ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 257

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 59
23 września 2016


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1703 z dnia 22 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 10 i 12 oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 28 ( 1 )

1

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1704 z dnia 22 września 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

8

 

*

Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/1705 z dnia 9 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2016/26)

10

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE, Euratom) 2016/1706 z dnia 19 września 2016 r. w sprawie mianowania członka Komisji Europejskiej podjęta za porozumieniem z przewodniczącym Komisji

12

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/1707 z dnia 20 września 2016 r. zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Eesti Pank

13

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/1708 z dnia 20 września 2016 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Federalną Niemiec

15

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/1709 z dnia 20 września 2016 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Portugalską

16

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/1703

z dnia 22 września 2016 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 10 i 12 oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 28

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (1), w szczególności jego art. 3 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1126/2008 (2) przyjęto określone międzynarodowe standardy rachunkowości oraz ich interpretacje istniejące w dniu 15 października 2008 r.

(2)

W dniu 18 grudnia 2014 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) opublikowała pod tytułem Jednostki inwestycyjne: Stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji zmiany Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 10 Skonsolidowane sprawozdania finansowe i 12 Ujawnianie informacji na temat udziałów w innych jednostkach oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR) 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach. Zmiany mają na celu wyjaśnienie wymogów dotyczących rachunkowości jednostek inwestycyjnych oraz wprowadzenie ułatwień w określonych okolicznościach.

(3)

Zmiany MSSF 10 zawierają szereg odniesień do MSSF 9, które obecnie nie mogą być stosowane, ponieważ MSSF 9 nie został przyjęty przez Unię. Dlatego też wszelkie odniesienia do MSSF 9 zawarte w załączniku do niniejszego rozporządzenia należy odczytywać jako odniesienia do MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena.

(4)

Konsultacje z Europejską Grupą Doradczą ds. Sprawozdawczości Finansowej potwierdziły, że zmiany MSSF 10 i 12 oraz MSR 28 spełniają kryteria przyjęcia określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1126/2008.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Rachunkowości,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1126/2008 wprowadza się następujące zmiany:

a)

Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 10 Skonsolidowane sprawozdania finansowe zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia;

b)

MSSF 12 Ujawnianie informacji na temat udziałów w innych jednostkach zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia;

c)

Międzynarodowy Standard Rachunkowości (MSR) 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

2.   Wszelkie odniesienia do MSSF 9 zawarte w załączniku do niniejszego rozporządzenia odczytuje się jako odniesienia do MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena.

Artykuł 2

Wszystkie przedsiębiorstwa stosują zmiany, o których mowa w art. 1 ust. 1, najpóźniej wraz z rozpoczęciem swojego pierwszego roku obrotowego rozpoczynającego się dnia 1 stycznia 2016 r. lub później.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 września 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 320 z 29.11.2008, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Jednostki inwestycyjne: Stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji

(Zmiany MSSF 10, MSSF 12 i MSR 28)

Zmiany

MSSF 10 Skonsolidowane sprawozdania finansowe

Zmieniono paragrafy 4 i 32 oraz dodano paragrafy 4 A–4B. Paragrafy 31 i 33 nie zostały zmienione, ale włączono je dla ułatwienia orientacji.

ZAKRES

4.

Podmiot, który jest jednostką dominującą, prezentuje skonsolidowane sprawozdania finansowe. Niniejszy MSSF stosuje się do wszystkich jednostek, z następującymi wyjątkami:

a)

jednostka dominująca nie musi prezentować skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli spełnia wszystkie następujące kryteria:

(i)

jest jednostką zależną od jednostki, która posiada w niej całościowy udział, albo od jednostki posiadającej w niej udział częściowy i jej pozostali właściciele, w tym nieuprawnieni do głosowania w innych okolicznościach, zostali poinformowani, że jednostka dominująca nie będzie prezentować skonsolidowanego sprawozdania finansowego i nie zgłosili sprzeciwu w tej sprawie;

(ii)

jej instrumenty dłużne lub kapitałowe nie znajdują się w publicznym obrocie (na krajowej lub zagranicznej giełdzie papierów wartościowych lub na rynku pozagiełdowym, w tym na rynkach lokalnych i regionalnych);

