21.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/1

DECYZJA RADY (UE) 2019/453

z dnia 19 marca 2019 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy o statusie między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. b) i d) oraz art. 79 ust. 2 lit. c) w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 54 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 (1), jeżeli przewiduje się rozmieszczenie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej w państwach trzecich w ramach działań, na potrzeby których członkowie zespołów dysponują uprawnieniami wykonawczymi lub w ramach innych działań w państwach trzecich, Unia zawiera z danym państwem trzecim umowę o statusie. Taka umowa o statusie powinna objąć wszelkie aspekty niezbędne do przeprowadzenia działań.

(2)	W dniu 16 października 2017 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Czarnogórą w sprawie umowy o statusie dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry (zwanej dalej „Umową”).

(3)	Negocjacje zostały pomyślnie zakończone parafowaniem w dniu 5 lutego 2019 r. Umowy.

(4)	Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE (2); Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związane ani jej nie stosuje.

(5)	Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (3); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu, nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(6)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji decyzję, czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.

(7)	Umowa powinna zostać zatem podpisana, a załączone wspólne deklaracje powinny zostać zatwierdzone,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Umowy o statusie między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie (4).

Artykuł 2

Zatwierdza się w imieniu Unii wspólne deklaracje załączone do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy w imieniu Unii.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2019 r.

W imieniu Rady

G. CIAMBA

Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 863/2007, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1).

(2) Decyzja Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowaniu wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43).

(3) Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).

(4) Tekst Umowy zostanie opublikowany wraz z decyzją w sprawie jej zawarcia.

ZAŁĄCZNIK

WSPÓLNA DEKLARACJA W ODNIESIENIU DO ISLANDII, NORWEGII, SZWAJCARII I LIECHTENSTEINU

Strony Umowy o statusie między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i Liechtensteinem, w szczególności na mocy umów z dnia 18 maja 1999 r. i 26 października 2004 r. dotyczących włączenia tych państw we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen.

W związku z tym pożądane jest, aby władze Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu, z jednej strony, oraz władze Czarnogóry, z drugiej strony, zawarły niezwłocznie dwustronne umowy dotyczące działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry na warunkach podobnych do tych, które zawarto w Umowie o statusie między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry.

21.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/4

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/454

z dnia 20 marca 2019 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatów alfa-amylazy z Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553, Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 lub Aspergillus oryzae ATCC SD-5374, a także preparatu endo-1,4-beta-glukanazy z Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 jako dodatków do kiszonki dla wszystkich gatunków zwierząt

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 10 ust. 1–4 ustanowiono przepisy szczegółowe dotyczące oceny produktów stosowanych w Unii jako dodatki do kiszonki.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 preparaty alfa-amylazy (EC 3.2.1.1) wytworzone przez szczepy Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553, Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 lub Aspergillus oryzae ATCC SD-5374, a także preparat endo-1,4-beta-glukanazy (EC 3.2.1.4) wytworzony przez Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 wpisano do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty należące do grupy funkcjonalnej „dodatki do kiszonki” dla wszystkich gatunków zwierząt.

(3)	Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie trzech preparatów alfa-amylazy (EC 3.2.1.1) oraz preparatu endo-1,4-beta-glukanazy (EC 3.2.1.4) jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt.

(4)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatów alfa-amylazy (EC 3.2.1.1) wytworzonych przez Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553, Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 lub Aspergillus oryzae ATCC SD-5374, a także preparatu endo-1,4-beta-glukanazy (EC 3.2.1.4) wytworzonego przez Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki technologiczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(5)

W opinii z dnia 7 marca 2018 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania przedmiotowe preparaty nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził także, że przedmiotowe preparaty mogą poprawić produkcję kiszonki z zielonek łatwych, średnich i trudnych do kiszenia. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatów alfa-amylazy (EC 3.2.1.1) wytworzonych przez Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553, Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 lub Aspergillus oryzae ATCC SD-5374, a także preparatu endo-1,4-beta-glukanazy (EC 3.2.1.4) wytworzonego przez Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 wykazała, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatów, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparaty wyszczególnione w załączniku, należące do kategorii „dodatki technologiczne” i do grupy funkcjonalnej „dodatki do kiszonki”, zostają dopuszczone jako dodatki stosowane w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Dziennik EFSA 2018; 16(4):5224.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfi-kacyjny dodatku

