Dziennik Urzędowy L 248/3 pa

(3) Dz.U. C 266 z 11.8.2017, s. 1.

(4) Dz.U. C 322 z 28.9.2017, s. 1.

(3) Dz.U. L 252 z 29.9.2017, s. 3.

(7) PE 422.541/Bur.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/3

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1310

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja I – Parlament Europejski

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja I – Parlament Europejski,

—	uwzględniając art. 94 i art. 98 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0105/2018),

A.	mając na uwadze, że w poświadczeniu sprawozdania końcowego księgowy Parlamentu Europejskiego stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że przedstawia ono rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową, wyniki operacji i przepływy pieniężne w Parlamencie;

mając na uwadze, że zgodnie ze zwyczajową procedurą przesłano 141 pytań do administracji Parlamentu, a otrzymane pisemne odpowiedzi zostały publicznie omówione przez Komisję Kontroli Budżetowej w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet, sekretarza generalnego i audytora wewnętrznego;

C.	mając na uwadze, że jakość, wydajność i skuteczność zarządzania finansami publicznymi stale wymagają poprawy, zaś kontrola jest konieczna w celu dopilnowania, by polityczni przywódcy i administracja Parlamentu byli rozliczani przed obywatelami Unii;

Nadzór nad zarządzaniem budżetem i finansami przez Parlament

zwraca uwagę, że na formalny system nadzoru nad zarządzaniem budżetem i finansami przez Parlament składają się cztery główne elementy:

—	poświadczenie sprawozdania końcowego przez księgowego Parlamentu,

—	roczne sprawozdania audytora wewnętrznego i jego opinia w sprawie wewnętrznego systemu kontroli,

—	ocena wydatków administracyjnych i pozostałych wydatków wszystkich instytucji unijnych, w tym Parlamentu, przez ich audytora zewnętrznego – Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”),

—	procedura udzielania absolutorium przygotowywana przez Komisję Kontroli Budżetowej, skutkująca decyzją Parlamentu w sprawie udzielenia swojemu przewodniczącemu absolutorium z wykonania budżetu;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał zwiększył liczbę operacji Parlamentu uwzględnionych w próbce, oraz zachęca Trybunał do dalszych działań w tym kierunku z uwagi na stosunkowo wysokie ryzyko utraty reputacji, biorąc pod uwagę, iż błędy w zakresie finansów i budżetu mogłyby wpłynąć negatywnie na wizerunek instytucji;

zachęca Trybunał, by rozważył sporządzanie większej liczby sprawozdań specjalnych dotyczących poszczególnych dziedzin działalności Parlamentu, takich jak polityka komunikacji, zarządzanie subwencjami dla europejskich partii i fundacji politycznych, ze szczególnym uwzględnieniem budżetowania zadaniowego;

z zadowoleniem przyjmuje działania następcze administracji na rzecz podniesienia w obrębie instytucji wiedzy specjalistycznej w zakresie rachunkowości i audytu przez ustanowienie dodatkowej usługi dla posłów zaangażowanych w procedury udzielania absolutorium dla instytucji Unii, co stanowi zarazem pomoc i wsparcie w zrozumieniu i interpretacji wyniku rocznych sprawozdań rachunkowych i kontrolnych;

Zarządzanie budżetem i finansami przez Parlament

zauważa, że ostateczna kwota środków w budżecie Parlamentu na rok 2016 wyniosła 1 838 613 983 EUR, tj. 19,39 % środków w dziale 5 wieloletnich ram finansowych (1) (WRF) przeznaczonych na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych w 2016 r., i w stosunku do budżetu w 2015 r. (1 794 929 112 EUR) kwota ta wzrosła o 2,4 %;

zauważa, że całkowita kwota dochodów zaksięgowanych na dzień 31 grudnia 2016 r. wynosiła 183 381 513 EUR (w porównaniu do 176 367 724 EUR w 2015 r.), w tym 30 589 787 EUR dochodu przeznaczonego na określony cel (w porównaniu do 27 988 590 EUR w 2015 r.);

zwraca uwagę, że 69,92 % łącznej kwoty zobowiązań przeznaczono na cztery rozdziały: rozdział 10 („Członkowie instytucji”), rozdział 12 („Urzędnicy i pracownicy tymczasowi”), rozdział 20 („Budynki i koszty dodatkowe”) oraz rozdział 42 („Wydatki związane z asystentami posłów”), co wskazuje na dużą nieelastyczność w odniesieniu do głównej części wydatków Parlamentu;

odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zostały zamknięte rachunki Parlamentu za rok budżetowy 2016:

a)	Dostępne środki (EUR)

środki na 2016 r.:

1 838 613 983

środki przeniesione nieautomatycznie z roku budżetowego 2015:

—

środki przeniesione automatycznie z roku budżetowego 2015:

289 323 907

środki odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel na 2016 r.:

30 589 787

środki przeniesione odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel z 2015 r.:

103 055 269

Ogółem:

2 261 582 946

b)	Wykorzystanie środków w roku budżetowym 2016 (EUR)

zobowiązania:

2 225 465 435

dokonane płatności:

1 900 199 164

środki przeniesione automatycznie, w tym środki wynikające z dochodu przeznaczonego na określony cel:

324 909 094

środki przeniesione nieautomatycznie:

—

środki anulowane:

36 094 295

c)	Wpływy do budżetu (EUR)

otrzymane w 2016 r.:

183 381 513

d)	Całkowity bilans na dzień 31 grudnia 2016 r. (EUR)

1 574 480 381

zwraca uwagę, że zaciągnięto zobowiązania na 99,2 % środków z budżetu Parlamentu, w kwocie 1 823 844 172 EUR, a stopa anulowania wyniosła 0,8 %; odnotowuje z zadowoleniem, że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto bardzo wysoki wskaźnik wykonania budżetu; zauważa, że środki na płatności wyniosły ogółem 1 538 531 527 EUR, co oznacza, że wskaźnik wykonania wyniósł 84,4 %, czyli odnotowano wzrost o 0,7 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

10.

zwraca uwagę na fakt, że anulowane środki na rok 2016, w kwocie 14 769 811 EUR, związane były przede wszystkim z wynagrodzeniami i innymi świadczeniami, jak również po raz kolejny z wydatkami związanymi z budynkami;

11.

odnotowuje, że w roku budżetowym 2016 zatwierdzono siedem przesunięć zgodnie z art. 27 i 46 rozporządzenia finansowego (2), na kwotę 66 655 000 EUR, czyli 3,6 % ostatecznych środków; zauważa z zaniepokojeniem, że większość takich przeniesień było po raz kolejny związanych z polityką nieruchomości Parlamentu, a w szczególności projektem budynku im. Konrada Adenauera; uważa, że poziom przesunięcia niewykorzystanych środków niezróżnicowanych jest bardzo wysoki; jest głęboko przekonany, że skuteczne zarządzanie budżetem powinno zmniejszyć takie przesunięcia do minimum; apeluje, aby polityka Parlamentu dotycząca budynków została sformułowana w sposób dostatecznie przejrzysty w ramach strategii budżetowej;

Opinie Trybunału Obrachunkowego na temat wiarygodności rozliczeń za rok 2016 oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw

12.

przypomina, że Trybunał przeprowadza szczegółową kontrolę wydatków administracyjnych i innych wydatków łącznie dla wszystkich instytucji europejskich; zwraca uwagę, że wydatki administracyjne i pochodne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 60 % łącznych wydatków administracyjnych, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę;

13.

przypomina, że kontrola obejmowała badanie reprezentatywnej próby 100 transakcji płatniczych, w tym próbę dobraną na podstawie analizy ryzyka obejmującą 20 zobowiązań, zatwierdzonych pod koniec roku budżetowego 2016 oraz automatycznie przeniesionych na 2017 r. w celu skontrolowania wykorzystania budżetu zgodnie z zasadą jednoroczności;

14.

stwierdza na podstawie danych uzyskanych od Trybunału, że z ogółu dowodów kontroli wynika, iż w wydatkach w dziale „Administracja” nie wystąpił istotny poziom błędu; zauważa, że na podstawie 12 skwantyfikowanych błędów szacowany poziom błędu w dziale 5. WRF („Administracja”) wynosi 0,2 % (w porównaniu z 0,6 % w 2015 r.);

Zarządzanie środkami przez grupy polityczne

15.

przypomina, że grupy polityczne są odpowiedzialne wobec Parlamentu za zarządzanie przyznanymi im środkami, w granicach uprawnień przyznanych im przez Prezydium; zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał stwierdził niedociągnięcia w zakresie kontroli zatwierdzania i rozliczania wydatków odnoszących się do Grupy Europa Narodów i Wolności (ENF), i że dokonywano płatności, które nie były objęte umowami wynikającymi z procedury o udzielenie zamówienia; podkreśla, że audytor zewnętrzny Ernst and Young wydał opinię z zastrzeżeniem; wzywa Prezydium do podjęcia odpowiednich środków, w tym również ewentualnego nakazu zwrotu, w stosunku do Grupy Europa Narodów i Wolności (ENF);

16.

przyjmuje do wiadomości szczegółowe ustalenia dotyczące Parlamentu, zawarte w rocznym sprawozdaniu Trybunału za rok 2016; zauważa, że w przypadku jednej płatności na rzecz grupy politycznej Trybunał stwierdził uchybienia w kontrolach w zakresie zatwierdzania i rozliczania wydatków dokonanych w 2015 r., ale rozliczonych w 2016 r.; zauważa ponadto, że Trybunał ustalił, iż dokonywano płatności, które nie były objęte umowami wynikającymi z procedury o udzielenie zamówienia; zwraca też uwagę, że Trybunał wykrył podobne uchybienia w transakcji związanej z inną grupą polityczną w 2015 r.;

17.

odnotowuje odpowiedzi udzielone Trybunałowi przez Parlament w ramach postępowania kontradyktoryjnego; zwraca się do Trybunału o regularne informowanie właściwej komisji o wdrażaniu zalecenia Trybunału, by przeprowadzić przegląd ram kontroli wykorzystania środków budżetowych przydzielonych grupom politycznym i skuteczniej monitorować, w jaki sposób stosują one przepisy dotyczące zatwierdzania i rozliczania wydatków oraz jak prowadzą procedury udzielania zamówień;

18.

zachęca Sekretariat Parlamentu do kontynuowania wysiłków na rzecz wspierania grup politycznych w celu poprawy ich wewnętrznego zarządzania finansami i zapewniania im lepszych wytycznych; zwraca się do grup politycznych o dalszą poprawę stosowania odpowiednich przepisów dotyczących zatwierdzania i rozliczania wydatków, a także o usprawnianie i dalszą harmonizację sposobu przeprowadzania procedur udzielania zamówień;

Sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego

19.

odnotowuje, że na jawnym posiedzeniu właściwej komisji z audytorem wewnętrznym w dniu 23 stycznia 2018 r. audytor wewnętrzny przedstawił swoje sprawozdanie roczne i opisał, w jaki sposób w 2016 r. przeprowadził kontrole dotyczące następujących zagadnień:

—	przeglądu projektu nowego systemu zarządzania finansowego (FMS) – etap 3,

—	nadzoru przekrojowego nad działaniami otwartymi ujętymi w sprawozdaniach z audytu wewnętrznego,

—	sektora audiowizualnego,

—	procesu rekrutacji urzędników i pracowników czasowych,

—	External expertise on works’ projects in the Directorate-General for Infrastructure and Logistics (DG INLO),

—	procedury sporządzania sprawozdań z działalności,

—	procesu naboru pracowników kontraktowych,

—	infrastruktury informatycznej i jej funkcjonowania: spis inwentarza w centrum danych i zarządzanie pomocą ekspertów zewnętrznych;

20.

przypomina, że roczne sprawozdanie z działalności jest kamieniem węgielnym struktury zarządzania w Parlamencie; podkreśla, że w następstwie audytu procedury sporządzania sprawozdań z działalności, który skoncentrowany był na skuteczności sprawozdań rocznych z działalności jako narzędzia sprawozdawczości w zakresie rozliczalności i wyników, audytor wewnętrzny wydał następujące zalecenia:

—

należy przyjąć zintegrowane ramy planowania i sprawozdawczości; powinny one obejmować zarówno ustalanie celów strategicznych, jak i rocznych operacyjnych celów każdej dyrekcji generalnej, określać kluczowe wskaźniki rezultatu oraz poprawić sprawozdawczość dotyczącą wyników w rocznych sprawozdaniach z działalności,

—	sekretarz generalny powinien wyznaczyć jednostkę posiadającą szerszy mandat do koordynacji i monitorowania procesu składania sprawozdań z działalności,

—

należy poprawić ocenę ram kontroli wewnętrznej i powiązanej z nią sprawozdawczości dzięki wyznaczeniu koordynatora kontroli wewnętrznej w każdej dyrekcji generalnej, zapewnieniu dyrekcjom odpowiednich wytycznych i narzędzi, a także zapewnieniu spójnej sprawozdawczości dotyczącej kontroli wewnętrznej w rocznych sprawozdaniach z działalności,

—	należy przyjąć wytyczne dla Parlamentu dotyczące sporządzania poświadczenia wiarygodności oraz oceny potrzeby zgłaszania ewentualnych zastrzeżeń;

21.

zauważa, że w ramach działań następczych w 2016 r. zamknięto 22 spośród 48 zatwierdzonych działań otwartych, a także, że profil ryzyka opóźnionych działań nadal był stopniowo obniżany w 2016 r.; zwraca w szczególności uwagę, że na koniec roku 10 z 26 otwartych działań należało do kategorii „poważne ryzyko”, a pozostałych 16 – do kategorii „umiarkowane ryzyko”;

Działania w następstwie rezolucji w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2015

22.

uznaje pisemne odpowiedzi udzielone Komisji Kontroli Budżetowej w dniu 4 października 2017 r. w związku z rezolucją w sprawie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015, a także wystąpienie sekretarza generalnego dotyczące poszczególnych kwestii i wniosków zawartych w rezolucji Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 oraz wymianę poglądów z posłami, która po nim nastąpiła; podkreśla znaczenie częstszego kontaktu Komisji Kontroli Budżetowej z sekretarzem generalnym w sprawach dotyczących budżetu Parlamentu i jego wykonania;

23.

po raz kolejny podkreśla, że z uwagi na konieczność zwiększenia przejrzystości w obrębie instytucji, w szczególności w odniesieniu do procedury podejmowania decyzji, należy ułatwić i w większym stopniu udostępnić pracę wewnętrznych organów decyzyjnych Parlamentu, w szczególności Prezydium, przede wszystkim jeśli chodzi o procedurę podejmowania decyzji; wnioskuje o publikowanie w intranecie z odpowiednim wyprzedzeniem porządku obrad Prezydium oraz o znaczne skrócenie terminu publikacji protokołów obrad i zauważa, że nie jest konieczne oczekiwanie na przetłumaczenie ich na wszystkie języki, by je opublikować; gratuluje Kolegium Kwestorów postępów poczynionych w tej sprawie, w szczególności w kwestiach dotyczących nowej polityki komunikowania o jego decyzjach;

24.

zwraca się do sekretarza generalnego o przekazanie Prezydium niniejszej rezolucji i wskazanie w szczególności wszystkich punktów, w których wnioskuje się o działanie lub decyzję ze strony Prezydium; zwraca się do sekretarza generalnego o opracowanie planu działania i harmonogramu, który umożliwi Prezydium działania następcze i reakcję na zalecenia przedstawione przez Parlament w ramach rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium oraz uwzględnienie wyników w rocznym dokumencie podsumowującym; zwraca się do sekretarza generalnego o informowanie w odpowiednim czasie Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej o wszystkich przedstawianych Prezydium projektach o znacznym wpływie na budżet;

25.

ubolewa jednak, że bez żadnego uzasadnienia nie zrealizowano wielu zaleceń przedstawionych w rezolucji w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2015 (3); wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że ani Prezydium, ani sekretarz generalny nie opublikowali sprawozdania z postępów ani nie poczynili wystarczających postępów w odpowiedzi na szereg wezwań do podjęcia przez nich działań lub decyzji;

26.

ponawia swój apel do Prezydium o nadzór nad wszystkimi decyzjami w sprawie absolutorium zgodnie z art. 25 i załącznikiem IV do Regulaminu oraz art. 6 i 166 rozporządzenia finansowego;

27.

przypomina, że obie rezolucje Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium za lata budżetowe 2014 (4) i 2015 wzywały do opracowania rozwiązania technicznego, które umożliwi posłom dobrowolne publikowanie informacji o spotkaniach z grupami interesów na ich osobistej podstronie znajdującej się na stronie internetowej Parlamentu; wzywa Prezydium i sekretarza generalnego, aby niezwłocznie to umożliwili;

28.

wzywa sekretarza generalnego do informowania posłów o postępach poczynionych w projekcie iPACS (którego celem jest wzmocnienie i modernizacja bezpieczeństwa osób, budynków i aktywów Parlamentu); zauważa, że projekt ten został przyjęty decyzją Prezydium z dnia 9 marca 2015 r.; podkreśla, jak ważne jest ustalenie, czy projekt o tak istotnym znaczeniu dla Parlamentu – i który kosztował tak znaczną sumę pieniędzy – jest realizowany zgodnie z planem;

29.

wzywa sekretarza generalnego do podjęcia działań w związku ze znacznymi podwyżkami cen hoteli w Strasburgu, bowiem ceny te radykalnie wzrastają z roku na rok, szczególnie w okresie posiedzenia plenarnego; zaleca usprawnienie transportu pomiędzy Strasburgiem a ośrodkami znajdującymi się po niemieckiej stronie granicy, w których ceny są znacznie niższe (na przykład w postaci wahadłowego połączenia autobusowego pomiędzy Kehl a budynkiem Parlamentu);

30.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy sekretarza generalnego dotyczące przeglądu strategii kryzysowej i zachowania ciągłości działania, zmierzające do zwiększenia odporności Parlamentu, aby skuteczniej stawić czoła wszelkim potencjalnym poważnym incydentom zakłócającym działalność Parlamentu (dowolnego rodzaju, ale dotyczącym np. systemów informatycznych, bezpieczeństwa czy pomieszczeń), zgodnie z decyzją Prezydium z dnia 3 maja 2016 r.;

Absolutorium dla Parlamentu za rok 2016

31.

odnotowuje wymianę poglądów pomiędzy wiceprzewodniczącym odpowiedzialnym za budżet, sekretarzem generalnym i Komisją Kontroli Budżetowej w obecności audytora wewnętrznego, która miała miejsce w dniu 23 stycznia 2018 r. w kontekście procedury udzielania Parlamentowi absolutorium za rok budżetowy 2016;

32.

odnotowuje, że w następstwie referendum, które odbyło się w Zjednoczonym Królestwie w dniu 23 czerwca 2016 r., Prezydium omówiło skutki na posiedzeniu w dniu 4 lipca 2016 r.; przyjmuje do wiadomości, że według stanowiska przewodniczącego dopóki Zjednoczone Królestwo jest pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej, brytyjscy posłowie i pracownicy Parlamentu mają dokładnie takie same prawa i obowiązki, jak wszyscy inni posłowie i pracownicy; przyjmuje do wiadomości, że to ustalenie powinno być elastyczne i zgodne z możliwymi wynikami negocjacji w sprawie brexitu; odnotowuje, że sytuacja brytyjskich posłów i pracowników Parlamentu może ulec zmianie w okresie przejściowym, który nie został jeszcze określony;

33.

przyznaje, że wynik referendum wywarł duży wpływ na sekretariaty komisji, działy badawcze i służby horyzontalne w politycznych dyrekcjach generalnych; zwraca uwagę, że służby Parlamentu przygotowały materiały analityczne oparte na pracach rozpoznawczych w celu dokonania analizy skutków wstąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE dla obszarów polityki i ustawodawstwa w dziedzinach ich kompetencji; dostrzega ponadto, że przyszłe prace nad tą kwestią są bardzo złożone pod względem prawnym, jak również, że na kolejnych etapach procesu wystąpienia, w oparciu o podjęte decyzje polityczne, będzie można wykorzystać wiedzę fachową zgromadzoną w sekretariatach komisji i departamentach tematycznych;

34.

z zadowoleniem przyjmuje usprawnioną współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa między Parlamentem a organami krajowymi w państwach przyjmujących, zwłaszcza z władzami belgijskimi;

35.

zachęca sekretarza generalnego do prowadzenia negocjacji z kolejami belgijskimi w sprawie wprowadzenia większej liczby bezpośrednich połączeń kolejowych pomiędzy dworcem kolejowym Bruxelles-Luxembourg a portem lotniczym Zaventem w szczytowych godzinach przyjazdów i odjazdów posłów, aby jednocześnie skrócić czas podróży posłów i zmniejszyć ich ślad węglowy; wzywa sekretariat do propagowania wśród posłów podróży pociągami;

36.

przypomina, że otwartość dla społeczeństwa jest cechą rozpoznawczą Parlamentu; popiera przekształcenie i usprawnienie wejść do wszystkich budynków Parlamentu w trzech miejscach pracy na podstawie nowej koncepcji bezpieczeństwa, która gwarantuje bezpieczne środowisko pracy dla działalności parlamentarnej, przy jednoczesnym zachowaniu otwartości Parlamentu; zauważa, że wejścia te, zmodernizowane w 2015 r., zostały wyposażone w nowe systemy kontroli dostępu i zostały włączone do nowego centralnego zintegrowanego systemu kontroli fizycznego dostępu; podkreśla, że podczas sesji plenarnych wejściem, z którego najczęściej korzystają posłowie, pracownicy unijni i goście, jest wejście do budynku im. Louise Weiss w Strasburgu (LOW); zwraca uwagę, że jest to de facto najbardziej widoczne wejście w Strasburgu; ubolewa, że „tymczasowa” kontrola bezpieczeństwa przy wejściu do budynku im. Louise Weiss de facto przekształciła się w stały punkt kontrolny; wzywa sekretarza generalnego do przedstawienia alternatywnej propozycji usprawnienia wejścia do budynku LOW przy zachowaniu bezpieczeństwa i atrakcyjności tego wejścia;

37.

zauważa, że waga przykładana do budżetowania zadaniowego nadal różni się w zależności od poszczególnych dyrekcji generalnych, i że budżetowanie zadaniowe wciąż jest na wstępnym etapie realizacji w różnych działach administracji; apeluje do sekretarza generalnego o dopilnowanie, by w całej administracji wyznaczono jednoznaczne i mierzalne cele, a także by monitorowano ich osiąganie;

38.

ubolewa, że według Trybunału koszty geograficznego rozproszenia działalności Parlamentu sięgają 114 mln EUR rocznie; przyjmuje do wiadomości ustalenie zawarte w swojej rezolucji z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie lokalizacji siedzib instytucji Unii Europejskiej (5), według którego 78 % wszystkich delegacji personelu Parlamentu podlegającego regulaminowi pracowniczemu wynika bezpośrednio z faktu, że służby Parlamentu są rozproszone pod względem geograficznym; przypomina, że skutki środowiskowe tego rozproszenia szacuje się na od 11 000 do 19 000 ton emisji CO2; zauważa z ubolewaniem, że w 2016 r. całkowita kwota zwrotów za same koszty podróży posłów do PE na sesje plenarne w Strasburgu wyniosła ogółem 21 352 262 EUR; wzywa Radę do znalezienia rozwiązania na rzecz jednej siedziby Parlamentu Europejskiego, tak aby nie marnotrawić pieniędzy podatników;

39.

odnotowuje opublikowanie siedmiu sprawozdań „Koszt braku działań na poziomie europejskim”, jak również pięciu „Ocen europejskiej wartości dodanej”, które ukończono w 2016 r.;

40.

odnotowuje przegląd stawek dodatków dla akredytowanych asystentów parlamentarnych (AAP) wypłacanych w związku z podróżami służbowymi między trzema miejscami pracy Parlamentu; zauważa, że w odniesieniu do urzędników i innych pracowników Parlamentu górny pułap kosztów zakwaterowania w związku z podróżami służbowymi do Strasburga wynosi 180 EUR, a dieta dzienna wynosi 102 EUR, co łącznie stanowi kwotę 282 EUR dziennie; mając na uwadze, że w przypadku AAP kwota ta w odniesieniu do tego samego typu wydatków jest ograniczona do 137 EUR, 160 EUR lub 183 EUR na dzień w zależności od uznania posła; przypomina jednak, że AAP przysługują takie same diety dzienne jak urzędnikom i innym pracownikom Parlamentu w przypadku wyjazdów do innych miejsc niż Strasburg; po raz trzeci, podobnie jak w dwóch poprzednich latach, zwraca się do Prezydium, aby z uwagi na równe traktowanie pracowników szybko przyjęło konieczne środki w celu wyrównania wysokości kosztów zakwaterowania i diet dziennych AAP w przypadku wyjazdów do Strasburga z dietami urzędników i innych pracowników; ponownie wzywa Prezydium do pełnego wyrównania dodatków przysługujących urzędnikom, innym pracownikom i akredytowanym asystentom parlamentarnym;

41.

z zadowoleniem przyjmuje gotowość sekretarza generalnego do znalezienia rozwiązania i ponownie wzywa do znalezienia praktycznego rozwiązania w odniesieniu do tych AAP, którzy pomimo przepracowania bez przerw dwóch kadencji parlamentarnych nie będą uprawnieni do przystąpienia do unijnego systemu świadczeń emerytalnych z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego z końcem obecnej kadencji parlamentarnej wskutek okoliczności pozostających poza ich kontrolą i kontrolą zatrudniających ich posłów, gdyż osoby te nie osiągnęły wymaganych dziesięciu lat pracy z powodu wcześnie zorganizowanych wyborów w 2014 r. oraz opóźnień w zatwierdzeniu nowych umów z uwagi na spore obciążenie pracą w dziedzinie zasobów ludzkich po wyborach w 2009 i 2014 r.; dlatego zwraca się o uznanie dwóch kadencji Parlamentu za okres odpowiadający dziesięcioletniemu okresowi służby; zwraca się do sekretarza generalnego, by zobowiązał Dyrekcję Generalną ds. Kadr (DG PERS) do niezwłocznego znalezienia możliwych rozwiązań oraz informowania przedstawicieli AAP o tym procesie i zaangażowania ich w ten proces; zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku ustawodawczego przed dniem 1 września 2018 r. w celu rozwiązania tej kwestii;

42.

zauważa, że występują znaczne opóźnienia w rozliczeniach niektórych delegacji, oraz sugeruje, że należy znaleźć rozwiązania, które pozwolą na ich rozliczanie w rozsądnym terminie;

43.

uznaje za stosowne utrzymanie nieznacznego zwiększenia środków w linii budżetowej 422 „Wydatki związane z asystentami posłów”, biorąc pod uwagę wyższe nakłady pracy związane z brexitem, rosnącą liczbę rozmów trójstronnych oraz wzrost liczby komisji tymczasowych i specjalnych, która odnotowała historyczny rekord 25 komisji stałych i tymczasowych, oraz nałożenie się w czasie zakończenia kadencji i przyjęcia kompleksowego pakietu wniosków ustawodawczych dotyczących WRF;

44.

zwraca się do sekretarza generalnego o przekazanie Komisji sprawozdania w sprawie oceny nowego statutu dla AAP, sporządzonego w następstwie rezolucji przyjętej dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2014 r. i określonego w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 160/2009 (6);

45.

zachęca Prezydium, by podczas oceny nowych, przyjętych w ubiegłym roku przepisów w sprawie grup odwiedzających wykluczyć możliwość pełnienia przez akredytowanych asystentów parlamentarnych funkcji szefa grupy ze względu na wątpliwości zawodowe, prawne, etyczne i obawy związane z ochroną danych;

46.

zauważa, że stażyści zatrudniani przez posłów są związani z posłem umową prawa prywatnego, co nie uprawnia ich do korzystania w Parlamencie z podobnego statusu jak inne kategorie pracowników Parlamentu czy korzystanie ze stypendiów samego Parlamentu (stypendia im. Roberta Schumana); wyraża ubolewanie, że nie przewidziano możliwości lub ram prawnych w Dyrekcji Generalnej ds. Finansów (DG FINS) do opracowania systemu bezpośrednich płatności zaliczkowych na rzecz takich stażystów przed rozpoczęciem misji, jak ma to miejsce w przypadku pozostałych pracowników, przede wszystkim mając na uwadze, że pokrywanie tych wydatków z własnych środków stanowi dla nich zazwyczaj obciążenie finansowe, któremu z oczywistych przyczyn trudno jest im sprostać; podkreśla, że posłowie mogą w poszczególnych przypadkach dochodzić do porozumienia ze stażystą i płatnikiem w sprawie płatności zaliczkowych; zauważa jednak, że wielu posłów nie korzysta z usług upoważnionego płatnika do wynagradzania zatrudnianych przez siebie stażystów; zwraca się do Parlamentu o jak najszybsze dokonanie oceny, czy taki system płatności bezpośrednich może zostać wdrożony;

47.

zauważa z zaniepokojeniem, że na tym zaawansowanym etapie obecnej kadencji życiorysy ponad połowy posłów do Parlamentu Europejskiego nie są jeszcze dostępne w ich profilach na oficjalnej stronie internetowej Parlamentu; zwraca się do sekretarza generalnego o podjęcie szybkich działań w celu udostępnienia życiorysów wszystkich posłów do Parlamentu Europejskiego na oficjalnej stronie internetowej Parlamentu;

48.

przypomina, że niedozwolone jest łączenie mandatu posła do Parlamentu Europejskiego z szeregiem innych stanowisk, między innymi z mandatem posła do parlamentu krajowego; zwraca się o opracowanie na następną kadencję Parlamentu niezbędnych przepisów wykluczających możliwość sprawowania przez posłów do PE jakiegokolwiek dodatkowego mandatu w parlamencie regionalnym państwa członkowskiego z uprawnieniami ustawodawczymi, które wymagają od posła poświęcania podobnej ilości czasu na pracę w parlamencie narodowym;

49.

jest zdania, że należy wprowadzić przepisy w sprawie konfliktu interesów wśród ekspertów zatrudnianych przez komisje parlamentarne, aby zapewnić wyższy stopień niezależności i rzetelności opinii i badań;

50.

przypomina, że w absolutorium za lata budżetowe 2014 i 2015 zwrócono uwagę na stosunkowo nieprzystępną dla użytkowników stronę internetową Parlamentu, i w związku z tym pilnie wzywa Dyrekcję Generalną ds. Komunikacji (DG COMM) do udoskonalenia strony internetowej i do wprowadzenia w trybie pilnym sprawniejszej wyszukiwarki; podkreśla, że pozostaje jeszcze wiele do zrobienia w zakresie atrakcyjności i zdolności tej strony internetowej do przyciągania uwagi oraz nadal niezbędne są wysiłki, by zdywersyfikować dostępne platformy mediów społecznościowych; wzywa do przyjęcia nowej strategii, odzwierciedlającej pełny zakres możliwości mediów społecznościowych w różnych ich formach;

51.

odnotowuje uaktualnioną deklarację misji biur informacyjnych, zwanych odtąd biurami kontaktowymi (przyjętą przez Prezydium w listopadzie 2017 r.); z naciskiem stwierdza, że ich główna funkcja polega na przekazywaniu informacji i utrzymywaniu kontaktów na poziomie lokalnym w imieniu Parlamentu w celu rozpowszechniania informacji o Unii Europejskiej i jej polityce poprzez działania podmiotów zewnętrznych na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym; podkreśla potrzebę zoptymalizowania wykorzystania nowych technologii i modeli komunikacyjnych oraz skorzystania z ich uprzywilejowanego położenia geograficznego – blisko obywateli – w celu dalszego wzmożenia działań na szczeblu lokalnym, takich jak organizowanie debat z posłami i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, z myślą o wysłuchaniu obywateli i współpracy z nimi; zauważa, że debaty za pośrednictwem internetu i przyciąganie uwagi mediów w wyniku tych wydarzeń powinny przyczyniać się do dalszego zbliżania się do obywateli; wzywa do udoskonalenia przyjętej strategii dotyczącej biur informacyjnych Parlamentu i apeluje do DG COMM o zmierzenie się z problemem nierównowagi pomiędzy poziomem kosztów zatrudnienia personelu i użytkowania budynków a kluczowymi funkcjami tych biur, które polegają na bezpośredniej komunikacji z zainteresowanymi podmiotami i obywatelami na szczeblu lokalnym;

Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji

52.

przypomina, że kluczowym wskaźnikiem skuteczności działania DG COMM jest całkowity zasięg lub oddźwięk osiągnięty dzięki wszystkim kanałom i platformom komunikacyjnym Parlamentu; zauważa, że w odniesieniu do obecności Parlamentu w mediach i średnich miesięcznych relacji w mediach nastąpił wzrost o 12 % w porównaniu z 2015 r. i o 7 % w porównaniu z rokiem wyborczym 2014; potwierdza postęp w odniesieniu do wykorzystania mediów społecznościowych przez Parlament, jak również działania związane z podnoszeniem świadomości wśród młodych ludzi; podkreśla jednak, że działania Parlamentu w zakresie komunikacji powinny nadal być udoskonalane, w szczególności poprzez poszerzanie zasięgu przekazu w mediach społecznościowych, który aktualnie nie spełnia standardów, jakich można oczekiwać od instytucji parlamentarnej; podkreśla konieczność opracowania i wdrożenia całościowej strategii dotyczącej mediów społecznościowych, szczególnie w świetle wyborów europejskich w 2019 r.; zwraca uwagę, że strategia ta powinna odzwierciedlać nakład pracy realizowanej przez Parlament, biorąc pod uwagę wyrażane przez obywateli wielowymiarowe zainteresowania, troski i pomysły odnośnie do przyszłości Europy;

53.

zauważa, że DG COMM uruchomiła nowy wieloletni program prac dotyczący dotacji w obszarze mediów i organizacji imprez na lata 2016–2019; przyjmuje do wiadomości, że jeśli chodzi o przyznawanie dotacji w kategorii mediów zawarto 102 umowy ramowe o partnerstwie i zatwierdzono 48 wniosków o dotację na łączną wartość 3,99 mln EUR; zauważa, że w dziedzinie organizacji imprez wybrano 18 projektów do przyznania dotacji na całkowitą wartość 0,8 mln EUR; wzywa Dyrekcję Generacją ds. Komunikacji (DG COMM) do bardziej aktywnego podejścia wobec osób, które nie są co do zasady zainteresowane działalnością Parlamentu, bądź nawet odnoszą się sceptycznie do jego funkcjonowania;

54.

odnotowuje istotne zmiany techniczne i edycyjne wprowadzone na publicznie dostępnej stronie internetowej Parlamentu, zwłaszcza pod względem optymalizacji wyszukiwarki internetowej; wyraża uznanie dla Dyrekcji Generalnej ds. Komunikacji (DG COMM) za ten postęp, ale jednocześnie zauważa, że jego tempo jest zbyt wolne; zwraca uwagę na fakt, że w 2016 r. rozpoczęto i z powodzeniem wdrożono do części strony internetowej projekt elastycznego projektowania stron internetowych oraz projekt w zakresie transmisji na żywo i odnowienia platformy wideo na żądanie, których celem jest przeprojektowanie strony internetowej, tak by była dostosowana do wszystkich rodzajów urządzeń; wzywa do kontynuacji tych projektów i ich realizacji we wszystkich sekcjach strony internetowej Parlamentu; zauważa, że należy jeszcze podjąć wiele działań, by stworzyć sprawnie działającą stronę internetową i narzędzie komunikacji; podkreśla, że modernizacja musi być przeprowadzona w odpowiednim czasie, aby zapewnić widoczność i dostępność Parlamentu z odpowiednim wyprzedzeniem, a najpóźniej przed nadchodzącymi wyborami europejskimi w 2019 r.; podkreśla, że przejrzysta i dostępna strona internetowa jest kluczowym narzędziem angażowania obywateli;

55.

zwraca uwagę na znaczny wzrost liczby wniosków złożonych do Działu ds. Zapytań Obywateli (AskEP) od 2014 r., głównie w wyniku pozornie skoordynowanych kampanii wysyłania zapytań dotyczących aktualnych zagadnień; sugeruje, by odpowiedzi Parlamentu były przedstawiane posłom, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy z ich istnienia;

56.

zwraca uwagę na niedawny sondaż Eurobarometru zlecony przez Parlament, gdzie postawiono konkretne pytanie dotyczące wizerunku Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że według sondażu odsetek obywateli, którzy pozytywnie postrzegają Parlament, wzrósł z 25 % (2016 r.) do 33 % (2017 r.); z satysfakcją odnotowuje, że poprawa wizerunku Parlamentu jest bezpośrednio związana ze spadkiem odsetka opinii negatywnych o 7 punktów procentowych z 28 % (2016 r.) do 21 % (2017 r.); zwraca uwagę, że pomimo wyraźnych sygnałów poprawy wciąż wiele pozostaje do zrobienia;

57.

zachęca Prezydium, by podczas oceny nowych, przyjętych w minionym roku przepisów w sprawie grup odwiedzających wykluczyć możliwość wyznaczania AAP na opiekuna grupy;

58.

zwraca się o dokonanie przeglądu systemu obliczania zwrotu kosztów podróży grup odwiedzających sponsorowanych przez posłów do Parlamentu Europejskiego, aby z jednej strony zagwarantować równe traktowanie wszystkich obywateli Unii, a z drugiej strony promować korzystanie z bardziej ekologicznych środków transportu, ponieważ obecny system oparty na obliczaniu na podstawie odległości w kilometrach nie uwzględnia ani odizolowania, ani naturalnych barier w niektórych strefach geograficznych Unii, ani nie pokrywa kosztów pokonania odległości między nimi a miejscami, gdzie dostępne są szybsze i bardziej ekologiczne środki transportu;

59.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2016 r. Sekretariat zatrudniał łącznie 5 375 urzędników i innych pracowników tymczasowych (wzrost o 16 osób w porównaniu ze stanem na 31 grudnia 2015 r.), a grupy polityczne zatrudniały łącznie 806 urzędników oraz pracowników tymczasowych (wzrost o 35 osób w porównaniu ze stanem na 31 grudnia 2015 r.); zwraca uwagę, że DG PERS była odpowiedzialna za 9 617 członków personelu (wzrost o 264 osób w porównaniu z stanem na 31 grudnia 2015 r.), przy czym liczba ta obejmuje pracowników kontraktowych;

60.

zwraca uwagę, że na dzień 1 stycznia 2016 r. z planu zatrudnienia Parlamentu usunięto 57 stanowisk zgodnie z nowelizacją regulaminu pracowniczego z 2014 r. oraz WRF na lata 2014-2020;

Dyrekcja Generalna ds. Kadr

61.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że promowanie równych szans pozostaje jednym z głównych elementów polityki zarządzania zasobami ludzkimi prowadzonej przez Parlament; zauważa, że plan działania na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności, przyjęty przez Prezydium w 2015 r., był nadal realizowany w 2016 r. wraz z jego celami szczegółowymi i wszelkimi innymi powiązanymi środkami;

62.

z zadowoleniem odnosi się do faktu, że przyjęty został plan działania na rzecz „Równości płci w Sekretariacie Generalnym Parlamentu Europejskiego”; zauważa, że plan działania przedstawia konkretne działania i jasny harmonogram wprowadzania poszczególnych środków w zakresie zarządzania, szkoleń zawodowych, podnoszenia świadomości na temat równouprawnienia płci, równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz regularnego monitorowania równowagi płci za pomocą statystyk;

63.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że równowaga płci na stanowiskach kierowników działów mianowanych przez sekretarza generalnego wzrosła z 21 % w 2006 r. do 36 % w 2016 r. oraz że obecność kobiet na tych stanowiskach wskazuje na zadowalającą poprawę w jakości stanowisk, które piastują kobiety;

64.

ubolewa nad tym, że równowaga płci wśród osób zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora generalnego spadła z 33,3 %/66,7 % w 2015 r. do 16,7 %/83,3 % w 2016 r.; zauważa, że równowaga płci wśród osób zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora utrzymywała się na tym samym poziomie w 2015 i 2016 r. – odpowiednio 29,2 %/70,8 % i 29,8 %/70,2 %; uznaje, że ta tendencja stoi w sprzeczności z planem działania na rzecz „równouprawnienia płci w Sekretariacie Generalnym Parlamentu Europejskiego”;

65.

rozumie, że w pewnych rodzajach działalności, takich jak prowadzenie stołówki czy sprzątanie, outsourcing okazał się najczęściej wybieranym przez Parlament rozwiązaniem, a wskutek tego w niektórych dyrekcjach generalnych liczba personelu zewnętrznego obecnego w pomieszczeniach Parlamentu może nawet przewyższać liczbę urzędników;

66.

wyraża opinię, że personelu zewnętrznego nie należy wykorzystywać do kompensowania redukcji liczby etatów uzgodnionej w kontekście przeglądu regulaminu pracowniczego z 2014 r. oraz obecnych WRF;

67.

zauważa, że na koniec 2016 r. w Parlamencie pracowało 1 924 AAP, w porównaniu z 1 791 w 2015 r.; apeluje o szczególne uwzględnienie praw AAP i asystentów lokalnych, których umowy są bezpośrednio powiązane z mandatami wspomaganych przez nich posłów, mając na uwadze, że AAP są pracownikami statutowymi podpisującymi umowę o pracę z Parlamentem, natomiast asystenci lokalni są objęci odrębnymi przepisami krajowymi;

68.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu zarzucanej posłom praktyki polegającej na zobowiązywaniu asystentów parlamentarnych do odbycia delegacji, w szczególności do Strasburga, bez oficjalnych zleceń delegacji, w którym to przypadku nie są pokrywane koszty delegacji ani koszty podróży; jest zdania, że taka praktyka stwarza pole do nadużyć, ponieważ jeśli asystenci parlamentarni podróżują bez oficjalnego zlecenia delegacji, muszą nie tylko opłacić koszty we własnym zakresie, ale również nie są objęci ubezpieczeniem pracowniczym; wzywa sekretarza generalnego do zbadania tej zarzucanej praktyki oraz złożenia sprawozdania przed końcem tego roku;

69.

ponawia wezwanie skierowane do Konferencji Przewodniczących i Prezydium o ponowne rozważenie możliwości, aby akredytowani asystenci parlamentarni, w pewnych okolicznościach, które powinny zostać ustalone, mogli towarzyszyć posłom w oficjalnych delegacjach i misjach Parlamentu, o co wnioskowało już kilku posłów; zwraca się do sekretarza generalnego o przeanalizowanie konsekwencji budżetowych oraz organizacji i logistyki tych delegacji;

70.

odnotowuje, że Parlament zapewnia budżet Komitetu Pracowniczego, wzywa do ustanowienia podobnego budżetu dla Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych, gdyż pełnią oni funkcje przewidziane w Statucie posła do Parlamentu Europejskiego i przepisach wykonawczych do tego statutu, przydatne dla wszystkich instytucji i posłów;

71.

wzywa administrację do włączenia Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych w proces decyzyjny dotyczący wszystkich przepisów, które mogłyby mieć zastosowanie do Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych, zarówno wyłącznie, jak i wspólnie z innymi kategoriami pracowników reprezentowanych przez Komitet Pracowniczy;

72.

z zadowoleniem przyjmuje zainteresowanie utrzymaniem pracowników z obywatelstwem brytyjskim, będących urzędnikami służby cywilnej Unii Europejskiej, zwraca się do sekretarza generalnego o przedstawienie informacji o potencjalnych zagrożeniach dla personelu pochodzącego z Wielkiej Brytanii i o wskazanie, jak uchronić ich przed skutkami brexitu i zapewnić pełną ochronę ich praw ustawowych, umownych i nabytych;

73.

przyjmuje do wiadomości, że zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (7) z planu zatrudnienia Parlamentu na 2016 r. usunięto 57 stanowisk, zgodnie z wymogiem dotyczącym zmniejszenia liczby stanowisk o 5 %; zauważa, że dwa dodatkowe stanowiska usunięto, aby przenieść je do Komisji w związku z międzyinstytucjonalnymi projektami IT; zauważa ponadto, że Parlament miał zmniejszyć swój plan zatrudnienia o kolejne 76 stanowisk z dniem 1 stycznia 2017 r. w następstwie decyzji władzy budżetowej;

74.

jest zdania, że w odpowiedzi na kampanię #metoo Parlament powinien przyjąć zasadę zerowej tolerancji dla przemocy w jakiejkolwiek formie, zarówno przemocy strukturalnej, jak i seksualnej, fizycznej i psychologicznej; w związku z tym domaga się:

—	pełnej odpowiedzialności sprawców przy wyczerpaniu wszelkich dostępnych kar i sankcji,

—	ustanowienia centralnego biura ds. skarg, przyjmującego zgłoszenia przypadków molestowania,

—	zapewnienia każdej osobie dostępu do niezależnej komisji ds. molestowania w Parlamencie, w której nie zostaną odtworzone wewnętrzne struktury władzy, jak włączenie posłów do składu tej komisji,

—	zapewnienia ochrony dla ofiar przemocy oraz osób, które zgłaszają takie przypadki przemocy, gwarantując im pełną anonimowość i dyskrecję,

—	zapewnienia wsparcia psychologicznego dla ofiar przez centralne biuro Parlamentu zatrudniające lekarzy, pracowników opieki społecznej, a także doradców,

—	obowiązkowych szkoleń dotyczących molestowania seksualnego i mobbingu dla posłów i urzędników zajmujących stanowiska decyzyjne,

—	zapewnienia szkoleń i informacji dla pracowników, aby pomóc im w rozpoznawaniu molestowania seksualnego i zagwarantować, że są świadomi przysługujących im praw;

75.

uważa, że stosunkowo niska liczba skarg dotyczących nękania zgłoszonych w 2016 r. do Komitetu doradczego ds. molestowania przez pracowników i akredytowanych asystentów parlamentarnych może oznaczać brak odpowiednich kanałów; podkreśla, że w regulaminie pracowniczym wyróżniono dwie kategorie nękania (nękanie psychologiczne i molestowanie seksualne); jest zdania, że walka z wszelkiego rodzaju nękaniem powinna być jednym z najważniejszych priorytetów sekretarza generalnego; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje propozycję sekretarza generalnego wprowadzenia sieci niezależnych zaufanych doradców, z którymi mogą się kontaktować AAP, stażyści pracujący dla posłów, personel grup politycznych oraz wszyscy pozostali pracownicy i stażyści; przyjmuje do wiadomości, że doradcy ci będą wybierani ze względu na ich wiedzę specjalistyczną i umiejętności interpersonalne oraz będą odbywali ukierunkowane szkolenia; zachęca do przeglądu składu komitetów doradczych rozpatrujących skargi dotyczące nękania, aby zapewnić równą reprezentację posłów, akredytowanych asystentów parlamentarnych i pracowników, a także równowagę płci; zwraca się do Prezydium o rozważenie możliwości mianowania audytora zewnętrznego w celu dalszego usprawnienia procedur wewnętrznych;

76.

wyraża potrzebę stworzenia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomagać demaskatorom wykorzystywać odpowiednie kanały ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

77.

ponownie zwraca uwagę na delikatną pozycję AAP i stażystów posłów w świetle wewnętrznych przepisów dotyczących ochrony demaskatorów; przestrzega sekretarza generalnego przed możliwymi skutkami finansowymi dalszego niezapewniania przez Parlament ochrony należnej demaskatorom w stosunku do AAP, którzy zgłaszają naruszenia popełniane przez posłów; wzywa sekretarza generalnego do bezzwłocznego zaradzenia tej sytuacji;

78.

zwraca się o wykorzystanie tygodni przeznaczonych na zewnętrzną działalność parlamentarną w celu organizowania szkoleń, zwłaszcza dla asystentów posłów, w tym intensywnych kursów językowych;

79.

przypomina po raz kolejny, że Parlament jest właściwie jedyną instytucją, która nie wprowadziła elastycznego czasu pracy do swojego systemu pracy, gdy tymczasem narzędzie to stosuje się od lat w większości pozostałych instytucji, w szczególności w Komisji Europejskiej, czego potwierdzonym wynikiem jest wzrost produktywności i poprawa jakości życia pracowników; zwraca się o jak najszybsze włączenie elastycznego czasu pracy do warunków zatrudnienia w Parlamencie oraz o informowanie Komisji Kontroli Budżetowej o postępach w realizacji z tego celu;

80.

ponownie stwierdza, podobnie jak w rezolucji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Parlamentu za rok budżetowy 2015 (ust. 90), że w stosunku do stypendystów, odpowiednio do poziomu ich dochodów, należy zastosować większe zniżki w restauracjach Parlamentu;

81.

z wielkim zaniepokojeniem zauważa spadek popytu wśród posłów na indywidualne kursy językowe w przypadku języka francuskiego, a przede wszystkim hiszpańskiego i włoskiego, w szczególności od roku 2009; zauważa, że dane statystyczne wykazują, że jedynie język angielski, a także niemiecki cieszą się takim samym, a nawet większym zainteresowaniem; przypomina sekretarzowi generalnemu o znaczeniu wielojęzyczności w procesie europejskiej integracji i o roli, jaką administracja powinna odgrywać w promowaniu nauki języków wśród przedstawicieli wybranych przez europejskich obywateli, tym bardziej, że znajomość języków stanowi podstawowe narzędzie zrozumienia i komunikacji w pracy parlamentarnej; zwraca się do administracji, aby oprócz istniejącej broszury i informacji dostępnych online systematycznie informować posłów za pośrednictwem odpowiednich środków przekazu o wszystkich możliwościach, jakie oferuje im Parlament, ze szczególnym naciskiem na lekcje udzielane przez wewnętrznych nauczycieli językowych w Brukseli i Strasburgu, ponieważ jest to najbardziej elastyczne i najlepiej dostosowane do ich potrzeb i warunków pracy rozwiązanie, a także najbardziej opłacalne; zwraca się również do sekretarza generalnego o opracowanie odpowiednich środków promowania wielojęzyczności w tym środowisku, łącznie z ulepszeniem oferty pod względem dostępności wewnętrznych nauczycieli języków obcych i wyeliminowania ich niepewnej sytuacji zawodowej; przyjmuje do wiadomości przeniesienie służby szkolenia zawodowego posłów z DG FINS do DG PERS w celu poprawy synergii z jednostką ds. szkolenia personelu istniejącą już w DG PERS; zwraca się do sekretarza generalnego o przekazywanie informacji o konkretnych wynikach, jakich oczekuje się po tej zmianie;

82.

wzywa sekretarza generalnego do opracowania dobrowolnej i przejrzystej polityki mobilności uwzględniającej upodobania i umiejętności personelu w ramach rzeczywistej strategii rozwoju kariery zawodowej;

Dyrekcja generalna ds. Infrastruktury i Logistyki

83.

odnotowuje, że aktualny wniosek w sprawie średnioterminowej strategii Parlamentu w zakresie nieruchomości – biorąc pod uwagę niedawny rozwój sytuacji w kwestii budynków w Luksemburgu i Strasburgu – powinien koncentrować się na budynkach w Brukseli, a w szczególności na przyszłości budynku im. Paul-Henri Spaaka; ponadto zwraca się do Prezydium o ocenę wieku infrastruktury w budynku Salvadora de Madariagi w Strasburgu; zauważa ponadto, że kluczowe czynniki związane z brexitem określające przyszłą politykę dotyczącą nieruchomości, takie jak potencjalne konsekwencje brexitu dla wielojęzyczności, liczba stanowisk dla urzędników w planie zatrudnienia i liczba posłów wciąż nie są znane; uznaje, że dopiero po zakończeniu brexitu będzie można sporządzać wiarygodne plany; zachęca Prezydium do opracowania strategii minimalizowania ryzyka, uwzględniającą potrzebę przeciwdziałania wszelkim możliwym zakłóceniom, które mogą wynikać z przebiegu negocjacji w sprawie brexitu; zwraca się do sekretarza generalnego o zaproponowanie szczegółowego planu przewidującego, gdzie w przypadku renowacji lub odbudowy budynków zostanie rozmieszczony pracujący w nich personel;

84.

wzywa właściwe służby do wyjaśnienia, z uwagi na zbliżający się termin przypadający na rok 2020, w jaki sposób planują wdrożyć wspólne oświadczenie Parlamentu, Rady i Komisji w sprawie wzorcowej roli ich budynków (8) w kontekście dyrektywy o efektywności energetycznej;

85.

uznaje, że Prezydium upoważniło sekretarza generalnego do opracowania szczegółowych propozycji dotyczących możliwych opcji remontu budynku im. Paul-Henri Spaaka; zauważa ponadto, że propozycje te powinny obejmować wszystkie możliwe warianty, w tym brak działań, remont lub odbudowę, oraz że propozycjom powinny towarzyszyć szczegółowe oceny wykonalności projektów i analiza wszystkich istotnych kwestii prawnych; zauważa, że szczegółowe propozycje są przygotowywane przez DG INLO i miały być przedstawione Prezydium na początku 2018 r.;

86.

odnotowuje, że większość budynków Parlamentu nie była zaprojektowana i wykonana z uwzględnieniem wymogów eurokodów dotyczących integralności konstrukcyjnej, gdyż normy te nie istniały w czasie ich budowy; zauważa, że jedyne budynki spełniające normy eurokodów w zakresie integralności konstrukcyjnej to budynki im. Willy’ego Brandta oraz im. Wilfrieda Martensa; uznaje, że ryzyko wywołane potencjalnym brakiem wytrzymałości struktur różnych budynków jest częściowo łagodzone przez środki operacyjne podjęte przez DG INLO oraz Dyrekcję Generalną ds. Bezpieczeństwa i Ochrony (DG SAFE), oraz że przewiduje się dalsze zmiany organizacyjne w celu zajęcia się tą sprawą;

87.

przypomina, że Prezydium przyjęło wniosek dotyczący internalizacji usług transportowych dla posłów na posiedzeniu w dniu 11 kwietnia 2016 r.; z zadowoleniem zauważa, że procedura internalizacji usług kierowców zaowocowała jakościowym i ilościowym rozszerzeniem usług świadczonych na rzecz posłów, a także skutecznym i efektywnym reagowaniem na nieprzewidziane sytuacje kryzysowe czy nagły wzrost popytu; ubolewa nad tym, że w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym usług transportowych w Parlamencie nie uwzględniono zasady równowagi płci; wzywa sekretarza generalnego do złożenia wniosku mającego na celu poprawę obecnej sytuacji; jest ponadto zaniepokojony różnicami w grupach zaszeregowania kierowców i zwraca się do Prezydium z pytaniem, czy rozważa wprowadzenie harmonizacji, aby przeciwdziałać nieuczciwym schematom wynagrodzeń;

88.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie projektu testowego dotyczącego cyfrowego przekazywania dokumentów towarzyszących między działem rozpoczynającym procedurę w DG INLO a działem ex ante w odniesieniu do zobowiązań z tytułu wydatków w Wydziale Konserwacji Budynków w Strasburgu; z zadowoleniem zauważa, że na podstawie pozytywnych doświadczeń projekt został rozszerzony na Dział ds. Projektów w zakresie Nieruchomości w Strasburgu; zachęca DG INLO do dalszego wdrażania cyfrowego przekazywania dokumentów tam, gdzie jest to możliwe, w celu obniżenia kosztów i zwiększenia skuteczności powiązanych usług;

89.

odnotowuje, że zmiany cen w stołówce Parlamentu były konieczne w celu odejścia od dotowanych usług i przejścia na umowę koncesji, gdzie dostawca usług gastronomicznych ponosi pełne ryzyko handlowe i gospodarcze; zauważa z zadowoleniem, że stażyści w Parlamencie nadal są upoważnieni do zniżki w wysokości 0,50 EUR za dania główne we wszystkich restauracjach samoobsługowych w Brukseli i Luksemburgu oraz 0,80 EUR w Strasburgu; zwraca się do DG INLO o monitorowanie przyszłych podwyżek cen, aby zapewnić, że ceny usług pozostają odpowiednie i uczciwe;

90.

odnotowuje przepisy z dnia 13 grudnia 2013 r. dotyczące miejsc parkingowych w Parlamencie, a także większe zaangażowanie Parlamentu na rzecz ochrony środowiska; w związku z tym uważa, że w polityce dotyczącej miejsc parkingowych dla rowerów prywatnych pracowników we wszystkich miejscach pracy Parlamentu należy wprowadzić przywileje, których wspomniane przepisy obecnie im nie przyznają; zwraca się do sekretarza generalnego o przyjęcie stosownych środków, a także o zezwolenie pracownikom delegowanym, zwłaszcza w Strasburgu, na pozostawianie rowerów prywatnych na parkingu Parlamentu również poza okresami sesji oraz o wyznaczenie odpowiedniego i bezpiecznego miejsca do tego celu;

91.

ponownie wyraża głębokie ubolewanie z powodu decyzji o wymianie mebli w biurach posłów i ich asystentów w Brukseli; stwierdza, że większość tych mebli jak najbardziej nadaje się do użytku i dobrze się prezentuje i w związku z tym nie ma żadnego powodu, by je wymieniać; uważa, że zwykła informacja zwrotna od niektórych posłów, a nie ogólny sondaż, nie może być jedynym uzasadnieniem tej wymiany, równie nieodpowiednie są też argumenty podane przez organy administracji dotyczące kwestii gustu, mody czy przestarzałego stylu; meble należy wymieniać wyłącznie w pojedynczych przypadkach ze względu na widoczne zniszczenie, znaczne zużycie lub zagrożenie dla zdrowia w miejscu pracy, o charakterze szczegółowym lub ogólnym (jak na przykład możliwy rozwój i poprawa ergonomii biurek lub krzeseł);

92.

przypomina sekretarzowi generalnemu o wynikach sondażu Komitetu Pracowniczego dotyczącego wspólnych biur dla personelu, w którym zgłoszono 3 000 odpowiedzi, a 80 % pracowników wyraziło sprzeciw wobec wspólnych biur; wzywa sekretarza generalnego do przygotowania rozwiązania, które można będzie poddać konsultacji, oraz do uwzględnienia wyników tego sondażu;

Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych i Konferencji

93.

przyznaje, że w ramach nowego wymiaru czasu pracy tłumaczy ustnych ustanowiono minimalną średnią tygodniową liczbę 11 godzin pracy i maksymalną średnią tygodniową liczbę 17 godzin pracy; zauważa, że średnia tygodniowa liczba godzin spędzona przez etatowych tłumaczy ustnych w kabinach na wykonywaniu tłumaczeń ustnych zwiększyła się z 11 godzin i 54 minut w 2014 r. do 13 godzin i 25 minut w 2016 r.; zauważa, że w roku 2014, w którym odbyły się wybory, zapotrzebowanie na usługi tłumaczenia ustne było niższe; podkreśla, że wzrost w okresie od 2014 r. do 2016 r. wynika z powrotu Parlamentu do regularnego rytmu pracy komisji, grup, posiedzeń w Strasburgu i turkusowych tygodni; przypomina, że kiedy regulamin pracowniczy został zmieniony w 2013 r., tygodniowy wymiar czasu pracy dla wszystkich pracowników instytucji Unii Europejskiej wzrósł z 37,5 do 40–42 godzin, co spowodowało zwiększenie tygodniowego wymiaru czasu pracy również w służbie tłumaczeń ustnych; zachęca do dalszej współpracy między związkami zawodowymi a sekretarzem generalnym, która powinna koncentrować się na sprawiedliwych warunkach pracy, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawnego przebiegu pracy parlamentarnej; zwraca uwagę, że dyskusje pomiędzy sekretarzem generalnym a Komitetem Pracowniczym są w toku i wzywa wszystkie strony do osiągnięcia porozumienia; stwierdza, że rosnące zapotrzebowanie na usługi zewnętrznych tłumaczy ustnych w 2016 r. (2,2 mln EUR więcej niż w 2015 r.) częściowo tłumaczy wzrost środków przyznanych na rzecz „pozostałych pracowników”, zauważa ponadto, że coraz bardziej odczuwalny jest niedobór tłumaczeń ustnych na wszystkie języki na posiedzeniach grup politycznych i posiedzeniach komisji z uwagi na zasady przydzielania; zauważa wreszcie, że zmiany harmonogramu posiedzeń komisji, w wyniku których wiele posiedzeń odbywa się w nieregularnych godzinach, są częściowo spowodowane ograniczoną elastycznością w efektywnym wykorzystaniu dostępnych zasobów w zakresie tłumaczeń ustnych;

94.

zauważa z zadowoleniem, że Prezydium przyjęło „Strategię unowocześnienia zarządzania konferencjami” w Parlamencie przedłożoną przez sekretarza generalnego; przyjmuje do wiadomości, że strategia przewiduje pojedynczy punkt kontaktowy i wsparcie dla organizatorów konferencji, oraz że powinna być wspierana przez zintegrowane służby konferencyjne z wykorzystaniem dostosowanej do potrzeb platformy informatycznej; uznaje ponadto, że punkt kompleksowego wsparcia podczas danego wydarzenia oraz punkt kompleksowego zarządzania i wsparcia powinny zostać stopniowo wprowadzone w związku z ułatwieniami technicznymi w salach posiedzeń;

Dyrekcja Generalna ds. Finansów

95.

przypomina, że na posiedzeniu w dniu 26 października 2015 r. Prezydium przyjęło nowe podejście w celu zwiększenia ukierunkowania na klienta i zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla posłów dzięki wprowadzeniu dwóch nowych instrumentów: „Portalu dla posłów” i „e-Portalu”; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie „Portalu dla posłów” – punktu kompleksowej obsługi, oferującego wszystkie usługi dotyczące formalności w zakresie uprawnień finansowych i socjalnych, który stał się w pełni operacyjny w lipcu 2016 r.; odnotowuje, że elektroniczna internetowa wersja „Portalu dla posłów”, „e-Portalu” jest dostępna od stycznia 2015 r. i zawiera zwięzłe informacje na temat obowiązujących przepisów oraz statusu uprawnień posłów; podkreśla, że uproszczenie procedur administracyjnych nie może być wyłącznie efektem przesunięcia części pracy z personelu administracyjnego na posłów i ich biura;

96.

wzywa do uproszczenia procedur rekrutacyjnych i zwrotu kosztów delegacji i podróży służbowych asystentów lokalnych; ubolewa, że procesy te często są zbyt złożone i długotrwałe, co powoduje istotne opóźnienia; wzywa DG FINS do potraktowania tej kwestii w sposób priorytetowy;

97.

zauważa, że obecna umowa Parlamentu na usługi w zakresie podróży wygasa z końcem 2018 r. i że przygotowywane jest otwarte zaproszenie do składania ofert w celu wybrania nowego biura podróży, które będzie wspierało Parlament w obsłudze i organizacji podróży służbowych; apeluje, aby nowa umowa zawierała surowsze warunki, w szczególności w odniesieniu do ustalania cen biletów i nieprzerwanej dostępności centrum telefonicznego obsługi podróży, w tym w soboty i niedziele; podkreśla znaczenie prostego i przyjaznego dla użytkownika mechanizmu składania skarg, który pozwoli na szybkie identyfikowanie braków i sprawne rozwiązywanie problemów; podkreśla, że należy zwrócić większą uwagę na specyficzne wymagania posłów i ich zapotrzebowanie na usługi dostosowane do indywidualnych potrzeb;

98.

zachęca nowe biuro podróży, by dążyło do uzyskania możliwie najbardziej konkurencyjnych cen w zakresie obsługi podróży służbowych dla Parlamentu;

Dobrowolny fundusz emerytalny

99.

zauważa, że w 1990 r. ustanowiono dobrowolny fundusz emerytalny na mocy wprowadzonych przez Prezydium przepisów dotyczących uzupełniającego (dobrowolnego) systemu świadczeń emerytalnych, a posłowie mieli możliwość przystąpienia do systemu do końca szóstej kadencji parlamentarnej (do dnia 13 lipca 2009 r.); stwierdza, że fundusz został ustanowiony, by zapewnić posłom system emerytalny, ponieważ wcześniej taki nie istniał;

100.

przypomina, że w roku 2013 Trybunał Sprawiedliwości orzekł, iż decyzja Prezydium o podwyższeniu wieku emerytalnego dla członków funduszu z 60 do 63 lat w celu niedopuszczenia do przedwczesnego wyczerpania kapitału i dostosowania tych warunków do nowego statutu posła do Parlamentu Europejskiego była prawomocna;

101.

zwraca uwagę, że szacunkowy deficyt aktuarialny dobrowolnego funduszu emerytalnego wzrósł z poziomu 286 mln EUR na koniec 2015 r do poziomu 326,2 mln EUR na koniec 2016 r.; ponadto zauważa, że na koniec 2016 r. wartość uwzględnianych aktywów netto wynosi 146,4 mln EUR, a wartość zobowiązań aktuarialnych wynosi 472,6 mln EUR; zauważa, że prognozowane przyszłe zobowiązania funduszu rozkładają się na okres kilkudziesięciu lat, ale zwraca przy tym uwagę, że łączna kwota wypłacona przez dobrowolny fundusz emerytalny w 2016 r. wyniosła 16,6 mln EUR;

102.

zwraca uwagę, że w okresie najbliższych pięciu lat spośród posłów, którzy osiągną wiek emerytalny i będą uprawieni do wypłaty świadczeń, ponieważ wpłacali składki do funduszu, przy założeniu, że żaden z beneficjentów funduszu nie zostanie (ponownie) wybrany w wyborach w 2019 r. ani nie obejmie zwolnionego mandatu europejskiego, liczba nowych emerytów wyniesie 21 w 2018 r., 74 w 2019 r., 21 w 2020 r., 12 w 2021 r. i 17 w 2022 r.;

103.

ubolewa, że nadal nie jest dostępna ocena obecnej sytuacji dobrowolnego funduszu emerytalnego; odwołuje się do ust. 109 sprawozdania w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2015 i do ust. 112 sprawozdania w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2014, w których apeluje się o dokonanie oceny bieżącej sytuacji dobrowolnego funduszu emerytalnego; wzywa Prezydium do jak najszybszego, a najpóźniej do dnia 30 czerwca 2018 r., dokonania oceny obecnej sytuacji dobrowolnego funduszu emerytalnego;

104.

przypomina o nierozwiązanych problemach dotyczących dobrowolnego funduszu emerytalnego oraz wzywa Prezydium i sekretarza generalnego do podjęcia działań w celu wyeliminowania ryzyka przedwczesnej niewypłacalności funduszu, unikając przy tym jakiegokolwiek wpływu na budżet Parlamentu Europejskiego;

105.

zauważa, że Parlament jest gwarantem wypłaty świadczeń emerytalnych, w przypadku gdy fundusz nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań; z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie sekretarza generalnego, że przedstawił Prezydium plan działania;

106.

zauważa, że uwzględniając bieżący poziom aktywów finansowych funduszu oraz przyszłe roczne zobowiązania płatnicze i ewolucję stopy zwrotu z inwestycji na rynkach finansowych, zakłada się, że dobrowolny fundusz emerytalny osiągnie stan niewypłacalności w okresie od 2024 do 2026 r.;

Zwrot kosztów ogólnych

107.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Prezydium o powołaniu grupy roboczej ad hoc w celu ustalenia i publikacji przepisów dotyczących korzystania ze zwrotu kosztów ogólnych dla posłów; przywołuje oczekiwania wyrażone przez Parlament w rezolucjach z dnia 5 kwietnia 2017 r. (9) i z dnia 25 października 2017 r. (10) w sprawie budżetu na rok 2018 r., w których zaapelowano o zwiększenie przejrzystości w odniesieniu do zwrotu kosztów ogólnych ponoszonych przez posłów i wezwano do podjęcia prac nad określeniem bardziej szczegółowych przepisów dotyczących rozliczania wydatków, na które zezwolono w ramach pokrywania kosztów ogólnych, nie generując przy tym dodatkowych kosztów dla Parlamentu; ponownie występuje z apelem do Prezydium o szybkie dokonanie następujących konkretnych zmian w odniesieniu do zwrotu kosztów ogólnych dla posłów:

—	dodatek z tytułu kosztów ogólnych musi znajdować się zawsze na osobnym rachunku bankowym,

—	wszystkie rachunki dotyczące dodatku z tytułu kosztów ogólnych powinni przechowywać posłowie,

—	niewykorzystana część dodatku z tytułu kosztów ogólnych podlega zwrotowi pod koniec mandatu;

108.

przypomina o zasadzie niezależności mandatu posła; podkreśla, że odpowiedzialność za wykorzystanie dodatku na pokrycie wydatków związanych z działalnością parlamentarną spoczywa na wybranych posłach oraz że posłowie, którzy wyrażą takie życzenie, mogą publikować swoje dane dotyczące wydatków z tytułu tego dodatku z tytułu kosztów ogólnych na swoich stronach internetowych;

109.

jest przekonany, że w każdej zmianie w odniesieniu do zwrotu kosztów ogólnych dla posłów należy uwzględnić przyjęte na posiedzeniu plenarnym zalecenia w zakresie przejrzystości i odpowiedzialności finansowej;

Dyrekcja Generalna ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego

110.

przypomina, że w świecie otwartej komunikacji kluczowym filarem strategicznym dla Parlamentu jest wzmacnianie bezpieczeństwa ICT; uznaje, że w ramach planu działania w zakresie cyberbezpieczeństwa filar „kultury cyberbezpieczeństwa” koncentruje się na działaniach w zakresie podnoszenia świadomości i szkoleń w celu zapewnienia, że użytkownicy ICT w Parlamencie są poinformowani o zagrożeniach i przyczyniają się do jego pierwszej linii obrony w tym względzie; przyjmuje do wiadomości kampanię informacyjną dotyczącą zagrożeń cyberbezpieczeństwa, która obejmuje wzrokowe przypomnienia w siedzibach Parlamentu, publikowane w biuletynach wewnętrznych Parlamentu artykuły na temat cyberbezpieczeństwa i sesje informacyjne dla posłów, asystentów i personelu; niemniej jednak wyraża zaniepokojenie z powodu zagrożeń dla cyberbezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje powołanie Dyrektora ds. Bezpieczeństwa Systemów Informacyjnych, utworzenie działu ds. bezpieczeństwa ICT z zespołem ds. zarządzania bezpieczeństwem i ds. bezpieczeństwa operacyjnego; zwraca się do sekretarza generalnego o przeanalizowanie możliwości przyjęcia systemu 100 % wiedzy specjalistycznej w obrębie instytucji, aby zapobiec między innymi wysokiej rotacji personelu;

111.

uważa, że priorytetem służb informatycznych powinien być dobry dostęp do internetu, ponieważ awarie pojawiają się obecnie zbyt często;

112.

odnotowuje projekt „ICT4MEPs”, który powinien poprawić usługi w zakresie ICT oferowane posłom i ich pracownikom podczas pracy w okręgach wyborczych; zauważa, że pierwszy etap projektu wdrożono w październiku 2016 r. i wprowadzono zarządzanie dostępem dla asystentów lokalnych; zauważa jednak, że projekt wciąż pozostawia pole do ulepszeń; wzywa właściwe służby do dalszej realizacji projektu z uwzględnieniem potrzeb użytkowników;

113.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie dostępu do Wi-Fi dla odwiedzających Parlament, co stanowi kolejny krok na drodze ku większej cyfrowej integracji Parlamentu; podkreśla jednak, że bezpieczeństwo ICT powinno nadal mieć nadrzędne znaczenie oraz że należy chronić wewnętrzną sieć Parlamentu przed potencjalnymi złośliwymi atakami zewnętrznymi; podkreśla potrzebę znaczącej poprawy charakteru realizowanej usługi, szczególnie w Strasburgu, oraz z niecierpliwością czeka na podjęcie niezbędnych kroków w najbliższej przyszłości;

114.

zachęca Prezydium, by we współpracy Dyrekcją Generalną ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego (DG ITEC) opracować środki zmniejszające ryzyko w celu zapewnienia sprawnego przebiegu prac parlamentarnych w razie awarii systemu lub przerw w dostawie energii elektrycznej; podkreśla znaczenie wykazu usług priorytetowych, określającego usługi przywracane w pierwszej kolejności, tak aby w razie ataku cybernetycznego zabezpieczyć działanie podstawowego zakresu usług; zachęca Prezydium do opracowania planu awaryjnego na wypadek dłuższych przerw w dostawie energii elektrycznej; zaleca, aby centra danych zdywersyfikowały miejsca lokalizacji serwerów w celu poprawy bezpieczeństwa i ciągłości działania systemów informatycznych Parlamentu;

115.

ponawia zawarty w swojej rezolucji w sprawie absolutorium za lata budżetowe 2014 i 2015 apel o utworzenie systemu szybkiego powiadamiania o zagrożeniach, który umożliwi DG ITEC, we współpracy z DG SAFE, wysyłanie szybkich powiadomień SMS lub e-mailowych posłom oraz pracownikom, którzy wyrażą zgodę na umieszczenie ich danych kontaktowych na liście na potrzeby komunikacji w razie wystąpienia konkretnych sytuacji nadzwyczajnych;

Dyrekcja Generalna ds. Ochrony i Bezpieczeństwa

116.

przyjmuje do wiadomości nowy zoptymalizowany system organizacji zadań związanych z bezpieczeństwem przedstawiony przez sekretarza generalnego Prezydium w styczniu 2018 r.; zauważa ponadto, że ten nowy system uwzględnia specyfikę roli i funkcji pracowników ochrony; wyraża nadzieję, że otwarty dialog może być kontynuowany, aby zwracać uwagę na wymagania tej szczególnie narażonej grupy pracowników w bardzo napiętej sytuacji w zakresie bezpieczeństwa;

117.

z zadowoleniem przyjmuje nieustanne wysiłki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony na terenie Parlamentu i w jego pobliżu; przyznaje, że z kwestią bezpieczeństwa w Parlamencie wiąże się konieczność osiągnięcia delikatnej równowagi pomiędzy wzięciem pod uwagę szeregu środków ochronnych a wprowadzeniem zbyt rygorystycznego systemu ochrony, który spowalnia działania Parlamentu; nalega jednak na dalsze wzmacnianie systemu bezpieczeństwa Parlamentu i ponawia apel do sekretarza generalnego o zapewnienie, aby pracownicy zostali odpowiednio przeszkoleni i byli zdolni do wykonywania swoich zadań w sposób profesjonalny, również w nagłych sytuacjach;

118.

zwraca się do pracowników ochrony DG SAFE, aby w przypadku ewakuacji dokładnie sprawdzali cały budynek, za który są odpowiedzialni, upewniając się w ten sposób, że obiekt ten został całkowicie ewakuowany, oraz aby podczas ewakuacji zapewnili pomoc osobom z dysfunkcją słuchu lub z inną formą niepełnosprawności;

Parlament przyjazny środowisku

119.

przypomina, że w dniu 19 kwietnia 2004 r. Prezydium zainicjowało w Parlamencie projekt systemu zarządzania środowiskowego (EMAS); zauważa, że w 2016 r. Prezydium przyjęło zmienioną politykę w zakresie środowiska, która podtrzymuje i potwierdza zobowiązanie Parlamentu do ciągłych ulepszeń proekologicznych;

120.

wyraża uznanie dla zaangażowania Parlamentu na rzecz zielonych zamówień publicznych; zauważa, że „Praktyczny przewodnik PE po zielonych zamówieniach publicznych”, który ma pomóc urzędnikom zatwierdzającym w Parlamencie w pomyślnym prowadzeniu polityki i procedur w zakresie zielonych zamówień publicznych, został zatwierdzony w czerwcu 2016 r.; z zadowoleniem przyjmuje instalację międzyinstytucjonalnego punktu informacyjnego w sprawie zielonych zamówień publicznych; apeluje o ocenę wprowadzenia kryteriów dotyczących obowiązkowych konsultacji w zakresie zielonych zamówień publicznych w publicznych przetargach powyżej pewnego progu finansowego lub na określone kategorie produktów; odnotowuje powstanie zielonej fasady w budynku im. Altiero Spinellego i uważa, że koszty jej wykonania są niewspółmierne w stosunku do ewentualnych korzyści, jakie może ona przynieść; zwraca się do systemu zarządzania środowiskowego o znalezienie rozwiązań, które oprócz wartości ekologicznej będą uwzględniały stosunek kosztów i korzyści;

121.

z zadowoleniem przyjmuje instalację wodotrysków i nowego systemu szklanych pojemników wielokrotnego użytku; zauważa, że wodotryski nie są wystarczająco spopularyzowane i nie zostały jeszcze zainstalowane w obszarach biurowych; ubolewa, że pomimo przewidzianego ograniczenia odpadów plastikowych wskazanego w specyfikacjach istotnych warunków zamówienia wzrosła liczba posiłków w opakowaniach jednorazowych wydawanych w punktach gastronomicznych w Parlamencie; apeluje o przejrzystość w sprawie odpadów plastikowych wytwarzanych przez punkty gastronomiczne; zauważa, że na przestrzeni niecałych dwóch lat trzykrotnie zmieniła się marka wody butelkowanej udostępnianej na posiedzeniach, co wydaje się niezgodne z zapowiedzianymi wcześniej okresami obowiązywania zamówień, a ponadto woda ta jest nadal dostępna w butelkach plastikowych; rozumie, że Komisja prowadzi zbiórkę butelek plastikowych po wodzie pitnej, i wzywa Parlament do opracowania planu takiego samego działania, szczególnie z racji wzorcowej roli Parlamentu oraz w świetle inicjatywy na rzecz europejskiej strategii w sprawie tworzyw sztucznych.

122.

zauważa, że Prezydium zatwierdziło zaproponowany przez sekretarza generalnego plan działania na rzecz przejścia na flotę samochodów elektrycznych; przyjmuje do wiadomości, że do końca 2017 r. połowę wszystkich samochodów i minibusów we flocie Parlamentu powinny stanowić pojazdy elektryczne lub pojazdy hybrydowe typu plug-in, a także, że od 2018 r. każdy nowo nabywany samochód na potrzeby floty Parlamentu powinien być pojazdem hybrydowym typu plug-in lub pojazdem elektrycznym; zauważa, że w 2020 r. wszystkie samochody we flocie Parlamentu powinny stanowić pojazdy elektryczne lub pojazdy hybrydowe typu plug-in, natomiast w 2021 r. powinno to mieć zastosowanie także do wszystkich minibusów Parlamentu; z naciskiem stwierdza, że przed każdą zasadniczą modernizacją floty samochodowej powinna być przeprowadzana analiza kosztów i korzyści oraz że Komisja Kontroli Budżetowej powinna zapoznać się z analizą kosztów i korzyści poprzedzającą wdrożenie planu działania na rzecz przejścia na flotę samochodów elektrycznych; wzywa do zwiększenia wysiłków na rzecz promowania aktywnej mobilności, m.in. poprzez oferowanie atrakcyjniejszych, dostępnych i strzeżonych miejsc do parkowania rowerów;

123.

zwraca się do Prezydium, by w kwestii rozwiązania bardziej przyjaznego dla środowiska nie ograniczało się jedynie do samochodów elektrycznych, ponieważ istnieją obawy co do ich produkcji (w tym również wystarczającej dostępności niezbędnych zasobów) oraz utylizacji zużytych baterii; wyraża ubolewanie, że posłowie nie zostali poinformowani o analizie dotyczącej paliw alternatywnych, takich jak biopaliwa, paliwa syntetyczne lub ogniwa paliwowe zasilane wodorem; podkreśla, że dywersyfikacja przyjaznej dla środowiska floty pojazdów mogłaby ograniczyć uzależnienie od jednego dostawcy i mogłaby przeciwdziałać ewentualnym niedoborom zaopatrzeniowym;

124.

zauważa, że Parlament musi przestrzegać odnośnych przepisów regionalnych i lokalnych, oraz wzywa służy Parlamentu, by określiły szczegółowo, w jaki sposób wdrożono regionalne przepisy brukselskie – Code Bruxellois de l’air, du climat et de la maîtrise de l’énergie, szczególnie w zakresie miejsc parkingowych udostępnianych pracownikom;

125.

z zadowoleniem przyjmuje podjęcie dodatkowych kroków zmierzających do zrównoważenia nieuniknionych emisji w kontekście polityki energetycznej i klimatycznej Unii Europejskiej na 2030 r. i w dalszej perspektywie; wzywa Parlament do opracowania dalszych działań w zakresie kompensowania emisji CO2;

Sprawozdanie roczne z udzielonych zamówień

126.

przypomina, że w rozporządzeniu finansowym i zasadach jego stosowania (11) określono informacje, które należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zauważa, że rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek publikacji udzielonych zamówień o wartości ponad 15 000 EUR, która to kwota odpowiada progowi, powyżej którego obowiązkowy staje się przetarg konkurencyjny;

127.

odnotowuje, że spośród 219 zamówień przyznanych w 2016 r. 77 przyznano na podstawie procedur otwartych lub ograniczonych, przy czym ich wartość wyniosła 436 mln EUR, a 141 na podstawie procedur negocjacyjnych o łącznej wartości 64 mln EUR; odnotowuje, że łączna liczba zamówień udzielonych w drodze procedur negocjacyjnych była o 14 % niższa w 2016 r. (i wyniosła 141 w porównaniu z 151 w 2015 r.), przy czym wartość spadła o 29 % (64 mln EUR w porównaniu z 90 mln EUR w 2015 r.);

128.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2016 i 2015 r. według rodzaju:

Rodzaj umowy	2016		2015
Rodzaj umowy	Liczba	Odsetek (%)	Liczba	Odsetek (%)
Usługi Dostawy Roboty Budynki	169 36 13 1	77 16 6 1	194 34 18 8	77 13 7 3
Ogółem	219	100	254	100

Rodzaj umowy	2016		2015
Rodzaj umowy	Wartość (EUR)	Odsetek (%)	Wartość (EUR)	Odsetek (%)
Usługi	244 881 189	49	539 463 943	70
Dostawy	155 805 940	31	78 424 245	11
Roboty	97 640 851	19	92 889 168	12
Budynki	1 583 213	1	55 804 154	7
Ogółem	499 911 194	100	766 581 510	100 %
(Roczne sprawozdanie w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2016 r., s. 6).

129.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2016 i 2015 r. według rodzaju wykorzystanych procedur:

Rodzaj procedury	2016		2015
Rodzaj procedury	Liczba	Odsetek (%)	Liczba	Odsetek (%)
Otwarta Ograniczona Negocjacyjna Konkurencja Wyjątkowa	70 7 141 — 1	32 3 64 — 1	93 10 151 — —	37 4 59 — —
Ogółem	219	100	254	100

Rodzaj procedury	2016		2015
Rodzaj procedury	Wartość (EUR)	Odsetek (%)	Wartość (EUR)	Odsetek (%)
Otwarta Ograniczona Negocjacyjna Konkurencja Wyjątkowa	406 408 732 29 190 756 64 284 705 — 27 000	81 6 13 — 0	636 333 284 40 487 367 89 760 859 — —	83 5 12 — —
Ogółem	499 911 194	100	766 581 510	100
(Roczne sprawozdanie w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2016 r., s. 8).

Grupy polityczne (pozycja budżetowa 4 0 0)

130.

odnotowuje, że w 2016 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 przyznane grupom politycznym i posłom niezrzeszonym zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej:

Grupa	2016					2015
Grupa	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione (*1)	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków (%)	Środki przeniesione na następny okres	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków (%)	Środki przeniesione na następny okres
PPE	17 400	8 907	18 303	105,19	8 005	17 440	10 198	17 101	98,06	8 745
S&D	15 327	5 802	15 713	102,51	5 417	15 256	5 748	15 379	100,81	7 633
EKR	6 125	2 518	5 835	95,25	2 809	5 959	1 614	5 065	84,99	2 779
ALDE	5 759	2 366	6 448	111,98	1 676	5 692	2 517	5 865	103,03	2 839
GUE	4 340	1 729	4 662	107,43	1 407	4 305	1 256	3 832	89,02	2 156
Verts/ALE	4 180	1 557	3 921	93,82	1 815	4 153	1 293	3 890	93,67	2 078
EFDD	3 820	1 873	2 945	77,10	1 910	3 843	1 643	3 629	94,45	1 919
ENF (*2)	—	—	—	—	—	1 587	0	827	52,09	793
Posłowie niezrzeszeni	772	216	616	79,90	257	1 627	533	1 001	61,51	214
Ogółem (*3)	57 723	24 968	58 443	101,25	23 296	59 860	24 803	56 588	94,53	29 155

131.

z niepokojem zauważa, że w przypadku jednej grupy politycznej niezależny audytor zewnętrzny wydał opinię z zastrzeżeniami; jest szczególnie zaniepokojony faktem, że audytor stwierdził brak przestrzegania przepisów regulujących wykorzystanie środków z pozycji budżetowej 4 0 0 w przypadku kosztów, w odniesieniu do których nie udało się uzyskać odpowiednich dokumentów potwierdzających, jak również w przypadku braku przestrzegania obowiązków w zakresie zamówień publicznych przez 10 usługodawców;

132.

niepokoi się zagrożeniem, jakie stanowią tego rodzaju nieprawidłowości dla reputacji Parlamentu, i jest przekonany o konieczności podjęcia szybkich i skutecznych działań w celu zaradzenia oraz zapobieżenia podobnym nieprawidłowościom w przyszłości;

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne

133.

odnotowuje, że w 2016 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 przyznane partiom politycznym zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej (12):

Partia	Skrót	Zasoby własne	Dotacja z PE	Dochody ogółem (1)	Dotacje z PE w % kwalifikowalnych wydatków (nie więcej niż 85 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw) lub strata
Europejska Partia Ludowa	PPE	1 734	6 918	10 650	85	304
Partia Europejskich Socjalistów	PES	1 408	7 154	9 512	85	12
Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy	ALDE	611	2 337	3 162	85	88
Europejska Partia Zielonych	EPZ	502	1 795	2 587	85	78
Sojusz Europejskich Konserwatystów i Reformatorów	AECR	472	2 292	3 232	85	-240
Europejska Partia Lewicy	EL	335	1 594	2 119	85	25
Europejska Partia Demokratyczna	PDE	107	518	625	85	4
Demokraci UE	EUD	54	238	341	85	11
Wolne Przymierze Europejskie	ALE	158	777	1 008	85	5
Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny	ECPM	109	493	665	85	0
Europejskie Przymierze na rzecz Wolności	EAF	68	391	459	85	-40
Europejskie Przymierze Ruchów Narodowych	AEMN	61	229	391	85	0
Ruch na rzecz Europy Wolności i Demokracji	MENL	189	785	1 020	85	0
Przymierze na rzecz Pokoju i Wolności	APF	62	329	391	85	-5
Ogółem		5 870	25 850	36 160	85	242

134.

odnotowuje, że w 2016 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 przyznane fundacjom politycznym zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej (13):

Fundacja	Skrót	Związek z partią	Zasoby własne	Ostateczna kwota dotacji z PE	Dochody ogółem	Dotacje z PE w % kwalifikowalnych wydatków (nie więcej niż 85 %)
Ośrodek Studiów Europejskich Wilfried Martens	WMCES	PPE	965 665	4 878 174	5 843 839	85
Fundacja Studiów Europejskich i Postępu	FEPS	PES	1 041 910	4 430 253	5 472 163	84
Europejskie Forum Liberalne	ELF	ALDE	248 996	1 126 430	1 375 426	85
Europejska Fundacja Zielonych	GEF	EPZ	204 866	1 090 124	1 294 990	85
Ugrupowanie Transform Europe	TE	EL	217 209	901 484	1 118 693	85
Instytut Europejskich Demokratów	IED	PDE	50 690	272 033	322 724	85
Centrum Maurits Coppieters	CMC	ALE	71 952	318 411	390 362	85
Nowy Kierunek – Fundacja na rzecz Reformy w Europie	ND	AECR	316 916	1 503 964	1 820 880	85
Europejska Fundacja na rzecz Wolności	EFF	EAF	41 923	226 828	268 751	85
Organizacja na rzecz Europejskiej Współpracy Międzypaństwowej (*4)	OEIC	EUD	21 702	126 727	148 429	99
Chrześcijańska Fundacja Polityczna na rzecz Europy	SALLUX	ECPM	61 024	326 023	387 047	85
Identités & Traditions europénnes	ITE	AEMN	37 896	184 685	222 581	85
Ruch na rzecz Europy Narodów i Wolności	FENL	MENL	96 726	549 357	646 084	85
Europa Terra Nostra	ETN	APF	37 461	151 403	188 864	85
Ogółem (*5)			3 414 937	16 085 895	19 500 832	85

135.

wyraża zaniepokojenie stwierdzonymi ostatnio nieprawidłowościami dotyczącymi wydatków i zasobów własnych szeregu europejskich partii politycznych i fundacji;

136.

wyraża zaniepokojenie z powodu zagrożenia, jakie stanowią tego rodzaju nieprawidłowości dla reputacji Parlamentu, i jest przekonany o konieczności podjęcia szybkich i skutecznych działań w celu zaradzenia oraz zapobieżenia podobnym nieprawidłowościom w przyszłości; uważa jednak, że nieprawidłowości te miały miejsce jedynie w odniesieniu do niedużej liczby partii politycznych i fundacji; jest zdania, że nieprawidłowości te nie powinny prowadzić do kwestionowania sposobu zarządzania finansami przez pozostałe partie polityczne i fundacje; uważa, że mechanizmy kontroli wewnętrznej w Parlamencie powinny zostać wzmocnione;

137.

zwraca się do sekretarza generalnego o poinformowanie do dnia 1 maja 2018 r. właściwych komisji na temat wszystkich przyjętych środków celem przeciwdziałania nadużyciom w zakresie przyznanych dotacji;

138.

domaga się, by nowo utworzony Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych przedłożył Parlamentowi sprawozdanie z postępów po upływie pierwszego roku działalności, tj. roku 2017; apeluje do sekretarza generalnego o dopilnowanie, by organ miał do dyspozycji wszelkie wymagane zasoby na potrzeby wykonywania powierzonych mu zadań;

139.

uważa za niezbędne, by w przypadku zatrudnienia przez partie i fundacje w pełni respektowane były przepisy prawa pracy i przepisy społeczne państwa członkowskiego, w którym wykonywane są prace; wzywa do uwzględniania analizy tego aspektu podczas audytów wewnętrznych;

(1) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

(2) Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012.

(4) Dz.U. L 246 z 14.9.2016, s. 3.

(5) Dz.U. C 436 z 24.11.2016, s. 2.

(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 160/2009 z dnia 23 lutego 2009 r. zmieniające warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 55 z 27.2.2009, s. 1).

(7) Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

(8) Dz.U. C 353 E z 3.12.2013, s. 177.

(9) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0114.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0408.

(11) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

(*1) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(*2) Ostateczna kwota kwalifikowanych wydatków dotyczących grupy ENF zostanie ustalona w późniejszym terminie.

(*3) Łączna kwota nie obejmuje kwot dotyczących grupy ENF.

(12) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(1) Dochody ogółem zawierają przeniesienia z roku poprzedniego zgodnie z art. 125 ust. 6 rozporządzenia finansowego.

(13) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(*4) Końcowa dotacja dla OEIC stanowi 99 % wydatków, ponieważ niektóre z nich zostały zaklasyfikowane jako wydatki niekwalifikowalne, co tym samym obniżyło całkowite wydatki kwalifikowalne.

(*5) W tabeli nie uwzględniono danych dla IDDE z powodu procedury wstrzymania dotacji. Decyzja o dotacji w toku.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/23

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1311

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0249/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0116/2018),

odracza decyzję w sprawie udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady Europejskiej i Rady za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/24

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1312

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja II – Rada Europejska i Rada,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0116/2018),

mając na uwadze, że w kontekście procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególną wagę dalszego wzmacniania demokratycznej legitymacji instytucji unijnych przez poprawę przejrzystości i rozliczalności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania zadaniowego i dobrego zarządzania zasobami ludzkimi;

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż nie odnotowano istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach działalności Rady Europejskiej i Rady dotyczących zasobów ludzkich i zamówień publicznych;

odnotowuje, że w 2016 r. Rada Europejska i Rada dysponowały budżetem w ogólnej wysokości 545 054 000 EUR (541 791 500 EUR w 2015 r.), zaś wskaźnik wykonania wyniósł 93,5 %; odnotowuje zwiększenie budżetu Rady Europejskiej i Rady na rok 2016 o 3,3 mln EUR (+0,6 %);

powtarza, że należy oddzielić budżet Rady Europejskiej od budżetu Rady, aby zwiększyć przejrzystość zarządzania finansowego instytucji i poprawić rozliczalność obu instytucji;

wyraża poparcie dla przeprowadzonego z powodzeniem przejścia na koncepcję budżetowania zadaniowego przy planowaniu budżetu przez Komisję, wprowadzoną we wrześniu 2015 r. przez wiceprzewodniczącą Kristalinę Georgiewą jako część inicjatywy „Budżet UE ukierunkowany na wyniki”; zachęca Radę Europejską i Radę, by zastosowały wspomnianą metodę we własnych procedurach planowania budżetowego;

wyraża ubolewanie, że Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdziła w ramach prowadzonego dochodzenia strategicznego „Transparency of the Council legislative process” [Przejrzystość procesu legislacyjnego Rady] (OI/2/2017/TE), zakończonego dnia 9 lutego 2018 r., że obecna praktyka Rady utrudniająca kontrolę unijnych projektów ustawodawczych stanowi niewłaściwe administrowanie; wzywa Radę do zastosowania się do sformułowanych przez Europejską Rzecznik Praw Obywatelskich zaleceń i propozycji usprawnień, mających na celu ułatwienie publicznego dostępu do dokumentów; podkreśla, jak ważna jest przejrzystość, by Rada odpowiadała przed obywatelami Unii za sprawowaną przez siebie rolę unijnego prawodawcy; zwraca się o przekazanie mu informacji o odpowiedzi Rady i postępach procedury;

zauważa, że wydatki związane z podróżami delegacji i tłumaczeniem ustnym nadal stanowiły znaczną niewydatkowaną kwotę w 2016 r. w DG ds. Administracji; przyjmuje do wiadomości prowadzone z państwami członkowskimi negocjacje w sprawie nowej polityki w celu przezwyciężenia tego problemu;

wzywa Radę, aby w celu zapewnienia maksymalnego poziomu przejrzystości w związku z mechanizmem ATHENA dostarczyła wszystkich szczegółowych informacji dotyczących zasobów ludzkich i obiektów, jakimi dysponuje ten mechanizm;

jest nadal zaniepokojony bardzo wysoką kwotą środków przeniesionych z roku 2016 na rok 2017, w szczególności na umeblowanie techniczne, sprzęt i systemy komputerowe; przypomina Radzie, że przeniesienia są wyjątkami od zasady jednoroczności i powinny odzwierciedlać rzeczywiste potrzeby;

ponawia apel, by przegląd zasobów ludzkich prowadzić z podziałem na kategorie, grupy zaszeregowania, płeć, obywatelstwo i szkolenia zawodowe;

10.

odnotowuje, że Sekretariat Generalny Rady prowadzi politykę równości płci; z zadowoleniem przyjmuje pozytywną tendencję dotyczącą reprezentacji kobiet na stanowiskach kierowniczych (31 % na koniec 2016 r.); wzywa Radę do dalszego prowadzenia polityki równości płci aż do uzyskania rzeczywistej równowagi płci na stanowiskach kierowniczych;

11.

z zadowoleniem przyjmuje informacje dotyczące działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla Sekretariatu Generalnego Rady po zakończeniu pełnienia obowiązków (1) w 2016 r.;

12.

przyjmuje do wiadomości, że w 2016 r. sekretarz generalny Rady opublikował decyzję 3/2016 przyjmującą wewnętrzne przepisy o raportowaniu poważnych nieprawidłowości – Przepisy wykonawcze dotyczące stosowania art. 22a, 22b i 22c regulaminu pracowniczego („sygnalizowanie nieprawidłowości”); przypomina, że ochrona sygnalistów jest kwestią poważnie traktowaną w unijnej administracji publicznej i że zawsze należy poświęcać jej stosowną uwagę;

13.

zwraca uwagę na potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w korzystaniu z odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz zapewnieniu koniecznego wsparcia i porady;

14.

zauważa, że cel planu zatrudnienia Rady przewidujący dostosowanie się w ciągu pięciu lat do porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie redukcji personelu o 5 % został osiągnięty w dniu 1 stycznia 2017 r.;

15.

odnotowuje z troską, że późne oddanie budynku „Europa” miało duże skutki dla budżetu Rady Europejskiej i Rady na 2016 r.; zwraca się o przekazanie mu informacji na temat ogólnych skutków finansowych tego opóźnienia; wyraża ubolewanie, że wciąż brakuje informacji na temat polityki w zakresie nieruchomości i związanych z nią wydatków, które powinny być publicznie dostępne jako znak przejrzystości dla obywateli UE;

16.

ponawia apel o poinformowanie organu udzielającego absolutorium o polityce Rady Europejskiej i Rady w zakresie nieruchomości; z satysfakcją odnotowuje, że Sekretariat Generalny Rady otrzymał w 2016 r. certyfikat EMAS dla swoich budynków;

17.

wyraża ubolewanie, że Rada wciąż nie dołączyła do unijnego rejestru służącego przejrzystości, mimo że jest jedną z najważniejszych instytucji zaangażowanych w unijny proces decyzyjny; apeluje w związku z tym o pomyślny wynik negocjacji międzyinstytucjonalnych między prezydencją Rady a przedstawicielami Parlamentu i Komisji, który sprawi, że Rada ostatecznie dołączy do rejestru służącego przejrzystości;

18.

wyraża ubolewanie z powodu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej; zauważa, że obecnie niemożliwe jest przewidzenie finansowych, administracyjnych, ludzkich i innych skutków wystąpienia z UE, i zwraca się do Rady Europejskiej i Rady o przeprowadzenie oceny skutków i przekazanie Parlamentowi do końca 2018 r. informacji o jej wynikach;

Stan obecny

19.

zauważa, że nieudzielenie absolutorium nie doprowadziło dotychczas do żadnych konsekwencji; podkreśla, że sytuację tę należy uregulować w możliwie najkrótszym terminie, w interesie obywateli Unii; przypomina, że Parlament jest jedyną instytucją bezpośrednio wybieraną przez obywateli Unii oraz że jego rola w procedurze udzielania absolutorium jest bezpośrednio powiązana z prawem obywateli do otrzymywania informacji na temat sposobu wydatkowania publicznych pieniędzy;

20.

zauważa, że wniosek dotyczący prowadzenia negocjacji w sprawie porozumienia z Radą co do procedury udzielania absolutorium z wykonania budżetu został przedstawiony Konferencji Przewodniczących Parlamentu przez parlamentarną Komisję Kontroli Budżetowej (CONT) w dniu 11 września 2017 r.;

21.

zauważa, że w dniu 19 października 2017 r. Konferencja Przewodniczących zatwierdziła wniosek o upoważnienie przewodniczącego komisji CONT oraz koordynatorów grup politycznych do podjęcia negocjacji w imieniu Parlamentu z myślą o osiągnięciu wzajemnie zadowalającego porozumienia w sprawie współpracy Parlamentu i Rady w trakcie procedury udzielania absolutorium z pełnym poszanowaniem różnych ról obu instytucji w procedurze udzielania absolutorium;

22.

zauważa również, że w dniu 9 listopada 2017 r. do sekretarza generalnego Rady skierowano pismo zachęcające go do przedłożenia wniosku Parlamentu właściwemu organowi Rady w celu rozpoczęcia negocjacji na warunkach zatwierdzonych przez Konferencję Przewodniczących;

23.

zauważa, że w międzyczasie sekretarz generalny Rady był zaproszony przez CONT do udziału w wymianie opinii z sekretarzami generalnymi innych instytucji, która odbyła się w dniu 4 grudnia 2017 r., oraz że w dniu 26 listopada 2017 r. skierowano do sekretarza generalnego Rady pisemny kwestionariusz; wyraża głębokie ubolewanie, że Rada ponownie nie wzięła udziału w wymianie opinii oraz że skierowany do służb Rady kwestionariusz z pytaniami posłów pozostaje bez odpowiedzi;

24.

przypomina, że procedura udzielania absolutorium oddzielnie poszczególnym instytucjom i organom unijnym to długoletnia praktyka, akceptowana przez wszystkie instytucje oprócz Rady, oraz że procedurę tę opracowano w celu zagwarantowania przejrzystości i demokratycznej rozliczalności przed obywatelami UE;

25.

powtarza, że Rada – podobnie jak inne instytucje – musi w pełni i w dobrej wierze uczestniczyć w dorocznej procedurze udzielania absolutorium, i wyraża ubolewanie z powodu trudności napotykanych dotychczas w ramach procedur udzielania absolutorium;

26.

podkreśla, że zgodnie z Traktatami Parlament jest jedynym unijnym organem udzielającym absolutorium oraz że – przy pełnym uznaniu roli Rady jako instytucji wydającej zalecenia w procedurze udzielania absolutorium – należy utrzymać różnicę między rolami Parlamentu i Rady w celu zachowania zgodności z ramami instytucjonalnymi określonymi w Traktatach oraz w rozporządzeniu finansowym;

27.

przypomina, że Parlament udziela absolutorium innym instytucjom po rozpatrzeniu przedłożonych dokumentów, odpowiedzi udzielonych na postawione pytania oraz po wysłuchaniu sekretarzy generalnych innych instytucji; ubolewa nad stałymi trudnościami z uzyskaniem odpowiedzi od Rady;

28.

uważa, że rzeczywisty nadzór nad wykonaniem budżetu Unii wymaga współpracy między Parlamentem i Radą i oczekuje na rozpoczęcie negocjacji w celu osiągnięcia wzajemnie zadowalającego porozumienia;

29.

zauważa, że na mocy art. 253 i 254 TFUE wyznaczenie członków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) należy do kompetencji państw członkowskich; podkreśla, jak ważne dla funkcjonowania TSUE jest terminowe wyznaczanie i mianowanie sędziów; zwraca się o wprowadzenie nowych przepisów określających konkretny termin na wyznaczenie lub ponowne wyznaczenie sędziego z dużym wyprzedzeniem przed zakończeniem kadencji sędziowskiej oraz wzywa Radę do porównywania kosztów i korzyści przy mianowaniu nowych sędziów do TSUE; krytykuje niewłaściwe, bo z pominięciem konkursu, wyznaczenie dwóch sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej na kadencję, która ponadto trwała tylko od 14 kwietnia 2016 r. do 31 sierpnia 2016 r.; zauważa z żalem, że koszt rozpoczęcia i zakończenia takiej czteromiesięcznej kadencji jednego z tych sędziów wyniósł 69 498,25 EUR, do czego należy dodać wynagrodzenie otrzymane przez sędziego; potępia takie marnotrawienie pieniędzy unijnych podatników;

30.

zauważa ponadto, że Sąd Unii Europejskiej (izba odwoławcza, wyrok z dnia 23 stycznia 2018 r. w sprawie T-639/16 P) (2) uznał skład orzekający drugiej izby Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej – powołany w celu uwzględnienia jednego ze wspomnianych „czteromiesięcznych sędziów” – za niewłaściwy, co sprawia, że decyzja, o której mowa we wspomnianym wyroku, i wszystkie inne decyzje wydane przez drugą izbę w tym składzie orzekającym są nieważne; zwraca się do TSUE z pytaniem, na które decyzje wydane przez drugą izbę w tym składzie orzekającym ma wpływ orzeczenie Sądu; zwraca się do Rady, by wyraziła swoją opinię na temat zaistniałej sytuacji i wyjaśniła, kto jest za nią odpowiedzialny.

(1) Art. 16 ust. 3 i 4 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

(2) ECLI:EU:T:2018:22.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/27

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1313

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników za 2016 r. (COM(2017) 351),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05940/2018 – C8-0042/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

mając na uwadze, że na mocy art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej Komisja wykonuje budżet i zarządza programami, a w zastosowaniu art. 317 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja wykonuje budżet we współpracy z państwami członkowskimi na własną odpowiedzialność zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami;

udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze, oraz w rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie sprawozdań specjalnych Trybunału Obrachunkowego w kontekście absolutorium dla Komisji za rok budżetowy 2016 (6);

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również parlamentom narodowym oraz krajowym i regionalnym organom kontroli w państwach członkowskich, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(6) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/29

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1314

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja,

—	uwzględniając swoje decyzje w sprawie absolutorium z wykonania budżetów agencji wykonawczych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

A.	mając na uwadze, że wydatki unijne są istotnym instrumentem osiągania celów politycznych i średnio stanowią 1,9 % ogólnych wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych państw członkowskich;

B.	mając na uwadze, że Parlament, udzielając absolutorium Komisji, sprawdza, czy środki zostały prawidłowo wykorzystane oraz czy osiągnięto cele polityczne;

mając na uwadze, że w procedurze udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i rozliczalności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

D.	mając na uwadze, że podczas wykonywania budżetu Unii muszą być spełnione budżetowe zasady jednolitości, rzetelności budżetowej, jednoroczności, równowagi, uniwersalności, specyfikacji, należytego zarządzania finansami oraz przejrzystości;

E.	mając na uwadze, że celem wydatków pochodzących z budżetu Unii jest poprawa warunków i jakości życia obywateli Unii oraz że w związku z tym ma on służyć usuwaniu niedostatków polityki społecznej;

F.	mając na uwadze, że w budżecie Unii należy uwzględnić wdrożenie filaru społecznego;

G.	mając na uwadze, że polityka spójności jest źródłem inwestycji publicznych mających przynosić wyraźną wartość dodaną i poprawę jakości życia obywateli Unii;

Priorytety polityczne

wzywa Komisję i państwa członkowskie, by dostosowały do siebie nawzajem cele polityczne Unii, cykle finansowe, kadencję Parlamentu i mandat Komisji;

wzywa Komisję, by przedstawiła Parlamentowi śródokresową ocenę obecnego okresu finansowego oraz ocenę poprzednich okresów finansowych, by wskazać, które programy nie wykazały wyraźnej wartości dodanej, a następnie przystąpić do przeglądu wydatków;

przypomina, że we wnioskach dotyczących nowych wieloletnich ram finansowych (WRF) Komisja powinna uwzględnić fakt, że niektóre obszary polityki, np. polityka spójności czy badań naukowych, często wymagają długoterminowego programowania i więcej czasu, by przynieść osiągnięcie celów politycznych, niż inne obszary polityki; uważa jednak, że w sytuacjach kryzysowych należy zapewnić odpowiednią elastyczność;

podkreśla, że w wyniku inicjatywy „Budżet zorientowany na wyniki” należy prezentować budżet zgodnie z unijnymi celami politycznymi WRF; przypomina, także w świetle WRF na okres po 2020 r., że budżet Unii powinien przynosić rzeczywistą europejską wartość dodaną, skupiać się na wspólnych celach Unii wspierających zrównoważony rozwój gospodarczy i społeczny całej Unii, którego nie są w stanie osiągnąć poszczególne państwa członkowskie we własnym zakresie, i dlatego nie należy go postrzegać wyłącznie z perspektywy bilansu netto ani korzyści dla pojedynczych państw członkowskich;

uważa, że należy powołać niezależny organ ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, by pomóc sygnalistom korzystać z odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach, a jednocześnie chronić poufność oraz oferować konieczne wsparcie i doradztwo;

zwraca się do Komisji, aby na potrzeby kolejnych WRF zobowiązała się do gruntownego przeglądu systemu wsparcia młodych rolników i programu zazieleniania w świetle ustaleń Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”);

zwraca się do Komisji, by w sprawozdaniach dotyczących wyników ujęła ocenę jakości wykorzystanych danych oraz oświadczenie o jakości informacji dotyczących wyników;

zwraca się do Komisji o dostarczanie Parlamentowi i Trybunałowi bardziej wyważonych sprawozdań dzięki uwzględnieniu w sprawozdaniach dotyczących wyników przejrzystszych informacji o wyzwaniach, pułapkach i niepowodzeniach;

wzywa Komisję do przyspieszenia realizacji programów prowadzonych w ramach polityki spójności i związanych z nimi płatności, by skrócić okres realizacji, w pierwszej kolejności do roku n + 2;

10.

zwraca się do Komisji o wywiązanie się z pierwotnego celu polegającego na przeznaczaniu 20 % budżetu UE na działania na rzecz klimatu włączone do poszczególnych unijnych programów wydatkowania;

11.

nalega, by Komisja zobowiązała wreszcie wszystkie swoje dyrekcje generalne do publikowania wniosków dotyczących zaleceń dla poszczególnych krajów w rocznych sprawozdaniach z działalności, zgodnie z postulatami Parlamentu Europejskiego;

12.

wzywa Komisję, by poprawiła przejrzystość finansowania polityki migracji zgodnie z zaleceniami Trybunału zawartymi w sprawozdaniu rocznym za 2016 r. oraz do aktywnego monitorowania postępowań zamówień publicznych prowadzonych w sytuacjach nadzwyczajnych;

13.

zwraca się również do Komisji o zwiększenie przejrzystości polityki badań naukowych i rozwoju obszarów wiejskich, by wskazać i wyeliminować przyczyny niepokojąco wysokich i utrzymujących się poziomów błędu, na które wskazuje Trybunał w sprawozdaniach rocznych;

14.

apeluje do Komisji o zwiększenie przejrzystości w odniesieniu do funduszy powierniczych i sprawozdań z zarządzania pomocą zewnętrzną oraz o regularne dostarczanie wszystkich dostępnych jej danych;

15.

wzywa Komisję do wynegocjowania obniżenia opłat pobieranych przez Europejski Bank Inwestycyjny za utworzenie instrumentów finansowych i zarządzanie nimi oraz do regularnego przedstawiania informacji o beneficjentach i wynikach uzyskanych dzięki tym instrumentom;

16.

zwraca się do Komisji o przyspieszenie prac nad sprawozdaniem finansowym Unii, aby pochodzące od państw członkowskich wiarygodne informacje o wydatkach objętych zarządzaniem dzielonym były prezentowane bardziej terminowo, oraz o przedstawianie obrazu zarządzania wydatkami Unii wcześniej, wraz ze sprawozdaniem finansowym, by decyzję w sprawie absolutorium przyjmowano w roku n+1 przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej jakości danych i należytego zarządzania finansowego;

Poświadczenie wiarygodności przez Trybunał

17.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał wydał opinię bez zastrzeżeń na temat wiarygodności sprawozdania finansowego za rok 2016, jak co roku od 2007 r., oraz że w 2016 r. Trybunał nie stwierdził istotnych błędów w dochodach; zauważa z zadowoleniem, że zobowiązania leżące u podstaw sprawozdania za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2016 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

18.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywną tendencję, jeśli chodzi o najbardziej prawdopodobny poziom błędu stwierdzony przez Trybunał w porównaniu do ostatnich lat, jako że najbardziej prawdopodobny poziom błędu w odniesieniu do płatności w 2016 r. wynosi 3,1 %; przypomina, że najbardziej prawdopodobny poziom błędu w przypadku płatności w roku budżetowym 2015 został oszacowany na 3,8 %, w roku budżetowym 2014 na 4,4 %, w roku budżetowym 2013 na 4,7 %, w roku budżetowym 2012 na 4,8 %, w roku budżetowym 2011 na 3,9 %, w roku budżetowym 2010 na 3,7 %, w roku budżetowym 2009 na 3,3 %, w roku budżetowym 2008 na 5,2 % a w roku budżetowym 2007 na 6,9 %; jako że poziom błędu szacowany przez Trybunał nie jest ostateczny, uważa, że w ocenie efektywności finansowania Unii należy uwzględniać poziom błędu rezydualnego określony przez Komisję;

19.

podkreśla, że z uwagi na konieczność zastosowania odmiennej metodologii do jego obliczenia szacowany poziom błędu w polityce spójności nie obejmuje wypłat w kwocie 2,5 mld EUR dokonanych na rzecz instrumentów finansowych w 2016 r., które zdaniem Trybunału zostały dokonane poza okresem kwalifikowalności określonym w art. 56 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 (1); zwraca uwagę, że gdyby Trybunał uwzględnił tę nieprawidłowość, to najbardziej prawdopodobny poziom błędu byłby znacznie wyższy; ubolewa z powodu jednostronnej decyzję Komisji o zatwierdzeniu wydatków do dnia 31 marca 2017 r.; zauważa, że Komisja powinna przygotować niezbędny wniosek ustawodawczy, by wyeliminować tę nieprawidłowość;

20.

ubolewa, że coraz powszechniejsze wykorzystywanie instrumentów finansowych w celu zmniejszenia kwoty budżetu Unii oznacza większe ryzyko dla rozliczalności i koordynacji polityki i operacji Unii;

21.

zaznacza, że dostępne informacje nie wystarczają do odpowiedniej oceny instrumentów finansowych, zwłaszcza jeśli chodzi o ich wpływ społeczny i środowiskowy; podkreśla, że instrumenty finansowe mogą uzupełniać dotacje, lecz nie powinny ich zastępować;

22.

z zadowoleniem zauważa, że po raz pierwszy od 23 lat Trybunał wydał opinię z zastrzeżeniem (a nie opinię negatywną) na temat legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń, co oznacza, że według Trybunału nastąpiła istotna poprawa w zarządzaniu finansami Unii, a istotne błędy ograniczały się głównie do wydatków opartych na zwrotach, stanowiących około połowę skontrolowanych wydatków;

23.

ubolewa, że od 23 lat płatności obarczone są istotnymi błędami z powodu zaledwie częściowej skuteczności systemów zarządzania i kontroli w zapewnianiu należytego zarządzania finansami i terminowych płatności;

24.

z zaniepokojeniem zauważa, że gdyby państwa członkowskie i Komisja nie podjęły działań naprawczych w stosunku do płatności skontrolowanych przez Trybunał, to ogólny szacowany poziom błędu wyniósłby 4,3 %, a nie 3,1 % (czyli tyle samo co w roku 2015; zob. sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016 r., pkt 1.34);

25.

zauważa, że tryb zarządzania ma ograniczony wpływ na poziom błędu, zważywszy że Trybunał stwierdził niemal ten sam szacowany poziom błędu w przypadku zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi i w przypadku pozostałych rodzajów wydatków operacyjnych zarządzanych bezpośrednio przez Komisję, a mianowicie 3,3 %;

26.

wskazuje, że Trybunał stwierdził najwyższy szacowany poziom błędu w wydatkach w poddziałach „Rozwój obszarów wiejskich, środowisko naturalne, działania w dziedzinie klimatu i rybołówstwo” (4,9 %), „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” (4,8 %) oraz „Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” (4,1 %), najmniejszy szacowany poziom błędu w dziale „Wydatki administracyjne” (0,2 %);

27.

zauważa, że według ustaleń Trybunału na poziom błędu w poszczególnych obszarach wydatkowania miały główny wpływ różne wzorce ryzyka systemów zwrotu kosztów i systemów uprawnień; kiedy Unia zwraca kwalifikowalne koszty kwalifikowalnych działań na podstawie składanych przez beneficjentów deklaracji kosztów, poziom błędu wynosi 4,8 % (5,2 % w 2015 r.), natomiast płatności dokonywane po spełnieniu pewnych warunków, a nie na zasadzie zwrotu kosztów, są obarczone błędem na poziomie 1,3 % (1,9 % w 2015 r.);

Roczne sprawozdanie z zarządzania i wyników (2): osiągnięcia w zakresie zarządzania

28.

zwraca uwagę, że mimo pozornej spójności wniosków Komisji i Trybunału oświadczenie Trybunału zawarte w sprawozdaniu rocznym i analiza przedstawiona przez Komisję w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wyników za 2016 r. są częściowo rozbieżne;

29.

zwraca w szczególności uwagę, że w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wyników za 2016 r. Komisja zaznaczyła, że dyrektorzy generalni wyrazili w rocznych sprawozdaniach z działalności więcej zastrzeżeń, które dotyczą 35,3 mld EUR, co odpowiada 26 % płatności (w 2015 r.: 29,8 mld EUR czyli 21 % płatności);

30.

zwraca uwagę, że według Komisji faktyczny wpływ finansowy w postaci kwoty obarczonej ryzykiem w okresie sprawozdawczym również wzrósł w 2016 r. do 1,6 mld EUR (1,3 mld EUR w 2015 r.);

31.

zwraca uwagę, że w rocznym sprawozdaniu z zarządzania i wyników za 2016 r. Komisja odnotowuje pogorszenie się wskaźników zarządzania finansami, na co wskazują zastrzeżenia zapisane w rocznych sprawozdaniach z działalności, i wyjaśnia tę sytuację trudnościami we wprowadzaniu nowych, bardziej wymagających systemów, zwłaszcza systemu zazieleniania (3), natomiast Trybunał zauważa wyraźną poprawę w tym konkretnym obszarze polityki;

32.

zauważa w szczególności, że zdaniem Trybunału Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) jest „wolny od istotnych błędów” (1,7 %), co oznacza znaczną poprawę w stosunku do 2015 r., kiedy poziom błędu wyniósł 2,2 %, oraz że szacuje on poziom błędu w wydatkach bazujących na uprawnieniach do płatności na 1,3 % i zauważa, że tego rodzaju wydatki uwzględniają przeważającą większość pierwszego filaru WPR;

33.

przyjmuje do wiadomości stwierdzenie Trybunału, że w przypadku wydatków błąd „nie miał charakteru rozległego” (pkt 1.8 sprawozdania rocznego Trybunału za rok 2016); zwraca się do Komisji i Trybunału, by przed wydaniem następnego sprawozdania rocznego lub rocznego sprawozdania z działalności ujednoliciły swoje metody przez zastosowanie międzynarodowych standardów kontroli;

34.

podkreśla, że w rocznym sprawozdaniu z zarządzania i wyników za 2016 r. Komisja stwierdziła istotny poziom błędu w wydatkach, jako że średni poziom błędu Komisji szacuje się na 2,1 % do 2,6 % (w 2015 r.: 2,3 % do 3,1 %) łącznych odnośnych wydatków, a wynikającą stąd łączną kwotę płatności obarczoną ryzykiem szacuje się na 2,9 do 3,6 mld EUR (w 2015 r. wyniosła ona 3,3 do 4,5 mld EUR);

35.

zauważa, że zdaniem Komisji spadek ten wynika głównie z niższego nieodłącznego ryzyka wystąpienia błędu w programach polityki spójności w obecnych WRF; jest zaskoczony tym wyjaśnieniem z uwagi na bardzo niski poziom wykonania budżetu w tej dziedzinie; wzywa Komisję do przedstawienia dokładniejszych wyjaśnień;

36.

zauważa, że ten niski poziom wykonania budżetu może tłumaczyć fakt, że w obszarze spójności nie poświadczono żadnych wydatków w rocznym sprawozdaniu finansowym przedłożonym Komisji w 2016 r., a Komisja w wyniku działań audytowych nie nałożyła żadnych korekt finansowych (4);

37.

zauważa, że według szacunków Komisji w przyszłości będzie ona wykrywać i korygować błędy na kwotę 2,0 do 2,1 mld EUR czyli 1,5 % do 1,6 %;

38.

podziela pogląd Trybunału, że Komisja w kolejnych latach udoskonaliła metodę szacowania kwot zagrożonych ryzykiem, ale „[s]zacunki dotyczące poziomu nieprawidłowych wydatków, które opracowują poszczególne dyrekcje generalne, nie opierają się na spójnej metodyce”; apeluje do Komisji, by stosowała tę samą metodę do szacowania kwot zagrożonych ryzykiem we wszystkich dyrekcjach generalnych oraz by informowała organ udzielający absolutorium o postępach;

39.

zauważa, że mimo usprawnień Komisja nie wyeliminowała ryzyka przeceniania wpływu działań naprawczych;

40.

w szczególności zwraca uwagę, że w odniesieniu do ponad trzech czwartych wydatków z 2016 r. dyrekcje generalne Komisji opierają szacunki kwoty obarczonej ryzykiem na danych dostarczanych przez organy krajowe, choć z rocznych sprawozdań z działalności odnośnych dyrekcji generalnych Komisji (zwłaszcza DG AGRI i DG REGIO) wynika niestety, że sprawozdania państw członkowskich z kontroli odzwierciedlają co prawda błędy wykryte przez dane państwo członkowskie, jednak wiarygodność niektórych systemów zarządzania i kontroli pozostaje wyzwaniem; podkreśla znaczenie wiarygodności danych z państw członkowskich;

41.

zaznacza, że skoro ze względu na specyfikę planowania wieloletniego błędy można poprawiać przez ponad 10 lat od chwili ich wystąpienia, to szacowanie wpływu przyszłych korekt na podstawie korekt odnotowanych w ostatnich sześciu latach nie jest podejściem kompletnym i naturalnym ;

42.

zwraca uwagę, że w „Omówieniu i analizie sprawozdania finansowego” Komisja informuje o łącznych wprowadzonych korektach finansowych i odzyskanych środkach na poziomie 3,4 mld EUR (3,9 w 2015 r.), przy czym około 0,6 mld EUR (1,2 mld EUR w 2015 r.) korekt i odzyskania środków dokonano u źródła (przed zaakceptowaniem wydatków przez Komisję), a z pozostałych 2,8 mld EUR około 0,6 mld EUR stanowi wycofanie płatności przez państwa członkowskie po zaakceptowaniu wydatków przez zastąpienie kwot niekwalifikowalnych nowymi projektami w dziedzinie spójności;

43.

ponownie zdecydowanie wzywa Komisję i państwa członkowskie do wprowadzenia należytych procedur w celu potwierdzenia terminów, powodów i kwot korekt oraz przedstawienia w miarę możliwości informacji o roku, w którym dokonano płatności, roku, w którym wykryto błąd, oraz roku, w którym odzyskane środki lub korekty finansowe ujęto w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego;

Wewnętrzne narzędzia zarządzania Komisji

44.

przypomina pogląd wyrażony przez Trybunał w sprawozdaniu specjalnym nr 27/2016, zgodnie z którym wprowadzone w reformie Kinnocka-Prodiego rozróżnienie na odpowiedzialność polityczną komisarzy i odpowiedzialność operacyjną dyrektorów generalnych powoduje, że nie zawsze jest jasne, czy odpowiedzialność polityczna obejmuje ponoszenie odpowiedzialności za wykonanie budżetu przez dyrekcje generalne, czy jest to inny rodzaj odpowiedzialności;

45.

zwraca uwagę, że kolegium komisarzy nie przedstawia rocznego sprawozdania na temat zarządzania zgodnie z najlepszymi i powszechnymi praktykami państw członkowskich; zwraca się do Komisji o przedstawianie rocznego sprawozdania z zarządzania z myślą o większej przejrzystości i odpowiedzialności kolegium komisarzy;

46.

zwraca się do Komisji o realizację zalecenia nr 2 zawartego w sprawozdaniu specjalnym Trybunału nr 27/2016 oraz o dołączanie do sprawozdań finansowych rocznego sprawozdania z zarządzania i kontroli wewnętrznej, obejmującego w szczególności:

a)	opis wewnętrznych narzędzi zarządzania Komisji;

b)	ocenę podjętych w ciągu roku działań obarczonych ryzykiem operacyjnym i strategicznym oraz średnio- i długoterminowe sprawozdanie na temat stabilności budżetowej;

Zastrzeżenia polityczne

47.

popiera zastrzeżenia wyrażone w rocznych sprawozdaniach z działalności przez dyrektorów generalnych DG REGIO, EMPL, MARE, HOME, DEVCO i AGRI; jest zdania, że zastrzeżenia te świadczą, że procedury kontrolne wprowadzone przez Komisję i państwa członkowskie mogą dawać niezbędne gwarancje legalności i regularności wszystkich operacji leżących u podstaw rozliczeń w odpowiednich obszarach polityki, jeżeli z powodzeniem wdrożone zostaną niezbędne procedury korekty;

Zarządzanie budżetem i finansami

48.

zwraca uwagę, że opóźnienia we wdrażaniu programów w pierwszych trzech latach obowiązywania obecnych WRF z powodu późnego przyjęcia WRF na lata 2014–2020 oraz wprowadzenia istotnych nowości na okres 2014–2020, które przyniosły trudności administracyjne mimo starań służących uproszczeniu, doprowadziły do przeniesienia środków na zobowiązania z 2014 r., głównie na lata 2015 i 2016, oraz do niskiego poziomu płatności w 2016 r. (i wykonania 7 % budżetu Unii w obecnych WRF w okresie 2014–2016); zaznacza jednak, że rok 2017 był pierwszym rokiem, w którym wzrosło tempo realizacji programów objętych europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi (fundusze ESI); oczekuje, że tendencja ta utrzyma się w latach 2018–2019; uważa, że należy przewidzieć wystarczające środki na płatności i zobowiązania, aby realizacja tych programów przebiegała bez zakłóceń;

49.

zauważa z zaniepokojeniem skomplikowaną sieć ustaleń dotyczących budżetu Unii, która utrudnia rozliczalność oraz zakłóca przejrzystość, kontrolę publiczną i nadzór demokratyczny nad budżetem Unii i powiązanymi z nim ustaleniami finansowymi; dlatego też ubolewa z powodu braku jedności budżetu UE i w pełni podziela zaniepokojenie Trybunału złożonym charakterem budżetu UE;

50.

obawia się, że pomimo powszechnego stosowania instrumentów szczególnych (rezerwa na pomoc nadzwyczajną, Fundusz Solidarności Unii Europejskiej, Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji i instrument elastyczności) i marginesów pozostawione kwoty mogą być niewystarczające do sfinansowania nieoczekiwanych zdarzeń, które nadal mogą mieć miejsce do 2020 r.;

51.

zauważa z zaniepokojeniem rekordowy poziom zobowiązań pozostających do spłaty, który sięgnął na koniec 2016 r. najwyższej w historii kwoty 238 mld EUR, o 72 % więcej niż w 2007 r., i odpowiada płatnościom za 2,9 roku (2,2 roku w 2007 r.); uważa, że w konsekwencji wzrosły kwoty należnych do zapłaty przez UE, a tym samym zwiększyła się ekspozycja finansowa budżetu UE;

52.

ubolewa, że nastąpił wzrost ogólnej ekspozycji finansowej budżetu UE, co wiąże się ze znacznymi zobowiązaniami długoterminowymi, gwarancjami i zobowiązaniami prawnymi, i oznacza konieczność ostrożnego zarządzania w przyszłości;

53.

przypomina, że Unia w coraz większym stopniu wykorzystuje instrumenty finansowe, i ubolewa, że utworzenie Europejskiego Funduszu Inwestycji Strategicznych (EFIS) oznacza powstanie nowych mechanizmów zarządzania, wciąż w niezadowalającym stopniu kontrolowanych publicznie, co wymaga uważniejszego nadzoru ze strony Parlamentu; podkreśla, że wszelkie wnioski ustawodawcze powinny w znacznym stopniu poprawiać zasięg geograficzny EFIS; przypomina, że EFIS powinien pozostać dodatkowym narzędziem pobudzania inwestycji, ponieważ polityką inwestycyjną Unii powinna pozostać polityka spójności; odnotowuje jednak skuteczne wdrażanie oraz wysokie kwoty kapitału prywatnego przyciągnięte przez fundusz, a także dalszą poprawę przejrzystości dzięki ustaleniom z negocjacji w sprawie wydłużenia czasu trwania EFIS, zwanego odtąd EFIS 2.0; apeluje do Trybunału o zaostrzenie nadzoru nad planowaniem i wydatkowaniem funduszy ESI;

54.

przypomina, że przegląd rozporządzenia finansowego to duży krok naprzód, ponieważ dzięki wkładowi ze strony Parlamentu zawarto w nim propozycję skuteczniejszego prezentowania instrumentów finansowych oraz po raz pierwszy wprowadzono gwarancje budżetowe i wsparcie finansowe w tej dziedzinie;

55.

podkreśla, że zgodnie z zasadami polityki spójności fundusze Unii stanowią znaczną część wydatków niektórych państw członkowskich, a w szczególności zaznacza, że w dziewięciu państwach członkowskich (Litwa, Bułgaria, Łotwa, Rumunia, Węgry, Polska, Chorwacja, Estonia, Słowacja) zobowiązania pozostające do spłaty z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych odpowiadają wsparciu finansowemu w wysokości ponad 15 % wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych; zwraca się do Komisji o przygotowanie także pozytywnej kampanii reklamowej bardziej szczegółowo informującej obywateli tych państw o bezpośrednich korzyściach płynących z członkostwa;

56.

obawia się, że państwa członkowskie, w których europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne stanowią znaczną część wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych, mogą mieć trudności ze wskazaniem projektów wystarczająco wysokiej jakości, na które można by przeznaczyć dostępne środki unijne lub które można by objąć współfinansowaniem; zwraca się do Komisji i Trybunału o zwrócenie większej uwagi na aspekt zrównoważenia proponowanych projektów inwestycyjnych oraz o krytyczną ocenę ich adekwatności;

57.

wyraża zaniepokojenie powodami, dla których trzy lata po rozpoczęciu okresu 2014–2020 państwa członkowskie wyznaczyły zaledwie 77 % organów odpowiedzialnych za realizację programów w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; wyraża jednak zadowolenie, że obecnie odsetek ten wynosi 99 %; kwestionuje potrzebę zmiany procedur na początku każdego okresu programowania; wzywa Komisję do uważnego przeanalizowania powodów, dla których część regionów wciąż wykazuje niski wskaźnik absorpcji funduszy, oraz do podjęcia konkretnych działań w celu rozwiązania problemów strukturalnych;

58.

podkreśla, że kwota funduszy unijnych i moment ich otrzymania może mieć istotny wpływ makroekonomiczny, m.in. na inwestycje, wzrost gospodarczy i zatrudnienie;

59.

podkreśla, że inwestycje publiczne są niezbędne do zlikwidowania luki inwestycyjnej oraz pobudzania zatrudnienia i wzrostu gospodarczego, jak również do zapewnienia standardów społecznych w Unii;

60.

zauważa, że Komisja uruchomiła różne zasoby, by stawić czoła kryzysowi uchodźczemu i migracyjnemu, lecz ubolewa, że nie utworzyła struktury sprawozdawczej umożliwiającej uzyskanie pełnych informacji o wykorzystaniu odnośnych środków; ubolewa, że obecnie nie można określić wysokości wydatków przypadających na każdego migranta lub uchodźcę;

61.

zauważa, że w odniesieniu do instrumentów finansowych w polityce spójności w dniu zamknięcia (31 marca 2017 r.) odnotowano płatności na rzecz ostatecznych odbiorców w wysokości 15 192,18 mln EUR, z czego 10 124,68 mln EUR stanowiły fundusze strukturalne, wskaźnik wypłat na rzecz ostatecznych odbiorców sięga zatem niemal 93 % kwot programów operacyjnych wypłaconych na rzecz instrumentów inżynierii finansowej, co oznacza wzrost o 20 % w porównaniu do kwoty zgłoszonej na koniec 2015 r.;

62.

zauważa, że zgłoszone wskaźniki wypłat na rzecz ostatecznych odbiorców znacznie różniły się w poszczególnych instrumentach inżynierii finansowej, a różnice obserwowano nie tylko między państwami członkowskimi (od 60 % do 99 %), ale także między obszarami działań;

63.

obawia się, że pod koniec okresu obowiązywania obecnych WRF i w ciągu pierwszych kilku lat kolejnych ram mogą wystąpić zaległości w płatnościach; uważa, że finansowanie nowych WRF będzie wymagało realistycznych środków budżetowych, by pokryć prognozowane zobowiązania pozostające do spłaty

Działania, jakie należy podjąć

64.

wzywa Komisję:

a)	by w prognozie środków na płatności w kolejnych WRF wzięła pod uwagę wzrost zobowiązań pozostających do spłaty, aby pomóc zapewnić należytą równowagę między środkami na zobowiązania a środkami na płatności;

b)	by przedstawiła Parlamentowi i Radzie propozycje zapewniające spójne podejście do zaliczania instrumentów szczególnych do pułapów środków na płatności w WRF;

c)	by do celów zarządzania i sprawozdawczości opracowała metodę zapisu unijnych wydatków budżetowych pozwalającą uzyskać informacje o wszystkich środkach przeznaczonych na rozwiązywanie kryzysu uchodźczego i migracyjnego;

by w kontekście udzielania absolutorium przedstawiała Parlamentowi całościowe sprawozdanie dotyczące zasobów budżetowych UE zarządzanych pośrednio i wdrażanych przez grupę EBI (Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) i Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI)), z pominięciem upoważnienia do udzielania pożyczek państwom trzecim, obowiązującego od roku budżetowego 2017;

by w kontekście debaty nad przyszłością Europy rozważyła, jak zreformować system budżetowy Unii, by uzyskać budżet wystarczający do zagwarantowania finansowania zaplanowanej polityki i większą równowagę między przewidywalnością a zdolnością reagowania, a także by jak najlepiej zapewnić, że ogólne mechanizmy finansowania nie będą bardziej złożone, niż jest to konieczne do osiągnięcia celów polityki unijnej i do zagwarantowania rozliczalności;

f)	by rozważyła także możliwość, że organy wyznaczone lub akredytowane do pełnienia funkcji związanych z zarządzaniem, zatwierdzaniem i kontrolą w okresie 2014–2020, które sprawdziły się w wykonywaniu tych zadań, będą mogły nadal je wykonywać w następnym okresie programowania bez przerw czy opóźnień;

by opracowywała corocznie aktualizowane, długoterminowe prognozy przepływów pieniężnych, obejmujące okres od siedmiu do dziesięciu lat, z uwzględnieniem pułapów budżetowych, potrzeb płatniczych, ograniczeń zdolności i potencjalnych umorzeń w celu lepszego dopasowania potrzeb płatniczych i dostępnych środków – o co apelował już w przeszłości;

h)	by czynnie pomagała państwom członkowskim, które doświadczają trudności z terminową i płynną absorpcją dostępnego finansowania unijnego, przez wykorzystanie dostępnych środków pomocy technicznej z inicjatywy Komisji;

Budżet UE a uzyskiwane rezultaty

65.

zauważa z zaniepokojeniem, że Komisja stosuje dwa zestawy celów i wskaźników do pomiaru wyników, z jednej strony dla swoich służb, a z drugiej – dla programów wydatków, bez prawie żadnych odniesień wzajemnych, co utrudnia porównywalność różnych rodzajów dokumentów dotyczących wyników; ubolewa z powodu niemal zupełnego braku funkcjonalnych i wydajnych wskaźników rezultatów i oddziaływania, pozwalających zmierzyć efektywności wydatków Unii i przedstawić informacje na ten temat;

66.

zaznacza, że w rocznych sprawozdaniach z działalności dyrektorzy generalni podają informacje o rocznych płatnościach dyrekcji generalnych w podziale na rodzaje działań lub programy wydatków, natomiast informacje o wynikach dotyczą osiągnięcia celów ogólnych i szczegółowych bez wskazania odpowiednich wydatków; nie zgadza się z wyjaśnieniem Komisji, że nie można ustalić kwoty wydanej na wyznaczone cele; zwraca się do Komisji o pełne wdrożenie zasady budżetowania wynikowego w planowaniu i wykonywaniu budżetu oraz w sprawozdawczości budżetowej, co umożliwi informowanie ex post o środkach wydanych na dane cele;

67.

przypomina, że w 2016 r. OECD przeprowadziła w krajach OECD i w Komisji ankietę dotyczącą budżetowania wynikowego; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje uznanie OECD dla jakości danych i wykonania budżetu Unii; przypomina, że OECD stwierdziła, że ramy Komisji dotyczące wyników są najbardziej rozbudowane, co po części można wytłumaczyć skalą wymogów prawnych w Unii;

68.

zauważa, że wykres OECD wskazuje, że stosowanie ram i konsekwencje dla procesu podejmowania decyzji nie odzwierciedlają tego wyższego stopnia uszczegółowienia (sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego za rok 2016, pkt 3.21);

69.

zauważa, że dokumenty programowe dotyczące projektu budżetu ogólnego Unii na 2017 r. zawierają 294 cele i 709 wskaźników, szczególnie silnie skoncentrowanych w działach 1a, 3 i 4 WRF, oraz że w inicjatywie „Budżet zorientowany na wyniki” Komisja prowadzi obecnie przegląd wskaźników, którego wyniki ma wykorzystać, przygotowując kolejną generację programów wydatków; podkreśla, że Komisja powinna stosować głównie wskaźniki rezultatu, o wartości istotnej z punktu widzenia wyników;

70.

podkreśla, że proces określania wskaźników efektywności powinien być przejrzysty i demokratyczny, przy udziale wszystkich instytucji Unii, partnerów i zainteresowanych stron, by wskaźniki te były odpowiednie do pomiaru wykonania budżetu Unii oraz by spełniały oczekiwania obywateli Unii;

71.

apeluje do Komisji o zasięgnięcie opinii przedstawicieli wyższych uczelni, by określić odpowiednie wskaźniki wyników niezbędne do wykonywania pomiarów w inicjatywie „Budżet zorientowany na wyniki” oraz móc priorytetowo potraktować inwestycje w dobra publiczne w odpowiedzi na obawy społeczeństwa;

72.

ubolewa, że roczne sprawozdania z działalności dyrektorów generalnych Komisji sprawdzone przez Trybunał zawierały niewiele informacji o niedostatecznych wynikach i wyzwaniach związanych z celami dyrekcji generalnych (sprawozdanie roczne Trybunału za 2016 r., pkt 3.26);

73.

ubolewa, że roczne sprawozdania z zarządzania i wyników za 2015 r. i 2016 r. były nadmiernie pozytywne i nie omówiono wyczerpująco wyników, a jedyne wymienione w nich niedociągnięcia to opóźnienia we wdrażaniu; ubolewa również, że sprawozdania:

a)	zawierały niewiele informacji o wynikach strategii „Europa 2020”, o co Parlament zwrócił się w decyzji w sprawie udzielenia absolutorium za 2014 r.;

b)	nie zawsze zawierały jasne objaśnienie wpływu czynników zewnętrznych na rezultaty;

c)	zostały opublikowane zbyt późno, by Trybunał mógł je uwzględnić w sprawozdaniu rocznym;

74.

podziela pogląd Trybunału (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 3.38), że oceniający powinni formułować zalecenia dla Komisji obejmujące plany działania na rzecz wyeliminowania niedociągnięć;

75.

ubolewa, że od 2005 r. Komisja nie przeprowadziła ani nie zleciła przeprowadzenia analizy wykorzystania wyników ocen;

76.

zaznacza, że w Komisji nie ma udokumentowanego systemu instytucjonalnego pozwalającego regularnie podejmować działania następcze wynikające z ocen;

77.

zwraca zwłaszcza uwagę, że w praktyce w planach zarządzania dyrekcji generalnych na 2016 r. nie wprowadzono podstawy monitorowania działań następczych podejmowanych w wyniku oceny;

78.

ubolewa ponadto, że ponieważ Komisja nie dysponuje przeglądem wniosków, zaleceń i planów działania wynikających z ocen ani nie monitoruje ich wdrażania na poziomie całej instytucji czy poszczególnych dyrekcji generalnych, nie może też poinformować zainteresowanych stron o pozytywnych skutkach ocen;

79.

ubolewa, że roczne sprawozdania z działalności nie obejmują oświadczenia o jakości przekazywanych danych o wynikach, zatem przyjmując roczne sprawozdanie z zarządzania i wyników, kolegium komisarzy bierze na siebie ogólną odpowiedzialność polityczną za zarządzanie budżetem Unii, ale nie za informacje o wydajności i wynikach;

80.

z zadowoleniem przyjmuje i z uwagą odnotowuje uwagi Trybunału dotyczące ram wyników i sprawozdawczości podmiotów zarówno w Unii, jak i poza nią, zwłaszcza jeśli chodzi o jakość danych dotyczących wyników oraz oświadczenia o jakości danych dotyczących wyników;

81.

zauważa, że nie istnieje centralna strona internetowa na temat wyników, zawierająca informacje od wszystkich departamentów Komisji na temat wszystkich obszarów budżetu Unii;

82.

podziela opinię Trybunału, że ramy sprawozdawczości na temat wyników stosowane przez Komisję mogłyby skorzystać na przyjęciu międzynarodowych dobrych praktyk;

Działania, jakie należy podjąć

83.

wzywa Komisję, by:

usprawniła sprawozdawczość na temat wyników przez:

—

dalsze obniżenie liczby celów i wskaźników wykorzystywanych w różnych sprawozdaniach dotyczących wyników oraz skoncentrowanie się na tych, które najlepiej mierzą wyniki budżetu Unii; opracowując kolejne WRF, Komisja powinna zaproponować mniejszą liczbę bardziej odpowiednich wskaźników wyniku i oddziaływania w odniesieniu do ram prawnych programów nowej generacji; w tym kontekście Komisja powinna zastanowić się, na ile przydatne są wskaźniki, o których informacje można uzyskać dopiero po kilku latach,

—	prezentowanie informacji finansowych w sposób zapewniający ich porównywalność z informacjami na temat wyników, tak by powiązanie między wydatkami a wynikami było jasne,

—	wyjaśnienie i zwiększenie ogólnej spójności obu zestawów wskaźników, dotyczących z jednej strony programów, a z drugiej – dyrekcji generalnych;

b)	lepiej wyważyła sprawozdawczość na temat wyników, jasno prezentując informacje dotyczące głównych wyzwań, z którymi nadal trzeba się uporać;

c)	lepiej wykazywała, że wyniki ocen są dobrze wykorzystywane, w szczególności przez wymaganie, by oceny zawsze zawierały wnioski lub zalecenia, które Komisja powinna następnie uwzględniać;

d)	w rocznym sprawozdaniu z zarządzania i wyników brała na siebie ogólną odpowiedzialność polityczną za informacje o wydajności i wynikach, i wskazywała, czy według jej najlepszej wiedzy przedstawione informacje o wynikach są wystarczająco dobrej jakości;

e)	zapewniła większą dostępność informacji o wynikach, tworząc specjalny portal internetowy i wyszukiwarkę;

Prezentowanie budżetu UE

84.

zauważa, że budżet Unii jest podzielony na sekcje odpowiadające działaniom prowadzonym przez instytucje (budżet zadaniowy); uważa, że prezentacja ta nie zapewnia jasnego i szybkiego zrozumienia wyznaczonych celów; z drugiej strony zwraca uwagę, że WRF są podzielone na działy odpowiadające obszarom polityki;

85.

zauważa, że programy operacyjne towarzyszące projektowi budżetu stanowią powiązanie między poszczególnymi pozycjami budżetowymi a wyznaczonymi celami politycznymi;

86.

zwraca się do Komisji o przedstawianie budżetu Unii zgodnie z celami politycznymi określonymi w WRF;

Dochody

87.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że z ogółu dowodów zebranych przez Trybunał w czasie kontroli wynika, że w dochodach nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy związane z dochodami są ogólnie skuteczne; zauważa jednak, że w przypadku tradycyjnych zasobów własnych kluczowe mechanizmy kontroli wewnętrznej w niektórych państwach członkowskich odwiedzonych przez Trybunał były tylko częściowo skuteczne;

88.

zauważa z zaniepokojeniem, że na początku 2017 r. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zamknął dochodzenie w sprawie nadużyć finansowych w Zjednoczonym Królestwie mogących oznaczać stratę dla budżetu Unii w wysokości 1,987 mld EUR z tytułu należności celnych od wyrobów włókienniczych i obuwniczych przywożonych z Chin przez terytorium Zjednoczonego Królestwa w latach 2013–2016; zwraca uwagę, że w toku dochodzenia wykazano również w związku z przywozem przez terytorium Zjednoczonego Królestwa wysoki poziom uchylania się od płacenia podatku VAT przez nadużywanie zawieszania płatności VAT (procedura celna 42);

89.

zauważa z zaniepokojeniem, że w przypadku dochodów za 2016 r. dyrektor generalny DG ds. Budżetu wyraził zastrzeżenie dotyczące tradycyjnych zasobów własnych w związku z badaną przez OLAF sprawą nadużyć celnych w Zjednoczonym Królestwie;

90.

zwraca uwagę, że w roku 2016 dochody objęte skwantyfikowanym zastrzeżeniem wynoszą około 517 mln EUR, a łączna kwota tradycyjnych zasobów własnych to 20,1 mld EUR, zatem zastrzeżenie dotyczy 2,5 % tradycyjnych zasobów własnych i 0,38 % wszystkich zasobów; wzywa Komisję do udzielenia szczegółowych informacji o tych nadużyciach finansowych, które mogą także pośrednio wpływać na podstawę podatku od wartości dodanej niektórych państw członkowskich, a tym samym na zasoby związane z podatkiem od wartości dodanej i na zasoby wyrównawcze Komisji związane z dochodem narodowym brutto (5);

91.

