ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 17

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 60
21 stycznia 2017


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/104 z dnia 19 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/105 z dnia 19 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji ( 1 )

17

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/106 z dnia 20 stycznia 2017 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

42

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/107 z dnia 20 stycznia 2017 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować do ilości, których dotyczą wnioski o pozwolenie na przywóz złożone w okresie od dnia 1 do dnia 7 stycznia 2017 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 341/2007 na czosnek

44

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

*

Decyzja nr 1/2016 Komitetu UPG ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony, z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG [2017/108]

46

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/314 z dnia 4 marca 2016 r. zmieniającego załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych ( Dz.U. L 60 z 5.3.2016 )

52

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 ( Dz.U. L 122 z 3.5.2013 )

52

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/1


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/104

z dnia 19 października 2016 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 148/2013 (2) określono poziom szczegółowości zgłaszanych informacji oraz nałożono na kontrahentów wymóg zagwarantowania, że zgłaszane informacje zostały uzgodnione między obiema stronami transakcji.

(2)

Istotne jest również uznanie, że kontrahent centralny (CCP) występuje jako strona kontraktu pochodnego. W związku z tym w sytuacji, gdy istniejący kontrakt jest następnie rozliczany przez CCP, powinien on zostać zgłoszony jako rozwiązany kontrakt i należy zgłosić nowy kontrakt wynikający z rozliczenia.

(3)

Jeżeli kontrakt pochodny składa się z wielu kontraktów pochodnych, właściwe organy muszą być w stanie zrozumieć elementy charakterystyczne każdego z tych poszczególnych kontraktów pochodnych. Ponieważ właściwe organy muszą być również w stanie zrozumieć kontekst ogólny, ze zgłoszenia dotyczącego transakcji powinno również jasno wynikać, że transakcja stanowi element całościowej strategii. W związku z tym kontrakty pochodne, które składają się z wielu kontraktów pochodnych, powinny być zgłaszane w postaci odrębnych zgłoszeń dla każdego z tych kontraktów pochodnych opatrzonych wewnętrznym identyfikatorem umożliwiającym powiązanie poszczególnych zgłoszeń.

(4)

W przypadku kontraktów pochodnych, które składają się z wielu kontraktów pochodnych i które muszą być zgłoszone w więcej niż jednym zgłoszeniu, może być trudne określenie, w jaki sposób należy przyporządkować stosowne informacje o kontrakcie poszczególnym zgłoszeniom, a tym samym określenie, ile zgłoszeń należy przekazać. W związku z tym kontrahenci powinni uzgodnić liczbę zgłoszeń, które należy przekazać w celu dokonania zgłoszenia dotyczącego takiego kontraktu.

(5)

Dla należytego monitorowania koncentracji ekspozycji oraz ryzyka systemowego kwestią zasadniczej wagi jest zapewnienie, by repozytoriom transakcji przekazywane były pełne i dokładne informacje dotyczące ekspozycji oraz zabezpieczenia wymienianego między dwoma kontrahentami. W związku z tym konieczne jest, by kontrahenci zgłaszali wyceny kontraktów pochodnych dokonywane według wspólnej metodyki. Ponadto równie istotne jest nałożenie wymogu zgłaszania złożonych i otrzymanych początkowych i zmiennych depozytów zabezpieczających.

(6)

Aby zapewnić właściwym organom pełne informacje o faktycznych ekspozycjach kontrahentów we wszystkich klasach instrumentów pochodnych, konieczne jest określenie wymogów dotyczących sprawozdawczości w odniesieniu do szczegółowych informacji o kredytowych instrumentach pochodnych oraz o zabezpieczeniu wymienianym przez kontrahentów. Ponadto niezbędne są dodatkowe wyjaśnienia dotyczące opisu istniejących pól, tak aby umożliwić stronom dokonującym zgłoszenia wypełnienie spoczywających na nich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w sposób ustandaryzowany i zharmonizowany.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013.

(8)

Należy zmienić wymogi dotyczące sprawozdawczości w odniesieniu do poziomu szczegółowości zgłaszanych informacji. Kontrahentom i repozytoriom transakcji należy zatem zapewnić wystarczająco dużo czasu na podjęcie wszelkich działań, które są konieczne, by zapewnić spełnianie przez nich zmienionych wymogów.

(9)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(10)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 148/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w formie jednego zgłoszenia.

W drodze odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w formie odrębnych zgłoszeń, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)

kontrakt pochodny składa się z wielu kontraktów pochodnych;

b)

pola w tabelach zawartych w załączniku nie pozwalają na skuteczne zgłoszenie szczegółowych informacji dotyczących kontraktu pochodnego, o którym mowa w lit. a).

Kontrahenci będącymi stronami kontraktu pochodnego złożonego z wielu kontraktów pochodnych uzgadniają, przed terminem dokonania zgłoszenia, liczbę odrębnych zgłoszeń, które należy przekazać repozytorium transakcji w odniesieniu do danego kontraktu pochodnego.

Kontrahent dokonujący zgłoszenia ustanawia powiązanie między poszczególnymi zgłoszeniami za pomocą identyfikatora, który jest niepowtarzalny na poziomie kontrahenta dla grupy zgłoszeń dotyczących transakcji, zgodnie z polem 14 w tabeli 2 w załączniku.”;

2)

art. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 2

Rozliczone transakcje

1.   Jeżeli kontrakt pochodny, w odniesieniu do którego szczegółowe informacje zostały już zgłoszone zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jest następnie rozliczany przez CCP, kontrakt ten zgłasza się jako rozwiązany poprzez podanie w polu 93 w tabeli 2 w załączniku jako rodzaju działania »przedterminowe rozwiązanie« (early termination), jak również zgłasza się nowe kontrakty wynikające z rozliczenia.

2.   Jeżeli kontrakt jest zarówno zawierany w systemie obrotu, jak i rozliczany tego samego dnia, zgłasza się jedynie kontrakty będące wynikiem rozliczenia.

Artykuł 3

Zgłaszanie ekspozycji

1.   Wymagane zgodnie z tabelą 1 w załączniku informacje dotyczące zabezpieczenia obejmują wszystkie złożone i otrzymane zabezpieczenia zgodnie z polami 21–35 w tabeli 1 w załączniku.

2.   Jeżeli kontrahent nie składa zabezpieczenia na poziomie transakcji, kontrahenci zgłaszają do repozytorium transakcji zabezpieczenie złożone i otrzymane na poziomie portfela zgodnie z polami 21–35 w tabeli 1 w załączniku.

3.   Jeżeli zabezpieczenie związane z kontraktem jest zgłaszane na poziomie portfela, kontrahent dokonujący zgłoszenia informuje repozytorium transakcji o kodzie identyfikującym portfel związany ze zgłaszanym kontraktem zgodnie z polem 23 w tabeli 1 w załączniku.

4.   Kontrahenci niefinansowi inni niż kontrahenci, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, są zwolnieni z wymogu zgłaszania zabezpieczeń oraz wyceny kontraktów według wartości rynkowej lub w oparciu o model zgodnie z tabelą 1 w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

5.   W przypadku kontraktów rozliczanych przez CCP kontrahent zgłasza wycenę kontraktu udostępnioną przez CCP zgodnie z polami 17–20 w tabeli 1 w załączniku.

6.   W przypadku kontraktów nierozliczanych przez CCP kontrahent zgłasza, zgodnie z polami 17–20 w tabeli 1 w załączniku do niniejszego rozporządzenia, wycenę kontraktu dokonaną zgodnie z metodyką określoną w Międzynarodowym Standardzie Sprawozdawczości Finansowej 13 Ustalanie wartości godziwej w wersji przyjętej przez Unię, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (*1).

(*1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 320 z 29.11.2008, s. 1).”;"

3)

dodaje się art. 3a w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Kwota referencyjna

1.   Kwotę referencyjną kontraktu pochodnego, o której mowa w polu 20 w tabeli 2 w załączniku, ustala się w następujący sposób:

a)

w przypadku swapów, kontraktów terminowych typu future i kontraktów terminowych typu forward, będących przedmiotem obrotu w jednostkach pieniężnych – jest to kwota referencyjna, na podstawie której ustalane są płatności umowne na rynkach instrumentów pochodnych;

b)

w przypadku opcji – jest to kwota wyliczana na podstawie kursu wykonania;

c)

w przypadku finansowych kontraktów różnic kursowych oraz kontraktów pochodnych związanych z towarami, które są przedmiotem obrotu w jednostkach takich jak baryłki lub tony – jest to kwota wynikająca z ilości dla odpowiedniej ceny ustalonej w kontrakcie;

d)

w przypadku kontraktów pochodnych, w przypadku których kwota referencyjna jest wyliczana na podstawie ceny aktywów bazowych i cena ta jest dostępna wyłącznie w momencie rozrachunku – jest to cena aktywów bazowych na koniec dnia w dniu zawarcia kontraktu.

2.   W pierwszym zgłoszeniu kontraktu pochodnego, którego kwota referencyjna zmienia się w czasie, kwotę referencyjną określa się według stanu na dzień zawarcia kontraktu pochodnego.”;

4)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Rejestr zmian w zgłoszeniach

Zmiany informacji zarejestrowanych przez repozytoria transakcji są zapisywane w rejestrze, z podaniem osoby lub osób, które złożyły wniosek o dokonanie zmiany, w tym także, w stosownych przypadkach, samego repozytorium transakcji, powodu lub powodów dokonania zmiany, daty i znacznika czasu oraz jasnego opisu zmian, w tym dotychczasowej i nowej treści odpowiednich informacji zgodnie z polem 93 w tabeli 2 w załączniku.”;

5)

załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 listopada 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu do repozytoriów transakcji

Tabela 1

Dane dotyczące kontrahenta

 

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

 

Strony umowy

 

1

Znacznik czasu zgłoszenia

Data i godzina zgłoszenia do repozytorium transakcji

2

Identyfikator kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Niepowtarzalny kod identyfikujący dokonującego zgłoszenia kontrahenta kontraktu.

3

Rodzaj identyfikatora drugiego kontrahenta

Rodzaj kodu użytego do identyfikacji drugiego kontrahenta.

4

Kod identyfikacyjny drugiego kontrahenta

Niepowtarzalny kod identyfikujący drugiego kontrahenta kontraktu.

Pole to wypełnia się z perspektywy kontrahenta dokonującego zgłoszenia. W przypadku osoby prywatnej należy konsekwentnie stosować kod klienta.

5

Kraj drugiego kontrahenta

Kod kraju, w którym znajduje się siedziba statutowa drugiego kontrahenta, lub jeśli drugi kontrahent jest osobą fizyczną – kod kraju zamieszkania.

6

Sektor przedsiębiorstwa kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Rodzaj działalności przedsiębiorstwa kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym, w polu tym wpisuje się wszystkie konieczne kody zawarte w klasyfikacji kontrahentów finansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta.

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem niefinansowym, w polu tym wpisuje się wszystkie konieczne kody zawarte w klasyfikacji kontrahentów niefinansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta.

