1.   „Pośrednictwo” oznacza pełnienie roli pośrednika podczas negocjowania umów, zakupów lub sprzedaży w zamian za honorarium lub prowizję.

2.   „Papieros” oznacza zrolowany tytoń przeznaczony do palenia, owinięty w papierową bibułę. Z definicji tej wyklucza się wyroby regionalne, takie jak papierosy „bidi”, „ang hoon” lub inne tego typu produkty, które można zawijać w bibułę lub liście. Do celów art. 8 wyrażenie „papieros” obejmuje również tytoń cięty do „samodzielnego skręcania” przeznaczony do wyrobu papierosów.

3.   „Konfiskata”, przez którą stosownie do sytuacji rozumie się również przepadek, oznacza trwałe pozbawienie własności na mocy orzeczenia sądu lub innego właściwego organu.

4.   „Przesyłka niejawnie nadzorowana” oznacza technikę umożliwiającą przemieszczenie nielegalnych lub podejrzanych przesyłek z, przez lub na terytorium przynajmniej jednego państwa za zgodą i pod kontrolą właściwych organów danego państwa w celu przeprowadzenia postępowania sprawdzającego dotyczącego przestępstwa oraz ustalenia osób zaangażowanych w popełnienie przestępstwa.

5.   „Wolny obszar celny” oznacza część terytorium Strony, na której wszelkie wprowadzane towary są ogólnie postrzegane w odniesieniu do należności celnych przywozowych i podatków, jako znajdujące się poza obszarem celnym.

6.   „Nielegalny obrót” oznacza wszelkie praktyki lub działania zabronione prawem związane z produkcją, wysyłką, przyjmowaniem, posiadaniem, dystrybucją, sprzedażą lub zakupem, w tym wszelkie praktyki bądź działania mające na celu umożliwienie takich działań.

7.   „Licencja” oznacza pozwolenie wydane przez właściwy organ po otrzymaniu wymaganego wniosku lub innych dokumentów.

9.   „Strona” oznacza, o ile z kontekstu nie wynika inaczej, Stronę niniejszego Protokołu.

10.   „Dane osobowe” oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej.

11.   „Regionalna organizacja integracji gospodarczej” oznacza organizację złożoną z suwerennych państw, której państwa członkowskie przekazały kompetencje w odniesieniu do określonych zagadnień, w tym upoważnienie do podejmowania decyzji wiążących dla tych państw w zakresie tych zagadnień (2).

12.    „Łańcuch dostaw” obejmuje produkcję wyrobów tytoniowych i sprzęt służący do produkcji, a także przywóz lub wywóz wyrobów tytoniowych i sprzętu służącego do produkcji; a w stosownych przypadkach i według uznania Strony może być rozszerzony na co najmniej jeden z następujących rodzajów działalności:

13.   „Wyroby tytoniowe” oznaczają wyroby w całości lub w części wykonane z liści tytoniu wykorzystywanego jako surowiec i przeznaczone do palenia, ssania, żucia lub wciągania.

14.   „Śledzenie ruchu i pochodzenia” oznacza systematyczne monitorowanie i odtwarzanie przez właściwe organy lub inne podmioty działające w ich imieniu trasy lub ruchu towarów w łańcuchu dostaw zgodnie z art. 8.

1.   Postanowienia Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, które mają zastosowanie do jej protokołów, stosuje się do niniejszego Protokołu.

2.   Strony, które przystąpiły do umów z rodzaju wymienionych w art. 2 Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, informują o takich umowach Posiedzenie Stron za pośrednictwem Sekretariatu Konwencji.

3.   Postanowienia niniejszego Protokołu nie wpływają na prawa i obowiązki Stron wynikające z dowolnej innej konwencji międzynarodowej, traktatu lub umowy międzynarodowej wiążących daną Stronę i uznanych przez nią za bardziej sprzyjające wyeliminowaniu nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi.

4.   Postanowienia niniejszego Protokołu nie wpływają na inne prawa, obowiązki i odpowiedzialność Stron na mocy prawa międzynarodowego, w tym Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej.

1.   Oprócz postanowień art. 5 Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, Strony:

2.   Wykonując zobowiązania wynikające z niniejszego Protokołu, Strony zapewniają maksymalną możliwą przejrzystość wszelkich ewentualnych powiązań między nimi a przemysłem tytoniowym.

1.   Aby osiągnąć cele Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu oraz wyeliminować nielegalny obrót wyrobami tytoniowymi i sprzętem służącym do produkcji, każda ze Stron zakazuje osobom fizycznym lub prawnym wymienionych poniżej czynności, z wyjątkiem przypadków udzielenia przez właściwy organ licencji lub równoważnego zezwolenia (zwanych dalej „licencją”) lub gdy istnieje system kontroli wdrożony przez właściwy organ zgodnie z prawem krajowym:

2.   Każda ze Stron dąży do udzielenia licencji, w zakresie uznanym za stosowny i o ile poniższe działania nie są zabronione prawem krajowym, dowolnej osobie fizycznej lub prawnej zaangażowanej w:

3.   W celu zapewnienia skutecznego systemu licencjonowania każda ze Stron:

4.   Każda ze Stron zapewnia, aby licencje nie były udzielane lub przenoszone przed uzyskaniem od potencjalnego licencjobiorcy odpowiednich informacji określonych w ust. 3 oraz bez uprzedniej pisemnej zgody właściwego organu.

5.   W terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu Posiedzenie Stron na kolejnej sesji zapewnia, aby przeprowadzono poparte dowodami badanie mające na celu ocenę istnienia ewentualnych kluczowych czynników, które mają podstawowe znaczenie dla wytwarzania wyrobów tytoniowych, i które można zidentyfikować i poddać mechanizmowi skutecznej kontroli. Na podstawie tego badania Posiedzenie Stron rozważa podjęcie właściwych działań.

1.   Zgodnie z prawem krajowym i celami Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu każda ze Stron wymaga, aby wszystkie osoby fizyczne i prawne uczestniczące w łańcuchu dostaw tytoniu, wyrobów tytoniowych i sprzętu służącego do produkcji:

2.   Analiza due diligence zgodnie z ust. 1 musi, stosownie do sytuacji, zgodnie z prawem krajowym i celami Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, uwzględniać między innymi wymagania dotyczące identyfikacji klienta, takie jak uzyskiwanie i uaktualnianie informacji dotyczących:

3.   Zgodnie z ust. 1 analiza due diligence może obejmować wymogi odnośnie do identyfikacji klienta, takie jak uzyskiwanie i uaktualnianie następujących informacji:

4.   Na podstawie informacji podanych w ust. 1 lit. c) każda ze Stron podejmuje wszelkie działania niezbędne, by zapewnić zgodność z zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Protokołu, co może obejmować uznanie klienta działającego na terytorium jurysdykcji Strony za klienta zablokowanego zgodnie z prawem krajowym.