wyraża ubolewanie z powodu ustaleń Komisji, zgodnie z którymi że do października 2017 r. władze Zjednoczonego Królestwa nie wprowadziły środków naprawczych, aby zapobiec dalszej utracie tradycyjnych zasobów własnych; zauważa, że od dnia 12 października 2017 r. władze Zjednoczonego Królestwa zaczęły tymczasowo stosować progi wartości w rozliczeniach celnych niektórych przedsiębiorców (środek specjalny zwany Customs Operation Swift Arrow), co natychmiast przyniosło radykalne zmniejszenie utraty tradycyjnych zasobów własnych w Zjednoczonym Królestwie;

92.

ubolewa z powodu rozbieżności w poziomie kontroli celnych w poszczególnych państwach członkowskich; podkreśla, że należy ujednolicić kontrole we wszystkich punktach wjazdu na obszar unii celnej, i wzywa państwa członkowskie do zapewnienia skoordynowanego, jednolitego i skutecznego wdrożenia systemu ochrony granic, które zniechęci do rozbieżnych praktyk państw członkowskich, by zmniejszyć istniejące braki w systemach kontroli celnej; w związku z tym wzywa Komisję do zbadania różnych praktyk kontroli celnej w UE i ich wpływu na przekierowywanie handlu, ze szczególnym uwzględnieniem praktyk w kontrolach celnych na zewnętrznych granicach UE, oraz do opracowania analizy odniesienia oraz informacji o odprawach i procedurach celnych w państwach członkowskich;

93.

zwraca się do Komisji o opracowanie planu działania mającego zapewnić pełne i terminowe wdrożenie przepisów o VAT we wszystkich państwach członkowskich w celu zabezpieczenia tego źródła zasobów własnych Unii;

94.

przypomina, że nowa decyzja w sprawie systemu środków własnych Unii (6), która weszła w życie w dniu 1 października 2016 r. ze skutkiem wstecznym od dnia 1 stycznia 2014 r., przewiduje, że rozpatrując DNB do celów zasobów własnych, należy stosować standardy rachunkowości europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych (ESA 2010), oraz że wydatki na badania i rozwój uznaje się za inwestycje (a nie za wydatki bieżące, jak w poprzednim systemie ESA 95); zauważa, że w przypadku innych programów o wysokiej wartości dodanej dla UE, takich jak instrument „Łącząc Europę” itp., powinno stosować się te same zasady;

95.

odnotowuje, że zgłoszony przez Irlandię DNB znacznie wzrósł w 2015 r., gdyż spółki wielonarodowe przeniosły do tego kraju aktywa związane z badaniami i rozwojem;

96.

podkreśla, że Komisja musi przeprowadzić dodatkowe prace, aby ocenić potencjalny wpływ działalności przedsiębiorstw wielonarodowych na rachunki narodowe, zarówno pod względem metodyki, jak i procesu weryfikacji, oraz że może to doprowadzić do korekty wkładów państw członkowskich opartych na DNB;

97.

w kwestii zarządzania tradycyjnymi zasobami własnymi zaznacza, że Trybunał i Komisja stwierdziły niedociągnięcia w zarządzaniu należnościami (zwanymi kontami B) w niektórych państwach członkowskich;

98.

podkreśla, że Trybunał ustalił, iż w Belgii transakcje do audytów po odprawie celnej wybierano na podstawie ich cech, a nie na podstawie profilu ryzyka przedsiębiorstw i że ogólnie nie wykonywano audytów po odprawie celnej (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 4.18);

99.

wyraża ubolewanie, że według ustaleń Komisji w sześciu państwach członkowskich (Belgia, Estonia, Portugalia, Rumunia, Słowenia i Włochy) albo nie wykonywano audytów po odprawie celnej, albo nie przedstawiono informacji na ich temat;

Działania, jakie należy podjąć

100.

oczekuje od Komisji:

a)	podjęcia wszelkich środków niezbędnych do zapewnienia odzyskania zasobów własnych Unii, których władze Zjednoczonego Królestwa nie ściągnęły z tytułu importu wyrobów włókienniczych i obuwniczych z Chin, oraz do wyeliminowania unikania płacenia podatku VAT;

b)	rozważenia wszczęcia w stosownym czasie postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z nadużyciami celnymi w Zjednoczonym Królestwie;

c)	przeanalizowania we współpracy z państwami członkowskimi wszelkich ewentualnych konsekwencji działalności przedsiębiorstw wielonarodowych dla procesu szacowania DNB oraz przedstawienia państwom członkowskim wytycznych na temat traktowania takiej działalności przy opracowywaniu rachunków narodowych;

d)	potwierdzenia w cyklu weryfikacji DNB, że aktywa dotyczące badań i rozwoju zostały poprawnie ujęte w rachunkach narodowych państw członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem wyceny tych aktywów oraz kryterium siedziby w razie przeniesienia działalności przedsiębiorstwa wielonarodowego;

e)	przedstawienia wniosków dotyczących nowych zasobów własnych w celu zapewnienia stabilności budżetu Unii;

Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

Ustalenia Trybunału

101.

zauważa, że Trybunał po raz pierwszy wydał opinię z zastrzeżeniami na temat legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń; podkreśla, że błędy nadal występują częściej w systemach zwrotu kosztów niż w systemach uprawnień; zwraca jednak uwagę, że dane z działu „Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” nie zmieniły się istotnie w porównaniu do poprzednich lat;

102.

przypomina, że na badania naukowe i innowacje przypada 59 % wydatków i że pochodzą one z siódmego programu ramowego w zakresie badań i rozwoju technologicznego (2007–2013) („siódmy program ramowy w zakresie badań”) oraz z programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020” na lata 2014–2020 („Horyzont 2020”);

103.

odnotowuje, że szacowany przez Trybunał poziom błędu wyniósł 4,1 %, niekwalifikowalne bezpośrednie koszty personelu stanowiły 44 %, inne niekwalifikowalne koszty bezpośrednie – 12 %, koszty pośrednie – 16 %, a niekwalifikowalne projekty lub niekwalifikowalni beneficjenci – 16 %; zauważa jednak, że w przypadku 19 błędów kwantyfikowalnych popełnionych przez beneficjentów Komisja lub niezależni audytorzy dysponowali wystarczającymi informacjami, aby zapobiec tym błędom lub je wykryć i skorygować przed zaakceptowaniem wydatków;

104.

zauważa, że gdyby Komisja i niezależni audytorzy odpowiednio wykorzystali wszystkie dostępne informacje, szacowany poziom błędu w tym rozdziale byłby o 1,2 % niższy;

105.

docenia fakt, że Komisja dołożyła znacznych starań, aby uprościć złożone procedury administracyjne przez wprowadzenie nowej definicji dodatkowego wynagrodzenia dla naukowców, usprawnienie programu prac inicjatywy „Horyzont 2020” na lata 2018–2020, ukierunkowane wspieranie przedsiębiorstw typu start-up i innowatorów oraz powszechniejsze wykorzystanie uproszczonych form kosztów; zauważa jednak, że zdaniem Trybunału dalsze upraszczanie ram prawnych daje nowe możliwości, ale również wiąże się z ryzykiem;

106.

odnotowuje fakt, że Trybunał zbadał kwestię wyników projektów w dziedzinie badań naukowych i innowacji; jest jednak zdania, że wyniki te należy uznać za wstępne, jeżeli wziąć rezultaty, koszty i rozpowszechnienie;

Roczne sprawozdanie z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych i Innowacji (DG R&I)

107.

zauważa, że w myśl strategii „Europa 2020” i zgodnie z planem strategicznym na lata 2016–2020 DG R&I dąży do czterech celów:

a)	nowy impuls dla zatrudnienia, wzrostu i inwestycji;

b)	połączony jednolity rynek cyfrowy;

c)	stabilna unia energetyczna z perspektywiczną polityką w kwestii zmiany klimatu; oraz

d)	silniejsza pozycja Europy na arenie międzynarodowej;

108.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby osiągnąć te cele, komisarz Carlos Moedas określił trzy priorytety: „otwarte innowacje”, „otwarta nauka” i „otwarcie na świat”;

109.

zauważa, że do pomiaru postępów w osiąganiu wyznaczonych celów DG R&I stosuje pięć kluczowych wskaźników efektywności:

a)	udział środków przeznaczonych na pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w programie „Horyzont 2020”, by podjąć wyzwania społeczne oraz wspierać technologie prorozwojowe i przemysłowe, oraz udział wkładu finansowego Unii przydzielanego z instrumentu dla MŚP;

b)	udział nowych podmiotów wśród wybranych wnioskodawców w programie „Horyzont 2020”;

c)	wydatki związane klimatem i ze zrównoważonym rozwojem w programie „Horyzont 2020”;

d)	udział państw trzecich w programie „Horyzont 2020”;

e)	udział dotacji przyznanych w terminie nieprzekraczającym 245 dni;

110.

zauważa, że w odpowiedziach na pytania wymagające odpowiedzi na piśmie DG R&I opublikowała listę krajów, do których skierowała zalecenia (zalecenia dla poszczególnych krajów); wzywa DG R&I, by publikowała swoje propozycje zaleceń dla poszczególnych krajów bezpośrednio w rocznym sprawozdaniu z działalności, o co niejednokrotnie apelował Parlament;

111.

przypomina, że oceną siódmego programu ramowego w zakresie badań zajęto się w poprzedniej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium (7);

112.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w osiąganiu ogólnych kluczowych wskaźników efektywności dyrekcji dotyczących programu „Horyzont 2020”:

a)	23,9 % wkładu finansowego Unii przeznaczono na MŚP (cel na 2020 r. to 20 %);

b)	55 % wybranych wnioskodawców to nowe podmioty (cel na 2020 r. to 70 %);

c)	26 % wkładów finansowych Unii miało związek z klimatem (cel na 2020 r. to 25 %);

d)	54,9 % wkładów finansowych UE mało związek ze zrównoważonym rozwojem (cel na 2020 r. to 60 %);

e)	państwa trzecie uczestniczą w 3,6 % projektów programu „Horyzont 2020” (cel na 2020 r. to 4,73 %);

f)	w 91 % przypadków DG R&I udzieliła dotacji w czasie nieprzekraczającym 245 dni (cel na 2020 r. to 100 %);

113.

zaznacza, że rozkład terytorialny środków z programu „Horyzont 2020” jest mocno ograniczony, gdyż 72,5 % środków z tego programu (12,121 mld EUR) trafia do Niemiec (3,464 mld EUR), Zjednoczonego Królestwa (3,083 mld EUR), Francji (2,097 mld EUR), Hiszpanii (1,813 mld EUR) i Włoch (1,664 mld EUR);

114.

zauważa, że w 2016 r. z uczestnikami z państw trzecich podpisano 183 umowy o udzielnie dotacji z programu „Horyzont 2020”; zwraca uwagę, że 299,5 mln EUR przyznano uczestnikom ze Szwajcarii na podstawie umów o udzielenie dotacji podpisanych w 2016 r., a wkład Szwajcarii do programu „Horyzont 2020” wyniósł 180,9 mln EUR; nie zgadza się, by jedno z najbogatszych państw na świecie korzystało ze „statusu beneficjenta netto”; zwraca się do Komisji, by przedstawiła wniosek w sprawie rozporządzenia, które zniweluje tę nierównowagę;

115.

odnotowuje sukces wspólnego centrum wsparcia oraz jego wkład w upraszczanie oraz udzielanie porad prawnych i technicznych; zwraca się do DG R&I o wyjaśnienie, jakie środki upraszczające zamierza zaproponować na okres po roku 2020;

116.

przyjmuje do wiadomości środki na płatności DG R&I na rok 2016:

Środki na płatności DG R&I, w tym wkład EFTA

Tryb zarządzania	Wykonanie
Tryb zarządzania	w milionach EUR	Punkty procentowe
Współdelegowane lub subdelegowane innym dyrekcjom generalnym	161,20	5,34
DG R&I bezpośrednio	1 878,28	62,17
DG R&I na rzecz organów ustanowionych na mocy art. 185	86,40	2,86
DG R&I na rzecz EBI		10,35
DG R&I na rzecz wspólnych przedsiębiorstw	582,37	19,28
Razem	3 020,97	100 %

117.

podkreśla, że 14,39 % budżetu, czyli niemal 444 mln EUR, wykonano za pośrednictwem instrumentów finansowych;

118.

zaznacza również, że 39,36 % budżetu DG R&I (w 2015 r. 28,14 %) powierzono podmiotom spoza Komisji, przede wszystkim w celu zrealizowania części programów ramowych w ramach (pośredniego) zarządzania dotacjami i systemów kontroli instrumentów finansowych;

119.

z zainteresowaniem odnotowuje fakt, że DG R&I wprowadziła strategię nadzoru nad instrumentami finansowymi, i chciałby wiedzieć, jak DG R&I ustala, czy osiągnięto cele finansowe i badawcze;

120.

zauważa, że DG R&I szacuje ogólny poziom wykrytych błędów na 4,42 %, a poziom błędu resztowego na 3,03 %;

121.

odnotowuje fakt, że Komisja szacuje łączną kwotę obarczoną ryzykiem w chwili zamknięcia na 73,5 do 104 mln EUR;

122.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że DG R&I przeprowadziła analizę opłacalności bezpośredniego i pośredniego zarządzania dotacjami;

123.

ubolewa, że DG R&I ponownie wydała zastrzeżenie przekrojowe dotyczące poziomu błędu resztowego w zestawieniach wydatków poniesionych w siódmym programie ramowym w zakresie badań, który ta DG realizuje bezpośrednio;

124.

przypomina, że w ust. 76 rezolucji w sprawie udzielenia Komisji absolutorium za 2015 r. wezwał Komisję do „opracowania na koniec bardziej miarodajnego podejścia opartego na ryzyku oraz wykorzystania w razie potrzeby szczegółowych zastrzeżeń”;

Działania, jakie należy podjąć

125.

wzywa DG R&I, by w rocznym sprawozdaniu z działalności zamieszczała propozycje zaleceń dla poszczególnych krajów;

126.

apeluje do DG R&I o wypełnienie zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego, która stwierdziła uchybienia w zapewnianiu spójnego podejścia do monitorowania projektów we wszystkich instytucjach wykonawczych programu „Horyzont 2020”;

127.

wzywa DG R&I do złożenia sprawozdania z postępów Wspólnej Służby Audytu w doskonaleniu procedur wewnętrznych;

128.

apeluje do DG R&I o poinformowanie właściwej komisji Parlamentu o strategii nadzoru nad instrumentami finansowymi i o metodach ustalania, czy osiągnięto cele finansowe i badawcze;

129.

wzywa DG R&I do wyjaśnienia właściwej komisji Parlamentu, jakie działania podjęto, by uniknąć zastrzeżeń przekrojowych dotyczących poziomu błędu resztowego w zestawieniach poniesionych wydatków;

130.

uważa, że w projektach w dziedzinie badań i innowacji oraz w działaniach koordynacyjnych i wspierających standardy i normalizacja wspierają oddziaływanie wyników badawczych na różnych poziomach gotowości technologicznej, ponieważ zwiększają zbywalność i możliwość przenoszenia innowacyjnych produktów i rozwiązań; odnotowuje ponadto, że standardy i powiązane działania wspierają rozpowszechnianie wyników projektów programu „Horyzont 2020” przez upowszechnianie wiedzy również po zakończeniu projektów przez jej publiczne udostępnianie; zwraca się do Komisji o zwiększenie udziału normalizacji w kolejnych zaproszeniach do składania wniosków oraz o opracowanie kluczowych wskaźników efektywności uwzględniających działalność normalizacyjną;

Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna

Wprowadzenie

131.

zauważa, że według „Siódmego raportu na temat spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej” (COM(2017) 583) konwergencja to z jednej strony delikatny proces, który kryzysy gospodarcze mogą łatwo zatrzymać i odwrócić, ale z drugiej strony inwestycje publiczne mogą złagodzić skutki kryzysów;

132.

wyraża zadowolenie, że w 2016 r. zatrudnienie osiągnęło ponownie poziom sprzed kryzysu z 2008 r., czyli 71 %, lecz sytuacja znacznie różni się w całej Unii i wskaźnik ten utrzymuje się wyraźnie poniżej celu strategii „Europa 2020”, który wynosi 75 %; zauważa z zaniepokojeniem, że wskaźniki bezrobocia są nadal zbyt wysokie, zwłaszcza wśród ludzi młodych i długotrwale bezrobotnych;

133.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w odpowiedzi na pytania Parlamentu DG REGIO uszczegółowiła zalecenia dla poszczególnych krajów;

134.

jest świadom, że niektóre przepisy zmienionego rozporządzenia finansowego dotyczące polityki spójności mają wejść w życie z mocą wsteczną;

135.

wyraża zaniepokojenie, że takie zmiany mogą być źródłem dodatkowych błędów, ponieważ programy i projekty były wybierane na podstawie przepisów, które weszły w życie w dniu 1 stycznia 2014 r.;

Ustalenia Trybunału

136.

zauważa, że Trybunał po raz pierwszy wydał opinię z zastrzeżeniami na temat legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń; podkreśla, że błędy nadal występują częściej w systemach zwrotu kosztów niż w systemach uprawnień; zwraca jednak uwagę, że dane z działu „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” nie zmieniły się istotnie w porównaniu do poprzedniego roku;

137.

przypomina, że w 2016 r. kwota dostępna w dziale „Spójność gospodarcza i społeczna” wyniosła 51,25 mld EUR, co stanowi 33 % budżetu Unii;

138.

zauważa, że Trybunał szacuje poziom błędu w tym obszarze polityki na 4,8 %; ponadto Trybunał zaznaczył, że szacowany poziom błędu w obszarze spójności nie obejmuje kwoty 2,5 mld EUR wypłaconej na rzecz instrumentów finansowych w 2016 r., zdaniem Trybunału – poza okresem kwalifikowalności określonym w art. 56 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 6.20–6.21); zauważa, że wypłaty te odpowiadałyby szacowanemu poziomowi błędu w wysokości 2 % w wydatkach UE ogółem (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, ramka 1.2, przypis 1);

139.

zwraca uwagę, że błędy w obszarze polityki spójności stanowią 43 % ogólnego szacowanego poziomu błędu, który wynosi 3,1 %; zauważa, że jednym z powodów wysokiego poziomu błędu jest złożony charakter regulacji Unii i państw członkowskich;

140.

zauważa, że Trybunał przeanalizował próbę 180 transakcji z 54 płatności okresowych z lat 2007–2013, dotyczących 92 projektów Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), 36 projektów Funduszu Spójności (FS), 40 projektów Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), 11 instrumentów finansowych EFRR i jednego instrumentu finansowego EFS;

141.

wzywa Komisję do należytego uwzględnienia uwag Trybunału, który stwierdził nieścisłości w analizie wyników co najmniej czterech z dwunastu instrumentów finansowych EFRR i EFS przeanalizowanych w rocznym sprawozdaniu Trybunału za 2016 r.; podziela obawy Trybunału, który podkreśla, że błędy te prowadzą do zawyżania wyników i jeśli nie zostaną skorygowane, mogą sztucznie zwiększać deklarowaną kwotę wydatków kwalifikowalnych w momencie zamknięcia, zwłaszcza w przypadku funduszy gwarancyjnych;

142.

zauważa również, że 42 % błędów wynika z ujęcia kosztów niekwalifikowalnych w zestawieniach wydatków, 30 % dotyczy poważnego naruszenia przepisów o zamówieniach publicznych, a 28 % – niekwalifikowalnych projektów, działań lub beneficjentów;

143.

zauważa z ubolewaniem, że jednym z głównych źródeł błędów we wszystkich wydatkach w dziale „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” nadal jest naruszanie przepisów w dziedzinie zamówień publicznych; zaznacza, że poważne naruszenia przepisów o zamówieniach publicznych obejmują bezpośrednie udzielanie dodatkowych zamówień lub zlecanie dodatkowych robót lub usług bez podania uzasadnienia, niezgodne z prawem wykluczanie oferentów, konflikty interesów i dyskryminujące kryteria wyboru; uważa, że dla przeciwdziałania błędom i nadużyciom podstawowe znaczenie ma polityka pełnej przejrzystości informacji o wykonawcach i podwykonawcach;

144.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał podkreślił, że projekty realizowane z wykorzystaniem uproszczonych form kosztów są mniej podatne na wystąpienie błędów niż projekty, w których stosuje się zwrot kosztów faktycznie poniesionych;

145.

jest zaniepokojony faktem, że w próbie znalazły się również trzy „duże projekty” wymagające zatwierdzenia przez Komisję, do których organy państw członkowskich nie przedstawiły niezbędnych wniosków w terminie wyznaczonym na 31 marca 2017 r.; zauważa, że Komisja powinna zatem przystąpić do odzyskania wydatków;

146.

wyraża niezadowolenie z faktu, że podobnie jak w latach poprzednich poziom błędu mógł niższy o 3,7 punktów procentowych, czyli mógł wynieść 1,1 %, gdyby państwa członkowskie wykorzystywały dostępne im informacje do zapobieżenia błędom lub wykrycia i skorygowania ich w kontrolach pierwszego szczebla, przed zgłoszeniem wydatków Komisji;

147.

wyraża zaniepokojenie faktem, że w ciągu trzech lat od rozpoczęcia okresu programowania 2014–2020 państwa członkowskie wyznaczyły zaledwie 77 % organów ds. funduszy polityki spójności, do dnia 1 marca 2017 r. Komisja otrzymała końcowe zestawienia, w których wydatki obejmowały jedynie 0,7 % budżetu przyznanego na cały okres programowania, a do połowy 2017 r. opóźnienia w wykonaniu budżetu były większe niż w tym samym momencie w okresie programowania 2007–2013; zauważa, że w tej sytuacji zobowiązania pozostające do spłaty na koniec bieżącego okresu finansowania mogą być nawet wyższe niż w okresie poprzednim;

148.

docenia fakt, że w rozdziale „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” znalazła się również sekcja dotycząca wyników projektów; ubolewa jednak, że w sekcji tej skupiono się głównie na danych ilościowych, tj. na liczbie wdrożonych systemów pomiaru wyników;

Instrumenty inżynierii finansowej

149.

przypomina, że zestawienie danych o postępach w finansowaniu i wdrażaniu instrumentów inżynierii finansowej w 2016 r. opublikowano dopiero w dniu 20 września 2017 r., zatem Trybunał nie mógł wypowiedzieć się na temat;

150.

odnotowuje najważniejsze liczby dotyczące 2016 r.:

a)	25 państw członkowskich korzysta z instrumentów inżynierii finansowej, w tym wszystkie 25 w obszarze wspierania przedsiębiorstw, 11 w obszarze rozwoju obszarów miejskich, a 9 w obszarze efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych;

b)	w całej Unii istnieje 1 058 instrumentów inżynierii finansowej, w tym 77 funduszy powierniczych i 981 funduszy specjalnych;

c)	89 % z tych instrumentów inżynierii finansowej zapewnia wsparcie dla przedsiębiorstw, 7 % – wsparcie rozwoju obszarów miejskich, a 4 % – wsparcie efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych;

d)	płatności na rzecz instrumentów inżynierii finansowej wynoszą 16,4 mld EUR, w tym 11,3 mld EUR przypada na fundusze strukturalne;

e)	płatności dla ostatecznych odbiorców wyniosły 15,2 mld EUR, w tym na fundusze strukturalne przypada 10,1 mld EUR, czyli 93 % łącznych wpłat na rzecz instrumentów inżynierii finansowej;

f)	z informacji otrzymanych od 81 % instrumentów inżynierii finansowej, które przesłały odpowiednie sprawozdania, wynika, że koszty zarządzania i opłaty wyniosły 0,9 mld EUR, czyli 6,7 % łącznych płatności na rzecz tych instrumentów inżynierii finansowej;

g)	zwrócono 8,5 mld EUR;

h)	wsparto 314 000 ostatecznych odbiorców;

151.

zwraca uwagę, że w kolejnych latach i okresach finansowania wykorzystanie instrumentów inżynierii finansowej gwałtownie wzrastało, przez co zwiększyła się złożoność finansowania z funduszy strukturalnych i powstało zagrożenie dla rozliczalności demokratycznej; zauważa, że według oczekiwań do końca 2020 r. za pośrednictwem instrumentów finansowych wykorzystanych zostanie 20,1 mld EUR z EFRR i FS;

152.

w tym kontekście wyraża zaniepokojenie, że krajowe instytucje audytowe w niedostatecznym stopniu uwzględniły wdrażanie instrumentów inżynierii finansowej;

153.

stwierdza, że 63 % (675) instrumentów inżynierii finansowej utworzono w Polsce (247), we Francji (152), na Węgrzech (139) i we Włoszech (137);

154.

ubolewa, że 6,7 % łącznych płatności na rzecz instrumentów inżynierii finansowej (900 mln EUR) pochłonęły koszty zarządzania i opłaty; uważa, że kwota ta jest zbyt wysoka;

155.

zauważa, że przekazywane dane wciąż zawierają błędy i rozbieżności; obejmuje to małe, ale istotne kwoty środków programu operacyjnego przyznanych w umowach o finansowaniu, ale nie wpłaconych na rzecz instrumentów inżynierii finansowej w momencie zamknięcia, wzrost płatności przyznanych niektórym instrumentom inżynierii finansowej po dniu 31 grudnia 2015 r., a w niektórych przypadkach wyższe wypłaty dla ostatecznych odbiorców niż dla instrumentów inżynierii finansowej (8);

Roczne sprawozdanie z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej (DG REGIO).

156.

zauważa również, że ocena ex post EFRR/Funduszu Spójności wskazuje, że chociaż konwergencja regionalna w okresie programowania 2007–2013 była niewystarczająca, to bez polityki spójności wystąpiłaby dywergencja, ponieważ kryzys finansowy w latach 2007–2008 pogorszył warunki dla inwestycji i konwergencji;

157.

podkreśla, że wszelkie wnioski dotyczące wyników są jeszcze wnioskami wstępnymi, gdyż wymagałyby pełniejszej analizy danych o wynikach programów na lata 2007–2013, która miała zakończyć się w sierpniu 2017 r.; zwraca się do Komisji o poinformowanie Komisji Kontroli Budżetowej o wynikach tej analizy;

158.

zauważa, że w sprawozdaniach z wykonania w okresie finansowania 2014–2020 Komisja podaje, że wybrano ponad 50 000 projektów odpowiadających inwestycjom o łącznej wartości 64,1 mld EUR, w tym 45 000 projektów dotyczących nawiązania współpracy przedsiębiorstw z ośrodkami badawczymi, a ponad 380 000 MŚP otrzymało wsparcie ze środków polityki spójności, dzięki czemu powstało ponad 1 000 000 miejsc pracy;

159.

zauważa, że Komisja informuje także, że w tym samym okresie finansowania przeznaczono ponad 75 mld EUR z EFRR i z FS na wsparcie celów unii energetycznej oraz przystosowania się do zmiany klimatu; ponadto wybrano ponad 5 000 projektów mających wspierać gospodarkę niskoemisyjną;

160.

odnotowuje poniższą tabelę, w której przedstawiono łączne środki na zobowiązania i na płatności zatwierdzone w 2016 r.:

2016 r., w mln EUR	Zatwierdzone środki na zobowiązania	Zatwierdzone środki na płatności
Wydatki administracyjne w obszarze „Polityka regionalna i miejska”	16,75	24,52
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) i inne działania regionalne	27 163,16	22 911,83
Fundusz Spójności (FS)	8 775,98	7 456,71
Instrument Pomocy Przedakcesyjnej – Rozwój regionalny oraz współpraca regionalna i terytorialna	54,14	522,95
Fundusz Solidarności	81,48	68,48
Razem	36 091,51	30 984,47

161.

zauważa jednak, że te dane statystyczne niewiele mówią o zrównoważonym charakterze tych projektów i ich wynikach;

162.

przypomina, że przywiązuje dużą wagę do uwarunkowań ex ante, określających warunki sektorowe i horyzontalne tak, aby zapewnić skuteczne wydatkowanie środków z funduszy ESI; uważa, że spełnienie uwarunkowań ex ante oraz zatrzymanie 10 % płatności, co przewiduje zmienione rozporządzenie, powinno uprościć realizację projektów i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia błędów; zauważa jednak, że w sprawozdaniu specjalnym Trybunału nr 15/2017 zakwestionowano rzeczywiste przełożenie takich działań na zmiany w terenie;

163.

ubolewa, że do końca 2016 r. wyznaczono tylko 87 % (181 z 209) jednostek certyfikujących i nie wyznaczono jednostek certyfikujących dla 28 głównych programów (w Austrii wyznaczono taką jednostkę tylko dla 1 programu, w Belgii dla 2, w Niemczech dla 8, w Finlandii dla 1, we Francji dla 2, w Irlandii dla 2, we Włoszech dla 6, w Rumunii dla 4, na Słowacji dla 1, w Zjednoczonym Królestwie dla 1);

164.

zauważa z zaskoczeniem, że główne trudności wskazane w procesie wyznaczania jednostek dotyczą stworzenia systemów informatycznych obejmujących nowe elementy sprawozdawczości i kształtu procedur w okresie 2014–2020, służące zapewnieniu wiarygodnego nadzoru instytucji zarządzających nad instytucjami pośredniczącymi;

165.

ubolewa ponadto, że ogólnie do końca 2016 r. wybrano tylko 26,1 % projektów i wykorzystano tylko 3,7 % dostępnych funduszy strukturalnych, chociaż proces selekcji przyspieszył w 2017 r., uważa, że początkowe opóźnienia mogą spowodować, że na koniec obecnego okresu finansowania do spłaty pozostanie duża liczba zobowiązań; wzywa Komisję do dalszych starań o zwiększenie potencjału administracyjnego organów krajowych, regionalnych i lokalnych;

166.

podkreśla, że wybór projektów przebiegał szczególnie wolno w Hiszpanii, na Cyprze, w Rumunii, Austrii, Czechach, na Chorwacji i Słowacji;

167.

zauważa, że w związku z tym w większości programów operacyjnych (247 spośród 295) w rozliczeniach nie poświadczono żadnych kwot (miało miejsce „rozliczenie zerowe”), ponieważ do dnia 31 lipca 2016 r. nie zadeklarowano żadnych wydatków;

168.

wyraża zadowolenie, że Komisja nie wykryła żadnych istotnej niespójności na podstawie wstępnych opinii pokontrolnych o otrzymanych pakietach dokumentów na potrzeby poświadczenia wiarygodności;

169.

wyraża jednak zaniepokojenie faktem, że istotne braki wykazało 7 z 9 kontroli Komisji dotyczących programów operacyjnych lub obszarów wysokiego ryzyka (na Węgrzech w dziedzinie transportu, administracji elektronicznej i wdrażania programów operacyjnych, we Włoszech w dziedzinie sieci i mobilności oraz edukacji (priorytet 3) i w programach operacyjnych dotyczących pomocy technicznej, w Rumunii w programach operacyjnych dotyczących konkurencyjności i ochrony środowiska);

170.

zauważa, że opinie dotyczące 278 z 322 systemów zarządzania i kontroli nie zawierają zastrzeżeń lub zawierają zastrzeżenia o umiarkowanych konsekwencjach; mając na uwadze, że w 40 przypadkach Komisja wydała opinię z zastrzeżeniami o istotnych konsekwencjach;

171.

zauważa, że Komisja oblicza łączną kwotę obarczoną ryzykiem w chwili dokonywania płatności na 644,7 do 1 257,3 mln EUR oraz że wykonując swoje zadania nadzorcze, zastosowała w 2016 r. korekty finansowe na kwotę 481 mln EUR;

172.

zauważa, że według szacunków Komisji ogólny średni poziom błędu w płatnościach w 2016 r. w odniesieniu do programów EFRR i FS na lata 2007–2013 wynosi 2,2 % do 4,2 %, a poziom błędu resztowego w momencie zamknięcia – około 0,4 %; podkreśla, że dział „Spójność” kolejny raz miał największy wpływ na ogólnie szacowany poziom błędu za 2016 r., przed działami „Zasoby naturalne”, „Konkurencyjność” i „Globalny wymiar Europy”; wzywa Komisję do utrzymania współpracy z państwami członkowskimi w celu poprawy ich systemów zarządzania i kontroli oraz do dalszego korzystania z dostępnych prawnych narzędzi nadzorczych, aby zapewnić korektę wszystkich istotnych błędów;

173.

zauważa, że Komisja odnotowała 68 zastrzeżeń dotyczących przeszłych okresów i 2 zastrzeżenia w bieżącym okresie finansowania;

Kwestie szczegółowe

Grecja

174.

z zadowoleniem przyjmuje starania DG REGIO o osiągnięcie postępów w kwestii wykazu projektów priorytetowych w Grecji;

175.

w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje:

a)	wydanie czterech koncesji na budowę autostrad (Ateny-Saloniki, Korynt-Tripoli-Kalamata, Korynt-Patras i Patras-Janina, łącznie ponad 1 000 km dróg), które już funkcjonują i są bardzo dobrze oceniane przez użytkowników;

program „oszczędności energii w gospodarstwach domowych” (połączenie instrumentów inżynierii finansowej z dotacjami), dzięki któremu poprawiono efektywność energetyczną 46 000 gospodarstw domowych i stworzono 6 000 miejsc pracy; zainteresowanie programem było tak duże, że niezwłocznie powstał kolejny, na lata 2014–2020;

c)	instrumenty finansowe, zwłaszcza instrument JEREMIE, pozwalający na stworzenie lub utrzymanie ponad 20 000 miejsc pracy;

d)	system recept elektronicznych, w którym zarządza się miesięcznie ponad 5,5 mln recept elektronicznych i 2,4 mln skierowań na badania diagnostyczne, w którym uczestniczy 50 000 lekarzy i 13 000 aptek i który przyniósł greckiemu budżetowi znaczne oszczędności w dziedzinie zdrowia publicznego;

176.

ubolewa natomiast z powodu:

a)	poważnych opóźnień w rozbudowie metra w Atenach (przedłużenie linii 3 do Pireusu) i budowie głównej linii metra w Salonikach, a w konsekwencji – przedłużenia realizacji tych projektów na okres programowania 2014–2020;

b)	anulowania lub opóźnienia niektórych kluczowych projektów dotyczących kolei, branży cyfrowej i energetyki, które zostały odwołane lub opóźnione, a w konsekwencji – przedłużenia ich realizacji lub przeniesienia ich całości na okres programowania 2014–2020;

c)	niewykonania znacznej części infrastruktury niezbędnej do zagospodarowania ścieków i odpadów stałych;

177.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że OLAF zakończył dochodzenie administracyjne dotyczące czeskiego projektu „Bocianie gniazdo”; odnotowuje fakt, że czeskie media podały do wiadomości akta tej sprawy; wyraża ubolewanie z powodu poważnych nieprawidłowości stwierdzonych przez OLAF;

178.

wzywa DG REGIO do odzyskania współfinansowania unijnego, w wysokości 1,67 mln EUR, oraz do nałożenia koniecznych sankcji;

179.

odnotowuje, że z dniem 25 stycznia 2018 r. Republika Czeska wycofały z finansowania Unii projekt „Bocianie gniazdo” oraz że zgodnie z zasadą pomocniczości projekt ten jest już w Czechach przedmiotem kontroli sądowej;

180.

jest zaniepokojony uwagą Komisji, że odsetek udzielonych umów, na które otrzymano tylko jedną ofertę, wynosi na Węgrzech 36 %; odnotowuje, że średnia unijna wynosi 17 %; wzywa Komisję do promowania konkurencji w procedurach przetargowych;

181.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywną ocenę 10 lat obowiązywania mechanizmu współpracy i weryfikacji dla Bułgarii i Rumunii (9); jest zaniepokojony niedawnym krokiem w tył w walce z korupcją na dużą skalę w Bułgarii i Rumunii; wzywa Komisję do wsparcia i mobilizowania organów ścigania i antykorupcyjnych w obydwu państwach członkowskich; podkreśla imponujące osiągnięcia agencji antykorupcyjnej w Rumunii pod względem rozwiązywania przypadków korupcji na średnią i dużą skalę; podkreśla, że utrzymanie tych wysiłków ma nadrzędne znaczenie dla skonsolidowania walki z korupcją;

182.

potępia niedawną zbrodnię na słowackim dziennikarzu, która może być związana z jego pracą dochodzeniową; wzywa Komisję do informowania Parlamentu o unijnych funduszach rolnych na Słowacji;

183.

zauważa, że OLAF przeprowadził również dochodzenia administracyjne w sprawie pożyczek udzielonych grupie Volkswagen przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI);

184.

przyjmuje do wiadomości oświadczenie prezesa EBI Wernera Hoyera, w którym stwierdził on, co następuje: „Nadal nie można wykluczyć, że jedna z naszych pożyczek, a mianowicie pożyczka dla Volkswagen Antrieb BRI na kwotę 400 mln EUR, miała związek z opracowaniem technologii kontroli emisji w czasie, kiedy tworzono i stosowano oprogramowanie ograniczające skuteczność działania. Przeanalizujemy wnioski OLAF i rozważymy wszelkie dostępne stosowne działania. […] Głęboko dotknęła nas ocena zawarta w dochodzeniu OLAF, a mianowicie że EBI został wprowadzony w błąd przez Volkswagen w kwestii stosowania urządzeń ograniczających skuteczność działania.”;

Roczne sprawozdanie z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego (DG EMPL)

185.

zauważa, że DG EMPL podkreśla swój wkład w osiąganie celów strategii „Europa 2020”:

a)	w trzecim kwartale 2016 r. wskaźnik zatrudnienia osób w wieku od 20 do 64 lat na szczeblu Unii wyniósł 71,2 %; po raz pierwszy wskaźnik ten jest wyższy niż w 2008 r. (70,3 %) i jeśli ta tendencja się utrzyma, to możliwe będzie osiągnięcie celu zapisanego w strategii „Europa 2020”;

łączne bezrobocie nadal spada i obecnie kształtuje się na poziomie 10 % zarówno w Unii, jak i w strefie euro; niemniej stopa bezrobocia wśród ludzi młodych i bezrobocie długotrwałe nadal stanowią poważne wyzwania dla Unii mimo odnotowanego spadku z 19,5 % w grudniu 2015 r. do 18,6 % w grudniu 2016 r. i z 4,3 % w trzecim kwartale 2015 r. do 3,8 % w trzecim kwartale 2016 r.;

ożywieniu gospodarczemu zapoczątkowanemu w 2013 r. towarzyszył stały, choć niewystarczający spadek poziomu ubóstwa mierzonego jako odsetek osób zagrożonych ubóstwem, który zmniejszył się z 24,7 % w 2012 r. do 23,7 % w 2015 r., jednak ożywienie gospodarcze nadal nie obejmuje wszystkich części społeczeństwa, a w 2016 r. 118 mln osób było zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym (o 1,7 mln osób więcej niż w 2008 r.), co wyraźnie odbiega od celu strategii „Europa 2020” dotyczącego ubóstwa i wykluczenia społecznego;

d)	inwestycje w poprawę warunków mobilności geograficznej i zawodowej przy jednoczesnym przeciwdziałaniu ryzyku zakłóceń i nadużyć przyczyniły się do stopniowego wzrostu wskaźnika mobilności wewnątrz Unii, który w 2015 r. osiągnął 3,6 % mieszkańców;

186.

ubolewa jednak, że nierówności w dystrybucji dochodów wzrosły w latach 2013–2014 r. i chociaż w ogólnym ujęciu od tego czasu utrzymują się one na stałym poziomie, w niektórych przypadkach stale rosną; jest zaniepokojony faktem, że osoby stanowiące najbogatsze 20 % populacji dysponowało dochodem netto, który był około pięć razy większy niż dochód osób stanowiących najuboższe 20 % populacji w 2016 r., przy czym między różnymi krajami występowały duże dysproporcje (a w niektórych krajach dochodziło do pogłębiania się nierówności);

187.

z zadowoleniem przyjmuje „Ocenę ex post EFS za okres programowania 2007–2013”, którą ukończono w dniu 12 grudnia 2016 r.; zauważa, że w ocenie wykazano, że do końca 2014 r. co najmniej 9,4 mln mieszkańców Europy znalazło pracę dzięki wsparciu z EFS, 8,7 mln osób zdobyło nowe kwalifikacje lub dyplomy, a 13,7 mln uczestników podaje, że osiągnęli inne pozytywne wyniki, np. podnieśli swoje kompetencje; zwraca uwagę, że według symulacji makroekonomicznych EFS pozytywnie wpłynął również na produkt krajowy brutto (PKB) w 28 państwach członkowskich (wzrost o 0,25 %) i wydajność;

188.

zauważa, że takie dane liczbowe istotnie wskazują na występowanie pozytywnej tendencji, ale nie mówią wiele o wynikach i zrównoważonym charakterze podjętych działań;

189.

zdecydowanie krytykuje DG EMPL za nieprzedstawienie propozycji zaleceń dla poszczególnych krajów, mimo że Parlament wielokrotnie o to apelował;

190.

odnotowuje poniższą tabelę, w której przedstawiono łączne środki na zobowiązania i środki na płatności zatwierdzone w 2016 r.:

2016 r., w mln EUR	Zatwierdzone środki na zobowiązania	Zatwierdzone środki na płatności
Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i tym Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI)	12 438,2	8 132
Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym (FEAD)	534,7	278
Europejski fundusz dostosowania do globalizacji	27,6	27,6
Instrument Pomocy Przedakcesyjnej – Rozwój zasobów ludzkich (IPA-HRD)	0	82,3
Zarządzanie bezpośrednie (program na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych, program „Prawa, równość i obywatelstwo”, Erasmus +) i agencje	289	275
Razem	13 290	8 795

191.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że DG EMPL opracowała metodologię corocznej oceny wyników programów, ale ma wątpliwości co do wartości informacyjnej takich kryteriów jak „dobre”, „dopuszczalne” lub „słabe”;

192.

jest zaniepokojony faktem, że do marca 2017 r. wyznaczono tylko 87 % instytucji certyfikujących;

193.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że do dnia 15 lutego 2017 r. DG EMPL otrzymała pełen pakiet dokumentów na potrzeby poświadczenia wiarygodności rachunków, w tym sprawozdania finansowe, roczne sprawozdania z kontroli i opinie pokontrolne na temat sprawozdań finansowych, systemu zarządzania i kontroli oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń, poświadczenie wiarygodności i roczne podsumowanie wszystkich programów; zauważa, że ogólnie rzecz biorąc, DG EMPL przedstawiła tylko drobne uwagi i zatwierdziła roczne sprawozdanie finansowe;

194.

z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że do końca 2016 r. DG EMPL wykonała swój wieloletni plan audytu, na podstawie którego skontrolowano 89 z 92 instytucji audytowych i 115 z 118 programów operacyjnych;

195.

zauważa, że w 2016 r. DG EMPL wprowadziła korekty finansowe na kwotę 255,8 mln EUR, łączna kwota zaakceptowanych lub postanowionych korekt finansowych w okresie programowania 2007–2013 na koniec 2016 r. wyniosła 1 454 mln EUR, a w tym samym okresie państwa członkowskie zgłosiły korekty finansowe na kwotę 2 253,8 mln EUR;

196.

ubolewa, że DG EMPL utrzymała lub wydała uwagi dotyczące:

a)	systemów zarządzania i kontroli w jednym z programów operacyjnych EFS we Włoszech w okresie programowania 2000–2006 (ryzyko wizerunkowe);

b)	systemów zarządzania i kontroli w 23 określonych programach operacyjnych EFS w okresie programowania 2007–2013, oraz

c)	systemów zarządzania i kontroli trzech programów operacyjnych EFS lub Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i jednego programu operacyjnego FEAD w okresie programowania 2014–2020;

197.

zwraca uwagę, że szacunkowa łączna kwota obarczona ryzykiem dla odpowiednich wydatków z 2016 r. wynosi 279 mln EUR;

Kwestie szczegółowe

Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI)

198.

otrzymał informacje o wstępnych wynikach badania dotyczącego realizacji YEI, które przedstawiają się następująco:

do końca 2016 r. liczba młodych ludzi, którzy nie pracują, nie kształcą się ani nie szkolą zawodowo (młodzież NEET), a wzięli udział w projektach wspieranych przez YEI i służących podnoszeniu umiejętności lub zdobyciu doświadczenia zawodowego, wzrosła trzykrotnie w porównaniu z końcem 2015 r. (z 0,5 do 1,3 mln osób);

712 000 spośród nich to bezrobotni i nieaktywni uczestnicy, którzy nie kształcą się ani nie szkolą zawodowo, a wzięli udział w działaniach finansowanych z YEI; ponad połowa z nich (ok. 346 000 bezrobotnych i nieaktywnych zawodowo uczestników, którzy nie uczą się ani nie szkolą zawodowo) po zakończeniu tych działań rozpoczęła kształcenie lub szkolenie, zdobyła kwalifikacje lub zatrudnienie (obejmuje to również działalność na własny rachunek);

we Włoszech ocena porównawcza wykazała, że nowe innowacyjne działania w dużej mierze wspierane przez YEI zwiększyły szanse młodych ludzi na znalezienie zatrudnienia o 7,8 %, choć między poszczególnymi regionami występują znaczne różnice wykazujące większe trudności w obszarach o najwyższej stopie bezrobocia młodzieży;

199.

ponadto zauważa, że:

a)	Włochy i Hiszpania dzięki działaniom YEI zmobilizowały znaczną liczbę młodzieży NEET, chociaż poziom bezrobocia młodzieży w tych krajach jest wciąż wysoki;

b)	Słowacja skupiła się w mniejszym stopniu na programach robót publicznych dla młodych ludzi, a bardziej na skuteczniejszych środkach, takich jak zwiększona dostępność szkoleń zawodowych;

c)	we Włoszech ocena porównawcza wykazała, że nowe innowacyjne działania w dużej mierze wspierane przez YEI zwiększyły szanse młodych ludzi na znalezienie zatrudnienia o 7,8 %, choć między poszczególnymi regionami występują znaczne różnice;

d)	w Portugalii współfinansowane programy przedsiębiorczości ludzi młodych przyniosły lepsze wyniki niż środki dotyczące szkolnictwa wyższego;

e)	Grecja stwierdziła, że istnieje potrzeba zmiany systemu bonów na usługi w obszarze zatrudniania młodzieży i szkoleń;

f)	w Polsce 62 % uczestników działań YEI otrzymało ofertę zatrudnienia, szkolenia lub kształcenia, a poziom zadowolenia uczestników był ogólnie wysoki;

200.

ubolewa jednak, że wykorzystano zaledwie 30 % dostępnych funduszy, co odpowiada początkowym płatnościom zaliczkowym i płatnościom okresowym;

201.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że do października 2017 r. wszystkie państwa członkowskie mające spełnić uwarunkowania ex ante dotyczące Romów (Austria, Belgia, Bułgaria, Francja, Grecja, Hiszpania, Litwa, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja i Węgry) spełniły je i posiadają krajową strategię integracji Romów;

202.

zauważa, że w okresie programowania 2014–2020 dwa priorytety inwestycyjne EFS dotyczą bezpośrednio niedyskryminacji i integracji Romów (zob. tabela poniżej);

Priorytet inwestycyjny (PI)

Państwa członkowskie, które wybrały dany PI

Środki finansowe (mln EUR)

Zwalczanie wszelkich form dyskryminacji i wspieranie równych szans

11 państw członkowskich (BE, CY, CZ, DE, ES, FR, GR, IE, PL, PT i SK).

447

Integracja społeczno-gospodarcza społeczności marginalizowanych, takich jak Romowie

12 państw członkowskich (AT, BE, BG, CZ, ES, FR, GR, HU, IT, PL, RO i SK).

1 600

Większość środków (1,2 mln EUR) przekazano: BG, CZ, HU i RO.

203.

zauważa, że Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji posiadający maksymalny roczny budżet wynoszący 150 mln EUR uruchomił jedynie 28 mln EUR na zobowiązania z rezerwy w 2016 r. na rzecz ośmiu państw członkowskich;

Działania, jakie należy podjąć

204.

w związku z tym wzywa państwa członkowskie i Komisję, by w okresie finansowania po 2020 r. zwróciły większą uwagę na:

a)	tworzenie unijnej wartości dodanej z wykorzystaniem polityki spójności;

silniejszą koordynację między spójnością, zarządzaniem gospodarczym i europejskim semestrem, z uwzględnieniem m.in. pozytywnych bodźców do wzmocnienia realizacji celów polityki spójności w dążeniu do pokonania dysproporcji i nierówności określonych w Traktatach, w trzech jej wymiarach – gospodarczym, społecznym i terytorialnym;

c)	opracowanie systemu umożliwiającego koncentrowanie środków finansowych z polityki spójności w regionach, które najbardziej tego potrzebują;

d)	zapewnienie strategicznego wsparcia administracyjnego dla regionów mających trudności w absorpcji finansowania;

e)	opracowanie jednolitego zbioru przepisów dotyczących funduszy strukturalnych;

f)	postępy w stosowaniu zasady jednorazowej kontroli;

g)	szybszą realizację programów i projektów, z myślą o przestrzeganiu siedmioletniego okresu finansowego (nie n+3);

umożliwienie krajowym instytucjom audytowym objęcie kontrolą instrumentów finansowych w ramach budżetu Unii, ograniczenie liczby instrumentów finansowych i wprowadzenie bardziej rygorystycznych zasad sprawozdawczości ze strony zarządzających funduszami, w tym grupy EBI i innych międzynarodowych instytucji finansowych w odniesieniu do wykonania i osiągniętych rezultatów, by zwiększyć przejrzystość i rozliczalność;

uwzględnianie wniosków wyciągniętych z obecnego okresu oraz potrzeby większego uproszczenia w celu ustanowienia zrównoważonego systemu zapewniającego osiągnięcie rezultatów i należyte zarządzanie finansami bez nadmiernego obciążenia administracyjnego, które zniechęciłoby potencjalnych beneficjentów i prowadziłoby do liczniejszych błędów;

j)	zrównoważenie geograficzne i społeczne, aby inwestycje były realizowane tam, gdzie są najbardziej potrzebne;

205.

nalega, aby DG REGIO i DG EMPL zamieszczały w rocznych sprawozdaniach z działalności propozycje zaleceń dla poszczególnych krajów, do czego wielokrotnie wzywał Parlament;

206.

wzywa DG REGIO:

a)	aby po zakończeniu odpowiednich postępowań sądowych składała właściwej komisji Parlamentu sprawozdania dotyczące poszczególnych dochodzeń prowadzonych przez OLAF;

b)	aby w ramach działań podejmowanych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2016 przedstawiła właściwej komisji Parlamentu sprawozdanie z postępów we wszystkich wspomnianych wyżej projektach;

207.

wzywa EBI do przeanalizowania ustaleń OLAF w trybie pilnym i wyciągnięcia stosownych wniosków; wzywa EBI do poinformowania Parlamentu o wyciągniętych wnioskach i podjętych działaniach;

208.

wzywa Komisję, by zachęcała do stosowania uproszczonych opcji kosztów wprowadzonych na mocy przeglądu rozporządzenia finansowego;

209.

wzywa DG EMPL do wykonania zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego dotyczących szybkiego wdrożenia strategii kontroli funduszy ESI oraz do poinformowania Parlamentu o zakończeniu tego zadania;

210.

zwraca się do Komisji, aby przewidziała dalsze uproszczenie zasad i zmniejszenie obciążeń administracyjnych, co mogłoby pomóc w jeszcze większym obniżeniu poziomu błędu;

Zasoby naturalne

Kluczowe wskaźniki efektywności działania i sprawiedliwa WPR

211.

zwraca uwagę, że według rocznego sprawozdania z działalności DG AGRI (s. 15 – kluczowy wskaźnik efektywności działania nr 1: dochód czynników produkcji rolniczej w przeliczeniu na pełnoetatowego pracownika) wartość dodana i wydajność sektora w 2016 r. ponownie nieznacznie spadła, a DG AGRI „trudno jest określić, co dokładnie powoduje ogólny spadek dochodu czynników produkcji od 2013 r.”;

212.

przypomina, że kluczowy wskaźnik skuteczności działania nr 4, dotyczący poziomu zatrudnienia w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich, nie jest adekwatny, gdyż na poziom ten wpływają nie tylko środki WPR;

213.

ubolewa, że Komisja nie zastosowała się do zaleceń Parlamentu z rezolucji towarzyszącej decyzji o udzieleniu absolutorium za rok budżetowy 2015, dotyczących przedefiniowania kluczowego wskaźnika efektywności działań nr 4 „w celu uwypuklenia szczególnego wpływu środków WPR na zatrudnienie na tych obszarach”;

214.

zwraca uwagę, że w 2016 r. 51 % beneficjentów płatności bezpośrednich otrzymało dotacje niższe od 1 250 EUR, stanowiące łącznie 4 % płatności bezpośrednich (10);

215.

przypomina swoje uwagi (11) na temat niezrównoważonej struktury wydatków na wspólną politykę rolną; 44,7 % wszystkich gospodarstw rolnych w Unii osiągnęło roczny dochód poniżej 4 000 EUR, a w 2016 r. średnio 10 % największych beneficjentów wsparcia bezpośredniego w ramach WPR otrzymało około 60 % płatności (12); zauważa, że rozdział płatności bezpośrednich w dużej mierze odzwierciedla koncentrację gruntów, a 20 % rolników posiada również 80 % gruntów (odpowiedź na 17. pytanie wymagające odpowiedzi na piśmie, wysłuchanie w Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego z udziałem komisarza Phila Hogana w dniu 28 listopada 2017 r.); wyraża zaniepokojenie dużą koncentracją beneficjentów oraz podkreśla, że należy osiągnąć lepszą równowagę między dużymi i małymi beneficjentami;

216.

zauważa, że około 72 % pomocy otrzymują gospodarstwa o powierzchni od 5 do 250 hektarów, czyli zazwyczaj gospodarstwa rodzinne;

217.

zwraca się do DG AGRI o określenie, wraz ze wskaźnikami, celów dotyczących zmniejszenia nierówności w dochodach gospodarstw w następnych WRF;

218.

ponownie wyraża pogląd, że niewyważony rozdział płatności bezpośrednich może sprawiać, że nie będą one w pełni odgrywać roli mechanizmu zabezpieczenia stabilizującego dochody gospodarstw, zwłaszcza mniejszych;

219.

jest zdania, że w okresie zmienności dochodów większe gospodarstwa niekoniecznie potrzebują wsparcia stabilizującego dochody na równi z małymi gospodarstwami, gdyż mogą one korzystać z oszczędności skali, potencjalnie zwiększających ich odporność, dlatego zaleca Komisji wprowadzenie degresywności korygującej tę nierównowagę przez zmniejszanie dotacji w miarę wzrostu wielkości gospodarstwa;

220.

zwraca się do Komisji, aby przewidziała rzeczywiste uproszczenie procedur dostępu do finansowania i odnośnej dokumentacji, bez uszczerbku dla zasad kontroli i monitorowania; wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na wsparcie administracyjne dla drobnych producentów, dla których finansowanie stanowi zasadniczy warunek utrzymania się na rynku;

Poziom błędu

221.

zaznacza, że Trybunał oszacował poziom błędu w dziale zasobów naturalnych jako całości na 2,5 % (2,9 % w 2015 r. i 3,6 % w 2014 r.); z zadowoleniem przyjmuje te zmiany, stwierdzając jednocześnie, że poziom z 2016 r. przekracza próg istotności;

222.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że oceniając Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), Trybunał uznał, że w obszarze wsparcia rynku i pomocy bezpośredniej w 2016 r. nie wystąpiły istotne błędy, a najbardziej prawdopodobny poziom błędu szacowany przez Trybunał wynosi 1,7 % (2,2 % w 2015 r.);

223.

podkreśla, że Trybunał odnotował mniej błędów wynikających z zawyżenia powierzchni gruntów lub zgłoszenia gruntów niekwalifikowalnych, a zmianę tę umożliwiło wprowadzenie nowej, bardziej elastycznej definicji trwałych użytków zielonych, planów działania na rzecz poprawy jakości danych w systemach identyfikacji działek rolnych (LPIS) oraz nowego, internetowego systemu składania geoprzestrzennych wniosków o wsparcie;

224.

zauważa, że płatności z tytułu zazieleniania to źródło błędów odpowiadających za 17 % szacowanego przez Trybunał poziomu błędu oraz że wskazano, iż błędy te wiążą się głównie z wymaganiami dotyczącymi obszarów proekologicznych, chociaż poziom błędu EFRG był niższy od progu istotności; z zadowoleniem przyjmuje w tym względzie obniżenie poziomu błędu w przypadku EFRG do 1,7 %;

225.

zwraca uwagę, że Trybunał stwierdził również uchybienia w ochronie trwałych użytków zielonych, ponieważ Republika Czeska i Polska nie dysponowały danymi historycznymi pozwalającymi na sprawdzenie przestrzegania obowiązku uprawy trawy na użytkach rolnych przez pięć kolejnych lat, natomiast Niemcy, Francja, Włochy, Portugalia i Zjednoczone Królestwo nie sklasyfikowały trwałych użytków zielonych w sposób w pełni wiarygodny;

226.

podkreśla pozytywną tendencję w zakresie poziomu błędów stwierdzonych przez Trybunał, pomimo ewolucji kwot obciążonych ryzykiem, które DG AGRI podała w swoich rocznych sprawozdaniach z działalności, a mianowicie z 1,38 % w 2015 r. do 1,996 % w 2016 r. (nie uwzględniono środków rynkowych o poziomie błędu wynoszącym 2,85 %) i 4 % w obu latach budżetowych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich; uważa, że nie odzwierciedla to statystycznie istotnych odchyleń;

227.

ubolewa, że płatności na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, ochrony środowiska, działań w dziedzinie klimatu i rybołówstwa są obarczone istotnymi błędami w 2016 r., przy czym najbardziej prawdopodobny poziom błędu szacuje się na 4,9 % (5,3 % w 2015 r.); zauważa, że gdyby wszystkie informacje posiadane przez władze krajowe zostały wykorzystane do skorygowania błędów, szacowany poziom błędu byłby niższy o 1,5 punktu procentowego;

228.

zauważa, że w przypadku rozwoju obszarów wiejskich trzy z największych błędów w zakresie kwalifikowalności dotyczyły beneficjentów, którzy nie ujawnili, że są kontrolowani przez przedsiębiorstwa powiązane, składają wnioski wspólnie z nimi lub dokonują od nich zakupów, co stanowi naruszenie przepisów unijnych lub krajowych (sprawozdanie roczne Trybunału za 2016 r., pkt 7.26);

Systemy zarządzania i kontroli

229.

zwraca uwagę, że w rocznym sprawozdaniu z działalności dyrektor generalny DG AGRI zgłosił zastrzeżenie w sprawie płatności bezpośrednich w odniesieniu do 18 agencji płatniczych w 12 państwach członkowskich oraz że kwota zarządzana przez agencje płatnicze objęte zastrzeżeniem i podlegające wzmocnionej kontroli wynosi 13 618,6 mln EUR, przy czym rzeczywista kwota obarczona ryzykiem dla wydatków objętych zastrzeżeniem wynosi 541,2 mln EUR;

230.

podkreśla, że wykryto uchybienia w szczególności w systemie zarządzania i kontroli na Węgrzech (dotyczące spóźnionej deklaracji zarządczej agencji płatniczej i braków w płatnościach z tytułu zazieleniania), w Bułgarii (dotyczące zazieleniania i ekologicznego statusu rolników), w Polsce (dotyczące płatności z tytułu zazieleniania) i we Włoszech (dotyczące braków w prawidłowym ustaleniu kwalifikowalności gruntów i rolników aktywnych zawodowo);

231.

ubolewa nad niedawnymi przypadkami oszustwa dotyczącymi agencji płatniczych we Włoszech; wzywa Komisję do aktywnego monitorowania sytuacji i informowania Parlamentu o działaniach następczych w związku z procedurą udzielania absolutorium;

232.

zwraca się do Komisji o przyspieszenie kontroli zgodności rozliczeń wszczętej w dniu 8 stycznia 2016 r., by uzyskać szczegółowe, dokładne informacje na temat ryzyka konfliktów interesów dotyczącego Państwowego Funduszu Interwencji Rolnej w Czechach; przyjmuje do wiadomości, że niepowodzenie w zaradzeniu konfliktu interesów może ostatecznie skutkować cofnięciem akredytacji agencji płatniczej przez właściwy organ lub nałożeniem przez Komisję korekt finansowych; zwraca się do Komisji o niezwłoczne poinformowanie Parlamentu, jeżeli po zakończeniu kontroli zgodności rozliczeń OLAF przekaże DG AGRI informacje dotyczące możliwych przypadków nadużyć finansowych, korupcji lub wszelkiej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Unii;

Wiarygodność danych przekazywanych przez państwa członkowskie

233.

zauważa, że skoro w systemach zarządzania i kontroli niektórych państw członkowskich występują braki, DG AGRI dostosowuje zgłaszane statystyki kontrolne głównie w oparciu o kontrole przeprowadzone przez Komisję i Trybunał w ciągu ostatnich trzech lat, a także o opinię jednostki certyfikującej w sprawie danego roku budżetowego;

234.

zwraca uwagę, że pomimo faktu, iż od 2015 r. organy certyfikujące państw członkowskich mają obowiązek sprawdzać legalność i prawidłowość transakcji:

a)	w odniesieniu do środków rynkowych DG AGRI dokonała dostosowań w 32 programach (tj. mniej niż 20 % całkowitej liczby programów, na które w 2016 r. zadeklarowano wydatki);

b)	w odniesieniu do płatności bezpośrednich dokonano dostosowań w 52 przypadkach (spośród 69), przy czym większość tych dostosowań wynosiła mniej niż 1 %, 7 wynosiło od 1 % do 2 %, a 9 wynosiło więcej niż 2 %;

c)	w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich płatności uzupełniające zastosowano w odniesieniu do 39 z 72 agencji płatniczych, z 21 dostosowaniami na poziomie ponad 1 % i 16 ponad 2 %;

Zagadnienia dotyczące wyników w zakresie rozwoju obszarów wiejskich

235.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ciągu ostatnich trzech lat Trybunał zbadał zagadnienia dotyczące wyników w odniesieniu do objętych próbą transakcji w zakresie rozwoju obszarów wiejskich; odnotowuje z zadowoleniem, że 95 % projektów zakończonych w czasie kontroli zostało zrealizowanych zgodnie z planem, lecz ubolewa, że nie było wystarczających dowodów na to, iż koszty były rozsądne;

236.

podkreśla, że prawie we wszystkich projektach skontrolowanych przez Trybunał stosowano system zwrotu poniesionych kosztów, i zauważa, że w okresie programowania 2014–2020 państwa członkowskie mogą alternatywnie stosować system opcji kosztów uproszczonych ze standardowymi stawkami jednostkowymi, kwotami ryczałtowymi i finansowaniem ryczałtowym, co skutecznie ogranicza ryzyko nadmiernych cen;

Zazielenianie

237.

zauważa, że Trybunał w swoim sprawozdaniu rocznym za 2016 r. (pkt 7.17) odnotował w związku z płatnościami z tytułu zazieleniania na rzecz 63 wizytowanych gospodarstw rolnych, że:

a)	wszystkie gospodarstwa podlegające wymogowi dywersyfikacji upraw przestrzegały przepisów;

b)	większość błędów związanych z zazielenianiem dotyczyła nieprzestrzegania wymogów dotyczących obszarów proekologicznych;

c)	działki zostały prawidłowo zarejestrowane w LPIS, jeżeli chodzi o zachowanie istniejących trwałych użytków zielonych;

d)	nie wszystkie trwałe użytki zielone zostały odpowiednio zarejestrowane jako takie;

238.

jest jednak szczególnie zaniepokojony pierwszymi wnioskami wyciągniętymi przez Komisję w dokumencie roboczym służb Komisji w sprawie przeglądu zazieleniania po upływie roku (SWD(2016) 218, część druga, s. 14), według których „aby spełnić wymóg dywersyfikacji upraw, rolnicy ogółem musieliby zmienić uprawy na mniej niż 1 % całkowitej powierzchni gruntów ornych w Unii, a ponieważ zdecydowana większość gruntów ornych w Unii podlega obowiązkowi dywersyfikacji upraw, ten ograniczony wpływ wydaje się odzwierciedlać obecne praktyki stosowane przez rolników, którzy już spełniają wymogi”;

239.

podkreśla, że Trybunał potwierdza w swoim sprawozdaniu rocznym (pkt 7.43–7.54) analizę przeprowadzoną przez Komisję, wskazującą, że dywersyfikacja upraw i program obszarów ekologicznych nie doprowadziły do żadnych zmian w przypadku większości wizytowanych gospodarstw rolnych (89 % w przypadku dywersyfikacji upraw i 67 % w przypadku obszarów ekologicznych);

240.

jest szczególnie zaniepokojony, że zgodnie ze sprawozdaniem specjalnym Trybunału nr 21/2017 zatytułowanym „Zazielenianie – bardziej złożony system wsparcia dochodów, który nie jest jeszcze skuteczny pod względem środowiskowym”: „jest mało prawdopodobne, aby zazielenianie przyniosło znaczące korzyści dla środowiska i klimatu […], ponieważ wymogi zazieleniania są na ogół zbyt niskie i w dużym stopniu odzwierciedlają normalne praktyki rolnicze”;

241.

ponadto zauważa, że Trybunał stwierdził, iż ze względu na powszechne zwolnienia większość rolników (65 %) może korzystać z płatności z tytułu zazieleniania bez faktycznego podlegania obowiązkom w tym zakresie; w rezultacie zazielenianie prowadzi do pozytywnych zmian w praktykach rolniczych na bardzo małej części użytków rolnych w Unii;

242.

ubolewa, że systemy zazieleniania są bardziej instrumentem wspierania dochodów rolników niż poprawy efektywności środowiskowej i klimatycznej WPR; uważa, że programy rolne ukierunkowane na potrzeby środowiskowe i klimatyczne powinny obejmować cele w zakresie efektywności oraz środki finansowe odzwierciedlające ponoszone koszty i utracone dochody w rezultacie działań wykraczających poza środowiskowy scenariusz odniesienia;

243.

ubolewa nad faktem, że systemy zazieleniania, jako część płatności obszarowych, w ramach faktycznego projektu programu mogłyby zwiększyć nierównowagę w dystrybucji wsparcia WPR; w tym kontekście wzywa Komisję, by rozważyła zastosowanie się do zaleceń przedstawionych przez Trybunał w sprawozdaniu specjalnym nr 21/2017;

244.

odnotowuje, że zdaniem Komisji „rzeczywisty wpływ (systemów zazieleniania) na efekty środowiskowe zależy od wyborów dokonywanych przez państwa członkowskie i rolników, a jak dotąd niewiele państw członkowskich skorzystało z możliwości ograniczenia stosowania pestycydów i nawozów na obszarach proekologicznych”;

245.

podkreśla, że w przypadku administracji publicznej ciężar zazieleniania jest zasadniczo związany z opracowaniem nowych narzędzi zarządzania, takich jak warstwa obszarów proekologicznych w LPIS, co częściowo wyjaśnia, dlaczego DG AGRI zwiększyła liczbę zastrzeżeń i planów działania nałożonych na państwa członkowskie;

246.

odnotowuje fakt, że zazielenianie przyczynia się do większej złożoności WPR ze względu na dublowanie się z innymi instrumentami WPR w zakresie ochrony środowiska (środki dotyczące wzajemnej zgodności i środki środowiskowe II filaru); w związku z tym odnotowuje sprawozdanie specjalne Trybunału nr 21/2017 w sprawie zazieleniania, które stanowi, że „Komisja i państwa członkowskie ograniczają ryzyko efektu deadweight i podwójnego finansowania”;

System dla młodych rolników

247.

zwraca uwagę, że przy ogromnych dysproporcjach w rozwoju sektora rolnego w całej Unii głównym problemem jest wyzwanie demograficzne, które wymaga polityki mającej na celu rozwiązanie problemu niedoboru młodych rolników, aby zapewnić długoterminowy zrównoważony rozwój rolnictwa w Unii;

248.

podkreśla, że młodzi rolnicy zmagają się ze szczególnymi trudnościami w dostępie do finansowania oraz niskimi obrotami w pierwszych latach działalności w połączeniu z powolną wymianą pokoleniową i trudnością w dostępie do gruntów rolnych;

249.

zwraca uwagę, że zmniejszająca się liczba młodych ludzi w tym sektorze utrudnia wymianę pokoleniową i może oznaczać utratę cennych umiejętności i wiedzy, gdy osoby starsze i doświadczone będą przechodzić na emeryturę; w związku z tym zaznacza, że konieczne jest wsparcie zarówno dla odchodzących na emeryturę rolników, jak i młodych następców przejmujących gospodarstwo rolne;

250.

jest szczególnie zaniepokojony faktem, że w sprawozdaniu specjalnym nr 10/2017 dotyczącym wsparcia dla młodych rolników Trybunał odnotował, iż w przypadku płatności bezpośrednich pomoc dla młodych rolników:

a)	nie opiera się na rzetelnej ocenie potrzeb;

b)	nie odzwierciedla ogólnego celu, jakim jest wspieranie wymiany pokoleniowej;

c)	nie zawsze jest nawet dostarczana młodym rolnikom w potrzebie; oraz

d)	jest niekiedy przekazywana gospodarstwom, w których młodzi rolnicy odgrywają jedynie niewielką rolę;

251.

z żalem stwierdza, że jeśli chodzi o wsparcie dla młodych rolników w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich, Trybunał stwierdził, iż środki te zasadniczo opierają się na niejasnej ocenie potrzeb i że nie ma rzeczywistej koordynacji między płatnościami w ramach I filaru a wsparciem w ramach drugiego filaru dla młodych rolników;

Działania, jakie należy podjąć

252.

wzywa:

Komisję do dokładnego przeanalizowania przyczyn ogólnego spadku dochodu czynników produkcji od 2013 r. oraz do zdefiniowania nowego kluczowego celu w zakresie wydajności dla następnych WRF, któremu towarzyszyć będą wskaźniki wyników i skutków, mającego na celu zmniejszenie nierówności w dochodach między rolnikami;

b)	państwa członkowskie do podjęcia dalszych wysiłków w celu włączenia bardziej wiarygodnych i aktualnych informacji do ich bazy danych systemu identyfikacji działek rolnych;

c)	Komisję do przeglądu podejścia agencji płatniczych do klasyfikowania i aktualizacji kategorii gruntów w ich LPIS oraz do przeprowadzania wymaganych kontroli krzyżowych, tak aby ograniczyć ryzyko błędu w płatnościach z tytułu zazieleniania;

d)	Komisję do podjęcia odpowiednich działań w celu ustanowienia wymogu, by plany działania państw członkowskich dotyczące rozwoju obszarów wiejskich obejmowały działania naprawcze mające na celu wyeliminowanie często wykrywanych błędów;

Komisję do zapewnienia wytycznych i rozpowszechniania przykładów dobrych praktyk wśród organów krajowych, a także wśród beneficjentów i ich stowarzyszeń, tak aby zagwarantować, że w toku przeprowadzanych przez nie kontroli wykrywane będą powiązania między wnioskodawcami a innymi podmiotami zaangażowanymi w realizację wspieranych projektów w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;

f)	Komisję do zachowania czujności w odniesieniu do przeprowadzonych kontroli i danych przekazanych przez władze państw członkowskich oraz do uwzględnienia wyciągniętych wniosków podczas podziału obciążenia związanego z audytem na podstawie ocen ryzyka;

g)	państwa członkowskie, a także beneficjentów i ich stowarzyszenia, do pełnego wykorzystania możliwości stwarzanych przez system opcji kosztów uproszczonych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;

h)	Komisję do opracowania i rozwoju na potrzeby kolejnej reformy WPR pełnej logiki interwencji dla działań UE w zakresie środowiska i klimatu dotyczących rolnictwa, łącznie ze szczegółowymi celami, opartej na aktualnej wiedzy naukowej na temat danych zjawisk;

253.

wzywa Komisję do przestrzegania następujących zasad przy opracowywaniu nowego wniosku dotyczącego zazieleniania:

rolnicy powinni korzystać z płatności w ramach WPR tylko pod warunkiem że przestrzegają jednolitego zestawu podstawowych norm środowiskowych, w tym norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska i wymogów w zakresie zazieleniania, które to normy i wymogi wykraczają poza obowiązki wynikające z przepisów w dziedzinie ochrony środowiska; z zadowoleniem przyjmuje w tym względzie logikę podejścia Komisji do „budżetu zorientowanego na wyniki”; uważa, że przyszły system realizacji powinien być bardziej nastawiony na wyniki;

b)	konkretne, lokalne potrzeby w zakresie ochrony środowiska i klimatu można odpowiednio zaspokoić poprzez skuteczniejsze ukierunkowane działania programowe dotyczące rolnictwa;

w przypadku gdy państwa członkowskie mają możliwość wyboru różnych wariantów podczas wdrażania WPR, należy od nich wymagać, aby przed przystąpieniem do wdrażania wykazały, że wybrane przez nie warianty skutecznie i wydajnie przyczynią się do osiągnięcia celów polityki, w szczególności celów bezpieczeństwa żywnościowego, jakości żywności i jej działania dla zdrowia, zazieleniania, zarządzania terytorialnego i ograniczania wyludniania w UE;

254.

wzywa Komisję:

do przeprowadzenia kompleksowej oceny wszystkich istniejących strategii i narzędzi WPR, które można łączyć, aby pomóc młodym rolnikom, oraz do zidentyfikowania przeszkód w dostępie do już istniejących gospodarstw lub w zakładaniu gospodarstw rolnych przez młodych rolników, którymi to przeszkodami można by się zająć w ramach przyszłego przeglądu WPR;

b)	do zapewnienia, że w toku reformy rolnej nadal ulepszane będą warunki ramowe rozwoju obszarów wiejskich, jak jest to zapisane m.in. w deklaracji z Cork 2.0 z 2016 r., aby zagwarantować sukces programów wsparcia młodych rolników;

do umieszczenia w przepisach dotyczących WPR po 2020 r. jasnej logiki interwencji dla instrumentów dotyczących wymiany pokoleń w rolnictwie (lub do zobowiązania państw członkowskich, aby wskazały tę logikę, zgodnie z przepisami dotyczącymi zarządzania dzielonego); logika interwencji powinna obejmować:

—	rzetelną ocenę potrzeb młodych rolników,

—

ocenę tego, na które potrzeby można odpowiedzieć za pośrednictwem instrumentów polityki unijnej, a które można lepiej zrealizować (lub już się realizuje) poprzez politykę państw członkowskich, a także przeanalizowanie, które formy wsparcia (np. płatności bezpośrednie, kwota ryczałtowa, instrumenty finansowe) są najlepiej dostosowane do spełnienia określonych potrzeb,

—

działania informacyjne dla organów władzy, beneficjentów i ich stowarzyszeń poświęcone możliwym rodzajom pomocy w przypadku wcześniejszego przekazania gospodarstwa następcy i towarzyszącym temu usługom lub działaniom doradczym, takim jak zadowalający system emerytalny oparty na krajowych lub regionalnych zyskach lub dochodach w sektorze rolnym, żywnościowym i leśnym,

—

określenie celów SMART, ze wskazaniem wyraźnych i kwantyfikowalnych oczekiwanych rezultatów instrumentów polityki pod względem oczekiwanego tempa wymiany pokoleniowej i wkładu w rentowność gospodarstw objętych wsparciem; w szczególności powinno być jasne, czy instrumenty polityki mają mieć na celu objęcie wsparciem jak największej liczby rolników, czy też mają być ukierunkowane na szczególny rodzaj młodych rolników;

d)	do zapewnienia, że w proponowanych przepisach dotyczących WPR po 2020 r. Komisja i państwa członkowskie (zgodnie z przepisami dotyczącymi zarządzania dzielonego) ulepszą system monitorowania i oceny;

Globalny wymiar Europy

Poziomy błędu

255.

wskazuje, że zgodnie z ustaleniami Trybunału wydatki w dziale „Globalny wymiar Europy” są obarczone istotnymi błędami o szacowanym poziomie 2,1 % (2,8 % w 2015 r. i 2,7 % w 2014 r.); z zadowoleniem przyjmuje pozytywną tendencję w zakresie poziomu błędu w tym obszarze polityki;

256.

ubolewa, że po wyłączeniu transakcji z udziałem wielu darczyńców i wsparcia budżetowego poziom błędu konkretnych transakcji bezpośrednio zarządzanych przez Komisję skwantyfikowano na 2,8 % (3,8 % w 2015 r.; 3,7 % w 2014 r.);

257.

zauważa, że Komisja i jej partnerzy wdrażający popełnili więcej błędów w transakcjach dotyczących umów o dotacje i umów w sprawie wkładu finansowego zawieranych z organizacjami międzynarodowymi niż w przypadku innych form wsparcia; zauważa w szczególności, że w zbadanych przez Trybunał transakcjach w ramach wsparcia budżetowego nie odnotowano błędów w zakresie legalności i prawidłowości;

258.

zauważa, że gdyby wszystkie informacje posiadane przez Komisję – lub kontrolerów powołanych przez Komisję – zostały użyte do korekty błędów, szacowany poziom błędu w dziale „Globalny wymiar Europy” obniżyłby się o 0,9 punktu procentowego, czyli do 1,4 %, poniżej progu istotności;

259.

zauważa, że:

a)	37 % szacowanego poziomu błędu wynika z wydatków, na poświadczenie których nie przedstawiono podstawowych dokumentów;

na 28 % szacowanego poziomu błędu składają się dwa przypadki zaakceptowania przez Komisję wydatków, które nie zostały faktycznie poniesione; wyraża ubolewanie, że sytuacja ta została już wykryta w zeszłym roku, i zwraca uwagę, że badanie transakcji przeprowadzone przez Trybunał ujawniło pewne niedociągnięcia kontroli w systemach Komisji;

26 % szacowanego poziomu błędu dotyczy wydatków niekwalifikowalnych, tj. wydatków związanych z działaniami nieobjętymi umową lub poniesionych poza okresem kwalifikowalności, niezgodnych z regułą pochodzenia, niekwalifikowalnych podatków oraz kosztów pośrednich błędnie zaliczonych do kosztów bezpośrednich;

Poświadczenie wiarygodności

260.

jest głęboko zaniepokojony faktem, że według Trybunału audytorzy DG NEAR wykryli uchybienia w pośrednim zarządzaniu drugim instrumentem pomocy przedakcesyjnej (IPA II), a konkretniej w funkcjonowaniu instytucji audytowych w trzech krajach będących beneficjentami IPA II – Albanii, Turcji i Serbii, i to pomimo faktu, że albańskie i serbskie instytucje audytowe wprowadziły zmiany w celu rozwiązania wykrytych problemów; w przypadku Turcji w systemach stosowanych przez instytucję audytową występują pewne znaczące obszary, które w dalszym ciągu mogą ograniczać poziom pewności zapewniany przez nią Komisji (sprawozdanie roczne Trybunału za 2016 r., pkt 9.24);

261.

jest zaniepokojony faktem, że Trybunał oszacował, iż zawyżona została zdolność naprawcza DG NEAR, a co za tym idzie – również ogólna kwota płatności obarczona ryzykiem;

Wyniki

262.

odnotowuje, że DG DEVCO określiła w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności kluczowe wskaźniki efektywności odnoszące się do rozwoju społecznego, zmiany klimatu, kwestii płci i poziomu błędu, ale ubolewa, że żaden z tych wskaźników nie jest w stanie zmierzyć wyników polityki współpracy na rzecz rozwoju, ponieważ wskazują one jedynie część pomocy przyznanej na każdy z celów zamiast mierzyć rzeczywisty wpływ, jak i postępy osiągnięte w realizacji celów;

263.

jest zaniepokojony faktem, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji stwierdziła, iż „jeżeli chodzi o sprawozdawczość, rodzaj informacji na temat wyników DG DEVCO przedstawianych w różnych sprawozdaniach dotyczących planowania i programowania strategicznego (roczne sprawozdanie z działalności, sprawozdanie subdelegowanych urzędników zatwierdzających, sprawozdanie z zarządzania pomocą zewnętrzną) jest ograniczony, a informacje te nie umożliwiają faktycznej oceny, czy cele zostały osiągnięte”;

Sprawozdanie z zarządzania pomocą zewnętrzną

264.

ponownie ubolewa, że sprawozdania z zarządzania pomocą zewnętrzną, składane przez szefów delegatur Unii, nie są załączone do rocznych sprawozdań z działalności DG DEVCO i DG NEAR, jak przewidziano w art. 67 ust. 3 rozporządzenia finansowego; ubolewa nad tym, że są one notorycznie uznawane za poufne, podczas gdy na mocy art. 67 ust. 3 rozporządzenia finansowego sprawozdania te „udostępnia się Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w stosownych przypadkach z należytym uwzględnieniem ich poufnego charakteru”;

265.

odnotowuje fakt, że odpowiedź komisarza Günthera Oettingera na pismo sprawozdawcy komisji zawiera informację, że pracuje on nad nowym formatem sprawozdania, które można by przesyłać do Parlamentu bez konieczności stosowania procedur poufności, unikając w każdym przypadku ryzyka wyrządzenia szkody polityce dyplomatycznej Unii;

266.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że DG DEVCO podała do wiadomości publicznej listę delegatur zaangażowanych w sprawozdania z zarządzania pomocą zewnętrzną oraz przedstawiła w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności analizę podsumowania kluczowych wskaźników efektywności DG DEVCO; nalega jednak na pełne przestrzeganie rozporządzenia finansowego;

Fundusze powiernicze

267.

przypomina, że możliwość tworzenia unijnych funduszy powierniczych i zarządzania nimi przez Komisję ma na celu:

a)	wzmocnienie międzynarodowej roli Unii, jak również zwiększenie widoczności i skuteczności jej działań zewnętrznych i pomocy rozwojowej;

b)	zapewnienie przyspieszonego procesu decyzyjnego przy wyborze środków, które mają zostać wdrożone, co ma zasadnicze znaczenie dla działań nadzwyczajnych i pokryzysowych;

c)	zapewnienie efektu dźwigni dodatkowych zasobów przeznaczonych na działania zewnętrzne; oraz

d)	zwiększenie koordynacji między różnymi darczyńcami Unii w wybranych obszarach interwencji poprzez łączenie zasobów;

268.

w świetle niedawnych doświadczeń wyraża pewne obawy co do osiągnięcia głównych celów ustanowienia funduszy powierniczych i zauważa w szczególności, że:

a)	efekt dźwigni tego nowego narzędzia niekoniecznie jest gwarantowany, ponieważ wkład innych darczyńców jest w niektórych przypadkach bardzo ograniczony;

b)	widoczność działań zewnętrznych Unii nie poprawiła się pomimo istnienia różnych ustaleń z zainteresowanymi stronami, a lepsza koordynacja działań wszystkich zainteresowanych stron jest niekoniecznie zapewniona;

c)	preferencja a priori względem agencji państw członkowskich w niektórych umowach o utworzeniu funduszy powierniczych prowadzi raczej do konfliktu interesów, a nie stanowi zachęty dla państw członkowskich do przekazywania większych środków finansowych;

269.

przypomina w szczególności, że wartość funduszu powierniczego dla Afryki wynosi ponad 3,2 mld EUR, z czego ponad 2,9 mld EUR pochodzi z Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), a 228,667 mln EUR od innych darczyńców; uważa za niedopuszczalny fakt, że udział EFR w funduszach powierniczych w dalszym stopniu ogranicza możliwość kontrolowania przez Parlament wydatków UE;

270.

zwraca uwagę, że łączenie środków z EFR, budżetu Unii i od innych darczyńców nie powinno prowadzić do tego, że pieniądze dla krajów AKP nie docierają do ich zwyczajowych beneficjentów;

271.

podkreśla, że coraz częstsze korzystanie z innych mechanizmów finansowych – obok budżetu Unii – w celu realizacji polityki Unii (np. funduszy powierniczych) może zagrozić poziomowi rozliczalności i przejrzystości, ponieważ mechanizmy rozliczalności, kontroli i nadzoru publicznego nie są ze sobą spójne (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 2.31); w tym kontekście podkreśla znaczenie zobowiązania Komisji do okresowego informowania organu władzy budżetowej o finansowaniu oraz o przewidzianych i prowadzonych operacjach funduszy powierniczych, łącznie z wkładami państw członkowskich;

Fundusze dla Palestyńskiej Władzy Narodowej

272.

apeluje, by materiały dydaktyczne i edukacyjne finansowane z funduszy unijnych, takich jak PEGASE, odzwierciedlały wspólne wartości, takie jak pokój, wolność, tolerancja i niedyskryminacja w systemie kształcenia, jak zostało to postanowione przez ministrów edukacji państw Unii w Paryżu dnia 17 marca 2015 r.;

Działania, jakie należy podjąć

273.

wzywa DG NEAR (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 9.37):

a)	do współpracy z instytucjami audytowymi krajów-beneficjentów IPA II w celu poprawy ich kompetencji;

b)	do opracowania wskaźników ryzyka, aby ulepszyć oceny dokonywane na podstawie wzorów kontroli wewnętrznej, słusznie wprowadzonych przez dyrekcje generalną, aby lepiej mierzyć wpływ błędów;

c)	do należytego przedstawienia w kolejnym rocznym sprawozdaniu z działalności zakresu badania poziomu błędu resztowego oraz szacowanego najniższego i najwyższego poziomu błędu;

d)	do udoskonalenia wyliczeń zdolności naprawczej w 2017 r., przy uwzględnieniu uchybień wskazanych przez Trybunał;

274.

wzywa DG DEVCO i DG NEAR, aby rozważyły możliwość określenia, we współpracy z DG HOME, kluczowego wskaźnika efektywności związanego z eliminacją podstawowych przyczyn nielegalnej migracji u jej źródła;

275.

wzywa Komisję, aby podjęła niezbędne środki w celu usunięcia niedociągnięć wykrytych przez jej własną Służbę Audytu Wewnętrznego w zakresie sprawozdawczości DG DEVCO na temat wyników oraz aby przekształciła sprawozdanie z zarządzania pomocą zewnętrzną w wiarygodny i w pełni publiczny dokument należycie uzasadniający poświadczenie wiarygodności składane przez szefów delegatur i dyrektora generalnego DG DEVCO; zwraca się do DG DEVCO o zdefiniowanie kluczowych wskaźników efektywności w taki sposób, aby możliwy był pomiar skuteczności polityki współpracy na rzecz rozwoju; nie może ona jednak szkodzić polityce dyplomatycznej Unii za pośrednictwem jej delegatur;

276.

uważa za szczególnie istotną możliwość zawieszenia wypłat środków przedakcesyjnych nie tylko w przypadku udowodnionego nadużycia, ale również w przypadku, gdy kraj przygotowujący się do członkostwa narusza w jakikolwiek sposób prawa zapisane w Powszechnej deklaracji praw człowieka;

277.

podkreśla, że fundusze powiernicze powinny być ustanawiane wyłącznie wówczas, gdy ich stosowanie jest uzasadnione, a podjęcie wymaganych działań nie jest możliwe za pomocą innych, istniejących kanałów finansowania; wzywa w tym względzie Komisję, aby podczas ustanawiania funduszy powierniczych określiła przewodnie zasady dotyczące prowadzenia zwięzłej i uporządkowanej oceny przewagi komparatywnej funduszy powierniczych w porównaniu z innymi środkami pomocy, a także przeprowadziła analizy szczególnych luk, które mają wypełnić fundusze powiernicze; wzywa ponadto Komisję, aby rozważyła likwidację funduszy powierniczych, które nie są w stanie przyciągnąć znaczącego wkładu ze strony innych darczyńców oraz które nie zapewniają wartości dodanej w porównaniu z „tradycyjnymi” instrumentami zewnętrznymi Unii;

278.

wyraża głębokie ubolewanie z powodu potwierdzonych przypadków przemocy, niegodziwego traktowania w celach seksualnych i całkowicie niestosownego zachowania ze strony pracowników wykonujących zadania pomocy humanitarnej wobec ludności cywilnej w sytuacjach konfliktu i pokonfliktowych; przyjmuje do wiadomości, że Komisja wyraziła zobowiązanie do dokonania przeglądu, a w razie konieczności zawieszenia finansowania partnerów, którzy nie spełniają wymaganych wysokich norm etycznych; wzywa Komisję, by wzmocniła mechanizmy profilaktyczne w procedurach rekrutacji pracowników oraz by prowadziła szkolenia i działania w zakresie pogłębiającego kształcenia ustawicznego, aby wyeliminować takie hańbiące zachowania, uniknąć ich ponownego występowania w przyszłości oraz zapobiegać im; wnosi jednocześnie o wdrożenie polityki ochrony sygnalistów na potrzeby osób zgłaszających takie przypadki;

279.

wzywa Komisję do dokładniejszego opracowania dokumentów strategicznych w celu zapewnienia szerszej i dokładniejszej oceny potrzeb finansowania i najlepszych instrumentów, z jakich należy korzystać;

280.

zwraca się do Komisji o zagwarantowanie, by wsparcie finansowe z Unii było wypłacane zgodnie ze standardami UNESCO dotyczącymi pokoju i tolerancji;

281.

uważa, że Komisja powinna aktywnie wspierać potencjał administracyjny państw otrzymujących finansowanie przez odpowiednią pomoc techniczną;

Migracja a bezpieczeństwo

282.

zauważa, że w rozdziale 8 sprawozdania rocznego dotyczącym „bezpieczeństwa i obywatelstwa” (13) Trybunał nie obliczył poziomu błędu na podstawie 15 zbadanych transakcji, ponieważ próba ta nie miała być reprezentatywna dla wydatków w ramach niniejszego działu wieloletnich ram finansowych;

283.

odnotowuje z niepokojem ustalenie Trybunału, zgodnie z którym „po upływie dwóch lat z siedmioletniego okresu programowania postępy w dokonywaniu płatności z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (14) i Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego objętych zarządzaniem dzielonym były niewielkie” (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, ramka 8.2);

284.

zwraca uwagę, że Trybunał stwierdził szereg niedociągnięć systemowych związanych z SOLID, AMIF i ISF na poziomie Komisji i państw członkowskich;

285.

w szczególności ubolewa, że:

a)	Trybunał położył nacisk na dużą liczbę projektów programów AMIF lub ISF przygotowanych przez państwa członkowskie i poddanych przeglądowi przez Komisję przed ich zatwierdzeniem, co może opóźnić realizację;

b)	według Trybunału dokonywane przez Komisję oceny systemów państw członkowskich dotyczących funduszy AMIF i ISF opierały się często na niedostatecznie szczegółowych informacjach, zwłaszcza w zakresie strategii audytu;

c)	wystąpiły opóźnienia w sprawozdawczości z kontroli zgodności ex post programów SOLID oraz niedostateczne udokumentowanie procedur kontroli jakości w odniesieniu do zleconych na zewnątrz zadań audytowych;

286.

ubolewa, że Trybunał stwierdził również następujące niedociągnięcia na poziomie państw członkowskich: niewystarczająco udokumentowane kontrole na miejscu, brak dedykowanego narzędzia informatycznego do zarządzania i kontroli funduszy oraz pewne niedociągnięcia w audycie przeprowadzanym przez instytucje audytowe państw członkowskich;

287.

ubolewa nad faktem, że Trybunał odnotował w swoim sprawozdaniu rocznym, iż „w 2016 r. Komisja nie podała łącznej kwoty środków uruchomionych w związku z kryzysem uchodźczym i migracyjnym, a oszacowanie tej kwoty nastręcza trudności” (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, pkt 2.28);

288.

ubolewa, że Trybunał stwierdził w odniesieniu do hotspotów (sprawozdanie specjalne Trybunału nr 6/2017), co następuje:

a)	pomimo znacznego wsparcia ze strony Unii pod koniec 2016 r. ośrodki recepcyjne w Grecji i we Włoszech nadal nie były odpowiednio przygotowane;

b)	brakowało też odpowiedniej infrastruktury do zakwaterowania i rozpatrywania wniosków małoletnich bez opieki zgodnie ze standardami międzynarodowymi;

koncepcja hotspotów wymaga również, aby migranci byli kierowani do odpowiednich procedur następczych, obejmujących złożenie krajowego wniosku o udzielenie azylu albo powrót do kraju pochodzenia, a realizacja tych procedur jest często powolna i występują w niej liczne wąskie gardła, co może odbijać się na funkcjonowaniu hotspotów;

289.

ubolewa nad faktem, że według organizacji Human Rights Watch kobiety zgłaszały częste przypadki molestowania seksualnego w hotspotach w Grecji;

290.

podziela ocenę Trybunału zawartą w jego rocznym sprawozdaniu, że w przypadku pomocy nadzwyczajnej dotyczącej transportu migrantów spoza Unii z wysp greckich do części kontynentalnej kraju brakuje przejrzystości, jeśli chodzi o to, w jakim stopniu na jej finansowanie składały się środki publiczne i środki uzyskiwane od migrantów (sprawozdanie roczne Trybunału za rok 2016, ramka 8.4); przypomina, że przepisy Unii nie zezwalają beneficjentom dotacji unijnych na uzyskiwanie zysków z realizacji projektu; uważa, że sprawa ta rodzi pewne problemy wizerunkowe dla Komisji i stawia pod znakiem zapytania jej etyczne postępowanie;

Działania, jakie należy podjąć

291.

wzywa:

a)	DG HOME, aby rozważyła możliwość określenia, we współpracy z DG DEVCO i DG NEAR, kluczowego wskaźnika efektywności związanego z eliminacją podstawowych przyczyn nielegalnej migracji u źródła;

b)	Komisję do zgrupowania pozycji budżetowych finansujących politykę migracyjną w ramach jednego działu w celu zwiększenia przejrzystości;

c)	Komisję do określenia konkretnych strategii z zespołami wsparcia Unii w celu zapewnienia bezpieczeństwa kobiet i małoletnich bez opieki w hotspotach;

d)	Komisję i państwa członkowskie do podjęcia niezbędnych środków w celu zapewnienia odpowiednio przygotowanych ośrodków przyjmowania w Grecji i we Włoszech;

e)	Komisję i państwa członkowskie do usunięcia niedociągnięć systemowych wykrytych przez Trybunał w zakresie zarządzania funduszami AMIF/ISF;

f)	Komisję do przedstawienia szacunkowego kosztu na jednego migranta lub osobę ubiegającą się o azyl z podziałem na kraje;

g)	Komisję do zapewnienia systemu kontroli opartego na poszanowaniu praw człowieka uchodźców i osób ubiegających się o azyl;

h)	Komisję do zintensyfikowania kontroli dotyczących środków na rzecz uchodźców, które państwa członkowskie często przyznają w sytuacjach nadzwyczajnych bez poszanowania obecnie stosowanych norm;

Kodeks postępowania komisarzy i procedury mianowania wysokich urzędników

292.

docenia fakt, że apele do Komisji o dokonanie przeglądu kodeksu postępowania komisarzy do końca 2017 r., włącznie z określeniem, co stanowi konflikt interesów, a także wprowadzeniem kryteriów oceny kompatybilności zatrudnienia po zakończeniu sprawowania urzędu oraz wydłużeniem okresu karencji do trzech lat w przypadku przewodniczącego Komisji, spotkało się z oczekiwaną odpowiedzią; przyjmuje do wiadomości, że nowy kodeks wszedł w życie z dniem 1 lutego 2018 r.;

293.

przypomina o obietnicy złożonej Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich przez przewodniczącego Komisji Jeana-Claude’a Junckera, zgodnie z którą były przewodniczący Komisji José Manuel Barroso będzie przyjmowany wyłącznie jako przedstawiciel grupy interesu; przypomina o opinii komitetu ad hoc ds. etyki w sprawie nowego zatrudnienia José Manuela Barroso – w charakterze doradcy banku Goldman Sachs, zgodnie z którą sytuację tę można zaakceptować tylko pod warunkiem że José Manuel Barroso zobowiąże się, że nie będzie prowadzić działalności lobbystycznej na rzecz Goldman Sachs;

294.

zwraca uwagę na niespójność spowodowaną faktem, że w rejestrze spotkań wielu poszczególnych członków Komisji opisało swoje spotkanie z J.M. Barroso jako spotkanie z Goldman Sachs International; stwierdza, że albo spotkania z J.M. Barroso nie były spotkaniami lobbystycznymi – w którym to przypadku nie dotrzymano obietnicy złożonej Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, a rejestr spotkań Komisji nie stanowi prawdziwego rejestru służącego przejrzystości – albo też spotkania z J.M. Barroso traktowano jako spotkania z przedstawicielem grup interesu – w którym to przypadku naruszono jeden z warunków określonych przez komitet ad hoc ds. etyki;

295.

przypomina, że brak konfliktu interesów musi również stanowić wymóg wstępny niezbędny do przeprowadzenia przesłuchań komisarzy, w związku z czym formularze deklaracji interesów muszą zostać wypełnione i udostępnione właściwej komisji Parlamentu przed przesłuchaniem komisarza oraz powinny podlegać przeglądowi co najmniej raz w roku i po każdej zmianie danych;

296.

jest zdania, że Komisja powinna zapewnić, by specjalni doradcy komisarza byli bardziej rozliczalni, a ich powiązania zawodowe i doświadczenie były przejrzyste i poddawane kontroli publicznej w celu zapobiegania ewentualnym konfliktom interesów, gdyż posiadają oni swobodny dostęp do Komisji; uważa, że działania te pomogą ograniczyć możliwość prowadzenia działalności lobbingowej na najwyższym szczeblu tylnymi drzwiami;

297.

apeluje w związku z tym, by komisarze deklarowali wszystkie swoje interesy (akcje, zasiadanie w zarządach, działalność doradczą, członkostwo w fundacjach działających w danej dziedzinie itp.) w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw, w których działalność byli zaangażowani, z uwzględnieniem interesów najbliższych członków rodziny, a także zmiany, jakie zaszły od momentu ogłoszenia ich kandydatury;

298.

zwraca uwagę, że przedłużenie okresu karencji do trzech lat powinno dotyczyć wszystkich członków Komisji, o co kilkakrotnie wnosił Parlament; nalega, by opinie komisji etycznej były podawane do wiadomości publicznej w momencie wydawania;

299.

obawia się, że procedury mianowania członków niezależnej komisji etycznej nie gwarantują jej niezależności, i podkreśla, że niezależni eksperci nie powinni zajmować stanowiska komisarza ani stanowiska wyższego rangą urzędnika Komisji; zwraca się do Komisji o przyjęcie nowych zasad dotyczących niezależnej komisji etycznej zgodnych z tą uwagą;

300.

zwraca się do Komisji o przedstawienie i opublikowanie rocznego sprawozdania niezależnej komisji etycznej; potwierdza, że niezależna komisja etyczna może wydawać wszelkie zalecenia dotyczące udoskonalenia kodeksu postępowania lub jego wdrażania;

301.

jest głęboko zaniepokojony brakiem przejrzystości, brakiem jakiejkolwiek konkurencji wśród kwalifikujących się pracowników oraz możliwym naruszeniem unijnego regulaminu pracowniczego w odniesieniu do niedawnego powołania szefa gabinetu przewodniczącego Komisji na nowego sekretarza generalnego Komisji; zauważa, że odpowiedzi Komisji udzielone Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu nie zawierały odpowiedniego uzasadnienia dla powołania sekretarza generalnego z wykorzystaniem art. 7 regulaminu pracowniczego, aby dokonać przesunięcia bez zwalniania stanowiska i bez zapraszania kwalifikujących się pracowników do ubiegania się o nie; oczekuje, że przewodniczący Komisji przedstawi Parlamentowi plan poprawy publicznego wizerunku Komisji w związku ze szkodą, jaką wyrządziło niedawne powołanie sekretarza generalnego;

302.

w świetle niedawnego powołania sekretarza generalnego Komisji oraz z zamiarem dążenia do niezależnej europejskiej administracji publicznej zwraca się do Komisji, aby przed końcem 2018 r. przedstawiła propozycję procedury mianowania wysokich urzędników gwarantującą wybór najlepszych kandydatów z zachowaniem maksymalnej przejrzystości i równości szans, oraz wystarczająco szerokiej, by można było ją zastosować w odniesieniu do wszystkich pozostałych instytucji unijnych, w tym Parlamentu i Rady;

303.

zwraca się do Komisji o rozważenie wprowadzenia w przyszłości następujących usprawnień:

a)	należy zakazać przyjmowania prezentów od darczyńców z państw członkowskich (art. 6 ust. 4 Kodeksu postępowania członków Komisji Europejskiej);

b)	udział komisarzy w polityce krajowej w trakcie ich kadencji powinien zostać zawieszony lub ograniczony do biernego członkostwa w partii;

c)	wyjaśnienie odniesienia do „względów uprzejmości lub dyplomacji” (art. 6 ust. 2 i 5), któremu brakuje precyzji i jasności oraz które może być źródłem nadużyć;

d)	udział komisarzy w krajowych kampaniach wyborczych powinien być dostosowany do udziału w europejskich kampaniach wyborczych (art. 9 i 10); w obu przypadkach komisarze powinni być zobowiązani do wzięcia bezpłatnego urlopu wyborczego;

e)	należy doprecyzować kryteria ewentualnego zwrócenia się do Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na mocy art. 245 lub 247 TFUE;

f)	komisarze powinni deklarować wszystkie swoje odpowiednie interesy (jako udziałowcy, członkowie zarządów spółek, doradcy i konsultanci, członkowie powiązanych fundacji itd.), a nie wybierać jedynie te, które ich zdaniem mogą być uznawane za ewentualne źródło konfliktu interesów;

g)	deklaracje interesów należy udoskonalić zgodnie z rezolucją Parlamentu z dnia 1 grudnia 2016 r. w sprawie deklaracji komisarzy o braku konfliktu interesów – wytyczne (15);

Administracja

Ustalenia Trybunału

304.

zauważa, że instytucje wspólnie zmniejszyły liczbę etatów w planie zatrudnienia o 4,0 % w latach 2013–2017 (z 39 649 do 38 072 etatów) oraz że instytucje zmniejszyły liczbę pracowników (etaty faktycznie zajmowane przez pracownika) o 1,4 % w latach 2013–2017 (z 37 153 do 36 657 etatów);

305.

zwraca również uwagę na dodatkowe wnioski Trybunału:

„30.

W tym samym okresie władza budżetowa przyznała jednak nowe stanowiska instytucjom, organom i agencjom w ramach corocznej procedury budżetowej. Stanowiska te zostały udostępnione głównie w celu rozwoju ich działalności (co tłumaczy znaczny wzrost liczby etatów przyznanych agencjom), przystąpienia Chorwacji oraz grupom politycznym w Parlamencie Europejskim.

31.

W konsekwencji liczba etatów w planach zatrudnienia zmniejszyła się o 1,1 % w latach 2012–2017, przy czym występują znaczne różnice między instytucjami (-3,5 %), agencjami zdecentralizowanymi (+13,7 %) i agencjami wykonawczymi (+42,9 %). Liczba stanowisk faktycznie obsadzonych w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 1 stycznia 2017 r. wzrosła w tym okresie o 0,4 % (-1,3 % w przypadku instytucji i organów oraz +11,3 % w przypadku agencji, z czego 9,6 % w agencjach zdecentralizowanych oraz 33,7 % w agencjach wykonawczych). Średni poziom wakatów spadł z 6,9 % na dzień 1 stycznia 2013 r. do 4,5 % na dzień 1 stycznia 2017 r. i osiągnął poziom poniżej 2 % w niektórych instytucjach i organach.” (16);

306.

z niepokojem odnotowuje dyskryminację wobec pracowników Unii w Luksemburgu, która wciąż ma miejsce pomimo wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z października 2000 r. w sprawie C-411/98 Ferlini i dyrektywy 2011/24/UE, w których praktyka ta została uznana za podlegającą karze; podkreśla, że nadal trwa naliczanie wyższych stawek na podstawie dwóch umów z Federacją Szpitali Wielkiego Księstwa Luksemburga i Stowarzyszeniem Lekarzy Stomatologów, które przewidują stawki wyższe o 15 %, chociaż osiągają one 500 %, kiedy są stosowane w ośrodkach szpitalnych; ubolewa nad faktem, że nie tylko obydwie umowy naruszają wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 2000 r. i dyrektywę 2011/24/UE, lecz robią to również podmioty krajowe oferujące opiekę zdrowotną; wzywa Komisję, aby – po pierwsze – obliczyła dodatkowy roczny koszt nadmiernego obciążenia budżetu Unii (wspólny system ubezpieczenia chorobowego) i uzasadniła go; po drugie – aby określiła postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego lub podobne postępowanie sądowe przeciwko Wielkiemu Księstwu; po trzecie – aby poinformowała Parlament o wyniku petycji publicznej nr 765 złożonej w Izbie Deputowanych Wielkiego Księstwa Luksemburga i debaty publicznej, która miała tam miejsce w dniu 19 października 2017 r.; po czwarte – aby złożyła protest przeciwko dwóm umowom z Federacją Szpitali Wielkiego Księstwa Luksemburga i Stowarzyszeniem Lekarzy Stomatologów;

307.

przyjmuje z zadowoleniem oświadczenia komisarza Günthera Oettingera dotyczące końca ograniczeń w zakresie polityki kadrowej, aby uniknąć poważnych zakłóceń prawidłowego działania instytucji europejskich, a co za tym idzie – utraty jakości służb publicznych Unii działających na rzecz europejskich obywateli; podkreśla znaczenie solidnej europejskiej służby cywilnej pracującej na rzecz obywateli, zdolnej do stawiania czoła wyzwaniom Unii i do wdrażania kierunków jej polityki z największym profesjonalizmem i doskonałością, z jednoczesnym wyposażeniem jej w konieczne środki prawne i budżetowe; podkreśla znaczenie przywrócenia atrakcyjności europejskiej służby cywilnej dla młodych fachowców z Unii; zwraca się do Komisji o opracowanie sprawozdania na temat skutków ograniczeń dla atrakcyjności unijnej służby cywilnej i jej obecnego braku wydajności, w którym zostaną przedstawione rozwiązania w celu zbliżenia tej służby do obywateli europejskich i zwiększenia zainteresowania tych obywateli uczestnictwem w niej;

308.

podkreśla znaczenie znalezienia rozwiązania dla problemu zbyt wysokich stawek (w wielu przypadkach będących nadużyciem) wydatków medycznych pracowników i posłów do Parlamentu w niektórych państwach członkowskich; zwraca się do Komisji, by szukała rozwiązań tego problemu, który w niektórych państwach, takich jak Luksemburg, generuje roczny koszt wynoszący 2 mln EUR (np. negocjacje z publicznymi lub prywatnymi systemami zabezpieczenia społecznego w państwach członkowskich, utworzenie karty podobnej do europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego na potrzeby podróży itp.);

Budynki im. Jeana Monneta (JMO I i JMO II) w Luksemburgu

309.

uznaje, że budowa nowego budynku im. Jeana Monneta (JMO II) uległa znacznemu opóźnieniu, co wiąże się z dodatkowymi kosztami;

310.

ubolewa nad tym, że Komisji i władzom luksemburskim potrzeba było 15 lat (1994–2009) na uzgodnienie przyszłych ustaleń dotyczących zlokalizowania departamentów Komisji w Luksemburgu;

311.

oczekuje na otrzymanie pełnej historii JMO I/JMO II w latach 1975–2011 zgodnie z obietnicą złożoną przez Komisję w jej odpowiedziach pisemnych w ramach przygotowań do przesłuchania komisarza Oettingera w dniu 23 stycznia 2018 r.;

312.

ubolewa nad faktem, że pomimo tego, iż w 1997 r. opracowano pełny wykaz materiałów zawierających azbest w budynku JMO I, Komisja opuściła ten budynek dopiero w styczniu 2014 r., a przedsiębiorstwo AIB-Vinçotte Luxembourg dokonało przeglądu jej wniosków dopiero w 2013 r.; odnotowuje, że płyty azbestowe w JMO I były cieńsze, niż sądzono wcześniej, a tym samym bardziej podatne na działanie mechaniczne (zwykłe potarcie mogło wystarczyć, by włókna z łatwością uwolniły się i mogły być wdychane); uważa, że z uwagi na poważne zagrożenie dla zdrowia związane z wdychaniem azbestu Komisja powinna była przeprowadzić ekspertyzę i zasięgnąć opinii innych ekspertów w przedmiotowej dziedzinie, w szczególności po doświadczeniach z budynkiem Berlaymont w Brukseli; zwraca się do Komisji, by powiadomiła Parlament, czy wszyscy pracownicy zostali odpowiednio poinformowani o tej sytuacji i poważnym zagrożeniu dla zdrowia oraz czy wykryto przypadek zachorowania, które mogło być wynikiem wdychania cząstek azbestu, jakie środki podjęto w stosownych przypadkach i czy przyjęto środki profilaktyczne (badania przesiewowe i testy wczesnego wykrywania itp.); zwraca się również do Komisji o przekazanie informacji, czy wszczęto działania wobec AIB-Vinçotte Luxembourg w związku z tą sytuacją;

313.

przyjmuje do wiadomości, że w grudniu 2015 r. Komisja i władze luksemburskie uzgodniły podział kosztów związanych z wcześniejszym opuszczeniem JMO I; zauważa, że budynek JMO II miał być początkowo dostępny dnia 31 grudnia 2014 r.;

314.

zwraca się do Komisji o przedstawienie szczegółowych informacji na temat kosztów wynajmu sześciu budynków zajmowanych w międzyczasie przez Komisję (ARIA, LACC, HITEC, DRB, BECH i T2), wynikających z opóźnienia w oddaniu budynku JMO II, oraz na temat konsekwencji przedłużenia umów o wynajem; zwraca się do Komisji, by zadbała o poprawę warunków pracy w tych sześciu budynkach, w ścisłej współpracy z Komitetem Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy, oraz by szybko podjęła negocjacje z władzami luksemburskimi dotyczące poprawy mobilności i dostępu wokół tych budynków; przypomina jej, że w każdym z budynków zgodnie z krajowymi przepisami luksemburskimi należy utworzyć punkty pomocy medycznej;

315.

niedawno dowiedział się, że pierwsza faza budowy JMO II ma zostać ukończona dopiero na początku 2020 r., a druga na początku 2024 r.; przyjmuje do wiadomości wyjaśnienia Komisji dotyczące przyczyn opóźnień:

a)	konsorcjum architektów KSP zwróciło się o przegląd niektórych klauzul umowy o zarządzanie;

b)	procedura przetargowa dotycząca robót ziemnych napotkała na problemy administracyjne;

c)	nastąpiły znaczące zmiany w zakresie środków bezpieczeństwa;

oraz wzywa do przekazania dokumentów potwierdzających oraz szczegółowego zestawienia kosztów wynikających z opóźnień w oddaniu budynku do użytku

316.

pragnie otrzymać dokumenty potwierdzające te wyjaśnienia do dnia 30 czerwca 2018 r.;

Szkoły europejskie

317.

przypomina, że Komisja wypłaciła 61 % (177,8 mln EUR) budżetu szkół w 2016 r.;

318.

ubolewa, że po ponad 15 latach (17) nie istnieje jeszcze solidny system zarządzania finansowego w odniesieniu do szkół europejskich;

319.

w tym kontekście zwraca uwagę na sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące rocznego sprawozdania finansowego szkół europejskich za rok budżetowy 2016, w którym ujawniono następujące niedociągnięcia (18):

„27.

Trybunał stwierdził istotne uchybienia w stosowaniu rachunkowości memoriałowej w rozliczeniach Biura oraz szkół w Alicante i Karlsruhe, w szczególności w zakresie obliczania i księgowania rezerw na świadczenia pracownicze oraz rejestrowania zobowiązań i należności. W trakcie procedury konsolidacji poprawiono istotne błędy.[…] 30. Chociaż systemy kontroli wewnętrznej szkół w Alicante i Karlsruhe wykazały ograniczone niedociągnięcia, w systemie kontroli wewnętrznej Biura nadal występują istotne niedociągnięcia. Sprawozdania z kontroli niezależnego audytora zewnętrznego również ujawniły istotne uchybienia w procedurach rekrutacji, udzielania zamówień publicznych i płatności. Trybunał nie jest zatem w stanie potwierdzić, że zarządzanie finansami odbywało się zgodnie z ramami ogólnymi.”;

320.

uznaje, że dyrektor generalna działała w związku z tym właściwie, ograniczając swoje poświadczenie wiarygodności: „Dyrektor generalna, występując w charakterze delegowanego urzędnika zatwierdzającego, podpisała poświadczenie wiarygodności, jednakże opatrzone zastrzeżeniem co do reputacji w odniesieniu do skutecznego zarządzania niektórymi środkami finansowymi Komisji przeznaczonymi na szkoły europejskie.” (19);

321.

ubolewa, że sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące rocznego sprawozdania finansowego szkół europejskich za rok budżetowy 2016 ujawniło szereg niedociągnięć; uważa, że należy wzmocnić rozliczalność finansową systemu szkół europejskich do odpowiedniego poziomu dzięki specjalnemu procesowi uzyskania absolutorium w odniesieniu do kwoty 177,8 mln EUR udostępnionej na rzecz tego systemu;

322.

ponownie podkreśla swoje stanowisko, że istnieje pilna potrzeba dokonania „kompleksowego przeglądu” systemu szkół europejskich w celu uwzględnienia „reformy w odniesieniu do kwestii kierowniczych, finansowych, organizacyjnych i pedagogicznych”, oraz przypomina o skierowanym do Komisji apelu „o coroczne przedstawianie Parlamentowi sprawozdania obejmującego ocenę postępów”;

323.

zwraca się do Komisji z pytaniem, kiedy spodziewa się wprowadzenia należytego systemu zarządzania finansami w odniesieniu do szkół europejskich; zwraca się do Komisji, by podjęła konieczne środki w celu jak najszybszego zastosowania należytego systemu zarządzania finansami w odniesieniu do szkół europejskich;

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

324.

jest zdumiony, że wewnętrzne opracowanie nowego systemu zarządzania sprawami będzie kosztowało 12,2 mln EUR; zwraca się z pytaniem, czy OLAF przeprowadził jakiekolwiek badania rynku pod kątem tańszych rozwiązań przed zobowiązaniem się do tego wydatku; oczekuje, że Komisja i OLAF przedstawią organowi udzielającemu absolutorium wyczerpujące wyjaśnienia dotyczące szacowanych kosztów i podjętych działań w celu znalezienia bardziej ekonomicznego rozwiązania;

325.

Wyraża poważne obawy dotyczące:

a)	tworzenia stanowisk stanowiących wyłącznie odskocznię do oddelegowania;

b)	braku przestrzegania przez wysokiego urzędnika okresu karencji przed przyjęciem stanowiska ściśle powiązanego z jego wcześniejszym zatrudnieniem;

c)	ryzyka uwikłania wysokiego urzędnika w konflikt interesów między lojalnością wobec poprzedniego i obecnego pracodawcy;

Grupy ekspertów

326.

zwraca się do Komisji o zapewnienie zrównoważonego składu grup ekspertów; zwraca uwagę na sprawozdanie instytutu Corporate Europe Observatory z dnia 14 lutego 2017 r. pt. „Corporate interests continue to dominate key expert groups” (Wspólne interesy nadal dominują w kluczowych grupach ekspertów) (20); wyraża zaniepokojenie wnioskami płynącymi z tego sprawozdania, w szczególności brakiem równowagi w grupach ekspertów GEAR 2030, w grupie ds. automatycznej wymiany informacji dotyczących rachunków bankowych, na Wspólnym Forum ds. Cen Transferowych, na platformie na rzecz dobrego rządzenia w zakresie podatków oraz w podgrupie ds. emisji w rzeczywistym ruchu drogowym generowanych przez lekkie pojazdy użytkowe, działającej w ramach grupy roboczej ds. pojazdów silnikowych; uważa, że Parlament w dalszym ciągu nie otrzymał formalnej odpowiedzi na swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie kontroli rejestru i składu grup ekspertów Komisji (21); apeluje do Komisji o niezwłoczne udzielenie dokładnej odpowiedzi;

Dziennikarstwo śledcze i walka z korupcją

327.

potępia morderstwo słowackiego dziennikarza śledczego Jána Kuciaka i jego narzeczonej Martiny Kušnírovej w dniu 22 lutego 2018 r.; jest bardzo zaniepokojony informacjami, zgodnie z którymi zabójstwo to może być powiązane ze stanowiącą oszustwo wypłatą unijnych środków finansowych na rzecz mieszkańca Słowacji oraz domniemanymi powiązaniami ze zorganizowaną grupą przestępczą Ndràngheta; zwraca się do Komisji i OLAF o dokładne zbadanie tej sprawy oraz przekazanie informacji na jej temat w ramach działań następczych względem absolutorium Komisji;

328.

ubolewa nad faktem, że w drugim sprawozdaniu Komisji o zwalczaniu korupcji w UE (ARES (2017)455202) zarzucono sporządzanie sprawozdań z podziałem na kraje; wzywa Komisję, aby ponownie rozpoczęła sprawozdawczość na temat stanu korupcji w państwach członkowskich, włącznie z oceną skuteczności wspieranych przez UE działań antykorupcyjnych, w oderwaniu od semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej; zdecydowanie wzywa Komisję, by nie oceniała wysiłków antykorupcyjnych wyłącznie pod kątem strat ekonomicznych;

329.

wzywa Komisję do wznowienia wysiłków, aby UE mogła stać się sygnatariuszem GRECO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji);

Odprawy przejściowe

330.

odnotowuje wnioski i zalecenia zawarte w badaniu Departamentu Tematycznego D Parlamentu pt. „Transitional allowances for former Union office holders – too few conditions?” (Odprawy przejściowe dla osób sprawujących w przeszłości urząd w UE – zbyt mało warunków?); wzywa Komisję do uwzględnienia tych zaleceń oraz zainicjowania przeglądu odpraw przejściowych dla osób sprawujących w przeszłości urząd w UE w celu wzmocnienia przejrzystości odpraw oraz rozliczalności budżetu UE względem obywateli; wzywa w szczególności osoby, które sprawowały urzędy w UE, do powstrzymania się od działalności lobbingowej w instytucjach UE, dopóki otrzymują odprawę przejściową;

Agencje wykonawcze

331.

wzywa zainteresowane agencje wykonawcze:

a)	do działań następczych i realizacji zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego;

b)	do unikania w miarę możliwości przenoszenia środków poprzez wprowadzenie zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji;

c)	do prowadzenia szczegółowej i kompleksowej dokumentacji dotyczącej procedur zamówień publicznych i rekrutacji;

Opinie komisji

Sprawy zagraniczne

332.

przyjmuje do wiadomości sprawozdanie końcowe z zewnętrznej oceny Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka, opublikowane w czerwcu 2017 r.;z zadowoleniem przyjmuje informacje świadczące o tym, że obserwacja wyborów przyczynia się do realizacji ogólnych i szczegółowych celów instrumentu; podkreśla, jak ważne jest, aby zagwarantować nieustające poparcie społeczności lokalnych dla misji obserwacji wyborów; w związku z tym zwraca uwagę na potrzebę zagwarantowania opłacalności ekonomicznej oraz stosowania zasady proporcjonalności w odniesieniu do zasobów przeznaczanych na misje obserwacji wyborów i działań podejmowanych na podstawie zaleceń opracowywanych podczas trwania misji; apeluje do Komisji o rozważenie propozycji zawartych w sprawozdaniu końcowym z zewnętrznej oceny instrumentu, aby konsekwentniej wdrażać działania następcze będące rezultatem zaleceń wynikających z monitorowania wyborów;

333.

wyraża wprawdzie zadowolenie z osiągniętego postępu, zauważa jednak, że cztery z dziesięciu misji cywilnych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) nie zostały jeszcze uznane przez Komisję za zgodne z art. 60 rozporządzenia finansowego; wzywa Komisję do zintensyfikowania prac w celu akredytacji wszystkich cywilnych misji w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, zgodnie z zaleceniem Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, co pozwoli na powierzenie im zadań związanych z wykonywaniem budżetu w ramach zarządzania pośredniego;

Rozwój i współpraca

334.

jest bardzo zaniepokojony zauważalną w niedawnych wnioskach Komisji tendencją do ignorowania prawnie wiążących postanowień rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 (22), jeśli chodzi o wydatki kwalifikujące się jako oficjalna pomoc rozwojowa i kraje kwalifikujące się do otrzymania środków z Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju; przypomina, że legalność wydatków unijnych jest kluczową zasadą należytego zarządzania finansami oraz że względy polityczne nie powinny przeważać nad jasnymi przepisami prawnymi; przypomina, że Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju jest przede wszystkim instrumentem walki z ubóstwem;

335.

popiera wykorzystywanie wsparcia budżetowego, jednak apeluje do Komisji, aby w każdym przypadku lepiej określała i jasno oceniała wyniki w zakresie rozwoju oraz aby przede wszystkim wzmocniła mechanizmy kontrolne dotyczące działań państw będących beneficjentami w zakresie korupcji, poszanowania praw człowieka, praworządności i demokracji; wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu potencjalnego wykorzystania wsparcia budżetowego w krajach, w których nie ma nadzoru demokratycznego – albo ze względu na brak dobrze funkcjonującej demokracji parlamentarnej, wolności społeczeństwa obywatelskiego i mediów, albo ze względu na brak zdolności organów nadzoru;

336.

jest zaniepokojony stwierdzeniem Trybunału, że istnieje poważne ryzyko, iż Unia nie osiągnie zakładanego celu uwzględniania w swoim budżecie kwestii związanych ze zmianą klimatu, a także celu przeznaczania 20 % swoich wydatkw na działania w dziedzinie klimatu;

337.

wyraża zaniepokojenie ustaleniami Trybunału, że unijny system certyfikacji biopaliw w celu potwierdzania ich zrównoważonego charakteru nie jest w pełni wiarygodny (23); zwraca uwagę na potencjalne negatywne skutki dla krajów rozwijających się, ponieważ – jak stwierdził Trybunał – „Komisja nie wymagała, aby w ramach systemów dobrowolnych sprawdzano, czy poddana procesowi certyfikacji produkcja biopaliwa nie ma poważnych negatywnych następstw stanowiących zagrożenie społeczno-ekonomiczne, takich jak konflikty co do własności gruntów, przymusowa praca, praca dzieci, złe warunki pracy rolników oraz zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa”; wzywa Komisję do zajęcia się tą kwestią;

338.

oczekuje, że będzie dokładnie informowany i proszony o opinię w odniesieniu do śródokresowego przeglądu Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju, który powinien uwzględnić agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 oraz nowy Europejski konsensus w sprawie rozwoju;

339.

wzywa Komisję, by w odniesieniu do rozwoju przyjęła podejście oparte na systemie zachęt i wprowadziła zasadę „więcej za więcej”, biorąc za przykład europejską politykę sąsiedztwa; jest zdania, że im intensywniej i szybciej dane państwo będzie przeprowadzać wewnętrzne reformy w zakresie budowania i umacniania instytucji demokratycznych, zwalczania korupcji, poszanowania praw człowieka i praworządności, tym większe wsparcie ze strony Unii powinno otrzymywać; podkreśla, że to podejście oparte na tzw. pozytywnej warunkowości wraz silnym naciskiem na finansowanie projektów na małą skalę w społecznościach wiejskich może przynieść prawdziwe zmiany i zagwarantować bardziej zrównoważone wydatkowanie pieniędzy podatników unijnych; z drugiej strony zdecydowanie potępia wszelkie próby uzależniania pomocy od kontroli granic;

Zatrudnienie i sprawy społeczne

340.

wyraża zaniepokojenie, że spośród 168 ukończonych projektów w obszarze wydatków „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”, skontrolowanych przez Trybunał, tylko jedna trzecia była objęta systemem pomiaru wyników, w którym wskaźniki produktu i rezultatu były powiązane z celami programu operacyjnego, oraz że w przypadku 42 % projektów brak było wskaźników i wartości docelowych dotyczących rezultatu, co uniemożliwia ocenę wkładu każdego z tych projektów w osiągnięcie ogólnych celów programu;

341.

przyjmuje do wiadomości zalecenie Trybunału, zgodnie z którym dokonując zasadniczego przemyślenia koncepcji i mechanizmu wdrażania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych po roku 2020, Komisja powinna w większym stopniu ukierunkować program na wyniki i uprościć mechanizm płatności poprzez zachęcanie w stosownych przypadkach do wprowadzania dalszych środków służących powiązaniu poziomu płatności z wynikami, zamiast po prostu dokonywać zwrotu kosztów;

342.

z zadowoleniem przyjmuje rezultaty osiągnięte w 2016 r. w ramach trzech osi programu Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych; zwraca uwagę na znaczenie wsparcia w ramach tego programu, a zwłaszcza w ramach jego osi Progress i europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dla europejskiego filaru praw socjalnych; z niepokojem zauważa, że sekcja tematyczna dotycząca przedsiębiorczości społecznej, wchodząca w zakres osi programu poświęconej mikrofinansowaniu i przedsiębiorczości społecznej, nadal nie osiąga zadowalających wyników; wzywa Komisję do nalegania, by Europejski Fundusz Inwestycyjny zobowiązał się do pełnego wykorzystania środków z sekcji tematycznej dotyczącej przedsiębiorczości społecznej;

Środowisko, zdrowie publiczne i bezpieczeństwo żywności

343.

podkreśla, że w 2016 r., stosując się do uwag poczynionych przez Trybunał, opracowano plan działania w celu poprawy sytuacji w zakresie opóźnień dotyczących płatności w ramach programu LIFE; zwraca uwagę, że w 2016 r. odsetek spóźnionych płatności wyniósł 3,9 %;

344.

ubolewa, że brakuje szczegółowych ram – którymi zarządzałaby Komisja – dotyczących sprawozdawczości w odniesieniu do określania i oceny niepożądanych skutków strategii politycznych Unii wpływających niekorzystnie na zmianę klimatu, a także w odniesieniu do określenia udziału takich wydatków w budżecie ogólnym Unii;

345.

podkreśla, że audyty wewnętrzne wykazały również opóźnienia we wdrażaniu jednego z bardzo ważnych zaleceń związanych z bezpieczeństwem informatycznym (dotyczy zarządzania bezpieczeństwem systemu informatycznego EU ETS), co naraża służby Komisji na ryzyko naruszenia bezpieczeństwa;

346.

zauważa, że ocena ex post drugiego programu działań w dziedzinie zdrowia, zainicjowana w lipcu 2016 r., wykazała, iż choć w ramach tego programu osiągnięto wartościowe rezultaty jasno powiązane z unijnymi i krajowymi priorytetami w dziedzinie polityki zdrowotnej, usprawnienia wymaga upowszechnianie wyników działań i efektów synergii z myślą o innych instrumentach finansowych Unii, takich jak fundusze strukturalne;

Transport i turystyka

347.

ubolewa, że w czasie, gdy przygotowywane są następne wieloletnie ramy finansowe, Trybunał nie przedstawił wyczerpujących informacji o audytach przeprowadzonych w odniesieniu do sektora transportu w ramach obszaru „Konkurencyjność na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, zwłaszcza w odniesieniu do instrumentu „Łącząc Europę”;

348.

zauważa, że do końca 2016 r. w ramach instrumentu „Łącząc Europę” udzielono wsparcia na rzecz 452 projektów transportowych w postaci inwestycji o wartości 19,4 mld EUR w całej Europie; ponownie podkreśla znaczenie instrumentu „Łącząc Europę” dla ukończenia sieci TEN-T i dla utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu; podkreśla, że w przyszłości należy uniknąć cięć budżetowych, jakich w przeszłości dokonano w przypadku tego instrumentu z powodu konieczności sfinansowania EFIS;

349.

zauważa, że w 2016 r. w ramach EFIS udostępniono kwotę 3,64 mld EUR na sfinansowanie 29 operacji, mianowicie 25 projektów transportowych i czterech funduszy wielosektorowych, przy czym oczekuje się, że całkowita kwota inwestycji wyniesie 12,65 mld EUR; ubolewa, że Komisja i EBI nie przedstawiły wyczerpujących informacji w rozbiciu na poszczególne sektory i lata w odniesieniu do projektów wspieranych w ramach EFIS;

350.

odnotowuje uruchomienie w 2016 r. programu gwarancji dla ekologicznej żeglugi w oparciu o nowy instrument dłużny w ramach instrumentu „Łącząc Europę” oraz EFIS, dzięki czemu możliwe będzie zgromadzenie 3 mld EUR na inwestycje w wyposażenie statków w czystą technologię; zwraca się do Komisji o szczegółowe informacje na temat realizacji tego programu, w tym również na temat aspektów finansowych i technologicznych oraz skutków środowiskowych i gospodarczych;

351.

zwraca uwagę, że znacznie wzrosła liczba instrumentów finansowych, dzięki czemu powstały nowe możliwości łączenia w sektorze transportu, lecz jednocześnie doprowadziło to również do powstania złożonej struktury mechanizmów wokół budżetu Unii; wyraża zaniepokojenie, że instrumenty te, istniejące równolegle z budżetem Unii, mogłyby obniżyć poziom rozliczalności i przejrzystości, gdyż sprawozdawczość, audyt i kontrola publiczna nie są zsynchronizowane; ubolewa ponadto, że korzystanie ze środków w ramach EFIS prowadzi do przekazania EBI uprawnień wykonawczych, przez co kontrola publiczna jest bardziej ograniczona niż w przypadku innych instrumentów zasilanych z budżetu Unii;

352.

apeluje do Komisji o to, aby z myślą o sektorze transportu z odpowiednim wyprzedzeniem przedstawiła jasną ocenę wpływu EFIS na inne instrumenty finansowe, zwłaszcza instrument „Łącząc Europę”, oraz na spójność instrumentu dłużnego w ramach instrumentu „Łącząc Europę” z innymi inicjatywami Unii, zanim przedłożony zostanie wniosek w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych i nowej edycji instrumentu „Łącząc Europę”; zwraca uwagę, że ocena ta powinna zawierać jasną analizę równowagi geograficznej w odniesieniu do inwestycji w sektorze transportu; przypomina jednak, że kwot wydawanych w ramach instrumentu finansowego nie należy uważać za jedyne właściwe kryteria oceny jego wyników; w związku z tym zachęca Komisję do pogłębienia oceny wyników osiągniętych w ramach projektów transportowych finansowanych przez Unię oraz do prowadzenia pomiaru ich wartości dodanej;

353.

ponownie domaga się, aby z uwagi na wielość źródeł finansowania Komisja zapewniła łatwy dostęp do projektów, najlepiej w ramach punktu kompleksowej obsługi, aby obywatele mogli śledzić rozwój i otrzymywać informacje o finansowaniu infrastruktury współfinansowanej ze środków Unii oraz przez EFIS;

354.

wzywa Komisję do dokonania oceny efektywności finansowej umowy z Eurocontrol w odniesieniu do organu weryfikującego skuteczność działania oraz do przyspieszenia prac nad wnioskiem dotyczącym ustanowienia organu weryfikującego skuteczność działania jako europejskiego organu ds. regulacji ekonomicznej, działającego pod nadzorem Komisji; ponadto, biorąc pod uwagę konieczność jak najszybszego wdrożenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz w celu poprawy konkurencyjności przemysłu lotniczego, zwraca się do Komisji o przyspieszenie prac nad wnioskiem dotyczącym wyznaczenia zarządców sieci jako niezależnych usługodawców działających na zasadzie partnerstwa branżowego;

355.

wzywa Komisję do przedstawienia oceny skutków projektów finansowanych przez państwa członkowskie w dziedzinie transportu w ramach strategii na rzecz regionu Dunaju oraz do złożenia wniosku dotyczącego zwiększenia wartości dodanej przyszłych projektów w celu przyczynienia się do ukończenia tego ważnego korytarza transportowego;

356.

wyraża głębokie ubolewanie, że z powodu braku specjalnej linii budżetowej poświęconej turystyce nie można mówić o przejrzystości, jeżeli chodzi o fundusze Unii przeznaczane na wsparcie działań podejmowanych z myślą o turystyce; ponownie wskazuje na swój postulat dotyczący uwzględnienia w przyszłości w budżecie Unii linii budżetowej poświęconej turystyce;

Rozwój regionalny

357.

zwraca uwagę na rolę zdolności administracyjnych w regularnym korzystaniu z funduszy ESI; uważa, że wymiana dobrych praktyk mogłaby skutecznie przyczynić się do zwiększenia zdolności państw członkowskich w tej dziedzinie;

358.

wyraża głębokie zaniepokojenie, że poważne opóźnienia we wdrażaniu polityki spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej pogłębiły liczne nierówności zarówno w całej Unii, jak i w obrębie państw członkowskich i regionów, zagrażając tym samym integralności Unii;

359.

przyjmuje do wiadomości sprawozdanie strategiczne za 2017 r. w sprawie realizacji EFIS (24), w którym podkreślono, że od początku okresu finansowania wartość projektów w ramach EFIS wyniosła ogółem 278 mld EUR, czyli 44 % wszystkich inwestycji w europejską gospodarkę realną zaplanowanych na lata 2014–2020; uważa, że realizacja programów na lata 2014–2020 nabrała już pełnego tempa, co potwierdza wartość dodaną polityki spójności dla wszystkich regionów w Unii, ale także potrzebę dołożenia dalszych starań na rzecz wzmocnienia zdolności administracyjnych władz krajowych, regionalnych i lokalnych;

Rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich

360.

z zadowoleniem przyjmuje, że system identyfikacji działek rolnych działa coraz lepiej i z większą dokładnością, co sprawia, że jest on doskonałym narzędziem służącym do obniżania poziomu błędu oraz zmniejszania obciążeń administracyjnych dla rolników i agencji płatniczych;

361.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do monitorowania dużej zmienności cen produktów rolnych, która ma niekorzystny wpływ na dochody rolników, oraz do szybkiego i skutecznego reagowania w razie potrzeby;

362.

zwraca uwagę, że pierwszy pełny rok wdrażania koncepcji zazieleniania najwyraźniej nie miał wpływu na poziom błędu, co można uznać za duże osiągnięcie z perspektywy rolników i agencji płatniczych, jeżeli wziąć pod uwagę złożony charakter przepisów dotyczących zazieleniania; podziela zdanie Komisji, że wciąż jest za wcześnie, aby wyciągać wnioski co do dokładnych wyników środowiskowych; odnotowuje również, że oprócz zazieleniania także inne czynniki mają wpływ na efektywność środowiskową w sektorze rolnictwa; podkreśla, że zazielenianie służy za przykład zwiększonej potrzeby kontroli wykonania zadań również w dziedzinie rolnictwa;

363.

z zadowoleniem przyjmuje program zazieleniania i jego cel polegający na tym, by uczynić gospodarstwa rolne w Unii bardziej przyjaznymi dla środowiska dzięki praktykom dywersyfikacji upraw, utrzymywaniu istniejących trwałych użytków zielonych i ustanawianiu obszarów proekologicznych na gruntach ornych, na co wskazano w sprawozdaniu rocznym Trybunału;

364.

podkreśla, że istnieje znaczące różnice między rodzajami błędów i w obrębie ich skali, tj. między nieumyślnymi przeoczeniami o charakterze administracyjnym a przypadkami nadużyć, oraz że przeoczenia zasadniczo nie powodują szkód finansowych dla podatników, co również należy wziąć pod uwagę podczas oceny rzeczywistego poziomu błędu; przypomina Komisji, że ryzyko niezamierzonych błędów wynikających ze skomplikowanych rozporządzeń ponosi w ostateczności beneficjent; wyraża ubolewanie, że nawet w przypadku skutecznych inwestycji Trybunał uznaje wydatki w stu procentach za niekwalifikowalne, jeżeli popełniono błędy podczas udzielania zamówień publicznych; podkreśla zatem, że potrzebna jest dalsza racjonalizacja metody obliczania poziomu błędu;

365.

zauważa, że dostęp do danych i dobre monitorowanie, zwłaszcza aspektów środowiskowych, mają zasadnicze znaczenie, gdyż niektóre zasoby naturalne, takie jak gleba i różnorodność biologiczna, stanowią podstawę długoterminowej wydajności produkcji rolnej;

366.

wyraża nadzieję, że Trybunał zmieni swoje praktyki kontrolne i będzie przywiązywał taką samą wagę do wykorzystania środków i do ich przydziału;

Rybołówstwo

367.

nalega, by w swoich kolejnych sprawozdaniach Trybunał przedstawił oddzielnie wskaźnik błędu dla rybołówstwa i gospodarki morskiej w celu wyeliminowania zniekształceń wynikających z włączenia innych dziedzin do tego samego rozdziału; stwierdza, że dziedzina gospodarki morskiej i rybołówstwa nie została wystarczająco szczegółowo omówiona w sprawozdaniu rocznym Trybunału, co utrudnia właściwą ocenę zarządzania finansami w tych dziedzinach;

368.

wyraża uznanie dla Komisji za szczególnie wysoki wskaźnik wykonania tytułu 11 w sekcji III budżetu na 2016 r., przeznaczonego na gospodarkę morską i rybołówstwo, zarówno w odniesieniu do środków na zobowiązania (99,2 %), jak i środków na płatności (94,7 %); przypomina, że zgodnie z art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 (25) środki budżetowe są segregowane ze względu na ich przeznaczenie, a zatem Komisja w swoim sprawozdaniu powinna wyszczególnić wskaźnik wykonania budżetu w poszczególnych liniach budżetowych;

369.

zwraca uwagę na zastrzeżenie zgłoszone w rocznym sprawozdaniu z działalności DG MARE w odniesieniu do ośmiu państw członkowskich, dotyczące wykrytych niekwalifikowalnych wydatków poniesionych w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR);

370.

popiera wysiłki podejmowane przez DG MARE na rzecz kontroli środków w ramach zarządzania dzielonego, zwłaszcza w ramach EFR i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR);

371.

zauważa, że ryzyko utraty środków dotyczy kwoty 5,9 mln EUR i że Komisja przyjęła środki niezbędne do dokonania oceny wydatków w 2017 r. oraz, w stosownych przypadkach, odzyskania przyznanych funduszy;

372.

podkreśla, że po upływie trzech lat, odkąd w dniu 15 maja 2014 r. przyjęto EFMR na lata 2014–2020, poziom jego realizacji jest nadal niezadowalający, skoro do września 2017 r. wykorzystano zaledwie 1,7 % kwoty udostępnionej w ramach zarządzania dzielonego, wynoszącej 5,7 mld EUR; zauważa, że za wykorzystywanie środków z EFMR odpowiedzialne są państwa członkowskie; przypomina, że zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 środki budżetowe są segregowane ze względu na ich przeznaczenie, a zatem Komisja w swoim sprawozdaniu powinna wyszczególnić wskaźnik wykonania budżetu w poszczególnych liniach budżetowych;

373.

uważa, że należy udzielić wszelkiego możliwego wsparcia państwom członkowskim w celu zapewnienia właściwego i pełnego wykorzystania zasobów EFMR oraz zagwarantowania wysokich wskaźników wykorzystania, zgodnie z ich odnośnymi priorytetami i potrzebami, w szczególności w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa;

Kultura i edukacja

374.

z zadowoleniem stwierdza, że program Erasmus+ umożliwił 500 tys. osób naukę, szkolenie lub wolontariat za granicą w 2016 r. i jest na dobrej drodze do osiągnięcia celu 4 mln beneficjentów do 2020 r.; podkreśla, że studenci uczestniczący w programie Erasmus+ zdobywają wiele umiejętności przekrojowych i kompetencji, poszerzają wiedzę oraz mają większe szanse rozwoju zawodowego niż studenci niemobilni oraz że program stanowi strategiczną inwestycję w młodzież europejską; zwraca jednak uwagę na potrzebę zapewnienia szerszego dostępu do programu, zwłaszcza ludziom młodym mającym ograniczone możliwości;

375.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że procedura składania wniosków o finansowanie z programu Erasmus+ obecnie w dużej mierze odbywa się online; uważa jednak, że można jeszcze bardziej uprościć tę procedurę, znosząc wymóg opatrzenia odręcznym podpisem pism akredytacyjnych przez partnerów projektu;

376.

zwraca uwagę, że nadal istnieją problemy z dostępem do finansowania w ramach programu Erasmus + w sektorze Młodzież ze względu na przeniesienie zarządzania programem do agencji krajowych; wzywa Komisję do podjęcia niezbędnych działań, takich jak na przykład centralizacja części finansowania w agencji wykonawczej; domaga się ponadto, aby Komisja zapewniła narzędzia niezbędne do większego zaangażowania wszystkich beneficjentów programu, takie jak np. utworzenie stałych podkomitetów sektorowych, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 (26);

377.

apeluje, by wymiany uniwersyteckie, które jak do tej pory zapewniają sukces Erasmus+, nie ucierpiały na skutek wykorzystywania funduszy na inny program lub na skutek objęcia tym programem innych beneficjentów, takich jak migranci;

378.

jest zaniepokojony stale niskim wskaźnikiem powodzenia projektów finansowanych z programu „Europa dla Obywateli” i z podprogramu „Kultura” (program „Kreatywna Europa”) – odpowiednio 16 % i 11 % w 2016 r.; podkreśla, że niski wskaźnik powodzenia powoduje frustrację wśród wnioskodawców i jest przejawem nieodpowiedniego poziomu finansowania, co nie odpowiada ambitnym celom programu;

379.

podkreśla, że Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA) Komisji stwierdziła, że program „Europa dla Obywateli” osiągnął pełną dojrzałość w 2016 r., czyli w trzecim roku realizacji; wzywa zatem Komisję i Radę do należytego uwzględnienia faktu, że pełne wdrożenie nowych programów w ramach WRF na lata 2014–2020 będzie wymagało długich ram czasowych, aby uniknąć takich opóźnień również w przyszłych ramach finansowych po 2020 r.;

380.

pochwala rolę EACEA w realizacji tych trzech programw kulturalnych i edukacyjnych, o czym świadczy pozytywna ocena pracy agencji w 2016 r.; wyraża zadowolenie, że w związku z finansowanymi projektami EACEA w większym stopniu korzysta z e-sprawozdawczości, co powinno usprawnić gromadzenie danych i monitorowanie projektów, ułatwić uwzględnianie danych w politycznych działaniach Komisji oraz być pomocne dla beneficjentów; z zadowoleniem odnotowuje, że EACEA wykonuje 92 % płatności w terminie przewidzianym rozporządzeniem finansowym; zważywszy, że beneficjentami programów edukacyjnych i kulturalnych są często bardzo małe organizacje, wzywa EACEA, aby dążyła do lepszych wyników, ewentualnie wykorzystując wskaźnik średniego czasu oczekiwania na wypłacenie dotacji;

381.

odnotowuje uruchomienie w 2016 r. systemu poręczeń na rzecz sektora kultury i sektora kreatywnego dysponującego budżetem 121 mln EUR do 2022 r. oraz wstępne zainteresowanie nim sektora i pośredników finansowych; apeluje o szybkie wykorzystanie planowanych 60 mln EUR z Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) na przedpłatę wydatków z systemu; przypomina, że kredyty stanowią uzupełnienie innych istotnych źródeł finansowania sektora, takich jak dotacje;

382.

wyraża zaniepokojenie z powodu bardzo niskiego poziomu finansowania z EFIS w dziedzinie edukacji i kultury oraz w sektorze kreatywnym w 2016 r.; uważa, że wsparcie dostosowane do specyficznych potrzeb danego sektora ma decydujące znaczenie, jeżeli sektor kultury i sektor kreatywny mają skorzystać z pożyczek udzielanych z EFIS;

383.

ponownie podkreśla poparcie dla niezależnych relacji w mediach na tematy europejskie, które należy umożliwić zwłaszcza poprzez udzielanie pomocy budżetowej przeznaczonej dla sieci telewizyjnych, radiowych i internetowych; z zadowoleniem przyjmuje utrzymanie dotacji dla Euranet+ do 2018 r. oraz apeluje do Komisji o znalezienie bardziej zrównoważonego modelu finansowania tej sieci;

Wolności obywatelskie, sprawiedliwość i sprawy wewnętrzne

384.

przypomina, że w 2016 r. intensywnie korzystano z instrumentów szczególnych, by reagować na sytuację humanitarną, w jakiej znalazły się osoby ubiegające się o azyl w Unii, oraz że istnieje zatem ryzyko, iż kwota pozostała do końca bieżących WRF może być niewystarczająca, by reagować na niespodziewane zdarzenia, które mogą wystąpić przed 2020 r.; zwraca się do Komisji, by rozwiązała ten problem o charakterze strukturalnym w następnych WRF oraz by odpowiednio poinformowała Parlament;

385.

nawołuje do opracowania spójnej i systematycznej strategii o wyraźniejszych, silniejszych i długoterminowych priorytetach politycznych i operacyjnych dla ochrony praw i wolności podstawowych, przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego jej wdrożenia także dzięki przyznaniu wystarczających środków finansowych na ten cel;

Prawa kobiet i równouprawnienie płci

386.

podkreśla, że równouprawnienie płci powinno być zapewnione we wszystkich obszarach polityki; z tego względu ponownie apeluje o włączenie sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci do wszystkich etapów procedury budżetowej, łącznie z wykonaniem budżetu i oceną jego wykonania;

387.

wyraża ubolewanie, że linie budżetowe w ramach programu „Prawa, równość i obywatelstwo” na lata 2014–2020 nie określają zasobów przypisanych do poszczególnych celów programu związanych z równouprawnieniem płci; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. sieć „Kobiety przeciwko przemocy” i Europejskie Lobby Kobiet otrzymały dotacje w dziedzinie zwalczania przemocy wobec kobiet oraz równości płci;

388.

ponawia wezwanie do utrzymania specjalnej linii budżetowej dla celu szczegółowego programu Dafne i zwiększenia środków nań przeznaczonych w celu odwrócenia spadku środków przeznaczonych na program Dafne w latach 2014–2020;

389.

wyraża ubolewanie nad faktem, że Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych nie uwzględnia perspektywy płci, i podkreśla, że warunkiem skutecznego procesu ożywienia gospodarki jest rozwiązanie kwestii wpływu kryzysów na kobiety;

390.

podkreśla, że uwzględnianie aspektu płci to również jedna z podstawowych zasad AMIF; ubolewa jednak nad brakiem ukierunkowanych działań na rzecz równości płci wraz z konkretnymi liniami budżetowymi, pomimo ponawianych przez Parlament wezwań do uwzględnienia wymiaru płci również w polityce migracyjnej i azylowej;

391.

ponownie zwraca się o włączenie do zestawu wspólnych wskaźników rezultatu dotyczących wykonania unijnego budżetu wskaźników związanych z płcią, przy poszanowaniu zasady należytego zarządzania finansami, czyli zgodnie z zasadami oszczędności, wydajności i skuteczności;

392.

wzywa do oceny oddziaływania pod kątem płci w ramach ogólnych uwarunkowań ex ante w przypadku funduszy UE, a także do gromadzenia danych – zdezagregowanych w miarę możliwości według płci – dotyczących beneficjentów i uczestników;

393.

z zadowoleniem przyjmuje stosunkowo wyważony udział obu płci (52 % kobiet/48 % mężczyzn) w interwencjach w ramach EFS w 2016 r.;

394.

wzywa Parlament, Radę i Komisję, aby za pomocą załączonego do WRF wspólnego oświadczenia po raz kolejny zobowiązały się do zapewnienia równouprawnienia płci w kolejnych wieloletnich ramach finansowych, w tym do wdrażania sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci oraz skutecznego monitorowania wdrożenia tego oświadczenia w rocznych procedurach budżetowych poprzez włączenie przepisu do klauzuli przeglądowej nowego rozporządzenia w sprawie WRF.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 25).

