ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 140

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 62
28 maja 2019


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2019/855 z dnia 27 maja 2019 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

1

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/856 z dnia 26 lutego 2019 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do działania funduszu innowacyjnego ( 1 )

6

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/857 z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie odnowienia zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla kóz mlecznych i owiec mlecznych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 226/2007 (posiadacz zezwolenia Danstar Ferment AG reprezentowany przez Lallemand SAS) ( 1 )

18

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/858 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na Spotkaniu Stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA), i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Spotkania Stron SIOFA

21

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/859 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO), oraz uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SPRFMO

27

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/860 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC), oraz uchylająca decyzję z dnia 19 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum IOTC

33

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/861 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO), oraz uchylająca decyzję w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SEAFO

38

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/862 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC), oraz uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum WCPFC

44

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/863 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO), oraz uchylająca decyzję w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NAFO

49

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/864 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji do Spraw Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO), oraz uchylająca decyzję z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NASCO

54

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/865 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji Rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku (NEAFC), oraz uchylająca decyzję z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NEAFC

60

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/866 z dnia 14 maja 2019 r. dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na tej dorocznej konferencji

66

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/867 z dnia 14 maja 2019 r. dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR), i uchylająca decyzję Rady z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć, w imieniu Unii, w ramach CCAMLR

72

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/868 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT), oraz uchylająca decyzję z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach ICCAT

78

 

*

Decyzja Rady (UE) 2019/869 z dnia 14 maja 2019 r. dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM), oraz uchylająca decyzję z dnia 19 maja 2014 r. dotyczącą stanowiska, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii na forum GFCM

84

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2019/870 z dnia 27 maja 2019 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

90

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/871 z dnia 26 marca 2019 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych Zjednoczonego Królestwa dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2018 (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 2357)

94

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/872 z dnia 26 marca 2019 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych w Zjednoczonym Królestwie dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018 (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 2358)

98

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/873 z dnia 22 maja 2019 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018 (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3817)

103

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/874 z dnia 22 maja 2019 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2018 (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3820)

115

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/875 z dnia 27 maja 2019 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4045)  ( 1 )

123

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2019/855

z dnia 27 maja 2019 r.

wykonujące rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (1), w szczególności jego art. 46 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 23 marca 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 267/2012.

(2)

Zgodnie z art. 46 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 267/2012 Rada przeprowadziła przegląd wykazu wskazanych osób i podmiotów, zamieszczonego w załączniku IX i załączniku XIV do tego rozporządzenia.

(3)

Rada stwierdziła, że 17 wpisów zamieszczonych w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 należy zaktualizować.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 267/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2019 r.

W imieniu Rady

N. HURDUC

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „A. Osoby”:

 

Imię i nazwisko

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„14.

Generał brygady Mohammad NADERI

 

Szef irańskiej organizacji Aviation Industries Organisation (IAIO). Były szef irańskiej organizacji Aerospace Industries Organisation (AIO). AIO uczestniczyła w irańskich programach związanych z potencjalnie niebezpiecznymi technologiami.

23.6.2008

23.

Davoud BABAEI

 

Obecny szef ochrony instytutu badawczego w ministerstwie obrony i logistyki sił zbrojnych – Organizacji Innowacji i Badań Obronnych (SPND), który jest kierowany przez wskazanego przez ONZ Mohsena Fakhrizadeha-Mahabadiego. MEAE stwierdziła, że SPND ma związek z potencjalnym wojskowym wymiarem irańskiego programu jądrowego, w sprawie którego Iran odmawia współpracy. Jako szef ochrony Davoud Babaei jest odpowiedzialny za uniemożliwienie ujawniania informacji, w tym informacji, których potrzebuje MAEA.

1.12.2011

25.

Sayed Shamsuddin BORBORUDI

alias Seyed Shamseddin BORBOROUDI

Data urodzenia: 21 września 1969 r.

Zastępca szefa wskazanej przez ONZ Irańskiej Organizacji Energii Atomowej, w ramach której podlega wskazanemu przez ONZ Feridunowi Abbasi Davaniemu. Uczestniczy w irańskim programie jądrowym od co najmniej 2002 roku, w tym jako były szef dział zamówień i logistyki w AMAD; odpowiadał tam za używanie firm-przykrywek, takich jak Kimia Madan, do sprowadzania sprzętu i materiałów na potrzeby irańskiego programu broni jądrowej.

1.12.2011

27.

Kamran DANESHJOO (alias DANESHJOU)

 

Były minister nauki, badań i technologii. Udzielał wsparcia irańskim działaniom wrażliwym z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych.

1.12.2011”

2)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „B. Podmioty”:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„12.

Fajr Aviation Composite Industries

Mehrabad Airport, PO Box 13445-885, Teheran, Iran

Jednostka zależna IAIO w ramach MODAFL (obydwa podmioty wskazane przez UE), która produkuje przede wszystkim materiały kompozytowe dla lotnictwa.

26.7.2010

95.

Samen Industries

2 km of Khalaj Road End of Seyyedi St., P.O.Box 91735-549, 91735 Maszhad, Iran, tel.: +98 511 3853008, +98 511 3870225

Nazwa-przykrywka dla Khorasan Mettalurgy Industries (podmiotu wskazanego przez ONZ), jednostki zależnej Ammunition Industries Group (AMIG).

1.12.2011

153.

Organisation of Defensive Innovation and Research (SPND)

 

Organisation of Defensive Innovation and Research (SPND) bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych. MAEA stwierdziła, że SPND ma związek z potencjalnym wojskowym wymiarem programu jądrowego Iranu. SPND jest zarządzana przez wskazanego przez ONZ Mohsena Fakhrizadeha-Mahabadiego i stanowi część ministerstwa obrony i logistyki sił zbrojnych (Ministry of Defence For Armed Forces Logistics – MODAFL) – podmiotu wskazanego przez UE.

22.12.2012”

3)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „A. Osoby”:

 

Imię i nazwisko

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„1.

Generał brygady IRGC Javad DARVISH-VAND

 

Były wiceminister i główny inspektor w MODAFL.

23.6.2008

3.

Parviz FATAH

urodzony w 1961 r.

Członek IRGC. Były minister ds. energii.

26.7.2010

4.

Generał brygady IRGC Seyyed Mahdi FARAHI

 

Były szef irańskiej Aerospace Industries Organisation (AIO) i były dyrektor zarządzający wskazanej przez ONZ Defence Industries Organisation (DIO). Członek IRGC i zastępca w irańskim ministerstwie obrony i logistyki sił zbrojnych (Ministry of Defense for Armed Forces Logistics – MODAFL).

23.6.2008

5.

Generał brygady IRGC Ali HOSEYNITASH

 

Członek IRGC. Członek Najwyższej Krajowej Rady Bezpieczeństwa, zaangażowany w tworzenie polityki dotyczącej kwestii jądrowych.

23.6.2008

12.

Generał brygady IRGC Ali SHAMSHIRI

 

Członek IRGC. Piastował wysokie stanowiska w MODAFL.

23.6.2008

13.

Generał brygady IRGC Ahmad VAHIDI

 

Były minister w MODAFL.

23.6.2008

15.

Abolghassem Mozaffari SHAMS

 

Były szef Khatam al-Anbiya Construction Headquarters.

1.12.2011”

4)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” następujący wpis zastępuje odpowiedni wpis w wykazie zamieszczonym w sekcji „B. Podmioty”:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„11.

Behnam Sahriyari Trading Company

Adres pocztowy: Ziba Building, 10th Floor, Northern Sohrevardi Street, Teheran, Iran

Uczestniczy w przekazywaniu broni w imieniu IRGC.

23.1.2012”

5)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” dodaje się następujący wpis:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„20.

b.

Iran Communications Industries (ICI)

PO Box 19295-4731, Pasdaran Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: PO Box 19575-131, 34 Apadana Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: Shahid Langary Street, Nobonyad Square Ave, Pasdaran, Teheran

Jednostka zależna Iran Electronics Industries (podmiot wskazany przez UE); wytwarza różnorodne produkty, w tym systemy łączności, lotnicze oprzyrządowanie elektroniczne, urządzenia optyczne i elektrooptyczne, urządzenia mikroelektroniczne, produkty IT, wyroby testowe, pomiarowe, telekomunikacyjne i produkty bezpieczeństwa, urządzenia elektroniczne do prowadzenia działań wojennych, lampy radaroskopowe (w tym prowadzi ich naprawę) i wyrzutnie pocisków.

26.7.2010”

6)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” usuwa się następujący wpis:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„19.

Iran Communications Industries (ICI)

PO Box 19295-4731, Pasdaran Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: PO Box 19575-131, 34 Apadana Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: Shahid Langary Street, Nobonyad Square Ave, Pasdaran, Teheran

Jednostka zależna Iran Electronics Industries (zob. nr 20); wytwarza różnorodne produkty, w tym systemy łączności, lotnicze oprzyrządowanie elektroniczne, urządzenia optyczne i elektrooptyczne, urządzenia mikroelektroniczne, produkty IT, wyroby testowe, pomiarowe, telekomunikacyjne i produkty bezpieczeństwa, urządzenia elektroniczne do prowadzenia działań wojennych, lampy radaroskopowe (w tym prowadzi ich naprawę) i wyrzutnie pocisków. Wyroby te mogą zostać użyte w programach obłożonych sankcjami na mocy rezolucji nr 1737 Rady Bezpieczeństwa ONZ.

26.7.2010”

7)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” w sekcji „B. Podmioty” dodaje się następujący wpis:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„12.

Etemad Amin Invest Co Mobin

Pasadaran Av. Teheran, Iran

Przedsiębiorstwo będące własnością lub pozostające pod kontrolą IRGC; pomaga finansować strategiczne interesy reżimu.

26.7.2010”

8)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” usuwa się następujący wpis:

 

Nazwa

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„10.

Etemad Amin Invest Co Mobin

Pasadaran Av. Teheran, Iran

Etemad Amin Invest Co Mobin jest blisko powiązana z Naftar i z Bonyad-e Mostazafan; spółka pomaga finansować strategiczne interesy reżimu i irańskich struktur parapaństwowych.

26.7.2010”


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/6


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/856

z dnia 26 lutego 2019 r.

uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do działania funduszu innowacyjnego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 10a ust. 8 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należy ustanowić szczegółowe zasady działania funduszu innowacyjnego, z uwzględnieniem doświadczeń zdobytych w ramach programu NER300 ustanowionego na mocy dyrektywy 2003/87/WE i wdrażanego na podstawie decyzji Komisji 2010/670/UE (2); w szczególności należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania Trybunału Obrachunkowego (3).

(2)

Aby pokryć niższą rentowność i wyższy stopień ryzyka technologicznego projektów kwalifikowalnych w porównaniu z technologiami konwencjonalnymi, znaczną część finansowania z funduszu innowacyjnego należy zapewnić w formie dotacji. Należy zatem ustanowić szczegółowe zasady wypłaty dotacji.

(3)

Ponieważ poziom ryzyka i rentowności kwalifikowalnych projektów może się różnić w zależności od sektorów i działań w ramach tych projektów i może też z czasem ewoluować, należy zezwolić na udzielanie części wsparcia z funduszu innowacyjnego poprzez wkłady w działania łączone w ramach unijnego instrumentu wsparcia inwestycji, jak również w innych formach przewidzianych w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2018/1046 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) („rozporządzenie finansowe”).

(4)

Różnicę między całkowitymi kosztami kwalifikowalnego projektu a całkowitymi kosztami równoważnego projektu wykorzystującego technologię konwencjonalną należy uwzględnić jako odnośne koszty do celów finansowania w ramach funduszu innowacyjnego. Aby uniknąć nadmiernych obciążeń administracyjnych dla projektów na małą skalę i rozwiązać szczególne trudności w pozyskiwaniu finansowania dla takich projektów, za odnośne koszty projektów na małą skalę uznaje się jednak całość wydatków kapitałowych ponoszonych w ramach takich projektów.

(5)

W celu terminowego udostępnienia odpowiednich środków finansowych kwalifikowalnym projektom wypłata dotacji powinna być uzależniona od osiągnięcia celów pośrednich. W przypadku wszystkich projektów cele pośrednie powinny obejmować zamknięcie finansowe i rozpoczęcie eksploatacji. Ponieważ w niektórych projektach wypłata wsparcia może być wymagana w innym czasie, w dokumentacji umownej należy zawrzeć możliwość określenia dodatkowych celów pośrednich.

(6)

W celu zwiększenia prawdopodobieństwa powodzenia projektów należy ustanowić możliwość wypłacenia części dotacji przed rozpoczęciem eksploatacji projektu. Zasadniczo wypłatę dotacji należy rozpocząć z chwilą osiągnięcia zamknięcia finansowego i kontynuować podczas opracowywania i eksploatacji projektu.

(7)

Główna część wsparcia z funduszu innowacyjnego powinna zależeć od zweryfikowanego unikania emisji gazów cieplarnianych. Osiąganie znacznie gorszych wyników w zakresie planowanego unikania emisji gazów cieplarnianych powinno zatem prowadzić do zmniejszenia i odzyskania kwoty wsparcia uzależnionej od takiego unikania. Mechanizm zmniejszania i odzyskiwania środków powinien być jednak wystarczająco elastyczny, aby uwzględnić innowacyjny charakter projektów wspieranych w ramach funduszu innowacyjnego.

(8)

Dotacje w ramach funduszu innowacyjnego powinny być przyznawane po przeprowadzeniu procedury wyboru w ramach konkursu, w drodze zaproszenia do składania wniosków. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla wnioskodawców projektów należy ustanowić dwuetapową procedurę składania wniosków składającą się z wyrażenia zainteresowania i pełnego wniosku.

(9)

Oceny projektów ubiegających się o wsparcie z funduszu innowacyjnego należy przeprowadzać na podstawie kryteriów jakościowych i ilościowych. Połączenie takich kryteriów powinno zapewnić kompletność oceny projektu pod względem jego potencjału technologicznego i biznesowego. Aby zapewnić sprawiedliwy i oparty na zasługach wybór, należy wybierać projekty na podstawie takich samych kryteriów wyboru, ale najpierw oceniać je i klasyfikować w stosunku do innych projektów z tego samego sektora, a następnie w stosunku do projektów ze wszystkich sektorów.

(10)

Do objęcia wsparciem z funduszu innowacyjnego nie należy wybierać projektów, których plany, model biznesowy oraz struktura finansowa i prawna wydają się niewystarczająco zaawansowane, w szczególności w świetle możliwego braku wsparcia ze strony danych państw członkowskich lub braku niezbędnych krajowych zezwoleń. Takie projekty mogą jednak być obiecujące. W związku z tym należy ustanowić możliwość zapewnienia takim projektom pomocy w zakresie ich opracowywania. Pomocy takiej należy w szczególności udzielać projektom na małą skalę i projektom w państwach członkowskich o niższych dochodach, co pomoże osiągnąć zrównoważony pod względem geograficznym rozdział wsparcia z funduszu innowacyjnego.

(11)

Ważne jest zapewnienie, aby wsparcie z funduszu innowacyjnego było zrównoważone pod względem geograficznym. Aby zapobiec sytuacji, w której niektóre państwa członkowskie nie są objęte wsparciem w wystarczającym stopniu, należy określić możliwość ustanowienia dodatkowych kryteriów wyboru w celu osiągnięcia równowagi pod względem geograficznym w drugim lub kolejnym zaproszeniu do składania wniosków.

(12)

Komisja powinna zapewnić wdrażanie funduszu innowacyjnego. Komisja powinna jednak mieć możliwość przekazania niektórych z działań wdrożeniowych, takich jak organizacja zaproszenia do składania wniosków, wstępny wybór projektów lub zarządzanie umowami dotyczącymi dotacji, organom wykonawczym.

(13)

Dochodami funduszu innowacyjnego, w tym dochodami z uprawnień sprzedawanych na wspólnej platformie aukcyjnej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010 (5), należy zarządzać zgodnie z celami dyrektywy 2003/87/WE. W związku z tym Komisja powinna sama realizować to zadanie i mieć możliwość przekazania jego wykonania Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu.

(14)

Komisja powinna stosować różne przepisy w zależności od metody wdrażania funduszu innowacyjnego. W przypadku gdy fundusz innowacyjny wdrażany jest w ramach zarządzania bezpośredniego, przepisy niniejszego rozporządzenia należy dostosować w pełni do przepisów rozporządzenia finansowego.

(15)

Państwa członkowskie powinny odgrywać ważną rolę we wdrażaniu funduszu innowacyjnego. Komisja powinna w szczególności przeprowadzać z państwami członkowskimi konsultacje na temat najważniejszych decyzji dotyczących wdrażania funduszu innowacyjnego, a także na temat jego rozwoju.

(16)

Fundusz innowacyjny należy wdrażać zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami, które określono w rozporządzeniu finansowym.

(17)

Należy określić jasne ustalenia dotyczące sprawozdawczości, rozliczalności i kontroli finansowej w celu zapewnienia, by Komisja otrzymywała kompletne i aktualne informacje na temat postępu w projektach otrzymujących wsparcie z funduszu innowacyjnego, by podmioty zarządzające funduszem innowacyjnym stosowały zasady należytego zarządzania finansami, a państwa członkowskie były odpowiednio wcześnie informowane o wdrażaniu funduszu innowacyjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe przepisy uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE w odniesieniu do:

a)

celów operacyjnych funduszu innowacyjnego ustanowionego na mocy art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE;

b)

form wsparcia udzielanego w ramach funduszu innowacyjnego;

c)

procedury składania wniosków o udzielenie wsparcia z funduszu innowacyjnego;

d)

procedury i kryteriów wyboru projektów w ramach funduszu innowacyjnego;

e)

wypłacania wsparcia z funduszu innowacyjnego;

f)

zarządzania funduszem innowacyjnym;

g)

sprawozdawczości, monitorowania, oceny, kontroli i jawności dotyczących działania funduszu innowacyjnego.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„zamknięcie finansowe” oznacza taką chwilę w cyklu opracowywania projektu, w której wszystkie umowy w sprawie projektu i w sprawie finansowania zostały podpisane i spełnione zostały wszystkie wymagane warunki zawarte w tych umowach;

2)

„rozpoczęcie eksploatacji” oznacza taką chwilę w cyklu opracowywania projektu, w której wszystkie elementy i systemy wymagane do eksploatacji projektu zostały przetestowane i rozpoczęły się działania, które powodują skuteczne unikanie emisji gazów cieplarnianych;

3)

„projekt na małą skalę” oznacza projekt, którego łączne wydatki kapitałowe nie przekraczają 7 500 000 EUR.

Artykuł 3

Cele operacyjne

Cele operacyjne funduszu innowacyjnego są następujące:

a)

wspieranie projektów demonstrujących wysoce innowacyjne technologie, procesy lub produkty, które to projekty są wystarczająco zaawansowane i wykazują znaczący potencjał redukcji emisji gazów cieplarnianych;

b)

oferowanie wsparcia finansowego dopasowanego do potrzeb rynku i profilów ryzyka kwalifikowalnych projektów, przy jednoczesnym przyciąganiu dodatkowych zasobów publicznych i prywatnych;

c)

zapewnienie, by dochodami funduszu innowacyjnego zarządzano zgodnie z celami dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 4

Formy wsparcia z funduszu innowacyjnego

Wsparcie udzielane projektom z funduszu innowacyjnego może przyjmować następujące formy:

a)

dotacje;

b)

wkład w działania łączone w ramach unijnego instrumentu wsparcia inwestycji;

c)

w stosownych przypadkach w celu osiągnięcia celów dyrektywy 2003/87/WE, finansowanie w którejkolwiek z pozostałych form określonych w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2018/1046 („rozporządzenie finansowe”), w szczególności nagrody i zamówienia.

ROZDZIAŁ II

Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do dotacji

Artykuł 5

Odnośne koszty

1.   Do celów art. 10a ust. 8 akapit trzeci zdanie czwarte dyrektywy 2003/87/WE odnośne koszty są kosztami dodatkowymi, które ponosi wnioskodawca projektu w wyniku stosowania technologii innowacyjnej związanej z redukcją lub unikaniem emisji gazów cieplarnianych. Odnośne koszty oblicza się jako różnicę między najlepszym szacunkiem łącznych wydatków kapitałowych, wartością bieżącą netto kosztów operacyjnych i korzyści powstałych w trakcie 10 lat po rozpoczęciu eksploatacji projektu w porównaniu z wynikiem tego samego obliczenia dla produkcji konwencjonalnej o takiej samej zdolności pod względem skutecznej produkcji odpowiedniego produktu końcowego.

W przypadku gdy produkcja konwencjonalna, o której mowa w akapicie pierwszym, nie istnieje, za odnośne koszty uznaje się najlepszy szacunek łącznych wydatków kapitałowych oraz wartość bieżącą netto kosztów operacyjnych i korzyści powstałych w trakcie 10 lat po rozpoczęciu eksploatacji projektu.

2.   Za odnośne koszty projektów na małą skalę uznaje się łączne koszty wydatków kapitałowych tego projektu.

Artykuł 6

Wypłata dotacji

1.   Wsparcie z funduszu innowacyjnego w formie dotacji wypłaca się po osiągnięciu wcześniej określonych celów pośrednich.

2.   W odniesieniu do wszystkich projektów cele pośrednie, o których mowa w ust. 1, opierają się na cyklu opracowywania projektu i dotyczą co najmniej:

a)

zamknięcia finansowego;

b)

rozpoczęcia eksploatacji.

3.   Biorąc pod uwagę wykorzystaną technologię i szczególne okoliczności panujące w sektorze lub w sektorach, w których wykorzystuje się tę technologię, w dokumentach umownych można określić dodatkowe szczególne cele pośrednie.

4.   Maksymalnie 40 % łącznej kwoty wsparcia z funduszu innowacyjnego, w tym pomocy w zakresie opracowywania projektu, przydzielanej na rzecz konkretnego projektu wypłaca się po zamknięciu finansowym lub po osiągnięciu szczególnego celu pośredniego przed zamknięciem finansowym w przypadku, gdy taki cel pośredni określono zgodnie z ust. 3.

5.   O ile łącznej kwoty wsparcia z funduszu innowacyjnego udzielanego konkretnemu projektowi nie wypłacono na podstawie ust. 4, kwotę tę wypłaca się po zamknięciu finansowym. Kwotę tę można wypłacać częściowo przed rozpoczęciem eksploatacji i w rocznych ratach po rozpoczęciu eksploatacji.

6.   Do celów ust. 4 i 5 niniejszego artykułu łączna kwota wsparcia z funduszu innowacyjnego przydzielana na rzecz konkretnego projektu obejmuje kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego przydzielaną na rzecz tego projektu w ramach pomocy w zakresie opracowywania projektu zgodnie z art. 13.

Artykuł 7

Ogólne zasady odzyskiwania środków

1.   Komisja przyjmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia, podczas realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, ochrony interesów finansowych funduszu innowacyjnego poprzez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innej nielegalnej działalności, poprzez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, poprzez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych oraz, w stosownych przypadkach, poprzez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje administracyjne i finansowe.

2.   Odzyskiwanie środków realizuje się zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

3.   Podstawy odzyskiwania środków, a także procedury odzyskiwania środków określa się bardziej szczegółowo w dokumentacji umownej.

Artykuł 8

Szczególne zasady odzyskiwania środków

1.   Kwota wsparcia z funduszu innowacyjnego wypłacana zgodnie z art. 6 ust. 5 po zamknięciu finansowym zależy od ilości gazów cieplarnianych, których emisji udało się uniknąć, zweryfikowanej na podstawie rocznych sprawozdań przedkładanych przez wnioskodawców projektów za okres 3–10 lat po rozpoczęciu eksploatacji. Końcowe sprawozdanie roczne przedkładane przez wnioskodawcę projektu zawiera łączną ilość gazów cieplarnianych, których emisji udało się uniknąć w trakcie całego okresu sprawozdawczego.

2.   W przypadku gdy łączna ilość gazów cieplarnianych, których emisji udało się uniknąć w trakcie całego okresu sprawozdawczego, jest niższa niż 75 % łącznej ilości gazów cieplarnianych, których emisji planowano uniknąć, kwotę wypłaconą lub kwotę, która ma zostać wypłacona, wnioskodawcy projektu zgodnie z art. 6 ust. 5 odzyskuje się lub zmniejsza w proporcjonalnym wymiarze.

3.   W przypadku gdy eksploatacja projektu nie rozpocznie się we wcześniej określonym terminie lub gdy wnioskodawca projektu nie wykaże, że rzeczywiście uniknięto jakichkolwiek emisji gazów cieplarnianych, należy odzyskać całą kwotę wypłaconą po zamknięciu finansowym zgodnie z art. 6 ust. 5.

4.   W przypadku gdy sytuacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mają miejsce na skutek nadzwyczajnych okoliczności niezależnych od wnioskodawcy projektu i wnioskodawca projektu wykaże potencjał projektu do osiągnięcia celu, jakim jest uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w ilości większej niż zgłoszona, lub w przypadku gdy wnioskodawca projektu wykaże, że w ramach projektu można osiągnąć znaczne korzyści z niskoemisyjnych innowacji, Komisja może podjąć decyzję o niestosowaniu mechanizmów odzyskiwania środków określonych w ust. 2 i 3.