1.   Do celów dalszego zabezpieczenia łańcucha dostaw oraz usprawnienia ścigania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi, Strony postanawiają ustanowić, w terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu, ogólnoświatowy system śledzenia ruchu i pochodzenia obejmujący krajowe lub regionalne systemy śledzenia ruchu i pochodzenia oraz ogólnoświatowy punkt kontaktowy do wymiany informacji, który będzie się mieścił w Sekretariacie Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, będzie dostępny dla wszystkich Stron, umożliwiając Stronom składanie zapytań oraz uzyskiwanie stosownych informacji.

2.   Zgodnie z niniejszym artykułem każda ze Stron ustanawia kontrolowany przez nią system śledzenia ruchu i pochodzenia dotyczący wszystkich wyrobów tytoniowych wytworzonych lub przywiezionych na jej terytorium, uwzględniając swoje specyficzne potrzeby krajowe lub regionalne i najlepsze dostępne praktyki.

3.   Aby umożliwić skuteczne śledzenie ruchu i pochodzenia, każda ze Stron wymaga, aby, po upływie pięciu lat w przypadku papierosów, a w przypadku innych wyrobów tytoniowych – po upływie dziesięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Protokołu dla danej Strony na wszystkich jednostkowych i zbiorczych opakowaniach lub stanowiły część tych opakowań oraz na wszelkich zewnętrznych opakowaniach były umieszczane niepowtarzalne, bezpieczne i nieusuwalne oznaczenia identyfikacyjne (zwane dalej „niepowtarzalnymi oznaczeniami identyfikacyjnymi”), takie jak kody lub pieczęcie.

5.   W terminach określonych w niniejszym artykule każda ze Stron wymaga, aby informacje, o których mowa w ust. 4, były rejestrowane w czasie produkcji lub w momencie pierwszej wysyłki przez producenta lub w momencie przywozu na jej terytorium.

6.   Każda ze Stron zapewnia, aby informacje rejestrowane zgodnie z ust. 5 udostępniono danej Stronie przez odniesienie do niepowtarzalnych oznaczeń identyfikacyjnych wymaganych na mocy ust. 3 i 4.

7.   Każda ze Stron zapewnia, aby informacje rejestrowane zgodnie z ust. 5, a także niepowtarzalne oznaczenia identyfikacyjne umożliwiające dostęp do takich informacji zgodnie z ust. 6, były podawane w formacie określonym lub zatwierdzonym przez Stronę i jej właściwe organy.

8.   Każda ze Stron zapewnia, aby informacje rejestrowane zgodnie z ust. 5 były na żądanie dostępne w ogólnoświatowym punkcie wymiany informacji, z zastrzeżeniem ust. 9, za pomocą standardowego bezpiecznego, elektronicznego interfejsu połączonego z krajowym lub regionalnym punktem centralnym. Ogólnoświatowy punkt wymiany informacji przygotowuje wykaz właściwych organów Stron i udostępnia go wszystkim Stronom.

9.   Każda ze Stron lub właściwy organ:

10.   Każda ze Stron wymaga dalszego rozwijania i poszerzania zakresu właściwego systemu śledzenia ruchu i pochodzenia do punktu, w którym wszystkie należności celne, odpowiednie należności podatkowe oraz, w stosownych przypadkach, inne zobowiązania zostaną wypełnione na poziomie produkcji, przywozu, zwolnienia przez organy celne lub kontroli akcyzowej.

11.   W oparciu o wzajemne uzgodnienia Strony współpracują ze sobą oraz z właściwymi organizacjami międzynarodowymi w zakresie wymiany i opracowywania najlepszych praktyk dotyczących systemów śledzenia ruchu i pochodzenia, w tym:

12.   Zobowiązania nałożone na Stronę nie mogą być przenoszone na przemysł tytoniowy ani przez ten przemysł wykonywane.

13.   Każda ze Stron zapewnia, aby jej właściwe organy, uczestniczące w systemie śledzenia ruchu i pochodzenia, współpracowały z przemysłem tytoniowym i podmiotami reprezentującymi interesy tego przemysłu wyłącznie w zakresie bezwzględnie koniecznym do wykonania postanowień niniejszego artykułu.

14.   Każda ze Stron może zażądać od przemysłu tytoniowego pokrycia wszelkich kosztów związanych z wypełnieniem przez tę Stronę zobowiązań wynikających z niniejszego artykułu.

1.   Stosownie do sytuacji, każda ze Stron wymaga, aby wszystkie osoby fizyczne i prawne uczestniczące w łańcuchu dostaw tytoniu, wyrobów tytoniowych i sprzętu służącego do produkcji prowadziły pełne i dokładne rejestry wszystkich transakcji. Rejestry te muszą umożliwiać pełną identyfikację materiałów stosowanych przez te podmioty w produkcji wyrobów tytoniowych.

2.   Stosownie do sytuacji, każda ze Stron wymaga od osób, które uzyskały licencje zgodnie z art. 6, przedłożenia właściwym organom, na ich wniosek, następujących informacji:

3.   W odniesieniu do wyrobów tytoniowych i sprzętu służącego do produkcji sprzedawanych lub produkowanych na terytorium Strony z przeznaczeniem na wywóz lub objętych tranzytem bądź przeładunkiem podlegającym zawieszeniu ceł na terytorium danej Strony każda ze Stron, stosownie do sytuacji, wymaga, aby osoby, które uzyskały licencje zgodnie z art. 6 przedkładały właściwym organom państwa odprawy, na ich wniosek (elektronicznie, o ile istnieje odpowiednia infrastruktura) w momencie opuszczania obszaru ich kontroli, następujące informacje:

4.   O ile to możliwe, każda ze Stron wymaga, aby zgodnie z prawem krajowym sprzedawcy detaliczni i plantatorzy tytoniu, z wyjątkiem tradycyjnych plantatorów pracujących na zasadach niekomercyjnych, prowadzili pełne i dokładne rejestry wszystkich odpowiednich transakcji, w których uczestniczą.

5.   Do celów wykonania ust. 1 każda ze Stron przyjmuje skuteczne środki ustawodawcze, wykonawcze, administracyjne lub inne, na podstawie których wymagane jest, aby wszystkie rejestry:

6.   Stosownie do sytuacji i z zastrzeżeniem prawa krajowego, każda ze Stron ustanawia system wymiany z innymi Stronami szczegółowych danych zawartych we wszystkich rejestrach prowadzonych zgodnie z niniejszym artykułem.

7.   Strony dokładają wszelkich starań, aby współpracować między sobą i z właściwymi organizacjami międzynarodowymi w zakresie stopniowej wymiany i tworzenia doskonalszych systemów prowadzenia ewidencji.

1.   W stosownych przypadkach, zgodnie z prawem krajowym i celami Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, każda ze Stron wymaga, aby wszystkie osoby fizyczne i prawne podlegające art. 6 podjęły niezbędne działania mające zapobiegać przeniknięciu wyrobów tytoniowych do kanałów obrotu nielegalnego, w tym między innymi:

2.   W stosownych przypadkach, zgodnie z prawem krajowym i celami Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, każda ze Stron wymaga, aby płatności z tytułu transakcji dokonywane przez osoby fizyczne lub prawne podlegające art. 6 były realizowane wyłącznie w walucie i w kwocie identycznej ze wskazanymi na fakturze oraz wyłącznie za pomocą legalnych metod płatności za pośrednictwem instytucji finansowych znajdujących się na terytorium planowanego rynku, i nie były obsługiwane przez inny, alternatywny system przekazywania płatności.

