(1)

Protokół do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (zwany dalej „Protokołem”) został podpisany w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich dnia 30 listopada 2009 r. z zastrzeżeniem jego zawarcia.

(2)

Zgodnie z art. 8 ust. 2 Protokołu, jest on tymczasowo stosowany od dnia 1 stycznia 2007 r.

(3)

W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym.

(4)

Protokół powinien zostać zatwierdzony,

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono ramy kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych mających na celu weryfikację prawidłowego stosowania unijnego prawa żywnościowego i paszowego. Ramy te obejmują kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich.

(2)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 w odniesieniu do niektórych kategorii zwierząt i towarów wymaga się, aby każda przesyłka została poddana urzędowym kontrolom w wyznaczonych punktach kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii ze względu na ryzyko, jakie te kategorie zwierząt i towarów mogą stanowić dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(3)

Oprócz kategorii przesyłek już wymienionych w rozporządzeniu (UE) 2017/625 środki spożywcze zawierające zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i produkty przetworzone pochodzenia zwierzęcego (produkty złożone), a także siano i słomę, powinny być poddawane kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej, ponieważ one również mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2017/625.

(5)

Ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2017/625 stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od tej daty,

(1)

Kwoty połowowe na 2017 r. określono w:

(2)

Kwoty połowowe na 2018 r. określono w:

(3)

Zgodnie z art. 105 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja dokonuje odliczeń od przyszłych kwot połowowych danego państwa członkowskiego, gdy ustali, że to państwo członkowskie przekroczyło kwoty połowowe, które zostały mu przyznane.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1969 (9) ustanowiono odliczenia od kwot połowowych w roku 2018 dla niektórych stad z powodu przełowienia tych stad w poprzednich latach.

(5)

Jednak w przypadku niektórych państw członkowskich nie można było wprowadzić odliczeń od kwot przyznanych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1969 w odniesieniu do przełowionych stad, ponieważ państwa te nie dysponują takimi kwotami w 2018 r.

(6)

Art. 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że jeżeli dokonanie odliczeń od kwoty dla danego stada w roku następującym po roku, w którym doszło do przełowienia, nie jest możliwe, ponieważ danemu państwu członkowskiemu nie przyznano stosownej kwoty, odliczenie zostanie dokonane w odniesieniu do innych stad w tym samym obszarze geograficznym lub o tej samej wartości handlowej. Zgodnie z komunikatem Komisji nr 2012/C 72/07 zawierającym Wytyczne dotyczące odliczania kwot na mocy art. 105 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 (10) wskazane jest, aby odliczenia takie były dokonywane w odniesieniu do stad poławianych przez tę samą flotę, która dokonała przełowienia, z uwzględnieniem potrzeby unikania odrzutów w połowach wielogatunkowych.

(7)

W kwestii proponowanych odliczeń od kwot przyznanych w odniesieniu do stad innych niż przełowione zasięgnięto opinii zainteresowanych państw członkowskich.

(8)

W niektórych przypadkach wymiany uprawnień do połowów przeprowadzone zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (11) umożliwiły dokonanie odliczeń w odniesieniu do tych samych stad w ramach rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1969.

(9)

W dniu 17 października 2018 r. Hiszpania poinformowała Komisję, że połowy włócznika w Oceanie Atlantyckim na południe od 5° N (SWO/AS05N) w 2017 r. zostały błędnie zgłoszone. W następstwie korekt przedstawionych przez Hiszpanię w dniu 3 grudnia 2018 r. za pośrednictwem systemu sprawozdawczości zagregowanych danych dotyczących połowów wynika, że połowy włócznika w Oceanie Atlantyckim na południe od 5° N są mniejsze niż kwota przyznana temu państwu na 2017 r. Należy zatem skreślić odpowiednie odliczenia w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1969.

