10.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 65/1

(1)

Przepisy niniejszego rozporządzenia są ściśle powiązane, ponieważ dotyczą elementów koniecznych do wdrożenia środków określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014. Aby zapewnić spójność między tymi środkami oraz ułatwić osobom podlegającym tym przepisom całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich, wskazane jest włączenie tych wszystkich elementów dotyczących środków na mocy rozporządzenia (UE) nr 909/2014 do jednego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie (UE) nr 909/2014 wymaga, aby centralne depozyty papierów wartościowych (CDPW) nakładały kary pieniężne na uczestników ich systemów rozrachunku papierów wartościowych, którzy doprowadzają do nieprzeprowadzenia rozrachunku (uczestnicy niewywiązujący się ze zobowiązania).

(3)

Aby zagwarantować, że kary pieniężne nałożone na uczestników niewywiązujących się ze zobowiązania będą stanowiły skuteczny środek odstraszający, parametry obliczania wysokości kar pieniężnych powinny być ściśle związane z wartością instrumentów finansowych, z których dostawy nie wywiązano się, oraz w przypadku których należy zastosować odpowiednią stawkę kar. Wartość bazowych instrumentów finansowych transakcji powinna również stanowić podstawę dla obliczania wysokości kary pieniężnej w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku wynikającego z braku środków pieniężnych. Wysokość kar pieniężnych powinna stanowić zachętę dla uczestników niewywiązujący się ze zobowiązania do natychmiastowego dokonania zaległego rozrachunku transakcji. Aby zapewnić skuteczną realizację celów związanych z nałożeniem kar pieniężnych, należy na bieżąco monitorować odpowiedniość parametrów obliczania oraz w razie potrzeby dostosowywać je na podstawie wpływu takich kar na rynek.

(4)

W świetle znacznych różnic w cenie instrumentów finansowych w wielu transakcjach bazowych oraz w celu ułatwienia obliczania kar pieniężnych wartość instrumentów finansowych powinna opierać się o jeden kurs odniesienia. CDPW powinny stosować ten sam kurs odniesienia danego dnia przy obliczaniu kar pieniężnych z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku dotyczącego takich samych instrumentów finansowych. Kary finansowe powinny zatem stanowić wynik pomnożenia liczby bazowych instrumentów finansowych transakcji, z których rozrachunku nie przeprowadzono według odpowiedniego kursu odniesienia. Kurs odniesienia należy ustalić w oparciu o obiektywne i wiarygodne dane i metodyki.

(5)

Biorąc pod uwagę, że automatyzacja obliczeń kar pieniężnych powinna zapewnić ich skuteczne stosowanie przez CDPW, odpowiednie stawki kar powinny być oparte o jedną, łatwą do zautomatyzowania i zastosowania, tabelę wartości. Należy określić taki poziom stawek kar dla różnych rodzajów instrumentów finansowych, aby w rezultacie kary pieniężne spełniały warunki rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

(6)

Rozrachunek transakcji na akcjach jest zazwyczaj mocno znormalizowany. W przypadku płynnego rynku akcji, które można wówczas łatwo nabyć, nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno podlegać najwyższej stawce kar, aby stanowiła ona zachętę dla uczestników niewywiązujących się ze zobowiązania do terminowego dokonania rozrachunku transakcji, z którego się nie wywiązali. Akcje, w przypadku których rynek nie jest płynny, podlegają niższej stawce kar, ponieważ niższa stawka kar powinna również wywołać efekt odstraszający, nie wpływając negatywnie na sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych.

(7)

Wysokość kar pieniężnych w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach dłużnych przez emitentów długu państwowego powinna uwzględniać zazwyczaj dużą wielkość takich transakcji i ich znaczenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych. Nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno wówczas podlegać najniżej stawce kar. Wspomniana stawka kar powinna jednak wywołać efekt odstraszający i stanowić zachętę do terminowego rozrachunku.

(8)

Rynek instrumentów dłużnych, które nie zostały wyemitowane przez emitenta długu państwowego, jest mniej płynny, a wielkość transakcji na takich instrumentach jest mniejsza. Wspomniane instrumenty dłużne wpływają również w mniejszym stopniu na sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych niż instrumenty dłużne wyemitowane przez emitentów długu państwowego. Stawka kar z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku powinna być zatem wyższa niż w przypadku instrumentów dłużnych wyemitowanych przez emitenta długu państwowego.

(9)

Nieprzeprowadzenie rozrachunku transakcji na instrumentach dłużnych powinno podlegać niższym stawkom kar niż nieprzeprowadzenie rozrachunku transakcji na innych instrumentach finansowych w świetle ich ogólnej większej wielkości, nieunormowanego rozrachunku, większego wymiaru transgranicznego i znaczenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych. Wspomniana niższa stawka kar powinna jednak wywołać efekt odstraszający i stanowić zachętę do terminowego rozrachunku.

(10)

Rozrachunek instrumentów finansowych innych niż udziały i instrumenty dłużne, które mieszczą się w zakresie rozporządzenia (UE) nr 909/2014, takie jak kwity depozytowe, uprawnienia do emisji i fundusze inwestycyjne typu ETF, zwykle nie są mocno znormalizowane, a ich rynki nie są płynne. Często są one przedmiotem transakcji pozagiełdowych. W świetle ograniczonego wolumenu i wielkości transakcji oraz w celu odzwierciedlenia ich nieznormalizowanego zawierania i rozrachunku, nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno podlegać podobnej stawce kar do stawki ustalonej dla akcji, których rynek nie jest płynny.

(11)

Należy dostosować parametry obliczania kar pieniężnych do specyfiki pewnych systemów obrotu, takich jak rynek rozwoju MŚP, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (2). Kary pieniężne z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku nie powinny utrudniać małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) dostępu do rynku finansowego jako alternatywy dla kredytów bankowych. Dodatkowo rozporządzenie (UE) nr 909/2014 pozwala rynkom rozwoju MŚP na możliwość niestosowania procedury zakupu na otwartym rynku w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku przez 15 dni po zamierzonej dacie rozrachunku. W związku z tym kary pieniężne z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach finansowych będącymi przedmiotem obrotu na rynkach rozwoju MŚP mogą mieć zastosowanie przez dłuższy czas niż ma to miejsce w przypadku innych instrumentów finansowych. Biorąc pod uwagę czas stosowania kar pieniężnych, mniejszą płynność i specyfikę rynku rozwoju MŚP stopę kary finansowej z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach finansowych będącymi przedmiotem obrotu w takich systemach należy ustalić na konkretnym poziomie, który powinien zachęcić do terminowego rozrachunku, ale nie powinien wpływać niekorzystnie na ich należyte i właściwe funkcjonowanie. Należy również zapewnić, aby w przypadkach nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na niektórych instrumentach finansowych, takich jak instrumenty dłużne będące przedmiotem obrotu w takich systemach miała zastosowanie niższa stopa kary finansowej niż w odniesieniu do podobnych instrumentów dłużnych będących w obrocie na innych rynkach.

(12)

Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku gotówki powinno podlegać pojedynczej stopie kary finansowej w odniesieniu do wszystkich transakcji, biorąc pod uwagę, że taka sytuacja jest niezależna od rodzaju aktywów i płynności danego instrumentu finansowego czy rodzaju transakcji. Aby zapewnić efekt odstraszający i zachęcić do terminowego dokonania rozrachunku przez uczestników niewywiązujących się z zobowiązania poprzez zaciągnięcie pożyczki gotówkowej, należy zastosować koszt pożyczki gotówkowej jako podstawę stopy kary finansowej. Jako najbardziej odpowiednią stopą kary finansowej należy przyjąć oficjalną stopę procentową banku centralnego emitującego walutę rozliczeniową, która powinna wykazywać koszty finansowania zewnętrznego takiej waluty.

(13)

Rozporządzenie (UE) nr 909/2014 stwarza CDPW możliwość świadczenia ich usług na terenie Unii pod nadzorem właściwych organów swoich państw członkowskich pochodzenia. Aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa usług świadczonych przez CDPW w przyjmujących państwach członkowskich, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 odpowiednie właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia muszą dokonać uzgodnień dotyczących współpracy w zakresie nadzorowania działalności CDPW w przyjmujących państwach członkowskich, jeżeli operacje CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich.

(14)

Aby kompleksowo ustalić, czy operacje CDPW nabrały charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich, należy zapewnić, aby kryteria oceny uwzględniały podstawowe usługi świadczone przez CDPW w przyjmujących państwach członkowskich zgodnie z sekcją A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, biorąc pod uwagę, że CDPW świadczą takie podstawowe usługi występując w charakterze infrastruktur rynków finansowych.

(15)

Na potrzeby dokonania oceny znaczenia działalności CDPW w przyjmujących państwach członkowskich kryteria oceny powinny uwzględniać wolumen podstawowych usług świadczonych przez CDPW użytkownikom tych usług z przyjmujących państw członkowskich, w tym emitentom, uczestnikom systemów rozrachunku papierów wartościowych lub innym posiadaczom rachunków papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW. Jeżeli wolumen podstawowych usług świadczonych przez CDPW użytkownikom z przyjmujących państw członkowskich jest dostatecznie duży, operacje CDPW w takich przyjmujących państwach członkowskich należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów, biorąc pod uwagę, że wszelkie niewydolności lub uchybienia w operacjach przedmiotowych CDPW mogą wpłynąć na sprawne funkcjonowanie rynków papierów wartościowych i ochronę inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich. W celu zapewnienia kompleksowej oceny należy zastosować kryteria oceny, które uwzględniają niezależnie wolumen każdej podstawowej usługi świadczonej przez CDPW użytkownik z przyjmujących państw członkowskich.

(16)

Jeżeli CDPW emitują lub posiadają na centralnie prowadzonym rachunku duże części papierów wartościowych dla emitentów mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich lub jeżeli prowadzą centralną usługę prowadzenia rachunków dużej części papierów wartościowych na rzecz uczestników ich systemów rozrachunkowych papierów wartościowych lub innych posiadaczy rachunków mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(17)

Jeżeli CDPW dokonują rozrachunku transakcji o dużej wartości na papierach wartościowych wyemitowanych przez emitentów mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich lub jeżeli dokonują rozliczenia instrukcji rozrachunku o dużej wartości wydanych przez uczestników lub innych posiadaczy rachunków papierów wartościowych mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(18)

Zgodnie z dyrektywą 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) państwa członkowskie mogą wskazać systemy rozrachunku papierów wartościowych regulowane ich prawem krajowym na potrzeby zastosowania przedmiotowej dyrektywy, jeżeli uważają, że takie wskazanie jest uzasadnione ryzykiem systemowym. Jeżeli CDPW prowadzą systemy rozrachunku papierów wartościowych wskazane przez przyjmujące państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 98/26/WE, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(19)

Oceny działalności CDPW powinny być dokonywane z dostateczną częstotliwością, aby umożliwić zainteresowanym organom dokonanie bez zbędnej zwłoki uzgodnień dotyczących współpracy z chwilą, gdy operacje przedmiotowych CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich.

(20)

Jeżeli operacje przedmiotowych CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmującym państwie członkowskim, należy uznać te operacje za mające charakter działalności o istotnej wadze przez dostatecznie długi okres, aby przedmiotowe orany mogły dokonać bez zbędnej zwłoki skutecznych i wydajnych uzgodnień dotyczących współpracy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014.

(21)

Podstawę obliczenia związanych z ocenami w ramach niniejszego rozporządzenia powinny stanowić obiektywne dane i metodyki. Biorąc pod uwagę, że podstawę niektórych obliczeń wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia stanowią zasady określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (4), obliczeń tych należy dokonywać wyłącznie w przypadku, gdy rozporządzenie (UE) nr 600/2014 ma zastosowanie.

(22)

Biorąc pod uwagę, że środki dotyczące nieprzeprowadzenia rozrachunku powiązane z obliczeniami kar pieniężnych oraz niektóre środki dotyczące ustalenia istotnej wagi działalności mogą wymagać istotnych zmian w systemach informatycznych, badania rynku i dostosowań do porozumień prawnych między przedmiotowymi stronami, w tym CDPW i innymi uczestnikami rynku, należy uwzględnić wystarczającą ilość czasu na zastosowanie odpowiednich środków, aby CDPW i innym przedmiotowym stronom mogły spełnić niezbędne wymagania,

a)

zagregowana wartość rynkowa instrumentów finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego, które zostały pierwotnie zarejestrowane w CDPW lub znajdują się na rachunku centralnie prowadzonym przez CDPW, stanowi co najmniej 15 % łącznej wartości instrumentów finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego, które zostały pierwotnie zarejestrowane lub znajdują się na rachunku centralnie prowadzonym przez wszystkie CDPW w UE;

b)

zagregowana wartość rynkowa instrumentów finansowych, które znajdują się na rachunkach centralnie prowadzonych przez CDPW na rzecz uczestników i innych posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego, stanowi co najmniej 15 % łącznej wartości instrumentów finansowych znajdujących się na rachunkach centralnie prowadzonych przez wszystkie CDPW z siedzibą w Unii na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego.

a)

roczna wartość instrukcji rozrachunku powiązanych z transakcjami na instrumentach finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego i rozliczonych przez CDPW stanowi co najmniej 15 % łącznej rocznej wartości wszystkich instrukcji rozrachunku powiązanych z transakcjami na instrumentach finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego i rozliczonych przez CDPW z siedzibą w Unii;

b)

roczna wartość instrukcji rozrachunku rozliczonych przez CDPW na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego stanowi co najmniej 15 % łącznej rocznej wartości instrukcji rozrachunku rozliczonych przez CDPW z siedzibą w Unii na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego;

c)

CDPW prowadzi system rozrachunku papierów wartościowych regulowany prawem przyjmującego państwa członkowskiego i został zgłoszony do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

a)

w przypadku odpłatnej instrukcji rozrachunku wartość odpowiedniej transakcji na instrumentach finansowych wprowadzona do systemu rozrachunku papierów wartościowych;

b)

w przypadku bezpłatnych instrukcji rozrachunku zagregowana wartość rynkowa właściwego instrumentu finansowego określona zgodnie z art. 7.

a)

w przypadku instrumentów finansowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w obrębie Unii, wartością rynkową odnośnych instrumentów finansowych jest kurs zamknięcia najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 600/2014;

b)

w przypadku instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w obrębie Unii innym niż wspomniany w lit. a) wartością rynkową jest kurs zamknięcia przyjęty z systemu obrotu w obrębie Unii charakteryzującego się najwyższym obrotem;

c)

w przypadku instrumentów finansowych innych niż te, o których mowa w lit. a) i b), wartość rynkowa zostaje określona na podstawie wcześniej ustalonej metodyki zatwierdzonej przez właściwy organ odpowiedniego CDPW, która nawiązuje do kryteriów dotyczących rzetelnych danych rynkowych, takich jak ceny rynkowe dostępne w systemach obrotu lub firmach inwestycyjnych.

a)

na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 2 wartością rynkową instrumentów finansowych jest wartość nominalna tych instrumentów;

b)

na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 2 lit. b) wartością rynkową odpowiednich instrumentów finansowych jest wartość nominalna tych instrumentów finansowych.

a)

art. 2 i 3 stosuje się od dnia wejścia w życie aktu delegowanego przyjętego przez Komisję zgodnie z art. 7 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

art. 7 stosuje się od dnia, o którym mowa w art. 55 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 600/2014;

c)

art. 8 stosuje się od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

10.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 65/9

(1)

W rozporządzeniu (UE) nr 909/2014 ustanawia się wymogi ostrożnościowe dla centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW), aby zapewnić ich bezpieczeństwo i prawidłowe działanie oraz stałe spełnianie przez nie wymogów kapitałowych. Tego rodzaju wymogi kapitałowe gwarantują, że CDPW stale utrzymuje kapitał wystarczający do zapewnienia ochrony przed ryzykami wynikającymi z jego działalności oraz że w razie potrzeby jest w stanie przeprowadzić uporządkowaną likwidację lub restrukturyzację swojej działalności.

(2)

Ponieważ w przepisach rozporządzenia (UE) nr 909/2014 dotyczących ryzyka kredytowego i ryzyka utraty płynności związanych z CDPW i wyznaczonymi instytucjami kredytowymi wyraźnie wymaga się, aby ich wewnętrzne zasady i procedury umożliwiały im monitorowanie i mierzenie ekspozycji i potrzeb dotyczących płynności oraz zarządzanie nimi nie tylko w odniesieniu do indywidualnych uczestników, lecz również w odniesieniu do uczestników, którzy należą do tej samej grupy i którzy są kontrahentami CDPW, przepisy te powinny mieć zastosowanie do grup przedsiębiorstw składających się z jednostki dominującej i jednostek zależnych.

(3)

Do celów niniejszego rozporządzenia uwzględniono odpowiednie zalecenia zawarte w zasadach dotyczących infrastruktury rynku finansowego (Principles for Financial Market Infrastructures) wydanych przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych („zasady CPSS–IOSCO”) (2). Uwzględniono również podejście do kapitału instytucji kredytowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3), ponieważ CDPW są w pewnym stopniu narażone na ryzyko podobne do ryzyka ponoszonego przez instytucje kredytowe.