3.   Strona może zażądać, aby płatności dokonywane przez osobę fizyczną lub prawną podlegającą art. 6 za surowce wykorzystane do produkcji wyrobów tytoniowych w obrębie jej jurysdykcji były realizowane wyłącznie w walucie i w kwocie identycznej ze wskazanymi na fakturze oraz wyłącznie za pomocą legalnych metod płatności za pośrednictwem instytucji finansowych znajdujących się na terytorium planowanego rynku, i nie były obsługiwane przez inny, alternatywny system przekazywania płatności.

4.   Każda ze Stron zapewnia, aby wszelkie naruszenia wymogów niniejszego artykułu podlegało właściwym procedurom karnym, cywilnym lub administracyjnym oraz skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom, w tym, stosownie do sytuacji, zawieszeniu lub cofnięciem licencji.

1.   Każda ze Stron wymaga, aby wszystkie osoby prawne i fizyczne uczestniczące w transakcjach dotyczących sprzedaży wyrobów tytoniowych przez internet, kanał sprzedaży oparty na technologii telekomunikacyjnej lub innej zaawansowanej technologii przestrzegały wszystkich stosownych zobowiązań objętych niniejszym Protokołem.

2.   Każda ze Stron rozważa możliwość zakazania sprzedaży detalicznej wyrobów tytoniowych przez internet, kanał sprzedaży oparty na technologii telekomunikacyjnej lub innej zaawansowanej technologii.

1.   W terminie trzech lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu dla danej Strony, Strona ta wdroży skuteczne środki kontroli dotyczące całości produkcji i transakcji dotyczących tytoniu oraz wyrobów tytoniowych w wolnych obszarach celnych, wykorzystując wszystkie stosowne środki przewidziane w niniejszym Protokole.

2.   Ponadto zakazuje się umieszczania wyrobów tytoniowych z wyrobami innymi niż tytoniowe w jednym kontenerze lub każdym innym podobnym pojemniku służącym do ich przewożenia w momencie wyprowadzania tych wyrobów z wolnych obszarów celnych.

3.   Zgodnie z prawem krajowym, każda ze Stron przyjmuje i stosuje na swoim terytorium środki kontroli i weryfikacji międzynarodowego tranzytu lub przeładunku wyrobów tytoniowych i sprzętu służącego do produkcji zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu w celu zapobiegania nielegalnemu obrotowi tymi produktami.

1.   Każda ze Stron wdraża skuteczne środki w celu objęcia wszelkiego rodzaju sprzedaży bezcłowej wszystkimi stosownymi postanowieniami niniejszego Protokołu, z uwzględnieniem art. 6 Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu.

2.   Nie później niż w terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu, Posiedzenie Stron na swej kolejnej sesji zapewni przeprowadzenie popartych dowodami badań w celu ustalenia skali nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi w ramach bezcłowej sprzedaży tych wyrobów. Na podstawie tego badania Posiedzenie Stron rozważy podjęcie właściwych dalszych działań.

1.   Każda ze Stron przyjmuje, z zastrzeżeniem podstawowych zasad prawa krajowego, takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania wszystkich wymienionych poniżej działań za niezgodne z prawem krajowym:

2.   Z zastrzeżeniem podstawowych zasad prawa krajowego każda ze Stron określa, które z działań niezgodnych z prawem wymienionych w ust. 1, lub innych działań związanych z nielegalnym obrotem tytoniem, wyrobami tytoniowymi i sprzętem służącym do produkcji sprzecznych z postanowieniami niniejszego Protokołu, są uznawane za przestępstwa oraz podejmuje działania ustawodawcze i inne środki, jakie mogą być niezbędne do zapewnienia skutku takiego ustalenia.

3.   Każda Strona powiadamia Sekretariat niniejszego Protokołu, które z działań niezgodnych z prawem wymienionych w ust. 1 i 2 uznała za przestępstwa zgodnie z ust. 2 oraz przedkłada Sekretariatowi kopie lub opis swoich przepisów, które nadają skutek ust. 2, oraz wszelkie kolejne nowelizacje tych przepisów.

4.   W celu zacieśnienia współpracy międzynarodowej w zakresie zwalczania przestępstw związanych z nielegalnym obrotem tytoniem, wyrobami tytoniowymi i sprzętem służącym do produkcji, Strony zachęca się do dokonania przeglądu ich przepisów krajowych dotyczących prania pieniędzy, wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji, z uwzględnieniem stosownych konwencji międzynarodowych, których są stronami, w celu zapewnienia, aby przepisy te były skuteczne w zakresie egzekwowania postanowień niniejszego Protokołu.

1.   Każda ze Stron przyjmuje konieczne środki, spójne ze swoimi zasadami prawa, umożliwiające stwierdzenie odpowiedzialności osób prawnych z tytułu działań niezgodnych z prawem, w tym przestępstw określonych zgodnie z art. 14 niniejszego Protokołu.

2.   Z zastrzeżeniem zasad prawnych każdej ze Stron, odpowiedzialność osób prawnych może mieć charakter karny, cywilny lub administracyjny.

3.   Odpowiedzialność ta pozostaje bez uszczerbku dla odpowiedzialności osób fizycznych, które uczestniczyły w działaniach niezgodnych z prawem lub popełniły przestępstwa określone zgodnie z krajowymi przepisami ustawodawczymi i wykonawczymi oraz art. 14 niniejszego Protokołu.

1.   Każda ze Stron przyjmuje konieczne środki, zgodne z prawem krajowym, w celu zapewnienia, by osoby fizyczne i prawne pociągnięte do odpowiedzialności za działania niezgodne z prawem, w tym przestępstwa określone zgodnie z art. 14, podlegały skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom karnym i innym niż karne, w tym sankcjom finansowym.

2.   Każda ze Stron dokłada wszelkich starań w celu zapewnienia, aby wszelkie wynikające z prawa krajowego uprawnienia do swobodnego uznania w zakresie ścigania osób w związku z działaniami niezgodnymi z prawem, w tym przestępstwami określonymi zgodnie art. 14, były wykonywane w celu zmaksymalizowania skuteczności środków egzekwowania prawa w odniesieniu do tych działań niezgodnych z prawem, w tym przestępstw, oraz z należytym uwzględnieniem konieczności zapobiegania takim działaniom, w tym przestępstwom.

3.   Postanowienia niniejszego Protokołu nie mają wpływu na zasadę stanowiącą, że opis działań niezgodnych z prawem, w tym przestępstw określonych zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu, i mających zastosowanie środków obrony lub innych zasad prawnych dotyczących zgodności działań z prawem jest określany w prawie krajowym Strony, oraz że działania niezgodne z prawem, w tym przestępstwa, są ścigane i karane zgodnie z przepisami tego prawa.

