ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 131
Wydanie polskie
Legislacja
Rocznik 61
29 maja 2018
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 61 |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2018/774
z dnia 28 maja 2018 r.
wykonujące rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (1), w szczególności jego art. 32 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 18 stycznia 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii. |
|
(2) |
Jak wynika z przeglądu środków, wpisy dotyczące niektórych osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczone w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 należy zaktualizować i zmienić. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2018 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 wprowadza się następujące zmiany:
|
I. |
W części A („Osoby”) wprowadza się zmiany do następujących wpisów:
|
|
II. |
W części A („Osoby”) usuwa się następujące imiona i nazwiska oraz odpowiadające im wpisy:
|
|
III. |
W części A („Osoby”) numery wpisów wymienionych poniżej osób otrzymują brzmienie:
|
|
IV. |
W części B („Podmioty”) wpis nr 60 otrzymuje brzmienie:
|
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/8 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/775
z dnia 28 maja 2018 r.
ustanawiające zasady stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, w odniesieniu do reguł dotyczących wskazywania kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika środka spożywczego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (1), w szczególności jego art. 26 ust. 8,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W art. 26 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 ustanawia się ogólne zasady i wymagania dotyczące wskazywania kraju lub miejsca pochodzenia środków spożywczych, które stosuje się bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów unijnych. |
|
(2) |
Art. 26 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 zawiera wymóg wskazania kraju lub miejsca pochodzenia, w przypadku gdy zaniechanie ich wskazania mogłoby wprowadzać w błąd konsumenta co do rzeczywistego kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego, w szczególności w przypadku gdy informacje towarzyszące środkowi spożywczemu lub etykieta jako całość mogłyby sugerować, że dany środek spożywczy pochodzi z innego kraju lub miejsca. Artykuł ten ma zapobiegać podawaniu informacji na temat żywności, które mogłyby wprowadzać konsumenta w błąd poprzez sugerowanie danego pochodzenia środka spożywczego, które nie jest zgodne z rzeczywistością. |
|
(3) |
Art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 stanowi, że jeżeli jest podany kraj lub miejsce pochodzenia danego środka spożywczego i gdy nie jest on taki sam jak kraj lub miejsce pochodzenia jego podstawowego składnika, podaje się również kraj lub miejsce pochodzenia tego podstawowego składnika lub wskazuje się, że jego pochodzenie jest inne niż pochodzenie danego środka spożywczego. Ponadto w artykule tym stwierdza się, że stosowanie tych wymogów wymaga przyjęcia aktu wykonawczego. |
|
(4) |
Art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 dotyczy przypadków, w których kraj lub miejsce pochodzenia są podane obowiązkowo zgodnie z art. 26 ust. 2 lit. a) rozporządzenia lub dobrowolnie za pomocą jakichkolwiek sposobów oznaczania, takich jak oświadczenia, wyrażenia, ilustracje lub symbole. |
|
(5) |
Informacje podane dobrowolnie, takie jak nazwy geograficzne będące częścią nazwy środka spożywczego lub jej towarzyszące, mogą również wchodzić w skład nazw produktów chronionych jako oznaczenia geograficzne lub znaki towarowe zgodnie ze szczegółowymi przepisami unijnymi. |
|
(6) |
Informacje na temat kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego wchodzące w skład nazw produktów chronionych jako oznaczenia geograficzne na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (2), (UE) nr 1308/2013 (3), (WE) nr 110/2008 (4) lub (UE) nr 251/2014 (5), lub chronionych na mocy umów międzynarodowych wchodzą w zakres stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. W związku z tym, że w przypadku nazw produktów chronionych istnieje nierozerwalny związek między cechami produktu a jego pochodzeniem geograficznym, oraz że podlegają one szczegółowym zasadom, w tym przepisom dotyczącym etykietowania, a także uwzględniając specyficzny charakter tych nazw jako objętych prawem własności intelektualnej, potrzebne jest dokładniejsze rozważenie kwestii sposobu wskazywania pochodzenia podstawowego składnika w odniesieniu do takich nazw zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. |
|
(7) |