(iii)

nie złożyła, ani nie jest w trakcie składania, swojego sprawozdania finansowego w komisji papierów wartościowych, ani w innym organie regulującym, dla celów wprowadzenia instrumentów dowolnej klasy do publicznego obrotu; oraz

(iv)

jednostka dominująca najwyższego lub średniego szczebla dla danej jednostki dominującej sporządza sprawozdania finansowe, które są publicznie dostępne i są zgodne z MSSF, w których jednostki zależne są skonsolidowane lub wyceniane według wartości godziwej przez wynik finansowy zgodnie z niniejszym MSSF.

b)

[usunięty]

c)

[usunięty]

4 A

Niniejszego MSSF nie stosuje się do programów świadczeń po okresie zatrudnienia lub pozostałych programów długoterminowych świadczeń pracowniczych, do których ma zastosowanie MSR 19 Świadczenia pracownicze.

4B

Jednostka dominująca, która jest jednostką inwestycyjną, nie musi prezentować skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli zgodnie z paragrafem 31 niniejszego MSSF musi dokonać wyceny wszystkich swoich jednostek zależnych według wartości godziwej przez wynik finansowy.

JEDNOSTKI INWESTYCYJNE: WYJĄTEK W ZAKRESIE KONSOLIDACJI

31.

Z wyjątkiem przypadku opisanego w paragrafie 32 jednostka inwestycyjna nie dokonuje konsolidacji swoich jednostek zależnych ani nie stosuje MSSF 3, gdy uzyskuje kontrolę nad inną jednostką. Zamiast tego jednostka inwestycyjna dokonuje wyceny inwestycji w jednostce zależnej według wartości godziwej przez wynik finansowy zgodnie z MSSF 9.

32.

Niezależnie od wymogu określonego w paragrafie 31, jeżeli jednostka inwestycyjna posiada jednostkę zależną, która sama nie jest jednostką inwestycyjną i której głównym przedmiotem działalności i działalnością jest świadczenie usług związanych z działalnością inwestycyjną jednostki inwestycyjnej (zob. paragrafy B85C–B85E), jednostka inwestycyjna dokonuje konsolidacji tej jednostki zależnej zgodnie z paragrafami 19–26 niniejszego MSSF i stosuje wymogi MSSF 3 w odniesieniu do przejęcia takiej jednostki zależnej.

33.

Jednostka dominująca jednostki inwestycyjnej dokonuje konsolidacji wszystkich jednostek, które kontroluje, w tym jednostek kontrolowanych za pośrednictwem jednostki zależnej będącej jednostką inwestycyjną, chyba że sama jednostka dominująca jest jednostką inwestycyjną.

W załączniku B zmieniono paragrafy B85C i B85E. Paragrafy B85 A–B85B i B85D nie zostały zmienione, ale włączono je dla ułatwienia orientacji.

USTALENIE, CZY JEDNOSTKA JEST JEDNOSTKĄ INWESTYCYJNĄ

B85 A

Jednostka, oceniając, czy jest ona jednostką inwestycyjną, rozpatruje wszystkie fakty i okoliczności, w tym przedmiot swojej działalności i swoją strukturę. Jednostka, która posiada trzy elementy definicji jednostki inwestycyjnej określonej w paragrafie 27, jest jednostką inwestycyjną. Elementy definicji opisano bardziej szczegółowo w paragrafach B85B–B85M.

