ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 128

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 61
24 maja 2018


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2018/754 z dnia 14 maja 2018 r. w sprawie zawarcia Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu

1

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/755 z dnia 23 maja 2018 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej propyzamid jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1)

4

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/756 z dnia 23 maja 2018 r. poddające rejestracji przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny

9

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2018/757 z dnia 14 maja 2018 r. w sprawie wypowiedzenia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów

13

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/758 z dnia 23 maja 2018 r. dotycząca niektórych tymczasowych środków ochronnych w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na Węgrzech (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 3250)  ( 1)

16

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

*

Decyzja nr 1/JP/2018 Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy Umowy w sprawie wzajemnego uznawania między Wspólnotą Europejską a Japonią z dnia 27 kwietnia 2018 r. odnosząca się do wpisania organów oceny zgodności do wykazu zawartego w Załączniku sektorowym dotyczącym końcowych urządzeń telekomunikacyjnych i sprzętu radiowego [2018/759]

19

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/1


DECYZJA RADY (UE) 2018/754

z dnia 14 maja 2018 r.

w sprawie zawarcia Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43, w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) oraz art. 218 ust. 7,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 28 stycznia 2014 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2014/146/UE w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (2) (zwanej dalej „Umową”).

(2)

W pierwszym Protokole (3) do Umowy określono na okres trzech lat uprawnienia do połowów przyznane statkom unijnym w obszarze połowowym pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją Republiki Mauritiusu (zwanej dalej „Mauritiusem”) oraz rekompensatę finansową przyznaną przez Unię. Okres stosowania tego Protokołu upłynął w dniu 27 stycznia 2017 r.

(3)

Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/1960 (4) nowy Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (5) (zwany dalej „Protokołem”) podpisano w dniu 8 grudnia 2017 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(4)

Protokół stosuje się tymczasowo od daty jego podpisania.

(5)

Celem Protokołu jest wzmocnienie współpracy między Unią i Mauritiusem w celu propagowania zrównoważonej polityki rybołówstwa, rozsądnej eksploatacji zasobów rybnych w wodach Mauritiusu oraz wspierania dążeń tego państwa do rozwoju zrównoważonej gospodarki oceanicznej.

(6)

Protokół powinien zostać zatwierdzony.

(7)

W art. 9 Umowy ustanowiono Wspólny Komitet (zwany dalej „Wspólnym Komitetem”), który jest odpowiedzialny za monitorowanie jej stosowania. Ponadto, zgodnie z art. 5, art. 6 ust. 2 i art. 7 oraz 8 Protokołu, Wspólny Komitet może zatwierdzać określone zmiany Protokołu. W celu ułatwienia zatwierdzenia tych zmian należy upoważnić Komisję, z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków, do zatwierdzania zmian przy zastosowaniu procedury uproszczonej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (6) (zwany dalej „Protokołem”).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii powiadomienia przewidzianego w art. 16 Protokołu (7).

Artykuł 3

Z zastrzeżeniem postanowień i warunków zawartych w załączniku Komisja jest upoważniona do zatwierdzania w imieniu Unii zmian w Protokole, które mają zostać przyjęte przez Wspólny Komitet.

Artykuł 4

Niniejsza Decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2018 r.

W imieniu Rady

E. ZAHARIEVA

Przewodniczący


(1)  Zgoda z dnia 17 kwietnia 2018 r (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Decyzja Rady 2014/146/UE z dnia 28 stycznia 2014 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (Dz.U. L 79 z 18.3.2014, s. 2).

(3)  Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (Dz.U. L 79 z 18.3.2014, s. 9).

(4)  Decyzja Rady (UE) 2017/1960 z dnia 23 października 2017 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (Dz.U. L 279 z 28.10.2017, s. 1).

(5)  Dz.U. L 279 z 28.10.2017, s. 3.

(6)  Tekst Protokołu został opublikowany w Dz.U. L 279 z 28.10.2017, s. 3 wraz z decyzją o jego podpisaniu.

(7)  Data wejścia w życie Protokołu zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


ZAŁĄCZNIK

ZAKRES UPOWAŻNIENIA I PROCEDURA OKREŚLANIA STANOWISKA UNII WE WSPÓLNYM KOMITECIE

1.

Komisja jest upoważniona do prowadzenia negocjacji z Republiką Mauritiusu oraz – w stosownych przypadkach i pod warunkiem przestrzegania pkt 3 niniejszego załącznika – wyrażenia zgody na zmiany w Protokole w odniesieniu do następujących kwestii:

a)

przegląd uprawnień do połowów i związanych z nimi postanowień zgodnie z art. 7 i 8 Protokołu;

b)

decyzji dotyczących trybu wsparcia sektorowego zgodnie z art. 5 Protokołu;

c)

środków zarządzania wchodzących w zakres kompetencji Wspólnego Komitetu zgodnie z art. 6 ust. 2 Protokołu.

2.

Na forum Wspólnego Komitetu Unia:

a)

działa zgodnie z celami, do których Unia dąży w ramach wspólnej polityki rybołówstwa;

b)

postępuje zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa;

c)

wspiera stanowiska, które są spójne z odpowiednimi postanowieniami przyjmowanymi przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem oraz zgodne ze wspólnym zarządzaniem przez państwa nadbrzeżne.

3.