Jeżeli zgłoszono więcej niż jedną działalność kody podawane są w porządku odzwierciedlającym względne znaczenie odpowiadających im działalności.

7

Rodzaj kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest CCP, kontrahentem finansowym, kontrahentem niefinansowym lub kontrahentom innego rodzaju w rozumieniu art. 1 ust. 5 lub art. 2 pkt 1, 8 i 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (1).

8

Kod identyfikacyjny brokera

Jeżeli broker działa jako pośrednik kontrahenta dokonującego zgłoszenia, nie stając się przy tym samemu kontrahentem, kontrahent dokonujący zgłoszenia określa tego brokera za pomocą niepowtarzalnego kodu.

9

Kod identyfikacyjny podmiotu przedstawiającego zgłoszenie

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia upoważnił do dokonania zgłoszenia osobę trzecią lub drugiego kontrahenta, podmiot ten określa się w tym polu za pomocą niepowtarzalnego kodu.

W innych przypadkach tego pola nie wypełnia się.

10

Kod identyfikacyjny członka rozliczającego

Jeżeli kontrakt pochodny jest rozliczany i kontrahent dokonujący zgłoszenia sam nie jest członkiem rozliczającym, członka rozliczającego, za pośrednictwem którego rozliczany jest kontrakt pochodny, określa się w tym polu za pomocą niepowtarzalnego kodu.

11

Rodzaj identyfikatora beneficjenta

Rodzaj kodu użytego do identyfikacji beneficjenta.

12

Kod identyfikacyjny beneficjenta

Strona będąca podmiotem praw i obowiązków wynikających z kontraktu.

Jeżeli transakcja jest realizowana za pośrednictwem struktury (takiej jak powiernik lub fundusz) reprezentującej wielu beneficjentów, jako beneficjenta wskazuje się tę strukturę.

Jeżeli beneficjent kontraktu nie jest kontrahentem tego kontraktu, kontrahent dokonujący zgłoszenia musi wskazać tego beneficjenta za pomocą niepowtarzalnego kodu lub, w przypadku osób prywatnych, kodu klienta stosowanego konsekwentnie i nadanego przez podmiot prawny, z którego usług korzysta ta osoba prywatna.

13

Charakter, w jakim zawarto transakcję

Wskazuje, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia zawarł kontrakt jako główny zobowiązany, na własny rachunek (we własnym imieniu lub w imieniu klienta), czy jako agent, na rzecz klienta i w jego imieniu.

14

Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest nabywcą czy sprzedawcą.

15

Bezpośredni związek z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami

Wskazanie, czy kontrakt jest obiektywnie i w mierzalny sposób bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub jego działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami, o czym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Pola tego nie wypełnia się, jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

16

Próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia przekroczył próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Pola tego nie wypełnia się, jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

17

Wartość umowy

Wycena kontraktu według wartości rynkowej lub, w stosownych przypadkach, wycena w oparciu o model, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Dla rozliczonej transakcji należy zastosować wycenę CCP.

18

Waluta, w której wyrażono wartość

Waluta wykorzystana do wyceny umowy.

19

Znacznik czasu wyceny

Data i godzina ostatniej wyceny. W przypadku wyceny według wartości rynkowej należy podać datę i godzinę publikacji cen referencyjnych.

20

Rodzaj wyceny

Wskazanie, czy wycenę przeprowadzono według wartości rynkowej lub według modelu, czy też przekazał ją CCP.

21

Zabezpieczenie

Wskazanie, czy między kontrahentami zawarto umowę zabezpieczającą.

22

Zabezpieczenie na poziomie portfela

Wskazanie, czy zabezpieczenia dokonano na poziomie portfela.

Zabezpieczenie na poziomie portfela oznacza zabezpieczenie, które obliczono dla pozycji netto wynikającej ze zbioru umów, a nie dla poszczególnych transakcji.

23

Kod portfela, dla którego wniesiono zabezpieczenie

Jeżeli zabezpieczenie jest zgłaszane na poziomie portfela, portfel należy określić za pomocą niepowtarzalnego kodu ustalonego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

24

Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

25

Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego.

26

Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym rozliczonych środków pieniężnych, wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

27

Waluta wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

28

Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

29

Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego.

30

Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym rozliczonych środków pieniężnych, otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

31

Waluta otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

32

Nadwyżka wniesionego zabezpieczenia

Wartość nadwyżki wniesionego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia.

33

Waluta nadwyżki wniesionego zabezpieczenia

Określenie waluty nadwyżki wniesionego zabezpieczenia.

34

Nadwyżka otrzymanego zabezpieczenia

Wartość nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia. Zabezpieczenie

35

Waluta nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia

Określenie waluty nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia.


Tabela 2

Informacje dotyczące kontraktu

 

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

Rodzaje kontraktów pochodnych, których to dotyczy

 

Sekcja 2a – Rodzaj kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

1

Rodzaj kontraktu

Każdy zgłoszony kontrakt klasyfikuje się według jego rodzaju.

 

2

Klasa aktywów

Każdy zgłoszony kontrakt klasyfikuje się według klasy aktywów, które są jego aktywami bazowymi.

 

 

Sekcja 2b – Informacje dotyczące kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

3

Rodzaj klasyfikacji produktu

Rodzaj klasyfikacji danego produktu.

 

4

Klasyfikacja produktu

W przypadku produktów identyfikowanych za pomocą międzynarodowego kodu identyfikującego papier wartościowy (kod ISIN) lub kodu Alternative Instrument Identifier (kod AII), podaje się kod według klasyfikacji instrumentów finansowych (CFI).

W przypadku produktów, w odniesieniu do których nie ma kodów ISIN lub AII, podaje się niepowtarzalny identyfikator produktu (UPI). Do momentu zatwierdzenia UPI, produkty te klasyfikowane są za pomocą kodu CFI.

 

5

Rodzaj identyfikacji produktu

Rodzaj identyfikacji danego produktu.

 

6

Identyfikacja produktu

Produkt identyfikuje się za pomocą kodów ISIN lub AII. Kod AII stosuje się w przypadku, gdy produkt jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu klasyfikowanym jako AII w rejestrze opublikowanym na stronie internetowej ESMA i utworzonym na podstawie informacji dostarczonych przez właściwe organy zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 (2).

Kod AII stosuje się jedynie do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (3).

 

7

Rodzaj identyfikacji instrumentu bazowego

Rodzaj identyfikacji danego instrumentu bazowego.

 

8

Identyfikacja instrumentu bazowego

Bezpośredni instrument bazowy identyfikuje się za pomocą niepowtarzalnego identyfikatora dotyczącego tego instrumentu bazowego w oparciu o jego rodzaj.

Kod AII stosuje się jedynie do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

W odniesieniu do swapów ryzyka kredytowego należy podać kod ISIN zobowiązania referencyjnego.

W przypadku koszyków składających się, między innymi, z instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, określa się tylko instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

 

9

Waluta nominalna 1

Waluta wartości nominalnej.

W przypadku kontraktu pochodnego na stopę procentową lub pochodnego instrumentu walutowego, będzie to waluta nominalna części 1.

 

10

Waluta nominalna 2

Druga waluta wartości nominalnej.

W przypadku kontraktu pochodnego na stopę procentową lub pochodnego instrumentu walutowego, będzie to waluta nominalna części 2.

 

11

Waluta będąca przedmiotem dostawy

Waluta, która ma zostać dostarczona.

 

 

Sekcja 2c – Szczegółowe informacje dotyczące transakcji

 

Wszystkie kontrakty

12

Kod identyfikacyjny transakcji

Do momentu, gdy dostępny będzie globalny UTI, niepowtarzalny identyfikator transakcji uzgodniony z drugim kontrahentem.

 

13

Numer zbiorczy zgłoszenia

Niepowtarzalny numer w odniesieniu do grupy zgłoszeń, które dotyczą tego samego wykonania kontraktu pochodnego.

 

14

Identyfikator składnika złożonej transakcji

Identyfikator wewnętrzny firmy zgłaszającej, służący do identyfikacji i powiązania wszystkich zgłoszeń dotyczących tego samego kontraktu pochodnego złożonego z połączenia kontraktów pochodnych. Kod musi być niepowtarzalny na poziomie kontrahenta w odniesieniu do grupy zgłoszeń transakcji wynikających z kontraktu pochodnego.

Pole ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy firma wykonuje kontrakt pochodny składający się z dwóch lub większej liczby kontraktów pochodnych, jeżeli kontrakt ten nie może zostać odpowiednio zgłoszony w jednym zgłoszeniu.

 

15

Miejsce wykonania

Miejsce wykonania kontraktu pochodnego jest określane za pomocą niepowtarzalnego kodu tego miejsca.

Jeżeli kontrakt został zawarty poza rynkiem regulowanym i dany instrument jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym lub jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu, stosuje się kod MIC »XOFF«.

Jeżeli kontrakt został zawarty poza rynkiem regulowanym i dany instrument nie jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym lub nie jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu, stosuje się kod MIC »XXXX«.

 

16

Kompresja

Wskazanie, czy kontrakt zawarto w wyniku kompresji zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 pkt 47 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

 

17

Cena/stawka

Cena jednostkowa instrumentu pochodnego z wyłączeniem, w stosownych przypadkach, prowizji i naliczonych odsetek.

 

18

Oznaczenie ceny

Sposób wyrażenia ceny.

 

19

Waluta, w której wyrażona jest cena

Waluta, w której jakiej wyrażona jest cena lub stawka.

 

20

Kwota referencyjna

Kwota referencyjna, na podstawie której ustalane są płatności umowne. W przypadku częściowego rozwiązania, amortyzacji i w przypadku kontraktów, w których kwota referencyjna, ze względu na charakter kontraktu, zmienia się w czasie, odzwierciedla ona pozostałą kwotę referencyjną po zmianie.

 

21

Mnożnik ceny

Liczba jednostek instrumentu finansowego ujętych w transakcji; na przykład liczba instrumentów pochodnych, na jaką opiewa dany kontrakt.

 

22

Liczba

Liczba kontraktów ujętych w zgłoszeniu.

W przypadku instrumentów typu spread bet ilość stanowi wartość pieniężna zakładu postawionego na każdy punkt zmiany ceny bezpośredniego bazowego instrumentu finansowego.

 

23

Płatność z góry

Kwota wszelkich płatności z góry dokonanych lub otrzymanych przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

 

24

Rodzaj dostawy

Wskazanie, czy kontrakt jest rozliczany w ramach dostawy fizycznej czy gotówkowo.

 

25

Znacznik czasu wykonania transakcji

Data i godzina wykonania kontraktu.

 

26

Data wejścia w życie

Data wejścia w życie obowiązków wynikających z kontraktu.

 

27

Termin zapadalności

Pierwotna data wygaśnięcia zgłaszanego kontraktu.

W polu tym nie zgłasza się przedterminowe rozwiązania kontraktu.