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksy-malny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Pozostałe przepisy

Data ważności zezwolenia

Jednostki aktywności dodatku/kg materiału świeżego

Dodatki technologiczne: dodatki do kiszonki

1k101

Alfa-amylaza

(EC 3.2.1.1)

Skład dodatku

preparat alfa-amylazy wytworzony przez:

Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553 o minimalnej aktywności 129 800 DNS (1)/g dodatku

Postać stała

Charakterystyka substancji czynnej

alfa-amylaza wytwarzana przez Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553

Metoda analityczna (2)

w celu oznaczenia alfa-amylazy w dodatku paszowym: metoda kolorymetryczna oparta na hydrolizie enzymatycznej skrobi przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C

Wszystkie gatunki zwierząt

—

1.	W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

2.	Minimalna dawka alfa-amylazy w przypadku stosowania bez łączenia z innymi enzymami lub mikroorganizmami stosowanymi jako dodatki do kiszonki: 40 DNS/kg materiału świeżego.

Podmioty działające na rynku pasz ustanawiają procedury postępowania i środki organizacyjne dla użytkowników dodatku i premiksów, tak aby ograniczyć ewentualne zagrożenia wynikające z ich stosowania. Jeżeli takich zagrożeń nie można wyeliminować lub ograniczyć do minimum za pomocą tych procedur i środków, dodatek i premiksy należy stosować przy użyciu środków ochrony indywidualnej, w tym ochrony dróg oddechowych.

11 kwietnia 2029 r.

1k102

Alfa-amylaza

(EC 3.2.1.1)

Skład dodatku

preparat alfa-amylazy wytworzony przez Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 o minimalnej aktywności 101 050 DNS/g dodatku

Postać stała

Charakterystyka substancji czynnej

alfa-amylaza wytwarzana przez Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251

Metoda analityczna (2)

w celu oznaczenia alfa-amylazy w dodatku paszowym: metoda kolorymetryczna oparta na hydrolizie enzymatycznej skrobi przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C

Wszystkie gatunki zwierząt

—

1.	W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

2.	Minimalna dawka alfa-amylazy w przypadku stosowania bez łączenia z innymi enzymami lub mikroorganizmami stosowanymi jako dodatki do kiszonki: 10 DNS/kg materiału świeżego.

11 kwietnia 2029 r.

1k103

Alfa-amylaza

(EC 3.2.1.1)

Skład dodatku

preparat alfa-amylazy wytworzony przez Aspergillus oryzae ATCC SD-5374 o minimalnej aktywności 235 850 DNS/g dodatku

Postaci stałe

Charakterystyka substancji czynnej

alfa-amylaza wytwarzana przez Aspergillus oryzae ATTC SD-5374

Metoda analityczna (2)

w celu oznaczenia alfa-amylazy w dodatku paszowym: metoda kolorymetryczna oparta na hydrolizie enzymatycznej skrobi przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C

Wszystkie gatunki zwierząt

—

1.	W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

2.	Minimalna dawka alfa-amylazy w przypadku stosowania bez łączenia z innymi enzymami lub mikroorganizmami stosowanymi jako dodatki do kiszonki: 23 DNS/kg materiału świeżego.

11 kwietnia 2029 r.

1k104

Endo-1,4-beta-glukanaza

(EC 3.2.1.4)

Skład dodatku

preparat endo-1,4-beta-glukanazy wytworzony przez Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 o minimalnej aktywności 2 750 DNS (3)/g dodatku

Postać stała

Charakterystyka substancji czynnej

endo-1,4-beta-glukanaza wytwarzana przez Trichoderma reesei ATCC PTA-10001

Metoda analityczna (2)

w celu oznaczenia endo-1,4-beta-glukanazy w dodatku paszowym: metoda kolorymetryczna oparta na hydrolizie enzymatycznej karboksymetylocelulozy (CMC) przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C

Wszystkie gatunki zwierząt

—

1.	W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

2.	Minimalna dawka endo-1,4-beta-glukanazy w przypadku stosowania bez łączenia z innymi enzymami lub mikroorganizmami stosowanymi jako dodatki do kiszonki: 7 DNS/kg materiału świeżego.

