|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350 |
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 59 |
|
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
|
UMOWY MIĘDZYNARODOWE |
|
|
|
* |
||
|
|
|
Umowa nabycia i usług wzajemnych między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki (US-UE-01) |
|
|
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
|
||
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2367 z dnia 21 grudnia 2016 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8977) ( 1 ) |
|
|
|
|
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH |
|
|
|
* |
|
|
|
Sprostowania |
|
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/1 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2016/2360
z dnia 28 listopada 2016 r.
w sprawie podpisania i zawarcia Umowy nabycia i usług wzajemnych między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 37, w związku z art. 218 ust. 5 i 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Na mocy art. 42 TUE Unia może przeprowadzać operacje wojskowe poza Unią. Istnieje możliwość, by ćwiczenia wojskowe służące przygotowaniu do tych operacji także były przeprowadzane poza Unią. |
|
(2) |
Operacje takie mogą wymagać wsparcia logistycznego oraz dostaw i usług na potrzeby dowództwa i kontyngentów narodowych, które zostały rozmieszczone i uczestniczą w operacji. Wsparcie to, dostawy i usługi nie zawsze mogą zapewnić same państwa członkowskie. |
|
(3) |
Możliwe również, że dowództwo lub kontyngenty narodowe, które zostały rozmieszczone i uczestniczą w operacji, zostaną poproszone o zapewnienie wsparcia logistycznego oraz dostaw i usług na rzecz jednostek Stanów Zjednoczonych Ameryki obecnych w teatrze działań operacji i będą gotowe takie wsparcie, dostawy i usługi zapewnić. |
|
(4) |
Zgodnie z art. 41 ust. 2 TUE wydatki operacyjne wynikające z prowadzonych operacji wojskowych są ponoszone przez państwa członkowskie. W świetle tego postanowienia Unia nie może zaciągać zobowiązań, które mogłyby mieć skutki finansowe dla państw członkowskich. |
|
(5) |
Mechanizm ATHENA ustanowiony decyzją Rady (WPZiB) 2015/528 (1) jest upoważniony do działania w imieniu państw członkowskich w dziedzinie finansowania unijnych operacji wojskowych. |
|
(6) |
W związku z przyjęciem przez Radę dnia 17 listopada 2015 r. decyzji upoważniającej do podjęcia negocjacji, Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa wynegocjował Umowę nabycia i usług wzajemnych między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki (zwaną dalej „umową”). |
|
(7) |
Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w opracowaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie obronne. W związku z tym Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani nie ma ona do niej zastosowania. |
|
(8) |
Umowę tę należy zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Umowa nabycia i usług wzajemnych między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii.
Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania umowy ze skutkiem wiążącym dla Unii.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2016 r.
W imieniu Rady
P. ŽIGA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2015/528 z dnia 27 marca 2015 r. ustanawiająca mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (ATHENA) oraz uchylająca decyzję 2011/871/WPZiB (Dz.U. L 84 z 28.3.2015, s. 39).
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/3 |
TŁUMACZENIE
UMOWA NABYCIA I USŁUG WZAJEMNYCH
między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki
(US-UE-01)
Unia Europejska (UE) i Stany Zjednoczone Ameryki, zwane dalej stronami, dążąc do zwiększenia interoperacyjności, gotowości i skuteczności swoich sił wojskowych poprzez zwiększoną współpracę logistyczną, postanowiły zawrzeć niniejszą Umowę nabycia i usług wzajemnych (niniejsza Umowa).
Artykuł I
Cel
Niniejsza Umowa zostaje zawarta w celu ustanowienia podstawowych zasad, warunków i procedur ułatwiających wzajemne zapewnianie wsparcia logistycznego, dostaw i usług zgodnie z definicją tego terminu zawartą w artykule II niniejszej Umowy.
Artykuł II
Definicje
1. W wersji stosowanej w niniejszej Umowie oraz we wszelkich uzgodnieniach wykonawczych przewidujących konkretne procedury, obowiązują następujące definicje:
|
a) |
Administrator. Administrator Atheny. |
|
b) |
Athena. Mechanizm będący przedmiotem decyzji Rady (WPZiB) 2015/528. |
|
c) |
Informacje niejawne. Informacje i materiały, (i) których nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować różnego stopnia szkodę lub stratę dla interesów Stanów Zjednoczonych Ameryki lub UE lub jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby; (ii) które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem w interesie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych Ameryki lub UE; oraz (iii) które opatrzone są klauzulą tajności przyznaną przez Stany Zjednoczone Ameryki lub UE. Informacje te mogą mieć formę przekazu ustnego, wizualnego, elektronicznego, magnetycznego lub dokumentu, lub też formę materiału, w tym sprzętu lub technologii. |
|
d) |
Wymiana o równoważnej wartości. Płatność z tytułu transferu dokonywanego na mocy niniejszej Umowy, w której uzgodniono, że strona otrzymująca zastępuje otrzymane wsparcie logistyczne, dostawy i usługi wsparciem logistycznym, dostawami i usługami o równoważnej wartości pieniężnej. |
|
e) |
Państwa członkowskie UE. Państwa, które ustanowiły między sobą Unię Europejską zwaną „Unią”, której powierzyły kompetencje służące osiągnięciu wspólnych celów. |
|
f) |
Dowódca operacji UE. Organ wojskowy UE dowodzący unijną operacją wojskową lub unijnym ćwiczeniem wojskowym. Obejmuje to dowódcę misji UE dowodzącego misją wojskową UE, gdy dowództwo to obejmuje funkcje zwykle wypełniane przez dowódcę operacji. |
|
g) |
Uzgodnienie wykonawcze. Pisemne uzgodnienie dodatkowe dotyczące wsparcia logistycznego, dostaw i usług, określające szczegóły, warunki i zasady wykonywania niniejszej Umowy. |
|
h) |
Faktura. Dokument sporządzony przez stronę zapewniającą, w którym wnioskuje ona o zwrot lub płatność za określone wsparcie logistyczne, dostawy i usługi świadczone zgodnie z niniejszą Umową oraz wszelkimi mającymi zastosowanie uzgodnieniami wykonawczymi. |
|
i) |
Wsparcie logistyczne, dostawy i usługi. Żywność, woda, zakwaterowanie, transport (w tym powietrzny), ropa naftowa, oleje, smary, ubrania, usługi łączności, usługi medyczne, amunicja, wsparcie operacji bazowych (i prace budowlane towarzyszące wsparciu operacji bazowych), usługi przechowywania, wykorzystywanie obiektów, usługi szkoleniowe, zapasowe części i elementy, usługi naprawy i konserwacji, usługi kalibracji i usługi portowe. Termin ten obejmuje również czasowe użytkowanie pojazdów ogólnego przeznaczenia i innych nieśmiercionośnych elementów sprzętu wojskowego, w przypadku gdy taki leasing lub pożyczanie są dozwolone na mocy odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz odnośnych państw członkowskich UE uczestniczących w operacji UE. Termin „wsparcie logistyczne, dostawy i usługi” odnosi się do wsparcia, dostaw lub usług należących do dowolnej lub wszystkich z powyższych kategorii. |
|
j) |
Siły wojskowe strony. Siły wojskowe Stanów Zjednoczonych Ameryki lub siły wojskowe UE rozumiane jako kontyngenty oddane do dyspozycji UE przez państwa członkowskie UE uczestniczące w unijnej operacji lub ćwiczeniu, w tym dowództwo i elementy krajowe wspierające tę operację lub ćwiczenie. |
|
k) |
Zamówienie. Pisemny wniosek, o uzgodnionym formacie i podpisany przez upoważnioną osobę, dotyczący zapewniania określonego wsparcia logistycznego, dostaw i usług zgodnie z niniejszą Umową oraz wszelkimi mającymi zastosowanie uzgodnieniami wykonawczymi. |
|
l) |
Punkt kontaktowy. Biuro, agencja, osoba fizyczna lub w przypadku Unii Europejskiej urzędnik zatwierdzający ATHENY, który jest upoważniony przez stronę do podpisania zamówienia zawierającego wniosek lub zezwolenie w zakresie świadczenia wsparcia logistycznego, dostaw i usług na mocy niniejszej Umowy lub do pobierania lub dokonywania płatności za wsparcie logistyczne, dostawy i usługi świadczone lub otrzymywane na mocy niniejszej Umowy. Punkty kontaktowe są wymieniane w oddzielnych powiadomieniach przesyłanych między ATHENĄ a Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki. |
|
m) |
Strona otrzymująca. Strona zamawiająca i otrzymująca wsparcie logistyczne, dostawy i usługi. |
|
n) |
Zastąpienie w naturze. Płatność za transfer dokonywany na mocy niniejszej Umowy, w której uzgodniono, że strona otrzymująca zastępuje otrzymane wsparcie logistyczne, dostawy i usługi wsparciem logistycznym, dostawami i usługami o identycznej lub zasadniczo identycznej naturze na uzgodnionych warunkach. |
|
o) |
Strona zapewniająca. Strona zapewniająca wsparcie logistyczne, dostawy i usługi. |
|
p) |
Transfer. Sprzedaż (poprzez płatności gotówką, zastąpienia w naturze lub wymiany o równoważnej wartości), leasing, pożyczka lub inne tymczasowe zapewnienie wsparcia logistycznego, dostaw i usług na warunkach niniejszej Umowy. |
Artykuł III
Zastosowanie
1. Celem niniejszej Umowy jest ułatwienie wzajemnego zapewniania wsparcia logistycznego, dostaw i usług między stronami, co będzie stosowane głównie w trakcie łączonych ćwiczeń, szkoleń, rozmieszczeń, wizyt w portach, operacji lub innych wspólnych działań lub w przypadku nieprzewidzianych okoliczności lub naglących potrzeb, kiedy jedna ze stron może potrzebować wsparcia logistycznego, dostaw i usług.
2. Niniejsza Umowa ma zastosowanie do zapewniania wsparcia logistycznego, dostaw i usług przez siły wojskowe jednej strony na rzecz sił wojskowych drugiej strony w zamian za płatność gotówką albo wzajemne zapewnianie wsparcia logistycznego, dostaw i usług na rzecz sił wojskowych strony zapewniającej.
3. Wszystkie działania stron na mocy niniejszej Umowy i wszelkich uzgodnień wykonawczych są prowadzone zgodnie z ich odnośnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. Wszystkie zobowiązania stron na mocy niniejszej Umowy i wszelkich powiązanych uzgodnień wykonawczych zależą od dostępności środków na takie cele. O ile uprzednio nie uzgodniono inaczej, strona nie składa zamówienia ani nie otrzymuje wsparcia na mocy niniejszej Umowy i wszelkich powiązanych uzgodnień wykonawczych, jeżeli nie posiada środków finansowych (lub uzgodnionego wsparcia w naturze) na opłacenie takiego wsparcia. Jeżeli strona stwierdza, że nie posiada środków finansowych, by wypełnić swoje zobowiązania, bezzwłocznie informuje drugą stronę, która ma prawo do zaprzestania zapewniania wszelkiego wsparcia, które miało być opłacone z tych środków finansowych. Nie wpływa to na zobowiązania strony do opłacenia otrzymanego już wsparcia.
4. Następujące elementy nie kwalifikują się do transferu na mocy niniejszej Umowy i są wyraźnie wyłączone z jej zakresu:
|
a) |
systemy uzbrojenia; |
|
b) |
najważniejsze elementy końcowe wyposażenia (z wyjątkiem leasingu lub pożyczania pojazdów ogólnego przeznaczenia i innych nieśmiercionośnych elementów sprzętu wojskowego, w przypadku gdy taki leasing lub pożyczanie są dozwolone na mocy odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz odnośnych państw członkowskich UE uczestniczących w operacji UE); oraz |
|
c) |
początkowe ilości części zamiennych i zapasowych powiązanych z początkowym zamówieniem najważniejszych elementów wyposażenia organizacyjnego; można jednak transferować poszczególne części zamienne i zapasowe konieczne do natychmiastowych usług naprawy i konserwacji. |
5. Ponadto żadna ze stron nie może na mocy niniejszej Umowy dokonywać transferu żadnych elementów, których transfer jest zabroniony na mocy odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki lub odnośnych państw członkowskich UE uczestniczących w operacji UE. Zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi Stanów Zjednoczonych Ameryki, państwo to nie może obecnie transferować następujących elementów na mocy niniejszej Umowy:
|
a) |
pocisków kierowanych; |
|
b) |
min morskich i torped; |
|
c) |
amunicji jądrowej (w tym takich elementów jak głowice bojowe, części głowic bojowych, pociski, urządzenia wybuchowe i amunicja ćwiczebna); |
|
d) |
nabojów i materiałów miotających; |
|
e) |
dipoli odbijających i wyrzutni dipoli odbijających; |
|
f) |
systemów naprowadzania bomb lub innej amunicji; |
|
g) |
broni chemicznej lub amunicji (nie obejmuje środków rozpraszania tłumu); |
|
h) |
źródłowych, pobocznych lub specjalnych materiałów jądrowych lub wszelkich innych materiałów, artykułów, danych lub przedmiotów wartościowych, których transfer jest przedmiotem ustawy o energii atomowej z 1954 r. (tytuł 42, kodeks Stanów Zjednoczonych, sekcja 2011 i następne); ani |
|
i) |
elementów wyposażenia wojskowego wskazanych jako znaczące wyposażenie wojskowe w wykazie wyposażenia Stanów Zjednoczonych (część 121 tytułu 22 kodu przepisów federalnych USA), z wyjątkiem wyposażenia dozwolonego zgodnie z definicją wsparcia logistycznego, dostaw i usług na mocy przepisów prawa USA. |
Artykuł IV
Warunki uczestnictwa
1. Każda strona dołoży wszelkich starań, zgodnie ze swoimi własnymi priorytetami, by spełniać wnioski drugiej strony na mocy niniejszej Umowy dotyczące wsparcia logistycznego, dostaw i usług. Jeżeli jednak uzgodnienie wykonawcze zawiera bardziej rygorystyczne normy dotyczące spełnienia takich wniosków, obowiązują normy zawarte w stosownym uzgodnieniu wykonawczym.
