(1)

W dniu 17 marca 2008 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 242/2008 (2) w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej a Wspólnotą Europejską (zwanej dalej „umową”) (3). Umowa jest następnie automatycznie przedłużana i pozostaje w mocy.

(2)

Okres obowiązywania ostatniego protokołu do umowy wygasł z dniem 30 czerwca 2018 r.

(3)

Komisja wynegocjowała, w imieniu Unii, nowy protokół w sprawie wykonania umowy (zwany dalej „protokołem”). Protokół został parafowany w dniu 16 marca 2018 r.

(4)

Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2018/1069 (4) protokół został podpisany w dniu 1 sierpnia 2018 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w terminie późniejszym.

(5)

Protokół stosuje się tymczasowo od daty jego podpisania.

(6)

Celem protokołu jest umożliwienie Unii i Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (zwanej dalej „Wybrzeżem Kości Słoniowej”) ściślejszej współpracy w celu propagowania zrównoważonej polityki rybołówstwa, rozsądnej eksploatacji zasobów rybnych w wodach Wybrzeża Kości Słoniowej oraz wsparcie wysiłków tego państwa na rzecz rozwoju niebieskiej gospodarki.

(7)

Protokół należy zatwierdzić.

(8)

W art. 9 umowy ustanawia się wspólny komitet, który jest odpowiedzialny za kontrolę jego stosowania (zwany dalej „wspólnym komitetem”). Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 4 i art. 6 oraz 7 protokołu, wspólny komitet może zatwierdzać określone zmiany protokołu. W celu ułatwienia zatwierdzenia tych zmian należy upoważnić Komisję do zatwierdzania tych zmian przy zastosowaniu procedury uproszczonej, z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków,

(1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/216 (2) stanowi, że kontyngenty taryfowe uwzględnione w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 mają być podzielone między Unię a Zjednoczone Królestwo na podstawie udziału UE-27 w wykorzystaniu kontyngentu określonego w załączniku do tego rozporządzenia.

(2)

W związku z tym należy wprowadzić środki w celu wdrożenia podziału odpowiednich kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne określonych w części A załącznika do rozporządzenia (UE) 2019/216. W szczególności należy ustanowić, że ilości objęte kontyngentem taryfowym określone w rozporządzeniach otwierających odpowiednie kontyngenty taryfowe zostają zastąpione nowymi ilościami wynikającymi z podziału wdrożonego na mocy niniejszego rozporządzenia.

(3)

W ramach niektórych kontyngentów taryfowych uwzględnionych w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 określone ilości przydzielono poszczególnym państwom trzecim w ramach międzynarodowych zobowiązań Unii. Konieczne jest zatem rozdzielenie tych konkretnie przydzielonych ilości między Unię a Zjednoczone Królestwo na podstawie podziału określonego w rozporządzeniu (UE) 2019/216 i z uwzględnieniem historycznych przepływów handlowych między tymi państwami trzecimi, Unią a Zjednoczonym Królestwem.

(4)

Jako że dzień, od którego odpowiedni artykuł rozporządzenia (UE) 2019/216 prawdopodobnie zacznie mieć zastosowanie, może przypaść w okresie obowiązywania kontyngentu, który rozpoczął swój bieg, należy określić szczegółowe zasady wdrożenia podziału ilości, które nie zostały jeszcze przydzielone w tym dniu, w odniesieniu do kontyngentów taryfowych, których okres obowiązywania rozpoczyna się przed dniem, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216, a kończy się po tym dniu. Jednakże w takich przypadkach podzielone ilości kontyngentu taryfowego nie powinny przekraczać nowych ilości dostępnych dla UE-27, określonych w niniejszym rozporządzeniu dla każdego kontyngentu taryfowego zarządzanego przy pomocy metody „równoczesnego badania”, z uwzględnieniem ilości przydzielonych w państwach członkowskich innych niż Zjednoczone Królestwo przed dniem, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.

(5)

Aby zapewnić podmiotom gospodarczym pewność prawa i przejrzystość, Komisja powinna opublikować ilości dostępne po podziale tych kontyngentów taryfowych w ciągu dwóch dni roboczych od dnia, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.

(6)

Konieczne jest również ustanowienie zasad dotyczących ważności praw i obowiązków wynikających z pozwoleń na przywóz wydanych oraz uprawnień do przywozu przyznanych przez organy wydające pozwolenia w Zjednoczonym Królestwie lub przez organy wydające pozwolenia w innych państwach członkowskich.

(7)

W celu zapewnienia, aby od dnia, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216, przywóz w ramach kontyngentów taryfowych uwzględnionych w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994, był realizowany wyłącznie przez podmioty gospodarcze mające siedzibę w Unii, należy wprowadzić szczegółową zasadę dotyczącą ważności pozwoleń na przywóz i uprawnień do przywozu przeniesionych na podmioty gospodarcze mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie i niewykorzystanych do tego dnia.

