12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/1

(1)

Bułgarska wersja językowa rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/653 (2) zawiera błąd w załączniku II część 2 pkt 51 w odniesieniu do liczby klas, o które zwiększa się CRM.

(2)

Należy zatem odpowiednio sprostować bułgarską wersję językową rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/653. Sprostowanie nie ma wpływu na pozostałe wersje językowe,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/3

(1)

Ekstrakty i olejki z Tagetes erecta, Tagetes minuta i Tagetes patula są powszechnie stosowanymi składnikami zapachowymi wielu kompozycji zapachowych używanych w przemyśle perfumeryjnym. Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich (SCCP), który został następnie zastąpiony przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS), uznał w opinii z dnia 21 czerwca 2005 r. (2), że nie należy stosować w produktach kosmetycznych ekstraktów i olejków z Tagetes erecta, Tagetes minuta i Tagetes patula, ponieważ nie przedstawiono bezpiecznych wartości granicznych.

(2)

Po przedłożeniu w sierpniu 2013 r. zaktualizowanej dokumentacji dotyczącej oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do ekstraktów i olejków z Tagetes minuta i Tagetes patula SCCS przyjął w dniu 25 marca 2015 r. zmienioną opinię (3). W opinii tej, skorygowanej w dniu 13 grudnia 2017 r. (4), SCCS stwierdził, że dla ekstraktów i olejków z Tagetes minuta i Tagetes patula w produktach niespłukiwanych (z wyjątkiem produktów przeciwsłonecznych i wprowadzanych do obrotu produktów poddawanych ekspozycji na naturalne lub sztuczne promieniowanie UV) bezpieczne jest maksymalne stężenie 0,01 % w preparacie gotowym do użycia, pod warunkiem że zawartość alfa-tertienylu (tertiofenu) w tych ekstraktach i olejkach nie przekracza 0,35 %. SCCS uznał w związku z tym, że nie należy stosować ekstraktów i olejków z Tagetes minuta i Tagetes patula jako składników w produktach przeciwsłonecznych i we wprowadzanych do obrotu produktach poddawanych ekspozycji na naturalne lub sztuczne promieniowanie UV.

(3)

W uwadze z dnia 6 października 2016 r. (5) do swojej opinii z dnia 25 marca 2015 r. SCCS wskazał, że dla ekstraktów i olejków z Tagetes minuta i Tagetes patula w produktach spłukiwanych należy ustalić maksymalne stężenie 0,1 % w preparacie gotowym do użycia.

(4)

W świetle opinii SCCP z dnia 21 czerwca 2005 r. istnieje potencjalne ryzyko dla zdrowia ludzi wynikające ze stosowania ekstraktu z kwiatów Tagetes erecta i olejku z kwiatów Tagetes erecta w produktach kosmetycznych. Należy zatem zakazać stosowania tych substancji w produktach kosmetycznych i dodać je do wykazu zakazanych substancji w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009.

(5)

W świetle opinii SCCP z dnia 21 czerwca 2005 r., zmienionej opinii SCCS z dnia 25 marca 2015 r. skorygowanej w dniu 13 grudnia 2017 r. oraz uwagi SCCS z dnia 6 października 2016 r. istnieje potencjalne ryzyko dla zdrowia ludzi wynikające ze stosowania ekstraktów z kwiatów i olejków z kwiatów Tagetes minuta i Tagetes patula w produktach kosmetycznych w stężeniu przekraczającym 0,01 % w produktach niespłukiwanych oraz 0,1 % w produktach spłukiwanych, a także ze stosowania tych ekstraktów i olejków w produktach niespłukiwanych lub spłukiwanych, gdy zawartość alfa-tertienylu (tertiofenu) w tych ekstraktach i olejkach przekracza 0,35 %. Istnieje również potencjalne ryzyko dla zdrowia ludzi wynikające ze stosowania ekstraktów z kwiatów i olejków z kwiatów Tagetes minuta i Tagetes patula w każdym stężeniu w produktach przeciwsłonecznych i we wprowadzanych do obrotu produktach poddawanych ekspozycji na naturalne lub sztuczne promieniowanie UV. Należy zatem dodać te substancje do wykazu substancji objętych ograniczeniami w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009.

(6)

Należy zapewnić przemysłowi odpowiednie okresy na dostosowanie się do nowych zakazów i ograniczeń. W większej niż zwykle długości okresów przyznanych przemysłowi na dostosowanie produktów należy uwzględnić skomplikowaną i długą procedurę przeformułowania kompozycji substancji zapachowych.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/7

(1)

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 zawiera wykaz instytucji publicznych, korporacji i agend oraz osób fizycznych i prawnych, podmiotów byłego rządu Iraku objętych zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych znajdujących się poza Irakiem w dniu 22 maja 2003 r. zgodnie z tym rozporządzeniem.

