ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 190

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 61
27 lipca 2018


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1059 z dnia 24 lipca 2018 r. ustanawiające zakaz połowów dobijaków i powiązanych przyłowów w wodach Unii obszaru zarządzania dobijakami 2r przez statki pływające pod banderą Danii

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1060 z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej trifloksystrobina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )

3

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1061 z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej karfentrazon etylowy, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )

8

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2018/1062 z dnia 16 lipca 2018 r. dotycząca stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu CETA utworzonego na mocy kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego przez Wspólny Komitet CETA i komitety specjalne

13

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 ( Dz.U. L 16 z 19.1.2012 )

20

 

*

Sprostowanie do decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii ( Dz.U. L 147 z 1.6.2013 )

20

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/1059

z dnia 24 lipca 2018 r.

ustanawiające zakaz połowów dobijaków i powiązanych przyłowów w wodach Unii obszaru zarządzania dobijakami 2r przez statki pływające pod banderą Danii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2018/120 (2) określono kwoty na rok 2018.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2018 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2018 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 lipca 2018 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

João AGUIAR MACHADO

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

12/TQ120

Państwo członkowskie

Dania

Stado

SAN/234_2R

Gatunek

Dobijaki i powiązane przyłowy (Ammodytes spp.)

Obszar

Wody Unii obszaru zarządzania dobijakami 2r

Data

22.6.2018


27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/3


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1060

z dnia 26 lipca 2018 r.

w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej trifloksystrobina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 20 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 2003/68/WE (2) włączono trifloksystrobinę jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej trifloksystrobina, określone w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 lipca 2018 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia trifloksystrobiny złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia i w dniu 29 września 2016 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)

Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd podał również do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą.

(8)

W dniu 19 września 2017 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6) dotyczące tego, czy trifloksystrobina ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W dniu 23 marca 2018 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia trifloksystrobiny na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(9)

Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do projektu sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego tę substancję czynną ustalono, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione.

(11)

Należy zatem odnowić zatwierdzenie trifloksystrobiny.

(12)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia trifloksystrobiny opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające trifloksystrobinę. Nie należy zatem utrzymywać ograniczenia do zastosowania wyłącznie w charakterze środka grzybobójczego.

(13)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(15)

Ze względu na to, że obecne zatwierdzenie trifloksystrobiny wygasa z dniem 31 lipca 2018 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie możliwie jak najszybciej.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej

Odnawia się zatwierdzenie substancji czynnej trifloksystrobina zgodnie z załącznikiem I.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2)  Dyrektywa Komisji 2003/68/WE z dnia 11 lipca 2003 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia trifloksystrobiny, karfentrazonu etylowego, mezotrionu, fenamidonu i izoksaflutolu jako substancji czynnych (Dz.U. L 177 z 16.7.2003, s. 12.)

(3)  Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012 z dnia 18 września 2012 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącej substancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 252 z 19.9.2012, s. 26).

(6)  Dziennik EFSA 2017; 15(9):4980. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.


ZAŁĄCZNIK I

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

Trifloksystrobina

Nr CAS 141517-21-7

Nr CIPAC 617

(E)-metoksyimino-{(E)-α-[1-(α,α,α-trifluoro-m-tolylo)etylidenoaminooksylo]-o-tolylo}octan metylu

≥ 975 g/kg

AE 1344136 (maks. 4 g/kg)

1 sierpnia 2018 r.

31 lipca 2033 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania w sprawie odnowienia dotyczącego trifloksystrobiny, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę wód podziemnych podczas stosowania substancji w regionach o niestabilnych warunkach glebowych lub klimatycznych,

ochronę organizmów wodnych, pszczół oraz żywiących się rybami ptaków i ssaków.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

znaczenia metabolitów, jakie mogą wystąpić w wodach podziemnych, z uwzględnieniem wszelkiej odpowiedniej klasyfikacji trifloksystrobiny zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2), w szczególności jako substancji działającej szkodliwie na rozrodczość kategorii 2;

2)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych, w przypadku gdy wody powierzchniowe lub podziemne pobiera się w celu wykorzystania jako wody pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje określone w pkt 1 w terminie roku od daty publikacji na stronie internetowej Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) opinii przyjętej przez Komitet ds. Oceny Ryzyka ECHA zgodnie z art. 37 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do trifloksystrobiny.