(8)

Aby zapewnić podmiotom gospodarczym pewność prawa i przejrzystość, należy wyjaśnić, że z wyjątkiem przypadków, w których pozwolenia na przywóz zostały wydane, a uprawnienia do przywozu zostały przyznane przez organy wydające pozwolenia w Zjednoczonym Królestwie, nadal mają zastosowanie obowiązujące przepisy Unii w zakresie praw i obowiązków wynikających z pozwoleń na przywóz i uprawnień do przywozu, w tym praw dotyczących zabezpieczeń. Ponadto należy ustanowić przepisy dotyczące pozwoleń na przywóz przeniesionych na podmioty gospodarcze mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie.

(9)

Porozumienie w formie wymiany listów dotyczące konsultacji między Wspólnotą Europejską a Królestwem Tajlandii w ramach art. XXIII GATT (3), zatwierdzone decyzją Rady 96/317/WE (4), przewiduje otwarcie dodatkowego rocznego autonomicznego kontyngentu taryfowego na skrobię z manioku w wysokości 10 500 ton, z czego 10 000 ton jest zarezerwowanych dla Tajlandii, a 500 ton jest dostępnych dla wszystkich państw trzecich. Do celów zarządzania wspomniane 500 ton dodano do kontyngentu taryfowego WTO o numerze porządkowym 09.0132 (CN 1108 14 00 – skrobia z manioku), który należy rozdzielić w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii. Dlatego kontyngent taryfowy w wysokości 500 ton (CN 1108 14 00 – skrobia z manioku) musi zostać oddzielony od ilości, które należy rozdzielić w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, i jako taki powinien zostać udostępniony pod odrębnym numerem porządkowym.

(10)

Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia, od którego zastosowanie ma art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja ma podjąć decyzję w sprawie wydania zezwolenia oraz wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/545 (3) zezwolono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), na wprowadzenie do obrotu w Unii oleju z mikroalg Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) jako nowej żywności do stosowania w różnych rodzajach żywności.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1032 (5) zezwolono na rozszerzenie zastosowania oleju z mikroalg Schizochytrium sp. (T18) jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 na przeciery owocowe/warzywne.

(6)

W dniu 10 września 2018 r. przedsiębiorstwo DSM Nutritional Products Europe zwróciło się do Komisji z wnioskiem o zmianę warunków stosowania nowej żywności: oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) w rozumieniu art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. Wniosek dotyczył rozszerzenia zastosowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) na przeciery owocowe i warzywne.

(7)

Proponowane rozszerzenie zastosowania nowej żywności nie ma wpływu na ocenę bezpieczeństwa stanowiącą podstawę zezwolenia na rozszerzenie zastosowania oleju ze Schizochytrium sp. (T18) rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1032 na przeciery owocowe i warzywne ani nie budzi obaw w zakresie bezpieczeństwa. W związku z powyższym zaproponowane rozszerzenie zastosowania jest zgodne z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(8)

W dniu 10 września 2018 r. przedsiębiorstwo DSM Nutritional Products Europe zwróciło się również do Komisji z wnioskiem o zezwolenie na zmianę nazwy i szczególnego wymogu dotyczącego etykietowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) w rozumieniu art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. We wniosku występuje się o usunięcie informacji o szczepie „(ATCC PTA-9695)” z nazwy nowej żywności wymienionej w unijnym wykazie oraz z etykietowania żywności zawierającej przedmiotową nową żywność.

(9)

Zdaniem wnioskodawcy zmiana nazwy i wymogów dotyczących etykietowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) jest niezbędna, ponieważ wskazanie szczepu „(ATCC PTA-9695)” w ramach etykietowania żywności zawierającej olej ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) nie jest zrozumiałe ani istotne dla konsumentów.

(10)

Obecnie w unijnym wykazie nowej żywności znajdują się cztery oleje ze Schizochytrium sp., na które wydano zezwolenie. Jednak jedynie w przypadku oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) szczep musi być wskazany w ramach etykietowania. Zmiana nazwy i etykietowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) zapewni zatem spójność nazewnictwa i etykietowania wszystkich olejów ze Schizochytrium sp. objętych zezwoleniem na nową żywność i nie wywrze negatywnego wpływu na zdrowie ludzi ani interesy konsumentów.

(11)

Ze względu na usunięcie informacji o szczepie „(ATCC PTA 9695)” z nazwy nowej żywności oraz szczególnego wymogu dotyczącego etykietowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) należy włączyć sformułowanie „(ATCC PTA 9695)” do specyfikacji, ponieważ jest ono niezbędne dla prawidłowej identyfikacji nowej żywności. Należy zatem odpowiednio zmienić specyfikacje wpisu dotyczącego oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) w tabeli 2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470.

(12)

Komisja nie zwróciła się o opinię do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283, ponieważ rozszerzenie zastosowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695), zmiana nazwy i szczególnego wymogu dotyczącego etykietowania oleju ze Schizochytrium sp. (ATCC PTA-9695) oraz wynikająca z nich aktualizacja unijnego wykazu prawdopodobnie nie wpłyną na zdrowie ludzi.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/376 (3) zezwolono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), na wprowadzenie do obrotu syntetycznej 2′-fukozylolaktozy jako nowego składnika żywności.

