ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 60 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/815
z dnia 12 maja 2017 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998 w odniesieniu do wyjaśnienia, harmonizacji i uproszczenia niektórych szczególnych środków ochrony lotnictwa
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Doświadczenia wynikające z wdrożenia rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 (2) wskazują na potrzebę dokonania niewielkich zmian w sposobach wprowadzania w życie niektórych wspólnych podstawowych norm. Zmiany zaproponowane w załączonych tekstach nie wprowadzają jednak żadnych istotnych nowych wymogów, lecz ich celem jest ułatwienie praktycznego wdrożenia środków ochrony lotnictwa w UE, a sformułowano je w oparciu o informacje otrzymane od państw członkowskich i zainteresowanych stron z dziedziny ochrony lotnictwa. |
(2) |
Należy wyjaśnić, zharmonizować lub uprościć niektóre szczególne środki ochrony lotnictwa, aby zwiększyć jasność prawa, ujednolicić wspólną wykładnię przepisów prawnych i zapewnić jak najskuteczniejsze wprowadzanie w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa. |
(3) |
Zmiany dotyczą wprowadzenia ograniczonej liczby środków w odniesieniu do ochrony portów lotniczych, ochrony statków powietrznych, kontroli bezpieczeństwa płynów, aerozoli i żeli, bagażu rejestrowanego, ładunku i poczty, zaopatrzenia pokładowego, rekrutacji i szkolenia personelu oraz sprzętu wykorzystywanego do ochrony lotnictwa. |
(4) |
Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia wyznaczanie przez zarejestrowanych agentów kolejnych uznanych nadawców powinno być niedozwolone, jak zalecono w piśmie nr 16/85 Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) skierowanym do państw (ang. State letter). Przed utratą swojego statusu, następującą najpóźniej do dnia 30 czerwca 2021 r., uznani nadawcy wyznaczeni przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia powinni mieć możliwość stania się zarejestrowanymi agentami lub znanymi nadawcami. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2017 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 299 z 14.11.2015, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
pkt 1.0.3 otrzymuje brzmienie: 1.0.3 Bez uszczerbku dla kryteriów dotyczących odstępstw, określonych w części K załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 272/2009 (*1), właściwy organ może dopuścić szczególne procedury ochrony lub zwolnienia w ramach zabezpieczenia i ochrony stref operacyjnych lotniska w dniach, w których w części krytycznej strefy zastrzeżonej lotniska lub w porcie lotniczym, który nie jest objęty zakresem pkt 1.1.3, następuje załadunek, rozładunek, wsiadanie pasażerów do lub wysiadanie pasażerów z nie więcej niż jednego statku powietrznego równocześnie. (*1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 272/2009 z dnia 2 kwietnia 2009 r. uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 91 z 3.4.2009, s. 7).”;" |
2) |
pkt 1.1.3.1 otrzymuje brzmienie: 1.1.3.1 Części krytyczne tworzy się w portach lotniczych, w których więcej niż 60 osób posiada karty identyfikacyjne portu lotniczego umożliwiające dostęp do stref zastrzeżonych.”; |
3) |
w pkt 1.2.6.2 skreśla się akapit drugi; |
4) |
pkt 1.2.6.3 otrzymuje brzmienie: 1.2.6.3 Elektroniczna przepustka samochodowa musi być:
Na elektronicznych przepustkach samochodowych nie muszą znajdować się informacje dotyczące stref, których dotyczy pozwolenie na dostęp pojazdu, ani data ważności, pod warunkiem że informacje te można odczytać elektronicznie i sprawdzić przed udzieleniem dostępu do stref zastrzeżonych. Elektroniczny odczyt elektronicznych przepustek samochodowych musi być również możliwy w strefach zastrzeżonych lotniska.”; |
5) |
pkt 1.3.1.8 otrzymuje brzmienie: 1.3.1.8 Zwierzęta wykorzystywane na potrzeby operacyjne, nadzorowane przez osoby posiadające ważną kartę identyfikacyjną portu lotniczego, poddaje się kontroli wzrokowej przed udzieleniem dostępu do stref zastrzeżonych lotniska.”; |
6) |
dodaje się pkt 1.3.1.9 w brzmieniu: 1.3.1.9 Kontrola bezpieczeństwa osób niebędących pasażerami i przenoszonych przez nie przedmiotów podlega również dodatkowym przepisom określonym w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”; |
7) |
pkt 1.6.4 otrzymuje brzmienie: 1.6.4 Procedurę łączenia należy przeprowadzić zanim danej osobie zezwoli się na wniesienie przedmiotu (przedmiotów) do stref zastrzeżonych oraz po wezwaniu do okazania zezwolenia wystosowanym przez osoby wykonujące nadzór lub patrole zgodnie z pkt 1.5.1 lit. c).”; |
8) |
pkt 3.0.6 otrzymuje brzmienie: 3.0.6 Wykaz przedmiotów zabronionych stosowany na potrzeby przeszukań obszarów wewnętrznych statku powietrznego pokrywa się z wykazem określonym w dodatku 1-A. Do celów przeszukań obszarów zewnętrznych statku powietrznego zmontowane urządzenia wybuchowe i zapalające uznaje się za przedmioty zabronione.”; |
9) |
dodaje się pkt 3.0.7 i 3.0.8 w brzmieniu: 3.0.7 Na potrzeby niniejszego rozdziału „panele serwisowe statku powietrznego i luki serwisowe” oznaczają punkty dostępowe na zewnątrz statku powietrznego oraz przedziały wyposażone w zewnętrzne klamki lub zewnętrzne panele serwisowe wyposażone w zamki zatrzaskowe, które są rutynowo używane do dostarczania usług obsługi naziemnej statków powietrznych. 3.0.8 Odniesienia do państw trzecich w niniejszym rozdziale i w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005 obejmują inne państwa i terytoria, do których zgodnie z art. 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nie ma zastosowania część trzecia tytuł VI tego traktatu.”; |
10) |
pkt 4.1.3.1 otrzymuje brzmienie: 4.1.3.1 Płyny, aerozole i żele wnoszone przez pasażerów mogą być zwolnione z kontroli bezpieczeństwa za pomocą systemu LEDS przy wejściu do strefy zastrzeżonej lotniska w następujących przypadkach:
|
11) |
pkt 4.1.3.2 otrzymuje brzmienie: 4.1.3.2 Specjalna torba zabezpieczona w sposób umożliwiający łatwe stwierdzenie jej naruszenia, o której mowa w pkt 4.1.3.1 lit. b):
|
12) |
pkt 4.1.3.3 otrzymuje brzmienie: 4.1.3.3 Właściwy organ może stworzyć kategorie płynów, aerozoli i żeli, które z przyczyn obiektywnych poddaje się specjalnym procedurom kontroli bezpieczeństwa lub które mogą być zwolnione z kontroli bezpieczeństwa. O stworzonych kategoriach informuje się Komisję.”; |
13) |
dodaje się pkt 4.1.3.4 w brzmieniu: 4.1.3.4 Kontrola bezpieczeństwa płynów, aerozoli i żeli podlega również dodatkowym przepisom określonym w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”; |
14) |
pkt 5.4.3 otrzymuje brzmienie: 5.4.3 Przewoźnik lotniczy zapewnia, by pasażerowie byli informowani o przedmiotach zabronionych wymienionych w dodatku 5-B w dowolnym momencie przed zakończeniem odprawy bagażowo-biletowej.”; |
15) |
w pkt 6.2.1.5 skreśla się akapit drugi; |
16) |
pkt 6.3.2.2 otrzymuje brzmienie: 6.3.2.2 Zarejestrowany agent lub przewoźnik lotniczy zwraca się do osoby dostarczającej przesyłki o okazanie dowodu tożsamości, paszportu, prawa jazdy lub innego dokumentu, który zawiera jej zdjęcie i który został wydany lub jest uznawany przez organ krajowy. Dowód ten lub dokument wykorzystuje się w celu ustalenia tożsamości osoby dostarczającej przesyłki.”; |
17) |
pkt 6.3.2.4 otrzymuje brzmienie: 6.3.2.4 Po zastosowaniu środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w pkt 6.3.2.1–6.3.2.3 niniejszego załącznika i w pkt 6.3 załącznika do decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005, zarejestrowany agent zapewnia zabezpieczenie ładunku i poczty zgodnie z pkt 6.6.”; |
18) |
pkt 6.3.2.6 lit. e) otrzymuje brzmienie:
|
19) |
pkt 6.4.1.2 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:
|
20) |
w pkt 6.4.1.6 skreśla się akapit drugi; |
21) |
pkt 6.5.1–6.5.4 otrzymują brzmienie: 6.5.1 Zarejestrowany agent prowadzi bazę danych zawierającą następujące informacje o każdym uznanym nadawcy wyznaczonym przez niego przed dniem 1 czerwca 2017 r.:
Jeżeli uznany nadawca jest posiadaczem świadectwa AEO, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, numer świadectwa AEO jest przechowywany w bazie danych, o której mowa w akapicie pierwszym. Bazę tę udostępnia się właściwemu organowi na potrzeby inspekcji. 6.5.2 Jeżeli przez okres 2 lat ze strony uznanego nadawcy nie ma żadnych operacji związanych z przewożeniem ładunku lub poczty drogą lotniczą, status uznanego nadawcy wygasa. 6.5.3 Jeżeli właściwy organ lub zarejestrowany agent stwierdzą, że uznany nadawca utracił zdolność przestrzegania wymogów zawartych w instrukcjach zawartych w dodatku 6-D, zarejestrowany agent bezzwłocznie cofa mu status uznanego nadawcy. Status uznanego nadawcy nadany jakiemukolwiek podmiotowi przez zarejestrowanego agenta wygasa z dniem 30 czerwca 2021 r. 6.5.4 Jeżeli z jakiegokolwiek powodu przesyłki nie poddano środkom kontroli w zakresie ochrony określonym w „Instrukcjach dotyczących ochrony lotnictwa dla uznanych nadawców” lub jeżeli uznany nadawca nie wysyła jej na własny rachunek, uznany nadawca wskazuje to wyraźnie zarejestrowanemu agentowi, tak by można było zastosować pkt 6.3.2.3.”; |
22) |
skreśla się pkt 6.5.5 i 6.5.6; |
23) |
tytuł pkt 6.6.2 otrzymuje brzmienie: „Zabezpieczenie ładunku i poczty podczas obsługi, składowania i załadunku na statek powietrzny”; |
24) |
pkt 6.6.2.2 otrzymuje brzmienie: 6.6.2.2 Przesyłki zawierające ładunek i pocztę znajdujące się w części innej niż część krytyczna strefy zastrzeżonej lotniska zabezpiecza się przed nieupoważnioną ingerencją do momentu przekazania ich innemu zarejestrowanemu agentowi lub przewoźnikowi lotniczemu. Przesyłki umieszcza się w tych częściach pomieszczeń zarejestrowanego agenta, do których dostęp jest kontrolowany, lub, w przypadku gdy są umieszczone poza tymi częściami, uznaje się za zabezpieczone przed nieupoważnioną ingerencją, jeżeli:
|
25) |
pkt 6.8.2.3 i 6.8.2.4 otrzymują brzmienie: 6.8.2.3 Właściwy organ może zaakceptować sprawozdanie zatwierdzające podmiot z państwa trzeciego lub innego przewoźnika ACC3 pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa do celów wyznaczenia jako przewoźnika ACC3, w przypadkach gdy ten podmiot lub przewoźnik ACC3 wykonuje całą działalność związaną z przewozem ładunku, w tym załadunek do luku bagażowego statku powietrznego, w imieniu wnioskującego przewoźnika ACC3, a sprawozdanie zatwierdzające unijne środki ochrony lotnictwa obejmuje wszystkie te działania. 6.8.2.4 Zatwierdzenie pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa zapisuje się w sprawozdaniu zatwierdzającym, które obejmuje co najmniej deklarację zobowiązań określoną w dodatku 6-H1, listę kontrolną określoną w dodatku 6-C3 oraz deklarację unijnego podmiotu zatwierdzającego ds. ochrony lotnictwa określoną w dodatku 11-A. Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa przekazuje sprawozdanie zatwierdzające właściwemu organowi i dostarcza kopię zatwierdzonemu przewoźnikowi lotniczemu.” |
26) |
skreśla się pkt 6.8.2.5; |
27) |
pkt 6.8.3.1 otrzymuje brzmienie: 6.8.3.1 Przewoźnik ACC3 zapewnia poddanie kontroli bezpieczeństwa całego ładunku i całej poczty przewożonych do celów transferu, tranzytu lub rozładunku w porcie lotniczym Unii, chyba że:
Przepis lit. c) stosuje się tylko do dnia 30 czerwca 2021 r.”; |
28) |
pkt 6.8.3.4 i 6.8.3.5 otrzymują brzmienie: 6.8.3.4 W przypadku przekazywania przesyłek, do których zastosował on wymagane środki kontroli w zakresie ochrony, innemu przewoźnikowi ACC3 lub innemu agentowi RA3, przewoźnik ACC3, agent RA3 lub nadawca KC3 podaje w dokumentacji towarzyszącej niepowtarzalny alfanumeryczny identyfikator otrzymany od wyznaczającego właściwego organu. 6.8.3.5 Przyjmując przesyłki, przewoźnik ACC3 lub agent RA3 ustala, czy przewoźnik lotniczy lub podmiot, od którego otrzymuje dane przesyłki, jest innym przewoźnikiem ACC3, agentem RA3 lub nadawcą KC3, przy pomocy następujących środków:
Jeżeli w dokumentacji towarzyszącej nie podano identyfikatora lub jeżeli przewoźnik lotniczy lub podmiot dostarczający przesyłki nie figuruje jako aktywny w „unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw”, uznaje się, że nie zastosowano jeszcze środków kontroli w zakresie ochrony, a zatem przed załadunkiem przesyłek na statek powietrzny poddawane są one kontroli bezpieczeństwa przez przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3 zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa.”; |
29) |
dodaje się punkty 6.8.3.6 i 6.8.3.7 w brzmieniu: 6.8.3.6 Po zastosowaniu środków kontroli w zakresie ochrony, o których mowa w pkt 6.8.3.1–6.8.3.5, przewoźnik ACC3 lub działający w jego imieniu zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3) zapewniają, aby w dokumentacji towarzyszącej, w formie lotniczego listu przewozowego, równoważnego dokumentu pocztowego lub w oddzielnej deklaracji, w formie elektronicznej lub na piśmie, podane zostały przynajmniej następujące informacje:
6.8.3.7 W przypadku braku zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego, o którym mowa w pkt 6.8.3.6 lit. b), deklarację dotyczącą statusu ochrony może wydać przewoźnik ACC3 lub przewoźnik lotniczy przylatujący z państwa trzeciego wymienionego w dodatku 6-Fi lub 6-Fii.”; |
30) |
punkty 6.8.4 i 6.8.5 otrzymują brzmienie: „6.8.4. Wyznaczanie zarejestrowanych agentów i znanych nadawców 6.8.4.1. Podmioty z państw trzecich będące lub zamierzające być częścią łańcucha dostaw przewoźnika lotniczego posiadającego status ACC3 mogą zostać wyznaczone jako „zarejestrowany agent z państwa trzeciego” (RA3) albo jako „znany nadawca z państwa trzeciego” (KC3). 6.8.4.2. Aby uzyskać wyznaczenie, podmiot przedkłada stosowny wniosek:
Właściwy organ, który otrzymał taki wniosek, rozpoczyna proces wyznaczania lub uzgadnia z właściwym organem innego państwa członkowskiego delegowanie tego procesu, z uwzględnieniem współpracy w dziedzinie polityki lub lotnictwa, bądź w obu tych dziedzinach. 6.8.4.3. Przed wyznaczeniem potwierdzona musi zostać kwalifikowalność do uzyskania statusu agenta RA3 lub nadawcy KC3 zgodnie z pkt 6.8.4.1. 6.8.4.4. Wyznaczenie podmiotu jako agenta RA3 lub nadawcy KC3 w odniesieniu do prowadzonych przez niego przewozów ładunku lub poczty („odpowiednie przewozy ładunku”) oparte jest na:
6.8.4.5. Właściwy organ nadaje wyznaczonemu agentowi RA3 lub nadawcy KC3 niepowtarzalny alfanumeryczny identyfikator w standardowym formacie umożliwiający identyfikację podmiotu i państwa trzeciego, dla którego został on wyznaczony do celów wdrożenia przepisów w zakresie ochrony w odniesieniu do ładunku lub poczty kierowanych do Unii. 6.8.4.6. Wyznaczenie jest ważne od dnia wprowadzenia przez właściwy organ danych podmiotu do „unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw”, przez okres nieprzekraczający trzech lat. 6.8.4.7. Podmiot figurujący jako agent RA3 lub nadawca KC3 w „unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw” jest uznawany we wszystkich państwach członkowskich w zakresie wszystkich przewozów ładunku lub poczty z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii wykonywanych przez przewoźnika ACC3. 6.8.4.8. Wyznaczenia agentów RA3 i nadawców KC3 wydane przed dniem 1 czerwca 2017 r. wygasają pięć lat po dokonaniu takiego wyznaczenia lub w dniu 31 marca 2020 r., w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. 6.8.4.9. Na żądanie właściwego organu, który je wyznaczył, unijne podmioty zatwierdzające ds. ochrony lotnictwa udostępniają informacje zawarte w części 1 listy kontrolnej określonej w dodatku 6-C2 lub dodatku 6-C4, stosownie do przypadku, w odniesieniu do każdego podmiotu, który został przez nie wyznaczony, w celu stworzenia skonsolidowanego wykazu podmiotów wyznaczonych przez unijne podmioty zatwierdzające ds. ochrony lotnictwa. 6.8.5. Zatwierdzanie zarejestrowanych agentów i znanych nadawców 6.8.5.1. Aby zostać wyznaczonym jako zarejestrowany agent lub znany nadawca zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa, podmioty z krajów trzecich muszą zostać zatwierdzone zgodnie z jedną z dwóch następujących możliwości:
Sprawozdanie zatwierdzające musi zawierać, w przypadku zarejestrowanych agentów z państw trzecich, deklarację zobowiązań określoną w dodatku 6-H2 oraz listę kontrolną określoną w dodatku 6-C2, a w przypadku znanych nadawców z państw trzecich – deklarację zobowiązań określoną w dodatku 6-H3 oraz listę kontrolną określoną w dodatku 6-C4. Sprawozdanie zatwierdzające musi również zawierać deklarację unijnego podmiotu zatwierdzającego ds. ochrony lotnictwa określoną w dodatku 11-A. 6.8.5.2. Po zakończeniu procedury zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa zgodnie z pkt 6.8.5.1 lit. b) unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa przedkłada właściwemu organowi sprawozdanie zatwierdzające i dostarcza jego kopię zatwierdzonemu podmiotowi. 6.8.5.3. Kontrola zgodności przeprowadzona przez właściwy organ państwa członkowskiego lub przez Komisję może zostać uznana za zatwierdzenie pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa, pod warunkiem że obejmuje wszystkie obszary wymienione w liście kontrolnej zawartej w dodatku 6-C2 lub 6-C4, stosownie do przypadku. 6.8.5.4. Przewoźnik ACC3 prowadzi bazę danych zawierającą przynajmniej poniższe informacje dotyczące każdego zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy, który został poddany procedurze zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa zgodnie z pkt 6.8.5.1 i od którego bezpośrednio przyjmuje on ładunek lub pocztę w celu przewozu do Unii:
W stosownych przypadkach baza danych musi zawierać wyżej wymienione informacje w odniesieniu do każdego uznanego nadawcy podlegającego danemu przewoźnikowi ACC3 zgodnie z pkt 6.8.3.1 lit. c), od którego przewoźnik ten przyjmuje bezpośrednio ładunek lub pocztę w celu przewozu do Unii. Bazę danych udostępnia się do celów inspekcji w odniesieniu do przewoźnika ACC3. Taką bazę danych prowadzić mogą inne podmioty zatwierdzone pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa. 6.8.5.5. Podmiot prowadzący przewozy ładunków lotniczych lub poczty lotniczej i eksploatujący sieć różnych lokalizacji w państwach trzecich może uzyskać jedno wyznaczenie jako zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa obejmujące wszystkie lokalizacje w danej sieci, pod warunkiem że:
W celu utrzymania ważności wyznaczenia jako zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa w odniesieniu do wszystkich lokalizacji w sieci nieobjętych zatwierdzeniem najpóźniej do dnia 30 czerwca 2018 r., w każdym roku następującym po roku wyznaczenia procedurze zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa poddaje się co najmniej dwie kolejne lokalizacje, z których ładunek lub poczta są przewożone do lokalizacji wymienionej(-ych) w ppkt (i), lub 20 % takich lokalizacji, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa, aż do zatwierdzenia wszystkich lokalizacji. Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa ustanawia plan działania, w którym określa się kolejność wybranych losowo lokalizacji przewidzianych do zatwierdzenia każdego roku. Plan działania ustanawia się niezależnie od podmiotu obsługującego sieć, a podmiot ten nie może mieć możliwości wprowadzania zmian do planu. Plan ten stanowi integralną część sprawozdania zatwierdzającego, na podstawie którego sieć wyznaczana jest jako zarejestrowany agent z państwa trzeciego zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa. Po przejściu procedury zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa dana lokalizacja w ramach sieci uznawana jest za zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego zgodnie z pkt 6.8.4.2. 6.8.5.6. Jeżeli w wyniku przeprowadzenia procedury zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa danej lokalizacji w sieci, o której mowa w pkt 6.8.5.5 lit. c) ppkt (ii), okaże się, że dana lokalizacja nie zrealizowała celów, o których mowa w liście kontrolnej w dodatku 6-C2, ładunki i poczta z tej lokalizacji są poddawane kontroli bezpieczeństwa w lokalizacji wyznaczonej jako zarejestrowany agent z państwa trzeciego zgodnie z pkt 6.8.4.2 do czasu potwierdzenia realizacji celów z listy kontrolnej poprzez procedurę zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa. 6.8.5.7. Pkt 6.8.5.5 i 6.8.5.6 tracą moc z dniem 30 czerwca 2018 r.”; |
31) |
dodaje się pkt 6.8.6 w brzmieniu: „6.8.6 Niezgodność z przepisami i cofnięcie wyznaczenia przewoźnika ACC3, agenta RA3 i nadawcy KC3 6.8.6.1. Niezgodność
6.8.6.2. Cofnięcie
|
32) |
dodatki 6-C2, 6-C3 oraz 6-C4 otrzymują brzmienie: „DODATEK 6-C2 LISTA KONTROLNA ZATWIERDZANIA – ZAREJESTROWANY AGENT Z PAŃSTWA TRZECIEGO ZATWIERDZONY POD WZGLĘDEM UNIJNYCH ŚRODKÓW OCHRONY LOTNICTWA Podmioty z państw trzecich mają możliwość stać się częścią bezpiecznego łańcucha dostaw przewoźnika ACC3 (przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii), ubiegając się o wyznaczenie ich jako zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3). Agent RA3 jest podmiotem obsługującym ładunki mającym siedzibę w państwie trzecim, który został zatwierdzony i wyznaczony jako taki agent na podstawie zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa. Agent RA3 zapewnia, aby środki kontroli w zakresie ochrony, w tym w stosownych przypadkach kontrola bezpieczeństwa, były stosowane do przesyłek kierowanych do Unii oraz aby przesyłki były zabezpieczone przed nieupoważnioną ingerencją od momentu zastosowania tych środków kontroli w zakresie ochrony do momentu załadunku tych przesyłek na statek powietrzny lub przekazania ich w innym wypadku przewoźnikowi ACC3 lub innemu agentowi RA3. Warunki, których spełnienie jest konieczne w celu przewozu ładunku lotniczego lub poczty lotniczej do Unii (1) lub Islandii, Norwegii i Szwajcarii, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1998. Lista kontrolna jest instrumentem, który ma być stosowany przez unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa przy ocenie poziomu środków ochrony stosowanych przez podmiot ubiegający się o wyznaczenie jako agent RA3 lub na jego odpowiedzialność w odniesieniu do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG (2). Listę kontrolną należy stosować jedynie w przypadkach określonych w pkt 6.8.5.1 lit. b) załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. W przypadkach określonych w pkt 6.8.5.1 lit. a) wspomnianego załącznika unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa stosuje listę kontrolną dotyczącą przewoźników ACC3. Sprawozdanie zatwierdzające dostarcza się wyznaczającemu właściwemu organowi oraz zatwierdzonemu podmiotowi najpóźniej w miesiąc od daty przeprowadzenia wizji lokalnej. Integralne części sprawozdania zatwierdzającego obejmują przynajmniej następujące elementy:
Potwierdzeniem integralności sprawozdania zatwierdzającego jest numeracja stron, data zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa oraz umieszczone na każdej stronie inicjały podmiotu zatwierdzającego i podmiotu zatwierdzanego. Agent RA3 musi mieć możliwość posługiwania się sprawozdaniem w swoich stosunkach handlowych z dowolnym przewoźnikiem ACC3 lub, w stosownych przypadkach, dowolnym agentem RA3. Sprawozdanie zatwierdzające sporządza się domyślnie w języku angielskim. Część 5 – Kontrola bezpieczeństwa i część 6 – Ładunek lub poczta wysokiego ryzyka (HRCM) ocenia się pod kątem wymagań określonych w rozdziałach 6.7 i 6.8 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. W przypadku części, których nie można ocenić pod kątem wymagań określonych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1998, podstawowymi normami są normy i zalecane metody postępowania (SARP) zawarte w załączniku 17 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym oraz wytyczne zawarte w wydanym przez ICAO podręczniku ochrony lotnictwa (Doc 8973-Restricted). Uwagi dotyczące wypełniania:
CZĘŚĆ 1 Identyfikacja zatwierdzanego podmiotu i podmiotu zatwierdzającego
CZĘŚĆ 2 Organizacja i zakres obowiązków zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa Cel: żadne ładunki lotnicze ani żadna poczta lotnicza nie są przewożone do UE lub EOG bez zastosowania wobec nich środków kontroli w zakresie ochrony. Ładunek i poczta dostarczane przez agenta RA3 przewoźnikowi ACC3 lub innemu agentowi RA3 mogą zostać przyjęte jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta, wyłącznie jeżeli tego rodzaju środki kontroli w zakresie ochrony są stosowane przez agenta RA3. Szczegółowe informacje dotyczące takich środków kontroli podane są w dalszych częściach niniejszej listy kontrolnej. Agent RA3 musi posiadać procedury zapewniające stosowanie odpowiednich środków kontroli w zakresie ochrony w odniesieniu do wszystkich ładunków lotniczych i każdej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG oraz ochronę zabezpieczonego ładunku i zabezpieczonej poczty do czasu ich transferu do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3. Środki kontroli w zakresie ochrony obejmują następujące elementy:
Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 3 Rekrutacja i szkolenie personelu Cel: aby zapewnić stosowanie wymaganych środków kontroli w zakresie ochrony, agent RA3 przydziela odpowiedzialny i kompetentny personel do pracy przy zabezpieczaniu ładunków lotniczych i poczty lotniczej. Personel posiadający dostęp do zabezpieczonego ładunku lotniczego musi posiadać wszystkie kompetencje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków i musi być odpowiednio przeszkolony. Aby osiągnąć ten cel, agent RA3 musi posiadać procedury gwarantujące, że wszyscy pracownicy (tacy jak zatrudnieni na stałe, zatrudnieni na czas określony, pracownicy agencji, kierowcy) mający bezpośredni dostęp bez eskorty do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, w odniesieniu do których są stosowane lub zostały zastosowane środki kontroli w zakresie ochrony:
Uwaga:
Dotyczy: pkt 6.8.3.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 4 Procedury przyjęcia Cel: agent RA3 może otrzymywać ładunki lub pocztę od innego agenta RA3, nadawcy KC3, nadawcy AC3 lub nieznanego nadawcy. Agent RA3 musi posiadać odpowiednie procedury przyjęcia ładunku i poczty umożliwiające ustalenie, czy przesyłka pochodzi z bezpiecznego łańcucha dostaw, a następnie, jakie środki ochrony muszą zostać w stosunku do niej zastosowane. Przyjmując jakiekolwiek przesyłki, agent RA3 ustala status podmiotu, od którego otrzymuje on dane przesyłki, sprawdzając, czy niepowtarzalny alfanumeryczny identyfikator (UAI) podmiotu dostarczającego dane przesyłki podany jest w dokumentacji towarzyszącej, oraz upewniając się, że przewoźnik lotniczy lub podmiot dostarczający przesyłkę figuruje jako aktywny w „unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw” w odniesieniu do wskazanego portu lotniczego lub lokalizacji, stosownie do przypadku. Jeżeli w dokumentacji nie podano UAI lub jeżeli status przewoźnika lotniczego lub podmiotu w „unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw” nie jest aktywny, agent RA3 traktuje dane przesyłki jako przywiezione z nieznanego źródła. Ponadto agent RA3 prowadzi bazę danych zawierającą przynajmniej następujące informacje dotyczące każdego zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy, który został poddany procedurze zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa zgodnie z pkt 6.8.5.1 i od którego bezpośrednio przyjmuje on ładunek lub pocztę, które mają być dostarczone przewoźnikowi ACC3 w celu przewozu do Unii:
Dotyczy: pkt 6.8.3.1, 6.8.3.5 i 6.8.5.4 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. Uwaga: Agent RA3 może przyjąć od nadawcy AC3 ładunek jako zabezpieczony ładunek, wyłącznie jeżeli dany agent RA3 sam wyznaczył tego nadawcę jako nadawcę AC3, zgodnie z pkt 6.8.3.1 lit. c) załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998, i ponosi odpowiedzialność za ładunek dostarczany przez tego nadawcę.