Wnioskodawca przedkłada informacje określone w pkt 2 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).


ZAŁĄCZNIK II

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w części A skreśla się pozycję 59 dotyczącą trifloksystrobiny;

2)

w części B dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

„124

Trifloksystrobina

Nr CAS 141517-21-7

Nr CIPAC 617

(E)-metoksyimino-{(E)-α-[1-(α,α,α-trifluoro-m-tolylo)etylidenoaminooksylo]-o-tolylo}octan metylu

≥ 975 g/kg

AE 1344136 (maks. 4 g/kg)

1 sierpnia 2018 r.

31 lipca 2033 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania w sprawie odnowienia dotyczącego trifloksystrobiny, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę wód podziemnych podczas stosowania substancji w regionach o niestabilnych warunkach glebowych lub klimatycznych,

ochronę organizmów wodnych, pszczół oraz żywiących się rybami ptaków i ssaków.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

znaczenia metabolitów, jakie mogą wystąpić w wodach podziemnych, z uwzględnieniem wszelkiej odpowiedniej klasyfikacji trifloksystrobiny zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w szczególności jako substancji działającej szkodliwie na rozrodczość kategorii 2;

2)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych, w przypadku gdy wody powierzchniowe lub podziemne pobiera się w celu wykorzystania jako wody pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje określone w pkt 1 w terminie roku od daty publikacji na stronie internetowej Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) opinii przyjętej przez Komitet ds. Oceny Ryzyka ECHA zgodnie z art. 37 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do trifloksystrobiny.

Wnioskodawca przedkłada informacje określone w pkt 2 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.”


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1061

z dnia 26 lipca 2018 r.

w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej karfentrazon etylowy, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (1) z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG, w szczególności jego art. 20 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 2003/68/WE (2) włączono karfentrazon etylowy jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej karfentrazon etylowy, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 lipca 2018 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia karfentrazonu etylowego złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia i w dniu 10 lipca 2015 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)

Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd podał również do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą.

(8)

W dniu 22 lipca 2016 r. (6) Urząd przekazał Komisji wnioski dotyczące tego, czy karfentrazon etylowy ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W dniu 24 stycznia 2017 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia karfentrazonu etylowego na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(9)

Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do projektu sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego karfentrazon etylowy ustalono, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione.

(11)

Należy zatem odnowić zatwierdzenie karfentrazonu etylowego.

(12)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia karfentrazonu etylowego metylowego opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające karfentrazon etylowy. Należy zatem znieść ograniczenie polegające na stosowaniu tej substancji wyłącznie w charakterze środka chwastobójczego.

(13)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(15)

Ze względu na to, że obecne zatwierdzenie karfentrazonu etylowego wygasa z dniem 31 lipca 2018 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie możliwie jak najszybciej.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej

Odnawia się zatwierdzenie substancji czynnej karfentrazon etylowy zgodnie z załącznikiem I.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

(2)  Dyrektywa Komisji 2003/68/WE z dnia 11 lipca 2003 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia trifloksystrobiny, karfentrazonu etylowego, mezotrionu, fenamidonu i izoksaflutolu jako substancji czynnych (Dz.U. L 177 z 16.7.2003, s. 12).

(3)  Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012 z dnia 18 września 2012 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącej substancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 252 z 19.9.2012, s. 26).

