w urządzenia określone w rozdziale 8.1.5.

Ciągniki nie muszą posiadać świadectwa homologacji.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Por. art. 6 ust. 14 dyrektywy 96/49/WE.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–6

Przedmiot: Świadectwo szkolenia kontrolera w zakresie ADR.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Kierowcy pojazdów muszą mieć ukończone kursy szkoleniowe.

Treść przepisów krajowych: Kontrolerzy dokonujący rocznych kontroli technicznych pojazdu nie muszą uczęszczać na kursy szkoleniowe wymienione w dziale 8.2 lub posiadać świadectwa szkolenia w zakresie ADR.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: W niektórych przypadkach kontrolowane pojazdy podczas kontroli technicznej mogą posiadać jako ładunek towary niebezpieczne, np. nieoczyszczone puste cysterny.

Wymagania pkt 1.3 i 8.2.3 nadal mają zastosowanie.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–7

Przedmiot: Dystrybucja lokalna towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223 w pojazdach-cysternach.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.1.6, 5.4.1.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: W przypadku pustych, nieoczyszczonych cystern i kontenerów-cystern opis powinien być zgodny z pkt 5.4.1.1.6. Nazwę i adres wielu odbiorców można podać w innych dokumentach.

Treść przepisów krajowych: W przypadku pustych, nieoczyszczonych cystern i kontenerów-cystern opis w dokumencie przewozowym zgodnie z pkt 5.4.1.1.6 nie jest wymagany, jeśli w planie załadunku ilość substancji zaznaczono jako »0«. Nazwa i adres odbiorców nie są wymagane w żadnym dokumencie znajdującym się w pojeździe.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–9

Przedmiot: Transport lokalny dotyczący obszarów rolniczych lub placów budowy.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4, 6.8 oraz 9.1.2.

Treść załącznika do dyrektywy: dokument przewozowy; konstrukcja cystern; świadectwo homologacji.

Treść przepisów krajowych: Transport lokalny dotyczący obszarów rolniczych lub placów budowy nie musi spełniać niektórych przepisów:

a)	nie jest wymagane zgłoszenie towarów niebezpiecznych;

b)	starsze cysterny/pojemniki zbudowane niezgodnie z przepisami działu 6.8, lecz zgodnie ze starszymi przepisami krajowymi i zamontowane w barakowozach mogą być nadal używane;

starsze pojazdy-cysterny, które nie spełniają wymagań zawartych w dziale 6.7 bądź 6.8, przeznaczone do transportu substancji o numerach UN 1268, 1999, 3256 i 3257, z urządzeniami do układania nawierzchni drogowej lub bez takich urządzeń, mogą nadal być używane do transportu lokalnego i w bliskim sąsiedztwie robót drogowych;

d)	nie jest wymagane świadectwo homologacji dotyczące barakowozów i pojazdów cystern z urządzeniami do kładzenia nawierzchni drogowej lub bez takich urządzeń.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Barakowóz jest rodzajem przyczepy kempingowej przeznaczonej dla załogi, wyposażonej w pomieszczenie dla załogi oraz w niehomologowaną cysternę/niehomologowany kontener z olejem napędowym przeznaczonym dla ciągników leśnych.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–10

Przedmiot: Transport materiałów wybuchowych w cysternach.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 4.1.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Materiały wybuchowe mogą być pakowane tylko zgodnie z pkt 4.1.4.

Treść przepisów krajowych: Właściwy organ krajowy zatwierdzi pojazdy przeznaczone do transportu materiałów wybuchowych w cysternach. Transport w cysternach dopuszczalny jest tylko w odniesieniu do materiałów wybuchowych wymienionych w przepisach lub na mocy specjalnego pozwolenia uzyskanego od właściwego organu.

Pojazd załadowany materiałami wybuchowymi w cysternach musi być oznakowany i etykietowany zgodnie z 5.3.2.1.1, 5.3.1.1.2. i 5.3.1.4. Tylko jeden pojazd w jednostce transportowej może zawierać towary niebezpieczne.