(10)

W dniu 23 listopada 2018 r. Hiszpania złożyła wniosek o aktualizację deklaracji dotyczących połowów tuńczyka żółtopłetwego w obszarze IOTC podlegającemu kompetencji IOTC (YFT/IOTC). Z ostatnich zaktualizowanych danych przekazanych przez Hiszpanię w dniu 13 grudnia 2018 r. wynika, że kwota przydzielona Hiszpanii na 2017 r. na tuńczyka żółtopłetwego w obszarze IOTC podlegającemu kompetencji IOTC (YFT/IOTC) została przekroczona. Odpowiednie odliczenie należy zatem dodać do załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1969.

(11)

Ponadto niektóre odliczenia przewidziane w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1969 okazały się większe niż dostosowana kwota dostępna w 2018 r. i w konsekwencji nie mogą być w całości dokonane w ciągu tego roku. Zgodnie z komunikatem nr 2012/C 72/07 pozostałą część należy odliczyć od dostosowanych kwot przydzielonych na kolejne lata, aż do momentu całkowitego odliczenia przełowionej kwoty.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/1969.

(13)

Niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać z mocą wsteczną od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1969 ustanawiającego odliczenia od kwot połowowych dla tych samych stad w 2018 r.,

(1)

Zgodnie z art. 67 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) na dochody Europejskiej Agencji Leków składają się składki pochodzące z Unii oraz opłaty wnoszone do tej Agencji przez przedsiębiorstwa. W rozporządzeniu (WE) nr 297/95 ustanowiono kategorie i poziomy takich opłat.

(2)

Opłaty te należy zaktualizować w oparciu o wysokość wskaźnika inflacji w 2018 r. Wskaźnik inflacji w Unii, udostępniony przez Urząd Statystyczny Unii Europejskiej (3), wyniósł w 2018 r. 1,7 %.

(3)

Dla uproszczenia skorygowane poziomy opłat powinny zostać zaokrąglone do najbliższych 100 EUR.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 297/95.

(5)

Ze względu na pewność prawa niniejszego rozporządzenia nie należy stosować do ważnych wniosków, które nie zostały rozpatrzone do dnia 1 kwietnia 2019 r.

(6)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 297/95 aktualizacji należy dokonać ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2019 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem pilnie wejść w życie i być stosowane od tej daty,

1)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 4 akapit pierwszy kwotę „71 400 EUR” zastępuje się kwotą „72 600 EUR”;

3)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 6 akapit pierwszy kwotę „43 000 EUR” zastępuje się kwotą „43 700 EUR”;

5)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

6)

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

(1)

Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Zjednoczone Królestwo otrzymało w dniu 23 lutego 2011 r. złożony przez Otsuka AgriTechno Co., Ltd. wniosek o zatwierdzenie substancji czynnej flutianil.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia w dniu 21 października 2011 r. Zjednoczone Królestwo jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy powiadomiło wnioskodawcę, pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o spełnieniu kryteriów formalnych wniosku.

(3)

W dniu 19 czerwca 2013 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło Komisji projekt sprawozdania z oceny wraz z kopią dla Urzędu, w którym to sprawozdaniu oceniono, czy wspomniana substancja czynna ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(4)

Urząd spełnił warunki określone w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zwrócił się on do wnioskodawcy o przedłożenie dodatkowych informacji państwom członkowskim, Komisji i Urzędowi. Ocenę dodatkowych informacji dokonaną przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożono Urzędowi w formie zaktualizowanego projektu sprawozdania z oceny w dniu 2 czerwca 2014 r.

(5)

W dniu 29 lipca 2014 r. Urząd przedstawił wnioskodawcy, państwom członkowskim i Komisji wnioski (2), w których określił, czy substancja czynna flutianil ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Urząd podał swoje wnioski do wiadomości publicznej.

(6)

Urząd stwierdził, że flutianil powinien zostać sklasyfikowany jako substancja rakotwórcza kategorii 2 i substancja kategorii 2 działająca szkodliwie na rozrodczość (w odniesieniu do rozwoju). Uznano zatem, że substancja czynna nie spełnia kryteriów zatwierdzenia, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(7)

W dniu 4 grudnia 2014 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy powiadomiło o swoim zamiarze wniesienia wniosku o zharmonizowaną klasyfikację na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (3). Zgodnie z tym wnioskiem nie należy klasyfikować flutianilu jako substancji rakotwórczej ani substancji działającej szkodliwie na rozrodczość i w związku z tym uznano, że flutianil spełnia kryteria zatwierdzenia, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Zjednoczone Królestwo złożyło wniosek do Europejskiej Agencji Chemikaliów w dniu 23 lutego 2015 r.