(4)

Definicja kapitału zawarta w niniejszym rozporządzeniu powinna odzwierciedlać definicję kapitału określoną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (EMIR) (4). Definicja ta jest najbardziej odpowiednia w związku z wymogami regulacyjnymi, ponieważ definicja kapitału w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 została specjalnie opracowana dla infrastruktur rynkowych. CDPW posiadające zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych na mocy rozporządzenia (UE) nr 909/2014 mają obowiązek spełniać jednocześnie wymogi kapitałowe na mocy niniejszego rozporządzenia oraz wymogi w zakresie funduszy własnych na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Muszą one spełniać wymogi w zakresie funduszy własnych ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 za pomocą instrumentów, które spełniają warunki tego rozporządzenia. Aby uniknąć sprzecznych lub powielających się wymogów oraz biorąc pod uwagę fakt, że metody stosowane do obliczania dodatkowego wymogu kapitałowego dla CDPW na podstawie rozporządzenia (UE) nr 909/2014 są ściśle powiązane z metodami przewidzianymi w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, należy umożliwić CDPW oferującym bankowe usługi pomocnicze spełnienie dodatkowych wymogów kapitałowych określonych w niniejszym rozporządzeniu za pomocą tych samych instrumentów, które spełniają wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 albo w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014.

(5)

Aby zagwarantować, że w razie potrzeby CDPW będzie w stanie przeprowadzić restrukturyzację swojej działalności lub uporządkowaną likwidację, CDPW powinien posiadać kapitał obejmujący zyski zatrzymane i kapitał rezerwowy w kwocie zawsze wystarczającej do pokrycia kosztów operacyjnych przez okres, w którym CDPW jest w stanie zreorganizować swoje najważniejsze operacje, w tym poprzez dokapitalizowanie, wymianę zarządu, zmianę strategii biznesowych, zmianę struktur kosztów lub opłat, a także restrukturyzację świadczonych usług. Biorąc pod uwagę fakt, że w trakcie likwidacji lub restrukturyzacji swojej działalności CDPW musi kontynuować swoją działalność operacyjną, oraz pomimo tego, że faktyczne koszty ponoszone w trakcie likwidacji lub restrukturyzacji działalności CDPW mogą być znacznie wyższe niż roczne koszty operacyjne brutto z powodu kosztów likwidacji lub restrukturyzacji, wykorzystanie rocznych kosztów operacyjnych brutto jako punktu odniesienia dla obliczania wymaganego kapitału powinno prowadzić do uzyskania odpowiedniej przybliżonej wysokości faktycznych kosztów ponoszonych w trakcie likwidacji lub restrukturyzacji działalności CDPW.

(6)

Analogicznie do art. 36 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w którym wymaga się, aby instytucje odliczały straty za bieżący rok obrachunkowy od kapitału podstawowego Tier I, rola dochodu netto w pokrywaniu lub absorbowaniu ryzyk wynikających z niekorzystnych zmian w warunkach prowadzenia działalności powinna również zostać ujęta w niniejszym rozporządzeniu. Dlatego też jedynie w przypadku, gdy dochód netto jest niewystarczający do pokrycia strat wynikających ze zmaterializowania się ryzyka prowadzenia działalności, straty te muszą zostać pokryte z funduszy własnych. Jeżeli dane z roku poprzedniego nie są dostępne, jak w przypadku nowo ustanowionych CDPW, należy również uwzględnić oczekiwane dane za bieżący rok, które odzwierciedlają nowe okoliczności. Zgodnie z podobnymi przepisami rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 152/2013 (5) CDPW powinny być zobowiązane do posiadania minimalnej ostrożnościowej kwoty kapitału z tytułu ryzyka prowadzenia działalności, aby zagwarantować spełnienie minimalnych wymogów ostrożnościowych.

(7)

Zgodnie z zasadami CPSS–IOSCO koszty amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych oraz aktywów niematerialnych i prawnych można odliczyć od kosztów operacyjnych brutto do celów obliczania wymogów kapitałowych. Z uwagi na fakt, że koszty te nie generują faktycznych przepływów pieniężnych, które wymagałyby zabezpieczenia kapitałem, tego rodzaju odliczenia powinny mieć zastosowanie do wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka prowadzenia działalności oraz tych obejmujących likwidację lub restrukturyzację.

(8)

Ponieważ czas niezbędny do przeprowadzenia uporządkowanej likwidacji lub restrukturyzacji zależy ściśle od usług świadczonych przez indywidualny CDPW oraz od otoczenia rynkowego, w którym CDPW prowadzi działalność, w szczególności od możliwości przejęcia części lub całości jego usług przez inny CDPW, liczbę miesięcy wymaganą do przeprowadzenia restrukturyzacji działalności lub likwidacji CDPW należy ustalić w oparciu o własne oszacowania CDPW. Okres ten nie powinien być jednak krótszy niż minimalna liczba miesięcy wymagana do przeprowadzenia restrukturyzacji lub likwidacji, o której mowa w art. 47 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, aby zapewnić poziom wymogów kapitałowych zgodny z zasadą ostrożności.

(9)

CDPW powinien opracować scenariusze restrukturyzacji swojej działalności lub likwidacji, dopasowane do własnego modelu biznesowego. Aby osiągnąć jednolite stosowanie wymogów dotyczących restrukturyzacji lub likwidacji w Unii oraz aby zapewnić spełnienie wymogów zgodnych z zasadą ostrożności, należy jednak ograniczyć swobodę w zakresie opracowywania takich scenariuszy za pomocą dobrze zdefiniowanych kryteriów.

(10)

Rozporządzenie (UE) nr 575/2013 jest odpowiednim punktem odniesienia do celów ustanowienia wymogów kapitałowych obowiązujących CDPW. Aby zapewnić spójność z tym rozporządzeniem, należy uznać, że metody obliczania ryzyka operacyjnego ustanowione w niniejszym rozporządzeniu obejmują również ryzyko prawne do celów niniejszego rozporządzenia.

(11)

W przypadku niewywiązania się z obowiązku przechowywania papierów wartościowych w imieniu uczestnika, tego rodzaju niewywiązanie się z obowiązku urzeczywistniłoby się albo jako koszt dla tego uczestnika, albo jako koszt dla CDPW, który byłby narażony na roszczenia prawne. W związku z powyższym w zasadach obliczania kapitału regulacyjnego z tytułu ryzyka operacyjnego uwzględniono już ryzyko związane z przechowywaniem aktywów. Z tego samego względu ryzyko związane z przechowywaniem aktywów z tytułu papierów wartościowych posiadanych dzięki połączeniu operacyjnemu z innym CDPW nie powinno podlegać żadnym dodatkowym regulacyjnym narzutom kapitałowym, lecz powinno zostać uznane za objęte kapitałem regulacyjnym z tytułu ryzyka operacyjnego. Analogicznie nie należy liczyć podwójnie ryzyka związanego z przechowywaniem aktywów, na które narażony jest CDPW z tytułu własnych aktywów przechowywanych przez bank powierniczy lub inne CDPW, ani nie należy wymagać żadnego dodatkowego kapitału regulacyjnego.

(12)

CDPW może być również narażony na ryzyko inwestycyjne w związku z posiadanymi aktywami lub inwestycjami, których dokonuje z wykorzystaniem zabezpieczenia, depozytów uczestników, pożyczek udzielanych uczestnikom lub wszelkich innych ekspozycji w ramach dozwolonych bankowych usług pomocniczych. Ryzyko inwestycyjne oznacza ryzyko straty, na które narażony jest CDPW, gdy inwestuje własne zasoby lub zasoby uczestników, takie jak zabezpieczenie. Przepisy zawarte w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (6), rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 oraz rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 152/2013 stanowią odpowiedni punkt odniesienia do celów ustanowienia wymogów kapitałowych mających pokryć ryzyko kredytowe, ryzyko kredytowe kontrahenta oraz ryzyka rynkowe, które mogą wyniknąć z inwestycji CDPW.

(13)

Z uwagi na charakter swojej działalności CDPW podejmuje ryzyko prowadzenia działalności wynikające z ewentualnych zmian ogólnych warunków prowadzenia działalności, które mogą mieć negatywny wpływ na jego sytuację finansową w wyniku spadku przychodów lub wzrostu kosztów oraz które prowadzą do strat, które powinny zostać pokryte z jego kapitału. Ponieważ poziom ryzyka prowadzenia działalności jest wysoce zależny od indywidualnej sytuacji każdego CDPW i może wynikać z różnych czynników, wymogi kapitałowe określone w niniejszym rozporządzeniu powinny się opierać na własnych oszacowaniach CDPW, a metody zastosowane przez CDPW do takiego oszacowania powinny być proporcjonalne do skali i złożoności działalności CDPW. CDPW powinien dokonać swoich własnych oszacowań kapitału wymaganego z tytułu ryzyka prowadzenia działalności w ramach zbioru scenariuszy warunków skrajnych, aby pokryć ryzyka, które nie zostały jeszcze ujęte w ramach metod zastosowanych w odniesieniu do ryzyka operacyjnego. Aby zapewnić zgodny z zasadą ostrożności poziom wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka prowadzenia działalności przy dokonywaniu obliczeń w oparciu o samodzielnie opracowane scenariusze, należy wprowadzić minimalny poziom kapitału w formie dolnego pułapu ostrożnościowego. Należy dopasować minimalny poziom kapitału wymaganego z tytułu ryzyka prowadzenia działalności do podobnych wymogów dotyczących innych infrastruktur rynkowych w powiązanych aktach Unii, takich jak rozporządzenie delegowane Komisji dotyczące wymogów kapitałowych obowiązujących kontrahentów centralnych („CCP”).

(14)

Dodatkowy wymóg kapitałowy z tytułu ryzyk związanych z bankowymi usługami pomocniczymi powinien obejmować wszystkie ryzyka związane z udzielaniem kredytu śróddziennego uczestnikom lub innym użytkownikom CDPW. Jeżeli ekspozycje na kredyty overnight lub dłuższe wynikają z udzielania kredytu śróddziennego, należy mierzyć i uwzględnić odpowiednie ryzyka za pomocą metod już określonych w części trzeciej tytuł II rozdział 2 (dla metody standardowej) i rozdział 3 (dla metody wewnętrznych ratingów (metoda IRB)) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ponieważ rozporządzenie to zawiera przepisy ostrożnościowe dotyczące pomiaru ryzyka kredytowego wynikającego z ekspozycji na kredyty overnight lub dłuższe. Ryzyka związane z kredytem śróddziennym wymagają jednak szczególnego traktowania, ponieważ w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 lub innych mających zastosowanie przepisach Unii nie przewidziano wyraźnie metody ich pomiaru. W związku z powyższym metoda, która wyraźnie odnosi się do ryzyka związanego z kredytem śróddziennym, powinna w wystarczającym stopniu uwzględniać ryzyko, tak aby wziąć pod uwagę jakość zabezpieczenia, ocenę jakości kredytowej uczestników oraz faktyczne obserwowane ekspozycje śróddzienne. Jednocześnie metoda ta powinna zapewniać odpowiednie zachęty dla dostawców bankowych usług pomocniczych, w tym zachętę do uzyskania zabezpieczenia o najwyższej jakości oraz do wyboru kontrahentów mających zdolność kredytową. Wprawdzie dostawcy bankowych usług pomocniczych mają obowiązek odpowiednio ocenić i zbadać poziom i wartość zabezpieczenia i redukcji wartości, metoda stosowana do określenia dodatkowego wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka związanego z kredytem śróddziennym powinna jednak przewidywać i zapewniać wystarczający kapitał na wypadek, gdyby nagły spadek wartości zabezpieczenia był większy niż w oszacowaniach i spowodował powstanie częściowo niezabezpieczonych rezydualnych ekspozycji kredytowych.

(15)

Obliczanie dodatkowego wymogu kapitałowego z tytułu ryzyk wynikających ze świadczenia bankowych usług pomocniczych wymaga uwzględnienia historycznych informacji dotyczących ekspozycji na kredyty śróddzienne. W rezultacie, aby móc obliczyć dodatkowy wymóg kapitałowy, podmioty świadczące bankowe usługi pomocnicze użytkownikom usług CDPW zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 („dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW”) powinny co najmniej przez rok rejestrować dane dotyczące ich ekspozycji na kredyty śróddzienne. W przeciwnym razie nie będą one w stanie zidentyfikować istotnych ekspozycji, na podstawie których dokonuje się obliczenia. Nie należy zatem wymagać, aby dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW spełniali wymóg w zakresie funduszy własnych odpowiadający dodatkowemu wymogowi kapitałowemu, dopóki nie będą w stanie zgromadzić wszystkich informacji niezbędnych do obliczenia tego dodatkowego wymogu.

(16)

W art. 54 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 wymaga się opracowania zasad określania dodatkowego wymogu kapitałowego, o którym mowa w art. 54 ust. 3 lit. d) oraz art. 54 ust. 4 lit. e) tego rozporządzenia. Ponadto w art. 54 tego rozporządzenia wymaga się, aby dodatkowy wymóg kapitałowy odzwierciedlał ryzyko związane z kredytem śróddziennym wynikające z prowadzenia działalności, o której mowa w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, a w szczególności wynikające z udzielania kredytu śróddziennego uczestnikom systemu rozrachunku papierów wartościowych lub innym użytkownikom usług CDPW. Ekspozycja na ryzyko związane z kredytem śróddziennym powinna zatem również obejmować stratę, na którą narażony byłby dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW, gdyby uczestnik zaciągający pożyczkę nie wywiązał się z zobowiązania.

(17)

W art. 59 ust. 3 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 dotyczącym ryzyka kredytowego dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW wymaga się uzyskania „wysoce płynnego zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym”. W art. 59 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 dotyczącym ryzyka utraty płynności dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW wymaga się dostępności „kwalifikujących się zasobów płynnych”. Jednym z takich kwalifikujących się zasobów płynnych jest „wysoce płynne zabezpieczenie”. Chociaż zrozumiałe jest, że terminologia stosowana w obu przypadkach różni się z uwagi na inny charakter związanych z nimi ryzyk oraz powiązanie z innymi pojęciami w ramach uregulowania ryzyka kredytowego i ryzyka utraty płynności, oba przypadki dotyczącą dostawców lub aktywów o podobnie wysokiej jakości. Należałoby zatem wymagać, aby spełnienie tych samych warunków było wymagane do uznania zabezpieczenia lub zasobów płynnych w formie zabezpieczenia za należące odpowiednio do kategorii „wysoce płynnych zabezpieczeń o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym” albo „kategorii kwalifikujących się zasobów płynnych”.

(18)

W art. 59 ust. 3 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 wymaga się, aby dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW przyjmował wysoce płynne zabezpieczenie o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym w celu zarządzania swoim odpowiednim ryzykiem kredytowym. W artykule tym dopuszcza się również stosowanie, w konkretnych sytuacjach, innych rodzajów zabezpieczenia niż wysoce płynne zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym, przy jednoczesnym zastosowaniu odpowiedniej redukcji wartości. Aby to ułatwić, należy ustalić jasną hierarchię jakości zabezpieczenia w celu wskazania, które zabezpieczenie powinno być dopuszczalne do pokrycia w pełni ekspozycji na ryzyko kredytowe, które zabezpieczenie jest dopuszczalne jako zasób płynny oraz które zabezpieczenie, mimo że jest dopuszczalne do celów ograniczania ryzyka kredytowego, wymaga kwalifikujących się zasobów płynnych. Podmioty udzielające zabezpieczenia nie powinny napotykać utrudnień w swobodnym zastępowaniu zabezpieczenia w zależności od dostępności zasobów lub strategii zarządzania aktywami i pasywami. W związku z powyższym należy dopuścić stosowanie powszechnych praktyk dotyczących zabezpieczeń – takich jak poleganie na rachunkach zabezpieczonych uczestników, w przypadku gdy uczestnik deponuje zabezpieczenie na swoich rachunkach zabezpieczonych, aby w pełni pokryć wszelkie ekspozycje kredytowe – w celu zastąpienia zabezpieczenia, pod warunkiem że jakość i płynność zabezpieczenia są monitorowane i zgodne z wymogami niniejszego rozporządzenia. W ramach takich ustaleń dotyczących rachunków zabezpieczonych uczestnik deponuje zabezpieczenie na swoim rachunku zabezpieczonym w celu pokrycia w pełni wszelkich ekspozycji kredytowych. Co więcej, dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW powinien przyjąć zabezpieczenie, uwzględniając określoną hierarchię, lecz w razie potrzeby może upłynnić przyjęte zabezpieczenie w jak najbardziej skuteczny sposób po niewywiązaniu się z zobowiązania przez uczestnika. Z ostrożnościowego punktu widzenia dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW powinien jednak być w stanie na bieżąco monitorować dostępność zabezpieczenia oraz jego jakość i płynność, aby w pełni pokryć ekspozycje kredytowe. Powinny również obowiązywać ustalenia dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW z uczestnikami zaciągającymi pożyczkę w celu zapewnienia, by wszystkie wymogi dotyczące zabezpieczenia określone w niniejszym rozporządzeniu były zawsze spełnione.

(19)

Do celów pomiaru ryzyka związanego z kredytem śróddziennym dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW powinni być w stanie przewidzieć ekspozycje szczytowe dla danego dnia. Przewidywania te nie powinny wymagać prognozy dokładnych danych liczbowych, lecz jedynie identyfikację tendencji w tych ekspozycjach śróddziennych. Dodatkowe uzasadnienie stanowi w tym przypadku odniesienie do „przewidywania ekspozycji szczytowych” zawarte w standardach Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego (7).

(20)

W części trzeciej tytuł II rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustanawia się wagi ryzyka, które należy stosować w przypadku ekspozycji kredytowych wobec Europejskiego Banku Centralnego i innych podmiotów zwolnionych z wymogów. Przy pomiarze ryzyka kredytowego do celów regulacyjnych tego rodzaju wagi ryzyka są powszechnie pojmowane jako najlepsze dostępne odniesienia. Można zatem stosować tę samą metodę w odniesieniu do ekspozycji na kredyty śróddzienne. Aby zagwarantować poprawność pojęciową tego podejścia, konieczne są jednak pewne korekty, w szczególności podczas dokonywania obliczeń z zastosowaniem ram ryzyka kredytowego określonych w części trzeciej tytuł II rozdział 2 (dla metody standardowej) oraz rozdział 3 (dla metody IRB) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 należy uznać ekspozycje śróddzienne za ekspozycje na koniec dnia, ponieważ tak założono w tym rozporządzeniu.