1.   Jeżeli podstawowe zasady krajowego systemu prawnego na to zezwalają, każda ze Stron, w granicach jej możliwości i na warunkach przewidzianych w prawie krajowym, podejmuje konieczne środki umożliwiające odpowiednie wykorzystanie niejawnego nadzorowania przesyłki oraz, jeżeli uzna to za stosowne, wykorzystanie innych specjalnych technik dochodzeniowych, na przykład kontroli elektronicznej lub innych form kontroli i operacji tajnych, przez swoje właściwe organy na swoim terytorium do celów skutecznego zwalczania nielegalnego obrotu tytoniem, wyrobami tytoniowymi lub sprzętem służącym do produkcji.

2.   Do celów ścigania przestępstw określonych zgodnie z art. 14, zachęca się Strony do zawierania w razie potrzeby odpowiednich dwustronnych lub wielostronnych umów lub uzgodnień dotyczących stosowania technik określonych w ust. 1, w ramach współpracy na szczeblu międzynarodowym.

3.   Wobec braku umowy lub uzgodnienia, o których mowa w ust. 2, decyzje o wykorzystaniu takich specjalnych technik dochodzeniowych na szczeblu międzynarodowym są podejmowane dla każdego indywidualnego przypadku, a w razie potrzeby mogą uwzględniać uzgodnienia finansowe i porozumienia dotyczące sprawowania jurysdykcji przez dane Strony.

4.   Strony uznają znaczenie oraz konieczność współpracy międzynarodowej i pomocy w tym obszarze oraz współpracują ze sobą i z organizacjami międzynarodowymi na rzecz zwiększania możliwości osiągnięcia celów niniejszego artykułu.

1.   Z myślą o osiągnięciu celów niniejszego Protokołu, z zastrzeżeniem prawa krajowego i w stosownych przypadkach, Strony przekazują w ramach instrumentu sprawozdawczego Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu stosowne informacje między innymi. w następującym zakresie:

2.   Strony współpracują ze sobą oraz z właściwymi organizacjami międzynarodowymi na rzecz rozwoju zdolności Stron do gromadzenia i wymiany informacji.

3.   Strony uznają wymienione informacje za poufne i przeznaczone do wykorzystania wyłącznie przez Strony, chyba że Strona je przekazująca postanowi inaczej.

1.   Z zastrzeżeniem prawa krajowego lub mających zastosowanie umów międzynarodowych, Strony w stosownych przypadkach wymieniają wyszczególnione poniżej informacje z własnej inicjatywy lub na wniosek Strony przedstawiającej odpowiednie uzasadnienie stwierdzające, że uzyskanie tych informacji jest niezbędne do celów wykrycia lub ścigania nielegalnego obrotu tytoniem, wyrobami tytoniowymi lub sprzętem służącym do produkcji:

2.   Informacje uzyskane od Stron na podstawie niniejszego artykułu są wykorzystywane wyłącznie dla osiągnięcia celów niniejszego Protokołu. Strony mogą sprecyzować, że informacji tych nie wolno przekazywać bez zgody Strony, która ich udzieliła.

1.   Każda ze Stron wyznacza właściwe organy krajowe, którym przekazywane są dane, o których mowa w art. 20, 21 i 24, oraz powiadamia Strony o wyznaczonych organach za pośrednictwem Sekretariatu Konwencji.

2.   Wymiana informacji prowadzona na podstawie niniejszego Protokołu podlega przepisom prawa krajowego dotyczącym poufności i prywatności. Na mocy wzajemnych ustaleń Strony chronią wszelkie wymieniane informacje poufne.

1.   Aby osiągnąć cele niniejszego Protokołu, w ramach wzajemnych uzgodnień, Strony współpracują między sobą lub za pośrednictwem właściwych organizacji międzynarodowych i regionalnych w zakresie organizowania szkoleń, udzielania pomocy technicznej i współpracy w dziedzinie nauki, techniki i technologii. Taka pomoc może obejmować transfer wiedzy fachowej lub odpowiedniej technologii w obszarze gromadzenia informacji, egzekwowania prawa, śledzenia ruchu i pochodzenia, zarządzania informacjami, ochrony danych osobowych, zakazu handlu, kontroli elektronicznej, analizy kryminalistycznej, wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji.

2.   Stosownie do sytuacji, Strony mogą zawierać dwustronne, wielostronne lub wszelkie inne umowy lub uzgodnienia w celu promowania szkoleń, pomocy technicznej i współpracy w dziedzinie nauki, techniki i technologii, uwzględniając potrzeby Stron będących krajami rozwijającymi się i Stron, których gospodarki znajdują się w okresie przejściowym.

3.   Stosownie do sytuacji, Strony współpracują na rzecz rozwoju i przeanalizowania możliwości dokładnego ustalenia miejsca pochodzenia geograficznego zajętego tytoniu oraz wyrobów tytoniowych.

1.   Zgodnie z prawem krajowym, w stosownych przypadkach, Strony podejmują wszelkie konieczne działania na rzecz zacieśnienia współpracy za pomocą wielostronnych, regionalnych lub dwustronnych uzgodnień dotyczących zapobiegania nielegalnemu obrotowi tytoniem, wyrobami tytoniowymi lub sprzętem służącym do produkcji oraz dotyczących wykrywania i ścigania takiego obrotu, a także karania osób fizycznych lub prawnych zaangażowanych w taki obrót.

2.   Każda ze Stron zapewnia, aby organy administracyjne, regulacyjne, organy ścigania i inne organy zaangażowane w zwalczanie nielegalnego obrotu tytoniem, wyrobami tytoniowymi lub sprzętem służącym do produkcji (w tym, o ile prawo krajowe na to zezwala, organy sądowe) współpracowały ze sobą i wymieniały między sobą stosowne informacje na szczeblu krajowym i międzynarodowym na warunkach przewidzianych w prawie krajowym.

1.   Strony wypełniają swoje obowiązki wynikające z niniejszego Protokołu w sposób zgodny z zasadami suwerennej równości i integralności terytorialnej państw oraz z zasadą nieingerowania w sprawy wewnętrzne innych państw.

2.   Postanowienia niniejszego Protokołu nie uprawniają danej Strony do wykonywania na terytorium innego państwa jurysdykcji ani sprawowania funkcji zarezerwowanych w prawie krajowym tego innego państwa wyłącznie dla jego organów.

1.   Każda ze Stron przyjmuje środki konieczne do ustanowienia swojej jurysdykcji wobec przestępstw określonych zgodnie z art. 14, gdy:

2.   Z zastrzeżeniem art. 25, Strona może również ustanowić swoją jurysdykcję wobec każdego takiego przestępstwa, gdy:

3.   Do celów art. 30, każda ze Stron przyjmuje środki niezbędne do ustanowienia swojej jurysdykcji wobec przestępstw określonych zgodnie z art. 14, jeżeli domniemany sprawca przebywa na terytorium tej Strony i nie podlega ekstradycji wyłącznie ze względu na posiadanie obywatelstwa danej Strony.

4.   Każda ze Stron może również przyjąć środki konieczne w celu ustanowienia swojej jurysdykcji wobec przestępstw określonych zgodnie z art. 14, gdy domniemany sprawca przebywa na jej terytorium, a Strona nie dokonuje jego ekstradycji.

