31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/4

POROZUMIENIE

w formie wymiany listów między Unią Europejską a Chińską Republiką Ludową w związku ze sprawą DS492 Unia Europejska – „Środki wpływające na koncesje taryfowe na niektóre wyroby z mięsa drobiowego”

A. Pismo Unii Europejskiej

Szanowny Panie/Szanowna Pani,

W związku z wyżej wymienionym sporem na forum WTO mam zaszczyt poinformować Pana/Panią o wynikach naszych negocjacji w sprawie wspólnie uzgodnionego rozwiązania.

Unia Europejska otwiera następujące kontyngenty taryfowe (1):

—	kontyngent taryfowy 6 060 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3929 (ze szczególnym przydziałem krajowym 6 000 ton dla Chin i 60 ton dla wszystkich pozostałych stron), ze stawką celną w ramach kontyngentu 10,9 %;

—	kontyngent taryfowy 660 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3985 (ze szczególnym przydziałem krajowym 600 ton dla Chin i 60 ton dla wszystkich pozostałych stron), ze stawką celną w ramach kontyngentu 10,9 %;

—	kontyngent taryfowy erga omnes 5 000 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3219, ze stawką celną w ramach kontyngentu 8 %.

Unia Europejska i Chiny powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu swoich wewnętrznych procedur dotyczących wejścia w życie niniejszego porozumienia. Porozumienie wchodzi w życie 14 dni po dniu otrzymania ostatniego powiadomienia. Unia Europejska otwiera wyżej wymienione kontyngenty taryfowe od dnia wejścia w życie niniejszego porozumienia.

Po otwarciu kontyngentów taryfowych Unia Europejska i Chiny powiadamiają o niniejszym porozumieniu Organ Rozstrzygania Sporów jako o wspólnie uzgodnionym rozwiązaniu zgodnie z art. 3 ust. 6 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów w związku ze sprawą DS492 „Środki wpływające na koncesje taryfowe na niektóre wyroby z mięsa drobiowego”. Na tej podstawie Chiny potwierdzają, że w odniesieniu do sprawy DS492 nie wystąpią o wszczęcie procedur zgodnie z art. 21 ust. 5 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów ani nie będą ubiegać się o zawieszenie koncesji lub innych zobowiązań na podstawie art. 22 ust. 6 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów, dopóki Unia Europejska będzie wypełniać wszystkie swoje zobowiązania wynikające z niniejszego porozumienia.

Byłbym zobowiązany, gdyby mógł Pan/mogła Pani potwierdzić, że Rząd Chińskiej Republiki Ludowej zgadza się na powyższe ustalenia.

Mam zaszczyt zaproponować, aby – w przypadku gdy powyższe może zostać zaakceptowane przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej – niniejszy list wraz z Pana/Pani potwierdzeniem stanowiły Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Chińską Republiką Ludową.

Proszę przyjąć wyrazy najwyższego szacunku,

Cc. Tajlandia

Съставено в Женева на

Hecho en Ginebra, el

V Ženevě dne

Udfærdiget i Genève, den

Geschehen zu Genf am

Genf,

Έγινε στη Гενεύη, στις

Done at Geneva,

Fait à Genève, le

Sastavljeno u Ženevi

Fatto a Ginevra, addì

Ženēvā,

Priimta Ženevoje,

Kelt Genfben,

Magħmul f'Ġinevra,

Gedaan te Genève,

Sporządzono w Genewie, dnia

Feito em Genebra,

Întocmit la Geneva, la

V Ženeve

V Ženevi,

Tehty Genevessä,

Utfärdat i Genève den

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

B. Pismo Chin

Szanowny Panie/Szanowna Pani,

mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pana/Pani pisma z dnia dzisiejszego, w następującym brzmieniu:

„W związku z wyżej wymienionym sporem na forum WTO mam zaszczyt poinformować Pana/Panią o wynikach naszych negocjacji w sprawie wspólnie uzgodnionego rozwiązania.

Unia Europejska otwiera następujące kontyngenty taryfowe (2):

—	kontyngent taryfowy 6 060 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3929 (ze szczególnym przydziałem krajowym 6 000 ton dla Chin i 60 ton dla wszystkich pozostałych stron), ze stawką celną w ramach kontyngentu 10,9 %;

—	kontyngent taryfowy 660 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3985 (ze szczególnym przydziałem krajowym 600 ton dla Chin i 60 ton dla wszystkich pozostałych stron), ze stawką celną w ramach kontyngentu 10,9 %;

—	kontyngent taryfowy erga omnes 5 000 ton w ramach pozycji taryfowej 1602.3219, ze stawką celną w ramach kontyngentu 8 %.

Po otwarciu kontyngentów taryfowych Unia Europejska i Chiny powiadamiają o niniejszym porozumieniu Organ Rozstrzygania Sporów jako o wspólnie uzgodnionym rozwiązaniu zgodnie z art. 3 ust. 6 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów w związku ze sprawą DS492 »Środki wpływające na koncesje taryfowe na niektóre wyroby z mięsa drobiowego«. Na tej podstawie Chiny potwierdzają, że w odniesieniu do sprawy DS492 nie wystąpią o wszczęcie procedur zgodnie z art. 21 ust. 5 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów ani nie będą ubiegać się o zawieszenie koncesji lub innych zobowiązań na podstawie art. 22 ust. 6 uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów, dopóki Unia Europejska będzie wypełniać wszystkie swoje zobowiązania wynikające z niniejszego porozumienia.”

Niniejszym mam zaszczyt potwierdzić, że rząd Chińskiej Republiki Ludowej zgadza się z treścią powyższego pisma.

Proszę przyjąć wyrazy najwyższego szacunku,

Съставено в Женева на

Hecho en Ginebra, el

V Ženevě dne

Udfærdiget i Genève, den

Geschehen zu Genf am

Genf,

Έγινε στη Гενεύη, στις

Done at Geneva,

Fait à Genève, le

Sastavljeno u Ženevi

Fatto a Ginevra, addì

Ženēvā,

Priimta Ženevoje,

Kelt Genfben,

Magħmul f'Ġinevra,

Gedaan te Genève,

Sporządzono w Genewie, dnia

Feito em Genebra,

Întocmit la Geneva, la

V Ženeve

V Ženevi,

Tehty Genevessä,

Utfärdat i Genève den

За Китайската народна република

Por la República Popular China

Za Čínskou lidovou republiku

For Folkerepublikken Kina

Für die Volksrepublik China

Hiina Rahvavabariigi nimel

Για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

For the People's Republic of China

Pour la République populaire de Chine

Za Narodnu Republiku Kinu

Per la Repubblica popolare cinese

Ķīnas Tautas Republikas vārdā –

Kinijos Liaudies Respublikos vardu

A Kínai Népköztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Poplu taċ-Ċina

Voor de Volksrepubliek China

W imieniu Chińskiej Republiki Ludowej

Pela República Popular da China

Pentru Republica Populară Chineză

Za Čínsku ľudovú republiku

Za Ljudsko republiko Kitajsko

Kiinan kansantasavallan puolesta

För Folkrepubliken Kina

(1) Tajlandia wyraziła zgodę na przydział uprawnień dla Chin w odniesieniu do pierwszych dwóch kontyngentów taryfowych.

(2) Tajlandia wyraziła zgodę na przydział uprawnień dla Chin w odniesieniu do pierwszych dwóch kontyngentów taryfowych.

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/8

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/144

z dnia 28 stycznia 2019 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) jako dodatku paszowego dla kurcząt odchowywanych na kury nioski i podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego, odchowywanego na nioski lub utrzymywanego w celach hodowlanych (posiadacz zezwolenia Fertinagro Biotech S.L.)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094). Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) jako dodatku paszowego dla kurcząt odchowywanych na kury nioski i podrzędnych gatunków drobiu: rzeźnego, odchowywanego na nioski lub utrzymywanego w celach hodowlanych, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)	Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/895 (2) zezwolono na stosowanie przez dziesięć lat preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094), należącego do kategorii „dodatki zootechniczne”, jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych i kur niosek.

(5)

W opinii z dnia 21 lutego 2018 r. (3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania 3-fitaza wytwarzana przez Komagataella pastoris (CECT 13094) nie ma niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził również, że dodatek ten może skutecznie poprawiać zatrzymywanie fosforu u kurcząt rzeźnych i że stwierdzenie to można rozszerzyć na kurczęta odchowywane na kury nioski. Ponieważ można racjonalnie przyjąć, że sposób działania jest taki sam u różnych gatunków drobiu, Urząd ekstrapolował stwierdzenie dotyczące skuteczności na podrzędne gatunki drobiu: rzeźnego, odchowywanego na nioski lub utrzymywanego w celach hodowlanych. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena 3-fitazy dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia na stosowanie 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje polepszające strawność”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/895 z dnia 24 maja 2017 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych i kur niosek (posiadacz zezwolenia Fertinagro Nutrientes S.L.) (Dz.U. L 138 z 25.5.2017, s. 120).

(3) Dziennik EFSA 2018; 16(3):5203.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Pozostałe przepisy

Data ważności zezwolenia

Jednostki aktywności/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria: dodatki zootechniczne. Grupa funkcjonalna: substancje polepszające strawność

4a25

Fertinagro Nutrientes S.L.

3-fitaza

EC 3.1.3.8

Skład dodatku:

Preparat 3-fitazy

wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) o minimalnej aktywności: 1 000 FTU (1)/ml

Postać płynna

Charakterystyka substancji czynnej:

3-fitaza (EC 3.1.3.8) wytwarzana przez Komagataella pastoris (CECT 13094)

Metoda analityczna (2)

Do oznaczania ilościowego aktywności 3-fitazy w dodatku paszowym:

—	metoda kolorymetryczna w oparciu o reakcję enzymatyczną fitazy z fitynianem

Do oznaczania ilościowego aktywności 3-fitazy w paszy:

—	metoda kolorymetryczna w oparciu o reakcję enzymatyczną fitazy z fitynianem – EN ISO 30024

Kurczęta odchowywane na kury nioski

Podrzędne gatunki drobiu: rzeźnego, odchowywanego na nioski lub utrzymywanego w celach hodowlanych

—

500 FTU

1.	W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksów należy wskazać warunki przechowywania oraz stabilność przy obróbce cieplnej.

Podmioty działające na rynku pasz ustanawiają procedury postępowania i środki organizacyjne dla użytkowników dodatku i premiksów, tak aby ograniczyć ewentualne zagrożenia wynikające z ich stosowania. Jeżeli takich zagrożeń nie można wyeliminować lub ograniczyć do minimum za pomocą tych procedur i środków, dodatek i premiksy należy stosować przy użyciu środków ochrony indywidualnej, w tym ochrony dróg oddechowych.

20 lutego 2029 r.

(1) 1 FTU odpowiada ilości enzymu, która uwalnia 1 mikromol nieorganicznego fosforanu na minutę z fitynianu sodowego przy pH 5,5 i temperaturze 37 °C.

(2) Szczegółowe informacje dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/14

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/147

z dnia 30 stycznia 2019 r.

w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej Beauveria bassiana szczep PPRI 5339, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 13 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Niderlandy otrzymały w dniu 1 października 2014 r. złożony przez przedsiębiorstwo BASF Corporation wniosek o zatwierdzenie substancji czynnej Beauveria bassiana szczep PPRI 5339.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w dniu 2 czerwca 2015 r. Niderlandy jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy powiadomiły wnioskodawcę, pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o spełnieniu kryteriów formalnych wniosku.

(3)

W dniu 22 grudnia 2016 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło Komisji projekt sprawozdania z oceny wraz z kopią dla Urzędu, w którym to sprawozdaniu oceniono, czy wspomniana substancja czynna ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(4)

Urząd spełnił warunki określone w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zwrócił się on do wnioskodawcy o przedłożenie dodatkowych informacji państwom członkowskim, Komisji i Urzędowi. Ocenę dodatkowych informacji dokonaną przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożono Urzędowi w formie zaktualizowanego projektu sprawozdania z oceny w listopadzie 2017 r.

(5)

W dniu 12 marca 2018 r. Urząd przedstawił wnioskodawcy, państwom członkowskim i Komisji wnioski (2), w których określił, czy substancja czynna Beauveria bassiana szczep PPRI 5339 ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Urząd podał swoje wnioski do wiadomości publicznej.