11 kwietnia 2029 r.

(1) 1 DNS (kwas 3,5-dinitrosalicylowy) to jednostka oznaczająca ilość cukru redukującego uwalnianego w formie odpowiedników maltozy ze skrobi w μmol na g na min. przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C w określonych warunkach próby.

(2) Szczegółowe informacje dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.

(3) 1 DNS (kwas 3,5-dinitrosalicylowy) to jednostka oznaczająca ilość cukru redukującego uwalnianego w formie odpowiedników glukozy z karboksymetylocelulozy (CMC) w μmol na g na min. przy pH 4,5 i temperaturze 37 °C w określonych warunkach próby.

21.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/9

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/455

z dnia 20 marca 2019 r.

poddające rejestracji przywóz mieszanin mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji, Trynidadu i Tobago oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (2) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 14 ust. 5a,

po poinformowaniu państw członkowskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 13 sierpnia 2018 r. Komisja Europejska („Komisja”) ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3) („zawiadomienie o wszczęciu”) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Unii mieszanin mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji, Trynidadu i Tobago oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki w następstwie skargi złożonej w dniu 29 czerwca 2018 r. przez Fertilizers Europe („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji roztworów mocznika i azotanu amonu.

1. PRODUKT PODLEGAJĄCY REJESTRACJI

(2)	Produktem podlegającym rejestracji („produkt objęty postępowaniem”) są mieszaniny mocznika i azotanu amonu w roztworze wodnym lub amoniakalnym, obecnie objęte kodem CN 3102 80 00.

2. PODSTAWY DO REJESTRACJI

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 5a rozporządzenia podstawowego Komisja musi polecić organom celnym podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu w okresie wcześniejszego informowania zgodnie z art. 19a, tak aby można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu od daty takiej rejestracji, chyba że Komisja dysponuje wystarczającymi dowodami na to, że wymogi określone w art. 10 ust. 4 lit. c) albo art. 10 ust. 4 lit. d) nie zostały spełnione.

(4)

Komisja sprawdziła, czy importerzy byli świadomi lub powinni byli być świadomi dumpingu w zakresie jego rozmiarów oraz w zakresie domniemanej bądź stwierdzonej szkody. Zbadała również, czy przywóz nadal znacznie rósł, co – biorąc pod uwagę moment, w którym miał on miejsce, jego wielkość oraz inne okoliczności – mogło znacznie osłabić skutki ostatecznego cła antydumpingowego, które ma zostać wprowadzone.

(5)	Komisja tym samym zbadała dowody, którymi dysponowała, w świetle art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Na potrzeby tej analizy Komisja oparła się na dostępnych jej danych statystycznych, dotyczących przywozu w ramach kodu CN 3102 80 00.

(6)	W dniu 30 stycznia 2019 r. Komisja zwróciła się ponadto do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat jej wstępnych ustaleń dotyczących tendencji w przywozie po wszczęciu dochodzenia; uwagi te zostały również uwzględnione w analizie.

2.1. Świadomość importerów w kwestii istnienia dumpingu, jego rozmiarów oraz domniemanej szkody

(7)	Komisja dysponuje wystarczającymi dowodami na to, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Rosji, Trynidadu i Tobago oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki odbywa się po cenach dumpingowych.

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu przedmiotowego postępowania, opublikowanym w dniu 13 sierpnia 2018 r., podkreślono, że obliczone marginesy dumpingu są znaczne w odniesieniu do wszystkich państw. W perspektywie całościowej oraz biorąc pod uwagę zakres domniemanych marginesów dumpingu, sięgający od 43 % do 83 %, dowody przedstawione w skardze potwierdzają w wystarczającym stopniu na tym etapie, że wskazani producenci eksportujący stosują dumping.

