ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 12
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 60
17 stycznia 2017

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2017/75 z dnia 21 listopada 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii i jej państw członkowskich, i tymczasowego stosowania Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

1

 

 

Protokół do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

3

 

*

Decyzja Rady (Euratom) 2017/76 z dnia 21 listopada 2016 r. zatwierdzająca zawarcie, przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

22

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2017/77 z dnia 16 stycznia 2017 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

24

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/78 z dnia 15 lipca 2016 r. określające przepisy administracyjne dotyczące homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 oraz jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do ochrony prywatności i danych użytkowników tych systemów ( 1 )

26

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/79 z dnia 12 września 2016 r. ustanawiające szczegółowe wymogi techniczne i procedury badań w zakresie homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i komponentów opartych na numerze 112 eCall oraz uzupełniające i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do wyłączeń i mających zastosowanie norm ( 1 )

44

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/80 z dnia 16 stycznia 2017 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

86

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/81 z dnia 16 stycznia 2017 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

88

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2017/82 z dnia 16 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

90

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2017/83 z dnia 16 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

92

 

 

ZALECENIA

 

*

Zalecenie Komisji (UE) 2017/84 z dnia 16 stycznia 2017 r. w sprawie monitorowania węglowodorów olejów mineralnych w żywności oraz w materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością ( 1 )

95

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2015/830 z dnia 28 maja 2015 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) ( Dz.U. L 132 z 29.5.2015 )

97

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/1

DECYZJA RADY (UE) 2017/75

z dnia 21 listopada 2016 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii i jej państw członkowskich, i tymczasowego stosowania Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217 w związku z art. 218 ust. 5 oraz art. 218 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając Akt przystąpienia Republiki Chorwacji, w szczególności jego art. 6 ust. 2 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (1) (zwany dalej „USiS”), został podpisany w dniu 16 czerwca 2008 r. i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2015 r.

(2)

Republika Chorwacji stała się państwem członkowskim Unii w dniu 1 lipca 2013 r.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit drugi Aktu z 2012 r. dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej przystąpienie Chorwacji do USiS, należy uzgodnić przez zawarcie protokołu do USiS przez Radę, stanowiącą jednomyślnie w imieniu państw członkowskich, oraz przez dane państwo trzecie.

(4)

W dniu 24 września 2012 r. Rada upoważniła Komisję, w imieniu Unii i jej państw członkowskich oraz Republiki Chorwacji, do rozpoczęcia negocjacji z Bośnią i Hercegowiną w celu dostosowania umów podpisanych lub zawartych między Unią lub Unią i jej państwami członkowskimi z państwem trzecim lub państwami trzecimi bądź organizacjami międzynarodowymi, z uwagi na przystąpienie Republiki Chorwacji do Unii.

(5)

Negocjacje te zostały zakończone pomyślnie i Protokół do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwany dalej „Protokołem”) został parafowany w dniu 18 lipca 2016 r.

(6)

Protokół należy podpisać w imieniu Unii i jej państw członkowskich z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(7)

Zawarcie Protokołu podlega odrębnej procedurze w odniesieniu do kwestii należących do kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(8)

Protokół należy stosować tymczasowo do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii i jej państw członkowskich Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zawarcia tego Protokołu.

Tekst Protokołu jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Protokołu w imieniu Unii i jej państw członkowskich.

Artykuł 3

Protokół stosuje się tymczasowo, zgodnie z jego art. 8 ust. 2, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie jego podpisania (2), do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 listopada 2016 r.

W imieniu Rady

P. PLAVČAN

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 164 z 30.6.2015, s. 2.

(2)  Data rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/3

PROTOKÓŁ

do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA CHORWACJI,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

WĘGRY,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

będące Umawiającymi się Stronami Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, zwane dalej „państwami członkowskimi”, oraz

UNIA EUROPEJSKA i EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ

zwane dalej „Unią Europejską”,

z jednej strony, oraz

BOŚNIA I HERCEGOWINA,

z drugiej strony,

uwzględniając przystąpienie Republiki Chorwacji (zwanej dalej „Chorwacją”) do Unii Europejskiej z dniem 1 lipca 2013 r.,

A także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Układ przejściowy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, został podpisany w Luksemburgu w dniu 16 czerwca 2008 r. i obowiązywał od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 31 maja 2015 r.

(2)

Traktat dotyczący przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej (zwany dalej „traktatem o przystąpieniu”) został podpisany w Brukseli dnia 9 grudnia 2011 r.

(3)

Chorwacja przystąpiła do Unii Europejskiej z dniem 1 lipca 2013 r.

(4)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (zwany dalej „USiS”), został podpisany w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2008 r. i wszedł w życie dnia 1 czerwca 2015 r.

(5)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Chorwacji przystąpienie Chorwacji do USiS zostaje uzgodnione przez zawarcie protokołu do USiS.

(6)

Zgodnie z art. 37 ust. 3 USiS odbyły się konsultacje, których celem było zapewnienie uwzględnienia wzajemnych interesów Unii Europejskiej oraz Bośni i Hercegowiny, o których mowa w tym układzie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

SEKCJA I

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY

Artykuł 1

Chorwacja zostaje stroną USiS, podpisanego w Luksemburgu w dniu 16 czerwca 2008 r., oraz odpowiednio przyjmuje i uwzględnia, w taki sam sposób jak inne państwa członkowskie Unii Europejskiej, teksty USiS oraz wspólnych deklaracji i jednostronnych deklaracji załączonych do aktu końcowego podpisanego w tym samym dniu.

SEKCJA II

DOSTOSOWANIE TEKSTU USIS WRAZ Z ZAŁĄCZNIKAMI ORAZ PROTOKOŁAMI DO NIEGO

PRODUKTY ROLNE

Artykuł 2

Produkty rolne sensu stricto

1.   W art. 27 ust. 3 USiS dodaje się akapit w brzmieniu:

„Z dniem wejścia w życie Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej lub, w przypadku tymczasowego stosowania tego protokołu, z dniem rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania, roczny kontyngent taryfowy określony w akapicie pierwszym wynosi 13 210 ton (masa netto).”.

2.   W art. 27 USiS dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4a.   W uzupełnieniu ust. 4, z dniem wejścia w życie Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej lub, w przypadku tymczasowego stosowania tego protokołu, z dniem rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania, Bośnia i Hercegowina znosi cła stosowane przy przywozie niektórych produktów rolnych pochodzących z Unii, wymienionych w załączniku IIIf w ramach limitu wysokości kontyngentu taryfowego wskazanego dla określonych produktów.”.

3.   Załącznik I do niniejszego Protokołu dodaje się do USiS jako załącznik IIIf.

Artykuł 3

Ryby i produkty rybactwa

1.   W art. 28 USiS dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a.   Z dniem wejścia w życie Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej lub, w przypadku tymczasowego stosowania tego Protokołu, z dniem rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania, Unia znosi wszystkie cła i opłaty o skutku równoważnym na ryby i produkty rybactwa pochodzące z Bośni i Hercegowiny, inne niż te wymienione w załączniku IVa. Produkty wymienione w załączniku IVa są objęte zawartymi w nim postanowieniami.”.

2.   W art. 28 USiS dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Z dniem wejścia w życie Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej lub w przypadku tymczasowego stosowania tego Protokołu, z dniem rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania, Bośnia i Hercegowina otwiera kontyngent bezcłowy na przywóz żywych karpiowatych w ramach kodu CN 0301 93 00 w granicach rocznego kontyngentu taryfowego wynoszącego 75 ton. Przywóz przekraczający limity kontyngentu podlega cłom określonym w załączniku V do USiS.”.

3.   Załącznik II do niniejszego Protokołu dodaje się do USiS jako załącznik IVa.

Artykuł 4

Przetworzone produkty rolne

Załącznik III do niniejszego Protokołu dodaje się do Protokołu 1 do USiS jako załącznik III.

Artykuł 5

Umowa w sprawie wina

Z dniem wejścia w życie Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej lub, w przypadku tymczasowego stosowania tego Protokołu, z dniem rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania, zmienia się załącznik I do Protokołu 7 do USiS, o którym mowa w art. 27 ust. 5 USiS, jak określono w załączniku IV do niniejszego Protokołu.

SEKCJA III

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 6

Niniejszy Protokół i załączniki do niego stanowią integralną część USiS.

Artykuł 7

1.   Niniejszy Protokół podlega zatwierdzeniu przez Unię Europejską i jej państwa członkowskie oraz przez Bośnię i Hercegowinę zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami.

2.   Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu stosownych procedur, o których mowa w ust. 1. Akty zatwierdzenia składa się w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 8

1.   Niniejszy protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego aktu zatwierdzenia.

2.   Jeżeli nie wszystkie akty zatwierdzające niniejszy Protokół zostaną złożone przed pierwszym dniem drugiego miesiąca następującego po dacie jego podpisania, niniejszy Protokół stosuje się tymczasowo. Dniem rozpoczęcia tymczasowego stosowania jest pierwszy dzień drugiego miesiąca następującego po dacie podpisania.

Artykuł 9

Niniejszy Protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim oraz języku bośniackim i serbskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Съставено в Брюксел на петнадесети декември през две хиляди и шестнадесета година.

Hecho en Bruselas, el quince de diciembre de dos mil dieciséis.

V Bruselu dne patnáctého prosince dva tisíce šestnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den femtende december to tusind og seksten.

Geschehen zu Brüssel am fünfzehnten Dezember zweitausendsechzehn.

Kahe tuhande kuueteistkümnenda aasta detsembrikuu viieteistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα πέντε Δεκεμβρίου δύο χιλιάδες δεκαέξι.

Done at Brussels on the fifteenth day of December in the year two thousand and sixteen.

Fait à Bruxelles, le quinze décembre deux mille seize.

Sastavljeno u Bruxellesu petnaestog prosinca godine dvije tisuće šesnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì quindici dicembre duemilasedici.

Briselē, divi tūkstoši sešpadsmitā gada piecpadsmitajā decembrī.

Priimta du tūkstančiai šešioliktų metų gruodžio penkioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenhatodik év december havának tizenötödik napján.

Magħmul fi Brussell, fil-ħmistax-il jum ta’ Diċembru fis-sena elfejn u sittax.

Gedaan te Brussel, vijftien december tweeduizend zestien.

Sporządzono w Brukseli dnia piętnastego grudnia roku dwa tysiące szesnastego.

Feito em Bruxelas, em quinze de dezembro de dois mil e dezasseis.

Întocmit la Bruxelles la cincisprezece decembrie două mii șaisprezece.

V Bruseli pätnásteho decembra dvetisícšestnásť.

V Bruslju, dne petnajstega decembra leta dva tisoč šestnajst.

Tehty Brysselissä viidentenätoista päivänä joulukuuta vuonna kaksituhattakuusitoista.

Som skedde i Bryssel den femtonde december år tjugohundrasexton.

Sačinjeno u Briselu, dana petnaestog decembra dvije hiljade šesnaeste godine.

Састављено у Бриселу, дана петнаестог децембра двије хиљаде шеснаесте године.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Za Europsku uniju

За Европску унију

Image

За държавите-членки

Por los Estados miembros

Za členské státy

For medlemsstaterne

Für die Mitgliedstaaten

Liikmesriikide nimel

Για τα κράτη μέλη

For the Member States

Pour les États membres

Za države članice

Per gli Stati membri

Dalībvalstu vārdā –

Valstybių narių vardu

A tagállamok részéről

Għall-Istati Membri

Voor de lidstaten

W imieniu Państw Członkowskich

Pelos Estados-Membros

Pentru statele membre

Za členské štáty

Za države članice

Jäsenvaltioiden puolesta

För medlemsstaterna

Za države članice

За државе чланице

Image

За Европейската общност за атомна енергия

Por la Comunidad Europea de la Energía Atómica

Za Evropské společenství pro atomovou energii

For Det Europæiske Atomenergifællesskab

Für die Europäische Atomgemeinschaft

Euroopa Aatomienergiaühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας

For the European Atomic Energy Community

Pour la Communauté européenne de l'énergie atomique

Za Europsku zajednicu za atomsku energiju

Per la Comunità europea dell'energia atomica

Eiropas Atomenerģijas Kopienas vārdā –

Europos atominės energijos bendrijos vardu

Az Európai Atomenergia-közösség részéről

F'isem il-Komunità Ewropea tal-Enerġija Atomika

Voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie

W imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

Pela Comunidade Europeia da Energia Atómica

Pentru Comunitatea Europeană a Energiei Atomice

Za Európske spoločenstvo pre atómovú energiu

Za Evropsko skupnost za atomsko energijo

Euroopan atomienergiajärjestön puolesta

För Europeiska atomenergigemenskapen

Za Evropsku Zajednicu za Atomsku Energiju

За Европску заједницу за атомску енергију

Image

За Босна и Херцеговина

Por Bosnia y Herzegovina

Za Bosnu a Hercegovinu

For Bosnien-Hercegovina

Für Bosnien und Herzegowina

Bosnia ja Hertsegoviina nimel

Για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη

For Bosnia and Herzegovina

Pour la Bosnie et Herzégovine

Za Bosnu i Hercegovinu

Per la Bosnia-Erzegovina

Bosnijos ir Hercegovinos vardu

Bosnijas un Hercegovinas vārdā –

Bosznia és Hercegovina részéről

Għall-Bożnja u Ħerzegovina

Voor Bosnië en Herzegovina

W imieniu Bośni i Hercegowiny

Pela Bósnia e Herzegovina

Pentru Bosnia și Herțegovina

Za Bosnu a Hercegovinu

Za Bosno in Hercegovino

Bosnia ja Hertsegovinan puolesta

För Bosnien och Hercegovina

Za Bosnu i Hercegovinu

За Босну и Херцеговину

Image

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK IIIf

Koncesje taryfowe bośni i hercegowiny dla podstawowych produktów rolnych pochodzących z unii europejskiej

(o którym mowa w art. 27 ust. 4a USiS)

1.

Z dniem wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej znosi się cło w przypadku produktów w ramach ilości objętych kontyngentem taryfowym określonych poniżej. W przypadku przywozu wykraczającego poza kontyngent zastosowanie ma stawka KNU. W odniesieniu do 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentu, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu.

Kod CN

Wyszczególnienie

Kontyngent taryfowy (w tonach)

0102

Bydło żywe:

 

 

–

Bydło:

 

0102 29

– –

Pozostałe:

 

 

– – –

Pozostałe:

 

 

– – – –

O masie przekraczającej 300 kg:

 

 

– – – – –

Krowy:

 

0102 29 61

– – – – – –

Do uboju

1 935

 

– – – – –

Pozostałe:

 

0102 29 91

– – – – – –

Do uboju

190

0103

Świnie żywe:

 

 

–

Pozostałe:

 

0103 92

– –

O masie 50 kg lub większej:

 

 

– – –

Gatunki domowe:

 

0103 92 11

– – – –

Maciory mające prosiaki co najmniej raz, o masie nie mniejszej niż 160 kg

575

0103 92 19

– – – –

Pozostałe

1 755

0103 92 90

– – –

Pozostałe

195

0105

Drób domowy żywy, to znaczy ptactwo z gatunku Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki:

 

 

–

Pozostałe:

 

0105 94 00

– –

Ptactwo z gatunku Gallus domesticus

1 455

0207

Mięso i podroby jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105 , świeże, schłodzone lub zamrożone:

 

 

–

Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus:

 

0207 12

– –

Niecięte na kawałki, zamrożone:

 

0207 12 90

– – –

Oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek oraz bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 65 %« lub inaczej zgłaszane

80

0207 13

– –

Kawałki i podroby, świeże lub schłodzone:

 

 

– – –

Kawałki:

 

0207 13 10

– – – –

Bez kości

90

 

– – – –

Z kośćmi:

 

0207 13 30

– – – – –

Całe skrzydła, z końcami lub bez

55

0207 13 60

– – – – –

Nogi i ich kawałki

320

 

– – –

Podroby:

 

0207 13 99

– – – –

Pozostałe

25

0207 14

– –

Kawałki i podroby, zamrożone:

 

 

– – –

Kawałki:

 

 

– – – –

Z kośćmi:

 

0207 14 20

– – – – –

Połówki lub ćwiartki

30

0207 14 60

– – – – –

Nogi i ich kawałki

130

 

– – –

Podroby:

 

0207 14 99

– – – –

Pozostałe

50

0401

Mleko i śmietana, niezagęszczone ani niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego:

 

0401 40

–

O zawartości tłuszczu przekraczającej 6 % masy, ale nieprzekraczającej 10 % masy:

 

0401 40 10

– –

W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 2 litrów

80

0401 50

–

O zawartości tłuszczu przekraczającej 10 % masy:

 

 

– –

Nieprzekraczającej 21 % masy:

 

0401 50 11

– – –

W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 2 litrów

30

0402

Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego:

 

 

–

W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu przekraczającej 1,5 % masy:

 

0402 21

– –

Niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego:

 

 

– – –

O zawartości tłuszczu nieprzekraczającej 27 % masy:

 

0402 21 18

– – – –

Pozostałe

25

0403

Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana ukwaszona, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:

 

0403 90

–

Pozostałe:

 

 

– –

Niearomatyzowane ani niezawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao:

 

 

– – –

Pozostałe:

 

 

– – – –

Niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu:

 

0403 90 51

– – – – –

Nieprzekraczającej 3 % masy

500

0403 90 53

– – – – –

Przekraczającej 3 % masy, ale nieprzekraczającej 6 % masy

290

0405

Masło i pozostałe tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; produkty mleczarskie do smarowania:

 

0405 10

–

Masło:

 

 

– –

O zawartości tłuszczu nieprzekraczającej 85 % masy:

 

 

– – –

Masło naturalne:

 

0405 10 11

– – – –

W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 1 kg

160

0405 10 19

– – – –

Pozostałe

200

0406

Ser i twaróg:

 

0406 10

–

Ser (niedojrzewający lub niekonserwowany) świeży, włącznie z serem serwatkowym i twaróg

 

 

– –

O zawartości tłuszczu nieprzekraczającej 40 % masy

 

0406 10 30

– – –

Mozzarella, nawet w płynie

355

0406 10 50

– – –

Pozostały:

0406 10 80

– –

Pozostały:

165

0409 00 00

Miód naturalny

165

0701

Ziemniaki, świeże lub schłodzone:

 

0701 90

–

Pozostałe:

 

 

– –

Pozostałe:

 

0701 90 50

– – –

Młode, od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca

50

0701 90 90

– – –

Pozostałe

1 265

0704

Kapusty, kalafiory, kalarepa, jarmuż i podobne jadalne kapusty, świeże lub schłodzone:

 

0704 90

–

Pozostałe:

 

0704 90 10

– –

Kapusta biała i kapusta czerwona

280

0706

Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub schłodzone:

 

0706 10 00

–

Marchew i rzepa

50

0806

Winogrona, świeże lub suszone:

 

0806 10

–

Świeże:

 

0806 10 10

– –

Winogrona stołowe

45

0809

Morele, wiśnie i czereśnie, brzoskwinie (włącznie z nektarynami), śliwki i owoce tarniny, świeże:

 

 

–

Wiśnie i czereśnie:

 

0809 21 00

– –

Wiśnie (Prunus cerasus)

410

0811

Owoce i orzechy, niepoddane obróbce cieplnej lub ugotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego:

 

0811 90

–

Pozostałe:

 

 

– –

Pozostałe:

 

 

– – –

Wiśnie i czereśnie:

 

0811 90 75

– – – –

Wiśnie (Prunus cerasus)

70

1601

Kiełbasy i podobne wyroby z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe na bazie tych wyrobów:

 

 

–

Pozostałe:

 

1601 00 91

– –

Kiełbasy, suche lub do smarowania, niepoddane obróbce cieplnej

285

1602

Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane:

 

1602 10 00

–

Przetwory homogenizowane

75

1602 20

–

Z wątroby (wątróbki) dowolnych zwierząt:

 

1602 20 90

– –

Pozostałe:

140

 

–

Z drobiu objętego pozycją 0105 :

 

1602 31

– –

Z indyków:

 

 

– – –

Zawierające 57 % masy lub więcej mięsa lub podrobów, drobiowych:

 

1602 31 19

– – – –

Pozostałe

40

1602 32

– –

Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus:

 

 

–

Ze świń:

 

 

– – –

Zawierające 57 % masy lub więcej mięsa lub podrobów, drobiowych:

 

1602 32 11

– – – –

Niepoddane obróbce cieplnej

130

1602 32 19

– – – –

Pozostałe

30

1602 32 30

– – –

Zawierające 25 % masy lub więcej, ale mniej niż 57 % masy, mięsa lub podrobów, drobiowych

170

1602 32 90

– – –

Pozostałe

230

1602 41

– –

Szynki i ich kawałki:

 

1602 41 10

– – –

Ze świń domowych

360

1602 49

– –

Pozostałe, włącznie z mieszankami:

 

 

– – –

Ze świń domowych:

 

 

– – – –

Zawierające 80 % masy lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia:

 

1602 49 15

– – – – –

Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części

150

1602 49 30

– – – –

Zawierające 40 % masy lub więcej, ale mniej niż 80 % masy, mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia

445

1602 49 50

– – – –

Zawierające mniej niż 40 % masy mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia

60

1602 50

–

Z bydła:

 

 

– –

Pozostałe:

 

1602 50 31

– – –

Wołowina peklowana (corned beef), w opakowaniach hermetycznych

70

1602 50 95

– – –

Pozostałe

295

1701

Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej:

 

 

–

Pozostały:

 

1701 91 00

– –

Zawierający dodatek środków aromatyzujących lub barwiących

55

1701 99

– –

Pozostały:

 

1701 99 10

– – –

Cukier biały

3 470

2001

Warzywa, owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym:

 

2001 10 00

–

Ogórki i korniszony

265

2001 90

–

Pozostałe:

 

2001 90 70

– –

Papryka słodka

70

2005

Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006 :

 

 

–

Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne:

 

2005 99

– –

Pozostałe:

 

2005 99 50

– – –

Mieszanki warzywne

245

2005 99 60

– – –

Kapusta kwaszona

40

2.

Przywóz do Bośni i Hercegowiny następujących produktów podlega pozwoleniom określonym poniżej. W przypadku przywozu wykraczającego poza kontyngent zastosowanie ma stawka KNU. W przypadku 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentu, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu.

Kod CN

Wyszczególnienie

Kontyngent taryfowy (w tonach)

Z dniem 1.1.2017 r.

Z dniem 1.1.2018 r.

Z dniem 1.1.2019 r.

0401

Mleko i śmietana, niezagęszczone ani niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego:

 

 

 

0401 20

–

O zawartości tłuszczu przekraczającej 1 % masy, ale nieprzekraczającej 6 % masy:

 

 

 

 

– –

Nieprzekraczającej 3 % masy:

 

 

 

0401 20 11

– – –

W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 2 litrów

5 432

9 506

13 580

 

– –

Przekraczającej 3 % masy:

 

 

 

0401 20 91

– – –

W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 2 litrów

720

1 440

1 440

0403

Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana ukwaszona, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:

 

 

 

0403 10

–

Jogurt:

 

 

 

 

– –

Niearomatyzowany ani niezawierający dodatku owoców, orzechów lub kakao:

 

 

 

 

– – –

Niezawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu:

 

 

 

0403 10 11

– – – –

Nieprzekraczającej 3 % masy

1 515

3 030

3 030

0403 10 13

– – – –

Przekraczającej 3 % masy, ale nieprzekraczającej 6 % masy

1 520

3 040

3 040

0403 90

–

Pozostałe:

 

 

 

 

– –

Niearomatyzowane ani niezawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao:

 

 

 

 

– – –

Pozostałe:

 

 

 

 

– – – –

Niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu:

 

 

 

0403 90 59

– – – – –

Przekraczającej 6 % masy

1 762,5

3 525

3 525

1601

Kiełbasy i podobne wyroby z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe na bazie tych wyrobów:

 

 

 

 

–

Pozostałe:

 

 

 

1601 00 99

– –

Pozostałe:

1 692,5

3 385

3 385 ”.

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK IVa

Cła stosowane do produktów pochodzących z Bośni i Hercegowiny w przywozie do Unii Europejskiej

(o którym mowa w art. 28 ust. 1a USiS)

1.

Z dniem wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej przywóz z Bośni i Hercegowiny do Unii Europejskiej podlega koncesjom określonym poniżej. W odniesieniu do 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentu, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia okresu tymczasowego stosowania Protokołu.