CZĘŚĆ 5 Kontrola bezpieczeństwa Cel: jeżeli agent RA3 przyjmuje ładunek lub pocztę, które nie pochodzą z bezpiecznego łańcucha dostaw, agent RA3 musi poddać taką przesyłkę odpowiedniej kontroli bezpieczeństwa, zanim może być ona dostarczona przewoźnikowi ACC3 jako ładunek zabezpieczony. Agent RA3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia, by ładunek lotniczy i poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w porcie lotniczym Unii były poddawane kontroli bezpieczeństwa za pomocą środków lub metod określonych w przepisach unijnych w sposób wystarczający, aby upewnić się, na ile to możliwe, że nie zawierają one przedmiotów zabronionych. W przypadku gdy kontrola bezpieczeństwa ładunku lotniczego lub poczty lotniczej przeprowadzana jest przez właściwy organ lub w jego imieniu w państwie trzecim, agent RA3 odnotowuje ten fakt oraz określa sposób zapewnienia odpowiedniej kontroli bezpieczeństwa. Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 6 Ładunek lub poczta wysokiego ryzyka (HRCM) Cel: przesyłki, które pochodzą z miejsc uznanych za obszary wysokiego ryzyka przez Unię Europejską lub są poddawane transferowi w takich miejscach, lub co do których wydaje się, że zostały w znacznym stopniu naruszone, uważa się za ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka (HRCM). Takie przesyłki należy poddać kontroli bezpieczeństwa zgodnie ze ścisłymi instrukcjami. Agent RA3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zidentyfikowania HRCM kierowanych do UE lub EOG i poddania ich odpowiednim środkom kontroli zgodnie z przepisami unijnymi. Przewoźnika ACC3, do którego agent RA3 dostarcza ładunek lotniczy lub pocztę lotniczą w celu przewozu, upoważnia się do przekazywania agentowi RA3 najnowszych informacji na temat miejsc pochodzenia wysokiego ryzyka. Agent RA3 stosuje takie same środki bez względu na to, czy otrzymuje ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka od przewoźnika lotniczego, czy też za pośrednictwem innych rodzajów transportu. Dotyczy: pkt 6.7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. Uwaga: HRCM dopuszczonym do przewozu do UE/EOG nadaje się status ochrony „SHR”, czyli bezpieczne dla pasażerskiego, towarowego i pocztowego statku powietrznego zgodnie z wymogami dotyczącymi wysokiego ryzyka.
CZĘŚĆ 7 Ochrona zabezpieczonego ładunku lotniczego i zabezpieczonej poczty lotniczej Cel: agent RA3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją bądź jakimkolwiek naruszeniem od momentu przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa bądź zastosowania innych środków kontroli w zakresie ochrony lub od momentu przyjęcia przesyłki po zastosowaniu względem niej kontroli bezpieczeństwa bądź środków kontroli w zakresie ochrony, do momentu załadunku lub transferu do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3. Jeżeli uprzednio zabezpieczone: ładunek lotniczy lub poczta lotnicza nie są następnie zabezpieczone, nie mogą być załadowane ani transferowane do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3 jako zabezpieczony ładunek ani zabezpieczona poczta. Ochrona może być zapewniana za pomocą różnych środków, takich jak środki fizyczne (na przykład bariery, zamknięte pomieszczenia), zasoby ludzkie (na przykład patrole, przeszkolony personel) oraz środki techniczne (na przykład CCTV, alarmy włamaniowe). Zabezpieczony ładunek lotniczy lub zabezpieczoną pocztę lotniczą kierowane do UE lub EOG oddziela się od ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, które nie są zabezpieczone. Dotyczy: pkt 6.8.3.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 8 Dokumentacja Cel: Agent RA3 zapewnia, by dokumentacja towarzysząca przesyłce, w stosunku do której agent RA3 zastosował środki kontroli w zakresie ochrony (takie jak kontrola bezpieczeństwa, zabezpieczenie), zawierała przynajmniej następujące elementy:
Jeżeli status ochrony wydawany jest przez agenta RA3, podmiot podaje dodatkowo powody wydania statusu, takie jak zastosowane środki lub metody kontroli bezpieczeństwa lub podstawę zwolnienia przesyłki z kontroli bezpieczeństwa, z zastosowaniem norm przyjętych w systemie deklaracji dotyczących ochrony przesyłki. Dokumentacja towarzysząca przesyłce może mieć postać lotniczego listu przewozowego, równoważnego dokumentu pocztowego lub oddzielnej deklaracji, w formie elektronicznej albo na piśmie. Dotyczy: pkt 6.3.2.6 lit. d) oraz pkt 6.8.3.4, 6.8.3.5 i 6.8.3.6 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 9 Przewóz Cel: ładunek lotniczy i poczta lotnicza muszą być zabezpieczone przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem od momentu, w którym zostały zabezpieczone, do momentu załadunku lub transferu do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3. Obejmuje to zabezpieczenie podczas przewozu na statek powietrzny, do przewoźnika ACC3 lub do innego agenta RA3. Jeżeli wcześniej zabezpieczone: ładunek lotniczy i poczta lotnicza nie są zabezpieczone podczas przewozu, nie mogą być załadowane ani transferowane do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3 jako zabezpieczony ładunek. Podczas przewozu na statek powietrzny, do przewoźnika ACC3 lub innego agenta RA3, agent RA3 odpowiada za ochronę zabezpieczonych przesyłek. Obejmuje to przypadki, w których przewóz jest wykonywany w jego imieniu przez inny podmiot, np. spedytora towarów. Nie obejmuje to przypadków, w których za przewóz przesyłek odpowiedzialny jest przewoźnik ACC3 lub inny agent RA3. Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 10 Zgodność Cel: po dokonaniu oceny w ramach części 1–9 listy kontrolnej unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa musi stwierdzić, czy wyniki przeprowadzonej przez niego wizji lokalnej potwierdzają wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony zgodnie z celami wymienionymi w tej liście kontrolnej dla ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG. Możliwe są dwa różne scenariusze. Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa stwierdza, że podmiot:
Nazwa podmiotu zatwierdzającego: Data: Podpis: ZAŁĄCZNIK Wykaz osób i podmiotów, u których przeprowadzono wizytacje i z którymi odbyły się rozmowy Należy podać nazwę podmiotu, imię, nazwisko i stanowisko osoby odpowiedzialnej za kontakty oraz datę wizytacji lub rozmowy.
DODATEK 6-C3 LISTA KONTROLNA ZATWIERDZANIA – PRZEWOŹNIK ACC3 Uzyskanie wyznaczenia jako ACC3 (przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii) jest warunkiem, którego spełnienie jest konieczne w celu przewozu ładunku lotniczego lub poczty lotniczej do Unii Europejskiej (3) (UE) lub Islandii, Norwegii i Szwajcarii, i jest wymagane na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. Wyznaczenie jako przewoźnik ACC3 jest zasadniczo wymagane w przypadku wszystkich lotów, którymi przewozi się ładunek lub pocztę do celów transferu, tranzytu lub rozładunku w portach lotniczych UE lub EOG (4). Właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej, Islandii, Norwegii i Szwajcarii są odpowiedzialne za wyznaczanie określonych przewoźników lotniczych jako ACC3. Wyznaczenie przyznaje się w oparciu o program ochrony przewoźnika lotniczego oraz wyniki wizji lokalnej dotyczącej realizacji celów określonych w niniejszej liście kontrolnej. Lista kontrolna jest instrumentem, który ma być stosowany przez unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa przy ocenie poziomu środków ochrony stosowanych przez przewoźnika ACC3 lub na jego odpowiedzialność bądź przez przewoźnika lotniczego ubiegającego się o wyznaczenie jako ACC3 w odniesieniu do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG. Sprawozdanie zatwierdzające dostarcza się wyznaczającemu właściwemu organowi oraz zatwierdzonemu podmiotowi najpóźniej w miesiąc od daty przeprowadzenia wizji lokalnej. Integralne części sprawozdania zatwierdzającego obejmują przynajmniej następujące elementy:
Potwierdzeniem integralności sprawozdania zatwierdzającego jest numeracja stron, data zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa oraz umieszczone na każdej stronie inicjały podmiotu zatwierdzającego i podmiotu zatwierdzanego. Sprawozdanie zatwierdzające sporządza się domyślnie w języku angielskim. Część 3 – Program ochrony przewoźnika lotniczego, część 6 – Baza danych, część 7 – Kontrole bezpieczeństwa i część 8 – Ładunek lub poczta wysokiego ryzyka (HRCM) należy ocenić pod kątem wymagań określonych w rozdziałach 6.7 i 6.8 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. W przypadku pozostałych części podstawowymi normami są normy i zalecane metody postępowania (SARP) zawarte w załączniku 17 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym oraz wytyczne zawarte w wydanym przez ICAO podręczniku ochrony lotnictwa (Doc 8973-Restricted). Uwagi dotyczące wypełniania:
CZĘŚĆ 1 Identyfikacja zatwierdzanego podmiotu i podmiotu zatwierdzającego
CZĘŚĆ 2 Organizacja i zakres odpowiedzialności przewoźnika ACC3 w porcie lotniczym Cel: żadne ładunki lotnicze ani poczta lotnicza nie są przewożone do UE lub EOG bez zastosowania wobec nich środków kontroli w zakresie ochrony. Szczegółowe informacje dotyczące takich środków kontroli podane są w dalszych częściach niniejszej listy kontrolnej. Przewoźnik ACC3 nie przyjmuje ładunku ani poczty do przewozu na statku powietrznym kierowanym do UE, jeżeli zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa, znany nadawca zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa lub uznany nadawca wyznaczony przez tego przewoźnika lub przez zarejestrowanego agenta zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa nie potwierdził i nie udokumentował przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa lub innych środków kontroli w zakresie ochrony; w przeciwnym razie przesyłki takie podlegają kontroli bezpieczeństwa zgodnie z przepisami unijnymi. Przewoźnik ACC3 musi posiadać procedurę, która zapewnia zastosowanie odpowiednich środków kontroli w zakresie ochrony w odniesieniu do wszystkich ładunków lotniczych i poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG, chyba że są one zwolnione z kontroli bezpieczeństwa zgodnie z przepisami unijnymi i są zabezpieczone do chwili załadunku na statek powietrzny. Środki kontroli w zakresie ochrony obejmują:
Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 3 Program ochrony przewoźnika lotniczego Cel: przewoźnik ACC3 zapewnia, aby wszystkie środki w zakresie ochrony lotnictwa uwzględnione w jego programie ochrony były odpowiednie i wystarczające w odniesieniu do ochrony ładunku lotniczego i poczty lotniczej, które mają być przewiezione do Unii. Program ochrony przewoźnika i powiązane z nim dokumenty są podstawą środków kontroli w zakresie ochrony stosowanych zgodnie z celem niniejszej listy kontrolnej. Przewoźnik lotniczy może przekazać swoje dokumenty unijnemu podmiotowi zatwierdzającemu ds. ochrony lotnictwa przed wizją lokalną, aby mógł on zapoznać się z informacjami dotyczącymi miejsc, które będą przedmiotem tej wizji lokalnej. Dotyczy: pkt 6.8.2.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998, a także dodatku 6-G do wspomnianego rozporządzenia. Uwaga: Uwzględnia się odpowiednio następujące punkty wymienione w dodatku 6-G do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998:
CZĘŚĆ 4 Rekrutacja i szkolenie personelu Cel: przewoźnik ACC3 przydziela odpowiedzialny i kompetentny personel do pracy przy zabezpieczaniu ładunków lotniczych lub poczty lotniczej. Personel posiadający dostęp do zabezpieczonego ładunku lotniczego musi posiadać wszystkie kompetencje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków i musi być odpowiednio przeszkolony. Aby osiągnąć ten cel, przewoźnik ACC3 musi posiadać procedurę w celu zapewnienia, by wszyscy pracownicy (tacy jak zatrudnieni na stałe, zatrudnieni na czas określony, pracownicy agencji, kierowcy) mający bezpośredni dostęp bez eskorty do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, w odniesieniu do których są stosowane lub zostały zastosowane środki kontroli w zakresie ochrony:
Dotyczy: pkt 6.8.3.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 Uwaga:
CZĘŚĆ 5 Procedury przyjęcia Cel: przewoźnik ACC3 musi posiadać procedurę na potrzeby oceny i weryfikacji statusu ochrony przesyłki po jej przyjęciu w odniesieniu do poprzednich środków kontroli. Procedura ta obejmuje następujące elementy:
Dotyczy: pkt 6.8.3.5, 6.8.3.6, 6.8.3.7 i 6.8.5.4 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 6 Baza danych Cel: w przypadku gdy przewoźnik ACC3 nie jest zobowiązany do zastosowania 100 % kontroli bezpieczeństwa w odniesieniu do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG, przewoźnik ACC3 zapewnia, by ładunek lub poczta pochodziły od podmiotu zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa wyznaczonego przez właściwy organ państwa członkowskiego UE jako zarejestrowany agent z państwa trzeciego (RA3) lub znany nadawca z państwa trzeciego (KC3), lub też od uznanego nadawcy (AC3) wyznaczonego przez tego przewoźnika lub przez zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego. Do celów monitorowania ścieżki audytu istotnej pod względem ochrony przewoźnik ACC3 sprawdza aktywny status agenta RA3 i nadawcy KC3 w „unijnej bazie danych bezpiecznego łańcucha dostaw” i prowadzi bazę danych zawierającą następujące informacje w odniesieniu do każdego podmiotu lub osoby, od których bezpośrednio przyjmuje ładunek lub pocztę:
Przyjmując ładunek lotniczy lub pocztę lotniczą od agenta RA3 lub nadawcy KC3, przewoźnik ACC3 sprawdza w unijnej bazie danych, czy dany podmiot figuruje w niej jako aktywny, a w przypadku nadawcy AC3 – czy figuruje on w bazie danych przewoźnika lotniczego. Jeżeli agent RA3 lub nadawca KC3 nie ma aktywnego statusu w bazie danych lub jeżeli nadawca AC3 nie figuruje w bazie danych, ładunek lotniczy lub pocztę lotniczą dostarczone przez taki podmiot poddaje się kontroli bezpieczeństwa przed załadunkiem. Dotyczy: pkt 6.8.3.5 lit. a) oraz pkt 6.8.5.4 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 7 Kontrola bezpieczeństwa Cel: w przypadku gdy przewoźnik ACC3 przyjmuje ładunek i pocztę od podmiotu nieposiadającego zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa lub gdy otrzymany ładunek nie był zabezpieczony przed nieupoważnioną ingerencją od momentu zastosowania środków kontroli w zakresie ochrony, przewoźnik ACC3 zapewnia, aby dany ładunek lotniczy lub dana poczta lotnicza zostały poddane kontroli bezpieczeństwa przed załadunkiem na statek powietrzny. Przewoźnik ACC3 musi posiadać procedurę, która zapewnia poddawanie ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w porcie lotniczym Unii kontroli bezpieczeństwa za pomocą środków lub metod określonych w przepisach unijnych w sposób wystarczający, aby upewnić się, na ile to możliwe, że nie zawierają one przedmiotów zabronionych. W przypadku gdy przewoźnik ACC3 nie przeprowadza samodzielnie kontroli bezpieczeństwa ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, zapewnia przeprowadzenie odpowiedniej kontroli bezpieczeństwa zgodnie z wymogami unijnymi. Procedury kontroli bezpieczeństwa obejmują w stosownych przypadkach postępowanie z ładunkiem i pocztą w transferze i w tranzycie. W przypadku gdy kontrola bezpieczeństwa ładunku lotniczego lub poczty lotniczej przeprowadzana jest przez właściwy organ lub w jego imieniu w państwie trzecim, przewoźnik ACC3 otrzymujący taki ładunek lotniczy lub taką pocztę lotniczą od danego podmiotu odnotowuje ten fakt w swoim programie ochrony oraz określa sposób zapewnienia odpowiedniej kontroli bezpieczeństwa. Dotyczy: pkt 6.8.3.1, 6.8.3.2 i 6.8.3.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 8 Ładunek lub poczta wysokiego ryzyka (HRCM) Cel: przesyłki, które pochodzą z miejsc uznanych za obszary wysokiego ryzyka przez UE lub są poddawane transferowi w takich miejscach, lub co do których wydaje się, że zostały w znacznym stopniu naruszone, uważa się za ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka (HRCM). Takie przesyłki należy poddać kontroli bezpieczeństwa zgodnie ze ścisłymi instrukcjami. Informacje na temat obszarów wysokiego ryzyka i instrukcje dotyczące kontroli bezpieczeństwa podaje właściwy organ UE lub EOG, który wyznaczył przewoźnika ACC3. Przewoźnik ACC3 musi posiadać procedurę w celu zapewnienia zidentyfikowania HRCM kierowanych do UE lub EOG i poddania ich odpowiednim środkom kontroli zgodnie z przepisami unijnymi. Przewoźnik ACC3 pozostaje w kontakcie z właściwym organem odpowiedzialnym za porty lotnicze w UE/EOG, do których przywozi ładunki, aby mieć dostęp do najnowszych informacji na temat obszarów wysokiego ryzyka. Przewoźnik ACC3 stosuje takie same środki bez względu na to, czy otrzymuje ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka od innego przewoźnika lotniczego, czy też za pośrednictwem innych rodzajów transportu. Dotyczy: pkt 6.7 i 6.8.3.6 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 Uwaga: HRCM dopuszczonym do przewozu do UE lub EOG nadaje się status ochrony „SHR”, co oznacza bezpieczne dla pasażerskiego, towarowego i pocztowego statku powietrznego zgodnie z wymogami dotyczącymi wysokiego ryzyka.
CZĘŚĆ 9 Ochrona Cel: przewoźnik ACC3 posiada procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją od momentu przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa lub zastosowania innych środków kontroli w zakresie ochrony, bądź od momentu przyjęcia przesyłki po zastosowaniu względem niej kontroli bezpieczeństwa lub środków kontroli w zakresie ochrony, do chwili załadunku. Ochrona może być zapewniana za pomocą różnych środków, takich jak środki fizyczne (na przykład bariery, zamknięte pomieszczenia), zasoby ludzkie (na przykład patrole, przeszkolony personel) oraz środki techniczne (na przykład CCTV, alarmy włamaniowe). Zabezpieczony ładunek lotniczy lub zabezpieczoną pocztę lotniczą kierowane do UE lub EOG oddziela się od ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, które nie są zabezpieczone. Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 10 Dokumentacja towarzysząca Cel: Przewoźnik ACC3 zapewnia, by dokumentacja towarzysząca przesyłce, w stosunku do której przewoźnik ACC3 zastosował środki kontroli w zakresie ochrony (na przykład kontrolę bezpieczeństwa, zabezpieczenie), zawierała przynajmniej następujące elementy:
W przypadku braku zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego, deklarację dotyczącą statusu ochrony może wydać przewoźnik ACC3 lub przewoźnik lotniczy przylatujący z państwa trzeciego zwolnionego z obowiązku stosowania systemu ACC3. Jeżeli status ochrony wydawany jest przez przewoźnika ACC3, przewoźnik lotniczy podaje dodatkowo powody wydania statusu, takie jak zastosowane środki lub metody kontroli bezpieczeństwa lub podstawę zwolnienia przesyłki z kontroli bezpieczeństwa, z zastosowaniem norm przyjętych w systemie deklaracji dotyczących ochrony przesyłki. W przypadku gdy wydania statusu ochrony i sporządzenia dokumentacji towarzyszącej dokonał agent RA3 na wyższym poziomie lub inny przewoźnik ACC3, przewoźnik ACC3 sprawdza, w trakcie procesu przyjmowania przesyłki, czy w dokumentacji towarzyszącej zawarto wyżej wymienione informacje. Dokumentacja towarzysząca przesyłce może mieć postać lotniczego listu przewozowego, równoważnego dokumentu pocztowego lub oddzielnej deklaracji, w formie elektronicznej albo na piśmie. Dotyczy: pkt 6.3.2.6 lit. d) oraz pkt 6.8.3.4, 6.8.3.5, 6.8.3.6 i 6.8.3.7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 11 Zgodność Cel: po dokonaniu oceny dziesięciu poprzednich części listy kontrolnej unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa musi stwierdzić, czy wyniki przeprowadzonej przez niego wizji lokalnej są zgodne z treścią tej części programu ochrony przewoźnika lotniczego, w której przedstawiono środki dotyczące ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG, oraz czy środki kontroli w zakresie ochrony w wystarczającym stopniu realizują cele wymienione w liście kontrolnej. Wnioski mogą odpowiadać jednemu z następujących możliwych czterech głównych wariantów:
Nazwa podmiotu zatwierdzającego: Data: Podpis: ZAŁĄCZNIK Wykaz osób i podmiotów, u których przeprowadzono wizytacje i z którymi odbyły się rozmowy Należy podać nazwę podmiotu, imię, nazwisko i stanowisko osoby odpowiedzialnej za kontakty oraz datę wizytacji lub rozmowy.
DODATEK 6-C4 LISTA KONTROLNA ZATWIERDZANIA – ZNANY NADAWCA Z PAŃSTWA TRZECIEGO ZATWIERDZONY POD WZGLĘDEM UNIJNYCH ŚRODKÓW OCHRONY LOTNICTWA Podmioty z państw trzecich mają możliwość stać się częścią bezpiecznego łańcucha dostaw przewoźnika ACC3 (przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii), ubiegając się o wyznaczenie jako znanego nadawcy z państwa trzeciego zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (KC3). Nadawca KC3 jest podmiotem obsługującym ładunki mającym siedzibę w państwie trzecim, który został zatwierdzony i wyznaczony jako taki nadawca na podstawie zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa. Nadawca KC3 zapewnia, aby w stosunku do przesyłek kierowanych do Unii (5) zastosowane zostały środki kontroli w zakresie ochrony oraz aby – od momentu zastosowania tych środków kontroli w zakresie ochrony do momentu transferu przesyłek do przewoźnika ACC3 lub zarejestrowanego agenta z państwa trzeciego zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3) – były one zabezpieczone przed nieupoważnioną ingerencją. Warunki, których spełnienie jest konieczne w celu przewozu ładunku lotniczego lub poczty lotniczej do Unii (UE) lub Islandii, Norwegii i Szwajcarii, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1998. Lista kontrolna jest instrumentem, który ma być stosowany przez unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa przy ocenie poziomu środków ochrony stosowanych przez podmiot ubiegający się o wyznaczenie jako nadawca KC3 lub na jego odpowiedzialność w odniesieniu do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG (6). Listę kontrolną należy stosować jedynie w przypadkach określonych w pkt 6.8.5.1 lit. b) załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998. W przypadkach określonych w pkt 6.8.5.1 lit. a) wspomnianego załącznika unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa stosuje listę kontrolną dotyczącą przewoźników ACC3. Sprawozdanie zatwierdzające dostarcza się wyznaczającemu właściwemu organowi oraz zatwierdzonemu podmiotowi najpóźniej w miesiąc od daty przeprowadzenia wizji lokalnej. Integralne części sprawozdania zatwierdzającego obejmują przynajmniej następujące elementy:
Potwierdzeniem integralności sprawozdania zatwierdzającego jest numeracja stron, data zatwierdzenia pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa oraz umieszczone na każdej stronie inicjały podmiotu zatwierdzającego i podmiotu zatwierdzanego. Nadawca KC3 musi mieć możliwość posługiwania się sprawozdaniem w swoich stosunkach handlowych z dowolnym przewoźnikiem ACC3 lub dowolnym agentem RA3. Sprawozdanie zatwierdzające sporządza się domyślnie w języku angielskim. W przypadku części, których nie można ocenić pod kątem wymagań określonych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1998, podstawowymi normami są normy i zalecane metody postępowania (SARP) zawarte w załączniku 17 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym oraz wytyczne zawarte w wydanym przez ICAO podręczniku ochrony lotnictwa (Doc 8973-Restricted). Uwagi dotyczące wypełniania:
CZĘŚĆ 1 Organizacja i zakres obowiązków
CZĘŚĆ 2 Organizacja i zakres obowiązków znanego nadawcy z państwa trzeciego zatwierdzonego pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa Cel: żaden ładunek lotniczy ani żadna poczta lotnicza nie są przewożone do UE lub EOG bez zastosowania wobec nich środków kontroli w zakresie ochrony. Ładunek i poczta dostarczane przez nadawcę KC3 przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 mogą zostać przyjęte jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta, wyłącznie jeżeli nadawca KC3 stosuje takie środki kontroli w zakresie ochrony. Szczegółowe informacje dotyczące takich środków kontroli podane są w dalszych częściach niniejszej listy kontrolnej. Nadawca KC3 musi posiadać procedury zapewniające stosowanie odpowiednich środków kontroli w zakresie ochrony w odniesieniu do każdego ładunku lotniczego i każdej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG oraz ochronę zabezpieczonego ładunku i zabezpieczonej poczty do czasu ich transferu do przewoźnika ACC3 lub agenta RA3. Środki kontroli w zakresie ochrony pozwalają na upewnienie się, na ile to możliwe, że w przesyłce nie ukryto przedmiotów zabronionych. Dotyczy: pkt 6.8.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 3 Identyfikowalny ładunek lotniczy lub identyfikowalna poczta lotnicza Cel: ustalenie punktu lub miejsca, w którym ładunek lub poczta stają się identyfikowalne jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza.
Uwaga: w częściach 6–9 należy podać szczegółowe informacje dotyczące zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem. CZĘŚĆ 4 Rekrutacja i szkolenie personelu Cel: aby zapewnić stosowanie wymaganych środków kontroli w zakresie ochrony, nadawca KC3 przydziela do pracy przy zabezpieczaniu ładunku lotniczego lub poczty lotniczej odpowiedzialny i kompetentny personel. Personel posiadający dostęp do identyfikowalnego ładunku lotniczego musi posiadać wszystkie kompetencje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków i musi być odpowiednio przeszkolony. Aby osiągnąć ten cel, nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia, by wszyscy pracownicy (tacy jak zatrudnieni na stałe, zatrudnieni na czas określony, pracownicy agencji, kierowcy) mający bezpośredni dostęp bez eskorty do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej, w odniesieniu do których są stosowane lub zostały zastosowane środki kontroli w zakresie ochrony:
Uwaga:
Dotyczy: pkt 6.8.3.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 5 Ochrona fizyczna Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przekazane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podmiot musi wykazać, w jaki sposób jego lokalizacja lub obiekty są zabezpieczone, oraz że istnieją odpowiednie procedury kontroli dostępu. Istotne jest, aby dostęp do strefy, w której przygotowuje się lub składuje identyfikowalny ładunek lotniczy lub identyfikowalną pocztę lotniczą, był kontrolowany. Wszystkie drzwi, okna i inne punkty dostępu do zabezpieczonego ładunku lotniczego lub zabezpieczonej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG należy zabezpieczyć lub objąć kontrolą dostępu. Ochrona fizyczna może obejmować m.in.:
Dotyczy: pkt 6.8.3.1 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998.