(6)	W dniu 24 października 2018 r. Komisja przedstawiła Stałemu Komitetowi ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz sprawozdanie z przeglądu dotyczące Beauveria bassiana szczep PPRI 5339 oraz projekt rozporządzenia przewidującego zatwierdzenie substancji Beauveria bassiana szczep PPRI 5339.

(7)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną, o której mowa, a w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane i szczegółowo opisane w sprawozdaniu z przeglądu, ustalono, że spełnione są kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(8)	Należy zatem zatwierdzić Beauveria bassiana szczep PPRI 5339.

(9)	Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki. W szczególności należy w stosownych przypadkach uwzględnić środki zmniejszające ryzyko.

(10)	Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (3).

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdzenie substancji czynnej

Zatwierdza się substancję czynną Beauveria bassiana szczep PPRI 5339 określoną w załączniku I, z zastrzeżeniem warunków wyszczególnionych w tym załączniku.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2) EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności), 2018. „Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance Beauveria bassiana strain PPRI 5339” (Wnioski z wzajemnej weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej Beauveria bassiana szczep PPRI 5339). Dziennik EFSA 2018; 16(4):5230, 18 s. doi:10.2903/j.efsa.2018.5230.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

Beauveria bassiana szczep PPRI 5339

Numer dostępu w Agricultural Research Culture Collection (NRRL) w Międzynarodowym Urzędzie Depozytowym: NRRL 50757

Nie dotyczy

Maks. poziom bowercyny: 0,5 mg/kg

20 lutego 2019 r.

20 lutego 2029 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego Beauveria bassiana szczep PPRI 5339, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

—	poziom metabolitu bowercyny w badaniu trwałości po przechowywaniu preparatów zawierających B. bassiana szczep PPRI 5339;

—	skutki dla zapylaczy wprowadzonych do szklarni wynikające z narażenia na preparaty inne niż reprezentatywne dla tego zatwierdzenia;

—	ochronę operatorów i pracowników, mając na względzie, że B. bassiana szczep PPRI 5339 należy uznać – jak każdy mikroorganizm – za potencjalny czynnik uczulający.

Ścisłe zachowanie warunków środowiskowych i analiza w ramach kontroli jakości w czasie procesu wytwarzania w celu zapewnienia spełnienia wymogów dotyczących limitów zanieczyszczenia mikrobiologicznego, o których mowa w dokumencie roboczym SANCO/12116/2012 (2).

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

(1) Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

(2) https://ec.europa.eu/food/sites/food/files/plant/docs/pesticides_ppp_app-proc_guide_phys-chem-ana_microbial-contaminant-limits.pdf

ZAŁĄCZNIK II

W części B załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 dodaje się pozycję w brzmieniu:

„131

Beauveria bassiana szczep PPRI 5339

Numer dostępu do Agricultural Research Culture Collection (NRRL) w Międzynarodowym Urzędzie Depozytowym: NRRL 50757

Nie dotyczy

Maks. poziom bowercyny: 0,5 mg/kg

20 lutego 2019 r.

20 lutego 2029 r.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

—	poziom metabolitu bowercyny w badaniu trwałości po przechowywaniu preparatów zawierających B. bassiana szczep PPRI 5339;

—	skutki dla zapylaczy wprowadzonych do szklarni wynikające z narażenia na preparaty inne niż reprezentatywne dla tego zatwierdzenia;

—	ochronę operatorów i pracowników, mając na względzie, że B. bassiana szczep PPRI 5339 należy uznać – jak każdy mikroorganizm – za potencjalny czynnik uczulający.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.”

(*1) https://ec.europa.eu/food/sites/food/files/plant/docs/pesticides_ppp_app-proc_guide_phys-chem-ana_microbial-contaminant-limits.pdf

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/23

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/150

z dnia 30 stycznia 2019 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 686/2012 w odniesieniu do państwa członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy w ramach oceny następujących substancji czynnych zawartych w środkach ochrony roślin: deltametryna, diflufenikan, epoksykonazol, fluoksastrobina, protiokonazol i tebukonazol

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 686/2012 (2) przydzielono Zjednoczonemu Królestwu, jako państwu członkowskiemu pełniącemu rolę sprawozdawcy, zadanie oceny niektórych substancji czynnych zawartych w środkach ochrony roślin.

(2)

W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo złożyło notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, tj. od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.

(3)

Umowa o wystąpieniu uzgodniona między negocjatorami zawiera ustalenia dotyczące stosowania przepisów prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. Jeżeli umowa ta wejdzie w życie, przepisy Unii w dziedzinie środków ochrony roślin będą miały zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym zgodnie z tą umową i przestaną być stosowane z końcem tego okresu. Zgodnie z tą umową w okresie przejściowym Zjednoczone Królestwo nie będzie pełnić roli wiodącego organu w zakresie oceny ryzyka, badań, zatwierdzeń lub zezwoleń na szczeblu Unii lub na szczeblu państw członkowskich działających wspólnie, o czym mowa m.in. w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009.

(4)

Konieczne jest zatem przydzielenie innym państwom członkowskim zadania oceny substancji czynnych, w odniesieniu do których Zjednoczone Królestwo jest państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy i w przypadku których przewiduje się, że Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności nie wyda wniosków przed dniem 29 marca 2019 r. Substancje czynne, których to dotyczy, to deltametryna, diflufenikan, epoksykonazol, fluoksastrobina, protiokonazol i tebukonazol.

(5)	Przydzielenie to powinno zapewnić równowagę w podziale obowiązków i pracy między państwami członkowskimi.

(6)	Ponieważ ocena przedmiotowych substancji czynnych znajduje się na zaawansowanym etapie i przewiduje się, że pozostała do wykonania praca będzie nieznaczna, do oceny tej nie należy przydzielać państwa członkowskiego pełniącego rolę współsprawozdawcy.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 686/2012.

(8)	Niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od dnia 30 marca 2019 r.

(9)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 686/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 30 marca 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 686/2012 z dnia 26 lipca 2012 r. przydzielające państwom członkowskim, do celów procedury odnowienia, zadanie oceny substancji czynnych (Dz.U. L 200 z 27.7.2012, s. 5).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 686/2012 wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

wpis dotyczący deltametryny otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Deltametryna	AT”

wpis dotyczący diflufenikanu otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Diflufenikan	CZ”

wpis dotyczący fluoksastrobiny otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Fluoksastrobina	DE”

wpis dotyczący protiokonazolu otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Protiokonazol	PL”

w części B wprowadza się następujące zmiany:

wpis dotyczący epoksykonazolu otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Epoksykonazol	PL”

wpis dotyczący tebukonazolu otrzymuje brzmienie:

Substancja czynna	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy	Państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy
„Tebukonazol	DK”

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/26

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/151

z dnia 30 stycznia 2019 r.

w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej Clonostachys rosea szczep J1446 jako substancji czynnej niskiego ryzyka, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywą Komisji 2005/2/WE (2) włączono Clonostachys rosea szczep J1446, pod dawną nazwą taksonomiczną Gliocladium catenulatum J1446, jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)	Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)	Zatwierdzenie substancji czynnej Clonostachys rosea szczep J1446, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 lipca 2019 r.

(4)	Wniosek o odnowienie zatwierdzenia Clonostachys rosea szczep J1446 został złożony przez przedsiębiorstwo Verdera Oy („wnioskodawca”) zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)	Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)	Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia i w dniu 6 lipca 2016 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)	Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd podał również do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą.

(8)

W dniu 21 czerwca 2017 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6) dotyczące tego, czy Clonostachys rosea szczep J1446 ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W dniu 11 grudnia 2017 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia Clonostachys rosea szczep J1446 na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(9)	Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego Clonostachys rosea szczep J1446 ustalono, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione. Należy zatem odnowić zatwierdzenie Clonostachys rosea szczep J1446.

(11)

Ocena ryzyka do celów odnowienia zatwierdzenia Clonostachys rosea szczep J1446 opiera się na niewielkiej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające Clonostachys rosea szczep J1446. Nie należy zatem utrzymywać ograniczenia do zastosowania wyłącznie w charakterze środka grzybobójczego.

(12)

Komisja uważa ponadto, że Clonostachys rosea szczep J1446 jest substancją czynną niskiego ryzyka zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Clonostachys rosea szczep J1446 nie jest substancją potencjalnie niebezpieczną i spełnia warunki określone w pkt 5 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(13)	Należy zatem odnowić zatwierdzenie Clonostachys rosea szczep J1446 jako substancji niskiego ryzyka.

(14)	Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki.

(15)	Zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 13 ust. 4 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(16)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/917 (7) przedłużono okres zatwierdzenia Clonostachys rosea szczep J1446 do dnia 31 lipca 2019 r., aby umożliwić zakończenie procesu odnowienia przed terminem wygaśnięcia zatwierdzenia tej substancji. Z uwagi na to, że decyzję w sprawie odnowienia podjęto przed przedłużonym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie należy jednak stosować od dnia 1 kwietnia 2019 r.

(17)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej

Odnawia się zatwierdzenie substancji czynnej Clonostachys rosea szczep J1446 określonej w załączniku I, z zastrzeżeniem warunków wyszczególnionych w tym załączniku.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2) Dyrektywa Komisji 2005/2/WE z dnia 19 stycznia 2005 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia Ampelomyces quisqualis oraz Gliocladium catenulatum jako substancji aktywnych (Dz.U. L 20 z 22.1.2005, s. 15).

(3) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012 z dnia 18 września 2012 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącej substancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 252 z 19.9.2012, s. 26).

(6) Dziennik EFSA 2016; 14(7):4517, 16 s. Dostępny na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/917 z dnia 27 czerwca 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: alfa-cypermetryna, beflubutamid, benalaksyl, bentiawalikarb, bifenazat, boskalid, bromoksynil, kaptan, karwon, chloroprofam, cyjazofamid, desmedifam, dimetoat, dimetomorf, dikwat, etefon, etoprofos, etoksazol, famoksadon, fenamidon, fenamifos, flumioksazyna, fluoksastrobina, folpet, foramsulfuron, formetanat, Gliocladium catenulatum szczep: J1446, izoksaflutol, metalaksyl-M, metiokarb, metoksyfenozyd, metrybuzyna, milbemektyna, oksasulfuron, Paecilomyces lilacinus szczep 251, fenmedifam, fosmet, pirymifos metylu, propamokarb, protiokonazol, pimetrozyna i S-metolachlor (Dz.U. L 163 z 28.6.2018, s. 13).

ZAŁĄCZNIK I

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

Clonostachys rosea szczep J1446

Numer dostępu w kolekcji kultur niemieckiej kolekcji mikroorganizmów i kultur komórkowych (DSMZ): DSM 9212

Nie dotyczy

Zawartość gliotoksyny: maks. 50 μg/kg w czystym technicznie MCPA.

1 kwietnia 2019 r.

31 marca 2034 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia dotyczącego Clonostachys rosea szczep J1446, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

—	specyfikację materiału technicznego produkowanego do celów handlowych w środkach ochrony roślin, w tym pełną charakterystykę potencjalnych metabolitów budzących obawy;

—	ochronę operatorów i pracowników, uwzględniając fakt, że mikroorganizmy uznaje się za potencjalny czynnik uczulający, oraz zapewniając, by jeden z warunków stosowania dotyczył odpowiednich środków ochrony indywidualnej;

—	najnowsze badania lub informacje pochodzące z literatury naukowej w związku z podatnością na środki przeciwgrzybicze Clonostachys rosea szczep J1446.

Producent zapewnia ścisłe zachowanie warunków środowiskowych oraz analizę kontroli jakości w trakcie procesu produkcji, aby zapewnić przestrzeganie limitów dotyczących zanieczyszczenia mikrobiologicznego, o których mowa w dokumencie roboczym SANCO/12116/2012 (2).