2. Zamówienia mogą być składane lub przyjmowane wyłącznie przez punkty kontaktowe lub wyznaczone osoby lub podmioty, określone przez strony w powiadomieniu przesyłanym między Atheną a Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki.
3. Uzgodnienie wykonawcze na mocy niniejszej Umowy może być negocjowane w imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki przez Departament Obrony reprezentowany przez dowództwo sił USA w Europie (USEUCOM), dowództwo innych sił bojowych USA lub wyznaczone przez nich osoby lub podmioty. Uzgodnienia wykonawcze mogą być negocjowane w imieniu UE przez Athenę reprezentowaną przez administratora lub wyznaczoną przez niego osobę lub podmiot, lub przez dowódcę operacji UE. Uzgodnienia wykonawcze mogą określać punkty kontaktowe i ich konkretne upoważnienia lub ograniczenia.
4. Przed przedłożeniem pisemnego zamówienia, strona otrzymująca powinna początkowo skontaktować się z punktem kontaktowym strony zapewniającej, również telefonicznie, faksem lub pocztą elektroniczną, aby ustalić dostępność, cenę i pożądany sposób zapłaty za wymagane materiały lub usługi. Zamówienia zawierają wszystkie elementy danych z załącznika A, jak również wszelkie inne warunki i szczegóły konieczne do przeprowadzenia transferu. Standardowy formularz zamówienia jest załączony jako Tabela A do załącznika A. Numer niniejszej Umowy, US-EU-01, powinien widnieć na wszystkich zamówieniach i odnośnej korespondencji.
5. Obie strony przechowują dokumentację wszystkich transakcji.
6. Strona otrzymująca odpowiada za:
|
a) |
zorganizowanie odbioru i transportu zasobów nabytych na mocy niniejszej Umowy. Nie wyklucza to pomocy przez stronę zapewniającą w ładowaniu zasobów nabytych na mocy niniejszej Umowy do środka transportu; |
|
b) |
przejście wszelkich mających zastosowanie odpraw celnych i zorganizowanie innych oficjalnych działań wymaganych na mocy obowiązujących przepisów celnych. |
7. Osoba fizyczna wyznaczona przez stronę otrzymującą do uzyskania wsparcia logistycznego, dostaw i usług w imieniu strony otrzymującej podpisuje standardowy formularz zamówienia (załącznik A, Tabela A) w odpowiednim polu jako dowód odbioru. Jeżeli standardowy formularz zamówienia nie jest dostępny w punkcie wydającym strony zapewniającej, osoba fizyczna odbierająca wsparcie logistyczne, dostawy i usługi podpisuje pokwitowanie odbioru dostarczone przez stronę zapewniającą jako zamiennik. Numer niniejszej Umowy, US-EU-01, jest wpisywany na pokwitowaniu odbioru.
8. Strona zapewniająca odpowiada za:
|
a) |
powiadamianie strony otrzymującej kiedy i gdzie dostępne są do odebrania wsparcie logistyczne, dostawy i usługi; oraz |
|
b) |
przekazanie podpisanego pokwitowania odbioru punktowi kontaktowemu upoważnionemu do przyjmowania zamówień na mocy niniejszej Umowy. Podpisane pokwitowanie odbioru jest załączone do oryginalnego formularza zamówienia. |
9. Wsparcie logistyczne, dostawy i usługi otrzymane na mocy niniejszej Umowy nie są ponownie transferowane, czasowo ani na stałe, do żadnego innego państwa, organizacji międzynarodowej ani podmiotu (oprócz personelu, pracowników lub pośredników sił wojskowych strony otrzymującej) bez uprzedniej pisemnej zgody strony zapewniającej uzyskanej poprzez stosowne kanały.
Artykuł V
Zwrot kosztów
1. Unia Europejska zapewnia, by jej państwa członkowskie, bezpośrednio lub za pośrednictwem Atheny, zwróciły Stanom Zjednoczonym Ameryki wszelkie koszty wsparcia logistycznego, dostaw i usług zapewnionych przez Stany Zjednoczone Ameryki na mocy niniejszej Umowy, zgodnie z procedurami przedstawionymi w załączniku B.
2. Stany Zjednoczone Ameryki zwracają Athenie wszelkie koszty wsparcia logistycznego, dostaw i usług zapewnionych przez Unię Europejską na mocy niniejszej Umowy, zgodnie z procedurami przedstawionymi w załączniku B.
Artykuł VI
Koszty anulowane lub wyłączone
O ile pozwalają na to mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze, strony zapewniają, by wszelkie łatwe do wskazania cła, podatki i podobne opłaty nie były nakładane na działania prowadzone na mocy niniejszej Umowy. Strony współpracują, by dostarczyć odpowiednią dokumentację w celu zmaksymalizowania zwolnień podatkowych i celnych, w tym w ramach wszelkich mających zastosowanie umów o zniesieniu podatków i ceł. Strony informują się wzajemnie, czy cena pobierana za wsparcie logistyczne, dostawy i usługi zawiera podatki lub cła. Przy ustalaniu, czy należy pobierać cła, podatki lub podobne opłaty, zasady cenowe zawarte w artykule V i w załączniku B regulują wartość wsparcia logistycznego, dostaw i usług zapewnianych przez stronę zapewniającą.
Artykuł VII
Odpowiedzialność
Każda strona odstępuje od wszelkich roszczeń (innych niż roszczenia związane z wynagrodzeniem za pomoc zapewnioną na mocy poniższych postanowień), które może mieć wobec drugiej strony za szkodę, stratę lub zniszczenie mienia lub za obrażenia lub śmierć personelu wynikające z działań sił wojskowych, personelu, pracowników, pośredników i dostawców (w tym podwykonawców) drugiej strony na mocy niniejszej Umowy. Roszczenia stron trzecich wobec Stanów Zjednoczonych Ameryki lub UE za szkodę lub stratę spowodowane przez ich siły wojskowe, personel, pracowników, pośredników lub dostawców (w tym podwykonawców) w wyniku działań prowadzonych na mocy niniejszej Umowy są analizowane przez stronę, wobec której takie roszczenia są składane, zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami i przepisami ustawowymi i wykonawczymi tej strony.
Artykuł VIII
Bezpieczeństwo informacji
Zamiarem stron jest, by działania prowadzone na mocy niniejszej Umowy i wszelkich uzgodnień wykonawczych były prowadzone na szczeblu jawnym. Żadne informacje niejawne nie są dostarczane lub wytwarzane na mocy niniejszej Umowy lub wszelkich uzgodnień wykonawczych.
Artykuł IX
Interpretacja i zmiany umowy
1. Wszelkie spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, wszelkich uzgodnień wykonawczych lub transakcji zawieranych na jej mocy są rozwiązywane w drodze konsultacji między stronami i nie są kierowane do żadnego krajowego lub międzynarodowego trybunału lub strony trzeciej celem ich rozstrzygnięcia.
2. Każda strona może w każdej chwili wystąpić z wnioskiem o zmianę niniejszej Umowy przez dostarczenie pisemnego powiadomienia drugiej stronie. W przypadku wystosowania takiego wniosku, strony jak najszybciej rozpoczynają negocjacje. Niniejsza Umowa może zostać zmieniona jedynie w drodze pisemnego porozumienia między stronami.
Artykuł X
Wejście w życie i wygaśnięcie umowy
Niniejsza Umowa, składająca się z preambuły, art. I–X oraz załączników A i B, wchodzi w życie z dniem złożenia ostatniego podpisu. Niniejsza Umowa pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia za obopólną zgodą stron wyrażoną na piśmie lub przez jedną ze stron, która z co najmniej 180-dniowym wyprzedzeniem powiadomi drugą stronę na piśmie wolę rozwiązania Umowy. Niezależnie od wygaśnięcia niniejszej Umowy, wszelkie zobowiązania dotyczące zwrotu kosztów poniesione w związku z jej warunkami pozostają wiążące wobec strony odpowiedzialnej do czasu ich wypełnienia.
W DOWÓD CZEGO, odpowiednio upoważnieni niżej podpisani, złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.
SPORZĄDZONO w Brukseli dnia szóstego grudnia 2016 r. w dwóch egzemplarzach, w języku angielskim.
WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW
|
ZAŁĄCZNIK A |
Minimalne podstawowe elementy danych do zamówień |
|
TABELA A |
Standardowy formularz zamówienia |
|
ZAŁĄCZNIK B |
Zwrot kosztów |
ZAŁĄCZNIK A
MINIMALNE PODSTAWOWE ELEMENTY DANYCH DO ZAMÓWIEŃ
|
1) |
Data zamówienia |
|
2) |
Nazwa i adres biura do wystawienia faktury |
|
3) |
Wykaz kolejnych elementów zgodnie z ich numerami magazynowymi, o ile takie numery istnieją |
|
4) |
Ilość i opis wnioskowanych materiałów/usług |
|
5) |
Dostarczona ilość |
|
6) |
Jednostka miary |
|
7) |
Cena jednostkowa w walucie określonej przez stronę wystawiającą fakturę lub zgodnie z ustaleniami zawartymi w zamówieniu |
|
8) |
Dostarczona ilość (5) pomnożona przez cenę jednostkową (7) |
|
9) |
Waluta określona przez stronę wystawiającą fakturę lub zgodnie z ustaleniami zawartymi w zamówieniu |
|
10) |
Całkowita cena zamówienia wyrażona w walucie określonej przez stronę wystawiającą fakturę lub zgodnie z ustaleniami zawartymi w zamówieniu |
|
11) |
Nazwisko (napisane lub wydrukowane), podpis i funkcja przedstawiciela upoważnionego do złożenia zamówienia |
|
12) |
Odbiorca płatności wskazany na przekazie pieniężnym |
|
13) |
Nazwa i adres biura, które ma otrzymać przekaz pieniężny |
|
14) |
Podpis odbiorcy zaświadczający o otrzymaniu wsparcia logistycznego, dostaw lub usług zgodnie z zamówieniem lub oddzielny dokument uzupełniający |
|
15) |
Numer dokumentu zamówienia |
|
16) |
Organizacja otrzymująca |
|
17) |
Organizacja wydająca |
|
18) |
Rodzaj transakcji |
|
19) |
Przeznaczenie środków finansowych lub zaświadczenie o dostępności takich środków, o ile ma to zastosowanie zgodnie z procedurami stron |
|
20) |
Data i miejsce pierwotnego transferu; w przypadku transakcji wymiany, harmonogram zastąpienia zawierający czas i miejsce transferu zastąpienia |
|
21) |
Nazwisko, podpis i funkcja urzędnika upoważnionego do przyjęcia zamówienia |
|
22) |
Dodatkowe specjalne wymagania, o ile mają zastosowanie, takie jak transport, pakowanie itd. |
|
23) |
Ograniczenie odpowiedzialności rządu |
|
24) |
Nazwisko, podpis, data i funkcja urzędnika strony zapewniającej, który faktycznie wydaje dokument dotyczący wsparcia logistycznego, dostaw i usług. |
ZAŁĄCZNIK B
ZWROT KOSZTÓW
|
1. |
W odniesieniu do transferów wsparcia logistycznego, dostaw i usług na mocy niniejszej Umowy strony zgadzają się na płatność gotówką („transakcja podlegająca zwrotowi”) albo przez zastąpienie w naturze lub wymianę o równoważnej wartości (obie są „transakcjami wymiany”). Strona otrzymująca reguluje płatność na rzecz strony zapewniającej zgodnie z ust. 1 lit. a) lub ust. 1 lit. b) niniejszego załącznika.