(2)

Dnia 5 lipca 2018 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ podjął decyzję o wykreśleniu jednej pozycji z wykazu osób lub podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/9

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 815/2012 (2) ustanawia szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 904/2010, w szczególności w odniesieniu do przekazywania danych rejestracyjnych podatników stosujących procedury szczególne w zakresie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych przewidziane w tytule XII rozdział 6 dyrektywy Rady 2006/112/WE. (3)

(2)

W następstwie zmiany art. 358a i 361 dyrektywy 2006/112/WE na mocy dyrektywy Rady (UE) 2017/2455 (4) podatnicy niemający siedziby na terytorium Wspólnoty, którzy są zarejestrowani do celów podatku od wartości dodanej (VAT) we Wspólnocie, będą mogli od dnia 1 stycznia 2019 r. stosować procedurę szczególną, określoną w tytule XII rozdział 6 sekcja 2 dyrektywy 2006/112/WE („procedura nieunijna”), w odniesieniu do usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych na rzecz osób niebędących podatnikami, którzy mają siedzibę w państwie członkowskim lub mają stały adres lub zazwyczaj zamieszkują w państwie członkowskim.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić jednolitą wiadomość elektroniczną służącą przekazywaniu danych identyfikacyjnych podatników stosujących procedurę nieunijną określonych w kolumnie B tabeli w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 815/2012.

(4)

W celu zachowania spójności, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od tego samego dnia, co przepisy dyrektywy (UE) 2017/2455 wprowadzające możliwość stosowania procedury szczególnej przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty, którzy są zarejestrowani do celów VAT we Wspólnocie.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu Współpracy Administracyjnej,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/11

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 854/2004 ustanowiono przepisy szczegółowe dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego. W szczególności art. 12 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że, z wyjątkiem kilku określonych przypadków, produkty pochodzenia zwierzęcego mają być przywożone do Unii tylko wtedy, gdy pochodzą z zakładów w państwach trzecich, znajdujących się w wykazach sporządzonych i uaktualnionych zgodnie z tym artykułem. Wykazy te są dostępne na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności (2).

(2)

Art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 stanowi, że zakład z państwa trzeciego może zostać wprowadzony do tego rodzaju wykazu tylko wtedy, gdy właściwy organ tego państwa trzeciego gwarantuje, że dany zakład, łącznie z innymi zakładami zajmującymi się obróbką surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystywanego w wytwarzaniu przedmiotowych produktów pochodzenia zwierzęcego, przestrzega odpowiednich wymagań unijnych. Ponadto zgodnie z art. 12. ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 właściwe organy danego państwa trzeciego powinny uaktualniać wspomniane wykazy i zgłaszać te uaktualnienia Komisji.

(3)

Art. 15 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 854/2004 stanowi, że produkty rybołówstwa przywożone ze statku przetwórni lub statku zamrażalni pływającego pod banderą państwa trzeciego muszą pochodzić ze statków znajdujących się w wykazie sporządzonym lub uaktualnionym zgodnie z procedurą określoną w art. 12 ust. 4 tego rozporządzenia.

(4)

We wrześniu 2017 r. kontrola przeprowadzona przez Komisję wykazała, że zakłady produkcji podstawowej zaopatrujące brazylijskie zakłady, z których dozwolony jest przywóz produktów rybołówstwa, nie są zidentyfikowane ani nie podlegają kontrolom urzędowym. W związku z tym w wyniku kontroli stwierdzono, że właściwy organ w Brazylii nie jest w stanie ani udzielić gwarancji określonych w art. 12 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 854/2004, ani udzielić wszystkich gwarancji, o których mowa w świadectwie zdrowia dla produktów rybołówstwa, określonych w dodatku IV do załącznika VI do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2074/2005 (3). Ponadto kontrola ta wykazała poważne niedociągnięcia pod względem wymogów dotyczących infrastruktury i higieny w niektórych kontrolowanych brazylijskich zakładach, z których dozwolony jest przywóz produktów rybołówstwa. Wspomniane niedociągnięcia świadczą o systemowym braku skutecznych kontroli prowadzonych przez brazylijskie właściwe organy w odniesieniu do produktów rybołówstwa.

(5)

W odpowiedzi na zalecenia zawarte we wstępnym sprawozdaniu z kontroli brazylijskie organy poinformowały Komisję w oficjalnym piśmie z dnia 22 grudnia 2017 r., że zawiesiły wydawanie świadectw zdrowia w odniesieniu do wszystkich produktów rybołówstwa przeznaczonych na wywóz do Unii od dnia 3 stycznia 2018 r. Państwa członkowskie powiadomiły jednak Komisję, że na granicach Unii zgłoszono przesyłki produktów rybołówstwa pochodzących z Brazylii ze świadectwami wydanymi po dacie zawieszenia.