5.   Jeżeli Strona sprawująca swoją jurysdykcję na mocy ust. 1 lub 2 została powiadomiona lub w inny sposób dowiedziała się, że przynajmniej jedna inna Strona prowadzi dochodzenie, ściganie lub postępowanie sądowe dotyczące tego samego czynu, właściwe organy tych Stron stosownie do sytuacji konsultują się ze sobą w celu skoordynowania działań.

6.   Bez uszczerbku dla norm ogólnego prawa międzynarodowego, niniejszy Protokół nie wyklucza wykonywania jurysdykcji karnej ustanowionej przez Stronę zgodnie z prawem krajowym.

1.   Zgodnie z przepisami swoich odpowiednich systemów prawnych i administracyjnych, każda ze Stron przyjmuje skuteczne środki mające na celu:

2.   Aby nadać skutek postanowieniom niniejszego Protokołu, Strony rozważają zawarcie dwustronnych lub wielostronnych umów lub uzgodnień dotyczących bezpośredniej współpracy między organami ścigania oraz, jeżeli takie umowy lub uzgodnienia już istnieją, ich odpowiednie zmiany. Wobec braku takich umów lub uzgodnień między zainteresowanymi Stronami, Strony mogą uznać postanowienia niniejszego Protokołu za podstawę wzajemnej współpracy w dziedzinie ścigania przestępstw objętych niniejszym Protokołem. W stosownych przypadkach, Strony w pełni wykorzystują umowy lub uzgodnienia, w tym w ramach organizacji międzynarodowych lub regionalnych, w celu zacieśniania współpracy między organami ścigania.

3.   Strony dokładają wszelkich starań, aby współdziałać w ramach swoich możliwości w zakresie reagowania na międzynarodowy nielegalny obrót wyrobami tytoniowymi prowadzony z wykorzystaniem nowoczesnej technologii.

1.   Strony udzielają sobie w jak najszerszym zakresie wzajemnej pomocy prawnej w dochodzeniach, ściganiu i prowadzeniu postępowań sądowych dotyczących przestępstw określonych zgodnie z art. 14 niniejszego Protokołu.

2.   Wzajemna pomoc prawna jest udzielana w jak najszerszym zakresie dopuszczalnym na mocy właściwych przepisów, traktatów, umów i uzgodnień Strony wezwanej dotyczących dochodzeń, ścigania i postępowań sądowych w odniesieniu do przestępstw, za które osoby prawne mogą być pociągnięte do odpowiedzialności zgodnie z art. 15 niniejszego Protokołu na terytorium Strony wzywającej.

3.   O wzajemną pomoc prawną udzielaną zgodnie z niniejszym artykułem można się zwrócić w dowolnym z niżej wymienionych celów:

4.   Postanowienia niniejszego artykułu nie wpływają na zobowiązania wynikające z dowolnych innych umów, dwu- lub wielostronnych, które w całości lub w części regulują lub będą regulowały wzajemną pomocą prawną.

5.   Na zasadzie wzajemności, ust. 6–24 stosuje się do wniosków złożonych zgodnie z niniejszym artykułem, jeżeli dane Strony nie są związane traktatem lub umową międzyrządową o wzajemnej pomocy prawnej. Jeżeli Strony są związane takim traktatem lub umową międzyrządową, zastosowanie mają odpowiednie postanowienia takiego traktatu lub umowy międzyrządowej, o ile Strony nie zdecydują się zamiast tego na stosowanie ust. 6–24. Strony zdecydowanie zachęca się do stosowania postanowień tych ustępów, jeżeli ułatwiają one współpracę.

6.   Strony wyznaczają organ centralny odpowiedzialny oraz uprawniony do otrzymywania wniosków o udzielenie wzajemnej pomocy prawnej oraz za ich realizację albo przekazanie do realizacji odpowiednim właściwym organom. Jeżeli w regionie lub na części terytorium Strony obowiązuje odrębny system wzajemnej pomocy prawnej, może ona wyznaczyć odrębny organ centralny pełniący tę samą funkcję w tym regionie lub na tym terytorium. Organy centralne zapewniają niezwłoczną i właściwą realizację lub przekazanie otrzymanych wniosków. W przypadku gdy organ centralny przekazuje wniosek do realizacji właściwemu organowi, organ centralny zachęca właściwy organ do niezwłocznej i właściwej realizacji wniosku. W momencie przystąpienia, przyjęcia, zatwierdzenia, formalnego potwierdzenia lub ratyfikowania niniejszego Protokołu, każda ze Stron powiadamia Szefa Sekretariatu Konwencji o wyznaczonym do tego celu organie centralnym. Przekazywanie wniosków o wzajemną pomoc prawną oraz wszelkich związanych z tym informacji odbywa się między organami centralnymi wyznaczonymi przez Strony. Wymóg ten pozostaje bez uszczerbku dla prawa Strony do żądania, by takie wnioski i informacje były do niej kierowane kanałem dyplomatycznym a, w pilnych okolicznościach, jeżeli Strony tak postanowią i o ile to możliwe, za pomocą stosownych organizacji międzynarodowych.

7.   Wnioski są sporządzane na piśmie lub, w miarę możliwości, za pomocą dowolnych środków umożliwiających zarejestrowanie dokumentu w formie pisemnej w języku akceptowanym przez Stronę wezwaną w sposób umożliwiający Stronie stwierdzenie autentyczności dokumentu. Szef Sekretariatu Konwencji zostaje powiadomiony o języku lub językach akceptowanych przez każdą ze Stron w momencie przystąpienia, przyjęcia, zatwierdzenia, formalnego potwierdzenia lub ratyfikowania niniejszego Protokołu. W sytuacjach pilnych oraz jeżeli Strony tak postanowią, wnioski mogą być przedkładane ustnie, ale muszą zostać w późniejszym terminie potwierdzone na piśmie.

8.   Wniosek o udzielenie wzajemnej pomocy prawnej określa:

9.   Strona wezwana może zażądać dodatkowych informacji, jeżeli wydają się one konieczne dla realizacji wniosku zgodnie z prawem krajowym lub jeżeli mogą ułatwić realizację wniosku.

10.   Wniosek realizuje się zgodnie z prawem krajowym Strony wezwanej w zakresie, w jakim nie jest on sprzeczny z prawem krajowym Strony wezwanej i, o ile to możliwe, zgodnie z procedurami określonymi we wniosku.

11.   Strona wzywająca nie przekazuje ani nie wykorzystuje informacji ani dowodów dostarczonych przez Stronę wezwaną na potrzeby dochodzeń, ścigania lub postępowań sądowych innych niż wymienione we wniosku, bez uzyskania uprzedniej zgody Strony wezwanej. Niniejszy ustęp nie uniemożliwia Stronie wzywającej ujawnienia w postępowaniu informacji lub dowodów świadczących o niewinności oskarżonego. W tym ostatnim przypadku Strona wzywająca powiadamia Stronę wezwaną przed takim ujawnieniem, a jeżeli jest to wymagane, konsultuje się ze Stroną wezwaną. Jeżeli wyjątkowo wcześniejsze powiadomienie nie jest możliwe, Strona wzywająca bezzwłocznie informuje o ujawnieniu Stronę wezwaną.