(2) COM(2017) 351, sekcja 2.2.

(3) Roczne sprawozdanie DG AGRI z zarządzania i wyników za rok 2016, sekcja 2.2; załącznik 10 do rocznego sprawozdania z działalności, s. 140.

(4) Roczne sprawozdanie z zarządzania i wyników za 2016 r., załącznik 4, s. 20.

(5) Zob. roczne sprawozdanie Komisji z zarządzania i wyników dotyczące budżetu UE na 2016 r., sekcja 2.2.

(6) Decyzja Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105).

(7) Ust. 120 i 121 swojej rezolucji z dnia 27 kwietnia 2017 r. zawierającej uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2015, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze (Dz.U. L 252 z 29.9.2017, s. 28).

(8) Podsumowanie danych na temat postępów w finansowaniu i wdrażaniu instrumentów inżynierii finansowej zgłaszanych przez instytucje zarządzające zgodnie z art. 67 ust. 2 lit. j) rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006, s. 11.

(9) Badanie pt. „Assessment of the 10 years’ Cooperation and Verification Mechanism for Bulgaria and Romania” (Ocena 10 lat obowiązywania mechanizmu współpracy i weryfikacji dla Bułgarii i Rumunii), na zlecenie DG IPOL, Departament Tematyczny D ds. Budżetu.

(10) Zob. roczne sprawozdanie z działalności DG AGRI za 2016 r., s. 17.

(11) Zob. ust. 207 rezolucji Parlamentu z dnia 27 kwietnia 2017 r.

(12) Zob. orientacyjne dane dotyczące podziału pomocy według kategorii wielkości pomocy, otrzymane w kontekście pomocy bezpośredniej wypłaconej producentom zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1307/2013 (rok budżetowy 2016).

(13) Dział 3 WRF obejmuje szereg strategii politycznych; najważniejszym obszarem wydatków jest migracja i bezpieczeństwo, ale środki przeznaczane są również na żywność i pasze, działania kulturalne i kreatywne, a także na programy dotyczące sprawiedliwości, praw, równości i obywatelstwa oraz konsumentów i zdrowia.

(14) AMIF zastępuje program Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi (SOLID).

(15) Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0477.

(16) Europejski Trybunał Obrachunkowy, Szybki przegląd stanu wdrożenia decyzji o redukcji liczby stanowisk o 5 proc., s. 27.

(17) Ust. 276, 281 i 282 rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 27 kwietnia 2017 r.

(18) Sprawozdanie dotyczące rocznego sprawozdania finansowego szkół europejskich za rok budżetowy 2016, wraz z odpowiedziami szkół, 29 listopada 2017 r.

(19) DG HR AAR, s. 6.

(20) https://corporateeurope.org/expert-groups/2017/02/corporate-interests-continue-dominate-key-expert-groups

(21) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0021.

(22) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju na lata 2014–2020 (Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 44).

(23) Sprawozdanie specjalne nr 18/2016 pt. „Unijny system certyfikacji zrównoważonych ekologicznie biopaliw”.

(24) http://ec.europa.eu/regional_policy/en/policy/how/stages-step-by-step/strategic-report/

(25) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 (Dz.U. L 149 z 20.5.2014, s. 1).

(26) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 50).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/71

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1315

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie sprawozdań specjalnych Trybunału Obrachunkowego w kontekście absolutorium dla Komisji za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego sporządzane zgodnie z art. 287 ust. 4 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0299/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając swoją decyzję z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja (5) oraz rezolucję zawierającą uwagi stanowiące integralną część tej decyzji,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05940/2018 – C8-0042/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0130/2018),

B.	mając na uwadze, że sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego (Trybunału) dostarczają informacji na temat problemów związanych z wdrażaniem środków, które to informacje są przydatne Parlamentowi jako organowi udzielającemu absolutorium;

C.	mając na uwadze, że uwagi Parlamentu dotyczące sprawozdań specjalnych Trybunału stanowią integralną część ww. decyzji Parlamentu z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja;

Część I Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 21/2016 pt. „Unijna pomoc przedakcesyjna na rzecz wzmocnienia zdolności administracyjnych na Bałkanach Zachodnich – metakontrola”

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału w formie metakontroli prezentujące przegląd zarządzania przez Komisję pomocą przedakcesyjną w Albanii, Bośni i Hercegowinie, Kosowie, byłej jugosłowiańskiej republice Macedonii, Czarnogórze i Serbii oraz przedstawia poniższe spostrzeenia i zalecenia;

przyjmuje do wiadomości, że Komisja musi działać w trudnej sytuacji politycznej i napotyka wiele słabości w instytucjach publicznych beneficjentów, takie jak nadmierna biurokracja, duża rotacja pracowników, niska wydajność, brak rozliczalności i korupcja;

wzywa wszystkie zainteresowane strony do zwrócenia szczególnej uwagi na określanie zarówno jakościowych strategii krajowych, jak i programów krajowych i regionalnych, które obejmowałyby jednoznaczne, realistyczne i mierzalne cele, oraz do tego, aby opracowywanie strategii w kraju będącym beneficjentem było ściślej powiązane z tymi strategiami i odnośnymi ocenami potrzeb;

popiera dążenie władz krajowych państw Bałkanów Zachodnich do kontynuowania wysiłków podejmowanych w kluczowych obszarach dobrego zarządzania oraz na rzecz reformy administracji publicznej, w tym w dziedzinie kontroli finansowej w kontekście zarządzania finansami publicznymi; zachęca wszystkie podmioty do wzmożenia wysiłków na rzecz opracowania lub wzmocnienia strategii dotyczących koordynacji wdrażania reformy zarządzania finansami publicznymi;

wyraża przekonanie, że bardzo ważne jest wzmocnienie stosowania zasady warunkowości, w szczególności dzięki uprzedniej weryfikacji zdolności beneficjenta do podjęcia działań wymaganych w przypadku projektu o wysokiej jakości i z uwzględnieniem określonych mierzalnych kryteriów;

wyraża ubolewanie, że blisko połowa projektów finansowanych przez Unię, które dotyczyły wzmocnienia reformy administracji publicznej i praworządności, nie miała trwałego charakteru; podkreśla, jak ważne jest osiągnięcie trwałości, w szczególności w przypadku projektów dotyczących wzmocnienia potencjału administracyjnego; wyraża ubolewanie, że w wielu przypadkach nie zapewniono trwałego charakteru z takich przyczyn, jak niewystarczające środki budżetowe, niewystarczająca liczba pracowników, a przede wszystkim brak woli politycznej beneficjenta do zreformowania instytucji; wzywa Komisję do wykorzystywania osiągnięć udanych projektów mających wymierną wartość dodaną oraz do zapewnienia trwałości i skuteczności projektów przez ustanowienie takiego warunku wstępnego projektów realizowanych w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II);

uważa, że jest jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć poziom standardów Unii w niektórych kluczowych sektorach, takich jak przestrzeganie praworządności, reforma administracji publicznej i dobre zarządzanie; jest zdania, że pomoc udzielana w tych obszarach powinna być większa, bardziej efektywna i zrównoważona ze względu na ścisły związek ze strategią rozszerzenia i z kryteriami politycznymi;

wzywa Komisję do skoncentrowania się przede wszystkim na walce z korupcją i przestępczością zorganizowaną oraz wzmocnieniu prokuratury, a także na opracowaniu wymogów dotyczących przejrzystości i uczciwości w administracji publicznej; przypomina o potrzebie opracowania bardziej ambitnej i skutecznej strategii oraz o potrzebie większego politycznego zaangażowania władz krajowych na rzecz zapewnienia trwałych rezultatów w tym zakresie;

Część II Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 24/2016 pt. „Należy dołożyć starań, by szerzyć wiedzę na temat zasad pomocy przyznawanej przez państwa w obszarze polityki spójności i egzekwować ich przestrzeganie”

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału i popiera zawarte w nim zalecenia;

10.

z zadowoleniem odnotowuje, że Komisja wdroży zdecydowaną większość zaleceń;

11.

podkreśla, że wszystkie zainteresowane dyrekcje generalne, w szczególności DG COMP i DG REGIO, muszą mieć dostęp do wszystkich baz danych będących w posiadaniu służb Komisji, aby móc skutecznie wypełniać swoje obowiązki;

12.

wzywa Komisję, by ponownie przeanalizowała swoją odmowę wdrożenia zalecenia 4 lit. b), ponieważ może to stanowić zagrożenie dla ochrony interesów finansowych Unii;

13.

może zaakceptować niechęć Komisji do wprowadzenia w życie zalecenia 4 lit. d), o ile alternatywne metody wybrane przez państwa członkowskie są równie skuteczne jak centralny rejestr na potrzeby monitorowania pomocy de minimis; wzywa Komisję do zagwarantowania, że tak właśnie jest;

14.

jest przekonany, że bardzo ważne jest, aby państwa członkowskie miały pewność prawa co do obowiązujących zasad pomocy państwa przed rozpoczęciem dużych projektów, ponieważ jasne i spójne zasady mogą przyczynić się do obniżenia poziomu błędu w tym obszarze;

15.

wzywa Komisję do dopilnowania, aby krajowe instytucje audytowe były zaznajomione z obowiązującymi zasadami pomocy państwa i by sprawdzały zgodność z nimi przed złożeniem rocznego sprawozdania z kontroli;

16.

w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zawarte w marcu 2015 r. porozumienie DG COMP i DG REGIO w sprawie wspólnego planu działania w zakresie pomocy państwa; zauważa, że plan ten początkowo obejmował sześć działań mających na celu podniesienie poziomu wiedzy i know-how w zakresie pomocy państwa we wszystkich państwach członkowskich, a mianowicie: wskazywanie i rozpowszechnianie dobrych praktyk, szkolenia dla specjalistów w dziedzinie pomocy państwa, warsztaty dotyczące sytuacji w poszczególnych państwach, seminaria dla specjalistów, dalszy rozwój bazy danych, w której zgromadzone są pytania i odpowiedzi (platforma ECN-ET), oraz stworzenie bazy danych z informacjami na temat pomocy państwa; w 2016 r. Komisja zaoferowała również specjalny moduł szkoleń;

17.

z zadowoleniem przyjmuje także fakt, że do stycznia 2016 r. DG COMP zorganizowała kursy szkoleniowe w zakresie pomocy państwa i infrastruktury w Bułgarii, Chorwacji, Republice Czeskiej, Rumunii i Słowacji;

18.

wspiera Trybunał w jego apelu o stworzenie centralnej ogólnounijnej bazy danych, w której odpowiednie organy państw członkowskich mogłyby sprawdzić tożsamość przedsiębiorstw objętych nakazami odzyskania środków przyznanych w ramach pomocy państwa oraz status odnośnych postępowań; uważa, że taka baza danych mogłaby mieć znaczenie dla przyszłych analiz ryzyka;

Część III Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 29/2016 pt. „Jednolity Mechanizm Nadzorczy – dobry początek, lecz konieczne są dalsze usprawnienia”

19.

przypomina następujące podstawy prawne:

artykuł 287 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE); „1. Trybunał Obrachunkowy kontroluje rachunki wszystkich dochodów i wydatków Unii. Kontroluje również rachunki wszystkich dochodów i wydatków wszystkich organów lub jednostek organizacyjnych utworzonych przez Unię, w zakresie, w jakim akt założycielski nie wyklucza takiej kontroli.

Trybunał Obrachunkowy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie poświadczenie wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, które jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Poświadczenie to może zostać uzupełnione przez szczegółowe oceny każdego z głównych obszarów działalności Unii”;

artykuł 27 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (Protokół nr 4 załączony do TUE i TFUE): „27.1 Sprawozdania finansowe EBC i krajowych banków centralnych są badane przez niezależnych rewidentów z zewnątrz wyznaczonych na zalecenie Rady Prezesów i zatwierdzonych przez Radę. Rewidenci księgowi mają wszelkie pełnomocnictwa do badania wszystkich ksiąg i rachunków EBC i krajowych banków centralnych oraz do otrzymywania wszystkich informacji na temat ich operacji.

27.2	Postanowienia artykułu 287 TFUE stosują się tylko do badania skuteczności zarządzania EBC”;

artykuł 20 ust. 1 i 7 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (7) powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi: „1. EBC odpowiada za wykonanie niniejszego rozporządzenia przed Parlamentem Europejskim i Radą, zgodnie z niniejszym rozdziałem. 7. Gdy Europejski Trybunał Obrachunkowy bada operacyjną skuteczność zarządzania EBC na mocy art. 27 ust. 2 statutu ESBC oraz EBC, uwzględnia również zadania nadzorcze powierzone EBC na mocy niniejszego rozporządzenia”;

20.

popiera konkluzje Trybunału i z zadowoleniem odnotowuje, że EBC przyjął zalecenia Trybunału (8);

21.

wyraża jednak zaniepokojenie w związku ze sprawozdaniem Komitetu Kontaktowego najwyższych organów kontroli Unii Europejskiej (SAI), zawierającym porównanie uprawnień 27 z 28 krajowych NOK w całej Unii do kontrolowania organów nadzoru bankowego; z żalem zauważa, że w opracowanym na tej podstawie oświadczeniu wskazano, że luka w zakresie kontroli pojawia się w tych państwach strefy euro, w których wcześniejsze kompetencje krajowych NOK w zakresie kontroli organów nadzoru bankowego nie są zastępowane podobnym poziomem kontroli sprawowanej przez Europejski Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do działalności nadzorczej EBC (9);

22.

podkreśla, że wyraził już te zastrzeżenia w swojej rezolucji z dnia 10 marca 2016 r. w sprawie unii bankowej – sprawozdanie za rok 2015 (10);

23.

z żalem zauważa ograniczoną przejrzystość informacji udostępnianych nadzorowanym podmiotom w związku z przyjętym przez EBC podejściem do ujawniania informacji, co spowodowało, że nadzorowane podmioty nie były stanie w pełni zrozumieć wyniku procesu przeglądu i oceny nadzorczej; podkreśla, że Trybunał wyraził zaniepokojenie brakiem przejrzystości, który jego zdaniem może spowodować zwiększenie „ryzyka arbitralności działań nadzorczych”;

24.

wskazuje, że brak nadzoru nad narażeniem banków na niepłynne „działania z poziomu 3”, w tym aktywa i derywaty o obniżonej jakości, spowodował asymetryczne wykonywanie funkcji nadzorczej; uważa, że silnie negatywne nastawienie do ryzyka kredytowego związanego z ryzykiem rynkowym i operacyjnym wynikającym ze spekulacyjnych działań finansowych zadziałało na szkodę banków komercyjnych, a na korzyść dużych banków inwestycyjnych, co stawia pod znakiem zapytania ważność i wiarygodność dotychczas przeprowadzonych kompleksowych ocen; wyraża zaniepokojenie niedawnymi wypowiedziami przewodniczącej Rady ds. Nadzoru Danièle Nouy dotyczącymi trudności i niezdolności EBC do przeprowadzenia prawidłowej wyceny pozycji związanych z tymi skomplikowanymi i ryzykownymi produktami;

25.

odnotowuje z niepokojem ustalenia Trybunału dotyczące braku faktycznego rozdziału organizacyjnego między polityką pieniężną EBC a funkcjami nadzorczymi, a także braku przejrzystych i rygorystycznych zasad dotyczących zarządzania służących zapobieganiu konfliktom interesów, co zwiększa zastrzeżenia co do nieodłącznego konfliktu interesów między rolą EBC polegającą na ochronie stabilności euro a jego nadzorem ostrożnościowym nad dużymi europejskimi instytucjami kredytowymi;

26.

zgadza się ustaleniami Trybunału dotyczącymi konieczności zapewnienia analizy ryzyka dotyczącej wykorzystywania usług wspólnych dotyczących zadań związanych z polityką pieniężną i funkcjami nadzorczymi EBC;

27.

w tym kontekście zaniepokojony jest uwagą Trybunału, że zakres informacji przekazywanych przez EBC był tylko częściowo wystarczający w celu dokonania oceny wydajności operacji związanych ze strukturą zarządzania Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego, prac wspólnych zespołów nadzorczych oraz kontroli na miejscu; podkreśla, że istotne obszary nie zostały zatem objęte kontrolą;

28.

za niedopuszczalne uważa, z punktu widzenia rachunkowości, aby jednostka podlegająca audytowi, tj. EBC, wykazywała wolę jednostronnego decydowania o tym, do jakich dokumentów audytorzy zewnętrzni mogą mieć dostęp (11); w związku z tym wzywa EBC do pełnej współpracy z Trybunałem występującym w charakterze audytora zewnętrznego i do zapewnienia Trybunałowi pełnego dostępu do informacji w celu zapewnienia zgodności ze wspomnianymi wyżej przepisami;

29.

wzywa Trybunał, aby do listopada 2018 r. poinformował właściwą komisję Parlamentu, czy rozwiązano problem dostępu do informacji;

30.

odnotowuje obecne ustalenia dotyczące sprawozdawczości między EBC a Parlamentem (12); uważa, że ustalenia te nie mogą jednak zastąpić audytu prowadzonego przez Trybunał;

31.

przypomina, że do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja powinna była opublikować przegląd stosowania rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 powierzającego EBC szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi; z żalem zauważa, że to nie nastąpiło;

32.

z związku z tym wzywa Komisję, aby sfinalizowała to sprawozdanie jak najszybciej;

Część IV Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 30/2016 pt. „Skuteczność unijnego wsparcia na rzecz sektorów priorytetowych w Hondurasie”

33.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału, zatwierdza jego zalecenia oraz przedstawia poniżej swoje uwagi i zalecenia; przyjmuje również do wiadomości odpowiedzi udzielone przez Komisję;

34.

z zadowoleniem zauważa, że sprawozdanie Trybunału spotkało się z bardzo dobrym przyjęciem ze strony zarówno rządu Hondurasu, jak i Komisji Europejskiej, a trudności i wnioski przedstawione przez Trybunał okazały się bardzo przydatne dla wzmocnienia dialogu politycznego między Hondurasem a Unią;

35.

przypomina, że obecnie stosunki między Hondurasem jako państwem Ameryki Środkowej a Unią zasadniczo opierają się na układzie o stowarzyszeniu podpisanym w 2012 r., który oznacza silny i długoterminowy związek oparty na wzajemnym zaufaniu i obronie wspólnych wartości i zasad; w układzie ustanowiono trzy główne filary działania: dialog polityczny, współpracę i handel; przypomina w szczególności, że w ramach układu obie strony zobowiązały się do wdrożenia środków na rzecz pobudzenia rozwoju gospodarczego, mając na uwadze obopólne interesy, takie jak wyeliminowanie ubóstwa, tworzenie miejsc pracy oraz sprawiedliwy i zrównoważony rozwój;

36.

podkreśla, że dotychczas 21 państw członkowskich ratyfikowało układ; oczekuje od państw, które do tej pory nie podpisały układu, że uczynią to jak najszybciej, jako że pełne zastosowanie trzech filarów pozwoli na wzmocnienie rozwoju dialogu politycznego, umożliwi skuteczną alokację środków finansowych, a wreszcie sprawi, że pomoc Unii skutecznie przyczyni się do odbudowy i transformacji Hondurasu;

37.

przypomina, że Honduras jest państwem Ameryki Środkowej, które największą pomoc rozwojową otrzymuje od Unii, a wkład Unii jest czwarty pod względem wielkości wśród dwunastu głównych darczyńców Hondurasu i wynosi 11 % całkowitej oficjalnej pomocy rozwojowej otrzymywanej przez to państwo; podkreśla, że na ten cel w latach 2007–2013 przekazano w sumie ponad 223 mln EUR, a na lata 2014–2020 przewidziano przekazanie łącznej kwoty 235 mln EUR;

38.

z zaniepokojeniem zauważa jednak, że wkład finansowy Unii w analizowanym okresie wyniósł zaledwie 0,2 % PKB kraju, co stanowiło o wiele niższy odsetek w porównaniu z innymi darczyńcami, w szczególności Stanami Zjednoczonymi;

39.

zauważa ponadto, że według danych Banku Światowego po ogólnoświatowym kryzysie gospodarczym odnotowano umiarkowane ożywienie koniunktury gospodarczej w Hondurasie, stymulowane inwestycjami publicznymi, eksportem i wysokimi dochodami uzyskiwanymi dzięki przekazom emigrantów, co umożliwiło wzrost o 3,7 % w 2016 r. i 3,5 % w 2017 r.;

40.

podkreśla jednak, że pomimo optymistycznych perspektyw gospodarczych oraz wysiłków rządu i darczyńców w Hondurasie w dalszym ciągu odnotowuje się najwyższe wskaźniki ubóstwa i nierówności ekonomicznej w Ameryce Łacińskiej, przy czym około 66 % ludności Hondurasu w 2016 r. żyło w ubóstwie, jak wskazują oficjalne dane, ponadto w kraju wciąż panuje przemoc, korupcja i bezkarność, zauważa, że liczba zabójstw wprawdzie zmalała w ostatnich latach, ale nadal należy do największych na świecie i jest największa w Ameryce Łacińskiej; podkreśla jednocześnie, że utrzymują się poważne trudności i wyzwania w zakresie dostępu do podstawowych potrzeb, możliwości zatrudnienia, zasobów naturalnych takich jak ziemia oraz środków umożliwiających przetrwanie, i wskazuje, że kobiety, ludy tubylcze oraz ludność pochodzenia afrykańskiego to grupy społeczne, które są najbardziej narażone na cierpienie z powodu naruszeń praw człowieka w następstwie nierówności;

41.

podkreśla ze szczególnym zaniepokojeniem, że Honduras nadal jest jednym z najniebezpieczniejszych państw świata dla obrońców praw człowieka i obrońców prawa ochrony środowiska, między którymi często istnieje ścisły związek; według danych organizacji Global Witness co najmniej 123 aktywistów działających na rzecz ochrony ziemi i środowiska naturalnego zostało zamordowanych w Hondurasie, począwszy od 2009 r., przy czym wielu z nich było członkami społeczności tubylczych i wiejskich przeciwstawiających się projektom na wielką skalę na zamieszkiwanych przez nich terenach, tak jak Berta Cáceres, której morderstwo nadal nie zostało wyjaśnione; apeluje do Komisji o sprawowanie pieczy oraz regularnego i ścisłego nadzoru, aby współpraca Unii w Hondurasie nie wywierała nawet w najmniejszym stopniu niekorzystnego wpływu na prawa człowieka mieszkańców tego kraju; w tym kontekście ponownie podkreśla znaczenie EIDHR w zapewnianiu pilnego bezpośredniego wsparcia finansowego i materialnego obrońcom praw człowieka, którym zagraża niebezpieczeństwo, oraz funduszu pomocy w sytuacjach kryzysowych, który umożliwia delegaturom Unii przyznawanie obrońcom praw człowieka bezpośrednich doraźnych dotacji; apeluje zarazem do Komisji o wsparcie skutecznego wdrożenia wytycznych Unii w sprawie obrońców praw człowieka przez przyjęcie lokalnych strategii w celu pełnego wprowadzenia tych wytycznych w życie we współpracy z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego mającymi doświadczenie w tym zakresie;

42.

z wielkim zaniepokojeniem odnotowuje poważne incydenty, do których doszło w Hondurasie po wyborach w dniu 26 listopada ubiegłego roku; europejskie i międzynarodowe sieci obrony praw człowieka oraz media donosiły o nieuzasadnionym i niejednokrotnie śmiercionośnym wykorzystaniu siły przez rządowe siły bezpieczeństwa wobec manifestujących, a także o innych przypadkach napaści na obrońców praw człowieka w związku z tym kryzysem powyborczym, natomiast organizacje praw człowieka zarejestrowały 30 zabójstw, w tym 21 dokonanych przez Policję Wojskową Ładu Publicznego (PMOP), a także ok. 232 rannych i 1 085 zatrzymanych; Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka udokumentowało ponad 50 przypadków nękania i zastraszania obrońców praw człowieka, przywódców społecznych i dziennikarzy; odnotowuje, że w związku z tą sytuacją rząd Hondurasu ogłosił utworzenie Sekretariatu ds. Praw Człowieka jako odrębnej jednostki wydzielonej z obecnego Sekretariatu ds. Praw Człowieka, Sprawiedliwości, Praworządności i Decentralizacji, który zaczął działać z dniem 27 stycznia 2018 r.; zwraca się do ESDZ o wzmocnienie wsparcia Unii dla obrońców praw człowieka, promowanie dialogu politycznego oraz wyegzekwowanie od honduraskiego rządu wywiązania się ze zobowiązań oraz przestrzegania obowiązku utrzymania pokoju i zagwarantowania bezpieczeństwa obywateli;

43.

przypomina, jak ważne jest, by w sektorze prywatnym w państwach członkowskich Unii przestrzegano w jednakowym stopniu praw człowieka oraz najbardziej rygorystycznych norm społecznych i środowiskowych, stosując się co najmniej do standardów europejskich w tym zakresie; wzywa Unię i jej państwa członkowskie do dalszego aktywnego angażowania się w prace ONZ mające na celu ustanowienie międzynarodowego traktatu, który pozwoli na pociągnięcie przedsiębiorstw do odpowiedzialności za wszelki udział w naruszaniu praw człowieka;

44.

przypomina, że zamach stanu dokonany w 2009 r. miał katastrofalne skutki dla Hondurasu, znacznie spowalniając wzrost społeczno-gospodarczy, przerywając napływ pomocy międzynarodowej i powodując wykluczenie tego kraju z Organizacji Państw Amerykańskich; zauważa jednak, że działania prowadzone przez UE w Hondurasie w tym okresie mogły być kontynuowane mimo opóźnień w ich realizacji we wszystkich priorytetowych sektorach i mimo tego, że niektóre zadania, takie jak harmonizacja ram prawnych, nie mogły zostać zakończone; podkreśla, że gdyby Unia nie zapewniła i nie utrzymała wparcia dla priorytetowych sektorów współpracy, warunki ich funkcjonowania byłyby znacznie trudniejsze;

45.

odnotowuje wyrażoną przez rząd Hondurasu wolę poddania się kontroli międzynarodowej oraz współpracy z międzynarodowymi organami (ustanowienie Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, niedawne uruchomienie misji wspierania walki z korupcją i bezkarnością w Hondurasie, audyty budżetu państwa przeprowadzone przez organizację Transparency International itp.); zwraca jednak uwagę na znaczenie przyjęcia i wprowadzenia w życie zdobytej wiedzy i dobrych praktyk oraz nieprzedłużania w nieskończoność zależności od tych organów w ramach wykonywania podstawowych obowiązków państwa; odnotowuje z wielkim zaniepokojeniem, że w dniu 18 lutego 2018 r. szef misji wspierania walki z korupcją i bezkarnością w Hondurasie (MACCIH) poddał się do dymisji w wyniku słabego poparcia ze strony Organizacji Państw Amerykańskich (OPA) w ramach powierzonego mu dwa lata wcześniej zadania zwalczenia korupcji w Hondurasie (brak środków, marnotrawstwo w organizacji, brak infrastruktury nadającej się do użytku itd.); zauważa, że mimo wspomnianego braku wsparcia MACCIH od 2017 r. osiągnęła znaczące wyniki w zakresie walki z korupcją i doprowadziła do wydania ważnych wyroków wobec pracowników administracji uwikłanych w poważne przypadki korupcji, a także do wszczęcia śledztw dotyczących honduraskiej klasy politycznej; obawia się, że te okoliczności mogą zaszkodzić pierwszej poważnej w regionie próbie walki z korupcją i bezkarnością w jednym z najbardziej tego potrzebujących państw, i zwraca się do rządu honduraskiego i do OPA o bezwarunkowe wsparcie i ułatwianie prac prowadzonych przez MACCIH oraz prosi ESDZ o dalszą współpracę z misją w celu osiągnięcia wspólnych celów;

46.

zauważa, że kontrola przeprowadzona przez Trybunał skupiła się na latach 2007–2015, w których kwota płatności z Unii wyniosła 119 mln EUR, przy czym zbadano następujące sektory priorytetowe: ograniczanie ubóstwa, leśnictwo, bezpieczeństwo i wymiar sprawiedliwości, którym przyznano 89 % środków w ramach dwustronnego wsparcia; uważa jednak, że okres uwzględniony w sprawozdaniu Trybunału jest zbyt rozległy i wykracza nawet poza długość kadencji Komisji Europejskiej, a ponadto obejmuje szczególnie trudne i zróżnicowane aspekty polityczne i gospodarcze; uważa, że w celu zapewnienia większej skuteczności należy skrócić okresy objęte kontrolą lub przeprowadzać oceny śródokresowe, jako że w sprawozdaniu w zbyt wielu przypadkach wskazano problemy lub braki, które zostały już usunięte, a w rezultacie niektóre wnioski lub zalecenia nie mają już zastosowania; podkreśla jednocześnie, że Trybunał nie uwzględnił w sprawozdaniu wyników rozmów przeprowadzonych podczas wizyty w Hondurasie, w szczególności z beneficjentami, innymi darczyńcami oraz organizacjami społeczeństwa obywatelskiego;

47.

odnotowuje, że Trybunał zakończył sprawozdanie stwierdzeniem, że pomoc Unii na rzecz priorytetowych sektorów pomimo pewnych postępów tylko częściowo okazała się skuteczna, głównie ze względu na sytuację kraju oraz szereg niedociągnięć w zarządzaniu, które zahamowały jej wpływ, a pomimo zasadności i skoordynowanego charakteru strategia Komisji nie była dostatecznie szczegółowa i środki finansowe zostały podzielone na zbyt wiele obszarów, a przez to – pomimo wniosków rządu Hondurasu – nie zdołano zaspokoić istotnych potrzeb sektorów priorytetowych, które nie zostały również zaspokojone przez innych darczyńców;

48.

podziela zaniepokojenie Trybunału i podziela również opinię Komisji, według której często potrzebna była swoista elastyczność w celu dostosowania się do kryzysu wywołanego zamachem stanu oraz w celu reagowania na najpilniejsze sytuacje i podstawowe potrzeby ludności; apeluje do Komisji o dalsze starania na rzecz osiągnięcia skutecznej równowagi między elastycznością niezbędną do dostosowania się do zmiennych okoliczności, potrzeb i wymogów kraju, koniecznością reagowania na najpilniejsze wyzwania, w tym w zakresie praw człowieka, prawa do życia i prawa do godnego życia, a koniecznością zapewnienia i poprawy potencjalnego wpływu pomocy UE;

49.

zauważa, że w przeszłości współpraca Unii była skupiona na obszarze spójności społecznej i wzrostu gospodarczego, podczas gdy nowe założenia programowe stanowią odpowiedź na potrzeby wynikające z kluczowych wyzwań stojących przed Hondurasem na drodze do rozwoju, takie jak: ograniczenie ubóstwa i nierówności, bezpieczeństwo żywnościowe, edukacja i opieka zdrowotna, bezpieczeństwo i prawa człowieka, reformy podatkowe, zwalczanie bezkarności i korupcji, tworzenie miejsc pracy zapewniających ochronę socjalną, konkurencyjność, zarządzanie zasobami naturalnymi i wrażliwość na zmiany klimatu;

50.

podkreśla, że z uwagi na szczególną sytuację kraju kluczowe znaczenie ma wzmocnienie i wdrożenie kompleksowych programów walki z ubóstwem (skierowanych szczególnie do grup społecznych znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji, takich jak kobiety, dzieci i ludność tubylcza, stosownie do prośby samego rządu Hondurasu), a także kompleksowych programów na rzecz edukacji, kształcenia i szkolenia zawodowego skierowanych do dzieci i młodzieży ze środowisk znajdujących się w najbardziej niekorzystnej sytuacji, aby zaoferować im możliwości rozwoju zdolności i kompetencji oraz uwolnić je od ryzyka wplątania się w sieci przemocy i zorganizowanej przestępczości;

51.

podkreśla ponadto, że dla postępu społecznego decydujące znaczenie ma udział kobiet i organizacji chroniących prawa kobiet, w szczególności ruchów młodzieżowych; apeluje do Unii, by przypominała o potrzebie wspierania upodmiotowienia kobiet i stworzenia bezpiecznych warunków sprzyjających działalności kobiecych organizacji społeczeństwa obywatelskiego i obrońców praw kobiet, a także przeciwstawiania się określonym formom represji ze względu na płeć, w szczególności w regionach ogarniętych konfliktem; podkreśla znaczenie czynnego wkładu we wspieranie polityki i działań odnoszących się do praw kobiet, w tym praw seksualnych i reprodukcyjnych oraz zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego;

52.

uważa, że Unia musi w dalszym ciągu podejmować szczególne wysiłki na rzecz współpracy w celu wzmocnienia przejrzystości, wiarygodności i rozliczalności instytucji państwowych, a także na rzecz rozbicia systemu korupcji i bezkarności, które to zjawiska podważają zaufanie obywateli i stanowią jedną z głównych przeszkód dla rozwoju kraju;

53.

wyraża zaniepokojenie wobec braku dialogu politycznego stwierdzonego przez Trybunał w odniesieniu do określonych aspektów o kluczowym znaczeniu otrzymujących pomoc w ramach Wsparcia dla Planu Krajowego (cele w zakresie edukacji, opracowania krajowego programu statystycznego i reformy służby cywilnej); zwraca uwagę, że dialog polityczny Komisji ułatwia realizację działań Unii i prowadzi do pewnych wymiernych usprawnień; apeluje do Komisji o wzmocnienie dialogu politycznego, w szczególności w strategicznych i priorytetowych sektorach, oraz o utrzymanie zdecydowanej postawy we wszelkich aspektach, w których rząd nie wykazuje wystarczającego zainteresowania lub nie reaguje w wystarczający sposób, tak jak w przypadku krajowej polityki w zakresie wymiaru sprawiedliwości i bezpieczeństwa lub Obserwatorium Wymiaru Sprawiedliwości;

54.

apeluje do Komisji o dalsze doskonalenie wspólnego programowania z rządem Hondurasu, a także z państwami członkowskimi Unii, oraz o podjęcie szczególnych wysiłków na rzecz koordynacji na szczeblu wewnętrznym oraz z pozostałymi darczyńcami, aby zoptymalizować skuteczny podział pracy, osiągnąć komplementarność wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, a zwłaszcza by unikać problemów wskazanych przez Trybunał: rozpowszechnienie identycznych lub podobnych projektów (te same sektory, ci sami beneficjenci), sprzeczne działania, nakładanie się działań lub ich brak, w szczególności w sektorach priorytetowych; Komisja powinna również opracować szybki i skuteczny system współdziałania z innymi darczyńcami w celu skrócenia terminów i poprawy dynamizmu, skuteczności i osiąganych wyników;

55.

zauważa, że blisko połowa dwustronnego wsparcia Unii w Hondurasie jest zapewniana w drodze wsparcia budżetowego, ogólnego i sektorowego; podkreśla z zaniepokojeniem, że zwłaszcza ze względu na szczególnie niestabilną sytuację makroekonomiczną kraju oraz braki techniczne i problemy wynikające z nadużyć finansowych i korupcji w ramach zarządzania finansami publicznymi wsparcie budżetowe może nieść ze sobą znaczne zagrożenia;

56.

zauważa z zaniepokojeniem, że chociaż w sprawozdaniu Trybunału wskazano, że wsparcie budżetowe zostało przeznaczone na realizację zasadnych i wiarygodnych strategii krajowych, to jednak w niektórych sektorach priorytetowych rząd nie posiadał jasnych strategii lub opracowane strategie były fragmentaryczne i nie były objęte przydziałem konkretnych środków, a instytucje, których dotyczyła ta sytuacja, nie były uprawnione do opracowywania polityki i reform;

57.

uznaje, że Komisja zidentyfikowała te zagrożenia i podjęła starania na rzecz złagodzenia ich skutków; przypomina jednak ponownie Komisji, że wsparcie budżetowe nie jest czekiem in blanco, a zobowiązania rządu na rzecz przeprowadzenia reform niekoniecznie stanowią wystarczającą gwarancję; w tym kontekście zwraca się do Komisji, aby w celu ograniczenia wszelkich zagrożeń w dalszym ciągu rygorystycznie egzekwowała stosowanie i przestrzeganie wytycznych w zakresie wsparcia budżetowego na wszystkich etapach procesu; apeluje również do Komisji o unikanie udzielania wsparcia budżetowego w sektorach, w których nie ma pewności co do wiarygodnej i adekwatnej reakcji ze strony rządu;

58.

podziela zdanie Komisji, że przerwanie wielu płatności w ramach wsparcia budżetowego w danym okresie – tak jak to miało miejsce w 2012 r. z uwagi na ogólną sytuację makroekonomiczną i brak porozumienia między Hondurasem a MFW – niekoniecznie musi stanowić sprzeczne przesłanie mogące skutkować zmniejszeniem skuteczności pomocy, jak wskazuje Trybunał, lecz wręcz przeciwnie: umożliwia wysłanie rządowi jasnego i zdecydowanego sygnału wzywającego do szybkiego i skutecznego rozwiązania napotkanych problemów;

59.

z zainteresowaniem zauważa, że Honduras jest pierwszym państwem na świecie, w którym wsparcie budżetowe jest ukierunkowane na rezultaty; wyraża jednak zaniepokojenie w związku z wnioskiem Trybunału, że niedostateczna liczba instrumentów kontrolnych utrudniła ocenę osiągniętych rezultatów, ich kontrola ujawniła wiele braków, a wydane zalecenia nie były systematycznie przestrzegane; apeluje do Komisji o sporządzenie szczegółowego sprawozdania obejmującego cele, wskaźniki i wykorzystane punkty odniesienia, metody obliczeń i weryfikacji itp. oraz o dokonanie oceny ich skuteczności i wpływu, aby zmierzyć osiągnięte efekty i poprawić jednocześnie komunikację, widoczność i wpływ działań Unii; zwraca się także do Komisji, aby kładła większy nacisk na rezultaty celów założonych w strategiach dialogu politycznego prowadzonego z rządem Hondurasu oraz na dialog ze społeczeństwem obywatelskim i innymi darczyńcami;

60.

jako że dobre zarządzanie finansami publicznymi stanowi podstawowy wymóg warunkujący wypłaty dla wsparcia budżetowego oraz mając na uwadze, że w Hondurasie jest to kwestia stanowiąca jedno z głównych uchybień pomimo kolejnych planów rządu i pomocy ze strony Komisji, uważa, ze Komisja powinna położyć szczególny nacisk na dalsze wzmacnianie tego sektora; w tym kontekście, uwzględniając rolę, jaką powinien odgrywać Trybunał Obrachunkowy Hondurasu w zarządzaniu zasobami państwowymi, wzywa Komisję do opracowania szczegółowych programów współpracy z Trybunałem w celu zapewnienia pomocy technicznej i szkolenia w sektorze;

61.

apeluje do rządu Hondurasu o zapewnienie wszelkich niezbędnych środków i uwzględnienie niezbędnego finansowania, aby Trybunał Obrachunkowy Hondurasu mógł wykonywać swoje obowiązki w sposób niezależny, skuteczny i zgodny z międzynarodowymi standardami w zakresie prowadzenia audytów, przejrzystości i rozliczalności;

62.

odnotowuje z zaniepokojeniem uwagę Trybunału dotyczącą dalszego braku personelu w delegaturze Unii w Hondurasie, który posiadałby fachową wiedzę w zakresie zarządzania finansami publicznymi i makroekonomii operacji wsparcia budżetowego, co jest szczególnie ryzykowne ze względu na trwale niestabilną sytuację ekonomiczną kraju, któremu – pomimo tych poważnych okoliczności – w dalszym ciągu udzielane jest wsparcie budżetowe; w obliczu zagrożeń wskazanych przez Trybunał apeluje do Komisji o pilne wzmocnienie delegatury Unii w Hondurasie;

63.

zauważa, że współpraca Unii w Hondurasie zapewnia wsparcie organizacjom społeczeństwa obywatelskiego działającym na rzecz promowania bezpieczeństwa żywnościowego, praw człowieka i równouprawnienia płci, które obecnie realizują ok. 35 projektów tematycznych o łącznej wartości przekraczającej 9 mln EUR; zauważa jednocześnie, że w ramach zaangażowania na rzecz społeczeństwa obywatelskiego w Hondurasie delegatura Unii opracowała plan działania zatwierdzony w 2014 r., uwzględniający działania w zakresie dialogu politycznego oraz zaplanowane działania na rzecz wsparcia kraju; uważa, że niesłychanie ważne jest, by organizacje te były angażowane nie tylko w konsultacje prowadzące do opracowywania tych planów, lecz także w ich wdrażanie, monitorowanie i przegląd;

64.

wyraża głębokie zaniepokojenie ograniczeniem przestrzeni społeczeństwa obywatelskiego w krajach rozwijających się; zauważa z dużym niepokojem, że w ciągu zaledwie pierwszych trzech miesięcy 2014 r. Jednostka ds. Rejestrowania i Monitorowania Stowarzyszeń Obywatelskich Hondurasu cofnęła licencje ponad 10 tys. organizacji pozarządowych, ponieważ nie przedstawiły one organom rządowym sprawozdań dotyczących swoich finansów i programów, oraz że pomimo pewnych pozytywnych zmian odnotowanych w ostatnich latach niektóre ustawy przyjęte niedawno w Hondurasie w ramach środków administracyjnych utrudniają i ograniczają przestrzeń i działania tych stowarzyszeń, zmuszając wiele z nich do zakończenia działalności;

65.

przyjmuje z zadowoleniem długotrwałe wsparcie i zaangażowanie Unii na rzecz społeczeństwa obywatelskiego w krajach rozwijających się; uważa, że w ramach dialogu politycznego i rozwoju programów współpracy Komisja musi wspierać opracowywanie strategii na rzecz stworzenia odpowiedniego środowiska prawnego, administracyjnego i politycznego umożliwiającego funkcjonowanie i efektywną pracę organizacji społeczeństwa obywatelskiego, udzielanie im doradztwa i regularnych informacji na temat funduszy i możliwości finansowania, a także wspieranie włączenia ich do międzynarodowych organizacji i sieci społeczeństwa obywatelskiego;

66.

uważa, że Trybunał powinien w osobnym rozdziale sprawozdania poświęcić uwagę współpracy Unii z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w Hondurasie ze względu na zasadniczą rolę, jaką te organizacje odgrywają w społeczeństwie w ujęciu ogólnym, a w szczególności w zakresie rozwoju na szczeblu lokalnym, zwłaszcza mając na uwadze fakt, że Unia jest głównym darczyńcą tych organizacji w krajach rozwijających się i objęła wiodącą rolę, jeśli chodzi o ochronę przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i obrońców praw człowieka, przez wykorzystanie i zastosowanie licznych instrumentów i strategii politycznych; oczekuje, że Trybunał uwzględni tę kwestię w przyszłych sprawozdaniach;

Część V Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 31/2016 pt. „Przeznaczenie co najmniej jednego na pięć euro w budżecie UE na działania w dziedzinie klimatu – mimo ambitnych prac istnieje poważne ryzyko, że cel nie zostanie osiągnięty”

67.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału oraz przedstawia poniżej swoje uwagi i zalecenia;

68.

z zadowoleniem przyjmuje ambitne zobowiązania Unii do obniżenia emisji do 2020 r. o co najmniej 20 % w porównaniu z rokiem 1990 oraz o 40 % do 2030 r., a także przeznaczenie w okresie budżetowania 2014–2020 co najmniej 20 % środków budżetowych na działania związane z klimatem; z zadowoleniem przyjmuje osiągnięte ogólne postępy; ubolewa jednak, iż zdaniem Trybunału istnieje poważne ryzyko nieosiągnięcia celu polegającego na przeznaczaniu 20 % środków budżetowych na działania związane z klimatem;

69.

za bardzo ważne uważa ciągłe pełnienie przez Komisję przywódczej roli i wykazywanie się przez nią wystarczającym zaangażowaniem na rzecz kwestii związanych ze zmianą klimatu poprzez skuteczne wdrożenie porozumienia paryskiego, a także poprawę wiarygodności na szczeblu międzynarodowym i usprawnienie instrumentów w zakresie przyszłego kształtowania warunków polityki Unii w dziedzinie przeciwdziałania zmianie klimatu oraz instrumentów w zakresie zielonej dyplomacji;

70.

wyraża zadowolenie z uwzględnienia tego zobowiązania w istniejących już strategiach politycznych, zamiast tworzenia nowych instrumentów finansowych; uważa, że to powinno się przyczynić do poprawy spójności różnych obszarów polityki Unii; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o sporządzenie skoordynowanego planu w zakresie utrzymania maksymalnej spójności i ciągłości różnych programów;

71.

apeluje do Komisji o opracowanie konkretnej ogólnej strategii osiągnięcia wyznaczonego celu, która będzie skutkować planami działań dla poszczególnych obszarów, obejmującymi szczegółowe środki i instrumenty, metodologię pomiarów i sprawozdawczość, a także wskaźniki skuteczności działania stosowane w odniesieniu do działań związanych ze zmianą klimatu w poszczególnych dziedzinach polityki; wzywa ponadto Komisję i państwa członkowskie do dalszego rozwijania wspólnych ujednoliconych standardów w zakresie wdrażania odpowiednich systemów monitorowania, oceny i weryfikacji, zwłaszcza w odniesieniu do stosowania wskaźników z Rio i sprawozdawczości na temat wydatkowania środków przeznaczonych na działania związane z klimatem;

72.

ubolewa, że ETO dopatrzył się braków w unijnym systemie monitorowania, które znacznie podwyższają ryzyko przeszacowania środków przeznaczanych na działania związane ze zmianą klimatu; wzywa Komisję do przestrzegania zasady zachowawczości, aby uniknąć zbyt wygórowanych szacunków; wzywa Komisję do dokonania przeglądu szacunków i skorygowania współczynników klimatycznych w przypadkach, w których istnieje ryzyko przeszacowania;

73.

apeluje do Komisji o nadanie priorytetu rozwojowi planu działania w niektórych dziedzinach charakteryzujących się ogromnym potencjałem, takich jak program „Horyzont 2020”, rolnictwo i rybołówstwo, we współpracy z państwami członkowskimi; ponadto wzywa Komisję do ścisłego koordynowania wraz z Europejskim Instytutem Innowacji i Technologii (EIT) działań dotyczących rozwoju nowych technologii i innowacji w zakresie ochrony środowiska;

74.

zwraca uwagę, że Komisja musi w szczególności spełnić oczekiwania w odniesieniu do wskaźników dotyczących klimatu poprzez szerokie uwzględnienie swoich wielorakich instrumentów programowania z myślą o osiągnięciu wysokiego stopnia spójności i ewentualnie poprawie koordynacji między państwami członkowskimi, aby możliwe było osiągnięcie ogólnego celu polegającego na przeznaczaniu co najmniej 20 % środków budżetowych Unii na społeczeństwo wykorzystujące technologie niskoemisyjne i odporne na zmianę klimatu;

75.

ubolewa z powodu braku celów szczegółowych w znacznych częściach budżetu Unii; wzywa Komisję do sporządzenia ogólnego planu przedstawiającego instrumenty finansowe i ich możliwości w zakresie przyczynienia się do realizacji celu polegającego na przeznaczaniu 20 % środków budżetowych UE na działania w dziedzinie klimatu; z niepokojem zauważa, że brak takiego planu wskazuje na niski stopień zgodności różnych obszarów budżetowych;

76.

z niepokojem zauważa, że jest mało informacji na temat wysokości środków przeznaczanych na łagodzenie zmiany klimatu i przystosowywanie się do niej, a także na temat stopnia, w jakim działania Unii związane z klimatem przyczynią się do ograniczenia emisji CO2, a dostępne dane pochodzące z różnych państw członkowskich mogą nie być porównywalne; zwraca się do Komisji o dalsze rozwijanie sprawozdawczości na temat zakresu, w jakim cel polegający na przeznaczeniu w latach 2014–2020 20 % środków budżetowych Unii na działania związane z klimatem jest realizowany w ramach wszystkich strategii politycznych, a ponadto o wyszczególnienie nie tylko podjętych zobowiązań i wydanych środków, ale i wskazanie, jaka część przypada na łagodzenie klimatu, jaka na przystosowywanie się do zmiany klimatu oraz w jakich obszarach wyniki dotyczące działań klimatycznych wymagają poprawy;

77.

uważa, że szerokie stosowanie programów finansowych należy jeszcze bardziej usprawnić poprzez określenie jasnej strategii w zakresie przystosowywania się do zmian klimatu i ich łagodzenia oraz opracowanie odpowiednich planów działania, co obejmuje również odpowiednie narzędzia kwantyfikacji potrzebnych inwestycji i zachęt klimatycznych oraz skuteczniejsze metody monitorowania szacunków w celu uzyskania prawidłowych prognoz dotyczących postępów osiąganych w ramach programów Unii i działań państw członkowskich;

78.

apeluje do Komisji o szybkie doprowadzenie do powstania otoczenia sprzyjającego przejściu na gospodarkę niskoemisyjną poprzez dostosowanie warunków inwestowania oraz ram i instrumentów wydatkowania środków na rzecz innowacji i modernizacji we wszystkich odpowiednich sektorach o kluczowym znaczeniu;

79.

z ubolewaniem zauważa, że nie ma narzędzia, które umożliwiłoby przedstawienie skonsolidowanego obrazu aktualnej sytuacji w całym budżecie Unii w perspektywie wieloletniej; uważa, że istnieje potrzeba oceny ex post i ponownego obliczenia przewidywanych wkładów na rzecz finansowania działań w dziedzinie klimatu;

80.

wyraża ubolewanie, że nie istnieją specjalne ramy w zakresie sprawozdawczości, jakie Komisja mogłaby stosować w celu wykrywania i oceniania niekorzystnych skutków strategii politycznych Unii, które negatywnie wpływają na zmianę klimatu, a także w celu określenia, jaką część środków z budżetu Unii wydaje się na ich neutralizowanie; wyraża zaniepokojenie, że bez tych danych Komisja nie może dokładnie określić, w jakim stopniu Unia przyczynia się do łagodzenia zmiany klimatu; wzywa Komisję do systematycznego identyfikowania działań mogących przynosić efekt przeciwny do zamierzonego oraz do uwzględniania ich w ostatecznych obliczeniach dotyczących łagodzenia zmiany klimatu;

Część VI Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 32/2016 pt. „Pomoc UE na rzecz Ukrainy”

81.

zauważa, że pomoc finansowa i fachowa Unii we wprowadzaniu reform na Ukrainie była konieczna; niemniej podkreśla, że wprowadzenie reform jest dalekie od oczekiwań;

82.

wyraża ubolewanie, że wciąż istnieją stare struktury, które są niechętne reformom, modernizacji i demokratyzacji, podczas gdy siły przychylne zmianom mają poważne trudności, by zdobyć decydujący głos;

83.

z zadowoleniem przyjmuje pomoc Unii na rzecz Ukrainy; wyraża jednak opinię, że powinna być ona powiązana z przynoszącym wymierne rezultaty wysiłkiem rządu Ukrainy, mającym na celu poprawę sytuacji we własnym kraju; mianowicie poprawę swego systemu zasobów za pomocą skutecznego i przejrzystego systemu podatkowego, który ujmuje nie tylko dochody obywateli, ale także aktywa oligarchów;

84.

wzywa do skutecznej walki z wciąż powszechną korupcją i efektywnego wspierania organizacji zaangażowanych w ten cel;

85.

wzywa do wzmocnienia władzy sądowniczej w kraju jako niezależnego instrumentu oddanego państwu prawa;

86.

domaga się bardziej rygorystycznej kontroli sektora bankowego w celu uniknięcia wycieku kapitału do innych krajów, powodującego niewypłacalność instytucji bankowych; wskazuje w tej kwestii na potrzebę udzielania wsparcia budżetowego wyłącznie pod warunkiem że pomoc finansowa będzie wypłacona w sposób przejrzysty i kompleksowy;

87.

wyraża opinię, że wszelka pomoc finansowa powinna być zasadniczo poprzedzona uprzednią oceną szansy powodzenia;

88.

wyraża przekonanie, że należy zwrócić większą uwagę na stworzenie i wykształcenie kompetentnych i zdecentralizowanych struktur administracyjnych;

Część VII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 33/2016 pt. „Unijny Mechanizm Ochrony Ludności – koordynacja reagowania na klęski żywiołowe poza terytorium UE była zasadniczo skuteczna”

89.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału; popiera zawarte w nim zalecenia i pochwala gotowość Komisji do ich uwzględnienia;

90.

podkreśla ogromne znaczenie szybkiego i spójnego reagowania na klęski żywiołowe oraz katastrofy spowodowane przez człowieka w celu minimalizowania ich wpływu na ludzi, gospodarkę i środowisko;

91.

odnotowuje ogólną satysfakcję Trybunału z podejścia Komisji do procesu reagowania na klęski żywiołowe;

92.

zachęca Komisję do wykorzystania swoich procedur uruchamiania zasobów, w tym budżetowych, i procedur wyboru ekspertów, aby zapewniać krajom dotkniętym klęskami natychmiastową i dostosowaną do potrzeb pomoc Unii; podkreśla znaczenie wyznaczenia punktów kontaktowych ds. ochrony ludności w ramach krajowych i regionalnych biur sieci terenowej DG ECHO oraz wśród pracowników delegatur Unii w zagrożonych państwach;

93.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w lutym 2016 r. w następstwie wniosków wyciągniętych z kryzysu związanego z wirusem Ebola europejskiego korpusu medycznego, który znacząco rozszerzył „dobrowolną pulę” Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności o „rezerwę” w postaci gotowych do działania zespołów i ekspertów medycznych; uważa, że należy kontynuować i doskonalić to podejście polegające na tworzeniu rezerwy zespołów medycznych oraz innych wyspecjalizowanych zespołów oceny i wsparcia;

94.

proponuje usunięcie wszelkich zbędnych obciążeń administracyjnych, które utrudniają państwom uczestniczącym oraz Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego (ERCC) szybsze reagowanie, szczególnie na początku kryzysu;

95.

zwraca się do państw uczestniczących o włączenie większej ilości zasobów do dobrowolnej puli w celu zwiększenia gotowości do reagowania na klęski żywiołowe;

96.

podkreśla znaczenie wymiany informacji i współpracy między Komisją, innymi organami Unii oraz ONZ w zakresie ułatwiania bardziej uporządkowanego reagowania w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie umów o współpracy z Biurem ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) i ze Światowym Programem Żywnościowym (WFP), a ponadto wzywa Komisję do podpisania podobnych umów ze Światową Organizacją Zdrowia (WHO), Międzynarodową Organizacją ds. Migracji (IOM) i z innymi zaangażowanymi podmiotami;

97.

przypomina, że wymogi w zakresie jakości i interoperacyjności określono i rozszerzono zgodnie z nowymi normami WHO dla modułów medycznych, jak również z innymi partnerami strategicznymi i ich warunkami ramowymi w celu zapewnienia wczesnego reagowania powiązanego z dokładniejszą koordynacją podczas misji międzynarodowych; uważa, że aby zagwarantować natychmiastową dostępność lub mobilizację zdolności operacyjnych od początku sytuacji nadzwyczajnej oraz aby unikać finansowania błędów, należy zoptymalizować i w dużej mierze ujednolicić procesy tworzenia rezerw;

98.

wzywa do kontynuowania wykorzystywania potencjalnych synergii z innymi zaangażowanymi podmiotami i instrumentami, w szczególności w obszarze pomocy humanitarnej i rozwojowej, a także do unikania powielania już podjętych działań;

99.

wzywa Komisję do poprawy funkcjonalności platformy komunikacyjnej ERCC – CECIS, aby umożliwić zainteresowanym podmiotom łatwiejsze uzyskiwanie informacji, w tym zdalny dostęp dla unijnych zespołów ds. ochrony ludności działających w terenie;

100.

uważa, że pomocy humanitarnej i ochronie ludności powinny towarzyszyć inne działania mające na celu promowanie kultury prewencji, a także budowanie zdolności i odporności społeczności podatnych na zagrożenia lub dotkniętych klęskami;

Część VIII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 34/2016 pt. „Zwalczanie marnotrawienia żywności – szansa dla UE na poprawę efektywności gospodarowania zasobami w łańcuchu dostaw żywności”

101.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału, w którym dokonuje się oceny skuteczności Unii w zwalczaniu marnotrawienia żywności; popiera zalecenia Trybunału i wzywa Komisję do uwzględnienia tych zaleceń;

102.

zauważa z głębokim zaniepokojeniem, że według szacunków w skali globalnej około jedna trzecia żywności produkowanej do spożycia przez ludzi zostaje zmarnowana lub utracona; wyraża ubolewanie, że Unia nie zwalcza skutecznie marnotrawienia żywności i że do tej pory prowadziła jedynie niespójne i fragmentaryczne działania;

103.

podkreśla, że Unia posiada duży potencjał w zakresie rozwiązania problemu marnotrawienia żywności poprzez dostosowanie swoich istniejących strategii politycznych bez ponoszenia dodatkowych kosztów i powinna do tego dążyć; zauważa jednak z ubolewaniem, że pomimo używania pełnej nadziei retoryki, brak jest woli politycznej, by przełożyć zobowiązania na środki polityczne;

104.

wyraża głębokie ubolewanie, że poziom ambicji Komisji co do zwalczania marnotrawienia żywności zmniejszył się wyraźnie z upływem czasu; ubolewa nad brakiem ukierunkowanych działań w ramach polityki w obszarze marnotrawienia żywności, i że pozytywne skutki w niektórych obszarach polityki są raczej przypadkowe; oczekuje na ocenę wyników pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym w obszarze zapobiegania marnotrawieniu żywności;

105.

uważa, że niespójne podejście Komisji manifestuje się w następujący sposób: po pierwsze, UE jest uważana za lidera w zwalczaniu zmiany klimatu, ale w niewystarczającej mierze zobowiązuje się do zwalczania marnotrawienia żywności, które bezpośrednio przyczynia się do negatywnego wpływu na klimat, a po drugie, pomimo że Unia rocznie inwestuje setki milionów euro na pomoc rozwojową, likwidowanie głodu i zgodność z zasadami sprawiedliwego handlu, to nie porusza w wystarczającym stopniu kwestii zwalczania marnotrawienia żywności, która jest jednym z bezpośrednich czynników powstawania bardzo poważnych problemów;

106.

ponownie wzywa Komisję do podjęcia natychmiastowych działań przeciw marnotrawieniu żywności; wzywa Komisję do wywiązania się ze swoich zobowiązań w odniesieniu do odpowiednich dokumentów strategicznych dotyczących zwalczania marnotrawienia żywności;

107.

wzywa Komisję, aby zapewniła ścisłą koordynację na szczeblu Unii i na szczeblu krajowym w celu ujednolicenia różnych strategii w poszczególnych państwach członkowskich w odniesieniu do zapobiegania marnotrawieniu żywności, dokonywania darowizn żywności, bezpieczeństwa żywności i dobrych praktyk w zakresie higieny; wzywa Komisję do ustanowienia platformy wymiany najlepszych praktyk w zwalczaniu marnotrawienia żywności, która umożliwi lepsze dostosowanie prac Komisji do działań państw członkowskich;

108.

wyraża ubolewanie w związku z tym, że działalność Komisji na poziomie technicznym ograniczyła się do ustanowienia grupy roboczej i grupy eksperckiej, które to grupy nie wniosły jednak żadnego przydatnego wkładu; wzywa Komisję do poprawy jej działań na poziomie technicznym i doprowadzenia do konkretnych rezultatów; zachęca Komisję do nawiązania ściślejszej współpracy z Europejską Agencją Środowiska i Europejskim Instytutem Innowacji i Technologii, które są w stanie zapewnić solidną pomoc ekspercką i techniczną;

109.

wyraża ubolewanie, że Komisja nie uważa, żeby niezbędne było stworzenie wspólnej definicji marnotrawienia żywności i nie uważa za konieczne, aby ustanowić specjalną hierarchię postępowania z odpadami spożywczymi; wzywa Komisję do przygotowania, we współpracy z państwami członkowskimi, wspólnej definicji marnotrawienia żywności, wspólnej metodologii pomiaru i monitorowania odpadów spożywczych, a także wytycznych dotyczących hierarchii postępowania z odpadami w przypadku marnotrawienia żywności;

110.

wzywa Komisję do opracowania planu działania wskazującego obszary polityki, w których jest potencjał do zajęcia się problemem marnotrawienia żywności, ze szczególnym uwzględnieniem zapobiegania marnotrawieniu żywności i dokonywania darowizn, a także w celu określenia możliwości, które mogą zostać wykorzystane w ramach tych obszarów polityki; wzywa Komisję do opracowania planów działania, które będą obejmować wymierne cele i wskaźniki wykonania oraz do opracowania projektów ocen skutków w konkretnych obszarach polityki;

111.

wyraża ubolewanie, że chociaż dokonywanie darowizn żywności stanowi drugą najbardziej preferowaną opcję zapobiegania marnotrawieniu żywności, na różnych poziomach występuje wiele przeszkód, które sprawiają, że jest to niewystarczająco rozpowszechnione; zwraca uwagę na trudności napotykane przez władze państw członkowskich, w szczególności w zakresie dostosowania dokonywania darowizn żywności do obowiązujących ram prawnych; wzywa Komisję do utworzenia specjalnej platformy wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi w celu ułatwienia dokonywania darowizn żywności; zachęca Komisję do uwzględnienia wkładu władz lokalnych i regionalnych w zmianach odpowiednich przepisów prawnych;

112.

zwraca się do Komisji o sfinalizowanie i opublikowanie wytycznych dotyczących redystrybucji i darowizn żywności, w tym reżimu podatkowego dla darczyńców; wytyczne te byłyby oparte na najlepszych praktykach, którymi dzielą się państwa członkowskie obecnie podejmujące aktywne działania w celu zwalczania marnotrawienia żywności; zachęca Komisję do opracowania wytycznych na temat pokonywania różnych przeszkód w dokonywaniu darowizn żywności i na temat ulg podatkowych dla łańcuchów dostaw żywności i przedsiębiorstw, które dokonują darowizn żywności;

113.

wyraża ubolewanie, że pojęcia „najlepiej spożyć przed” i „należy spożyć do” są zazwyczaj niejasne dla uczestników na wszystkich poziomach łańcucha dostaw żywności; wzywa Komisję do doprecyzowania tych pojęć i sprawienia, by wytyczne dotyczące ich stosowania były wiążące, tak aby unikać niezrozumienia;

114.

zachęca państwa członkowskie do edukowania ogółu społeczeństwa w zakresie zarządzania żywnością i marnotrawienia żywności;

115.

wyraża ubolewanie, że mimo indywidualnych i ograniczonych inicjatyw w niektórych instytucjach Unii, organy europejskie nie mają ani ram ustawodawczych, ani wspólnych wytycznych, które regulowałyby postępowanie z dostarczaną przez firmy cateringowe obsługujące te instytucje żywnością, której nie zjedzono; wzywa Komisję do sporządzenia projektu wspólnych przepisów dotyczących kwestii marnotrawienia żywności w instytucjach UE, wraz z wytycznymi dotyczącymi zapobiegania marnotrawieniu żywności i zasadami dokonywania darowizn żywności, aby zminimalizować marnotrawienie żywności w instytucjach europejskich;

Część IX Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 35/2016 pt. „Wykorzystanie wsparcia budżetowego w celu poprawy mobilizacji dochodów krajowych w Afryce Subsaharyjskiej”

116.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału; popiera zawarte w nim zalecenia; wyraża satysfakcję w związku z gotowością Komisji do ich wdrożenia w praktyce; ubolewa, że odpowiedzi Komisji okazały się być stosunkowo niejasne i pozbawione ambicji;

117.

podkreśla znaczenie mobilizacji dochodów krajowych w krajach słabiej rozwiniętych, jako że działanie to zmniejsza zależność od pomocy rozwojowej, prowadzi do lepszego zarządzania publicznego i odgrywa centralną rolę w budowaniu państwowości;

118.

podkreśla, że Trybunał doszedł do wniosku, że Komisji nie udało się jak dotąd skutecznie wykorzystać umów dotyczących wsparcia budżetowego w celu wspierania mobilizacji dochodów krajowych w krajach o niskim i średnim niższym dochodzie w Afryce Subsaharyjskiej; odnotowuje jednak, że nowe podejście Komisji zwiększyło potencjał tej formy pomocy w zakresie skutecznego wspierania procesów mobilizacji dochodów krajowych;

119.

podkreśla, że wzmacnianie systemów podatkowych nie tylko przyczynia się do wzrostu przewidywalnego dochodu, ale także zwiększa odpowiedzialność administracji publicznej przez ustanowienie bezpośredniego związku między podatnikami a administracją publiczną; popiera wyraźne włączenie usprawnienia procesów mobilizacji dochodu krajowego do opracowanego przez Komisję wykazu kluczowych wyzwań w zakresie rozwoju, które należy podejmować za pomocą wsparcia budżetowego;

120.

wyraża ubolewanie, że w ramach planowania operacji wsparcia budżetowego Komisja nie poświęcała wystarczającej uwagi mobilizacji dochodów krajowych; podkreśla ponadto, że nie dokonano oceny kluczowych zagrożeń związanych ze zwolnieniami podatkowymi oraz z poborem i przekazywaniem podatków i dochodów pozapodatkowych pochodzących z zasobów naturalnych;

121.

przypomina znaczenie mobilizacji dochodów w krajach rozwijających się, jednocześnie zwracając uwagę na wyzwania związane z unikaniem zobowiązań podatkowych, uchylaniem się od opodatkowania i nielegalnymi przepływami finansowymi; zachęca do zwiększania pomocy finansowej i technicznej dla krajów rozwijających się oraz ram administracji podatkowej, a także do przyjęcia zasad regulujących negocjowanie porozumień w dziedzinie opodatkowania;

122.

podkreśla, że kontrola ujawniła brak odpowiednich narzędzi monitorowania służących do oceny, w jakim stopniu wsparcie budżetowe przyczyniło się do ogólnego usprawnienia mobilizacji dochodów krajowych;

123.

uważa, że kluczowe jest dalsze promowanie sprawiedliwych i przejrzystych systemów podatkowych w ramach polityki podatkowej, zwiększanie wsparcia dla procesów i organów nadzoru w zakresie zasobów naturalnych oraz dalsze wspieranie reform rządowych promujących zrównoważoną i przejrzystą eksploatację zasobów naturalnych; podkreśla, że umowy o wolnym handlu zmniejszają dochody podatkowe krajów o niskim i średnim niższym dochodzie i mogą w ich przypadku przynieść skutek odwrotny do zamierzonego; domaga się, aby Komisja dopilnowała, by uwzględniano konsekwencje fiskalne zawierania umów o wolnym handlu z krajami o niskim i średnim niższym dochodzie przy ocenie ryzyka w toku negocjacji dotyczących tych umów;

124.

wzywa Komisję, aby przestrzegała własnych wytycznych przy przeprowadzaniu oceny makroekonomicznej i oceny zarządzania finansami publicznymi w odniesieniu do aspektów mobilizacji dochodów krajowych w celu uzyskania dokładniejszego obrazu najbardziej problematycznych kwestii, np. skali bodźców podatkowych, cen transferowych i uchylania się od opodatkowania;

125.

podkreśla, że w celu usprawnienia działań w zakresie wsparcia budżetowego należy zapewnić większą kompleksowość procedury określania zagrożeń dla osiągnięcia założonych celów oraz korzystać z narzędzia oceny diagnostycznej administracji podatkowej zawsze wtedy, gdy jest ono dostępne;

126.

podkreśla konieczność częstszego stosowania warunków ściśle związanych z mobilizacją dochodów krajowych, jako że tworzą one wyraźną zależność pomiędzy wypłatami wsparcia budżetowego a postępami danego kraju w zakresie reform procesów mobilizacji dochodów krajowych; zwraca się do Komisji o określenie warunków, które są istotne i mają najszerszy wpływ na mobilizację dochodów krajowych;

127.

przyjmuje do wiadomości, że Komisja musi działać w skomplikowanym kontekście politycznym i instytucjonalnym; przypomina znaczenie uporządkowanego dialogu w dziedzinie polityki z udziałem przedstawicieli rządów krajowych oraz innych podmiotów zapewniających wsparcie, mającego na celu określenie kluczowych obszarów zainteresowania i wypracowanie odpowiedniej strategii pomocowej;

128.

zachęca Komisję do rozbudowania komponentu wsparcia budżetowego, który jest związany z budowaniem zdolności, ponieważ komponent ten stanowi solidną podstawę długotrwałej transformacji społecznej i ekonomicznej, a także umożliwia pokonanie największych przeszkód dla skutecznego pobierania należności publicznoprawnych;

129.

podkreśla, że potwierdzenie bezpośredniego wpływu wysiłków w zakresie wsparcia budżetowego na mobilizację zasobów krajowych wymaga szczegółowej oceny poszczególnych obszarów systemu podatkowego, która pozwoli na odpowiednie przypisywanie zaliczek w ramach poszczególnych części świadczonej pomocy;

Część X Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 36/2016 pt. „Ocena mechanizmów zamknięcia programów rozwoju obszarów wiejskich i programów w obszarze spójności na lata 2007–2013”

130.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału i popiera zawarte w nim zalecenia;

131.

zauważa z zadowoleniem, że Komisja zapewniła państwom członkowskim odpowiednie i terminowe wsparcie w przygotowaniach do zamknięcia programów na lata 2007–2013;

132.

z zadowoleniem przyjmuje gotowość Komisji do dalszej harmonizacji przepisów wykonawczych dotyczących różnych funduszy, w tym w zakresie terminologii oraz procedur poświadczania i zamykania, jeżeli usprawnia to zarządzanie funduszami Unii i przyczynia się do prostszego i bardziej skutecznego wdrażania w państwach członkowskich i regionach;

133.

zauważa, że wciąż nie podjęto decyzji dotyczących sześciu dużych projektów realizowanych w latach 2007–2013;

134.

ze zdziwieniem odnotowuje, że Komisja odmawia rozważenia szczegółowych zobowiązań co do wniosków ustawodawczych na okres po 2020 r., zważywszy że mogłaby już skorzystać z doświadczeń zdobytych w dwóch pełnych okresach finansowania (2000–2006 i 2007–2013); stwierdza jednak z ulgą, że odmowa ta podyktowana była raczej wątpliwościami Komisji co do przysługujących jej prerogatyw prawnych niż brakiem porozumienia w sprawie treści;

135.

popiera apel Trybunału o dalsze dostosowanie przepisów wykonawczych dotyczących zamykania programów w dziedzinie spójności i w zakresie działań inwestycyjnych na rzecz rozwoju obszarów wiejskich;

136.

uważa, że poziomy obliczonego ryzyka rezydualnego pozostają nieznane w oparciu o doświadczenie i mogą w najlepszym wypadku być wykorzystywane jako wskazówki;

137.

odnotowuje wniosek Trybunału, by okresy kwalifikowalności nie pokrywały się już z następnym okresem programowym po 2020 r., oraz jego obawę, że wydłużone okresy kwalifikowalności (tj. N+2, n+3) są jedną z przyczyn zaległości finansowych oraz opóźnionego rozpoczęcia następnego okresu programowania, a także opóźnień w finalizacji zmienionych przepisów dotyczących programowania i finansowania oraz powiązanych przepisów wykonawczych, w szczególności w latach 2014–2015; podkreśla w związku z tym znaczenie zapewnienia maksymalnej absorpcji oraz bezproblemowego przebiegu wieloletnich projektów;

138.

stwierdza, że ostateczne zamknięcie okresu finansowania następuje tylko co siedem lat; w związku z tym podziela opinię Trybunału, że Komisja powinna poinformować władzę budżetową i Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego o ostatecznym wyniku procedury zamknięcia w oddzielnym dokumencie; uważa, że taki dokument powinien nie tylko potwierdzać legalność i prawidłowość wydatków, lecz również mierzyć wyniki i skutki programów (podejście oparte na wynikach);

Część XI Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 1/2017 pt. „Należy dołożyć starań, by wdrożyć sieć Natura 2000 z pełnym wykorzystaniem jej potencjału”

139.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału i popiera zawarte w nim zalecenia;

140.

podkreśla znaczenie różnorodności biologicznej dla ludzkości; zauważa, że sieć Natura 2000 ustanowiona na mocy dyrektyw ptasiej (13) i siedliskowej (14) (dyrektyw dotyczących ochrony przyrody) jest centralnym elementem strategii Unii na rzecz różnorodności biologicznej; z zaniepokojeniem odnotowuje jednak, że jej potencjał nie został w pełni wykorzystany;

141.

zauważa, że ogólną rolą Komisji jest udzielanie wskazówek państwom członkowskim; ubolewa, że państwa członkowskie nie uwzględniają wystarczająco zaleceń Komisji;

142.

ubolewa, iż Trybunał stwierdził, że państwa członkowskie nie zarządzają siecią Natura 2000 w sposób właściwy i że koordynacja między organami krajowymi a zainteresowanymi podmiotami w państwach członkowskich jest niedostateczna;

143.

przypomina, że ze względu na jej charakter transgraniczny wdrażanie sieci Natura 2000 wymaga solidnej koordynacji między państwami członkowskimi; wzywa państwa członkowskie do utworzenia silnych struktur na szczeblu krajowym w celu promowania współpracy transgranicznej; zwraca się do Komisji o udzielenie państwom członkowskim udoskonalonych wskazówek dotyczących tworzenia platformy współpracy;

144.

z głębokim zaniepokojeniem odnotowuje, że cele w zakresie ochrony często nie były wystarczająco szczegółowe i określone ilościowo, zaś plany zarządzania nie były precyzyjnie ustalone i brakowało w nich istotnych etapów realizacji; powtarza, że może to obniżyć wartość dodaną sieci Natura 2000; wzywa Komisję do harmonizacji przepisów dotyczących skutecznego podejścia do wyznaczania celów w zakresie ochrony i do tworzenia planów zarządzania w kolejnym okresie programowania; ponadto wzywa Komisję, aby monitorowała, czy państwa członkowskie stosują się do wskazówek, i zapewniała im w razie potrzeby dodatkowe wsparcie w postaci doradztwa;

145.

wzywa państwa członkowskie do terminowego zastosowania niezbędnych środków ochronnych, aby zapewnić ich wartość dodaną, oraz do odpowiedniego zaktualizowania planów zarządzania; wzywa Komisję do gruntownej kontroli potencjalnie opóźnionych projektów w zakresie ochrony;

146.

zauważa, że dla zapewnienia skuteczności sieci Natura 2000 podstawowe znaczenie ma zaangażowanie kluczowych zainteresowanych podmiotów, takich jak użytkownicy i właściciele gruntów; ubolewa, że w większości państw członkowskich brakuje skutecznych kanałów komunikacji; wzywa państwa członkowskie do poprawy koordynacji między organami krajowymi a poszczególnymi zainteresowanymi podmiotami;

147.

z zaniepokojeniem odnotowuje, że państwom członkowskim nie udało się odpowiednio ocenić projektów negatywnie wpływających na tereny należące do sieci Natura 2000, że środki kompensujące nie były wystarczająco wykorzystywane i że stosowane podejścia znacznie różnią się w poszczególnych państwach członkowskich; wzywa Komisję do udzielenia państwom członkowskim bardziej usystematyzowanych wskazówek co do tego, jak i kiedy należy stosować środki kompensujące w praktyce i nadzorować ich wykorzystywanie;

148.

ubolewa, że dokumenty programowe na lata 2014–2020 nie odzwierciedlały w pełni potrzeb w zakresie finansowania, a Komisja nie zajęła się niedociągnięciami w usystematyzowany sposób; wzywa Komisję, aby dokładniej przygotowała kolejny okres programowania;

149.

ubolewa, że za pośrednictwem systemów monitorowania i sprawozdawczości dotyczących sieci Natura 2000 nie dało się uzyskać wszechstronnych informacji na temat skuteczności tej sieci; z zaniepokojeniem odnotowuje, że nie opracowano specjalnego systemu wskaźników wyników dotyczącego wykorzystywania środków unijnych, który umożliwiałby refleksję nad wynikami sieci Natura 2000; jest zdania, że osłabia to skuteczność sieci Natura 2000; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie przez Komisję zestawu obowiązkowych kompleksowych wskaźników w odniesieniu do wszystkich projektów na okres programowania 2014–2020 w ramach programu LIFE; zwraca się do Komisji o zastosowanie tego samego podejścia do innych programów w kolejnym okresie programowania;

150.

z zaniepokojeniem zauważa, że na poziomie terenów plany monitorowania często nie były włączone do dokumentacji dotyczącej zarządzania terenem, nie były szczegółowe lub nie zawierały wiążących terminów; ponadto z zaniepokojeniem odnotowuje, że standardowe formularze danych nie były aktualizowane, a dane przedstawiane przez państwa członkowskie do celów sprawozdania w sprawie stanu przyrody były niepełne, niedokładne lub nieporównywalne; wzywa państwa członkowskie i Komisję do zaradzenia temu problemowi w przewidywanym planie działania;

151.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez Komisję centralnego rejestru do odnotowywania skarg i pytań związanych z siecią Natura 2000; zauważa, że większość spraw zamknięto bez dalszych kroków proceduralnych; zwraca się do Komisji o rygorystyczne monitorowanie wszystkich skarg i pytań;

152.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie procesu biogeograficznego przewidującego mechanizm współpracy i tworzenia sieci kontaktów dla zainteresowanych podmiotów dotyczący zarządzania siecią Natura 2000; zwraca się jednak do Komisji o rozwiązanie problemu bariery językowej, która ogranicza jego zasięg;

153.

głęboko ubolewa, iż w priorytetowych ramach działania (PAF) przedstawiono niewiarygodny obraz kosztów sieci Natura 2000 oraz że dane przedstawione przez państwa członkowskie były niedokładne i ograniczone; z zaniepokojeniem zauważa, że szacunki dotyczące finansowania nie były rzetelne i porównywalne, co uniemożliwia precyzyjne monitorowanie kwot środków przeznaczonych na sieć Natura 2000; ubolewa, że z tego powodu priorytetowe ramy działania były w ograniczonym stopniu przydatne do zapewnienia spójności finansowania unijnego na rzecz ochrony różnorodności biologicznej w ramach sieci Natura 2000; zachęca Komisję do udzielenia państwom członkowskim bardziej usystematyzowanych wytycznych dotyczących sprawozdawczości i monitorowania oraz realizacji priorytetowych ram działania; wzywa państwa członkowskie do zadbania o dokładność przedstawianych danych;

154.

jest zdania, że środki finansowe przydzielane na sieć Natura 2000 muszą być identyfikowalne, a ich wykorzystywanie możliwe do prześledzenia, w przeciwnym razie nie da się zmierzyć wpływu inwestycji; w związku z tym, że sieć Natura 2000 jest współfinansowana przez EFRR/FS i EFRROW, wzywa właściwe dyrekcje generalne Komisji, aby ujmowały szczegółowy rozdział dotyczący sieci Natura 2000 w rocznych sprawozdaniach z działalności;

155.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie grupy eksperckiej i grup roboczych ad hoc do spraw praktyk w zakresie harmonizacji oraz zwraca się do Komisji o wykorzystanie wyników ich prac w kolejnym okresie programowania;

156.

wzywa Komisję, aby poinformowała właściwe komisje Parlamentu o planie działania służącym poprawie wdrażania dyrektyw dotyczących ochrony przyrody (15);

Część XII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 2/2017 pt. „Negocjacje Komisji dotyczące umów partnerstwa i programów w obszarze spójności na lata 2014–2020 – wydatki są bardziej ukierunkowane na priorytety strategii »Europa 2020«, lecz mechanizmy pomiaru wykonania zadań są coraz bardziej skomplikowane”

157.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia, wnioski i zalecenia Trybunału zawarte w sprawozdaniu specjalnym; jest zdania, że analiza Trybunału dotycząca wdrażania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w trakcie fazy programowania 2014–2020 została przeprowadzona w odpowiednim momencie i pomoże ustawodawcom oraz Komisji wyciągnąć właściwe wnioski na okres po roku 2020;

158.

odnotowuje odpowiedzi Komisji oraz zauważa, że Komisja przyjmuje w pełni pięć zaleceń Trybunału i częściowo dwa zalecenia; z zadowoleniem przyjmuje gotowość Komisji do wprowadzenia ich w życie oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do pełnego i terminowego wdrożenia tych zaleceń;

159.

nie zgadza się z opinią Trybunału i Komisji, że zwiększone uprawnienia Parlamentu były jedną z przyczyn opóźnienia w przyjmowaniu odpowiednich rozporządzeń na okres 2014–2020;

160.

ubolewa nad opóźnieniem w przedstawieniu przez Komisję wniosku dotyczącego wieloletnich ram finansowych (WRF) na okres po 2020 r., które stwarza perspektywę znaczącego opóźnienia w negocjacjach i przyjęciu odpowiednich przepisów w sprawie WRF oraz programów i instrumentów finansowych, co z kolei zagraża ich terminowemu wdrożeniu w okresie po 2020 r.;

161.

podkreśla, że wniosek w sprawie nowych przepisów dotyczących polityki spójności na okres po 2020 r., które mogą przybrać formę jednego zbioru zasad, musi prowadzić w praktyce do uproszczenia, lepszego dostępu do funduszy i pomyślnej realizacji celów tej polityki;

162.

podkreśla, że należy unikać powtarzania opóźnień w przyjmowaniu programów operacyjnych, a także problemów wskazanych przez Trybunał, takich jak bardziej złożone, trudne i długie negocjacje w sprawie rozporządzeń dotyczących europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014–2020, późne przyjęcie prawa wtórnego i wytycznych oraz konieczność wielokrotnych zatwierdzeń programów operacyjnych ze strony Komisji; ubolewa, że uchybienia te są sprzeczne z celem, jakim jest uproszczenie systemu zarządzania polityką spójności;

163.

zauważa, że w sprawozdaniu specjalnym nr 2/2017 Trybunał stwierdza, że umowy partnerstwa okazały się skutecznym instrumentem, jeśli chodzi o wyodrębnianie środków z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na cele tematyczne i priorytety inwestycyjne oraz wspieranie ukierunkowania na cele strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego; podkreśla jednak, że pomyślna realizacja celów wymaga przeznaczenia odpowiednich środków budżetowych na politykę spójności na okres po - 2020 r.;

164.

zauważa, że – w przeciwieństwie do poprzednich okresów – kolegium komisarzy musiało przyjąć uwagi Komisji na temat projektów programów operacyjnych, podczas gdy w poprzednim okresie programowania kolegium musiało przyjąć tylko ostateczne programy operacyjne; wzywa Komisję do ponownego przeanalizowania wartości dodanej takiej procedury przy formułowaniu wniosku dotyczącego okresu programowania po roku 2020;

165.

wzywa Komisję do dokładnego przeanalizowania problemów wskazanych powyżej i do przyjęcia środków umożliwiających ich uniknięcie w okresie po 2020 r., w tym poprzez wprowadzenie wszystkich niezbędnych usprawnień i umożliwienie szybkiego programowania dobrej jakości;

166.

zwraca się do państw członkowskich i Komisji o rozszerzenie zakresu konsultacji podczas przygotowywania programów operacyjnych, co powinno umożliwić ich szybkie zatwierdzanie;

167.

podkreśla, jak ważne jest stosowanie precyzyjnej i ujednoliconej terminologii, która umożliwia właściwy pomiar osiągnięć polityki spójności; ubolewa nad tym, że we wniosku dotyczącym nowego rozporządzenia finansowego Komisja nie zaproponowała wspólnych definicji „rezultatów” oraz „produktu”; wzywa Komisję do wprowadzenia jasnych wspólnych definicji pojęć takich jak „produkt”, „rezultaty” oraz „skutki” jak najszybciej, na długo przed rozpoczęciem okresu po 2020 r.;

168.

przypomina, że odpowiednia zdolność administracyjna, szczególnie na szczeblu krajowym i regionalnym, ma kluczowe znaczenie dla sprawnego zarządzania programami operacyjnymi i ich wdrażania, w tym również dla monitorowania celów i osiągniętych rezultatów oraz przedstawiania odnośnych sprawozdań z wykorzystaniem odpowiednich wskaźników; podkreśla w tym kontekście, że Komisja i państwa członkowskie wykorzystają dostępną pomoc techniczną do poprawy zdolności administracyjnych na różnych szczeblach;

169.

wzywa Komisję do wzmocnienia i ułatwienia wymiany „najlepszych praktyk” na wszystkich szczeblach;

170.

wyraża zaniepokojenie z powodu stosowania przez państwa członkowskie szeregu dodatkowych wskaźników wyników i rezultatów, oprócz wskaźników określonych w podstawowych aktach prawnych; obawia się efektu nadmiernie rygorystycznego wdrażania, które może sprawić, że wykorzystywanie funduszy strukturalnych stanie się bardziej skomplikowane i mniej skuteczne; wzywa Komisję, aby zniechęcała państwa członkowskie do stosowania takiego podejścia;

171.

podkreśla znaczenie oceny średnio- i długoterminowych skutków programów, ponieważ umożliwia to decydentom sprawdzenie, czy cele polityczne zostały osiągnięte; wzywa Komisję do wyraźnej oceny „skutków” w okresie programowania po roku 2020;

Część XIII – Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 3/2017 pt. „Pomoc UE na rzecz Tunezji”

172.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne oceniające wydajność i skuteczność unijnej pomocy udzielonej Tunezji; popiera sformułowane w nim zalecenia oraz przedstawia poniżej swoje uwagi i zalecenia;

173.

zauważa, że unijne środki finansowe zostały co do zasady dobrze wykorzystane, ponieważ w znacznym stopniu przyczyniły się one do przemian demokratycznych i osiągnięcia stabilności gospodarczej przez Tunezję po rewolucji;

174.

zauważa, że działania Unii były dobrze skoordynowane z działaniami głównych darczyńców oraz w obrębie instytucji i służb UE; wzywa Komisję do zapewnienia przeprowadzenia wspólnego programowania z państwami członkowskimi z myślą o poprawie ukierunkowania i koordynacji pomocy;

175.

przyjmuje do wiadomości, że Komisja i ESDZ zmuszone były pracować w warunkach niestabilnej sytuacji politycznej, społecznej i pod względem bezpieczeństwa, co poważnie utrudniało zapewnienie kompleksowej pomocy;

176.

wzywa Komisję do dalszego dostosowania jej podejścia w zakresie sektorowego wsparcia budżetowego przez określanie priorytetów krajowych i koncepcji warunków, a tym samym do ułatwienia przyjęcia bardziej ustrukturyzowanego i ukierunkowanego podejścia Unii oraz zwiększenia ogólnej wiarygodności strategii krajowej Tunezji;

177.

zauważa, że finansowanie unijne stanowiło znaczny wkład w proces przemian demokratycznych i na rzecz stabilności ekonomicznej Tunezji; zwraca się jednak do Komisji i ESDZ, aby zawęziły zakres swoich działań do mniejszej liczby dobrze zdefiniowanych obszarów w celu maksymalnego zwiększenia wpływu pomocy Unii;

178.

wzywa Komisję do stosowania najlepszych praktyk w zakresie programów wsparcia budżetowego, jak również do stosowania odpowiednich warunków wypłat, które będą motywować tunezyjskie władze do podjęcia niezbędnych reform; wyraża zaniepokojenie z powodu mało restrykcyjnego podejścia w zakresie przyznawania środków finansowych na zasadzie „więcej za więcej”, które na ogół nie wynikało ze spełnienia dodatkowych wymogów i nie było poprzedzone dokładnym pomiarem osiągniętego postępu;

179.

podkreśla znaczenie kompleksowej oceny zarządzania finansami publicznymi, najlepiej z wykorzystaniem badania rozliczalności finansowej wydatków publicznych (16), w celu ustalenia potencjalnych niedociągnięć w zakresie udzielania pomocy przez Unię oraz ich wyeliminowania;

180.

zwraca się do Komisji, aby udoskonaliła konstrukcję programów i projektów, ustalając zbiór precyzyjnych bazowych poziomów odniesienia i wskaźników, które pozwolą właściwie ocenić stopień osiągnięcia celów;

181.

podkreśla konieczność skoncentrowania się na długoterminowym zrównoważonym rozwoju gospodarczym, a nie na działaniach przynoszących jedynie tymczasowe ożywienie na rynku pracy;

Część XIV Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 4/2017 pt. „Ochrona budżetu UE przed nieprawidłowymi wydatkami – w latach 2007–2013 Komisja w coraz większym stopniu stosowała środki zapobiegawcze i korekty finansowe w obszarze spójności”

182.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia, wnioski i zalecenia Trybunału zawarte w sprawozdaniu specjalnym;

183.

uznaje, jak ważne jest realizowanie celów polityki spójności, a mianowicie zmniejszanie dysproporcji w poziomach rozwoju między regionami, restrukturyzacja podupadających stref przemysłowych i wspieranie współpracy transgranicznej, transnarodowej i międzyregionalnej, a tym samym przyczynianie się do osiągania strategicznych celów Unii; uważa, że znaczenie tej polityki uzasadnia przeznaczanie na nią znacznej części budżetu Unii; podkreśla, że istotne jest należyte zarządzanie finansami, zapobieganie nieprawidłowościom i zniechęcanie do nich, jak również stosowanie korekt finansowych;

184.

zwraca uwagę, że Komisja przyjęła wszystkie zalecenia Trybunału, i wzywa Komisję do ich pełnego i terminowego wdrożenia;

185.

stwierdza, że Komisja w sumie skutecznie wykorzystywała środki, którymi dysponowała w okresie programowania 2007–2013, w celu ochrony budżetu Unii przed nieprawidłowymi wydatkami;

186.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w okresie programowania 2007–2013 Komisja rozpoczęła wdrażanie środków naprawczych i korekt finansowych znacznie wcześniej niż w okresie 2000–2006 i że miały one większy wydźwięk; podkreśla jednak, że takie środki naprawcze muszą zapewniać ochronę interesów finansowych Unii, a jednocześnie docenia wagę terminowego i skutecznego wdrażania odnośnych programów operacyjnych;

187.

wzywa Komisję do zachowania czujności przy analizie deklaracji zamknięcia przedłożonych przez państwa członkowskie za okres programowania 2007–2013, jak również w przyszłości;

188.

wzywa Komisję do przedstawienia skonsolidowanego sprawozdania z analizy wszystkich środków zapobiegawczych i korekt finansowych wprowadzonych w okresie programowania 2007–2013, w oparciu o sprawozdanie za poprzedni okres;

189.

podkreśla, że wstrzymywanie i zawieszanie płatności stwarza znaczne ryzyko finansowe dla państw członkowskich i może również utrudniać Komisji zarządzanie budżetem; zwraca się do Komisji o zapewnienie równowagi między ochroną budżetu a realizowaniem celów polityki spójności;

190.

podkreśla, że jeśli państwa członkowskie będą same wykrywać nieprawidłowości i wprowadzać środki zapobiegawcze, mniej czasu trzeba będzie poświęcić na wykrywanie problemów, a więcej czasu można będzie przeznaczyć na ich rozwiązywanie; uważa, że będzie to również oznaczać, że systemy zarządzania i kontroli w państwach członkowskich są skuteczne, dzięki czemu poziom nieprawidłowości może utrzymywać się poniżej progu istotności; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do bardziej aktywnego i odpowiedzialnego działania, do wykrywania i korygowania nieprawidłowości na podstawie własnych kontroli i audytów oraz do poprawienia systemów zarządzania i kontroli na poziomie krajowym w celu unikania dalszych korekt finansowych netto i utraty środków finansowych;

191.

wzywa państwa członkowskie, aby przekazywały Komisji wystarczające pod kątem ilościowym i jakościowym informacje w przypadku korekt finansowych wynikających z audytów Komisji, aby przyspieszyć procedury;

192.

podkreśla w związku z tym znaczenie pewności regulacyjnej i odpowiednich wytycznych oraz pomocy technicznej Komisji dla organów państw członkowskich, przy czym Komisja powinna wystarczająco szczegółowo formułować swoje wymogi; wzywa również Komisję, by działała w ścisłej współpracy z organami państw członkowskich w celu zwiększenia skuteczności kontroli pierwszego i drugiego szczebla;

193.

wzywa Komisję do udzielenia państwom członkowskim wskazówek dotyczących zharmonizowanej sprawozdawczości na temat wdrażania korekt finansowych, co ułatwi monitorowanie i ocenę wpływu korekt finansowych stosowanych przez państwa członkowskie;

194.

popiera wniosek Trybunału, że ramy prawne w zakresie korekt finansowych na okres programowania po roku 2020 powinny zostać wzmocnione, ale należy nadal koncentrować się przede wszystkim na zapobieganiu nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym;

195.

wzywa Komisję do jak najszybszego utworzenia zintegrowanego systemu monitorowania, który umożliwia wykorzystywanie informacji zawartych w bazach danych do analizy porównawczej i który obejmuje zarówno środki zapobiegawcze, jak i korekty finansowe dotyczące okresu 2014–2020, oraz do zapewnienia Parlamentowi, Radzie i właściwym organom państw członkowskich dostępu do informacji w odpowiednim czasie;

196.

zwraca się do Trybunału, aby w swych przyszłych działaniach kontrolnych położył większy nacisk na systematyczne niedociągnięcia oraz by przekazał Komisji i państwom członkowskim zalecenia dotyczące poprawy funkcjonowania ogólnego systemu zarządzania finansowego i kontroli;

Część XV Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 5/2017 pt. „Bezrobocie wśród młodzieży – czy polityka UE wpłynęła na zmianę sytuacji? Ocena gwarancji dla młodzieży i inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych”

197.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału i wyraża zadowolenie z tego, że Komisja przyjmuje niektóre z zaleceń Trybunału i weźmie je pod uwagę;

198.

zauważa, że w ostatnich latach stopa bezrobocia młodzieży w Unii spadła; ubolewa jednak nad tym, że w połowie 2016 r. bezrobotnych było wciąż 18,8 % młodych ludzi; zdecydowanie zachęca państwa członkowskie Unii, by wykorzystały dostępne wsparcie unijne na zaradzenie tej utrzymującej się od dawna sytuacji;

199.

jest głęboko zaniepokojony tym, że młodzież NEET (niekształcąca się, niepracująca ani nieszkoląca się) nie ma kontaktu z edukacją i rynkiem pracy; rozumie, że jest to grupa, do której najtrudniej dotrzeć za pośrednictwem istniejących programów operacyjnych wdrażających systemy finansowania na rzecz bezrobotnej młodzieży; uważa, że w okresie 2017–2020 należy położyć nacisk na tę grupę, aby zapewnić osiągnięcie głównych celów gwarancji dla młodzieży;

200.

podkreśla, że integracja młodzieży NEET wymaga znacznie większego finansowania ze strony Unii, a państwa członkowskie powinny również uruchomić dodatkowe zasoby w swoich budżetach krajowych;

201.

podkreśla, że gwarancja dla młodzieży istotnie przyczynia się do zwalczania bezrobocia młodzieży od 2012 r., ale stopa bezrobocia młodzieży pozostaje niedopuszczalnie wysoka, w związku z czym apeluje o przedłużenie Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych do 2020 r.;

202.

ubolewa nad tym, że żadne z odwiedzonych państw członkowskich nie było w stanie zapewnić całej młodzieży NEET możliwości przyjęcia oferty w ciągu czterech miesięcy od objęcia systemem gwarancji dla młodzieży;

203.

z zadowoleniem przyjmuje zwłaszcza zalecenie Trybunału dotyczące poświęcenia większej uwagi poprawie jakości ofert;

204.

zauważa, że Komisja w komunikacie opublikowanym w październiku 2016 r. (17) odnotowała potrzebę poprawienia swojej skuteczności;

205.

zauważa, że niedopasowanie umiejętności do potrzeb rynku pracy wciąż stanowi wyzwanie; zwraca się do Komisji, aby w ramach prac Komitetu ds. Zatrudnienia (EMCO) promowała wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi w celu uwzględnienia tej kwestii w programie na rzecz zatrudnienia;

206.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Komisji z państwami członkowskimi przy wskazywaniu i rozpowszechnianiu przykładów dobrych praktyk w zakresie monitorowania i sprawozdawczości na podstawie systemów obowiązujących w państwach członkowskich; przypomina Komisji, że porównywalność danych nadal ma w tym względzie kluczowe znaczenie;

207.

zauważa, że aby osiągnąć cel, który polega na ciągłym oferowaniu zatrudnienia dobrej jakości wszystkim młodym ludziom poniżej 24 roku życia w określonych regionach, należy znacznie zwiększyć przeznaczane na ten cel środki;

Część XVI Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 6/2017 pt. „Podejście „Hotspot” – unijna odpowiedź na kryzys uchodźczy

208.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału; popiera sformułowane w nim zalecenia oraz przedstawia poniżej swoje uwagi i zalecenia;

209.

zwraca uwagę na odpowiedzi Komisji i jej zaangażowanie we wspieranie włoskich i greckich władz; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja przyjmuje wszystkie zalecenia Trybunału służące dalszemu rozwijaniu poszczególnych aspektów podejścia „Hotspot”;

210.

ubolewa, że Trybunał nie mógł uwzględnić w swoim sprawozdaniu specjalnym szerszej perspektywy, w tym kwestii relokacji osób składających wnioski o azyl do innych państw członkowskich; podkreśla, że ciągłym utrudnieniem dla właściwego funkcjonowania hotspotów były wąskie gardła w procedurach następczych;

211.

uznaje znaczenie wdrożenia Europejskiego programu w zakresie migracji; podkreśla potrzebę dalszego rozwijania zarówno krótko-, jak i długoterminowych działań mających na celu skuteczniejsze zarządzanie granicami i eliminowanie pierwotnych przyczyn migracji nieuregulowanej;

212.

wzywa Komisję, Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), Europol, Frontex (z nowym mandatem jako Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej), władze krajowe oraz inne organizacje międzynarodowe do kontynuowania i zwiększenia swojego wsparcia dla hotspotów; zauważa, że jedynie intensywniejsza współpraca między Komisją, agencjami i państwami członkowskimi może zapewnić udany rozwój koncepcji hotspotów w dłuższej perspektywie;

213.

podkreśla w tym kontekście, że zwłaszcza w przypadku Włoch stały napływ migrantów w dalszym ciągu stwarza ogromne wyzwania, w przypadku których kluczowe znaczenie ma wsparcie uzyskane od Unii i państw członkowskich;

214.

podkreśla znaczenie Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego; apeluje o zapewnienie możliwości zastosowania przepisów finansowych dotyczących pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych do tych dwóch funduszy; podkreśla, że jedynym sposobem zwiększenia skuteczności hotspotów we wspieraniu państw członkowskich pierwszej linii jest zwiększenie środków finansowych na poprawę i tworzenie infrastruktur recepcyjnych i pobytowych, które są niezbędne ze względu na ogromną liczbę przybywających migrantów;

215.

z zadowoleniem przyjmuje wyniki przeprowadzonego przez Trybunał audytu sytuacji małoletnich migrantów w hotspotach oraz podkreśla znaczenie opracowania zintegrowanego podejścia w zakresie ich przyjmowania, w każdym przypadku uwzględniającego ich najlepszy interes; domaga się lepszego wykorzystania środków finansowych przeznaczonych na przyjmowanie osób małoletnich oraz na szkolenia pracowników, którzy będą ściśle współpracować z osobami z najsłabszych grup migrantów; przypomina, że po publikacji niniejszego sprawozdania specjalnego Komisja opublikowała komunikat poświęcony w całości małoletnim migrantom (18); podkreśla znaczenie tego komunikatu i wzywa państwa członkowskie do pełnego wdrożenia zaleceń zawartych w tym dokumencie;

216.

w związku z tym wzywa Komisję i Radę do wzmożenia wysiłków we wspieraniu hotspotów przez zapewnienie efektywniejszej relokacji oraz, jeśli brak podstaw do przyjęcia, procedur powrotu;

217.

wyraża zaniepokojenie z powodu ciągłych doniesień o handlu dziećmi; wzywa do podjęcia dodatkowych działań, aby zapewnić ochronę dzieciom, szczególnie pozbawionym opieki, od chwili przyjazdu; uważa za niedopuszczalne, że handlarze dziećmi nadal stanowią dla nich bezpośrednie zagrożenie;

218.

wzywa Europol do kontynuowania wysiłków w zwalczaniu nielegalnej migracji i handlu ludźmi oraz w walce z organizacjami przestępczymi zaangażowanymi w te przestępstwa, a także do wspierania władz krajowych w prowadzeniu śledztw dotyczących zarządzania hotspotami;

219.

z zadowoleniem przyjmuje starania włoskich i greckich władz krajowych zmierzające do rejestrowania jak największej liczby migrantów docierających do ich wybrzeży: wskaźnik rejestracji w Grecji wzrósł z 8 % w 2015 r. do 78 % w 2016 r., natomiast we Włoszech wzrósł z 60 % w 2015 r. do średnio 97 % w 2016 r.; podkreśla, że jedynym sposobem zapewnienia skutecznego systemu przyjmowania jest uzyskanie szczegółowego obrazu sytuacji na miejscu;

220.

wzywa Komisję i Radę do zapewnienia odpowiedniej jakości rozpatrywania wniosków o udzielenia azylu w hotspotach; zdaje sobie sprawę z trudnych warunków, w jakich rozpatrywane są wnioski, podkreśla jednak konieczność unikania stosowania procedur w trybie przyspieszonym, bowiem prowadzi to do błędów; podkreśla również, że państwa członkowskie pierwszej linii powinny być odpowiedzialne tylko za rejestrację i pobieranie odcisków palców wszystkich migrantów, natomiast odpowiedzialność za procedury następcze powinny ponosić wspólnie wszystkie państwa członkowskie w duchu solidarności; domaga się, aby osoby ubiegające się o azyl były odpowiednio informowane o procedurze relokacji, przysługujących im prawach oraz możliwych krajach docelowych;

221.

wzywa Radę do zapewnienia, aby utrzymujące się niedobory ekspertów zostały niezwłocznie uzupełnione wsparciem ze strony EASO i państw członkowskich; jest przekonany, że szczególnie w przypadku Włoch dodatkowe wsparcie okaże się konieczne również w przyszłości; wzywa Komisję i Radę do uzgodnienia planu szybkiego zapewniania takich dodatkowych zdolności na prośbę Włoch i Grecji;

222.

podkreśla, że hotspoty są miejscami przeznaczonymi do rejestracji przybywających migrantów, dlatego nie należy dopuścić do ich przepełnienia, co dotyczy również ośrodków detencyjnych; wzywa państwa członkowskie do kontynuowania działań w zakresie praktycznego wdrażania wszystkich środków niezbędnych do zapewnienia pełnej zgodności z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej;

223.

jest zaniepokojony faktem, że obecnie hotspoty są tworzone i funkcjonują przy zaangażowaniu wielu różnych zainteresowanych stron, dlatego zwraca się do Komisji i państw członkowskich o przedstawienie propozycji rozwiązań zwiększających przejrzystość i odpowiedzialność w ramach tej struktury;

224.

zaleca, aby Trybunał rozważył sporządzenie w krótkim czasie sprawozdania uzupełniającego dotyczącego działania hotspotów o szerszym zakresie, obejmującego analizę procedur azylowych, relokacji i powrotu;

Część XVII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 7/2017 pt. „Nadanie jednostkom certyfikującym nowej roli w odniesieniu do wydatków w ramach WPR: krok w kierunku modelu jednorazowej kontroli mimo istotnych niedociągnięć”

225.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału oraz zatwierdza jego uwagi i zalecenia; wyraża zadowolenie faktem, że Komisja przyjmuje większość zaleceń i rozważy ich wdrożenie lub już przystąpiła do ich wdrażania;

226.

potwierdza pozytywne postępy poczynione w zakresie modelu kontroli wydatków w ramach WPR; ubolewa jednak, że cały czas nie uruchomiono w pełni modelu jednorazowej kontroli;

227.

przypomina Komisji, że to na niej spoczywa docelowa odpowiedzialność za efektywne wykorzystanie nakładów na WPR; ponadto zachęca Komisję do zapewnienia, by w całej Unii stosowanie metod kontroli było wystarczająco zbliżone, oraz by jednostki certyfikujące posługiwały się w swojej pracy takimi samymi kryteriami;

228.

zauważa, że jednostki certyfikujące niezależnie kontrolują swoje agencje płatnicze od 1996 r.; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2015 r. po raz pierwszy zobowiązano jednostki certyfikujące do oceny legalności i prawidłowości powiązanych wydatków; uważa, że to bardzo pozytywny postęp, ponieważ pomoże państwom członkowskim wzmocnić ich kontrole i zmniejszyć koszty audytu, umożliwiając też Komisji otrzymywanie niezależnych dodatkowych zapewnień o legalności i prawidłowości wydatków w ramach WPR;

229.

ubolewa jednak, że Komisja może korzystać z prac jednostek certyfikacyjnych wyłącznie w ograniczonym zakresie, ponieważ według sprawozdania Trybunału obecne ramy zawierają poważne niedociągnięcia strukturalne, przez które opinie jednostek certyfikujących nie w pełni odpowiadają standardom kontroli oraz przepisom w niektórych ważnych obszarach;

230.

opierając się na sprawozdaniu Trybunału, z zaniepokojeniem zauważa niedociągnięcia w metodzie i wdrażaniu, do których zalicza się między innymi często niewłaściwe strategie kontroli, dobór nieodpowiednich zestawów prób oraz częsty brak umiejętności i fachowej wiedzy na dostatecznym poziomie u audytorów jednostek certyfikujących; przyznaje jednak, że państwa członkowskie mogły zmagać się w 2015 r. z problemami, gdyż stosowne unijne przepisy i wytyczne były w początkowej fazie wdrażania, a jednostki certyfikujące mogły nie otrzymać wystarczających informacji i nie być przeszkolone pod kątem stosowania tych przepisów i wytycznych w praktyce, lub mogły nie otrzymać wystarczających wskazówek na temat wymaganej liczby prób;

231.

apeluje do Komisji, by podejmowała dalsze wysiłki w celu wyeliminowania niedociągnięć wskazanych w sprawozdaniu Trybunału oraz wysiłki na rzecz wprowadzenia prawdziwie efektywnego modelu jednorazowej kontroli wydatków w ramach WPR; zachęca Komisję do monitorowania i aktywnego wspierania jednostek certyfikujących w usprawnianiu ich prac i metod w obszarze legalności i prawidłowości wydatków;

232.

przede wszystkim wskazuje na konieczność opracowania bardziej wiarygodnych metod pracy w wytycznych dotyczących ryzyka zawyżania pewności na podstawie kontroli wewnętrznych i popiera uwagi Trybunału dotyczące niewłaściwej reprezentatywności prób oraz rodzaju dopuszczalnego badania, zbędnego wyliczania dwóch różnych poziomów błędu oraz sposobu wykorzystania tych poziomów, jak również niewiarygodnych opinii opartych na zaniżonym błędzie;

233.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa też, że mimo często niewiarygodnych danych statystycznych z kontroli prowadzonych przez państwa członkowskie, Komisja nadal opiera swój model zapewnienia wiarygodności na tych danych, a jedynym czynnikiem wziętym pod uwagę w 2015 r. były opinie jednostek certyfikujących;

234.

ubolewa, że konsekwencje tego braku wiarygodności są wyraźne; zauważa na przykład, że w płatnościach bezpośrednich DG AGRI dokonała płatności uzupełniających dla 12 spośród 69 agencji płatniczych z poziomem błędu powyżej 2 %, natomiast tylko jedna agencja płatnicza spełniła na początku warunki swojej deklaracji, a w 2015 r. DG AGRI skierowała też zastrzeżenia w stosunku do 10 agencji płatniczych; zauważa również, że na obszarach wiejskich DG AGRI dokonała płatności uzupełniających dla 36 spośród 72 agencji płatniczych, natomiast w 14 przypadkach skorygowany poziom błędu wynosił ponad 5 %, i że w 2015 r. DG AGRI skierowała też zastrzeżenia w stosunku do 24 agencji płatniczych z 18 państw członkowskich;

235.

apeluje do Komisji, aby skoncentrowała się na tym braku wiarygodności i opracowała środki w celu uzyskania wiarygodnej podstawy dla modelu zapewnienia wiarygodności; uważa, że w tym obszarze Komisja powinna aktywnie instruować jednostki certyfikujące w kwestii wydawania odpowiednich opinii, korzystając z informacji i danych otrzymywanych w wyniku tych prac;

236.

zachęca Komisję, aby wymagała od jednostek certyfikujących wprowadzenia właściwych zabezpieczeń mających zagwarantować reprezentatywność dobieranych przez nie prób, aby umożliwiła jednostkom certyfikującym prowadzenie dostatecznych badań na miejscu, zobowiązała jednostki certyfikujące do obliczania tylko jednego poziomu błędu w odniesieniu do legalności i prawidłowości, oraz by dopilnowała prawidłowego uwzględnienia w poziomie błędu jednostki certyfikującej poziomu błędu zgłaszanego przez agencje płatnicze w danych statystycznych dotyczących kontroli;

237.

przede wszystkim zaleca, aby w opiniach na temat legalności i prawidłowości wydatków w ramach WPR, Komisja skoncentrowała się na jakości i zakresie, co umożliwi jej ocenę wiarygodności danych z kontroli od agencji płatniczej lub, w stosownych przypadkach, oszacowanie koniecznej korekty poziomów błędu agencji płatniczych na podstawie opinii dostarczonych przez jednostki certyfikujące;

238.

uważa, że jeśli chodzi o zalecenie nr 7 Trybunału, Komisja musi upewnić się, czy poziom błędu agencji płatniczych nie kumuluje się w niewłaściwy sposób w poziomie błędu jednostek certyfikujących; uważa, że w tym przypadku wytyczne powinny być możliwie najbardziej zrozumiałe, aby uniknąć nieporozumień w korektach finansowych;

239.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa też, że w przypadku Włoch naruszono zasadę, zgodnie z którą agencje płatnicze nie znają z wyprzedzeniem transakcji, które mają zostać poddane ponownej kontroli, ponieważ jednostka certyfikująca poinformowała agencję płatniczą z wyprzedzeniem o beneficjentach, którzy mają zostać skontrolowani, zanim agencja płatnicza przeprowadziła większość kontroli na miejscu; zdecydowanie podkreśla, że we wszystkich przypadkach trzeba zapewnić odpowiednie stosowanie metod wyboru w oparciu o wnioski, a sytuacji wcześniejszego informowania nie można pozostawić bez konsekwencji;

240.

zaznacza, że w przypadku transakcji innych niż ZSZiK (zarówno w ramach EFRG, jak i EFRROW) występuje znaczna rozbieżność między okresem zgłaszania kontroli na miejscu (rok kalendarzowy) a okresem samego wydatku (od 16 października 2014 r. do 15 października 2015 r. za rok obrachunkowy 2015); zwraca uwagę na fakt, że wskutek tego niektórzy beneficjenci poddani kontrolom na miejscu w roku kalendarzowym 2014 nie otrzymali refundacji w roku obrachunkowym 2015, natomiast jednostki certyfikujące nie mogą uwzględnić wyników takich transakcji w swoich wyliczeniach poziomu błędu za dany rok obrachunkowy; apeluje do Komisji, aby przedstawiła odpowiednie rozwiązanie w celu zsynchronizowania tych terminów kalendarzowych;

241.

zaznacza, że harmonogramy kontroli agencji płatniczych mogą być bardzo napięte, zwłaszcza w państwach członkowskich o krótkim sezonie wegetacyjnym, natomiast skuteczne dostarczenie jednostce certyfikującej na czas informacji często może okazać się bardzo trudne; zauważa, że może to prowadzić do stosowania wielu różnych metod kontroli i powielania poziomów błędu, ponieważ jednostka certyfikująca nie może w pełni zastosować procedury kontroli agencji płatniczych; uważa, że problem ten może być rozwiązany, na przykład przy pomocy satelitarnych środków monitorowania;

242.

uważa, że nowe technologie można by ogólnie lepiej wykorzystać w kontrolowaniu wydatków w ramach WPR: w przypadku osiągnięcia dostatecznego poziomu wiarygodności, np. przy pomocy kontroli satelitarnej, beneficjenci i audytorzy nie byliby nadmiernie obciążeni kontrolami na miejscu; podkreśla, że przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów finansowych w finansowaniu przez Unię nakładów w ramach WPR, ostatecznym celem systemu jednorazowej kontroli powinny być skuteczne kontrole, dobrze funkcjonujące systemy administracyjne oraz zmniejszenie obciążenia biurokracją;

243.

ponadto podkreśla, że model jednorazowej kontroli powinien obejmować mniej warstw w systemie kontroli i pociągać za sobą mniejsze wydatki dla Unii, państw członkowskich i beneficjentów. uważa, że należy położyć większy nacisk na wiarygodność ogólnego systemu kontroli państw członkowskich, a nie koncentrować się wyłącznie na dodatkowych kontrolach beneficjentów; uważa, że system kontroli cały czas jest zbyt uciążliwy dla beneficjentów, i że w tych państwach członkowskich, w których nieprawidłowości i nadużycia są zjawiskiem mniej powszechnym, ogólny system kontroli okazał się wystarczający, a wiarygodność można zapewnić przy pomocy metod innych niż nadmierne kontrole na miejscu;

244.

apeluje do Komisji, aby uważnie uwzględniła sprawozdanie Trybunału i zalecenia Parlamentu, dalej opracowując system kontroli wydatków w ramach WPR w dążeniu do prawdziwego modelu jednorazowej kontroli;

245.

podkreśla, że problem wielu niedociągnięć stwierdzonych przez Trybunał został poruszony i rozwiązany przez Komisję w jej wytycznych na 2018 r.; przyjmuje z zadowoleniem osiąganie ciągłego postępu przez jednostki certyfikujące;

Część XVIII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 8/2017 pt. „Unijny system kontroli rybołówstwa – konieczne dalsze działania”

246.

w celu zwiększenia dokładności informacji na temat zdolności połowowej, zwraca się do państw członkowskich, aby do 2018 r. ustanowiły procedury na potrzeby weryfikowania dokładności informacji zawartych w krajowych rejestrach floty rybackiej;

247.

w kontekście ewentualnych przyszłych zmian rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (19) („rozporządzenie w sprawie kontroli”), a także w celu zwiększenia dokładności informacji na temat zdolności połowowej, zwraca się do Komisji o uwzględnienie w jej wniosku ustawodawczym szczegółowych przepisów dotyczących regularnego dokumentowania i weryfikacji na miejscu wskaźników pojemności brutto (GT) i mocy silnika (kW) stosowanych do obliczania zdolności połowowej;

248.

w kontekście ewentualnych przyszłych zmian rozporządzenia w sprawie kontroli oraz w celu usprawnienia monitorowania działalności małych statków rybackich, apeluje do Komisji, aby w swoim wniosku ustawodawczym uwzględniła:

a)	zniesienie zwolnienia z obowiązku korzystania z VMS (20) dla statków o długości od 12 do 15 metrów;

b)	wymóg instalacji mniejszych i tańszych systemów lokalizacji dla statków o długości poniżej 12 metrów;

249.

w celu zapewnienia przejrzystości podziału kwot połowowych, zwraca się do państw członkowskich, aby do 2019 r. poinformowały Komisję o swoich systemach przydziału kwot zgodnie z art. 16 rozporządzenia w sprawie WPRyb (21), a także o tym, w jaki sposób w dystrybucji kwot połowowych pomiędzy zainteresowanymi stronami zastosowano przejrzyste i obiektywne kryteria;

250.

w celu zwiększenia kompletności i wiarygodności danych dotyczących zdolności połowowej, zwraca się do państw członkowskich, aby do 2019 r.:

dokonały przeglądu procesu rejestrowania i weryfikacji danych w formie papierowej dotyczących działalności połowowej oraz udoskonaliły go; stopniowo wprowadziły procedury rejestracji i weryfikacji danych elektronicznych dotyczących działalności połowowej przekazanych przez statki o długości mniejszej niż 10 metrów; dopilnowały, by te systemy były ze sobą zgodne i umożliwiały wymianę danych pomiędzy państwami członkowskimi, Komisją i Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa;

upewniły się, że posiadają wiarygodne dane na temat działalności statków o długości poniżej 10 metrów poprzez stopniowe wprowadzanie odpowiednich, tańszych i przyjaznych użytkownikowi systemów rejestrowania i wymogów sprawozdawczych oraz że stosują przepisy ustanowione na mocy rozporządzenia w sprawie kontroli do ich gromadzenia;

c)	ukończyły zatwierdzanie i kontrole krzyżowe danych dotyczących działalności połowowej;

251.

zwraca się do Komisji, aby do 2020 r.:

a)	ustanowiła platformę wymiany informacji do wykorzystywania przez państwa członkowskie na potrzeby wysyłania zatwierdzonych danych w standardowych formatach i o standardowej treści, tak aby informacje udostępniane różnym służbom Komisji odpowiadały danym państw członkowskich;

promowała rozwój tańszego, prostszego i łatwego w obsłudze systemu, aby ułatwić elektroniczne przekazywanie informacji na temat działalności połowowej statków o długości poniżej 12 metrów; wprowadziła obowiązek korzystania z systemów elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania (elektroniczne dzienniki pokładowe) zamiast systemów w formie papierowej dla statków o długości od 10 do 12 metrów długości; stopniowo wprowadziła obowiązek rejestrowania i zgłaszania połowów poprzez tańsze, prostsze i przyjazne użytkownikowi systemy elektroniczne dla statków o długości poniżej 10 metrów;

c)	przeanalizowała pozostałe problemy związane z kompletnością i wiarygodnością danych na szczeblu państw członkowskich oraz w razie konieczności zdecydowała o podjęciu odpowiednich działań wraz z państwami członkowskimi;

252.

w kontekście ewentualnych przyszłych zmian rozporządzenia w sprawie kontroli oraz w celu zwiększenia kompletności i wiarygodności danych dotyczących rybołówstwa apeluje do Komisji, aby w swoim wniosku ustawodawczym uwzględniła:

a)	zniesienie zwolnienia z obowiązku korzystania z systemu elektronicznej rejestracji i wysyłania oświadczeń drogą elektroniczną dla statków o długości od 12 do 15 metrów;

b)	przegląd obowiązków państw członkowskich w zakresie przekazywania danych dotyczących połowów na mocy rozporządzenia w sprawie kontroli w celu włączenia informacji szczegółowych na temat obszaru połowowego, wielkości statków i narzędzi połowowych;

253.

w celu usprawnienia inspekcji apeluje do państw członkowskich o opracowanie i stosowanie standardowych protokołów i sprawozdań z inspekcji bardziej dostosowanych do szczególnych regionalnych i technicznych warunków rybołówstwa niż przewidziane w załączniku XXVII do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (22); wzywa państwa członkowskie do uczynienia tego w porozumieniu z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa i do 2019 r., kiedy to ma wejść w życie nowe rozporządzenie w sprawie środków technicznych (23);

254.

w kontekście ewentualnych przyszłych zmian rozporządzenia w sprawie kontroli zwraca się do Komisji, aby w swoim wniosku ustawodawczym uwzględniła obowiązek korzystania z elektronicznego systemu sprawozdań z inspekcji przez państwa członkowskie w celu zapewnienia wyczerpujących i aktualnych wyników krajowych inspekcji; zwraca się również do Komisji, by uwzględniła we wniosku nałożony na państwa członkowskie obowiązek wymiany wyników inspekcji z innymi właściwymi państwami członkowskimi;

255.

apeluje do państw członkowskich – w celu zapewnienia skuteczności systemu kar – aby do 2019 r.:

a)	należycie brały pod uwagę powtarzające się naruszenia lub przypadki recydywy podczas ustalania kar;

b)	w pełni wdrożyły systemy punktów oraz zagwarantowały spójne ich stosowanie na swoich odpowiednich terytoriach;

256.

w kontekście ewentualnych przyszłych zmian rozporządzenia w sprawie kontroli zwraca się do Komisji, aby w swoim wniosku ustawodawczym uwzględniła przepis przewidujący utworzenie systemu wymiany danych dotyczących naruszeń i kar we współpracy z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa i państwami członkowskimi;

Część XIX Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 9/2017 pt. „Wsparcie unijne na rzecz zwalczania handlu ludźmi w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej”

257.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału; popiera sformułowane w nim zalecenia oraz przedstawia poniżej swoje uwagi i zalecenia;

258.

odnotowuje, że pomimo trudnych warunków, w jakich musiała działać, Unia w znaczący sposób przyczyniła się do zwalczania handlu ludźmi w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej;

259.

z zadowoleniem przyjmuje postępy uzyskane w zwalczaniu handlu ludźmi dzięki środkom, takim jak wyznaczenie europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji w poszczególnych krajach; domaga się kontynuowania prac w tym zakresie;

260.

zachęca Unię do zacieśnienia współpracy z rządami krajowymi i regionalnymi, a także z innymi organizacjami obecnymi na tym obszarze (takimi jak ONZ, ASEAN oraz odpowiednie organizacje pozarządowe) i ze społeczeństwem obywatelskim, aby uzyskać lepszy obraz pozostałych priorytetów i dzięki temu przygotować bardziej ukierunkowany plan działania;

261.

podkreśla, jak ważne jest wyeliminowanie skrajnego ubóstwa oraz dyskryminacji mniejszości i dyskryminacji ze względu na płeć w krajach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, jak również umocnienie ich podstaw demokracji i praw człowieka przy pomocy Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka;

262.

zwraca się do Komisji o opracowanie kompleksowej, spójnej i wiarygodnej bazy danych dotyczącej wsparcia finansowego na rzecz zwalczania handlu ludźmi, tak aby przydział środków był bardziej uzasadniony i by środki docierały do beneficjentów, którzy faktycznie mają najbardziej palące potrzeby; zgadza się z Radą co do konieczności opracowania zaktualizowanego wykazu regionów i krajów dotkniętych problemem handlu ludźmi, a także umieszczenia tego wykazu w bazie danych;

263.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji pt. „Sprawozdanie z działań następczych w związku ze Strategią Unii na rzecz wyeliminowania handlu ludźmi oraz wskazanie kolejnych konkretnych działań” (COM(2017) 728), opublikowany przez Komisję w grudniu 2017 r.; wzywa Komisję do zaproponowania konkretnych środków, które należy opracować dla każdego regionu;

264.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że problem handlu ludźmi będzie nadal priorytetem w kolejnym cyklu polityki unijnej dotyczącej poważnej i zorganizowanej przestępczości międzynarodowej w latach 2018–2021;

265.

uważa za niezbędne wzmocnienie organów ścigania w państwach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, tak aby zwiększyć ich skuteczność w zakresie wykrywania i rozbijania siatek zajmujących się handlem ludźmi; domaga się zaostrzenia kar dla przestępców zaangażowanych w handel ludźmi;

266.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do kontynuowania walki z handlem ludźmi w Unii w ramach współpracy politycznej i sądowej, tak aby zwalczać mafie, które wykorzystują Unię jako ostateczne miejsce przeznaczenia dla ofiar handlu ludźmi, na co wskazano w komunikacie z grudnia 2017 r.;

267.

uważa, że konieczne jest lepsze powiązanie momentu wdrażania działań łagodzących z zasobami udostępnionymi na ten cel, a także zacieśnienie współpracy między ESDZ, Komisją, ASEAN i Organizacją Narodów Zjednoczonych, aby umożliwić bardziej skuteczne zwalczanie handlu ludźmi;

268.

zachęca ESDZ i Komisję do zwalczania handlu ludźmi również za pośrednictwem innych działań, takich jak umowy dwustronne i wielostronne;

Część XX Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 10/2017 pt. „Unijne wsparcie dla młodych rolników powinno być lepiej ukierunkowane, tak aby zapewniało rzeczywisty wkład w wymianę pokoleń”

269.

uważa, że w odniesieniu do istniejących strategii politycznych w ramach WPR:

konieczna jest kompleksowa ocena wszystkich narzędzi i działań, które można połączyć, aby pomóc młodym rolnikom, co pozwoli skupić się na porównywalności w całej Unii, spójności wskaźników rezultatu lub rozbieżności między nimi i na przeszkodach w wejściu na rynek przez młodych rolników, które mogą być uwzględnione w przyszłym przeglądzie WPR;

b)	należy lepiej określić dążenia w zakresie odnowy pokoleniowej, w miarę możliwości ustalając cel ujęty ilościowo, oraz to, jakie informacje na temat sukcesu wymiany pokoleniowej i czynników, które ją ułatwiają lub utrudniają, należy gromadzić;

270.

jest zdania, że w odniesieniu do WPR po 2020 r. należy przewidzieć ramy prawne, zgodnie z którymi Komisja powinna wskazać (lub zobowiązać państwa członkowskie do wskazania, zgodnie z przepisami dotyczącymi zarządzania dzielonego) jasną logikę interwencji w odniesieniu do instrumentów polityki dotyczących wymiany pokoleń w rolnictwie; uważa, że logika interwencji powinna obejmować:

rzetelną ocenę potrzeb młodych rolników, obejmującą analizę przyczyn, dla których młodzi ludzie zainteresowani rozpoczęciem działalności rolniczej napotykają przeszkody w zakładaniu gospodarstw rolnych, oraz analizę stopnia rozpowszechnienia takich przeszkód zależnie od obszarów geograficznych, sektorów rolnictwa lub innych szczególnych cech gospodarstw;

ocenę tego, na które potrzeby można odpowiedzieć za pośrednictwem instrumentów polityki unijnej, a które można lepiej zrealizować (lub już się realizuje) poprzez polityki państw członkowskich, a także przeanalizowanie, które formy wsparcia (np. płatności bezpośrednie, kwota ryczałtowa, instrumenty finansowe) są najlepiej dostosowane do spełnienia określonych potrzeb;

działania informacyjne poświęcone możliwym rodzajom pomocy w przypadku wcześniejszego przekazania gospodarstwa następcy i towarzyszącym temu usługom lub działaniom doradczym, takim jak zadowalający system emerytalny oparty na krajowych lub regionalnych zyskach lub dochodach w sektorze rolnym, żywnościowym i leśnym;

niezależnie od długotrwałego planowania dotyczącego przekazywania gospodarstw rolnych, zapewnienie określenia celów SMART, ze wskazaniem wyraźnych i kwantyfikowalnych oczekiwanych rezultatów instrumentów polityki w odniesieniu do oczekiwanego tempa wymiany pokoleń i wkładu w rentowność gospodarstw objętych wsparciem; uważa w szczególności, że należy jasno stwierdzić, czy instrumenty polityki mają na celu objęcie wsparciem jak największej liczby rolników, czy też mają być ukierunkowane na szczególne grupy młodych rolników (np. najlepiej wykształconych, zakładających gospodarstwa rolne na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, wprowadzających w gospodarstwach technologie oszczędzające energię lub wodę, zwiększających rentowność lub wydajność gospodarstw, zatrudniających więcej osób);

271.

apeluje do państw członkowskich, aby wdrażając działania w ramach WPR po 2020 r. ulepszyły ich ukierunkowanie poprzez:

stosowanie kryteriów zapewniających wybór projektów najbardziej racjonalnych pod względem kosztów, takich jak projekty zapewniające największy wzrost zrównoważonej wydajności lub rentowności gospodarstw objętych wsparciem lub największy wzrost zatrudnienia na obszarach o najwyższym bezrobociu, lub na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, gdzie wymiana pokoleń jest najmniejsza;

stosowanie jasnych kryteriów oceny tego, jak można wspierać młodych rolników w przypadku sprawowania wspólnej kontroli nad przedsiębiorstwami (np. poprzez określenie, jaki procent praw głosu lub udziałów powinien mieć beneficjent lub wskazanie okresu, w którym zachodzi zmiana w rozłożeniu udziałów lub też jaki minimalny procent jego dochodów powinien pochodzić z działalności w gospodarstwie objętym wsparciem), tak by ukierunkować pomoc na młodych rolników, dla których działalność rolnicza w gospodarstwach objętych wsparciem ma być głównym przedmiotem działalności;

c)	stosowanie dostatecznie wysokich minimalnych progów punktowych, jakie powinny zostać osiągnięte, oraz odpowiednie rozłożenie budżetu działań, aby zapewnić jednakową dostępność środków dla młodych rolników zakładających gospodarstwa rolne przez cały okres programowania;

ulepszenie stosowania biznesplanów jako narzędzia służącego ocenie zapotrzebowania na finansowanie ze środków publicznych poprzez ocenę (na etapie składania wniosku) prawdopodobnej rentowności gospodarstw bez pomocy oraz (na koniec realizacji projektu) oddziaływania pomocy na rentowność gospodarstwa lub na inne jasno określone cele (np. zatrudnienie czy wprowadzenie technologii oszczędzających energię lub wodę);

272.

jest zdania, że przepisy dotyczące działań w ramach WPR po 2020 r. powinny zapewniać, by Komisja i państwa członkowskie (zgodnie z przepisami dotyczącymi zarządzania dzielonego) ulepszyły system monitorowania i oceny; uważa w szczególności, że:

Komisja powinna określić wskaźniki produktu, rezultatu i oddziaływania, które pozwolą na ocenę postępów, skuteczności i wydajności narzędzi polityki w stosunku do celów, poprzez wykorzystanie najlepszych praktyk, takich jak użyteczne wskaźniki opracowane przez państwa członkowskie w ramach ich systemów monitorowania;

państwa członkowskie powinny regularnie gromadzić dane na temat cech strukturalnych i finansowych gospodarstw objętych wsparciem (np. przychody, dochody, liczba pracowników, wprowadzone innowacje, poziom wykształcenia rolników), które pozwolą ocenić wydajność i skuteczność działań z perspektywy pożądanych celów polityki;

Komisja i państwa członkowskie powinny dopilnować, aby oceny zapewniały użyteczne informacje na temat wyników projektów i działań oparte na danych dotyczących zmian cech strukturalnych i finansowych gospodarstw objętych wsparciem, wykorzystując najlepsze praktyki (np. analiza porównawcza, analizy przeciwstawne, ankiety), takie jak te wskazane w ramach niniejszej kontroli (zob. ramka 5 w sprawozdaniu specjalnym ETO – pkt 75 odnoszący się do Emilii-Romanii);

należy zapewnić, by młodzi rolnicy mieli łatwy dostęp do doradztwa i narzędzi, które pomogą im reagować sprawnie i skutecznie na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku lub jego nasycenia, jak również zmienności cen; uważa, że w ten sposób można by ulepszyć konkurencyjność i orientację rynkową oraz ograniczyć wahania dochodów producentów rolnych spowodowane kryzysami;

Część XXI Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 11/2017 pt. „Unijny fundusz powierniczy »Bêkou« na rzecz Republiki Środkowoafrykańskiej – pomimo pewnych niedociągnięć początki budzą nadzieję”

273.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału oraz popiera jego uwagi i zalecenia;

274.

z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie europejskiego funduszu powierniczego „Bêkou” i jego wkład w międzynarodową odpowiedź na kryzys w Republice Środkowoafrykańskiej; uznaje, że na wiele sposobów można uznać ten pierwszy fundusz powierniczy za ważny projekt pilotażowy i że konieczne jest opracowanie bardziej precyzyjnych wytycznych dotyczących systemowej kwestii koordynacji, monitorowania i oceny darczyńców według bardziej systemowych kryteriów uzyskiwania gwarancji;

275.

zauważa, że fundusze powiernicze stanowiły część reakcji ad hoc w kontekście braku zasobów i elastyczności niezbędnych dla szybkiego i kompleksowego podejścia do poważnych sytuacji kryzysowych; jest zdania, że potrzeba więcej czasu na udowodnienie skuteczności tej inicjatywy oraz na wyciągnięcie dalszych wniosków z wdrażania operacyjnego;

276.

uważa również, że należy szczególną uwagę poświęcić skuteczności tego funduszu powierniczego i zarządzaniu politycznemu tym funduszem, jak również kwestii braku gwarancji i nadzoru nad ostatecznym wykorzystaniem przyznanych kwot;

277.

uważa, że należy zwrócić szczególną uwagę na uwagi Trybunału odnoszące się do ograniczonego wpływu funduszu na koordynację zainteresowanych stron oraz że Komisja powinna zrobić wszystko, co w jej mocy, aby wykorzystać zdobyte już doświadczenia w działaniach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) w takich dziedzinach, jak wdrażanie i koordynacja wielostronnych inwestycji oraz zarządzanie odpowiedzialnością za rezultaty;

278.

podkreśla, że wszelkie nowe instrumenty finansowe i łączone instrumenty finansowe powinny spełniać ogólne cele unijnej polityki rozwoju i skupiać się na dziedzinach, w których wartość dodana i skutki strategiczne są największe;

279.

odnotowuje, że wkłady państw członkowskich do funduszu powierniczego były dotychczas stosunkowo niskie; wzywa państwa członkowskie do większego zaangażowania na rzecz zagwarantowania, że fundusz ten spełnia oczekiwane cele polityczne;

280.

uważa, że należy zwrócić należytą uwagę na kontrolę kosztów zarządzania i kosztów administracyjnych w stosunku do całości wkładu; opowiada się za spójnością i komplementarnością tych nowych narzędzi rozwoju z celami strategii i polityki EFR;

281.

wzywa Komisję do wdrożenia kompleksowych mechanizmów kontroli w celu zapewnienia kontroli politycznej ze strony Parlamentu nad sprawowaniem władzy, zarządzaniem i wykonaniem w odniesieniu do tych nowych instrumentów w kontekście procedury udzielania absolutorium; uznaje za istotne opracowanie konkretnych strategii nadzoru nad tymi instrumentami, z wyznaczeniem określonych celów, wartości docelowych i przeglądów;

Część XXII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 12/2017 pt. „Wdrażanie dyrektywy w sprawie wody pitnej – dostęp do wody i jej jakość w Bułgarii, na Węgrzech i w Rumunii poprawiły się, jednak konieczne są znaczne dalsze inwestycje”

282.

z uwagi na to, że dostęp do dobrej jakości wody pitnej jest jedną z najbardziej podstawowych potrzeb obywateli, podkreśla, iż Komisja powinna dołożyć wszelkich starań, aby lepiej monitorować sytuację, zwłaszcza w przypadku niewielkich stref zaopatrzenia w wodę, gdyż są one najbliższe użytkownikom końcowym; przypomina, że złej jakości woda pitna może stanowić ryzyko dla zdrowia obywateli europejskich;

283.

apeluje do państw członkowskich o obszerniejsze informowanie obywateli o jakości wody pitnej, którą się im dostarcza, gdyż w wielu państwach członkowskich obywatele nie wiedzą, że woda z kranu nadaje się do picia;

284.

ubolewa, że państwa członkowskie nie mają obowiązku składania sprawozdań o jakości wody w małych strefach zaopatrzenia w wodę; wyraża nadzieję, że zmieniona dyrektywa w sprawie wody pitnej (24) zaradzi tej sytuacji;

285.

podkreśla, jak ważna jest trwałość infrastruktury służącej zaopatrzeniu w wodę, a także zaznacza, że istotne znaczenie ma zaangażowanie obywateli w utrzymanie tej infrastruktury;

286.

podkreśla ważny aspekt dotyczący tego, że polityka cenowa w zakresie wody musi sprzyjać wydajności i umożliwiać zwrot kosztów zużycia wody; stwierdza, że obowiązkiem państw członkowskich jest zapewnienie wszystkim swoim obywatelom wysokiej jakości wody pitnej po przystępnej cenie, zgodnie z założeniem, że woda jest dobrem wspólnym i prawem człowieka;

287.

przypomina Komisji, że toczące się dyskusje i rosnące tendencje w zakresie liberalizacji i prywatyzacji usług wodnych w szeregu państw członkowskich stały się ważnym problemem dla obywateli;

Część XXIII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 13/2017 pt. „Jednolity europejski system zarządzania ruchem kolejowym – czy decyzja polityczna ma szansę stać się rzeczywistością?”