(6)  EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności), 2016. „Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance carfentrazone-ethyl” (Wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy dotyczącej substancji czynnej karfentrazon etylowy). Dziennik EFSA 2016; 14(8):4569. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu


ZAŁĄCZNIK I

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

Karfentrazon etylowy

CAS nr 128639-02-1

Nr CIPAC 587.202

(RS)-2-chloro-3-[2-chloro-5-[4-(difluorometylo)-4,5-dihydro-3-metylo-5-okso-1H 1,2,4-triazol-1-ilo]-4-fluorofenylo] propionian etylu

≥ 910 g/kg

1 sierpnia 2018 r.

31 lipca 2033 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego karfentrazonu etylowego, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę wód podziemnych w przypadku stosowania substancji czynnej w regionach, w których gleba lub warunki klimatyczne są podatne na zagrożenia,

ochronę organizmów glebowych niebędących przedmiotem zwalczania,

ochronę organizmów wodnych,

ochronę lądowych roślin wyższych niebędących przedmiotem zwalczania.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

znaczenia metabolitów, które mogą pojawić się w wodach podziemnych, z uwzględnieniem wszelkiej odpowiedniej klasyfikacji karfentrazonu- etylowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2),w szczególności jako substancji rakotwórczej kategorii 2;

2)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodzie pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymienione w pkt 1) w ciągu jednego roku od opublikowania na stronie internetowej Europejskiej Agencji Chemikaliów opinii przyjętej w odniesieniu do karfentrazonu- etylowego przez Komitet ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów zgodnie z art. 37 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymagane w pkt 2 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).


ZAŁĄCZNIK II

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w części A skreśla się pozycję 60 dotyczącą karfentrazonu etylowego;

2)

w części B dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

„125

Karfentrazon etylowy

CAS nr 128639-02-1

Nr CIPAC 587.202

(RS)-2-chloro-3-[2-chloro-5-[4-(difluorometylo)-4,5-dihydro-3-metylo-5-okso-1H 1,2,4-triazol-1-ilo]-4-fluorofenylo] propionian etylu

≥ 910 g/kg

1 sierpnia 2018 r.

31 lipca 2033 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego karfentrazonu etylowego, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę wód podziemnych w przypadku stosowania substancji czynnej w regionach, w których gleba lub warunki klimatyczne są podatne na zagrożenia,

ochronę organizmów glebowych niebędących przedmiotem zwalczania,

ochronę organizmów wodnych,

ochronę lądowych roślin wyższych niebędących przedmiotem zwalczania.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

znaczenia metabolitów, które mogą pojawić się w wodach podziemnych, z uwzględnieniem wszelkiej odpowiedniej klasyfikacji karfentrazonu- etylowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2), w szczególności jako substancji rakotwórczej kategorii 2;

2)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodzie pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymienione w pkt 1) w ciągu jednego roku od opublikowania na stronie internetowej Europejskiej Agencji Chemikaliów opinii przyjętej w odniesieniu do karfentrazonu- etylowego przez Komitet ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów zgodnie z art. 37 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymagane w pkt 2 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.”


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).


DECYZJE

27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/13


DECYZJA RADY (UE) 2018/1062

z dnia 16 lipca 2018 r.

dotycząca stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu CETA utworzonego na mocy kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego przez Wspólny Komitet CETA i komitety specjalne

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 91, w związku z art. 100 ust. 2, art. 207 ust. 4 akapit pierwszy i art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Rady (UE) 2017/37 (1) przewiduje podpisanie, w imieniu Unii Europejskiej, kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwanej dalej „umową”). Umowa została podpisana dnia 30 października 2016 r.

(2)

Decyzja Rady (UE) 2017/38 (2) przewiduje tymczasowe stosowanie części umowy, w tym ustanowienie Wspólnego Komitetu CETA i komitetów specjalnych. Umowa jest tymczasowo stosowana od dnia 21 września 2017 r.

(3)

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 4 lit. d) umowy Wspólny Komitet CETA ma przyjąć swój regulamin wewnętrzny.

(4)

Na mocy art. 26 ust. 2 pkt 4 umowy komitety specjalne mają ustanawiać i modyfikować swój własny regulamin wewnętrzny, jeżeli uznają to za właściwe.