Uwagi: Ma zastosowanie tylko do transportu krajowego i jeżeli transport ten ma głównie charakter lokalny. Omawiane przepisy obowiązywały przed przystąpieniem Szwecji do Unii Europejskiej.

Tylko dwie firmy prowadzą transport materiałów wybuchowych w pojazdach-cysternach. W nieodległej przyszłości planowane jest przejście na emulsje.

Stare odstępstwo nr 84.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–11

Przedmiot: Prawo jazdy

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące szkolenia załogi pojazdu.

Treść przepisów krajowych: Szkolenie kierowców nie jest dozwolone w przypadku pojazdów, o których mowa w pkt 8.2.1.1.

Uwagi: Transport lokalny.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–SE–12

Przedmiot: Przewóz sztucznych ogni o numerze UN 0335.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załącznik B, 7.2.4, V2 (1).

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące użytkowania pojazdów EX/II i EX/III.

Treść przepisów krajowych: Przy przewozie sztucznych ogni o numerze UN 0335 przepis szczególny V2 (1) w ppkt 7.2.4 ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy zawartość materiałów wybuchowych netto przekracza 3 000 kg (4 000 kg z przyczepą), pod warunkiem że sztuczne ognie zostały zaklasyfikowane jako UN 0335 zgodnie z domyślną klasyfikacją sztucznych ogni w tabeli ppkt 2.1.3.5.5, zawartą w czternastym zmienionym wydaniu Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych.

Klasyfikacji takiej dokonuje się za zgodą właściwego urzędu. Kontrola klasyfikacji odbywa się na jednostce transportowej.

Uwagi: Przewóz sztucznych ogni jest ograniczony do dwóch krótkich okresów w ciągu roku, na przełomie roku oraz na przełomie kwietnia i maja. Przewóz od nadawców do terminali może odbywać się bez większych problemów przy użyciu istniejącego parku pojazdów z homologacją EX. Jednak przewóz sztucznych ogni z terminali do punktów sprzedaży oraz nadwyżki towarów z powrotem do terminali jest ograniczony ze względu na brak pojazdów z homologacją EX. Przewoźnicy nie są zainteresowani inwestowaniem w tego rodzaju homologację, ponieważ nie mogą otrzymać zwrotu poniesionych nakładów. Stanowi to zagrożenie dla działalności nadawców przesyłek ze sztucznymi ogniami, którzy nie mogą wprowadzić swoich produktów na rynek.

Przy stosowaniu tego odstępstwa klasyfikacji sztucznych ogni należy dokonywać na podstawie domyślnej listy przedstawionej w zaleceniach ONZ, celem uzyskania jak najbardziej aktualnej klasyfikacji.

Podobny rodzaj wyjątku dotyczy sztucznych ogni o numerze UN 0336 i został włączony do przepisu szczególnego 651 w pkt 3.3.1 ADR 2005.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO-bi-SE-13

Przedmiot: Przyjęcie RO-bi-DK-4

Podstawa prawna: dyrektywa 2008/68/WE, art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (i) (transport lokalny na krótkich odcinkach).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: części 1–9

Treść załącznika do dyrektywy:

Odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om visa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RO–bi–UK–1

Przedmiot: Przejeżdżanie przez drogi publiczne pojazdów przewożących towary niebezpieczne (N8).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych po drogach publicznych.

Treść przepisów krajowych: Niestosowanie przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych w odniesieniu do ich przewozu na terenach prywatnych rozdzielonych drogą. W przypadku klasy 7 odstępstwa tego nie stosuje się do żadnego z przepisów rozporządzenia z 2002 r. dotyczącego materiałów radioaktywnych (transport drogowy).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 3 Schedule 2(3)(b); Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 3(3)(b).