288.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału oraz popiera jego uwagi i zalecenia;

289.

zauważa, że Komisja nie dokonała właściwej oceny wpływu pakietów legislacyjnych, które wprowadziła od 2000 r., na sektor kolejowy; ubolewa nad tym, że inwestycji z funduszy Unii na rzecz kilku projektów nie można uznać za opłacalne;

290.

zauważa, że sektor kolejowy jest z reguły bardzo korporacyjny, w związku z czym liberalizacja rynku może być postrzegana bardziej jako zagrożenie niż korzyść;

291.

zauważa, że zainteresowaniu państw członkowskich zwiększeniem interoperacyjności powinna towarzyszyć ocena kosztów i wymaganych środków finansowych; zachęca państwa członkowskie do wyznaczenia realistycznych celów przy przyznawaniu wsparcia finansowego Unii na rzecz europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS) i zaleca Komisji wyznaczenie możliwych do dotrzymania terminów wdrożenia;

292.

wyraża zadowolenie, że Komisja zobowiązała się do ustanowienia harmonogramu wycofywania szkodliwych uregulowań podatkowych we wszystkich państwach członkowskich, którego cele będą wiążące pod względem prawnym; ponadto wyraża zadowolenie, że Komisja postanowiła współpracować z sektorem w celu ułatwienia korzystania z modelu wspólnych przetargów opracowanego przez Wspólnotę Kolei Europejskich oraz Zarządców Infrastruktury Kolejowej;

293.

uważa, że kosztowne inwestycje związane z tym systemem, którym towarzyszą odroczone korzyści dla podmiotów ponoszących te koszty, wymagają strategicznej oceny priorytetów ustalanych w Radzie i w państwach członkowskich; przyjmuje z zadowoleniem europejski plan wdrożenia i powiązany szczegółowy plan działania dla ERTMS, którego celem jest zagwarantowanie ciągłego wsparcia; zachęca państwa członkowskie do skoncentrowania się na lepszej koordynacji europejskiego planu wdrożenia i do dopilnowania, by zobowiązania Unii były uwzględniane w ich krajowych priorytetach; przyjmuje z zadowoleniem, że Komisja zobowiązała się do ustanowienia celów pośrednich w ramach krajowych planów wdrożenia, aby poprawić monitorowanie poszczególnych sekcji;

294.

jest zaniepokojony wysokim odsetkiem umorzeń związanych ze wsparciem w ramach programu TEN-T na projekty ERTMS, głównie ze względu na fakt, że przepisy finansowe Unii nie są dostosowane do krajowych strategii wdrożenia; wyraża zadowolenie z faktu, że Komisja dostosowuje w miarę możliwości procedury finansowe wspólnych ram strategicznych; wzywa Komisję do zbadania i przeanalizowania sytuacji i podjęcia niezbędnych kroków mających na celu usunięcie tych niedociągnięć;

295.

wyraża ubolewanie, że środki finansowe Unii przeznaczone na jednostki pokładowe są w głównej mierze wykorzystywane w ruchu krajowym i że transport towarowy nie może być wspierany z funduszy spójności; przypomina, że kolejowy transport towarowy jest jednym z kluczowych aspektów jednolitego rynku;

296.

wzywa Komisję do dopilnowania, aby niedociągnięcia związane z niezgodnościami systemu zostały skutecznie usunięte w następnym okresie programowania;

297.

uważa, że funkcjonowanie jednolitego rynku kolejowego będzie wymagało pełnego zaangażowania zainteresowanych podmiotów gospodarczych przed przyznaniem unijnych funduszy; jest zdania, że polityka Unii dotycząca sektora kolejowego wymaga realistycznej zmiany strategii, ponieważ powinna ona obejmować oszacowanie kosztów i korzyści, opracowanie modeli gospodarczych w państwach członkowskich w przypadku ich braku, aby zagwarantować odpowiednie finansowanie i umożliwić skuteczne określanie jego źródeł;

Część XXIV Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 14/2017 pt. „Przegląd wyników dotyczący zarządzania sprawami przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej”

298.

przyjmuje z zadowoleniem sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego; zatwierdza jego uwagi i zalecenia;

299.

krytycznie odnosi się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który odmówił Trybunałowi Obrachunkowemu dostępu do niektórych dokumentów wymaganych do weryfikacji skuteczności działania TSUE; przypomina TSUE, że członkowie Trybunału Obrachunkowego i jego audytorzy zobowiązani są do zachowania poufności i tajemnicy zawodowej w trakcie wykonywania obowiązków służbowych (25); wyraża ubolewanie, że nie można było przesłuchać referendarzy, mimo kluczowej roli, jaką odgrywają oni w pracach TSUE;

300.

z przykrością stwierdza, że począwszy od 2012 r. Sąd wielokrotnie przekroczył rozsądny termin, w którym strona ma prawo oczekiwać wydania orzeczenia; zachęca Sąd do złożenia sprawozdania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu w celu wyjaśnienia sytuacji;

301.

odnotowuje, że w następstwie reformy struktury sądowniczej TSUE przydzielanie sędziów do izb odbywa się według liczby spraw w poszczególnych dziedzinach; chciałby wiedzieć, w jaki sposób odbywa się ten przydział i czy ustanawia się specjalistyczne izby zajmujące się niektórymi obszarami; zwraca się o dane statystyczne na temat postępów prac nad sprawami w ramach nowego systemu;

302.

wyraża ubolewanie, że Trybunał Obrachunkowy wyłączył z doboru próby sprawy, których czas rozpoznawania przekraczał dwukrotność średniej; jest zdania, że ważne dla oceny wyników są nie tylko typowe sprawy;

303.

sugeruje, by języki robocze w TSUE, w szczególności te, w których prowadzone są narady, rozszerzyć na angielski, francuski i niemiecki, które są językami roboczymi instytucji europejskich; zachęca TSUE do poszukiwania najlepszych praktyk w instytucjach unijnych z myślą o wdrożeniu tej reformy praktyk językowych;

304.

odnotowuje, że referendarze są bardzo wpływowi w procesie podejmowania decyzji w TSUE, jednak ich rola i dotyczące ich zasady regulacyjne pozostają nieznane dla osób z zewnątrz;

305.

jest zaniepokojony, że w przeglądzie czynników, które najczęściej wpływają na czas trwania procedury pisemnej w Sądzie przyjęcie i przetworzenie dokumentów procesowych w sekretariacie stanowi 85 % niezbędnego czasu; zastanawia się, czy sekretariat dysponuje odpowiednimi zasobami;

306.

wyraża zaniepokojenie z powodu długości spraw w Sądzie, gdzie poruszane są kwestie poufności;

307.

zwraca uwagę na proces przydzielania spraw w obu sądach; zwraca się do TSUE o przedstawienie przepisów określających procedurę przydzielenia w obu sądach;

308.

odnotowuje, że w 2014 i 2015 r. około 40 % spraw w Sądzie przydzielono poza systemem rotacyjnym, co stawia pod znakiem zapytania sam system; jednocześnie budzi to wątpliwości co do uznaniowego przydzielania spraw w Sądzie; ubolewa z powodu braku przejrzystości wokół tej procedury;

309.

wyraża zaniepokojenie, że wakacje sądowe są jednym z czynników, które najczęściej wpływają na czas rozpatrywania spraw w TSUE; proponuje, by w tym okresie zezwolono na prowadzenie rozpraw i narad dotyczących większego zakresu spraw, innych niż sprawy obejmujące szczególne okoliczności;

310.

zwraca uwagę, że zwolnienia chorobowe, urlopy macierzyńskie/rodzicielskie lub odejścia referendarzy również mają wpływ na długość rozpatrywania spraw; zwraca się do TSUE o rozważenie ewentualnych metod alternatywnych umożliwiających poradzenie sobie z tymczasowymi nieobecnościami i zapewnienie sprawnego postępu prac;

311.

jest zdania, że zasoby nie są proporcjonalnie rozdzielane między sądy, biorąc pod uwagę ich obciążenie pracą; proponuje, by „cellule des lecteurs d’arrêts” (komórka korektorów wyroków) Sądu interweniowała na późniejszym etapie sprawy;

312.

wzywa państwa członkowskie do dopilnowania, by decyzje o powoływaniu nowych sędziów były podejmowane z odpowiednim wyprzedzeniem przed datą odejścia ze stanowiska ich poprzedników, tak aby zapewnić sprawne przekazanie spraw;

313.

jest zaniepokojony ujednoliconym podejściem TSUE mającym zastosowanie do różnych kroków proceduralnych; zaleca TSUE dostosowanie wyznaczonych terminów, aby uwzględnić rodzaj i złożoność spraw;

314.

odnotowuje, że znaczna liczba spraw w Trybunale i w Sądzie dotyczy kwestii własności intelektualnej; zachęca TSUE do przeanalizowania sposobów uproszczenia procedur dotyczących takich spraw i do rozważenia wstępnego przeglądu dokonywanego przez służby badań i dokumentacji TSUE;

Część XXV Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 16/2017 pt. „Programowanie w zakresie rozwoju obszarów wiejskich – należy dążyć do uproszczenia i bardziej skoncentrować się na rezultatach”

315.

apeluje, w ramach przygotowań do okresu programowania po - 2020 r. oraz w celu zwiększenia nacisku na osiąganie rezultatów, zapewnienia lepszej integracji między programami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i innymi programami oraz udoskonalenia oceny wkładu programów na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w osiąganie celów strategicznych, aby:

a)	Komisja dopilnowała, by w jej wnioskach dotyczących polityki wskazano sposoby zwiększenia spójności między poszczególnymi programami przez wzmocnienie wymogów;

b)	państwa członkowskie do 2022 r. określiły, w jaki sposób stosowane i monitorowane będą mechanizmy zapewniające koordynację, komplementarność i synergię, a także jak prowadzona będzie sprawozdawczość na ich temat w kontekście bardziej ogólnych celów i przepisów UE;

316.

zwraca się do Komisji o dokonanie do końca 2020 r. przeglądu struktury dokumentów programowych w celu ich uproszczenia i zmniejszenia liczby wymogów na okres programowania po 2020 r.; uważa w szczególności, że powinna ona dopilnować, by struktura tych dokumentów ograniczała się do elementów i opcji, które są niezbędne w celu prawidłowego zaplanowania, realizacji i monitorowania wydatków w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;

317.

wzywa Komisję do podjęcia do końca 2018 r. środków we współpracy z państwami członkowskimi w celu zapewnienia, by w rozszerzonym rocznym sprawozdaniu z wykonania w 2019 r. przedstawiono jasne i kompleksowe informacje na temat osiągnięć w ramach programów, a także by odpowiedzi na wspólne pytania oceniające zapewniły lepszą podstawę kolejnego okresu programowania;

318.

w ramach przygotowań do okresu programowania po 2020 r. apeluje do Komisji o precyzyjniejsze określenie – w kontekście bardziej ogólnych celów UE w dziedzinie rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich – różnych rodzajów wskaźników, które należy ustanowić na potrzeby oceny rezultatów i oddziaływania interwencji w zakresie rozwoju obszarów wiejskich; uważa, że w tym procesie Komisja mogłaby skorzystać z doświadczeń i rozwiązań wypracowanych już przez inne organizacje międzynarodowe (takie jak WHO, Bank Światowy czy OECD), koncentrujących się na osiąganiu zakładanych rezultatów;

319.

uważa, że Komisja powinna też zapewnić ciągłość inwestycji w formie obecnie stosowanej w ramach drugiego filaru wspólnej polityki rolnej, który stanowi niezbędny instrument finansowania służący ożywieniu wzrostu gospodarczego promującego konkurencyjność, innowacje i zatrudnienie w słabiej rozwiniętych regionach wiejskich i na obszarach górskich oraz zapewniający zrównoważony rozwój obszarów wiejskich;

320.

zwraca się do Komisji o wspieranie i ułatwianie współpracy i tworzenia sieci kontaktów na poziomie krajowym w celu rozpowszechniania dobrych praktyk dotyczących pomiaru wyników, wypracowanych na szczeblu krajowym do końca 2020 r.;

321.

na potrzeby okresu programowania po 2020 r. zwraca się do Komisji o zweryfikowanie i przeanalizowanie doświadczenia z wdrażania obecnego systemu do 2020 r., dotyczące m.in.:

a)	wpływu rezerwy wykonania, a także alternatywnych mechanizmów, które mogą skuteczniej poprawić wyniki;

b)	stosowności i możliwości pomiaru wskaźników rezultatu decydujących o dostępie do środków z rezerwy; oraz

c)	korzystania z sankcji finansowych w przypadku osiągania wyników gorszych niż zaplanowano;

322.

wzywa Radę i Komisję do rozważenia, przed przyjęciem dalszych wniosków ustawodawczych w połowie 2018 r., dostosowania strategii długofalowej i procesu kształtowania polityki do cyklu budżetowego, a także dokonania kompleksowego przeglądu wydatków, zanim ustalony zostanie nowy budżet długoterminowy;

323.

uważa, że aby umożliwić przyjęcie PROW na początku następnego okresu programowania, Komisja powinna wskazać w swoich wnioskach ustawodawczych zmiany w harmonogramach opracowywania projektów polityki, programowania i wdrażania, które zostały zastosowane w celu zapewnienia przyjęcia PROW na początku nowego okresu programowania, aby umożliwić terminowe wdrażanie od 2020 r.;

324.

stoi na stanowisku, że decyzja w sprawie okresu trwania wieloletnich ram finansowych powinna odpowiednio wyważyć dwa pozornie wykluczające się wymogi: z jednej strony konieczność, aby kilka polityk Unii – zwłaszcza te objęte zarządzaniem dzielonym, takie jak polityka rolna i polityka spójności – funkcjonowało w warunkach stabilności i przewidywalności zobowiązań wynoszącej co najmniej siedem lat, a z drugiej strony potrzeba demokratycznej legitymacji i odpowiedzialności wynikającej z synchronizacji każdych ram finansowych z pięcioletnim cyklem politycznym Parlamentu i Komisji;

Część XXVI Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 17/2017 pt. „Interwencje Komisji w związku z greckim kryzysem finansowym”

325.

dziękuje Trybunałowi za przygotowanie kompleksowego sprawozdania na bardzo istotny temat, który jest ściśle związany z działalnością Komisji Kontroli Budżetowej; ubolewa nad faktem, że sporządzanie sprawozdania z kontroli trwało trzy lata; podkreśla, jak ważne jest przedstawianie sprawozdań w odpowiednim momencie, gdyż znacznie ułatwiłoby to pracę Komisji i Parlamentu;

326.

ubolewa, że Trybunał posiadał jedynie ograniczone uprawnienia w zakresie kontroli pomocy finansowej Unii dla Grecji, która była zarządzana przez trojkę składającą się z Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i MFW, i że nie otrzymał odpowiednich informacji z EBC; zachęca EBC, by w duchu wzajemnej współpracy przekazywał informacje, dzięki którym Trybunał będzie miał szerszy obraz wykorzystania unijnych funduszy;

327.

odnotowuje skomplikowaną sytuację gospodarczą w całej Europie, a zwłaszcza trudną sytuację polityczną w Grecji podczas wdrażania pomocy finansowej Unii, jako że sytuacja ta miała bezpośredni wpływ na efektywność wdrażania pomocy;

328.

podkreśla kluczowe znaczenie przejrzystości w wykorzystaniu funduszy unijnych w ramach różnych instrumentów pomocy finansowej wdrażanych w Grecji;

329.

zwraca się do Komisji, by udoskonaliła ogólne procedury opracowywania programów wsparcia, w szczególności przez nakreślenie zakresu prac analitycznych niezbędnych do uzasadnienia treści wymogów oraz, w miarę możliwości, wskazanie narzędzi, które można wykorzystać w odpowiednich sytuacjach;

330.

podkreśla, że Komisja powinna udoskonalić mechanizmy monitorowania procesu wdrażania i wprowadzania reform, tak aby móc dokładniej wskazać administracyjne lub inne przeszkody stojące na drodze do skutecznego przeprowadzania reform; uważa ponadto, że Komisja musi zapewnić sobie zasoby konieczne do przeprowadzania takich ocen;

Część XXVII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 18/2017 pt. „Jednolita europejska przestrzeń powietrzna – mimo zmiany nastawienia przestrzeń powietrzna wciąż nie jest jednolita”

331.

zwraca uwagę na niepełne wdrożenie jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej z powodu oporu przedstawicieli niektórych zawodów sektora lotnictwa, którzy bronią swoich prerogatyw, oraz z powodu braku zdecydowanej woli politycznej państw członkowskich, by zaspokoić potrzeby związane z wdrażaniem tej inicjatywy;

332.

ubolewa nad tym, że choć Unia Europejska zdołała wyeliminować granice lądowe między państwami członkowskimi strefy Schengen, nie udało jej się do tej pory wyeliminować granic w powietrzu między tymi sami państwami członkowskimi, co przynosi wspólne straty w wysokości 5 mld EUR rocznie;

333.

zwraca uwagę, że konieczne jest dokonanie przeglądu i aktualizacji wskaźników w celu racjonalizacji systemu oceny wydajności ruchu lotniczego; przyjmuje z zadowoleniem stwierdzenie Komisji, że właśnie są one poddawane przeglądowi; podkreśla, że do skutecznego przeglądu wskaźników konieczne są precyzyjne i odpowiednie dane;

334.

zwraca uwagę na fakt, że wdrożenie jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej przyczyniłoby się do obniżenia emisji CO2 przez sektor lotnictwa do 10 %, co znacznie pomogłoby w realizacji celów porozumienia klimatycznego z Paryża;

335.

zwraca się do Komisji o bardziej szczegółowe przeanalizowanie rezultatów Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR, gdyż mogą one nie mieć zastosowania do obecnej sytuacji, w której jednolita europejska przestrzeń powietrzna nie została wprowadzona w życie, i istnieje ryzyko, że rezultaty te będą stosowane w systemach powietrznych, które nie są w stanie ze sobą współpracować;

336.

zwraca się do Komisji o przedstawienie szczegółów umowy zawartej przez nią z Eurocontrol, aby monitorować wydatkowanie pieniędzy podatników Unii;

337.

zwraca uwagę na konieczność zapewnienia niezależności krajowych organów nadzoru oraz przekazania im wystarczających środków finansowych i zasobów organizacyjnych;

338.

zwraca się do Komisji o poinformowanie właściwej komisji Parlamentu, dlaczego nie wszczęła postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niewdrożeniem funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej, które miały nadawać się do eksploatacji w 2012 r., ale które do tej pory nie funkcjonują;

Część XXVIII Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 21/2017 pt. „Zazielenianie – bardziej złożony system wsparcia dochodów, który nie jest jeszcze skuteczny pod względem środowiskowym”

339.

z zadowoleniem przyjmuje uwagi przedstawione przez Trybunał i zachęca Komisję do podjęcia działań następczych w związku z zaleceniami i uwagami zawartymi w sprawozdaniu specjalnym;

340.

odnotowuje dużo większe wydatki na nowe płatności z tytułu zazieleniania, stanowiące 30 % wszystkich płatności bezpośrednich w ramach WPR i niemal 8 % całego budżetu Unii; zauważa z niepokojem, że kwota ta nie odpowiada poziomowi ambicji oferowanemu przez płatności z tytułu zazieleniania; zachęca Komisję, by wzięła tę kwestię pod uwagę przy przygotowywaniu reformy WPR;

341.

ubolewa, że wciąż pozostaje niejasne, w jaki sposób zazielenianie ma przyczyniać się do osiągnięcia ogólniejszych unijnych celów w dziedzinie zmiany klimatu; wzywa Komisję, by w ramach nowej reformy WPR sporządziła szczegółowy plan działania w zakresie zazieleniania, jasno określający logikę interwencji oraz zestaw szczegółowych, mierzalnych celów;

342.

wyraża zaniepokojenie, że instrument zazieleniania pozostaje środkiem wsparcia dochodów, który pozwala rolnikom zwiększyć dochody o około 1 %, przy czym w wielu przypadkach nie nakłada jakichkolwiek zobowiązań ani nie obciąża kosztami związanych z wdrażaniem, co podważa zasadność tego finansowania; wzywa Komisję, by opracowała bardziej rygorystyczne zasady dotyczące rolników, a jednocześnie unikała nadużywania zwolnień;

343.

wyraża zaniepokojenie poziomem złożoności i przejrzystości zazieleniania i ogólnie WPR; wzywa Komisję, by usprawniła program zazieleniania i ogólnie WPR, tak aby zwiększyć przejrzystość i ograniczyć wysokie ryzyko nadużyć oraz podwójnego finansowania;

344.

jest szczególnie zaniepokojony wnioskiem Trybunału, że jest mało prawdopodobne, aby zazielenianie przyniosło istotne korzyści dla środowiska i klimatu, i wzywa Komisję, by ponownie rozważyła zasadność istnienia instrumentu i zastanowiła się nad możliwością przekierowania znacznych środków przeznaczonych na zazielenianie na już stosowane i często pokrywające się z zazielenianiem programy, które okazały się bardziej skuteczne i uzasadnione;

345.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

(5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0121 (zob. s. 27 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(7) Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.

(8) EBC powinien:

1.	w dalszym stopniu uprościć proces decyzyjny i zlecić podejmowanie pewnych decyzji na niższe szczeble, tak aby umożliwić Radzie ds. Nadzoru skupienie się na bardziej wymagających kwestiach;

2.	ocenić odnośne ryzyko i wdrożyć konieczne zabezpieczenia, w tym procedury rozpatrywania kolidujących ze sobą wniosków czy monitorowanie przestrzegania zasady odrębności funkcji, aby rozwiać wątpliwości dotyczące korzystania ze służb świadczących usługi wspólne;

3.	przydzielić wystarczające umiejętności i zasoby na potrzeby audytu wewnętrznego, tak aby zapewnić objęcie kontrolami obszarów wysokiego i średniego ryzyka w stosownym przypadku i w stosownym terminie;

4.	w pełni współpracować z Trybunałem w celu umożliwienia realizacji jego uprawnień, a tym samym w celu zwiększenia rozliczalności;

5.	sformalizować swoje obecne ustalenia dotyczące pomiaru wykonania zadań nadzorczych i upubliczniania informacji na ten temat;

6.	dokonać zmiany rozporządzenia ramowego w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego w celu sformalizowania zobowiązań podjętych przez uczestniczące właściwe organy krajowe oraz zapewnienia, by wszystkie z nich uczestniczyły w pełni i proporcjonalnie w pracach wspólnych zespołów nadzorczych;

7.	opracować, we współpracy z właściwymi organami krajowymi, profile ról/zespołów oraz metody oceny adekwatności pracowników, których organy te zamierzają przydzielić do wspólnych zespołów nadzorczych, jak i wyników ich pracy;

8.	utworzyć i utrzymywać scentralizowaną, znormalizowaną i kompleksową bazę danych dotyczących umiejętności i kompetencji członków wspólnych zespołów nadzorczych, przydzielonych zarówno przez EBC, jak i przez właściwe organy krajowe;

9.	wdrożyć formalny program szkoleń dla nowych i obecnych pracowników odpowiedzialnych za nadzór we wspólnych zespołach nadzorczych;

10.	opracować i wdrożyć metodykę opartą na ocenie ryzyka w celu określenia docelowej liczby pracowników i składu wspólnych zespołów nadzorczych pod względem umiejętności;

11.	przeprowadzać okresowe przeglądy modelu tworzenia klastrów w istotnym procesie planowania nadzoru oraz aktualizować go w razie konieczności;

12.	uzupełnić swoje zasoby kadrowe lub dokonać zmian w ich przydziale, tak aby wzmocnić swą obecność podczas kontroli na miejscu dotyczących istotnych banków w oparciu o jasną hierarchię ryzyka;

13.	ściśle monitorować uchybienia zaobserwowane w systemie informatycznym w odniesieniu do kontroli na miejscu oraz kontynuować działania na rzecz podniesienia kwalifikacji i umiejętności kontrolerów przeprowadzających kontrole na miejscu pochodzących z właściwych organów krajowych.

(9) Oświadczenie „Zapewnienie podlegających pełnej kontroli, rozliczalnych i skutecznych rozwiązań nadzoru bankowego w następstwie wprowadzenia Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego” Komitetu Kontaktowego prezesów najwyższych organów kontroli państw członkowskich UE i Europejskiego Trybunału Obrachunkowego.

(10) Dz.U. C 50 z 9.2.2018, s. 80.

(11) Ograniczenia w dostępie do informacji – zob. załącznik II do sprawozdania specjalnego.

(12) Obecne ustalenia dotyczące sprawozdawczości między EBC a Parlamentem Europejskim – zob. załącznik IX do sprawozdania specjalnego.

(13) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

(14) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

(15) Plan działania na rzecz przyrody, ludzi i gospodarki (COM(2017) 198).

(16) Rozliczalność finansowa wydatków publicznych.

(17) „Gwarancja dla młodzieży i inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych trzy lata później” (COM(2016) 646).

(18) Ochrona migrujących dzieci (COM(2017) 211).

(19) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(20) Systemy monitorowania statków

(21) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(22) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).

(23) Zob. wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 i (UE) nr 1380/2013 oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (COM(2016) 134).

(24) Zob. wniosek Komisji w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona) (COM(2017) 753).

(25) Zob. Kodeks postępowania członków Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, w szczególności jego art. 6, oraz wskazówki etyczne dla Europejskiego Trybunału Obrachunkowego mające zastosowanie do pracowników, w szczególności sekcja 4 dotycząca tajemnicy zawodowej.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/103

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1316

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1653/2004 z dnia 21 września 2004 r. w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych, na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych (8), w szczególności jego art. 66 akapit pierwszy i drugi,

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/776/UE z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego i uchylenia decyzji 2009/336/WE (9),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja, a także rezolucji stanowiącej integralną część tych decyzji dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 2.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 63.

(9) Dz.U. L 343 z 19.12.2013, s. 46.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/105

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1317

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/771/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz uchylenia decyzji 2004/20/WE i 2007/372/WE (9),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja, a także rezolucji stanowiącej integralną część tych decyzji dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 11.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 74.

(9) Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 73.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/107

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1318

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/770/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności oraz uchylenia decyzji 2004/858/WE (9),

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2014/927/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniającą decyzję wykonawczą 2013/770/UE w celu przekształcenia „Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności” w „Agencję Wykonawczą ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności” (10),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektor Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja, a także rezolucji stanowiącej integralną część tych decyzji dyrektor Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 2.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 52.

(9) Dz.U. L 341 z18.12.2013, s. 69.

(10) Dz.U. L 363 z 18.12.2014, s. 183.

(11) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/109

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1319

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/779/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/37/WE (9),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja, a także rezolucji stanowiącej integralną część tych decyzji dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 9.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 171.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 58.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/111

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1320

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/778/UE z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/46/WE (9),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja, a także rezolucji stanowiącej integralną część tych decyzji dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 12.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 252.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 54.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/113

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1321

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci za rok budżetowy 2016 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/801/UE z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci oraz uchylenia decyzji 2007/60/WE zmienionej decyzją 2008/593/WE (9),

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2016;

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. C 384 z 14.11.2017, s. 11.

(4) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 247.

(9) Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 65.

(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/115

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1322

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja III – Komisja

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0247/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników za 2016 r. (COM(2017) 351),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2016 r. (COM(2017) 497) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2017) 306),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05940/2018 – C8-0042/2018),

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05942/2018 – C8-0043/2018),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (6), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—	uwzględniając art. 93 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie innych zainteresowanych komisji (A8-0137/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również parlamentom narodowym oraz krajowym i regionalnym organom kontroli w państwach członkowskich oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(6) Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1.

(7) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0122 (zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/117

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1323

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017)0356 – C8-0250/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Prawnej (A8-0122/2018),

udziela sekretarzowi Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych i Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(5) Dz.U. L 252 z 29.9.2017, s. 116.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/118

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1324

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Prawnej (A8-0122/2018),

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż w odniesieniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanego dalej „TSUE”) nie odnotowano żadnych poważnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

odnotowuje fakt, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż w ogóle płatności związanych z wydatkami administracyjnymi i innymi wydatkami instytucji i organów w roku zakończonym dnia 31 grudnia 2016 r. nie wystąpiły istotne błędy;

przyjmuje z zadowoleniem ogólne ostrożne i należyte zarządzanie finansami TSUE w okresie budżetowym w 2016 r.; wyraża poparcie dla skutecznej zmiany paradygmatu w kierunku budżetowania zadaniowego w planowaniu budżetu Komisji wprowadzonego przez wiceprzewodniczącą Kristalinę Georgievą we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na rezultaty”; zachęca TSUE do zastosowania tej metody we własnej procedurze planowania budżetu;

zauważa, że zgodnie z obecną procedurą udzielania absolutorium TSUE przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu roczne sprawozdania z działalności w czerwcu, w październiku Trybunał Obrachunkowy przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi, który głosuje nad udzieleniem absolutorium na posiedzeniu plenarnym w maju; zauważa, że o ile absolutorium nie jest odroczone, między zamknięciem rocznego sprawozdania finansowego a zakończeniem procedury udzielania absolutorium mija co najmniej 17 miesięcy; zauważa, że w sektorze prywatnym harmonogram audytów jest o wiele krótszy; podkreśla, że procedurę udzielania absolutorium należy usprawnić i przyspieszyć; zwraca się do TSUE i Trybunału Obrachunkowego o stosowanie najlepszych praktyk sektora prywatnego; w związku z tym proponuje, by wyznaczyć termin składania rocznych sprawozdań z działalności do dnia 31 marca roku następującego po danym roku budżetowym, a termin przedłożenia sprawozdań przez Trybunał Obrachunkowy – do dnia 1 lipca; proponuje również dokonanie przeglądu harmonogramu procedury udzielania absolutorium, jak określono w art. 5 załącznika IV do Regulaminu Parlamentu, by głosowanie w sprawie absolutorium mogło się odbywać podczas sesji plenarnej w listopadzie, co pozwoliłoby zakończyć procedurę udzielania absolutorium w ciągu roku następującego po danym roku budżetowym;

zauważa, że w 2016 r. środki TSUE wyniosły 380 002 000 EUR (357 062 000 EUR w 2015 r.), a wskaźnik wykonania wyniósł 98,2 %; uznaje wyższy wskaźnik wykorzystania środków; zauważa jednak niewielki spadek w porównaniu do poprzednich lat;

zauważa, że szacowany przychód TSUE za rok budżetowy 2016 wyniósł 51 505 000 EUR, natomiast ustalone należności były o 3,1 % niższe niż szacowano (49 886 228 EUR); zauważa, że różnica 1,62 mln EUR wynika głównie z opóźnionego przybycia w 2016 r. 16 z 19 dodatkowych sędziów Sądu;

wyraża zaniepokojenie, że TSUE stale przecenia zobowiązania na misje, które w 2016 r. wynosiły 342 000 EUR, natomiast płatności wyniosły zaledwie 157 974 EUR; zwraca się do TSUE o zapewnienie właściwego planowania finansowego w celu uniknięcia podobnych rozbieżności w przyszłości;

zauważa, że budżet TSUE jest głównie administracyjny oraz że około 75 % budżetu przeznacza się na wydatki na pracowników Trybunału, a pozostałą część – na budynki, meble, wyposażenie i funkcje specjalne pełnione przez Trybunał; zauważa, że w następstwie wniosku Parlamentu TSUE zwrócił się do swoich służb administracyjnych, by wprowadzić zasadę budżetowania opartego na wynikach w ich obszarze działalności; wzywa TSUE do dalszego stosowania tej zasady w jego codziennej działalności administracyjnej oraz składania sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium na temat swojego doświadczenia oraz osiągniętych wyników;

przyjmuje z zadowoleniem zamiar TSUE sporządzenia – do dnia 26 grudnia 2020 r. i z udziałem zewnętrznego konsultanta – sprawozdania na temat funkcjonowania Sądu, które zostanie przedłożone Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Komisji;

10.

odnotowuje działalność sądową TSUE w 2016 r., kiedy do trzech instancji Trybunału wniesiono 1 604 spraw, a 1 628 zamknięto, przy czym liczba ta jest niższa niż w 2015 r., w którym zamknięto 1775 spraw; zauważa również, że średni czas trwania postępowania wynosił 16,7 miesiąca, czyli był nieco wyższy niż w 2015 r. (16,1 miesiąca); przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w związku z reformą TSUE średni czas poświęcony na podjęcie decyzji w sprawie w 2017 r. wyniósł 16,0 miesięcy; przypomina o konieczności zagwarantowania jakości i szybkości, z jaką TSUE wydaje decyzje, aby uniknąć znacznych kosztów dla stron, które wynikają z przewlekłości procedur; przypomina o znaczeniu zmniejszenia liczby nierozstrzygniętych spraw w kontekście przestrzegania praw podstawowych obywateli UE;

11.

zauważa, że Trybunał Sprawiedliwości zakończył w 2016 r. 704 sprawy (tymczasem w 2015 r. liczba zakończonych spraw wyniosła 616) oraz że wszczęto przed Trybunałem 692 nowych spraw (w porównaniu do 713 w 2015 r.), przy czym wzrosła liczba odesłań prejudycjalnych i odwołań;

12.

odnotowuje, że w 2016 r. do Sądu wpłynęło 974 nowych spraw (w porównaniu do 831 w 2015 r.), a 755 spraw rozpatrzono (987 w 2015 r.), przy czym wzrosła liczba spraw w toku w stosunku do poprzednich lat;

13.

uznaje, że Sąd do spraw Służby Publicznej przestał istnieć z dniem 1 września 2016 r., a zatem jego działalność należy rozpatrywać w okresie zaledwie ośmiu miesięcy; odnotowuje, że Sąd zakończył 169 spraw oraz że wniesiono 77 nowych spraw, przy czym nastąpił znaczny spadek liczby spraw w toku (w stosunku do 231 spraw w 2015 r. i 139 w 2016 r.); przyjmuje z zadowoleniem informacje zawarte we wnioskach TSUE w sprawie reformy Statutu Trybunału, obejmujące ocenę funkcjonowania Sądu do spraw Służby Publicznej, przedłożone Parlamentowi w 2011 i 2014 r. i przedstawione jako załącznik do odpowiedzi na kwestionariusz dotyczący udzielenia absolutorium za rok 2016; ponawia wezwanie do przeprowadzenia dogłębnej oceny funkcjonowania Sądu do spraw Służby Publicznej w ciągu dziesięciu lat jego istnienia;

14.

zauważa, że w 2015 r. przyjęto reformę struktury sądowniczej Trybunału Sprawiedliwości, czemu towarzyszyło opracowanie nowego Regulaminu postępowania przed Sądem; rozumie, że dzięki podwojeniu liczby sędziów w ramach trzyetapowego procesu, który potrwa do 2019 r., reforma ta umożliwi Trybunałowi podołanie rosnącej liczbie spraw; z zainteresowaniem przeanalizuje rezultaty tej reformy pod względem zdolności Trybunału Sprawiedliwości do rozpatrywania spraw w rozsądnym terminie i zgodnie z wymogami w zakresie sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy;

15.

odnotowuje, że w 2016 r., w następstwie reformy struktury sądowniczej TSUE, skargi wnoszone przez pracowników były trzecim najczęściej występującym rodzajem postępowań przed Sądem; wzywa TSUE do dalszego dostarczania danych statystycznych dotyczących działalności sądowej;

16.

zauważa ogólne skrócenie czasu trwania postępowań w 2016 r., odnotowane przez Trybunał Obrachunkowy w sprawozdaniu specjalnym nr 14/2017 (1), średnio o 0,9 miesiąca w Trybunale Sprawiedliwości i 1,9 miesiąca w Sądzie w porównaniu z 2015 r.; odnotowuje działania organizacyjne i proceduralne podjęte przez TSUE w celu zwiększenia jego wydajności i wzywa TSUE do podejmowania dalszych wysiłków w celu zapewnienia utrzymania tendencji spadkowej, aby wszystkie sprawy mogły zostać zakończone w rozsądnym terminie; zauważa z niepokojem, że jednym z czynników, które najczęściej wpływają na czas rozpatrywania spraw, są wakacje sądowe; zauważa, że w 2016 r. wakacje sądowe trwały 14 tygodni;

17.

odnotowuje wejście w życie Kodeksu postępowania członków i byłych członków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który ustanawia zasady odzwierciedlające szereg obaw Parlamentu dotyczących deklaracji o braku konfliktu interesów oraz działań zewnętrznych; popiera TSUE w zakresie wdrożenia jego decyzji o ustanowieniu zasad dotyczących tzw. efektu „drzwi obrotowych” w 2018 r.;

18.

domaga się, aby TSUE wprowadził bardziej zorientowane na rezultaty podejście w odniesieniu do zewnętrznych działań sędziów w zakresie rozpowszechniania prawa UE, ponieważ stosowane kryterium wydaje się raczej ogólne, a efekty takich działań nie są wyraźnie szacowane;

19.

ponawia apel o większą przejrzystość w odniesieniu do zewnętrznej działalności wszystkich sędziów; wzywa TSUE do publikowania informacji dotyczących innych stanowisk i płatnej działalności zewnętrznej sędziów na jego stronie internetowej oraz w rocznym sprawozdaniu z działalności, włącznie z nazwą wydarzenia, miejscem, rolą odnośnych sędziów oraz kosztami podróży i utrzymania oraz informacją, czy koszty zostały pokryte przez TSUE lub stronę trzecią;

20.

wzywa TSUE do opublikowania życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów wszystkich członków TSUE, z podaniem członkostwa w innych organizacjach;

21.

wyraża ubolewanie z powodu braku zasad dotyczących tzw. efektu „drzwi obrotowych” i wzywa TSUE do ustanowienia i wdrożenia restrykcyjnych zobowiązań w tym zakresie;

22.

jest zdania, że TSUE powinien rozważyć przygotowywanie protokołów ze spotkań z lobbystami, stowarzyszeniami zawodowymi i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, jeżeli nie naruszy to poufności spraw w toku;

23.

zwraca się do TSUE o opublikowanie protokołów ze spotkań ze stowarzyszeniami zawodowymi jak również przedstawicielami państw członkowskich;

24.

ubolewa, że państwa członkowskie nie podejmują działań na rzecz zapewnienia równowagi płci na stanowiskach charakteryzujących się wysokim stopniem odpowiedzialności oraz zauważa, że Parlament Europejski i Rada jako jeden z celów obrały sobie wyważoną reprezentację płci w kontekście powoływania nowych sędziów Sądu (w chwili obecnej ze schematu organizacyjnego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że wśród sędziów jest pięć kobiet, a wśród rzeczników generalnych – dwie kobiety; natomiast w schemacie organizacyjnym Sądu wśród sędziów jest dziesięć kobiet); uważa za kluczowe, by instytucje Unii reprezentowały jej obywateli; podkreśla w związku z tym znaczenie celu wyznaczonego przez Parlament i Radę;

25.

zwraca uwagę, że Trybunał Obrachunkowy nie miał dostępu do niektórych dokumentów istotnych dla kontroli skuteczności działania TSUE (2); wzywa TSUE do dalszej współpracy z Trybunałem Obrachunkowym i do zapewnienia mu dostępu do wszystkich dokumentów, których potrzebuje do swoich kontroli, w zakresie, w jakim nie narusza to zobowiązania do zachowania tajemnicy obrad;

26.

ma świadomość, że rolą referendarzy jest wspieranie członków Trybunału w badaniu spraw oraz sporządzanie pod ich nadzorem dokumentów prawnych, takich jak wyroki, postanowienia, opinie lub memoranda; zauważa, że zasady ich postępowania zostały przyjęte przez TSUE w 2009 r.; odnotowuje również, że referendarze wybierani są przez członków, dla których będą pracować, i że obowiązują minimalne kryteria rekrutacyjne; wzywa TSUE do wprowadzenia polityki dopuszczającej bardziej elastyczny przydział istniejących referendarzy, co pomoże minimalizować problemy związane z zarządzaniem zasobami lub kwestiami organizacyjnymi (3);

27.

zauważa z niepokojem, że TSUE nie może ocenić zdolności sędziów i referendarzy zajmujących się sprawami, ponieważ TSUE nie zbiera żadnych informacji o tym, ile czasu sędzia lub referendarz spędzają nad daną sprawą; zauważa, że przeprowadzone zostanie badanie w celu oceny, w jakim zakresie wprowadzenie systemu monitorowania wykorzystania zasobów dostarczyłoby przydatnych danych; zwraca się do TSUE z prośbą o przedstawienie wyników badania Parlamentowi Europejskiemu;

28.

uważa odpowiedź udzieloną przez TSUE na pytanie Parlamentu (pytanie nr 50) w sprawie kosztów jego spraw za niesatysfakcjonującą; zwraca się do TSUE o rozważenie wprowadzenia systemu monitorowania w celu obliczenia kosztów każdej sprawy;

29.

zauważa stały monitoring rozwoju potencjalnych zaległości i opóźnień w izbach; wyraża ubolewanie, że TSUE nie przekazuje Parlamentowi danych dotyczących niezachowania zgodności z orientacyjnymi ramami czasowymi, ponieważ dotyczy to wewnętrznej organizacji sądów;

30.

wyraża zaniepokojenie, że odbiór i przetwarzanie dokumentów proceduralnych przez sekretariat najczęściej wpływa na okres trwania procedury pisemnej w Sądzie (4); zauważa, że sprawy przed Sądem cechuje ilość dokumentów; wzywa Sąd do dalszego monitorowania liczby i złożoności spraw w celu zapewnienia, że sekretariat posiada wystarczające zasoby;

31.

podkreśla rekomendację Trybunału Obrachunkowego w sprawozdaniu specjalnym nr 14/2017 w zakresie oceny wyników w zależności od specyfiki sprawy z uwzględnieniem dostosowanych harmonogramów i biorąc pod uwagę rzeczywiście wykorzystane zasoby;

32.

odnotowuje, że w następstwie reformy struktury sądowniczej TSUE przydzielanie sędziów do izb odbywa się według liczby spraw w poszczególnych dziedzinach; chciałby wiedzieć, w jaki sposób odbywa się ten przydział i czy ustanawia się specjalistyczne izby zajmujące się niektórymi obszarami, oraz zwraca się o przeprowadzenie analizy o wpływie przydziału na szybkość rozpatrywania spraw;

33.

przyjmuje do wiadomości proces przydzielania spraw w Trybunale i w Sądzie; odnotowuje, że w 2016, podobnie jak w poprzednich latach, około 40 % spraw w Sądzie przydzielono poza systemem rotacyjnym, co stawia pod znakiem zapytania sam system; wzywa TSUE do przedstawienia zasad określających procedurę przydzielania w Trybunale i w Sądzie;

34.

odnotowuje, że znaczna liczba spraw w Trybunale i w Sądzie dotyczy kwestii własności intelektualnej; zachęca TSUE do przeanalizowania sposobów uproszczenia procedur dotyczących takich spraw i rozważenia wstępnego przeglądu dokonywanego przez służby badań i dokumentacji Trybunału;

35.

zauważa, że TSUE nadal przestrzega porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat, mimo utworzenia 137 nowych stanowisk związanych ze wzrostem liczby sędziów i rzeczników generalnych;

36.

odnotowuje wysoki wskaźnik obsadzenia stanowisk (prawie 98 %) pomimo wysokiego wskaźnika rotacji personelu; zwraca uwagę na wskazane przez TSUE trudności związane z rekrutacją stałego personelu niższego szczebla zaszeregowania; zwraca się o ocenę przez TSUE przyczyn dużej rotacji oraz zastosowanych środków lub środków, które zamierzano zastosować w celu poprawy sytuacji;

37.

uznaje działania podjęte w 2016 r. przez TSUE w celu poprawy równowagi pod względem płci na wyższych i średnich stanowiskach kierowniczych, ale podkreśla znaczenie utrzymania celu, jakim jest poprawa sytuacji w tej kwestii; ponawia swoje obawy ze względu na brak równowagi geograficznej wśród kadry kierowniczej średniego i wyższego szczebla, i również w tym względzie wzywa TSUE do działania na rzecz poprawy sytuacji w tym zakresie;

38.

zauważa, że TSUE zaoferował 245 staży w 2016 r.; wyraża ubolewanie, że188 staży w gabinetach było niepłatnych; wzywa TSUE do znalezienia rozwiązania w celu oferowania przyzwoitego wynagrodzenia dla wszystkich stażystów pracujących w instytucji w celu zapewnienia równych szans;

39.

z zadowoleniem przyjmuje wymianę pracowników TSUE z Europejskim Bankiem Centralnym i projektu utworzenia ram dla wymiany prawników lingwistów między różnymi instytucjami;

40.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę ze służbami tłumaczenia ustnego Komisji i Parlamentu w ramach Międzyinstytucjonalnego Komitetu ds. Tłumaczeń Pisemnych i Ustnych;

41.

odnotowuje z uznaniem, że TSUE został członkiem międzyinstytucjonalnej grupy roboczej zajmującej się kluczowymi międzyinstytucjonalnymi wskaźnikami działalności i efektywności oraz przedstawił koszty tłumaczeń pisemnych zgodnie ze zharmonizowaną metodologią uzgodnioną przez grupę roboczą;

42.

odnotowuje inwestycje TSUE w narzędzia informatyczne w celu poprawy zarządzania sprawami; wzywa TSUE do przedstawienia szczegółowych ilościowych i jakościowych informacji finansowych dotyczących projektów informatycznych w TSUE od 2014 r.; wzywa TSUE do opracowania w pełni zintegrowanego systemu informatycznego, który wspierałby zarządzanie sprawami;

43.

zwraca uwagę na coraz szersze wykorzystanie aplikacji „e-Curia” (liczba kont dostępu: 3 599 w 2016 r. w porównaniu z 2 914 w 2015 r.), a także na fakt, że w 2016 r. wszystkie państwa członkowskie korzystały z tej aplikacji, co dowodzi, że skutecznie rozpropagowano wiedzę o jej istnieniu i zaletach;

44.

wzywa TSUE do udoskonalenia działań w zakresie komunikacji w celu zwiększenia jego dostępności dla obywateli Unii, np. przez organizowanie seminariów szkoleniowych dla dziennikarzy lub opracowanie produktów w dziedzinie komunikacji dotyczących działalności Trybunału i odpowiadających podejściu zakładającemu bliższe kontakty z obywatelami; przyjmuje z zadowoleniem fakt, że TSUE podjął decyzję o aktualizacji swojej strony internetowej pod kątem zwiększenia przyjazności dla użytkowników oraz zwraca się do TSUE o podjęcie wysiłków w celu udoskonalenia bazy danych, aby była ona bardziej zorientowana na użytkowników; uznaje wysiłki TSUE w związku z internetowymi kanałami komunikacyjnymi oraz zachęca do kontynuowania prac w tym obszarze;

45.

zauważa, że TSUE zastosował się stopniowo do zalecenia Parlamentu w sprawie korzystania z pojazdów służbowych zawartego w rezolucji w sprawie absolutorium za 2015 r. (5); uważa, że działania podjęte w celu bardziej racjonalnego zarządzania flotą zmierzają w dobrym kierunku; z zadowoleniem przyjmuje nowe zaproszenie do składania ofert w ramach międzyinstytucjonalnej procedury przetargowej na usługi leasingu samochodów osobowych ogłoszonej w 2016 r., której celem jest zapewnienie oszczędności w tym zakresie; zauważa z niepokojem, że w 2016 r. zorganizowano 21 lotów, które kosztowały 3 998,97 EUR w celu wysłania kierowców w delegację celem przewozu członków Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu do spraw Służby Publicznej w rodzimych państwach członkowskich tych członków;

46.

z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie TSUE na rzecz ambitnych celów środowiskowych i apeluje o ich terminową realizację; zachęca Trybunał do stosowania zasad ekologicznych zamówień publicznych i apeluje o określenie zasad kompensacji emisji i przeznaczenie na ten cel wystarczających środków budżetowych;

47.

odnotowuje szczegółowe informacje dotyczące polityki w zakresie nieruchomości, szczególnie w zakresie piątej rozbudowy obecnego zespołu budynków;

48.

zauważa dalsze doświadczenia zdobyte w zakresie biur typu open space; wyraża zaniepokojenie, że nad zaletami, takimi jak zmniejszenie potrzeb w zakresie przestrzeni, zyski związane z ułatwieniem komunikacji i z większą elastycznością może przeważać utrata poufności, ograniczenia w pracy nad dokumentami, które wymagają dużej koncentracji, oraz utrata prywatności; wzywa TSUE do oceny pozytywnego i negatywnego wpływu na warunki pracy, biorąc pod uwagę potrzeby pracowników, oraz do poinformowania Parlamentu o wynikach tej oceny;

49.

z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia przez TSUE na początku 2016 r. wytycznych dotyczących informowania i ochrony demaskatorów i przypomina, że ochrona demaskatorów jest kwestią poważnie traktowaną w administracji publicznej Unii i zawsze musi być należycie uwzględniana; wzywa TSUE do zachęcania pracowników do zapoznania się z wytycznymi z 2016 r., podkreślając zasadniczą rolę demaskatorów w ujawnianiu niewłaściwego postępowania; wzywa TSUE do zachęcania swoich pracowników do korzystania z wytycznych z 2016 r. w stosowanych przypadkach; zwraca się do TSUE, aby we właściwym czasie przekazał szczegółowe informacje dotyczące przypadków sygnalizowania nieprawidłowości, postępowania z nimi i ich zakończenia;

50.

wyraża potrzebę powołania niezależnego organu referencyjnego ds. ujawniania i doradztwa, dysponującego odpowiednimi zasobami budżetowymi, aby pomóc demaskatorom wykorzystywać odpowiednie kanały ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

51.

zauważa, że zgodnie z art. 253 i 254 TFUE za nominację członków TSUE odpowiadają państwa członkowskie; podkreśla znaczenie terminowej nominacji i mianowania sędziów dla wyników TSUE; zwraca się o nową zasadę, zgodnie z którą ustalany byłby określony termin na (ponowną) nominację sędziego na długo przed końcem mandatu sędziego, oraz wzywa Radę do uwzględnienia stosunku kosztów do korzyści podczas mianowania nowych sędziów TSUE; krytykuje nieprawidłową nominację bez zaproszenia do składania zgłoszeń dwóch sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej na mandat, który dodatkowo trwał zaledwie od 14 kwietnia 2016 r. do 31 sierpnia 2016 r.;

52.

zauważa, że jeden z dwóch sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej nominowanych w dniu 1 kwietnia do dnia 31 sierpnia 2016 r. otrzymał dodatek na zagospodarowanie (18 962,25 EUR) zgodnie z art. 4 lit. a) rozporządzenia Rady (UE) 2016/300 (6), zwrot kosztów podróży (493,10 EUR) zgodnie z art. 4 lit. c) tego rozporządzenia oraz zwrot kosztów związanych z przeprowadzką (2 972,91 EUR) zgodnie z art. 4 lit. d); zauważa ponadto, że ten sam sędzia otrzymał odprawę przejściową za sześć miesięcy wynoszącą w sumie 47 070 EUR na koniec sprawowania mandatu; ubolewa z powodu nieproporcjonalnych kosztów związanych z podjęciem i zakończeniem czteromiesięcznego mandatu jednego z tych sędziów, sięgających 69 498,25 EUR oprócz wynagrodzenia pobieranego przez sędziego; wzywa TSUE do rozważenia, czy okres trwania mandatu jest proporcjonalny do wyżej wymienionych dodatków w przypadku mianowania przyszłych sędziów; wzywa Radę do ponownego przeanalizowania warunków i kwot takich dodatków oraz odpowiedniej zmiany rozporządzenia Rady (UE) 2016/300; potępia takie marnotrawstwo pieniędzy podatników unijnych;

53.

zauważa ponadto, że Sąd (izba ds. odwołań, wyrok z dnia 23 stycznia 2018 r. w sprawie T-639/16 P) (7) uznał za nieprawidłowe ustanowienie drugiej izby Sądu do spraw Służby Publicznej z jednym spośród sędziów z „czteromiesięcznym mandatem”, co unieważniło decyzję wspomnianą w tym wyroku, a także wszystkie kolejne decyzje drugiej izby w tym składzie; zwraca się do TSUE, by wskazał, których decyzji drugiej izby w tym składzie dotyczy wyrok Sądu; domaga się wydania komentarza Rady w sprawie tej nieprawidłowości i wyjaśnienia, kto ponosi za to odpowiedzialność;

54.

zwraca się do TSUE o rozważenie dopuszczenia jako języków obrad TSUE, a zwłaszcza Sądu, innych języków niż język francuski; przyjmuje z zadowoleniem wniosek Prezesa Sądu złożony w lutym 2016 r. o ocenę skutków zmiany języka obrad, przy czym ocena ta nie została jeszcze zakończona;

55.

wyraża ubolewanie z powodu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; zauważa, że na obecnym etapie nie można przewidzieć konsekwencji finansowych, administracyjnych, związanych z zasobami ludzkimi i innych konsekwencji wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii oraz zwraca się do Rady i Trybunału Obrachunkowego o przeprowadzenie ocen skutków oraz poinformowanie Parlamentu o wynikach do końca 2018 roku.

(1) Sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 14/2017 „Przegląd wyników dotyczący zarządzania sprawami przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej”.

(2) Zob. ust. 14 sprawozdania specjalnego nr 14/2017 .

(3) Zob. ust. 98, pkt C sprawozdania specjalnego nr 14/2017, w którym Trybunał Obrachunkowy zidentyfikował następujące aspekty: brak dostępności referendarzy, obciążenie pracą sędziów, rzeczników generalnych i referendarzy, zmiana przydziału spraw ze względu na koniec mandatu sędziów.

(4) Zob. ust. 38 sprawozdania specjalnego nr 14/2017.

(6) Rozporządzenie Rady (UE) 2016/300 z dnia 29 lutego 2016 r. w sprawie ustalenia uposażenia osób zajmujących wysokie stanowiska publiczne w UE (Dz.U. L 58 z 4.3.2016, s. 1).

(7) ECLI:EU:T:2018:22.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/123

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1325

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0251/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0089/20188),

udziela sekretarzowi generalnemu Trybunału Obrachunkowego absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Trybunałowi Obrachunkowemu, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, jak również Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 93 z 24.3.2017, s. 6.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/124

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1326

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy,

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie przyszłej roli Trybunału Obrachunkowego (1),

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. zmieniające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (2),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0089/20188),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

zwraca uwagę, że kontroli rocznego sprawozdania finansowego Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) dokonuje niezależny audytor zewnętrzny – PricewaterhouseCoopers Sàrl – w celu zastosowania tych samych zasad przejrzystości i rozliczalności, które Trybunał stosuje do jednostek przez siebie kontrolowanych; odnotowuje opinię audytora, że „sprawozdanie finansowe prawidłowo i rzetelnie przedstawia sytuację finansową Trybunału”;

podkreśla, że w roku 2016 Trybunał dysponował ostateczną kwotą środków w wysokości 137 557 000 EUR (w porównaniu z 132 906 000 EUR w 2015 r.) oraz że ogólny wskaźnik wykonania budżetu wyniósł 99 %;

podkreśla, że budżet Trybunału ma charakter czysto administracyjny – wykorzystuje się go do pokrycia wydatków związanych z pracownikami instytucji, budynkami, meblami, wyposażeniem oraz różnych wydatków operacyjnych;

zwraca uwagę, że w ramach obecnej procedury udzielania absolutorium roczne sprawozdania z działalności są przedkładane Trybunałowi w czerwcu, przedstawiane Parlamentowi przez Trybunał w październiku i poddawane pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym w maju; zwraca uwagę, że o ile udzielenie absolutorium nie zostanie odroczone, od zamknięcia rocznych sprawozdań finansowych do czasu zamknięcia procedury udzielania absolutorium mija co najmniej 17 miesięcy; zwraca uwagę, że audyt w sektorze prywatnym odbywa się w dużo krótszych ramach czasowych; podkreśla, że procedurę udzielania absolutorium należy usprawnić i przyspieszyć; wzywa Trybunał do pójścia za dobrym przykładem ustanowionym przez sektor prywatny; w związku z tym proponuje, aby termin składania rocznych sprawozdań z działalności ustalono na dzień 31 marca następnego roku finansowego, a termin przedstawiania sprawozdań Trybunału – na dzień 1 lipca; proponuje także, aby dokonano przeglądu harmonogramu procedury udzielania absolutorium, jak określono w art. 5 załącznika IV do Regulaminu Parlamentu Europejskiego, tak by głosowanie w sprawie absolutorium mogło się odbywać na sesji plenarnej w listopadzie, co pozwoliłoby zakończyć procedurę udzielania absolutorium w ciągu roku następującego po danym roku budżetowym;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał, ogólnie rzecz biorąc, ostrożnie i należycie zarządzał finansami w trakcie roku budżetowego 2016; wyraża poparcie dla udanej zmiany paradygmatu w kierunku budżetowania celowego w planowaniu budżetu Komisji, którą wprowadziła wiceprzewodnicząca Kristalina Georgieva we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na wyniki”; zachęca Trybunał, aby zastosował tę metodę we własnej procedurze planowania budżetu;

odnotowuje opinię Trybunału nr 1/2017 w sprawie zmiany rozporządzenia finansowego, w którym proponuje się aktualizację ustaleń dotyczących audytu agencji zdecentralizowanych; ubolewa nad faktem, że w kontekście przeglądu rozporządzenia finansowego nie udało się wypracować porozumienia międzyinstytucjonalnego, dzięki któremu można by zmniejszyć obciążenia administracyjne wynikające z obowiązującego porozumienia; wzywa Trybunał do przedstawienia wniosku na temat tego, w jaki sposób można poprawić obowiązujące porozumienie i w jaki sposób taka poprawa mogłaby przyczynić się do synchronizacji rocznego sprawozdania Trybunału i rocznych sprawozdań dotyczących agencji;

odnotowuje powołanie grupy roboczej wysokiego szczebla, której zadaniem będzie praca nad poprawą wartości dodanej rocznego sprawozdania dla jego użytkowników; wzywa Trybunał do podzielenia się zastosowanymi kryteriami z Parlamentem;

ubolewa, że zakres rozważań w rozdziale 10 rocznego sprawozdania pozostaje ograniczony; zwraca się do Trybunału o przedstawienie bardziej szczegółowych informacji na temat każdej instytucji, tak aby uzyskać lepszy obraz niedociągnięć w zakresie wydatków administracyjnych; wyraża życzenie, aby w przyszłości Trybunał sporządzał osobne sprawozdanie dla każdego państwa członkowskiego;

ubolewa, że do roku 2016 wśród członków Trybunału były tylko 3 kobiety i aż 25 mężczyzn; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba kobiet wzrosła do czterech w 2016 r.; ponownie wyraża poparcie dla kryteriów powoływania członków Trybunału, które zaproponował w swojej rezolucji z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie przyszłej roli Trybunału Obrachunkowego;

10.

zauważa, że w 2016 r. Trybunał zreformował swoje izby i komitety, co miało znaczący wpływ na przygotowanie jego prac; zauważa również, że reforma ta ma charakter uzupełniający w stosunku do organizacji prac w trybie zadaniowym oraz ustanowienia ogólnoinstytucyjnej sieci w celu wzmocnienia zarządzania wiedzą; wyraża uznanie dla Trybunału za te reformy i oczekuje na sprawozdanie z oceny nowych środków;

11.

zauważa, że cel, jakim jest 13-miesięczny termin sporządzania sprawozdań specjalnych, nie został jeszcze osiągnięty; podkreśla, że Trybunał musi przestrzegać tego terminu bez szkody dla jakości sprawozdań i ukierunkowanego charakteru jego zaleceń;

12.

z zadowoleniem przyjmuje dobrą współpracę Trybunału z Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego, w szczególności w odniesieniu do prezentacji sprawozdań specjalnych i działań podejmowanych w ich następstwie; uważa, że prezentacja tych sprawozdań na forum wyspecjalizowanych komisji Parlamentu po ich przedstawieniu przed Komisją Kontroli Budżetowej umożliwia przeprowadzenie niezbędnych działań następczych dotyczących czynności stanowiących przedmiot ich oceny, a także podnosi świadomość na temat wdrażania i opłacalności strategii politycznych Unii;

13.

uważa, że współpraca i wymiana praktyk między Trybunałem a najwyższymi organami kontroli państw członkowskich jest bardzo pozytywna; zachęca Trybunał do kontynuowania tej współpracy;

14.

zauważa, że Trybunał przestrzega porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat; wyraża zaniepokojenie, że na skutek tego porozumienia zasoby ludzkie pozostające do dyspozycji w różnych służbach nie pozwalają na stawienie czoła dodatkowemu obciążeniu pracą; wzywa władze budżetowe, aby przy planowaniu przyszłego przydziału środków finansowych dla pracowników zwróciły uwagę na długoterminowe skutki redukcji liczby pracowników, w szczególności w odniesieniu do zdolności instytucji do poprawy dysproporcji geograficznych i pod względem płci oraz potrzeby budowania zdolności – w oparciu o doświadczonych pracowników – do obsadzania stanowisk kierowniczych;

15.

odnotowuje zwiększenie równowagi płci na szczeblu kierowniczym w 2016 r.; zwraca również uwagę, że plan działania w zakresie równości szans na lata 2013–2017 jest obecnie przedmiotem oceny; wzywa Trybunał do dalszego propagowania równowagi płci, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych, oraz do przedstawienia sprawozdania z realizacji strategii oraz z wyników planu działania;

16.

odnotowuje uruchomienie programu studiów podyplomowych kończącego się uzyskaniem dyplomu w zakresie kontroli organizacji publicznych i polityki publicznej oraz programu studiów magisterskich w zakresie zarządzania organizacjami publicznymi we współpracy z Uniwersytetem Lotaryńskim, z myślą o ustawicznym rozwoju zawodowym pracowników Trybunału; zwraca się do Trybunału o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium dalszych informacji na temat umów związanych z utworzeniem tych programów;

17.

odnotowuje wzrost liczby tłumaczeń zlecanych na zewnątrz w 2016 r., w szczególności w sierpniu; przyjmuje do wiadomości uzasadnienie Trybunału i wzywa do lepszej organizacji wewnętrznych służb tłumaczeniowych w celu wygenerowania oszczędności;

18.

odnotowuje podsumowanie polityki Trybunału dotyczącej budynków zawarte w jego rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2016;

19.

zauważa, że Trybunał zastosował się stopniowo do zalecenia Parlamentu w sprawie korzystania z pojazdów służbowych zawartego w rezolucji w sprawie absolutorium za 2015 r. (3); uważa, że działania podjęte w celu bardziej racjonalnego zarządzania flotą zmierzają w dobrym kierunku; z zadowoleniem przyjmuje nowe międzyinstytucjonalne zaproszenie do składania ofert na usługi leasingu samochodów osobowych ogłoszone w 2016 r., którego celem jest zapewnienie oszczędności w tym zakresie;

20.

popiera politykę Trybunału dotyczącą publikacji elektronicznych oraz z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcia Trybunału związane z ograniczeniem śladu środowiskowego; ubolewa, że strona internetowa Trybunału nie zawiera przyjaznego dla użytkownika systemu wyszukiwania i wzywa do skutecznej poprawy dostępności sprawozdań;

21.

zwraca uwagę, że trwają negocjacje między Trybunałem a Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w sprawie uzgodnień administracyjnych oraz że przewiduje się zakończenie tych negocjacji w 2018 r.; wzywa Trybunał do informowania organu udzielającego absolutorium o postępie tych negocjacji;

22.

ponawia swój apel do Trybunału, aby informował Parlament, zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie poufności i ochrony danych, o sprawach zamkniętych przez OLAF, w których przedmiotem dochodzenia był Trybunał lub jakikolwiek członek jego personelu;

23.

wyraża potrzebę powołania niezależnego organu referencyjnego ds. ujawniania i doradztwa, dysponującego odpowiednimi zasobami budżetowymi, aby pomóc sygnalistom wykorzystywać odpowiednie kanały ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

24.

z zadowoleniem przyjmuje kodeks etyczny Trybunału mający na celu zapobieganie konfliktom interesów, a także uchybieniom i nieetycznym zachowaniom ze strony pracowników i członków Trybunału; podkreśla, że bardzo ważne jest zapewnienie i zagwarantowanie niezależności członków Trybunału; z zadowoleniem przyjmuje planowany na 2018 r. audyt kodeksów etycznych wybranych instytucji unijnych;

25.

ubolewa nad decyzją Zjednoczonego Królestwa dotyczącą wystąpienia z Unii Europejskiej; zauważa, że na tym etapie nie można przewidzieć, jakie skutki finansowe, administracyjne, kadrowe i inne spowoduje to wystąpienie i zwraca się do Trybunału o przeprowadzenie ocen skutków i poinformowanie Parlamentu o wynikach do końca 2018 r.

(2) Dz.U. L 286 z 30.10.2015, s. 1.

(3) Dz.U. L 252 z 29.9.2017, s. 116.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/127

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1327

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0256/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 07/2016 zatytułowane „Zarządzanie przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych należącymi do niej budynkami na całym świecie”,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0128/2018),

udziela wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jak również Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/128

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1328

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0128/2018),

zauważa, że Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) nadal wykonuje swój budżet bez poważniejszych błędów oraz że ogólny poziom błędu w budżecie administracyjnym został oszacowany przez Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) na 0,2 %;

ubolewa, że w 2016 r., podobnie jak w 2015 r., Trybunał ponownie wykrył uchybienia w zorganizowanych przez delegatury Unii postępowaniach o udzielenie zamówienia o wartości poniżej 60 000 EUR;

przyjmuje do wiadomości, że ESDZ podjęła szereg inicjatyw mających na celu zmniejszenie liczby błędów w procedurach przetargowych przez ulepszenie szkoleń, wsparcia i doradztwa dla personelu delegatur odpowiedzialnego za zamówienia publiczne; wzywa jednak ESDZ, by kontynuowała wysiłki na rzecz aktywnego wspierania i monitorowania wdrażania przepisów i procedur dotyczących zamówień publicznych w delegaturach, tak aby poprawić ogólną zgodność i skuteczność swoich procedur przetargowych i zarządzania umowami; zachęca ESDZ, by rozważyła możliwości wprowadzenia globalnych lub regionalnych procedur przetargowych obejmujących kilka delegatur Unii, które zastąpiłyby indywidualne zamówienia o niskiej wartości; zwraca się do ESDZ o dokonanie oceny, w jakim zakresie rozwiązanie takie mogłoby zmniejszyć niedociągnięcia w procedurach przetargowych, oraz poinformowanie parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej o wynikach tej analizy;

zauważa, że wcześniejsze zalecenia dotyczące aktualizacji danych na temat sytuacji osobistej pracowników i odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej oraz zarządzania ich zasiłkami rodzinnymi w przeważającej mierze zostały wdrożone;

zwraca uwagę, że 15 spośród 20 zobowiązań skontrolowanych przez Trybunał zostało przygotowanych przed końcem roku, a związane z nimi usługi, towary i odpowiednie płatności miały zostać dostarczone częściowo lub w całości w 2017 r.; przypomina, że praktyka przenoszenia środków jest sprzeczna z zasadą jednoroczności i powinna pozostać wyjątkiem, a nie być traktowana jako sposób na zmaksymalizowanie odsetka wykorzystania środków na koniec roku;

zwraca uwagę na wysoki odsetek nieprawidłowości wykrytych w kontrolach ex ante operacji finansowych, odnotowując zarazem charakter tych błędów i nieprawidłowości np. brak dokumentów potwierdzających lub niekwalifikowalność wydatków; przyjmuje z zadowoleniem rozbudowany wewnętrzny system sprawozdawczy ESDZ, który pozwala przewidzieć potencjalne błędy, przyczyniając się do zmniejszenia liczby błędów wykrywanych przez Trybunał; zachęca ESDZ do podjęcia środków mających na celu zmniejszenie wysokiego odsetka nieprawidłowości; podkreśla jednak, że ograniczanie nieprawidłowości w ramach kontroli ex ante nie powinno odbywać się ze szkodą dla utrzymania niskiego poziomu błędów;

wyraża ubolewanie z powodu utrzymywania się przez lata tych samych uchybień związanych ze standardami wewnętrznej kontroli „ciągłością działania” i „zarządzaniem dokumentacją”, które stwarzają ryzyko ograniczenia dostępności i niezawodności kluczowych informacji zarządczych wykorzystywanych przez delegatury do monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do działań i projektów; przypomina, że przejrzystość dokumentacji nie tylko sprzyjałaby poprawie jakości monitorowania i kontroli, lecz także posłużyłaby jako skuteczne narzędzie zapobiegania oszustwom i korupcji;

zauważa, że tylko jedna delegatur, która podlega pod Centrum Regionalne Europa, w swoim poświadczeniu wiarygodności zgłosiła i ponowiła zastrzeżenie dotyczące zarządzania zamówieniami publicznymi; wzywa ESDZ do zwrócenia uwagi na spójność pomiędzy skutecznym lub jedynie formalnym wdrażaniem standardów kontroli wewnętrznej a zapewnianiem zarządzania w delegaturach Unii oraz do rozważenia tej kwestii;

popiera analizowanie i udoskonalanie opłacalności kontroli ex post przez porównanie kosztów przeprowadzania kontroli ex post z wartością wykrytych błędów; zauważa, że jednostkowy koszt wykrycia błędu (koszt na euro) w 2016 r. wynosił 23 centy; przyznaje, że ten jednostkowy koszt jest związany z niskim poziomem błędów i byłby mniejszy, gdyby kwota, której dotyczy błąd, była wyższa;

10.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nowych wytycznych dotyczących cyklu wizyt kontrolnych w 2016 r., w tym następujące kryteria priorytetowego traktowania kontroli delegatur: nowi ambasadorzy Unii; delegatury borykające się ze szczególnymi wyzwaniami; okres, który upłynął od ostatniej kontroli; liczebność delegatury, z zaleceniem kontroli większych delegacji co pięć lat; zachęca ESDZ do dalszego wyznaczania cykli kontroli na podstawie takich kryteriów ryzyka oraz wzywa ESDZ do informowania organu udzielającego absolutorium o doświadczeniach związanych ze stosowaniem nowych wytycznych i jego rezultatach;

11.

zauważa, że początkowy budżet na 2016 r. wynosił 633,6 mln EUR, co stanowi wzrost o 5,1 % w porównaniu z poprzednim rokiem budżetowym, w tym 18,9 mln EUR na zrekompensowanie spadku wartości euro oraz środki na otwarcie delegatury w Iranie, przeniesienie delegatury somalijskiej z Nairobi do Mogadiszu oraz końcoworoczną waloryzację wynagrodzeń; zauważa, że zatwierdzono 2,5 mln EUR dodatkowych środków na wdrażanie pakietu bezpieczeństwa całej w sieci delegatur Unii, w szczególności na rekrutację regionalnych agentów ochrony, prace związane z zapewnianiem bezpieczeństwa lub specjalne szkolenia personelu ESDZ, tak że ostatecznie budżet ESDZ wyniósł 636,1 mln EUR;

12.

zwraca uwagę, że na koniec roku ostateczny budżet ESDZ w wysokości 636,1 mln EUR na rok 2016 został wykonany w 99,7 % w środkach na zobowiązania i 87,5 % w środkach na płatności;

13.

odnotowuje obecny podział budżetu, tj. 222,7 mln EUR dla siedziby głównej ESDZ oraz 413,4 mln EUR dla delegatur;

14.

zauważa, że w przypadku siedziby głównej ESDZ 65,1 % budżetu (144,2 mln EUR) przeznaczono na wypłatę wynagrodzeń i innych świadczeń pracownikom statutowym i zewnętrznym, 13 % (30 mln EUR) na budynki i koszty powiązane, a 14 % (30,8 mln EUR) na systemy informatyczne (w tym systemy informacji niejawnych) oraz sprzęt informatyczny;

15.

odnotowuje, że budżet delegatur Unii w wysokości 413,4 mln EUR został podzielony następująco: 109,1 mln EUR (26,4 %) na wynagrodzenia i świadczenia dla pracowników statutowych, 64,3 mln EUR (15,6 %) na personel zewnętrzny i usługi zewnętrzne, 25,2 mln EUR (6,1 %) na inne wydatki związane z personelem, 169 mln EUR (40,9 %) na budynki i koszty powiązane, 45,7 mln EUR (11,1 %) na inne wydatki administracyjne; zwraca uwagę, że pokrycie administracyjnych kosztów personelu Komisji zatrudnionego w delegaturach, ESDZ otrzymała od Komisji wkład finansowy w wysokości 185,6 mln EUR (z wyłączeniem dochodów przeznaczonych na określony cel), podzielony na 50,4 mln EUR od Komisji z działu V, 89,9 mln EUR z linii administracyjnych programów operacyjnych oraz 45,4 mln EUR z Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR); zauważa, że w 2016 r. EFR po raz pierwszy uiścił standardową kwotę na osobę w odniesieniu do kosztów ogólnych delegatur za członków personelu Komisji finansowanych z EFR;

16.

podkreśla znaczenie przeprowadzania przejrzystego i skutecznego przeglądu budżetu ESDZ; wyraża ubolewanie, że rozdrobnienie jej instrumentów utrudnia dostęp do informacji; wzywa wiceprzewodniczącą Komisji i wysoką przedstawiciel Unii Europejskiej ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa do zapewnienia dostępu do danych związanych z kosztami jej misji;

17.

podkreśla, że wykonanie budżetu administracyjnego ESDZ, a zwłaszcza delegatur, powinno być bardziej efektywne, ponieważ niektóre delegacje otrzymują od Komisji osobne wkłady budżetowe przyznawane z 33 różnych linii budżetowych na pokrycie kosztów administracyjnych związanych z personelem Komisji w delegaturach; wzywa Komisję, by współpracowała z Radą i Parlamentem na rzecz osiągnięcia uproszczeń budżetowych, które pozwolą lepiej zarządzać budżetem i zapewniać obywatelom Unii przejrzysty obrazu tych kosztów;

18.

przypomina ESDZ, że granica między dyplomacją gospodarczą a lobbingiem jest cienka, dlatego wzywa ESDZ do ustanowienia zasad regulujących lobbing w celu rozróżnienia tych dwóch rodzajów działań oraz do zapewnienia przejrzystości w odniesieniu do działań lobbingowych zarówno w siedzibie głównej, jak i w delegaturach;

19.

z zadowoleniem zauważa, że w 2016 r. wspólne koszty ogólne wszystkich biur delegatur (wynajem, zabezpieczenia i inne koszty ogólne), w tym delegatur EFR, zostały w całości sfinansowane z linii budżetowych przeznaczonych na ESDZ, co stanowi istotny krok w kierunku racjonalizacji budżetu; zachęca ESDZ do dalszych działań na rzecz uproszczenia źródeł budżetu i rozwiązań budżetowych;

20.

popiera prowadzone przez ostatnie dwa lata nieustające działania ESDZ na rzecz uproszczenia i zracjonalizowania ogólnej organizacji i zasad zarządzania dzięki pogłębianiu integracji usług i poprawie sprawozdawczości i przepływu informacji; uważa, że wzmocnienie kultury służby w ESDZ byłoby korzystne dla jej funkcjonowania; zauważa, że w 2016 r. w wyniku prowadzonych przez ostatnie dwa lata działań na rzecz ograniczenia nadmiernie rozbudowanej administracji personel na stanowiskach kierowniczych stanowi 6,4 % całego personelu, a nie 7,5 %, jak w 2014 r.;

21.

z zadowoleniem przyjmuje priorytety ustanowione przez wysoką przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i wiceprzewodniczącą Komisji oraz przez ESDZ zgodnie z globalną strategią UE w podejmowaniu globalnych wyzwań, w tym skupienie na tematyce migracji, handlu narkotykami i ludźmi oraz realizowaniu dyplomacji praw człowieka, co pozwala na lepsze, bardziej skoordynowane reagowanie na pojawiające się wyzwania międzynarodowe i priorytety polityczne; ponadto podkreśla rosnące znaczenie roli ESDZ w międzynarodowej współpracy w dziedzinie pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju społecznego, co widać na takich przykładach, jak rola ESDZ jako mediatora i przedstawiciela w organizacjach międzynarodowych takich jak ONZ, negocjowanie i utrzymanie porozumienia jądrowego z Iranem czy rola mediatora w konflikcie izraelsko-palestyńskim i procesie brukselskim na rzecz Syrii;

22.

podkreśla, że równowaga geograficzna, czyli proporcjonalny związek między członkami personelu określonej narodowości a wielkością danego państwa członkowskiego, powinna pozostać jedną z przewodnich zasad zarządzania zasobami, zwłaszcza w odniesieniu do państw członkowskich, które wstąpiły do Unii w 2004 r. lub później; przypomina również o złożonym Parlamentowi przez wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zobowiązaniu do zajęcia się problemem nadreprezentacji dyplomatów krajowych na stanowiskach szefów delegatur;

23.

ubolewa, że spośród 136 szefów delegatur UE tylko 21 pochodzi z 13 państw członkowskich, które przystąpiły do Unii po 2004 r.; wzywa ESDZ do dokonania wnikliwej oceny polityki zatrudnienia z myślą o skuteczniejszej realizacji polityki na rzecz równowagi geograficznej;

24.

nadal jest zaniepokojony utrzymującym się brakiem równowagi w profilu zatrudnienia ESDZ w odniesieniu do narodowości; zauważa, że na koniec 2016 r. 31,7 % personelu ESDZ pochodziło z państw członkowskich, w porównaniu z 32,9 % w 2015 r. (25,3 % w siedzibach i 40,8 % w delegaturach); apeluje o bardziej zróżnicowany podział personelu, zgodnie z decyzją Rady 2010/427/UE (1); z zadowoleniem przyjmuje złożone Parlamentowi przez wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zobowiązanie do zajęcia się problemem nadreprezentacji dyplomatów krajowych na stanowiskach szefów delegatur;

25.

zauważa, że 19,6 % wszystkich pracowników grupy funkcyjnej administrator w ESDZ pochodzi z 13 państw członkowskich, które przystąpiły do Unii od 2004 r., co zbliża się do odsetka, który ludność tych państw stanowi w odniesieniu do ogółu ludności w UE (20,6 %); zwraca jednak uwagę, że nadal piastują oni jedynie 13,28 % stanowisk kierowniczych, i podkreśla, że – przy jednoczesnym poszanowaniu polityki rekrutacyjnej opartej na faktycznych osiągnięciach zawodowych – ten brak równowagi można w większym stopniu wziąć pod uwagę w przyszłych procedurach rekrutacji; zauważa z zaniepokojeniem, że reprezentacja tych państw członkowskich jest szczególnie słaba na wyższych stanowiskach kierowniczych; i zwraca uwagę, że zalecany jest postęp w tej dziedzinie;

26.

zwraca się do ESDZ o przedstawienie przed dniem 30 czerwca 2018 r. dodatkowych wyjaśnień w kwestii rosnącej liczby oddelegowanych ekspertów krajowych, która w 2016 r. osiągnęła 445 (85 % z nich pracuje w Brukseli) w porównaniu z 434 w 2015 r. i 407 w 2014 r.;

27.

ponownie wyraża zaniepokojenie dysproporcją płci wśród personelu ESDZ na wyższych stanowiskach kierowniczych; przyjmuje do wiadomości nieznaczny wzrost liczby kobiet na stanowiskach kierowniczych i podkreśla, że wciąż istnieje pole do poprawy, której celem byłoby zwiększenie obecnego odsetka kobiet na takich stanowiskach (22,7 %, z czego 14 % w kadrze kierowniczej wyższego szczebla, czyli 6 z 44 stanowisk oraz 25 % kadry kierowniczej średniego szczebla, czyli 53 z 215 stanowisk); wzywa państwa członkowskie, by aktywniej zachęcały kobiety do ubiegania się o stanowiska kierownicze w ESDZ;

28.

w związku z powyższym z zadowoleniem przyjmuje utworzenie grup zadaniowych do spraw „rozwoju kariery, równouprawnienia płci i równości szans” oraz „ram kształcenia i rozwoju”, a także utworzenie sieci „Kobiety w ESDZ”, które stanowią istotny krok w kierunku poprawy funkcjonowania ESDZ; uważa. że inicjatywy te wytyczają bardziej atrakcyjne ścieżki kariery, usprawniają procedury rekrutacji oraz pozwalają zapewnić powoływanie kompetentnych osób, adekwatność kompetencji, jak również równowagę płci i równe szanse pod względem płci i pochodzenia etnicznego; wzywa państwa członkowskie, by w celu zmniejszenia dysproporcji płci czynniej wspierały wykwalifikowane kobiety ubiegające się o stanowiska kierownicze; z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez wiceprzewodniczącą Komisji i wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zamiar zapewnienia, by częstotliwość rotacji personelu nie naruszała ciągłości wiedzy specjalistycznej i kompetencji, jakimi dysponują siedziba główna ESDZ i delegatury;

29.

ubolewa, że w 2016 r. służbę mediacyjną ESDZ powiadomiono o 75 sprawach dotyczących konfliktu, napastowania lub niewłaściwego środowiska pracy oraz że na koniec roku 23 z nich nadal nie zostały zamknięte; zauważa, że 36 z 65 spraw nie zostało zamkniętych na koniec 2015 r., co oznacza, że w 2016 r. zmalała względna liczba niezamkniętych spraw na koniec roku; z zadowoleniem przyjmuje ustanowiony przez ESDZ system ostrzegania, który umożliwia systematyczne monitorowanie skarg i z satysfakcją przyjmuje do wiadomości działania podejmowane w celu poradzenia sobie z tym zjawiskiem za pomocą usług wsparcia, takich jak mediacja, poufne doradztwo, pomoc medyczna i psychologiczna, podnoszenie świadomości i odpowiednie środki dyscyplinarne; wzywa ESDZ do dalszej poprawy polityki w tym zakresie, tak aby zapobiegać wszelkim formom nękania psychicznego i molestowania seksualnego, a także przeciwdziałać konfliktom, jak również do informowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

30.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystywaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i porady;

31.

zauważa, że jak dotąd ESDZ przestrzega postanowień porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat: w 2016 r. zlikwidowano 17 stanowisk, osiągając redukcję o 68 stanowisk, 16 kolejnych przewidziano do likwidacji w 2017 r., co pozwoli osiągnąć łączną redukcję 84 stanowisk w ESDZ w okresie pięciu lat kończącym się w 2017 r.; zwraca uwagę na fakt, że skuteczności działań Unii w terenie nie powinno ograniczać nadmierne obciążenie personelu obowiązkami, zwłaszcza w niewielkich delegaturach lub w delegaturach odpowiedzialnych za więcej niż jeden kraj; zwraca się do władz budżetowych, aby miały na uwadze długoterminowe skutki redukcji zatrudnienia przy planowaniu przyszłego przydziału środków finansowych na personel;

32.

przypomina zalecenie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie bezpłatnych staży, które ESDZ oferuje w delegaturach Unii, i podkreśla znaczenie wypłacania wszystkim stażystom odpowiednich stypendiów w celu zapewnienia im wystarczającego wynagrodzenia za ich pracę oraz przeciwdziałania dyskryminacji ze względów ekonomicznych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje kroki podjęte przez ESDZ w celu restrukturyzacji oferowanego przez nią programu staży, w tym przez przyznawanie stypendiów za staże w delegaturach Unii; jest jednak zaniepokojony faktem, że liczba przyznanych stypendiów jest znacznie niższa niż liczba staży zaoferowanych w delegaturach UE w 2016 r.; wzywa ESDZ do znalezienia innych sposobów oferowania płatnego stażu z myślą o zagwarantowaniu równych szans, na przykład we współpracy z uniwersytetami lub innymi instytucjami publicznymi;

33.

jest zaniepokojony faktem, że w latach 2015 i 2016 niedociągnięcia w procedurach przetargowych w delegaturach UE (zaproszeniach do składania ofert, wnioskach i in.) dotyczyły 87 projektów o łącznej wartości 873 197 910 EUR; uważa za konieczne przeprowadzanie regularnych szkoleń dla szefów delegatur oraz przypominanie im – podczas seminariów ad hoc przed objęciem stanowiska lub dorocznej konferencji ambasadorów – że oprócz wypełniania obowiązków politycznych, pełnią też kluczową rolę w konsolidacji łańcucha jakości ESDZ oraz ponoszą ogólną odpowiedzialność, zarówno za zarządzanie wydatkami administracyjnymi i portfelami projektów wymagających odpowiedniej oceny i wagi, jak i za szacowanie różnych czynników, które mogą doprowadzić do wydania zastrzeżenia;

34.

podkreśla, że „poważne uchybienia w logice interwencji, założeniach i ocenie ryzyka” były głównymi problemami zgłoszonymi w 2015 i 2016 r. przez szefów delegatur, dotyczącymi 293 projektów o łącznej wartości 2 574 730 715 EUR; wzywa Komisję i ESDZ do przeprowadzenia dogłębnej analizy w celu poprawy zarządzania projektami, m.in. przez właściwą ocenę ryzyka, priorytetów geograficznych i zdolności delegatur Unii do sprostania dodatkowemu obciążeniu pracą oraz utrzymania koncentracji na obszarach wsparcia w celu zwiększenia oddziaływania pomocy;

35.

odnotowuje, że roczny budżet na 185 budynków biurowych i 144 oficjalne rezydencje wynosi ok. 160 mln EUR, co stanowi 20 % budżetu ESDZ; docenia wysiłki podjęte przez ESDZ od ostatniej procedury udzielania absolutorium, których celem jest adaptacja i korekta różnych elementów składowych jej polityki dotyczącej budynków; ponownie stwierdza jednak, że należy pogłębić monitorowanie, całkowite pokrywanie kosztów oraz procedury selekcji; podkreśla znaczenie osiągnięcia równowagi między kwestiami bezpieczeństwa, polityką ochrony środowiska i dostępem dla osób niepełnosprawnych a koniecznością zapewnienia większych oszczędności związanych z budynkami; podkreśla znaczenie negocjowania umów dla zapewnienia oszczędności i ciągłość polityki w zakresie budynków; sugeruje, że ESDZ powinna przeprowadzić kompleksową analizę obejmującą wszystkie delegatury Unii w celu ustalenia, w których krajach rozwiązaniem bardziej opłacalnym byłby zakup budynków biurowych lub rezydencji zamiast wynajmu;

36.

z zadowoleniem przyjmuje starania na rzecz zwiększenia skoordynowanego wsparcia w zakresie zarządzania budynkami zapewnianego delegaturom Unii przez siedzibę główną, w tym m.in. uruchomienie zaktualizowanej wersji narzędzia informatycznego do zarządzania budynkami (IMMOGEST) lub zwiększenie wyspecjalizowanego personelu kontraktowego w siedzibie głównej ESDZ; wzywa ESDZ do dalszej realizacji zaleceń zawartych w sprawozdaniu specjalnym Trybunału Obrachunkowego dotyczącym zarządzania przez ESDZ należącymi do niej budynkami na całym świecie (2); zwraca się do ESDZ o przeprowadzenie przeglądu nowych środków i informowanie Parlamentu o wynikach;

37.

jest przekonany, że spójna sieć regionalnych agentów ochrony ma duże znaczenia dla bezpieczeństwa pracowników;

38.

uważa, że w przypadku każdej nowej kartoteki budynku lub transakcji, która ma być zawarta w siedzibie głównej ESDZ, niezbędna jest gruntowna weryfikacja warunków najmu lub opcji zakupu budynków biurowych i rezydencji; przyznaje, że od 2016 r. ESDZ ulepszyła system weryfikacji nabywanych nieruchomości dzięki zastosowaniu zewnętrznych wycen finansowych i kontroli technicznych przeprowadzanych przez uznanych ekspertów, oraz wzywa ESDZ do przedstawienia wyników tych działań; wzywa ESDZ do dalszego monitorowania kwestii przestrzeni biurowej, aby osiągnąć przewidziane poziomy referencyjne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. średnia wielkość budynku delegatury nieznacznie spadła., jednak wyraża ubolewanie, że przekroczenie pułapu wynoszącego 35 m2 na osobę dla budynków biurowych wygenerował dodatkowe koszty w wysokości 7,4 mln EUR; przyznaje, że delegatury mają ograniczone możliwości zmniejszenia wielkości budynku, na przykład gdy są związane zobowiązaniami wynikającymi z umowy najmu;

39.

zachęca również ESDZ do zidentyfikowania najlepszych praktyk zarządzania nieruchomościami w państwach członkowskich, które w racjonalny kosztowo sposób mogłyby przyczynić się do wzmocnienia jej polityki dotyczącej budynków; odnotowuje, że w 2016 r. ESDZ zawarła z podmiotem świadczącym usługi umowę o usługi w zakresie regularnego monitorowania informacji rynkowych i obliczania zwrotów z inwestycji w stosunku do dostępnych wariantów najmu;

40.

z zadowoleniem przyjmuje zorganizowaną z państwami członkowskimi grupę zadaniową poświęconą kluczowemu politycznie zagadnieniu kolokacji placówek dyplomatycznych i jego możliwemu rozszerzeniu; zauważa, że w 2016 r. zawarto porozumienia w sprawie11 nowych kolokacji, co zwiększa łączną liczbę takich rozwiązań do 91;

41.

z zadowoleniem przyjmuje opracowywane obecnie ustalenia międzyinstytucjonalne z DG ds. Europejskiej Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej (ECHO) oraz z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) w sprawie wspólnego korzystania z budynków i redukcji kosztów; apeluje do ESDZ, by w ramach monitorowania kosztów rozszerzyła takie porozumienia na inne podmioty Unii;

42.

podkreśla potrzebę ujawniania dezinformacji, zwłaszcza w państwach wschodniego sąsiedztwa, na Bałkanach Zachodnich i w państwach Południa, oraz zwraca uwagę na prace grupy zadaniowej East StratCom w tej dziedzinie;

43.

z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie platformy wsparcia misji w celu zapewnienia scentralizowanego wsparcia administracyjnego dla misji Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO); zwraca uwagę na znaczenie zapewnienia finansowania tej platformy w oparciu o jasne i przejrzyste ramy przydziału i wykorzystania funduszy z myślą o osiągnięciu maksymalnych efektów w oparciu o wcześniej istniejący poziom wydatków, aby oddziaływanie platformy po jej uruchomieniu było znaczne i widoczne;

44.

apeluje do Rady i ESDZ o przestrzeganie zobowiązania prawnego dotyczącego przekazywania Parlamentowi – bezzwłocznie i bez potrzeby składania wniosków – wszystkich stosownych dokumentów dotyczących negocjacji w sprawie umów międzynarodowych, w tym również wytycznych negocjacyjnych, a także uzgodnionych tekstów oraz protokołów każdej rundy negocjacyjnej, zgodnie z art. 218 ust. 10 TFUE, który stanowi, że „Parlament Europejski jest natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury”; przypomina Radzie i ESDZ, że z powodu naruszenia w przeszłości art. 218 ust. 10 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej anulował już decyzje Rady dotyczące podpisania i zawarcia kilku umów oraz podkreśla, iż Parlament może w przyszłości nie udzielić zgody na zawarcie nowych umów, takich jak umowa o kompleksowym i wzmocnionym partnerstwie z Armenią, dopóki Rada i ESDZ nie wypełnią spoczywającego na nich obowiązku prawnego;

45.

zwraca uwagę, że ESDZ nie podjęła jeszcze działań następczych w odpowiedzi na sformułowane przez Europejski Trybunał Obrachunkowy w sprawozdaniu specjalnym nr 14/2013 (3) zaleceniu dotyczącym przygotowania szczegółowego planu działania z myślą o poprawie skuteczności wsparcia Unii dla Palestyny; zachęca ESDZ do pełnego zastosowania się do tego zalecenia we współpracy z Komisją;

46.

zauważa, że zgodnie z obecną procedurą udzielania absolutorium ESDZ przekazuje Trybunałowi roczne sprawozdania z działalności w czerwcu, w październiku Trybunał przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi, który głosuje nad udzieleniem absolutorium na posiedzeniu plenarnym w maju; zauważa, że o ile absolutorium nie jest odroczone, między zamknięciem rocznego sprawozdania finansowego a zakończeniem procedury udzielania absolutorium mija co najmniej 17 miesięcy; zauważa, że w sektorze prywatnym harmonogram audytów jest o wiele krótszy; podkreśla, że procedura udzielania absolutorium musi zostać usprawniona i skrócona; apeluje o to, by ESDZ i Trybunał Obrachunkowy postępowały zgodnie z najlepszą praktyką w sektorze prywatnym; w związku z tym proponuje, by wyznaczyć termin składania rocznych sprawozdań z działalności do dnia 31 marca roku następującego po danym roku budżetowym, a termin przedłożenia sprawozdania przez Trybunał – do dnia 1 lipca; proponuje również dokonanie przeglądu harmonogramu procedury udzielania absolutorium, jak określono w art. 5 załącznika IV do Regulaminu Parlamentu, by głosowanie w sprawie absolutorium mogło się odbywać podczas sesji plenarnej w listopadzie, co pozwoliłoby zakończyć procedurę udzielania absolutorium w ciągu roku następującego po danym roku budżetowym.

(1) Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).

(2) Trybunał Obrachunkowy: Sprawozdanie specjalne nr 7/2016 pt. „Zarządzanie przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych należącymi do niej budynkami na całym świecie”.

(3) Sprawozdanie specjalne nr 14/2013 „Bezpośrednie wsparcie finansowe Narodowej Władzy Palestyńskiej przez Unię Europejską”.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/133

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1329

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0252/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0097/2018),

udziela sekretarzowi generalnemu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych i Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/134

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1330

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0097/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych, iż w ujęciu całościowym w płatnościach za rok budżetowy zakończony dnia 31 grudnia 2016 r. nie wystąpiły istotne błędy w zakresie wydatków administracyjnych i innych wydatków instytucji i organów;

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał stwierdził, iż w odniesieniu do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (zwanego dalej „Komitetem”) nie odnotowano żadnych poważnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

zauważa, że zgodnie z obecną procedurą udzielania absolutorium Komitet przekazuje Trybunałowi roczne sprawozdania z działalności w czerwcu, w październiku Trybunał przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi, który głosuje nad udzieleniem absolutorium na posiedzeniu plenarnym w maju; zauważa, że o ile absolutorium nie jest odroczone, między zamknięciem rocznego sprawozdania finansowego a zakończeniem procedury udzielania absolutorium mija co najmniej 17 miesięcy; zauważa, że harmonogram audytów w sektorze prywatnym jest o wiele krótszy; podkreśla, że należy usprawnić i przyspieszyć procedurę udzielania absolutorium; zwraca się do Komitetu i Trybunału o stosowanie najlepszych praktyk sektora prywatnego; w związku z tym proponuje, by wyznaczyć termin składania rocznych sprawozdań z działalności do dnia 31 marca roku następującego po danym roku budżetowym, a termin przedłożenia sprawozdania przez Trybunał – do dnia 1 lipca; proponuje również dokonanie przeglądu harmonogramu procedury udzielania absolutorium, jak określono w art. 5 załącznika IV do Regulaminu Parlamentu, by głosowanie w sprawie absolutorium mogło się odbywać podczas sesji plenarnej w listopadzie, co pozwoliłoby zakończyć procedurę udzielania absolutorium w ciągu roku następującego po danym roku budżetowym;

z zadowoleniem przyjmuje ogólnie ostrożne i należyte zarządzanie finansami Komitetu w okresie budżetowym 2016; wyraża poparcie dla udanej zmiany paradygmatu w kierunku budżetowania celowego w planowaniu budżetu Komisji, której to zmiany dokonała wiceprzewodnicząca Kristalina Georgieva we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na wyniki”; zachęca Komitet do zastosowania tej metody do własnej procedury planowania budżetu;

stwierdza, że w 2016 r. budżet Komitetu wynosił 130 586 475 EUR (129 100 000 EUR w 2015 r.), z czego wykorzystano 97,55 %; zwraca uwagę, że w porównaniu z rokiem 2015 w 2016 r. nieznacznie podniósł się wskaźnik wykorzystania środków budżetowych;

podkreśla, że budżet Komitetu ma charakter czysto administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki na pracowników instytucji, a pozostałą – wydatki na budynki, meble, wyposażenie oraz różne koszty bieżące; zauważa, że Komitet potwierdził znaczenie stosowania zasad budżetowania celowego w codziennej działalności i poinformował o aktualizacji kluczowych wskaźników aktywności i wydajności (KAPI) w 2017 r.; wzywa Komitet do dalszego stosowania tych zasad oraz należytego i regularnego informowania Parlamentu o zmianach KAPI;

odnotowuje rozpoczęcie analizy możliwości zmodernizowania Komitetu; apeluje o przekazywanie mu informacji na temat tej inicjatywy i jej postępów; zwraca się do Komitetu o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium wyjaśnień dotyczących wydatków w związku z tą modernizacją w celu zwiększenia przejrzystości i odpowiedzialności oraz o opublikowanie oceny kosztów i korzyści;

zauważa, że ostateczna kwota środków przeznaczonych na podróże i diety dzienne członków Komitetu wyniosła 19 561 194 EUR; z zadowoleniem przyjmuje szczegółowy podział wydatków jego członków, zwłaszcza w odniesieniu do pozycji 1004, który Komitet przedłożył Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu, i zwraca się do Komitetu o włączenie tego podziału na rok 2017 do następnego rocznego sprawozdania z działalności lub do sprawozdania z zarządzania budżetem i finansami; zwraca się do Komitetu o przekazanie organowi udzielającemu absolutorium oceny kosztów i korzyści wyjazdów służbowych dla Unii i wizytowanych krajów wraz z wykazem krajów odwiedzonych w 2016 r.; zachęca do przyjęcia odpowiednich środków w celu uzyskania oszczędności i zmniejszenia zanieczyszczenia środowiska; zwraca się do członków Komitetu o ocenę potencjału innych instrumentów, które mogą przyczynić się do uzyskania oszczędności, m.in. kosztów podróży;

odnotowuje deklarację Komitetu, zgodnie z którą istnieją możliwości dalszego rozwijania współpracy między Komitetem a Parlamentem; ma nadzieję, że dalszy rozwój synergii przyniesie pozytywne rezultaty obu instytucjom; przyjmuje do wiadomości postępy w zacieśnianiu współpracy między Komitetem a Parlamentem, a mianowicie kontakty między przewodniczącym i Prezydium Komitetu a Konferencją Przewodniczących Komisji Parlamentu; zwraca się o dalsze pogłębianie kontaktów między Komitetem a przewodniczącymi i sprawozdawcami komisji Parlamentu w celu zapewnienia lepszego wykorzystania wkładu Komitetu w unijny proces legislacyjny;

10.

jest zdania, że wspólna ocena oszczędności budżetowych wynikających ze współpracy między Komitetem a Parlamentem leży w interesie obu instytucji oraz w interesie obywateli Unii; proponuje, aby była ona prowadzona wspólnie z Parlamentem jako część strategii mającej na celu zacieśnienie kontaktów między obiema instytucjami; zdaje sobie sprawę z faktu, że Komitet buduje zdolności w zakresie oceny polityki z myślą o wzmocnieniu swojej roli organu doradczego w procesie legislacyjnym; zwraca się do Komitetu o przedłożenie organowi udzielającemu absolutorium szczegółowej analizy tych działań w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności;

11.

z zadowoleniem przyjmuje ponowne otwarcie bezpośredniego przejścia między budynkami RMD i REM po podjęciu przez władze belgijskie decyzji o obniżeniu poziomu zagrożenia dla instytucji europejskich; uważa, że ułatwi to komunikację i współpracę między Komitetem a Parlamentem; zwraca się do obu instytucji o poinformowanie posłów, członków i pracowników o ponownym otwarciu tego przejścia;

12.

z zadowoleniem przyjmuje umowę o współpracy administracyjnej zawartą pomiędzy Komitetem a Komitetem Regionów, która weszła w życie w 2016 r. i umożliwia funkcjonowanie wspólnych dyrekcji tłumaczeń i logistyki; uważa, że jest to dobry punkt wyjścia potencjalnych oszczędności w obu komitetach; ma nadzieję, że umowa ta zaowocuje współpracą także w innych obszarach; występuje o opracowanie szczegółowego planu i opisu działań Komitetu w tych obszarach; uważa, że umowa ta zagwarantuje bardziej wydajne funkcjonowanie obu komitetów i przyczyni się do uzyskania większych oszczędności;

13.

z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcie przez Komitet celów wyznaczonych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w zakresie redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat; zauważa, że w wyniku przeniesienia personelu do EPRS w Parlamencie Komitet zmniejszył liczbę stanowisk w planie zatrudnienia o 8 %, co oznacza redukcję 43 stanowisk w 2016 r.; zwraca się do władz budżetowych, aby miały na uwadze długoterminowe skutki redukcji zatrudnienia, w szczególności jeśli chodzi o zdolność Komitetu do poprawy równowagi płci i równowagi geograficznej, a także potrzebę wykorzystania możliwości doświadczonych urzędników obejmujących stanowiska kierownicze przy planowaniu przyszłego przydziału środków finansowych na personel;

14.

odnotowuje ogólne zwiększenie wskaźnika nieobecności chorobowych w Komitecie; podkreśla znaczenie wdrożenia środków na rzecz poprawy dobrostanu w pracy i apeluje o baczniejsze weryfikowanie nieobecności; z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez Komitet inicjatywy, takie jak stworzenie postaci „zaufanego doradcy”, których celem jest zwalczanie mobbingu i wspieranie poszanowania godności ludzkiej w miejscu pracy; zwraca się do Komitetu o złożenie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania w sprawie postępów w zakresie dobrostanu personelu w 2017 r.;

15.

z satysfakcją odnotowuje, że odsetek kobiet zajmujących w Komitecie stanowiska kierownicze średniego szczebla wynosi ponad 40 %; zachęca Komitet, by osiągnął takie same wyniki na wyższych stanowiskach kierowniczych oraz podjął kroki w celu dalszego ograniczenia braku równowagi geograficznej;

16.

jest zaniepokojony faktem, że w przypadku 9 z 22 przetargów w 2016 r. zamówień udzielono jedynej firmie, która stanęła do przetargu, bez zagwarantowania konkurencji; zwraca się do Komitetu o podjęcie niezbędnych środków w celu zapewnienia konkurencji między oferentami;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wzrost obecności Komitetu w mediach o około 30 % w 2016 r.; odnotowuje utworzenie kont Komitetu w mediach społecznościowych i z niecierpliwością oczekuje na wyniki tej inicjatywy;

18.

zauważa wzrost wskaźnika zamówionych, ale niewykorzystanych usług tłumaczenia ustnego z 3,5 % w 2015 r. do 4 % w 2016 r. i apeluje o ściślejsze monitorowanie skutecznego świadczenia tych usług;

19.

odnotowuje stały wzrost współczynnika outsourcingu tłumaczeń pisemnych (z 9,74 % w 2015 r. do 16,61 % w 2016 r.), przewidziany w umowie o współpracy między Komitetem a Komitetem Regionów, ze względu na większą ilość tłumaczeń pisemnych i zmniejszenie zatrudnienia w dyrekcji (ponad 9 % w porównaniu z 2015 r.); przyjmuje do wiadomości przeprowadzony w 2016 r. audyt wewnętrzny outsourcingu tłumaczeń pisemnych oraz jego praktycznej realizacji i ograniczeń, a ponadto oczekuje, że zostanie poinformowany o zaleceniach audytora wewnętrznego w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności Komitetu;

20.

odnotowuje zaangażowanie Komitetu w system EMAS i jego wyniki w dziedzinie ochrony środowiska, w tym zmniejszenie zużycia gazu, wody, energii elektrycznej, papieru i środków czystości, a także wytwarzania odpadów; zachęca Komitet do dalszej poprawy wyników w tej dziedzinie;

21.

wyraża ubolewanie, że Komitet dopiero teraz przygotowuje projekt wytycznych w sprawie zapobiegania konfliktom interesów w kontekście dialogu społecznego; zauważa, że projekt wytycznych jest obecnie finalizowany w drodze dialogu z organizacjami społeczno-zawodowymi; zwraca się do Komitetu o przyspieszenie procesu finalizacji, o terminowe przyjęcie wytycznych, o uwzględnienie w nich wymogu podawania szczegółów ewentualnej przynależności do innych organizacji, a także o opublikowanie tych wytycznych na stronie internetowej instytucji;

22.

ubolewa, że ani przewodniczący, ani wiceprzewodniczący, ani Sekretariat Komitetu nie opublikowali na swoich stronach internetowych deklaracji interesów; wzywa Komitet, by opublikował je do końca czerwca 2018 r. z podaniem ewentualnej przynależności jego członków do innych organizacji; wyraża ubolewanie, że deklaracje interesów członków instytucji są publikowane w różnych językach i formatach, co ogranicza przejrzystość; wzywa Komitet, by opublikował je w jednolitym formacie i w jednym z trzech najczęściej używanych języków unijnych do końca czerwca 2018 r.;

23.

wyraża zaniepokojenie, że zgodnie z art. 11 regulaminu pracowniczego każdy nowo przyjmowany pracownik jest zobowiązany do przedstawienia oświadczenia o braku konfliktu interesów zamiast deklaracji o konflikcie interesów; podkreśla, że stwierdzenie braku konfliktu interesów nie należy do danej osoby; ponownie podkreśla, że to neutralny organ powinien ocenić, czy istnieje konflikt interesów; w związku z tym wzywa Komitet do przedstawienia jednolitego i kompletnego formularza o konflikcie interesów w celu zastąpienia deklaracji o braku konfliktu interesów;

24.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia administracyjne między Komitetem a Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) mające na celu ułatwienie wymiany informacji;

25.

pochwala decyzje uzupełniające podjęte przez Komitet w odniesieniu do wewnętrznych zasad dotyczących informowania o nieprawidłowościach i podkreśla znaczenie tej inicjatywy;

26.

podkreśla potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, dysponującego odpowiednimi zasobami budżetowymi, aby pomóc sygnalistom wykorzystywać odpowiednie kanały ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

27.

zwraca uwagę na sprawę związaną z mobbingiem w Komitecie, która pociągnęła za sobą koszty w wysokości 55 772 EUR; wyraża ubolewanie z powodu tego zajścia, ale z zadowoleniem przyjmuje fakt, że podjęto odpowiednie działania zaradcze; zauważa, że 20 innych pracowników skontaktowało się z siecią zaufanych doradców Komitetu w związku z domniemanymi przypadkami mobbingu; wzywa Komitet do poprawy strategii w tym zakresie w celu zapobiegania wszelkim formom nękania psychicznego i molestowania seksualnego; zwraca się do Komitetu o przekazanie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania w sprawie środków, które zamierza podjąć w związku z tymi zgłoszeniami;

28.

wyraża ubolewanie z powodu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej; zauważa, że w chwili obecnej nie można przewidzieć finansowych, administracyjnych, ludzkich ani innych konsekwencji tego wystąpienia, oraz zwraca się do Komitetu i Trybunału o przeprowadzenie ocen skutków i poinformowanie Parlamentu o ich wynikach do końca 2018 r.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/137

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1331

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0253/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0117/2018),

udziela sekretarzowi generalnemu Komitetu Regionów absolutorium z wykonania budżetu Komitetu Regionów za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Komitetowi Regionów, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/138

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1332

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VII – Komitet Regionów,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0117/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania demokratycznej legitymacji instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał stwierdził, iż w odniesieniu do Komitetu Regionów (zwanego dalej „Komitetem”) nie odnotowano żadnych poważnych uchybień w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień;

z zadowoleniem przyjmuje ogólnie ostrożne i należyte zarządzanie finansami Komitetu w okresie budżetowym 2016; wyraża poparcie dla udanej zmiany paradygmatu na budżetowanie oparte na wynikach w planowaniu budżetu Komisji, wprowadzone przez wiceprzewodniczącą Kristalinę Georgievę we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE ukierunkowany na wyniki”; zachęca Komitet do zastosowania tej metody do własnej procedury planowania budżetu;

zauważa, że w 2016 r. zatwierdzony budżet Komitetu wyniósł 90 500 000 EUR (88 900 000 EUR w 2015 r.), z czego 89 400 000 EUR stanowiły środki na zobowiązania, w przypadku których wskaźnik wykorzystania wyniósł 98,7 %; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie wskaźnika wykorzystania w 2016 r.;

podkreśla, że budżet Komitetu, mimo prowadzonej przez Komitet działalności politycznej, jest traktowany jako czysto administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki na pracowników instytucji i dotyczące budynków, mebli, wyposażenia oraz różnych kosztów bieżących; podkreśla, jak ważne jest, by Komitet w swojej codziennej działalności stosował się do zasad budżetowych opartych na wydajności; zwraca się do Komitetu o regularne informowanie Parlamentu o postępach w tej kwestii;

podkreśla wagę pogłębienia współpracy z Parlamentem w oparciu o porozumienie o współpracy zawarte między Komitetem i Parlamentem i apeluje o przekazywanie mu informacji na temat postępów osiągniętych w tym zakresie; wzywa Komitet, aby jego strategia służyła zacieśnianiu więzi przede wszystkim z Parlamentem, ale także z innymi instytucjami unijnymi w celu zwiększenia zaangażowania regionów w unijny proces legislacyjny;

jest zdania, że wspólna ocena oszczędności budżetowych wynikających ze współpracy między Komitetem i Parlamentem leży w interesie obu instytucji oraz w interesie obywateli Unii; sugeruje, aby Komitet i Parlament rozważyły podjęcie takiego działania w ramach dopełnienia bieżącego strategicznego dialogu politycznego;

z zadowoleniem przyjmuje umowę o współpracy administracyjnej zawartą pomiędzy Komitetem Regionów a Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, która weszła w życie w 2016 r. i umożliwia funkcjonowanie wspólnych dyrekcji tłumaczeń i logistyki; ufa, że umowa ta zaowocuje współpracą także w innych obszarach; występuje z wnioskiem o opracowanie szczegółowego planu i opisu działań Komitetu w tych obszarach; wierzy, że umowa ta zagwarantuje bardziej wydajne funkcjonowanie obu komitetów i przyczyni się do uzyskania większych oszczędności;

10.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że cele wyznaczone przez Komitet w 2016 r., dotyczące zwiększenia zaangażowania Parlamentu i Rady w działania związane z opiniami Komitetu udało się zrealizować, a w niektórych przypadkach nawet przekroczyć; zachęca Komitet i Parlament, aby dążyły do poprawy współpracy w zakresie wspólnych postępowań poprzez wzajemne zapraszanie sprawozdawców do przedstawiania opinii w komisji właściwej dla danej dziedziny lub w Komitecie na wczesnym etapie;

11.

z zadowoleniem przyjmuje ponowne otwarcie bezpośredniego przejścia pomiędzy budynkami RMD i REM po podjęciu przez władze belgijskie decyzji o obniżeniu poziomu zagrożenia dla instytucji europejskich; uważa, że ułatwi to komunikację i współpracę między Komitetem i Parlamentem; zwraca się do obydwu instytucji o poinformowanie posłów, członków i pracowników o ponownym otwarciu tego przejścia;

12.

wzywa Komitet, aby dążył do uzyskania ogólnego poziomu realizacji płatności rzędu co najmniej 90 %;

13.

odnotowuje uwzględnienie w rocznym sprawozdaniu z działalności danych dotyczących delegacji, w których udział brali członkowie Komitetu; z zadowoleniem przyjmuje listę wydarzeń, w których uczestniczyli jego członkowie w 2016 r., przedłożoną Komisji Kontroli Budżetowej PE w załączniku do odpowiedzi na pisemny kwestionariusz do absolutorium za 2016 r., i zwraca się do Komitetu o dostarczenie takiego wykazu za 2017 r. w formie załącznika do rocznego sprawozdania z działalności za rok 2017;

14.

zauważa, że w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2016 r. Komitet określił jako cel uwagi i badania w 15 postępowaniach, a wynikiem było 12; zachęca Komitet do kontynuowania działań w celu osiągnięcia wyznaczonych celów i zwraca się do niego o przedstawienie szczegółowych wyników w tym zakresie w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2017 r.;

15.

zauważa brak postępu w zakresie stale niedostatecznej liczby kobiet zajmujących stanowiska zarządcze średniego i wyższego szczebla; wyraża ubolewanie z powodu spadku liczby kobiet na stanowiskach zarządczych z 37 % w 2015 r. do 33 % w 2016 r. z powodu mianowania pięciu urzędników, z których tylko jedna jest kobietą; wyraża zadowolenie z przyjęcia nowej pięcioletniej strategii równych szans przewidującej podjęcie działań na rzecz bardziej wyrównanego przedstawicielstwa płci, szczególnie na stanowiskach zarządczych; zachęca Komitet do poprawy rezultatów w tym zakresie;

16.

z zadowoleniem przyjmuje niewielkie zmniejszenie liczby dni zwolnień chorobowych w Komitecie; podkreśla wagę podjęcia działań na rzecz poprawy dobrostanu w pracy, ale także należytego weryfikowania nieobecności;

17.

zauważa, że strategia komunikacyjna Komitetu zmierza w kierunku zbliżenia Europy do jej obywateli przez działania podejmowane w wielu państwach członkowskich i ankiety dostępne online; wspiera organizowanie forów dialogu obywatelskiego i zwraca się o stałe usprawnianie tych inicjatyw w celu uzyskania odpowiedniego zaangażowania ze strony obywateli Unii przy jednoczesnym unikaniu pokrywania się działań z innymi instytucjami unijnymi; zachęca Komitet do umieszczenia szczegółowych rezultatów działań podejmowanych w tym zakresie w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2017;

18.

zauważa, że nie udało się osiągnąć celu pozyskania 10 % więcej abonentów elektronicznego biuletynu informacyjnego Komitetu ani celu uzyskania 5 % więcej zapisów na internetowy kurs Komitetu dla władz regionalnych i lokalnych (MOOC), w którym udział wzięło 49 % mniej uczestników niż w 2015 r.; z zaniepokojeniem odnotowuje 30-procentowy spadek liczby grup odwiedzających, na który wpłynęły prawdopodobnie ataki terrorystyczne z 2016 roku;

19.

zauważa z niepokojem, że cel dotyczący wyników pracy tłumaczeniowej nie został osiągnięty i że w związku z tym potrzebne są dalsze działania racjonalizacyjne; zwraca się do Komitetu o dołączenie szczegółowych informacji dotyczących działań podejmowanych w tym zakresie w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2017; odnotowuje wzrost współczynnika eksternalizacji tłumaczeń pisemnych i podkreśla potrzebę oceny możliwości dalszej współpracy międzyinstytucjonalnej w zakresie tłumaczeń;

20.

zauważa, że w 2016 r. wszczęto jedno postępowanie w odniesieniu do informowania o nieprawidłowościach, które zostało przekazane do Europejskiego Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); zwraca się do Komitetu o informowanie organu udzielającego absolutorium o wyniku i ewentualnych postępowaniach prawnych w tej konkretnej sprawie oraz we wszelkich innych sprawach, które mogą się pojawić;

21.

odnotowuje wydane w listopadzie 2014 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej postanowienie w sprawie byłego audytora wewnętrznego Komitetu; przyjmuje do wiadomości, że Sąd do spraw Służby Publicznej orzekł, że Komitet musi wypłacić odszkodowanie byłemu audytorowi wewnętrznemu, ale w dalszym postępowaniu oddalił stawiane przez niego zarzuty; zauważa, że Komitet niezwłocznie zastosował się do postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej i wypłacił odszkodowanie; zauważa, że art. 22b regulaminu pracowniczego urzędników stanowi, że sygnalista działający w dobrej wierze „nie ponosi żadnych negatywnych skutków” zgłoszenia nieprawidłowości; przypomina, że Parlament potwierdził tę niezmienną zasadę ochrony sygnalistów, gdy postulował, aby audytor wewnętrzny Komitetu „nie ponosił żadnych negatywnych skutków” zgłoszenia nieprawidłowości; przypomina, że w styczniu 2004 r. (1) Parlament potwierdził, że audytor wewnętrzny jest sygnalistą działającym w dobrej wierze; zwraca uwagę, że były audytor wewnętrzny wniósł kolejną sprawę przeciwko Komitetowi w listopadzie 2015 r.; odnotowuje, że przesłuchanie odbyło się w grudniu 2017 r., a orzeczenie Sądu spodziewane jest latem 2018 r.; zauważa, że Komitet nie ma wpływu ani na powoda, który wniósł nową sprawę, ani na harmonogram prac Sądu; wzywa Sąd do oficjalnego uznania statusu audytora wewnętrznego jako działającego w dobrej wierze sygnalisty oraz do dopilnowania, by nie poniósł on żadnych negatywnych skutków zgłoszenia nieprawidłowości;

22.

23.

z uznaniem przyjmuje zaangażowanie Komitetu w system EMAS i jego wyniki w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego, w tym zmniejszenie zużycia gazu, wody, energii elektrycznej, papieru i środków czystości, a także wytwarzania odpadów; zachęca Komitet do dalszej poprawy rezultatów w tej dziedzinie;

24.

zauważa, że po kontroli ex post przeprowadzonej w 2016 r. Komitet otrzymuje powtarzające się zalecenie dotyczące aktualizacji lub stworzenia procedur pisemnych; wzywa Komitet do pilnej realizacji tego zalecenia;

25.

zauważa, że średni czas zapłaty wierzycielom Komitetu wzrósł z 20 dni w 2015 r. do 26 dni w 2016 r.; wzywa Komitet w trybie pilnym do skrócenia średniego czasu płatności wierzycielom zważywszy, że płatności należy dokonywać w terminie 30 dni; wzywa Komitet do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z działań podjętych w celu odwrócenia tego negatywnego trendu oraz do przedstawienia wyników osiągniętych w tym zakresie;

26.

(1) Zob. rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 stycznia 2004 r. (Dz.U. L 57 z 25.2.2004, s. 8).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/141

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1333

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0254/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0100/2018),

udziela Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/142

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1334

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0100/2018),

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż nie odnotowano istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach działalności Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich (zwanej dalej „Rzecznikiem”) dotyczących zasobów kadrowych i zamówień publicznych;

odnotowuje, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał stwierdził, iż ogół płatności odnoszących się do wydatków administracyjnych instytucji i organów, których kontroli dokonano w roku budżetowym zakończonym dnia 31 grudnia 2016 r., nie nosi znamion istotnych błędów;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik przedstawiła Trybunałowi roczne sprawozdanie z działalności w marcu; odnotowuje, że Trybunał przedłożył swoje sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu w październiku oraz że głosowanie nad absolutorium odbędzie się na posiedzeniu plenarnym Parlamentu w maju; zauważa, że do chwili zakończenia procedury udzielania absolutorium – o ile nie zostanie ona przesunięta w czasie – upłynie co najmniej 17 miesięcy od zamknięcia rocznego sprawozdania finansowego; zauważa, że w sektorze prywatnym czas prowadzenia audytów jest o wiele krótszy; podkreśla, że należy usprawnić i przyspieszyć procedurę udzielania absolutorium; zwraca się do Rzecznik o pójście za przykładem sektora prywatnego i proponuje wyznaczenie terminu składania rocznych sprawozdań z działalności na dzień 31 marca następnego roku, terminu składania sprawozdań Trybunału Obrachunkowego na dzień 1 lipca, a następnie terminu głosowania nad udzieleniem absolutorium na posiedzenie plenarne w listopadzie, dzięki czemu zakończenie procedury udzielania absolutorium następowałoby w roku następującym po danym roku obrachunkowym;

z zadowoleniem przyjmuje ogólnie ostrożne i należyte zarządzanie finansami Rzecznik w roku budżetowym 2016; wyraża poparcie dla udanej zmiany paradygmatu w kierunku budżetowania celowego w planowaniu budżetowym Komisji wprowadzonej przez wiceprzewodniczącą Kristalinę Georgievą we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na wyniki”; zachęca Rzecznik do zastosowania tej metody do procedury planowania jego budżetu;

podkreśla, że budżet Rzecznik ma charakter czysto administracyjny oraz że w 2016 r. wyniósł on 10 658 951 EUR (10 346 105 EUR w 2015 r.);

odnotowuje, że z łącznych środków 95,40 % stanowiły środki na zobowiązania (92,32 % w 2015 r.), 85,89 % – środki na płatności (86,19 % w 2015 r.), a wskaźnik ich wykorzystania wyniósł 95,40 % (w porównaniu z 92,32 % w 2015 r.); z zadowoleniem przyjmuje wzrost stopnia wykorzystania środków;

podkreśla zasadniczą rolę Rzecznik w propagowaniu dobrego zarządzania i zapewnianiu aktywności społeczeństwa obywatelskiego w Unii; zauważa, że w 2016 r. Rzecznik zamknęła pięć strategicznych postępowań sprawdzających i wszczęła cztery nowe w sprawach dotyczących między innymi przejrzystości i konfliktu interesów; zachęca Rzecznik do kontynuowania prac strategicznych w celu wspierania dobrego zarządzania instytucjami Unii;

z zadowoleniem przyjmuje decyzję o obniżeniu kosztów tłumaczeń pisemnych i komunikacji związanych z opracowywaniem publikacji, bez uszczerbku dla jakości tych ostatnich; zauważa, że ograniczono długość dokumentów i w związku z tym pragnie dowiedzieć się, czy informacje aktualnie wyłączone z publikacji są jednak dostępne na żądanie;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że schemat organizacyjny Rzecznik został jasno przedstawiony i jest dostępny na jego stronie internetowej; zwraca się do Rzecznik o dopilnowanie, by aktualna wersja schematu organizacyjnego była zawsze dostępna na jej stronie internetowej;

10.

odnotowuje wyniki osiągnięte podczas rozpatrywania skarg w 2016 r. i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 84 % przypadków (83 % w 2015 r.) instytucje unijne zastosowały się do decyzji Rzecznik; zauważa, że jak dotąd był to drugi pod względem wysokości wskaźnik zgodności z jej decyzjami lub zaleceniami; zaleca, aby Rzecznik nadal pracowała nad możliwymi rozwiązaniami i analizowała je w celu osiągnięcia co najmniej 88 % odnotowanych w 2014 r.; zauważa, że wskaźnik nadawania dalszego biegu uwagom krytycznym wyniósł w 2016 r. 63 % (41 % w 2015 r.); z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Rzecznik zatytułowane „Putting it Right”, w którym przeanalizowano to, jak instytucje zastosowały się do zaleceń Rzecznik i przedstawiono wyniki w podziale na poszczególne instytucje;

11.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nowej przyspieszonej procedury dostępu do dokumentów spraw, co jest wyraźna oznaką tego, że Rzecznik dokłada wszelkich starań, by zapewnić wysoki poziom przejrzystości dokumentów Unii; jest zdania, że prawie wszystkie instytucje unijne mogą jeszcze bardziej usprawnić swoje funkcjonowanie;

12.

podkreśla, jak ważne jest uświadomienie obywatelom Unii, iż mają możliwość zwrócenia się do Rzecznik w przypadkach niewłaściwego administrowania; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Rzecznik na rzecz zintensyfikowania działań w zakresie komunikacji i zacieśnienia współpracy między rzecznikami praw obywatelskich, aby podnieść poziom wiedzy społeczeństwa na temat jej pracy; zauważa, że Rzecznik wielokrotnie występowała przed Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu i zachęca do dalszej współpracy w zakresie prac strategicznych dotyczących jej dochodzeń i inicjatyw;

13.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu efektu drzwi obrotowych między urzędem Rzecznik a innymi instytucjami, zwłaszcza dyrekcjami Komisji, które mogą stać się przedmiotem kontroli Rzecznik;

14.

zauważa, że nie zrealizowano niektórych celów wytyczonych przez Rzecznik w celu oceny skuteczności jej instytucji za pomocą kluczowych wskaźników efektywności (1); zwraca się do Rzecznik o wskazanie środków podjętych w celu poprawy jej wyników;

15.

z zadowoleniem przyjmuje zachowanie równowagi płci na szczeblu kierowniczym i wśród administratorów; zachęca Rzecznik do utrzymania tej tendencji;

16.

zauważa utrzymującą się nierównowagę geograficzną na szczeblu kierowniczym; zwraca uwagę, że dwóch z trzech kierowników pochodzących z państwa członkowskiego Rzecznik zajmowało stanowiska kierownicze w urzędzie przez wiele lat przed wyborem obecnej Rzecznik i jest urzędnikami, natomiast trzecia osoba dołączyła jako szef gabinetu na początku obecnej kadencji Rzecznik; uznaje w związku z tym, że trudno będzie zmienić tę sytuację w perspektywie krótkoterminowej, lecz zachęca Rzecznik do dążenia do osiągnięcia równowagi geograficznej na stanowiskach kierowniczych w perspektywie długoterminowej;

17.

przyjmuje do wiadomości plan Rzecznik zakładający dostosowanie się do porozumienia międzyinstytucjonalnego w kwestii redukcji liczby personelu o 5 % w ciągu pięciu lat; na podstawie sprawozdania w sprawie działań następczych w związku z absolutorium za rok 2015 odnotowuje, że wstępne szacunki na 2016 r. dotyczące utworzenia pięciu nowych stanowisk zmieniono, a w ostatecznej wersji proponuje się redukcję jednego stanowiska;

18.

przyjmuje do wiadomości, że Rzecznik odnotowuje znaczny wzrost liczby skarg i wie o jej wniosku – skierowanym do Parlamentu w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2016 r. – o umiarkowane podwyższenie budżetu Rzecznik na zatrudnienie dodatkowych pracowników władających kilkoma językami; wyraża zaniepokojenie, że na skutek redukcji etatów zasoby kadrowe dostępne w każdym dziale nie pozwalają na sprostanie rosnącemu obciążeniu pracą; zwraca się do władz budżetowych, aby miały na uwadze długoterminowe skutki redukcji zatrudnienia, w szczególności jeśli chodzi o zdolność Rzecznik do poprawy równowagi płci i równowagi geograficznej, a także potrzebę wykorzystania zdolności doświadczonych urzędników do objęcia stanowisk kierowniczych przy planowaniu przyszłego przydziału środków finansowych na personel;

19.

odnotowuje zobowiązanie Rzecznik do poprawy przejrzystości procesu podejmowania decyzji w Unii; zauważa, że w 2016 r. najwyższy odsetek spraw nadal stanowiły dochodzenia dotyczące przejrzystości;

20.

zwraca uwagę, że Europejski Inspektor Ochrony Danych nadal prowadzi postępowanie dotyczące Rzecznik, które wszczęto na podstawie skargi złożonej w 2016 r.; zauważa, że biuro Rzecznik, w ścisłej współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, dokonuje obecnie przeglądu procedury przetwarzania przez Rzecznik danych osobowych osób trzecich w skargach i dochodzeniach; zwraca się do biura Rzecznik o poinformowanie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu o wynikach tego przeglądu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje włączenie wykresów dotyczących zasobów kadrowych i szkoleń zawodowych do rocznego sprawozdania z działalności Rzecznik za rok 2016;

22.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, który dysponowałby wystarczającymi środkami budżetowymi, aby pomagać sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz zapewnieniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

23.

zauważa, że Rzecznik podjęła działania następcze w związku z absolutorium za rok 2015, tj. przed dniem 30 czerwca 2018 r., w sprawozdaniu dla Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 166 rozporządzenia finansowego; ubolewa jednak nad brakiem danych za 2016 r. w poszczególnych sekcjach rocznego sprawozdania z działalności Rzecznik za rok 2016;

24.

ubolewa nad decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej; zauważa, że na tym etapie nie można przewidzieć, jakie będą finansowe, administracyjne, ludzkie i inne skutki wystąpienia tego państwa z Unii; zwraca się do Rzecznik i Trybunału o przeprowadzenie ocen skutków i poinformowanie Parlamentu o ich wynikach do końca 2018 r.

(1) Wpływ zgodności; widoczność dzięki wizytom na stronie internetowej oraz wykorzystaniu interaktywnego przewodnika w celu skontaktowania się z członkiem europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich i odsetek spraw, w których decyzję o dopuszczalności podejmuje się w ciągu miesiąca – w tych kwestiach nie osiągnięto celu zamierzonego przez Rzecznika.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/145

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1335

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2016 (COM(2017) 365 – C8-0255/2017) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0099/2018),

udziela Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, a także Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(3) Dz.U. L 252 z 29.9.2017, s. 140.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/146

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1336

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0099/2018),

przyjmuje do wiadomości wniosek Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”), zgodnie z którym w łącznych płatnościach za rok zakończony dnia 31 grudnia 2016 r. w odniesieniu do wydatków administracyjnych i innych wydatków Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (zwanego dalej „Inspektorem”) nie wystąpiły istotne błędy, a zbadane systemy nadzoru i kontroli wydatków administracyjnych i innych wydatków były skuteczne;

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2016 Trybunał stwierdził, iż nie odnotowano istotnych niedociągnięć w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i udzielania zamówień dla Inspektora;

zauważa, że zgodnie z obecną procedurą udzielania absolutorium Inspektor przekazuje Trybunałowi roczne sprawozdania z działalności w czerwcu, w październiku Trybunał przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi, który głosuje nad udzieleniem absolutorium na posiedzeniu plenarnym w maju; zauważa, że o ile absolutorium nie jest odroczone, między zamknięciem rocznego sprawozdania finansowego a zakończeniem procedury udzielania absolutorium mija co najmniej 17 miesięcy; zauważa, że w sektorze prywatnym harmonogram audytów jest o wiele krótszy; podkreśla, że procedurę udzielania absolutorium należy usprawnić i przyspieszyć; zwraca się do Inspektora i Trybunału o stosowanie najlepszych praktyk sektora prywatnego; w związku z tym proponuje, by wyznaczyć termin składania rocznych sprawozdań z działalności do dnia 31 marca roku następującego po danym roku budżetowym, a termin przedłożenia sprawozdania przez Trybunał – do dnia 1 lipca; proponuje również dokonanie przeglądu harmonogramu procedury udzielania absolutorium, jak określono w art. 5 załącznika IV do Regulaminu Parlamentu, by głosowanie w sprawie absolutorium mogło się odbywać podczas sesji plenarnej w listopadzie, co pozwoliłoby zakończyć procedurę udzielania absolutorium w ciągu roku następującego po danym roku budżetowym;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor ogólnie rzecz biorąc ostrożnie i należycie zarządzał finansami w trakcie roku budżetowego 2016; wyraża poparcie dla udanej zmiany paradygmatu w kierunku budżetowania celowego w planowaniu budżetu Komisji, której to zmiany dokonała wiceprzewodnicząca Kristalina Georgieva we wrześniu 2015 r. w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na wyniki”; zachęca Inspektora do zastosowania tej metody do własnej procedury planowania budżetu;

zauważa, że w 2016 r. budżet przyznany Inspektorowi wyniósł łącznie 9 288 043 EUR (w porównaniu z 8 760 417 EUR w 2015 r.), a wskaźnik wykonania wyniósł 91,93 % (94,66 % w 2015 r.); odnotowuje zmniejszenie wskaźnika wykonania oraz prognozę Inspektora, zgodnie z którą tendencja ta ma się utrzymać w nadchodzących latach; wzywa Inspektora do ostrożnego szacowania budżetu, z uwzględnieniem przewidywanego rozszerzenia działalności w nadchodzących latach;

odnotowuje, że Inspektor kontynuuje tworzenie Europejskiej Rady Ochrony Danych; uważa, że szacunkowe dane budżetowe powinny zapewnić skuteczne wykonanie budżetu w nadchodzących latach;

podkreśla, że należy w pełni przestrzegać ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (1), jak również dyrektywy w sprawie ochrony danych w sektorze policji i wymiarze sprawiedliwości (2) oraz w pełni wdrożyć postanowienia zawarte w tych dokumentach, które zaczną obowiązywać w maju 2018 r.; docenia, że Inspektor zamierza utrzymać ogólne rozporządzenie o ochronie danych jako punkt odniesienia dla swojej działalności;

z zadowoleniem przyjmuje bieżące działania Sieci na rzecz Inżynierii Prywatności w Internecie (IPEN) – grupy złożonej z ekspertów w dziedzinie informatyki ze wszystkich sektorów, tworzącej platformę współpracy i wymiany informacji na temat metod i narzędzi inżynieryjnych, które włączają wymogi ochrony danych i prywatności w nowe technologie, co stanowi zasadniczą kwestię we wdrażaniu ogólnego rozporządzenia o ochronie danych;

wzywa Inspektora do przedstawienia szczegółowego wykazu wyjazdów służbowych jego członków w 2016 r., z wyszczególnieniem ceny, miejsca i kosztu każdego wyjazdu; apeluje o uwzględnienie w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności wyjazdów służbowych, które miały miejsce w 2017 r.;

10.

odnotowuje przyjęcie środków wykonawczych mających na celu zapewnienie skutecznej wewnętrznej kontroli procedur w celu zagwarantowania rentownej, skutecznej i efektywnej realizacji celów Inspektora; apeluje do Inspektora o włączenie informacji o tych środkach do rocznego sprawozdania z działalności;

11.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w 2016 r. inicjatywy Inspektora na rzecz odpowiedzialności, mającej na celu przygotowanie wszystkich instytucji Unii (począwszy od samego Inspektora jako administratora danych) do tego, by swoją działalnością dawały przykład innym, przestrzegając zasad ochrony danych;

12.

zwraca uwagę, że w rocznym sprawozdaniu z audytu wewnętrznego za rok 2016, opublikowanym pod koniec marca 2017 r., audytor wewnętrzny (Służba Audytu Wewnętrznego) ustalił, że wciąż nie wprowadzono pięciu ważnych zaleceń dotyczących systemów kontroli wewnętrznej, wydanych już w latach poprzednich; ubolewa, że niektóre z tych zaleceń mają związek z bezpieczeństwem informacji oraz z polityką ciągłości działania; zauważa, że brak polityki bezpieczeństwa informacji zwiększa ryzyko, iż informacje nie będą wystarczająco chronione, co może prowadzić do ich wycieku i zaszkodzić reputacji Inspektora; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia przez Inspektora polityki bezpieczeństwa informacji w dniu 19 czerwca 2017 r., mimo że opóźnienie wyniosło ponad 14 miesięcy; wzywa Inspektora, szczególnie biorąc pod uwagę jego misję i zadania, by w przyszłości dawał dobry przykład i wdrażał zalecenia bez zbędnej zwłoki;

13.

zwraca się do Inspektora o poinformowanie parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej o kwotach wypłaconych w 2016 r. na podstawie umów o gwarantowanym poziomie usług, w przypadku których opłaty zależą od zużycia;

14.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie w 2016 r. strategii na rzecz równości szans i analizę środków mających na celu poprawę dobrostanu w miejscu pracy;

15.

z zadowoleniem przyjmuje uwzględnienie w rocznym sprawozdaniu z działalności szczegółowych informacji na temat wszystkich zasobów ludzkich, jakimi dysponuje Inspektor;

16.

wzywa Inspektora, by do rocznego sprawozdania z działalności włączył opis sekcji dotyczących zarządzania zamówieniami i wyjazdami służbowymi, z uwzględnieniem tabeli porównawczej z ostatnich czterech lat;

17.

odnotowuje przyjęcie w 2016 r. zasad etyki zawodowej regulujących postępowanie członków i wszystkich pracowników Inspektora w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych; zauważa również, że ramy te obejmują już istniejące kodeksy postępowania, decyzje dotyczące informowania o nieprawidłowościach oraz przeciwdziałania mobbingowi i molestowaniu, procedury dyscyplinarne i dochodzenia administracyjne; domaga się, by informacje na temat poszczególnych aspektów tych ram były nadal przedstawiane odrębnie w rocznym sprawozdaniu z działalności Inspektora;

18.

podkreśla potrzebę powołania niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, dysponującego odpowiednimi zasobami budżetowymi, aby pomóc sygnalistom wykorzystywać odpowiednie kanały ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

19.

zachęca Inspektora do aktywniejszego udziału w opracowywaniu rozwiązań umożliwiających wprowadzanie innowacji oraz gwarantujących przestrzeganie przepisów dotyczących prywatności i ochrony danych, zwłaszcza dzięki większej przejrzystości, kontroli ze strony użytkowników i rozliczalności w ramach przetwarzania dużych zbiorów danych; apeluje o podejmowanie skutecznych działań umożliwiających czerpanie jak największych korzyści z nowych technologii, przy jednoczesnym zagwarantowaniu pełnego poszanowania praw podstawowych;

20.

zwraca uwagę, że w rocznym sprawozdaniu z działalności Inspektor opublikował rozdział dotyczący współpracy międzyinstytucjonalnej z innymi instytucjami, zgodnie z postulatem Parlamentu zawartym w jego rezolucji z dnia 27 kwietnia 2017 r. w sprawie udzielenia absolutorium (3); zauważa, że w 2016 r. Inspektor podpisał dwie nowe jednolite umowy o współpracy; wzywa Inspektora do dalszego zacieśniania współpracy międzyinstytucjonalnej i do uwzględnienia w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności aktualnych informacji na temat swoich osiągnięć;

21.

zwraca uwagę, że w rocznym sprawozdaniu z działalności Inspektor uwzględnił oświadczenie na temat postępów osiągniętych w realizacji swojej strategii na lata 2015–2019; zauważa, że w marcu 2015 r. Inspektor ponownie ocenił swoje kluczowe wskaźniki skuteczności działania, aby monitorować wpływ podejmowanych działań i wykorzystanie zasobów oraz wprowadzić dostosowania w tym zakresie; zauważa z zadowoleniem, że zapewniono zgodność z wszystkimi kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania określonymi w strategii Inspektora na lata 2015–2019 i że w niektórych przypadkach Inspektor wykroczył poza cele na 2016 r., co pokazuje, że wdrażanie strategii przebiega prawidłowo; zachęca Inspektora do utrzymania takiego kierunku działań;

22.

z zadowoleniem przyjmuje cel Inspektora, określony w strategii na potrzeby sprawowanego przezeń mandatu, polegający na tym, aby ochrona danych była jak najprostsza i jak najskuteczniejsza dla wszystkich zainteresowanych;

23.

wyraża ubolewanie z powodu decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej; zauważa, że w chwili obecnej nie można przewidzieć finansowych, administracyjnych, ludzkich ani innych konsekwencji tego wystąpienia, oraz zwraca się do Inspektora i Trybunału o przeprowadzenie ocen skutków i poinformowanie Parlamentu o ich wynikach do końca 2018 r.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/149

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1337

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 (COM(2017) 364 – C8-257/2017),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2017) 299),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 20 lutego 2018 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 (05078/2018 – C8-0053/2018, 05079/2018 – C8-0054/2018, 05080/2018 – C8-0055/2018, 05082/2018 – C8-0056/2018),

—

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. (3) i zmienioną w Wagadugu (Burkina Faso) dnia 22 czerwca 2010 r. (4),

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (6),

—

uwzględniając art. 32 Umowy wewnętrznej z dnia 18 września 2000 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi podpisanej w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (7),

—

uwzględniając art. 11 Umowy wewnętrznej z dnia 17 lipca 2006 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy wspólnotowej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2008–2013 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–WE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE (8),

—

uwzględniając art. 11 Umowy wewnętrznej z dnia 24 czerwca 2013 r. i z dnia 26 czerwca 2013 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (9),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 48 rozporządzenia Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (13),

—	uwzględniając art. 93 i art. 94 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rozwoju (A8-0123/2018),

udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 322 z 28.9.2017, s. 281.

(2) Dz.U. C 322 z 28.9.2017, s. 289.

(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(4) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

(5) Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1.

(6) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(7) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(8) Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.

(9) Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(10) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(11) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(12) Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(13) Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/151

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1338

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 93 i art. 94 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rozwoju (A8-0123/2018),

mając na uwadze, że głównym celem umowy z Kotonu stanowiącej ramy stosunków Unii z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) oraz krajami i terytoriami zamorskimi jest ograniczenie, a docelowo wyeliminowanie ubóstwa, zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju, a także stopniowe włączanie państw AKP oraz KTZ do gospodarki światowej;

B.	mając na uwadze, że Europejskie Fundusze Rozwoju (EFR) stanowią główny unijny instrument finansowy, który zapewnia pomoc w ramach współpracy na rzecz rozwoju z państwami AKP oraz krajami i terytoriami zamorskimi;

mając na uwadze, że historia państw członkowskich nakłada na Unię obowiązki związane z rozwojem państw AKP oraz ze współpracą z krajami i terytoriami zamorskimi, które są związane z przyszłością Unii ze względu na geopolitykę, globalizację i globalne wyzwania, takie jak skutki zmiany klimatu czy zmiany demograficzne;

D.	mając na uwadze, że Komisja, jako organ wykonawczy, odpowiada za wypełnienie zobowiązań EFR;

E.	mając na uwadze, że pojawienie się nowych globalnych wyzwań całkowicie zmienia wzorce udzielania pomocy, co skłania wszystkie zainteresowane strony zaangażowane w rozwój do zastanowienia się nad nowym podejściem do pomocy i reorientacją obecnych ram pomocy zewnętrznej;

F.	mając na uwadze, że zasady zrównoważonego rozwoju, spójności polityki i skuteczności mają zasadnicze znaczenie dla opracowania nowego i przekrojowego podejścia Unii do rozwoju w celu zwiększenia pozytywnego wpływu pomocy rozwojowej i jej wyników;

mając na uwadze, że przejrzystość i rozliczalność stanowią warunki wstępne zarówno demokratycznej kontroli, jak i spójności działań Unii na rzecz rozwoju z celami innych podmiotów, takich jak państwa członkowskie, organizacje międzynarodowe, międzynarodowe instytucje finansowe lub wielostronne banki rozwoju;

H.	mając na uwadze, że skuteczna koordynacja ma zasadnicze znaczenie dla ograniczenia ryzyka rozdrobnienia pomocy i maksymalizacji spójności oddziaływania oraz odpowiedzialności partnerów za priorytety rozwojowe;

I.	mając na uwadze, że wspólne finansowanie i programy rozwoju powinny przekładać się na lepsze ukierunkowanie celów, określanie synergii i dzielenie się informacjami pochodzącymi z ram wyników różnych organizacji;

mając na uwadze, że opracowanie nowych sposobów interwencji, takich jak łączenie, zdolności inwestycyjne lub platformy inwestycyjne i specjalne fundusze powiernicze, jest sposobem na pozyskanie finansowania wykraczającego poza oficjalną pomoc rozwojową, ale zgodnie z warunkami związanymi z przejrzystością, wprowadzaniem dodatkowości i wywieraniem pozytywnego wpływu w terenie;

mając na uwadze, że zmobilizowanie sektora prywatnego i przyciągnięcie dalszych inwestycji ma kluczowe znaczenie z uwagi na niedopasowanie poziomu płynności niezbędne do osiągnięcia ambitnych celów w zakresie rozwoju oraz zapewnienia najlepszych elementów składowych zrównoważonego rozwoju w krajach otrzymujących wsparcie w ramach ich własnych zdolności administracyjnych i w ich strukturze społecznej;

mając na uwadze, że wsparcie budżetowe, choć jest głównym czynnikiem wywołującym zmiany i umożliwiającym przezwyciężanie podstawowych wyzwań w zakresie rozwoju, niesie ze sobą znaczące ryzyko powiernicze i należy je przyznawać wyłącznie wtedy, gdy zapewnia wystarczający poziom przejrzystości, identyfikowalności i rozliczalności oraz gdy towarzyszy mu wyraźne zaangażowanie krajów partnerskich w reformę polityki;

mając na uwadze, że pomoc na rzecz rozwoju jest realizowana w złożonym i niestabilnym kontekście geopolitycznym, na który wpływ mają takie czynniki, jak słabe ramy zarządzania, korupcja, niestabilność społeczna i gospodarcza, konflikty zbrojne, sytuacje kryzysowe lub pokryzysowe powodujące migrację lub przymusowe przesiedlenia, czy też kryzysy sanitarne itd.;

N.	mając na uwadze, że Parlament ponowił apel o włączenie EFR do budżetu ogólnego Unii;

Poświadczenie wiarygodności

Najważniejsze ustalenia dotyczące realizacji finansowej w 2016 r.

z zadowoleniem przyjmuje ciągłe wysiłki służb Komisji zmierzające do poprawy ogólnego zarządzania finansowego EFR w odniesieniu do zadawnionych zobowiązań i płatności zaliczkowych pozostających do spłaty;

odnotowuje w szczególności, że ustalony cel zmniejszenia o 25 % został nieznacznie przekroczony w przypadku zadawnionych otwartych zobowiązań, osiągając 28 % i 36 % w odniesieniu do zadawnionych zobowiązań pozostałych do realizacji;

odnotowuje również działania mające na celu zmniejszenie i zamknięcie otwartych umów wygasłych, ponieważ opóźnienia przekraczające 18 miesięcy po zakończeniu okresu operacyjnego wiążą się ze znacznym ryzykiem wystąpienia błędów związanych z nieprawidłowościami w zakresie, w jakim dokumentacja uzupełniająca może nie być już dostępna, a personel odpowiedzialny za zarządzanie tymi umowami może nie być już obecny, aby zapewnić odpowiednią ciągłość operacji;

zauważa, że na koniec 2016 r. całkowity udział wygasłych umów w portfelu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju (DG DEVCO) stanowił 15,15 % w porównaniu z celem na poziomie 15 %; ubolewa nad tym, że 1 058 (czyli 56 %) z 1 896 wygasłych umów jest związanych z zarządzaniem działaniami EFR, a faza operacyjna 156 wygasłych umów EFR z 1058 upłynęła ponad 5 lat temu, przy czym ta ostatnia wartość finansowa wyniosła 323 mln EUR;

ubolewa jednak, że zdaniem Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) systemy nadzoru i kontroli nadal były oceniane jako jedynie częściowo skuteczne;

Wiarygodność rozliczeń EFR

z zadowoleniem przyjmuje opinię Trybunału, że roczne sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego EFR za rok 2016 przedstawiają rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową EFR na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz że wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy są zgodne z przepisami rozporządzenia finansowego EFR i z przepisami w zakresie rachunkowości w oparciu o powszechnie przyjęte międzynarodowe standardy rachunkowości sektora publicznego;

wzywa Komisję do podjęcia działań w celu rozwiązania problemu odzyskiwania niewykorzystanych zaliczek nieprawidłowo zaksięgowanych jako przychody operacyjne, ponieważ nieprawidłowe zaksięgowanie przychodów operacyjnych doprowadziło do korekt w wysokości 3,2 mln EUR;

ubolewa, że te błędy kodowania występują od 2015 r. w kontekście zarządzania nakazami odzyskania środków; zauważa jednak, że w 2016 r. DG DEVCO wydała szczegółowe instrukcje dla swojego personelu dotyczące prawidłowego kodowania tego rodzaju nakazów odzyskania środków;

Legalność i prawidłowość operacji EFR

z zadowoleniem przyjmuje opinię Trybunału, zgodnie z którą zobowiązania leżące u podstaw rozliczeń za rok 2016 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

10.

ponownie wyraża zaniepokojenie oceną Trybunału legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rachunków merytorycznie obarczonych błędem;

11.

zauważa, że zgodnie z szacunkami Trybunału zawartymi w sprawozdaniu rocznym szacowany poziom błędu dla wydatków leżących u podstaw rozliczeń z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego EFR wynosi 3,3 %, co wskazuje na nieznaczny spadek w porównaniu z 3,8 % w 2014 i 2015 r., 3,4 % w 2013 r. i 3 % w 2012 r;

12.

odnotowuje, że 24 % transakcji poddawanych przeglądowi (35 na 143) było obarczonych błędami i ubolewa nad tym faktem; odnotowuje wyniki kontroli wyrywkowej projektów, gdzie w 35 ze 130 płatności (27 %) wystąpił błąd, a zwłaszcza fakt, że 26 z tych 35 płatności (74 %) zawierało błędy kwantyfikowalne, a 9 stanowiło transakcje końcowe, zatwierdzone po przeprowadzeniu wszystkich kontroli ex ante;

13.

zauważa z niepokojem, że w przypadku dwóch przypadków błędów kwantyfikowalnych służby Komisji dysponowały wystarczającymi informacjami ze swoich systemów zarządzania, aby zapobiegać błędom, wykrywać je lub korygować przed zatwierdzeniem wydatków, co miało bezpośredni dodatni wpływ na szacowany poziom błędów, który byłby o 0,7 punktu procentowego niższy, oraz że pięć transakcji z błędami nie zostało wykrytych przez zewnętrznych audytorów ani organy nadzoru;

14.

odnotowuje, że w przypadku wsparcia budżetowego i realizacji projektów z udziałem wielu darczyńców przez organizacje międzynarodowe, przy zastosowaniu podejścia założeniowego, ich charakter finansowania i warunki płatności ograniczają zakres, w jakim transakcje są narażone na błędy; ponownie wyraża swoje stałe zaniepokojenie zarówno połączeniem środków unijnych ze środkami finansowymi innych darczyńców, w szczególności faktem, że środki unijne nie są przeznaczone na konkretne, możliwe do zidentyfikowania pozycje wydatków, jak i ograniczeniem działań kontrolnych Trybunału wynikających z zastosowania podejścia założeniowego;;

15.

jest zaniepokojony powtarzającą i utrzymującą się typologią błędów, zwłaszcza w dziedzinie zamówień publicznych, pomimo kolejnych planów działań naprawczych, tj. nieprzestrzeganiem przepisów dotyczących zamówień w przypadku zamówień na usługi udzielonych bez procedury selekcji konkurencyjnej, nieponiesionymi wydatkami, niekwalifikowalnymi wydatkami lub brakiem dokumentów potwierdzających; stwierdza, że błędy te dotyczyły również transakcji związanych z prognozami programów, dotacjami i umowami w sprawie wkładu finansowego zawieranymi przez Komisję z organizacjami międzynarodowymi; wzywa Komisję, by w trybie pilnym zajęła się uchybieniami w zarządzaniu umowami, procedurach selekcji, zarządzaniu dokumentami i systemie zamówień publicznych;

16.

ponownie podkreśla, że Komisja powinna zintensyfikować wysiłki w tych konkretnych obszarach współpracy poprzez udoskonalenie istniejącego planu działań naprawczych, w szczególności w przypadku gdy błędy kwantyfikowalne wskazują na niedociągnięcia w przeprowadzanej przez organizacje międzynarodowe kontroli zgodności z postanowieniami umownymi, w ramach ogólnych wysiłków na rzecz poprawy metod zarządzania ryzykiem, ogólnego wzmocnienia systemów monitorowania i ciągłości działania;

17.

zachęca DEVCO do zwrócenia należytej uwagi na kodowanie i monitorowanie płatności w celu przestrzegania ustalonych terminów w obiegu środków finansowych i systemach pracy;

Skuteczność ram kontroli

18.

z zadowoleniem przyjmuje ciągłe starania DG DEVCO na rzecz poprawy wdrażania jej ram kontroli, w szczególności ukierunkowanie na obszary wysokiego ryzyka związane z funduszami w ramach zarządzania pośredniego poprzez organizacje międzynarodowe i agencje rozwoju oraz dotacje w ramach zarządzania bezpośredniego; zauważa, że w rozszerzono zastrzeżenie na dotacje i prognozy programów w ramach zarządzania pośredniego;

19.

przyznaje, że pomoc rozwojowa jest często wdrażana w trudnych, niestabilnych lub krytycznych kontekstach, które są podatne na błędy;

20.

ponawia wezwanie do zwrócenia szczególnej uwagi na powtarzające się niedociągnięcia zaobserwowane w trakcie kluczowych etapów kontroli, a mianowicie słabość kontroli ex ante przeprowadzanych przed dokonaniem płatności za projekt oraz zewnętrznych kontroli wydatków; zauważa, że obecnie DG DEVCO dokonuje przeglądu ogólnych warunków przeprowadzania kontroli i weryfikacji w celu uzyskania informacji umożliwiających ocenę jakości;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że badanie poziomu błędu resztowego zostało przeprowadzone w piątym roku zgodnie z właściwą metodyką, i tym samym stanowi obecnie element zapewniania wiarygodności DG DEVCO;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że DG DEVCO zajęła się wszystkimi uchybieniami wskazanymi w 2013 r. przez Trybunał, zauważa jednak, że metoda szacowania w przypadku błędu resztowego wciąż pozostawia zbyt szeroki margines dla indywidualnych poziomów błędu;

23.

zauważa z zainteresowaniem, że w badaniu poziomu błędu resztowego za 2016 r. po raz pierwszy oszacowano, że wskaźnik ten wynosi 1,7 %, czyli poniżej progu istotności wynoszącego 2 %, co potwierdza tendencję spadkową od 2014 r. i odpowiada kwocie obarczonej ryzykiem w wysokości 105 mln EUR (lub 1,9 % wydatków w 2016 r.) przy zdolności naprawczej – lub szacowanych przyszłych korektach – w wysokości 25 mln EUR (24 %), mając jednak na uwadze niedociągnięcia stwierdzone w rejestrowaniu nakazów odzyskania środków w systemie rachunkowości; uważa jednak, że szczególną uwagę należy zwracać na transakcje w ramach wsparcia budżetowego z uwagi na ich wysokie ryzyko nieodłączne;

24.

ponawia swoje poparcie dla zmiany polegającej na zastąpieniu ogólnego zastrzeżenia wydawaniem zróżnicowanych zastrzeżeń, zgodnie z postulatem Parlamentu zawartym w jego poprzednich rezolucjach w sprawie EFR, w celu stopniowego wzmocnienia przyporządkowania poziomu bezpieczeństwa różnym procesom operacyjnym, z (i) zastrzeżeniem opartym na poziomie błędu w czterech następujących obszarach najwyższego ryzyka, określonych w szczególności w odniesieniu do dotacji w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego, zarządzania pośredniego z organizacjami międzynarodowymi i agencjami rozwoju oraz prognozami programów; oraz (ii) specjalnym i odnowionym zastrzeżeniem dotyczącym Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce (APF); zachęca Komisję do dalszego udoskonalania procesów zarządzania w odniesieniu do ryzyka i wielkości środków finansowych oraz – w stosownych przypadkach – do ustanowienia dodatkowych warunków;

25.

popiera fakt, że Komisja podtrzymała swoje zastrzeżenie dotyczące Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce w odniesieniu do zarządzania i sprawozdawczości na temat środków naprawczych w zarządzaniu funduszami; ponownie wzywa Komisję do kontynuowania wysiłków w ramach oceny filaru na rzecz wzmocnienia systemu kontroli zarządzania i monitorowania operacyjnego APF w celu ochrony EFR przed nielegalnymi i nieprawidłowymi wydatkami; zwraca się do Komisji, by nadal wzmacniała organizację i skuteczność działań naprawczych na poziomie umowy;

26.

zauważa, że odzyskano kwotę 14,16 mln EUR w wyniku zwrotu nienależnych płatności spowodowanych nieprawidłowościami i błędami;

27.

zauważa, że koszty kontroli wyniosły 280,17 mln EUR, czyli 4,26 % całkowitych płatności dokonanych przez DG DEVCO w 2016 r; uważa w związku z tym, że należy regularnie prowadzić prace nad ogólną skutecznością ram działań kontrolnych oraz ich komplementarnością z zasadami dobrego zarządzania, aby zapewnić wystarczające gwarancje;

28.

uważa, że konieczne jest utrzymanie spójnej strategii kontroli zapewniającej równowagę między zdolnością absorpcyjną krajów partnerskich, przestrzeganiem przepisów dotyczących zgodności i celów związanych z wynikami, co powinno znaleźć należyte odzwierciedlenie w zarządzaniu różnymi operacjami pomocowymi i sposobami udzielania pomocy;

29.

uważa za kwestię zasadniczą, aby w przypadku projektów infrastrukturalnych finansowanych z EFR wymagana była niezależna ocena ex ante uwzględniająca społeczne i środowiskowe skutki projektów, jak również ich wartość dodaną;

Monitorowanie wyników DG DEVCO w zakresie realizacji celów i składanie sprawozdań na ten temat

30.

zachęca DG DEVCO do znacznej poprawy ustaleń dotyczących monitorowania i sprawozdawczości w zakresie wyników w celu zapewnienia systematycznego i regularnego monitorowania kluczowych wskaźników ustanowionych w różnych systemach wydajności oraz terminowego przekazywania odpowiednich i wiarygodnych informacji kierownictwu wyższego szczebla; przypomina, że w ocenie celów rozwoju należy uwzględniać aspekty społeczne i środowiskowe, jak również ekonomiczne;

31.

uważa, że częstotliwość monitorowania i sprawozdawczości należy określić z uwzględnieniem charakteru celów, które mają być monitorowane, rodzaju wskaźnika i metod gromadzenia danych, a także potrzeb w zakresie monitorowania i sprawozdawczości;

32.

zwraca się do DG DEVCO, by wraz z innymi zainteresowanymi stronami zajmującymi się sprawami zewnętrznymi, dalej rozwijała strategię i narzędzia komunikacyjne poprzez podkreślanie głównych osiągniętych wyników oraz by dalej poprawiała ogólną widoczność projektów wspieranych z EFR w celu dotarcia do szerszej publiczności poprzez dostarczanie odpowiednich informacji na temat wkładu Unii w globalne wyzwania;

33.

uważa, że 86 sprawozdań z zarządzania pomocą zewnętrzną (EAMR) przedstawianych przez delegatury Unii stanowi przydatny wkład zarówno w łańcuch poświadczeń wiarygodności, jak i w pomiar wyników każdej delegatury Unii, podkreślając przy tym wiarygodność danych wykorzystywanych w tej sprawozdawczości; odnotowuje pozytywną tendencję DG DEVCO osiągania wyników przez delegatury Unii: 21 z 24 kluczowych wskaźników efektywności osiągnęło cele wyznaczone na 2016 r. (w porównaniu z 20 w 2015 r. i 15 w 2014 r.), z wyjątkiem trzech wskaźników związanych z „dokładnością prognoz finansowych dotyczących decyzji”, „odsetkiem płatności dokonanych w terminie 30 dni” oraz „przestrzeganiem elastycznych ustaleń dotyczących wykorzystania personelu w delegaturach UE”;

34.

jest jednak zaniepokojony faktem, że 980 z 3 151 projektów (31 %) zostało zakwalifikowanych jako problematyczne i że sześć delegatur Unii nadal znajduje się poniżej poziomu odniesienia wynoszącego 60 % zielonych kluczowych wskaźników efektywności; wzywa służby Komisji do ścisłego monitorowania tych delegatur Unii, które ostatnio osiągnęły cel 60 % lub lekko powyżej, w celu uściślenia i skonsolidowania analizy tendencji w delegaturach Unii;

35.

zachęca DG DEVCO do rozważenia możliwości zmiany harmonogramu spłaty zadłużenia lub podniesienie celu 60 %; ponownie stwierdza, że można by również dokonać przeglądu definicji niektórych kluczowych wskaźników efektywności w zależności od typologii stwierdzonych problemów lub środowiska ryzyka w poszczególnych delegaturach Unii, aby znaleźć nowe możliwości poprawy;

36.

zwraca uwagę, że ważne jest zapewnienie, aby programy były odpowiednio dobrane i nie były zbyt ambitne, co mogłoby zagrozić oczekiwanym wynikom pomocy; zwraca się do DG DEVCO, aby w wyniku monitorowania wyników delegatur Unii utrzymała realistyczne sekwencje projektów w delegaturach Unii;

37.

uważa, że zasadnicze znaczenie ma to, aby szefom delegacji nadal regularnie przypominano podczas seminariów ad hoc lub seminariów regionalnych o ich kluczowej roli – oprócz ich zadań politycznych – w konsolidacji łańcucha zapewnienia jakości DG DEVCO oraz o ich ogólnej odpowiedzialności za zarządzanie portfelami projektów, co wymaga odpowiedniej oceny i wyważenia różnych elementów, które mogą doprowadzić do wydania zastrzeżenia; zauważa, że w 2016 r. żadna delegatura Unii nie wydała zastrzeżenia w EAMR;

38.

zwraca się do Komisji o niezwłoczne przedstawienie sprawozdania na temat konkretnych działań naprawczych podejmowanych w przypadku, gdy projekt zostaje sklasyfikowany jako „czerwony” przez dwa kolejne lata w celu szybkiego ponownego zbadania początkowej koncepcji projektu, ostatecznego przesunięcia środków na bardziej realne projekty i potrzeby lub nawet rozważenia możliwości wstrzymania projektu;

Nadzór nad funduszami powierniczymi Unii i zarządzanie nimi

Komplementarność i oddziaływanie

39.

podkreśla, że należy stale zapewniać spójność i komplementarność instrumentów finansowych na rzecz rozwoju ze strategią EFR i nadrzędnymi celami unijnej polityki rozwoju;

40.

uznaje, że unijne fundusze powiernicze zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić szybką reakcję polityczną w kontekście braku środków na niektóre krytyczne sytuacje lub poważne kryzysy, takie jak kryzys migracyjny, lub w kontekście konieczności powiązania pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju;

41.

zdaje sobie sprawę, że w takich okolicznościach specjalne unijne fundusze powiernicze oferują elastyczność i szereg możliwości łączenia interwencji geograficznych i tematycznych za pośrednictwem różnych kanałów;

42.

podkreśla jednak, że Komisja musi zadbać o to, by takie fundusze powiernicze wnosiły wartość dodaną do istniejących działań, przyczyniały się do większej widoczności zewnętrznych działań Unii i „miękkiej siły”, a także unikały powielania innych instrumentów finansowych;

43.

zauważa, że z łącznych zobowiązań wszystkich unijnych funduszy powierniczych (5 026 mln EUR na koniec listopada 2017 r.) 2 403 mln EUR pochodzi z EFR, z czego 2 290 mln EUR zadeklarowano na kryzysowy fundusz powierniczy UE dla Afryki (fundusz powierniczy Afryka) i 113 mln EUR na fundusz powierniczy Unii dla Republiki Środkowoafrykańskiej (fundusz powierniczy Bêkou);

44.

przypomina jednak o wysokim ryzyku nieodłącznym, jakie niosą ze sobą te instrumenty na rzecz rozwoju, a także o mieszanych doświadczeniach związanych z ich wdrażaniem; przypomina, że należy zapewnić maksymalną przejrzystość i rozliczalność wykorzystania tych instrumentów;

45.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie specjalne Trybunału nr 11/2017 dotyczące unijnego funduszu powierniczego Bêkou; uznaje, że mimo pewnych niedociągnięć fundusz powierniczy stanowił obiecujący początek, i zauważa, że utworzenie funduszu powierniczego było natychmiastową reakcją na potrzebę łączenia pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju; wzywa Komisję, by zastosowała się do zaleceń Trybunału i opracowała wytyczne dotyczące wyboru instrumentu świadczenia pomocy (fundusz powierniczy lub inne); uważa, że takie wytyczne powinny odzwierciedlać ewentualne zagrożenia i niedogodności związane z funduszami powierniczymi oraz uwzględniać różne doświadczenia z ich stosowania; ubolewa, że fundusz powierniczy Bêkou nie przyczynił się do znaczącej poprawy ogólnej koordynacji między darczyńcami;

46.

wzywa do określenia najlepszych praktyk w celu przyczynienia się do lepszej koordynacji pomocy dwustronnej i instrumentów pomocy różnych darczyńców;

47.

przypomina, że zakres unijnych funduszy powierniczych powinien opierać się na zasadzie dodatkowości, w szczególności w celu odpowiedniego reagowania na potrzeby i priorytety krajów partnerskich, które znalazły się w sytuacji pokonfliktowej lub po klęsce żywiołowej, przy jednoczesnym skupieniu się na obszarach, w których wartość dodana i skutki strategiczne są największe;

48.

jest zdania, że zarówno unijne fundusze powiernicze jednego kraju, jak i unijne fundusze powiernicze wspierające programy dla wielu krajów są bardziej skuteczne, jeżeli mają formalną i spójną strukturę zarządzania, która może wspierać głosy zainteresowanych stron, ich wartości i wspólne ramy wyników;

49.

uważa, że unijne fundusze powiernicze powinny dążyć do mobilizowania dodatkowych środków finansowych od państw członkowskich, sektora prywatnego i innych darczyńców;

50.

podkreśla, że selektywność, nadzór i odpowiedzialność za wyniki osiągnięte dzięki unijnym funduszom powierniczym muszą zostać pogłębione w ramach programów partnerskich i muszą opierać się na wstępnej ocenie przewag komparatywnych unijnych funduszy powierniczych w porównaniu z innymi kanałami pomocy; przypomina, że należy zadbać o jasne zasady dotyczące kontroli i monitorowania, a także o pełną przejrzystość i dostęp do danych;

Fundusz powierniczy Bêkou

51.

z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie funduszu powierniczego Bêkou i jego wkład w międzynarodową reakcję na kryzys w Republice Środkowoafrykańskiej; uznaje, że ten pierwszy fundusz powierniczy można uznać za ważny projekt pilotażowy na wiele sposobów i że w celu uzyskania gwarancji konieczne jest opracowanie bardziej precyzyjnych wytycznych dotyczących systemowych kwestii koordynacji, monitorowania i oceny darczyńców zgodnie z bardziej systemowym podejściem;

52.

jest zdania, że potrzeba więcej czasu, aby właściwe ocenić skuteczność funduszu powierniczego w Bêkou i wyciągnąć dalsze wnioski z jego funkcjonowania;

53.

uważa, że należy szczególną uwagę poświęcić również skuteczności tego funduszu powierniczego i zarządzaniu politycznemu tym funduszem, jak również kwestii braku gwarancji i nadzoru nad ostatecznym wykorzystaniem przyznanych kwot;

54.

uważa, że należy zwrócić szczególną uwagę na ograniczony wpływ funduszu powierniczego Bêkou na koordynację między zainteresowanymi stronami oraz że Komisja powinna zrobić wszystko, co w jej mocy, aby wykorzystać doświadczenie zdobyte w działaniach EFR w takich dziedzinach, jak wdrażanie i koordynacja wielostronnych inwestycji oraz zarządzanie odpowiedzialnością za rezultaty;

55.

wyraża zaniepokojenie, że składki państw członkowskich na rzecz funduszu powierniczego Bêkou były dotychczas stosunkowo niskie; wzywa państwa członkowskie do większego zaangażowania się, aby zagwarantować, że fundusz powierniczy Bêkou zrealizuje swoje zakładane cele polityczne;

56.

uważa, że należy poświęcić należytą uwagę zarządzaniu kosztami administracyjnymi w stosunku do całkowitej kwoty składek, obliczeniu pełnych kosztów zarządzania oraz znalezieniu sposobów maksymalizacji odsetka przyznanej pomocy dla beneficjentów końcowych;

57.

wzywa Komisję do wdrożenia kompleksowych mechanizmów kontroli w celu zapewnienia kontroli politycznej ze strony Parlamentu nad sprawowaniem władzy, zarządzaniem i wykonaniem w odniesieniu do tych nowych instrumentów w kontekście procedury udzielania absolutorium; uznaje za istotne opracowanie konkretnych strategii nadzoru nad funduszami powierniczymi Unii, z wyznaczeniem określonych celów, wartości docelowych i przeglądów;

Realizacja działań w zakresie wsparcia budżetowego

Kwalifikowalność oraz związane z nią zagrożenia

58.

zauważa, że płatności w ramach wsparcia budżetowego zrealizowane z EFR w 2016 r. odpowiadały 644 mln euro. zauważa, że liczba bieżących operacji wsparcia budżetowego w ramach EFR w 2016 r. wyniosła 109 w 2016 r. i objęła 56 wypłat;

59.

uznaje elastyczność Komisji w zakresie oceny, czy ogólne warunki kwalifikowalności zostały spełnione w celu dokonania płatności na rzecz kraju partnerskiego (zróżnicowanie i dynamiczne podejście do kwalifikowalności) z powodu szerokiej interpretacji przepisów prawnych i wyraża zaniepokojenie ostatecznym wykorzystaniem przeniesionych środków oraz brakiem identyfikowalności przy łączeniu środków unijnych w ramach zasobów budżetowych kraju partnerskiego;

60.

wzywa Komisję do rozszerzenia ukierunkowanego na wyniki wsparcia budżetowego poprzez lepsze zdefiniowanie wyników rozwoju, które należy osiągnąć w każdym programie i sektorze wsparcia budżetowego, a przede wszystkim do wzmocnienia mechanizmów kontroli postępowania państw otrzymujących pomoc w dziedzinie korupcji, poszanowania praw człowieka, praworządności i demokracji; wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu potencjalnego wykorzystania wsparcia budżetowego w krajach, w których nie ma nadzoru demokratycznego – albo ze względu na brak dobrze funkcjonującej demokracji parlamentarnej oraz wolności społeczeństwa obywatelskiego i mediów, albo ze względu na brak zdolności organów nadzoru; wzywa do utworzenia łańcucha wydatków wolnego od korupcji; uważa, że należy w pierwszej kolejności powiązać to wsparcie budżetowe z rzeczywistym zwalczaniem korupcji w krajach, które z niego korzystają;

61.

przypomina, że ryzyko przekierowania środków pozostaje wysokie, a ryzyko korupcji i nadużyć finansowych jest często związane z zarządzaniem finansami publicznymi i reformami; ponownie podkreśla, że należy zwrócić większą uwagę na te zagrożenia w ramach dialogu politycznego i opracowywania strategii dla przyszłych umów dotyczących wsparcia budżetowego, w szczególności w celu oceny zdolności rządu do reagowania i wprowadzania reform; zwraca uwagę, że należy uważnie śledzić ryzyko oraz wyniki kontroli ex ante i ex post;

62.

wzywa jednak Komisję do zapewnienia korekty, wstrzymania, zmniejszenia lub anulowania wsparcia budżetowego i wypłaty środków w przypadku, gdy nie zostaną osiągnięte jasne i początkowe cele i zobowiązania i/lub gdy zagrożone są interesy polityczne i finansowe Unii;

63.

przypomina, że EFR powinien oferować maksymalną otwartość i przejrzystość; popiera ujawnienie publiczne odnośnych informacji budżetowych związanych z programami wsparcia budżetowego w celu wzmocnienia przejrzystości i rozliczalności wszystkich zainteresowanych stron i wobec wszystkich zainteresowanych stron, w tym obywateli;

Wsparcie budżetowe w celu poprawy mobilizacji dochodów krajowych w Afryce Subsaharyjskiej

64.

podkreśla znaczenie mobilizacji dochodów krajowych w krajach słabiej rozwiniętych, ponieważ zmniejsza ona zależność od pomocy rozwojowej, prowadzi do poprawy zarządzania publicznego i odgrywa kluczową rolę w budowaniu państwa; apeluje, by w umowach dotyczących dobrych rządów i rozwoju wzmocniono stosowanie konkretnych warunków wypłat dotyczących mobilizacji dochodów krajowych;

65.

zauważa, że Komisji nie udało się jak dotąd skutecznie wykorzystać umów dotyczących wsparcia budżetowego w celu wspierania mobilizacji dochodów krajowych w krajach o niskim i niższym średnim dochodzie w Afryce Subsaharyjskiej; odnotowuje jednak, że nowe podejście Komisji zwiększyło potencjał tej formy pomocy w zakresie skutecznego wspierania procesów mobilizacji dochodów krajowych; zachęca Komisję, by w swoich sprawozdaniach dotyczących wsparcia budżetowego przedstawiała więcej informacji na temat wykorzystywania umów dotyczących wsparcia budżetowego na potrzeby mobilizacji dochodów krajowych;

66.

podkreśla fakt, że wzmocnienie systemów podatkowych przyczynia się nie tylko do zwiększenia przewidywalności dochodów, ale również do odpowiedzialności rządów poprzez stworzenie bezpośredniego związku między podatnikami a ich rządem; popiera wyraźne włączenie poprawy mobilizacji dochodów krajowych do opracowanej przez Komisję listy kluczowych wyzwań rozwojowych, które są rozwiązywane poprzez wsparcie budżetowe;

67.

wskazuje na wyzwania związane z unikaniem zobowiązań podatkowych, uchylaniem się od płacenia podatków i nielegalnymi przepływami środków finansowych; wzywa Komisję, aby przestrzegała własnych wytycznych przy przeprowadzaniu oceny makroekonomicznej i oceny zarządzania finansami publicznymi w odniesieniu do aspektów mobilizacji dochodów krajowych w celu uzyskania dokładniejszego obrazu najbardziej problematycznych kwestii, np. skali bodźców podatkowych, cen transferowych i uchylania się od opodatkowania;

68.

ponadto zwraca się do Komisji o większe zaangażowanie w walkę z uchylaniem się od opodatkowania i nadużyciami podatkowymi poprzez zmniejszenie wsparcia finansowego z EFR dla rajów podatkowych umieszczonych na czarnej liście, tak aby stworzyć zachętę dla wymienionych tam krajów, które zachęcają do nieuczciwych praktyk podatkowych, do przestrzegania obowiązujących w Unii kryteriów sprawiedliwego opodatkowania;

69.

podkreśla, że brak jest odpowiednich narzędzi monitorowania służących do oceny, w jakim stopniu wsparcie budżetowe przyczyniło się do ogólnego usprawnienia mobilizacji dochodów krajowych;

70.

71.

72.

73.

zachęca Komisie, by w odniesieniu do wszystkich obecnych i przyszłych umów dotyczących wsparcia budżetowego zawierających element budowy potencjału zarezerwowany na potrzeby mobilizacji dochodów krajowych w większym stopniu uświadamiała krajom partnerskim dostępność tego wsparcia i ułatwiać korzystanie z niego, w szczególności w celu zaspokojenia potrzeb w dziedzinie budowania potencjału, które do tej pory nie zostały objęte pomocą darczyńców.

Potrzeba zwiększenia współpracy z organizacjami międzynarodowymi

74.

zauważa, że płatności EFR na rzecz projektów finansowanych przez wielu darczyńców realizowanych przez organizacje międzynarodowe w 2016 r. wyniosły 914 mln EUR;

75.

uważa, że wielostronne instytucje finansowe działające na rzecz rozwoju powinny dążyć do skuteczniejszego wykorzystania finansowania łączonego, zwłaszcza w odniesieniu do dodatkowości;

76.

podkreśla, że wielostronne banki rozwoju powinny przyczyniać się w skoordynowany i zharmonizowany sposób do osiągnięcia sektorowego finansowania ambitnych celów zrównoważonego rozwoju wyznaczonych przez ONZ na 2030 r., w szczególności poprzez skuteczne wykorzystanie finansowania łączonego oraz zwiększanie finansowania ze źródeł prywatnych w celu zwiększenia skuteczności i wpływu finansowania pomocy;

77.

zachęca Komisję do częstszego korzystania z instrumentu mikrofinansowego, który jest uznawany za istotne i skuteczne narzędzie w walce z ubóstwem oraz we wspieraniu lokalnych gospodarek;

78.

przypomina, że narzędzia finansowe EFR powinny przyciągać dalsze inwestycje z sektora prywatnego; zachęca Komisję do sporządzenia planu działania w celu realizacji tej potrzeby oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o osiągniętych postępach;

79.

wzywa Komisję do uwzględnienia podwójnego celu, jakim jest przejrzystość i widoczność działań Unii oraz do zapewnienia w następnym sprawozdaniu Komisji dodatkowych informacji na temat projektów zarządzanych przy pomocy środków unijnych; uważa, że pogłębienie dialogu z Organizacją Narodów Zjednoczonych i grupą Banku Światowego powinno zostać zintensyfikowane w celu zwiększenia przejrzystości i uproszczenia wspólnych instrumentów współpracy;

80.

wzywa Komisję, aby podawała do publicznej wiadomości nie tylko dane dotyczące finansowania organizacji pozarządowych, ale również szczegółowe sprawozdania na temat finansowanych projektów; jest zaniepokojony faktem, że ostatnio niektórym organizacjom pozarządowym postawiono zarzuty dotyczące nadużyć; wzywa Komisję, aby aktywnie monitorowała rozwój sytuacji i w stosownych przypadkach ponownie rozpatrzyła przyznane finansowanie;

Reagowanie na nowe priorytety rozwoju globalnego

Wyzwania operacyjne i nowe czynniki

81.

uznaje konieczność opracowania nowych wzorców projektowania instrumentów pomocy rozwojowej i związanych z nimi uwarunkowań, zgodnie ze zobowiązaniami zawartymi w celach zrównoważonego rozwoju i nowym konsensusie europejskim w sprawie rozwoju, tak aby odpowiedzieć na nowe krytyczne elementy, takie jak powiązania rozwojowe i humanitarne, powiązanie rozwoju, migracji i mobilności, powiązanie ze zmianą klimatu oraz powiązanie pokoju i bezpieczeństwa;

82.

podkreśla, że z uwagi na niedopasowanie poziomu płynności niezbędne do osiągnięcia ambitnych celów zrównoważonego rozwoju, sektor prywatny może odgrywać kluczową rolę; zauważa, że łączenie instrumentów finansowania może stanowić użyteczne narzędzie służące mobilizacji dodatkowych zasobów, pod warunkiem że ich wykorzystanie jest należycie uzasadnione, wykazuje wartość dodaną i jest zgodne z zasadami skuteczności rozwoju.

83.

podkreśla jednak, że EFR nie powinien wykraczać poza swoje ramy i że stworzenie nowych powiązań w celu stawienia czoła nowym wyzwaniom nie powinno odbywać się ze szkodą dla osiągnięcia innych celów rozwoju, któremu powinny towarzyszyć dokładne, jasne i przejrzyste zasady, określone na podstawie obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów ustanowionych przez Komisję;

84.

uważa, że lepsza koordynacja i synergia wsparcia udzielanego przez różnych darczyńców i instrumenty pomocy ma zasadnicze znaczenie; apeluje do różnych zainteresowanych stron o poprawę jakości ram wyników działań i wyników rozwoju w terenie;

85.

dostrzega napotkane trudności operacyjne lub wyzwania, w szczególności w celu osiągnięcia konsensusu, zwłaszcza w sytuacji, gdy koordynacja dużej liczby darczyńców jest zagrożona w zmieniającym się i złożonym kontekście i w świetle zmieniających się potrzeb;

86.

uważa, że inwestowanie w krajach niestabilnych pozostaje najważniejszym priorytetem interwencji Unii, przy jednoczesnym zachowaniu trzeźwego podejścia do monitorowania, które w razie potrzeby mogłoby doprowadzić do zaprzestania finansowania; uważa, że należy wzmocnić praktykę klasyfikacji wyników i dzielenia się nimi w odniesieniu do krajów niestabilnych lub pozostających w konflikcie;

87.

popiera wysiłki na rzecz rozwiązania problemów związanych ze zrównoważonym rozwojem w przypadku, gdy w grę wchodzą mobilizacja dochodów krajowych, odpowiedzialność i gospodarka polityczna;

88.

przypomina, że zmiana klimatu stanowi jedno z największych wyzwań, przed którymi stoi Unia i rządy na całym świecie; zdecydowanie wzywa Komisję do wypełnienia jej zobowiązań na podstawie porozumienia paryskiego, by wzmocnić uwarunkowania klimatyczne finansowania unijnego w celu finansowania jedynie projektów zgodnych z wymogami klimatycznymi i odzwierciedlających cele klimatyczne Unii, co będzie wymagało większej spójności kryteriów wyboru;

89.

wyraża zaniepokojenie ustaleniami Trybunału, że unijny system certyfikacji biopaliw w celu potwierdzania ich zrównoważonego charakteru nie jest w pełni wiarygodny (1); zwraca uwagę na potencjalne negatywne skutki dla krajów rozwijających się, ponieważ – jak stwierdził Trybunał – „Komisja nie wymagała, aby w ramach systemów dobrowolnych sprawdzano, czy poddana procesowi certyfikacji produkcja biopaliwa nie ma poważnych negatywnych następstw stanowiących zagrożenie społeczno-ekonomiczne, takich jak konflikty co do własności gruntów, przymusowa praca, praca dzieci, złe warunki pracy rolników oraz zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa”, a także wzywa Komisję do zajęcia się tą kwestią;

90.

zachęca do uwzględniania wymiaru etycznego w planowaniu interwencji politycznych;

91.

nalega, by materiały edukacyjne finansowane z funduszy Unii, w tym z mechanizmu PEGASE (palestyńsko-europejski mechanizm na rzecz zarządzania pomocą socjalno-ekonomiczną), były zgodne ze wspólnymi wartościami wolności, tolerancji i niedyskryminacji poprzez edukację, przyjętymi przez unijnych ministrów edukacji w Paryżu w dniu 17 marca 2015 r.; wzywa Komisję, by zapewniła wydatkowanie funduszy Unii zgodnie z normami UNESCO dotyczącymi pokoju i tolerancji w edukacji;

Wykorzystanie powiązania między rozwojem a migracją

92.

zauważa, że zatwierdzono 106 projektów o łącznej wartości 1 589 mln EUR, z czego 594 mln EUR zostało zakontraktowanych, a 175 mln EUR wypłaconych w 2016 r. na lepsze zarządzanie przepływami migracyjnymi oraz na zajęcie się pierwotnymi przyczynami nielegalnej migracji za pośrednictwem afrykańskiego funduszu powierniczego i powiązanych kanałów regionalnych; zauważa, że jeden z uzgodnionych celów odnosi się do „dobrze zarządzanej polityki migracyjnej”;

93.

zachęca Komisję do składania w ustrukturyzowany sposób sprawozdań na temat wpływu programów uruchomionych w ramach funduszu powierniczego UE dla Afryki, w szczególności na podstawie monitorowania Unii ukierunkowanego na wyniki i ram dotyczących wyników funduszu powierniczego UE dla Afryki, aby podkreślić wspólne osiągnięcia;

94.

odnotowuje również w tym kontekście, że nowy Europejski Fundusz na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, jako część europejskiego planu inwestycji zewnętrznych, będzie skierowany do krajów Afryki Subsaharyjskiej, a EFR zapewni 400 mln euro;

95.

popiera zwiększenie zdolności w ramach zestawu finansowania efektywnego dla regionu AKP, osobnego elementu instrumentu inwestycyjnego AKP, o 300 mln EUR w celu osiągnięcia całkowitej zdolności w wysokości 800 mln EUR na realizację ukierunkowanych projektów bezpośrednio dotyczących podstawowych przyczyn migracji, i przekształcenie go w fundusz odnawialny;

96.

zwraca uwagę, że Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) wraz z instrumentem inwestycyjnym AKP wspiera głównie projekty promujące rozwój sektora prywatnego, natomiast kwalifikowalne projekty sektora publicznego są również rozpatrywane w ramach pakietu imigracyjnego AKP; z zadowoleniem przyjmuje rozwój nowych partnerstw w kontekście instrumentu inwestycyjnego AKP zarządzanego przez EBI; wzywa jednak EBI do przedstawienia dalszych informacji na temat składników efektu dźwigni, a mianowicie odpowiednich części pochodzących z kapitału własnego oraz finansowania publicznego Unii lub innych banków rozwoju wielostronnego, jak również przepływów zwrotnych reinwestowanych w funkcjonowanie instrumentu inwestycyjnego AKP;

97.

wspiera Komisję w szybkim tworzeniu kodeksu dla migracji w Komitecie Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w celu zwiększenia skuteczności wykorzystania i identyfikowalności związanego z tym finansowania;

W kierunku nowego partnerstwa AKP

98.

oczekuje, że będzie dokładnie informowany i proszony o opinię na temat przeglądu śródokresowego 11. EFR, który ma uwzględnić agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i nowy Konsensus europejski w sprawie rozwoju, ale który powinien również zapewnić pełne poszanowanie zasad skuteczności rozwoju potwierdzonych na forum wysokiego szczebla w Nairobi w ramach partnerstwa globalnego, w szczególności zasady odpowiedzialności krajów otrzymujących wsparcie za priorytety;

99.

ponawia swój apel o włączenie EFR do budżetu ogólnego.

(1) Sprawozdanie specjalne nr 18/2016 pt. „Unijny system certyfikacji zrównoważonych ekologicznie biopaliw”.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/160

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1339

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 (COM(2017) 364 – C8-257/2017),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2017) 299),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 20 lutego 2018 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016 (05078/2018 – C8-0053/2018, 05079/2018 – C8-0054/2018, 05080/2018 – C8-0055/2018, 05082/2018 – C8-0056/2018),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2015 (COM(2017) 379),

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (6),

—

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 48 rozporządzenia Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (13),

—	uwzględniając art. 93 i art. 94 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rozwoju (A8-0123/2018),

mając na uwadze, że w kontekście procedury udzielania absolutorium Parlament pragnie podkreślić szczególną wagę dalszego wzmacniania demokratycznej legitymacji instytucji unijnych przez poprawę przejrzystości i rozliczalności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania zadaniowego i dobrego zarządzania zasobami ludzkimi;

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 322 z 28.9.2017, s. 281.

(2) Dz.U. C 322 z 28.9.2017, s. 289.

(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(4) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

(5) Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1.

(6) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(7) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(8) Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.

(9) Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(10) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(11) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(12) Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(13) Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/162

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1340

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0084/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 24,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0074/2018),

udziela dyrektorowi Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 25.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 169.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/163

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1341

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0074/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 15 872 582 EUR, co stanowi wzrost o 40,89 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii; mając na uwadze, że większy budżet był wynikiem powierzenia Agencji nowych dodatkowych zadań stanowiących rozszerzenie jej mandatu, z których jednym było zadanie ukończenia tworzenia wewnętrznego rynku energii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2014

przypomina, że zgodnie z porozumieniem w sprawie siedziby zawartym pomiędzy Agencją a rządem słoweńskim w Słowenii ma powstać szkoła europejska; ubolewa jednak nad tym, że ponad cztery lata po podpisaniu porozumienia wciąż jej nie utworzono;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,11 %, co oznacza osiągnięcie planowanego celu Agencji i stanowi wzrost o 3,02 % w porównaniu z 2015 r.; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 59,95 %, co oznacza spadek o 14,93 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że według sprawozdania Trybunału przeniesienia w tytule III (wydatki operacyjne) były bardzo wysokie i wyniosły 4 900 000 EUR (86 %) w środkach, na które zaciągnięto zobowiązania, w porównaniu z 1 400 000 EUR (59 %) w roku 2015; zauważa ponadto, że przeniesienia te były związane przede wszystkim z długoterminowym charakterem procesu wdrażania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 (2), na co w 2016 r. przeznaczono 4 700 000 EUR w porównaniu z 1 100 000 EUR w 2015 r.;

na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że wysoki poziom przeniesień wynika z terminów rocznego cyklu kontraktowego, który ustanowiono w 2013 r., kiedy to Agencja otrzymała pod koniec roku znaczne dodatkowe środki budżetowe na projekt REMIT; zauważa jednak, że środki na zobowiązania na rok budżetowy 2016 r. w ramach rozdziału budżetu dotyczącego wydatków na REMIT wykorzystano na maksymalnym poziomie 100 %; odnotowuje, że Agencja przeanalizuje wykonanie zróżnicowanych środków budżetowych w tytule III; wzywa Agencję, by powiadomiła organ udzielający absolutorium o decyzji podjętej w tej sprawie;

odnotowuje, że przeniesienia mogą być często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane przez daną agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi; podkreśla jednak, że wysoki odsetek anulowanych przeniesień (9,8 %) można uznać za oznakę niedokładnego planowania budżetowego;

Polityka kadrowa

zauważa, że pod koniec 2016 r. Agencja zatrudniała 112 pracowników, 60 pracowników zatrudnionych na czas określony (z 69 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii), 26 pracowników kontraktowych, 4 oddelegowanych ekspertów krajowych, 12 stażystów, 8 pracowników tymczasowych i 2 ekspertów z Federalnej Komisji Regulacji Energetyki; zwraca uwagę, że z 2016 r. Agencja otrzymała 15 dodatkowych stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony; zauważa, że wskaźnik równowagi płci wyniósł 38 % kobiet wobec 62 % mężczyzn;

zauważa, że zgodnie z analizą zatrudnienia 75,20 % stanowisk w Agencji miało charakter operacyjny, 19,01 % przypadało na wsparcie administracyjne i koordynację, a 5,79 % miało charakter neutralny;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 133,12 EUR na jednego pracownika oraz że w 2016 r. zorganizowano posiedzenie wyjazdowe dla pracowników; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego na jednego pracownika wynosi sześć dni;

z zadowoleniem przyjmuje przyjętą w 2017 r. przez radę administracyjną decyzję w sprawie zapobiegania nękaniu psychicznemu i wykorzystywaniu seksualnemu; popiera szkolenia i sesje informacyjne organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników;

10.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań sądowych ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

11.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja nadal realizowała swoje strategie polityczne związane z etyką i uczciwością, takie jak polityka w sprawie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, a także polityka zwalczania nadużyć finansowych i polityka dotycząca sygnalizowania nieprawidłowości; odnotowuje, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnych przypadków sygnalizowania nieprawidłowości w Agencji;

12.

zwraca uwagę, że Agencja opublikowała wszystkie deklaracje interesów i życiorysy członków rady organów regulacyjnych i ich zastępców na swojej stronie internetowej;

13.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję, która weszła w życie w listopadzie 2017 r., dotyczącą wprowadzenia rejestru posiedzeń dyrektora Agencji z podmiotami zewnętrznymi; wzywa Agencję do przyspieszenia tego procesu, aby mógł zostać oceniony w procedurze udzielenia absolutorium za rok 2017;

14.

przyjmuje do wiadomości, że jeden z członków rady administracyjnej, w odniesieniu do którego stwierdzono potencjalny konflikt interesów, zrezygnował ze stanowiska;

15.

przyjmuje do wiadomości uzasadnienie odmowy udzielenia dostępu do dokumentu; oczekuje, że Agencja skorzysta w jak najbardziej prawidłowy i zgodny z prawem sposób z możliwości odmowy dostępu do dokumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony danych poufnych i osobowych;

Główne osiągnięcia

16.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	zaczęła ona w pełni monitorować handel produktami energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym w całej Unii zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1227/2011,

—	przyjęła decyzję wymagającą wprowadzenia alokacji zdolności przesyłowych na granicy austriacko-niemieckiej,

—	wydała roczne sprawozdanie z monitorowania rynku na temat utrzymujących się barier na wewnętrznym rynku energii;

17.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wykorzystuje wskaźniki oddziaływania i wskaźniki wyników do mierzenia osiąganych wyników; ubolewa jednak, że nie dokonuje się systematycznych ocen ex ante w odniesieniu do planowania i kontroli, ani systematycznych ocen ex post w celu mierzenia wyników;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

18.

odnotowuje, że w 2016 r. przeprowadzono ocenę skuteczności 16 standardów kontroli wewnętrznej; zauważa, że z myślą o wzmocnieniu środowiska kontroli określono następujące obszary: zarządzanie i bezpieczeństwo IT, ciągłość działania, zarządzanie dokumentami; zauważa, że Agencja spełnia minimalne wymogi dla każdego ze standardów kontroli; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożonych środkach;

19.

odnotowuje z uznaniem, że w 2016 r. nie stwierdzono żadnego znaczącego lub istotnego niedociągnięcia w zakresie standardów kontroli wewnętrznej Agencji;

Audyt wewnętrzny

20.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) sporządziła w maju 2016 r. sprawozdanie z audytu, w którym podkreśliła, jak bardzo potrzebne jest wyjaśnienie ról i obowiązków oraz przeprowadzenie analizy obciążenia pracą komórki ds. zamówień w celu osiągnięcia bardziej wydajnych procesów i procedur oraz w celu znaczącej poprawy planowania i monitorowania zamówień; zauważa, że Agencja i IAS uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że spośród sześciu zaleceń dwa „bardzo ważne” i trzy „ważne” zostały już zrealizowane i że Agencja planowała zrealizować ostatnie zalecenie do października 2017 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożonych środkach;

21.

przyjmuje do wiadomości, że w lutym 2016 r. IAS dokonała pełnej oceny ryzyka i oceny ryzyka w zakresie systemów informatycznych; zauważa, że w wyniku tej oceny opracowano nowy strategiczny plan audytu dla Agencji na lata 2017–2019, w którym określono tematy audytu w następnym okresie planowania, a także wyznaczono pięć działań, które miały zostać zakończone do końca 2017 r.; oczekuje na sprawozdanie Agencji na temat audytów przeprowadzonych przez IAS, które będzie stanowić część rocznego sprawozdania z działalności za rok 2017;

22.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. (3) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1).

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/166

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1342

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0084/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 24,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0074/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 25.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 31.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/167

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1343

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia komitetowi zarządzającemu Urzędu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0085/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1211/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Urząd (4), w szczególności jego art. 13,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0069/2018),

udziela komitetowi zarządzającemu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, komitetowi zarządzającemu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 159.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/168

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1344

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. „Szybka analiza przypadku: realizacja 5-procentowej redukcji stanowisk” opublikowane w dniu 21 grudnia 2017 r.,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0069/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 4 246 000 EUR, co stanowi wzrost o 5,69 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że cały budżet Urzędu pochodzi z budżetu Unii na rok 2016;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Urzędu za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

zauważa, że, zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, w marcu 2016 r. Urząd rozpoczął postępowanie o udzielenie zamówienia w celu podpisania jednej umowy ramowej z dwoma istniejącymi szkołami międzynarodowymi w Rydze z myślą o dzieciach swoich pracowników; zauważa, że podczas gdy w specyfikacjach technicznych zamówienia stwierdzono, iż Urząd zawrze jedną wielokrotną umowę ramową w systemie kaskadowym z dwoma podmiotami gospodarczymi, to w kryteriach udzielenia zamówienia przewidziano, iż wybór szkoły należy do rodziców; stwierdza w związku z tym, że umowa ramowa na kwotę 400 000 EUR podpisana w lipcu 2016 r. opiera się na sprzecznych koncepcjach, wywołując niepewność prawa po stronie Urzędu i szkół; zauważa ponadto, że w tym konkretnym przypadku umowa ramowa nie była konieczna; z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź Urzędu, w której stwierdzono, że w przyszłości będzie on stosować bezpośrednie umowy ze szkołami bez udzielania zamówienia;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,20 %, co oznacza wzrost o 0,55 % w porównaniu z rokiem 2015; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 77,19 %, co oznacza spadek o 3,12 % w porównaniu z rokiem 2015;

zauważa, że według sprawozdania Trybunału Urząd podpisał w marcu 2016 r. umowę o wartości 60 000 EUR o świadczenie profesjonalnego wsparcia w zakresie kadr i usług doradczych; wyraża zaniepokojenie faktem, że jedynym kryterium wyboru w postępowaniu o udzielenie zamówienia była cena; podkreśla, że zatrudnienie konsultanta bez rozpatrzenia jego kompetencji i wiedzy fachowej jako kryteriów udzielenia zamówienia nie zapewnia najlepszej relacji jakości do ceny; z zadowoleniem przyjmuje reakcję Urzędu, który ma wypowiedzieć umowę ramową i wprowadzić inną strategię nabywania niezbędnych usług;

zauważa, że według sprawozdania Trybunału przewidywania budżetowe na 2014 r. dotyczące składek pochodzących od krajowych organów regulacyjnych państw Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), mających w Urzędzie status obserwatora, nie zrealizowały się z powodu braku umów z państwami EFTA;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że według informacji uzyskanych od Urzędu łączna kwota przeniesionych na 2016 r. środków na zobowiązania i na płatności wyniosła 615 957,25 EUR; wskazuje, że kwotę przeniesionych środków w wysokości 44 896,19 EUR (7,29 %) anulowano;

zauważa, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Urząd z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

zauważa, że na koniec 2016 r. Urząd zatrudniał 27 pracowników (łącznie z pracownikami zatrudnionymi na czas określony, pracownikami kontraktowymi i oddelegowanymi ekspertami krajowymi); zauważa, że po cięciach dokonanych w 2015 r., kiedy zredukowano jedno stanowisko, Urząd musiał dodatkowo zmniejszyć liczbę stanowisk, ponieważ zwrócono się doń o przekazanie jednego stanowiska do puli realokacji na potrzeby agencji;

zauważa z niepokojem, że według sprawozdania Trybunału na temat realizacji 5-procentowej redukcji stanowisk, opublikowanym w dniu 21 grudnia 2017 r., na Urząd negatywny wpływ wywarł najwyższy możliwy poziom cięć, a mianowicie redukcja o 12,5 % bez względu na fakt, iż na mocy rozporządzenia (UE) 2015/2120 Organowi Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej przydzielono dodatkowe zadania bez odpowiedniego dostosowania zasobów Urzędu; podkreśla konieczność zapewnienia odpowiednich zasobów ludzkich w celu zagwarantowania realizacji mandatu Urzędu oraz sprawnego prowadzenia codziennej działalności przez Urząd;

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 14 stanowisk (z łącznej liczby 15 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), podobnie jak w 2015 r.;

10.

zauważa, że na dzień 30 maja 2017 r., stosunek kobiet do mężczyzn wynosił 42,31 % do 57,69 %; zauważa jednak z niepokojem, że stosunek kobiet do mężczyzn w zarządzie wynosi 28 % do 72 %;

11.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału, w 2016 r. średni okres zatrudnienia w Urzędzie wynosił 2,58 roku, a poziom rotacji personelu był wysoki i wyniósł 25 %; odnotowuje, że sytuacja ta wpływa negatywnie na skuteczność działania Urzędu i stanowi zagrożenie dla wdrażania jego programu prac; przyjmuje do wiadomości, że przyczyną wysokiego poziomu rotacji personelu może być wysokość stosowanego współczynnika korekty wynagrodzeń dla państwa przyjmującego (73 % na dzień 1 lipca 2016 r.); zauważa, że Urząd dostrzega, iż wysoka rotacja personelu stanowi czynnik ryzyka, co zostało odnotowane w rejestrze ryzyka jako istotne ryzyko, a zarząd nieustannie pracuje nad wprowadzeniem technik ograniczania ryzyka; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o podjętych lub planowanych działaniach w celu zmniejszenia ryzyka i właściwego rozwiązania problemu, jak zatrzymać pracowników;

12.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Urzędu; podkreśla, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 827,60 EUR na pracownika, co odpowiada 2 dniom na pracownika; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego wynosi 2,82 dnia na pracownika Działu Administracji i Finansów i 6,23 dnia na pracownika Działu ds. Zarządzania Programami; wzywa Urząd, aby wyjaśnił przyczyny takich rozbieżności;

13.

docenia fakt, że Urząd przyjął nowe przepisy wykonawcze dotyczące polityki ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; popiera szkolenia organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników i proponuje regularne organizowanie sesji szkoleniowych i informacyjnych dotyczących tych kwestii;

14.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w 2016 r. do Urzędu nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań sądowych ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

15.

zauważa, że opracowano projekt wewnętrznej polityki dotyczącej informowania o nieprawidłowościach i zgłoszono go Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (2); zauważa z uznaniem, że Urząd zorganizował wewnętrzne szkolenia na temat wartości etycznych, konfliktu interesów, zapobiegania nadużyciom finansowym i zgłaszania nieprawidłowości;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd zamieścił w skonsolidowanym rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2016 rozdział dotyczący przejrzystości i rozliczalności;

Główne osiągnięcia

17.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia Urzędu w 2016 r. w ramach wsparcia Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej („BEREC”), a mianowicie:

—

wsparcie BEREC w przyjmowaniu wytycznych w sprawie neutralności sieci, obejmujących przetwarzanie bezprecedensowo dużej liczby odpowiedzi (blisko 500 000) otrzymanych w trakcie konsultacji społecznych, które odbyły się w okresie od dnia 6 czerwca do dnia 18 lipca 2016 r., oraz dziedzinę roamingu, co przyniosło dodatkowe korzyści użytkownikom końcowym usług łączności elektronicznej,

—	zlecenie przeprowadzenia dwóch badań na temat neutralności sieci oraz połączeń i przejęć,

—	rozwijanie polityki przejrzystości, między innymi wdrażając zaktualizowaną strategię komunikacyjną i plan komunikacji BEREC;

Kontrole wewnętrzne

18.

dostrzega, że w 2015 r. Urząd kontynuował wysiłki na rzecz osiągnięcia pełnej zgodności ze standardami kontroli wewnętrznej (ICS) i na początku 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) sfinalizowała wszystkie zalecenia dotyczące wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej; docenia, że w 2016 r. Urząd zlecił niezależnemu konsultantowi ocenę standardów kontroli wewnętrznej, którą przeprowadzono w listopadzie i grudniu 2016 r.; z zadowoleniem stwierdza, że niezależny konsultant uznał, iż ogólnie standardy kontroli wewnętrznej są wdrażane skutecznie;

Audyt wewnętrzny

19.

zauważa, że IAS przeprowadziła pełną ocenę ryzyka obejmującą główne procedury Urzędu, zarówno w wymiarze operacyjnym – zgodnie z jego misją, jak i administracyjnym – w celu wsparcia zadań operacyjnych; zauważa, że IAS – na podstawie wyników oceny ryzyka i biorąc pod uwagę obecny profil ryzyka Urzędu – obniżyła liczbę audytów w przyszłości oraz zamierza przeprowadzać jedną lub dwie usługi atestacyjne w okresie trzyletnim;

20.

z zadowoleniem zauważa, że do końca 2016 r. Urząd podjął wszelkie niezbędne kroki i przedstawił odpowiedzi dotyczące wszystkich otwartych zaleceń wynikających z audytu z 2015 r., i w związku z powyższym audytorzy IAS zalecili zamknięcie otwartych pozycji;

Inne uwagi

21.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału, Urząd powinien wspólnie z Komisją rozpatrzyć zlecanie okresowej zewnętrznej oceny wyników co najmniej raz na pięć lat, jak ma to miejsce w przypadku większości agencji; zauważa z uznaniem, że Urząd jest gotowy do współpracy z Komisją w zakresie przyszłych ocen;

22.

(2) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/171

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1345

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia komitetowi zarządzającemu Urzędu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0085/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1211/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Urząd (4), w szczególności jego art. 13,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0069/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji komitetowi zarządzającemu Urzędu Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 31.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 37.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/172

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1346

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0063/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Kultury i Edukacji (A8-0106/2018),

udziela dyrektor Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 443 z 29.11.2016, s. 10.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/173

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1347

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Kultury i Edukacji (A8-0106/2018),

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 50 576 283 EUR i w stosunku do roku 2015 był większy o 2,0 %;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

głęboko ubolewa nad tym, że Centrum nie dysponuje jeszcze planem ciągłości działania, zalecanym w uwagach Trybunału, w związku z czym nie spełnia wymogów standardu kontroli wewnętrznej nr 10; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o dalszych działaniach;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 89,37 %, co oznacza wzrost o 1,21 % w porównaniu z poprzednim rokiem; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 82,19 %, co oznacza wzrost o 3,66 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w 2016 r. stan środków gotówkowych i depozytów krótkoterminowych będących w posiadaniu Centrum zmniejszył się do 34 200 000 EUR (w porównaniu z 38 300 000 EUR na koniec 2015 r.), a stan rezerw do 31 100 000 EUR (w porównaniu z 34 000 000 EUR na koniec 2015 r.); zauważa, że spadek ten wynika z podejścia budżetowego, którego celem jest ograniczenie skumulowanych nadwyżek z poprzednich lat; odnotowuje, że według Centrum w 2017 r. dojdzie do dalszego zmniejszenia nadwyżek budżetowych w wyniku wprowadzenia nowej struktury cenowej, która obniży średnią cenę za tłumaczenie płaconą przez klientów Centrum;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że Centrum nieznacznie zmniejszyło ogólny poziom zaciągniętych zobowiązań przeniesionych na następny rok – z 9,63 % w 2015 r. do 7,56 % w 2016 r., co stanowi spadek o 2,07 %; odnotowuje, że wysoki poziom wykonania środków na wydatki wynika głównie z wydatków w tytule 1, gdzie wykorzystano 97,80 % budżetu;

odnotowuje, że przeniesienia mogą być często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Centrum z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi; zauważa jednak, że wysoka wartość odsetka anulowanych przeniesień (10 %) może zostać uznana za oznakę nieprecyzyjnego planowania budżetowego;

Polityka kadrowa

zauważa, że zgodnie z planem zatrudnienia w 2016 r. obsadzonych było 195 stanowisk (ze 197 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), podobnie jak w 2015 r.; odnotowuje z zaniepokojeniem, że biorąc pod uwagę liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r., nie odnotowuje się równowagi płci (w 2016 r. 61,64 % stanowisk zajmowały kobiety, a 38,36 % mężczyźni, co oznacza dysproporcję w stosunku niemal dwa do jednego); zaleca, aby możliwie jak najszybciej zająć się kwestią tej nierównowagi i ją zlikwidować;

zauważa, że Centrum spełnia jak dotąd cel 5 % redukcji personelu (plus 5 % jako agencja „w fazie pełnej operacyjności”) w okresie od 2014 r. do 2018 r.; podkreśla, że Centrum musi posiadać niezbędne zasoby, aby wykonywać wysokiej jakości tłumaczenia pisemne i usługi językowe; odradza przyszłe cięcia w budżecie Centrum i w planie zatrudnienia;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Centrum; odnotowuje, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 13 754 EUR; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego na jednego pracownika wyniosła w 2016 r. 13,04 dnia;

przypomina, że w 2009 r. Centrum przyjęło decyzję dotyczącą nękania psychicznego i molestowania seksualnego; popiera szkolenia i sesje informacyjne organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników na temat nękania psychicznego i molestowania seksualnego;

10.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Centrum nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

11.

przyjmuje do wiadomości, że w październiku 2016 r. zarząd Centrum przyjął strategię zwalczania nadużyć finansowych i że Centrum umieści w swoim sprawozdaniu rocznym za 2017 r. rozdział poświęcony przejrzystości, rozliczalności i uczciwości;

12.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że Centrum zdecydowało się na opublikowanie deklaracji interesów bez życiorysów ze względu na problemy dotyczące zarządzania i związane z obszernym składem zarządu (około 130 członków i zastępców członków); zauważa, że deklaracja interesów i życiorys dyrektor zostały opublikowane na stronie internetowej Centrum;

13.

docenia fakt, że w 2016 r. Centrum nie odnotowało żadnego przypadku konfliktu interesów;

14.

z satysfakcją odnotowuje, że Centrum przyjęło przepisy wewnętrzne dotyczące informowania o nieprawidłowościach w 2008 r. i zmieniło je w 2014 r.; odnotowuje, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnych przypadków sygnalizowania nieprawidłowości w Centrum;

15.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

16.

ubolewa nad tym, że Centrum nie podaje do wiadomości publicznej protokołów posiedzeń zarządu; wzywa Centrum do zmiany jego polityki;

17.

przyjmuje do wiadomości podane przez Centrum uzasadnienie odmowy dostępu do dokumentów; oczekuje od Centrum korzystania w jak najbardziej zgodny z prawem i prawidłowy sposób z możliwości odmowy dostępu do dokumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony danych poufnych i osobowych;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Centrum w 2016 r., a mianowicie:

—	Centrum opracowało strategię na lata 2016–2020, która została przyjęta przez jego zarząd,

—	z powodzeniem wdrożono u klientów Centrum nowy system zarządzania przepływem pracy (eCDT),

—	Centrum opracowało nową strukturę cen za tłumaczenia dokumentów, co umożliwiło klientom Centrum poczynienie oszczędności dzięki ponownemu korzystaniu z treści przechowywanych w pamięciach tłumaczeniowych Centrum;

19.

głęboko ubolewa jednak nad tym, że Centrum nie stosuje wskaźników oddziaływania, wskaźników wyników i wskaźników wkładu w swoich dokumentach programowych; odnotowuje, że Centrum nie przeprowadza systematycznych ocen ex ante w odniesieniu do planowania i kontroli, a ponadto wzywa Centrum do wykorzystywania przeprowadzanych systematycznie ocen ex post do mierzenia jego wyników;

Audyt wewnętrzny

20.

na podstawie informacji uzyskanych od Centrum zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła audyt uzupełniający dotyczący zarządzania ciągłością działania Centrum oraz zarządzania przepływem pracy w zakresie tłumaczenia dokumentów; zauważa, że wszystkie zalecenia, z wyjątkiem trzech, które miały być przedmiotem prac w 2017 r., zostały odpowiednio i skutecznie wdrożone; zauważa, że dużym krokiem naprzód było utworzenie planów ciągłości działania, które częściowo ograniczają stwierdzone ryzyko, w związku z czy obniżono poziom znaczenia tego zalecenia z „bardzo ważne” do „ważne”; zauważa ponadto, że IAS uznała obecne rozwijanie nowego systemu zarządzania przepływem tłumaczeń eCDT, ale zauważyła, że należy jeszcze sfinalizować kilka elementów, zanim „ważne” zalecenie można będzie uznać za w pełni wdrożone; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożeniu zaleceń IAS;

Wyniki

21.

odnotowuje przegląd systemu dotyczącego zadowolenia klienta z myślą o stworzeniu bardziej skutecznego procesu kontaktów z klientami; z zadowoleniem przyjmuje nowe podejście, które zostało przedstawione we wrześniu 2016 r. sześciu klientom, a mianowicie Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Europejskiej Agencji Leków, Europejskiej Agencji Chemikaliów, Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego i Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy; oczekuje na sprawne rozwiązanie, które będzie odpowiednio dostosowane i zostanie wdrożone w eCDT w 2017 r.;

22.

wyraża zadowolenie z podpisania w 2016 r. nowych umów między Centrum i trzema podmiotami, dzięki czemu Centrum posiada łącznie 64 klientów; wzywa agencje i organy unijne, aby w miarę możliwości unikały powielania usług w zakresie tłumaczenia pisemnego przez częstsze korzystanie z usług Centrum;

23.

w oparciu o roczne sprawozdanie z działalności Centrum zwraca uwagę na fakt, że na podstawie przeglądu przeprowadzonego pod koniec roku przez jego kierownictwo i przy zastosowaniu pewnych współczynników ważenia ogólny wskaźnik realizacji zmienionego programu prac Centrum na 2016 r. wyniósł 79,2 % w stosunku do pierwotnego budżetu i 85 % w stosunku do budżetu korygującego;

24.

z satysfakcją odnotowuje, że Centrum przyjęło nowy plan działania na rzecz zapewnienia jakości tłumaczeń pisemnych (TQAAP) na okres 2015–2016; zauważa, że docelowy poziom realizacji TQAAP w zmienionym programie prac Centrum na 2016 r. ustalono na 100 %, a do końca 2016 r. zrealizowano 98,2 % planu; uznaje, że nacisk położono na wdrożenie nowego narzędzia zarządzania korpusem (MultiTrans) i automatyzację przepływu informacji na temat powiązanych zamówień na tłumaczenia za pośrednictwem nowego narzędzia przepływu, eCDT; z zadowoleniem przyjmuje dalsze postępy poczynione w zakresie testów przeprowadzonych z wykorzystaniem przeznaczonych dla Centrum narzędzi tłumaczenia maszynowego;

25.

popiera wyraźne zobowiązanie Centrum do oferowania wysokiej jakości, potwierdzone jego nieprzejednanym stanowiskiem w sprawie „regularnie niezadowalających” tłumaczeń wykonawców zewnętrznych; z zadowoleniem przyjmuje jego podejście do zapewniania szkoleń tematycznych prowadzonych zarówno dla tłumaczy wewnętrznych Centrum, jak i wykonawców zewnętrznych, ponieważ przyczynia się to do utrzymania wysokich standardów jakości;

Inne uwagi

26.

potwierdza swoje niezachwiane zaangażowanie na rzecz wielojęzyczności w Unii, będącej główną platformą umożliwiającą nawiązywanie kontaktów z obywatelami i tym samym zasadniczym warunkiem powodzenia unijnego systemu demokratycznego; w związku z tym sugeruje, aby Parlament, idąc za przykładem Rady i Komitetu Regionów zezwolił na tłumaczenia pisemne i ustne w tych językach, które mają status konstytucyjny na poziomie krajowym (2); z zadowoleniem przyjmuje rolę, jaką Centrum odgrywa w ułatwianiu pracy agencji i organów Unii dzięki dostarczaniu wysokiej jakości tłumaczeń pisemnych i usług językowych;

27.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że zadaniem Centrum jest zapewnienie agencjom i organom UE usług tłumaczenia pisemnego niezbędnych do ich działania, podobnie jak w przypadku instytucji UE, które mogą zwrócić się do Centrum o taką pomoc; zauważa ponadto, że rozporządzenia ustanawiające większość agencji i organów nakazują im korzystanie z usług tłumaczenia pisemnego Centrum; zauważa jednak, że kilka z nich (dostarczających ponad połowy dochodów Centrum) w coraz większym stopniu korzysta z tłumaczeń wewnętrznych i innych rozwiązań, co oznacza, że zdolności Centrum nie są wykorzystywane w największym możliwym zakresie i że na poziomie unijnym następuje powielanie rozwiązań i kosztów bieżących oraz że model biznesowy i ciągłość działania Centrum mogą być zagrożone;

28.

wzywa Centrum do kontynuowania wysiłków w celu badania innowacyjnych technologii językowych jako pomocy w jego podstawowej pracy; uważa, że dzięki opracowywaniu wielojęzycznych źródeł terminologicznych, takich jak bazy danych IATE, Centrum przyczynia się do zagwarantowania, że wszystkie języki urzędowe Unii nadążają za powstającymi pojęciami.

29.

(2) Rada i Komitet Regionów zawarły porozumienie administracyjne z rządem Hiszpanii i Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z którym to porozumieniem języki mające status konstytucyjny na poziomie krajowym, takie jak kataloński, galicyjski, baskijski, walijski oraz szkocki gaelicki, mogą być wykorzystywane do różnych celów, w tym do tłumaczenia pisemnego i ustnego. Nie ma to właściwie wpływu na budżet instytucji Unii, ponieważ wszystkie koszty wdrażania tego porozumienia są pokrywane na szczeblu krajowym. Jak dotąd ani Rada, ani Komitet Regionów nie zgłosiły problemów związanych z wdrażaniem tego porozumienia.

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/177

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1348

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0063/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Kultury i Edukacji (A8-0106/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016;

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 37.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 42.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/178

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1349

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0057/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 z dnia 10 lutego 1975 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (4), w szczególności jego art. 12a,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0068/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 39 z 13.2.1975, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/179

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1350

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0068/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (zwanego dalej „Centrum”) jego ostateczny budżet na rok budżetowy 2016 wyniósł 18 019 949 EUR, co stanowi spadek o 1,83 % w stosunku do roku 2015; mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Centrum za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

zauważa z zadowoleniem, że uwaga Trybunału dotycząca budynku, napraw, wzmacnianie struktury i różnych problemów w zakresie bezpieczeństwa jest teraz oznaczona jako „zrealizowana”;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, co oznacza wzrost o 1,43 % w porównaniu z poprzednim rokiem; z zadowoleniem przyjmuje ponadto, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 94,55 %, co oznacza znaczny wzrost o 11,55 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że Centrum było w stanie wykorzystać dodatkowe oszczędności wynikające z dostosowania w dół współczynnika korygującego mającego zastosowanie do wynagrodzeń z 79,9 % do 79,3 %; zauważa z zadowoleniem, że Centrum przesunęło uzyskane oszczędności w zakresie kosztów personelu na działania operacyjne i udało mu się zaciągnąć na nie zobowiązania przed końcem roku;

zauważa, że przeniesienia mogą często być w części lub w całości uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Centrum, nie muszą być oznaką niedociągnięć w planowaniu i wykonaniu budżetu, i nie zawsze są sprzeczne z budżetową zasadą jednoroczności, zwłaszcza gdy są planowane przez Centrum z wyprzedzeniem i zgłaszane Trybunałowi;

Przesunięcia

zauważa, że w 2016 r. Centrum dokonało przesunięć środków na łączną kwotę 309 187 EUR z tytułu I (wydatki na personel) i tytułu II (wydatki administracyjne) do tytułu III (wydatki operacyjne); z zadowoleniem zauważa, że poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza limity określone w przepisach finansowych;

Zamówienia

zauważa, że w 2016 r. Centrum przeprowadziło 46 procedur o udzielenie zamówienia, z czego 46 % stanowiły procedury otwarte, 48 % procedury negocjacyjne, a 6 % procedury ograniczone;

Polityka kadrowa

zauważa, że w dniu 31 grudnia 2016 r. wskaźnik obsadzenia stanowisk w planie zatrudnienia wynosił 98 %, tj. obsadzone były 92 stanowiska w planie zatrudnienia, który zawierał 94 zatwierdzone stanowiska;

docenia fakt, że Centrum nadal angażowało się we wspieranie równych szans w rekrutacji i zatrudnianiu pracowników; zauważa, że jego personel składał się z 60 % kobiet i 40 % mężczyzn, co można poprawić; z zadowoleniem przyjmuje jednak fakt, że kobiety są dobrze reprezentowane na wszystkich szczeblach, w tym na szczeblu kierowniczym, co jest warte podkreślenia, ponieważ taka sytuacja nie zawsze ma miejsce;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Centrum; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 46 000 EUR, co odpowiada połówce dnia na pracownika; wzywa Centrum do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium bardziej szczegółowej struktury tych kosztów; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego na pracownika wynosi 7,9 dnia;

10.

przypomina, że w listopadzie 2011 r. Centrum przyjęło decyzję dotyczącą nękania psychicznego i molestowania seksualnego; wzywa Centrum do wspierania organizacji szkoleń i sesji informacyjnych w celu podnoszenia świadomości pracowników;

11.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Centrum nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań przed sądem ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum uzyskało wszystkie brakujące deklaracje interesów nowo mianowanych członków zarządu oraz że zostały one opublikowane na stronie internetowej Centrum;

13.

przypomina, że w dniu 22 października 2014 r. Centrum przyjęło strategię zwalczania nadużyć finansowych wraz z polityką dotyczącą zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum organizowało regularne sesje szkoleniowe w celu uświadomienia pracowników co do właściwego wdrażania tej strategii i polityki;

14.

zauważa, że w dniu 9 lutego 2017 r. Centrum przyjęło wytyczne w zakresie informowania o nieprawidłowościach, które oparte są na wytycznych Komisji i które spełniają wymagania określone w art. 22c regulaminu pracowniczego; zauważa, że w 2016 r. nie odnotowano w Centrum przypadków zgłaszania nieprawidłowości;

15.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i porady;

16.

ubolewa nad faktem, iż Centrum nie podaje do wiadomości publicznej protokołów posiedzeń zarządu; wzywa Centrum do zmiany swojej polityki w tym zakresie;

Główne osiągnięcia

17.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Centrum w 2016 r., a mianowicie że Centrum:

—	opublikowało wyniki trzyletniego projektu dotyczącego roli, jaką kształcenie i szkolenie zawodowe (VET) może odgrywać w rozwiązywaniu problemu wczesnego kończenia kształcenia i szkolenia,

—

opracowało zestaw narzędzi zapewniający praktyczne wskazówki, porady, dobre praktyki i narzędzia wynikające z VET, które można wykorzystać w działaniach i strategiach mających na celu wsparcie młodych ludzi zagrożonych wczesnym kończeniem nauki, tak by kontynuowali kształcenie, szkolenia i podnoszenie kwalifikacji, a także aby pomóc osobom wcześnie kończącym naukę powrócić do kształcenia i szkolenia oraz na rynek pracy,

—	opublikowało zaktualizowaną prognozę umiejętności i zapotrzebowania, opisującą tendencje w dziedzinie zatrudnienia do 2025 r.;

18.

ubolewa jednak nad tym, że Centrum nie wykorzystało wskaźników oddziaływania do monitorowania powodzenia tych osiągnięć;

Audyt wewnętrzny

19.

odnotowuje fakt, że wszystkie zalecenia wynikające z uzgodnionego planu działania, który był wynikiem przeprowadzonego w 2015 r. przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) audytu dotyczącego udzielania zamówień, w tym zapobiegania nadużyciom i doradztwa prawnego w Centrum, zostały wdrożone i wysłane do przeglądu pod koniec 2016 r.; zauważa, że cztery z pięciu zaleceń zostały zamknięte, a w przypadku jednego zalecenia IAS zalecił zamknięcie; zauważa ponadto, że Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła ocenę ryzyka w Centrum w marcu 2016 r. w celu przygotowania strategicznego planu audytu na lata 2017–2019;

Wyniki

20.

odnotowuje bliską współpracę Centrum z Europejską Fundacją Kształcenia i Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, która to współpraca została sformalizowana w umowach o współpracy;

21.

przyjmuje do wiadomości, że Centrum brało aktywny udział w szeregu działań sieci na rzecz rozwoju efektywności agencji Unii, takich jak przegląd planu działania Komisji Europejskiej, jednocześnie dzieląc się swoim doświadczeniem z innymi agencjami Unii w zakresie rozwijania kluczowych wskaźników skuteczności działania w odniesieniu do dyrektorów agencji Unii; zauważa, że stosowany przez Centrum system pomiaru wyników jest integralnym elementem procesów planowania i sprawozdawczości;

22.

przyjmuje do wiadomości przeprowadzaną obecnie zewnętrzną ocenę Centrum, wymaganą na mocy rozporządzenia finansowego, która to ocena rozpoczęła się w kwietniu 2017 r.;

23.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. (2) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/182

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1351

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0057/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 z dnia 10 lutego 1975 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (4), w szczególności jego art. 12a,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0068/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 42.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 39 z 13.2.1975, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 47.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/183

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1352

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (przed 1 lipca 2016 r.: Europejskie Kolegium Policyjne) (CEPOL) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0073/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2005/681/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) i uchylającą decyzję 2000/820/WSiSW (4), w szczególności jej art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (5), w szczególności jego art. 20,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0098/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 256 z 1.10.2005, s. 63.

(5) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 107.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/184

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1353

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (przed 1 lipca 2016 r.: Europejskie Kolegium Policyjne) (CEPOL) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0098/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Kolegium Policyjnego (zwanego dalej „Kolegium”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 10 291 700 EUR, co stanowi wzrost o 17,34 % w porównaniu z 2015 r. ze względu na podpisanie umowy z Komisją o udzielenie dotacji w sprawie partnerstwa szkoleniowego UE-MENA na rzecz zwalczania terroryzmu; mając na uwadze, że cały budżet Kolegium pochodzi z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Kolegium za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Kolegium jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 95,95 %, co oznacza wzrost o 0,44 % w porównaniu z rokiem 2015; odnotowuje, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 78,85 %, co oznacza nieznaczny spadek o 0,15 % w porównaniu z rokiem 2015;

zwraca uwagę, że po podpisaniu z Komisją w 2005 r. umowy o udzielenie dotacji w sprawie partnerstwa szkoleniowego UE-MENA na rzecz zwalczania terroryzmu uzgodniono budżet w wysokości 2 490 504 EUR, z czego na zobowiązania i płatności udostępniono drugą transzę w wysokości 1 243 891 EUR; zauważa ponadto, że na zobowiązania rozdysponowano 89 % dostępnych środków, a na płatności 48 % dostępnych środków; wzywa Kolegium do poinformowania organu udzielającego absolutorium o zewnętrznej ocenie tego partnerstwa za pośrednictwem rocznego sprawozdania z działalności za rok 2017;

przyjmuje do wiadomości, że na koniec roku Kolegium spłaciło 91 % wszystkich zobowiązań finansowych w terminie, przekraczając cel wynoszący 85 % wszystkich płatności uiszczonych w prawnie określonych ramach; zauważa, że dostawcy nie naliczyli żadnych odsetek za opóźnienia w płatnościach;

zwraca uwagę na fakt, że część pracowników wniosła roszczenie przeciwko Kolegium, kwestionując warunki, w których nastąpiło przeniesienie, oraz jego wpływ finansowy na ich dochody; zauważa, że z niektórymi pracownikami zawarto ugodę, a w latach 2015 i 2016 dokonano w tym celu odpowiednich płatności; zauważa ponadto, że niektórzy pracownicy odwołali się do sądu, który ma wydać orzeczenie w 2018 r.; wzywa Kolegium do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wyniku tego odwołania;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że na 2017 r. przeniesiono całkowitą kwotę 1 477 288 EUR, co stanowi 17 % ogólnego budżetu na 2016 r.; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że poziom przeniesień środków, na które zaciągnięto zobowiązania, był wysoki w tytule II (wydatki na działania wspierające) i wyniósł 140 055 EUR, tj. 30 % (w porównaniu do 212 456 EUR, tj. 49 % w 2015 r.); stwierdza, że przeniesienia te były związane głównie z usługami doradczymi w dziedzinie IT oraz z towarami i usługami informatycznymi zamówionymi pod koniec roku;

zauważa, że przeniesienia często mogą być w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

odnotowuje, że pod koniec grudnia 2016 r. łączny wskaźnik wykonania budżetu na 2015 r., w tym środków przeniesionych z lat 2015–2016, wyniósł 93 %;

Przesunięcia

zauważa, że Kolegium dokonało dziewięciu przesunięć budżetowych w odniesieniu do standardowych środków operacyjnych i administracyjnych oraz dwóch przesunięć z upoważnienia dyrektora wykonawczego przy zastosowaniu klauzuli elastyczności zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) rozporządzenia finansowego Kolegium;

Polityka kadrowa

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 25 stanowisk (z 28 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu do 26 w 2015 r.;

10.

z zadowoleniem przyjmuje równowagę wśród stanowisk obsadzonych w 2016 r., ponieważ stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 50 % do 50 %; zauważa jednak, że wskaźnik równowagi płci w zarządzie wynosi 69 % do 31 %;

11.

zauważa, że po przeniesieniu Kolegium ze Zjednoczonego Królestwa na Węgry wzrosła liczba rezygnacji pracowników z powodu znacznie niższego współczynnika korygującego stosowanego do wynagrodzeń pracowników w nowej siedzibie; zauważa, że wdrożono szereg działań zaradczych; zauważa jednak, że niskie zaszeregowanie w połączeniu z niskim współczynnikiem korygującym nie zachęca obcokrajowców (zwłaszcza z Europy Zachodniej i Północnej) do przeprowadzki na Węgry, a w rezultacie wśród personelu brak jest równowagi geograficznej; zauważa w związku z tym, że w 2016 r. 30 % wszystkich pracowników Kolegium stanowili Węgrzy, co stanowi nieproporcjonalnie duży odsetek; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z niepokojem, że duża rotacja personelu może mieć wpływ na ciągłość działania i zdolność Kolegium do wdrażania działań przewidzianych w programie prac, i wskazuje na konieczność rozwiązania tego problemu; ponadto zauważa, że równowaga geograficzna wśród personelu ma wpływ na jego koszty, co doprowadziło do podjęcia decyzji o przeniesieniu niewykorzystanych środków z tytułu 1 do tytułu 3, umożliwiając wdrożenie dodatkowych działań operacyjnych;

12.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Kolegium przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 4,3 dnia; zauważa z pewnym zaniepokojeniem, że w 2016 r. pracownicy nie spędzili nawet jednego dnia na działaniach na rzecz dobrostanu pracowników, a jedyne takie wydarzenie zorganizowano po godzinach pracy; zauważa jednak, że w odpowiedziach dla organu udzielającego absolutorium Kolegium zaznaczyło, że na działania na rzecz dobrostanu pracowników wydano 3 900 EUR; wzywa Kolegium do dalszego wyjaśnienia, w jaki sposób wydano tę kwotę;

13.

z satysfakcją odnotowuje, że Kolegium stworzyło sieć zaufanych doradców, zorganizowało dla nich szkolenia, a także zaproponowało pracownikom szkolenia w zakresie zapobiegania nękaniu; z zadowoleniem odnotowuje, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnego przypadku nękania;

14.

15.

zauważa, że Kolegium nie korzysta z pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

16.

przyznaje, że deklaracje interesów kadry kierowniczej wyższego szczebla i członków zarządu zostały opublikowane na stronie internetowej Kolegium; na podstawie informacji uzyskanych od Kolegium stwierdza, że jego pracownicy i inne osoby bezpośrednio z nim współpracujące poproszono o wypełnienie deklaracji interesów;

17.

zauważa, że jeśli chodzi o wynagradzanych ekspertów zewnętrznych, Kolegium publikuje na swojej stronie internetowej – w ramach rocznej listy wykonawców – umowy z ekspertami zawierane przez Kolegium; zauważa jednak, że na stronie internetowej nie są publikowane deklaracje dotyczące konfliktu interesów i poufności odnoszące się do wynagradzanych ekspertów; przyjmuje do wiadomości, że Kolegium dokona przeglądu swoich ustaleń dotyczących publikacji takich deklaracji; wzywa Kolegium do poinformowania organu udzielającego absolutorium o podjętych środkach;

18.

odnotowuje, że Kolegium nie publikuje protokołów z posiedzeń zarządu; wzywa Kolegium do publikowania takich protokołów na jego stronie internetowej;

19.

odnotowuje, że w 2016 r. do Kolegium wpłynął jeden wniosek o dostęp do dokumentów, w odpowiedzi na który Kolegium przyznało pełny dostęp do żądanych dokumentów;

Główne osiągnięcia

20.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Kolegium w 2016 r., a mianowicie:

—	otrzymanie certyfikatu ISO 9001 dla dwóch podstawowych obszarów działalności: działań stacjonarnych i programu wymiany CEPOL,

—	zakończenie niezbędnych przygotowań do wdrożenia nowego mandatu, który wszedł w życie w dniu 1 lipca 2016 r.,

—	udana realizacja projektu partnerstwa szkoleniowego UE-MENA na rzecz zwalczania terroryzmu;

Strategia zwalczania nadużyć finansowych

21.

z satysfakcją odnotowuje, że opracowana przez Kolegium strategia zwalczania nadużyć finansowych zawiera przepisy dotyczące zgłaszania nadużyć finansowych i ochrony demaskatorów;

22.

odnotowuje, że zarząd planuje przyjąć zmienioną strategię zwalczania nadużyć finansowych w listopadzie 2017 r.; wzywa Kolegium, aby poinformowało organ udzielający absolutorium o rewizji tej strategii;

Audyt wewnętrzny

23.

odnotowuje, że w listopadzie i grudniu 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła kontrolę w Kolegium dotyczącą oceny, planowania i budżetowania potrzeb szkoleniowych, koncentrując się na podstawowych obszarach jego działalności; zauważa ponadto, że w projekcie sprawozdania z audytu z marca 2017 r. stwierdzono, że chociaż kontrola nie wykazała żadnych krytycznych ani bardzo ważnych problemów, Służba Audytu Wewnętrznego dostrzega możliwości poprawy wykorzystania matrycy szkoleniowej w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, tak aby uniknąć nakładania się szkoleń organizowanych przez inne agencje ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych; uważa, że należy jak najszybciej rozwiązać tę kwestię;

Wyniki

24.

zauważa, że w 2016 r. zestaw szkoleń Kolegium objął 174 działania szkoleniowe, w tym 87 działań stacjonarnych i 87 seminariów internetowych, 492 wymiany w ramach europejskiego programu wymiany policyjnej, 27 modułów internetowych i jeden kurs internetowy; z zadowoleniem zauważa, że szósty rok z rzędu zwiększył się zakres współpracy zewnętrznej Kolegium, czego skutkiem było przeszkolenie przez Kolegium 18 009 pracowników organów ścigania w 2016 r. w porównaniu z 12 992 w 2015 r., co stanowi wzrost o ponad 38 %;

25.

zauważa, że Kolegium posiada kompleksowy system oceny w celu zagwarantowania jakości swojego zestawu szkoleń; zauważa ponadto, że ocena kursów ma na celu ocenę skuteczności szkoleń, a także pomiar poziomu zadowolenia uczestników; zauważa, że ogólny poziom zadowolenia pozostawał wysoki, ponieważ 95 % uczestników stwierdziło, że są bardzo zadowoleni lub zadowoleni z działań Kolegium;

26.

zwraca uwagę, że Kolegium faktycznie oferuje produkty i usługi przewidziane w jego programie prac na rok 2016;

Inne uwagi

27.

zauważa, że w styczniu 2016 r. zewnętrzny podmiot oceniający zakończył pięcioletnią ocenę zewnętrzną Kolegium (2011–2015); zauważa z zadowoleniem, że zewnętrzny podmiot oceniający uznał Kolegium za skuteczne oraz że jego wniosek jest poparty dowodem w postaci większej liczby działań zrealizowanych przez Kolegium na przestrzeni okresu oceny, przy stosunkowo stałej liczbie zasobów pozostających do dyspozycji Kolegium w tym samym okresie; zauważa jednak, że sprawozdanie z pięcioletniej oceny Kolegium zawierało 17 zaleceń; zauważa, że opracowano plan działań w celu wprowadzenia tych zaleceń oraz określono 31 działań, które mają być realizowane od połowy 2016 r. do końca 2018 r.; jest zaniepokojony, że pięcioletnia ocena wyraźnie wskazuje na potrzebę znacznego wzmocnienia Kolegium zasobami ludzkimi i finansowymi;

28.

z satysfakcją odnotowuje, że z myślą o oszczędności energii Kolegium wyposażyło oświetlenie na korytarzach w czujniki ruchu, nie zgadza się jednak z Kolegium, że kiedy w 2016 r. władze węgierskie udostępniły mu pomieszczenia, nie były one zaangażowane w utrzymanie budynku i nie miały bezpośrednich możliwości wdrożenia opłacalnych lub ekologicznych środków;

29.

na podstawie odpowiedzi Kolegium zauważa z niepokojem – zważywszy na coraz krótszy horyzont czasowy – że obecnie Kolegium nie dysponuje wystarczającymi informacjami, by móc rzetelnie przygotować się do kontynuowania działalności po brexicie; zauważa, że brexit spowoduje ograniczenie dostępu Kolegium do wiedzy fachowej Zjednoczonego Królestwa w dziedzinie egzekwowania prawa oraz zdolności do organizowania szkoleń z udziałem brytyjskich urzędników; zauważa, że kwestie te mogą mieć negatywny wpływ na rozwój wspólnych praktyk, wymianę informacji, a w ostatecznym rozrachunku także na współpracę transgraniczną w dziedzinie zwalczania i zapobiegania przestępczości; zaleca, by zastosować środki pozwalające co najmniej na utrzymanie obecnego poziomu współpracy; wzywa Komisję i Kolegium do informowania organu udzielającego absolutorium o zarządzaniu ryzykiem dotyczącym brexitu;

30.

zauważa, że rok 2016 był pierwszym pełnym rokiem realizacji projektu partnerstwa szkoleniowego UE-MENA na rzecz zwalczania terroryzmu; wyraża zadowolenie, że projekt ten jest uznawany za sztandarowy projekt współpracy Unii z krajami regionu MENA w zakresie walki z terroryzmem;

31.

apeluje do Kolegium o niezwłoczną realizację celów zakładających poprawę widoczności online oraz dalsze udoskonalanie strony internetowej, aby była ona jeszcze bardziej przydatna zainteresowanym stronom i stanowiła lepsze wsparcie dla działalności Kolegium; zaleca Kolegium poprawę sprawozdawczości na temat skutków podejmowanych działań, zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa Unii; wyraża uznanie dla działań podejmowanych przez Kolegium w tym celu;

32.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/188

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1354

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (przed 1 lipca 2016 r.: Europejskie Kolegium Policyjne) (CEPOL) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0073/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2005/681/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) i uchylającą decyzję 2000/820/WSiSW (4), w szczególności jej art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (5), w szczególności jego art. 20,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0098/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 47.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 256 z 1.10.2005, s. 63.

(5) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 68.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/189

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1355

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0068/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (4), w szczególności jego art. 60,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0066/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.

(1) Dz.U. C 333 z 9.9.2016, s. 16.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/190

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1356

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0066/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności, wdrażanie koncepcji budżetowania celowego oraz właściwe zarządzanie zasobami ludzkimi;

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 193 398 000 EUR, co stanowi wzrost o 4,30 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że 36 370 000 EUR w budżecie Agencji pochodzi z budżetu Unii, natomiast 95 926 000 EUR stanowi dochód z opłat i należności;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe,

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

zauważa, że według sprawozdania Trybunału, choć działania finansowane przez branżę w 2016 r. skutkowały deficytem wynoszącym 7 600 000 EUR, wyniki budżetowe zmieniają się w poszczególnych latach, a Agencja zgromadziła nadwyżkę w wysokości 52 000 000 pochodzącą z tej kategorii działań; przypomina, że rozporządzenie ustanawiające Agencję stanowi, iż poziom opłat wnoszonych przez podmioty z branży powinien być odpowiedni do pokrycia kosztów ponoszonych przez Agencję w związku z czynnościami certyfikacyjnymi i dlatego nie przewiduje skumulowanej nadwyżki;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99 %, co oznacza wzrost o 1 % w porównaniu z rokiem 2015; ponadto zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności utrzymywał się na poziomie 91 %;

zauważa, że zobowiązania na wydatki administracyjne wzrosły w ujęciu bezwzględnym o 2 140 000 EUR do 24 060 000EUR i stanowią łącznie 16,5 % budżetu Agencji; zauważa, że wzrost ten spowodowany jest głównie kosztami przeniesienia Agencji do nowej siedziby dnia 6 czerwca 2016 r.;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że wskaźnik wykonania budżetu w odniesieniu do realizacji płatności ze środków z kwot przeniesionych na 2016 r. wyniósł ponad 96 % (w porównaniu z 97 % w 2015 r.), czyli powyżej wyznaczonego przez Komisję celu, który wynosi 95 %;

zauważa, że przeniesienia często mogą być częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

zauważa, że w 2016 r. Agencja obsadziła wszystkie możliwe stanowiska zatwierdzone w planie zatrudnienia, czyli 676 stanowisk AST i AD;

z zadowoleniem przyjmuje stałe przenoszenie stanowisk z kategorii administracyjnych (administracja i wsparcie, koordynacja i stanowiska neutralne) do operacyjnych, które osiągnęło 81 %;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; zauważa, że budżet przeznaczony na budowanie zespołu oraz spotkania integracyjne i zajęcia sportowe wynosi 176 207,54 EUR; zauważa, że na aktywności związane z budowaniem zespołu Agencja przeznaczyła łącznie 14,5 dnia; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego pracownika wynosi 8 dni;

przypomina, że Agencja wdrożyła już procedury dotyczące zdrowia psychicznego i molestowania seksualnego; proponuje zorganizowanie szkoleń i sesji informacyjnych w celu podnoszenia świadomości pracowników; zauważa, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnego przypadku;

10.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto przeciw niej postępowań sądowych ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

11.

zauważa, że aby stawić czoła wyzwaniom, które stoją przed przemysłem lotniczym, Agencja postanowiła stosować system kariery dwutorowej mający na celu utrzymanie i zwiększenie kompetencji, których wymaga europejska strategia bezpieczeństwa lotniczego; oczekuje wdrażania tego nowego systemu kariery zawodowej w następnych latach, aż osiągnie on pełną funkcjonalność; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach stosowania nowego systemu kariery;

12.

z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę rekrutowania młodych talentów świeżo po studiach („Junior Qualification Programme”); zauważa, że ten projekt pilotażowy ma na celu czerpanie wiedzy fachowej od nowych absolwentów o wysokim poziomie kwalifikacji akademickich, tak aby zapewnić dopływ talentów na stanowiska techniczne w Agencji;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja stopniowo zmienia filozofię naboru pracowników, przechodząc od podejścia reaktywnego (ustalanie zapotrzebowania związanego z wypełnianiem wakatów, automatyczne zastępowanie odchodzących pracowników) do podejścia proaktywnego (planowanie perspektywiczne, ustalanie priorytetów i przesunięcia, a także dostosowywanie zapotrzebowania na zasoby do ogólnych celów strategicznych);

14.

wyraża ubolewanie z powodu braku równości płci wśród członków zarządu Agencji, gdzie stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 78 % do 22 %; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że przedstawiciele wyznaczani są bezpośrednio i w sposób niezależny przez państwa członkowskie i branżę, w związku z czym nie są pod kontrolą Agencji; zauważa z niepokojem, że w odniesieniu do liczby stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. równowagi płci nie osiągnięto, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosił 34 % do 66 %; ubolewa ponadto, że wszystkich pięć stanowisk kadry kierowniczej wyższego szczebla było obsadzonych przez osoby tej samej płci; wzywa Agencję do pilnego zajęcia się tym problemem nierównowagi oraz zapewnienia równowagi na każdym szczeblu;

Zamówienia

15.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja prowadziła ponad 40 postępowań o udzielenie zamówienia o wartości powyżej 60 000 EUR; zauważa ponadto, że zawarto około 400 umów specjalnych w ramach umów ramowych oraz 150 umów o niskiej wartości;

16.

z zadowoleniem przyjmuje środki naprawcze, które zostały podjęte w celu poprawy ogólnego planowania zamówień publicznych w Agencji, takie jak umowy o gwarantowanym poziomie usług z działami operacyjnymi, szkolenie kierowników kontraktu oraz świadomość konieczności ograniczania opóźnień i nieplanowanych procedur;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

17.

przyjmuje do wiadomości, że w listopadzie 2014 r. Agencja przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych, aby wzmocnić skuteczne zapobieganie nadużyciom finansowym i wykrywanie ich oraz opracować procedury ich zwalczania; zauważa, że na koniec 2016 r. wszystkie przewidziane działania, w szczególności przeszkolenie minimum 80 % pracowników, zostały zakończone;

18.

zwraca uwagę, że Agencja określiła i wdrożyła wewnętrzne przepisy informowania o nieprawidłowościach;

19.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i doradztwa;

20.

zauważa, że w 2016 r. Agencja opracowała specjalny kodeks postępowania dla ekspertów zewnętrznych, którzy wspierają prace Agencji, obejmujący politykę w dziedzinie konfliktu interesów oraz oświadczenie zapoznania się z kodeksem i wyrażenia na niego zgody;

21.

odnotowuje, że Agencja przeprowadza obecnie przegląd swojej polityki pracowniczej pt. „Polityka bezstronności i niezależności: zapobieganie i łagodzenie konfliktów interesów”, tak aby dodatkowo usprawnić wewnętrzny proces opracowywania, przeglądu i aktualizacji deklaracji interesów; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja opublikowała na swojej stronie internetowej deklaracje o braku konfliktu interesów i życiorysy członków zarządu, uwzględniając uwagi Parlamentu;

Główne osiągnięcia

23.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	wdrożenie planu działania Germanwings: Agencja zaproponowała środki w dziedzinie operacji lotniczych i stanu zdrowia załogi, jak również dokument roboczy dotyczący równowagi między poufnością danych medycznych a bezpieczeństwem publicznym,

—	wydanie ponad 3 000 certyfikatów, w tym 18 nowych certyfikatów typu,

—	opracowanie systemu ostrzegania o strefach konfliktu w odpowiedzi na nowe obszary działalności, w ścisłej współpracy z Komisją (DG MOVE i DG HOME);

Audyty wewnętrzne

24.

zauważa, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła dwa badania, w których oceniła projekt oraz skuteczne i sprawne wdrażania systemów zarządzania i wewnętrznej kontroli wewnętrznej przewidzianych w regulacjach i europejskim planie bezpieczeństwa lotniczego (EPAS); odnotowuje z zadowoleniem, że w trakcie audytu przepisów IAS nie zaklasyfikowała żadnych ustaleń jako „krytycznych” lub „bardzo ważnych”;

25.

zauważa, że w 2016 r. jednostka audytu wewnętrznego przeprowadziła w Agencji trzy kontrolne zadania atestacyjne, w tym kontrolę ksiąg rachunkowych komisji socjalnej, służb zarządzania ruchem lotniczym / żeglugą powietrzną (ATM/ANS) oraz lotniskami oraz zarządzania misjami; zauważa, że główne zalecenia wynikające z prac jednostki audytu wewnętrznego w 2016 r. miały zostać wdrożone w 2017 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o ich wdrożeniu;

Kontrola wewnętrzna

26.

zauważa, że standardy kontroli wewnętrznej Agencji obejmują zarówno 16 standardów kontroli wewnętrznej Komisji Europejskiej, jak i międzynarodowe normy jakości (ISO 9001), co daje 24 normy zarządzania Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego; zwraca uwagę, że w 2016 r. normy te zostały zmienione i zatwierdzone przez zarząd w celu dostosowania ich do najnowszej wersji normy ISO 9001:2015;

27.

zauważa, że w 2016 r. Agencja przeprowadziła ocenę roczną norm zarządzania Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, która obejmowała zarówno wewnętrzne standardy kontroli, jak i standardy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej; przyjmuje do wiadomości, że w drodze oceny ustalono, iż system zarządzania Agencji jest zgodny z normami zarządzania dzięki solidnemu systemowi monitorowania, który został wprowadzony zarówno na szczeblu zarządzania, jak i procesów; zauważa, że wskazano pewne możliwości poprawy w zakresie ciągłości działania; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że projekt zarządzanie ciągłością działania jest w drugim roku wdrażania, przeprowadzono już wszystkie oceny skutków, a większość planów ciągłości działania dla wskazanych kluczowych procesów została już zakończona;

28.

z zadowoleniem przyjmuje przedstawiony przez Agencję europejski plan bezpieczeństwa lotniczego na lata 2018–2022, którego celem jest zapewnienie przejrzystych ram bezpieczeństwa lotniczego oraz identyfikacja głównych rodzajów ryzyka i określenie działań, które należy podjąć; ponadto wzywa państwa członkowskie do opracowania i wdrożenia programów na rzecz większego bezpieczeństwa oraz wymiany najlepszych praktyk;

29.

zauważa, że w 2016 r. przeprowadzono 18 kontroli ex post, które obejmowały roczne kontrole ex post dotyczące dodatku szkolnego, zwrotu kosztów podróży służbowych ekspertów zewnętrznych, zakończonych postępowań o udzielenie zamówienia i zwrotu kosztów delegacji służbowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ogólnie wszystkie skontrolowane transakcje były legalne i prawidłowe;

Inne uwagi

30.

z zadowoleniem zauważa, że w 2016 r. Agencja zakończyła przeprowadzkę do nowej, specjalnie zaprojektowanej siedziby bez zakłóceń w działalności;

31.

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w okresie od 2014 do 2016 r. Agencja wydała 9 400 000 EUR (w porównaniu z 4 400 000 EUR w 2016 r.) ze skumulowanej nadwyżki na pokrycie kosztów remontu (12 400 000 EUR) i przeniesienia siedziby Agencji do nowego budynku; zauważa, że Komisja również przeznaczyła na ten cel 3 000 000 EUR z budżetu UE; zwraca też uwagę, że ten podział finansowania na wkład branży i Unii był zgodny ze standardową metodyką alokacji kosztów stosowaną przez Agencję, dzięki czemu prace sfinansowano w znacznym stopniu z opłat wnoszonych przez podmioty branżowe;

32.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że Agencja zamierza wprowadzić zmiany zarówno w swoim rozporządzeniu finansowym, jak i w swoim regulaminie opłat i obciążeń, aby lepiej sformalizować sposób postępowania ze skumulowaną nadwyżką; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o tych zmianach;

33.

odnośnie do siedziby Agencji, podkreśla, że umowa w sprawie siedziby między Agencją a przyjmującym państwem członkowskim została sfinalizowana i weszła w życie w dniu 17 sierpnia 2017 r.;

34.

podkreśla, że, zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, 70 % budżetu Agencji na 2016 r. zostało sfinansowane z opłat przemysłu lotniczego, natomiast 30 % ze środków UE; kładzie nacisk na to, że spadek przychodów Agencji wynikający z decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii jest prawdopodobny i może znacząco wpłynąć na biznesplan Agencji; docenia powołanie grupy roboczej, która ma na celu zbadanie sprawy i przeprowadziła już pierwszą analizę potencjalnych zagrożeń i skutków związanych z brexitem; wzywa Agencję do ścisłej współpracy z innymi instytucjami europejskimi, a zwłaszcza z Komisją, w negocjacjach dotyczących brexitu, by odpowiednio przygotować się do zminimalizowania wszelkich negatywnych skutków operacyjnych lub finansowych, które mogą wystąpić; proponuje, aby Agencja w odpowiednim czasie przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu wyniki prac tej grupy roboczej;

35.

przypomina, że zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (2) przewiduje poszerzenie zakresu kompetencji Agencji oraz że w związku z tym rola, jaką odgrywają nowe technologie, takie jak zdalnie kierowane bezzałogowe systemy powietrzne, musi zostać w pełni uwzględniona w momencie wyznaczania nowych kompetencji; podkreśla znaczenie przyznania Agencji odpowiednich funduszy, aby zapewnić jej pomyślne przejęcie tych nowych obowiązków, jak również znaczenie zapewnienia jej wystarczającej liczby odpowiednio wykwalifikowanych pracowników, aby mogła realizować dodatkowe zadania;

36.

ma nadzieję, że przyspieszone zostanie wejście w życie europejskiego rozporządzenia w sprawie bezzałogowych statków powietrznych; podkreśla kluczową rolę Agencji w zapewnianiu najwyższego możliwego poziomu bezpieczeństwa lotniczego w Europie; w związku z szybko rozwijającym się sektorem lotnictwa cywilnego, o czym świadczy coraz popularniejsze korzystanie z bezzałogowych statków powietrznych, podkreśla, że Agencji należy zapewnić niezbędne zasoby finansowe, materialne i kadrowe, aby mogła ona skutecznie wykonywać swoje zadania regulacyjne i wykonawcze w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony środowiska, nie podważając jednak jej niezależności i bezstronności;

37.

z zadowoleniem przyjmuje porozumienie polityczne w sprawie rewizji wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (3), uzgodnione w listopadzie 2017 r. przez Parlament, Radę i Komisję; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia niezbędnych zasobów z myślą o nowych i wzmocnionych kompetencjach dotyczących między innymi zagrożeń dla lotnictwa cywilnego, którego źródłem są strefy konfliktu, kwestii związanych z ochroną środowiska, a także certyfikacji i rejestracji bezzałogowych statków powietrznych;

38.

z zadowoleniem przyjmuje aktywną rolę Agencji w procedurze zaproszenia do składania wniosków w ramach programu „Horyzont 2020”; wzywa Agencję, by była nadal aktywna w dziedzinie badań i rozwoju;

39.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. (4) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli Agencji.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1).

(3) Zob. COM(2015) 613: Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego Unii Europejskiej oraz uchylającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008.

(4) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/194

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1357

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0068/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0066/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 68.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 79.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/195

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1358

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0087/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0083/2018),

odracza decyzję w sprawie udzielenia dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 248 z 29.7.2017, s. 16.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/196

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1359

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0083/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 65 370 233,75 EUR, co stanowi wzrost o 309,98 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że wzrost ten był wynikiem powierzenia Urzędowi nowych dodatkowych zadań stanowiących rozszerzenie jego mandatu,

C.	mając na uwadze, że 29 463 600 EUR pochodzi z budżetu Unii, 21 710 759 EUR pochodzi z innych wkładów, głównie w formie umów o udzielenie dotacji przez Komisję, a 1 900 134 EUR pochodzi z wkładów państw stowarzyszonych (Królestwa Norwegii i Konfederacji Szwajcarskiej);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne, lecz nie był w stanie uzyskać wystarczających dowodów kontroli potwierdzających, że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2013 i 2014

z zaniepokojeniem odnotowuje liczbę nierozstrzygniętych kwestii oraz bieżących działań naprawczych, które zostały podjęte w odpowiedzi na uwagi Trybunału w 2013 i 2014 r. i są związane z opóźnieniami w płatnościach, standardami kontroli wewnętrznej (ICS) i wysoką rotacją personelu; wzywa Urząd, by w ciągu 2018 r. jak najszybciej doprowadził do końca działania naprawcze i poinformował organ udzielający absolutorium o ich wdrożeniu;

Uzasadnienie wydania opinii z zastrzeżeniem na temat legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń oraz decyzji o odłożeniu udzielenia absolutorium

wyraża głębokie ubolewanie z powodu istotnych ustaleń, sformułowanych przez Trybunał, dotyczących dwóch z pięciu znaczących postępowań o udzielenie zamówienia z 2016 r., w wyniku których dokonano płatności w ciągu tego roku, co świadczy o braku dyscypliny w prowadzonych przez Urząd postępowaniach o udzielenie zamówienia;

przypomina, że do dwóch z trzech oferentów uczestniczących w jednym ze skontrolowanych postępowań o udzielenie zamówienia na usługi przewozu, które wchodziły w zakres umowy ramowej o świadczenie usług o wartości 4 000 000 EUR w latach 2016–2020, zwrócono się o podanie dodatkowych informacji w związku z tymi samymi kryteriami wyboru; przypomina, że choć żaden z nich nie przedstawił wymaganych informacji (życiorysy osób, które miały wykonywać zadania w pomieszczeniach Urzędu), tylko jeden został z tego powodu wykluczony z postępowania; zauważa, że drugiemu oferentowi udzielono zamówienia na podstawie zapewnienia, że odnośne życiorysy zostaną dostarczone po udzieleniu zamówienia; wyraża w związku z tym opinię, że postępowanie o udzielenie zamówienia nie było zgodne z zasadą równego traktowania, a zamówienia udzielono oferentowi, który nie spełnił wszystkich kryteriów wyboru; uważa, że umowa ramowa i związane z nią płatności za 2016 r. na kwotę 920 561 EUR są w związku z tym nieprawidłowe;

przypomina, że w lutym 2016 r. Urząd bezpośrednio zawarł umowę ramową na świadczenie usług pośrednictwa, polegających na wspieraniu Urzędu w reagowaniu na kryzys migracyjny przez okres 12 miesięcy, na łączną kwotę 3 600 000 EUR; ubolewa, że umowa ramowa została zawarta z jedynym wcześniej wyłonionym podmiotem gospodarczym bez zastosowania jakichkolwiek procedur udzielania zamówień publicznych przewidzianych w rozporządzeniu finansowym; uważa, że udzielenie zamówienia nie było zatem zgodne ze stosownymi przepisami Unii, a związane z nim płatności za 2016 r. wynoszące 592 273 EUR są nieprawidłowe;

zauważa, że kwoty związane z zawarciem wymienionych dwóch umów ramowych stanowią 2,9 % łącznej kwoty wydatków Urzędu w 2016 r.;

zauważa, że według Urzędu w przypadku umowy, o której mowa w ust. 3, podstawą decyzji Urzędu był fakt, że przedsiębiorstwo, któremu udzielono zamówienia, było jedynym podmiotem mającym zdolność do wykonania zobowiązań umownych; zauważa ponadto, że w przypadku umowy ramowej, o której mowa w ust. 4, Urząd prowadził działania w warunkach wymagających wyjątkowo pilnej reakcji w związku z kryzysem uchodźczym, będącym wówczas w szczytowym momencie, na co nałożyła się jeszcze konieczność wdrożenia decyzji Rady dotyczących zadań nadzwyczajnych powierzonych Urzędowi; zauważa, że wykonawcą wybranym w tych nadzwyczajnych okolicznościach był ten sam podmiot, który został wcześniej zatrudniony przez inną unijną agencję z siedzibą w Grecji; zauważa, że decyzję udokumentowano i zatwierdzono we wniosku o uczynienie wyjątku;

zwraca się do Urzędu, aby przed dniem 15 czerwca 2018 r. poinformował organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu rozwiązania problemów stwierdzonych przez Trybunał;

zauważa, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wszczął dochodzenie w sprawie działań Urzędu; w pełni respektuje niezależność dochodzeń prowadzonych przez OLAF oraz fakt, że żadna odrębna część tego rodzaju dochodzenia nie może zostać ujawniona przed zamknięciem całego dochodzenia;

jest zdania, że udzielenie absolutorium zanim wszystkie istotne informacje dotyczące działalności Urzędu zostaną w pełni poznane, byłoby nieodpowiedzialne; wzywa OLAF, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wynikach dochodzenia, jak tylko zostanie ono zakończone, w celu uwzględnienia wszelkich istotnych ustaleń w sprawozdaniu w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium za rok 2016;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

10.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w sierpniu 2016 r. Urząd ogłosił przetarg nieograniczony (w pięciu częściach) na umowę ramową w celu pokrycia zapotrzebowania Urzędu na mediatorów kulturowych / tłumaczy ustnych w różnych krajach; zauważa ponadto, że łączna wartość umowy ramowej za cztery części, które zostały podpisane i poddane kontroli (części 2–5), wyniosła 60 000 000 EUR na okres czterech lat; odnotowuje, że zamówień na te cztery części udzielono temu samemu oferentowi jako pierwszemu wykonawcy w systemie kaskadowym; zauważa, że wykonawca ten spełniał wymogi finansowe przewidziane w kryteriach wyboru (roczny obrót w wysokości 1 000 000 EUR) z wyjątkiem jednego roku z trzech poprzednich lat, kiedy to zawarł umowę z organizacją niekomercyjną, która zobowiązała się do „udostępnienia” wykonawcy swojego obrotu; przypomina, że rozporządzenie finansowe zezwala na korzystanie ze zdolności finansowej i gospodarczej innych podmiotów; wyraża jednak ubolewanie, że w tym przypadku nie jest jasne, w jaki sposób obrót tego podmiotu mógłby zostać „udostępniony”, ani to, czy ze względu na charakter swojej działalności podmiot ten byłby w stanie wspierać wykonawcę w świadczeniu odnośnych usług; uważa, że Urząd powinien był odrzucić ofertę, gdyż nie wykazano, iż oferent spełnia wymogi związane ze zdolnością gospodarczą i finansową; uznaje umowę ramową i wszystkie związane z nią płatności za nieprawidłowe (w 2016 r. nie dokonano żadnych płatności);

Zarządzanie budżetem i finansami

11.

zauważa z zaniepokojeniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia niskiego wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 80,64 %; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 63,40 %;

12.

zauważa, że program prac Urzędu został zmieniony trzykrotnie, a jego budżet – czterokrotnie w celu uwzględnienia istotnych zmian, które miały miejsce w 2016 r., w szczególności znacznego nasilenia prowadzonych przez Urząd działań wsparcia operacyjnego w hotspotach w niektórych państwach członkowskich oraz realizacji postanowień oświadczenia UE-Turcja; zwraca się do Urzędu, by wziął pod uwagę sprawozdanie specjalne Trybunału nr 6/2017 pt. „Podejście »Hotspot« – unijna odpowiedź na kryzys uchodźczy”, oraz wzywa Trybunał, aby nadał priorytet sprawozdaniu uzupełniającemu do tego sprawozdania specjalnego, którego zażądał Parlament w celu uwzględnienia hotspotów jako części szerszego systemu azylowego Unii i jej państw członkowskich;

Zobowiązania i przeniesienia

13.

zauważa, że poziom przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania w tytule II (wydatki administracyjne), osiągnął wielkość 2 500 000 EUR, tj. 43,9 % (w porównaniu z kwotą 1 076 583 EUR w roku 2015, tj. 36,9 %); przyjmuje do wiadomości, że przeniesienia te związane były głównie z infrastrukturą informatyczną, tłumaczeniami i publikacjami, doradztwem w zakresie prowadzonej działalności i kosztami posiedzeń zarządu, w przypadku których umowy zostały podpisane pod koniec 2016 r. lub faktury zostały wystawione dopiero w 2017 r.;

14.

Przesunięcia

15.

zauważa, że dyrektor zarządzający dokonał 20 przesunięć budżetowych w 2016 r., aby zrekompensować niedobory budżetowe oraz uwzględnić lawinowo wzrastające potrzeby budżetowe w hotspotach, w szczególności w następstwie oświadczenia UE-Turcja; zauważa z zaniepokojeniem, że jednego z czterech przesunięć między tytułami dokonano na mocy decyzji dyrektora wykonawczego, mimo że przekraczało ono próg wynoszący 10 %, określony w art. 27 ust. 1 lit. a) rozporządzenia finansowego EASO (2); zauważa, że przeniesienie to zostało wkrótce potem zatwierdzone przez zarząd w drugiej korekcie budżetu na rok 2016;

16.

zauważa, że w 2016 r. ze względu na kryzys migracyjny budżet Urzędu był czterokrotnie korygowany, aby odpowiedzieć na wezwania Komisji i państw członkowskich dotyczące rozszerzenia działalności w związku ze wzrostem liczby osób ubiegających się o azyl napływających do Europy w latach 2015–2016; jest zdania, że Urząd miał w związku z tym problemy z wykorzystywaniem tych środków, co z kolei doprowadziło w pewnych przypadkach do anulowania i przeniesień, a także trudności w przestrzeganiu przepisów budżetowych i finansowych; podkreśla, że problem ten musi zostać w przyszłości rozwiązany;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

17.

ubolewa, że w przypadku płatności leżących u podstaw rozliczeń Urzędu dwie z pięciu skontrolowanych procedur przetargowych były nieprawidłowe, a związane z nimi nieprawidłowe płatności stanowiły 2,9 % łącznej kwoty wydatków; odnotowuje również zawarcie dodatkowej nieprawidłowej umowy ramowej, na podstawie której nie dokonano żadnych płatności; zauważa, że Urząd w 2017 r. podjął już działania naprawcze, zastępując umowy wynikające z tych procedur nowymi umowami; zwraca się do Urzędu, aby dopilnował, żeby takie nieprawidłowości nie powtarzały się w przyszłości;

18.

zauważa z zaniepokojeniem, że z 4 861 płatności zrealizowanych przez Urząd w 2016 r. 2 007 dokonano po upływie ustawowego terminu (41 %); zauważa jednak, że wynikało to głównie z gwałtownego wzrostu budżetu; przyjmuje do wiadomości, że według Urzędu jego działalność operacyjna rosła w postępie geometrycznym, co doprowadziło do znacznego wzrostu liczby transakcji finansowych obsługiwanych przez tę samą liczbę pracowników; z zadowoleniem odnotowuje różne środki podjęte przez Urząd w celu zaradzenia tej sytuacji; przyjmuje do wiadomości, że środki te miały doprowadzić do normalizacji płatności do końca pierwszego półrocza 2017 r.; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o skutkach tych środków;

19.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału instytucje zamawiające mają zwracać się na piśmie do oferenta o podanie szczegółów dotyczących tych elementów składowych ceny lub kosztu, które wydają się rażąco niskie, oraz umożliwić oferentowi przedstawienie jego uwag; zauważa jednak, że w przypadku dwóch części zamówienia (części 3 i 5) dotyczących zapewnienia mediatorów kulturowych / tłumaczy ustnych w różnych krajach Urząd otrzymał oferty finansowe, które były niższe odpowiednio o 50 % i o 31 % pod względem ceny od kolejnych ofert; wyraża głębokie ubolewanie, że mimo iż świadczy to o rażąco niskim poziomie ofert, Urząd nie uznał za konieczne, by zwrócić się do oferenta o bardziej szczegółowe wyjaśnienia w tym względzie;

20.

przypomina, że w 2014 r. Komisja, w imieniu ponad 50 instytucji i organów Unii, w tym Urzędu, podpisała z jednym wykonawcą umowę ramową o nabycie licencji na oprogramowanie oraz o zapewnienie konserwacji sprzętu i wsparcia; zauważa, że wykonawca umowy ramowej pełni rolę pośrednika między Urzędem a dostawcami, którzy są w stanie zaspokoić potrzeby Urzędu; zauważa, że w przypadku tych usług pośrednictwa wykonawca umowy ramowej jest upoważniony do otrzymania prowizji w wysokości od 2 do 9 % cen dostawcy; zauważa ponadto, że w 2016 r. łączna kwota płatności na rzecz wykonawcy umowy ramowej wyniosła 534 900 EUR; ubolewa, że Urząd nie porównywał systematycznie cen i ich podwyższonej wartości z wycenami przekazywanymi przez dostawców i fakturami wystawianymi wykonawcy umowy ramowej; zauważa, że według odpowiedzi Urzędu od dnia 1 stycznia 2018 r. Urząd ma wprowadzić systematyczne kontrole każdej wyceny powyżej 135 000 EUR;

21.

zauważa, że wobec znacznego rozszerzenia zakresu zadań powierzonych Urzędowi na początku 2016 r. jego zasoby były wielokrotnie zwiększane, zarówno pod względem środków finansowych, jak i personelu; z zadowoleniem zauważa, że w celu absorpcji tych zasobów i zarządzania nimi w skuteczny sposób postanowiono usprawnić wewnętrzną strukturę organizacyjną Urzędu, biorąc pod uwagę nowe powierzone mu dodatkowe zadania; zauważa, że w dniu 12 maja 2016 r. zarząd przyjął nową strukturę organizacyjną Urzędu zaproponowaną przez dyrektora wykonawczego; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o usprawnieniach, jakich oczekuje się w wyniku nowej struktury organizacyjnej;

22.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2016 r. Urząd zatrudniał 136 pracowników, zarówno stałych, jak i mianowanych, w tym 86 pracowników zatrudnionych na czas określony (spośród 91 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), 43 pracowników kontraktowych i 7 oddelegowanych ekspertów krajowych; zauważa, że 63,2 % wszystkich pracowników to kobiety, a 36,8 % – mężczyźni; wzywa Urząd, aby w przyszłości zwracał uwagę na równowagę płci wśród pracowników i uwzględniał ją podczas rekrutacji;

23.

z zadowoleniem zauważa, że odsetek stanowisk w kategorii pracy operacyjnej zwiększył się z 58,18 % w 2015 r. do 63,31 % w 2016 r. ze względu na szybki wzrost działalności operacyjnej w 2016 r.;

24.

zauważa, że do Urzędu wpłynęła jedna skarga po niepomyślnym okresie próbnym; zwraca się do Urzędu, aby poinformował organ udzielający absolutorium, gdy skarga zostanie rozpatrzona;

25.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Urzędu przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 2,4 dnia; odnotowuje z pewnym zaniepokojeniem, że Urząd nie podał informacji na temat budżetu lub liczby dni przypadających na jednego pracownika, przeznaczonych w 2016 r. na działalność związaną z dobrostanem pracowników; ubolewa, że Urząd nie wymienił różnych działań związanych z dobrostanem pracowników wprowadzonych w 2016 r., czego wymagał Parlament;

26.

odnotowuje z niepokojem, że Urząd nie wprowadził jeszcze polityki zapobiegania mobbingowi; wzywa Urząd, aby w ramach polityki ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu stworzył sieć zaufanych doradców oraz organizował sesje informacyjne, podawał na stronie intranetowej standardowe informacje na temat molestowania i wprowadził program dla nowych pracowników, obejmujący prezentację na temat zdrowia i dobrostanu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

27.

przyjmuje do wiadomości, że według informacji podanych przez Urząd opracuje on w pierwszym półroczu 2018 r. praktyczny przewodnik dotyczący zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, jak również wiążące przepisy dotyczące ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego środka;

28.

zauważa, że Urząd zwiększy presję na członków zarządu, aby przedkładali deklaracje interesów do publikacji; przypomina, że przejrzystość jest kluczowym elementem podtrzymującym zaufanie obywateli Unii do unijnych instytucji; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o tej sprawie;

29.

odnotowuje, że Urząd nie odpowiedział na pytanie, czy wszystkie spotkania z lobbystami były rejestrowane i upubliczniane; wzywa Urząd, aby udzielił organowi udzielającemu absolutorium odpowiedzi;

30.

zauważa, że w 2016 r. Urząd otrzymał osiem wniosków o dostęp do dokumentów, w przypadku których przyznał pełny dostęp do siedmiu dokumentów i odmówił dostępu do jednego dokumentu z uwagi na fakt, że Urząd nie dysponował odnośnymi informacjami, jednak wnioskodawców skierowano do właściwych organów;

31.

zauważa, że Urząd nie posiada żadnych pojazdów służbowych, ale w przyszłości planuje się zakup dwóch pojazdów;

Główne osiągnięcia

32.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Urząd w 2016 r., a mianowicie:

—	aktywnie wspierał państwa członkowskie, w szczególności Grecję i Włochy, w radzeniu sobie z bezprecedensowym i stałym obciążeniem ich systemów azylowych,

—	w pełni wspierał wdrażanie unijnego programu relokacji we Włoszech i w Grecji dla osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej,

—	nasilił działania, aby terminowo i skutecznie reagować na wyzwania związane ze spójnym wdrażaniem wspólnego europejskiego systemu azylowego;

33.

z zadowoleniem zauważa, że w 2016 r. 218 instruktorów wzięło udział w 15 sesjach szkoleń dla instruktorów zorganizowanych przez Urząd; zauważa ponadto, że na swojej platformie e-uczenia się „EASO Training Curriculum” Urząd zorganizował 361 szkoleń krajowych dla 5 833 pracowników krajowych;

Kontrole wewnętrzne

34.

zauważa, że na początku 2016 r. 4 spośród 16 standardów kontroli wewnętrznej (ICS) zostały wdrożone częściowo, a jeden nie został wdrożony; zauważa, że Urząd opracował brakujące przepisy wykonawcze do regulaminu pracowniczego (ICS nr 3), stworzył system oceny rocznej (ICS nr 4), po raz pierwszy przeprowadził proces zarządzania ryzykiem (ICS nr 6), przyjął kartę zarządzania IT i kartę zarządzania projektami (ICS nr 7) oraz poczynił postępy w zakresie opracowywania i wdrażania zasad dotyczących zarządzania dokumentami, zatwierdzając politykę zarządzania dokumentacją (ICS nr 11); wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o postępach związanych z wdrażaniem tych ICS;

35.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału umowa o udzielenie dotacji na zakup, a następnie nieodpłatne przekazanie Grecji 90 urządzeń do skanowania odcisków palców i 90 kompatybilnych komputerów (sprzęt) za kwotę 1 100 000 EUR wymagała dostawy sprzętu do działu informatycznego policji w Atenach, a następnie przekazania go do hotspotów znajdujących się na greckich wyspach; przypomina, że w opisie tego działania wymagano obecności pracowników Urzędu na miejscu, tak aby zapewnić odpowiednią dostawę, instalację, a następnie przeniesienie praw własności na policję grecką; z głębokim ubolewaniem stwierdza jednak, że personel Urzędu nie udał się na miejsce, aby spełnić ten wymóg, a potwierdzenie, że sprzęt został dostarczony do hotspotów w lutym i na początku marca 2016 r. oraz że jest wykorzystywany do zamierzonego celu, otrzymano od właściwych władz greckich dopiero w lipcu 2017 r.; zauważa, że według odpowiedzi Urzędu Urząd po raz pierwszy formalnie zwrócił się do władz Grecji o potwierdzenie dostawy i instalacji sprzętu w hotspotach w dniu 23 maja 2016 r.;

36.

odnotowuje, że w 2016 r. Urząd stanął w obliczu szeregu wyzwań w swoim środowisku działania obejmujących nie tylko znaczny wzrost budżetu i rozszerzenie zakresu zadań, lecz również wyraźne zwiększenie liczby transakcji, zmianę księgowego i towarzyszące temu tymczasowe rozwiązania, a także rezygnację z papierowej formy dokumentów; ubolewa, że sytuacji charakteryzującej się istotnymi zmianami i brakiem stabilności nie złagodzono ani za pomocą powtórnej weryfikacji systemu księgowego, ani przez wprowadzenie systemu regularnych weryfikacji ex post w odniesieniu do transakcji; zauważa, że według odpowiedzi Urzędu powtórna weryfikacja systemu księgowego została zaplanowana na 2017 r., a w perspektywie średnioterminowej rozważone zostanie wdrożenie strategii weryfikacji ex post;

Audyty wewnętrzne

37.

zauważa, że w 2016 r. Urząd był przedmiotem audytu przeprowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) w zakresie wykonania budżetu i realizacji planu zamówień w Urzędzie; zauważa, że audytorzy docenili bieżące wysiłki podejmowane przez Urząd, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie procedur administracyjnych, takich jak wykonanie budżetu i zamówienia publiczne, w obliczu wyzwań operacyjnych wynikających z roli Urzędu w związku z kryzysem uchodźczym; z zadowoleniem zauważa, że Urząd w znacznej mierze poprawił wykonanie budżetu, które uznano za zadowalające; zauważa ponadto, że choć przeniesienia były stosunkowo wysokie, uznano je za uzasadnione; jest zdania, że Urząd powinien poprawić planowanie procedur udzielania zamówień związanych z wydatkami administracyjnymi; zauważa, że monitorowanie procedur zamówień i konkretnych umów zawieranych na podstawie umów ramowych jest słabe, wymaga zatem dalszej poprawy; zauważa, że Urząd kontynuuje współpracę z IAS w celu opracowania konkretnych działań mających ograniczyć wykryte zagrożenia; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu usprawnienia procedur udzielania zamówień;

38.

zauważa, że na początku 2016 r. Urząd miał trzy otwarte plany działania wynikające z trzech kontroli przeprowadzonych w 2014 r. i 2015 r.; z zadowoleniem odnotowuje, że Urząd ukończył 19 spośród 20 zaległych działań następczych wynikających z audytów przeprowadzonych przez IAS; zauważa, że Urząd zamierza zrealizować jedno zalecenie, które jest wciąż otwarte, po przyjęciu nowego rozporządzenia w sprawie utworzenia pełnoprawnej agencji;

Inne uwagi

39.

zauważa, że w dniu 4 maja 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący nowego rozporządzenia (3), które proponuje przekształcenie Urzędu w pełnoprawną agencję;

40.

przypomina, że zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) nr 439/2010 (4) Urząd jest zobowiązany zlecić niezależną zewnętrzną ocenę swoich osiągnięć; zauważa, że zakres tematyczny oceny obejmował unijną wartość dodaną oraz skuteczność i wpływ Urzędu, jeśli chodzi o przyczynienie się do wdrażania wspólnego europejskiego systemu azylowego, w tym pakietu legislacyjnego dotyczącego azylu; zauważa, że zewnętrzne podmioty oceniające przedstawiły ustalenia i zalecenia dla zarządu w styczniu 2016 r.; zauważa, że Urząd zgodził się opracować plan działania, aby zastosować się do dziewięciu zaleceń przekazanych przez zewnętrzne podmioty oceniające; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu planu działania;

41.

wnioskuje do Urzędu o poprawę procesów kontroli wewnętrznej; z zadowoleniem przyjmuje działania naprawcze, które zostały już podjęte w zakresie przyjęcia nowych ICS; zwraca uwagę na brak właściwego planowania procedur udzielania zamówień publicznych i przypomina Urzędowi o jego znaczeniu, nawet w sytuacjach kryzysowych; zauważa, że według sprawozdania Trybunału Urząd nabył i zainstalował 65 kontenerów, które mają być wykorzystywane jako biura mobilne w greckich i włoskich hotspotach, za łączną kwotę 852 136 EUR; zauważa, że niektóre z tych kontenerów zostały ustawione w miejscu, w którym później podobne kontenery nienależące do Urzędu zostały zniszczone podczas zamieszek; zauważa, że Urząd nie ubezpieczył tych 65 kontenerów na wypadek takiego rodzaju ryzyka ponieważ zarząd uznał, iż ubezpieczenie nie jest opłacalne; zauważa, że Urząd nie odzyskał w odpowiednim czasie pełnego zwrotu podatku VAT za lata 2014 i 2015; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od tego czasu dokonano zwrotu tego podatku;

42.

zauważa, że Urząd zmienił umowę najmu i w drugim półroczu 2016 r. powiększył swoją przestrzeń biurową o dodatkową część budynku, w którym znajdują się jego pomieszczenia; odnotowuje, że w wyniku zwiększenia obowiązków i zadań liczba pracowników powinna wzrosnąć do końca 2020 r. do 500, co znacznie zwiększy zapotrzebowanie na przestrzeń biurową; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o oczekiwanym wpływie tego wzrostu na budżet;

43.

odnotowuje otwarcie biur w Rzymie i w Atenach, a także rozszerzenie roli Urzędu w całej Unii z uwagi na jego ściślejszą współpracę z hotspotami;

44.

odnotowuje mianowanie urzędników łącznikowych ds. kontaktów z instytucjami Unii w Brukseli i Europejską Strażą Graniczną i Przybrzeżną w celu zacieśnienia stosunków i ułatwienia współpracy w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

45.

zauważa, że według odpowiedzi Urzędu wymiana informacji między Urzędem a Komisją na temat brexitu była gruntowna oraz że Urząd ściśle stosuje się do porad Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych i prowadzi odpowiednie przygotowania, również w perspektywie przekształcenia Urzędu w nową Agencję Unii Europejskiej ds. Azylu;

46.

odnotowuje z niezadowoleniem, że Urząd nie odpowiedział organowi udzielającemu absolutorium na pytanie o działania mające zapewnić racjonalne pod względem kosztów i przyjazne dla środowiska miejsce pracy oraz mające ograniczać lub kompensować emisje CO2; wzywa Urząd, aby zwracał uwagę również na wpływ jego działań na środowisko, w szczególności w świetle przyszłego wzrostu liczby pracowników do 500;

47.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. (5) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Decyzja nr 20 członków zarządu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu z dnia 27 grudnia 2013 r. w sprawie rozporządzenia finansowego EASO.

(3) COM(2016) 271.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11).

(5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/202

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1360

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0087/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0083/2018),

odracza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 79.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 87.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/203

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1361

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0081/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8–0067/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

(1) Dz.U. C 24 z 24.1.2017, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/204

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1362

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0067/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 36 491 378 EUR, co stanowi wzrost o 9,19 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (14 071 959 EUR, czyli 40 %,) i wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich i obserwatorów (22 419 419 EUR, czyli 60 %);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2012, 2013 i 2014

zauważa, że odnośnie do jednej uwagi, na temat dodatku edukacyjnego, poczynionej przez Trybunał w sprawozdaniu za rok 2012 i opatrzonej adnotacją „w trakcie realizacji” w sprawozdaniach Trybunału za lata 2013 i 2014, Urząd podjął działania naprawcze, i że podpisano umowy z 26 szkołami, do których uczęszczają dzieci pracowników, a z kolejnymi 4 szkołami prowadzone są negocjacje;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,76 %, co oznacza spadek o 2,58 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 88,67 %, co oznacza spadek o 1,03 %; na podstawie informacji uzyskanych od Urzędu stwierdza, że ten utrzymujący się wysoki wskaźnik wykonania wynika z dobrego planowania i monitorowania budżetu;

odnotowuje, że w związku ze wzrostem wartości euro wobec funta brytyjskiego w 2016 r. Urząd zwrócił się o budżet korygujący zmniejszony o 1 572 000 EUR;

Zobowiązania i przeniesienia

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd doprowadził do dalszego ograniczenia ogólnego wskaźnika przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania, z 10 % w 2015 r. do 8 % w 2016 r., co w kontekście zwiększenia o 9 % łącznego budżetu na przestrzeni tych dwóch lat oznacza, że jest to najniższy dotychczas osiągnięty poziom;

podkreśla, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Urząd z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

na podstawie końcowego sprawozdania finansowego Urzędu stwierdza, że w 2016 r. dokonał on 34 przesunięć budżetowych; zwraca uwagę, że pułap 10 %, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia finansowego Urzędu, nigdy nie został przekroczony; z zadowoleniem zauważa, że poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza ramy określone w przepisach finansowych;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że z 1164 faktur zapłaconych przez Urząd w 2016 r. jedynie 13 (0,9 %) zostało zapłaconych z opóźnieniem, a przez trzeci rok z rzędu Urząd nie zapłacił żadnych odsetek za zwłokę;

zauważa, na podstawie planu zatrudnienia Urzędu, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 126 stanowisk (z 127 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 118 w 2015 r.; odnotowuje, że 50,3 % pracowników Urzędu stanowią kobiety, a 49,7 % mężczyźni; zauważa z zadowoleniem, że podział pracowników według płci jest zrównoważony; wyraża jednak ubolewanie z powodu składu Zarządu, ponieważ wszystkich sześciu jego członków to osoby tej samej płci;

odnotowuje, że w 2016 r. każdy z pracowników Urzędu przebywał na zwolnieniu chorobowym średnio 7,45 dni; zauważa, że Urząd wydał 800 funtów (+ VAT) na osobę na działania w zakresie dobrego samopoczucia, takie jak sesje poświęcone zdrowiu i bezpieczeństwu oraz coroczne badania lekarskie;

10.

zauważa, że niepewność polityczna wynikająca z referendum Wielkiej Brytanii w dniu 23 czerwca 2016 r. negatywnie wpłynęła na plany rekrutacyjne Urzędu; wzywa Urząd do informowania organu udzielającego absolutorium o przyszłych zmianach w planach zatrudnienia;

11.

zauważa, że Urząd nie korzysta z żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość i demokracja

12.

z zadowoleniem zauważa, że w odniesieniu do pracowników Urząd wdrożył politykę w zakresie unikania konfliktu interesów, a także osobną strategię polityczną stosowaną wobec członków Rady Organów Nadzoru i Zarządu;

13.

odnotowuje, że zgłoszono 17 przypadków konfliktu interesów; zauważa, że przypadki te dotyczyły dwóch rodzajów sytuacji: posiadania udziałów i poprzedniego miejsca zatrudnienia; zauważa również, że wszyscy pracownicy, którzy zgłosili posiadanie udziałów w instytucjach, nabyli je przed podjęciem pracy w Urzędzie i zostali poproszeni o zbycie tych udziałów; zauważa, że w 2017 r. ponownie przeprowadzono przegląd tych sytuacji, który potwierdził, że we wszystkich przypadkach udziały zostały sprzedane; odnotowuje, w odniesieniu do kwestii poprzedniego miejsca zatrudnienia pracowników, że w 2016 r. zbadano trzy sprawy i podjęto decyzję o wprowadzeniu środków zapobiegających zaangażowaniu odnośnych pracowników w sprawy dotyczące właściwych organów, które udzieliły tym pracownikom bezpłatnych urlopów;

14.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na stronie internetowej Urzędu opublikowano deklaracje interesów i życiorysy członków Rady Organów Nadzoru i Zarządu, a także przewodniczącego, dyrektora wykonawczego i dyrektorów Urzędu;

15.

zauważa, że procedura publikacji protokołu z posiedzeń Rady Organów Nadzoru jest obecnie poddawana przeglądowi, tak aby protokół zatwierdzany był w drodze procedury pisemnej i publikowany przed kolejnym posiedzeniem; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium po zatwierdzeniu procedury publikacji protokołu;

16.

z zadowoleniem zauważa, że Urząd dysponuje wytycznymi w zakresie etyki, których celem jest zapewnienie niezależności, bezstronności, obiektywizmu, lojalności i przejrzystości w działaniu jego pracowników;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie publicznego rejestru posiedzeń, którego celem jest zwiększenie przejrzystości działań Urzędu poprzez składanie sprawozdań ze spotkań pracowników Urzędu z zewnętrznymi podmiotami; z zadowoleniem przyjmuje również dostępność rejestru na stronie internetowej Urzędu;

18.

z satysfakcją stwierdza, że na lata 2015–2017 Urząd opracował strategię przeciwdziałania nadużyciom finansowym; stwierdza, że zespół ds. zwalczania nadużyć finansowych, który koordynuje realizację tej strategii, składa się z urzędnika ds. etyki i trzech innych członków personelu, w tym ekspertów prawnych, oraz zapewnia obowiązkowe szkolenia dla wszystkich pracowników; zauważa, że przeprowadzono ocenę ryzyka z udziałem wszystkich jednostek i działów Urzędu w celu określenia ryzyka nadużyć finansowych oraz oszacowania częstotliwości i stopnia ryzyka, jakie mogą wystąpić w tych obszarach; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wyniku tej oceny;

19.

zauważa, że Urząd przyjął wewnętrzną politykę informowania o nieprawidłowościach i wdrożył bezpieczny kanał informowania o nieprawidłowościach dla swoich pracowników;

20.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc demaskatorom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i porady;

Główne osiągnięcia

21.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia i sukcesy wskazane przez Urząd w 2016 r., a mianowicie:

—	pomyślne opracowanie jednolitego zbioru przepisów dla sektora bankowego w Unii, opracowanie 12 wytycznych, 7 końcowych projektów wykonawczych standardów technicznych oraz 15 końcowych projektów regulacyjnych standardów technicznych,

—	skuteczne monitorowanie różnych aspektów jednolitego zbioru przepisów, w tym dodatkowych instrumentów funduszy własnych w Tier 1, praktyk w zakresie wynagrodzeń i istotnych transferów ryzyka w sekurytyzacji,

—

znaczne postępy w zapewnianiu spójności przeglądów, ocen i środków nadzorczych w państwach członkowskich, w których, co podkreślono w jego sprawozdaniu dotyczącym konwergencji praktyk nadzorczych, osiągnięto postępy w zakresie konwergencji praktyk dotyczących oceny ryzyka w następstwie wdrożenia wytycznych Urzędu dotyczących procesu kontroli i oceny nadzorczej oraz ustanowienia i funkcjonowania Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego;

Audyt wewnętrzny

22.

odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji przeprowadziła w lutym 2016 r. pełną ocenę ryzyka wszystkich procedur Urzędu (administracyjnych, finansowych, operacyjnych i w zakresie IT), która posłuży za podstawę do przygotowania nowego strategicznego planu kontroli wewnętrznej obejmującego okres 2017–2019; zauważa ponadto, że w listopadzie 2016 r. przeprowadzono pierwszą kontrolę konwergencji praktyk nadzorczych w odniesieniu do centrów edukacyjnych i szkoleń; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wynikach tych kontroli;

23.

zauważa, że we wrześniu 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego dokonała kontroli w postaci przeglądu dokumentacji w odniesieniu do zaległych zaleceń z kontroli z 2013 r.; zadowoleniem przyjmuje fakt, że pozostałe zalecenia zostały odpowiednio i skutecznie wdrożone i zamknięte; stwierdza, że w 2016 r. nie wydano ani nie zamknięto żadnych krytycznych zaleceń, a w dniu 1 stycznia 2017 r. nie było żadnych otwartych krytycznych zaleceń;

Inne uwagi

24.

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2016 r. Urząd zaangażowany był w różne działania mające na celu obniżenie śladu środowiskowego;

25.

zauważa, że Trybunał wydał paragraf objaśniający dotyczący dwóch agencji, których siedziby znajdują się w Londynie, w związku z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; zauważa, że w świetle decyzji dotyczącej przyszłej lokalizacji Urzędu w jego sprawozdaniu finansowym ujęto pozostały koszt 14 000 000 EUR związany z umową najmu biura (przy założeniu jej rozwiązania do końca 2020 r.) jako zobowiązania warunkowe oraz fakt, że nie można jeszcze oszacować innych potencjalnych kosztów związanych ze zmianą lokalizacji, takich jak koszty przeniesienia pracowników wraz z rodzinami; odnotowuje ponadto, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii może w przyszłości spowodować spadek dochodów Urzędu; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o kosztach związanych ze zmianą lokalizacji;

26.

zauważa, że Urząd podpisał umowę najmu na 12 lat, czyli do dnia 8 grudnia 2026 r. i że w normalnych warunkach umownych istnieje obowiązek zapłaty pełnego czynszu za cały okres; zauważa jednak również, że Urząd wynegocjował klauzulę o rozwiązaniu umowy w połowie jej trwania, co oznacza, że jeśli z niej skorzysta, będzie zwolniony z obowiązku zapłaty czynszu za ostatnie sześć lat; zauważa jednak, że Urząd ma obowiązek zapłaty połowy zachęty finansowej (w wysokości 16 miesięcy najmu, co odpowiada kwocie 3 246 216 EUR), z której już skorzystał na początku umowy i która dotyczy całego dwunastoletniego okresu umowy (zwolnienie z czynszu na okres 32 miesięcy), i że przywrócenie budynku do stanu pierwotnego musi nastąpić do końca okresu użytkowania, niezależnie od tego, kiedy najemca opuści budynek; zaleca, by wyciągnąć wnioski z tego doświadczenia przy okazji negocjowania wszelkich przyszłych umów najmu;

27.

z zadowoleniem zauważa, że Komisja na bieżąco informuje Urząd o rozwoju sytuacji związanej z mającą wpływ na Urząd decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; zauważa, że należy zapewnić funkcjonowanie Urzędu w okresie przejściowym;

28.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że – w trosce o ciągłość działania Urzędu – miasto, które będzie gościć nową siedzibę urzędu, zostało wybrane w rozsądnym terminie; podkreśla, że Parlament będzie w pełni odgrywać swoją rolę we wdrażaniu tej decyzji;

29.

podkreśla, że dbając o pełne i terminowe wykonywanie wszystkich zadań wynikających z ram regulacyjnych ustanowionych przez Parlament i Radę, Urząd powinien uważnie realizować jedynie powierzone mu zadania, nie powinien wykraczać poza mandat przyznany mu przez Parlament i Radę oraz powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę proporcjonalności, aby optymalnie wykorzystywać zasoby i realizować cele wyznaczone przez Parlament i Radę;

30.

31.

zauważa, że ponieważ obowiązki Urzędu w coraz większym stopniu przesuwają się od zadań regulacyjnych ku egzekwowaniu i stosowaniu prawa unijnego, należy dokonać wewnętrznych przesunięć w odniesieniu do budżetu i personelu Urzędu; uważa, że Urząd musi dysponować wystarczającymi zasobami do wykonywania w pełni swoich zadań, w tym również aby mógł radzić sobie ze wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą, wynikającym z tych zadań, a jednocześnie był w stanie odpowiednio określać priorytety w zakresie przydziału zasobów i skutecznego wydatkowania środków budżetowych; zwraca ponadto uwagę, że ze wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą Urząd może radzić sobie w drodze wewnętrznej realokacji środków budżetowych lub zasobów ludzkich, pod warunkiem że nie zagrozi to pełnemu wykonywaniu przez Urząd jego mandatu i będzie gwarantować niezależność Urzędu podczas wykonywania zadań nadzorczych;

32.

podkreśla, że zasoby udostępniane Urzędowi powinny być wykorzystywane zgodnie z jednoznacznie określonymi priorytetami i z wyraźnym ukierunkowaniem na jego mandat, aby w sposób wydajny osiągnąć zamierzone cele; zwraca uwagę na potrzebę odpowiedniej i regularnej oceny pracy Urzędu w celu bardziej skutecznego, przejrzystego i wiarygodnego wykorzystania jego zasobów;

33.

oczekuje, że Urząd będzie regularnie udzielał Parlamentowi i Radzie aktualnych i wyczerpujących informacji o swojej działalności, zwłaszcza w kontekście opracowywania wiążących standardów technicznych, ekspertyz i norm, w celu zapewnienia przejrzystości wobec obywateli Unii oraz wykazania, że priorytetowo traktuje ochronę konsumentów;

34.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/208

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1363

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0081/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0067/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 87.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 92.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/209

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1364

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0070/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0085/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 45.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/210

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1365

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0085/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 58 247 650 EUR, co stanowi niewielki spadek o 0,35 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że 97,46 % budżetu Centrum pochodzi z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu („sprawozdanie Trybunału”) dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016 Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

przyjmuje do wiadomości – po informacjach uzyskanych od Centrum – że w następstwie uwag Trybunału dotyczących różnych niedociągnięć stwierdzonych przez Trybunał w zakresie przejrzystości procedur przetargowych Centrum, zmieniło ono wykorzystywane przez siebie format i procedurę udzielania zamówień, tak aby stworzyć decyzję o finansowaniu zamówień; wzywa Centrum, aby poinformowało organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tej procedury;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

zauważa, że według sprawozdania Trybunału, w maju 2015 r. decyzją zarządu mianowano tymczasową dyrektor Centrum; podkreśla fakt, że w dniu 31 grudnia 2016 r. zajmowała ona to stanowisko o osiem miesięcy dłużej niż maksymalny okres przewidziany w regulaminie pracowniczym, wynoszący jeden rok; ubolewa też nad faktem, że doprowadziło to także do 15 innych przypadków tymczasowego obsadzenia stanowisk przez innych pracowników; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Centrum uważa ono, iż mianowanie to zostało przeprowadzone zgodnie z regulaminem pracowniczym oraz rozporządzeniem (WE) nr 851/2004 (2), ponieważ początkowa rekrutacja na stanowisko dyrektora nie została zakończona pomyślnie, zatem w celu zapewnienia ciągłości działania okres obowiązywania umowy dyrektor tymczasowej przedłużono poza maksymalny okres 12 miesięcy; podkreśla, że w czasie tego przedłużenia, na wniosek zarządu, dyrektor tymczasowa zaakceptowała rezygnację z otrzymywania rekompensaty finansowej przewidzianej w regulaminie pracowniczym w trakcie tymczasowego zajmowania stanowiska w wyższej grupie zaszeregowania;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,02 %, co oznacza wzrost o 3,97 % w porównaniu z rokiem 2015; przyjmuje do wiadomości, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 79,26 %, co oznacza wzrost o 2,99 % w porównaniu do poprzedniego roku;

przypomina, że jako agencja Unii Centrum dysponuje budżetem denominowanym w euro; jednak ze względu na fakt, że jego siedziba znajduje się poza strefą euro (w Szwecji), znaczna część wydatków ponoszona jest w szwedzkich koronach (SEK); ponadto Centrum jest narażone na wahania kursu wymiany, gdyż nie tylko posiada rachunki bankowe w szwedzkich koronach, ale również dokonuje niektórych transakcji w innych walutach obcych;

Zobowiązania i przeniesienia

odnotowuje, że według sprawozdania Trybunału, podobnie jak w ubiegłych latach, poziom przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania w ramach tytułu III (wydatki operacyjne), wyniósł 41 % (7 900 000 EUR); przyjmuje do wiadomości, że przeniesienia są związane głównie z wieloletnimi projektami w obszarach doradztwa naukowego (2 400 000 EUR), nadzoru (1 300 000 EUR), szkolenia w zakresie zdrowia publicznego (1 400 000 EUR) i narzędzi informatycznych z zakresu zdrowia publicznego (2 100 000 EUR); odnotowuje, że w swoim sprawozdaniu Trybunał sugeruje, by Centrum rozważyło wprowadzenie zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji i nieuniknionych opóźnień między podpisaniem umów, dostawami i płatnościami; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Centrum przeanalizuje ono sytuację, we współpracy z Trybunałem;

wskazuje, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu; przyjmuje do wiadomości fakt, że przeniesienia są w wielu przypadkach planowane z wyprzedzeniem i zgłaszane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

zauważa, że zarząd przeprowadził rozmowy kwalifikacyjne w związku z mianowaniem dyrektora Centrum na okres 2016–2021 i po nieudanej procedurze głosowania (żaden z kandydatów nie otrzymał większości 2/3 głosów) dokonał przeglądu ogłoszenia o naborze i podjął decyzję o ponownym otwarciu naboru na stanowisko dyrektora; przyjmuje do wiadomości, że w dniu 22 marca 2017 r. na stanowisko nowego dyrektora wybrano byłą dyrektor p.o.;

przyjmuje do wiadomości, na podstawie informacji uzyskanych od Centrum, że łączna liczba statutowych pracowników ustabilizowała się w roku 2016 na poziomie 260 pracowników; ponadto zauważa, że na koniec 2016 r. łączna liczba pracowników tymczasowych zatrudnionych w Centrum wyniosła 162 (ze 186 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), łączna liczba pracowników kontraktowych wyniosła 95, a liczba oddelegowanych ekspertów krajowych wyniosła trzy osoby; przyjmuje do wiadomości, że wskaźnik rotacji w przypadku pracowników tymczasowych i pracowników kontraktowych w 2016 r. wyniósł 7 %;

z niepokojem zauważa, że w odniesieniu do sumy stanowisk obsadzonych w dniu 31 grudnia 2016 r. wskaźnik równowagi płci wynosił 62 % kobiet wobec 38 % mężczyzn; zauważa ponadto, że wskaźnik równowagi płci w zarządzie wynosi 60 % do 40 %;

10.

zauważa, że większość miejsc pracy w Centrum (74,4 %) jest związana z realizacją działań dotyczących działalności operacyjnej Centrum, 17,5 % miejsc pracy należy do „wsparcia administracyjnego i koordynacji”, podczas gdy 8,1 % miejsc pracy określa się jako neutralne;

11.

z zadowoleniem stwierdza, że Centrum zreorganizowało i jeszcze bardziej zintegrowało zamówienia, finanse, misje i spotkania oraz wprowadziło e-administrację (opartą na pakiecie aplikacyjnym Komisji e-PRIOR), co stanowi ważny krok w kierunku zwiększenia efektywności Centrum;

12.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Centrum; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 810 EUR na pracownika, włącznie z profilaktycznymi badaniami medycznymi, co odpowiada 1,5 dnia działalności z zakresu dobrostanu na pracownika w 2016 r.; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego na pracownika wynosi 1,10 dnia, co jest wyjątkowo niskim wynikiem;

13.

docenia fakt, że Centrum przyjęło przepisy wykonawcze dotyczące polityki ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; popiera szkolenia i sesje informacyjne organizowane w celu uświadomienia pracowników i sugeruje regularne organizowanie sesji szkoleniowych i informacyjnych dotyczących tych kwestii;

14.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Centrum nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto żadnych procesów ani nie zgłoszono żadnych przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

15.

uznaje, na podstawie informacji uzyskanych od Centrum, że ze względu na fakt, iż Centrum polega na wielu wewnętrznych i zewnętrznych ekspertach, którzy wspólnie kształtują pozycję naukową Centrum, w czerwcu 2016 r. zarząd sfinalizował i zatwierdził politykę niezależności, aby zapewnić przejrzystość i zidentyfikować konflikty interesów; zauważa, że wdrażanie tej polityki jest nadzorowane przez pracownika do spraw zgodności z prawem;

16.

przyjmuje do wiadomości, że od wszystkich pracowników wymaga się złożenia deklaracji o braku konfliktu interesów przed objęciem przez nich stanowiska; stwierdza ponadto, że wszyscy pracownicy biorący udział w konkretnym postępowaniu przetargowym muszą podpisać oświadczenie o braku konfliktu interesów w odniesieniu do tego konkretnego postępowania;

17.

zauważa, że w celu zminimalizowania ilości błędów w przedkładanych dokumentach wprowadzono elektroniczny system składania deklaracji o braku konfliktu interesów; stwierdza, na podstawie informacji uzyskanych od Centrum, że system ten ułatwia wdrażanie polityki niezależności oraz zwiększa stopień przestrzegania przepisów;

18.

zauważa, że oprócz wewnętrznej procedury dotyczącej spotkań z przemysłem farmaceutycznym, trwają prace nad wewnętrzną procedurą zawierania protokołów ustaleń i porozumień o współpracy ze stronami trzecimi; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej kwestii;

19.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum przyjęło wewnętrzną procedurę dotyczącą informowania o nieprawidłowościach, opisującą role podmiotów i procedury, których należy przestrzegać;

Główne osiągnięcia

20.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Centrum w 2016 r., a mianowicie:

—	opublikowane przez nie badanie na temat obciążenia odnoszącego się do zakażeń związanych z opieką zdrowotną (zakażenia szpitalne) w Europie,

—

wsparcie przez Centrum globalnego reagowania na epidemię wirusa Zika poprzez udostępnianie regularnej oceny ryzyka oraz współpracę ze Światową Organizacją Zdrowia i Ośrodkami Zapobiegania i Kontroli Chorób Stanów Zjednoczonych w zakresie porad dotyczących podróżowania w rejony zagrożone wirusem Zika,

—	uczestniczenie przez Centrum w pierwszej misji niedawno utworzonego Europejskiego Korpusu Medycznego w Angoli, w celu oceny konsekwencji wybuchu żółtej gorączki dla obywateli Unii;

21.

z satysfakcją zauważa, że Centrum współpracuje z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz Europejską Agencją Leków, na przykład w kwestiach związanych z opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe i szczepionkami;

22.