 

28

Data rozwiązania

Data rozwiązania w przypadku przedterminowego rozwiązania zgłaszanego kontraktu.

 

29

Data rozrachunku

Data rozrachunku instrumentu bazowego.

W przypadku więcej niż jednej daty można dodać dodatkowe pola.

 

30

Rodzaj umowy ramowej

Odniesienie do umowy ramowej, jeżeli istnieje (np. ISDA Master Agreement; Master Power Purchase and Sale Agreement; International ForEx Master Agreement; European Master Agreement lub wszelkie lokalne umowy ramowe).

 

31

Wersja umowy ramowej

W stosownych przypadkach podanie roku wersji umowy ramowej wykorzystanej w przypadku zgłaszanej transakcji (np. 1992, 2002 itd.).

 

 

Sekcja 2d – Ograniczanie ryzyka/zgłaszanie

 

Wszystkie kontrakty

32

Znacznik czasu potwierdzenia

Data i godzina potwierdzenia, zgodnie z art. 12 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 (4).

 

33

Sposób dokonania potwierdzenia

Wskazanie, czy kontrakt został potwierdzony elektronicznie, w inny sposób bądź też nie został potwierdzony.

 

 

Sekcja 2e – Rozliczanie

 

Wszystkie kontrakty

34

Obowiązek rozliczania

Wskazanie, czy zgłaszany kontrakt należy do kategorii instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które uznano za podlegające obowiązkowi rozliczania, i obaj kontrahenci będący stronami kontraktu podlegają obowiązkowi rozliczania na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, z chwilą wykonania kontraktu.

 

35

Rozliczono

Wskazanie, czy dokonano rozliczenia.

 

36

Znacznik czasu rozliczenia

Data i godzina dokonania rozliczenia.

 

37

CCP

W przypadku rozliczonego kontraktu – niepowtarzalny kod CCP, który dokonał rozliczenia kontraktu.

 

38

Transakcje wewnątrzgrupowe

Wskazanie, czy kontrakt zawarto jako transakcję wewnątrzgrupową w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

 

 

Sekcja 2f – Stopy procentowe

 

Instrumenty pochodne na stopę procentową

39

Stała stopa procentowa części 1

W stosownych przypadkach – podanie stałej stopy procentowej obowiązującej w odniesieniu do części 1.

 

40

Stała stopa procentowa części 2

W stosownych przypadkach – podanie stałej stopy procentowej obowiązującej w odniesieniu do części 2.

 

41

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 1

W stosownych przypadkach – faktyczna liczba dni w odpowiednim okresie obliczania stałej stopy procentowej części 1.

 

42

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 2

W stosownych przypadkach – faktyczna liczba dni w odpowiednim okresie obliczania stałej stopy procentowej części 2.

 

43

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownym przypadku okres czasu oznaczający częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1.

 

44

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1.

 

45

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownym przypadku okres czasu oznaczający częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2.

 

46

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2.

 

47

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1.

 

48

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1.

 

49

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2.

 

50

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2.

 

51

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1.

 

52

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1.

 

53

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2.

 

54

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2.

 

55

Zmienna stopa procentowa części 1

W stosownych przypadkach – podanie stosowanych stóp procentowych, których wysokość jest ustalana na nowo w określonych z góry odstępach czasu przez odniesienie do rynkowej referencyjnej stopy procentowej.

 

56

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

Okres czasu oznaczający okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1.

 

57

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

Mnożnik okresu czasu oznaczającego okres odniesienia dla zmiennej części 1.

 

58

Zmienna stopa procentowa części 2

W stosownych przypadkach – podanie stosowanych stóp procentowych, których wysokość jest ustalana na nowo w określonych z góry odstępach czasu przez odniesienie do rynkowej referencyjnej stopy procentowej.

 

59

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

Okres czasu oznaczający okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2.

 

60

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

Mnożnik okresu czasu oznaczającego okres odniesienia dla zmiennej części 2.

 

 

Sekcja 2 g – Transakcje walutowe

 

Walutowe instrumenty pochodne

61

Waluta dostawy 2

Inna waluta transakcji (cross currency), jeżeli różna od waluty dostawy.

 

62

Kurs walutowy 1

Kurs walutowy w dniu i godzinie, kiedy kontrakt został zawarty. Kurs walutowy wyrażony jako cena waluty bazowej w walucie kwotowanej.

 

63

Terminowy kurs walutowy

Terminowy kurs walutowy uzgodniony pomiędzy kontrahentami w porozumieniu umownym. Wyrażony jako cena waluty bazowej w walucie kwotowanej.

 

64

Podstawa kursu walutowego

Podstawa kwotowania dla kursu walutowego.

 

 

Sekcja 2h – Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji

 

Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji

 

Uwagi ogólne

 

 

65

Towarowy instrument bazowy

Wskazanie rodzaju towaru stanowiącego instrument bazowy danego kontraktu.

 

66

Szczegółowe informacje dotyczące towaru

Szczegółowe informacje dotyczące danego towaru, wykraczające poza informacje podane w polu 65.

 

 

Energia

Pola 67–77 mają zastosowanie jedynie do instrumentów pochodnych dotyczących gazu ziemnego i energii elektrycznej dostarczanych w Unii.

 

67

Miejsce lub strefa dostawy

Miejsce(-a) dostawy na obszarze(-ach) rynku.

 

68

Punkt połączenia międzysystemowego

Wskazanie granic(-y) lub punktu(-ów) granicznego(-ych) określonych w umowie przesyłowej.

 

69

Rodzaj obciążenia

Określenie profilu dostawy.

 

 

Sekcja obejmująca pola 70–77 do ewentualnego powtórzenia

 

 

70

Przedział czasowy dostawy w odniesieniu do obciążeń

Przedział czasowy w odniesieniu do każdego bloku lub formy.

 

71

Data i godzina rozpoczęcia dostawy

Data i czas rozpoczęcia dostawy.

 

72

Data i godzina zakończenia dostawy

Data i godzina zakończenia dostawy.

 

73

Czas trwania

Czas trwania dostawy.

 

74

Dni tygodnia

Dni tygodnia, w których ma miejsce dostawa.

 

75

Wielkość dostawy

Wielkość dostawy dla każdego przedziału czasowego dostawy określonego w polu 70.

 

76

Ilość jednostek

Dostarczana na dzień lub na godzinę ilość w MWh lub kWh odpowiadająca towarowemu instrumentowi bazowemu.

 

77

Cena/ilość w przedziale czasowym

W stosownych przypadkach, cena za ilość w przedziale czasowym dostawy.

 

 

Sekcja 2i – Opcje

 

Kontrakty obejmujące opcję

78

Rodzaj opcji

Wskazanie, czy kontrakt pochodny jest opcją kupna (prawo do zakupu danego składnika aktywów bazowych) lub opcją sprzedaży (prawo do sprzedaży danego składnika aktywów bazowych) lub czy w chwili wykonania kontraktu pochodnego nie można stwierdzić, czy chodzi o opcję kupna czy opcję sprzedaży.

W przypadku swapcji jest to:

opcja sprzedaży w przypadku otrzymującej opcji na swapy, w której nabywca ma prawo do zawierania transakcji swap jako odbiorca według stałej stopy procentowej;

opcja kupna w przypadku płacącej opcji na swapy, w której nabywca ma prawo do zawierania transakcji swap jako płatnik według stałej stopy procentowej.

W przypadku górnych i dolnych limitów jest to:

opcja sprzedaży w przypadku dolnego limitu;

opcja kupna w przypadku górnego limitu.

 

79

Sposób wykonania opcji

Wskazanie, czy opcja może zostać wykonana jedynie w jednym określonym terminie (opcja europejska, opcja azjatycka), w jednym z wielu z góry określonych terminów (opcja bermudzka) lub w dowolnym momencie w trakcie obowiązywania kontraktu (opcja amerykańska).

 

80

Kurs wykonania (górny/dolny limit)

Kurs wykonania opcji.

 

81

Oznaczenie kursu wykonania

Sposób, w jaki wyrażono kurs wykonania.

 

82

Termin zapadalności instrumentu bazowego

W przypadku swapcji jest to termin zapadalności swapu bazowego.

 

 

Sekcja 2j – Kredytowe instrumenty pochodne

 

 

83

Uprzywilejowanie

Informacje na temat uprzywilejowania w przypadku kontraktu, którego instrumentem bazowym jest indeks lub instrument jednopodmiotowy.

 

84

Podmiot referencyjny

Określenie bazowego podmiotu referencyjnego.

 

85

Częstotliwość płatności

Częstotliwość wypłaty odsetek lub kuponów.

 

86

Podstawa obliczania

Podstawa obliczania stopy procentowej.

 

87

Seria

W stosownych przypadkach numer serii elementów składowych indeksu.

 

88

Wersja

Jeżeli dojdzie do niewykonania zobowiązania w związku z jednym z elementów składowych indeksu, co będzie wiązało się z koniecznością jego skorygowania, aby wziąć pod uwagę nową łączną liczbę jego elementów składowych, publikuje się nową wersję serii.

 

89

Współczynnik indeksu

Współczynnik stosuje się do kwoty referencyjnej (pole 20), aby dostosować ją do wszystkich wcześniejszych zdarzeń kredytowych w tej serii indeksu.

Liczba ta wynosi od 0 do 100.

 

90

Transza

Wskazanie, czy kontrakt pochodny jest podzielony na transze.

 

91

Punkt inicjujący

Punkt, począwszy od którego straty w obrębie puli przydzielane będą do określonej transzy.

 

92

Punkt kończący

Punkt, po przekroczeniu którego straty nie wpływają na określoną transzę.

 

 

Sekcja 2k – Zmiany kontraktu

 

 

93

Rodzaj zmiany

Wskazanie, czy zgłoszenie obejmuje:

kontrakt pochodny zgłaszany po raz pierwszy, należy wówczas podać »new«,

zmianę warunków lub szczegółowych informacji dotyczących uprzednio zgłoszonego kontraktu pochodnego, ale nie korektę zgłoszenia, należy wówczas podać »modify«. Zmiana ta obejmuje aktualizację wcześniejszego zgłoszenia, które wykazuje daną pozycję w celu odzwierciedlenia nowych transakcji ujętych w tej pozycji;

anulowanie błędnie złożonego całego zgłoszenia w przypadku, gdy kontrakt nigdy nie powstał lub nie podlegał wymogom w zakresie sprawozdawczości przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012, ale został zgłoszony do repozytorium transakcji przez pomyłkę, należy wówczas podać »error«;

przedterminowe rozwiązanie istniejącego kontraktu, należy wówczas podać »early termination«;

wcześniej złożone zgłoszenie zawiera błędne dane, wówczas zgłoszenie korygujące błędne dane w poprzednim zgłoszeniu określa się jako »correction«;

kompresję zgłoszonego kontraktu, należy wówczas podać »compression«;

aktualizację wyceny lub zabezpieczenia kontraktu, należy wówczas podać »valuation update«;

kontrakt pochodny, który ma zostać zgłoszony jako nowa transakcja i zawarty w odrębnym zgłoszeniu pozycji w tym samym dniu, należy wówczas podać »position component«. Wartość ta będzie odpowiadać zgłoszeniu nowej transakcji i aktualizacji tego zgłoszenia, przedstawiając je jako skompresowane.