Kody CN

Wyszczególnienie

Wielkość kontyngentu taryfowego (w tonach)

Stawka należności celnejw ramach kontyngentu

Stawka należności celnej powyżej kontyngentu

0301 91 10

0301 91 90

0302 11 10

0302 11 20

0302 11 80

0303 14 10

0303 14 20

0303 14 90

0304 42 10

0304 42 50

0304 42 90

ex 0304 52 00

0304 82 10

0304 82 50

0304 82 90

ex 0304 99 21

ex 0305 10 00

ex 0305 39 90

0305 43 00

ex 0305 59 85

ex 0305 69 80

Pstrągi i trocie (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): żywe; świeże lub schłodzone; zamrożone; suszone, solone lub w solance, wędzone; filety rybne i pozostałe mięso rybie; mąki, mączki i granulki, nadające się do spożycia przez ludzi

500

0 %

70 % cła KNU

0301 93 00

0302 73 00

0303 25 00

ex 0304 39 00

ex 0304 51 00

ex 0304 69 00

ex 0304 93 90

ex 0305 10 00

ex 0305 31 00

ex 0305 44 90

ex 0305 52 00

ex 0305 69 80

Karpiowate (Cyprinus spp., Carassius spp., Ctenopharyngodon idellus, Hypophthalmichthys spp., Cirrhinus spp., Mylopharyngodon piceus, Catla catla, Labeo spp., Osteochilus hasselti, Leptobarbus hoeveni, Megalobrama spp): żywe; świeże lub schłodzone; zamrożone; suszone, solone lub w solance, wędzone; filety rybne i pozostałe mięso rybie; mąki, mączki i granulki, nadające się do spożycia przez ludzi

140

0 %

70 % cła KNU

ex 0301 99 85

0302 85 10

0303 89 50

ex 0304 49 90

ex 0304 59 90

ex 0304 89 90

ex 0304 99 99

ex 0305 10 00

ex 0305 39 90

ex 0305 49 80

ex 0305 59 85

ex 0305 69 80

Kielec (właściwy) i morlesze (Dentex dentex i Pagellus spp.): żywe; świeże lub schłodzone; zamrożone; suszone, solone lub w solance, wędzone; filety rybne i pozostałe mięso rybie; mąki, mączki i granulki, nadające się do spożycia przez ludzi

30

0 %

30 % cła KNU

ex 0301 99 85

0302 84 10

0303 84 10

ex 0304 49 90

ex 0304 59 90

ex 0304 89 90

ex 0304 99 99

ex 0305 10 00

ex 0305 39 90

ex 0305 49 80

ex 0305 59 85

ex 0305 69 80

Labraks europejski (moron) (Dicentrarchus labrax): żywy; świeży lub schłodzony; zamrożony; suszony, solony lub w solance, wędzony; filety rybne i pozostałe mięso rybie; mąki, mączki i granulki, nadające się do spożycia przez ludzi

30

0 %

30 % cła KNU

1604 13 11

1604 13 19

ex 1604 20 50

Sardynki przetworzone lub zakonserwowane

50

6 %

100 %

1604 16 00

1604 20 40

Sardele przetworzone lub zakonserwowane

70

12,5 %

100 %

2.

Stawka celna obowiązująca w odniesieniu do wszystkich produktów objętych pozycją HS 1604, z wyjątkiem sardynek przetworzonych lub zakonserwowanych i sardeli przetworzonych lub zakonserwowanych, jest obniżona do 70 % stawki celnej KNU.”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK III DO PROTOKOŁU 1

koncesje taryfowe Bośni i Hercegowiny dla przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Unii Europejskiej

(o którym mowa w art. 25 USiS)

Z dniem wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej znosi się należności celne przywozowe w ramach wielkości kontyngentów taryfowych określonych poniżej. W przypadku przywozu wykraczającego poza kontyngent zastosowanie ma stawka KNU. W odniesieniu do 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentu, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu.

Kod CN

Wyszczególnienie

Kontyngent taryfowy (w tonach)

0403

Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana ukwaszona, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:

 

0403 10

–

Jogurt:

 

 

– –

Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao:

 

 

– – –

Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego:

 

0403 10 91

– – – –

Nieprzekraczającej 3 % masy

480

0403 10 93

– – – –

Przekraczającej 3 % masy, ale nieprzekraczającej 6 % masy

130

0403 10 99

– – – –

Przekraczającej 6 % masy

25

0403 90

–

Pozostałe:

 

 

– –

Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:

 

 

– – –

Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego:

 

0403 90 91

– – – –

Nieprzekraczającej 3 % masy

530

0403 90 93

– – – –

Przekraczającej 3 % masy, ale nieprzekraczającej 6 % masy

55

1905

Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby:

 

 

–

Słodkie herbatniki; gofry i wafle:

 

1905 31

– –

Słodkie herbatniki:

 

 

– – –

Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao:

 

1905 31 19

– – – –

Pozostałe

365

 

– – –

Pozostałe:

 

 

– – – –

Pozostałe:

 

1905 31 99

– – – – –

Pozostałe

600

1905 32

– –

Gofry i wafle:

 

 

– – –

Pozostałe:

 

 

– – – –

Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao:

 

1905 32 19

– – – – –

Pozostałe

300

1905 90

–

Pozostałe:

 

 

– –

Pozostałe:

 

1905 90 45

– – –

Herbatniki

35

2208

Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe:

 

2208 20

–

Napoje spirytusowe otrzymane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron:

 

 

– –

W pojemnikach o objętości 2 litry lub mniejszej:

 

2208 20 29

– – –

Pozostałe:

 

ex 2208 20 29

– – – –

Brandy z winogron i brandy z wytłoków z winogron

85

ex 2208 20 29

– – – –

Pozostałe

2402

Cygara, nawet z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu:

 

2402 20

–

Papierosy zawierające tytoń:

 

2402 20 90

– –

Pozostałe:

3 200 ”

ZAŁĄCZNIK IV

„ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKA I DO PROTOKOŁU 7

1.

Tabelę w pkt 1 w załączniku I do Protokołu 7, dotyczącym przywozu wina do Unii Europejskiej, zastępuje się poniższą tabelą:

Kod CN

Wyszczególnienie (zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) Protokołu 7)

Obowiązujące cło

Ilości

(hl)

Przepisy szczegółowe

ex 2204 10

Gatunkowe wino musujące

Zwolnienie

25 500

 (1)

ex 2204 21

Wino ze świeżych winogron

ex 2204 22

ex 2204 29

Wino ze świeżych winogron

Zwolnienie

15 100

 (1)

2.

Tabelę w pkt 3 w załączniku I do Protokołu 7, dotyczącą przywozu wina do Bośni i Hercegowiny, zastępuje się poniższą tabelą:

Kod taryfy celnej Bośni i Hercegowiny

Wyszczególnienie (zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. a) Protokołu 7)

Obowiązujące cło

Ilości według stanu na dzień 1.1.2017 r.

(hl)

Ilości według stanu na dzień 1.1.2018 r.

(hl)

Przepisy szczegółowe

ex 2204 10

Gatunkowe wino musujące

Zwolnienie

13 765

19 530

 (2)

ex 2204 21

Wino ze świeżych winogron

(1)  Na wniosek jednej Stron mogą zostać przeprowadzone konsultacje mające na celu dostosowanie kontyngentów poprzez przeniesienie ilości z kontyngentu dotyczącego pozycji ex 2204 22 i ex 2204 29 do kontyngentu dotyczącego pozycji ex 2204 10 oraz ex 2204 21. W odniesieniu do 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentu, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu.

(2)  W odniesieniu do 2017 r. zastosowanie ma pełna kwota kontyngentów, niezależnie od daty wejścia w życie lub rozpoczęcia tymczasowego stosowania Protokołu.”

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/22

DECYZJA RADY (Euratom) 2017/76

z dnia 21 listopada 2016 r.

zatwierdzająca zawarcie, przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 akapit drugi,

uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (zwany dalej „USiS”), został podpisany w dniu 16 czerwca 2008 r. i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2015 r. (1).

(2)

Republika Chorwacji stała się państwem członkowskim Unii w dniu 1 lipca 2013 r.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit drugi Aktu z 2012 r. dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej przystąpienie Chorwacji do USiS powinno zostać uzgodnione przez zawarcie protokołu do USiS przez Radę, stanowiącą jednomyślnie w imieniu państw członkowskich, oraz przez dane państwo trzecie.

(4)

W dniu 24 września 2012 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Bośnią i Hercegowiną w celu zawarcia protokołu do USiS.

(5)

Negocjacje te zostały zakończone pomyślnie i Protokół do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwany dalej „Protokołem”) został parafowany w dniu 18 lipca 2016 r.

(6)

Protokół obejmuje kwestie wchodzące w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(7)

Zawarcie Protokołu przez Komisję w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej należy zatwierdzić w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(8)

Podpisanie i zawarcie Protokołu podlega odrębnej procedurze w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem o Unii Europejskiej i Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się zawarcie przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (2).

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 listopada 2016 r.

W imieniu Rady

P. PLAVČAN

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 164 z 30.6.2015, s. 2.

(2)  Zob. s. 3 niniejszego Dziennika Urzędowego.

ROZPORZĄDZENIA

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/24

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2017/77

z dnia 16 stycznia 2017 r.

dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (1), w szczególności jego art. 46 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 23 marca 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 267/2012.

(2)

Zgodnie z decyzją Rady (WPZiB) 2017/83 (2) należy skreślić szereg podmiotów z wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012.

(3)

W związku z wyrokami Sądu w sprawach T-182/13 (3), T-433/13 (4), T-158/13 (5), T-5/13 (6) oraz T-45/14 (7), Moallem Insurance Company, Petropars Operation & Management Company, Petropars Resources Engineering Ltd, Iran Aluminium Company, Iran Liquefied Natural Gas Co., Hanseatic Trade Trust & Shipping (HTTS) GmbH i Naser Bateni nie są włączone do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012.

(4)

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-200/13 P (8) Bank Saderat Iran nie jest włączony do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012. W związku z tym, a także mając na uwadze pewność prawa, należy skreślić wpis dotyczący Banku Saderat PLC (London) w tym załączniku.

(5)

Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 267/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1.

(2)  Decyzja Rady (WPZiB) 2017/83 z dnia 16 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (zob. s. 92 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(3)  Wyrok Sądu z dnia 10 lipca 2014 r., Moallem Insurance przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-182/13, ECLI:EU:T:2014:624

(4)  Wyrok Sądu z dnia 5 maja 2015 r., Petropars Iran Co., i inni przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-433/13, ECLI:EU:T:2015:255.

(5)  Wyrok Sądu z dnia 15 września 2015 r., Iranian Aluminium Co. (Iralco) przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-158/13, ECLI:EU:T:2015:634.

(6)  Wyrok Sądu z dnia 18 września 2015 r., Iran Liquefied Natural Gas Co. przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-5/13, ECLI:EU:T:2015:644.

(7)  Wyrok Sądu z dnia 18 września 2015 r., HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH i Naser Bateni przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-45/14, ECLI:EU:T:2015:650.

(8)  Wyrok Sądu z dnia 21 kwietnia 2016 r., Rada Unii Europejskiej przeciwko Bankowi Saderat Iran, C-200/13 P, ECLI:EU:C:2016:284.

ZAŁĄCZNIK

Skreśla się wpisy dotyczące wymienionych poniżej podmiotów figurujące w wykazie zamieszczonym w załączniku IX część I.B do rozporządzenia (UE) nr 267/2012:

I.   Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu.

B.   Podmioty

„7.

a) Bank Saderat PLC (London)

48.

Neka Novin (alias Niksa Nirou)

65.

West Sun Trade GMBH

159.

Oil Industry Pension Fund Investment Company (OPIC)”.

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/26

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/78

z dnia 15 lipca 2016 r.

określające przepisy administracyjne dotyczące homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 oraz jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do ochrony prywatności i danych użytkowników tych systemów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wymagań dotyczących homologacji typu na potrzeby wdrożenia systemu pokładowego eCall opartego na numerze alarmowym 112 oraz zmiany dyrektywy 2007/46/WE (1), w szczególności jego art. 6 ust. 13 oraz art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/758 wprowadza od dnia 31 marca 2018 r. ogólny obowiązek wyposażania nowych typów pojazdów kategorii M1 i N1 w systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112.

(2)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/79 (2) określa szczegółowe wymogi techniczne i procedury badań do celów homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, jak również homologacji typu WE pokładowych oddzielnych zespołów technicznych („STU”) opartych na numerze 112 oraz komponentów systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

(3)

Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) określa ogólne ramy homologacji typu WE pojazdów silnikowych oraz określa role i obowiązki wszystkich zainteresowanych podmiotów na różnych etapach procedury homologacji. Oprócz tego konieczne jest określenie niezbędnych przepisów administracyjnych dotyczących homologacji typu WE pojazdów silnikowych wyposażonych w systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112 oraz w STU i komponenty oparte na numerze 112.

(4)

Aby zapewnić jednolite warunki wdrożenia procedur badań w odniesieniu do homologacji typu WE oraz uprościć występowanie o homologację, należy określić standardowy zestaw dokumentów informacyjnych, wzory świadectw homologacji typu WE oraz wzory znaku homologacji typu WE.

(5)

Producenci powinni zapewnić, by systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112 nie były identyfikowalne i nie były stale śledzone. W tym celu należy zapewnić, aby systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112 nie były dostępne dla komunikacji w normalnym trybie funkcjonowania systemu i aby dane w pamięci wewnętrznej nie były dostępne poza systemem dla żadnych podmiotów przed zainicjowaniem zgłoszenia eCall. Producenci powinni również wdrożyć odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu ochrony danych w pamięci wewnętrznej systemu przed nieuprawnionym dostępem lub nadużyciem.

(6)

Wszelkie dane przetworzone przez system pokładowy eCall oparty na numerze 112 muszą być odpowiednie, właściwe i proporcjonalne do celów, do których dane te są gromadzone i przetwarzane.

(7)

Konsumenci powinni mieć pełne i rzetelne informacje dotyczące funkcjonowania systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112, w szczególności na temat sposobu przetwarzania i ochrony danych w tym systemie. Konsumenci powinni być również informowani o cechach i funkcjach prywatnego systemu zgłoszeń alarmowych i innych usług dodanych, jeżeli są one zainstalowane w pojeździe silnikowym.

(8)

Spójne podejście w zakresie informacji przekazywanych konsumentom na temat funkcjonowania systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 wymaga, aby powstał wzór informacji dla użytkownika, zawierający minimum informacji, jakie mają być dołączone do dokumentacji technicznej pojazdu.

(9)

Producenci pojazdów powinni mieć wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów technicznych dotyczących homologacji systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112. Państwa członkowskie powinny również dysponować wystarczającym czasem, aby wdrożyć na swoim terytorium infrastrukturę publicznego punktu przyjmowania zgłoszeń o wypadkach („PSAP”) niezbędną do prawidłowego przyjmowania i obsługi zgłoszeń eCall. W związku z powyższym data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia powinna być taka sama jak data obowiązkowego stosowania systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/758.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu poddano konsultacjom z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (4).

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa przepisy administracyjne dotyczące homologacji nowych typów pojazdów w odniesieniu do systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, jak również pokładowych oddzielnych zespołów technicznych („STU”) opartych na numerze 112 oraz komponentów systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 zaprojektowanych i zbudowanych dla takich pojazdów.

Określa ono również jednolite warunki wdrażania przepisów rozporządzenia (UE) 2015/758 w odniesieniu do ochrony prywatności i danych użytkowników systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112.

Artykuł 2

Homologacja typu WE pojazdów w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

1.   Producent występuje do organu udzielającego homologacji, zdefiniowanego w art. 3 pkt 29 dyrektywy 2007/46/WE, z wnioskiem o homologację typu WE pojazdu w odniesieniu do jego systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

2.   Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się zgodnie ze wzorem w załączniku I część 1.

3.   Jeżeli spełnione są wymagania techniczne, o których mowa w art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/79, organ udzielający homologacji udziela homologacji typu WE i wydaje świadectwo homologacji typu WE numerowane zgodnie z systemem określonym w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE.

Państwo członkowskie nie przydziela tego samego numeru innemu typowi pojazdu.

4.   Świadectwo homologacji typu WE sporządza się zgodnie ze wzorem w załączniku I część 2.

5.   Producent umieszcza w instrukcji obsługi pojazdu informacje na temat przetwarzania danych w systemie pokładowym eCall opartym na numerze 112, zgodnie ze wzorem określonym w części 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Homologacja typu WE pokładowych oddzielnych zespołów technicznych eCall opartych na numerze 112 i komponentów systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

1.   Producent występuje do organu udzielającego homologacji, zdefiniowanego w art. 3 pkt 29 dyrektywy 2007/46/WE, z wnioskiem o homologację typu WE dla typu pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 lub komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

2.   Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się zgodnie ze wzorem w części 1 załącznika II do niniejszego rozporządzenia.

3.   Jeżeli spełnione są wymagania techniczne, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/79 w odniesieniu do komponentów oraz w art. 7 tegoż rozporządzenia w odniesieniu do oddzielnych zespołów technicznych, organ udzielający homologacji udziela homologacji typu WE i wydaje świadectwo homologacji typu WE wraz z numerem homologacji typu zgodnym z systemem numerowania określonym w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE.

Państwo członkowskie nie przydziela tego samego numeru innemu typowi oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu.

4.   Świadectwo homologacji typu WE sporządza się zgodnie ze wzorem w załączniku II część 2.

Artykuł 4

Znak homologacji typu WE

Każdy komponent lub oddzielny zespół techniczny zgodny z typem, w odniesieniu do którego udzielono homologacji WE komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jest oznaczany znakiem homologacji typu WE zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku II część 3.

Artykuł 5

Ochrona prywatności i danych

1.   Producent wprowadza środki niezbędne do zapewnienia, aby system pokładowy eCall oparty na numerze 112 lub pokładowy oddzielny zespół techniczny eCall oparty na numerze 112 nie były identyfikowalne i nie były stale śledzone w normalnym trybie funkcjonowania systemu. Producent zapewnia ponadto, aby dane w pamięci wewnętrznej tego systemu lub oddzielnego zespołu technicznego były automatycznie i nieprzerwanie usuwane i nie były dostępne poza systemem pokładowym lub oddzielnym zespołem technicznym dla żadnych podmiotów przed zainicjowaniem zgłoszenia eCall.

2.   Producent informuje właściciela pojazdu o środkach wprowadzonych zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia (UE) 2015/758, używając wzoru określonego w załączniku I część 3 do niniejszego rozporządzenia.

3.   Producent wprowadza odpowiednie środki ochronne (np. wykorzystanie technologii szyfrowania), aby chronić dane osobowe w pamięci wewnętrznej systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 oraz aby zapobiec śledzeniu i nadużyciom. Środki takie muszą być właściwe, ściśle proporcjonalne i niezbędne do osiągnięcia zamierzonego celu.

Artykuł 6

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 31 marca 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lipca 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 77.

(2)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/79 z dnia 12 września 2016 r. ustanawiające szczegółowe wymogi techniczne i procedury badań w zakresie homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i komponentów opartych na numerze 112 eCall oraz uzupełniające i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do wyłączeń i mających zastosowanie norm (zob. s. 44 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(3)  Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

(4)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Dokumenty administracyjne dotyczące homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do montażu systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu WE pojazdu silnikowego w odniesieniu do systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Dołączone fotografie musi cechować wystarczający stopień szczegółowości.

Jeżeli układ, komponenty lub oddzielne zespoły techniczne, o których mowa w niniejszym dokumencie informacyjnym, są sterowane elektronicznie, należy przedstawić informacje na temat działania tego sterowania.

0.   INFORMACJE OGÓLNE

0.1.   Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.   Typ: …

0.2.1.   Nazwa lub nazwy handlowe (o ile występują): …

0.3.   Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe (1): …

0.3.1.   Umiejscowienie tego oznaczenia: …

0.4.   Kategoria pojazdu (2): …

0.5.   Nazwa przedsiębiorstwa i adres producenta: …

0.8.   Nazwa i adres zakładu montażowego (zakładów montażowych): …

0.9.   Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): …

1.   OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1.   Fotografie lub rysunki reprezentatywnego pojazdu: …

9.   NADWOZIE

9.1.   Typ nadwozia (4): …

9.10.   Rozplanowanie wnętrza

9.10.2.   Rozmieszczenie i identyfikacja urządzeń sterujących, kontrolek i wskaźników

9.10.2.1.   Fotografie lub rysunki rozmieszczenia symboli oraz urządzeń sterujących, kontrolek i wskaźników, w szczególności przedstawiające symbol i umiejscowienie kontrolki lub wskaźnika ostrzegawczego (jeżeli są przewidziane), lub opis innych metod ostrzeżenia użytkowników pojazdów w przypadku poważnej awarii, która uniemożliwia systemowi realizację zgłoszenia eCall opartego na numerze 112: …

9.12.2.   Charakter i umiejscowienie dodatkowych systemów ograniczania ruchu (zaznaczyć: tak/nie/opcjonalne)

(L = lewa strona, R = prawa strona, C = środek)

 

Przednia poduszka powietrzna

Boczna poduszka powietrzna

Napinacz pasa

Pierwszy rząd siedzeń

L

C

R

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drugi rząd siedzeń (*1)

L

C

R

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9.12.4.   Zwięzły opis części elektrycznych/elektronicznych (o ile występują): …

12.   RÓŻNE

12.8.   System eCall

12.8.1.   Zainstalowany: tak/nie (3).

12.8.2.   Opis techniczny lub schematy: …

12.8.3.   Numer homologacji typu (jeżeli jest dostępny) pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall: …

12.8.4.   W przypadku systemu eCall niehomologowanego jako oddzielny zespół techniczny:

12.8.4.1.   Szczegółowy opis, fotografie lub rysunki systemu eCall i jego umiejscowienia w pojeździe: …

12.8.4.2.   Wykaz głównych komponentów składowych systemu eCall: …

12.8.4.3.   Schemat połączeń elektrycznych: …

12.8.5.   System TPS eCall zainstalowany: tak/nie (3).

12.8.6.   Inne usługi o wartości dodanej zainstalowane: tak/nie (3).

12.8.7.   Deklaracja zgodności z normami, o których mowa w art. 5 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2015/758: tak/nie (3).

Data, podpis

Objaśnienia

(1)

Jeżeli identyfikator typu zawiera znaki nieistotne dla opisu pojazdu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, znaki takie należy przedstawić w dokumencie za pomocą symbolu „?” (np. ABC??123??).

(2)

Według definicji w części A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

(3)

Niepotrzebne skreślić.

(4)

Użyć kodów zdefiniowanych w części C załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

CZĘŚĆ 2

Świadectwo homologacji typu WE

WZÓR

Format A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu

Zawiadomienie dotyczące:

—

homologacji typu WE (1)

—

rozszerzenia typu homologacji WE (1)

—

odmowy udzielenia homologacji typu WE (1)

—

cofnięcia homologacji typu WE (1)

dla typu pojazdu w odniesieniu do montażu systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2015/758, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) …./…

Numer homologacji typu WE: …

Powód rozszerzenia: …

SEKCJA I

0.1.   Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.   Typ: …

0.2.1.   Nazwa lub nazwy handlowe (o ile występują): …

0.3.   Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe (2): …

0.3.1.   Umiejscowienie tego oznaczenia: …

0.4.   Kategoria pojazdu (3): …

0.5.   Nazwa przedsiębiorstwa i adres producenta: …

0.8.   Nazwa i adres zakładu montażowego (zakładów montażowych): …

0.9.   Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): …

SEKCJA II

1.   Dodatkowe informacje (w stosownych przypadkach): zob. addendum

2.   Służba techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań: …

3.   Data sprawozdania z badania: …

4.   Numer sprawozdania z badania: …

5.   Uwagi (jeżeli są): zob. addendum.

6.   Miejscowość: …

7.   Data: …

8.   Podpis: …

Załączniki:

1.

Pakiet informacyjny.

2.

Sprawozdanie z badania.

Objaśnienia

(1)

Niepotrzebne skreślić.

(2)

Jeżeli identyfikator typu zawiera znaki nieistotne dla opisu pojazdu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, znaki takie należy przedstawić w dokumencie za pomocą symbolu „?” (np. ABC??123??).

(3)

Według definicji zawartej w części A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

Addendum

do świadectwa homologacji typu WE nr …

1.   Informacje dodatkowe

1.1.   Krótki opis systemu eCall zainstalowanego w pojeździe: …

1.2.   Umiejscowienie systemu eCall: …

1.3.   Sposób inicjowania systemu eCall: …

1.4.   Zasilanie systemu eCall: …

1.5.   W pojeździe zainstalowano system TPS eCall: tak/nie (1).

1.6.   Inne usługi o wartości dodanej: tak/nie (1).

2.   Numer homologacji typu pokładowego oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu eCall opartego na numerze 112 (1) zainstalowanego w pojeździe (jeżeli jest zainstalowany) w celu spełnienia wymogów rozporządzenia (UE) 2015/758 i jego aktów wykonawczych: …

3.   Uwagi (jeżeli są): …

CZĘŚĆ 3

Wzór informacji dla użytkownika

Dokumentacja techniczna dołączana do pojazdu (instrukcja obsługi) musi zawierać jasne, kompletne i łatwo dostępne informacje o systemie pokładowym eCall opartym na numerze 112 oraz o jego funkcjonowaniu, jak również o systemie eCall obsługiwanym przez strony trzecie (systemie TPS) lub innych usługach o wartości dodanej zainstalowanych w pojeździe i ich dodatkowych funkcjach.