5.   Podstawę odzyskiwania środków i procedury odzyskiwania środków określa się bardziej szczegółowo w dokumentacji umownej.

6.   Przepisy ustanowione w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla ogólnych zasad odzyskiwania środków określonych w art. 7.

Artykuł 9

Zaproszenia do składania wniosków

1.   Wnioskodawców projektów zaprasza się do składania wniosków o otrzymanie wsparcia z funduszu innowacyjnego za pośrednictwem otwartych zaproszeń do składania wniosków ogłaszanych przez Komisję.

Przed przyjęciem decyzji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków Komisja przeprowadza z państwami członkowskimi konsultacje dotyczące projektu decyzji.

2.   Decyzja Komisji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków zawiera co najmniej następujące elementy:

a)

ogólną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną w ramach danego zaproszenia do składania wniosków;

b)

maksymalną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną do celów pomocy w zakresie opracowywania projektu;

c)

rodzaje projektów lub sektorów, których dotyczy zaproszenie;

d)

opis procedury składania wniosków i szczegółowy wykaz informacji, które należy przedstawić, i dokumentów, które należy przedłożyć, na każdym etapie procedury składania wniosków;

e)

szczegółowe informacje dotyczące procedury wyboru, w tym metodyki oceny i klasyfikacji;

f)

w przypadku gdy zgodnie z art. 10 ust. 4 i art. 12 ust. 6 do projektów na małą skalę stosuje się szczególne procedury składania wniosków i wyboru, przepisy dotyczące tych szczególnych procedur;

g)

w przypadku gdy Komisja rezerwuje część łącznej dostępnej kwoty wsparcia z funduszu innowacyjnego dla wniosków dotyczących projektów na małą skalę, kwotę tej części;

h)

w przypadku gdy zgodnie z art. 11 ust. 2 stosuje się dodatkowe kryteria wyboru mające na celu osiągnięcie zrównoważonego pod względem geograficznym podziału wsparcia z funduszu innowacyjnego, przedmiotowe kryteria.

Artykuł 10

Procedura składania wniosków

1.   Organ wykonawczy przyjmuje wnioski i przeprowadza procedurę składania wniosków w dwóch następujących po sobie etapach:

a)

wyrażenie zainteresowania;

b)

pełny wniosek.

2.   Na etapie wyrażania zainteresowania wnioskodawca projektu ma obowiązek przedłożyć opis głównych cech projektu zgodnie z wymogami określonymi w odpowiednim zaproszeniu do składania wniosków, w tym opis skuteczności, stopnia innowacyjności i zaawansowania projektu, jak określono w art. 11 ust. 1 lit. a), b) i c).

3.   Na etapie składania pełnego wniosku wnioskodawca projektu ma obowiązek przedłożenia szczegółowego opisu projektu i całej dokumentacji uzupełniającej, w tym planu dzielenia się wiedzą.

4.   W przypadku projektów na małą skalę można stosować uproszczoną procedurę składania wniosków.

Artykuł 11

Kryteria wyboru

1.   Wybór projektów, które otrzymają wsparcie z funduszu innowacyjnego, opiera się na następujących kryteriach:

a)

skuteczność pod względem potencjalnego unikania emisji gazów cieplarnianych, w stosownym przypadkach w porównaniu ze wskaźnikami, o których mowa w art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE;

b)

stopień innowacyjności projektów w porównaniu ze stanem techniki;

c)

stopień zaawansowania projektu w zakresie planowania, modelu biznesowego, struktury finansowej i prawnej, a także możliwości osiągnięcia zamknięcia finansowego w ustalonym wcześniej okresie nieprzekraczającym czterech lat po decyzji o przyznaniu wsparcia;

d)

potencjał techniczny i potencjał rynku dotyczący powszechnego stosowania lub ponownego zastosowania lub przyszłych obniżek kosztów;

e)

skuteczność w zakresie odnośnych kosztów projektu z wyjątkiem jakiegokolwiek uczestnictwa wnioskodawcy projektu w tych kosztach, podzielona przez łączną planowaną ilość gazów cieplarnianych, których emisji będzie można uniknąć, lub ilość energii, którą będzie można wyprodukować lub magazynować, lub ilość CO2, którą będzie można składować w trakcie pierwszych 10 lat działania.

2.   Do celów wyboru projektu można również stosować dodatkowe kryteria mające na celu osiągnięcie zrównoważonego pod względem geograficznym podziału wsparcia z funduszu innowacyjnego.

Artykuł 12

Procedura wyboru

1.   Na podstawie wniosków otrzymanych na etapie wyrażania zainteresowania organ wykonawczy ocenia kwalifikowalność każdego projektu zgodnie z art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE. Następnie organ wykonawczy przystępuje do wyboru kwalifikowalnych projektów zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2.   Na podstawie wniosków otrzymanych na etapie wyrażenia zainteresowania organ wykonawczy sporządza wykaz projektów, które spełniają kryteria wyboru określone w art. 11 ust. 1 lit. a), b) i c), i zaprasza wnioskodawców tych projektów do przedłożenia pełnego wniosku.

W przypadku gdy organ wykonawczy stwierdzi, że projekt spełnia kryteria wyboru określone w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), ale nie spełnia kryterium określonego w art. 11 ust. 1 lit. c), organ wykonawczy ocenia, czy projekt wykazuje potencjał do spełnienia wszystkich kryteriów wyboru, jeżeli będzie dalej rozwijany. W przypadku gdy projekt wykazuje taki potencjał, organ wykonawczy może przyznać danemu projektowi pomoc w zakresie opracowywania projektu lub – w przypadku gdy zadanie to realizuje Komisja – zaproponować Komisji przyznanie projektowi pomocy w zakresie opracowywania projektu.

3.   Na podstawie pełnego wniosku otrzymanego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu organ wykonawczy przystępuje do oceny i kwalifikacji projektu na podstawie wszystkich kryteriów wyboru ustanowionych w art. 11. Do celów tej oceny organ wykonawczy porównuje projekt z projektami z tego samego sektora, a także z projektami z innych sektorów i sporządza wykaz wstępnie wybranych projektów.

4.   Wykaz wstępnie wybranych projektów, o którym mowa w ust. 3, i – w stosownych przypadkach – sugestie, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, przekazuje się Komisji z uwzględnieniem co najmniej następujących elementów:

a)

potwierdzenie zgodności z kryteriami kwalifikowalności i wyboru;

b)

szczegółowe informacje dotyczące oceny i klasyfikacji projektu;

c)

łączne koszty projektu i odnośne koszty, o których mowa w art. 5, w EUR;

d)

wniosek o udzielenie łącznego wsparcia z funduszu innowacyjnego w EUR;

e)

planowana ilość gazów cieplarnianych, których emisji będzie można uniknąć;

f)

planowana ilość energii, którą będzie można wyprodukować lub magazynować;

g)

planowana ilość CO2, którą będzie można składować;

h)

informacje dotyczące formy prawnej wsparcia z funduszu innowacyjnego, o które wnioskuje wnioskodawca projektu.

5.   Na podstawie informacji przekazanych na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi zgodnie z art. 21 ust. 2, przyjmuje decyzję o przyznaniu wsparcia, w której określa wsparcie udzielane wybranym projektom i, w stosownych przypadkach, sporządza listę rezerwową.

6.   W odniesieniu do projektów na małą skalę można stosować określoną procedurę wyboru.

Artykuł 13

Pomoc w zakresie opracowywania projektu

1.   Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. c), określa maksymalną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną do celów pomocy w zakresie opracowywania projektu.

2.   Pomoc w zakresie opracowywania projektu przyznaje Komisja lub organ wykonawczy zgodnie z art. 12 ust. 2 w formie dotacji.

3.   W ramach pomocy w zakresie opracowywania projektu mogą być finansowane następujące działania:

a)

uzupełnienie i opracowanie dokumentacji projektowej lub elementów koncepcyjnych projektu w celu zapewnienia jego wystarczającego zaawansowania;

b)

ocena wykonalności projektu, w tym badania techniczne i ekonomiczne;

c)

doradztwo w zakresie struktury finansowej i prawnej projektu;

d)

budowanie zdolności wnioskodawcy projektu.

4.   Do celów pomocy w zakresie opracowywania projektu, odnośnymi kosztami są wszystkie koszty związane z pracami nad rozwojem projektu. Fundusz innowacyjny może pokryć do 100 % odnośnych kosztów.

ROZDZIAŁ III

Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do form wsparcia z funduszu innowacyjnego innych niż dotacje

Artykuł 14

Zapewnienie wsparcia z funduszu innowacyjnego poprzez wkłady w działania łączone w ramach unijnego instrumentu wsparcia inwestycji

1.   W przypadku gdy Komisja podejmuje decyzję o wypłacie wsparcia z funduszu innowacyjnego poprzez wkłady w działania łączone w ramach unijnego instrumentu wsparcia inwestycji, wsparcie z funduszu innowacyjnego jest wdrażane zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do unijnego instrumentu wspierania inwestycji. Kwalifikowalność projektów należy jednak oceniać zgodnie z art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE.

2.   Po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi Komisja przyjmuje decyzję określającą, czy wkład w działania łączone ma formę bezzwrotnego wsparcia lub wsparcia zwrotnego, czy też obu tych form, oraz wskazującą kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną do wypłacenia za pośrednictwem unijnego instrumentu wspierania inwestycji.

Artykuł 15

Przepisy dotyczące wsparcia z funduszu innowacyjnego w każdej innej formie określonej w rozporządzeniu finansowym

1.   W przypadku gdy Komisja podejmuje decyzję o wypłacie wsparcia z funduszu innowacyjnego w jakiejkolwiek formie innej niż dotacje, określonej w rozporządzeniu finansowym, Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi, przyjmuje decyzję określającą kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną do wypłacenia w tej formie, jak również zasady mające zastosowanie do wniosku o takie wsparcie, wyboru projektów i wypłaty wsparcia.

2.   Projekty otrzymujące wsparcie z funduszu innowacyjnego na podstawie niniejszego artykułu są zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa.

ROZDZIAŁ IV

Zarządzanie

Artykuł 16

Wdrażanie funduszu innowacyjnego

1.   Komisja wdraża fundusz innowacyjny w ramach zarządzania bezpośredniego zgodnie z odpowiednimi przepisami art. 125–153 rozporządzenia finansowego lub w ramach zarządzania pośredniego poprzez organy, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego.

2.   Koszty poniesione w związku z działaniami dotyczącymi wdrażania funduszu innowacyjnego, w tym koszty administracyjne i koszty zarządzania, są finansowane z funduszu innowacyjnego.

Artykuł 17

Wyznaczanie organów wykonawczych

1.   W przypadku gdy Komisja podejmie decyzję o przekazaniu niektórych zadań związanych z wdrażaniem funduszu innowacyjnego organowi wykonawczemu, Komisja przyjmuje decyzję o wyznaczeniu takiego organu wykonawczego.

Komisja i wyznaczony organ wykonawczy zawierają umowę określającą szczegółowe warunki, na jakich organ wykonawczy ma wykonywać swoje zadania.

2.   W przypadku gdy Komisja wdraża fundusz innowacyjny w ramach zarządzania bezpośredniego i podejmie decyzję o przekazaniu niektórych zadań wykonawczych organowi wykonawczemu, Komisja wyznacza agencję wykonawczą do roli organu wykonawczego.

3.   W przypadku gdy Komisja wdraża fundusz innowacyjny w ramach zarządzania pośredniego, organem wykonawczym wyznaczonym przez Komisję jest organ, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego.

4.   Komisja wykonuje zadania związane z wdrażaniem funduszu innowacyjnego w zakresie, w jakim nie powierza ich organowi wykonawczemu.

Artykuł 18

Zadania organu wykonawczego

Organowi wykonawczemu wyznaczonemu zgodnie z art. 17 ust. 1 można powierzyć ogólne zarządzanie zaproszeniem do składania wniosków, wypłatą wsparcia z funduszu innowacyjnego oraz monitorowanie realizacji wybranych projektów. W tym celu organowi wykonawczemu można powierzyć następujące zadania:

a)

organizowanie zaproszeń do składania wniosków;

b)

organizowanie procedury składania wniosków, w tym naboru wniosków i analizy wszystkich dokumentów uzupełniających;

c)

organizowanie procesu wyboru projektów, w tym przeprowadzanie oceny projektów lub oceny należytej staranności i tworzenie rankingu;

d)

doradzanie Komisji w zakresie projektów, które mają otrzymać wsparcie z funduszu innowacyjnego oraz projektów, które mają zostać umieszczone na liście rezerwowej;

e)

przyznawanie lub zapewnianie pomocy w zakresie opracowywania projektu;

f)

podpisywanie umów o udzielenie dotacji i innych umów w zależności od formy wsparcia z funduszu innowacyjnego;

g)

opracowywanie i zarządzanie dokumentacją umowną dotyczącą projektów, które zakwalifikowano do finansowania;

h)

sprawdzanie, czy spełnione są warunki do przyznania finansowania i wypłacanie środków z funduszu innowacyjnego wnioskodawcom projektów;

i)

monitorowanie wdrażania projektów;

j)

kontaktowanie się z wnioskodawcami projektów;

k)

składanie sprawozdań Komisji, w tym dotyczących ogólnego kierunku dalszego rozwoju funduszu innowacyjnego;

l)

sprawozdawczość finansowa;

m)

działania informacyjne, komunikacyjne i promocyjne, w tym produkcja materiałów promocyjnych oraz opracowanie logo funduszu innowacyjnego;

n)

zarządzanie dzieleniem się wiedzą;

o)

wspieranie państw członkowskich w ich staraniach na rzecz promowania funduszu innowacyjnego i przekazywania informacji wnioskodawcom projektów;

p)

wszelkie inne zadania związane z wdrażaniem funduszu innowacyjnego.

Artykuł 19

Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do wdrażania funduszu innowacyjnego w ramach zarządzania bezpośredniego

1.   W przypadku gdy Komisja wyznacza agencję wykonawczą do roli organu wykonawczego na podstawie art. 17 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, taka decyzja Komisji podlega wynikom analizy kosztów i korzyści, o której mowa w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 (6), a umowa, o której mowa w art. 17 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia, przyjmuje formę dokumentu przekazania uprawnień zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 58/2003.

2.   W przypadku gdy kwoty wypłacone w ramach zarządzania bezpośredniego są odzyskiwane na podstawie art. 7 i 8 niniejszego rozporządzenia, odzyskane kwoty stanowią dochód przeznaczony na określony cel zgodnie z art. 21 rozporządzenia finansowego i muszą być wykorzystywane do finansowania działań prowadzonych w ramach funduszu innowacyjnego.

3.   W przypadku wszystkich zadań wdrożeniowych realizowanych przez Komisję, w tym za pośrednictwem agencji wykonawczej, dochody funduszu innowacyjnego stanowią zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 5 rozporządzenia finansowego. Te dochody przeznaczone na określony cel obejmują również wszystkie inne koszty administracyjne związane z wdrażaniem funduszu innowacyjnego. Komisja może wykorzystać maksymalnie 5 % puli środków dostępnych w ramach funduszu innowacyjnego na pokrycie kosztów zarządzania.

4.   Projekt, który otrzymał wsparcie z funduszu innowacyjnego może również otrzymać wsparcie ze strony dowolnego innego unijnego programu, w tym funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu, pod warunkiem że wkłady nie pokrywają tych samych kosztów. Finansowanie skumulowane nie może przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych projektu, a wsparcie w ramach różnych programów unijnych może być obliczane proporcjonalnie.

Artykuł 20

Zarządzanie dochodami funduszu innowacyjnego;

1.   Komisja zapewnia, aby uprawnienia przeznaczone dla funduszu innowacyjnego były sprzedawane na aukcji zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w art. 10 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE, a także zarządza dochodami funduszu innowacyjnego zgodnie z celami dyrektywy 2003/87/WE.

2.   Komisja zapewnia, aby dochody, o których mowa w ust. 1, były terminowo przekazywane organowi wykonawczemu w celu finansowania kosztów związanych z działaniami wykonawczymi oraz w celu wydatkowania na projekty, które zakwalifikowano do finansowania.

3.   Komisja może przekazać Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI) zadanie monetyzacji uprawnień i zarządzania dochodami funduszu innowacyjnego. W przypadku takiego przekazania Komisja i EBI zawierają umowę określającą szczegółowe warunki, na jakich EBI wykonuje swoje zadania związane z zarządzaniem dochodami funduszu innowacyjnego.

4.   Z zastrzeżeniem przepisów dyrektywy 2003/87/WE, dochody funduszu innowacyjnego pozostające na koniec okresu kwalifikowalności w odniesieniu do wspieranych projektów przeznacza się na wspieranie nowych projektów, które spełniają kryteria kwalifikowalności określone w art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE, do czasu gdy wszystkie dochody zostaną wydane na cele funduszu innowacyjnego. Takie nowe projekty są wybierane w drodze nowych zaproszeń do składania wniosków zgodnie z art. 9 lub wspierane zgodnie z art. 14 lub 15.

Artykuł 21

Rola państw członkowskich

1.   Podczas wdrażania funduszu innowacyjnego Komisja przeprowadza konsultacje z państwami członkowskimi i otrzymuje ich wsparcie.

2.   Konsultacje z państwami członkowskimi będą obejmować następujące kwestie:

a)

wykaz wstępnie wybranych projektów, w tym listę rezerwową, oraz wykaz projektów, w odniesieniu do których przed przyznaniem wsparcia wnioskuje się o pomoc w zakresie opracowywania projektu zgodnie z art. 12 ust. 2;

b)

projekty decyzji Komisji, o których mowa w art. 9 ust. 1, art. 14 ust. 2 i art. 15 ust. 1;

c)

maksymalną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego, która ma być dostępna do celów pomocy w zakresie opracowywania projektu.

3.   Na wniosek Komisji państwa członkowskie doradzają i udzielają jej wsparcia w następujących kwestiach:

a)

wyznaczanie ogólnego kierunku dalszego rozwoju funduszu innowacyjnego;

b)

rozwiązywanie problemów istniejących lub powstających w toku realizacji projektu;

c)

zajmowanie się wszelkimi innymi kwestiami związanymi z realizacją projektu.

4.   Komisja składa państwom członkowskim sprawozdanie z postępów we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia, w szczególności w zakresie wdrażania decyzji o przyznaniu dotacji, o których mowa w art. 12 ust. 5.

Artykuł 22

Rola zainteresowanych stron

Komisja może włączyć zainteresowane strony w dyskusje związane z wdrażaniem funduszu innowacyjnego, w tym dotyczące kwestii wymienionych w art. 21 ust. 3.

ROZDZIAŁ V

Monitorowanie, sprawozdawczość i ocena

Artykuł 23

Monitorowanie i sprawozdawczość

1.   Organ wykonawczy monitoruje działanie funduszu innowacyjnego, w tym kwoty wypłaconego wsparcia z funduszu innowacyjnego.

2.   Na wnioskodawców projektu mogą zostać nałożone proporcjonalne wymogi w zakresie sprawozdawczości w celu zapewnienia, aby dane do celów monitorowania, o którym mowa w ust. 1, oraz wyniki, były gromadzone w sposób wydajny, skuteczny i terminowy. Sprawozdania wnioskodawców projektów zawierają informacje na temat działań w zakresie dzielenia się wiedzą podjętych zgodnie z art. 27.

3.   Organ wykonawczy składa Komisji regularne sprawozdania z wykonania swoich zadań.

4.   Organ wykonawczy składa Komisji sprawozdanie z pełnego cyklu wypłaty wsparcia, a w szczególności z organizacji zaproszeń do składania wniosków i podpisywania umów z wnioskodawcami projektów.

5.   Komisja składa państwom członkowskim sprawozdanie z wdrażania każdego zaproszenia do składania wniosków po jego zakończeniu.

6.   Komisja corocznie składa Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z postępów we wdrażaniu funduszu innowacyjnego.

7.   Organy wykonawcze inne niż agencje wykonawcze oraz podmioty, którym powierzono zarządzanie dochodami funduszu innowacyjnego zgodnie z art. 20 ust. 3, przekazują Komisji następujące informacje:

a)

do dnia 15 lutego, nieaudytowane sprawozdania finansowe obejmujące poprzedni rok obrotowy, który trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, w odniesieniu do działań przekazanych tym organom wykonawczym i podmiotom;

b)

do dnia 15 marca roku, w którym złożono nieaudytowane sprawozdania finansowe, audytowane sprawozdania finansowe obejmujące poprzedni rok obrotowy, który trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, w odniesieniu do działań powierzonym tym organom wykonawczym i podmiotom.

Komisja przygotowuje roczne sprawozdania finansowe funduszu innowacyjnego za każdy rok budżetowy, który trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, na podstawie sprawozdań finansowych przekazanych zgodnie z akapitem pierwszym. Sprawozdanie to podlega niezależnemu audytowi zewnętrznemu.

Wszelkie sprawozdania i zestawienia finansowe przewidziane w niniejszym ustępie sporządza się zgodnie z zasadami rachunkowości, o których mowa w art. 80 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 24

Ocena

1.   W 2025 r., a następnie co każde pięć lat, Komisja przeprowadza ocenę działania funduszu innowacyjnego. Ocena ta skupia się m.in. na ocenie synergii między funduszem innowacyjnym a innymi istotnymi programami Unii, jak również na procedurze wypłaty wsparcia z funduszu innowacyjnego.

2.   Na podstawie wyników ocen, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja, w stosownych przypadkach, przedstawia wnioski w celu zapewnienia postępów funduszu innowacyjnego w zakresie osiągania jego celów określonych w dyrektywie 2003/87/WE i w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

3.   Po zakończeniu wdrażania funduszu innowacyjnego, ale nie później niż w 2035 r., Komisja przeprowadza ostateczną ocenę jego działania.

4.   Komisja podaje do wiadomości publicznej wyniki ocen przeprowadzonych zgodnie z ust. 1, 2 i 3.

ROZDZIAŁ VI

Audyty, jawność i dzielenie się wiedzą

Artykuł 25

Audyty

1.   Audyty dotyczące wykorzystania wsparcia z funduszu innowacyjnego przeprowadzane przez niezależnych audytorów zewnętrznych, w tym przez podmioty inne niż te, które zostały upoważnione przez instytucje lub organy Unii, stanowią podstawę ogólnej pewności zgodnie z art. 26.

2.   Każda osoba lub podmiot otrzymujący wsparcie z funduszu innowacyjnego zgadza się na piśmie na przyznanie niezbędnych praw i dostępu przewidzianych w art. 129 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 26

Wzajemne uznawanie wyników audytów

Bez uszczerbku dla istniejących możliwości prowadzenia dalszych audytów, w przypadku gdy niezależny audytor przeprowadził – w oparciu o przyjęte na szczeblu międzynarodowym standardy audytu – zapewniające wystarczającą pewność badanie sprawozdania finansowego i sprawozdań, w których przedstawiono wykorzystanie wkładów Unii, badanie to stanowi podstawę ogólnej pewności, w stosownych przypadkach szczegółowo określonej w przepisach sektorowych, pod warunkiem że istnieją wystarczające dowody na niezależność i kompetencję audytora. Sprawozdanie niezależnego audytora i odnośną dokumentację audytową udostępnia się na wniosek Parlamentowi Europejskiemu, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz instytucjom audytowym państw członkowskich.

Artykuł 27

Komunikacja, dzielenie się wiedzą i jawność

1.   Wnioskodawcy projektów aktywnie i systematycznie udostępniają publicznie na swoich stronach internetowych informacje dotyczące projektów, którym przyznano wsparcie na podstawie niniejszego rozporządzenia. Informacje takie zawierają wyraźne odniesienie do otrzymanego wsparcia z funduszu innowacyjnego.

2.   Wnioskodawcy projektów przekazują spójne, skuteczne i ukierunkowane informacje na temat otrzymywanego wsparcia z funduszu innowacyjnego wielu odbiorcom, w tym mediom i opinii publicznej.

3.   Logo funduszu innowacyjnego lub inne elementy promocyjne wymagane w dokumentacji umownej są wykorzystywane do wszelkich działań w zakresie komunikacji i dzielenia się wiedzą oraz pojawiają się na tablicach ogłoszeń w strategicznych publicznie dostępnych miejscach.

4.   Wnioskodawcy projektów przekazują szczegółowe informacje na temat planowanych działań zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu w planie dotyczącym dzielenia się wiedzą przedłożonym zgodnie z art. 10 ust. 3.

5.   Organ wykonawczy prowadzi działania informacyjne, komunikacyjne i promocyjne związane ze wsparciem przyznawanym w ramach funduszu innowacyjnego i jego wynikami. Organ wykonawczy organizuje specjalne seminaria, warsztaty lub, w stosownych przypadkach, inne rodzaje działań, aby ułatwić wymianę doświadczeń, wiedzy i najlepszych praktyk w zakresie opracowania, przygotowania i realizacji projektów, a także w zakresie skuteczności finansowania przyznawanego w ramach projektów dotyczących pomocy w zakresie opracowywania projektu.