(21)

Zgodnie z art. 59 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, który zawiera wyraźne odniesienie do art. 46 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, gwarancje bankowe lub akredytywy, w stosownych przypadkach, powinny być dostosowane do zasad CPSS–IOSCO oraz powinny spełniać wymogi podobne do tych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Obejmują one wymóg, aby gwarancje bankowe i akredytywy były w pełni zabezpieczone przez gwarantów. Aby jednak zachować wydajność rozrachunku papierów wartościowych w obrębie Unii, w przypadku gdy gwarancje bankowe lub akredytywy są stosowane w związku z ekspozycjami kredytowymi, które mogą wynikać z połączeń interoperacyjnych CDPW, można dopuścić uwzględnienie odpowiednich alternatywnych środków ograniczających ryzyko, pod warunkiem że zapewniają one taki sam lub wyższy poziom ochrony niż poziom zapewniony w przepisach rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Tego rodzaju szczególne podejście powinno mieć zastosowanie jedynie do gwarancji bankowych i akredytyw chroniących połączenie interoperacyjne CDPW i powinno obejmować wyłącznie ekspozycję kredytową pomiędzy obydwoma połączonymi CDPW. Ponieważ gwarancja bankowa lub akredytywa chroni CDPW wykonujące zobowiązania przed stratami kredytowymi, potrzeby dotyczące płynności CDPW wykonujących zobowiązania powinny być również uwzględnione albo w drodze terminowego rozrachunku zobowiązań gwarantów, albo poprzez posiadanie kwalifikujących się zasobów płynnych.

(22)

W art. 59 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 wymaga się, aby dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW ograniczali ryzyka utraty płynności za pomocą kwalifikujących się zasobów płynnych w każdej walucie. W rezultacie nie można stosować niekwalifikujących się zasobów płynnych do spełnienia wymogów określonych w tym artykule. Nie ma jednak przeszkód, aby stosować niekwalifikujące się zasoby płynne, takie jak swapy walutowe, w bieżącym zarządzaniu płynnością w uzupełnieniu kwalifikujących się zasobów płynnych. Jest to również spójne ze standardami międzynarodowymi odzwierciedlonymi w zasadach CPSS-IOSCO. Należy zatem w tym celu mierzyć i monitorować niekwalifikujące się zasoby płynne.

(23)

Ryzyko utraty płynności może potencjalnie wynikać z wszelkich bankowych usług pomocniczych świadczonych przez CDPW. Ramy zarządzania ryzykiem utraty płynności powinny uwzględniać ryzyka wynikające z poszczególnych bankowych usług pomocniczych, w tym z udzielania pożyczek papierów wartościowych, oraz odpowiednio rozróżniać zarządzanie tymi ryzykami.

(24)

Aby zaspokoić wszystkie potrzeby dotyczące płynności, w tym potrzeby dotyczące płynności śróddziennej dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW, ramy zarządzania ryzykiem utraty płynności CDPW powinny zapewniać wywiązywanie się z zobowiązań w zakresie płatności i rozrachunku, w tym zobowiązań śróddziennych, w terminie ich wymagalności we wszystkich walutach rozliczeniowych systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez CDPW.

(25)

Ponieważ wszystkie ryzyka utraty płynności, poza śróddziennymi, są już objęte dyrektywą 2013/36/UE i rozporządzeniem (UE) nr 575/2013, niniejsze rozporządzenie dotyczy przede wszystkim ryzyk śróddziennych.

(26)

Ze względu na to, że dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW stanowią infrastruktury rynkowe o znaczeniu systemowym, niezbędne jest zapewnienie, by dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW zarządzał swoim ryzykiem kredytowym i ryzykiem utraty płynności w sposób ostrożny. W związku z powyższym dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW powinien być upoważniony do udzielania uczestnikom zaciągającym pożyczki jedynie warunkowych linii kredytowych w trakcie świadczenia bankowych usług pomocniczych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014.

(27)

Aby zapewnić wystarczającą solidność procedur zarządzania ryzykiem stosowanych przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW również w niekorzystnych warunkach, test warunków skrajnych powinien być stosowany w odniesieniu do płynnych zasobów finansowych dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW w sposób rygorystyczny i perspektywiczny. Z tej samej przyczyny w testach należy uwzględnić szereg skrajnych, lecz prawdopodobnych scenariuszy, a także należy je przeprowadzić dla każdej stosownej waluty oferowanej przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW, biorąc pod uwagę możliwość niedotrzymania jednego z wcześniej określonych ustaleń dotyczących finansowania. W scenariuszach należy uwzględnić między innymi niewywiązanie się z zobowiązania przez dwóch największych uczestników dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW dla danej waluty. Jest to niezbędne, aby ustalić zasadę, która jest z jednej strony ostrożna, ponieważ uwzględnia się w niej fakt, że poza największym uczestnikiem również pozostali uczestnicy mogą stwarzać ryzyko utraty płynności, a z drugiej strony jest również proporcjonalna do celu, ponieważ nie uwzględnia się w niej tych pozostałych uczestników, którzy w mniejszym stopniu mogą stwarzać ryzyko utraty płynności.

(28)

W art. 59 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 przewidziano, że dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW muszą posiadać wystarczające zasoby płynne we wszystkich stosownych walutach z uwzględnieniem szerokiej gamy potencjalnych scenariuszy warunków skrajnych. W związku z tym w przepisach określających ramy i narzędzia służące zarządzaniu ryzykiem utraty płynności w scenariuszach warunków skrajnych należy przewidzieć metodę identyfikacji walut, które są stosowne z punktu widzenia zarządzania ryzykiem utraty płynności. Stosowne waluty należy identyfikować w oparciu o zasadę istotności, zidentyfikowaną łączną ekspozycję netto na ryzyko utraty płynności oraz dane zgromadzone przez dłuższy i precyzyjnie określony okres. Ponadto w celu zachowania spójnych ram regulacyjnych w Unii najważniejsze waluty unijne zidentyfikowane na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/392 (8) przyjętego na podstawie art. 12 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 należy uwzględnić domyślnie jako stosowne waluty.

(29)

Aby możliwe było zgromadzenie wystarczających danych do zidentyfikowania wszystkich pozostałych walut poza najważniejszymi walutami unijnymi, musi upłynąć minimalny okres od daty udzielenia zezwolenia dostawcom usług bankowych właściwych dla CDPW. W związku z tym należy umożliwić stosowanie alternatywnych metod identyfikacji wszystkich pozostałych walut poza najważniejszymi walutami unijnymi w pierwszym roku po udzieleniu zezwolenia dostawcom usług bankowych właściwych dla CDPW na mocy nowych ram regulacyjnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 tym dostawcom usług bankowych właściwych dla CDPW, którzy w dniu wejścia w życie standardów technicznych, o których mowa w art. 69 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, świadczą już bankowe usługi pomocnicze. To przejściowe ustalenie nie powinno mieć wpływu na wymóg, zgodnie z którym dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW muszą zapewniać wystarczające zasoby płynne jako takie, a jedynie na identyfikację tych walut, które podlegają testom warunków skrajnych do celów zarządzania płynnością.

(30)

Zgodnie z art. 59 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW muszą wprowadzić wcześniej określone i wysoce wiarygodne ustalenia dotyczące finansowania, aby zapewnić możliwość zamiany zabezpieczenia ustanowionego przez klienta, który nie wywiązał się z zobowiązania, na środki pieniężne nawet w skrajnych, lecz prawdopodobnych warunkach rynkowych. W tym samym rozporządzeniu wymaga się, aby dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW zmniejszali ryzyko utraty płynności śróddziennej poprzez stosowanie wysoce płynnego zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym. Ze względu na to, że płynność musi być łatwo dostępna, dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW powinien być w stanie zaspokoić każdą potrzebę dotyczącą płynności w dniu jej wystąpienia. Z uwagi na fakt, że dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW mogą prowadzić działalność w wielu strefach czasowych, przepis dotyczący zamiany zabezpieczenia na środki pieniężne w tym samym dniu na podstawie wcześniej określonych ustaleń dotyczących finansowania należy stosować, biorąc pod uwagę godziny otwarcia lokalnych systemów płatniczych dla każdej odrębnej waluty, której to dotyczy.

(31)

Przepisy zawarte w niniejszym rozporządzeniu są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ dotyczą one wymogów ostrożnościowych dla CDPW. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie, oraz aby ułatwić całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich osobom podlegającym tym obowiązkom, wskazane jest włączenie do jednego rozporządzenia wszystkich regulacyjnych standardów technicznych wymaganych na mocy rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

(32)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(33)

Przed przedłożeniem projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego ściśle współpracował z Europejskim Systemem Banków Centralnych (ESBC) oraz z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA). Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził również otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (9),

a)

stanowią kapitał subskrybowany w rozumieniu art. 22 dyrektywy Rady 86/635/EWG (10);

b)

zostały wpłacone, łącznie z powiązanym ażio emisyjnym;

c)

w pełni pokrywają straty w sytuacjach kontynuowania działalności;

d)

w przypadku upadłości lub likwidacji mają niższą pozycję niż wszystkie inne wierzytelności w postępowaniu upadłościowym lub na podstawie prawa upadłościowego mającego zastosowanie.

a)

spełniają warunki określone w ust. 1;

b)

stanowią „instrumenty funduszy własnych” zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 119 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)

podlegają przepisom rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

wymogów kapitałowych obowiązujących CDPW z tytułu ryzyka operacyjnego, ryzyka prawnego i ryzyka związanego z przechowywaniem aktywów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, obliczonych zgodnie z art. 4;

b)

wymogów kapitałowych obowiązujących CDPW z tytułu ryzyka inwestycyjnego, o którym mowa w art. 47 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, obliczonych zgodnie z art. 5;

c)

wymogów kapitałowych obowiązujących CDPW z tytułu ryzyka prowadzenia działalności, o którym mowa w art. 47 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, obliczonych zgodnie z art. 6;

d)

wymogów kapitałowych obowiązujących CDPW z tytułu likwidacji lub restrukturyzacji jego działalności, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, obliczonych zgodnie z art. 7.

a)

CDPW, który nie uzyskał zezwolenia zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

CDPW, który uzyskał zezwolenie zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, ale nie uzyskał zezwolenia na stosowanie metod zaawansowanego pomiaru, o których mowa w art. 321–324 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)

CDPW, który uzyskał zezwolenie zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, ale nie uzyskał zezwolenia na stosowanie metody standardowej, o której mowa w art. 317–320 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

8 % kwot ekspozycji ważonych ryzykiem CDPW odnoszących się do obu poniższych ryzyk:

b)

wymogów kapitałowych CDPW z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z ust. 4 i 5.

a)

jeżeli CDPW nie uzyskał zezwolenia na świadczenie bankowych usług pomocniczych zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, CDPW stosuje metodę standardową dla ryzyka kredytowego, o której mowa w art. 107–141 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w połączeniu z przepisami art. 192–241 tego rozporządzenia dotyczącymi ograniczania ryzyka kredytowego;

b)

jeżeli CDPW uzyskał zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, ale nie uzyskał zezwolenia na stosowanie metody wewnętrznych ratingów (metoda IRB) określonej w art. 142–191 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, CDPW stosuje metodę standardową dla ryzyka kredytowego określoną w art. 107–141 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w połączeniu z przepisami art. 192–241 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 dotyczącymi ograniczania ryzyka kredytowego;

c)

jeżeli CDPW uzyskał zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 oraz zezwolenie na stosowanie metody IRB, CDPW stosuje metodę IRB dla ryzyka kredytowego określoną w art. 142–191 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w połączeniu z przepisami art. 192–241 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 dotyczącymi ograniczania ryzyka kredytowego.

a)

jedną z metod określonych w art. 271–282 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

b)

kompleksową metodę ujmowania zabezpieczeń finansowych wykorzystującą korekty z tytułu zmienności przewidziane w art. 220–227 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

CDPW, który nie uzyskał zezwolenia zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

CDPW, który uzyskał zezwolenie zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, ale nie uzyskał zezwolenia na stosowanie modeli wewnętrznych w celu obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego.

a)

oszacowaniu wynikającemu z zastosowania przepisów ust. 2 po odliczeniu niższej z poniższych wartości:

b)

25 % rocznych kosztów operacyjnych CDPW brutto, o których mowa w ust. 3.

a)

oszacowuje kapitał niezbędny do pokrycia strat wynikających z ryzyka prowadzenia działalności dla racjonalnie przewidywalnych niekorzystnych scenariuszy istotnych dla jego modelu biznesowego;

b)

dokumentuje założenia i metody stosowane do szacowania oczekiwanych strat, o których mowa w lit. a);

c)

dokonuje przeglądów scenariuszy, o których mowa w lit. a), i aktualizuje je co najmniej raz w roku.

a)

roczne koszty operacyjne CDPW brutto składają się co najmniej z następujących elementów:

b)

roczne koszty operacyjne CDPW brutto określa się zgodnie z jednymi z następujących przepisów:

c)

CDPW może odliczyć amortyzację rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od rocznych kosztów operacyjnych brutto;

d)

CDPW korzysta z najnowszych informacji pochodzących z jego zbadanego rocznego sprawozdania finansowego;

e)

jeżeli od chwili rozpoczęcia działalności CDPW nie upłynął rok, CDPW stosuje koszty operacyjne brutto przewidziane w jego planie prowadzenia działalności.

a)

oszacowuje czas niezbędny do likwidacji lub restrukturyzacji w przypadku wszystkich scenariuszy warunków skrajnych, o których mowa w załączniku, zgodnie z planem, o którym mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

dzieli roczne koszty operacyjne CDPW brutto określone zgodnie z art. 6 ust. 3 przez dwanaście („miesięczne koszty operacyjne brutto”);

c)

mnoży miesięczne koszty operacyjne brutto, o których mowa w lit. b), przez jeden z poniższych okresów w zależności od tego, który jest dłuższy:

a)

na podstawie ostatniego roku kalendarzowego oblicza średnią z pięciu najwyższych wartości ekspozycji na kredyty śróddzienne („ekspozycje szczytowe”) wynikających ze świadczenia usług określonych w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

stosuje redukcje wartości do wszystkich zabezpieczeń zgromadzonych w związku z ekspozycjami szczytowymi oraz zakłada, że po zastosowaniu redukcji wartości zgodnie z art. 222–227 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zabezpieczenie traci 5 % swojej wartości rynkowej;

c)

oblicza średnią z wymogów w zakresie funduszy własnych w odniesieniu do ekspozycji szczytowych obliczonych zgodnie z ust. 2, traktując te ekspozycje jako ekspozycje na koniec dnia („dodatkowy wymóg kapitałowy”).

a)

metodę standardową dla ryzyka kredytowego, o której mowa w art. 107–141 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli nie uzyskały zezwolenia na stosowanie metody IRB;

b)

metodę IRB oraz wymogi określone w art. 142–191 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli uzyskały zezwolenie na stosowanie metody IRB.

a)

wyraźnie wyodrębnia zabezpieczenie spośród innych papierów wartościowych uczestnika zaciągającego pożyczkę;

b)

przyjmuje zabezpieczenie, które spełnia warunki określone w art. 10, lub inne rodzaje zabezpieczeń, które spełniają wymogi określone w art. 11, zgodnie z poniższą hierarchią:

c)

co najmniej raz dziennie monitoruje jakość kredytową, płynność rynku i zmienność cenową każdego papieru wartościowego przyjętego jako zabezpieczenie oraz wycenia go zgodnie z art. 12;

d)

określa metody dotyczące redukcji wartości stosowanych do wartości zabezpieczenia zgodnie z art. 13;

e)

zapewnia wystarczający poziom dywersyfikacji zabezpieczenia, aby umożliwić jego upłynnienie w okresach, o których mowa w art. 10 i 11, bez wywierania znacznego wpływu na rynek zgodnie z art. 14.

a)

są emitowane lub objęte wyraźną gwarancją przez jeden z poniższych podmiotów:

b)

CDPW jest w stanie wykazać, że instrumenty te charakteryzują się niskim ryzykiem kredytowym i niskim ryzykiem rynkowym, na podstawie własnej oceny wewnętrznej przeprowadzonej z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych i która uwzględnia ryzyko kraju danego państwa siedziby emitenta;

c)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie zarządzać związanym z nią ryzykiem;

d)

są swobodnie zbywalne i nie podlegają żadnym ograniczeniom prawnym ani nie są obciążone żadnymi roszczeniami osób trzecich, które utrudniałyby ich upłynnienie;

e)

spełniają jeden z następujących wymogów:

f)

co najmniej raz dziennie publikowane są wiarygodne dane na temat cen takich instrumentów dłużnych;

g)

są łatwo dostępne i zamienne na środki pieniężne w tym samym dniu.

a)

instrumenty finansowe zostały wyemitowane przez emitenta posiadającego niskie ryzyko kredytowe, jak wynika z właściwej oceny wewnętrznej przeprowadzonej przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych i która uwzględnia ryzyko wynikające z faktu posiadania przez emitenta siedziby w określonym państwie;

b)

instrumenty finansowe charakteryzują się niskim ryzykiem rynkowym, jak wynika z właściwej oceny wewnętrznej przeprowadzonej przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych;

c)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie zarządzać związanym z nią ryzykiem;

d)

są swobodnie zbywalne i nie podlegają żadnym ograniczeniom prawnym ani nie są obciążone żadnymi roszczeniami osób trzecich, które utrudniałyby ich upłynnienie;

e)

spełniają jeden z następujących wymogów:

f)

można je upłynnić w tym samym dniu;

g)

dane na temat cen tych instrumentów są publikowane w czasie zbliżonym do czasu rzeczywistego;

h)

nie są emitowane przez żaden z następujących podmiotów:

i)

nie stwarzają w inny sposób znacznego ryzyka korelacji w rozumieniu art. 291 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

są swobodnie zbywalne i nie podlegają żadnym ograniczeniom prawnym ani nie są obciążone żadnymi roszczeniami osób trzecich, które utrudniałyby ich upłynnienie;

b)

są uznawane przez bank centralny w Unii, jeżeli dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ma dostęp do regularnego, nieokazyjnego kredytu („kredyt bieżący”) w tym banku centralnym;

c)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie zarządzać związanym z nią ryzykiem;

d)

dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW posiada wcześniej określone ustalenie dotyczące finansowania zawarte z instytucją finansową mającą zdolność kredytową scharakteryzowaną w art. 59 ust. 4 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 909/2014 oraz określoną w art. 38 niniejszego rozporządzenia, która zapewnia zamianę tych instrumentów na środki pieniężne w tym samym dniu.

