16.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 179/1

---

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/973

z dnia 4 lipca 2018 r.

ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., której Unia jest stroną, przewiduje obowiązek ochrony, w tym utrzymania lub odtwarzania populacji poławianych gatunków na poziomach, które mogą zapewnić maksymalny podtrzymywalny połów (MSY).

(2)

Podczas Szczytu Zrównoważonego Rozwoju ONZ, który miał miejsce w Nowym Jorku w 2015 r., Unia i państwa członkowskie zobowiązały się, by do 2020 r. skutecznie uregulować odławianie, zaprzestać przełowień, nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów i destrukcyjnych praktyk połowowych oraz wdrożyć uzasadnione naukowo plany zarządzania w celu odbudowania w jak najkrótszym czasie stad ryb co najmniej do poziomów zdolnych do uzyskania MSY wynikającego z ich cech biologicznych.

(3)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) ustanowiono przepisy wspólnej polityki rybołówstwa (zwane dalej „WPRyb”) zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii. WPRyb powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego, do zrównoważonego zarządzania wszystkimi gatunkami eksploatowanymi w celach handlowych, a w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE (4).

(4)	Cele WPRyb obejmują między innymi zapewnienie rybołówstwa i akwakultury zrównoważonych pod względem środowiskowym w perspektywie długookresowej, stosowanie wobec zarządzania rybołówstwem podejścia ostrożnościowego oraz wdrożenie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem.

(5)	Aby zrealizować cele WPRyb, należy przyjąć szereg odpowiednich środków ochronnych w dowolnym połączeniu, takich jak plany wieloletnie, środki techniczne, ustalenie i przydział uprawnień do połowów.

(6)

Zgodnie z art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 podstawę planów wieloletnich stanowić będą opinie naukowe, techniczne i ekonomiczne. Zgodnie z tymi przepisami plan wieloletni ustanowiony niniejszym rozporządzeniem (zwany dalej „planem”) powinien zawierać cele, wymierne cele z wyraźnymi ramami czasowymi, punkty odniesienia do celów ochrony, środki ochronne oraz środki techniczne mające na celu unikanie i ograniczenie niezamierzonych połowów.

(7)	„Najlepsze dostępne opinie naukowe” powinno się rozumieć jako publicznie dostępne opinie naukowe, które opierają się na najnowszych danych naukowych i metodach, i które zostały wydane lub poddane przeglądowi przez niezależny organ naukowy uznany na szczeblu unijnym lub międzynarodowym.

(8)

Komisja powinna uzyskiwać najlepsze dostępne opinie naukowe dotyczące stad objętych planem. W tym celu Komisja powinna podpisać protokół ustaleń z Międzynarodową Radą Badań Morza (ICES). Opinie naukowe wydane przez ICES opierają się na planie i powinny przede wszystkim wskazywać przedziały FMSY i punkty odniesienia dla biomasy, czyli MSY Btrigger oraz Blim. Wartości te powinny zostać wskazane w odpowiednich opiniach dotyczących stad oraz, w stosownych przypadkach, we wszystkich publicznie dostępnych opiniach naukowych, np. w opiniach naukowych dotyczących połowów wielogatunkowych wydanych przez ICES.

(9)

W rozporządzeniach Rady (WE) nr 676/2007 (5) i (WE) nr 1342/2008 (6) ustanowiono zasady zrównoważonej eksploatacji stad dorsza atlantyckiego, gładzicy i soli w Morzu Północnym i wodach z nim sąsiadujących. Te gatunki oraz inne stada denne są poławiane w połowach wielogatunkowych. Należy zatem ustanowić jeden plan wieloletni, w którym uwzględnione zostaną takie interakcje techniczne.

(10)

Ponadto wieloletni plan tego rodzaju powinien mieć zastosowanie do stad dennych oraz ich połowów w Morzu Północnym. Zalicza się do nich gatunki ryb spłaszczonych bocznie, grzbietobrzusznie i chrzęstnoszkieletowych oraz homarca (Nephrops norvegicus) i krewetkę północną (Pandalus borealis) występujące na dnie lub blisko dna słupa wody.

(11)

Niektóre stada denne są eksploatowane zarówno w Morzu Północnym, jak i w wodach z nim sąsiadujących. W związku z tym należy rozszerzyć zakres określonych w planie przepisów dotyczących wartości docelowych i środków ochronnych odnoszących się do stad eksploatowanych głównie w Morzu Północnym na obszary znajdujące się poza obrębem Morza Północnego. Ponadto w odniesieniu do zasobów rybnych znajdujących się w Morzu Północnym, lecz eksploatowanych głównie poza jego obrębem, w wieloletnich planach należy ustanowić wartości docelowe i środki ochronne dotyczące obszarów leżących poza Morzem Północnym, na których stada te są głównie eksploatowane, rozszerzając zakres tych wieloletnich planów, tak aby obejmowały one również obszar Morza Północnego.

(12)

Zakres geograficzny planu powinien opierać się na geograficznym rozmieszczeniu stad wymienionych w najnowszej opinii naukowej dotyczącej stad przekazanej przez ICES. Przyszłe zmiany geograficznego rozmieszczenia stad wymienionych w planie mogą być konieczne ze względu na dokładniejsze informacje naukowe lub migrację stad. W związku z tym Komisja powinna zostać uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dostosowujących geograficzne rozmieszczenie stad wymienionych w planie, jeżeli opinie naukowe dostarczone przez ICES wskazują na zmianę geograficznego rozmieszczenia odnośnych stad.

(13)

W przypadku gdy stada będące przedmiotem wspólnego zainteresowania są również eksploatowane przez państwa trzecie, Unia powinna współpracować z tymi państwami trzecimi z myślą o zapewnieniu, aby stada te były zarządzane w sposób zrównoważony i spójny z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a w szczególności z jego art. 2 ust. 2, a także z celami niniejszego rozporządzenia. W przypadku braku osiągnięcia formalnego porozumienia Unia powinna dołożyć wszelkich starań, by wypracować wspólne ustalenia odnośnie do połowów takich stad w celu umożliwienia zrównoważonego zarządzania, tym samym promując równe warunki działania dla unijnych przedsiębiorców.

(14)

Założeniem planu powinno być przyczynienie się do osiągania celów WPRyb, a w szczególności osiągnięcie i utrzymanie MSY docelowych stad, realizacja obowiązku wyładunku dotyczącego stad dennych podlegających limitom połowowym, propagowanie godziwych warunków życia ludzi, którzy utrzymują się z działalności połowowej, biorąc pod uwagę rybołówstwo przybrzeżne i aspekty społeczno-gospodarcze, oraz wdrożenie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem. W planie należy także określić szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym w odniesieniu do wszystkich stad gatunków, do których zastosowanie ma obowiązek wyładunku na mocy art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(15)	Artykuł 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zawiera wymóg ustalania uprawnień do połowów zgodnie z celami określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia oraz w sposób zgodny z celami, ramami czasowymi i marginesami ustalonymi w planach wieloletnich.

(16)

Należy ustanowić docelowy wskaźnik śmiertelności połowowej (F) odpowiadający celowi, jakim jest osiągnięcie i utrzymanie MSY jako przedziałów wartości, które są spójne z osiągnięciem MSY (FMSY). Wspomniane przedziały oparte na najlepszej dostępnej opinii naukowej są niezbędne do zapewnienia elastyczności w uwzględnianiu zmian opinii naukowej, do przyczynienia się do wdrożenia obowiązku wyładunku oraz uwzględniania cech połowów wielogatunkowych. Przedziały FMSY powinny być obliczane i przewidziane przez ICES, zwłaszcza w jej okresowej opinii dotyczącej połowów. W oparciu o plan mają one zapewnić maksymalnie 5 % ograniczenie wysokiego odłowu długoterminowego w stosunku do MSY, zgodnie z odpowiedzią ICES na „wniosek UE skierowany do ICES w sprawie dostarczenia wskaźników FMSY dla wybranych stad Morza Północnego i Morza Bałtyckiego”. Górna granica przedziału jest ograniczona, aby prawdopodobieństwo spadku liczebności stada poniżej wartości Blim nie przekraczało 5 %. Górna granica przedziału jest również zgodna z „zasadą doradczą” ICES, zgodnie z którą w przypadku, gdy stan biomasy tarłowej lub liczebności jest zły, wartość F należy zmniejszyć do wartości nieprzekraczającej górnej granicy równej wartości punktu FMSY pomnożonego przez biomasę tarłową lub liczebność w roku obowiązywania całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC), podzielonego przez wartość MSY Btrigger. ICES wykorzystuje powyższe założenia oraz zasadę doradczą przy przedstawianiu opinii naukowych dotyczących śmiertelności połowowej i wariantów połowowych.

(17)

Do celów ustalania uprawnień do połowów należy co do zasady stosować górny pułap przedziałów FMSY oraz – jeżeli stan danego stada zostanie uznany za dobry – w niektórych przypadkach wyznaczyć górną granicę. Ustalenie uprawnień do połowów do wysokości górnej granicy powinno być możliwe wyłącznie wówczas, gdy opinia naukowa lub dowody wskazują, że jest to niezbędne do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do połowów wielogatunkowych lub do uniknięcia szkody dla stada spowodowanej dynamiką wewnątrz- lub międzygatunkową, lub w celu ograniczenia rocznych wahań wysokości uprawnień do połowów.

(18)	W przypadku stad, dla których wartości docelowe MSY są dostępne, oraz na potrzeby stosowania środków ochronnych, należy określić punkty odniesienia do celów ochrony wyrażone jako progowe poziomy biomasy tarłowej dla stad ryb oraz progowe poziomy liczebności dla homarca.

(19)

Należy przewidzieć odpowiednie środki ochronne, na wypadek gdyby wielkość stada zmalała poniżej tych poziomów. Środki ochronne powinny obejmować ograniczenie uprawnień do połowów i szczególne środki ochronne, w przypadku gdy w opinii naukowej wskazano potrzebę zastosowania środków naprawczych. Środki te należy uzupełnić wszelkimi innymi odpowiednimi środkami, takimi jak środki Komisji zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 lub środki państwa członkowskiego zgodnie z art. 13 tego rozporządzenia.

(20)

Należy przewidzieć możliwość ustanowienia wartości TAC dla homarca w rejonie ICES 2a i podobszarze 4, będącej sumą limitów połowowych ustanowionych dla każdej jednostki funkcjonalnej oraz dla prostokątów statystycznych ICES znajdujących się poza obrębem jednostek funkcjonalnych w tym obszarze TAC. Nie powinno to wykluczać jednak przyjęcia środków ochronnych dla określonych jednostek funkcjonalnych.

(21)

Jeżeli Rada bierze pod uwagę znaczący wpływ rybołówstwa rekreacyjnego w ramach uprawnień do połowów określonych stad, powinna ona mieć możliwość ustanowienia wartości TAC dla połowów przemysłowych, uwzględniającej wielkość połowów rekreacyjnych, lub przyjęcia innych środków ograniczających połowy rekreacyjne, takich jak limity ilościowe i okresy zamknięte.

(22)	Aby zapewnić zgodność z obowiązkiem wyładunku ustanowionym na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w planie należy przewidzieć dodatkowe środki zarządzania, które należy dokładniej określić zgodnie z art. 18 tego rozporządzenia.

(23)

Aby uniknąć powodujących zakłócenia przemieszczeń działalności połowowej, które mogłyby mieć negatywny wpływ na stan stada dorsza, należy utrzymać system upoważnień do połowów powiązanych z ograniczeniem całkowitej zdolności mocy silników statków rybackich w rejonie ICES 7d, jak to miało zastosowanie wcześniej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1342/2008.

(24)	Zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy ustanowić termin składania wspólnych zaleceń przez państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu.

(25)

Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy ustanowić przepisy dotyczące oceny przeprowadzanej do dnia 6 sierpnia 2023 r., a następnie co pięć lat, której Komisja będzie poddawać odpowiedniość oraz skuteczność stosowania niniejszego rozporządzenia w oparciu o opinie naukowe. Okres ten umożliwia pełne wdrożenie obowiązku wyładunku, a także przyjęcie i wdrożenie zregionalizowanych środków oraz wykazanie ich wpływu na stada i połowy. Jest to również minimalny okres wymagany przez organy naukowe.