W przypadku gdy przewiduje się, że na posiedzeniu Wspólnego Komitetu zostanie przyjęta decyzja w sprawie zmian do Protokołu, o których mowa w pkt 1, podejmuje się kroki konieczne do tego, aby stanowisko, które ma zostać zajęte w imieniu Unii, uwzględniało najnowsze dane statystyczne, biologiczne i inne, przekazane Komisji.

W tym celu i w oparciu o te informacje służby Komisji z odpowiednim wyprzedzeniem przed posiedzeniem Wspólnego Komitetu przekazują Radzie lub jej organom przygotowawczym do rozpatrzenia i zatwierdzenia dokument zawierający szczegóły proponowanego stanowiska Unii.

4.

W odniesieniu do kwestii, o których mowa w pkt 1 lit. a), zatwierdzenie przewidzianego stanowiska Unii przez Radę wymaga większości kwalifikowanej głosów. W pozostałych przypadkach stanowisko Unii przewidziane w dokumencie przygotowawczym uznaje się za zatwierdzone, chyba że podczas posiedzenia organu przygotowawczego Rady lub w terminie 20 dni od otrzymania dokumentu przygotowawczego – w zależności od tego, co miało miejsce wcześniej – sprzeciwią się temu państwa członkowskie w liczbie odpowiadającej mniejszości blokującej. W przypadku takiego sprzeciwu kwestię tę przekazuje się Radzie.

5.

Jeżeli podczas kolejnych posiedzeń, w tym na miejscu, nie będzie możliwe osiągnięcie porozumienia, tak aby stanowisko Unii uwzględniało nowe elementy, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.

6.

Zachęca się Komisję do podejmowania, w odpowiednim czasie, wszelkich niezbędnych działań następczych w odniesieniu do decyzji Wspólnego Komitetu, w tym, w stosownych przypadkach, publikacji odpowiedniej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i przedłożenia wszelkich wniosków potrzebnych do wdrożenia tej decyzji.

ROZPORZĄDZENIA

24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/4


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/755

z dnia 23 maja 2018 r.

w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej propyzamid jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 24 w związku z art. 20 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 2003/39/WE (2) włączono propyzamid jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej propyzamid, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 31 stycznia 2019 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia propyzamidu złożono zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia i w dniu 31 lipca 2015 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)

Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd podał również do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą.

(8)

W dniu 12 lipca 2016 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6) dotyczące tego, czy propyzamid ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. W dniu 22 marca 2018 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia propyzamidu na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(9)

Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do projektu sprawozdania w sprawie odnowienia zatwierdzenia.

(10)

W odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego propyzamid ustalono, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione. Należy zatem odnowić zatwierdzenie propyzamidu.

(11)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia propyzamidu opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, co jednak nie ogranicza zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające propyzamid. Należy zatem znieść ograniczenie polegające na stosowaniu tej substancji wyłącznie w charakterze środka chwastobójczego.

(12)

Komisja uważa jednak, że propyzamid jest substancją kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Propyzamid jest substancją trwałą i toksyczną zgodnie z, odpowiednio, pkt 3.7.2.1 i 3.7.2.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, zważywszy że okres półtrwania w wodzie słodkiej jest dłuższy niż 40 dni, a najwyższe stężenie, przy którym nie obserwuje się szkodliwych zmian w wyniku długotrwałego narażenia u organizmów słodkowodnych, jest mniejsze niż 0,01 mg/l. Propyzamid spełnia tym samym warunek określony w pkt 4 tiret drugie załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(13)

Należy zatem odnowić zatwierdzenie propyzamidu jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia.

(14)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(16)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/84 (7) przedłużono do dnia 31 stycznia 2019 r. termin wygaśnięcia zatwierdzenia propyzamidu, aby umożliwić zakończenie procesu odnowienia przed wygaśnięciem zatwierdzenia tej substancji. Jednakże z uwagi na to, że decyzję w sprawie odnowienia podjęto przed przedłużonym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 lipca 2018 r.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Odnowienie zatwierdzenia substancji czynnej jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia

Zgodnie z załącznikiem I odnawia się zatwierdzenie substancji czynnej propyzamid jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2)  Dyrektywa Komisji 2003/39/WE z dnia 15 maja 2003 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia propinebu i propyzamidu jako substancji czynnych (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 30).

(3)  Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012 z dnia 18 września 2012 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącej substancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 252 z 19.9.2012, s. 26).

(6)  EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności), 2016. „Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance propyzamide” (Wnioski z wzajemnej weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej propyzamid). Dziennik EFSA 2016, 14(7):4554, 103 s., doi:10.2903/j.efsa.2016.4554. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.

(7)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/84 z dnia 19 stycznia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: chloropiryfos, chloropiryfos metylu, chlotianidyna, związki miedzi, dimoksystrobina, mankozeb, mekoprop-P, metiram, oksamyl, petoksamid, propikonazol, propineb, propyzamid, piraklostrobina i zoksamid (Dz.U. L 16 z 20.1.2018, s. 8).


ZAŁĄCZNIK I

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

Propyzamid

Nr CAS 23950-58-5

Nr CIPAC 315

3,5-dichloro-N-(1,1-dimetyloprop-2-ynylo)-benzamid

920 g/kg

1 lipca 2018 r.

30 czerwca 2025 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego propyzamidu, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę operatorów,

ochronę wód podziemnych w podatnych na zagrożenia obszarach,

ochronę ptaków, ssaków, roślin innych niż zwalczane, organizmów glebowych i organizmów wodnych.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

W szczególności należy stosować środki ochrony indywidualnej, takie jak rękawice, kombinezon i solidne obuwie, tak aby nie został przekroczony dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL).