Przedmiot działalności

B85B

W definicji jednostki inwestycyjnej wymaga się, aby przedmiotem działalności jednostki było inwestowanie wyłącznie w celu osiągania wzrostu wartości inwestycji, przychodów z inwestycji (na przykład dywidendy, odsetek lub czynszu) lub w obu tych celach. Dokumenty wskazujące cele inwestycyjne jednostki, takie jak prospekt emisyjny jednostki, publikacje rozpowszechniane przez jednostkę oraz inne dokumenty dotyczące osoby prawnej lub spółki osobowej, zazwyczaj świadczą o przedmiocie działalności jednostki inwestycyjnej. Kolejnym dowodem może być sposób, w jaki jednostka przedstawia się innym podmiotom (na przykład potencjalnym inwestorom lub potencjalnym jednostkom, w których dokona inwestycji); na przykład jednostka może przedstawiać swoją działalność jako prowadzenie średnioterminowych inwestycji mających na celu wzrost ich wartości. Natomiast w przypadku jednostki, która przedstawia się jako inwestor, którego celem jest opracowywanie, wytwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów wspólnie ze swoimi jednostkami, w których dokonuje inwestycji, przedmiot działalności jest niezgodny z przedmiotem działalności jednostki inwestycyjnej, ponieważ taka jednostka będzie uzyskiwać zwroty z działalności w zakresie opracowywania, wytwarzania i wprowadzania do obrotu produktów oraz ze swoich inwestycji (zob. paragraf B85I).

B85C

Jednostka inwestycyjna może świadczyć usługi związane z inwestycjami (na przykład usługi w zakresie doradztwa inwestycyjnego, zarządzanie inwestycjami, wsparcie inwestycyjne i usługi administracyjne), bezpośrednio bądź też za pośrednictwem jednostki zależnej, stronom trzecim, jak również swoim inwestorom, nawet jeżeli działalność ta jest znacząca dla jednostki, pod warunkiem że jednostka ta zachowuje zgodność z definicją jednostki inwestycyjnej.

B85D

Jednostka inwestycyjna może również uczestniczyć w następujących usługach związanych z inwestycjami, bezpośrednio bądź też za pośrednictwem jednostki zależnej, jeżeli działalność ta jest podejmowana w celu maksymalizacji zwrotów z inwestycji (wzrostu wartości inwestycji lub przychodów z inwestycji) w swoich jednostkach, w których dokonano inwestycji, i nie stanowi oddzielnej znaczącej działalności ani oddzielnego znaczącego źródła przychodu dla jednostki inwestycyjnej:

(a)

świadczenie usług w zakresie zarządzania oraz doradztwa strategicznego na rzecz jednostki, w której dokonano inwestycji; oraz

(b)

udzielanie wsparcia finansowego na rzecz jednostki, w której dokonano inwestycji, na przykład pożyczki, zobowiązania kapitałowego lub gwarancji.

B85E

Jeżeli jednostka inwestycyjna posiada jednostkę zależną, która sama nie jest jednostką inwestycyjną i której głównym przedmiotem działalności i działalnością jest świadczenie usług związanych z inwestycjami lub prowadzenie działalności związanej z działalnością inwestycyjną jednostki inwestycyjnej, opisane w paragrafach B85C–B85D, na rzecz jednostki lub innych podmiotów, jednostka inwestycyjna dokonuje konsolidacji tej jednostki zależnej zgodnie z paragrafem 32. Jeżeli jednostka zależna, która świadczy usługi związane z inwestycjami lub prowadzi działalność związaną z inwestycjami, sama jest jednostką inwestycyjną, jednostka dominująca jednostki inwestycyjnej wycenia tę jednostkę zależną według wartości godziwej przez wynik finansowy zgodnie z paragrafem 31.

W załączniku C dodano paragraf C1D i zmieniono paragraf C2 A.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

C1D

Na podstawie dokumentu Jednostki inwestycyjne: stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji (Zmiany MSSF 10, MSSF 12 i MSR 28), opublikowanego w grudniu 2014 r., zmieniono paragrafy 4, 32, B85C, B85E i C2 A oraz dodano paragrafy 4 A–4B. Jednostka stosuje te zmiany w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2016 r. i później. Wcześniejsze zastosowanie jest dozwolone. Jeżeli jednostka zastosuje te zmiany w odniesieniu do wcześniejszego okresu, fakt ten ujawnia.