(26)

W celu dostosowania się do postępu technicznego i naukowego w odpowiednim czasie i w proporcjonalny sposób, oraz aby zapewnić elastyczność i umożliwić zmiany niektórych środków, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych w odniesieniu do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w zakresie dostosowań w odniesieniu do stad objętych niniejszym rozporządzeniem wskutek zmian w geograficznym rozmieszczeniu stad, środków zaradczych i wdrożenia obowiązku wyładunku. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (7). W szczególności, aby zapewnić równy udział w przygotowywaniu aktów delegowanych, Parlament Europejski i Rada powinny otrzymywać wszystkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni mieć możliwość systematycznego uczestniczenia w spotkaniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowywaniem aktów delegowanych.

(27)	W celu zapewnienia pewności prawa należy wyjaśnić, że środki czasowego zaprzestania przyjęte w celu zrealizowania założeń planu mogą być uznane za kwalifikujące się do wsparcia na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 (8).

(28)	Rozporządzenia (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 powinny zostać uchylone,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1.   W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wieloletni plan (zwany dalej „planem”) dotyczący następujących stad dennych w wodach Unii na Morzu Północnym (rejony ICES 2a, 3a oraz podobszar 4), w tym połowów eksploatujących te stada, oraz, w przypadku gdy stada te występują poza Morzem Północnym, w wodach z nim sąsiadujących:

a)	dorsz atlantycki (Gadus morhua) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonach 7d (wschodnia część Kanału La Manche) oraz 3a.20 (cieśnina Skagerrak);

b)	plamiak (Melanogrammus aeglefinus) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) oraz w rejonach 6a (wody na zachód od Szkocji) i 3a.20 (cieśnina Skagerrak);

c)	gładzica (Pleuronectes platessa) występująca w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonie 3a.20 (cieśnina Skagerrak);

d)	czarniak (Pollachius virens) występujący w podobszarach 4 (Morze Północne) i 6 (wody na zachód od Szkocji i przy wyspie Rockall) oraz w rejonie 3a (cieśniny Skagerrak i Kattegat);

e)	sola (Solea solea) występująca w podobszarze 4 (Morze Północne);

f)	sola (Solea solea) występująca w rejonie 3a (cieśniny Skagerrak i Kattegat) oraz podrejonach 22–24 (zachodnia część Morza Bałtyckiego);

g)	witlinek (Merlangius merlangus) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonie 7d (wschodnia część kanału La Manche);

h)	żabnica (Lophius piscatorius) występująca w rejonie 3a (cieśnina Skagerrak i Kattegat) i podobszarach 4 (Morze Północne) i 6 (przy wyspie Rockall i na zachód od Szkocji);

i)	krewetka północna (Pandalus borealis) występująca w rejonach 4a część wschodnia (północna część Morza Północnego, Norwegian Deeps) i 3a.20 (cieśnina Skagerrak);

j)	homarzec (Nephrops norvegicus) w rejonie 3a (jednostka funkcjonalna 3–4);

k)

homarzec w podobszarze 4 (Morze Północne) według jednostki funkcjonalnej: — homarzec w obszarze Botney Gut-Silver Pit (jednostka funkcjonalna 5), — homarzec w obszarze Farn Deeps (jednostka funkcjonalna 6), — homarzec w obszarze Fladen Ground (jednostka funkcjonalna 7), — homarzec w obszarze Firth of Forth (jednostka funkcjonalna 8), — homarzec w obszarze Moray Firth (jednostka funkcjonalna 9), — homarzec w obszarze Noup (jednostka funkcjonalna 10), — homarzec w obszarze Norwegian Deeps (jednostka funkcjonalna 32), — homarzec w obszarze Horn's Reef (jednostka funkcjonalna 33), — homarzec w obszarze Devil's Hole (jednostka funkcjonalna 34).

Jeżeli opinie naukowe wskazują na zmiany w geograficznym rozmieszczeniu stad wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 16 zmieniające niniejsze rozporządzenie przez dostosowanie obszarów wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu w celu odzwierciedlenia tej zmiany. Takie dostosowania nie mogą prowadzić do rozszerzenia obszarów występowania stad na obszary znajdujące się poza wodami Unii w podobszarach 2–7.

2.   Jeżeli na podstawie opinii naukowej Komisja uzna, że należy zmienić wykaz stad wymienionych w akapicie pierwszym ust. 1, Komisja może przedłożyć wniosek w sprawie zmiany tego wykazu.

3.   W odniesieniu do wód sąsiadujących, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie mają wyłącznie art. 4 i 6 oraz środki dotyczące uprawnień do połowów zgodnie z art. 7.

4.   Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do przyłowów w Morzu Północnym podczas połowów stad wymienionych w akapicie pierwszym ust. 1. Jeżeli jednak przedziały FMSY i środki ochronne powiązane z biomasą w odniesieniu do tych stad są ustalane na mocy innych aktów prawnych Unii ustanawiających plany wieloletnie, przedziały te i środki ochronne mają zastosowanie.

5.   Niniejsze rozporządzenie określa także szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym w odniesieniu do wszystkich stad gatunków, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na mocy art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 (9), art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (10) i art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, i, stosuje się następujące definicje:

1)

„przedział FMSY” oznacza przedział wartości wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodowa Radę Badań Morza (ICES), gdzie wszystkie poziomy śmiertelności ryb w tym przedziale określają maksymalny podtrzymywalny połów (MSY) w perspektywie długoterminowej, z uwzględnieniem typu połowów i w obecnych przeciętnych warunkach środowiskowych bez znaczących skutków dla procesu reprodukcji danych stad. Ma on na celu zapewnienie maksymalnie 5 % ograniczenia wysokiego odłowu długoterminowego w stosunku do MSY. Ustala się go tak, aby prawdopodobieństwo, że biomasa stada tarłowego spadnie poniżej granicznego punktu odniesienia biomasy stada tarłowego (Blim), nie przekraczało 5 %;

2)	„MSY Flower” oznacza najniższą wartość w przedziale FMSY;

3)	„MSY Fupper” oznacza najwyższą wartość w przedziale FMSY;

4)	„wartość punktu FMSY” jest wartością prognozy dotyczącej śmiertelności połowowej, która w ramach danego typu połowów i w istniejących przeciętnych warunkach środowiskowych określa długoterminowy MSY;

5)	„niższy przedział FMSY” oznacza przedział zawierający wartości od MSY Flower do wartości punktu FMSY;

6)	„wyższy przedział FMSY” oznacza przedział zawierający wartości od wartości punktu FMSY do MSY Fupper;

7)	„Blim” oznacza punkt odniesienia dla biomasy stada tarlowego wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES), poniżej którego może wystąpić zmniejszona zdolność reprodukcyjna;

8)

„MSY Btrigger” oznacza punkt odniesienia dla biomasy stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – punkt odniesienia dla liczebności stada, wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES), poniżej którego należy podjąć konkretne i odpowiednie działanie w zakresie zarządzania w celu zapewnienia, aby wskaźniki eksploatacji w połączeniu z naturalnymi wahaniami przyczyniły się do odbudowy stada powyżej poziomów, na których możliwe jest wytworzenie MSY w perspektywie długookresowej.

ROZDZIAŁ II

CELE

Artykuł 3

Cele

1.   Plan ma na celu przyczynienie się do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w szczególności poprzez stosowanie ostrożnościowego podejścia do zarządzania rybołówstwem oraz zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morskich doprowadziła do odtworzenia i utrzymania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów, które mogą zapewnić MSY.

2.   Plan przyczynia się do wyeliminowania odrzutów poprzez unikanie i ograniczanie w miarę możliwości niezamierzonych połowów oraz do wdrożenia obowiązku wyładunku ustanowionego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do stad objętych limitami połowowymi i do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie.

3.   W ramach planu wdraża się podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić minimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na ekosystem morski. Plan jest spójny z unijnymi przepisami dotyczącymi środowiska, w szczególności z celem polegającym na osiągnięciu do 2020 r. dobrego stanu środowiska zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE.

4.   W szczególności plan ma na celu:

a)	zapewnienie, aby spełnione zostały warunki przedstawione we wskaźniku 3 zawartym w załączniku I do dyrektywy 2008/56/WE; oraz

b)	przyczynienie się do osiągnięcia innych odnośnych wskaźników zawartych w załączniku I do dyrektywy 2008/56/WE proporcjonalnie do roli, jaką rybołówstwo odgrywa w ich spełnieniu.

5.   Środki w ramach planu przyjmuje się zgodnie z najlepszymi dostępnymi opiniami naukowymi. Jeżeli dane nie są wystarczające, zapewnia się porównywalny stopień ochrony odnośnych stad.

ROZDZIAŁ III

POZIOMY DOCELOWE

Artykuł 4

Cele

1.   Docelowe wskaźniki śmiertelności połowowej zgodne z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 zostają osiągnięte tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy do 2020 r. dla stad wymienionych w art. 1 ust. 1 oraz utrzymane w późniejszym okresie w granicach przedziałów FMSY zgodnie z niniejszym artykułem.

2.   O przedziały FMSY opierające się na planie należy zwrócić się do ICES.

3.   Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, gdy Rada określa uprawnienia do połowów dla danego stada, ustanawia je ona w graniach dostępnego w danym momencie niższego przedziału FMSY dla tego stada.

4.   Niezależnie od przepisów ust. 1 i 3 uprawnienia do połowów mogą zostać ustalone na poziomach niższych niż przedziały FMSY.

5.   Niezależnie od przepisów ust. 3 i 4 uprawnienia do połowów stada mogą zostać ustalone zgodnie z dostępnym w danym momencie wyższym przedziałem FMSY dla tego stada, z zastrzeżeniem, że stado, o którym mowa w art. 1 ust. 1, znajduje się powyżej wartości MSY Btrigger:

a)	jeżeli, na podstawie opinii lub dowodów naukowych, jest to niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 3 w odniesieniu do połowów wielogatunkowych;

b)	jeżeli, na podstawie opinii lub dowodów naukowych, jest to konieczne do uniknięcia poważnej szkody dla stada z powodu dynamiki wewnątrz- lub międzygatunkowej; lub

c)	w celu ograniczenia do maksymalnie 20 % wahań w uprawnieniach do połowów między następującymi po sobie latami.

6.   Uprawnienia do połowów ustala się w każdym przypadku w sposób zapewniający mniejsze niż 5 % prawdopodobieństwo, że biomasa stada tarłowego spadnie poniżej Blim.

Artykuł 5

Zarządzanie stadami stanowiącymi przyłów

1.   W odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4, środki w zakresie zarządzania, w tym – w stosownych przypadkach – uprawnienia do połowów, są ustalane przy uwzględnieniu najlepszych dostępnych opinii naukowych i zgodnie z celami określonymi w art. 3.

2.   Stadami tymi zarządza się w ramach podejścia ostrożnościowego do zarządzania rybołówstwem określonego w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, gdy odpowiednie informacje naukowe nie są dostępne.

3.   Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w zarządzaniu połowami wielogatunkowymi w odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, uwzględnia się trudności w jednoczesnym prowadzeniu połowów ze wszystkich stad z zachowaniem MSY, zwłaszcza w sytuacjach, gdy prowadzi to do przedwczesnego zamknięcia łowiska.

ROZDZIAŁ IV

ŚRODKI OCHRONNE

Artykuł 6

Punkty odniesienia do celów ochrony

Do ICES składane są wnioski o następujące punkty odniesienia do celów ochrony w celu ochrony pełnej zdolności reprodukcyjnej stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, w oparciu o plan:

a)	MSY Btrigger w przypadku stad, o których mowa w art. 1 ust. 1;

b)	Blim w przypadku stad, o których mowa w art. 1 ust. 1.

Artykuł 7

Środki ochronne

1.   Jeżeli opinie naukowe wskazują, że w danym roku biomasa tarłowa stada, a w przypadku stad homarca – liczebność stada, któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, spadła poniżej MSY Btrigger, przyjmuje się wszystkie odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowego stada lub przedmiotowej jednostki funkcjonalnej do poziomów przekraczających poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności, na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 i 5, uprawnienia do połowów ustala się na poziomie spójnym ze śmiertelnością połowową, zredukowaną do poziomu poniżej wyższego przedziału FMSY, z uwzględnieniem spadku biomasy.

2.   Jeżeli opinie naukowe wskazują, że biomasa stada tarłowego (a w przypadku stad homarca – liczebność stada) któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, spadła poniżej Blim, przyjmuje się dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowego stada lub przedmiotowej jednostki funkcjonalnej do poziomów przekraczających poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności te środki zaradcze mogą obejmować, na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 i 5, zawieszenie połowów ukierunkowanych na przedmiotowe stado lub przedmiotową jednostkę funkcjonalną i odpowiednie ograniczenie uprawnień do połowów.