 

94

Poziom

Wskazanie, czy zgłoszenie zostało sporządzone na poziomie transakcji czy pozycji

Zgłoszenie na poziomie pozycji może być wykorzystywane jedynie jako uzupełnienie zgłaszania na poziomie transakcji w celu zgłoszenia zdarzenia posttransakcyjnego i tylko wtedy, gdy poszczególne transakcje na produktach zamiennych zostały zastąpione pozycją.

 


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

(4)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11).”


21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/105

z dnia 19 października 2016 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 9 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 (2) stanowi, że w przypadku gdy niedostępny jest identyfikator podmiotu prawnego, stosuje się tymczasowy identyfikator podmiotu. W ostatnim czasie dostępna stała się infrastruktura umożliwiająca nadawanie podmiotom identyfikatorów podmiotu prawnego, a uczestnicy rynku zaznajomili się już ze stosowaniem tych identyfikatorów. Identyfikatory podmiotu prawnego powinny zatem obecnie stanowić jedyny dopuszczalny sposób identyfikacji podmiotów prawnych.

(2)

Ustalenie, czy w kontekście danego kontraktu kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kupującym czy sprzedającym, jest szczególnie skomplikowane w przypadku instrumentów pochodnych typu swap, gdyż tego rodzaju kontrakty wiążą się z wymianą instrumentów finansowych między stronami. Należy w związku z tym ustanowić szczegółowe przepisy, aby zapewnić możliwość dokładnego i konsekwentnego ustalania, kto jest kupującym, a kto jest sprzedającym w transakcjach, których przedmiotem są instrumenty pochodne typu swap.

(3)

W celu określenia rzeczywistej ekspozycji kontrahentów właściwe organy potrzebują kompletnych i dokładnych informacji na temat zabezpieczenia wymienianego między tymi kontrahentami. Z tego też względu należy określić szczegółowe przepisy zapewniające konsekwentne podejście do zgłaszania zabezpieczenia ustanowionego dla danego instrumentu pochodnego lub portfela.

(4)

Dokładna klasyfikacja i identyfikacja instrumentów pochodnych ma zasadnicze znaczenie dla wydajnego wykorzystania danych i miarodajnej agregacji danych pochodzących z repozytoriów transakcji, a zatem przyczynia się do osiągnięcia celów przyświecających Radzie Stabilności Finansowej, które sformułowano w studium wykonalności dotyczącym sposobów agregacji danych pochodzących z repozytoriów transakcji i dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (3), opublikowanym w dniu 19 września 2014 r. Wymogi sprawozdawcze dotyczące klasyfikacji i identyfikacji instrumentów pochodnych należy zatem zmienić, aby zapewnić dostępność tych informacji – w pełnym zakresie – dla właściwych organów.

(5)

W celu uwzględnienia zgłoszeń nowych rodzajów instrumentów pochodnych, które pojawiły się na rynku i są przedmiotem częstego obrotu za sprawą innowacji finansowych, wykaz klas instrumentów pochodnych należy rozszerzyć o opcje na swapy (swapcje) i kontrakty typu spread bet. W szerszym ujęciu, mając na względzie postępujące innowacje, w wyniku których powstają nowe rodzaje instrumentów pochodnych, ważne jest, aby zapewnić mimo wszystko możliwość zgłaszania wszelkich nowych rodzajów instrumentów pochodnych, których nie obejmuje obecna klasyfikacja. Dlatego też w klasyfikacji rodzajów instrumentów pochodnych należy zachować kategorię „inne”.

(6)

W przypadku gdy dwóch kontrahentów nie jest w stanie uzgodnić, który z nich powinien wygenerować unikatowy identyfikator transakcji w terminie przewidzianym na dokonanie zgłoszenia, prawidłowa identyfikacja i prawidłowe skojarzenie dwóch zgłoszeń tej samej transakcji mogą nie być możliwe. Należy zatem określić kryteria generowania unikatowego identyfikatora transakcji, aby uniknąć podwójnego liczenia tej samej transakcji.

(7)

Kontrahenci mogą napotykać poważne trudności z uzyskaniem wszystkich istotnych informacji dotyczących transakcji, które zakończono przed datą rozpoczęcia zgłaszania transakcji. Zważywszy na złożoność wiążącą się ze zgłaszaniem zakończonych transakcji oraz fakt, że transakcje te nie przyczyniają się do wzrostu ryzyka systemowego, okres przewidziany na zgłoszenie zakończonych transakcji należy wydłużyć z 3 lat do 5 lat od daty rozpoczęcia zgłaszania transakcji.

(8)

Aby zapewnić pełną harmonizację danych zgłaszanych do repozytoriów transakcji i tym samym umożliwić ich spójną interpretację i agregację, należy doprecyzować standardy i formaty stosowane przy zgłoszeniach transakcji. Należy również zmienić wymogi sprawozdawcze dotyczące formatów danych. Kontrahentom i repozytoriom transakcji należy w związku z tym zapewnić wystarczająco dużo czasu na podjęcie wszelkich działań koniecznych, by zastosować się do zmienionych wymogów.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012.

(10)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(11)

Zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (4) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu wykonawczych standardów technicznych, przeanalizował związane z nimi potencjalne koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych, o której mowa w art. 37 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1247/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Identyfikacja kontrahentów i innych podmiotów

W zgłoszeniu za pomocą identyfikatora podmiotu prawnego identyfikuje się następujące podmioty:

a)

beneficjent będący podmiotem prawnym;

b)

broker;

c)

kontrahent centralny;

d)

członek rozliczający;

e)

kontrahent będący podmiotem prawnym;

f)

podmiot dokonujący zgłoszenia.”;

2)

dodaje się art. 3a i 3b w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent

1.   Stronę kontraktu pochodnego, po której znajduje się kontrahent, o której mowa w polu 14 w tabeli 1 w załączniku, określa się zgodnie z ust. 2–10.

2.   W przypadku opcji i opcji na swapy (swapcji) za kupującego uznaje się kontrahenta, który ma prawo wykonania opcji, a za sprzedającego – kontrahenta, który wystawia opcję i otrzymuje premię opcyjną.

3.   W przypadku kontraktów terminowych typu future i forward innych niż walutowe kontrakty terminowe typu future i forward za kupującego uznaje się kontrahenta nabywającego dany instrument, a za sprzedającego – kontrahenta sprzedającego dany instrument.

4.   W przypadku swapów dotyczących papierów wartościowych za kupującego uznaje się kontrahenta, który ponosi ryzyko zmiany ceny bazowego papieru wartościowego i otrzymuje kwotę stanowiącą równowartość tego papieru, a za sprzedającego – kontrahenta, który wypłaca kwotę stanowiącą równowartość tego papieru.

5.   W przypadku swapów dotyczących stóp procentowych lub wskaźników inflacji za kupującego uznaje się kontrahenta, który wypłaca odsetki według stałej stopy, a za sprzedającego – kontrahenta, który otrzymuje odsetki według stałej stopy. W przypadku swapów bazowych za kupującego uznaje się kontrahenta, który płaci spread, a za sprzedającego – kontrahenta, który otrzymuje spread.

6.   W przypadku swapów walutowych oraz swapów i kontraktów terminowych typu forward dotyczących walut za kupującego uznaje się kontrahenta, który otrzymuje walutę, która znajduje się na pierwszym miejscu po ułożeniu walut w porządku alfabetycznym według normy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO 4217), a za sprzedającego – kontrahenta, który dostarcza tę walutę.

7.   W przypadku swapów dotyczących dywidend za kupującego uznaje się kontrahenta, który otrzymuje kwoty stanowiące równowartość faktycznie wypłacanych dywidend, a za sprzedającego – kontrahenta, który wypłaca dywidendę i otrzymuje odsetki według stałej stopy.

8.   W przypadku instrumentów pochodnych dotyczących przeniesienia ryzyka kredytowego, z wyjątkiem opcji i opcji na swapy, za kupującego uznaje się kontrahenta, który kupuje ochronę, a za sprzedającego – kontrahenta, który sprzedaje ochronę.

9.   W przypadku kontraktów pochodnych dotyczących towarów za kupującego uznaje się kontrahenta, który otrzymuje towar określony w zgłoszeniu, a za sprzedawcę – kontrahenta, który dostarcza ten towar.

10.   W przypadku kontraktów terminowych na stopę procentową za kupującego uznaje się kontrahenta, który wypłaca odsetki według stałej stopy, a za sprzedającego – kontrahenta, który otrzymuje odsetki według stałej stopy.

Artykuł 3b

Zabezpieczenie

1.   Tryb zabezpieczenia kontraktu pochodnego, o którym to zabezpieczeniu mowa w polu 21 w tabeli 1 w załączniku, kontrahent dokonujący zgłoszenia określa zgodnie z ust. 2–5.

2.   Jeżeli między kontrahentami nie została zawarta umowa zabezpieczająca lub jeżeli umowa zabezpieczająca zawarta między kontrahentami stanowi, że kontrahent dokonujący zgłoszenia nie wnosi ani początkowego depozytu zabezpieczającego, ani zmiennego depozytu zabezpieczającego z tytułu kontraktu pochodnego, kontrakt pochodny określa się jako »niezabezpieczony«.

3.   Jeżeli umowa zabezpieczająca zawarta między kontrahentami stanowi, że kontrahent dokonujący zgłoszenia wyłącznie regularnie wnosi zmienny depozyt zabezpieczający z tytułu kontraktu pochodnego, kontrakt pochodny określa się jako »częściowo zabezpieczony«.

4.   Jeżeli umowa zabezpieczająca zawarta między kontrahentami stanowi, że kontrahent dokonujący zgłoszenia wnosi początkowy depozyt zabezpieczający i regularnie wnosi zmienny depozyt zabezpieczający, a drugi kontrahent albo wnosi wyłącznie zmienny depozyt zabezpieczający, albo nie wnosi żadnego rodzaju depozytu z tytułu kontraktu pochodnego, kontrakt pochodny określa się jako »zabezpieczony jednostronnie«.

5.   Jeżeli umowa zabezpieczająca zawarta między kontrahentami stanowi, że obaj kontrahenci wnoszą początkowy depozyt zabezpieczający i regularnie wnoszą zmienny depozyt zabezpieczający z tytułu kontraktu pochodnego, kontrakt pochodny określa się jako »w pełni zabezpieczony«.”;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Specyfikacja, identyfikacja i klasyfikacja instrumentów pochodnych

1.   W zgłoszeniu instrument pochodny określa się w oparciu o rodzaj kontraktu oraz klasę aktywów zgodnie z ust. 2 i 3.

2.   Instrument pochodny określa się w polu 1 w tabeli 2 w załączniku jako należący do jednego z następujących rodzajów kontraktów:

a)

kontrakt finansowy na różnice kursowe;

b)

kontrakt terminowy na stopę procentową;

c)

kontrakt terminowy typu forward;

d)

kontrakt terminowy typu future;

e)

opcja;

f)

kontrakt typu spread bet;

g)

swap;

h)

opcja na swapy;

i)

inne.

3.   Instrument pochodny określa się w polu 2 w tabeli 2 w załączniku jako należący do jednej z następujących klas aktywów:

a)

towary i uprawnienia do emisji;

b)

kredyty;

c)

waluta;

d)

akcje;

e)

stopa procentowa.

4.   Jeżeli instrumenty pochodne nie zaliczają się do jednej z klas aktywów wymienionych w ust. 3, kontrahenci określają w zgłoszeniu klasę aktywów najbardziej przypominającą dany instrument pochodny. Obaj kontrahenci wskazują tę samą klasę aktywów.

5.   Kontrakt pochodny określa się w polu 6 w tabeli 2 w załączniku za pomocą, w stosownych przypadkach, następujących elementów:

a)

międzynarodowy kod identyfikujący papier wartościowy według ISO 6166 (kod ISIN) lub, w stosownych przypadkach, kod Alternative Instrument Identifier (kod AII) – do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (*1);

b)

kod ISIN – od daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

W przypadku użycia kodu AII stosuje się kompletny kod AII.

6.   Kompletny kod AII, o którym mowa w ust. 5, jest wynikiem zestawienia następujących sześciu elementów:

a)

kod identyfikacyjny rynku (MIC) według ISO 10383 dla systemu obrotu, w którym prowadzony jest obrót danym instrumentem pochodnym, określony przy użyciu 4 znaków alfanumerycznych;

b)

nadawany przez system obrotu kod niepowtarzalnie identyfikujący dany instrument bazowy i rodzaj rozrachunku oraz inne cechy charakterystyczne kontraktu, określony przy użyciu maksymalnie 12 znaków alfanumerycznych;

c)

pojedynczy znak wskazujący, czy instrument jest opcją czy też kontraktem terminowym typu future, którym jest »O« w przypadku opcji i »F« w przypadku kontraktu terminowego typu future;

d)

pojedynczy znak wskazujący, czy opcja jest opcją sprzedaży czy też opcją kupna, którym jest »P« w przypadku opcji sprzedaży i »C« w przypadku opcji kupna; instrument, który zidentyfikowano jako kontrakt terminowy typu future zgodnie z lit. c), określa się znakiem »F«;

e)

termin wykonania lub termin zapadalności kontraktu pochodnego określony w formacie RRRR-MM-DD zgodnie z normą ISO 8601;

f)

cena wykonania opcji, określona przy użyciu maksymalnie 19 cyfr, w tym maksymalnie pięciu cyfr po przecinku bez zer wiodących i końcowych. Separatorem dziesiętnym jest kropka. Wartości ujemne są niedopuszczalne. Jeżeli dany instrument jest kontraktem terminowym typu future, jako cenę wykonania podaje się zero.

7.   W przypadku produktów określonych za pomocą kodu ISIN według ISO 6166 lub kodu AII instrument pochodny klasyfikuje się w polu 4 w tabeli 2 w załączniku przy użyciu kodu służącego do klasyfikacji instrumentów finansowych (CFI) według ISO 10692.

8.   Instrumenty, dla których nie jest dostępny kod ISIN według ISO 6166 lub kod AII, klasyfikuje się przy użyciu ustalonego kodu. Kod ten musi być:

a)

niepowtarzalny;

b)

neutralny;

c)

wiarygodny;

d)

oparty na otwartym standardzie;

e)

skalowalny;

f)

dostępny;

g)

dostępny po rozsądnych kosztach;

h)

objęty odpowiednim systemem zarządzania.

9.   Do czasu zatwierdzenia przez ESMA kodu, o którym mowa w ust. 8, instrumenty pochodne, dla których nie jest dostępny kod ISIN według ISO 6166 lub kod AII, klasyfikuje się przy użyciu kodu CFI według ISO 10692.

(*1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).”;"

4)

dodaje się art. 4a i 4b w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Unikatowy identyfikator transakcji

1.   Zgłoszenie transakcji identyfikuje się przy użyciu albo globalnego unikatowego identyfikatora transakcji zatwierdzonego przez ESMA, albo – w przypadku jego braku – unikatowego identyfikatora transakcji uzgodnionego przez kontrahentów.

2.   Jeżeli kontrahenci nie uzgodnią, który podmiot jest odpowiedzialny za wygenerowanie unikatowego identyfikatora transakcji, który należy nadać zgłoszeniu, kontrahenci ustalają podmiot odpowiedzialny za wygenerowanie unikatowego identyfikatora transakcji zgodnie z poniższym:

a)

w przypadku centralnie wykonanych i centralnie rozliczonych transakcji unikatowy identyfikator transakcji generuje dla członka rozliczającego kontrahent centralny (CCP) w miejscu rozliczenia transakcji. Drugi unikatowy identyfikator transakcji generuje dla swojego kontrahenta dany członek rozliczający;

b)

w przypadku centralnie wykonanych, lecz nie rozliczonych centralnie transakcji unikatowy identyfikator transakcji generuje dla swojego członka system obrotu, w którym wykonano transakcję;

c)

w przypadku centralnie potwierdzonych i centralnie rozliczonych transakcji unikatowy identyfikator transakcji generuje dla członka rozliczającego CCP w miejscu rozliczenia transakcji. Drugi unikatowy identyfikator transakcji generuje dla swojego kontrahenta dany członek rozliczający;

d)

w przypadku transakcji centralnie potwierdzonych za pomocą środków elektronicznych, lecz nie rozliczonych centralnie unikatowy identyfikator transakcji generuje platforma odpowiedzialna za potwierdzanie warunków transakcji w miejscu potwierdzenia;

e)

w przypadku wszystkich transakcji innych niż te, o których mowa w lit. a)–d), stosuje się, co następuje:

(i)

w przypadku gdy kontrahenci finansowi zawierają transakcje z kontrahentami niefinansowymi, unikatowy identyfikator transakcji generują kontrahenci finansowi;

(ii)

w przypadku gdy kontrahenci niefinansowi, którzy przekroczyli próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania, zawierają transakcje z kontrahentami niefinansowymi, którzy nie przekroczyli tego progu, unikatowy identyfikator transakcji generują ci kontrahenci niefinansowi, którzy przekroczyli próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania;

(iii)

w przypadku wszystkich transakcji innych niż te, o których mowa w ppkt (i) i (ii), unikatowy identyfikator transakcji generuje sprzedający.

3.   Kontrahent generujący unikatowy identyfikator transakcji podaje ten identyfikator do wiadomości drugiego kontrahenta na tyle szybko, by ten drugi kontrahent mógł wypełnić swój obowiązek sprawozdawczy.

Artykuł 4b

Miejsce realizacji transakcji

Miejsce realizacji transakcji na instrumencie pochodnym określa się w polu 15 w tabeli 2 w załączniku w następujący sposób:

a)

do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 600/2014:

(i)

w przypadku miejsca realizacji transakcji znajdującego się w Unii – kod identyfikacyjny rynku (MIC) według ISO 10383, opublikowany na stronie internetowej ESMA w rejestrze ustanowionym w oparciu o informacje przekazywane przez właściwe organy na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 (*2);

(ii)

w przypadku miejsca realizacji transakcji znajdującego się poza Unią – kod MIC według ISO 10383 uwzględniony w wykazie kodów MIC prowadzonym i aktualizowanym przez ISO i opublikowanym na stronie internetowej ISO;

b)

od daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 – kod MIC według ISO 10383.

(*2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).”;"

5)

w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Zgłoszeniu do repozytorium transakcji w terminie pięciu lat od daty rozpoczęcia zgłaszania transakcji dla danej klasy instrumentów pochodnych, podlegają następujące kontrakty pochodne, które nie obowiązywały już w tym dniu:

a)

kontrakty pochodne, które zostały zawarte przed dniem 16 sierpnia 2012 r. i w dalszym ciągu obowiązywały w dniu 16 sierpnia 2012 r.;

b)

kontrakty pochodne, które zostały zawarte w dniu 16 sierpnia 2012 r. lub po tym dniu.”;

6)

załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszeje rozporządzenie stosuje się od dnia 1 listopada 2017 r., z wyjątkiem przepisów art. 1 ust. 5, które stosuje się od dnia wejście niniejszego rozporządzenia w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 20).

(3)  http://www.fsb.org/wp-content/uploads/r_140919.pdf

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Tabela 1

Informacje dotyczące kontrahenta

 

Pole

Format

 

Strony kontraktu

1

Znacznik czasu zgłoszenia

Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC) RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

2

Identyfikator kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

3

Rodzaj identyfikatora drugiego kontrahenta

»LEI« w przypadku identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442

»CLC« w przypadku kodu klienta

4

Identyfikator drugiego kontrahenta

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

Kod klienta (maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych).

5

Kraj drugiego kontrahenta

ISO 3166 – dwuznakowy kod kraju

6

Sektor przedsiębiorstw, w którym działa kontrahent dokonujący zgłoszenia

Taksonomia dla kontrahentów finansowych:

 

A = zakład ubezpieczeń na życie, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (1)

 

C = instytucja kredytowa, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2)

 

F = firma inwestycyjna, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3)

 

I = zakład ubezpieczeń, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE

 

L = alternatywny fundusz inwestycyjny zarządzany przez zarządzających alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI), który otrzymał zezwolenie lub został zarejestrowany zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (4)

 

O = instytucja pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5)

 

R = zakład reasekuracji, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE

 

U = przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz jego spółka zarządzająca, które otrzymały zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (6)

Taksonomia dla kontrahentów niefinansowych: poniższe kategorie odpowiadają głównym sekcjom statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE), jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (7)

 

1 = Rolnictwo, leśnictwo i rybactwo

 

2 = Górnictwo i wydobywanie

 

3 = Przetwórstwo przemysłowe

 

4 = Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i powietrze do układów klimatyzacyjnych

 

5 = Dostawa wody, gospodarowanie ściekami i odpadami oraz działalność związana z rekultywacją

 

6 = Budownictwo

 

7 = Handel hurtowy i detaliczny, naprawa pojazdów samochodowych i motocykli

 

8 = Transport i gospodarka magazynowa

 

9 = Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi

 

10 = Informacja i komunikacja

 

11 = Działalność finansowa i ubezpieczeniowa

 

12 = Działalność związana z obsługą rynku nieruchomości

 

13 = Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna

 

14 = Działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca

 

15 = Administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne

 

16 = Edukacja

 

17 = Opieka zdrowotna i pomoc społeczna

 

18 = Działalność związana z kulturą, rozrywką i rekreacją

 

19 = Pozostała działalność usługowa

 

20 = Gospodarstwa domowe zatrudniające pracowników; gospodarstwa domowe produkujące wyroby i świadczące usługi na własne potrzeby

 

21 = Organizacje i zespoły eksterytorialne

W przypadku zgłoszenia więcej niż jednego rodzaju działalności należy podać kody uszeregowane według względnego znaczenia danego rodzaju działalności, rozdzielając je znakiem »-«.

Pole to należy pozostawić puste w przypadku kontrahentów centralnych i innego rodzaju kontrahentów zgodnie z art. 1 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

7

Charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia

F = kontrahent finansowy

N = kontrahent niefinansowy

C = kontrahent centralny

O = inny

8

Identyfikator brokera

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

9

Identyfikator podmiotu dokonującego zgłoszenia

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

10

Identyfikator członka rozliczającego

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

11

Rodzaj identyfikatora beneficjenta

»LEI« w przypadku identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442

»CLC« w przypadku kodu klienta

12

Identyfikator beneficjenta

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych lub kod klienta składający się z maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych, w przypadku gdy klient nie kwalifikuje się do uzyskania identyfikatora podmiotu prawnego.

13

Charakter, w jakim zawarto transakcję

P = na własny rachunek (principal)

A = na rachunek klienta (agent)

14

Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent

B = kupujący

S = sprzedający

Pole to wypełnia się zgodnie z art. 3a

15

Bezpośredni związek z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami

Y = tak

N = nie

16

Próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania

Y = powyżej progu

N = poniżej progu

17

Wartość kontraktu

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

18

Waluta, w której wyrażono wartość

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

19

Znacznik czasu wyceny

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

20

Rodzaj wyceny

M = wycena według wartości rynkowej

O = wycena według modelu

C = wycena CCP

21

Zabezpieczenie

U = niezabezpieczony

PC = częściowo zabezpieczony

OC = zabezpieczony jednostronnie

FC = w pełni zabezpieczony

Pole to wypełnia się zgodnie z art. 3b

22

Zabezpieczenie na poziomie portfela

Y = tak

N = nie

23

Kod portfela, dla którego wniesiono zabezpieczenie

Maksymalnie 52 znaki alfanumeryczne, wliczając cztery znaki specjalne: ». – _.«

Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.

24

Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

25

Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

26

Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

27

Waluta wniesionych zmiennych depozytów zabezpieczających

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

28

Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

29

Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

30

Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

31

Waluta otrzymanych zmiennych depozytów zabezpieczających

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

32

Wniesiona nadwyżka zabezpieczenia

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

33

Waluta wniesionej nadwyżki zabezpieczenia

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

34

Otrzymana nadwyżka zabezpieczenia

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

35

Waluta otrzymanej nadwyżki zabezpieczenia

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217


Tabela 2

Dane wspólne

 

Pole

Format

Rodzaje kontraktów pochodnych, których to dotyczy

 

Sekcja 2a – Rodzaj kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

1

Rodzaj kontraktu

CD = kontrakty finansowe na transakcje różnicowe

FR = kontrakty terminowe na stopę procentową

FU = kontrakty terminowe typu future

FW = kontrakty terminowe typu forward

OP = opcja

SB = kontrakt typu spread bet

SW = swap

ST = opcja na swapy

OT = inne

 

2

Klasa aktywów

CO = towary i uprawnienia do emisji

CR = kredyty

CU = waluta

EQ = akcje

IR = stopa procentowa

 

 

Sekcja 2b – Informacje dotyczące kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

3

Rodzaj klasyfikacji produktu

C = CFI

U = UPI

 

4

Klasyfikacja produktu

Kod CFI zgodnie z ISO 10692, złożony z 6 liter

Zatwierdzony UPI

 

5

Rodzaj identyfikatora produktu

Proszę określić odpowiedni identyfikator:

 

I = ISIN

 

A = AII

 

6

Identyfikator produktu

W przypadku identyfikatora produktu »I«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych

W przypadku identyfikatora produktu »A«: kod AII należy podać zgodnie z art. 4 ust. 8

 

7

Rodzaj identyfikatora instrumentu bazowego

I = ISIN

A = AII

U = UPI

B = koszyk

X = indeks

 

8

Identyfikator instrumentu bazowego

W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »I«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych

W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »A«: kod AII należy podać zgodnie z art. 4 ust. 8

W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »U«: UPI

W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »B«: wszystkie poszczególne elementy składowe identyfikuje się przy użyciu kodu ISIN zgodnie z ISO 6166 lub podając kod AII zgodnie z art. 4 ust. 8. Identyfikatory poszczególnych elementów składowych rozdziela się dywizem »-«.

W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »X«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166 (jeśli jest dostępny), w innych przypadkach – pełna nazwa indeksu nadana przez dostawcę indeksu

 

9

Waluta nominalna 1

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

 

10

Waluta nominalna 2

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

 

11

Waluta dostawy

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

 

 

Sekcja 2c – Szczegółowe informacje dotyczące transakcji

 

Wszystkie kontrakty

12

Identyfikator transakcji

Dopóki globalny UTI nie będzie dostępny – kod składający się z maksymalnie 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: ». – _.«

Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.

 

13

Numer referencyjny zgłoszenia

Pole zawierające maksymalnie 52 znaki alfanumeryczne

 

14

Numer identyfikacyjny składnika złożonego obrotu

Pole zawierające maksymalnie 35 znaki alfanumeryczne

 

15

Miejsce realizacji transakcji

Kod identyfikacyjny rynku (MIC) zgodnie z ISO 10383, składający się z 4 znaków alfanumerycznych, zgodnie z art. 4 lit. b).

 

16

Kompresja

Y = jeżeli kontrakt jest wynikiem kompresji

N = jeżeli kontrakt nie jest wynikiem kompresji

 

17

Cena/stawka

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

Jeżeli cenę zgłasza się w ujęciu procentowym, należy ją wyrazić procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.

 

18

Oznaczenie ceny

U = jednostki

P = procentowo

Y = stopa zwrotu

 

19

Waluta ceny

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

 

20

Kwota nominalna

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

21

Mnożnik ceny

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

 

22

Ilość

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

 

23

Płatność z góry

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Znak liczby ujemnej stosuje się, aby wskazać, że płatność została dokonana, a nie otrzymana.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

24

Rodzaj dostawy

C = środki pieniężne

P = fizyczna

O = opcjonalne dla kontrahenta lub ustalane przez osobę trzecią

 

25

Znacznik czasu realizacji transakcji

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

 

26

Data wejścia w życie

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD

 

27

Termin zapadalności

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD

 

28

Data rozwiązania

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD

 

29

Data rozrachunku

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD

 

30

Rodzaj umowy ramowej

Pole na tekst dowolny o maksymalnej długości 50 znaków, wskazujący nazwę ewentualnej umowy ramowej

 

31

Wersja umowy ramowej

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR

 

 

Sekcja 2d – Ograniczanie ryzyka/Zgłaszanie

 

Wszystkie kontrakty

32

Znacznik czasu potwierdzenia

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

 

33

Sposób dokonania potwierdzenia

Y = potwierdzenie nieelektroniczne

N = brak potwierdzenia

E = potwierdzenie elektroniczne

 

 

Sekcja 2e – Rozliczanie

 

Wszystkie kontrakty

34

Obowiązek rozliczania

Y = tak

N = nie

 

35

Rozliczono

Y = tak

N = nie

 

36

Znacznik czasu rozliczenia

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

 

37

CCP

Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442

kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych

 

38

Transakcja wewnątrzgrupowa

Y = tak

N = nie

 

 

Sekcja 2f – Stopy procentowe

 

Instrumenty pochodne na stopę procentową

39

Stała stopa procentowa »pierwszej nogi«

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

40

Stała stopa procentowa »drugiej nogi«

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

41

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej »pierwszej nogi«

Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik to cyfry lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365

 

42

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej »drugiej nogi«

Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik to cyfry lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365

 

43

Częstotliwość płatności według stałej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

44

Częstotliwość płatności według stałej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

45

Częstotliwość płatności według stałej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

46

Częstotliwość płatności według stałej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

47

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

48

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

49

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

50

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

51

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

52

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

53

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

54

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

55

Zmienna stopa procentowa »pierwszej nogi«

Nazwa indeksu, od którego zależy zmienna stopa procentowa

 

»EONA« – EONIA

 

»EONS« – EONIA SWAP

 

»EURI« – EURIBOR

 

»EUUS« – EURODOLLAR

 

»EUCH« – EuroSwiss

 

»GCFR« – GCF REPO

 

»ISDA« – ISDAFIX

 

»LIBI« – LIBID

 

»LIBO« – LIBOR

 

»MAAA« – Muni AAA

 

»PFAN« – Pfandbriefe

 

»TIBO« – TIBOR

 

»STBO« – STIBOR

 

»BBSW« – BBSW

 

»JIBA« – JIBAR

 

»BUBO« – BUBOR

 

»CDOR« – CDOR

 

»CIBO« – CIBOR

 

»MOSP« – MOSPRIM

 

»NIBO« – NIBOR

 

»PRBO« – PRIBOR

 

»TLBO« – TELBOR

 

»WIBO« – WIBOR

 

»TREA« – Treasury

 

»SWAP« – SWAP

 

»FUSW« – SWAP typu future

lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.

 

56

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

57

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej w ramach »pierwszej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

58

Zmienna stopa procentowa »drugiej nogi«

Nazwa indeksu, od którego zależy zmienna stopa procentowa

 

»EONA« – EONIA

 

»EONS« – EONIA SWAP

 

»EURI« – EURIBOR

 

»EUUS« – EURODOLLAR

 

»EUCH« – EuroSwiss

 

»GCFR« – GCF REPO

 

»ISDA« – ISDAFIX

 

»LIBI« – LIBID

 

»LIBO« – LIBOR

 

»MAAA« – Muni AAA

 

»PFAN« – Pfandbriefe

 

»TIBO« – TIBOR

 

»STBO« – STIBOR

 

»BBSW« – BBSW

 

»JIBA« – JIBAR

 

»BUBO« – BUBOR

 

»CDOR« – CDOR

 

»CIBO« – CIBOR

 

»MOSP« – MOSPRIM

 

»NIBO« – NIBOR

 

»PRBO« – PRIBOR

 

»TLBO« – TELBOR

 

»WIBO« – WIBOR

 

»TREA« – Treasury

 

»SWAP« – SWAP

 

»FUSW« – SWAP typu future

lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.

 

59

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – okres czasu

Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty:

 

Y = rok

 

M = miesiąc

 

W = tydzień

 

D = dzień

 

60

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej w ramach »drugiej nogi« – mnożnik

Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia.

Maksymalnie 3 cyfry.

 

 

Sekcja 2 g – Transakcje walutowe

 

Walutowe instrumenty pochodne

61

Waluta dostawy 2

Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217

 

62

Kurs walutowy 1

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

63

Terminowy kurs walutowy

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

64

Podstawa kursu walutowego

Dwa kody walut zgodnie z ISO 4217 rozdzielone »/«. Pierwszy kod waluty wskazuje walutę bazową, a drugi kod waluty wskazuje walutę kwotowaną.

 

 

Sekcja 2h – Towary i uprawnienia do emisji

 

Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji

 

Uwagi ogólne

65

Towarowy instrument bazowy

AG = produkt rolny

EN = energia

FR = towary stanowiące fracht

ME = metale

IN = indeks

EV = środowisko naturalne

EX = towary egzotyczne

OT = inne

 

66

Szczegółowe informacje dotyczące towaru

Produkty rolne

 

GO = ziarna zbóż, nasiona roślin oleistych

 

DA = produkty mleczne

 

LI = zwierzęta gospodarskie

 

FO = produkty gospodarki leśnej

 

SO = nietrwałe produkty rolne

 

SF = owoce morza

 

OT = inne

Energia

 

OI = ropa naftowa

 

NG = gaz ziemny

 

CO = węgiel

 

EL = energia elektryczna

 

IE = obejmujące różne nośniki energii

 

OT = inne

Towary stanowiące fracht

 

DR = suche

 

WT = mokre

 

OT = inne

Metale

 

PR = metale szlachetne

 

NP = metale nieszlachetne

Środowisko naturalne

 

WE = pogoda

 

EM = emisje

 

OT = inne

 

 

Energia

67

Miejsce lub strefa dostawy

Kod EIC złożony z 16 znaków alfanumerycznych

Pole powtarzalne.

 

68

Punkt połączenia międzysystemowego

Kod EIC złożony z 16 znaków alfanumerycznych

 

69

Rodzaj obciążenia

BL = obciążenie podstawowe

PL = obciążenie szczytowe

OP = obciążenie pozaszczytowe

BH = godzinowe/bloki godzinowe

SH = kształtowanie (shaped)

GD = doba gazowa

OT = inne

 

 

Powtarzalna część pól 70–77

70

Okresy dostawy dla obciążeń

hh:mmZ

 

71

Data i godzina rozpoczęcia dostawy

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

 

72

Data i godzina zakończenia dostawy

Data i czas według ISO 8601 zgodnie z formatem czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ

 

73

Czas trwania

N = minuty

H = godzina

D = dzień

W = tydzień

M = miesiąc

Q = kwartał

S = sezon

Y = rok

O = inne

 

74

Dni tygodnia

WD = dni powszednie

WN = weekend

MO = poniedziałek

TU = wtorek

WE = środa

TH = czwartek

FR = piątek

SA = sobota

SU = niedziela

Dopuszcza się wiele wartości rozdzielonych »/«.

 

75

Wielkość dostawy

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

76

Jednostka ilości

KW

KWh/h

KWh/d

MW

MWh/h

MWh/d

GW

GWh/h

GWh/d

Therm/d

KTherm/d

MTherm/d

cm/d

mcm/d

 

77

Cena za ilość w okresie dostawy

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

 

 

Sekcja 2i – Opcje

 

Kontrakty obejmujące opcję

78

Rodzaj opcji

P = opcja sprzedaży

C = opcja kupna

O = jeżeli nie można określić, czy chodzi o opcję kupna, czy opcję sprzedaży

 

79

Tryb wykonania opcji

A = opcja amerykańska

B = opcja bermudzka

E = opcja europejska

S = opcja azjatycka

Dopuszcza się więcej niż jedną wartość.

 

80

Cena wykonania (górny/dolny pułap)

Maksymalnie 20 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako cyfry.

Jeżeli cenę wykonania zgłasza się w ujęciu procentowym, należy ją wyrazić procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.

 

81

Oznaczenie ceny wykonania

U = jednostki

P = procentowo

Y = stopa zwrotu

 

82

Termin zapadalności instrumentu bazowego

Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD

 

 

Sekcja 2j – Kredytowe instrumenty pochodne

 

 

83

Uprzywilejowanie

SNDB = uprzywilejowane, takie jak niezabezpieczone zobowiązania uprzywilejowane (zobowiązania korporacyjne/finansowe), dług państwowy w walucie obcej (zobowiązania rządowe),

SBOD = podporządkowane, takie jak zobowiązania podporządkowane lub lower Tier 2 (banki), zobowiązania podporządkowane o dalszej kolejności spłaty lub upper Tier 2 (banki),

OTHR = inne, takie jak akcje uprzywilejowane lub kapitał Tier 1 (banki) lub inne kredytowe instrumenty pochodne

 

84

Podmiot referencyjny

ISO 3166 – dwuznakowy kod kraju

lub

ISO 3166-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków, po którym następuje dywiz »-« i kod podokręgu kraju składający się z maksymalnie trzech znaków alfanumerycznych

lub

identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

 

85

Częstotliwość płatności

MNTH = miesięcznie

QURT = kwartalnie

MIAN = półrocznie

YEAR = rocznie

 

86

Podstawa obliczenia

Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik stanowią cyfry lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365

 

87

Seria

Pole zawierające maksymalnie 5 znaków (liczba całkowita)

 

88

Wersja

Pole zawierające maksymalnie 5 znaków (liczba całkowita)

 

89

Współczynnik indeksu (index factor)

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

 

90

Transza

T = podzielone na transze

U = niepodzielone na transze

 

91

Punkt inicjujący

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona jako ułamek dziesiętny zawierający się w przedziale od 0 do 1.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

 

92

Punkt kończący

Maksymalnie 10 cyfr, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona jako ułamek dziesiętny zawierający się w przedziale od 0 do 1.

Separatora dziesiętnego nie liczy się jako cyfry. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.

 

 

Sekcja 2k – Zmiany kontraktu

 

 

93

Rodzaj czynności

N = nowy

M = zmieniony

E = błąd

C = przedterminowe rozwiązanie

R = korekta

Z = kompresja

V = aktualizacja wyceny

P = część składowa pozycji

 

94

Poziom

T = transakcja

P = pozycja”

 


(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(3)  Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

(4)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

(5)  Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

(6)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).

(7)  Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).


21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/42


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/106

z dnia 20 stycznia 2017 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)   Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

162,4

MA

170,4

TR

167,7

ZZ

166,8

0707 00 05

EG

250,3

MA

74,9

TR

205,3

ZZ

176,8

0709 91 00

EG

153,4

ZZ

153,4

0709 93 10

MA

367,5

TR

252,3

ZZ

309,9

0805 10 22 , 0805 10 24 , 0805 10 28

EG

51,1

MA

54,9

TR

82,9

ZZ

63,0

0805 21 10 , 0805 21 90 , 0805 29 00

IL

162,6

TR

78,7

ZZ

120,7

0805 22 00

MA

70,9

ZZ

70,9

0805 50 10

AR

92,5

TR

72,4

ZZ

82,5

0808 10 80

US

105,5

ZZ

105,5

0808 30 90

CN

77,5

TR

133,1

ZZ

105,3


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/44


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/107

z dnia 20 stycznia 2017 r.

ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować do ilości, których dotyczą wnioski o pozwolenie na przywóz złożone w okresie od dnia 1 do dnia 7 stycznia 2017 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 341/2007 na czosnek

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 188 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 341/2007 (2) otwarto roczne kontyngenty taryfowe na przywóz czosnku.

(2)

Ilości, których dotyczą wnioski o pozwolenie na przywóz typu „A”, złożone w ciągu pierwszych siedmiu dni kalendarzowych miesiąca stycznia 2017 r., w odniesieniu do podokresu od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 31 maja 2017 r., są w przypadku niektórych kontyngentów większe niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości mogą zostać wydane pozwolenia na przywóz typu „A”, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, obliczonego zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3).

(3)

W celu zapewnienia skuteczności przedmiotowego środka niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ilości, których dotyczą wnioski o pozwolenie na przywóz typu „A”, złożone w odniesieniu do podokresu od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 31 maja 2017 r. na podstawie rozporządzenia (WE) nr 341/2007, ustala się współczynnik przydziału określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 341/2007 z dnia 29 marca 2007 r. otwierające i ustanawiające zarządzanie kontyngentami taryfowymi i wprowadzające system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku i niektórych innych produktów rolniczych przywożonych z krajów trzecich (Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 12).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).


ZAŁĄCZNIK

Pochodzenie

Numer porządkowy

Współczynnik przydziału – wnioski złożone w odniesieniu do podokresu od 1.3.2017 do 31.5.2017

(w %)

Argentyna

Tradycyjni importerzy

09.4104

Nowi importerzy

09.4099

Chiny

Tradycyjni importerzy

09.4105

Nowi importerzy

09.4100

0,489868

Pozostałe państwa trzecie

Tradycyjni importerzy

09.4106

Nowi importerzy

09.4102


AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/46


DECYZJA NR 1/2016 KOMITETU UPG

ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony,

z dnia 15 grudnia 2016 r.

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG [2017/108]

KOMITET UPG,

uwzględniając Przejściową umowę o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową”), podpisaną w Brukseli w dniu 15 stycznia 2009 r. i stosowaną tymczasowo od dnia 4 sierpnia 2014 r., w szczególności jej art. 92,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z Umową i niniejszą decyzją w skład strony Środkowoafrykańskiej wchodzi Republika Kamerunu.

(2)

W Umowie przewidziano, że Strony decydują o składzie, organizacji i działaniu Komitetu UPG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanawia się regulamin wewnętrzny Komitetu UPG w brzmieniu podanym w załączniku.

Regulamin zostaje ustanowiony z zastrzeżeniem postanowień szczególnych zawartych w Umowie i postanowień szczególnych, które mogą zostać przyjęte przez Komitet UPG.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

Sporządzono w Jaunde dnia 15 grudnia 2016 r.

W imieniu Republiki Kamerunu

Abdoulaye YAOUBA

W imieniu Unii Europejskiej

Cecilia MALMSTRÖM


ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN WEWNĘTRZNY KOMITETU UPG

ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Zadania Komitetu UPG

Komitet UPG odpowiedzialny jest za zarządzanie wszystkimi dziedzinami objętymi Umową i za realizację wszystkich wskazanych w Umowie zadań.

Zadania Komitetu UPG obejmują w szczególności:

1.

W dziedzinie handlu:

a)

nadzorowanie i zapewnienie wprowadzenia w życie i odpowiedniego stosowania Umowy; w tym celu Komitet UPG analizuje i zaleca priorytetowe dziedziny współpracy;

b)

ocenianie wyników osiągniętych w ramach Umowy i, w razie potrzeby, inicjowanie zmian udoskonalających Umowę;

c)

podejmowanie wszelkich działań dla zapobiegania sporom lub rozstrzygania sporów wynikających z interpretacji lub stosowania Umowy;

d)

monitorowanie postępu integracji regionalnej oraz stosunków gospodarczych i handlowych między Stronami;

e)

monitorowanie i ocenianie wpływu wykonywania Umowy na zrównoważony rozwój Stron;

f)

omawianie i podejmowanie wszelkich działań, które mogłyby skutkować wsparciem handlu, inwestycji i możliwości biznesowych między Stronami;

g)

omawianie wszelkich zagadnień dotyczących Umowy oraz wszelkich innych kwestii mogących zagrażać realizacji jej celów.