|
|
2. |
Jeżeli ostateczna cena za zamówienie nie została uzgodniona z wyprzedzeniem, w zamówieniu, do czasu uzgodnienia ceny końcowej, określa się maksymalną odpowiedzialność wobec strony zamawiającej wsparcie logistyczne, dostawy i usługi. Następnie strony jak najszybciej rozpoczynają negocjacje, aby ustalić cenę końcową. |
|
3. |
Punkty kontaktowe zajmujące się płatnościami i pobieraniem opłat na rzecz każdej ze stron są określane w powiadomieniach przesyłanych między ATHENĄ a Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki. |
|
4. |
Cena wsparcia logistycznego, dostaw i usług na mocy niniejszej Umowy nie jest wyższa niż cena za takie samo wsparcie logistyczne, dostawy i usługi dostępne w ramach dowolnej innej obowiązującej umowy. |
ROZPORZĄDZENIA
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/15 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/2361
z dnia 15 grudnia 2016 r.
ustanawiające zakaz połowów widlaka białego w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszarów VIII i IX oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszarów V, VI i VII przez statki pływające pod banderą Portugalii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 1367/2014 (2) określono kwoty na rok 2016. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2016 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2016 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
João AGUIAR MACHADO
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1367/2014 z dnia 15 grudnia 2014 r. ustalające na lata 2015 i 2016 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
40/TQ1367 |
|
Państwo członkowskie |
Portugalia |
|
Stado |
GFB/89- i warunek szczególny GFB/*567- |
|
Gatunek |
Widlak biały (Phycis blennoides) |
|
Obszar |
Wody Unii i wody międzynarodowe obszarów VIII i IX oraz wody Unii i wody międzynarodowe obszarów V, VI i VII |
|
Data |
30.11.2016 |
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/18 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/2362
z dnia 20 grudnia 2016 r.
w sprawie sprostowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2073 w odniesieniu do kwoty udostępnionej Francji do celów dokonania zwrotu środków przeniesionych z roku budżetowego 2016
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 26 ust. 6,
po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2073 (2) określa kwoty dostępne dla państw członkowskich do celów dokonania zwrotu na rzecz odbiorców końcowych w roku budżetowym 2017. Kwoty te odpowiadają zmniejszeniu w ramach dyscypliny finansowej faktycznie zastosowanej przez państwa członkowskie w roku budżetowym 2016 na podstawie deklaracji wydatków państw członkowskich za okres od dnia 16 października 2015 r. do dnia 15 października 2016 r. |
|
(2) |
W przypadku Francji wystąpił błąd w systemie informatycznym Komisji przetwarzającym deklaracje państw członkowskich na potrzeby określenia kwot brutto wydatków podlegających dyscyplinie finansowej. Błąd ten spowodował zastosowanie błędnej kwoty dyscypliny finansowej i tym samym błędnej kwoty dostępnej dla Francji do celów dokonania zwrotu. Błąd ten nie ma wpływu na kwoty określone dla innych państw członkowskich. |
|
(3) |
W związku z podstawą prawną dotyczącą zwrotu kosztów oraz aby zapewnić ochronę interesów finansowych Unii, kwotę dostępną dla Francji do celów dokonania zwrotu należy skorygować. |
|
(4) |
W związku z powyższym całkowita kwota dyscypliny finansowej zastosowanej przez państwa członkowskie w roku budżetowym 2016, jak określono w motywie 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2073, wynosi 433 mln EUR. |
|
(5) |
Należy zatem odpowiednio sprostować rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/2073. |
|
(6) |
Ponieważ korekta wprowadzona niniejszym rozporządzeniem dotyczy stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2073, które stosuje się od dnia 1 grudnia 2016 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od dnia 1 grudnia 2016 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2073 wpis dotyczący Francji otrzymuje brzmienie:
|
„Francja |
88 824 479 ” |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 grudnia 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2073 z dnia 23 listopada 2016 r. w sprawie zwrotu, zgodnie z art. 26 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013, środków przeniesionych z roku budżetowego 2016 (Dz.U. L 320 z 26.11.2016, s. 25).
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/20 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/2363
z dnia 21 grudnia 2016 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1210/2003 dotyczące niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1210/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. dotyczące niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2465/96 (1), w szczególności jego art. 11 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 zawiera wykaz instytucji publicznych, korporacji i agend oraz osób fizycznych i prawnych, organów i podmiotów byłego rządu Iraku objętych zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych znajdujących się poza Irakiem w dniu 22 maja 2003 r. zgodnie z tym rozporządzeniem. |
|
(2) |
Dnia 16 grudnia 2016 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ podjął decyzję o wykreśleniu 7 podmiotów z wykazu osób lub podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
p.o. Szef Służby ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej
ZAŁĄCZNIK
W załączniku III do rozporządzenia Rady (WE) nr 1210/2003 skreśla się następujące wpisy:
|
„63. |
IRAQI NATIONAL OIL COMPANY (INOC), including its subsidiaries and associated companies: CENTRAL PETROLEUM ESTABLISHMENT; NORTHERN PETROLEUM ORGANISATION; SOUTHERN PETROLEUM ORGANISATION; STATE ESTABLISHMENT FOR EXPLORATION OF OIL AND GAS; GAS AND STATE ESTABLISHMENT OF OIL TANKERS. Adresy: a) Jumhuriya Street, Khullani Square, P.O. Box, 476, Baghdad, Iraq; b) P.O. Box 1, Kirkuk, Iraq; c) P.O. Box 240, Basrah, Iraq.”; |
|
„80. |
MINISTRY OF OIL [IRAQ]. Adres: P.O. Box 6178, Baghdad, Iraq.”; |
|
„101. |
NORTH REFINERIES COMPANY. Adres: Baiji, Iraq.”; |
|
„119. |
STATE COMPANY FOR OIL PROJECTS (alias STATE ORGANISATION FOR OIL PROJECTS). Adresy: a) Ministry of Oil Complex, Port Said St., P.O. Box 198, Baghdad, Iraq; b) P.O. Box 198, Sadoon St., Baghdad, Iraq.”; |
|
„159. |
STATE ESTABLISHMENT FOR OIL REFINING AND GAS PROCESSING. Adres: P.O. Box 3069, Sa'doon St., Baghdad, Iraq.”; |
|
„160. |
STATE ESTABLISHMENT FOR OIL TRAINING. Adres: P.O. Box, 6073, Al-Mansoor, Baghdad, Iraq.”; |
|
„186. |
STATE ORGANISATION FOR OIL PRODUCTS AND GAS DISTRIBUTION (alias STATE ORGANISATION FOR DISTRIBUTION OF OIL PRODUCTS AND GAS). Adres: Khayam Cinema St., Southgate, P.O. Box 302, Baghdad, Iraq.”. |
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/22 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/2364
z dnia 21 grudnia 2016 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
|
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
|
0702 00 00 |
MA |
98,4 |
|
TN |
262,8 |
|
|
TR |
114,8 |
|
|
ZZ |
158,7 |
|
|
0707 00 05 |
MA |
79,2 |
|
TR |
155,8 |
|
|
ZZ |
117,5 |
|
|
0709 93 10 |
MA |
228,3 |
|
TR |
162,9 |
|
|
ZZ |
195,6 |
|
|
0805 10 20 |
IL |
126,4 |
|
TR |
77,0 |
|
|
ZA |
70,9 |
|
|
ZZ |
91,4 |
|
|
0805 20 10 |
MA |
69,6 |
|
ZZ |
69,6 |
|
|
0805 20 30 , 0805 20 50 , 0805 20 70 , 0805 20 90 |
IL |
146,7 |
|
JM |
129,1 |
|
|
MA |
74,5 |
|
|
TR |
76,9 |
|
|
ZZ |
106,8 |
|
|
0805 50 10 |
AR |
76,7 |
|
TR |
69,0 |
|
|
ZZ |
72,9 |
|
|
0808 10 80 |
US |
132,4 |
|
ZZ |
132,4 |
|
|
0808 30 90 |
CN |
103,6 |
|
ZZ |
103,6 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/24 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE, Euratom) 2016/2365
z dnia 19 grudnia 2016 r.
ustanawiająca formularze zgłaszania nadużyć i nieprawidłowości mających wpływ na należności z tytułu tradycyjnych zasobów własnych oraz formularze sprawozdań z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 608/2014
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 z dnia 26 maja 2014 r. określające środki wykonawcze dotyczące systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2 i art. 6 ust. 2.
po konsultacjach z Komitetem Doradczym ds. Zasobów Własnych,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W decyzji Komisji 97/245/WE, Euratom (2) ustanowiono ustalenia dotyczące przekazywania informacji Komisji przez państwa członkowskie w ramach systemu środków własnych. |
|
(2) |
Decyzja 97/245/WE, Euratom ma jedną podstawę prawną, tj. rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 (3). Po wejściu w życie decyzji Rady 2014/335/UE (4) przekazywanie informacji Komisji przez państwa członkowskie jest regulowane dwoma rozporządzeniami Rady: rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 608/2014 i rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 609/2014 (5). Należy zatem przyjąć odrębne decyzje wykonawcze Komisji w odniesieniu do każdego rozporządzenia. Przepisy dotyczące wzorów sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych oraz formularz zgłaszania wartości nieodzyskiwalnych odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych określone w decyzji 97/245/WE, Euratom zostały włączone do decyzji wykonawczej Komisji (UE, Euratom) 2016/2366 (6). Przepisy dotyczące formularzy i wzoru zgłoszenia nadużyć i nieprawidłowości mających wpływ na należności z tytułu zasobów własnych oraz sprawozdania z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych zgodnie z decyzją 97/245/WE powinny zostać włączone do niniejszej decyzji. |
|
(3) |
Przypadki nadużyć i nieprawidłowości należy zgłaszać w sposób ustrukturyzowany. |
|
(4) |
Decyzją 97/245/WE nałożono na państwa członkowskie obowiązek przedstawiania Komisji informacji dotyczących departamentów i agencji odpowiedzialnych za sporządzanie sprawozdań. Konieczne jest zapewnienie, aby państwa członkowskie również informowały Komisję o wszelkich zmianach tych informacji. |
|
(5) |
Aby państwa członkowskie jak najszybciej zaczęły stosować zmienione formularze, w szczególności jeśli chodzi o zmodyfikowaną stawkę zatrzymania, niniejsza decyzja powinna wejść w życie i być stosowana od dnia jej publikacji. |
|
(6) |
Ze względów spójności niniejsza decyzja oraz decyzja wykonawcza (UE, Euratom)2016/2366 powinny zacząć obowiązywać tego samego dnia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Państwa członkowskie korzystają z formularza określonego w załączniku I do niniejszej decyzji w celu sporządzania opisów wykrytych przypadków nadużyć i nieprawidłowości obejmujących należności przekraczające 10 000 EUR, jak również z formularza określonego w załączniku II do niniejszej decyzji w celu szczegółowego opisania stanowiska dotyczącego przypadków nadużyć i nieprawidłowości, o których Komisja została już poinformowana, jeżeli wcześniej nie odnotowano odzyskania środków, anulowania bądź niemożności ich odzyskania, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014.
Artykuł 2
Państwa członkowskie korzystają z formularza określonego w załączniku III do niniejszej decyzji w celu sporządzania sprawozdania z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014.
Artykuł 3
Państwa członkowskie informują Komisję o departamentach lub agencjach odpowiedzialnych za sporządzanie i wysyłanie opisów i szczegółowych informacji, o których mowa w art. 1, oraz sprawozdań, o których mowa w art. 2. Państwa członkowskie informują również Komisję o wszelkich zmianach danych tych departamentów lub agencji.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 29.
(2) Decyzja Komisji 97/245/WE, Euratom z dnia 20 marca 1997 r. ustanawiająca ustalenia dotyczące przekazywania informacji Komisji przez państwa członkowskie w ramach systemu środków własnych Wspólnoty (Dz.U. L 97 z 12.4.1997, s. 12).
(3) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 2007/436/WE, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 130 z 31.5.2000, s. 1).
(4) Decyzja Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105).
(5) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie metod i procedury udostępniania tradycyjnych zasobów własnych, zasobów własnych opartych na VAT i zasobów własnych opartych na DNB oraz w sprawie środków w celu zaspokojenia potrzeb gotówkowych (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 39).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2016/2366 z dnia 19 grudnia 2016 r. ustanawiająca wzory sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych oraz formularz zgłaszania wartości nieodzyskiwalnych odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 (zob. s. 30 niniejszego Dziennika Urzędowego).