a)

są swobodnie zbywalne i nie podlegają żadnym ograniczeniom prawnym ani nie są obciążone żadnymi roszczeniami osób trzecich, które utrudniałyby ich upłynnienie;

b)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie zarządzać związanym z nią ryzykiem;

c)

dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW posiada oba następujące elementy:

a)

wycenę instrumentów finansowych, o których mowa w art. 10, według wartości rynkowej co najmniej raz dziennie;

b)

wycenę instrumentów finansowych, o których mowa w art. 11 ust. 1, co najmniej raz dziennie, a jeżeli taka codzienna wycena jest niemożliwa – wycenę według modelu;

c)

wycenę instrumentów finansowych, o których mowa w art. 11 ust. 2, co najmniej raz dziennie, a jeżeli taka codzienna wycena jest niemożliwa – wycenę według modelu.

a)

regularnie, to jest co najmniej raz w roku;

b)

w przypadku wystąpienia istotnej zmiany, która wpływa na strategie i procedury wyceny.

a)

jeżeli zabezpieczenie jest uznawane przez bank centralny, w którym dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ma dostęp do kredytu bieżącego, redukcje wartości zastosowane przez bank centralny do tego rodzaju zabezpieczenia można uznać za minimalny dolny pułap redukcji wartości;

b)

jeżeli zabezpieczenie nie jest uznawane przez bank centralny, w którym dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ma dostęp do kredytu bieżącego, redukcje wartości zastosowane przez bank centralny emitujący walutę, w której denominowany jest instrument finansowy, uznaje się za minimalny dolny pułap redukcji wartości.

a)

rodzaj składnika aktywów;

b)

poziom ryzyka kredytowego związanego z instrumentem finansowym;

c)

państwo emisji składnika aktywów;

d)

termin zapadalności składnika aktywów;

e)

historyczną i hipotetyczną przyszłą zmienność cen danego składnika aktywów w skrajnych warunkach rynkowych;

f)

płynność rynku bazowego, w tym różnice pomiędzy ceną kupna a ceną sprzedaży;

g)

ryzyko walutowe, w stosownych przypadkach;

h)

ryzyko korelacji w rozumieniu art. 291 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w stosownych przypadkach.

a)

strategie i procedury, które należy stosować w każdym przypadku naruszenia limitów koncentracji;

b)

środki zmniejszające ryzyko, które należy stosować w przypadku przekroczenia limitów koncentracji określonych w strategiach;

c)

czas przewidywanego wdrożenia środków, o których mowa w lit. b).

a)

poszczególnych emitentów z uwzględnieniem struktury ich grupy;

b)

państwo siedziby emitenta;

c)

rodzaj emitenta;

d)

rodzaj składnika aktywów;

e)

walutę rozliczeniową;

f)

zabezpieczenie charakteryzujące się ryzykiem kredytowym, ryzykiem utraty płynności i ryzykiem rynkowym wyższym niż poziomy minimalne;

g)

kwalifikowalność zabezpieczenia dla dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW do uzyskania dostępu do kredytu bieżącego w banku centralnym emisji;

h)

każdego uczestnika zaciągającego pożyczkę;

i)

wszystkich uczestników zaciągających pożyczki;

j)

instrumenty finansowe emitowane przez emitentów należących do tej samej kategorii pod względem sektora gospodarki, rodzaju działalności i regionu geograficznego;

k)

poziom ryzyka kredytowego instrumentu finansowego lub emitenta, określony na podstawie oceny wewnętrznej przeprowadzonej przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych i która uwzględnia ryzyko wynikające z faktu posiadania przez emitenta siedziby w określonym państwie;

l)

płynność i zmienność cen danych instrumentów finansowych.

a)

pojedynczą instytucję kredytową;

b)

instytucję finansową w państwie trzecim, która podlega przepisom ostrożnościowym i przestrzega przepisów ostrożnościowych, które są co najmniej równie rygorystyczne jak przepisy określone w dyrektywie 2013/36/UE i w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 zgodnie z art. 114 ust. 7 tego rozporządzenia;

c)

podmiot komercyjny, który należy do tej samej grupy co instytucja, o której mowa w lit. a) albo w lit. b).

a)

zostały wystawione przez wystawcę posiadającego niskie ryzyko kredytowe, jak wynika z właściwej oceny wewnętrznej przeprowadzonej przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych i która uwzględnia ryzyko wynikające z faktu posiadania przez emitenta siedziby w określonym państwie;

b)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie odpowiednio zarządzać związanym z nią ryzykiem;

c)

są nieodwołalne, bezwarunkowe i nie istnieje żadne prawne lub umowne zwolnienie ani żadna prawna lub umowna opcja, które pozwalałyby wystawcy na sprzeciwienie się wypłaceniu gwarancji;

d)

mogą zostać na żądanie uznane bez żadnych ograniczeń regulacyjnych, prawnych czy operacyjnych w ciągu jednego dnia roboczego w okresie upłynniania portfela uczestnika zaciągającego pożyczkę niewywiązującego się z zobowiązania;

e)

nie są wystawione przez podmiot, który jest częścią tej samej grupy, co uczestnik zaciągający pożyczkę objęty gwarancją, lub przez podmiot, którego działalność obejmuje świadczenie usług mających zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW, chyba że podmiot ten jest bankiem centralnym w Europejskim Obszarze Gospodarczym lub bankiem centralnym emitującym walutę, w której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ma ekspozycje;

f)

nie stwarzają znacznego ryzyka korelacji w rozumieniu art. 291 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

g)

są w pełni objęte zabezpieczeniem, które spełnia następujące warunki:

a)

są wystawione przez bank centralny w Unii lub bank centralny emitujący walutę, w której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ma ekspozycje;

b)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie odpowiednio zarządzać związanym z nią ryzykiem;

c)

są nieodwołalne, bezwarunkowe i wystawiający bank centralny nie może się powołać na żadne prawne lub umowne zwolnienie ani na żadną prawną lub umowną opcję, które pozwalałyby wystawcy na sprzeciwienie się wypłaceniu gwarancji;

d)

są uznawane w ciągu jednego dnia roboczego.

a)

pokrywają wyłącznie ekspozycje kredytowe między obydwoma połączonymi CDPW;

b)

zostały wystawione przez konsorcjum instytucji finansowych mających zdolność kredytową, które spełniają wymogi ustanowione w art. 38 ust. 1, w ramach którego każda z tych instytucji finansowych jest zobowiązana do zapłaty części całkowitej kwoty uzgodnionej umownie;

c)

są denominowane w dowolnej walucie, w przypadku której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie odpowiednio zarządzać związanym z nią ryzykiem;

d)

są nieodwołalne, bezwarunkowe i instytucje wystawiające nie mogą się powołać na żadne prawne lub umowne zwolnienie ani na żadną prawną lub umowną opcję, które pozwalałyby im na sprzeciwienie się dokonaniu zapłaty w ramach akredytywy;

e)

mogą zostać uznane na żądanie bez żadnych ograniczeń regulacyjnych, prawnych czy operacyjnych;

f)

nie są wystawiane przez:

g)

nie stwarzają znacznego ryzyka korelacji w rozumieniu art. 291 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

h)

dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW regularnie monitoruje zdolność kredytową instytucji finansowych będących wystawcami, przeprowadzając niezależną ocenę zdolności kredytowej tych instytucji oraz przyznając wewnętrzne ratingi kredytowe każdej instytucji finansowej i regularnie przeprowadzając ich przegląd;

i)

mogą zostać uznane w okresie upłynniania w ciągu trzech dni roboczych od momentu, w którym niewywiązujący się z zobowiązania dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW przestaje spełniać spoczywające na nim zobowiązania płatnicze, kiedy stają się one wymagalne;

j)

kwalifikujące się zasoby płynne, o których mowa w art. 34, są dostępne w kwocie wystarczającej do zapewnienia pokrycia w okresie do momentu, w którym gwarancja bankowa i akredytywa muszą zostać uznane w przypadku niewywiązania się z zobowiązania przez jeden z połączonych CDPW;

k)

ryzyko związane z niewypłaceniem pełnej kwoty gwarancji bankowej i akredytywy przez konsorcjum ogranicza się przez:

l)

uzgodnienia są przedmiotem okresowych testów i przeglądów zgodnie z art. 41 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

a)

ryzyka związanego z kredytem śróddziennym i kredytem overnight;

b)

odpowiedniego zabezpieczenia i innych równoważnych zasobów finansowych stosowanych w związku z ryzykami, o których mowa w lit. a);

c)

ewentualnych rezydualnych ekspozycji kredytowych;

d)

procedur spłaty i odsetek karnych.

a)

wymogi zawarte w sekcji 2 w odniesieniu do monitorowania, mierzenia, zgłaszania i podawania do wiadomości publicznej ryzyka utraty płynności oraz zarządzania tym ryzykiem;

b)

wymogi zawarte w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do monitorowania, mierzenia, zgłaszania i podawania do wiadomości publicznej innego ryzyka utraty płynności niż ryzyko, o którym mowa w lit. a), oraz zarządzania tym ryzykiem.

a)

pozwalają mierzyć ryzyko związane z kredytem śróddziennym i kredytem overnight zgodnie z podsekcją 1;

b)

pozwalają monitorować ryzyko związane z kredytem śróddziennym i kredytem overnight zgodnie z podsekcją 2;

c)

pozwalają zarządzać ryzykiem związanym z kredytem śróddziennym i kredytem overnight zgodnie z podsekcją 3;

d)

pozwalają mierzyć i monitorować zabezpieczenie i inne równoważne zasoby finansowe, o których mowa w art. 59 ust. 3 lit. c) i d) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, oraz zarządzać nimi zgodnie z rozdziałem I niniejszego rozporządzenia;

e)

pozwalają analizować i planować metody postępowania z wszelkimi ewentualnymi rezydualnymi ekspozycjami kredytowymi zgodnie z podsekcją 4;

f)

pozwalają zarządzać jego procedurami spłaty i odsetkami karnymi zgodnie z podsekcją 5;

g)

pozwalają składać sprawozdania na temat jego ryzyka kredytowego zgodnie z podsekcją 6;

h)

pozwalają podawać do wiadomości publicznej jego ryzyko kredytowe zgodnie z podsekcją 7.

a)

nastąpi istotna zmiana strategii i procedur;

b)

dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW dobrowolnie dokona zmiany w następstwie oceny, o której mowa w art. 19.

a)

wskaźniki, o których mowa w art. 19;

b)

redukcje wartości zastosowane zgodnie z art. 13, z podziałem na rodzaj zabezpieczenia;

c)

zmiany strategii lub procedur, o których mowa w ust. 3.

a)

szczytowe i średnie ekspozycje na kredyty śróddzienne w odniesieniu do bankowych usług pomocniczych, o których mowa w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

szczytowe i średnie ekspozycje na kredyty śróddzienne w odniesieniu do każdego uczestnika zaciągającego pożyczkę oraz dalszy podział zabezpieczeń pokrywających te ekspozycje kredytowe;

c)

szczytowe i średnie ekspozycje na kredyty śróddzienne wobec innych kontrahentów, a także, jeżeli są zabezpieczone zabezpieczeniem, dalszy podział zabezpieczeń pokrywających te ekspozycje na kredyty śróddzienne;

d)

całkowitą wartość linii kredytu śróddziennego przyznanych uczestnikom;

e)

dalszy podział ekspozycji kredytowych, o którym mowa w lit. b) i c), obejmuje:

a)

monitoruje na bieżąco, za pośrednictwem automatycznego systemu sprawozdawczości, ekspozycje na kredyty śróddzienne wynikające z bankowych usług pomocniczych, o których mowa w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat dokumentację dotyczącą dziennych szczytowych i średnich ekspozycji na kredyty śróddzienne wynikających z bankowych usług pomocniczych, o których mowa w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

c)

rejestruje ekspozycje na kredyty śróddzienne pochodzące od każdego podmiotu, wobec którego powstały ekspozycje na kredyty śróddzienne, z uwzględnieniem:

d)

szczegółowo opisuje, w jaki sposób w ramach dotyczących zarządzania ryzykiem kredytowym uwzględnia się wzajemne zależności i złożone relacje, jakie dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW może utrzymywać z każdym z podmiotów, o których mowa w lit. c);

e)

określa, w odniesieniu do każdego kontrahenta, w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW monitoruje koncentrację swoich ekspozycji na kredyty śróddzienne, z uwzględnieniem ekspozycji wobec podmiotów należących do grup obejmujących podmioty wymienione w lit. c);

f)

określa, w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ocenia adekwatność redukcji wartości zastosowanych do pobranego zabezpieczenia;

g)

określa, w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW monitoruje pokrycie ekspozycji kredytowych zabezpieczeniem oraz pokrycie ekspozycji kredytowych za pomocą innych równoważnych zasobów finansowych.

a)

przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat dokumentację dotyczącą sumy faktycznych ekspozycji kredytowych na koniec dnia;

b)

rejestruje codziennie informacje, o których mowa w lit. a).

a)

określa, w jaki sposób ocenia strukturę i funkcjonowanie swoich ram zarządzania ryzykiem kredytowym w odniesieniu do wszystkich działań wymienionych w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

przyznaje wyłącznie linie kredytowe, które są bezwarunkowo odwoływalne w dowolnym momencie przez dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW, bez uprzedniego powiadomienia zaciągających pożyczki uczestników systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez CDPW;

c)

jeżeli gwarancja bankowa, o której mowa w art. 16, jest wykorzystywana w połączeniach interoperacyjnych, dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW ocenia i analizuje wzajemne powiązania, jakie mogą wynikać z tego, że ci sami uczestnicy udzielają tej gwarancji bankowej.

a)

ekspozycje wobec członków Europejskiego Systemu Banków Centralnych i innych organów państw członkowskich pełniących podobne funkcje oraz innych unijnych podmiotów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu;

b)

ekspozycje wobec wielostronnych banków rozwoju wymienionych w art. 117 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)

ekspozycje wobec organizacji międzynarodowych wymienionych w art. 118 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

d)

ekspozycje wobec podmiotów sektora publicznego w rozumieniu art. 4 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli podmioty te znajdują się w posiadaniu rządów centralnych i dysponują wyraźnymi uzgodnieniami z rządami centralnymi, które gwarantują ich ekspozycje kredytowe;

e)

ekspozycje wobec banków centralnych państw trzecich, które są denominowane w walucie krajowej takiego banku centralnego, pod warunkiem że Komisja przyjęła akt wykonawczy zgodnie z art. 114 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w którym potwierdziła, że uznaje się, iż dane państwo trzecie stosuje środki nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.

a)

ocenia zdolność kredytową uczestnika zaciągającego pożyczkę na podstawie metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych;

b)

sprawdza zgodność zabezpieczenia i innych równoważnych zasobów finansowych wniesionych przez uczestnika w celu pokrycia ekspozycji na kredyty śróddzienne z wymogami określonymi odpowiednio w art. 9 i 15;

c)

ustala limity kredytowe w odniesieniu do uczestnika zaciągającego pożyczkę na podstawie złożonych relacji, jakie dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW utrzymuje z uczestnikiem zaciągającym pożyczkę, między innymi w przypadkach, w których dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW świadczy na rzecz tego samego uczestnika więcej niż jedną bankową usługę pomocniczą spośród tych, o których mowa w sekcji C załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

d)

uwzględnia poziom kwalifikujących się zasobów płynnych zgodnie z art. 34;

e)

dokonuje przeglądu limitów kredytowych ustalonych w odniesieniu do uczestnika zaciągającego pożyczkę, aby zapewnić zarówno:

f)

co najmniej raz w roku dokonuje przeglądu linii kredytowych przyznanych uczestnikom zaciągającym pożyczki na podstawie ich faktycznego wykorzystania kredytu;

g)

zapewnia uwzględnienie kwoty ekspozycji na kredyty overnight w wykorzystaniu limitu kredytowego przyznanego uczestnikowi;

h)

zapewnia włączenie kwoty jeszcze niespłaconego kredytu overnight do ekspozycji śróddziennych następnego dnia i jej ograniczenie wysokością limitu kredytowego.

a)

określa się, w jaki sposób przyporządkowywane są potencjalnie niepokryte straty kredytowe, w tym spłata wszelkich środków pieniężnych, jakie dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW może pożyczyć od dostawców płynności, aby pokryć niedopasowania poziomu płynności związane z takimi stratami;

b)

uwzględnia się bieżącą ocenę zmieniających się warunków rynkowych związanych z wartością zabezpieczenia lub innych równoważnych zasobów finansowych po upłynnieniu, która może przerodzić się w ewentualną rezydualną ekspozycję kredytową;

c)

uściśla się, że ocenie, o której mowa w lit. b), towarzyszy procedura określająca:

a)

są wyższe niż obowiązująca na rynku pieniężnym międzybankowa jednodniowa stopa rynkowa dla depozytów zabezpieczonych oraz oprocentowanie kredytu banku centralnego na koniec dnia dotyczące banku centralnego emisji waluty ekspozycji kredytowej;

b)

uwzględniają koszty sfinansowania waluty ekspozycji kredytowej i zdolność kredytową uczestnika, który ma ekspozycję kredytową związaną z kredytem overnight.