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

C2 A

Niezależnie od wymogów określonych w paragrafie 28 MSR 8, gdy niniejszy MSSF stosuje się po raz pierwszy, oraz gdy, później, stosuje się po raz pierwszy zmiany niniejszego MSSF określone w dokumentach Jednostki inwestycyjne oraz Jednostki inwestycyjne: Stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji, jednostka musi przedstawić wyłącznie informacje ilościowe wymagane na podstawie paragrafu 28 pkt f) MSR 8 dla okresu rocznego bezpośrednio poprzedzającego dzień pierwszego zastosowania niniejszego MSSF („bezpośrednio poprzedzającego okresu”). Jednostka może przedstawić te informacje również dla okresu bieżącego lub dla wcześniejszych okresów porównawczych, ale nie ma takiego obowiązku.

Zmiany

MSSF 12 Ujawnianie informacji na temat udziałów w innych jednostkach

Zmieniono paragraf 6.

ZAKRES

6.

Niniejszy standard nie ma zastosowania do:

a)

b)

jednostkowych sprawozdań finansowych jednostki, do których ma zastosowanie MSR 27 Jednostkowe sprawozdania finansowe. Jednakże:

(i)

jeżeli jednostka posiada udziały w jednostkach strukturyzowanych niepodlegających konsolidacji i sporządza tylko jednostkowe sprawozdania finansowe, sporządzając wspomniane jednostkowe sprawozdania finansowe, stosuje wymogi z paragrafów 24–31;

(ii)

jednostka inwestycyjna, która sporządza sprawozdania finansowe, w którym wszystkie jej jednostki zależne są wyceniane według wartości godziwej przez wynik finansowy zgodnie z paragrafem 31 MSSF 10, ujawnia informacje dotyczące jednostek inwestycyjnych zgodnie z wymogami tego MSSF.

c)

W załączniku C dodano paragraf C1C.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE I PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

C1C

Na podstawie dokumentu Jednostki inwestycyjne: stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji (Zmiany MSSF 10, MSSF 12 i MSR 28), opublikowanego w grudniu 2014 r., zmieniono paragraf 6. Jednostka stosuje tę zmianę w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2016 r. i później. Wcześniejsze zastosowanie jest dozwolone. Jeżeli jednostka zastosuje tę zmianę w odniesieniu do wcześniejszego okresu, ujawnia ten fakt.

Zmiany

MSR 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach

Zmieniono paragrafy 17, 27 i 36 oraz dodano paragrafy 36 A i 45D. Paragrafy 26 i 35 nie zostały zmienione, ale włączono je dla ułatwienia orientacji.

Wyjątki od stosowania metody praw własności

17.

Jednostka nie musi stosować metody praw własności w odniesieniu do inwestycji w jednostce stowarzyszonej lub wspólnym przedsięwzięciu, jeżeli jednostka ta jest jednostką dominującą zwolnioną ze sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych na mocy wyjątku przewidzianego w paragrafie 4 pkt a) MSSF 10 lub jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a)

jednostka jest jednostką zależną, w której inna jednostka posiada całościowy lub częściowy udział, a jej pozostali właściciele, w tym również nieposiadający praw głosu w innych okolicznościach, zostali poinformowani, że jednostka nie będzie stosowała metody praw własności, i nie zgłosili sprzeciwu w tej sprawie;

b)

instrumenty dłużne lub kapitałowe jednostki nie znajdują się w publicznym obrocie (na krajowym lub zagranicznym rynku giełdowym lub na rynku pozagiełdowym, w tym na rynkach lokalnych i regionalnych);

c)

jednostka nie złożyła sprawozdań finansowych w komisji papierów wartościowych ani w innym organie regulującym obrót papierami wartościowymi, ani nie jest w trakcie składania takich sprawozdań na potrzeby wprowadzenia instrumentów finansowych dowolnej kategorii do publicznego obrotu;

d)

jednostka dominująca najwyższego lub pośredniego szczebla dla danej jednostki sporządza sprawozdania finansowe, które są publicznie dostępne i są zgodne z MSSF, w których jednostki zależne są skonsolidowane lub są wyceniane według wartości godziwej przez wynik finansowy zgodnie z MSSF 10.

Procedury metody praw własności

26.