(9)	W skardze przedstawiono również wystarczające dowody domniemanej szkody wyrządzonej przemysłowi Unii, w tym spadku udziału w rynku i negatywnego kształtowania się innych kluczowych wskaźników efektywności przemysłu unijnego.

(10)

Zawiadomienie o wszczęciu jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, toteż mają do niego dostęp wszyscy importerzy. Ponadto importerzy, jako zainteresowane strony w dochodzeniu, mają dostęp do jawnej wersji skargi oraz do dokumentacji nieopatrzonej klauzulą poufności. Na tej podstawie Komisja uznała, że importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi domniemanej praktyki dumpingu, jego zakresu i domniemanej szkody.

(11)

Kilku producentów eksportujących twierdziło, że warunek określony w art. 10 ust. 4 lit. c) nie został spełniony, ponieważ nie stwierdzono dumpingu w przeszłości. W art. 10 ust. 4 lit. c) wymaga się jednak alternatywnie stwierdzenia dumpingu w przeszłości lub świadomości importera co do rozmiarów dumpingu i domniemanej szkody. Jak wyjaśniono w motywach 7–10, na podstawie zawiadomienia o wszczęciu oraz informacji zawartych w skardze Komisja uznała, że importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi tego domniemanego dumpingu, jego zakresu i domniemanej szkody.

(12)	Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że nie ma dowodów, jakoby nie został spełniony warunek określony w art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

2.2. Dalszy znaczny wzrost przywozu

(13)

Na podstawie danych statystycznych, których podsumowanie przedstawiono w tabeli 1 poniżej, Komisja stwierdziła, że wielkość przywozu mieszanin mocznika i azotanu amonu w roztworze wodnym lub amoniakalnym z państw, których dotyczy postępowanie, do Unii wzrosła o 23 % w okresie od września 2018 r. do grudnia 2018 r., tj. po wszczęciu postępowania, w porównaniu z okresem od września 2017 r. do grudnia 2017 r., tj. tym samym okresem poprzedniego roku, oraz z częścią okresu objętego dochodzeniem (okres od dnia 1 lipca 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r.). Ponadto średnia miesięczna wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, do Unii w okresie od września 2018 r. do grudnia 2018 r. była wyższa o 34 % niż średnia miesięczna wielkość przywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem. W związku z tym, biorąc pod uwagę dalszy znaczny wzrost przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, Komisja stwierdziła, że nie ma dowodów na to, że odnośny wymóg nie został spełniony.

Tabela 1

Wielkość przywozu (t)

Pochodzenie	wrzesień 2017 r. – grudzień 2017 r.	wrzesień 2018 r. – grudzień 2018 r.	Δ	Średnia miesięczna w okresie objętym dochodzeniem	Średnia wrzesień 2018 r. – grudzień 2018 r.	Δ
Rosja	226 319	270 449	+ 19,5 %	51 491	67 612	+ 31,3 %
Trynidad i Tobago	150 497	167 852	+ 11,5 %	30 681	41 963	+ 36,8 %
Stany Zjednoczone	200 757	333 393	+ 66,1 %	61 848	83 348	+ 34,8 %
3 kraje ogółem	577 573	771 694	+ 33,6 %	144 020	192 924	+ 34,0 %
Źródło: Eurostat.

2.3. Osłabianie skutków naprawczych cła

(14)

Jak stwierdzono w sekcji 2.2, od czasu rozpoczęcia bieżącego dochodzenia nastąpił dalszy znaczny wzrost przywozu produktu objętego postępowaniem. W porównaniu z wielkością przywozu w okresie objętym dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, wzrost ten oznaczał przywóz dodatkowo ponad 48 000 ton produktu miesięcznie, co samo w sobie stanowi 10 % konsumpcji w Unii w 2017 r.

