ZAŁĄCZNIK

Specyfikacje techniczne dotyczące oznakowania broni palnej i jej istotnych komponentów

1.

Wielkość czcionki użytej w oznakowaniu ustalana jest przez państwo członkowskie. Wielkość lub minimalna wielkość ustalona przez każde państwo członkowskie wynosi co najmniej 1,6 mm. Jeżeli jest to konieczne, możliwe jest użycie mniejszej czcionki w oznakowaniu istotnych komponentów, które są zbyt małe, by oznakować je zgodnie z art. 4 dyrektywy 91/477/EWG.

2.

W przypadku szkieletów i komór zamkowych wykonanych z materiału niemetalowego określonego przez państwo członkowskie oznakowanie umieszczane jest na metalowej płytce na stałe osadzonej w materiale szkieletu lub komory zamkowej w taki sposób, że: a) płytki nie można łatwo usunąć; oraz b) usunięcie płytki powoduje zniszczenie części szkieletu lub komory zamkowej. Państwa członkowskie mogą również zezwolić na stosowanie innych technik do oznakowania takich szkieletów lub komór zamkowych, pod warunkiem że techniki te zapewniają taki sam stopień czytelności i trwałości oznakowania. Określając materiały niemetalowe do celów niniejszej specyfikacji, państwa członkowskie uwzględniają stopień, w jakim materiał może zagrozić czytelności i trwałości oznakowania.

3.

Alfabet użyty w oznakowaniu ustalany jest przez państwo członkowskie. Alfabet(-y) ustalony(-e) przez każde państwo członkowskie to alfabet łaciński, cyrylica lub alfabet grecki.

4.

System liczbowy użyty w oznakowaniu ustalany jest przez państwo członkowskie. System(-y) liczbowy(-e) ustalony(-e) przez każde państwo członkowskie to system arabski lub rzymski.

ZAŁĄCZNIK

Specyfikacje techniczne dotyczące urządzeń, o których mowa w art. 1

1.

Urządzenia te spełniają następujące wymagania: a) są zdolne do wystrzeliwania pirotechnicznych nabojów sygnalizacyjnych, wyłącznie jeżeli przy wylocie ich lufy zamocowano adapter; b) mają wewnątrz na trwałe zamocowany mechanizm, który uniemożliwia wystrzeliwanie naboi wypełnionych pojedynczym lub wielokrotnym ciężkim śrutem, ciężkimi kulami lub ciężkimi pociskami; c) są przeznaczone do stosowania nabojów znajdujących się w wykazie w tabeli VIII tabel wymiarów nabojów i komór (ang. Tables of Dimensions of Cartridges and Chambers, TDCC) ustanowionych przez Stałą Międzynarodową Komisję ds. Znakowania Broni Strzeleckiej (ang. Permanent International Commission for the Proof of Small Arms, C.I.P.) i zgodnych z wymiarami i innymi normami tam zawartymi, w wersji, w której tabela ta ma zastosowania w chwili przyjęcia niniejszej dyrektywy.

2.

Urządzenia nie mogą zostać zmienione za pomocą zwykłych narzędzi w urządzenia do miotania śrutu, kuli lub pocisku w wyniku działania palnego materiału miotającego lub w urządzenia, które mogą zostać przerobione na takie urządzenia do miotania.

3.

Wszystkie istotne komponenty urządzeń nie mogą być dołączane ani używane jako istotne komponenty broni palnej.

4.

Lufy urządzeń nie mogą być usuwane ani zmieniane bez znacznego uszkodzenia lub zniszczenia urządzenia.

5.

W przypadku urządzeń z lufą o długości nieprzekraczającej 30 cm lub których całkowita długość nie przekracza 60 cm, urządzenie zawiera niemożliwe do usunięcia przegrody wzdłuż całej długości lufy, które uniemożliwiają przejście przez lufę śrutu, kuli lub pocisku w wyniku działania palnego materiału miotającego i zostawiają wolną przestrzeń przy wylocie lufy nieprzekraczającą 1 cm długości.

6.

W przypadku urządzeń, które nie są objęte zakresem pkt 5, urządzenie zawiera niemożliwe do usunięcia przegrody wzdłuż co najmniej jeden trzeciej długości lufy, które uniemożliwiają przejście przez lufę śrutu, kuli lub pocisku w wyniku działania palnego materiału miotającego i zostawiają wolną przestrzeń przy wylocie lufy nieprzekraczającą 1 cm długości.

7.

W każdym przypadku, niezależnie od tego, czy urządzenie jest objęte zakresem pkt 5 lub pkt 6, pierwsza przegroda w lufie jest umieszczana jak najbliżej za komorą urządzenia, przy jednoczesnym zachowaniu możliwości ujścia gazów przez otwory wylotowe.

8.

W przypadku urządzeń przeznaczonych wyłącznie do strzelania ślepymi nabojami, przegrody, o których mowa w pkt 5 lub pkt 6, całkowicie blokują lufę z wyjątkiem jednego lub kilku otworów wylotowych w celu ujścia ciśnienia gazu. Ponadto przegrody całkowicie blokują lufę w taki sposób, aby nie można było wystrzelić gazu z przodu urządzenia.

9.

Wszystkie przegrody mają charakter trwały i nie można ich usunąć bez zniszczenia komory lub lufy urządzenia. W przypadku urządzeń przeznaczonych wyłącznie do strzelania ślepymi nabojami, przegrody wykonane są w całości z materiału odpornego na cięcie, drążenie, wiercenie lub szlifowanie (lub dowolne podobne czynności) oraz o twardości wynoszącą przynajmniej 700 HV 30 (według skali twardości Vickersa). W przypadku urządzeń nieobjętych akapitem drugim niniejszego punktu przegrody wykonane są z materiału odpornego na cięcie, drążenie, wiercenie lub szlifowanie (lub dowolne podobne czynności) oraz o twardości wynoszącą przynajmniej 610 HV 30. Lufa może mieć kanał wzdłuż swojej osi, aby umożliwić miotanie z urządzenia substancji drażniących lub innych substancji czynnych. W każdym przypadku przegrody te uniemożliwiają dokonanie następujących zmian: a) utworzenie lub rozszerzenie otworu w lufie wzdłuż jej osi; b) usunięcie lufy, z wyjątkiem sytuacji, w których w wyniku usunięcia lufy szkielet lub komora nabojowa urządzenia zostają pozbawione możliwości funkcjonowania lub sytuacji, w których integralność urządzenia jest w taki sposób zagrożona, że nie może być ono wykorzystywane jako podstawa broni palnej bez znaczącej naprawy lub dodania komponentów.

10.

Komora nabojowa i lufa są przesunięte, przechylone lub rozłożone w taki sposób, aby uniemożliwić ładowanie amunicji w urządzeniu lub wystrzelenie amunicji z urządzenia. Ponadto w przypadku urządzeń typu rewolwerowego: a) otwory bębna pełniące funkcję komory nabojowej są zwężone z przodu w celu zapewnienia, by kule były zablokowane w komorze; b) otwory te są przesunięte w stosunku do komory.

ZAŁĄCZNIK I

KRYTERIA PRZYZNAWANIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE PAPIEROWI GRAFICZNEMU

RAMY

Cele kryteriów

Celem kryteriów jest w szczególności zmniejszenie ilości substancji toksycznych lub eutroficznych uwalnianych do wody, a także zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym oraz zagrożeń związanych z wykorzystaniem energii (zmiana klimatu, zakwaszenie, zubożenie warstwy ozonowej, wyczerpywanie nieodnawialnych źródeł energii). Aby to osiągnąć, kryteria mają na celu:

—	zmniejszenie zużycia energii i powiązanych emisji do powietrza,

—	zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym dzięki zmniejszeniu emisji do wody i wytwarzania odpadów,

—	zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym lub zagrożeń związanych ze stosowaniem niebezpiecznych chemikaliów, oraz

—	ochronę lasów dzięki wymogowi, aby włókna wtórne lub włókna pierwotne pozyskiwano z lasów i obszarów zarządzanych w zrównoważony sposób.

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE „papierowi graficznemu”:

1.	Emisje do wody i powietrza

2.	Zużycie energii

3.	Włókna: ochrona zasobów, zrównoważona gospodarka leśna

4.	Objęte ograniczeniami substancje i mieszaniny niebezpieczne

5.	Gospodarowanie odpadami

6.	Zdatność do użycia

7.	Informacje na opakowaniu

8.	Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE.

Kryteria ekologiczne obejmują produkcję masy włóknistej, w tym wszystkie składowe podprocesy od momentu, kiedy włókna pierwotne lub wtórne są dostarczane do zakładu produkcyjnego, do momentu, kiedy masa włóknista opuszcza celulozownię. W odniesieniu do procesu produkcji papieru kryteria ekologiczne obejmują wszystkie podprocesy w papierni, od przygotowania masy włóknistej do wytwarzania papieru graficznego po nawijanie papieru na tambor.

Kryteria ekologiczne nie obejmują transportu i pakowania surowców (np. drewna), masy włóknistej lub papieru. Nie obejmują również przetwarzania papieru.

Ocena i weryfikacja: w ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.

W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów wykazujących zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić, stosownie do przypadku, od wnioskodawcy lub jego dostawców lub ich poddostawców itd.

Właściwe organy uznają w pierwszej kolejności zaświadczenia wydane i weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z odpowiednią normą zharmonizowaną dla laboratoriów badawczych i wzorcujących, a także weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z odpowiednią normą zharmonizowaną dla organów certyfikujących produkty, procesy i usługi.

W stosownych przypadkach można stosować metody badań inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne lub inspekcje na miejscu w celu sprawdzenia zgodności z tymi kryteriami.

Produkt z papieru graficznego musi spełnić wszystkie odpowiednie wymogi obowiązujące w państwie, w którym wprowadza się go do obrotu. Wnioskodawca oświadcza, że produkt spełnia ten warunek.

Stosuje się następujące definicje:

1)	„tona powietrznie suchej masy” (ADt) oznacza tonę powietrznie suchej masy wyrażoną jako stan wysuszenia w 90 %;

2)	„masa chemiczna” oznacza włóknisty materiał uzyskany dzięki usunięciu z surowca znacznej części związków niecelulozowych, które można usunąć za pomocą obróbki chemicznej (roztwarzanie, delignifikacja, bielenie);

3)	„CMP” oznacza masę chemomechaniczną;

4)	„CTMP” oznacza masę chemotermomechaniczną;

5)	„masa odbarwiona” oznacza masę włóknistą wytworzoną z papieru przeznaczonego do recyklingu, z którego usunięto farby i inne zanieczyszczenia;

6)

„barwniki” oznaczają intensywnie kolorowy lub fluorescencyjny materiał organiczny, który nadaje podłożu kolor dzięki wybiórczej absorpcji. Barwniki są rozpuszczalne lub poddaje je się procesowi, który przynajmniej tymczasowo niszczy wszelkie sieci krystaliczne barwnika. Barwniki są zachowywane w podłożu za pomocą absorpcji, rozpuszczania i mechanicznej retencji lub za pomocą jonowych lub kowalencyjnych wiązań chemicznych;

7)	„masa ECF” oznacza masę bieloną bez użycia chloru pierwiastkowego;

8)	„produkcja zintegrowana” oznacza, że masę włóknistą i papier produkuje się w jednym miejscu. Nie suszy się masy włóknistej przed wytwarzaniem papieru. Produkcja papieru/tektury jest bezpośrednio powiązana z produkcją masy włóknistej;

9)	„papier lub tektura z masy mechanicznej” oznacza papier lub tekturę zawierające masę mechaniczną jako podstawowy składnik swojej kompozycji włókien;

10)	„pigmenty i barwniki na bazie metali” oznaczają barwniki i pigmenty, które zawierają odpowiednie związki metali w ponad 50 % w/w;

11)	„produkcja niezintegrowana” oznacza produkcję towarowej masy włóknistej (na sprzedaż) w zakładach produkcyjnych, w których nie stosuje się maszyn papierniczych, lub produkcję papieru/tektury z zastosowaniem wyłącznie masy włóknistej wyprodukowanej w innych zakładach (towarowa masa włóknista);

12)

„odpady produkcyjne maszyny papierniczej” oznaczają materiały papierowe odrzucone w procesie produkcyjnym z użyciem maszyny papierniczej, ale które mają właściwości, dzięki którym można je ponownie wykorzystać na miejscu, włączając je do tego samego procesu produkcyjnego, w ramach którego powstały. Do celów niniejszej decyzji termin ten nie obejmuje procesów przetwórczych, ponieważ uznaje się je za procesy odrębne względem maszyny papierniczej;

13)

„pigmenty” oznaczają kolorowe, czarne, białe lub fluorescencyjne, organiczne lub nieorganiczne substancje stałe, które zazwyczaj nie rozpuszczają się w nośniku lub na podłożu, do których są zastosowane, i na które te nośniki lub podłoża nie mają zasadniczo fizycznego i chemicznego oddziaływania. Zmieniają wygląd dzięki wybiórczej absorpcji lub rozpraszaniu światła. Pigmenty zazwyczaj rozprasza się w nośnikach lub na podłożach, na przykład podczas produkcji tuszów, farb, tworzyw sztucznych lub innych materiałów polimerycznych. Pigmenty zachowują sieć krystaliczną lub strukturę cząsteczkową podczas procesu barwienia;

14)

„włókna wtórne” oznaczają włókna odzyskane ze strumienia odpadów podczas procesu produkcyjnego lub wytworzone przez gospodarstwa domowe lub obiekty komercyjne, przemysłowe lub instytucje będące użytkownikami końcowymi produktu. Włókien tych nie można już stosować zgodnie z ich przeznaczeniem. Wyłącza się z tego ponowne użycie materiałów wytworzonych w procesie i możliwych do odzyskania w tym samym procesie, w którym je wytworzono (odpady produkcyjne maszyny papierniczej – wytworzone lub zakupione);

15)	„masa TCF” oznacza masę bieloną zupełnie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru;

16)	„TMP” oznacza masę termomechaniczną.