Wiele procedur właściwych dla stosowania metody praw własności jest zbliżonych do procedur konsolidacyjnych przedstawionych w MSSF 10. Co więcej, zasady leżące u podstaw procedur stosowanych przy ujmowaniu nabycia jednostek zależnych stosuje się również przy ujmowaniu nabycia inwestycji w jednostkach stowarzyszonych lub wspólnych przedsięwzięciach.

27.

Udział grupy w jednostce stowarzyszonej lub wspólnym przedsięwzięciu stanowi sumę wszystkich udziałów posiadanych w tej jednostce stowarzyszonej lub wspólnym przedsięwzięciu przez jednostkę dominującą i jej jednostki zależne. Udziały posiadane przez inne jednostki stowarzyszone lub wspólne przedsięwzięcia grupy nie są w tym celu uwzględniane. Jeżeli jednostka stowarzyszona lub wspólne przedsięwzięcie posiada jednostki zależne, jednostki stowarzyszone lub wspólne przedsięwzięcia, zyski lub straty, inne całkowite dochody i aktywa netto uwzględniane przy stosowaniu metody praw własności obejmują zyski lub straty, inne całkowite dochody i aktywa netto ujęte w sprawozdaniu finansowym jednostki stowarzyszonej lub wspólnego przedsięwzięcia (włącznie z udziałem jednostki stowarzyszonej lub wspólnego przedsięwzięcia w zyskach lub stratach, innych całkowitych dochodach i aktywach netto ich jednostek stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięć), skorygowane o wszelkie zmiany niezbędne w celu uwzględnienia jednolitych zasad rachunkowości (zob. paragrafy 35–36 A).

35.

Sprawozdania finansowe jednostki sporządza się, stosując jednolite zasady rachunkowości w odniesieniu do podobnych transakcji oraz innych zdarzeń występujących w zbliżonych okolicznościach.

36.

Z wyjątkiem przypadku opisanego w paragrafie 36 A, jeżeli jednostka stowarzyszona lub wspólne przedsięwzięcie stosują zasady rachunkowości odmienne od zasad przyjętych przez jednostkę dla podobnych transakcji lub zdarzeń występujących w zbliżonych okolicznościach, dokonuje się odpowiednich korekt dostosowujących zasady rachunkowości jednostki stowarzyszonej lub wspólnego przedsięwzięcia do zasad rachunkowości jednostki, jeżeli sprawozdania finansowe jednostki stowarzyszonej lub wspólnego przedsięwzięcia są wykorzystywane przez jednostkę w związku ze stosowaniem metody praw własności.

36 A

Niezależnie od wymogu określonego w paragrafie 36, jeżeli jednostka, która sama nie jest jednostką inwestycyjną, posiada udział w jednostce stowarzyszonej lub wspólnym przedsięwzięciu, które są jednostkami inwestycyjnymi, jednostka ta może, stosując metodę praw własności, utrzymać wycenę według wartości godziwej stosowaną przez tę jednostkę stowarzyszoną lub to wspólne przedsięwzięcie, będące jednostkami inwestycyjnymi, w odniesieniu do udziałów jednostki stowarzyszonej lub wspólnego przedsięwzięcia, będących jednostkami inwestycyjnymi, w jednostkach zależnych.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE I PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

45D

Na podstawie dokumentu Jednostki inwestycyjne: stosowanie wyjątku w zakresie konsolidacji (Zmiany MSSF 10, MSSF 12 i MSR 28), opublikowanego w grudniu 2014 r., zmieniono paragrafy 17, 27 i 36 oraz dodano paragraf 36 A. Jednostka stosuje te zmiany w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2016 r. i później. Wcześniejsze zastosowanie jest dozwolone. Jeżeli jednostka zastosuje te zmiany w odniesieniu do wcześniejszego okresu, fakt ten ujawnia.