(8)

W dniu 10 grudnia 2015 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania z przeglądu dotyczącego niezatwierdzenia flutianilu na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz. Biorąc pod uwagę potencjalne skutki dla procesu decyzyjnego, Komisja postanowiła poczekać na wynik procesu klasyfikacji na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 przed przedstawieniem projektu rozporządzenia Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(9)

W marcu 2016 r. Komitet ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów zaproponował, by nie klasyfikować substancji czynnej flutianil jako substancji rakotwórczej lub substancji działającej szkodliwie na rozrodczość (4). Na wniosek Komisji Europejskiej Urząd opublikował w dniu 5 lipca 2018 r.„Oświadczenie w sprawie wpływu zharmonizowanej klasyfikacji na wnioski z wzajemnej weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej flutianil” (5). W oświadczeniu tym Urząd uznał, że zharmonizowana klasyfikacja zaproponowana przez Komitet ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów różni się – w oparciu o nowe dodatkowe informacje – od tymczasowej klasyfikacji zastosowanej we wnioskach Urzędu. W dniu 4 października 2018 r. substancja czynna flutianil została włączona do części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 i nie została sklasyfikowana jako rakotwórcza ani działająca szkodliwie na rozrodczość (6).

(10)

Komisja zmieniła projekt sprawozdania z przeglądu w celu dostosowania go do wyników procesu klasyfikacji i w dniu 20 marca 2018 r. przedłożyła go wnioskodawcy, wraz z projektem rozporządzenia, aby mógł przedstawić uwagi. Dokumenty te przedstawiono Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz w dniu 21 marca 2018 r.

(11)

Po opublikowaniu oświadczenia Urzędu Komisja w dniu 24 października 2018 r. przedstawiła Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz zmienione sprawozdanie z przeglądu dotyczące flutianilu oraz projekt rozporządzenia przewidującego zatwierdzenie flutianilu.

(12)

Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do zmienionego sprawozdania z przeglądu i oświadczenia Urzędu.

(13)

W odniesieniu do nowych kryteriów określania właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (UE) 2018/605 (7), które zaczęto stosować w dniu 10 listopada 2018 r., oraz we wspólnych wytycznych służących identyfikacji substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego (8) informacje zawarte we wnioskach Urzędu pozwalają stwierdzić, że jest bardzo mało prawdopodobne, by flutianil był substancją zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do wydzielania estrogenów, androgenów, steroidów i hormonów tarczycy. Chociaż zaobserwowano wpływ na gruczoł tarczowy (wzrost masy), występował on jedynie przy najwyższych dawkach przekraczających maksymalne zalecane dawki w odniesieniu do rodzaju badania, w którym zaobserwowano ten wpływ. Zaobserwowany wpływ na jądra, gruczoł krokowy i macicę (zmiany histopatologiczne) mieścił się w historycznych wartościach kontrolnych albo nie powtórzył się w badaniu szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach ani nie dotyczył parametrów płodności. Badanie szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach przeprowadzono zgodnie z protokołem badania na podstawie najnowszych wytycznych OECD (9), jak zalecono we wspólnych wytycznych służących identyfikacji substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, i nie wykryto żadnych parametrów reprodukcyjnych i rozwojowych wrażliwych na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, takich jak długość cyklu estrogenowego, wskaźnik krycia, średnia liczba miejsc zagnieżdżenia, oddzielenie napletka i otwarcie pochwy.

(14)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną, o której mowa, a w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane i szczegółowo opisane w sprawozdaniu z przeglądu, ustalono, że spełnione są kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(15)

Należy zatem zatwierdzić flutianil.

(16)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. W szczególności należy wprowadzić wymóg przedstawienia dodatkowych informacji potwierdzających, między innymi w celu potwierdzenia, że flutianil nie jest substancją zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego zgodnie z pkt 3.6.5 i 3.8.2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, w celu zwiększenia zaufania, zgodnie z pkt 2 ppkt 2 lit. b) załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, we wnioskach sformułowanych przez Komisję w motywie 13.

(17)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (10).

(18)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Wskaźniki referencyjne odgrywają istotną rolę przy ustalaniu cen licznych instrumentów finansowych i w ramach licznych umów finansowych oraz stosowane są do pomiaru wyników wielu funduszy inwestycyjnych. Przekazywanie danych na potrzeby ustalenia wskaźników referencyjnych i administrowanie wskaźnikami referencyjnymi jest w wielu przypadkach podatne na manipulację, a osoby zaangażowane w te procesy często znajdują się w sytuacji konfliktu interesów.

(2)

Aby wskaźniki referencyjne mogły odgrywać swoją rolę gospodarczą, muszą być reprezentatywne dla rynku bazowego lub sytuacji gospodarczej, których pomiar jest ich celem. Jeżeli dany wskaźnik referencyjny, taki jak stopy procentowe oferowane na rynku międzybankowym, przestaje być reprezentatywny dla danego rynku bazowego, istnieje ryzyko wystąpienia negatywnych skutków między innymi dla integralności rynku, finansowania gospodarstw domowych (kredyty, w tym kredyty hipoteczne) i przedsiębiorstw w Unii.

(3)

Ryzyko dla użytkowników, rynków i gospodarki UE ogólnie wzrasta, gdy całkowita wartość instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych opartych na konkretnym wskaźniku referencyjnym jest wysoka. W rozporządzeniu (UE) 2016/1011 ustanowiono zatem różne kategorie wskaźników referencyjnych i przewidziano dodatkowe wymogi zapewniające rzetelność i solidność określonych wskaźników referencyjnych uznawanych za kluczowe, w tym uprawnienie właściwych organów do nakładania, pod pewnymi warunkami, wymogu przekazywania danych na potrzeby ustalenia kluczowego wskaźnika referencyjnego lub administrowania nim.

(4)

Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych w celu sporządzenia wykazu kluczowych wskaźników referencyjnych i dokonywania co najmniej co dwa lata jego przeglądu.

(5)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/1368 (2) ustanowiono wykaz kluczowych wskaźników referencyjnych stosowanych na rynkach finansowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011.

(6)

Zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1011 wskaźniki referencyjne mogą zostać włączone do wykazu kluczowych wskaźników referencyjnych, w przypadku gdy podstawą tych wskaźników są dane pochodzące od podmiotów przekazujących dane, z których większość stanowią podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania w jednym państwie członkowskim, oraz gdy wskaźniki te uznane są za kluczowe przez to państwo członkowskie.

(7)

W dniu 10 października 2018 r. właściwy organ polski – Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) – powiadomił Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych („ESMA”) o swoim wniosku dotyczącym uznania warszawskiej międzybankowej stopy procentowej („WIBOR”) za kluczowy wskaźnik referencyjny zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1011, ponieważ ma ona kluczowe znaczenie w Polsce, a jej podstawą są dane pochodzące od podmiotów przekazujących dane, z których wszystkie stanowią podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce.

(8)

WIBOR jest stopą referencyjną opartą na średniej wartości stóp procentowych, po których banki działające na polskim rynku pieniężnym są gotowe udzielać sobie niezabezpieczonych pożyczek o różnych terminach zapadalności. W dniu 10 października 2018 r. w skład panelu WIBOR wchodziło jedenaście banków, z których wszystkie miały siedzibę w Polsce.

(9)

W swojej ocenie przedłożonej ESMA KNF stwierdziła, że zaprzestanie stosowania WIBOR lub opracowywanie go w oparciu o dane wejściowe lub dane pochodzące od panelu podmiotów przekazujących dane, które to dane nie są już reprezentatywne dla rynku bazowego lub realiów gospodarczych, może mieć istotny negatywny wpływ na funkcjonowanie rynków finansowych w Polsce.