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

ukończenia oceny profilu toksykologicznego metabolitów, których znaczne stężenie stwierdzono w podstawowych uprawach i roślinach uprawianych zmianowo;

2)

degradacji gleby powodowanej przez główny metabolit RH- 24580;

3)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych, w przypadku gdy wody powierzchniowe lub podziemne pobiera się w celu wykorzystania jako wody pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymienione w pkt 1 do dnia 31 października 2018 r., a informacje wymienione w pkt 2 – do dnia 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca przedkłada informacje potwierdzające wymienione w pkt 3 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


ZAŁĄCZNIK II

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w części A skreśla się pozycję 55 dotyczącą propyzamidu;

2)

w części E dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Przepisy szczegółowe

„9

Propyzamid

Nr CAS 23950-58-5

Nr CIPAC 315

3,5-dichloro-N-(1,1-dimetyloprop-2-ynylo)-benzamid

920 g/kg

1 lipca 2018 r.

30 czerwca 2025 r.

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego propyzamidu, w szczególności jego dodatki I i II.

W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

ochronę operatorów,

ochronę wód podziemnych w podatnych na zagrożenia obszarach,

ochronę ptaków, ssaków, roślin innych niż zwalczane, organizmów glebowych i organizmów wodnych.

W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.

W szczególności należy stosować środki ochrony indywidualnej, takie jak rękawice, kombinezon i solidne obuwie, tak aby nie został przekroczony dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL).

Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim oraz Urzędowi informacje potwierdzające na temat:

1)

ukończenia oceny profilu toksykologicznego metabolitów, których znaczne stężenie stwierdzono w podstawowych uprawach i roślinach uprawianych zmianowo;

2)

degradacji gleby powodowanej przez główny metabolit RH- 24580;

3)

wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych, w przypadku gdy wody powierzchniowe lub podziemne pobiera się w celu wykorzystania jako wody pitnej.

Wnioskodawca przedkłada informacje wymienione w pkt 1 do dnia 31 października 2018 r., a informacje wymienione w pkt 2 – do dnia 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca przedkłada informacje potwierdzające wymienione w pkt 3 w ciągu dwóch lat od podania przez Komisję do wiadomości publicznej wytycznych dotyczących oceny wpływu procesów uzdatniania wody na charakter pozostałości obecnych w wodach powierzchniowych i podziemnych.”


(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/9


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/756

z dnia 23 maja 2018 r.

poddające rejestracji przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 24 ust. 5,

po poinformowaniu państw członkowskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 31 stycznia 2018 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”) wszczęcie postępowania antysubsydyjnego („postępowanie antysubsydyjne”) dotyczącego przywozu do Unii biodiesla pochodzącego z Argentyny w następstwie skargi złożonej w dniu 18 grudnia 2017 r. przez Europejską Radę Biodiesla („skarżący”) reprezentującą ponad 25 % łącznej unijnej produkcji biodiesla.

1.   PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM

(2)

Produktem podlegającym rejestracji („produkt objęty postępowaniem”) są monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych lub parafinowe oleje napędowe będące produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym, w formie czystej lub zawarte w mieszance, obecnie objęte kodami CN ex 1516 20 98 (kody TARIC 1516209821, 1516209829 i 1516209830), ex 1518 00 91 (kody TARIC 1518009121, 1518009129 i 1518009130), ex 1518 00 95 (kod TARIC 1518009510), ex 1518 00 99 (kody TARIC 1518009921, 1518009929 i 1518009930), ex 2710 19 43 (kody TARIC 2710194321, 2710194329 i 2710194330), ex 2710 19 46 (kody TARIC 2710194621, 2710194629 i 2710194630), ex 2710 19 47 (kody TARIC 2710194721, 2710194729 i 2710194730), 2710 20 11, 2710 20 15, 2710 20 17, ex 3824 99 92 (kody TARIC 3824999210, 3824999212 i 3824999220), 3826 00 10 i ex 3826 00 90 (kody TARIC 3826009011, 3826009019 i 3826009030) i pochodzące z Argentyny. Powyższe kody CN i TARIC podano jedynie w celach informacyjnych.

2.   WNIOSEK

(3)

Skarżący w swojej skardze najpierw zwrócił się do Komisji o rejestrację przywozu produktu objętego postępowaniem. Następnie w dniu 21 lutego 2018 r. skarżący złożył wniosek o rejestrację towarów na podstawie art. 24 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 („rozporządzenie podstawowe”). Skarżący przedstawił następnie dodatkowe uwagi i zaktualizowane informacje między innymi w dokumentach przedłożonych odpowiednio dnia 16 marca 2018 r. i 27 marca 2018 r. Skarżący wnioskował o objęcie rejestracją przywozu produktu objętego postępowaniem, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu począwszy od dnia takiej rejestracji, z zastrzeżeniem spełnienia wszelkich warunków określonych w rozporządzeniu podstawowym.

3.   PODSTAWY DO REJESTRACJI

(4)

Zgodnie z art. 24 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja może zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków w celu rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu począwszy od dnia takiej rejestracji, z zastrzeżeniem spełnienia wszelkich warunków określonych w rozporządzeniu podstawowym. Przywóz może podlegać rejestracji w wyniku wniosku przemysłu unijnego zawierającego dostateczne dowody uzasadniające takie działanie.

(5)

Skarżący twierdzi, że rejestracja jest uzasadniona, ponieważ istnieją wystarczające dowody wskazujące na rzeczywiste i poważne ryzyko wystąpienia poważnej szkody dla unijnego przemysłu biodiesla w wyniku masowego przywozu subsydiowanego biodiesla w krótkim okresie, w szczególności począwszy od 2018 r. (czyli po okresie objętym dochodzeniem, „po OD”). Skarżący utrzymuje ponadto, że istnieją wystarczające dowody na subsydiowany przywóz biodiesla z Argentyny, na poważne okoliczności wynikające z takiego subsydiowanego przywozu oraz na początek materializacji szkody spowodowanej przywozem towarów subsydiowanych.

(6)

Komisja przeanalizowała wniosek również w świetle art. 16 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, który określa warunki pobierania ceł od zarejestrowanego przywozu. W analizie przeprowadzonej przez Komisję uwzględniono również uwagi przedstawione w dniu 21 marca 2018 r. przez Camara Argentina de Biocombustibiles („CARBIO”) oraz uwagi przedstawione w dniu 3 kwietnia 2018 r. przez rząd Argentyny, w których stwierdzono między innymi, że wniosek skarżącego o rejestrację nie spełnia warunków określonych w art. 16 ust. 4 i art. 24 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(7)

Jak wyjaśniono w motywach 8–16 Komisja wzięła pod uwagę wszystkie opinie i rozważyła, czy istnieją wystarczające dowody świadczące o występowaniu poważnych okoliczności, w których, w przypadku produktu objętego postępowaniem, trudna do naprawienia szkoda zostałaby spowodowana masowym przywozem w stosunkowo krótkim okresie danego produktu stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz czy może być uznane za konieczne dokonanie wstecznej oceny ceł wyrównawczych nałożonych na ten przywóz w celu wykluczenia ponownego wystąpienia takiej szkody.

3.1.   Poważne okoliczności, w których przywóz bardzo dużych ilości produktu subsydiowanego w stosunkowo krótkim okresie powoduje szkodę trudną do naprawienia

(8)

W odniesieniu do subsydiowania Komisja dysponuje wystarczającymi dowodami wskazującymi na to, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Argentyny jest subsydiowany. Domniemane subsydia obejmują między innymi:

(i)

dostarczanie przez rząd towarów lub świadczenie usług po cenach niższych niż odpowiednie wynagrodzenie, np. zapewnianie nasion soi;

(ii)

zakup towarów przez sektor instytucji rządowych i samorządowych po cenach wyższych niż odpowiednie wynagrodzenie lub wsparcie dochodu bądź ceny, np. zlecony przez rząd zakup biodiesla (Umowa w sprawie dostaw biodiesla);

(iii)

bezpośredni transfer środków pieniężnych, np. udzielanie pożyczek i finansowanie wywozu na warunkach preferencyjnych, w tym udzielanie pożyczek na warunkach preferencyjnych przez Narodowy Bank Argentyny (Banco de la Nación Argentina); oraz

(iv)

dochód władz publicznych utracony lub niepobrany, np. przyspieszona amortyzacja dla producentów biodiesla na mocy ustawy z 2006 r. w sprawie biopaliw, zwolnienia z płatności minimalnego zakładanego podatku dochodowego i odroczenia płatności tego podatku dla producentów biodiesla na mocy ustawy z 2006 r. w sprawie biopaliw oraz kilka środków zapewniających zwolnienia podatkowe na szczeblu regionalnym.

(9)

Dowody na subsydiowanie zostały udostępnione w jawnej wersji skargi i zostały poddane dalszej analizie w memorandum w sprawie wystarczających dowodów.

(10)

Twierdzi się, że środki opisane w motywie 8 stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Argentyny lub innych władz regionalnych (w tym organów publicznych) i przynoszą korzyści producentom eksportującym produkt objęty postępowaniem. Zarzuca się, że środki te mają zastosowanie wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw, grup przedsiębiorstw lub niektórych sektorów przemysłu i z tego względu mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych.

(11)

W związku z powyższym z dostępnych na tym etapie dowodów wynika, że wywóz produktu objętego postępowaniem objęty jest subsydiami stanowiącymi podstawę środków wyrównawczych.

(12)

Ponadto, na podstawie ostatnich informacji przedstawionych przez skarżącego we wniosku o rejestrację (3), Komisja dysponuje dostatecznymi dowodami na to, że subsydiowanie producentów eksportujących zaczyna powodować istotną szkodę (a nie tylko zagrożenie istotną szkodą) dla przemysłu unijnego.

(13)

Wniosek o rejestrację, wraz z informacjami przesłanymi w późniejszym okresie, dostarcza wystarczające dowody na zaistnienie poważnych okoliczności, w związku z którymi pod koniec okresu objętego dochodzeniem („OD”) (od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.) oraz w pierwszym kwartale następującym po OD (od stycznia 2018 r. do marca 2018 r.) trudna do naprawienia szkoda zaczęła się materializować.