3.   Środki zaradcze, o których mowa w niniejszym artykule, mogą obejmować:

a)	środki nadzwyczajne zgodnie z art. 12 i 13 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)	środki zgodnie z art. 8 i 9 niniejszego rozporządzenia.

4.   Wyboru środków, o których mowa w niniejszym artykule, dokonuje się przy uwzględnieniu charakteru, powagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, w której biomasa stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – liczebność stada, spada poniżej poziomów, o których mowa w art. 6.

Artykuł 8

Szczegółowe środki ochronne

Jeżeli opinie naukowe wskazują, że należy podjąć działania naprawcze celem ochrony jakiegokolwiek ze stad dennych, o których mowa w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, lub jeżeli biomasa stada tarłowego i, w przypadku stad homarca, liczebność któregokolwiek ze stad objętych art. 1 ust. 1 w danym roku spadną poniżej MSY Btrigger, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Takie akty delegowane mogą stanowić uzupełnienie niniejszego rozporządzenia przez ustanowienie zasad dotyczących:

a)	cech charakterystycznych narzędzi połowowych, w szczególności wymiaru oczek, wielkości haka, konstrukcji narzędzia, grubości sznurka, wielkości narzędzia lub wykorzystania urządzeń zapewniających selektywność w celu zapewnienia lub poprawy selektywności;

b)	wykorzystania narzędzi połowowych, w szczególności czasu zanurzenia i głębokości rozmieszczenia narzędzi, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności;

c)	zakazu lub ograniczenia prowadzenia połowów na określonych obszarach w celu ochrony ryb w okresie tarła i ryb młodych, ryb nieosiągających minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony bądź gatunków ryb innych niż docelowe;

d)	zakazu lub ograniczenia prowadzenia połowów lub stosowania niektórych rodzajów narzędzi połowowych w określonych okresach w celu ochrony ryb w okresie tarła i ryb młodych lub ryb nieosiągających minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony bądź gatunków ryb innych niż docelowe;

e)	określania minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony, aby zapewnić ochronę niedojrzałych organizmów morskich;

f)	innych cech związanych z selektywnością.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 9

Środki techniczne

1.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych:

a)	specyfikacji cech narzędzi połowowych i zasad dotyczących ich stosowania, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności, zmniejszenia niezamierzonych połowów lub zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem;

b)	specyfikacji zmian lub dodatkowych urządzeń do narzędzi połowowych, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności, zmniejszenia niezamierzonych połowów lub zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem;

c)

ograniczeń lub zakazu stosowania określonych narzędzi połowowych, a także prowadzenia działalności połowowej na określonych obszarach lub w określonych okresach, w celu ochrony ryb w okresie tarła, ryb poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony lub gatunków ryb innych niż docelowe lub w celu zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem; oraz

d)	określania minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony stad, do których zastosowanie ma niniejsze rozporządzenie, w celu zapewnienia ochrony młodych organizmów morskich.

2.   Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, muszą przyczyniać się do osiągnięcia celów określonych w art. 3.

ROZDZIAŁ VI

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 10

Uprawnienia do połowów

1.   Przy rozdzielaniu dostępnych uprawnień do połowów zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie uwzględniają prawdopodobny skład połowów dokonywanych przez statki biorące udział w połowach wielogatunkowych.

2.   Państwa członkowskie mogą – po powiadomieniu Komisji – wymienić się wszystkimi przyznanymi im uprawnieniami do połowów lub ich częścią zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

3.   Nie naruszając art. 7 niniejszego rozporządzenia, TAC dla stada homarca w strefach ICES 2a i 4 może być sumą limitów połowowych dla jednostek funkcjonalnych oraz prostokątów statystycznych ICES znajdujących się poza jednostkami funkcjonalnymi.

4.   Jeżeli opinie naukowe wskazują, że połowy rekreacyjne wywierają znaczny wpływ na śmiertelność połowową określonego stada, Rada bierze je pod uwagę i może ograniczyć połowy rekreacyjne przy ustalaniu uprawnień do połowów w celu uniknięcia przekroczenia łącznych docelowych wskaźników śmiertelności połowowej.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY ODNOSZĄCE SIĘ DO OBOWIĄZKU WYŁADUNKU

Artykuł 11

Przepisy odnoszące do obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym

W odniesieniu do wszystkich stad gatunków na Morzu Północnym, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie szczegółów tego obowiązku zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ VIII

DOSTĘP DO WÓD I ZASOBÓW

Artykuł 12

Upoważnienia do połowów i pułapy zdolności

1.   Dla każdego z obszarów ICES, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, każde państwo członkowskie wydaje upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dla statków pływających pod jego banderą, które prowadzą połowy na tym obszarze. W takich upoważnieniach do połowów państwa członkowskie mogą także ograniczyć całkowitą zdolność połowową takich statków używających konkretnych narzędzi, wyrażoną w kW.

2.   W odniesieniu do dorsza atlantyckiego we wschodniej części kanału La Manche (rejon ICES 7d), bez uszczerbku dla pułapów zdolności określonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, całkowita zdolność połowowa statków mających upoważnienia do połowów wydane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, wyrażona w kW, nie może przekraczać maksymalnej zdolności połowowej statków, które w odnośnym obszarze ICES w 2006 r. lub 2007 r. prowadziły działalność przy użyciu jednego z następujących narzędzi:

a)	włoki denne i niewody (OTB, OTT, PTB, SDN, SSC, SPR) o wymiarach oczek sieci: (i) równych 100 mm lub większych; (ii) równych 70 mm lub większych, ale mniejszych niż 100 mm; (iii) równych 16 mm lub większych, ale mniejszych niż 32 mm;

b)	włoki rozprzowe (TBB) o wymiarach oczek sieci: (i) równych 120 mm lub większych; (ii) równych 80 mm lub większych, ale mniejszych niż 120 mm;

c)	pławnice, sieci oplątujące (GN);

d)	drygawice (GT);

e)	takle (LL).

3.   Każde państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów, o którym mowa w ust. 1, oraz udostępnia ten wykaz Komisji i pozostałym państwom członkowskim na swojej oficjalnej stronie internetowej.

ROZDZIAŁ IX

ZARZĄDZANIE STADAMI BĘDĄCYMI PRZEDMIOTEM WSPÓLNEGO ZAINTERESOWANIA

Artykuł 13

Zasady i cele zarządzania stadami będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania Unii i państw trzecich

1.   W przypadku gdy stada będące przedmiotem wspólnego zainteresowania są również eksploatowane przez państwa trzecie, Unia współpracuje z tymi państwami trzecimi z myślą o zapewnieniu, aby stada te były zarządzane w sposób zrównoważony, spójny z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a w szczególności z jego art. 2 ust. 2, oraz z celami niniejszego rozporządzenia. W przypadku braku osiągnięcia formalnego porozumienia Unia dokłada wszelkich starań, by wypracować wspólne ustalenia odnośnie do połowów takich stad w celu umożliwienia zrównoważonego zarządzania, tym samym promując równe warunki działania dla unijnych przedsiębiorców.

2.   W kontekście wspólnego zarządzania stadami z państwami trzecimi Unia może wymieniać się uprawnieniami do połowów z państwami trzecimi zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ X

REGIONALIZACJA

Artykuł 14

Współpraca regionalna

1.   Art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 ma zastosowanie do środków, o których mowa w art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia.

2.   Do celów ust. 1 niniejszego artykułu zainteresowane państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes związany z zarządzaniem, mogą przedkładać wspólne zalecenia zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 po raz pierwszy nie później niż 6 sierpnia 2019 r., a następnie przed upływem dwunastu miesięcy od każdego przedłożenia oceny planu zgodnie z art. 15 niniejszego rozporządzenia. Mogą one również przedkładać takie zalecenia, kiedy uznają to za konieczne, w szczególności w przypadku wystąpienia nagłej zmiany w sytuacji któregokolwiek ze stad, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie. Wspólne zalecenia w sprawie środków dotyczących danego roku kalendarzowego przedkłada się nie później niż w dniu 1 lipca roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy.

3.   Uprawnienia przyznane na mocy art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia nie naruszają uprawnień przyznanych Komisji na mocy innych przepisów prawa unijnego, w tym rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ XI

DZIAŁANIA NASTĘPCZE

Artykuł 15

Ocena planu

Do dnia 6 sierpnia 2023 r., a następnie co pięć lat, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wyników planu i jego wpływu na stada, do których ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie oraz na połowy, w których eksploatowane są te zasoby, w szczególności w odniesieniu do realizacji celów określonych w art. 3.

ROZDZIAŁ XII

PRZEPISY PROCEDURALNE

Artykuł 16

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 5 sierpnia 2018 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go jednocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ROZDZIAŁ XIII

WSPARCIE W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU MORSKIEGO I RYBACKIEGO

Artykuł 17

Wsparcie z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego

Środki czasowego zaprzestania przyjęte, aby zrealizować cele planu, uznaje się za czasowe zaprzestanie działalności połowowej do celów art. 33 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

ROZDZIAŁ XIV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 18

Uchylenie

1.   Rozporządzenia (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 tracą moc.

2.   Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. C 75 z 10.3.2017, s. 109.

(2)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 29 maja 2018 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 18 czerwca 2018 r.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 676/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zarządzania połowami gładzicy i soli w Morzu Północnym (Dz.U. L 157 z 19.6.2007, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2004 (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 20).

(7)  Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 (Dz.U. L 149 z 20.5.2014, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).

(10)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z22.12.2009, s. 1).

---

---

---

16.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 179/14

---

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/974

z dnia 4 lipca 2018 r.

w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi

(tekst jednolity)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1365/2006 (2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (3). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości rozporządzenie to należy ujednolicić.

(2)	Wody śródlądowe są ważną częścią sieci transportowej Unii, a promowanie transportu wodami śródlądowymi jest jednym z celów wspólnej polityki transportowej, zarówno z powodów opłacalności, jak i w celu ograniczenia zużycia energii oraz wpływu transportu na środowisko.

(3)	Komisja potrzebuje statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi celem monitorowania i rozwijania wspólnej polityki transportowej, jak również elementów związanych z transportem w politykach regionalnych oraz w politykach dotyczących sieci transeuropejskich.

(4)	Statystyki europejskie dotyczące wszelkich środków transportu należy gromadzić zgodnie ze wspólnymi koncepcjami i standardami w celu osiągnięcia możliwie najpełniejszej porównywalności różnych rodzajów transportu.

(5)	Nie we wszystkich państwach członkowskich dokonuje się transportu wodami śródlądowymi i z tego też względu zakres obowiązywania niniejszego rozporządzenia ogranicza się do tych państw członkowskich, w których stosuje się tę formę transportu.

(6)	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (4) określa ramy referencyjne dla przepisów zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

W celu uwzględnienia zmian gospodarczych i postępu technicznego oraz zmian w definicjach przyjętych na szczeblu międzynarodowym należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany niniejszego rozporządzenia celem podwyższenia progu powyżej 1 000 000 ton dla objęcia statystykami transportu wodami śródlądowymi, dostosowania definicji lub ustanowienia nowych definicji, a także dostosowania załączników do niniejszego rozporządzenia, tak aby uwzględnić zmiany kodowania i nomenklatury na szczeblu międzynarodowym lub w odnośnych aktach ustawodawczych Unii. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (5). W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(8)	Komisja powinna zapewnić, aby te akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

(9)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze umożliwiające jej przyjmowanie uzgodnień w sprawie przekazywania danych obejmujących standardy dotyczące wymiany danych, uzgodnień dotyczących rozpowszechniania wyników przez Komisję (Eurostat), a także umożliwiające jej opracowywanie i publikowanie wymogów i kryteriów metodologicznych ustanowionych w celu zapewnienia jakości wytwarzanych danych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (6).

(10)

Konieczne jest, aby Komisja zorganizowała badania pilotażowe, które zostaną przeprowadzone w odniesieniu do dostępności danych statystycznych dotyczących przewozu osób śródlądowymi drogami wodnymi, w tym w ramach usług przewozu transgranicznego. Unia powinna wnieść wkład w koszty przeprowadzania tych badań pilotażowych. Taki wkład powinien przybrać formę dotacji udzielanych krajowym urzędom statystycznym i innym organom krajowym, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 223/2009, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7).

(11)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie stworzenie wspólnych standardów statystycznych umożliwiających tworzenie zharmonizowanych danych, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie,natomiast ze względu na jego rozmiary możliwe jestlepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa wspólne zasady tworzenia europejskich statystyk dotyczących transportu wodami śródlądowymi.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.   Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) statystyki dotyczące transportu wodami śródlądowymi na ich terytorium.