ZAŁĄCZNIK I
FORMULARZ ZGŁOSZENIA NADUŻYCIA
Formularz informacyjny przesyłany do Komisji (DG BUDG), zawierający opis wykrytych przypadków nadużycia i nieprawidłowości dotyczących należności przekraczających 10 000 EUR
IDENTYFIKACJA FORMULARZA PODSTAWOWEGO
0. Państwo członkowskie:
0.0. Numer identyfikacyjny sprawy (1):
0.1. Kwartalny okres odniesienia:
0.2. Data przesłania:
0.3. Departament lub agencja, które dokonały ustalenia:
OPIS SPRAWY
1. Towary:
1.0. Nazwa handlowa:
1.1. Pozycja taryfowa (2):
1.1.1. zadeklarowana:
1.1.2 ustalona:
1.1.3 domniemana:
1.2 Pochodzenie:
1.2.1. zadeklarowane:
1.2.2 ustalone:
1.2.3 domniemane:
1.3 Przywieziono z:
1.3.1. zadeklarowane:
1.3.2 ustalone:
1.3.3 domniemane:
1.4 Ilość:
1.4.1. zadeklarowana:
1.4.2 ustalona:
1.4.3 domniemana:
1.5 Wartość:
1.5.1. zadeklarowana:
1.5.2 ustalona:
1.5.3 domniemana:
(1) Państwa członkowskie numerują sprawy w kolejności rocznej według następującego formatu: OR/MS/99/999999/0. W przypadku państw członkowskich, które nie stosują jednolitej kolejności rocznej, lecz kolejność dla jednostek regionalnych, pierwsze dwie cyfry z sześciu identyfikują daną jednostkę regionalną.
(2) Zgodnie z Nomenklaturą scaloną określoną w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
2. Rodzaj nadużycia lub nieprawidłowości:
2.1. Nazwa pozycji:
2.2. Procedura celna lub odpowiednie postępowanie:
3. Krótki opis mechanizmu nadużycia finansowego:
4. Domniemany rząd wielkości zasobów własnych, od których uiszczenia się uchylono, lub dokładna kwota:
4.1. oszacowane:
4.2. ustalone:
4.3. odzyskane:
5. Rodzaj czynności kontrolnej, która doprowadziła do ujawnienia sprawy:
5.1. metoda:
5.2. uwagi:
6. Etap zaawansowania procedury oraz, w stosownych przypadkach, szczegóły ustalenia:
— data ustalenia:
— kod administracyjny:
— kod finansowy:
7. Sprawa, która została już notyfikowana na podstawie porozumień o pomocy wzajemnej (rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 (1)):
Odniesienie do wzajemnej pomocy:
8. Podjęte lub planowane środki w celu zapobieżenia ponownemu wystąpieniu nadużyć lub nieprawidłowości:
9.
9.1 Uczestniczące państwa członkowskie:
9.2. Zainteresowane podmioty gospodarcze (opcjonalnie):
10 Inne informacje:
10.1. jawne:
10.2. numer sprawy OLAF:
10.3. poufne:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).
ZAŁĄCZNIK II
FORMULARZ AKTUALIZACJI FORMULARZA PODSTAWOWEGO (1)
11 (2)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
Uwagi
Odniesienie do formularza podstawo-wego
Zmiana szacunku
Data ustalenia
Data wpisu na konto B
Ustalone należności: Saldo za poprzedni kwartał
Korekta podstawy (±)
Kwoty odpisane
Kwoty podlegające zwrotowi (15 ± 16 – 17)
Kwoty odzyskane
Ustalone należności: saldo na koniec kwartału (18 – 19)
Kod postępowania administracyjnego lub sądowego
Kod finansowy
(1) Pola od 11 do 22 formularza aktualizacji aktualizują pola 4 i 6 formularza podstawowego.
(2) Formularzowi aktualizacji przypisany jest ten sam numer identyfikacji co numer formularza podstawowego, do którego się odnosi; jeżeli istnieje więcej niż jeden formularz aktualizacji, numery przydziela się od 1 do x w następującym formacie: OR/MS/99/99999
ZAŁĄCZNIK III
SPRAWOZDANIE ROCZNE (1)
20…
Państwo członkowskie: …..............................................................
1. Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie
Działania w ramach kontroli
Liczba
Przyjęte zgłoszenia celne (w odniesieniu do procedur celnych lub przeznaczenia celnego)
Zgłoszenia sprawdzone po odprawie celnej w odniesieniu do procedur celnych lub przeznaczenia celnego (kontrole po odprawie celnej)
Łączna liczba personelu w służbach celnych na szczeblu krajowym (1)
Łączna liczba personelu wykonującego kontrole po odprawie celnej, na szczeblu krajowym
(1) Łączna liczba personelu celnego (wyrażona jako liczba osób rocznie w przeliczeniu na ekwiwalent pełnego czasu pracy).
2. Kwestie zasadnicze
Wykaz najważniejszych kwestii dotyczących ustalenia, księgowania oraz udostępniania należności, które wystąpiły w trakcie stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 i rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 609/2014, jak również rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000, łącznie z kwestiami podnoszonymi w sprawach spornych.
(w razie potrzeby należy kontynuować w załączniku, odnosząc się do tego punktu)
(1) O którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014.
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/30 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE, Euratom) 2016/2366
z dnia 19 grudnia 2016 r.
ustanawiająca wzory sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych oraz formularz zgłaszania wartości nieodzyskiwalnych odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 609/2014
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie metod i procedury udostępniania tradycyjnych zasobów własnych, zasobów własnych opartych na VAT i zasobów własnych opartych na DNB oraz w sprawie środków w celu zaspokojenia potrzeb gotówkowych (1), w szczególności jego art. 6 ust. 4 i art. 13 ust. 3,
po konsultacjach z Komitetem Doradczym ds. Zasobów Własnych,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W decyzji Komisji 97/245/WE, Euratom (2) ustanowiono ustalenia dotyczące przekazywania informacji Komisji przez państwa członkowskie w ramach systemu środków własnych. |
|
(2) |
Decyzja 97/245/WE, Euratom ma jedną podstawę prawną, tj. rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 (3). Po wejściu w życie decyzji Rady 2014/335/UE, Euratom (4) przekazywanie informacji Komisji przez państwa członkowskie jest regulowane dwoma rozporządzeniami Rady: rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 608/2014 (5) i rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 609/2014. Należy zatem przyjąć odrębne decyzje wykonawcze Komisji w odniesieniu do każdego rozporządzenia. Przepisy dotyczące formularzy i wzoru zgłoszenia nadużyć i nieprawidłowości mających wpływ na należności z tytułu zasobów własnych oraz sprawozdania z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych określone w decyzji 97/245/WE zostały włączone do decyzji wykonawczej (UE, Euratom) 2016/2365 (6). Przepisy dotyczące wzorów sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych oraz formularz zgłaszania wartości nieodzyskiwalnych odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych określone w decyzji 97/245/WE, Euratom powinny zostać włączone do niniejszej decyzji. |
|
(3) |
Należy ustanowić wzory na potrzeby comiesięcznego przekazywania sprawozdań dotyczących kont A i B, aby proces ten przebiegał w sposób ustrukturyzowany. |
|
(4) |
Wzory sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych powinny uwzględniać dostosowanie stawki kosztów poboru, którą zatrzymają państwa członkowskie przy poborze tradycyjnych zasobów własnych, jak określono w decyzji Rady 2014/335/UE, Euratom. |
|
(5) |
Decyzją 97/245/WE nałożono na państwa członkowskie obowiązek przedstawiania Komisji informacji dotyczących departamentów i agencji odpowiedzialnych za sporządzanie sprawozdań. Konieczne jest zapewnienie, aby państwa członkowskie również informowały Komisję o wszelkich zmianach tych informacji. |
|
(6) |
Ze względu na przejrzystość i pewność prawa należy uchylić decyzję 97/245/WE, Euratom. |
|
(7) |
Aby państwa członkowskie jak najszybciej zaczęły stosować zmienione formularze, w szczególności jeśli chodzi o zmodyfikowaną stawkę zatrzymania, niniejsza decyzja powinna wejść w życie i być stosowana od dnia jej publikacji. |
|
(8) |
Ze względów spójności niniejsza decyzja oraz decyzja wykonawcza (UE, Euratom) 2016/2365 powinny zacząć obowiązywać tego samego dnia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Państwa członkowskie korzystają ze wzorów określonych w załącznikach I, II, III i IV do niniejszej decyzji w celu sporządzenia sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu tradycyjnych zasobów własnych, o których mowa w art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014.
Artykuł 2
Państwa członkowskie korzystają z formularza określonego w załączniku V do niniejszej decyzji w celu sporządzania sprawozdań dotyczących należności nieściągalnych odpowiadających należnościom z tytułu tradycyjnych zasobów własnych, o których to sprawozdaniach mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014. Przekazują te sprawozdania za pośrednictwem elektronicznego systemu zarządzania i informacji.
Artykuł 3
Państwa członkowskie informują Komisję o departamentach lub agencjach odpowiedzialnych za sporządzanie i wysyłanie sprawozdań, o których mowa w art. 1, oraz sprawozdań, o których mowa w art. 2. Państwa członkowskie informują również Komisję o wszelkich zmianach danych tych departamentów lub agencji.
Artykuł 4
Decyzja 97/245/WE, Euratom traci moc.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 39.
(2) Decyzja Komisji 97/245/WE, Euratom z dnia 20 marca 1997 r. ustanawiająca ustalenia dotyczące przekazywania informacji Komisji przez państwa członkowskie w ramach systemu środków własnych Wspólnoty (Dz.U. L 97 z 12.4.1997, s. 12).
(3) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 2007/436/WE, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 130 z 31.5.2000, s. 1).
(4) Decyzja Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105).
(5) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 z dnia 26 maja 2014 r. określające środki wykonawcze dotyczące systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 29).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2016/2365 z dnia 19 grudnia 2016 r. ustanawiająca formularze zgłaszania nadużyć i nieprawidłowości mających wpływ na należności z tytułu tradycyjnych zasobów własnych oraz formularze sprawozdań z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 (zob. s. 24 niniejszego Dziennika Urzędowego).
ZAŁĄCZNIK I
KONTO „A” ZASOBÓW WŁASNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Deklaracja ustalonych należności (1)
Państwo członkowskie:
Miesiąc/rok:
(waluta krajowa)
RODZAJ ZASOBÓW
Nr referencyjny państwa członkowskiego (nieobowiązkowe)
Konta ustanowione w ciągu miesiąca (2)
(1)
Kwoty odzyskane z odrębnego rachunku
(2)
Korekty do wcześniejszych ustaleń (3)
Kwoty brutto
(5) = (1) + (2) + (3) – (4)
Kwoty netto
(6)
+
(3)
–
(4)
1210
Opłaty celne (z wyjątkiem ceł wyrównawczych i antydumpingowych)
1230
Cła wyrównawcze i antydumpingowe na produkty
1240
Cła wyrównawcze i antydumpingowe na usługi
12
OPŁATY CELNE
1100
Opłaty od produkcji dotyczące roku gospodarczego 2005/2006 oraz lat poprzednich
1110
Opłaty od składowania cukru
1130
Opłaty od niewyeksportowanej produkcji cukru C, izoglukozy C i syropu inulinowego C oraz od substytutów cukru C i izoglukozy C
1170
Opłata produkcyjna
RODZAJ ZASOBÓW
Nr referencyjny państwa członkowskiego (nieobowiązkowe)
Konta ustanowione w ciągu miesiąca (2)
(1)
Kwoty odzyskane z odrębnego rachunku
(2)
Korekty do wcześniejszych ustaleń (3)
Kwoty brutto
(5) = (1) + (2) + (3) - (4)
Kwoty netto
(6)
+
(3)
–
(4)
1180
Jednorazowe opłaty od dodatkowych kwot cukru i uzupełniających kwot izoglukozy
1190
Opłata za nadwyżki
11
OPŁATY OD CUKRU
OGÓŁEM 12 + 11
– 20 % z tytułu kosztów poboru
– 25 % z tytułu kosztów poboru (4)
– 10 % z tytułu kosztów poboru (5)
Ogółem do zapłaty Unii Europejskiej
(1) W tym należności ustalone w wyniku kontroli i w związku z przypadkami nadużyć i nieprawidłowości.
(2) W tym korekty księgowe.
(3) Korekty wstępnych ustaleń, w szczególności przypadki zwrotu i spłaty po odprawie celnej. Jeśli chodzi o cukier, przy korektach dotyczących wcześniejszych lat gospodarczych należy wskazać, do którego roku się one odnoszą.
(4) Stawka zatrzymania 25 % odnosi się do kwot, które zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi powinny były zostać udostępnione w okresie od 1 marca 2001 r. do 28 lutego 2014 r.
(5) Stawka zatrzymania 10 % odnosi się do kwot, które zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi powinny były zostać udostępnione przed dniem 28 lutego 2001 r.
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK DO SPRAWOZDANIA Z KONTA „A” ZASOBÓW WŁASNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Monitorowanie zwrotu kwot w przypadkach nieprawidłowości i opóźnień wykrytych za pomocą środków kontroli i nadzoru (1)
Miesiąc/Rok
(waluta krajowa)
Kwota brutto odzyskanych zasobów własnych
Odniesienia do nieprawidłowości lub opóźnień w ustaleniu, zaksięgowaniu i udostępnieniu zasobów własnych, wykrytych podczas kontroli (2) (3)
Uwagi
Odpowiednia stawka zatrzymania środków (4)
Kwota ujęta w rubryce „Ogółem do zapłaty Unii Europejskiej” (3)
20 %
25 %
10 %
Tak
Nie
Ogółem
(1) Art. 2 ust. 3 lub art. 4 ust. 6 akapit trzeci rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 608/2014.