CZĘŚĆ 6 Produkcja Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem w trakcie procesu produkcji. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przekazane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podmiot musi wykazać, że dostęp do strefy produkcji jest kontrolowany, a proces produkcji nadzorowany. Jeżeli produkt staje się identyfikowalny jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG w trakcie produkcji, podmiot musi wykazać, że zastosowano środki w celu zabezpieczenia ładunku lotniczego lub poczty lotniczej przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem na tym etapie. Należy odpowiedzieć na poniższe pytania, jeżeli w trakcie procesu produkcji produkt może być zidentyfikowany jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG.
CZĘŚĆ 7 Pakowanie Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem w trakcie procesu pakowania. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przekazane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podmiot musi wykazać, że dostęp do strefy pakowania jest kontrolowany, a proces pakowania nadzorowany. Jeżeli produkt staje się identyfikowalny jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG w trakcie pakowania, podmiot musi wykazać, że zastosowano środki w celu zabezpieczenia ładunku lotniczego/poczty lotniczej przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem na tym etapie. Wszystkie produkty gotowe muszą zostać sprawdzone przed pakowaniem. Należy odpowiedzieć na poniższe pytania, jeżeli w trakcie procesu pakowania produkt może być zidentyfikowany jako ładunek lotniczy/poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG.
CZĘŚĆ 8 Składowanie Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem podczas składowania. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przekazane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podmiot musi wykazać, że dostęp do strefy składowania jest kontrolowany. Jeżeli produkt staje się identyfikowalny jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG w trakcie składowania, podmiot musi wykazać, że zastosowano środki w celu zabezpieczenia ładunku lotniczego lub poczty lotniczej przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem na tym etapie. Należy odpowiedzieć na poniższe pytania, jeżeli w trakcie procesu składowania produkt może być zidentyfikowany jako ładunek lotniczy/poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG.
CZĘŚĆ 9 Wysyłka Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem w trakcie procesu wysyłki. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przekazane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podmiot musi wykazać, że dostęp do strefy wysyłki jest kontrolowany. Jeżeli produkt staje się identyfikowalny jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG w trakcie wysyłki, podmiot musi wykazać, że zastosowano środki w celu zabezpieczenia ładunku lotniczego lub poczty lotniczej przed nieupoważnioną ingerencją lub naruszeniem na tym etapie. Należy odpowiedzieć na poniższe pytania, jeżeli w trakcie procesu wysyłki produkt może być zidentyfikowany jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG.
CZĘŚĆ 10 Przesyłki z innych źródeł Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia, by ładunek lub poczta, które nie zostały wysłane przez niego samego, nie były przekazywane przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Nadawca KC3 może przekazać przesyłki, które nie zostały wysłane przez niego samego, agentowi RA3 lub przewoźnikowi ACC3, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:
Wszystkie tego rodzaju przesyłki muszą zostać poddane kontroli bezpieczeństwa przeprowadzanej przez agenta RA3 lub przewoźnika ACC3 przed załadunkiem na statek powietrzny.
CZĘŚĆ 11 Dokumentacja Cel: Nadawca KC3 zapewnia, by dokumentacja towarzysząca przesyłce, w stosunku do której nadawca KC3 zastosował środki kontroli w zakresie ochrony (na przykład zabezpieczenie), zawierała przynajmniej następujące elementy:
Dokumentacja towarzysząca przesyłce może być sporządzona w formie elektronicznej albo na piśmie. Dotyczy: pkt 6.8.3.4 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998
CZĘŚĆ 12 Przewóz Cel: nadawca KC3 musi posiadać procedury w celu zapewnienia zabezpieczenia identyfikowalnego ładunku lotniczego lub identyfikowalnej poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG przed nieupoważnioną ingerencją lub jakimkolwiek naruszeniem podczas przewozu. Jeżeli tego rodzaju ładunek lub poczta nie są zabezpieczone, nie mogą zostać przyjęte przez przewoźnika ACC3 lub agenta RA3 jako zabezpieczony ładunek lub zabezpieczona poczta. Podczas przewozu nadawca KC3 odpowiada za ochronę zabezpieczonych przesyłek. Obejmuje to przypadki, w których przewóz jest wykonywany w jego imieniu przez inny podmiot, np. spedytora towarów. Nie obejmuje to przypadków, w których za przewóz przesyłek odpowiedzialny jest przewoźnik ACC3 lub agent RA3. Należy odpowiedzieć na poniższe pytania, jeżeli podczas przewozu produkt może być zidentyfikowany jako ładunek lotniczy lub poczta lotnicza kierowane do UE lub EOG.
CZĘŚĆ 13 Zgodność Cel: po dokonaniu oceny dwunastu poprzednich części listy kontrolnej unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa musi stwierdzić, czy wyniki przeprowadzonej przez niego wizji lokalnej potwierdzają wdrożenie środków kontroli w zakresie ochrony zgodnie z celami wymienionymi w tej liście kontrolnej w odniesieniu do ładunku lotniczego lub poczty lotniczej kierowanych do UE lub EOG. Możliwe są dwa różne scenariusze. Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa stwierdza, że podmiot:
Unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa musi uwzględniać fakt, iż oceny dokonuje się w oparciu o całościową ukierunkowaną na cele metodę zapewniania zgodności.
Nazwa podmiotu zatwierdzającego: Data: Podpis: ZAŁĄCZNIK Wykaz osób i podmiotów, u których przeprowadzono wizytacje i z którymi odbyły się rozmowy Należy podać nazwę podmiotu, imię, nazwisko i stanowisko osoby odpowiedzialnej za kontakty oraz datę wizytacji lub rozmowy.
|
33) |
dodatki 6-H1, 6-H2 oraz 6-H3 otrzymują brzmienie: „DODATEK 6-H1 DEKLARACJA ZOBOWIĄZAŃ – PRZEWOŹNIK ACC3 ZATWIERDZONY POD WZGLĘDEM UNIJNYCH ŚRODKÓW OCHRONY W imieniu [nazwa przewoźnika lotniczego] przyjmuję do wiadomości, co następuje: Niniejsze sprawozdanie określa poziom środków ochrony stosowanych wobec operacji przewozu ładunków lotniczych kierowanych do UE lub EOG w odniesieniu do norm ochrony wymienionych w liście kontrolnej lub do których zawarto w niej odniesienia. [Nazwa przewoźnika lotniczego] może zostać wyznaczony jako „przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii” (ACC3) po przedłożeniu sprawozdania zatwierdzającego unijne środki ochrony lotnictwa właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Islandii, Norwegii bądź Szwajcarii i po zaakceptowaniu tego sprawozdania przez ten organ oraz po wprowadzeniu danych przewoźnika ACC3 do „unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw”. Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego UE lub Komisja Europejska wykryje niezgodność w zakresie środków ochrony, o których mowa w sprawozdaniu, może to prowadzić do cofnięcia [nazwa przewoźnika lotniczego] wyznaczenia jako ACC3 uzyskanego już w odniesieniu do danego portu lotniczego, co uniemożliwi [nazwa przewoźnika lotniczego] transport ładunku lotniczego lub poczty lotniczej do UE lub EOG z tego portu lotniczego. Niniejsze sprawozdanie jest ważne przez okres pięciu lat, a okres jego ważności upływa najpóźniej w dniu … W imieniu [nazwa przewoźnika lotniczego] oświadczam, że:
W imieniu [nazwa przewoźnika lotniczego] przyjmuję pełną odpowiedzialność za niniejszą deklarację. Imię i nazwisko: Stanowisko w przedsiębiorstwie: Data: Podpis: DODATEK 6-H2 DEKLARACJA ZOBOWIĄZAŃ – ZAREJESTROWANY AGENT Z PAŃSTWA TRZECIEGO ZATWIERDZONY POD WZGLĘDEM UNIJNYCH ŚRODKÓW OCHRONY LOTNICTWA (RA3) W imieniu [nazwa podmiotu] przyjmuję do wiadomości, co następuje: Niniejsze sprawozdanie określa poziom środków ochrony stosowanych wobec operacji przewozu ładunków lotniczych kierowanych do UE lub EOG w odniesieniu do norm ochrony wymienionych w liście kontrolnej lub do których zawarto w niej odniesienia. [Nazwa podmiotu] może zostać wyznaczony jako „zarejestrowany agent z państwa trzeciego zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa” (RA3) po przedłożeniu sprawozdania zatwierdzającego unijne środki ochrony lotnictwa właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Islandii, Norwegii bądź Szwajcarii i po zaakceptowaniu tego sprawozdania przez ten organ oraz po wprowadzeniu danych agenta RA3 do „unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw”. Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego Unii lub Komisja Europejska wykryje niezgodność w zakresie środków ochrony, o których mowa w sprawozdaniu, może to prowadzić do cofnięcia [nazwa podmiotu] wyznaczenia jako agenta RA3 uzyskanego już w odniesieniu do danego obiektu, co uniemożliwi [nazwa podmiotu] dostarczanie przewoźnikowi ACC3 lub innemu agentowi RA3 zabezpieczonego ładunku lotniczego lub zabezpieczonej poczty lotniczej kierowanych docelowo do UE lub EOG. Niniejsze sprawozdanie jest ważne przez okres pięciu lat, a okres jego ważności upływa najpóźniej w dniu … W imieniu [nazwa podmiotu] oświadczam, że:
W imieniu [nazwa podmiotu] przyjmuję pełną odpowiedzialność za niniejszą deklarację. Imię i nazwisko: Stanowisko w przedsiębiorstwie: Data: Podpis: DODATEK 6-H3 DEKLARACJA ZOBOWIĄZAŃ – ZNANY NADAWCA Z PAŃSTWA TRZECIEGO ZATWIERDZONY POD WZGLĘDEM UNIJNYCH ŚRODKÓW OCHRONY LOTNICTWA (KC3) W imieniu [nazwa podmiotu] przyjmuję do wiadomości, co następuje: Niniejsze sprawozdanie określa poziom środków ochrony stosowanych wobec operacji przewozu ładunków lotniczych kierowanych do UE lub EOG w odniesieniu do norm ochrony wymienionych w liście kontrolnej lub do których zawarto w niej odniesienia. [Nazwa podmiotu] może zostać wyznaczony jako „znany nadawca z państwa trzeciego zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa” (KC3) po przedłożeniu sprawozdania zatwierdzającego unijne środki ochrony lotnictwa właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Islandii, Norwegii bądź Szwajcarii i po zaakceptowaniu tego sprawozdania przez ten organ oraz po wprowadzeniu danych nadawcy KC3 do „unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw”. Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego Unii lub Komisja Europejska wykryje niezgodność w zakresie środków ochrony, o których mowa w sprawozdaniu, może to prowadzić do cofnięcia [nazwa podmiotu] wyznaczenia jako nadawcy KC3 uzyskanego już w odniesieniu do danego obiektu, co uniemożliwi [nazwa podmiotu] dostarczanie przewoźnikowi ACC3 lub agentowi RA3 zabezpieczonego ładunku lotniczego lub zabezpieczonej poczty lotniczej kierowanych docelowo do UE lub EOG. Niniejsze sprawozdanie jest ważne przez okres pięciu lat, a okres jego ważności upływa najpóźniej w dniu … W imieniu [nazwa podmiotu] oświadczam, że:
W imieniu [nazwa podmiotu] przyjmuję pełną odpowiedzialność za niniejszą deklarację. Imię i nazwisko: Stanowisko w przedsiębiorstwie: Data: Podpis:”; |
34) |
w pkt 8.1.3.2 wprowadza się następujące zmiany:
|
35) |
punkt 11.2.2 lit. e) otrzymuje brzmienie:
|
36) |
w pkt 11.2.3.8 dodaje się akapit w brzmieniu: „Ponadto, jeżeli dana osoba posiada kartę identyfikacyjną portu lotniczego, przeprowadza się szkolenie mające na celu zdobycie przez taką osobę również wszystkich niżej wymienionych kompetencji:
|
37) |
w pkt 11.2.3.9 dodaje się akapit w brzmieniu: „Ponadto, jeżeli dana osoba posiada kartę identyfikacyjną portu lotniczego, przeprowadza się szkolenie mające na celu zdobycie przez taką osobę również wszystkich niżej wymienionych kompetencji:
|
38) |
w pkt 11.2.3.10 dodaje się akapit w brzmieniu: „Ponadto, jeżeli dana osoba posiada kartę identyfikacyjną portu lotniczego, przeprowadza się szkolenie mające na celu zdobycie przez taką osobę również wszystkich niżej wymienionych kompetencji:
|
39) |
w pkt 11.5.1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Instruktorzy podlegają ponownej certyfikacji przynajmniej co 5 lat.”; |
40) |
pkt 11.6.4.3 otrzymuje brzmienie: 11.6.4.3 Jeżeli państwo członkowskie stwierdzi, że unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa nie spełnia już wymogów, o których mowa w pkt 11.6.3.1 lub 11.6.3.5, cofa wyznaczenie i usuwa podmiot zatwierdzający z „unijnej bazy danych bezpiecznego łańcucha dostaw” lub informuje właściwy organ, który wyznaczył ten podmiot, i podaje uzasadnienie swojego stanowiska.”; |
41) |
dodatek 11-A otrzymuje brzmienie: „DODATEK 11-A DEKLARACJA NIEZALEŻNOŚCI – UNIJNY PODMIOT ZATWIERDZAJĄCY DS. OCHRONY LOTNICTWA
Przyjmuję pełną odpowiedzialność za sprawozdanie zatwierdzające unijne środki ochrony lotnictwa. Nazwa zatwierdzanego podmiotu: Nazwa unijnego podmiotu zatwierdzającego ds. ochrony lotnictwa: Data: Podpis:”; |
42) |
pkt 12.7.1.2 i 12.7.1.3 otrzymują brzmienie: 12.7.1.2 Sprzęt stosuje się w sposób gwarantujący, że położenie i usytuowanie pojemnika zapewnia pełne wykorzystanie możliwości wykrywania. 12.7.1.3 Sprzęt wysyła sygnał alarmowy w każdej z następujących okoliczności:
|
43) |
skreśla się pkt 12.7.1.4; |
44) |
pkt 12.7.2.2 otrzymuje brzmienie: 12.7.2.2 Wszystkie systemy LEDS muszą spełniać normę 2.”; |
45) |
skreśla się pkt 12.7.2.3; |
46) |
pkt 12.9.2.5 otrzymuje brzmienie: 12.9.2.5 PWMW wykorzystywany do wykrywania materiałów wybuchowych musi być wyposażony w odpowiednie środki umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację.”. |
(1) Państwa członkowskie Unii: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo.