2.   Państwa członkowskie, w których całkowity wolumen towarów transportowanych rocznie wodami śródlądowymi w ramach transportu krajowego, międzynarodowego lub tranzytu przekracza 1 000 000 ton, przekazują statystyki, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3.   W drodze odstępstwa od ust. 2 państwa członkowskie, w których nie występuje międzynarodowy lub tranzytowy transport wodami śródlądowymi, ale w których całkowity wolumen towarów transportowanych rocznie wodami śródlądowymi w ramach transportu krajowego przekracza 1 000 000 ton, przekazują statystyki wymagane na mocy art. 4 ust. 2.

4.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

a)	przewozu towarów statkami o nośności poniżej 50 ton;

b)	statków wykorzystywanych głównie do przewozu pasażerów;

c)	statków wykorzystywanych do przepraw promowych;

d)	statków wykorzystywanych wyłącznie w celach niekomercyjnych przez administracje portowe oraz organy publiczne;

e)	statków wykorzystywanych wyłącznie do bunkrowania lub magazynowania;

f)	statków niewykorzystywanych do przewozu towarów, takich jak statki rybackie, pogłębiarki, okręty szkoleniowe, łodzie mieszkalne i jednostki rekreacyjne.

5.   Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 10, dotyczących zmiany ust. 2 niniejszego artykułu, celem podwyższenia progu dla objęcia statystykami transportu wodami śródlądowymi, o którym to progu mowa w tym ustępie, w celu uwzględnienia zmian gospodarczych i postępu technicznego.

Wykonując to uprawnienie, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów. Ponadto Komisja należycie uzasadnia działania statystyczne przewidziane w tych aktach delegowanych, wykorzystując, w stosownych przypadkach, analizę opłacalności, w tym ocenę obciążenia respondentów i kosztów związanych z tworzeniem statystyk, o której mowa w art. 14 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)	„śródlądowe żeglowne drogi wodne” oznaczają szlaki wodne niebędące częścią wód morskich, które w wyniku swoich cech naturalnych lub przetworzenia przez człowieka nadają się do żeglugi, głównie prowadzonej przez statki żeglugi śródlądowej;

b)

„statek żeglugi śródlądowej” oznacza jednostkę pływającą zaprojektowaną w celu przewożenia towarów lub transportu publicznego pasażerów, poruszającą się głównie po śródlądowych żeglownych drogach wodnych bądź w obrębie lub bezpośrednim sąsiedztwie wód chronionych lub obszarów, gdzie stosuje się przepisy portowe;

c)	„przynależność państwowa statku” odnosi się do kraju, w którym statek jest zarejestrowany;

d)	„śródlądowy transport wodny” oznacza wszelki przewóz towarów i/lub pasażerów statkami żeglugi śródlądowej, odbywający się w całości lub częściowo po śródlądowych żeglownych drogach wodnych;

e)	„krajowy śródlądowy transport wodny” oznacza transport śródlądowymi drogami wodnymi pomiędzy dwoma portami znajdującymi się na terytorium jednego kraju, niezależnie od przynależności państwowej statku;

f)	„międzynarodowy śródlądowy transport wodny” oznacza transport śródlądowymi drogami wodnymi pomiędzy dwoma portami znajdującymi się na terytoriach różnych krajów;

g)	„tranzytowy śródlądowy transport wodny” oznacza transport śródlądowymi drogami wodnymi poprzez terytorium danego kraju pomiędzy dwoma portami, z których oba znajdują się na terytorium innego kraju lub innych krajów, o ile na całej trasie wewnątrz terytorium danego kraju nie następuje przeładunek;

h)	„żegluga śródlądowa” oznacza wszelkie przemieszczanie się statku po danej śródlądowej żeglownej drodze wodnej.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 10, dotyczących zmiany akapitu pierwszego niniejszego artykułu celem dostosowania definicji w nim zawartych lub ustanowienia nowych definicji w celu uwzględnienia odpowiednich definicji zmienionych lub przyjętych na szczeblu międzynarodowym.

Wykonując to uprawnienie, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów. Ponadto Komisja należycie uzasadnia działania statystyczne przewidziane w tych aktach delegowanych, wykorzystując, w stosownych przypadkach, analizę opłacalności, w tym ocenę obciążenia respondentów i kosztów związanych z tworzeniem statystyk, o której mowa w art. 14 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

Artykuł 4

Gromadzenie danych

1.   Dane są gromadzone zgodnie z tabelami zamieszczonymi w załącznikach I–IV.

2.   W przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 3, dane są gromadzone zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku V.

3.   Dla celów niniejszego rozporządzenia towary klasyfikuje się zgodnie z załącznikiem VI.

4.   Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 10, dotyczących zmian załączników w celu uwzględnienia zmian kodowania i nomenklatury na szczeblu międzynarodowym lub w odnośnych aktach ustawodawczych Unii.

Wykonując to uprawnienie, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów. Ponadto Komisja należycie uzasadnia działania statystyczne przewidziane w tych aktach delegowanych, wykorzystując, w stosownych przypadkach, analizę opłacalności, w tym ocenę obciążenia respondentów i kosztów związanych z tworzeniem statystyk, o której mowa w art. 14 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

Artykuł 5

Badania pilotażowe

1.   W terminie do dnia 8 grudnia 2018 r. Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, opracowuje odpowiednią metodykę sporządzania statystyk dotyczących przewozu osób śródlądowymi drogami wodnymi, w tym w ramach usług przewozu transgranicznego.

2.   W terminie do dnia 8 grudnia 2019 r. Komisja inicjuje dobrowolne badania pilotażowe, które zostaną przeprowadzone przez państwa członkowskie, które dostarczą dane objęte zakresem niniejszego rozporządzenia odnośnie do dostępności danych statystycznych dotyczących przewozu osób śródlądowymi drogami wodnymi, w tym w ramach usług przewozu transgranicznego. Te badania pilotażowe mają na celu ocenę wykonalności tego nowego gromadzenia danych, kosztów odnośnego gromadzenia danych i zakładanej jakości statystycznej.

3.   W terminie do dnia 8 grudnia 2020 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wyników takich badań pilotażowych. W zależności od wyników tego sprawozdania Komisja przedstawi, w stosownych przypadkach oraz w rozsądnym terminie, wniosek ustawodawczy Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do statystyk dotyczących przewozu osób śródlądowymi drogami wodnymi, w tym w ramach usług przewozu transgranicznego.

4.   Budżet ogólny Unii, w stosownych przypadkach i z uwzględnieniem unijnej wartości dodanej, zapewnia wkład w finansowanie tych badań pilotażowych.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

1.   Przekazywanie danych odbywa się niezwłocznie i nie później niż pięć miesięcy po zakończeniu stosownego okresu obserwacji.

2.   Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające uzgodnienia w sprawie przekazywania danych Komisji (Eurostatowi), obejmujące standardy dotyczące wymiany danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 7

Rozpowszechnianie danych

Statystyki europejskie oparte na danych, o których mowa w art. 4, są rozpowszechniane z częstotliwością podobną do wyznaczonej na przekazywanie danych przez państwa członkowskie.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające uzgodnienia dotyczące rozpowszechniania wyników. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 8

Jakość danych

1.   Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające wymogi oraz kryteria metodologiczne ustanowione w celu zapewnienia należytej jakości wytwarzanych danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

2.   Państwa członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki w celu zapewnienia należytej jakości przekazywanych danych.

3.   Komisja (Eurostat) dokonuje oceny jakości przekazywanych danych. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) sprawozdanie zawierające informacje i dane, których Komisja może wymagać w celu zweryfikowania jakości przekazywanych danych.

4.   Do celów niniejszego rozporządzenia kryteriami jakości stosowanymi w odniesieniu do przekazywanych danych są kryteria, o których mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

5.   Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe rozwiązania, strukturę, okresowość i elementy zapewniające porównywalność sprawozdań na temat jakości. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 9

Sprawozdania dotyczące wdrożenia

Do dnia 31 grudnia 2020 r., a następnie co pięć lat, Komisja, po konsultacji z Komitetem ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia oraz z rozwoju sytuacji.

W sprawozdaniu tym Komisja uwzględnia stosowne informacje przekazane przez państwa członkowskie na temat możliwych ulepszeń oraz potrzeb użytkowników. Sprawozdanie to zawiera w szczególności ocenę:

a)	korzyści odniesionych dzięki tworzonym statystykom przez Unię, państwa członkowskie oraz dostawców i użytkowników informacji statystycznych w porównaniu z ich kosztami;

b)	jakości przekazywanych danych oraz wykorzystywanych metod gromadzenia danych.

Artykuł 10

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 5, art. 3 i art. 4 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 7 grudnia 2016 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2 ust. 5, art. 3 i art. 4 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 2 ust. 5, art. 3 lub art. 4 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 11

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 12

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1365/2006 zostaje niniejszym uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VIII.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 29 maja 2018 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 18 czerwca 2018 r.

(2)  Rozporządzenie (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi i uchylające dyrektywę Rady 80/1119/EWG (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 1).

(3)  Zob. załącznik VII.

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

(5)  Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

---

---

---

---

---

---

---

---

---

16.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 179/30

---

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/975

z dnia 4 lipca 2018 r.

ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 celem wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) (3) jest zapewnienie, by eksploatacja żywych zasobów morza przyczyniła się do trwałego zrównoważenia ekonomicznego, środowiskowego i społecznego.

(2)

Unia zatwierdziła w drodze decyzji Rady 98/392/WE (4) Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza, zawierającą przepisy i zasady odnoszące się do ochrony żywych zasobów morza i zarządzania nimi. W ramach swoich szerszych zobowiązań międzynarodowych Unia uczestniczy w działaniach, które zmierzają do ochrony stad ryb w wodach międzynarodowych.

(3)

Zgodnie z decyzją Rady 2012/130/UE (5) Unia jest umawiającą się stroną Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi („konwencja SPRFMO”), na podstawie której ustanowiono Regionalną Organizację ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO), od dnia 26 lipca 2010 r.

(4)

W ramach SPRFMO Komisja Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku („komisja SPRFMO”) jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów połowowych poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania rybołówstwem oraz podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem oraz jednocześnie do ochrony ekosystemów morskich, w których te zasoby występują. Takie środki ochrony i zarządzania mogą stać się wiążące dla Unii.

(5)	Należy zagwarantować, aby środki ochrony i zarządzania przyjęte przez SPRFMO („środki ochrony i zarządzania SPRFMO”) zostały w pełni przetransponowane do prawa unijnego i w związku z tym były jednolicie i skutecznie stosowane w Unii.

(6)

SPRFMO posiada upoważnienie do przyjmowania środków ochrony i zarządzania w odniesieniu do połowów w ramach swoich kompetencji, a środki te są wiążące dla umawiających się stron konwencji SPRFMO („umawiające się strony”). Środki te są skierowane przede wszystkim do umawiających się stron i nakładają obowiązki na operatorów, takich jak kapitanowie statków.

(7)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować uprawnień do połowów ustalanych przez SPRFMO, ponieważ te uprawnienia do połowów są przydzielane w ramach corocznego rozporządzenia dotyczącego wielkości dopuszczalnych połowów zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(8)	Przy wdrażaniu środków ochrony i zarządzania przyjętych przez SPRFMO Unia i państwa członkowskie powinny dążyć do promowania stosowania narzędzi i technik połowowych, które są selektywne i mają ograniczone skutki dla środowiska.

(9)

W celu szybkiego wprowadzenia w przyszłości do prawa Unii wiążących zmian w środkach ochrony i zarządzania SPRFMO, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE, dotyczących zmian w załącznikach i odpowiednich artykułach niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. (6) W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(10)	Aby zapewnić przestrzeganie WPRyb, przyjęto przepisy unijne w celu ustanowienia systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, który obejmuje zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej działalności połowowej („połowy NNN”).

(11)

W szczególności w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 (7) ustanowiono unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania zgodnie z globalnym i zintegrowanym podejściem, aby zapewnić przestrzeganie wszystkich przepisów WPRyb, a w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 404/2011 (8) określono szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 (9) ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania. Ponadto w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (10) określono zasady wydawania upoważnień do połowów i zarządzania nimi w odniesieniu do unijnych statków rybackich prowadzących operacje połowowe na wodach znajdujących się pod auspicjami Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem (RFMO), której Unia jest umawiającą się stroną. Tymi rozporządzeniami wdrożono już wiele przepisów określonych w środkach ochrony i zarządzania SPRFMO. W związku z tym nie ma potrzeby uwzględniania tych przepisów w niniejszym rozporządzeniu.