Oznaczenia kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego wchodzące w skład zarejestrowanych znaków towarowych wchodzą w zakres stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. Znaki towarowe mogą składać się z jakichkolwiek oznaczeń, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, rysunków, liter, cyfr, kolorów, kształtu towarów lub ich opakowań oraz z dźwięków, pod warunkiem że oznaczenia takie nadają towarom lub usługom danego przedsiębiorstwa odróżniającego charakteru. Celem znaków towarowych jest umożliwienie konsumentowi identyfikacji konkretnego źródła lub pochodzenia handlowego w powiązaniu z danym towarem lub usługą. Biorąc pod uwagę specyficzny charakter i cel znaków towarowych, należy dokładniej rozważyć kwestię sposobu wskazywania pochodzenia podstawowego składnika zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011w przypadkach, gdy jest to wymagane dla znaków towarowych. |
|
(8) |
Niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować nazw zwyczajowych i rodzajowych, w tym nazw geograficznych bezpośrednio wskazujących na pochodzenie, ale których powszechna interpretacja nie wskazuje na kraj lub miejsce pochodzenia danego środka spożywczego. |
|
(9) |
Do celów niniejszego rozporządzenia znaki identyfikacyjne towarzyszące środkom spożywczym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego nie powinny być uznawane za oznaczenie kraju lub miejsca pochodzenia. |
|
(10) |
Aby zapewnić konsumentom możliwość dokonywania bardziej świadomych wyborów, konieczne jest ustanowienie, w drodze niniejszego rozporządzenia, szczegółowych zasad, które powinny mieć zastosowanie w przypadku gdy podany jest kraj lub miejsce pochodzenia podstawowego składnika. Zasady te powinny gwarantować odpowiednią precyzję i wartość znaczeniową tego typu informacji. |
|
(11) |
Wskazane jest zatem, aby informacji na temat podstawowego składnika towarzyszyło odniesienie do obszaru geograficznego, które będzie łatwo zrozumiałe dla konsumenta. Należy zakazać stosowania nieprawdziwych nazw regionów lub obszarów geograficznych, które nie mają wartości znaczeniowej lub które mogłyby konsumenta wprowadzić w błąd co do rzeczywistego miejsca pochodzenia podstawowego składnika. |
|
(12) |
W przypadku gdy podstawowy składnik jest środkiem spożywczym podlegającym szczegółowym przepisom unijnym w sprawie oznaczania kraju lub miejsca pochodzenia, przepisy te mogłyby być ewentualnie wykorzystane do celów art. 26 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. |
|
(13) |
W przypadku gdy podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze zdecyduje się wskazać jedynie, że kraj lub miejsce pochodzenia podstawowego składnika jest inne niż kraj lub miejsce pochodzenia danego środka spożywczego, na przykład ze względu na liczne lub zmienne źródła dostaw oraz specyficzne procesy produkcji, należy ustanowić zasady, które uwzględniałyby różne okoliczności przetwarzania żywności. Odpowiednie oznaczenie powinno dostarczać konsumentowi zrozumiałych informacji. |
|
(14) |
Informacja na temat podstawowego składnika podana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem powinna uzupełniać informacje podane do wiadomości konsumentów na temat kraju lub miejsca pochodzenia danego środka spożywczego i powinna być dobrze widoczna i czytelna, a w stosownych przypadkach nieusuwalna. |
|
(15) |
Zgodnie z art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, który stanowi, że wszelkie nowe środki dotyczące informacji na temat żywności powinny mieć zastosowanie od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego, należy ustanowić odpowiedni okres przejściowy w odniesieniu do stosowania niniejszego rozporządzenia. |
|
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zakres
1. Niniejsze rozporządzenie określa zasady dotyczące stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, w przypadku gdy kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego są podane w jakiejkolwiek formie, takiej jak oświadczenia, ilustracje, symbole lub wyrażenia, odnoszące się do miejsc lub obszarów geograficznych, z wyjątkiem nazw geograficznych, które są częścią nazw zwyczajowych i rodzajowych i które bezpośrednio wskazują na pochodzenie, lecz ich powszechna interpretacja nie wskazuje na kraj lub miejsce pochodzenia.
2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do oznaczeń geograficznych chronionych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, rozporządzenia (WE) nr 110/2008 lub rozporządzenia (UE) nr 251/2014 lub chronionych na mocy umów międzynarodowych ani do zarejestrowanych znaków towarowych, w przypadkach gdy znaki takie stanowią oznaczenie pochodzenia, w oczekiwaniu na przyjęcie szczegółowych zasad dotyczących stosowania art. 26 ust. 3 w odniesieniu do takich oznaczeń.