(2) Ładunek lotniczy bądź poczta lotnicza lub statek powietrzny w niniejszej liście kontrolnej zatwierdzania odpowiada ładunkowi lotniczemu bądź poczcie lotniczej lub statkowi powietrznemu kierowanym do Unii oraz Islandii, Norwegii i Szwajcarii.
(3) Państwa członkowskie Unii: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo.
(4) Ładunek lotniczy bądź poczta lotnicza lub statek powietrzny w niniejszej liście kontrolnej zatwierdzania odpowiada ładunkowi lotniczemu bądź poczcie lotniczej lub statkowi powietrznemu kierowanym do Unii oraz Islandii, Norwegii i Szwajcarii.
(5) Państwa członkowskie Unii: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo.
(6) Ładunek lotniczy bądź poczta lotnicza lub statek powietrzny w niniejszej liście kontrolnej zatwierdzania odpowiada ładunkowi lotniczemu bądź poczcie lotniczej lub statkowi powietrznemu kierowanym do UE oraz Islandii, Norwegii i Szwajcarii.
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/69 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/816
z dnia 12 maja 2017 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2017 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
97,0 |
TN |
158,2 |
|
TR |
93,0 |
|
ZZ |
116,1 |
|
0707 00 05 |
TR |
126,8 |
ZZ |
126,8 |
|
0709 93 10 |
TR |
143,5 |
ZZ |
143,5 |
|
0805 10 22 , 0805 10 24 , 0805 10 28 |
EG |
56,6 |
MA |
68,4 |
|
ZZ |
62,5 |
|
0805 50 10 |
TR |
65,0 |
ZA |
147,3 |
|
ZZ |
106,2 |
|
0808 10 80 |
AR |
106,2 |
BR |
106,5 |
|
CL |
118,7 |
|
NZ |
145,9 |
|
US |
111,3 |
|
ZA |
96,1 |
|
ZZ |
114,1 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/71 |
DECYZJA RADY (UE) 2017/817
z dnia 11 maja 2017 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Światowej Organizacji Handlu w sprawie zmiany pkt C ppkt (ii) załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) w odniesieniu do częstotliwości przeglądów polityki handlowej WTO, oraz regulaminu Organu ds. Przeglądu Polityki Handlowej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy, w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W punkcie C ppkt (ii) załącznika 3 do Porozumienia z Marrakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu (zwanego dalej „Porozumieniem ustanawiającym WTO”) określono częstotliwość przeglądów polityki handlowej i praktyk handlowych członków WTO. Częstotliwość przeglądów polityki handlowej każdego członka zależy od jego udziału w światowym handlu. Polityka handlowa czterech członków osiągających najwyższe obroty handlowe poddawana jest przeglądowi co dwa lata. Przeglądy polityki handlowej kolejnych szesnastu członków odbywają się co cztery lata, a w przypadku pozostałych członków przeglądy następują obecnie co sześć lat. |
(2) |
Od 1995 r. rozszerzyło się grono członków WTO, w związku z czym wzrosła również liczba przeglądów, które trzeba przeprowadzić, aby spełnić wymogi załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego WTO, co zwiększa obciążenie pracą członków i Sekretariatu WTO. Aby zapewnić skuteczność systemu przeglądu Organ WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej proponuje wydłużenie obecnych cykli o jeden rok. W efekcie przeglądy polityki handlowej członków WTO odbywałyby się co trzy lata, pięć lub siedem lat, w zależności od ich udziału w światowym handlu. |
(3) |
Zgodnie z art. X ust. 8 Porozumienia ustanawiającego WTO decyzje o zatwierdzeniu zmian załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego WTO podejmowane są w drodze porozumienia przez konferencję ministerialną lub, zgodnie z art. IV ust. 2 Porozumienia ustanawiającego WTO, przez Radę Generalną w przerwach między sesjami konferencji ministerialnej i stają się skuteczne dla wszystkich członków WTO po ich zatwierdzeniu. |
(4) |
Aby zachować skuteczność systemu przeglądów Organ WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej zalecił także zmianę swojego regulaminu przez wprowadzenie niewielkich modyfikacji, które mają ułatwić przeprowadzanie przeglądów, takich jak wydłużenie z trzech tygodni do czterech terminu na udzielenie odpowiedzi na wcześniejsze pytania przez członków, których polityka podlega przeglądowi, kiedy stosują oni alternatywny harmonogram. Inne zmiany regulaminu dotyczą na przykład możliwości przedstawienia przez członka WTO znaczących zmian w polityce handlowej na posiedzeniu Organu WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej między dwoma przeglądami polityki handlowej lub możliwości zapewnienia, na wniosek danego członka, bardziej interaktywnego przebiegu drugiego dnia przeglądu, z wykorzystaniem dyskusji panelowych lub przygotowaniem przez Sekretariat WTO listy mówców, którzy będą występować w imieniu członków WTO w pierwszym dniu przeglądu. Zgodnie z art. IV ust. 4 Porozumienia ustanawiającego WTO Organ WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej może podjąć decyzję o zmianie swojego regulaminu. |
(5) |
W interesie Unii Europejskiej leży zapewnienie dobrze funkcjonującego mechanizmu przeglądu polityki handlowej, tak by polityka handlowa wszystkich członków WTO była w dalszym ciągu regularnie poddawana przeglądowi oraz aby posiedzenia Organu WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej odbywały się jak najsprawniej i były jak najlepiej przygotowane. |
(6) |
W związku z tym należy określić, że stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum WTO, obejmuje poparcie wydłużenia obecnych cykli przeglądu polityki handlowej członków WTO o rok oraz zmian regulaminu Organu WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej w celu ułatwienia przeprowadzania przeglądów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu, polega na przystąpieniu do porozumienia w sprawie zmiany pkt C ppkt (ii) załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego WTO w celu wydłużenia obecnych cykli przeglądu polityki handlowej członków WTO o rok. Częstotliwość przeglądów określona w pkt C ppkt (ii) załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego WTO jest uzależniona od udziału poszczególnych członków w światowym handlu i wynosi obecnie dwa lub cztery lata lub sześć lat. Po zmianie będzie ona wynosić odpowiednio trzy lata, pięć lub siedem lat.
Komisja przedstawi to stanowisko na najbliższym posiedzeniu Rady Generalnej.
Artykuł 2
Stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii na forum Organu ds. Przeglądu Polityki Handlowej, polega na przystąpieniu do porozumienia w sprawie zmian regulaminu Organu WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej przewidzianych w dokumencie WT/RD/TPR/745.
Komisja przedstawi to stanowisko na najbliższym posiedzeniu Organu WTO ds. Przeglądu Polityki Handlowej.
Artykuł 3
Po jej przyjęciu zmiana pkt C ppkt (ii) załącznika 3 do Porozumienia ustanawiającego WTO, w brzmieniu notyfikowanym przez WTO, zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 maja 2017 r.
W imieniu Rady
C. CARDONA
Przewodniczący
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/73 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2017/818
z dnia 11 maja 2017 r.
przedstawiająca zalecenie w sprawie przedłużenia tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych w wyjątkowych okolicznościach zagrażających ogólnemu funkcjonowaniu strefy Schengen
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (1), w szczególności jego art. 29,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 29 kodeksu granicznego Schengen w dniu 12 maja 2016 r. Rada przyjęła, na wniosek Komisji, decyzję wykonawczą przedstawiającą zalecenie w sprawie tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych w wyjątkowych okolicznościach zagrażających ogólnemu funkcjonowaniu strefy Schengen. |
(2) |
Rada zaleciła pięciu państwom należącym do strefy Schengen (Austrii, Niemcom, Danii, Szwecji i Norwegii) utrzymanie proporcjonalnych tymczasowych kontroli granicznych na ograniczonej liczbie odcinków ich granic wewnętrznych przez początkowy okres sześciu miesięcy, aby zaradzić poważnemu zagrożeniu dla porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego w tych państwach ze względu na niedociągnięcia w zarządzaniu granicą zewnętrzną przez Grecję oraz późniejsze wtórne przepływy migrantów o nieuregulowanym statusie, którzy poprzez Grecję przemieszczają się do innych państw strefy Schengen. Okres ten został przedłużony przez Radę na wniosek Komisji dwukrotnie, odpowiednio w dniu 11 listopada 2016 r. i w dniu 7 lutego 2017 r., za każdym razem o dalszy okres trzech miesięcy. |
(3) |
Zgodnie z art. 25 i 29 kodeksu granicznego Schengen początkowy okres zalecany przez Radę może zostać przedłużony, jeśli wyjątkowe okoliczności nadal się utrzymują. |
(4) |
W zaleceniach z dnia 11 listopada 2016 r. i dnia 7 lutego 2017 r. wprowadzono wymóg przedstawiania Komisji przez przedmiotowe państwa strefy Schengen miesięcznych sprawozdań na temat wyników przeprowadzonych kontroli i, w stosownych przypadkach, na temat oceny dotyczącej konieczności kontynuowania takich kontroli. Komisja otrzymała sprawozdania od wszystkich przedmiotowych państw strefy Schengen. Informacje zawarte w tych sprawozdaniach wskazują, że kontrole pozostawały zgodne z warunkami określonymi w zaleceniu. Potwierdzają one również stabilizację sytuacji w tych państwach, pod względem liczby odmów wjazdu i otrzymanych podczas kontroli wniosków o udzielenie azylu. |
(5) |
Mimo tego postępu warunki określone w planie działania „Przywrócenie strefy Schengen”, aby umożliwić zniesienie całości kontroli na granicach wewnętrznych i powrót do normalnego funkcjonowania strefy Schengen, wciąż nie zostały jednak całkowicie spełnione. Ponadto, mimo poczynionych przez Grecję w 2016 r. postępów i znaczącej poprawy w zakresie zarządzania granicami zewnętrznymi oraz wypełnienia przez nią zaleceń przygotowanych z wyniku niezapowiedzianej wizyty oceniającej, która miała miejsce w 2015 r., znacząca liczba migrantów o nieuregulowanym statusie jest wciąż obecna w Grecji i wzdłuż szlaku zachodniobałkańskiego. Wciąż istnieje ryzyko wtórnych przepływów tych migrantów w obrębie strefy Schengen. |
(6) |
W swoim komunikacie „Przywrócenie strefy Schengen – Plan działania” Komisja wskazała różne polityki, które należy wdrożyć w celu przywrócenia pełnego funkcjonowania strefy Schengen. Trwa proces uzyskiwania pełnej funkcjonalności Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Potrzebny jest jednak jeszcze dodatkowy wkład ze strony państw członkowskich, który umożliwi uzupełnienie jej zasobów i pozwoli jej na odgrywanie pełnej roli w zabezpieczaniu granic zewnętrznych Unii. Nie opublikowano jeszcze zaleceń na podstawie pierwszej oceny narażenia. Umowa o statusie z Serbią jest aktualnie negocjowana. |
(7) |
Po ponad roku realizacja oświadczenia UE–Turcja z dnia 18 marca 2016 r. w dalszym ciągu przynosi wymierne rezultaty, co potwierdzono w piątym sprawozdaniu z postępów (2). Napływ migrantów nadal jednak przekracza liczbę powrotów z Grecji do Turcji, co powoduje dodatkową presję na wyspy greckie. Konieczne są dalsze postępy w realizacji innych elementów oświadczenia. Realizacja postanowień oświadczenia musi być zatem stale monitorowana. To samo tyczy się sytuacji wzdłuż szlaku zachodniobałkańskiego i realizacji oświadczenia przyjętego podczas szczytu przywódców państw położonych na szlaku zachodniobałkańskim. |
(8) |
Nadal utrzymują się zatem wyjątkowe okoliczności stanowiące poważne zagrożenie dla porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego, zagrażające ogólnemu funkcjonowaniu strefy Schengen. |
(9) |
W świetle powyższych faktów wydaje się uzasadnione, jako ostateczność, umożliwienie kolejny i ostatni raz przedłużenia tymczasowej kontroli granicznej na przedmiotowych wewnętrznych granicach państw strefy Schengen obecnie przeprowadzających takie kontrole, a mianowicie Austrii, Niemiec, Danii, Szwecji i państwa stowarzyszonego Norwegii, zgodnie z art. 29 kodeksu granicznego Schengen. |
(10) |
Rada zapoznała się z zaleceniem Komisji w sprawie proporcjonalnych kontroli policyjnych oraz współpracy policyjnej w strefie Schengen, które również przyczyniłyby się do stopniowego zniesienia tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych; zasadniczym celem jest zniesienie wszystkich kontroli na granicach wewnętrznych i powrót do normalnego funkcjonowania strefy Schengen tak szybko, jak to możliwe, poprzez wykorzystywanie w pierwszej kolejności kontroli policyjnych jako środka odpowiedniego reagowania na poważne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego. Rada odnotowuje fakt, że Komisja zaleca, aby wszystkie państwa strefy Schengen jak najszybciej wdrożyły zalecane środki, a najpóźniej w ciągu sześciu miesięcy. |
(11) |
W oparciu o oszacowanie pozostałego czasu niezbędnego do wdrożenia środków mających na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony granic zewnętrznych UE i odpowiedniego bezpieczeństwa w obrębie strefy Schengen to przedłużenie nie powinno przekraczać sześciu miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji wykonawczej. |
(12) |
Państwa członkowskie, które zdecydują się na dalsze prowadzenie kontroli na granicach wewnętrznych na podstawie niniejszej decyzji wykonawczej, powinny zawiadomić o tym inne państwa członkowskie, Parlament Europejski i Komisję. |
(13) |
Przed podjęciem decyzji o takich kontrolach granicznych przedmiotowe państwa członkowskie powinny zbadać, czy nie można zastosować innych środków, które mogłyby zastąpić kontrolę graniczną i w mniejszym stopniu ograniczać swobodny przepływ osób i towarów, w celu skutecznego wyeliminowania zidentyfikowanego zagrożenia. W swoim zaleceniu w sprawie proporcjonalnych kontroli policyjnych oraz współpracy policyjnej w strefie Schengen Komisja wzywa państwa strefy Schengen do wykorzystywania w bardziej skuteczny sposób sił policji na ich terytoriach, w tym w strefie przygranicznej oraz na głównych trasach, oraz do stosowania w pierwszej kolejności kontroli policyjnych. Jednak do czasu wprowadzenia w życie tego zalecenia Komisji przedmiotowe państwa strefy Schengen powinny informować w zawiadomieniach o wynikach swoich analiz co do najodpowiedniejszych narzędzi i przedstawiać powody podjęcia decyzji o zastosowaniu kontroli granicznych jako środka ostatecznego. |
(14) |
Kontrola na mocy niniejszej decyzji wykonawczej powinna być w dalszym ciągu przeprowadzana jedynie w zakresie, w jakim jest to konieczne; jej natężenie powinno być ograniczone do niezbędnego minimum i dostosowane do okoliczności. W związku z tym można uznać, że jakiekolwiek dalsze zmniejszenie przepływu migrantów powinno prowadzić do zawieszenia kontroli na poszczególnych odcinkach granicy. Powinny być przeprowadzane tylko kontrole ukierunkowane, oparte na stale aktualizowanej analizie ryzyka i stale aktualizowanych danych wywiadowczych. Będzie to służyć optymalizacji korzyści z kontroli i ograniczeniu ich negatywnych skutków dla swobodnego przepływu. Państwa strefy Schengen, których dotyczą te kontrole na odpowiednich odcinkach granicy, powinny mieć możliwość regularnego wyrażania swoich poglądów na temat konieczności ich utrzymania; państwo strefy Schengen, które podjęło decyzję o przywróceniu takiej kontroli, powinno wziąć te opinie pod uwagę przy rozpatrywaniu i weryfikacji konieczności przeprowadzenia takich kontroli, w celu stopniowego ich zmniejszenia. |
(15) |
Pod koniec każdego miesiąca wykonywania niniejszej decyzji wykonawczej należy niezwłocznie przesłać Komisji i Radzie pełne sprawozdanie z wyników przeprowadzonych kontroli, wraz z oceną, czy istnieje – w stosownych przypadkach – konieczność ich utrzymania. W sprawozdaniu należy podać łączną liczbę skontrolowanych osób, łączną liczbę odmów wjazdu wydanych w następstwie kontroli, łączną liczbę decyzji nakazujących powrót wydanych w następstwie kontroli i łączną liczbę wniosków o udzielenie azylu otrzymanych na granicach wewnętrznych, na których odbywają się kontrole. |
(16) |
Rada odnotowuje, że Komisja oświadczyła, iż będzie dokładnie monitorować stosowanie niniejszej decyzji wykonawczej, |
NINIEJSZYM ZALECA, BY:
1. |
Austria, Niemcy, Dania, Szwecja i Norwegia przedłużyły proporcjonalne tymczasowe kontrole graniczne o maksymalnie sześć miesięcy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji wykonawczej na następujących granicach wewnętrznych:
|
2. |
Przed podjęciem decyzji o dalszym przedłużeniu takich kontroli w oparciu o niniejsze zalecenie dane państwo członkowskie powinno wymienić poglądy z odnośnym państwem członkowskim lub odnośnymi państwami członkowskimi w celu zapewnienia, by kontrole na granicach wewnętrznych były przeprowadzane wyłącznie na tych odcinkach granic wewnętrznych, gdzie uznaje się to za konieczne i proporcjonalne. Ponadto dane państwa członkowskie powinny zapewnić, by kontrole na granicach wewnętrznych przeprowadzano jedynie jako środek ostateczny, gdy inne, alternatywne środki nie mogą przynieść tych samych skutków, oraz wyłącznie na tych odcinkach granic wewnętrznych, na których uznaje się to za niezbędne i proporcjonalne, zgodnie z kodeksem granicznym Schengen. Jeśli wykorzystanie sił policyjnych zapewnia taki sam poziom bezpieczeństwa, powinno być ono preferowane jako środek wywierający mniejszy wpływ na swobodny przepływ osób i towarów. Dane państwa członkowskie powinny o swojej decyzji powiadomić inne państwa członkowskie, Parlament Europejski i Komisję. |
3. |
Kontrola graniczna powinna być w dalszym ciągu ukierunkowana, oparta na stale aktualizowanej analizie ryzyka i stale aktualizowanych danych wywiadowczych oraz powinna mieć zakres, częstotliwość, lokalizację i czas ograniczone do tego, co jest ściśle niezbędne do zapewnienia odpowiedzi na poważne zagrożenie i do celów ochrony porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego. Państwo członkowskie, które prowadzi kontrole na granicach wewnętrznych zgodnie z niniejszą decyzją wykonawczą, dokonuje cotygodniowego przeglądu konieczności, częstotliwości, lokalizacji i czasu kontroli, dostosowuje natężenie kontroli do poziomu danego zagrożenia i w stosownych przypadkach stopniowo je znosi, a także niezwłocznie przekazuje Komisji i Radzie sprawozdanie miesięczne. |
Sporządzono w Brukseli dnia 11 maja 2017 r.
W imieniu Rady
C. CARDONA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1.
(2) Piąte sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej i Rady z postępów w zakresie realizacji postanowień oświadczenia UE–Turcja, COM(2017) 204 final z dnia 2 marca 2017 r.
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/76 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/819
z dnia 12 maja 2017 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 3331)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/247 (3) została przyjęta w związku z wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w kilku państwach członkowskich („dane państwa członkowskie”) oraz ustanowieniem obszarów zapowietrzonych i zagrożonych przez właściwe organy danych państw członkowskich zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE (4). |
(2) |
W decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 przewiduje się, że obszary zapowietrzone i zagrożone ustanowione przez właściwe organy danych państw członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE powinny obejmować co najmniej obszary wymienione jako obszary zapowietrzone i zagrożone w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej. Decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 stanowi również, że środki, które mają być stosowane na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych, przewidziane w art. 29 ust. 1 i art. 31 dyrektywy 2005/94/WE, muszą być utrzymane przynajmniej do dat określonych w odniesieniu do tych obszarów w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej. |
(3) |
Załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 został następnie zmieniony decyzjami wykonawczymi (UE) 2017/417 (5), (UE) 2017/554 (6), (UE) 2017/696 (7) i (UE) 2017/780 (8), aby uwzględnić zmiany obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE, w następstwie pojawienia się kolejnych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w Unii. Ponadto decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 została zmieniona decyzją wykonawczą (UE) 2017/696 w celu ustanowienia zasad wysyłania przesyłek zawierających jednodniowe pisklęta z obszarów wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247, w następstwie pewnych pozytywnych zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tego wirusa w Unii. |
(4) |
Choć sytuacja epidemiologiczna w Unii w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków wyraźnie się poprawiła, to od daty ostatnich zmian decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w drodze decyzji wykonawczej (UE) 2017/780 Zjednoczone Królestwo zgłosiło Komisji wystąpienie kolejnych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w gospodarstwach znajdujących się poza obszarami wymienionymi obecnie w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Zgłosiło także, że podjęto niezbędne środki wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE, w tym ustanowiono obszary zapowietrzone i zagrożone wokół tych nowych ognisk. |
(5) |
Komisja zbadała środki wprowadzone przez Zjednoczone Królestwo zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE w następstwie niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w tym państwie członkowskim i uznaje, że granice obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych przez właściwe organy tego państwa członkowskiego znajdują się w wystarczającej odległości od gospodarstw, w których potwierdzono ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5. |
(6) |
W celu zapobieżenia niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii, a także aby uniknąć wprowadzenia przez państwa trzecie nieuzasadnionych barier w handlu, konieczne jest niezwłoczne określenie na poziomie Unii, we współpracy ze Zjednoczonym Królestwem, nowych obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych w tym państwie członkowskim zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. W przypadku tego państwa członkowskiego obszary wymienione w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 powinny zatem zostać zmienione. |
(7) |
W związku z tym należy zmienić załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247, aby zaktualizować podział na obszary na poziomie Unii w celu uwzględnienia nowych obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE oraz czasu trwania ograniczeń mających na nich zastosowanie. |
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2017/247. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2017 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/247 z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 36 z 11.2.2017, s. 62).
(4) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/417 z dnia 7 marca 2017 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 63 z 9.3.2017, s. 177).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/554 z dnia 23 marca 2017 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 79 z 24.3.2017, s. 15).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/696 z dnia 11 kwietnia 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 101 z 13.4.2017, s. 80).
(8) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/780 z dnia 3 maja 2017 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 116 z 5.5.2017, s. 30).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w części A wprowadza się następujące zmiany: wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa otrzymuje brzmienie: „Państwo członkowskie: Zjednoczone Królestwo
|
2) |
w części B wprowadza się następujące zmiany: wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa otrzymuje brzmienie: „Państwo członkowskie: Zjednoczone Królestwo
|
ZALECENIA
13.5.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 122/79 |
ZALECENIE KOMISJI (UE) 2017/820
z dnia 12 maja 2017 r.
dotyczące proporcjonalnych kontroli policyjnych oraz współpracy policyjnej w strefie Schengen
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Niezbędne jest, aby na obszarze bez kontroli na granicach wewnętrznych funkcjonował wspólny system reagowania na transgraniczne zagrożenia, mające negatywny wpływ na porządek publiczny lub bezpieczeństwo wewnętrzne tego obszaru. Właściwe funkcjonowanie takiego obszaru zależy nie tylko od jednolitego stosowania dorobku prawnego Unii, ale również od wykorzystywania uprawnień krajowych w odniesieniu do utrzymania prawa i porządku oraz ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego w myśl założeń dorobku Schengen. Dla właściwego funkcjonowania strefy Schengen ważne jest, aby uwzględnić nie tylko sposób, w jaki państwa członkowskie zarządzają swoimi granicami zewnętrznymi, ale również sposób, w jaki wykonują swoje uprawnienia policyjne na całym swoim terytorium, a także na obszarach przygranicznych. |
(2) |
W 2012 r. Komisja wydała Wytyczne dla państw członkowskich dotyczące działań policji w wewnętrznych strefach przygranicznych, które towarzyszyły pierwszemu półrocznemu sprawozdaniu z funkcjonowania strefy Schengen (1). Wytyczne te powinny zostać poddane przeglądowi w oparciu o doświadczenia z minionych trzech lat. Niniejsze zalecenie służy temu celowi. Niniejsze zalecenie opiera się na doświadczeniach zgromadzonych w ciągu ostatnich trzech lat w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom dla bezpieczeństwa wewnętrznego i porządku publicznego oraz dobrych praktykach związanych z wykonywaniem uprawnień policyjnych i transgranicznej współpracy policyjnej, jak również na orzecznictwie w sprawie kontroli policyjnych, dotychczas przeprowadzonych ocenach stosowania dorobku Schengen w obszarze współpracy policyjnej i nowych możliwościach wynikających z rozwoju technologii. |
(3) |
W myśl rozporządzenia (UE) 2016/399 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) brak kontroli granicznej na granicach wewnętrznych nie wpływa na wykonywanie uprawnień policyjnych przez właściwe organy państw członkowskich na podstawie prawa krajowego, o ile wykonywanie tych uprawnień nie ma skutku równoważnego z odprawą graniczną. W szczególności nie należy uznawać wykonywania uprawnień policyjnych za równoważne z odprawą graniczną, jeżeli środki policyjne nie mają na celu kontroli granicznej, są oparte na ogólnych informacjach i doświadczeniach policyjnych dotyczących potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa publicznego, i zmierzają przede wszystkim do zwalczania przestępczości transgranicznej, są opracowywane i stosowane w sposób zdecydowanie odróżniający je od rutynowej odprawy osób na granicach zewnętrznych oraz przeprowadzane na podstawie kontroli wyrywkowej. W świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Adil (3), nie jest to ani kumulatywny ani wyczerpujący wykaz kryteriów, co oznacza, że kryteriów tych nie należy traktować jako określające jedyny zestaw możliwych środków policyjnych w strefach przygranicznych (4). |
(4) |
Przepisy art. 23 rozporządzenia (UE) 2016/399 i treść art. 72 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej potwierdzają, iż zniesienie kontroli granicznej na granicach wewnętrznych nie wpływa na prerogatywy państw członkowskich w odniesieniu do utrzymania prawa i porządku oraz ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego. |
(5) |
Uprawnienia policyjne stosowane na całym terytorium danego państwa członkowskiego są zgodne z prawem Unii. W związku z tym państwa członkowskie mogą przeprowadzać kontrole policyjne również w strefach przygranicznych, w tym w wewnętrznych strefach przygranicznych, w kontekście uprawnień policyjnych, którymi dysponują na podstawie prawa krajowego mającego zastosowanie do całego terytorium. |
(6) |
W obecnej sytuacji zagrożeń związanych z porządkiem publicznym lub bezpieczeństwem wewnętrznym, które płyną ze strony terroryzmu i innych form poważnej przestępczości transgranicznej, a także ryzyka wtórnego przemieszczania się osób, które nielegalnie przekroczyły granice zewnętrzne, za konieczne i uzasadnione można uznać nasilenie kontroli policyjnych na całym terytorium państw członkowskich, w tym w strefach przygranicznych, jak również przeprowadzanie kontroli policyjnych wzdłuż głównych szlaków transportowych, takich jak autostrady i trasy kolejowe. Decyzje w sprawie takich kontroli, ich umiejscowienia oraz intensywności, leżą całkowicie w gestii państw członkowskich; decyzje te powinny zawsze być proporcjonalne do zidentyfikowanych zagrożeń. Takie kontrole mogą okazać się bardziej skuteczne niż kontrole na granicach wewnętrznych, zwłaszcza w związku z tym, że są one bardziej elastyczne niż statyczne kontrole na konkretnych przejściach granicznych, oraz że łatwiej można je dostosowywać do zmieniających się zagrożeń. |
(7) |
W strefach przygranicznych mogą występować szczególne zagrożenia, jeżeli chodzi o przestępczość transgraniczną, mogą być one ponadto bardziej narażone na pewne przestępstwa popełniane na całym terytorium, takie jak włamania, kradzież pojazdów, handel narkotykami, nielegalne wtórne przepływy obywateli państw trzecich, przemyt migrantów lub handel ludźmi. W strefach przygranicznych może występować również wyższe ryzyko naruszenia zasad legalności pobytu na terytorium danego państwa. Uwzględniając te zagrożenia, państwa członkowskie mogą zadecydować o prowadzeniu i nasileniu w strefach przygranicznych kontroli policyjnych, które są dostosowane do konkretnych zagrożeń w strefach przygranicznych, o ile środki te nie mają skutku równoważnego z odprawą graniczną. |
(8) |
Narzędziami wykorzystywanymi podczas zwalczania zagrożeń dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego mogą być nowoczesne technologie służące monitorowaniu przepływu ruchu, przede wszystkim na autostradach i innych ważnych drogach określonych przez państwa członkowskie. W tym kontekście należy zachęcać do stosowania – do celów ochrony porządku publicznego – systemów monitorowania i nadzoru, które pozwalają na automatyczne rozpoznawanie tablic rejestracyjnych, z zastrzeżeniem obowiązujących przepisów w zakresie nadzoru wideo, w tym zabezpieczeń w zakresie ochrony danych. Mogłoby to pomóc w nadzorowaniu głównych europejskich korytarzy transportu, wykorzystywanych przez dużą liczbę podróżnych i pojazdów przemieszczających się przez terytorium Unii, bez nieproporcjonalnego wpływu na przepływ ruchu. |
(9) |
Państwa członkowskie muszą przewidzieć specjalne ramy gwarantujące, aby takie kontrole policyjne nie stanowiły środków równoważnych w stosunku do kontroli granicznych, jedynie w takich przypadkach stosowania uprawnień policyjnych na mocy prawa krajowego, które są wyraźnie ograniczone do stref przygranicznych i wiążą się ze sprawdzaniem tożsamości również bez konkretnego podejrzenia. W wyroku w sprawie Melki (5) Trybunał Sprawiedliwości uznał wprawdzie, że państwa członkowskie mogą ustanowić takie szczególne uprawnienia policyjne na potrzeby wewnętrznych stref przygranicznych, które pozwalają na wzmocnione kontrole tożsamości jedynie na tych częściach terytorium, to orzekł, że w takich sytuacjach państwa członkowskie muszą zapewnić konkretne przepisy dotyczące intensywności i częstotliwości takich kontroli. Ponadto, jeżeli kontrola nie zależy od zachowania osoby podlegającej kontroli ani od szczególnych okoliczności lub informacji powodujących domniemanie zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, państwa członkowskie mają obowiązek zapewnić niezbędne ramy w celu ukierunkowania praktycznego stosowania kontroli, aby nie dopuścić do sytuacji, w której takie środki policyjne mają skutek równoważny z odprawą graniczną. |
(10) |
W minionych trzech latach liczne państwa członkowskie (a mianowicie Austria, Belgia, Republika Czeska, Niemcy, Dania, Niderlandy, Francja, Włochy, Słowenia, a także Szwajcaria) zintensyfikowały kontrole policyjne w strefach przygranicznych w związku ze zwiększonymi zagrożeniami dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego. Kontrole te skupiały się czasami na określonych środkach transportu, np. pociągach, lub na określonych strefach przygranicznych. W tym kontekście zwiększeniu ulega również zastosowanie środków technologicznych. Komisja nie zakwestionowała żadnego z tych przypadków. Niektóre z tych przypadków posłużyły jako przykład dobrych praktyk w rozwiązywaniu utrzymujących się, zwiększonych zagrożeń dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego. |
(11) |
Na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/399 tymczasowe przywrócenie kontroli granicznych może być stosowane jedynie w okolicznościach wyjątkowych, jako rozwiązanie ostateczne. W tym kontekście w decyzji wykonawczej Rady (UE) 2017/246 (6) wyraźnie zachęcono państwa członkowskie do tego, aby przed wprowadzeniem lub przedłużeniem tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych oceniały, czy takich samych rezultatów nie można by osiągnąć, wprowadzając kontrole policyjne. |
(12) |
W pewnych okolicznościach może być oczywiste od samego początku, że same kontrole policyjne nie wystarczą, aby rozwiązać stwierdzone zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego (na przykład poszukiwanie konkretnych podejrzanych po ataku terrorystycznym), w innych przypadkach natomiast cele podobne do celów osiąganych za pomocą przywróconej kontroli granicznej mogą być realizowane za pomocą zwiększonych kontroli policyjnych na obszarach przygranicznych. W związku z tym decyzje w sprawie tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewnętrznych powinny być, z jednej strony, zasadniczo poprzedzane oceną innych alternatywnych środków. Państwa członkowskie powinny wykazać, że takie oceny zostały przeprowadzone, zwłaszcza w przypadku decyzji w sprawie tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewnętrznych ze względu na zdarzenia możliwe do przewidzenia. Z drugiej strony, w określonych przypadkach pilnych i poważnych zagrożeń dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego na poziomie obszaru bez wewnętrznej kontroli granicznej lub na poziomie krajowym, tymczasowe przywrócenie kontroli na granicach wewnętrznych może okazać się bezzwłocznie niezbędne. |
(13) |
W niniejszym zaleceniu zachęca się państwa członkowskie do tego, aby intensywniej wykorzystywały swoje uprawnienia policyjne oraz aby przed podjęciem decyzji o tymczasowym przywróceniu kontroli na granicach wewnętrznych korzystały w pierwszym rzędzie z kontroli policyjnych. |
(14) |
Niezależnie od tego, jaki środek dane państwo członkowskie zastosuje w celu zareagowania na konkretne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, powinno ono zapewnić, aby wdrożenie tego środka nie wprowadzało przeszkód dla swobodnego przepływu osób i towarów, które nie byłyby niezbędne, uzasadnione i proporcjonalne względem danego zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, oraz aby był on stosowany przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych, a przede wszystkim zasady niedyskryminacji. |
(15) |
Funkcjonowanie strefy pozbawionej kontroli na granicach wewnętrznych zależy również od efektywnego i skutecznego stosowania przez państwa członkowskie środków towarzyszących w obszarze transgranicznej współpracy policyjnej. Oceny Schengen, jakie przeprowadzono dotychczas w obszarze współpracy policyjnej, uwypukliły fakt, że – ogólnie rzecz biorąc – państwa członkowskie działają wprawdzie w zgodzie z dorobkiem Schengen, jednak liczne przeszkody utrudniają praktyczne stosowanie niektórych narzędzi z zakresu transgranicznej współpracy policyjnej, będących do dyspozycji państw członkowskich. W związku z tym należy zachęcać państwa członkowskie do likwidowania tych przeszkód i lepszego zwalczania zagrożeń transgranicznych. |
(16) |
Wspólne patrole policyjne i inne istniejące narzędzia z zakresu operacyjnej współpracy policji przyczyniają się do zwiększenia bezpieczeństwa wewnętrznego w strefie pozbawionej kontroli na granicach wewnętrznych. Wspólne patrole w pociągach międzynarodowych np. zwiększają w wyraźny sposób bezpieczeństwo, bowiem pozwalają zapobiec sytuacjom, w których brak symetrii w kontrolach pomniejsza wyniki starań podejmowanych jedynie po jednej stronie granicy. Liczne państwa członkowskie ustanowiły praktyki ułatwiające lub dopuszczające przeprowadzanie wspólnych operacji policyjnych (na przykład wspólne posterunki policji ustanowione przez Niemcy i Polskę na ich granicy, które skupiają się na wspólnych patrolach i innych operacjach; mikrozespoły powoływane na potrzeby wspólnych dochodzeń na granicy austriacko-czeskiej; wspólne patrole w pociągach w Austrii, Niemczech, Francji, we Włoszech i na Węgrzech, czy też przyjmowanie do pracy w niemieckiej policji obywateli innych państw członkowskich – przede wszystkim na potrzeby patrolowania stref przygranicznych). Należy zachęcać inne państwa członkowskie, aby poszły tropem tych najlepszych praktyk. |
(17) |
Dokonywanie wspólnych analiz zagrożeń i transgraniczna wymiana informacji między państwami członkowskimi, które mają wspólne regiony przygraniczne, mogą pomóc w przygotowywaniu skutecznych kontroli policyjnych stanowiących odpowiedź na stwierdzone zagrożenia. Taka współpraca może obejmować zagrożenia występujące na konkretnych transgranicznych trasach komunikacyjnych, a także w określonych środkach transportu często wykorzystywanych w działaniach przestępczych; umożliwi to policji ukierunkowane kontrole na przedpolu obszarów przygranicznych. Wspomniane kontrole policyjne mogą stanowić wspólne narzędzie reagowania na zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, z jakimi zmaga się dane państwo członkowskie. Ważne jest zatem zachęcanie państw członkowskie do dalszego rozwijania współpracy transgranicznej. |
(18) |
Dążąc do wzmocnienia transgranicznej współpracy policyjnej, państwa członkowskie mogą zwracać się do Komisji o wsparcie w realizacji niniejszego zalecenia. Takie wsparcie może przyczynić się na przykład do ułatwienia wymiany najlepszych praktyk przez osoby wykonujące zadania w praktyce oraz podejmujące decyzje w poszczególnych państwach członkowskich, a także do wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi i odpowiednimi agencjami (Europol i Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna). Może się ono również przyczynić do dalszego umocnienia struktur współpracy transgranicznej, takich jak ośrodki współpracy policyjno-celnej. Ponadto Komisja – będzie wspierać aktualizację – na podstawie danych otrzymywanych od państw członkowskich – katalogu Schengen z 2011 r. (7), w którym określono między innymi najlepsze praktyki w dziedzinie transgranicznej operacyjnej współpracy policyjnej, a także krajowych zestawień informacyjnych zawartych w „Podręczniku operacji transgranicznych” (8). |
(19) |
Jak pokazał ostatni kryzys migracyjny, poważne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego mogą stanowić wtórne przepływy nielegalnych migrantów. Odpowiednim sposobem reagowania na wtórne przepływy nielegalnie przebywających na terytorium UE obywateli państw trzecich może okazać się odpowiednie stosowanie dwustronnych umów o readmisji zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE (9). Dwustronne umowy mogą także pomóc w osiąganiu zbliżonych rezultatów takich jak ukierunkowane kontrole graniczne na granicach wewnętrznych pod względem eliminacji zagrożeń dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, ograniczając jednocześnie negatywne oddziaływanie na przepływ osób podróżujących w dobrej wierze. Ważne jest zatem, aby państwa członkowskie stosowały dwustronne umowy o readmisji w sposób efektywny, przy jednoczesnym poszanowaniu zalecenia Komisji (UE) 2017/432 (10). |
(20) |
Komisja uważa, że niniejsze zalecenie powinno zostać wdrożone w rozsądnym czasie; w związku z tym Komisja zaleca, aby zostało ono wdrożone jak najszybciej, nie później niż w ciągu sześciu miesięcy. |
(21) |
Niniejsze zalecenie powinno zostać wdrożone przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych. |
(22) |
Niniejsze zalecenie powinno być skierowane do wszystkich państw strefy Schengen związanych tytułem III rozporządzenia (UE) 2016/399, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Skuteczniejsze stosowanie kontroli policyjnych
1) |
Dążąc do odpowiedniego reagowania na zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego w obrębie strefy Schengen, państwa członkowskie powinny – tam, gdzie jest to konieczne i uzasadnione, oraz zgodnie z prawem krajowym:
|
Priorytetowe traktowanie kontroli policyjnych w przypadku poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego lub porządku publicznego
2) |
Jeżeli w sytuacji poważnego zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego państwa członkowskie rozważają zastosowanie rozdziału II, tytuł III, rozporządzenia (UE) 2016/399, powinny one najpierw ocenić, czy sytuacji nie można zaradzić w odpowiedni sposób, zwiększając kontrole policyjne na danym terytorium, w tym w strefach przygranicznych. |
Pogłębianie transgranicznej współpracy policyjnej
3) |
Zmierzając do pogłębienia transgranicznej współpracy policyjnej w zakresie reagowania na zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, państwa członkowskie powinny:
|
Skuteczne stosowanie dwustronnych umów o readmisji lub porozumień zawartych przez państwa członkowskie
4) |
Mając na celu zapewnienie, aby kontrole policyjne oraz współpraca policyjna mogły prowadzić do skutecznego przeciwdziałania nielegalnemu wtórnemu przemieszczaniu się – jeżeli takie przemieszczanie się stwarza konkretne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego, państwa członkowskie powinny:
|
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2017 r.
W imieniu Komisji
Dimitris AVRAMOPOULOS
Członek Komisji
(1) COM(2012) 230 final – Sprawozdanie obejmujące okres od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 30 kwietnia 2012 r.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2012:0230:FIN:PL:PDF
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).
(3) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 lipca 2012 r., Adil, ECLI:EU:C:2012:508, C-278/12 PPU.
(4) Wyrok Adil, ECLI:EU:C:2012:508, pkt 65.
(5) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawach połączonych Melki i Abdeli, C-188/10 i C-189/10, ECLI:EU:C:2010:363, pkt 73 i 74.
(6) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/246 z dnia 7 lutego 2017 r. przedstawiająca zalecenie w sprawie tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych w wyjątkowych okolicznościach zagrażających ogólnemu funkcjonowaniu strefy Schengen (Dz.U. L 36 z 11.2.2017, s. 59).
(7) Dokument Rady 15785/3/10 Rev 3.
(8) Dokument Rady 10505/4/09 Rev 4.
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98).
(10) Zalecenie Komisji (UE) 2017/432 z dnia 7 marca 2017 r. w sprawie zapewnienia większej skuteczności powrotów przy wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE (Dz.U. L 66 z 11.3.2017, s. 15).