(5)

Na swoim pierwszym posiedzeniu, Wspólny Komitet CETA ma przyjąć swój regulamin wewnętrzny, jak przewidziano w umowie.

(6)

Komitety specjalne mają stosować regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu CETA, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, o ile nie postanowiły inaczej na mocy art. 26 ust. 2 pkt 4.

(7)

Należy zatem określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu CETA na podstawie dołączonego projektu decyzji Wspólnego Komitetu CETA w sprawie swojego regulaminu wewnętrznego, aby zapewnić skuteczne wdrożenie umowy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii podczas pierwszego posiedzenia Wspólnego Komitetu CETA utworzonego na mocy kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony w odniesieniu do regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu CETA i komitetów specjalnych, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu CETA dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 lipca 2018 r.

W imieniu Rady

J. BOGNER-STRAUSS

Przewodnicząca


(1)  Decyzja Rady (UE) 2017/37 z dnia 28 października 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 1).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2017/38 z dnia 28 października 2016 r. w sprawie tymczasowego stosowania Kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 1080).


PROJEKT

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU CETA NR […/2018]

z dnia […] r.

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu CETA i komitetów specjalnych

WSPÓLNY KOMITET CETA,

uwzględniając kompleksową umowę gospodarczo-handlową (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, a w szczególności jej art. 26 ust. 1 pkt 4 lit. d) i art. 26 ust. 2 pkt 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

zgodnie z art. 30 ust. 7 pkt 3 umowy niektóre jej części stosuje się tymczasowo od dnia 21 września 2017 r.;

(2)

zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 4 lit. d) umowy Wspólny Komitet CETA ma przyjąć swój regulamin wewnętrzny,

(3)

zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt 4 umowy komitety specjalne ustanawiają i modyfikują swój własny regulamin wewnętrzny, jeżeli uznają to za właściwe;

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu CETA oraz regulamin wewnętrzny komitetów specjalnych zgodnie z załącznikiem.

Sporządzono w […] dnia […] r.

W imieniu Wspólnego Komitetu CETA

Współprzewodniczący


ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN WEWNĘTRZNY WSPÓLNEGO KOMITETU CETA

Reguła 1

Skład i przewodniczący

1.   Wspólny Komitet CETA, ustanowiony zgodnie z art. 26 ust. 1 kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwanej dalej „umową”), wypełnia swoje obowiązki przewidziane w art. 26 ust. 1 umowy i przyjmuje na siebie odpowiedzialność za wdrożenie i stosowanie umowy oraz wspiera jej cele ogólne.

2.   Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 umowy, w skład Wspólnego Komitetu CETA wchodzą przedstawiciele Stron umowy (zwani dalej „członkami Wspólnego KOMITETU CETA”), a przewodniczą mu wspólnie minister handlu międzynarodowego Kanady oraz członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za politykę handlową. Współprzewodniczący mogą być reprezentowani przez wyznaczone przez siebie osoby, jak przewidziano w art. 26 ust. 1 pkt 1 umowy.

3.   Odniesienie do „Stron” w niniejszym regulaminie wewnętrznym jest zgodne z definicją określoną w art. 1 ust. 1 umowy.

Reguła 2

Reprezentacja

1.   Każda ze Stron umowy powiadomi drugą Stronę o wykazie swoich członków Wspólnego Komitetu CETA. Wykaz jest aktualizowany i zarządzany przez sekretariat Wspólnego Komitetu CETA.

2.   Współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA może być reprezentowany przez przedstawiciela, jeżeli nie może wziąć udziału w posiedzeniu. Współprzewodniczący lub jego przedstawiciel poinformuje drugiego współprzewodniczącego oraz odpowiedni punkt kontaktowy na piśmie, z możliwie największym wyprzedzeniem.

3.   Przedstawiciel współprzewodniczącego Wspólnego Komitetu CETA będzie wykonywał wszystkie jego prawa w wyznaczonym zakresie. W niniejszym regulaminie wewnętrznym, wszelkie odniesienia do członków i współprzewodniczących Wspólnego Komitetu CETA odnoszą się również do ich wyznaczonych zastępców.