Należy wyraźnie wskazać różnice w przetwarzaniu danych między systemem pokładowym eCall opartym na numerze 112 a systemem TPS lub inną usługą o wartości dodanej, jeżeli są one zainstalowane.

Informacje dotyczące ochrony prywatności i danych przedstawia się oddzielnie dla systemu opartego na numerze 112 i oddzielnie dla systemu TPS przed ich pierwszym użyciem, tak aby uniknąć nieporozumień co do celów i wartości dodanej przetwarzania danych.

W niniejszym wzorze określono minimalne wymagane informacje przekazywane użytkownikowi; można je uzupełnić innymi odpowiednimi informacjami w odniesieniu do konkretnych okoliczności, w których dane są gromadzone lub przetwarzane.

1.   OPIS SYSTEMU POKŁADOWEGO ECALL

1.1.   Przegląd systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112, jego działanie i funkcjonalność: …

1.2.   Usługa eCall oparta na numerze 112 jest usługą publiczną świadczoną w interesie ogólnym i jest dostępna bezpłatnie.

1.3.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 uruchamia się domyślnie. Uruchamia się on automatycznie za pomocą czujników pokładowych w razie poważnego wypadku. Uruchamia się on również automatycznie, jeżeli dany pojazd jest wyposażony w system TPS, który nie zadziała w razie poważnego wypadku.

1.4.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 może być również zainicjowany ręcznie, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Instrukcje ręcznego uruchomienia systemu: …

1.5.   W przypadku poważnej awarii systemu, która uniemożliwia działanie systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112, osoby znajdujące się w pojeździe otrzymają następujące ostrzeżenie: …

2.   INFORMACJE O PRZETWARZANIU DANYCH

2.1.   Przetwarzanie danych osobowych za pośrednictwem systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 musi być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych określonymi w dyrektywach 95/46/WE (2) i 2002/58/WE (3) Parlamentu Europejskiego i Rady, w szczególności musi opierać się na konieczności ochrony żywotnych interesów osób, zgodnie z art. 7 lit. d) dyrektywy 95/46/WE (4).

2.2.   Przetwarzanie takich danych jest ściśle ograniczone do celu obsługi zgłoszeń alarmowych eCall kierowanych pod jednolity europejski numer alarmowy 112.

2.3.   Rodzaje danych i ich odbiorcy

2.3.1.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 może gromadzić i przetwarzać tylko następujące dane:

—

Numer identyfikacyjny pojazdu

—

Typ pojazdu (samochód osobowy lub lekki pojazd dostawczy)

—

Typ napędu w pojeździe (benzyna/olej napędowy/CNG/LPG/elektryczny/wodór)

—

Trzy ostatnie położenia pojazdu i kierunek jazdy

—

Plik logu automatycznej aktywacji systemu wraz ze znacznikiem czasu

—

Ewentualne dodatkowe dane (jeżeli dotyczy): …

2.3.2.   Odbiorcami danych przetwarzanych przez system pokładowy eCall oparty na numerze 112 są odpowiednie publiczne punkty przyjmowania zgłoszeń o wypadkach wyznaczone przez właściwe organy publiczne państwa, na którego terytorium mają one siedzibę, do przyjmowania i obsługi zgłoszeń eCall na jednolity europejski numer alarmowy 112.

Dodatkowe informacje (jeśli są dostępne): …

2.4.   Sposoby przetwarzania danych

2.4.1.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 jest zaprojektowany w taki sposób, aby dane zawarte w pamięci systemu nie były dostępne poza systemem przed zainicjowaniem zgłoszenia eCall.

Uwagi dodatkowe (ewentualnie): …

2.4.2.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 jest zaprojektowany w taki sposób, aby nie był identyfikowalny i nie był stale śledzony w normalnym trybie funkcjonowania systemu.

Uwagi dodatkowe (ewentualnie): …

2.4.3.   System pokładowy eCall oparty na numerze 112 jest zaprojektowany w taki sposób, aby dane z pamięci wewnętrznej były automatycznie i nieprzerwanie usuwane.

2.4.3.1.   Dane dotyczące położenia pojazdu są w sposób ciągły nadpisywane w pamięci wewnętrznej systemu, tak aby zawsze zachowane były najwyżej trzy ostatnie położenia pojazdu niezbędne do normalnego funkcjonowania systemu.

2.4.3.2.   Log danych o aktywności w systemie pokładowym eCall opartym na numerze 112 jest przechowywany nie dłużej niż jest to konieczne do osiągnięcia celu obsługi zgłoszeń alarmowych eCall, a w żadnym przypadku nie dłużej niż 13 godzin od momentu zainicjowania zgłoszenia alarmowego eCall.

Uwagi dodatkowe (ewentualnie): …

2.5.   Sposoby korzystania z praw przysługujących osobie, której dane dotyczą

2.5.1.   Osoba, której dane dotyczą, (właściciel pojazdu) ma prawo dostępu do danych oraz, w stosownych przypadkach, prawo żądania sprostowania, usunięcia lub zablokowania dotyczących jej danych, których przetwarzanie jest niezgodne z przepisami dyrektywy 95/46/WE. Każda osoba trzecia, której te dane zostały ujawnione, musi zostać powiadomiona o ewentualnym sprostowaniu, usunięciu lub zablokowaniu danych zgodnie z tą dyrektywą, o ile nie okaże się to niemożliwe lub nie będzie wymagało niewspółmiernie dużego wysiłku.

2.5.2.   Osoba, której dotyczą dane, ma prawo złożyć skargę do właściwego organu ochrony danych, jeżeli uważa, że jej prawa zostały naruszone w wyniku przetwarzania jej danych osobowych.

2.5.3.   Służby odpowiedzialne za obsługę wniosków dotyczących dostępu do danych (w stosownych przypadkach): …

3.   INFORMACJE O USŁUGACH STRON TRZECICH I INNYCH USŁUGACH O WARTOŚCI DODANEJ (JEŚLI SĄ ZAMONTOWANE)

3.1.   Opis działania i funkcje systemu TPS/usługi o wartości dodanej: …

3.2.   Przetwarzanie danych osobowych za pośrednictwem systemu TPS/innej usługi o wartości dodanej musi być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych określonymi w dyrektywach 95/46/WE i 2002/58/WE.

3.2.1.   Podstawa prawna stosowania systemu TPS lub usługi o wartości dodanej oraz przetwarzania danych za ich pośrednictwem: …

3.3.   Dane osobowe w systemie TPS lub innych usługach o wartości dodanej przetwarza się wyłącznie za wyraźną zgodą osoby, której dane dotyczą (właściciela lub właścicieli pojazdu).

3.4.   Zasady przetwarzania danych za pośrednictwem systemu TPS lub innych usług o wartości dodanej, w tym wszelkie niezbędne informacje dodatkowe dotyczące identyfikacji, śledzenia i przetwarzania danych osobowych: …

3.5.   Właściciel pojazdu wyposażonego – oprócz systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 – w system TPS eCall lub inne usługi o wartości dodanej ma prawo zdecydować się na stosowanie systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 zamiast systemu TPS eCall lub innych usług o wartości dodanej.

3.5.1.   Informacje kontaktowe na potrzeby dezaktywacji systemu TPS eCall: …

(*1)  Tabelę w razie potrzeby można rozszerzyć w celu uwzględnienia pojazdów mających więcej niż dwa rzędy siedzeń lub pojazdów, które mają na swojej szerokości więcej niż trzy siedzenia.

(1)  Niepotrzebne skreślić.

(2)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(3)  Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(4)  Dyrektywa 95/46/WE została uchylona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1). Rozporządzenie stosuje się od dnia 25 maja 2018 r.

ZAŁĄCZNIK II

Dokumenty administracyjne dotyczące homologacji typu WE pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 lub komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112

CZĘŚĆ 1

Dokument informacyjny

WZÓR

Dokument informacyjny nr … dotyczący homologacji typu WE pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 lub komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 (3).

Poniższe informacje należy dostarczyć w trzech egzemplarzach wraz ze spisem treści. Wszystkie rysunki muszą być w formacie A4 lub złożone do formatu A4, w odpowiedniej skali i o dostatecznym stopniu szczegółowości. Dołączone fotografie musi cechować wystarczający stopień szczegółowości.

Jeżeli oddzielny zespół techniczny lub komponent, o których mowa w niniejszym dokumencie informacyjnym, są sterowane elektronicznie, należy przedstawić informacje na temat działania tego sterowania.

0.   INFORMACJE OGÓLNE

0.1.   Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.   Typ: …

0.3.   Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na oddzielnym zespole technicznym (1): …

0.3.1.   Umiejscowienie tego oznaczenia: …

0.4.   W przypadku oddzielnego zespołu technicznego przeznaczonego do kategorii pojazdu (2): …

0.5.   Nazwa przedsiębiorstwa i adres producenta: …

0.7.   Umiejscowienie i sposób umieszczenia znaku homologacji WE: …

0.9.   Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): …

12.8.   System eCall

12.8.2.   Opis techniczny lub schematy: …

12.8.3.1.   Fotografie lub rysunki o dostatecznym stopniu szczegółowości i w odpowiedniej skali, umożliwiające identyfikację oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu. Na rysunkach musi być pokazane miejsce przewidziane dla oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu w pojeździe oraz miejsce przewidziane na znak homologacji typu WE oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu: …

12.8.3.1.1.   Instrukcje dotyczące instalacji w pojeździe, w tym położenie i orientacja komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112: …

12.8.3.1.2.   Umiejscowienie i sposób montażu w pojeździe pokładowego oddzielnego zespołu technicznego opartego na numerze 112: …

12.8.3.2.   Wykaz głównych części składowych oddzielnego zespołu technicznego lub komponentu: …

12.8.7.   Deklaracja zgodności z normami, o których mowa w art. 5 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2015/758: tak/nie (3).

Objaśnienia

(1)

Jeżeli identyfikator typu zawiera znaki nieistotne dla opisu pojazdu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, znaki takie należy przedstawić w dokumencie za pomocą symbolu „?” (np. ABC??123??).

(2)

Według definicji w sekcji A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

(3)

Niepotrzebne skreślić.

CZĘŚĆ 2

Świadectwo homologacji typu WE

WZÓR

Format A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu

Zawiadomienie dotyczące:

—

homologacji typu WE (1)

—

rozszerzenia typu homologacji WE (1)

—

odmowy udzielenia homologacji typu WE (1)

—

cofnięcia homologacji typu WE (1)

dla typu pojazdu w odniesieniu do montażu systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 (1)

w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2015/758.

Numer homologacji typu WE: …

Powód rozszerzenia: …

SEKCJA I

0.1.   Marka (nazwa handlowa producenta): …

0.2.   Typ: …

0.3.   Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na oddzielnym zespole technicznym/komponencie (2): …

0.3.1   Umiejscowienie tego oznaczenia: …

0.4.   W przypadku oddzielnego zespołu technicznego przeznaczonego do kategorii pojazdu (3): …

0.5.   Nazwa i adres producenta: …

0.7.   Umiejscowienie i sposób umieszczenia znaku homologacji WE: …

0.9.   Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): …

SEKCJA II

1.   Dodatkowe informacje (w stosownych przypadkach): zob. addendum

2.   Służba techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań: …

3.   Data sprawozdania z badania: …

4.   Numer sprawozdania z badania: …

5.   Uwagi (jeżeli są): zob. addendum.

6.   Miejscowość: …

7.   Data: …

8.   Podpis: …

Załączniki:

1.

Pakiet informacyjny.

2.

Sprawozdanie z badania.

Addendum

do świadectwa homologacji typu WE nr …

1.   Informacje dodatkowe

1.1.   Krótki opis pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112/komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 (3): …

1.1.1.   Instrukcje dotyczące instalacji w pojeździe, w tym położenie i orientacja komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112: …

1.1.2.   Przykład znaku homologacji typu WE na pokładowym oddzielnym zespole technicznym eCall opartym na numerze 112/komponencie systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 (3): …

1.2.   Umiejscowienie i sposób montażu w pojeździe oddzielnego zespołu technicznego eCall: …

1.3.   Sposób inicjowania: …

1.4.   Zasilanie: …

2.   Komponent systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 jest zgodny z wymaganiami technicznymi określonymi w załączniku I do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/79. Ponadto spełnia on wymagania techniczne określone w:

2.1.   załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/79: tak/nie (3).

2.2.   załączniku VI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/79: tak/nie (3).

2.3.   załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/79: tak/nie (3).

3.   Uwagi (jeżeli są): …

CZĘŚĆ 3

Znak homologacji typu dla oddzielnych zespołów technicznych i komponentów

1.   Znak homologacji typu WE komponentu i oddzielnego zespołu technicznego zawiera:

1.1.   Prostokąt otaczający małą literę „e”, po której następuje numer określający państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE komponentu oddzielnego zespołu technicznego:

1

dla Niemiec

12

dla Austrii

26

dla Słowenii

2

dla Francji

13

dla Luksemburga

27

dla Słowacji

3

dla Włoch

17

dla Finlandii

29

dla Estonii

4

dla Niderlandów

18

dla Danii

32

dla Łotwy

5

dla Szwecji

19

dla Rumunii

34

dla Bułgarii

6

dla Belgii

20

dla Polski

36

dla Litwy

7

dla Węgier

21

dla Portugalii

49

dla Cypru

8

dla Republiki Czeskiej

23

dla Grecji

50

dla Malty

9

dla Hiszpanii

24

dla Irlandii

 

 

11

dla Zjednoczonego Królestwa

25

dla Chorwacji

 

 

1.2.   W pobliżu prostokąta „podstawowy numer homologacji” zawarty w sekcji 4 numeru homologacji typu, poprzedzony dwoma cyframi określającymi numer porządkowy przydzielony niniejszemu rozporządzeniu. Obecny numer porządkowy to „00”.

1.3.   W przypadku pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112, w sąsiedztwie prostokąta numer porządkowy poprzedza się symbolem „ECALL”.

2.   Znak homologacji typu WE umieszcza się na głównej części pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 lub komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 w taki sposób, aby nie można go było zetrzeć oraz aby był wyraźny i łatwy do odczytania.

3.   Na rysunkach 1 i 2 przedstawiono przykłady znaków homologacji typu WE odpowiednio dla pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 oraz dla komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

Rysunek 1

Przykład znaku homologacji typu WE dla pokładowych oddzielnych zespołów technicznych opartych na numerze 112

Image

Objaśnienia

Legenda

Homologacja typu UE oddzielnego zespołu technicznego została wydana przez Bułgarię pod numerem 0046. Pierwsze dwie cyfry „00” wskazują, że oddzielny zespół techniczny został homologowany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Rysunek 2

Przykład znaku homologacji typu WE dla komponentów systemów pokładowych opartych na numerze 112

Image

Objaśnienia

Legenda

Homologacja typu UE komponentu została wydana przez Niemcy pod numerem 00026. Pierwsze dwie cyfry „00” wskazują, że komponent został homologowany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(1)  Niepotrzebne skreślić.

(2)  Jeżeli identyfikator typu zawiera znaki nieistotne dla opisu pojazdu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, którego dotyczy dany dokument informacyjny, znaki takie należy przedstawić w dokumencie za pomocą symbolu „?” (np. ABC??123??).

(3)  Niepotrzebne skreślić.

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/44

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/79

z dnia 12 września 2016 r.

ustanawiające szczegółowe wymogi techniczne i procedury badań w zakresie homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i komponentów opartych na numerze 112 eCall oraz uzupełniające i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do wyłączeń i mających zastosowanie norm

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wymagań dotyczących homologacji typu na potrzeby wdrożenia systemu pokładowego eCall opartego na numerze alarmowym 112 oraz zmiany dyrektywy 2007/46/WE (1), w szczególności jego art. 2 ust. 2, art. 5 ust. 8 i 9 oraz art. 6 ust. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/758 wprowadza od dnia 31 marca 2018 r. ogólny obowiązek wyposażania nowych typów pojazdów kategorii M1 i N1 w systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112.

(2)

Konieczne jest określenie szczegółowych wymogów technicznych i procedur badań dotyczących homologacji pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112. Procedury badań pozwalają również na badanie i homologację pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i komponentów opartych na numerze 112, przeznaczonych do zamontowania w pojazdach silnikowych lub do połączenia z systemami pokładowymi eCall opartymi na numerze 112.

(3)

Badania powinny być prowadzone przez służby techniczne w ich roli przewidzianej w dyrektywie 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), która określa ogólne ramy homologacji typu WE pojazdów silnikowych oraz role i obowiązki wszystkich zainteresowanych podmiotów na różnych etapach procedury homologacji.

(4)

Badania i wymogi powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby unikać powielania badań. Ponadto wymagana jest pewna elastyczność w odniesieniu do pojazdów specjalnego przeznaczenia, które powstają w wielu etapach zgodnie z dyrektywą 2007/46/WE, ponieważ są one zwolnione z wymogów dotyczących zderzenia czołowego i bocznego określonych w regulaminach EKG ONZ nr 94 i 95. W związku z tym homologacja przyznana na wcześniejszym etapie procedury pojazdowi podstawowemu w odniesieniu do systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 powinna nadal obowiązywać, chyba że system lub jego czujniki zostały zmodyfikowane po udzieleniu homologacji.

(5)

Istnieją przypadki, w których niektóre klasy pojazdów nie mogą z przyczyn technicznych być wyposażone w odpowiedni mechanizm inicjowania systemu eCall i powinny one zostać zwolnione z wymogów rozporządzenia (UE) 2015/758. Po dokonaniu oceny kosztów i korzyści przeprowadzonej przez Komisję i z uwzględnieniem odpowiednich aspektów technicznych i bezpieczeństwa określono te klasy pojazdów i ujęto je w wykazie w załączniku IX.

(6)

System pokładowy eCall oparty na numerze 112 powinien nadal działać po poważnym wypadku. Automatyczny system eCall jest najkorzystniejszy w przypadku poważnej kolizji, w której istnieje duże ryzyko, że osoby przebywające w pojeździe nie będą mogły wezwać pomocy inaczej niż przez system eCall. Należy zatem poddawać badaniom systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112, oddzielne zespoły techniczne i komponenty, tak aby sprawdzić ich funkcjonalność po poddaniu ich obciążeniom statycznym podobnym do tych, jakie mogą wystąpić podczas poważnej kolizji pojazdu.

(7)

Funkcjonowanie pokładowego systemu eCall opartego na numerze 112 i jego automatyczne inicjowanie po wypadku powinno być również zapewnione na poziomie pojazdu. Należy zatem określić procedurę badania dla pełnego badania zderzeniowego, tak aby sprawdzić, czy pojazd jest skonstruowany w taki sposób, że system pokładowy eCall oparty na numerze 112 jest odporny na zderzenie czołowe i boczne w swoim pierwotnym położeniu i konfiguracji.

(8)

Podstawową funkcją systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 jest nie tylko powiadamianie publicznego punktu przyjmowania zgłoszeń o wypadkach (PSAP), ale również zapewnienie połączenia głosowego między osobami przebywającymi w pojeździe a operatorem PSAP. Sprzęt dźwiękowy systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 powinien zatem być poddany badaniom w ramach pełnego badania zderzeniowego, tak aby potwierdzić, że nie pojawiają się obniżenie głośności ani zakłócenia, które uniemożliwiałyby połączenia głosowe.

(9)

Jeżeli system pokładowy eCall oparty na numerze 112 jest homologowany do użytku w połączeniu z systemem usług stron trzecich („systemem TPS”), należy zapewnić, aby tylko jeden z tych systemów był aktywny w danym czasie oraz aby system pokładowy eCall oparty na numerze 112 uruchamiał się automatycznie, jeżeli system TPS nie działa. Producent pojazdów wyposażonych w system pokładowy eCall oparty na numerze 112 oraz w system TPS powinien wyjaśnić procedurę awaryjną wbudowaną w system TPS i opisać zasady przejścia pomiędzy systemem TPS a systemem pokładowym eCall opartym na numerze 112.

(10)

Aby zapewnić rzetelne i wiarygodne dane o lokalizacji, system pokładowy eCall oparty na numerze 112 powinien mieć możliwość korzystania z usług określania pozycji w systemach Galileo i EGNOS.

(11)

System pokładowy eCall oparty na numerze 112 powinien ostrzegać osoby przebywające w pojeździe, jeżeli system nie jest w stanie realizować połączeń alarmowych. Należy zatem określić procedurę weryfikacji samodiagnostyki systemu i jego zgodności z wymogami dotyczącymi wskazywania nieprawidłowości w działaniu.

(12)

Producenci powinni zapewnić, by systemy pokładowe eCall oparte na numerze 112 nie były identyfikowalne i nie były stale śledzone. W tym celu należy określić procedurę badania w celu sprawdzenia, czy system pokładowy eCall oparty na numerze 112 nie jest dostępny do komunikacji z PSAP przed zainicjowaniem zgłoszenia eCall.

(13)

Wszelkie dane przetworzone przez system pokładowy eCall oparty na numerze 112 muszą być odpowiednie, właściwe i proporcjonalne do celów, do których dane te są gromadzone i przetwarzane. W tym celu należy określić właściwe procedury, aby sprawdzić, czy dane w pamięci wewnętrznej systemu są automatycznie i nieprzerwanie usuwane oraz czy nie są przechowywane dłużej niż jest to konieczne na potrzeby obsługi zgłoszenia alarmowego.

(14)

Należy zaktualizować wersje obowiązujących norm, na których oparte są wymogi usługi eCall.

(15)

Producenci pojazdów powinni mieć wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów technicznych dotyczących homologacji systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112. Państwa członkowskie powinny również dysponować wystarczającym czasem, aby wdrożyć na swoim terytorium infrastrukturę PSAP niezbędną do prawidłowego przyjmowania i obsługi zgłoszeń alarmowych. W związku z powyższym data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia powinna być taka sama jak data obowiązkowego stosowania systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/758,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe wymogi techniczne i procedury badań w zakresie homologacji typu WE pojazdów, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) 2015/758, w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 oraz pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i komponentów opartych na numerze 112.

Artykuł 2

Klasy pojazdów zwolnionych z wymogu montowania pokładowego systemu eCall opartego na numerze 112

Załącznik IX zawiera wykaz klas pojazdów, które ze względów technicznych nie mogą być wyposażone w odpowiedni mechanizm inicjowania systemu eCall, w związku z czym są zwolnione z wymogu montowania systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112.

Artykuł 3

Homologacja wielostopniowa pojazdów specjalnego przeznaczenia

W przypadku wielostopniowej homologacji typu pojazdów specjalnego przeznaczenia zdefiniowanych w pkt 5.1 i 5.5 części A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE homologacja typu udzielona na poprzednim etapie w odniesieniu do montażu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 w pojeździe podstawowym zachowuje ważność, pod warunkiem że system pokładowy eCall oparty na numerze 112 oraz odpowiednie czujniki nie zostały poddane modyfikacjom.

Artykuł 4

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„typ pojazdu w odniesieniu do montażu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112” oznacza pojazdy silnikowe, które nie różnią się między sobą pod takimi zasadniczymi względami jak właściwości zamontowania w obrębie pojazdu oraz funkcjonalność i możliwości podstawowych urządzeń obsługujących pokładowe zgłoszenia alarmowe;

2)

„typ pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112” oznacza połączenia konkretnych urządzeń, które po ich zamontowaniu w pojeździe silnikowym nie różnią się między sobą pod takimi zasadniczymi względami jak właściwości, funkcjonalność i możliwości obsługi pokładowego zgłoszenia alarmowego;

3)

„typ komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112” oznacza konkretne urządzenia, które po ich zamontowaniu w pokładowym oddzielnym zespole technicznym eCall opartym na numerze 112 lub w systemie pokładowym eCall opartym na numerze 112 nie różnią się między sobą pod takimi zasadniczymi względami jak właściwości, funkcjonalność i możliwości pełnienia roli w obsłudze pokładowego zgłoszenia alarmowego;

4)

„reprezentatywny układ części” oznacza wszystkie części wymagane w systemie pokładowym eCall opartym na numerze 112 do skutecznego wypełnienia pokładowego zgłoszenia alarmowego minimalnym zakresem danych i transmisji tego minimalnego zakresu danych, o którym mowa w normie EN 15722:2015 „Inteligentne systemy transportowe – e-bezpieczeństwo – Minimalny zakres danych systemu eCall”, w tym moduł sterujący, źródło zasilania, moduł łączności sieci bezprzewodowej, odbiornik globalnego systemu nawigacji satelitarnej, zewnętrzna antena globalnego systemu nawigacji satelitarnej oraz ich złącza i okablowanie;

5)

„moduł sterujący” oznacza komponent systemu pokładowego eCall zaprojektowany do zapewniania współdziałania wszystkich modułów, komponentów i funkcji systemu;

6)

„źródło zasilania” oznacza komponent zapewniający zasilanie systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112, w tym ewentualne zapasowe źródło zasilania, który zasila system po badaniu, o którym mowa w pkt 2.3 załącznika I;

7)

„plik logu eCall” oznacza każdy rekord wygenerowany w momencie automatycznego lub ręcznego uruchomienia systemu „eCall”, który jest przechowywany w pamięci wewnętrznej systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 i składa się tylko z minimalnego zakresu danych;

8)

„globalny system nawigacji satelitarnej” („GNSS”) oznacza infrastrukturę konstelacji satelitów oraz sieci stacji naziemnych, która zapewnia użytkownikom dysponującym odpowiednim odbiornikiem dokładne informacje o czasie i geolokalizacji;

9)

„system wspomagający oparty na wyposażeniu satelitarnym” („SBAS”) oznacza regionalny system nawigacji satelitarnej służący monitorowaniu i korygowaniu sygnałów emitowanych przez istniejące globalne systemy nawigacji satelitarnej, zapewniający użytkownikom lepsze wyniki pod względem dokładności i integralności;

10)

„tryb zimnego rozruchu” oznacza stan odbiornika GNSS, w którym dane o położeniu, prędkości, czasie, almanachu i efemerydach nie są zapisane w odbiorniku, w związku z czym nawigacja musi być obliczona na podstawie pełnego wyszukiwania w przestrzeni;

11)

„aktualna lokalizacja” oznacza ostatnie znane położenie pojazdu określone w najpóźniejszym możliwym momencie przed wygenerowaniem minimalnego zakresu danych.