Uwagi: Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy towary są przewożone między terenami prywatnymi położonymi po obu stronach drogi. Przypadek taki nie stanowi przewozu towarów niebezpiecznych drogami publicznym w normalnym znaczeniu tego terminu i w związku z tym nie powinien mieć tutaj zastosowania żaden z przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–UK–2

Przedmiot: Zwolnienie z zakazu otwierania przez kierowcę lub pomocnika kierowcy opakowań z towarami niebezpiecznymi w trakcie lokalnej dystrybucji z miejscowego składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika końcowego i od detalisty do użytkownika końcowego (z wyjątkiem klasy 7) (N11).

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 8.3.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz otwierania przez kierowcę lub pomocnika kierowcy opakowań z towarami niebezpiecznymi.

Treść przepisów krajowych: Zakaz otwierania opakowań doprecyzowany jest zastrzeżeniem: »Jeśli nie zezwolono na to obsługującemu pojazd«.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 12 (3).

Uwagi: Jeśli potraktować dosłownie zakaz sformułowany w załączniku, może on spowodować poważne problemy w dystrybucji detalicznej.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–UK–3

Przedmiot: Alternatywne przepisy dotyczące transportu skrzyń drewnianych zawierających towary o numerze UN 3065 z grupy opakowaniowej III.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: 1.4, 4.1, 5.2 oraz 5.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące opakowania i etykietowania.

Treść przepisów krajowych: Zezwala się na transport napojów alkoholowych o zawartości objętościowej powyżej 24 %, lecz nie więcej niż 70 % alkoholu (grupa opakowaniowa III) w skrzyniach drewnianych niedopuszczonych przez ONZ, bez etykiet ostrzegających o niebezpieczeństwie, pod warunkiem spełnienia bardziej rygorystycznych wymagań dotyczących ładunku i pojazdu.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7 (13) and (14).

Uwagi: Jest to produkt o wysokiej wartości objęty rządowym podatkiem akcyzowym, który musi być przewożony między gorzelnią a składami celnymi w bezpiecznych, zaplombowanych pojazdach z oznaczeniami rządowymi. Złagodzenie niektórych wymagań dotyczących opakowania i etykietowania jest uwzględniane przy dodatkowych wymaganiach zapewnienia bezpieczeństwa.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–UK–4

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE – 12

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2007 Part 1.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RO–bi–UK–5

Przedmiot: Zbiórka zużytych baterii w celu unieszkodliwienia lub recyklingu.

Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do dyrektywy 2008/68/WE: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepis szczególny 636.

Treść przepisów krajowych: Zezwala się na następujące alternatywne warunki dotyczące przepisu szczególnego 636 działu 3.3:

Zużyte ogniwa i baterie litowe (numery UN 3090 i UN 3091), zbierane i przygotowywane do przewozu w celu unieszkodliwienia z punktu zbiórki dla konsumentów do zakładu przetwarzania pośredniego, wraz z innymi ogniwami lub bateriami nielitowymi (numery UN 2800 i UN 3028), nie podlegają innym postanowieniom ADR, jeżeli spełniają następujące warunki:

—	są zapakowane w bębny IH2 lub skrzynie 4H2 zgodne z poziomem wydajności grupy opakowaniowej II dla ciał stałych,

—	baterie litowe i litowo-jonowe nie stanowią więcej niż 5 % zawartości każdego opakowania,

—	maksymalna masa brutto każdego opakowania nie przekracza 25 kg,

—	całkowita ilość opakowań na jednostkę transportową nie przekracza 333 kg,

—	nie wolno przewozić innych towarów niebezpiecznych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment 2007 part 1.

Uwagi: Punkty zbiórki dla konsumentów znajdują się zazwyczaj w punktach sprzedaży detalicznej, a przeszkolenie dużej liczby osób w zakresie segregacji i pakowania zużytych baterii zgodnie z ADR nie byłoby praktyczne. System brytyjski będzie funkcjonował zgodnie z wytycznymi brytyjskiego programu działań dotyczącego odpadów i zasobów i będzie obejmował dostarczanie odpowiednich opakowań zgodnych z ADR oraz właściwych instrukcji.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.”;

załącznik II sekcja II.3 otrzymuje brzmienie:

„II.3. Odstępstwa krajowe

Odstępstwa przyznane państwom członkowskim dotyczące transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw na podstawie art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/68/WE.