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

(1) Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

(2) https://ec.europa.eu/food/sites/food/files/plant/docs/pesticides_ppp_app-proc_guide_phys-chem-ana_microbial-contaminant-limits.pdf

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w części A skreśla się pozycję 98 dotyczącą Gliocladium catenulatum szczep J1446;

w części D dodaje się pozycję w brzmieniu:

„15

Clonostachys rosea szczep J1446

Numer dostępu w kolekcji kultur niemieckiej kolekcji mikroorganizmów i kultur komórkowych (DSMZ): DSM 9212

Nie dotyczy

Zawartość gliotoksyny: maks. 50 μg/kg w czystym technicznie MCPA.

1 kwietnia 2019 r.

31 marca 2034 r.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

—	specyfikację materiału technicznego produkowanego do celów handlowych w środkach ochrony roślin, w tym pełną charakterystykę potencjalnych metabolitów budzących obawy;

—	ochronę operatorów i pracowników, uwzględniając fakt, że mikroorganizmy uznaje się za potencjalny czynnik uczulający, oraz zapewniając, by jeden z warunków stosowania dotyczył odpowiednich środków ochrony indywidualnej;

—	najnowsze badania lub informacje pochodzące z literatury naukowej w związku z podatnością na środki przeciwgrzybicze Clonostachys rosea szczep J1446.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

(*1) https://ec.europa.eu/food/sites/food/files/plant/docs/pesticides_ppp_app-proc_guide_phys-chem-ana_microbial-contaminant-limits.pdf”.

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/33

DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/154

z dnia 30 stycznia 2019 r.

ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące ograniczenia prawa dostępu osób, których dane dotyczą, do ich dokumentacji medycznej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 249 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 26a regulaminu pracowniczego oraz z art. 16 i 91 warunków zatrudnienia innych pracowników, urzędnicy i pracownicy mają prawo do zapoznania się z dotyczącą ich dokumentacją medyczną, zgodnie z ustaleniami, które zostaną ustanowione przez organy powołujące instytucji.

(2)

Od 2004 r. wniosek szefów administracji nr 221/04 (1) reguluje dostęp do dokumentacji medycznej i nie pozwala osobom, których dane dotyczą, na bezpośredni dostęp do wszystkich danych o charakterze psychologicznym lub psychiatrycznym. To ogólne ograniczenie nie oznacza, że analizowane będą poszczególne przypadki.

(3)	W celu zapewnienia zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (2) ograniczenia w dostępie do takich dokumentów stosowane przez Komisję muszą być proporcjonalne i obejmować analizę poszczególnych przypadków.

(4)

O ile dostęp do dokumentacji medycznej powinien być przyznawany w możliwie najpełniejszym zakresie osobom, których dane dotyczą, to w niektórych przypadkach ograniczenia oparte na art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725 mogą być niezbędne do ochrony zdrowia pracownika lub uzasadnionych interesów osób trzecich. Lekarz urzędowy działający w imieniu Komisji powinien podać powody takiego ograniczenia, a powody te powinny zostać włączone do dokumentacji medycznej danego członka personelu.

(5)	Dane osobowe przechowuje się w zabezpieczonych środowiskach fizycznych i elektronicznych uniemożliwiających bezprawny dostęp do tych danych oraz przekazywanie ich osobom z naruszeniem zasady ograniczonego dostępu.

(6)	Okresy przechowywania danych, które mają zastosowanie do przetwarzania dokumentacji medycznej, określono we wspólnym wykazie zatrzymywanych danych na poziomie Komisji w odniesieniu do akt Komisji Europejskiej (3).

(7)	Inspektor ochrony danych Komisji Europejskiej powinien przeprowadzić niezależny przegląd stosowania ograniczeń w celu zapewnienia zgodności z niniejszą decyzją,

(8)	Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał opinię w dniu 10 grudnia 2018 r.,

(9)

Rozporządzenie (UE) 2018/1725 zastępuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (4), bez żadnego okresu przejściowego, od dnia jego wejścia w życie. Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 przewiduje możliwość zastosowania ograniczeń w odniesieniu do niektórych praw. Aby uniknąć narażenia praw osób, których dane dotyczą, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2018/1725.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza decyzja określa warunki, na jakich Komisja może ograniczyć stosowanie art. 17 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zgodnie z jego art. 25 ust. 1 lit. h).

2. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do dostępu do danych osobowych medycznych przetwarzanych przez Komisję na podstawie art. 26a, 33, 59, 72, 73 i 78 regulaminu pracowniczego oraz art. 1, 13–15 jego załącznika VIII, a także art. 13, 16, 28, 32, 33, 83, 91, 95, 100, 101 i 102 warunków zatrudnienia innych pracowników.

Artykuł 2

Obowiązujące ograniczenia

1. Z zastrzeżeniem art. 3–5 Komisja może w indywidualnych przypadkach ograniczyć prawo osób, których dane dotyczą, do bezpośredniego dostępu do dotyczących ich danych medycznych o charakterze psychologicznym lub psychiatrycznym przetwarzanych przez Komisję, jeżeli dostęp do takich danych może stanowić zagrożenie dla zdrowia tych osób. Ograniczenie to jest proporcjonalne do tego, co jest ściśle niezbędne do ochrony osoby, której dane dotyczą.

2. Dostęp do informacji, o których mowa w ust. 1, przyznaje się lekarzowi wybranemu przez osobę, której dane dotyczą.

3. W takich przypadkach osoba, której dane dotyczą, otrzymuje od Służby Medycznej zwrot tej części kosztów konsultacji medycznych z lekarzem, który otrzymał dostęp do dokumentacji medycznej, która nie została zwrócona przez wspólny system ubezpieczenia chorobowego (JSIS). Kwota zwrotu nie przekracza różnicy między pułapem określonym w ogólnych przepisach wykonawczych dotyczących zwrotu kosztów opieki medycznej (5), a kwotą zwracaną osobie, której dotyczą dane, przez wspólny system ubezpieczenia chorobowego, zgodnie z tymi przepisami.

4. Taki zwrot ze strony Służby Medycznej uwarunkowany jest brakiem uprzedniego udzielenia dostępu do tych samych danych.

5. Z zastrzeżeniem art. 3–5 niniejszej decyzji, Komisja może w indywidualnych przypadkach i zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) 2018/1725 ograniczyć prawo osób, których dane dotyczą, do dostępu do ich danych osobowych medycznych będących w jej posiadaniu, w przypadku gdy korzystanie z tego prawa wpłynęłoby niekorzystnie na prawa i wolności tych osób, lub innych osób, których dane dotyczą.

Artykuł 3

Prawo dostępu przysługujące osobom, których dane dotyczą

1. W przypadku gdy Komisja ogranicza w całości lub w części prawo dostępu do danych osobowych medycznych dla osób, których dane dotyczą, o którym to prawie mowa w art. 17 rozporządzenia (UE) 2018/1725, informuje osobę, której dane dotyczą, na piśmie w odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu bez zbędnej zwłoki o stosowanym ograniczeniu oraz jego powodach. Komisja informuje również osobę, której dane dotyczą, o możliwości wniesienia skargi za pośrednictwem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych lub o możliwości odwołania się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

2. Przekazanie informacji dotyczących przyczyn ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 może zostać wstrzymane, pominięte lub można go odmówić tak długo, jak długo takie przekazanie naruszałoby cel ograniczenia.

3. Komisja zapisuje powody ograniczenia zgodnie z art. 5.

4. W przypadku gdy prawo dostępu jest w całości lub w części ograniczone, osoba, której dane dotyczą, korzysta z prawa dostępu za pośrednictwem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z art. 25 ust. 6, 7 i 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Artykuł 4

Zapisywanie i rejestrowanie ograniczeń

1. Komisja zapisuje przyczyny wszelkich ograniczeń zastosowanych zgodnie z niniejszą decyzją, dodając przy tym ocenę ich konieczności i proporcjonalności, z uwzględnieniem odpowiednich elementów art. 25 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

W tym celu wpis zawiera informacje o tym, w jaki sposób korzystanie z prawa dostępu stanowiłoby zagrożenie dla zdrowia osoby, której dane dotyczą, lub wpłynęłoby negatywnie na prawa i wolności innych osób, których dane dotyczą.

2. W odpowiedniej dokumentacji medycznej zapisuje się wspomniany wpis oraz, w stosownych przypadkach, leżące u jego podstaw dokumenty zawierające elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne.

Artykuł 5

Okres obowiązywania ograniczeń

1. Ograniczenia, o których mowa w art. 2, mają zastosowanie tak długo, jak długo mają zastosowanie powody uzasadniające ich stosowanie.

2. W przypadku gdy powody ograniczenia nie mają już zastosowania, a osoba, której dane dotyczą, ponownie zwróciła się o dostęp do przedmiotowych danych osobowych medycznych, Komisja znosi ograniczenie i podaje jego główne powody osobie, której dane dotyczą. Jednocześnie Komisja informuje osobę, której dane dotyczą, o możliwości wniesienia, w dowolnym momencie, skargi za pośrednictwem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych lub o możliwości odwołania się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Artykuł 6

Przegląd dokonywany przez inspektora ochrony danych Komisji Europejskiej

1. Inspektor ochrony danych jest niezwłocznie informowany, ilekroć prawa osób, których dane dotyczą, są ograniczone zgodnie z niniejszą decyzją. Inspektor ochrony danych otrzymuje, na żądanie, dostęp do wpisu oraz wszelkich leżących u jego podstaw dokumentów zawierających elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne.

2. Inspektor ochrony danych może zwrócić się o przegląd ograniczeń. Inspektora ochrony danych należy pisemnie poinformować o wynikach wnioskowanego przeglądu.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 11 grudnia 2018 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Szefowie administracji zatwierdzili ten wniosek na swoim 236. spotkaniu w dniu 19 lutego 2004 r.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(3) Wspólny wykaz zatrzymywanych danych na poziomie Komisji w odniesieniu do akt Komisji Europejskiej SEC(2007) 970 z 4 lipca 2007 r., zaktualizowany i uzupełniony przez SEC(2012) 713 z 17 grudnia 2012 r.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(5) Decyzja Komisji C(2007) 3195 z dnia 2 lipca 2007 r. ustalająca ogólne przepisy wykonawcze dotyczące zwrotu kosztów opieki medycznej.

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/36

DECYZJA EUROPEJSKIEGO URZĘDU NADZORU GIEŁD I PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH (UE) 2019/155

z dnia 23 stycznia 2019 r.

w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania tymczasowego ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów na różnicę klientom detalicznym

RADA ORGANÓW NADZORU EUROPEJSKIEGO URZĘDU NADZORU GIEŁD I PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (1), w szczególności jego art. 9 ust. 5, art. 43 ust. 2 i art. 44 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (2), w szczególności jego art. 40,

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/567 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do definicji, przejrzystości, kompresji portfela i środków nadzorczych w zakresie interwencji produktowej i pozycji (3), w szczególności jego art. 19,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy decyzji (UE) 2018/796 (4) Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) ograniczył wprowadzanie do obrotu, dystrybucję lub sprzedaż kontraktów na różnicę (ang. contract for differences – CFD) klientom detalicznym ze skutkiem od dnia 1 sierpnia 2018 r. na okres trzech miesięcy.

(2)	Zgodnie z art. 40 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 ESMA jest zobowiązany do dokonania przeglądu tymczasowego środka w zakresie interwencji produktowej w odpowiednich odstępach czasu, nie rzadziej niż co trzy miesiące.

(3)	Na mocy decyzji (UE) 2018/1636 (5) ESMA przedłużył okres obowiązywania i dokonał zmiany tymczasowego ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów CFD klientom detalicznym ze skutkiem od dnia 1 listopada 2018 r. na okres trzech miesięcy.

(4)

Kolejny przegląd ograniczenia dotyczącego kontraktów CFD został dokonany przez ESMA na podstawie m.in. badania przeprowadzonego wśród właściwych organów krajowych (6) w zakresie praktycznego stosowania i wpływu środka w zakresie interwencji produktowej, a także na podstawie dodatkowych informacji udzielonych przez właściwe organy krajowe i zainteresowane podmioty.

(5)	Właściwe organy krajowe odnotowały jedynie nieliczne przykłady nieprzestrzegania warunków interwencji produktowej wprowadzonych przez ESMA i dotyczyły one głównie ostrzeżeń o ryzyku.