Artykuł 5

Wymogi i procedury badań dotyczące homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do montażu systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

1.   Homologacja typu WE pojazdu w odniesieniu do montażu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 jest uzależniona od pozytywnego wyniku pojazdu i jego systemu w badaniach określonych w załącznikach I–VIII oraz spełnienia przez pojazd i jego system odpowiednich wymogów określonych w tych załącznikach.

2.   Jeżeli pojazd silnikowy jest wyposażony w typ pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112, który uzyskał homologację zgodnie z art. 7, pojazd i jego system muszą uzyskać pozytywny wynik w badaniach określonych w załącznikach II, III i V oraz spełniać wszystkie odpowiednie wymogi określone w tych załącznikach.

3.   Jeżeli system pokładowy eCall oparty na numerze 112 w pojeździe silnikowym składa się z jednego lub większej liczby komponentów, które uzyskały homologację zgodnie z art. 6, pojazd i jego system muszą uzyskać pozytywny wynik w badaniach określonych w załącznikach I–VIII oraz spełniać wszystkie odpowiednie wymogi określone w tych załącznikach. Ocena zgodności systemu z tymi wymogami może jednak częściowo opierać się na wynikach badań, o których mowa w art. 6 ust. 3.

Artykuł 6

Wymogi i procedury badań dotyczące homologacji typu WE komponentów systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112

1.   Homologacja typu WE komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 jest uzależniona od pozytywnego wyniku komponentu w badaniach określonych w załączniku I oraz spełnienia przez komponent odpowiednich wymogów określonych w tym załączniku.

2.   Do celów ust. 1 po poddaniu poszczególnych części badaniu, o którym mowa w pkt 2.3 załącznika I, stosuje się tylko procedurę weryfikacji komponentów określoną w pkt 2.8 tego załącznika.

3.   Na wniosek producenta komponent może być dodatkowo poddany przez służbę techniczną badaniu na zgodność z wymogami określonymi w załącznikach IV, VI i VII, które mają znaczenie dla funkcjonalności komponentu. Zgodność z tymi wymogami wskazuje się w świadectwie homologacji typu wydanym zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/78 (3).

Artykuł 7

Wymogi i procedury badań dotyczące homologacji typu WE pokładowych oddzielnych zespołów technicznych eCall opartych na numerze 112

1.   Homologacja typu WE pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 jest uzależniona od pozytywnego wyniku oddzielnego zespołu technicznego w badaniach określonych w załącznikach I, IV, VI, VII i VIII oraz spełnienia przez oddzielny zespół techniczny odpowiednich wymogów określonych w tych załącznikach.

2.   Jeżeli pokładowy oddzielny zespół techniczny eCall oparty na numerze 112 składa się z jednego lub większej liczby komponentów, które uzyskały homologację zgodnie z art. 6, oddzielny zespół techniczny musi uzyskać pozytywny wynik w badaniach określonych w załącznikach I, IV, VI, VII i VIII oraz spełniać wszystkie odpowiednie wymogi określone w tych załącznikach. Ocena zgodności oddzielnego zespołu technicznego z tymi wymogami może jednak częściowo opierać się na wynikach badania, o którym mowa w art. 6 ust. 3.

Artykuł 8

Obowiązki państw członkowskich

Państwa członkowskie odmawiają udzielenia homologacji typu WE nowym typom pojazdów silnikowych, które nie spełniają wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 9

Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2015/758

Art. 5 ust. 8 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2015/758 otrzymuje brzmienie:

„Wymagania techniczne i badania, o których mowa w akapicie pierwszym, są oparte na wymaganiach określonych w ust. 2–7 oraz na dostępnych normach odnoszących się do eCall, stosownie do przypadku, w tym:

a)

EN 16072:2015 »Inteligentne systemy transportowe – e-bezpieczeństwo – Wymagania operacyjne dla ogólnoeuropejskiego systemu eCall«;

b)

EN 16062:2015 »Inteligentne systemy transportowe – e-bezpieczeństwo – Wymagania wysokiego poziomu dla aplikacji (HLAR) eCall«;

c)

EN 16454:2015 »Inteligentne systemy transportowe – e-bezpieczeństwo – Kompleksowe badanie zgodności eCall«;

d)

EN 15722:2015 »Inteligentne systemy transportowe – e-bezpieczeństwo – Minimalny zakres danych systemu eCall«;

e)

EN 16102:2011 »Inteligentne systemy transportowe – eCall – Wymagania eksploatacyjne dotyczące usługi dostarczanej przez stronę trzecią«;

f)

wszelkich dodatkowych normach europejskich odnoszących się do systemu eCall przyjętych zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (*1) lub regulaminów Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (regulaminy EKG ONZ) dotyczących systemów eCall, do których Unia przystąpiła.

Artykuł 10

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 31 marca 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 września 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 77.

(2)  Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/78 z dnia 15 lipca 2016 r. określające przepisy administracyjne dotyczące homologacji typu WE pojazdów silnikowych w odniesieniu do ich systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 oraz jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 w odniesieniu do ochrony prywatności i danych użytkowników tych systemów (zob. s. 26 niniejszego Dziennika Urzędowego).

SPIS TREŚCI

ZAŁĄCZNIK I – Wymagania techniczne i procedury badania odporności systemów pokładowych eCall na poważne zderzenia (badanie opóźnienia w przypadku poważnego zderzenia) 51
ZAŁĄCZNIK II – Pełna ocena badań zderzeniowych 58
ZAŁĄCZNIK III – Odporność urządzeń dźwiękowych na zderzenia 60
ZAŁĄCZNIK IV – Współistnienie systemu pokładowego eCall opartego na usługach stron trzecich (TPS) i systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 65
ZAŁĄCZNIK V – Mechanizm automatycznego inicjowania 67
ZAŁĄCZNIK VI – Wymagania techniczne dotyczące zgodności systemów pokładowych eCall z usługami pozycjonowania w systemach Galileo i EGNOS 68
ZAŁĄCZNIK VII – Samodiagnostyka pokładowa 80
ZAŁĄCZNIK VIII – Wymagania techniczne i procedury badania w odniesieniu do prywatności i ochrony danych 82
ZAŁĄCZNIK IX – Klasy pojazdów, o których mowa w art. 2 86

ZAŁĄCZNIK I

Wymagania techniczne i procedury badania odporności systemów pokładowych eCall na poważne zderzenia (badanie opóźnienia w przypadku poważnego zderzenia)

1.   Wymagania

1.1.   Wymagania dotyczące osiągów

1.1.1.   Badanie opóźnienia w przypadku poważnego zderzenia przeprowadzane zgodnie z pkt 2 na systemach pokładowych eCall, pokładowych oddzielnych zespołach technicznych eCall i komponentach eCall uznaje się za zadowalające, jeżeli zostanie wykazane, iż następujące wymagania zostały spełnione po zdarzeniu opóźnienia/przyspieszenia.

1.1.2.   Emisja i kodowanie MSD: system eCall lub reprezentatywny układ są w stanie skutecznie przekazać MSD do punktu kontrolnego PSAP.

1.1.3.   Określenie czasu zdarzenia: system eCall lub reprezentatywny układ są w stanie określić aktualny znacznik czasu dla zdarzenia eCall.

1.1.4.   Określanie położenia: system eCall lub reprezentatywny układ są w stanie dokładnie określić aktualną lokalizację pojazdu.

1.1.5.   Łączność z siecią telefonii ruchomej: system eCall lub reprezentatywny układ są w stanie połączyć się z siecią telefonii ruchomej i przekazać dane za jej pośrednictwem.

2.   Procedura badania

2.1.   Cel procedury badania opóźnienia w przypadku poważnego zderzenia

Celem tego badania jest sprawdzenie funkcjonalności systemu eCall opartego na numerze 112 po poddaniu go obciążeniom statycznym, jakie mogą wystąpić podczas poważnej kolizji pojazdu.

2.2.   Następujące badania przeprowadza się na reprezentatywnym układzie części (bez nadwozia pojazdu).

2.2.1.   Reprezentatywny układ obejmuje wszystkie części wymagane przez system eCall do skutecznego wypełnienia i przekazania MSD w zgłoszeniu eCall.

2.2.2.   Obejmuje to moduł sterujący oraz źródło zasilania, a także wszelkie inne części wymagane do przeprowadzenia badania eCall.

2.2.3.   Obejmuje to zewnętrzną antenę łączności ruchomej.

2.2.4.   Wiązkę przewodów można odwzorować samymi odpowiednimi złączami (podłączonymi do badanych komponentów) oraz długością przewodu. O długości wiązki przewodów i jej ostatecznym umocowaniu może zadecydować producent w porozumieniu ze służbą techniczną, o której mowa w art. 3 pkt 31 dyrektywy 2007/46/WE, tak aby były reprezentatywne dla innych konfiguracji instalacji systemu eCall.

2.3.   Procedura opóźnienia/przyspieszenia

2.3.1.   Zastosowanie mają następujące warunki:

a)

badanie przeprowadza się w temperaturze otoczenia 20 ± 10 oC;

b)

na początku badania ładuje się zasilacz do poziomu pozwalającego na przeprowadzenie późniejszych badań weryfikacyjnych.

2.3.2.   Badane części podłącza się do urządzeń badawczych za pomocą specjalnych uchwytów mocujących przeznaczonych do zamocowania ich w pojeździe. Jeżeli specjalne uchwyty mocujące zasilacz są celowo zaprojektowane tak, aby zwolnić źródło zasilania w momencie uderzenia, nie uwzględnia się ich w badaniu. Służba techniczna sprawdza, czy tego typu zwolnienie w przypadku zaistnienia poważnego zderzenia w rzeczywistych warunkach nie pogorszy funkcjonalności systemu (np. nie spowoduje odłączenia od źródła zasilania).

2.3.3.   Jeżeli stosowane są dodatkowe wsporniki lub elementy jako część urządzenia opóźniającego/przyspieszającego, muszą one zapewniać wystarczająco sztywne połączenie z urządzeniem opóźniającym/przyspieszającym, aby nie wpływały na wynik badania.

2.3.4.   System eCall opóźnia się lub przyspiesza zgodnie z korytarzem impulsu określonym w tabeli oraz na wykresie. Przyspieszenie/opóźnienie mierzy się w sztywnej części urządzenia opóźniającego/przyspieszającego oraz filtruje przez filtr CFC-60.

2.3.5.   Impuls probierczy musi się mieścić w zakresie wartości minimalnych i maksymalnych określonych w tabeli. Maksymalna zmiana prędkości ΔV wynosi 70 km/h [+ 0/-2 km/h]. Jeżeli jednak badanie, za zgodą producenta, przeprowadzono przy wyższym poziomie przyspieszenia lub opóźnienia, wyższa wartość ΔV lub dłuższy okres trwania badania uznaje się za zadowalające.

2.3.6.   Części, o których mowa pkt 2.2, bada się w najmniej korzystnej konfiguracji. Ich pozycja i orientacja na wózku odpowiadają zaleceniom producenta dotyczącym montażu oraz są wskazane w świadectwie homologacji typu wydanym na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/78.

2.3.7.   Opis impulsu probierczego

Wykres

Minimalna i maksymalna krzywa impulsu probierczego (korytarz impulsu)

Image

Tabela

Wartości przyspieszenia/opóźnienia dla minimalnej i maksymalnej krzywej impulsu probierczego

Punkt

Czas (m/s)

Przyspieszenie/opóźnienie (g)

A

10

0

B

34

65

C

38

65

D

46

0

E

0

16

F

25

77

G

47

77

H

60

0

2.4.   Procedura weryfikacji

2.4.1.   Należy sprawdzić, czy żadne złącza przewodów nie zostały odłączone w trakcie zdarzenia.

2.4.2.   Wymagania dotyczące osiągów weryfikuje się, wykonując zgłoszenie testowe z wykorzystaniem źródła zasilania poddanego badaniu opóźnienia w przypadku poważnego zderzenia.

2.4.3.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

system eCall otrzymuje (rzeczywiste lub symulowane) sygnały GNSS w stopniu reprezentatywnym dla warunków na wolnym powietrzu;

b)

system eCall był zasilany wystarczająco długo, aby osiągnąć ustaloną lokalizację GNSS;

c)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

d)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

e)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

f)

w stosowanych przypadkach system TPS zostanie dezaktywowany lub automatycznie przełączy się na system oparty na numerze 112.

2.4.4.   Należy wykonać zgłoszenie testowe (tryb „push”) poprzez zainicjowanie zgodnie z instrukcjami producenta.

2.4.5.   Należy sprawdzić każdy z następujących elementów:

a)

Należy sprawdzić, czy punkt kontrolny PSAP otrzymał MSD. Weryfikuje się to za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP potwierdzającego, że MSD wyemitowany z systemu eCall w wyniku zainicjowania został odebrany i pomyślnie dekodowany. Jeżeli dekodowanie MSD nie powiodło się w wersji z redundancją MSD rv0, lecz nastąpiło pomyślnie w wyższej wersji z redundancją lub w stabilnym trybie modulatora, jak określono w ETSI/TS 126 267, jest to dopuszczalne.

b)

Należy sprawdzić, czy MSD zawierał aktualny znacznik czasu. Weryfikuje się to za pomocą rekordu testowego potwierdzającego, że znacznik czasu zawarty w MSD otrzymanym przez punkt kontrolny PSAP nie odbiega od dokładnego zarejestrowanego czasu inicjacji o więcej niż 60 sekund. Transmisja może zostać powtórzona, jeżeli system eCall nie osiągnął ustalonej lokalizacji GNSS przed badaniem.

c)

Należy sprawdzić, czy MSD zawierał dokładne dane o aktualnej lokalizacji. Weryfikuje się to zgodnie z procedurą badania lokalizacji pojazdu, jak określono w pkt 2.5, za pomocą rekordu testowego potwierdzającego, że różnica między lokalizacją IVS a lokalizacją rzeczywistą, d_IVS, wynosi mniej niż 150 metrów, a bit ufności przekazany do punktu kontrolnego PSAP wskazuje, że „lokalizacja jest wiarygodna”.

2.4.6.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.5.   Procedura badania pozycjonowania

2.5.1.   Należy zweryfikować funkcjonalność komponentów GNSS poprzez porównanie informacji o lokalizacji odbieranych i wysyłanych przez system.

2.5.2.   „Lokalizacja IVS” (φIVS, λIVS) to: lokalizacja zawarta w MSD przekazanym do punktu kontrolnego PSAP w warunkach, w których antena GNSS znajduje się na wolnym powietrzu (rzeczywistych lub symulowanych).

2.5.3.   „Lokalizacja rzeczywista” (φtrue, λtrue) to:

a)

faktyczna lokalizacja anteny GNSS (znana lokalizacja lub określona w inny sposób niż poprzez system eCall) przy zastosowaniu rzeczywistych sygnałów GNSS; lub

b)

lokalizacja symulowana przy zastosowaniu symulowanych sygnałów GNSS.

2.5.4.   Różnicę między lokalizacją IVS a lokalizacją rzeczywistą, dIVS, należy obliczyć się, stosując następujące równania:

 

Δφ = φIVS – φtrue

 

Δλ = λIVS – λtrue

 

Formula

 

Formula

gdzie:

Δφ: Różnica w szerokości geograficznej (w radianach)

Δλ: Różnica w długości geograficznej (w radianach)

Uwaga:Formula; 1 mas = 4,8481368 · 10– 9 rad

φm : Średnia szerokość geograficzna (w jednostce odpowiedniej dla obliczenia cosinusa)

R: Promień Ziemi (średni) = 6 371 009 metrów

2.5.5.   Procedura badania pozycjonowania może zostać powtórzona, jeżeli system eCall nie osiągnął ustalonej lokalizacji GNSS przed badaniem.

2.6.   Procedura badania anteny

2.6.1.   Jeżeli w procedurze połączenia zastosowanej przy zgłoszeniu testowym nie wykorzystano bezprzewodowej transmisji danych, należy zweryfikować funkcjonalność anteny sieci telefonii ruchomej, sprawdzając stan nastrojenia anteny po nastąpieniu zdarzenia opóźniającego zgodnie z poniższą procedurą.

2.6.2.   Należy zmierzyć współczynnik fali stojącej,, zewnętrznej anteny sieci telefonii ruchomej po nastąpieniu zdarzenia opóźniającego przy częstotliwości w obrębie określonego pasma częstotliwości anteny.

2.6.2.1.   Pomiar należy wykonać za pomocą miernika mocy, analizatora antenowego lub miernika fali w jak najmniejszej odległości od punktu zasilania anteny.

2.6.2.2.   Jeżeli stosuje się miernik mocy, oblicza się za pomocą następującego równania:

Formula

gdzie:

Pf : Obliczona moc wyjściowa

Pr : Obliczona moc zwrotna/odbita

2.6.3.   Należy sprawdzić, czy odpowiada specyfikacjom zalecanym przez producenta dla nowych anten.

2.7.   Procedury połączenia

2.7.1.   Procedura w przypadku symulowanej sieci telefonii ruchomej

2.7.1.1.   Należy zapewnić bezprzewodowe wykonanie zgłoszenia TS12 wyemitowanego przez system oparty na numerze 112 za pośrednictwem niepublicznej (tj. symulowanej) sieci telefonii ruchomej i skierowanie do dedykowanego punktu kontrolnego PSAP.

2.7.1.2.   Funkcję dedykowanego punktu kontrolnego PSAP podczas procedur badania pełni symulator PSAP pod kontrolą służby technicznej, zgodny z obowiązującymi normami EN oraz certyfikowany zgodnie z EN 16454. Jest on wyposażony w interfejs dźwiękowy, aby umożliwić badania połączenia głosowego.

2.7.1.3.   W stosownych przypadkach należy zapewnić wykonanie zgłoszenia TS11 wyemitowanego przez system TPS bezprzewodowo za pośrednictwem niepublicznej (tj. symulowanej) sieci telefonii ruchomej i skierowanie do punktu kontrolnego TPSP.

2.7.1.4.   Punkt kontrolny TPSP jest dedykowanym symulatorem punktu przyjmowania zgłoszeń TPSP pozostającym pod kontrolą służby technicznej lub faktycznym punktem przyjmowania zgłoszeń TPSP (wymagane jest uzyskanie pozwolenia od TPSP).

2.7.1.5.   Dla tej procedury zalecany jest zasięg sieci telefonii ruchomej wynoszący co najmniej – 99 dBm lub równoważny.

2.7.2.   Procedura w przypadku publicznej sieci telefonii ruchomej

2.7.2.1.   Należy zapewnić wyemitowanie zgłoszenia TS11 pod długi numer przez system oparty na numerze 112 (zamiast zgłoszenia TS12), jego bezprzewodowe wykonanie za pośrednictwem sieci telefonii ruchomej i skierowanie do dedykowanego punktu kontrolnego PSAP.

2.7.2.2.   Funkcję dedykowanego punktu kontrolnego PSAP podczas procedur badania pełni symulator PSAP pod kontrolą służby technicznej, zgodny z obowiązującymi normami EN oraz certyfikowany zgodnie z EN 16454. Jest on wyposażony w interfejs dźwiękowy, aby umożliwić badania połączenia głosowego.

2.7.2.3.   W stosownych przypadkach należy zapewnić wykonanie zgłoszenia TS11 wyemitowanego przez system TPS bezprzewodowo za pośrednictwem publicznej sieci telefonii ruchomej i skierowanie do punktu kontrolnego TPSP.

2.7.2.4.   Punkt kontrolny TPSP jest dedykowanym symulatorem punktu przyjmowania zgłoszeń TPSP pozostającym pod kontrolą służby technicznej lub faktycznym punktem przyjmowania zgłoszeń TPSP (wymagane jest uzyskanie pozwolenia od TPSP).

2.7.2.5.   Dla tej procedury zalecany jest zasięg sieci telefonii ruchomej wynoszący co najmniej – 99 dBm lub równoważny.

2.7.3.   Procedura w przypadku transmisji przewodowej

2.7.3.1.   Należy zapewnić wykonanie zgłoszenia TS12 wyemitowanego przez system oparty na numerze 112 wyłącznie za pośrednictwem połączenia przewodowego (z pominięciem jakiejkolwiek anteny sieci telefonii ruchomej) i skierowanie do dedykowanego punktu kontrolnego PSAP.

2.7.3.2.   Funkcję dedykowanego punktu kontrolnego PSAP podczas procedur badania pełni symulator PSAP pod kontrolą służby technicznej, zgodny z obowiązującymi normami EN oraz certyfikowany zgodnie z EN 16454. Jest on wyposażony w interfejs dźwiękowy, aby umożliwić badania połączenia głosowego.

2.7.3.3.   W stosownych przypadkach należy zapewnić wykonanie zgłoszenia TS11 wyemitowanego przez system TPS za pośrednictwem połączenia przewodowego (z pominięciem jakiejkolwiek anteny sieci telefonii ruchomej) i skierowanie do dedykowanego punktu kontrolnego TPSP.

2.7.3.4.   Punkt kontrolny TPSP jest dedykowanym symulatorem punktu przyjmowania zgłoszeń TPSP pozostającym pod kontrolą służby technicznej lub faktycznym punktem przyjmowania zgłoszeń TPSP (wymagane jest uzyskanie pozwolenia od TPSP).

2.8.   Procedura weryfikacji komponentów

2.8.1.   Procedury te mają zastosowanie do celów homologacji typu komponentu systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

2.8.1.1.   Procedury te mają zastosowanie po tym, jak poszczególne części zostaną poddane badaniu opóźnienia zgodnie z pkt 2.3 niniejszego załącznika.

2.8.2.   Moduł sterujący, w tym jego złącza i wiązka przewodów, jak określono w pkt 2.2.4 niniejszego załącznika.

2.8.2.1.   Należy sprawdzić, czy żadne złącza przewodów nie zostały odłączone w trakcie zdarzenia.

2.8.2.2.   Wymagania dotyczące osiągów weryfikuje się, wykonując zgłoszenie testowe.

2.8.2.3.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

system eCall otrzymuje (rzeczywiste lub symulowane) sygnały GNSS w stopniu reprezentatywnym dla warunków na wolnym powietrzu;

b)

system eCall był zasilany wystarczająco długo, aby osiągnąć ustaloną lokalizację GNSS;

c)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

d)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

e)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

f)

w stosowanych przypadkach system TPS zostanie dezaktywowany lub automatycznie przełączy się na system oparty na numerze 112.

2.8.2.4.   Należy wykonać zgłoszenie testowe (tryb „push”) poprzez zainicjowanie zgodnie z instrukcjami producenta.

2.8.2.5.   Należy sprawdzić każdy z następujących elementów:

a)

Należy sprawdzić, czy punkt kontrolny PSAP otrzymał MSD. Weryfikuje się to za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP potwierdzającego, że MSD wyemitowany z systemu eCall w wyniku zainicjowania został odebrany i pomyślnie dekodowany. Jeżeli dekodowanie MSD nie powiodło się w wersji z redundancją MSD rv0, lecz nastąpiło pomyślnie w wyższej wersji z redundancją lub w stabilnym trybie modulatora, jak określono w ETSI/TS 126 267, jest to dopuszczalne.

b)

Należy sprawdzić, czy MSD zawierał aktualny znacznik czasu. Weryfikuje się to za pomocą rekordu testowego potwierdzającego, że znacznik czasu zawarty w MSD otrzymanym przez punkt kontrolny PSAP nie odbiega od dokładnego zarejestrowanego czasu inicjacji o więcej niż 60 sekund. Transmisja może zostać powtórzona, jeżeli system eCall nie osiągnął ustalonej lokalizacji GNSS przed badaniem.

c)

Należy sprawdzić, czy MSD zawierał dokładne dane o aktualnej lokalizacji. Weryfikuje się to zgodnie z procedurą badania lokalizacji pojazdu, jak określono w pkt 2.5, za pomocą rekordu testowego potwierdzającego, że różnica między lokalizacją IVS a lokalizacją rzeczywistą, dIVS, wynosi mniej niż 150 metrów, a bit ufności przekazany do punktu kontrolnego PSAP wskazuje, że „lokalizacja jest wiarygodna”.

