4.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/1

(1)

W rozporządzeniu (UE) nr 508/2014 ustanowiono finansowanie środków, które przyczyniają się do realizacji celów zintegrowanej polityki morskiej i wspólnej polityki rybołówstwa.

(2)

W tytule VI rozporządzenia (UE) nr 508/2014 określono środki, które mogą być finansowane zgodnie z zasadą zarządzania bezpośredniego przez Unię.

(3)

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 508/2014 określono indykatywny rozdział środków w ramach zarządzania bezpośredniego na cele szczegółowe w ramach zintegrowanej polityki morskiej i wspólnej polityki rybołówstwa określone w art. 82 i 85 tego rozporządzenia.

(4)

Okres programowania środków finansowanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 508/2014 obejmuje lata 2014–2020. Po zakończeniu trzeciego roku okresu programowania oraz w świetle doświadczeń zgromadzonych w wyniku zrealizowanych dotąd działań w różnych obszarach wydatków stwierdzono wystąpienie w niektórych obszarach rozbieżności między właściwym rozdysponowaniem środków finansowych a wartościami procentowymi określonymi w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

(5)

Na razie można było rozwiązać kwestię tych rozbieżności, stosując art. 14 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014. Artykuł ten umożliwia Komisji odstąpienie od indykatywnych wartości procentowych o nie więcej niż 5 % wartości puli środków finansowych w każdym przypadku.

(6)

W art. 14 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 upoważnia się Komisję do przyjmowania aktów delegowanych dostosowujących wartości procentowe określone w załączniku III do tego rozporządzenia.

(7)

Aby maksymalnie wykorzystać dostępne fundusze w pozostałym okresie programowania i wnieść jak największy wkład w działania prowadzące do osiągnięcia celów określonych w art. 82 i 85 rozporządzenia (UE) nr 508/2014, należy dostosować indykatywny rozdział środków w załączniku III do tego rozporządzenia.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 508/2014,

4.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/4

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Włoch o rejestrację nazwy „Ossolano” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwę „Ossolano” należy zatem zarejestrować,

4.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/5

(1)

W dniu 27 kwietnia 2009 r., kierując się zaleceniem Komisji, Rada stwierdziła w swojej decyzji 2009/415/WE (1) podjętej zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) istnienie nadmiernego deficytu w Grecji. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł w 2007 r. 3,5 %, przekraczając tym samym wartość referencyjną określoną w Traktacie na poziomie 3 % PKB, a w 2008 r. jego wysokość szacowano na 3,6 % PKB (bez uwzględnienia dochodów jednorazowych; po skorygowaniu o dochody jednorazowe – 3,4 % PKB). W odniesieniu do 2009 r. prognozowano, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniesie 4,4 % PKB (3,7 % po skorygowaniu o dochody jednorazowe). W 2007 r. dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł 94,8 % PKB, natomiast w 2008 r. – 94,6 % PKB, a więc znacznie przekroczył wartość referencyjną określoną w Traktacie, która wynosi 60 % PKB. Według śródokresowej prognozy Komisji ze stycznia 2009 r. przewidywano, że relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do PKB wzrośnie jeszcze bardziej, osiągając poziom 96,3 % w 2009 r. i 98,5 % w 2010 r.

(2)

W dniu 27 kwietnia 2009 r., zgodnie z art. 104 ust. 7 TWE i art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 (2), Rada – działając na podstawie zalecenia Komisji – skierowała do Grecji zalecenie, aby państwo to skorygowało swój nadmierny deficyt najpóźniej do 2010 r. przez obniżenie deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych poniżej 3 % PKB w wiarygodny i trwały sposób. W tym celu Rada wyznaczyła władzom Grecji termin na podjęcie skutecznych działań upływający dnia 27 października 2009 r.

(3)

Dnia 30 listopada 2009 r. Rada stwierdziła zgodnie z art. 126 ust. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), że Grecja nie podjęła skutecznych działań; w konsekwencji dnia 16 lutego 2010 r. Rada, kierując się zaleceniem Komisji, wezwała Grecję zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE do wprowadzenia środków służących ograniczeniu nadmiernego deficytu najpóźniej do 2012 r. Rada wyznaczyła także dzień 15 maja 2010 r. jako termin podjęcia skutecznych działań.