(6)

Właściwe organy krajowe odnotowały ogólny spadek liczby rachunków kontraktów CFD prowadzonych na rzecz klientów detalicznych, obrotów i salda rejestru operacyjnego na rachunkach klientów detalicznych (ang. equity) w okresie trzech miesięcy od sierpnia do października 2018 r. (okres w 2018 r.) w porównaniu z tym samym okresem w 2017 r. (okres w 2017 r.) Przy porównaniu tych okresów udział rentownych rachunków klientów detalicznych był co do zasady stabilny. Średnie koszty poniesione przez klientów detalicznych przy transakcjach CFD, które wydają się mniej uzależnione od warunków rynkowych niż ogólne wyniki klientów, były znacznie niższe w okresie w 2018 r. w porównaniu z okresem w 2017 r. (7). Średnie koszty w odniesieniu do aktywnych rachunków klientów detalicznych zawierających CFD na kryptowaluty zmniejszyły się nieproporcjonalnie w porównaniu z innymi, choć takie rachunki nadal generują wyższe koszty niż rachunki bez ekspozycji na kryptowaluty. Właściwe organy krajowe odnotowały również ciągły spadek liczby automatycznych zamknięć, a także mniejszą liczbę przypadków rachunków z saldem ujemnym i wielkości ujemnego salda kapitału (8).

(7)

W okresie w 2018 r. właściwe organy krajowe odnotowały również wzrost liczby klientów traktowanych jak klientów profesjonalnych na ich wniosek w porównaniu z okresem w 2017 r. ESMA jest świadomy faktu, że niektórzy dostawcy kontraktów CFD reklamują możliwość uznania klientów detalicznych za klientów profesjonalnych na ich wniosek. Klient detaliczny może jednak wnioskować o uznanie go za klienta profesjonalnego, w szczególności gdy złoży wniosek na piśmie zgodnie z wszystkimi wymogami określonymi we właściwych przepisach prawa. Dostawcy powinni przez cały czas zapewniać przestrzeganie powyższych wymogów (9). ESMA jest świadomy faktu, iż niektóre firmy z państw trzecich nawiązują kontakty z klientami z Unii, a niektórzy dostawcy kontraktów CFD z Unii zachęcają klientów detalicznych do przeniesienia rachunków do podmiotu wchodzącego w skład ich grupy i znajdującego się w państwie trzecim. Jednakże bez pozwolenia lub rejestracji w Unii firmy z państw trzecich mogą świadczyć usługi na rzecz klientów mających siedzibę lub zlokalizowanych w Unii wyłącznie w odpowiedzi na inicjatywę klienta. ESMA zdaje sobie sprawę, że przedsiębiorstwa zaczęły oferować inne spekulacyjne produkty inwestycyjne. ESMA będzie nadal monitorować ofertę tych innych produktów, aby stwierdzić, czy stosowne jest wprowadzenie innych środków unijnych.

(8)

Od dnia przyjęcia decyzji (UE) 2018/796 ESMA nie uzyskał dowodów zaprzeczających istnieniu istotnych obaw związanych z ochroną inwestorów, które to obawy wskazano w decyzji (UE) 2018/796 lub decyzji (UE) 2018/1636 (dalej „wspomniane decyzje”). W związku z tym ESMA stwierdził, iż istotne obawy związane z ochroną inwestorów wskazane we wspomnianych decyzjach będą nadal istniały, jeżeli okres obowiązywania tymczasowego ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów CFD klientom detalicznym nie zostanie przedłużony.

(9)

Co więcej, dotychczasowe wymogi regulacyjne obowiązujące na mocy prawa unijnego nie uległy zmianie i nadal nie chronią przed zagrożeniem stwierdzonym przez ESMA. Ponadto właściwe organy krajowe nie podjęły działań w celu zaradzenia temu zagrożeniu, podjęte działania nie rozwiązują tego problemu w wystarczający sposób. W szczególności od dnia przyjęcia decyzji (UE) 2018/796 żaden właściwy organ krajowy nie podjął własnych krajowych działań w zakresie interwencji produktowej na mocy art. 42 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 (10).

(10)

Przedłużenie okresu obowiązywania ograniczenia nie ma szkodliwego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania, ani nie stwarza ryzyka arbitrażu regulacyjnego z tych samych powodów, które są wymienione we wspomnianych decyzjach.

(11)

ESMA nadal jest zdania, że jeżeli okres obowiązywania tymczasowego ograniczenia nie zostanie przedłużony, istnieje prawdopodobieństwo, że kontrakty CFD będą ponownie oferowane klientom detalicznym bez stosownych działań, które w wystarczający sposób chroniłyby ich przed ryzykiem związanym z tymi produktami, którego wystąpienie mogłoby spowodować poważne szkody dla konsumentów wskazane we wspomnianych decyzjach.

(12)

Z powyższych względów, jak również z powodów wymienionych we wspomnianych decyzjach, w celu uwzględnienia istotnych obaw związanych z ochroną inwestorów ESMA podjął decyzję o przedłużeniu okresu obowiązywania ograniczenia na takich samych warunkach jak te wymienione w decyzji (UE) 2018/1636 na kolejne trzy miesiące.

(13)

Jako że proponowane środki mogą w ograniczonym zakresie odnosić się do instrumentów pochodnych opartych na towarach rolnych, ESMA skonsultował się z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 (11). Żaden z tych organów nie zgłosił zastrzeżeń wobec proponowanego przedłużenia okresu obowiązywania środków.

(14)	ESMA powiadomił właściwe organy krajowe o przedłużeniu okresu obowiązywania decyzji,

PODJĄŁ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji:

„kontrakt na różnicę ” lub „CFD” oznacza instrument pochodny inny niż opcja, kontrakt terminowy futures, swap lub kontrakt terminowy forward na stopę procentową, którego celem jest zapewnienie posiadaczowi długiej lub krótkiej ekspozycji na wahania ceny, poziomu lub wartości instrumentu bazowego, niezależnie od tego, czy jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu, i który musi być rozliczany w środkach pieniężnych lub który można rozliczać w środkach pieniężnych na żądanie jednej ze stron w przypadku innym niż niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenia skutkującego rozwiązaniem kontraktu;

b)	„wykluczona korzyść niepieniężna” oznacza każdą korzyść niepieniężną poza narzędziami informacyjno- badawczymi w zakresie, w jakim dotyczą kontraktów CFD;

c)	„początkowy depozyt zabezpieczający” oznacza każdą wpłatę w celu zawarcia kontraktu CFD, z wyłączeniem prowizji, opłat transakcyjnych i wszelkich innych powiązanych kosztów;

d)	„ochrona początkowego depozytu zabezpieczającego” oznacza początkowy depozyt zabezpieczający określony w załączniku I;

„ochrona przez zamknięcie pozycji” oznacza zamknięcie jednej lub większej liczby otwartych pozycji CFD klienta detalicznego na warunkach najkorzystniejszych dla klienta zgodnie z art. 24 i 27 dyrektywy 2014/65/UE, gdy suma środków na rachunku transakcyjnym CFD i niezrealizowanych zysków netto z tytułu wszystkich otwartych pozycji CFD związanych z tym rachunkiem spadła poniżej połowy łącznej wartości ochrony początkowego depozytu zabezpieczającego dla tych wszystkich otwartych pozycji CFD;

f)	„ochrona przed ujemnym saldem” oznacza ograniczenie łącznych zobowiązań klienta detalicznego w odniesieniu do wszystkich pozycji CFD związanych z rachunkiem transakcyjnym CFD u dostawcy kontraktu CFD do wysokości środków na tym rachunku.

Artykuł 2

Tymczasowe ograniczenie dotyczące kontraktów CFD w odniesieniu do klientów detalicznych

Wprowadzanie do obrotu, dystrybucja lub sprzedaż kontraktów CFD klientom detalicznym są możliwe jedynie w przypadku, gdy łącznie spełnione są poniższe warunki:

a)	dostawca kontraktu CFD wymaga, aby klient detaliczny wniósł ochronę początkowego depozytu zabezpieczającego;

b)	dostawca kontraktu CFD zapewnia klientowi detalicznemu ochronę przez zamknięcie pozycji;

c)	dostawca kontraktu CFD zapewnia klientowi detalicznemu ochronę przed ujemnym saldem;

dostawca kontraktu CFD nie przekazuje bezpośrednio lub pośrednio klientowi detalicznemu żadnej płatności, korzyści pieniężnej lub wykluczonej korzyści niepieniężnej w odniesieniu do wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów CFD poza zrealizowanymi zyskami z dostarczonych kontraktów CFD; oraz

dostawca kontraktu CFD nie przesyła bezpośrednio lub pośrednio korespondencji ani nie publikuje informacji dostępnych dla klienta detalicznego w związku z wprowadzaniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą kontraktów CFD, chyba że taka korespondencja lub informacje zawierają odpowiednie ostrzeżenie o ryzyku wskazane w załączniku II, zgodnie z określonymi w nim warunkami.

Artykuł 3

Zakaz uczestnictwa w działaniach służących obchodzeniu przepisów

Zabrania się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście wymagań określonych w art. 2, w tym poprzez działanie w charakterze substytutu wobec dostawcy kontraktu CFD.

Artykuł 4

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lutego 2019 r. przez okres 3 miesięcy.

Sporządzono w Paryżu dnia 23 stycznia 2019 r.

W imieniu Rady Organów Nadzoru

Steven MAIJOOR

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(2) Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84.

(3) Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 90.

(4) Decyzja Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (UE) 2018/796 z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie tymczasowego wprowadzenia ograniczeń w zakresie kontraktów na różnicę w Unii Europejskiej zgodnie z art. 40 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (Dz.U. L 136 z 1.6.2018, s. 50).

(5) Decyzja Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (UE) 2018/1636 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania oraz zmiany tymczasowego ograniczenia określonego w decyzji (UE) 2018/796 i dotyczącego wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów na różnicę klientom detalicznym (Dz.U. L 272 z 31.10.2018, s. 62).

(6) Odpowiedzi udzieliło 26 właściwych organów krajowych: Austriacki Urząd Nadzoru Finansowego (AT – FMA), Cypryjska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (CY – CySEC), Narodowy Bank Czeski (CZ – CNB), Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (DE – BaFiN), Finanstilsynet (DK – Finanstilsynet), Komisja ds. Rynków Kapitałowych Grecji (EL – HCMC), Comisión Nacional del Mercado de Valores (ES – CNMV), Fiński Urząd Nadzoru Finansowego (FI – FSA), Autorité des Marchés Financiers (FR – AMF), Magyar Nemzeti Bank (HU – MNB), Centralny Bank Irlandii (IE – CBI), Islandzki Urząd Nadzoru Finansowego (IS – FME), Lietuvos Bankas (LT – LB), Commissione Nazionale per le Società e la Borsa (IT – Consob), Commission de Surveillance du Secteur Financier (LU – CSSF), Finanšu un kapitāla tirgus komisija (LV – FKTK), Maltański Urząd Regulacji Rynków Finansowych (MT – MFSA), Autoriteit Financiële Markten (NL – AFM), Finanstilsynet (NO – Finanstilsynet), Komisja Nadzoru Finansowego (PL – KNF), Comissão do Mercado de Valores Mobiliários (PT – CMVM), Rumuński Urząd Nadzoru Finansowego (RO – FSA), Finansinspektionen (SE – Finansinspektionen), Agencija za trg vrednostnih papirjev (SI – ATVP), Narodowy Bank Słowacki (SK – NBS), Financial Conduct Authority (UK – FCA).

(7) Jest to zgodne z zaobserwowanymi spadkami łącznej wielkości transakcji, według której zwykle oblicza się spready i opłaty. Wśród aktywnych rachunków klientów detalicznych nieco wzrósł średni kapitał klienta, choć procentowa zmiana była znacznie mniejsza niż spadek łącznej wielkości transakcji i całkowitej ekspozycji na tych rachunkach.

(8) W okresie od sierpnia do października 2018 r. obowiązywała ochrona przed ujemnym saldem. Luki cenowe na rynku mogą początkowo prowadzić do zamknięcia pozycji klienta po cenie, która przyczynia się do powstania ujemnego salda, a rachunek zostanie przeksięgowany z saldem zerowym przez dostawcę, aby ten rachunek mógł spełnić nowe wymagania ochrony przed ujemnym saldem. Sytuacja ta dotyczyła również tych dostawców, którzy oferowali ochronę przed ujemnym saldem w tym samym okresie 2017 r.

(9) Załącznik II sekcja II dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349). Zob. również pkt 11 Pytań i odpowiedzi ESMA dotyczących dyrektywy MiFID II oraz rozporządzenia MiFIR w kontekście ochrony inwestorów oraz tematów związanych z pośrednikami (ESMA35-43-349), w których ESMA wskazał formy praktyk, jakich firmy inwestycyjne powinny unikać przy stosowaniu wymogów prawnych dotyczących kategoryzacji klientów jako profesjonalistów na żądanie. Ostatnia aktualizacja punktu 11 nastąpiła 25 maja 2018 r.

(10) ESMA wziął pod uwagę, że: a) w dniu 4 czerwca 2018 r. właściwy organ państwa EOG EFTA, NO-Finanstilsynet, podjął krajowe działania w zakresie interwencji produktowej, które mają takie same warunki i terminy obowiązywania, jak w przypadku działań ESMA; b) od dnia 6 lipca 2018 r. w Rumunii obowiązuje ustawa krajowa zawierająca zapisy podobne do warunków działań ESMA.

(11) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

PROCENTOWE WARTOŚCI POCZĄTKOWEGO DEPOZYTU ZABEZPIECZAJĄCEGO WEDŁUG RODZAJU INSTRUMENTU BAZOWEGO

a)	3,33 % wartości nominalnej kontraktu CFD, gdy bazowa para walutowa składa się z dowolnych dwóch z następujących walut: dolar amerykański, euro, jen japoński, funt szterling, dolar kanadyjski lub frank szwajcarski;

5 % wartości nominalnej kontraktu CFD, gdy bazowym indeksem, parą walutową lub towarem jest:

(i)

jeden z następujących indeksów akcyjnych: Financial Times Stock Exchange 100 (FTSE 100); Cotation Assistée en Continu 40 (CAC 40); Deutsche Bourse AG German Stock Index 30 (DAX30); Dow Jones Industrial Average (DJIA); Standard & Poors 500 (S&P 500); NASDAQ Composite Index (NASDAQ), NASDAQ 100 Index (NASDAQ 100); Nikkei Index (Nikkei 225); Standard & Poors/Australian Securities Exchange 200 (ASX 200); EURO STOXX 50 Index (EURO STOXX 50),

(ii)	para walutowa, w której co najmniej jedna waluta, jest inna niż wymienione w lit. a) powyżej, lub

(iii)

złoto;

c)	10 % wartości nominalnej kontraktu CFD, jeżeli bazowym towarem lub indeksem akcyjnym jest towar lub indeks akcyjny inny niż wymienione w lit. b) powyżej;

d)	50 % wartości nominalnej kontraktu CFD, gdy instrumentem bazowym jest kryptowaluta; lub

20 % wartości nominalnej kontraktu CFD, gdy instrumentem bazowym jest:

(i)	akcja; lub

(ii)	instrument bazowy niewymieniony w niniejszym załączniku.

ZAŁĄCZNIK II

OSTRZEŻENIA O RYZYKU

CZĘŚĆ A

Warunki ostrzeżenia o ryzyku

Ostrzeżenie o ryzyku musi mieć formę zapewniającą jego widoczność; rozmiar czcionki takiego ostrzeżenia musi być co najmniej równy dominującemu w komunikacie lub opublikowanych informacjach rozmiarowi czcionki i być w tym samym języku co komunikat lub opublikowane informacje.

Jeżeli komunikat lub opublikowane informacje znajdują się na trwałym nośniku lub na stronie internetowej, ostrzeżenie o ryzyku musi mieć format określony w części B.

Jeżeli komunikat lub opublikowane informacje znajdują się na nośniku innym niż trwały nośnik lub strona internetowa, ostrzeżenie o ryzyku musi mieć format określony w części C.

W drodze odstępstwa od ustępów 2 i 3, jeżeli liczba znaków zawarta w ostrzeżeniu o ryzyku w formacie określonym w części B lub C przekracza limit znaków dopuszczony w standardowych warunkach zewnętrznego dostawcy usług marketingowych, ostrzeżenie o ryzyku może mieć format określony w części D.

Jeżeli zastosowane zostanie ostrzeżenie o ryzyku w formacie określonym w części D, komunikat lub opublikowane informacje muszą zawierać również bezpośrednie łącze do strony internetowej dostawcy kontraktów CFD zawierającej ostrzeżenie o ryzyku w formacie określonym w części B.

Ostrzeżenie o ryzyku musi zawierać informację o aktualnym procencie stratnych rachunków CFD należących do klientów detalicznych, który jest specyficzny dla danego dostawcy. Wyliczenie jest przeprowadzane co trzy miesiące i obejmuje 12-miesięczny okres poprzedzający dzień, w którym jest przeprowadzane („dwunastomiesięczny okres obliczeniowy”). Do celów wyliczenia:

a)	uznaje się, że rachunek transakcyjny CFD klienta detalicznego przyniósł stratę, jeżeli suma wszystkich zrealizowanych i niezrealizowanych zysków netto z kontraktów CFD związanych z rachunkiem CFD jest ujemna w dwunastomiesięcznym okresie obliczeniowym;

b)	wszelkie koszty dotyczące kontraktów CFD związanych z rachunkiem transakcyjnym CFD, w tym wszystkie opłaty i prowizje, są uwzględniane w wyliczeniach;

z wyliczeń wyłącza się następujące elementy:

(i)	każdy rachunek transakcyjny CFD, na którym nie było otwartej pozycji CFD w okresie obliczeniowym;

(ii)	wszelkie zyski lub straty z produktów innych niż kontrakty CFD, związanych z rachunkiem transakcyjnym CFD;

(iii)

wszelkie wpłaty lub wypłaty środków z rachunku transakcyjnego CFD.

W drodze odstępstwa od ustępów 2–6, jeżeli w ciągu ostatniego 12-miesięcznego okresu obliczeniowego dostawca kontraktu CFD nie obsługiwał żadnej otwartej pozycji CFD związanej z rachunkiem transakcyjnym CFD klienta detalicznego, taki dostawca kontraktu CFD zobowiązany jest stosować standardowe ostrzeżenie o ryzyku w formacie wskazanym odpowiednio w częściach E–G.

CZĘŚĆ B

Zindywidualizowane ostrzeżenie o ryzyku na trwałym nośniku i stronie internetowej

Kontrakty CFD są złożonymi instrumentami i wiążą się z dużym ryzykiem szybkiej utraty środków pieniężnych z powodu dźwigni finansowej.

[wpisać procent odpowiedni dla danego dostawcy]% rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty w wyniku handlu kontraktami CFD u niniejszego dostawcy.

Zastanów się, czy rozumiesz, jak działają kontrakty CFD, i czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty pieniędzy.

CZĘŚĆ C

Skrócone zindywidualizowane ostrzeżenie o ryzyku

[wpisać procent odpowiedni dla danego dostawcy]% rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty pieniężne w wyniku handlu kontraktami CFD u niniejszego dostawcy.

Zastanów się, czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty twoich pieniędzy.

CZĘŚĆ D

Ostrzeżenie o ryzyku z ograniczoną liczbą znaków właściwe dla danego dostawcy

[proszę wpisać odpowiedni odsetek przypadający na danego dostawcę] % rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.

CZĘŚĆ E

Standardowe ostrzeżenie o ryzyku na trwałym nośniku i stronie internetowej

Kontrakty CFD są złożonymi instrumentami i wiążą się z dużym ryzykiem szybkiej utraty środków pieniężnych z powodu dźwigni finansowej.

Od 74 % do 89 % rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty pieniężne w wyniku handlu kontraktami CFD.

Zastanów się, czy rozumiesz, jak działają kontrakty CFD, i czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty twoich pieniędzy.

CZĘŚĆ F

Skrócone standardowe ostrzeżenie o ryzyku

Od 74 % do 89 % rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty pieniężne w wyniku handlu kontraktami CFD.

Zastanów się, czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty twoich pieniędzy.

CZĘŚĆ G

Standardowe ostrzeżenie o ryzyku z ograniczoną liczbą znaków

Od 74 % do 89 % rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.

31.1.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 27/42

DECYZJA URZĘDU NADZORU EFTA

NR 83/18/COL

z dnia 26 września 2018 r.

w sprawie gwarancji państwowych udzielonych przedsiębiorstwu Landsvirkjun na umowy na instrumenty pochodne (Islandia) [2019/156]

URZĄD NADZORU EFTA („Urząd”),

uwzględniając:

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 61,

protokół 26 do Porozumienia EOG,

Porozumienie między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości („porozumienie o nadzorze i Trybunale”), w szczególności jego art. 24,

protokół 3 do Porozumienia o nadzorze i Trybunale („protokół 3”), w szczególności jego część II art. 7 ust. 2,

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag (1) i uwzględniając otrzymane odpowiedzi,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

(1)	W dniu 3 maja 2017 r. Urząd wszczął formalne postępowanie wyjaśniające w sprawie potencjalnej pomocy państwa udzielonej przedsiębiorstwu Landsvirkjun w postaci gwarancji państwowych na instrumenty pochodne („decyzji o wszczęciu postępowania”) (2).

(2)	W piśmie z dnia 15 września 2017 r. (3) Landsvirkjun przedstawiło swoje uwagi (4). Urząd z kolei przekazał swoje uwagi Islandii (5). Urząd nie otrzymał uwag od żadnych innych zainteresowanych stron.

(3)	W piśmie z dnia 25 września 2017 r. (6) władze islandzkie przedstawiły swoje uwagi.

(4)

W dniu 23 marca 2018 r. Urząd spotkał się z przedstawicielami Landsvirkjun i władz islandzkich. Po spotkaniu i otrzymaniu pytań Urzędu w dniu 27 marca 2018 r. (7) Landsvirkjun przedstawiło dodatkowe informacje w dniu 11 kwietnia 2018 r. (8). W dniu 12 kwietnia 2018 r. władze islandzkie poinformowały Urząd, że popierają argumenty Landsvirkjun i nie widzą konieczności przedkładania dodatkowych uwag (9).

(5)

W dniu 6 czerwca 2018 r. Urząd dokładniej omówił sprawę na spotkaniu z władzami islandzkimi i Landsvirkjun. W dniu 7 czerwca 2018 r. Landsvirkjun przesłało do Urzędu dodatkowe informacje (10). Po spotkaniu i otrzymaniu dodatkowych informacji od Landsvirkjun Urząd poprosił władze islandzkie o dodatkowe wyjaśnienia (11). Władze islandzkie przesłały wymagane informacje pismem z dnia 29 czerwca 2018 r. (12).

2. OPIS ŚRODKA

2.1. Beneficjent: Landsvirkjun

(6)

Landsvirkjun jest spółką partnerstwa publicznego podlegającą przepisom ustawy w sprawie Landsvirkjun (13). Od dnia 1 stycznia 2007 r. Skarb Państwa stał się całościowym właścicielem Landsvirkjun. Landsvirkjun jest własnością państwa – Skarb Państwa posiada w niej udział bezpośredni w wysokości 99,9 % i pośredni, wynoszący 0,1 %, poprzez Eignarhlutir ehf., spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należącą w całości do Skarbu Państwa.

2.2. Umowy na instrumenty pochodne zawierane przez Landsvirkjun oraz gwarancje państwowe

(7)	Zgodnie z informacjami przekazanymi przez władze islandzkie (14) przedsiębiorstwo Landsvirkjun jest narażone na ryzyko walutowe i ryzyko stopy procentowej związane z jego portfelem dłużnym. Landsvirkjun stosuje różne umowy na instrumenty pochodne, aby kontrolować te ryzyka i nimi zarządzać.

(8)

Jak wyjaśniono w decyzji o wszczęciu postępowania, Urząd przeanalizował następujące rodzaje umów na instrumenty pochodne zawieranych przez Landsvirkjun: swapy walutowe, opcje walutowe oraz swapy stóp procentowych (15). W decyzji o wszczęciu postępowania Urząd przedstawił opis tych umów na instrumenty pochodne na podstawie wyjaśnień władz islandzkich (16).

2.3. Postępowanie w sprawie istniejącej pomocy dotyczące pomocy państwa udzielonej w postaci nieograniczonych gwarancji państwowych

(9)

Pismem z dnia 26 września 2006 r. (17) Urząd wszczął postępowanie w sprawie środków istniejącej pomocy przewidziane w części II art. 17 ust. 2 protokołu 3, w odniesieniu do niektórych środków na rzecz publicznych przedsiębiorstw energetycznych w Islandii, w tym nieograniczonych gwarancji państwowych na rzecz Landsvirkjun. W piśmie Urząd poinformował władze islandzkie o swoim wstępnym stanowisku, że środki te obejmują istniejącą pomoc państwa niezgodną z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(10)

Urząd stwierdził w swojej decyzji nr 302/09/COL (18), że nieograniczona gwarancja państwowa na rzecz Landsvirkjun stanowi istniejącą pomoc państwa. W decyzji tej Urząd zaproponował, aby władze islandzkie przyjęły ustawodawcze, administracyjne i inne środki konieczne do wyeliminowania niezgodnej z przepisami pomocy wynikającej z nieograniczonej gwarancji państwowej udzielonej Landsvirkjun.

(11)

Pismem z dnia 8 sierpnia 2009 r. (19) władze islandzkie zaakceptowały zaproponowane środki i zobowiązały się do poinformowania Urzędu o działaniach, które podejmą w celu wykonania decyzji nr 302/09/COL. Po dalszej wymianie informacji z władzami islandzkimi Urząd odnotował, w swojej decyzji nr 159/13/COL (20), złożoną przez Islandię akceptację odpowiednich środków dotyczących programu istniejącej pomocy i zamknął postępowanie.

3. POWODY WSZCZĘCIA FORMALNEGO POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO

(12)	W decyzji o wszczęciu postępowania Urząd przedstawił swoje wstępne stanowisko dotyczące istnienia pomocy za pośrednictwem przedmiotowych gwarancji oraz ich potencjalnej niezgodności z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(13)

Zgodnie z wstępnym stanowiskiem Urzędu przedmiotowe gwarancje państwowe były udzielane przedsiębiorstwu Landsvirkjun na umowy na instrumenty pochodne co najmniej od 2013 r. Urząd wyjaśnił w decyzji o wszczęciu postępowania, że wątpliwości dotyczyły kilku zagadnień niezbędnych do oceny pomocy państwa w zakresie gwarancji na rzecz Landsvirkjun z tytułu umów na instrumenty pochodne (21).

(14)

Urząd nie był w stanie wykluczyć istnienia pomocy państwa w odniesieniu do tych gwarancji. Jeżeli chodzi o korzyść ekonomiczną, wstępne stanowisko Urzędu było takie, że przedmiotowe gwarancje nie spełniają warunków określonych w pkt 3.2 lit. b), c) i d) wytycznych dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do gwarancji państwowych („wytyczne w sprawie gwarancji”) (22) i stanowią korzyść w rozumieniu zasad pomocy państwa. Urząd wyraził wątpliwości, czy gwarancje te można uznać za zgodne z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(15)	Islandia i Landsvirkjun przekazały uwagi dotyczące zarówno umów na instrumenty pochodne zawieranych przez Landsvirkjun, jak i gwarancji państwowych. Uwagi w częściach mających zastosowanie do niniejszej decyzji podsumowano w pkt 4 i 5.

4. UWAGI ISLANDII

4.1. Uwagi ogólne dotyczące umów na instrumenty pochodne i gwarancji państwowych

(16)

W odniesieniu do pkt 20 decyzji o wszczęciu postępowania (23) Islandia dowodzi, że wbrew temu, co stwierdzono w późniejszym piśmie Urzędu z dnia 27 czerwca 2016 r., Landsvirkjun mogło zawierać umowy na zabezpieczające instrumenty pochodne bez gwarancji państwowych. Zawarte w późniejszym piśmie stwierdzenie o przeciwnej treści jest pomyłką, której Islandia wtedy nie zauważyła. Co więcej odnośne ramy prawne nie obligują Landsvirkjun do uzyskania gwarancji państwowej w celu zawarcia umowy na instrument pochodny. Landsvirkjun może co roku wnioskować o gwarancję na zabezpieczające instrumenty pochodne do określonej łącznej wartości nominalnej.

(17)

W odniesieniu do pkt 20, 24, 33 i 39 decyzji o wszczęciu postępowania (24) Islandia wyjaśnia, że gwarancji udzielał Minister Finansów i Gospodarki, a nie organ zarządzania długiem publicznym, będący jednostką Działu Operacji Skarbowych i Rynkowych w banku centralnym. Organowi zarządzania długiem publicznym powierzono określone zadania związane z gwarancjami państwowymi, jednak nie oznacza to, że jest on odpowiedzialny za ich udzielanie (25).

4.2. Istnienie pomocy państwa

(18)	Islandia nie kwestionuje tego, że przedmiotowe gwarancje państwowe można przypisać państwu, ani tego, że w przypadku stwierdzenia istnienia korzyści selektywnej mogą one zakłócać konkurencję i wpływać na wymianę handlową między umawiającymi się stronami Porozumienia EOG.

(19)	Islandia kwestionuje jednak wstępne ustalenie Urzędu (26), że przedmiotowe gwarancje mogą stanowić korzyść dla Landsvirkjun.

(20)

Zdaniem Islandii przedmiotowe gwarancje są gwarancjami windykacji, niemającymi określonej wartości dla przedsiębiorstwa Landsvirkjun. Istnieje jedynie teoretyczna możliwość windykacji względem państwa. Islandia twierdzi, że Landsvirkjun zawiera umowy na instrumenty pochodne jedynie o charakterze zabezpieczającym, tj. w celu ograniczania ryzyka finansowego Landsvirkjun związanego z bazowymi transakcjami finansowymi. Wymaga tego państwo, jako właściciel, a także polityka zarządzania ryzykiem Landsvirkjun ustanowiona przez jego Radę Dyrektorów. Islandia dowodzi również, że umowy na instrumenty pochodne bez gwarancji państwowej są zawierane przez Landsvirkjun na takich samych warunkach, co instrumenty będące przedmiotem gwarancji.

4.3. Zastosowanie islandzkich ram prawnych do gwarancji państwowych

(21)

Odnosząc się do pkt 65 decyzji o wszczęciu postępowania (27), Islandia stwierdza, że przedmiotowe gwarancje były objęte przepisami prawa uwzględnionymi w decyzji Urzędu nr 302/09/COL, zarówno przed ich zmianami wynikającymi z powyższej decyzji, jak i po tych zmianach. Islandia wskazuje na korespondencję pomiędzy władzami islandzkimi a Urzędem potwierdzającą to wyjaśnienie.

5. UWAGI LANDSVIRKJUN (28)

5.1. Islandzkie ramy prawne dotyczące gwarancji państwowych dla Landsvirkjun

(22)	Ramy prawne będące podstawą gwarancji państwowych udzielanych Landsvirkjun opierają się na ustawie w sprawie gwarancji państwowych (29) oraz ustawie w sprawie Landsvirkjun. Przedsiębiorstwo Landsvirkjun było już utworzone na podstawie uprzednio obowiązującej ustawy w sprawie Landsvirkjun (30).

(23)

Zgodnie z art. 1 ustawy w sprawie gwarancji państwowych państwo nigdy nie może wystawić gwarancji bez podstawy prawnej (31). W przypadku Landsvirkjun podstawą prawną gwarancji państwowych jest ustawa w sprawie Landsvirkjun. Na podstawie ustawy w sprawie Landsvirkjun, przed postępowaniem w sprawie istniejącej pomocy oraz po nim, gwarancja właścicieli jest gwarancją windykacji. Ponadto gwarancje są udzielane przez Ministra Finansów i Gospodarki, a nie przez organ zarządzania długiem publicznym.

(24)

Gwarancja windykacji różni się od obowiązujących zazwyczaj zasad odpowiedzialności dla właścicieli spółek partnerskich. Na podstawie ustawy o spółkach partnerskich nr 50/2007 właściciele odpowiadają za zobowiązania przedsiębiorstwa w oparciu o bezpośrednią, nieograniczoną i bezwarunkową gwarancję, a zatem bez ograniczeń za wszystkie zobowiązania przedsiębiorstwa.

(25)

W ramach gwarancji windykacji wierzyciel musi wyczerpać wszystkie prawne środki odwoławcze wobec Landsvirkjun przed podjęciem działań wobec państwa. W praktyce oznacza to, że wierzyciel musi udowodnić, że dłużnik jest niewypłacalny, zgodnie z ogólnymi przepisami prawa islandzkiego. Wierzyciel musi zatem przeprowadzić nieudane zajęcie lub formalnie wszcząć procedury określone w prawie upadłościowym (lub wziąć w nich udział z innymi stronami), zanim zwróci się do gwaranta (32). Ze względu na bardzo uciążliwą i długą procedurę oraz wymóg wyczerpania wszystkich środków wobec przedsiębiorstwa przed możliwością zwrócenia się do gwaranta, gwarancja windykacji ma dużo mniejszą wartość dla wierzycieli. Landsvirkjun odnosi się również do wcześniejszej praktyki Urzędu w tym względzie (33).

5.2. Wykorzystanie umów na instrumenty pochodne przez Landsvirkjun

(26)	Jeśli chodzi o przedmiotowe umowy na instrumenty pochodne objęte gwarancją państwową, dotyczyły one bazowych zobowiązań finansowych (pożyczek lub obligacji), które zaciągnięto przed wdrożeniem odpowiedniego środka w ramach postępowania w sprawie istniejącej pomocy (34).

(27)

Landsvirkjun stwierdza, że struktura jego finansowania jest w pełni zgodna ze standardową praktyką stosowaną we wszystkich państwach OECD w przypadku dużych przedsiębiorstw, a umowy na instrumenty pochodne stanowią integralną część zarządzania ryzykiem. Landsvirkjun zawiera z kontrahentami umowy ramowe ISDA (35), w których są zawarte standardowe warunki mające zastosowanie do wszystkich transakcji na instrumentach pochodnych zawieranych przez te strony (36).

(28)

Landsvirkjun ma zobowiązania finansowe denominowane w USD i innych walutach, o zmiennych i stałych stopach procentowych (37). Landsvirkjun jest zatem narażone na ryzyko walutowe i ryzyko stopy procentowej. Landsvirkjun zabezpiecza się przed tymi ryzykami, wykorzystując umowy na instrumenty pochodne służące wymianie zobowiązań finansowych denominowanych w walucie innej niż USD (który jest jego walutą funkcjonalną od 2008 r.) na USD, a także przekształcaniu zobowiązań finansowych o zmiennych stopach procentowych na zobowiązania o stałych stopach procentowych.

(29)

Landsvirkjun wykorzystuje umowy na instrumenty pochodne wyłącznie w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem (38). Landsvirkjun nie zawiera umów na instrumenty pochodne w celu spekulacji lub arbitrażu (39). Ograniczenie stosowania instrumentów pochodnych wyłącznie do celów zabezpieczenia zostało również narzucone Landsvirkjun przez jego właściciela, czyli państwo. Landsvirkjun przedłożył dokumenty wewnętrzne oraz pisma od swojego właściciela na potwierdzenie tych informacji (40).

(30)

Landsvirkjun wyjaśnia również, że zgodnie ze swoją polityką nie wykorzystuje żadnych, prywatnych bądź publicznych, gwarancji na potrzeby jakichkolwiek transakcji. Po wprowadzeniu zmian w systemie gwarancji państwowych Landsvirkjun rozpoczął negocjacje w sprawie odnowienia umów na instrumenty pochodne objętych gwarancjami, a ostatnią gwarancję zniesiono w lipcu 2017 r. (41). Landsvirkjun może zawierać i w istocie zawiera umowy na instrumenty pochodne bez gwarancji państwowych. Landsvirkjun przedstawiło też dowody na to, że usunięcie gwarancji państwowych nie doprowadziło do zmian ekonomicznych warunków instrumentów pochodnych (42).

5.3. Brak korzyści

(31)	Landsvirkjun uważa, że gwarancje państwowe na przedmiotowe umowy na instrumenty pochodne nie doprowadziły do uzyskania korzyści.