2.8.2.6.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.8.3.   Antena sieci telefonii ruchomej, w tym jej złącza i wiązka przewodów, jak określono w pkt 2.2.4 niniejszego załącznika.

2.8.3.1.   Należy sprawdzić, czy żadne złącza przewodów nie zostały odłączone w trakcie zdarzenia.

2.8.3.2.   Należy zmierzyć współczynnik fali stojącej, VSWR, zewnętrznej anteny sieci telefonii ruchomej po nastąpieniu zdarzenia opóźniającego przy częstotliwości w obrębie określonego pasma częstotliwości anteny.

2.8.3.3.   Pomiar należy wykonać za pomocą miernika mocy, analizatora antenowego lub miernika fali w jak najmniejszej odległości od punktu zasilania anteny.

2.8.3.4.   Jeżeli stosuje się miernik mocy, VSWR oblicza się za pomocą następującego równania:

Formula

gdzie:

Pf : Obliczona moc wyjściowa

Pr : Obliczona moc zwrotna/odbita

2.8.3.5.   Należy sprawdzić, czy VSWR odpowiada specyfikacjom zaleconym przez producenta dla nowych anten.

2.8.4.   Zasilacz (jeżeli nie jest częścią modułu sterującego), w tym jego złącza i wiązka przewodów, jak określono w pkt 2.2.4 niniejszego załącznika.

2.8.4.1.   Należy sprawdzić, czy żadne złącza przewodów nie zostały odłączone w trakcie zdarzenia.

2.8.4.2.   Należy zmierzyć, czy napięcie odpowiada specyfikacji producenta.

ZAŁĄCZNIK II

Pełna ocena badań zderzeniowych

1.   Wymagania

1.1.   Wymagania dotyczące osiągów

1.1.1.   Pełna ocena badań zderzeniowych pojazdów z zainstalowanymi systemami pokładowymi eCall, przeprowadzona zgodnie z punktem 2, jest uznawana za satysfakcjonującą, jeżeli zostanie wykazane, iż następujące wymagania zostały spełnione po zderzeniu.

1.1.2.   Automatyczne inicjowanie: System eCall automatycznie zainicjuje zgłoszenie eCall po nastąpieniu zderzenia odpowiednio zgodnie z regulaminem nr 94 EKG ONZ (załącznik 3) oraz z regulaminem EKG ONZ nr 95 (załącznik 4).

1.1.3.   Wskazanie statusu zgłoszenia: System eCall informuje osoby znajdujące się w pojeździe o obecnym statusie zgłoszenia eCall (wskaźnik statusu) za pośrednictwem sygnału wzrokowego lub dźwiękowego.

1.1.4.   Emisja i kodowanie MSD: System eCall jest w stanie skutecznie przekazać MSD do punktu kontrolnego PSAP za pośrednictwem sieci telefonii ruchomej.

1.1.5.   Określanie danych dotyczących konkretnego pojazdu: System eCall jest w stanie dokładnie wypełnić obowiązkowe pola dotyczące danych konkretnego pojazdu w MSD.

1.1.6.   Określanie położenia: System eCall jest w stanie dokładnie określić aktualną lokalizację pojazdu.

2.   Procedura badania

2.1.   Cel procedury pełnego badania zderzeniowego

Celem tego badania jest sprawdzenie funkcji automatycznego inicjowania i funkcjonalności systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 w pojazdach poddanych zderzeniu czołowemu lub zderzeniu bocznemu.

2.2.   Następujące badania przeprowadza się na pojeździe z zainstalowanym systemem pokładowym eCall.

2.3.   Procedura badania zderzeniowego

2.3.1.   Badania zderzeniowe należy przeprowadzić zgodnie z badaniami zdefiniowanymi odpowiednio w załączniku 3 do regulaminu nr 94 EKG ONZ w odniesieniu do zderzeń czołowych oraz w załączniku 4 do regulaminu EKG ONZ nr 95 w odniesieniu do zderzeń bocznych.

2.3.2.   Stosuje się warunki badania zdefiniowane w regulaminie nr 94 EKG ONZ lub w regulaminie nr 95.

2.3.3.   Przed wykonaniem badania zderzeniowego należy upewnić się, że:

a)

pokładowe źródło zasilania, jeżeli zostało zainstalowane na potrzeby badania, ładuje się na początku badania zgodnie ze specyfikacjami podanymi przez producenta, co pozwala na przeprowadzenie późniejszych badań weryfikacyjnych;

b)

automatyczny system eCall jest włączony i uzbrojony oraz że zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony;

c)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

d)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

e)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

f)

w stosowanych przypadkach system TPS zostanie dezaktywowany lub automatycznie przełączy się na system oparty na numerze 112.

2.4.   Procedura weryfikacji

2.4.1.   Wymagania dotyczące osiągów weryfikuje się, wykonując zgłoszenie testowe z pojazdu po nastąpieniu zderzenia, stosując system pokładowy eCall oparty na numerze 112: automatycznie zainicjowane zgłoszenie eCall po badaniu zderzeniowym.

2.4.2.   Należy wykonać zgłoszenie testowe (tryb „push”) poprzez zastosowanie automatycznego inicjowania.

2.4.3.   Należy sprawdzić każdy z następujących elementów w co najmniej jednym ze zgłoszeń testowych:

a)

Należy sprawdzić, czy zgłoszenie eCall zostało zainicjowane automatycznie w momencie pełnego zderzenia. Weryfikuje się to za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP, który potwierdza, że otrzymał sygnał inicjujący zgłoszenie eCall po nastąpieniu zderzenia oraz że wskaźnik kontrolny MSD został przełączony na opcję „automatycznie zainicjowane zgłoszenie eCall”.

b)

Należy sprawdzić, czy wskaźnik statusu zgłoszenia eCall wskazał sekwencję zgłoszenia eCall w następstwie automatycznego lub ręcznego zainicjowania. Weryfikuje się to za pomocą rekordu, który potwierdza, że sekwencja oznaczenia została przeprowadzona na wszystkich kanałach sensorycznych określonych w dokumentacji producenta (wzrokowych lub dźwiękowych).

c)

Należy sprawdzić, czy punkt kontrolny PSAP otrzymał MSD. Weryfikuje się to za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP, który potwierdza, że MSD wyemitowany z pojazdu w wyniku automatycznego lub ręcznego inicjowania został odebrany i pomyślnie dekodowany. Jeżeli dekodowanie MSD nie powiodło się w wersji z redundancją MSD rv0, lecz nastąpiło pomyślnie w wyższej wersji z redundancją lub w stabilnym trybie modulatora, jak określono w ETSI/TS 126 267, jest to dopuszczalne.

d)

Należy zweryfikować, czy MSD zawierał dokładne dane o konkretnym pojeździe. Weryfikuje się to za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP potwierdzającego, że informacje zawarte w polach dotyczących typu pojazdu, numeru identyfikacyjnego pojazdu (VIN) oraz rodzaju napędu pojazdu nie odbiegają od informacji określonych we wniosku o homologację typu.

e)

Należy sprawdzić, czy MSD zawierał dokładne dane o aktualnej lokalizacji. Weryfikuje się to zgodnie z procedurą badania lokalizacji pojazdu, jak określono w pkt 2.5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia za pomocą rekordu testowego potwierdzającego, że różnica między lokalizacją IVS a lokalizacją rzeczywistą, d_IVS, wynosi mniej niż 150 metrów, a bit ufności przekazany do punktu kontrolnego PSAP wskazuje, że „lokalizacja jest wiarygodna”. Jeżeli w miejscu badań zderzeniowych nie są dostępne sygnały GNSS, można przetransportować pojazd do odpowiedniej lokalizacji przed wykonaniem zgłoszenia testowego.

2.4.4.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.4.5.   Jeżeli nie można było wykonać automatycznego zgłoszenia testowego ze względu na czynniki zewnętrzne niezależne od pojazdu, dopuszczalna jest weryfikacja automatycznego inicjowania po badaniu za pomocą wewnętrznej funkcji rekordu systemu pokładowego. W rejestrze możliwe jest przechowywanie otrzymanych sygnałów wyzwalających w pamięci trwałej. Inżynier prowadzący badania musi mieć dostęp do danych przechowywanych w systemie pokładowym oraz zweryfikować, czy nie zarejestrowano żadnych automatycznych sygnałów wyzwalających przed nastąpieniem zderzenia oraz czy zarejestrowano automatyczny sygnał wyzwalający po nastąpieniu zderzenia.

2.4.6.   Jeżeli podjęto próbę zgłoszenia testowego z pojazdem podłączonym do zewnętrznego zasilania (w przypadkach, w których badanie zderzeniowe przeprowadzono z niezainstalowanym standardowym zasilaniem pojazdu), należy zweryfikować, czy pokładowa instalacja elektryczna zasilająca system pokładowy eCall pozostała nienaruszona. Weryfikuje się to za pomocą rekordu inżyniera prowadzącego badanie potwierdzającego pomyślne sprawdzenie integralności pokładowej instalacji elektrycznej, w tym testowego pokładowego źródła zasilania (kontrola wzrokowa pod kątem uszkodzenia mechanicznego wspornika montażowego źródła zasilania albo jego konstrukcji) oraz połączeń za pośrednictwem jego terminali.

2.5.   Procedura badania pozycjonowania

Zastosowanie ma procedura badania pozycjonowania określona w pkt 2.5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2.6.   Procedura badania anteny

2.6.1.   Jeżeli w procedurze połączenia zastosowanej przy zgłoszeniu testowym nie wykorzystano bezprzewodowej transmisji danych (pkt 2.7.3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia), należy zweryfikować funkcjonalność anteny sieci telefonii ruchomej, sprawdzając stan nastrojenia anteny po badaniu pełnego zderzenia zgodnie z procedurą określoną w pkt 2.6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Ponadto należy zweryfikować, czy nie nastąpiło żadne przerwanie lub zwarcie przewodu zasilającego anteny, sprawdzając rezystancję między punktami końcowymi przewodu oraz między przewodem a uziemieniem pojazdu.

2.7.   Procedury połączenia

Zastosowanie mają procedury połączenia określone w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK III

Odporność urządzeń dźwiękowych na zderzenia

1.   Wymagania

1.1.   Wymagania dotyczące osiągów

1.1.1.   Ocena odporności urządzeń dźwiękowych systemu eCall na zderzenia w pojazdach z zainstalowanymi systemami pokładowymi eCall, przeprowadzona zgodnie z punktem 2, jest uznawana za satysfakcjonującą, jeżeli zostanie wykazane po zderzeniu, iż następujące wymagania zostały spełnione zarówno w odniesieniu do badania zderzenia czołowego, jak i do badania zderzenia bocznego, w zależności od sytuacji.

1.1.2.   Ponowne podłączanie urządzeń dźwiękowych: System eCall ponownie podłącza głośniki i mikrofony po tym, jak zostały rozłączone w trakcie eCall na potrzeby transmisji MSD.

1.1.3.   Połączenie głosowe: System eCall umożliwia połączenie głosowe w trybie głośnomówiącym (kierunek wysyłania i odbioru), które jest wystarczająco zrozumiałe dla osób znajdujących się w pojeździe i operatora.

2.   Procedura badania

2.1.   Cel procedury badania odporności urządzeń dźwiękowych na zderzenia

Badanie to ma zweryfikować, czy głośniki i mikrofony zostały pomyślnie podłączone po ich rozłączeniu na czas transmisji MSD, oraz czy urządzenia dźwiękowe nadal działają po poddaniu pojazdu badaniu zderzenia czołowego lub zderzenia bocznego.

2.2.   Zgodnie z regulaminem nr 94 EKG ONZ (załącznik 3 w odniesieniu do zderzenia czołowego) lub z regulaminem EKG ONZ nr 95 (załącznik 4 w odniesieniu do zderzenia bocznego) przeprowadza się następujące badanie sprawdzające na pojeździe z zainstalowanym systemem pokładowym eCall, który to pojazd uległ pełnemu zderzeniu, jak określono w pkt 1.1.1 powyżej.

2.3.   Ogólny opis procedury badania

2.3.1.   Funkcjonalność urządzeń dźwiękowych weryfikuje się, wykonując zgłoszenie testowe po badaniu zderzeniowym oraz z wykorzystaniem kanału połączenia głosowego pomiędzy pojazdem a punktem kontrolnym PSAP.

2.3.2.   Dwóch inżynierów prowadzących badanie znajdujących się odpowiednio w pojeździe (tester w punkcie generacji sygnału) oraz w punkcie kontrolnym PSAP (tester w punkcie odbioru sygnału) po kolei przekazuje (odczytuje i wysłuchuje) uprzednio określone, fonetycznie zrównoważone zdania wypowiadane oddzielnie przez jedną osobę.

2.3.3.   Testerzy mają za zadanie ocenić, czy zrozumieli znaczenie przekazu w kierunku wysyłania i odbioru.

2.4.   Umiejscowienie testerów

2.4.1.   Badanie należy przeprowadzić w cichym otoczeniu, gdzie szum tła nie przekracza poziomu 50 dB(A) oraz do którego nie dochodzą żadne inne dźwięki mogące w inny sposób zakłócić przebieg badań.

2.4.2.   Tester w punkcie generacji sygnału siedzi w takiej pozycji, w której głowa znajduje się w położeniu zbliżonym do normalnej pozycji siedzącej na fotelu kierowcy pojazdu, który uległ zderzeniu. Tester korzysta z pokładowych urządzeń dźwiękowych, nie zmieniając ich ułożenia.

2.4.3.   Tester w punkcie odbioru sygnału znajduje się w takiej odległości od pojazdu, aby zrozumienie mowy o normalnym natężeniu głosu jednego testera było niemożliwe bez użycia przez drugiego testera urządzeń pomocniczych.

2.5.   Konfiguracja badania

2.5.1.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

b)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

c)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci;

d)

w stosowanych przypadkach system TPS zostanie dezaktywowany lub automatycznie przełączy się na system oparty na numerze 112; oraz

e)

zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony.

2.5.2.   Jeżeli możliwe jest dostosowanie ustawień głośności, należy ustawić najwyższy poziom głośności dla kierunku wysyłania i odbioru w punkcie generacji sygnału (ang. near-end) i w punkcie odbioru sygnału (ang. far-end). Można obniżać poziom głośności w punkcie odbioru sygnału w trakcie badania, jeżeli wpływa to na zrozumiałość wypowiedzi.

2.5.3.   Jeżeli jest to możliwe, przy połączeniu nie należy korzystać z żadnych sieci telefonii ruchomej, które wpływają na działanie urządzeń głośnomówiących (tj. echo, automatyczna regulacja wzmocnienia, redukcja hałasu itp.). W przypadku sieci symulowanych należy w miarę możliwości wyłączyć DTX, zastosować kodek Full Rate (dla standardu GSM) oraz najwyższą przepływność wynoszącą 12,2 kbit/s (w przypadku kodeków AMR).

2.6.   Zgłoszenie testowe

2.6.1.   Należy wykonać zgłoszenie testowe (tryb „push”) poprzez ręczne zainicjowanie za pomocą pokładowego panelu HMI oraz poczekać, aż głośniki oraz mikrofony zostaną ponownie połączone na potrzeby połączenia głosowego po zakończonej transmisji MSD.

2.6.2.   Wymiana wiadomości testowych

2.6.2.1.   Kierunek odbioru

2.6.2.1.1.   Tester w punkcie odbioru sygnału wybiera i odczytuje jedną parę zdań z listy w dodatku. Tester odczytuje zdania z normalnym natężeniem głosu właściwym dla rozmów telefonicznych.

2.6.2.1.2.   Tester w punkcie generacji sygnału ocenia, czy transmisja głosowa w kierunku odbioru była zrozumiała: badanie w kierunku odbioru ma wynik pozytywny, jeżeli tester w punkcie generacji sygnału, pozostając w swojej wyjściowej pozycji siedzącej, był w stanie bez większego wysiłku zrozumieć cały przekaz.

2.6.2.1.3.   Jeżeli jest to wymagane do celów oceny, tester w punkcie generacji sygnału może poprosić testera w punkcie odbioru sygnału o przekazanie dodatkowych par zdań.

2.6.2.2.   Kierunek wysyłania

2.6.2.2.1.   Pozostając w wyjściowej pozycji siedzącej, tester w punkcie generacji sygnału wybiera i odczytuje jedną parę zdań z listy w dodatku. Tester odczytuje zdania z normalnym natężeniem głosu właściwym dla rozmów telefonicznych.

2.6.2.2.2.   Tester w punkcie odbioru sygnału ocenia, czy transmisja głosowa w kierunku odbioru była zrozumiała: Badanie w kierunku wysyłania ma wynik pozytywny, jeżeli tester w punkcie odbioru sygnału był w stanie bez większego wysiłku zrozumieć cały przekaz.

2.6.2.2.3.   Jeżeli jest to wymagane do celów oceny, tester w punkcie odbioru sygnału może poprosić testera w punkcie generacji sygnału o przekazanie dodatkowych par zdań.

2.6.3.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.6.4.   Jeżeli spełnienie wymagań jest niemożliwe z powodu uszkodzeń spowodowanych przez punkt kontrolny PSAP lub medium transmisyjne, można powtórzyć zgłoszenie testowe w miarę potrzeb w dostosowanej konfiguracji testowej.

2.7.   Procedury połączenia

2.7.1.   Zastosowanie mają procedury połączenia określone w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Dodatek

Zdania testowe

1.   Przy wymianie zdań testowych w kierunku wysyłania i odbioru stosuje się poniższe pary zdań testowych określone w zaleceniu P.501 Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej, Biura Specyfikacji Telekomunikacyjnych, załącznik B.

2.   Z poniższej listy wybiera się pary zdań testowych w języku najczęściej używanym przez testerów. W przypadku gdy testerzy nie znają żadnego z dostępnych języków, stosuje się alternatywne zdania, najlepiej fonetycznie zrównoważone, w znanym im języku.

3.   Pary zdań testowych

3.1.   Język niderlandzki

a)

Dit product kent nauwelijks concurrentie.

Hij kende zijn grens niet.

b)

Ik zal iets over mijn carrière vertellen.

Zijn auto was alweer kapot.

c)

Zij kunnen de besluiten nehmen.

De meeste mensen hadden het wel door.

d)

Ik zou liever gaan lopen.

Willem gaat telkens naar buiten.

3.2.   Język angielski

a)

These days a chicken leg is a rare dish.

The hogs were fed with chopped corn and garbage.

b)

Rice is often served in round bowls.

A large size in stockings is hard to sell.

c)

The juice of lemons makes fine punch.

Four hours of steady work faced us.

d)

The birch canoe slid on smooth planks.

Glue the sheet to the dark blue background.

3.3.   Język fiński

a)

Ole ääneti tai sano sellaista, joka on parempaa kuin vaikeneminen.

Suuret sydämet ovat kuin valtameret, ne eivät koskaan jäädy.

b)

Jos olet vasara, lyö kovaa. Jos olet naula, pidä pääsi pystyssä.

Onni tulee eläen, ei ostaen.

c)

Rakkaus ei omista mitään, eikä kukaan voi sitä omistaa.

Naisen mieli on puhtaampi, hän vaihtaa sitä useammin.

d)

Sydämellä on syynsä, joita järki ei tunne.

On opittava kärsimään voidakseen elää.

3.4.   Język francuski

a)

On entend les gazouillis d'un oiseau dans le jardin.

La barque du pêcheur a été emportée par une tempête.

b)

Le client s'attend à ce que vous fassiez une réduction.

Chaque fois que je me lève ma plaie me tire.

c)

Vous avez du plaisir à jouer avec ceux qui ont un bon caractère.

Le chevrier a corné pour rassembler ses moutons.

d)

Ma mère et moi faisons de courtes promenades.

La poupée fait la joie de cette très jeune fille.

3.5.   Język niemiecki

a)

Zarter Blumenduft erfüllt den Saal.

Wisch den Tisch doch später ab.

b)

Sekunden entscheiden über Leben.

Flieder lockt nicht nur die Bienen.

c)

Gegen Dummheit ist kein Kraut gewachsen.

Alles wurde wieder abgesagt.

d)

Überquere die Strasse vorsichtig.

Die drei Männer sind begeistert.

3.6.   Język włoski

a)

Non bisogna credere che sia vero tutto quello che dice la gente. Tu non conosci ancora gli uomini, non conosci il mondo.

Dopo tanto tempo non ricordo più dove ho messo quella bella foto, ma se aspetti un po' la cerco e te la prendo.

b)

Questo tormento durerà ancora qualche ora. Forse un giorno poi tutto finirà e tu potrai tornare a casa nella tua terra.

Lucio era certo che sarebbe diventato una persona importante, un uomo politico o magari un ministro. Aveva a cuore il bene della società.

c)

Non bisogna credere che sia vero tutto quello che dice la gente tu non conosci ancora gli uomini, non conosci il mondo.

Dopo tanto tempo non ricordo più dove ho messo quella bella foto ma se aspetti un po' la cerco e te la prendo.

d)

Questo tormento durerà ancora qualche ora. Forse un giorno poi tutto finirà e tu potrai tornare a casa nella tua terra.

Lucio era certo che sarebbe diventato una persona importante, un uomo politico o magari un ministro, aveva a cuore il bene della società.

3.7.   Język polski

a)

Pielęgniarki były cierpliwe.

Przebiegał szybko przez ulicę.

b)

Ona była jego sekretarką od lat.

Dzieci często płaczą, kiedy są głodne.

c)

On był czarującą osobą.

Lato wreszcie nadeszło.

d)

Większość dróg było niezmiernie zatłoczonych.

Mamy bardzo entuzjastyczny zespół.

3.8.   Język hiszpański

a)

No arroje basura a la calle.

Ellos quieren dos manzanas rojas.

b)

No cocinaban tan bien.

Mi afeitadora afeita al ras.

c)

Ve y siéntate en la cama.

El libro trata sobre trampas.

d)

El trapeador se puso amarillo.

El fuego consumió el papel.

ZAŁĄCZNIK IV

Współistnienie systemu pokładowego eCall opartego na usługach stron trzecich (TPS) i systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112

1.   Wymagania

1.1.   Następujące wymagania mają zastosowanie do systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112, pokładowych oddzielnych zespołów technicznych i (opcjonalnie) komponentów używanych w połączeniu z systemem pokładowym eCall TPS.

1.2.   Wymagania dotyczące osiągów

1.2.1.   System oparty na numerze 112 musi być zdezaktywowany tak długo, jak długo system TPS jest aktywny i działa.

1.2.2.   System oparty na numerze 112 musi uruchamiać się automatycznie, w przypadku gdy system TPS jest uruchomiony, ale nie działa.

1.3.   Wymagania dotyczące dokumentacji

1.3.1.   Producent dostarcza służbie technicznej objaśnienie zasad konstrukcji wbudowanej w system TPS w celu zapewnienia automatycznego uruchomienia się systemu opartego na numerze 112 („procedura awaryjna”), w przypadku gdy system TPS nie działa. Dokumentacja ta ma zawierać opis zasad przejścia między systemami.

1.3.2.   Dokumentację należy poprzeć analizą, w której w ogólny sposób przedstawia się warunki błędów sprzętu lub oprogramowania skutkujące niezdolnością systemu TPS do wykonania prawidłowego połączenia, oraz opisuje się zachowanie systemu TPS w przypadku wystąpienia takich błędów.

Analiza może się opierać na analizie przyczyn i skutków błędów (ang. Failure Mode and Effect Analysis, FMEA), analizie drzewa błędów (ang. Fault Tree Analysis, FTA) lub dowolnym podobnym procesie uzgodnionym między służbą techniczną a producentem.

Wybrane podejście lub podejścia analityczne ustala i utrzymuje producent oraz udostępnia je do kontroli prowadzonej przez służbę techniczną w momencie homologacji typu.

2.   Procedura badania

2.1.   Cel procedury badania współistnienia TPS

Celem tej procedury badania jest sprawdzenie w odniesieniu do systemów pokładowych eCall, które należy stosować w połączeniu z pokładowym systemem TPS eCall, czy tylko jeden system jest aktywny w danym momencie oraz czy system oparty na numerze 112 uruchamia się automatycznie, w przypadku gdy system TPS nie działa.

2.2.   Następujące badania przeprowadza się albo na pojeździe z zainstalowanym systemem pokładowym eCall, albo na reprezentatywnym układzie części.

2.3.   Dezaktywację systemu opartego na numerze 112 podczas działania systemu TPS sprawdza się za pomocą ręcznie uruchomionego zgłoszenia testowego.