Reguła 3

Sekretariat Wspólnego Komitetu CETA

Punkty kontaktowe ds. CETA wyznaczone przez Strony umowy zgodnie z art. 26 ust. 5 umowy będą pełniły funkcję sekretariatu Wspólnego Komitetu CETA.

Reguła 4

Posiedzenia

1.   W związku z art. 26 ust. 1 pkt 2 umowy, Wspólny Komitet CETA zbiera się raz do roku lub na wniosek jednej ze Stron umowy. Posiedzenia będą odbywać się na przemian w Brukseli i Ottawie, chyba że współprzewodniczący zdecydują inaczej.

2.   Zgodnie z art. 26 ust. 6 pkt 1 posiedzenia Wspólnego Komitetu CETA mogą zostać zorganizowane w formie wideokonferencji lub telekonferencji.

3.   Każde posiedzenie Wspólnego Komitetu CETA jest zwoływane przez sekretariat Wspólnego Komitetu CETA w terminie i w miejscu uzgodnionym przez Strony umowy. Zgodnie z art. 26 ust. 6 pkt 2 Strony umowy dokładają starań, aby posiedzenie odbyło się w ciągu 30 dni od otrzymania przez jedną ze Stron wniosku w tej sprawie wystosowanego przez drugą Stronę umowy.

Reguła 5

Delegacje

Członkom Wspólnego Komitetu CETA mogą towarzyszyć urzędnicy rządowi. Przed każdym posiedzeniem współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA są informowani o planowanym składzie delegacji każdej ze stron Umowy.

Reguła 6

Dokumenty

Jeśli obrady Wspólnego Komitetu CETA opierają się na dokumentach pisemnych, dokumenty takie są numerowane i przekazywane przez sekretariat Wspólnego Komitetu CETA jako dokumenty Wspólnego Komitetu CETA.

Reguła 7

Korespondencja

1.   Korespondencja zaadresowana do współprzewodniczących Wspólnego Komitetu CETA przesyłana będzie do sekretariatu Wspólnego Komitetu CETA w celu rozesłania jej do członków Wspólnego Komitetu CETA.

2.   Korespondencja współprzewodniczących Wspólnego Komitetu CETA przesyłana jest do odbiorców za pośrednictwem sekretariatu Wspólnego Komitetu CETA, a w stosownych przypadkach do pozostałych członków Wspólnego Komitetu CETA.

Reguła 8

Porządek obrad

1.   Wstępny porządek obrad każdego posiedzenia jest ustalany przez sekretariat Wspólnego Komitetu CETA. Porządek obrad jest przekazywany, wraz z właściwymi dokumentami, wszystkim członkom Wspólnego Komitetu CETA, włącznie ze współprzewodniczącymi, nie później niż 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia.

2.   Wstępny porządek obrad obejmuje punkty, w odniesieniu do których sekretariat Wspólnego Komitetu CETA otrzymał wniosek od jednej ze Stron umowy o włączenie do porządku obrad, wraz z odpowiednimi dokumentami, nie później niż 21 dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

3.   Współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA publikują zatwierdzoną za obopólnym porozumieniem wersję wstępnego porządku obrad Wspólnego Komitetu CETA przed posiedzeniem, z zastrzeżeniem zastosowania art. 26 ust. 4 umowy.

4.   Program obrad przyjmowany jest przez Wspólny Komitet CETA na początku każdego posiedzenia. Jeżeli Strony umowy tak postanowią, w porządku obrad można umieścić punkty, które nie znajdowały się we wstępnym porządku obrad.

5.   Współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA mogą za obopólną zgodą zaprosić obserwatorów, w tym przedstawicieli innych organów Stron umowy lub niezależnych ekspertów, do wzięcia udziału w posiedzeniu w celu przedstawienia informacji na konkretne tematy.