(4)

Bardzo poważne pogorszenie sytuacji finansowej greckiego rządu skłoniło państwa członkowskie, których walutą jest euro, do podjęcia w 2010 r., działając na wniosek Grecji, decyzji o udzieleniu temu państwu pomocy stabilizacyjnej w celu ochrony stabilności finansowej w całej strefie euro, w powiązaniu z pomocą wielostronną udzieloną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Od marca 2012 r. pomoc państw członkowskich, których walutą jest euro, jest udzielana w formie pożyczki z Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej.

(5)

W dniu 10 maja 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/320/UE (3) skierowaną do Grecji na podstawie art. 126 ust. 9 i art. 136 TFUE w celu wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwała Grecję do wprowadzenia środków zmierzających do ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne do skorygowania nadmiernego deficytu najpóźniej do 2014 r.

(6)

Decyzja 2010/320/UE została kilkakrotnie znacznie zmieniona. W dniu 12 lipca 2011 r. decyzja ta została przekształcona decyzją Rady 2011/734/UE (4). Decyzja ta była następnie wielokrotnie znacząco zmieniana w okresie od 8 listopada 2011 r. do grudnia 2012 r. (5).

(7)

W dniu 8 lipca 2015 r. Grecja wystąpiła o pomoc finansową z Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS) w postaci trzyletniej pożyczki, a w dniu 12 lipca 2015 r. osiągnięto porozumienie co do zasady w sprawie udzielenia Grecji pożyczki w wysokości do 86 000 mln EUR.

(8)

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 472/2013 (6), w szczególności jego art. 7, państwo członkowskie występujące o pomoc finansową z EMS musi przygotować program dostosowań makroekonomicznych („program”) do zatwierdzenia przez Radę. Program taki powinien zapewnić przyjęcie szeregu reform koniecznych w celu poprawy stabilności finansów publicznych i otoczenia regulacyjnego.

(9)

Przygotowany przez Grecję program został zatwierdzony decyzją wykonawczą Rady (UE) 2015/1411 (7). Protokół ustaleń dotyczący szczegółowych warunków w zakresie polityki gospodarczej między Komisją a władzami Grecji został podpisany w dniu 19 sierpnia 2015 r.

(10)

W dniu 19 sierpnia 2015 r. Rada, kierując się zaleceniem Komisji, przyjęła decyzję (UE) 2015/1410 (8) na mocy art. 126 ust. 9 TFUE i wezwała Grecję do wprowadzenia środków zmierzających do ograniczenia deficytu uznanych za niezbędne w celu korekty nadmiernego deficytu najpóźniej do 2017 r.

(11)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 472/2013 Grecja była zwolniona z obowiązku przedkładania odrębnych sprawozdań w ramach procedury nadmiernego deficytu i przedkładała sprawozdania w ramach programu, którym była objęta.

(12)

W czerwcu 2016 r. Grecja pomyślnie przeszła pierwszy przegląd programu. W dniu 15 czerwca 2017 r. Eurogrupa z zadowoleniem odnotowała, że Grecja zrealizowała zadania wstępne związane z drugim przeglądem, co pozwoliło zakończyć ten przegląd. Podczas posiedzeń Eurogrupy w dniach 24 maja 2016 r. i 15 czerwca 2017 r. wyjaśniono, jakie środki zostaną wprowadzone na wypadek, gdyby po pomyślnym zakończeniu programu konieczne było zapewnienie zdolności obsługi greckiego zadłużenia.

(13)

Zgodnie z art. 4 Protokołu (nr 12) w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do TFUE, Komisja dostarcza dane na potrzeby zastosowania tej procedury. W ramach stosowania tego Protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 (9).

(14)

Rada podejmuje decyzje o uchyleniu decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na podstawie przedłożonych danych. Ponadto decyzja w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna być uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą wartości referencyjnej określonej w Traktacie na poziomie 3 % PKB (10).