12.   Strona wzywająca może zażądać, aby Strona wezwana utajniła okoliczności i treść wniosku poza zakresem niezbędnym do realizacji wniosku. Jeżeli Strona wezwana nie może spełnić wymogu poufności, niezwłocznie informuje o tym Stronę wzywającą.

13.   O ile to możliwe oraz zgodne z podstawowymi zasadami prawa krajowego, jeżeli dana osoba przebywa na terytorium Strony i musi zostać przesłuchana przez organy sądowe drugiej Strony w charakterze świadka lub biegłego, pierwsza z wymienionych Stron, na wniosek drugiej Strony, może zezwolić na przesłuchanie w formie wideokonferencji, jeżeli osobiste stawienie się tej osoby na terytorium Strony wzywającej jest niemożliwe lub niepożądane. Strony mogą postanowić, że przesłuchanie zostanie przeprowadzone przez organ sądowy Strony wzywającej z udziałem organu sądowego Strony wezwanej.

14.   Udzielenia wzajemnej pomocy prawnej można odmówić:

15.   Odmowa udzielenia wzajemnej pomocy prawnej jest uzasadniana.

16.   Strona nie może odmówić udzielenia wzajemnej pomocy prawnej zgodnie z niniejszym artykułem powołując się na tajemnicę bankową.

17.   Strony nie mogą odrzucić wniosku o udzielenie wzajemnej pomocy prawnej wyłącznie na podstawie tego, że przestępstwo uznaje się za dotyczące również spraw podatkowych.

18.   Strony mogą odmówić udzielenia wzajemnej pomocy prawnej na podstawie niniejszego artykułu, uzasadniając ją brakiem podwójnej karalności. Niemniej jednak Strona wezwana, jeżeli uzna to za właściwe, może udzielić pomocy w zakresie określonym wedle jej uznania bez względu na to, czy na podstawie prawa krajowego Strony wezwanej dany czyn zostałby uznany za przestępstwo.

19.   Strona wezwana rozpatruje wniosek o udzielenie wzajemnej pomocy prawnej w możliwie najszybszym terminie i w możliwie największym zakresie uwzględnia przy tym terminy zaproponowane i uzasadnione przez Stronę wzywającą, najlepiej we wniosku. Strona wezwana udziela odpowiedzi na mieszczące się w rozsądnym zakresie zapytania Strony wzywającej dotyczące postępów w rozpatrywaniu wniosku. Strona wzywająca niezwłocznie informuje Stronę wezwaną, jeżeli pomoc, o którą wnioskowano, nie jest już konieczna.

20.   Strona wezwana może odroczyć udzielenie wzajemnej pomocy prawnej, uzasadniając to interesem toczącego się dochodzenia, ścigania lub postępowania sądowego.

21.   Przed odrzuceniem wniosku zgodnie z ust. 14 lub odroczeniem jego wykonania zgodnie z ust. 20 Strona wezwana konsultuje się ze Stroną wzywającą w celu ustalenia, czy pomocy można udzielić na warunkach, jakie uznaje za niezbędne. Jeżeli Strona wzywająca zgadza się na udzielenie pomocy na tych warunkach, musi ich przestrzegać.

22.   Zwykłe koszty wykonania wniosku ponosi Strona wezwana, chyba że zainteresowane Strony postanowią inaczej. W przypadku gdy do wykonania wniosku konieczne jest lub będzie poniesienie znacznych lub nadzwyczajnych wydatków, Strony podejmują konsultacje w celu ustalenia warunków, na jakich wniosek zostanie wykonany, oraz sposobu pokrycia kosztów.

23.   W przypadku złożenia wniosku, Strona wezwana:

24.   Stosownie do potrzeb Strony rozważają możliwość zawarcia dwustronnych lub wielostronnych umów lub uzgodnień, które służyłyby celom niniejszego artykułu, stosowaniu go w praktyce lub wzmocnieniu jego skuteczności.

1.   Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do przestępstw określonych zgodnie z art. 14 niniejszego Protokołu, jeżeli:

2.   Każde z przestępstw, do których niniejszy artykuł ma zastosowanie, uznaje się za przestępstwo podlegające ekstradycji na mocy dowolnej, zawartej między Stronami umowy o ekstradycji. Strony zobowiązują się do uznania tych przestępstw za przestępstwa podlegające ekstradycji w każdej umowie o ekstradycji zawieranym między nimi.

3.   Jeżeli Strona uzależniająca ekstradycję od zawarcia umowy otrzyma wniosek o ekstradycję od innej Strony, z którą nie zawarła umowy o ekstradycji, może uznać niniejszy Protokół za podstawę prawną ekstradycji w odniesieniu do każdego przestępstwa, do którego zastosowanie ma niniejszy artykuł.

4.   Strony, które nie uzależniają ekstradycji od zawarcia umowy, między sobą uznają przestępstwa, do których zastosowanie ma niniejszy artykułu, za podlegające ekstradycji.

5.   Do ekstradycji zastosowanie mają warunki przewidziane w prawie krajowym Strony wezwanej lub w mających zastosowanie umowach o ekstradycji, w tym między innymi warunki ekstradycji dotyczące kary minimalnej oraz podstawy odmowy ekstradycji przez Stronę wezwaną.

6.   Z zastrzeżeniem prawa krajowego, Strony dążą do szybkiego wykonania procedur ekstradycyjnych oraz uproszczenia wymogów dowodowych ich dotyczących i odnoszących się do wszelkich przestępstw, do których mają zastosowanie postanowienia niniejszego artykułu.

7.   Jeżeli Strona, na której terytorium przebywa domniemany sprawca, nie dokona ekstradycji tej osoby w związku z przestępstwem, do którego mają zastosowanie postanowienia niniejszego artykułu, wyłącznie ze względu na fakt, że osoba ta jest jej obywatelem, na wniosek Strony wzywającej o ekstradycję ma obowiązek przekazania sprawy bez zbędnej zwłoki do swoich właściwych organów celem ścigania tej osoby. Organy te podejmują decyzję i prowadzą postępowanie w taki sam sposób, w jaki na mocy prawa krajowego tej Strony byłoby ono prowadzone w przypadku każdego innego przestępstwa o podobnym charakterze. Zainteresowane Strony współpracują ze sobą w szczególności w zakresie aspektów proceduralnych i dowodowych w celu zapewnienia skuteczności ścigania.

8.   Każdorazowo gdy prawo krajowe Strony pozwala jej na ekstradycję lub innego rodzaju wydanie jej obywateli wyłącznie pod warunkiem, że dana osoba zostanie odesłana na terytorium tej Strony w celu odbycia kary orzeczonej w procesie sądowym lub w postępowaniu, na potrzeby którego wnioskowano o ekstradycję lub innego rodzaju wydanie danej osoby oraz pod warunkiem że Strona ta i Strona wnosząca o ekstradycję danej osoby zgadzają się na takie rozwiązanie i na inne warunki, jakie Strony mogą uznać za właściwe, taka warunkowa ekstradycja lub warunkowe wydanie są wystarczające dla wykonania obowiązku określonego w ust. 7.