(14)

Szkoda ta jest faktycznie spowodowana masowym przywozem, w stosunkowo krótkim okresie, produktu korzystającego z subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych. Dowody wskazują na ogromny wzrost przywozu produktu objętego postępowaniem w ujęciu bezwzględnym i pod względem udziału w rynku w okresie od sierpnia 2017 r. do pierwszego kwartału okresu po OD. W szczególności, z dostępnych dowodów wynika, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Argentyny wzrósł z 0 ton w sierpniu 2017 r. do 410 600 ton (4) w pierwszym kwartale okresu po OD, a odpowiadający wzrost udziału w rynku wyniósł od 0 % do 10 % (5). Z dodatkowych otrzymanych dowodów wynika, że w okresie od września 2017 r. do lutego 2018 r. Argentyna dokonała wywozu 837 000 ton produktu objętego postępowaniem, w związku z czym można się spodziewać dalszego znacznego przywozu w okresie po lutym 2018 r. (6)

(15)

Dowody wskazują ponadto, że znaczny wzrost przywozu produktu objętego postępowaniem z Argentyny zaczyna w istotnym stopniu wpływać negatywnie na sytuację przemysłu unijnego, m.in. obniżając ceny. Od dnia 1 września 2017 r. do dnia 31 marca 2018 r. ceny biodiesla FAME (estry metylowych kwasów tłuszczowych) spadły o 12,3 % (7).

(16)

Ponadto z dowodów przedstawionych przez skarżącego we wniosku o rejestrację wynika, że pogarszająca się sytuacja na rynku prowadzi do planowanego zmniejszenia produkcji lub ograniczenia działalności w co najmniej trzech przedsiębiorstwach w Unii. Doprowadzi to do znacznego ograniczenia produkcji i sprzedaży w Unii oraz będzie miało negatywny wpływ na zatrudnienie w przemyśle unijnym.

(17)

Ponadto Komisja oceniła, czy istotna szkoda, która rozpoczęła się po okresie objętym dochodzeniem, jest trudna do naprawienia. W tym względzie należy zauważyć, że produkt objęty postępowaniem jest bardzo wrażliwy na zmiany cen, o czym świadczy niski poziom przywozu produktu objętego postępowaniem po nałożeniu ceł antydumpingowych w 2013 r. (8) oraz późniejszy wzrost przywozu w następstwie obniżenia ceł antydumpingowych we wrześniu 2017 r. (9). Istnieje ryzyko, że coraz większa liczba producentów unijnych będzie odczuwać skutki spadku sprzedaży oraz ograniczenia produkcji, jeżeli przywóz nadal będzie się utrzymywał na obecnym, podwyższonym poziomie po rzekomo subsydiowanych cenach z Argentyny, jak wskazano do tej pory. Oczywiste jest, że ryzyko to będzie miało negatywny wpływ na zatrudnienie i ogólne wyniki producentów unijnych. Obniżenie dochodów i trwałe straty w udziale w rynku stanowią zatem istotną szkodę trudną do naprawienia.

3.2.   Przeciwdziałanie ponownemu wystąpieniu szkody

(18)

W odniesieniu do danych wspomnianych w motywach 14 i 15 oraz ze względów wyjaśnionych w motywie 17 Komisja uznała za konieczne przygotowanie ewentualnego wprowadzenia środków z mocą wsteczną przez objęcie obowiązkiem rejestracji w celu wykluczenia ponownego wystąpienia takiej szkody. Warunki na rynku w okresie po OD faktycznie potwierdzają, że sytuacja przemysłu krajowego pogarsza się ze względu na znaczny wzrost subsydiowanego przywozu już w pierwszym kwartale 2018 r. W związku z tym, jeżeli na koniec bieżącego dochodzenia Komisja stwierdzi, że przemysł krajowy ponosi istotną szkodę, może ona uznać za właściwe pobranie ceł wyrównawczych od zarejestrowanego przywozu, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu takiej szkody.

4.   PROCEDURA

(19)

Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, a także do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z pisemnym wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane.

5.   REJESTRACJA

(20)

Zgodnie z art. 24 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego postępowaniem powinien zostać poddany rejestracji, tak aby zagwarantować, w razie wprowadzenia ceł wyrównawczych w wyniku postępowania, możliwość pobrania tych ceł od zarejestrowanego przywozu z mocą wsteczną, przy spełnieniu niezbędnych warunków, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

(21)

Jakiekolwiek zobowiązania w przyszłości oparte będą na wynikach dochodzenia.

(22)

Na tym etapie dochodzenia nie jest jeszcze możliwe dokładne oszacowanie kwoty subsydiowania. Zarzuty zawarte w skardze wzywającej do wszczęcia dochodzenia antysubsydyjnego odnosiły się do faktu, iż Stany Zjednoczone Ameryki nałożyły ostateczne cła na subsydiowany przywóz biodiesla z Argentyny, które w dniu 9 listopada 2017 r. wynosiły od 71,45 % do 72,28 %. Na podstawie informacji otrzymanych od producentów unijnych w ramach dochodzenia wstępny poziom usuwający szkodę wynosi 29,5 %. Zgodnie z dostępnymi na tym etapie informacjami kwotę ewentualnego przyszłego zobowiązania ustala się na poziomie usuwającym szkodę, a mianowicie na poziomie 29,5 % ad valorem wartości importowej CIF produktu objętego postępowaniem.