ROZDZIAŁ VII

Przepisy końcowe

Artykuł 28

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lutego 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.

(2)  Decyzja Komisji 2010/670/UE z dnia 3 listopada 2010 r. ustanawiająca kryteria i środki dotyczące finansowania komercyjnych projektów demonstracyjnych mających na celu bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO2 oraz projektów demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej realizowanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 290 z 6.11.2010, s. 39).

(3)  Sprawozdanie specjalne z dnia 5 września 2018 r. nr 24/2018: Wykorzystanie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz innowacyjnych odnawialnych źródeł energii w projektach demonstracyjnych na skalę komercyjną w UE: w ostatnim dziesięcioleciu nie zostały osiągnięte zamierzone postępy, dostępny na stronie internetowej Trybunału Obrachunkowego pod adresem: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/SR18_24/SR_CCS_EN.pdf

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz.U. L 302 z 18.11.2010, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1).


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/18


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/857

z dnia 27 maja 2019 r.

w sprawie odnowienia zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla kóz mlecznych i owiec mlecznych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 226/2007 (posiadacz zezwolenia Danstar Ferment AG reprezentowany przez Lallemand SAS)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania oraz odnawiania takich zezwoleń.

(2)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 226/2007 (2) zezwolono na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla kóz mlecznych i owiec mlecznych na okres 10 lat.

(3)

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 posiadacz tego zezwolenia złożył wniosek o odnowienie zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla kóz mlecznych i owiec mlecznych oraz sklasyfikowanie go w kategorii „dodatki zootechniczne”. Do wniosku dołączono dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 5 lipca 2018 r. (3), że wnioskodawca przedstawił dane wykazujące zgodność dodatku z warunkami zezwolenia.

(5)

Ocena Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 dowodzi, że spełniono warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. W związku z tym należy odnowić zezwolenie na stosowanie tego dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

W związku z odnowieniem zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego na warunkach określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 226/2007.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zezwolenie na stosowanie dodatku wyszczególnionego w załączniku, należącego do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „stabilizatory flory jelitowej”, odnawia się z zastrzeżeniem warunków określonych w tym załączniku.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 226/2007 traci moc.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 226/2007 z dnia 1 marca 2007 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 (Levucell SC20 i Levucell SC10 ME) jako dodatku do pasz (Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 26).

(3)  Dziennik EFSA 2018;16(7):5385.


ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Pozostałe przepisy

Data ważności zezwolenia

jtk/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria: dodatki zootechniczne. Grupa funkcjonalna: stabilizatory flory jelitowej

4b1711

Danstar Ferment AG reprezentowany przez Lallemand SAS

Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077

Skład dodatku

Preparat Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 zawierający co najmniej:

1 × 1010 jtk/g dodatku (w postaci powlekanej);

2 × 1010 jtk/g dodatku (w postaci niepowlekanej)

Charakterystyka substancji czynnej

Wysuszone żywotne komórki Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077

Metoda analityczna  (1)

Oznaczenie liczby: metoda płytek lanych z użyciem agaru z chloramfenikolem, dekstrozą i ekstraktem drożdżowym (EN15789: 2009)

Analiza jakościowa: metoda łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) CEN/TS 15790:2008

Kozy mleczne

5 × 108

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksów należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

2.

Na etykiecie dodatku paszowego podaje się następujące informacje: „Zalecana dawka dla kóz mlecznych i owiec mlecznych: 4 × 109 jtk/zwierzę/dzień

3.

Podmioty działające na rynku pasz ustanawiają procedury postępowania i środki organizacyjne dla użytkowników dodatku i premiksów, tak aby ograniczyć ewentualne zagrożenia wynikające z ich stosowania. Jeżeli takich zagrożeń nie można wyeliminować lub ograniczyć do minimum za pomocą tych procedur i środków, dodatek i premiksy należy stosować przy użyciu środków ochrony indywidualnej, w tym ochrony oczu i dróg oddechowych.

17 czerwca 2029 r.

Owce mleczne

1,2 × 109


(1)  Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. dodatków paszowych: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.


DECYZJE

28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/21


DECYZJA RADY (UE) 2019/858

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na Spotkaniu Stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA), i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Spotkania Stron SIOFA

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 2008/780/WE (1) Unia zawarła Porozumienie w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (zwane dalej „SIOFA”) (2), na mocy którego ustanowiono Spotkanie Stron SIOFA.

(2)

Spotkanie Stron SIOFA jest odpowiedzialne za środki zarządzania i ochrony dotyczące zasobów rybnych w obszarze objętym SIOFA. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Spotkania Stron SIOFA w latach 2019–2023, ponieważ środki w zakresie ochrony i egzekwowania przyjęte przez coroczne Spotkanie Stron SIOFA będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

W decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającej stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na spotkaniu stron SIOFA nie przewidziano przeglądu stanowiska Unii na forum Spotkania Stron SIOFA przed corocznym posiedzeniem w 2022 r. Ogromna większość decyzji Rady określających stanowisko Unii na forum różnych RFMO, których Unia jest umawiającą się stroną, wymaga jednak dokonania przeglądu przed corocznymi posiedzeniami tych RFMO w 2019 r. W związku z tym, aby zapewnić bardziej spójne stanowisko Unii na forum wszystkich RFMO oraz usprawnić proces przeglądu, należy przyspieszyć przegląd decyzji z dnia 12 czerwca 2017 r. oraz uchylić ją i zastąpić nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym SIOFA oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed Spotkaniami Stron SIOFA lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Spotkania Stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na Spotkaniu Stron SIOFA, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego Spotkania Stron SIOFA w 2024 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na spotkaniu stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA), i uchylającą decyzję Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie ustalenia stanowiska Unii, które ma zostać przyjęte w ramach Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2008/780/WE z dnia 29 września 2008 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (Dz.U. L 268 z 9.10.2008, s. 27).

(2)  Dz.U. L 196 z 18.7.2006, s. 15.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na spotkaniu stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA)

1.   ZASADY

W ramach SIOFA Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków SIOFA i zapewnia zgodność środków przyjmowanych w ramach SIOFA z porozumieniem SIOFA;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez SIOFA były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym porozumieniem SIOFA, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności SIOFA oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez SIOFA działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym porozumieniem, w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot, regulacje dotyczące nakładu połowowego lub zdolności połowowych w przypadku żywych zasobów morza podlegających kompetencji SIOFA, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności należy rozważyć zastosowanie szczególnych środków w odniesieniu do stad ryb dotkniętych przełowieniem w celu utrzymania presji połowowej na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze konwencji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących rybołówstwa i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze objętym porozumieniem SIOFA w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez SIOFA;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na morską różnorodność biologiczną oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarach objętych porozumieniem SIOFA i zgodne z tym porozumieniem oraz z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, a także środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem na tym samym obszarze;

i)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych SIOFA.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na spotkaniach stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego

Przed każdym spotkaniem stron, kiedy organ ten ma przyjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym spotkaniem stron SIOFA pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas spotkania stron SIOFA nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/27


DECYZJA RADY (UE) 2019/859

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO), oraz uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SPRFMO

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 2012/130/UE (1) Unia zawarła Konwencję w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (2) (zwaną dalej „konwencją SPRFMO”), na mocy której utworzono Komisję SPRFMO.

(2)

Komisja SPRFMO jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków ochrony i zarządzania w celu realizacji celów konwencji SPRFMO. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Komisji SPRFMO w latach 2020–2024, ponieważ środki SPRFMO w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

W decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającej stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SPRFMO, nie przewidziano przeglądu stanowiska Unii w Komisji SPRFMO przed corocznym posiedzeniem w 2022 r. Ogromna większość decyzji Rady określających stanowisko Unii na forum różnych RFMO, których Unia jest umawiającą się stroną, wymaga jednak dokonania przeglądu przed corocznymi posiedzeniami tych RFMO w 2019 r. W związku z tym, aby zapewnić bardziej spójne stanowisko Unii na forum wszystkich RFMO oraz usprawnić proces przeglądu, należy przyspieszyć przegląd decyzji z dnia 12 czerwca 2017 r. oraz uchylić ją i zastąpić nową decyzją obejmującą lata 2020–2024.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją SPRFMO oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami Komisji SPRFMO lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2020–2024,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji SPRFMO, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i w stosownych przypadkach przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia Komisji SPRFMO w 2025 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) i uchylającą decyzję Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie ustalenia stanowiska Unii, które ma zostać przyjęte na forum Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2012/130/UE z dnia 3 października 2011 r. w sprawie zatwierdzenia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 1).

(2)  Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 3.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO)

1.   ZASADY

W ramach SPRFMO Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków SPRFMO i zapewnia zgodność środków przyjmowanych w ramach SPRFMO z konwencją SPRFMO;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez SPRFMO były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz Porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1993 r., a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją SPRFMO, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności SPRFMO oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

wspiera koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez SPRFMO działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego dla żywych zasobów morza podlegających regulacjom SPRFMO, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad, dotkniętych przełowieniem, tak, aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze konwencji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze obowiązywania konwencji w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez SPRFMO;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętych konwencją SPRFMO i zgodne z tą konwencją oraz z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych SPRFMO.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku

Przed każdym posiedzeniem Komisji SPRFMO, kiedy organ ten ma przyjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji Europejskiej, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja Europejska przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem Komisji SPRFMO pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia Komisji SPRFMO nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/33


DECYZJA RADY (UE) 2019/860

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC), oraz uchylająca decyzję z dnia 19 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum IOTC

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 95/399/WE (1) Unia zawarła Umowę o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (2) (zwaną dalej „umową IOTC”).

(2)

IOTC jest odpowiedzialny za zarządzanie zasobami rybnymi i ich ochronę w obszarze objętym umową IOTC. IOTC przyjmuje środki ochrony i zarządzania, by zapewnić ochronę zasobów objętych umową IOTC i wspierać ich optymalne wykorzystanie. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach IOTC w latach 2019–2023, ponieważ środki IOTC w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach IOTC, jest określone w decyzji Rady z dnia 19 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum IOTC. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym umową IOTC oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami IOTC lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach IOTC, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia IOTC w 2024 r.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 19 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 95/399/WE z dnia 18 września 1995 r. dotycząca przystąpienia Wspólnoty do Umowy o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).

(2)  Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 25.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC)

1.   ZASADY

W ramach IOTC Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków IOTC i zapewnia, by środki przyjmowane w ramach IOTC były zgodne z umową IOTC;

c)

zapewnia, by środki przyjmowane przez IOTC były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z polityką prowadzoną przez Unię w ramach stosunków dwustronnych z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym umową IOTC, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności IOTC oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

promuje koordynację i współpracę z innymi RFMO odpowiedzialnymi za połowy tuńczyka w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności poprzez reaktywację tak zwanego procesu z Kobe w ramach RFMO odpowiedzialnych za połowy tuńczyka, i rozszerzenie tego procesu na wszystkie RFMO.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez IOTC działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym umową IOTC w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom IOTC, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności należy rozważyć zastosowanie specjalnych środków w odniesieniu do stad ryb dotkniętych przełowieniem w celu utrzymania nakładu połowowego na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym umową IOTC, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru na obszarze objętym umową IOTC w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez IOTC;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym umową IOTC i zgodne z rezolucjami ZO ONZ oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki zarządzania stosowaniem urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FAD), szczególnie poprzez usprawnienie gromadzenia danych, dokładne określenie liczby FAD i śledzenie i monitorowanie ich stosowania, środki służące zmniejszeniu wpływu na wrażliwe stada tuńczyka, złagodzeniu ich potencjalnych skutków dla gatunków docelowych i niedocelowych, jak również dla ekosystemu;

g)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi, a także zmniejszenie ilości odpadów morskich;

h)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

i)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów i grup roboczych IOTC.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim

Przed każdym posiedzeniem IOTC, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem IOTC pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia IOTC nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/38


DECYZJA RADY (UE) 2019/861

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO), oraz uchylająca decyzję w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SEAFO

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 2002/738/WE (1) Unia zawarła Konwencję w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (2) (zwaną dalej „konwencją SEAFO”), na mocy której ustanowiono Organizację Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO).

(2)

Komisja SEAFO jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją SEAFO. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji SEAFO w latach 2019-2023, ponieważ środki SEAFO w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji SEAFO, jest określone w decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SEAFO. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją SEAFO oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami SEAFO lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji SEAFO, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i w stosownych przypadkach przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia Komisji SEAFO w 2024 r.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2002/738/WE z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).

(2)  Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 40.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO)

1.   ZASADY

W ramach SEAFO Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ogranicszać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków SEAFO i zapewnia zgodność przyjmowanych w ramach SEAFO środków z konwencją SEAFO;

c)

zapewnia, by środki przyjmowane przez SEAFO były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., porozumienia ONZ w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z 1995 r. oraz porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1993 r., a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją SEAFO, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności SEAFO oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez SEAFO działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom SEAFO, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności należy rozważyć zastosowanie specjalnych środków w odniesieniu do stad ryb dotkniętych przełowieniem w celu utrzymania nakładu połowowego na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym konwencją, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze objętym konwencją w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez SEAFO;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją SEAFO i zgodne z tą konwencją oraz z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem na tym samym regionie;

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych SEAFO.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Organizacji Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku

Przed każdym posiedzeniem Komisji SEAFO, kiedy organ ten ma podjąć decyzje, które mogą stać się wiążące dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem Komisji SEAFO pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia Komisji SEAFO nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/44


DECYZJA RADY (UE) 2019/862

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC), oraz uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum WCPFC

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 2005/75/WE (1) Unia zawarła Konwencję o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (2) (zwana dalej „konwencją WCPF”), na mocy której utworzono Komisję ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC).

(2)

WCPFC jest odpowiedzialny za zarządzanie i ochronę zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją WCPF. WCPFC przyjmuje środki ochrony i zarządzania w celu zapewnienia długoterminowej stabilności zasobów ryb masowo migrujących w obszarze objętym konwencją WCPF oraz promowanie ich optymalnego wykorzystania. Takie środki ochrony i zarządzania mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz i ilości tworzyw sztucznych w morzach, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach WCPFC w latach 2019–2023, ponieważ środki WCPFC w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach WCPFC, jest określone w decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC). Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją WCPF oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami WCPFC lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach WCPFC, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia WCPFC w 2024 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Rady z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2005/75/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).

(2)  Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 3.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC)

1.   ZASADY

W ramach WCPFC Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa, zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków WCPFC i zapewnia zgodność środków przyjmowanych w ramach WCPFC z konwencją WCPF;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez WCPFC były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz Porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1993 r., a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności WCPFC oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

rozwija, w stosownych przypadkach, podejście wspólne z innymi RFMO, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym obszarze;

l)

promuje koordynację i współpracę z innymi RFMO odpowiedzialnymi za połowy tuńczyka w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności poprzez reaktywację tak zwanego procesu z Kobe w ramach RFMO odpowiedzialnych za połowy tuńczyka, i rozszerzenie tego procesu na wszystkie RFMO.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez WCPFC działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją WCPF w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot, nakładu połowowego lub zdolności połowowych w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom WCPFC, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej do 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem tak, aby presja połowowa utrzymana była na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze konwencji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze obowiązywania konwencji WCPF w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez WCPFC;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją WCPF i zgodne z tą konwencją oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki zarządzania stosowaniem urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FAD), szczególnie poprzez usprawnienie gromadzenia danych, dokładne określenie liczby FAD oraz śledzenie i monitorowanie ich stosowania, środki służące zmniejszeniu wpływu na wrażliwe stada tuńczyka, złagodzeniu ich potencjalnych skutków dla gatunków docelowych i niedocelowych, jak również dla ekosystemu;

g)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi oraz służące zmniejszeniu ich udziału w odpadach morskich;

h)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

i)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych WCPFC.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku

Przed każdym posiedzeniem WCPFC, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji Europejskiej, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja Europejska przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem WCPFC pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia WCFPC nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/49


DECYZJA RADY (UE) 2019/863

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO), oraz uchylająca decyzję w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NAFO

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3179/78 (1) Unia zawarła Konwencję o współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (2) (zwaną dalej „konwencją NAFO”), na mocy której ustanowiono Organizację Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO). Zgodnie z decyzją Rady 2010/717/UE (3) Unia przyjęła czwartą zmianę do konwencji NAFO, na mocy której utworzono Komisję Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (4) (zwaną dalej „Komisją NAFO”).

(2)

Komisja NAFO jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego wykorzystania zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją NAFO oraz ochrony ekosystemów morskich, w których te zasoby występują. Takie środki ochrony i zarządzania mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (5) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji NAFO w latach 2019–2023, oraz uchylić decyzję Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NAFO, ponieważ środki NAFO w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na: rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (6) i (WE) nr 1224/2009 (7) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (8).

(7)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją NAFO oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami Komisji NAFO lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji NAFO, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia Komisji NAFO w 2024 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3179/78 z dnia 28 grudnia 1978 r. dotyczące zawarcia przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 378 z 30.12.1978, s. 1).

(2)  Dz.U. L 378 z 30.12.1978, s. 16.

(3)  Decyzja Rady 2010/717/UE z dnia 8 listopada 2010 r. w sprawie zatwierdzenia, w imieniu Unii Europejskiej, zmian do Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 321 z 7.12.2010, s. 1).

(4)  Dz.U. L 321 z 7.12.2010, s. 2.

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO)

1.   ZASADY

W ramach NAFO Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz celów dotyczących maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonych w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem i ograniczającego wpływ działalności połowowej na środowisko, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków NAFO i zapewnia zgodność środków przyjmowanych przez Komisję NAFO z konwencją NAFO;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez Komisję NAFO były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., porozumienia ONZ w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z 1995 r. oraz porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1993 r., a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze podlegającym regulacji NAFO, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności NAFO oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez NAFO działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze podlegającym regulacji NAFO w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym zasadę ostrożnego zarządzania zasobami i środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza objętych regulacjami NAFO, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności należy rozważyć zastosowanie szczególnych środków w odniesieniu do stad ryb dotkniętych przełowieniem w celu utrzymania nakładu połowowego na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze podlegającym regulacji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze podlegającym regulacji NAFO w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi w ramach NAFO;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarach objętych konwencją NAFO i zgodne z tą konwencją a jednocześnie uwzględniające międzynarodowe wytyczne FAO dotyczące zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

i)

opracowywanie podejścia do kwestii związanych z wpływem wywieranym przez działalność inną niż połowowa na zasoby biologiczne mórz w obszarze podlegającym regulacji;

j)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

k)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych NAFO.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku

Przed każdym posiedzeniem Komisji NAFO, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem Komisji NAFO pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia Komisji NAFO nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/54


DECYZJA RADY (UE) 2019/864

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji do Spraw Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO), oraz uchylająca decyzję z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NASCO

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 82/886/EWG (1) Unia zawarła Konwencję w sprawie ochrony łososia w północnym Oceanie Atlantyckim (2) (zwaną dalej „konwencją NASCO”), na mocy której ustanowiono Organizację ds. Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO).

(2)

Rada NASCO, która jest wspierana przez trzy komisje (Komisję Północnoamerykańską, Komisję Północno-Wschodniego Atlantyku oraz Komisję Zachodniej Grenlandii), jest organem ustanowionym na mocy konwencji NASCO w celu ochrony, odbudowy, zwiększenia liczebności zasobów dzikiego łososia atlantyckiego oraz racjonalnego zarządzania nimi, w drodze współpracy międzynarodowej. Rada NASCO przyjmuje środki ochrony i zarządzania, aby zarządzać zasobami rybnymi, które podlegają jej kompetencji. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Rady NASCO, ponieważ środki NASCO w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (4) i (WE) nr 1224/2009 (5) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (6).

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Rady NASCO, jest określone w decyzji Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NASCO. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją NASCO oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed corocznym posiedzeniem NASCO lub w jego trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Rady Organizacji do Spraw Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Rady NASCO, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i w stosownych przypadkach przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia Rady NASCO w 2024 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji ds. Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 82/886/EWG z dnia 13 grudnia 1982 r. dotycząca zawarcia Konwencji w sprawie ochrony łososia w północnym Oceanie Atlantyckim (Dz.U. L 378 z 31.12.1982, s. 24).

(2)  Dz.U. L 378 z 31.12.1982, s. 25.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Organizacji ds. Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego (NASCO)

1.   ZASADY

W ramach NASCO Unia Europejska:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem i ograniczającego wpływ działalności połowowej na środowisko, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

zapewnia zgodność środków przyjętych w ramach NASCO z konwencją NASCO;

c)

zapewnia, by środki przyjmowane przez NASCO były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza i jej art. 66 oraz Porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności NASCO oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (np. w zakresie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

wspiera koordynację między regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów, w szczególności wspiera koordynację z OSPAR, której Unia jest również umawiającą się stroną;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez NASCO działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom NASCO, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności należy rozważyć zastosowanie specjalnych środków w odniesieniu do stad ryb dotkniętych przełowieniem w celu utrzymania nakładu połowowego na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze konwencji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze objętym konwencją NASCO w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi w ramach NASCO;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej i akwakultury na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją NASCO i zgodne z tą konwencją oraz z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

i)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych NASCO.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Organizacji ds. Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego

Przed każdym posiedzeniem Rady NASCO, kiedy organ ten ma podjąć decyzje, które mogą stać się wiążące dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem Rady NASCO pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia Rady NASCO nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/60


DECYZJA RADY (UE) 2019/865

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji Rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku (NEAFC), oraz uchylająca decyzję z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NEAFC

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 81/608/EWG (1) Unia zawarła Konwencję o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (zwaną dalej „konwencją NEAFC”) (2), na mocy której ustanowiono Komisję Rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku (NEAFC). Poprawki do konwencji NEAFC z 2004 i 2006 r. zostały zatwierdzone decyzją Rady 2009/550/WE (3). Poprawki formalnie weszły w życie w dniu 29 października 2013 r., jednak zgodnie z deklaracją londyńską z dnia 18 listopada 2005 r. uzgodniono ich tymczasowe wdrożenie od momentu ich przyjęcia, w oczekiwaniu na ich wejście w życie.

(2)

NEAFC jest odpowiedzialny za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją NEAFC (zwanym dalej „obszarem objętym konwencją”). Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (4) stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach NEAFC w latach 2019–2023 oraz uchylić decyzję Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NEAFC, ponieważ środki NEAFC w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (5) i (WE) nr 1224/2009 (6) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (7).

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach NEAFC, jest określone w decyzji z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum NEAFC. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami NEAFC lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji Rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku (NEAFC), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach NEAFC, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, przeglądowi dokonywanemu przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia NEAFC w 2024 r.

Artykuł 4

Uchyla się decyzję Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 81/608/EWG z dnia 13 lipca 1981 r. dotycząca zawarcia Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (Dz.U. L 227 z 12.8.1981, s. 21).

(2)  Dz.U. L 227 z 12.8.1981, s. 22.

(3)  Decyzja Rady 2009/550/WE z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie zatwierdzenia poprawek do Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku, które pozwalają ustanowić procedury rozstrzygania sporów, rozszerzyć zakres konwencji oraz dokonać przeglądu jej celów (Dz.U. L 184 z 16.7.2009, s. 12).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC)

1.   ZASADY

W ramach NEAFC Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami realizowanymi przez Unię w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

zapewnia zgodność środków przyjętych w ramach NEAFC z konwencją NEAFC;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez NEAFC były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., porozumienia ONZ w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z 1995 r. oraz porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1993 r., a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze podlegającym regulacji NEAFC, w oparciu o takie same zasady i normy, jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania zaleceń;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności NEAFC oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

wspiera koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatu, w szczególności wspiera koordynację z OSPAR, której Unia jest również umawiającą się stroną;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez NEAFC działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze podlegającym regulacji w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom NEAFC, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze podlegającym regulacji, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze podlegającym regulacji w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez NEAFC;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze podlegającym regulacji i zgodne z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem na tym samym obszarze;

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych NEAFC.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku

Przed każdym posiedzeniem NEAFC, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem Komisji NEAFC pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia NEAFC nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/66


DECYZJA RADY (UE) 2019/866

z dnia 14 maja 2019 r.

dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na tej dorocznej konferencji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Polska jest umawiającą się stroną Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa (zwanej dalej „konwencją w sprawie Morza Beringa”). Unia nie jest stroną konwencji. Zgodnie z art. 6 ust. 9 Aktu przystąpienia z 2003 r. umowami w sprawie połowów zawartymi przez państwa członkowskie z państwami trzecimi zarządza Unia, która powinna wdrażać wszelkie decyzje przyjęte na mocy konwencji w sprawie Morza Beringa.