(15)

Na podstawie danych przedstawionych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009, w oparciu o dane przedłożone przez Grecję w kwietniu 2017 r., pierwszy przegląd programu oraz prognozę Komisji z wiosny 2017 r., uzasadnione jest sformułowanie następujących wniosków:

(16)

Z opublikowanych przez Komisję (Eurostat) w kwietniu 2017 r. danych dotyczących wyniku budżetowego Grecji za 2016 r. i z prognozy Komisji z wiosny 2017 r. wynika, że Grecja spełnia warunki wymagane, aby Rada mogła uchylić swoją decyzję w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w tym państwie. Kwestie makroekonomiczne mające istotne znaczenie w kontekście zalecenia Komisji dotyczącego uchylenia decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Grecji, w tym kierunek polityki budżetowej w średnim okresie, były również dyskutowane podczas posiedzenia Eurogrupy w dniu 15 czerwca 2017 r.

(17)

Od 2017 r., tzn. następnego roku po dokonaniu korekty nadmiernego deficytu, Grecja podlega funkcji zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu i będzie w dalszym ciągu monitorowana w ramach programu obejmującego okres do połowy 2018 r. Po tym czasie Grecja powinna czynić w odpowiednim tempie postępy na drodze do osiągnięcia swojego średniookresowego celu budżetowego, przestrzegając przy tym wartości referencyjnej dotyczącej wydatków, oraz spełniać kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1467/97.

(18)

Zgodnie z art. 126 ust. 12 TFUE decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.

(19)

W opinii Rady nadmierny deficyt w Grecji został skorygowany i w związku z tym należy uchylić decyzję 2009/415/WE,

4.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/9

(1)

Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Armenii, z drugiej strony (1) (zwana dalej „Umową”), została podpisana w dniu 22 kwietnia 1996 r. i weszła w życie w dniu 1 lipca 1999 r.

(2)

Zgodnie z art. 78 Umowy Rada Współpracy ustanowiona na mocy Umowy może opracowywać odpowiednie zalecenia dla osiągnięcia celów Umowy.

(3)

Strony postanowiły ustanowić priorytety partnerstwa, które stanowić będą wytyczne dla wspólnych działań w odniesieniu do poszczególnych sektorów i nadadzą kierunek tym działaniom.

(4)

Priorytety partnerstwa będą przyjęte przez Radę Współpracy.

(5)

Stanowisko Unii w ramach Rady Współpracy w odniesieniu do przyjęcia priorytetów partnerstwa UE–Armenia, ma zostać przyjęte przez Radę,

4.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/11

„d)

w pkt 1 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« słowa »Etap 1. Segmentacja danych i wykluczenie emisji w cyklu zimnego rozruchu (dodatek 4 pkt 4);« zastępuje się słowami: »Etap 1. Segmentacja danych;«;

e)

w pkt 3.1 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« akapit pierwszy zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie:

»Obliczenia opisane w niniejszym punkcie są dokonywane od punktu pierwszego (do przodu).«;

f)

w pkt 3.1 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« skreśla się akapit drugi tiret drugie i czwarte;

g)

w pkt 3.2 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« dodaje się akapit w brzmieniu:

»W przypadku pojazdów NOVC-HEV obliczanie zakresu uśredniania należy rozpocząć w momencie włączenia zapłonu i uwzględnić w nim zdarzenia podczas jazdy, w trakcie których nie ma żadnych emisji CO2.«;

h)

w pkt 5 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« dodaje się akapit w brzmieniu:

»W przypadku pojazdów kategorii N2 wyposażonych zgodnie z dyrektywą 92/6/EWG w urządzenie ograniczające prędkość pojazdu do 90 km/h udział zakresów autostradowych w całym badaniu musi wynosić co najmniej 5 %.«;

i)

w pkt 5.3 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« dodaje się akapit w brzmieniu:

»W przypadku badania pojazdów NOVC-HEV i tylko wówczas, gdy określony wymóg minimalny 50 % nie jest spełniony, górna dodatnia tolerancja tol 1 może być zwiększana stopniowo o 1 punkt procentowy aż do osiągnięcia celu 50 % normalnych zakresów. Przy stosowaniu tej metody tol 1 nie przekracza nigdy 50 %.«;

j)

w pkt 6.1 po tytule »Weryfikacja dynamicznych warunków przejazdu i obliczanie końcowej wartości emisji RDE metodą 1 (metodą ruchomego zakresu uśredniania)« dodaje się akapit w brzmieniu:

»Dla wszystkich zakresów uśredniania, w tym punktów danych dotyczących zimnego rozruchu, jak określono w dodatku 4 pkt 4, funkcję ważenia ustala się na 1.«;”,