Numeracja odstępstw: RA-a/bi/bii-MS-nn

RA	=	transport kolejowy
a/bi/bii	=	art. 6 ust. 2 lit. a)/lit. b) ppkt (i)/lit. b) ppkt (ii)
MS	=	skrót nazwy państwa członkowskiego
nn	=	liczba porządkowa

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE

DE Niemcy

RA–a–DE–2

Przedmiot: Pozwolenie na stosowanie opakowań kombinowanych.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 4.1.10.4 MP2.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz stosowania opakowania kombinowanego.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 21.

Uwagi: Lista nr 30*, 30a, 30b, 30c, 30d, 30e, 30f, 30g.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

FR Francja

RA–a–FR–3

Przedmiot: Transport na potrzeby przewoźnika kolejowego.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacja dotycząca materiałów niebezpiecznych podawana w liście przewozowym.

Treść przepisów krajowych: Transport na potrzeby przewoźnika kolejowego w ilościach nieprzekraczających limitów określonych w pkt 1.1.3.6 nie podlega obowiązkowi zgłoszenia ładunku.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer — Article 20.2.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA–a–FR–4

Przedmiot: Zwolnienie z etykietowania niektórych wagonów pocztowych.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek umieszczania etykiet na ścianach wagonów.

Treść przepisów krajowych: W etykiety muszą być zaopatrzone tylko wagony pocztowe przewożące ponad 3 t materiału w tej samej klasie (oprócz klas 1, 6.2 lub 7).

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer — Article 21.1.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

SE Szwecja

RA–a–SE–1

Przedmiot: Wagon kolejowy przewożący towary niebezpieczne jako towary ekspresowe nie musi być oznakowany etykietami.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wagony kolejowe przewożące towary niebezpieczne muszą posiadać etykiety.

Treść przepisów krajowych: Wagon kolejowy przewożący towary niebezpieczne jako towary ekspresowe nie musi być oznakowany etykietami.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: RID określa ograniczenia ilościowe dla towarów oznaczonych jako towary ekspresowe. Dlatego jest to kwestia niewielkich ilości.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RA–a–UK–1

Przedmiot: Przewóz towarów zawierających materiały promieniotwórcze stanowiące niewielkie zagrożenie, takich jak zegary, zegarki, czujniki dymu, tarcze kompasów.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: Większość wymagań RID.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu materiałów klasy 7.

Treść przepisów krajowych: Całkowite zwolnienie z przepisów krajowych w zakresie niektórych produktów handlowych zawierających ograniczone ilości materiałów radioaktywnych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Packaging, Labelling and Carriage of Radioactive Material by Rail Regulations 1996, reg. 2(6) (as amended by Schedule 5 of the Carriage of Dangerous Goods (Amendment) Regulations 1999).

Uwagi: Odstępstwo to jest środkiem krótkoterminowym, potrzebnym do chwili włączenia do RID zmian podobnych do przepisów MAEA.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA–a–UK–2

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5.2.1. oraz 7.5.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia w zakresie niektórych typów ładunków mieszanych.

Uwagi: Zjednoczone Królestwo pragnie dopuścić kilka wariantów zasad dotyczących jednoczesnego przewozu materiałów wybuchowych o różnym charakterze oraz materiałów wybuchowych razem z innymi towarami niebezpiecznymi. Każdy wariant będzie mieć ograniczenia ilościowe dotyczące jednego lub wielu elementów składowych ładunku i będzie dopuszczony, jedynie pod warunkiem że »przedsięwzięto wszelkie uzasadnione, wykonalne praktycznie środki celem uniemożliwienia stykania się materiałów wybuchowych lub stwarzania zagrożenia w inny sposób przez wszelkie tego rodzaju towary«.