(2)

Decyzją Rady z dnia 11 kwietnia 2016 r. upoważniającą Rzeczpospolitą Polską, w interesie Unii Europejskiej, do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmian do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, co umożliwi regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Unia Europejska, stanie się stroną konwencji upoważniono Polskę do wynegocjowania, w interesie Unii, zmiany do konwencji w sprawie Morza Beringa, aby Unia mogła stać się umawiającą się stroną tej konwencji. Mandat ten jest obecnie realizowany. Zakłada się, że po zaakceptowaniu Unii jako pełnoprawnej umawiającej się strony konwencji w sprawie Morza Beringa Polska zrezygnuje z członkostwa w konwencji.

(3)

Doroczna konferencja stron konwencji w sprawie Morza Beringa (doroczna konferencja stron) jest odpowiedzialna za zarządzanie zasobami mintaja i środki ich ochrony w obszarze objętym konwencją. Takie środki ochrony i zarządzania mogą stać się wiążące dla Unii.

(4)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) stanowi, że Unia musi zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja zasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój doradztwa naukowego i wiedzy, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w miarę możliwości przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(5)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(6)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(7)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron na lata 2019–2023, ponieważ środki ochrony i egzekwowania przyjęte przez doroczną konferencję stron będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (2); (WE) nr 1224/2009 (3) i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (4).

(8)

W decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającej stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa nie przewidziano przeglądu stanowiska Unii na forum dorocznej konferencji stron przed corocznym posiedzeniem w 2022 r. Ogromna większość decyzji Rady określających stanowisko Unii na forum różnych RFMO, których Unia jest umawiającą się stroną, wymaga jednak modyfikacji przed corocznymi posiedzeniami tych RFMO w 2019 r. W związku z tym, aby zapewnić bardziej spójne stanowiska Unii we wszystkich RFMO oraz usprawnić proces modyfikacji, należy przyspieszyć przegląd decyzji z dnia 12 czerwca 2017 r. i uchylić ją, zastępując nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(9)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze konwencji w sprawie Morza Beringa oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami dorocznej konferencji stron lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa, jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i w stosownych przypadkach modyfikacji dokonywanej przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa w 2024 r.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa oraz uchylającą decyzję Rady z dnia 10 lipca 2012 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa.

Artykuł 5

1.   W przypadku przystąpienia Unii do konwencji w sprawie Morza Beringa Komisja będzie reprezentować Unię na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa.

2.   W oczekiwaniu na to przystąpienie Polska wyraża stanowisko Unii na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa.

3.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa

1.   ZASADY

W ramach konwencji w sprawie Morza Beringa Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

zapewnia zgodność środków przyjętych na dorocznej konferencji stron z konwencją w sprawie Morza Beringa;

c)

zapewnia zgodność środków przyjętych na dorocznej konferencji stron z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze obowiązywania konwencji w sprawie Morza Beringa, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności dorocznej konferencji stron oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów;

k)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez doroczną konferencję stron działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym porozumieniem w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące dopuszczalnej wielkości połowów (AHL) i indywidualnych kwot krajowych lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza objętych regulacjami dorocznej konferencji stron, w tym zmianą załącznika do konwencji w sprawie Morza Beringa, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru na obszarze objętym konwencją w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi na dorocznej konferencji stron;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa i zgodne z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych dorocznej konferencji stron.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na dorocznej konferencji stron

Przed każdym posiedzeniem dorocznej konferencji stron, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji Europejskiej, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja Europejska przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem dorocznej konferencji stron pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia dorocznej konferencji stron nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/72


DECYZJA RADY (UE) 2019/867

z dnia 14 maja 2019 r.

dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR), i uchylająca decyzję Rady z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć, w imieniu Unii, w ramach CCAMLR

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 81/691/EWG (1) Unia zawarła Konwencję o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki („konwencja CCAMLR”), która weszła w życie dnia 7 kwietnia 1982 r. i ustanowiła Komisję do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (2) (CCAMLR). Belgia, Hiszpania, Francja, Niemcy, Włochy, Polska, Szwecja i Zjednoczone Królestwo również są umawiającymi się stronami konwencji CCAMLR. Grecja, Niderlandy i Finlandia są umawiającymi się stronami konwencji CCAMLR, lecz nie są członkami CCAMLR.

(2)

Zgodnie z art. IX.1 konwencji CCAMLR, CCAMLR jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków ochrony na swoich corocznych posiedzeniach mających na celu zapewnienie ochrony żywych zasobów morskich Antarktyki, w tym ich racjonalnego wykorzystania. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia musi zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja zasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój doradztwa naukowego i wiedzy, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w miarę możliwości przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach CCAMLR w latach 2019–2023, ponieważ środki CCAMLR w zakresie ochrony będą wiążące dla Unii i mogą mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1035/2001 (4), (WE) nr 600/2004 (5), (WE) nr 601/2004 (6), (WE) nr 1005/2008 (7) i (WE) nr 1224/2009 (8) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (9).

(7)

Stanowisko to powinno dotyczyć kwestii leżących w zakresie dzielonych kompetencji Unii jedynie w zakresie w jakim mają one wpływ na wspólne przepisy Unii. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości w sprawach połączonych C 626/15 i C 659/16 (10), Unia powinna wesprzeć państwa członkowskie w utworzenieniu chronionych obszarów morskich w obszarze CCAMLR. Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na podział kompetencji między Unią a jej państwami członkowskimi.

(8)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach CCAMLR, jest określone w decyzji Rady z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć, w imieniu Unii, na forum CCAMLR. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją, która obejmie lata 2019–2023.

(9)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją CCAMLR oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami CCAMLR lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR), jest określone w załączniku I. Stanowisko to powinno dotyczyć kwestii leżących w zakresie dzielonych kompetencji Unii jedynie w zakresie w jakim mają one wpływ na wspólne przepisy Unii.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach CCAMLR, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, modyfikacji dokonywanej przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia CCAMLR w 2024 r.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na posiedzeniach Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Sporządzono w Brukseli

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 81/691/EWG z dnia 4 września 1981 r. w sprawie zawarcia Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (Dz.U. L 252 z 5.9.1981, s. 26).

(2)  Dz.U. L 252 z 5.9.1981, s. 27.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1035/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające system dokumentacji połowów dla Dissostichus spp. (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 600/2004 ustanawiające niektóre środki techniczne stosowane do działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).

(10)  ECLI:EU:C:2018:925.


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR)

1.   ZASADY

Na forum CCAMLR Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami realizowanymi przez Unię w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków CCAMLR i zapewnia zgodność przyjmowanych w ramach CCAMLR środków z konwencją CCAMLR;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez CCAMLR były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne ze stanowiskami przyjętymi przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją CCAMLR, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności CCAMLR oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

wraz z państwami członkowskimi aktywnie wspiera ustanowienie reprezentatywnej sieci morskich obszarów chronionych na południowym obszarze oceanu, w tym przez przekazanie CCAMLR konkretnych propozycji dotyczących morskich obszarów chronionych przez Unię i jej państwa członkowskie;

k)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

l)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez CCAMLR działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją CAMLR w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom CCAMLR, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym konwencją CAMLR, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN, dalsza wymiana informacji z RFMO, porównywanie wykazu z innymi RFMO oraz ukierunkowane działania przeciwko statkom bez przynależności państwowej;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze objętym konwencją CAMLR w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi na forum CCAMLR, w tym wzmocnienie kontroli operacji przeładunkowych zasobów zarządzanych przez CCAMLR i zmiana systemu CCAMLR dotyczącego dokumentacji połowów antarów, aby zaradzić możliwym lukom w regulacji handlu tymi gatunkami i wspierać kontakty z sąsiednimi RFMO na rzecz współpracy w zakresie systemu dokumentacji połowów CCAMLR;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją CCAMLR i zgodne z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych CCAMLR;

k)

wraz z państwami członkowskimi – ustanowienie morskich obszarów chronionych na podstawie najlepszej dostępnej opinii naukowej z myślą o ochronie żywych zasobów morza i morskiej różnorodności biologicznej Antarktyki, a także ochronie wrażliwych ekosystemów i cech środowiskowych.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na dorocznym posiedzeniu Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki

Przed każdym corocznym posiedzeniem CCAMLR, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym dorocznym posiedzeniem CCAMLR pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia CCAMLR nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/78


DECYZJA RADY (UE) 2019/868

z dnia 14 maja 2019 r.

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT), oraz uchylająca decyzję z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach ICCAT

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 86/238/EWG (1) Unia zawarła Międzynarodową konwencję o ochronie tuńczyka atlantyckiego (2), którą ustanowiono Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (zwaną dalej „konwencją ICCAT”).

(2)

Komisja ICCAT jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego wykorzystania zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją ICCAT oraz ochrony ekosystemów morskich, w których te zasoby występują. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) stanowi, że Unia musi zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja zasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój doradztwa naukowego i wiedzy, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w miarę możliwości przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach ICCAT w latach 2019–2023, ponieważ środki ochrony ICCAT będą wiążące dla Unii i mogą mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001 (4), (WE) nr 1984/2003 (5), (WE) nr 520/2007 (6), (WE) nr 1005/2008 (7) i (WE) nr 1224/2009 (8); oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 (9) i (UE) 2017/2403 (10).

Wynika to z faktu, że zalecenia przyjęte przez ICCAT mogą uzupełniać, zmieniać lub zastępować obowiązki przewidziane w obowiązującym prawodawstwie Unii.

(7)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach ICCAT, jest określone w decyzji Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum ICCAT. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją, która obejmie lata 2019–2023.

(8)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją ICCAT oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami ICCAT lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach ICCAT, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, modyfikacji dokonywanej przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia ICCAT w 2024 r.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady z dnia 9 czerwca 1986 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu końcowego Konferencji Pełnomocników Państw – Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).

(2)  Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 34.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1936/2001 z dnia 27 września 2001 r. ustanawiające środki kontroli stosowane do połowów niektórych zasobów ryb masowo migrujących (Dz.U. L 263 z 3.10.2001, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1984/2003 z dnia 8 kwietnia 2003 r. wprowadzające system w odniesieniu do statystycznego monitorowania handlu włócznikiem i opastunem wewnątrz Wspólnoty (Dz.U. L 295 z 13.11.2003, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające środki techniczne dotyczące ochrony niektórych zasobów gatunków masowo migrujących oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 973/2001 (Dz.U. L 123 z 12.5.2007, s. 3).

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 302/2009 (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 1).

(10)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT)

1.   ZASADY

W ramach ICCAT Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków ICCAT i zapewnia zgodność przyjmowanych w ramach ICCAT środków z konwencją ICCAT;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez ICCAT były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (1);

h)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym konwencją, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności ICCAT oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w zakresie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j)

wspiera lepszą koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów, w szczególności wspiera współpracę z OSPAR, HELCOM i konwencją barcelońską, których Unia jest również umawiającą się stroną;

k)

promuje koordynację i współpracę z innymi RFMO odpowiedzialnymi za połowy tuńczyka w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności poprzez reaktywację tzw. procesu z Kobe w ramach RFMO odpowiedzialnych za połowy tuńczyka, i rozszerzenie tego procesu na wszystkie RFMO.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez ICCAT działań, takich jak:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją ICCAT w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) i kwot lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom ICCAT, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie w obszarze objętym konwencją, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru w obszarze objętym konwencją w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi przez ICCAT;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej i akwakultury na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją ICCAT i zgodne z rezolucjami ZO ONZ oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki zarządzania stosowaniem urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FAD), szczególnie poprzez usprawnienie gromadzenia danych, dokładne określenie liczby FAD oraz śledzenie i monitorowanie ich stosowania, środki służące zmniejszeniu wpływu na wrażliwe stada tuńczyka, złagodzeniu ich potencjalnych skutków dla gatunków docelowych i niedocelowych, jak również dla ekosystemu;

g)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi oraz zmniejszenie ilości odpadów morskich;

h)

środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

i)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

j)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych ICCAT.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego

Przed każdym posiedzeniem ICCAT, kiedy organ ten ma podjąć decyzje, które mogą stać się wiążące dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji Europejskiej, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja Europejska przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem ICCAT pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia ICCAT nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/84


DECYZJA RADY (UE) 2019/869

z dnia 14 maja 2019 r.

dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM), oraz uchylająca decyzję z dnia 19 maja 2014 r. dotyczącą stanowiska, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii na forum GFCM

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 98/416/WE (1) Unia zawarła Porozumienie w sprawie powołania Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (zwane dalej „porozumieniem GFCM”). Bułgaria, Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Malta, Rumunia i Słowenia również są umawiającymi się stronami porozumienia GFCM.

(2)

Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów rybnych oraz zrównoważonego rozwoju akwakultury w obszarze objętym porozumieniem GFCM. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (2) stanowi, że Unia musi zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja biologicznychzasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój doradztwa naukowego i wiedzy, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w miarę możliwości przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(4)

Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(5)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, do Rady, do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i do Komitetu Regionów zatytułowany „Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(6)

Jak stwierdzono w konkluzjach z Konferencji ministerialnej w sprawie zrównoważonego rybołówstwa na Morzu Śródziemnym, podczas której w dniu 30 marca 2017 r. przyjęto ministerialną deklarację z Malty w ramach inicjatywy MedFish4Ever, oraz w konkluzjach z konferencji wysokiego szczebla w sprawie rybołówstwa i akwakultury na Morzu Czarnym, podczas której w dniu 7 czerwca 2018 r. przyjęto ministerialną deklarację z Sofii, propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności gromadzenia danych i oceny naukowej, oparte na ekosystemie zarządzanie rybołówstwem, kultura przestrzegania przepisów w celu wyeliminowania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, działalność na niewielką skalę w dziedzinie rybołówstwa i akwakultury, większa solidarność i koordynacja są kluczowe dla działań Unii na forum GFCM.

(7)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach GFCM w latach 2019–2023, ponieważ środki GFCM w zakresie ochrony i zarządzania będą wiążące dla Unii i mogą mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 (3); i (WE) nr 1224/2009 (4); i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (5).

(8)

Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach GFCM, jest określone w decyzji Rady z dnia 19 maja 2014 r. dotyczącej stanowiska, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii na forum GFCM. Należy uchylić niniejszą decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019–2023.

(9)

W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym porozumieniem GFCM oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami GFCM lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019–2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM), jest określone w załączniku I.

Artykuł 2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie ma zostać zajęte na posiedzeniach GFCM, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i, w stosownych przypadkach, modyfikacji dokonywanej przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia corocznego posiedzenia GFCM w 2024 r.

Artykuł 4

Decyzja Rady z dnia 19 maja 2014 r. dotycząca stanowiska, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) traci moc.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

W imieniu Rady

P. DAEA

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 98/416/WE z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Generalnej Komisji ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego (Dz.U. L 190 z 4.7.1998, s. 34).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).


ZAŁĄCZNIK I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM)

1.   ZASADY

W ramach GFCM Unia:

a)

działa zgodnie z celami i zasadami realizowanymi przez Unię w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b)

pracuje na rzecz odpowiedniego zaangażowania zainteresowanych stron w fazie przygotowywania środków GFCM i zapewnia zgodność przyjmowanych w ramach GFCM środków z porozumieniem GFCM;

c)

zapewnia, by środki podejmowane przez GFCM były zgodne z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d)

ma na celu wdrożenie działań i zobowiązań określonych w ministerialnej deklaracji z Malty w ramach inicjatywy MedFish4Ever, podpisanej w dniu 30 marca 2017 r., oraz w ministerialnej deklaracji z Sofii, podpisanej w dniu 7 czerwca 2018 r., które w szczególności mają służyć zwiększeniu skuteczności gromadzenia danych i oceny naukowej, ustanowieniu ram opartego na ekosystemie zarządzania rybołówstwem, rozwinięciu kultury przestrzegania przepisów i wyeliminowaniu nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, wspieraniu działalności na niewielką skalę w dziedzinie rybołówstwa i akwakultury oraz zapewnieniu większej solidarności i koordynacji w regionie Morza Śródziemnego;

e)

propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

f)

dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

g)

zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

h)

działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru WPRyb (1);

i)

dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze objętym porozumieniem GFCM, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

j)

działa zgodnie z konkluzjami Rady (2) w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego „Międzynarodowe zarządzanie oceanami – program działań na rzecz przyszłości oceanów” (3), propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności GFCM oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

k)

promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów i w razie potrzeby;

l)

wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2.   KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia Europejska stara się wspierać podejmowanie przez GFCM następujących działań:

a)

środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym porozumieniem GFCM w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym przestrzenno-czasowe zamknięcia, środki dotyczące selektywności lub uprawnienia do połowów w przypadku żywych zasobów morza podlegających regulacjom GFCM, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów; w świetle art. 29 rozporządzenia w sprawie WPRyb, w przypadku gdy plany wieloletnie dotyczące niektórych stad lub grup stad w Morzu Śródziemnym zostały przyjęte na szczeblu UE, powinny one zostać uwzględnione, jeżeli odnoszą się do realizacji celu polegającego na osiągnięciu maksymalnego podtrzymywalnego połowu, określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)

środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym porozumieniem GFCM, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c)

środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d)

środki monitorowania, kontroli i nadzoru na obszarze objętym porozumieniem GFCM w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi w ramach GFCM;

e)

środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej i akwakultury na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i na ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym porozumieniem GFCM i zgodne z tą konwencją oraz z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f)

środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g)

działania propagujące rozwój zrównoważonej akwakultury zgodnie z odpowiednim prawem Unii;

h)

wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem na tym samym obszarze;

i)

dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów i grup roboczych GFCM.

j)

zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

k)

środki zgodne ze zobowiązaniami ministerialnej deklaracji z Malty w ramach inicjatywy MedFish4Ever i ministerialnej deklaracji z Sofii.


(1)  Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

(2)  Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

(3)  JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.


ZAŁĄCZNIK II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego

Przed każdym posiedzeniem GFCM, kiedy organ ten ma przyjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem GFCM pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia GFCM nie będzie możliwe – również na miejscu – osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/90


DECYZJA RADY (WPZiB) 2019/870

z dnia 27 maja 2019 r.

zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając decyzję Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającą wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (1), w szczególności jej art. 23 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB.

(2)

Zgodnie z art. 26 ust. 3 decyzji 2010/413/WPZiB Rada przeprowadziła przegląd wykazu wskazanych osób i podmiotów, zamieszczonego w załączniku II do tej decyzji.

(3)

Rada stwierdziła, że 17 wpisów zamieszczonych w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB należy zaktualizować.

(4)

Decyzję 2010/413/WPZiB należy zatem odpowiednio zmienić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2019 r.

W imieniu Rady

N. HURDUC

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „A. Osoby”:

 

Imię i nazwisko

Dane osobowe

Powody

Data umieszczenia w wykazie

„14.

Generał brygady Mohammad NADERI

 

Szef irańskiej organizacji Aviation Industries Organisation (IAIO). Były szef irańskiej organizacji Aerospace Industries Organisation (AIO). AIO uczestniczyła w irańskich programach związanych z potencjalnie niebezpiecznymi technologiami.

23.6.2008

23.

Davoud BABAEI

 

Obecny szef ochrony instytutu badawczego w ministerstwie obrony i logistyki sił zbrojnych – Organizacji Innowacji i Badań Obronnych (SPND), który jest kierowany przez wskazanego przez ONZ Mohsena Fakhrizadeha-Mahabadiego. MEAE stwierdziła, że SPND ma związek z potencjalnym wojskowym wymiarem irańskiego programu jądrowego, w sprawie którego Iran odmawia współpracy. Jako szef ochrony Davoud Babaei jest odpowiedzialny za uniemożliwienie ujawniania informacji, w tym informacji, których potrzebuje MAEA.

1.12.2011

25.

Sayed Shamsuddin BORBORUDI

alias Seyed Shamseddin BORBOROUDI

Data urodzenia: 21 września 1969 r.

Zastępca szefa wskazanej przez ONZ Irańskiej Organizacji Energii Atomowej, w ramach której podlega wskazanemu przez ONZ Feridunowi Abbasi Davaniemu. Uczestniczy w irańskim programie jądrowym od co najmniej 2002 roku, w tym jako były szef dział zamówień i logistyki w AMAD; odpowiadał tam za używanie firm-przykrywek, takich jak Kimia Madan, do sprowadzania sprzętu i materiałów na potrzeby irańskiego programu broni jądrowej.

1.12.2011

27.

Kamran DANESHJOO (alias DANESHJOU)

 

Były minister nauki, badań i technologii. Udzielał wsparcia irańskim działaniom wrażliwym z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych.

1.12.2011”

2)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „B. Podmioty”:

 

Nazwa

Dane

Powody

Data umieszczenia

„12.

Fajr Aviation Composite Industries

Mehrabad Airport, PO Box 13445-885, Teheran, Iran

Jednostka zależna IAIO w ramach MODAFL (obydwa podmioty wskazane przez UE), która produkuje przede wszystkim materiały kompozytowe dla lotnictwa.

26.7.2010

95.

Samen Industries

2 km of Khalaj Road End of Seyyedi St., P.O.Box 91735-549, 91735 Maszhad, Iran, tel.: +98 511 3853008, +98 511 3870225

Nazwa-przykrywka dla Khorasan Mettalurgy Industries (podmiotu wskazanego przez ONZ), jednostki zależnej Ammunition Industries Group (AMIG).

1.12.2011

153.

Organisation of Defensive Innovation and Research (SPND)

 

Organisation of Defensive Innovation and Research (SPND) bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych. MAEA stwierdziła, że SPND ma związek z potencjalnym wojskowym wymiarem programu jądrowego Iranu. SPND jest zarządzana przez wskazanego przez ONZ Mohsena Fakhrizadeha-Mahabadiego i stanowi część ministerstwa obrony i logistyki sił zbrojnych (Ministry of Defence For Armed Forces Logistics – MODAFL) – podmiotu wskazanego przez UE.

22.12.2012”

3)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” następujące wpisy zastępują odpowiednie wpisy w wykazie zamieszczonym w sekcji „A. Osoby”:

 

Imię i Nazwisko

Dane

Powody

Data umieszczenia w wykazie

„1.

Generał brygady IRGC Javad DARVISH-VAND

 

Były wiceminister i główny inspektor w MODAFL.

23.6.2008

3.

Parviz FATAH

urodzony w 1961 r.

Członek IRGC. Były minister ds. energii.

26.7.2010

4.

Generał brygady IRGC Seyyed Mahdi FARAHI

 

Były szef irańskiej Aerospace Industries Organisation (AIO) i były dyrektor zarządzający wskazanej przez ONZ Defence Industries Organisation (DIO). Członek IRGC i zastępca w irańskim ministerstwie obrony i logistyki sił zbrojnych (Ministry of Defense for Armed Forces Logistics – MODAFL).

23.6.2008

5.

Generał brygady IRGC Ali HOSEYNITASH

 

Członek IRGC. Członek Najwyższej Krajowej Rady Bezpieczeństwa, zaangażowany w tworzenie polityki dotyczącej kwestii jądrowych.

23.6.2008

12.

Generał brygady IRGC Ali SHAMSHIRI

 

Członek IRGC. Piastował wysokie stanowiska w MODAFL.

23.6.2008

13.

Generał brygady IRGC Ahmad VAHIDI

 

Były minister w MODAFL.

23.6.2008

15.

Abolghassem Mozaffari SHAMS

 

Były szef Khatam al-Anbiya Construction Headquarters.

1.12.2011”

4)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” następujący wpis zastępuje odpowiedni wpis w wykazie zamieszczonym w sekcji „B. Podmioty”:

 

Nazwa

Dane

Powody

Data umieszczenia w wykazie

„11.

Behnam Sahriyari Trading Company

Adres pocztowy: Ziba Building, 10th Floor, Northern Sohrevardi Street, Teheran, Iran

Uczestniczy w przekazywaniu broni w imieniu IRGC.

23.1.2012”

5)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” dodaje się następujący wpis:

 

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„20.

b. Iran Communications Industries (ICI)

PO Box 19295-4731, Pasdaran Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: PO Box 19575-131, 34 Apadana Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: Shahid Langary Street, Nobonyad Square Ave, Pasdaran, Teheran

Jednostka zależna Iran Electronics Industries (podmiot wskazany przez UE); wytwarza różnorodne produkty, w tym systemy łączności, lotnicze oprzyrządowanie elektroniczne, urządzenia optyczne i elektrooptyczne, urządzenia mikroelektroniczne, produkty IT, wyroby testowe, pomiarowe, telekomunikacyjne i produkty bezpieczeństwa, urządzenia elektroniczne do prowadzenia działań wojennych, lampy radaroskopowe (w tym prowadzi ich naprawę) i wyrzutnie pocisków.