(15)

Zgodnie z danymi statystycznymi dotyczącymi przywozu, podsumowanymi w tabeli 2 poniżej, średnia miesięczna cena (w EUR/t) przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, do Unii w okresie od września 2018 r. do grudnia 2018 r. była wyższa o 19,5 % niż średnia miesięczna cena przywozu do Unii z tych państw w okresie objętym dochodzeniem. Gwałtowny wzrost cen zaobserwowano w przypadku przywozu z każdego z państw objętych dochodzeniem.

Tabela 2

Ceny przywozu (średnia, EUR/t)

Pochodzenie	wrzesień 2017 r. – grudzień 2017 r.	wrzesień 2018 r. – grudzień 2018 r.	Δ	Średnia miesięczna w okresie objętym dochodzeniem	Średnia wrzesień 2018 r. – grudzień 2018 r.	Δ
Rosja	129,1	160,1	+ 24,0 %	125,9	160,1	+ 27,2 %
Trynidad i Tobago	136,0	175,4	+ 28,9 %	139,8	175,4	+ 25,4 %
Stany Zjednoczone	118,0	136,6	+ 15,7 %	124,5	136,6	+ 9,7 %
3 kraje ogółem	127,1	153,3	+ 20,6 %	128,3	153,3	+ 19,5 %
Źródło: Eurostat.

(16)

Niektórzy producenci eksportujący i importerzy stwierdzili, że ze względu na znaczny wzrost cen przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, przywóz ten nie będzie powodował negatywnych skutków cenowych na rynku. Ci sami producenci eksportujący stwierdzili również, że od czasu wszczęcia postępowania nie gromadzono zapasów. Argumentowano, że w związku z tym skutek naprawczy ostatecznego cła antydumpingowego, o ile zostałoby ono zastosowane, nie byłby poważnie zagrożony.

(17)

Skarżący przedstawił jednak wystarczające dowody na to, że wzrost cen był niewielki w porównaniu ze wzrostem kosztów (szczególnie gazu w okresie letnim i jesiennym w 2018 r.). Ponadto, nawet jeśli brak jest jednoznacznych dowodów na gromadzenie zapasów od czasu wszczęcia postępowania, skarżący przedstawił dalsze dowody na to, że gwałtowny wzrost wielkości przywozu od czasu wszczęcia postępowania dodatkowo pogorszył szkodliwą sytuację producentów unijnych (w tym wzrost strat po okresie objętym dochodzeniem).

(18)	Na tej podstawie Komisja ustaliła, że dowody w aktach nie pozwalają na stwierdzenie, że odnośny wymóg nie został spełniony.

2.4. Wniosek

(19)

W świetle powyższego Komisja stwierdziła, że nie ma jednoznacznych dowodów na to, że rejestracja przywozu produktu objętego postępowaniem w okresie wcześniejszego informowania jest w tym przypadku nieuzasadniona. Wynika to z faktu, że po publikacji zawiadomienia o wszczęciu, gdy producenci eksportujący byli świadomi lub powinni być świadomi domniemanego dumpingu i szkody, przywóz produktu objętego postępowaniem jeszcze wzrósł w sposób, który może poważnie osłabić skutki naprawcze ceł antydumpingowych również w okresie wcześniejszego informowania.

(20)	Ustalenia pozostają bez zmian nawet w świetle najnowszych danych statystycznych, którymi dysponuje Komisja.

(21)	Dlatego też, zgodnie z art. 14 ust. 5a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, Komisja musi dokonać rejestracji przywozu produktu objętego postępowaniem w okresie wcześniejszego informowania.

3. REJESTRACJA

(22)

Zgodnie z art. 14 ust. 5a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przywóz produktu objętego postępowaniem musi zostać poddany rejestracji w okresie wcześniejszego informowania zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego, chyba że istnieją wystarczające dowody na to, że wymogi określone w art. 10 ust. 4 lit. c) i d) nie zostały spełnione.

(23)	Wszelkie ewentualne zobowiązania w przyszłości będą wynikać z ostatecznych ustaleń przedmiotowego dochodzenia antydumpingowego.