(2) W razie konieczności w kolumnie tej podaje się również odniesienia do płatności na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 609/2014.
(3) W razie konieczności w kolumnie tej podaje się również odniesienia do pism Komisji.
(4) Zaznaczyć X.
ZAŁĄCZNIK III
ZASOBY WŁASNE UNII EUROPEJSKIEJ — ODRĘBNY RACHUNEK (1)
Zestawienie ustalonych należności nieujętych na koncie „A”
Państwo członkowskie:
Kwartał/rok
(waluta krajowa)
RODZAJ ZASOBÓW
Kwoty brutto do odzyskania z poprzedniego kwartału
(1)
Należności ustalone na bieżący kwartał
(2)
Korekty ustaleń (Art. 8) (2)
(3)
Kwoty, których nie można udostępnić (art. 13 ust. 2) (3)
(4)
Ogółem (1 + 2 ± 3 – 4)
(5)
Kwoty odzyskane w ciągu kwartału (4)
(6)
Kwoty pozostające do spłaty na koniec bieżącego kwartału
(7) = (5) – (6)
1210
Opłaty celne (z wyjątkiem ceł wyrównawczych i antydumpingowych)
1230
Cła wyrównawcze i antydumpingowe na produkty
1240
Cła wyrównawcze i antydumpingowe na usługi
12
OPŁATY CELNE
1100
Opłaty od produkcji dotyczące roku gospodarczego 2005/2006 oraz lat poprzednich
1110
Opłaty od składowania cukru
1130
Opłaty od niewyeksportowanej produkcji cukru C,
izoglukozy C i syropu inulinowego C oraz od
substytutów cukru C i izoglukozy C
RODZAJ ZASOBÓW
Kwoty brutto do odzyskania z poprzedniego kwartału
(1)
Należności ustalone na bieżący kwartał
(2)
Korekty ustaleń (Art. 8) (2)
(3)
Kwoty, których nie można udostępnić (art. 13 ust. 2) (3)
(4)
Ogółem (1 + 2 ± 3 – 4)
(5)
Kwoty odzyskane w ciągu kwartału (4)
(6)
Kwoty pozostające do spłaty na koniec bieżącego kwartału
(7) = (5) – (6)
1170
Opłata produkcyjna
1180
Jednorazowe opłaty od dodatkowych kwot cukru i uzupełniających kwot izoglukozy
1190
Opłata za nadwyżki
11
OPŁATY OD CUKRU
OGÓŁEM 12 + 11
Szacunkowe kwoty należności, których ściągnięcie jest mało prawdopodobne (5)
(1) Konto „B” prowadzone zgodnie z art. 6 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 609/2014, łącznie z należnościami ustalonymi na podstawie kontroli lub w związku z nadużyciami lub nieprawidłowościami.
(2) Korektę ustaleń należy rozumieć jako korekty, łącznie z unieważnieniami wynikającymi ze zmian pierwotnego ustalenia, powstałymi w poprzednich kwartałach. Różnią się one charakterem od tych ujętych w kolumnie 4.
(3) Wszystkie przypadki należy wyszczególnić w załączniku IV, który należy odesłać wraz ze sprawozdaniem kwartalnym. Łączna kwota w kolumnie 4 oraz w załączniku IV musi być identyczna.
(4) Łączna kwota ujęta w tej kolumnie musi odpowiadać łącznej kwocie w kolumnie 2 sprawozdania dla konta „A” za dane trzy miesiące.
(5) Obowiązkowe w przypadku bilansu za czwarty kwartał danego roku. Wpisać „brak”, jeśli kwota szacunkowa wynosi zero.
ZAŁĄCZNIK IV
ZAŁĄCZNIK DO SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCEGO RACHUNKU ODRĘBNEGO ZASOBÓW WŁASNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Wykaz kwot, których nieściągalność stwierdzono lub kwot uznawanych za nieściągalne na koncie „B” (1)
Kwartał/rok
(waluta krajowa)
Kwota brutto zasobów własnych
Odniesienie do decyzji krajowej
OGÓŁEM
(1) Art. 13 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 609/2014.
ZAŁĄCZNIK V
Formularz sprawozdania (1) dotyczącego nieściągalnych należności odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych
Jeśli nie wskazano inaczej, należy podać wszelkie dostępne i istotne informacje. Wszystkie kwoty należy podawać w walucie danego państwa członkowskiego obowiązującej w okresie składania sprawozdania.
1. DANE OGÓLNE
Państwo członkowskie:
Numer referencyjny sprawozdania:
(kod państwa członkowskiego/rok sprawozdawczy/numer seryjny w ramach roku sprawozdawczego)
Numer referencyjny powiązanego formularza informacyjnego wysłanego wcześniej zgodnie z
art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014:
Uzasadnienie braku odniesienia do wspomnianego powyżej formularza informacyjnego:
Sprawa związana z kontrolą unijną (Tak/Nie)
Odniesienie do powiązanej kontroli UE:
Kwota nieściągalna ogółem:
Organ, który stwierdził lub uznał nieściągalność:
Krajowy numer referencyjny decyzji administracyjnej o nieściągalności:
(zob. załącznik IV druga kolumna)
Data decyzji administracyjnej o nieściągalności:
Data uznania kwoty za nieściągalną:
2. POWSTANIE NALEŻNOŚCI
Data lub okres powstania należności:
Podstawa prawna powstania należności:
(Podstawy prawne poprzedzające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 (2) należy wskazać, korzystając z odpowiedniego artykułu rozporządzenia (EWG) nr 2913/92)
Sytuacja celna:
(Obowiązująca procedura celna, sytuacja towarów lub przeznaczenie celne w momencie powstania długu celnego.)
Dodatkowe informacje szczegółowe, które należy wskazać w przypadku procedur tranzytu:
— Data (daty) akceptacji zgłoszenia celnego:
— Państwo (państwa) członkowskie wyjścia lub wprowadzenia do Unii (kod ISO):
— Państwo (państwa) członkowskie przeznaczenia lub wyprowadzenia z Unii (kod ISO):
— Numer(y) karnetów TIR:
(1) O którym mowa w art. 13 ust. 3 akapit drugi i trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).
Typ kontroli, która doprowadziła do ustalenia należności:
— Kontrole niezwiązane z akceptacją deklaracji celnej:
— Kontrole w trakcie odprawy celnej deklaracji, w tym pobieranie próbek:
— Kontrole po odprawie celnej, lecz przed zakończeniem procedury celnej:
— Kontrole po zakończeniu procedury celnej dla powiązanych towarów:
— Kontrole po odprawie celnej i dopuszczeniu do swobodnego obrotu:
Data(-y) zakończenia procedury, którą(-e) należy przekazać w przypadku statusów celnych wskazujących procedurę zawieszającą:
Krótki opis wydarzeń, które doprowadziły do ustalenia należności:
3. WZAJEMNA POMOC
Sprawa dotycząca wzajemnej pomocy w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 (1), w którą zaangażowane są służby Komisji (Tak/Nie)
Numer referencyjny komunikatu w sprawie wzajemnej pomocy:
Data otrzymania:
Uwagi (nieobowiązkowo):
4. USTALENIE NALEŻNOŚCI
Organ ustalający:
Data powstania należności:
Referencyjny numer księgowy ustalenia (nieobowiązkowo):
Data wpisu na konto B (art. 6 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014):
Referencyjny numer księgowy konta B (nieobowiązkowo):
Kwota ustalona ogółem:
Kwota ustalonych ceł i opłat rolnych, bez uwzględnienia ceł wyrównawczych i antydumpingowych:
Kwota ustalonych ceł wyrównawczych i antydumpingowych:
Kwota ustalonych opłat od cukru/izoglukozy:
Odpowiednia ustalona kwota krajowego podatku akcyzowego i VAT (nieobowiązkowo):
Kwota korekty ogółem (zwiększenie lub zmniejszenie kwoty) po wstępnym ustaleniu należności:
Kwota korekty (dodatniej lub ujemnej) ceł i opłat rolnych, wprowadzonej po wstępnym ustaleniu należności, bez uwzględnienia ceł wyrównawczych i antydumpingowych:
Kwota korekty (dodatniej lub ujemnej) ceł wyrównawczych i antydumpingowych, wprowadzonej po wstępnym ustaleniu należności:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).
Kwota korekty (dodatniej lub ujemnej) opłat od cukru/izoglukozy, wprowadzonej po wstępnym ustaleniu należności:
Odpowiednia kwota korekty (dodatniej lub ujemnej) krajowego podatku akcyzowego i VAT, po wstępnym ustaleniu należności (nieobowiązkowo):
Kwota zabezpieczenia ogółem:
(Zasoby własne Unii, w stosownych przypadkach wraz z cłami krajowymi. Może wynosić 0 w przypadku zwolnienia lub niewniesienia zabezpieczenia.)
Część zabezpieczenia do przydzielenia do zasobów własnych Unii:
Typ zabezpieczenia (obowiązkowe, nieobowiązkowe, nie przewidziano):
Typ zabezpieczenia obowiązkowego:
Przyczyna niewniesienia przewidzianego zabezpieczenia:
Kwota zabezpieczenia udostępniona Unii:
Data udostępnienia kwoty zabezpieczenia:
5. PROCES ODZYSKIWANIA NALEŻNOŚCI
(Jeśli kilku dłużników ma prawa do tej samej należności, należy podać następujące informacje o każdym dłużniku:)
Główny dłużnik lub dłużnik solidarny:
Data powiadomienia o długu:
Data(-y) upomnień:
Ustalenie należności podlega procedurze odwoławczej w rozumieniu art. 243 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 lub art. 44 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (1) (Tak/Nie)
Zrealizowane etapy procedury odwoławczej:
Data wniesienia pierwszego odwołania:
Data powiadomienia o ostatecznej decyzji:
Uwagi (nieobowiązkowo):
Zawieszenie egzekucji należności w rozumieniu art. 222 i 244 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i art. 876a rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (2) lub art. 108 ust. 3 i art. 45 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (Tak/Nie)
Wniesione zabezpieczenie w przypadku zawieszenia (Tak/Nie)
Kwota zabezpieczenia w przypadku zawieszenia:
Przyczyny braku wniesienia zabezpieczenia w przypadku zawieszenia:
(Państwa członkowskie powinny wskazać, czy odstąpiono od zabezpieczenia z powodu przewidywalnych trudności ekonomicznych i społecznych, a także przyczyny takiej decyzji.)
Ułatwienia płatnicze w rozumieniu art. 229 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 lub art. 112 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (brak wniosku/wniosek odrzucony/wniosek zaakceptowany)
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające Unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).
Opis ustaleń dotyczących ułatwień płatniczych:
Wniesione zabezpieczenie zgodne z przepisami dotyczącymi ułatwień płatniczych (Tak/Nie)
Kwota zabezpieczenia w związku z ułatwieniami płatniczymi:
Przyczyna braku wniesienia zabezpieczenia w związku z ułatwieniami płatniczymi:
(Państwa członkowskie powinny wskazać, czy odstąpiono od zabezpieczenia z powodu przewidywalnych trudności ekonomicznych i społecznych, a także przyczyny takiej decyzji.)
Data wydania nakazu egzekucyjnego:
Zawiadomienie o nakazie egzekucyjnym (Tak/Nie)
Data zawiadomienia o nakazie egzekucyjnym:
Uwagi dotyczące nakazu egzekucyjnego (nieobowiązkowo):
Data pierwszej płatności:
Kwota pierwszej płatności:
Data ostatniej płatności:
Kwota ostatniej płatności:
Łącznie wpłacona kwota:
Data(-y) zajęcia należności:
Kwoty otrzymane w wyniku zajęcia:
Uwagi dotyczące zajęcia (nieobowiązkowo):
Data rozpoczęcia postępowania upadłościowego/likwidacyjnego/w sprawie niewypłacalności:
Data uznania roszczenia w ramach tych postępowań:
Data zakończenia postępowania upadłościowego/likwidacyjnego/w sprawie niewypłacalności:
Kwota zasobów własnych odzyskana w wyniku postępowania upadłościowego/likwidacyjnego/w sprawie niewypłacalności:
Wzajemna pomoc innych państw członkowskich w odzyskaniu środków (dyrektywa Rady 2010/24/UE (1) lub poprzednie akty) (Tak/Nie)
Numer referencyjny wzajemnej pomocy w odzyskiwaniu należności:
Państwo członkowskie, z którym się kontaktowano:
Data wniosku:
Odzyskana kwota:
Data odpowiedzi:
Uwagi dotyczące odpowiedzi (w szczególności, jeśli państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, nie podjęło w związku z nim żadnych działań):
6. PRZYCZYNY NIEMOŻNOŚCI ODZYSKANIA POZOSTAŁEJ KWOTY
(W tej części państwa członkowskie powinny wyraźnie wskazać np. wszystkie konkretnie podjęte środki egzekucyjne oraz przyczyny, dla których – w przypadku postępowania upadłościowego/likwidacyjnego/w sprawie niewypłacalności – odzyskana kwota była niewystarczająca na pokrycie długu lub dlaczego pokryła jedynie część długu.)
(Państwa członkowskie nie mają obowiązku podawania informacji, które podały już w pkt 1–5.)
7. INNE INFORMACJE
(1) Dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1).
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/42 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/2367
z dnia 21 grudnia 2016 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8977)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2122 (3) została przyjęta w związku z wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwach w Danii, Niemczech, na Węgrzech, w Niderlandach, Austrii i Szwecji („dane państwa członkowskie”) oraz ustanowieniem obszarów zapowietrzonych i zagrożonych przez właściwe organy danych państw członkowskich zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE (4). |
|
(2) |
W decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 przewiduje się, że obszary zapowietrzone i zagrożone ustanowione przez dane państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE powinny obejmować co najmniej obszary wymienione jako obszary zapowietrzone i zagrożone w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej. Decyzja wykonawcza (UE) 2016/2122 przewiduje również, że środki, które mają być stosowane na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych, są utrzymywane przynajmniej aż do dat określonych w załączniku do tej decyzji. Daty te uwzględniają wymagany okres obowiązywania środków, które mają być stosowane na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. |
|
(3) |
Po wystąpieniu kolejnych ognisk grypy ptaków podtypu H5N8 w Unii, a mianowicie w Niemczech, we Francji, na Węgrzech, w Niderlandach i w Polsce, zmieniono załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w drodze decyzji wykonawczych Komisji (UE) 2016/2219 (5) i (UE) 2016/2279 (6) w celu zmiany obszarów wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 poprzez uwzględnienie zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii i ustanowienie nowych obszarów zapowietrzonych i zagrożonych przez właściwe organy tych państw członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. |
|
(4) |
Od daty zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w drodze decyzji wykonawczej (UE) 2016/2279 Niemcy, Francja, Węgry, Niderlandy i Polska zgłosiły Komisji wystąpienie dalszych ognisk grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwach poza obszarami wymienionymi obecnie w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122, w których utrzymywany jest drób lub inne ptaki żyjące w niewoli, oraz podjęły niezbędne środki wymagane na podstawie dyrektywy 2005/94/WE, w tym ustanowiły obszary zapowietrzone i zagrożone wokół tych ognisk. |
|
(5) |
Ponadto Bułgaria i Zjednoczone Królestwo powiadomiły ostatnio Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 na swoim terytorium w gospodarstwach, w których utrzymuje się drób lub inne ptaki żyjące w niewoli, oraz wprowadziły niezbędne środki wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE, w tym ustanowiły obszary zapowietrzone i zagrożone wokół tych ognisk. Te dwa państwa członkowskie nie są obecnie wymienione w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122. |
|
(6) |
We wszystkich tych przypadkach Komisja zbadała środki wprowadzone przez Bułgarię, Niemcy, Francję, Węgry, Niderlandy, Polskę i Zjednoczone Królestwo zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE i uznaje, że granice obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych przez właściwe organy tych państw członkowskich znajdują się w wystarczającej odległości od gospodarstw, w których potwierdzono ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8. |
|
(7) |
W celu zapobieżenia niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii, a także aby uniknąć wprowadzenia przez państwa trzecie nieuzasadnionych barier w handlu, konieczne jest niezwłoczne określenie na poziomie Unii, we współpracy z Niemcami, Francją, Węgrami, Niderlandami i Polską, zmian obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych w tych państwach członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. W związku z tym w przypadku tych państw członkowskich należy zmienić obszary obecnie wymienione w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122. |
|
(8) |
Ponadto konieczne jest również niezwłoczne określenie na poziomie Unii, we współpracy z Bułgarią i Zjednoczonym Królestwem, obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych w tych państwach członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. Załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 powinien zatem ponownie zostać zmieniony w celu uwzględnienia obszarów ustanowionych w Bułgarii i Zjednoczonym Królestwie jako obszary zapowietrzone i zagrożone zgodnie z tą dyrektywą. |
|
(9) |
W związku z tym należy zmienić załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122, aby zaktualizować podział na obszary na poziomie Unii w celu uwzględnienia zmian obszarów zapowietrzonych i zagrożonych oraz czasu trwania ograniczeń mających na nich zastosowanie. |
|
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2016/2122. |
|
(11) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2016 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2122 z dnia 2 grudnia 2016 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 329 z 3.12.2016, s. 75).
(4) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2219 z dnia 8 grudnia 2016 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 334 z 9.12.2016, s. 52).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2279 z dnia 15 grudnia 2016 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 71).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2122 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w części A wprowadza się następujące zmiany:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2) |
w części B wprowadza się następujące zmiany:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/114 |
DECYZJA RADY STOWARZYSZENIA UE–LIBAN NR 1/2016
z dnia 11 listopada 2016 r.
dotycząca uzgodnienia Priorytetów partnerstwa UE–Liban [2016/2368]
RADA STOWARZYSZENIA UE–LIBAN,
uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Libańską, z drugiej strony,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Libańską, z drugiej strony (zwany dalej „Układem”) został podpisany w dniu 17 czerwca 2002 r. i wszedł w życie w dniu 1 kwietnia 2006 r. |
|
(2) |
W art. 76 Układu upoważnia się Radę Stowarzyszenia do podejmowania decyzji zmierzających do osiągnięcia celów Układu w przypadkach w nim przewidzianych oraz do wydania stosownych zaleceń. |
|
(3) |
Art. 86 Układu stanowi, że strony mają podjąć wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z Układu i mają zapewnić osiągnięcie celów określonych w Układzie. |
|
(4) |
W 2015 r. zakończono realizację drugiego planu działania UE–Liban, który został uzgodniony w 2013 r. w celu poszerzenia współpracy w obszarach określonych w Układzie. Odnośny plan nie został przedłużony. |
|
(5) |
W przeglądzie europejskiej polityki sąsiedztwa z 2016 r. zaproponowano nową fazę współpracy z partnerami, przewidującą większe poczucie odpowiedzialności po obydwu stronach. |
|
(6) |
UE i Liban postanowiły umocnić swoje partnerstwo, uzgadniając zestaw priorytetów na okres 2016–2020 w celu wsparcia i wzmocnienia odporności i stabilności Libanu przy dążeniu do uwzględnienia wpływu przedłużającego się konfliktu w Syrii. |
|
(7) |
Strony Układu uzgodniły treść Priorytetów partnerstwa UE–Liban, w tym Porozumienia, które będą stanowić wkład w realizację Układu i których centralnym punktem jest współpraca w zakresie zestawu określonych przez obie strony wspólnych interesów, którym zostanie nadane priorytetowe znaczenie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Rada Stowarzyszenia zaleca, aby Strony wdrożyły Priorytety partnerstwa UE–Liban, w tym Porozumienie, które są określone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 listopada 2016 r.
W imieniu Rady Stowarzyszenia UE–Liban
F. MOGHERINI
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
PRIORYTETY PARTNERSTWA UE–LIBAN ORAZ POROZUMIENIE
PRIORYTETY PARTNERSTWA UE–LIBAN
Odnowione partnerstwo UE–Liban (2016–2020)
Określenie Priorytetów partnerstwa UE–Liban
Liban przyjął wiodącą rolę w dyskusjach i konsultacjach dotyczących przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS). Arabskie stanowisko przedstawione na konferencji w Bejrucie na temat przeglądu EPS stanowiło ważny dokument w procesie konsultacji prowadzącym do zmienionej EPS. Zasadniczo priorytety wynikają z zaangażowania Libanu w przegląd EPS i tworzą ramy dla politycznego zaangażowania oraz krótko- i średnioterminowych interwencji oparte na priorytetach określonych przez rząd Libanu. Ponadto obecnie w większym stopniu niż kiedykolwiek wcześniej Liban i UE jako partnerzy stoją w obliczu bezpośrednich wyzwań związanych z przedłużającymi się kryzysami. Przedmiotowe wyzwania wymagają uwzględnienia w wyżej wspomnianych ramach wyjątkowej sytuacji panującej w regionie oraz jej wpływu na Liban.
Zdaniem UE i Libanu ich partnerstwo jest potwierdzeniem wspólnych wartości oraz uznaniem wspólnych interesów. Prawa człowieka i podstawowe wolności ujęte w odpowiednich przepisach prawa międzynarodowego, regionalnego i krajowego stanowią wspólne wartości. Poszanowanie zasad demokracji i podstawowych praw człowieka stanowi podstawowy element stosunków między UE a Libanem. Realizacja wspólnego celu polegającego na utworzeniu wspólnego obszaru pokoju, dobrobytu i stabilności oznacza wspólne działanie, szczególnie w ramach współodpowiedzialności, różnicowania pomocy i umocnionego partnerstwa, u którego podstaw leży znaczenie utrzymania roli Libanu jako wzoru umiarkowania dla całego regionu, a także uwzględnienie kluczowej roli prężnego sektora prywatnego i dynamicznego społeczeństwa obywatelskiego w Libanie.
Oprócz podejmowania najpilniejszych wyzwań, takich jak migracja i terroryzm, Liban i UE nadal będą realizować podstawowe cele przyświecające ich długoterminowemu partnerstwu, obejmujące dążenie do osiągnięcia trwałej stabilności zarówno Libanu, jak i regionu przy aktywnej współpracy UE z władzami Libanu i prowadzeniu przez nią dialogu ze wszystkimi partiami politycznymi; a także osiągnięcie trwałego wzrostu gospodarczego za sprawą silnych instytucji państwowych i ożywienia gospodarki Libanu, między innymi dzięki wspieraniu potencjału libańskiego sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego. W każdym uzgodnionym poniżej obszarze priorytetowym niektóre z wyzwań wymagają natychmiastowej uwagi, natomiast inne etapy wdrażania będą wymagać odpowiedniego przygotowania celem ich skutecznego wdrożenia w perspektywie średnioterminowej.
Rada Stowarzyszenia UE–Liban zatwierdza to odnowione partnerstwo jako model nowych, dostosowanych do sytuacji stosunków dwustronnych obejmujących rozszerzony dialog polityczny. Okres następujący bezpośrednio po posiedzeniu Rady Stowarzyszenia będzie miał kluczowe znaczenie dla praktycznej realizacji podjętych zobowiązań, co będzie wymagać skutecznego wdrożenia Priorytetów partnerstwa i towarzyszącego im Porozumienia przez obie strony. W ramach przeglądu śródokresowego Priorytety partnerstwa zostaną w razie potrzeby dostosowane i skorygowane. W ostatecznym rozrachunku miarą powodzenia odnowionego partnerstwa będzie stopień, w jakim zaspokaja ono potrzeby Libanu i UE. Niniejszy dokument i jego załącznik zawierają otwarty wykaz priorytetów i zobowiązań, a UE jest gotowa umożliwić Libanowi korzystanie z inicjatyw UE kierowanych do priorytetowych państw trzecich w regionie.
Przyjęcie kompleksowego podejścia w odpowiedzi na kryzys humanitarny:
Począwszy od 2011 r., Liban zmaga się z bezprecedensowym obciążeniem wynikającym z masowego napływu na jego terytorium Syryjczyków wysiedlonych z Syrii. Obecnie na terytorium Libanu przebywa około 1,5 mln Syryjczyków i około 0,5 mln Palestyńczyków; tym samym Liban jest państwem, które przyjęło największą liczbę wysiedleńców i uchodźców zarówno w przeliczeniu na mieszkańca, jak i na kilometr kwadratowy. Ostatni kryzys migracyjny w UE zrodził związane z nim polityczne, ekonomiczne i społeczne wyzwania. Mimo że w porównaniu z UE Liban posiada 440 razy mniejsze terytorium i 120 razy mniej mieszkańców, to jednak w wartościach bezwzględnych Liban i UE przyjęły w ostatnich latach podobne liczby uchodźców.
Liban i UE uważają, że jedynym trwałym długoterminowym rozwiązaniem dla uchodźców i wysiedleńców z Syrii przebywających w Libanie jest ich bezpieczny powrót do ich kraju pochodzenia, ponieważ warunki takiego powrotu są spełnione. Zaspokojenie potrzeb uchodźców i osób przesiedlonych na terytorium Syrii i wysiedlonych z Syrii oraz społeczności przyjmujących takie osoby stanowi pilny priorytet dla całej społeczności międzynarodowej, której działania w tym kierunku wymagają intensyfikacji. Obie strony będą mieć jednak na uwadze konieczność stworzenia warunków bezpiecznego powrotu dla uchodźców z Syrii i syryjskich wysiedleńców i przesiedleńców, również w okresie przejściowym, zgodnie ze wszystkimi normami międzynarodowego prawa humanitarnego oraz z uwzględnieniem interesów państw przyjmujących.
W tym duchu Liban i UE będą czerpać konkretne korzyści z podjętego wspólnie zobowiązania do rozwijania łączącego je dialogu politycznego, wspólnie pracując nad oceną i propagowaniem dostępności takich warunków zarówno na zasadzie dwustronności, jak i na odpowiednich forach międzynarodowych, w ramach których UE i państwa członkowskie przedstawią szczególną sytuację Libanu i wskażą konieczność uwzględnienia jego podstawowych interesów, a także wyrażą głębokie zaniepokojenie faktem przyjęcia przez Liban ponad jednego miliona uchodźców zarejestrowanych przez Biuro UNHCR oraz wpływem tego faktu na społeczności przyjmujące, bezpieczeństwo i stabilność Libanu i całego regionu.
W tym kontekście oraz uznając przedłużający się charakter kryzysu związanego z uchodźcami, libański rząd przyjął nowe podejście do zarządzania tymczasowym i nadal trwającym pobytem Syryjczyków wysiedlonych z Syrii na terytorium Libanu, mające na celu złagodzenie presji związanej z masowym napływem Syryjczyków wywieranej na państwo i jego obywateli w sposób nieszkodzący ani interesom Libanu i jego obywateli, ani interesom uchodźców. Przyjęcie takiej nowej wizji, opisanej w oświadczeniu o zamiarze złożonym przez Liban na konferencji w Londynie w lutym 2016 r., wraz z udzieleniem międzynarodowego wsparcia w zakresie odpowiedniego finansowania i narzędzi realizacji, może spowodować znaczną poprawę sytuacji. Rząd Libanu ułatwi dostęp do funduszy międzynarodowych i narzędzi realizacji na potrzeby różnych kierunków działania, szczególnie działań ukierunkowanych na gospodarkę krajową, infrastrukturę i inicjatywy w zakresie tworzenia miejsc pracy, zapewniając konieczne środki administracyjne i regulacyjne zgodnie z libańskimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
UE i Liban zamierzają prowadzić wywierające duży wpływ interwencje, w tym zapewniać wszelkiego rodzaju pomoc finansową, dotacje i kredyty, aby złagodzić daleko idące skutki, jakie kryzys w Syrii wywiera na finanse Libanu (1), społeczności przyjmujące oraz gospodarkę, infrastrukturę i środowisko naturalne kraju. Stwarzanie lepszych możliwości ekonomicznych dla uchodźców i wysiedleńców z Syrii będzie musiało odbywać się w szerszym kontekście poprawy odporności gospodarczej całego kraju poprzez zagraniczne i lokalne inwestycje w projekty ukierunkowane na tworzenie miejsc pracy, infrastrukturę i lokalny rozwój gospodarczy. Przedmiotowe interwencje stworzą ponadto klimat sprzyjający znacznemu obniżeniu kosztów zaciągania kredytów przez skarb państwa.
Celem Priorytetów partnerstwa będzie propagowanie wspólnych interesów i intensyfikacja współpracy. Odnośne priorytety są wzajemnie powiązane i wzajemnie się umacniają. Co więcej, będą one stanowić ramy strategiczne koordynowania działań w dziedzinie polityki, bezpieczeństwa i współpracy na kolejne cztery lata (2016–2020). Przedstawione poniżej przedmiotowe priorytety i cele opierają się na istniejących planach i strategiach rządowych. Na ich podstawie przeprowadzone zostanie również dostosowanie pomocy zgodnie z wizją rządu. Priorytety partnerstwa mają sprzyjać równouprawnieniu płci, w tym w ramach większej obecności kobiet w kręgach politycznych i decyzyjnych.
1.
Głównym celem będzie poprawa bezpieczeństwa wszystkich obywateli Unii Europejskiej i Libanu. Liban i UE poczynią postępy w zakresie reform i wzmocnienia sektora bezpieczeństwa, rozwijając zdolności instytucjonalne podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, w tym podmiotów odpowiedzialnych za ścigania przestępstw, zarządzanie bezpieczeństwem, nadzór i wymiar sprawiedliwości, przy pełnym poszanowaniu praw człowieka i zasad demokracji.
Ataki przeprowadzone przez Daisz uświadomiły, że terroryzm stanowi zagrożenie tak samo dla Europy, jak i dla Libanu. Podejmowane działania będą koncentrowały się na stworzeniu szerokiego partnerstwa na rzecz bezpieczeństwa i zwalczania terroryzmu. Realizacja planu działania uzgodnionego przez Liban i UE w związku z posiedzeniem w ramach dialogu na temat zwalczania terroryzmu z dnia 26 stycznia 2016 r. przyniesie ściślejszą i konkretną pod względem jakościowym współpracę w zakresie zwalczania organizacji uznanych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ za organizacje terrorystyczne. Obszary współpracy obejmują wymiar sprawiedliwości i ściganie przestępstw, przeciwdziałanie finansowaniu działalności terrorystycznej, zarządzanie granicami, ochronę portów lotniczych i ochronę lotnictwa cywilnego oraz przeciwdziałanie brutalnemu ekstremizmowi. W związku z tym UE będzie aktywnie mobilizowała wszystkie swoje odpowiednie narzędzia, instrumenty i zdolności na potrzeby priorytetowych państw trzecich stojących w obliczu poważnego zagrożenia terrorystycznego.
Liban i UE podejmą wspólnie działania na rzecz skoordynowanego krajowego podejścia do przeciwdziałania zagrożeniu terrorystycznemu. Przy wsparciu ze strony UE Liban opracuje krajową strategię antyterrorystyczną, w której uwzględniony zostanie wkład ekspertów z państw członkowskich, Europolu, Cepolu, Frontexu i Eurojustu. W rezultacie powstanie strategia odzwierciedlająca unikalny wkład, który może wnieść każdy organ libańskiego rządu w celu przeciwdziałania terroryzmowi i brutalnemu ekstremizmowi.
2.
Stabilność Libanu wymaga postępów w zakresie dobrego sprawowania władzy i państwa prawa. UE będzie współpracowała z Libanem w celu:
|
— |
opracowania projektów współpracy w dziedzinie budowania zdolności instytucjonalnej w ramach libańskiej strategii reform administracyjnych, |
|
— |
promowania wspólnych wartości, takich jak demokracja i państwo prawa, w tym dobre sprawowanie władzy oraz przejrzyste, stabilne i skuteczne instytucje, ochrona wolności słowa i niezależna prasa, |
|
— |
kontynuowania wysiłków na rzecz reform zwiększających skuteczność i niezależność systemu wymiaru sprawiedliwości oraz mających na celu bardziej efektywne funkcjonowanie sektora publicznego. Zintensyfikowanie walki z korupcją, która hamuje wzrost i rozwój gospodarczy, nadal będzie miało zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów w ramach wszystkich Priorytetów partnerstwa. |
Reforma prawa wyborczego i ram wyborów będzie miała decydujące znaczenie dla modernizacji państwa. Liban z zadowoleniem przyjmuje wyrażoną przez UE gotowość do zaangażowania się we wspieranie reformy ordynacji wyborczej w Libanie i w usprawnienie sprawowania rządów na poziomie gmin. Zrównoważony rozwój wymaga również promowania praw człowieka, w tym ochrony zmarginalizowanych grup społecznych ludności.
3.
a) Gminy:
Priorytetem będą wysiłki na rzecz wzmocnienia odporności społeczności. Dysproporcje gospodarcze w Libanie ograniczają potencjał wzrostu gospodarczego państwa i zagrażają jego stabilności. Szczególna uwaga zostanie poświęcona obszarom ubogim, w tym poprzez wzmocnienie pozycji gmin, związków gmin i władz lokalnych, a także poprzez wzmocnienie organizacji społeczeństwa obywatelskiego w celu lepszego sprawowania władzy na szczeblu lokalnym. Wspierany będzie większy udział kobiet i młodzieży, aby propagować zintegrowane podejście do trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjające włączeniu społecznemu. Będzie to również wiązało się z poprawą świadczenia usług, takich jak opieka zdrowotna, jak również z inwestowaniem w projekty infrastruktury w gminach. Napływ ludności wywiera ogromną presję na gminy, ponieważ zmuszone są rozszerzyć podstawowe usługi i zaspokajać najpilniejsze potrzeby zarówno ludności syryjskiej przebywającej w tym państwie, jak i społeczności przyjmujących, co skutkuje pogorszeniem jakości świadczonych usług.
b) Inwestycje prywatne:
Podjęte zostaną wysiłki na rzecz ożywienia gospodarki libańskiej, przy czym nacisk będzie położony na zwiększanie możliwości godziwego zatrudnienia dla wszystkich oraz na powszechny wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu poprzez zwiększenie skali inwestycji sektora prywatnego. Gospodarka ma również do odegrania decydującą rolę w libańskich wysiłkach na rzecz łagodzenia skutków kryzysu syryjskiego. W tym celu pożądana jest kontynuacja starań mających na celu wyeliminowanie zakłóceń równowagi makroekonomicznej oraz zagrożeń pod względem sytuacji budżetowej w Libanie przez przeprowadzenie reform niezbędnych do utorowania drogi do osiągnięcia większego trwałego wzrostu gospodarczego.
Tworzenie miejsc pracy w całym państwie pomoże zbudować zaufanie do rządu i instytucji publicznych, a także będzie sprzyjało spójności społecznej. Rozwijająca się gospodarka formalna będzie generowała kluczowe przychody na potrzeby wspierania świadczenia usług publicznych i wzmacniania legitymacji instytucji publicznych. Większa konkurencyjność i większe zróżnicowanie działalności gospodarczej w połączeniu z dobrze prosperującym sektorem prywatnym zwiększą odporność gospodarki krajowej, wskutek czego przyczynią się do tworzenia miejsc pracy zgodnie z libańskimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi i w ten sposób ograniczą napięcia na tle religijnym i społecznym. Można to osiągnąć dzięki szeroko zakrojonemu zaangażowaniu przedsiębiorstw i ludności, w tym libańskiej diaspory, w innowacyjną i opartą na wiedzy działalność gospodarczą oraz w tworzenie godnych miejsc pracy, które przynoszą korzyści wszystkim. Realizacja zobowiązań podjętych w ramach Porozumienia UE–Liban zapewni temu państwu dodatkowe możliwości rozwoju.
c) Infrastruktura:
Liban i UE zbadają możliwość wykorzystania finansowania rozwoju infrastruktury krytycznej na warunkach preferencyjnych w celu zwiększenia wydajności w priorytetowych sektorach. Wspólnie zbadane zostanie zaangażowanie międzynarodowych instytucji finansowych w celu wprowadzenia nowych metod realizacji, w tym specjalnych dotacji, wsparcia niefinansowego i pożyczek preferencyjnych. Szczególne wysiłki zostaną podjęte, aby nawiązać współpracę z organizacjami sektora prywatnego, które mogą być zainteresowane skorzystaniem z możliwości oferowanych przez europejskie instrumenty finansowania. Celem jest wsparcie rozbudowy infrastruktury krytycznej, takiej jak infrastruktura energetyczna, wodociągowa i transportowa oraz gospodarowania odpadami, a także zapewnienie priorytetowego wsparcia sektorom produkcyjnym. W stosownych przypadkach rozważone zostanie również ukierunkowane wsparcie finansowe, w tym wsparcie budżetowe. Ponadto Liban oczekuje na ustanowienie szczególnych mechanizmów UE służących łagodzeniu ryzyka związanego z dużymi programami inwestycyjnymi. UE i Liban będą współpracowały nad zapewnieniem warunków umożliwiających podjęcie konkretnych interwencji finansowych, w szczególności europejskich, w celu wsparcia kluczowych projektów infrastruktury oraz uruchomienia w razie potrzeby różnych instrumentów finansowych UE.
Wyżej wspomniane kierunki działania będą przedmiotem ścisłych konsultacji mających na celu osiągnięcie konkretnych wyników.
d) Handel/rolnictwo/przemysł:
Liban i UE dążą również do wzmocnienia swoich stosunków handlowych. W tym celu Liban i UE ustanowią wspólną grupę roboczą i będą regularnie zwoływać jej posiedzenia, aby w jeszcze większym stopniu ułatwić handel i ograniczać istniejące bariery pozataryfowe w odniesieniu do towarów i usług. Zwoływanie posiedzeń tej grupy roboczej rozpocznie się jak najszybciej.
Przedmiotem wspólnego zainteresowania jest poprawa stosunków handlowych dzięki zwiększeniu konkurencyjności produktów przemysłowych, sektora usług oraz sektora rolnego i rolno-spożywczego, w tym dzięki poprawie norm jakości libańskich produktów rolnych przy jednoczesnym uwzględnieniu pojęcia zrównoważonej konsumpcji i produkcji.