23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/1704

z dnia 22 września 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 września 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

147,7

ZZ

147,7

0707 00 05

TR

116,3

ZZ

116,3

0709 93 10

TR

133,0

ZZ

133,0

0805 50 10

AR

92,1

CL

109,2

MA

81,7

TR

117,6

UY

106,4

ZA

117,9

ZZ

104,2

0806 10 10

TR

129,3

ZA

80,3

ZZ

104,8

0808 10 80

AR

195,9

BR

97,9

CL

137,2

NZ

130,9

ZA

105,7

ZZ

133,5

0808 30 90

CL

126,9

CN

73,2

TR

134,3

ZA

155,4

ZZ

122,5

0809 30 10 , 0809 30 90

TR

129,2

ZZ

129,2


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/10


ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/1705

z dnia 9 września 2016 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2016/26)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 19 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące stosowania stóp rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Aby wyłączyć zobowiązania międzybankowe z podstawy naliczania rezerwy, wszystkie odpisy standardowe mające zastosowanie do zobowiązań o terminie zapadalności do dwóch lat w kategorii dłużnych papierów wartościowych powinny zostać oparte na wskaźniku makro dla całej strefy euro, wyrażającym stosunek pomiędzy: a) pakietem odpowiednich instrumentów wyemitowanych przez instytucje kredytowe, posiadanych przez inne instytucje kredytowe i EBC oraz uczestniczące krajowe banki centralne; oraz b) całkowitą pozostałą do spłaty kwotą tych instrumentów wyemitowanych przez instytucje kredytowe. Niezbędne jest dodatkowe sprecyzowanie metody stosowania standardowego odpisu, określonej w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) (2).

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany

W rozporządzeniu (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Podstawa naliczania rezerwy instytucji obejmuje następujące zobowiązania, zdefiniowane w ramach sprawozdawczości EBC określonych w rozporządzeniu Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (*), wynikające z przyjęcia środków:

a)

depozyty; oraz

b)

wyemitowane dłużne papiery wartościowe.

Instytucja posiadająca zobowiązania w stosunku do oddziału tego samego podmiotu lub też w stosunku do jednostki centralnej lub jednostki będącej siedzibą statutową tego samego podmiotu, zlokalizowanych poza uczestniczącymi państwami członkowskimi, uwzględnia takie zobowiązania w podstawie naliczania rezerwy.

2.   Poniższe zobowiązania są wyłączone z podstawy naliczenia rezerwy:

a)

zobowiązania w stosunku do innych instytucji nie objętych wykazem instytucji zwolnionych z obowiązku utrzymywania rezerwy EBC zgodnie z art. 2 ust. 3; oraz

b)

zobowiązania w stosunku do EBC lub uczestniczącego KBC.

(*)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1).”;"

b)

dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a.   Wyłączenia kategorii zobowiazań »depozyty«, o której mowa w ust. 1 lit. a), zgodnie z postanowieniami ust. 2, dokonuje się w następujący sposób: instytucja przedstawia właściwemu uczestniczącemu KBC dowody na kwotę jej zobowiązań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), po czym kwotę tę odpisuje się od podstawy naliczania rezerwy.

Wyłączenia kategorii zobowiazań »wyemitowane dłużne papiery wartościowe«, o której mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z postanowieniami ust. 2, dokonuje się poprzez odpisanie kwoty od podstawy naliczania rezerwy w następujący sposób:

a)

instytucja przedstawia właściwemu uczestniczącemu KBC dowody na kwotę jej zobowiązań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), po czym kwotę tę odpisuje się od podstawy naliczania rezerwy;

b)

instytucja, która nie jest w stanie przedstawić właściwemu uczestniczącemu KBC dowodów na kwoty zobowiazań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), stosuje standardowy odpis publikowany na stronie internetowej EBC do pozostałej do spłaty kwoty wyemitowanych przez siebie dłużnych papierów wartościowych o pierwotnym terminie zapadalności do dwóch lat włącznie.”;

2)

w całym tekście rozporządzenia skreśla się słowa „statystyki pieniężnej i bankowej”, słowa „dla statystyki pieniężnej i bankowej” oraz słowa „monetarnej i bankowej”.

Artykuł 2

Postanowienia końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 14 grudnia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 9 września 2016 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 z dnia 12 września 2003 r. dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2003/9) (Dz.U. L 250 z 2.10.2003, s. 10).


DECYZJE

23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/12


DECYZJA RADY (UE, Euratom) 2016/1706

z dnia 19 września 2016 r.

w sprawie mianowania członka Komisji Europejskiej podjęta za porozumieniem z przewodniczącym Komisji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 246 akapit drugi,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 23 października 2014 r. Rada Europejska przyjęła decyzję 2014/749/UE (2) w sprawie mianowania Komisji Europejskiej na okres do dnia 31 października 2019 r.

(2)

W piśmie z dnia 25 czerwca 2016 r. przewodniczący Komisji Jean-Claude JUNCKER, poinformował Radę, że Jonathan HILL zrezygnował ze stanowiska członka Komisji ze skutkiem od dnia 15 lipca 2016 r., od północy.

(3)

Zgodnie z art. 246 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku wakatu spowodowanego rezygnacją członek Komisji powinien być zastąpiony, na okres pozostający do zakończenia kadencji, przez nowego członka posiadającego takie samo obywatelstwo.

(4)

W związku z tym należy mianować nowego członka Komisji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Za porozumieniem z przewodniczącym Komisji Jeanem-Claudem JUNCKEREM, Rada mianuje Juliana KINGA członkiem Komisji na okres pozostający do zakończenia kadencji, tj. do dnia 31 października 2019 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2016 r.

W imieniu Rady

M. LAJČÁK

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 15 września 2016 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. L 311 z 31.10.2014, s. 36.


23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/13


DECYZJA RADY (UE) 2016/1707

z dnia 20 września 2016 r.

zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Eesti Pank

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27 ust. 1,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 14 lipca 2016 r. udzielane Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Eesti Pank (EBC/2016/20) (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro, są badane przez niezależnych zewnętrznych biegłych rewidentów wyznaczanych na zalecenie Rady Prezesów EBC i zatwierdzanych przez Radę.

(2)

Mandat zewnętrznych biegłych rewidentów Eesti Pank wygasł po przeprowadzeniu badania za rok obrotowy 2015. Niezbędne jest zatem wyznaczenie zewnętrznych biegłych rewidentów na okres od roku obrotowego 2016.

(3)

Eesti Pank wybrał KPMG Baltics OÜ jako swoich zewnętrznych biegłych rewidentów na lata obrotowe 2016–2020.

(4)

Rada Prezesów EBC zaleciła wyznaczenie firmy KPMG Baltics OÜ na zewnętrznych biegłych rewidentów Eesti Pank na lata obrotowe 2016–2020.

(5)

Zgodnie z zaleceniem Rady Prezesów EBC należy odpowiednio zmienić decyzję Rady 1999/70/WE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 1 decyzji 1999/70/WE ust. 17 otrzymuje brzmienie:

„17.   Firma KPMG Baltics OÜ zostaje niniejszym zatwierdzona jako zewnętrzni biegli rewidenci Eesti Pank na lata obrotowe 2016–2020.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do EBC.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 września 2016 r.

W imieniu Rady

I. KORČOK

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 266 z 22.7.2016, s. 1.

(2)  Decyzja Rady 1999/70/WE z dnia 25 stycznia 1999 r. dotycząca zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych (Dz.U. L 22 z 29.1.1999, s. 69).


23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/15


DECYZJA RADY (UE) 2016/1708

z dnia 20 września 2016 r.

w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Federalną Niemiec

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Niemiec,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Petera FRIEDRICHA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na stanowisko członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostaje niniejszym mianowana następująca osoba:

Guido WOLF, Minister der Justiz und für Europa des Landes Baden-Württemberg.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 września 2016 r.

W imieniu Rady

I. KORČOK

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).


23.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 257/16


DECYZJA RADY (UE) 2016/1709

z dnia 20 września 2016 r.

w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Portugalską

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Portugalii,

mając na uwadze:

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji José Luísa PEREIRY CARNEIRA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na stanowisko członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostaje niniejszym mianowana następująca osoba:

Luís Miguel DA SILVA MENDONÇA ALVES, Presidente da Câmara de Caminha.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 września 2016 r.

W imieniu Rady

I. KORČOK

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).