(12)

W art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wprowadzono obowiązek wyładunku, który ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r. do połowów małych i dużych gatunków pelagicznych, połowów do celów przemysłowych i połowów łososia w Morzu Bałtyckim. Na podstawie art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia obowiązek wyładunku nie może jednak naruszać zobowiązań międzynarodowych Unii, takich jak zobowiązania wynikające ze środków ochrony i zarządzania SPRFMO,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki zarządzania, ochrony i kontroli dotyczące połowów daleko międzystrefowych stad ryb, obowiązujące na obszarze konwencji SPRFMO.

Artykuł 2

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a)	unijnych statków rybackich prowadzących połowy na obszarze objętym konwencją SPRFMO;

b)	unijnych statków rybackich dokonujących przeładunku produktów rybołówstwa złowionych na obszarze objętym konwencją SPRFMO;

c)	statków rybackich państw trzecich, które zażądały dostępu do portów Unii lub są przedmiotem inspekcji w tych portach Unii i statków, które przewożą produkty rybołówstwa złowione na obszarze objętym konwencją SPRFMO.

Artykuł 3

Związek z innymi aktami Unii

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie bez uszczerbku dla rozporządzeń (WE) nr 1005/2008, (WE) nr 1224/2009 oraz (WE) 2017/2403, z wyjątkiem przypadków, w których niniejsze rozporządzenie wyraźnie stanowi inaczej.

Artykuł 4

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„obszar objęty konwencją SPRFMO” oznacza obszar geograficzny określony w art. 5 Konwencji SPRFMO;

2)

„statek rybacki” oznacza statek o dowolnych rozmiarach, wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystania w celach zarobkowej eksploatacji zasobów połowowych, w tym statki pomocnicze, statki przetwórnie, statki biorące udział w przeładunkach oraz transportowce wyposażone w sprzęt służący do transportowania produktów rybołówstwa, poza kontenerowcami;

3)	„unijny statek rybacki” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

4)

„zasoby ryb SPRFMO” oznaczają wszystkie żywe zasoby morskie w obszarze objętym konwencją SPRFMO, z wyjątkiem: a) gatunków osiadłych, jeżeli podlegają one jurysdykcji krajowej państw nadbrzeżnych, na mocy art. 77 ust. 4 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. („UNCLOS”); b) gatunków daleko migrujących wymienionych w załączniku I do UNCLOS; c) gatunków anadromicznych i katadromicznych; d) ssaków morskich, gadów morskich i ptaków morskich;

5)	„produkty rybołówstwa SPRFMO” oznaczają organizmy wodne lub otrzymywane z nich produkty, które są wynikiem dowolnej działalności połowowej na obszarze objętym konwencją SPRFMO;

6)	„działalność połowowa” oznacza poszukiwanie ryb, wydawanie, wystawianie, holowanie i wybieranie narzędzia połowowego, wciąganie połowu na burtę, przeładunek, zatrzymywanie na burcie, przetwarzanie na statku, przenoszenie i wyładowywanie ryb oraz produktów rybołówstwa;

7)	„połowy denne” oznaczają połowy dokonywane przez statki rybackie stosujące jakikolwiek sprzęt, który może wejść w kontakt z dnem morskim lub organizmami żyjącymi w osadzie w trakcie normalnego wykonywania operacji połowowych;

8)	„ślad połowowy związany z połowami dennymi” oznacza zasięg przestrzenny połowów dennych na obszarze objętym konwencją SPRFMO w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.;

9)	„połowy NNN” oznaczają nielegalne, nieraportowane lub nieuregulowane połowy zdefiniowane w art. 2 pkt 1–4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

10)	„wstępny wykaz statków NNN SPRMFO” oznacza wstępny wykaz statków rybackich, które prawdopodobnie prowadziły połowy NNN, przygotowany przez sekretariat SPRFMO i przedłożony Komitetowi ds. Zgodności i Zagadnień Technicznych SPRFMO do rozpatrzenia;

11)	„zwiady rybackie” oznaczają operacje, w trakcie których nie są prowadzone połowy lub nie były prowadzone połowy z użyciem konkretnego rodzaju narzędzi lub technik w ciągu ostatnich dziesięciu lat;

12)	„wielkie zestawy pławnicowe” oznaczają sieci skrzelowe lub inne sieci bądź zestawy sieci o długości przekraczającej 2,5 km, dryfujące na powierzchni lub w głębi wody, w które ryby zaczepiają się lub zaplątują bądź w których oczkach utykają;

13)

„sieci skrzelowe głębinowe” (np. drygawice, sieci stawne, sieci zakotwiczone, sieci denne) oznaczają sieci złożone z pojedynczych, podwójnych lub potrójnych ścian siatki, ustawione pionowo na dnie lub blisko dna, w które ryby zaczepiają się skrzelami lub zaplątują bądź w których oczkach utykają. Sieci skrzelowe głębinowe składają się z pojedynczej lub, rzadziej, podwójnej lub potrójnej siatki złączonej na tych samych linach obramowania. Niektóre rodzaje sieci mogą zostać połączone w jedno narzędzie połowowe. Sieci te mogą być używane oddzielnie albo – częściej – zestawia się kolejno dużą ich liczbę („zestawy” sieci). Narzędzie połowowe może być zarzucone, zakotwiczone na dnie lub dryfujące, unosić się swobodnie lub być połączone ze statkiem;

14)	„niebędąca umawiającą się stroną współpracująca strona SPRFMO” oznacza państwo lub podmiot prowadzący połowy, które nie są stroną konwencji SPRFMO, ale zgodziły się na pełną współpracę w zakresie wdrażania środków ochrony i zarządzania SPRFMO;

15)	„rejestr statków SPRFMO” oznacza wykaz statków rybackich upoważnionych do połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO, zgłoszonych przez umawiające się strony oraz niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, prowadzony przez sekretariat SPRFMO;

16)	„przeładunek” oznacza przeładowanie całości lub części produktów rybołówstwa ze statku rybackiego na inny statek rybacki;

17)	„inne gatunki stanowiące przedmiot zainteresowania” oznaczają gatunki wymienione w załączniku XIII;

18)

„wrażliwy ekosystem morski” oznacza dowolny ekosystem morski, którego integralność (tj. struktura lub funkcja ekosystemu) może – zgodnie z najlepszymi dostępnymi informacjami naukowymi oraz zasadą ostrożności – zostać zagrożona w wyniku istotnego niekorzystnego wpływu spowodowanego fizycznym kontaktem z narzędziami przydennymi w trakcie typowego wykonywania operacji połowowych, obejmujący rafy, góry podwodne, kominy hydrotermalne, żyjące w wodach zimnych koralowce lub kolonie gąbek.

TYTUŁ II

ŚRODKI ZARZĄDZANIA, OCHRONY I KONTROLI DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH GATUNKÓW

ROZDZIAŁ I

Ostrobok peruwiański ( Trachurus murphyi )

Artykuł 5

Informacje dotyczące wykorzystania kwot połowowych ostroboka

Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o dacie zamknięcia połowów ostroboka, które osiągnęły 100 % limitu połowowego. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 6

Obecność obserwatorów podczas połowów ostroboka

Państwa członkowskie zapewniają obecność obserwatorów naukowych na statkach rybackich pływających pod ich banderą podczas co najmniej 10 % rejsów. W odniesieniu do statków rybackich odbywających nie więcej niż dwa rejsy rocznie 10 % obecności obserwatorów oblicza się w odniesieniu do aktywnych dni połowowych w przypadku trawlerów i w odniesieniu do zaciągów w przypadku sejnerów.

Artykuł 7

Przekazywanie danych dotyczących ostroboka

1.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję do 15 dnia każdego miesiąca o połowach ostroboka w poprzednim miesiącu, zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do 20 dnia każdego miesiąca.

2.   W uzupełnieniu ust. 1 państwa członkowskie przekazują Komisji następujące dane dotyczące połowów ostroboka:

a)	do 15 dnia każdego miesiąca listę swoich statków rybackich biorących udział w przeładunkach w poprzednim miesiącu. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do 20 dnia każdego miesiąca;

b)	nie później niż 45 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO roczne sprawozdanie naukowe za poprzedni rok. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO najpóźniej 30 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO.

Artykuł 8

Przydział uprawnień do połowów ostroboka

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przy przydzielaniu uprawnień do połowów dostępnych państwom członkowskim stad ostroboka państwa te stosują przejrzyste i obiektywne kryteria, w tym kryteria o charakterze środowiskowym, społecznym i ekonomicznym, oraz dążą do sprawiedliwego podziału krajowych kwot pomiędzy poszczególne segmenty floty, a także do stworzenia zachęt dla unijnych statków rybackich wyposażonych w selektywne narzędzia połowowe lub stosujących techniki połowowe o ograniczonym wpływie na środowisko.

ROZDZIAŁ II

Ptaki morskie

Artykuł 9

Środki ograniczania przyłowu ptaków morskich obowiązujące taklowce

1.   Wszystkie unijne statki rybackie prowadzące połowy przy użyciu takli podlegają środkom ograniczającym przyłowy ptaków morskich określonym w niniejszym artykule.

2.   Wszystkie unijne statki rybackie prowadzące połowy przy użyciu takli dennych stosują obciążniki lin i podbory straszące.

3.   Unijne statki rybackie nie stawiają takli w porach ciemności.

4.   Obciążniki lin są montowane zgodnie z załącznikiem I.

5.   Liny płoszące są montowane zgodnie z załącznikiem II.

6.   Unijnym statkom rybackim zabrania się dokonywania zrzutów odpadów z ryb podczas zarzucania i wybierania sieci. Jeżeli nie jest to wykonalne oraz gdy zrzut odpadów biologicznych jest konieczny ze względów bezpieczeństwa operacyjnego, statki grupują odpady w partie przez dwie godziny lub dłużej.

Artykuł 10

Środki ograniczania przyłowu ptaków morskich obowiązujące trawlery

1.   Wszystkie unijne statki rybackie stosujące włoki podlegają środkom ograniczającym przyłowy ptaków morskich określonym w niniejszym artykule.

2.   Unijne statki rybackie montują dwie podbory straszące podczas połowów lub jeżeli praktyki operacyjne uniemożliwiają skuteczne zastosowanie podbór straszących – odstraszającą kurtynę linową (ang. bird baffler).

3.   Odstraszające kurtyny linowe są montowane zgodnie z załącznikiem III.

4.   W miarę możliwości unijnym statkom rybackim zabrania się dokonywania zrzutów odpadów z ryb podczas zarzucania i wybierania sieci.

5.   W miarę możliwości i w stosownych przypadkach unijne statki rybackie przerabiają odpady z ryb na mączkę rybną i zatrzymują wszystkie odpady, a ich usuwanie ogranicza się do zrzutów płynnych/wody ściekowej. Jeżeli nie jest to wykonalne ani właściwe, statki rybackie grupują odpady w partie przez dwie godziny lub dłużej.

6.   W miarę możliwości sieci są czyszczone po każdej operacji połowowej, aby usunąć zaplątane ryby i materiał bentosowy w celu uniknięcia interakcji z ptakami podczas rozmieszczenia narzędzi.

7.   Czas, w trakcie którego sieć jest na powierzchni wody podczas wybierania, powinien być zminimalizowany dzięki właściwemu utrzymaniu wind i dobrym praktykom połowowym.

Artykuł 11

Sprawozdawczość w zakresie danych dotyczących ptaków morskich

W rocznym sprawozdaniu naukowym, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. b) państwa członkowskie podają:

a)	środki ograniczające przyłowy ptaków morskich stosowane przez każdy statek rybacki pływający pod ich banderą i dokonujący połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO;

b)	poziom obecności obserwatorów zajmujących się rejestracją przyłowów ptaków morskich;

c)	wszelkie dane dotyczące zaobserwowanych interakcji z ptakami morskimi.

TYTUŁ III

ŚRODKI ZARZĄDZANIA, OCHRONY I KONTROLI DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH METOD POŁOWU

ROZDZIAŁ I

Połowy denne

Artykuł 12

Upoważnienia do połowów dennych

1.   Państwa członkowskie nie zezwalają statkom rybackim pływającym pod ich banderą na prowadzenie połowów dennych bez uprzedniego upoważnienia SPRFMO.