6.   PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH

(23)

Wszelkie zgromadzone w związku z tą rejestracją dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (10),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym poleca się władzom celnym, na podstawie art. 24 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1037, podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu do Unii monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym w formie czystej lub zawartych w mieszance, objętych obecnie kodami CN ex 1516 20 98 (kody TARIC 1516209821, 1516209829 i 1516209830), ex 1518 00 91 (kody TARIC 1518009121, 1518009129 i 1518009130), ex 1518 00 95 (kod TARIC 1518009510), ex 1518 00 99 (kody TARIC 1518009921, 1518009929 i 1518009930), ex 2710 19 43 (kody TARIC 2710194321, 2710194329 i 2710194330), ex 2710 19 46 (kody TARIC 2710194621, 2710194629 i 2710194630), ex 2710 19 47 (kody TARIC 2710194721, 2710194729 i 2710194730), 2710 20 11, 2710 20 15, 2710 20 17, ex 3824 99 92 (kody TARIC 3824999210, 3824999212 i 3824999220), 3826 00 10 i ex 3826 00 90 (kody TARIC 3826009011, 3826009019 i 3826009030), pochodzącego z Argentyny.

2.   Okres obowiązkowej rejestracji wygasa po upływie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.   Wszelkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty lub zwrócenia się z wnioskiem o przesłuchanie w ciągu 21 dni od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

(2)  Dz.U. C 34 z 31.1.2018, s. 37.

(3)  Wszyscy objęci próbą producenci unijni są członkami podmiotu skarżącego Europejskiej Rady Biodiesla.

(4)  

Źródło: Baza danych dotyczących nadzoru 2.

(5)  Wielkość konsumpcji w Unii została ustalona w oparciu o dane zawarte w skardze.

(6)  

Źródło: Bazy danych statystycznych dotyczących wywozu z Argentyny [https://comex.indec.gov.ar/search/exports/2018/M/38260000/C].

(7)  

Źródło: https://www.neste.com/en/corporate-info/investors/market-data/biodiesel-prices-sme-fame.

(8)  Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1194/2013 z dnia 19 listopada 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji (Dz.U. L 315 z 26.11.2013, s. 2).

(9)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1578 z dnia 18 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji (Dz.U. L 239 z 19.9.2017, s. 9).

(10)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).


DECYZJE

24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/13


DECYZJA RADY (UE) 2018/757

z dnia 14 maja 2018 r.

w sprawie wypowiedzenia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43, w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1563/2006 (2) dotyczy zawarcia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (zwanej dalej „Umową o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory”).

(2)

Jednym z celów Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory jest zapewnienie, aby środki gwarantujące ochronę stad ryb i zarządzanie nimi były skuteczne oraz aby zwalczane były nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN).

(3)

Zgodnie z art. 11 Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory umowa ta obowiązuje przez okres siedmiu lat, począwszy od daty jej wejścia w życie, i może zostać przedłużona na dodatkowy okres siedmiu lat, chyba że zostanie wypowiedziana przez jedną ze Stron.

(4)

Zgodnie z art. 12 Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory umowa ta może zostać wypowiedziana przez jedną ze Stron w razie wystąpienia poważnych okoliczności, takich jak niewypełnienie zobowiązań w zakresie zwalczania połowów NNN. Zainteresowana Strona powiadamia drugą Stronę o zamiarze wypowiedzenia umowy na co najmniej sześć miesięcy przed upływem początkowego okresu siedmiu lat lub każdego dodatkowego okresu. Wysłanie tego powiadomienia powoduje rozpoczęcie konsultacji między Stronami.

(5)

Zgodnie z art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (3) (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie połowów NNN”) Komisja określa państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące państwa trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie może zostać uznane za niewspółpracujące państwo trzecie, jeżeli nie wypełnia obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(6)

Zgodnie z decyzją przyjętą przez Komisję w dniu 1 października 2015 r. (4) Związek Komorów został powiadomiony o możliwości uznania go przez Komisję za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN z powodu: polityki taniej bandery prowadzonej przez władze Komorów; dowodów nielegalnej działalności połowowej prowadzonej przez flotę Komorów; słabych lub nieistniejących zdolności organów Komorów w zakresie monitorowania i kontroli oraz przestarzałych ram prawnych Komorów w zakresie rybołówstwa.

(7)

Decyzją tą Komisja rozpoczęła proces dialogu ze Związkiem Komorów, który był prowadzony zgodnie z wymogami proceduralnymi określonymi w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Związek Komorów nie podjął w odpowiednim czasie niezbędnych działań naprawczych.

(8)

Zważywszy, że Związek Komorów ustawicznie nie wypełniał obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania, Związek Komorów został uznany, zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/889 (5). Po uznaniu go za takie państwo Związek Komorów nadal nie podjął niezbędnych działań naprawczych.

(9)

Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN decyzją wykonawczą Rady (UE) 2017/1332 (6) Związek Komorów został dodany do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, ustanowionego decyzją wykonawczą Rady 2014/170/UE (7).

(10)

Zgodnie z art. 38 ust. 8 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma zaproponować wypowiedzenie wszelkich obowiązujących dwustronnych umów w sprawie połowów lub o partnerstwie w sprawie połowów zawartych z niewspółpracującym państwem trzecim, które zawierają postanowienia, zgodnie z którymi umowa ulega rozwiązaniu w przypadku niewypełnienia przez to państwo zobowiązań podjętych przez nie w zakresie zwalczania połowów NNN.

(11)

Należy zatem wypowiedzieć Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory.

(12)

Komisja, w imieniu Unii Europejskiej, powinna powiadomić Związek Komorów o tym wypowiedzeniu.

(13)

Wypowiedzenie powinno się stać skuteczne po upływie 6 miesięcy od daty tego powiadomienia.