(5)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/2201 (5) zezwolono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97, na wprowadzenie do obrotu 2′-fukozylolaktozy wytwarzanej z wykorzystaniem Escherichia coli szczep BL21 jako nowego składnika żywności.

(6)

W dniu 23 czerwca 2016 r. przedsiębiorstwo Glycom A/S (wnioskodawca) poinformowało Komisję na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 258/97 o zamiarze wprowadzenia do obrotu 2′-fukozylolaktozy wytwarzanej w drodze fermentacji bakteryjnej z wykorzystaniem Escherichia coli szczep K-12.

(7)

W ramach zgłoszenia przekazanego Komisji wnioskodawca przedstawił również sprawozdanie wydane w dniu 10 czerwca 2016 r. przez właściwy organ Irlandii na podstawie art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97, w którym na podstawie dowodów naukowych przedstawionych przez wnioskodawcę stwierdzono, że 2′-fukozylolaktoza wytwarzana z wykorzystaniem Escherichia coli szczep K-12 jest w istocie równorzędna z syntetyczną 2′-fukozylolaktozą dopuszczoną decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/376.

(8)

W dniu 16 sierpnia 2018 r. wnioskodawca zwrócił się do Komisji z wnioskiem o zmianę specyfikacji 2′-fukozylolaktozy wytwarzanej z wykorzystaniem Escherichia coli szczep K-12 w rozumieniu art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. Wnioskowana zmiana dotyczy zmniejszenia poziomów 2′-fukozylolaktozy z 90 % do 83 % i zwiększenia poziomów sacharydów obecnych w mniejszych ilościach w nowej żywności, tj. zwiększenia poziomów D-laktozy z maksymalnie 3,0 % do maksymalnie 10,0 % oraz zwiększenia poziomów difukozylo-D-laktozy z maksymalnie 2,0 % do maksymalnie 5,0 %.

(9)

Aby zapewnić, by po wprowadzeniu wyżej wymienionych zmian w specyfikacjach ogólna czystość przedmiotowej nowej żywności pozostała na tym samym poziomie, co czystość obecnie dopuszczonej 2′-fukozylolaktozy wytwarzanej z wykorzystaniem Escherichia coli szczep K12 lub Escherichia coli szczep BL 21, wnioskodawca proponuje również, by całkowite poziomy 2′-fukozylolaktozy wraz z sacharydami występującymi w mniejszych ilościach (D-laktozą, L-fukozą, difukozylo-D-laktozą i 2′-fukozylo-D-laktulozą) w nowej żywności wynosiły co najmniej 90,0 %.

(10)

Proponowane zmiany w specyfikacjach nowej żywności wynikają ze zmian w procesie jej wytwarzania, na skutek których etap oczyszczania przez krystalizację zastępuje się etapem suszenia rozpyłowego, który jest obecnie stosowany w produkcji 2′-fukozylolaktozy z wykorzystaniem Escherichia coli szczep BL21. Wspomniana zmiana na etapie oczyszczania w ramach produkcji nowej żywności wymaga zwiększonego użycia D-laktozy jako substratu fermentacji w produkcji 2′-fukozylolaktozy, co tłumaczy niewielki spadek poziomu 2′-fukozylolaktozy i jednoczesny niewielki wzrost poziomów D-laktozy i difukozylo-D-laktozy w końcowej nowej żywności. Wnioskodawca uznaje proponowane zmiany w wytwarzaniu za niezbędne, aby ograniczyć zużycie energii w procesie wytwarzania 2′-fukozylolaktozy oraz wpływ tego procesu na środowisko, a także aby obniżyć koszt jednostkowy produkcji.

(11)

Proponowane zmiany nie mają wpływu na ocenę bezpieczeństwa stanowiącą podstawę zezwolenia na 2′-fukozylolaktozę wytwarzaną z wykorzystaniem Escherichia coli szczep K-12. Należy zatem zmienić specyfikacje nowej żywności „2′-fukozylolaktoza” zgodnie z proponowanymi poziomami 2′-fukozylolaktozy, D-laktozy, difukozylo-D-laktozy i całkowitymi poziomami 2′-fukozylolaktozy wraz z sacharydami obecnymi w mniejszych ilościach (D-laktoza, L-fukoza, difukozylo-D-laktoza oraz 2′-fukozylo-D-laktuloza).

(12)

Informacje zawarte we wniosku stanowią wystarczającą podstawę do stwierdzenia, że proponowane zmiany specyfikacji nowej żywności „2′-fukozylolaktoza” są zgodne z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie w dniu 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika IX do tego porozumienia, w którym zawarto postanowienia dotyczące usług finansowych.

(3)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (3) oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (4).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IX do Porozumienia EOG.

(5)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno być oparte się na dołączonym projekcie decyzji,

(1)

W dniu 6 października 2018 r. wygasły kadencje 14 sędziów i pięciu rzeczników generalnych Trybunału Sprawiedliwości.

(2)

Na stanowisko sędziego Trybunału Sprawiedliwości zaproponowano kandydaturę Andreasa KUMINA.

(3)

Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował kandydaturę Andreasa KUMINA do wykonywania funkcji sędziego Trybunału Sprawiedliwości,