2.   Państwa członkowskie, których statki mają prowadzić połowy denne w obszarze objętym konwencją SPRFMO, przedkładają Komisji wniosek o udzielenie upoważnienia nie później niż 45 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO, na którym chcą by ich wniosek został rozpatrzony. Komisja przekazuje ten wniosek sekretariatowi SPRFMO najpóźniej 30 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO. Wniosek musi zawierać:

a)	ślad połowowy związany z połowami dennymi na podstawie rejestru połowów dennych lub nakładu połowowego w obszarze objętym konwencją SPRFMO w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. określony przez dane państwo członkowskie;

b)	średni roczny poziom połowów w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.;

c)	ocenę skutków połowów dennych;

d)

ocenę tego, czy proponowane działania zarówno promują zrównoważone zarządzanie gatunkami docelowymi i niedocelowymi gatunkami poławianymi jako przyłów, jak również chronią ekosystemy morskie, w których występują te zasoby, w tym poprzez zapobieganie znaczącym niekorzystnym oddziaływaniom na wrażliwe ekosystemy morskie.

3.   Ocenę skutków, o której mowa w ust. 2 lit. c), przeprowadza się zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym („wytyczne FAO dotyczące połowów głębinowych”), opublikowanymi w 2009 r., i bierze się w niej pod uwagę normę SPRFMO dotyczącą oceny skutków połowów dennych oraz obszary, na których z pewnością lub prawdopodobnie występują wrażliwe ekosystemy morskie.

4.   Komisja powiadamia dane państwo członkowskie o decyzji SPRFMO dotyczącej upoważnienia do połowów dennych w obszarze objętym konwencją SPRFMO, na potrzeby którego przeprowadzono ocenę skutków, oraz podaje wszelkie powiązane warunki i odpowiednie środki zapobiegające znaczącemu niekorzystnemu oddziaływaniu na wrażliwe ekosystemy morskie.

5.   Państwa członkowskie zapewniają, aby oceny skutków, o których mowa w ust. 2 lit. c), były aktualizowane w przypadku znaczącej zmiany połowów, która może mieć wpływ na wrażliwe ekosystemy morskie, oraz przekazują te informacje Komisji niezwłocznie po ich udostępnieniu. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 13

Połowy denne poza śladem połowowym związanym z połowami dennymi lub przekraczające poziomy połowów dla okresu odniesienia

1.   Państwa członkowskie nie zezwalają statkom rybackim pływającym pod ich banderą na prowadzenie połowów dennych poza śladem połowowym związanym z połowami dennymi lub przekraczających poziomy połowów dla okresu odniesienia bez uprzedniego upoważnienia SPRFMO.

2.   Państwa członkowskie, których statki mają prowadzić połowy poza śladem połowowym połowów dennych lub przekroczyć średni roczny poziom połowów, o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. b), przedkładają Komisji wniosek o udzielenie upoważnienia nie później niż 80 dni przed datą rocznego posiedzenia Komitetu Naukowego SPRFMO, na którym chcą by ich wniosek został rozpatrzony. Komisja przesyła ten wniosek do sekretariatu SPRFMO najpóźniej 60 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO. Wniosek ten zawiera:

a)	ocenę skutków połowów dennych;

b)

ocenę tego, czy proponowane działania zarówno promują zrównoważone zarządzanie gatunkami docelowymi i niedocelowymi gatunkami poławianymi jako przyłów, jak również chronią ekosystemy morskie, w których występują te zasoby, w tym poprzez zapobieganie znaczącym niekorzystnym oddziaływaniom na wrażliwe ekosystemy morskie.

3.   Ocenę skutków, o której mowa w ust. 2 lit. a), przeprowadza się zgodnie z wytycznymi FAO dotyczącymi połowów głębinowych i bierze się w niej pod uwagę normę SPRFMO dotyczącą oceny skutków połowów dennych oraz obszary, na których z pewnością lub prawdopodobnie występują wrażliwe ekosystemy morskie.

4.   Komisja powiadamia dane państwo członkowskie o decyzji SPRFMO dotyczącej upoważnienia do połowów dennych w obszarze objętym konwencją SPRFMO, na potrzeby którego przeprowadzono ocenę skutków, i podaje wszelkie powiązane warunki i odpowiednie środki zapobiegające znaczącemu niekorzystnemu oddziaływaniu na wrażliwe ekosystemy morskie.

5.   Państwa członkowskie zapewniają, aby oceny skutków, o których mowa w ust. 2 lit. a), były aktualizowane w przypadku zmiany połowów, która może mieć wpływ na wrażliwe ekosystemy morskie, oraz przekazują te informacje Komisji niezwłocznie po ich udostępnieniu. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 14

Wrażliwe ekosystemy morskie w połowach dennych

1.   Do czasu opracowania przez Komitet Naukowy SPRFMO wskazówek dotyczących wartości progowych państwa członkowskie ustalają wartości progowe dla bioindykatorów wrażliwego ekosystemu morskiego dla statków rybackich pływających pod ich banderą, biorąc pod uwagę pkt 68 wytycznych FAO dotyczących połowów głębinowych.

2.   Państwa członkowskie wymagają, aby statki rybackie pływające pod ich banderą zaprzestały połowów dennych w granicach pięciu mil morskich od dowolnego miejsca w obszarze objętym konwencją SPRFMO, w przypadku gdy bioindykatory przekraczają progi ustanowione zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji bioindykatory wrażliwych ekosystemów morskich na podstawie wytycznych określonych w załączniku IV. Komisja bezzwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 15

Obecność obserwatorów podczas połowów dennych

Państwa członkowskie zapewniają obecność obserwatorów podczas 100 % rejsów trawlerów pływających pod ich banderą, które prowadzą połowy denne, i podczas co najmniej 10 % rejsów statków rybackich pływających pod ich banderą wyposażonych w inne narzędzia do połowów dennych.

Artykuł 16

Przekazywanie danych dotyczących połowów dennych

1.   Do 15 dnia każdego miesiąca państwa członkowskie powiadamiają Komisję o połowach gatunków dennych w poprzednim miesiącu zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.   Do 15 dnia każdego miesiąca państwa członkowskie przesyłają Komisji wykaz statków rybackich pływających pod ich banderą prowadzących aktywną działalność połowową i statków rybackich pływających pod ich banderą uczestniczących w przeładunku. Komisja przesyła te informacje do sekretariatu SPRFMO w ciągu pięciu dni od ich otrzymania.

3.   Państwa członkowskie zakazują statkom rybackim pływającym pod ich banderą uczestniczenia w połowach dennych, jeśli minimalne wymagane dane dotyczące identyfikacji statków rybackich, określone w załączniku V, nie zostały dostarczone.

ROZDZIAŁ II

Zwiady rybackie

Artykuł 17

Upoważnienia do prowadzenia zwiadów rybackich

1.   Państwa członkowskie zamierzające zezwolić statkowi rybackiemu pływającemu pod ich banderą na prowadzenie połowów w ramach zwiadów rybackich przedkładają Komisji nie później niż 80 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO:

a)	wniosek o udzielenie upoważnienia zawierający informacje zawarte w załączniku V;

b)	plan działania w sprawie połowów zgodnie z załącznikiem VI, w tym zobowiązanie do przestrzegania planu gromadzenia danych SPRFMO, o którym mowa w art. 18 ust. 3, 4 i 5.

2.   Nie później niż 60 dni przed posiedzeniem Komitetu Naukowego SPRFMO Komisja przesyła wniosek do komisji SPRFMO oraz plan działania w sprawie połowów do Komitetu Naukowego SPRFMO.

3.   Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o decyzji SPRFMO dotyczącej upoważnienia do prowadzenia połowów w ramach zwiadów rybackich.

Artykuł 18

Prowadzenie zwiadów rybackich

1.   Państwa członkowskie nie zezwalają statkom rybackim pływającym pod ich banderą na prowadzenie połowów w ramach zwiadów rybackich bez uprzedniego upoważnienia SPRFMO.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, aby każdy statek rybacki pływający pod ich banderą prowadził połowy w ramach zwiadów rybackich tylko zgodnie z planem działania w sprawie połowów zatwierdzonym przez SPRFMO.

3.   Państwa członkowskie zapewniają, aby dane wymagane przez SPRFMO w planie gromadzenia danych były przekazywane Komisji, która przesyła te dane sekretariatowi SPRFMO.

4.   Unijne statki rybackie upoważnione do udziału w zwiadach rybackich mają zakaz kontynuowania połowów w ramach odpowiednich zwiadów rybackich, chyba że dane określone w planie gromadzenia danych SPRFMO za ostatni sezon, w którym prowadzono połowy, zostały przekazane sekretariatowi SPRFMO, a Komitet Naukowy SPRFMO miał możliwość dokonania przeglądu tych danych.

5.   Państwa członkowskie, których statki rybackie uczestniczą w zwiadach rybackich gwarantują, że na każdym statku rybackim pływającym pod ich banderą jest jeden lub kilku niezależnych obserwatorów koniecznych, by zgromadzić dane zgodnie z planem gromadzenia danych SPRFMO.

Artykuł 19

Zastępowanie statku rybackiego w zwiadach rybackich

1.   Niezależnie od przepisów art. 17 i 18 państwa członkowskie mogą zezwalać na prowadzenie połowów w ramach zwiadów rybackich przez statek pływający pod ich banderą, który nie został wskazany w planie działania w sprawie połowów, jeżeli unijny statek rybacki określony w planie działania w sprawie połowów nie może prowadzić połowów z powodu uzasadnionych przyczyn operacyjnych lub z powodu siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję, dostarczając:

a)	szczegółowe informacje dotyczące zamierzonego zastąpienia statku;

b)	dokument w wyczerpujący sposób uzasadniający powody zastąpienia statku oraz wszelkie odpowiednie dokumenty potwierdzające;

c)	specyfikacje i pełny opis rodzajów narzędzi połowowych, które będą używane przez statek zastępujący.

2.   Komisja bezzwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

ROZDZIAŁ III

Wielkie zestawy pławnicowe, sieci skrzelowe głębinowe i inne sieci skrzelowe

Artykuł 20

Wielkie zestawy pławnicowe i sieci skrzelowe głębinowe

Stosowanie wielkich zestawów pławnicowych i wszelkich rodzajów sieci skrzelowych głębinowych jest zakazane na całym obszarze objętym konwencją SPRFMO.

Artykuł 21

Sieci skrzelowe

Państwa członkowskie, których statki mają przepłynąć przez obszar objęty konwencją SPRFMO z sieciami skrzelowymi na pokładzie:

a)	informują sekretariat SPRFMO co najmniej 36 godzin przed wejściem statku na obszar objęty konwencją SPRFMO, podając spodziewane daty wejścia na obszar i wyjścia z niego oraz długość sieci skrzelowych przewożonych na pokładzie;

b)	zapewniają, by statki pływające pod ich banderą stosowały satelitarny system monitorowania statków (VMS) przekazujący dane co dwie godziny, kiedy znajdują się na obszarze objętym konwencją SPRFMO;

c)	przedstawiają sekretariatowi SPRFMO sprawozdania dotyczące pozycji VMS w okresie 30 dni od opuszczenia przez statek obszaru objętego konwencją SPRFMO; oraz

d)

jeżeli sieci skrzelowe zostały przypadkowo zgubione lub wypadły za burtę statku, przekazują sekretariatowi SPRFMO informacje o dacie, godzinie, pozycji statku i długości (w metrach) sieci skrzelowych możliwie najszybciej, a w każdym razie w ciągu 48 godzin od zgubienia narzędzi połowowych lub ich wypadnięcia za burtę statku.

TYTUŁ IV

WSPÓLNE ŚRODKI KONTROLI

ROZDZIAŁ I

Upoważnienia

Artykuł 22

Rejestr statków SPRFMO

1.   Do dnia 15 listopada każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz statków rybackich pływających pod ich banderą uprawnionych do połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO w kolejnym roku, który to wykaz obejmuje informacje zawarte w załączniku V. Komisja przekazuje ten wykaz sekretariatowi SPRFMO. Przy wydawaniu upoważnień do połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO państwa członkowskie biorą pod uwagę historię przestrzegania przepisów przez statki rybackie i operatorów.

2.   Państwa członkowskie informują Komisję o statkach rybackich pływających pod ich banderą, uprawnionych do połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO, co najmniej 20 dni przed datą pierwszego wejścia takich statków na obszar objęty konwencją SPRFMO. Komisja przekazuje tę informację sekretariatowi SPRFMO co najmniej 15 dni przed datą pierwszego wejścia statku na obszar objęty konwencją SPRFMO.

3.   Państwa członkowskie zapewniają aktualność danych dotyczących statków rybackich pływających pod ich banderą, uprawnionych do połowów w obszarze objętym konwencją SPRFMO. Wszelkie zmiany są zgłaszane Komisji najpóźniej 10 dni od takiej zmiany. Komisja przesyła te informacje sekretariatowi SPRFMO w ciągu pięciu dni od otrzymania takiego zgłoszenia.

4.   W przypadku uchylenia, rezygnacji lub wszelkich innych okoliczności, które powodują nieważność upoważnienia, państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję, tak aby mogła ona przekazać te informacje sekretariatowi SPRFMO w ciągu trzech dni od daty unieważnienia upoważnienia.

5.   Unijne statki rybackie niewpisane do rejestru statków SPRFMO nie mogą prowadzić połowów gatunków występujących na obszarze objętym konwencją SPRFMO, za które odpowiedzialność ponosi SPRFMO.

ROZDZIAŁ II

Przeładunek

Artykuł 23

Ogólne postanowienia dotyczące przeładunku

1.   Niniejszy rozdział ma zastosowanie do operacji przeładunkowych prowadzonych:

a)	na obszarze objętym konwencją SPRFMO w odniesieniu do zasobów ryb SPRFMO i innych gatunków złowionych wraz z tymi zasobami, które złowiono na obszarze objętym konwencją SPRFMO;

b)	poza obszarem objętym konwencją SPRFMO w odniesieniu do zasobów ryb SPRFMO i innych gatunków złowionych wraz z tymi zasobami, które złowiono na obszarze objętym konwencją SPRFMO.

2.   Przeładunki na morzu oraz w porcie przeprowadzane są wyłącznie między statkami rybackimi wpisanymi do rejestru statków SPRFMO.

3.   Przekazanie na morzu paliwa, załogi, narzędzi lub innych dostaw w obszarze objętym konwencją SPRFMO może odbywać się wyłącznie między statkami rybackimi wpisanymi do rejestru statków SPRFMO.

4.   Na wodach Unii zabronione są operacje przeładunku na morzu w odniesieniu do zasobów ryb SPRFMO i innych gatunków złowionych wraz z tymi zasobami, które zostały pozyskane w obszarze objętym konwencją SPRFMO.

Artykuł 24

Powiadamianie o przeładunku ostroboka i gatunków dennych

1.   Niezależnie od tego, gdzie odbywa się przeładunek, w przypadku przeładunku ostroboka i gatunków dennych złowionych w obszarze objętym konwencją SPRFMO przez unijne statki rybackie, władze państwa członkowskiego bandery przekazują jednocześnie Komisji i sekretariatowi SPRFMO następujące informacje:

a)	powiadomienie o zamiarze przeładunku, w którym należy wskazać 14-dniowy okres, na który zaplanowany jest przeładunek ostroboka i gatunków dennych złowionych w obszarze objętym konwencją SPRFMO; powiadomienie to powinno wpłynąć siedem dni przed pierwszym dniem tego 14-dniowego okresu;

b)	powiadomienie o faktycznym przeładunku, które powinno wpłynąć co najmniej 12 godzin przed przewidywaną godziną takich działań.

Państwa członkowskie mogą upoważnić operatora unijnego statku rybackiego do bezpośredniego przekazania tych informacji sekretariatowi SPRFMO drogą elektroniczną, pod warunkiem ich jednoczesnego przekazania Komisji.

2.   Powiadomienia, o których mowa w ust. 1, zawierają odpowiednie dostępne informacje dotyczące przeładunku, w tym jego planowaną datę i godzinę, przewidywane miejsca, połowy oraz informacje na temat zaangażowanych w niego unijnych statków rybackich, zgodnie z załącznikiem VII.

Artykuł 25

Monitorowanie przeładunku ostroboka i gatunków dennych

1.   Jeżeli na pokładzie unijnego statku rybackiego dokonującego przeładunku lub odbierającego go znajduje się obserwator, monitoruje on operacje przeładunkowe. Obserwator wypełnia dziennik przeładunku SPRFMO zgodnie z załącznikiem VIII w celu weryfikacji ilości i gatunków przeładowanych produktów rybołówstwa i dostarcza kopię dziennika właściwym organom państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa statek, na którym prowadzona jest obserwacja.

2.   W ciągu 10 dni od zejścia obserwatora na ląd państwo członkowskie, pod którego banderą pływa statek rybacki, przekazuje Komisji otrzymane od obserwatora dane z dziennika przeładunku SPRFMO. Komisja przekazuje te dane sekretariatowi SPRFMO w ciągu 15 dni od zejścia obserwatora na ląd.

3.   W celu sprawdzenia ilości i gatunków przeładowanych produktów rybołówstwa oraz w celu zapewnienia właściwej weryfikacji obserwator znajdujący się na pokładzie musi mieć pełny dostęp do obserwowanego unijnego statku rybackiego, w tym jego załogi, narzędzi połowowych, wyposażenia, rejestrów (w tym w formacie elektronicznym) i ładowni.

Artykuł 26

Informacje, które należy zgłosić po przeładunku ostroboka i gatunków dennych

1.   Państwa członkowskie, których statki biorą udział w przeładunku, zgłaszają wszystkie szczegóły operacyjne jednocześnie sekretariatowi SPRFMO oraz Komisji zgodnie z załącznikiem IX nie później niż siedem dni po dacie dokonania przeładunku.

2.   Państwa członkowskie mogą upoważnić operatora unijnego statku rybackiego do przekazania informacji, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio sekretariatowi SPRFMO drogą elektroniczną, pod warunkiem jednoczesnego przekazania tych informacji Komisji. Wszelkie wnioski o wyjaśnienia otrzymane przez operatora unijnego statku rybackiego od sekretariatu SPRFMO są przekazywane Komisji.

ROZDZIAŁ III

Gromadzenie danych i sprawozdawczość

Artykuł 27

Gromadzenie danych i sprawozdawczość

1.   W uzupełnieniu wymogów dotyczących przekazywania danych określonych w art. 7, 11, 14, 16, 18, 25 i 26 państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, przekazują Komisji dane określone w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2.   Do dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, przekazują Komisji informacje na temat masy w relacji pełnej wszystkich gatunków lub grup gatunków złowionych w poprzednim roku kalendarzowym. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do dnia 30 września.

3.   Do dnia 15 czerwca każdego roku państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, zgłaszają Komisji dane dotyczące połowów włokiem na podstawie poszczególnych wybrań sieci; dane dotyczące takli dennych na podstawie poszczególnych wystawień narzędzi połowowych; oraz dane dotyczące wyładunków, w tym w odniesieniu do chłodniowców, i przeładunków. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do dnia 30 czerwca.

4.   Komisja może określić, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe wymagania dotyczące przekazywania danych, o którym mowa w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 2.

ROZDZIAŁ IV

Programy obecności obserwatorów

Artykuł 28

Programy obecności obserwatorów

1.   Państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, ustanawiają programy obecności obserwatorów w celu zgromadzenia danych określonych w załączniku X.

2.   Do dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, przekazują Komisji odpowiednie dane pochodzące od obserwatorów określone w załączniku X, obejmujące poprzedni rok kalendarzowy. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do dnia 30 września.

3.   Do dnia 15 sierpnia każdego roku państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO, przedkładają coroczne sprawozdanie z realizacji programu obecności obserwatorów w poprzednim roku. Sprawozdanie obejmuje szkolenia obserwatorów, wzór programu i jego zakres, rodzaj gromadzonych danych oraz wszelkie problemy napotkane w ciągu roku. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO do dnia 1 września.

Artykuł 29

System monitorowania statków

1.   Satelitarne urządzenie lokacyjne zainstalowane na pokładach unijnych statków rybackich zapewnia automatyczne przekazywanie danych VMS do centrum monitorowania rybołówstwa (CMR) państwa członkowskiego bandery, przy czym margines błędu pozycji wynosi poniżej 100 metrów w normalnych warunkach eksploatacji nawigacji satelitarnej.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, aby ich CMR automatycznie i bez przerwy, co najmniej raz na godzinę, zgłaszały dane VMS pływających pod banderą tych państw członkowskich statków prowadzących połowy w obszarze objętym konwencją SPRFMO do sekretariatu SPRFMO oraz by satelitarne urządzenia lokacyjne zainstalowane na statkach pływających pod ich banderą były w stanie przekazywać dane VMS co najmniej co 15 minut.

3.   Do celów art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 obszar objęty konwencją SPRFMO obejmuje strefę 100 mil morskich poza obszarem objętym konwencją SPRFMO, do którego ma zastosowanie ust. 1 niniejszego artykułu.

4.   W odniesieniu do statków rybackich pływających pod ich banderą państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy antena satelitarnego urządzenia lokacyjnego jest zamontowana oddzielnie od fizycznej obudowy, zarówno do dekodera, jak i nadajnika nawigacji satelitarnej używano jednej wspólnej anteny, oraz by fizyczna obudowa była połączona z anteną przy użyciu jednego nieprzerwanego kabla.

ROZDZIAŁ V

Kontrola statków rybackich państw trzecich w portach państw członkowskich

Artykuł 30

Punkty kontaktowe i wyznaczone porty

1.   Państwo członkowskie, które zamierza udzielić dostępu do swoich portów statkom rybackim państw trzecich przewożącym produkty rybołówstwa SPRFMO złowione w obszarze objętym konwencją SPRFMO lub produkty rybołówstwa pochodzące z takich zasobów, których wcześniej nie wyładowano ani nie przeładowano w porcie lub na morzu:

a)	wyznacza porty, o wejście do których mogą wystąpić statki rybackie państw trzecich na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

b)	wyznacza punkt kontaktowy do celów odbierania uprzedniego powiadomienia na podstawie art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

c)	wyznacza punkt kontaktowy do celów otrzymywania sprawozdań z inspekcji na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany w wykazie wyznaczonych punktów kontaktowych i wyznaczonych portów co najmniej 40 dni przed wejściem tych zmian w życie. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO co najmniej 30 dni przed wejściem tych zmian w życie.

Artykuł 31

Powiadomienie z wyprzedzeniem

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 państwa członkowskie portu wymagają od statków rybackich państw trzecich mających dokonać w ich portach wyładunku lub przeładunku zasobów ryb SPRFMO, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane, przedstawienia najpóźniej na 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia do portu następujących informacji zgodnie z załącznikiem XI:

a)	danych identyfikacyjnych statku (oznaka rybacka, nazwy, bandery, numeru Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), jeśli istnieje, oraz międzynarodowego radiowego sygnału wywoławczego (IRCS));

b)	nazwy wyznaczonego portu, do którego statek rybacki chce wejść, i celu wejścia do portu (wyładunek lub przeładunek);

c)	kopii upoważnienia do połowów lub, w stosownych przypadkach, dowolnego innego zezwolenia posiadanego przez statek rybacki w celu wykonywania operacji dotyczących produktów rybołówstwa SPRFMO lub zezwolenia na przeładunek takich produktów rybołówstwa;

d)	przewidywanej daty i godziny przybycia do portu;

e)	szacowanych ilości, w kilogramach, każdego z produktów rybołówstwa SPRFMO znajdującego się na statku oraz związanych z nim obszarów połowowych. Jeżeli na statku nie są przechowywane żadne produkty rybołówstwa SPRFMO, należy przekazać „oświadczenie o braku obowiązku sprawozdawczego”;

f)	szacowanych ilości każdego z produktów rybołówstwa SPRFMO w kilogramach, które mają zostać wyładowywane lub przeładowane, i związanych z nim obszarów połowowych;

g)	listy załogi statku rybackiego;

h)	dat rejsu połowowego.

2.   Do informacji przedstawionych zgodnie z ust. 1 należy dołączyć świadectwo połowowe poświadczone zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, jeżeli statek rybacki państwa trzeciego przewozi na pokładzie produkty rybołówstwa SPRFMO.

3.   Państwa członkowskie portu mogą również zażądać wszelkich dodatkowych informacji w celu stwierdzenia, czy statek rybacki prowadził połowy NNN lub związane z nimi działania.

4.   Państwa członkowskie mogą ustanowić dłuższy lub krótszy okres powiadomienia niż określony w ust. 1, biorąc pod uwagę, między innymi, rodzaj produktu rybołówstwa oraz odległości między łowiskami a swoimi portami. W takim przypadku państwa członkowskie portu powiadamiają Komisję, która niezwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 32

Upoważnienie do wyładunku lub przeładunku w portach

Po otrzymaniu odpowiednich informacji zgodnie z art. 31 państwo członkowskie portu decyduje czy zezwoli statkowi rybackiemu państwa trzeciego na wejście czy odmówi prawa wejścia do swojego portu. Jeżeli statkowi rybackiemu państwa trzeciego odmówiono prawa wejścia, port państwa członkowskiego informuje o tym Komisję, która bezzwłocznie przekazuje tę informację sekretariatowi SPRFMO. Państwa członkowskie portu odmawiają prawa wejścia do portu statkom rybackim umieszczonym w wykazie SPRFMO statków NNN.

Artykuł 33

Inspekcje w portach

1.   Państwa członkowskie portu przeprowadzają inspekcje co najmniej 5 % operacji wyładunku i przeładunku produktów rybołówstwa SPRFMO dokonywanych przez statki rybackie państw trzecich w ich wyznaczonych portach.

2.   Nie naruszając przepisów art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, państwa członkowskie portu przeprowadzają inspekcje statków rybackich państw trzecich, jeżeli:

a)

umawiająca się strona, niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony lub odpowiednia RFMO złożyły wniosek o przeprowadzenie inspekcji konkretnego statku, zwłaszcza jeżeli wnioski te zostały poparte dowodami na prowadzenie przez dany statek rybacki połowów NNN i istnieją wyraźne przesłanki, aby podejrzewać, że dany statek rybacki uczestniczył w połowach NNN;

b)	statek rybacki nie dostarczył pełnych informacji wymaganych w art. 31;

c)	statkowi rybackiemu odmówiono wejścia do portu lub możliwości korzystania z portu zgodnie z przepisami SPRFMO lub innymi przepisami RFMO.

Artykuł 34

Procedura inspekcji

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie w uzupełnieniu zasad dotyczących procedury inspekcji ustanowionych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.   Inspektorzy z państw członkowskich mają przy sobie ważny dokument tożsamości. Inspektorzy mogą wykonywać kopie wszelkich dokumentów, które uznają za istotne.

3.   Inspekcje przeprowadza się w sposób powodujący minimalny stopień ingerencji i utrudnień dla statku rybackiego państwa trzeciego, a także w miarę możliwości unikając pogorszenia jakości połowów.

4.   Po zakończeniu inspekcji kapitan statku powinien mieć możliwość dodania swoich uwag lub zastrzeżeń do sprawozdania i skontaktowania się z właściwym organem odpowiedniego państwa członkowskiego portu w odniesieniu do sprawozdania z inspekcji. Formularz sprawozdania z inspekcji znajduje się w załączniku XII. Kapitan statku otrzymuje kopię sprawozdania.

5.   W terminie 12 dni roboczych od daty zakończenia inspekcji państwo członkowskie portu przekazuje Komisji kopię formularza sprawozdania z inspekcji, o którym mowa w art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, wypełnionego zgodnie z załącznikiem XII do niniejszego rozporządzenia. Komisja przekazuje sprawozdanie sekretariatowi SPRFMO w ciągu 15 dni roboczych od daty zakończenia inspekcji.

6.   Jeżeli sprawozdania z inspekcji nie można przekazać Komisji w celu przekazania go sekretariatowi SPRFMO w ciągu 15 dni roboczych, państwo członkowskie portu powiadamia Komisję w odpowiednim czasie o przyczynie opóźnienia oraz o dacie, w której nastąpi przekazanie sprawozdania, aby umożliwić Komisji poinformowanie sekretariatu SPRFMO w terminie 15 dni roboczych.

Artykuł 35

Procedura w przypadku znalezienia dowodów naruszenia środków ochrony i zarządzania SPRFMO podczas inspekcji w porcie

1.   Jeśli informacje zebrane podczas inspekcji stanowią dowody na to, że statek rybacki państwa trzeciego naruszył środki ochrony i zarządzania SPRFMO, oprócz art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 zastosowanie ma niniejszy artykuł.

2.   Właściwe organy państwa członkowskiego portu przekazują Komisji kopię sprawozdania z inspekcji możliwie jak najszybciej, a w każdym przypadku w ciągu pięciu dni roboczych. Komisja niezwłocznie przekazuje to sprawozdanie sekretariatowi SPRFMO oraz państwu bandery będącemu umawiającą się stroną lub punktowi kontaktowemu niebędącej umawiającą się stroną współpracującej strony.

3.   O działaniach podjętych w przypadku naruszeń państwa członkowskie portu bezzwłocznie powiadamiają właściwe organy państwa bandery będącego umawiającą się stroną lub niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony oraz Komisję, która przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

ROZDZIAŁ VI

Egzekwowanie przepisów

Artykuł 36

Domniemane naruszenia środków ochrony i zarządzania SPRFMO zgłoszone przez państwa członkowskie

Państwa członkowskie przedkładają Komisji co najmniej 145 dni przed terminem dorocznego posiedzenia komisji SPRFMO wszelkie udokumentowane informacje świadczące o możliwych przypadkach nieprzestrzegania przez jakikolwiek statek rybacki środków ochrony i zarządzania SPRFMO w obszarze objętym konwencją SPRFMO w ciągu ostatnich dwóch lat. Komisja analizuje te informacje i w stosownych przypadkach przekazuje je sekretariatowi SPRFMO co najmniej 120 dni przed jego dorocznym posiedzeniem.

Artykuł 37

Włączenie unijnego statku rybackiego do wstępnego wykazu statków NNN SPRMFO

1.   Jeżeli Komisja otrzyma od sekretariatu SPRFMO oficjalne powiadomienie o włączeniu unijnego statku rybackiego do wstępnego wykazu statków NNN SPRMFO, nie później niż 45 dni przed dorocznym posiedzeniem komisji SPRFMO przekazuje to powiadomienie, w tym dowody potwierdzające i wszelkie inne udokumentowane informacje przedstawione przez sekretariat SPRFMO, państwu członkowskiemu bandery celem uzyskania od niego uwag. Komisja analizuje te informacje i przekazuje je sekretariatowi SPRFMO co najmniej 30 dni przed jego dorocznym posiedzeniem.

2.   Po otrzymaniu powiadomienia od Komisji władze państwa członkowskiego bandery informują właściciela statku rybackiego o jego umieszczeniu we wstępnym wykazie statków NNN SPRFMO oraz o konsekwencjach, jakie mogą wynikać z potwierdzenia tego włączenia do wykazu statków NNN przyjętego przez SPRFMO.

Artykuł 38

Środki dotyczące statków rybackich włączonych do wykazu NNN SPRFMO

1.   Po przyjęciu wykazu statków NNN SPRFMO Komisja zwraca się do państwa członkowskiego bandery z prośbą o poinformowanie właściciela statku rybackiego umieszczonego w wykazie statków NNN SPRFMO o jego umieszczeniu w tym wykazie oraz o konsekwencjach wynikających z włączenia do wykazu.

2.   Państwo członkowskie, które posiada informacje o zmianie nazwy lub IRCS statku rybackiego znajdującego się w wykazie statków NNN SPRFMO, przekazuje te informacje Komisji możliwie jak najszybciej. Komisja bezzwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 39

Domniemane przypadki nieprzestrzegania przepisów zgłoszone przez sekretariat SPRFMO

1.   Jeżeli Komisja otrzyma od sekretariatu SPRFMO jakiekolwiek informacje wskazujące na możliwe nieprzestrzeganie konwencji SPRFMO lub środków ochrony i zarządzania SPRFMO przez państwo członkowskie, bezzwłocznie przesyła ona te informacje odnośnemu państwu członkowskiemu.

2.   Państwo członkowskie przekazuje Komisji wyniki postępowania wyjaśniającego podjętego w odniesieniu do zarzutów dotyczących nieprzestrzegania przepisów oraz wyniki wszelkich działań podjętych w celu rozwiązania kwestii niezgodności z przepisami najpóźniej 45 dni przed dorocznym posiedzeniem komisji SPRFMO. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO co najmniej 30 dni przed jego dorocznym posiedzeniem.

Artykuł 40

Domniemane naruszenia środków ochrony i zarządzania SPRFMO zgłoszone przez umawiające się strony lub niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony

1.   Państwa członkowskie wyznaczają punkt kontaktowy do celów odbierania sprawozdań z inspekcji w porcie od umawiających się stron lub niebędących umawiającymi się stronami współpracujących stron.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie zmiany w wyznaczonych punktach kontaktowych co najmniej 40 dni przed wejściem tych zmian w życie. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi SPRFMO co najmniej 30 dni przed wejściem takich zmian w życie.

3.   Jeżeli punkt kontaktowy wyznaczony przez państwo członkowskie otrzyma od umawiającej się strony lub niebędących umawiającymi się stronami współpracujących stron sprawozdanie z inspekcji, które zawiera dowody, że statek rybacki pływający pod banderą tego państwa członkowskiego naruszył środki ochrony i zarządzania SPRFMO, państwo członkowskie bandery niezwłocznie bada domniemane naruszenie oraz powiadamia Komisję o stanie dochodzenia i ewentualnych działaniach wykonawczych, które mogą zostać podjęte, aby umożliwić Komisji powiadomienie sekretariatu SPRFMO w ciągu 3 miesięcy od otrzymania powiadomienia. Jeśli państwo członkowskie nie może przedstawić Komisji sprawozdania o stanie dochodzenia w ciągu 3 miesięcy od otrzymania sprawozdania z inspekcji, powiadamia ono Komisję przed upływem 3 miesięcy o powodach opóźnienia oraz o dacie, w której sprawozdanie o stanie dochodzenia zostanie złożone. Komisja przekazuje informacje dotyczące stanu dochodzenia lub jego opóźnienia sekretariatowi SPRFMO.

Artykuł 41

Usterka techniczna satelitarnych urządzeń lokacyjnych

1.   W przypadku usterki technicznej satelitarnych urządzeń lokacyjnych unijne statki rybackie, za pomocą odpowiednich środków telekomunikacyjnych, przekazują co cztery godziny następujące dane do CMR w państwie członkowskim, pod którego banderą pływają:

a)	numer IMO;

b)

IRCS;

c)	nazwę statku;

d)	imię i nazwisko kapitana statku;

e)	pozycję (szerokość i długość geograficzną), datę i godzinę (UTC);

f)	aktywność (połów/tranzyt/przeładunek).

2.   Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy usterka techniczna satelitarnych urządzeń lokacyjnych nie została usunięta w ciągu 60 dni od rozpoczęcia obowiązku sprawozdawczego zgodnie z ust. 1, statki rybackie pływające pod ich banderą zaprzestały połowów, zasztauowały wszystkie narzędzia połowowe i niezwłocznie wracały do portu w celu naprawy satelitarnych urządzeń lokacyjnych.

3.   Ustępy 1 i 2 niniejszego artykułu mają zastosowanie w uzupełnieniu do wymogów ustanowionych w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 404/2011.

TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 42

Poufność

Dane zgromadzone i wymienione na podstawie niniejszego rozporządzenia traktuje się zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie poufności określonymi w art. 112 i 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 43

Procedura wprowadzania zmian

W celu wprowadzenia do prawa Unii zmian w środkach ochrony i zarządzania SPRFMO, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 44, zmieniających:

a)	załączniki do niniejszego rozporządzenia;

b)

terminy określone w art. 7 ust. 1 i 2, art. 11, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 16 ust. 1 i 2, art. 17 ust. 1 i 2, art. 22 ust. 1-4, art. 24 ust. 1, art. 25 ust. 2, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 2 i 3, art. 28 ust. 2 i 3, art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 2, art. 31 ust. 1, art. 34 ust. 5 i 6, art. 35 ust. 2 i 3, art. 36, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 2, art. 40 ust. 2 i 3 oraz art. 41 ust. 1 i 2;

c)	obecność obserwatorów określoną w art. 6 i 15;

d)	okres odniesienia w celu określenia śladu połowowego związanego z połowami dennymi w art. 12 ust. 2;

e)	zakres inspekcji określony w art. 33 ust. 1;

f)

rodzaj danych i wymogi dotyczące informacji określone w art. 7 ust. 2, art. 11, art. 12 ust. 2 i 3, art. 13 ust. 2 i 3, art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 1 i 2, art. 17 ust. 1, art. 18 ust. 2 i 3, art. 19 ust. 1, art. 24 ust. 1, art. 25 ust. 2, art. 27 ust. 2 i 3, art. 28 ust. 3, art. 31 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1.

Artykuł 44

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 43, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 19 lipca 2018 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 43, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 43 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 45

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 46

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. C 288 z 31.8.2017, s. 129.

(2)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 29 maja 2018 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 18 czerwca 2018 r.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4)  Decyzja Rady 98/392/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza i Porozumienia z dnia 28 lipca 1994 r. odnoszącego się do stosowania jego części XI (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 1).

(5)  Decyzja Rady 2012/130/UE z dnia 3 października 2011 r. w sprawie zatwierdzenia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 1).

(6)  Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006, Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(8)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(10)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008, Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---