2.3.1.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

b)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

c)

dostępny jest punkt kontrolny TPSP umożliwiający odebranie zgłoszenia wyemitowanego przez system TPS;

d)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

e)

że zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony.

2.3.2.   Należy wykonać zgłoszenie testowe, stosując ręczne uruchomienie systemu TPS (tryb „push”).

2.3.3.   Należy sprawdzić:

a)

czy nawiązano połączenie z punktem kontrolnym TPSP za pomocą rekordu punktu kontrolnego TPSP, który potwierdza, że otrzymał sygnał inicjujący zgłoszenie, lub za pomocą udanego połączenia głosowego z punktem kontrolnym TPSP; oraz

b)

czy podjęto próbę nawiązania połączenia lub nawiązano połączenie z punktem kontrolnym PSAP za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP, który potwierdza, że nie otrzymał sygnału inicjującego zgłoszenie eCall.

2.3.4.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.3.5.   Jeżeli podczas badania dojdzie do nieudanej próby zgłoszenia za pomocą systemu TPS, procedurę badania można powtórzyć.

2.4.   W przypadku gdy system TPS nie działa, procedurę awaryjną sprawdza się za pomocą ręcznie uruchomionego zgłoszenia testowego do dedykowanego punktu kontrolnego PSAP.

2.4.1.   Należy wprowadzić zmiany do systemu TPS, aby zasymulować awarię wybraną według uznania organu udzielającego homologacji typu, skutkującą uruchomieniem procedury awaryjnej na podstawie dokumentacji dostarczonej przez producenta.

2.4.2.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

b)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

c)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

d)

że zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony.

2.4.3.   Należy wykonać zgłoszenie testowe, stosując ręczne uruchomienie systemu TPS (tryb „push”).

2.4.4.   Należy sprawdzić, czy wykonano zgłoszenie eCall przez system oparty na numerze 112, za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP, który potwierdza, że otrzymał sygnał inicjujący zgłoszenie eCall.

2.4.5.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

2.5.   Procedury połączenia

Zastosowanie mają procedury połączenia określone w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK V

Mechanizm automatycznego inicjowania

1.   Wymagania

1.1.   Następujące wymagania mają zastosowanie do pojazdów z zainstalowanymi systemami pokładowymi eCall.

1.2.   Wymagania dotyczące dokumentacji

1.2.1.   Producent wydaje oświadczenie, w którym potwierdza, że strategia wybrana do automatycznego inicjowania systemu eCall gwarantuje jego uruchomienie także w innych konfiguracjach wypadków lub w mniej poważnych wypadkach niż zderzenia symulowane w mających zastosowanie badaniach pełnego zderzenia, o których mowa w regulaminach nr 94 i 95 EKG ONZ.

1.2.2.   Producent wybiera typologię i ciężkość zderzeń i wykazuje, że znacząco różnią się one od badań pełnego zderzenia.

1.2.3.   Producent dostarcza organowi udzielającemu homologacji typu objaśnienia i techniczną dokumentację zawierającą ogólne uzasadnienie.

1.2.3.1.   Dokumentacja ta potwierdza w sposób zadowalający dla organu udzielającego homologacji typu, że uruchomienie dodatkowych systemów przytrzymujących oraz stopień ciężkości wybrany według uznania producenta również powodują automatyczne zgłoszenie eCall, co należy uznać za satysfakcjonujące.

1.2.3.2.   Dokumentacja ta potwierdza w sposób zadowalający dla organu udzielającego homologacji typu strategię służącą zapobieganiu nieuzasadnionym zgłoszeniom eCall w przypadku zderzeń o stopniu ciężkości, który nie jest uznawany za poważny wypadek. Ponadto należy przeprowadzić analizę przyczyn błędów, która wykaże, że żadne błędy sprzętu lub oprogramowania nie skutkują automatycznym uruchomieniem systemu eCall.

1.2.3.3.   Odpowiednimi środkami do wykazania tego związku będą: rysunki przedstawiające specyfikację sterownika poduszek powietrznych, uwagi do danych dotyczących specyfikacji, rysunki dotyczące czułości, odpowiednie schematy obwodów lub podobne dokumenty uznane za równoważne przez organ udzielający homologacji typu.

1.2.3.4.   Rozszerzony komplet dokumentacji pozostaje ściśle poufny. Może go przechowywać organ udzielający homologacji lub, według uznania tego urzędu, producent. W przypadku gdy komplet dokumentacji przechowuje producent, po dokonaniu jego przeglądu i zatwierdzenia organ udzielający homologacji opatruje go identyfikatorem i datą. Jest on udostępniany do wglądu organowi udzielającemu homologacji w czasie homologacji lub w dowolnym terminie w okresie ważności homologacji.

ZAŁĄCZNIK VI

Wymagania techniczne dotyczące zgodności systemów pokładowych eCall z usługami pozycjonowania w systemach Galileo i EGNOS

1.   Wymagania

1.1.   Wymagania dotyczące zgodności

1.1.1.   „Zgodność z systemem Galileo” obejmuje: odbiór i przetwarzanie sygnałów z powszechnie dostępnej usługi Galileo oraz wykorzystanie ich do obliczenia końcowego położenia.

1.1.2.   „Zgodność z systemem EGNOS” obejmuje: odbiór korekt z powszechnie dostępnej usługi EGNOS oraz zastosowanie ich do sygnałów GNSS, w szczególności GPS.

1.1.3.   Zgodność systemów pokładowych eCall z usługami pozycjonowania w systemach Galileo i EGNOS powinna pokrywać się z możliwościami w zakresie pozycjonowania, o których mowa w pkt 1.2, oraz powinna zostać wykazana przez przeprowadzenie metod badania, o których mowa w pkt 2.

1.1.4.   Procedury badania, o których mowa w pkt 2.2, mogą być przeprowadzane albo na jednostce eCall, z uwzględnieniem zdolności późniejszego przetwarzania, albo bezpośrednio na odbiorniku GNSS będącym częścią systemu eCall.

1.2.   Wymagania dotyczące osiągów

1.2.1.   Odbiornik GNSS jest w stanie wygenerować nawigację w formacie protokołu NMEA-0183 (komunikat RMC, GGA, VTG, GSA i GSV). Opis konfiguracji eCall do celów generowania komunikatów NMEA-0183 znajduje się w instrukcji obsługi.

1.2.2.   Odbiornik GNSS, będąc częścią systemu eCall, jest w stanie odbierać i przetwarzać indywidualne sygnały GNSS w paśmie L1/E1 z co najmniej dwóch globalnych systemów nawigacji satelitarnej, w tym Galileo i GPS.

1.2.3.   Odbiornik GNSS, będąc częścią systemu eCall, jest w stanie odbierać i przetwarzać połączone sygnały GNSS w paśmie L1/E1 z co najmniej dwóch globalnych systemów nawigacji satelitarnej, w tym Galileo i GPS; oraz SBAS.

1.2.4.   Odbiornik GNSS, będąc częścią systemu eCall, jest w stanie udzielić informacji dotyczących pozycjonowania w układzie współrzędnych WGS-84.

1.2.5.   Błąd położenia horyzontalnego nie może przekroczyć:

—

w warunkach na wolnym powietrzu: 15 metrów przy poziomie ufności 0,95 z trójwymiarowym rozmyciem dokładności (PDOP) w zakresie od 2,0 do 2,5,

—

w warunkach tzw. kanionu miejskiego: 40 metrów przy poziomie ufności 0,95 z trójwymiarowym rozmyciem dokładności (PDOP) w zakresie od 3,5 do 4,0.

1.2.6.   Należy określić wymagania dotyczące dokładności:

—

przy prędkości w zakresie od 0 do [140] km/h,

—

przy przyspieszeniu liniowym w zakresie od 0 do [2] G.

1.2.7.   Czas od zimnego rozruchu do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia nie może przekroczyć:

—

60 sekund w przypadku poziomu sygnału do minus 130 dBm,

—

300 sekund w przypadku poziomu sygnału do minus 140 dBm.

1.2.8.   Czas ponownego wychwycenia sygnału GNSS po zablokowaniu trwającym 60 sekund przy poziomie sygnału do 130 dBm nie może przekroczyć 20 sekund od przywrócenia widoczności satelitów nawigacyjnych.

1.2.9.   Czułość danych wejściowych do odbiornika jest następująca:

—

wykrywanie sygnałów GNSS („zimny rozruch”) nie przekracza 3 600 sekund przy poziomie sygnału danych systemu eCall na wejściu antenowym wynoszącym minus 144 dBm,

—

obliczenia śledzenia i nawigacji sygnałów GNSS są dostępne przez co najmniej 600 sekund przy poziomie sygnału danych systemu eCall na wejściu antenowym wynoszącym minus 155 dBm,

—

ponowne wychwycenie sygnałów GNSS oraz obliczenie nawigacji jest możliwe i nie przekracza 60 sekund przy poziomie sygnału danych systemu eCall na wejściu antenowym wynoszącym minus 150 dBm.

1.2.10.   Odbiornik GNSS jest w stanie pozyskiwać ustaloną lokalizację co najmniej co sekundę.

2.   Metody badania

2.1.   Warunki badania

2.1.1.   Przedmiotem badania jest system eCall, który obejmuje odbiornik GNSS i antenę GNSS wraz z określeniem charakterystyk i cech nawigacyjnych testowanego systemu.

2.1.2.   Liczba próbnych zestawów testowych eCall wynosi co najmniej 3 sztuki, które mogą być badane równolegle.

2.1.3.   System eCall jest udostępniany na potrzeby badania razem z zainstalowaną kartą SIM, instrukcją obsługi oraz oprogramowaniem (na nośnikach elektronicznych).

2.1.4.   Załączone dokumenty muszą zawierać następujące informacje:

—

numer seryjny urządzenia,

—

wersję sprzętu,

—

wersję oprogramowania,

—

numer identyfikacyjny dostawcy urządzenia,

—

odpowiednią dokumentację techniczną do przeprowadzenia badań.

2.1.5.   Badania przeprowadza się w normalnych warunkach klimatycznych zgodnie z normą ISO 16750-1:2006:

—

temperatura powietrza 23 (± 5) °C,

—

względna wilgotność powietrza: od 25 % do 75 %.

2.1.6.   Badania systemu eCall w odniesieniu do jego odbiornika GNSS przeprowadza się z wykorzystaniem urządzeń testowych i pomocniczych określonych w tabeli 1.

Tabela 1

Wykaz zalecanych instrumentów pomiaru oraz urządzeń badawczych i pomocniczych

Nazwa urządzenia

Wymagana charakterystyka techniczna urządzenia badawczego

Zakres skali

Dokładność skali

Symulator globalnego systemu nawigacji satelitarnej generujący sygnały Galileo i GPS

Liczba symulowanych sygnałów: co najmniej 12

Średniokwadratowe odchylenie losowego komponentu dokładności pseudoodległości od satelitów Galileo i GPS nie większa niż:

—

stadiometryczna faza kodu: 0,1 metra,

—

faza nośnika komunikacji: 0,001 metra,

—

pseudoprędkość: 0,005 m/s.

Cyfrowy stoper

Maksymalny zakres wskazań: 9 h 59 min 59,99 s

Dzienne wahania przy 25 (± 5)°С nie większe niż 1,0 sekundy.

Nieciągłość czasu – 0,01 sekundy.

Wektorowy analizator sieci

Zakres częstotliwości: 300 kHz .. 4 000 kHz

Zakres dynamiczny:

(minus 85 .. 40) dB

Dokładność F = ±1·10-6 kHz

Dokładność D = (0,1 .. 0,5) dB

Wzmacniacz niskoszumowy

Zakres częstotliwości: 1 200 .. 1 700 MHz

Współczynnik głośności: nie wyższy niż 2,0 dB

Współczynnik wzmocnienia wzmacniacza: 24 dB

 

Tłumik 1

Zakres dynamiczny: (0 .. 11) dB

Dokładność ± 0,5 dB

Tłumik 2

Zakres dynamiczny: (0 .. 110) dB

Dokładność ± 0,5 dB

Źródło zasilania

Zakres ustawień napięcia prądu stałego: od 0,1 do 30 V

Dokładność V = ±3 %

Natężenie prądu napięcia wyjściowego: co najmniej 3 ampery

Dokładność A = ±1 %

Uwaga: Dopuszcza się stosowanie innych podobnego rodzaju urządzeń zapewniających określenie charakterystyki z wymaganą dokładnością.

2.1.7.   Jeżeli nie określono inaczej, symulacja sygnału GNSS przebiega zgodnie z wzorcem „na wolnym powietrzu” określonym na wykresie 1.

Wykres 1

Definicja „wolnego powietrza”

Strefa

Przewyższenie (stopnie)

Zakres azymutu (stopnie)

A

0–5

0–360

Otoczenie

Obszar poza strefą A
Image

2.1.8.   Miejsce na wolnym powietrzu – tłumienie:

 

0 dB

A

– 100 dB albo sygnał jest wyłączony

2.2.   Procedury badania

2.2.1.   Badanie dotyczące generowania komunikatów NMEA-0183

2.2.1.1.   Należy ustanowić połączenia zgodnie z wykresem 2.

Wykres 2

Schemat stanowiska badawczego

Image

2.2.1.2.   Należy przygotować i włączyć system eCall. Za pomocą instrukcji obsługi i oprogramowania producenta skonfigurować odbiornik GNSS tak, aby odbierał sygnały z Galileo, GPS oraz SBAS. Skonfigurować odbiornik GNSS tak, aby generował komunikaty NMEA-0183 (komunikaty RMC, GGA, VTG, GSA i GSV).

2.2.1.3.   Należy skonfigurować symulator zgodnie z instrukcją obsługi symulatora. Zainicjować skrypt symulatora według parametrów określonych w tabeli 2 dla sygnałów Galileo, GPS oraz SBAS.

Tabela 2

Główne parametry skryptu symulacji dla scenariusza statycznego

Symulowany parametr

Wartość

Czas trwania badania (hh:mm:ss)

01:00:00

Częstotliwość wyjściowa

1 Hz

Lokalizacja zgłoszenia eCall

Dowolny określony punkt na lądzie między szerokością geograficzną 80 °N a 80 °S w układzie współrzędnych WGS-84

Troposfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Jonosfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Wartość PDOP w badanym odstępie czasu

2,0 ≤ PDOP ≤ 2,5

Symulowane sygnały

—

Galileo (pasmo częstotliwości OS E1),

—

GPS (pasmo częstotliwości kod C/A L1),

—

połączone sygnały Galileo/GPS/SBAS.

Moc sygnału:

 

—

GNSS Galileo,

minus 135 dBm,

—

GNSS GPS.

minus 138,5 dBm.

Liczba symulowanych satelitów:

—

co najmniej 6 satelitów Galileo,

—

co najmniej 6 satelitów GPS,

—

co najmniej 2 satelity SBAS.

2.2.1.4.   Za pomocą odpowiedniego interfejsu szeregowego należy ustanowić połączenie między systemem eCall a komputerem osobistym. Należy skontrolować możliwość odbierania informacji dotyczących nawigacji za pośrednictwem protokołu NMEA-0183. Wartość w polu 6 w komunikatach GGA ustawia się na „2”.

2.2.1.5.   Wyniki badania uznaje się za pozytywne, jeżeli informacje dotyczące nawigacji przekazywane za pośrednictwem protokołu NMEA-0183 są odbierane we zestawach testowych eCall.

2.2.1.6.   Można połączyć badanie dotyczące generowania komunikatów NMEA-0183 z oceną dokładności pozycjonowania w niezależnym trybie statycznym.

2.2.2.   Ocena dokładności pozycjonowania w niezależnym trybie statycznym.

2.2.2.1.   Należy ustanowić połączenia zgodnie z wykresem 2.

2.2.2.2.   Należy przygotować i włączyć system eCall. Za pomocą oprogramowania producenta należy upewnić się, że odbiornik GNSS jest skonfigurowany tak, aby mógł odbierać połączone sygnały Galileo, GPS i SBAS. Skonfigurować odbiornik GNSS w taki sposób, aby generował komunikaty zgodnie z protokołem NMEA-0183 (komunikaty GGA, RMC, VTG, GSA i GSV).

2.2.2.3.   Należy skonfigurować symulator zgodnie z instrukcją obsługi. Należy rozpocząć symulację skryptu połączonych sygnałów Galileo, GPS oraz SBAS według parametrów określonych w tabeli 2.

2.2.2.4.   Należy skonfigurować rejestrowanie komunikatów NMEA-0183 po otrzymaniu nawigacji. Do czasu aż skrypt symulacji będzie kompletny, komunikaty NMEA-0183 są generowane przez odbiornik GNSS do pliku.

2.2.2.5.   Po otrzymaniu nawigacji należy skonfigurować rejestrowanie komunikatów NMEA-0183 wysyłanych przez odbiornik GNSS do pliku do czasu zakończenia skryptu symulacji.

2.2.2.6.   Należy wyodrębnić współrzędne: szerokość geograficzną (B) i długość geograficzną (L) zawarte w komunikatach GGA (RMC).

2.2.2.7.   Należy obliczyć niedokładność systematyczną wyznaczania współrzędnych w niezmiennych odstępach na podstawie wzorów (1), (2), na przykład dla współrzędnej szerokości geograficznej (B):

(1)

ΔB(j) = B(j) – B truej,

(2)

Formula

,

—

Btruej oznacza faktyczną wartość współrzędnej B w czasie j, w sekundach kątowych.

—

B(j) oznacza wartość współrzędnej B w czasie j określoną przez odbiornik GNSS, w sekundach kątowych.

—

N oznacza liczbę komunikatów GGA (RMC) odebranych podczas badania odbiornika GNSS.

2.2.2.8.   Podobnie należy obliczyć niedokładność systematyczną współrzędnej L (długości geograficznej).

2.2.2.9.   Należy obliczyć wartość odchylenia standardowego na podstawie wzoru (3) dla współrzędnej B:

(3)

Formula

,

2.2.2.10.   Podobnie należy obliczyć wartość odchylenia standardowego dla współrzędnej L (długości geograficznej).

2.2.2.11.   Należy przekształcić obliczone współrzędne i wartości odchylenia standardowego wyznaczonych szerokości i długości geograficznej z sekund kątowych na metry na podstawie wzorów (4) i (5).

2.2.2.12.   Dla szerokości geograficznej:

(4-1)

Formula

,

(4-2)

Formula

,

2.2.2.13.   Dla długości geograficznej:

(5-1)

Formula

,

(5-2)

Formula

,

—   a– duża półoś elipsoidy, w metrach;

—   e– pierwszy mimośród, [0–1];

—   φ– określona wartość szerokości geograficznej, w radianach.

2.2.2.14.   Należy obliczyć błąd położenia horyzontalnego na podstawie wzoru (6):

(6)

Formula

,

2.2.2.15.   Należy powtórzyć procedury badania zgodnie z pkt 2.2.2.3–2.2.2.14 dla sygnałów GNSS Galileo z zastosowaniem parametrów symulacji określonych w tabeli 2.

2.2.2.16.   Należy powtórzyć procedury badania zgodnie z pkt 2.2.2.3–2.2.2.14 wyłącznie dla sygnałów GPS GNSS z zastosowaniem parametrów symulacji określonych w tabeli 2.

2.2.2.17.   Należy powtórzyć procedury badania zgodnie z pkt 2.2.2.3–2.2.2.16 z dla wszystkich zestawów testowych eCall udostępnionych na potrzeby badania.

2.2.2.18.   Należy określić średnie wartości zgodnie ze wzorem (6) uzyskane dla wszystkich zestawów testowych eCall.

2.2.2.19.   Wyniki badań uważa się za satysfakcjonujące, jeżeli błędy położenia horyzontalnego określone wzorem (6) uzyskane dla wszystkich zestawów testowych eCall nie przekraczają 15 metrów w warunkach na wolnym powietrzu przy poziomie ufności wynoszącym 0,95 dla wszystkich skryptów symulacji.

2.2.3.   Ocena dokładności pozycjonowania w niezależnym trybie dynamicznym.

2.2.3.1.   Należy powtórzyć procedury badania opisane w pkt 2.2.2, z pominięciem pkt 2.2.2.15–2.2.2.16, z zastosowaniem skryptu symulacji dla manewrowania określonego w tabeli 3.

Tabela 3

Główne parametry skryptu symulacji dla manewrowania

Symulowany parametr

Wartość

Czas trwania badania (hh:mm:ss)

01:00:00

Częstotliwość wyjściowa

1 Hz

Lokalizacja zgłoszenia eCall

Dowolny określony punkt na lądzie między szerokością geograficzną 80 °N a 80 °S w układzie współrzędnych WGS-84

Model ruchu:

Manewrowanie

—

prędkość (km/h),

140

—

promień zakrętu (m),

500

—

przyspieszenie na zakręcie (m/s2).

0,2

Troposfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Jonosfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Wartość PDOP w badanym odstępie czasu

2,0 ≤ PDOP ≤ 2,5

Symulowane sygnały

Połączone sygnały Galileo/GPS/SBAS

Moc sygnału:

 

—

GNSS Galileo,

minus 135 dBm,

—

GNSS GPS.

minus 138,5 dBm.

Liczba symulowanych satelitów:

—

co najmniej 6 satelitów Galileo,

—

co najmniej 6 satelitów GPS,

—

co najmniej 2 satelity SBAS.

2.2.3.2.   Należy określić średnie wartości zgodnie ze wzorem (6) uzyskane dla wszystkich zestawów testowych eCall.

2.2.3.3.   Wyniki badań uważa się za satysfakcjonujące, jeżeli błędy położenia horyzontalnego uzyskane dla wszystkich zestawów testowych eCall nie przekraczają 15 metrów w warunkach na wolnym powietrzu przy poziomie ufności wynoszącym 0,95.

2.2.4.   Ruch na obszarach cienia, na obszarach przerywanego odbioru sygnałów nawigacyjnych i w kanionach miejskich.

2.2.4.1.   Należy powtórzyć procedury badania opisane w pkt 2.2.3 w odniesieniu do symulacji skryptu dla ruchu na obszarach cienia i na obszarach przerywanego odbioru sygnałów nawigacyjnych (opisanego w tabeli 4) ze wzorem sygnału dla kanionów miejskich, który opisano na wykresie 3.

Tabela 4

Główne parametry ruchu na obszarach cienia i na obszarach przerywanego odbioru sygnałów nawigacyjnych

Symulowany parametr

Wartość

Czas trwania badania (hh:mm:ss)

01:00:00

Częstotliwość wyjściowa

1 Hz

Lokalizacja zgłoszenia eCall

Dowolny określony punkt na lądzie między szerokością geograficzną 80 °N a 80 °S w układzie współrzędnych WGS-84

Model ruchu:

Manewrowanie

—

prędkość (km/h),

140

—

promień zakrętu (m),

500

—

przyspieszenie na zakręcie (m/s2).

0,2

Widoczność satelity:

 

—

przerwy w widoczności sygnałów (s),

300

—

przerwy w braku sygnałów (s).

600

Troposfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Jonosfera:

Standardowy model uprzednio zdefiniowany przez symulator GNSS

Wartość PDOP w badanym odstępie czasu

3,5 ≤ PDOP ≤ 4,0

Symulowane sygnały

Połączone sygnały Galileo/GPS/SBAS

Moc sygnału:

 

—

GNSS Galileo,

minus 135 dBm,

—

GNSS GPS.

minus 138,5 dBm.

Liczba symulowanych satelitów:

—

co najmniej 6 satelitów Galileo,

—

co najmniej 6 satelitów GPS,

—

co najmniej 2 satelity SBAS.

Wykres 3

Definicja kanionu miejskiego

Strefa

Przewyższenie (stopnie)

Zakres azymutu (stopnie)

A

0–5

0–360

B

5–30

210–330

C

5–30

30–150

Otoczenie

Obszar poza strefami A, B, C
Image

2.2.4.2.   Obszar kanionu miejskiego – tłumienie:

 

0 dB

B

– 40 dB

C

– 40 dB

A

– 100 dB albo sygnał jest wyłączony

2.2.4.3.   Wyniki badań uważa się za satysfakcjonujące, jeżeli błędy położenia horyzontalnego uzyskane dla wszystkich zestawów testowych eCall nie przekraczają 40 metrów w warunkach kanionu miejskiego przy poziomie ufności wynoszącym 0,95.

2.2.5.   Czas od zimnego rozruchu do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia.

2.2.5.1.   Należy przygotować i włączyć system eCall. Za pomocą oprogramowania producenta upewnić się, że moduł GNSS jest skonfigurowany tak, aby mógł odbierać sygnały Galileo i GPS.

2.2.5.2.   Należy usunąć wszystkie dane o położeniu, prędkości, czasie, almanachu i efemerydach z odbiornika GNSS.

2.2.5.3.   Należy skonfigurować symulator zgodnie z instrukcją obsługi symulatora. Zainicjować skrypt symulatora według parametrów określonych w tabeli 2 dla sygnałów Galileo i GPS przy poziomie sygnału wynoszącym minus 130 dBm.