(32)

Zabezpieczający instrument pochodny z definicji zmniejsza ekspozycję na ryzyko, co powinno prowadzić do obniżenia premii płaconej za gwarancję na transakcję bazową. Landsvirkjun ponownie podkreśla, że wprowadzenie zmian w otwartych umowach na instrumenty pochodne w celu wyeliminowania gwarancji państwowych nie wiązało się z żadnym dodatkowym kosztem ponoszonym przez przedsiębiorstwo. Warunki i wymogi dotyczące finansowania Landsvirkjun, z gwarancją lub bez niej, nie uległy zmianie (43).

(33)	Landsvirkjun przedłożyło dwa sprawozdania na temat wpływu gwarancji państwowych na umowy na instrumenty pochodne (44). Zgodnie z tymi sprawozdaniami w związku z gwarancjami państwowymi dotyczącymi portfela instrumentów pochodnych nie wystąpiła korzyść ekonomiczna.

(34)

Landsvirkjun wyjaśnia również, że w latach 2010–2017 wartość jego środków pieniężnych w kasie wynosiła od 142 mln USD do 287 mln USD. Ten wysoki poziom środków pieniężnych w kasie był utrzymywany ze względu na ryzyko płynności, tj. jako bufor zabezpieczający przed nieprzewidzianym ryzykiem. Wysoki poziom płynności wiąże się z kosztem alternatywnym, który ma bezpośredni związek z premiami aktualnie płaconymi na rzecz państwa. Zamiast utrzymywać środki pieniężne w kasie przedsiębiorstwo mogło odkupić obligacje z rynku lub dokonać (wcześniejszej) spłaty pożyczek od pożyczkodawców. Dzięki temu zaoszczędziłoby nie tylko odsetki, ale również opłatę gwarancyjną [0,1–2] %, którą obecnie płaci z tytułu obligacji i pożyczek objętych gwarancjami.

6. OBECNOŚĆ POMOCY PAŃSTWA

(35)

Art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG stanowi:

„Z zastrzeżeniem innych postanowień niniejszego Porozumienia, wszelka pomoc przyznawana przez państwa członkowskie WE, państwa EFTA lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z funkcjonowaniem niniejszego Porozumienia w zakresie, w jakim wpływa na handel między umawiającymi się stronami”.

(36)

Aby dany środek uznać za pomoc w rozumieniu powyższego postanowienia, muszą zatem być spełnione łącznie następujące warunki: (i) środek musi być przyznany przez państwo lub przy użyciu zasobów państwowych; (ii) musi zapewniać korzyść przedsiębiorstwu; (iii) musi sprzyjać niektórym przedsiębiorstwom; oraz (iv) musi zakłócać konkurencję i wpływać na handel (45). Urząd uważa, że należy rozpocząć od oceny, czy wskutek gwarancji na przedmiotowe umowy na instrumenty pochodne Landsvirkjun uzyskuje korzyść.

6.1. Korzyść

6.1.1. Uwagi wstępne

(37)	Urząd zgadza się z władzami islandzkimi i Landsvirkjun, że przedmiotowe gwarancje podlegają islandzkim przepisom dotyczącym gwarancji państwowych, w tym ustawie w sprawie Landsvirkjun, która była przedmiotem postępowania w sprawie istniejącej pomocy (46).

(38)

Obecne formalne postępowanie wyjaśniające rozpoczęte na podstawie decyzji o wszczęciu postępowania ma węższy zakres niż postępowanie w sprawie istniejącej pomocy, ponieważ obejmuje jedynie stosowanie ustawy w sprawie Landsvirkjun w odniesieniu do gwarancji państwowych na określone umowy na instrumenty pochodne.

(39)	W decyzji o wszczęciu postępowania Urząd poddał w wątpliwość, czy gwarancje spełniają warunki określone w pkt 3.2 lit. b), c) i d) (47) wytycznych w sprawie gwarancji, co pozwoliłoby wykluczyć obecność pomocy (48).

(40)

Bez uszczerbku dla wyjaśnionej poniżej kwestii spełniania warunków określonych w wytycznych w sprawie gwarancji odnośnie do wykluczenia pomocy państwa i na podstawie informacji otrzymanych od Islandii i Landsvirkjun w toku formalnego postępowania wyjaśniającego Urząd stwierdza, że wskutek przedmiotowych gwarancji państwowych przedsiębiorstwo Landsvirkjun nie uzyskało korzyści (49).

6.1.2. Wykluczenie korzyści z gwarancji państwowych na umowy na instrumenty pochodne

(41)

Korzyść w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG oznacza każdą korzyść ekonomiczną, której dane przedsiębiorstwo nie mogłoby uzyskać w normalnych warunkach rynkowych, tj. bez interwencji państwa (50). Urząd dowodził przy kilku okazjach, że gwarancja może stanowić korzyść w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG (51).

(42)

Korzyścią z gwarancji jest przejęcie przez państwo ryzyka związanego z gwarancją. Takie ryzyko ponoszone przez państwo powinno być normalnie wynagradzane odpowiednią premią (52). Jednak zgodnie z wytycznymi w sprawie gwarancji „jeśli gwarancja indywidualna lub program gwarancji, do którego przystępuje skarb państwa, nie zapewnia żadnej przewagi przedsiębiorstwu, to nie stanowi on pomocy państwa” (53). W pkt 3.2–3.5 wytycznych w sprawie gwarancji określono warunki wykluczające obecność pomocy w gwarancjach indywidualnych i programach gwarancji. Zgodnie z pkt 3.6 wytycznych w sprawie gwarancji „niespełnienie jednego z warunków określonych w pkt 3.2–3.5 nie oznacza automatycznego uznania gwarancji lub programu gwarancji za pomoc państwa”.

(43)

Po dniu 1 stycznia 2010 r. Landsvirkjun wynegocjowało z kontrahentami umów na instrumenty pochodne wyeliminowanie gwarancji państwowych, a ostatnią taką gwarancję zniesiono w lipcu 2017 r. (54). Jak wynika z dowodów przedstawionych w trakcie formalnego postępowania wyjaśniającego, usunięcie gwarancji państwowych nie zmieniło ekonomicznych warunków umów na instrumenty pochodne (55).

(44)	Urząd dostrzega fakt, że kontrahenci chcieli wyeliminować gwarancje państwowe bez żądania lepszych warunków ekonomicznych, co wskazywało, że gwarancje nie obejmowały korzyści dla Landsvirkjun.

(45)	Ponadto Landsvirkjun nie skorzystał z prywatnych gwarancji, a zgodnie z informacjami przekazanymi podczas formalnego postępowania wyjaśniającego nie można ustalić rynkowej ceny gwarancji na zabezpieczające instrumenty pochodne.

(46)	Aby ilościowo określić potencjalną korzyść wynikającą z gwarancji (w przypadku gdy nie da się ustalić ceny rynkowej), wytyczne w sprawie gwarancji przewidują porównanie ekonomicznych warunków transakcji z gwarancją i bez gwarancji (56).

(47)

Usunięcie przedmiotowych gwarancji państwowych nie zmieniło ekonomicznych warunków odnośnych umów na instrumenty pochodne. Dlatego też nie można uznać, że gwarancje te stanowią korzyść dla Landsvirkjun. Ponadto Urząd nie ma żadnych sygnałów ani informacji wskazujących, że ekonomiczne warunki odnośnych umów na instrumenty pochodne byłyby inne bez gwarancji państwowych w momencie, gdy gwarancje państwowe były faktycznie przyznane. W konsekwencji Urząd musi założyć, że usunięcie (lub nieistnienie) gwarancji państwowych nie zmieniło ekonomicznych warunków odnośnych umów na instrumenty pochodne w dowolnym momencie trwania tych gwarancji.

(48)

Wniosek, że gwarancje na przedmiotowe umowy na instrumenty pochodne nie stanowiły korzyści dla Landsvirkjun, jest też potwierdzony w sprawozdaniach, o których mowa w motywie 33. W szczególności firma Zanders (firma konsultingowa specjalizująca się w usługach finansowych) przeanalizowała w imieniu Landsvirkjun próbę umów na instrumenty pochodne posiadanych przez Landsvirkjun i obliczyła odpowiednie marże dla tych umów (57). Sprawozdanie pokazało, że te marże, które wynosiły od [(–)2–2] do [10–15] punktów bazowych, były zgodne z marżami odnotowanymi dla podobnych umów na instrumenty pochodne posiadanych przez przedsiębiorstwa o porównywalnym ratingu kredytowym, które w przeciwieństwie do Landsvirkjun nie korzystały z gwarancji windykacji. Na tej podstawie w sprawozdaniu Zanders stwierdzono, że w ujęciu średnim nie występuje przewaga cenowa między Landsvirkjun a innymi przedsiębiorstwami w wyniku gwarancji windykacji. W sprawozdaniu stwierdza się w konsekwencji, że przedsiębiorstwo Landsvirkjun nie uzyskało korzyści ekonomicznej wynikającej z takiej gwarancji.

(49)

W sprawozdaniu innej firmy konsultingowej – Summa Consulting slf – podkreślono w odniesieniu do ustalania ceny zabezpieczających instrumentów pochodnych, że „biorąc pod uwagę solidny bilans, dobry poziom płynności i jakość kredytową Landsvirkjun, gwarancja państwowa bądź jej brak raczej nie będzie mieć znaczącego wpływu na wycenę umów na instrumenty pochodne zawieranych przez Landsvirkjun” (58).

(50)

Ponadto Landsvirkjun stosowało objęte gwarancjami umowy na instrumenty pochodne wyłącznie w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem, tj. aby wymieniać swoje zobowiązania finansowe denominowane w walucie innej niż USD (który jest jego walutą funkcjonalną od 2008 r.) na USD, a także aby przekształcać zobowiązania finansowe o zmiennych stopach procentowych na zobowiązania o stałych stopach procentowych (59). Zgodnie z informacjami przekazanymi podczas formalnego postępowania wyjaśniającego wdrożenie odpowiednich środków w trakcie postępowania w sprawie istniejącej pomocy doprowadziło do ograniczenia gwarancji państwowych do 80 % wartości przedmiotowych umów na instrumenty pochodne, a gwarancje na zabezpieczające instrumenty pochodne zostały ograniczone do określonej łącznej wartości nominalnej (60). Dlatego nie można stwierdzić, że Landsvirkjun bądź państwo, będące jego gwarantem, były narażone na nieograniczone zobowiązania z tytułu tych gwarancji.

(51)

Ponadto przedmiotowe gwarancje są, zgodnie z art. 1 ustawy w sprawie Landsvirkjun, gwarancjami windykacji. W ramach gwarancji windykacji wierzyciel musi wyczerpać wszystkie środki ochrony prawnej wobec Landsvirkjun przed podjęciem działań wobec państwa (61). Urząd stwierdził wcześniej, że ten rodzaj gwarancji, choć nie wyklucza istnienia korzyści, wiąże się z mniejszym ryzykiem (62). Jak wykazało przedsiębiorstwo Landsvirkjun, rokrocznie w latach 2010–2017 środki pieniężne przedsiębiorstwa i ich ekwiwalenty przekraczały straty wynikające z instrumentów pochodnych objętych gwarancjami (63). Dlatego ryzyko ponoszone przez gwaranta było ograniczone.

(52)

Jak wyjaśniono w motywie 36, aby środek stanowił pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG, muszą być spełnione łącznie wszystkie cztery warunki. Ponieważ wskutek przedmiotowych gwarancji Landsvirkjun nie uzyskuje korzyści, nie ma konieczności prowadzić oceny w odniesieniu do pozostałych warunków.

7. WNIOSKI

(53)

Urząd stwierdza na podstawie powyższej oceny, że gwarancje państwowe udzielone przedsiębiorstwu Landsvirkjun z tytułu umów na instrumenty pochodne w celu zabezpieczenia Landsvirkjun przed ryzykiem walutowym i ryzykiem stopy procentowej (ostatnią z tych gwarancji zniesiono w lipcu 2017 r.) nie stanowiły pomocy państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Gwarancje państwowe udzielone przedsiębiorstwu Landsvirkjun z tytułu umów na instrumenty pochodne w celu zabezpieczenia Landsvirkjun przed ryzykiem walutowym i ryzykiem stopy procentowej (ostatnią z tych gwarancji zniesiono w lipcu 2017 r.) nie stanowiły pomocy państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

Formalne postępowanie wyjaśniające zostaje niniejszym zamknięte.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Islandii.