9.   W przypadku odmowy ekstradycji, o którą wnioskowano w celów wykonania wyroku, z uwagi na to, że osoba poszukiwana jest obywatelem Strony wezwanej, jeżeli prawo krajowe na to zezwala oraz zgodnie z wymogami tego prawa, Strona wezwana na wniosek Strony wzywającej rozważa wykonanie kary orzeczonej na mocy prawa krajowego Strony wzywającej lub pozostałej części tej kary.

10.   Każdej osobie, wobec której prowadzi się postępowanie w związku z przestępstwem, do którego zastosowanie ma niniejszy artykułu, gwarantuje się uczciwe traktowanie na wszystkich etapach postępowania, w tym korzystanie ze wszystkich praw i gwarancji przewidzianych na mocy prawa krajowego Strony, na której terytorium osoba ta przebywa.

11.   Postanowień niniejszego Protokołu nie można interpretować jako nakładających obowiązek ekstradycji, jeżeli Strona wezwana ma uzasadnione podstawy, by sądzić, że wniosek złożono w celu ścigania lub ukarania danej osoby ze względu na jej płeć, rasę, wyznanie, narodowość, pochodzenie etniczne lub poglądy polityczne, lub że pozytywne rozpatrzenie wniosku zaszkodziłoby sytuacji tej osoby z którejkolwiek z wymienionych przyczyn.

12.   Strony nie mogą odrzucić wniosku o ekstradycję wyłącznie na podstawie tego, że przestępstwo uznano również za przestępstwo dotyczące spraw podatkowych.

13.   Przed odmową ekstradycji Strona wezwana, w stosownych przypadkach, konsultuje się ze Stroną wzywającą w celu zapewnienia jej możliwości przedłożenia opinii oraz informacji istotnych w związku z przedstawionymi zarzutami.

14.   Strony dążą do zawarcia dwustronnych lub wielostronnych umów lub uzgodnień umożliwiających przeprowadzenie lub zwiększenie skuteczności ekstradycji. Jeżeli Strony są związane obowiązującą umową lub uzgodnieniami międzyrządowymi, zastosowanie mają odpowiednie postanowienia takiej umowy lub takich uzgodnień międzyrządowych, chyba że Strony postanowią o stosowaniu zamiast tego ust. 1–13.

1.   Z zastrzeżeniem prawa krajowego oraz umów o ekstradycji, Strona wezwana, po stwierdzeniu, że okoliczności to uzasadniają oraz konieczne jest pilne działanie, na wniosek Strony wzywającej, może zatrzymać osobę przebywającą na jej terytorium, wobec której wnioskuje się o ekstradycję, lub podjąć inne stosowne działania zabezpieczające stawiennictwo tej osoby podczas postępowania ekstradycyjnego.

2.   Stosownie do sytuacji i bez zbędnej zwłoki Stronę wzywającą powiadamia się zgodnie z prawem krajowym o działaniach podjętych zgodnie z ust. 1.

3.   Każda osoba, wobec której podejmowane są działania zgodnie z ust. 1, ma prawo do:

1.   Każda ze Stron składa Posiedzeniu Stron, za pośrednictwem Sekretariatu Konwencji, okresowe sprawozdania z wdrożenia niniejszego Protokołu.

2.   Format i treść tych sprawozdań ustala Posiedzenie Stron. Sprawozdania te są częścią regularnego instrumentu sprawozdawczego Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu.

3.   Treść sprawozdań okresowych określonych w ust. 1 określa się, z uwzględnieniem między innymi następujących elementów:

W przypadkach, w których stosowne dane zgromadzono już w ramach mechanizmu sprawozdawczego Konferencji Stron, Posiedzenie Stron nie powiela tych działań.

4.   Zgodnie z art. 33 i 36, Posiedzenie Stron rozważa przyjęcie uzgodnień dotyczących udzielenia Stronom będącym krajami rozwijającymi się i Stronom, których gospodarki są w okresie przejściowym, na ich wniosek, pomocy w wykonywaniu zobowiązań wynikających z niniejszego artykułu.

5.   Przekazywanie informacji zgodnie z tymi artykułami podlega przepisom prawa krajowego dotyczącym poufności i prywatności. Na podstawie wzajemnych ustaleń Strony zapewniają ochronę wszelkich przekazanych lub wymienionych informacji poufnych.

1.   Niniejszym ustanawia się Posiedzenie Stron. Pierwszą sesję Posiedzenia Stron zwołuje Sekretariat Konwencji niezwłocznie przed kolejną zwyczajną sesją Konferencji Stron, jaka odbędzie się po wejściu w życie niniejszego Protokołu, lub niezwłocznie po niej.

2.   Kolejne, zwyczajne sesje Posiedzenia Stron Sekretariat Konwencji zwołuje niezwłocznie przed zwyczajnymi sesjami Konferencji Stron lub niezwłocznie po nich.

3.   Nadzwyczajne sesje Posiedzenia Stron odbywają się w takich terminach, jakie Posiedzenie uzna za właściwe, lub na pisemny wniosek Strony, pod warunkiem że w terminie sześciu miesięcy od przekazania wniosku przez Sekretariat Konwencji zostanie on poparty przynajmniej przez jedną trzecią Stron.

4.   Regulamin oraz przepisy finansowe Konferencji Stron Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu są stosowane odpowiednio do Posiedzenia Stron, chyba że Posiedzenie Stron postanowi inaczej.

5.   Posiedzenie Stron dokonuje systematycznych przeglądów wdrażania niniejszego Protokołu i podejmuje decyzje niezbędne do wsparcia jego skutecznego wdrażania.

6.   Posiedzenie Stron podejmuje decyzję o skali i mechanizmie dobrowolnych wkładów Stron do Protokołu w celu realizacji niniejszego Protokołu, a także możliwych innych zasobach na rzecz jego wdrażania.

7.   Na każdej sesji zwyczajnej Posiedzenie Stron w drodze konsensusu przyjmuje budżet i plan prac na okres finansowy obowiązujący do kolejnej zwyczajnej sesji; ten budżet i plan prac są odrębne od budżetu i planu prac Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu.

1.   Sekretariat Konwencji jest sekretariatem niniejszego Protokołu.

2.   Do zadań Sekretariatu Konwencji w odniesieniu do jego roli sekretariatu niniejszego Protokołu należy:

1.   Strony uznają istotną rolę zasobów finansowych w osiągnięciu celu niniejszego Protokołu oraz potwierdzają znaczenie art. 26 Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu dla osiągnięcia celów Konwencji.

2.   Każda ze Stron udziela wsparcia finansowego w odniesieniu do prowadzonych przez siebie działań krajowych służących osiągnięciu celu niniejszego Protokołu zgodnie z jej planami, priorytetami i programami krajowymi.

3.   Stosownie do sytuacji, Strony wspierają wykorzystanie dwustronnych, regionalnych, subregionalnych i innych kanałów wielostronnych w celu zapewnienia finansowania na rzecz zwiększenia potencjału Stron będących krajami rozwijającymi się i Stron, których gospodarki są w okresie przejściowym, w zakresie osiągnięcia celów niniejszego Protokołu.