Przykłady wariantów, które chce dopuścić Zjednoczone Królestwo:

Materiały wybuchowe o numerach UN 0029, 0030, 0042, 0065, 0081, 0082, 0104, 0241, 0255, 0267, 0283, 0289, 0290, 0331, 0332, 0360 lub 0361 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi o numerze UN 1942. Ilość towaru o numerze UN 1942, która może być dopuszczona do przewozu, ogranicza się przez uznanie go za materiał wybuchowy o kodzie 1.1D.

Materiały wybuchowe o kodzie klasyfikacyjnym 1,4G można przewozić z płynami i gazami łatwopalnymi w ramach kategorii transportu 2 lub z gazami niepalnymi i nietoksycznymi w ramach kategorii transportu 3 bądź w dowolnej ich kombinacji w tym samym pojeździe, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych razem wziętych nie przekracza 200 kg lub 200 l, a całkowita masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 20 kg.

4.	Artykuły wybuchowe o numerach w klasyfikacji UN 0106, 0107 lub 0257 można przewozić z artykułami wybuchowymi z grup zgodności D, E lub F, których są one składnikami. Całkowita ilość materiałów wybuchowych o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 nie może przekraczać 20 kg.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA–a–UK–3

Przedmiot: Dopuszczenie różnej maksymalnej całkowitej ilości na jednostkę transportową dla towarów klasy 1 w kategoriach 1 i 2 z tabeli w pkt 1.1.3.1.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 1.1.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia odnoszące się do charakteru przewozu.

Treść przepisów krajowych: Ustanowienie zasad dotyczących zwolnień w zakresie ograniczeń ilościowych i mieszanych ładunków materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(7)(b).

Uwagi: Celem jest umożliwienie wprowadzenia różnych ograniczeń ilościowych i mnożników dla ładunków mieszanych w odniesieniu do towarów klasy 1, a mianowicie »50« dla kategorii 1 i »500« dla kategorii 2; Przy obliczaniu ładunków mieszanych stosuje się mnożniki »20« dla kategorii transportu 1 i »2« dla kategorii transportu 2.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA–a–UK–4

Przedmiot: Przyjęcie RA–a–FR–6.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 5.3.1.3.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Złagodzenie wymagań w zakresie oznaczania plakietkami w transporcie kombinowanym.

Treść przepisów krajowych: Wymóg dotyczący umieszczania plakietek nie dotyczy przypadków, gdy plakietki pojazdu są wyraźnie widoczne.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7(12).

Uwagi: Takie przepisy krajowe zawsze obowiązywały w Zjednoczonym Królestwie.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA–a–UK–5

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść przepisów krajowych: Nie wymaga się przydzielania opakowaniom oznaczeń RID/ADR ani UN.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2007: Regulation 26.

Uwagi: Wymagania RID są nieodpowiednie dla końcowych etapów przewozu ze składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika bądź od detalisty do użytkownika końcowego. Celem tego odstępstwa jest umożliwienie przewozu naczyń wewnętrznych z towarami przeznaczonymi do dystrybucji detalicznej na kolejowym etapie dystrybucji lokalnej bez opakowania zewnętrznego.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE

DE Niemcy

RA–bi–DE–2

Przedmiot: Transport opakowanych odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 1–5.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, pakowanie i znakowanie.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung — GGAV 2002 vom 6.11.2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 20.

Uwagi: Lista nr 6*.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

RA-bi-DE-3

Przedmiot: Transport lokalny towarów kategorii UN 1381 (fosfor, żółty, w wodzie), klasa 4.2, grupa pakowania I, w kolejowych cysternach wagonowych.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 6.8, 6.8.2.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące konstrukcji cystern i wagonów cystern. Przepisy rozdziału 6.8 podrozdział 6.8.2.3 wymagają homologacji typu dla cystern przewożących substancje o numerze UN 1381 (fosfor, żółty, w wodzie).