Prace w tym obszarze pomogą również złagodzić wpływ kryzysu syryjskiego na handel, jak również promować inwestycje w sektorach pracochłonnych, takich jak rolnictwo i przemysł. Możliwości, które daje układ o stowarzyszeniu, powinny zostać gruntownie zoptymalizowane w celu zapewnienia korzyści obu stronom. Podjęte zostaną wysiłki na rzecz dalszego ułatwienia dostępu produktów libańskich do rynku UE i innych rynków. Ustanowiona zostanie ściślejsza współpraca i pomoc techniczna w zakresie norm sanitarnych i fitosanitarnych, w tym w porozumieniu z libańskim sektorem prywatnym, aby odpowiednio uwzględnić te kwestie. W ten sposób Liban może zwiększyć wywóz swoich produktów rolnych i zmaksymalizować korzyści płynące z istniejących możliwości dostępu do rynku, co obejmuje stosowanie się do kontyngentów taryfowych na produkty rolne określonych w układzie o stowarzyszeniu.
UE nadal będzie zachęcać i wspierać Liban na drodze do uzyskania członkostwa w Światowej Organizacji Handlu (WTO), jak również w korzystnym uczestnictwie w porozumieniu z Agadiru.
e) Bezpieczeństwo energetyczne, działanie w dziedzinie klimatu i ochrona zasobów naturalnych:
Poświęcenie większej uwagi kwestiom środowiskowym w kontekście efektywności energetycznej, odnawialnych źródeł energii, gospodarowania odpadami, gospodarki wodnej i ochrony zasobów naturalnych może przyczynić się do zwiększenia potencjału turystycznego państwa, ochrony bogactwa narodowego i ograniczenia narażenia ludności na choroby i zagrożenia dla zdrowia. Współpraca i partnerstwa w dziedzinie badań naukowych i innowacji mogą odgrywać kluczową rolę w tych wszystkich obszarach poprzez poszerzenie możliwości zintegrowanego i skutecznego zarządzania zasobami naturalnymi dzięki metodzie wydatkowej.
Obie strony dążą do wykorzystania potencjału współpracy energetycznej. Dialog energetyczny mógłby stanowić sposób zacieśnienia współpracy energetycznej, w tym w sektorze poszukiwania i eksploatacji ropy naftowej i gazu ziemnego oraz powiązanych możliwości na obszarach morskich. W następstwie porozumienia paryskiego przyjętego zgodnie z Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) UE i Liban będą badały możliwości ściślejszej współpracy w zakresie realizacji orientacyjnego wkładu Libanu ustalonego na poziomie krajowym. Można rozważyć ekokonwersję długów, mając na uwadze zmniejszenie obciążenia długiem publicznym i poprawę ochrony zasobów naturalnych.
4.
Liban i UE negocjują wspólną deklarację w celu zapoczątkowania ich partnerstwa na rzecz mobilności zainicjowanego dialogiem na temat migracji, mobilności i bezpieczeństwa. Obie strony uzgodnią również załącznik, w którym wyszczególnione będą konkretne działania priorytetowe służące realizacji celów nowego partnerstwa na rzecz mobilności.
Obie strony będą dążyły do zacieśnienia współpracy w zakresie migracji i mobilności w oparciu o partnerstwo Liban–UE na rzecz mobilności, które stanowi długoterminowe ramy mające na celu zwiększenie zdolność Libanu do zarządzania zarówno uregulowaną, jak i nieuregulowaną migracją, jednocześnie biorąc pod uwagę interes Libanu jako państwa przyjmującego oraz konkretny kontekst i braki zasobów w Libanie, a także duże obciążenie tego państwa od początku kryzysu syryjskiego.
Celem Libanu i UE jest rozwój współpracy obejmującej szeroki zakres kwestii przy założeniu, że migracją i mobilnością należy zajmować się w sposób kompleksowy oraz że każdy cel partnerstwa na rzecz mobilności należy realizować jednakowo energicznie. Pełne i skuteczne wdrożenie tego partnerstwa będzie miało zasadnicze znaczenie dla współpracy Libanu i UE w tej dziedzinie. Obejmuje to między innymi zwiększenie dobrze zarządzanej mobilności obywateli Libanu i obywateli Unii na terytoriach obu stron, zwiększenie zdolności zarządzania przepływami migracyjnymi, wzmocnienie zdolności zarządzania granicami, intensyfikację dialogu na temat kwestii związanych z ochroną międzynarodową, w ramach którego omówione zostaną wzajemne obawy, a także – co najważniejsze – zapewnienie, aby związek między migracją a rozwojem był dalej wzmacniany i przynosił ludności Libanu widoczne rezultaty.
5.
Ogólne ramy współpracy między Libanem a UE stanowi układ o stowarzyszeniu, który wszedł w życie w 2006 r. Istotne będzie zracjonalizowanie i zoptymalizowanie wdrażania układu o stowarzyszeniu, w tym dogłębne przemyślenie prowadzonych dialogów i istniejących podkomitetów. Pogrupowanie podkomitetów w celu zmniejszenia liczby posiedzeń tematycznych umożliwi zacieśnienie współpracy w obszarach priorytetowych. Jednocześnie można byłoby również zorganizować szersze formaty obejmujące społeczeństwo obywatelskie i podmioty pozarządowe.
Obie strony są także gotowe pogłębić dialog polityczny, w tym poprzez większe zaangażowanie w sferze polityki zagranicznej. Zbadane zostaną sposoby podniesienia poziomu współpracy i konsultacji z libańskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych i Emigrantów (punkt kontaktowy na potrzeby EPS), z uwzględnieniem pryncypialnego stanowiska UE dotyczącego wspierania suwerenności, integralności terytorialnej, pluralizmu i stabilności Libanu sprzyjającej włączeniu społecznemu.
Obie strony ustanowią mechanizm koordynacji na potrzeby regularnego dokonywania przeglądu i monitorowania realizacji Priorytetów partnerstwa oraz Porozumienia w celu zapewnienia współodpowiedzialności, przejrzystości i wzajemnie korzystnego wdrażania.
POROZUMIENIE UE–LIBAN
Załącznik do Priorytetów partnerstwa
Wprowadzenie
W świetle zmienionej europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS) i zgodnie z tym, co zapowiedziano na konferencji w Londynie poświęconej wsparciu dla Syrii i regionu, która odbyła się w lutym 2016 r., UE proponuje kompleksowy pakiet wsparcia, który łączy w sobie różne elementy polityki w obrębie kompetencji UE. W niniejszym dokumencie określono pewne wzajemnie uzgodnione działania, które obie strony zamierzają podjąć w dobrej wierze i bez uszczerbku dla swoich ram prawnych. Wszelkie środki podjęte w zakresie stosowania niniejszego porozumienia pozostaną bez uszczerbku dla ludności libańskiej i będą zgodne z libańską konstytucją oraz libańskimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
W Porozumieniu UE-Liban opartym na Priorytetach partnerstwa określone zostaną działania priorytetowe służące wsparciu stabilizacji Libanu. Działania priorytetowe będą oparte na priorytetach określonych przez rząd Libanu, w tym w jego oświadczeniu o zamiarze złożonym na konferencji w Londynie, a także w libańskim planie reagowania kryzysowego. Co najważniejsze, Porozumienie UE–Liban wzmocni wzajemną współpracę między rządem Libanu a UE w latach 2016–2020. Mechanizm przeglądu postępów we wdrażaniu Porozumienia będzie oparty między innymi na dialogach politycznych prowadzonych zgodnie z ogólnymi ramami układu o stowarzyszeniu UE–Liban.
Działania priorytetowe przewidziane w Porozumieniu będą finansowane z dodatkowych środków finansowych UE obiecanych Libanowi na konferencji w Londynie, na które składa się kwota co najmniej 400 mln EUR, która zostanie przyznana na lata 2016–2017, oraz dodatkowe środki finansowe, które UE może udostępnić w pozostałych latach ram czasowych niniejszego dokumentu. Wspomniane zasoby finansowe będą przeznaczone na finansowanie programów realizowanych z takimi partnerami, jak: organy państwa, związki gmin, gminy, agencje państw członkowskich UE, organizacje pozarządowe i organizacje międzynarodowe. Wsparcie zarówno dla państwa, jak i dla sektora prywatnego może być zapewnione również dzięki łączeniu w razie potrzeby dotacji UE z pożyczkami udzielanymi przez instytucje finansowe europejskie i państw członkowskich w ramach partnerstwa z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi, aby ograniczyć ryzyko i zwiększyć atrakcyjność warunków pożyczek.
Podstawowe cele Porozumienia UE–Liban to zapewnienie odpowiedniego i bezpiecznego środowiska dla uchodźców (2) i wysiedleńców z Syrii w trakcie ich pobytu tymczasowego w Libanie oraz zapewnienie korzystnego środowiska dla Libanu, społeczności przyjmujących i grup szczególnie wrażliwych. Umożliwi to zaspokajanie potrzeb, w tym potrzeb humanitarnych, w sposób skuteczny, godny i sprawiedliwy. Podejście to należy wprowadzić w szerszym kontekście zwiększania odporności libańskiej gospodarki publicznej, infrastruktury i inwestowania w projekty służące tworzeniu miejsc pracy.
UE zobowiązuje się dostosować swoje interwencje do wyżej wspomnianego szeroko zakrojonego podejścia oraz zwracać szczególną uwagę na potrzeby Libanu w zakresie rozwoju w ramach udzielania pomocy humanitarnej, jak również w razie konieczności zwiększyć tę pomoc. Na podstawie tego podejścia oraz mając na uwadze ułatwienie pobytu czasowego w Libanie syryjskich obywateli, którzy uciekli przed wojną w Syrii, Liban zobowiązuje się do dalszego poszukiwania, zgodnie z libańskim prawem, sposobów uproszczenia przepisów regulujących ich pobyt, obejmujących okresowe zwolnienie z opłat za pobyt i uproszczenie wymogów związanych z dokumentacją, takich jak „zobowiązanie do niepodejmowania pracy”, w celu ułatwienia tym osobom kontrolowanego dostępu do rynku pracy w sektorach, w których nie rywalizują one bezpośrednio z Libańczykami, takich jak: rolnictwo, budownictwo i inne pracochłonne sektory.
Pod tym względem celem Libanu jest przejęcie pełnej odpowiedzialności administracyjnej za reagowanie na kryzys w Syrii przy wsparciu ze strony Biura UNHCR, aby zapewnić skuteczne i przejrzyste ramy zarządzania, które uwzględniałyby również fakt, że ustalenie statusu i rejestracja są podstawowymi obowiązkami państwa przyjmującego w zakresie współpracy z właściwymi agencjami ONZ.
Niniejsze Porozumienie będzie wdrażane w ścisłej i stałej koordynacji pomiędzy obiema stronami zgodnie z mechanizmem koordynacji określonym w Priorytetach partnerstwa.
|
1. Zwiększanie stabilności: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Bezpieczeństwo i zwalczanie terroryzmu |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zobowiązania UE |
Zobowiązania Libanu |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2. Sprawowanie władzy i państwo prawa |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
3. Wspieranie wzrostui możliwości zatrudnienia |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
4. Migracja i mobilność |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wspólne cele UE i Libanu |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
UE i Liban będą w pełni realizować wspólne zobowiązania polityczne partnerstwa na rzecz mobilności – po przyjęciu tego partnerstwa i ustaleniu tych zobowiązań – oraz wszystkie działania wymienione w odnośnym załączniku, zgodnie z następującymi priorytetami w nim określonymi:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Zauważono wpływ kryzysu w Syrii, w tym uchodźców, na Liban, którego koszt wynosi – według szacunków Banku Światowego przedstawionych na konferencji w dniu 13 stycznia 2016 r. – 5,6 mld USD w 2015 r., przy łącznym koszcie w latach 2012–2015 przekraczającym 13,1 mld USD.
(2) Żaden element niniejszego dokumentu nie ma wpływu na stanowisko Libanu, w którym uznaje się, że obywatele syryjscy, którzy od 2011 r. uciekli z Syrii, są wysiedleńcami, ani na cel strategiczny Libanu dotyczący działania na rzecz ograniczenia liczby tych osób, głównie w celu doprowadzenia do ich bezpiecznego i pełnego powrotu do Syrii bez uciekania się do praktyki zawracania na granicy.
Sprostowania
|
22.12.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 350/126 |
Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 296 z dnia 25 października 2012 r. )
Strona 3, art. 6 ust. 5:
zamiast:
„5. W drodze odstępstwa od CAT.POL.A.300 lit. a) załącznika IV, samoloty jednosilnikowe wykorzystywane w ramach operacji CAT eksploatuje się w nocy lub w warunkach meteorologicznych dla lotów według wskazań przyrządów (Instrument Meteorological Conditions, IMC) zgodnie z warunkami określonymi w istniejących zwolnieniach przyznanych państwom członkowskim zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3922/91.”,
powinno być:
„5. W drodze odstępstwa od CAT.POL.A.300 lit. a) załącznika IV, samoloty jednosilnikowe wykorzystywane w ramach operacji CAT eksploatuje się w nocy lub w warunkach meteorologicznych dla lotów według wskazań przyrządów (Instrument Meteorological Conditions, IMC) zgodnie z warunkami określonymi w istniejących zwolnieniach przyznanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3922/91.”.