4.   Bez uszczerbku dla art. 18, Strony zachęca się, z zastrzeżeniem prawa krajowego i polityk krajowych oraz w stosownych przypadkach, do wykorzystywania wszelkich skonfiskowanych dochodów z przestępstw pochodzących z nielegalnego obrotu tytoniem, wyrobami tytoniowymi i sprzętem służącym do produkcji do osiągnięcia celów niniejszego Protokołu.

5.   Strony reprezentowane w stosownych regionalnych i międzynarodowych organizacjach międzyrządowych, a także instytucjach finansowych i instytucjach ds. rozwoju zachęcają te podmioty do udzielania pomocy finansowej Stronom będącym krajami rozwijającymi się oraz Stronom, których gospodarki są w okresie przejściowym, w celu wspierania ich w wykonywaniu zobowiązań wynikających z niniejszego Protokołu bez ograniczania prawa członkostwa w tych organizacjach.

6.   Strony uzgadniają, że:

7.   Strony mogą zażądać, aby przemysł tytoniowy pokrył wszelkie koszty poniesione przez Stronę w związku z wypełnianiem przez nią jej zobowiązań na rzecz osiągnięcia celów niniejszego Protokołu, zgodnie z art. 5 ust. 3 Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu.

8.   Z zastrzeżeniem prawa krajowego, Strony dążą do samofinansowania wdrażania Protokołu, w tym poprzez nakładanie na wyroby tytoniowe podatków i innych opłat.

1.   Każda ze Stron może proponować zmiany do niniejszego Protokołu.

2.   Posiedzenie Stron rozpatruje i przyjmuje zmiany do niniejszego Protokołu. Tekst każdej proponowanej zmiany do Protokołu podaje do wiadomości Stron Sekretariat Konwencji przynajmniej na sześć miesięcy przed sesją, na której proponuje się taką zmianę przyjąć. Sekretariat Konwencji przekazuje również proponowane zmiany sygnatariuszom niniejszego Protokołu oraz, do celów informacyjnych, depozytariuszowi.

3.   Strony podejmują wszelkie starania, aby osiągnąć porozumienie w sprawie każdej proponowanej zmiany do Protokołu na drodze konsensusu. Jeżeli wszelkie próby osiągnięcia konsensusu zostały wyczerpane i porozumienie nie zostało osiągnięte, taka zmiana w ostateczności zostaje przyjęta większością trzech czwartych głosów Stron obecnych i biorących udział w głosowaniu na sesji. Do celów niniejszego artykułu „Strony obecne i biorące udział w głosowaniu” oznaczają Strony obecne i oddające głos za lub przeciw. O przyjętej zmianie Sekretariat Konwencji informuje depozytariusza, który rozsyła ją wszystkim Stronom do akceptacji.

4.   Dokumenty przyjęcia dotyczące zmiany są składane depozytariuszowi. Zmiana przyjęta zgodnie z ust. 3 wchodzi w życie dla Stron, które ją przyjęły, 90. dnia od daty otrzymania przez depozytariusza dokumentu przyjęcia co najmniej od dwóch trzecich Stron.

5.   Zmiana wchodzi w życie dla każdej innej Strony 90. dnia od daty złożenia przez tę Stronę depozytariuszowi dokumentu przyjęcia dotyczącego danej zmiany.

1.   Każda Strona może zaproponować załącznik do niniejszego Protokołu i zmiany do załączników do Protokołu.

2.   Załączniki ograniczają się do wykazów, formularzy i wszelkich innych materiałów opisowych dotyczących kwestii proceduralnych, naukowych, technicznych lub administracyjnych.

3.   Załączniki do niniejszego Protokołu i zmiany do nich są proponowane, przyjmowane i wprowadzane w życie zgodnie z procedurą określoną w art. 38.

1.   W dowolnym czasie po upływie dwóch lat od daty, z którą niniejszy Protokół wszedł w życie dla danej Strony, Strona ta może wypowiedzieć Protokół, kierując do depozytariusza pisemne powiadomienie.

2.   Wypowiedzenie takie staje się skuteczne po upływie roku od daty otrzymania przez depozytariusza powiadomienia o wypowiedzeniu lub w późniejszym terminie określonym w powiadomieniu o wypowiedzeniu.

3.   Jeżeli Strona wypowiedziała Ramową Konwencję WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, uznaje się, że Strona ta wypowiedziała również niniejszy Protokół ze skutkiem od daty wypowiedzenia przez tą Stronę Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu.

1.   Każda ze Stron niniejszego Protokołu dysponuje jednym głosem, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2.

2.   Regionalne organizacje integracji gospodarczej w sprawach podlegających ich kompetencji wykonują swoje prawo głosu z liczbą głosów równą liczbie swoich państw członkowskich będących Stronami Protokołu. Organizacja taka nie może wykonywać prawa głosu, jeżeli którekolwiek z jej państw członkowskich korzysta ze swego prawa głosu, i odwrotnie.

1.   Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu w przypadku państw oraz formalnemu potwierdzeniu lub przystąpieniu w przypadku regionalnych organizacji integracji gospodarczej, będących Stronami Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu. Protokół jest otwarty do przystąpienia od dnia następującego po dniu, w którym zamknięto go do podpisu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia, formalnego potwierdzenia lub przystąpienia są składane u depozytariusza.

2.   Regionalna organizacja integracji gospodarczej, która zostaje Stroną w przypadku, gdy żadne z jej państw członkowskich nie jest Stroną, jest związana wszystkimi zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Protokołu. W przypadku organizacji, których co najmniej jedno państwo członkowskie jest Stroną niniejszego Protokołu, ta organizacja i jej państwa członkowskie podejmują decyzję w sprawie swoich odnośnych obowiązków dotyczących wykonania ich zobowiązań wynikających z niniejszego Protokołu. W takich przypadkach organizacja i państwa członkowskie nie mogą jednocześnie wykonywać praw wynikających z niniejszego Protokołu.

3.   W swoich dokumentach dotyczących formalnego potwierdzenia lub przystąpienia regionalne organizacje integracji gospodarczej określają zakres swoich kompetencji w odniesieniu do kwestii uregulowanych niniejszym Protokołem. Organizacje te informują również depozytariusza, który informuje Strony, o wszelkich istotnych modyfikacjach zakresu ich kompetencji.

1.   Niniejszy Protokół wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia po dacie złożenia u depozytariusza czterdziestego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia, formalnego potwierdzenia lub przystąpienia.

2.   W odniesieniu do każdej Strony Ramowej Konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu, która ratyfikuje, przyjmuje, zatwierdza lub formalnie potwierdza niniejszy Protokół lub przystępuje do niego po spełnieniu warunków wejścia w życie określonych w ust. 1, niniejszy Protokół wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia po dacie złożenia przez daną Stronę dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub formalnego potwierdzenia.

3.   Do celów niniejszego artykułu dokumentu złożonego przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie uznaje się za dokument dodatkowy wobec dokumentów złożonych przez państwa członkowskie tej organizacji.