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem uzupełniającym Centrum dokonuje ono obecnie przeglądu wskaźników swojego jednolitego dokumentu programowego; zauważa ponadto, że nowy zestaw wskaźników został sfinalizowany i ma zostać przedstawiony zarządowi do zatwierdzenia w listopadzie 2017 r; zauważa, że zdaniem Centrum oceny są skuteczniejszym narzędziem pomiaru wpływu niż wskaźniki;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

23.

zauważa, że Centrum dysponuje standardami kontroli wewnętrznej od 2006 r.; stwierdza, w oparciu o informacje udzielone przez Centrum, że wszystkie jego standardy kontroli wewnętrznej zostały wdrożone;

24.

stwierdza, w oparciu o informacje udzielone przez Centrum, że posiada ono procedurę dbającą o to, by zlekceważenie kontroli lub odstępstwa od przyjętych procesów i procedur były dokumentowane w sprawozdaniach dotyczących wyjątków; zwraca uwagę, że w 2016 r. zarejestrowano 40 takich wyjątków, co stanowi wzrost o 12 wyjątków w porównaniu z poprzednim rokiem; stwierdza, że opracowano plan działania na rzecz zmniejszenia ich liczby;

25.

z zadowoleniem zauważa, że Centrum dysponuje strategią zwalczania nadużyć finansowych, sformułowaną w oparciu o wytyczne wydane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych;

Audyt wewnętrzny

26.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w sprawozdaniu z kontroli z października 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji stwierdziła, że w postępowaniach o udzielenie zamówienia przeprowadzanych przez Centrum nadal występują znaczne uchybienia, uznając równocześnie podejmowane przez Centrum starania zmierzające do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej dotyczących postępowań; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, iż planowanie postępowań o udzielenie zamówienia i ich monitorowanie są niewystarczające, a postępowania nie zawsze są ujęte w rocznym programie prac lub decyzji o finansowaniu; przyjmuje do wiadomości, że w sprawozdaniu znalazło się także odniesienie do sprawozdania Trybunału dotyczącego rocznego sprawozdania finansowego Centrum za rok budżetowy 2015 i ujętych w sprawozdaniu uchybień mających wpływ na przejrzystość postępowań o udzielenie zamówienia; zauważa, że Centrum i Służba Audytu Wewnętrznego uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych;

27.

odnotowuje, że w maju 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła kontrolę procesu udzielania zamówień w Centrum; jest ponadto zaniepokojony faktem, że sprawozdanie końcowe zostało wydane w październiku 2016 r., oraz że zawierało ono trzy „bardzo istotne” uwagi i dwie „istotne” uwagi; przyjmuje do wiadomości, że Centrum przygotowało plan działań do realizacji w 2017 r.; apeluje do Centrum, by poinformowało organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego planu działania;

Inne uwagi

28.

zauważa, że wiosną 2016 r. Centrum przekazało Parlamentowi i Radzie wniosek dotyczący nowego projektu budowlanego, który został przedstawiony Komisji Budżetowej Parlamentu i Komisji Budżetowej Rady i co do którego obie instytucje wydały pozytywną opinię; odnotowuje, że 26 lipca 2016 r. Centrum podpisało nową umowę najmu i w związku z tym przeprowadzi się do nowej siedziby w pierwszej połowie 2018 roku;

29.

zauważa, że misją Centrum jest identyfikacja i ocena bieżących i pojawiających się zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, jakie niosą ze sobą choroby zakaźne, a także powiadamianie o nich; podkreśla, że w 2016 r. Centrum odpowiedziało na 41 formalnych wniosków otrzymanych od Komisji Europejskiej, z których 19 zostało przekazanych przez posłów do Parlamentu Europejskiego; zauważa, że Centrum opublikowało w sumie 158 sprawozdań (w porównaniu do 170 w 2015 r.), w tym 38 oceny nagłego ryzyka w celu wsparcia państw członkowskich i Komisji, oraz 69 sprawozdań z nadzoru;

30.

wyraża zadowolenie ze wsparcia, jakiego Centrum udzieliło podczas nagłej epidemii wirusa Zika, zauważa jednak, że należy wyciągnąć wnioski z reakcji na tę epidemię, jak wspomniano w konkluzjach stosownych warsztatów UNESCO (3), a także ze wsparcia udzielonego podczas rozległej i obejmującej liczne kraje epidemii salmonelli; zauważa, że Centrum poprawiło swój system nadzoru nad chorobami, szczególnie poprzez rozszerzenie internetowego atlasu nadzoru nad chorobami zakaźnymi, i za pomocą różnych narzędzi promowało dostęp do aktualnych informacji na temat kwestii związanych z europejskim zdrowiem publicznym;

31.

gratuluje Centrum z okazji otrzymania Europejskiej Nagrody Zdrowia 2016 za Europejski Dzień Wiedzy o Antybiotykach, którego celem jest zapewnienie platformy wspierającej krajowe kampanie na rzecz rozważnego stosowania antybiotyków i który uznano za wybitny projekt w zakresie promowania zdrowia w Europie;

32.

zauważa, że szeregu działań ujętych w programie prac Centrum na 2016 r. nie zrealizowano ze względu na ograniczenia zasobów;

33.

przypomina, że decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1082/2013/UE (4) określa ramy w zakresie reagowania na poważne transgraniczne zagrożenia dla zdrowia, koordynowania ich i zarządzania nimi we współpracy z państwami członkowskimi, Światową Organizacją Zdrowia (WHO), Centrum i innymi partnerami międzynarodowymi, a także ustanawia system wczesnego ostrzegania i reagowania; przyjmuje do wiadomości, że eksperci Centrum oraz system wczesnego ostrzegania i reagowania, którym Centrum zarządza w imieniu Komisji Europejskiej, stanowią główne zasoby na rzecz reagowania na szczeblu unijnym na transgraniczne zagrożenia dla zdrowia; z zadowoleniem przyjmuje dalsze kroki podjęte przez Centrum w 2016 r. na rzecz wdrożenia tej decyzji;

34.

(2) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

(3) https://en.unesco.org/news/media-and-humanitarians-crisis-situations-lessons-learned-zika-outbreak

(4) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1082/2013/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia oraz uchylająca decyzję nr 2119/98/WE (Dz.U. L 293 z 5.11.2013, s. 1).

(5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/214

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1366

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0070/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0085/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 92.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 98.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/215

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1367

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0077/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (4), w szczególności jego art. 97,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0086/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 443 z 29.11.2016, s. 21.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/216

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1368

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0086/2018),

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 110 840 957 EUR, co stanowi spadek o 7,82 % w porównaniu z 2015 r.;

mając na uwadze, że Agencja otrzymała dotacje z Unii w wysokości 60 937 000 EUR, co stanowi znaczny wzrost w wysokości 55 903 000 EUR, przede wszystkim ze względu na wdrażanie rozporządzeń w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (2), produktów biobójczych (BPR) (3) oraz zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC) (4);

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

przypomina, że Agencja jest jednostką skonsolidowaną zgodnie z art. 185 rozporządzenia rozporządzenia finansowego;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97 %, co oznacza spadek o 1,48 %; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 86 %, co oznacza spadek o 1,84 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

wskazuje, że w 2016 r. pobierane opłaty i należności obejmowały 46 % wydatków Agencji, w tym po raz pierwszy dużą część opłat za udzielanie zezwoleń; w związku z tym domaga się, aby w swojej działalności Agencja stosowała mechanizmy zabezpieczające, tak aby mogła pozostać niezależna wobec przemysłu, a przede wszystkim, aby mogła zachować krytyczną i niezależną postawę wobec badań prowadzonych przez przemysł;

w odniesieniu do produktów biobójczych zauważa, że zgodnie z art. 208 rozporządzenia finansowego w 2016 r. Agencja osiągnęła dochody z pobranych opłat w wysokości 7 612 146 EUR (w porównaniu z 5 423 667 EUR w 2015 r.), natomiast unijna dotacja wyniosła 850 000 EUR (w porównaniu z 5 789 000 EUR w 2015 r.), a ponadto otrzymała składki EFTA, w tym od Szwajcarii, w wysokości 142 379 EUR;

uznaje fakt, że na mocy rozporządzenia rozporządzenia PIC oraz art. 208 rozporządzenia finansowego w 2016 r. unijna dotacja dla Agencji na działania związane z określonymi niebezpiecznymi chemikaliami i pestycydami w handlu międzynarodowym wyniosła 1 151 000 EUR;

z niepokojem zauważa, że unijne agencje regulacyjne odpowiedzialne za ocenę ryzyka objętych regulacjami produktów, w szczególności Agencja i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), nie dysponują wystarczającymi zasobami, aby skutecznie wywiązywać się z tych obowiązków; w związku z tym Agencja i EFSA powinni dysponować wystarczającymi zasobami w celu wykonywania swoich określonych obowiązków;

Przesunięcia

zauważa, że Agencja dokonała łącznie 23 przesunięć na kwotę 816 000 EUR; z zadowoleniem zauważa, że poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza limity określone w przepisach finansowych;

Zobowiązania i przeniesienia

stwierdza za sprawozdaniem Trybunału, że w tytule III (wydatki operacyjne – REACH) poziom przeniesień pozostał wysoki i wyniósł 10 100 000 EUR, co stanowi 39 % środków, na które zaciągnięto zobowiązania w tym tytule (w porównaniu do 7 3000 000 EUR w 2015 r., czyli 32 %), a jeszcze wyższy poziom przeniesień stwierdzono w tytule IV (wydatki operacyjne – produkty biobójcze), gdzie wyniósł on 1 300 000 EUR, czyli 68 % (w porównaniu z 1 500 000 EUR w 2015 r., czyli 74 %); zwraca uwagę na komentarz Trybunału Obrachunkowego zalecający Agencji, by rozważyła zwiększenie wykorzystywania zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji i nieuniknionych długich przerw między datami podpisywania i realizacji umów oraz płatności;

przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, zgodnie z którą najwyższe kwoty przeniesień wynikają z wieloletnich projektów rozwoju informatycznego i umów dotyczących sprawozdawców do oceny substancji, które pociągają za sobą 12-miesięczny okres począwszy od przyjęcia wspólnotowego kroczącego planu działań w marcu; zauważa, że w przypadku tego ostatniego Agencja utworzyła już zróżnicowaną linię budżetową na 2017 r., co zmniejszy nominalny odsetek przeniesień na rok 2017 i kolejne lata; odnotowuje, że w przypadku wydatków informatycznych Agencja uwzględni również możliwość wykorzystania zróżnicowanych linii budżetowych w przyszłości; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o każdej decyzji podjętej w tej sprawie;

10.

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

11.

odnotowuje fakt, że cel rekrutacyjny Agencji został osiągnięty przez obsadzenie na koniec 2016 r. 98 % stanowisk związanych z REACH/CLP (5) (klasyfikacja, oznakowanie i pakowanie substancji i mieszanin) oraz PIC (wywóz i przywóz niebezpiecznych chemikaliów);

12.

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 455 stanowisk czasowych (z 465 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 467 w 2015 r.;

13.

zauważa, że wśród 590 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) pracowników Agencji w 2016 r. zatrudnionych było dziewięciu oddelegowanych ekspertów krajowych, 101 pracowników kontraktowych, trzech pracowników tymczasowych i 22 konsultantów;

14.

stwierdza z zadowoleniem, że biorąc pod uwagę liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 53 % do 47 %;

15.

z zadowoleniem odnotowuje, że w stosunku do analizy porównawczej z 2015 r. dotyczącej Agencji zwiększył się odsetek personelu operacyjnego i zmniejszył się odsetek pomocniczych pracowników administracyjnych, zgodnie z wynikami analizy porównawczej Komisji;

16.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja zawarła 630 umów, w tym 423 na podstawie umów ramowych, a 207 w wyniku nowych procedur przetargowych; zauważa, że 26 umów z tej drugiej kategorii podpisano w wyniku wyjątkowych procedur negocjacyjnych na podstawie odpowiednich przepisów rozporządzenia finansowego; zauważa z zadowoleniem, że roczna lista wykonawców jest publikowana przez Agencję na jej stronie internetowej do dnia 30 czerwca każdego roku za rok poprzedni;

17.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Agencji przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 7,9 dni; zauważa z pewnym zaniepokojeniem, że liczba dni poświęconych przez każdego członka personelu na działania na rzecz dobrego samopoczucia pracowników wyniosła w 2016 r. mniej niż jeden dzień; stwierdza, że Agencja wdrożyła na szczeblu organizacji swój pierwszy plan działania na rzecz zdrowia i dobrego samopoczucia i przedłożyła sprawozdanie w sprawie działań na rzecz dobrego samopoczucia podjętych w 2016 r., takich jak spotkania integracyjne i wyjazdowe, wydarzenia sezonowe, promowanie wydarzeń sportowych, edukacja zdrowotna, badania medyczne, wsparcie dla rodzin i doradztwo psychologiczne;

18.

zauważa z zadowoleniem, że w Agencji działa sieć zaufanych doradców, która składa się z kolegów z różnych działów Agencji, przeszkolonych w zakresie radzenia sobie w sposób nieformalny z konfliktami w miejscu pracy i przypadkami zarzucanego nękania;

19.

zauważa z zadowoleniem, że w 2016 r. zajęto się dwoma przypadkami noszącymi znamiona nękania zgłoszonymi przez zaufanych doradców w ramach procedury nieformalnej, nie uruchomiono procedury formalnej i dlatego też nie wniesiono żadnej sprawy do sądu;

20.

odnotowuje, że Agencja wykorzystuje jeden pojazd służbowy do przewozu dyrektora wykonawczego podczas wykonywania obowiązków służbowych, ale nie zezwala na jego wykorzystywanie do celów prywatnych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

21.

zauważa z zadowoleniem, że zgodnie z zaleceniem organu udzielającego absolutorium z 2014 r. Agencja zamieściła w swoim rocznym sprawozdaniu za 2016 r. osobny rozdział dotyczący przejrzystości, rozliczalności i uczciwości;

22.

zauważa z zadowoleniem, że w ramach polityki przejrzystości Agencji zaoferowano opinii publicznej znaczne ulepszenia w 2016 r., w tym całkowicie nowo zaprojektowany portal informacyjny Agencji i ministronę w celu informowania konsumentów na temat chemikaliów;

23.

odnotowuje, że na podstawie procedury zapobiegania potencjalnym konfliktom interesów i zarządzania nimi Agencja wdrożyła podejście, które polega na systematycznym sprawdzaniu potencjalnych konfliktów interesów przed przydzieleniem zadań pracownikom; zauważa ponadto, że roczne deklaracje o braku konfliktu interesów wszystkich członków organów Agencji są z chwilą objęcia przez nich funkcji sprawdzane przez odpowiedniego przewodniczącego i publikowane na stronie internetowej Agencji;

24.

przyjmuje do wiadomości, że opuszczając Agencję członkowie personelu muszą podpisać deklarację związaną z obowiązkami po ustaniu zatrudnienia; zwraca uwagę, że spośród 22 pracowników, którzy odeszli z Agencji w 2016 r., tylko w jednym z tych przypadków Agencja uznała za konieczne narzucenie określonych warunków przed wydaniem zgody na zatrudnienie w nowym miejscu;

25.

zauważa, że Agencja przyjęła wytyczne dotyczące demaskatorów w czerwcu 2015 r.; zauważa, że systemy kontroli wewnętrznej są zaprojektowane z myślą o zapobieganiu oszustwom, z naciskiem na obszary wysokiego ryzyka, takie jak operacje finansowe, zamówienia i procedury naboru; odnotowuje, że w grudniu 2016 r. przyjęto zaktualizowaną strategię zwalczania nadużyć finansowych Agencji, kładąc nacisk na wypracowanie powszechnej kultury przeciwdziałania nadużyciom finansowym w Agencji; odnotowuje z zadowoleniem, że działania wdrożone w 2016 r. obejmowały obowiązkowe szkolenie online na temat zapobiegania konfliktom interesów oraz szkolenie dla wszystkich pracowników zorganizowane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) na temat zapobiegania nadużyciom;

26.

27.

zauważa, że w 2016 r. Agencja otrzymała 85 wniosków o udzielenie dostępu, przy czym Agencja przyznała pełny dostęp w przypadku 11 wniosków, w przypadku 23 wniosków udzielono jedynie częściowego dostępu, a w przypadku sześciu wniosków dostęp do dokumentów nie został przyznany; wzywa Agencję do zapewnienia, aby wnioski te zostały rozpatrzone w duchu otwartości i przejrzystości oraz aby były odpowiednio traktowane;

Główne osiągnięcia

28.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—

znaczne wysiłki podejmowane w celu wspierania przedsiębiorstw, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), za pomocą odpowiednich narzędzi informatycznych i wielojęzycznych wytycznych w świetle 3. terminu rejestracji REACH i nowej bezpłatnej usługi w chmurze obliczeniowej dla MŚP począwszy od 2017 r.,

—

zmodernizowany portal do rozpowszechniania informacji umożliwiający dostęp do zgromadzonych danych w trzech poziomach szczegółowości, przy czym zadbano o to, by był łatwy do zrozumienia przez ogół społeczeństwa, a także przez bardziej wyspecjalizowanych w dziedzinach techniczno-naukowych czytelników,

—

opublikowanie drugiego pięcioletniego sprawozdania w sprawie działania REACH/CLP zawierającego zobowiązania do dalszych usprawnień, a także zalecenia dla Komisji oraz właściwych organów państw członkowskich; sprawozdanie to wniosło wkład w badania przygotowawcze Komisji w ramach oceny REFIT rozporządzenia REACH;

Audyt wewnętrzny

29.

zauważa, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła audyt dotyczący „Rozwoju działań w ramach rozporządzenia w sprawie produktów biobójczych w ECHA”; zauważa ponadto, że w wyniku audytu IAS sformułowała trzy „istotne” zalecenia, i żadnego „bardzo istotnego” ani „krytycznego”; przyjmuje do wiadomości fakt, że w odpowiedzi na sformułowane zalecenia Agencja opracowała plan działania; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o wdrażaniu tego planu działania;

30.

zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego (IAC) Agencji przeprowadziła kontrole do celów poświadczenia wiarygodności dotyczące „Działań podejmowanych po dokonaniu oceny dokumentacji”, „Grup ekspertów w ECHA”, a także „Postępowań odwoławczych przed Radą Odwoławczą”; zauważa, że kontrole te zaowocowały dwoma „bardzo istotnymi” oraz kilkoma „istotnymi” zaleceniami; przyjmuje do wiadomości fakt, że plany działań opracowane przez kierownictwo Agencji w reakcji na zalecenia IAC zostały uznane przez IAC za odpowiednie;

Wyniki

31.

odnotowuje, że w grudniu 2016 r. Agencja rozpoczęła wraz z EFSA opracowywanie wytycznych w zakresie identyfikowania substancji chemicznych posiadających właściwości zaburzania funkcjonowania układu hormonalnego;

32.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja działa na rzecz usprawnienia pomiaru wpływu w ramach prac nad częścią dokumentu programowego na lata 2019–2021 dotyczącą aspektów wieloletnich; zauważa ponadto, że Agencja wprowadza coraz większą liczbę wskaźników w celu lepszego pomiaru wyników i wpływu; zauważa ponadto, że sieć agencji UE wspólnie opracowuje ramy wyników zdecentralizowanych agencji UE; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tych wskaźników w życie;

33.

uznaje fakt, że Trybunał stwierdził w swoim sprawozdaniu, że w przeciwieństwie do większości pozostałych agencji, w rozporządzeniu ustanawiającym Agencję nie zawarto wymogu przeprowadzania okresowej oceny zewnętrznej jej działań, która jest zasadniczym elementem pozwalającym na ocenę wyników; odnotowuje jednak odpowiedź Agencji, że Komisja zleciła przeprowadzenie zewnętrznej oceny wyników w 2016 r. i że sprawozdanie konsultanta zostało już opublikowane na stronie internetowej Komisji; wzywa Komisję do uwzględnienia obowiązkowej okresowej oceny we wszystkich przyszłych wnioskach w sprawie zmiany rozporządzenia ustanawiającego Agencję; wzywa Agencję do ułatwienia, na zasadzie dobrowolności, przeprowadzania wszystkich takich ocen zewnętrznych, w szczególności ocen przeprowadzanych przez Trybunał Obrachunkowy, do momentu ustanowienia wymaganych przepisów;

34.

zauważa, że w 2016 r. otrzymano ok. 10 700 plików dokumentacji rejestracyjnej (głównie aktualizacji) oraz 200 powiadomień o badaniach dotyczących produktów i procesu produkcji oraz ich rozwoju, a całkowita liczba otrzymanych dokumentów wzrosła o 29 % w porównaniu z rokiem 2015;

Inne uwagi

35.

stwierdza na podstawie sprawozdania Trybunału, że budżet Agencji jest częściowo finansowany z opłat od unijnych podmiotów gospodarczych; zauważa, że kwota opłat różni się z roku na rok w zależności od wielkości rejestracji substancji; odnotowuje, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii może w przyszłości spowodować spadek dochodów Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o ewentualnym wprowadzeniu środków łagodzących;

36.

zauważa, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii pociąga za sobą również ryzyko operacyjne dla Agencji, ponieważ unijne przepisy dotyczące chemikaliów, którymi Agencja zarządza (rozporządzenia REACH, CLP, BPR i PIC), są również przepisami regulującymi rynek wewnętrzny; zauważa, że ograniczenie jurysdykcji, gdzie przepisy te mają zastosowanie, do UE-27 będzie prowadziło do nałożenia dodatkowej pracy związanej z udzielaniem porad i pomocy dla przedsiębiorstw ze Zjednoczonego Królestwa, które będzie „państwem trzecim”, jak również przejściowego obciążenia pracą wynikającego z przeniesienia prac regulacyjnych ze Zjednoczonego Królestwa do UE-27; zauważa, że ponieważ wszystkie procesy regulacyjne są wspierane przez technologie informatyczne, narzędzia informatyczne Agencji będą wymagały przeprogramowania; zauważa ponadto, że potencjalna utrata obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są obecnie zatrudnieni w charakterze ekspertów, również będzie miała konsekwencje operacyjne; wzywa Agencję do proaktywnego opracowywania planów i przygotowania się na wypadek wszelkich takich potencjalnych strat; wzywa Agencję do ścisłej współpracy z Komisją przy negocjacjach w sprawie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, tak aby odpowiednio przygotować się na zminimalizowanie wszelkich ewentualnych negatywnych skutków operacyjnych lub finansowych;

37.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja monitoruje emisje CO2, korzysta z usług telekonferencyjnych, by ograniczyć niepotrzebne koszty podróży, ogranicza rozmiary i ulepsza efektywność nowego budynku dzięki określeniu wymaganych minimalnych norm efektywności energetycznej i budowlanych, ogranicza zużycie papieru dzięki nowym efektywnym drukarkom, rozwijaniu technologii informatycznych, takich jak EasySign i korzystanie z Sharepoint, zastępuje lampy na parkingu podziemnym lampami energooszczędnymi, zachęca do recyklingu, aby zapewnić racjonalne pod względem kosztów i przyjazne dla środowiska miejsce pracy, oraz zobowiązuje się do dalszego ograniczania lub kompensowania emisji CO2;

38.

zauważa, że w 2016 r. Agencja kontynuowała wdrażanie zintegrowanej strategii regulacyjnej, łączącej wszystkie procesy z zakresu REACH oraz CLP, tak aby osiągnąć cel odnośnych rozporządzeń, zwiększając integrację procesów REACH i CLP;

39.

wzywa Komisję do zainicjowania debaty politycznej z zainteresowanymi stronami w celu dokonania przeglądu prawodawstwa unijnego w zakresie oceny ryzyka w odniesieniu do żywności, chemikaliów i produktów pokrewnych oraz skuteczności tego prawodawstwa;

40.

zauważa, że w 2016 r. zatwierdzono udział organizacji podległych ONZ, takich jak Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem, w pracach Agencji w charakterze obserwatorów;

41.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 18 kwietnia 2018 r. (6) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(6) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/221

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1369

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0077/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0086/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 98.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 104.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/222

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1370

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0061/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0090/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

(1) Dz.U. C 443 z 29.11.2016, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/223

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1371

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0090/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Środowiska (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 50 509 265 EUR, co stanowi wzrost o 2,75 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji za rok budżetowy 2016 jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,9 %, natomiast wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 89,8 %;

Zobowiązania i przeniesienia

zwraca uwagę, że przeniesienia z 2016 r. na 2017 r. wyniosły 4 203 111 EUR, co stanowi spadek o 741 628 EUR w porównaniu z poprzednim rokiem (4 944 739 EUR w 2015);

odnotowuje, że przeniesienia mogą być często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

odnotowuje fakt, że zarząd Agencji jest zaniepokojony ciągłą redukcją przydzielonego jej personelu w świetle przewidzianej w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014 – 2020 redukcji stanowisk o 10 % oraz ustanowienia „puli realokacji” dla agencji, którym powierzono nowe zadania;

odnotowuje, że zarząd zgadza się z proponowaną przyszłą rolą Agencji oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (EIONET) w dziedzinie unii energetycznej i z zadowoleniem przyjmuje propozycję Komisji, by udostępnić Agencji dodatkowe zasoby na realizowanie proponowanych nowych zadań;

zauważa, że Agencja obsadziła 99,2 %. stanowisk przewidzianych dla pracowników zatrudnionych na czas określony, gdyż zatrudnia 129 takich pracowników przy limicie 130 zatwierdzonymi w budżecie Unii; zwraca uwagę, że ostatnie stanowisko zarezerwowano w związku z przewidzianą redukcją planu zatrudnienia w 2017 r.; wyraża zadowolenie, że ok. 77 % wszystkich zatrudnionych wykonuje działania operacyjne;

z zadowoleniem odnotowuje równowagę płci w zarządzie agencji; wyraża jednak ubolewanie z powodu braku równowagi płci wśród członków zespołu kierowniczego wyższego szczebla; przyjmuje do wiadomości, że w Agencji do obsadzenia jest tylko siedem stanowisk kierowników działów, co ogranicza możliwość przyspieszenia reform mających na celu poprawę stosunku mężczyzn do kobiet;

zauważa z uznaniem, że biorąc pod uwagę liczbę wszystkich stanowisk obsadzonych w 2015 r. osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 54,6 % do 45,4 %;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić część polityki kadrowej Agencji oraz że budżet przeznaczony na działalność związana z poprawą dobrostanu wynosi ok. 560 EUR na pracownika, co odpowiada dwóm dniom roboczym; stwierdza, że średnia długość okresu zwolnienia chorobowego na pracownika wynosi 13,8 dnia, co oznacza średnią na poziomie niemal trzech tygodni roboczych; wzywa Agencję do pilnego przeanalizowania tej kwestii w celu określenia głównych przyczyn i zaradzenia im, a także ustalenia w szczególności, czy stres w pracy odgrywa w tym przypadku jakąkolwiek rolę;

10.

docenia fakt, że w czerwcu 2017 r. Agencja przyjęła nową politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; popiera organizowanie szkoleń mających na celu zwiększenie świadomości pracowników i proponuje regularne organizowanie sesji szkoleniowych i informacyjnych poświęconych tym kwestiom; ubolewa nad tym, że pojawił się zarzut molestowania, w sprawie którego w dniu 16 grudnia 2016 r. złożono skargę; domaga się od dyrektora wykonawczego dodatkowych informacji, szanując jednocześnie zasady domniemania niewinności oraz ochrony danych; oczekuje na ostateczną decyzję i stwierdza, że bacznie się jej przyjrzy podczas następnej procedury udzielania absolutorium;

11.

odnotowuje, że na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego złożono dwie skargi (21 grudnia 2016 r. i 8 marca 2017 r.) przeciwko decyzji organu powołującego w sprawie rozwiązania umowy w trakcie próbnego oraz niepotwierdzenia umowy na koniec okresu próbnego; zwraca się do dyrektora wykonawczego o dodatkowe informacje, szanując jednocześnie zasady ochrony danych;

12.

podkreśla, że nieustanne dążenie do redukcji personelu zagraża zdolności Agencji do pełnej realizacji jej wieloletniego programu prac na lata 2014–2020 oraz ogranicza jej możliwości w zakresie reagowania na zmiany w polityce; podkreśla, że Agencja ma coraz większe trudności z zarządzaniem ryzykiem związanym z obniżeniem zasobów; zauważa, że obniżenie liczby pracowników spowodowało pogorszenie wskaźnika wykonania w niektórych strategicznych obszarach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość i demokracja

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 18 członków zarządu udostępniło swoje życiorysy i deklaracje interesów na stronie internetowej Agencji; przyjmuje też do wiadomości, że życiorysy i deklaracje interesów członków zespołu kierowniczego wyższego szczebla są opublikowane na stronie internetowej;

14.

odnotowuje, że nowo zatrudnieni pracownicy biorą udział w kursach etyki i uczciwości oraz że ocena potencjalnego konfliktu interesów stanowi część rocznego przeglądu wyników każdego pracownika; zauważa ponadto, że dla wszystkich pracowników pełniących bezpośrednie obowiązki zwierzchnicze organizuje się również specjalne szkolenia;

15.

odnotowuje, że w listopadzie 2014 r. zarząd Agencji przyjął strategię zwalczania nadużyć finansowych mającą na celu zapewnienie należytego rozwiązywania kwestii dotyczących konfliktów interesów oraz opracowanie środków walki z nadużyciami finansowymi, zwłaszcza dzięki planowi działania, który zakłada trzy cele: zapewnienie skutecznej organizacji wewnętrznej umożliwiającej wykrywanie potencjalnych nadużyć finansowych, wzmocnienie formalnego zezwolenia prawa dostępu do bazy danych Business Data Repository oraz utrzymanie w Agencji wysokiego poziomu etyki i świadomości w zakresie nadużyć finansowych;

16.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie przez Agencję wytycznych dotyczących informowania o nieprawidłowościach, których celem jest między innymi doprecyzowanie zasad etyki zawodowej w Agencji przez dostarczanie informacji na temat rodzajów sytuacji, w których obowiązuje informowanie o nieprawidłowościach, oraz kanałów sprawozdawczych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wytyczne te uwzględniają również ochronę, jaką ma zostać objęty sygnalista, oraz porady i wsparcie, które może uzyskać od Agencji; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrażaniu tych wytycznych;

17.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, dysponującego wystarczającymi środkami budżetowymi, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, a jednocześnie zachować poufność oraz zapewnić konieczne wsparcie i doradztwo;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	publikację sprawozdania w sprawie jakości powietrza w Europie za rok 2016,

—	publikację w 2016 r. pierwszego raportu z oceny pt.„Gospodarka o obiegu zamkniętym w Europie – tworzenie bazy wiedzy”, który traktuje o perspektywie ograniczenia presji środowiskowych i skutków wykorzystania surowców,

—	publikację sprawozdania pt. „Przekształcenie unijnego sektora energii: jak uniknąć zamknięcia w pułapce węgla”, w którym ocenia, w jakim stopniu unijny sektor energii termoelektrycznej może ułatwić realizację długoterminowych unijnych celów energetycznych i klimatycznych, która jest konieczna;

Audyt wewnętrzny

19.

odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji przeprowadziła audyt sprawozdania o stanie środowiska (SOER), który został ukończony w 2016 r.; z zadowoleniem zauważa, że zgodnie z wnioskami Służby Audytu Wewnętrznego systemy zarządzania i kontroli utworzone przez Agencję do przygotowywania SOER 2015 były zasadniczo adekwatne do celów i zapewniły wydajną i skuteczną koordynację wewnętrzną i zewnętrzną skomplikowanego, wieloletniego projektu; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja i Służba Audytu Wewnętrznego uzgodniły plan dalszego ulepszania tych systemów; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o wdrażaniu tego planu działania;

20.

odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt zarządzania danymi/informacjami obejmujący aspekty informatyczne, który został zakończony w 2015 r.; zauważa, że w celu realizacji zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego, które wynikły z audytu, opracowano plan działania na nadchodzące lata; zauważa z zadowoleniem, że w 2017 r. większość zaleceń została przez Służbę Audytu Wewnętrznego zatwierdzona, co wskazuje, że wdrożono odpowiednie środki zapewniające prawidłowe przetwarzanie większej ilości danych;

Kontrole wewnętrzne

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że chociaż w 2016 r. Agencja zaktualizowała swoją politykę bezpieczeństwa, wiele innych procedur wewnętrznych Agencji jest przestarzałych; zauważa, że kierownictwo wyższego szczebla zatwierdziło plan działania, który obejmuje przegląd i aktualizację planu ciągłości działania, oraz że Agencja zamierza również dokonać przeglądu swojej polityki zarządzania dokumentami, którą przyjęła w 2009 r., zgodnie z nową politykę bezpieczeństwa; odnotowuje ponadto, że Agencja, w stosownych przypadkach, planuje też przegląd i aktualizację standardów kontroli; wzywa Agencję, aby informowała organ udzielający absolutorium o wdrażaniu tego planu działania;

22.

odnotowuje, że jednostka audytu wewnętrznego sporządziła ocenę ryzyka w celu wyboru podmiotów poddanych weryfikacji na miejscu, w wyniku której sprawdzono dwa podmioty w odniesieniu do ośmiu dotacji w celu zapewnienia dokładności i rzetelności deklarowanych kosztów osobowych; stwierdza, że w wyniku weryfikacji zidentyfikowano jedną nieuzasadnioną płatność, która, zgodnie z postanowieniami umowy, została Agencji zwrócona; zauważa, że na podstawie nowej polityki, zatwierdzonej w październiku 2015 r., w 2016 r. przeprowadzono kolejne weryfikacje na miejscu; apeluje do Agencji, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wynikach tych weryfikacji;

23.

zauważa, że w wyniku uwag poczynionych przez organ udzielający absolutorium Agencja usprawniła metody weryfikacji zarówno poprzez udostępnienie partnerom w ramach europejskiego centrum tematycznego wytycznych w zakresie kryteriów dotyczących kwalifikowalności kosztów, jak i zaoferowanie im szkoleń w tej dziedzinie;

Inne uwagi

24.

na podstawie sprawozdania Trybunału przypomina z niepokojem, że w 2014 r. Komisja, w imieniu ponad 50 instytucji i organów Unii (w tym Agencji), podpisała z jednym wykonawcą umowę ramową na nabycie oprogramowania i licencji oraz na zapewnienie konserwacji sprzętu informatycznego i doradztwa teleinformatycznego; zauważa, że wykonawca umowy ramowej pełni funkcję pośrednika między Agencją a dostawcami oraz że w zamian za usługi pośrednictwa wykonawca umowy ramowej ma prawo podwyższyć ceny dostawców od dwóch do dziewięciu procent; odnotowuje ponadto, że w umowie ramowej wyraźnie stwierdzono, iż wykonawcy temu nie przysługuje prawo wyłączności; zauważa, że w 2016 r. Agencja zakupiła na podstawie umowy ramowej licencje oprogramowania za łączną kwotę 442 754 euro; zwraca uwagę, że większość zakupionych pozycji stanowiły produkty należące do szczególnej kategorii, która powinna być wykorzystywana tylko w wyjątkowych przypadkach, a ich ceny nie zostały uwzględnione ani w procedurze przetargowej, ani w umowie ramowej; stwierdza, że sprawozdanie Trybunału wskazuje, iż procedura ta nie zapewnia wystarczającej konkurencyjności ani stosowania najbardziej opłacalnych rozwiązań; zauważa ponadto, że podwyżka ceny zastosowana przez wykonawcę umowy ramowej nie została należycie sprawdzona: największe zamówienie dotyczyło odnowienia licencji oprogramowania zakupionego od wyłącznego dostawcy skandynawskiego (112 248 euro); wyraża zaniepokojenie faktem, że w tym przypadku doszło do nieuzasadnionego zastosowania umowy ramowej, które poskutkowało zbędnym wzrostem kosztów; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji na uwagę Trybunału;

25.

przypomina, że od czasu utworzenia Agencja, wraz z EIONET-em, stanowi źródło informacji dla wszystkich podmiotów zaangażowanych w kształtowanie, przyjmowanie, wdrażanie i ocenę unijnych strategii politycznych w dziedzinie środowiska i klimatu oraz polityki zrównoważonego rozwoju, a także jest źródłem informacji dla ogółu społeczeństwa;

26.

podkreśla, że w 2016 r., zgodnie z programem lepszego stanowienia prawa, Komisja zainicjowała ocenę Agencji i sieci EIONET, obejmującą okres od połowy 2012 do końca 2016 r., a wyniki tej oceny pozwolą stwierdzić, jak dobrze Agencja wykonuje swoje zadania;

27.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/227

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1372

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0061/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0090/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 104.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 110.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/228

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1373

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0076/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rybołówstwa (A8-0107/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1.

(1) Dz.U. C 333 z 9.9.2016, s. 31.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/229

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1374

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rybołówstwa (A8-0107/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 9 967 000 EUR, co stanowi wzrost o 8,14 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że wzrost ten spowodowany był głównie dodatkowymi dotacjami ad hoc związanymi z projektami pilotażowymi dotyczącymi Europejskiej Straży Przybrzeżnej; mając na uwadze, że cały budżet Agencji pochodzi z budżetu Unii;

C.	mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji za rok budżetowy 2016 jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,6 %; ponadto zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 88,5 %;

odnotowuje, że dodatkowe środki otrzymane od Komisji w ciągu roku na projekty pilotażowe związane z funkcjami Europejskiej Straży Przybrzeżnej miały znaczący wpływ na budżet, zwłaszcza dwie dotacje ad hoc o łącznej kwocie 750 000 EUR, które zostały zapisane w budżecie jako dochody przeznaczone na określony cel do wydania w roku budżetowym 2016 i 2017 (tj. wieloletnie), co uzasadnia fakt, że wskaźnik ich wykonania jest traktowany osobno od wdrażania pozostałego budżetu;

z zadowoleniem przyjmuje postępy, jakie osiągnięto w 2016 r. w obszarze administracji elektronicznej: wdrożenie modułów e-Prior do elektronicznego składania zamówień publicznych, zamawiania i fakturowania we współpracy z Dyrekcją Generalną ds. Informatyki Komisji Europejskiej (DG DIGIT), wprowadzenie narzędzia do zarządzania kontraktami (ABAC Contracts) w celu rejestracji i dalszej kontroli umów ramowych, wprowadzenie systemu zarządzania wyjazdami służbowymi Komisji (MIPS), prowadzące do znacznego ograniczenia stosowania formularzy papierowych, przyszłe korzystanie z narzędzia informatycznego do zarządzania kadrami Sysper 2; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że wraz z wdrożeniem innych działań racjonalizacyjnych Agencja obsługuje obecnie około 95 % swoich transakcji finansowych elektronicznie, co prowadzi do większej skuteczności, wiarygodności danych i ścieżek audytu;

przypomina, że budżet Agencji nie zmienił się przez pięć ostatnich lat budżetowych pomimo rosnącej liczby zadań i kontroli; zauważa, że wydatki Agencji na zasoby kadrowe nie uległy zmianie, a koszty jej funkcjonowania w tym samym okresie spadły; podkreśla, że elementy te, które odzwierciedlają optymalizację zasobów i jakość zarządzania w Agencji, mogą przeszkodzić jej w osiąganiu postępów z powodu braku wystarczających środków budżetowych i wywierają presję na pracowników, której stopień należy zbadać, by zapewnić odpowiednią jakość warunków pracy;

Zobowiązania i przeniesienia

odnotowuje, że poziom środków przeniesionych z 2016 r. na 2017 r. wyniósł 11 % całkowitej kwoty dotacji na 2016 r.; zauważa, że poziom przeniesień w tytule II (wydatki administracyjne) wyniósł 34 %, co stanowi wzrost o 14 % w porównaniu z rokiem 2015; zauważa jednak, że niższy wskaźnik wykonania w tytule II można uzasadnić szeregiem usług zewnętrznych oczekujących pod koniec roku na ukończenie i płatność końcową (w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych, tłumaczeń i oceny zewnętrznej); na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że ich pełne wdrożenie nastąpi w 2017 r., a środki nie będą musiały zostać anulowane;

odnotowuje, że jeśli chodzi o zobowiązania przeniesione z poprzedniego roku, wskaźnik wykonania wynosi 95,3 %, a odpowiedni wskaźnik anulowania stanowi 0,4 % środków na płatności z 2016 r.;

podkreśla, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez agencje z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

z zadowoleniem zauważa, że zgodnie z końcowym sprawozdaniem finansowym Agencji poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza ramy określone w przepisach finansowych;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

odnotowuje, że w dniu 31 grudnia 2016 r. łączna liczba pracowników wynosiła 56, co oznacza wypełnienie planu zatrudnienia w 100 %;

10.

zauważa, że Agencja przeprowadziła ogólną redukcję zatrudnienia o 5 %; zauważa jednak, że ze względu na zmianę w rozporządzeniu ustanawiającym w planie zatrudnienia na 2017 r. przyznano Agencji 13 stanowisk na związane z tym nowe zadania;

11.

odnotowuje, że Agencja dokonała reorganizacji wewnętrznej struktury, aby dostosować się do nowych zmian i dodatkowych zasobów związanych z poprawką do rozporządzenia ustanawiającego Agencję;

12.

z niepokojem zauważa, że ogólny odsetek pracowników płci męskiej wynosi 62 %, a pracowników płci żeńskiej 38 %, co stanowi nierównowagę na poziomie prawie dwa do jednego; wzywa Agencję do podjęcia odpowiednich działań i jak najszybszego skorygowania tej nierównowagi;

13.

z zadowoleniem zauważa, że Agencja dokonała zdecydowanej większości płatności w terminie przewidzianym w rozporządzeniu finansowym, a dostawcy nie naliczyli żadnych odsetek za opóźnienia w płatnościach; zauważa ponadto, że w 2015 r. średnia liczba dni na płatność wyniosła 22;

14.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; odnotowuje, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 138,14 EUR na pracownika; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego na jednego pracownika wynosi 3,7 dnia, czyli znacznie mniej niż średnia dla agencji unijnych;

15.

odnotowuje, że Rada Administracyjna przyjęła w 2017 r. przepisy wykonawcze dotyczące nękania; ubolewa z powodu opóźnienia we wprowadzaniu tych przepisów; wzywa Agencję do wspierania organizacji szkoleń i sesji informacyjnych w celu podnoszenia świadomości pracowników;

16.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto żadnych procesów ani nie zgłoszono żadnych przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

17.

przyjmuje do wiadomości, że Agencja przyjęła kompleksową strategię zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, którą zmieniono w 2016 r., oraz przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych; przyjmuje do wiadomości, że z 13 działań, które planowano wdrożyć do końca 2017 r., 11 już zrealizowano; zwraca uwagę, że przeprowadzane przez Agencję kontrole służące zapobieganiu nadużyciom i wykrywaniu ich są podobne do tych, których celem jest zapewnienie legalności i prawidłowości transakcji, jak np. „zasada dwóch par oczu”, automatyczne kontrole systemów finansowych i księgowych, zewnętrzne obliczanie wynagrodzeń, jak również systematyczne podpisywanie deklaracji o braku konfliktu interesów przez członków zespołu; na podstawie informacji od Agencji z zadowoleniem zauważa, że od chwili jej utworzenia nie wystąpiły przypadki nadużyć;

18.

z zadowoleniem przyjmuje zmiany w strategii zapobiegania konfliktom interesów, przyjętej przez Agencję w 2016 r., a mianowicie zobowiązanie członków Rady Administracyjnej, dyrektora wykonawczego i kierowników działów Agencji do przedkładania życiorysów, publikowanych na stronie internetowej Agencji i w razie potrzeby uaktualnianych; odnotowuje objęcie tym obowiązkiem członków Rady Konsultacyjnej;

19.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że Agencja nadzorowała wszystkie składane corocznie pisemne deklaracje interesów; ubolewa jednak, że do końca 2016 r. dwóch członków Rady Administracyjnej nie złożyło jeszcze deklaracji; zauważa, że przed każdym posiedzeniem Rady Administracyjnej jej przewodniczący prosi członków o potwierdzenie poprawności merytorycznej deklaracji interesów poprzez zadeklarowanie wszelkich potencjalnych konfliktów interesów, które mogłyby wystąpić w związku z tym posiedzeniem; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w odniesieniu do składania brakujących deklaracji interesów;

20.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że oczekuje ona na wzór decyzji Komisji w celu przyjęcia własnej decyzji w sprawie informowania o nieprawidłowościach; zauważa jednak, że do czasu przedstawienia wzoru decyzji Komisji wytyczne dla personelu będzie nadal stanowiła obecna decyzja Komisji w sprawie informowania o nieprawidłowościach; zauważa, że w 2016 r. nie odnotowano w Agencji przypadków zgłaszania nieprawidłowości; wzywa Agencję, by powiadomiła organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego wzoru decyzji;

21.

Główne osiągnięcia

22.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	koordynacja 20 000 kontroli połowów na wodach unijnych i międzynarodowych za pomocą wspólnych planów rozmieszczenia,

—	nawiązanie współpracy z innymi agencjami Unii w celu ustanowienia potencjału Europejskiej Straży Przybrzeżnej,

—	poparcie regionalnego wdrażania obowiązku wyładunku w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb);

Kontrole wewnętrzne

23.

zauważa, że Rada Administracyjna Agencji przyjęła zestaw standardów kontroli wewnętrznej z myślą o realizacji celów politycznych i operacyjnych; odnotowuje, że 12 z tych standardów kontroli wewnętrznej zostało w dużym stopniu wdrożonych, przy czym cztery obszary charakteryzują się średnim stopniem wdrożenia w systemie kontroli wewnętrznej;

24.

z satysfakcją zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału Obrachunkowego, że standardy nr 10 (ciągłość działania), nr 11 (zarządzanie dokumentami) i nr 12 (informacja i komunikacja) są teraz oznaczone jako „zrealizowane”;

Audyt wewnętrzny

25.

odnotowuje, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła ocenę ryzyka obejmującą podstawowe procedury Agencji, zarówno operacyjne, jak i administracyjne; zauważa, że w wyniku prac Służby Audytu Wewnętrznego opracowano strategiczny plan kontroli wewnętrznej IAS na lata 2017–2019; zauważa z zadowoleniem, że nie ma otwartych zaleceń IAS;

26.

odnotowuje, że w październiku 2015 r. rozpoczęła się druga pięcioletnia niezależna ocena zewnętrzna Agencji dotycząca okresu 2012–2016, której zakończenie było planowane na 2017 r.; zwraca uwagę, że celem każdej oceny jest analiza użyteczności, znaczenia i skuteczności Agencji oraz jej praktyk roboczych, a także zakresu, w jakim Agencja przyczynia się do osiągania wysokiego poziomu zgodności z zasadami określonymi w ramach WPRyb; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wyniku tej oceny;

27.

przyjmuje do wiadomości fakt, że Agencja opracowała i wdrożyła scentralizowany monitoring wszystkich zaleceń z audytu wydanych przez Trybunał Obrachunkowy, IAS i jednostkę kontroli wewnętrznej, tak aby je skonsolidować i monitorować, jak również usprawnić działania następcze w zakresie odpowiednich planów działania;

Wyniki

28.

odnotowuje przyjęcie w 2016 r. zmienionego rozporządzenia ustanawiającego Agencję, które rozszerzyło mandat Agencji o współpracę z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) w celu wspierania organów krajowych wykonujących zadania straży przybrzeżnej; zauważa, że te trzy agencje razem współpracowały z trzema „partnerskimi” dyrekcjami generalnymi Komisji (DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa (MARE), DG ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych (HOME) i DG ds. Mobilności i Transportu (MOVE)) w przygotowaniu i wdrażaniu projektu pilotażowego „Powołanie europejskiej straży przybrzeżnej”, ustanowionego przez Parlament w ramach przygotowań do wdrożenia „pakietu dotyczącego granic”;

Inne uwagi

29.

przypomina o istotnej roli Agencji dla harmonizacji i stosowania zasad wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb); wyraża zadowolenie z jej skuteczności, osiągniętych postępów i doskonałych wyników uzyskanych od czasu jej utworzenia;

30.

podkreśla wkład Agencji w harmonizację i normalizację środków WPRyb dotyczących monitorowania, kontroli i nadzoru i mających na celu zapewnienie równego traktowania i lepszego przestrzegania przepisów WPRyb, w tym obowiązku wyładunku;

31.

podkreśla rolę Agencji we współpracy Unii z państwami trzecimi i z międzynarodowymi organizacjami ds. rybołówstwa, w tym z regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem, w celu zwiększenia zgodności ze środkami przyjmowanymi przez te organizacje międzynarodowe, w szczególności ze środkami dotyczącymi zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów;

32.

wyraża zadowolenie, że w 2016 r. liczba kontroli wzrosła o 15 %, co wskazuje na lepszą koordynację zasobów ludzkich z państwami członkowskimi dzięki wspólnym planom rozmieszczenia i koordynacji planów operacyjnych;

33.

wyraża zadowolenie w związku z oceną Trybunału Obrachunkowego zawartą w sprawozdaniu specjalnym nr 8/2017, dotyczącą zasadniczej roli Agencji w opracowywaniu i doskonaleniu zharmonizowanego i spójnego podejścia do systemów komunikacji i wymiany danych na temat produktów rybołówstwa;

34.

uznaje jakość i przydatność współpracy Agencji z agencjami EMSA i Frontex w ramach wspólnego projektu pilotażowego dotyczącego ustanowienia funkcji straży przybrzeżnej; przypomina jednak Komisji, że Agencji należy zapewnić odpowiednie zasoby na tego rodzaju projekty i wszelkie inne przyszłe projekty, zwłaszcza dotyczące stosowania nowych technologii w kontrolach (drony powietrzne) lub w szkoleniach (e-learning);

35.

przypomina, że należy zwiększyć zakres uprawnień Agencji, by mogła ona prowadzić wspólne działania operacyjne z innymi agencjami Unii specjalizującymi się w problematyce morskiej i dzięki temu zapobiegać katastrofom na morzu i koordynować prace europejskiej straży przybrzeżnej;

36.

podkreśla konieczność przyznania większych zasobów w celu zwiększenia zdolności operacyjnej Agencji w obliczu niepewności związanej z brexitem oraz dodatkowych kontroli, które z niego wynikną;

37.

proponuje włączenie przedstawiciela Parlamentu Europejskiego do Zarządu Agencji w celu zwiększenia jej przejrzystości instytucjonalnej, zwłaszcza w czasie zatwierdzania budżetu przez Zarząd; proponuje w związku z tym, aby przedstawiciel ten został wyłoniony spośród członków Komisji Rybołówstwa Parlamentu Europejskiego;

38.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/233

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1375

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0076/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rybołówstwa (A8-0107/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2016;

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 110.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 115.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/234

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1376

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0069/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (4), w szczególności jego art. 44,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0091/2018),

udziela dyrektorowi zarządzającemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi zarządzającemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 443 z 29.11.2016, s. 15.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/235

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1377

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0091/2018),

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 79 492 944 EUR, co stanowi wzrost o 1,10 %; mając na uwadze, że cały budżet Urzędu pochodzi z budżetu Unii,

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 %, co oznacza wzrost o 0,19 % w porównaniu z rokiem 2015; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,66 %, co oznacza spadek o 0,45 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

zwraca uwagę, że przeniesienia z 2016 r. na 2017 r. opiewały na kwotę 8 200 000 EUR i były głównie związane z infrastrukturą i operacjami;

Polityka kadrowa

zwraca uwagę na redukcję o 2 % w planie zatrudnienia Urzędu w 2016 r., co odpowiada siedmiu stanowiskom pracy i co z kolei doprowadziło do zintensyfikowania wysiłków Urzędu na rzecz wprowadzenia skuteczniejszych i wydajniejszych procedur; zauważa, że w dniu 31 grudnia 2016 r. spośród dostępnych ogółem 470 stanowisk obsadzonych było 450 stanowisk obejmujących urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych;

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. z 330 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii dla urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony obsadzonych było 320 w porównaniu z 327 w 2015 r.;

zauważa, że w 2016 r. 74 % pracowników zajmowało się działaniami operacyjnymi i że liczba ta, choć nieco niższa od poziomu zakładanego na ten rok (75 %), oznacza poprawę w stosunku do 2015 r.;

zauważa z zaniepokojeniem, że na dzień 31 grudnia 2017 r. kobiety zajmowały 60 % wszystkich stanowisk, a mężczyźni 40 %; zauważa ponadto z zaniepokojeniem, że na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla (kadra kierownicza wyższego szczebla i średniego szczebla) wskaźnik równowagi płci cechuje odwrotna i jeszcze wyraźniejsza tendencja, gdyż na stanowiskach tych pracowało 68 % mężczyzn i 32 % kobiet; wzywa Urząd, aby jako kwestię pilną potraktował dążenie do bardziej zrównoważonego pod względem płci składu personelu, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla;

zauważa z zadowoleniem, że Urząd wdrożył działania służące optymalizacji procesów pracy, tak by wykorzystywać mniej zasobów; przyjmuje jednak do wiadomości, że według szacunków niedobór zasobów zwiększy się do około 20 ekwiwalentów pełnego czasu pracy rocznie w ciągu nadchodzących trzech lat, co będzie spowodowane dalszą redukcją planu zatrudnienia (-2 % w 2017 r. i - 1 % w 2018 r.) oraz spodziewanym dalszym wzrostem obciążenia pracą ze względu na nowe zadania w obszarze niektórych podstawowych działań, takich jak działania związane z nową żywnością, pestycydami oraz kategoryzacją i nadzorowaniem szkodników roślin;

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Urzędu przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 7,4 dnia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd zorganizował posiedzenie wyjazdowe dla pracowników, dzień poświęcony kwestiom zdrowia i bezpieczeństwa oraz działania na rzecz dobrostanu; wzywa Urząd, aby zachęcał pracowników do liczniejszego udziału w takich działaniach;

10.

odnotowuje z zadowoleniem, że w czerwcu 2016 r. Urząd przyjął politykę w zakresie ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu, zapewnił obowiązkowe szkolenia dla personelu oraz doroczną sesję informacyjną dla pracowników, podczas której mogą oni zadawać pytania i zapoznawać się z konkretnymi analizami przykładów i scenariuszami;

11.

zauważa z zadowoleniem, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnych przypadków molestowania i żadne takie przypadki nie były przedmiotem dochodzenia czy postępowania przed sądem;

12.

zauważa, że Urząd nie posiada żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

13.

zauważa, że w dniu 21 czerwca 2017 r. zarząd Urzędu przyjął nową strategię dotyczącą niezależności w celu zapewnienia niezależności wszystkich specjalistów biorących udział w operacjach naukowych; zauważa, że ta nowa strategia zawiera nową definicję pojęcia konfliktu interesów, a także kompleksowy zestaw przepisów dotyczących „cooling-off period”, w tym zakaz umów o usługi doradcze, i wymóg, aby eksperci deklarowali wielkość zarobków rocznych otrzymanych od każdej organizacji, instytucji lub firmy, których działalność pokrywa się z obszarem prac Urzędu; zauważa ponadto, że Urząd przyjął bezwarunkowe ograniczenia inwestycji finansowych realizowanych przez podmioty gospodarcze, których bezpośrednio lub pośrednio dotyczą wyniki Urzędu: odnotowuje, że takie interesy są uznawane za niezgodne z jakimkolwiek zaangażowaniem w charakterze członka komitetu naukowego Urzędu, paneli naukowych, grup roboczych lub spotkań poświęconych wzajemnej weryfikacji; zauważa, że eksperci wysyłani przez państwa członkowskie będą musieli odtąd wypełniać formularz deklaracji interesów;

14.

jest zaniepokojony faktem, że zakres nowej polityki niezależności Urzędu, uwzględniający jedynie interesy dotyczące „kwestii wchodzących w zakres mandatu właściwej grupy naukowej EFSA”, a nie – jak domagał się Parlament – „wszystkich interesów materialnych związanych z przedsiębiorstwami, których produkty są oceniane przez Urząd, oraz wszelkimi finansowanymi przez nie organizacjami”, jest zbyt wąski, a w związku z tym utrzymują się największe ograniczenia, które charakteryzowały wcześniejszą politykę niezależności Urzędu;

15.

jest zaniepokojony faktem, że Urząd zignorował ponawiane przez Parlament apele o włączenie finansowania badań do wykazu interesów objętych dwuletnim „cooling-off period”, ponieważ finansowanie badań jest głównym źródłem finansowych konfliktów interesów dla zewnętrznych ekspertów Urzędu;

16.

jest zaniepokojony faktem, że Urząd nie zastosował się do orzeczenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich ze stycznia 2015 r., w którym stwierdzono, że Urząd „w swoich przepisach dotyczących konfliktu interesów oraz w formularzach dotyczących deklaracji interesów nie wziął należycie pod uwagę zmieniającego się charakteru uniwersytetów”, i wezwano Urząd do „zmiany zasad dotyczących konfliktów interesów oraz powiązanych instrukcji i formularzy wykorzystywanych do deklaracji interesów”, aby dopilnować, by eksperci pracujący w środowisku akademickim podawali Urzędowi szczegółowe informacje związane z interesami finansowymi łączącymi pracowników uniwersyteckich z ich partnerami z branży przemysłowej;

17.

podkreśla, że przepisy wykonawcze polityki niezależności Urzędu, przyjęte pod koniec 2017 r., nie zaradziły ww. problemom, a Urząd nie wykorzystał okazji, jaką był przegląd polityki niezależności, do lepszego zapobiegania w przyszłości skandalom związanym z konfliktami interesów;

18.

wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu nowej polityki niezależności;

19.

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2016 r. pełną operacyjność zyskała funkcja zapewniająca scentralizowane postępowanie w zakresie zarządzania konkurującymi ze sobą interesami w dziale Urzędu zajmującym się kwestiami prawnymi i regulacyjnymi; zauważa ponadto, że przyjęcie nowych przepisów wykonawczych dotyczących zarządzania konkurującymi ze sobą interesami planowane było na koniec 2017 r.; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tych przepisów;

20.

zwraca uwagę, że spośród 17 pracowników statutowych, którzy opuścili Urząd w 2016 r., w dwóch przypadkach zastosowano ograniczenia w celu uniemożliwienia odnośnym osobom stania się punktami kontaktowymi między Urzędem a ich nowym pracodawcą, prowadzenia działalności lobbingowej lub działalności związanej z prowadzonymi przez Urząd sprawami; uznaje, że procedury wewnętrzne nie wystarczają do zapewnienia wzajemnej niezależności Urzędu i branż przemysłowych; zauważa, że odchodzący pracownicy mają obowiązek informowania Urzędu o swoim przyszłym zatrudnieniu oraz o wszelkich potencjalnych konfliktach interesów;

21.

odnotowuje, że Urząd nadal wdraża przepisy dotyczące deklaracji interesów z 2014 r. i przetwarza 7 000–8 000 deklaracji interesów, podobnie jak w poprzednich latach; z zadowoleniem zauważa, że Urząd publikuje wyniki kontroli zgodności i wiarygodności w ramach rocznego sprawozdania z działalności;

22.

zauważa, że w styczniu 2016 r. Urząd przyjął standardowe procedury operacyjne w zakresie rozpatrywania skarg składanych przez sygnalistów i zaleca, by przewidzieć spójne szkolenia dotyczące praw do sygnalizowania nieprawidłowości oraz przepisów przyjętych przez Urząd; wzywa Urząd do zobowiązania się do ścisłej ochrony tożsamości sygnalistów i do chronienia ich przed zastraszaniem; zwraca się do Urzędu o dostarczenie szczegółowych informacji o przypadkach sygnalizowania nieprawidłowości w 2016 r. (o ile takie wystąpiły) oraz o tym, jakie zastosowano w tych przypadkach postępowanie;

23.

odnotowuje, że przygotowywany jest dla agencji unijnych wzór przepisów dotyczących wytycznych w sprawie sygnalizowania nieprawidłowości oraz że niezwłocznie po uzyskaniu przez agencje formalnej zgody Komisji Urząd przystąpi do formalnego ich przyjęcia; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o przyjęciu i wdrożeniu tych wytycznych;

24.

odnotowuje, że w 2016 r. Urząd otrzymał 99 nowych wniosków o dostęp do dokumentów, a rozpatrzył 118 wniosków, w odniesieniu do których udzielił pełnego dostępu w 23 przypadkach, w 76 przypadkach postanowił udzielić jedynie częściowego dostępu do dokumentów, natomiast odmówił dostępu w 19 przypadkach; wzywa Urząd do rozpatrywania takich wniosków w duchu otwartości i przejrzystości;

25.

zauważa, że spośród 118 pierwotnych wniosków rozpatrzonych w 2016 r. w 26 przypadkach odmówiono prawa dostępu do dokumentów lub udzielono częściowego dostępu ze względu na ochronę prywatności i integralności osoby, w 40 przypadkach ze względu na ochronę interesów handlowych, w 18 przypadkach ze względu na brak decyzji, a w jednym przypadku ze względu na ochronę postępowania sądowego i doradztwa prawnego; oczekuje, że Urząd, podejmując decyzję o ograniczeniu dostępu do dokumentów ze względu na ochronę interesów handlowych, również z powagą traktuje zainteresowanie obywateli utrzymaniem wysokich standardów w zakresie bezpieczeństwa żywności i zdrowia przy jednoczesnym stosowaniu właściwych przepisów i regulacji;

26.

odnotowuje, że grupa posłów do Parlamentu Europejskiego wniosła pozew przeciwko Urzędowi z powodu ograniczenia dostępu do dokumentów dotyczących glifosatu; oczekuje, że Urząd w pełni wdroży orzeczenie sądu, jak tylko będzie ono znane; z zadowoleniem przyjmuje niedawne utworzenie (2) specjalnej komisji parlamentarnej ds. unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu, co stanowiło odpowiedź na obawy związane z zagrożeniem, jakie stwarza substancja chwastobójcza o nazwie glifosat;

27.

uważa, że Urząd nadal powinien poświęcać szczególną uwagę opinii publicznej i zobowiązać się do otwartości i przejrzystości; w związku z tym przyjmuje z zadowoleniem, że w 2016 r. hurtownia danych naukowych Urzędu umożliwiła dostęp do większej liczby dowodów będących podstawą jego ocen naukowych, gdyż opublikowano szereg zbiorów danych dotyczących pestycydów, zanieczyszczeń, zagrożeń stwarzanych przez substancje chemiczne, składu żywności, typowania molekularnego i składników roślinnych; przyjmuje do wiadomości, że dziennik Urzędu przeniesiono do międzynarodowego wydawcy publikacji naukowych w celu podniesienia jakości i zwiększenia zasięgu; zauważa, że wytyczne Urzędu dotyczące autorstwa opracowań naukowych poddano przeglądowi w celu zwiększenia przejrzystości i otwartości; zauważa, że Urząd zainicjował „Knowledge Junction” („sprzężenie wiedzy”), otwarte repozytorium służące wymianie dowodów i materiałów pomocniczych wykorzystywanych w ocenach ryzyka dotyczących bezpieczeństwa żywności i pasz; zachęca Urząd do dalszego podążania tą drogą;

Główne osiągnięcia

28.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Urząd w 2016 r., a mianowicie:

—	realizację strategii 2020, w tym wieloletniego planu realizacji, z ukierunkowaniem na kluczowe wyniki i w oparciu o kompleksowe ramy wykonania, wraz ze szczegółowymi dokumentami planowania i dokumentami programowymi,

—

wdrożenie środków zapewniających przejrzystość i zaangażowanie, takich jak projekt Transparency and Engagement in Risk Assessment [Przejrzystość i zaangażowanie w ocenę ryzyka], wprowadzenie nowego podejścia do zaangażowania zainteresowanych stron i publikowanie dziennika EFSA, który zapewnia rzeczywiste rozpowszechnianie wyników badań naukowych oraz zapewnia dostęp do ocen ryzyka Urzędu,

—	uruchomienie otwartych danych i narzędzi dowodowych dostępnych dla szerszej grupy podmiotów przeprowadzających ocenę ryzyka;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

29.

zwraca uwagę, że jednostka audytu wewnętrznego Urzędu wykonała usługi atestacyjne i inne zadania specjalne przewidziane w rocznym planie audytu zatwierdzonym przez komitet audytu Urzędu; zauważa, że zobowiązania kontrolne obejmowały audyt ładu korporacyjnego dotyczący roli ekspertów w procesach podejmowania decyzji naukowych, zatwierdzanie praw dostępu użytkownika w systemie rachunkowości memoriałowej, dwa sprawozdania uzupełniające dotyczące zaległego audytu, zalecenia jednostki audytu wewnętrznego, Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) i Trybunału Obrachunkowego;

30.

zauważa, że zdaniem jednostki audytu wewnętrznego Urzędu jego system kontroli wewnętrznej daje wystarczającą pewność, jeżeli chodzi o osiągnięcie celów biznesowych określonych dla kontrolowanych procesów; zauważa, że wydano jedno „bardzo ważne” zalecenie w sprawie ujawniania informacji i przejrzystości procesów decyzyjnych w dziedzinie nauki; wzywa Urząd do dopilnowania, by zalecenie to zostało wdrożone, oraz do poinformowania organ udzielający absolutorium;

31.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Urząd nie wdrożył jeszcze jasnej i kompleksowej strategii kontroli finansowej ex post obejmującej wszystkie obszary działalności, w której wyraźnie określono by częstotliwość i zakres takich kontroli; na podstawie informacji uzyskanych od Urzędu stwierdza, że jest on w trakcie prac nad skuteczniejszym systemem zarządzania zapewniającym wiarygodność i dopracowuje swoje ramy kontroli wewnętrznej; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o działaniach podejmowanych w celu usunięcia niedociągnięć systemu kontroli wewnętrznej;

Audyt wewnętrzny

32.

na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że w sprawozdaniu z audytu z listopada 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji stwierdziła, że istniejące mechanizmy kontroli w odniesieniu do zarządzania projektami informatycznymi są odpowiednie, lecz wskazała na istotne uchybienia dotyczące zarządzania informatycznego; zauważa, że zaleciła ona uaktualnienie polityki Urzędu dotyczącej zarządzania informatycznego, wprowadzenie ram zarządzania ryzykiem informatycznym i rejestru ryzyka w całej organizacji oraz oddzielenie funkcji bezpieczeństwa informacji od działu informatycznego; z zadowoleniem zauważa, że Urząd uzgodnił z IAS plan działań naprawczych; na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że w przypadku zarządzania projektami informatycznymi wdrożono większość działań, a wdrożenie pozostałych działań zaplanowano na koniec 2017 r; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego planu działań;

Wyniki

33.

przyjmuje do wiadomości, że Urząd podjął lub odnowił wspólne działania naukowe i inicjatywy w zakresie współpracy z wieloma organizacjami partnerskimi na szczeblu europejskim, w tym z Europejską Agencją Chemikaliów (ECHA), Europejską Agencją Leków (EMA) i Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC); zauważa ponadto, że Urząd prowadził dodatkową wymianę w ramach współpracy z szeregiem międzynarodowych agencji o podobnym profilu; z zadowoleniem zauważa, że celem tej współpracy jest dzielenie się metodami i strategiami z myślą o poprawie bezpieczeństwa żywności, w tym metodami lepszej oceny ryzyka, szybkiego wykrywania nowych zagrożeń i wymiany danych na tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania;

34.

zauważa, że Urząd opracował ramy wykonania, które: 1) łączą cele strategiczne z portfelem projektów i procesów oraz z zasobami Urzędu i 2) obejmują zestaw kluczowych wskaźników skuteczności działania w celu monitorowania postępów i wykonania z perspektywy nakładu, produktów, wyników oraz oddziaływania;

35.

odnotowuje, że Urząd przeprowadził szereg inicjatyw zmierzających do ograniczenia czasu podróży ekspertów, łącznie z promowaniem korzystania z narzędzi informatycznych w celu poprawienia wydajności;

Inne uwagi

36.

zauważa z zadowoleniem, że Urząd wdrożył system ekozarządzania identyfikujący procesy Urzędu umożliwiające efektywniejsze gospodarowanie zasobami oraz ograniczenie generowania odpadów i kosztów, a także uzyskał certyfikat ISO 14001:2004; zauważa, że w lutym 2017 r. Urząd zarejestrował się również w systemie ekozarządzania i audytu (EMAS);

37.

zauważa z zadowoleniem, że Urząd przystąpił do Międzyinstytucjonalnej Grupy Ekozarządzania (GIME) w celu opracowania wspólnego planu działań służących skutecznemu ograniczeniu emisji CO2 oraz w celu gromadzenia wspólnych danych umożliwiających porównywanie emisji CO2 między organami Unii;

38.

zauważa, że bliska współpraca z DG SANTE jest na dobrej drodze, jeśli chodzi o przygotowania związane z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; zauważa jednak, że utrzymuje się krytyczna niepewność co do przyszłej dostępności zasobów, co utrudnia gruntowne przygotowanie się Urzędu do programowania na okres po 2020 r.; wzywa Urząd do przyjęcia proaktywnej postawy w tej kwestii, do uprzedzania ewentualnych problemów i planowania z myślą o ewentualnych problemach, zamiast czekania i reagowania na nie;

39.

odnotowuje, że Urząd jest w pełni świadomy zagrożeń finansowych wynikających z decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii, takich jak ograniczona dostępność środków budżetowych, kwestie umowne dotyczące obecnych i nowych umów i powiązanych płatności oraz świadczeń z tytułu bezrobocia, a także zagrożenia operacyjne, takie jak dostęp obywateli Zjednoczonego Królestwa do stanowisk unijnych i pracy w charakterze ekspertów, dostęp do podmiotów ze Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do usług i informacji/danych, zmiany w ilości pracy i prawo dostępu do dokumentów;

40.

z niepokojem zauważa, że unijne agencje regulacyjne odpowiedzialne za ocenę ryzyka produktów objętych regulacjami, w szczególności ECHA, nie dysponują wystarczającymi zasobami, aby skutecznie wywiązywać się z obowiązków; w związku z tym Urzędowi i ECHA należy przydzielić zasoby wystarczające do wykonywania ich szczególnych obowiązków;

41.

z zadowoleniem stwierdza, że Urząd przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa łańcucha żywnościowego i paszowego w Unii oraz podejmuje znaczne wysiłki, aby zapewnić unijnym podmiotom zarządzającym ryzykiem kompleksowe, niezależne i aktualne doradztwo naukowe w kwestiach związanych z łańcuchem żywnościowym, jasno informować opinię publiczną o wynikach swojej działalności i informacjach stanowiących ich podstawę, a także współpracować z zainteresowanymi stronami i partnerami instytucjonalnymi w celu promowania spójności i zaufania do unijnego systemu bezpieczeństwa żywności;

42.

zwraca uwagę, że Urząd przygotował 481 opracowań naukowych, raportów technicznych i innych publikacji, a także rozstrzygnął 382 kwestie naukowe; zauważa, że odsetek opracowań i kwestii sfinalizowanych w terminie był poniżej celu wyznaczonego na 2016 r. oraz że terminowość doradztwa naukowego nadal wymaga poprawy;

43.

zauważa, że w 2016 r. Urząd przyjął strategię pod nazwą „EFSA Strategy 2020: trusted science for safe food” [Strategia EFSA do roku 2020: rzetelna wiedza dla bezpieczeństwa żywności], opartą na pięciu celach strategicznych: priorytetowym traktowaniu zaangażowania opinii publicznej i zainteresowanych stron w proces oceny naukowej, poszerzeniu bazy empirycznej Urzędu i optymalizacji dostępu do zawartych w niej danych, rozwijaniu zdolności do oceny naukowej i wspólnoty wiedzy w Unii, przygotowaniu na przyszłe wyzwania w zakresie oceny ryzyka oraz stworzeniu środowiska i kultury odzwierciedlających wartości Urzędu;

44.

wzywa Komisję, aby zainicjowała debatę polityczną z zainteresowanymi stronami mającą na celu przegląd ustawodawstwa unijnego w zakresie oceny ryzyka związanego z żywnością, chemikaliami i produktami pokrewnymi oraz skuteczności tego ustawodawstwa;

45.

podkreśla, że w 2016 r. Urząd dokonał przeglądu swojej platformy konsultacji z zainteresowanymi stronami i zlikwidował ją, aby umożliwić wprowadzenie nowego podejścia do zaangażowania zainteresowanych stron, a do końca 2016 r. ponad 80 organizacji wyraziło zainteresowanie przystąpieniem do tych nowych ram;

46.

(2) Zob. decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2018 r. w sprawie powołania komisji specjalnej ds. unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu, jej zakresu odpowiedzialności, składu liczbowego i czasu trwania mandatu (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0022).

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/240

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1378

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0069/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0091/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi zarządzającemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 115.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 120.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/241

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1379

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Instytutu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0080/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0087/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 126.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/242

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1380

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0087/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (zwanego dalej „Instytutem”) za rok budżetowy 2016 wyniósł 7 628 000 EUR, co oznacza spadek o 3,15 % w porównaniu z rokiem 2015; mając na uwadze, że budżet Instytutu pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

D.	mając na uwadze, że równość płci jest jedną z wartości, na których opiera się Unia, i że Unia zobowiązuje się promować uwzględnianie aspektu płci we wszystkich swoich działaniach zgodnie z art. 8 TFUE;

E.	mając na uwadze, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci jest częścią ogólnej strategii na rzecz równości płci;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2016 przyniosły efekt w postaci wysokiego wskaźnika wykonania budżetu (98,42 %), co świadczy o terminowości zaciągania zobowiązań i stanowi niewielki spadek wynoszący 0,13 % w porównaniu z rokiem 2015; ponadto odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł w 2016 r. 72,83 %, co oznacza wzrost o 5,19 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w tytule III (wydatki operacyjne) poziom przeniesień środków był nadal wysoki, a ich kwota wyniosła 1,7 mln EUR, co stanowi 51 % środków, na które zaciągnięto zobowiązania w tym tytule (w porównaniu z rokiem 2015, kiedy kwota ta wyniosła 2,2 mln EUR, czyli 60 %); miało to przede wszystkim związek z programami badawczymi wykraczającymi poza rok budżetowy; podkreśla, że Instytut mógłby rozważyć wprowadzenie zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji i nieuniknionych opóźnień między podpisaniem umów, dostawami i płatnościami; zauważa, że Instytut przeprowadzi analizę wykonalności, aby móc w przyszłości podjąć decyzję w sprawie wprowadzenia środków zróżnicowanych;

odnotowuje, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Instytut z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Zamówienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w 2016 r. Instytut ogłosił otwarte zaproszenie do składania ofert w związku z umową ramową dotyczącą utrzymywania i aktualizowania narzędzi i zasobów z zakresu statystyk dotyczących kobiet i mężczyzn na maksymalną kwotę 1 600 000 EUR; podkreśla ponadto, że zaproszenie zostało podzielone na dwie części, przy czym nie wskazano odpowiednich kwot przypadających na każdą z nich; podkreśla, że w odpowiedzi na pytanie jednego z oferentów Instytut wyjaśnił na swojej stronie internetowej, że maksymalna kwota przypadającą na jedną część została oszacowana na 800 000 EUR; zauważa, że zdaniem Instytutu problem ten wynika z błędu administracyjnego, w wyniku którego określona kwota nie została odpowiednio poprawiona, lecz że błąd ten nie miał wpływu na budżet; zauważa ponadto z ubolewaniem, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w zaproszeniu do składania wniosków konkurencja cenowa opierała się tylko na stawkach dziennych, bez uwzględnienia czasu potrzebnego na wykonanie zadania, co nie pozwoliło Instytutowi na wskazanie i wybranie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie i nie zapewniło najlepszego stosunku wartości do ceny; zauważa, że Instytut wprowadził zmiany w odpowiednich wzorach specyfikacji technicznych i zmniejszy ryzyko przez wprowadzenie największej możliwej liczby dni roboczych w odniesieniu do przyszłych zamówień na konkretne usługi;

Polityka kadrowa

odnotowuje, że wskaźnik obsady stanowisk w planie zatrudnienia Instytutu wyniósł na koniec 2016 r. 96 %; zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 27 stanowisk (z 28 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 28 stanowiskami w 2015 r.;

ubolewa nad tym, że w odniesieniu do liczby stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. stosunek kobiet do mężczyzn wynosił 72 % do 28 %; zwraca ponadto uwagę na brak równowagi płci w zarządzie, ze wskaźnikiem 80 % do 20 %; apeluje do Instytutu, by dążył do osiągnięcia bardziej zrównoważonego pod względem płci składu personelu;

odnotowuje, że zgodnie z analizą zatrudnienia 76,3 % pracowników wykonuje zadania operacyjne, 14,8 % – pełni funkcje wsparcia administracyjnego, a 8,9 % – wykonuje zadania o charakterze neutralnym;

podkreśla, że elementem polityki kadrowej Instytutu powinno być zachowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; podkreśla, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 36 437 EUR, co odpowiada 2,25 dnia na pracownika; zauważa, że średnia liczba nieobecności z powodu choroby na jednego pracownika w 2016 r. wyniosła 2,17 dni w przypadku chorób bez zaświadczenia lekarskiego i 8,23 dni w przypadku chorób poświadczonych zaświadczeniem lekarskim;

przypomina, że w czerwcu 2012 r. Instytut przyjął decyzję dotyczącą nękania psychicznego i molestowania seksualnego; popiera szkolenia organizowane w celu podnoszenia świadomości pracowników i sugeruje, aby Instytut regularnie organizował sesje szkoleniowe i informacyjne dotyczące tych kwestii;

10.

zauważa, że wszczęto postępowanie na podstawie art. 90 w odniesieniu do rozwiązania umowy;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

11.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2016 r. Instytut zarejestrował sześć wyjątków zawierających odstępstwa finansowe i proceduralne w porównaniu z trzema w poprzednim roku;

12.

z zadowoleniem odnotowuje, że w 2016 r. nie wykryto żadnego przypadku oszustwa;

13.

z zadowoleniem przyjmuje szkolenie skierowane do wszystkich pracowników na temat zapobiegania nadużyciom finansowym, które odbyło się w dniu 2 marca 2016 r. i zostało przeprowadzone przez dyrektora administracyjnego i księgowego, którzy zostali uprzednio przeszkoleni przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); zauważa, że w dniu 28 września 2016 r. przeprowadzone zostało szkolenie dla wszystkich pracowników na temat etyki i uczciwości;

14.

popiera powołanie – w drodze decyzji dyrektora nr 117 z dnia 22 czerwca 2016 r.– dwóch członków personelu jako osób kontaktowych Instytutu w zakresie polityki sygnalizowania nieprawidłowości;

15.

Główne osiągnięcia

16.

z zadowoleniem przyjmuje trzy następujące główne osiągnięcia wskazane przez Instytut w 2016 r.:

—	dostarczenie dowodów korzyści gospodarczych płynących z równouprawnienia płci dla wzrostu gospodarczego i wzrostu zatrudnienia,

—	opracowanie i wprowadzenie narzędzia internetowego (GEAR) na rzecz sprzyjania równości płci wewnątrz organizacji prowadzących badania naukowe,

—	opracowanie ujednoliconych na poziomie państw członkowskich definicji w zakresie form przemocy na tle płciowym oraz stworzenie glosariusza i tezaurusa obejmujących terminy z tej dziedziny;

17.

ubolewa jednak, że Instytut nie przeprowadza oceny ex ante dostępnych możliwości w celu osiągnięcia celów;

Audyt wewnętrzny

18.

odnotowuje, że w 2016 r. wdrożono 96 % zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) (49 z 51) (w porównaniu z 90 % zaleceń, tj. 46 z 51 w 2015 r.), w tym zalecenia dotyczące „zamówień wspierających procesy operacyjne w EIGE”, strategicznego planu kontroli wewnętrznej IAS na lata 2015–2017, kontroli zarządzania zasobami ludzkimi w Instytucie, kontroli IAS w zakresie budżetu/wykonania budżetu oraz przeprowadzonego przez IAS ograniczonego przeglądu wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej;

Kontrole wewnętrzne

19.

zauważa, że Instytut przyjął zestaw standardów kontroli wewnętrznej, opartych na stwierdzonych przykładach dobrych praktyk w innych agencjach Unii, w celu zapewnienia osiągania wyznaczonych celów politycznych i operacyjnych;

Inne uwagi

20.

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2016 r. Instytut ściśle współpracował ze swoimi agencjami siostrzanymi, Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA); zauważa ponadto, że Instytut omówił synergie oraz przedstawił swoje prace innym agencjom, takim jak Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) i Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA); podkreśla – jako przykład synergii – udział Instytutu w Forum Praw Podstawowych zorganizowanym przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej, co stworzyło możliwość zaangażowania innych ważnych zainteresowanych podmiotów;

21.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w styczniu 2016 r. Instytut opublikował ocenę zewnętrzną, z której wynika, że działania Instytutu były spójne z zakresem jego uprawnień oraz że jego administracja wypada stosunkowo dobrze pod względem zarządzania i wydajności; zauważa ponadto, że w ocenie zawarto kilka zaleceń mających na celu usprawnienie działań Instytutu, na przykład poprzez ustanowienie bardziej przejrzystych priorytetów, lepsze ukierunkowanie produktów, rozwinięcie synergii z odpowiednimi podmiotami zewnętrznymi, a także poprzez wzmocnienie roli zarządu i doprecyzowanie roli forum ekspertów; zauważa, że Instytut zaczął wdrażać plan działania w celu zastosowania się do tych zaleceń; apeluje do Instytutu, by poinformował organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego planu działania;

22.

przypomina, że Instytut został utworzony w celu wniesienia wkładu na rzecz równouprawnienia płci i jego lepszego propagowania w Unii, w tym włączania problematyki płci do głównego nurtu we wszystkich odnośnych obszarach polityki Unii oraz w wynikających z nich krajowych strategiach politycznych, w celu zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć i podnoszenia poziomu świadomości obywateli Unii w zakresie problematyki równouprawnienia płci; z zadowoleniem przyjmuje nadanie priorytetu pracy w tych obszarach, w których wyniki charakteryzują się wysoką jakością i widocznością, przy jednoczesnym dalszym koncentrowaniu się na kwestii uwzględniania aspektu płci;

23.

wyraża zadowolenie z bieżącej współpracy między Instytutem a Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia Parlamentu oraz docenia wkład Instytutu w stałe działania Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia; apeluje o zapewnienie dalszej interakcji między ustawodawczymi i nieustawodawczymi priorytetami Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia a badaniami prowadzonymi przez Instytut, z uwzględnieniem wskaźnika równości płci opracowanego przez Instytut;

24.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/245

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1381

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Instytutu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0080/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0087/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 120.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 126.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/246

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1382

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0082/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0088/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 149.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/247

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1383

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0088/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności, wdrażanie koncepcji budżetowania celowego oraz właściwe zarządzanie zasobami ludzkimi;

mając na uwadze, że zgodnie ze sprawozdaniem finansowym (1) budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 zamknął się kwotą 21 762 500 EUR, co stanowi wzrost o 7,67 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (40 %, czyli 8 461 389 EUR) i wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich (60 %, czyli 13 301 111 EUR);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,68 %, co świadczy o osiągnięciu planowanego celu Urzędu, a także oznacza spadek o 0,29 % w porównaniu z rokiem 2015; ponadto zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 88,97 %, co świadczy o realizacji celu Agencji, a także oznacza wzrost o 5,22 % w porównaniu z rokiem 2015;

odnotowuje wysiłki Urzędu zmierzające do dokonania wewnętrznych przesunięć w odniesieniu do budżetu i personelu Urzędu, jako że obowiązki Urzędu w coraz mniejszym stopniu obejmują zadania regulacyjne, a w coraz większym stopniu konwergencję i egzekwowanie praktyk nadzorczych; uważa, że Urząd musi dysponować wystarczającymi zasobami do wykonywania w pełni swoich zadań, w tym również aby mógł radzić sobie z wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą, wynikającym z tych zadań, a jednocześnie był w stanie odpowiednio określać priorytety w zakresie przydziału zasobów i skutecznego wydatkowania środków budżetowych; zwraca ponadto uwagę, że z wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą Urząd może radzić sobie w drodze wewnętrznej realokacji środków budżetowych lub zasobów ludzkich, pod warunkiem że nie zagrozi to pełnemu wykonywaniu przez Urząd jego mandatu i będzie gwarantować niezależność Urzędu podczas wykonywania zadań nadzorczych;

Zobowiązania i przeniesienia

odnotowuje, że zobowiązania przeniesione na następny rok spadły z 16,21 % w 2015 r. do 10,71 % w 2016 r., co świadczy o bardziej rygorystycznym monitorowaniu budżetu przez Urząd; przyznaje, że przeniesienie tych środków było uzasadnione umowami i zobowiązaniami podjętymi w 2016 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. Urząd osiągnął najniższy w swojej historii poziom środków przeniesionych;

zauważa, że w 2016 r. Urząd wykorzystał 94,55 % środków przeniesionych z roku 2015 na rok 2016;

apeluje o to, aby poziom przenoszonych na następny rok środków, na które zaciągnięto zobowiązania, w przyszłości nadal redukować w jak największym stopniu za pomocą wszelkich dostępnych środków, takich jak przejmowanie najlepszych praktyk stosowanych przez inne agencje;

Przesunięcia

zauważa, że różnica między budżetem początkowym i końcowym spowodowała w przypadku tytułu I (koszty osobowe) nieznaczny spadek o 3,31 %, natomiast w przypadku tytułu II (wydatki administracyjne) – wzrost o 3,17 %; zwraca uwagę, że w wyniku dokonanych zmian i przesunięć budżet w tytule III (wydatki operacyjne) wzrósł o 9,21 %; stwierdza, że zmiany w strukturze pierwotnego budżetu były generalnie mniejsze niż w 2015 r.; stwierdza również, że poziom i charakter przesunięć nie wykroczyły poza ramy określone w przepisach finansowych;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

odnotowuje, że Urząd jest jedną z pierwszych unijnych agencji, która wystąpiła z projektem systemu e-zamówień; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że system ten zapewnia bardziej skuteczny i przejrzysty proces udzielania zamówień z korzyścią dla Urzędu i jego ewentualnych dostawców;

podkreśla, że w 2016 r. zrealizowano pierwszy etap przenosin do otwartej przestrzeni biurowej: jedna czwarta pracowników Urzędu pracuje obecnie w takim środowisku; zauważa, że zmiana ta była konieczna, aby umieścić zwiększoną liczbę pracowników w istniejących pomieszczeniach i umożliwić bardziej efektywne wykorzystanie przestrzeni biurowej, a także zmniejszenie kosztów związanych z budynkami;

10.

na podstawie informacji przekazanych przez Urząd odnotowuje, że Urząd przeprowadził w 2016 r. 26 postępowań rekrutacyjnych i na koniec roku obsadził 95,7 % stanowisk figurujących w planie zatrudnienia, tj. mniej niż zakładane 100 %; na podstawie informacji przekazanych przez Urząd stwierdza, że cel ten nie został osiągnięty głównie ze względu na niezadowalająco dużą rotację pracowników, nieudane postępowania rekrutacyjne oraz nieprzyjęcie ofert podpisania umowy przez wybranych kandydatów, co samo w sobie stanowi powód do niepokoju, który wymaga zbadania i poprawy;

11.

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 89 stanowisk (z 93 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 86 w 2015 r.; stwierdza z zadowoleniem, że biorąc pod uwagę liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r., osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 53 % do 47 %;

12.

zauważa, że w 2016 r. Urząd zatrudniał 52,5 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy, EPC) oddelegowanych ekspertów krajowych, pracowników kontraktowych, pracowników tymczasowych i konsultantów;

13.

na podstawie informacji przekazanych przez Urząd zauważa, że problemy z zatrudnieniem mogą się wiązać z wysokimi kosztami mieszkaniowymi we Frankfurcie, gdzie mieści się siedziba Urzędu, a także z brakiem atrakcyjności finansowej Urzędu w porównaniu z innymi organami europejskimi, takimi jak Europejski Bank Centralny i Jednolity Mechanizm Nadzorczy; przyjmuje do wiadomości informacje przekazane przez Urząd, według których dokonał on przeglądu odpowiednich procesów zarządzania zasobami ludzkimi, aby poprawić ich efektywność; wzywa Urząd, aby poinformował organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu uporania się z tym problemem;

14.

zauważa, że w 2016 r. każdy z pracowników Urzędu przebywał na zwolnieniu chorobowym średnio przez siedem dni; zauważa, że Urząd zorganizował sesje informacyjne, warsztaty na temat stresu i odporności oraz kontrole stanu zdrowia dla swojego personelu;

15.

zauważa z zadowoleniem, że w 2016 r. Urząd mianował dodatkowych doradców, aby zapewnić odpowiednią liczbę zaufanych doradców oraz dalsze wdrażanie nieformalnej procedury zapobiegania nękaniu;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zorganizowano sesje doradztwa i mediacji nie tylko dla nowo mianowanych zaufanych doradców, ale także dla członków komitetu pracowniczego i pracowników działu zasobów ludzkich oraz że sesje informacyjne dotyczące zapobiegania nękaniu były zorganizowane dla kadry kierowniczej (cała kadra kierownicza wzięła w nich udział) i dla całego personelu (60 pracowników wzięło w nich udział);

17.

zauważa, że zgodnie z informacjami otrzymanymi od Urzędu w 2016 r. przeprowadzono wewnętrzne śledztwo w związku z zarzutem nękania psychicznego, co ostatecznie nie okazało się prawdą;

18.

zauważa z zadowoleniem, że w celu ulepszenia podejścia nadzorczego i zwiększenia skuteczności procesów oraz poprawy jakości wyników Urząd podjął pierwszą reorganizację, prowadzoną od dnia 1 listopada 2016 r.; wzywa Urząd do przekazania organowi udzielającemu absolutorium dalszych szczegółów na temat prowadzenia tej reorganizacji oraz osiągniętych korzyści;

19.

zauważa, że Urząd nie korzysta z żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

20.

zauważa z zadowoleniem, że od stycznia 2016 r. Urząd publikuje na swojej stronie internetowej protokoły ze wszystkich spotkań z zewnętrznymi podmiotami;

21.

zauważa z zadowoleniem, że polityka Urzędu dotycząca sygnalizowania nieprawidłowości oraz służące temu procedury zostały zatwierdzone przez Zarząd i są zgodne z zaleceniami Komisji w tej kwestii;

22.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalizatorom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i porady;

23.

zauważa z zadowoleniem, że Urząd opublikował na swojej stronie internetowej życiorysy, deklaracje intencji i deklaracje interesów członków zarządu oraz członków Rady Organów Nadzoru;

24.

ubolewa, że deklaracje o braku konfliktu interesów członków zarządu i kadry kierowniczej Urzędu nie zostały jeszcze złożone; zaznacza, że taka praktyka nie służy przejrzystości, i dlatego należy niezwłocznie opublikować pozostałe deklaracje;

25.

odnotowuje, że w 2016 r. Urząd otrzymał sześć wniosków o udzielenie dostępu do dokumentów; zauważa, że Urząd udzielił pełnego dostępu do pięciu dokumentów w odpowiedzi na dwa wnioski, do trzech dokumentów będących przedmiotem jednego wniosku udzielono jedynie częściowego dostępu, a jeden wniosek o dostęp do dokumentu odrzucono;

26.

wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o zarzucanych i potwierdzonych naruszeniach zasad etycznych, a także o tym, jak Urząd zareagował na te naruszenia i jakie działania zamierza podjąć, aby uniknąć ich w przyszłości;

27.

uważa, że protokoły posiedzeń Rady Organów Nadzoru i grup interesariuszy, które są publicznie dostępne, powinny być szybciej publikowane, aby zredukować obecne opóźnienie czasowe oraz umożliwić lepszy wgląd w przeprowadzone dyskusje, stanowiska reprezentowane przez członków i sposób głosowania; podkreśla, że ze względu na charakter jego zadań Urząd musi dbać o przejrzystość nie tylko wobec Parlamentu i Rady, ale także wobec obywateli Unii; jest zdania, że działania informacyjne skierowane do opinii publicznej można by rozszerzyć o transmisje internetowe; zauważa, że należy również ułatwić dostęp do dokumentów i informacji związanych z posiedzeniami wewnętrznymi; przypomina o znaczeniu ochrony sygnalistów z myślą o poprawie przejrzystości, demokratycznej odpowiedzialności i kontroli publicznej.

Główne osiągnięcia

28.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia i sukcesy wskazane przez Urząd w 2016 r., a mianowicie:

—

wdrożył on środki niezbędne do realizacji zadań nałożonych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (2); zauważa, że Urząd zrealizował powierzone zadania i zapewnił wsparcie przy wdrażaniu dyrektywy na szczeblu krajowym, współpracując ściśle z krajowymi właściwymi organami i świadcząc usługi specjalne, jak np. przegląd bilansu bułgarskiego rynku ubezpieczeń,

—

przyczynił się do rozwoju ustawodawstwa w obszarze emerytur, m.in. doradzając Komisji w kwestiach obejmujących rozwój ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego oraz dokumentu zawierającego kluczowe informacje dotyczące detalicznego produktu zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego; zauważa, że w odniesieniu do emerytury zakładowej Urząd opublikował wspólne ramy oceny ryzyka i przejrzystości,

—	przyczynił się do zaostrzenia nadzoru nad postępowaniem przedsiębiorstw i do zwiększenia zdolności organów nadzorczych do nadążania za głównymi zmianami w technologiach finansowych, zwłaszcza w obszarze ubezpieczeń;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

29.

odnotowuje, że stosowane przez Urząd standardy kontroli wewnętrznej opierają się na standardach kontroli wewnętrznej Komisji; zauważa ponadto, że standardy kontroli wewnętrznej zostały należycie wdrożone do końca 2016 r.;

Audyt wewnętrzny

30.

zauważa, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt zdolności nadzorczych; odnotowuje z zadowoleniem, że żadnego z zaleceń wydanych przez Służbę Audytu Wewnętrznego nie określono jako krytyczne lub bardzo ważne; na podstawie informacji przekazanych przez Urząd odnotowuje również z zadowoleniem, że w reakcji na sprawozdanie z audytu Urząd opracował plan działania – przyjęty następnie przez jego zarząd – mający na celu realizację wszystkich zaleceń wydanych przez Służbę Audytu Wewnętrznego;

31.

odnotowuje, że w grudniu 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła ocenę ryzyka dotyczącą stosowanych przez Urząd procesów, a wyniki tej oceny doprowadziły do powstania w Urzędzie nowej strategii audytu na lata 2017–2019;

Inne uwagi

32.

zauważa z dużym zadowoleniem, że w 2016 r. Urząd zaangażował się w stworzenie racjonalnych pod względem kosztów i przyjaznych dla środowiska miejsc pracy oraz w ograniczanie lub kompensowanie emisji CO2;

33.

z zadowoleniem zauważa, że Urząd współpracuje aktywnie ze swoimi członkami, aby zrozumieć, jaki będzie wpływ decyzji Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii na nadzór nad działalnością związaną z ubezpieczeniami i emeryturami oraz na sam Urząd; zauważa ponadto, że Urząd utrzymuje nieformalny kontakt z Komisją i wymienia się z nią informacjami;

34.

odnotowuje, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii może w przyszłości spowodować prawdopodobny spadek dochodów Urzędu;

35.

zauważa, że zakończono przegląd strony internetowej Urzędu, a do końca 2018 r. powinna nastąpić jej przebudowa, aby w większym stopniu udostępnić informacje na temat Urzędu szerszemu gronu odbiorców;

36.

zwraca uwagę, że Trybunał przeprowadza obecnie kontrolę działań nadzorczych Urzędu oraz jego testy warunków skrajnych; wyraża zadowolenie, że kontrola ta jest jednym z priorytetów Trybunału na rok 2018;

37.

38.

39.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/251

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1384

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0082/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0088/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 126.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 131.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/252

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1385

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Instytutu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0086/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0096/2018),

udziela dyrektorowi tymczasowemu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi tymczasowemu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 205.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/253

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1386

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 4/2016 pt. „Europejski Instytut Innowacji i Technologii musi zmodyfikować swoje mechanizmy operacyjne oraz pewne elementy koncepcji w celu osiągnięcia spodziewanego oddziaływania”;

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0096/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności, wdrażanie koncepcji budżetowania celowego oraz właściwe zarządzanie zasobami ludzkimi;

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (zwanego dalej „Instytutem”) za rok budżetowy 2016 wyniósł 293 796 532,54 EUR, co stanowi wzrost o 4,51 % w porównaniu z rokiem 2015; mając na uwadze, że łączny wkład Unii do budżetu Instytutu na 2016 r. wyniósł 252 158 953,03 EUR;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Instytutu za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2012, 2014 i 2015

wyraża głębokie ubolewanie z powodu liczby nierozstrzygniętych kwestii oraz bieżących środków naprawczych, które zostały podjęte w odpowiedzi na uwagi Trybunału w 2012, 2014 i 2015 r., związanych w szczególności ze stanem finansowania, weryfikacją ex ante zestawień poniesionych wydatków, finansowaniem ze źródeł publicznych i prywatnych, niewykorzystanymi środkami, autonomią finansową, przestrzeganiem zasady należytego zarządzania finansami; wzywa Instytut, aby w 2018 r. jak najszybciej doprowadził działania naprawcze do końca;

uważa, że możliwość udzielenia absolutorium w nadchodzących latach będzie zagrożona, jeżeli natychmiast nie zostaną podjęte skuteczne działania i nie zostaną osiągnięte faktyczne wyniki;

Zarządzanie budżetem i finansami

na podstawie rocznego sprawozdania Instytutu zauważa, że działania związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 95 %, co stanowi znaczny wzrost w stosunku do roku poprzedniego (w porównaniu z 90,58 % w 2015 r.); zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności był wysoki i wyniósł 99 %, co oznacza wzrost o 3,41 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że poziom przeniesień środków, na które zaciągnięto zobowiązania, był w tytule II wysoki i wyniósł 40 % (400 000 EUR), w porównaniu z 44 % w 2015 r.; przyjmuje do wiadomości, że przeniesienia te dotyczą głównie umów na usługi informatyczne wykraczających poza rok budżetowy oraz spotkań, za które nie otrzymano jeszcze faktur;

Polityka kadrowa

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z ubolewaniem, że Instytut od jego utworzenia w 2008 r. do lipca 2014 r. miał czterech dyrektorów; stwierdza, że od sierpnia 2014 r. stanowisko dyrektora, a od lutego 2013 r. inne stanowisko kierownicze są obsadzone tymczasowo; potwierdza uwagę Trybunału, że jest to sprzeczne z przepisem regulaminu pracowniczego, który stanowi, że okres taki nie może przekraczać jednego roku, oraz że częste zmiany i długie okresy, podczas których stanowiska obsadzone są tymczasowo, powodują niepewność wśród zainteresowanych podmiotów i w kwestii ciągłości strategicznej; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Instytutu, że nie jest on w stanie zająć stanowiska w sprawie procedury rekrutacji dyrektora Instytutu, gdyż kwestią tą zajmuje się Komisja; zdecydowanie wzywa Komisję do zakończenia tej procedury; zauważa, że Instytut zakończy rekrutację na inne stanowisko kierownicze w 2017 r.;

zauważa, że w 2016 r. Instytut przyjął do pracy 15 pracowników i jednego oddelegowanego eksperta krajowego, w wyniku czego łączna liczba pracowników w dniu 31 grudnia 2016 r. wynosiła 59, tym samym była wyższa o dziewięć w porównaniu ze stanem w dniu 31 grudnia 2015 r., ponadto sześć procedur naboru jest w toku;

na podstawie istniejącego w Instytucie planu zatrudnienia zauważa, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 36 stanowisk (z 39 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 39 w dniu 31 grudnia 2015 r.;

z zadowoleniem zauważa, że w odniesieniu do liczby stanowisk zajmowanych w dniu 31 grudnia 2016 r. niemal osiągnięto równowagę płci wśród pracowników (56 % kobiet i 44 % mężczyzn); zauważa jednak z pewnym zaniepokojeniem, że stosunek liczby kobiet do liczby mężczyzn w zarządzie wynosi 36 % do 64 %;

10.

podkreśla, że elementem polityki kadrowej Instytutu powinno być zachowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; podkreśla, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 226 EUR na pracownika, co odpowiada 0,5 dnia na pracownika; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego na pracownika wynosi 11,67 dnia;

11.

popiera szkolenia i sesje informacyjne na temat etyki i uczciwości, w tym przeciwdziałania mobbingowi, organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników; proponuje, aby regularnie organizować szkolenia i sesje informacyjne;

12.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Instytutu nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań przed sądem ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

13.

zauważa, że większość stanowisk wiąże się z działaniami operacyjnymi lub neutralnymi (70 %), natomiast na wsparcie administracyjne i zadania koordynacyjne przeznaczono 30 % wszystkich stanowisk;

Zamówienia

14.

na podstawie informacji przekazanych przez Instytut dostrzega, że cierpi on na strukturalny niedobór personelu, co zostało potwierdzone w sprawozdaniu specjalnym Trybunału nr 4/2016; zauważa, że kwota zarządzanych dotacji na osobę w Instytucie jest znacznie wyższa niż w przypadku innych unijnych programów dotacji badawczych: o ile wielkość zarządzanego budżetu przypadająca na pracownika w ramach siódmego programu ramowego wynosiła od 12 500 000 EUR do 20 400 000 EUR, urzędnicy Instytutu ds. projektów zarządzają rocznymi dotacjami w wysokości do 90 000 000 EUR; zauważa, że wynikające stąd duże obciążenie pracą i odpowiedzialność mogą zwiększać rotację pracowników, co oddziałuje na podstawową działalność Instytutu;

15.

zauważa, że jeżeli chodzi o rok 2016 r., dotacje zostały przyznane i umowy o udzielenie dotacji podpisane w kwietniu 2016 r.; dostrzega, że mimo poprawy odnotowanej w 2016 r. te opóźnienia w podejmowaniu decyzji o udzieleniu dotacji i ich podpisywaniu wywołują niepewność i ograniczają gotowość partnerów do przeznaczania środków na działania i do rozpoczynania tych działań na początku roku;

16.

zauważa, że w związku z ostatnimi zaproszeniami dotyczącymi nowych wspólnot wiedzy i innowacji (WWiI), w przypadku których obszary tematyczne zostały określone w strategicznym planie innowacji Instytutu na lata 2014–2020, zaobserwowano ograniczoną konkurencję; zauważa, że na zaproszenie z 2016 r. dotyczące dwóch dodatkowych WWiI („Food”[żywność] i „Added-Value Manufacturing” [produkcja oferująca wartość dodaną]) wpłynęły trzy wnioski, przy czym jedyny wniosek, który nadszedł w związku z WWiI w zakresie produkcji oferującej wartość dodaną, nie został wybrany ze względu na jego jakość; zauważa, że wyznaczono optymalne partnerstwo, z wyjątkiem EIT Manufacturing; z zadowoleniem zauważa, że Instytut zdecydował się na szereg środków łagodzących, co zmniejszy ryzyko otrzymania tylko jednego wniosku na dany temat w przyszłości; wzywa Instytut, aby poinformował organ udzielający absolutorium o treści i skuteczności tych środków; zwraca uwagę, że komisarz do spraw badań, nauki i innowacji opracował w 2015 r. koncepcję „innowacji otwartej” jako kluczową koncepcję polityczną na potrzeby kształtowania polityki innowacyjnej na szczeblu Unii; uważa, że nie jest jasne, jaką rolę w tej koncepcji pełni Instytut; podkreśla, że koncepcja ta nie zawiera jasnych ram, które pozwoliłyby Komisji opracować spójne i skoordynowane działania, z uwagi na liczbę strategii politycznych i instrumentów w tej dziedzinie oraz liczbę dyrekcji generalnych zaangażowanych we wspieranie innowacji; wzywa Komisję do zapewnienia skoordynowanej i skutecznej polityki innowacji, w której ramach właściwe dyrekcje generalne usprawniają działania i instrumenty, oraz do informowania Parlamentu o tych staraniach; rozumie, że misją Instytutu jest propagowanie współpracy między ośrodkami akademickimi oraz wspieranie badań naukowych i innowacji; jest zdania, że ostatecznie głównym beneficjentem mogą być przedsiębiorstwa, które w świetle prawa są właścicielem innowacyjnych produktów wprowadzanych na rynek i odnotowują z tego tytułu zyski finansowe; podkreśla, że w tej sytuacji potrzebne jest włączenie do modelu współpracy takiej struktury, w której określone fundusze będą zwracane do Instytutu;

17.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z ubolewaniem, że zamówienia przeprowadzone przez podmioty prawne WWiI w wysokości do 2 200 000 EUR uznano w 2016 r. za nieprawidłowe, a w procedurach udzielania zamówień stwierdzono poważne niedociągnięcia;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Instytut w 2016 r., a mianowicie:

—	pierwsze trzy wspólnoty innowacji (EIT InnoEnergy, EIT Climate-WWiI i EIT Digital) osiągnęły całkowitą dojrzałość, a efektem ich programów nauczania jest coraz większa liczba innowacyjnych produktów, usług i wykwalifikowanych talentów w zakresie przedsiębiorczości,

—	stał się on największą europejską siecią innowacji, która wnosi istotny wkład w europejską konkurencyjność, wzrost i tworzenie miejsc pracy, przynosząc w obszarze europejskiej innowacji wartość dodaną na poziomie Unii,

—

wdrożył finansowany z dotacji przyznanych przez Instytut Regionalny System Innowacji EIT będący ważnym elementem strategii informacyjnej społeczności EIT, w którym uczestniczą zainteresowane strony z 16 dodatkowych krajów europejskich, głównie z Europy Środkowo-Wschodniej, niebiorące uprzednio udziału w działalności Instytutu;

Kontrole wewnętrzne

19.

zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał stwierdził uchybienia związane z weryfikacją ex post postępowań o udzielenie zamówienia przeprowadzonych przez podmioty prawne WWiI; zauważa, że Trybunał doszedł do odmiennych wniosków co do legalności i prawidłowości dwóch postępowań o udzielenie zamówienia, w przypadku których Instytut zaakceptował udzielenie zamówienia z wolnej ręki lub nadmierne przedłużenie czasu trwania zamówień, a także uznał związane z tym transakcje za legalne i prawidłowe;

20.

przyjmuje do wiadomości, że aby zapewnić odpowiednie zarządzanie ryzykiem związanym z legalnością i prawidłowością transakcji leżących u podstaw rozliczeń, Instytut ustanowił procedury kontroli wewnętrznej, obejmujące weryfikację ex ante, szczególne środki ex ante mające zastosowanie do transakcji dotyczących dotacji i weryfikację ex post;

21.

zauważa, że w 2016 r. odnotowano trzy sprawozdania dotyczące wyjątków i dwanaście przypadków niezgodności na łączną kwotę 5 654 245 EUR (w porównaniu z 7 140 586 EUR w 2015 r.); zauważa jednak, że kwota 5 500 000 EUR, stanowiąca 99,7 % całkowitej wartości, odnosi się do jednego zdarzenia, a mianowicie opóźnienia administracyjnego w ustaleniu podstawy prawnej, co zostało skorygowane w 2016 r.; dostrzega, że Instytut wprowadził środki łagodzące, aby wyeliminować słabe punkty kontroli wewnętrznej określone w sprawozdaniach dotyczących wyjątków i stwierdzone w przypadkach niezgodności odnotowanych w 2016 r., np. Instytut stale aktualizuje i udoskonala obieg środków finansowych, systemy pracy, listy kontrolne i blankiety wysyłkowe;

Strategia zwalczania nadużyć finansowych

22.

zauważa, że Instytut opracował strategię zwalczania nadużyć finansowych na lata 2015–2017, która obejmuje wewnętrzną ankietę na temat wiedzy o zwalczaniu nadużyć finansowych wśród pracowników, analizę porównawczą świadomości nadużyć, obowiązkowe wewnętrzne szkolenia z zakresu zwalczania nadużyć finansowych, przeprowadzono roczną ocenę sytuacji w zakresie konfliktów interesów członków Rady Zarządzającej Instytutu oraz określono i wdrożono, w razie potrzeby, powiązane środki łagodzące;

Audyt wewnętrzny

23.

zauważa, że w kwietniu 2016 r. służba audytu wewnętrznego przeprowadziła audyt dotyczący przejścia do programu „Horyzont 2020”, który obejmował zmiany prawne związane z przepisami i regulacjami programu „Horyzont 2020”, a także dotacje na rozpoczęcie działalności dla dwóch drugofalowych WWiI wyznaczonych w 2014 r.; zauważa, że końcowe sprawozdanie z audytu wydane w grudniu 2016 r. zawierało trzy zalecenia, przy czym żadne z nich nie było krytyczne; zauważa, że Instytut przyjął zalecenia i ustalił plan działania, który będzie realizowany w 2017 r.;

24.

zauważa, że Rada Zarządzająca Instytutu zatwierdziła roczny planu audytu na 2016 r. zaproponowany przez jednostkę audytu wewnętrznego (IAC); zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego wykonała trzy zadania w 2016 r., w tym audyt technologii informacyjnych (IT), doradztwo w zakresie potencjalnego zwiększenia wydajności w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi oraz działania w następstwie wcześniejszych zadań doradczych; zauważa, że w 2016 r. jednostka audytu wewnętrznego wydała 41 nowych zaleceń, w tym 8 ocenionych jako „bardzo ważne”, 11 jako „ważne” i 22 jako „pożądane”, oraz że kierownictwo Instytutu przyjęło wszystkie zalecenia wynikające z audytu wewnętrznego w 2016 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

25.

przyjmuje do wiadomości, że formułowana jest polityka Instytutu dotycząca informowania o nieprawidłowościach i że przed przyjęciem jej przez Radę Zarządzającą Instytutu zostanie ona przesłana Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych do uprzedniej kontroli; zauważa ponadto, że przyszła polityka będzie zawierać kanał wewnętrznego informowania na zasadzie anonimowości; zwraca się do Instytutu o informowanie organu udzielającego absolutorium o postępach w tej kwestii;

26.

odnotowuje, że w lipcu 2017 r. Instytut przyjął nową strategię wyboru niezależnych ekspertów zewnętrznych, która odnosi się do wykonania art. 89 rozporządzenia (UE) nr 1271/2013 w odniesieniu do źródeł wyboru i postępowania z zaleceniami oraz przewiduje kryteria w zakresie konfliktu interesów;

27.

zauważa, że w ramach rocznego programu prac na rok 2018 Instytut wprowadzi szczegółową i proaktywną politykę przejrzystości w zakresie kontaktów z zainteresowanymi stronami; zwraca się do Instytutu o informowanie organu udzielającego absolutorium o postępach w tej kwestii;

28.

z zadowoleniem odnotowuje organizację szkoleń wewnętrznych w zakresie m.in. etyki i uczciwości, zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania, zarządzania projektami, kluczowych wskaźników efektywności i programu „Horyzont 2020”, zarządzania finansami i audytu;

29.

ubolewa nad tym, że Instytut nie podaje do wiadomości publicznej protokołów posiedzeń zarządu; wzywa Instytut do zmiany polityki w tym zakresie;

Inne uwagi

30.

zauważa, że w roku 2016 Trybunał opublikował dwa sprawozdania specjalne dotyczące Instytutu: sprawozdanie specjalne nr 4/2016 pt. „Europejski Instytut Innowacji i Technologii musi zmodyfikować swoje mechanizmy operacyjne oraz pewne elementy koncepcji w celu osiągnięcia spodziewanego oddziaływania”, które zostało opublikowane w dniu 14 kwietnia 2016 r., oraz sprawozdanie specjalne nr 12/2016 pt. „Agencje nie zawsze wykorzystują dotacje we właściwy i jednoznacznie skuteczny sposób”, które zostało opublikowane w dniu 21 kwietnia 2016 r.; z zadowoleniem zauważa, że podjęto działania w celu wdrożenia zaleceń Trybunału;

31.

zauważa, że pierwotnie ustalonym przez Komisję docelowym terminem uzyskania niezależności finansowej przez Instytut był rok 2010; zauważa ponadto, że w czerwcu 2011 r. Instytut uzyskał częściową niezależność finansową pod warunkiem kontynuacji zatwierdzania ex ante transakcji związanych z dotacjami i postępowań o udzielenie zamówienia o wartości powyżej 60 000 EUR przez Dyrekcję Generalną ds. Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej; przyjmuje do wiadomości, że Instytut wystąpił do Komisji o ponowne uruchomienie procesu prowadzącego do pełnej autonomii finansowej; przyjmuje ponadto do wiadomości, że w maju 2016 r. Komisja opracowała program i harmonogram tego procesu, oraz że w październiku 2016 r. Instytut przedłożył Komisji ukończoną samoocenę; wzywa Instytut, aby poinformował organ udzielający absolutorium o postępach w tym zakresie;

32.

zauważa, że Komisja ustanowiła wspólne centrum wsparcia związane z programem „Horyzont 2020” w celu zapewnienia spójności pomiędzy organami wdrażającymi program w takich aspektach jak usługi prawne, narzędzia informatyczne, zarządzanie dotacjami, rozpowszechnianie i wykorzystywanie wyników badań; zauważa jednak, że Instytut nie ma bezpośredniego dostępu do centrum wsparcia, lecz potrzebuje zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku przez odpowiednią dyrekcję generalną Komisji; przyznaje, że to ograniczenie negatywnie wpływa na skuteczność działań Instytutu;

33.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/257

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1387

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Instytutu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0086/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0096/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi tymczasowemu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 131.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 142.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/258

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1388

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0064/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (4), w szczególności jego art. 68,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0103/2018),

udziela dyrektorowi zarządzającemu Europejskiej Agencji Leków absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi zarządzającemu Europejskiej Agencji Leków, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 443 z 29.11.2016, s. 4.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/259

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1389

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0103/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii przez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Leków (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 308 422 000 EUR, co stanowi wzrost o 0,1 % w porównaniu z 2015 r.;

mając na uwadze, że Agencja jest agencją finansowaną z opłat, przy czym 89,34 % jej dochodów w 2016 r. pochodziło z opłat uiszczanych przez przemysł farmaceutyczny w zamian za usługi świadczone przez Agencję, 5,49 % – z budżetu Unii z przeznaczeniem na finansowanie różnych działań w zakresie zdrowia publicznego i harmonizacji, a 5,01 % stanowiło zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2014

zauważa z niepokojem, że niektóre uwagi Trybunału zawarte w absolutorium za rok 2014 wciąż nie są oznaczone jako „zrealizowane”, w szczególności ocena uchybień w kontroli zarządczej, rozpowszechnianie stosownych informacji dotyczących nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii w państwach członkowskich i wśród ogółu społeczeństwa; wzywa Agencję, aby w 2018 r. jak najszybciej doprowadziła do końca działania naprawcze i przedstawiła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie na temat ich realizacji;

Uwagi dotyczące wiarygodności rozliczeń

zauważa, że według sprawozdania Trybunału od czasu wprowadzenia nowego informatycznego systemu rachunkowości w 2011 r. sprawozdawczość dotycząca obiegu środków na zobowiązania i ich wykorzystania nie jest wystarczająco przejrzysta; zauważa z ubolewaniem, że mimo iż wielokrotnie informowano o tym Agencję, nie podjęła ona żadnych działań naprawczych; przyjmuje do wiadomości wyjaśnienie Agencji, że pracuje ona obecnie nad usprawnieniem sprawozdawczości swojego systemu finansowego pod względem funkcjonalnym zgodnie z zaleceniami Trybunału; wzywa Agencję, aby w 2018 r. jak najszybciej wprowadziła działania naprawcze i przedstawiła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie na temat ich realizacji;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

zauważa z niepokojem, że według sprawozdania Trybunału Agencja zawarła porozumienia w sprawie taryfy korporacyjnej na zakwaterowanie ekspertów w 25 hotelach w Londynie bez zastosowania konkurencyjnego postępowania o udzielenie zamówienia; zauważa, że w przypadku sześciu hoteli płatności dokonane w 2016 r. przekraczały określony w rozporządzeniu finansowym próg, powyżej którego wymagane jest przeprowadzenie postępowania konkurencyjnego z zastosowaniem procedury otwartej lub ograniczonej; zauważa z ubolewaniem, że sześć porozumień w sprawie taryfy korporacyjnej i powiązane z nimi płatności w 2016 r. na kwotę ok. 2,1 mln EUR są zatem nieprawidłowe; zauważa, że według odpowiedzi Agencji wypracuje ona i wprowadzi w życie rozwiązanie dotyczące rezerwacji hotelowych w latach 2017–2018; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tego rozwiązania w życie;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że działania związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,30 %, co stanowi wzrost o 2,25 % w porównaniu z rokiem poprzednim; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 85,51 %, co oznacza spadek o 1,58 %;

podkreśla, że Agencji nie pozwolono utworzyć rezerwy na nieprzewidziane wydatki w związku z brexitem;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że Trybunał nie przedstawił żadnych szczegółowych uwag dotyczących przeniesień środków dokonanych przez Agencję; zauważa ponadto, że Agencja w pełni przestrzegała stosownych przepisów finansowych i kluczowych wskaźników efektywności w odniesieniu do kwot przeniesionych, w wyniku czego przeniesienia w tytule I były na poziomie 0,86 %, w tytule II – 7,93 % i w tytule III – 25,86 %;

wskazuje, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

z zadowoleniem zauważa, że według rocznego sprawozdania z działalności Agencji poziom i charakter przesunięć dokonanych w 2016 r. nie wykroczył poza ramy określone w przepisach finansowych; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że w 2016 r. dokonała ona dwunastu przesunięć na łączną kwotę 9 268 000 EUR, czyli 3 % ostatecznych środków; stwierdza, że przeniesienia środków na wydatki były niezbędne przede wszystkim do pokrycia zwiększonych wydatków na rozwój informatyczny, większych wydatków na usługi dla sprawozdawców i usługi w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii oraz zmniejszenia środków, jeżeli wydatki są opłacane głównie w funtach szterlingach;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

zauważa na podstawie obowiązującego w Agencji planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 587 stanowisk (z 602 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), podobnie jak w 2015 r.; zauważa ponadto, że Agencja zatrudniała (w EPC) 36 oddelegowanych ekspertów krajowych, 143 pracowników kontraktowych, 59 pracowników tymczasowych i 148 konsultantów;

10.

zauważa z ubolewaniem, że jeśli chodzi o liczbę stanowisk zajmowanych w dniu 31 grudnia 2016 r. w odniesieniu do wszystkich pracowników (w tym pracowników kontraktowych), nie osiągnięto równowagi płci, a stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 69 % do 31 %; zauważa jednak, że 14 spośród 29 (48 %) osób zajmujących wyższe stanowiska kierownicze w Agencji to kobiety; wzywa Agencję, aby przy rekrutacji nowych pracowników uwzględniała kwestię równowagi płci i poinformowała organ udzielający absolutorium w toku kolejnej procedury udzielania absolutorium o postępach osiągniętych na koniec lat kalendarzowych 2017 i 2018;

11.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Agencji przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 7,9 dnia; z zadowoleniem zauważa, że Agencja powołała grupę ds. konsultacji z pracownikami na temat zdrowia i bezpieczeństwa, zapewnia pracownikom zdrowe posiłki w stołówce Agencji i wniosła roczną składkę w wysokości 31 108,33 GBP do klubu sportowo-rekreacyjnego, który organizuje takie imprezy jak przyjęcia letnie i bożonarodzeniowe, a ponadto posiada dziewięć placówek prowadzących zajęcia sportowe i rekreacyjne w dziedzinie sztuki, literatury, kina, teatru, koszykówki, piłki nożnej, sportów górskich, nordic walking oraz piłki siatkowej;

12.

z zadowoleniem zauważa, że Agencja prowadzi politykę w zakresie ochrony godności osobistej i zapobiegania wszelkim formom nękania psychicznego lub molestowania seksualnego; zauważa, że Agencja posiada również punkty (zaufanych doradców), w których pracownicy mogą przedstawiać swoje problemy w ramach nieformalnej procedury; zauważa, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnego przypadku nękania;

13.

zauważa, że Agencja nie posiada żadnych pojazdów służbowych;

14.

zauważa, że wyniki ankiety na temat zaangażowania pracowników przeprowadzonej w 2015 r. wskazują na dalszą poprawę w stosunku do 2013 r.; zauważa jednak, że do rozwiązania pozostają problemy dotyczące współpracy między działami, obiektywnego podejmowania decyzji i zaufania do kadry kierowniczej wyższego szczebla; zauważa, że grupa dyskusyjna zaproponowała osiem usprawnień w trzech obszarach wymagających poprawy; dostrzega, że Zarząd zatwierdził sześć propozycji, z których trzy są już w fazie wdrażania (baza danych dotycząca mobilności wewnętrznej; noty informujące o decyzjach; regularne spotkania zespołów), a kolejne trzy są planowane (360-stopniowy proces przekazywania informacji zwrotnych; plan komunikacji z pracownikami; lepsze wsparcie dla bezpośrednich przełożonych); wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tych działań w życie;

15.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału od 2014 r. w Agencji miały miejsce dwie duże reorganizacje obejmujące wewnętrzne przesunięcia personelu na stanowiskach kierowniczych wyższego i średniego szczebla; zauważa ponadto, że przesunięcia personelu na głównych stanowiskach w obszarze informatyki i administracji nie zakończyły się sukcesem, co doprowadziło do wystąpienia istotnego zagrożenia stabilności w samej Agencji i w jej działaniach; zauważa jednak, że w opinii Agencji zmiany organizacyjne, których celem było zwiększenie efektywności operacyjnej i skuteczniejsze osiąganie celów strategicznych i które miały poparcie zarządu Agencji, nie spowodowały żadnej niestabilności w Agencji; zauważa ponadto, że Agencja nie dysponuje systemem, który umożliwiałby analizę dostępnych umiejętności, wskazywanie luk oraz rekrutację odpowiedniego personelu i odpowiednie obsadzanie stanowisk; wzywa Agencję, aby poświęciła tym kwestiom szczególną uwagę, poprawiła zarządzanie zasobami ludzkimi oraz przedłożyła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie;

16.

obawia się, że w przypadku agencji finansowanych z opłat, takich jak Europejska Agencja Leków, narzucona w ostatnich latach redukcja etatów wiązała się z redukcją liczby pracowników wykonujących zadania, które są w rzeczywistości finansowane z opłat wnioskodawców, a nie z budżetu Unii; stwierdza, że dokonano tego bez uwzględnienia dodatkowego obciążenia pracą, spowodowanego rosnącą liczbą wniosków, oraz wynikającego stąd wzrostu przychodów z opłat wnoszonych przez wnioskodawców za świadczone usługi, dzięki czemu byłoby możliwe zwiększenie liczby personelu bez wpływu na budżet Unii; stwierdza, że zapotrzebowanie Agencji na dodatkowych pracowników i środki budżetowe wzrośnie szczególnie w przypadającym na lata 2018–2020 okresie przygotowania do przeprowadzki i relokacji do nowej siedziby, kiedy to Agencja będzie musiała nadal pełnić swoje kluczowe funkcje z zakresu zdrowia publicznego oraz wykonywać zadania związane z samym przeniesieniem;

17.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału od początku realizacji projektów Agencja jest w istotnym stopniu zależna od zewnętrznej wiedzy fachowej, a jednocześnie nie ma obowiązującej strategii, która regulowałaby współpracę z konsultantami; zauważa z ubolewaniem, że problemy jakościowe dostrzeżone w chwili odbioru produktów projektów wymagały korekty, za którą Agencja została obciążona dodatkowymi kosztami; wzywa Agencję, aby lepiej wykorzystywała własne zasoby i spróbowała ograniczyć zależność od ekspertów zewnętrznych, aby opracowała i wprowadziła odpowiednią politykę korzystania z usług konsultantów zewnętrznych oraz aby złożyła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie na temat realizacji tej polityki;

18.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2014 r. Komisja, w imieniu ponad 50 instytucji i organów Unii (w tym Agencji), podpisała z jednym wykonawcą umowę ramową na nabycie oprogramowania i licencji oraz na zapewnienie konserwacji sprzętu informatycznego i doradztwa w zakresie IT; zauważa, że wykonawca umowy ramowej pełni rolę pośrednika między Agencją a dostawcami, którzy są w stanie zaspokoić potrzeby Agencji; zwraca uwagę, że w przypadku usług pośrednictwa wykonawca umowy ramowej jest upoważniony do prowizji w wysokości od dwóch do dziewięciu procent cen dostawcy; zauważa, że w 2016 r. łączna kwota płatności na rzecz wykonawcy umowy ramowej wyniosła 8,9 mln EUR; zauważa z ubolewaniem, że Agencja nie porównywała systematycznie cen i ich wzrostu z wycenami przekazywanymi przez dostawców i fakturami wystawianymi wykonawcy umowy ramowej; zauważa jednak, że w następstwie ustaleń Trybunału z października 2017 r. Agencja zbadała sprawę i w konsekwencji wykonawca uznał swój błąd, w związku z czym oczekiwany jest zwrot w wysokości około 12 000 EUR; zauważa również, że w październiku 2017 r. wprowadzono w Agencji konkretne wytyczne wewnętrzne; obejmują one systematyczne sprawdzanie kategorii produktów i podwyższenia kosztów w tych kategoriach w przypadku każdej oferty cenowej Compareksu o wartości przekraczającej 60 000 EUR;

19.

przyznaje, że przyjęcie wniosków o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu opiera się na trzech kryteriach: skuteczności, jakości i bezpieczeństwie; zaleca dodanie czwartego wymogu: dodatkowej wartości terapeutycznej produktu medycznego w porównaniu z najlepszym dostępnym lekiem, a nie w porównaniu z placebo;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

20.

zauważa, że zmieniona strategia postępowania w przypadku konfliktu interesów dotyczącego członków zarządu weszła w życie w dniu 1 maja 2016 r., a następnie została ponownie zmieniona w październiku 2016 r.; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że zmieniona strategia obejmuje obecnie ocenę ex ante przeprowadzaną w celu porównania danych zawartych w każdej nowej deklaracji z danymi z poprzedniej deklaracji oraz z życiorysem każdego z członków zarządu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nazwiska członków, którzy stwierdzili w deklaracji występowanie konfliktu interesów mogącego wpływać na ich bezstronność w odniesieniu do poszczególnych punktów porządku obrad, są odnotowywane w protokole, oraz że może się to wiązać z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi ich udziału w danym posiedzeniu;

22.

zauważa z zadowoleniem, że życiorysy i deklaracje interesów wszystkich członków zarządu są publikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa, że w 2016 r. wobec członków zarządu nie wszczęto żadnej procedury dotyczącej nadużycia zaufania;

23.

zauważa, że obowiązujący w Agencji kodeks postępowania nakłada wymogi zachowania bezstronności i składania rocznych deklaracji interesów na wszystkich członków personelu Agencji, w tym pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych, oddelegowanych ekspertów krajowych, pracowników zewnętrznych, wizytujących ekspertów oraz stażystów; zauważa, że decyzja dotycząca postępowania w przypadku interesów zadeklarowanych przez pracowników Agencji i kandydatów przed zatrudnieniem została zmieniona w wyniku przeglądu zarówno strategii postępowania z deklaracjami interesów członków komitetu naukowego i ekspertów, jak i strategii dotyczącej konfliktu interesów członków zarządu, i weszła w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.;

24.

zauważa, że przeniesienie siedziby Agencji mogłoby skutkować odejściem personelu z Agencji; w związku z tym wzywa Agencję do upewnienia się, że w każdym przypadku zostaną ściśle zastosowane zasady dotyczące przepływu pracowników między sektorem publicznym a prywatnym (efekt drzwi obrotowych);

25.

zauważa, że biuro Agencji ds. zwalczania nadużyć finansowych przeprowadziło ukierunkowane działania nakreślone w strategii Agencji na 2016 r. dotyczącej zwalczania nadużyć finansowych; wszyscy członkowie personelu zostali zobowiązani do wzięcia udziału w kursie online opracowanym w Agencji przez biuro ds. zwalczania nadużyć finansowych i obejmującym zagadnienia związane ze zwalczaniem nadużyć finansowych;

26.

odnotowuje, że Agencja przyjęła wytyczne Komisji dotyczące informowania o nieprawidłowościach wewnątrz organizacji w listopadzie 2014 r.; wyraża zadowolenie z przyjęcia przez zarząd Agencji w marcu 2017 r. polityki postępowania z raportami pochodzącymi ze źródeł zewnętrznych, dotyczącymi zagadnień wchodzących w zakres jej kompetencji (tj. zasad dotyczących sygnalizowania nieprawidłowości przez źródła zewnętrzne);

27.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że w 2016 r. Agencja nie odnotowała żadnych przypadków wewnętrznego zgłoszenia nieprawidłowości oraz otrzymała 18 raportów ze źródeł zewnętrznych dotyczących domniemanych nieprawidłowości o charakterze regulacyjnym, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie publiczne; zauważa, że Agencja podjęła działania następcze w odniesieniu do każdego z tych raportów, ale nie stwierdziła jakichkolwiek problemów dotyczących bezpieczeństwa/skuteczności, które wiązałyby się z koniecznością podjęcia specjalnych działań regulacyjnych;

28.

29.

zauważa, że w 2016 r. Agencja otrzymała 823 wnioski o udzielenie dostępu do dokumentów, co stanowi wzrost o 20 % w porównaniu z rokiem 2015; zauważa, że Agencja odpowiedziała na 678 wniosków i udzieliła pełnego dostępu na podstawie 542 wniosków, w przypadku 17 wniosków udzielono jedynie częściowego dostępu, a 44 wnioski zostały odrzucone; zauważa, że w przypadku 21 wniosków o dostęp do dokumentów jako uzasadnienie odmowy Agencja podała ochronę interesów handlowych; wzywa Agencję do zadbania o to, aby podejmując decyzję o ograniczeniu dostępu do dokumentów ze względu na ochronę interesów handlowych, traktowała również z powagą interesy Unii i jej obywateli w dziedzinie zdrowia, stosując jednocześnie odnośne zasady i przepisy;

30.

zauważa z ubolewaniem, że publikację nowego podejścia Agencji do przejrzystości w celu uczynienia zeń przedmiotu publicznych konsultacji wstrzymano z uwagi na konieczność pilnego zajęcia się przygotowaniem Agencji do brexitu;

Główne osiągnięcia

31.

z zadowoleniem przyjmuje główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	Agencja wypełniła swoje zobowiązania prawne polegające na wspieraniu innowacji, wydawaniu pozwoleń dla produktów leczniczych i sprawowaniu nadzoru nad nimi, a tym samym propagowaniu i ochronie zdrowia publicznego,

—	Agencja była pierwszym organem regulacyjnym na świecie, który rozpoczął publikację danych klinicznych stanowiących podstawę wniosków o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu nowych produktów leczniczych,

—	Agencja zainicjowała PRIME (PRIority MEdicines – leki priorytetowe), nowy system służący wzmocnieniu wsparcia regulacyjnego, aby zoptymalizować opracowywanie leków odpowiadających na niezaspokojone potrzeby pacjentów,

—	wraz z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności Agencja dokonała przeglądu środków mających ograniczyć stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych u zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, oraz wydała wspólną opinię naukową;

Kontrole wewnętrzne

32.

odnotowuje, że Agencja opracowała zrównoważony proces określania, oceny i zarządzania ryzykiem w całej organizacji, aby zapewnić osiągnięcie kluczowych celów organizacyjnych; zauważa, że żadne ze zidentyfikowanych zagrożeń nie zostało uznane za krytyczne i do żadnego z nich w 2016 r. nie doszło;

33.

zauważa, że skuteczność standardów kontroli wewnętrznej stosowanych w Agencji została oceniona za pomocą wewnętrznej ankiety skierowanej do kadry kierowniczej Agencji; dostrzega, że w ocenie stwierdzono, iż stosowany system jest zasadniczo zgodny ze standardami i tym samym zapewnia Agencji wystarczającą pewność co do wiarygodności środowiska kontroli wewnętrznej, choć zwrócono uwagę na trzy obszary wymagające poprawy, mianowicie – przydział pracowników i ich mobilność, cele i wskaźniki efektywności oraz strukturę operacyjną; zauważa, że podjęto środki w celu dalszej poprawy skuteczności i stosowania powyższych standardów oraz – aby poprawić wyżej wymienione obszary – opracowano plan działania, który miał zostać wdrożony w 2017 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu planu działania;

Audyt wewnętrzny

34.

zauważa, że do końca 2016 r. nadal nie sfinalizowano 10 zaleceń oznaczonych jako „bardzo ważne”, wydanych w wyniku audytów przeprowadzonych przez jednostkę audytu wewnętrznego Agencji do dnia 31 grudnia 2015 r.; zauważa, że wszystkie zalecenia krytyczne zostały zrealizowane; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu sfinalizowania otwartych zaleceń oznaczonych jako „bardzo ważne”;

35.

z zadowoleniem zauważa, że na dzień 31 grudnia 2016 r. żadne zalecenie Służby Audytu Wewnętrznego Komisji oznaczone jako „krytyczne” lub „bardzo ważne” nie pozostało otwarte;

Inne uwagi

36.

zauważa w szczególności, że Agencja stanie w obliczu dodatkowego obciążenia pracą i dodatkowych potrzeb budżetowych w latach 2018–2020, tj. przez cały okres relokacji i zmian w związku z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; wzywa Komisję, aby udostępniła w tym okresie odpowiedni personel i środki budżetowe, które pozwolą Agencji nadal skutecznie realizować jej zadania oraz podejmować wszelkie konieczne działania przygotowawcze do przeniesienia siedziby w 2019 r.; proponuje ponadto, aby Agencja – w granicach prawa i zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami – została upoważniona do zatrzymania rezerwy budżetowej pochodzącej z dochodów uzyskanych z opłat w celu reagowania na nieprzewidziane koszty i niekorzystne wahania kursów walut, które mogą pojawić się w 2018 r. i w późniejszych latach;

37.

podkreśla konieczność zastosowania przyspieszonej procedury wydawania zezwoleń budowlanych określonej w art. 88 ramowego rozporządzenia finansowego Agencji, tak by uniknąć wszelkich opóźnień w rozpoczęciu budowy nowej siedziby Agencji w Amsterdamie;

38.

z zadowoleniem przyjmuje wyjazd delegacji Parlamentu do tymczasowej oraz przyszłej siedziby Agencji w Amsterdamie w celu zebrania aktualnych informacji na temat postępu prac związanych z dwukrotną zmianą siedziby oraz realizacją projektu dotyczącego nieruchomości; podkreśla także rolę Parlamentu w procesie podejmowania decyzji w sprawie nowej siedziby;

39.

w związku ze zbliżającym się przeniesieniem Agencji do Amsterdamu i potrzebą zatrzymania jak największej liczby pracowników opowiada się za szeroką wykładnią art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Unii, co pozwoliłoby dyrektorowi zarządzającemu utrzymać możliwie największą liczbę pracowników Agencji posiadających obywatelstwo brytyjskie do dnia 29 marca 2019 r. i później;

40.

zauważa, że Trybunał wydał paragraf objaśniający dotyczący dwóch agencji, których siedziby znajdują się w Londynie, w związku z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii; zauważa, że w związku z decyzją o przyszłej lokalizacji Agencja uwzględniła w swoim sprawozdaniu finansowym szacunkową kwotę 448 mln EUR na pokrycie kosztów wynajmu w pozostałym okresie najmu obejmującym lata 2017–2039; kwota ta stanowi zobowiązanie warunkowe, ponieważ umowa wynajmu nie zawiera żadnej klauzuli wyjścia; wzywa Komisję, aby wzięła odpowiedzialność za te absurdalnie wysokie zobowiązania i wynegocjowała, wspólnie z Agencją, możliwą do przyjęcia umowę z oddającym w najem; zauważa ponadto, że nie zostały jeszcze określone zobowiązania warunkowe w odniesieniu do pozostałych kosztów związanych ze zmianą lokalizacji, takich jak koszty przeniesienia pracowników wraz z rodzinami czy koszty działań mających na celu złagodzenie potencjalnej utraty wewnętrznej wiedzy fachowej i zewnętrznej wiedzy fachowej pozyskiwanej w Zjednoczonym Królestwie; nie określono też odnośnego ryzyka dla ciągłości działania; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o uaktualnionych szacunkowych kosztach zmiany lokalizacji, obejmujących zobowiązania odnoszące się do obecnej siedziby;

41.

na podstawie sprawozdania Trybunału wskazuje, że budżet Agencji na 2016 r. był finansowany w 95 % z opłat pobieranych od przedsiębiorstw farmaceutycznych, a w 5 % z funduszy Unii; podkreśla, że finansowanie przez przedsiębiorstwa farmaceutyczne w 2016 r. wzrosło w porównaniu z rokiem 2015 i wyraża zaniepokojenie wpływem tego sektora na Agencję oraz jej zależnością od niego;

42.

zauważa, że ocena ryzyka związanego z brexitem została przeprowadzona oddzielnie przez grupę zadaniową Agencji ds. gotowości do działania i zmiany lokalizacji, powołaną w celu zapewnienia przygotowania Agencji na różne scenariusze rozwoju sytuacji po brexicie; zauważa, że w 2016 r. grupa zadaniowa skupiła się na ocenie wpływu, jaki planowane przeniesienie siedziby do innego kraju wywrze na Agencję, w tym na kierowaniu przygotowaniami związanymi ze wsparciem dla personelu i delegatów, kwestiach finansowych, problemach bezpieczeństwa i infrastrukturze; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu uporania się z tym wyzwaniem;

43.

na podstawie sprawozdania uzupełniającego uznaje, że grupa zadaniowa ds. gotowości do działania i zmiany lokalizacji oficjalnie stwierdziła, iż wszystkie koszty związane z wcześniejszą przeprowadzką z Londynu i przeniesieniem Agencji do nowego przyjmującego państwa członkowskiego będzie musiał ponieść rząd Zjednoczonego Królestwa; dostrzega ponadto, że w międzyczasie Agencja, jako najemca, analizuje z pomocą doradców prawnych i doradców ds. nieruchomości ze Zjednoczonego Królestwa wszystkie możliwe warianty, śledząc jednocześnie negocjacje między Unią i rządem Zjednoczonego Królestwa;

44.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału rozporządzenie (WE) nr 726/2004 zobowiązuje Komisję do przeprowadzania co dziesięć lat zewnętrznej oceny Agencji i jej działań; odnotowuje, że ostatnie sprawozdanie z oceny zostało sporządzone w 2010 r.; zgadza się z Trybunałem, że tak rzadkie przeprowadzanie oceny nie zapewnia zainteresowanym stronom informacji zwrotnych na temat wykonania zadań przez Agencję w odpowiednim czasie; na podstawie sprawozdania Agencji dostrzega, że Komisja przygotowuje obecnie kolejną ocenę, która zostanie dokonana w okresie 2017–2018;

45.

przypomina ważną rolę Agencji w ochronie i promowaniu zdrowia publicznego oraz zdrowia zwierząt, polegającą na dokonywaniu oceny i kontroli leków stosowanych u ludzi i zwierząt;

46.

zauważa, że w 2016 r. Agencja zaleciła udzielenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu 92 nowych leków (81 do stosowania u ludzi i 11 do stosowania u zwierząt) oraz że w lekach tych zawarte są 33 nowe substancje czynne (27 do stosowania u ludzi i 6 do stosowania u zwierząt); podkreśla, że substancje te nigdy wcześniej nie zostały zatwierdzone w żadnym leku w Unii i nie odnoszą się do struktury chemicznej żadnej innej zatwierdzonej substancji;

47.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w październiku 2016 r. strony internetowej zawierającej dane kliniczne, co stanowi ważny krok na drodze ku większej przejrzystości; zauważa, że strona internetowa umożliwia swobodny dostęp do sprawozdań klinicznych na temat nowych leków dopuszczonych w Unii do stosowania u ludzi; zwraca uwagę, że Agencja jest pierwszym organem regulacyjnym na świecie, umożliwiającym tak szeroki dostęp do danych klinicznych;

48.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/265

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1390

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0064/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0103/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2016;

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 142.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

(2) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 150.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/266

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1391

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0060/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0081/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 12 z 13.1.2017, s. 6

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/267

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1392

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0081/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 15 421 357 EUR, co stanowi wzrost o 16,73 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że w 2012 r. Centrum podpisało umowę ramową dotyczącą zawierania umów szczegółowych na maksymalną kwotę 250 000 EUR, co zostało określone w ogłoszeniu o zamówieniu; z zaniepokojeniem zauważa, że Centrum nie przestrzegało tego pułapu; odnotowuje ponadto, że do końca 2015 r. łączna kwota płatności, do których zobowiązało się Centrum w ramach tej umowy, wyniosła 382 181 EUR, a zatem przekroczyła dozwolony pułap o 50 %; podkreśla, że płatności dokonane powyżej tego pułapu wskazują na to, że Centrum powinno usprawnić procedurę monitorowania umów ramowych; wzywa Centrum do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania na temat stanu działania naprawczego, które obecnie oznaczone jest jako „w trakcie realizacji”, a także na temat przyszłych usprawnień w monitorowaniu umów ramowych;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości operacji

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w odniesieniu do dwóch umów ramowych o maksymalnej wartości 135 000 EUR i 650 000 EUR jeden z pracowników Centrum działał jako delegowany urzędnik zatwierdzający w ramach powoływania komisji oceniającej, odpowiedzialnej za podjęcie decyzji o udzieleniu zamówień i podpisanie umów; zauważa jednak, że upoważnienie udzielone przez urzędnika zatwierdzającego było ograniczone do 130 000 EUR i nie odnosiło się wyraźnie do umów ramowych; zauważa, że zgodnie z odpowiedzią Centrum maksymalne wartości tych dwóch umów ramowych wskazywały łączną sumę konkretnych umów, które miały być zawarte w celu wykonania tych umów ramowych; zauważa z zadowoleniem, że Centrum zmieni jednak swoją decyzję w sprawie delegacji uprawnień urzędnika zatwierdzającego w celu wyraźniejszego określenia czynności objętych delegacją;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,95 %, co oznacza wzrost o 0,12 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 95,64 %, co oznacza wzrost o 1,71 % w porównaniu z rokiem 2015; z zadowoleniem zauważa, że ogólny wysoki poziom środków, na które zaciągnięto zobowiązania, świadczył o terminowości zaciągania zobowiązań;

Zobowiązania i przeniesienia

odnotowuje, że poziom środków na zobowiązania przeniesionych na 2016 r. wynosi 671 266 EUR (4,36 %);

odnotowuje, że przeniesienia mogą być często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Centrum z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Zamówienia

odnotowuje, że Centrum wprowadziło w życie nowy plan zamówień, który został z powodzeniem zrealizowany w ścisłej współpracy ze wszystkimi jednostkami; apeluje do Centrum, by poinformowało organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego planu;

zauważa, że Centrum uczestniczyło w posiedzeniu sieci urzędników agencji ds. zamówień w celu wymiany doświadczeń, by kontynuować wdrażanie środków na rzecz racjonalizacji i optymalizacji procedur przetargowych i innych procesów finansowych;

Polityka kadrowa

zauważa, że zgodnie z wynikami monitorowania personelu, w 2016 r. 69,75 % zasobów ludzkich Centrum było przeznaczonych na działalność operacyjną, 20,17 % na wsparcie administracyjne i koordynację, a 10,08 % na działania uważane za obojętne dla budżetu;

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 73 stanowisk (z 79 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 74 w 2015 r.; zauważa z uznaniem, że biorąc pod uwagę liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 53,47 % do 46,53 %;

10.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić część polityki kadrowej Centrum oraz że budżet przeznaczony na działalność związaną z poprawą dobrostanu wynosi ok. 100 EUR na pracownika, co odpowiada jednemu dniu roboczemu; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego na pracownika wynosi 8,54 dnia;

11.

docenia, że Centrum przyjęło już politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; zachęca Centrum do organizowania sesji szkoleniowych w celu podnoszenia świadomości pracowników;

12.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Centrum nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

13.

zauważa, że deklaracja interesów dyrektora Centrum została opublikowana na stronie internetowej Centrum; wzywa Centrum do opublikowania na swojej stronie internetowej większej liczby deklaracji interesów;

14.

odnotowuje, że zarząd przyjął politykę Centrum w zakresie zwalczania nadużyć finansowych, która opiera się na metodologii opracowanej przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) stanowiącej wytyczne dla agencji zdecentralizowanych i uzupełnia działania podjęte już przez Centrum w tej sprawie, w szczególności przepisy OLAF dotyczące dochodzeń wewnętrznych, inicjatywy na rzecz podnoszenia świadomości na temat etyki pracowników, przepisy dotyczące prezentów i korzystania z gościnności oferowanej przez strony trzecie oraz wytyczne w sprawie poważnych naruszeń i informowania o nieprawidłowościach;

15.

Główne osiągnięcia

16.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Centrum w 2016 r., a mianowicie:

—	przyjęcie pierwszego długoterminowego planu: strategii Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii na 2025 r.,

—	wprowadzenie odpowiednich mechanizmów, które umożliwią pomyślne kierowanie organizacją w okresie przejściowym, przy jednoczesnym osiągnięciu dalszych postępów w realizacji jej misji,

—

publikację trzech ważnych dokumentów: pakietu „Europejski raport narkotykowy 2016”, wspólnego sprawozdania EMCDDA-Europolu z 2016 r. w sprawie rynków narkotykowych w UE, a także sprawozdania za 2015 r. dotyczącego europejskiego programu badań ankietowych w szkołach na temat używania alkoholu i narkotyków;

Audyt wewnętrzny

17.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje z niepokojem, że w sprawozdaniu z audytu ze stycznia 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji podkreśliła wyraźną potrzebę usprawnienia zarządzania projektami informatycznymi Centrum; z zaniepokojeniem zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, iż brakuje nadrzędnej długofalowej wizji strategicznej w odniesieniu do systemów informatycznych wspierających podstawowe procesy operacyjne Centrum, że metodykę zarządzania projektami informatycznymi tylko częściowo dostosowano do potrzeb oraz że proces zarządzania wymogami systemowymi jest nieodpowiedni. zauważa, że Centrum i IAS uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

18.

zauważa, że zgodnie z założeniami strategicznego planu kontroli wewnętrznej na lata 2016–2018 Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła we wrześniu 2016 r. ograniczony przegląd ciągłości działania Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii; odnotowuje, że w odnośnym projekcie sprawozdania przedstawiono trzy zalecenia oznaczone przez audytora wewnętrznego jako „ważne”, obejmujące kwestie dotyczące analizy wpływu na działalność, szkolenia i działania uświadamiające, a także wykaz kluczowych danych; zauważa, że po otrzymaniu sprawozdania końcowego na temat ciągłości działalności Centrum opracowany zostanie plan działania mający na celu uwzględnienie tych trzech zaleceń; apeluje do Centrum, by poinformowało organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tego planu działania;

19.

popiera zobowiązanie się przez Centrum do zapewnienia stronom trzecim lepszego dostępu do jego danych, zwłaszcza że jednym z głównych celów Centrum jest rozpowszechnianie danych i informacji na temat problemu narkomanii, w tym danych dotyczących odnośnych nowych tendencji; oczekuje, że zobowiązanie to zaowocuje podjęciem odpowiednich skutecznych działań.

20.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/270

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1393

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Centrum (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0060/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0081/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 150.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s.156.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/271

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1394

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0067/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (4), w szczególności jego art. 19,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0078/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 82.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/272

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1395

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0078/2018),

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 70 215 156 EUR, co stanowi wzrost o 6,05 % w porównaniu z 2015 r.;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,07 %, co oznacza spadek o 1,16 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 97,80 %, co oznacza wzrost o 1,28 %;

odnotowuje wdrożenie w ramach budżetu na 2016 r. ostatniego etapu dwuczęściowej restrukturyzacji budżetu przeprowadzonej w 2014 i 2015 r., mającej wpływ na lata budżetowe 2015 i 2016; zauważa, że nowa struktura ma lepiej wspierać potrzeby biznesowe Agencji poprzez wyodrębnienie działań finansowanych w ramach projektu i finansowania przeznaczonego na te konkretne działania (fundusze R0); zwraca się do Agencji o przekazanie organowi udzielającemu absolutorium informacji na temat praktycznych skutków i korzyści płynących z nowej struktury budżetu;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że wykorzystano 54 % całkowitej kwoty przeniesień z roku 2015 na 2016 (36 450 711 EUR), 43 % pozostało „otwarte” (należna kwota, której jeszcze nie zapłacono), a 2 % anulowano;

odnotowuje, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

odnotowuje fakt, że w 2016 r. Agencja dokonała ogółem 8 przesunięć między tytułami budżetowymi; odnotowuje, że przesunięcia te nie przekroczyły poziomu 10 % środków zapisanych na dany rok budżetowy w linii budżetowej, z której jest dokonywane przesunięcie, w przypadku przesunięć z jednego tytułu do drugiego, z wyjątkiem przesunięć dokonanych na koniec roku zgodnie z przyjętą przez Radę Administracyjną w drodze procedury pisemnej nr 11/2016 decyzją w sprawie przesunięć budżetowych między tytułami powyżej limitu wynoszącego maksymalnie 10 %;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

zwraca uwagę na fakt, że Agencja ogłosiła 66 postępowań o udzielenie zamówienia, w tym 5 z zastosowaniem specjalnej procedury negocjacyjnej, a pozostałe 61 z zastosowaniem otwartej procedury negocjacyjnej dotyczącej zamówień o niskiej wartości;

na podstawie informacji przekazanych przez Agencję odnotowuje, że w 2016 r. zatwierdzony plan zatrudnienia Agencji przewidywał 202 stanowiska; zauważa, że Agencja wzięła pod uwagę cel 198 stanowisk, który jest celem od dnia 1 stycznia 2017 r.; zauważa, że wskaźnik obsadzenia stanowisk w stosunku do tego celu wyniósł 98,48 %;

odnotowuje wyniki trzeciej analizy porównawczej dotyczącej stanowisk w Agencji, wskazujące, że 21,80 % personelu zajmuje się wsparciem administracyjnym i koordynacją, 70,93 % personelu wykonuje zadania operacyjne, a 7,26 % – zadania neutralne; zauważa, że w 2016 r. – w ramach pierwszej 5-procentowej redukcji personelu przeprowadzonej zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie programowania zasobów dla agencji zdecentralizowanych – zlikwidowano pięć stanowisk przewidzianych w planie zatrudnienia na rok 2015, co spowodowało spadek liczby stanowisk statutowych z 207 do 202, oraz że Agencja zrealizowała program prac na rok 2016, mając do dyspozycji jedynie 198 stanowisk, gdyż 4 stanowiska zamrożono z uwagi na cięcia przewidywane na rok 2017; zauważa, że całkowita liczba pracowników pozostała na tym samym poziomie, tj. 246 osób; z zadowoleniem odnotowuje, że w 2017 r. przewidziano utworzenie 14 stanowisk statutowych związanych ze współpracą w zakresie zadań dotyczących straży przybrzeżnej;

ubolewa nad dużą nierównowagą płci w obrębie zarządu Agencji (19 % do 81 %), które to zjawisko nie poprawiło się w porównaniu z rokiem ubiegłym; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza jednak, że powołanie tych członków nie wchodzi w zakres jej kompetencji, oraz że wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji równowaga płci wyrażała się stosunkiem 50:50;

10.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; wzywa Agencję do przedstawienia bardziej dokładnego rozbicia stosunkowo wysokiej kwoty (7 841,70 EUR) na działalność związaną z dobrostanem na pracownika w 2016 r.; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego na jednego pracownika wynosiła 5,9 dnia;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wprowadziła ogólny przepis wykonawczy w sprawie zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu; wzywa Agencję do wspierania organizacji szkoleń i sesji informacyjnych w celu podnoszenia świadomości pracowników;

12.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto postępowań przed sądem ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja udostępniła publicznie na swojej stronie internetowej „deklaracje zobowiązań i poufności” podpisane przez członków jej Rady Administracyjnej, a także ich życiorysy;

14.

z satysfakcją odnotowuje, że w 2015 r. Rada Administracyjna Agencji przyjęła strategię przeciwdziałania nadużyciom finansowym i ich wykrywania, a w 2016 r. wdrożyła także szereg szczegółowych działań, w tym szkolenia dotyczące etyki i uczciwości;

15.

docenia fakt, że w 2016 r. Agencja nie odnotowała żadnego przypadku konfliktu interesów;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja przyjęła politykę dotyczącą sygnalistów, która zapewnia pracownikom wszelkie stosowne informacje dotyczące informowania o nieprawidłowościach i gwarantuje zachowanie poufności pracownikom, którzy w dobrej wierze zgłaszają poważne nadużycia lub obawy; zauważa z zadowoleniem, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnego takiego przypadku;

17.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu im wsparcia i porad, które są im potrzebne;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	wdrożyła ona nową metodologię wizyt w państwach członkowskich i nadzorowała włączenie oceny oszczędności kosztowej do horyzontalnej analizy cyklu wizyt w państwach członkowskich;

—	wprowadzono pierwsze usługi operacyjne w ramach projektu nadzoru morskiego programu Copernicus, co dało początek synergii, która utrzyma i wzmocni oferowane przez Agencję produkty i usługi obserwacji Ziemi w nadchodzących latach;

—

Agencja stworzyła specjalne, dobrowolne narzędzie do wspierania działań państw członkowskich w zakresie egzekwowania i wdrażania unijnych przepisów i norm w celu zmniejszenia związanych z żeglugą zagrożeń dla środowiska naturalnego; (dyrektywa dotycząca zawartości siarki (2) i dyrektywa w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów (3));

19.

ubolewa nad tym, że Agencja nie stosuje wskaźników oddziaływania i wskaźników wyników, aby dalej usprawnić korzystanie z kluczowych wskaźników skuteczności działania; odnotowuje jednak, że jednolity dokument programowy Agencji wyraźnie wskazuje oczekiwane oddziaływanie i wyniki każdego rodzaju działalności;

Audyt wewnętrzny

20.

odnotowuje fakt, że w 2016 r. organy audytowe Agencji nie wydały żadnych krytycznych zaleceń z audytu ani uwag, które mogłyby prowadzić do sformułowania zastrzeżeń w rocznym poświadczeniu wiarygodności; z zadowoleniem zauważa, że do dnia 31 grudnia 2016 r. zastosowano się do wszystkich zaleceń i uwag wynikających z różnych audytów przeprowadzonych przed rokiem 2016;

21.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła audyt na temat działań finansowanych w ramach projektu w Agencji i stwierdziła, że ogólnie rzecz biorąc, systemy zarządzania i kontroli Agencji dotyczące działań finansowanych w ramach projektu są odpowiednio opracowane oraz skutecznie i wydajnie wdrażane; zauważa jednak, że IAS ustaliła obszary wymagające usprawnienia, związane z dostępnością informacji zarządczych na temat planowania i wykorzystania zasobów w przypadku działań finansowanych w ramach projektu; przyjmuje do wiadomości, że w dniu 30 stycznia 2017 r. IAS wydała trzy zalecenia, z których jedno zostało przyjęte przez Agencję; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tych zaleceń w życie;

22.

z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja opracowała własne narzędzia służące podejmowaniu działań następczych w związku z zaleceniami wydanymi przez Służbę Audytu Wewnętrznego i Trybunał oraz że wszystkie zalecenia i uwagi z audytu wydane do dnia 31 grudnia 2016 r. zostały wdrożone;

Kontrola wewnętrzna

23.

zwraca uwagę na fakt, że Agencja opracowała i wdrożyła szereg środków wewnętrznych mających na celu dopilnowanie, by jej działania podlegały kontroli, oraz zapewnienie kierownictwu wystarczającej pewności, że cele Agencji zostaną osiągnięte; zauważa, że Agencja wdrożyła pełny zestaw standardów kontroli wewnętrznej, opartych na równoważnych standardach ustanowionych przez Komisję, a także minimalne wymogi przyjęte przez Radę Administracyjną Agencji; zauważa, że główne działania w roku 2016 dotyczyły zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania oraz zarządzania dokumentami;

24.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2014 r. Agencja zawarła umowę ramową na kwotę 3 500 000 EUR na zakup towarów i usług informatycznych przez okres sześciu lat; zauważa, że Agencja nie doszacowała potrzeb i prawdopodobnej wartości umowy, przez co do końca 2016 r. wykorzystano już 80 % środków; ubolewa nad tym, że trzeba było rozpocząć nowe postępowanie o udzielenie zamówienia cztery lata wcześniej, niż oczekiwano, co generuje dodatkowe koszty administracyjne; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że określanie potrzeb związanych z tą umową było szczególnie trudne, ponieważ w czasie przeprowadzania postępowania o udzielenie zamówienia wciąż trwały negocjacje dotyczące umowy o delegowaniu zadań dla Copernicusa i, co ważniejsze, nie było jasne, czy i w jakim stopniu w ramach tej umowy będą się kwalifikować koszty informatyczne;

25.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w 2016 r. Agencja zawarła siedem umów ramowych na zakup systemów walki z zanieczyszczeniem olejami; zauważa, że postępowanie o udzielenie zamówienia wszczęto w oparciu o założenie, że łączna wartość siedmiu umów ramowych wyniesie 7 000 000 EUR; wyraża ubolewanie, że przyjmując to założenie, nie doszacowano potrzeb Agencji i podpisano siedem umów ramowych o wartości 7 000 000 EUR każda, co daje całkowitą wartość umów wynoszącą 49 000 000 EUR; na podstawie odpowiedzi Agencji stwierdza, że w okresie między wstępnym oszacowaniem potrzeb i faktycznym wszczęciem postępowania przewidziane potrzeby uległy zmianie;

Wyniki

26.

odnotowuje, że w 2016 r. kontynuowano współpracę z uczestniczącymi państwami członkowskimi i organami Unii, w tym świadczenie usług dla agencji Frontex (kontrola granic), EFCA (monitorowanie rybołówstwa), OLAF (służby celne i nielegalna działalność transgraniczna), MAOC-N (egzekwowanie prawa – narkotyki) i EUNAVFOR (zwalczanie piractwa i przemytu ludzi);

27.

zauważa, że wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany rozporządzenia ustanawiającego Agencję, mający na celu rozwój europejskiej współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej, wywarł istotny wpływ na wieloletnie programowanie prac Agencji przeprowadzone w 2016 r.; zauważa ponadto projekt pilotażowy zainicjowany przez Parlament, mający na celu przeanalizowanie i dalsze rozwijanie w latach 2016–2017 synergii między Agencją, Frontex i EFCA w celu zacieśnienia współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej; z zadowoleniem przyjmuje zakończenie procedury ustawodawczej i przyjęcie aktu zmieniającego (4) pod koniec 2016 r.;

28.

przypomina, że zadania Agencji mogą być wykonywane skuteczniej na szczeblu europejskim niż na szczeblu krajowym, jak ma to miejsce w przypadku jej wkładu na rzecz bezpieczeństwa morskiego oraz zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki, a także instalacje przybrzeżne służące do wydobywania gazu i ropy naftowej w Europie; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja dąży do synergii działań z innymi agencjami Unii, aby zyskać na skuteczności i wydajności oraz ograniczyć koszty; z zadowoleniem przyjmuje i popiera w tym ramach współpracę Agencji z innymi agencjami unijnymi, która służy wspieraniu programu Unii w zakresie migracji, np. dzięki świadczeniu przez Agencję coraz większej liczby usług na rzecz Frontexu zgodnie z odnowioną i uaktualnioną trzyletnią umową o gwarantowanym poziomie usług, zawartą w 2016 r.; zauważa również, że Agencja ukończyła udzielanie zamówień na usługi w zakresie zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych do celów nadzoru morskiego; zachęca Agencję do współpracy z innymi agencjami unijnymi w rozwiązywaniu kryzysu uchodźczego, także gdy chodzi o wykonywanie działań o decydującym znaczeniu, które wykraczają poza jej pierwotny mandat, np. udostępnienie personelu i wiedzy fachowej czy wsparcie operacyjne, aby pomóc stawić czoła kryzysowi uchodźczemu;

29.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 58).

(3) Dyrektywa Komisji (UE) 2015/2087 z dnia 18 listopada 2015 r. zmieniająca załącznik II do dyrektywy 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku (Dz.U. L 302 z 19.11.2015, s. 99).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1625 z dnia 14 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 77).

(5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/276

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1396

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0067/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (4), w szczególności jego art. 19,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0078/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 156.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 160.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/277

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1397

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0071/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 526/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 460/2004 (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0114/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 41.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 7.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/278

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1398

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0114/2018),

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 zamknął się kwotą 11 033 974,16 EUR, co stanowi wzrost o 9,64 % w porównaniu z 2015 r.;

C.	mając na uwadze, że wkład Unii do budżetu Agencji w roku budżetowym 2016 r. wyniósł 10 120 000 EUR, co stanowi wzrost o 10,53 % w porównaniu z 2015 r.;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2013, 2014 i 2015

stwierdza z niepokojem, że

—	Agencja w swoim sprawozdaniu rocznym za 2016 r. nie umieściła rozdziału dotyczącego przejrzystości, rozliczalności i uczciwości oraz wzywa Agencję do ujęcia takiego rozdziału w sprawozdaniu rocznym za 2017 r.,

—

rząd Grecji w dalszym ciągu dokonuje płatności ze znacznym opóźnieniem, co z kolei powoduje opóźnienie płatności na rzecz właścicieli biur w Atenach i Heraklionie oraz, chociaż przyjmuje do wiadomości fakt, że Agencja podjęła znaczące wysiłki na rzecz współpracy z rządem Grecji, aby zmienić tę sytuację, wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o zmianie tej sytuacji;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 zaowocowały osiągnięciem wysokiego wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,47 %, co oznacza spadek o 1,53 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 89,18 %, co oznacza spadek o 3,71 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału kwota przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania, wyniosła w tytule II (wydatki administracyjne) 300 000 EUR (25 %), o 150 000 EUR więcej niż w 2015 r., kiedy to kwota ta wynosiła 150 000 EUR (22 %); zauważa, że przeniesienia te były związane przede wszystkim z inwestycjami informatycznymi i nabyciem pod koniec roku samochodu służbowego przeznaczonego wyłącznie do użytku służbowego;

zauważa, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzone były 43 stanowiska (z ogólnej liczby 48 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 45 w 2015 r.;

odnotowuje, że na dzień 31 grudnia 2016 r., stosunek płci wynosił 42,1 % kobiet do 57,9 % mężczyzn; zauważa, że wszystkie trzy wyższe stanowiska kierownicze zajmowali mężczyźni; zauważa jednak, że równowaga płci wśród wyższej kadry kierowniczej uległa zmianie pod koniec 2017 r. i dwa z trzech stanowisk kierowników działów zajmowały kobiety;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w 2016 r. Agencja przeniosła ośmiu dodatkowych pracowników do Aten, zmniejszając liczbę personelu zatrudnionego w Heraklionie do 14 osób; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że przewiduje się, iż całkowita liczba pracowników w biurze w Heraklionie wyniesie pod koniec 2017 r. 8 osób; podkreśla, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału za 2013 r. umieszczenie całego personelu w jednej lokalizacji przyniosłoby prawdopodobnie dalsze ograniczenie kosztów; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o możliwych środkach służących poprawie tej sytuacji;

odnotowuje, że Agencja napotyka trudności w zatrudnieniu, przyciągnięciu i zatrzymaniu odpowiednio wykwalifikowanych pracowników, głównie ze względu na rodzaje stanowisk, jakie są oferowane (stanowiska pracowników kontraktowych) oraz niski współczynnik mający zastosowanie do wynagrodzeń pracowników Agencji w Grecji; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu złagodzenia tych trudności;

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Agencji przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio sześć dni; zauważa, że w 2016 r. na działania na rzecz dobrostanu pracowników poświęcono – w przeliczeniu na pracownika – dwa dni;

10.

z zadowoleniem zauważa, że Agencja utworzyła sieć zaufanych doradców w celu zapobiegania konfliktom związanym z pracą i w celu mediacji w przypadku takich konfliktów; zauważa, że Agencja zorganizowała wewnętrzne szkolenia i działania informacyjne;

11.

zauważa, że Agencja wprowadziła politykę ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu, oraz zapewnia regularne szkolenia na temat zapobiegania molestowaniu;

12.

zauważa, że Agencja korzysta z pojazdów służbowych, ale nie zezwala na ich prywatne wykorzystywanie;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość i demokracja

13.

z zaniepokojeniem zauważa, że na stronie internetowej Agencji dostępne są jedynie życiorysy prezesa zarządu i dyrektora wykonawczego; zauważa z zadowoleniem, że opublikowane zostały deklaracje interesów członków zarządu, dyrektora wykonawczego i Stałej Grupy Przedstawicieli Zainteresowanych Stron;

14.

zauważa, że obecnie zdecentralizowane agencje Unii dyskutują na temat polityki w zakresie informowania o nieprawidłowościach oraz że w 2018 r. przyjęta zostanie wspólna polityka w tym zakresie wraz z wytycznymi; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tej polityki w życie;

15.

zauważa, że Agencja nie podjęła jeszcze żadnej konkretnej inicjatywy na rzecz poprawy przejrzystości w swoich kontaktach z lobbystami i zainteresowanymi stronami; wzywa Agencję do wprowadzenia bez dalszej zwłoki proaktywnej polityki w odniesieniu do przejrzystości lobbingu oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich środkach podjętych w celu rozwiązania tego problemu; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że obecnie Agencja jest w trakcie opracowywania polityki poświęconej tej kwestii;

16.

zauważa, że Agencja podaje do wiadomości publicznej protokoły posiedzeń zarządu niezwłocznie po ich zatwierdzeniu;

17.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja nie otrzymała żadnego wniosku o udzielenie dostępu do dokumentów;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	pomyślne zakończenie ogólnoeuropejskiego ćwiczenia,

—	wkład wniesiony do grupy koordynacyjnej oraz proaktywny sekretariat dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji,

—	wykorzystanie instrumentów, takich jak europejski miesiąc cyberbezpieczeństwa i „wyzwanie cyberbezpieczeństwa”, mających na celu zwiększenie wiedzy społeczeństwa o cyberbezpieczeństwie;

Audyt wewnętrzny

19.

zauważa, że Agencji nie pozostawało żadne niewdrożone zalecenie spośród zaleceń skierowanych przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji w 2016 r.; zauważa, że we wrześniu 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji dokonała oceny ryzyka agencji, a na podstawie tej oceny wskazać można trzy kolejne zagadnienia audytowe: udział zainteresowanych stron w oczekiwanych wynikach, zasobach ludzkich i technologiach informacyjnych; odnotowuje, że Agencja podejmie natychmiastowe działania dotyczące stworzenia wysokiej jakości systemu zarządzania, a także wrażania swojej polityki zarządzania ryzykiem; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wprowadzeniu tych działań w życie;

Kontrola wewnętrzna

20.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji zauważa, że w wyniku szeroko zakrojonej kontroli ex post z wykonania budżetu za rok budżetowy 2015, zgodnie ze standardem kontroli wewnętrznej nr 8 „procesy i procedury”, sformułowano szereg zaleceń, które zostały uwzględnione w 2016 r.; zauważa, że 267 transakcji finansowych, stanowiących 76,43 % budżetu Agencji na 2015 r. zostało skontrolowanych, a w związku z tym wydano jedno zalecenie w sprawie opóźnień w płatnościach; przyjmuje do wiadomości, że opóźnienie to nie spowodowało konieczności zapłacenia odsetek; zauważa z zadowoleniem, że Agencja poświęciła szczególną uwagę kontroli wyników przed przystąpieniem do transakcji (kontrola ex ante), aby kontrola była jak najbardziej skuteczna;

Inne uwagi

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w ocenie zewnętrznej za 2015 r. , przedstawionej w maju 2016 r., stwierdzono, że praca Agencji i jej wyniki odpowiadają na potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa sieci i informacji na terenie całej Unii i w państwach członkowskich oraz że Agencja efektywnie spełnia oczekiwania zainteresowanych stron; zauważa jednak, że konieczne jest usprawnienie komunikacji pomiędzy Agencją a jej partnerami, zdaniem których zakres uprawnień Agencji i jej zasięg są zbyt ograniczone; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że jej zarząd zastanawia się nad przyszłością Agencji, najlepszym sposobem na dotarcie do jej zainteresowanych stron oraz sposobami zwiększenia zasięgu Agencji, biorąc pod uwagę dostępne zasoby ludzkie i finansowe; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach podjętych w celu poprawy tej sytuacji;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. Agencja przystąpiła do wdrażania systemu zarządzania jakością; zauważa, że podręcznik zarządzania jakością i standardowe procedury operacyjne oraz instrukcje dotyczące pracy zostały opracowane na podstawie norm ISO 9001; zauważa z zadowoleniem, że przeglądu tych dokumentów dokonuje obecnie kierownictwo, a wdrożone zostaną one w 2017 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w celu zapewnienia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy Agencja prowadzi recykling papieru, szkła i tworzyw sztucznych, zachęca pracowników do tego, by unikali drukowania dokumentów, oraz wprowadziła elektroniczny system wewnętrznego przepływu pracy, który znacznie ograniczył wykorzystanie dokumentów papierowych;

24.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w celu redukcji i kompensacji emisji CO2 Agencja zachęca do korzystania z elektronicznych środków komunikacji jako alternatywy dla fizycznego przemieszczania się, a także po raz pierwszy w 2017 r. wdrożyła dotyczące transportu narzędzie przewidziane w protokole dotyczącym emisji gazów cieplarnianych, aby gromadzić dane statystyczne dotyczące podróży służbowych pracowników Agencji;

25.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/281

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1399

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0071/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 526/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 460/2004 (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0114/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji za rok budżetowy 2016;

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 160.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 41.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 166.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/282

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1400

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0072/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Kolejową (Rozporządzenie w sprawie Agencji) (4), w szczególności jego art. 39,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (5), w szczególności jego art. 65,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0079/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 333 z 9.9.2016, s. 19.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/283

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1401

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0079/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 27 545 879 EUR, co stanowi wzrost o 4,56 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2014 i 2015

przyznaje, że Agencja nie jest uprawniona do podjęcia decyzji o centralizacji wszystkich swoich działań w jednym miejscu; przypomina, że w momencie powstania Agencji w 2004 r. Rada podjęła decyzję o jej dwóch siedzibach (Lille/Valenciennes); odnotowuje uwagę Trybunału na temat ewentualnych oszczędności, które można byłoby uzyskać dzięki jednej lokalizacji; odnotowuje przeprowadzoną przez Agencję analizę skutków budżetowych posiadania dwóch siedzib oraz swoje zalecenie dotyczące ich utrzymania; podkreśla, że koszty prawdopodobnie spadłyby, gdyby wszystkie działania były scentralizowane w jednym miejscu; zwraca uwagę, że w obniżeniu kosztów mogłoby również pomóc zawarcie kompleksowego porozumienia z przyjmującym państwem członkowskim w sprawie siedziby, co umożliwiłoby także wyjaśnienie warunków funkcjonowania Agencji i zatrudnienia jej personelu oraz położyłoby kres sytuacji, w której koszty operacyjne są prawdopodobnie wyższe niż to konieczne; wzywa Radę do ponownego rozważenia jej wcześniejszej decyzji i opowiedzenia się za centralizacją wszystkich działań Agencji w jednym miejscu;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,20 %, co oznacza wzrost o 0,10 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 91,57 %, co oznacza wzrost o 1,79 % w porównaniu z rokiem 2015;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z przepisami nowego rozporządzenia w sprawie Agencji, które weszło w życie w czerwcu 2016 r., Agencja jest upoważniona do pobierania opłat za niektóre z jej nowych uprawnień;

Zobowiązania i przeniesienia

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji odnotowuje, że poziom przeniesień był niższy niż orientacyjne pułapy stosowane przez Trybunał do oceny wykonania budżetu (tj. 10 % w tytule I, 1,20 % w tytule II i 30 % w tytule III) dla wszystkich tytułów budżetowych; zauważa ponadto, że środki na płatności przeniesione na 2017 r. (7,52 %) dotyczą przede wszystkim wydatków operacyjnych oraz że wykorzystano 95,4 % środków przeniesionych z 2015 r.;

podkreśla, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

zauważa, że na koniec 2016 r. Agencja zatrudniała 165 pracowników stałych, z czego 133 pracowników zatrudnionych na czas określony, 29 pracowników kontraktowych i 3 oddelegowanych ekspertów krajowych, podczas gdy na koniec 2015 r. jej personel zatrudniony na stałe liczył 154 osoby;

z zaniepokojeniem zauważa, że 62 % pracowników Agencji to mężczyźni, a 38 % to kobiety, czyli współczynnik braku równowagi wynosi niemal dwa do jednego; ubolewa, że istnieje znaczący brak równowagi pod względem płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz w zarządzie Agencji; przypomina jednak, że jeśli chodzi o równowagę płci w zarządzaniu, członków zarządu proponują i mianują państwa członkowskie, lecz zaleca, by mimo to zająć się tą kwestią w trybie pilnym;

z zadowoleniem odnotowuje, że odsetek pracowników przydzielonych do zadań operacyjnych wzrósł z 65 % w 2015 r. do 70 % w 2016 r., a odsetek pracowników przydzielonych do zadań administracyjnych spadł z 23 % do 18 %; ubolewa jednak, że zmiany tych wartości wynikają głównie ze zmian w przydziale pracowników do różnych kategorii; zwraca uwagę, że taka redukcja nie jest zgodna z redukcją personelu o 5 %, zapowiedzianą przez Komisję w komunikacie w sprawie programowania zasobów dla agencji zdecentralizowanych;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; podkreśla, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 228,7 EUR na jednego pracownika, a w 2016 r. zorganizowano posiedzenie wyjazdowe dla pracowników; zauważa, że średnia długość zwolnienia chorobowego na jednego pracownika wynosi 3,2 dnia, czyli znacznie poniżej średniej w większości pozostałych agencji;

10.

docenia fakt, że w 2016 r. nie odnotowano żadnego przypadku mobbingu; wspiera szkolenia organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników;

11.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rada Zarządzająca Agencji przyjęła strategię zapobiegania konfliktom interesów w odniesieniu do swoich członków; odnotowuje, że w rezultacie Agencja opublikowała na swojej stronie internetowej większość oświadczeń o braku konfliktu interesów i życiorysów członków Rady Zarządzającej; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o publikacji brakujących dokumentów;

13.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji odnotowuje, że kontynuuje ona wdrażanie planu działania określonego w jej strategii na rzecz zwalczania nadużyć finansowych; zauważa w szczególności, że Agencja zorganizowała dwie sesje szkoleniowe na temat zapobiegania nadużyciom finansowym oraz dwie sesje szkoleniowe na temat etyki i uczciwości;

14.

zauważa, że Agencja zawarła ocenę ryzyka nadużyć finansowych w swojej regularnej ocenie ryzyka oraz dokonała przeglądu rejestru ryzyka nadużyć finansowych w 2016 r.; odnotowuje, że zagrożenia zostały ponownie ocenione jako „średnie” lub „niskie” oraz że nie zidentyfikowano dodatkowego ryzyka;

15.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że oczekuje ona na wzór decyzji Komisji w celu przyjęcia własnej decyzji w sprawie informowania o nieprawidłowościach; zwraca jednak uwagę, że do czasu przedstawienia wzoru decyzji obowiązuje obecna decyzja Komisji w sprawie informowania o nieprawidłowościach; wzywa Agencję, by powiadomiła organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tych wytycznych;

16.

17.

odnotowuje podstawy odmowy dostępu do dokumentu (1 przypadek na 44); wzywa Agencję do korzystania w jak najbardziej prawidłowy i zgodny z prawem sposób z możliwości odmowy dostępu do dokumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony danych osobowych;

Główne osiągnięcia

18.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia zidentyfikowane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	Agencja opublikowała zmienioną wizję strategiczną, obejmującą opracowanie strategii w dziedzinie stosunków międzynarodowych i realizację strategii komunikacyjnej,

—	Agencja wdrożyła zaktualizowaną strukturę zarządzania i dostosowała swoją organizację w związku z nowym rozporządzeniem w sprawie Agencji; Agencja kontynuowała wdrażanie zintegrowanego systemu zarządzania w celu uzyskania certyfikatu ISO 9001 w 2017 r.,

—	Agencja skutecznie wprowadziła nową nazwę i mandat w ramach nowego systemu prawnego (4. pakiet kolejowy obowiązujący od dnia 15 czerwca 2016 r.) oraz poczyniła istotne postępy w przygotowaniach do swojej nowej roli;

19.

ubolewa jednak, że Agencja nie stosuje wskaźników wkładu, aby dalej usprawnić korzystanie z kluczowych wskaźników efektywności, i zaleca zmianę tej sytuacji;

Audyt wewnętrzny

20.

stwierdza, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) nie przekazała Agencji żadnych krytycznych ani bardzo ważnych zaleceń; zauważa, że IAS przeprowadziła ocenę ryzyka obejmującą wszystkie procedury operacyjne i procesy wsparcia;

21.

zwraca uwagę, że jeżeli chodzi o wcześniejszy audyt zarządzania relacjami z zainteresowanymi stronami i komunikacji zewnętrznej, IAS zamknęła trzy ważne zalecenia i jedno bardzo ważne zalecenie w sprawie usprawnienia procedury rekrutacji, a także stwierdziła, że Agencja wdrożyła wszystkie zalecenia poza jednym; zauważa ponadto, że jedyne wciąż otwarte zalecenie oznaczone jako „ważne” i dotyczące „obowiązujących ram proceduralnych mających zastosowanie do zarządzania relacjami z zainteresowanymi stronami i komunikacji zewnętrznej” było w trakcie realizacji w terminie do września 2017 r.;

Kontrole wewnętrzne

22.

z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja otrzymała certyfikat ISO 9001;

23.

zwraca uwagę, że Rada Zarządzająca Agencji przyjęła standardy zarządzania w kwietniu 2016 r.; zauważa ponadto, że zgodnie ze standardem zarządzania Agencji nr 16 kierownictwo dokonało oceny adekwatności standardów zarządzania oraz skuteczności ich wdrażania w ramach przeglądu systemu zarządzania Agencji; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że nawet jeżeli zidentyfikowano pewne obszary, w których można dokonać ulepszeń (standard zarządzania ERA nr 3 – Wartości etyczne i organizacyjne, standard zarządzania ERA nr 4 – Cele, planowanie strategiczne i sprawozdawczość, standard zarządzania ERA nr 5 – Ciągłość działania, standard zarządzania ERA nr 8 – Zarządzanie relacjami z zainteresowanymi stronami, standard zarządzania ERA nr 9 – Zarządzanie procesem, standard zarządzania ERA nr 10 – Zarządzanie zasobami ludzkimi, standard zarządzania ERA nr 13 – Zarządzanie danymi i informacjami), można uznać, że system kontroli Agencji jako całość funkcjonuje zgodnie z oczekiwaniami i odpowiednio minimalizuje główne zagrożenia dla realizacji celów Agencji;

24.

zauważa, że Agencja rozbudowała zintegrowany system zarządzania w oparciu o wymogi określone w standardach kontroli wewnętrznej i normach serii ISO 9001, aby spełnić niezbędne warunki umożliwiające jej podejmowanie z powodzeniem nowych rodzajów działalności i poprawę wydajności; z zadowoleniem przyjmuje analizę przeprowadzoną przez Agencję w ramach zintegrowanego systemu zarządzania w odniesieniu do wyjątków w przepisach i nieprzestrzegania przepisów, a także zaplanowanie na 2017 r. działań szkoleniowych dotyczących udzielania zamówień publicznych i zarządzania umowami, aby zaradzić wspomnianym problemom;

25.

zauważa, że w ramach oceny skuteczności zintegrowanego systemu zarządzania wskazano na pewne obszary, w których możliwe są udoskonalenia w zakresie przestrzegania przepisów i skuteczności, zwłaszcza w odniesieniu do wartości etycznych i organizacyjnych, ciągłości działania, zarządzania stosunkami z zainteresowanymi stronami oraz zarządzania zasobami ludzkimi, a także zidentyfikowano kompetencje, jakimi Agencja dysponuje, i kompetencje, jakie są jej potrzebne; oczekuje, że do 2017 r. Agencja zgodnie z planem w pełni wdroży normy w zakresie zarządzania;

26.

wyraża ubolewanie, że nie zrealizowano celu polegającego na wykonaniu 95 % płatności w ustalonym terminie 30 dni; zauważa, że powody opóźnień w wykonywaniu płatności są takie same jak w 2015 r., czyli że są to opóźnienia w przetwarzaniu faktur przez pracowników Agencji, niedobór gotówki i brak porozumienia z dostawcami co do treści faktur; zwraca się do Agencji o przyjęcie działań zaradczych, aby w rozsądnym terminie zrealizować ustalony cel w wysokości 95 %;

Inne uwagi

27.

z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia rozporządzenia w sprawie Agencji (2), które weszło w życie dnia 15 czerwca 2016 r.; zauważa z zadowoleniem, że do końca okresu przejściowego (16 czerwca 2019 r.) ta spodziewana zmiana strategiczna przekształci Agencję z podmiotu jedynie przygotowującego i upowszechniającego działania polityczne w organ pracujący bezpośrednio dla przemysłu w dziedzinie pozwoleń na certyfikaty bezpieczeństwa i tabor kolejowy; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji stwierdza, że zgodnie z oczekiwaniami zmiana ta powinna przynieść ogromne korzyści w postaci zmniejszenia kosztów;

28.

podkreśla, że Agencja odgrywa strategiczną rolę w zakresie poprawy konkurencyjności kolei w stosunku do innych rodzajów transportu oraz wnosi wkład w rozwój i skuteczne funkcjonowanie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego bez granic, gdyż ogranicza bariery administracyjne i techniczne, zachęca do wchodzenia na rynek, gwarantuje niedyskryminację, efektywniej wydaje środki publiczne na usługi publicznego transportu kolejowego oraz dba o lepsze zarządzanie infrastrukturą; z zadowoleniem przyjmuje ukierunkowany program porządkowania przepisów krajowych w celu wyeliminowania istniejących barier między państwami członkowskimi lub ograniczenia ich wpływu;

29.

podkreśla rolę Agencji w zapewnianiu bezpieczeństwa i interoperacyjności europejskiego systemu kolejowego, tak aby przyczynić się do poprawy konkurencyjności europejskiego sektora kolejowego oraz jakości usług w transporcie kolejowym; popiera Komisję w dążeniu do uczynienia europejskiego systemu kolejowego światowym liderem, jeżeli chodzi o skuteczność działania w zakresie bezpieczeństwa;

30.

z zadowoleniem przyjmuje rolę Agencji w monitorowaniu opracowywania, testowania i wdrażania europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS), a także w ocenie konkretnych projektów związanych z ERTMS; z zadowoleniem przyjmuje otwarcie negocjacji między UE i Szwajcarią w ramach Umowy w sprawie przewozu kolejowego i drogowego rzeczy i osób, których przedmiotem jest uczestnictwo Szwajcarii w Agencji Kolejowej Unii Europejskiej; w związku z poszerzeniem zakresu kompetencji przyznanych Agencji kładzie nacisk na przyznanie jej niezbędnych zasobów finansowych, materialnych i kadrowych, aby umożliwić jej sprawne i skuteczne wykonywanie nowych i dodatkowych zadań; zwraca uwagę na analizę, zleconą niedawno przez Komisję Budżetową, w sprawie zasad finansowania agencji europejskich, a także na potrzebę opracowania możliwości samofinansowania Agencji w większym wymiarze; z zaniepokojeniem zwraca uwagę na sprzeczność między przyjętymi w ostatnim czasie przepisami, które rozszerzają zakres misji Agencji, a cięciami budżetowymi dotyczącymi Agencji, które mają zostać wprowadzone zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2014–2020;

31.

przypomina stanowisko Parlamentu Europejskiego w procedurze budżetowej, dotyczące odzyskiwania łącznych kwot przeniesionych z instrumentu „Łącząc Europę” do Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych; podkreśla, że należy zagwarantować środki finansowe na ukończenie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego również w celu modernizacji i rozwoju infrastruktury kolejowej w peryferyjnych regionach Unii; podkreśla ponadto, że należy przyspieszyć wprowadzenie europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym w celu dalszego wdrażania wspólnych norm technicznych i osiągnięcia maksymalnych korzyści pod względem interoperacyjności;

32.

zauważa, że ocena ryzyka w 2016 r. wykazała nowe zagrożenia w porównaniu z 2015 r., związane z opóźnioną i niespójną transpozycją przepisów czwartego pakietu kolejowego, przestarzałością narzędzi do zarządzania zmianą w kontekście ERTMS, obniżeniem poziomu hałasu powodowanego przez pociągi, opóźnieniami w ograniczaniu ilości przepisów krajowych i zarządzaniem danymi;

33.

(2) Rozporządzenie (UE) 2016/796.

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/287

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1402

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0072/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Kolejową (Rozporządzenie w sprawie Agencji) (4), w szczególności jego art. 39,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (5), w szczególności jego art. 65,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0079/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kolejowej (obecnie Agencja Kolejowa Unii Europejskiej) za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 166.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 176.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/288

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1403

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0083/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0101/2018),

udziela dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 192.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/289

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1404

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0101/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 39 398 106 EUR, co stanowi wzrost o 7,11 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (10 203 000 EUR), składek krajowych organów nadzoru państw członkowskich i obserwatorów (16 180 250 EUR) oraz z opłat (10 550 293 EUR);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

przyjmuje do wiadomości, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,97 %, co oznacza wzrost o 0,33 % w porównaniu z rokiem 2015, oraz że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 87,29 %, co oznacza wzrost o 2,75 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

odnotowuje z zadowoleniem, że 92,8 % środków budżetowych na 2015 r. przeniesionych na 2016 r. uregulowano w ciągu roku;

zauważa, że poziom przeniesionych środków był stosunkowo niski, z wyjątkiem tytułu III (wydatki operacyjne), gdzie wyniósł 38,09 %;

wzywa Urząd, aby utrzymywał środki przenoszone na kolejny rok na jak najniższym poziomie;

wskazuje, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych Urzędu i niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Urząd z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

z zadowoleniem zauważa, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności Urzędu poziom i charakter przesunięć dokonanych w 2016 r. nie wykroczył poza ramy określone w przepisach finansowych; zauważa, że Urząd wykonał przesunięcia w kwocie 553 743,41 EUR z tytułu III (wydatki operacyjne) i 182 131,59 EUR z tytułu II (infrastruktura i wydatki administracyjne) w celu zaspokojenia potrzeb budżetowych w tytule I (wydatki na personel);

Polityka kadrowa

zauważa, że w 2016 r. Urząd zatrudniał 204 pracowników (136 pracowników zatrudnionych na czas określony ze 140 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu ze 186 pracownikami w roku poprzednim; przyjmuje do wiadomości, że w 2016 r. wskaźnik rotacji pracowników wyniósł 8 % i był niższy od wskaźnika docelowego Urzędu wynoszącego 10 %;

zauważa, że wśród 204 pracowników zatrudnianych przez Urząd w 2016 r. znajdowało się 86,3 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy, EPC) oddelegowanych ekspertów krajowych, pracowników kontraktowych, pracowników tymczasowych i konsultantów;

zauważa z zadowoleniem, że w ujęciu ogólnym wskaźnik równowagi płci w Urzędzie wynosi 46 % kobiet wobec 54 % mężczyzn; wyraża jednak ubolewanie z powodu znacznej nierównowagi w składzie zarządu, gdzie wskaźnik ten wyniósł 17 % kobiet i 83 % mężczyzn;

10.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Urzędu przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio sześć dni; odnotowuje, że Urząd zorganizował sesje rozwijające zdolności pracy w zespole oraz posiedzenia wyjazdowe dla pracowników dotyczące zrównoważenia środowiskowego, szkolenia kadry kierowniczej na miejscu dzięki warsztatom, prawa instytucjonalnego, zapobiegania wypaleniu zawodowemu, dobrostanu fizycznego i psychicznego pracowników; zorganizowano również warsztaty dotyczące inteligencji emocjonalnej, gimnastyki w biurze, mindfulness, wprowadzenia do jogi i wymogów żywieniowych;

11.

z zadowoleniem zauważa, że Urząd utworzył sieć zaufanych doradców i zorganizował sesje informacyjne dla pracowników i kadry kierowniczej dotyczące ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu;

12.

odnotowuje, że w marcu 2015 r. dyrektor wykonawcza Urzędu upoważniła śledczych do przeprowadzenia dochodzenia administracyjnego w związku z zarzutem napastowania zgłoszonym przez zewnętrznego konsultanta IT przeciwko członkowi personelu i że dochodzenie zostało zakończone w marcu 2016 r.; zauważa, że zebrane dowody nie potwierdziły oskarżenia o napastowanie; zauważa również, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnych innych przypadków napastowania i żadne takie przypadki nie były przedmiotem dochodzenia czy postępowania przed sądem;

13.

zauważa, że Urząd nie korzysta z żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

14.

zauważa, że deklaracje interesów i życiorysy członków zarządu są publikowane na stronie internetowej Urzędu;

15.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. Urząd zaczął publikować rejestr spotkań pracowników z podmiotami zewnętrznymi;

16.

na podstawie informacji uzyskanych od Urzędu stwierdza, że przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach zostały skutecznie wdrożone, jak przewidziano, w pierwszej połowie 2017 r.;

17.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, posiadającego wystarczające zasoby budżetowe, aby pomóc sygnalistom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, przy jednoczesnym zachowaniu poufności oraz oferowaniu koniecznego wsparcia i porady;

18.

odnotowuje, że w 2016 r. Urząd otrzymał sześć wniosków o udzielenie dostępu do dokumentów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (2), które rozpatrzono następująco: Urząd przyznał pełny dostęp w czterech przypadkach, a w dwóch przypadkach postanowił udzielić jedynie częściowego dostępu do dokumentów ze względu na ochronę prywatności i integralności osoby oraz ochronę celu kontroli, dochodzeń i audytów; zwraca się do Urzędu o traktowanie wszystkich takich wniosków w sposób możliwie jak najbardziej otwarty, w duchu przejrzystości i odpowiedzialności;

19.

Główne osiągnięcia

20.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia i sukcesy wskazane przez Urząd w 2016 r., a mianowicie:

—	przyczynienie się do lepszej ochrony inwestorów poprzez koordynację różnych działań krajowych organów regulacyjnych, odnoszących się do produktów spekulacyjnych wysokiego ryzyka oferowanych klientom detalicznym w całej Unii,

—	przyczynienie się do powstania unii rynków kapitałowych dzięki wydaniu opracowania na temat ukrytego indeksowania (closet indexing) i wystosowaniu do Parlamentu i Rady opinii na temat podstawowych zasad europejskich ram w zakresie udzielania kredytów przez fundusze,

—	przyczynienie się do stabilności finansowej dzięki przeprowadzeniu globalnego pierwszego ogólnounijnego testu warunków skrajnych w odniesieniu do kontrahentów centralnych;

Audyt wewnętrzny

21.

odnotowuje, że Urząd wdrożył plan działania w odpowiedzi na audyt Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) dotyczący zarządzania relacjami z zainteresowanymi stronami i komunikacji zewnętrznej; zauważa, że w 2016 r. Urząd rozpoczął opracowywanie i wdrażanie zintegrowanego podejścia do planowania i wykonywania działań komunikacyjnych skierowanych do wewnętrznych i zewnętrznych zainteresowanych stron, a także zarządzania tymi działaniami, co poskutkuje szeregiem synergii, w tym większą koordynacją działań zainteresowanych stron we wszystkich kanałach komunikacji;

22.

na podstawie informacji otrzymanych od Urzędu przyjmuje do wiadomości, że wszystkie krytyczne lub bardzo istotne zalecenia, które IAS wydała w poprzednich latach, zostały wdrożone;

Wyniki

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd, we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego i Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, wchodzi w skład Wspólnego Komitetu, który ma za zadanie zapewnić międzysektorową spójność i wspólne stanowiska w dziedzinie nadzoru nad konglomeratami finansowymi oraz w innych kwestiach międzysektorowych; zauważa ponadto, że Urząd pracował również nad nawiązaniem współpracy z Jednolitym Mechanizmem Nadzorczym i Europejskim Bankiem Centralnym w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak infrastruktura rynku oraz stabilność finansowa;

24.

odnotowuje, że Trybunał przeprowadził kontrolę wykonania zadań w odniesieniu do nadzoru nad agencjami ratingowymi w Urzędzie i opublikował swoje końcowe sprawozdanie w lutym 2016 r.; zauważa, że w następstwie kontroli Urząd opracował plan działania w celu wdrożenia zaleceń Trybunału; zauważa, że wdrożono już siedem z ośmiu zaleceń Trybunału, a wdrażanie ósmego jest w toku;

Inne uwagi

25.

podkreśla, że dbając o pełne i terminowe wykonywanie wszystkich zadań wynikających z ram regulacyjnych ustanowionych przez Parlament Europejski i Radę, Urząd powinien uważnie realizować jedynie powierzone mu zadania, nie powinien wykraczać poza mandat przyznany mu przez Parlament Europejski i Radę oraz powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę proporcjonalności, aby optymalnie wykorzystywać zasoby i realizować cele wyznaczone przez Parlament Europejski i Radę;

26.

zwraca uwagę na centralną rolę Urzędu w lepszym nadzorowaniu systemu finansowego Unii w trosce o stabilność finansową, niezbędną przejrzystość i wyższy stopień bezpieczeństwa na unijnym rynku finansowym, zwłaszcza poprzez koordynowanie działań nadzorczych między krajowymi organami nadzoru, w razie potrzeby współpracę z instytucjami odpowiedzialnymi za nadzór międzynarodowy oraz dbanie o spójne stosowanie prawa Unii; podkreśla, że współpraca taka powinna opierać się na zaufaniu; podkreśla rolę Urzędu we wspieraniu i promowaniu zbieżnych praktyk nadzorczych na wysokim szczeblu w dziedzinie ochrony konsumentów, a także zauważa, iż opracowując środki poziomu 2 i 3, należy zwracać uwagę na specyfikę różnych rynków krajowych, jak i na to, żeby zainteresowani uczestnicy rynku na odpowiednio wczesnym etapie brali udział w procesie stosowania tych środków, a także uczestniczyć w poszczególnych fazach ich opracowywania i wdrażania; zwraca uwagę na potrzebę odpowiedniej i regularnej oceny pracy Urzędu w celu przydzielania i wykorzystywania jego zasobów w sposób skuteczniejszy, bardziej przejrzysty i wiarygodniejszy;

27.

zauważa, że ponieważ obowiązki Urzędu w coraz większym stopniu przesuwają się od zadań regulacyjnych ku egzekwowaniu i stosowaniu prawa unijnego, należy dokonać wewnętrznych przesunięć w odniesieniu do budżetu i personelu Urzędu; uważa, że Urząd musi dysponować wystarczającymi zasobami do wykonywania w pełni swoich zadań, w tym również aby mógł radzić sobie ze wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą, wynikającym z tych zadań, a jednocześnie był w stanie odpowiednio określać priorytety w zakresie przydziału zasobów i skutecznego wydatkowania środków budżetowych; zwraca ponadto uwagę, że z wszelkim dodatkowym obciążeniem pracą Urząd może radzić sobie w drodze wewnętrznej realokacji środków budżetowych lub zasobów ludzkich, pod warunkiem że nie zagrozi to pełnemu wykonywaniu przez Urząd jego mandatu i będzie gwarantować niezależność Urzędu podczas wykonywania zadań nadzorczych;

28.

odnotowuje z zadowoleniem, że w 2016 r. Urząd był zaangażowany w certyfikację w systemie ekozarządzania i audytu dla różnych rodzajów działalności w celu obniżenia śladu środowiskowego;

29.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii może negatywnie wpłynąć na działalność Urzędu, ponieważ na terenie tego państwa siedziby ma obecnie wiele nadzorowanych podmiotów; odnotowuje, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii może w przyszłości spowodować spadek dochodów Urzędu;

30.

z zadowoleniem zauważa, że Urząd współpracuje aktywnie z właściwymi organami krajowymi, aby zrozumieć, jaki będzie wpływ wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii na nadzór nad rynkami finansowymi oraz na sam Urząd; zauważa ponadto, że Urząd utrzymuje w tym względzie kontakt z Komisją i wymienia się z nią informacjami;

31.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/293

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1405

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0083/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0101/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 176.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 181.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/294

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1406

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Fundacji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0066/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0080/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

(1) Dz.U. C 12 z 13.1.2017, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/295

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1407

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0080/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Fundacji Kształcenia (zwanej dalej „Fundacją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 20 900 849,11 EUR, co stanowi spadek o 0,63 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Fundacji za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Fundacji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2013, 2014 i 2015

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że uwaga dotycząca środków w wysokości 7 500 000 EUR na rachunkach w jednym banku o niskiej wiarygodności kredytowej, którą Trybunał zawarł w sprawozdaniu za rok 2013, a w sprawozdaniu za rok 2014 i 2015 opatrzył adnotacją „w trakcie realizacji”, jest obecnie oznaczona jako działanie „zrealizowane”;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem odnotowuje, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 przyniosły efekt w postaci wysokiego wskaźnika wykonania budżetu (99,99 %), co świadczy o terminowości zaciągania zobowiązań, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 97,66 %;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że ogólny poziom przeniesień w tytułach I i II zmniejszył się z 3,3 % w latach 2015–2016 do 3,1 % w latach 2016–2017, co świadczy o lepszym dostosowaniu działań administracyjnych Fundacji oraz odnośnych płatności do jej rocznego cyklu; zauważa, że w tytule I przeniesiono kwotę 155 186 EUR (1,2 %), co stanowi poprawę w stosunku do 2015 r. (180 398 EUR (1,4 %)); zauważa, że w tytule II przeniesiono kwotę 313 450 EUR (18,4 %), co odpowiada mniej więcej wynikowi z 2015 r. (316 442 EUR (16,1 %)), natomiast w tytule III udział zobowiązań pozostających do realizacji (reste à liquider) zmniejszył się z 36,4 % w 2015 r. do 30,3 % w 2016 r., głównie ze względu na zwrócenie większej uwagi na płatności, obniżenie kwoty nierozliczonych wydatków z tytułu wyjazdów służbowych oraz lepsze planowanie działalności;

podkreśla, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji i niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane przez agencje z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

zauważa, że w 2016 r. Fundacja dokonała siedmiu przesunięć budżetowych, w porównaniu z dziewięcioma w 2015 r., oraz że łączna kwota przesunięć wyniosła mniej niż w roku poprzednim (6,1 % w 2016 r. w porównaniu z 8,2 % w 2015 r.); na podstawie informacji od Fundacji uznaje, że można to przypisać zastosowaniu środka służącego zwiększeniu efektywności, który wprowadzono w celu utrzymania rezerwowej listy działań wynikających z planowania; z zadowoleniem zauważa, że poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza limity określone w przepisach finansowych;

Polityka kadrowa

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 89 stanowisk (w porównaniu z 90 w 2015 r.); ubolewa nad tym, że w odniesieniu do liczby stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. nie osiągnięto równowagi płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wynosi ponad dwa do jednego, tj. 67,94 % do 32,06 %; zaleca, by pilnie zaradzić temu brakowi równowagi;

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Fundacji; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi 883 EUR na jednego pracownika oraz że w 2016 r. zorganizowano dwa wyjazdy integracyjne dla pracowników; ubolewa, że średnia liczba dni nieobecności z powodu choroby na jednego pracownika wynosi 15 dni (11,5 dnia, jeżeli nie uwzględnić pracy w niepełnym wymiarze godzin ze względów zdrowotnych), co stanowi jeden z najwyższych poziomów wśród agencji unijnych; zaleca zbadanie tej sytuacji w celu znalezienia przyczyny, a zwłaszcza ustalenia, czy ma ona związek ze stresem w pracy;

odnotowuje, że decyzję w sprawie zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu przyjęto już w 2010 r.; wspiera szkolenia i sesje informacyjne organizowane w celu zwiększenia świadomości pracowników;

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Fundacji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

10.

stwierdza, że Fundacja w sposób proaktywny wymaga od wszystkich członków Rady Zarządzającej składania deklaracji o braku konfliktu interesów zgodnie z art. 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1360/90 (2); wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej kwestii; z zadowoleniem zauważa, że życiorysy są już powszechnie dostępne;

11.

zauważa, że rejestr służący przejrzystości nie ma zastosowania do prac Fundacji;

12.

z zadowoleniem zauważa, że w grudniu 2015 r. Fundacja przyjęła strategię w zakresie sygnalizowania nieprawidłowości; podkreśla, że w 2016 r. doszło do jednego przypadku sygnalizowania nieprawidłowości, którego nie przekazano do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ze względu na uzyskanie wszystkich wyjaśnień;

13.

14.

zauważa, że na początku 2017 r. przeprowadzono e-learningową sesję informacyjną na temat nadużyć i konfliktów interesów dla wszystkich pracowników;

Główne osiągnięcia

15.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Fundację w 2016 r., a mianowicie:

—	Fundacja zrealizowała cele dotyczące osiągnięcia wszystkich kluczowych wskaźników efektywności (KPI) w 2016 r.,

—	Fundacja obsłużyła 105 wniosków o pomoc ze strony Komisji i delegatur Komisji, obejmujących 52 % krajów partnerskich; zwraca uwagę, że odnotowano 100 % zadowolenie z usług świadczonych przez Fundację, jeżeli chodzi o jakość pracy oraz przydatność i terminowość wsparcia,

—	Fundacja wsparła analizy strategiczne i rozwój polityki w 25 krajach partnerskich w ramach procesu turyńskiego;

16.

z zadowoleniem przyjmuje wysoki stopień realizacji zaplanowanych działań Fundacji w 2016 r. (94 %), ale zauważa, że jest on nieznacznie niższy w porównaniu z rokiem 2015 (96 %); odnotowuje znaczną poprawę w odniesieniu do czasu wykonania (90 %) w porównaniu z latami przed 2016 r. (83 %);

17.

ubolewa jednak, że Fundacja nie wykorzystuje wskaźników działań i wyników w celu lepszego wykorzystania kluczowych wskaźników efektywności, i zaleca zmianę tej polityki;

Strategia zwalczania nadużyć finansowych

18.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja opracowała własną strategię zwalczania nadużyć finansowych, jak przewidziano w ogólnej strategii Komisji na rzecz zwalczania nadużyć finansowych; odnotowuje z zadowoleniem opracowanie modułu e-szkoleniowego mającego na celu doinformowanie wszystkich pracowników w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, który zostanie udostępniony od 2017 r. i będzie regularnie powtarzany;

Kontrola wewnętrzna

19.

odnotowuje, że w 2016 r. Fundacja podjęła istotne środki w celu poprawy skuteczności swoich systemów kontroli wewnętrznej (ICS) w dziedzinie przywództwa (ICS 1: misja i wartości; ICS 2: wartości etyczne i organizacyjne; ICS 7: struktura operacyjna), zarządzania personelem (ICS 3: przydział etatów i mobilność pracowników; ICS 4: rozwój i ocena pracowników), strategii, planowania i współpracy z zainteresowanymi stronami (ICS 5: cele i wskaźniki skuteczności działania oraz ICS 6), zarządzania ryzykiem i procesów (ICS 11: zarządzanie dokumentami i ICS 12: informacja i komunikacja);

Audyt wewnętrzny

20.

zauważa, że Fundacja jest kontrolowana przez służbę audytu wewnętrznego Komisji (IAS) oraz że nie otrzymała żadnych krytycznych zaleceń od organu kontrolnego w 2016 r.;

Wyniki

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w 2016 r. w imieniu Komisji przeprowadzono zewnętrzną ocenę Fundacji, która stanowiła pierwszy etap przekrojowej oceny czterech agencji działających w obszarze zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego; odnotowuje, iż ocena ta wykazała, że reorganizacja Fundacji prowadzona na dużą skalę od 2011 r. nie miała istotnych negatywnych skutków, a zainteresowane strony w Fundacji i poza nią oceniają ją w głównej mierze pozytywnie, zwłaszcza pod względem strategii i skuteczności; z zadowoleniem stwierdza, że zarządzanie Fundacją postrzegano jako wydajne i skuteczne; odnotowuje, iż w ocenie zwrócono także uwagę na fakt, że od 2011 r. Fundacja stale usprawnia swoją zdolność monitorowania, choć jej działania i osiągnięcia mogłyby być przedstawiane w bardziej przejrzysty sposób; zauważa, że Fundacja opracowała plan mający na celu wdrożenie zaleceń podmiotów oceniających;

22.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że już w sprawozdaniu dotyczącym roku 2011 Trybunał zwrócił uwagę na fakt, że sytuacja dotycząca siedziby Fundacji jest niezadowalająca i stanowi zagrożenie dla ciągłości jej działalności; ubolewa, że sytuacja utknęła w martwym punkcie, ponieważ konsorcjum zarządzające kompleksem, w którym znajdowała się siedziba, i zajmujące jego część, zostało zlikwidowane w 2011 r., przez co znaczna część obiektu pozostaje pusta; zwraca uwagę na pilną potrzebę znalezienia rozwiązania tego problemu przez kraj przyjmujący; przypomina, że zgodnie z umową w sprawie siedziby odpowiednie obiekty są zagwarantowane do 2027 r.; wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich działaniach podjętych w tej sprawie;

23.

docenia pracę Fundacji w zakresie wspierania krajów partnerskich Unii w celu wykorzystania ich kapitału ludzkiego poprzez reformę systemów kształcenia, szkolenia oraz rynku pracy w kontekście polityki stosunków zewnętrznych Unii; z zadowoleniem przyjmuje działalność Fundacji w zakresie rozwoju umiejętności i ułatwiania uczenia się przez całe życie w celu wsparcia krajów partnerskich w zwiększaniu szans na znalezienie zatrudnienia i możliwości zatrudnienia dla swoich obywateli;

24.

z ogromnym zadowoleniem przyjmuje wsparcie Fundacji dla państw kandydujących we wdrażaniu konkluzji z Rygi z 2015 r. w takich obszarach, jak uczenie się poprzez praktykę w miejscu pracy, ustawiczny rozwój zawodowy nauczycieli kształcenia i szkolenia zawodowego oraz uczenie się przedsiębiorczości;

25.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Fundacji z innymi agencjami Unii – w szczególności Eurofund i Cedefop – na temat polityk unijnych, które przyczyniają się do rozwoju kapitału ludzkiego;

26.

(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (Dz.U. L 131 z 23.5.1990, s. 1).

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/298

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1408

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Fundacji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0066/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0080/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 181.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 194.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/299

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1409

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0088/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 z dnia 25 października 2011 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (4), w szczególności jego art. 33,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0111/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 191.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/300

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1410

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0111/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (zwanej dalej „Agencją”) na rok 2016 wyniósł 82 267 949 EUR, co stanowi wzrost o 21,77 % w porównaniu z rokiem 2015, wynikający z nowej procedury udzielania zamówień w przypadku wizowego systemu informacyjnego oraz systemu porównywania danych biometrycznych; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2013 i 2015

z zaniepokojeniem odnotowuje liczbę nierozstrzygniętych kwestii oraz bieżących środków naprawczych podjętych w odpowiedzi na uwagi Trybunału z 2013 i 2015 r. i związanych z umową ramową o udzielanie zamówień na usługi oraz relacjami między Agencją a państwami stowarzyszonymi w ramach Schengen; wzywa Agencję do niezwłocznego podjęcia działań naprawczych;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości operacji

potępia fakt, że Agencja otrzymała i zaakceptowała dostawy o wartości 2 800 000 EUR bez wcześniejszego zaciągnięcia zobowiązań budżetowych i prawnych (podpisania umów); zauważa, że zobowiązania prawne ustanowiono z mocą wsteczną w celu uregulowania zakupów; zauważa ponadto, że według Agencji zakupów dokonano w ten sposób, aby poradzić sobie z pilnymi wymogami operacyjnymi, a także w odpowiedzi na szybko rosnące potrzeby państw członkowskich w zakresie przechowywania danych; apeluje do Agencji o znaczne usprawnienie planowania i wykonywania budżetu; jest zdania, że rosnące potrzeby państw członkowskich w zakresie przechowywania danych Agencja mogła przewidzieć; jest zdania, że unijne przepisy dotyczące zamówień publicznych dopuszczają tryb pilny, a co za tym idzie, podpisywanie umów z mocą wsteczną w sprawie pilnych zakupów jest niezgodne z prawem Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,9 % oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 97,6 %;

zauważa, że w czerwcu 2015 r. Agencja podpisała umowę o budowę siedziby w Strasburgu na kwotę 21 500 000 EUR; zauważa ponadto, że jako główną metodę płatności uzgodniono płatności ratalne; zauważa z zaniepokojeniem, że w lipcu 2015 r. Agencja zmieniła umowę, wybierając zaliczki jako podstawową metodę płatności, by w ten sposób zwiększyć wykorzystanie budżetu; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że do listopada 2016 r. Agencja wypłaciła pełną kwotę umowy, mimo że ukończono mniej niż połowę prac; zauważa, że według odpowiedzi Agencji płatności zaliczkowe były powiązane z odpowiednim zabezpieczeniem finansowym i zabezpieczeniem należytego wykonania umowy w wysokości 5 %; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wykonaniu tej umowy;

Zobowiązania i przeniesienia

stwierdza, że według sprawozdania Trybunału kwota środków przeniesionych w tytule II (wydatki administracyjne) wyniosła 5 000 000 EUR, czyli 63 % środków, na które zaciągnięto zobowiązania (podczas gdy w 2015 r. było to 9 000 000 EUR, czyli 50 %); przypomina, że przeniesienia były głównie związane z utrzymaniem budynków i usługami doradczymi, które miały zostać zrealizowane w 2017 r.;

zauważa, że według odpowiedzi Agencji przeniesienia środków na potrzeby tytułu I i II są ciągle poddawane przeglądowi i planowane z zamiarem ich ograniczania na przestrzeni czasu do ścisłego i koniecznego minimum oraz że z 19,5 mln EUR środków niezróżnicowanych przeniesionych na 2016 r. tylko 474 000 EUR zostało anulowanych, co stanowi 2,42 %;

odnotowuje, że przeniesienia często mogą być w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

zauważa z niepokojem, że Trybunał odnotował zamówienia, w przypadku których Agencja nie sprawdziła, czy chodzi o najbardziej opłacalne rozwiązanie, gdyż nie sprawdziła, czy wykonawca umowy ramowej znalazł najkorzystniejszą cenę; apeluje do Agencji o poważne potraktowanie zasady oszczędności i opłacalności i podjęcie wszelkich niezbędnych środków, aby sytuacja ta nie powtórzyła się w przyszłości;

stwierdza, że w maju 2016 r. Agencja podpisała umowę ramową z konsorcjum na kwotę 194 000 000 EUR w sprawie dalszego rozwoju i utrzymania wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz systemu porównywania danych biometrycznych (BMS) przez okres maksymalnie sześciu lat; zauważa, że zamówienia tego udzielono w drodze procedury udzielania zamówień publicznych; zauważa również, że jednym z głównych warunków przystąpienia do przetargu było posiadanie komercyjnego dostępu do technologii BMS; wyraża obawy co do potencjalnego zagrożenia konkurencyjności procedury; zauważa, że według odpowiedzi Agencji zakup stałych licencji wiąże się z ich późniejszym utrzymaniem i w dłuższej perspektywie pozwolił na znaczne oszczędności, szacowane na 402 243,22 EUR w okresie czterech lat; zwraca uwagę, że w art. I.19.1 specjalnych warunków umowy ramowej mowa o najbardziej uprzywilejowanym kliencie, co w jeszcze większym stopniu chroni interesy finansowe Agencji przy zamawianiu sprzętu lub oprogramowania od wykonawcy;

10.

zauważa na podstawie planu zatrudnienia Agencji, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 114 stanowisk (z 118 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu ze 117 w 2015 r.; zauważa, że Agencja zatrudniała ponadto 26 pracowników kontraktowych, 47 pracowników tymczasowych i 6 oddelegowanych ekspertów krajowych;

11.

wyraża zaniepokojenie z powodu rosnącego ryzyka operacyjnego grożącego funkcjonowaniu Agencji i związanego z brakami kadrowymi w Agencji, gdzie przy ciągłym wzroście powierzanych zadań nastąpiło jednoczesne obniżenie poziomu zatrudnienia w odpowiedzi na wymóg redukcji personelu o 5 %; zauważa, że w Agencji istnieje szereg funkcji, które albo cierpią na braki kadrowe, albo nie mają zapewnionej ciągłości działania (tylko jeden pracownik wykonuje zadania i posiada wiedzę operacyjną); zauważa z zaniepokojeniem, że ograniczenie liczby pracowników i outsourcing prac zwiększa ryzyko efektu „drzwi obrotowych” i wycieków informacji; zauważa z zadowoleniem, że Agencja opublikowała w swoim kodeksie etycznego zachowania i postępowania ogólne zasady dotyczące obowiązków po opuszczeniu służby;

12.

zauważa, że Agencja jest w coraz większym stopniu uzależniona od personelu zewnętrznego, którego zatrudnienie jest często droższe niż personelu wewnętrznego i nieodłącznie może wiązać się z ryzykiem dotyczącym utrzymania wiedzy i zdolności w Agencji oraz stabilności jej działań;

13.

z zadowoleniem przyjmuje strategię Agencji w zakresie zatrzymywania pracowników, wdrażaną przez zarząd, która to strategia przewiduje, że pracownicy zatrudnieni na czas określony pod koniec okresu obowiązywania pierwszej umowy o pracę mogą otrzymać umowę na czas nieokreślony, dzięki czemu Agencja może zatrzymać w swoich strukturach pracowników posiadających wiedzę i kwalifikacje o kluczowym znaczeniu;

14.

odnotowuje z zaniepokojeniem brak równowagi płci w obsadzeniu stanowisk na dzień 31 grudnia 2016 r., kiedy to stosunek kobiet do mężczyzn wynosił 28 % do 72 %; ubolewa, że jeszcze większy brak równowagi występuje w składzie zarządu, gdzie stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 11 % do 89 %; wzywa Agencję, aby zwracała większą uwagę na równowagę płci wśród swoich pracowników;

15.

ubolewa, że nie podjęto szczególnych działań w celu wyeliminowania braku równowagi płci wśród członków zarządu Agencji; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia równowagi płci przy nominowaniu członków zarządu Agencji i ich zastępców; wzywa Agencję, by aktywnie przypominała państwom członkowskim o znaczeniu równowagi płci;

16.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

17.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Agencji przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio 10,7 dnia; odnotowuje, że według odpowiedzi Agencji liczba dni spędzonych w 2016 r. na zajęciach poświęconych poprawie dobrostanu przypadających na jednego pracownika wyniosła od dwóch do trzech; zauważa, że Agencja zorganizowała szereg zajęć integracyjnych, przy czym więcej dni przypadało na pracowników operacyjnych, a mniej na pracowników administracyjnych; wzywa Agencję, aby zasięgnęła opinii służby medycznej w sprawie sposobów ograniczenia nieobecności związanych ze zwolnieniami chorobowymi;

18.

zauważa, że w 2015 r. Agencja przyjęła politykę w zakresie ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu i że informacje o przepisach wykonawczych stanowią część programu wprowadzającego dla nowych pracowników; zauważa, że dział Agencji ds. zasobów ludzkich i szkoleń udziela pracownikom odpowiedzi i informacji na ten temat; odnotowuje, że w 2016 r. zostały złożone dwie skargi, sprawy zbadano, zakończono i wydano zalecenia, nie wszczęto natomiast żadnego postępowania sądowego;

19.

zauważa, że Agencja nie posiada żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość i demokracja

20.

stwierdza, że w dniu 23 maja 2016 r. komitet zarządzający Agencji zatwierdził jej wytyczne w zakresie informowania o nieprawidłowościach i że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) pozytywnie zaopiniował dokument; zauważa jednak, że nie spotkał się on z aprobatą Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Zasobów Ludzkich, która poinformowała Agencję, że Komisja pracuje nad nowymi wytycznymi; odnotowuje z zadowoleniem, że w międzyczasie Agencja opublikowała ogólne zasady dotyczące informowania o nieprawidłowościach w kodeksie postępowania zamieszczonym na jej stronie internetowej; ponownie podkreśla, że przejrzystość ma kluczowe znaczenie dla nawiązania i utrzymania opartej na zaufaniu relacji między obywatelami a Unią i jej instytucjami;

21.

zauważa, że wszyscy członkowie zarządu są zobowiązani co roku pisemnie przedstawiać publiczne deklaracje o braku konfliktu interesów, które są publikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa, że publikowane i aktualizowane są również życiorysy dyrektora wykonawczego i przewodniczącego zarządu; zauważa, że Agencja przygotowuje nowe przepisy dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; ubolewa, że członkowie zarządu i grupy doradczej opublikowali deklaracje „braku konfliktu interesów”, a nie deklaracje interesów, gdyż to nie członkowie powinni deklarować brak konfliktu interesów, tylko strony trzecie powinny dokonywać niezależnej weryfikacji deklaracji interesów; wzywa członków zarządu i grupy doradczej do opublikowania deklaracji interesów wymieniających członkostwo we wszelkich innych organizacjach; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o tej kwestii do końca lipca 2018 r.;

22.

zwraca uwagę, że pierwsze roczne sprawozdanie monitorujące z wdrażania strategii Agencji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych (kwiecień 2016 r.) wykazało niski poziom wykonania bliski 60 %, natomiast kolejne sprawozdanie monitorujące (listopad 2017 r.) wskazywało na wykonanie ilościowe na poziomie co najmniej 80 %; zwraca uwagę na poczynione w tym względzie postępy; wzywa Agencję, by stale usprawniała proces wdrażania strategii zwalczania nadużyć finansowych;

23.

z zadowoleniem zauważa, że Agencja przygotowuje przegląd strategii zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o przyjęciu i wdrożeniu nowych przepisów;

24.

odnotowuje, że Agencja poinformowała Parlament, iż nie ma kontaktu z lobbystami;

25.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja otrzymała jedenaście wniosków o dostęp do dokumentów i że w dziewięciu przypadkach udzieliła pełnego dostępu, a w dwóch przypadkach odmówiła dostępu ze względu na ochronę interesów handlowych oraz ochronę dla celów inspekcji, dochodzeń i kontroli; oczekuje, że podejmując decyzję o ograniczeniu dostępu do dokumentów ze względu na ochronę interesów handlowych, Agencja z powagą potraktuje również interesy obywateli i zobowiązanie Unii do większej przejrzystości, uwzględniając wszelkie mające zastosowanie przepisy i regulacje;

26.

zauważa, że w jednym z przypadków odmowy dostępu do dokumentów sprawa została przekazana Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, który zbadał ją między końcem 2016 r. a początkiem 2017 r. i zakończył w marcu 2017 r., sporządzając sprawozdanie podpisane w dniu 3 marca 2017 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o decyzji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, a w stosownym przypadku, o dalszym postępowaniu;

Główne osiągnięcia

27.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	wdrożenie systemu zarządzania jakością w organizacji,

—	zapewnienie stabilnego i ciągłego działania powierzonych jej systemów, a jednocześnie udzielanie Komisji szerokiego wsparcia w przygotowywaniu szeregu kluczowych wniosków ustawodawczych,

—

odegranie kluczowej roli we wszystkich przedsięwzięciach związanych z interoperacyjnością między systemami informatycznymi w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz wniesienie istotnego wkładu we wspieranie i ułatwianie pracy grupy ekspertów wysokiego szczebla ds. systemów informacyjnych i interoperacyjności kierowanej przez Komisję;

28.

odnotowuje, że według sprawozdania Trybunału w okresie od marca do grudnia 2015 r. przeprowadzono w imieniu Komisji zewnętrzną ocenę Agencji, a jej wyniki przedstawiono w marcu 2016 r.; zauważa, że w wyniku oceny stwierdzono, iż Agencja wnosi wkład w zarządzanie operacyjne wielkoskalowymi systemami informatycznymi w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości i należycie wypełnia swoje obowiązki; zauważa ponadto, że w celu dalszego usprawnienia zarządzania operacyjnego oceniający sformułowali 64 zalecenia, z których 7 uznano za kluczowe, a 11 za bardzo ważne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja opracowała plan mający na celu wdrożenie zaleceń i że jest on właśnie realizowany; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o realizacji tego planu;

29.

z zadowoleniem przyjmuje nieprzerwaną współpracę Agencji z innymi agencjami działającymi w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych; zauważa, że według rocznego sprawozdania sieci agencji unijnych w 2016 r. Agencja była zaangażowana w większą liczbę wspólnych działań z innymi agencjami niż w którymkolwiek z poprzednich lat;

30.

zauważa, że 2016 był dla Agencji najbardziej intensywnym i wymagającym rokiem od czasu jej ustanowienia i że mimo to Agencja uzyskała dobre wyniki i w pełni zrealizowała swój roczny program prac, prowadząc zgodnie z planem prawie wszystkie swoje działania i realizując swoje cele operacyjne; zauważa ponadto, że w ciągu roku wykonano szereg zadań dodatkowych;

Audyt wewnętrzny

31.

odnotowuje, że według sprawozdania Trybunału w sprawozdaniu z audytu z lipca 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, że zasadniczo forma i praktyczne wdrażanie procesów umożliwiają Agencji obsługiwanie systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji, wizowego systemu informacyjnego i europejskiego zautomatyzowanego systemu identyfikacji odcisków palców (Eurodac) w sposób pozwalający na ciągłą i nieprzerwaną wymianę danych między stosującymi je organami krajowymi; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że według zewnętrznej oceny przeprowadzonej na zlecenie Komisji Agencja działa sprawnie i skutecznie wykonuje swoje zadania; zauważa ponadto, że Służba Audytu Wewnętrznego uznała, że można jeszcze usprawnić wydajność procesów związanych z zarządzaniem konfiguracją, zarządzaniem zmianą, zarządzaniem wersjami i testami, zarządzaniem problemami oraz zarządzaniem usługami i incydentami; zauważa, że Agencja i Służba Audytu Wewnętrznego uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o realizacji tego planu;

32.

zauważa, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła dwie kontrole wiarygodności, z których jedna dotyczyła działań informatycznych, a druga planowania kadr, przydziału pracowników, oceny wyników, awansów i szkoleń; zauważa, że według Służby Audytu Wewnętrznego nadal istnieją w Agencji niedociągnięcia w procesie zarządzania zasobami ludzkimi, a w szczególności elementy, które są nie do końca zgodne z proceduralnym aspektem przepisów wykonawczych oraz z wewnętrznymi wytycznymi samej Agencji; zauważa, że w celu rozwiązania tych kwestii opracowano plan działania; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wykonaniu tego planu działania;

33.

zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego przeprowadziła trzy kontrole wiarygodności:

—	kontrolę modelu systemu kontroli wewnętrznej dotyczącej umowy o delegowaniu zadań w zakresie inteligentnych granic, w przypadku której jednostka audytu wewnętrznego w dniu 23 maja 2016 r. uznała, że model systemu kontroli wewnętrznej opracowany przez Agencję jest właściwy,

—

kontrolę projektu przebudowy w Strasburgu, w przypadku której jednostka audytu wewnętrznego nie dysponowała niezbędnymi dokumentami projektowymi i nie była w stanie dać wystarczającej pewności co do efektywności i skuteczności systemu kontroli wewnętrznej wprowadzonego dla tego projektu, wyraziła jednak obawy z powodu zastosowanej organizacji zarządzania projektem i umową; zauważa, że w celu rozwiązania tych kwestii opracowano plan działania; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wykonaniu tego planu działania,

—

końcowe sprawozdanie z audytu dotyczące zarządzania projektami informatycznymi, w przypadku którego jednostka audytu wewnętrznego uznała, że proces zarządzania projektami wymaga pilnej rewizji i poprawy; zauważa, że opracowano plan działania; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wykonaniu tego planu działania;

34.

odnotowuje, że na dzień 31 grudnia 2016 r. Agencja miała 22 otwarte zalecenia pokontrolne sklasyfikowane jako „bardzo ważne”, w tym 10 zaleceń pokontrolnych wydanych w ostatnim czasie; zauważa, że brak jest otwartych kwestii „krytycznych”; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tych zaleceń pokontrolnych;

Inne uwagi

35.

zauważa, że porozumienie dotyczące centrum technicznego z Francją jako przyjmującym państwem członkowskim weszło w życie w dniu 28 sierpnia 2016 r.;

36.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w celu zapewnienia miejsca pracy racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska w specyfikacjach technicznych przetargów Agencji uwzględniono kryteria wyników w zakresie środowiska i klimatu oraz fakt, że w budynkach zarządzanych bezpośrednio przez Agencję stosuje się przepisy dotyczące efektywności energetycznej;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w dążeniu do dalszej redukcji lub kompensacji emisji CO2 polityka Agencji w zakresie zarządzania podróżami zmierza do ograniczenia do niezbędnego minimum podróży lotniczych dzięki szerokiemu stosowaniu wideokonferencji między dwoma głównymi miejscami pracy Agencji;

38.

zauważa, że nie określono jeszcze do końca poziomu wymiany informacji między Agencją a Komisją, który pozwoliłby na przygotowanie do działań po brexicie, gdyż dopracowania wymagają pewne aspekty prawne, takie jak dostęp do systemów zarządzanych przez Agencję i wykorzystywanie danych wprowadzonych do nich przez Zjednoczone Królestwo po brexicie; apeluje do Komisji, aby pomogła Agencji znaleźć odpowiednie rozwiązania, jak tylko proces negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem dostarczy im dostatecznych informacji;

39.

wyraża zadowolenie, że Agencja gwarantowała niezawodne i nieprzerwane funkcjonowanie powierzonych jej systemów oraz udzielała szerokiego wsparcia Komisji w związku z opracowywaniem szeregu kluczowych wniosków ustawodawczych (system wjazdu/wyjazdu, unijny system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS), europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS-TCN) oraz przekształcenie rozporządzenia w sprawie europejskiego zautomatyzowanego systemu identyfikacji odcisków palców (Eurodac) i rozporządzenia w sprawie systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II));

40.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/305

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1411

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0088/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0111/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 194.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 201.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/306

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1412

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0062/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 z dnia 18 lipca 1994 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0084/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 12 z 13.1.2017, s. 9.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/307

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1413

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0084/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok 2016 wyniósł 16 673 153,98 EUR, co stanowi spadek o 1,06 % w stosunku do roku 2015; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że działania związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika jego wykonania w wysokości 96,31 %, co oznacza wzrost o 1,22 % w porównaniu z poprzednim rokiem (97,53 %), oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 70,35 %, co oznacza spadek o 1,70 % w porównaniu z rokiem budżetowym 2015;

z zadowoleniem przyjmuje działania następcze Agencji w odpowiedzi na uwagi organu udzielającego absolutorium na temat wykonania budżetu w ubiegłych latach; z zadowoleniem przyjmuje również szybkie zastosowanie się przez Agencję do rady Trybunału dotyczącej umów ramowych w zakresie ICT i doradztwa – obszaru uznanego za wymagający poprawy w absolutorium za rok 2016;

Zobowiązania i przeniesienia

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje wysoki poziom środków na zobowiązania przeniesionych na 2017 r. w tytule II (wydatki administracyjne) na poziomie 417 279 EUR, tj. 30 % (w porównaniu z 364 740 EUR, czyli 26 % w 2015 r.); zauważa, że przeniesienia te dotyczą głównie usług informatycznych, które nie zostały jeszcze w pełni zrealizowane lub za które nie wystawiono faktur do końca roku; zauważa ponadto, że poziom środków na zobowiązania przeniesionych w tytule III wyniósł 3 370 616 EUR, tj. 43 % (w porównaniu z 3 383 052 EUR, czyli 41 % w 2015 r.); zauważa, że przeniesienia te dotyczą głównie projektów badawczych i analiz realizowanych przez okres dłuższy niż jeden rok; na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że Agencja może rozważyć wprowadzenie zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji i nieuniknionych długich przerw między datami podpisywania i realizacji umów oraz płatności; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że przeanalizuje ona tę możliwość w celu sprawdzenia, czy można poprawić zarządzanie budżetem;

Przesunięcia

odnotowuje, że w roku budżetowym 2016 miało miejsce 11 przesunięć budżetowych na łączną kwotę 319 240 EUR służących przeniesieniu środków z obszarów, w których stwierdzono oszczędności budżetowe, do obszarów, gdzie zasoby były ograniczone, z myślą o zapewnieniu osiągnięcia celów na ten rok;

Zamówienia

odnotowuje, że Agencja zawarła umowy na dostawy towarów i realizację usług na łączną kwotę 8 492 938,92 EUR, z czego 930 240,32 EUR przyznano w ramach 41 procedur negocjacyjnych, 580 926,16 EUR za pośrednictwem umów międzyinstytucjonalnych lub umów o gwarantowanym poziomie usług, natomiast 6 981 772,44 EUR poprzez 155 umów szczegółowych lub formularzy zamówienia w ramach umów ramowych wskutek udzielenia zamówienia w procedurach otwartych;

z satysfakcją odnotowuje, że powołano zespół ds. zamówień w celu zapewnienia harmonizacji w całej Agencji w odniesieniu do wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia prowadzonych przez Agencję – od koncepcji do zawarcia umowy – które są przedmiotem środków nadzoru i kontroli ograniczających ryzyko, w tym formalnych procesów otwierania i oceny, deklaracji o braku konfliktu interesów podpisanych przez członków komisji, oceny kryteriów wykluczenia, selekcji i udzielenia zamówienia udokumentowanych na piśmie;

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w 2014 r. Agencja podpisała umowę ramową w celu świadczenia informatycznych usług doradczych w latach 2014–2017 na łączną kwotę w wysokości 1 100 000 EUR; z ubolewaniem zauważa, że w umowach szczegółowych podpisanych w 2016 r. w celu wdrożenia tej umowy ramowej jasno określono co prawda produkty projektu, zatrudniono jednak konsultantów na zasadzie umowy otwartej w oparciu o przepracowany czas i wykorzystane środki, co oznacza, że cena nie jest ustalona i bezpośrednio związana z produktem, lecz wynika z liczby przepracowanych dni roboczych; ponadto zauważa, że w 2016 r. około 50 % informatycznych usług doradczych zostało przeprowadzonych poza siedzibą Agencji, co ograniczyło możliwość stosowania przez Agencję środków służących monitorowaniu skutecznego wdrażania umów; odnotowuje, że płatności dokonane na podstawie tej umowy ramowej w 2016 r. wyniosły około 400 000 EUR; na podstawie odpowiedzi Agencji odnotowuje, że stosuje się ona do rady Trybunału dotyczącej umów ramowych w zakresie ICT i doradztwa, wykorzystując w stosownych przypadkach konkretne umowy w oparciu o przepracowany czas i wykorzystane środki;

Polityka kadrowa

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 39 stanowisk (z całkowitej liczby 41 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 40 w 2015 r.;

10.

ubolewa, że w odniesieniu do liczby stanowisk obsadzonych w dniu 31 grudnia 2016 r. nie osiągnięto równowagi płci, a stosunek kobiet do mężczyzn wynosi ponad dwa do jednego, tj. 72 % do 28 %; zwraca uwagę, że należy zająć się tą kwestią w trybie pilnym; zauważa jednak, że wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla panuje równowaga płci (50:50);

11.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 194 EUR na pracownika, co odpowiada trzem dniom na pracownika; stwierdza, że średnia długość zwolnienia chorobowego pracownika wynosi 11 dni;

12.

przypomina, że w 2007 r. Agencja przyjęła decyzję dotyczącą nękania psychicznego i molestowania seksualnego; proponuje zorganizowanie szkoleń i sesji informacyjnych w celu podnoszenia świadomości pracowników; zauważa, że w 2016 r. przeprowadzono jedno postępowanie administracyjne; domaga się dalszych wyjaśnień dotyczących wniosków z tego postępowania przy jednoczesnym poszanowaniu przepisów o ochronie danych;

13.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Agencji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

14.

zauważa, że Agencja kontynuowała przyjmowanie przepisów wykonawczych w następstwie reformy regulaminu pracowniczego, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2014 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

15.

zwraca uwagę, że od momentu powołania nowego zarządu pod koniec 2016 r. gromadzone i analizowane są nowe deklaracje konfliktów interesów i streszczenia życiorysów; zauważa ponadto, że Agencja zgromadziła 131 kompletnych dossier, tj. 70 od członków zarządu (80 %), 52 od zastępców członków zarządu (60 %) i 12 od obserwatorów i zastępców obserwatorów (48 %); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że żadne z ocenionych dossier nie świadczy o sytuacji, którą można kwalifikować jako konflikt interesów w rozumieniu polityki Agencji;

16.

z zadowoleniem zauważa, że Agencja prowadzi strategię zwalczania nadużyć finansowych, określoną w oparciu o wytyczne dla agencji unijnych wydane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); zauważa, że strategia ta obejmuje okres trzech lat (2015–2017), a jej wdrożenie jest regularnie monitorowane przez prezydium Agencji; zauważa ponadto, że przyjęto i udostępniono personelowi w intranecie wewnętrzną procedurę zgłaszania i rozpatrywania ewentualnych przypadków nadużyć finansowych oraz postępowania w odniesieniu do wyników;

17.

głęboko ubolewa, że Agencja musi jeszcze wdrożyć przepisy wewnętrzne dotyczące informowania o nieprawidłowościach; zwraca uwagę, że Agencja oczekuje na wytyczne Komisji; ponadto zauważa, że w międzyczasie Agencja stosuje wytyczne Komisji w sprawie informowania o nieprawidłowościach z 2012 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium, kiedy zostaną ustanowione i wdrożone przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach;

18.

Główne osiągnięcia

19.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia zidentyfikowane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—

Agencja zakończyła zainicjowany przez Parlament trzyletni projekt pilotażowy „Bezpieczniejsze i zdrowsze warunki pracy dla osób w każdym wieku – bezpieczeństwo i higiena pracy w kontekście starzenia się siły roboczej”, a także rozpoczęła kampanię na rzecz zdrowych miejsc pracy (2016–2017) pod hasłem „Zdrowe miejsca pracy dla wszystkich grup wiekowych”,

—	Agencja przedstawiła na seminarium wysokiego szczebla pierwsze sprawozdanie z dużego projektu badawczego pt. „Zdrowie i Bezpieczeństwo w mikroprzedsiębiorstwach i małych przedsiębiorstwach”,

—

Agencja wdrożyła wraz z Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) oraz Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) nowe narzędzie zarządzania wielojęzycznymi stronami internetowymi, które zdobyło nagrodę Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich za doskonałość w administracji publicznej w 2017 r.;

Audyt wewnętrzny

20.

odnotowuje, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła ocenę ryzyka strategicznego, której głównym celem było opracowanie nowego wieloletniego strategicznego planu kontroli wewnętrznej na lata 2017–2019;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że do końca 2016 r. nie przekazano Agencji żadnych otwartych zaleceń klasyfikowanych jako krytyczne lub bardzo ważne; zwraca uwagę, że podczas tego roku Agencja dążyła do wdrożenia planu działań dotyczącego czterech ważnych zaleceń wydanych przez IAS w 2015 r. w sprawie narzędzi zarządzania BHP; stwierdza, że IAS dokonała przeglądu pracy wykonanej w sprawie tych czterech zaleceń i zaleciła ich zamknięcie na początku 2017 r.;

Wyniki

22.

odnotowuje z uznaniem, że Agencja podjęła istotne kroki w celu wsparcia swojego systemu zarządzania zadaniowego systemem informatycznym; z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie nowych cyfrowych narzędzi do zarządzania czasem spędzonym nad różnymi projektami i działaniami, a także do zarządzania przetargami i zamówieniami publicznymi;

Inne uwagi

23.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że rozporządzenie (WE) nr 2062/94 (rozporządzenie ustanawiające Agencję) nie zawiera wyraźnego wymogu przeprowadzania zewnętrznych ocen jej działań; z satysfakcją odnotowuje, że wniosek Komisji w sprawie nowego rozporządzenia ustanawiającego (COM(2016) 528) zawiera wymóg przeprowadzania oceny raz na pięć lat oraz wykorzystania sprawozdań z kontroli zewnętrznej;

24.

wyraża uznanie dla działań i analiz Agencji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, które przyczyniają się do kształtowania polityki Unii mającej na celu promowanie zdrowych i bezpiecznych miejsc pracy w Unii; odnotowuje aktualne pakiety robocze Agencji dotyczące wspierania mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MMŚP), obejmujące przeznaczone dla MMŚP narzędzia i wytyczne w celu wyeliminowania luk w wiedzy oraz ułatwienia lepszego przestrzegania przepisów BHP;

25.

z zadowoleniem przyjmuje dobrą współpracę pomiędzy agencjami działającymi w dziedzinie zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego, a zwłaszcza współpracę między Agencją, Eurofound, Cedefop i EIGE przy sprawozdaniu pt. „W kierunku przyjaznej osobom starszym pracy w Europie – praca i starzenie się uwzględniające cały okres życia z perspektywy agencji UE”;

26.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/310

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1414

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0062/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 z dnia 18 lipca 1994 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0084/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 201.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 207.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/311

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1415

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0078/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 1 ust. 2,

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 jej załącznika,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0102/2018),

udziela dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/312

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1416

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0102/2018),

Dostaw Euratomu (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 utrzymał się na stabilnym poziomie w wysokości 125 000 EUR; mając na uwadze, że kwota w wysokości 119 000 EUR (czyli 95,2 %) w budżecie Agencji pochodzi z budżetu Unii, natomiast kwota w wysokości 6 000 EUR (czyli 4,8 %) to dochody własne (odsetki bankowe za kapitał wpłacony);

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania w wysokości 94,34 %, co oznacza spadek o 4,58 % w porównaniu z rokiem 2015; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 86,12 %, co oznacza wzrost o 23,26 % w porównaniu z rokiem 2015;

Polityka kadrowa

zauważa, że na koniec 2016 r. kadra Agencji obejmowała 17 pracowników, z których wszyscy byli urzędnikami Komisji;

Inne uwagi

zwraca uwagę, że w roku 2016 Agencja obsłużyła 344 transakcje, w tym umowy, zmiany i zgłoszenia, w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw materiałów jądrowych;

zwraca uwagę, że w maju 2016 r. komitet doradczy Agencji wydał pozytywną opinię w sprawie projektu wniosku dotyczącego zmiany regulaminu (1), aby dostosować go do obecnych praktyk rynkowych; zauważa, że przed wprowadzeniem w życie proponowany regulamin musi zostać zatwierdzony przez Komisję; zauważa jednak, że na początku 2017 r. proces zatwierdzania nie był zakończony;

(1) Regulamin Agencji Dostaw Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej z dnia 5 maja 1960 r. określający sposób równoważenia podaży i popytu rud, materiałów źródłowych i specjalnych materiałów rozszczepialnych (Dz.U. 32 z 11.5.1960, s. 777)

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/313

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1417

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0078/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 1 ust. 2,

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 jej załącznika,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0102/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 207.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/314

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1418

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Fundacji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0058/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 r. w sprawie utworzenia Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (4), w szczególności jego art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0092/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 212.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 139 z 30.5.1975, s. 1.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 11.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/315

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1419

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0092/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (zwanej dalej „Fundacją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2016 wyniósł 20 789 500 EUR, co stanowi spadek o 1,72 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Fundacji za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Fundacji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

zauważa, zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, że w sprawozdaniu Trybunału za rok 2014 odnotowano wypłatę zaniżonych kwot płac pracowników w latach od 2005 do 2014 r. w kontekście wejścia w życie nowego regulaminu pracowniczego w 2005 r.; zauważa, że przyczyny zaniżenia płac były różne (w 2014 r. – nieprzestrzeganie minimalnego wynagrodzenia gwarantowanego; w 2015 r. – zastosowanie nieodpowiedniego mnożnika do obliczania wysokości płac), lecz Trybunał ponownie wykrył przypadki zaniżenia (43 350 EUR) i zawyżenia (168 930 EUR) płac w przypadku 30 pracowników zatrudnionych obecnie lub wcześniej; zauważa, że Fundacja skorygowała zaniżone kwoty płac, lecz nie odzyska zawyżonych kwot (zgodnie z art. 85 obowiązującego obecnie regulaminu pracowniczego); wzywa Fundację, by ponownie przeanalizowała możliwość popełnienia wszelkich potencjalnych błędów w związku z wejściem w życie regulaminu pracowniczego w 2005 r., dokonała pełnej oceny wypłacanych wynagrodzeń i powiadomiła organ udzielający absolutorium o swoich ustaleniach; stwierdza, zgodnie z informacjami uzyskanymi od Fundacji, że w kwietniu 2017 r. przeprowadzono kompleksową kontrolę wewnętrzną wypłacanych wynagrodzeń; zauważa, że Fundacja oczekuje ostatecznego sprawozdania i że wszelkie zalecenia w nim zawarte zostaną należycie uwzględnione; wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o ewentualnym podjęciu działań naprawczych;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,99 %, natomiast wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 84,80 %, co stanowi spadek o 2,55 % w porównaniu z rokiem 2015;

wyraża zaniepokojenie negatywnym wpływem na budżet rosnącego irlandzkiego współczynnika krajowego, który w coraz większym stopniu może osłabiać zdolność finansową Fundacji do wypełniania jej mandatu; oczekuje, że instytucje Unii podejmą działania w celu zrównoważenia tego wpływu;

Zobowiązania i przeniesienia

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że poziom przeniesionych na 2017 r. środków, na które zaciągnięto zobowiązania, był wysoki i wyniósł 2 800 000 EUR (43 %) w tytule III (wydatki administracyjne), w porównaniu z 2 100 000 EUR (31 %) w 2015 r., głównie na projekty (badania i projekty pilotażowe), których czas realizacji wykracza poza koniec roku; odnotowuje, że Fundacja rozważa wprowadzenie zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia wieloletniego charakteru operacji i nieuniknionych opóźnień między podpisaniem umów, dostawami i płatnościami;

stwierdza, że za zgodą Trybunału Fundacja rozróżnia planowane i nieplanowane przeniesienia środków; zauważa, że w 2016 r. Fundacja zaplanowała przeniesienie środków w wysokości 3 000 000 EUR, podczas gdy rzeczywiste przeniesienia wyniosły jedynie 2 800 000 EUR;

odnotowuje, że przeniesienia mogą być często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Fundację z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Zamówienia

zauważa, że Komitet Doradczy ds. Zamówień Publicznych i Umów (ACPC) Fundacji, który wydaje opinię na temat wniosków dotyczących umów o wartości co najmniej 250 000 EUR, nie zebrał się na posiedzeniu w 2016 r., ponieważ zabrakło wniosków spełniających kryteria; zauważa ponadto, że ACPC przeprowadził coroczną weryfikację ex post trzech spośród jedenastu zamówień udzielonych w 2016 r.; zauważa, że ACPC generalnie z zadowoleniem przyjęła, że Fundacja przestrzegała procedur udzielania zamówień publicznych;

Polityka kadrowa

zauważa, że w grudniu 2016 r. przeprowadzono przegląd stanu zatrudnienia, który wykazuje stosunkowo wysoki poziom stabilności w ciągu trzech lat, w których przeprowadzano przegląd;

zauważa, że plan zatrudnienia i podział personelu przewiduje 107 stanowisk (urzędnicy, pracownicy tymczasowi i pracownicy kontraktowi) począwszy od grudnia 2016 r., przy czym – dla porównania – w 2015 r. było to 108 stanowisk; stwierdza z zadowoleniem, że biorąc pod uwagę liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. niemal osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek kobiet do mężczyzn wśród pracowników wynosi 55,14 % do 44,86 %;

10.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Fundacji; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem wynosi 80,21 EUR na pracownika; zauważa, że średnia liczba dni, w których pracownicy przebywają na zwolnieniach chorobowych w przeliczeniu na jednego pracownika wynosi 6,5 dni, czyli jest niższa niż w wielu innych agencjach Unii, jednak wciąż niepokojąca, dlatego należy zbadać, czy powodem jest stres w pracy, oraz że żaden pracownik nie przebywał na całorocznym zwolnieniu chorobowym;

11.

docenia fakt, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnych formalnych lub nieformalnych przypadków nękania; popiera szkolenia i sesje informacyjne organizowane w celu zwiększenia świadomości personelu;

12.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2016 r. do Fundacji nie wpłynęły żadne skargi, nie wszczęto procesów ani nie zgłoszono przypadków związanych z zatrudnianiem lub zwalnianiem personelu;

13.

z zadowoleniem przyjmuje działania naprawcze Fundacji podjęte w związku z korektami wynagrodzeń wynikającymi ze sprawozdań Trybunału; odnotowuje, że w kwietniu 2017 r. przeprowadzono kompleksową kontrolę wewnętrzną wypłacanych wynagrodzeń w celu uzyskania dodatkowej pewności, że stosowane są odpowiednie procedury i mechanizmy kontrolne oraz że dobrze funkcjonują;

14.

przypomina, że z wielkim trudem dokonano cięć kadrowych, i ponownie wyraża zaniepokojenie wszelkimi dalszymi cięciami, które zmniejszyłyby zdolność agencji do wypełniania ich mandatów;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

15.

z satysfakcją odnotowuje, że w listopadzie i grudniu 2016 r. przeprowadzono warsztaty dotyczące etyki, uczciwości i zwalczania nadużyć; stwierdza ponadto, że udział w tych warsztatach był obowiązkowy dla wszystkich pracowników i że osoby, które nie mogły wziąć udziału w warsztatach, zobowiązano do wzięcia udziału w internetowym programie poświęconym tym zagadnieniom;

16.

z zadowoleniem zauważa, że Fundacja ustanowiła przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach i że w 2016 r. nie odnotowano żadnych przypadków nieprawidłowości;

17.

18.

docenia fakt, że w 2016 r. Fundacja nie odnotowała żadnego przypadku konfliktu interesów;

19.

wzywa Fundację do przyjęcia kodeksu etyki oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rzekomych i potwierdzonych konfliktach interesów, a także o tym, jak Fundacja zareagowała na te konflikty i jakie działania zamierza podjąć, aby uniknąć ich w przyszłości;

Główne osiągnięcia

20.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Fundację w 2016 r., a mianowicie:

—	zakończyła szóste europejskie badanie warunków pracy i przedstawiła swoje ustalenia Parlamentowi Europejskiemu w dniu 17 listopada 2016 r.,

—	zrealizowała ostatni rok swojego czteroletniego cyklu programu, przy realizacji 100 % budżetu i realizacji 98 % programu oraz najwyższym poziomie zadowolenia użytkowników odnotowanym w czteroletnim okresie realizacji programu,

—	pakiet dotyczący europejskiego filaru praw socjalnych odnosi się do niedawnych ustaleń Eurofound: w sprawie wynagrodzeń, świadczeń socjalnych, nieodpowiednich warunków mieszkaniowych w Europie, nowych form zatrudnienia i najnowszego badania warunków pracy;

21.

z zadowoleniem przyjmuje pomyślne wdrożenie czteroletniego programu prac Fundacji o wysokiej skuteczności organizacyjnej, czego dowodem jest ogólna poprawa kluczowych wskaźników skuteczności działania Fundacji;

22.

zauważa z zadowoleniem, że wyniki programu prac zaplanowanych na 2016 r. wyniosły 97 %, znacznie przekraczając cel 80 %, co stanowi znaczący postęp w stosunku do słabych wyników osiągniętych w dwóch poprzednich latach i zapewnia terminową realizację prawie wszystkich zaplanowanych wyników w ostatnim roku czteroletniego okresu programowania;

Kontrole wewnętrzne

23.

zauważa z zadowoleniem, że zgodnie z priorytetami przedstawionymi prezydium rady zarządzającej w styczniu 2016 r. koordynator kontroli wewnętrznej Fundacji skupił się na pięciu standardach kontroli wewnętrznej związanych z jego zadaniami i wizją, wartościami etycznymi i organizacyjnymi, przydziałem personelu i mobilnością, procesem zarządzania ryzykiem oraz oceną standardów kontroli wewnętrznej;

Audyt wewnętrzny

24.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w sprawozdaniu z audytu z grudnia 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) podkreśliła potrzebę usprawnienia zarządzania projektami prowadzonymi przez Fundację, zwłaszcza w odniesieniu do mechanizmów zarządzania, monitorowania i sprawozdawczości; z zadowoleniem zauważa jednak, że Fundacja i Służba Audytu Wewnętrznego uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych;

25.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła kontrolę zarządzania projektami w celu „oceny adekwatności koncepcji i skuteczności systemów zarządzania i kontroli wdrożonych przez Fundację w odniesieniu do jej działań w zakresie zarządzania projektami”; stwierdza ponadto, że sprawozdanie Służby Audytu Wewnętrznego zawiera cztery zalecenia dotyczące następujących zagadnień: organizacja zarządzania projektami, monitorowanie i sprawozdawczość projektów, planowanie projektów, system informacyjny dla zarządzania projektami; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego przyjęła plan działania Fundacji, który ma zostać ukończony do końca 2017 r; wzywa Fundację do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

26.

zauważa z zadowoleniem, że wszystkie zalecenia sformułowane przez Służbę Audytu Wewnętrznego w ramach wcześniejszych audytów przeprowadzonych przed rokiem sprawozdawczym zostały zrealizowane;

Inne uwagi

27.

ubolewa, że rozporządzenie (EWG) nr 1365/75 nie wymaga wyraźnie zewnętrznej oceny działalności Fundacji; odnotowuje jednak, że we wniosku Komisji dotyczącym nowego rozporządzenia ustanawiającego Fundację przewidziano obowiązek przeprowadzania oceny co pięć lat; z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że obecnie każdy z czteroletnich programów prac podlega ocenie zewnętrznej;

28.

uznaje, że Fundacja nadal wnosiła znaczący wkład w kształtowanie polityki i że nadal często wykorzystywano jej fachową wiedzę w kluczowych dokumentach dotyczących polityki Unii;

29.

docenia działania Fundacji w trakcie czteroletniego programu na lata 2013–2016 „From crisis to recovery: Better informed policies for a competitive and fair Europe” [Od sytuacji kryzysowej do fazy odbudowy: świadome strategie polityczne na rzecz konkurencyjnej i sprawiedliwej Europy]; z zadowoleniem przyjmuje wysokiej jakości analizy i wkład polityczny Fundacji w odniesieniu do warunków życia i pracy, stosunków przemysłowych oraz rozwoju sytuacji w zakresie zatrudnienia i na rynku pracy, w szczególności sprawozdanie przeglądowe z szóstego europejskiego badania warunków pracy oraz sprawozdanie na temat nowych form zatrudnienia; podkreśla znaczenie trójstronnego zarządzania Fundacją, które umożliwia przeprowadzenie kompleksowego przeglądu realiów gospodarczych i społecznych;

30.

podkreśla konieczność utrzymania ścisłej współpracy między Fundacją a Komisją Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu wykorzystania wiedzy fachowej Fundacji oraz zaangażowania w konstruktywne dyskusje w oparciu o dowody;

31.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament, Komisja i inne zainteresowane strony są głównymi użytkownikami know-how dostarczanego przez Fundację oraz że są oni świadomi jakości i znaczenia działalności Fundacji;

32.

zauważa, że rozporządzenie (EWG) nr 1365/75 ustanawiające Fundację jest obecnie przedmiotem przeglądu i z zadowoleniem przyjmuje włączenie przez Parlament i Komisję wyraźnego odniesienia do wykorzystania sprawozdań z kontroli zewnętrznej i ocen zewnętrznych;

33.

z zadowoleniem przyjmuje dobrą współpracę między Fundacją a innymi unijnymi agencjami, w szczególności z Cedefop, EU-OSHA, ETF, FRA i EIGE, podczas planowania i realizacji działań Fundacji w celu zapewnienia dobrej koordynacji i synergii w odniesieniu do jej działalności;

34.

zauważa, jak bardzo Fundacja przyczyniła się do zwalczania ubóstwa i nieuczciwych form zatrudnienia dzięki licznym działaniom w całej Unii.

35.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/319

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1420

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Fundacji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0058/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 r. w sprawie utworzenia Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (4), w szczególności jego art. 16,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0092/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 212.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 139 z 30.5.1975, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 218.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/320

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1421

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Eurojustu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Eurojustu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Jednostki Współpracy Sądowej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Eurojustu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Eurojustowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0065/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (4), w szczególności jej art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0113/2018),

udziela dyrektorowi administracyjnemu Eurojustu absolutorium z wykonania budżetu Eurojustu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi administracyjnemu Eurojustu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 113 z 30.3.2016, s. 83.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/321

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1422

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Eurojustu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Eurojustu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0113/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Eurojustu na rok budżetowy 2016 wyniósł 43 539 737 EUR, co stanowi wzrost o 28,75 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że wzrost budżetu jest spowodowany głównie przeniesieniem Eurojustu do nowej siedziby; mając na uwadze, że cały budżet Eurojustu pochodzi z budżetu ogólnego Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Jednostki Współpracy Sądowej za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Eurojustu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2011 i 2015

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, jeśli chodzi o działania następcze związane z uwagami poczynionymi przez Trybunał w poprzednich latach, podjęto działania naprawcze, lecz jedna z uwag dotycząca określenia ról i zadań – odpowiednio – dyrektora i Kolegium Eurojustu jest nadal oznaczona jako znajdująca się „w trakcie realizacji”;

zauważa, że Eurojust prowadzi dialog z Dyrekcją Generalną Komisji ds. Sprawiedliwości i Konsumentów oraz z Dyrekcją Generalną ds. Budżetu w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu finansowania Eurojustu w nadchodzących latach;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,89 %, łącznie z kwotą 6 980 000 EUR na nowy budynek; ponadto zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 80,42 %, co oznacza spadek o 8,55 % od 2015 r.;

ubolewa, że Eurojust zmagał się z trudnościami w dostępności środków budżetowych z powodu znanych problemów strukturalnych dotyczących jego finansowania oraz że już drugi rok z kolei Eurojust zmuszony był sięgać po środki łagodzące wymagające przedstawienia budżetu korygującego, co doprowadziło do odroczenia niektórych prowadzonych przezeń działań oraz do późniejszego wprowadzenia ważnych udoskonaleń technologicznych;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału kwota środków przeniesionych, na które zaciągnięto zobowiązania, była wysoka i wyniosła w tytule II (wydatki administracyjne) 6 446 530 EUR (40 %) w porównaniu z kwotą 1 600 000 EUR (22 %) w 2015 r.; przyjmuje do wiadomości fakt, że było to spowodowane głównie robotami wykraczającymi poza rok budżetowy i zamówieniami złożonymi w związku z przygotowaniem przeniesienia Eurojustu do nowej siedziby w 2017 r. (4 867 482 EUR);

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Eurojust wykazał istotną poprawę, jeśli chodzi o przeniesienia z 2015 r., osiągając znacznie niższy poziom anulowanych środków (5,6 %) niż w poprzednich latach;

zauważa, że przeniesienia często mogą być częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

wzywa Trybunał, aby utrzymywał środki przenoszone na kolejny rok na jak najniższym poziomie;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

zauważa, że Eurojust podpisał 30 umów na ogólną kwotę 15 000 EUR, co stanowi wzrost o 30 % w porównaniu z 2015 r.; stwierdza, że w przypadku 80 % umów skorzystano z otwartej procedury przetargowej, co stanowi 92,50 % udzielonych zamówień;

10.

zauważa, że w 2016 r. Eurojust zrealizował trzeci etap redukcji stanowisk (1 %, tj. 3 stanowiska), aby osiągnąć uzgodniony z Parlamentem i Radą cel zmniejszenia liczby pracowników o 5 %; zauważa, że redukcja stanowisk nastąpiła w obszarze wsparcia administracyjnego;

11.

zauważa, że poziom wakatów w Eurojuście na dzień 31 grudnia 2016 r. wynosił 3,4 % w porównaniu z 2,4 % na dzień 31 grudnia 2015 r.; z zadowoleniem odnotowuje, że plan zatrudnienia na 2016 r. zrealizowano w 96,6 %; zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 196 stanowisk (z 203 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii) w porównaniu z 200 stanowiskami w 2015 r.;

12.

zauważa, że wśród 255,5 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) pracowników Eurojustu w 2016 r. zatrudnionych było 68,1 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) oddelegowanych ekspertów krajowych, pracowników kontraktowych, pracowników tymczasowych i konsultantów;

13.

ubolewa, że w odniesieniu do liczby stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r. stosunek kobiet do mężczyzn wynosił 69 % do 31 %; z zaniepokojeniem odnotowuje też brak równowagi wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla i w zarządzie;

14.

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Eurojustu przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio siedem dni; zauważa, że w 2016 r. na działania na rzecz dobrostanu pracowników poświęcono w przeliczeniu na każdego członka personelu 0,13 dnia; ubolewa, że Eurojust nie wymienił poszczególnych działań związanych z dobrostanem pracowników wprowadzonych w 2016 r., o co występował Parlament;

15.

z zadowoleniem zauważa, że Eurojust utworzył sieć zaufanych doradców jako element polityki ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu, a także wprowadził programy zapobiegania i podnoszenia świadomości, realizowane przez zespół ds. zasobów ludzkich;

16.

zauważa z niepokojem, że w okresie od dnia 13 kwietnia 2015 r. do dnia 13 kwietnia 2017 r. do sieci zaufanych doradców zwróciło się 26 pracowników: zauważa, że spośród tych 26 spotkań w 16 przypadkach zamknięto sprawę po jednej tylko sesji; zauważa jednak ponownie z zaniepokojeniem, że zaufani doradcy zaklasyfikowali 9 spraw jako przypadki nękania oraz że wszczęto 2 nieformalne procedury; stwierdza, że inne przypadki dotyczyły konfliktów, stresu związanego z pracą lub poszukiwania informacji;

17.

zauważa, że Eurojust korzysta z pojazdów służbowych, ale nie zezwala na ich prywatne użytkowanie;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

18.

odnotowuje, że projekt przepisów wewnętrznych Eurojustu dotyczących ochrony sygnalistów został przygotowany w 2016 r., a pierwsza dyskusja odbyła się w obrębie Kolegium w dniu 4 października 2016 r.; zauważa jednakże z zaniepokojeniem, że przyjęcie przepisów wewnętrznych zawieszono, kiedy na początku 2016 r. Komisja poinformowała agencje, że w przygotowaniu jest wzór decyzji dla agencji;

19.

apeluje do Komisji, by zadbała o szybkie przyjęcie wytycznych dotyczących informowania o nieprawidłowościach, tak aby mogły one zostać niezwłocznie przyjęte i skutecznie wdrożone przez agencje, w tym Eurojust; zauważa, że Eurojust oczekiwał na wytyczne lub wkład ze strony Komisji przed ostatecznym określeniem własnych odnośnych przepisów; wzywa Eurojust do wzmożenia wysiłków w celu sfinalizowania jasnych przepisów wewnętrznych dotyczących ochrony sygnalistów, wobec których musi obowiązywać domniemanie dobrej wiary do momentu weryfikacji informacji;

20.

21.

zauważa, że Eurojust prowadzi regularnie aktualizowany rejestr deklaracji „braku konfliktu interesów” podpisanych przez członków zarządu, lecz zwraca uwagę, że deklaracje te oraz życiorysy członków zarządu nie są publicznie dostępne; zwraca uwagę, że praktyka ta nie służy przejrzystości, w związku z czym wzywa do upublicznienia deklaracji; zwraca się do Eurojustu, aby informował organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w tej kwestii i rozważył publikację deklaracji oraz życiorysów na własnej stronie internetowej;

22.

z niepokojem zauważa, że administracja, członkowie Kolegium i członkowie niezależnego wspólnego organu nadzorczego nie opublikowali w swoich deklaracji interesów na stronie internetowej Eurojustu;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2017 r. Eurojust przygotował przewodnik dotyczący etyki i postępowania, który zawiera także kodeks dobrego postępowania administracyjnego;

24.

odnotowuje, że w 2016 r. Eurojust otrzymał 15 wniosków o dostęp do dokumentów i udzielił pełnego dostępu w pięciu przypadkach, w czterech przypadkach postanowił udzielić jedynie częściowego dostępu do dokumentów, natomiast odmówił dostępu w sześciu przypadkach;

Główne osiągnięcia

25.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Europol w 2016 r., a mianowicie:

—	przeprowadzenie bezprecedensowej reorganizacji administracji, dzięki czemu osiągnięto synergię i większą wydajność,

—

opracowanie wzoru zmienionego porozumienia w sprawie wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego i praktycznego przewodnika oraz przyznanie wsparcia finansowego dla 90 wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych; przyznanie 1 000 000 EUR w następstwie ogłoszenia ośmiu zaproszeń do składania wniosków o dotacje dla wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych,

—

opracowanie odnośnych dokumentów strategicznych oraz analiz sądowych ad hoc w priorytetowych obszarach mających związek z przestępczością, takich jak czwarte sprawozdanie w sprawie zagranicznych bojowników terrorystycznych, streszczenie trzeciego sprawozdania w sprawie zagranicznych bojowników terrorystycznych, elektroniczny podręcznik dotyczący zagrożeń chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych oraz Cybercrime Judicial Monitors [Monitor sądowy cyberprzestępczości];

Kontrole wewnętrzne

26.

zauważa, że Eurojust przyjął zestaw standardów kontroli wewnętrznej, opartych na wytycznych Komisji i najlepszych praktykach międzynarodowych, z myślą o osiągnięciu celów politycznych i operacyjnych; zauważa ponadto, że Eurojust dokonał oceny skuteczności najważniejszych systemów kontroli wewnętrznej w trakcie roku sprawozdawczego i doszedł do wniosku, że standardy kontroli wewnętrznej zostały w pełni wdrożone; stwierdza, że Eurojust przyjął środki służące poprawie skuteczności systemów kontroli wewnętrznej w obszarze „Proces zarządzania ryzykiem” (Eurojust ICS 6); oczekuje na kolejne sprawozdanie roczne Eurojustu i dalsze szczegóły dotyczące środków służących dalszej poprawie skuteczności;

Audyt wewnętrzny

27.

na podstawie rocznego sprawozdania Eurojustu zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła w styczniu 2016 r. audyt dotyczący „monitorowania i sprawozdawczości / podstawowych elementów wiarygodności”; zauważa, że IAS sformułowała dwa „bardzo ważne” i cztery „ważne” zalecenia; z zadowoleniem odnotowuje, że Eurojust zrealizował działanie naprawcze związane z tymi zaleceniami i tym samym potwierdził wartość takiej usługi;

Wyniki

28.

zauważa, że Eurojust przeprowadził zewnętrzną ocenę swojej działalności w latach 2014–2015, w wyniku której to oceny opracowano wewnętrzny plan działań dotyczący wdrażania zaleceń; odnotowuje, że Kolegium powołało w marcu 2016 r. grupę roboczą ds. priorytetów, której zadaniem będzie kierowanie wdrażaniem pozostałych zaleceń; zauważa ponadto, że w 2017 r. oczekiwane są kolejne działania i kolejne rezultaty;

Inne uwagi

29.

przyjmuje do wiadomości, że Eurojustowi udało się zakończyć przeprowadzkę do nowej siedziby w czerwcu i lipcu 2017 r.; zauważa, że zwrot wcześniej zajmowanych budynków krajowi goszczącemu nastąpił w dniu 31 sierpnia 2017 r. oraz że kraj ten określi koszty zwrotu, które poniesie Eurojust; zauważa, że z chwilą poznania tych kosztów Eurojust powinien poinformować organ udzielający absolutorium o całkowitych kosztach związanych z przenosinami do nowej siedziby;

30.

z zadowoleniem zauważa, że Eurojust, we współpracy z Europolem, sformalizował wspólne podejście do certyfikacji ISO14001/EMS; zauważa, że Eurojust uznał, iż wynajmując czasowo pomieszczenia od Królestwa Niderlandów w 2016 r., jako lokator nie był w stanie ograniczyć emisji CO2;

31.

biorąc pod uwagę odpowiedź Eurojustu i coraz mniejszą ilość czasu, zauważa z zaniepokojeniem, że na razie nie ma wymiany informacji między Eurojustem a Komisją na temat przygotowań do prowadzenia przyszłych działań po brexicie; wzywa Eurojust i Komisję do zapewnienia skutecznego przepływu niezbędnych informacji, biorąc po uwagę, że konieczne będzie zawarcie ze Zjednoczonym Królestwem umowy o współpracy;

32.

z zadowoleniem przyjmuje wzmocnienie pozycji Eurojustu jako ośrodka współpracy sądowej i koordynacji walki z przestępczością transgraniczną, a także jako ośrodka sądowej wiedzy specjalistycznej w Unii; podkreśla uruchomienie europejskiej sieci sądowej ds. cyberprzestępczości; zauważa, że Eurojust otrzymał wnioski o wsparcie w 2 306 przypadkach (co stanowi wzrost o 4 %), zorganizował 249 spotkań koordynacyjnych dotyczących 288 przypadków oraz zapewnił wsparcie 148 wspólnym zespołom dochodzeniowo-śledczym, a także udzielił wsparcia finansowego 90 z nich (co stanowi wzrost o 32 %); przyjmuje do wiadomości publikację czwartego sprawozdania Eurojustu pt. Foreign Terrorist Fighters: Eurojust's Views on the Phenomenon and the Criminal Justice Response” [Zagraniczni bojownicy terrorystyczni: opinie Eurojustu na temat tego zjawiska i reakcji wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych] z grudnia 2016 r.;

33.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/325

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1423

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Eurojustu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Eurojustu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Jednostki Współpracy Sądowej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Eurojustu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Eurojustowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0065/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (4), w szczególności jej art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0113/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Eurojustu za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi administracyjnemu Eurojustu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 218.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 223.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/326

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1424

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Policji (Europol) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Policji za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Policji za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0079/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol) (4), w szczególności jej art. 43,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (5), w szczególności jego art. 60,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0109/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania absolutorium z wykonania budżetu Europolu za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37.

(5) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2017, s. 172.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/327

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1425

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Policji (Europol) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Policji (Europol) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0109/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez poprawę przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Policji (Europol) na rok budżetowy 2016 wyniósł 104 274 784 EUR, co stanowi wzrost o 9,27 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że wzrost ten był wynikiem powierzenia nowych lub dodatkowych zadań stanowiących rozszerzenie mandatu Europolu; mając na uwadze, że niemal cały budżet Europolu pochodzi z budżetu ogólnego Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Policji za rok budżetowy 2016 („sprawozdanie Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Europolu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że działania związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 zaowocowały osiągnięciem wysokiego wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,75 %, co wskazuje, że zobowiązania zaciągano w sposób terminowy; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 90,98 %, co oznacza wzrost o 1,98 % w porównaniu z rokiem 2015;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału kwota przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania, w tytule II (wydatki administracyjne) była wysoka i wyniosła 3 500 000 EUR (39 %) w porównaniu z 2015 r., kiedy to kwota ta wynosiła 4 200 000 EUR (41 %); zauważa, że przeniesienia te były głównie związane z wydatkami na siedziby Europolu, za które faktury zostały wystawione przez państwo przyjmujące dopiero w 2017 r. (2 000 000 EUR); zauważa, że Europol będzie nadal dążyć do zapewnienia skutecznego i zgodnego z przepisami wykonania budżetu, w szczególności w zakresie przeniesień dotyczących wydatków administracyjnych; zauważa, że z uwagi na fakt, iż prace dotyczące siedziby Europolu prowadzone są pod zwierzchnictwem państwa przyjmującego jako strony zewnętrznej, można spodziewać się, że rozliczanie kosztów związanych z budynkami w przyszłości również rozłoży się na kilka lat budżetowych; zauważa, że wynika to z charakterystycznej struktury administracyjnej, zgodnie z którą Europol otrzymuje odpowiednie faktury po nawiązaniu przez państwo przyjmujące współpracy z wykonawcami na szczeblu krajowym;

zauważa, że często przeniesienia mogą być w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem przez Europol i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

zauważa, że łącznie dokonano 48 przesunięć na łączną kwotę prawie 4 960 000 EUR (4,9 % budżetu); zauważa ponadto, że niektóre przesunięcia były konieczne w celu uwzględnienia różnic między planowaniem a wykonaniem budżetu wskutek pilnych sytuacji w niektórych obszarach przestępczości, na przykład w odniesieniu do działań związanych z „hotspotami”; zauważa, że przeniesienia dokonane w celu czasowego pokrycia wydatków na dotacje w zwykłym budżecie z powodu opóźnienia w wypłacie zaliczki z tytułu umowy o dotację zostały wpłacone z powrotem po otrzymaniu zaliczki;

Zamówienia publiczne i polityka kadrowa

zwraca uwagę, że pod koniec 2016 r. całkowita liczba pracowników zatrudnionych przez Europol wynosiła 655, z czego 505 osób to pracownicy stali figurujący w planie zatrudnienia, 146 – pracownicy kontraktowi, zaś 4 – personel miejscowy; zauważa ponadto, że liczba pracowników niezatrudnianych bezpośrednio przez Europol (oddelegowani eksperci krajowi, urzędnicy łącznikowi oraz pracownicy biur łącznikowych, stażyści i wykonawcy) wynosiła 452; zauważa, że w 2016 r. Europol zatrudnił 145 nowych pracowników (104 pracowników zatrudnionych na czas określony i 41 pracowników kontraktowych), zaś 86 pracowników opuściło Europol (64 pracowników zatrudnionych na czas określony i 22 pracowników kontraktowych);

wyraża głębokie ubolewanie z powodu faktu, że biorąc pod uwagę ogólną liczbę stanowisk obsadzonych na dzień 31 grudnia 2016 r., nie osiągnięto równowagi płci, ponieważ stosunek kobiet do mężczyzn wynosi ponad dwa do jednego -32,4 % kobiet do 67,6 % mężczyzn, oraz że – co jest jeszcze bardziej alarmujące – personel żeński na wyższych stanowiskach specjalistycznych/analitycznych stanowił jedynie 14 %, a ponadto odsetek kobiet na stanowiskach kierowników operacyjnych i na równorzędnych lub wyższych stanowiskach odnotował najniższy ze wszystkich odsetek i wyniósł zaledwie 6,1 % (dwie osoby); wzywa Europol, aby wykazał się większą proaktywnością i przy rekrutacji nowych pracowników w trybie pilnym uwzględnił kwestię równowagi płci i poinformował organ udzielający absolutorium w toku kolejnej procedury udzielania absolutorium o postępach osiągniętych na koniec 2017 r.;

zauważa, że w kwietniu 2016 r. Parlament przyjął budżet korygujący, którego wynikiem jest podniesienie poziomu zatrudnienia w Europejskim Centrum ds. Zwalczania Terroryzmu Europolu poprzez zwiększenie budżetu o 2 000 000 EUR oraz dodanie 35 nowych stanowisk (25 pracowników zatrudnionych na czas określony, 5 pracowników kontraktowych i 5 oddelegowanych ekspertów krajowych);

zauważa z zadowoleniem, że w 2016 r. pracownicy Europolu spędzili średnio jedynie 1,2 % dni roboczych na zwolnieniu chorobowym; zauważa, że w 2016 r. na działania na rzecz dobrostanu pracowników poświęcono w przeliczeniu na każdego członka personelu mniej niż jeden dzień; zauważa, że Europol nie wymienił z nazwy różnych działań służących zapewnieniu dobrego samopoczucia, które podjęto w 2016 r., o co wnosił Parlament, lecz poinformował o kosztach świadczenia opieki zdrowotnej na jednego pracownika i kosztach pokrewnych; wzywa Europol do przedstawienia przeglądu zwolnień chorobowych liczonych w dniach;

z zadowoleniem zauważa, że Europol utworzył sieć 10 zaufanych doradców jako element polityki ochrony godności osoby i zapobiegania mobbingowi i molestowaniu seksualnemu; zauważa ponadto, że Europol zorganizował sesje informacyjne, zamieścił na swojej stronie intranetowej standardowe informacje na temat molestowania, a także wprowadził program dla nowych pracowników, obejmujący prezentację na temat zdrowia i dobrego samopoczucia, podczas której wyjaśniono politykę wobec molestowania i sieć zaufanych doradców;

10.

zauważa, że w 2016 r. wszczęto jedną nieformalną i jedną formalną procedurę (wniosek o pomoc) dotyczącą molestowania; zauważa, że jedna formalna procedura doprowadziła do wszczęcia dochodzenia administracyjnego / wewnętrznego, które nie potwierdziło faktu molestowania; stwierdza, że w związku z tym nie wniesiono żadnej sprawy do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

11.

zauważa, że Europol korzysta z pojazdów służbowych, ale nie zezwala na ich prywatne wykorzystywanie;

Kontrole wewnętrzne

12.

zauważa, że w 2016 r. działania w zakresie zarządzania ryzykiem w Europolu koncentrowały się na spełnianiu wymogów kontroli wskazanych przez Trybunał, w szczególności na rocznym sprawozdaniu finansowym, umowie o delegowaniu zadań oraz zamknięciu Funduszu Emerytalnego Europolu; zauważa ponadto, że działania związane z ryzykiem obejmowały również monitorowanie ryzyka związanego z głównymi celami działalności ustalonymi dla programu prac na 2016 r., w szczególności w odniesieniu do nowego zadania polegającego na rozmieszczaniu placówek na miejscu do celów wtórnych kontroli bezpieczeństwa oraz zapewnienia ostatecznego rozmieszczenia systemu analitycznego Europolu; zauważa, że pod koniec 2016 r. dziennik ryzyka wewnętrznego Europolu zawierał 16 wysokich lub krytycznych zagrożeń, co stanowi 4 dodatkowe zagrożenia wewnętrzne w porównaniu ze statusem odnotowanym pod koniec roku 2015;

13.

zauważa, że funkcja audytu wewnętrznego dokonała przeglądu wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej w Europolu w pierwszym półroczu 2016 r.; odnotowuje, że Europol przygotował plan działania mający na celu realizację 15 z 40 zaleceń do końca 2016 r. oraz że spośród tych zaleceń 20 zostało sklasyfikowanych jako „bardzo ważne”, a jedno uznano za „krytyczne” – a mianowicie zalecenie dotyczące przyjęcia strategii zwalczania nadużyć finansowych, która została zatwierdzona przez zarząd w dniu 31 stycznia 2017 r.;

Audyt wewnętrzny

14.

zauważa, że w 2016 r. zajęto się 83 % wszystkich zaleceń Trybunału, Służby Audytu Wewnętrznego, wspólnego organu nadzorczego Europolu, inspektora ochrony danych Komisji oraz funkcji audytu wewnętrznego sklasyfikowanych jako krytyczne lub bardzo ważne, co stanowi wzrost o 12 % w porównaniu z rokiem 2015;

15.

zauważa, że w październiku 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt dotyczący zamówień publicznych, a dotyczący go projekt sprawozdania nie był opublikowany pod koniec 2016 r.; wzywa Europol do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tego audytu;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

16.

zauważa, że w dniu 1 maja 2017 r. zarząd przyjął w stosunku do swoich członków zasady zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, które odnoszą się też do oświadczeń o braku konfliktu interesów; z ubolewaniem zauważa, że podejście Europolu polegało na stwierdzeniu, że konflikty interesów nie mają miejsca; z zaniepokojeniem zauważa, że członkowie zarządu nadal publikują deklaracje o braku konfliktów interesów; wzywa członków zarządu do opublikowania deklaracji interesów zamiast deklaracji o braku konfliktów interesów oraz do wymienienia w niej członkostwa w innych organizacjach; podkreśla, że to nie członkowie zarządu mają deklarować, iż nie mają żadnych konfliktów interesów; zauważa, że członkowie zarządu i zastępcy członków zarządu zostali wezwani do uzupełnienia, podpisania i przedłożenia swoich deklaracji interesów wraz z życiorysami do dnia 15 grudnia 2017 r. w celu ich późniejszej publikacji na stronie internetowej Europolu; z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie życiorysów członków zarządu na stronie internetowej Europolu; wzywa Europol do poinformowania organu udzielającego absolutorium, czy członkowie zarządu rzeczywiście opublikowali deklaracje interesów w wyznaczonym terminie;

17.

zauważa, że w 2016 r. Europol otrzymał 107 wniosków o udzielenie dostępu do dokumentów (odnośnie do 138 dokumentów) i że Europol udzielił pełnego dostępu do 39 dokumentów i częściowego dostępu do 20 dokumentów, zaś odmówił dostępu do 79 dokumentów; wzywa Europol do możliwie jak największej otwartości przy rozpatrywaniu tych wniosków, biorąc pod uwagę ograniczenia prawne, ale także obowiązek jawności i przejrzystości;

18.

zauważa, że w październiku 2017 r. Europol rozpoczął dodatkową kampanię informacyjną na temat pakietu dotyczącego etyki, mającą na celu przybliżenie wszystkim pracownikom Europolu i oddelegowanym ekspertom krajowym zaktualizowanych wersji kodeksu postępowania Europolu oraz dokumentacji zawierającej wytyczne dotyczące postępowania z prezentami, konfliktów interesów i zgłaszania nieprawidłowości; zauważa z zadowoleniem, że w wytycznych dotyczących zgłaszania nieprawidłowości podkreśla się fakt, iż Europol zobowiązuje się do ochrony tożsamości demaskatorów; z zadowoleniem przyjmuje publikację wytycznych dotyczących zgłaszania nieprawidłowości na stronie internetowej Europolu; zwraca się do Europolu o dostarczenie szczegółowych informacji o przypadkach zgłaszania nieprawidłowości w 2016 r. (o ile takie wystąpiły) oraz o tym, jakie zastosowano w tych przypadkach postępowanie;

19.

wyraża potrzebę ustanowienia niezależnego organu ds. ujawniania, doradztwa i zgłaszania, dysponującego wystarczającymi środkami budżetowymi, aby pomóc demaskatorom w wykorzystaniu odpowiednich kanałów ujawniania informacji o możliwych nieprawidłowościach naruszających interesy finansowe Unii, a jednocześnie zachować poufność oraz zapewnić konieczne wsparcie i doradztwo;

20.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez zarząd strategii zwalczania nadużyć finansowych na lata 2017–2018;

Główne osiągnięcia

21.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Europol w 2016 r., a mianowicie:

—

utworzenie Europejskiego Centrum ds. Zwalczania Terroryzmu i Europejskiego Centrum Zwalczania Przemytu Migrantów, w tym rozmieszczenie na miejscu personelu, który do końca 2016 r. miał przeprowadzić ponad 4 800 dodatkowych kontroli bezpieczeństwa w punktach szybkiej rejestracji migrantów; zauważa, że Europol wsparł ponad 270 operacji antyterrorystycznych, co stanowi ponad dwukrotny wzrost w porównaniu z całym rokiem 2016 (127 operacji antyterrorystycznych w 2016 r.),

—

zapoczątkowanie innowacyjnych narzędzi wspierania dochodzeń: uruchomienie w 2016 r. strony internetowej „Europe’s Most Wanted Fugitives” [Najbardziej poszukiwani zbiedzy w Europie]: do listopada 2017 r. opublikowano informacje o 115 zbiegach i dokonano 41 aresztowań znanych zbiegów, w tym 13 dzięki uruchomieniu strony internetowej; zwraca uwagę, że Europejskie Centrum Walki z Cyberprzestępczością (EC3) wprowadziło nowe rozwiązanie w zakresie analizy obrazu i nagrań wideo, aby w szczególności ułatwić identyfikację dzieci będących ofiarami wykorzystywania seksualnego, przy czym w 2017 r. Europol udzielił wsparcia 38 operacjom przeciwko wykorzystywaniu seksualnemu dzieci w internecie,

—	przyjęcie w maju 2016 r. rozporządzenia (UE) 2016/794, mającego zastosowanie od dnia 1 maja 2017 r., w celu wprowadzenia wzmocnionych ustaleń dotyczących nadzoru Parlamentu oraz udoskonalonego mandatu w zakresie wsparcia operacyjnego;

Inne uwagi

22.

z zadowoleniem zauważa, że we współpracy z Eurojustem Europol sformalizował wspólne podejście do certyfikacji ISO14001/EMS; zauważa, że Europol wprowadził liczne środki mające na celu zapewnienie opłacalnego i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz dalsze ograniczenie lub zrównoważenie emisji CO2;

23.

zauważa z zadowoleniem, że Europol nadal współpracuje z wieloma partnerami międzynarodowymi oraz innymi agencjami i organami Unii, a w szczególności, w świetle kryzysu migracyjnego, Europol pogłębił współpracę z Fronteksem;

24.

zauważa, że według Europolu brexit wiąże się ze znacznym ryzykiem finansowym i operacyjnym; wzywa Europol do utrzymania proaktywnego podejścia do stwierdzania takiego ryzyka i radzenia sobie z nim oraz do pełnego informowania organu udzielającego absolutorium o przyszłym wpływie brexitu na Europol i do ścisłej współpracy z Komisją w zakresie negocjacji w sprawie brexitu, aby być wystarczająco dobrze przygotowanym i zminimalizować ewentualne negatywne skutki operacyjne lub finansowe;

25.

ubolewa, że przegląd Europolu za okres 2016–2017 opublikowano na stronie internetowej Europolu dopiero w dniu 23 stycznia 2018 r., czyli pięć dni po upływie terminu składania poprawek przez parlamentarną Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych do sprawozdania w sprawie absolutorium; wzywa Europol do terminowego publikowania rocznych przeglądów w ramach przyszłych procedur udzielania absolutorium, tak aby umożliwić organowi udzielającemu absolutorium wykonywanie jego zadań w oparciu o wszystkie dostępne informacje;

26.

zauważa coraz większe zapotrzebowanie państw członkowskich na usługi Europolu; ubolewa w związku z tym, że z powodu ograniczonych zasobów w obszarze ICT doszło do zmiany priorytetów dotyczących działań rozwojowych w zakresie głównych systemów, opóźnień w realizacji projektów oraz do badania dalszych możliwości outsourcingu, który wiąże się z większym ryzykiem;

27.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/331

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1426

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Policji (Europol) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Policji za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Policji za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Urzędu (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0079/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol) (4), w szczególności jej art. 43,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0109/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europolu za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 223.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37.

(5) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 228.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/332

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1427

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0059/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0093/2018),

udziela dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

(1) Dz.U. C 230 z 24.6.2016, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/333

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1428

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0093/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 21 603 000 EUR, co w przybliżeniu stanowi tę samą kwotę co w 2015 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi prawie wyłącznie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem odnotowuje, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 %, tak jak w poprzednim roku, natomiast wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 73,21 %, co stanowi wzrost o 1,59 % w porównaniu z rokiem poprzednim; stwierdza, że wysoki ogólny poziom środków, na które zaciągnięto zobowiązania, świadczył o terminowości zaciągania zobowiązań;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału kwota środków, na które zaciągnięto zobowiązania, przeniesionych na 2017 r. w tytule III (wydatki operacyjne) znów była wysoka i wyniosła 5 200 000 EUR (68 %) w porównaniu z kwotą 5 700 000 EUR (70 %) w roku poprzednim; odnotowuje, że według Trybunału przeniesienia te wynikają głównie z charakteru działań Agencji, które obejmują finansowanie badań trwających wiele miesięcy, często wykraczających poza koniec roku;

zauważa, że wskaźnik wykorzystania środków przeniesionych z 2015 na 2016 r. wyniósł 96,73 %, co oznacza, że stopa anulowania pozostała na niskim poziomie 3,27 %;

zauważa, że przeniesienia są często częściowo lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeżeli są planowane przez Agencję z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Przesunięcia

zwraca uwagę na fakt, że w 2016 r. przedstawiono zarządowi do zatwierdzenia jedno przesunięcie budżetowe, a całkowita kwota przesunięć między tytułami wynikająca z tych przesunięć wyniosła 297 714 EUR; odnotowuje ponadto, że przesunięcia te były związane głównie z realokacją nadwyżki w wydatkach administracyjnych do projektów operacyjnych; z zadowoleniem zauważa, że poziom i charakter przesunięć w 2016 r. nie wykroczył poza ramy określone w przepisach finansowych;

Polityka kadrowa

stwierdza, że według Agencji plan zatrudnienia został zwiększony przez dodanie dwóch nowych stanowisk administratorów w dziedzinie migracji, integracji i ochrony uchodźców oraz że jedno stanowisko asystenta zostało zlikwidowane zgodnie z wymogiem ograniczenia liczby pracowników o 5 %; zauważa jednak, że Agencja zwiększyła liczbę stanowisk pracowników kontraktowych o cztery stanowiska;

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 70 stanowisk tymczasowych (z 74 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii); zauważa ponadto, że w 2016 r. Agencja zatrudniała 9 oddelegowanych ekspertów krajowych i 30 pracowników kontraktowych;

zauważa, że 49,3 % pracowników tymczasowych zatrudnionych w Agencji to kobiety, a 50,7 % to mężczyźni; wyraża jednak ubolewanie z powodu dużej nierównowagi na sześciu wyższych stanowiskach kierowniczych Agencji, gdzie stosunek liczby kobiet do liczby mężczyzn wynosi 1: 5; wzywa Agencję, by dążyła do osiągnięcia bardziej zrównoważonego pod względem płci składu personelu na wyższych stanowiskach;

zauważa, że w 2016 r. pracownicy Agencji przebywali na zwolnieniu chorobowym średnio przez 9,2 dnia, a 97 spośród 109 pracowników skorzystało z co najmniej jednego dnia urlopu chorobowego; zauważa, że Agencja zorganizowała spotkanie wyjazdowe pracowników i że wspiera inne działania związane z dobrostanem; wzywa Agencję do konsultowania się ze służbą medyczną w celu ustalenia, w jaki sposób zmniejszyć nieobecności w pracy związane ze zwolnieniem chorobowym;

10.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja inwestuje w ochronę godności osoby i zapobieganie molestowaniu psychicznemu i seksualnemu oraz że zorganizowała dwie sesje szkoleniowe dla nowych pracowników i szkolenia utrwalające wiedzę dla pozostałych pracowników; zauważa z zadowoleniem, że zaufani doradcy utrzymywali widoczną obecność, a kadra zarządzająca wielokrotnie przypominała pracownikom o tej polityce i sieci współpracy;

11.

odnotowuje, że Agencja nie przechowuje żadnych danych statystycznych dotyczących przypadków zgłaszanych zaufanym doradcom, ale w 2016 r. nie zgłoszono przypadków molestowania, nie wszczynano w ich sprawie dochodzeń ani nie składano skarg sądowych;

12.

zauważa, że Agencja nie posiada żadnych pojazdów służbowych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

13.

stwierdza, że według Agencji poza regulaminem pracowniczym wprowadziła ona dla swoich pracowników praktyczny przewodnik w sprawie zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, który zawiera szeroki zbiór informacji i porad w różnych kwestiach; ponadto zwraca uwagę, że Agencja regularnie przeprowadza obowiązkowe szkolenia dla swoich pracowników na temat etyki i uczciwości zawodowej, a także publikuje życiorysy i deklaracje interesów wszystkich aktywnych członków zarządu i komitetu naukowego, jak również jego zespołu kierowniczego;

14.

odnotowuje, że w ramach polityki zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im Agencja stosuje kodeks dobrego postępowania administracyjnego, a także przeprowadza weryfikację interesów finansowych zadeklarowanych przez członków kierownictwa, zarządu i komitetu naukowego, a odnośne deklaracje publikuje na swojej stronie internetowej;

15.

zauważa, że protokoły posiedzeń Zarządu są publikowane na stronie internetowej Agencji;

16.

odnotowuje, że Agencja wprowadziła szereg narzędzi służących ochronie pracowników w ogólności, a szczególnie sygnalistów; stwierdza, że Agencja stosuje przez analogię wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące sygnalizowania nieprawidłowości na podstawie decyzji rady wykonawczej nr 2012/04;

17.

z zadowoleniem odnotowuje, że według Agencji w związku ze strategią zwalczania nadużyć finansowych przeprowadzono szczegółową ocenę ryzyka nadużyć finansowych, w wyniku której opracowano plan działania, który został w pełni wdrożony i jest stale monitorowany; zauważa z zadowoleniem, że Agencja osiągnęła znaczne postępy w zwiększaniu świadomości, przygotowując i przeprowadzając wewnętrzne szkolenia na temat zapobiegania nadużyciom finansowym w oparciu o materiały dostarczone przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF);

18.

z zadowoleniem przyjmuje ujęcie w rocznym sprawozdaniu z działalności Agencji za 2016 r. punktu na temat przejrzystości, rozliczalności i uczciwości;

19.

zauważa, że w 2016 r. Agencja otrzymała 20 wniosków o dostęp do dokumentów oraz przyznała pełny dostęp do 22 dokumentów, częściowy dostęp do 120 dokumentów i odmówiła dostępu do 68 dokumentów ze względu na „ochronę prywatności i integralności jednostki” oraz „ochronę interesów handlowych”; oczekuje, że Agencja, podejmując decyzję o ograniczeniu dostępu do dokumentów ze względu na ochronę interesów handlowych, również z powagą potraktuje interesy obywateli i zobowiązanie Unii do większej przejrzystości, uwzględniając wszystkie właściwe zasady i przepisy;

20.

zauważa, że w przypadku siedmiu z odrzuconych wniosków o dostęp do dokumentów sprawy były przedmiotem wniosku potwierdzającego, po którym częściowy dostęp przyznano w odniesieniu do czterech wniosków;

Główne osiągnięcia

21.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	zorganizowała Forum Praw Podstawowych – największe organizowane przez Agencję wydarzenie, które zgromadziło ponad 700 uczestników na cztery dni dyskusji na temat powiązań między trzema tematami: integracją, ochroną uchodźców i erą cyfrową,

—	przedstawiła sześć opinii prawnych, aby pomóc Parlamentowi w opracowaniu stanowisk w sprawie aktów prawnych lub strategii politycznych,

—

zgodnie ze swoim strategicznym priorytetem, polegającym na opracowaniu terminowych i ukierunkowanych reakcji na sytuacje kryzysowe w zakresie praw podstawowych, Agencja opublikowała comiesięczne sprawozdania na temat sytuacji w państwach członkowskich, które zostały najbardziej dotknięte kryzysem uchodźczym, oraz oddelegowała do Grecji ekspertów, żeby zapewnić unijnym i lokalnym podmiotom działającym w terenie fachową wiedzę o prawach podstawowych;

Kontrole wewnętrzne

22.

odnotowuje, że w 2016 r. Agencja przewidziała szereg środków mających na celu poprawę skutecznego wdrożenia standardu kontroli wewnętrznej (ICS) nr 5 „Cele, wskaźniki wykonania”, ICS nr 11 „Zarządzanie dokumentami” oraz ICS „Ciągłość działania”; zauważa, że do końca roku sprawozdawczego środki te były podejmowane i stopniowo wdrażane;

23.

zauważa, że w grudniu 2016 r. przeprowadzono wewnętrzną analizę rozbieżności w celu przedstawienia szczegółowej oceny poziomu zgodności ICS; zauważa z zadowoleniem, że Agencja określiła poziom wdrożenia zbliżony do pełnego przestrzegania przepisów oraz że założono, iż dodatkowe środki zostaną w pełni wdrożone do końca 2017 r; wzywa Agencję, by powiadomiła organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tych środków;

24.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału formalne delegacje i subdelegacje udzielane przez urzędników zatwierdzających (delegowanych) nie zawsze były zgodne z uprawnieniami do zatwierdzania transakcji w systemie obiegu dokumentów ABAC; odnotowuje, że zdaniem Agencji błąd skorygowano i wprowadzono środki, aby zapewnić ujęcie w ABAC wyłącznie ważnych delegacji;

Audyt wewnętrzny

25.

z zadowoleniem odnotowuje, że na koniec okresu sprawozdawczego wyniki kontroli ex post nie wykazały żadnych kwot do odzyskania;

26.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) zamknęła ostatnie otwarte zalecenie przedstawione w trakcie kontroli zarządzania zasobami ludzkimi, a w 2016 r. nie przeprowadzono kontroli Służby Audytu Wewnętrznego;

27.

zauważa z zadowoleniem, że dla zapewnienia opłacalnego i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz ograniczenia lub zrównoważenia emisji CO2 Agencja pracuje nad poprawą swojego wpływu na środowisko dzięki zainstalowaniu przyjaznego dla środowiska systemu chłodzenia centrum danych, który usprawni system ogrzewania i przyczyni się do zmniejszenia zużycia energii, zawarciu umów z alternatywnym dostawcą energii elektrycznej wykorzystującym odnawialne źródła energii, dzięki promowaniu alternatywnych sposobów dojazdu pracowników do pracy poprzez zapewnienie parkingów rowerowych, dzięki wspieraniu i wdrażaniu ekologicznych zamówień publicznych w niektórych procedurach przetargowych, takich jak zamówienia na sprzęt ICT i usługi sprzątania, dzięki wspieraniu recyklingu i wykorzystania papieru z makulatury oraz innych materiałów pochodzących z recyklingu, a także dzięki wprowadzeniu oświetlenia w technologii LED;

28.

zauważa, że Agencja dostrzega ryzyko finansowe związane z brexitem, ponieważ potencjalna utrata zasobów finansowych może mieć wpływ na działalność operacyjną Agencji; zauważa, że Agencja mogłaby ewentualnie zmniejszyć skutki tych strat finansowych, skoro jej operacyjna działalność badawcza nie będzie obejmowała Zjednoczonego Królestwa; zauważa jednak, że zakłada się, iż strata finansowa będzie wyższa niż oszczędności wynikające z ograniczenia działalności badawczej;

29.

zauważa, że Agencja dostrzega ryzyko operacyjne związane z brexitem i wynikające z niego potencjalne ograniczenie konkurencji, ponieważ szereg operacyjnych zleceniobiorców ma siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, oraz utratę wykwalifikowanych pracowników będących obywatelami brytyjskimi; wzywa Agencję do ścisłej współpracy z Komisją przy negocjacjach w sprawie brexitu, tak aby odpowiednio przygotować się na zminimalizowanie wszelkich jego ewentualnych negatywnych skutków operacyjnych lub finansowych;

30.

wskazuje na opracowanie sześciu opinii prawnych mających wspomóc Parlament w przyjęciu stanowiska w sprawie wniosków lub środków ustawodawczych, przy czym cztery z tych opinii dotyczyły trwającego przeglądu wspólnego europejskiego systemu azylowego;

31.

wyraża zadowolenie, że Agencja kontynuowała badania na temat sytuacji Romów w Unii; w związku z tym ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje opublikowanie drugiego badania UE na temat mniejszości i dyskryminacji, w ramach którego zgromadzono informacje o niemal 34 tys. osób żyjących w romskich gospodarstwach domowych w dziewięciu państwach członkowskich, pochodzące z blisko 8 tys. bezpośrednich wywiadów z Romami;

32.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/337

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1429

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0059/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0093/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 228.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 233.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/338

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1430

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwanej dalej „Agencją”) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0074/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (4) w szczególności jego art. 30,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (5), w szczególności jego art. 76,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0108/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 349 z 25.11.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 12 z 13.1.2017, s. 27.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/339

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1431

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0108/2018),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniósł 232 757 000 EUR, co stanowi wzrost o 62,43 % w porównaniu z 2015 r.; mając na uwadze, że w odpowiedzi na kryzys migracyjny, w obliczu którego stoi Unia, znacznie zwiększył się zakres zadań Agencji;

C.	mając na uwadze, że według sprawozdania finansowego Agencji wkład Unii do jej budżetu na rok 2016 wyniósł 218 686 000 EUR; stanowi to wzrost o 63,78 % w porównaniu z rokiem 2015;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2016 są legalne i prawidłowe; mając na uwadze, że uwagi Trybunału należy odczytywać w kontekście wyzwań, jakim Agencja musiała stawić czoła w 2016 r.;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za lata 2013, 2014 i 2015

z niepokojem zwraca uwagę na szereg kwestii i środków naprawczych, które pozostały do rozwiązania w odpowiedzi na uwagi Trybunału z 2013, 2014 i 2015 r. związane z zestawieniami przedstawionymi przez dostawców na koniec roku, umową w sprawie siedziby, kontrolami ex ante i ex post dotyczącymi wydatków deklarowanych przez kraje współpracujące w ramach umów o dotacje, rosnącą liczbą umów o udzielenie dotacji, potrzebą dopracowania metody obliczania składek należnych od państw stowarzyszonych w ramach Schengen, odzyskiwaniem nieprawidłowych płatności od islandzkiej straży przybrzeżnej oraz z ryzykiem podwójnego finansowania przez Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego; wzywa Agencję, by jak najszybciej zakończyła działania naprawcze w 2018 r. i poinformowała organ udzielający absolutorium o ich wdrożeniu;

Uwagi dotyczące legalności i prawidłowości transakcji

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że przepisy poprzedniego rozporządzenia ustanawiającego Agencję, które obowiązywało do dnia 5 października 2016 r., przewidywały finansowanie wspólnych operacji powrotowych przeprowadzanych wraz państwami uczestniczącymi; zauważa, że krajowe operacje powrotowe uznano za kwalifikujące się do objęcia wsparciem dopiero na mocy nowego rozporządzenia ustanawiającego; odnotowuje jednak, że w okresie od stycznia do października 2016 r. Agencja sfinansowała krajowe operacje powrotowe na kwotę 3 600 000 EUR; zauważa, że płatności te są nieprawidłowe;

na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że w 2016 r. – uwzględniając nieproporcjonalną presję migracyjną na państwa członkowskie oraz w związku z Planem działania UE w zakresie powrotów z października 2015 r. i konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 25/26 czerwca 2015 r. oraz 16/17 marca 2016 r. – dyrektor wykonawczy Agencji przyjął decyzję 2016/36, w której przewidziano szerszą interpretację zasad (współ)finansowania wspólnej operacji powrotowej, tak aby również krajowe działania powrotowe prowadzone wyłącznie przez jedno państwo członkowskie, które stoi w obliczu nieproporcjonalnej presji migracyjnej, były (współ)finansowane z budżetu Agencji; przyjmuje ponadto do wiadomości, że władza budżetowa dokonała zmiany budżetu na 2016 r. specjalnie w celu wdrożenia Planu działania UE w zakresie tych powrotów;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,90 %; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 66,07 %, co oznacza spadek o 3,40 % w porównaniu z rokiem 2015;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w ramach rozszerzonych uprawnień Agencji dużą wagę przywiązuje się do operacji powrotowych oraz że w budżecie na 2016 r. przeznaczono na ten cel kwotę w wysokości 63 000 000 EUR; zauważa jednak, że kwota 23 000 000 EUR, czyli 37,5 % tych środków, została zwrócona do budżetu Unii, ponieważ przeprowadzono mniej operacji powrotowych niż zakładano; odnotowuje, że przyczyniło się do tego znaczne opóźnienie postępowania o udzielenie zamówienia na umowę ramową o wartości 50 000 000 EUR dotyczącą wynajmu samolotów i powiązanych usług na potrzeby operacji powrotowych organizowanych przez Agencję, oraz że opóźnienie to w dalszym ciągu wpływa negatywnie na liczbę tych operacji; ubolewa nad tym, że choć rozpoczęcie tego postępowania o udzielenie zamówienia planowano na marzec 2016 r., do końca roku nie zostało ono jeszcze ogłoszone; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że drastycznie wzrosła liczba wspólnych lotów powrotowych (232 w 2016 r. w porównaniu z 66 w 2015 r.); zauważa jednak, że kwoty 23 000 000 EUR nie można było wykorzystać głównie z powodu opóźnień w zawarciu umowy ramowej na czarterowanie samolotów i powiązane usługi na potrzeby operacji powrotowych, które to opóźnienia były spowodowane obniżeniem rangi tego projektu na korzyść działań służących zapewnieniu wsparcia logistycznego (promów i autobusów) w celu realizacji oświadczenia UE–Turcja; odnotowuje, że w międzyczasie ogłoszono procedurę przetargową mającą na celu zawarcie czteroletniej umowy ramowej, jednak jej szacunkowy budżet jest niższy (20 000 000 EUR);

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w dniu 22 grudnia 2015 r. Komisja i Agencja, współbeneficjent i koordynator trzech pozostałych współbeneficjentów – Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM) i Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) – podpisały umowę o dotację w wysokości 5 500 000 EUR na wsparcie regionalne w zakresie zarządzania migracją dostosowanego do wymogów udzielania ochrony w krajach Bałkanów Zachodnich i w Turcji na okres trzech lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2016 r.; zauważa jednak, że porozumienia o współpracy z tymi trzema partnerami, których wartość wyniosła 3 400 000 EUR, zostały podpisane dopiero w okresie od sierpnia do listopada 2016 r.; zauważa, że w przypadku dwóch z tych porozumień zobowiązania budżetowe, za pośrednictwem których środki powinny były zostać uwolnione przed zaciągnięciem zobowiązań prawnych, zostały podpisane dopiero w październiku i grudniu 2016 r.; zauważa ponadto, że kwota zobowiązań budżetowych wyniosła 1 200 000 EUR, obejmując zaledwie płatności zaliczkowe; podkreśla, że taka procedura jest niezgodna z przepisami rozporządzenia finansowego dotyczącymi zarządzania budżetem, a późne podpisanie porozumień spowodowało niepewność co do współpracy operacyjnej między partnerami; na podstawie odpowiedzi Agencji stwierdza, że aby udokumentować to, że zobowiązanie prawne w przypadku wszystkich trzech partnerów projektu zostało podjęte przed zobowiązaniem budżetowym, Agencja udokumentowała to należycie jako odstępstwo;

przyjmuje do wiadomości, że w 2017 r. Agencja dokonuje przeglądu całego systemu finansowego, aby go uprościć, przejść z dotacji na umowy o usługi oraz wprowadzić stawki ryczałtowe; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o stanie wprowadzania tego nowego systemu w życie oraz o osiągniętych rezultatach;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że poziom przeniesionych środków na zaciągnięte zobowiązania w tytule II (wydatki administracyjne) był wysoki, ponieważ wyniósł 6 400 000 EUR (43 % środków na zaciągnięte zobowiązania), podczas gdy w 2015 r. wynosił on 3 200 000 EUR (38 %); zwraca ponadto uwagę, że suma przeniesionych środków w tytule III (wydatki operacyjne) była również wysoka i wyniosła 67 300 000 EUR (37 %), podczas gdy w 2015 r. było to 40 200 000 EUR (35 %); zauważa, że wynika to głównie z faktu, iż umowy i działania wykraczają poza koniec roku; wzywa Agencję do rozważenia wprowadzenia zróżnicowanych środków budżetowych w celu lepszego odzwierciedlenia nieuniknionych opóźnień między zawarciem zobowiązań prawnych, realizacją umowy, operacjami i związanymi z nimi płatnościami;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa wysoki poziom anulowanych środków przeniesionych z 2015 r. w tytule III (wydatki operacyjne), tj. 6 400 000 EUR (16 %), co wynikało z przeszacowania kosztów w 2015 r., które należało zwrócić państwom uczestniczącym w 2016 r.; uważa, że konieczne jest uzyskiwanie bardziej precyzyjnych szacunków kosztów oraz bardziej terminowej sprawozdawczości na temat kosztów ze strony państw współpracujących;

10.

wskazuje, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu, zwłaszcza jeśli są planowane z wyprzedzeniem i przedstawiane Trybunałowi;

Polityka kadrowa

11.

zauważa na podstawie planu zatrudnienia, że na dzień 31 grudnia 2016 r. obsadzonych było 197 stanowisk tymczasowych (z 275 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii), podczas gdy w 2015 r. obsadzonych było 149 stanowisk; zauważa ponadto, że Agencja zatrudniała (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) 77 oddelegowanych ekspertów krajowych, 83 pracowników kontraktowych i 15 pracowników tymczasowych;

12.

zauważa z uznaniem, że biorąc pod uwagę liczbę wszystkich obsadzonych stanowisk, osiągnięto równowagę płci, gdyż stosunek liczby kobiet do liczby mężczyzn wynosi 50 %; z drugiej strony ubolewa, że na wyższych stanowiskach jest jedynie 15 % kobiet w stosunku do 85 % mężczyzn; wzywa Agencję, by we współpracy z państwami członkowskimi zwiększyła równowagę płci w zarządzie i wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla;

13.

na podstawie informacji uzyskanych od Agencji zauważa, że aby rozpocząć wdrażanie nowego rozszerzonego zakresu obowiązków, konieczne było zatrudnienie dodatkowych pracowników już w ostatnim kwartale 2016 r.; zauważa, że w wyniku oceny potrzeb wyznaczono 50 stanowisk, lecz nie wszystkie procedury rekrutacyjne można było zakończyć przed końcem roku; zauważa, że na koniec 2016 r. Agencja zatrudniała łącznie 365 pracowników;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w wyniku zwiększenia zakresu obowiązków Agencji jej personel zwiększy się ponad dwukrotnie – z 365 pracowników w 2016 r. do 1 000 pracowników w 2020 r.; zauważa ponadto, że planowane zwiększenie liczby pracowników będzie wymagało dodatkowej powierzchni biurowej; zauważa na podstawie odpowiedzi Agencji, że na początku 2017 r. zwróciła się już ona do władzy budżetowej i otrzymała zielone światło na powiększenie dotychczasowych pomieszczeń, aby uzyskać miejsce dla dodatkowych członków personelu; zauważa, że umowa w sprawie siedziby weszła w życie w dniu 1 listopada 2017 r.;

15.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału Agencja jak zawsze boryka się z trudnościami ze znalezieniem pracowników o wymaganym profilu, częściowo z powodu wartości współczynnika korygującego (66,7 %); wzywa Agencję do rozważenia możliwych środków łagodzących oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o jej przemyśleniach w tej kwestii;

16.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału Regulamin pracowniczy stanowi, że w przypadku zewnętrznej procedury wyboru personel tymczasowy można zatrudnić tylko w grupach zaszeregowania SC 1 – SC 2, AST 1 – AST 4 lub AD 5 – AD 8; zauważa, że w 2016 r. Agencja zatrudniła 14 pracowników w wyższych grupach zaszeregowania AST; podkreśla, że zatrudnienie w tych grupach zaszeregowania jest nieprawidłowe; zauważa na podstawie odpowiedzi Agencji, że powodem przekształcenia pięciu stanowisk w grupie AST4 na pięć stanowisk w grupie AST5 była potrzeba wprowadzenia stanowiska urzędnika dyżurnego w trybie 24/7; przyjmuje do wiadomości, że z uwagi na zakres obowiązków w kontekście przepływów migracyjnych oraz zagrożenia bezpieczeństwa na granicach zewnętrznych Unii, Agencja musiała przyciągnąć wykwalifikowanych i doświadczonych kandydatów z odpowiednim doświadczeniem zawodowym;

17.

zwraca uwagę, że od 2016 r. urzędnik ds. praw podstawowych otrzymał pięć nowych stanowisk, z których trzech jeszcze nie obsadzono; głęboko jednak ubolewa, że mimo wielokrotnych apeli Parlamentu i znaczącego ogólnego wzrostu liczby personelu Agencji urzędnik ds. praw podstawowych wciąż nie posiada odpowiednich zasobów ludzkich i w związku z tym ma oczywiste trudności z należytym wykonywaniem zadań wynikających z rozporządzenia (UE) 2016/1624 (2); wzywa zatem agencję do udostępnienia swojemu urzędnikowi ds. praw podstawowych odpowiednich zasobów i personelu, zwłaszcza w celu opracowania mechanizmu zgłaszania skarg oraz dalszego rozwijania i wdrażania strategii agencji w zakresie monitorowania i zapewniania ochrony praw podstawowych;

18.

odnotowuje, że w 2016 r. na Agencję nie wpłynęły żadne skargi, nie została pozwana w postępowaniu cywilnym ani nie było innego rodzaju zgłoszeń przypadków nieprzejrzystego zatrudniania czy zwalniania pracowników;

19.

zauważa, że w 2016 r. średnia długość nieobecności pracowników Agencji z powodu choroby wynosiła 11,4 dnia, chociaż Agencja w swoich obliczeniach nie uwzględniła pracowników, którzy nie wzięli żadnego dnia wolnego z powodu choroby; wzywa Agencję, aby zasięgnęła opinii służby medycznej w sprawie sposobu ograniczenia nieobecności w pracy w związku ze zwolnieniem chorobowym;

20.

zauważa, że z odpowiedzi Agencji wynika, iż w 2016 r. pracownicy poświęcili jeden dzień na działania związane z poprawą samopoczucia; odnotowuje, że w Agencji obowiązuje wewnętrzna polityka w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, która przyczynia się do dobrego samopoczucia pracowników na trzy sposoby:

a)	przewiduje wynajem sal sportowych do uprawiania sportów zespołowych oraz współfinansowanie udziału personelu w międzyinstytucjonalnych rozgrywkach sportowych;

b)	w ramach środków zapobiegawczych na rzecz ochrony zdrowia i bezpieczeństwa Agencja zwraca część kosztów aktywności sportowej pracowników (do maksymalnej kwoty 45 EUR miesięcznie na osobę);

c)	co roku Agencja organizuje okresowe szczepienie przeciwko grypie dla zainteresowanych pracowników;

21.

zauważa, że Agencja zastosowała przepisy art. 12 i 12a regulaminu pracowniczego i przepisów szczególnych „kodeksu postępowania dla wszystkich osób biorących udział w działaniach Fronteksu” oraz „kodeksu postępowania pracowników Fronteksu”; zauważa, że w 2016 r. nie zgłoszono żadnego przypadku molestowania ani nie wszczęto w tej sprawie żadnego postępowania sądowego;

22.

odnotowuje, że biuro Agencji posiada dwa pojazdy służbowe, które są przeznaczone wyłącznie do użytku służbowego i nie są wykorzystywane do celów prywatnych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

23.

zauważa, że w dniu 17 grudnia 2015 r. Agencja przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych i plan działania, w których określono cztery cele strategiczne i 22 działania, które mają być realizowane w latach 2015–2018; z uznaniem odnotowuje, że ponad 50 % wyznaczonych działań zostało wykonanych w 2016 r.;

24.

zauważa, że Agencja przygotowała projekt przepisów wewnętrznych dotyczących informowania o nieprawidłowościach i przekazała je Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych w marcu 2017 r.; zauważa, że główną kwestią jest, czy wdrożyć przepisy wewnętrzne, czy podjąć decyzję o wdrożeniu modelowych zasad Komisji po tym, jak zostaną one przekazane do wiadomości agencji; wzywa Agencję, by poinformowała organ udzielający absolutorium o podjętej decyzji;

25.

zauważa, że Agencja odpowiedziała, iż nie sporządza zatwierdzanych protokołów posiedzeń zarządu udostępnianych do wiadomości publicznej oraz że protokoły te nie są dostępne nawet po upływie trzech miesięcy od daty posiedzenia; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o powodach takiej decyzji w związku z polityką Unii w zakresie większej przejrzystości działań;

26.

zauważa, że Agencja nie udzieliła odpowiedzi na pytanie, czy ewentualne spotkania z lobbystami (tj. osobami, które nie reprezentują oficjalnie zainteresowanych stron związanych z Agencją, lecz czerpią interesy finansowe lub gospodarcze w związku z zakresem jej działań) były rejestrowane i udostępniane do wiadomości publicznej; apeluje do Agencji, aby udzieliła odpowiedzi organowi udzielającemu absolutorium;

27.

zauważa, że w 2016 r. Agencja otrzymała 67 wniosków o udzielenie dostępu do dokumentów – Agencja przyznała pełny dostęp w odpowiedzi na 15 wniosków, w przypadku 38 wniosków udzieliła jedynie częściowego dostępu, a kolejnych 10 wniosków odrzuciła, powołując się głównie na „ochronę bezpieczeństwa publicznego” i „ochronę prywatności i integralności osoby fizycznej”;

28.

stwierdza, że cztery z wymienionych przypadków odmowy udzielenia dostępu były przedmiotem procedury potwierdzającej, w wyniku której utrzymano dwie wcześniejsze decyzje o odmowie dostępu, w przypadku jednego wniosku udzielono dostępu częściowego, a na podstawie ostatniego z wniosków udzielono pełnego dostępu do dokumentów; zauważa też, że jedną odmowę przekazano do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o decyzji Rzecznika i dalszym postępowaniu;

Główne osiągnięcia

29.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	przyjęcie rozporządzenia (UE) 2016/1624 w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, które definiuje rozszerzony mandat Agencji,

—	wsparcie 232 operacji powrotowych (+251 % w porównaniu z 2015 r.), co oznacza łącznie 10 698 osób powracających,

—	wprowadzenie w styczniu 2017 r. pierwszego etapu wspólnej metodologii przeprowadzania ocen podatności na zagrożenia;

30.

uznaje, że rozporządzenie w sprawie Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej stworzyło nowe możliwości współpracy z innymi agencjami w zakresie funkcji straży przybrzeżnej i doprowadziło do zawarcia trójstronnego porozumienia roboczego między Fronteksem, Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA); zauważa ponadto, że w 2016 r. Agencja kontynuowała ścisłą współpracę z dziewięcioma agencjami działającymi w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSiSW), zacieśniła współpracę z Europejską Agencją ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), uprościła regularną wymianę z Europejskim Urzędem Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), a także przetestowała porozumienie o współpracy z Europolem;

31.

odnotowuje, że Agencja dzieli biura z Europolem i EASO w ramach europejskich regionalnych grup zadaniowych we Włoszech i w Grecji;

Kontrola wewnętrzna

32.

odnotowuje, że coroczny przegląd systemu kontroli wewnętrznej Agencji z 2016 r. daje wystarczającą pewność jej zarządowi co do poziomu zgodności wszystkich kontroli wewnętrznych; zauważa, że Agencja stwierdziła, iż osiem standardów kontroli wewnętrznej wymaga poprawy i opracowała strategię w celu zaradzenia tym niedociągnięciom; Agencja dokonała oceny skuteczności swojego systemu kontroli wewnętrznej pod koniec 2015 r.; zauważa ponadto, że zgodnie z tą oceną standardy kontroli wewnętrznej zostały wdrożone i sprawdzają się w praktyce; zwraca jednak uwagę, że w wyniku znacznego zwiększenia przydziału środków budżetowych Agencji (zasoby finansowe i ludzkie) oraz rozszerzenia jej zadań i obowiązków, system kontroli wewnętrznej wymaga dalszego usprawnienia w 2017 r.; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o środkach przyjętych w celu usprawnienia systemu kontroli wewnętrznej;

Audyt wewnętrzny

33.

odnotowuje, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła kontrolę zatwierdzania danych i zapewniania jakości analizy ryzyka, w wyniku której sformułowano cztery zalecenia uznane za „ważne”; przyjmuje do wiadomości, że Agencja przygotowała plan działania, aby zastosować się do tych zaleceń; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wykonaniu tego planu działania;

34.

zauważa wnioski Służby Audytu Wewnętrznego, zgodnie z którymi w 2016 r. nie wydano zaleceń „o zasadniczym znaczeniu”;

35.

z satysfakcją odnotowuje, że w celu zapewnienia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy oraz dalszego zmniejszenia lub zrekompensowania emisji CO2 Agencja przyjęła nową politykę dotyczącą drukowania i rozwiązań w zakresie drukowania, które ograniczyły zużycie papieru, wdrożyła system wideokonferencji i dąży do zwiększenia efektywności energetycznej i zmniejszenia zużycia wody, a także zwiększenia recyklingu; stołówka wykorzystuje do czyszczenia i dezynfekcji produkty ekologiczne, a także zapewnia ekologiczne metody pakowania żywności na wynos oraz kubki, talerze i sztućce nadające się do recyklingu; posiłki podawane w stołówce są przygotowywane z wykorzystaniem lokalnie produkowanych i sezonowych produktów, a składniki potraw pochodzą z gospodarstw ekologicznych;

36.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja zobowiązała się do promowania wykorzystania transportu publicznego i przyjaznego dla środowiska i pomaga personelowi pokryć koszty transportu publicznego;

37.

zauważa ponadto, że siedzibę Agencji zaprojektowano i zbudowano zgodnie ze standardami ekologicznymi systemu oceny oddziaływania budynków na środowisko BREEAM i opisuje się ją obecnie jako jeden z najbardziej zrównoważonych budynków w Polsce;

38.

odnotowuje, że według Agencji brexit nie pociągnie za sobą żadnego ryzyka finansowego, które mogłoby wpłynąć na jej działalność;

39.

podkreśla wkład agencji Frontex w uratowanie na morzu w 2015 r. ponad 250 tys. osób; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie zdolności agencji w zakresie działań poszukiwawczo-ratowniczych; zauważa jednak, że w dziedzinie tej nadal potrzebne są znaczne wysiłki;

40.

zwraca uwagę na istnienie szczegółowych celów i wskaźników skuteczności na wewnętrzny użytek w odniesieniu do wspólnych operacji; ubolewa, że owe cele i wskaźniki nie są publicznie dostępne oraz że w związku z tym w przypadku większości programów operacyjnych agencji Frontex brakuje celów ilościowych i konkretnych wartości docelowych w odniesieniu do wspólnych operacji; z zaniepokojeniem zauważa, że w połączeniu z niewystarczającą dokumentacją z państw współpracujących może to utrudniać ocenę ex post skuteczności wspólnych operacji w perspektywie długoterminowej; ubolewa, że w związku z tym trudno jest ocenić faktyczny wpływ wspólnych operacji; apeluje do agencji o dalsze ustalanie odpowiednich celów strategicznych w ramach prowadzonej przez nią działalności oraz o ustanowienie skutecznego i ukierunkowanego na rezultaty systemu monitorowania i sprawozdawczości, wyposażonego w odpowiednie i mierzalne kluczowe wskaźniki wykonania zadań;

41.

(2) Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/344

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1432

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwanej dalej „Agencją”) za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0074/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 30,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0108/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 233.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 349 z 25.11.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 241.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/345

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1433

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0075/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 912/2010 z dnia 22 września 2010 r. ustanawiające Agencję Europejskiego GNSS, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (4), w szczególności jego art. 14,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0082/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 230 z 24.6.2016, s. 4.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/346

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1434

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0082/2018),

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez poprawę przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażanie koncepcji budżetowania celowego i dobrego zarządzania zasobami ludzkimi;

B.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) unijna subwencja do ostatecznego budżetu Agencji Europejskiego GNSS (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2016 wyniosła 29 086 327 EUR, co stanowi wzrost o 5,36 % w porównaniu z 2015 r.;

Obowiązki Agencji

przypomina Agencji, że musi przestrzegać przepisów określonych w art. 109 i 110 rozporządzenia (UE) nr 1271/2013 oraz że musi wypełniać swoje zobowiązania w ramach procedury udzielania absolutorium, w szczególności poprzez wypełnienie kwestionariusza przesłanego przez posłów do Parlamentu Europejskiego i udzielenie odpowiedzi na pytania postawione podczas procedury udzielania absolutorium za 2015 r., co nazywa się działaniami następczymi; uważa, że w 2016 r. Agencja nie wywiązała się ze swoich zobowiązań, przesyłając odpowiedzi zbyt późno, przez co naruszyła przepisy i nie wypełniła swoich obowiązków; jest zdania, że można by uznać to za powód proceduralny uzasadniający odroczenie udzielenia absolutorium; jest zdania, że takie opóźnienie nie powinno się powtórzyć;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2014 i 2015

z niepokojem odnotowuje liczbę bieżących środków naprawczych w odpowiedzi na uwagi Trybunału z 2014 i 2015 r. dotyczące zakresu ubezpieczenia, zatwierdzenia systemu księgowego, planu ciągłości działania i dużej rotacji personelu; wzywa Agencję do ukończenia jak największej liczby działań naprawczych w 2018 r.;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2016 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 %; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 82,42 %;

zauważa, że w 2016 r. Agencja nadal zarządzała dużą częścią delegowanego budżetu w związku z podpisaniem z Komisją dwóch nowych umów o delegowaniu zadań (eksploatacja EGNOS i eksploatacja Galileo) w 2016 r.; zauważa, że w 2016 r. na zobowiązania przeznaczono w sumie 1 074 000 000 EUR z budżetu delegowanego, zaś płatności wyniosły 111 600 000 EUR;

Zobowiązania i przeniesienia

zauważa, że według sprawozdania Trybunału kwota przeniesień środków, na które zaciągnięto zobowiązania, wyniosła 2 806 212 EUR (45 %) w tytule 2 (wydatki administracyjne) w 2016 r., w porównaniu z kwotą 2 511 309 EUR (42 %) w 2015 r.; uznaje, że przeniesienia te są związane przede wszystkim z usługami informatycznymi, z których Agencja korzystała w 2016 r., a za które nie otrzymano jeszcze faktur;

przyznaje, że poziom anulowań przeniesień Agencji jest bardzo niski (0,7 % wszystkich linii budżetowych w 2016 r.); zauważa, że zdaniem Agencji jest to lepszy wskaźnik zarządzania budżetem niż sam poziom przeniesień;

Przesunięcia

zauważa, że w 2016 r. dokonano sześciu przesunięć wewnętrznych, z których wszystkie zostały zatwierdzone przez dyrektora wykonawczego, ponieważ dotyczyły przesunięć kwot w ramach tytułów lub kwot poniżej 10 % między tytułami;

Polityka kadrowa

zauważa, że na początku 2016 r. Agencja zatrudniała 99 pracowników zatrudnionych na czas określony, 36 pracowników kontraktowych i 4 oddelegowanych ekspertów krajowych, czyli w sumie 139 pracowników; zauważa, że pod koniec 2016 r. Agencja zatrudniała 113 pracowników zatrudnionych na czas określony (na 113 stanowisk zatwierdzonych w ramach budżetu Unii), 43 pracowników kontraktowych i 4 oddelegowanych ekspertów krajowych, co oznacza, że całkowita liczba pracowników wyniosła 160;

10.

z zaniepokojeniem zauważa, że według liczby stanowisk obsadzonych w dniu 31 grudnia 2016 r. wskaźnik równowagi płci wyniósł 36 % kobiet do 64 % mężczyzn;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wdraża liczne środki mające na celu zwiększenie jej atrakcyjności, zarówno na płaszczyźnie zewnętrznej, jak i wewnętrznej, np. podkreślając znaczenie swojej misji, szeroko rozpowszechniając informacje o wolnych etatach i upraszczając oferty zatrudnienia, wyjaśniając korzyści dla pracowników oraz poprawiając międzywydziałowe środowisko współpracy w celu rozwiązania problemu wysokiej rotacji personelu; apeluje do Agencji, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wynikach tych działań;

12.

podkreśla, że równowaga między życiem zawodowym a prywatnym powinna stanowić element polityki kadrowej Agencji; zauważa, że budżet przeznaczony na działalność związaną z dobrostanem pracowników wynosi około 84,70 EUR na pracownika, co odpowiada 1,1 dniowi na pracownika; stwierdza, że średnia długość okresu zwolnienia chorobowego na pracownika w 2016 r. wynosi 7,1 dnia;

13.

docenia fakt, że w 2017 r. Agencja przyjęła nową politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu; popiera szkolenia organizowane w celu uświadomienia pracowników i sugeruje regularne organizowanie sesji szkoleniowych i informacyjnych dotyczących tych kwestii;

14.

Zamówienia

15.

odnotowuje, że średni czas dokonywania płatności przez Agencję wynosił 14 dni, czyli znacznie poniżej 30-dniowego poziomu odniesienia Komisji i jej celu wynoszącego 20 dni; zauważa, że Agencja przetworzyła w sumie 4 740 transakcji finansowych, co stanowi wzrost o 11 % w porównaniu z 2015 r.;

16.

zauważa, że według sprawozdania Trybunału w dniu 15 grudnia 2016 r. Agencja podpisała umowę ramową dotyczącą eksploatacji systemu satelitarnego Galileo w latach 2017–2027, opiewającą na kwotę 1 500 000 000 EUR; zauważa też, że zamówienia tego udzielono w wyniku postępowania przetargowego; stwierdza, że jeden z oferentów biorących udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia wszczął postępowanie sądowe przeciwko Agencji przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanym dalej „Trybunałem Sprawiedliwości”), co może doprowadzić do zakwestionowania wyników tego przetargu; uznaje, że wyrok Trybunału Sprawiedliwości będzie stanowił rozstrzygnięcie co do legalności i prawidłowości postępowania dotyczącego udzielenia zamówienia w odniesieniu do umowy ramowej i wszystkich szczegółowych umów i przyszłych płatności; wskazuje, że pierwsze płatności miały zostać dokonane w 2017 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, przejrzystość i demokracja

17.

zauważa, że Agencja opublikowała oświadczenia o braku konfliktu interesów i krótkie życiorysy swoich kadr zarządzających na swojej stronie internetowej;

18.

zwraca uwagę, że Agencja nadal nie przyjęła polityki informowania o nieprawidłowościach; stwierdza jednak, na podstawie sprawozdania uzupełniającego, że Agencja rozpocznie proces przyjmowania polityki informowania o nieprawidłowościach na podstawie przepisów wykonawczych Komisji dotyczących agencji, które mają zostać sfinalizowane w 2018 r; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o przyjęciu i wdrożeniu przepisów dotyczących informowania o nieprawidłowościach;

Główne osiągnięcia

19.

z zadowoleniem przyjmuje trzy główne osiągnięcia wskazane przez Agencję w 2016 r., a mianowicie:

—	zakończenie procedury przetargowej na 1 500 000 000 EUR dotyczącej operatora usług Galileo,

—	zaktualizowanie porozumienia w sprawie przekazania uprawnień przez Komisję dotyczącego Galileo,

—	zakończenie negocjacji i podpisanie porozumienia roboczego z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) w sprawie Galileo;

Audyt wewnętrzny

20.

zauważa, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła kontrolę procesu planowania, monitorowania i sprawozdawczości Agencji; podkreśla, że kontrola nie wykazała żadnych krytycznych ustaleń; zauważa ponadto, że w 2016 r. IAS ogłosiła plany przeprowadzenia w kwietniu 2017 r. okresowej oceny ryzyka Agencji;

Kontrole wewnętrzne

21.

zauważa, że ostatnia ocena zgodności ze standardami kontroli wewnętrznej odbyła się w październiku 2015 r. i wykazała, że Agencja przestrzega wszystkich z wyjątkiem jednego z 16 standardów kontroli wewnętrznej, a mianowicie „Ciągłości działania”; zauważa ponadto, że w 2016 r. Agencja rozpoczęła organizacyjną ocenę ciągłości działania; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wyniku tej oceny;

22.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału, w sprawozdaniu z kontroli z listopada 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, że w 2016 r. nie przeprowadzono żadnej rocznej oceny ryzyka obejmującej całą Agencję oraz że poważne zagrożenia dla Agencji nie zostały uwzględnione w dokumentach dotyczących planowania ani w sprawozdaniach z działalności; zauważa dodatkowo, że Służba Audytu Wewnętrznego wykryła, iż terminologia stosowana na potrzeby różnych elementów systemu pomiaru wyników nie była spójna, a w związku z tym mogła być przeszkodą dla monitorowania; zauważa, że Agencja i Służba Audytu Wewnętrznego uzgodniły plan dotyczący działań naprawczych; przyznaje, że Agencja wdrożyła ustalenia Służby Audytu Wewnętrznego w odniesieniu do zarządzania ryzykiem oraz że w 4. kwartale 2016 r. Agencja sfinalizowała politykę i procedurę w zakresie zarządzania ryzykiem organizacyjnym;

Inne uwagi

23.

zauważa, że Agencja obsługuje zarówno centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo, jak i stacje naziemne Galileo, które są zlokalizowane na terytorium Zjednoczonego Królestwa; wskazuje, że status Zjednoczonego Królestwa w tych ramach pozostaje do ustalenia; wzywa Agencję do ścisłej współpracy z Komisją przy negocjacjach w sprawie brexitu, tak aby odpowiednio przygotować się na zminimalizowanie wszelkich ewentualnych negatywnych skutków operacyjnych lub finansowych;

24.

zauważa z rozczarowaniem, że widoczność Agencji wciąż nie jest zadowalająca oraz że Agencja nie podkreśla w wystarczającym stopniu pracy wykonywanej przez Unię w obszarze działalności Agencji; wzywa Agencję do większej aktywności w prezentowaniu jej misji i pracy ogółowi społeczeństwa i do zwiększenia jej ogólnej widoczności;

25.

(2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0133 (zob. s. 393 niniejszego Dziennika Urzędowego).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/349

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1435

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05941/2018 – C8-0075/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5), w szczególności jego art. 108,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0082/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Europejskiego GNSS za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Europejskiego GNSS, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 417 z 6.12.2017, s. 241.

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 8.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/350

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1436

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0092/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (4), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 110/2014 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 209 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0071/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 10.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 8.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/351

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1437

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0071/2018),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało ustanowione jako partnerstwo publiczno-prywatne rozporządzeniem Rady (UE) nr 560/2014 (1) na okres 10 lat w celu zgromadzenia wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron i przyczynienia się do uczynienia Unii kluczowym podmiotem w zakresie badań naukowych, demonstracji i wdrażania zaawansowanych technologicznie bioproduktów i biopaliw;

mając na uwadze, że na mocy art. 38 i 43 regulaminu finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia, przyjętego decyzją jego Rady Zarządzającej z dnia 14 października 2014 r., Wspólne Przedsięwzięcie jest zobowiązane do przygotowania i przyjęcia swojego rocznego sprawozdania finansowego sporządzonego przez księgowego, mianowanego przez Radę Zarządzającą;

C.	mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są: Unia, reprezentowana przez Komisję, i partnerzy branżowi, reprezentowani przez Konsorcjum Bioprzemysłu (zwane dalej„BIC”);

Uwagi ogólne

zauważa, że maksymalny wkład Unii w działania Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 975 000 000 EUR i jest wypłacany z programu „Horyzont 2020”; zauważa, że w okresie trwania Wspólnego Przedsięwzięcia jego członkowie z branży bioprzemysłu są zobowiązani do wniesienia środków w wysokości co najmniej 2 730 000 000 EUR w postaci wkładów niepieniężnych i pieniężnych w wysokości co najmniej 975 000 000 EUR w postaci wkładów niepieniężnych i pieniężnych na rzecz działań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia oraz wkładów niepieniężnych o wartości co najmniej 1 755 000 000 EUR na rzecz działań dodatkowych Wspólnego Przedsięwzięcia;

zauważa, że do końca 2016 r. 29 z 65 przyjętych wniosków złożonych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków w 2016 r. było na etapie przygotowywania umowy o udzielenie dotacji; zauważa ponadto, że na początku 2017 r. program Wspólnego Przedsięwzięcia będzie obejmował portfel 65 trwających projektów z łączną liczbą 729 uczestników z 30 krajów o łącznej wartości dotacji w wysokości 414 000 000 EUR;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok 2016 r. (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji i przepływy pieniężne za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

zauważa, że roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia przewiduje, że ostateczny budżet na 2016 r. ma być gotowy do wykonania i ma obejmować środki na zobowiązania w wysokości 194 295 870 EUR oraz środki na płatności w wysokości 67 196 187 EUR; wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 97,1 % i 95,8 %;

zauważa, że środki na płatności wykorzystano głównie na płatności zaliczkowe w ramach umów o udzielenie dotacji podpisanych w następstwie zaproszeń do składania wniosków z lat 2014 i 2015 r.;

zauważa, że podpisano 10 umów o udzielenie dotacji na łączną kwotę 49 653 711 EUR, a trzy wnioski zakwalifikowano do finansowania w grudniu 2015 r. na łączną kwotę 73 741 237 EUR;

zwraca uwagę, że do dnia 31 grudnia 2016 r. nie zostały zgłoszone żadne wkłady niepieniężne na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia pochodzące od członków innych niż Unia; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie zapisało w swoich rachunkach szacunkowe wkłady niepieniężne w wysokości 7 833 127 EUR, opierając się na szacunkach przedstawionych do dnia 31 stycznia 2017 r.;

wyraża obawy, że kilku członków branżowych uczestniczących w projektach Wspólnego Przedsięwzięcia nie mogło przekazać informacji na temat swoich wkładów we wskazanym terminie, ponieważ nie zamknęło jeszcze własnych sprawozdań finansowych za 2016 r. lub ponieważ projekty rozpoczęto pod koniec 2016 r.; przyznaje, że ustalony na dzień 31 stycznia termin przekazywania danych należy zrewidować w przypadku przyszłych wniosków ustawodawczych dotyczących zmiany rozporządzenia (UE) nr 560/2014; przyznaje, że w takich przypadkach Wspólne Przedsięwzięcie stosuje wytyczne Komisji dotyczące standardów rachunkowości i dokonało szacunków proporcjonalnie na podstawie kosztów projektu; zwraca się jednak do członków z branży bioprzemysłu o znalezienie sposobu na ujęcie ich wkładów niepieniężnych w celu zapobieżenia ponownemu wystąpieniu tego problemu;

zauważa z zaniepokojeniem, że z kwoty 975 000 000 EUR środków programu „Horyzont 2020” przydzielonych na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia, do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 414 300 000 EUR (42,5 %) i dokonało płatności na kwotę 79 500 000 EUR (8 % przydzielonych środków) na wdrożenie pierwszej serii projektów;

10.

poważnie niepokoi się faktem, że z kwoty 975 000 000 EUR wkładów, które mieli przekazać członkowie z branży bioprzemysłu na rzecz działań operacyjnych i kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia, zgłosili oni wkłady niepieniężne w wysokości jedynie 15 400 000 EUR na rzecz działań operacyjnych, a Rada Zarządzająca zatwierdziła wkłady pieniężne w wysokości 3 000 000 EUR wniesione przez członków na rzecz kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia; ubolewa nad niskim poziomem wkładów niepieniężnych, który wynika z tego, że w 2016 r. większość projektów Wspólnego Przedsięwzięcia była dopiero na wstępnym etapie realizacji; zauważa w tym kontekście, że rozporządzenie (UE) nr 560/2014 w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu zostało w dniu 23 stycznia 2018 r. zmienione rozporządzeniem (UE) 2018/121 (2) w celu podniesienia poziomu wkładu finansowego wnoszonego przez sektor prywatny; apeluje do Wspólnego Przedsięwzięcia o poinformowanie organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w zakresie wkładów niepieniężnych i dokonanych płatności;

11.

z żalem zauważa, że do końca 2016 r. całkowity wkład członków z branży bioprzemysłu wyniósł 313 200 000 EUR, podczas gdy wkład pieniężny Unii wyniósł 65 000 000 EUR, co wynika z faktu, że członkowie z branży bioprzemysłu zapowiedzieli już znaczne wkłady niepieniężne na rzecz działań dodatkowych w stosunku do wkładu Unii; wyraża nadzieję, że sytuacja ta wyrówna się w kolejnych latach;

Postępowania o udzielenie zamówienia i procedury naboru pracowników

12.

odnotowuje, że do końca 2016 r. personel Wspólnego Przedsięwzięcia został niemal w pełni skompletowany – obsadzono 20 z łącznej liczby 22 stanowisk przyznanych Wspólnemu Przedsięwzięciu w planie zatrudnienia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że cel ustalony w rocznym programie prac na rok 2016 został w pełni osiągnięty w wyniku zatrudnienia 13 pracowników tymczasowych i 8 pracowników kontraktowych pochodzących z 10 państw członkowskich;

Audyt wewnętrzny

13.

zauważa, że w dniu 11 kwietnia 2016 r. Rada Zarządzająca ratyfikowała kartę służby audytu wewnętrznego, a na przełomie lipca i sierpnia 2016 r. służba audytu wewnętrznego przeprowadziła ocenę ryzyka obejmującą główne procesy biura programowego, zarówno w zakresie operacyjnym, jak i administracyjnym;

Kontrola wewnętrzna

14.

wyraża zadowolenie z faktu, iż biuro programowe osiągnęło wszystkie cele priorytetowe określone w rocznym programie prac na 2016 r. w zakresie systemów kontroli wewnętrznej;

Ramy prawne

15.

odnotowuje z uznaniem, że w 2016 r. działania w zakresie zasobów ludzkich w dalszym ciągu przyczyniały się do umocnienia ram prawnych, zwracając szczególną uwagę na stosowanie przepisów wykonawczych Komisji w odniesieniu do Wspólnego Przedsięwzięcia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w związku z tym w 2016 r. Rada Zarządzająca przyjęła dziewięć nowych przepisów wykonawczych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

zauważa, że w wyniku przyjęcia przez Komisję strategii zwalczania nadużyć finansowych w czerwcu 2011 r. pierwsza wspólna strategia zwalczania nadużyć finansowych w zakresie badań została przyjęta w lipcu 2012 r., a w maju 2015 r. została uaktualniona tak, aby uwzględniać zmiany wprowadzone w ramach programu „Horyzont 2020”; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że strategia zwalczania nadużyć finansowych w zakresie badań obejmuje plan działania realizowany we współpracy ze wszystkimi służbami zajmującymi się badaniami naukowymi;

Komunikacja

17.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno komunikować się z obywatelami Unii za pośrednictwem instytucji unijnych w zakresie istotnych badań i współpracy, których się podejmuje; podkreśla znaczenie uwypuklenia rzeczywistych usprawnień, które Wspólne Przedsięwzięcie wypracowało w efekcie działalności i które są ważną częścią jego mandatu; zwraca także uwagę na fakt, że wraz z innymi wspólnymi przedsięwzięciami przyczynia się ono do zwiększania świadomości społecznej na temat korzyści płynących z ich pracy.

18.

wzywa Komisję, aby zapewniła bezpośrednie zaangażowanie Wspólnego Przedsięwzięcia w proces przeglądu śródokresowego programu „Horyzont 2020” w zakresie dalszych uproszczeń i harmonizacji wspólnych przedsięwzięć.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2018/121 z dnia 23 stycznia 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 560/2014 w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (Dz.U. L 22 z 26.1.2018, s. 1).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/354

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1438

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0092/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0071/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 10.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 15.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/355

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1439

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0091/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0070/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2”, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 15.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/356

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1440

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0070/2018),

A.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło autonomiczną działalność w dniu 16 listopada 2009 r.;

B.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2” („Wspólne Przedsięwzięcie”) ustanowione na mocy rozporządzenia (UE) nr 558/2014 zastąpiło ze skutkiem od dnia 27 czerwca 2014 r. Wspólne Przedsiębiorstwo „Czyste Niebo” na podstawie programu „Horyzont 2020”;

mając na uwadze, że zamiarem Wspólnego Przedsięwzięcia jest sfinalizowanie działań w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego oraz zarządzanie przedmiotową działalnością w ramach programu „Horyzont 2020”; mając na uwadze, że czas trwania Wspólnego Przedsięwzięcia został wydłużony do dnia 31 grudnia 2024 r.;

mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia Europejska, reprezentowana przez Komisję Europejską, liderzy zintegrowanych demonstratorów technologii (zwanych dalej „ZDT”), platform demonstracyjnych dla innowacyjnych statków powietrznych („PDISP”) oraz działań poprzecznych, a także członkowie stowarzyszeni z poszczególnymi ZDT;

E.	mając na uwadze, że maksymalna wysokość wkładu na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 1 755 000 000 EUR i kwota ta ma zostać wypłacona z budżetu programu „Horyzont 2020”;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2014

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie włączyło do swoich procedur wspólny wzór oświadczenia o braku konfliktu interesów zgodnie z wytycznymi Komisji;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, że sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2016 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

zwraca uwagę, że w swoim sprawozdaniu na temat Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo” Trybunał wskazał transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego jako legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zwraca uwagę, że ostateczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na rok 2016 obejmował łączną kwotę środków na zobowiązania wynoszącą 310 498 422 EUR oraz kwotę środków na płatności w wysokości 287 755 748 EUR;

odnotowuje, że poziom wykorzystania środków na zobowiązania wyniósł 97,5 % (w porównaniu z 99,5 % w roku 2015), a poziom wykorzystania środków na płatności wyniósł 87,9 % (w porównaniu z 75,4 % w roku 2015); zauważa ponadto, że niższy poziom wykorzystania środków na płatności był spowodowany przede wszystkim opóźnieniami w rozpoczęciu realizacji projektów w ramach programu „Horyzont 2020”, a w szczególności opóźnionym podpisaniem jednej ważnej umowy o udzielenie dotacji;

zwraca uwagę, że z całkowitej kwoty 800 000 000 EUR przeznaczonej w siódmym programie ramowym na pokrycie działań operacyjnych i administracyjnych do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 784 531 968 (99,31 %) i dokonało płatności na kwotę 754 713 155 (95,53 %); zauważa ponadto, że ponieważ Wspólne Przedsięwzięcie nie było już uprawnione do ogłaszania zaproszeń do składania wniosków w siódmym programie ramowym, pozostałe zobowiązania miały zostać wykorzystane w stosownych przypadkach na rzecz realizacji umów o udzielenie dotacji zawartych z członkami; wskazuje, że wkłady pieniężne Unii na rzecz pokrycia kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia wyniosły 13 417 267 EUR;

zauważa, że do końca 2016 r. Rada Zarządzająca zatwierdziła wkłady niepieniężne od pozostałych członków w wysokości 554 682 257 EUR, pozostali członkowie zgłosili kolejne wkłady w wysokości 33 503 466 EUR, a wkład pieniężny pozostałych członków na pokrycie kosztów administracyjnych wyniósł 14 515 387 EUR;

zwraca uwagę, że z całkowitej kwoty 1 755 000 000 EUR przeznaczonej w ramach programu „Horyzont 2020” na pokrycie działań operacyjnych i administracyjnych Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 693 637 716 EUR i dokonało płatności na kwotę 281 870 712 EUR; zauważa ponadto, że niższy poziom płatności wynikał częściowo z opóźnień w negocjowaniu umów o udzielenie dotacji dotyczących programu „Horyzont 2020”; wskazuje, że wkłady pieniężne Unii na rzecz pokrycia kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia wyniosły 6 144 907 EUR;

zauważa, że z kwoty 1 229 000 000 EUR wkładów, które miały zostać wniesione przez członków z branży na rzecz działań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia, Rada Zarządzająca zatwierdziła wkłady niepieniężne o wartości 39 168 595 EUR, a do końca 2016 r. zgłoszono kolejne wkłady o wartości 103 988 023 EUR; zauważa jednak, że wkłady pieniężne członków z branży na rzecz kosztów administracyjnych wyniosły 6 389 515 EUR;

Zaproszenia do składania wniosków

10.

odnotowuje, że w 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło trzy zaproszenia do składania wniosków i jedno zaproszenie do składania wniosków dla partnerów podstawowych, otrzymało 381 kwalifikujących się wniosków (spośród 386 wszystkich wniosków) i dokonało wyboru 114 wniosków do finansowania;

11.

wyraża zadowolenie z faktu, że w ramach programu „Czyste Niebo” Wspólne Przedsięwzięcie osiągnęło znaczne postępy i rezultaty; w 2016 r. dostarczono w sumie 13 istotnych demonstratorów (przetestowanych w locie i na ziemi) oraz wykonano do końca grudnia 2016 r. 409 z 482 projektów siódmego programu ramowego wynikających z umów o dotację z partnerami;

12.

docenia fakt, że jeżeli chodzi o zwiększanie uczestnictwa, w 2016 r. do Wspólnego Przedsięwzięcia dołączyło około 60 najważniejszych partnerów, co doprowadziło do całkowitego członkostwa około 150 członków z 20 krajów;

Główne systemy kontroli i nadzoru

13.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło procedury kontroli ex ante na podstawie przeglądów dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz kontrole ex post przeprowadzane w stosunku do beneficjentów dotacji;

14.

zauważa, że w ramach kontroli ex post Wspólne Przedsięwzięcie zgłosiło poziom błędu resztowego wynoszący 1,51 % w przypadku projektów siódmego programu ramowego i 0,95 % w przypadku projektów programu „Horyzont 2020”.

Strategia zwalczania nadużyć finansowych

15.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rada Zarządzająca przyjęła w 2016 r. wspólny plan działania dotyczący strategii zwalczania nadużyć finansowych; zauważa ponadto, że pracownicy Wspólnego Przedsiębiorstwa uczestniczyli w zorganizowanym przez jednostkę audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia badaniu dotyczącym zapobiegania nadużyciom finansowym oraz ich wykrywania, będącym uzupełnieniem wspólnego planu działania, ze szczególnym uwzględnieniem nadużyć finansowych w projektach badawczych;

16.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie uczestniczy w działaniach zapobiegawczych i naprawczych oraz wdraża je zgodnie ze swoją strategią zwalczania nadużyć finansowych z 2015 r. i planem działania w zakresie zwalczania nadużyć finansowych na szczeblu Unii;

Audyt wewnętrzny

17.

zwraca uwagę, że w 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła audyt dotyczący procedur przyznawania dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”; zauważa, że ponieważ w wyniku kontroli nie stwierdzono żadnych bardzo ważnych kwestii, Służba Audytu Wewnętrznego podkreśliła cztery obszary, w których niezbędna jest dalsza poprawa systemu kontroli wewnętrznej, i wydała ważne zalecenia w tym zakresie;

Systemy kontroli wewnętrznej

18.

wyraża zaniepokojenie, że na koniec 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie tylko częściowo ukończyło integrację systemów kontroli ze wspólnymi narzędziami Komisji do zarządzania dotacjami w ramach programu „Horyzont 2020” i monitorowania; odnotowuje jednak z odpowiedzi Wspólnego Przedsięwzięcia, że zdecydowało się ono na dalsze korzystanie z własnej, dedykowanej aplikacji zarządzania dotacjami (Grant Management Tool, GMT) opracowanej w ramach siódmego programu ramowego, ponieważ niektóre z wymaganych cech charakterystycznych dla dotacji „Czyste niebo 2” nie były dostępne we wspólnych narzędziach zarządzania dotacjami w ramach programu „Horyzont 2020”; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło współpracę z odpowiednimi służbami Komisji w celu wdrożenia do końca 2017 r. zmian niezbędnych do włączenia umów o udzielenie dotacji w przypadku członków do narzędzi zarządzania dotacjami i sprawozdawczości w ramach programu „Horyzont 2020”; zdaje sobie sprawę, że aby zapewnić płynne przejście między tymi dwoma systemami, narzędzie opracowane obecnie przez Wspólne Przedsięwzięcie będzie nadal stosowane do czasu całkowitego zakończenia migracji; zauważa, że przewiduje się, że cykl sprawozdawczy za 2017 r. zostanie zakończony w ramach narzędzia zarządzania dotacjami, a począwszy od okresu sprawozdawczego za 2018 r. zarządzanie umowami o udzielenie dotacji w przypadku członków będzie odbywało się w całości za pomocą narzędzi programu „Horyzont 2020”.

Inne kwestie

19.

zauważa, że na koniec 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie rozliczyło jeszcze żadnych płatności zaliczkowych (176 000 000 EUR) dokonanych na rzecz członków z branży w związku z projektami realizowanymi na podstawie umów o dotacje z programu „Horyzont 2020”. zauważa ponadto, że regularne rozliczanie płatności zaliczkowych na podstawie zestawień wydatków zgłoszonych przez członków zmniejszyłoby narażenie Wspólnego Przedsięwzięcia na ryzyko finansowe; podkreśla, że zgodnie z zasadami programu „Horyzont 2020” (art. 21 modelowej umowy o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”) płatności zaliczkowe rozlicza się dopiero w ostatnim okresie sprawozdawczym projektu lub wcześniej, jeżeli łączna kwota płatności zaliczkowych i płatności okresowych przekracza 90 % maksymalnej kwoty dotacji;

20.

z zadowoleniem przyjmuje ciągłe postępy we współpracy z państwami członkowskimi i regionami w dziedzinie synergii związanej z funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi w badaniach naukowych i innowacjach w lotnictwie, a także podkreśla, że w przyszłym programie ramowym w zakresie badań należy wspierać model protokołu ustaleń inicjatywy „Czyste niebo” oraz ustanowić usystematyzowane powiązania ze Wspólnym Przedsięwzięciem w regionalnych strategiach inteligentnej specjalizacji i programach operacyjnych;

21.

uznaje, że Wspólne Przedsięwzięcie potrzebuje przekazywać obywatelom Unii, za pośrednictwem instytucji Unii, informacje o ważnych badaniach i współpracy, jakie prowadzi; podkreśla potrzebę pokazania rzeczywiście osiągniętych postępów będących wynikiem tych prac, które są istotną częścią mandatu Wspólnego Przedsięwzięcia, a także fakt, iż współpracuje ono z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w zakresie uświadamiania opinii publicznej korzyści płynących z pracy wspólnych przedsięwzięć;

22.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/359

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1441

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0091/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0070/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2”, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 23.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/360

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1442

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0096/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0072/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 23.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/361

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1443

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL „Podzespoły i Układy Elektroniczne w Służbie Wiodącej Pozycji Europy” za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0072/2018),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL „Podzespoły i Układy Elektroniczne w Służbie Wiodącej Pozycji Europy” (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało ustanowione w dniu 7 czerwca 2014 r. na mocy art. 187 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej na potrzeby realizacji wspólnej inicjatywy technologicznej ECSEL przez okres do dnia 31 grudnia 2024 r.;

B.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie zostało utworzone na mocy rozporządzenia (UE) nr 561/2014 w czerwcu 2014 r., aby zastąpić wspólne przedsiębiorstwa ARTEMIS i ENIAC i stanowić ich kontynuację;

mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, państwa członkowskie oraz, na zasadzie dobrowolności, państwa stowarzyszone z programem „Horyzont 2020” („państwa uczestniczące”), a także stowarzyszenia zrzeszające podmioty prywatne („członkowie prywatni”) reprezentujące należące do nich przedsiębiorstwa oraz inne organizacje prowadzące aktywną działalność w dziedzinie podzespołów i układów elektronicznych w Unii; mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno być otwarte na nowych członków;

D.	mając na uwadze, że wkłady finansowe na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia przewidziane na cały okres realizacji programu „Horyzont 2020” wynoszą 1 184 874 000 EUR ze strony Unii, 1 170 000 000 EUR ze strony państw uczestniczących oraz 1 657 500 000 EUR ze strony członków prywatnych;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie podjęło działania w celu dokonania oceny realizacji kontroli ex post przez krajowe organy finansujące (KOF) i uzyskało od KOF pisemne oświadczenia, że stosowanie procedur krajowych daje wystarczającą pewność co do legalności i prawidłowości transakcji;

z satysfakcją odnotowuje, że kwestia dotycząca zróżnicowania metod i procedur stosowanych przez KOF nie dotyczy realizacji projektów w ramach programu „Horyzont 2020”, ponieważ kontrole ex post są przeprowadzane albo przez Wspólne Przedsięwzięcie, albo przez Komisję; zauważa, że zgodnie z przepisami wspólnego planu kontroli ex post dla programu „Horyzont 2020” obecnie rozpoczęto już 17 kontroli ex post w zakresie transakcji związanych z działalnością Wspólnego Przedsięwzięcia;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu finansowym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji i przepływy pieniężne za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

odnotowuje, że ostateczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na rok budżetowy 2016 przewidywał kwotę środków na zobowiązania w wysokości 169 300 000 EUR oraz kwotę środków na płatności w wysokości 245 000 000 EUR; odnotowuje, że wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły odpowiednio 99 % i 91 %;

odnotowuje, że maksymalny wkład Unii w działania Wspólnego Przedsięwzięcia w wysokości 1 185 000 000 jest wypłacany z budżetu programu „Horyzont 2020”; z pewnym niepokojem zauważa, że przynajmniej podobna kwota powinna wpłynąć od państw uczestniczących;

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Obrachunkowego transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

podkreśla ze szczególnym zaniepokojeniem, że Trybunał wydał opinię z zastrzeżeniem na temat płatności Wspólnego Przedsięwzięcia związanych z projektami przejętymi od swoich poprzedników prawnych: wspólnych przedsiębiorstw ARTEMIS i ENIAC, a także zachęca Trybunał do ponownego rozważenia metodologii skutkującej ciągłym wydawaniem opinii z zastrzeżeniami wynikającymi z tego powtarzającego się problemu, którego nie da się usunąć do momentu zakończenia projektów w ramach siódmego programu ramowego; zwraca uwagę, że płatności, których Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL dokonało w ramach tych projektów w 2016 r. na podstawie poświadczeń kosztów wydanych przez KOF państw uczestniczących, wyniosły 118 000 000 EUR, co stanowi 54 % łącznych płatności operacyjnych dokonanych przez Wspólne Przedsięwzięcie w 2016 r.; zauważa, że KOF sporządziły „poświadczenia wiarygodności” dotyczące wydatków w 2016 r., otrzymanych od Wspólnego Przedsięwzięcia w dniu 22 stycznia 2018 r., które pokrywają 98 % opłat z tytułu uczestnictwa ze strony uczestniczących państw w odniesieniu do wydatków w ramach siódmego programu ramowego dla 2016 r.;

zwraca uwagę, że do czasu zakończenia działalności przez wspólne przedsiębiorstwa ARTEMIS i ENIAC w czerwcu 2014 r. przedsiębiorstwa te zaciągnęły zobowiązania na kwotę 623 000 000 EUR (odpowiednio 181 000 000 EUR i 442 000 000 EUR) na działania operacyjne, które miały być sfinansowane w ramach siódmego programu ramowego; ponadto zwraca uwagę, że na koniec 2016 r. związane z nimi płatności ujęte w sprawozdaniu finansowym Wspólnego Przedsięwzięcia wyniosły 411 000 000 EUR (odpowiednio 132 000 000 EUR i 279 000 000 EUR); wyraża nadzieję, że zarejestrowane płatności z tytułu zobowiązań pozostających do spłaty nadal będą pokrywane przez wspólne przedsiębiorstwa ARTEMIS i ENIAC;

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło, do końca 2016 r., z kwoty 1 185 000 000 EUR środków z programu „Horyzont 2020” przydzielonych Wspólnemu Przedsięwzięciu, zobowiązania na kwotę 415 000 000 EUR i dokonało płatności na kwotę 156 000 000 EUR (13 % przydzielonych środków) na potrzeby wdrożenia pierwszej serii projektów;

10.

zwraca uwagę, że od 28 państw uczestniczących wymaga się wniesienia wkładów finansowych w wysokości co najmniej 1 170 000 000 EUR na pokrycie działań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia; zwraca uwagę, że na koniec 2016 r. państwa uczestniczące, które wzięły udział w zaproszeniach do składania wniosków w 2014, 2015 i 2016 r. – odpowiednio 19, 21 i 24 państwa – zaciągnęły zobowiązania na kwotę 371 000 000 EUR i dokonały płatności w wysokości 56 800 000 EUR (co stanowi 4,9 % łącznej kwoty wymaganych wkładów); odnotowuje, że niezależnie od wczesnego etapu realizacji projektów w ramach programu „Horyzont 2020” wyraźnie niski poziom wkładów państw uczestniczących związany jest z faktem, że niektóre państwa uczestniczące uznają koszty i ujmują je w sprawozdaniach dopiero po ukończeniu wspieranych przez nie projektów; zdaje sobie sprawę z wiążących się z tym trudności dla Wspólnego Przedsięwzięcia; zwraca się do państw uczestniczących o znalezienie sposobu na ujmowanie wsparcia dla projektów na wcześniejszym etapie cyklu finansowania;

11.

zwraca uwagę, że według oceny Wspólnego Przedsięwzięcia na koniec 2016 r. w ramach kwoty 1 657 500 000 EUR wkładów członków z branży, które miały zostać wniesione na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia, członkowie wnieśli wkłady niepieniężne o wartości 202 000 000 EUR w porównaniu z wkładem pieniężnym UE o wartości 264 000 000 EUR;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

12.

wyraża zaniepokojenie, że w 2012 r. Wspólne Przedsięwzięcie zostało poinformowane o postępowaniu upadłościowym prowadzonym wobec dwóch beneficjentów, lecz do 2016 r., czyli przez cztery kolejne lata, nie próbowało ono odzyskać płatności zaliczkowych dokonanych na ich rzecz; zwraca uwagę, że do tego czasu postępowanie zostało zakończone, a Wspólne Przedsięwzięcie musiało zrzec się nierozliczonych płatności zaliczkowych w kwocie 230 000 EUR; odnotowuje, że bankructwo dwóch beneficjentów jest pozostałością po wspólnym przedsiębiorstwie ENIAC i nastąpiło jeszcze przed włączeniem go do Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa jednak, że środki finansowe zostały utracone oraz że w celu zapewnienia prawidłowej księgowości należy uwzględnić ten błąd;

13.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło zasady dotyczące zapobiegania konfliktom interesów oraz zarządzania nimi w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z jego strukturą zarządzania; zwraca zarazem uwagę, że w 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie stosowało konsekwentnie tych zasad; zauważa, że wewnętrznym rejestrem deklaracji o konfliktach interesów nie zarządzano zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi i że nie był on regularnie aktualizowany; odnotowuje fakt, że w protokole posiedzenia zarządu zapisane są wszystkie przypadki konfliktu interesów zgłoszone przez delegata: są to bazowe dokumenty wykorzystywane do wpisów w rejestrze;

Audyt wewnętrzny

14.

odnotowuje, że w 2016 r. służby audytu wewnętrznego przeprowadziły ważną ocenę ryzyka procesu udzielania przez Wspólne Przedsięwzięcie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020” oraz że w związku z tym wydano pięć zaleceń;

Zarządzanie zasobami ludzkimi

15.

odnotowuje, że na dzień 31 grudnia 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 29 pracowników; zauważa, że w ciągu 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie obsadziło dwa stanowiska (w dziedzinie kontroli wewnętrznej i komunikacji zewnętrznej) oraz ogłosiło nabór na jedno wolne stanowisko w obszarze technologii informacyjno-komunikacyjnych;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że z myślą o dostosowaniu struktury organizacji do priorytetów i potrzeb w zakresie wiedzy fachowej schemat organizacyjny Wspólnego Przedsięwzięcia został uaktualniony w dniu 4 stycznia 2016 r.;

Komunikacja

17.

uważa, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno przekazywać obywatelom Unii, za pośrednictwem instytucji unijnych, informacje na temat znaczących badań, które prowadzi, oraz istotnej współpracy, którą podejmuje; jest zdania, że należy podkreślać rzeczywiste postępy osiągnięte w wyniku tej pracy, które stanowią ważny element jego mandatu, a także fakt, iż współpracuje z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w zakresie uświadamiania opinii publicznej korzyści płynących z ich pracy;

18.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/364

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1444

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0096/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0072/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 42.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/365

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1445

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0094/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0073/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 44.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 42.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/366

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1446

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0073/2018),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych („FCH”) zostało utworzone w maju 2008 r. na mocy rozporządzenia (WE) nr 521/2008 (1) jako partnerstwo publiczno-prywatne na okres do 31 grudnia 2017 r., a jego zadaniem jest skupienie się na opracowaniu zastosowań rynkowych i ułatwieniu dodatkowych działań przemysłu zmierzających do szybkiego wdrożenia technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych; mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 521/2008 zostało uchylone rozporządzeniem (UE) nr 559/2014;

B.	mając na uwadze, że na mocy rozporządzenia (UE) nr 559/2014 w maju 2014 r. powstało Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 („FCH 2”), aby zastąpić WP FCH do dnia 31 grudnia 2024 r.;

C.	mając na uwadze, że członkami FCH były: Unia, reprezentowana przez Komisję, zrzeszenie branżowe europejskiej wspólnej inicjatywy technologicznej na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych oraz zrzeszenie badawcze N.ERGHY;

D.	mając na uwadze, że członkami FCH 2 są: Unia, reprezentowana przez Komisję, New Energy World Industry Grouping AISBL („zrzeszenie branżowe”), które w 2016 r. zmieniło nazwę na Hydrogen Europe, oraz New European Research Grouping on Fuel Cells and Hydrogen AISBL („zrzeszenie badawcze”);

E.	mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii w pierwszą fazę działania FCH 2 to 470 000 000 EUR pochodzących z siódmego programu ramowego i mając na uwadze, że wysokość wkładu od innych członków musi być przynajmniej równa wysokości wkładu Unii;

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii w FCH 2 wynosi 665 000 000 EUR z programu „Horyzont 2020”, natomiast członkowie ze zrzeszeń branżowego i badawczego mają wnieść środki w wysokości co najmniej 380 000 000 EUR, co obejmuje wkłady niepieniężne do projektów w ramach programu „Horyzont 2020” finansowanych przez FCH 2, wkłady niepieniężne na rzecz działań dodatkowych (o wartości co najmniej 285 000 000 EUR) oraz wkłady pieniężne na pokrycie kosztów administracyjnych;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego FCH 2 („sprawozdanie Trybunału”) uznaje, że sprawozdanie finansowe za 2016 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową FCH 2 na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami regulaminu finansowego FCH 2 i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; odnotowuje również, że zasady rachunkowości FCH 2 opierają się na powszechnie przyjętych międzynarodowych standardach rachunkowości sektora publicznego;

odnotowuje, że końcowy budżet FCH 2 na rok budżetowy 2016 przewidywał środki na zobowiązania w wysokości 127 762 297 EUR oraz środki na płatności w wysokości 115 535 426 EUR; odnotowuje, że środki na zobowiązania wzrosły o 5 % w porównaniu z 2015 r. ze względu na włączenie do budżetu początkowego niewykorzystanych środków z poprzedniego roku, które przeznaczono przede wszystkim na zaproszenia do składania wniosków na 2016 r., a środki na płatności wzrosły o 17 %, odzwierciedlając wyższe potrzeby związane z płatnościami zaliczkowymi za zaproszenia do składania wniosków na 2016 r.;

odnotowuje, że w rocznym sprawozdaniu z działalności zaznaczono, że do kontroli ex post włączono18 nowych kontroli, po raz pierwszy wykorzystując umowę ramową w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji do kontroli siódmego programu ramowego oraz podpisując kontrakty szczegółowe z czterema zewnętrznymi firmami audytorskimi; zauważa, że poziom błędu resztowego wynosił mniej niż 2 %;

wyraża ubolewanie z powodu faktu, iż ogólne wykonanie budżetu na rok 2016 w zakresie środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosło odpowiednio 77,7 % i 83,9 %, co stanowi niższy wskaźnik wykonania w odniesieniu do zobowiązań w porównaniu z poprzednim rokiem ze względu na wyniki oceny zaproszenia do składania wniosków na 2016 r.; zauważa, że poziom wykonania w odniesieniu do płatności jest najlepszym wskaźnikiem realizacji płatności, jaki dotychczas osiągnęło WP FCH 2;

odnotowuje, że z 470 000 000 EUR środków siódmego programu ramowego przeznaczonych na FCH 2 do końca 2016 r. zaciągnięto zobowiązania na kwotę 464 400 000 EUR i dokonano płatności w wysokości 372 000 000 EUR; wskazuje, że według planu płatności FCH dotyczącego wciąż realizowanych projektów siódmego programu ramowego zobowiązania w wysokości 75 300 000 EUR (17 %) pozostające do spłaty zostaną zrealizowane do końca 2019 r.;

odnotowuje, że z 470 000 000 EUR wkładów niepieniężnych i pieniężnych, które członkowie ze zrzeszeń branżowego i badawczego mieli wnieść na rzecz działań operacyjnych FCH, na koniec 2016 r. rada zarządzająca zatwierdziła wkłady w wysokości 299 000 000 EUR; wskazuje, że do końca 2016 r. wniesiono do FCH 2 dodatkowe wkłady niepieniężne na rzecz działań operacyjnych w wysokości 40 600 000 EUR i podkreśla, że tym samym na koniec 2016 r. całkowity wkład członków zrzeszeń branżowego i badawczego do Wspólnego Przedsięwzięcia wyniósł 339 600 000 EUR, zaś wkład Unii wyniósł 383 700 000 EUR;

odnotowuje, że z 665 000 000 EUR środków z programu „Horyzont 2020” FCH 2 zaciągnęło zobowiązania na kwotę 288 100 000 EUR (43 %) i dokonało płatności w wysokości 77 400 000 EUR w celu wdrożenia pierwszej serii projektów;

odnotowuje, że do końca 2016 r. członkowie ze zrzeszeń branżowego i badawczego przekazali wkłady niepieniężne w wysokości 4 900 000 EUR na rzecz działań operacyjnych, a rada zarządzająca zatwierdziła wkłady pieniężne w wysokości 1 200 000 EUR na rzecz kosztów administracyjnych FCH 2; odnotowuje ponadto, że z minimalnej kwoty 285 000 000 EUR wkładów niepieniężnych, które pozostali członkowie są zobowiązani wnieść na rzecz działań dodatkowych do końca 2016 r. wykazano i zatwierdzono wkłady o wartości 188 600 000 EUR (66 %); podkreśla, że w związku z tym na koniec 2016 r. łączna kwota wkładów ze strony członków ze zrzeszeń branżowego i badawczego wyniosła 194 700 000 EUR, zaś kwota wkładów pieniężnych ze strony Unii wyniosła 79 500 000 EUR; odnotowuje, że za różnicę odpowiada wysoki wkład na rzecz działań dodatkowych innych członków FCH 2;

odnotowuje, że w ramach siódmego programu ramowego do końca 2016 r. dokonano 69 płatności operacyjnych za sprawozdania okresowe i końcowe na łączną kwotę 44 900 000 EUR; odnotowuje, że wykonanie budżetu (pod względem środków na płatności) było na poziomie 73,7 % (wskaźnik ten w 2015 r. wyniósł 75,7 %);

10.

odnotowuje, że z programu „Horyzont 2020”, biorąc pod uwagę środki na płatności, wykonano 15 płatności zaliczkowych na projekty wyłonione z zaproszenia do składania wniosków na 2015 r.; odnotowuje ponadto, że wykonanie budżetu (pod względem płatności) było na poziomie 98 % (wskaźnik ten w 2015 r. wyniósł 99 %); podkreśla, że wykonanie budżetu pod względem środków na zobowiązania było na poziomie 78,6 %; odnotowuje, że stopa wykonania budżetu jest niższa niż w 2015 r. (88,7 %) ze względu na wynik zaproszenia do składania wniosków i niewykorzystane środki na zobowiązania w wysokości 25 900 000, które włączono do budżetu na 2017 r., by przeznaczyć je na zaproszenie do składania wniosków na 2017 r.;

11.

odnotowuje, że od 31 grudnia 2016 r. szacowany wkład niepieniężny przeznaczony na działania operacyjne w ramach 30 projektów zaaprobowanych w związku z programem „Horyzont 2020” (zaproszenia do składania wniosków z 2014 i 2015 r.) wynosił 16 802 191 EUR; odnotowuje ponadto, że szacowana kwota całkowita wkładów niepieniężnych na rzecz działań dodatkowych na lata 2014–2017 wynosi 565 200 000 EUR;

Przesunięcia

12.

odnotowuje, że nastąpiły cztery przesunięcia między różnymi liniami budżetowymi bez konieczności wprowadzania zmian do budżetu;

Zaproszenia do składania wniosków

13.

odnotowuje, że – zgodnie z rocznym planem prac FCH 2 – zaproszenie do składania wniosków na 2016 r. zostało opublikowane 19 stycznia 2016 r. wraz z 24 tematami o budżecie orientacyjnym w wysokości 117 500 000 EUR; odnotowuje ponadto, że zaproszenie zostało zamknięte 3 maja 2016 r. i że wpłynęło 81 wniosków; wskazuje, że w 2016 r. podpisano 16 z 19 umów o udzielenie dotacji;

Audyt wewnętrzny

14.

odnotowuje, że w 2016 r. FCH 2 zakończyło wdrażanie wszystkich planów działania wprowadzających zalecenia z audytów przeprowadzonych przez służbę audytu wewnętrznego w 2015 r. i dotyczących oceny i procesu selekcji wniosków o udzielenie dotacji z programu „Horyzont 2020” dla FCH 2; odnotowuje, że w 2016 r. służba audytu wewnętrznego rozpoczęła nowy audyt dotyczący zarządzania wydajnością FCH 2; odnotowuje ponadto, że 29 listopada 2016 r. FCH 2 otrzymało końcowe sprawozdanie z audytu od służby audytu wewnętrznego, które zawiera cztery zalecenia; z zadowoleniem przyjmuje, że FCH 2 zgodziło się ze wszystkimi zaleceniami i 22 grudnia 2016 r. przesłało służbie audytu wewnętrznego plan działania, który służba zaaprobowała w styczniu 2017 r.;

Kontrole wewnętrzne

15.

z zadowoleniem przyjmuje, że FCH 2 ustanowiło procedury kontroli ex ante na podstawie przeglądów dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że przeprowadza ono kontrole ex post zestawień wydatków poniesionych w związku z dotacjami w ramach siódmego programu ramowego; z zadowoleniem przyjmuje, że poziom błędu resztowego w przypadku kontroli ex post ujęty w rocznym sprawozdaniu z działalności FCH 2 za 2016 r. wyniósł 1,24 %;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

odnotowuje, że podczas rocznych warsztatów poświęconych ocenie ryzyka, które odbyły się 17 października 2016 r., zespół FCH 2 rozważał status istotnych zagrożeń i planów działania, które zidentyfikowano w ubiegłym roku, a także ocenił ich adekwatność i znaczenie dla roku 2017; z zadowoleniem przyjmuje, że zebrano skonsolidowane opinie od wszystkich pracowników programu w celu ustalenia listy nowych istotnych zagrożeń na 2017 r. i opracowano odnośne plany działania;

Komunikacja

17.

zauważa potrzebę komunikacji FCH 2 z obywatelami Unii przy pomocy instytucji unijnych ze względu na prowadzenie istotnych badań i podejmowaną współpracę; podkreśla znaczenie uwypuklenia realnych usprawnień, które wypracowano w efekcie działalności FCH 2 i które są ważną częścią jego mandatu, a także faktu, że wraz z innymi wspólnymi przedsięwzięciami przyczynia się do promocji świadomości społecznej dotyczącej ich pracy;

18.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 521/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustanawiające wspólne przedsiębiorstwo na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych (Dz.U. L 153 z 12.6.2008, s. 1).

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/369

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1447

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0094/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0073/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 44.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 49.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/370

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1448

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0093/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0075/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 49.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/371

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1449

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0075/2018),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Wspólnej Inicjatywy Technologicznej w zakresie Leków Innowacyjnych (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem IMI”) zostało ustanowione w grudniu 2007 r. na okres 10 lat w celu znaczącej poprawy skuteczności i wydajności procesu opracowywania leków, co w perspektywie długoterminowej miałoby doprowadzić do tego, że sektor farmaceutyczny będzie produkował skuteczniejsze i bezpieczniejsze leki innowacyjne,

mając na uwadze, że po przyjęciu rozporządzenia (UE) nr 557/2014 w maju 2014 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem IMI 2”) zastąpiło w czerwcu 2014 r. Wspólne Przedsiębiorstwo IMI w celu ukończenia prac badawczych w ramach siódmego programu ramowego; rozporządzenie wydłużyło również czas trwania Wspólnego Przedsięwzięcia do dnia 31 grudnia 2024 r.,

C.	mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia reprezentowana przez Komisję i Europejska Federacja Producentów Leków i Stowarzyszeń Farmaceutycznych,

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia przez okres 10 lat wynosi 1 000 000 000 EUR i kwota ta ma zostać wypłacona z budżetu siódmego programu ramowego, a członkowie założyciele wniosą równy wkład na pokrycie bieżących kosztów, przy czym każdy z nich wniesie kwotę nieprzekraczającą 4 % łącznego wkładu Unii,

mając na uwadze, że maksymalny wkład Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 przez okres 10 lat wynosi 1 638 000 000 EUR, przy czym kwota ta zostanie wypłacona z budżetu programu „Horyzont 2020”, a członkowie inni niż Komisja wniosą 50 % wkładu w celu pokrycia bieżących kosztów oraz powinni wnieść wkład pieniężny lub rzeczowy (lub oba te wkłady) w celu pokrycia kosztów operacyjnych, o wartości równiej wkładowi finansowemu Unii,

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że w opinii Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) sprawozdanie Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2016 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji oraz w oparciu o powszechnie przyjęte międzynarodowe standardy rachunkowości sektora publicznego;

zauważa, że Trybunał wydał pozytywną opinię w sprawie legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 za rok 2016 we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że gotowy do wykonania ostateczny budżet na rok budżetowy 2016 dostępny dla siódmego programu ramowego oraz programu „Horyzont 2020” przewidywał kwotę środków na zobowiązania w wysokości 307 053 000 EUR oraz kwotę środków na płatności w wysokości 263 423 000 EUR; odnotowuje, że poziom wykorzystania środków na zobowiązania wyniósł 94,1 % (wzrost o 3,06 % w porównaniu z rokiem 2015);

z żalem odnotowuje fakt, że środki na płatności przez trzeci rok z rzędu wynosiły poniżej 75 %: w 2016 r. wynosiły one w 69,6 %; zauważa jednak, że liczba płatności wzrosła o 63 % (z 46 do 75), a zapłacona kwota o 30 % (z 134 514 000 EUR do 175 182 730 EUR) w porównaniu z rokiem 2015, co stanowi jak dotąd największą liczbę dla Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium aktualnych informacji oraz do zwiększenia środków na płatności w przyszłorocznej procedurze;

zauważa, że z kwoty 1 000 000 000 EUR środków siódmego programu ramowego przydzielonych na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia IMI, do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 zaciągnęło zobowiązania na kwotę 966 000 000 EUR i dokonało płatności na kwotę 648 000 000 EUR; zauważa, że wysoki poziom zobowiązań pozostających do spłaty, wynoszący 318 000 000 EUR (32 %), wynikał głównie z opóźnionego rozpoczęcia działań w ramach siódmego programu ramowego w pierwszych latach działalności Wspólnego Przedsięwzięcia;

stwierdza, że Wspólne Przedsięwzięcie ocenia, że z 1 000 000 000 EUR wkładów, które członkowie z branży mieli wnieść na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia IMI, na koniec 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 zatwierdziło wkłady pieniężne i niepieniężne w wysokości 403 000 000 EUR; wskazuje, że kolejne 103 000 000 EUR niezatwierdzonych wkładów niepieniężnych zgłosili członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2; podkreśla w konsekwencji fakt, że na koniec 2016 r. wkłady pieniężne i niepieniężne wniesione przez członków z branży osiągnęły wysokość 506 000 000 EUR, zaś wkłady pieniężne wniesione przez Unię na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach siódmego programu ramowego osiągnęły wysokość 728 000 000 EUR;

zauważa z zaniepokojeniem, że z kwoty 1 638 000 000 EUR środków z programu „Horyzont 2020” przydzielonych na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia IMI, do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 zaciągnęło zobowiązania na kwotę 515 000 000 EUR (31 %) i dokonało płatności na kwotę 111 000 000 EUR (7 % przydzielonych środków) na potrzeby wdrożenia pierwszej serii projektów; przyjmuje do wiadomości, że niski poziom płatności wynika głównie z czasu, jaki jest potrzebny konsorcjom projektowym do zawarcia z partnerami branżowymi umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”, co opóźnia prefinansowanie Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 zaplanowane na dany rok; zauważa ponadto, że projekty w ramach programów Ebola i oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe wymagały mniej środków niż przewidziano we wstępnych budżetach projektowych, których opis załączono do poprzednich sprawozdań Trybunału i Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, a głównym powodem tej zmiany było zmniejszenie się rozmiaru epidemii;

zauważa, że z kwoty 1 638 000 000 EUR wkładów pieniężnych i niepieniężnych, które miały zostać wniesione przez członków z branży i partnerów stowarzyszonych na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, wkłady w wysokości 47 200 000 EUR zostały zatwierdzone przez dyrektora wykonawczego, a dalsza kwota 36 600 000 EUR została wykazana na koniec 2016 r.; zauważa ponadto, że w związku z tym na koniec 2016 r. łączna kwota wkładów ze strony członków z branży na rzecz działań Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 w ramach programu „Horyzont 2020” wyniosła 83 800 000 EUR, zaś kwota wkładów pieniężnych ze strony Unii wyniosła 135 000 000 EUR. zauważa, że różnica ta wynika z płatności zaliczkowych dokonanych na rzecz beneficjentów celem uruchomienia działań projektowych; podkreśla fakt, że na tym etapie wdrażania programu zobowiązania w wysokości 275 800 000 EUR z funduszy Unii i 249 100 000 EUR wkładów niepieniężnych z branży przyznane zostały na 25 projektów programu „Horyzont 2020”;

Strategia zwalczania nadużyć finansowych

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 dysponuje strategią zwalczania nadużyć finansowych, dostosowaną do wspólnej strategii zwalczania nadużyć finansowych Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych i Innowacji; z ubolewaniem przyjmuje fakt, że w 2016 r. OLAF został poinformowany o jednym przypadku podejrzenia, wskutek którego zdecydował się odrzucić sprawę na podstawie przedłożonej dokumentacji; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie równolegle przeprowadziło niezależną kontrolę finansową, która wykazała potrzebę drobnej korekty oraz brak ustaleń w istotnych sprawach; z zadowoleniem odnotowuje skuteczność środków zwalczania nadużyć finansowych i środków naprawczych podejmowanych zgodnie ze strategią zwalczania nadużyć finansowych; uznaje konieczność dalszego zachowania czujności w tym względzie;

Audyt wewnętrzny

10.

odnotowuje, że w dniu 21 stycznia 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) opublikowała sprawozdanie końcowe z kontroli zatytułowane „Kontrole wkładów rzeczowych do Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2”; podkreśla, że IAS zaleciła Wspólnemu Przedsięwzięciu IMI 2 wydawanie bardziej precyzyjnych instrukcji w zakresie metodologii certyfikacji, które mają być stosowane przez audytorów zewnętrznych, a także wzmocnienie procesu przeglądu i zatwierdzania certyfikatów, opracowanie strategii, procedur i wytycznych wraz z jasnym zakresem odpowiedzialności kierownictwa oraz harmonogramem działań w zakresie kontroli wkładów rzeczowych, zwiększenie wartości operacyjnych i finansowych kontroli ex ante i ex post oraz prowadzenie kontroli jakości danych księgowych;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 przygotowało plan działania zatwierdzony przez IAS w dniu 26 lutego 2016 r. oraz że wszystkie cztery zalecenia zostały wdrożone w uzgodnionych terminach w trakcie 2016 r., ograniczając tym samym ryzyko rezydualne w celu uzyskania wystarczającej pewności;

Systemy kontroli wewnętrznej

12.

przyjmuje do wiadomości fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 ustanowiło skuteczne procedury kontroli ex ante na podstawie przeglądów dokumentacji finansowej i operacyjnej oraz że przeprowadza ono też kontrole ex post zestawień wydatków poniesionych w związku z dotacjami w ramach siódmego programu ramowego; zauważa, że w odniesieniu do kontroli ex post na koniec 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 zgłosiło poziom błędu resztowego wynoszący 1,67 %;

13.

ubolewa, że na koniec 2016 r. – trzeciego roku realizacji programu „Horyzont 2020” – Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 tylko częściowo ukończyło integrację systemów kontroli ze wspólnymi narzędziami Komisji do zarządzania dotacjami w ramach programu „Horyzont 2020” i monitorowania; oraz że należy ustalić priorytety w celu szybkiego zakończenia procesu integracji; uznaje jednak istotne postępy osiągnięte w ścisłej współpracy ze służbami Komisji, które powinny umożliwić przeprowadzenie wszystkich czynności związanych ze składaniem sprawozdań, monitorowaniem i płatnościami w zakresie projektów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 za pomocą wspólnych narzędzi programu „Horyzont 2020” od początku 2018 r.;

14.

z ubolewaniem zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 miało pewne opóźnienia w dokonywaniu płatności na rzecz beneficjentów (uniwersytetów, instytutów badawczych oraz małych i średnich przedsiębiorstw); zauważa, że w 2016 r. 90-dniowy termin dokonywania płatności okresowych został przekroczony o 5 dni; uznaje działania naprawcze podejmowane przez Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 w celu poprawy sytuacji, w szczególności przez wzmocnienie współpracy z konsorcjami projektowymi, przegląd wewnętrznych procedur i zatrudnienie większej liczby pracowników w jednostce finansowej; przyznaje w tym względzie, że termin dokonywania płatności końcowych w odniesieniu do kosztów zadeklarowanych przez beneficjentów wynosił średnio 62 dni;

Komunikacja

15.

uznaje, że Wspólne Przedsięwzięcie IMI 2 potrzebuje przekazywać obywatelom Unii, za pośrednictwem instytucji Unii, informacje o ważnych badaniach i współpracy, jakie prowadzi; kładzie nacisk na potrzebę podkreślenia rzeczywistych postępów będących wynikiem tych prac, zauważa, że skutki takich wydatków są istotną częścią mandatu Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, a także że współpracuje ono z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w zakresie uświadamiania społeczeństwu korzyści płynących z ich prac;

16.

apeluje do Komisji, by zapewniła bezpośrednie zaangażowanie Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 w proces przeglądu śródokresowego programu „Horyzont 2020” w zakresie dalszych uproszczeń i harmonizacji wspólnych przedsięwzięć .

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/374

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1450

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0093/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0075/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 31.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/375

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1451

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0089/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0095/2018),

udziela dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 31.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/376

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1452

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0095/2018),

A.	mając na uwadze, że Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało utworzone decyzją 2007/198/Euratom w marcu 2007 r. na okres 35 lat;

B.	mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są Euratom reprezentowany przez Komisję, państwa członkowskie Euratomu oraz państwa trzecie, które zawarły z Euratomem umowę o współpracy w dziedzinie kontrolowanej syntezy jądrowej;

mając na uwadze, że celami Wspólnego Przedsięwzięcia są: a) wnoszenie przez Unię wkładu w międzynarodowy projekt ITER w zakresie energii termojądrowej; b) wdrażanie umowy między Euratom a Japonią w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji oraz c) przygotowanie do budowy demonstracyjnego reaktora syntezy jądrowej;

D.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło autonomiczną działalność w marcu 2008 r.;

Uwagi ogólne

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany swych aktywów netto za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami swojego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

uznaje, że transakcje leżące u podstaw rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok 2016 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie jest odpowiedzialne za zarządzanie wkładem Unii na rzecz projektu ITER oraz że do 2020 r. należy utrzymać pułap budżetowy w wysokości 6 600 000 000 EUR; zwraca uwagę, że kwota ta nie obejmuje 663 000 000 EUR zaproponowanych w 2010 r. przez Komisję tytułem rezerwy na nieprzewidziane wydatki;

odnotowuje, że w listopadzie 2016 r. Rada organizacji ITER (zwana dalej „Radą ITER”) zatwierdziła nowe podstawy projektu ITER w odniesieniu do zakresu, harmonogramu i kosztów realizacji projektu; zauważa ponadto, że ogólny harmonogram projektu dotyczący operacji pierwszej plazmy i etapu deuterowo-trytowego został zatwierdzony, odnotowuje, że po zatwierdzeniu nowej podstawy projektu ITER Wspólne Przedsięwzięcie ustaliło nowy harmonogram i dokonało rekalkulacji odnośnych kosztów w momencie zakończenia wkładu Wspólnego Przedsięwzięcia w etap budowy projektu;

wyraża nieustające zaniepokojenie faktem, że przewidywany termin zakończenia całego etapu budowy jest aktualnie opóźniony o około 15 lat w stosunku do pierwotnych ustaleń zawartych w podstawie projektu; odnotowuje, że w nowym harmonogramie zatwierdzonym przez Radę ITER przedstawiono podejście czteroetapowe, zgodnie z którym pierwszy strategiczny etap pośredni budowy projektu (pierwsza plazma) ma zakończyć się do grudnia 2025 r., a cały etap budowy – do grudnia 2035 r.; uznaje fakt, że celem nowego podejścia podzielonego na etapy jest lepsze dostosowanie realizacji projektu do priorytetów i ograniczeń wszystkich członków organizacji ITER;

odnotowuje ustalenie sprawozdania Trybunału, że rezultaty przedstawione radzie zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia w grudniu 2016 r. wskazują na spodziewane dodatkowe potrzeby w zakresie finansowania w stosunku do kwoty 5 400 000 000 EUR już przyznanej na etap budowy po 2020 r., co stanowi wzrost o 82 % w stosunku do zatwierdzonego budżetu w wysokości 6 600 000 000 EUR; ponownie zwraca uwagę na to, że kwota 6 600 000 000 EUR przyjęta przez Radę w 2010 r. stanowi pułap wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia do roku 2020; uznaje, że dodatkowe środki niezbędne do ukończenia projektu ITER muszą wiązać się z przyszłymi zobowiązaniami w wieloletnich ramach finansowych;

podkreśla, że poza etapem budowy Wspólne Przedsięwzięcie będzie musiało współfinansować etap operacyjny projektu ITER po 2035 r., a następnie etap dezaktywacji i etap likwidacji projektu; jest zaniepokojony, że wkład ten nie został jeszcze oszacowany; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do jak najszybszego oszacowania kosztów realizacji tych etapów;

zwraca uwagę, że w dniu 14 czerwca 2017 r. Komisja opublikowała komunikat w sprawie wkładu UE w realizację zreformowanego projektu ITER (1), zabiegając o poparcie Parlamentu Europejskiego i starając się uzyskać upoważnienie od Rady, by zatwierdzić nowe podstawowe założenia projektu w imieniu Euratomu;

przyznaje, że o ile prognozy Wspólnego Przedsięwzięcia dotyczące pierwszej plazmy są spójne z harmonogramem projektu ustalonym przez organizację ITER, o tyle uważa się, iż w ogólnym harmonogramie podano najwcześniejszy termin osiągalny pod względem technicznym;

10.

podkreśla, że choć nowe podstawowe założenia projektu nie uwzględniają nieprzewidzianych zdarzeń, Komisja zasugerowała w swoim komunikacie z dnia 14 czerwca 2017 r., że właściwe byłoby w stosownych przypadkach uwzględnienie ewentualnych nieprzewidzianych opóźnień w realizacji harmonogramu do 24 miesięcy oraz możliwości wzrostu nieplanowanych kosztów o 10–20 %; zauważa ponadto, że działania podjęte, aby nie przekroczyć pułapu budżetowego w wysokości 6 600 000 000 EUR objęły odroczenie udzielenia zamówienia i instalacji wszystkich elementów, które nie są niezbędne z punktu widzenia pierwszej plazmy; zwraca uwagę na fakt, że choć podjęto właściwe kroki w celu poprawy zarządzania etapem budowy w ramach projektu ITER i nadzoru nad nim, wciąż istnieje ryzyko dalszego wzrostu kosztów i opóźnień w realizacji projektu w stosunku do nowo zaproponowanych założeń; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie i wszystkie strony projektu muszą sobie zdawać sprawę z takiego ryzyka;

11.

zwraca uwagę, że w dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo poinformowało Radę Europejską o decyzji wystąpienia z Unii i z Euratomu; zauważa, że umowa określająca warunki wystąpienia jest przedmiotem negocjacji; zauważa, że Zjednoczone Królestwo wielokrotnie wyrażało chęć dalszego uczestnictwa w unijnych projektach związanych z energią termojądrową; zauważa ponadto, że grupy zainteresowane energią termojądrową w Unii i Zjednoczonym Królestwie wyraziły nadzieję, że projekt JET (Joint European Torus) w Culham w Zjednoczonym Królestwie po 2018 r. będzie kontynuowany w celu podjęcia niezbędnych prac przygotowawczych do projektu ITER;

Zarządzanie budżetem i finansami

12.

zwraca uwagę, że ostateczny budżet gotowy do wykonania na 2016 r. obejmował środki na zobowiązania w wysokości 488 000 000 EUR oraz środki na płatności w wysokości 724 510 000 EUR; odnotowuje, że wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i płatności wyniosły odpowiednio 99,8 % i 98 %;

13.

zauważa, że z kwoty 488 000 000 EUR na środki na zobowiązania prawie 100 % wykorzystano w drodze bezpośrednich zobowiązań indywidualnych;

14.

przyznaje, że prawie pełne wykonanie budżetu na 2016 r. i automatyczne przeniesienie środków powodują, że poziom anulowanych środków był w roku 2016 bardzo niski i stanowił mniej niż 1 % budżetu; zauważa, że kwota anulowanych środków w wysokości 1 202 662 EUR odpowiada kwotom niewypłaconym w 2016 r. w ramach otwartych zobowiązań administracyjnych przeniesionych z 2015 r.;

15.

odnotowuje, że w roku budżetowym 2015 saldo wyniku budżetowego wyniosło 5 880 000 EUR;

16.

wyraża zaniepokojenie, że Wspólne Przedsięwzięcie nie wykorzystało okazji, aby wprowadzić szczegółowe informacje na temat zarządzania budżetem i finansami w 2016 r. w porównaniu z 2015 r. (transakcje płatnicze, zobowiązania globalne i indywidualne, ważne uwagi i komentarze na temat wykonania budżetu); zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o przekazanie tych informacji organowi udzielającemu absolutorium z wykonania budżetu w ramach działań następczych do tego sprawozdania;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

odnotowuje, że w czerwcu 2015 r. rada zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych i związany z nią plan działania – większość działań objętych planem wdrożono w 2016 r.; zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie nie opracowało jednak konkretnego narzędzia mającego usprawniać monitorowanie jego działań związanych z postępowaniami o udzielenie zamówienia, w szczególności dotyczących oceny ryzyka oraz etapów postępowania takich jak ocena, negocjacje, udzielanie zamówienia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie definiuje obecnie szczegółowe wymogi dotyczące narzędzia, które umożliwi mu systematyczne gromadzenie informacji o wskaźnikach zwalczania nadużyć finansowych w postępowaniach o udzielenie zamówienia, a także zapewni pracownikom Wspólnego Przedsięwzięcia możliwość podania dodatkowych informacji o ostrzeżeniach w każdej procedurze o udzielenie zamówienia;

18.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że urzędnik ds. etyki i zwalczania nadużyć finansowych wraz z odnośnymi jednostkami realizował strategię zwalczania nadużyć finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia, co zostało skontrolowane przez Trybunał w ramach jego regularnych wizyt w 2016 r.;

19.

odnotowuje, że w następstwie przyjęcia przez Wspólne Przedsięwzięcie w 2015 r. zasad dotyczących informowania o nieprawidłowościach opisano proces wdrażania, ustalono zwięzłą i szczegółową mapę procesu zgłaszania poważnych nieprawidłowości i nadużyć i podejmowania w związku z nimi działań następczych w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia;

Wybór i rekrutacja pracowników

20.

zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie nie wykorzystało możliwości wprowadzenia szczegółowych informacji na temat ich własnych procedur wyboru i rekrutacji pracowników w 2016 r. (liczba urzędników unijnych, pracowników tymczasowych, pracowników kontraktowych i personelu tymczasowego, liczba ofert pracy itp.); zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o przekazanie tych informacji organowi udzielającemu absolutorium w ramach działań następczych w odniesieniu do tego sprawozdania;

Kontrola wewnętrzna

21.

zwraca uwagę, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału we Wspólnym Przedsięwzięciu obowiązuje system przeprowadzania kontroli w siedzibach wykonawców; celem tych kontroli jest weryfikacja spełnienia wymogów w zakresie zapewnienia jakości; uznaje, że zakres kontroli obejmuje liczne aspekty realizacji, w tym plan jakości, wszelkie przypadki niezgodności z konkretnym wymogiem, kontrolę zakupów i zarządzanie pracami zleconymi, zarządzanie dokumentacją i danymi, zarządzanie zmianami i odchyleniami, plan kontroli jakości robót inżynieryjnych, szczegółowy harmonogram realizacji projektu, zarządzanie ryzykiem obciążającym umowę oraz plan kontroli jakości prac technicznych; zwraca uwagę na fakt, że w toku 29 kontroli przeprowadzonych w 2016 r. stwierdzono 47 przypadków niezgodności z wymogami zapewnienia jakości i zidentyfikowano 202 obszary wymagające poprawy; zwraca się zatem do Wspólnego Przedsięwzięcia o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium kompleksowego oświadczenia o wymianie danych;

22.

przyznaje, że we wrześniu 2016 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji przeprowadziła kontrolę wdrażania ustaleń dotyczących zamówień i Wspólne Przedsięwzięcie realizuje obecnie plan działania będący odpowiedzią na zalecenia wynikające z tej kontroli; z uznaniem stwierdza, że Służba Audytu Wewnętrznego podjęła działania następcze w stosunku do kontroli zarządzania umowami i stwierdziła, że wszystkie zalecenia sformułowane przez nią w toku tej kontroli zostały prawidłowo wdrożone przez Wspólne Przedsięwzięcie;

23.

zauważa, że w 2016 r. jednostka audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia podjęła działania w następstwie kontroli zamówień z zakresu budynków ITER i potwierdziła istotny nakład pracy wykonanej przez Wspólne Przedsięwzięcie, jeżeli chodzi o formalizację i planowanie procesu, wytyczne, zasady i narzędzia związane z zamówieniami publicznymi; zwraca również uwagę na fakt, że jednostka audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia sformułowała także kolejnych sześć zaleceń na rzecz poprawy procedur w tym obszarze; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w lipcu 2017 r. wdrożonych było pięć z sześciu nowych zaleceń jednostki kontroli wewnętrznej, zaś aktualnie wdrażane zalecenie odnosi się do ponownego zdefiniowania roli zespół ds. przeglądu wewnętrznego;

24.

zwraca uwagę, że nie obliczono poziomu błędu resztowego w przypadku wypłaconych dotacji, ponieważ stanowią one niewielki odsetek budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia, a także ze względu na niewielką liczbę przeprowadzanych kontroli ex post; z uznaniem odnotowuje, że w 2016 r. Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych rozpoczęła kontrolę ex post beneficjenta w imieniu Wspólnego Przedsięwzięcia; z zadowoleniem odnosi się do faktu, że Wspólne Przedsięwzięcie podjęło konieczne działania, aby skorygować błędy wykryte w ramach kontroli przeprowadzonych w ubiegłych latach;

Zamówienia i dotacje na składniki operacyjne

25.

odnotowuje, że w 2016 r. wszczęto 40 postępowań o udzielenie zamówienia na składniki operacyjne i podpisano 52 umowy na zamówienia;

26.

zauważa z niepokojem, że w 2016 r. średni czas oczekiwania na podpisanie umowy w przypadku zamówień na kwotę powyżej 1 000 000 EUR wzrósł ze 140 do 162 dni w stosunku do roku 2015; zwraca uwagę, że rozszerzyły się również ramy czasowe procedury udzielania zamówień o wartości poniżej 1 000 000 EUR (z 59 do 71 dni), jednak w przypadku dotacji znacznie zmniejszyły się (z 103 do 61) w stosunku do danych z 2015 r., oraz że Wspólne Przedsięwzięcie musi podjąć zdecydowane działania, aby odpowiednio zareagować na niepokojące wydłużenie się czasu na podpisanie umowy w przypadku zamówień publicznych zarówno w przypadku kwot powyżej, jak i poniżej progu 1 000 000 EUR;

Inne kwestie

27.

zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia, by czerpało z korzyści płynących z sieci wspólnych przedsiębiorstw, która służy jako platforma współpracy między nimi;

28.

uważa, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno przekazywać obywatelom Unii, za pośrednictwem instytucji, informacje na temat znaczących badań, które prowadzi, oraz istotnej współpracy, którą podejmuje; jest zdania, że należy podkreślać rzeczywiste postępy osiągnięte w wyniku jego pracy, które stanowią ważny element jego mandatu, a także fakt, iż współpracuje z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w zakresie uświadamiania opinii publicznej korzyści płynących z ich pracy.

(1) COM(2017) 319.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/380

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, EURATOM) 2018/1453

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0089/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0095/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/381

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1454

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0090/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0077/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 56.

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

(1) Dz.U. L 192 z 1.7.2014, s. 1.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/382

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1455

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0077/2018),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie SESAR („Wspólne Przedsięwzięcie”) zostało ustanowione w lutym 2007 r. z myślą o prowadzeniu programu badań z zakresu zarządzania ruchem lotniczym w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (SESAR), który ma na celu unowocześnienie zarządzania ruchem w Unii;

B.	mając na uwadze, że w wyniku przyjęcia rozporządzenia Rady (UE) nr 721/2014 (1) Program SESAR 2020 („SESAR 2020”) wydłużyło czas trwania Wspólnego Przedsięwzięcia do dnia 31 grudnia 2024 r.;

C.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie zostało pomyślane jako partnerstwo publiczno-prywatne, którego członkami założycielskimi są Unia i Eurocontrol;

mając na uwadze, że wkład Unii w fazę wdrażania programu SESAR 2020 w latach 2014–2024 wyasygnowany z programu „Horyzont 2020” wynosi 585 000 000 EUR; mając na uwadze, że zgodnie z nowymi umowami członkowskimi w ramach programu „Horyzont 2020” oczekuje się, że wkład Eurocontrol wyniesie około 500 000 000 EUR, a wkład innych partnerów z branży lotniczej – około 720 700 000 EUR, z czego ok. 90 % powinien stanowić wkład rzeczowy;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2015

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie włączyło do swoich procedur wspólny wzór oświadczenia o braku konfliktu interesów;

Uwagi ogólne

stwierdza – na podstawie sprawozdania Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2016 r. („sprawozdanie Trybunału”) – że to sprawozdanie finansowe przedstawia rzetelnie, we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2016 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że w 2016 r. budżet płatności na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia wyniósł 157 100 000 EUR (w 2015 r. było to 136 900 000 EUR);

zauważa – w oparciu o sprawozdanie Trybunału – że gotowy do wykonania ostateczny budżet na rok budżetowy 2016 dostępny dla siódmego programu ramowego („7PR”) oraz programu „Horyzont 2020” przewidywał kwotę środków na zobowiązania w wysokości 101 400 000 EUR oraz kwotę środków na płatności w wysokości 162 800 000 EUR;

zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że stopy wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły odpowiednio 95,7 % i 63,2 %; wyraża zaniepokojenie tym, że niski poziom wykorzystania środków na płatności był spowodowany przede wszystkim opóźnieniami w przeprowadzaniu badań i opracowywaniu rozwiązań przez członków Wspólnego Przedsięwzięcia; uznaje, że jedną z głównych przyczyn opóźnień we wdrożeniu płatności na badania i rozwój członków są trudności w dostosowaniu wspólnych narzędzi informatycznych programu „Horyzont 2020” do szczególnych potrzeb Wspólnego Przedsięwzięcia; należy jednak potraktować ten problem priorytetowo, aby tego typu kwestie nie pojawiły się ponownie w przyszłości;

odnotowuje, że w ramach audytu za 2016 r. skontrolowano 383 zestawienia poniesionych wydatków, odnoszących się do wszystkich 15 członków i opiewających na kwotę 77 000 000 EUR, tj. 10 % łącznych zadeklarowanych kosztów w wysokości 728 800 000 EUR, przy czym poziom błędu resztowego wyniósł 1,34 %;

Wykonanie budżetu wieloletniego w ramach 7PR i programu TEN-T

zauważa, że z łącznej puli środków operacyjnych i administracyjnych w kwocie 892 800 000 EUR na rzecz działań w programie SESAR 1 („SEZAR 1”), do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 827 400 000 EUR i dokonało płatności na kwotę 704 200 000 EUR (co stanowi 79 % dostępnego budżetu);

zauważa, że z łącznej puli środków w kwocie 1 254 500 000 EUR z wkładów rzeczowych i pieniężnych, które mają wnieść inni członkowie na rzecz działań operacyjnych i administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia (670 200 000 EUR ze środków Eurocontrol i 584 300 000 EUR od członków z branży ruchu lotniczego), Wspólne Przedsięwzięcie zatwierdziło do końca 2016 r. wkłady o wartości 910 000 000 EUR (427 700 000 EUR ze strony Eurocontrol i 482 300 000 EUR ze strony branży ruchu lotniczego); zauważa też, że do końca 2016 r. zgłoszono przekazanie na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia wkładów rzeczowych od pozostałych członków w kwocie 133 500 000 EUR (49 200 000 EUR ze środków Eurocontrol i 84 200 000 EUR od członków z branży ruchu lotniczego);

10.

zauważa, że na koniec 2016 r. łączna wartość wkładów pieniężnych wniesionych przez Unię wyniosła 597 100 000 EUR, a wkłady rzeczowe i pieniężne wyniosły łącznie 476 900 000 EUR ze środków Eurocontrol i 566 500 000 EUR od członków z branży ruchu lotniczego;

Wykonanie budżetu wieloletniego w ramach programu „Horyzont 2020”

11.

stwierdza, że z kwoty 585 000 000 EUR środków z programu „Horyzont 2020” przydzielonych na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz realizacji programu SESAR 2020, do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 61 600 000 EUR i dokonało płatności na kwotę 49 900 000 EUR (8,5 % przydzielonych środków); zauważa też, że na płatności te składały się głównie płatności zaliczkowe na realizację pierwszej serii projektów SESAR 2020;

12.

stwierdza, że do końca 2016 r. łączne wkłady pieniężne ze środków Unii na rzecz kosztów operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia wyniosły 56 800 000 EUR;

13.

podkreśla, że pozostali członkowie powinni wnieść wkłady rzeczowe i pieniężne w kwocie 1 220 700 000 EUR na rzecz kosztów operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach programu SESAR 2020 (500 000 000 EUR ze środków Eurocontrol i 720 700 000 EUR z branży ruchu lotniczego); wyraża zaniepokojenie faktem, że do końca 2016 r. zarząd nie zatwierdził żadnego wkładu rzeczowego ani pieniężnego, zauważa jednak, że projekty z programu SESAR 2020 znajdowały się na wczesnym etapie realizacji; uznaje fakt, że oczekuje się, iż członkowie przedłożą pierwsze deklaracje kosztów w 2018 r., a Wspólne Przedsięwzięcie zacznie wówczas zatwierdzać powiązane wkłady rzeczowe;

14.

zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie miało trudności z dostosowaniem narzędzi informatycznych programu „Horyzont 2020” do swoich szczególnych potrzeb, co spowodowało opóźnienia w dokonywaniu płatności na poczet badań i prac rozwojowych prowadzonych przez członków; ubolewa nad faktem, że środki na płatności w wysokości 14,5 mln EUR – zarezerwowane w związku z zaproszeniami do składania wniosków dotyczących SESAR 2020 i działaniami przewidzianymi początkowo w budżecie na 2016 r. – musiały zostać anulowane w drodze budżetu korygującego na 2016 r. z uwagi na czynniki zewnętrzne pozostające poza kontrolą Wspólnego Przedsięwzięcia; wyraża zaniepokojenie z powodu stale rosnących zobowiązań pozostających do spłaty, których wysokość w ciągu 2016 r. wzrosła z 72,1 do 83,8 mln EUR, oraz wzywa do odwrócenia tej tendencji po przejściu do etapu SESAR 2020;

15.

wyraża zadowolenie z powodu podpisania w 2016 r. odnowionej umowy między organizacją Eurocontrol a Wspólnym Przedsięwzięciem SESAR, w której to umowie określono nową rolę organizacji Eurocontrol jako współzałożyciela SESAR oraz przewidziano szereg zobowiązań dotyczących wdrożenia programu SESAR 2020; z zadowoleniem przyjmuje również wzrost liczby członków do 19, co jest równoznaczne z reprezentacją ponad 100 przedsiębiorstw z branży, które będą uczestniczyć w badaniach przemysłowych oraz czynnościach walidacyjnych i demonstracyjnych w ramach programu SESAR 2020; odnotowuje przyjęcie pierwszej edycji jednolitego dokumentu programowego Wspólnego Przedsięwzięcia, dotyczącego lat 2017–2019;

Postępowania o udzielenie zamówienia i procedury naboru pracowników

16.

na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że w dniu 31 grudnia 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 44 pracowników (w 2015 r. było to 41 pracowników);

17.

zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło sześć postępowań o udzielenie zamówienia o wartości ok. 22 300 000 EUR zgodnie z regulaminem finansowym Wspólnego Przedsięwzięcia, aby zapewnić uczciwą konkurencję między dostawcami i jak najefektywniejsze wykorzystanie środków finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia;

18.

zauważa, że w postępowaniach o udzielenie zamówienia na usługi to Wspólne Przedsięwzięcie ustala maksymalny budżet zamówienia; jest zaniepokojony faktem, że ta maksymalna kwota nie jest ustalana w oparciu o systematyczny proces oszacowywania kosztów ani racjonalny system referencyjnych cen rynkowych; zauważa ponadto, że nie zapewnia to efektywności pod względem kosztów w przypadku wieloletnich zamówień na usługi, ponieważ z doświadczeń wynika, że wartość większości otrzymanych ofert była zbliżona do maksymalnego budżetu; przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w następstwie uwagi Trybunału w kwietniu 2017 r. Wspólne Przedsięwzięcie wprowadziło metodologię, aby systematycznie oceniać, na etapie planowania zamówień, potrzeby i koszty związane z umowami;

19.

odnotowuje wyniki przeprowadzonej w 2016 r. analizy porównawczej dotyczącej zasobów ludzkich: 62 % stanowisk operacyjnych, 30 % stanowisk administracyjnych i 8 % stanowisk neutralnych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

20.

zauważa, że w 2016 r. inna zewnętrzna firma audytorska przeprowadziła dziewięć audytów w związku ze stwierdzonym konfliktem interesów członka z biegłym rewidentem; przyjmuje do wiadomości, że Wspólne Przedsięwzięcie posiada zmienioną umowę ramową dotyczącą usług biegłych rewidentów z trzema zewnętrznymi firmami audytorskimi i że działalność audytorska jest wykonywana wyłącznie przez te firmy; podkreśla fakt, że w przeprowadzonych do tej pory kontrolach nie stwierdzono żadnych istotnych problemów, które wymagałyby uwagi zarządu;

Kontrola wewnętrzna

21.

z zadowoleniem stwierdza, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło procedury kontroli ex ante oparte na przeglądach dokumentacji finansowej i operacyjnej, a ponadto przeprowadza kontrole ex post beneficjentów;

22.

wyraża zaniepokojenie faktem, że Wspólne Przedsięwzięcie do tej pory nie opracowało szczegółowych wytycznych dla członków i ich audytorów zewnętrznych odnośnie do deklaracji i poświadczania wkładów rzeczowych wnoszonych przez członków na rzecz projektów w ramach programu SESAR 2020; jest ponadto zaniepokojony faktem, że Wspólne Przedsięwzięcie nie opracowało wewnętrznych wytycznych dotyczących kontroli ex ante zestawień poniesionych wydatków w odniesieniu do projektów w ramach programu SESAR 2020; pozytywnie odnosi się do faktu, że w grudniu 2016 r. zarząd Wspólnego Przedsięwzięcia przyjął dokument „Metodologia i proces zatwierdzania wkładów rzeczowych we Wspólnym Przedsięwzięciu SESAR (wyłącznie Program SESAR 2020)”; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie ma zbadać, czy istnieje potrzeba dostosowania strategii kontroli ex ante programu „Horyzont 2020” Komisji do konkretnych rodzajów ryzyka związanych z projektami w ramach programu SESAR 2020;

23.

apeluje do Wspólnego Przedsięwzięcia o ustanowienie stałej wewnętrznej procedury dokonywania ponownej oceny w przypadku stwierdzenia, że koordynator projektu, na który przyznano dotację, ma ograniczoną zdolność finansową, przy czym ocena ta powinna obejmować środki zmniejszające i kompensujące wyższe ryzyko finansowe; zwraca uwagę, że brak jest szczegółowych wytycznych dla członków i ich zewnętrznych audytorów w kwestii deklarowania i poświadczania wkładów niepieniężnych na rzecz projektów w ramach programu SESAR 2020, a także zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o opracowanie warunków przyjmowania i wzoru poświadczenia wkładów rzeczowych, zanim zaczną one wpływać w 2018 r.;

24.

wyraża zadowolenie, że Wspólne Przedsięwzięcie w dalszym ciągu stosuje wielopłaszczyznowe podejście z myślą o analizie ryzyka, sprawnym zarządzaniu nim oraz skutecznym ograniczaniu go, a także oczekuje, że przedsięwzięcie zwróci szczególną uwagę na istotne czynniki ryzyka korporacyjnego, jakie zidentyfikowano w związku z centralnym planem zarządzania ruchem lotniczym oraz programem SESAR 2020; wyraża zadowolenie z przyjęcia przez zarząd Wspólnego Przedsięwzięcia w dniu 18 marca 2016 r. strategii zwalczania nadużyć finansowych;

25.

zauważa, że w odniesieniu do SESAR 1 zaplanowano 21 kontroli u pięciu wybranych członków przedsięwzięcia, z czego 14 zakończono w 2016 r. w ramach trzeciego cyklu kontroli u wszystkich 15 członków, zgodnie z opisem w strategii Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie audytu ex post; jest zaniepokojony, że poziom błędu resztowego w 2016 r. wyniósł 6,21 %; wyraża jednak zadowolenie, że skumulowany poziom błędu resztowego dla SESAR 1 wynosi 1,34 %;

Audyty wewnętrzne

26.

zauważa, że w październiku 2015 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła audyt dotyczący „zarządzania operacyjnego oraz aktualizacji centralnego planu zarządzania”; zauważa, że IAS wydała trzy zalecenia; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z wdrażania pozostałych do realizacji zaleceń;

27.

zwraca uwagę, że w październiku 2016 r. IAS przeprowadziła audyt dotyczący procedur w ramach programu „Horyzont 2020”; odnotowuje fakt, że w ramach kontroli dokonano oceny zgodności działania Wspólnego Przedsięwzięcia z procedurami programu „Horyzont 2020”, zwłaszcza w odniesieniu do identyfikacji tematów, oceny i wyboru wniosków oraz przygotowania umów o dotację;

Zaproszenia do składania wniosków

28.

zauważa, że w ograniczonym zaproszeniu do składania wniosków dotyczących badań przemysłowych, które było skierowane wyłącznie do członków Wspólnego Przedsięwzięcia z branży, Wspólne Przedsięwzięcie przyznało dotacje konsorcjom projektowym, mimo że w dwóch przypadkach kontrole rentowności beneficjentów przeprowadzone przez Agencję Wykonawczą ds. Badań Naukowych wykazały słabą zdolność finansową koordynującego członka konsorcjum z branży; zauważa, że oznacza to wyższe ryzyko finansowe co do ukończenia tych projektów, jak również wyższe ryzyko finansowe w przypadku pozostałych projektów, w które zaangażowani są ci dwaj beneficjenci; stwierdza, że w tych dwóch przypadkach dyrektor wykonawczy oparł swoją decyzję na uzupełniających ocenach ryzyka ad hoc przeprowadzonych przez personel Wspólnego Przedsięwzięcia; jest zaniepokojonym faktem, że Wspólne Przedsięwzięcie nie ustanowiło jeszcze regularnej wewnętrznej procedury ponownej oceny w przypadku niskiej zdolności finansowej koordynatorów projektów uzyskujących dotację, która to ocena obejmowałaby środki służące ograniczeniu i skompensowaniu wyższego ryzyka finansowego; zauważa, że w następstwie wyników dodatkowych ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z wytycznymi programu „Horyzont 2020” Wspólne Przedsięwzięcie stwierdziło, że odrzucenie koordynatorów projektu wyłącznie na podstawie analizy przeprowadzonej przez Agencję Wykonawczą ds. Badań Naukowych mogło narazić Wspólne Przedsięwzięcie na znaczne ryzyko sporu sądowego; zauważa jednak, że Wspólne Przedsięwzięcie zgadza się z tym, że należy wprowadzić wewnętrzną procedurę dotyczącą ponownej oceny słabej zdolności finansowej koordynatora projektu objętego dotacją, w tym środki w zakresie przeciwdziałania zwiększonemu ryzyku finansowemu i jego zrekompensowania;

Komunikacja

29.

30.

Inne kwestie

31.

wyraża zadowolenie, że pod względem operacyjnym do końca 2016 r. sfinalizowano wszystkie projekty dotyczące etapu SESAR 1 oraz że branży lotniczej udostępniono 61 rozwiązań gotowych do wykorzystania na skalę przemysłową i do wdrożenia, zawartych w pierwszym wydaniu katalogu rozwiązań na potrzeby SESAR; zauważa, że prace rozwojowe nad 54 rozwiązaniami, które zainicjowano w ramach SESAR 1, będą kontynuowane w ramach SESAR 2020, co ilustruje wysiłki mające na celu zagwarantowanie sprawnego przejścia z jednego programu do drugiego;

32.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie oraz Komisję do dokonania oceny wyników wdrożenia rozwiązania SESAR, szczególnie z perspektywy zapewnienia interoperacyjności i postępów w realizacji jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej; biorąc pod uwagę, że faza wdrożenia jest już w trakcie realizacji, wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do opracowania projektu pilotażowego dotyczącego nowej architektury europejskiej przestrzeni powietrznej, co w znacznym stopniu przyczyni się do finansowej skuteczności wdrożenia projektu;

33.

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie w listopadzie 2016 r. sporządzonego w ramach SESAR badania perspektywicznego poświęconego bezzałogowym statkom powietrznym w Europie; uważa, że aby bezpiecznie zintegrować bezzałogowe statki powietrzne (drony) z europejską przestrzenią powietrzną, niezbędne są różnorodne innowacje, w tym technologie związane z zarządzaniem ruchem lotniczym; zwraca uwagę na zawarty we wspomnianym badaniu interesujący opis możliwego rozwoju europejskiego rynku bezzałogowych statków powietrznych do roku 2050, a także na wynikające stąd ogromne możliwości dla Europy i jej globalnej konkurencyjności oraz na działania, jakie należy podjąć w ciągu najbliższych 5–10 lat, aby ten potencjał wykorzystać, obejmujące m.in. wsparcie na rzecz badań naukowych i rozwojowych poprzez doprowadzenie do powstania na szczeblu Unii ekosystemu obejmującego zarówno ramy regulacyjne, jak i kwestie technologiczne, umożliwiającego współpracę wszystkich najważniejszych zainteresowanych podmiotów publicznych i prywatnych oraz skutkującego udostępnieniem przez Unię wyższych środków finansowych, szczególnie na rzecz rozwoju MŚP działających w tym sektorze;

34.

zauważa, że zarządzanie europejską przestrzenią powietrzną wciąż podlega wielu podmiotom, a koncepcja jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej nie została jeszcze zrealizowana; ponownie podkreśla kluczową rolę, jaką Wspólne Przedsięwzięcie odgrywa w koordynacji i realizacji badań prowadzonych w ramach projektu SESAR, stanowiącego podstawę jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, pomimo że termin osiągnięcia celów projektu SESAR został przełożony – z początkowo wyznaczonego roku 2020 na rok 2035;

35.

przypomina o znaczeniu rozwiązania problemu fragmentacji europejskiej przestrzeni powietrznej, ponieważ obecnie jednolity rynek europejski nie wykorzystuje w pełni stwarzanych przez tę przestrzeń możliwości.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/387

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1456

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0090/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 208,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (5),

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0077/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 1.

(2) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 56.

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 64.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/388

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1457

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0095/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0076/2018),

udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016;

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.

(1) Dz.U. C 426 z 12.12.2017, s. 64.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/389

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1458

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0076/2018),

A.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail („Wspólne Przedsięwzięcie”) ustanowiono w czerwcu 2014 r. na okres 10 lat na mocy rozporządzenia (UE) nr 642/2014 („rozporządzenie ustanawiające Wspólne Przedsięwzięcie”);

mając na uwadze, że jego członkami założycielami są Unia, reprezentowana przez Komisję, i partnerzy z sektora kolejowego (główne zainteresowane strony, w tym producenci urządzeń kolejowych, przedsiębiorstwa kolejowe, podmioty zarządzające infrastrukturą i ośrodki badawcze); mając na uwadze, że inne podmioty mogą uczestniczyć we Wspólnym Przedsięwzięciu jako członkowie stowarzyszeni;

mając na uwadze, że celami Wspólnego Przedsięwzięcia są: a) realizacja jednolitego europejskiego obszaru kolejowego; b) zwiększenie atrakcyjności i konkurencyjności europejskiego systemu kolei; c) zapewnienie przejścia z transportu drogowego na kolejowy; oraz d) utrzymanie dominującej pozycji europejskiego sektora kolejowego na rynku światowym;

D.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie funkcjonuje autonomicznie od maja 2016 r.;

Uwagi ogólne

stwierdza, że sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2016 r. („sprawozdanie Trybunału”) przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2016 r., wyniki jego transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Obrachunkowego transakcje leżące u podstaw rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2016 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że maksymalny wkład Unii w działania Wspólnego Przedsięwzięcia wynosi 450 000 000 EUR i jest wypłacany z programu „Horyzont 2020”; zauważa, że członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia z branży przemysłu są zobowiązani do wniesienia środków w wysokości co najmniej 470 000 000 EUR w postaci wkładów niepieniężnych i pieniężnych w wysokości co najmniej 350 000 000 EUR na rzecz działań operacyjnych i kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia oraz wkładów niepieniężnych o wartości co najmniej 120 000 000 EUR na rzecz działań dodatkowych Wspólnego Przedsięwzięcia;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że ostateczny budżet gotowy do wykonania na 2016 r. obejmował środki na zobowiązania w wysokości 50 200 000 EUR oraz środki na płatności w wysokości 52 300 000 EUR; podkreśla, że wskaźniki wykorzystania środków na zobowiązania i środków na płatności wynosiły odpowiednio 94 % i 82 %, co stanowi niski poziom, zwłaszcza w odniesieniu do środków na płatności; ponadto zwraca uwagę, że w 2016 r. większość płatności dokonanych przez Wspólne Przedsięwzięcie stanowiły płatności zaliczkowe na rzecz projektów w ramach programu „Horyzont 2020” wybranych w efekcie ogłoszenia zaproszeń do składania wniosków z lat 2015 i 2016 r.;

zauważa, że z kwoty 450 000 000 EUR środków z programu „Horyzont 2020” przydzielonych na rzecz inicjatywy Shift2Rail kwota 52 000 000 EUR została przeznaczona na program prac w obszarze transportu na lata 2014–2015 zarządzany przez Komisję Europejską, a Wspólne Przedsięwzięcie otrzymało pozostałą kwotę 398 000 000 EUR; zauważa, że do końca 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania na kwotę 92 400 000 EUR i dokonało płatności na kwotę 42 700 000 EUR (10,7 % przydzielonych środków) w celu wdrożenia pierwszej serii projektów;

odnotowuje fakt, że z kwoty 350 000 000 EUR wkładów, które mieli wnieść członkowie z branży na rzecz działań operacyjnych i kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia, do końca 2016 r., czyli po czterech miesiącach od momentu, gdy Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło realizację pierwszych projektów w ramach programu „Horyzont 2020”, członkowie zgłosili wkłady niepieniężne na rzecz działań operacyjnych w wysokości 4 500 000 EUR, z czego poświadczono już wkłady w wysokości 3 000 000 EUR; zwraca uwagę, że Rada Zarządzająca zatwierdziła wkłady pieniężne na rzecz kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia w wysokości 3 200 000 EUR;

odnotowuje, że z kwoty 120 000 000 EUR wkładów członków z branży, które miały zostać wniesione na rzecz działań dodatkowych, do końca 2016 r. członkowie zgłosili 55 000 000 EUR (45,8 %), z czego poświadczono już wkłady w wysokości 35 200 000 EUR;

zwraca uwagę, że na koniec 2016 r. łączna kwota wkładów ze strony członków z branży wyniosła 62 700 000 EUR, zaś kwota wkładów pieniężnych ze strony UE wyniosła 48 500 000 EUR;

zauważa, że w 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie podpisało 27 umów o udzielenie dotacji w wyniku zaproszeń do składania wniosków z 2015 i 2016 r., a wartość działań w zakresie badań naukowych i innowacji w związku z tymi zaproszeniami wyniosła 167,3 mln EUR, która to kwota będzie współfinansowana przez Wspólne Przedsięwzięcie maksymalnie do wysokości 79,1 mln EUR;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

10.

zauważa, że choć Wspólne Przedsięwzięcie ma obowiązek stosować opracowaną przez Komisję strategię zwalczania nadużyć finansowych w dziedzinie badań naukowych, na koniec 2016 r. wciąż nie zrealizowało ono dwóch ważnych i oczekiwanych działań z zakresu systemów zarządzania i najlepszych praktyk – nie przeprowadziło szczegółowej oceny ryzyka wystąpienia nadużyć finansowych ani nie opracowało planu działań dotyczącego wdrożenia własnej strategii zwalczania nadużyć finansowych w oparciu o metodykę Komisji; odnotowuje fakt, że w 2017 r. Wspólne Przedsięwzięcie podjęło pierwsze kroki, aby ustanowić własny plan działania w zakresie zwalczania nadużyć finansowych, tj. sesję uświadamiającą w zakresie zwalczania nadużyć finansowych dla pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia zorganizowaną przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz ocenę ryzyka wystąpienia nadużyć finansowych; zauważa, że w następnej kolejności przeprowadzona zostanie ocena oddziaływania ustanawiająca kluczowe cele w odniesieniu do zaradzenia głównym słabościom (IV kwartał 2017 r.) i ocena strategii zwalczania nadużyć finansowych i planu działania (czerwiec 2018 r.);

Wybór i rekrutacja pracowników

11.

odnotowuje, że w 2016 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniło 7 pracowników zgodnie ze swoim planem zatrudnienia: dyrektora wykonawczego, kierownika działu administracji i finansów, pracownika ds. komunikacji, asystenta ds. informatycznych oraz trzech kierowników projektów;

12.

odnotowuje, że na koniec 2016 r. Wspólne Przedsięwzięci zatrudniało 17 pracowników, jak przewidziano w planie zatrudnienia;

Kontrola wewnętrzna

13.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło plan działań na rzecz realizacji ram kontroli wewnętrznej, w którym uwzględniono rezultaty oceny ryzyka przeprowadzonej w grudniu 2016 r. przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) Komisji Europejskiej; odnotowuje ponadto, że niezależni audytorzy zewnętrzni rozpoczną kontrole ex post zestawień poniesionych wydatków projektowych po tym, jak pierwsze zestawienia poniesionych wydatków zostaną zatwierdzone w trakcie 2017 r.;

14.

odnotowuje fakt, że IAS pełni funkcję audytora wewnętrznego Wspólnego Przedsiębiorstwa i w związku z tym podlega pośrednio Radzie Zarządzającej i dyrektorowi wykonawczemu; zauważa, że w ramach pierwszej wizyty kontrolnej stworzono profil ryzyka Wspólnego Przedsięwzięcia w celu ustanowienia trzyletniego planu prac audytu wewnętrznego;

Zamówienia i dotacje na składniki operacyjne

15.

wyraża zaniepokojenie, że w postępowaniach o udzielenie zamówienia na usługi Wspólne Przedsięwzięcie nierozsądnie ustala maksymalny budżet zamówienia; zauważa, że nie ma dowodów na to, że ta maksymalna kwota została ustalona w oparciu o proces oszacowywania kosztów czy racjonalny system referencyjnych cen rynkowych; jest zdania, że może to nie zapewnić efektywności kosztowej w przypadku wieloletnich zamówień na usługi, ponieważ z doświadczeń wynika, że wartość większości otrzymanych ofert była zbliżona do maksymalnego budżetu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że podejście zastosowane przez Wspólne Przedsięwzięcie jest zgodne z postanowieniami vademecum Komisji dotyczącego udzielania zamówień publicznych oraz zasadami jego regulaminu finansowego;

16.

zwraca uwagę na fakt, że w dwóch przypadkach na osiem Wspólne Przedsięwzięcie przyznało dotacje konsorcjom projektowym, mimo że kontrole rentowności beneficjentów przeprowadzone przez Agencję Wykonawczą ds. Badań Naukowych wskazywały na słabą zdolność finansową koordynujących członków tych konsorcjów; zauważa, że pociąga to za sobą niepotrzebnie duże ryzyko finansowe dla realizacji tych projektów, a ryzyko finansowe było szczególnie duże w jednym przypadku, w którym partnerowi koordynującemu przydzielono ponad 45 % ogółu środków na finansowanie projektu; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, by do końca 2018 r. przedstawiło jasne powody, dla których postanowiło podjąć takie ryzyko, oraz by pisemnie powiadomiło organ udzielający absolutorium o rozwoju obu projektów w ramach działań podejmowanych w następstwie udzielenia absolutorium; zwraca uwagę na nieustanną i znaczącą potrzebę zapewnienia odpowiedniego systemu oceny ryzyka, który należy stosować w sposób kompleksowy;

Inne kwestie

17.

18.

uważa, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno przekazywać obywatelom Unii, za pośrednictwem instytucji unijnych, informacje na temat znaczących badań, które prowadzi, oraz istotnej współpracy, podkreśla znaczenie rzeczywistych postępów poczynionych w wyniku jego pracy, które stanowią ważny element jego mandatu, a także fakt, iż współpracuje z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w zakresie uświadamiania opinii publicznej korzyści płynących z ich pracy; zauważa w związku z tym, że również wielu partnerów prywatnych Wspólnego Przedsięwzięcia posiada możliwości bezpośredniego komunikowania się z obywatelami Unii, dlatego należy ich zachęcać do udziału w takich działaniach.

19.

podkreśla, że badania i innowacje w sektorze kolejowym są decydujące dla rozwoju bezpiecznego i konkurencyjnego w skali światowej sektora kolejowego i odgrywają ważną rolę w dążeniu do znacznego obniżenia kosztu całego cyklu życia systemu transportu kolejowego oraz uzyskania znacznego wzrostu przepustowości tego systemu, niezawodności i punktualności, jak również w celu usunięcia pozostałych przeszkód technicznych dla interoperacyjności oraz ograniczenia negatywnych efektów zewnętrznych związanych z transportem; podkreśla też, że celami Wspólnego Przedsięwzięcia są stworzenie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego oraz zwiększenie atrakcyjności i konkurencyjności europejskiego systemu kolejowego;

20.

przypomina, że badania naukowe i innowacje nie są odrębnym procesem, do którego da się zastosować proste reguły zarządzania procesami; podkreśla w związku z tym, że niezwykle istotne jest identyfikowanie tych projektów badawczych i innowacyjnych, które mogą wprowadzić na rynek nowe rozwiązania; podkreśla, że zmiany do rozporządzenia w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia oraz jego statutu będą niezwykle istotne dla dalszego rozwoju Wspólnego Przedsięwzięcia, tak aby zwiększyć jego wydajność; podkreśla w szczególności, że należy przewidzieć zastosowanie zasady wieloletniego finansowania oraz przyjęcie elastycznego harmonogramu publikowania propozycji projektów;

21.

podkreśla znaczenie współpracy między Wspólnym Przedsięwzięciem a Europejską Agencją Kolejową (ERA); z zadowoleniem przyjmuje udział ERA w posiedzeniach Rady Zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia; zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o przedstawienie w rocznym sprawozdaniu z działalności bardziej konkretnych informacji na temat głównych osiągnięć tej współpracy;

22.

zauważa, że w ciągu pierwszych miesięcy od uzyskania niezależności Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło pewne prace przygotowawcze w celu rozważenia, w jaki sposób korzystać z działań przewidzianych w innych unijnych programach i funduszach w odniesieniu do sektora kolejowego, zwłaszcza w Europejskim Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych oraz Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego i Funduszu Spójności, oraz że Wspólne Przedsięwzięcie zamierza dalej rozwijać te działania; zwraca się do Wspólnego Przedsięwzięcia o przedstawienie szczegółowych informacji na temat tego, w jaki sposób zamierza rozwijać synergię między tymi działaniami oraz jakie są oczekiwane wyniki;

23.

podkreśla, że w następstwie projektów badawczych i innowacyjnych na etapach demonstracji i wdrażania należy wprowadzić wyższy poziom gotowości technologicznej; podkreśla, że dodatkowe możliwości finansowania za pomocą odpowiednich instrumentów są niezbędne do stworzenia konkurencyjnego systemu kolejowego w przyszłości.

3.10.2018

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/392

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2018/1459

z dnia 18 kwietnia 2018 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016,

—	uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016 wraz z odpowiedzią Wspólnego Przedsięwzięcia (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) dotyczące rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2016 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 lutego 2018 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2016 (05943/2018 – C8-0095/2018),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (3), w szczególności jego art. 209,

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-00076/2018),

zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail za rok budżetowy 2016;

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Antonio TAJANI

Przewodniczący

Klaus WELLE

Sekretarz Generalny

(2) Zob. przypis 1.

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.