2.2.5.4.   Za pomocą stopera należy zmierzyć odstęp czasu pomiędzy rozpoczęciem symulacji sygnału a pierwszym wynikiem nawigacji.

2.2.5.5.   Należy przeprowadzić procedury badania określone w punktach 2.2.5.2–2.2.5.4 co najmniej 10 razy.

2.2.5.6.   Należy obliczyć średni czas do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia w trybie zimnego rozruchu na podstawie pomiarów dla wszystkich zestawów testowych eCall dostarczonych na potrzeby badania.

2.2.5.7.   Wynik badania uznaje się za pozytywny, jeżeli średni czas do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia obliczony w sposób opisany w punkcie 2.2.5.6 nie przekracza 60 sekund w przypadku poziomu sygnału do minus 130 dBm w odniesieniu do wszystkich symulowanych sygnałów.

2.2.5.8.   Należy powtórzyć procedurę badania zgodnie z punktami 2.2.5.1–2.2.5.5 przy poziomie sygnału wynoszącym minus 140 dBm.

2.2.5.9.   Wynik badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 2.2.5.8 uznaje się za pozytywny, jeżeli średni czas do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia obliczony w sposób opisany w punkcie 2.2.5.6 nie przekracza 300 sekund w przypadku poziomu sygnału do minus 140 dBm w odniesieniu do wszystkich symulowanych sygnałów.

2.2.6.   Badanie ponownego wychwycenia sygnałów śledzenia po blokadzie trwającej 60 sekund.

2.2.6.1.   Należy przygotować i włączyć system eCall zgodnie z instrukcją stosowania. Za pomocą oprogramowania producenta upewnić się, że odbiornik GNSS jest skonfigurowany tak, aby mógł odbierać sygnały Galileo i GPS.

2.2.6.2.   Należy skonfigurować symulator zgodnie z instrukcją obsługi symulatora. Zainicjować skrypt symulatora według parametrów określonych w tabeli 2 dla sygnałów Galileo i GPS przy poziomie sygnału wynoszącym minus 130 dBm.

2.2.6.3.   Należy odczekać 15 minut i upewnić się, że odbiornik GNSS obliczył położenie systemu eCall.

2.2.6.4.   Należy odłączyć kabel anteny GNSS od systemu eCall i ponownie go podłączyć po upływie 60 sekund. Za pomocą stopera zmierzyć odstęp czasu pomiędzy momentem podłączenia kabla a przywróceniem śledzenia satelitów i obliczania nawigacji.

2.2.6.5.   Należy powtórzyć procedurę badania zgodnie z punktem 2.2.6.4 co najmniej 10 razy.

2.2.6.6.   Należy obliczyć średni czas ponownego wychwycenia sygnałów śledzenia satelitów przez system eCall w odniesieniu do wszystkich wykonanych pomiarów i wszystkich zestawów testowych eCall dostarczonych na potrzeby badania.

2.2.6.7.   Wynik badania uznaje się za pozytywny, jeżeli przeciętne wartości czasu ponownego wychwycenia sygnału po blokadzie wynoszącej 60 sekund, zmierzone w sposób opisany w punkcie 2.2.6.6, nie przekraczają 20 sekund.

2.2.7.   Badanie czułości odbiornika GNSS w trybie zimnego rozruchu, w trybie śledzenia i w scenariuszu ponownego wychwycenia sygnałów.

2.2.7.1.   Należy włączyć wektorowy analizator sieci. Należy skalibrować wektorowy analizator sieci zgodnie z jego instrukcją stosowania.

2.2.7.2.   Należy skonfigurować schemat zgodnie z wykresem 4.

Wykres 4

Schemat kalibracji ścieżki

Image

2.2.7.3.   Należy ustawić zerową tłumienność ścieżki sygnału w tłumikach. Zmierzyć częstotliwość odpowiedzi dla danej ścieżki sygnału w paśmie E1/L1 odpowiednio dla systemu Galileo/GPS. Zarejestrować średni współczynnik transmisji ścieżki w [dB] w tym paśmie częstotliwości.

2.2.7.4.   Należy zmontować obwód pokazany na wykresie 5.

Wykres 5

Układ na potrzeby oceny czułości modułu GNSS

Image

2.2.7.5.   Należy przygotować i włączyć system eCall zgodnie z instrukcją stosowania. Za pomocą oprogramowania producenta upewnić się, że odbiornik GNSS jest skonfigurowany tak, aby mógł odbierać sygnały Galileo i GPS. Wyczyścić pamięć RAM odbiornika GNSS w taki sposób, aby odbiornik GNSS systemu eCall przeszedł w tryb „zimnego” rozruchu. Sprawdzić, czy informacje dotyczące położenia, prędkości i czasu zostały zresetowane.

2.2.7.6.   Należy przygotować symulator sygnałów GNSS zgodnie z jego instrukcją stosowania. Zainicjować skrypt symulacji sygnałów Galileo i GPS zgodnie z parametrami podanymi w tabeli 2. Ustawić poziom mocy wyjściowej symulatora na minus 144 dBm.

2.2.7.7.   Za pomocą stopera należy zmierzyć odstęp czasu pomiędzy rozpoczęciem symulacji sygnału a pierwszym wynikiem nawigacji.

2.2.7.8.   Należy ustawić tłumienność ścieżki sygnału w tłumikach tak, aby sygnał na wejściu antenowym systemu eCall był równy minus 155 dBm.

2.2.7.9.   Za pomocą stopera należy sprawdzić, czy system eCall nadal zapewnia nawigację przez co najmniej 600 sekund.

2.2.7.10.   Należy ustawić tłumienność ścieżki sygnału w tłumikach tak, aby sygnał na wejściu antenowym systemu eCall był równy minus 150 dBm.

2.2.7.11.   Należy odłączyć kabel anteny GNSS od systemu eCall i ponownie go podłączyć po upływie 20 sekund.

2.2.7.12.   Za pomocą stopera zmierzyć odstęp czasu pomiędzy momentem podłączenia kabla a przywróceniem śledzenia satelitów i obliczania nawigacji.

2.2.7.13.   Wynik badania uznaje się za pozytywny, jeżeli:

—

czas do odnalezienia przez odbiornik bieżącego położenia w trybie „zimnego” rozruchu, zmierzony zgodnie z pkt 2.2.7.7, nie przekracza 3 600 sekund przy poziomie sygnału na wejściu antenowym systemu eCall wynoszącym minus 144 dBm w przypadku wszystkich zestawów testowych eCall,

—

nawigacja GNSS, zmierzona zgodnie z pkt 2.2.7.9, jest dostępna przez co najmniej 600 sekund przy poziomie sygnału na wejściu antenowym systemu eCall wynoszącym minus 155 dBm w przypadku wszystkich zestawów testowych eCall,

—

oraz ponowne wychwycenie sygnałów GNSS oraz obliczenie nawigacji przy poziomie sygnału na wejściu antenowym systemu eCall wynoszącym minus 150 dBm jest możliwe i odstęp czasu zmierzony zgodnie z pkt 2.2.7.12 nie przekracza 60 sekund w przypadku wszystkich zestawów testowych eCall.

ZAŁĄCZNIK VII

Samodiagnostyka pokładowa

1.   Wymagania

1.1.   Następujące wymagania mają zastosowanie do pojazdów z zainstalowanym systemem pokładowym eCall, do oddzielnych zespołów technicznych i (opcjonalnie) do komponentów.

1.2.   Wymagania dotyczące osiągów

1.2.1.   System eCall przeprowadza samodiagnostykę przy każdym włączeniu zasilania systemu.

1.2.2.   Funkcja samodiagnostyki monitoruje co najmniej elementy techniczne wymienione w tabeli.

1.2.3.   Jeżeli funkcja samodiagnostyki wykryje błąd, powinno się pojawić ostrzeżenie w formie wizualnej (lampka kontrolna) albo w formie komunikatu ostrzegawczego na wspólnym obszarze wyświetlania.

1.2.3.1.   Pozostaje ono aktywne, dopóki występuje błąd.

1.2.3.2.   Może ono zostać czasowo anulowane, ale należy je powtarzać, ilekroć włączany jest zapłon lub główny wyłącznik pojazdu.

1.3.   Wymagania dotyczące dokumentacji

1.3.1.   Producent dostarcza organom udzielającym homologacji typu dokumentację, zgodnie z tabelą, która powinna zawierać w odniesieniu do każdego elementu zasadę techniczną stosowaną w celu ich monitorowania.

Tabela

Wzór informacji do celów funkcji samodiagnostyki

Element

Zasada techniczna stosowana do celów monitorowania

Moduł sterujący systemu eCall jest w dobrym stanie technicznym (np. brak wewnętrznych błędów sprzętu, procesor/pamięć są gotowe do użycia, funkcja logiczna w oczekiwanym stanie domyślnym)

 

Zewnętrzna antena sieci telefonii ruchomej jest podłączona

 

Urządzenie komunikacyjne sieci telefonii ruchomej jest w dobrym stanie technicznym (brak wewnętrznych błędów sprzętu, czułość)

 

Zewnętrzna antena GNSS jest podłączona

 

Odbiornik GNSS jest w dobrym stanie technicznym (brak wewnętrznych błędów sprzętu, moc wyjściowa w oczekiwanym zakresie)

 

Jednostka sterująca zderzenia jest podłączona

 

Brak błędów z połączeniem (błędy w połączeniu z magistralą) w przypadku poszczególnych komponentów wymienionych w niniejszej tabeli

 

Karta SIM jest włożona (ten element ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy stosowana jest wymienna karta SIM)

 

Źródło zasilania jest podłączone

 

Źródło zasilania jest wystarczająco naładowane (próg według uznania producenta)

 

2.   Procedura badania

2.1.   Weryfikacja funkcji samodiagnostyki

2.1.1.   Następujące badanie przeprowadza się na pojeździe z systemem pokładowym eCall zainstalowanym zgodnie z art. 4, na oddzielnych zespołach technicznych zgodnie z art. 6 lub (opcjonalnie) na komponencie, który stanowi część całego systemu na potrzeby badania, zgodnie z art. 5.

2.1.2.   Należy przeprowadzić symulację wadliwego funkcjonowania systemu eCall przez wywołanie błędu krytycznego w co najmniej jednym elemencie monitorowanym za pomocą funkcji samodiagnostyki zgodnie z dokumentacją techniczną dostarczoną przez producenta. Organ udzielający homologacji typu wybiera taki element lub takie elementy według własnego uznania.

2.1.3.   Należy włączyć zasilanie systemu eCall (np. odpowiednio przełączając zapłon na „on” lub włączając główny wyłącznik pojazdu) oraz sprawdzić, czy chwilę później zaświeci się wskaźnik nieprawidłowego działania.

2.1.4.   Należy wyłączyć zasilanie systemu eCall (np. odpowiednio przełączając zapłon na „off” lub wyłączając główny wyłącznik pojazdu) oraz przywrócić normalne działanie systemu.

2.1.5.   Należy włączyć zasilanie systemu eCall i sprawdzić, czy wskaźnik nieprawidłowego działania nie świeci się lub zgaśnie wkrótce po początkowym zaświeceniu.

3.   Modyfikacja typu systemu pokładowego eCall lub oddzielnego zespołu technicznego opartego na numerze 112

3.1.   Jeżeli producent składa wniosek o przegląd lub rozszerzenie zakresu obecnej homologacji w celu uwzględnienia komponentów alternatywnej anteny GNSS, elektronicznej jednostki sterującej, anteny sieci telefonii ruchomej lub źródła zasilania, nie jest wymagane ponowne badanie komponentów systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 do celów wypełnienia wymagań niniejszego załącznika, pod warunkiem że takie homologowane komponenty charakteryzują się przynajmniej identyczną funkcjonalnością oraz że są rzeczywiście objęte niniejszym załącznikiem zgodnie z art. 5 ust. 3.

ZAŁĄCZNIK VIII

Wymagania techniczne i procedury badania w odniesieniu do prywatności i ochrony danych

CZĘŚĆ I

Procedura weryfikacji braku możliwości śledzenia systemu pokładowego eCall lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall

1.   Cel

1.1.   Niniejsza procedura badania ma zapewnić, aby nie było możliwe śledzenie systemu pokładowego lub oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 oraz aby nie były one przedmiotem ciągłego śledzenia w normalnych warunkach pracy.

2.   Wymagania

2.1.   Niemożliwe jest połączenie systemu pokładowego eCall lub oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 z PSAP, gdy punkt kontrolny PSAP inicjuje połączenie.

2.2.   Brak nawiązania połączenia można przypisać temu, że system pokładowy eCall oparty na numerze 112 nie został zarejestrowany w sieci.

3.   Procedura badania

3.1.   Następujące badania przeprowadza się na reprezentatywnym układzie części (bez nadwozia pojazdu).

3.2.   Przedmiotowe badanie przeprowadza się po udanym połączeniu systemu pokładowego eCall z siecią oraz po rejestracji urządzenia w celu ułatwienia transmisji MSD.

3.2.1.   Przed tym badaniem należy „usunąć” wstępne połączenie alarmowe i wyrejestrować je z sieci (np. rozłączając się), w przeciwnym razie punkt kontrolny PSAP będzie mógł nawiązać połączenie.

3.2.2.   Przed przeprowadzeniem badania, należy upewnić się, że:

a)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

b)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

c)

zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony;

d)

ewentualny system TPS lub usług dodanych jest wyłączony.

3.2.3.   Należy pozostawić system pokładowy eCall oparty na numerze 112 z włączonym zasilaniem.

3.2.4.   Należy podjąć próbę połączenia z systemem pokładowym eCall opartym na numerze 112 za pośrednictwem punktu kontrolnego PSAP.

4.   Ocena

4.1.   Uznaje się, że wymaganie zostało spełnione, jeżeli niemożliwe jest połączenie systemu pokładowego eCall opartego na numerze 112 z PSAP, gdy punkt kontrolny PSAP próbuje nawiązać połączenie.

4.2.   Nawiązanie połączenia z systemem pokładowym eCall opartym na numerze 112, gdy punkt kontrolny PSAP inicjuje połączenie, stanowi nieprawidłowość.

CZĘŚĆ II

Procedura weryfikacji okresu, przez jaki plik logu eCall jest przechowywany przez system pokładowy eCall lub oddzielny zespół techniczny

1.   Cel

1.1.   Niniejsza procedura badania ma zapewnić, aby system pokładowy eCall nie przechowywał danych osobowych przetwarzanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/758 dłużej, niż jest to konieczne do obsługi sytuacji wyjątkowej, oraz aby dane te zostały całkowicie usunięte, jak tylko przestaną być przydatne do tego celu.

1.2.   Udowodnienie, że pliki logu eCall nie są przechowywane dłużej niż 13 godzin od momentu automatycznego zainicjowania połączenia eCall, służy wykazaniu, że dane są automatycznie usuwane.

2.   Wymagania

2.1.   W momencie kontroli system pokładowy eCall ani oddzielny zespół techniczny nie mogą zawierać w swojej pamięci żadnego rekordu dotyczącego zgłoszenia eCall po upływie 13 godzin od momentu zainicjowania zgłoszenia eCall.

3.   Warunki badania

3.1.   Służba techniczna musi uzyskać dostęp do tej części systemu, w której przechowywane są pliki logu eCall.

3.2.   Następujące badanie przeprowadza się na reprezentatywnym układzie części.

4.   Metoda badania

4.1.   Należy przeprowadzić badania określone w pkt 2.7 załącznika I. Wymagają one wykonania zgłoszenia testowego w celu przeprowadzenia kontroli funkcjonalności.

4.2.   Po upływie 13 godzin od wykonania zgłoszenia testowego tester służby technicznej uzyskuje dostęp do miejsca, w którym przechowywane są pliki logu eCall w systemie. Obejmuje to możliwość pobrania z systemu pokładowego wszelkich plików logu, aby tester mógł się z nimi zapoznać.

5.   Ocena

5.1.   Uznaje się, że wymaganie zostało spełnione, jeżeli w pamięci systemu pokładowego eCall nie znajdują się żadne pliki logu.

5.2.   Obecność jakiegokolwiek pliku logu odnoszącego się do zgłoszenia eCall, które miało miejsce dawniej niż 13 godzin temu, stanowi nieprawidłowość.

CZĘŚĆ III

Procedura weryfikacji automatycznego oraz nieprzerwanego procesu usuwania danych z pamięci wewnętrznej systemu pokładowego eCall lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall

1.   Cel

1.1.   Niniejsza procedura badania ma zapewnić, aby dane osobowe były wykorzystywane jedynie w celu obsługi sytuacji wyjątkowej oraz aby były automatycznie i nieprzerwanie usuwane z pamięci wewnętrznej systemu pokładowego eCall lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall.

1.2.   Należy to udowodnić, wykazując, że w pamięci wewnętrznej systemu pokładowego lub oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 zachowały się maksymalnie trzy ostatnie lokalizacje pojazdu.

2.   Wymagania

2.1.   W momencie kontroli system pokładowy ani pokładowy oddzielny zespół techniczny eCall nie może mieć zapisanych więcej niż trzy ostatnie lokalizacje pojazdu.

3.   Warunki badania

3.1.   Służba techniczna musi uzyskać dostęp do tej części systemu, w której przechowywane są dane o lokalizacji pojazdu w pamięci wewnętrznej systemu pokładowego.

3.2.   Następujące badanie przeprowadza się na reprezentatywnym układzie części.

4.   Metoda badania

4.1.   Tester służby technicznej uzyskuje dostęp do miejsca, w którym przechowywane są dane o lokalizacji pojazdu w pamięci wewnętrznej systemu pokładowego. Obejmuje to możliwość pobrania z systemu pokładowego wszelkich zapisanych lokalizacji, aby tester mógł się z nimi zapoznać.

5.   Ocena

5.1.   Uznaje się, że wymóg został spełniony, jeżeli w pamięci systemu pokładowego eCall znajdują się maksymalnie trzy ostatnie lokalizacje.

5.2.   Obecność więcej niż trzech lokalizacji stanowi nieprawidłowość.

CZĘŚĆ IV

Procedura weryfikacji, czy dane osobowe nie podlegają wymianie między systemem pokładowym eCall lub pokładowym oddzielnym zespołem technicznym eCall a systemami usług stron trzecich

1.   Cel

1.1.   Niniejsza procedura badania zapewnia takie zaprojektowanie systemu pokładowego lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego eCall opartego na numerze 112 i wszelkich dodatkowych funkcjonalności systemu zapewniających TPS eCall lub usługę dodaną, aby w żadnym momencie nie była możliwa wymiana danych osobowych między nimi.

2.   Wymagania

2.1.   Następujące wymagania mają zastosowanie do systemów pokładowych eCall lub pokładowych oddzielnych zespołów technicznych eCall używanych w połączeniu z funkcjonalnością TPS eCall systemu pokładowego.

2.2.   Wymagania dotyczące osiągów

2.2.1.   Nie zachodzi żadna wymiana danych osobowych między systemami pokładowymi eCall lub pokładowym oddzielnym zespołem technicznym opartymi na numerze 112 a ewentualną dodatkową funkcjonalnością systemu zapewniającą TPS eCall lub usługę dodaną.

2.2.2.   Po wykonaniu zgłoszenia eCall za pomocą systemu pokładowego eCall lub pokładowego oddzielnego zespołu technicznego opartego na numerze 112 w pamięci systemu usług eCall dostarczanych przez stronę trzecią lub usług dodanych nie zachowuje się żaden log tego zgłoszenia eCall.

3.   Procedura badania

3.1.   Następujące badania przeprowadza się albo na pojeździe z zainstalowanym systemem pokładowym eCall, albo na reprezentatywnym układzie części.

3.2.   Należy wyłączyć system TPS na czas trwania zgłoszenia testowego.

3.2.1.   Przed wykonaniem zgłoszenia testowego należy upewnić się, że:

a)

jedna z procedur połączenia określonych w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z ustaleniami służby technicznej i producenta, będzie stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszenia testowego;

b)

dostępny jest dedykowany punkt kontrolny PSAP umożliwiający odebranie zgłoszenia eCall wyemitowanego przez system oparty na numerze 112;

c)

nie można wykonać fałszywego zgłoszenia eCall do prawdziwego PSAP za pośrednictwem aktywnej sieci; oraz

d)

zapłon lub główny wyłącznik pojazdu jest włączony.

3.2.2.   Należy wykonać zgłoszenie testowe, stosując ręczne uruchomienie systemu (tryb „push”) przy wyłączonym systemie TPS.

3.2.3.   Należy sprawdzić, czy nawiązano połączenie z punktem kontrolnym PSAP, za pomocą rekordu punktu kontrolnego PSAP, który potwierdza, że otrzymał sygnał inicjujący zgłoszenie, lub za pomocą udanego połączenia głosowego z punktem kontrolnym PSAP.

3.2.4.   Należy zakończyć zgłoszenie testowe za pomocą odpowiedniej komendy punktu kontrolnego PSAP (np. „rozłącz się”).

3.2.5.   Jeżeli próba zgłoszenia za pomocą systemu opartego na numerze 112 nie powiedzie się, można powtórzyć procedurę badania.

3.3.   Brak pliku logu w systemie TPS należy zweryfikować poprzez dostęp do tej części systemu, w której przechowywane są pliki logu eCall.

3.3.1.   Tester służby technicznej uzyskuje dostęp do miejsca, w którym przechowywane są pliki logu eCall w IVS. Obejmuje to możliwość pobrania z systemu pokładowego wszelkich plików logu, aby tester mógł się z nimi zapoznać.

3.3.2.   Uznaje się, że wymaganie zostało spełnione, jeżeli w pamięci systemu pokładowego TPS nie znajdują się żadne pliki logu.

3.3.3.   Obecność w systemie TPS jakiegokolwiek pliku logu odnoszącego się do zgłoszenia eCall, które wykonano przy użyciu systemu opartego na numerze 112, stanowi nieprawidłowość.

3.4.   Procedury połączenia

Zastosowanie mają procedury połączenia określone w pkt 2.7 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK IX

Klasy pojazdów, o których mowa w art. 2

Pojazdy opancerzone kategorii M1 i N1, określone w części A pkt 5.2 załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE, wyposażone w opancerzone szyby bezpieczeństwa klasy BR 7 zgodnie z klasyfikacją według normy europejskiej EN 1063:2000 (Badanie i klasyfikacja odporności na uderzenie pocisku) oraz w części samochodowe zgodne z normą europejską EN 1522:1999 (Okna, drzwi, żaluzje i zasłony -- Kuloodporność), w przypadku gdy pojazdy te ze względu na swoje specjalne przeznaczenie nie mogą spełniać wymagań określonych w rozporządzeniu (UE) 2015/758 i w niniejszym rozporządzeniu.

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/86

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/80

z dnia 16 stycznia 2017 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 z dnia 27 marca 2007 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (1), w szczególności jego art. 13 ust. 1 lit. d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 329/2007 wymienione są osoby, podmioty i organy wyznaczone przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ, objęte zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych na mocy tego rozporządzenia.

(2)

Dnia 17 grudnia 2016 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony na podstawie rezolucji 1718 (2006) zdecydował, że pięć statków wymienionych w załączniku III do rezolucji 2270 (2016) na podstawie pkt 23 tej rezolucji nie stanowi zasobów gospodarczych kontrolowanych lub eksploatowanych przez Ocean Maritime Management i w związku z tym nie podlegają one zamrożeniu aktywów nałożonemu w pkt 8 lit. d) rezolucji 1718 (2006).

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 329/2007,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 329/2007 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

p.o. Szef Służby ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej

(1)  Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 329/2007 następujący wpis w tytule „Osoby prawne, podmioty i organy”: „Ocean Maritime Management Company, Limited (OMM) (alias OMM). Adres: a) Donghung Dong, Central District, PO Box 120, Pjongjang, KRLD; b) Dongheung-dong Changgwang Street, Chung-Ku, PO Box 125, Pjongjang, KRLD. Inne informacje: a) Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO), numer: 1790183; b) Ocean Maritime Management Company, Limited odgrywała kluczową rolę przy organizowaniu wysyłki ukrytego ładunku obejmującego uzbrojenie i związany z nim sprzęt z Kuby do KRLD w lipcu 2013 r. W związku z tym spółka Ocean Maritime Management Company, Limited, przyczyniła się do prowadzenia działań zakazanych na mocy rezolucji – a mianowicie złamania embarga na broń nałożonego rezolucją nr 1718 (2006), zmienioną rezolucją nr 1874 (2009) – oraz do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami; c) Ocean Maritime Management Company, Limited jest armatorem/zarządcą statków o następujących numerach IMO: a) Chol Ryong (Ryong Gun Bong) 8606173, b) Chong Bong (Greenlight) (Blue Nouvelle) 8909575, c) Chong Rim 2 8916293, d) Dawnlight 9110236, e) Ever Bright 88 (J Star) 8914934, f) Gold Star 3 (benevolence 2) 8405402, g) Hoe Ryong 9041552, h) Hu Chang (O Un Chong Nyon) 8330815, i) Hui Chon (Hwang Gum San 2) 8405270, j) Ji Hye San (Hyok Sin 2) 8018900, k) Kang Gye (Pi Ryu Gang) 8829593, l) Mi Rim 8713471, m) Mi Rim 2 9361407, n) Rang (Po Thong Gang) 8829555, o) Orion Star (Richocean) 9333589, p) Ra Nam 2 8625545, q) Ra Nam 3 9314650, r) Ryo Myong 8987333, s) Ryong Rim (Jon Jin 2) 8018912, t) Se Pho (Rak Won 2) 8819017, u) Songjin (Jang Ja San Chong Nyon Ho) 8133530, v) South Hill 2 8412467, w) South Hill 5 9138680, x) Tan Chon (Ryon Gang 2) 7640378, y) Thae Pyong San (Petrel 1) 9009085, z) Tong Hung San (Chong Chon Gang) 7937317, aa) Tong Hung 8661575. Data wskazania: 28.7.2014” otrzymuje brzmienie:

„Ocean Maritime Management Company, Limited (OMM) (alias OMM). Adres: a) Donghung Dong, Central District, PO Box 120, Pjongjang, KRLD; b) Dongheung-dong Changgwang Street, Chung-Ku, PO Box 125, Pjongjang, KRLD. Inne informacje: a) Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO), numer: 1790183; b) Ocean Maritime Management Company, Limited odgrywała kluczową rolę przy organizowaniu wysyłki ukrytego ładunku obejmującego uzbrojenie i związany z nim sprzęt z Kuby do KRLD w lipcu 2013 r. W związku z tym spółka Ocean Maritime Management Company, Limited, przyczyniła się do prowadzenia działań zakazanych na mocy rezolucji – a mianowicie złamania embarga na broń nałożonego rezolucją nr 1718 (2006), zmienioną rezolucją nr 1874 (2009) – oraz do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami; c) Ocean Maritime Management Company, Limited jest armatorem/zarządcą statków o następujących numerach IMO: a) Chol Ryong (Ryong Gun Bong) 8606173, b) Chong Bong (Greenlight) (Blue Nouvelle) 8909575, c) Chong Rim 2 8916293, d) Hoe Ryong 9041552, e) Hu Chang (O Un Chong Nyon) 8330815, f) Hui Chon (Hwang Gum San 2) 8405270, g) Ji Hye San (Hyok Sin 2) 8018900, h) Kang Gye (Pi Ryu Gang) 8829593, i) Mi Rim 8713471, j) Mi Rim 2 9361407, k) Rang (Po Thong Gang) 8829555, l) Ra Nam 2 8625545, m) Ra Nam 3 9314650, n) Ryo Myong 8987333, o) Ryong Rim (Jon Jin 2) 8018912, p) Se Pho (Rak Won 2) 8819017, q) Songjin (Jang Ja San Chong Nyon Ho) 8133530, r) South Hill 2 8412467, s) Tan Chon (Ryon Gang 2) 7640378, t) Thae Pyong San (Petrel 1) 9009085, u) Tong Hung San (Chong Chon Gang) 7937317, v) Tong Hung 8661575. Data wskazania: 28.7.2014.”.

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/88

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/81

z dnia 16 stycznia 2017 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

162,4

MA

132,4

SN

190,2

TR

122,3

ZZ

151,8

0707 00 05

MA

79,2

TR

186,2

ZZ

132,7

0709 93 10

MA

280,6

TR

257,1

ZZ

268,9

0805 10 20

EG

47,7

IL

126,4

MA

57,3

TR

76,5

ZZ

77,0

0805 20 10

IL

155,4

MA

72,5

ZZ

114,0

0805 20 30 , 0805 20 50 , 0805 20 70 , 0805 20 90

EG

97,9

IL

112,5

JM

99,3

MA

93,5

TR

75,6

ZZ

95,8

0805 50 10

TR

73,1

ZZ

73,1

0808 10 80

CN

119,1

US

137,0

ZZ

128,1

0808 30 90

CL

307,7

CN

79,6

TR

133,1

ZZ

173,5

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

DECYZJE

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/90

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/82

z dnia 16 stycznia 2017 r.

zmieniająca decyzję (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2016/849 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylającą decyzję 2013/183/WPZiB (1), w szczególności jej art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 27 maja 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/849.

(2)

W dniu 17 grudnia 2016 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, ustanowiony na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1718 (2006), skreślił nazwy pięciu statków z wykazu osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji (WPZiB) 2016/849,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do decyzji (WPZiB) 2016/849 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 141 z 28.5.2016, s. 79.

ZAŁĄCZNIK

Statki o wymienionych poniżej numerach IMO skreśla się z wykazu zamieszczonego we wpisie nr 20 w części B (Podmioty) załącznika I do decyzji (WPZiB) 2016/849:

d)

Dawnlight 9110236

e)

Ever Bright 88 (J Star) 8914934

f)

Gold Star 3 (benevolence) 8405402

o)

Orion Star (Richocean) 9333589

w)

South Hill 5 9138680

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/92

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/83

z dnia 16 stycznia 2017 r.

zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając decyzję Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającą wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (1), w szczególności jej art. 23 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB.

(2)

Zgodnie z art. 26 ust. 3 decyzji 2010/413/WPZiB Rada przeprowadziła przegląd wykazu wskazanych osób i podmiotów, zamieszczonego w załączniku II do tej decyzji.

(3)

Należy skreślić szereg podmiotów z wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(4)

W związku z wyrokami Sądu w sprawach T-182/13 (2), T-433/13 (3), T-158/13 (4), T-5/13 (5), T-45/14 (6), T-539/14 (7) oraz w połączonych sprawach T-423/13 i T-64/14 (8), Moallem Insurance Company, Petropars Operation & Management Company, Petropars Resources Engineering Ltd, Iran Aluminium Company, Iran Liquefied Natural Gas Co., Hanseatic Trade Trust & Shipping (HTTS) GmbH, Naser Bateni, North Drilling Company oraz Good Luck Shipping Company LLC nie są włączone do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(5)

W związku z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości w sprawach C-176/13 (9) oraz C-200/13 P (10), Bank Mellat i Bank Saderat Iran nie są włączone do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB. W związku z tym, a także mając na uwadze pewność prawa, należy skreślić wpis dotyczący Banku Saderat PLC (London) w tym załączniku.

(6)

Należy odpowiednio zmienić decyzję 2010/413/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

(2)  Wyrok Sądu z dnia 10 lipca 2014 r., Moallem Insurance Co. przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-182/13, ECLI:EU:T:2014:624.

(3)  Wyrok Sądu z dnia 5 maja 2015 r. , Petropars Iran Co. i inni przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-433/13, ECLI:EU:T:2015:255.

(4)  Wyrok Sądu z dnia 15 września 2015 r., Iranian Aluminium Co. (Iralco) przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-158/13, ECLI:EU:T:2015:634.

(5)  Wyrok Sądu z dnia 18 września 2015 r., Iran Liquefied Natural Gas Co. przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-5/13, ECLI:EU:T:2015:644.

(6)  Wyrok Sądu z dnia 18 września 2015 r., HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH i Naser Bateni przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-45/14, ECLI:EU:T:2015:650.

(7)  Wyrok Sądu z dnia 19 listopada 2015 r., North Drilling Co. przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-539/14, ECLI:EU:T:2015:871.

(8)  Wyrok Sądu z dnia 24 maja 2016 r., Good Luck Shipping LLC przeciwko Radzie Unii Europejskiej, T-423/13 and T-64/14, ECLI:EU:T:2016:308.

(9)  Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 lutego 2016 r., Rada Unii Europejskiej przeciwko Bankowi Mellat, C-176/13 P, ECLI:EU:C:2016:96.

(10)  Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 kwietnia 2016 r., Rada Unii Europejskiej przeciwko Bankowi Saderat Iran, C-200/13 P, ECLI:EU:C:2016:284.

ZAŁĄCZNIK

Skreśla się wpisy dotyczące wymienionych poniżej podmiotów w wykazie zamieszczonym w załączniku II część I.B do decyzji 2010/413/WPZiB.

I.   Osoby i podmioty zaangażowane w działania na rzecz broni jądrowej lub pocisków balistycznych oraz osoby i podmioty popierające rząd Iranu

B.   Podmioty

„7.

a) Bank Saderat PLC (London)

48.

Neka Novin (alias Niksa Nirou)

65.

West Sun Trade GMBH

159.

Oil Industry Pension Fund Investment Company (OPIC)”.

ZALECENIA

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/95

ZALECENIE KOMISJI (UE) 2017/84

z dnia 16 stycznia 2017 r.

w sprawie monitorowania węglowodorów olejów mineralnych w żywności oraz w materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Węglowodory olejów mineralnych (MOH) to związki chemiczne uzyskiwane głównie z ropy naftowej, ale także produkowane syntetycznie z węgla, gazu ziemnego i biomasy. MOH mogą być obecne w żywności w wyniku zanieczyszczenia środowiska, stosowania smarów do urządzeń wykorzystywanych podczas zbiorów i produkcji żywności, stosowania substancji pomocniczych w przetwórstwie, dodatków do żywności i materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Produkty spożywcze zawierające MOH podlegają procedurze minimalizującej zawartość węglowodorów aromatycznych olejów mineralnych (MOAH).

(2)

W 2012 r. panel naukowy ds. środków trujących w łańcuchu żywnościowym (panel CONTAM) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) stwierdził (1), że potencjalny wpływ grup substancji wśród MOH na zdrowie ludzi jest bardzo zróżnicowany. MOAH mogą działać jako genotoksyczne substancje rakotwórcze, natomiast niektóre węglowodory nasycone olejów mineralnych (MOSH) mogą akumulować się w tkance ludzkiej i mieć niekorzystny wpływ na wątrobę. Ponieważ niektóre MOAH uważane są za mutagenne i rakotwórcze, należy zapewnić monitorowanie MOH, aby lepiej zrozumieć powiązaną obecność MOSH i MOAH w artykułach spożywczych, które są głównym źródłem narażenia z dietą.

(3)

W związku z tym, że podejrzewa się, iż migracja z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, takich jak opakowania papierowe i tekturowe, istotnie przyczynia się do ogólnego narażenia, monitorowanie powinno obejmować żywność paczkowaną, materiały opakowaniowe oraz obecność barier funkcjonalnych, a także sprzęt używany do przechowywania i przetwarzania. Niektóre parametry – takie jak okres i warunki przechowywania – mogą powodować wzrost migracji MOH z opakowania do żywności. Ze względu na to, że MOH łatwiej wykrywa się w dużych ilościach, strategia pobierania próbek powinna uwzględniać takie parametry, przy których migracja jest największa.

(4)

W celu zapewnienia wiarygodności uzyskanych danych analitycznych – przed wygenerowaniem wyników analiz – państwa członkowskie powinny zapewnić dostępność odpowiedniego sprzętu analitycznego i zdobyć wystarczające doświadczenie w analizie MOH zarówno w żywności, jak i w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

(5)

Aby zapewnić jednolite stosowanie niniejszego zalecenia, laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (LR UE) powinno opracować dalsze wytyczne dla właściwych organów państw członkowskich i innych zainteresowanych stron, w tym wytyczne dotyczące informacji, które mogłyby być gromadzone podczas badań, a także metod pobierania próbek i analizy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

1.

Państwa członkowskie powinny – przy aktywnym udziale podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze, jak również producentów, przetwórców i dystrybutorów materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością i innych zainteresowanych stron – monitorować obecność MOH w żywności w 2017 i 2018 r. Monitorowanie powinno obejmować: tłuszcz zwierzęcy, chleb i bułki, pieczywo cukiernicze i wyroby ciastkarskie, płatki śniadaniowe, wyroby cukiernicze (w tym czekoladę) i kakao, mięso ryb, produkty rybne (ryby w puszkach), ziarna przeznaczone do spożycia przez ludzi, lody i desery, nasiona roślin oleistych, makaron, produkty otrzymywane ze zbóż, rośliny strączkowe, kiełbasy, orzechy z drzew orzechowych, oleje roślinne, jak również materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością stosowane w przypadku tych produktów.

2.

W celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego zalecenia oraz w celu uzyskania wiarygodnych i porównywalnych wyników monitorowania należy przestrzegać szczegółowych wytycznych opracowanych przez LR UE w ramach niniejszego zalecenia („wytyczne”). Ponieważ takie wytyczne jeszcze nie istnieją, państwa członkowskie powinny współpracować z LR UE, aby wspólnie opracować te wytyczne zgodnie ze swoimi potrzebami w zakresie rozwijania zdolności analitycznych.

3.

Państwa członkowskie powinny pobierać próbki środków spożywczych zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 333/2007 (2). Pobieranie próbek powinno obejmować proporcjonalną ilość żywności paczkowanej. Pobieranie próbek materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością powinno być realizowane zgodnie z najlepszymi praktykami odpowiednimi dla poszczególnych materiałów lub wyrobów i określonymi w wytycznych. Należy zbadać dalsze możliwe źródła MOH związane z wykorzystaniem innych materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością w łańcuchu dostaw, np. podczas przechowywania lub przetwarzania, jeżeli istnieją wyraźne oznaki, że przyczyniają się one do obecności MOH. Pobieranie próbek żywności paczkowanej powinno koncentrować się na towarach, w przypadku których wkrótce upływa data minimalnej trwałości i które są przechowywane lub przetwarzane w stosunkowo ciepłych warunkach.

4.

Próbki powinny być pobierane z żywności w obrocie handlowym. W przypadku żywności paczkowanej poziom węglowodorów olejów mineralnych należy określić zarówno w odniesieniu do żywności, jak i do materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, jeżeli podejrzewa się, że stanowią one źródło wykrytych MOH. Szczególną uwagę należy zwrócić na różnice między MOSH a MOAH oraz interpretację wyników analiz, aby zagwarantować, że uzyskane dane są wiarygodne i porównywalne. Państwa członkowskie, które zamierzają analizować obecność MOSH i MOAH w środkach spożywczych i materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością, mogą zwrócić się o pomoc techniczną do laboratorium referencyjnego UE ds. materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

5.

W przypadku wykrycia MOH w żywności państwa członkowskie powinny przeprowadzić dalsze badania w zakładach przedsiębiorstw spożywczych w celu określenia możliwego źródła lub źródeł MOH. Badania powinny w miarę możliwości obejmować systemy stosowane przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze, które mogły mieć wpływ na zanieczyszczenie lub jego kontrolę (np. metody produkcji i przetwarzania, analiza zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) lub podobne systemy lub środki wdrożone w celu zapobiegania obecności MOH).

6.

W przypadku wykrycia MOH w materiale przeznaczonym do kontaktu z żywnością lub MOH pochodzących z takiego materiału państwa członkowskie powinny zgromadzić dane dotyczące materiału przeznaczonego do kontaktu z żywnością (np. rodzaj i skład materiału opakowaniowego, obecność bariery funkcjonalnej, okres przydatności do spożycia pakowanej żywności) oraz przeprowadzić dalsze badania w zakładach producentów, przetwórców i dystrybutorów materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością w celu określenia systemów stosowanych przez zainteresowane przedsiębiorstwa (np. metody produkcji i przetwarzania materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz dokumentacja wymagana zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2023/2006 (3) w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej) zgodnie z wytycznymi.

7.

Państwa członkowskie, podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze, producenci, przetwórcy i dystrybutorzy materiałów do kontaktu z żywnością oraz inne zainteresowane strony powinny dostarczać EFSA dane z monitorowania wyrażone w przeliczeniu na całkowitą masę wraz z informacjami oraz w formacie sprawozdania elektronicznego określonymi przez EFSA w celu ich późniejszego wprowadzenia do jednej bazy danych. Podmioty te powinny dostarczyć dane najpóźniej do dnia 1 października 2017 r., a następnie do dnia 1 października 2018 r. Ostatnie wyniki należy przedstawić do dnia 28 lutego 2019 r. Potencjalnie dostępne dane o występowaniu MOH za 2016 r., które jeszcze nie zostały przedstawione, powinny zostać w najszybszym możliwym terminie przekazane zgodnie z tymi samymi zasadami.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1)  Panel EFSA ds. środków trujących w łańcuchu żywnościowym (CONTAM); opinia naukowa dotycząca węglowodorów olejów mineralnych w żywności. Dziennik EFSA 2012;10(6):2704, 185 s., doi:10.2903/j.efsa.2012.2704.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 29).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, s. 75).

Sprostowania

17.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 12/97

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2015/830 z dnia 28 maja 2015 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 132 z dnia 29 maja 2015 r. )

1.

Strona 9, art. 2:

zamiast:

„Bez uszczerbku dla art. 31 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 karty charakterystyki dostarczone odbiorcy przed dniem 1 czerwca 2015 r. mogą być nadal używane i nie muszą być zgodne z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia do dnia 31 maja 2017 r.”,

powinno być:

„Bez uszczerbku dla art. 31 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 karty charakterystyki dostarczone jakiemukolwiek odbiorcy przed dniem 1 czerwca 2015 r. mogą być nadal używane i nie muszą być zgodne z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia do dnia 31 maja 2017 r.”.

2.

Strona 11, załącznik – załącznik II, część A, pkt 1, sekcja 1, tytuł:

zamiast:

„1.   SEKCJA 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja spółki/przedsiębiorstwa”,

powinno być:

„1.   SEKCJA 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja przedsiębiorstwa”.

3.

Strona 15, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 3, ppkt 3.2.2, lit. a):

zamiast:

„a)

1 % wag. w preparatach niewystępujących w postaci gazu oraz 0,2 % obj. w preparatach występujących w postaci gazu w przypadku:”,

powinno być:

„a)

1 % wag. w mieszaninach niewystępujących w postaci gazu oraz 0,2 % obj. w mieszaninach występujących w postaci gazu w przypadku:”.

4.

Strona 16, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 4, ppkt 4.1.2 lit. d):

zamiast:

„d)

zalecane są indywidualne środki ochrony dla osób udzielających pierwszej pomocy.”,

powinno być:

„d)

zalecane jest indywidualne wyposażenie ochronne dla osób udzielających pierwszej pomocy.”.

5.

Strona 17, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 5, pkt 5.3 akapit pierwszy:

zamiast:

„Podaje się zalecenia dotyczące wszelkich działań ochronnych, które należy podjąć podczas gaszenia pożaru, takie jak »chłodzić pojemniki mgłą wodną« oraz dotyczące specjalnego sprzętu ochronnego dla strażaków, takiego jak obuwie, kombinezony, rękawice, sprzęt ochrony oczu i twarzy oraz aparaty oddechowe.”,

powinno być:

„Podaje się zalecenia dotyczące wszelkich działań ochronnych, które należy podjąć podczas gaszenia pożaru, takie jak »chłodzić pojemniki mgłą wodną« oraz dotyczące specjalnego wyposażenia ochronnego dla strażaków, takiego jak obuwie, kombinezony, rękawice, wyposażenie chroniące oczy i twarz oraz aparaty oddechowe.”.

6.

Strona 17, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 6, pkt 6.1, tytuł:

zamiast:

„6.1.   Indywidualne środki ostrożności, sprzęt ochronny i procedury w sytuacjach awaryjnych”,

powinno być:

„6.1.   Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach awaryjnych”.

7.

Strona 17, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 6, ppkt 6.1.1 akapit pierwszy lit. a):

zamiast:

„a)

noszenie odpowiedniego sprzętu ochronnego (w tym środków ochrony indywidualnej, o których mowa w sekcji 8 karty charakterystyki), aby zapobiec skażeniu skóry, oczu lub odzieży;”,

powinno być:

„a)

noszenie odpowiedniego wyposażenia ochronnego (w tym indywidualnego wyposażenia ochronnego, o którym mowa w sekcji 8 karty charakterystyki), aby zapobiec skażeniu skóry, oczu lub odzieży;”.

8.

Strona 19, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 7, ppkt 7.1.2 lit. c):

zamiast:

„c)

zdjąć zanieczyszczoną odzież i sprzęt ochronny przez wejściem do miejsc przeznaczonych do spożywania posiłków.”,

powinno być:

„c)

zdjąć zanieczyszczoną odzież i wyposażenie ochronne przez wejściem do miejsc przeznaczonych do spożywania posiłków.”.

9.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2, tytuł:

zamiast:

„8.2.2.   Indywidualny sprzęt ochronny taki jak środki ochrony indywidualnej”,

powinno być:

„8.2.2.   Indywidualne środki ochrony takie jak indywidualne wyposażenie ochronne”.

10.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2.1:

zamiast:

„8.2.2.1.

dotyczące stosowania środków ochrony indywidualnej muszą być zgodne z dobrymi praktykami higieny pracy i odpowiadać innym środkom ograniczającym narażenie, w tym technicznym środkom ograniczenia, wentylacji i izolacji. W uzasadnionych przypadkach po szczególne wskazówki dotyczące środków indywidualnej ochrony przeciwpożarowej lub chemicznej odsyła się do sekcji 5.”,

powinno być:

„8.2.2.1.

Informacje dotyczące stosowania indywidualnego wyposażenia ochronnego muszą być zgodne z dobrymi praktykami higieny pracy i odpowiadać innym środkom ograniczającym narażenie, w tym technicznym środkom ograniczenia, wentylacji i izolacji. W uzasadnionych przypadkach po szczególne wskazówki dotyczące indywidualnego wyposażenia ochrony przeciwpożarowej lub chemicznej odsyła się do sekcji 5.”.

11.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2.2:

zamiast:

„8.2.2.2.

Uwzględniając dyrektywę Rady 89/686/EWG (1) oraz mając na względzie stosowne normy CEN, należy dokładnie określić, jaki sprzęt zapewni odpowiednią ochronę, w tym:”,

powinno być:

„8.2.2.2.

Uwzględniając dyrektywę Rady 89/686/EWG (1) oraz mając na względzie stosowne normy CEN, należy dokładnie określić, jakie wyposażenie zapewni odpowiednią ochronę, w tym:”.

12.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2.2 lit. a) akapit pierwszy:

zamiast:

„Ze względu na zagrożenie stwarzane przez substancję lub mieszaninę i możliwy kontakt z nimi, określa się rodzaj wymaganego sprzętu przeznaczonego do ochrony oczu lub twarzy, takiego jak okulary ochronne, gogle ochronne, osłona twarzy;”,

powinno być:

„Ze względu na zagrożenie stwarzane przez substancję lub mieszaninę i możliwy kontakt z nimi, określa się rodzaj wymaganego wyposażenia przeznaczonego do ochrony oczu lub twarzy, takiego jak okulary ochronne, gogle ochronne, osłona twarzy;”.

13.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2.2 lit. c) akapit pierwszy:

zamiast:

„W przypadku gazów, par, mgły lub pyłu, na podstawie zagrożenia i potencjału narażenia, określa się rodzaj sprzętu ochronnego, który ma być użyty, w tym masek ochronnych oczyszczających powietrze wraz z określeniem elementu oczyszczającego (wkład lub pochłaniacz), odpowiednich filtrów cząstek stałych, odpowiednich masek lub autonomicznego aparatu oddechowego;”,

powinno być:

„W przypadku gazów, par, mgły lub pyłu, na podstawie zagrożenia i potencjału narażenia, określa się rodzaj wyposażenia ochronnego, które ma być użyte, w tym masek ochronnych oczyszczających powietrze wraz z określeniem elementu oczyszczającego (wkład lub pochłaniacz), odpowiednich filtrów cząstek stałych, odpowiednich masek lub autonomicznego aparatu oddechowego;”.

14.

Strona 21, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 8, ppkt 8.2.2.2 lit. d) akapit pierwszy:

zamiast:

„Określając rodzaj środków ochrony, które należy stosować w przypadku materiałów stanowiących zagrożenie termiczne, zwraca się szczególną uwagę na konstrukcję środków ochrony indywidualnej.”,

powinno być:

„Określając rodzaj wyposażenia ochronnego, które należy stosować w przypadku materiałów stanowiących zagrożenie termiczne, zwraca się szczególną uwagę na konstrukcję indywidualnego wyposażenia ochronnego.”.

15.

Strona 28, załącznik – załącznik II, część A, sekcja 14, pkt 14.4, tytuł:

zamiast:

„14.4.   Grupa opakowaniowa”,

powinno być:

„14.4.   Grupa pakowania”.

16.

Strona 29, załącznik – załącznik II, część B, sekcja 1, tytuł:

zamiast:

„SEKCJA 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja spółki/przedsiębiorstwa”,

powinno być:

„SEKCJA 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja przedsiębiorstwa”.

17.

Strona 30, załącznik – załącznik II, część B, sekcja 6, pkt 6.1, tytuł:

zamiast:

„6.1.   

Indywidualne środki ostrożności, sprzęt ochronny i procedury w sytuacjach awaryjnych”,

powinno być:

„6.1.   

Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach awaryjnych”.

18.

Strona 31, załącznik – załącznik II, część B, sekcja 14, pkt 14.4, tytuł:

zamiast:

„14.4.   

Grupa opakowaniowa”,

powinno być:

„14.4.   

Grupa pakowania”.