a)

co najmniej raz w roku składa oświadczenie o charakterze jakościowym, w którym określa podjęte działania dotyczące tego, w jaki sposób ryzyko kredytowe, w tym ryzyko związane z kredytem śróddziennym, jest mierzone, monitorowane i zarządzane;

b)

zgłasza wszelkie istotne zmiany dotyczące działań podjętych zgodnie z lit. a) niezwłocznie po zajściu takich istotnych zmian;

c)

co miesiąc przedstawia wskaźniki, o których mowa w art. 19.

a)

pozwalają mierzyć ryzyko utraty płynności śróddziennej i płynności overnight zgodnie z podsekcją 1;

b)

pozwalają monitorować ryzyko utraty płynności śróddziennej i płynności overnight zgodnie z podsekcją 2;

c)

pozwalają zarządzać ryzykiem utraty płynności zgodnie z podsekcją 3;

d)

pozwalają zgłaszać ryzyko utraty płynności śróddziennej i płynności overnight zgodnie z podsekcją 4;

e)

pozwalają ujawniać ramy i narzędzia służące monitorowaniu, mierzeniu i zgłaszaniu ryzyka utraty płynności oraz zarządzaniu tym ryzykiem zgodnie z podsekcją 5.

a)

maksymalne wykorzystanie płynności śróddziennej obliczone z zastosowaniem największej dodatniej pozycji łącznej netto oraz największej ujemnej pozycji łącznej netto;

b)

całkowite dostępne śróddzienne zasoby płynne na początku dnia roboczego z podziałem na:

c)

całkowitą wartość wszystkich następujących elementów:

a)

wskaźniki, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b)

apetyt na ryzyko dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW;

c)

awaryjny plan finansowania opisujący środki zaradcze, które należy zastosować w przypadku naruszenia apetytu na ryzyko.

a)

przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat dokumentację dotyczącą największej dodatniej dziennej łącznej pozycji śróddziennej netto oraz największej ujemnej dziennej łącznej pozycji śróddziennej netto dla każdej waluty rozliczeniowej systemu rozrachunku papierów wartościowych, dla którego działa on jako agent rozrachunkowy;

b)

na bieżąco monitoruje swoje ekspozycje na ryzyko utraty płynności śróddziennej w stosunku do maksymalnej ekspozycji na ryzyko utraty płynności śróddziennej odnotowanej w przeszłości.

a)

przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat dokumentację dotyczącą ryzyka utraty płynności powstałego w wyniku korzystania z kredytu overnight dla każdej waluty systemu rozrachunku papierów wartościowych, dla którego działa on jako agent rozrachunkowy;

b)

monitoruje ryzyko utraty płynności powstałe w wyniku udzielenia kredytu overnight w stosunku do maksymalnej ekspozycji na ryzyko utraty płynności powstałej w wyniku udzielenia kredytu overnight, którą odnotowano w przeszłości.

a)

środki pieniężne zdeponowane w banku centralnym emisji;

b)

dostępne środki pieniężne zdeponowane w jednej z instytucji finansowych mających zdolność kredytową, o których mowa w art. 38 ust. 1;

c)

zatwierdzone linie kredytowe lub podobne ustalenia;

d)

aktywa, które spełniają wymogi określone w art. 10 i art. 11 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mające zastosowanie do zabezpieczenia, lub instrumenty finansowe spełniające wymogi określone w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/392, które są łatwo dostępne i zamienne na środki pieniężne w oparciu o wcześniej określone i wysoce wiarygodne ustalenia dotyczące finansowania, zgodnie z art. 38 niniejszego rozporządzenia;

e)

zabezpieczenie, o którym mowa w art. 10 i art. 11 ust. 1.

a)

szacuje wpływy i wypływy płynności śróddziennej w odniesieniu do wszystkich świadczonych bankowych usług pomocniczych;

b)

przewiduje śróddzienne terminy takich przepływów;

c)

prognozuje potrzeby dotyczące płynności śróddziennej, które mogą powstawać w różnych okresach w ciągu dnia.

a)

dokonuje ustaleń w celu uzyskania śróddziennego finansowania wystarczającego do spełnienia swoich celów śróddziennych wynikających z analizy, o której mowa w ust. 1;

b)

zarządza zabezpieczeniem i jest gotów zamienić na środki pieniężne zabezpieczenie niezbędne do uzyskania śróddziennego finansowania w sytuacjach skrajnych, uwzględniając redukcje wartości zgodnie z art. 13 i limity koncentracji zgodnie z art. 14;

c)

zarządza terminami swoich wypływów płynności zgodnie ze swoimi celami śróddziennymi;

d)

dysponuje mechanizmami służącymi zaradzeniu nieoczekiwanym zakłóceniom przepływów płynności śróddziennej.

a)

szeregu scenariuszy historycznych, w tym obejmujących okresy skrajnych zmian rynkowych zaobserwowanych w okresie ostatnich 30 lat lub w okresie, dla którego dostępne są wiarygodne dane, których wystąpienie naraziłoby dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW na największe ryzyko finansowe, chyba że dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW udowodni, iż ponowne wystąpienie historycznego przypadku dużych ruchów cenowych nie jest prawdopodobne;

b)

szeregu potencjalnych przyszłych scenariuszy, które spełniają następujące warunki:

a)

strukturę i sposób funkcjonowania dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW, w tym w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w art. 30 ust. 2, i do powiązanej infrastruktury rynku finansowego lub innych podmiotów, które mogą narażać dostawcę usług bankowych właściwych dla CDPW na istotne ryzyko utraty płynności, oraz w stosownych przypadkach uwzględnia okres wielodniowy;

b)

wszystkie silne powiązania lub podobne ekspozycje między uczestnikami dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW, w tym między uczestnikami a ich jednostką dominującą i jednostkami zależnymi;

c)

ocenę prawdopodobieństwa wystąpienia wielu przypadków niewywiązania się z zobowiązania przez uczestników oraz skutki, jakie tego rodzaju przypadki niewywiązania się z zobowiązania mogą wywołać wśród uczestników;

d)

wpływ wielu przypadków niewywiązania się z zobowiązania, o których mowa w lit. c), na przepływy środków pieniężnych dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW oraz na jego zdolność wyrównawczą i horyzont przetrwania;

e)

fakt, czy modelowanie odzwierciedla różne wpływy, jakie skrajne warunki gospodarcze mogą wywierać zarówno na aktywa dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW, jak i na jego wpływy i wypływy płynności.

a)

terminowe monitorowanie aktywów płynnych, w tym jakości aktywów, ich koncentracji i natychmiastowej dostępności;

b)

właściwą politykę w zakresie monitorowania warunków rynkowych, które mogą wpływać na płynność śróddziennych kwalifikujących się zasobów płynnych;

c)

wartość śróddziennych kwalifikujących się zasobów płynnych wycenionych i skalibrowanych w skrajnych warunkach rynkowych, z uwzględnieniem scenariuszy, o których mowa w art. 36 ust. 7.

a)

umieszczenie aktywów płynnych dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW na odrębnym rachunku bezpośrednio zarządzanym przez funkcję zarządzania płynnością, z których można korzystać wyłącznie jako ze źródła funduszy warunkowych w okresach występowania warunków skrajnych;

b)

wprowadzenie wewnętrznych systemów i kontroli, tak aby funkcja zarządzania płynnością posiadała faktyczną kontrolę operacyjną w celu przeprowadzenia obydwu następujących operacji:

c)

połączenie wymogów określonych w lit. a) i b), w przypadku gdy takie połączenie zapewnia porównywalny wynik.

a)

jest przeprowadzany na podstawie czynników, o których mowa w ust. 4 i 5, a także szczegółowych scenariuszy, o których mowa w ust. 6;

b)

obejmuje regularne testowanie procedur dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW stosowanych na potrzeby dostępu do jego kwalifikujących się zasobów płynnych pochodzących od dostawcy płynności z zastosowaniem scenariuszy śróddziennych;

c)

spełnia wymogi określone w ust. 2–6.

a)

zgłasza zarówno własnej komisji ds. ryzyka, jak i, w stosownych przypadkach, komisji ds. ryzyka CDPW wyniki testów warunków skrajnych;

b)

dokonuje przeglądu swojego planu awaryjnego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. c), oraz dostosowuje go, jeżeli nie można usunąć naruszeń do końca dnia;

c)

posiada zasady i procedury pozwalające ocenić i dostosować odpowiedniość ram zarządzania ryzykiem utraty płynności i dostawców płynności zgodnie z wynikami i analizą przeprowadzonych testów warunków skrajnych.

a)

brak terminowego uiszczenia płatności przez uczestników;

b)

tymczasowe niezapewnianie płynności lub tymczasowa niezdolność jednego z dostawców płynności dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW do zapewniania płynności, z uwzględnieniem dostawców, o których mowa w art. 59 ust. 4 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 909/2014, banków powierniczych, agentów nostro lub wszelkich innych powiązanych infrastruktur, w tym interoperacyjnych CDPW;

c)

jednoczesną presję na rynkach finansowania i rynkach aktywów, w tym spadek wartości kwalifikujących się zasobów płynnych;

d)

warunki skrajne w zakresie wymienialności walut oraz dostępu do rynków walutowych;

e)

niekorzystne zmiany reputacji dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW powodujące wycofanie się niektórych dostawców płynności ze świadczenia usług;

f)

istotne historyczne przypadki szczytowej zmienności cen zabezpieczenia lub aktywów jako zdarzenia powtarzające się;

g)

zmiany w dostępności kredytu na rynku.

a)

przyznanie rankingu walutom od najwyższego do najniższego w oparciu o średnią z trzech największych ujemnych dziennych łącznych pozycji netto, przeliczonych na euro, w okresie dwunastu miesięcy;

b)

uznanie za stosowne:

a)

bieżącej analizy zmieniających się potrzeb dotyczących płynności w celu umożliwienia identyfikacji zdarzeń, które mogą przekształcić się w nieprzewidziane i potencjalnie niepokryte niedobory płynności, z uwzględnieniem planu odnowy ustaleń dotyczących finansowania przed ich wygaśnięciem;

b)

regularnego praktycznego testowania samych zasad i procedur.

a)

w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW uzyskuje dostęp do depozytów pieniężnych lub środków pieniężnych zdeponowanych na lokatach overnight;

b)

w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW wykonuje transakcje rynkowe w tym samym dniu;

c)

w jaki sposób dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW wykorzystuje środki z wcześniej uzgodnionych instrumentów płynnościowych.

a)

komisji ds. ryzyka dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW oraz, w stosownych przypadkach, komisji ds. ryzyka CDPW;

b)

odpowiedniemu właściwemu organowi, o którym mowa w art. 60 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, w sposób określony w art. 39 niniejszego rozporządzenia.

a)

instytucję kredytową posiadającą zezwolenie zgodnie z art. 8 dyrektywy 2013/36/UE, w odniesieniu do której dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW jest w stanie wykazać, że posiada ona niskie ryzyko kredytowe jak wynika z oceny wewnętrznej przeprowadzonej z zastosowaniem zdefiniowanej i obiektywnej metodyki, która nie opiera się wyłącznie na opiniach zewnętrznych;

b)

instytucję finansową z państwa trzeciego, która spełnia wszystkie poniższe wymogi:

a)

przeprowadzania regularnych i niezależnych ocen zdolności kredytowej tych instytucji;

b)

przyznawania i regularnego przeglądu wewnętrznych ratingów kredytowych każdej instytucji finansowej, z którą CDPW dokonał wcześniej określonego i wysoce wiarygodnego ustalenia dotyczącego finansowania.

a)

limity koncentracji są ustalane według walut;

b)

obowiązują co najmniej dwa ustalenia dla każdej głównej waluty;

c)

dostawca usług bankowych właściwych dla CDPW nie polega nadmiernie na żadnej pojedynczej instytucji finansowej, w przypadku gdy uwzględniane są wszystkie waluty.

a)

wszelkich znaczących zmianach strategii i procedur dotyczących limitów koncentracji wobec jego dostawców płynności określonych zgodnie z niniejszym artykułem;

b)

przypadkach przekroczenia limitów koncentracji wobec swoich dostawców płynności określonych w swoich strategiach i procedurach, o których mowa w ust. 5.

a)

ma możliwość wglądu w czasie rzeczywistym w aktywa wskazane jako zabezpieczenie;

b)

zabezpieczenie jest wyodrębnione spośród pozostałych papierów wartościowych uczestnika zaciągającego pożyczkę;

c)

ustalenia dokonane z takim podmiotem trzecim zapobiegają wszelkim stratom aktywów po stronie dostawcy usług bankowych właściwych dla CDPW.

a)

co najmniej raz w roku składa oświadczenie o charakterze jakościowym, w którym określa wszystkie podjęte działania dotyczące tego, w jaki sposób ryzyko utraty płynności, w tym ryzyko śróddzienne, jest mierzone, monitorowane i zarządzane;

b)

zgłasza wszelkie istotne zmiany dotyczące podjętych działań, o których mowa w lit. a), niezwłocznie po zajściu takich istotnych zmian;

c)

co miesiąc przedstawia wskaźniki, o których mowa w art. 30 ust. 1.

a)

wystarczająco duży względny udział każdej z walut w całkowitej wartości rozrachunku przez CDPW instrukcji rozrachunku w stosunku do płatności obliczonych w okresie jednego roku, jak i

b)

wpływ braku dostępności każdej z walut na sprawne funkcjonowanie działalności dostawców usług bankowych właściwych dla CDPW zgodnie z szeregiem potencjalnych scenariuszy warunków skrajnych, o których mowa w art. 36.

10.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 65/44

(1)

Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) przeanalizował „Sprawozdanie z wyników wystosowanego przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego wezwania do udzielenia przez banki powiernicze informacji o internalizacji rozrachunków i operacjach zbliżonych do operacji kontrahentów centralnych” z dnia 17 kwietnia 2009 r., w którym przedstawiono istotne różnice między zasadami i procedurami monitorowania dotyczącymi podmiotów internalizujących rozrachunki stosowanymi przez poszczególne państwa członkowskie, jak również rozbieżne rozumienie pojęcia rozrachunku zinternalizowanego.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 podmioty internalizujące rozrachunki mają obowiązek zgłaszać informacje o rozrachunkach, które internalizują. W celu zapewnienia właściwego przeglądu zakresu internalizowanych rozrachunków konieczne jest doprecyzowanie treści tych informacji. Przekazywane informacje o zinternalizowanych rozrachunkach powinny zawierać szczegółowe dane o zagregowanej wielkości i wartości instrukcji rozrachunków rozliczonych przez podmioty internalizujące rozrachunki poza systemami rozrachunku papierów wartościowych w rozbiciu według rodzaju składnika aktywów, rodzaju transakcji na papierach wartościowych, rodzaju klienta i emitującego Centralnego Depozytu Papierów Wartościowych (CDPW).

Podmiot internalizujący rozrachunki powinien zgłaszać informacje o internalizowanych rozrachunkach tylko wtedy, gdy zrealizuje instrukcję rozrachunku wydaną przez klienta i wprowadzi ją do własnych ksiąg. Podmiot internalizujący rozrachunek nie powinien zgłaszać późniejszych korekt zapisów księgowych w celu uwzględnienia rozrachunków wynikających z instrukcji wydanych przez inne podmioty należące do łańcucha kolejnych operatorów utrzymujących papiery wartościowe, jako że nie są one uznawane za rozrachunki zinternalizowane. Podobnie podmiot internalizujący rozrachunek nie powinien zgłaszać transakcji zrealizowanych w systemie obrotu i przekazanych za pośrednictwem systemu obrotu kontrahentowi centralnemu (KC) w celu dokonania rozliczenia lub CDPW w celu dokonania rozrachunku.

(3)

W celu zapewnienia większej porównywalności danych pomiędzy podmiotami internalizującymi rozrachunki wykonywane na podstawie niniejszego rozporządzenia obliczenia wartości instrukcji rozrachunków zinternalizowanych powinny być oparte na obiektywnych i wiarygodnych informacjach i metodologiach.

(4)

Wprowadzenie określonych w niniejszym rozporządzeniu wymogów dotyczących zgłaszania informacji sprawozdawczych może skutkować koniecznością wdrożenia istotnych zmian informatycznych, przeprowadzenia testów na rynkach i zmiany rozwiązań prawnych stosowanych przez zainteresowane instytucje. Należy zatem zapewnić tym instytucjom wystarczająco długi czas na przygotowanie się do wdrożenia powyższych wymogów.

(5)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez ESMA.

(6)

ESMA zorganizował otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego Rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych kosztów i korzyści, które mogą się z nimi wiązać, oraz zwrócił się o wydanie opinii do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2).