2.

W dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju:

a)

zapewnienie stosowania przepisów regulujących współpracę na rzecz rozwoju, które wchodzą w zakres Umowy;

b)

monitorowanie i koordynowanie, wspólnie z innymi partnerami, wykonania postanowień Umowy dotyczących współpracy;

c)

okresowe ocenianie wskazanych w Umowie priorytetów współpracy oraz, w razie potrzeby, formułowanie zaleceń dotyczących uwzględnienia nowych priorytetów;

d)

nadzorowanie wykonania wspólnych wytycznych załączonych do Umowy.

ROZDZIAŁ II

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

Artykuł 2

Skład i przewodniczący

1.   Komitet UPG składa się, z jednej strony, z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli Republiki Kamerunu ze szczebli ministerialnych lub pełniących wysokie funkcje publiczne.

2.   W niniejszym regulaminie wewnętrznym odniesienie do „Stron” odpowiada definicji podanej w art. 95 Umowy.

3.   Prezydencja Komitetu UPG sprawowana jest rotacyjnie, przez okres 12 miesięcy, przez przedstawiciela Unii Europejskiej oraz przedstawiciela Republiki Kamerunu. Mandat odpowiadający pierwszemu okresowi rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Komitetu UPG, a kończy się w dniu 31 grudnia następnego roku. Pierwszym przewodniczącym jest przedstawiciel Republiki Kamerunu.

Artykuł 3

Obserwatorzy

1.   Do udziału we wszystkich posiedzeniach Komitetu UPG zapraszani są w charakterze obserwatorów przedstawiciele Komisji Wspólnoty Gospodarczej i Monetarnej Afryki Środkowej (CEMAC) oraz Sekretariatu Generalnego Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (ECCAS).

2.   Strony mogą zdecydować o zaproszeniu na posiedzenia Komitetu UPG, w charakterze obserwatorów, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, sektora prywatnego, ekspertów lub innych wybranych osób.

3.   Komitet UPG może podjąć decyzję o zamknięciu dla obserwatorów dowolnej części posiedzenia na czas obrad w przedmiocie kwestii newralgicznych i podczas podejmowania przez Komitet decyzji.

Artykuł 4

Sekretariat

Obsługę sekretariatu Komitetu UPG zapewniają rotacyjnie, przez okres 12 miesięcy, Komisja Europejska w imieniu Unii Europejskiej oraz Republika Kamerunu. Okresy te pokrywają się z rotacyjnym sprawowaniem prezydencji Komitetu UPG.

Artykuł 5

Podkomitety

Dla skutecznego wykonywania swych kompetencji Komitet UPG może ustanowić podległe mu podkomitety, które są odpowiedzialne za konkretne kwestie związane z Umową. W tym celu Komitet UPG określa skład i zadania takich podkomitetów.

ROZDZIAŁ III

ZASADY DZIAŁANIA

Artykuł 6

Decyzje i zalecenia

1.   Komitet UPG przyjmuje swoje decyzje i zalecenia na zasadzie konsensusu.

2.   Komitet UPG może zdecydować o przedłożeniu wszelkich spraw ogólnych, które wynikają z Umowy i są we wspólnym interesie państw AKP i Unii Europejskiej, Radzie Ministrów AKP–UE wskazanej w art. 15 Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową z Kotonu”).

3.   W okresie pomiędzy posiedzeniami Komitet UPG może przyjmować decyzje lub zalecenia w drodze procedury pisemnej, jeżeli obie Strony wyrażą na to zgodę. Procedura pisemna polega na wymianie not między Stronami.

4.   Decyzje lub zalecenia Komitetu UPG noszą tytuł „decyzja” lub „zalecenie”, po którym następuje numer porządkowy, data przyjęcia oraz wskazanie ich przedmiotu. Każda decyzja zawiera datę jej wejścia w życie.

5.   Przyjmowane przez Komitet UPG decyzje i zalecenia uwierzytelniane są przez przedstawiciela Komisji Europejskiej w imieniu Unii Europejskiej oraz przez przedstawiciela Republiki Kamerunu.

6.   Decyzje i zalecenia są przesyłane Stronom jako dokumenty Komitetu UPG.

Artykuł 7

Korespondencja

1.   Wszelka korespondencja adresowana do Komitetu UPG jest kierowana do jego sekretariatu.

2.   Sekretariat zapewnia, aby korespondencja adresowana do Komitetu UPG była przekazywana prezydencji Komitetu oraz, w stosownych przypadkach, centrom koordynacji każdej ze Stron wskazanym w art. 92 Umowy, w charakterze dokumentów, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

3.   Korespondencja pochodząca od prezydencji Komitetu UPG jest przesyłana do centrum koordynacji każdej ze Stron przez sekretariat, a w stosownych przypadkach jest przekazywana innym członkom Komitetu UPG w charakterze dokumentów, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

Artykuł 8

Posiedzenia

1.   Komitet UPG spotyka się regularnie, w odstępach czasu nieprzekraczających jednego roku, a także w trybie nadzwyczajnym, gdy wymagają tego okoliczności, oraz jeżeli Strony tak postanowią.

2.   Każde posiedzenie Komitetu UPG odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

3.   Posiedzenia Komitetu UPG zwoływane są przez Stronę sprawującą prezydencję, po konsultacji z drugą Stroną.

4.   Zawiadomienia kierowane są do uczestników nie później niż 15 dni przed terminem każdego posiedzenia.

Artykuł 9

Delegacje

Przed każdym posiedzeniem prezydencja Komitetu UPG jest informowana o planowanym składzie delegacji Unii Europejskiej, Republiki Kamerunu oraz o ewentualnych obserwatorach.

Artykuł 10

Dokumenty

Jeśli obrady Komitetu UPG oparte są na pisemnych dokumentach towarzyszących, dokumenty takie są numerowane i przekazywane jako dokumenty Komitetu UPG nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Artykuł 11

Porządek obrad

1.   Wstępny porządek obrad każdego posiedzenia jest sporządzany przez sekretariat Komitetu UPG na podstawie wniosków złożonych przez Strony. Sekretariat Komitetu UPG przekazuje go do centrum koordynacji każdej ze Stron nie później niż 15 dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

2.   Tymczasowy porządek posiedzenia obejmuje punkty, o których włączenie do porządku posiedzenia zwrócono się do sekretariatu nie później niż 21 dni przed rozpoczęciem posiedzenia, przy czym punkty takie zostaną uwzględnione w tymczasowym porządku posiedzenia pod warunkiem że sekretariat otrzyma odpowiednią dokumentację towarzyszącą najpóźniej w dniu rozesłania takiego porządku posiedzenia.

3.   Komitet UPG przyjmuje porządek posiedzenia na początku każdego posiedzenia. Włączenie do porządku posiedzenia punktów, które nie znajdowały się we wstępnym porządku posiedzenia, jest możliwe pod warunkiem że Strony wyrażą na to zgodę.

4.   Prezydencja Komitetu UPG, za zgodą Stron, może zaprosić ekspertów do udziału w posiedzeniach Komitetu UPG w celu przedstawienia informacji dotyczących konkretnych kwestii.

5.   Dla uwzględnienia wymogów danej sytuacji sekretariat może, za zgodą Stron, skrócić terminy wskazane w ust. 1 i 2.

Artykuł 12

Protokół z posiedzenia

1.   Po zakończeniu każdego posiedzenia sporządza się podsumowanie ustaleń, które zostaje podpisane przez członków Komitetu UPG.

2.   Sekretariat sporządza projekt protokołu z każdego posiedzenia w terminie maksymalnie jednego miesiąca.

3.   Co do zasady w protokole podsumowany zostaje każdy punkt porządku obrad, w razie potrzeby z wyszczególnieniem:

a)

wszystkich dokumentów przedłożonych Komitetowi UPG;

b)

wszelkich oświadczeń, o których dołączenie wystąpili członkowie Komitetu UPG;

c)

podjętych decyzji, wydanych zaleceń, uzgodnionych oświadczeń oraz wniosków przyjętych w odniesieniu do konkretnych punktów.

4.   Protokół zawiera również listę członków Komitetu UPG, a także listę członków towarzyszących im delegacji oraz listę ewentualnych obserwatorów.

5.   Protokół jest zatwierdzany na piśmie przez obie Strony w terminie dwóch miesięcy od dnia posiedzenia. Po zatwierdzeniu dwa egzemplarze protokołu podpisuje sekretariat i każda ze Stron otrzymuje po jednym oryginalnym egzemplarzu.

Artykuł 13

Jawność

1.   O ile Strony nie postanowiły inaczej, posiedzenia Komitetu UPG są niejawne.

2.   Każda ze Stron może podjąć decyzję o publikacji decyzji Komitetu UPG we własnym wydawnictwie urzędowym.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 14

Języki

1.   Językami roboczymi Komitetu UPG są języki urzędowe wspólne dla obu Stron.

2.   Komitet UPG obraduje oraz przyjmuje decyzje i zalecenia na podstawie dokumentacji i propozycji sporządzonych w jednym z języków, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 15

Koszty

1.   Każda ze Stron pokrywa wszelkie poniesione przez siebie koszty wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach Komitetu UPG, zarówno jeśli chodzi o koszty personelu, podróży i pobytu, jak i opłaty pocztowe i telekomunikacyjne.

2.   Wydatki związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi Strona, która jest gospodarzem posiedzenia.

3.   Koszty związane z tłumaczeniem ustnym podczas posiedzeń oraz tłumaczeniem pisemnym decyzji i zaleceń na języki robocze Komitetu UPG ponosi Strona, która jest gospodarzem posiedzenia. Koszty związane z tłumaczeniem ustnym oraz tłumaczeniem pisemnym decyzji i zaleceń na inne języki urzędowe Unii Europejskiej ponosi Unia Europejska.

Artykuł 16

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją Komitetu UPG przyjętą zgodnie z art. 6 ust. 1 regulaminu.


Sprostowania

21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/52


Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/314 z dnia 4 marca 2016 r. zmieniającego załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 60 z dnia 5 marca 2016 r. )

Strona 61, załącznik, w zmianie do kolumny „Numer porządkowy” tabeli w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009:

zamiast:

„x”,

powinno być:

„297”.


21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/52


Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 122 z dnia 3 maja 2013 r. )

Strona 15, art. 34 ust. 2 lit. e):

zamiast:

„e)

posiadacz rachunku nie zgłosił zmian informacji dotyczących rachunku lub nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji dotyczących rachunku lub wymaganych w związku z podaniem informacji dla nowego rachunku;”,

powinno być:

„e)

posiadacz rachunku nie zgłosił zmian informacji dotyczących rachunku lub nie dostarczył dowodów potwierdzających te zmiany lub potwierdzających spełnianie nowych wymagań w odniesieniu do informacji dotyczących rachunku;”.