6.   Współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA mogą, za obopólną zgodą, skrócić lub wydłużyć terminy ustanowione w ust. 1 i 2 w celu uwzględnienia wymagań dotyczących konkretnych przypadków.

Reguła 9

Protokół

1.   Sekretariat Wspólnego Komitetu CETA sporządza projekt protokołu każdego posiedzenia, zwykle w ciągu 21 dni od zakończenia posiedzenia, o ile nie postanowiono inaczej za obopólną zgodą.

2.   Co do zasady w protokole podsumowany zostaje każdy punkt porządku obrad, w razie potrzeby z wyszczególnieniem:

a)

dokumentów przedłożonych Wspólnemu Komitetowi CETA,

b)

wszelkich oświadczeń, o których ujęcie w protokole wystąpił członek Wspólnego Komitetu CETA; oraz

c)

przyjętych decyzji, wydanych zaleceń, uzgodnionych wspólnych oświadczeń oraz wniosków operacyjnych przyjętych w określonych kwestiach.

3.   Protokół zawiera listę nazwisk, tytułów i przynależności wszystkich osób, które wzięły udział w posiedzeniu w jakimkolwiek charakterze.

4.   Protokół jest zatwierdzany na piśmie przez współprzewodniczących w ciągu 28 dni od daty posiedzenia lub w dowolnym innym terminie wybranym przez Strony umowy. Po zatwierdzeniu dwa egzemplarze protokołu podpisują punkty kontaktowe sekretariatu Wspólnego Komitetu CETA i każda ze Stron umowy otrzymuje po jednym oryginalnym egzemplarzu. Strony mogą zdecydować, że podpis i wymiana kopii w formie elektronicznej spełniają ten wymóg. Podpisane egzemplarze protokołu zostaną przekazane członkom Wspólnego Komitetu CETA.

5.   Sekretariat Wspólnego Komitetu CETA przygotuje również streszczenie protokołu. Po zatwierdzeniu streszczenia przez współprzewodniczących Wspólnego Komitetu zostanie ono przez nich opublikowane, z zastrzeżeniem zastosowania art. 26 ust. 4 umowy.

Reguła 10

Decyzje i zalecenia

1.   Wspólny Komitet CETA podejmuje decyzje dotyczące wszystkich kwestii, jeżeli tak przewiduje umowa, może wydawać również odpowiednie zalecenia. Wspólny Komitet CETA działa za obopólną zgodą, jak przewidziano w art. 26 ust. 3 pkt 3 umowy.

2.   W okresie między posiedzeniami Wspólny Komitet CETA może przyjmować decyzje lub zalecenia w drodze procedury pisemnej, za obopólną zgodą Stron umowy. W tym celu, zgodnie z regułą 7, współprzewodniczący przesyłają tekst wniosku na piśmie członkom Wspólnego Komitetu CETA, wyznaczając termin na przesłanie wszelkich zastrzeżeń lub poprawek. Zgodnie z regułą 7, o przyjętych wnioskach informuje się po upływie tego terminu, a informacje o nich zapisuje się w protokole kolejnego posiedzenia.

3.   W przypadku gdy Wspólny Komitet CETA jest upoważniony na mocy Umowy do przyjmowania decyzji, zaleceń lub interpretacji, akty takie noszą odpowiednio nazwy „decyzja”, „zalecenie” lub „interpretacja”. Sekretariat Wspólnego Komitetu CETA nadaje każdej decyzji, zaleceniu lub interpretacji sygnaturę, podaje datę ich przyjęcia oraz opis ich przedmiotu. Każda decyzja zawierać będzie termin jej wejścia w życie z zastrzeżeniem dopełnienia wszelkich niezbędnych wewnętrznych wymogów i procedur.

4.   Każdą decyzję, zalecenie lub interpretację podpisują współprzewodniczący Wspólnego Komitetu CETA.

5.   Strony umowy zapewniają, by decyzje, zalecenia i interpretacje przyjęte przez Wspólny Komitet CETA były upubliczniane.