26.7.2010”

6)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” usuwa się następujący wpis:

 

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„19.

Iran Communications Industries (ICI)

PO Box 19295-4731, Pasdaran Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: PO Box 19575-131, 34 Apadana Avenue, Teheran, Iran; Inny adres: Shahid Langary Street, Nobonyad Square Ave, Pasdaran, Teheran

Jednostka zależna Iran Electronics Industries (zob. nr 20); wytwarza różnorodne produkty, w tym systemy łączności, lotnicze oprzyrządowanie elektroniczne, urządzenia optyczne i elektrooptyczne, urządzenia mikroelektroniczne, produkty IT, wyroby testowe, pomiarowe, telekomunikacyjne i produkty bezpieczeństwa, urządzenia elektroniczne do prowadzenia działań wojennych, lampy radaroskopowe (w tym prowadzi ich naprawę) i wyrzutnie pocisków. Wyroby te mogą zostać użyte w programach obłożonych sankcjami na mocy rezolucji nr 1737 Rady Bezpieczeństwa ONZ.

26.7.2010”

7)

w nagłówku „II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC)” w sekcji „B. Podmioty” dodaje się następujący wpis:

 

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„12.

Etemad Amin Invest Co Mobin

Pasadaran Av. Teheran, Iran

Przedsiębiorstwo będące własnością lub pozostające pod kontrolą IRGC; pomaga finansować strategiczne interesy reżimu.

26.7.2010”

8)

w nagłówku „I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu” w sekcji „B. Podmioty” usuwa się następujący wpis:

 

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„10.

Etemad Amin Invest Co Mobin

Pasadaran Av. Teheran, Iran

Etemad Amin Invest Co Mobin jest blisko powiązana z Naftar i z Bonyad-e Mostazafan; spółka pomaga finansować strategiczne interesy reżimu i irańskich struktur parapaństwowych.

26.7.2010”


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/94


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/871

z dnia 26 marca 2019 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych Zjednoczonego Królestwa dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2018

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 2357)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 51,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią z audytu co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz ze sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, przed dniem 31 maja roku następującego po danym roku budżetowym.

(2)

Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku „N-1” i kończy się w dniu 15 października roku „N”. Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2018 należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez Zjednoczone Królestwo pomiędzy dniem 16 października 2017 r. a dniem 15 października 2018 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2).

(3)

Ponieważ Zjednoczone Królestwo przekazało już Komisji niezbędne informacje księgowe, należy przyjąć odpowiednią decyzję w sprawie rozliczenia rachunków w trybie art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(4)

Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności miesięcznych w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1.

(5)

Po przekazaniu przez Zjednoczone Królestwo informacji oraz po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych kontroli i wprowadzeniu niezbędnych poprawek Komisja może podjąć decyzję w sprawie kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków następujących agencji płatniczych: „Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs”, „The Scottish Government Rural Payments and Inspections Directorate”, „Welsh Government” i „Rural Payments Agency” w odniesieniu do wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG). Komisja sprawdziła informacje przekazane przez Zjednoczone Królestwo oraz powiadomiła je przed datą przyjęcia niniejszej decyzji o wynikach swej kontroli oraz o niezbędnych poprawkach.

(6)

W przypadku powyższych agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.

(7)

Zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (3) wszelkie przekroczenia terminów w sierpniu, wrześniu oraz październiku są brane pod uwagę w decyzji w sprawie rozliczenia rachunków. Część wydatków zadeklarowanych przez Zjednoczone Królestwo w tych miesiącach w roku 2018 została dokonana po przekroczeniu obowiązujących terminów. W niniejszej decyzji należy zatem ustanowić odpowiednie zmniejszenia.

(8)

Na podstawie art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonała już zmniejszenia szeregu płatności miesięcznych na rzecz Zjednoczonego Królestwa za rok budżetowy 2018 ze względu na nieprzestrzeganie terminów płatności. W niniejszej decyzji Komisja powinna uwzględnić takie zmniejszone kwoty, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności lub zwracania kwot, które mogą być później przedmiotem korekty finansowej. Kwoty, o których mowa, mogą zostać zbadane, w stosownych przypadkach, w ramach procedur rozliczania zgodności zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(9)

Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w ciągu czterech lat od daty wystąpienia o zwrot należności lub w ciągu ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 nakłada na państwa członkowskie obowiązek ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych przekazywanych Komisji, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, poświadczonej tabeli z kwotami obciążającymi je w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które mają być odzyskane, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.

(10)

Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i przewidywanych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w ciągu czterech lat od daty wystąpienia o zwrot należności lub w ciągu ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Unii. Kwoty, w odniesieniu do których Zjednoczone Królestwo podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody tej decyzji należy zawrzeć w rocznym podsumowaniu, o którym mowa w art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w związku z jego art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iv). Kwotami takimi nie należy zatem obciążać Zjednoczonego Królestwa i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.

(11)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie powinna naruszać przepisów decyzji, które Komisja może przyjąć w celu wyłączenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych Zjednoczonego Królestwa: „Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs”, „The Scottish Government Rural Payments and Inspections Directorate”, „Welsh Government” i „Rural Payments Agency” w odniesieniu do wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2018.

Kwoty, które mają być odzyskane od Zjednoczonego Królestwa lub które mają być wypłacone na rzecz Zjednoczonego Królestwa na podstawie niniejszej decyzji, wraz z kwotami wynikającymi z zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, określono w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja nie narusza przepisów przyszłych decyzji w sprawie rozliczenia zgodności, które Komisja może przyjąć na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w celu wyłączenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).

(3)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).


ZAŁĄCZNIK

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018

Kwoty podlegające zwrotowi przez państwa członkowskie lub płatne na ich rzecz

P.cz.

 

2018 – Wydatki/Dochody przeznaczone na określony cel agencji płatniczych, których rachunki są

Suma a + b

Zmniejszenia i zawieszenia w całym roku budżetowym (1)

Kwota, jaką należy pobrać zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

Suma po uwzględnieniu zmniejszeń i zawieszeń

Płatności dokonane na rzecz państwa członkowskiego za rok budżetowy

Kwota podlegająca zwrotowi od (–) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego (2)

rozliczone

wyłączone

= wydatki/dochody przeznaczone na określony cel zadeklarowane w deklaracji rocznej

= suma wydatków/dochodów przeznaczonych na określony cel w deklaracjach miesięcznych

 

 

a

b

c = a + b

d

e

f = c + d + e

g

h = f - g

UK

GBP

0,00

0,00

0,00

0,00

– 81 567,52

– 81 567,52

0,00

– 81 567,52

UK

EUR

3 134 431 581,76

0,00

3 134 431 581,76

– 7 568 165,96

0,00

3 126 863 415,80

3 131 942 681,20

– 5 079 265,40

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P.cz.

 

Wydatki (3)

Dochody przeznaczone na określony cel (3)

Art. 54 ust. 2 (=e)

Suma (=h)

 

05 07 01 06

6701

6702

i

j

k

l = i + j + k

UK

GBP

0,00

0,00

– 81 567,52

– 81 567,52

UK

EUR

0,00

– 5 079 265,40

0,00

– 5 079 265,40

UWAGA:

Nomenklatura 2019: 05 07 01 06, 6701, 6702


(1)  Dotyczy uwzględnionych w systemie płatniczym zmniejszeń i zawieszeń, do których dodano w szczególności korekty wynikające z nieprzestrzegania terminów płatności ustalonych na sierpień, wrzesień i październik 2018 r. oraz innych zmniejszeń w ramach art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(2)  W celu obliczenia kwoty podlegającej zwrotowi przez państwo członkowskie lub płatnej na jego rzecz uwzględniono sumę z deklaracji rocznej w przypadku wydatków rozliczonych (kolumna a) lub sumę deklaracji miesięcznych w przypadku wydatków wyłączonych (kolumna b). Stosowany kurs walutowy: art. 11 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014.

(3)  Linia budżetowa 05 07 01 06 zostaje podzielona między korekty ujemne, które stają się dochodami przeznaczonymi na określony cel w linii budżetowej 67 01, oraz korekty dodatnie na rzecz państw członkowskich, które powinny obecnie zostać włączone po stronie wydatków 05 07 01 06 zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/98


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/872

z dnia 26 marca 2019 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych w Zjednoczonym Królestwie dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 2358)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 51,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią z audytu co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, przed dniem 31 maja roku następującego po danym roku budżetowym.

(2)

Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku „N-1” i kończy się w dniu 15 października roku „N”. Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2018, w celu ujednolicenia okresu referencyjnego dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) z okresem referencyjnym dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez Zjednoczone Królestwo między dniem 16 października 2017 r. a dniem 15 października 2018 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2).

(3)

Jako że Zjednoczone Królestwo przekazało już Komisji niezbędne informacje księgowe, należy przyjąć odpowiednią decyzję w sprawie rozliczenia rachunków na podstawie art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(4)

Artykuł 33 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności pośrednich w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1.

(5)

Po przekazaniu przez Zjednoczone Królestwo informacji oraz po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych kontroli i wprowadzeniu wszelkich niezbędnych poprawek Komisja może podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków następujących agencji płatniczych: „Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs”, „The Scottish Government Rural Payments and Inspections Directorate” i „Rural Payments Agency” w odniesieniu do wydatków finansowanych przez EFRROW. Komisja sprawdziła informacje przekazane przez Zjednoczone Królestwo oraz powiadomiła je przed datą przyjęcia niniejszej decyzji o wynikach swoich kontroli oraz o niezbędnych poprawkach.

(6)

W przypadku tych agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.

(7)

Informacje przekazane przez agencję płatniczą Zjednoczonego Królestwa „Welsh Government” wymagają przeprowadzenia dodatkowego postępowania, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.

(8)

Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty wystąpienia o zwrot należności, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 nakłada na państwa członkowskie obowiązek ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych przekazywanych Komisji, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, poświadczonej tabeli z kwotami obciążającymi je w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które mają być odzyskane, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.

(9)

Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota już poniesionych i przewidywanych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty wystąpienia o zwrot należności bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu UE. Kwoty, w odniesieniu do których Zjednoczone Królestwo podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody jego decyzji należy zawrzeć w rocznym podsumowaniu, o którym mowa w art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w związku z jego art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iv). Kwotami takimi nie należy obciążać Zjednoczonego Królestwa i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.

(10)

W niniejszej decyzji należy również uwzględnić kwoty, którymi nadal należy obciążyć Zjednoczone Królestwo w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do okresu programowania 2007–2013 EFRROW.

(11)

Art. 36 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 stanowi, że płatności pośrednie są dokonywane bez przekraczania całkowitej zaprogramowanej kwoty wkładu EFRROW. Zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, jeżeli deklaracje wydatków ogółem przekraczają zaprogramowaną całość wkładu na rzecz programu rozwoju obszarów wiejskich, kwotę do wypłacenia ogranicza się do wysokości kwoty zaprogramowanej, bez uszczerbku dla pułapu przewidzianego w art. 34 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Kwota ograniczona pułapem będzie zwrócona w późniejszym okresie przez Komisję w następstwie przyjęcia zmienionego planu finansowania lub na koniec okresu programowania.

(12)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie powinna naruszać decyzji, które Komisja może przyjąć w celu wyłączenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych Zjednoczonego Królestwa: „Department of Agriculture, Environment and Rural Affairs”, „The Scottish Government Rural Payments and Inspections Directorate” i „Rural Payments Agency” w odniesieniu do wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018.

Kwoty, które mają być odzyskane od Zjednoczonego Królestwa lub które mają być wypłacone na rzecz tego państwa na podstawie niniejszej decyzji, określono w załączniku I do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

W odniesieniu do roku budżetowego 2018 określone w załączniku II rachunki agencji płatniczej Zjednoczonego Królestwa „Welsh Government”, dotyczące wydatków na programy rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i związane z okresem programowania 2014–2020, nie wchodzą w zakres niniejszej decyzji i będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia rachunków.

Artykuł 3

Kwoty, którymi ma być obciążone Zjednoczone Królestwo, wynikające z zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do okresu programowania 2014–2020 oraz okresu programowania 2007–2013 EFRROW, określono w załączniku III do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja nie narusza przepisów przyszłych decyzji w sprawie rozliczenia zgodności, które Komisja może przyjąć zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).


ZAŁĄCZNIK I

ROZLICZONE WYDATKI EFRROW W ROZBICIU NA POSZCZEGÓLNE PROGRAMY ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH W ODNIESIENIU DO ROKU BUDŻETOWEGO 2018

KWOTY PODLEGAJĄCE ZWROTOWI PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE LUB PŁATNE NA ICH RZECZ W ROZBICIU NA POSZCZEGÓLNE PROGRAMY

Zatwierdzone programy, w ramach których zadeklarowano wydatki z EFRROW na lata 2014–2020

(w EUR)

PC

CCI

Wydatki 2018 r.

Korekty

Ogółem

Kwoty, które nie mogą zostać ponownie wykorzystane

Zatwierdzona kwota rozliczona za RB 2018

Płatności pośrednie zwrócone państwu członkowskiemu za rok budżetowy

Kwota podlegająca zwrotowi od (-) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego

 

 

i

ii

iii = i + ii

iv

v = iii - iv

vi

vii = v - vi

UK

2014UK06RDRP001

341 029 324,58

0,00

341 029 324,58

0,00

341 029 324,58

340 987 294,18

42 030,40

UK

2014UK06RDRP002

17 901 684,45

0,00

17 901 684,45

0,00

17 901 684,45

17 901 330,80

353,65

UK

2014UK06RDRP003

127 217 147,23

0,00

127 217 147,23

0,00

127 217 147,23

127 388 490,41

– 171 343,18


ZAŁĄCZNIK II

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018 – EFRROW

Wykaz agencji płatniczych i programów, których rachunki zostały wyłączone i które podlegają kolejnej decyzji w sprawie rozliczenia rachunków

Państwo członkowskie

Agencja płatnicza

Program

Zjednoczone Królestwo

Rząd Walii

2014UK06RDRP004


ZAŁĄCZNIK III

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018 – EFRROW

Korekty zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

 

 

Korekty dotyczące okresu programowania 2014–2020

Korekty dotyczące okresu programowania 2007-2013

Państwo członkowskie

Waluta

W walucie krajowej

W EUR

W walucie krajowej

W EUR

UK (*1)

GBP

48 141,99


(*1)  W odniesieniu do agencji płatniczych, w przypadku których rachunki zostały wyłączone, zmniejszenie określone w art. 54 ust. 2 należy stosować po przekazaniu rachunków do rozliczenia.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/103


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/873

z dnia 22 maja 2019 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3817)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 51,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią z audytu co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, przed dniem 31 maja roku następującego po danym roku budżetowym.

(2)

Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku „N-1” i kończy się w dniu 15 października roku „N”. Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2018, w celu ujednolicenia okresu referencyjnego dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) z okresem referencyjnym dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez państwa członkowskie pomiędzy dniem 16 października 2017 r. a dniem 15 października 2018 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2).

(3)

Artykuł 33 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności pośrednich w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1. Komisja potrąca tę kwotę od następnej płatności pośredniej, bądź ją do niej dodaje.

(4)

Komisja sprawdziła informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz powiadomiła je przed dniem 30 kwietnia 2019 r. o wynikach swej weryfikacji oraz o niezbędnych poprawkach.

(5)

W przypadku niektórych agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.

(6)

Informacje przekazane przez niektóre inne agencje płatnicze wymagają przeprowadzenia dodatkowego postępowania, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.

(7)

Zgodnie z art. 83 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 bieg terminu płatności okresowych, np. terminu określonego w art. 36 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, może zostać wstrzymany na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, aby można było przeprowadzić dodatkowe weryfikacje po otrzymaniu informacji, że płatności te są związane z nieprawidłowością mającą poważne konsekwencje finansowe. Przy podejmowaniu niniejszej decyzji Komisja musi uwzględnić kwoty, w odniesieniu do których wstrzymano bieg terminu, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności.

(8)

Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 nakłada na państwa członkowskie obowiązek ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych przekazywanych Komisji, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, poświadczonej tabeli z kwotami obciążającymi je w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które mają być odzyskane, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.

(9)

Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i prawdopodobnych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie kwot, bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Unii. Kwoty, w odniesieniu do których konkretne państwo członkowskie podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody tej decyzji należy zawrzeć w rocznym podsumowaniu, o którym mowa w art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w związku z jego art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iv). Kwotami takimi nie należy zatem obciążać państw członkowskich, których to dotyczy, i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.

(10)

W niniejszej decyzji należy również uwzględnić kwoty, którymi nadal należy obciążyć państwa członkowskie w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do okresu programowania 2007–2013 EFRROW.

(11)

Zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonała już zmniejszenia lub zawieszenia szeregu płatności pośrednich za rok budżetowy 2018 z powodu wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii. W niniejszej decyzji Komisja powinna uwzględnić takie kwoty zmniejszone lub zawieszone na podstawie art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności lub zwracania kwot, które mogą być później przedmiotem korekty finansowej.

(12)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie powinna naruszać decyzji, które Komisja może podjąć w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych państw członkowskich, z wyjątkiem agencji płatniczych określonych w art. 2, dotyczące wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w odniesieniu do roku budżetowego 2018 i związane z okresem programowania 2014–2020.

Kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego na podstawie niniejszej decyzji, określono w załączniku I do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

W odniesieniu do roku budżetowego 2018 rachunki określonych w załączniku II agencji płatniczych państw członkowskich, dotyczące wydatków na programy rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i związane z okresem programowania 2014–2020, nie wchodzą w zakres niniejszej decyzji i będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia rachunków.

Artykuł 3

Kwoty, którymi mają być obciążone państwa członkowskie, wynikające z zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do okresu programowania 2014–2020 oraz okresu programowania 2007–2013 Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), określono w załączniku III do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla przyszłych decyzji w sprawie rozliczenia zgodności, które Komisja może podjąć zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2019 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).


ZAŁĄCZNIK I

ROZLICZONE WYDATKI EFRROW W ROZBICIU NA POSZCZEGÓLNE PROGRAMY ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH W ODNIESIENIU DO ROKU BUDŻETOWEGO 2018

KWOTY PODLEGAJĄCE ZWROTOWI PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE LUB PŁATNE NA ICH RZECZ W ROZBICIU NA POSZCZEGÓLNE PROGRAMY

Zatwierdzone programy, w ramach których zadeklarowano wydatki z EFRROW na lata 2014–2020

(w EUR)

PC

CCI

Wydatki 2018 r.

Korekty

Ogółem

Kwoty, które nie mogą zostać ponownie wykorzystane

Zatwierdzona kwota rozliczona za RB 2018

Płatności pośrednie zwrócone państwu członkowskiemu za rok budżetowy

Kwota podlegająca zwrotowi od (–) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego

 

 

i

ii

iii = i + ii

iv

v = iii – iv

vi

vii = v – vi

AT

2014AT06RDNP001

522 020 035,12

0,00

522 020 035,12

0,00

522 020 035,12

512 890 738,99

9 129 296,13

BE

2014BE06RDRP001

38 520 111,32

0,00

38 520 111,32

0,00

38 520 111,32

38 520 095,94

15,38

BE

2014BE06RDRP002

30 294 877,02

0,00

30 294 877,02

0,00

30 294 877,02

30 319 674,43

– 24 797,41

BG

2014BG06RDNP001

205 686 970,07

0,00

205 686 970,07

0,00

205 686 970,07

206 442 232,26

– 755 262,19

CY

2014CY06RDNP001

14 520 014,26

0,00

14 520 014,26

0,00

14 520 014,26

14 520 014,26

0,00

CZ

2014CZ06RDNP001

323 611 581,76

0,00

323 611 581,76

0,00

323 611 581,76

323 613 468,79

– 1 887,03

DE

2014DE06RDRN001

676 761,19

0,00

676 761,19

0,00

676 761,19

676 761,19

0,00

DE

2014DE06RDRP003

85 593 723,78

0,00

85 593 723,78

0,00

85 593 723,78

85 594 307,99

– 584,21

DE

2014DE06RDRP004

192 663 260,91

0,00

192 663 260,91

0,00

192 663 260,91

192 663 260,91

0,00

DE

2014DE06RDRP007

107 756 134,37

0,00

107 756 134,37

0,00

107 756 134,37

107 756 187,14

– 52,77

DE

2014DE06RDRP010

37 547 775,80

0,00

37 547 775,80

0,00

37 547 775,80

37 547 775,80

0,00

DE

2014DE06RDRP011

106 103 576,84

0,00

106 103 576,84

0,00

106 103 576,84

106 103 576,84

0,00

DE

2014DE06RDRP012

159 980 251,69

0,00

159 980 251,69

0,00

159 980 251,69

159 980 251,69

0,00

DE

2014DE06RDRP015

74 846 524,24

0,00

74 846 524,24

0,00

74 846 524,24

74 863 576,45

– 17 052,21

DE

2014DE06RDRP017

28 525 458,51

0,00

28 525 458,51

0,00

28 525 458,51

28 525 458,51

0,00

DE

2014DE06RDRP018

5 712 422,22

0,00

5 712 422,22

0,00

5 712 422,22

5 712 422,22

0,00

DE

2014DE06RDRP019

96 236 434,91

0,00

96 236 434,91

0,00

96 236 434,91

96 236 434,91

0,00

DE

2014DE06RDRP020

82 615 965,52

0,00

82 615 965,52

0,00

82 615 965,52

82 615 967,05

– 1,53

DE

2014DE06RDRP021

50 602 977,48

0,00

50 602 977,48

0,00

50 602 977,48

50 602 995,25

– 17,77

DE

2014DE06RDRP023

88 724 913,44

0,00

88 724 913,44

0,00

88 724 913,44

88 789 431,82

– 64 518,38

DK

2014DK06RDNP001

88 173 489,16

0,00

88 173 489,16

0,00

88 173 489,16

90 286 808,00

– 2 113 318,84

EE

2014EE06RDNP001

128 116 444,94

0,00

128 116 444,94

0,00

128 116 444,94

128 116 573,13

– 128,19

ES

2014ES06RDNP001

17 496 370,85

0,00

17 496 370,85

0,00

17 496 370,85

17 496 370,83

0,02

ES

2014ES06RDRP001

159 160 971,25

0,00

159 160 971,25

0,00

159 160 971,25

159 160 882,11

89,14

ES

2014ES06RDRP002

59 746 787,83

0,00

59 746 787,83

0,00

59 746 787,83

59 746 781,59

6,24

ES

2014ES06RDRP003

29 251 334,24

0,00

29 251 334,24

0,00

29 251 334,24

29 257 571,77

– 6 237,53

ES

2014ES06RDRP004

11 807 069,47

0,00

11 807 069,47

0,00

11 807 069,47

11 826 785,09

– 19 715,62

ES

2014ES06RDRP005

27 976 434,37

0,00

27 976 434,37

0,00

27 976 434,37

27 976 434,38

– 0,01

ES

2014ES06RDRP006

14 557 450,46

0,00

14 557 450,46

0,00

14 557 450,46

14 557 451,27

– 0,81

ES

2014ES06RDRP007

113 236 476,41

0,00

113 236 476,41

0,00

113 236 476,41

113 221 366,35

15 110,06

ES

2014ES06RDRP008

97 338 070,90

0,00

97 338 070,90

0,00

97 338 070,90

97 335 793,72

2 277,18

ES

2014ES06RDRP009

43 693 511,34

0,00

43 693 511,34

0,00

43 693 511,34

43 693 511,02

0,32

ES

2014ES06RDRP010

89 910 498,20

0,00

89 910 498,20

0,00

89 910 498,20

89 910 463,71

34,49

ES

2014ES06RDRP011

131 571 942,91

0,00

131 571 942,91

0,00

131 571 942,91

131 571 922,68

20,23

ES

2014ES06RDRP012

4 328 278,65

0,00

4 328 278,65

0,00

4 328 278,65

4 328 277,55

1,10

ES

2014ES06RDRP013

31 330 225,16

0,00

31 330 225,16

0,00

31 330 225,16

31 330 220,23

4,93

ES

2014ES06RDRP015

17 357 722,06

0,00

17 357 722,06

0,00

17 357 722,06

17 357 732,12

– 10,06

ES

2014ES06RDRP016

9 152 786,14

0,00

9 152 786,14

0,00

9 152 786,14

9 152 782,54

3,60

ES

2014ES06RDRP017

23 179 771,16

0,00

23 179 771,16

0,00

23 179 771,16

23 179 771,15

0,01

FI

2014FI06RDRP001

348 074 461,43

0,00

348 074 461,43

0,00

348 074 461,43

348 076 443,41

– 1 981,98

FI

2014FI06RDRP002

3 711 545,03

0,00

3 711 545,03

0,00

3 711 545,03

3 711 545,03

0,00

FR

2014FR06RDNP001

197 685 587,50

0,00

197 685 587,50

0,00

197 685 587,50

197 685 587,50

0,00

FR

2014FR06RDRN001

1 833 799,23

0,00

1 833 799,23

0,00

1 833 799,23

1 833 799,23

0,00

FR

2014FR06RDRP001

24 153 447,95

0,00

24 153 447,95

0,00

24 153 447,95

24 153 456,07

– 8,12

FR

2014FR06RDRP002

6 561 044,21

0,00

6 561 044,21

0,00

6 561 044,21

6 561 044,19

0,02

FR

2014FR06RDRP003

5 760 322,88

0,00

5 760 322,88

0,00

5 760 322,88

5 760 322,88

0,00

FR

2014FR06RDRP004

37 876 388,14

0,00

37 876 388,14

0,00

37 876 388,14

37 876 380,02

8,12

FR

2014FR06RDRP006

4 879 050,25

0,00

4 879 050,25

0,00

4 879 050,25

4 879 050,25

0,00

FR

2014FR06RDRP011

7 620 346,22

0,00

7 620 346,22

0,00

7 620 346,22

7 620 346,23

– 0,01

FR

2014FR06RDRP021

22 926 000,33

0,00

22 926 000,33

0,00

22 926 000,33

22 926 000,32

0,01

FR

2014FR06RDRP022

8 204 484,56

0,00

8 204 484,56

0,00

8 204 484,56

8 204 484,58

– 0,02

FR

2014FR06RDRP023

8 862 307,25

0,00

8 862 307,25

0,00

8 862 307,25

8 862 307,25

0,00

FR

2014FR06RDRP024

48 604 047,72

0,00

48 604 047,72

0,00

48 604 047,72

48 604 047,72

0,00

FR

2014FR06RDRP025

44 564 654,55

0,00

44 564 654,55

0,00

44 564 654,55

44 564 654,56

– 0,01

FR

2014FR06RDRP026

79 594 052,61

0,00

79 594 052,61

0,00

79 594 052,61

79 594 052,60

0,01

FR

2014FR06RDRP031

12 002 300,22

0,00

12 002 300,22

0,00

12 002 300,22

12 002 300,22

0,00

FR

2014FR06RDRP041

41 062 964,63

0,00

41 062 964,63

0,00

41 062 964,63

41 062 964,64

– 0,01

FR

2014FR06RDRP042

12 973 287,27

0,00

12 973 287,27

0,00

12 973 287,27

12 973 287,25

0,02

FR

2014FR06RDRP043

60 350 115,32

0,00

60 350 115,32

0,00

60 350 115,32

60 350 115,31

0,01

FR

2014FR06RDRP052

65 791 635,41

0,00

65 791 635,41

0,00

65 791 635,41

65 791 635,39

0,02

FR

2014FR06RDRP053

59 541 153,53

0,00

59 541 153,53

0,00

59 541 153,53

59 541 153,54

– 0,01

FR

2014FR06RDRP054

60 363 799,95

0,00

60 363 799,95

0,00

60 363 799,95

60 363 799,96

– 0,01

FR

2014FR06RDRP072

84 473 332,28

0,00

84 473 332,28

0,00

84 473 332,28

84 473 332,28

0,00

FR

2014FR06RDRP073

213 889 042,17

0,00

213 889 042,17

0,00

213 889 042,17

213 889 042,15

0,02

FR

2014FR06RDRP074

88 417 755,10

0,00

88 417 755,10

0,00

88 417 755,10

88 417 755,09

0,01

FR

2014FR06RDRP082

150 503 849,61

0,00

150 503 849,61

0,00

150 503 849,61

150 503 849,60

0,01

FR

2014FR06RDRP083

174 012 973,41

0,00

174 012 973,41

0,00

174 012 973,41

174 012 973,41

0,00

FR

2014FR06RDRP091

89 559 508,54

0,00

89 559 508,54

0,00

89 559 508,54

89 559 508,48

0,06

FR

2014FR06RDRP093

78 272 207,24

0,00

78 272 207,24

0,00

78 272 207,24

78 272 207,23

0,01

EL

2014GR06RDNP001

579 944 680,26

0,00

579 944 680,26

0,00

579 944 680,26

579 944 679,97

0,29

HR

2014HR06RDNP001

206 317 522,64

0,00

206 317 522,64

0,00

206 317 522,64

206 367 510,78

– 49 988,14

HU

2014HU06RDNP001

385 929 543,71

0,00

385 929 543,71

0,00

385 929 543,71

385 929 564,57

– 20,86

IE

2014IE06RDNP001

318 665 239,75

0,00

318 665 239,75

0,00

318 665 239,75

318 693 515,27

– 28 275,52

IT

2014IT06RDNP001

112 491 724,71

0,00

112 491 724,71

0,00

112 491 724,71

112 491 671,79

52,92

IT

2014IT06RDRN001

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

IT

2014IT06RDRP001

10 085 080,90

0,00

10 085 080,90

0,00

10 085 080,90

10 086 920,19

– 1 839,29

IT

2014IT06RDRP002

31 172 695,15

0,00

31 172 695,15

0,00

31 172 695,15

31 173 334,82

– 639,67

IT

2014IT06RDRP003

55 799 478,01

0,00

55 799 478,01

0,00

55 799 478,01

55 716 038,08

83 439,93

IT

2014IT06RDRP004

14 395 930,94

0,00

14 395 930,94

0,00

14 395 930,94

14 395 931,16

– 0,22

IT

2014IT06RDRP005

37 431 739,83

0,00

37 431 739,83

0,00

37 431 739,83

37 432 438,25

– 698,42

IT

2014IT06RDRP006

7 876 005,89

0,00

7 876 005,89

0,00

7 876 005,89

7 876 005,97

– 0,08

IT

2014IT06RDRP007

41 819 104,69

0,00

41 819 104,69

0,00

41 819 104,69

41 823 648,02

– 4 543,33

IT

2014IT06RDRP008

16 380 168,96

0,00

16 380 168,96

0,00

16 380 168,96

16 380 168,83

0,13

IT

2014IT06RDRP009

63 175 360,10

0,00

63 175 360,10

0,00

63 175 360,10

63 175 359,91

0,19

IT

2014IT06RDRP010

39 645 804,71

0,00

39 645 804,71

0,00

39 645 804,71

39 645 804,22

0,49

IT

2014IT06RDRP011

16 604 563,71

0,00

16 604 563,71

0,00

16 604 563,71

16 604 563,76

– 0,05

IT

2014IT06RDRP012

35 345 143,27

0,00

35 345 143,27

0,00

35 345 143,27

35 354 956,27

– 9 813,00

IT

2014IT06RDRP013

9 687 512,97

0,00

9 687 512,97

0,00

9 687 512,97

9 687 512,88

0,09

IT

2014IT06RDRP014

63 566 185,57

0,00

63 566 185,57

0,00

63 566 185,57

63 566 205,10

– 19,53

IT

2014IT06RDRP015

14 815 565,50

0,00

14 815 565,50

0,00

14 815 565,50

14 815 565,50

0,00

IT

2014IT06RDRP016

64 784 415,43

0,00

64 784 415,43

0,00

64 784 415,43

64 785 375,84

– 960,41

IT

2014IT06RDRP017

29 206 933,27

0,00

29 206 933,27

0,00

29 206 933,27

29 206 933,08

0,19

IT

2014IT06RDRP018

91 232 709,95

0,00

91 232 709,95

0,00

91 232 709,95

91 232 707,48

2,47

IT

2014IT06RDRP019

127 792 613,65

0,00

127 792 613,65

0,00

127 792 613,65

127 792 612,64

1,01

IT

2014IT06RDRP020

61 337 381,19

0,00

61 337 381,19

0,00

61 337 381,19

61 420 145,93

– 82 764,74

IT

2014IT06RDRP021

101 184 836,76

0,00

101 184 836,76

0,00

101 184 836,76

101 185 876,24

– 1 039,48

LT

2014LT06RDNP001

217 968 916,81

0,00

217 968 916,81

0,00

217 968 916,81

217 968 915,16

1,65

LU

2014LU06RDNP001

14 421 021,16

0,00

14 421 021,16

0,00

14 421 021,16

14 423 917,80

– 2 896,64

LV

2014LV06RDNP001

192 664 100,71

0,00

192 664 100,71

0,00

192 664 100,71

192 664 100,71

0,00

MT

2014MT06RDNP001

9 391 258,52

0,00

9 391 258,52

0,00

9 391 258,52

9 391 233,59

24,93

NL

2014NL06RDNP001

78 454 999,06

0,00

78 454 999,06

0,00

78 454 999,06

78 872 015,79

– 417 016,73

PL

2014PL06RDNP001

944 566 130,00

0,00

944 566 130,00

0,00

944 566 130,00

944 571 175,78

– 5 045,78

PT

2014PT06RDRP001

42 549 866,78

0,00

42 549 866,78

0,00

42 549 866,78

42 549 858,14

8,64

PT

2014PT06RDRP002

440 013 783,91

0,00

440 013 783,91

0,00

440 013 783,91

440 007 910,96

5 872,95

PT

2014PT06RDRP003

20 033 947,26

0,00

20 033 947,26

0,00

20 033 947,26

20 033 941,68

5,58

RO

2014RO06RDNP001

1 151 317 715,84

– 5 183 398,75

1 146 134 317,09

0,00

1 146 134 317,09

1 146 256 355,04

– 122 037,95

SE

2014SE06RDNP001

195 643 074,19

0,00

195 643 074,19

0,00

195 643 074,19

195 664 681,71

– 21 607,52

SI

2014SI06RDNP001

111 078 221,00

0,00

111 078 221,00

0,00

111 078 221,00

111 078 257,04

– 36,04

SK

2014SK06RDNP001

200 198 632,37

0,00

200 198 632,37

0,00

200 198 632,37

200 196 935,13

1 697,24


ZAŁĄCZNIK II

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018 – EFRROW

Wykaz agencji płatniczych i programów, których rachunki zostały wyłączone i które podlegają kolejnej decyzji w sprawie rozliczenia rachunków

Państwo członkowskie

Agencja płatnicza

Program

ES

Departamento de Desarrollo Rural, Medio Ambiente y Administración Local del Gobierno de Navarra

2014ES06RDRP014

FR

Office du Développement Agricole et Rural de Corse

2014FR06RDRP094


ZAŁĄCZNIK III

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018 – EFRROW

Korekty zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013  (*1)

 

 

Korekty dotyczące okresu programowania 2014–2020

Korekty dotyczące okresu programowania 2007–2013

Państwo członkowskie

Waluta

W walucie krajowej

W EUR

W walucie krajowej

W EUR

AT

EUR

BE

EUR

651,26

BG

BGN

443 050,55

CY

EUR

CZ

CZK

838 197,75

DE

EUR

287 200,70

DK

DKK

721 265,67

EE

EUR

148 651,02

ES (*1)

EUR

992 954,85

FI

EUR

34 956,43

FR (*1)

EUR

728,90

1 877 775,76

EL

EUR

480 848,59

HR

HRK

HU

HUF

582 882 245,00

IE

EUR

364,95

409 240,92

IT

EUR

422 224,89

LT

EUR

56 868,65

LU

EUR

LV

EUR

34 361,54

MT

EUR

14 557,28

NL

EUR

6 180,20

PL

PLN

1 961 962,42

PT

EUR

1 226 109,23

RO

RON

664 129,21

SE

SEK

151 557,03

SI

EUR

25 660,59

SK

EUR

309 851,55


(*1)  W odniesieniu do agencji płatniczych, w przypadku których rachunki zostały wyłączone, zmniejszenie określone w art. 54 ust. 2 należy stosować po przekazaniu rachunków do rozliczenia.


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/115


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/874

z dnia 22 maja 2019 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2018

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3820)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 51,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią z audytu co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, przed dniem 31 maja roku następującego po danym roku budżetowym.

(2)

Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku „N-1” i kończy się w dniu 15 października roku „N”. Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2018, należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez państwa członkowskie pomiędzy dniem 16 października 2017 r. a dniem 15 października 2018 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2).

(3)

Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności pośrednich w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1. Komisja potrąca tę kwotę od płatności miesięcznej odnoszącej się do poniesionego wydatku w drugim miesiącu następującym po miesiącu, w którym podejmowana jest decyzja w sprawie rozliczenia rachunków, bądź ją do niej dodaje.

(4)

Komisja sprawdziła informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz powiadomiła je przed dniem 30 kwietnia 2019 r. o wynikach swej weryfikacji oraz o niezbędnych poprawkach.

(5)

W przypadku wszystkich agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.

(6)

Zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (3) wszelkie przekroczenia terminów w sierpniu, wrześniu oraz październiku są brane pod uwagę w decyzji w sprawie rozliczenia rachunków. Część wydatków zadeklarowanych przez niektóre państwa członkowskie w tych miesiącach w roku 2018 została dokonana po przekroczeniu obowiązujących terminów. W niniejszej decyzji należy zatem ustanowić odpowiednie zmniejszenia.

(7)

Zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonała już zmniejszenia lub zawieszenia szeregu płatności miesięcznych za rok budżetowy 2018, ze względu na nieprzestrzeganie pułapów finansowych lub terminów płatności lub niedociągnięcia w kontrolach. W niniejszej decyzji Komisja powinna uwzględnić takie zmniejszone lub zawieszone kwoty, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności lub zwracania kwot, które mogą być później przedmiotem korekty finansowej. Kwoty, o których mowa, mogą zostać zbadane, w stosownych przypadkach, według procedur rozliczanie zgodności zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(8)

Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 nakłada na państwa członkowskie obowiązek ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych przekazywanych Komisji, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, poświadczonej tabeli z kwotami obciążającymi je w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które mają być odzyskane, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.

(9)

Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i prawdopodobnych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie kwot, bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Unii. Kwoty, w odniesieniu do których dane państwo członkowskie podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody tej decyzji należy zawrzeć w rocznym podsumowaniu, o którym mowa w art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w związku z jego art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iv). Kwotami takimi nie należy zatem obciążać państw członkowskich, których to dotyczy, i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.

(10)

Zmniejszenia zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 przedstawione w załączniku I (kolumna e) odnoszą się do Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG). Kwoty, którymi mają być obciążone państwa członkowskie, wynikające z zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do Przejściowego Instrumentu Rozwoju Obszarów Wiejskich (TRDI) finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (4) zostały przedstawione w załączniku II.

(11)

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie powinna naruszać decyzji, które Komisja może podjąć w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych państw członkowskich dotyczące wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) w odniesieniu do roku budżetowego 2018.

Kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego zgodnie z niniejszą decyzją, w tym te wynikające z zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, zostały określone w załącznikach I i II do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla przyszłych decyzji w sprawie rozliczenia zgodności, które Komisja może podjąć zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2019 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).

(3)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 27/2004 z dnia 5 stycznia 2004 r. ustanawiające przejściowe szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w odniesieniu do finansowania przez Sekcję Gwarancji EFORG rozwoju obszarów wiejskich na terytorium Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 36).


ZAŁĄCZNIK I

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018

Kwoty podlegające zwrotowi przez państwa członkowskie lub płatne na ich rzecz

PC

 

2018 – Wydatki/Dochody przeznaczone na określony cel agencji płatniczych, których rachunki są

Suma a + b

Zmniejszenia i zawieszenia w całym roku budżetowym (1)

Kwota, jaką należy pobrać zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

Suma po uwzględnieniu zmniejszeń i zawieszeń

Płatności dokonane na rzecz państwa członkowskiego za rok budżetowy

Kwota podlegająca zwrotowi od (-) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego (2)

rozliczone

wyłączone

= wydatki/dochody przeznaczone na określony cel zadeklarowane w deklaracji rocznej

= suma wydatków/dochodów przeznaczonych na określony cel w deklaracjach miesięcznych

 

 

a

b

c=a+b

d

e

f=c+d+e

g

h=f-g

AT

EUR

716 420 978,95

0,00

716 420 978,95

– 37 170,38

0,00

716 383 808,57

715 609 830,36

773 978,21

BE

EUR

601 303 115,40

0,00

601 303 115,40

– 114 596,75

– 1 626,78

601 186 891,87

601 394 318,15

– 207 426,28

BG

BGN

0,00

0,00

0,00

0,00

– 1 063 919,18

– 1 063 919,18

0,00

– 1 063 919,18

BG

EUR

807 146 800,18

0,00

807 146 800,18

– 334 145,99

0,00

806 812 654,19

807 673 988,10

– 861 333,91

CY

EUR

56 393 523,10

0,00

56 393 523,10

0,00

0,00

56 393 523,10

56 387 865,72

5 657,38

CZ

CZK

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

CZ

EUR

838 161 503,79

0,00

838 161 503,79

0,00

0,00

838 161 503,79

838 147 041,76

14 462,03

DE

EUR

4 985 090 101,50

0,00

4 985 090 101,50

0,00

– 33 688,08

4 985 056 413,42

4 985 034 668,19

21 745,23

DK

DKK

0,00

0,00

0,00

0,00

– 125 077,44

– 125 077,44

0,00

– 125 077,44

DK

EUR

840 515 032,68

0,00

840 515 032,68

– 26 565,01

0,00

840 488 467,67

840 392 409,55

96 058,12

EE

EUR

125 125 241,18

0,00

125 125 241,18

0,00

0,00

125 125 241,18

125 117 498,73

7 742,45

ES

EUR

5 470 755 305,48

0,00

5 470 755 305,48

– 2 766 915,88

– 621 928,73

5 467 366 460,87

5 466 953 232,06

413 228,81

FI

EUR

528 528 562,98

0,00

528 528 562,98

– 161 352,27

– 28 687,91

528 338 522,80

528 456 887,44

– 118 364,64

FR

EUR

7 648 093 429,39

0,00

7 648 093 429,39

– 6 120 649,32

– 460 572,15

7 641 512 207,92

7 656 033 220,25

– 14 521 012,33

EL

EUR

2 011 103 975,47

0,00

2 011 103 975,47

– 3 028 436,21

– 1 638 086,99

2 006 437 452,27

2 008 075 711,50

– 1 638 259,23

HR

HRK

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

HR

EUR

247 188 806,71

0,00

247 188 806,71

– 6 040,18

0,00

247 182 766,53

247 212 246,42

– 29 479,89

HU

HUF

0,00

0,00

0,00

0,00

– 135 165 891,00

– 135 165 891,00

0,00

– 135 165 891,00

HU

EUR

1 295 635 431,84

0,00

1 295 635 431,84

– 6 020 231,35

0,00

1 289 615 200,49

1 289 615 200,46

0,03

IE

EUR

1 223 596 530,54

0,00

1 223 596 530,54

– 62 608,10

– 21 661,81

1 223 512 260,63

1 222 580 002,15

932 258,48

IT

EUR

4 103 975 978,84

0,00

4 103 975 978,84

– 28 260 620,76

– 2 680 831,62

4 073 034 526,46

4 073 733 454,03

– 698 927,57

LT

EUR

486 858 049,12

0,00

486 858 049,12

– 15 736,20

– 360,43

486 841 952,49

486 843 109,25

– 1 156,76

LU

EUR

33 289 659,49

0,00

33 289 659,49

0,00

– 3 565,63

33 286 093,86

33 238 794,75

47 299,11

LV

EUR

236 722 594,21

0,00

236 722 594,21

– 25,73

– 5 168,56

236 717 399,92

236 722 568,48

– 5 168,56

MT

EUR

5 242 305,77

0,00

5 242 305,77

0,00

– 188,03

5 242 117,74

5 242 197,66

– 79,92

NL

EUR

771 773 154,17

0,00

771 773 154,17

– 598 043,02

– 30 577,93

771 144 533,22

771 207 737,79

– 63 204,57

PL

PLN

0,00

0,00

0,00

0,00

– 404 820,57

– 404 820,57

0,00

– 404 820,57

PL

EUR

3 307 605 902,16

0,00

3 307 605 902,16

– 1 032 358,05

0,00

3 306 573 544,11

3 306 631 578,16

– 58 034,05

PT

EUR

741 596 343,22

0,00

741 596 343,22

– 357 889,15

– 1 149 963,88

740 088 490,19

740 070 095,58

18 394,61

RO

RON

0,00

0,00

0,00

0,00

– 1 046 041,22

– 1 046 041,22

0,00

– 1 046 041,22

RO

EUR

1 766 218 852,60

0,00

1 766 218 852,60

– 10 850 789,64

0,00

1 755 368 062,96

1 768 957 065,95

– 13 589 002,99

SE

SEK

0,00

0,00

0,00

0,00

– 142 754,87

– 142 754,87

0,00

– 142 754,87

SE

EUR

697 300 129,50

0,00

697 300 129,50

– 339 025,48

0,00

696 961 104,02

696 962 292,44

– 1 188,42

SI

EUR

141 823 320,05

0,00

141 823 320,05

0,00

0,00

141 823 320,05

141 823 320,05

0,00

SK

EUR

445 619 721,44

0,00

445 619 721,44

– 2 527 026,73

0,00

443 092 694,71

443 092 226,31

468,40

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PC

 

Wydatki (3)

Dochody przeznaczone na określony cel (3)

art. 54 ust. 2 (=e)

Suma (=h)

 

05 07 01 06

6701

6702

i

j

k

l = i+j+k

AT

EUR

773 978,21

0,00

0,00

773 978,21

BE

EUR

0,00

– 205 799,50

– 1 626,78

– 207 426,28

BG

BGN

0,00

0,00

– 1 063 919,18

– 1 063 919,18

BG

EUR

0,00

– 861 333,91

0,00

– 861 333,91

CY

EUR

17 353,45

– 11 696,07

0,00

5 657,38

CZ

CZK

0,00

0,00

0,00

0,00

CZ

EUR

14 462,03

0,00

0,00

14 462,03

DE

EUR

57 166,41

– 1 733,10

– 33 688,08

21 745,23

DK

DKK

0,00

0,00

– 125 077,44

– 125 077,44

DK

EUR

96 058,12

0,00

0,00

96 058,12

EE

EUR

7 742,45

0,00

0,00

7 742,45

ES

EUR

1 035 157,54

0,00

– 621 928,73

413 228,81

FI

EUR

0,00

– 89 676,73

– 28 687,91

– 118 364,64

FR

EUR

0,00

– 14 060 440,18

– 460 572,15

– 14 521 012,33

EL

EUR

0,00

– 172,24

– 1 638 086,99

– 1 638 259,23

HR

HRK

0,00

0,00

0,00

0,00

HR

EUR

0,00

– 29 479,89

0,00

– 29 479,89

HU

HUF

0,00

0,00

– 135 165 891,00

– 135 165 891,00

HU

EUR

0,03

0,00

0,00

0,03

IE

EUR

953 920,29

0,00

– 21 661,81

932 258,48

IT

EUR

1 981 904,05

0,00

– 2 680 831,62

– 698 927,57

LT

EUR

0,00

– 796,33

– 360,43

– 1 156,76

LU

EUR

50 864,74

0,00

– 3 565,63

47 299,11

LV

EUR

0,00

0,00

– 5 168,56

– 5 168,56

MT

EUR

108,13

– 0,02

– 188,03

– 79,92

NL

EUR

0,00

– 32 626,64

– 30 577,93

– 63 204,57

PL

PLN

0,00

0,00

– 404 820,57

– 404 820,57

PL

EUR

0,00

– 58 034,05

0,00

– 58 034,05

PT

EUR

1 168 358,49

0,00

– 1 149 963,88

18 394,61

RO

RON

0,00

0,00

– 1 046 041,22

– 1 046 041,22

RO

EUR

0,00

– 13 589 002,99

0,00

– 13 589 002,99

SE

SEK

0,00

0,00

– 142 754,87

– 142 754,87

SE

EUR

0,00

– 1 188,42

0,00

– 1 188,42

SI

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

SK

EUR

468,40

0,00

0,00

468,40

UWAGA:

Nomenklatura 2019: 05 07 01 06, 6701, 6702.


(1)  Dotyczy uwzględnionych w systemie płatniczym zmniejszeń i zawieszeń, do których dodano w szczególności korekty wynikające z nieprzestrzegania terminów płatności ustalonych na sierpień, wrzesień i październik 2018 r. oraz innych zmniejszeń w ramach art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(2)  Dla ustalenia kwoty podlegającej zwrotowi od lub płatnej na rzecz państwa członkowskiego bierze się pod uwagę kwotę będącą sumą rozliczonej rocznej deklaracji wydatków (kolumna a) lub będącą sumą miesięcznych deklaracji wydatków wyłączonych z rozliczenia (kolumna b).

Stosowany kurs wymiany walut: art. 11 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014.

(3)  Linia budżetowa 05 07 01 06 zostaje podzielona między korekty ujemne, które stają się dochodami przeznaczonymi na określony cel w linii budżetowej 67 01, oraz korekty dodatnie na rzecz państw członkowskich, które powinny obecnie zostać włączone po stronie wydatków 05 07 01 06 zgodnie z art. 43 rozporządzenia nr 1306/2013.


ZAŁĄCZNIK II

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2018 – EFRG

Korekty zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013  (1)

Państwo członkowskie

Waluta

W walucie krajowej

W EUR

AT

EUR

 

 

BE

EUR

 

 

BG

BGN

 

 

CY

EUR

CZ

CZK

3 149 709,47

DE

EUR

 

 

DK

DKK

 

 

EE

EUR

ES

EUR

 

 

FI

EUR

 

 

FR

EUR

 

 

EL

EUR

 

 

HR

HRK

 

 

HU

HUF

11 329 127,00

IE

EUR

 

 

IT

EUR

 

 

LT

EUR

79 900,38

LU

EUR

 

 

LV

EUR

64 214,94

MT

EUR

NL

EUR

 

 

PL

PLN

614 231,29

PT

EUR

 

 

RO

RON

 

 

SE

SEK

 

 

SI

EUR

SK

EUR

164 867,37


(1)  Niniejszy załącznik zawiera wyłącznie korekty związane z Przejściowym Instrumentem Rozwoju Obszarów Wiejskich (TRDI).


28.5.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 140/123


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/875

z dnia 27 maja 2019 r.

zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4045)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które to zmiany należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/793 (5) w następstwie niedawnych przypadków afrykańskiego pomoru świń na Węgrzech i w Polsce.

(2)

Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2019/793 w Polsce odnotowano kolejne przypadki afrykańskiego pomoru świń u świń domowych, co należy również odzwierciedlić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(3)

W maju 2019 r. w powiecie giżyckim w Polsce odnotowano ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych – na obszarze ujętym obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II.

(4)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce należy wyznaczyć nowy obszar podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić go w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2019 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/793 z dnia 16 maja 2019 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 129 z 17.5.2019, s. 5).


ZAŁĄCZNIK

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1.   Belgia

Następujące obszary w Belgii:

in Luxembourg province:

the area is delimited clockwise by:

Frontière avec la France,

Rue Mersinhat,

La N818jusque son intersection avec la N83,

La N83 jusque son intersection avec la N884,

La N884 jusque son intersection avec la N824,

La N824 jusque son intersection avec Le Routeux,

Le Routeux,

Rue d'Orgéo,

Rue de la Vierre,

Rue du Bout-d'en-Bas,

Rue Sous l'Eglise,

Rue Notre-Dame,

Rue du Centre,

La N845 jusque son intersection avec la N85,

La N85 jusque son intersection avec la N40,

La N40 jusque son intersection avec la N802,

La N802 jusque son intersection avec la N825,

La N825 jusque son intersection avec la E25-E411,

La E25-E411jusque son intersection avec la N40,

N40: Burnaimont, Rue de Luxembourg, Rue Ranci, Rue de la Chapelle,

Rue du Tombois,

Rue Du Pierroy,

Rue Saint-Orban,

Rue Saint-Aubain,

Rue des Cottages,

Rue de Relune,

Rue de Rulune,

Route de l'Ermitage,

N87: Route de Habay,

Chemin des Ecoliers,

Le Routy,

Rue Burgknapp,

Rue de la Halte,

Rue du Centre,

Rue de l'Eglise,

Rue du Marquisat,

Rue de la Carrière,

Rue de la Lorraine,

Rue du Beynert,

Millewée,

Rue du Tram,

Millewée,

N4: Route de Bastogne, Avenue de Longwy,Route de Luxembourg,

Frontière avec le Grand-Duché de Luxembourg,

Frontière avec la France,

La N87 jusque son intersection avec la N871 au niveau de Rouvroy,

La N871 jusque son intersection avec la N88,

La N88 jusque son intersection avec la rue Baillet Latour,

La rue Baillet Latour jusque son intersection avec la N811,

La N811 jusque son intersection avec la N88,

La N88 jusque son intersection avecla N883 au niveau d'Aubange,

La N883 jusque son intersection avec la N81 au niveau d'Aubange,

La N81 jusque son intersection avec la E25-E411,

La E25-E411 jusque son intersection avec la N40,

La N40 jusque son intersection avec la rue du Fet,

Rue du Fet,

Rue de l'Accord jusque son intersection avec la rue de la Gaume,

Rue de la Gaume jusque son intersection avec la rue des Bruyères,

Rue des Bruyères,

Rue de Neufchâteau,

Rue de la Motte,

La N894 jusque son intersection avec laN85,

La N85 jusque son intersection avec la frontière avec la France.

2.   Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

in Varna the whole region excluding the villages covered in Part II;

in Silistra region:

whole municipality of Glavinitza,

whole municipality of Tutrakan,

within municipality of Dulovo:

Boil,

Vokil,

Grancharovo,

Doletz,

Oven,

Okorsh,

Oreshene,

Paisievo,

Pravda,

Prohlada,

Ruyno,

Sekulovo,

Skala,

Yarebitsa,

within municipality of Sitovo:

Bosna,

Garvan,

Irnik,

Iskra,

Nova Popina,

Polyana,

Popina,

Sitovo,

Yastrebna,

within municipality of Silistra:

Vetren,

in Dobrich region:

whole municipality of Baltchik,

whole municipality of General Toshevo,

whole municipality of Dobrich,

whole municipality of Dobrich-selska (Dobrichka),

within municipality of Krushari:

Severnyak,

Abrit,

Dobrin,

Alexandria,

Polkovnik Dyakovo,

Poruchik Kardzhievo,

Zagortzi,

Zementsi,

Koriten,

Krushari,

Bistretz,

Efreytor Bakalovo,

Telerig,

Lozenetz,

Krushari,

Severnyak,

Severtsi,

within municipality of Kavarna:

Krupen,

Belgun,

Bilo,

Septemvriytsi,

Travnik,

whole municipality of Tervel, except Brestnitsa and Kolartzi,

in Ruse region:

within municipality of Slivo pole:

Babovo,

Brashlen,

Golyamo vranovo,

Malko vranovo,

Ryahovo,

Slivo pole,

Borisovo,

within municipality of Ruse:

Sandrovo,

Prosena,

Nikolovo,

Marten,

Dolno Ablanovo,

Ruse,

Chervena voda,

Basarbovo,

within municipality of Ivanovo:

Krasen,

Bozhichen,

Pirgovo,

Mechka,

Trastenik,

within municipality of Borovo:

Batin,

Gorno Ablanovo,

Ekzarh Yosif,

Obretenik,

Batin,

within municipality of Tsenovo:

Krivina,

Belyanovo,

Novgrad,

Dzhulyunitza,

Beltzov,

Tsenovo,

Piperkovo,

Karamanovo,

in Veliko Tarnovo region:

within municipality of Svishtov:

Sovata,

Vardim,

Svishtov,

Tzarevets,

Bulgarsko Slivovo,

Oresh,

in Pleven region:

within municipality of Belene:

Dekov,

Belene,

Kulina voda,

Byala voda,

within municipality of Nikopol:

Lozitza,

Dragash voyvoda,

Lyubenovo,

Nikopol,

Debovo,

Evlogievo,

Muselievo,

Zhernov,

Cherkovitza,

within municipality of Gulyantzi:

Somovit,

Dolni vit,

Milkovitsa,

Shiyakovo,

Lenkovo,

Kreta,

Gulyantzi,

Brest,

Dabovan,

Zagrazhdan,

Gigen,

Iskar,

within municipality of Dolna Mitropoliya:

Komarevo,

Baykal,

Slavovitsa,

Bregare,

Orehovitsa,

Krushovene,

Stavertzi,

Gostilya,

in Vratza region:

within municipality of Oryahovo:

Dolni vadin,

Gorni vadin,

Ostrov,

Galovo,

Leskovets,

Selanovtsi,

Oryahovo,

within municipality of Miziya:

Saraevo,

Miziya,

Voyvodovo,

Sofronievo,

within municipality of Kozloduy:

Harlets,

Glozhene,

Butan,

Kozloduy,

in Montana region:

within municipality of Valtchedram:

Dolni Tzibar,

Gorni Tzibar,

Ignatovo,

Zlatiya,

Razgrad,

Botevo,

Valtchedram,

Mokresh,

within municipality Lom:

Kovatchitza,

Stanevo,

Lom,

Zemphyr,

Dolno Linevo,

Traykovo,

Staliyska mahala,

Orsoya,

Slivata,

Dobri dol,

within municipality of Brusartsi:

Vasilyiovtzi,

Dondukovo,

in Vidin region:

within municipality of Ruzhintsi:

Dinkovo,

Topolovets,

Drenovets,

within municipality of Dimovo:

Artchar,

Septemvriytzi,

Yarlovitza,

Vodnyantzi,

Shipot,

Izvor,

Mali Drenovetz,

Lagoshevtzi,

Darzhanitza,

within municipality of Vidin:

Vartop,

Botevo,

Gaytantsi,

Tzar Simeonovo,

Ivanovtsi,

Zheglitza,

Sinagovtsi,

Dunavtsi,

Bukovets,

Bela Rada,

Slana bara,

Novoseltsi,

Ruptzi,

Akatsievo,

Vidin,

Inovo,

Kapitanovtsi,

Pokrayna,

Antimovo,

Kutovo,

Slanotran,

Koshava,

Gomotartsi.

3.   Estonia

Następujące obszary w Estonii:

Hiiu maakond.

4.   Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

Borsod-Abaúj-Zemplén megye 651100, 651300, 651400, 651500, 651610, 651700, 651801, 651802, 651803, 651900, 652000, 652200, 652300, 652601, 652602, 652603, 652700, 652900, 653000, 653100, 653200, 653300, 653401, 653403, 653500, 653600, 653700, 653800, 653900, 654000, 654201, 654202, 654301, 654302, 654400, 654501, 654502, 654600, 654700, 654800, 654900, 655000, 655100, 655200, 655300, 655500, 655600, 655700, 655800, 655901, 655902, 656000, 656100, 656200, 656300, 656400, 656600, 657300, 657400, 657500, 657600, 657700, 657800, 657900, 658000, 658201, 658202 és 658403 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Hajdú-Bihar megye 900750, 901250, 901260, 901270, 901350, 901551, 901560, 901570, 901580, 901590, 901650, 901660, 901750, 901950, 902050, 902150, 902250, 902350, 902450, 902550, 902650, 902660, 902670, 902750, 903250, 903650, 903750, 903850, 904350, 904750, 904760, 904850, 904860, 905360, 905450 és 905550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Heves megye 702550, 703350, 703360, 703450, 703550, 703610, 703750, 703850, 703950, 704050, 704150, 704250, 704350, 704450, 704550, 704650, 704750, 704850, 704950, 705050, és 705350 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750250, 750260, 750350, 750450, 750460, 750550, 750650, 750750, 750850, 750950, 751150, 752150 és755550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Nógrád megye 552010, 552150, 552250, 552350, 552450, 552460, 552520, 552550, 552610, 552620, 552710, 552850, 552860, 552950, 552960, 552970, 553050, 553110, 553250, 553260, 553350, 553650, 553750, 553850, 553910 és 554050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Pest megye 571250, 571350, 571550, 571610, 571750, 571760, 572250, 572350, 572550, 572850, 572950, 573360, 573450, 580050 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 851950, 852350, 852450, 852550, 852750, 853560, 853650, 853751, 853850, 853950, 853960, 854050, 854150, 854250, 854350, 855350, 855450, 855550, 855650, 855660 és 855850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

5.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Aizputes novada Aizputes, Cīravas, Lažas, Kazdangas pagasts un Aizputes pilsēta,

Alsungas novads,

Durbes novada Dunalkas un Tadaiķu pagasts,

Kuldīgas novada Gudenieku pagasts,

Pāvilostas novada Sakas pagasts un Pāvilostas pilsēta,

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

Ventspils novada Jūrkalnes pagasts,

Grobiņas novada Bārtas un Gaviezes pagasts,

Rucavas novada Dunikas pagasts.

6.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Jurbarko rajono savivaldybė: Smalininkų ir Viešvilės seniūnijos,

Kelmės rajono savivaldybė: Kelmės, Kelmės apylinkių, Kražių, Kukečių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 2128 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2106, Liolių, Pakražančio seniūnijos, Tytuvėnų seniūnijos dalis į vakarus ir šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105, ir Vaiguvos seniūnijos,

Pagėgių savivaldybė,

Plungės rajono savivaldybė,

Raseinių rajono savivaldybė: Girkalnio ir Kalnujų seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr A1, Nemakščių, Paliepių, Raseinių, Raseinių miesto ir Viduklės seniūnijos,

Rietavo savivaldybė,

Skuodo rajono savivaldybė,

Šilalės rajono savivaldybė,

Šilutės rajono savivaldybė: Juknaičių, Kintų, Šilutės ir Usėnų seniūnijos,

Tauragės rajono savivaldybė: Lauksargių, Skaudvilės, Tauragės, Mažonų, Tauragės miesto ir Žygaičių seniūnijos.

7.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gmina Ruciane-Nida i część gminy Pisz położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 oraz miasto Pisz w powiecie piskim,

część gminy Miłki położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63, część gminy Ryn położona na południe od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn, część gminy wiejskiej Giżycko położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 59 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Giżycko, na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od południowej granicy gminy do granicy miasta Giżycko i na południe od granicy miasta Giżycko w powiecie giżyckim,

gminy Mikołajki, Piecki, część gminy Sorkwity położona na południe od drogi nr 16 i część gminy wiejskiej Mrągowo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 16 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 59 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo w powiecie mrągowskim,

gminy Dźwierzuty i Świętajno w powiecie szczycieńskim,

gminy Gronowo Elbląskie, Markusy, Rychliki, część gminy Elbląg położona na wschód i na południe od granicy powiatu miejskiego Elbląg i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 biegnącą od granicy powiatu miejskiego Elbląg do wschodniej granicy gminy Elbląg i część gminy Tolkmicko niewymieniona w części II załącznika w powiecie elbląskim oraz strefa wód przybrzeżnych Zalewu Wiślanego i Zatoki Elbląskiej,

gminy Barczewo, Biskupiec, Dobre Miasto, Dywity, Jonkowo, Świątki i część gminy Jeziorany położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 593 w powiecie olsztyńskim,

gminy Łukta, Miłakowo, Małdyty, Miłomłyn i Morąg w powiecie ostródzkim,

gmina Zalewo w powiecie iławskim;

w województwie podlaskim:

gminy Rudka, Wyszki, część gminy Brańsk położona na północ od linii od linii wyznaczonej przez drogę nr 66 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Brańsk i miasto Brańsk w powiecie bielskim,

gmina Perlejewo w powiecie siemiatyckim,

gminy Kolno z miastem Kolno, Mały Płock i Turośl w powiecie kolneńskim,

gmina Poświętne w powiecie białostockim,

gminy Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo, Ciechanowiec, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew w powiecie wysokomazowieckim,

gminy Miastkowo, Nowogród, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim,

powiat zambrowski;

w województwie mazowieckim:

gminy Ceranów, Kosów Lacki, Sabnie, Sterdyń, część gminy Bielany położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 i część gminy wiejskiej Sokołów Podlaskipołożona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 w powiecie sokołowskim,

gminy Grębków, Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek, Wierzbno i miasto Węgrów w powiecie węgrowskim,

gminy Rzekuń, Troszyn, Lelis, Czerwin i Goworowo w powiecie ostrołęckim,

powiat miejski Ostrołęka,

powiat ostrowski,

gminy Karniewo, Maków Mazowiecki, Rzewnie i Szelków w powiecie makowskim,

gmina Krasne w powiecie przasnyskim,

gminy Mała Wieś i Wyszogród w powiecie płockim,

gminy Ciechanów z miastem Ciechanów, Glinojeck, Gołymin-Ośrodek, Ojrzeń, Opinogóra Górna i Sońsk w powiecie ciechanowskim,

gminy Baboszewo, Czerwińsk nad Wisłą, Naruszewo, Płońsk z miastem Płońsk, Sochocin i Załuski w powiecie płońskim,

gminy Gzy, Obryte, Zatory, Pułtusk i część gminy Winnica położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

gminy Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Wyszków, Zabrodzie i część gminy Somianka położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Jadów, Klembów, Poświętne, Strachówka i Tłuszcz w powiecie wołomińskim,

gminy Dobre, Stanisławów, część gminy Jakubów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92, część gminy Kałuszyn położona na północ od linii wyznaczonej przez drogi nr 2 i 92 i część gminy Mińsk Mazowiecki położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A2 w powiecie mińskim,

gminy Garbatka Letnisko, Gniewoszów i Sieciechów w powiecie kozienickim,

gminy Baranów i Jaktorów w powiecie grodziskim,

powiat żyrardowski,

gminy Belsk Duży, Błędów, Goszczyn i Mogielnica w powiecie grójeckim,

gminy Białobrzegi, Promna, Stara Błotnica, Wyśmierzyce i część gminy Stromiec położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 48 w powiecie białobrzeskim,

gminy Jedlińsk, Jastrzębia i Pionki z miastem Pionki w powiecie radomskim,

gminy Iłów, Nowa Sucha, Rybno, część gminy Teresin położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 92, część gminy wiejskiej Sochaczew położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 i część miasta Sochaczew położona na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 50 i 92 w powiecie sochaczewskim,

gmina Policzna w powiecie zwoleńskim,

gmina Solec nad Wisłą w powiecie lipskim;

w województwie lubelskim:

gminy Bełżyce, Borzechów, Bychawa, Niedrzwica Duża, Jastków, Konopnica, Głusk, Strzyżewice, Wysokie, Wojciechów i Zakrzew w powiecie lubelskim,

gminy Miączyn, Nielisz, Sitno, Komarów-Osada, Sułów, część gminy Szczebrzeszyn położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Szczebrzeszyn i część gminy wiejskiej Zamość położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 w powiecie zamojskim,

powiat miejski Zamość,

gmina Jeziorzany i część gminy Kock położona na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Czarną w powiecie lubartowskim,

gminy Adamów i Serokomla w powiecie łukowskim,

gminy Nowodwór, Ryki, Ułęż i miasto Dęblin w powiecie ryckim,

gminy Janowiec, i część gminy wiejskiej Puławy położona na zachód od rzeki Wisły w powiecie puławskim,

gminy Chodel, Karczmiska, Łaziska, Opole Lubelskie, Poniatowa i Wilków w powiecie opolskim,

miasto Świdnik w powiecie świdnickim;

gminy Rudnik i Żółkiewkaw powiecie krasnostawskim,

gminy Bełżec, Jarczów, Lubycza Królewska, Rachanie, Susiec, Ulhówek i część gminy Łaszczów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 852 w powiecie tomaszowskim,

gminy Łukowa i Obsza w powiecie biłgorajskim,

powiat miejski Lublin,

gminy Kraśnik z miastem Kraśnik, Szastarka, Trzydnik Duży, Urzędów, Wilkołaz i Zakrzówek w powiecie kraśnickim,

gminy Modliborzyce i Potok Wielki w powiecie janowskim;

w województwie podkarpackim:

powiat lubaczowski,

gminy Laszki i Wiązownica w powiecie jarosławskim,

gminy Pysznica, Zaleszany i miasto Stalowa Wola w powiecie stalowowolskim,

gmina Gorzyce w powiecie tarnobrzeskim;

w województwie świętokrzyskim:

gminy Tarłów i Ożarów w powiecie opatowskim,

gminy Dwikozy, Zawichost i miasto Sandomierz w powiecie sandomierskim.

8.   Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

Județul Alba,

Județul Cluj,

Județul Harghita,

Județul Hunedoara,

Județul Iași,

Județul Neamț,

Județul Vâlcea,

Restul județului Mehedinți care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:

Comuna Garla Mare,

Hinova,

Burila Mare,

Gruia,

Pristol,

Dubova,

Municipiul Drobeta Turnu Severin,

Eselnița,

Salcia,

Devesel,

Svinița,

Gogoșu,

Simian,

Orșova,

Obârșia Closani,

Baia de Aramă,

Bala,

Florești,

Broșteni,

Corcova,

Isverna,

Balta,

Podeni,

Cireșu,

Ilovița,

Ponoarele,

Ilovăț,

Patulele,

Jiana,

Iyvoru Bârzii,

Malovat,

Bălvănești,

Breznița Ocol,

Godeanu,

Padina Mare,

Corlățel,

Vânju Mare,

Vânjuleț,

Obârșia de Câmp,

Vânători,

Vladaia,

Punghina,

Cujmir,

Oprișor,

Dârvari,

Căzănești,

Husnicioara,

Poroina Mare,

Prunișor,

Tămna,

Livezile,

Rogova,

Voloiac,

Sisești,

Sovarna,

Bălăcița,

Județul Gorj,

Județul Suceava,

Județul Mureș,

Județul Sibiu,

Județul Caraș-Severin.

CZĘŚĆ II

1.   Belgia

Następujące obszary w Belgii:

in Luxembourg province:

the area is delimited clockwise by:

La frontière avec la France au niveau de Florenville,

La N85 jusque son intersection avec la N894au niveau de Florenville,

La N894 jusque son intersection avec larue de la Motte,

La rue de la Motte jusque son intersection avec la rue de Neufchâteau,

La rue de Neufchâteau,

La rue des Bruyères jusque son intersection avec la rue de la Gaume,

La rue de la Gaume jusque son intersection avec la rue de l'Accord,

La rue de l'Accord,

La rue du Fet,

La N40 jusque son intersection avec la E25-E411,

La E25-E411 jusque son intersection avec la N81 au niveau de Weyler,

La N81 jusque son intersection avec la N883 au niveau d'Aubange,

La N883 jusque son intersection avec la N88 au niveau d'Aubange,

La N88 jusque son intersection avec la N811,

La N811 jusque son intersection avec la rue Baillet Latour,

La rue Baillet Latour jusque son intersection avec la N88,

La N88 jusque son intersection avec la N871,

La N871 jusque son intersection avec la N87 au niveau de Rouvroy,

La N87 jusque son intersection avec la frontière avec la France.

2.   Bułgaria

Następujące obszary w Bułgarii:

in Varna region:

within municipality of Beloslav:

Razdelna,

within municipalty of Devnya:

Devnya,

Povelyanovo,

Padina,

within municipality of Vetrino:

Gabarnitsa,

within municipality of Provadiya:

Staroselets,

Petrov dol,

Provadiya,

Dobrina,

Manastir,

Zhitnitsa,

Tutrakantsi,

Bozveliysko,

Barzitsa,

Tchayka,

within municipality of Avren:

Trastikovo,

Sindel,

Avren,

Kazashka reka,

Yunak,

Tsarevtsi,

Dabravino,

within municipality of Dalgopol:

Tsonevo,

Velichkovo,

within municipality of Dolni chiflik:

Nova shipka,

Goren chiflik,

Pchelnik,

Venelin,

in Silistra region:

within municipality of Kaynardzha:

Voynovo,

Kaynardzha,

Kranovo,

Zarnik,

Dobrudzhanka,

Golesh,

Svetoslav,

Polkovnik Cholakovo,

Kamentzi,

Gospodinovo,

Davidovo,

Sredishte,

Strelkovo,

Poprusanovo,

Posev,

within municipality of Alfatar:

Alfatar,

Alekovo,

Bistra,

Kutlovitza,

Tzar Asen,

Chukovetz,

Vasil Levski,

within municipality of Silistra:

Glavan,

Silistra,

Aydemir,

Babuk,

Popkralevo,

Bogorovo,

Bradvari,

Sratzimir,

Bulgarka,

Tsenovich,

Sarpovo,

Srebarna,

Smiletz,

Profesor Ishirkovo,

Polkovnik Lambrinovo,

Kalipetrovo,

Kazimir,

Yordanovo,

within municipality of Sitovo:

Dobrotitza,

Lyuben,

Slatina,

within municipality of Dulovo:

Varbino,

Polkovnik Taslakovo,

Kolobar,

Kozyak,

Mezhden,

Tcherkovna,

Dulovo,

Razdel,

Tchernik,

Poroyno,

Vodno,

Zlatoklas,

Tchernolik,

in Dobrich region:

within municipality of Krushari:

Kapitan Dimitrovo,

Ognyanovo,

Zimnitza,

Gaber,

within municipality of Dobrich-selska:

Altsek,

Vodnyantsi,

Feldfebel Denkovo,

Hitovo,

within municipality of Tervel:

Brestnitza,

Kolartzi,

Angelariy,

Balik,

Bezmer,

Bozhan,

Bonevo,

Voynikovo,

Glavantsi,

Gradnitsa,

Guslar,

Kableshkovo,

Kladentsi,

Kochmar,

Mali izvor,

Nova Kamena,

Onogur,

Polkovnik Savovo,

Popgruevo,

Profesor Zlatarski,

Sartents,

Tervel,

Chestimenstko,

within municipality Shabla:

Shabla,

Tyulenovo,

Bozhanovo,

Gorun,

Gorichane,

Prolez,

Ezeretz,

Zahari Stoyanovo,

Vaklino,

Granichar,

Durankulak,

Krapetz,

Smin,

Staevtsi,

Tvarditsa,

Chernomortzi,

within municipality of Kavarna:

Balgarevo,

Bozhurets,

Vranino,

Vidno,

Irechek,

Kavarna,

Kamen briag,

Mogilishte,

Neykovo,

Poruchik Chunchevo,

Rakovski,

Sveti Nikola,

Seltse,

Topola,

Travnik,

Hadzhi Dimitar,

Chelopechene.

3.   Estonia

Następujące obszary w Estonii:

Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond).

4.   Węgry

Następujące obszary na Węgrzech:

Heves megye 700150, 700250, 700260, 700350, 700450, 700460, 700550, 700650, 700750, 700850, 700860, 700950, 701050, 701111, 701150, 701250, 701350, 701550, 701560, 701650, 701750, 701850, 701950, 702050, 702150, 702250, 702260, 702350, 702450, 702750, 702850, 702950, 703050, 703150, 703250, 703370, 705150,705250, 705450,705510 és 705610 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 850950, 851050, 851150, 851250, 851350, 851450, 851550, 851560, 851650, 851660, 851751, 851752, 852850, 852860, 852950, 852960, 853050, 853150, 853160, 853250, 853260, 853350, 853360, 853450, 853550, 854450, 854550, 854560, 854650, 854660, 854750, 854850, 854860, 854870, 854950, 855050, 855150, 855250, 855460, 855750, 855950, 855960, 856051, 856150, 856250, 856260, 856350, 856360, 856450, 856550, 856650, 856750, 856760, 856850, 856950, 857050, 857150, 857350, 857450, 857650, valamint 850150, 850250, 850260, 850350, 850450, 850550, 852050, 852150, 852250 és 857550, továbbá 850650, 850850, 851851 és 851852 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Nógrád megye 550110, 550120, 550130, 550210, 550310, 550320, 550450, 550460, 550510, 550610, 550710, 550810, 550950, 551010, 551150, 551160, 551250, 551350, 551360, 551450, 551460, 551550, 551650, 551710, 551810, 551821 és 552360 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Borsod-Abaúj-Zemplén megye 650100, 650200, 650300, 650400, 650500, 650600, 650700, 650800, 650900, 651000, 651200, 652100, 655400, 656701, 656702, 656800, 656900, 657010, 657100, 658100, 658310, 658401, 658402, 658404, 658500, 658600, 658700, 658801, 658802, 658901, 658902, 659000, 659100, 659210, 659220, 659300, 659400, 659500, 659601, 659602, 659701, 659800, 659901, 660000, 660100, 660200, 660400, 660501, 660502, 660600 és 660800, valamint 652400, 652500 és 652800 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

Hajdú-Bihar megye 900150, 900250, 900350, 900450, 900550, 900650, 900660, 900670, 901850, 900850, 900860, 900930, 900950, 901050, 901150, 901450, 902850, 902860, 902950, 902960, 903050, 903150, 903350, 903360, 903370, 903450, 903550, 904450, 904460, 904550, 904650 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

5.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Ādažu novads,

Aizputes novada Kalvenes pagasts,

Aglonas novads,

Aizkraukles novads,

Aknīstes novads,

Alojas novads,

Alūksnes novads,

Amatas novads,

Apes novads,

Auces novads,

Babītes novads,

Baldones novads,

Baltinavas novads,

Balvu novads,

Bauskas novads,

Beverīnas novads,

Brocēnu novada Blīdenes pagasts, Remtes pagasta daļa uz austrumiem no autoceļa 1154 un P109,

Burtnieku novads,

Carnikavas novads,

Cēsu novads,

Cesvaines novads,

Ciblas novads,

Dagdas novads,

Daugavpils novads,

Dobeles novads,

Dundagas novads,

Durbes novada Durbes un Vecpils pagasts,

Engures novads,

Ērgļu novads,

Garkalnes novads,

Gulbenes novads,

Iecavas novads,

Ikšķiles novads,

Ilūkstes novads,

Inčukalna novads,

Jaunjelgavas novads,

Jaunpiebalgas novads,

Jaunpils novads,

Jēkabpils novads,

Jelgavas novads,

Kandavas novads,

Kārsavas novads,

Ķeguma novads,

Ķekavas novads,

Kocēnu novads,

Kokneses novads,

Krāslavas novads,

Krimuldas novads,

Krustpils novads,

Kuldīgas novada Ēdoles, Īvandes, Padures, Rendas, Kabiles, Rumbas, Kurmāles, Pelču, Snēpeles, Turlavas, Laidu un Vārmes pagasts, Kuldīgas pilsēta,

Lielvārdes novads,

Līgatnes novads,

Limbažu novads,

Līvānu novads,

Lubānas novads,

Ludzas novads,

Madonas novads,

Mālpils novads,

Mārupes novads,

Mazsalacas novads,

Mērsraga novads,

Naukšēnu novads,

Neretas novads,

Ogres novads,

Olaines novads,

Ozolnieku novads,

Pārgaujas novads,

Pļaviņu novads,

Preiļu novads,

Priekules novads,

Priekuļu novads,

Raunas novads,

republikas pilsēta Daugavpils,

republikas pilsēta Jelgava,

republikas pilsēta Jēkabpils,

republikas pilsēta Jūrmala,

republikas pilsēta Rēzekne,

republikas pilsēta Valmiera,

Rēzeknes novads,

Riebiņu novads,

Rojas novads,

Ropažu novads,

Rugāju novads,

Rundāles novads,

Rūjienas novads,

Salacgrīvas novads,

Salas novads,

Salaspils novads,

Saldus novada Novadnieku, Kursīšu, Zvārdes, Pampāļu, Šķēdes, Nīgrandes, Zaņas, Ezeres, Rubas, Jaunauces un Vadakstes pagasts,

Saulkrastu novads,

Sējas novads,

Siguldas novads,

Skrīveru novads,

Skrundas novads,

Smiltenes novads,

Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes,

Strenču novads,

Talsu novads,

Tērvetes novads,

Tukuma novads,

Vaiņodes novads,

Valkas novads,

Varakļānu novads,

Vārkavas novads,

Vecpiebalgas novads,

Vecumnieku novads,

Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta,

Viesītes novads,

Viļakas novads,

Viļānu novads,

Zilupes novads.

6.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Alytaus miesto savivaldybė,

Alytaus rajono savivaldybė,

Anykščių rajono savivaldybė,

Akmenės rajono savivaldybė: Ventos ir Papilės seniūnijos,

Biržų miesto savivaldybė,

Biržų rajono savivaldybė,

Birštono savivaldybė,

Druskininkų savivaldybė,

Elektrėnų savivaldybė,

Ignalinos rajono savivaldybė,

Jonavos rajono savivaldybė,

Joniškio rajono savivaldybė: Kepalių, Kriukų, Saugėlaukio ir Satkūnų seniūnijos,

Jurbarko rajono savivaldybė,

Kaišiadorių rajono savivaldybė,

Kalvarijos savivaldybė,

Kauno miesto savivaldybė,

Kauno rajono savivaldybė,

Kazlų Rūdos savivaldybė,

Kelmės rajono savivaldybė: Tytuvėnų seniūnijos dalis į rytus ir pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105, Užvenčio, Kukečių dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 2128 ir į rytus nuo kelio Nr. 2106, ir Šaukėnų seniūnijos,

Kėdainių rajono savivaldybė,

Kupiškio rajono savivaldybė,

Lazdijų rajono savivaldybė: Būdviečio, Kapčiamieščio, Krosnos, Kučiūnų ir Noragėlių seniūnijos,

Marijampolės savivaldybė,

Mažeikių rajono savivaldybė: Šerkšnėnų, Sedos ir Židikų seniūnijos,

Molėtų rajono savivaldybė,

Pakruojo rajono savivaldybė,

Panevėžio rajono savivaldybė,

Panevėžio miesto savivaldybė,

Pasvalio rajono savivaldybė,

Radviliškio rajono savivaldybė,

Prienų rajono savivaldybė,

Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos, Betygalos, Pagojukų, Šiluvos,Kalnujų seniūnijos ir Girkalnio seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. A1,

Rokiškio rajono savivaldybė,

Šakių rajono savivaldybė,

Šalčininkų rajono savivaldybė,

Šiaulių miesto savivaldybė,

Šiaulių rajono savivaldybė: Šiaulių kaimiškoji seniūnija,

Šilutės rajono savivaldybė: Rusnės seniūnija,

Širvintų rajono savivaldybė,

Švenčionių rajono savivaldybė,

Tauragės rajono savivaldybė: Batakių ir Gaurės seniūnijos,

Telšių rajono savivaldybė,

Trakų rajono savivaldybė,

Ukmergės rajono savivaldybė,

Utenos rajono savivaldybė,

Varėnos rajono savivaldybė,

Vilniaus miesto savivaldybė,

Vilniaus rajono savivaldybė,

Vilkaviškio rajono savivaldybė,

Visagino savivaldybė,

Zarasų rajono savivaldybė.

7.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gminy Kalinowo, Prostki, Stare Juchy i gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

gminy Godkowo, Milejewo, Młynary, Pasłęk, część gminy Elbląg położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr S7 biegnącą od granicy powiatu miejskigo Elbląg do wschodniej granicy gminy Elbląg, i część obszaru lądowego gminy Tolkmicko położona na południe od linii brzegowej Zalewu Wiślanego i Zatoki Elbląskiej do granicy z gminą wiejską Elbląg w powiecie elbląskim,

powiat miejski Elbląg,

gmina Wydminy, część gminy Miłki położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63, część gminy Ryn położona na północ od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn, część gminy wiejskiej Giżycko położona na północ od linii kolejowej łączącej miejscowości Giżycko i Kętrzyn, część gminy wiejskiej Giżycko położona na zachód od zachodniej linii brzegowej jeziora Kisajno, w kierunku południowym od granicy miasta Giżycko i od południa ograniczona drogą nr 59 w powiecie giżyckim,

powiat gołdapski,

gmina Pozezdrze i część gminy Węgorzewo położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od południowo-wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 650, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 63 do skrzyżowania z drogą biegnącą do miejscowości Przystań i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Przystań, Pniewo, Kamionek Wielki, Radzieje, Dłużec w powiecie węgorzewskim,

powiat olecki,

gminy Orzysz, Biała Piska i część gminy Pisz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 58 w powiecie piskim,

gminy Górowo Iławeckie z miastem Górowo Iławeckie, Bisztynek, część gminy wiejskiej Bartoszyce położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 51 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 57 i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 57 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 51 do południowej granicy gminy i miasto Bartoszyce w powiecie bartoszyckim,

gmina Kolno i część gminy Jeziorany położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 593 w powiecie olsztyńskim,

powiat braniewski,

gminy Kętrzyn z miastem Kętrzyn, Reszel i część gminy Korsze położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na wschód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

powiat lidzbarski,

część gminy Sorkwity położona na północ od drogi nr 16 i część gminy wiejskiej Mrągowo położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 16 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 59 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Mrągowo w powiecie mrągowskim;

w województwie podlaskim:

powiat grajewski,

powiat moniecki,

powiat sejneński,

gminy Łomża, Piątnica, Jedwabne, Przytuły i Wizna w powiecie łomżyńskim,

powiat miejski Łomża,

gminy Mielnik, Nurzec-Stacja, Grodzisk, Drohiczyn, Dziadkowice, Milejczyce i Siemiatycze z miastem Siemiatyczew powiecie siemiatyckim,

powiat hajnowski,

gminy Kobylin-Borzymy i Sokoły w powiecie wysokomazowieckim,

gminy Grabowo i Stawiski w powiecie kolneńskim,

gminy Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Duże, Gródek, Juchnowiec Kościelny, Łapy, Michałowo, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady i Choroszcz w powiecie białostockim,

gminy Boćki, Orla, Bielsk Podlaski z miastem Bielsk Podlaski i część gminy Brańsk położona na południe od linii od linii wyznaczonej przez drogę nr 66 biegnącą od wschodniej granicy gminy do granicy miasta Brańsk w powiecie bielskim,

powiat suwalski,

powiat miejski Suwałki,

powiat augustowski,

powiat sokólski,

powiat miejski Białystok;

w województwie mazowieckim:

gminy Korczew, Kotuń, Paprotnia, Przesmyki, Wodynie, Skórzec, Mokobody, Mordy, Siedlce, Suchożebry i Zbuczyn w powiecie siedleckim,

powiat miejski Siedlce,

gminy Repki, Jabłonna Lacka, część gminy Bielany położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 i część gminy wiejskiej Sokołów Podlaski położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 w powiecie sokołowskim,

powiat łosicki,

gminy Brochów, Młodzieszyn, część gminy Teresin położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92, część gminy wiejskiej Sochaczew położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 i część miasta Sochaczew położona na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 50 i 92 w powiecie sochaczewskim,

powiat nowodworski,

gminy Joniec i Nowe Miasto w powiecie płońskim,

gminy Pokrzywnica, Świercze i część gminy Winnica położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Bielany, Winnica i Pokrzywnica w powiecie pułtuskim,

gminy Dąbrówka, Kobyłka, Marki, Radzymin, Wołomin, Zielonka i Ząbki w powiecie wołomińskim,

część gminy Somianka położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 62 w powiecie wyszkowskim,

gminy Cegłów, Dębe Wielkie, Halinów, Latowicz, Mrozy, Siennica, Sulejówek, część gminy Jakubów położona na południe od linii wyznaczoenj przez drogę nr 92, część gminy Kałuszyn położona na południe od linii wyznaczonej przez drogi nr 2 i 92 i część gminy Mińsk Mazowiecki położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr A2 i miasto Mińsk Mazowiecki w powiecie mińskim,

powiat garwoliński,

powiat otwocki,

powiat warszawski zachodni,

powiat legionowski,

powiat piaseczyński,

powiat pruszkowski,

gminy Chynów, Grójec, Jasieniec, Pniewy i Warkaw powiecie grójeckim,

gminy Milanówek, Grodzisk Mazowiecki, Podkowa Leśna i Żabia Wola w powiecie grodziskim,

gminy Grabów nad Pilicą, Magnuszew, Głowaczów, Kozienice w powiecie kozienickim,

część gminy Stromiec położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 48 w powiecie białobrzeskim,

powiat miejski Warszawa;

w województwie lubelskim:

gminy Borki, Czemierniki, Kąkolewnica, Komarówka Podlaska, Wohyń i Radzyń Podlaski z miastem Radzyń Podlaski w powiecie radzyńskim,

gminy Stoczek Łukowski z miastem Stoczek Łukowski, Wola Mysłowska, Trzebieszów, Krzywda, Stanin, część gminy wiejskiej Łuków położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od północnej granicy gminy do granicy miasta Łuków i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą od wschodniej granicy miasta Łuków do wschodniej granicy gminy wiejskiej Łuków i miasto Łuków w powiecie łukowskim,

gminy Janów Podlaski, Kodeń, Tuczna, Leśna Podlaska, Rossosz, Łomazy, Konstantynów, Piszczac, Rokitno, Biała Podlaska, Zalesie, Terespol z miastem Terespol, Drelów, Międzyrzec Podlaski z miastem Międzyrzec Podlaski w powiecie bialskim,

powiat miejski Biała Podlaska,

gmina Łęczna i część gminy Spiczyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 829 w powiecie łęczyńskim,

część gminy Siemień położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 815 i część gminy Milanów położona na zachód od drogi nr 813 w powiecie parczewskim,

gminy Niedźwiada, Ostrówek, Abramów, Firlej, Kamionka, Michów, Lubartów z miastem Lubartów i część gminy Kock położona na wschód od linii wyznaczonej przez rzekę Czarną, w powiecie lubartowskim,

gminy Jabłonna, Krzczonów, Niemce, Garbów i Wólka w powiecie lubelskim,

gminy Mełgiew, Rybczewice i Piaski w powiecie świdnickim,

gminy Fajsławice, Gorzków, Izbica, Kraśniczyn, część gminy Krasnystaw położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od północno-wschodniej granicy gminy do granicy miasta Krasnystaw, miasto Krasnystaw i część gminy Łopiennik Górny położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 w powiecie krasnostawskim,

gminy Dołhobyczów, Mircze, Trzeszczany, Werbkowice i część gminy wiejskiej Hrubieszów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 844 oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 i miasto Hrubieszów w powiecie hrubieszowskim,

gmina Telatyn, Tyszowce i część gminy Łaszczów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 852 w powiecie tomaszowskim,

część gminy Wojsławice położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy przez miejscowość Wojsławice do południowej granicy gminy w powiecie chełmskim,

gminy Grabowiec, Skierbieszów i Stary Zamość w powiecie zamojskim,

gminy Markuszów, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Wąwolnica, Żyrzyn, Baranów, część gminy wiejskiej Puławy położona na wschód od rzeki Wisły i miasto Puławy w powiecie puławskim,

gminy Annopol, Dzierzkowice i Gościeradów w powiecie kraśnickim,

gmina Józefów nad Wisłą w powiecie opolskim,

gminy Kłoczew i Stężyca w powiecie ryckim;

w województwie podkarpackim:

gminy Radomyśl nad Sanem i Zaklików w powiecie stalowowolskim.

8.   Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

Restul județului Maramureș care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:

Comuna Vișeu de Sus,

Comuna Moisei,

Comuna Borșa,

Comuna Oarța de Jos,

Comuna Suciu de Sus,

Comuna Coroieni,

Comuna Târgu Lăpuș,

Comuna Vima Mică,

Comuna Boiu Mare,

Comuna Valea Chioarului,

Comuna Ulmeni,

Comuna Băsești,

Comuna Baia Mare,

Comuna Tăuții Magherăuș,

Comuna Cicărlău,

Comuna Seini,

Comuna Ardusat,

Comuna Farcasa,

Comuna Salsig,

Comuna Asuaju de Sus,

Comuna Băița de sub Codru,

Comuna Bicaz,

Comuna Grosi,

Comuna Recea,

Comuna Baia Sprie,

Comuna Sisesti,

Comuna Cernesti,

Copalnic Mănăstur,

Comuna Dumbrăvița,

Comuna Cupseni,

Comuna Șomcuța Mare,

Comuna Sacaleșeni,

Comuna Remetea Chioarului,

Comuna Mireșu Mare,

Comuna Ariniș,

Județul Bistrița-Năsăud.

CZĘŚĆ III

1.   Łotwa

Następujące obszary na Łotwie:

Brocēnu novada Cieceres un Gaiķu pagasts, Remtes pagasta daļa uz rietumiem no autoceļa 1154 un P109, Brocēnu pilsēta,

Saldus novada Saldus, Zirņu, Lutriņu un Jaunlutriņu pagasts, Saldus pilsēta.

2.   Litwa

Następujące obszary na Litwie:

Akmenės rajono savivaldybė: Akmenės, Kruopių, Naujosios Akmenės kaimiškoji ir Naujosios Akmenės miesto seniūnijos,

Joniškio rajono savivaldybė: Gaižaičių, Gataučių, Joniškio, Rudiškių, Skaistgirio, Žagarės seniūnijos,

Lazdijų rajono savivaldybė: Lazdijų miesto, Lazdijų, Seirijų, Šeštokų, Šventežerio ir Veisiejų seniūnijos,

Mažeikių rajono savivaldybės: Laižuvos, Mažeikių apylinkės, Mažeikių, Reivyčių, Tirkšlių ir Viekšnių seniūnijos,

Šiaulių rajono savivaldybės: Bubių, Ginkūnų, Gruzdžių, Kairių, Kuršėnų kaimiškoji, Kuršėnų miesto, Kužių, Meškuičių, Raudėnų ir Šakynos seniūnijos.

3.   Polska

Następujące obszary w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

gmina Sępopol i część gminy wiejskiej Bartoszyce położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 51 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 57 i na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 57 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 51 do południowej granicy gminy w powiecie bartoszyckim,

gminy Srokowo, Barciany i część gminy Korsze położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy łączącą miejscowości Krelikiejmy i Sątoczno i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Sątoczno, Sajna Wielka biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 590 w miejscowości Glitajny, a następnie na zachód od drogi nr 590 do skrzyżowania z drogą nr 592 i na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 592 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 590 w powiecie kętrzyńskim,

gmina Budry i część gminy Węgorzewo położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od południowo-wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 650, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 63 do skrzyżowania z drogą biegnącą do miejscowości Przystań i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Przystań, Pniewo, Kamionek Wielki, Radzieje, Dłużec w powiecie węgorzewskim,

gmina Pozezdrze w powiecie węgorzewskim,

gmina Kruklanki, część gminy Giżycko położona na wschód od zachodniej linii brzegowej jeziora Kisajno do granic miasta Giżycko oraz na wschód od fragmentu drogi nr 63 biegnącej od południowo-wchodniej granicy miasta Giżycko do granicy gminy Giżycko, miasto Giżycko;

w województwie mazowieckim:

gminy Domanice i Wiśniew w powiecie siedleckim;

w województwie lubelskim:

gminy Białopole, Dubienka, Chełm, Leśniowice, Wierzbica, Sawin, Ruda Huta, Dorohusk, Kamień, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny z miastem Rejowiec Fabryczny, Siedliszcze, Żmudź i część gminy Wojsławice położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Wojsławice do południowej granicy gminy w powiecie chełmskim,

powiat miejski Chełm,

gmina Siennica Różana część gminy Łopiennik Górny położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 i część gminy Krasnystaw położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 17 biegnącą od północno- wschodniej granicy gminy do granicy miasta Krasnystaw w powiecie krasnostawskim,

gminy Hanna, Hańsk, Wola Uhruska, Urszulin, Stary Brus, Wyryki i gmina wiejska Włodawa w powiecie włodawskim,

gminy Cyców, Ludwin, Puchaczów, Milejów i część gminy Spiczyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 829 w powiecie łęczyńskim,

gmina Trawniki w powiecie świdnickim,

gminy Jabłoń, Podedwórze, Dębowa Kłoda, Parczew, Sosnowica, część gminy Siemień położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 815 i część gminy Milanów położona na wschód od drogi nr 813 w powiecie parczewskim,

gminy Sławatycze, Sosnówka, i Wisznice w powiecie bialskim,

gmina Ulan Majorat w powiecie radzyńskim,

gminy Ostrów Lubelski, Serniki i Uścimów w powiecie lubartowskim,

gmina Wojcieszków i część gminy wiejskiej Łuków położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 63 biegnącą od północnej granicy gminy do granicy miasta Łuków, a następnie na północ, zachód, południe i wschód od linii stanowiącej północną, zachodnią, południową i wschodnią granicę miasta Łuków do jej przecięcia się z drogą nr 806 i na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 806 biegnącą od wschodniej granicy miasta Łuków do wschodniej granicy gminy wiejskiej Łuków w powiecie łukowskim,

gminy Horodło, Uchanie i część gminy wiejskiej Hrubieszów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 844 biegnącą od zachodniej granicy gminy wiejskiej Hrubieszów do granicy miasta Hrubieszów oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 biegnącą od wschodniej granicy miasta Hrubieszów do wschodniej granicy gminy wiejskiej Hrubieszów w powiecie hrubieszowskim.

4.   Rumunia

Następujące obszary w Rumunii:

Zona orașului București,

Județul Constanța,

Județul Satu Mare,

Județul Tulcea,

Județul Bacău,

Județul Bihor,

Județul Brăila,

Județul Buzău,

Județul Călărași,

Județul Dâmbovița,

Județul Galați,

Județul Giurgiu,

Județul Ialomița,

Județul Ilfov,

Județul Prahova,

Județul Sălaj,

Județul Vaslui,

Județul Vrancea,

Județul Teleorman,

Partea din județul Maramureș cu următoarele delimitări:

Comuna Petrova,

Comuna Bistra,

Comuna Repedea,

Comuna Poienile de sub Munte,

Comuna Vișeu e Jos,

Comuna Ruscova,

Comuna Leordina,

Comuna Rozavlea,

Comuna Strâmtura,

Comuna Bârsana,

Comuna Rona de Sus,

Comuna Rona de Jos,

Comuna Bocoiu Mare,

Comuna Sighetu Marmației,

Comuna Sarasau,

Comuna Câmpulung la Tisa,

Comuna Săpânța,

Comuna Remeti,

Comuna Giulești,

Comuna Ocna Șugatag,

Comuna Desești,

Comuna Budești,

Comuna Băiuț,

Comuna Cavnic,

Comuna Lăpuș,

Comuna Dragomirești,

Comuna Ieud,

Comuna Saliștea de Sus,

Comuna Săcel,

Comuna Călinești,

Comuna Vadu Izei,

Comuna Botiza,

Comuna Bogdan Vodă,

Localitatea Groșii Țibileșului, comuna Suciu de Sus,

Localitatea Vișeu de Mijloc, comuna Vișeu de Sus,

Localitatea Vișeu de Sus, comuna Vișeu de Sus.

Partea din județul Mehedinți cu următoarele comune:

Comuna Strehaia,

Comuna Greci,

Comuna Brejnita Motru,

Comuna Butoiești,

Comuna Stângăceaua,

Comuna Grozesti,

Comuna Dumbrava de Jos,

Comuna Băcles,

Comuna Bălăcița,

Județul Argeș,

Județul Olt,

Județul Dolj,

Județul Arad,

Județul Timiș,

Județul Covasna,

Județul Brașov,

Județul Botoșani.

CZĘŚĆ IV

Włochy

Następujące obszary we Włoszech:

tutto il territorio della Sardegna.

”.