Artykuł 2
Wskazanie kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika
Kraj lub miejsce pochodzenia podstawowego składnika, które są odmiennie od podanego kraju lub miejsca pochodzenia danego środka spożywczego, podaje się:
|
a) |
jako odniesienie do jednego z następujących obszarów geograficznych:
|
|
b) |
lub za pomocą następującego oświadczenia: „(nazwa podstawowego składnika) nie pochodzi/nie pochodzą z (kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego)” lub przy użyciu innego podobnego sformułowania o takim samym znaczeniu dla konsumenta. |
Artykuł 3
Sposób prezentowania informacji
1. Informację podaną zgodnie z art. 2 prezentuje się przy użyciu czcionki o rozmiarze nie mniejszym niż minimalny rozmiar czcionki wymagany zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011.
2. Bez uszczerbku dla ust. 1, w przypadku gdy kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego są podane w formie słownej, informację podaną zgodnie z art. 2 umieszcza się w tym samym polu widzenia co oznaczenie kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego i przy użyciu czcionki o rozmiarze, w którym wysokość x wynosi co najmniej 75 % wysokości x oznaczenia kraju lub miejsca pochodzenia danego środka spożywczego.
3. Bez uszczerbku dla ust. 1, w przypadku gdy kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego są podane w formie innej niż forma słowna, informację podaną zgodnie z art. 2 umieszcza się w tym samym polu widzenia co oznaczenie kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego.
Artykuł 4
Wejście w życie, data rozpoczęcia stosowania i środki przejściowe
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r.
Środki spożywcze wprowadzone do obrotu lub etykietowane przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia mogą być przedmiotem obrotu do czasu wyczerpania zapasów.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14).
(6) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).
DECYZJE
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/12 |
DECYZJA RADY (UE) 2018/776
z dnia 22 maja 2018 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczącego zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami (linia budżetowa 12 02 01: „Wdrażanie i rozwój jednolitego rynku usług finansowych”)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) („Porozumienie EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
|
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
|
(4) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii dotyczących usług finansowych. |
|
(5) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić kontynuowanie takiej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2018 r. |
|
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczące proponowanej zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2018 r.
W imieniu Rady
E. KARANIKOLOV
Przewodniczący
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2018
z dnia …
zmieniająca protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii dotyczących wdrażania i rozwoju jednolitego rynku usług finansowych. |
|
(2) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację takiej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2018 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 7 ust. 11 protokołu 31 do Porozumienia EOG słowa „i 2017” zastępuje się słowami „2017 i 2018”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2018 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG
(*1) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/14 |
DECYZJA RADY (UE) 2018/777
z dnia 22 maja 2018 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczącego zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG, dotyczącego współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami (linia budżetowa 02 04 77 03: „Działanie przygotowawcze — Badania nad obronnością”)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (2), w szczególności jego art. 54 ust. 2 lit. b), art. 84 ust. 2 i art. 124,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (3) („Porozumienie EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
|
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
|
(4) |
Państwa EFTA w dalszym ciągu mają uczestniczyć w działaniach Unii związanych z linią budżetową 02 04 77 03 „Działanie przygotowawcze — Badania nad obronnością”, włączoną do budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2018. |
|
(5) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić kontynuowanie tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2018 r. |
|
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno opierać się na załączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie do zaproponowanej zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2018 r.
W imieniu Rady
E. KARANIKOLOV
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2018
z dnia …
zmieniająca protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Współpraca pomiędzy umawiającymi się stronami Porozumienia EOG została rozszerzona decyzją Wspólnego Komitetu EOG 208/2017, aby uwzględnić udział państw EFTA w działaniu przygotowawczym Unii w zakresie badań obronnych, które jest finansowane z budżetu ogólnego Unii. |
|
(2) |
Państwa EFTA w dalszym ciągu będą uczestniczyły w działaniach Unii związanych z linią budżetową 02 04 77 03 „Działanie przygotowawcze — Badania nad obronnością”, włączoną do budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2018. |
|
(3) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić kontynuowanie tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2018 r. |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ
Artykuł 1
W art. 1 ust.13 lit. a) protokołu 31 do Porozumienia EOG słowa „rok budżetowy 2017” zastępuje się słowami „lata budżetowe 2017 i 2018”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG
(*1) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/16 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2018/778
z dnia 28 maja 2018 r.
zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB (1). |
|
(2) |
W dniu 29 maja 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/917 (2), przedłużającą do dnia 1 czerwca 2018 r. obowiązywanie środków ograniczających ustanowionych decyzją 2013/255/WPZiB. |
|
(3) |
Jak wynika z przeglądu środków ograniczających, ich obowiązywanie należy ponownie przedłużyć do dnia 1 czerwca 2019 r. |
|
(4) |
Wpisy dotyczące niektórych osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczone w załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB należy zaktualizować i zmienić. |
|
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2013/255/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 34 decyzji 2013/255/WPZiB otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 34
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 1 czerwca 2019 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Decyzja ta może być, w stosownych przypadkach, przedłużana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”.