6.   Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 2 w przypadku decyzji Wspólnego Komitetu CETA zmieniających protokoły i załączniki do umowy, wszystkie wersje językowe są na równi autentyczne, jak przewidziano w art. 30 ust. 11 umowy.

Reguła 11

Jawność i poufność

1.   Posiedzenia Wspólnego Komitetu CETA nie będą otwarte dla publiczności, chyba że umowa stanowi inaczej lub współprzewodniczący postanowią inaczej.

2.   Jeżeli jedna ze Stron umowy przedstawia Wspólnemu Komitetowi CETA, komitetom specjalnym lub innemu organowi ustanowionemu na mocy umowy informacje, które na mocy jej przepisów ustawowych i wykonawczych uznane są za poufne lub chronione przed ujawnieniem, druga Strona umowy traktuje te informacje jako poufne, zgodnie z art. 26 ust. 4 umowy.

Reguła 12

Języki

1.   Językami urzędowymi Wspólnego Komitetu CETA są języki urzędowe Stron umowy.

2.   Językami roboczymi Wspólnego Komitetu CETA są angielski lub francuski. O ile współprzewodniczący nie postanowili inaczej, Wspólny Komitet CETA zazwyczaj opiera swoje obrady na dokumentach sporządzonych w tych językach.

Reguła 13

Wydatki

1.   Każda ze Stron umowy pokrywa wszelkie poniesione przez siebie wydatki wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach Wspólnego Komitetu CETA.

2.   Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi Strona umowy pełniąca rolę gospodarza posiedzenia.

3.   Koszty związane z tłumaczeniem ustnym z języków roboczych oraz na języki robocze Wspólnego Komitetu CETA podczas posiedzeń ponosi Strona umowy pełniąca rolę gospodarza posiedzenia. Strona umowy wnioskująca o tłumaczenie ustne i pisemne na lub z języków innych niż języki robocze określone w regule 12 ponosi koszty tych usług.

Reguła 14

Komitety specjalne i inne organy

1.   Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 4 lit. b) umowy Wspólny Komitet CETA nadzoruje pracę wszystkich komitetów specjalnych i innych organów ustanowionych na mocy umowy.

2.   Wspólny Komitet CETA zostanie poinformowany na piśmie o punktach kontaktowych wyznaczonych przez komitety specjalne i inne organy ustanowione na mocy umowy. Wszelka istotna korespondencja, komunikacja i odnośne dokumenty przesyłane przez punkty kontaktowe każdego komitetu specjalnego dotyczące wykonania umowy przekazuje się jednocześnie sekretariatowi Wspólnego Komitetu CETA.

3.   Zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt 6 komitety specjalne przedkładają Wspólnemu Komitetowi CETA sprawozdania dotyczące wyników i wniosków płynących z każdego posiedzenia.

4.   Komitety specjalne i inne organy ustanowione na mocy umowy stosowały będą, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu CETA, o ile nie postanowiły inaczej na mocy art. 26 ust. 2 pkt 4 umowy.


Sprostowania

27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/20


Sprostowanie do rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 16 z dnia 19 stycznia 2012 r. )

Strona 22, załącznik IIa (Wykaz podmiotów lub organów, o których mowa w art. 14 i art. 15 ust. 1 lit. b)), „Podmioty”, wpis nr 1 (dotyczący Commercial Bank of Syria), kolumna „Dane identyfikacyjne”:

zamiast:

„… SWIFT/BIC CMSY SY DA; …”,

powinno być:

„… SWIFT/BIC CMSYSYDA; …”.


27.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/20


Sprostowanie do decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 147 z dnia 1 czerwca 2013 r. )

Strona 45, załącznik II (Wykaz podmiotów, o których mowa w art. 28), „Podmioty”, wpis nr 1 (dotyczący Commercial Bank of Syria), kolumna „Dane identyfikacyjne”:

zamiast:

„… SWIFT/BIC: CMSY SY DA; …”,

powinno być:

„… SWIFT/BIC: CMSYSYDA; …”.