Artykuł 3

Jedynie wersja niniejszej decyzji w języku angielskim jest autentyczna.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2018 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA

Bente ANGELL-HANSEN

Przewodniczący

Odpowiedzialny członek Kolegium

Frank J. BÜCHEL

Członek Kolegium

Högni KRISTJÁNSSON

Członek Kolegium

Carsten ZATSCHLER

Zatwierdzający jako dyrektor ds. prawnych i wykonawczych

(1) Decyzja nr 085/17/COL z dnia 3 maja 2017 r. o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie potencjalnej pomocy państwa udzielonej Landsvirkjun w postaci gwarancji państwowych na instrumenty pochodne (Dz.U. C 242 z 27.7.2017, s. 6 oraz Suplement EOG nr 46 z 27.7.2017, s. 1).

(2) Ibid.

(3) Dokument nr 874341.

(4) Na wniosek Landsvirkjun z dnia 8 sierpnia 2017 r. (dokument nr 869480) Urząd przedłużył termin na przedstawienie uwag do dnia 15 września 2017 r. (dokument nr 869479).

(5) Dokument nr 878807.

(6) Dokument nr 875032.

(7) Dokument nr 905567.

(8) Dokument nr 908632.

(9) Dokument nr 908885.

(10) Dokumenty nr 918376 i 918377.

(11) Dokumenty nr 917646 i 917656.

(12) Dokumenty nr 920923 i 920925.

(13) Ustawa nr 42/1983 w sprawie Landsvirkjun, z późniejszymi zmianami.

(14) Dokument nr 793116.

(15) Zob. pkt 14 decyzji o wszczęciu postępowania.

(16) Pkt 2.3.1–2.3.3 części I decyzji o wszczęciu postępowania.

(17) Dokument nr 280834.

(18) Decyzja Urzędu nr 302/09/COL z dnia 8 lipca 2009 r. w sprawie odpowiednich środków zaproponowanych w odniesieniu do pomocy państwa udzielonej Landsvirkjun oraz Orkuveita Reykjavíkur.

(19) Dokument nr 527076.

(20) Decyzja nr 159/13/COL z dnia 24 kwietnia 2013 r. dotycząca zamknięcia postępowania w sprawie istniejącej pomocy przyznanej przedsiębiorstwom Landsvirkjun oraz Orkuveita Reykjavíkur za pośrednictwem nieograniczonych gwarancji państwa (Dz.U. C 237 z 15.8.2013, s. 3 oraz Suplement EOG nr 45 z 15.8.2013, s. 28).

(21) Zob. pkt 24 decyzji o wszczęciu postępowania.

(22) Dz.U. L 105 z 21.4.2011, s. 32 oraz Suplement EOG nr 23 z 21.4.2011, s. 1.

(23) Zgodnie z pkt 20 decyzji o wszczęciu postępowania Urząd zrozumiał wyjaśnienie władz islandzkich złożone na spotkaniu w dniu 31 maja 2016 r. tak, że Landsvirkjun nie będzie w stanie zawierać umów na zabezpieczające instrumenty pochodne bez gwarancji państwowej.

(24) Pkt 20, 24, 33 i 39 decyzji o wszczęciu postępowania odzwierciedlają wstępne przekonanie Urzędu, że przedmiotowe gwarancje zostały przyznane przez organ zarządzania długiem publicznym.

(25) Dokument nr 875032.

(26) Zob. pkt 58 decyzji o wszczęciu postępowania.

(27) Zgodnie z pkt 65 decyzji o wszczęciu postępowania (w odniesieniu do części I pkt 2.5) wstępne stanowisko Urzędu było takie, że przedmiotowe gwarancje nie spełniały warunków określonych w zmienionych islandzkich przepisach dotyczących gwarancji państwowych ani nie były zgodne z wytycznymi w sprawie gwarancji. W szczególności Landsvirkjun nie płacił stawki (premii) z tytułu korzyści uzyskiwanych ze względu na gwarancje; gwarancje pokrywały ponad 80 % wszelkich należnych zobowiązań; oraz nie były one powiązane z określonymi transakcjami finansowymi, dotyczącymi ustalonej kwoty maksymalnej i ograniczonymi w czasie.

(28) Urząd zauważa, że jak wyjaśniono w pkt 1, Islandia zgadza się z uwagami przedłożonymi przez Landsvirkjun.

(29) Ustawa nr 121/1997.

(30) Art. 1 ustawy nr 59/1965, przetłumaczony przez Landsvirkjun: „Rząd oraz Rada Miasta Reykjaviku ustanawiają przedsiębiorstwo energetyczne o nazwie Landsvirkjun. Przedsiębiorstwo jest samodzielną jednostką posiadającą osobowość prawną, o niezależnym statusie finansowym i księgowym. Siedziba i miejsce działalności przedsiębiorstwa znajduje się w Reykjaviku. Landsvirkjun jest spółką partnerską państwa i miasta Reykjavik, a każda ze stron jest właścicielem połowy przedsiębiorstwa. Każda ze stron ponosi wyłączną odpowiedzialność za wszystkie zobowiązania spółki, jednak wewnętrzna odpowiedzialność stron jest proporcjonalna do stosunku własności. Żadna ze stron nie może wystąpić ze spółki bez zgody drugiej strony”.

(31) To samo uregulowanie wprowadzono w uprzednio obowiązującej ustawie w sprawie gwarancji państwowych nr 37/1961.

(32) Dokumenty nr 874341 i 92092.

(33) Decyzja Urzędu nr 227/06/COL z dnia 19 lipca 2006 r. dotycząca pomocy państwa na rzecz Farice hf. (Dz.U. L 36 z 5.2.2009, s. 69 oraz Suplement EOG nr 6 z 5.2.2009, s. 9).

(34) Dokument nr 917656.

(35) Umowa ramowa ISDA to standardowy dokument często stosowany w odniesieniu do transakcji pochodnych poza rynkiem regulowanym. Umowa ramowa ISDA jest publikowana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dealerów Swapowych (ISDA).

(36) Dokument nr 874341.

(37) Dokument nr 908632.

(38) Dokument nr 908632.

(39) Dokument nr 874341.

(40) Dokument nr 875032.

(41) Tamże.

(42) Dokumenty nr 908633 i 920923.

(43) Dokumenty nr 874341, 908633 i 920923.

(44) Dokumenty nr 874344 (sprawozdanie firmy Zanders z września 2017 r.) i 874345 (sprawozdanie firmy Summa z września 2017 r.).

(45) Zob. między innymi wyrok w sprawach World Duty Free Group SA i inni, C-20/15 P i C-21/15 P, EU:C:2016:981, pkt 53.

(46) Pkt 4.3 i 5.1.

(47) W decyzji o wszczęciu postępowania Urząd nie kwestionował i nie miał powodu kwestionować, że Landsvirkjun spełnia warunek określony w pkt 3.2 lit. a) wytycznych w sprawie gwarancji, tj. że pożyczkobiorca nie ma problemów finansowych.

(48) Część II pkt 1.1.3 decyzji o wszczęciu postępowania.

(49) Urząd zauważa, że powyższy wniosek dotyczy jedynie gwarancji uwzględnionych w decyzji o wszczęciu postępowania i w bieżącej decyzji oraz pozostaje bez uszczerbku dla innych gwarancji państwowych na rzecz Landsvirkjun lub innych przedsiębiorstw.

(50) Zob. na przykład wyrok w sprawie C-39/94 SFEI i inni, EU:C:1996:285, pkt 60 oraz wyrok w sprawie C-342/96 Hiszpania przeciwko Komisji, EU:C:1999:210, pkt 41.

(51) Urząd stwierdził istnienie korzyści między innymi w decyzji nr 177/05/COL z dnia 15 lipca 2005 r. dotyczącej gwarancji państwa dla Liechtensteinische Landesbank (nieopublikowanej) i decyzji nr 227/06/COL w odniesieniu do pomocy na rzecz Farice hf. (Dz.U. L 36 z 5.2.2009, s. 69 oraz Suplement EOG nr 6 z 5.2.2009, s. 9).

(52) Pkt 2.1 wytycznych w sprawie gwarancji.

(53) Pkt 3.1 wytycznych w sprawie gwarancji.

(54) Dokument nr 908632.

(55) Pkt 5.2.

(56) Pkt 4.2 wytycznych w sprawie gwarancji.

(57) Dokument nr 874344.

(58) Dokument nr 874345.

(59) Pkt 5.2 i dokument nr 874345.

(60) Dokumenty nr 875032, 874341 i 908632.

(61) Pkt 5.1.

(62) Przypis 34.

(63) Dokument nr 874345.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 27

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 31 stycznia 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Powiadomienie o wejściu w życie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie kumulacji pochodzenia między Unią Europejską, Konfederacją Szwajcarską, Królestwem Norwegii i Republiką Turcji w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych	1
	*	Powiadomienie o wejściu w życie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie kumulacji pochodzenia między Unią Europejską, Konfederacją Szwajcarską, Królestwem Norwegii i Republiką Turcji w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych	1
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/143 z dnia 28 stycznia 2019 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Chińską Republiką Ludową w związku ze sprawą DS492 Unia Europejska – Środki wpływające na koncesje taryfowe na niektóre wyroby z mięsa drobiowego	2
		Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Chińską Republiką Ludową w związku ze sprawą DS492 Unia Europejska – Środki wpływające na koncesje taryfowe na niektóre wyroby z mięsa drobiowego	4
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/144 z dnia 28 stycznia 2019 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu 3-fitazy wytwarzanej przez Komagataella pastoris (CECT 13094) jako dodatku paszowego dla kurcząt odchowywanych na kury nioski i podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego, odchowywanego na nioski lub utrzymywanego w celach hodowlanych (posiadacz zezwolenia Fertinagro Biotech S.L.) ( 1 )	8
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/145 z dnia 30 stycznia 2019 r. w sprawie sprostowania niderlandzkiej wersji językowej rozporządzenia (UE) nr 68/2013 w sprawie katalogu materiałów paszowych ( 1 )	11
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/146 z dnia 30 stycznia 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/502 dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu Saccharomyces cerevisiae NCYC R404 jako dodatku paszowego dla krów mlecznych ( 1 )	12
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/147 z dnia 30 stycznia 2019 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej Beauveria bassiana szczep PPRI 5339, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )	14
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/148 z dnia 30 stycznia 2019 r. w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej propanil, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin ( 1 )	18
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/149 z dnia 30 stycznia 2019 r. zmieniające rozporządzenia wykonawcze (UE) 2015/1108 i (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do warunków stosowania octu jako substancji podstawowej ( 1 )	20
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/150 z dnia 30 stycznia 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 686/2012 w odniesieniu do państwa członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy w ramach oceny następujących substancji czynnych zawartych w środkach ochrony roślin: deltametryna, diflufenikan, epoksykonazol, fluoksastrobina, protiokonazol i tebukonazol ( 1 )	23
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/151 z dnia 30 stycznia 2019 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej Clonostachys rosea szczep J1446 jako substancji czynnej niskiego ryzyka, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )	26
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/152 z dnia 28 stycznia 2019 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Królestwo Belgii	31
	*	Decyzja Rady (UE) 2019/153 z dnia 28 stycznia 2019 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Włoską	32
	*	Decyzja Komisji (UE) 2019/154 z dnia 30 stycznia 2019 r. ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące ograniczenia prawa dostępu osób, których dane dotyczą, do ich dokumentacji medycznej	33
	*	Decyzja Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (UE) 2019/155 z dnia 23 stycznia 2019 r. w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania tymczasowego ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży kontraktów na różnicę klientom detalicznym	36

	III Inne akty
	EUROPEJSKI OBSZAR GOSPODARCZY
*	Decyzja Urzędu Nadzoru EFTA nr 83/18/COL z dnia 26 września 2018 r. w sprawie gwarancji państwowych udzielonych przedsiębiorstwu Landsvirkjun na umowy na instrumenty pochodne (Islandia) [2019/156]	42