(7)

Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 ESMA podczas opracowywania projektu regulacyjnych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia ściśle współpracował z członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych,

1)

„instrukcja rozrachunku zinternalizowanego” oznacza instrukcję klienta podmiotu internalizującego rozrachunek dotyczącą przekazania do dyspozycji odbiorcy określonej kwoty lub przeniesienia tytułu własności do papierów wartościowych lub udziału w papierach wartościowych w formie zapisu księgowego w rejestrze lub w innej formie, przy czym rozrachunku dokonuje podmiot internalizujący rozrachunek poprzez dokonanie stosownego zapisu we własnych księgach poza systemem rozrachunku papierów wartościowych;

2)

„zakończona niepowodzeniem instrukcja rozrachunku zinternalizowanego” oznacza niewykonanie lub częściowe wykonanie rozrachunku transakcji na papierach wartościowych w dniu uzgodnionym przez zainteresowane strony wskutek braku papierów wartościowych lub środków pieniężnych, niezależnie od przyczyny takiej sytuacji.

a)

kod państwa miejsca siedziby podmiotu internalizującego rozrachunek;

b)

znacznik czasu zgłoszenia;

c)

okres, do którego odnosi się sprawozdanie;

d)

identyfikator podmiotu internalizującego rozrachunek;

e)

dane kontaktowe podmiotu internalizującego rozrachunek;

f)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość instrukcji rozrachunków zinternalizowanych wykonanych przez podmiot internalizujący rozrachunek w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie;

g)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość instrukcji rozrachunków zinternalizowanych wykonanych przez podmiot internalizujący rozrachunek w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie, dla każdego z poniższych rodzajów instrumentów finansowych:

h)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość wszystkich instrukcji rozrachunków zinternalizowanych dla każdego z wymienionych poniżej rodzajów transakcji na papierach wartościowych wykonanych przez podmiot internalizujący rozrachunek w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie:

i)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość wszystkich instrukcji rozrachunków zinternalizowanych rozliczonych przez podmiot internalizujący rozrachunki w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie dla każdego z poniższych rodzajów klientów:

j)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość instrukcji rozrachunków zinternalizowanych odnoszących się do przelewów gotówkowych wykonanych przez podmiot internalizujący rozrachunki w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie;

k)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość instrukcji rozrachunków zinternalizowanych rozliczonych przez podmiot internalizujący rozrachunki w okresie, do którego odnosi się sprawozdanie dla każdego z CDPW zapewniających, w odniesieniu do bazowych papierów wartościowych, usługi podstawowe, o których mowa w sekcji A pkt 1 i 2 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

l)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość wszystkich instrukcji rozrachunków zinternalizowanych wymienionych w lit. g)–j), dla każdego CDPW zapewniającego, w odniesieniu do bazowych papierów wartościowych, usługi podstawowe o których mowa w sekcji A pkt 1 i 2 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

m)

wyrażoną w euro zagregowaną wielkość i wartość zakończonych niepowodzeniem instrukcji rozrachunków zinternalizowanych, o których mowa w lit. f)–l), które nie zostały rozliczone w przeciągu okresu, do którego odnosi się sprawozdanie;

n)

odsetek instrukcji rozrachunków zinternalizowanych, o których mowa w lit. f)–l), które zakończyły się niepowodzeniem – w stosunku do wielkości wymienionych poniżej:

a)

w przypadku instrukcji rozrachunków zinternalizowanych w zamian za świadczenie pieniężne – rozliczona kwota świadczenia pieniężnego rozrachunku;

b)

w przypadku instrukcji rozrachunków zinternalizowanych bez świadczenia pieniężnego – wartość rynkowa papierów wartościowych lub, jeśli jej ustalenie jest niemożliwe, wartość nominalna papierów wartościowych.

a)

dla instrumentów finansowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (4), dopuszczonych do obrotu w unijnym systemie obrotu – wartość określona na podstawie ceny zamknięcia na najważniejszym pod względem płynności rynku, o którym mowa w art. 4 ust. 6 lit. b) wspomnianego rozporządzenia;

b)

dla instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu w unijnym systemie obrotu, innych niż te, o których mowa w lit. a) – wartość określona na podstawie ceny zamknięcia unijnego systemu obrotu o najwyższych obrotach;

c)

dla instrumentów finansowych innych niż te, o których mowa w lit. a) i b) – wartość określona na podstawie ceny obliczonej według z góry określonej metodologii zatwierdzonej przez właściwy organ, opartej na kryteriach odnoszących się do danych rynkowych, takich jak ceny rynkowe dostępne w poszczególnych systemach obrotu lub spółkach inwestycyjnych.

10.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 65/48

(1)

Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ wszystkie dotyczą wymogów nadzorczych mających zastosowanie do centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW). Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie jednocześnie, oraz ułatwić osobom podlegającym tym przepisom ich całościowy ogląd i zapewnić im łatwy dostęp do tych przepisów, wskazane jest włączenie wszystkich regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów nadzorczych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014 do jednego rozporządzenia.

(2)

W kontekście globalnego charakteru rynków finansowych oraz biorąc pod uwagę zobowiązania podejmowane przez Unię w tym obszarze, należy zwrócić należytą uwagę na zasady dotyczące infrastruktur rynku finansowego wydane w kwietniu 2012 r. przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (zasady CPSS–IOSCO).

(3)

Aby zapewnić spójne stosowanie przepisów dotyczących usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii, należy jasno zdefiniować niektóre terminy techniczne.

(4)

Istotne jest zapewnienie, aby udzielanie zezwoleń CDPW oraz nadzór nad CDPW odbywały się w odpowiedni sposób. W związku z tym należy sporządzić wykaz odpowiednich organów emitujących najważniejsze waluty Unii, w których dokonywany jest rozrachunek, które będą zaangażowane w procedurę udzielania zezwoleń CDPW i nadzoru nad CDPW. Należy tego dokonać w oparciu o względny udział walut, które organy te emitują, w całkowitej wartości odpłatnych instrukcji rozrachunku rozliczanych rocznie przez CDPW oraz na podstawie udziału odpłatnych instrukcji rozrachunku rozliczanych przez CDPW w walucie Unii w porównaniu z całkowitą wartością odpłatnych instrukcji rozrachunku rozliczanych w tej walucie we wszystkich CDPW w Unii.

(5)

Aby umożliwić właściwym organom przeprowadzenie gruntownej oceny, CDPW wnioskujący o udzielenie zezwolenia powinien przedłożyć informacje dotyczące struktury swoich kontroli wewnętrznych oraz niezależności swoich organów zarządzających w celu umożliwienia właściwemu organowi oceny, czy struktura ładu korporacyjnego zapewnia niezależność CDPW oraz czy struktura ta i wynikające z niej struktury podległości służbowa, a także mechanizmy przyjęte na potrzeby zarządzania możliwymi konfliktami interesów są odpowiednie.

(6)

W celu umożliwienia właściwemu organowi oceny dobrej reputacji, doświadczenia i umiejętności kadry kierowniczej wyższego szczebla CDPW oraz członków organu zarządzającego, CDPW będący wnioskodawcą powinien przedłożyć wszystkie informacje istotne dla przeprowadzenia tej oceny.

(7)

Informacje dotyczące oddziałów i jednostek zależnych CDPW są niezbędne, aby umożliwić właściwemu organowi jasne zrozumienie struktury organizacyjnej CDPW oraz ocenę wszelkich potencjalnych ryzyk dla CDPW wynikających z działalności tych oddziałów i jednostek zależnych.

(8)

CDPW wnioskujący o udzielenie zezwolenia powinien przedstawić właściwemu organowi wymagane informacje w celu wykazania, że dysponuje on niezbędnymi środkami finansowymi oraz odpowiednimi rozwiązaniami w zakresie ciągłości działania, aby na bieżąco wykonywać swoje funkcje.

(9)

Poza otrzymywaniem informacji dotyczących głównej działalności istotne jest, aby właściwy organ otrzymywał również informacje dotyczące usług pomocniczych, które zamierza oferować CDPW wnioskujący o udzielenie zezwolenia, w celu umożliwienia właściwemu organowi przeprowadzenia pełnego przeglądu usług CDPW będącego wnioskodawcą.

(10)

Aby właściwy organ mógł ocenić ciągłość działania i uporządkowane funkcjonowanie systemów technologicznych CDPW będącego wnioskodawcą, tenże CDPW powinien przekazać właściwemu organowi opisy stosownych systemów technologicznych oraz sposobów zarządzania nimi, w tym w przypadku gdy są one przedmiotem outsourcingu.

(11)

Informacje dotyczące opłat związanych z usługami podstawowymi świadczonymi przez CDPW są istotne i powinny stanowić część wniosku CDPW o udzielenie zezwolenia, tak aby umożliwić właściwym organom zweryfikowanie, czy opłaty te są proporcjonalne, niedyskryminacyjne i czy nie łączą się z kosztami innych usług.

(12)

W celu zapewnienia ochrony praw inwestorów oraz odpowiedniego zarządzania kwestiami dotyczącymi spraw powiązanych z prawem różnych państw CDPW powinien uwzględniać w trakcie oceny środków, które zamierza zastosować w celu umożliwienia swoim użytkownikom przestrzegania przepisów krajowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, zarówno emitentów, jak i uczestników, w zależności od okoliczności, zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi.

(13)

W celu zagwarantowania sprawiedliwego i niedyskryminacyjnego dostępu do usługi notarialnej, centralnej usługi prowadzenia rachunku oraz usługi rozrachunku papierów wartościowych w obrębie rynku finansowego emitentom, innym CDPW oraz innym infrastrukturom rynkowym przyznano dostęp do CDPW zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014. CDPW będący wnioskodawcą powinien zatem przekazać właściwemu organowi informacje na temat swoich strategii i procedur w zakresie udzielania dostępu.

(14)

W celu skutecznego wykonywania swoich obowiązków w zakresie udzielania zezwoleń właściwy organ powinien otrzymać wszystkie informacje od CDPW wnioskującego o udzielenie zezwolenia oraz powiązanych osób trzecich, w tym osób trzecich, którym CDPW będący wnioskodawcą zlecił funkcje operacyjne i działania na zasadzie outsourcingu.

(15)

W celu zapewnienia ogólnej przejrzystości zasad zarządzania CDPW wnioskującego o udzielenie zezwolenia właściwy organ powinien otrzymać dokumenty potwierdzające, że CDPW będący wnioskodawcą przyjął rozwiązania niezbędne do ustanowienia, w sposób niedyskryminacyjny, niezależnego komitetu użytkowników dla każdego obsługiwanego przez siebie systemu rozrachunku papierów wartościowych.

(16)

Aby zapewnić uporządkowane funkcjonowanie głównych usług infrastrukturalnych w obrębie rynku finansowego, CDPW wnioskujący o udzielenie zezwolenia powinien dostarczyć właściwemu organowi wszystkie informacje niezbędne do wykazania, że posiada on odpowiednie strategie i procedury zapewniające rzetelne systemy przechowywania dokumentacji, a także skuteczne mechanizmy świadczenia usług CDPW, obejmujące w szczególności środki stosowane w celu zapobiegania nieprzeprowadzeniu rozrachunku oraz w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku, oraz zasady dotyczące integralności emisji, ochrony papierów wartościowych uczestników oraz ich klientów, ostateczności rozrachunku, niewywiązania się z zobowiązania przez uczestnika oraz transferu aktywów uczestników i klientów w przypadku cofnięcia zezwolenia.

(17)

Modele zarządzania ryzykiem związane z usługami świadczonymi przez CDPW będący wnioskodawcą są niezbędnym elementem jego wniosku o udzielenie zezwolenia, ponieważ umożliwiają one właściwemu organowi ocenę rzetelności i integralności przyjętych procedur oraz pomagają uczestnikom rynku w dokonaniu świadomego wyboru.

(18)

W celu zweryfikowania bezpieczeństwa porozumień w sprawie połączenia operacyjnego CDPW wnioskującego o udzielenie zezwolenia, dokonania oceny zasad mających zastosowanie do systemów połączonych oraz oceny ryzyk wynikających z tych połączeń właściwy organ powinien otrzymać od CDPW będącego wnioskodawcą wszelkie informacje istotne do celów analizy, wraz z oceną porozumień w sprawie połączenia operacyjnego przeprowadzoną przez CDPW.

(19)

Zatwierdzając udział CDPW w kapitale innego podmiotu, organ właściwy dla CDPW powinien uwzględnić kryteria, które zapewniają, aby udział ten nie zwiększał w sposób istotny profilu ryzyka CDPW. W celu zagwarantowania swojego bezpieczeństwa i ciągłości świadczonych przez siebie usług CDPW nie powinien przejmować nieograniczonej odpowiedzialności finansowej wynikającej z jego udziału w kapitale osób prawnych innych niż te, które świadczą usługi określone w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014. CDPW powinien w pełni kapitalizować ryzyka wynikające z wszelkich udziałów w kapitale innego podmiotu.

(20)

Aby CDPW nie był zależny od innych akcjonariuszy podmiotów, w których posiada on udziały, w tym w odniesieniu do strategii zarządzania ryzykiem, powinien on w pełni kontrolować te podmioty. Wymóg ten powinien również ułatwić wykonywanie funkcji nadzorczej właściwym organom i odpowiednim organom dzięki umożliwieniu łatwego dostępu do istotnych informacji.

(21)

CDPW powinien mieć jasne, strategiczne powody posiadania udziałów wykraczające poza powody czysto zarobkowe, biorąc pod uwagę interesy emitentów papierów wartościowych wyemitowanych z CDPW, jego uczestników i klientów.

(22)

W celu należytego przedstawienia ryzyk wynikających z udziału CDPW w kapitale innej osoby prawnej oraz ich odpowiedniego ilościowego określenia CDPW powinien zapewnić niezależne, zatwierdzone przez wewnętrznego lub zewnętrznego audytora analizy ryzyka w odniesieniu do ryzyk finansowych oraz zobowiązań CDPW wynikających z tego udziału.

(23)

Biorąc pod uwagę doświadczenia zdobyte podczas kryzysu finansowego, organy powinny skupić się raczej na nadzorze bieżącym, niż na nadzorze ex post. Należy zatem zapewnić, aby podczas każdego przeglądu i każdej oceny przeprowadzanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 właściwy organ miał ciągle wystarczający dostęp do informacji. Aby określić zakres informacji, które należy przedstawić na potrzeby każdego przeglądu i każdej oceny, przepisy niniejszego rozporządzenia powinny być zgodne z wymogami dotyczącymi udzielania zezwoleń, które musi spełniać CDPW zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014. Dotyczy to istotnych zmian elementów już przedłożonych w procesie udzielania zezwolenia, informacji dotyczących zdarzeń okresowych oraz danych statystycznych.

(24)

W celu wsparcia skutecznej dwustronnej i wielostronnej wymiany informacji między właściwymi organami organ przeprowadzający przegląd i ocenę działalności CDPW powinien poinformować o ich wyniku inne właściwe organy, w przypadku gdy informacje te mogą ułatwić im realizację ich zadań, bez uszczerbku dla wymogów w zakresie poufności i ochrony danych oraz jako uzupełnienie wszelkich uzgodnień o współpracy określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014. Dodatkowa wymiana informacji między właściwymi organami i odpowiednimi organami lub organami odpowiedzialnymi za rynki instrumentów finansowych powinna być zorganizowana tak, aby możliwe było dzielenie się ustaleniami właściwego organu w trakcie procesu przeglądu i oceny.

(25)

Uwzględniając możliwe obciążenia związane z gromadzeniem i przetwarzaniem dużej ilości informacji dotyczących działalności CDPW oraz w celu uniknięcia powieleń, w kontekście przeglądu i oceny należy przedkładać wyłącznie istotne zmodyfikowane dokumenty. Dokumenty te należy dostarczyć w taki sposób, aby umożliwić właściwemu organowi zidentyfikowanie wszystkich istotnych zmian dokonanych w uzgodnieniach, strategiach, procesach i mechanizmach wdrożonych przez CDPW od momentu udzielenia zezwolenia lub od zakończenia ostatniego przeglądu i ostatniej oceny.

(26)

Inna kategoria informacji przydatnych dla właściwego organu do przeprowadzenia przeglądu i oceny dotyczy zdarzeń, które z natury występują okresowo i są związane z działalnością CDPW oraz świadczeniem jego usług.

(27)

Aby przeprowadzić kompleksową ocenę ryzyka CDPW, właściwy organ będzie musiał złożyć wniosek o dane statystyczne dotyczące zakresu działalności CDPW w celu oceny ryzyk związanych z działalnością CDPW oraz ze sprawnym funkcjonowaniem rynków papierów wartościowych. Ponadto dane statystyczne umożliwiają właściwemu organowi monitorowanie rozmiaru i znaczenia transakcji na papierach wartościowych oraz rozrachunków papierów wartościowych w obrębie rynków finansowych, a także ocenianie bieżącego i potencjalnego wpływu danego CDPW na rynek papierów wartościowych ogółem.

(28)

Aby właściwy organ mógł monitorować i oceniać ryzyka, na które jest lub może być narażony CDPW lub które mogą zagrażać sprawnemu funkcjonowaniu rynków papierów wartościowych, powinien on mieć możliwość złożenia wniosku o dodatkowe informacje na temat ryzyk i działalności CDPW. Właściwy organ powinien zatem być stanie określić wszelkie dodatkowe informacje, które uzna on za niezbędne na potrzeby każdego przeglądu i każdej oceny działalności CDPW, a następnie złożyć odpowiedni wniosek, samodzielnie lub po otrzymaniu wniosku przedłożonego przez inny organ.

(29)

Należy zapewnić, aby CDPW z państwa trzeciego, które zamierzają świadczyć usługi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014, nie naruszały uporządkowanego funkcjonowania rynków Unii.

(30)

Ciągła ocena pełnego spełniania przez CDPW z państwa trzeciego wymogów ostrożnościowych obowiązujących w tym państwie trzecim jest obowiązkiem właściwego organu tego państwa trzeciego. Informacje, które CDPW będący wnioskodawcą musi przekazać Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), nie powinny służyć powielaniu oceny właściwego organu państwa trzeciego, lecz zapewnieniu, aby wnioskodawca podlegał skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów w danym państwie trzecim, a tym samym zagwarantowaniu wysokiego poziomu ochrony inwestorów.

(31)

Aby umożliwić ESMA przeprowadzenie pełnej oceny wniosku o uznanie, informacje przekazywane przez wnioskodawcę powinny być uzupełniane informacjami niezbędnymi do przeprowadzenia oceny skuteczności bieżącego nadzoru, uprawnień w zakresie egzekwowania przepisów i działań podejmowanych przez właściwy organ państwa trzeciego. Informacje te powinny być przekazywane w ramach uzgodnienia o współpracy zawartego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014. Wspomniane uzgodnienie o współpracy powinno zapewniać terminowe powiadamianie ESMA o wszelkich działaniach nadzorczych lub działaniach służących egzekwowaniu przepisów podejmowanych wobec CDPW z państwa trzeciego występującego z wnioskiem o uznanie oraz o wszelkich zmianach warunków, w oparciu o które odpowiedniemu CDPW udzielono zezwolenia, a także o wszelkich istotnych uaktualnieniach informacji pierwotnie przekazanych przez CDPW w ramach procedury uznawania.