(24)

W zarzutach zawartych w skardze wzywającej do wszczęcia postępowania antydumpingowego szacuje się, że marginesy dumpingu w przypadku produktu objętego postępowaniem wynoszą od 43 % do 83 %, a średni poziom usuwający szkodę – do 13 %. Kwotę ewentualnego przyszłego zobowiązania ustala się na podstawie skargi na tych poziomach, tj. od 13 % do 83 % w stosunku do wartości importowej CIF produktu objętego postępowaniem.

4. PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH

(25)	Wszelkie dane osobowe zgromadzone w kontekście przedmiotowej rejestracji będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym poleca się organom celnym, na podstawie art. 14 ust. 5a rozporządzenia (UE) 2016/1036, podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu do Unii mieszanin mocznika i azotanu amonu w roztworze wodnym lub amoniakalnym, objętych obecnie kodem CN 3102 80 00, pochodzących z Rosji, Trynidadu i Tobago oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki.

2. Rejestracja wygasa po upływie trzech tygodni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2) Dz.U. L 143 z 7.6.2018, s. 1.

(3) Dz.U. C 284 z 13.8.2018, s. 9.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

21.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/13

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/456

z dnia 20 marca 2019 r.

zezwalające na zmianę specyfikacji nowej żywności „olej z kolendry Coriandrum sativum ” na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu.

(2)	Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)	Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja ma podjąć decyzję w sprawie wydania zezwolenia oraz wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)	Decyzją wykonawczą Komisji 2014/155/UE (3) zezwolono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), na wprowadzenie do obrotu oleju z kolendry Coriandrum sativum jako nowego składnika żywności do stosowania w suplementach diety.

(5)

W dniu 17 maja 2018 r. przedsiębiorstwo Ovalie Innovation („wnioskodawca”) zwróciło się do Komisji z wnioskiem o zmianę specyfikacji oleju z kolendry Coriandrum sativum w rozumieniu art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. Wnioskodawca wystąpił o obniżenie dolnej wartości liczby zmydlenia z 186 mg KOH/g do 179 mg KOH/g.

(6)	W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, że zmiana jest konieczna, aby uwzględnić wahania liczby zmydlenia, które występują podczas procesu produkcji oleju z kolendry w trakcie jego rafinacji w celu zastosowania w suplementach diety.

(7)

Komisja uważa, że ocena bezpieczeństwa wniosku przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283 nie jest konieczna, ponieważ proponowane obniżenie liczby zmydlenia oleju z kolendry jest niewielkie, natomiast powiązane z tym zwiększenie zawartości substancji niezmydlających się, które można by uznać za istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa nowej żywności, mieści się w granicach dozwolonych wartości dopuszczalnych.

(8)

Proponowana zmiana liczby zmydlenia oleju z kolendry Coriandrum sativum nie zmienia aspektów związanych z bezpieczeństwem, które wzięto pod uwagę w zezwoleniu na wprowadzenie go do obrotu. Należy zatem zmienić specyfikacje dotyczące nowej żywności „olej z kolendry Coriandrum sativum” zgodnie z proponowanym poziomem liczby zmydlenia.

(9)	Informacje zawarte we wniosku dają wystarczające podstawy do stwierdzenia, że proponowane zmiany specyfikacji nowej żywności „olej z kolendry Coriandrum sativum” są zgodne z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(10)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470.

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W pozycji dotyczącej nowej żywności „olej z kolendry Coriandrum sativum” w unijnym wykazie dozwolonej nowej żywności, określonym w art. 6 rozporządzenia (UE) 2015/2283 i włączonym do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470, wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).

(3) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/155/UE z dnia 19 marca 2014 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu oleju z kolendry jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 85 z 21.3.2014, s. 13).

(4) Rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności (Dz.U. L 43 z 14.2.1997, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

Pozycja dotycząca „oleju z kolendry Coriandrum sativum ” w tabeli 2 (Specyfikacje) w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 otrzymuje brzmienie:

Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie

Specyfikacje

„Olej z kolendry Coriandrum sativum

Opis/definicja:

Olej z kolendry to olej zawierający glicerydy kwasów tłuszczowych wytwarzany z nasion kolendry Coriandrum sativum L.