(6)

W związku z powyższym i z uwagi na brak nowych informacji od organów Brazylii, nie ma wystarczających gwarancji, że którykolwiek z zakładów, z których dopuszczono wywóz produktów rybołówstwa z Brazylii do Unii, spełnia warunki określone w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 854/2004, a zatem produkty pochodzące z tych zakładów stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego. Należy zatem usunąć wszystkie zakłady z wykazu brazylijskich zakładów, z których dozwolony jest przywóz do Unii produktów rybołówstwa przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

(7)

Z uwagi na zagrożenie dla zdrowia publicznego związane z ich produktami, zezwolenie na wywóz z tych zakładów do Unii powinno zostać niezwłocznie zniesione. Dlatego też datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia powinien być dzień następujący po dacie jego publikacji.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/13

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu kwasu benzoesowego, mrówczanu wapnia i kwasu fumarowego jako dodatku paszowego u kurcząt rzeźnych, kurcząt odchowywanych na kury nioski, gatunków podrzędnych drobiu rzeźnego i gatunków podrzędnych drobiu odchowywanego na nioski. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu kwasu benzoesowego, mrówczanu wapnia i kwasu fumarowego jako dodatku paszowego u kurcząt rzeźnych, kurcząt odchowywanych na kury nioski, gatunków podrzędnych drobiu rzeźnego i gatunków podrzędnych drobiu odchowywanego na nioski, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

W opiniach z dnia 2 grudnia 2014 r. (2) i dnia 28 września 2017 r. (3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania preparat kwasu benzoesowego, mrówczanu wapnia i kwasu fumarowego nie wywiera niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt, zdrowie ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził także, że preparat może przyczynić się do poprawy wyników produkcyjnych w przypadku kurcząt rzeźnych; wniosek ten może dotyczyć również kurcząt odchowywanych na kury nioski. Jako że nie można wyciągnąć wniosków co do marginesu bezpieczeństwa dodatku w przypadku głównych gatunków docelowych, nie jest możliwa ekstrapolacja wniosków dotyczących bezpieczeństwa na gatunki podrzędne drobiu rzeźnego i gatunki podrzędne drobiu odchowywanego na nioski. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących nadzoru po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu kwasu benzoesowego, mrówczanu wapnia i kwasu fumarowego dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/17

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie kwasu benzoesowego jako dodatku paszowego dla podrzędnych gatunków świń do tuczu i reprodukcji. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie kwasu benzoesowego jako dodatku paszowego dla podrzędnych gatunków świń do tuczu i reprodukcji, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Dodatek ten został już dopuszczony rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1730/2006 (2) jako dodatek paszowy dla prosiąt odsadzonych od maciory, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1138/2007 (3) jako dodatek paszowy dla tuczników i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/900 (4) jako dodatek paszowy dsla loch.

(5)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 28 września 2017 r. (5), że w proponowanych warunkach stosowania kwas benzoesowy nie ma szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi ani na środowisko naturalne, a z jego stosowaniem wiąże się możliwość obniżenia pH moczu u podrzędnych gatunków świń. Ze względu na brak marginesu bezpieczeństwa u prosiąt odstawionych od maciory w przypadku głównych gatunków świń Urząd nie był w stanie ekstrapolować wniosków dotyczących bezpieczeństwa na prosięta odsadzone od maciory u podrzędnych gatunków świń. W związku z tym ustalono, że dodatek jest bezpieczny dla podrzędnych gatunków świń do tuczu oraz do reprodukcji. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena kwasu benzoesowego dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

12.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/21

(1)

Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem”), podpisano w dniu 27 czerwca 2014 r.

(2)

Art. 201 Układu przewiduje przeprowadzenie stopniowego zbliżania przepisów z przepisami celnymi Unii i niektórymi aktami prawa międzynarodowego, jak przewidziano w załączniku XXVI do Układu.

(3)

Załącznik XXVI do Układu stanowi, że zbliżanie przepisów zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (2) ma być przeprowadzone przez Republikę Mołdawii w terminie trzech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

(4)

Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 zostało uchylone i od dnia 1 maja 2016 r. w Unii mają zastosowanie przepisy materialne rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (3).

(5)

Na posiedzeniu Podkomitetu ds. Ceł UE–Republika Mołdawii w dniu 6 października 2016 r. stwierdzono, że załącznik XXVI do Układu należy odpowiednio zmienić,