Treść przepisów krajowych: Transport lokalny substancji o numerze UN 1381 (fosfor, żółty, w wodzie), klasa 4.2, grupa opakowaniowa I, na niewielkich odległościach (z Sassnitz-Mukran do Lutherstadt Wittenberg-Piesteritz i Bitterfeld) w kolejowych wagonach-cysternach skonstruowanych zgodnie z rosyjskimi normami. Transport towarów podlega dodatkowym przepisom eksploatacyjnym określonym przez właściwe organy ds. bezpieczeństwa.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Ausnahme Eisenbahn-Bundesamt Nr. E 1/92.

Data utraty mocy prawnej: 30 stycznia 2025 r.

DK Dania

RA–bi–DK–1

Przedmiot: Przewóz towarów niebezpiecznych w tunelach.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5

Treść załącznika do dyrektywy: Załadunek, wyładunek i odległości ochronne.

Treść przepisów krajowych: W aktach prawnych ustanowiono przepisy alternatywne wobec przepisów zawartych w sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE w odniesieniu do przewozu przez tunel kolejowy w cieśninie Wielki Bełt. Wspomniane alternatywne przepisy odnoszą się jedynie do objętości ładunku oraz odległości między ładunkami towarów niebezpiecznych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bestemmelser om transport af Eksplosiver i jernbanetunnellerne på Storebælt og Øresund, 11 maja 2017 r.

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2022 r.

RA–bi–DK–2

Przedmiot: Przewóz towarów niebezpiecznych w tunelach.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 7.5

Treść załącznika do dyrektywy: Załadunek, wyładunek i odległości ochronne.

Treść przepisów krajowych: W aktach prawnych ustanowiono przepisy alternatywne wobec przepisów zawartych w sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE w odniesieniu do przewozu przez tunel kolejowy w cieśninie Øresund. Wspomniane alternatywne przepisy odnoszą się jedynie do objętości ładunku oraz odległości między ładunkami towarów niebezpiecznych.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Bestemmelser om transport af Eksplosiver i jernbanetunnellerne på Storebælt og Øresund, 11 maja 2017 r.

Uwagi:

Data utraty mocy prawnej: 28 lutego 2022 r.

SE Szwecja

RA–bi–SE–1

Przedmiot: Transport odpadów niebezpiecznych do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: części 5 i 6.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść przepisów krajowych: Przewozu opakowań zawierających towary niebezpieczne jako odpady dokonuje się zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, od których dozwolone są tylko nieliczne wyjątki. Zwolnienia są dozwolone nie dla wszystkich typów substancji i artykułów.

Główne wyjątki to:

Małe opakowania (mniej niż 30 kg) towarów niebezpiecznych jako odpadów mogą być umieszczane w opakowaniach, w tym DPPL i dużych opakowaniach, z pominięciem przepisów podsekcji 6.1.5.2.1, 6.1.5.8.2, 6.5.6.1.2, 6.5.6.14.2, 6.6.5.2.1 i 6.6.5.4.3 sekcji II.1 załącznika II do niniejszej dyrektywy. Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, nie muszą być badane pod kątem przygotowania do przewozu przy użyciu reprezentatywnej próby małych opakowań wewnętrznych.

Jest to dozwolone pod warunkiem że:

—	opakowania, DPPL i duże opakowania są zgodne z typem, który został poddany badaniom i homologowany zgodnie z grupą opakowaniową I lub II stosownych przepisów pkt 6.1, 6.5 lub 6.6 sekcji II.1 załącznika II do niniejszej dyrektywy,

—	małe opakowania są pakowane z użyciem materiału pochłaniającego, który zatrzymuje wszelkie płyny, które mogą przedostać się do zewnętrznych opakowań, DPPL lub dużych opakowań podczas przewozu, oraz

—	masa brutto opakowań, DPPL lub dużych opakowań zbiorczych przygotowanych do przewozu nie może przekraczać dopuszczalnej masy brutto wskazanej w oznaczeniach UN typu dla I lub II grupy opakowaniowej w odniesieniu do opakowań, DPPL i dużych opakowań, oraz

—	w dokumencie przewozowym dodaje się następujące zdanie: »zapakowane zgodnie z częścią 16 RID-S«.