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 – Emisje do wody i powietrza

Warunkiem wstępnym jest spełnienie przez zakład produkcji masy włóknistej i papieru wszystkich odpowiednich wymogów prawnych obowiązujących w państwie, w którym zakład jest zlokalizowany.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednią dokumentacją i deklaracjami uzyskanymi od dostawców masy.

Kryterium 1a Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT), siarka (S), NOx, fosfor (P)

Wymóg oparto na informacjach dotyczących emisji w odniesieniu do określonej wartości referencyjnej. Stosunek między faktycznymi emisjami a wartością referencyjną przekłada się na ocenę punktową emisji.

Ocena punktowa dla poszczególnych wskaźników emisji nie może przekraczać 1,3.

We wszystkich przypadkach całkowita wartość punktów (Ptotal = PChTZ + PS + PNOx + PP) nie może przekraczać 4,0.

W przypadku produkcji niezintegrowanej wnioskodawca przedstawia obliczenia, które uwzględniają produkcję masy włóknistej i papieru.

W przypadku masy włóknistej i papiernictwa ogółem obliczenia PChZT dokonuje się w następujący sposób (PS, PNOx i PP oblicza się w identyczny sposób).

Dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej powiązane mierzone emisje ChZT (ChZTmasa, i wyrażone w kilogramach na tonę powietrznie suchej masy włóknistej – ADt) ważone są zgodnie z proporcjami każdej wykorzystanej masy włóknistej (masa „i” w odniesieniu do tony powietrznie suchej masy) i sumowane. W odniesieniu do tony powietrznie suchej masy zakłada się 90 % zawartości suchej masy w masie włóknistej i 95 % w papierze.

Ważoną emisję ChZT w odniesieniu do masy włóknistej dodaje się do mierzonej emisji ChZT z produkcji papieru, co daje sumę emisji ChZT – ChZTtotal.

Ważona wartość referencyjna ChZT w odniesieniu do produkcji masy obliczana jest w ten sam sposób – jako suma ważonych wartości referencyjnych w odniesieniu do każdego rodzaju wykorzystanej masy i dodanych do wartości referencyjnej w odniesieniu do produkcji papieru, co daje całkowitą wartość referencyjną ChZT – ChZTref, total. W tabeli 1 przedstawiono wartości referencyjne w odniesieniu do każdego rodzaju użytej masy oraz produkcji papieru.

Sumę emisji ChZT dzieli się przez sumę wartości referencyjnych ChZT w następujący sposób:

Tabela 1

Wartości referencyjne dla emisji w odniesieniu do różnych rodzajów masy włóknistej oraz w odniesieniu do produkcji papieru

Klasa masy włóknistej/papier	Emisje (kg/ADt)
	ChZTref	Pref	Sref	NOx ref
Bielona masa celulozowa (inna niż siarczynowa)	16,00	0,025 0,09 (1)	0,35	1,60
Bielona masa celulozowa (siarczynowa)	24,00	0,04	0,75	1,60
Masa celulozowa wytworzona metodą magnefite	28,00	0,056	0,75	1,60
Niebielona masa celulozowa	6,50	0,016	0,35	1,60
CTMP/CMP	16,00	0,008	0,20	0,25/0,70 (2)
TMP/ścier drzewny	3,00/5,40 (3)	0,008	0,20	0,25
Masa włóknista odzyskana w wyniku recyklingu bez odbarwiania	1,10	0,006	0,20	0,25
Masa włóknista odzyskana w wyniku recyklingu z odbarwianiem	2,40	0,008	0,20	0,25
Papiernia (kg/t)	1,00	0,008	0,30	0,70

W przypadku kogeneracji ciepła i energii elektrycznej w tym samym zakładzie emisje S i NOx wynikające z produkcji energii elektrycznej na miejscu można odjąć od ilości ogółem. Do obliczenia proporcji emisji wynikających z produkcji energii elektrycznej można zastosować następujący wzór:

2 × (MWh(energia elektryczna))/[2 × MWh(energia elektryczna) + MWh(ciepło)]

Energia elektryczna w tym wzorze to energia elektryczna produkowana w elektrowni kogeneracyjnej. Ciepło we wzorze to ciepło netto dostarczone z elektrowni kogeneracyjnej do produkcji masy włóknistej/papieru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia i dane badawcze pokazujące zgodność z niniejszym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą, która obejmuje sprawozdania z badań wykonanych przy zastosowaniu następujących standardowych metod badawczych polegających na ciągłym lub okresowym monitorowaniu (lub równoważnych standardowych metod, które właściwy organ uznał za zapewniające dane o równoważnej jakości naukowej): ChZT: ISO 15705 lub ISO 6060; NOx: EN 14792 lub ISO 11564;S (tlenki siarki): EN 14791 lub EPA nr 8; S (siarka zredukowana): EPA nr 15 A, 16 A lub 16B; zawartość S w ropie naftowej: ISO 8754; zawartość S w węglu: ISO 19579; zawartość S w biomasie: EN 15289; fosfor ogólny: EN ISO 6878.

Do monitorowania emisji można również wykorzystać metodę szybkich testów, pod warunkiem że wyniki tych testów będą regularnie (np. co miesiąc) porównywane z wyżej wymienionymi normami lub właściwymi odpowiednikami. W przypadku emisji ChZT dopuszcza się stałe monitorowanie oparte na analizie ogólnego węgla organicznego (OWO) pod warunkiem ustalenia dla danego zakładu korelacji między wynikami dotyczącymi OWO i ChZT.

Jeżeli nie określono inaczej w pozwoleniu na prowadzenie działalności, pomiarów należy dokonywać co najmniej codziennie w przypadku emisji ChZT i cotygodniowo w przypadku emisji fosforu ogólnego. We wszystkich przypadkach emisje S i NOx mierzy się stale (w przypadku emisji z kotłów o wydajności przekraczającej 50 MW) lub okresowo (co najmniej raz w roku w przypadku kotłów i suszarek, które mają wydajność niższą lub równą 50 MW).

Dane zgłasza się jako średnie roczne z wyjątkiem przypadków, w których:

—	cykl produkcyjny trwa tylko przez ograniczony czas,

—	zakład produkcyjny jest nowy lub został przebudowany – w takim przypadku pomiary prowadzi są na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu.

W obu przypadkach dane mogą zostać zaakceptowane tylko wtedy, gdy są reprezentatywne dla danego cyklu i dokonano wystarczającej liczby pomiarów dla każdego parametru emisji.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera informacje na temat częstotliwości przeprowadzania pomiarów oraz obliczania wartości punktów w odniesieniu do ChZT, fosforu ogólnego, S oraz NOx.

Emisje do powietrza obejmują wszystkie emisje S i NOx powstające przy produkcji masy włóknistej i papieru, w tym parę powstałą poza zakładem produkcyjnym, z wyjątkiem emisji przypisanych do produkcji energii elektrycznej. Pomiarami objęte są kotły odzysknicowe, piece wapienne, kotły parowe i piece spalające gazy o silnym zapachu. Uwzględnia się również emisje rozproszone. Podawane wartości emisji siarki do powietrza obejmują zarówno emisje tlenków siarki, jak i emisje siarki zredukowanej. Emisje siarki związane z produkcją energii cieplnej z ropy naftowej, węgla i innych paliw zewnętrznych o znanej zawartości siarki można obliczyć zamiast dokonywać pomiarów; emisje te należy uwzględniać.

Pomiary emisji do wód prowadzone są na próbkach niefiltrowanych i nieklarowanych, pobranych w punkcie zrzutu ścieków oczyszczonych oczyszczalni ścieków należącej do zakładu. Jeżeli ścieki oczyszczone wysyła się do komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie, analizuje się niefiltrowane i nieklarowane próbki pobrane w punkcie kanalizacyjnym, w którym następuje zrzut ścieków oczyszczonych z zakładu, a wyniki mnoży się przez standardowy współczynnik skuteczności usuwania dla komunalnych oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie. Współczynnik skuteczności usuwania opiera się na informacjach dostarczonych przez operatora komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie.

W przypadku zakładów zintegrowanych ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych o emisjach dla masy włóknistej i papieru, jeżeli łączna wartość jest dostępna tylko dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość emisji dla masy, zaś łączną wartość emisji porównuje się z łącznymi wartościami referencyjnymi dla odpowiedniej produkcji masy włóknistej i papieru. We wzorze uwzględnia się zawartość wagową każdego rodzaju masy włóknistej, któremu przypisano w tabeli 1 określoną wartość referencyjną.

Kryterium 1b Adsorbowalne związki chlororganiczne (AOX)

Niniejsze kryterium dotyczy masy bielonej bez użycia chloru pierwiastkowego (ECF).

Emisje AOX pochodzące z produkcji każdego rodzaju masy włóknistej użytej do produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE nie mogą przekraczać 0,17 kg/ADt.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań wykorzystujących metodę badawczą AOX ISO 9562 lub metody równoważne, wraz ze szczegółowymi obliczeniami pokazującymi zgodność z niniejszym kryterium i całą odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium popartą wykazem poszczególnych rodzajów mas ECF wykorzystywanych w danej mieszaninie mas włóknistych, masę każdej z nich oraz ich indywidualne wartości emisji AOX, wyrażone jako kg AOX/ADt masy włóknistej.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera wskazanie częstotliwości przeprowadzania pomiarów. AOX mierzy się jedynie w odniesieniu do tych procesów, w których do bielenia masy włóknistej wykorzystuje się związki chloru. Nie ma konieczności przeprowadzania pomiaru zawartości AOX w ściekach z niezintegrowanej produkcji papieru ani w ściekach z produkcji masy włóknistej bez bielenia lub jeśli bielenie przeprowadza się przy użyciu substancji pozbawionych chloru.

Pomiary emisji AOX do wód prowadzone są na próbkach niefiltrowanych i nieklarowanych, pobranych w punkcie zrzutu ścieków oczyszczonych oczyszczalni ścieków należącej do zakładu. Jeżeli ścieki oczyszczone wysyła się do komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie, analizuje się niefiltrowane i nieklarowane próbki pobrane w punkcie kanalizacyjnym, w którym następuje zrzut ścieków oczyszczonych z zakładu, a wyniki mnoży się przez standardowy współczynnik skuteczności usuwania dla komunalnych oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie. Współczynnik skuteczności usuwania opiera się na informacjach dostarczonych przez operatora komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie.

Informacje na temat emisji wyraża się jako roczną średnią z pomiarów dokonywanych co najmniej raz na dwa miesiące. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu. Pomiary te muszą być reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

Jeżeli wnioskodawca w ogóle nie używa masy ECF, wystarczy złożyć stosowną deklarację do właściwego organu.

Kryterium 1c CO2

Emisje dwutlenku węgla z paliw kopalnych wykorzystywanych do produkcji ciepła technologicznego i energii elektrycznej do procesów technologicznych (bez względu na to, czy na terenie zakładu, czy poza nim) nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:

1)	1 100 kg CO2/t w przypadku papieru wyprodukowanego w 100 % z masy odbarwionej/odzyskanej w wyniku recyklingu;

2)	1 000 kg CO2/t w przypadku papieru wyprodukowanego w 100 % z masy chemicznej;

3)	1 600 kg CO2/t w przypadku papieru wyprodukowanego w 100 % z masy mechanicznej.

W przypadku papieru składającego się z jakiejkolwiek kombinacji masy chemicznej, masy odzyskanej w wyniku recyklingu i masy mechanicznej oblicza się ważoną wartość dopuszczalną w oparciu o proporcje poszczególnych rodzajów masy włóknistej w mieszaninie. Faktyczną wartość emisji oblicza się jako sumę emisji pochodzących z produkcji masy włóknistej i papieru, uwzględniając użytą mieszaninę mas włóknistych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza dane i szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Dla każdego rodzaju użytej masy producent masy włóknistej dostarcza wnioskodawcy jedną wartość emisji CO2 wyrażoną w kg CO2/ADt. Wnioskodawca dostarcza również jedną wartość emisji CO2 dla maszyn papierniczych użytych do produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE. W przypadku zakładów zintegrowanych emisje CO2 dla produkcji masy włóknistej i papieru można zgłaszać jako jedną wartość.

Aby zdefiniować maksymalną dozwoloną emisję CO2, wnioskodawca definiuje mieszaninę mas włóknistych według rodzajów masy włóknistej (tj. masa chemiczna, masa mechaniczna i masa odzyskana w wyniku recyklingu).