Delikatny żółty kolor, mdły smak

Nr CAS: 8008-52-4

Skład kwasów tłuszczowych:

Kwas palmitynowy (C16:0): 2–5 %

Kwas stearynowy (C18:0): < 1,5 %

Kwas petroselinowy (cis-C18:1(n-12)): 60–75 %

Kwas oleinowy (cis-C18:1 (n-9)): 8–15 %

Kwas linolowy (C18:2): 12–19 %

Kwas alfa-linolenowy (C18:3): < 1,0 %

Kwasy tłuszczowe typu trans: ≤ 1,0 %

Czystość:

Współczynnik załamania światła (20 °C): 1,466–1,474

Liczba kwasowa: ≤ 2,5 mg KOH/g

Liczba nadtlenkowa (PV): ≤ 5,0 meq/kg

Liczba jodowa: 88–110 jednostek

Liczba zmydlenia: 179–200 mg KOH/g

Substancje niezmydlające się: ≤ 15 g/kg”

21.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/17

DECYZJA RADY (UE) 2019/458

z dnia 19 marca 2019 r.

zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Banque centrale du Luxembourg

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

Uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27.1,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 14 lutego 2019 r. udzielone Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Banque centrale du Luxembourg (EBC/2019/6) (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro, są badane przez niezależnych zewnętrznych biegłych rewidentów wyznaczonych na zalecenie Rady Prezesów EBC i zatwierdzonych przez Radę Unii Europejskiej.

(2)	Mandat aktualnych zewnętrznych biegłych rewidentów Banque centrale du Luxembourg Deloitte Audit SARL wygasł po przeprowadzeniu badania za rok obrachunkowy 2018. Niezbędne jest zatem wyznaczenie zewnętrznych biegłych rewidentów na okres od roku obrachunkowego 2019.

(3)	Na swoich zewnętrznych biegłych rewidentów na lata obrachunkowe 2019 do 2023 Banque centrale du Luxembourg wybrał spółkę Ernst & Young S.A.

(4)	Rada Prezesów EBC zaleciła, by wyznaczyć spółkę Ernst & Young S.A. na zewnętrznych biegłych rewidentów Banque centrale du Luxembourg na lata obrachunkowe 2019 do 2023.

(5)	Zgodnie z zaleceniem Rady Prezesów EBC należy odpowiednio zmienić decyzję Rady 1999/70/WE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 1 ust. 7 decyzji 1999/70/WE otrzymuje brzmienie:

„7. Ernst & Young S.A. zostaje niniejszym zatwierdzona jako zewnętrzny biegły rewident Banque centrale du Luxembourg na lata obrachunkowe 2019 do 2023.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do EBC.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2019 r.

W imieniu Rady

G. CIAMBA

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 67 z 20.2.2019, s. 1.

(2) Decyzja Rady 1999/70/WE z dnia 25 stycznia 1999 r. dotycząca zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych (Dz.U. L 22 z 29.1.1999, s. 69).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 79

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 21 marca 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/453 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy o statusie między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/454 z dnia 20 marca 2019 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatów alfa-amylazy z Bacillus amyloliquefaciens DSM 9553, Bacillus amyloliquefaciens NCIMB 30251 lub Aspergillus oryzae ATCC SD-5374, a także preparatu endo-1,4-beta-glukanazy z Trichoderma reesei ATCC PTA-10001 jako dodatków do kiszonki dla wszystkich gatunków zwierząt ( 1 )	4
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/455 z dnia 20 marca 2019 r. poddające rejestracji przywóz mieszanin mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji, Trynidadu i Tobago oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki	9
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/456 z dnia 20 marca 2019 r. zezwalające na zmianę specyfikacji nowej żywności olej z kolendry Coriandrum sativum na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 ( 1 )	13
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/457 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Królestwo Hiszpanii	16
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/458 z dnia 19 marca 2019 r. zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Banque centrale du Luxembourg	17