(32)

W celu zapewnienia ochrony praw inwestorów oraz odpowiedniego zarządzania kwestiami dotyczącymi spraw powiązanych z prawem różnych państw, oceniając środki, które CDPW z państwa trzeciego zamierza zastosować w celu umożliwienia swoim użytkownikom przestrzegania praw krajowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, CDPW z państwa trzeciego powinien uwzględnić zarówno emitentów, jak i uczestników, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednim prawem krajowym, o którym mowa w art. 49 ust. 1 tego rozporządzenia.

(33)

W celu ustanowienia rzetelnych ram zarządzania ryzykiem CDPW powinien uwzględnić w sposób zintegrowany i wszechstronny wszystkie istotne ryzyka. Powinno dotyczyć to również ryzyk, które CDPW ponosi za sprawą innych podmiotów, oraz ryzyk, które CDPW stwarza dla osób trzecich, w tym dla swoich użytkowników oraz, na ile to możliwe, ich klientów, a także połączonych CDPW, kontrahentów centralnych, systemów obrotu, systemów płatności, banków rozrachunkowych, dostawców płynności oraz inwestorów.

(34)

W celu zapewnienia, aby CDPW funkcjonowały w oparciu o zasoby ludzkie o takiej liczebności, która jest niezbędna do wypełnienia wszystkich ich obowiązków, oraz aby właściwe organy posiadały odpowiednie punkty kontaktowe w obrębie CDPW podlegających ich nadzorowi, CDPW powinny wyznaczyć kluczowy personel odpowiedzialny za dany CDPW i ich własne, indywidualne wyniki, szczególnie na poziomie kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz organu zarządzającego.

(35)

W celu zapewnienia odpowiedniej kontroli działań prowadzonych przez CDPW należy wdrożyć i regularnie przeprowadzać niezależne kontrole obejmujące działalność CDPW, procesy zarządzania ryzykiem oraz mechanizmy zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej. Aby audyty mogły być uznane za niezależne, udział audytora zewnętrznego nie jest konieczny, pod warunkiem że CDPW wykaże właściwemu organowi, iż zapewniono w odpowiedni sposób niezależność audytora wewnętrznego. W celu zapewnienia niezależności swojej funkcji audytu wewnętrznego, CDPW powinien również ustanowić komisję ds. audytu.

(36)

CDPW powinien ustanowić komisję ds. ryzyka w celu zapewnienia, by porady udzielane organowi zarządzającemu CDPW w zakresie jego ogólnej bieżącej i przyszłej tolerancji i strategii ryzyka były na najwyższym poziomie technicznym. Aby zapewnić niezależność komisji ds. ryzyka od kadry kierowniczej CDPW oraz wysoki poziom kompetencji, w jej skład powinni wchodzić w większości członkowie niewykonawczy, a jej przewodniczącym powinna zostać osoba z odpowiednim doświadczeniem w dziedzinie zarządzania ryzykiem.

(37)

Oceniając potencjalne konflikty interesów, CDPW powinien nie tylko dokonać oceny członków organu zarządzającego, kadry kierowniczej wyższego szczebla lub personelu CDPW, lecz także każdej osoby bezpośrednio lub pośrednio związanej z tymi osobami lub CDPW, niezależnie od tego, czy chodzi o osobę fizyczną, czy prawną.

(38)

CDPW powinien posiadać dyrektora ds. ryzyka, dyrektora ds. zgodności z przepisami, dyrektora ds. technologii, a także funkcję zarządzania ryzykiem, funkcję technologiczną, funkcję zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej oraz funkcję audytu wewnętrznego. CDPW powinien w każdym przypadku być zdolny do zorganizowania wewnętrznej struktury tych funkcji zgodnie ze swoimi potrzebami. Stanowiska dyrektora ds. ryzyka, dyrektora ds. zgodności z przepisami oraz dyrektora ds. technologii powinny zajmować różne osoby, ponieważ funkcje te są zazwyczaj sprawowane przez osoby o różnych profilach akademickich i zawodowych. W związku z powyższym przepisy określone w niniejszym rozporządzeniu są spójne z systemem ustanowionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (2) dla innych infrastruktur rynkowych.

(39)

Dokumentacja przechowywana przez CDPW powinna być uporządkowana i umożliwiać łatwy dostęp do przechowywanych danych właściwym organom uczestniczącym w nadzorze nad CDPW. CDPW powinien zapewnić, aby przechowywana przez niego dokumentacja z danymi, w tym prowadzona przez niego pełna rachunkowość papierów wartościowych, były prawidłowe i aktualne, tak aby mogły służyć jako rzetelne źródło danych do celów nadzoru.

(40)

W celu ułatwienia przekazywania i rejestrowania spójnego zbioru informacji podlegających różnym wymogom dokumentacja przechowywana przez CDPW powinna obejmować każdą poszczególną usługę świadczoną przez CDPW zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 oraz powinna zawierać co najmniej wszystkie szczegółowe dane, które należy przekazać zgodnie z zasadami dotyczącymi dyscypliny rozrachunku określonymi w tym rozporządzeniu.

(41)

Zachowanie praw emitentów i inwestorów jest niezbędne dla uporządkowanego funkcjonowania rynku papierów wartościowych. CDPW powinien zatem stosować odpowiednie zasady, procedury i kontrole mające na celu zapobieganie bezprawnemu tworzeniu lub likwidowaniu papierów wartościowych. Ponadto co najmniej raz dziennie CDPW powinien dokonywać uzgodnienia prowadzonych przez siebie rachunków papierów wartościowych.

(42)

CDPW powinien stosować ugruntowane praktyki w zakresie rachunkowości oraz przeprowadzać audyty mające na celu zweryfikowanie, czy prowadzona przez niego dokumentacja dotycząca papierów wartościowych jest dokładna oraz czy stosowane przez niego środki zapewniające integralność emisji papierów wartościowych są odpowiednie.

(43)

W celu skutecznego zapewnienia integralności emisji środki uzgodnieniowe określone w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014 powinny mieć zastosowanie do wszystkich CDPW niezależnie od tego, czy świadczą one usługę notarialną lub centralną usługę prowadzenia rachunku, o których mowa we wspomnianym rozporządzeniu, w odniesieniu do danej emisji papierów wartościowych.

(44)

Jeżeli chodzi o inne podmioty uczestniczące w procesie uzgodnieniowym, należy wyróżnić szereg scenariuszy w zależności od roli tych podmiotów. Środki uzgodnieniowe powinny odzwierciedlać specyficzne role tych podmiotów. Zgodnie z modelem podmiotu rejestrującego podmiot rejestrujący prowadzi dokumentację papierów wartościowych, które są również rejestrowane w CDPW. Zgodnie z modelem agenta transferowego zarządzający funduszem lub agent transferowy jest odpowiedzialny za rachunek, który obsługuje część emisji papierów wartościowych zarejestrowanych w CDPW. Zgodnie z modelem wspólnego depozytariusza wspólny depozytariusz wykorzystywany jest przez CDPW, które ustanawiają połączenie interoperacyjne, przy czym wspólny depozytariusz powinien być odpowiedzialny za ogólną integralność emisji papierów wartościowych pierwotnie zarejestrowanych lub prowadzonych w sposób centralny przez CDPW o ustanowionym połączeniu interoperacyjnym.

(45)

W celu ograniczenia ryzyk operacyjnych, które obejmują ryzyka powstałe na skutek nieprawidłowości w systemach informacyjnych, procesach wewnętrznych oraz działalności personelu lub zakłócenia spowodowane zdarzeniami zewnętrznymi skutkującymi ograniczeniem, pogorszeniem lub przerwaniem świadczenia usług przez CDPW, CDPW powinny zidentyfikować wszystkie ryzyka i monitorować ich zmiany, niezależnie od ich pochodzenia, które może obejmować, przykładowo, ich użytkowników, podmioty świadczące usługi na rzecz CDPW lub inne infrastruktury rynkowe, w tym inne CDPW. Należy zarządzać ryzykami operacyjnymi zgodnie z dobrze udokumentowanymi i ugruntowanymi ramami, przy jasno zdefiniowanych rolach i obowiązkach. Ramy te powinny obejmować cele operacyjne, funkcje śledzenia i mechanizmy oceny, a także powinny być zintegrowane z systemem zarządzania ryzykiem CDPW. W tym kontekście dyrektor ds. ryzyka CDPW powinien być odpowiedzialny za ramy zarządzania ryzykiem operacyjnym. CDPW powinny zarządzać swoim ryzykiem wewnętrznie. Jeżeli kontrole wewnętrzne są niewystarczające lub wyeliminowanie pewnych ryzyk nie jest racjonalnie możliwe, CDPW powinien być w stanie zapewnić pokrycie finansowe tych ryzyk poprzez ubezpieczenie.

(46)

CDPW nie powinny angażować się w inwestycje, które mogą wpłynąć na ich profil ryzyka. CDPW powinny zawierać kontrakty na instrumenty pochodne wyłącznie w przypadku, gdy muszą one zabezpieczyć ryzyko, którego nie są w stanie ograniczyć w inny sposób. Zabezpieczenie to powinno podlegać pewnym ściśle określonym warunkom zapewniającym, by instrumenty pochodne nie były wykorzystywane do celów innych niż pokrywanie ryzyka i nie były wykorzystywane do osiągania zysków.

(47)

Aktywa CDPW powinny być przechowywane w bezpieczny sposób oraz być łatwo dostępne, a także powinna istnieć możliwość ich szybkiego upłynnienia. CDPW powinien zatem zapewnić, aby jego strategie i procedury dotyczące szybkiego dostępu do jego własnych aktywów były oparte co najmniej na charakterze, wielkości, jakości, terminie zapadalności i lokalizacji aktywów. CDPW powinien również zapewnić, aby na szybki dostęp do jego aktywów nie wpływało negatywnie zlecenie na zasadzie outsourcingu funkcji przechowywania lub funkcji inwestycyjnej podmiotowi będącemu osobą trzecią.

(48)

W celu zarządzania swoimi potrzebami w zakresie płynności CDPW powinien mieć natychmiastowy dostęp do swoich aktywów pieniężnych oraz do wszelkich papierów wartościowych, które posiada we własnym imieniu, w tym samym dniu roboczym, w którym podjęta została decyzja o upłynnieniu aktywów.

(49)

Aby zapewnić większy stopień ochrony aktywów CDPW na wypadek niewykonania zobowiązania przez pośrednika, CDPW posiadający dostęp do drugiego CDPW poprzez połączenie operacyjne CDPW powinien przechowywać te aktywa na wyodrębnionym rachunku w połączonym CDPW. Taki poziom segregacji powinien zapewniać odróżnienie aktywów CDPW od aktywów innych podmiotów oraz ich odpowiednią ochronę. Konieczne jest jednak umożliwienie ustanowienia połączeń operacyjnych z CDPW z państwa trzeciego również w przypadku, gdy w CDPW z państwa trzeciego nie są dostępne indywidualnie wyodrębnione rachunki, pod warunkiem że aktywa CDPW będącego wnioskodawcą są w każdym przypadku odpowiednio chronione, a właściwe organy są informowane o ryzykach wynikających z niedostępności indywidualnie wyodrębnionych rachunków oraz o odpowiednim ograniczeniu takich ryzyk.

(50)

W celu zapewnienia, by CDPW inwestował swoje środki finansowe w wysoce płynne instrumenty o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym oraz by instrumenty te mogły być szybko upłynnione przy minimalnym wpływie na cenę, CDPW powinien urozmaicić swój portfel inwestycyjny i ustanowić odpowiednie granice koncentracji w odniesieniu do emitentów instrumentów, w które inwestuje on swoje środki.

(51)

Aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność porozumienia w sprawie połączenia operacyjnego danego CDPW z innym CDPW, dany CDPW powinien zidentyfikować i monitorować wszystkie potencjalne źródła ryzyka wynikające z porozumienia w sprawie połączenia operacyjnego oraz zarządzać nimi. Połączenie operacyjne CDPW powinno mieć ugruntowaną podstawę prawną we wszystkich odpowiednich jurysdykcjach, która wspiera jego konstrukcję i zapewnia odpowiednią ochronę CDPW uczestniczącym w danym połączeniu. Połączone CDPW powinny mierzyć i monitorować wzajemne ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności oraz zarządzać tymi ryzykami.

(52)

CDPW będący wnioskodawcą korzystający z pośredniego połączenia operacyjnego CDPW lub z usług pośrednika do obsługi połączenia operacyjnego CDPW z CDPW będącym adresatem powinien mierzyć i monitorować dodatkowe ryzyka, w tym ryzyka związane z przechowywaniem aktywów, kredytowe, prawne oraz operacyjne, wynikające z korzystania z usług pośrednika w celu zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności porozumienia w sprawie połączenia operacyjnego.

(53)

Aby zapewnić integralność emisji w przypadku, gdy papiery wartościowe są przechowywane w kilku CDPW poprzez połączenia operacyjne CDPW, CDPW powinny zastosować szczegółowe środki uzgodnieniowe oraz skoordynować swoje działania.

(54)

CDPW powinny zapewniać sprawiedliwy i otwarty dostęp do swoich usług z należytym uwzględnieniem ryzyka dla stabilności finansowej oraz organizacji rynku. Powinny one kontrolować ryzyka spowodowane przez ich uczestników oraz innych użytkowników, ustanawiając związane z ryzykiem kryteria dla świadczenia swoich usług. CDPW powinny zapewnić, by ich użytkownicy, tacy jak uczestnicy, wszelkie inne CDPW, kontrahenci centralni (CCP), systemy obrotu lub emitenci, którym przyznano dostęp do ich usług, spełniali te kryteria oraz posiadali wymagane zdolności operacyjne, środki finansowe, kompetencje prawne oraz wiedzę fachową w dziedzinie zarządzania ryzykiem, aby mogli zapobiegać wystąpieniu ryzyka dla CDPW i innych użytkowników.

(55)

W celu zagwarantowania bezpieczeństwa i skuteczności swojego systemu rozrachunku papierów wartościowych CDPW powinien na bieżąco monitorować spełnianie jego wymogów w zakresie dostępu oraz stosować jasno zdefiniowane i udostępniane publicznie procedury mające na celu ułatwienie zawieszenia i uporządkowanego występowania z CDPW strony będącej wnioskodawcą, która narusza wymogi w zakresie dostępu lub już ich nie spełnia.

(56)

Do celów udzielenia zezwolenia na świadczenie bankowych usług pomocniczych CDPW powinien złożyć wniosek do właściwego organu zawierający wszystkie niezbędne elementy, aby zagwarantować, że świadczenie bankowych usług pomocniczych nie wpływa negatywnie na sprawne świadczenie usług podstawowych przez CDPW. Nie należy jednak wymagać, aby podmioty już posiadające zezwolenie na działalność jako CDPW przedkładały ponownie jakiekolwiek elementy, które zostały już przedłożone w trakcie procedury ubiegania się o zezwolenie na działalność jako CDPW na mocy rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

(57)

Aby zapewnić pewność prawa i jednolite stosowanie obowiązujących przepisów, stosowanie niektórych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu wymogów dotyczących środków dyscypliny rozrachunku powinno rozpocząć się w chwili wejścia tych środków w życie.

(58)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez ESMA.

(59)

Przy opracowywaniu standardów technicznych zawartych w niniejszym rozporządzeniu ESMA prowadził ścisłą współpracę z członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego.