(10)

Z oceny dokonanej przez KNF wynika, że WIBOR jest stosowana jako stopa referencyjna w przypadku 60 % łącznej kwoty wszystkich kredytów udzielanych polskim gospodarstwom domowym i w przypadku 70,1 % pozostałych do spłaty kredytów hipotecznych. Jeśli chodzi o umowy kredytu hipotecznego zawarte od 2013 r., dominacja WIBOR wzrasta do 98,5 %. WIBOR służy ponadto jako stopa referencyjna dla płatności kuponowych w odniesieniu do prawie 26 % całkowitej wartości nominalnej polskich obligacji. KNF przedstawiła również dane wskazujące, że WIBOR stosowana jest jako stopa referencyjna w przypadku instrumentów pochodnych na stopy procentowe będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym o pozostającej kwocie nominalnej w wysokości 366 mld EUR. KNF stwierdziła ponadto na podstawie badania, że WIBOR jest stopą referencyjną w funduszach inwestycyjnych o całkowitej wartości aktywów netto wynoszącej 2,6 mld EUR. Całkowita wartość instrumentów finansowych i umów finansowych opartych na WIBOR jest zatem większa niż produkt narodowy brutto Polski. We wspomnianej ocenie stwierdzono, że WIBOR ma kluczowe znaczenie dla stabilności finansowej i integralności rynku w Polsce, a zaprzestanie opracowywania tej stopy referencyjnej lub jej niewiarygodność mogłyby mieć istotny negatywny wpływ na funkcjonowanie rynków finansowych w Polsce oraz na przedsiębiorstwa i konsumentów, ponieważ wskaźnik ten jest wykorzystywany w pożyczkach, kredytach konsumenckich i funduszach inwestycyjnych.

(11)

W dniu 8 listopada 2018 r. ESMA przekazał Komisji swoją opinię, w której stwierdził, że KNF wzięła pod uwagę wszystkie elementy i kryteria określone w art. 20 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 oraz przedstawiła dane ilościowe na poparcie uznania WIBOR za kluczowy wskaźnik referencyjny, jak również przedstawiła analityczne uzasadnienie wskazujące na kluczową rolę WIBOR w gospodarce polskiej.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/1368.

(13)

Mając na uwadze kluczowe znaczenie stopy WIBOR, jej powszechne wykorzystanie oraz jej rolę w alokacji kapitału w Polsce, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika IX do tego porozumienia, w którym zawarto postanowienia dotyczące usług finansowych.

(3)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3) oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (4).

(4)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić załącznik IX do Porozumienia EOG.

(5)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem opierać się na załączonym projekcie decyzji,

(1)

W dyrektywie 2002/60/WE ustanowiono minimalne środki unijne wprowadzane w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń, w tym środki, które należy stosować w przypadku potwierdzenia przypadku afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń.

(2)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (2) ustanowiono ponadto środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich lub na ich obszarach wymienionych w załączniku do tej decyzji („zainteresowane państwa członkowskie”) oraz we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do przemieszczania zdziczałych świń i obowiązków informacyjnych. W załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby, w tym obszary wysokiego ryzyka. Załącznik ten był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które należało odzwierciedlić w tym załączniku.

(3)

W 2018 r. Bułgaria powiadomiła Komisję o przypadkach afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń i należycie wprowadziła środki zwalczania choroby wymagane na mocy dyrektywy 2002/60/WE.

(4)

W świetle obecnej sytuacji epidemiologicznej i zgodnie z art. 16 dyrektywy 2002/60/WE Bułgaria przedłożyła Komisji plan zwalczania afrykańskiego pomoru świń („plan zwalczania”).

(5)

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/1635 (3), aby uwzględnić między innymi przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Bułgarii, a części I i II tego załącznika obejmują obecnie obszary zakażone w Bułgarii.

(6)

Komisja zbadała plan zwalczania przedłożony przez Bułgarię i stwierdziła, że spełnia on wymagania określone w art. 16 dyrektywy 2002/60/WE. Należy zatem zatwierdzić tenże plan.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,