Aby obliczyć rzeczywistą emisję CO2, wnioskodawca definiuje mieszaninę mas włóknistych według poszczególnych dostarczonych mas, oblicza średnią ważoną emisji CO2 dla produkcji masy włóknistej i dodaje tę wartość do emisji CO2 z maszyn papierniczych.

Dane dotyczące emisji CO2 obejmują emisje ze wszystkich źródeł nieodnawialnych wykorzystywanych przy produkcji masy włóknistej i papieru, w tym z produkcji energii elektrycznej (na terenie zakładu lub poza nim).

Współczynniki emisji dla paliw wykorzystuje się zgodnie z załącznikiem VI do rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 (4).

W przypadku energii elektrycznej z sieci energetycznej wykorzystuje się współczynnik obliczania emisji wynoszący 384 (kg CO2/MWh) zgodnie z metodyką MEErP (5).

Okres do celów obliczeń lub bilansu masy jest oparty na cyklu produkcyjnym trwającym 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych obliczenia przeprowadza się na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu. Obliczenia muszą być reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

W przypadku energii elektrycznej z sieci energetycznej stosuje się przedstawioną powyżej wartość (europejska średnia), chyba że wnioskodawca przedstawi dokumentację pozwalającą na przyjęcie średniej wartości właściwej dla jego dostawców energii elektrycznej (dostawcy kontraktowi) – w takim przypadku wnioskodawca może stosować tę wartość zamiast wartości podanej. Dokumentacja użyta jako dowód zgodności z niniejszym kryterium obejmuje specyfikacje techniczne, które wskazują wartość średnią (tj. kopia kontraktu).

Energię ze źródeł odnawialnych zakupioną i stosowaną w procesie produkcji uznaje się podczas obliczania emisji CO2 za zeroemisyjną. Wnioskodawca dostarcza stosowną dokumentację pozwalającą na stwierdzenie, że taka energia jest faktycznie stosowana w zakładzie lub została zakupiona ze źródeł zewnętrznych.

Kryterium 2 – Zużycie energii

Wymóg oparto na informacjach dotyczących faktycznego zużycia podczas produkcji masy włóknistej i papieru w odniesieniu do określonych wartości referencyjnych.

Zużycie energii obejmuje zużycie energii elektrycznej i paliwa do produkcji ciepła i jest wyrażane w punktach (Ptotal) jak określono poniżej.

Całkowita wartość punktów (Ptotal = PE + PF) nie może przekraczać 2,5.

W tabeli 2 przedstawiono wartości referencyjne służące do obliczania zużycia energii.

W przypadku mieszaniny mas włóknistych wartość referencyjną dla zużycia energii elektrycznej i paliwa do produkcji ciepła waży się zgodnie z proporcjami każdej wykorzystanej masy włóknistej (masa „i” w odniesieniu do tony powietrznie suchej masy) i sumuje.

Kryterium 2a Energia elektryczna

Zużycie energii elektrycznej w związku z produkcją masy włóknistej i papieru wyrażane jest w punktach (PE), jak określono poniżej.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji masy włóknistej: dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej stosowne zużycie energii elektrycznej (Emasa, i wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w sposób następujący:

Emasa, i = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Obliczenie w odniesieniu do produkcji papieru: zużycie energii elektrycznej związanej z produkcją papieru (Epapier) oblicza się w podobny sposób:

Epapier = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Punkty dotyczące produkcji masy włóknistej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PE), w następujący sposób:

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych dotyczących energii elektrycznej dla masy włóknistej i papieru, jeżeli dostępna jest jedynie łączna wartość dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość energii elektrycznej dla masy, a wartość dla papierni obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy włóknistej.

Kryterium 2b Zużycie paliwa do produkcji ciepła

Zużycie paliwa w związku z produkcją masy włóknistej i papieru wyrażane jest w punktach (PF), jak określono poniżej.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji masy włóknistej: dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej stosowne zużycie paliwa (Fmasa, i wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w sposób następujący:

Fmasa,i = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione – paliwo sprzedane – 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie

Uwaga:

1.	Fmasa,i (i jego udział w PF, masa) nie musi być obliczane dla masy mechanicznej, chyba że jest to zakupiona na rynku masa mechaniczna, suszona powietrzem, zawierająca co najmniej 90 % suchej masy.

2.	W powyższym wzorze ilość paliwa stosowaną do produkcji sprzedawanego ciepła należy dodać do wartości „paliwa sprzedanego”.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji papieru: podobnie zużycie paliwa do produkcji papieru (Fpapier, wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w następujący sposób:

Fpapier = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione - paliwo sprzedane - 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie

Punkty dotyczące produkcji masy włóknistej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PF), w następujący sposób:

Tabela 2

Wartości referencyjne dla energii elektrycznej i paliwa

Klasa masy włóknistej	Paliwo kWh/ADt Fref		Energia elektryczna kWh/ADt Eref
	Inne niż admp	Admp	Inne niż admp	Admp
Masa chemiczna	3 650	4 650	750	750
Masa termomechaniczna (TMP)	0	900	2 200	2 200
Ścier drzewny (w tym ciśnieniowy ścier drzewny)	0	900	2 000	2 000
Masa chemotermomechaniczna (CTMP)	0	800	1 800	1 800
Masa odzyskana w wyniku recyklingu	350	1 350	600	600
Klasa papieru	kWh/tona
Papier wysokogatunkowy niepowlekany, papier czasopismowy (SC), papier gazetowy	1 700		750
Papier wysokogatunkowy powlekany, papier czasopismowy powlekany (LWC, MWC)	1 700		800
admp = suszona powietrzem masa zakupiona na rynku

Ocena i weryfikacja (dla lit. a) i b)): wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą. Szczegółowe informacje uwzględniają całkowite zużycie energii elektrycznej i paliwa.

Wnioskodawca oblicza całość energii zużytej podczas produkcji masy włóknistej i papieru w podziale na ciepło/paliwo i energię elektryczną, w tym energię zużytą przy odbarwianiu papieru odpadowego przeznaczonego do produkcji masy odzyskanej w wyniku recyklingu. Energii zużytej do transportu surowców, jak również do przetwarzania i pakowania nie uwzględnia się w obliczeniu zużycia energii.

Całkowita energia cieplna obejmuje całe zakupione paliwo. Obejmuje także energię cieplną odzyskaną w drodze spalania ługów i odpadów z procesów produkcyjnych (np. odpadów drzewnych, trocin, ługów, papieru odpadowego, odpadów produkcyjnych), jak również ciepło odzyskane z wewnętrznej produkcji energii elektrycznej. Do celów obliczenia całkowitej energii cieplnej wnioskodawca musi jednak policzyć jedynie 80 % energii cieplnej z tych źródeł.

Energia elektryczna oznacza energię elektryczną netto pochodzącą z sieci oraz produkowaną wewnętrznie energię elektryczną, mierzoną jako moc elektryczna. Energia elektryczna zużywana do celów oczyszczania ścieków nie wymaga uwzględnienia.

W przypadku gdy para produkowana jest z wykorzystaniem energii elektrycznej jako źródła ciepła, oblicza się wartość cieplną pary, która zostaje następnie podzielona przez 0,8 i dodana do całkowitego zużycia paliwa.

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych dotyczących paliwa (ciepła) dla masy włóknistej i papieru, jeżeli dostępna jest jedynie łączna wartość dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość paliwa (ciepła) dla masy, a wartość dla papierni obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy.

Kryterium 3 – Włókna – ochrona zasobów, zrównoważona gospodarka leśna

Włókno surowe może składać się z włókien wtórnych lub pierwotnych.

Żadne włókno pierwotne nie może pochodzić od gatunku zmodyfikowanego genetycznie.

Wszystkie włókna objęte są ważnymi certyfikatami kontroli pochodzenia produktu wydawanymi w ramach niezależnego systemu certyfikacji prowadzonego przez osoby trzecie, takie jak rada ds. zrównoważonej gospodarki leśnej (ang. Forest Stewardship Council, FSC), program uznawania systemów certyfikacji lasów (Programme for the Endorsement of Forest Certification, PEFC) lub równoważne, lub są objęte specyfikacją wysyłkową dotyczącą papieru do recyklingu zgodnie z normą EN 643.

Co najmniej 70 % materiału z włókna przeznaczonego na produkt lub linię produkcyjną pochodzi z lasów lub obszarów zarządzanych zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej, które spełniają wymogi określone w ramach odpowiedniego niezależnego systemu kontroli pochodzenia produktu, lub pozyskano go z materiałów pochodzących z recyklingu.

Z obliczenia zawartości włókna wtórnego wyłącza się ponowne użycie materiałów odpadowych możliwych do odzyskania w tym samym procesie, w którym je wytworzono (tzn. odpadów produkcyjnych maszyny papierniczej – wytworzonych lub zakupionych). Wykorzystanie odpadów produkcyjnych z operacji przetwarzania (wytworzonych lub zakupionych) można jednak uznać za wpływające na zawartość włókien wtórnych, jeśli są objęte specyfikacją wysyłkową zgodną z normą EN 643.

Wszelki pierwotny materiał niecertyfikowany podlega systemowi weryfikacji, który zapewnia jego legalne pozyskanie oraz zgodność z wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.

Jednostki certyfikujące wydające certyfikaty zrównoważonej gospodarki leśnej lub certyfikaty kontroli pochodzenia produktu są akredytowane lub uznawane w ramach tego systemu certyfikacji.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą ważnym certyfikatem kontroli pochodzenia produktu niezależnie przyznanym przez producenta papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE oraz dotyczącym wszystkich włókien pierwotnych wykorzystywanych w produkcie lub na linii produkcyjnej. System FSC, PEFC lub równoważne systemy uznaje się za systemy certyfikacji prowadzone przez niezależne podmioty. W przypadku gdy wykorzystano włókno wtórne, a nie zastosowano oświadczeń dotyczących recyklingu wydanych przez FSC lub PEFC lub równoważny podmiot, dowody zawiera specyfikacja wysyłkowa zgodna z normą EN 643.

Wnioskodawca przedstawia zbadane dokumenty księgowe, które pokazują, że co najmniej 70 % materiałów przeznaczonych na produkt lub linię produkcyjną pochodzi z lasów lub obszarów zarządzanych zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej, które spełniają wymogi określone w ramach odpowiedniego niezależnego systemu kontroli pochodzenia produktu, lub pozyskano je z materiałów pochodzących z recyklingu.

Jeżeli w produkcie lub na linii produkcyjnej znajduje się pierwotny materiał niecertyfikowany, należy przedstawić dowód potwierdzający, że zawartość pierwotnego materiału niecertyfikowanego nie przekracza 30 % oraz że podlega on systemowi weryfikacji gwarantującemu jego legalne pochodzenie oraz zgodność z wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.

W przypadku gdy system certyfikacji nie wymaga jednoznacznie, aby cały surowiec pierwotny pochodził od gatunków niemodyfikowanych genetycznie, należy to wykazać za pomocą dodatkowych dowodów.

Kryterium 4 – Objęte ograniczeniami substancje i mieszaniny niebezpieczne

Podstawą wykazania zgodności z każdym podkryterium w ramach kryterium 4 jest przedstawienie przez wnioskodawcę wykazu wszystkich wykorzystanych chemikaliów wraz z odpowiednią dokumentacją (kartą charakterystyki lub deklaracją od dostawcy chemikaliów).

Kryterium 4a Ograniczenia dotyczące substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC)

Uwaga: Wszystkie chemikalia wykorzystywane do przeprowadzania procesów chemicznych oraz substancje chemiczne należące do grup funkcyjnych stosowane w papierni muszą zostać poddane kontroli. Kryterium to nie ma zastosowania do chemikaliów wykorzystywanych do oczyszczania ścieków, o ile oczyszczone ścieki nie są z powrotem kierowane do procesu produkcji papieru.

Produkt z papieru nie może zawierać substancji, które zostały zidentyfikowane zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) i umieszczone na liście kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w). Nie przyznaje się odstępstw od tego wymogu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację, że produkt z papieru nie zawiera żadnej substancji wzbudzającej szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w). Do deklaracji załącza się karty charakterystyki lub odpowiednie deklaracje od dostawców wszystkich chemikaliów wykorzystywanych do przeprowadzania procesów chemicznych oraz chemikaliów należących do grup funkcyjnych stosowanych w papierni, które to deklaracje wykazują, że żadne z chemikaliów nie zawiera substancji wzbudzającej szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w).

Wykaz substancji zidentyfikowanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i znajdujących się na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 znajduje się pod adresem:

https://echa.europa.eu/pl/candidate-list-table

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.

Kryterium 4b Ograniczenia dotyczące klasyfikacji, oznakowania i pakowania

Uwaga: Wszystkie chemikalia wykorzystywane do przeprowadzania procesów chemicznych oraz chemikalia należące do grup funkcyjnych stosowane w papierni muszą zostać poddane kontroli. Kryterium to nie ma zastosowania do chemikaliów wykorzystywanych do oczyszczania ścieków, o ile oczyszczone ścieki nie są z powrotem kierowane do procesu produkcji papieru.

O ile produkt z papieru wymieniony w tabeli 3 nie jest objęty odstępstwem, nie może zawierać substancji ani mieszanin w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w), które sklasyfikowano przy użyciu następujących zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (7):

—	zagrożenia grupy 1: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość (CMR) kategorii 1 A lub 1B: H340, H350, H350i, H360, H360F, H360D, H360FD, H360Fd, H360Df,

—

zagrożenia grupy 2: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 2: H341, H351, H361, H361f, H361d, H361fd, H362; toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 1: H400, H410; ostra toksyczność kategorii 1 i 2: H300, H310, H330; toksyczność spowodowana aspiracją kategorii 1: H304; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 1: H370, H372, substancja działająca uczulająco na skórę (*1) kategorii 1: H317,

—	zagrożenia grupy 3: toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 2, 3 i 4: H411, H412, H413; ostra toksyczność kategorii 3: H301, H311, H331; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 2: H371, H373.

Z zakresu powyższego wymogu wyłącza się stosowanie substancji lub mieszanin, które są modyfikowane chemicznie podczas procesu produkcji papieru (np. nieorganiczne czynniki kłaczkujące, związki sieciujące, nieorganiczne utleniacze i reduktory), tak aby nie występowały już żadne istotne, objęte ograniczeniami zagrożenia związane z klasyfikacją, oznakowaniem i pakowaniem.

Tabela 3

Odstępstwa w odniesieniu do ograniczeń dotyczących zagrożeń związanych z klasyfikacją, oznakowaniem i pakowaniem oraz warunki mające zastosowanie

Rodzaj substancji/mieszaniny	Zastosowanie	Klasyfikacje będące przedmiotem odstępstwa	Warunki odstępstwa
Barwniki i pigmenty	Stosowane przy nanoszeniu w części wilgotnej lub przy nanoszeniu na powierzchnię podczas produkcji papieru kolorowego.	H411, H412, H413	Dostawca chemikaliów oświadcza, że na papierze można osiągnąć współczynnik wiązania wynoszący 98 % oraz dostarcza instrukcje dotyczące sposobu, w jaki można to zapewnić. Producent papieru przedstawia deklarację zgodności z wszelkimi odnośnymi instrukcjami.
Barwniki zasadowe	Barwienie papieru na bazie masy mechanicznej lub niebielonej masy celulozowej.	H400, H410, H411, H412, H413, H317
Polimery kationowe (w tym polietylenoiminy, poliamidy i poliaminy)	Możliwe różne zastosowania, w tym zastosowanie jako dodatki retencyjne, zwiększenie wytrzymałości mokrego pasma, środki wzmacniające na sucho i mokro.	H411, H412, H413	Producent papieru przedstawia deklarację zgodności z wszelkimi odnośnymi instrukcjami dotyczącymi bezpiecznego postępowania i dozowania określonymi w karcie charakterystyki.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza wykaz wszystkich istotnych zastosowanych chemikaliów wraz z odpowiednią kartą charakterystyki lub deklaracją dostawcy.

W wykazie należy wyróżnić wszelkie chemikalia zawierające substancje lub mieszaniny o objętej ograniczeniami klasyfikacji w ramach rozporządzenia CLP. Przybliżony współczynnik dozowania chemikaliów, wraz ze stężeniem objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny w tej substancji chemicznej (przedstawionym w karcie charakterystyki lub deklaracji dostawcy) oraz przyjęty 100 % współczynnik retencji wykorzystuje się, aby oszacować ilość objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny pozostałej w produkcie końcowym.

Uzasadnienia dotyczące wszelkich odstępstw od 100 % współczynnika retencji lub modyfikacji chemicznej objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny niebezpiecznej należy przedłożyć w formie pisemnej właściwemu organowi.

W przypadku objętych ograniczeniami substancji lub mieszanin, których stężenie przekracza 0,10 % (w/w) w końcowym produkcie z papieru, ale są one objęte odstępstwem, należy przedstawić dowód zgodności z odpowiednimi warunkami odstępstwa.

Kryterium 4c Chlor

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy włóknistej i papieru. Wymóg ten ma również zastosowanie do bielenia włókien wtórnych, przy czym dopuszczalne jest, że włókna poddano bieleniu przy użyciu chloru gazowego w poprzednim cyklu życia.

Chlor gazowy nie może być stosowany jako środek wybielający. Wymóg ten nie dotyczy chloru gazowego związanego z produkcją i stosowaniem dwutlenku chloru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację, że chlor gazowy nie był stosowany w procesie produkcji papieru jako środek wybielający, wraz z deklaracjami od wszystkich istotnych dostawców masy włóknistej.

Kryterium 4d Alkilofenoloetoksylany

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy włóknistej i papieru.

Do chemikaliów używanych do czyszczenia i odbarwiania oraz substancji przeciwpieniących, środków dyspergujących lub materiałów powlekających nie dodaje się alkilofenoloetoksylanów ani innych pochodnych alkilofenoli. Pochodne alkilofenoli określa się jako substancje powstałe w wyniku rozpadu alkilofenoli.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklaracje od dostawców chemikaliów, że do tych produktów nie dodano alkilofenoloetoksylanów ani innych pochodnych alkilofenoli.

Kryterium 4e Środki powierzchniowo czynne stosowane w odbarwianiu

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy odbarwionej.

Wszystkie środki powierzchniowo czynne stosowane w procesach odbarwiania muszą wykazywać szybką biodegradowalność lub naturalną ostateczną biodegradowalność (zob. metody badawcze i dopuszczalne poziomy podane poniżej). Jedynym odstępstwem od tego wymogu jest zastosowanie środków powierzchniowo czynnych na bazie pochodnych krzemu, pod warunkiem że szlam powstały w trakcie procesu odbarwiania papieru jest spalany.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednimi kartami charakterystyki lub sprawozdaniami z badań w odniesieniu do każdego środka powierzchniowo czynnego. Karty i sprawozdania wskazują metody badawcze, poziomy oraz wnioski wysunięte przy użyciu jednej z poniższych metod badawczych i dopuszczalnych poziomów:

—	w przypadku szybkiej biodegradowalności: OECD nr 301 A–F (lub równoważne normy ISO) przy degradacji procentowej (w tym absorpcji) w ciągu 28 dni na poziomie co najmniej 70 % w odniesieniu do 301 A i E oraz co najmniej 60 % w odniesieniu do 301 B, C, D i F,

—	w przypadku naturalnej ostatecznej biodegradowalności: OECD 302 A–C (lub równoważne normy ISO) przy degradacji procentowej (w tym adsorpcji) w ciągu 28 dni na poziomie co najmniej 70 % w odniesieniu do 302 A i B oraz co najmniej 60 % w odniesieniu do 302 C.

W przypadkach, w których stosuje się środki powierzchniowo czynne na bazie krzemu, wnioskodawca dostarcza kartę charakterystyki dotyczącą wykorzystanych chemikaliów oraz deklarację, że szlam powstały w trakcie procesu odbarwiania papieru jest spalany, w tym dane dotyczące docelowej(-ych) spalarni.

Kryterium 4f Ograniczenia produktów biobójczych w odniesieniu do kontroli szlamu

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru.

Substancje czynne zawarte w produktach biobójczych wykorzystywanych do zwalczania organizmów wytwarzających szlam w systemach obiegu wody zawierających włókna zatwierdzono do tego celu lub oczekują one na decyzję w sprawie zatwierdzenia na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (8) i nie są zdolne do bioakumulacji.

Do celów niniejszego kryterium zdolność do bioakumulacji charakteryzuje się wartością log Kow (logarytm współczynnika podziału oktanol/woda) wynoszącą ≤ 3,0 lub określonym doświadczalnie współczynnikiem biokoncentracji ≤ 100.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednią kartą charakterystyki materiału lub sprawozdaniami z badań materiału. Karty i sprawozdania wskazują metody badawcze, poziomy oraz wnioski wysunięte przy użyciu jednej z następujących metod badawczych: OECD 107, 117 lub 305 A–E.

Kryterium 4 g Ograniczenia barwnika azowego

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru.

Barwników azowych, które przez redukcyjne rozerwanie jednej lub większej liczby grup azowych uwalniają jedną lub więcej amin aromatycznych wymienionych w dyrektywie 2002/61/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9) lub dodatku 8 do załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie stosuje się w produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE. Deklaracji od dostawcy substancji barwiącej powinny towarzyszyć sprawozdania z badania zgodnego z odpowiednimi metodami opisanymi w dodatku 10 do załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub równoważnymi metodami.

Kryterium 4h Pigmenty i barwniki na bazie metali

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru. Zobacz definicja pigmentów i barwników na bazie metali w preambule do niniejszego załącznika.

Nie stosuje się barwników ani pigmentów na bazie glinu (*2), srebra, arsenu, baru, kadmu, kobaltu, chromu, miedzi (*2), rtęci, manganu, niklu, ołowiu, selenu, antymonu, cyny lub cynku.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wymogami dotyczącymi niniejszego kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE. Do deklaracji dostawcy załącza się karty charakterystyki lub inną istotną dokumentację.

Kryterium 4i Zanieczyszczenia jonowe w barwnikach

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru.

Poziomy zanieczyszczeń jonowych w stosowanych barwnikach nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości: srebro 100 ppm; arsen 50 ppm; bar 100 ppm; kadm 20 ppm; kobalt 500 ppm; chrom 100 ppm; miedź 250 ppm, rtęć 4 ppm; nikiel 200 ppm; ołów 100 ppm; selen 20 ppm; antymon 50 ppm; cyna 250 ppm; cynk 1 500 ppm.

Ograniczenia dotyczącego zanieczyszczenia miedzią nie stosuje się do barwników na bazie ftalocyjaniny miedzi.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wymogami dotyczącymi niniejszego kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji papieru graficznego posiadającego oznakowanie ekologiczne UE. Do deklaracji dostawcy załącza się karty charakterystyki lub inną istotną dokumentację.

Kryterium 5 – Gospodarowanie odpadami

We wszystkich zakładach produkcji masy włóknistej i papieru istnieje system dotyczący postępowania z odpadami powstałymi w procesie produkcji oraz plan gospodarowania odpadami i minimalizacji ich ilości, w którym opisano proces produkcji i zawarto informacje na temat następujących aspektów:

1)	procedur dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów;

2)	procedur dotyczących segregacji odpadów, ich ponownego wykorzystania i recyklingu;

3)	procedur dotyczących bezpiecznego postępowania z odpadami niebezpiecznymi;

4)	celów i zadań dotyczących ciągłej poprawy związanych z ograniczeniem wytwarzania odpadów i wzrostem wskaźników ponownego wykorzystania i recyklingu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia plan minimalizacji ilości odpadów i gospodarowania nimi w odniesieniu do każdego miejsca produkcji oraz deklarację zgodności z tym kryterium.

Uznaje się, że wnioskodawcy zarejestrowani w unijnym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) lub posiadający certyfikat przyznany zgodnie z normą ISO 14001 spełniają niniejsze kryterium, jeśli:

1)	włączenie gospodarowania odpadami zostało udokumentowane w deklaracji środowiskowej EMAS dotyczącej zakładów produkcji, lub

2)	włączenie gospodarowania odpadami zostało odpowiednio uwzględnione za pośrednictwem certyfikatu wydanego zgodnie z normą ISO 14001 dotyczącego zakładów produkcji.

Kryterium 6 – Zdatność do użycia

Produkt z papieru jest odpowiedni do użycia zgodnie ze swoim przeznaczeniem.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednią dokumentacją.

Producenci gwarantują przydatność swoich produktów do użycia, dostarczając odpowiednią dokumentację potwierdzającą jakość produktu zgodnie z normą EN ISO/IEC 17050. W normie przewidziano ogólne kryteria dotyczące deklaracji dostawcy w zakresie zgodności z dokumentami normatywnymi.

Kryterium 7 – Informacje na opakowaniu

Co najmniej jedna z następujących informacji musi być umieszczona na opakowaniu produktu:

„Prosimy o drukowanie dwustronne” (ma zastosowanie w przypadku papieru do celów druku biurowego)

„Prosimy o zbieranie zużytego papieru do recyklingu”

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym obrazem przedstawiającym opakowanie produktu, na którym znajduje się wymagana informacja.

Kryterium 8 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Wnioskodawca postępuje zgodnie z instrukcjami dotyczącymi sposobu, w jaki należy właściwie stosować logo oznakowania ekologicznego UE, przedstawionymi w wytycznych dotyczących logo oznakowania ekologicznego UE:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf

Jeśli stosowana jest nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym, zawiera ona następujący trzy oświadczenia:

—	niski poziom emisji do powietrza i wody w trakcie produkcji,

—	niskie zużycie energii w trakcie produkcji,

—	xx % włókien pozyskanych w sposób zrównoważony/xx % włókien wtórnych (odpowiednio).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym obrazem przedstawiającym opakowanie produktu, na którym wyraźnie widać etykietę, numer rejestracji/zezwolenia oraz oświadczenia, które można umieścić na opakowaniu wraz z etykietą.

---

(1)  Wyższa wartość odnosi się do zakładów, w których wykorzystuje się eukaliptus z regionów o wyższych poziomach fosforu (np. eukaliptus iberyjski).

(2)  Wartość emisji NOx dla zakładów prowadzących niezintegrowaną produkcję masy chemotermomechanicznej z wykorzystaniem suszenia pneumatycznego masy włóknistej za pomocą pary wytworzonej z wykorzystaniem biomasy.

(3)  Wartość ChZT dla wysoko bielonej masy mechanicznej (70–100 % zawartości włókien w wyprodukowanym papierze).

(4)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 181 z 12.7.2012, s. 30).

(5)  Metodyka w zakresie ekoprojektu dla produktów związanych z energią.

(6)  Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(*1)  H317 ograniczenia mają zastosowanie jedynie do komercyjnych preparatów barwiących, środków wykańczalniczych oraz materiałów powlekających stosowanych na papierze.

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(9)  Dyrektywa 2002/61/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. zmieniająca po raz dziewiętnasty dyrektywę Rady 76/769/EWG odnoszącą się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (barwniki azowe) (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 15).

(*2)  Ograniczenie dotyczące miedzi wyłącza się w przypadku ftalocyjaniny miedzi, a ograniczenia dotyczącego glinu nie stosuje się do glinokrzemianów.

ZAŁĄCZNIK II

KRYTERIA PRZYZNAWANIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE BIBUŁCE I PRODUKTOM Z BIBUŁKI

RAMY

Cele kryteriów

Celem kryteriów jest w szczególności zmniejszenie ilości substancji toksycznych lub eutroficznych uwalnianych do wody, a także zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym oraz zagrożeń związanych z wykorzystaniem energii (zmiana klimatu, zakwaszenie, zubożenie warstwy ozonowej, wyczerpywanie nieodnawialnych źródeł energii). Aby to osiągnąć, kryteria mają na celu:

—	zmniejszenie zużycia energii i powiązanych emisji do powietrza,

—	zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym dzięki zmniejszeniu emisji do wody i wytwarzania odpadów,

—	zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym lub zagrożeń związanych ze stosowaniem niebezpiecznych chemikaliów, oraz

—	ochronę lasów dzięki wymogowi, aby włókna wtórne lub włókna pierwotne pozyskiwano z lasów i obszarów zarządzanych w zrównoważony sposób.

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE „bibułce i produktom z bibułki”:

1.	Emisje do wody i powietrza

2.	Zużycie energii

3.	Włókna: ochrona zasobów, zrównoważona gospodarka leśna

4.	Objęte ograniczeniami substancje i mieszaniny niebezpieczne

5.	Gospodarowanie odpadami

6.	Wymogi dotyczące produktu końcowego

7.	Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE.

Kryteria ekologiczne obejmują produkcję masy włóknistej, w tym wszystkie składowe podprocesy od momentu, kiedy włókna pierwotne lub wtórne są dostarczane do zakładu produkcyjnego, do momentu, kiedy masa włóknista opuszcza celulozownię. W odniesieniu do procesu produkcji papieru kryteria ekologiczne obejmują wszystkie podprocesy w papierni, od przygotowania masy włóknistej do wytwarzania bibułki po nawijanie papieru na tambor.

Zużycie energii oraz emisje do wody i powietrza w trakcie przetwarzania bibułki w produkty z bibułki nie zostały uwzględnione. Kryteria ekologiczne nie obejmują transportu i pakowania surowców (np. drewna), masy włóknistej lub końcowego produktu z papieru.

Ocena i weryfikacja: w ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.

W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów wykazujących zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić, stosownie do przypadku, od wnioskodawcy lub jego dostawców lub ich poddostawców itd.

Właściwe organy uznają w pierwszej kolejności zaświadczenia wydane i weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z odpowiednią normą zharmonizowaną dla laboratoriów badawczych i wzorcujących, a także weryfikacje przeprowadzone przez organy akredytowane zgodnie z odpowiednią normą zharmonizowaną dla organów certyfikujących produkty, procesy i usługi.

W stosownych przypadkach można stosować metody badań inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne lub inspekcje na miejscu w celu sprawdzenia zgodności z tymi kryteriami.

Produkt z bibułki musi spełnić wszystkie odpowiednie wymogi obowiązujące w państwie, w którym wprowadza się go do obrotu. Wnioskodawca oświadcza, że produkt spełnia ten warunek.

Stosuje się następujące definicje:

1)	„tona powietrznie suchej masy” oznacza tonę powietrznie suchej masy (ADt) wyrażoną jako stan wysuszenia w 90 %;

2)	„masa chemiczna” oznacza włóknisty materiał uzyskany dzięki usunięciu z surowca znacznej części związków niecelulozowych, które można usunąć za pomocą obróbki chemicznej (roztwarzanie, delignifikacja, bielenie);

3)	„CMP” oznacza masę chemomechaniczną;

4)	„CTMP” oznacza masę chemotermomechaniczną;

5)	„masa odbarwiona” oznacza masę włóknistą wytworzoną z papieru przeznaczonego do recyklingu, z którego usunięto farby i inne zanieczyszczenia;

6)

„barwniki” oznaczają intensywnie kolorowy lub fluorescencyjny materiał organiczny, który nadaje podłożu kolor dzięki wybiórczej absorpcji. Barwniki są rozpuszczalne lub poddaje je się procesowi, który przynajmniej tymczasowo niszczy wszelkie sieci krystaliczne barwnika. Barwniki są zachowywane w podłożu za pomocą absorpcji, rozpuszczania i mechanicznej retencji lub za pomocą jonowych lub kowalencyjnych wiązań chemicznych;

7)	„masa ECF” oznacza masę bieloną bez użycia chloru pierwiastkowego;

8)	„produkcja zintegrowana” oznacza, że masę włóknistą i papier produkuje się w jednym miejscu. Nie suszy się masy włóknistej przed wytwarzaniem papieru. Produkcja papieru/tektury jest bezpośrednio powiązana z produkcją masy włóknistej;

9)	„papier lub tektura z masy mechanicznej” oznacza papier lub tekturę zawierające masę mechaniczną jako podstawowy składnik swojej kompozycji włókien;

10)	„pigmenty i barwniki na bazie metali” oznaczają barwniki i pigmenty, które zawierają odpowiednie związki metali w ponad 50 % w/w;

11)	„tambor” oznacza dużą rolę bibuły nawiniętej na nawijarce, pokrywającą albo pełną szerokość, albo część szerokości maszyny do produkcji bibułki;

12)	„produkcja niezintegrowana” oznacza produkcję towarowej masy włóknistej (na sprzedaż) w zakładach produkcyjnych, w których nie stosuje się maszyn papierniczych, lub produkcję papieru/tektury z zastosowaniem wyłącznie masy włóknistej wyprodukowanej w innych zakładach (towarowa masa włóknista);

13)

„odpady produkcyjne maszyny papierniczej” oznaczają materiały papierowe odrzucone w procesie produkcyjnym z użyciem maszyny papierniczej, ale które mają właściwości, dzięki którym można je ponownie wykorzystać na miejscu, włączając je do tego samego procesu produkcyjnego, w ramach którego powstały. Do celów niniejszej decyzji termin ten nie obejmuje procesów przetwórczych, ponieważ uznaje się je za procesy odrębne względem maszyny papierniczej;

14)

„pigmenty” oznaczają kolorowe, czarne, białe lub fluorescencyjne, organiczne lub nieorganiczne substancje stałe, które zazwyczaj nie rozpuszczają się w nośniku lub na podłożu, do których są zastosowane, i na które te nośniki lub podłoża nie mają zasadniczo fizycznego i chemicznego oddziaływania. Zmieniają wygląd dzięki wybiórczej absorpcji lub rozpraszaniu światła. Pigmenty zazwyczaj rozprasza się w nośnikach lub na podłożach, na przykład podczas produkcji tuszów, farb, tworzyw sztucznych lub innych materiałów polimerycznych. Pigmenty zachowują sieć krystaliczną lub strukturę cząsteczkową podczas procesu barwienia;

15)

„włókna wtórne” oznaczają włókna odzyskane ze strumienia odpadów podczas procesu produkcyjnego lub wytworzone przez gospodarstwa domowe lub obiekty komercyjne, przemysłowe lub instytucje będące użytkownikami końcowymi produktu. Włókien tych nie można już stosować zgodnie z ich przeznaczeniem. Wyłącza się z tego ponowne użycie materiałów wytworzonych w procesie i możliwych do odzyskania w tym samym procesie, w którym je wytworzono (odpady produkcyjne maszyny papierniczej – wytworzone lub zakupione);

16)	„bibułka strukturyzowana” oznacza papier charakteryzujący się dużą grubością i chłonnością uzyskaną dzięki dużym obszarom wysokiej i niskiej gęstości włókna w formie wgłębień włókiennych na arkuszu bazowym, wytworzonego w specjalnym procesie w maszynie do produkcji bibułki;

17)	„masa TCF” oznacza masę bieloną zupełnie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru;

18)	„TMP” oznacza masę termomechaniczną.

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 – Emisje do wody i powietrza

Warunkiem wstępnym jest spełnienie przez zakład produkcji masy włóknistej i papieru wszystkich odpowiednich wymogów prawnych obowiązujących w państwie, w którym zakład jest zlokalizowany.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednią dokumentacją i deklaracjami uzyskanymi od dostawców masy.

Kryterium 1a Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT), siarka (S), NOx, fosfor (P)

Wymóg oparto na informacjach dotyczących emisji w odniesieniu do określonej wartości referencyjnej. Stosunek między faktycznymi emisjami a wartością referencyjną przekłada się na ocenę punktową emisji.

Ocena punktowa dla poszczególnych wskaźników emisji nie może przekraczać 1,3.

We wszystkich przypadkach całkowita wartość punktów (Ptotal = PChTZ + PS + PNOx + PP) nie może przekraczać 4,0.

W przypadku produkcji niezintegrowanej wnioskodawca przedstawia obliczenia, które uwzględniają produkcję masy włóknistej i papieru.

W przypadku masy włóknistej i papiernictwa ogółem obliczenia PChZT dokonuje się w następujący sposób (PS, PNOx, PP oblicza się w identyczny sposób).

Dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej powiązane mierzone emisje ChZT (ChZTmasa, i wyrażone w kilogramach na tonę powietrznie suchej masy włóknistej – ADt) ważone są zgodnie z proporcjami każdej wykorzystanej masy włóknistej (masa „i” w odniesieniu do tony powietrznie suchej masy) i sumowane. W odniesieniu do tony powietrznie suchej masy zakłada się 90 % zawartości suchej masy w masie włóknistej i 95 % w papierze.

Ważoną emisję ChZT w odniesieniu do masy dodaje się do mierzonej emisji ChZT z produkcji papieru, co daje sumę emisji ChZT – ChZTtotal.

Ważona wartość referencyjna ChZT w odniesieniu do produkcji masy obliczana jest w ten sam sposób – jako suma ważonych wartości referencyjnych w odniesieniu do każdego rodzaju wykorzystanej masy i dodanych do wartości referencyjnej w odniesieniu do produkcji papieru, co daje całkowitą wartość referencyjną ChZT – ChZTref,total. W tabeli 1 przedstawiono wartości referencyjne w odniesieniu do każdego rodzaju użytej masy oraz produkcji papieru.

Sumę emisji ChZT dzieli się przez sumę wartości referencyjnych ChZT w następujący sposób:

Tabela 1

Wartości referencyjne dla emisji w odniesieniu do różnych rodzajów masy włóknistej oraz w odniesieniu do produkcji papieru

Klasa masy włóknistej/papier	Emisje (kg/ADt)
	ChZTref	Pref	Sref	NOx ref
Bielona masa celulozowa (inna niż siarczynowa)	16,00	0,025 0,09 (1)	0,35	1,60
Bielona masa celulozowa (siarczynowa)	24,00	0,04	0,75	1,60
Masa celulozowa wytworzona metodą magnefite	28,00	0,056	0,75	1,60
Niebielona masa celulozowa	6,50	0,016	0,35	1,60
CTMP/CMP	16,00	0,008	0,20	0,25/0,70 (2)
TMP/ścier drzewny	3,00/5,40 (3)	0,008	0,20	0,25
Masa włóknista odzyskana w wyniku recyklingu bez odbarwiania	1,10	0,006	0,20	0,25
Masa włóknista odzyskana w wyniku recyklingu z odbarwianiem	3,20	0,012	0,20	0,25
	Emisje (kg/t)
Wytwarzanie bibułki	1,20	0,01	0,30	0,50
Wytwarzanie bibułki strukturyzowanej	1,20	0,01	0,30	0,70

W przypadku kogeneracji ciepła i energii elektrycznej w tym samym zakładzie emisje S i NOx wynikające z produkcji energii elektrycznej na miejscu można odjąć od ilości ogółem. Do obliczenia proporcji emisji wynikających z produkcji energii elektrycznej można zastosować następujący wzór:

2 × (MWh(energia elektryczna))/[2 × MWh(energia elektryczna) + MWh(ciepło)]

Energia elektryczna w tym wzorze to energia elektryczna produkowana w elektrowni kogeneracyjnej. Ciepło we wzorze to ciepło netto dostarczone z elektrowni kogeneracyjnej do produkcji masy włóknistej/papieru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia i dane badawcze pokazujące zgodność z niniejszym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą, która obejmuje sprawozdania z badań wykonanych przy zastosowaniu następujących standardowych metod badawczych polegających na ciągłym lub okresowym monitorowaniu (lub równoważnych standardowych metod, które właściwy organ uznał za zapewniające dane o równoważnej jakości naukowej): ChZT: ISO 15705 lub ISO 6060; NOx: EN 14792 lub ISO 11564; S(tlenki siarki): EN 14791: lub EPA nr 8; S (siarka zredukowana): EPA nr 15 A, 16 A lub 16B; zawartość S w ropie naftowej: ISO 8754; zawartość S w węglu: ISO 19579; zawartość S w biomasie: EN 15289; fosfor ogólny: EN ISO 6878.

Do monitorowania emisji można również wykorzystać metodę szybkich testów, pod warunkiem że wyniki tych testów będą regularnie (np. co miesiąc) porównywane z wyżej wymienionymi normami lub właściwymi odpowiednikami. W przypadku emisji ChZT dopuszcza się stałe monitorowanie oparte na analizie ogólnego węgla organicznego (OWO) pod warunkiem ustalenia dla danego zakładu korelacji między wynikami dotyczącymi OWO i ChZT.

Jeżeli nie określono inaczej w pozwoleniu na prowadzenie działalności, pomiarów należy dokonywać co najmniej codziennie w przypadku emisji ChZT i cotygodniowo w przypadku emisji fosforu ogólnego. We wszystkich przypadkach emisje S i NOx mierzy się stale (w przypadku emisji z kotłów o wydajności przekraczającej 50 MW) lub okresowo (co najmniej raz w roku w przypadku kotłów i suszarek, które mają wydajność niższą lub równą 50 MW).

Dane zgłasza się jako średnie roczne z wyjątkiem przypadków, w których:

—	cykl produkcyjny trwa tylko przez ograniczony czas,

—	zakład produkcyjny jest nowy lub został przebudowany – w takim przypadku pomiary prowadzi są na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu.

W obu przypadkach dane mogą zostać zaakceptowane tylko wtedy, gdy są reprezentatywne dla danego cyklu i dokonano wystarczającej liczby pomiarów dla każdego parametru emisji.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera informacje na temat częstotliwości przeprowadzania pomiarów oraz obliczania wartości punktów w odniesieniu do ChZT, fosforu ogólnego, S oraz NOx.

Emisje do powietrza obejmują wszystkie emisje S i NOx powstające przy produkcji masy włóknistej i papieru, w tym parę powstałą poza zakładem produkcyjnym, z wyjątkiem emisji przypisanych do produkcji energii elektrycznej. Pomiarami objęte są kotły odzysknicowe, piece wapienne, kotły parowe i piece spalające gazy o silnym zapachu. Uwzględnia się również emisje rozproszone. Podawane wartości emisji siarki do powietrza obejmują zarówno emisje tlenków siarki, jak i emisje siarki zredukowanej. Emisje siarki związane z produkcją energii cieplnej z ropy naftowej, węgla i innych paliw zewnętrznych o znanej zawartości siarki można obliczyć zamiast dokonywać pomiarów; emisje te należy uwzględniać.

Pomiary emisji do wód prowadzone są na próbkach niefiltrowanych i nieklarowanych, pobranych w punkcie zrzutu ścieków oczyszczonych oczyszczalni ścieków należącej do zakładu. Jeżeli ścieki oczyszczone wysyła się do komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie, analizuje się niefiltrowane i nieklarowane próbki pobrane w punkcie kanalizacyjnym, w którym następuje zrzut ścieków oczyszczonych z zakładu, a wyniki mnoży się przez standardowy współczynnik skuteczności usuwania dla komunalnych oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie. Współczynnik skuteczności usuwania opiera się na informacjach dostarczonych przez operatora komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie.

W przypadku zakładów zintegrowanych ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych o emisjach dla masy włóknistej i papieru, jeżeli łączna wartość jest dostępna tylko dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość emisji dla masy, zaś łączną wartość emisji porównuje się z łącznymi wartościami referencyjnymi dla odpowiedniej produkcji masy włóknistej i papieru. We wzorze uwzględnia się zawartość wagową każdego rodzaju masy włóknistej, któremu przypisano w tabeli 1 określoną wartość referencyjną.

Kryterium 1b Adsorbowalne związki chlororganiczne (AOX)

Niniejsze kryterium dotyczy masy bielonej bez użycia chloru pierwiastkowego (ECF).

Emisje AOX pochodzące z produkcji każdego rodzaju masy włóknistej użytej do produkcji bibułki posiadającej oznakowanie ekologiczne UE nie mogą przekraczać 0,17 kg/ADt.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań wykorzystujących metodę badawczą AOX ISO 9562 lub metody równoważne, wraz ze szczegółowymi obliczeniami pokazującymi zgodność z niniejszym kryterium i całą odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium popartą wykazem poszczególnych rodzajów mas ECF wykorzystywanych w danej mieszaninie mas włóknistych, masę każdej z nich oraz ich indywidualne wartości emisji AOX, wyrażone jako kg AOX/ADt masy włóknistej.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera wskazanie częstotliwości przeprowadzania pomiarów. AOX mierzy się jedynie w odniesieniu do tych procesów, w których do bielenia masy włóknistej wykorzystuje się związki chloru. Nie ma konieczności przeprowadzania pomiaru zawartości AOX w ściekach z niezintegrowanej produkcji papieru ani w ściekach z produkcji masy włóknistej bez bielenia lub jeśli bielenie przeprowadza się przy użyciu substancji pozbawionych chloru.

Pomiary emisji AOX do wód prowadzone są na próbkach niefiltrowanych i nieklarowanych, pobranych w punkcie zrzutu ścieków oczyszczonych oczyszczalni ścieków należącej do zakładu. Jeżeli ścieki oczyszczone wysyła się do komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie, analizuje się niefiltrowane i nieklarowane próbki pobrane w punkcie kanalizacyjnym, w którym następuje zrzut ścieków oczyszczonych z zakładu, a wyniki mnoży się przez standardowy współczynnik skuteczności usuwania dla komunalnych oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie. Współczynnik skuteczności usuwania opiera się na informacjach dostarczonych przez operatora komunalnej oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków prowadzonej przez inne osoby trzecie.

Informacje na temat emisji wyraża się jako roczną średnią z pomiarów dokonywanych co najmniej raz na dwa miesiące. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu. Pomiary te muszą być reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

Jeżeli wnioskodawca w ogóle nie używa masy ECF, wystarczy złożyć stosowną deklarację do właściwego organu.

Kryterium 1c CO2

Uwaga: Kryterium odnosi się do sumy całkowitej emisji CO2 z procesów wytwarzania masy włóknistej i papieru. Nie obejmuje przetwarzania papieru.

Emisje dwutlenku węgla z paliw kopalnych wykorzystywanych do produkcji ciepła technologicznego i energii elektrycznej do procesów technologicznych (bez względu na to, czy na terenie zakładu, czy poza nim) nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:

1)	1 200 kg CO2/t w przypadku bibułki konwencjonalnej;

2)	1 850 kg CO2/t w przypadku bibułki strukturyzowanej.

Faktyczną wartość emisji oblicza się jako sumę emisji pochodzących z produkcji masy włóknistej i papieru, uwzględniając użytą mieszaninę mas włóknistych.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza dane i szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Dla każdego rodzaju użytej masy producent masy włóknistej dostarcza wnioskodawcy jedną wartość emisji CO2 wyrażoną w kg CO2/ADt. Wnioskodawca dostarcza również jedną wartość emisji CO2 dla maszyn papierniczych użytych do produkcji bibułki posiadającej oznakowanie ekologiczne UE. W przypadku zakładów zintegrowanych emisje CO2 dla produkcji masy włóknistej i papieru można zgłaszać jako jedną wartość.

Dane dotyczące emisji CO2 obejmują emisje ze wszystkich źródeł nieodnawialnych wykorzystywanych przy produkcji masy włóknistej i papieru, w tym z produkcji energii elektrycznej (na terenie zakładu lub poza nim).

Współczynniki emisji dla paliw wykorzystuje się zgodnie z załącznikiem VI do rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

W przypadku energii elektrycznej z sieci energetycznej wykorzystuje się współczynnik obliczania emisji wynoszący 384 (kg CO2/MWh) zgodnie z metodyką MEErP (4).

Okres do celów obliczeń lub bilansu masy jest oparty na cyklu produkcyjnym trwającym 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych obliczenia przeprowadza się na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu. Obliczenia muszą być reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

W przypadku energii elektrycznej z sieci energetycznej stosuje się przedstawioną powyżej wartość (europejska średnia), chyba że wnioskodawca przedstawi dokumentację pozwalającą na przyjęcie średniej wartości właściwej dla jego dostawców energii elektrycznej (dostawcy kontraktowi) – w takim przypadku wnioskodawca może stosować tę wartość zamiast wartości podanej. Dokumentacja użyta jako dowód zgodności z niniejszym kryterium obejmuje specyfikacje techniczne, które wskazują wartość średnią (tj. kopia kontraktu).

Energię ze źródeł odnawialnych zakupioną i stosowaną w procesie produkcji uznaje się podczas obliczania emisji CO2 za zeroemisyjną. Wnioskodawca dostarcza stosowną dokumentację pozwalającą na stwierdzenie, że taka energia jest faktycznie stosowana w zakładzie lub została zakupiona ze źródeł zewnętrznych.

Kryterium 2 – Zużycie energii

Wymóg oparto na informacjach dotyczących faktycznego zużycia podczas produkcji masy włóknistej i papieru w odniesieniu do określonych wartości referencyjnych.

Zużycie energii obejmuje zużycie energii elektrycznej i paliwa do produkcji ciepła i jest wyrażane w punktach (Ptotal) jak określono poniżej.

Całkowita wartość punktów (Ptotal = PE + PF) nie może przekraczać 2,5.

W tabeli 2 przedstawiono wartości referencyjne służące do obliczania zużycia energii.

W przypadku mieszaniny mas włóknistych wartość referencyjną dla zużycia energii elektrycznej i paliwa do produkcji ciepła waży się zgodnie z proporcjami każdej wykorzystanej masy włóknistej (masa „i” w odniesieniu do tony powietrznie suchej masy) i sumuje.

Kryterium 2a Energia elektryczna

Zużycie energii elektrycznej w związku z produkcją masy włóknistej i papieru wyrażane jest w punktach (PE), jak określono poniżej.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji masy włóknistej: dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej stosowne zużycie energii elektrycznej (Emasa, i wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w sposób następujący:

Emasa,i = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Obliczenie w odniesieniu do produkcji papieru: zużycie energii elektrycznej związanej z produkcją papieru (Epapier) oblicza się w podobny sposób:

Epapier = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Punkty dotyczące produkcji masy włóknistej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PE), w następujący sposób:

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych dotyczących energii elektrycznej dla masy włóknistej i papieru, jeżeli dostępna jest jedynie łączna wartość dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość energii elektrycznej dla masy, a wartość dla papierni obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy włóknistej.

Kryterium 2b Zużycie paliwa do produkcji ciepła

Zużycie paliwa w związku z produkcją masy włóknistej i papieru wyrażane jest w punktach (PF), jak określono poniżej.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji masy włóknistej: dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy włóknistej stosowne zużycie paliwa (Fmasa,i wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w sposób następujący:

Fmasa,i = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione - paliwo sprzedane - 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie

Uwaga:

1.	Fmasa,i (i jego udział w PF, masa) nie musi być obliczane dla masy mechanicznej, chyba że jest to zakupiona na rynku masa mechaniczna, suszona powietrzem, zawierająca co najmniej 90 % suchej masy.

2.	W powyższym wzorze ilość paliwa stosowaną do produkcji sprzedawanego ciepła należy dodać do wartości „paliwa sprzedanego”.

Obliczenie w odniesieniu do produkcji papieru: podobnie zużycie paliwa do produkcji papieru (Fpapier, wyrażone w kWh/ADt) oblicza się w następujący sposób:

Fpapier = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione – paliwo sprzedane – 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie

Punkty dotyczące produkcji masy włóknistej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PF), w następujący sposób:

Tabela 2

Wartości referencyjne dla energii elektrycznej i paliwa

Klasa masy włóknistej	Paliwo kWh/ADt Fref		Energia elektryczna kWh/ADt Eref
	Inne niż admp	Admp	Inne niż admp	Admp
Masa chemiczna	3 650	4 650	750	750
Masa termomechaniczna (TMP)	0	900	2 200	2 200
Ścier drzewny (w tym ciśnieniowy ścier drzewny)	0	900	2 000	2 000
Masa chemotermomechaniczna (CTMP)	0	800	1 800	1 800
Masa odzyskana w wyniku recyklingu	350	1 350	700	700
Klasa papieru	kWh/tona
Bibułka	1 950		950
Bibułka strukturyzowana	3 000		1 500
admp = suszona powietrzem masa zakupiona na rynku.

Ocena i weryfikacja (dla lit. a) i b)): wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą. Szczegółowe informacje uwzględniają całkowite zużycie energii elektrycznej i paliwa.

Wnioskodawca oblicza całość energii zużytej podczas produkcji masy włóknistej i papieru w podziale na ciepło/paliwo i energię elektryczną, w tym energię zużytą przy odbarwianiu papieru odpadowego przeznaczonego do produkcji masy odzyskanej w wyniku recyklingu. Energii zużytej do transportu surowców, jak również do pakowania, nie uwzględnia się w obliczeniu zużycia energii.

Całkowita energia cieplna obejmuje całe zakupione paliwo. Obejmuje także energię cieplną odzyskaną w drodze spalania ługów i odpadów z procesów produkcyjnych (np. odpadów drzewnych, trocin, ługów, papieru odpadowego, odpadów produkcyjnych), jak również ciepło odzyskane z wewnętrznej produkcji energii elektrycznej. Do celów obliczenia całkowitej energii cieplnej wnioskodawca musi jednak policzyć jedynie 80 % energii cieplnej z tych źródeł.

Energia elektryczna oznacza energię elektryczną netto pochodzącą z sieci oraz produkowaną wewnętrznie energię elektryczną, mierzoną jako moc elektryczna. Energia elektryczna zużywana do celów oczyszczania ścieków nie wymaga uwzględnienia.

W przypadku gdy para produkowana jest z wykorzystaniem energii elektrycznej jako źródła ciepła, oblicza się wartość cieplną pary, która zostaje następnie podzielona przez 0,8 i dodana do całkowitego zużycia paliwa.

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych dotyczących paliwa (ciepła) dla masy włóknistej i papieru, jeżeli dostępna jest jedynie łączna wartość dla produkcji masy włóknistej i papieru, ustala się zerową wartość paliwa (ciepła) dla masy, a wartość dla papierni obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy.

Kryterium 3 – Włókna – ochrona zasobów, zrównoważona gospodarka leśna

Włókno surowe może składać się z włókien wtórnych lub pierwotnych.

Żadne włókno pierwotne nie może pochodzić od gatunku zmodyfikowanego genetycznie.

Wszystkie włókna objęte są ważnymi certyfikatami kontroli pochodzenia produktu wydawanymi w ramach niezależnego systemu certyfikacji prowadzonego przez osoby trzecie, takie jak rada ds. zrównoważonej gospodarki leśnej (ang. Forest Stewardship Council, FSC), program uznawania systemów certyfikacji lasów (Programme for the Endorsement of Forest Certification, PEFC) lub równoważne, lub są objęte specyfikacją wysyłkową dotyczącą papieru do recyklingu zgodnie z normą EN 643.

Co najmniej 70 % materiału z włókna przeznaczonego na produkt lub linię produkcyjną pochodzi z lasów lub obszarów zarządzanych zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej, które spełniają wymogi określone w ramach odpowiedniego niezależnego systemu kontroli pochodzenia produktu, lub pozyskano go z materiałów pochodzących z recyklingu.

Z obliczenia zawartości włókna wtórnego wyłącza się ponowne użycie materiałów odpadowych możliwych do odzyskania w tym samym procesie, w którym je wytworzono (tzn. odpadów produkcyjnych maszyny włóknistej – wytworzonych lub zakupionych). Wykorzystanie odpadów produkcyjnych z operacji przetwarzania (wytworzonych lub zakupionych) można jednak uznać za wpływające na zawartość włókien wtórnych, jeśli są objęte specyfikacją wysyłkową zgodną z normą EN 643.

Wszelki pierwotny materiał niecertyfikowany podlega systemowi weryfikacji, który zapewnia jego legalne pozyskanie oraz zgodność z wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.Jednostki certyfikujące wydające certyfikaty zrównoważonej gospodarki leśnej lub certyfikaty kontroli pochodzenia produktu są akredytowane lub uznawane w ramach tego systemu certyfikacji.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą ważnym certyfikatem kontroli pochodzenia produktu niezależnie przyznanym przez producenta bibułki posiadającego oznakowanie ekologiczne UE oraz dotyczącym wszystkich włókien wykorzystywanych w produkcie lub na linii produkcyjnej. System FSC, PEFC lub równoważne systemy uznaje się za systemy certyfikacji prowadzone przez niezależne podmioty. W przypadku gdy wykorzystano włókno wtórne, a nie zastosowano oświadczeń dotyczących recyklingu wydanych przez FSC lub PEFC lub równoważny podmiot, dowody zawiera specyfikacja wysyłkowa zgodna z normą EN 643.

Wnioskodawca przedstawia zbadane dokumenty księgowe, które pokazują, że co najmniej 70 % materiałów przeznaczonych na produkt lub linię produkcyjną pochodzi z lasów lub obszarów zarządzanych zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej, które spełniają wymogi określone w ramach odpowiedniego niezależnego systemu kontroli pochodzenia produktu, lub pozyskano je z materiałów pochodzących z recyklingu.

Jeżeli w produkcie lub na linii produkcyjnej znajduje się pierwotny materiał niecertyfikowany, należy przedstawić dowód potwierdzający, że zawartość pierwotnego materiału niecertyfikowanego nie przekracza 30 % oraz że podlega on systemowi weryfikacji gwarantującemu jego legalne pochodzenie oraz zgodność z wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.

W przypadku gdy system certyfikacji nie wymaga jednoznacznie, aby wszystkie pierwotne materiały pochodziły od gatunków niemodyfikowanych genetycznie, należy to wykazać za pomocą dodatkowych dowodów.

Kryterium 4 – Objęte ograniczeniami substancje i mieszaniny niebezpieczne

Podstawą wykazania zgodności z każdym podkryterium w ramach kryterium 4 jest przedstawienie przez wnioskodawcę wykazu wszystkich wykorzystanych chemikaliów wraz z odpowiednią dokumentacją (kartą charakterystyki lub deklaracją od dostawcy chemikaliów).

Kryterium 4a Ograniczenia dotyczące substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC)

Uwaga: Wszystkie chemikalia wykorzystywane do przeprowadzania procesów chemicznych oraz chemikalia należące do grup funkcyjnych stosowane w papierni oraz, w stosownych przypadkach, w trakcie procesu przetwarzania bibułki, muszą zostać poddane kontroli. Kryterium to nie ma zastosowania do chemikaliów wykorzystywanych do oczyszczania ścieków, o ile oczyszczone ścieki nie są z powrotem kierowane do procesu produkcji papieru.

Produkt z papieru nie może zawierać substancji, które zostały zidentyfikowane zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i umieszczone na liście kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w). Nie przyznaje się odstępstw od tego wymogu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację, że produkt z papieru nie zawiera żadnej substancji wzbudzającej szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w). Do deklaracji załącza się karty charakterystyki lub odpowiednie deklaracje od dostawców wszystkich chemikaliów wykorzystywanych do przeprowadzania procesów chemicznych oraz chemikaliów należących do grup funkcyjnych stosowanych w papierni, które to deklaracje wykazują, że żadne z chemikaliów nie zawiera substancji wzbudzającej szczególnie duże obawy w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w).

Wykaz substancji zidentyfikowanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i znajdujących się na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 znajduje się pod adresem:

https://echa.europa.eu/pl/candidate-list-table

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.

Kryterium 4b Ograniczenia dotyczące klasyfikacji, oznakowania i pakowania

Uwaga: Wszystkie chemikalia wykorzystywane do przeprowadzania procesów chemicznych oraz chemikalia należące do grup funkcyjnych stosowane w papierni oraz, w stosownych przypadkach, w trakcie procesu przetwarzania bibułki, muszą zostać poddane kontroli. Kryterium to nie ma zastosowania do chemikaliów wykorzystywanych do oczyszczania ścieków, o ile oczyszczone ścieki nie są z powrotem kierowane do procesu produkcji papieru.

O ile produkt z papieru wymieniony w tabeli 3 nie jest objęty odstępstwem, nie może zawierać substancji ani mieszanin w stężeniu wyższym niż 0,10 % (w/w), które sklasyfikowano przy użyciu następujących zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008:

—	zagrożenia grupy 1: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość (CMR) kategorii 1 A lub 1B: H340, H350, H350i, H360, H360F, H360D, H360FD, H360Fd, H360Df,

—

zagrożenia grupy 2: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 2: H341, H351, H361, H361f, H361d, H361fd, H362; toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 1: H400, H410; ostra toksyczność kategorii 1 i 2: H300, H310, H330; toksyczność spowodowana aspiracją kategorii 1: H304; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 1: H370, H372, substancja działająca uczulająco na skórę (*1) kategorii 1: H317;

—	zagrożenia grupy 3: toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 2, 3 i 4: H411, H412, H413; ostra toksyczność kategorii 3: H301, H311, H331; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 2: H371, H373.

Z zakresu powyższego wymogu wyłącza się stosowanie substancji lub mieszanin, które są modyfikowane chemicznie podczas procesu produkcji papieru (np. nieorganiczne czynniki kłaczkujące, związki sieciujące, nieorganiczne utleniacze i reduktory), tak aby nie występowały już żadne istotne, objęte ograniczeniami zagrożenia związane z klasyfikacją, oznakowaniem i pakowaniem.

Tabela 3

Odstępstwa w odniesieniu do ograniczeń dotyczących zagrożeń związanych z klasyfikacją, oznakowaniem i pakowaniem oraz warunki mające zastosowanie

Rodzaj substancji/mieszaniny	Zastosowanie	Klasyfikacje będące przedmiotem odstępstwa	Warunki odstępstwa
Barwniki i pigmenty	Stosowane przy nanoszeniu w części wilgotnej lub przy nanoszeniu na powierzchnię podczas produkcji papieru kolorowego.	H411, H412, H413	Dostawca chemikaliów oświadcza, że na papierze można osiągnąć współczynnik wiązania wynoszący 98 % oraz dostarcza instrukcji dotyczących sposobu, w jaki można to zapewnić. Producent papieru przedstawia deklarację zgodności z wszelkimi odnośnymi instrukcjami.
Środki zwiększające wytrzymałość w stanie mokrym na bazie poliamidoaminy-epichlorohydryny (PAE).	Wykorzystywane jako środki retencyjne w celu zwiększenia lejności lub nadania produktowi wytrzymałości w stanie mokrym.	H411, H412, H413	Łączna resztkowa zawartość monomerów w epichlorohydrynie (ECH, CAS nr 106-89-8) i w jej produktach rozpadu – 1,3-dichloro-2-propanol (DCP, CAS nr 96-23-1) oraz 3-monochloro-1,2-propanodiol (MCPD, CAS nr 96-24-2) – nie może przekroczyć 0,35 % (w/w) zawartości adsobrentów w preparacie.
Glioksal (włókno wtórne)	Zanieczyszczenie we włóknach wtórnych.	H341, H317	Dozwolone w stężeniach przekraczających 0,10 % (w/w) wyłącznie wtedy, gdy wynikają z zanieczyszczeń pochodzących z materiałów pochodzących z recyklingu, które wykorzystano w procesie papierniczym. W takich przypadkach należy wykazać zgodność z wartością dopuszczalną określoną w kryterium 6c.
Chemikalia pomocnicze Yankee na bazie poliamidoaminy-epichlorohydryny (PAE).	Wykorzystywane w środkach do krepowania.	H411, H412, H413	Łączna resztkowa zawartość monomerów w epichlorohydrynie (ECH, CAS nr 106-89-8) i w jej produktach rozpadu – 1,3-dichloro-2-propanol (DCP, CAS nr 96-23-1) oraz 3-monochloro-1,2-propanodiol (MCPD, CAS nr 96-24-2) – nie może przekroczyć 0,05 % (w/w) zawartości adsobrentów w preparacie.
Polimery kationowe (w tym polietylenoiminy, poliamidy i poliaminy)	Możliwe różne zastosowania, w tym zastosowanie jako dodatki retencyjne, zwiększenie wytrzymałości mokrego pasma, środki wzmacniające na sucho i mokro.	H411, H412, H413	Producent papieru przedstawia deklarację zgodności z wszelkimi odnośnymi instrukcjami dotyczącymi bezpiecznego postępowania i dozowania określonymi w karcie charakterystyki.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza wykaz wszystkich istotnych zastosowanych chemikaliów wraz z odpowiednią kartą charakterystyki lub deklaracją dostawcy.

W wykazie należy wyróżnić wszelkie chemikalia zawierające substancje lub mieszaniny o objętej ograniczeniami klasyfikacji w ramach rozporządzenia CLP. Przybliżony współczynnik dozowania chemikaliów, wraz ze stężeniem objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny w tej substancji chemicznej (przedstawionym w karcie charakterystyki lub deklaracji dostawcy) oraz przyjęty 100 % współczynnik retencji wykorzystuje się, aby oszacować ilość objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny pozostałej w produkcie końcowym.

Uzasadnienia dotyczące wszelkich odstępstw od 100 % współczynnika retencji lub modyfikacji chemicznej objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny niebezpiecznej należy przedłożyć w formie pisemnej właściwemu organowi.

W przypadku objętych ograniczeniami substancji lub mieszanin, których stężenie przekracza 0,10 % (w/w) w końcowym produkcie z papieru, ale są one objęte odstępstwem, należy przedstawić dowód zgodności z odpowiednimi warunkami odstępstwa.

Kryterium 4c Chlor

Uwaga: wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy włóknistej i papieru. Wymóg ten ma również zastosowanie do bielenia włókien wtórnych, przy czym dopuszczalne jest, że włókna poddano bieleniu przy użyciu chloru gazowego w poprzednim cyklu życia.

Chlor gazowy nie może być stosowany jako środek wybielający. Wymóg ten nie dotyczy chloru gazowego związanego z produkcją i stosowaniem dwutlenku chloru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację, że chlor gazowy nie był stosowany w procesie produkcji papieru jako środek wybielający, wraz z deklaracjami od wszystkich istotnych dostawców masy włóknistej.

Kryterium 4d Alkilofenoloetoksylany

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy włóknistej i papieru.

Do chemikaliów używanych do czyszczenia i odbarwiania oraz substancji przeciwpieniących lub środków dyspergujących nie dodaje się alkilofenoloetoksylanów ani innych pochodnych alkilofenoli. Pochodne alkilofenoli określa się jako substancje powstałe w wyniku rozpadu alkilofenoli.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklaracje od dostawców chemikaliów, że do tych produktów nie dodano alkilofenoloetoksylanów ani innych pochodnych alkilofenoli.

Kryterium 4e Środki powierzchniowo czynne stosowane w odbarwianiu

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producentów masy odbarwionej.

Wszystkie środki powierzchniowo czynne stosowane w procesach odbarwiania muszą wykazywać szybką biodegradowalność lub naturalną ostateczną biodegradowalność (zob. metody badawcze i dopuszczalne poziomy podane poniżej). Jedynym odstępstwem od tego wymogu jest zastosowanie środków powierzchniowo czynnych na bazie pochodnych krzemu, pod warunkiem że szlam powstały w trakcie procesu odbarwiania papieru jest spalany.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednimi kartami charakterystyki lub sprawozdaniami z badań w odniesieniu do każdego środka powierzchniowo czynnego. Karty i sprawozdania wskazują metody badawcze, poziomy oraz wnioski wysunięte przy użyciu jednej z poniższych metod badawczych i dopuszczalnych poziomów:

—	w przypadku szybkiej biodegradowalności: OECD nr 301 A–F (lub równoważne normy ISO) przy degradacji procentowej (w tym absorpcji) w ciągu 28 dni na poziomie co najmniej 70 % w odniesieniu do 301 A i E oraz co najmniej 60 % w odniesieniu do 301 B, C, D i F,

—	w przypadku naturalnej ostatecznej biodegradowalności: OECD 302 A–C (lub równoważne normy ISO) przy degradacji procentowej (w tym adsorpcji) w ciągu 28 dni na poziomie co najmniej 70 % w odniesieniu do 302 A i B oraz co najmniej 60 % w odniesieniu do 302 C.

W przypadkach, w których stosuje się środki powierzchniowo czynne na bazie krzemu, wnioskodawca dostarcza kartę charakterystyki dotyczącą wykorzystanych chemikaliów oraz deklarację, że szlam powstały w trakcie procesu odbarwiania papieru jest spalany, w tym dane dotyczące docelowej(-ych) spalarni.

Kryterium 4f Ograniczenia produktów biobójczych w odniesieniu do kontroli szlamu

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru.

Substancje czynne zawarte w produktach biobójczych wykorzystywanych do zwalczania organizmów wytwarzających szlam w systemach obiegu wody zawierających włókna zatwierdzono do tego celu lub oczekują one na decyzję w sprawie zatwierdzenia na podstawie rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i nie są zdolne do bioakumulacji.

Do celów niniejszego kryterium zdolność do bioakumulacji charakteryzuje się wartością log Kow (logarytm współczynnika podziału oktanol/woda) wynoszącą ≤ 3,0 lub określonym doświadczalnie współczynnikiem biokoncentracji ≤ 100.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednią kartą charakterystyki materiału lub sprawozdaniami z badań materiału. Karty i sprawozdania wskazują metody badawcze, poziomy oraz wnioski wysunięte przy użyciu jednej z następujących metod badawczych: OECD 107, 117 lub 305 A–E.

Kryterium 4g Ograniczenia barwnika azowego

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru.

Barwników azowych, które przez redukcyjne rozerwanie jednej lub większej liczby grup azowych uwalniają jedną lub więcej amin aromatycznych wymienionych w dyrektywie 2002/61/WE lub dodatku 8 do załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie stosuje się w produkcji bibułki posiadającej oznakowanie ekologiczne UE.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji bibułki i produktów z bibułki posiadających oznakowanie ekologiczne UE. Deklaracji od dostawcy substancji barwiącej powinny towarzyszyć sprawozdania z badania zgodnego z odpowiednimi metodami opisanymi w dodatku 10 do załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub równoważnymi metodami.

Kryterium 4h Pigmenty i barwniki na bazie metali

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru lub, w stosownych przypadkach, do przetwórcy bibułki. Zobacz definicja pigmentów i barwników na bazie metali w preambule do niniejszego załącznika.

Nie stosuje się barwników ani pigmentów na bazie glinu (*2), srebra, arsenu, baru, kadmu, kobaltu, chromu, rtęci, manganu, niklu, ołowiu, selenu, antymonu, cyny lub cynku.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wymogami dotyczącymi niniejszego kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji produktów z bibułki posiadających oznakowanie ekologiczne UE. Do deklaracji dostawcy załącza się karty charakterystyki lub inną istotną dokumentację.

Kryterium 4i Zanieczyszczenia jonowe w barwnikach

Uwaga: Wymóg ten ma zastosowanie do producenta papieru lub, w stosownych przypadkach, do przetwórcy bibułki.

Poziomy zanieczyszczeń jonowych w stosowanych barwnikach nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości: srebro 100 ppm; arsen 50 ppm; bar 100 ppm; kadm 20 ppm; kobalt 500 ppm; chrom 100 ppm; rtęć 4 ppm; nikiel 200 ppm; ołów 100 ppm; selen 20 ppm; antymon 50 ppm; cyna 250 ppm; cynk 1 500 ppm.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wymogami dotyczącymi niniejszego kryterium od dostawców wszystkich substancji barwiących stosowanych w procesie produkcji bibułki posiadającej oznakowanie ekologiczne UE. Do deklaracji dostawcy załącza się karty charakterystyki lub inną istotną dokumentację.

Kryterium 4j Zawiesiny

Nie można dodawać do składu zawiesin wykorzystywanych podczas przetwarzania produktów z bibułki posiadających oznakowanie ekologiczne UE żadnych substancji zaklasyfikowanych jako H317, H334, CMR lub znajdujących się na liście kandydackiej substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie. Ponadto nie dodaje się do składu zawiesin żadnych parabenów, triklosanu, formaldehydu, substancji uwalniających formaldehyd ani metyloizotiazolinonu.

Ponadto nie dawkuje się żadnych postaci użytkowych zawiesin w ilościach, w wyniku stosowania których jakiekolwiek wymienione w kryterium 4b indywidualne substancje o objętej ograniczeniami klasyfikacji w ramach rozporządzenia CLP będą obecne w ilościach przekraczających 0,010 % (w/w) końcowego produktu z bibułki. Suma substancji o jakiekolwiek objętej ograniczeniami klasyfikacji w ramach rozporządzenia CLP nie może przekroczyć 0,070 % (w/w) produktu z bibułki.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza wykaz wszystkich istotnych postaci użytkowych zawiesin wykorzystywanych w produkcji produktów z bibułki posiadających oznakowanie ekologiczne UE wraz z uzyskanymi od dostawców tych postaci użytkowych zawiesin deklaracjami zgodności z niniejszym kryterium, odpowiednimi kartami charakterystyki oraz – w celu wykazania zgodności z dopuszczalnymi wartościami w produkcie końcowym – obliczenia oparte na stosowanej przez wnioskodawcę mocy dawki, które pozwalają oszacować obecne w danym składzie stężenie jakichkolwiek objętych ograniczeniami substancji wymienionych w rozporządzeniu CLP, które pozostałyby w końcowym produkcie z bibułki posiadającym oznakowanie ekologiczne UE.

Kryterium 5 – Gospodarowanie odpadami

We wszystkich zakładach produkcji masy włóknistej i papieru, w tym w zakładach produkcji przetworzonej bibułki, istnieje system dotyczący postępowania z odpadami powstałymi w procesie produkcji oraz plan gospodarowania odpadami i minimalizacji ich ilości, w którym opisano proces produkcji i zawarto informacje na temat następujących aspektów:

1)	procedur dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów;

2)	procedur dotyczących segregacji odpadów, ich ponownego wykorzystania i recyklingu;

3)	procedur dotyczących bezpiecznego postępowania z odpadami niebezpiecznymi;

4)	celów i zadań dotyczących ciągłej poprawy związanych z ograniczeniem wytwarzania odpadów i wzrostem wskaźników ponownego wykorzystania i recyklingu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia plan minimalizacji ilości odpadów i gospodarowania nimi w odniesieniu do każdego miejsca produkcji oraz deklarację zgodności z tym kryterium.

Uznaje się, że wnioskodawcy zarejestrowani w unijnym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) lub posiadający certyfikat przyznany zgodnie z normą ISO 14001 spełniają niniejsze kryterium, jeśli:

1)	włączenie gospodarowania odpadami zostało udokumentowane w deklaracji środowiskowej EMAS dotyczącej zakładów produkcji; lub

2)	włączenie gospodarowania odpadami zostało odpowiednio uwzględnione za pośrednictwem certyfikatu wydanego zgodnie z normą ISO 14001 dotyczącego zakładów produkcji.

Kryterium 6 – Wymogi dotyczące produktu końcowego

Kryterium 6a Barwniki i wybielacze optyczne

W przypadku bibułki barwionej wykazuje się dobrą odporność kolorów (poziom 4 lub wyższy) zgodnie ze skróconą procedurą określoną w EN 646.

W przypadku bibułki poddanej działaniu wybielaczy optycznych wykazuje się dobrą odporność kolorów (poziom 4 lub wyższy) zgodnie ze skróconą procedurą określoną w EN 648.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca lub dostawcy chemikaliów dostarczają deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednimi sprawozdaniami z badań zgodnie z normami EN 646 lub EN 648, stosownie do przypadku.

W innym przypadku wnioskodawca dostarcza deklarację, w której stwierdza się, że nie użyto żadnych barwników lub wybielaczy optycznych.

Kryterium 6b Środki zapobiegające procesom gnilnym i środki przeciwdrobnoustrojowe

W próbkach końcowego produktu z bibułki nie występuje zahamowanie rozwoju drobnoustrojów zgodnie z EN 1104.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednimi sprawozdaniami z badań zgodnie z EN 1104.

Kryterium 6c Bezpieczeństwo produktu

Żaden końcowy produkt z bibułki zawierający włókno wtórne nie może zawierać żadnej z następujących substancji niebezpiecznych w ilości przekraczającej określone wartości dopuszczalne, zgodnie z określonymi normami badawczymi:

—	formaldehyd: 1 mg/dm2 zgodnie z EN 1541 (ekstrakcja zimną wodą),

—	glioksal: 1,5 mg/dm2 zgodnie z DIN 54603,

—	pentachlorofenol (PCP): 2 mg/kg zgodnie z EN ISO 15320 (ekstrakcja zimną wodą).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednimi sprawozdaniami z badań zgodnie z odpowiednimi normami.

Kryterium 6d Zdatność do użycia

Produkt z bibułki posiadający oznakowanie ekologiczne UE musi spełnić wszystkie odpowiednie wymogi obowiązujące w państwie, w którym wprowadza się go do obrotu.

W przypadku bibułki strukturyzowanej chłonność bazowych arkuszy bibułki przed przetworzeniem jest równa lub większa 10,0 g wody na 1 g bibułki.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą odpowiednią dokumentacją.

Producenci gwarantują przydatność swoich produktów do użycia, dostarczając odpowiednią dokumentację potwierdzającą jakość produktu zgodnie z normą EN ISO/IEC 17050. W normie przewidziano ogólne kryteria dotyczące deklaracji dostawcy w zakresie zgodności z dokumentami normatywnymi.

W przypadku bibułki strukturyzowanej wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym wymogiem popartą odpowiednimi sprawozdaniami z badań zgodnie z EN ISO 12625-8:2010.

Kryterium 7 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Wnioskodawca postępuje zgodnie z instrukcjami dotyczącymi sposobu, w jaki należy właściwie stosować logo oznakowania ekologicznego UE przedstawionymi w wytycznych dotyczących logo oznakowania ekologicznego UE:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf

Jeśli stosowana jest nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym, zawiera ona następujący trzy oświadczenia:

—	niski poziom emisji do powietrza i wody w trakcie produkcji,

—	niskie zużycie energii w trakcie produkcji,

—	xx % włókien pozyskanych w sposób zrównoważony/xx % włókien wtórnych (odpowiednio).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym obrazem przedstawiającym opakowanie produktu, na którym wyraźnie widać etykietę, numer rejestracji/zezwolenia oraz oświadczenia, które można umieścić na opakowaniu wraz z etykietą.

---

(1)  Wyższa wartość odnosi się do zakładów, w których wykorzystuje się eukaliptus z regionów o wyższych poziomach fosforu (np. eukaliptus iberyjski).

(2)  Wartość emisji NOx dla zakładów prowadzących niezintegrowaną produkcję masy chemotermomechanicznej z wykorzystaniem suszenia pneumatycznego masy włóknistej za pomocą pary wytworzonej z wykorzystaniem biomasy.

(3)  Wartość ChZT dla wysoko bielonej masy mechanicznej (70 – 100 % zawartości włókien w wyprodukowanym papierze).

(4)  Metodyka w zakresie ekoprojektu dla produktów związanych z energią.

(*1)  H317 ograniczenia mają zastosowanie jedynie do komercyjnych preparatów barwiących, środków wykańczalniczych oraz materiałów powlekających stosowanych na papierze.

(*2)  Ograniczenia dotyczącego glinu nie stosuje się do glinokrzemianów.