(60)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych kosztów i korzyści, które mogą się z nimi wiązać, oraz zwrócił się o wydanie opinii do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3),

a)

„okres objęty przeglądem” oznacza okres objęty przeglądem, rozpoczynający się w dniu następującym po zakończeniu poprzedniego okresu przeglądu i oceny;

b)

„instrukcja rozrachunku” oznacza zlecenie transferu zgodnie z art. 2 lit. i) dyrektywy 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4);

c)

„ograniczenie rozrachunku” oznacza zablokowanie, zastrzeżenie lub oznaczenie papierów wartościowych, które sprawia, że są one niedostępne do rozrachunku, lub zablokowanie albo zastrzeżenie środków pieniężnych, które sprawia, że środki te są niedostępne do rozrachunku;

d)

„fundusz inwestycyjny typu ETF” oznacza fundusz zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 46 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (5);

e)

„CDPW pełniący rolę depozytu macierzystego emitenta” oznacza CDPW świadczący usługę podstawową, o której mowa w sekcji A pkt 1 lub 2 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, w związku z emisją papierów wartościowych;

f)

„CDPW pełniący rolę depozytu-inwestora” oznacza CDPW będący uczestnikiem systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez inny CDPW lub korzystający z usług osoby trzeciej lub pośrednika, która lub który jest uczestnikiem systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez inny CDPW, w związku z emisją papierów wartościowych;

g)

„trwały nośnik” oznacza dowolny instrument umożliwiający przechowywanie informacji w sposób zapewniający dostęp do nich w przyszłości przez okres stosowny do celów tych informacji i pozwalający na odtworzenie przechowywanych informacji w niezmienionej postaci.

a)

obliczenia względnego udziału każdej z walut Unii w całkowitej wartości rozrachunku przeprowadzonego przez CDPW w odniesieniu do odpłatnych instrukcji rozrachunku, obliczanego w okresie jednego roku, pod warunkiem że każdy indywidualny udział przekracza 1 %;

b)

obliczenia względnego udziału odpłatnych instrukcji rozrachunku przeprowadzonych przez CDPW w walucie Unii w porównaniu z całkowitą wartością odpłatnych instrukcji rozrachunku przeprowadzonych w tej walucie przez wszystkie CDPW w Unii, obliczanego w okresie jednego roku, pod warunkiem że każdy indywidualny udział przekracza 10 %.

a)

dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za złożenie wniosku;

b)

dane kontaktowe osoby lub osób, którym powierzono funkcję zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej w CDPW będącym wnioskodawcą;

c)

nazwę handlową CDPW będącego wnioskodawcą, jego identyfikator podmiotu prawnego (LEI) oraz adres siedziby prawnej w Unii;

d)

umowę i statut spółki lub inne dokumenty założycielskie i statutowe CDPW będącego wnioskodawcą;

e)

wyciąg z odpowiedniego rejestru handlowego lub sądowego lub inne formy poświadczonego dowodu potwierdzającego adres siedziby prawnej i działalność CDPW będącego wnioskodawcą, ważne w dniu złożenia wniosku;

f)

dane identyfikacyjne systemów rozrachunku papierów wartościowych, które CDPW będący wnioskodawcą obsługuje lub zamierza obsługiwać;

g)

kopię decyzji organu zarządzającego dotyczącej złożenia wniosku oraz protokół posiedzenia, podczas którego organ zarządzający zatwierdził dokumentację załączoną do wniosku oraz jej złożenie;

h)

wykres przedstawiający powiązania własnościowe między jednostką dominującą, jednostkami zależnymi i wszelkimi powiązanymi podmiotami lub oddziałami, przy czym podmioty przedstawione na wykresie są identyfikowane za pomocą ich pełnej nazwy handlowej, statusu prawnego, adresu siedziby prawnej oraz numeru identyfikacji podatkowej lub numeru rejestracji przedsiębiorstwa;

i)

opis działalności jednostek zależnych CDPW będącego wnioskodawcą oraz innych osób prawnych, w których CDPW będący wnioskodawcą posiada udziały, w tym informacje na temat poziomu udziałów;

j)

wykaz zawierający:

k)

wykaz zawierający:

l)

wykaz usług podstawowych wymienionych w sekcji A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, które CDPW będący wnioskodawcą świadczy lub zamierza świadczyć;

m)

wykaz usług pomocniczych wyraźnie wymienionych w sekcji B załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, które CDPW będący wnioskodawcą świadczy lub zamierza świadczyć;

n)

wykaz wszelkich innych usług pomocniczych, które są dozwolone, lecz które nie zostały wyraźnie wymienione w sekcji B załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, które CDPW będący wnioskodawcą świadczy lub zamierza świadczyć;

o)

wykaz usług inwestycyjnych podlegających przepisom dyrektywy 2014/65/UE, o których mowa w lit. n);

p)

wykaz usług i działalności, których wykonywanie CDPW będący wnioskodawcą zleca lub zamierza zlecić osobie trzeciej na zasadzie outsourcingu zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

q)

waluta lub waluty, które CDPW będący wnioskodawcą stosuje lub zamierza stosować w związku z usługami świadczonymi przez CDPW będący wnioskodawcą, niezależnie od tego, czy środki pieniężne są rozliczane na rachunku banku centralnego, rachunku CDPW czy na rachunku w wyznaczonej instytucji kredytowej;

r)

informacje na temat wszelkich toczących się lub zakończonych postępowań sądowych, administracyjnych i arbitrażowych bądź jakichkolwiek innych postępowań prawnych, w których CDPW będący wnioskodawcą jest stroną i które mogą wiązać się dla niego z kosztami finansowymi lub innymi kosztami.

a)

państwo członkowskie lub państwa członkowskie, w których CDPW będący wnioskodawcą zamierza prowadzić działalność;

b)

program działalności, w którym określono w szczególności usługi, jakie CDPW będący wnioskodawcą świadczy lub zamierza świadczyć w przyjmującym państwie członkowskim;

c)

waluta lub waluty, które CDPW będący wnioskodawcą stosuje lub zamierza stosować w tych przyjmującym państwie członkowskim;

d)

jeżeli świadczenie usług odbywa się lub ma odbywać się za pośrednictwem oddziału – struktura organizacyjna oddziału oraz imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie tym oddziałem;

e)

w stosownych przypadkach ocena środków, które CDPW będący wnioskodawcą zamierza podjąć w celu umożliwienia swoim użytkownikom przestrzegania przepisów krajowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

a)

stanowiska osób odpowiedzialnych za zatwierdzenie i wdrażanie strategii i procedur;

b)

opis środków wdrożenia strategii i procedur oraz monitorowania ich przestrzegania.

a)

szczegółowy opis usług, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. l)–p);

b)

opis procedur, które mają zostać zastosowane w ramach świadczenia usług, o których mowa w lit. a).

a)

strategii i procedur, o których mowa w art. 26 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

składu kadry kierowniczej wyższego szczebla, organu zarządzającego i struktury akcjonariuszy jednostki dominującej i innych przedsiębiorstw wchodzących w skład grupy;

c)

usług oraz kluczowych osób innych niż osoby należące do kadry kierowniczej wyższego szczebla, które CDPW będący wnioskodawcą dzieli z innymi przedsiębiorstwami należącymi do grupy.

a)

adres siedziby prawnej jednostki dominującej CDPW będącego wnioskodawcą;

b)

jeżeli jednostka dominująca jest podmiotem posiadającym zezwolenie lub zarejestrowanym i podlegającym nadzorowi na mocy prawa Unii lub prawa państwa trzeciego, wszelki stosowny numer zezwolenia lub numer rejestracyjny oraz nazwa organu lub organów właściwych w sprawach nadzoru jednostki dominującej.

a)

sprawozdania finansowe obejmujące kompletny zestaw sprawozdań finansowych z poprzednich trzech lat, sprawozdanie z badania ustawowego dotyczące rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych w rozumieniu dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6), obejmujące poprzednie trzy lata;

b)

jeżeli kontrolę CDPW będącego wnioskodawcą przeprowadza audytor zewnętrzny, nazwę lub imię i nazwisko oraz krajowy numer rejestracyjny audytora zewnętrznego;

c)

biznesplan, w tym plan finansowy i szacowany budżet, w którym przewidziano różne scenariusze biznesowe dotyczące usług świadczonych przez CDPW będący wnioskodawcą w okresie referencyjnym obejmującym co najmniej trzy lata;

d)

jakikolwiek plan dotyczący ustanowienia jednostek zależnych i oddziałów oraz ich lokalizacji;

e)

opis działalności, którą CDPW będący wnioskodawcą zamierza prowadzić, w tym działalności jakichkolwiek jednostek zależnych lub oddziałów CDPW będącego wnioskodawcą.

a)

dowody poświadczające posiadanie wystarczających zasobów finansowych przez sześć miesięcy od udzielenia zezwolenia;

b)

śródroczny raport finansowy;

c)

poświadczenia dotyczące sytuacji finansowej CDPW będącego wnioskodawcą, w tym bilans, rachunek zysków i strat, sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym i rachunek przepływów pieniężnych oraz streszczenie stosowanych zasad rachunkowości, jak również inne istotne noty objaśniające;

d)

zbadane roczne sprawozdania finansowe ewentualnej jednostki dominującej z trzech ostatnich lat obrotowych poprzedzających datę złożenia wniosku.

a)

podsumowanie zawierające przegląd planu i jego wdrażania;

b)

określenie najważniejszych operacji CDPW będącego wnioskodawcą, scenariuszy warunków skrajnych i wydarzeń uruchamiających naprawę oraz opis narzędzi naprawczych, z których zamierza skorzystać CDPW będący wnioskodawcą;

c)

ocenę wszelkiego wpływu planu naprawy na zainteresowane strony, które mogą odczuwać skutki związane z jego wdrażaniem;

d)

ocenę egzekwowalności prawnej planu naprawy, z uwzględnieniem wszelkich ograniczeń prawnych nałożonych w prawie Unii, prawie krajowym lub prawie państwa trzeciego.

a)

tożsamość i zadania osób zajmujących następujące stanowiska:

b)

liczba członków personelu w każdym dziale i w każdej jednostce operacyjnej.

a)

opis polityki wynagrodzeń obejmujący informacje na temat stałych i zmiennych elementów wynagrodzenia kadry kierowniczej wyższego szczebla, członków organu zarządzającego i personelu zatrudnionego na stanowiskach związanych z zarządzaniem ryzykiem, zgodnością z przepisami i kontrolą wewnętrzną, audytem wewnętrznym i technologią CDPW będącego wnioskodawcą;

b)

wdrożone przez CDPW będący wnioskodawcą środki ograniczające ryzyko nadmiernego polegania na obowiązkach powierzonych konkretnej osobie.

a)

opis zasad zarządzania CDPW będącego wnioskodawcą ustanowionych zgodnie z art. 47 ust. 2;

b)

strategie, procedury i systemy ustanowione zgodnie z art. 47 ust. 1;

c)

opis składu, ról i obowiązków członków organu zarządzającego i kadry kierowniczej wyższego szczebla, a także komisji ustanowionych zgodnie z art. 48.

a)

opis narzędzi monitorowania i oceny dokładności i skuteczności systemów audytu wewnętrznego CDPW będącego wnioskodawcą;

b)

opis narzędzi kontroli i ochrony na potrzeby systemów przetwarzania informacji CDPW będącego wnioskodawcą;

c)

opis opracowywania i stosowania metodyki audytu wewnętrznego CDPW będącego wnioskodawcą;

d)

plan pracy funkcji audytu wewnętrznego na okres trzech lat od daty złożenia wniosku;

e)

opis ról i kwalifikacji każdej osoby odpowiedzialnej za audyt wewnętrzny, o której mowa w art. 47 ust. 3 lit. d), pod nadzorem komisji ds. audytu, o którym mowa w art. 48 ust. 1 lit. b).

a)

opis ról i kwalifikacji osób odpowiedzialnych za funkcję zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej oraz jakiegokolwiek innego personelu uczestniczącego w ocenach zgodności, w tym opis środków służących do zapewnienia niezależności funkcji zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej od pozostałych jednostek gospodarczych;

b)

strategie i procedury funkcji zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej, w tym opis roli, jaką organ zarządzający i kadra kierownicza wyższego szczebla pełnią w zapewnianiu zgodności;

c)

w miarę dostępności najnowsze sprawozdanie wewnętrzne przygotowane przez osoby odpowiedzialne za funkcję zgodności z przepisami i kontroli wewnętrznej lub przez jakikolwiek inny personel zaangażowany w oceny zgodności w CDPW będącym wnioskodawcą.

a)

kopia życiorysu, w której wskazano doświadczenie i wiedzę każdego członka;

b)

szczegółowe informacje dotyczące jakichkolwiek sankcji karnych i administracyjnych nałożonych na członka w związku ze świadczeniem usług finansowych lub usług w zakresie danych, lub w związku z nadużyciami finansowymi lub sprzeniewierzeniem środków finansowych, w postaci odpowiedniego urzędowego świadectwa, jeżeli jest ono dostępne w danym państwie członkowskim;

c)

oświadczenie własne na temat dobrej reputacji w związku ze świadczeniem usług finansowych lub usług w zakresie danych, w którym członkowie kadry kierowniczej wyższego szczebla i organu zarządzającego określają, czy znaleźli się którejkolwiek z poniższych sytuacji:

a)

dowód spełnienia wymogu określonego w art. 27 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

opis ról i obowiązków członków organu zarządzającego;

c)

wartość docelowa reprezentacji niedostatecznie reprezentowanej płci w organie zarządzającym, odpowiednia strategia osiągnięcia tej wartości docelowej i stosowana przez CDPW będący wnioskodawcą metoda upublicznienia wartości docelowej, strategii oraz jej wdrażania.

a)

opis struktury własności CDPW będącego wnioskodawcą, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ppkt (i), w tym opis tożsamości i wielkości udziałów dowolnego podmiotu będącego w stanie sprawować kontrolę nad funkcjonowaniem CDPW będącego wnioskodawcą;

b)

wykaz akcjonariuszy i osób, które są w stanie sprawować, bezpośrednio lub pośrednio, kontrolę nad zarządzaniem CDPW będącym wnioskodawcą.

a)

opis strategii i procedur dotyczących identyfikacji potencjalnych konfliktów interesów, zarządzania nimi i ujawniania ich właściwemu organowi oraz opis procedury stosowanej w celu zapewnienia poinformowania personelu CDPW będącego wnioskodawcą o tych strategiach i procedurach;

b)

opis kontroli i środków wdrożonych w celu zapewnienia zgodności z wymogami dotyczącymi zarządzania konfliktami interesów, o których mowa w lit. a);

c)

opis następujących elementów:

a)

informacje dotyczące uczestników, klientów, emitentów lub innych użytkowników usług CDPW będącego wnioskodawcą;

b)

inne informacje będące w posiadaniu CDPW będącego wnioskodawcą w wyniku jego działalności, których wykorzystywanie w celach handlowych jest zabronione.

a)

procedury wewnętrzne dotyczące zezwoleń na dostęp do informacji, zapewniające zabezpieczony dostęp do danych;

b)

opis wszelkich ograniczeń wykorzystania danych z przyczyn poufności.

a)

kompetencje komitetu użytkowników;

b)

zasady zarządzania komitetu użytkowników;

c)

procedury operacyjne komitetu użytkowników;

d)

kryteria przyjmowania i mechanizm wyboru członków komitetu użytkowników;

e)

wykaz zaproponowanych członków komitetu użytkowników i wskazanie reprezentowanych przez nich interesów.

a)

analiza zakresu, w jakim istniejące systemy przechowywania dokumentacji CDPW będącego wnioskodawcą oraz jego strategie i procedury w tym obszarze są zgodne z wymogami przewidzianymi w art. 54;

b)

plan wdrażania zawierający szczegółowy opis sposobu, w jaki CDPW będący wnioskodawcą spełni wymogi, o których mowa w art. 54, przed datą rozpoczęcia stosowania tego artykułu.

a)

kryteria dotyczące uczestnictwa, które umożliwiają sprawiedliwy i otwarty dostęp wszystkim osobom prawnym zamierzającym zostać uczestnikami systemów rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW będący wnioskodawcą;

b)

procedury dotyczące stosowania środków dyscyplinarnych wobec istniejących uczestników, którzy nie zachowują zgodności z kryteriami dotyczącymi uczestnictwa.

a)

na temat procedur i środków służących zapobieganiu przypadkom nieprzeprowadzenia rozrachunku zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

na temat środków podejmowanych w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

a)

zasady i procedury, których celem jest ograniczenie ryzyk związanych z przechowywaniem papierów wartościowych oraz zarządzanie tymi ryzykami;

b)

szczegółowy opis poszczególnych poziomów segregacji, które oferuje CDPW będący wnioskodawcą, opis kosztów związanych z każdym poziomem, warunki komercyjne, na których są oferowane, najważniejsze skutki prawne i właściwe prawo dotyczące niewypłacalności;

c)

zasady i procedury dotyczące otrzymywania zgody, o której mowa w art. 38 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

a)

kopie umów outsourcingu;

b)

metody stosowane w celu monitorowania poziomu usług w odniesieniu do usług i działalności zleconych na zasadzie outsourcingu.

a)

CDPW będący wnioskodawcą przechowuje swoje aktywa finansowe zgodnie z art. 46 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XI niniejszego rozporządzenia;

b)

inwestycje CDPW będącego wnioskodawcą są zgodne z art. 46 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XI niniejszego rozporządzenia.

a)

informacje potwierdzające, że kapitał CDPW będącego wnioskodawcą, obejmujący zyski zatrzymane i kapitał rezerwowy CDPW będącego wnioskodawcą, jest zgodny z wymogami przewidzianymi w art. 47 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b)

plan, o którym mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, oraz wszelkie jego aktualizacje, a także dowody jego zatwierdzenia przez organ zarządzający lub stosowną komisję organu zarządzającego CDPW będącego wnioskodawcą.

a)

opis połączeń operacyjnych CDPW wraz z ocenami potencjalnych źródeł ryzyka wynikających z tych porozumień w sprawie połączeń operacyjnych, przeprowadzonymi przez CDPW będący wnioskodawcą;

b)

przewidywane lub rzeczywiste wielkości i wartości rozrachunku w odniesieniu do rozrachunków dokonywanych w ramach połączeń operacyjnych CDPW;

c)

procedury dotyczące identyfikacji, oceny, monitorowania i zarządzania w odniesieniu do wszelkich potencjalnych źródeł ryzyka dla CDPW będącego wnioskodawcą i dla jego uczestników wynikających z porozumienia w sprawie połączenia operacyjnego, a także właściwe środki wdrożone w celu ograniczenia tych źródeł ryzyka;

d)

ocenę możliwości stosowania przepisów prawa dotyczącego niewypłacalności mających zastosowanie do obsługi połączenia operacyjnego CDPW oraz ich konsekwencje dla CDPW będącego wnioskodawcą;

e)

inne istotne informacje wymagane przez właściwy organ do oceny zgodności połączeń operacyjnych CDPW z wymogami, które zawarto w art. 48 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i w rozdziale XII niniejszego rozporządzenia.

a)

osoby prawne, które zamierzają zostać uczestnikami, zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XIII niniejszego rozporządzenia;

b)

emitentów, zgodnie z art. 49 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XIII niniejszego rozporządzenia;

c)

inne CDPW, zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XIII niniejszego rozporządzenia;

d)

inne infrastruktury rynkowe, zgodnie z art. 53 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i z rozdziałem XIII niniejszego rozporządzenia.

a)

zakres zobowiązań finansowych przyjętych przez CDPW w wyniku tego udziału kapitałowego;

b)

czy CDPW posiada wystarczające zasoby finansowe spełniające kryteria, o których mowa w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, w celu zabezpieczenia ryzyk wynikających z następujących czynników: