ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 60 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
|
||
|
|
||
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/9 z dnia 4 stycznia 2017 r. upoważniająca niektóre laboratoria w Maroku i na Tajwanie do przeprowadzania testów serologicznych w celu monitorowania skuteczności szczepionek przeciw wściekliźnie u psów, kotów i fretek (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8803) ( 1 ) |
|
|
* |
||
|
* |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/5
z dnia 5 stycznia 2017 r.
poddające rejestracji przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Brazylii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 14 ust. 5,
po poinformowaniu państw członkowskich,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 7 lipca 2016 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) Komisja Europejska („Komisja”) ogłosiła wszczęcie postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na gorąco, pochodzących z Brazylii, Iranu, Rosji, Serbii i Ukrainy, w następstwie skargi złożonej w dniu 23 maja 2016 r. przez EUROFER („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej. |
1. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM
(2) |
Produktem podlegającym rejestracji („produkt objęty postępowaniem”) są niektóre wyroby walcowane płaskie z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, nawet w zwojach (w tym wyroby cięte na wymiar i taśmy), nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, nieplaterowane, niepokryte ani niepowleczone, pochodzące z Brazylii, Iranu, Rosji, Serbii i Ukrainy („państwa, których dotyczy postępowanie”). |
(3) |
Z definicji produktu objętego postępowaniem wyklucza się:
|
(4) |
Produkt objęty postępowaniem jest obecnie objęty kodami CN 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 10, 7208 53 90, 7208 54 00, 7211 13 00, 7211 14 00, 7211 19 00, ex 7225 19 10, 7225 30 10, 7225 30 30, 7225 30 90, ex 7225 40 12, ex 7225 40 15, ex 7225 40 60, 7225 40 90, ex 7226 19 10, ex 7226 20 00, 7226 91 20, 7226 91 91 oraz 7226 91 99. Powyższe kody CN podano jedynie w celach informacyjnych. |
2. WNIOSEK
(5) |
W dniu 11 października 2016 r. skarżący złożył wniosek o rejestrację przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państw, których dotyczy postępowanie. W dniu 21 listopada 2016 r. skarżący zaktualizował wniosek, przedstawiając bardziej aktualne dane finansowe. Skarżący wnioskował o objęcie rejestracją przywozu produktu objętego postępowaniem z państw, których dotyczy postępowanie, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu od daty takiej rejestracji. |
(6) |
W związku z powyższym cztery zainteresowane strony zgłosiły się, twierdząc, że pierwotny wniosek o rejestrację złożony przez skarżącego nie zawierał wystarczających dowodów uzasadniających rejestrację przywozu produktu objętego postępowaniem z, odpowiednio, Iranu (3), Rosji (4), Serbii (5) i Ukrainy (6). |
3. PODSTAWY WPROWADZENIA REJESTRACJI
(7) |
Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja może zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków w celu rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu. Przywóz może podlegać rejestracji w wyniku wniosku przedstawionego przez przemysł unijny, zawierającego dostateczne dowody uzasadniające takie działanie. |
(8) |
Skarżący twierdzi, że importerzy byli świadomi stosowanego przez dłuższy czas dumpingu, działającego na szkodę przemysłu unijnego. Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, wyrządził szkodę przemysłowi unijnemu oraz znacząco zwiększył się nawet po okresie objętym dochodzeniem. Taka sytuacja poważnie osłabiłaby skutki naprawcze cła antydumpingowego, jeśli takie cło miałoby być stosowane. |
(9) |
Komisja rozpatrzyła wniosek na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W szczególności sprawdziła, czy importerzy byli świadomi lub powinni byli być świadomi dumpingu w odniesieniu do jego rozmiarów oraz w odniesieniu do domniemanej bądź stwierdzonej szkody. Zbadała również, czy nastąpił dalszy znaczny wzrost przywozu, który mając na uwadze termin jego napływu, wielkość oraz inne okoliczności może znacznie osłabić skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego, które ma zostać wprowadzone. |
3.1. Świadomość importerów w kwestii istnienia dumpingu, jego rozmiaru oraz domniemanej szkody
(10) |
Skarga złożona przez EUROFER w dniu 23 maja 2016 r. zawierała wystarczające dowody prima facie dotyczące domniemanego dumpingu z pięciu państw, których dotyczy postępowanie. W wersji skargi nieopatrzonej klauzulą poufności marginesy dumpingu oszacowano na przekraczające co najmniej 20 % w przypadku pięciu państw, których dotyczy postępowanie. W przypadku czterech (Brazylia, Iran, Rosja i Ukraina) z pięciu państw, których dotyczy postępowanie, skarżący przedstawił w skardze dowody dotyczące wartości normalnej na podstawie informacji o cenach na rynku stali lub w oparciu o inne sprawozdania rynkowe. W odniesieniu do jednego pozostałego państwa, którego dotyczy postępowanie (Serbia), skarżący przedstawił dowody dotyczące konstruowanej wartości normalnej (szacowane koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk). Dowód na występowanie dumpingu oparty jest na porównaniu tak ustalonych wartości normalnych z cenami eksportowymi na poziomie ex-works produktu objętego postępowaniem przy sprzedaży na wywóz do Unii. Ceny eksportowe odnoszące się do państw, których dotyczy postępowanie, zostały ustalone na podstawie informacji ze Steel First lub na podstawie danych Eurostatu. Skarżący dostarczył również dowody prima facie na istnienie domniemanej szkody. |
(11) |
Powyższe kwestie zostały przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu niniejszego postępowania w dniu 7 lipca 2016 r. (7). Jako że to zawiadomienie jest dokumentem publicznie dostępnym dla wszystkich importerów, Komisja uznała, że najpóźniej w tym terminie importerzy byli świadomi lub powinni byli być świadomi domniemanej praktyki dumpingu, jego zakresu i domniemanej szkody. Uznała ona zatem, że pierwsze kryterium dotyczące rejestracji zostało spełnione. |
3.2. Dalszy znaczny wzrost przywozu
(12) |
W swoim zaktualizowanym wniosku o rejestrację skarżący porównał łączną średnią miesięczną wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2016 r. z wielkością w okresie od 1 lipca 2016 r. do 31 października 2016 r. Porównanie to wykazało 24 % wzrost średniej miesięcznej wielkości przywozu z pięciu państw, których dotyczy postępowanie. |
(13) |
Komisja uznała, że niewłaściwym było wykorzystanie danych z lipca 2016 r. Jak wyjaśniono w motywie 12, importerzy powinni byli być świadomi domniemanego dumpingu i szkody dopiero od dnia 7 lipca. Wzięcie pod uwagę danych dotyczących okresu przed tą datą nie może wpłynąć na ustalenia w sprawie rejestracji. Biorąc pod uwagę fakt, że statystyki dotyczące przywozu są zestawiane co miesiąc Komisja postanowiła zatem porównać średnią wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2016 r. z wielkością w okresie od 1 sierpnia 2016 r. do 30 listopada 2016 r. (tzn. 4 miesięcy po wszczęciu postępowania w dniu 7 lipca 2016 r.). |
(14) |
W tym okresie Komisja zaobserwowała znaczny wzrost wynoszący 14 % w odniesieniu do państw, których dotyczy postępowanie, przy porównaniu całkowitej średniej miesięcznej wielkości przywozu. Jednocześnie Komisja odnotowała znaczne różnice między wynikami eksportowymi pięciu państw, które zostały podkreślone w różnych oświadczeniach, o których mowa w motywie 6. |
(15) |
W szczególności, zwiększenie o 14 % całkowitych miesięcznych średnich wielkości przywozu w przypadku pięciu państw, których dotyczy postępowanie, w okresie wskazanym w motywie 13 stanowiło połączony efekt znacznego wzrostu przywozu z Rosji (+ 73 %) oraz przywozu z Brazylii (+ 26 %), spadku przywozu z dwóch pozostałych państw, których dotyczy postępowanie (Ukrainy i Iranu), oraz niezmienionego przywozu produktu objętego postępowaniem z Serbii. |
(16) |
Dlatego wzrost wielkości przywozu po cenach dumpingowych z pięciu państw, których dotyczy postępowanie, jest w pełni powiązany wyłącznie ze znaczącym wzrostem wielkości przywozu z Rosji i Brazylii. W takich wyjątkowych okolicznościach Komisja nie widzi powodu do rejestracji przywozu z pozostałych trzech państw. Nawet gdyby w głównym dochodzeniu Komisja miała dokonać łącznej oceny szkody w odniesieniu do wszystkich pięciu państw na podstawie art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, nałożenie ceł z mocą wsteczną na przywóz z państw, których wywóz utrzymywał się na tym samym poziomie lub nawet zmniejszył się po wszczęciu postępowania, wydaje się nieproporcjonalne. W związku z tym Komisja stwierdziła, że rejestracja takiego przywozu nie jest konieczna. |
3.3. Pozostałe okoliczności
(17) |
W skardze z dnia 23 maja 2016 r. skarżący zawarł dowody prima facie dotyczące spadkowej tendencji w cenach sprzedaży produktów przywożonych z państw, których dotyczy postępowanie. Średnie ceny sprzedaży stosowane wobec Unii zmniejszyły się między 2011 a 2015 r., podcinając średnie ceny sprzedaży unijnych producentów stali o co najmniej 30 %. W ujęciu ogólnym oraz biorąc pod uwagę zakres domniemanych marginesów dumpingu, o których mowa w skardze, na tym etapie dowody te potwierdzają w wystarczający sposób, że wskazani eksporterzy z państw, których dotyczy postępowanie, stosują dumping. Jednakże w swoim wniosku o rejestrację z dnia 11 października 2016 r. skarżący nie zawarł żadnych zaktualizowanych informacji dotyczących cen importowych po wszczęciu niniejszego dochodzenia. |
(18) |
Komisja uznała, że zmiany cen po wszczęciu postępowania stanowią kolejną istotną okoliczność dotyczącą wniosku o rejestrację. W związku z tym Komisja zbadała ceny importowe na podstawie danych Eurostatu. Ustaliła, że ceny importowe z państw, których dotyczy postępowanie, wzrosły w pewnym stopniu po wszczęciu niniejszego dochodzenia. |
(19) |
Komisja stwierdziła, oceniając tą rosnącą tendencję cen importowych z Rosji i Brazylii, że bezwzględny poziom cen pozostał na wyjątkowo niskim poziomie. W szczególności był on niższy od kosztów produkcji przemysłu unijnego pod koniec 2015 r., zgodnie z ustaleniami Komisji w równoległym postępowaniu dotyczącym wyrobów płaskich walcowanych na gorąco pochodzących z Chin (8). W tych okolicznościach Komisja uznała, że rejestracja przywozu z tych dwóch państw jest uzasadniona. |
3.4. Wniosek
(20) |
Stwierdza się, że wzrost wielkości przywozu po cenach dumpingowych z pięciu państw, których dotyczy postępowanie, jest w pełni powiązany ze znaczącym wzrostem wielkości przywozu z Rosji i Brazylii. Ze względu na ramy czasowe ten znaczny wzrost wielkości przywozu z Rosji i Brazylii prawdopodobnie poważnie osłabiłby skutki naprawcze wszelkich ceł ostatecznych, chyba że cła te zostałyby zastosowane z mocą wsteczną. |
4. PROCEDURA
(21) |
W związku z powyższym Komisja stwierdza, że istnieją wystarczające dowody prima facie, by uzasadnić poddanie rejestracji przywozu produktu objętego postępowaniem z Rosji i z Brazylii zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. |
(22) |
Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, a także dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpią one z pisemnym wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. |
5. REJESTRACJA
(23) |
Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego postępowaniem z Rosji i z Brazylii powinien zostać poddany rejestracji, tak aby zagwarantować, w razie wprowadzenia środków antydumpingowych w wyniku postępowania, możliwość pobrania tych ceł od zarejestrowanego przywozu z Rosji i z Brazylii z mocą wsteczną, przy spełnieniu niezbędnych warunków, zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. |
(24) |
Skarżący oszacował w skardze średni margines dumpingu dla Rosji na poziomie 20–40 %, a dla Brazylii na poziomie 40–70 %. Ponadto skarżący oszacował średni margines sprzedaży produktu objętego postępowaniem po zaniżonych cenach na poziomie 20–50 % dla Rosji i Brazylii. W przypadku Rosji i Brazylii szacunkową kwotę ewentualnego przyszłego zobowiązania ustala się na poziomie średniego marginesu dumpingu oszacowanego na podstawie skargi, tj. 20–50 % ad valorem wartości importowej CIF produktu objętego postępowaniem. |
6. PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH
(25) |
Wszelkie dane osobowe zgromadzone w kontekście omawianej rejestracji będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (9), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Niniejszym poleca się organom celnym, na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1036, podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu do Unii niektórych wyrobów walcowanych płaskich z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, nawet w zwojach (w tym wyrobów ciętych na wymiar i taśm), nieobrobionych więcej niż walcowanych na gorąco, nieplaterowanych, niepokrytych ani niepowleczonych, pochodzących z Brazylii i Rosji.
Z definicji produktu objętego postępowaniem wyklucza się:
— |
wyroby ze stali nierdzewnej i ze stali krzemowej elektrotechnicznej o ziarnach zorientowanych, |
— |
wyroby, nie w zwojach, bez wypukłych wzorów, o grubości przekraczającej 10 mm i szerokości co najmniej 600 mm, |
— |
oraz wyroby, nie w zwojach, bez wypukłych wzorów, o grubości od 4,75 mm do 10 mm i szerokości co najmniej 2 050 mm. |
2. Produkt objęty postępowaniem jest obecnie objęty kodami CN 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 10, 7208 53 90, 7208 54 00, 7211 13 00, 7211 14 00, 7211 19 00, ex 7225 19 10, 7225 30 10, 7225 30 30, 7225 30 90, ex 7225 40 12, ex 7225 40 15, ex 7225 40 60, 7225 40 90, ex 7226 19 10, ex 7226 20 00, 7226 91 20, 7226 91 91 oraz 7226 91 99 (kody TARIC: 7225191090, 7225401295, 7225401595, 7225406090, 7226191090, 7226200095).
3. Okres obowiązkowej rejestracji wygasa po upływie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
4. Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty lub zwrócenia się z wnioskiem o przesłuchanie w ciągu 20 dni od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.
(2) Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Brazylii, Iranu, Rosji, Serbii i Ukrainy (Dz.U. C 246 z 7.7.2016, s. 7).
(3) Oświadczenie z dnia 9 listopada 2016 r. złożone przez Mobarakeh Steel Company.
(4) Oświadczenie z dnia 10 listopada 2016 r. złożone przez MMK Group i Severstal Group.
(5) Oświadczenie z dnia 28 października 2016 r. złożone przez Železara Smederevo d.o.o.
(6) Oświadczenie z dnia 5 grudnia 2016 r. złożone przez Metinvest Group.
(7) Sekcja 3 zawiadomienia o wszczęciu (zob. przypis 2).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1778 z dnia 6 października 2016 r. nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 272 z 7.10.2016, s. 33) (tabela w motywie 104).
(9) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/6 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/6
z dnia 5 stycznia 2017 r.
w sprawie europejskiego planu wdrożenia europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE (1), w szczególności jego art. 47 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Celem europejskiego planu wdrożenia europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS) jest zapewnienie, aby pojazdy określone w pkt 1.1 załącznika do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/919 (2), wyposażone w ERTMS, zyskiwały stopniowo dostęp do coraz większej liczby linii, portów, terminali i stacji rozrządowych bez konieczności posiadania oprócz systemu ERTMS dodatkowo systemów klasy B. Należy dostosować europejski plan wdrożenia ERTMS, ustanowiony decyzją Komisji 2012/88/UE (3), w celu uwzględnienia postępów we wdrażaniu ERTMS osiągniętych przez państwa członkowskie, a także aby dopasować go do wymogów wynikających z art. 39 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 oraz do definicji korytarzy sieci bazowej zawartej w art. 2 pkt 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 (4). Przedmiotowy plan w połączeniu z krajowym planem wdrożenia, o którym mowa w pkt 7.4.4 załącznika do rozporządzenia (UE) 2016/919, powinien zapewnić właścicielom pojazdów wystarczającą jasność umożliwiającą odpowiednie planowanie działalności. |
(2) |
Plan wdrożenia korytarzy sieci bazowej powinien obejmować stacje, węzły, dostęp do głównych portów morskich i śródlądowych, portów lotniczych, terminali kolejowych lub drogowych oraz elementów infrastruktury, o których mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, gdyż są one niezbędne do osiągnięcia interoperacyjności europejskiej sieci kolejowej. |
(3) |
Pełna zgodność z rozporządzeniem (UE) 2016/919 jest niezbędnym warunkiem wstępnym dla wdrożenia ERTMS. Państwa członkowskie nie osiągnęły jeszcze tego celu, głównie z ze względu na wprowadzenie specyficznych rozwiązań krajowych bądź projektowych. |
(4) |
Jeśli chodzi o wdrożenie nowych urządzeń przytorowych ERTMS, państwa członkowskie powinny korzystać z najnowszego zestawu specyfikacji, o którym mowa w załączniku A do rozporządzenia (UE) 2016/919 i który koryguje błędy i błędne interpretacje poprzedniego wzorca, prowadzi do prostszych rozwiązań technicznych i zapewnia zgodność z wzorcem 3 dla urządzeń pokładowych. |
(5) |
Zasady wdrażania urządzeń przytorowych uzupełniają przepisy wykonawcze dotyczące urządzeń pokładowych ustanowione rozporządzeniem (UE) 2016/919; w związku z tym należy dostosować europejski plan wdrożenia ERTMS do technicznych specyfikacji interoperacyjności odnoszących się do podsystemów „Sterowanie” określonych w tym rozporządzeniu. |
(6) |
Wdrożenie ERTMS na odcinkach transgranicznych może być trudne technicznie, a zatem powinno być przedmiotem priorytetowych działań Unii, państw członkowskich oraz zainteresowanych zarządców infrastruktury. Kolejowe korytarze towarowe w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 (5) mogą również odgrywać istotną rolę w procesie wdrażania ERTMS na odcinkach transgranicznych, w szczególności dzięki wprowadzeniu skoordynowanych rozwiązań. |
(7) |
Ponieważ synchronizacja procesu wdrożenia transgranicznego jest ważnym elementem działalności przedsiębiorstw kolejowych, zarządcy infrastruktury powinni podpisać porozumienie zapewniające koordynację terminów wdrożenia i rozwiązań technicznych. W przypadku sporu Komisja może udzielić wsparcia w celu znalezieniu rozwiązania. |
(8) |
Aby monitorować postępy we wdrażaniu ERTMS w korytarzach sieci bazowej, państwa członkowskie powinny powiadamiać Komisję o terminowej realizacji swoich odcinków za pomocą systemu TENtec oraz europejskiego rejestru infrastruktury. Zgody na odroczenie stosownych terminów można udzielić na wniosek państwa członkowskiego i jedynie w wyjątkowych okolicznościach. |
(9) |
Przegląd rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 może mieć wpływ na dostosowanie korytarzy sieci bazowej. Należy odpowiednio poddać przeglądowi niniejsze rozporządzenie. W niniejszym rozporządzeniu określa się terminy wdrożenia tych odcinków korytarzy, na których ERTMS może zostać oddany do eksploatacji najpóźniej do roku 2023. Wszystkie terminy wykraczające poza rok 2023 będą podlegać przeglądowi do dnia 31 grudnia 2023 r., biorąc pod uwagę horyzont czasowy określony w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013, w celu ustanowienia realistycznego harmonogramu wdrożenia oraz określenia możliwych wcześniejszych terminów wdrożenia. |
(10) |
Od dnia rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, które jest aktem wykonawczym w rozumieniu art. 13 rozporządzenia (UE) 2016/919, pkt 7.3.1, 7.3.2, 7.3.2.1, 7.3.2.2, 7.3.2.4, 7.3.2.5, 7.3.2.6, 7.3.4 oraz 7.3.5 załącznika III do decyzji 2012/88/UE przestaną obowiązywać. Niniejsze rozporządzenie nie powinno jednakże obejmować pkt 7.3.2.3, ponieważ wykracza on poza zakres stosowania jego podstawy prawnej. W związku z tym pkt 7.3.2.3 załącznika III do decyzji 2012/88/UE powinien być nadal stosowany do czasu przyjęcia innego aktu wykonawczego. |
(11) |
W odniesieniu do linii dużych prędkości, które znajdują się w korytarzach sieci bazowej objętych niniejszym rozporządzeniem, jeżeli jeden z warunków określonych w pkt 7.3.2.3 załącznika III do decyzji 2012/88/UE zostanie spełniony przed datą określoną dla tego samego odcinka w załączniku I, zarządcy infrastruktury kolejowej powinni zamontować urządzenia przytorowe ERTMS na tym odcinku zgodnie z przedmiotowym przepisem. |
(12) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie określa harmonogram wdrożenia europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS) w korytarzach sieci bazowej, jak określono w załączniku I.
2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do wdrożenia pokładowego ERTMS, o którym mowa w pkt 7.3.3 załącznika III do decyzji 2012/88/UE.
Artykuł 2
Szczególne zasady wdrożenia systemu ETCS dotyczące instalacji przytorowych
1. Zarządcy infrastruktury kolejowej muszą wyposażyć korytarze sieci bazowej w system ERTMS oraz wprowadzić go do użytku w tych korytarzach najpóźniej w terminach określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, w tym w stacjach i węzłach kolejowych. Połączenie kolejowe z elementami wymienionymi w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 oraz z elementami infrastruktury, o których mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, które znajdują się w korytarzu sieci bazowej, musi zostać wyposażone i wprowadzone do użytku w terminie określonym dla danego odcinka korytarza sieci bazowej.
Wdrożenie musi być zgodne z art. 1 ust. 4, art. 7 ust. 2 lit. c) i art. 39 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013.
2. Korytarz sieci bazowej uznaje się za wyposażony w ERTMS, jeżeli ERTMS posiada zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji zgodnie z art. 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (6) lub art. 18 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (7), co umożliwia ruch pasażerski i towarowy w obu kierunkach, w szczególności w przypadku robót lub zakłóceń, oraz – w zakresie niezbędnym dla pojazdów wyposażonych wyłącznie w ERTMS – na bocznicach.
3. Zarządcy infrastruktury kolejowej, działając we współpracy, dążą do wyposażenia i oddania ERTMS do eksploatacji jednocześnie na odcinkach transgranicznych, w technicznie spójny sposób. Zarządcy infrastruktury kolejowej, po konsultacji z zainteresowanymi przedsiębiorstwami kolejowymi, podpisują porozumienie dotyczące technicznych i operacyjnych aspektów wdrożenia dla każdego odcinka transgranicznego. Zarządcy infrastruktury kolejowej zawierają tego rodzaju porozumienie nie później niż na jeden rok przed upływem wcześniejszego z terminów wdrożenia dla danego odcinka transgranicznego. Porozumienie musi zawierać przepisy przejściowe uwzględniające potrzeby działalności transgranicznej przedsiębiorstw kolejowych. W przypadku sporu zainteresowane państwa członkowskie prowadzą aktywny dialog w celu znalezienia wspólnych spójnych rozwiązań. Mogą one zwrócić się o wsparcie Komisji. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tego rodzaju porozumieniach nie później niż jeden miesiąc od ich zawarcia.
4. Terminy realizacji określone w porozumieniach dotyczących projektów współfinansowanych przez Unię, które są wcześniejsze niż daty określone w załączniku I, mają pierwszeństwo przed tymi datami.
5. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zachowaniu istniejących systemów klasy B, określonych w pkt 2.2 załącznika do rozporządzenia (UE) 2016/919. Jednakże najpóźniej w terminach określonych w załączniku I, pojazdom, o których mowa w pkt 1.1 załącznika do rozporządzenia (UE) 2016/919, wyposażonym w ERTMS w wersji zgodnej z urządzeniami przytorowymi udziela się dostępu do tych linii oraz do elementów infrastruktury, o których mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, nie wymagając, aby były wyposażone w system klasy B.
Artykuł 3
Powiadomienia
1. Po oddaniu ERTMS do eksploatacji na odcinku korytarza sieci bazowej dane państwo członkowskie powiadamia Komisję o tym fakcie, w terminie jednego miesiąca, za pośrednictwem systemu ustanowionego zgodnie z art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 i art. 5 ust. 1 decyzji wykonawczej Komisji 2014/880/UE (8).
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich opóźnieniach dotyczących wprowadzenia ERTMS do eksploatacji na danym odcinku korytarza sieci bazowej, który ma być wyposażony w taki system. Zarządcy infrastruktury kolejowej informują odpowiednio państwa członkowskie o tych opóźnieniach.
3. Dokonując powiadomienia o opóźnieniu, o którym mowa w ust. 2, dane państwo członkowskie przekazuje Komisji dokumentację zawierającą techniczny opis projektu i określającą nowy termin wprowadzenia ERTMS do eksploatacji. W dokumentacji tej precyzuje się przyczyny opóźnienia oraz wskazuje środki naprawcze podjęte przez zarządcę infrastruktury kolejowej.
4. Jeżeli opóźnienie wynika z wyjątkowej okoliczności, Komisja może zgodzić się na odroczenie stosownego terminu maksymalnie o trzy lata. W razie uzyskania zgody na odroczenie państwo członkowskie wprowadza niezbędne zmiany do swojego krajowego planu wdrożenia, o którym mowa w pkt 7.4.4 załącznika do rozporządzenia (UE) 2016/919, w ciągu jednego miesiąca od przyznania tej zgody.
Wyjątkowa okoliczność, o której mowa w akapicie pierwszym, oznacza sytuację wynikającą z etapu planowania i dotyczącą konkretnych ustaleń geologicznych, ochrony środowiska lub ochrony gatunków, znalezisk archeologicznych, procedur udzielania zezwoleń, wykonania oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE (9); bądź też sytuację wynikającą z etapu budowy i uzyskiwania zezwolenia, znajdującą się poza kontrolą promotora projektu i nienależącą do kategorii zwykłych rodzajów ryzyka, którymi należy się zająć na szczeblu zarządzania projektem w tego typu projektach.
5. Jeżeli specyfikacje ERTMS określone w rozporządzeniu (UE) 2016/919 zostaną zmienione przez akt prawny w sposób niekompatybilny, państwa członkowskie przedstawiają Komisji analizę wpływu zastosowania zmienionego odniesienia prawnego na ich sieć oraz na planowanie w zakresie ERTMS bez nieuzasadnionej zwłoki, a najpóźniej do czasu wydania formalnej opinii komitetu, o którym mowa w art. 51 dyrektywy (UE) 2016/797. Jeżeli bezpośredni skutek zmian można wykazać – dla poszczególnych wdrożeń – pod względem kosztów lub harmonogramu, załącznik I zostaje odpowiednio zmieniony.
Artykuł 4
Przegląd
Nie później niż do dnia 31 grudnia 2023 r. Komisja, po konsultacji z państwami członkowskimi oraz z pomocą europejskiego koordynatora ERTMS, o którym mowa w art. 45 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, dokonuje przeglądu terminów wykraczających poza dzień 1 stycznia 2024 r., określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Odesłania
Odesłania do załącznika III do decyzji 2012/88/UE traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku II.
Artykuł 6
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 26 stycznia 2017 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/919 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemów „Sterowanie” systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 158 z 15.6.2016, s. 1).
(3) Decyzja Komisji 2012/88/UE z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemów „Sterowanie” (Dz.U. L 51 z 23.2.2012, s. 1).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument „Łącząc Europę”, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 129).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy (Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 22).
(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1).
(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44).
(8) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/880/UE z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie wspólnych specyfikacji rejestru infrastruktury kolejowej i uchylająca decyzję wykonawczą 2011/633/UE (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 489).
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 124 z 25.4.2014, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
ZAŁĄCZNIK II
Tabela korelacji
Decyzja 2012/88/UE |
Niniejsze rozporządzenie |
pkt 7.3.1 załącznika III |
art. 1 |
pkt 7.3.2 załącznika III |
art. 1 i 2 |
pkt 7.3.2.1 załącznika III |
art. 2 ust. 1 |
pkt 7.3.2.2 załącznika III |
art. 2 ust. 1 |
pkt 7.3.2.4 załącznika III |
— |
pkt 7.3.2.5 załącznika III |
art. 3 ust. 1 |
pkt 7.3.2.6 załącznika III |
art. 3 ust. 2, 3 i 4 |
pkt 7.3.4 załącznika III |
załącznik I |
pkt 7.3.5 załącznika III |
art. 2 ust. 1 |
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/29 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/7
z dnia 5 stycznia 2017 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
IL |
269,9 |
MA |
96,4 |
|
SN |
188,2 |
|
TR |
111,6 |
|
ZZ |
166,5 |
|
0707 00 05 |
MA |
85,5 |
TR |
161,7 |
|
ZZ |
123,6 |
|
0709 91 00 |
EG |
134,8 |
ZZ |
134,8 |
|
0709 93 10 |
MA |
165,5 |
TR |
176,1 |
|
ZZ |
170,8 |
|
0805 10 20 |
EG |
48,9 |
MA |
54,8 |
|
TR |
80,1 |
|
ZZ |
61,3 |
|
0805 20 10 |
IL |
171,2 |
MA |
67,6 |
|
ZZ |
119,4 |
|
0805 20 30 , 0805 20 50 , 0805 20 70 , 0805 20 90 |
IL |
164,1 |
TR |
97,5 |
|
ZZ |
130,8 |
|
0805 50 10 |
TR |
81,6 |
ZZ |
81,6 |
|
0808 10 80 |
US |
105,5 |
ZZ |
105,5 |
|
0808 30 90 |
TR |
133,1 |
ZZ |
133,1 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/31 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/8
z dnia 5 stycznia 2017 r.
w sprawie minimalnej ceny sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku w drugim częściowym zaproszeniu do składania ofert w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2080
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1240 z dnia 18 maja 2016 r. ustalające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (2), w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/2080 (3) otwarto sprzedaż odtłuszczonego mleka w proszku w drodze procedury przetargowej. |
(2) |
Na podstawie ofert otrzymanych w ramach drugiego częściowego zaproszenia do składania ofert nie należy ustalać minimalnej ceny sprzedaży. |
(3) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Dla drugiego częściowego zaproszenia do składania ofert dotyczących sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2080, w przypadku którego termin składania ofert upłynął dnia 3 stycznia 2017 r., nie ustala się minimalnej ceny sprzedaży.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 71.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2080 z dnia 25 listopada 2016 r. otwierające sprzedaż odtłuszczonego mleka w proszku w drodze procedury przetargowej (Dz.U. L 321 z 29.11.2016, s. 45.).
DECYZJE
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/32 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/9
z dnia 4 stycznia 2017 r.
upoważniająca niektóre laboratoria w Maroku i na Tajwanie do przeprowadzania testów serologicznych w celu monitorowania skuteczności szczepionek przeciw wściekliźnie u psów, kotów i fretek
(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8803)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2000/258/WE z dnia 20 marca 2000 r. określającą specjalny instytut odpowiedzialny za ustanawianie kryteriów niezbędnych do standaryzacji testów serologicznych w monitorowaniu skuteczności szczepień przeciwko wściekliźnie (1), w szczególności jej art. 3 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją 2000/258/WE wyznaczono Agence française de sécurité sanitaire des aliments (AFSSA) w Nancy we Francji jako specjalny instytut odpowiedzialny za ustanawianie kryteriów niezbędnych do standaryzacji testów serologicznych w monitorowaniu skuteczności szczepionek przeciw wściekliźnie. Laboratorium AFSSA jest obecnie częścią Agence nationale de sécurité sanitaire de l'alimentation, de l'environnement et du travail (ANSES) we Francji. |
(2) |
Decyzja 2000/258/WE stanowi między innymi, że ANSES ma oceniać laboratoria w państwach trzecich ubiegające się o zgodę na przeprowadzanie testów serologicznych w celu monitorowania skuteczności szczepionek przeciwko wściekliźnie. |
(3) |
Właściwy organ Maroka złożył wniosek o zatwierdzenie laboratorium Service du Contrôle et des Expertises de l'Office National de Sécurité Sanitaire des Produits Alimentaires w Rabacie, a ANSES sporządził i przedłożył Komisji pozytywne sprawozdanie z oceny tego laboratorium, datowane na dzień 19 października 2016 r. |
(4) |
Właściwy organ Tajwanu złożył wniosek o zatwierdzenie laboratoriów Epidemiology Research Division i Biologics Division w Animal Health Research Institute w Nowym Tajpej, a ANSES sporządził i przedłożył Komisji pozytywne sprawozdanie z oceny tych dwóch laboratoriów datowane na dzień 19 października 2016 r. |
(5) |
Laboratorium Service du Contrôle et des Expertises de l'Office National de Sécurité Sanitaire des Produits Alimentaires w Rabacie i laboratoria Epidemiology Research Division i Biologics Division w Animal Health Research Institute w Nowym Tajpej należy zatem upoważnić do przeprowadzania testów serologicznych w celu monitorowania skuteczności szczepionek przeciwko wściekliźnie u psów, kotów i fretek. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji 2000/258/WE niniejszym upoważnia się następujące laboratoria do przeprowadzania testów serologicznych w celu monitorowania skuteczności szczepionek przeciwko wściekliźnie u psów, kotów i fretek:
a) |
Laboratorium Service du Contrôle et des Expertises de l'Office National de Sécurité Sanitaire des Produits Alimentaires
|
b) |
Animal Health Research Institute
|
c) |
Animal Health Research Institute
|
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lutego 2017 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 4 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 79 z 30.3.2000, s. 40.
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/34 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/10
z dnia 5 stycznia 2017 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/328/UE i decyzję wykonawczą 2012/807/UE oraz ustanawiająca indywidualne programy kontroli i inspekcji dla połowów niektórych gatunków dennych i pelagicznych w wodach Unii Morza Północnego i w wodach Unii rejonu ICES IIa
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 95,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja wykonawcza Komisji 2013/328/UE (2) ustanawia indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów dorsza, gładzicy i soli w cieśninie Kattegat, Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak, wschodniej części kanału La Manche, wodach na zachód od Szkocji oraz Morzu Irlandzkim. |
(2) |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3) ustanawia obowiązek wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków pelagicznych i dennych w celu zmniejszenia obecnych wysokich poziomów przypadkowych połowów i stopniowego eliminowania odrzutów. Szczegóły dotyczące realizacji obowiązku wyładunku określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1395/2014 (4) i w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/2440 (5). Przestrzeganie obowiązku wyładunku powinno być kontrolowane i podlegać inspekcjom. |
(3) |
Oprócz połowów soli, gładzicy i dorsza w Morzu Północnym objętych decyzją wykonawczą 2013/328/UE, które nadal powinny być objęte indywidualnym programem kontroli i inspekcji, połowy określone w załączniku do planów w zakresie odrzutów, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1395/2014 i rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2440, należy również objąć indywidualnym programem kontroli i inspekcji, aby umożliwić zainteresowanym państwom członkowskim podjęcie efektywnych i skutecznych wspólnych działań w zakresie inspekcji i nadzoru. |
(4) |
Na podstawie wyników oceny ryzyka przeprowadzonej przez państwa członkowskie w odniesieniu do każdego rodzaju połowów objętych planami w zakresie odrzutów państwa członkowskie muszą wdrożyć określone w niniejszym indywidualnym programie kontroli i inspekcji ogólne wartości odniesienia dla działań inspekcyjnych. |
(5) |
Aby uwzględnić specyfikę regionalną oraz potrzebę zharmonizowania i zwiększenia skuteczności procedur w zakresie kontroli i inspekcji, niniejszy indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje wody Unii Morza Północnego zgodnie z definicją w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 (obszar ICES IIIa, tzn. łącznie z cieśniną Kattegat i Skagerrak oraz obszar ICES IV) oraz wody Unii rejonu ICES IIa. |
(6) |
Niniejszy indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje niektóre gatunki denne i połowy w wodach Unii Morza Północnego i w wodach Unii rejonu ICES IIa oraz niektóre połowy pelagiczne w wodach Unii Morza Północnego (obszary ICES IIIa i IV) i w wodach Unii rejonu ICES IIa. Decyzja wykonawcza Komisji 2012/807/UE (6), zmieniona decyzją wykonawczą (UE) 2015/1944 (7), ustanawia indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku oraz w północnej części Morza Północnego (obszar ICES IVa). Należy zatem dostosować zakres stosowania decyzji wykonawczej 2012/807/UE do zakresu niniejszej decyzji. |
(7) |
Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 (8), w szczególności jego tytuł IIIa, ustanawia środki mające na celu ograniczanie odrzutów. Indywidualny program kontroli i inspekcji powinien zapewnić przestrzeganie zakazu selekcji jakościowej, przepisów o przenoszeniu się i zakazu powodowania wyślizgiwania się. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zmiany w decyzji wykonawczej 2013/328/UE
W decyzji wykonawczej 2013/328/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
tytuł otrzymuje brzmienie: „Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 25 czerwca 2013 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów niektórych gatunków dennych i pelagicznych w wodach Unii Morza Północnego i w wodach Unii rejonu ICES IIa”; |
2) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 Przedmiot Niniejsza decyzja ustanawia jednolity indywidualny program kontroli i inspekcji dotyczący połowów dorsza, soli, gładzicy w wodach Unii obszarów ICES IIIa i IV oraz niektórych połowów makreli, śledzia, ostroboka, błękitka północnego, argentyny smukłej, szprota, dobijakowatych, okowiela, dorsza, plamiaka, witlinka, czarniaka, homarca, soli, gładzicy, morszczuka, krewetki północnej w wodach Unii obszarów ICES IIIa i IV oraz w wodach Unii rejonu ICES IIa (»przedmiotowe obszary«).”; |
3) |
w art. 2 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Indywidualny program kontroli i inspekcji stosuje się do:
(*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1395/2014 z dnia 20 października 2014 r. ustalające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym (Dz.U. L 370 z 30.12.2014, s. 35)." (*2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2440 z dnia 22 października 2015 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów gatunków dennych w Morzu Północnym i w wodach Unii rejonu ICES IIa (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 42).”;" |
4) |
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Każdy statek rybacki, każda grupa statków rybackich, kategoria narzędzi połowowych, każdy podmiot lub każda działalność związana z połowami, w odniesieniu do każdego rodzaju połowów i stada, o których mowa w art. 2 ust. 1a, podlega kontroli i inspekcji stosownie do poziomu priorytetowości przypisanego zgodnie z ust. 3.”; |
6) |
art. 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Procedury oceny ryzyka 1. Zainteresowane państwa członkowskie oceniają ryzyko w odniesieniu do stad i obszaru(-ów) wymienionych w art. 1 zgodnie z metodą określoną we współpracy z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA). 2. Metoda oceny ryzyka, o której mowa w ust. 1, przewiduje, że zainteresowane państwo członkowskie:
3. Zainteresowane państwa członkowskie sporządzają i regularnie aktualizują wykaz swoich statków, wskazując przynajmniej na statki wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka. Aktualny wykaz statków sklasyfikowanych według ryzyka wykorzystuje się w odpowiednich kampaniach dotyczących wspólnego planu rozmieszczenia. 4. Jeżeli statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego, które nie jest zainteresowanym państwem członkowskim, lub statek rybacki państwa trzeciego prowadzi działalność w obszarze(-ach), o którym(-ych) mowa w art. 1, przypisuje mu się poziom ryzyka zgodnie z ust. 2. W przypadku braku informacji, oraz jeżeli organy państwa bandery nie dostarczą – w ramach art. 9 – wyników swoich własnych ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z art. 4 ust. 2 i zgodnie z ust. 3 oraz wskazujących na inny poziom ryzyka, statek ten zostanie uznany za statek rybacki o »bardzo wysokim poziomie ryzyka«.”; |
7) |
art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W ramach wspólnego planu rozmieszczenia – w stosownych przypadkach – każde zainteresowane państwo członkowskie informuje EFCA o wynikach swoich ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z art. 5 ust. 2, a w szczególności przekazuje wykaz przewidywanych poziomów ryzyka wraz z odpowiadającymi im wartościami docelowymi w zakresie inspekcji.”; |
8) |
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) |
skreśla się załącznik I; |
10) |
załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszej decyzji; |
11) |
załącznik IV zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszej decyzji. |
Artykuł 2
Zmiany w decyzji wykonawczej 2012/807/UE
W decyzji wykonawczej 2012/807/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
tytuł otrzymuje brzmienie: „Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku”; |
2) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 Przedmiot Niniejsza decyzja ustanawia indywidualny program kontroli i inspekcji dotyczący stad makreli, śledzia, ostroboka, błękitka, kaprosza, sardeli, srebrzyka smukłego, sardynki i szprota w wodach UE podobszarów ICES V, VI, VII, VIII i IX oraz w wodach UE rejonu CECAF 34.1.11 (zwanych dalej »wodami zachodnimi«).”; |
3) |
art. 3 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
|
4) |
art. 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Procedury oceny ryzyka 1. Zainteresowane państwa członkowskie oceniają ryzyko w odniesieniu do stad i obszaru(-ów) wymienionych w art. 1 zgodnie z metodą określoną we współpracy z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA). 2. Metoda oceny ryzyka, o której mowa w ust. 1, przewiduje, że zainteresowane państwo członkowskie:
3. Zainteresowane państwa członkowskie sporządzają i regularnie aktualizują wykaz swoich statków, wskazując przynajmniej na statki wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka. Aktualny wykaz statków sklasyfikowanych według ryzyka wykorzystuje się w odpowiednich kampaniach dotyczących wspólnego planu rozmieszczenia. 4. Jeżeli statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego, które nie jest zainteresowanym państwem członkowskim, lub statek rybacki państwa trzeciego prowadzi działalność w obszarze(-ach), o którym(-ych) mowa w art. 1, przypisuje mu się poziom ryzyka zgodnie z ust. 2. W przypadku braku informacji, oraz jeżeli organy państwa bandery nie dostarczą – w ramach art. 9 – wyników swoich własnych ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z art. 4 ust. 2 i zgodnie z ust. 3 oraz wskazujących na inny poziom ryzyka, statek ten zostanie uznany za statek rybacki o »bardzo wysokim poziomie ryzyka«.”; |
5) |
art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W ramach wspólnego planu rozmieszczenia – w stosownych przypadkach – każde zainteresowane państwo członkowskie informuje EFCA o wynikach swoich ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z art. 5 ust. 2, a w szczególności przekazuje wykaz przewidywanych poziomów ryzyka wraz z odpowiadającymi im wartościami docelowymi w zakresie inspekcji.”. |
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/328/UE z dnia 25 czerwca 2013 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów dorsza, gładzicy i soli w cieśninie Kattegat, Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak, wschodniej części kanału La Manche, wodach na zachód od Szkocji oraz Morzu Irlandzkim (Dz.U. L 175 z 27.6.2013, s. 61).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1395/2014 z dnia 20 października 2014 r. ustalające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym (Dz.U. L 370 z 30.12.2014, s. 35).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2440 z dnia 22 października 2015 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów gatunków dennych w Morzu Północnym i w wodach Unii rejonu ICES IIa (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 42).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji 2012/807/UE z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku (Dz.U. L 350 z 20.12.2012, s. 99).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1944 z dnia 28 października 2015 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2012/807/UE ustanawiającą indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku (Dz.U. L 283 z 29.10.2015, s. 13).
(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
„ZAŁĄCZNIK II
WARTOŚCI DOCELOWE DLA GATUNKÓW DENNYCH
1. Poziom inspekcji na morzu (w tym – w stosownych przypadkach – nadzoru lotniczego)
Jeżeli inspekcje na morzu są uwzględniane w ramach danego etapu w łańcuchu połowów i stanowią element strategii zarządzania ryzykiem, w odniesieniu do inspekcji na morzu dotyczących statków rybackich uczestniczących w połowach i stad, o których mowa w art. 2 ust. 1a lit. b) i c), każdego roku osiągane są następujące wartości odniesienia (1):
Roczne wartości odniesienia (*1) |
Przewidywany poziom ryzyka w odniesieniu do statków rybackich zgodnie z art. 5 ust. 2 |
|
wysoki |
bardzo wysoki |
|
Połowy |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 2,5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
2. Poziom inspekcji na lądzie (w tym kontrole dokumentacji oraz inspekcje w portach lub przy pierwszej sprzedaży)
Jeżeli inspekcje na lądzie są uwzględniane w ramach danego etapu w łańcuchu połowów/wprowadzania do obrotu i stanowią element strategii zarządzania ryzykiem, w odniesieniu do inspekcji na lądzie (w tym kontroli dokumentacji i inspekcji w portach lub przy pierwszej sprzedaży) statków rybackich i innych operatorów uczestniczących w połowach oraz poławiających stada, o których mowa w art. 2 ust. 1a lit. b) i c), każdego roku osiągane są następujące docelowe wartości odniesienia (2):
Roczne wartości odniesienia (*2) |
Poziom ryzyka w odniesieniu do statków rybackich lub innych operatorów (pierwszy nabywca) |
|
wysoki |
bardzo wysoki |
|
Połowy |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 10 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 15 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje przeprowadzane po wyładunku lub przeładunku służą w szczególności jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej pozwalający ocenić wiarygodność odnotowanych i zgłaszanych informacji o połowach i wyładunkach.”.
WARTOŚCI DOCELOWE DLA GATUNKÓW PELAGICZNYCH
1. Poziom inspekcji na morzu (w tym – w stosownych przypadkach – nadzoru lotniczego)
Jeżeli inspekcje na morzu są uwzględniane w ramach danego etapu w łańcuchu połowów i stanowią element strategii zarządzania ryzykiem, w odniesieniu do inspekcji na morzu dotyczących statków rybackich uczestniczących w połowach śledzia, makreli, ostroboka, błękitka północnego, okowiela, szprota, dobijakowatych w połowach, o których mowa w art. 2 ust. 1a lit. a), każdego roku osiągane są następujące docelowe wartości odniesienia (3):
Roczne wartości odniesienia (*3) |
Przewidywany poziom ryzyka w odniesieniu do statków rybackich zgodnie z art. 5 ust. 2 |
|
wysoki |
bardzo wysoki |
|
Śledź, makrela i ostrobok |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 7,5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Okowiel, szprot i dobijakowate |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 2,5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Błękitek północny |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
Inspekcja na morzu obejmuje co najmniej 7,5 % rejsów połowowych realizowanych przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« na przedmiotowym łowisku |
2. Poziom inspekcji na lądzie (w tym kontrole dokumentacji oraz inspekcje w portach lub przy pierwszej sprzedaży)
Jeżeli inspekcje na lądzie są uwzględniane w ramach danego etapu w łańcuchu połowów/wprowadzania do obrotu i stanowią element strategii zarządzania ryzykiem, w odniesieniu do inspekcji na lądzie (w tym kontroli dokumentacji i inspekcji w portach lub przy pierwszej sprzedaży) statków rybackich i innych operatorów uczestniczących w połowach śledzia, makreli, ostroboka, błękitka północnego, okowiela, szprota, dobijakowatych w połowach, o których mowa w art. 2 ust. 1a lit. a), każdego roku osiągane są następujące docelowe wartości odniesienia (4):
Roczne wartości odniesienia (*4) |
Poziom ryzyka w odniesieniu do statków rybackich lub innych operatorów (pierwszy nabywca) |
|
wysoki |
bardzo wysoki |
|
Śledź, makrela i ostrobok |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 7,5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« |
Okowiel, szprot i dobijakowate |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 2,5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« |
Błękitek północny |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje w porcie obejmują co najmniej 7,5 % całkowitej ilości wyładowanej przez statki rybackie »bardzo wysokiego poziomu ryzyka« |
Inspekcje przeprowadzane po wyładunku lub przeładunku służą w szczególności jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej pozwalający ocenić wiarygodność odnotowanych i zgłaszanych informacji o połowach i wyładunkach.”.
(1) W przypadku statków spędzających na morzu mniej niż 24 godziny na rejs połowowy i zgodnie ze strategią zarządzania ryzykiem docelowe wartości odniesienia mogą zostać obniżone o połowę.
(*1) Wyrażone jako wartość procentowa rejsów rybackich realizowanych w danym obszarze przez statki rybackie wysokiego/bardzo wysokiego poziomu ryzyka/na rok.
(2) W przypadku statków wyładowujących mniej niż 10 ton na wyładunek i zgodnie ze strategią zarządzania ryzykiem docelowe wartości odniesienia mogą zostać obniżone o połowę.
(*2) Wyrażone jako wartość procentowa ilości wyładowanych przez statki rybackie wysokiego/bardzo wysokiego poziomu ryzyka/na rok.
(3) Zob. przypis 1.
(*3) Wyrażone jako wartość procentowa rejsów rybackich realizowanych w danym obszarze (przy połowach narzędziami o rozmiarze oczka typowym dla połowów danego gatunku) przez statki rybackie wysokiego/bardzo wysokiego poziomu ryzyka/na rok.
(4) Zob. przypis 2.
(*4) Wyrażone jako wartość procentowa ilości wyładowanych przez statki rybackie wysokiego/bardzo wysokiego poziomu ryzyka/na rok.
ZAŁĄCZNIK II
„ZAŁĄCZNIK IV
TREŚĆ SPRAWOZDANIA Z OCENY
I. Dane dotyczące działań kontrolnych, inspekcyjnych i egzekwujących przepisy prowadzonych przez [zainteresowane państwo członkowskie] na morzu i na lądzie
Tabela 1
Analiza działań inspekcyjnych na morzu
Dni patrolowe |
Liczba inspekcji (łączna/bardzo wysokie/wysokie ryzyko) |
Liczba wykrytych poważnych naruszeń (łączna/bardzo wysokie/wysokie ryzyko) |
Średnia liczba poważnych naruszeń (potwierdzone naruszenia przepisów/inspekcje) |
Średnia liczba naruszeń na statkach niskiego i średniego poziomu ryzyka (naruszenia/inspekcje) |
Średnia liczba poważnych naruszeń na statkach wysokiego i bardzo wysokiego poziomu ryzyka (naruszenia/inspekcje) |
|
Przewidziane |
Zrealizowane |
|||||
30 (*) |
30 |
100/70/30 |
4/3/1 |
4:100 = 4 % |
3:70 = 4,3 % |
1/30 = 3,3 % |
Tabela 2
Analiza działań inspekcyjnych na lądzie
Osobodni inspekcji na lądzie |
Liczba inspekcji (łączna/bardzo wysokie/wysokie ryzyko) |
Liczba wykrytych poważnych naruszeń (łączna/bardzo wysokie/wysokie ryzyko) |
Średnia liczba poważnych naruszeń (potwierdzone naruszenia przepisów/inspekcje) |
Średnia liczba naruszeń na statkach niskiego i średniego poziomu ryzyka (naruszenia/inspekcje) |
Średnia liczba poważnych naruszeń na statkach wysokiego i bardzo wysokiego poziomu ryzyka (naruszenia/inspekcje) |
|
Przewidziane |
Zrealizowane |
|||||
200 (*1) |
200 |
400/350/50 |
40/30/10 |
40:400 = 10 % |
30:350 = 8,6 % |
10:50 = 20 % |
II. Analiza docelowych wartości odniesienia wyrażonych jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów
Jeżeli państwo członkowskie stosuje alternatywne docelowe wartości odniesienia, o których mowa w art. 8 ust. 3 niniejszej decyzji, przekazywane są następujące informacje:
Tabela 3
Realizacja poprawionych poziomów przestrzegania przepisów
Opis związanego z działaniem zagrożenia/ryzyka/segmentu floty |
Bardzo wysokie ryzyko/wysokie ryzyko/średnie ryzyko/niskie ryzyko/bardzo niskie ryzyko
|
III. Analiza pozostałych działań inspekcyjnych i kontrolnych: przeładunku, nadzoru lotniczego, przywozu/wywozu, a także innych działań, takich jak szkolenia lub sesje informacyjne, których celem było wywarcie wpływu na poziom przestrzegania przepisów przez statki rybackie i innych operatorów
IV. Propozycje dotyczące podniesienia skuteczności kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów (osobno dla każdego zainteresowanego państwa członkowskiego)”
(*1) Drugi wiersz w tabelach 1 i 2 stanowi przykład mający ułatwić wypełnienie tabeli.
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/43 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/11
z dnia 5 stycznia 2017 r.
zatwierdzająca, w imieniu Unii Europejskiej, zmianę protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2013/785/UE z dnia 16 grudnia 2013 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim (1), w szczególności jej art. 3.
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 10 Porozumienia o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim (2), zwanego dalej „porozumieniem”, zatwierdzonego rozporządzeniem Rady (WE) nr 764/2006 (3) ustanowiono wspólny komitet odpowiedzialny za kontrolę stosowania przedmiotowego porozumienia, w szczególności za nadzór nad jego wykonaniem, interpretacją i sprawnym stosowaniem. Rozdział X załącznika do Protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim, zwanego dalej „protokołem”, zatwierdzonego decyzją 2013/785/UE, opisuje zasady wyładunku w portach marokańskich części połowów dokonywanych w ramach przedmiotowego protokołu. |
(2) |
W dniach 18–20 października 2016 r. odbyło się w Rabacie posiedzenie wspólnego komitetu w celu wprowadzenia zmian do niektórych warunków stosowania protokołu w zakresie wyładunku ze względu na powtarzające się trudności w przestrzeganiu tego obowiązku. |
(3) |
Przed odnośnym spotkaniem w ramach wspólnego komitetu Komisja przekazała Radzie dokument przygotowawczy, w którym wyszczególniono konkretne elementy planowanego stanowiska Unii. |
(4) |
Zgodnie z pkt 3 załącznika do decyzji 2013/785/UE Rada zatwierdziła planowane stanowisko Unii. |
(5) |
Przyjęte zmiany dotyczące zwiększenia kar w przypadku nieprzestrzegania obowiązku wyładunku i objęcia wszystkich kategorii objętych obowiązkowym wyładunkiem zachętami finansowymi w przypadku wyładunku przekraczającego próg obowiązkowy zapisano w załączniku 8 do protokołu z przedmiotowego posiedzenia wspólnego komitetu. |
(6) |
Zmiany te należy zatwierdzić w imieniu Unii Europejskiej. |
(7) |
Należy przewidzieć stosowanie z mocą wsteczną tych środków, począwszy od dnia 20 października 2016 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii zmiany pkt 1 i 4 rozdziału X załącznika do Protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim, przyjęte przez wspólny komitet ustanowiony na podstawie art. 10 wspomnianego porozumienia i wynikające z załącznika 8 do protokołu posiedzenia, który znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 20 października 2016 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 stycznia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 349 z 21.12.2013, s. 1.
(2) Dz.U. L 141 z 29.5.2006, s. 4.
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 764/2006 z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia Porozumienia o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Maroka (Dz.U. L 141 z 29.5.2006, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik 8 do protokołu z posiedzenia wspólnego komitetu ustanowionego na podstawie Porozumienia o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim, które to posiedzenie odbyło się w dniach 18–20 października 2016 r.
ROZDZIAŁ X „WYŁADUNEK POŁOWÓW”
Punkt 1 |
„Wyładunki” Statkom Unii Europejskiej kategorii objętych wymogiem obowiązkowego wyładunku, posiadającym licencję zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu i wyładowującym w porcie marokańskim powyżej wartości procentowych obowiązkowego wyładunku, określonego w arkuszach danych nr 1, 4, 5 i 6, przysługuje obniżka opłaty o 5 % za każdą wyładowaną tonę powyżej progu obowiązkowego wyładunku i wprowadzoną przez ośrodek aukcyjny. |
Punkt 4 |
„Kary w przypadku niespełnienia wymogu obowiązkowego wyładunku”: Statki kategorii objętych wymogiem obowiązkowego wyładunku, które nie spełniają tego wymogu, określonego w odnośnych arkuszach danych, podlegają zwiększeniu o 15 % kwoty przyszłej opłaty. |
Sprostowania
6.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 3/46 |
Sprostowanie do decyzji wykonawczej Komisji 2014/687/UE z dnia 26 września 2014 r. ustanawiającej konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w odniesieniu do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 284 z dnia 30 września 2014 r. )
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/687/UE powinien mieć brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ZAKRESIE PRODUKCJI MASY WŁÓKNISTEJ, PAPIERU I TEKTURY
ZAKRES STOSOWANIA | 79 |
INFORMACJE OGÓLNE | 80 |
POZIOMY EMISJI POWIĄZANE Z BAT | 80 |
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO WODY | 80 |
WARUNKI REFERENCYJNE DLA EMISJI DO POWIETRZA | 80 |
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO POWIETRZA | 81 |
DEFINICJE | 81 |
1.1. |
Ogólne konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do przemysłu celulozowo-papierniczego | 84 |
1.1.1. |
System zarządzania środowiskiem | 84 |
1.1.2. |
Zarządzanie materiałami i dobre gospodarowanie | 85 |
1.1.3. |
Gospodarka wodna i ściekowa | 86 |
1.1.4. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 87 |
1.1.5. |
Emisje zapachu | 88 |
1.1.6. |
Monitorowanie kluczowych parametrów procesów oraz emisji do wody i powietrza | 89 |
1.1.7. |
Gospodarowanie odpadami | 91 |
1.1.8. |
Emisje do wody | 92 |
1.1.9. |
Emisje hałasu | 93 |
1.1.10. |
Wycofanie z eksploatacji | 94 |
1.2. |
Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do procesu roztwarzania metodą siarczynową | 94 |
1.2.1. |
Ścieki i emisje do wody | 94 |
1.2.2. |
Emisje do powietrza | 96 |
1.2.3. |
Wytwarzanie odpadów | 102 |
1.2.4. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 103 |
1.3. |
Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do procesu roztwarzania siarczynowego | 104 |
1.3.1. |
Ścieki i emisje do wody | 104 |
1.3.2. |
Emisje do powietrza | 106 |
1.3.3. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 108 |
1.4. |
Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do wytwarzania mas mechanicznych i chemiczno-mechanicznych | 109 |
1.4.1. |
Ścieki i emisje do wody | 109 |
1.4.2. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 110 |
1.5. |
Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do przerobu makulatury | 111 |
1.5.1. |
Gospodarka materiałowa | 111 |
1.5.2. |
Ścieki i emisje do wody | 112 |
1.5.3. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 114 |
1.6. |
Konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do produkcji papieru i powiązanych procesów | 114 |
1.6.1. |
Ścieki i emisje do wody | 114 |
1.6.2. |
Emisje do powietrza | 117 |
1.6.3. |
Wytwarzanie odpadów | 117 |
1.6.4. |
Zużycie energii i efektywność energetyczna | 117 |
1.7. |
Opis technik | 118 |
1.7.1. |
Opis technik służących zapobieganiu emisjom do powietrza i ich ograniczaniu | 118 |
1.7.2. |
Opis technik służących ograniczeniu zużycia świeżej wody/przepływu ścieków i ładunku zanieczyszczeń w ściekach | 121 |
1.7.3. |
Opis technik dotyczących zapobiegania wytwarzaniu odpadów i gospodarowania odpadami | 126 |
ZAKRES STOSOWANIA
Niniejsze konkluzje dotyczą rodzajów działalności określonych w sekcji 6.1 lit. a) i b) załącznika I do dyrektywy 2010/75/UE, tj. zintegrowanej i niezintegrowanej produkcji w instalacjach przemysłowych:
a) |
masy włóknistej z drewna lub z innych materiałów włóknistych; |
b) |
papieru lub tektury, o wydajności przekraczającej 20 ton na dobę. |
W szczególności niniejsze konkluzje obejmują następujące procesy i rodzaje działalności:
(i) |
roztwarzanie na masy celulozowe:
|
(ii) |
roztwarzanie mechaniczne i chemo-mechaniczne; |
(iii) |
przerób makulatury z odbarwianiem i bez odbarwiania; |
(iv) |
produkcja papieru i związane z nią procesy; |
(v) |
wszystkie kotły regeneracyjne i piece do wypalania wapna używane w celulozowniach i papierniach. |
Niniejsze konkluzje nie obejmują następujących rodzajów działalności:
(i) |
produkcji masy włóknistej z surowca włóknistego innego niż drewno (np. masa włóknista z roślin jednorocznych); |
(ii) |
stacjonarnych silników spalinowych wewnętrznego spalania; |
(iii) |
obiektów energetycznego spalania wytwarzających parę technologiczną lub energię elektryczną innych niż kotły regeneracyjne; |
(iv) |
suszarni z wewnętrznymi palnikami stosowanymi w maszynach papierniczych i powlekarkach. |
Inne dokumenty referencyjne istotne dla rodzajów działalności objętych niniejszymi konkluzjami:
Dokumenty referencyjne |
Rodzaj działalności |
Przemysłowe systemy chłodzenia (ICS) |
Przemysłowe systemy chłodzenia, np. wieże chłodnicze, płytowe wymienniki ciepła |
Gospodarka i wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska (ECM) |
Gospodarka i wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska w odniesieniu do technik |
Emisje z magazynowania (EFS) |
Emisje ze zbiorników, rurociągów i magazynowanych chemikaliów |
Efektywność energetyczna (ENE) |
Ogólna efektywność energetyczna |
Duże obiekty energetycznego spalania |
Wytwarzanie pary technologicznej i energii elektrycznej w celulozowniach i papierniach przez obiekty energetycznego spalania |
Ogólne zasady monitorowania (MON) |
Monitorowanie emisji |
Spalanie odpadów (WI) |
Spalanie i współspalanie odpadów na miejscu |
Przetwarzanie odpadów (WT) |
Przygotowanie paliwa z odpadów |
INFORMACJE OGÓLNE
Techniki wymienione i opisane w niniejszych konkluzjach nie mają ani nakazowego, ani wyczerpującego charakteru. Dopuszcza się stosowanie innych technik, o ile zapewniają co najmniej równoważny poziom ochrony środowiska.
O ile nie stwierdzono inaczej, konkluzje dotyczące BAT mają ogólne zastosowanie.
POZIOMY EMISJI POWIĄZANE Z BAT
Jeżeli poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami (BAT-AEL) dla tego samego okresu uśrednienia zostały podane w różnych jednostkach (np. jako wartości stężenia i ładunków jednostkowych (tj. odniesionych do tony produkcji netto)), takie różne sposoby wyrażenia wartości BAT-AEL uznaje się za równoważne rozwiązania alternatywne.
W przypadku zintegrowanych i wieloproduktowych celulozowni i papierni wartości BAT-AEL określone dla poszczególnych procesów (roztwarzanie, produkcja papieru) lub produktów należy odpowiednio łączyć stosownie do zasady opartej na addytywnych udziałach zrzutu zanieczyszczeń z tych składowych procesów.
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO WODY
O ile nie stwierdzono inaczej, okresy uśrednienia powiązane z wartościami BAT-AEL dla emisji do wody określa się następująco:
Średnia dobowa |
Średnia z 24-godzinnego okresu pobierania próbek jako próbka zbiorcza proporcjonalna do przepływu (1) lub, jeżeli wykaże się wystarczającą stabilność przepływu, próbka proporcjonalna do czasu (1) |
Średnia roczna |
Średnia wszystkich średnich dobowych uzyskanych w ciągu roku, ważona według produkcji dobowej i wyrażona jako masa wyemitowanych substancji na jednostkę masy wytworzonych lub przetworzonych produktów lub materiałów |
WARUNKI REFERENCYJNE DLA EMISJI DO POWIETRZA
Wartości BAT-AEL dla emisji do powietrza odnoszą się do warunków standardowych: gaz suchy, temperatura 273,15 K i ciśnienie 101,3 kPa. Jeżeli wartości BAT-AEL podano jako wartości stężenia, podaje się referencyjny poziom O2 (% objętościowo).
Konwersja na referencyjne stężenie tlenu
Poniżej podano wzór do obliczania stężenia emitowanych zanieczyszczeń przy referencyjnym poziomie tlenu.
|
gdzie:
ER (mg/Nm3) |
: |
stężenie emisyjne odnoszące się do referencyjnego poziomu tlenu OR |
OR (vol %) |
: |
referencyjny poziom tlenu |
EM (mg/Nm3) |
: |
zmierzone stężenie emisyjne odnoszące się do zmierzonego poziomu tlenu OM |
OM (vol %) |
: |
zmierzony poziom tlenu. |
OKRESY UŚREDNIENIA DLA EMISJI DO POWIETRZA
O ile nie stwierdzono inaczej, okresy uśrednienia powiązane z poziomami BAT-AEL dla emisji do powietrza określa się następująco:
Średnia dobowa |
Średnia z 24-godzinnego okresu na podstawie prawidłowych średnich godzinnych z pomiarów ciągłych |
Średnia z okresu pobierania próbek |
Średnia wartość uzyskana na podstawie trzech kolejnych pomiarów, z których każdy trwa co najmniej 30 minut |
Średnia roczna |
W przypadku pomiaru ciągłego: średnia ze wszystkich prawidłowych średnich godzinnych. W przypadku pomiarów okresowych: średnia ze wszystkich »średnich z okresu pobierania próbek« uzyskanych w ciągu jednego roku |
DEFINICJE
Do celów niniejszych konkluzji zastosowanie mają następujące definicje:
Zastosowany termin |
Definicja |
||||||||||
Nowy zespół urządzeń |
Zespół urządzeń na terenie instalacji, dla którego pozwolenie jest wydawane po raz pierwszy po publikacji niniejszych konkluzji lub całkowita wymiana zespołu urządzeń z wykorzystaniem istniejącego posadowienia instalacji, która nastąpiła po publikacji niniejszych konkluzji |
||||||||||
Istniejący zespół urządzeń |
Zespół urządzeń, który nie jest nowym zespołem urządzeń |
||||||||||
Poważna modernizacja |
Istotna zmiana w konstrukcji lub technologii zespołu urządzeń/systemu redukcji emisji połączona z wprowadzeniem istotnych zmian w jednostkach technologicznych i powiązanych urządzeniach lub z ich wymianą |
||||||||||
Nowy system redukcji emisji pyłów |
System redukcji emisji pyłów wprowadzony do eksploatacji na terenie instalacji po raz pierwszy po publikacji niniejszych konkluzji |
||||||||||
Istniejący system redukcji emisji pyłów |
System redukcji emisji pyłów, który nie jest nowym systemem redukcji emisji pyłów |
||||||||||
Niekondensujące gazy złowonne (NCG) |
Niekondensujące gazy złowonne, oznaczające gazy o przykrym zapachu powstające w procesie roztwarzania siarczanowego |
||||||||||
Stężone niekondensujące gazy złowonne (CNCG) |
Stężone niekondensujące gazy złowonne (lub »mocne gazy złowonne«): gazy zawierające TRS pochodzące z procesów gotowania, zagęszczania ługów i odpędzania kondensatów |
||||||||||
Mocne gazy złowonne |
Stężone niekondensujące gazy złowonne (CNCG) |
||||||||||
Słabe gazy złowonne |
Rozcieńczone niekondensujące gazy złowonne: gazy zawierające TRS, inne niż mocne gazy złowonne (np. gazy pochodzące ze zbiorników, filtrów do mycia masy, zasobników zrębków, filtrów szlamu pokaustyzacyjnego, maszyn do suszenia) |
||||||||||
Słabe gazy resztkowe |
Słabe gazy, których źródło emisji jest inne niż kocioł regeneracyjny, piec do wypalania wapna lub piec do spalania TRS |
||||||||||
Pomiar ciągły |
Pomiary dokonywane przy zastosowaniu automatycznych systemów pomiarowych zainstalowanych na stałe na miejscu |
||||||||||
Pomiar okresowy |
Określenie wielkości mierzonej (określona wielkość, której wartość należy określić poprzez pomiar) w określonych odstępach czasu z zastosowaniem metod ręcznych lub automatycznych |
||||||||||
Emisje rozproszone |
Emisje wynikające z bezpośredniego (nieskanalizowanego) kontaktu substancji lotnych lub pyłu ze środowiskiem naturalnym w normalnych warunkach eksploatacji |
||||||||||
Produkcja zintegrowana |
Produkcja masy włóknistej i papieru/tektury w jednym miejscu. Masy włóknistej zazwyczaj nie suszy się przed skierowaniem do produkcji papieru/tektury |
||||||||||
Produkcja niezintegrowana |
a) Produkcja towarowej masy włóknistej (na sprzedaż) w zakładach produkcyjnych, w których nie stosuje się maszyn papierniczych, albo b) produkcja papieru/tektury z zastosowaniem wyłącznie masy włóknistej wyprodukowanej w innych zakładach (towarowa masa włóknista) |
||||||||||
Produkcja netto |
|
||||||||||
Zakład produkujący papiery specjalne |
Zakład produkujący wiele gatunków papieru i tektury przeznaczonych do specjalnych celów (przemysłowych lub nieprzemysłowych), charakteryzujących się szczególnymi właściwościami, stosunkowo małym rynkiem zastosowań końcowych lub niszowych, które często są specjalnie przeznaczone dla konkretnego klienta lub grupy użytkowników końcowych. Przykładowo papierami specjalnymi są bibułki papierosowe, bibuły filtracyjne, papier metalizowany, papier termoczuły, papier samokopiujący, etykiety samoprzylepne, papier powlekany metodą odlewu, a także tektura do płyt gipsowo-kartonowych i papiery specjalne do woskowania, izolacji, pokrywania dachu, asfaltowania i innych specjalnych zastosowań lub obróbki. Wszystkie te gatunki nie należą do standardowych kategorii papieru |
||||||||||
Drewno liściaste |
Grupa gatunków drewna, w tym na przykład osina, buk czerwony, brzoza i eukaliptus. Pojęcie »drewno liściaste« stosuje się jako przeciwstawne do pojęcia »drewno iglaste« |
||||||||||
Drewno iglaste |
Drewno pochodzące z drzew iglastych, w tym na przykład z sosny i świerku. Pojęcie »drewno iglaste« stosuje się jako przeciwstawne do pojęcia »drewno liściaste« |
||||||||||
Kaustyzacja |
Proces w obiegu wapna, w którym następuje odzyskanie wodorotlenku (ług biały) w wyniku reakcji Ca(OH)2 + CO3 2- → CaCO3 (s) + 2 OH- |
AKRONIMY
Zastosowany termin |
Definicja |
ADt |
Tona powietrznie suchej masy włóknistej oznacza masę o suchości 90 % |
AOX |
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne w ściekach mierzone zgodnie z metodą podaną w normie EN ISO: 9562 |
BZT |
Biochemiczne zapotrzebowanie tlenu. Ilość rozpuszczonego tlenu niezbędna do rozkładu tlenowego materii organicznej w ściekach przez mikroorganizmy |
CMP |
Masa chemomechaniczna |
CTMP |
Masa chemo-termomechaniczna |
ChZT |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu. Ilość chemicznie utlenialnej materii organicznej w ściekach (zazwyczaj odnosi się do analizy z zastosowaniem utleniania za pomocą dichromianu) |
DS |
Sucha substancja wyrażona jako % masowy |
DTPA |
Kwas dietylenotriaminopentaoctowy (czynnik kompleksujący/chelatujący stosowany w bieleniu nadtlenkiem) |
ECF |
Bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego |
EDTA |
Kwas etylenodiaminotetraoctowy (czynnik kompleksujący/chelatujący) |
H2S |
Siarkowodór |
LWC |
Papier powlekany o niskiej gramaturze |
NOX |
Suma tlenku azotu (NO) i dwutlenku azotu (NO2) wyrażona jako NO2 |
NSSC |
Metoda półchemiczna obojętnosiarczynowa |
RCF |
Włókna wtórne |
SO2 |
Dwutlenek siarki |
TCF |
Bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru |
Azot ogólny (Tot-N) |
Azot ogólny (Tot-N) wyrażony jako N, obejmuje azot organiczny, amoniak wolny i azot amonowy (NH4+-N), azotyny (NO2 --N) i azotany (NO3 --N) |
Fosfor ogólny (Tot-P) |
Fosfor ogólny (Tot-P) wyrażony jako P, obejmuje rozpuszczony fosfor wraz z każdym nierozpuszczalnym fosforem przeniesionym do ścieków w postaci osadów lub w mikroorganizmach |
TMP |
Masa termomechaniczna |
TOC |
Ogólny węgiel organiczny |
TRS |
Całkowita siarka zredukowana. Suma następujących zredukowanych złowonnych związków siarki wytworzonych w procesie roztwarzania: siarkowodór, merkaptan metylu, siarczek dimetylu i disiarczek dimetylu, wyrażona jako siarka |
TSS |
Zawiesina ogólna (w ściekach). Zawiesina składa się z małych fragmentów włókien, wypełniaczy, frakcji drobnej, nieustabilizowanej biomasy (skupisko mikroorganizmów) i innych małych cząstek |
LZO |
Lotne związki organiczne zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 45 dyrektywy 2010/75/UE |
1.1. OGÓLNE KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRZEMYSŁU CELULOZOWO-PAPIERNICZEGO
Poza ogólnymi konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, zastosowanie mają ponadto konkluzje dotyczące BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego zawarte w sekcjach 1.2–1.6.
1.1.1. System zarządzania środowiskiem
BAT 1. |
Aby poprawić ogólną efektywność środowiskową zespołów urządzeń do produkcji masy włóknistej, papieru i tektury, w ramach BAT należy wdrażać i przestrzegać zasad systemu zarządzania środowiskiem (EMS) obejmującego wszystkie następujące elementy: |
a) |
zaangażowanie kierownictwa, w tym kadry kierowniczej wyższego szczebla; |
b) |
określenie polityki ochrony środowiska, która obejmuje ciągłe doskonalenie instalacji przez kierownictwo; |
c) |
planowanie i ustalenie niezbędnych procedur, celów i zadań w powiązaniu z planami finansowymi i inwestycjami; |
d) |
wdrożenie procedur ze szczególnym uwzględnieniem:
|
e) |
sprawdzanie efektywności i podejmowanie działań naprawczych, ze szczególnym uwzględnieniem:
|
f) |
przegląd systemu zarządzania środowiskiem przeprowadzony przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla pod kątem stałej przydatności systemu, jego adekwatności i skuteczności; |
g) |
podążanie za rozwojem czystszych technologii; |
h) |
uwzględnienie – na etapie projektowania nowego zespołu urządzeń i przez cały okres jego eksploatacji – skutków dla środowiska wynikających z ostatecznego wycofania instalacji z eksploatacji; |
i) |
regularne stosowanie sektorowej analizy porównawczej. |
Możliwość zastosowania
Zakres (np. poziom szczegółowości) oraz charakter systemu zarządzania środowiskiem (np. standaryzowany lub nie) będzie zasadniczo odnosić się do charakteru, skali i złożoności instalacji oraz do zasięgu oddziaływania takiej instalacji na środowisko.
1.1.2. Zarządzanie materiałami i dobre gospodarowanie
BAT 2. |
Aby minimalizować wpływ procesu produkcji na środowisko, w ramach BAT należy stosować zasady dobrego gospodarowania poprzez stosowanie kombinacji następujących technik. |
|
Technika |
a |
Staranny dobór i skrupulatna kontrola chemikaliów i dodatków |
b |
Analiza substancji wchodzących i wychodzących wraz z wykazem chemikaliów, uwzględniającym ilości i właściwości toksykologiczne |
c |
Minimalizacja zużycia chemikaliów do możliwie najniższego poziomu wymaganego w specyfikacjach jakościowych produktu końcowego |
d |
Unikanie stosowania substancji szkodliwych (np. środków dyspergujących lub czyszczących albo środków powierzchniowo czynnych zawierających etoksylan nonylofenolu) i zastępowanie ich alternatywnymi substancjami o mniejszym stopniu szkodliwości |
e |
Ograniczenie do minimum przenikania substancji do gleby spowodowanego wyciekami, depozycją atmosferyczną oraz niewłaściwym magazynowaniem surowców, produktów lub pozostałości |
f |
Ustanowienie programu zarządzania wyciekami i poszerzenie zabezpieczenia istotnych źródeł, zapobiegając w ten sposób skażeniu gleby i wód podziemnych |
g |
Prawidłowo wykonany projekt rurociągów i systemów magazynowania, aby utrzymywać powierzchnie w czystości i ograniczyć konieczność płukania i czyszczenia |
BAT 3. |
Aby ograniczyć uwalnianie organicznych czynników chelatujących, które nie ulegają łatwo biodegradacji, takich jak EDTA lub DTPA, pochodzących z bielenia nadtlenkiem, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Określenie ilości czynników chelatujących uwalnianych do środowiska, dokonywane za pomocą pomiarów okresowych |
Nie dotyczy zakładów, w których nie wykorzystuje się czynników chelatujących |
b |
Zoptymalizowanie procesów w celu ograniczenia zużycia i emisji czynników chelatujących, które nie ulegają łatwo biodegradacji |
Nie dotyczy zespołów urządzeń, które eliminują co najmniej 70 % EDTA/DTPA w swoich oczyszczalniach ścieków lub w procesie technologicznym |
c |
Stosowanie w pierwszej kolejności czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do wyeliminowania, stopniowo wycofując produkty nieulegające biodegradacji |
Możliwość zastosowania zależy od dostępności odpowiednich zamienników (czynników ulegających biodegradacji spełniających np. wymogi dotyczące białości masy włóknistej) |
1.1.3. Gospodarka wodna i ściekowa
BAT 4. |
Aby ograniczyć powstawanie i ładunek zanieczyszczeń ścieków w wyniku magazynowania i przygotowywania drewna, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Korowanie suche (opis znajduje się w sekcji 1.7.2.1) |
Ograniczona możliwość stosowania, jeżeli w przypadku bielenia bez udziału związków chloru wymagany jest wysoki poziom czystości i białości |
b |
Postępowanie z kłodami drewna w taki sposób, aby uniknąć zanieczyszczenia kory i drewna piaskiem i kamieniami |
Ogólna możliwość zastosowania |
c |
Utwardzenie placu drzewnego, a zwłaszcza powierzchni stosowanych do magazynowania zrębków |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wielkość placu drzewnego i powierzchni magazynowej |
d |
Kontrola przepływu wody zraszającej i ograniczenie do minimum spływu wody z powierzchni placu drzewnego |
Ogólna możliwość zastosowania |
e |
Gromadzenie zanieczyszczonej wody spływającej z placu drzewnego i oddzielenie zawiesiny w odpływie przed oczyszczaniem biologicznym |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na stopień zanieczyszczenia spływającej wody (niskie stężenie) lub wielkość oczyszczalni ścieków (duże objętości) |
Powiązany z BAT przepływ ścieków z procesu suchego korowania wynosi 0,5 – 2,5 m3/ADt.
BAT 5. |
Aby ograniczyć zużycie świeżej wody i powstawanie ścieków, w ramach BAT należy stosować układ zamknięty obiegu wody w stopniu możliwym z technicznego punktu widzenia, z uwzględnieniem gatunku produkowanej masy włóknistej i produkowanego papieru, przy zastosowaniu kombinacji poniższych technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Monitorowanie i optymalizacja zużycia wody |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Ocena możliwości recyrkulacji wody |
|
c |
Bilansowanie stopnia zamknięcia obiegów wody i potencjalnych wad tego rozwiązania; w razie potrzeby dodawanie urządzeń uzupełniających |
|
d |
Oddzielenie mniej zanieczyszczonej wody uszczelniającej z pomp do wytwarzania próżni i jej ponowne wykorzystanie |
|
e |
Oddzielenie czystej wody chłodzącej od zanieczyszczonej wody procesowej i jej ponowne wykorzystanie |
|
f |
Ponowne wykorzystanie wody procesowej w celu zastąpienia nią wody świeżej (recyrkulacja wody i zamknięcie obiegów wody) |
Dotyczy nowych zespołów urządzeń i poważnych modernizacji. Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na jakość wody lub wymogi w zakresie jakości produktu lub ze względu na ograniczenia techniczne (takie jak wytrącanie/inkrustacja w układzie obiegu wody) lub zwiększenie przykrych zapachów |
g |
Uzdatnianie in-line (części) wody procesowej w celu poprawy jakości wody, tak aby nadawała się do recyrkulacji lub ponownego wykorzystania |
Ogólna możliwość zastosowania |
Powiązany z BAT przepływ ścieków w punkcie zrzutu po oczyszczeniu ścieków, wyrażony jako średnie roczne:
Sektor |
Przepływ ścieków powiązany z BAT |
Bielona siarczanowa masa celulozowa |
25 – 50 m3/ADt |
Niebielona siarczanowa masa celulozowa |
15 – 40 m3/ADt |
Bielona siarczynowa masa papiernicza |
25 – 50 m3/ADt |
Masa celulozowa wytworzona metodą Magnefite |
45 – 70 m3/ADt |
Masa celulozowa do przerobu chemicznego |
40 – 60 m3/ADt |
Masa celulozowa wytworzona metodą NSSC |
11 – 20 m3/ADt |
Masa mechaniczna |
9 – 16 m3/t |
CTMP i CMP |
9 – 16 m3/ADt |
Zakłady produkujące papier z włókien wtórnych bez odbarwiania |
1,5 – 10 m3/t (wyższe wartości tego zakresu związane są głównie z produkcją tektury pudełkowej) |
Zakłady produkujące papier z włókien wtórnych z odbarwianiem |
8 – 15 m3/t |
Zakłady produkujące bibułkę na bazie włókien wtórnych z odbarwianiem |
10 – 25 m3/t |
Papiernie niezintegrowane |
3,5 – 20 m3/t |
1.1.4. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 6. |
Aby ograniczyć zużycie paliwa i energii w celulozowniach i papierniach, w ramach BAT należy stosować technikę a) i kombinację pozostałych poniższych technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
||||||
a |
Stosowanie systemu zarządzania energią obejmującego wszystkie poniższe elementy:
|
Ogólna możliwość zastosowania |
||||||
b |
Odzysk energii poprzez spalanie tych odpadów i pozostałości z produkcji masy włóknistej i papieru, które charakteryzują się wysoką zawartością związków organicznych i wartością opałową, biorąc pod uwagę BAT 12 |
Dotyczy wyłącznie sytuacji, w których nie ma możliwości recyklingu ani ponownego wykorzystania odpadów i pozostałości z produkcji masy włóknistej i papieru, które charakteryzują się wysoką zawartością związków organicznych i wysoką wartością opałową |
||||||
c |
Pokrywanie zapotrzebowania procesów produkcyjnych na parę technologiczną i energię w miarę możliwości w ramach skojarzonej gospodarki energetycznej (CHP) |
Dotyczy wszystkich nowych zespołów urządzeń i poważnych modernizacji elektrowni. Możliwość zastosowania w istniejących zespołach urządzeń może być ograniczona ze względu na rozplanowanie zakładu i dostępność miejsca |
||||||
d |
Wykorzystanie nadwyżki ciepła do suszenia biomasy i osadów ściekowych, do podgrzewania wody zasilającej kocioł i wody przemysłowej, do ogrzewania budynków itp. |
Możliwość zastosowania tej techniki może być ograniczona w przypadkach, w których źródła ciepła i urządzenia są od siebie znacznie oddalone |
||||||
e |
Stosowanie sprężarek termicznych |
Dotyczy zarówno nowych, jak i istniejących zespołów urządzeń w odniesieniu do wszystkich gatunków papieru i do powlekarek, o ile dostępna jest para średnioprężna |
||||||
f |
Izolacja armatury przyłączeniowej rurociągów pary i kondensatów |
Ogólna możliwość zastosowania |
||||||
g |
Stosowanie energooszczędnych układów próżniowych do odwadniania |
|||||||
h |
Stosowanie wysokowydajnych silników elektrycznych, pomp i mieszadeł |
|||||||
i |
Stosowanie falowników częstotliwości dla wentylatorów, sprężarek i pomp |
|||||||
j |
Dopasowanie poziomów ciśnienia pary do faktycznego zapotrzebowania na parę |
Opis
Technika c): Jednoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej lub mechanicznej w ramach jednego procesu, określane jako skojarzona gospodarka energetyczna (CHP). W ramach CHP w przemyśle celulozowo-papierniczym zazwyczaj stosuje się turbiny parowe lub turbiny gazowe. Rentowność (osiągalne oszczędności i okres zwrotu) będzie zależeć głównie od kosztów elektryczności i paliw.
1.1.5. Emisje zapachu
Jeżeli chodzi o emisje złowonnych gazów zawierających siarkę, pochodzących z celulozowni produkujących masę siarczanową i siarczynową, zob. BAT w odniesieniu do określonego procesu technologicznego podane w 1.2.2 i 1.3.2.
BAT 7. |
Aby zapobiec emisji związków złowonnych pochodzących z układu ściekowego i ograniczyć taką emisję, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
I. Mająca zastosowanie do zapachów związanych z układami zamkniętego obiegu wody |
|
a |
Zaprojektowanie procesów w papierni, zbiorników magazynowych masy papierniczej i wody, rur i kadzi w taki sposób, aby uniknąć przedłużonego czasu retencji, martwych stref i obszarów o słabym mieszaniu w obiegach wody i powiązanych urządzeniach, w celu uniknięcia tworzenia się niekontrolowanych osadów oraz zagniwania i rozkładu materii organicznej i biologicznej |
b |
Wykorzystanie produktów biobójczych, środków dyspergujących lub środków utleniających (np. dezynfekcja katalityczna za pomocą nadtlenku wodoru) w celu ograniczania zapachu i wzrostu bakterii gnilnych |
c |
Wprowadzenie wewnętrznych procesów uzdatniania (»nerki«) w celu zmniejszenia stężeń materii organicznej i ograniczenia w ten sposób ewentualnych problemów związanych z zapachami w układzie wody obiegowej |
II. Mająca zastosowanie do zapachów związanych z oczyszczaniem ścieków i obróbką osadów ściekowych, aby zapobiec wystąpieniu warunków beztlenowych w ściekach lub osadach ściekowych |
|
a |
Wdrożenie zamkniętych układów kanalizacyjnych z regulowanymi otworami wentylacyjnymi, w których w niektórych przypadkach stosuje się chemikalia do ograniczenia tworzenia się siarkowodoru i w celu jego utlenienia w układach kanalizacyjnych |
b |
Unikanie nadmiernego napowietrzania zbiorników wyrównawczych przy jednoczesnym utrzymaniu wystarczającego mieszania |
c |
Zapewnienie wystarczającej wydajności napowietrzania i warunków mieszania w komorach napowietrzania, regularne przeglądy układu napowietrzania |
d |
Zagwarantowanie prawidłowego działania układu odbioru osadów z osadnika wtórnego i pompowania osadów powrotnych |
e |
Ograniczenie czasu zatrzymywania osadów ściekowych w miejscach ich magazynowania poprzez przesyłanie osadów do urządzeń odwadniających w sposób ciągły |
f |
Unikanie przechowywania ścieków w zbiornikach na wycieki dłużej niż jest to konieczne, utrzymywanie pustego zbiornika na wycieki |
g |
W przypadku stosowania urządzeń do suszenia osadów, oczyszczanie gazów odlotowych z urządzenia do termicznego suszenia osadów za pomocą przemywania lub biofiltracji (na przykład filtry wypełnione kompostem) |
h |
Unikanie wież chłodniczych w odniesieniu do nieoczyszczonych ścieków, a w zamian stosowanie płytowych wymienników ciepła |
1.1.6. Monitorowanie kluczowych parametrów procesów oraz emisji do wody i powietrza
BAT 8. |
W ramach BAT należy monitorować kluczowe parametry procesów zgodnie z poniższą tabelą. |
I. Monitorowanie kluczowych parametrów procesów, istotnych w przypadku emisji do powietrza |
|
Parametr |
Częstotliwość monitorowania |
Ciśnienie, temperatura, zawartość tlenu, CO i pary wodnej w spalinach w przypadku procesów spalania |
W trybie ciągłym |
II. Monitorowanie kluczowych parametrów procesów, istotnych w przypadku emisji do wody |
|
Parametr |
Częstotliwość monitorowania |
Przepływ wody, temperatura i pH |
W trybie ciągłym |
Zawartość P i N w biomasie, indeks objętościowy osadu, nadmiar amoniaku i ortofosforanu w ściekach oraz badania mikroskopowe biomasy |
Okresowo |
Objętościowe natężenie przepływu i zawartość CH4 w biogazie wytworzonym podczas beztlenowego oczyszczania ścieków |
W trybie ciągłym |
Zawartość H2S and CO2 w biogazie wytworzonym podczas beztlenowego oczyszczania ścieków |
Okresowo |
BAT 9. |
W ramach BAT należy regularnie monitorować i dokonywać pomiaru emisji do powietrza, jak podano poniżej, z uwzględnieniem podanej częstotliwości oraz zgodnie z normami EN. Jeżeli normy EN nie są dostępne, w ramach BAT należy stosować normy ISO, normy krajowe lub inne międzynarodowe normy zapewniające uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej. |
|
Parametr |
Częstotliwość monitorowania |
Źródło emisji |
Monitorowanie związane z |
a |
NOX i SO2 |
W trybie ciągłym |
Kocioł regeneracyjny |
BAT 21 BAT 22 BAT 36 BAT 37 |
Okresowo lub w trybie ciągłym |
Piec do wypalania wapna |
BAT 24 BAT 26 |
||
Okresowo lub w trybie ciągłym |
Dedykowany piec do spalania TRS |
BAT 28 BAT 29 |
||
b |
Pył |
Okresowo lub w trybie ciągłym |
Kocioł regeneracyjny (metoda siarczanowa) i piec do wypalania wapna |
BAT 23 BAT 27 |
Okresowo |
Kocioł regeneracyjny (metoda siarczynowa) |
BAT 37 |
||
c |
TRS (w tym H2S) |
W trybie ciągłym |
Kocioł regeneracyjny |
BAT 21 |
a. |
Okresowo lub w trybie ciągłym |
Piec do wypalania wapna i dedykowany piec do spalania TRS |
BAT 24 BAT 25 BAT 28 |
|
a. |
Okresowo |
Emisje rozproszone z różnych źródeł (np. linia włókien, zbiorniki, zasobniki zrębków itp.) oraz słabe gazy resztkowe |
BAT 11 BAT 20 |
|
d |
NH3 |
Okresowo |
Kocioł regeneracyjny wyposażony w SNCR |
BAT 36 |
BAT 10. |
W ramach BAT należy monitorować emisje do wody, jak podano poniżej, z uwzględnieniem podanej częstotliwości oraz zgodnie z normami EN. Jeżeli normy EN nie są dostępne, w ramach BAT należy stosować normy ISO, normy krajowe lub inne międzynarodowe normy zapewniające uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej. |
|
Parametr |
Częstotliwość monitorowania |
Monitorowanie związane z |
a |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) lub Ogólny węgiel organiczny (TOC) (2) |
BAT 19 BAT 33 BAT 40 BAT 45 BAT 50 |
|
b |
BOD5 lub BOD7 |
Cotygodniowo (raz w tygodniu) |
|
c |
Zawiesina ogólna (TSS) |
||
d |
Azot ogólny |
Cotygodniowo (raz w tygodniu) (3) |
|
e |
Fosfor ogólny |
Cotygodniowo (raz w tygodniu) (3) |
|
f |
EDTA, DTPA (5) |
Co miesiąc (raz w miesiącu) |
|
g |
AOX (zgodnie z EN ISO 9562:2004) (6) |
Co miesiąc (raz w miesiącu) |
BAT 19: bielona siarczanowa masa celulozowa |
a. |
Raz na dwa miesiące |
BAT 33: z wyjątkiem wytwórni mas TCF i NSSC BAT 40: z wyjątkiem wytwórni CTMP i CMP BAT 45 BAT 50 |
|
h |
Istotne metale (np. Zn, Cu, Cd, Pb, Ni) |
Raz w roku |
|
BAT 11. |
W ramach BAT należy regularnie monitorować i oceniać emisje rozproszone całkowitej siarki zredukowanej pochodzące z odnośnych źródeł. |
Opis
Ocena emisji rozproszonych całkowitej siarki zredukowanej może odbywać się w drodze pomiarów okresowych oraz ocen emisji rozproszonych pochodzących z różnych źródeł (np. ciąg masy włóknistej, zbiorniki, zasobniki zrębków itp.) realizowanych w drodze pomiarów bezpośrednich.
1.1.7. Gospodarowanie odpadami
BAT 12. |
Aby ograniczyć ilość odpadów przesyłanych do unieszkodliwienia, w ramach BAT należy wdrożyć system oceny odpadów (w tym zestawienia odpadów) i gospodarowania odpadami, którego celem jest ułatwienie wtórnego wykorzystania odpadów lub, jeżeli to niemożliwe, recyklingu odpadów lub, jeżeli to niemożliwe, »innych sposobów odzyskiwania«, w tym kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Oddzielne gromadzenie różnych frakcji odpadów (w tym oddzielenie i klasyfikacja odpadów niebezpiecznych) |
Zob. sekcja 1.7.3. |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Łączenie odpowiednich frakcji odpadów (pozostałości poprocesowych) w celu uzyskania mieszanin, które można lepiej wykorzystać |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
c |
Wstępna obróbka pozostałości poprocesowych przed ich ponownym wykorzystaniem lub recyklingiem |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
d |
Odzysk materiałów i recykling pozostałości poprocesowych na miejscu |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
e |
Odzysk energii na miejscu lub poza terenem zakładu z odpadów o wysokiej zawartości związków organicznych |
W przypadku wykorzystania poza terenem zakładu możliwość zastosowania zależy od dostępności strony trzeciej |
|
f |
Zewnętrzne wykorzystanie materiałów |
W zależności od dostępności strony trzeciej |
|
g |
Wstępna obróbka odpadów przed ich unieszkodliwieniem |
Ogólna możliwość zastosowania |
1.1.8. Emisje do wody
Dalsze informacje dotyczące oczyszczania ścieków w celulozowniach i papierniach oraz wartości BAT-AEL w odniesieniu do określonego procesu technologicznego podano w sekcjach 1.2–1.6.
BAT 13. |
Aby ograniczyć emisje składników odżywczych (azot i fosfor) do odbiorników wodnych, w ramach BAT należy zastępować chemiczne środki pomocnicze o wysokiej zawartości azotu i fosforu środkami o niskiej zawartości azotu i fosforu. |
Możliwość zastosowania
Ma to zastosowanie do przypadków, w których azot zawarty w chemicznych środkach pomocniczych nie jest biologiczne przyswajalny (tj. nie może służyć jako środek odżywczy w oczyszczaniu biologicznym), lub do przypadków, w których występuje nadwyżka środków odżywczych.
BAT 14. |
Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego, w ramach BAT należy stosować wszystkie poniższe techniki. |
|
Technika |
Opis |
a |
Wstępne oczyszczanie (fizyko-chemiczne) |
Zob. sekcja 1.7.2.2. |
b |
Wtórne oczyszczanie (biologiczne) (7) |
BAT 15. |
Jeżeli konieczne jest dalsze usunięcie substancji organicznych, azotu lub fosforu, w ramach BAT należy stosować trzeci stopień oczyszczania zgodnie z opisem w sekcji 1.7.2.2. |
BAT 16. |
Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z biologicznych oczyszczalni ścieków, w ramach BAT należy stosować wszystkie poniższe techniki. |
|
Technika |
a |
Właściwe opracowanie i funkcjonowanie oczyszczalni biologicznej |
b |
Regularne kontrolowanie aktywnej biomasy |
c |
Dostosowanie dostaw środków odżywczych (azotu i fosforu) do faktycznego zapotrzebowania na aktywną biomasę |
1.1.9. Emisje hałasu
BAT 17. |
Aby ograniczyć emisje hałasu przy produkcji masy włóknistej i papieru, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
||||||||||
a |
Program redukcji hałasu |
Program redukcji hałasu obejmuje określenie źródeł i obszarów hałasu, obliczenia i pomiary poziomów hałasu w celu zaszeregowania źródeł według poziomów hałasu, a także określenie najbardziej efektywnej kosztowo kombinacji technik, ich wdrożenie i monitorowanie |
Ogólna możliwość zastosowania |
||||||||||
b |
Strategiczne planowanie umiejscowienia urządzeń, jednostek i budynków |
Poziomy hałasu można ograniczyć, zwiększając odległość między źródłem emisji a odbiornikiem oraz wykorzystując budynki jako ekrany chroniące przed hałasem |
Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń. W przypadku istniejących zespołów urządzeń zmiana położenia urządzeń i jednostek produkcyjnych może być ograniczona ze względu na brak miejsca lub nadmierne koszty |
||||||||||
c |
Techniki operacyjne i techniki zarządzania w budynkach, w których znajdują się urządzenia emitujące hałas |
Obejmuje to:
|
Ogólna możliwość zastosowania |
||||||||||
d |
Osłonięcie urządzeń i jednostek emitujących hałas |
Umieszczenie hałaśliwych urządzeń, takich jak zespoły do obróbki drewna, urządzenia hydrauliczne i sprężarki, w oddzielnych konstrukcjach, takich jak budynki lub dźwiękoszczelne obudowy, w których zastosowano wewnętrzne i zewnętrzne wykładziny z materiałów pochłaniających energię uderzeń |
|||||||||||
e |
Stosowanie urządzeń o niskim poziomie hałasu i tłumików hałasu w urządzeniach i kanałach |
||||||||||||
f |
Izolacja wibracyjna |
Izolacja wibracyjna maszyn i stosowanie takiego układu źródeł hałasu i potencjalnie rezonujących elementów, aby były one od siebie oddzielone |
|||||||||||
g |
Izolacja dźwiękoszczelna budynków |
Może to obejmować stosowanie:
|
|||||||||||
h |
Redukcja hałasu |
Rozchodzenie się hałasu można ograniczyć, umieszczając bariery między źródłami emisji a odbiornikami. Odpowiednimi barierami są na przykład chroniące przed hałasem ściany, wały i budynki. Odpowiednie techniki redukcji hałasu obejmują montowanie tłumików w hałaśliwych urządzeniach, takich jak upusty pary i wyciągi suszarni |
Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń. W przypadku istniejących zespołów urządzeń wstawienie barier może być ograniczone ze względu brak miejsca |
||||||||||
i |
Stosowanie większych maszyn do przenoszenia drewna w celu ograniczenia czasu podnoszenia i transportu oraz hałasu powodowanego zrzucaniem kłód na stertę lub podajnik kłód |
Ogólna możliwość zastosowania |
|||||||||||
j |
Udoskonalone metody pracy, na przykład opuszczanie kłód na stertę lub podajnik kłód z mniejszej wysokości, udzielanie pracownikom bezpośredniej informacji zwrotnej na temat poziomu hałasu |
1.1.10. Wycofanie z eksploatacji
BAT 18. |
Aby uniknąć ryzyka zanieczyszczenia w związku z wycofaniem zespołu urządzeń z eksploatacji, w ramach BAT należy stosować poniższe ogólne techniki. |
|
Technika |
a |
Unikanie stosowania podziemnych zbiorników i rurociągów na etapie projektu albo zapewnienie, że ich lokalizacja jest dobrze znana i udokumentowana |
b |
Ustanowienie instrukcji dotyczących opróżniania urządzeń, zbiorników i rurociągów |
c |
Zapewnienie czystego zamknięcia w przypadku zakończenia produkcji, na przykład uporządkowanie terenu zakładu i jego rekultywacja. Jeżeli jest to możliwe, należy zabezpieczyć naturalne funkcje gleby |
d |
Stosowanie programu monitorowania, zwłaszcza w odniesieniu do wód podziemnych, w celu wykrycia ewentualnych przyszłych oddziaływań na terenie zakładu lub na okolicznych terenach |
e |
Opracowanie i utrzymywanie – w oparciu o analizę ryzyka – schematu zakończenia lub zaprzestania działalności, który obejmuje przejrzystą organizację prac związanych z zaprzestaniem produkcji, z uwzględnieniem odpowiednich warunków lokalnych |
1.2. KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PROCESU ROZTWARZANIA METODĄ SIARCZANOWĄ
Oprócz konkluzji dotyczących BAT przedstawionych w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów produkujących siarczanową masę celulozową i papier zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT specyficzne dla procesu wytwarzania papieru, podane w sekcji 1.6.
1.2.1. Ścieki i emisje do wody
BAT 19. |
Aby ograniczyć emisje zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z całego zakładu, w ramach BAT należy stosować bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru (TCF) lub nowoczesne bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego (ECF) (zob. opis w sekcji 1.7.2.1) oraz odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Zmodyfikowany proces gotowania przed bieleniem |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Delignifikacja tlenowa przed bieleniem |
||
c |
Sortowanie masy niebielonej w układzie zamkniętym i skuteczne mycie masy niebielonej |
||
d |
Częściowy recykling wody procesowej w bielarni |
Recykling wody może być ograniczony ze względu na inkrustację urządzeń bielarni |
|
e |
Skuteczne monitorowanie i ograniczanie wycieków za pomocą odpowiedniego systemu odzysku |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
f |
Utrzymanie wydajności wyparki ługu czarnego i kotła regeneracyjnego wystarczającej do sprostania obciążeniom szczytowym |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
g |
Odpędzanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne wykorzystanie oczyszczonych kondensatów w procesie |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabele 1 i 2. Poziomy emisji powiązane z BAT nie mają zastosowania do zakładów produkujących siarczanową masę celulozową do przerobu chemicznego.
Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów produkujących siarczanową masę celulozową określono w BAT 5.
Tabela 1
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego bieloną siarczanową masę celulozową
Parametr |
Średnia roczna kg/ADt (8) |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
7 – 20 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,3 – 1,5 |
Azot ogólny |
0,05 – 0,25 (9) |
Fosfor ogólny |
0,01 – 0,03 (9) Eukaliptus: 0,02 – 0,11 kg/ADt (10) |
0 – 0,2 |
Tabela 2
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego niebieloną siarczanową masę celulozową
Parametr |
Średnia roczna kg/ADt (13) |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
2,5 – 8 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,3 – 1,0 |
Azot ogólny |
0,1 – 0,2 (14) |
Fosfor ogólny |
0,01 – 0,02 (14) |
Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczonych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).
1.2.2. Emisje do powietrza
1.2.2.1. Redukcja emisji w mocnych i słabych gazach złowonnych
BAT 20. |
Aby ograniczyć emisje zapachów i całkowitej siarki zredukowanej pochodzące z mocnych i słabych gazów złowonnych, w ramach BAT należy zapobiegać emisjom rozproszonym, wychwytując wszystkie technologiczne gazy odlotowe zawierające siarkę, w tym wszystkie odpowietrzenia odprowadzające emisje zawierające siarkę, poprzez stosowanie wszystkich poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
||||||||
a |
Systemy zbierania mocnych i słabych gazów złowonnych o następujących cechach:
|
|||||||||
b |
Spalanie mocnych i słabych gazów niekondensujących |
Spalanie można prowadzić, wykorzystując w tym celu:
Aby zapewnić stałą dostępność spalania w odniesieniu do mocnych gazów złowonnych, instaluje się systemy rezerwowe. Piece do wypalania wapna mogą służyć jako system rezerwowy w stosunku do kotłów regeneracyjnych. Innymi urządzeniami rezerwowymi są pochodnie i kocioł przewoźny. |
||||||||
c |
Zapisywanie braku dostępności systemu spalania i wszystkich wynikłych stąd emisji (17) |
Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i poważnych modernizacji istniejących zespołów urządzeń. Zastosowanie niezbędnych urządzeń może być trudne w przypadku istniejących zespołów urządzeń ze względu na ich rozmieszczenie i ograniczenia przestrzenne. Możliwość zastosowania spalania może być ograniczona ze względów bezpieczeństwa. W tym przypadku można zastosować mokre skrubery.
Powiązany z BAT poziom emisji całkowitej siarki zredukowanej (TRS) w emitowanych słabych gazach resztkowych wynosi 0,05 kg S/ADt – 0,2 kg S/ADt.
1.2.2.2. Redukcja emisji z kotła regeneracyjnego
Emisje SO2 i TRS
BAT 21. |
Aby ograniczyć emisje SO2 i TRS z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować kombinację następujących technik. |
|
Technika |
Opis |
a |
Zwiększenie zawartości suchej substancji (DS) w ługu czarnym |
Ług czarny można zagęścić w procesie odparowywania przed spalaniem |
b |
Zoptymalizowane spalanie |
Warunki spalania można poprawić na przykład poprzez odpowiednie mieszanie powietrza z paliwem, regulację obciążenia kotła itp. |
c |
Mokry skruber |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
Zob. tabela 3.
Tabela 3
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i TRS z kotła regeneracyjnego
Parametr |
mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna (18) mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna (18) kg S/ADt |
|
SO2 |
DS < 75 % |
10 – 70 |
5 – 50 |
— |
DS 75 – 83 % (20) |
10 – 50 |
5 – 25 |
— |
|
Całkowita siarka zredukowana (TRS) |
1 – 10 (21) |
1 – 5 |
— |
|
Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S) |
DS < 75 % |
— |
— |
0,03 – 0,17 |
DS 75 – 83 % (20) |
0,03 – 0,13 |
|||
Emisje NOX
BAT 22. |
Aby ograniczyć emisje NOX z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować optymalny system opalania posiadający wszystkie poniższe cechy. |
|
Technika |
a |
Komputerowa regulacja spalania |
b |
Odpowiednie mieszanie paliwa z powietrzem |
c |
Systemy stopniowego dozowania powietrza, na przykład poprzez stosowanie różnych zaworów regulacyjnych powietrza i portów wlotu powietrza |
Technika c) ma zastosowanie do nowych kotłów regeneracyjnych oraz w przypadku poważnej modernizacji kotłów regeneracyjnych, ponieważ wymaga znacznych zmian w układach dopływu powietrza i w piecu.
Zob. tabela 4.
Tabela 4
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOX z kotła regeneracyjnego
Parametr |
Średnia roczna (22) mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna (22) kg NOX/ADt |
|
NOX |
Drewno iglaste |
120 – 200 (23) |
DS < 75 %: 0,8 – 1,4 DS 75 – 83 % (24): 1,0 – 1,6 |
Drewno liściaste |
120 – 200 (23) |
DS < 75 %: 0,8 – 1,4 DS 75 – 83 % (24): 1,0 – 1,7 |
|
Emisje pyłów
BAT 23. |
Aby ograniczyć emisje pyłów z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować elektrofiltr (ESP) lub połączenie elektrofiltru i mokrego skrubera. |
Zob. sekcja 1.7.1.1.
Zob. tabela 5.
Tabela 5
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji pyłów z kotła regeneracyjnego
Parametr |
System redukcji emisji pyłów |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna kg pyłu/ADt |
Pył |
Nowa instalacja lub istotna renowacja |
10 – 25 |
0,02 – 0,20 |
Istniejąca instalacja |
10 – 40 (25) |
0,02 – 0,3 (25) |
1.2.2.3. Redukcja emisji z pieca do wypalania wapna
Emisje SO2
BAT 24. |
Aby ograniczyć emisje SO2 z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Opis |
a |
Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości siarki |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
b |
Ograniczenie spalania mocnych gazów złowonnych zawierających siarkę w piecu do wypalania wapna |
|
c |
Ograniczenie zawartości Na2S w szlamie pokaustyzacyjnym doprowadzanym do pieca |
|
d |
Skruber alkaliczny |
Zob. tabela 6.
Tabela 6
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i siarki z pieca do wypalania wapna
Parametr (26) |
Średnia roczna mg SO2/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna kg S/ADt |
SO2, gdy w piecu do wypalania wapna nie są spalane mocne gazy |
5 – 70 |
— |
SO2, gdy w piecu do wypalania wapna są spalane mocne gazy |
55 – 120 |
— |
Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S), gdy w piecu do wypalania wapna nie są spalane mocne gazy |
— |
0,005 – 0,07 |
Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S), gdy w piecu do wypalania wapna są spalane mocne gazy |
— |
0,055 – 0,12 |
Emisje TRS
BAT 25. |
Aby ograniczyć emisje TRS z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Opis |
a |
Regulacja nadmiaru tlenu |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
b |
Ograniczenie zawartości w Na2S w szlamie pokaustyzacyjnym doprowadzanym do pieca |
|
c |
Połączenie elektrofiltru i skrubera alkalicznego |
Zob. sekcja 1.7.1.1 |
Zob. tabela 7.
Tabela 7
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji TRS z pieca do wypalania wapna
Parametr |
Średnia roczna mg S/Nm3 przy 6 % O2 |
Całkowita siarka zredukowana (TRS) |
< 1 – 10 (27) |
Emisje NOx
BAT 26. |
Aby ograniczyć emisje NOX z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
a |
Optymalne spalanie i regulacja spalania |
Zob. sekcja 1.7.1.2 |
b |
Odpowiednie mieszanie paliwa z powietrzem |
|
c |
Palnik z niskim poziomem emisji NOx |
|
d |
Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości azotu |
Zob. tabela 8.
Tabela 8
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOX z pieca do wypalania wapna
Parametr |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna kg NOX/ADt |
|
NOX |
Paliwa ciekłe |
100 – 200 (28) |
0,1 – 0,2 (28) |
Paliwa gazowe |
100 – 350 (29) |
0,1 – 0,3 (29) |
Emisje pyłów
BAT 27. |
Aby ograniczyć emisje pyłów z pieca do wypalania wapna, w ramach BAT należy stosować elektrofiltr (ESP) lub połączenie elektrofiltru i mokrego skrubera. |
Zob. sekcja 1.7.1.1.
Zob. tabela 9.
Tabela 9
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji pyłów z pieca do wypalania wapna
Parametr |
System redukcji emisji pyłów |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 6 % O2 |
Średnia roczna kg pyłu/ADt |
Pył |
Nowa instalacja lub poważne modernizacje |
10 – 25 |
0,005 – 0,02 |
Istniejąca instalacja |
10 – 30 (30) |
0,005 – 0,03 (30) |
1.2.2.4. Redukcja emisji z pieca do spalania mocnych gazów złowonnych (dedykowany piec do spalania TRS)
BAT 28. |
Aby ograniczyć emisje SO2 ze spalania mocnych gazów złowonnych w dedykowanym piecu do spalania TRS, w ramach BAT należy stosować skruber alkaliczny SO2. |
Zob. tabela 10.
Tabela 10
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji SO2 i TRS ze spalania mocnych gazów w dedykowanym piecu do spalania TRS
Parametr |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 9 % O2 |
Średnia roczna kg S/ADt |
SO2 |
20 – 120 |
— |
TRS |
1 – 5 |
|
Siarka gazowa (TRS-S + SO2-S) |
— |
0,002 – 0,05 (31) |
BAT 29. |
Aby ograniczyć emisje NOX ze spalania mocnych gazów złowonnych w dedykowanym piecu do spalania TRS, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Optymalizacja pieca/procesu spalania |
Zob. sekcja 1.7.1.2 |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Spalanie stopniowe |
Zob. sekcja 1.7.1.2 |
Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i poważnych modernizacji. W przypadku istniejących zakładów, możliwość zastosowania wyłącznie w przypadku dostępności miejsca na umieszczenie urządzeń |
Zob. tabela 11.
Tabela 11
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOX ze spalania mocnych gazów w dedykowanym piecu do spalania TRS
Parametr |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 9 % O2 |
Średnia roczna kg NOX/ADt |
NOX |
50 – 400 (32) |
0,01 – 0,1 (32) |
1.2.3. Wytwarzanie odpadów
BAT 30. |
Aby zapobiec wytwarzaniu odpadów i ograniczyć do minimum ilość odpadów stałych, które należy unieszkodliwić, w ramach BAT należy ponownie wprowadzić do procesu pył zatrzymany w elektrofiltrach kotła regeneracyjnego. |
Możliwość zastosowania
Ponowne wprowadzanie do obiegu pyłu może być ograniczone ze względu na obecność w nim pierwiastków innych niż procesowe.
1.2.4. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 31. |
Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej (pary), uzyskać największe korzyści ze stosowanych nośników energii i ograniczyć zużycie energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
a |
Wysoka zawartość suchej substancji w korze poprzez zastosowanie wydajnych pras lub suszenia |
b |
Wysoka sprawność kotłów parowych, np. niskie temperatury spalin |
c |
Efektywny system ogrzewania wtórnego |
d |
Zamknięcie obiegów wodnych, w tym w bielarni |
e |
Wysokie stężenie masy celulozowej (technika średniego lub wysokiego stężenia) |
f |
Wysoko wydajna wyparka ługu czarnego |
g |
Odzysk ciepła ze zbiorników do rozpuszczania stopu, np. za pomocą skruberów gazów odlotowych |
h |
Odzysk i wykorzystanie strumieni o niskiej temperaturze pochodzących z odcieków i innych źródeł ciepła odpadowego do celów ogrzewania budynków, wody zasilającej kocioł i wody procesowej |
i |
Odpowiednie zastosowanie ciepła wtórnego i kondensatu wtórnego |
j |
Monitorowanie i regulacja procesów z zastosowaniem zaawansowanych systemów sterowania |
k |
Optymalizacja zintegrowanej sieci wymienników ciepła |
l |
Odzysk ciepła ze spalin z kotła regeneracyjnego między elektrofiltrem a wentylatorem |
m |
Zapewnienie jak najwyższego stężenia masy celulozowej przy sortowaniu i oczyszczaniu |
n |
Regulacja prędkości różnych dużych silników |
o |
Stosowanie wydajnych pomp próżniowych |
p |
Właściwe wymiarowanie rurociągów, pomp i wentylatorów |
q |
Optymalne poziomy w zbiornikach |
BAT 32. |
Aby zwiększyć wydajność wytwarzania energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
a |
Wysoka zawartość suchej substancji w ługu czarnym (zwiększa sprawność kotła, wytwarzanie pary, a w konsekwencji wytwarzanie energii elektrycznej) |
b |
Wysokie ciśnienie i temperatura w kotle regeneracyjnym; w nowych kotłach regeneracyjnych ciśnienie może wynosić co najmniej 100 barów, a temperatura – 510 °C |
c |
Ciśnienie pary wylotowej w turbinie przeciwprężnej tak niskie jak to technicznie wykonalne |
d |
Turbina kondensacyjna do produkcji energii elektrycznej z nadmiaru pary |
e |
Wysoka efektywność turbiny |
f |
Wstępne podgrzewanie wody zasilającej do temperatury bliskiej temperaturze wrzenia |
g |
Wstępne podgrzewanie powietrza do spalania i paliwa wprowadzanego do kotłów |
1.3. KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PROCESU ROZTWARZANIA SIARCZYNOWEGO
Oprócz BAT przedstawionych w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów produkujących siarczynową masę celulozową i papier zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT specyficzne dla procesu wytwarzania papieru podane w sekcji 1.6.
1.3.1. Ścieki i emisje do wody
BAT 33. |
Aby zapobiec emisjom zanieczyszczeń do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć takie emisje, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Pogłębiony zmodyfikowany proces warzenia przed bieleniem |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wymogi dotyczące jakości masy celulozowej (jeżeli wymagana jest wysoka wytrzymałość) |
b |
Delignifikacja tlenowa przed bieleniem |
||
c |
Sortowanie masy niebielonej w układzie zamkniętym i skuteczne mycie masy niebielonej |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
d |
Zatężanie odcieków z etapu ekstrakcji alkalicznej na gorąco i spalanie koncentratów w kotle sodowym |
Ograniczona możliwość zastosowania w przypadku zakładów produkujących masę celulozową do przerobu chemicznego, jeżeli korzystniejszą ogólną sytuację ekologiczną osiąga się, stosując wieloetapowe oczyszczanie biologiczne ścieków |
|
e |
Bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru (TCF) |
Ograniczona możliwość zastosowania w przypadku zakładów produkujących towarową masę papierniczą o dużej białości oraz zakładów produkujących specjalną masę celulozową do zastosowań chemicznych |
|
f |
Bielenie w układzie zamkniętym |
Ma zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których stosuje się tę samą zasadę w procesie roztwarzania (ług warzelny) i do korekty pH przy bieleniu |
|
g |
Bielenie wstępne z wykorzystaniem MgO i zawracanie cieczy myjących z bielenia wstępnego do układu mycia masy niebielonej |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na takie czynniki jak jakość produktu (np. czystość, brak zanieczyszczeń i białość), liczba kappa po warzeniu, przepustowość hydrauliczna instalacji i pojemność zbiorników, wyparek, kotłów regeneracyjnych oraz możliwość czyszczenia urządzeń do mycia masy |
|
h |
Korekta pH ługu słabego przed wyparką/w wyparce |
Ogólne zastosowanie do celulozowni wykorzystujących zasadę magnezową. Potrzebna jest rezerwowa pojemność kotła regeneracyjnego i obieg popiołu |
|
i |
Beztlenowe oczyszczanie kondensatów z wyparek |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
j |
Odpędzanie i odzysk SO2 z kondensatów z wyparek |
Technika ma zastosowanie, jeżeli zachodzi konieczność ochrony procesu beztlenowego oczyszczania ścieków |
|
k |
Skuteczne monitorowanie i ograniczenie wycieków, także za pomocą układu odzysku chemikaliów i energii |
Ogólna możliwość zastosowania |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabele 12 i 13. Przedmiotowe poziomy emisji powiązane z BAT nie mają zastosowania do zakładów produkujących masę celulozową do przerobu chemicznego ani do produkcji specjalnej masy celulozowej do zastosowań chemicznych.
Referencyjny przepływy ścieków dla celulozowni siarczynowych określono w BAT 5.
Tabela 12
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego bieloną siarczynową masę papierniczą i masę papierniczą wytwarzaną w procesie Magnefite
Parametr |
Bielona siarczynowa masa papiernicza (33) |
Masa papiernicza wytwarzana w procesie Magnefite (33) |
|
Średnia roczna kg/ADt (34) |
Średnia roczna kg/ADt |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
10 – 30 (35) |
20 – 35 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,4 – 1,5 |
0,5 – 2,0 |
Azot ogólny |
0,15 – 0,3 |
0,1 – 0,25 |
Fosfor ogólny |
0,01 – 0,05 (35) |
0,01 – 0,07 |
|
Średnia roczna mg/l |
|
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) |
|
Tabela 13
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego masę siarczynową metodą NSSC
Parametr |
Średnia roczna kg/ADt (38) |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
3,2 – 11 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,5 – 1,3 |
Azot ogólny |
0,1 – 0,2 (39) |
Fosfor ogólny |
0,01 – 0,02 |
Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczonych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).
1.3.2. Emisje do powietrza
BAT 34. |
Aby zapobiec emisjom SO2 i je ograniczyć, w ramach BAT należy gromadzić wszystkie strumienie gazów o wysokim stężeniu SO2 pochodzące z produkcji kwaśnych ługów, z warników, dyfuzorów lub ze zbiorników wydmuchowych, a także należy odzyskiwać składniki zawierające siarkę. |
BAT 35. |
Aby zapobiec emisjom rozproszonym zawierającym siarkę i związki złowonne z mycia, sortowania i wyparek oraz aby ograniczać te emisje, w ramach BAT należy gromadzić takie słabe gazy i stosować jedną z poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Spalanie w kotle regeneracyjnym |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
Nie ma zastosowania do celulozowni produkujących masę siarczynową przy wykorzystaniu zasady wapniowej. W takich celulozowniach nie stosuje się kotła regeneracyjnego |
b |
Mokry skruber |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
Ogólna możliwość zastosowania |
BAT 36. |
Aby ograniczyć emisje NOX z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować zoptymalizowany system spalania, w tym jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Optymalizacja pracy kotła regeneracyjnego za pomocą regulacji warunków spalania |
Zob. sekcja 1.7.1.2 |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Stopniowany wtrysk ługu powarzelnego |
Zastosowanie w nowych dużych kotłach regeneracyjnych i po poważnych modernizacjach kotłów regeneracyjnych |
|
c |
Selektywna niekatalityczna redukcja (SNCR) |
Modernizacja istniejących kotłów regeneracyjnych może być ograniczona ze względu na tworzenie się kamienia kotłowego i związane z tym wymogi w zakresie czyszczenia i konserwacji. W przypadku celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową nie zgłoszono żadnego zastosowania, ze względu jednak na szczególne warunki gazu odlotowego, oczekuje się braku oddziaływania SNCR. Nie ma zastosowania do celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą sodową ze względu na ryzyko eksplozji |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabela 14.
Tabela 14
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji NOx i NH3 z kotła regeneracyjnego
Parametr |
Średnia dobowa mg/Nm3 przy 5 % O2 |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 5 % O2 |
NOX |
100 – 350 (40) |
100 – 270 (40) |
NH3 (wyciek amoniaku dla SNCR) |
< 5 |
BAT 37. |
Aby ograniczyć emisje pyłu i SO2 z kotła regeneracyjnego, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik oraz ograniczyć »operacje w środowisku kwaśnym« skruberów do minimum wymaganego dla zapewnienia ich właściwego funkcjonowania. |
|
Technika |
Opis |
a |
Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowymi płuczkami Venturiego |
Zob. sekcja 1.7.1.3 |
b |
Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowym, współprądowo-przeciwprądowym zespołem skruberów |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabela 15.
Tabela 15
Poziomy emisji powiązane z BAT dla emisji pyłów i SO2 z kotła regeneracyjnego
Parametr |
Średnia z okresu pobierania próbek mg/Nm3 przy 5 % O2 |
|
Pył |
||
|
Średnia dobowa mg/Nm3 przy 5 % O2 |
Średnia roczna mg/Nm3 przy 5 % O2 |
SO2 |
Poziom efektywności środowiskowej powiązanej z BAT to okres prowadzenia operacji w środowisku kwaśnym, wynoszący około 240 godzin rocznie w przypadku skruberów oraz mniej niż 24 godziny miesięcznie w przypadku ostatniego skrubera z roztworem monosiarczynu.
1.3.3. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 38. |
Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej (pary), uzyskać największe korzyści ze stosowanych nośników energii i ograniczyć zużycie energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
a |
Wysoka zawartość suchej substancji w korze dzięki zastosowaniu wydajnych pras lub suszenia |
b |
Wysoka sprawność kotłów parowych, np. niskie temperatury spalin |
c |
Efektywny system ogrzewania wtórnego |
d |
Zamknięcie obiegów wodnych, w tym w bielarni |
e |
Wysokie stężenie masy celulozowej (techniki średniego lub wysokiego stężenia) |
f |
Odzysk i wykorzystanie strumieni o niskiej temperaturze pochodzących z odcieków i innych źródeł ciepła odpadowego do celów ogrzewania budynków, wody zasilającej kocioł i wody przemysłowej |
g |
Odpowiednie zastosowanie ciepła wtórnego i kondensatu wtórnego |
h |
Monitorowanie i kontrola procesów z zastosowaniem zaawansowanych systemów kontroli |
i |
Optymalizacja zintegrowanej sieci wymienników ciepła |
j |
Zapewnienie jak najwyższego stężenia masy celulozowej przy sortowaniu i oczyszczaniu |
k |
Optymalne poziomy w zbiornikach |
BAT 39. |
Aby zwiększyć wydajność wytwarzania energii elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
a |
Wysokie ciśnienie i temperatura w kotle regeneracyjnym |
b |
Ciśnienie pary wylotowej w turbinie przeciwprężnej tak niskie jak to technicznie wykonalne |
c |
Turbina kondensacyjna do produkcji energii elektrycznej z nadmiaru pary |
d |
Wysoka efektywność turbiny |
e |
Wstępne podgrzewanie wody zasilającej do temperatury bliskiej temperaturze wrzenia |
f |
Wstępne podgrzewanie powietrza do spalania i paliwa wprowadzanego do kotłów |
1.4. KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO WYTWARZANIA MAS MECHANICZNYCH I CHEMOMECHANICZNYCH
Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów produkujących masę mechaniczną, papier i tekturę oraz do zakładów produkujących masy mechaniczne, chemotermomechaniczne (CTMP) i chemomechaniczne (CMP). Poza konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w odniesieniu do produkcji papieru w zintegrowanych zakładach produkujących masę mechaniczną, papier i tekturę mają również zastosowanie BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53.
1.4.1. Ścieki i emisje do wody
BAT 40. |
Aby ograniczyć zużycie wody świeżej, przepływ ścieków i ładunek zanieczyszczeń, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15 i BAT 16 oraz poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Przeciwprądowy przepływ wody procesowej i rozdzielenie układów obiegu wody |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Bielenie przy wysokim stężeniu masy |
||
c |
Stopień mycia przed rafinowaniem masy mechanicznej z drewna iglastego przy zastosowaniu wstępnej obróbki zrębków |
||
d |
Stosowanie Ca(OH)2 lub Mg(OH)2 zamiast NaOH jako zasad w procesie bielenia nadtlenkami |
Możliwość zastosowania w przypadku najwyższych poziomów białości może być ograniczona |
|
e |
Odzysk włókien i wypełniaczy oraz oczyszczanie wody obiegowej (produkcja papieru) |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
f |
Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi (produkcja papieru) |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabela 16. Przedmiotowe wartości BAT-AEL mają również zastosowanie do zakładów wytwarzającym masy mechaniczne. Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów wytwarzających masy mechaniczne, chemotermomechaniczne i chemomechaniczne określono w BAT 5.
Tabela 16
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego w ramach zintegrowanej produkcji papieru i tektury z mas mechanicznych produkowanych na terenie zakładu
Parametr |
Średnia roczna kg/t |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
0,9 – 4,5 (46) |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,06 – 0,45 |
Azot ogólny |
0,03 – 0,1 (47) |
Fosfor ogólny |
0,001 – 0,01 |
Tabela 17
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z zakładu produkującego masy chemotermomechaniczne lub chemomechaniczne
Parametr |
Średnia roczna kg/ADt |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
12 – 20 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,5 – 0,9 |
Azot ogólny |
0,15 – 0,18 (48) |
Fosfor ogólny |
0,001 – 0,01 |
Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczonych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).
1.4.2. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 41. |
Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej i elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Stosowanie efektywnych energetycznie rafinerów |
Zastosowanie w przypadku wymiany, przebudowy lub modernizacji urządzeń technologicznych |
b |
Ekstensywny odzysk ciepła wtórnego z rafinerów TMP i CTMP oraz ponowne użycie odzyskanej pary do suszenia papieru lub masy włóknistej |
Ogólna możliwość zastosowania |
c |
Minimalizowanie strat włókien poprzez stosowanie efektywnych systemów rafinowania odrzutu (rafinery wtórne) |
|
d |
Zastosowanie energooszczędnych urządzeń, w tym automatycznych systemów sterowania procesami zamiast systemów ręcznych |
|
e |
Ograniczenie zużycia wody świeżej dzięki zastosowaniu wewnętrznych układów oczyszczania i recyrkulacji wody procesowej |
|
f |
Ograniczenie bezpośredniego zużycia pary dzięki starannej integracji procesów, np. w wyniku zastosowania optymalizacji gospodarki energią cieplną (analiza punktów zbliżenia) |
1.5. KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRZEROBU MAKULATURY
Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów wykorzystujących włókna wtórne oraz do zakładów wytwarzających masy z włókien wtórnych (RCF). Poza konkluzjami dotyczącymi BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w odniesieniu do produkcji papieru w zintegrowanych zakładach produkujących masę włóknistą, papier i tekturę z wykorzystaniem włókien wtórnych mają również zastosowanie BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53.
1.5.1. Gospodarka materiałowa
BAT 42. |
Aby zapobiec skażeniu gleby i wód podziemnych lub ograniczyć ryzyko takiego skażenia oraz aby ograniczyć unoszenie przez wiatr makulatury oraz rozproszone emisje pyłów z placu składowania makulatury, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Utwardzenie powierzchni, na której składowana jest makulatura |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Gromadzenie zanieczyszczonej wody spływającej z placu składowania makulatury i oczyszczanie w oczyszczalni ścieków (niezanieczyszczone wody opadowe, np. z dachów, mogą być odprowadzane oddzielnie) |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na stopień zanieczyszczenia wody spływającej z obszaru składowania makulatury (niskie stężenie) lub wielkość oczyszczalni ścieków (duże ilości) |
c |
Otoczenie placu składowania makulatury ogrodzeniem chroniącym przed unoszeniem jej przez wiatr |
Ogólna możliwość zastosowania |
d |
Regularne czyszczenie placu składowania i zamiatanie dróg usytuowanych w pobliżu oraz opróżnianie osadników wpustów ulicznych w celu redukcji rozproszonych emisji pyłów. Ogranicza to ilość porwanych przez wiatr fragmentów makulatury, włókien oraz rozjeżdżanie papieru przez pojazdy na terenie zakładu, co może powodować dodatkową emisję pyłów, szczególnie w suchym sezonie |
Ogólna możliwość zastosowania |
e |
Magazynowanie bel lub papieru luzem pod dachem, aby chronić materiał przed oddziaływaniem pogody (wilgocią, procesami degradacji mikrobiologicznej itp.) |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wielkość obszaru |
1.5.2. Ścieki i emisje do wody
BAT 43. |
Aby ograniczyć zużycie świeżej wody, przepływ ścieków i ładunek zanieczyszczeń, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
a |
Rozdzielenie obiegów wodnych |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
b |
Przeciwprądowy przepływ wody procesowej i recyrkulacja wody |
|
c |
Częściowy recykling oczyszczonych ścieków po oczyszczaniu biologicznym |
W wielu zakładach produkujących papier z włókien wtórnych zawraca się część strumienia biologicznie oczyszczonych ścieków do obiegu wody, szczególnie w zakładach produkujących papiery na warstwy faliste tektury lub Testliner |
d |
Klarowanie wody obiegowej |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
BAT 44. |
Aby utrzymać zaawansowane technologicznie zamknięcie obiegu wody w zakładach przetwarzających makulaturę oraz aby uniknąć ewentualnych negatywnych skutków zwiększonego recyklingu wody procesowej, w ramach BAT należy stosować jedną z poniższych technik lub ich kombinację. |
|
Technika |
Opis |
a |
Monitorowanie i ciągła kontrola jakości wody procesowej |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
b |
Zapobieganie powstawaniu biofilmów i ich usuwanie przy pomocy metod minimalizujących emisje produktów biobójczych |
|
c |
Usuwanie wapnia z wody procesowej dzięki kontrolowanemu wytrącaniu węglanu wapnia |
Możliwość zastosowania
Techniki a)–c) mają zastosowanie do zakładów produkujących papier z włókien wtórnych posiadających zaawansowane technologicznie zamknięcie obiegu wody.
BAT 45. |
Aby zapobiec zrzutom ładunku zanieczyszczeń w ściekach do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć ten ładunek, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15, BAT 16, BAT 43 i BAT 44. |
W odniesieniu do zakładów zintegrowanych produkujących papier z włókien wtórnych wartości BAT-AEL obejmują emisje pochodzące z produkcji papieru, ponieważ obiegi wody obiegowej maszyny papierniczej są ściśle powiązane z obiegami wody z przygotowania masy papierniczej.
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabele 18 i 19.
Poziomy emisji powiązane z BAT zawarte w tabeli 18 mają również zastosowanie do zakładów produkujących masę papierniczą z włókien wtórnych bez odbarwiania, natomiast poziomy emisji powiązane z BAT zawarte w tabeli 19 mają również zastosowanie do zakładów produkujących masę papierniczą z włókien wtórnych z odbarwianiem.
Referencyjny przepływ ścieków dla zakładów wykorzystujących włókna wtórne określono w BAT 5.
Tabela 18
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiorników wodnych w przypadku zintegrowanej produkcji papieru i tektury z masy z włókien wtórnych wyprodukowanej bez odbarwiania na terenie zakładu
Parametr |
Średnia roczna kg/t |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
0,4 (49) – 1,4 |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,02 – 0,2 (50) |
Azot ogólny |
0,008 – 0,09 |
Fosfor ogólny |
0,001 – 0,005 (51) |
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) |
0,05 dla papieru wodotrwałego |
Tabela 19
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiorników wodnych w przypadku zintegrowanej produkcji papieru i tektury z masy z włókien wtórnych, wyprodukowanej z odbarwianiem na terenie zakładu
Parametr |
Średnia roczna kg/t |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
0,9 – 3,0 0,9 – 4,0 dla bibuły |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,08 – 0,3 0,1 – 0,4 dla bibuły |
Azot ogólny |
0,01 – 0,1 0,01 – 0,15 dla bibuły |
Fosfor ogólny |
0,002 – 0,01 0,002 – 0,015 dla bibuły |
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) |
0,05 dla papieru wodotrwałego |
Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczonych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).
1.5.3. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 46. |
W ramach BAT należy ograniczyć zużycie energii elektrycznej w zakładach produkujących papier z włókien wtórnych, stosując kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Rozwłóknianie wysokostężeniowe w celu rozdrobnienia makulatury na oddzielne włókna |
Ogólne zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istniejących zespołów urządzeń w przypadku poważnej modernizacji |
b |
Efektywne sortowanie wstępne i dosortowanie dzięki optymalizacji konstrukcji wirnika, sit i pracy sit, co pozwala stosować mniejsze urządzenia o niższym jednostkowym zużyciu energii elektrycznej |
|
c |
Energooszczędne koncepcje przygotowania masy papierniczej z usuwaniem zanieczyszczeń na jak najwcześniejszym etapie procesu rozwłókniania przy zastosowaniu mniejszej liczby i zoptymalizowanych urządzeń, co prowadzi do ograniczenia energochłonnej obróbki włókien |
1.6. KONKLUZJE DOTYCZĄCE BAT W ODNIESIENIU DO PRODUKCJI PAPIERU I POWIĄZANYCH PROCESÓW
Konkluzje dotyczące BAT zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie do wszystkich niezintegrowanych zakładów produkujących papier i zakładów produkujących tekturę oraz do produkcji papieru i tektury w zintegrowanych zakładach wytwarzających masy celulozowe siarczanowe i siarczynowe oraz masy chemotermomechaniczne (CTMP) i chemomechaniczne (CMP).
BAT 49, BAT 51, BAT 52c i BAT 53 mają zastosowanie do wszystkich zintegrowanych zakładów celulozowo-papierniczych.
Poza BAT, o których mowa w niniejszej sekcji, w przypadku zintegrowanych zakładów wytwarzających masy celulozowe siarczanowe i siarczynowe, masy chemotermomechaniczne i chemomechaniczne oraz papier zastosowanie mają najlepsze dostępne techniki (BAT) odnoszące się do określonego procesu wytwarzania tych mas.
1.6.1. Ścieki i emisje do wody
BAT 47. |
Aby ograniczyć powstawanie ścieków, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
Zastosowanie do nowych zespołów urządzeń i istniejących zespołów urządzeń w przypadku poważnej modernizacji |
b |
Odzysk włókien i wypełniaczy oraz oczyszczanie wody obiegowej |
Ogólna możliwość zastosowania |
|
c |
Recyrkulacja wody |
Ogólna możliwość zastosowania. Ponowne wykorzystanie wody w sekcji sitowej mogą ograniczać rozpuszczone w niej materiały organiczne, nieorganiczne i koloidalne |
|
d |
Optymalizacja natrysków w maszynie papierniczej |
Ogólna możliwość zastosowania |
BAT 48. |
Aby ograniczyć zużycie świeżej wody i emisje do wody z zakładów produkujących papiery specjalne, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Poprawa planowania produkcji papieru |
Lepsze planowanie w celu optymalizacji kombinacji i długości serii produkcyjnych |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
Zarządzanie obiegami wody w celu dostosowania ich do zmian |
Dostosowanie obiegów wody, tak aby uwzględniały zmiany gatunków papieru, pigmentów i zastosowanych dodatków chemicznych |
|
c |
Oczyszczalnie ścieków przygotowane do uwzględnienia zmian |
Dostosowanie oczyszczalni ścieków, tak aby były w stanie przyjmować różne przepływy, niskie stężenia oraz różne rodzaje i ilości chemicznych środków pomocniczych |
|
d |
Dostosowanie układu braku maszynowego i pojemności kadzi |
||
e |
Ograniczenie do minimum emisji chemicznych środków pomocniczych (np. środków nadających tłuszczoodporność/wodoodporność) zawierających związki per- lub polifluorowane lub przyczyniających się do ich tworzenia |
Zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których wytwarza się papier o właściwościach tłuszczo- i wodoodpornych |
|
f |
Przejście na środki pomocnicze o niskiej zawartości AOX (np. zastąpienie stosowania środków zwiększających wytrzymałość w stanie mokrym wytworzonych na bazie żywic epichlorohydrynowych) |
Zastosowanie wyłącznie do zespołów urządzeń, w których wytwarza się gatunki papieru o wysokiej wytrzymałości w stanie mokrym |
BAT 49. |
Aby ograniczyć ładunki emisyjne mieszanek powlekających i środków wiążących, które mogą zakłócać pracę biologicznej oczyszczalni ścieków, w ramach BAT należy stosować poniższą technikę a) lub, jeżeli jest to technicznie niemożliwe, poniższą technikę b). |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
||||||||||||
a |
Odzysk mieszanek powlekających/recykling pigmentów |
Odcieki zawierające mieszanki powlekające są gromadzone oddzielnie. Chemikalia do powlekania są regenerowane poprzez np.:
|
W przypadku ultrafiltracji możliwość zastosowania może być ograniczona z powodu:
|
||||||||||||
b |
Wstępne oczyszczanie odcieków zawierających mieszanki powlekające |
Oczyszczanie odcieków zawierających mieszanki powlekające odbywa się na przykład w procesie flokulacji, co stanowi ochronę dla następującego po nim procesu biologicznego oczyszczania ścieków |
Ogólna możliwość zastosowania |
BAT 50. |
Aby zapobiec zrzutom ładunku zanieczyszczeń w ściekach do odbiornika wodnego z całego zakładu i ograniczyć ten ładunek, w ramach BAT należy stosować odpowiednią kombinację technik określonych w BAT 13, BAT 14, BAT 15, BAT 47, BAT 48 i BAT 49. |
Poziomy emisji powiązane z BAT
Zob. tabele 20 i 21.
Poziomy BAT-AEL zawarte w tabelach 20 i 21 mają także zastosowanie produkcji papieru i tektury w zintegrowanych zakładach wytwarzających celulozowe masy siarczanowe i siarczynowe, masy chemotermomechaniczne i chemomechaniczne oraz papier.
Referencyjny przepływ ścieków dla niezintegrowanych zakładów produkujących papier i tekturę określono w BAT 5.
Tabela 20
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z niezintegrowanego zakładu produkującego papier i tekturę (wyłączając papiery specjalne)
Parametr |
Średnia roczna kg/t |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
0,15 – 1,5 (52) |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,02 – 0,35 |
Azot ogólny |
0,01 – 0,1 0,01 – 0,15 dla bibułki |
Fosfor ogólny |
0,003 – 0,012 |
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) |
0,05 dla papieru dekoracyjnego i wodotrwałego |
Oczekuje się niskiego stężenia BZT w oczyszczonych ściekach (około 25 mg/l jako 24-godzinna próbka zbiorcza).
Tabela 21
Poziomy emisji powiązane z BAT dla bezpośredniego zrzutu ścieków do odbiornika wodnego z niezintegrowanego zakładu produkującego papiery specjalne
Parametr |
Średnia roczna kg/t (53) |
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) |
0,3 – 5 (54) |
Zawiesina ogólna (TSS) |
0,10 – 1 |
Azot ogólny |
0,015 – 0,4 |
Fosfor ogólny |
0,002 – 0,04 |
Adsorbowalne związki halogenoorganiczne (AOX) |
0,05 dla papieru dekoracyjnego i wodotrwałego |
1.6.2. Emisje do powietrza
BAT 51. |
Aby ograniczyć emisje LZO z powlekarek pracujących w trybie off-line lub on-line, w ramach BAT należy dokonać wyboru mieszanek powlekających (zestawów składników), które zapewniają ograniczenie emisji LZO. |
1.6.3. Wytwarzanie odpadów
BAT 52. |
Aby ograniczyć do minimum ilość odpadów stałych, które należy unieszkodliwić, w ramach BAT należy zapobiegać wytwarzaniu odpadów i prowadzić działania w zakresie recyklingu, stosując kombinację poniższych technik (zob. ogólne BAT 20). |
|
Technika |
Opis |
Możliwość zastosowania |
a |
Odzysk włókien i wypełniaczy oraz oczyszczanie wody obiegowej |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
Ogólna możliwość zastosowania |
b |
System recyrkulacji braku maszynowego |
Brak maszynowy z różnych punktów/etapów procesu produkcji papieru jest gromadzony, ponownie rozwłókniany i zawracany do zawiesiny masy zasilającej maszynę papierniczą |
Ogólna możliwość zastosowania |
c |
Odzysk mieszanek powlekających/recykling pigmentów |
Zob. sekcja 1.7.2.1 |
|
d |
Ponowne wykorzystanie włóknistych osadów ściekowych pochodzących ze wstępnego oczyszczania ścieków |
Osady ściekowe o dużej zawartości włókien ze wstępnego oczyszczania ścieków można ponownie wykorzystać w procesie produkcji |
Możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na wymogi dotyczące jakości produktu |
1.6.4. Zużycie energii i efektywność energetyczna
BAT 53. |
Aby ograniczyć zużycie energii cieplnej i elektrycznej, w ramach BAT należy stosować kombinację poniższych technik. |
|
Technika |
Możliwość zastosowania |
a |
Energooszczędne techniki sortowania (optymalizacja konstrukcji wirnika, sit i pracy sit) |
Ma zastosowanie do nowych zakładów lub poważnych modernizacji |
b |
Najlepsza praktyka polegająca na rafinowaniu z odzyskiem ciepła z rafinerów |
|
c |
Optymalizacja odwadniania w części prasowej maszyny papierniczej/prasie o szerokiej strefie docisku |
Nie ma zastosowania do bibułki i wielu gatunków papierów specjalnych |
d |
Odzysk skroplonej pary i stosowanie układów odzysku ciepła z powietrza wylotowego |
Ogólna możliwość zastosowania |
e |
Ograniczenie bezpośredniego zużycia pary dzięki starannej integracji procesów, np. w wyniku zastosowania optymalizacji gospodarki energią cieplną (analiza punktów zbliżenia) |
|
f |
Rafinery o dużej wydajności |
Zastosowanie do nowych zespołów urządzeń |
g |
Optymalizacja trybów pracy w istniejących rafinerach (np. ograniczenie wymagań dotyczących zasilania przy braku obciążenia) |
Ogólna możliwość zastosowania |
h |
Optymalizacja konstrukcji pomp, regulacja napędu bezstopniowego w pompach, napędy bezprzekładniowe |
|
i |
Nowatorskie technologie rafinowania |
|
j |
Ogrzewanie wstęgi papieru z zastosowaniem skrzyni parowej w celu poprawy właściwości odprowadzania cieczy/wydajności odwadniania |
Nie ma zastosowania do bibułki i wielu gatunków papierów specjalnych |
k |
Optymalny układ próżniowy (np. turbowentylatory zamiast pomp z pierścieniem wodnym) |
Ogólna możliwość zastosowania |
l |
Optymalizacja wytwarzania i konserwacja sieci dystrybucyjnej |
|
m |
Optymalizacja odzysku ciepła, układu powietrza, izolacji |
|
n |
Stosowanie silników o dużej sprawności (EFF1) |
|
o |
Wstępne ogrzewanie wody do natrysków za pomocą wymiennika ciepła |
|
p |
Wykorzystanie ciepła odpadowego do suszenia osadów ściekowych lub uszlachetniania odwodnionej biomasy |
|
q |
Odzysk ciepła z wentylatorów osiowych (jeżeli je zastosowano) na potrzeby zasilania powietrzem osłony suszarni |
|
r |
Odzysk ciepła z powietrza wylotowego z osłony cylindra Yankee przy wykorzystaniu wieży zraszającej |
|
s |
Odzysk ciepła z powietrza wylotowego podgrzewanego promieniowaniem podczerwonym |
1.7. OPIS TECHNIK
1.7.1. Opis technik służących zapobieganiu emisjom do powietrza i ich ograniczaniu
1.7.1.1. Pył
Technika |
Opis |
Elektrofiltr (ESP) |
Działanie elektrofiltrów polega na naelektryzowaniu i wydzielaniu cząstek ze strumienia gazów pod wpływem pola elektrycznego. Elektrofiltry mogą działać w szerokim zakresie warunków pracy |
Skruber alkaliczny |
Zob. sekcja 1.7.1.3 (mokry skruber) |
1.7.1.2. NOX
Technika |
Opis |
||||||
Redukcja stosunku powietrza do paliwa |
Technika ta głównie polega na:
|
||||||
Zoptymalizowane spalanie i regulacja spalania |
W technice tej wykorzystuje się technologię regulacji w celu osiągnięcia najlepszych warunków spalania w oparciu o stałe monitorowanie odpowiednich parametrów spalania (np. zawartość O2, CO, stosunek powietrza do paliwa, elementy niespalone). Powstawanie i emisje NOX można ograniczyć, korygując parametry pracy, rozprowadzanie powietrza, nadmiar tlenu, formowanie płomienia i profil temperaturowy |
||||||
Spalanie stopniowe |
Spalanie stopniowe opiera się na wykorzystaniu dwóch stref spalania o kontrolowanych współczynnikach powietrza i temperaturach w pierwszej komorze. Praca w pierwszej strefie spalania przebiega w warunkach substechiometrycznych w celu rozłożenia związków amonowych na azot pierwiastkowy w wysokiej temperaturze. W drugiej strefie spalanie zostaje ukończone w niższej temperaturze dzięki doprowadzeniu dodatkowego powietrza. Po dwustopniowym spalaniu gazy spalinowe przepływają do drugiej komory, gdzie odzyskuje się z nich ciepło, wytwarzając parę na potrzeby procesu technologicznego |
||||||
Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości azotu |
Stosując paliwa o niskiej zawartości azotu, ogranicza się emisje NOX pochodzących z utleniania azotu zawartego w paliwie podczas spalania. Spalanie CNCG lub paliw na bazie biomasy powoduje zwiększenie emisji NOX w porównaniu z olejowym opałowym i gazem ziemnym, ponieważ CNCG i wszystkie paliwa drzewne zawierają więcej azotu niż olej opałowy i gaz ziemny. Ze względu na wyższe temperatury spalania stosowanie paliwa gazowego prowadzi do wyższych poziomów NOX niż w przypadku oleju opałowego |
||||||
Palnik niskoemisyjny |
Działanie palników niskoemisyjnych opiera się na zasadzie ograniczania szczytowych temperatur płomienia, opóźniania spalania i zarazem doprowadzenia do pełnego spalenia oraz zwiększania przenoszenia ciepła (zwiększona zdolność emisyjna płomienia). Zastosowanie palnika niskoemisyjnego może wymagać modyfikacji konstrukcji komory spalania pieca |
||||||
Stopniowany wtrysk ługu powarzelnego |
Wtrysk powarzelnego ługu siarczynowego do kotła na różnych poziomach w pionie zapobiega powstawaniu NOX i prowadzi do całkowitego spalenia |
||||||
Selektywna niekatalityczna redukcja (SNCR) |
Technika polega na redukcji NOX do azotu w wyniku reakcji z amoniakiem lub mocznikiem w wysokiej temperaturze. Technika obejmuje wtryskiwanie wody amoniakalnej (do 25 % NH3), prekursorów amoniaku lub roztworu mocznika do gazów spalinowych w celu redukcji NO do N2. Reakcja ta daje najlepsze efekty w przybliżonym zakresie temperatur 830 °C – 1 050 °C; należy również zapewnić wystarczający czas retencji wtryskiwanych czynników, aby zaszła ich reakcja z NO. Należy kontrolować dozowanie amoniaku lub mocznika, aby utrzymać resztkową zawartość NH3 na niskich poziomach |
1.7.1.3. Zapobieganie emisjom SO2/TRS i ich ograniczanie
Technika |
Opis |
Ług czarny o wysokiej zawartości suchej substancji |
Temperatura spalania wzrasta wraz z wyższą zawartością suchej substancji w ługu czarnym. Powoduje to odparowanie większej ilości sodu (Na), który może wiązać się z SO2, tworząc Na2SO4, w ten sposób redukując emisje SO2 z kotła regeneracyjnego. Niekorzystnym skutkiem wyższej temperatury jest możliwość zwiększenia emisji NOX |
Wybór paliwa/paliwo o niskiej zawartości siarki |
Stosowanie paliw o niskiej zawartości siarki wynoszącej wagowo 0,02 % – 0,05 % (np. biomasa leśna, kora, olej opałowy o niskiej zawartości siarki, gaz) redukuje emisje SO2 pochodzące z utleniania siarki w paliwie podczas spalania |
Optymalne spalanie |
Techniki, takie jak efektywny system sterowania obciążeniem cieplnym (współczynnik nadmiaru powietrza, temperatura, czas przebywania), kontrola nadmiaru tlenu lub dobre mieszanie powietrza z paliwem |
Ograniczenie zawartości w Na2S w szlamie doprowadzanym do pieca wapiennego |
Efektywne mycie i filtrowanie szlamu pokaustyzacyjnego ogranicza stężenie Na2S, zmniejszając tym samym tworzenie się siarkowodoru w piecu podczas procesu wypalania wapna |
Gromadzenie i odzysk emisji SO2 |
Gromadzone są strumienie gazów o dużym stężeniu SO2 pochodzące z produkcji kwaśnych ługów warzelnych, z warników, dyfuzorów lub ze zbiorników wydmuchowych. Odzysk SO2 odbywa się w zbiornikach absorpcyjnych o różnych poziomach ciśnienia zarówno ze względów ekonomicznych, jak środowiskowych |
Spalanie gazów złowonnych i TRS |
Zgromadzone mocne gazy można unieszkodliwiać, spalając je w kotle regeneracyjnym, dedykowanych piecach do spalania TRS lub w piecu do wypalania wapna. Zgromadzone słabe gazy mogą być spalane w kotle regeneracyjnym, piecu do wypalania wapna, kotle energetycznym lub w piecu do spalania TRS. Gazy odlotowe ze zbiornika do rozpuszczania stopu można spalać w nowoczesnych kotłach regeneracyjnych |
Gromadzenie i spalanie słabych gazów w kotle regeneracyjnym |
Spalanie słabych gazów (duże ilości, niskie stężenia SO2) w połączeniu z systemami rezerwowymi. Słabe gazy i inne złowonne składniki są jednocześnie gromadzone w celu ich spalenia w kotle regeneracyjnym. Następnie ze spalin z kotła regeneracyjnego za pomocą wielostopniowych przeciwprądowych skruberów zostaje odzyskany dwutlenek siarki i ponownie wykorzystany jako chemikalia warzelne. Jako system rezerwowy stosuje się skrubery |
Mokry skruber |
Zawarte w gazach związki rozpuszcza się w odpowiedniej cieczy (woda lub roztwór zasadowy). Jednocześnie można usuwać cząstki stałe i związki gazowe. Po przejściu przez mokry skruber spaliny są nasycone wodą i konieczne jest oddzielenie kropelek wody przed odprowadzeniem gazów do atmosfery. Uzyskaną ciecz należy oczyszczać w procesie oczyszczania ścieków, a substancje nierozpuszczalne usuwa się na drodze sedymentacji lub filtracji |
Elektrofiltr lub multicyklony z wielostopniowymi płuczkami Venturiego lub wielostopniowym, współprądowo-przeciwprądowym zespołem skruberów |
Wydzielenie pyłu przebiega w elektrofiltrze lub w wielostopniowym odpylaczu cyklonowym. W procesie z wykorzystaniem siarczynu magnezowego pył zatrzymany w elektrofiltrze składa się głównie MgO, lecz także w mniejszym stopniu ze związków K, Na lub Ca. Odzyskany popiół MgO tworzy zawiesinę w wodzie i zostaje oczyszczony przez płukanie i gaszenie w celu uzyskania Mg(OH)2, który zostaje następnie wykorzystany jako alkaliczny roztwór natryskowy w wielostopniowych skruberach w celu odzyskania zawierających siarkę składników chemikaliów warzelnych. W procesie z wykorzystaniem siarczynu amonowego zasada amonowa (NH3) nie jest odzyskiwana, ponieważ w procesie spalania ulega rozkładowi do azotu. Po usunięciu pyłu spaliny zostają schłodzone w skruberze zasilanym wodą chłodzącą. Następnie spaliny zostają wprowadzone do trzy lub więcej stopniowego skrubera spalin, w którym emisje SO2 są oczyszczane za pomocą roztworu alkalicznego Mg(OH)2 w przypadku procesu z wykorzystaniem siarczynu magnezu, i za pomocą 100 % świeżego roztworu NH3 w przypadku procesu z zastosowaniem siarczynu amonowego |
1.7.2. Opis technik służących ograniczeniu zużycia świeżej wody/przepływu ścieków i ładunku zanieczyszczeń w ściekach
1.7.2.1. Techniki zintegrowane z procesem
Technika |
Opis |
||||||||||
Korowanie suche |
Korowanie suche kłód drzewnych w bębnach korujących (wody używa się jedynie do płukania kłód, po czym jest ona poddawana recyklingowi i jedynie minimalna ilość jest odprowadzana do oczyszczalni ścieków) |
||||||||||
Bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego i związków chloru (TCF) |
W bieleniu TCF całkowicie unika się stosowania chemikaliów bielących zawierających chlor, dzięki czemu unika się także emisji substancji organicznych i substancji halogenoorganicznych z bielenia |
||||||||||
Nowoczesne bielenie bez użycia chloru pierwiastkowego (ECF) |
W nowoczesnym bieleniu ECF ogranicza się do minimum zużycie dwutlenku chloru, stosując jeden z następujących stopni bielenia lub ich kombinację: stopień tlenowy, stopień gorącej hydrolizy kwasowej, stopień ozonowy przy średnim i wysokim stężeniu, stopnie zastosowania nadtlenku wodoru pod ciśnieniem atmosferycznym i nadtlenku wodoru w warunkach podwyższonego ciśnienia lub stopień z zastosowaniem dwutlenkiem chloru w podwyższonej temperaturze |
||||||||||
Pogłębiona delignifikacja |
Pogłębiona delignifikacja, polegająca na a) zmodyfikowanym procesie warzenia lub b) delignifikacji tlenowej, pozwala zwiększyć stopień delignifikacji masy celulozowej (obniżając liczbę kappa) przed bieleniem, w ten sposób ograniczając stosowanie chemikaliów do bielenia i ładunek ChZT w ściekach. Obniżenie liczby kappa o jedną jednostkę przed bieleniem może skutkować ograniczeniem ChZT emitowanego z bielarni o około 2 kg ChZT/ADt. Usuniętą ligninę można odzyskać i przesłać do systemu odzysku chemikaliów i energii |
||||||||||
|
Pogłębione roztwarzanie (systemy okresowe lub ciągłe) obejmuje dłuższy czas warzenia w optymalnych warunkach (np. stężenie alkaliów w ługu warzelnym jest dostosowane tak, aby było niższe na początku i wyższe na końcu procesu) w celu usunięcia maksymalnej ilości ligniny przed bieleniem, bez niepożądanej degradacji węglowodanów lub nadmiernego obniżenia właściwości wytrzymałościowych masy celulozowej. W związku z tym można ograniczyć stosowanie chemikaliów w późniejszym etapie bielenia oraz ładunek organiczny w ściekach z bielarni |
||||||||||
|
Delignifikacja tlenowa jest rozwiązaniem alternatywnym mającym na celu usunięcie znacznej części ligniny pozostałej w masie po warzeniu w przypadku gdy warzelnia musi działać przy wyższych wartościach liczby kappa. W warunkach alkalicznych zachodzi reakcja z tlenem, dzięki której usunięciu ulega część resztkowej ligniny |
||||||||||
Sortowanie masy niebielonej w układzie zamkniętym i skuteczne mycie |
Do sortowania masy niebielonej stosuje się ciśnieniowe sortowniki szczelinowe w wieloetapowym cyklu zamkniętym. W ten sposób na wczesnym etapie procesu usuwane są zanieczyszczenia i drzazgi. Podczas mycia masy niebielonej następuje oddzielanie rozpuszczonych związków organicznych i nieorganicznych od włókien masy celulozowej. Mycie masy niebielonej może odbywać się najpierw w warniku, następnie w wysokosprawnych urządzeniach myjących przed delignifikacją tlenową i po jej przeprowadzeniu, tj. przed bieleniem. Obniżeniu ulegają pozostałości związków chemicznych w masie, zużycie chemikaliów przy bieleniu i ładunek odprowadzany do ścieków. Dodatkowo możliwy jest odzysk chemikaliów warzelnych z wody myjącej (filtratów). Skuteczne mycie osiąga się w procesie wielostopniowym przeciwprądowym z zastosowaniem filtrów i pras. Układ wodny w instalacji do sortowania masy niebielonej jest całkowicie zamknięty |
||||||||||
Częściowy recykling wody procesowej w bielarni |
Filtraty kwaśne i alkaliczne są ponownie wprowadzane do obiegu w bielarni w przeciwprądzie do przepływu masy celulozowej. Nadmiar wody jest kierowany do oczyszczalni ścieków lub, w pewnych przypadkach, do mycia masy po stopniu tlenowym. Warunkiem wstępnym do uzyskania niskich poziomów emisji jest zastosowanie skutecznych urządzeń myjących na pośrednich etapach mycia. Przepływ ścieków z bielarni w wydajnych zakładach (produkujących siarczanową masę celulozową) mieści się w zakresie 12 – 25 m3/ADt. |
||||||||||
Skuteczne monitorowanie i ograniczanie wycieków, także za pomocą systemu odzysku chemikaliów i energii. |
Skuteczny system kontroli, gromadzenia i odzysku wycieków, który zapobiega przypadkowemu uwalnianiu wysokich ładunków związków organicznych, niekiedy związków toksycznych lub wycieków o wysokim pH (do biologicznej oczyszczalni ścieków) obejmuje:
|
||||||||||
Utrzymanie wydajności wyparki ługu czarnego i kotła regeneracyjnego wystarczającej do sprostania obciążeniom szczytowym |
Wystarczająca wydajność urządzenia do odparowywania ługu czarnego oraz kotła regeneracyjnego umożliwia przyjmowanie dodatkowych ładunków cieczy i suchej substancji pochodzących z zebranych wycieków lub ścieków z bielarni. Dzięki temu ograniczone zostają straty ługu czarnego słabego, innych stężonych odcieków procesowych i ewentualnie filtratów z bielarni. W wielostopniowej wyparce zatężany jest ług czarny słaby pochodzący z mycia masy niebielonej i, w niektórych przypadkach, również biologiczny osad ściekowy z oczyszczalni ścieków lub siarczan sodu z instalacji ClO2. Dodatkowa zdolność odparowywania, przekraczająca potrzeby podczas normalnego działania, stanowi wystarczającą rezerwę do celów odzysku wycieków i obróbki potencjalnych zrzutów recyrkulowanego filtratu z bielenia |
||||||||||
Odpędzanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne wykorzystanie oczyszczonych kondensatów w procesie |
Odpędzanie zanieczyszczonych (skażonych) kondensatów i ponowne ich wykorzystanie w procesie ogranicza pobór wody świeżej w zakładzie oraz organiczny ładunek trafiający do oczyszczalni ścieków. W kolumnie odpędowej para przepływa w przeciwprądzie przez wcześniej przefiltrowane kondensaty technologiczne, zawierające zredukowane związki siarki, terpeny, metanol i inne związki organiczne. Substancje lotne zawarte w kondensacie gromadzą się w górnej części jako gazy niekondensujące i metanol i są usuwane z systemu. Oczyszczone kondensaty można ponownie wykorzystać w procesie, np. do mycia masy w bielarni, do mycia masy niebielonej, w rejonie kaustyzacji (mycie i rozcieńczanie szlamu, natryski filtrów szlamu pokaustyzacyjnego), jako roztwór natryskowy TRS dla pieców do wypalania wapna lub jako woda uzupełniająca w układzie ługu białego. Gazy niekondensujące usunięte z najbardziej stężonych kondensatów są odprowadzane do systemu gromadzenia mocnych gazów złowonnych, a następnie do spalania. Gazy usunięte z umiarkowanie zanieczyszczonych kondensatów są gromadzone w układzie gazów o małej objętości i wysokim stężeniu (LVHC) i spalane |
||||||||||
Zatężanie i spalanie odcieków z etapu ekstrakcji alkalicznej na gorąco |
Odcieki są najpierw zatężane w drodze odparowania, a następnie spalane jako biopaliwo w kotle regeneracyjnym. Pyły i stop z paleniska kotła zawierające węglan sodu są rozpuszczane w celu odzyskania roztworu węglanu sodu |
||||||||||
Zawracanie cieczy myjących z bielenia wstępnego do mycia masy niebielonej i procesu zatężania w celu redukcji emisji z bielenia wstępnego na bazie MgO |
Warunki wstępne do zastosowania tej techniki obejmują stosunkowo niską liczbę kappa po warzeniu (np. 14–16), wystarczającą pojemność zbiorników, wyparek i kotła regeneracyjnego do sprostania dodatkowym przepływom, możliwość czyszczenia urządzeń myjących z osadów oraz średni poziom białości masy celulozowej (≤ 87 % ISO), ponieważ w niektórych przypadkach technika ta może powodować nieznaczną utratę białości. W przypadku producentów rynkowej masy celulozowej papierniczej lub innych podmiotów, które muszą uzyskać bardzo wysoki poziom białości (> 87 % ISO), zastosowanie wstępnego bielenie MgO może okazać się trudne |
||||||||||
Przeciwprądowy przepływ wody procesowej |
W zakładach zintegrowanych woda świeża jest wprowadzana głównie na natryski w maszynie papierniczej, skąd jest kierowana przeciwprądowo do wydziału wytwarzania masy włóknistej |
||||||||||
Rozdzielenie obiegów wodnych |
Obiegi wodne poszczególnych jednostek procesowych (np. celulozowni, bielarni i maszyny papierniczej) są rozdzielone na etapach mycia i odwadniania masy celulozowej (np. na prasach myjących). Takie rozdzielenie zapobiega przenoszeniu zanieczyszczeń na kolejne etapy procesu i umożliwia usunięcie substancji zakłócających z mniejszych objętości cieczy |
||||||||||
Bielenie (nadtlenkami) przy wysokim stężeniu masy |
W przypadku bielenia wysokostężeniowego masa zostaje odwodniona na przykład na prasie dwusitowej lub innej prasie przed dodaniem chemikaliów do bielenia. W ten sposób możliwe jest bardziej wydajne stosowanie chemikaliów do bielenia i uzyskuje się czystszą masę celulozową, przenoszenie mniejszych ilości substancji szkodliwych do maszyny papierniczej oraz powstaje niższy ładunek ChZT. Pozostałość nadtlenku może zostać zawrócona do obiegu i wykorzystana |
||||||||||
Odzysk włókien i wypełniaczy oraz oczyszczanie wody obiegowej |
Wodę obiegową z maszyny papierniczej można oczyszczać, stosując następujące techniki:
|
||||||||||
Klarowanie wody obiegowej |
Systemy klarowania wody stosowane niemal wyłącznie w przemyśle papierniczym opierają się na sedymentacji, filtracji (filtr tarczowy) i flotacji. Najczęściej stosuje się flotację drobnopęcherzykową. W wyniku zastosowania środków pomocniczych anionowe substancje szkodliwe i frakcja drobna tworzą flokuły, które można poddać obróbce fizycznej. Jako flokulanty stosuje się wielkocząsteczkowe rozpuszczalne w wodzie polimery lub nieorganiczne elektrolity. Powstałe aglomeraty (flokuły) ulegają procesowi flotacji w klarowniku. W przypadku flotacji drobnopęcherzykowej (DAF) zawiesina cząstek stałych przyczepia się do pęcherzyków powietrza |
||||||||||
Recyrkulacja wody |
Sklarowaną wodę zawraca się do obiegu jako wodę procesową w obrębie danej jednostki lub – w zintegrowanych zakładach – z maszyny papierniczej do celulozowni oraz z warzelni do instalacji do korowania. Odbiór i zawracanie odcieków następuje przede wszystkim z punktów o najwyższym ładunku zanieczyszczeń (np. klarowny filtrat z filtra tarczowego przy roztwarzaniu, korowaniu) |
||||||||||
Optymalny projekt i konstrukcja zbiorników i kadzi (produkcja papieru) |
Zbiorniki do przechowywania masy i wody obiegowej są projektowane w sposób uwzględniający zmiany w procesie technologicznym i różne wielkości przepływów również przy rozruchu i zatrzymaniu produkcji |
||||||||||
Stopień mycia przed rafinowaniem masy mechanicznej z drewna iglastego |
W niektórych zakładach prowadzi się wstępną obróbkę zrębków drewna iglastego, mającą na celu ulepszenie właściwości masy włóknistej, stosując łącznie podgrzewanie ciśnieniowe, wysoką kompresję i impregnację zrębków. Stopień mycia przed rafinowaniem i bieleniem powoduje wyraźne ograniczenie ChZT, dzięki odprowadzeniu niewielkiego, ale wysoko stężonego, strumienia ścieków, który można oczyszczać oddzielnie |
||||||||||
Stosowanie Ca(OH)2 lub Mg(OH)2 zamiast NaOH jako zasad w procesie bielenia nadtlenkami |
Stosowanie Ca(OH)2 jako zasady skutkuje zmniejszeniem ładunków emisyjnych ChZT o około 30 % przy jednoczesnym zachowaniu wysokich poziomów białości. Zamiast NaOH można stosować także Mg(OH)2 |
||||||||||
Bielenie w układzie zamkniętym |
W zakładach produkujących siarczynową masę celulozową o zasadzie sodowej, wody odciekowe z bielarni można oczyszczać na przykład w drodze ultrafiltracji, flotacji i usuwania kwasów żywicznych i tłuszczowych, co umożliwia bielenie w układzie zamkniętym. Filtraty z bielenia i mycia są ponownie wykorzystywane w pierwszym stopniu mycia po warzeniu, a ostatecznie są zawracane do urządzeń regeneracji chemikaliów |
||||||||||
Korekta pH ługu słabego przed wyparką/w wyparce |
Zobojętnianie odbywa się przed odparowaniem lub po pierwszym stopniu odparowania, tak aby kwasy organiczne pozostały rozpuszczone w zatężonym ługu i ostatecznie trafiły wraz z ługiem powarzelnym do kotła regeneracyjnego |
||||||||||
Beztlenowe oczyszczanie kondensatów z wyparek |
Zob. sekcja 1.7.2.2 (połączone oczyszczanie beztlenowe/tlenowe). |
||||||||||
Odpędzanie i odzysk SO2 z kondensatów z wyparek |
SO2 jest usuwany z kondensatów; odpędzone kondensaty są oczyszczane biologicznie, natomiast usunięty SO2 jest kierowany do odzysku chemikaliów warzelnych |
||||||||||
Monitorowanie i ciągła kontrola jakości wody procesowej |
Zaawansowane technologiczne zamknięte systemy obiegów wody wymagają optymalizacji całego »układu włókno-woda-środki pomocnicze-energia«. Wymaga to ciągłego monitorowania jakości wody oraz motywacji, wiedzy i aktywności personelu związanych z działaniami koniecznymi do zapewnienia wymaganej jakości wody |
||||||||||
Zapobieganie powstawaniu biofilmów i ich usuwanie przy pomocy metod minimalizujących emisje produktów biobójczych |
Stałe wprowadzanie mikroorganizmów wraz z wodą i włóknami prowadzi do specyficznej równowagi mikrobiologicznej w każdym urządzeniu do produkcji papieru. Aby zapobiegać nadmiernemu wzrostowi mikroorganizmów, osadzaniu się nagromadzonej biomasy lub powstawaniu biofilmów w obiegach wodnych i urządzeniach, często stosuje się biodyspergatory lub produkty biobójcze. W przypadku zastosowania dezynfekcji katalitycznej nadtlenkiem wodoru biofilmy i wolne drobnoustroje w wodzie procesowej i w zawiesinie papierniczej zostają usunięte przy pomocy metod minimalizujących emisje produktów biobójczych |
||||||||||
Usuwanie wapnia z wody procesowej dzięki kontrolowanemu wytrącaniu węglanu wapnia |
Wraz z obniżeniem stężenia wapnia w wyniku kontrolowanego usuwania węglanu wapnia (np. w procesie flotacji drobnopęcherzykowej) maleje ryzyko niepożądanego wytrącania się węglanu wapnia lub osadzania się kamienia kotłowego w układach wodnych i urządzeniach, np. w rolkach sekcyjnych, sitach, filcach i dyszach natryskowych, rurach lub w biologicznych oczyszczalniach ścieków |
||||||||||
Optymalizacja natrysków w maszynie papierniczej |
Optymalizacja natrysków obejmuje: a) ponowne wykorzystanie wody procesowej (np. sklarowanej wody obiegowej) w celu ograniczenia zużycia świeżej wody oraz b) stosowanie dysz do natrysków o specjalnej konstrukcji |
1.7.2.2. Oczyszczanie ścieków
Technika |
Opis |
||||||||
Oczyszczanie wstępne |
Oczyszczanie fizykochemiczne jak egalizowanie, zobojętnianie lub sedymentacja Egalizowanie (np. w zbiornikach wyrównawczych) stosuje się, aby zapobiec dużym wahaniom natężenia przepływu, temperatury i stężeń zanieczyszczeń, a zatem w celu uniknięcia przeciążenia systemu oczyszczania ścieków |
||||||||
Wtórne oczyszczanie (biologiczne) |
Procesy dostępne w zakresie oczyszczania ścieków za pomocą mikroorganizmów to oczyszczanie tlenowe i beztlenowe. Na etapie wtórnego klarowania substancje stałe i biomasa zostają oddzielone od ścieków w procesie sedymentacji, czasem w połączeniu z flokulacją |
||||||||
|
W przypadku biologicznego oczyszczania ścieków ulegające biodegradacji, rozpuszczone i koloidalne w wodzie substancje są przekształcane w obecności powietrza przez mikroorganizmy częściowo w stałą substancję komórkową (biomasę) a częściowo w dwutlenek węgla i wodę. Stosowane procesy to:
Powstała biomasa (osad nadmierny) zostaje oddzielona od oczyszczonych ścieków przed ich zrzutem do odbiornika |
||||||||
|
W warunkach braku powietrza w procesie beztlenowego oczyszczania ścieków związki organiczne zawarte w ściekach zostają przekształcone przez mikroorganizmy w metan, dwutlenek węgla, siarczek itp. Proces zachodzi w hermetycznym zbiorniku reakcyjnym. Mikroorganizmy pozostają w zbiorniku w formie biomasy (osadu). Biogaz powstały w powyższym procesie biologicznym składa się z metanu, dwutlenku węgla i innych gazów, takich jak wodór i siarkowodór, i nadaje się do produkcji energii. Oczyszczanie beztlenowe należy uznać za oczyszczanie wstępne przed oczyszczaniem tlenowym ze względu na pozostające ładunki ChZT. Wstępne oczyszczanie beztlenowe ścieków daje zmniejszenie ilości osadów ściekowych powstających podczas oczyszczania biologicznego |
||||||||
Trzeci stopień oczyszczania |
Zaawansowane oczyszczanie obejmuje takie techniki, jak filtracja w celu dalszego usunięcia substancji stałych, nitryfikacja i denitryfikacja w celu usunięcia azotu lub flokulacja/wytrącanie a następnie filtracja w celu usunięcia fosforu. Zazwyczaj trzeci stopień oczyszczania stosuje się w przypadkach, w których oczyszczanie wstępne i biologiczne jest niewystarczające do osiągnięcia niskich poziomów TSS, azotu lub fosforu, co może być wymagane na przykład ze względu na lokalne warunki |
||||||||
Właściwie skonstruowana i funkcjonująca oczyszczalnia biologiczna |
Właściwie skonstruowana i funkcjonująca oczyszczalnia biologiczna obejmuje odpowiednie zaprojektowanie i ustalenie wymiarów zbiorników (np. osadników) zgodnie z obciążeniem hydraulicznym i ładunkami zanieczyszczeń. Niskie emisje TSS uzyskuje się poprzez zapewnienie dobrej sedymentacji aktywnej biomasy. Okresowe przeglądy konstrukcji, wymiarów i działania oczyszczalni ścieków ułatwiają osiągnięcie powyższych celów |
1.7.3. Opis technik dotyczących zapobiegania wytwarzaniu odpadów i gospodarowania odpadami
Technika |
Opis |
||||||||
System oceny odpadów i gospodarki odpadami |
Systemy oceny odpadów i gospodarki odpadami stosuje się w celu określenia realnych możliwości optymalizacji zapobiegania wytwarzaniu odpadów, ich ponownego wykorzystania, odzysku, recyklingu i ostatecznego unieszkodliwienia. Inwentaryzacje odpadów umożliwiają identyfikację i klasyfikację rodzaju, właściwości, ilości i pochodzenia każdej frakcji odpadów |
||||||||
Odrębne gromadzenie różnych frakcji odpadów |
Odrębne gromadzenie różnych frakcji odpadów w miejscu ich powstawania i, w stosownych przypadkach, pośredniego magazynowania może zwiększyć możliwości ich ponownego wykorzystania lub recyrkulacji. Selektywna zbiórka obejmuje również segregację i klasyfikację frakcji odpadów niebezpiecznych (np. pozostałości olejów i smarów, oleje hydrauliczne i transformatorowe, zużyte akumulatory, urządzenia elektryczne przeznaczone na złom, rozpuszczalniki, farby, produkty biobójcze lub odpady chemiczne) |
||||||||
Łączenie odpowiednich frakcji odpadów (pozostałości poprocesowych) |
Łączenie odpowiednich frakcji pozostałości poprocesowych w zależności od preferowanych wariantów ponownego wykorzystania/recyklingu, dalszego oczyszczania i unieszkodliwienia |
||||||||
Wstępna obróbka pozostałości poprocesowych przed ich ponownym wykorzystaniem lub recyklingiem |
Wstępna obróbka obejmuje takie techniki, jak:
|
||||||||
Odzysk materiałów i recykling pozostałości poprocesowych na miejscu |
Procesy odzysku materiałów obejmują takie techniki, jak:
|
||||||||
Odzysk energii na miejscu lub poza terenem zakładu z odpadów o wysokiej zawartości związków organicznych |
Pozostałości z korowania, rozdrabniania drewna na zrębki, sortowania itp., takie jak kora, osad włóknisty lub inne, głównie organiczne pozostałości są spalanie ze względu na ich wartość opałową w piecach do spopielania lub instalacjach energetycznych na biomasę w celu odzysku energii |
||||||||
Zewnętrzne wykorzystanie materiałów |
Wykorzystanie materiałowe odpowiednich odpadów z produkcji masy celulozowej i papieru można przeprowadzać w innych sektorach przemysłu, na przykład poprzez:
To, czy frakcje odpadów nadają się do wykorzystania poza terenem zakładu, zależy od składu odpadów (np. od zawartości związków nieorganicznych/mineralnych) oraz od dowodów świadczących o tym, że przewidziana operacja recyklingu nie jest szkodliwa dla środowiska ani dla zdrowia |
||||||||
Wstępna obróbka frakcji odpadów przed ich unieszkodliwieniem |
Wstępna obróbka frakcji odpadów przed ich unieszkodliwieniem obejmuje środki (odwodnienie, suszenie itp.) ograniczające masę i objętość do celów transportu lub unieszkodliwienia.” |
(1) W szczególnych przypadkach może zajść potrzeba zastosowania innej procedury pobierania próbek (np. pobierania próbek chwilowych za pomocą czerpaka).
(2) Istnieje tendencja do zastępowania ChZT przez TOC z przyczyn ekonomicznych i środowiskowych. Jeżeli dokonuje się już pomiaru TOC jako kluczowego parametru procesu, nie ma potrzeby mierzenia ChZT. Należy jednak ustalić korelację między tymi dwoma parametrami w odniesieniu do konkretnego źródła emisji i etapu oczyszczania ścieków.
(3) Można również stosować metody szybkich testów. Wyniki szybkich testów należy regularnie (np. co miesiąc) porównywać z normami EN lub, jeżeli normy EN nie są dostępne, z normami ISO, normami krajowymi lub innymi międzynarodowymi normami zapewniającymi uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej.
(4) W przypadku zakładów, które są eksploatowane krócej niż siedem dni w tygodniu, częstotliwość monitorowania ChZT i TSS może być mniejsza, tak by odpowiadała liczbie dni, w których dany zakład jest eksploatowany, lub okres pobierania próbek może zostać wydłużony do 48 lub 72 godzin.
(5) Dotyczy przypadków, w których w procesie technologicznym stosuje się EDTA lub DTPA (czynniki chelatujące).
(6) Nie dotyczy zespołów urządzeń, w odniesieniu do których przedstawiono dowody, że nie powstają w nich żadne związki AOX ani się ich nie dodaje za pośrednictwem dodatków chemicznych i surowców.
(7) Nie dotyczy zespołów urządzeń, w których ładunek biologiczny w ściekach po wstępnym oczyszczeniu jest bardzo niski, na przykład w niektórych zakładach produkujących papier specjalny.
(8) Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).
(9) Poziomy emisji w przypadku kompaktowej oczyszczalni biologicznej mogą być nieznacznie wyższe.
(10) Górna granica zakresu odnosi się do zakładów, w których wykorzystuje się eukaliptus z regionów o wyższych poziomach fosforu (np. eukaliptus iberyjski).
(11) Dotyczy zakładów, w których do bielenia stosuje się chemikalia zawierające chlor.
(12) W przypadku zakładów produkujących masę włóknistą o dużej wytrzymałości, sztywności i czystości (przeznaczoną na przykład na karton do pakowania płynów i papier LWC), mogą wystąpić emisje AOX osiągające poziom do 0,25 kg/ADt.
(13) Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).
(14) Poziomy emisji w przypadku kompaktowej oczyszczalni biologicznej mogą być nieznacznie wyższe.
(15) Poziomy emisji SOX z pieca do wypalania wapna są znacznie wyższe w sytuacji, w której do pieca do wypalania wapna wprowadza się niekondensujące gazy złowonne (NCG), przy czym nie stosuje się skrubera alkalicznego.
(16) Dotyczy postępowania ze słabymi gazami złowonnymi.
(17) Dotyczy postępowania z mocnymi gazami złowonnymi.
(18) Zwiększenie zawartości suchej substancji w ługu czarnym skutkuje niższymi poziomami emisji SO2 i wyższymi poziomami emisji NOx. W związku z powyższym kocioł regeneracyjny o niższych poziomach emisji SO2 może osiągać górną granicę zakresu dla NOx, i na odwrót.
(19) Poziomy BAT-AEL nie obejmują okresów, podczas których kocioł regeneracyjny pracuje przy zawartości suchej substancji znacznie niższej niż normalnie ze względu na postój lub prace konserwacyjne przy wyparce ługu czarnego.
(20) Jeżeli w kotle regeneracyjnym ma być spalany ług czarny o DS > 83 %, to poziomy emisji SO2 i siarki gazowej należy ponownie rozważyć dla poszczególnych przypadków.
(21) Zakres ma zastosowanie przy pracy kotła bez spalania mocnych gazów złowonnych.
DS= zawartość suchej substancji w ługu czarnym.
(22) Zwiększenie zawartości suchej substancji w ługu czarnym skutkuje niższymi poziomami emisji SO2 i wyższymi poziomami emisji NOx. W związku z powyższym kocioł regeneracyjny o niższych poziomach emisji SO2 może osiągać górną granicę zakresu dla NOx i na odwrót.
(23) Faktyczny poziom emisji z kotła regeneracyjnego zależy od zawartości suchej substancji i azotu w ługu czarnym oraz ilości i kombinacji strumieni NCG i innych zawierających azot (na przykład gazy odlotowe ze zbiornika do rozpuszczania stopu, metanol wydzielony z kondensatu, biologiczny osad ściekowy) poddawanych spalaniu. Emisje zbliżają się do górnej granicy zakresu BAT-AEL wraz ze wzrostem zawartości suchej substancji, zawartości azotu w ługu czarnym i ilości NCG i innych spalanych strumieni zawierających azot.
(24) Jeżeli w kotle regeneracyjnym ma być spalany ług czarny o DS > 83 %, to poziomy emisji NOx należy ponownie rozważyć dla poszczególnych przypadków.
DS= zawartość suchej substancji w ługu czarnym.
(25) W przypadku istniejącego kotła regeneracyjnego wyposażonego w elektrofiltr, którego okres eksploatacji zbliża się ku końcowi, poziomy emisji mogą z czasem wzrosnąć do 50 mg/Nm3 (co odpowiada 0,4 kg/ADt).
(26) »Mocne gazy« obejmują metanol i terpentynę.
(27) W przypadku pieców do wypalania wapna, w których spala się mocne gazy (w tym metanol i terpentynę), górna granica zakresu AEL może wynosić do 40 mg/Nm3.
(28) W przypadku stosowania paliw ciekłych uzyskanych z substancji roślinnych (np. terpentyna, metanol, olej talowy), w tym paliw uzyskanych jako produkty uboczne w procesie roztwarzania, poziomy emisji mogą wynosić do 350 mg/Nm3 (co odpowiada 0,35 kg NOX/ADt).
(29) W przypadku stosowania paliw gazowych uzyskanych z substancji roślinnych (np. gazy niekondensujące), w tym paliw uzyskanych jako produkty uboczne w procesie roztwarzania, poziomy emisji mogą wynosić do 450 mg/Nm3 (co odpowiada 0,45 kg NOX/ADt).
(30) W przypadku istniejącego pieca do wypalania wapna wyposażonego w elektrofiltr, którego okres eksploatacji zbliża się ku końcowi, poziomy emisji mogą z czasem wzrosnąć do 50 mg/Nm3 (co odpowiada 0,05 kg/ADt).
(31) Ten poziom BAT-AEL opiera się na przepływie gazu w zakresie 100 – 200 Nm3/ADt.
(32) Jeżeli w przypadku istniejących zespołów urządzeń przejście na stopniowe spalanie nie jest wykonalne, poziomy emisji mogą wynosić do 1 000 mg/Nm3 (co odpowiada 0,2 kg/ADt).
(33) Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).
(34) Wartości BAT-AEL nie mają zastosowania do celulozowni wytwarzających naturalną masę pergaminową.
(35) BAT-AEL dla ChZT i fosforu ogólnego nie ma zastosowania do towarowej masy celulozowej na bazie eukaliptusa.
(36) W zakładach produkujących towarową masę siarczynową można stosować etap łagodnego bielenia ClO2 w celu spełnienia wymogów dotyczących produktu, co skutkuje emisjami AOX.
(37) Nie dotyczy zakładów TCF.
(38) Zakresy wartości BAT-AEL dotyczą produkcji masy włóknistej na sprzedaż i części zintegrowanego zakładu obejmującej produkcję masy włóknistej (nie uwzględniono emisji z produkcji papieru).
(39) Ze względu na wyższe emisje związane z konkretnym procesem BAT-AEL dla azotu ogólnego nie dotyczy roztwarzania metodą NSSC z zasadą amonową.
(40) W przypadku celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową mogą wystąpić wyższe poziomy emisji NOX: do 580 mg/Nm3 w przypadku średniej dobowej i do 450 mg/Nm3 w przypadku średniej rocznej.
(41) W przypadku kotłów regeneracyjnych eksploatowanych w zakładach, w których drewno liściaste (bogate w potas) stanowi ponad 25 % stosowanych surowców, mogą wystąpić wyższe poziomy emisji pyłów, sięgające 30 mg/Nm3.
(42) BAT-AEL dla pyłu nie ma zastosowania do celulozowni prowadzących roztwarzanie siarczynowe z zasadą amonową.
(43) Ze względu na wyższe emisje związane z konkretnym procesem BAT-AEL dla SO2 nie ma zastosowania do kotłów regeneracyjnych, które stale pracują w kwaśnych warunkach, tj. w których ług siarczynowy wykorzystuje się jako środek płuczący w mokrym skruberze w ramach procesu odzysku siarczynu.
(44) W przypadku wielostopniowych płuczek Venturiego mogą wystąpić wyższe emisje SO2, których średnia dobowa może wynieść do 400 mg/Nm3, a średnia roczna – do 350 mg/Nm3.
(45) Nie dotyczy operacji w środowisku kwaśnym, tj. okresów, w których odbywa się zapobiegawcze usuwanie osadów w skruberach. W tym okresach emisje mogą wynieść do 300 – 500 mg SO2/Nm3 (przy 5 % O2) dla czyszczenia jednego ze skruberów oraz do 1 200 mg SO2/Nm3 (wartości średnie półgodzinne, przy 5 % O2) w przypadku czyszczenia ostatniej płuczki.
(46) W przypadku masy mechanicznej o wysokim stopniu białości (70 % – 100 % włókna w gotowym papierze) mogą wystąpić poziomy emisji dochodzące do 8 kg/t.
(47) Jeżeli ze względu na wymogi dotyczące jakości masy włóknistej (np. wysoki stopień białości) nie jest możliwe zastosowanie czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do usunięcia, emisje azotu ogólnego mogą przewyższać podaną wartość BAT-AEL i powinny być szacowane dla poszczególnych przypadków.
(48) Jeżeli ze względu na wymogi dotyczące jakości masy włóknistej (np. wysoki stopień białości) nie jest możliwe zastosowanie czynników chelatujących ulegających biodegradacji lub możliwych do usunięcia, emisje azotu ogólnego mogą przewyższać podaną wartość BAT-AEL i powinny być szacowane dla poszczególnych przypadków.
(49) W przypadku zakładów o całkowicie zamkniętych obiegach wody nie występują żadne emisje ChZT.
(50) W przypadku istniejących zespołów urządzeń mogą wystąpić poziomy wynoszące do 0,45 kg/t ze względu na stałe pogarszanie się jakości makulatury i niemożność ciągłej modernizacji oczyszczalni ścieków.
(51) W przypadku zakładów o przepływie ścieków między 5 a 10 m3/t górna granica zakresu wynosi 0,008 kg/t.
(52) W przypadku zakładów produkujących papier graficzny, górna granica zakresu odnosi się do papierni, w których w procesie powlekania wykorzystuje się skrobię.
(53) W zakładach o szczególnym profilu produkcji, które często zmieniają gatunki produkowanego papieru (np. ≥ 5 zmian dziennie jako średnia roczna) lub produkują nisko gramaturowe papiery specjalne (średnia roczna wynosząca ≤ 30 g/m2), emisje mogą przekraczać górną granicę zakresu.
(54) Górna granica zakresu wartości BAT-AEL odnosi się do zakładów produkujących papier rozdrobniony, który wymaga intensywnego mielenia, oraz do zakładów, w których często zmienia się gatunki papieru (np. średnia roczna wynosząca ≥ 1 – 2 zmiany/dziennie).