(14)

Jeżeli jednak Związek Komorów zostanie skreślony przez Radę z wykazu niewspółpracujących państw trzecich na podstawie art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN zanim wypowiedzenie stanie się skuteczne, powinno ono zostać cofnięte i Komisja powinna natychmiast powiadomić Związek Komorów o tym cofnięciu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (zwana dalej „Umową o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory”), która weszła w życie dnia 6 marca 2008 r., zostaje wypowiedziana.

Artykuł 2

1.   Wraz z wejściem w życie niniejszej decyzji Komisja, w imieniu Unii Europejskiej, powiadamia Związek Komorów o wypowiedzeniu Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa UE–Komory.

2.   Wypowiedzenie to staje się skuteczne po upływie 6 miesięcy od daty tego powiadomienia.

3.   Jeżeli Związek Komorów zostanie skreślony przez Radę z wykazu niewspółpracujących państw trzecich na podstawie art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN zanim wypowiedzenie stanie się skuteczne, zostanie ono cofnięte i Komisja natychmiast powiadomi Związek Komorów o tym cofnięciu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2018 r.

W imieniu Rady

E. ZAHARIEVA

Przewodniczący


(1)  Zgoda z dnia 15 marca 2018 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1563/2006 z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 6).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(4)  Decyzja Komisji z dnia 1 października 2015 r. w sprawie powiadomienia państwa trzeciego o możliwości uznania go za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (Dz.U. C 324 z 2.10.2015, s. 6).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/889 z dnia 23 maja 2017 r. w sprawie uznania Związku Komorów za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (Dz.U. L 135 z 24.5.2017, s. 35).

(6)  Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/1332 z dnia 11 lipca 2017 r. zmieniająca w odniesieniu do Związku Komorów decyzję wykonawczą 2014/170/UE ustanawiającą wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (Dz.U. L 185 z 18.7.2017, s. 37).

(7)  Decyzja wykonawcza Rady 2014/170/UE z dnia 24 marca 2014 r. ustanawiająca wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (Dz.U. L 91 z 27.3.2014, s. 43).


24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/16


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/758

z dnia 23 maja 2018 r.

dotycząca niektórych tymczasowych środków ochronnych w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na Węgrzech

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 3250)

(Jedynie tekst w języku węgierskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową dotykającą populacje świń domowych i zdziczałych, która może mieć duży wpływ na rentowność chowu trzody chlewnej, powodując zakłócenia w handlu wewnątrz Unii i wywozie do państw trzecich.

(2)

W przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń w populacji świń zdziczałych istnieje ryzyko, że czynnik chorobotwórczy rozprzestrzeni się na inne populacje świń zdziczałych i na gospodarstwa, w których chowa się trzodę chlewną. W rezultacie, w wyniku handlu żywymi świniami lub produktami z wieprzowiny, może się on rozprzestrzenić z jednego państwa członkowskiego na inne państwa członkowskie i na państwa trzecie.

(3)

Dyrektywą Rady 2002/60/WE (3) wprowadzono minimalne środki, które mają być stosowane w Unii w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń. W szczególności w art. 15 dyrektywy 2002/60/WE przewiduje się wprowadzenie określonych środków w następstwie potwierdzenia przynajmniej jednego przypadku afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń.

(4)

Węgry poinformowały Komisję o bieżącej sytuacji w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na swoim terytorium i zgodnie z art. 15 dyrektywy 2002/60/WE wprowadziły szereg środków w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się tej choroby, w tym ustanowiły obszar zakażony, na którym stosowane są środki, o których mowa w art. 15 tej dyrektywy.

(5)

Aby zapobiec niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz uniknąć nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, konieczne jest wskazanie na poziomie Unii obszaru zakażonego w związku z afrykańskim pomorem świń na Węgrzech we współpracy z tymże państwem członkowskim.

(6)

W związku z tym, do czasu posiedzenia Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Paszy, w załączniku do niniejszej decyzji należy określić obszar zakażony na Węgrzech oraz ustalić czas trwania tej regionalizacji.

(7)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz dokona przeglądu niniejszej decyzji na swoim następnym posiedzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W przypadku gdy mają zastosowanie środki przewidziane w art. 15 dyrektywy 2002/60/WE, Węgry zapewniają ustanowienie obszaru zakażonego co najmniej na obszarach wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuję się do dnia 31 lipca 2018 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Węgier.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2018 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27).


ZAŁĄCZNIK

Ustanowiony na Węgrzech obszar zakażony, o którym mowa w art. 1

Data zakończenia stosowania środków

In Szabolcs-Szatmár-Bereg county, the whole territory of the hunting (game management) units with the following code numbers: 850950 , 851050 , 851150 , 851250 , 851350 , 851450 , 851550 , 851560 , 851650 , 851660 , 851751 , 851752 , 852850 , 852860 , 852950 , 852960 , 853050 , 853150 , 853160 , 853250 , 853260 , 853350 , 853360 , 853450 , 853550 , 854450 , 854550 , 854560 , 854650 , 854660 , 854750 , 854850 , 854860 , 854870 , 854950 , 855050 , 855150 , 856350 , 856360 , 856450 , 856550 , 856650 , 856750 , 856760 , 857650

31 lipca 2018 r.


AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

24.5.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/19


DECYZJA NR 1/JP/2018 WSPÓLNEGO KOMITETU USTANOWIONEGO NA MOCY UMOWY W SPRAWIE WZAJEMNEGO UZNAWANIA MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A JAPONIĄ

z dnia 27 kwietnia 2018 r.

odnosząca się do wpisania organów oceny zgodności do wykazu zawartego w Załączniku sektorowym dotyczącym końcowych urządzeń telekomunikacyjnych i sprzętu radiowego [2018/759]

WSPÓLNY KOMITET,

uwzględniając Umowę w sprawie wzajemnego uznawania między Wspólnotą Europejską a Japonią, w szczególności jej art. 8 ust. 3 lit. a) i art. 9 ust. 1 lit. b),

a także mając na uwadze fakt, że Wspólny Komitet ma podjąć decyzję o wpisaniu instytucji oceny zgodności do załącznika sektorowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

1.

Wskazane poniżej organy oceny zgodności wpisuje się do wykazu w Załączniku sektorowym dotyczącym końcowych urządzeń telekomunikacyjnych i sprzętu radiowego, w odniesieniu do produktów i procedur oceny zgodności, jak określono poniżej.

UL Japan, Inc.:

Nazwa, nazwa skrócona i dane kontaktowe organu oceny zgodności:

Nazwa: UL Japan, Inc.

Nazwa skrócona: ULJ

Adres: 4383-326 Asama-cho, Ise-shi, Mie 516-0021, JAPONIA

Numer telefonu: +81 596248999

Numer faksu: +81 596248124

E-mail: emc.jp@jp.ul.com

Strona internetowa: http://greaterasia-ul.com/ja/

Osoba wyznaczona przez organ oceny zgodności do kontaktów: Tetsuya HASHIMOTO

Zakres wpisu do rejestru dotyczący produktów i procedur oceny zgodności:

 

Produkty:

1)

Urządzenia radiowe bliskiego zasięgu (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 300 220-2, EN 300 220-3-1, EN 300 220-3-2, EN 300 220-4, EN 300 330, EN 300 440, EN 301 091-1, EN 301 091-2, EN 301 091-3, EN 302 264-2 lub EN 305 550-2)

2)

Szerokopasmowe systemy transmisyjne o częstotliwości 2,4 GHz (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 300 328)

3)

Telefony komórkowe (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 301 511, EN 301 908-1, EN 301 908-2, EN 301 908-10, EN 301 908-13, EN 301 908-19 lub EN 301 908-21)

4)

Mikrofony bezprzewodowe (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 300 422-1, EN 300 422-2, EN 300 422-3, EN 300 422-4, EN 300 454-2 lub EN 301 357)

5)

Łącza lokalnej sieci radiowej w paśmie 5 GHz oraz w paśmie 60 GHz (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 301 893 lub EN 302 567)

6)

Odbiorniki radiowe (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 303 340, EN 303 345, EN 303 372-1, EN 303 372-2 lub EN 303 413)

7)

Pojazdowe systemy radarowe (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 302 858-2)

8)

Systemy z pętlą indukcyjną przeznaczone do wspomagania osób niedosłyszących (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 303 348)

9)

Systemy wykorzystujące fale radiowe o częstotliwości poniżej 9 kHz (z wyłączeniem urządzeń radiowych wchodzących w zakres EN 303 348)

 

Procedury oceny zgodności:

Procedury oceny zgodności zgodnie z art. 17 i załącznikiem III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE (1).

TELECOM ENGINEERING CENTER:

Nazwa, nazwa skrócona i dane kontaktowe organu oceny zgodności:

Nazwa: TELECOM ENGINEERING CENTER

Nazwa skrócona: TELEC

Adres: 5-7-2, Yashio, Shinagawa-ku, Tokio, 140-0003, Japonia

Numer telefonu: +81-3-3799-0137

Numer faksu: +81-3-3790-7152

E-mail: rftest@telec.or.jp

Strona internetowa: http://www.telec.or.jp/eng/Index.html

Osoba wyznaczona przez organ oceny zgodności do kontaktów: Kazuyuki KUGA

Zakres wpisu do rejestru dotyczący produktów i procedur oceny zgodności:

 

Produkty:

1)

Urządzenia radiowe bliskiego zasięgu (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres, do którego zastosowanie mają 300 220-2, EN 300 220-3-1, EN 300 220-3-2, EN 300-220-4, EN 300 330, EN 300 440-2, EN 301 489-1, EN 301 489-3 lub EN 302-291-2)

2)

Szerokopasmowe systemy transmisyjne o częstotliwości 2,4 GHz (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres, do którego zastosowanie mają EN 300 328, EN 301 489-1 lub EN 301 489-17)

3)

Łącza lokalnej sieci radiowej w paśmie 5 GHz (ograniczone do urządzeń radiowych wchodzących w zakres, do którego zastosowanie mają EN 301-489-1, EN 301 489-17 lub EN 301 893)

 

Procedury oceny zgodności:

Procedury oceny zgodności zgodnie z art. 17 i załącznikiem III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE.

2.

Niniejszą decyzję sporządzoną w dwóch egzemplarzach podpisują współprzewodniczący. Niniejsza decyzja staje się skuteczna od daty złożenia ostatniego z wymienionych podpisów.

Podpisano w Tokio dnia 9 kwietnia 2018 r.

W imieniu Japonii

Daisuke OKABE

Podpisano w Brukseli dnia 27 kwietnia 2018 r.

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Ignacio IRUARRIZAGA


(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylająca dyrektywę 1999/5/WE (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62).