Uwagi: Podpunkty 6.1.5.2.1, 6.1.5.8.2, 6.5.6.1.2, 6.5.6.14.2, 6.6.5.2.1 i 6.6.5.4.3 sekcji II.1 załącznika II do niniejszej dyrektywy są trudne do zastosowania, ponieważ opakowania, DPPL i duże opakowania należy testować przy użyciu reprezentatywnej próby odpadów, które trudno przewidzieć z wyprzedzeniem.

Data utraty mocy prawnej: 30 czerwca 2021 r.

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) dyrektywy 2008/68/WE

DE Niemcy

RA-bii-DE- 1

Przedmiot: Transport lokalny substancji o numerze UN 1051 (cyjanowodór, stabilizowany, ciekły, zawierający mniej niż 1 % wody), w wagonach-cysternach, objęty odstępstwem od przepisów sekcji II.1 podsekcja 1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 3.2, 4.3.2.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz transportu substancji o numerze UN 1051 (cyjanowodór, stabilizowany, ciekły, zawierający mniej niż 1 % wody) koleją w wagonach-cysternach, zbiornikach zgodnych z RID.

Treść przepisów krajowych: Lokalny transport kolejowy na dokładnie wyznaczonych trasach w ramach określonego procesu przemysłowego i pod ścisłą kontrolą, w jasno określonych warunkach. Transport odbywa się w wagonach-cysternach specjalnie dopuszczonych w tym celu, których konstrukcja i wyposażenie są stale dostosowywane zgodnie z najnowszymi wymogami bezpieczeństwa. Operacja transportowa jest regulowana szczegółowo poprzez dodatkowe przepisy w zakresie bezpieczeństwa eksploatacji w porozumieniu z odpowiednimi organami ds. bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego oraz jest monitorowana przez właściwe organy nadzoru.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Ausnahmezulassung Eisenbahn-Bundesamt, No E 1/97.

Data utraty mocy prawnej: 1 stycznia 2023 r.

RA-bii-DE-2

Przedmiot: Transport lokalny na wyznaczonych trasach substancji oznaczonej numerem UN 1402 (węglik wapnia), grupa opakowaniowa I, w pojemnikach na wagonach.

Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do dyrektywy 2008/68/WE: 3.2, 7.3.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy ogólne dotyczące transportu luzem. Dział 3.2 tabela A nie zezwala na przewóz węglika wapnia luzem.

Treść przepisów krajowych: Lokalny transport kolejowy substancji oznaczonej numerem UN 1402 (węglik wapnia), grupa opakowaniowa I, na ściśle wyznaczonych trasach, w ramach określonego procesu przemysłowego i pod ścisłą kontrolą, w jasno określonych warunkach. Ładunki są przewożone w specjalnie skonstruowanych pojemnikach umieszczanych w wagonach. Transport towarów podlega dodatkowym przepisom eksploatacyjnym określonym przez właściwe organy ds. bezpieczeństwa.

Początkowe odniesienie do przepisów krajowych: Ausnahme Eisenbahn-Bundesamt Nr. E 3/10.

Data utraty mocy prawnej: 15 stycznia 2024 r.”.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 173