Artykuł 2
W załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2018 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 147 z 1.6.2013, s. 14).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/917 z dnia 29 maja 2017 r. zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 139 z 30.5.2017, s. 62).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
|
I. |
W części A („Osoby”) wprowadza się zmiany do następujących wpisów:
|
|
II. |
W części A („Osoby”) usuwa się następujące imiona i nazwiska oraz odpowiadające im wpisy:
|
|
III. |
W części A („Osoby”) numery wpisów wymienionych poniżej osób otrzymują brzmienie:
|
|
IV. |
W części B („Podmioty”) wpis nr 60 otrzymuje brzmienie:
|
|
29.5.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 131/23 |
DECYZJA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2018/779
z dnia 19 lutego 2018 r.
w sprawie mających zastosowanie systemów oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych płyt warstwowych w okładzinach metalowych przeznaczonych do zastosowania konstrukcyjnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (1), w szczególności jego art. 28 i art. 60 lit. h),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Nie istnieje odpowiednia decyzja dotycząca oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych w odniesieniu do płyt warstwowych w okładzinach metalowych przeznaczonych do zastosowania konstrukcyjnego („płyty warstwowe”). Konieczne jest zatem określenie, które systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych mają zastosowanie do płyt warstwowych. |
|
(2) |
Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie wyłącznie do wyrobów nieobjętych innymi odpowiednimi aktami prawa Unii. Nie powinna ona mieć zatem zastosowania do płyt warstwowych w okładzinach metalowych nieprzeznaczonych do zastosowania konstrukcyjnego, gdyż wyroby te są już objęte przepisami decyzji Komisji 98/436/WE (2) i decyzji Komisji 98/437/WE (3), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejsza decyzja ma zastosowanie do płyt warstwowych w okładzinach metalowych przeznaczonych do zastosowania konstrukcyjnego.
Artykuł 2
Płyty warstwowe, o których mowa w art. 1, poddaje się ocenie i weryfikacji stałości właściwości użytkowych w odniesieniu do ich zasadniczych charakterystyk zgodnie z systemami określonymi w załączniku.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 lutego 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5.
(2) Decyzja Komisji 98/436/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie pokryć dachowych, świetlików, okien dachowych i części dodatkowych (Dz.U. L 194 z 10.7.1998, s. 30).
(3) Decyzja Komisji 98/437/WE z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie wykończeń wewnętrznych i zewnętrznych ścian i sufitów (Dz.U. L 194 z 10.7.1998, s. 39).
ZAŁĄCZNIK
SYSTEMY OCENY I WERYFIKACJI STAŁOŚCI WŁAŚCIWOŚCI UŻYTKOWYCH
Tabela 1
W odniesieniu do wszystkich zasadniczych charakterystyk związanych z podstawowym wymaganiem nr 1 dotyczącym obiektów budowlanych (nośność i stateczność)
|
Wyrób i jego zamierzone zastosowanie |
Mający zastosowanie system |
|
Płyty warstwowe w okładzinach metalowych przeznaczone do zastosowania konstrukcyjnego |
2+ |
Tabela 2
Wyłącznie w odniesieniu do reakcji na ogień
W odniesieniu do wszystkich wyrobów wymienionych w pierwszej kolumnie tabeli 1 określa się następujące systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych, w zależności od podrodziny, do której należy dany wyrób:
|
Podrodziny wyrobów |
Mający zastosowanie system |
|
Wyroby, w przypadku których na możliwym do jednoznacznego ustalenia etapie produkcji udoskonala się właściwości użytkowe w zakresie reakcji na ogień (np. poprzez dodanie produktów hamujących palność lub ograniczenie zawartości materiałów organicznych) |
1 |
|
Wyroby, w przypadku których istnieje obowiązująca europejska podstawa prawna pozwalająca na sklasyfikowanie ich właściwości użytkowych w zakresie reakcji na ogień bez przeprowadzania badań |
4 |
|
Wyroby, które nie należą do podrodzin wskazanych w wierszach 1 i 2 |
3 |
Tabela 3
W odniesieniu do wszystkich pozostałych zasadniczych charakterystyk
|
Wyrób i jego zamierzone zastosowanie |
Mający zastosowanie system |
|
Płyty warstwowe w okładzinach metalowych przeznaczone do zastosowania konstrukcyjnego |
3 |