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 27 czerwca 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/1088 z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, oraz tymczasowego stosowania Protokołu wykonawczego do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau (2019–2024)	1
		Protokół wykonawczy do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau (2019–2024)	3
	*	Informacja o dacie podpisania Protokołu wykonawczego do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau	35
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) 2019/1089 z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie przydziału uprawnień do połowów na mocy Protokołu wykonawczego do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Gwinei Bissau (2019–2024)	36
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1090 z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie nieodnowienia zatwierdzenia substancji czynnej dimetoat, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )	39
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/1091 z dnia 26 czerwca 2019 r. zmieniające załącznik IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 w odniesieniu do wymogów dotyczących wywozu produktów zawierających przetworzone białko zwierzęce pochodzące od przeżuwaczy i zwierząt innych niż przeżuwacze ( 1 )	42
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1092 z dnia 26 czerwca 2019 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2017/2302 w sprawie wsparcia działań OPCW z myślą o udzieleniu pomocy w oczyszczaniu dawnego składu broni chemicznej w Libii w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia	47
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/1093 z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie wkładów, które mają zostać wpłacone przez państwa członkowskie na rzecz Europejskiego Funduszu Rozwoju, w tym drugiej raty za 2019 r. i zmienionego pułapu rocznej kwoty na 2020 r.	49
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1094 z dnia 17 czerwca 2019 r. upoważniająca państwa członkowskie do przyjęcia określonych odstępstw na podstawie dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4303) ( 1 )	52
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1095 z dnia 25 czerwca 2019 r. zmieniająca załącznik II do decyzji 2007/777/WE w odniesieniu do wpisów dotyczących Bośni i Hercegowiny oraz Rosji w wykazie państw trzecich lub ich części, z których dozwolony jest przywóz do Unii produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4285) ( 1 )	93

PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE	Klucz dot. 10. EFR w %	Klucz dot. 11. EFR w %	Druga rata za 2019 r. (w EUR)		Ogółem
			Komisja	EBI
			11. EFR	10. EFR
BELGIA	3,53	3,24927	48 739 050,00	3 530 000,00	52 269 050,00
BUŁGARIA	0,14	0,21853	3 277 950,00	140 000,00	3 417 950,00
CZECHY	0,51	0,79745	11 961 750,00	510 000,00	12 471 750,00
DANIA	2,00	1,98045	29 706 750,00	2 000 000,00	31 706 750,00
NIEMCY	20,50	20,57980	308 697 000,00	20 500 000,00	329 197 000,00
ESTONIA	0,05	0,08635	1 295 250,00	50 000,00	1 345 250,00
IRLANDIA	0,91	0,94006	14 100 900,00	910 000,00	15 010 900,00
GRECJA	1,47	1,50735	22 610 250,00	1 470 000,00	24 080 250,00
HISZPANIA	7,85	7,93248	118 987 200,00	7 850 000,00	126 837 200,00
FRANCJA	19,55	17,81269	267 190 350,00	19 550 000,00	286 740 350,00
CHORWACJA	0,00	0,22518	3 377 700,00	0,00	3 377 700,00
WŁOCHY	12,86	12,53009	187 951 350,00	12 860 000,00	200 811 350,00
CYPR	0,09	0,11162	1 674 300,00	90 000,00	1 764 300,00
ŁOTWA	0,07	0,11612	1 741 800,00	70 000,00	1 811 800,00
LITWA	0,12	0,18077	2 711 550,00	120 000,00	2 831 550,00
LUKSEMBURG	0,27	0,25509	3 826 350,00	270 000,00	4 096 350,00
WĘGRY	0,55	0,61456	9 218 400,00	550 000,00	9 768 400,00
MALTA	0,03	0,03801	570 150,00	30 000,00	600 150,00
NIDERLANDY	4,85	4,77678	71 651 700,00	4 850 000,00	76 501 700,00
AUSTRIA	2,41	2,39757	35 963 550,00	2 410 000,00	38 373 550,00
POLSKA	1,30	2,00734	30 110 100,00	1 300 000,00	31 410 100,00
PORTUGALIA	1,15	1,19679	17 951 850,00	1 150 000,00	19 101 850,00
RUMUNIA	0,37	0,71815	10 772 250,00	370 000,00	11 142 250,00
SŁOWENIA	0,18	0,22452	3 367 800,00	180 000,00	3 547 800,00
SŁOWACJA	0,21	0,37616	5 642 400,00	210 000,00	5 852 400,00
FINLANDIA	1,47	1,50909	22 636 350,00	1 470 000,00	24 106 350,00
SZWECJA	2,74	2,93911	44 086 650,00	2 740 000,00	46 826 650,00
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO	14,82	14,67862	220 179 300,00	14 820 000,00	234 999 300,00
OGÓŁEM UE-28	100,00	100,00	1 500 000 000,00	100 000 000,00	1 600 000 000,00